In deze tijden van voetbalgekte is het misschien toch nuttig er even op te wijzen dat de meeste van onze verwende topvoetballers niet alleen aardig wat geld bijeentrappen – wat ik ze gun - ze betalen er ook bijna geen belastingen op en op dat vlak ben ik denkelijk niet de enige die daar meer problemen mee heeft.
Terwijl in dit land de sociale zekerheidsbijdrage zo’n 38% op het brutoloon bedraagt, is er voor voetballers een plafond van 2.281 euro. Dat komt erop neer dat topvoetballers op een gemiddelde maandloon van pakweg 28.000 euro tot 25.700 euro geen belasting betalen. Verder genieten ze van een voordelig systeem van bedrijfsvoorheffing, waardoor ze een derde minder betalen dan de gewone burger. Van die bedrijfsvoorheffing moeten de voetbalclubs slechts één vijfde doorstorten aan de fiscus, terwijl u en ik die bedrijfsvoorheffing volledig moeten doorstorten, E.e.a. maakt dat onze Sociale Zekerheid jaarlijks zo’n 70 miljoen euro misloopt (op 10 jaar tijd was dat al meer dan een half miljard!).
En dat alles zonder rekening te houden met de premies die die sukkelaars nog riskeren te krijgen als ze goede resultaten halen. Men mag er niet aan denken hoeveel dat zou zijn mochten ze die wereldtitel winnen.
Tenslotte zijn er nog de reclame-inkomsten met o.m. de verkoop van hun foto’s, de ‘portrettering’, zeg maar. Merkwaardig daarbij is dat Driesje Mertens daarvoor zijn handtekening niet kon zetten omdat dat verboden werd door zijn voetbalclub uit Napels. Kwatongen beweren dat de Camorra, de Napolitaanse tak van de maffia, daar voor iets tussen zou zitten…
Men zou haast nog medelijden krijgen met die supporters die daar in Rusland de clown uithangen en er hun tweede carnaval van het jaar beleven, of toch iets dat er op trekt, terwijl sommigen er misschien wel hun laatste centen doorjagen. Het België gevoel mag ook hen blijkbaar iets kosten…
Gisteren staakten de cipiers nog eens. Dat doen ze al jaren en het probleem daarbij is dat ze dan telkens moeten vervangen worden door politieagenten, die dat zo stilletjesaan kotsbeu worden. Als die cipiers vinden dat ze zo’n rotjob hebben, waarom blijven ze het doen in een land waar tienduizenden vacatures zijn? Ik herinner me nog ingangsexamens voor cipiers, waarop honderden intekenden. Het leek zo’n beetje op dat van de (tand)artsen.
Een van de redenen waarom die cipiers nu staken, is dat ze niet akkoord gaan met de plannen van de huidige federale centrumrechtse regering voor een minimale dienstverlening en tegelijkertijd ook tegen de geplande pensioenhervorming, iets dat ze delen met andere bedrijfstakken. Denk maar aan de NMBS, waar enkele kleinere vakbonden hun stakingsaanzegging wel hebben ingetrokken, maar niet het ABVV. Niet dat ze daar helemaal ongelijk in zouden hebben. Verre van zelfs, want het is bekend dat dit land de hoogste belastingen heeft en de laagste pensioenen uitkeert van heel Europa. De schuld daarvan geven aan een centrumrechtse regering is echter een brug te ver. Denken die nu echt dat ze met een centrumlinkse regeringsploeg beter af zouden zijn? Vóór de regering Michel hebben de socialisten bijna in elke regering gezeten en toen altijd de minister van pensioenen geleverd. In totaal 12, vanaf Alain Van der Biest (1988) tot en met Michel Daerden (2011). Dat het zover gekomen is, is dan ook niet alleen de schuld van deze centrumrechtse ploeg, maar ook van de meeste centrumlinkse die haar vooraf zijn gegaan.
Het kan trouwens nog erger. In Nicaragua, waar de uiterst linkse Sandinisten, onder leiding van ex-rebellenleider Daniel Ortega, al enkele decennia de baas zijn, zijn de mensen ook op straat gekomen om te protesteren dat de pensioenen er worden teruggeschroefd. Nicaragua evolueert stilaan naar een tweede Venezuela, waar het ook armoe troef is. Tijdens die betogingen zijn tot nu toe al 127 mensen doodgeschoten. Ooit iets van gehoord, buiten een kort verslagje links en rechts? Dat krijgt ge hier hoogstens te lezen in de rubriek van de gebroken armen en benen. Dat ze bij ons enkele jaren langer zullen moeten werken om de Sociale Zekerheid in stand te kunnen houden, vindt men blijkbaar erger dan wat daar gebeurt.
Groot politiek nieuws: Bert Anciaux komt dit jaar niet meer op bij de komende gemeenteraadsverkiezingen en de kans is zelfs groot dat hij evenmin nog zal meedoen om zijn senatorzitje te behouden bij de federale verkiezingen van volgend jaar. We gaan het zonder hem moeten doen. Erg, hé.
Ik denk niet dat er van Bert van de nog in leven zijnde Vlaamse politiekers zijn gelijke te vinden is. De man was lid van een vijftal partijen, richtte er zelf enkele van op en wisselde van functie zoals wij dat doen van ondergoed.
Achtereenvolgens was hij gemeenteraadslid (van Brussel), schepen, partijvoorzitter (VU), senator, Alliantievoorzitter (VU-ID), Vlaams minister, volksvertegenwoordiger, parlementslid en senator. Dat was achtereenvolgens in de Volksunie, ID 21, Spirit, SP.a en als onafhankelijke. Het woord tafelspringer is hier wel gepast.
Voor mij had hij al afgedaan toen hij voorzitter werd van de VU, een functie die ook zijn vader, Vic Anciaux, had uitgeoefend. Met een Volksunie die toen al in de problemen zat, leek het erop dat de jonge Bert een frisse wind door de partij ging laten waaien, maar dat bleek een eerder linkse wind te zijn, waardoor de VU er tenslotte helemaal aan ten onder ging. Het leek zo’n beetje op de jonge Verhofstadt, die met zijn burgermanifesten ook zorgde voor de kans op een frisse politieke wind, maar die zijn eigen manifesten tenslotte verloochende toen hij de kans kreeg ze in praktijk te brengen. Bertje deed zowat hetzelfde en maakte zijn Vlaams zijn ondergeschikt aan zijn linkse ideeën. Nu ook de SP.a niet veel meer voorstelt en er bovendien in die partij geen cumul meer wordt gedoogd, is een verkiesbare plaats te hoog gegrepen voor Anciaux en haakt hij af. Of dat definitief is, valt nog te bezien. Hij is nog maar 58. In de politiek is dat niet oud. Misschien nog eens een nieuwe partij oprichten?
Ik heb het hier al enkele keren geschreven, maar de volgende verkiezingen, zeker de federale en regionale, zullen als zwaartepunt de immigratie hebben. En dat is binnen het jaar (mei 2019). De ommekeer in Oostenrijk en zeker in Italië kwam niets te laat. Het kan niet zijn dat Europa straks half Afrika hier moet opvangen omdat er in datzelfde Afrika zo goed als geen enkel land is waar men de zaken nog op orde heeft. Dat waren toch die landen die in de jaren 1960 persé onafhankelijk wilden worden?
Als we willen dat dit land een rechtstaat blijft, dan moeten de wetten worden nageleefd en eveneens de internationale akkoorden die gemaakt zijn, in de eerste plaats binnen Europa en zeker binnen de E.U. Illegaal betekent buitenwettelijk en wie zich daar niet aan houdt, moet worden terechtgewezen cq veroordeeld en uitgewezen. Het in verhouding kleine Europa is niet in staat straks de bevolking van het snelst groeiende continent qua geboortes te verwelkomen omdat ze daar ter plaatse niet meer in staat zouden zijn voor hun eigen mensen een fatsoenlijk bestaan te garanderen.
Het gaat trouwens niet alleen o.w.v. Centraal- en Oost-Europa. Oostenrijk zal de Balkanroute dicht houden, Italië wil geen ngo-schepen meer toelaten die de zgz vluchtelingen staan op te wachten net buiten de Libische kustwateren. Spanje, met een kersverse linkse minderheidsregering die haar progressief gezicht wil redden, is voorlopig een alternatief dat eerder vroeg dan laat zal sneuvelen. Zelfs in Beieren is men het kotsbeu. Ook de CSU, de zusterpartij van Merkels CDU, schaft es nicht mehr. Bij de exodus tijdens de Balkanroute van enkele jaren geleden, was het vooral Beieren dat het merendeel van de vluchtelingen binnen kreeg. De partij van Seehofer, die als bondsminister van Binnenlandse Zaken, Migratie en Heimat de laatste regering Merkel steunt, is niet zinnens de grenzen een tweede keer open te zetten en evenmin zich te laten opjutten. ‘Nicht hupen, bin a Bayer’.
‘Ze’ gaan weer staken, de linkse vakbonden van ‘den IJzeren Weg’. Einde juni, begin juli staan er weer een tiental stakingsdagen op het menu. Uitgerekend bij een overheidsbedrijf waar de gemiddelde medewerker heel wat meer extra voordelen heeft dan elders. En zoals gewoonlijk staken ze tegen de centrumrechtse regering, willen ze allemaal een erkend zwaar beroep hebben en nog van dat moois. Even traditioneel is niet die regering het slachtoffer van hun acties, maar de doordeweekse treinreiziger, die die dagen maar moet zien hoe hij/zij op het werk geraakt. Om nog te zwijgen van al die mensen die zich geen eigen vervoer kunnen veroorloven. Bijkomend gevolg: nóg meer files op de weg en kans op ongevallen.
Ik schreef het al in mijn blog van 17 mei ll: ‘Staking? Laat ze staken’ en ik blijf daarbij. Dat de federale regering een voorbeeld neemt aan de Franse president Macron. Die heeft de hervorming van het Franse Spoor erdoor gekregen ondanks een staking van 30 dagen, de langste ooit in Frankrijk. Macron trok er zich niets van aan en liet alles overwaaien. We moeten hier hetzelfde doen, ondanks de hinder en het ongemak dat velen daardoor hebben. Het is meer dan genoeg geweest. En hopelijk zullen de mensen het zich herinneren als ze dit najaar en volgend voorjaar in het kieshokje staan en zullen ze geen stem meer geven aan de politieke partijen die achter dergelijke stakingen blijven staan en die idioten blijven steunen.
Hebben die vakbonden dan geen poot om op te staan? Dat is ook niet het geval, maar men moet eerst altijd wel eens proberen om met elkaar te overleggen i.pl.v. te staken. Een staking zou het laatste drukkingmiddel moeten zijn, niet het eerste zoals dat de laatste tijd gebeurt. Dé reden van wat er nu op ons afkomt zijn simpel de sociale verkiezingen in het najaar. Het blijft een schande dat de reiziger steeds daarvoor gegijzeld moet worden.
Het verschil tussen een specialist en een manager:
- Een specialist is iemand die veel weet van weinig, steeds meer komt te weten van steeds minder en op de duur alles weet van niets.
- Een manager is iemand die weinig weet van veel, steeds minder komt te weten van steeds meer en op de duur niets weet van alles.
Aan bovenstaande mop moest ik denken toen ik hoorde van die duizend (1.000!) academici die een petitie hebben ondertekend tegen wat zij de ‘deshumaniserende’ uitlatingen van Francken over de vluchtelingen vinden. Om te beginnen lijkt dat een groot aantal, maar men moet weten dat er in dit landje zo’n 40.000 zijn die van zichzelf zeggen dat ze academicus of iets in dien aard zijn. Verder zijn de meeste van die mensen misschien wel een crack op hun eigen gebied, maar weten zij van wat daarbuiten gebeurt even weinig af als de normale stervelingen. Het zijn dikwijls verstrooide professoren tenzij ze politiek geëngageerd zijn (zoals Eva Brems en Petra de Sutter die voor Groen opkomen). ’t Pallieterke sprak terecht van een ‘kudde’ academici.
Open brieven en betogingen van dergelijke groepen en hun moderne versie, die men ‘burgerplatvormen’ noemt, zijn tegenwoordig schering en inslag en meestal het gevolg van wat via sociale media op straat wordt gegooid. Het doet allemaal een beetje denken aan een Belgische versie van de Italiaanse 5 Sterren Beweging, die het daar, inderdaad, ver gebracht heeft. Of dat hier ook het geval is of zal worden, is zeer de vraag. Door de band zijn onze mensen iets nuchterder, zeg maar minder emotioneel dan de Transalpijnen*. Voorlopig kunnen we het hier beter hebben over een 5 Nullen Beweging. Dat ze toch enig belang toegewezen krijgt, heeft veel te maken met onze media, die betogingen die hun kraam passen - al zijn het maar met de gebruikelijke ‘drie man en een paardenkop - steeds duidelijk in beeld brengen.
* Garibaldi maakte Italië één in de negentiende eeuw met een gevolg van duizend man (i mille). Die riskeerden daarvoor echter wel hun leven op de boottocht van Genua naar Sicilië en de terugtocht te voet tot in Rome. Dat was nog iets anders dan protestbrieven ondertekenen vanuit de luie zetel.- en dan denken dat ge het wereldgeweten vertegenwoordigt.
--------------------------
En dan nog dit:
In een vraaggesprek, vorige week bij Telefacts, wist Radja Nainggolan, de grote verongelijkte, te vertellen dat hij de rose-tattoo bij hem heeft laten zetten zonder na te denken. Ik heb zo de indruk dat die knaap nog wel meer heeft uitgespookt zonder erbij na te denken. Wie zijn privéleven via Facebook, Twitter of konsoorten zomaar op straat gooit, moet niet verwonderd zijn dat daarop gereageerd wordt en niet altijd in positieve zin….
De ontmoeting tussen Donald Trump en Kim Jong Oen wordt in onze doorgaans linkse media voorgesteld als een overwinning voor de Noord-Koreaan, dat terwijl het gewoon om een intentieverklaring ging en er hoegenaamd nog niets reëel beslist is. Als het akkoord tussen de States en Noord-Korea stand houdt, zal ‘The Donald’ echter de pluimen op zijn hoed mogen steken en wordt hij de derde Amerikaanse president die na WO II iets historisch bereikt zal hebben voor de buitenlandpolitiek van zijn land. Vóór hem waren dat Richard Nixon en Ronald Reagan. Nixon – ook al verguisd door de media na de Watergate affaire – maakte een einde aan de oorlog in Vietnam en knoopte opnieuw betrekkingen aan met het communistische China van Mao, mede dank zij de waardevolle inzet van zijn buitenlandminister Henry Kissinger. ‘Ronny’, die evenmin als Trump in de gratie stond bij de media (hij was ‘maar’ een acteur) maakte een einde aan de Sovjet Unie, met de bereidwillige medewerking van Lech Walesa en Johannes-Paulus II. Opmerkelijk is wel dat het telkens om republikeinse presidenten ging die niet in de gratie stonden van de poco media, terwijl de twee grootste kneusjes, die wél door die media verheerlijkt werden in dezelfde periode, democraten waren: Jimmy Carter en Barack Obama. Het zegt ook iets over de media zelf. ‘Wie geen krant leest, wordt niet geïnformeerd. Wie wél de krant leest wordt gedesinformeerd’, wist Mark Twain honderd jaar geleden al…
Als het met Noord-Korea goed afloopt, is het de vraag wat voor soort communisme er in dat land dan zal komen. Meest waarschijnlijk een van het Chinese type, waarbij de economie een beperkte vrijheid zal krijgen. We kunnen voor de Noord-Koreanen alleen maar hopen dat de betrekkingen met Zuid-Korea verbeteren. Misschien ligt daar nog meer de sleutel voor een vredevolle toekomst van het Koreaanse schiereiland.
----------------
Democratie heeft trouwens ook haar grenzen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen in Rotterdam bleef de partij Leefbaar Rotterdam, de erfgenaam van Pim Fortuyn, de grootste ondanks een verlies van drie zetels. Toch zal ze niet meer in het bestuur van de stad zetelen. Er komt daar een coalitie van niet minder dan zes partijen: VVD, D66, Groenlinks, PvdA, CDA en ChristenUnie-SGP, deze laatste zelf al een samensmelting van twee partijen. Met in het achterhoofd de slogan ‘teveel koks bederft het eten’, zal dit nooit fatsoenlijk werken in Europa’s grootste havenstad. N-VA doet er toch maar best aan dit in de gaten te houden in die andere havenstad, Antwerpen. Een coalitie aldaar van SP.a, Groen, CD&V, PvdA en Open VLD zou even raar lijken, maar niet onmogelijk.
Er zijn in dit land 80.000 vacatures en meer dan 200.000 werklozen. Een blinde kan zien dat hier iets niet klopt, want het aantal niet-actieven is nóٕg groter. Er zijn de langdurig zieken, de vervroegde gepensioneerden, de arbeidsongeschikten, de niet werkende allochtonen, de ouderen en de laaggeschoolden. Een serieus aandeel hiervan is gewettigd ongeschikt, maar mij gaat men niet wijs maken dat dat allemaal mensen zijn die niet op e.o.a. manier kunnen werken. Zoals ik in mijn blog van 7 april ll (‘De werkzaamheidsgraad’) schreef, zijn er nog altijd in totaal 2,76 miljoen landgenoten tussen de 15 en 64 jaar die niét werken.
Wie de dag van vandaag wil werken, kan werk vinden. Normaal zou dat de economische situatie van heel wat mensen moeten verbeteren. Dat vloekt dan weer met een toename van kinderen die onder de armoedegrens zouden leven, dit althans volgens Kind & Gezin. Vlaams minister Homans kreeg het daarvoor zwaar te verduren in haar parlement, omdat zij bij haar aantreden gesteld had die kinderarmoede tegen 2020 te zullen halveren. Dat zoiets niet zomaar gaat lukken, geeft ze nu zelf toe en daarbij verwijst ze naar de toename van de immigratie. Daarin heeft ze een punt. Ikzelf schrijf hier al jaren dat de armoede in dit land zal blijven toenemen zolang we ze blijven invoeren. Het blijft dweilen met de grenzen open. Die nieuwkomers zijn mensen die misschien ooit wel eens zullen integreren, maar dat kan járen duren en ondertussen zullen die het inderdaad niet breed hebben. Daarvoor nu het ontslag van Homans eisen, zoals de oppositie doet, is wel een brug te ver. Tegenwoordig lijkt het wel een nieuwe rage dat van elke minister die – volgens de oppositie – ergens faalt, meteen het ontslag wordt geëist. Eerst was dat Francken, dan Vandeput, daarna Geens en nu Homans. Het wordt een beetje lachwekkend.
Na de weigering om nog een boot van de diverse ngo’s met illegalen in de Italiaanse havens aan wal te laten komen, is Matteo Salvini, voorzitter van de Italiaanse Lega en nu ook Italiaans minister van Binnenlandse Zaken, de gebeten hond. Nochtans doet de man gewoon wat hij zijn kiezers beloofd had: geen illegalen meer toelaten in hun land en degenen die er zijn (500 à 600.000!) zo snel mogelijk terug naar waar ze vandaan kwamen. A la Trump, zeg maar. De poco media zijn het daarmee niet eens. Zij vinden het blijkbaar normaal dat politiekers dingen beloven en daarna niét doen. Het wordt nog even wennen voor de diverse ngo’s die onze huidige wereld rijk is. Zoals Kaaiman schreef in zijn laatste weekeindcolumn: ‘ Jammer dat Trump geen oplossing heeft beloofd voor de miserie van de Arco spaarders. Ze hadden hun geld reeds gehad’.
Het is haast niet te geloven, maar er is een tweede Arco-drama in de maak. Vijf jaar geleden lanceerde een groep uit wat men het ‘sociale middenveld’ noemt: de ngo’s Greenpeace, Fairfin, Oxfam, maar ook het ABVV en zelfs het ACV, een coöperatief bankproject, NewB. Die zgz ‘Ethische Bank’ lijdt momenteel een geaccumuleerd verlies van 7 miljoen euro en kreeg daarom van de Nationale Bank geen banklicentie meer, wat zo’n beetje doet denken aan wat het Optima van Jeroen Piqueur in Gent overkomen is. Nu wil NewB vers geld ophalen bij haar 52.000 … coöperanten. Waar hebben we dat nog gehoord? Zoals Rik Van Cauwelaert in zijn wekelijkse column van De Tijd schreef: ‘ Ethisch bankieren blijft bankieren. Wie wil zwemmen met de haaien, moet de gevaren kennen’. Dat laatste blijkt bij de ngo’s de laatste jaren niet meer het geval te zijn. Denk maar wat Oxfam in Afrika overkomen is en de brutaliteit waarmee Greenpeace misbruik maakte van het figuurtje Maya van studio 100 om die zaak aan te vallen over de verkoop van bewerkt vlees aan kinderen, terwijl de ngo in hetzelfde filmpje reclame maakt voor het roken (bij kinderen, nota bene!). Voor dit laatste komt er waarschijnlijk zelfs een rechtszaak.
Bij heel wat ngo’s schijnt het besef van redelijkheid niet meer te bestaan. Zij denken de wereld een geweten te moeten schoppen, terwijl ze vinden zelf niet volgens de regeltjes te moeten spelen. Het zou hen wel eens slecht kunnen bekomen.
We weten allen zo stilaan dat de werkzaamheidgraad van dit land erg laag ligt, zelfs lager dan het Europees gemiddelde. Zoals wel eens meer gebeurt met internationale vergelijkingen en statistieken, kijkt men zich dan wel blind op de Belgische cijfers en niet op de regionale verschillen binnen België. N.a.v. van het door onze nationale Charel voorgestelde ‘Samenwerkingsfederalisme’ – als ge het mij vraagt, daar was indertijd ook Leterme al mee bezig – zijn ook de regionale cijfers bekend geraakt. En daaruit blijkt dat de Vlaamse werkgelegenheidsgraad (73%) hoger ligt dan het Europees gemiddelde (71,1), terwijl dat van Wallonië maar 63% bedraagt en dat van Brussel 61. Eigenlijk is dat geen verrassing, als men weet dat Wallonië slechts goed is voor 23% van de toegevoegde waarde aan de Belgische economie en Vlaanderen o.m. tekent voor 83% van de uitvoer.
De oproep van Michel aan álle regio’s klinkt dan ook hol, want Vlaanderen doet meer dan zijn best (en dan hebben we het nog niet over de transfers gehad). Het zijn de andere twee die er werk van moeten maken. Michel durft dat niet zo expliciet zeggen, omdat hij volgende jaar voor verkiezingen staat waar hij het in zijn eigen regio, Wallonië, hard te verduren zou kunnen krijgen.
Ondertussen is gebleken dat er ook in Vlaanderen een meerderheid zou zijn die geen Michel II wil, zeker niet met dezelfde partijen die nu deel uitmaken van Michel I. Dat bleek dan weer uit die laatste peiling van VTM e& Co. Men durft het (nog) niet hardop te zeggen, maar mocht men vragen met welke partijen dan wel, dan zou de kans wel eens groot kunnen zijn dat men er CD&V niet meer bij wil hebben. Met een saboteur als Kris Peeters had deze federale regering immers geen oppositie nodig.
Er was vorige week nog maar eens een peiling naar het kiesgedrag van de waarde landgenoten, deze van VTM, Het Laatste Nieuws en RTL. Het opmerkelijke daarbij was een forse achteruitgang van de partij van De Wever, met zo’n 6%, ondanks het feit dat Bart zelf in Vlaanderen stevig op plaats 2 blijft staan en Theo Francken op plaats 1. Nog op te merken dat de peiling in Vlaanderen telefonisch werd uitgevoerd op zo’n 1.000 personen, terwijl in Wallonië, dat maar half zoveel inwoners telt, er 2.400 mensen werden aangesproken. Mathematisch is de Waalse peiling op die manier een stuk betrouwbaarder.
Het is al eerder geweten dat peilingen slechts momentopnamen zijn. Men zegt er trouwens meestal bij: ‘mochten er nu verkiezingen zijn’. Vooral de zaak van het per ongeluk doorgeschoten Koerdische kind heeft e.e.a. waarschijnlijk emotioneel beïnvloed. Waar ik nog het meeste vragen bij heb is, in hoever een peiling over het hele land betekenisvol kan zijn in het vooruitzicht van plaatselijke gemeenteraadsverkiezingen. Gaat men in Zechelterwande straks bij de gemeenteraadsverkiezingen tegen de N-VA stemmen, omdat in het Waalse Bergen een verdwaalde politiekogel, als gevolg van een onverantwoord gedrag van de chauffeur van het busje waarin het zat, een kindje het leven verloor? Dat allemaal omdat Bart De Wever er, m.i. terecht, op gewezen had dat ook de ouders een deel van de verantwoordelijkheid dragen. Ze hadden asiel aangevraagd in Duitsland, kregen die niet omdat Iraaks Koerdistan al sinds de val van Sadam Hoessein een veilige regio is, hadden in Duitsland moeten blijven en hadden er al een poging op zitten in een koelwagen, waarbij ze toen allemaal, ook de kinderen, hun leven riskeerden.
Kortom, zo’n peiling op zo’n moment heeft m.i. helemaal geen waarde. Voor plaatselijke verkiezingen kan ze niet dienen en tegen dat de andere verkiezingen eraan komen, ligt niemand er nog van wakker.
In Oostenrijk worden 7 moskeeën gesloten en enkele tientallen imams het land uitgezet. Allen behoren ze tot de Turkse tak van de islam en worden ze gefinancierd door het Turks ministerie van religieuze zaken. De uitzetting was een verkiezingsbelofte van Sebastian Kurz, de eerste minister van de nieuwe Oostenrijkse regering, die vindt dat er in die moskeeën heel wat haatpreken gehouden worden, meestal in het Turks, waar de gewone westerse sterveling geen bal van snapt, maar die hun effect bij sommige ‘vrome’ moslims niet blijken te missen. Of, om het met zijn woorden te zeggen: ‘In ons land is er geen plaats voor parallelle samenlevingen, de politieke islam en radicalisering’.
De nieuwe Oostenrijkse regering, een coalitie van Kurz’ christendemocraten met de extreemrechtse eurokritische FÖP, sluit daarbij aan bij de zgn ‘Visegrád landen’ (Polen, Hongarije, Tsjechië en Slowakije*) en het is niet uitgesloten dat straks ook de nieuwe Italiaanse regering die richting uitgaat. Daar houdt het trouwens niet bij op. ‘Wunderwuzzi’ Kurz (31), wereldwijd de jongste premier van het ogenblik**, wil dat men terug toenadering zoekt bij het Rusland van Poetin en heeft ook op dat gebied al de navolging gekregen van Giuseppe Conte, de nieuwste premier van Italië. Op dat laatste punt zitten ze trouwens in het goede gezelschap van ‘The Donald’, die het daarmee grotendeels eens is.
Om het allemaal nog spannender te maken: vanaf 1 juli van dit jaar krijgt Oostenrijk voor zes maanden het voorzitterschap van de E.U. Kurz, nota bene: een christendemocraat, maar niet van het wollige, uitgebluste soort dat wij hier kennen, heeft als eerst punt tijdens zijn voorzitterschap de strijd tegen de illegale immigratie gemaakt. Oostenrijk heeft daarvan meer dan zijn part gehad en staat er volledig achter dat de Balkanroute gesloten blijft.
* De Visegrádgroep is een verzameling van Centraal-Europese staten die teruggaat tot een handelsverbond tussen Polen, Bohemen en Hongarije uit de 14de eeuw, dat ontstond in het Hongaarse stadje Visegrád aan de Donau. Iets in de aard van de ons hier meer bekende Hanzesteden. Territoriaal sluit het huidige Oostenrijk daarbij aan.
** In het Italiaans dwergstaatje San Marino hebben ze een nog jongere regeringsleider, een zekere Matteo Ciacci (27!). San Marino kan men echter moeilijk een land noemen, en Ciacci (spreek uit: ‘tsjiatsjie’, lijkt wel een niesbui) is daar ook geen premier, maar een ‘kapitein-regent’…
Ik kom nog eens terug op dat onderwijs, want daar houden de discussies maar niet op. De belangrijkste reden daarvoor is dat de verschillende onderwijstakken de te snel veranderende wereld niet kunnen volgen. Onderwijs is een ingewikkelde organisatie die tijdens het schooljaar wel plannen genoeg kan maken, maar die ze in het beste geval pas het daarop volgende schooljaar kan toepassen, met het risico dat ze dan weeral niet meer up-to-date zijn. Een tweede reden is dat men té politiekcorrect wil zijn. Neem nu het zgz ‘M’-decreet, waar het dezer dagen ook weer over ging, om minder begaafde en gehandicapte kinderen toch in het normale onderwijs te droppen bv. Dat mag dan een menselijk gesproken goede maatregel zijn, het algemeen niveau van het onderwijs gaat er wel mee op achteruit, gewoon omdat men voor die kinderen teveel speciale aandacht nodig heeft, waarvoor men meestal niet voldoende noch juist geschoold personeel heeft. Een onderwijs aangepast aan elk kind apart is niet doenbaar en zou ook onbetaalbaar zijn. E.e.a. maakt daarenboven dat de gewone leerlingen en zeker de meer begaafden daarvan het slachtoffer worden. Als men hiermee doorgaat, zal het niet lang duren vóór het Nederlandstalig onderwijs in dit land zakt naar het niveau van het Franstalige dat in alle regionale Europese statistieken in de staart van het peloton hangt en dat zover gezakt is omdat het – zeker in Brussel – teveel allochtonen heeft opgenomen, waarvan een groot deel nog zo goed als analfabeet was toen het hier binnen kwam gevallen.
We zullen er maar eens om lachen, maar er is nog maar eens een minder goed rapport over het onderwijs, deze keer over de onvoldoende kennis van beginnende middelbare scholieren voor het vak Frans Bij de kinderen in de eerste graad secundair zou 40% niet eens de helft van de punten halen. En dan? Waarom moéten onze kinderen in Vlaanderen Frans leren? Omdat het één van de nationale talen is? Waarom moeten de francofonen dan geen verplicht Nederlands leren en kunnen die hun tweede taal kiezen (Nederlands of Engels)? Als men dit land dan toch persé in zijn huidige vorm wil behouden, laat dan iedereen eens beginnen met de taal van de andere te leren of tenminste ook in Vlaanderen de kinderen de keuze te laten om bv Engels als tweede taal te nemen, de lingua franca van de hele wereld. Als dat niet kan, zou het eigenlijk nog logischer zijn dat men alle scholieren in dit land verplicht de twee landstalen te leren. Wel raar dat men op dat gebied nooit iets hoort van de klassieke belgicistische brompotten van het type groene Calvo bv. Die willen dit land wel bijeen houden, desnoods de klok 50 jaar terugdraaien, maar laten toe dat er een zoveelste discriminatie is ten nadele van de Nederlandstaligen, nu weer op taalgebied.
Het is feitelijk geen nieuws, maar het wordt hoe langer hoe duidelijker dat migratie hét argument wordt voor de komende verkiezingen. Zeker de overwinning van de Italiaanse Lega, maar ook bij ons de aanvallen op staatssecretaris Francken maken dat elke dag hét punt van discussie. Bij die verkiezingen zal dan ook hopelijk duidelijk worden hoeveel stemmen er bij welke partijen achter die zgz volksplatformen schuil gaan. Ik heb zo de indruk dat het in de meeste gevallen gaat om een zootje ongeregeld, aangevuld met de gebruikelijke nuttige idioten, tegenwoordig beter gekend als ‘Gutmenschen’.
Wat ook zo stilaan belachelijk begint te worden is, dat men bij elke fout of verkeerde uitspraak meteen het ontslag eist van degene die zich – al dan niet opzettelijk – versproken heeft. Opmerkelijk daarbij is dat men het bijna altijd op Vlamingen gemunt heeft. Het waren ook meestal Vlaamse verkozenen die in het verleden een stap terug zetten. Denk maar aan Tobback Sr, Vande Lanotte en Stefaan De Clerck. Ik kan me niet herinneren dat een Franstalige het in dit land al eens gedaan heeft. Het enige dat men Francken kwalijk kan nemen is zijn nogal impulsief taalgebruik op Twitter, dat niet altijd even doordacht is, waardoor hij achteraf wel eens moet corrigeren. Onze linkse media (zijn er andere?) lieten niet na om zelfs 24 uur later zijn eerste uitspraak i.v.m. het ‘omzeilen’ van een mensenrechtenwet i.v.m. de bootvluchtelingen te blijven herhalen, alhoewel Theo dezelfde avond nog gezegd dat het ‘heroriënteren’ moest zijn. Het zal hem bij de volgende verkiezingen echter wel geen windeieren leggen.
In feite is heel dat immigrantenprobleem nog het gevolg van de snel-Belg-wet, met daarna de gezinshereniging van de regeringen Verhofstadt, die toen het programma van de PS hebben uitgevoerd en de staatskas geplunderd. De kritiek van Di Pippo op de meestal terechte vaststellingen van o.m. Bart De Wever zijn dan ook naast de kwestie. De man met het strikje heeft zijn afscheid aan de federale politiek trouwens ondertussen al bijgesteld tot na de besprekingen over de regeringsvorming van 2019. Hopelijk krijgt de PS de oplawaai die men voorspelt en mag de partij al blij zijn straks nog mee te mogen regeren in Francofonië, maar dan meer dan waarschijnlijk zonder Di Pippo.
Voor de geïnteresseerden : CD&V deelt in Antwerpen ramadankalenders uit, net zoals vorig jaar trouwens. Daarmee wil de partij tonen dat ze er ook is voor de moslimgemeenschap. Dat is dan de partij die een ultraorthodoxe jood op haar kieslijst wou zetten voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. Daar zouden nogal wat moslims voor gestemd hebben! Van tweezakken gesproken…
Voor het Suikerfeest, dat het einde van die ramadan betekent, mogen de moslimkindjes trouwens gewettigd afwezig zijn op school. Dat laatste geldt niet voor de andere kindjes wier ouders bv een dag vroeger op vakantie willen gaan om wat centen te sparen. Verschil moet er zijn, hé?
---
Nadat bleek dat de laatste mailtjes over de F16, waarmee ‘den John’ het ontslag van minister van Defensie Vandeput eiste, vals bleken te zijn, houdt de partij toch maar vast aan haar voorzitter; net zoals ze dat gedaan heeft met die andere Guus Flater in Antwerpen. Waarschijnlijk hebben de sossen gewoon niets beters meer en moeten ze roeien met de riemen die ze hebben. Nog een paar vastgoedschandalen in Gent en het succes is verzekerd in oktober!
Lezer Wes Hardin, die in zijn reactie op mijn blog van 3 dezer (‘De F16 misdaad serie’) schreef dat die mails waarschijnlijk uit de groene hoek zouden kunnen gekomen zijn, zou wel eens gelijk kunnen krijgen. Gedesillusioneerde socialisten die straks niet meer voor de SP.a stemmen, zouden wel eens voor Groen kunnen kiezen. Zoals ikzelf al enkele keren geschreven heb: Groen is het nieuwe rood.
---
De advocate van de ouders van de tragisch overleden Mawda, Mieke van den Broeck, blijkt dezelfde te zijn die vroeger optrad voor die Syrische familie uit Aleppo. Toen eiste Mieke, die werkt voor de uiterst linkse Progress Lawyers Network, 4.000 euro per dag als de familie geen visum voor België zou krijgen. Tot later aan het licht kwam dat de vader van die ‘arme’ Syriërs tussendoor al drie keer naar Libanon over en weer was geweest, zónder zijn gezin, alleen voor zijn ‘business’. In de zaak van Mawda zal het (voorlopig?) zo’n vaart niet lopen, al weet men maar nooit wat dat Mieke nog verzint. De hoofdschuldige hierbij is de chauffeur van het busje, een mensensmokkelaar, die is kunnen ontsnappen omdat geen van de andere inzittenden hem durfde te verraden. Daarover hoort men bij de zgz burgerplatformen geen woord…
Vorige week vielen er twee doden bij een verkeersongeval in Machelen, waarbij een vrachtwagen van de Aldi een bocht miste (of negeerde) en recht in een – gelukkig leegstaand – politiebureau binnenreed. Zowel de chauffeur als de bijzitter kwamen om het leven. Daar er geen remsporen waren ging men ervan uit dat de chauffeur iets gekregen had. Dat bleek later ook zo, maar dan wel eens iets heel anders dan wat men gewoon is bij dergelijke ongevallen. De chauffeur had niet teveel*, maar te weinig gedronken, in dit geval zelfs helemaal niets. De man was nl een vrome moslim en had die hele stikwarme dag – zoals de koran het voorschrijft - niets gegeten of gedronken. Het was nl ramadan, de vasten van de islam, waarbij men van zonsopgang tot zonsondergang niets mag eten noch drinken, zelfs geen water. Die ramadan verschuift elk jaar zo’n maand (eigenlijk een maan) en valt nu in een periode waarbij de zon extra lang schijnt (van 05.40 tot 21.40 uur) en het daarenboven nog eens erg warm was.
Dat probleem is al enkele keren aangekaart bij moslim sporters, maar zou best ook wat opgevolgd kunnen worden bij chauffeurs en mensen die bepaalde machines moeten bedienen. Het ongeval in Machelen gebeurde rond 14.00 uur, toen de chauffeur dus al een hele voormiddag én middag niets gegeten of gedronken had in wat de tweede warmste meimaand ooit zou worden.
Misschien wordt het tijd dat ook de moslims gaan beseffen dat de koran wel eens aangepast mag worden en dat niet alleen omdat de kemels vervangen zijn door auto’s…
* Uitgerekend gisteren was er het bericht dat er de eerste drie maanden van dit jaar spectaculair veel minder doden gevallen zijn bij ongevallen met jonge, dronken chauffeurs dan 10 jaar geleden (12 t.o.v. 48 in 2008). Maar dat heeft niets met de ramadan te maken, wel met een goede voorlichting, die men blijkbaar in de koran niet terugvindt…
Vorige week was er de beslissing van Umicore om de nieuwe geplande batterijfabriek niet op de vroegere Opel-site in Antwerpen neer te zetten, zoals gehoopt werd, maar ergens in Polen. Dat superbelg Thomas Leysen bij Umicore de voorzitter is, verandert niets aan de zaak. Eerst oompje en dan oompjes kinderen. Er zouden daar 400 gespecialiseerde arbeidskrachten aan het werk kunnen. Als troostprijs krijgt de Olense Umicore fabriek er een onderzoekcentrum bij, met 20 nieuwe jobs.
De redenen zijn wel vrij duidelijk: om te beginnen de lonen die ginder vier keer lager liggen, maar ook het feit van de mobiliteit rond Antwerpen, die de eerste tien jaar niet belooft te zullen verbeteren. Ze zullen ooit nog spijt krijgen dat ze de Lange Wapperbrug geschrapt hebben. Verder de moeilijkheid om tegenwoordig aan 400 nieuwe gespecialiseerde medewerkers te geraken plus een technisch probleem met de lozing van immens grote hoeveelheden zout uit die batterijproductie, waarvoor in Antwerpen momenteel geen oplossing zou zijn.
Zelfs al zou men hier de 400 vacatures kunnen vullen in die toekomstgerichte fabriek, dan zou dat alleen gaan als men die mensen er nog wat bovenop belooft. Dat laatste kan trouwens ook in Polen het geval zijn, maar mensen die maar een vierde verdienen van wat ze hier zouden kosten iets meer geven is altijd gemakkelijker dan wie normaal al vier keer meer krijgt.
Het enige wat men hier kan doen om in de toekomst dergelijke ontgoochelingen te vermijden, is ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk van onze 184.000 werklozen omgeschoold of verder opgeleid worden. Het lijkt wel een luxeprobleem…
Het F16 debat, dat ik eerst al had afgeschreven en daarna terug moest bovenhalen n.a.v. de diverse mails die ‘den John’ in handen zou gekregen hebben, is weer helemaal terug van weg geweest. Aanleiding is deze keer niet alleen dat er wéér nieuwe mails ter zake boven water zouden gekomen zijn, maar het bericht dat die laatste mails, waarover John Crombez het had, wel eens vals zouden kunnen zijn! Het lijkt zo’n beetje een welles-nietes verhaal te worden, ware het niet dat het bericht komt uit De Morgen, een krant die ervoor uitkomt links te zijn en er dus geen baat bij heeft zo iets te schrijven, als ze er twijfels over hebben. De reden, waarom men denkt dat de mails vals zijn, is het taalgebruik dat verschilt met de vorige mails en niet gebruikelijk zou zijn in militaire communicatie. Iemand zou ze dus ‘gefabriceerd’ kunnen hebben…
Het komt er nu dus op neer, dat men niet alleen wil weten of minister Vandeput er al dan niet van op de hoogte was, maar ook wie zich daar allemaal mee bezig hield/houdt. Als het immers straks zou blijken dat die laatste mails inderdaad vervalsingen zijn, dan krijgt de reeds veel geplaagde SP.a er nog een probleem bij. Het begint zo stilaan op een misdaadserie te lijken, met Guus Flater in de hoofdrol.
Zoals ik al meldde in mijn blog van 30 mei (‘Mare nostrum’) riskeerde de Spaanse minderheidsregering van Rajoy te vallen en dat is ondertussen gebeurd. De socialistische oppositie, gesteund door de Baskische en Catalaanse vertegenwoordigers, hebben met een meerderheid een motie van wantrouwen in Rajoy’s Partido Popular (PP) goedgekeurd en daarmee wordt de socialistische voorzitter Pedro Sanchez, die het voorstel had ingediend, automatisch de nieuwe premier. Het is zo’n beetje zoals wat in Wallonië gebeurd is toen men daar vorig jaar de PS wandelen zond. De kans bestaat dat er volgend jaar in Spanje nieuwe verkiezingen komen, maar ondertussen zou het nu wél kunnen dat de nieuwe regering tenminste met de Catalanen gaat praten, iets wat die steenezel van een Rajoy nooit wou doen.
En ook in de comedia dell’arte die zich in Italië afspeelt is er een ‘colpo di scena’, een onverwachte wending. De socialistische president Mattarella, die een eerste voorstelling van regering van populisten en uiterstrechtsen afkeurde, heeft nu de regering van die twee niet -traditionele partijen wél goedgekeurd, nadat die op de plaats van minister voor Financiën een andere kandidaat hadden voorgesteld. Veel zal dat aan de situatie daar niet veranderen, want de gewraakte kandidaat-minister, Paolo Savona, blijft wel in de nieuwe regering en nog wel als contactman met de E.U., waardoor de man in feite de Eurocraten nog meer dan genoeg vuur aan de schenen kan en zal leggen. Hopelijk gaan we daar nog e.e.a. mee meemaken.
De E.U. gaat het zwaar te verduren krijgen op zijn zuidflank, ook al omdat er ook in Griekenland weer de nodige onrust is n.a.v. nieuwe besparingen die nodig zijn om een zoveelste lening van Europa te krijgen.
