Er zijn in dit land 80.000 vacatures en meer dan 200.000 werklozen. Een blinde kan zien dat hier iets niet klopt, want het aantal niet-actieven is nóٕg groter. Er zijn de langdurig zieken, de vervroegde gepensioneerden, de arbeidsongeschikten, de niet werkende allochtonen, de ouderen en de laaggeschoolden. Een serieus aandeel hiervan is gewettigd ongeschikt, maar mij gaat men niet wijs maken dat dat allemaal mensen zijn die niet op e.o.a. manier kunnen werken. Zoals ik in mijn blog van 7 april ll (‘De werkzaamheidsgraad’) schreef, zijn er nog altijd in totaal 2,76 miljoen landgenoten tussen de 15 en 64 jaar die niét werken.
Wie de dag van vandaag wil werken, kan werk vinden. Normaal zou dat de economische situatie van heel wat mensen moeten verbeteren. Dat vloekt dan weer met een toename van kinderen die onder de armoedegrens zouden leven, dit althans volgens Kind & Gezin. Vlaams minister Homans kreeg het daarvoor zwaar te verduren in haar parlement, omdat zij bij haar aantreden gesteld had die kinderarmoede tegen 2020 te zullen halveren. Dat zoiets niet zomaar gaat lukken, geeft ze nu zelf toe en daarbij verwijst ze naar de toename van de immigratie. Daarin heeft ze een punt. Ikzelf schrijf hier al jaren dat de armoede in dit land zal blijven toenemen zolang we ze blijven invoeren. Het blijft dweilen met de grenzen open. Die nieuwkomers zijn mensen die misschien ooit wel eens zullen integreren, maar dat kan járen duren en ondertussen zullen die het inderdaad niet breed hebben. Daarvoor nu het ontslag van Homans eisen, zoals de oppositie doet, is wel een brug te ver. Tegenwoordig lijkt het wel een nieuwe rage dat van elke minister die – volgens de oppositie – ergens faalt, meteen het ontslag wordt geëist. Eerst was dat Francken, dan Vandeput, daarna Geens en nu Homans. Het wordt een beetje lachwekkend.
Na de weigering om nog een boot van de diverse ngo’s met illegalen in de Italiaanse havens aan wal te laten komen, is Matteo Salvini, voorzitter van de Italiaanse Lega en nu ook Italiaans minister van Binnenlandse Zaken, de gebeten hond. Nochtans doet de man gewoon wat hij zijn kiezers beloofd had: geen illegalen meer toelaten in hun land en degenen die er zijn (500 à 600.000!) zo snel mogelijk terug naar waar ze vandaan kwamen. A la Trump, zeg maar. De poco media zijn het daarmee niet eens. Zij vinden het blijkbaar normaal dat politiekers dingen beloven en daarna niét doen. Het wordt nog even wennen voor de diverse ngo’s die onze huidige wereld rijk is. Zoals Kaaiman schreef in zijn laatste weekeindcolumn: ‘ Jammer dat Trump geen oplossing heeft beloofd voor de miserie van de Arco spaarders. Ze hadden hun geld reeds gehad’.
Het is haast niet te geloven, maar er is een tweede Arco-drama in de maak. Vijf jaar geleden lanceerde een groep uit wat men het ‘sociale middenveld’ noemt: de ngo’s Greenpeace, Fairfin, Oxfam, maar ook het ABVV en zelfs het ACV, een coöperatief bankproject, NewB. Die zgz ‘Ethische Bank’ lijdt momenteel een geaccumuleerd verlies van 7 miljoen euro en kreeg daarom van de Nationale Bank geen banklicentie meer, wat zo’n beetje doet denken aan wat het Optima van Jeroen Piqueur in Gent overkomen is. Nu wil NewB vers geld ophalen bij haar 52.000 … coöperanten. Waar hebben we dat nog gehoord? Zoals Rik Van Cauwelaert in zijn wekelijkse column van De Tijd schreef: ‘ Ethisch bankieren blijft bankieren. Wie wil zwemmen met de haaien, moet de gevaren kennen’. Dat laatste blijkt bij de ngo’s de laatste jaren niet meer het geval te zijn. Denk maar wat Oxfam in Afrika overkomen is en de brutaliteit waarmee Greenpeace misbruik maakte van het figuurtje Maya van studio 100 om die zaak aan te vallen over de verkoop van bewerkt vlees aan kinderen, terwijl de ngo in hetzelfde filmpje reclame maakt voor het roken (bij kinderen, nota bene!). Voor dit laatste komt er waarschijnlijk zelfs een rechtszaak.
Bij heel wat ngo’s schijnt het besef van redelijkheid niet meer te bestaan. Zij denken de wereld een geweten te moeten schoppen, terwijl ze vinden zelf niet volgens de regeltjes te moeten spelen. Het zou hen wel eens slecht kunnen bekomen.
We weten allen zo stilaan dat de werkzaamheidgraad van dit land erg laag ligt, zelfs lager dan het Europees gemiddelde. Zoals wel eens meer gebeurt met internationale vergelijkingen en statistieken, kijkt men zich dan wel blind op de Belgische cijfers en niet op de regionale verschillen binnen België. N.a.v. van het door onze nationale Charel voorgestelde ‘Samenwerkingsfederalisme’ – als ge het mij vraagt, daar was indertijd ook Leterme al mee bezig – zijn ook de regionale cijfers bekend geraakt. En daaruit blijkt dat de Vlaamse werkgelegenheidsgraad (73%) hoger ligt dan het Europees gemiddelde (71,1), terwijl dat van Wallonië maar 63% bedraagt en dat van Brussel 61. Eigenlijk is dat geen verrassing, als men weet dat Wallonië slechts goed is voor 23% van de toegevoegde waarde aan de Belgische economie en Vlaanderen o.m. tekent voor 83% van de uitvoer.
De oproep van Michel aan álle regio’s klinkt dan ook hol, want Vlaanderen doet meer dan zijn best (en dan hebben we het nog niet over de transfers gehad). Het zijn de andere twee die er werk van moeten maken. Michel durft dat niet zo expliciet zeggen, omdat hij volgende jaar voor verkiezingen staat waar hij het in zijn eigen regio, Wallonië, hard te verduren zou kunnen krijgen.
Ondertussen is gebleken dat er ook in Vlaanderen een meerderheid zou zijn die geen Michel II wil, zeker niet met dezelfde partijen die nu deel uitmaken van Michel I. Dat bleek dan weer uit die laatste peiling van VTM e& Co. Men durft het (nog) niet hardop te zeggen, maar mocht men vragen met welke partijen dan wel, dan zou de kans wel eens groot kunnen zijn dat men er CD&V niet meer bij wil hebben. Met een saboteur als Kris Peeters had deze federale regering immers geen oppositie nodig.
Er was vorige week nog maar eens een peiling naar het kiesgedrag van de waarde landgenoten, deze van VTM, Het Laatste Nieuws en RTL. Het opmerkelijke daarbij was een forse achteruitgang van de partij van De Wever, met zo’n 6%, ondanks het feit dat Bart zelf in Vlaanderen stevig op plaats 2 blijft staan en Theo Francken op plaats 1. Nog op te merken dat de peiling in Vlaanderen telefonisch werd uitgevoerd op zo’n 1.000 personen, terwijl in Wallonië, dat maar half zoveel inwoners telt, er 2.400 mensen werden aangesproken. Mathematisch is de Waalse peiling op die manier een stuk betrouwbaarder.
Het is al eerder geweten dat peilingen slechts momentopnamen zijn. Men zegt er trouwens meestal bij: ‘mochten er nu verkiezingen zijn’. Vooral de zaak van het per ongeluk doorgeschoten Koerdische kind heeft e.e.a. waarschijnlijk emotioneel beïnvloed. Waar ik nog het meeste vragen bij heb is, in hoever een peiling over het hele land betekenisvol kan zijn in het vooruitzicht van plaatselijke gemeenteraadsverkiezingen. Gaat men in Zechelterwande straks bij de gemeenteraadsverkiezingen tegen de N-VA stemmen, omdat in het Waalse Bergen een verdwaalde politiekogel, als gevolg van een onverantwoord gedrag van de chauffeur van het busje waarin het zat, een kindje het leven verloor? Dat allemaal omdat Bart De Wever er, m.i. terecht, op gewezen had dat ook de ouders een deel van de verantwoordelijkheid dragen. Ze hadden asiel aangevraagd in Duitsland, kregen die niet omdat Iraaks Koerdistan al sinds de val van Sadam Hoessein een veilige regio is, hadden in Duitsland moeten blijven en hadden er al een poging op zitten in een koelwagen, waarbij ze toen allemaal, ook de kinderen, hun leven riskeerden.
Kortom, zo’n peiling op zo’n moment heeft m.i. helemaal geen waarde. Voor plaatselijke verkiezingen kan ze niet dienen en tegen dat de andere verkiezingen eraan komen, ligt niemand er nog van wakker.
In Oostenrijk worden 7 moskeeën gesloten en enkele tientallen imams het land uitgezet. Allen behoren ze tot de Turkse tak van de islam en worden ze gefinancierd door het Turks ministerie van religieuze zaken. De uitzetting was een verkiezingsbelofte van Sebastian Kurz, de eerste minister van de nieuwe Oostenrijkse regering, die vindt dat er in die moskeeën heel wat haatpreken gehouden worden, meestal in het Turks, waar de gewone westerse sterveling geen bal van snapt, maar die hun effect bij sommige ‘vrome’ moslims niet blijken te missen. Of, om het met zijn woorden te zeggen: ‘In ons land is er geen plaats voor parallelle samenlevingen, de politieke islam en radicalisering’.
De nieuwe Oostenrijkse regering, een coalitie van Kurz’ christendemocraten met de extreemrechtse eurokritische FÖP, sluit daarbij aan bij de zgn ‘Visegrád landen’ (Polen, Hongarije, Tsjechië en Slowakije*) en het is niet uitgesloten dat straks ook de nieuwe Italiaanse regering die richting uitgaat. Daar houdt het trouwens niet bij op. ‘Wunderwuzzi’ Kurz (31), wereldwijd de jongste premier van het ogenblik**, wil dat men terug toenadering zoekt bij het Rusland van Poetin en heeft ook op dat gebied al de navolging gekregen van Giuseppe Conte, de nieuwste premier van Italië. Op dat laatste punt zitten ze trouwens in het goede gezelschap van ‘The Donald’, die het daarmee grotendeels eens is.
Om het allemaal nog spannender te maken: vanaf 1 juli van dit jaar krijgt Oostenrijk voor zes maanden het voorzitterschap van de E.U. Kurz, nota bene: een christendemocraat, maar niet van het wollige, uitgebluste soort dat wij hier kennen, heeft als eerst punt tijdens zijn voorzitterschap de strijd tegen de illegale immigratie gemaakt. Oostenrijk heeft daarvan meer dan zijn part gehad en staat er volledig achter dat de Balkanroute gesloten blijft.
* De Visegrádgroep is een verzameling van Centraal-Europese staten die teruggaat tot een handelsverbond tussen Polen, Bohemen en Hongarije uit de 14de eeuw, dat ontstond in het Hongaarse stadje Visegrád aan de Donau. Iets in de aard van de ons hier meer bekende Hanzesteden. Territoriaal sluit het huidige Oostenrijk daarbij aan.
** In het Italiaans dwergstaatje San Marino hebben ze een nog jongere regeringsleider, een zekere Matteo Ciacci (27!). San Marino kan men echter moeilijk een land noemen, en Ciacci (spreek uit: ‘tsjiatsjie’, lijkt wel een niesbui) is daar ook geen premier, maar een ‘kapitein-regent’…
Ik kom nog eens terug op dat onderwijs, want daar houden de discussies maar niet op. De belangrijkste reden daarvoor is dat de verschillende onderwijstakken de te snel veranderende wereld niet kunnen volgen. Onderwijs is een ingewikkelde organisatie die tijdens het schooljaar wel plannen genoeg kan maken, maar die ze in het beste geval pas het daarop volgende schooljaar kan toepassen, met het risico dat ze dan weeral niet meer up-to-date zijn. Een tweede reden is dat men té politiekcorrect wil zijn. Neem nu het zgz ‘M’-decreet, waar het dezer dagen ook weer over ging, om minder begaafde en gehandicapte kinderen toch in het normale onderwijs te droppen bv. Dat mag dan een menselijk gesproken goede maatregel zijn, het algemeen niveau van het onderwijs gaat er wel mee op achteruit, gewoon omdat men voor die kinderen teveel speciale aandacht nodig heeft, waarvoor men meestal niet voldoende noch juist geschoold personeel heeft. Een onderwijs aangepast aan elk kind apart is niet doenbaar en zou ook onbetaalbaar zijn. E.e.a. maakt daarenboven dat de gewone leerlingen en zeker de meer begaafden daarvan het slachtoffer worden. Als men hiermee doorgaat, zal het niet lang duren vóór het Nederlandstalig onderwijs in dit land zakt naar het niveau van het Franstalige dat in alle regionale Europese statistieken in de staart van het peloton hangt en dat zover gezakt is omdat het – zeker in Brussel – teveel allochtonen heeft opgenomen, waarvan een groot deel nog zo goed als analfabeet was toen het hier binnen kwam gevallen.
We zullen er maar eens om lachen, maar er is nog maar eens een minder goed rapport over het onderwijs, deze keer over de onvoldoende kennis van beginnende middelbare scholieren voor het vak Frans Bij de kinderen in de eerste graad secundair zou 40% niet eens de helft van de punten halen. En dan? Waarom moéten onze kinderen in Vlaanderen Frans leren? Omdat het één van de nationale talen is? Waarom moeten de francofonen dan geen verplicht Nederlands leren en kunnen die hun tweede taal kiezen (Nederlands of Engels)? Als men dit land dan toch persé in zijn huidige vorm wil behouden, laat dan iedereen eens beginnen met de taal van de andere te leren of tenminste ook in Vlaanderen de kinderen de keuze te laten om bv Engels als tweede taal te nemen, de lingua franca van de hele wereld. Als dat niet kan, zou het eigenlijk nog logischer zijn dat men alle scholieren in dit land verplicht de twee landstalen te leren. Wel raar dat men op dat gebied nooit iets hoort van de klassieke belgicistische brompotten van het type groene Calvo bv. Die willen dit land wel bijeen houden, desnoods de klok 50 jaar terugdraaien, maar laten toe dat er een zoveelste discriminatie is ten nadele van de Nederlandstaligen, nu weer op taalgebied.
Het is feitelijk geen nieuws, maar het wordt hoe langer hoe duidelijker dat migratie hét argument wordt voor de komende verkiezingen. Zeker de overwinning van de Italiaanse Lega, maar ook bij ons de aanvallen op staatssecretaris Francken maken dat elke dag hét punt van discussie. Bij die verkiezingen zal dan ook hopelijk duidelijk worden hoeveel stemmen er bij welke partijen achter die zgz volksplatformen schuil gaan. Ik heb zo de indruk dat het in de meeste gevallen gaat om een zootje ongeregeld, aangevuld met de gebruikelijke nuttige idioten, tegenwoordig beter gekend als ‘Gutmenschen’.
Wat ook zo stilaan belachelijk begint te worden is, dat men bij elke fout of verkeerde uitspraak meteen het ontslag eist van degene die zich – al dan niet opzettelijk – versproken heeft. Opmerkelijk daarbij is dat men het bijna altijd op Vlamingen gemunt heeft. Het waren ook meestal Vlaamse verkozenen die in het verleden een stap terug zetten. Denk maar aan Tobback Sr, Vande Lanotte en Stefaan De Clerck. Ik kan me niet herinneren dat een Franstalige het in dit land al eens gedaan heeft. Het enige dat men Francken kwalijk kan nemen is zijn nogal impulsief taalgebruik op Twitter, dat niet altijd even doordacht is, waardoor hij achteraf wel eens moet corrigeren. Onze linkse media (zijn er andere?) lieten niet na om zelfs 24 uur later zijn eerste uitspraak i.v.m. het ‘omzeilen’ van een mensenrechtenwet i.v.m. de bootvluchtelingen te blijven herhalen, alhoewel Theo dezelfde avond nog gezegd dat het ‘heroriënteren’ moest zijn. Het zal hem bij de volgende verkiezingen echter wel geen windeieren leggen.
In feite is heel dat immigrantenprobleem nog het gevolg van de snel-Belg-wet, met daarna de gezinshereniging van de regeringen Verhofstadt, die toen het programma van de PS hebben uitgevoerd en de staatskas geplunderd. De kritiek van Di Pippo op de meestal terechte vaststellingen van o.m. Bart De Wever zijn dan ook naast de kwestie. De man met het strikje heeft zijn afscheid aan de federale politiek trouwens ondertussen al bijgesteld tot na de besprekingen over de regeringsvorming van 2019. Hopelijk krijgt de PS de oplawaai die men voorspelt en mag de partij al blij zijn straks nog mee te mogen regeren in Francofonië, maar dan meer dan waarschijnlijk zonder Di Pippo.
Voor de geïnteresseerden : CD&V deelt in Antwerpen ramadankalenders uit, net zoals vorig jaar trouwens. Daarmee wil de partij tonen dat ze er ook is voor de moslimgemeenschap. Dat is dan de partij die een ultraorthodoxe jood op haar kieslijst wou zetten voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. Daar zouden nogal wat moslims voor gestemd hebben! Van tweezakken gesproken…
Voor het Suikerfeest, dat het einde van die ramadan betekent, mogen de moslimkindjes trouwens gewettigd afwezig zijn op school. Dat laatste geldt niet voor de andere kindjes wier ouders bv een dag vroeger op vakantie willen gaan om wat centen te sparen. Verschil moet er zijn, hé?
---
Nadat bleek dat de laatste mailtjes over de F16, waarmee ‘den John’ het ontslag van minister van Defensie Vandeput eiste, vals bleken te zijn, houdt de partij toch maar vast aan haar voorzitter; net zoals ze dat gedaan heeft met die andere Guus Flater in Antwerpen. Waarschijnlijk hebben de sossen gewoon niets beters meer en moeten ze roeien met de riemen die ze hebben. Nog een paar vastgoedschandalen in Gent en het succes is verzekerd in oktober!
Lezer Wes Hardin, die in zijn reactie op mijn blog van 3 dezer (‘De F16 misdaad serie’) schreef dat die mails waarschijnlijk uit de groene hoek zouden kunnen gekomen zijn, zou wel eens gelijk kunnen krijgen. Gedesillusioneerde socialisten die straks niet meer voor de SP.a stemmen, zouden wel eens voor Groen kunnen kiezen. Zoals ikzelf al enkele keren geschreven heb: Groen is het nieuwe rood.
---
De advocate van de ouders van de tragisch overleden Mawda, Mieke van den Broeck, blijkt dezelfde te zijn die vroeger optrad voor die Syrische familie uit Aleppo. Toen eiste Mieke, die werkt voor de uiterst linkse Progress Lawyers Network, 4.000 euro per dag als de familie geen visum voor België zou krijgen. Tot later aan het licht kwam dat de vader van die ‘arme’ Syriërs tussendoor al drie keer naar Libanon over en weer was geweest, zónder zijn gezin, alleen voor zijn ‘business’. In de zaak van Mawda zal het (voorlopig?) zo’n vaart niet lopen, al weet men maar nooit wat dat Mieke nog verzint. De hoofdschuldige hierbij is de chauffeur van het busje, een mensensmokkelaar, die is kunnen ontsnappen omdat geen van de andere inzittenden hem durfde te verraden. Daarover hoort men bij de zgz burgerplatformen geen woord…
Vorige week vielen er twee doden bij een verkeersongeval in Machelen, waarbij een vrachtwagen van de Aldi een bocht miste (of negeerde) en recht in een – gelukkig leegstaand – politiebureau binnenreed. Zowel de chauffeur als de bijzitter kwamen om het leven. Daar er geen remsporen waren ging men ervan uit dat de chauffeur iets gekregen had. Dat bleek later ook zo, maar dan wel eens iets heel anders dan wat men gewoon is bij dergelijke ongevallen. De chauffeur had niet teveel*, maar te weinig gedronken, in dit geval zelfs helemaal niets. De man was nl een vrome moslim en had die hele stikwarme dag – zoals de koran het voorschrijft - niets gegeten of gedronken. Het was nl ramadan, de vasten van de islam, waarbij men van zonsopgang tot zonsondergang niets mag eten noch drinken, zelfs geen water. Die ramadan verschuift elk jaar zo’n maand (eigenlijk een maan) en valt nu in een periode waarbij de zon extra lang schijnt (van 05.40 tot 21.40 uur) en het daarenboven nog eens erg warm was.
Dat probleem is al enkele keren aangekaart bij moslim sporters, maar zou best ook wat opgevolgd kunnen worden bij chauffeurs en mensen die bepaalde machines moeten bedienen. Het ongeval in Machelen gebeurde rond 14.00 uur, toen de chauffeur dus al een hele voormiddag én middag niets gegeten of gedronken had in wat de tweede warmste meimaand ooit zou worden.
Misschien wordt het tijd dat ook de moslims gaan beseffen dat de koran wel eens aangepast mag worden en dat niet alleen omdat de kemels vervangen zijn door auto’s…
* Uitgerekend gisteren was er het bericht dat er de eerste drie maanden van dit jaar spectaculair veel minder doden gevallen zijn bij ongevallen met jonge, dronken chauffeurs dan 10 jaar geleden (12 t.o.v. 48 in 2008). Maar dat heeft niets met de ramadan te maken, wel met een goede voorlichting, die men blijkbaar in de koran niet terugvindt…
Vorige week was er de beslissing van Umicore om de nieuwe geplande batterijfabriek niet op de vroegere Opel-site in Antwerpen neer te zetten, zoals gehoopt werd, maar ergens in Polen. Dat superbelg Thomas Leysen bij Umicore de voorzitter is, verandert niets aan de zaak. Eerst oompje en dan oompjes kinderen. Er zouden daar 400 gespecialiseerde arbeidskrachten aan het werk kunnen. Als troostprijs krijgt de Olense Umicore fabriek er een onderzoekcentrum bij, met 20 nieuwe jobs.
De redenen zijn wel vrij duidelijk: om te beginnen de lonen die ginder vier keer lager liggen, maar ook het feit van de mobiliteit rond Antwerpen, die de eerste tien jaar niet belooft te zullen verbeteren. Ze zullen ooit nog spijt krijgen dat ze de Lange Wapperbrug geschrapt hebben. Verder de moeilijkheid om tegenwoordig aan 400 nieuwe gespecialiseerde medewerkers te geraken plus een technisch probleem met de lozing van immens grote hoeveelheden zout uit die batterijproductie, waarvoor in Antwerpen momenteel geen oplossing zou zijn.
Zelfs al zou men hier de 400 vacatures kunnen vullen in die toekomstgerichte fabriek, dan zou dat alleen gaan als men die mensen er nog wat bovenop belooft. Dat laatste kan trouwens ook in Polen het geval zijn, maar mensen die maar een vierde verdienen van wat ze hier zouden kosten iets meer geven is altijd gemakkelijker dan wie normaal al vier keer meer krijgt.
Het enige wat men hier kan doen om in de toekomst dergelijke ontgoochelingen te vermijden, is ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk van onze 184.000 werklozen omgeschoold of verder opgeleid worden. Het lijkt wel een luxeprobleem…
Het F16 debat, dat ik eerst al had afgeschreven en daarna terug moest bovenhalen n.a.v. de diverse mails die ‘den John’ in handen zou gekregen hebben, is weer helemaal terug van weg geweest. Aanleiding is deze keer niet alleen dat er wéér nieuwe mails ter zake boven water zouden gekomen zijn, maar het bericht dat die laatste mails, waarover John Crombez het had, wel eens vals zouden kunnen zijn! Het lijkt zo’n beetje een welles-nietes verhaal te worden, ware het niet dat het bericht komt uit De Morgen, een krant die ervoor uitkomt links te zijn en er dus geen baat bij heeft zo iets te schrijven, als ze er twijfels over hebben. De reden, waarom men denkt dat de mails vals zijn, is het taalgebruik dat verschilt met de vorige mails en niet gebruikelijk zou zijn in militaire communicatie. Iemand zou ze dus ‘gefabriceerd’ kunnen hebben…
Het komt er nu dus op neer, dat men niet alleen wil weten of minister Vandeput er al dan niet van op de hoogte was, maar ook wie zich daar allemaal mee bezig hield/houdt. Als het immers straks zou blijken dat die laatste mails inderdaad vervalsingen zijn, dan krijgt de reeds veel geplaagde SP.a er nog een probleem bij. Het begint zo stilaan op een misdaadserie te lijken, met Guus Flater in de hoofdrol.
Zoals ik al meldde in mijn blog van 30 mei (‘Mare nostrum’) riskeerde de Spaanse minderheidsregering van Rajoy te vallen en dat is ondertussen gebeurd. De socialistische oppositie, gesteund door de Baskische en Catalaanse vertegenwoordigers, hebben met een meerderheid een motie van wantrouwen in Rajoy’s Partido Popular (PP) goedgekeurd en daarmee wordt de socialistische voorzitter Pedro Sanchez, die het voorstel had ingediend, automatisch de nieuwe premier. Het is zo’n beetje zoals wat in Wallonië gebeurd is toen men daar vorig jaar de PS wandelen zond. De kans bestaat dat er volgend jaar in Spanje nieuwe verkiezingen komen, maar ondertussen zou het nu wél kunnen dat de nieuwe regering tenminste met de Catalanen gaat praten, iets wat die steenezel van een Rajoy nooit wou doen.
En ook in de comedia dell’arte die zich in Italië afspeelt is er een ‘colpo di scena’, een onverwachte wending. De socialistische president Mattarella, die een eerste voorstelling van regering van populisten en uiterstrechtsen afkeurde, heeft nu de regering van die twee niet -traditionele partijen wél goedgekeurd, nadat die op de plaats van minister voor Financiën een andere kandidaat hadden voorgesteld. Veel zal dat aan de situatie daar niet veranderen, want de gewraakte kandidaat-minister, Paolo Savona, blijft wel in de nieuwe regering en nog wel als contactman met de E.U., waardoor de man in feite de Eurocraten nog meer dan genoeg vuur aan de schenen kan en zal leggen. Hopelijk gaan we daar nog e.e.a. mee meemaken.
De E.U. gaat het zwaar te verduren krijgen op zijn zuidflank, ook al omdat er ook in Griekenland weer de nodige onrust is n.a.v. nieuwe besparingen die nodig zijn om een zoveelste lening van Europa te krijgen.
Ik zat er naast, toen ik in mijn blog van 26 mei (‘Transmigraine’) schreef dat het zwarte pietenspel over de F16 een stille dood zou sterven. ‘Den John’ heeft nl wéér een mail gevonden, ooit verstuurd naar de legerleiding, met kopie aan minister Vandeput, over de langere houdbaarheid van het toestel. Ook die mail zou Vandeput niet gekregen hebben, beweerde hij. Het begint zo’n beetje te lijken op de heisa over de mails van Hillary Clinton tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Toen profiteerde ‘The Donald’ ervan, nu hoopt hier ‘Den John’ er ook beter van te worden. Het verandert echter niet veel aan het feit dat de F16 inderdaad langer zou kunnen vliegen, maar niet langer inzetbaar zijn bij internationale missies.
Het gaat in deze zaak niet meer over die F16, maar over de geloofwaardigheid van de minister. De brave man heeft al aangegeven dat hij de post van minister van landsverdediging na deze legislatuur niet (meer) ambieert. Hij lijkt er trouwens niet het type voor, die van ‘ijzervreter’. De Crem paste daar beter in.
---
Iets heel anders is de kritiek die Koentje Geens van Justitie over zich krijgt n.a.v. de moorden in Luik door een geradicaliseerde bekeerling, die penitentiaire verloven bleef krijgen ondanks het feit dat hij op een van zijn sortiekes een overval had gepleegd! Waar zijn we in godsnaam mee bezig? Het is algemeen geweten dat bekeerlingen veel fanatieker zijn dan de originelen. Dat geldt niet alleen voor moslims, maar ook in de politiek. Denk maar aan Hitler, die van oorsprong geen Duitser was of Napoleon geen Fransman. Dat geldt ook voor die vrouwen van hier die een moslim volgden naar Syrië, tussendoor wel in ons land kwamen bevallen, maar daarna weer naar ginder trokken. Nu hun ventjes naar hun 72 maagden zijn vertrokken, willen die meiden weer naar hier komen, want die kinderkens ocharme…
Om even op die Benjamin Herman in Luik terug te komen. Die heeft meer dan waarschijnlijk de avond vóór het bloedbad in de cité ardente, eerst nog een drugcompagnon vermoord en is daarna doorgeslagen omdat hij wist dat de politie hem zou zoeken, zeker als hij zich (weer) niet meer meldde. Hij heeft dan maar besloten die politiemensen aan te vallen en te vermoorden. Logica van een totaal doorgedraaide gestoorde.
---
Ondertussen denken noch Vandeput, noch Geens eraan op te stappen. Die laatste – die het goed kan uitleggen – had een voorbeeld kunnen nemen aan zijn voorganger en partijgenoot Stefaan De Clerck, die indertijd opstapte omdat hij zich mede verantwoordelijk achtte aan de ontsnapping van Dutroux, een vaudeville waarbij zelfs niet eens een slachtoffer viel.
Het zit er weer bovenop tussen Israeli en Palestijnen en de kans is groot dat het weer een van die oorlogjes wordt zoals er al een drietal zijn geweest de laatste tien jaar. Na de waanzin van de bestorming van de grens tussen Gaza en Israel door weinig of niet gewapende militanten van Hamas, is men nu vanuit Gaza weer begonnen met het afschieten van die inefficiënte raketjes, die meestal onderschept worden en waarbij de schade van degene die niet onderschept worden te verwaarlozen is. Niettemin beantwoordt Israel deze raketaanvallen met wél efficiënte bombardementen en is de kans groot dat het aantal doden aan Palestijnse kant nog groter zal worden dan de honderd tot nu toe.
Het kan best zijn dat de Palestijnen uit de Gaza strook geen andere oplossing meer zien dan zich nutteloos op te offeren als martelaars, maar het is niét zo dat Gaza zgz de grootste gevangenis ter wereld is. De grens met Israel mag dan wel gesloten zijn, die met Egypte is dit eveneens en over dat laatste hoor je niemand reclameren. Dat praat echter niet goed dat Hamas de eigen mensen zo goed als ongewapend de vuurlijn in stuurt, kleine kinderen inbegrepen, om daarna groot misbaar te maken over de dood van een baby van 8 maanden, gestikt door afgevuurd traangas. Wat moet zo’n kind daar?
De viering van het 70-jarig bestaan van de staat Israel en de verplaatsing van de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem*, zal het vredesproces daar – als het überhaupt nog bestaat - zeker geen goed doen. Daarvoor krijgt Israel overal ter wereld veel kritiek. Dat de Palestijnen de staat Israel nog steeds niet erkennen en integendeel er de ondergang van wensen, hoort men minder. Toch zal er daar nooit vrede komen als Palestijnen en andere moslimorganisaties niet eerst de staat Israel erkennen. Al de rest in geleuter in de marge.
* Voor die verhuis van de U.S.- ambassade naar Jeruzalem krijgt Trump de verwachte bakken kritiek. Zijn voorgangers Obama en Clinton hadden die verhuis nochtans eveneens beloofd, maar nooit uitgevoerd. M.a.w. als een Amerikaans president iets belooft en het niet uitvoert, maakt er zich niemand druk over. Als men in diezelfde functie echter wél doet wat men beloofd heeft, is het kot te klein. Bij ons gebeurt zoiets ook, maar hebben onze politiekers altijd het nog het excuus dat ze het niet alleen voor het zeggen hebben en dat de coalitiepartners niet akkoord gaan. In de States is dat niet het geval. Daar heeft de partij die de verkiezingen won de volstrekte meerderheid.
‘Middellandse Zee, je bent de zee van mijn dromen’, begon vroeger e.o.a. schlager van het genre ‘Eviva España’ en ‘Bella Italia’. Voor de toeristen zal dat hopelijk zo nog wel wat blijven, maar voor wie er woont is het andere koek aan het worden.
Van Griekenland weten we hoe penibel de situatie daar nog altijd is en hoe niemand kan voorspellen of en hoe daar een eind aan gaat komen. In Italië riskeren ze ondertussen geen regering meer bij elkaar te krijgen zolang de huidige socialistische president het daar nog voor het zeggen blijft hebben. En dan is er nog Spanje.
Bij problemen in dat laatste land denkt men dan meteen aan Catalonië, de regio die niet langer Spaans wil blijven, maar dat niet op een democratische manier voor elkaar krijgt. In datzelfde Spanje is echter nog veel meer aan de gang.
Sinds enkele jaren wordt Spanje geregeerd door een minderheidsregering van de Partido Popular (PP) van inquisiteur Rajoy. Die partij is zopas door het eigen Spaanse gerecht veroordeeld geworden voor corruptie. 29 partijleden werden veroordeeld met straffen van enkele jaren tot liefst 33 (voor een ex-penningmeester). De partij zelf moet ook een boete betalen. En dat is dan de partij die o.m. nog niet eens wenst te praten met de Catalanen.
Na dit schandaal dreigen de partijen die de PP minderheidsregering steunen, die steun in te trekken en dient de socialistische oppositiepartij (PSOE) een motie van wantrouwen in. Het wordt nu afwachten wat dat wordt, maar als de PP regering valt, zitten ze ook in Spanje met een probleem dat ze zomaar niet opgelost zullen krijgen en deelt zowat de hele zuiderse onderbuik van de E.U. in de miserie.
Gelukkig hebben ze in de E.U. nog de wet op de Privacy om zich bezig te houden, al dan niet gekoppeld aan een bezoekje van Zuckerberg. Of met de plastic afval dat vooral een probleem is in Afrika en Azië (zie mijn blog van 10 dezer, ‘Het afval sprookje’), maar waar de Europeanen nog maar eens voor zouden moeten opdraaien…
We zullen nog even geduld moeten hebben om te weten hoe de allereerste regering binnen de E.U. zonder ook maar één traditionele partij het er vanaf zal brengen. Zoals gisteren reeds gemeld, heeft de Italiaanse president Mattarella de nieuwe voorgestelde minister van Financiën niet aanvaard omdat de man – Paolo Savona - bekend staat voor zijn krasse uitspraken tegen de euro. Hij heeft er zelfs een boek over geschreven. Mattarella heeft het daarbij niet gelaten, maar ondertussen zelf een nieuwe premier aangesteld die een zakenkabinet moet samenstellen, een zekere Catarella, econoom en ooit directeur bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Of dat hem veel zal helpen is zeer de vraag, want, in tegenstelling tot zijn voorgangers technocraten Prodi en Monti, zal Catarella geen meerderheid achter zich krijgen in het parlement en het enige wat hij dan nog kan doen is nieuwe verkiezingen uitschrijven. Met alles wat er de laatste tijd in Italië gebeurd is, is het weinig waarschijnlijk dat de 5 Sterren Beweging en de Lega minder stemmen gaan halen en bestaat er zelfs de kans dat de huidige president, Mattarella, een socialist wiens partij bij de laatste verkiezingen zo goed als weggevaagd is (net zoals in Nederland en Frankrijk), zelf zal moeten opstappen.
Italië krijgt meer dan waarschijnlijk een ‘governo balneare’, eentje om de hete Italiaanse zomer door te komen, waarna waarschijnlijk in september nieuwe verkiezingen zullen plaatsvinden die helemaal niets gaan oplossen. Het worden zware tijden voor de Eurocraten, want ondanks alles is Italië nog steeds de derde economie van de E.U. Ze gaan nog heimwee krijgen naar Berlusconi!
In De Tijd van dit weekeinde stond een interview met Gwendolientje van de Open VLD. Positief, zoals altijd, kijkt ze naar de verkiezingen uit en zegt daarbij dat ze wil dat haar partij de tweede wordt in Vlaanderen. Dat is wishful thinking, zeker als men weet dat Open VLD in de laatste peilingen op de vierde plaats eindigde met nog geen 13% van de stemmen. De plaats bij de verkiezingen maakt trouwens niet veel uit – ook niet voor de andere traditionele partijen – als men al content is met de tweede plaats en geen hoger percentage kan halen. Dat overdreven positieve – ‘goesting’ noemen ze dat bij de liberalen – vindt men ook terug bij bv Bart Tommelein, die ons land tegen x-aantal jaren gaat verlossen van de kernenergie, maar die ook mee doet met de gemeenteraadsverkiezingen in Oostende en daar zelfs de ambitie heeft burgemeester te worden. Als hem dat lukt, zal het hem waarschijnlijk worst wezen wat er op federaal en regionaal vlak nog gebeurt, iets wat ook beeldstormer Quicky in Kortrijk overkomen is.
Open VLD en N-VA vissen zo’n beetje in dezelfde electorale vijver, met dit verschil dat N-VA de klemtoon op het Vlaamse blijft leggen en de liberalen nog steeds niet uit hun Belgische droom ontwaakt lijken. Voor de doorsnee Vlaming, ook al loopt die niet direct warm voor de partij van De Wever, is de keuze dan ook snel gemaakt. Wij moeten hier niet zorgen dat Wallonië ons bij beent, dat moeten de Walen zelf doen. Volgens Willy Borsus, de Waalse regionale minister-president, loopt Wallonië 14 jaar achter op Vlaanderen. Dat ze liever niet naar Vlaanderen komen werken, heeft niet alleen iets te maken met de taal, maar ook met het Waalse activeringsbeleid. De reden waarom bv in West-Vlaanderen meer Fransen dan Walen komen werken, is eenvoudig omdat de werkloosheidsuitkeringen in Frankrijk beperkt zijn in de tijd, nog een voorstel dat De Wever al eens gedaan heeft, niet Open-VLD. Als die laatste partij hier echt iets wil blijven betekenen, moet ze in de eerste plaats de Vlaamse zaak dienen en niet de Belgische, zoals ook de groenen en de PvdA doen.
---
Ondertussen zijn we in Italië toe aan een nieuwe comedia dell’arte. De doodgeverfde nieuwe premier Conte heeft zijn mandaat terug gegeven, omdat de socialistische president Mattarella weigerde zijn kandidaat als nieuwe minister van Financiën, Paolo Savona, te aanvaarden. Savona (° 1936/ Cagliari)) is een economist en ook al een universiteitsprofessor die uiterst kritisch staat t.o.v. de euro. Daarmee dreigt de chaos ginder compleet te worden.
Dat er in dit land weinig ernstig kan veranderd worden, komt door de grote staatsschuld. Die is vooral vergroot door de verkwisting tijdens de regeringen Verhofstadt, die de buffer van 6% van het staatsbudget – zo’n 25 miljard euro - opgespaard door Dehaene om de kosten van de vergrijzing op te vangen, erdoor joeg. Het doekje voor het bloeden, het zilverfondsideetje van Vande Lanotte, bleek een lege doos te zijn en ook daarna gebeurde er niets om iets voor die vergrijzingskosten te doen, alhoewel iedereen wist dat die eraan zaten te komen.
Tijdens deze regering Michel werd dan toch een eerste aanzet gegeven door de uitstap bij pensionering in de tijd uit te stellen, waardoor mensen langer zullen moeten werken, langer bijdragen en de staat minder moet uitkeren. Dat was voorlopig de goedkoopste oplossing en daar die stapsgewijze zou worden ingevoerd, werd die min of meer geaccepteerd. Tot dan de discussie begon over de zware beroepen. Daar zou men misschien voorlopig uit zijn voor wat de overheidsdiensten betreft, maar Open VLD en N-VA stellen terecht, dat dit ook moet gelden in de privé. Men krijgt zo stilaan de indruk dat iedereen in dit land vindt dat hij/zij een zwaar beroep heeft en – zoals De Standaard opmerkte (als het goed is, zeggen we het ook) – het er naar uit ziet dat een zwaar beroep het nieuwe brugpensioen wordt. De mensen die aan de gestelde voorwaarden voldoen, zien hun werk niet verlicht worden, maar ze mogen er twee, vier tot zes jaar eerder mee stoppen. Alsof men alleen maar van het leven kan genieten als men niet meer werken moet, als alles voorbij is. Doet me denken aan de laatste strofe van dat gedichtje van Brigitte Kaandorp:
Toen die Iraaks-koerdische peuter door een verdwaalde politiekogel bij een achtervolging op een busje met transmigranten geraakt werd en om het leven kwam in de buurt van Bergen, was mijn eerste reactie dat, hoe erg het ook was, we nog geluk hadden dat dit niet in Vlaanderen gebeurde, daar we dan weer wat uit de francofone hoek te horen zouden gekregen hebben. Lang heeft het echter niet geduurd of de actiegroepen en burgerplatvormen die zich hoofdzakelijk in Brussel en Wallonië bezig houden met actie te voeren tegen Francken en Jambon, gaven hen meteen de schuld van alles als zijnde de hoofdverantwoordelijken voor de federale immigratiepolitiek, waarmee zij het niet eens zijn. Nu Bart De Wever zijn mensen ter hulp is gekomen en weer eens de puntjes op de ‘i’ heeft gezet, staat heel de politieke wereld, meerderheidscollega’s inbegrepen, op zijn achterste poten. Bart is zoiets ondertussen al wel gewend geraakt. Zoals ook ik hier vroeger al eens geschreven heb, de dag dat hij zou zeggen dat de wereld rond is, gaan ze daar nog tegen protesteren.
De Wever heeft gewoon gezegd dat men de ouders van het gestorven kind niet alleen als slachtoffers moet beschouwen, maar dat ze ook mee verantwoordelijk zijn door een meer dan roekeloos gedrag. Ze zijn geen echte vluchtelingen, want Iraaks Koerdistan, waar ze vandaan komen, stelt het redelijk goed en is al quasi autonoom sinds de val van Saddam Hoessein. Dat was o.m. de reden waarom het koppel met zijn twee kindjes geen asiel kreeg in Duitsland. Daarna hebben ze beslist dan maar uit te wijken naar Groot-Brittannië, alhoewel ze ook daar, om dezelfde reden, geen asiel kunnen krijgen. In dat land is men echter niet verplicht een identiteitskaart bij zich te hebben en kan men er onderduiken in het zwarte circuit. Zoiets is al een gok voor de jonge alleenstaande mannen die dat meestal riskeren, maar niet voor een koppel met kleine kinderen die daar het gevaar lopen uitgesloten te worden van het sociale leven.
De tocht met de fatale afloop van dat busje (met vals kenteken ook nog) was trouwens niet de eerste poging van het koppel om naar de UK te reizen. Ze hadden het ook al eens geprobeerd in een koelwagen, die – volgens hun advocatenbureau (gelieerd aan de PTB!) – op dat moment geen koeling aan had staan, wat op zich geen excuus is, want de chauffeur had die ook weer aan kunnen zetten in afwachting van een nieuwe landing.
E.e.a. maakt dat men in dit land weer volop bezig is met de favoriete nationale bezigheid, het zwarte pietenspel, zeker niet het laatste in deze periode van verkiezingscampagnes. Dat over de F16 lijkt een stille dood te zullen sterven, maar daar heeft men dan weer ontdekt dat onze troepen in Irak ook ‘op de grond’ bezig zijn geweest, terwijl verondersteld werd dat ze alleen ‘in de lucht’ zaten. Wat deden ze daar ‘op de grond’? Wel, ze onderhandelden daar met de Koerden over e.o.a. te volgen tactiek. Erg, hé?
