Dinsdag raakte bekend dat kernreactor Doel 2, die normaal begin januari 2019 moest heropgestart worden na reparatiewerkzaamheden, die heropstart wel eens enkele weken later zou kunnen maken. Woensdag kwam hetzelfde bericht voor Doel 3, met als verschil dat het daar wel eens enkele maanden zou worden. Reden van dit alles zou zijn dat men de oorzaak van het falen van deze twee reactoren nog steeds niet kent, met als gevolg dat het Fanc – het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle - ervoor geen toestemming kan geven. Nu is het zo dat men niet zeker genoeg kan zijn met de veiligheid van de centrale, maar stilletjesaan wordt dit bij ons toch wel een zottekensspel.
Dit alles is natuurlijk koren op de molen van de tegenstanders van kernenergie, maar zo simpel is het nu ook weer niet. Volgens een recente studie van het Internationaal Energie Agentschap (IEA) over de impact van elektrisch rijden, zullen de fossiele brandstoffen zeker tot 2040 dominant blijven. E.e.a. heeft te maken met de ontwikkelingen van het stroomverbruik in India en China, die nu reeds de helft voor hun rekening nemen en tegen die tijd waarschijnlijk 2/3. Beide landen bouwen nog steeds kernreactoren bij en dat doen ook Rusland en nog tal van andere landen die verder kijken dan wat in dit landje gebeurt. Wie kerncentrales sluit, zoals ‘das Mädchen’ in Duitsland en dan de productie moet verhogen van bruinkoolontginning, de meest vervuilende fossiele brandstof, is niet goed wijs als er tegelijkertijd minder CO2 zou moeten worden uitgestoten. Het vrachtverkeer meer verplichtingen opleggen, zoals hier recentelijk nog beslist is, kan wijzer lijken, maar zal als eindresultaat hebben dat alles wat vervoerd moet worden duurder zal worden en het tenslotte weer de eindverbruiker zal zijn die de verhoogde rekening zal mogen betalen.
Met heel die heisa over de 100 jarige herdenkingen van ‘Den Grooten Oorlog’, zou men het haast vergeten, maar vorig weekeinde was er nog iets speciaals aan de hand. In het Marokkaanse Marrakech* kwamen op 10 en 11 november staats- en regeringsleiders samen met VN-verantwoordelijken om een ‘contract’ op te stellen dat zou ondertekend worden ergens in februari 2019 en zou moeten zorgen voor een veiligere en meer geregulariseerde migratie. Meer bepaald zou het gaan om een alles omvattende en wereldwijde schikking om migranten toegang te verschaffen tot het ‘land van hun wens’ en dit ongeacht hun kwalificaties. ..
Bij zijn toespraak voor de algemene vergadering van de Verenigde Naties eind september, waarbij een eerste verklaring over de zaak werd voorgesteld, klonk onze nationale Charel er vrij positief over, maar werd hij ondertussen teruggefloten door de N-VA, die zich in het vooruitzicht van de nakende regionale en federale verkiezingen dergelijke fratsen niet meer kan veroorloven. Er zijn nog wel meer landen die daarover hun twijfels hebben: Zwitserland, Nederland en Denemarken bv, maar ook andere die nu reeds stellen die overeenkomst niét te zullen ondertekenen. Dat zijn het Amerika van The Donald, Hongarije, Polen en – last but not least – Oostenrijk. In dat land, dat op dit ogenblik het voorzitterschap van de E.U. waarneemt weet men beter dan waar ook in de E.U. wat migratie betekent. Zij hebben daar de doortocht van de ‘wir schaffen das’ massa’s meegemaakt en hebben ondertussen via hun premier Kurz van de christelijke ÖVP** al laten weten het verdrag niet te zullen tekenen.
We mogen ons gelukkig achten dat we hier volgend jaar die verkiezingen hebben. Was dat niet het geval geweest, dan werd de kans groot dat dat verdrag, waarbij de deelnemende landen een deel van hun soevereiniteit inzake migratie en asiel afstaan, stoemelings zou worden goedgekeurd, iets dat N-VA, dat zijn Vlaams imago dringend moet oppoetsen, zich nu niet meer kan veroorloven. Migratie wordt het hoofdthema bij de volgende verkiezingen.
* De naam Marokko zou afgeleid zijn van de naam van de stad Marrakech.
** CD&V, de Vlaamse zusterpartij van de ÖVP, schijnt er geen problemen mee te hebben, evenmin als de Open VLD trouwens. De twee traditionele partijen die, samen met de SP.a, het hier allemaal zover hebben laten komen, lijken dus bereid te zijn zich nóg eens te laten rollen op het vlak van migratie…
Het is me wat met die staking bij Bpost. Ook al werden het er uiteindelijk maar vier i.pl.v. vijf dagen, voor wie op de Post moet rekenen zal dat weinig uitmaken, zeker ook omdat heel wat achterstand zal moeten worden weggewerkt. Het voorakkoord, dat maandag bereikt werd, wordt door de vakbonden (nog) niet goedgekeurd en donderdag wordt er weer voort gepraat. Het enige positieve is, dat er voorlopig geen nieuwe staking komt. Hoe het verder moet met overlijdensberichten is niet meteen duidelijk, terwijl men toch ook niet mag vergeten dat we nog steeds een generatie hoogbejaarden hebben die niet mee geëvolueerd zijn met het Internet en de online verkoop.
Hét probleem bij onze Post is dat het briefverkeer, zoals overal elders, blijft afnemen en dat er een contract is met de overheid om een regelmatige postverdeling te blijven houden. Die afname van het briefverkeer wordt wel gecompenseerd door de toename van de pakjesdienst (en straks door duurdere postzegels) maar die heeft bij ons af te rekenen met een zware concurrentie vanuit Nederland en Duitsland, waar de koeriers onder een zelfstandigenstatuut werken en per pakje betaald worden, terwijl bij ons de postbodes een bediendenstatuut hebben. Voeg daar nog bij de moeilijkheden die onze e-commerce al gekend heeft doordat ze ’s nachts eerst niet mochten werken en daarna alleen onder wel bepaalde strenge voorwaarden, met dank aan onze vakbonden en een zekere Kris Peeters. Zelfs Schoenen Torfs, die als bon belge braafjes het zware contract over nachtwerk met de vakbonden ondertekend had, was vorige week verplicht zijn pakjes te laten afleveren door de Nederlandse Post. Uitgerekend de Nederlandse post die onze Bpost twee jaar geleden nog wou opkopen, wat echter niet gelukt is.
Bij die pakjesdienst komt ook nog een nieuw probleem de kop opsteken. Wie iets online bestelt en er niet tevreden over is (bv kleding of schoenen koopt die hem/haar niet past of aanstaat) kan die gratis terugsturen naar de webwinkels. Nu blijkt dat bv bij Zalando, een van de leidende zaken in die e-commerce, men zowat de helft van de pakjes terugkrijgt. Daarbij moet geen tekeningetje gemaakt worden om te zien dat zoiets niet kan blijven duren. Enfin, we hebben daarvan nog niets alles gezien en meegemaakt. Met of zonder staking…
-------
Alibaba komt naar Luik. Het zou daar niet zo moeilijk zijn om 40 rovers te vinden!
In Australië werd er vorige week vrijdag een terreuraanslag gepleegd door een kerel die zijn auto vol gasflessen in brand stak en verscheidene mensen met een mes neerstak, waarbij er een dode viel. Daarna ging hij ook de politie te lijf, maar die schoot hem neer, waardoor hij later in het hospitaal overleed. Toen het nieuws hier in de late namiddag via de radio bekend raakte, werd verteld dat de man in Australië al een strafblad had en van Somalische afkomst was. Later op de avond werd op de Tv-journaals van VRT en VTM herhaald dat hij een strafblad had, maar niet meer dat hij van Somalische afkomst en bijna zeker een moslim was. Men kon dat op filmpjes van getuigen wel duidelijk zien aan zijn kleding. En zo blijft men het nieuws maar manipuleren, terwijl de VRT ondertussen reclame blijft maken voor een eigen nieuws-app, waarbij men altijd ‘betrouwbaar’ nieuws zou krijgen.
Verboden te lachen…
---
Ondertussen wacht men in Gent nog altijd op betrouwbaar nieuws over de nieuwe burgemeester en zijn schepencollege. De besprekingen tussen de twee blokken die daar aanspraak op denken te mogen maken, zitten er muurvast, grotendeels doordat Open VLD-lijsttrekker, Mathias De Clerq buiten de burgemeestersjerp ook de belangrijkste schepenpostjes zou opeisen. Zoals ik al insinueerde in mijn blog van 3 dezer (‘De blauwe postjesjagers’) gaat het bij Open VLD niet meer om jobs, jobs, jobs, maar om ‘postjes, postjes, postjes’. CD&V, door De Clerq mee aan boord gehaald, had men normaal gesproken niet eens nodig, terwijl nu blijkt dat Mie(ke) Van Hecke in de aan de gang zijnde gesprekken meestal het hoge woord voert, gewend als ze was baas te spelen bij het katholiek onderwijs waarschijnlijk. Het probleem voor de ‘kleinzoon van’, is dat hij geen alternatief heeft buiten het groenrode kartel, dat dat wél heeft (met N-VA) en zo stilaan zijn hand aan het overspelen is. Het feit dat hij persoonlijk de meeste voorkeurstemmen haalde, lijkt hem naar het hoofd te zijn gestegen…
‘Den Grooten Oorlog’ is voorbij, enfin: de herdenkingen van wat honderd jaar de eerste echte wereldoorlog was. Het zal even wennen worden daar in onze Westhoek, waar een kleine 3 miljoen bezoekers op af kwamen in de vier jaar dat deze herdenkingen duurden. De grote internationale afsluiting gebeurde wel in Parijs, maar de grote verwoestingen en slachtpartijen vonden bij ons plaats (en een beetje in Noord-Frankrijk).
Waar in heel deze campagne bij ons veel minder over te horen was, waren de drama’s die zich op de slagvelden afspeelden binnen het Belgisch leger, waar niet weinig Vlaamse soldaten het leven lieten omdat ze de bevelen van de meestal Franstalige oversten niet verstonden. Niet voor niets is uit het ongenoegen in die loopgraven de Vlaamse Beweging ontstaan, die nog altijd bestaat, maar waarover men in de herdenkingen weinig heeft gehoord en die men liefst zou willen doodzwijgen. Voor de IJzertoren is dat grotendeels gelukt (met dank aan o.m. Bert Anciaux en zijn acolieten), in de politiek is dat ook het geval dank zij een cordon sanitaire tegen de meest Vlaamsgezinde partij. Dat gebeurde dan niet onder het voorwendsel dat ze te Vlaams zou zijn, maar wel te rechts. Na het gemeentelijk akkoord tussen de SP.a en de communisten van de PvdA in Zelzate, zei blauw Gwendolientje in het zondagmiddag interview op VTM, dat men beter ook een cordon zou maken rond uiterst links. Dat noemt zij dan democratie. M.a.w.: ‘Plaats de tegenstrever achter een cordon en we zullen alle verkiezingen winnen’. Ze zou beter eens lezen wat Voltaire ooit over zijn tegenstrever zegde:
‘Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen’.
Gwendolientje zal nog veel boterhammetjes moeten eten om ooit dat niveau te bereiken.
In Zelzate hebben de SP.a en de communisten van de PvdA een overeenkomst gesloten en gaan ze samen de gemeente besturen. Het is een primeur voor Vlaanderen, want het zal de eerste keer zijn dat de communisten van het vroegere Amada ergens mee aan de macht komen. In onze media zorgt dat voor wat agitatie, waarbij beweerd wordt dat zo het cordon sanitaire tegen extreemlinks verbroken wordt. Dat is onzin, want dat is er nooit geweest. De PvdA zat zelfs al in de bestuursmeerderheid van Borgerokko, maar dat is maar een district, geen volledige gemeente of stad. Het blijft een schande dat er in Vlaanderen een cordon sanitair is tegen extreemrechts, maar niet tegen extreemlinks. Onze media, die zelf grotendeels linksgezind zijn, moeten dan ook niet jammeren over wat in Zelzate, een proletarische dorpsgemeenschap in de schaduw van de Arcelor fabrieken, gebeurt. In een echte democratie moet iedereen de kans krijgen zijn gang te gaan, ook de partijen die er niet de klassieke ideeën op na houden.
Tussendoor wordt er in de berichtgeving ook vermeld dat in Wallonië en Brussel, waar de Waalse tak van de PvdA, de PTB (Parti des Travailleurs Belges) veel sterker staat dan in Vlaanderen, tot nu nergens een akkoord tussen communisten en socialisten gesloten werd. Dat heeft daar te maken met het feit dat de eisen van de bloedroden niet haalbaar zijn (we zullen moeten afwachten wat dat in Zelzate wordt), maar ook omdat de PTB haar zgz ‘maagdelijkheid’ wil behouden tot minstens de volgende regionale en federale verkiezingen. Als ze nu ergens willen mee regeren, moeten ze water in de wijn doen en daartoe zijn deze extremisten niet bereid. In Vlaanderen waar het Vlaams Belang hier en daar wél toegevingen wil doen, wordt zelfs dat genegeerd. Ra, ra, waar zitten de domste Belgen?
Ik kom nog eens terug op de aan de gang zijnde politieke discussies over de diverse benoemingen. E.e.a. past nl in het kader van het feit dat de traditionele partijen het steeds moeilijker krijgen om hun al dan niet gebuisde verkozenen op postjes te installeren die ze vroeger bijna automatisch kregen. Door de terugval van de eigen kiezers worden die plaatsen steeds zeldzamer en kan men de zgz ‘oude krokodillen’ nog weinig garanderen. Dat is, volgens mij althans, ook een van de redenen waarom de SP.a het cumulverbod invoerde, omdat de postjes bij die partij steeds zeldzamer worden en het er niet naar uitziet dat het, zeker in de nabije toekomst, beter op zal worden.
Heel het verhaal omtrent de benoemingen van de nieuwe Oost-Vlaamse gouverneur en de man/vrouw situatie bij de Nationale Bank past ook in dat kader. Vooral over die van Steven Vanackere valt nog wat te vertellen. Een tiental jaren geleden was hij een rijzende ster binnen de christelijke zuilen en bracht hij het zelfs tot federaal vice-premier. Als minister van Financiën kwam hij rond 2011 in de problemen i.v.m. winstbewijzen tussen ACV (waarvan hij lid is) en de staatsbank Belfius. Dat werd zo erg dat hij in 2013 aftrad, omdat de problemen zijn ‘persoonlijk incasseringsvermogen’ te boven zouden gegaan zijn. Minder bekend is dat hij op een gegeven ogenblik gouverneur van West-Vlaanderen kon worden, een post die ook zijn vader ooit bekleed had, maar hij vond dat maar niets. Toen hij in 2014 niet verkozen raakte, werd hij door zijn partij opgevist als gecoöpteerd senator en in die senaat zelfs fractieleider, wat feitelijk niets voorstelt, maar wel extra vergoed wordt. Een dergelijk iemand maakt bij de verkiezingen van 2019 geen kans ergens verkozen te worden en daarom zijn aanstelling bij de Nationale Bank. Dat er daarbij die hele discussie was over de man/vrouw aanstelling, had er feitelijk niets mee te maken. Hij is gewoon de oude krokodil die een landingsbaan nodig had en die men nergens anders nog kwijt raakte. Dat ‘Markske’ Beke daarover vertelde dat hij er van niemand lessen over moest krijgen, klopt in zoverre dat het voor Beke alleen een voortzetting is van de oude politieke cultuur, waar Verhofstadt indertijd een einde ging maken…
In Amerika is men, na de tussentijdse verkiezingen, aan een soort status quo toe. Iedereen heeft gewonnen en wat er verder gaat gebeuren weet niemand met zekerheid. Nu de democraten de meerderheid in het huis van volksvertegenwoordigers hebben veroverd en de republikeinen hun meerderheid in de senaat hebben vergroot, zullen beide partijen wel verplicht zijn tot e.o.a. vorm van samenwerking en dat zou daar iedereen wel eens ten goede kunnen komen, Trump inbegrepen. Die laatste zit zelfs op rozen. Als democraten en media hem zouden blijven bestoken en boycotten, kan hij ze straks bij de volgende verkiezingen de schuld geven van alles wat hij, Trump, niet heeft kunnen verwezenlijken. Doen ze dat niét dan kan hij blijven zeggen dat hij zijn beloften is nagekomen.
Rechtuit gezegd, ik volg heel die Amerikaanse retoriek al een tijdje niet meer op de voet en zou al blij zijn dat nieuws niet meer te moeten weg zappen als ze zouden ophouden met al dat gezever van de bevooroordeelde Bjorn Soenens en Greet De Keyser over de politieke toestanden ‘over there’. Toestanden met als constante een negatieve berichtgeving over ‘the Donald’, waar wij tenslotte hier weinig mee te maken hebben. Trump heeft in elk geval de verdienste de Amerikanen wakker geschud te hebben. De verkiezingen waren een wake-up call voor de democratie en het is nu afwachten hoe dat verder zal evolueren.
Carina Van Cauter heeft de eer aan zichzelf gehouden en zich terug getrokken als kandidaat voor de post van gouverneur voor de provincie Oost-Vlaanderen. Daarmee toont ze verstandiger te zijn dan Gwendolientje, bullebak Tommelein en andere blauwen die destijds al niet akkoord waren met de aanstelling van de partijloze Jan Briers en die nu reclameren tegen een nieuwe procedure die ze zelf gevraagd hadden. Huichelaars!
Eerst iedereen laten solliciteren, dan door een gespecialiseerd bureau een aangepaste test voorleggen aan de laatste vijftien kandidaten en tenslotte willen dat de partijpolitiek naar believen uit die vijftien kan kiezen, is onzin. Dat zou betekenen dat ook wie als laatste uit de testen kwam, eventueel toch kunnen worden verkozen als de juiste partij maar achter hem/haar zou staan, wat zoveel betekent als zouden die testen maar voor te lachen zijn. Dat la Homans de heer Leerman zou hebben voorgedragen – een beschuldiging van het laatste uur - zou kunnen kloppen, maar dat gebeurde wel nadat bleek dat hij als beste uit de tests kwam. Dat Open VLD Leerman wil wraken omdat hij in een vorig leven ooit gemeenteraadslid was voor de Volksunie is een sterk staaltje van oude politieke cultuur, de vroegere PVV waardig. Het lijkt er wel op dat de liberalen een postuum cordon sanitair tegen de VU willen, een partij die, nota bene, zelfs ooit deel uitmaakte van een federale regering!
Het was natuurlijk niet erg fair, zeker niet t.o.v. Van Cauter, om die testen en uitslagen in de media te brengen, maar dat zou waarschijnlijk niet gebeurd zijn als Open VLD zich zelf aan de regels had gehouden. En wat te denken over de dreiging met een boycot, zodat er voorlopig geen nieuwe gouverneur voor Oost-Vlaanderen kan benoemd worden? Lijkt wel een vakbondsactie en dat voor een partij die zich liberaal noemt!
Wij kunnen ons wel eens druk maken over de lonen en wedden die uitbetaald worden bij onze Nationale Bank, zoals ik in mijn blog van gisteren vermeldde, het zijn altijd nog - relatief gezien - schappelijke vergoedingen waarvan ze niet steenrijk zullen worden. Ze zullen allicht niet behoren tot de selecte club van dollarmiljonairs, waarvan, volgens een studie van de Zwitserse USB Bank en het adviesbureau PricewaterhouseCoopers (PwC), er in 2017 liefst 2.158 waren. We kunnen ons daarover druk maken, maar dat zal niet veel helpen. Wat misschien wel de wenkbrauwen kan doen fronsen, is het feit dat er daar 373 Chinezen bij waren, waarvan de meesten lid zijn van de Chinese communistische partij. Krijg dat maar eens uitgelegd aan bv de leden van onze PTB-PvdA. Bij die Chinezen houdt het trouwens niet op. Tot het selecte clubje horen ook 105 Russen. Wat bij deze laatste groep speciaal is, is dat de meeste er een tweede nationaliteit bij hebben, sommigen zelfs een derde. Enkele van hen behoren tot de vriendenkring van Poetin, met wie men best geen ruzie maakt, zeker niet als men steenrijk is kunnen worden door het overnemen van staatsbedrijven voor een appel en een ei.
---
De mensen hierboven vernoemd hebben waarschijnlijk wel e.e.a. verwezenlijkt en hebben er in elk geval iéts voor moeten doen. Er zijn er ook die er warm in zitten zonder er iets voor te hebben moeten doen en toevallig in het juiste bed geboren werden, zoals onze Coburgers. Het enige wat die goed kunnen, is kindjes maken en elk kindje dat erbij komt kost het land geld, veel geld als men ziet wat de tegenprestaties zijn. Ze maken er zelfs buitenwettelijke en dat kan wel eens problemen geven, zoals we nu pas weer gezien hebben in de zoveelste aflevering van de vaudeville rond Delphine tegen haar natuurlijke vader Albert II. Officieel is ze niet de dochter, maar iedereen kan zien dat ze een Coburger is, zoals iedereen ook kan zien dat Laurent er geen is. De eerste wordt niet erkend, de tweede wel. Als Albert II zo zeker was van zijn gelijk, had hij al lang een DNA-staal afgegeven, maar dat doet hij niet. Hij zal dus wel degelijk de natuurlijke vader van Delphine zijn. Ik vraag me af of heel die komedie er ook zou zijn, mocht het Belgisch koningshuis zou zijn afgeschaft. Eens proberen?
De heisa over de aanstelling van Steven Vanackere als nieuwe directeur van de Nationale Bank (NBB) blijft aanslepen, niet omdat de man niet bekwaam zou zijn (hij was ooit federaal minister van Financiën), maar enkel omdat hij als man een vrouw opvolgt, waardoor het in het directiecomité van de Nationale Bank geen vrouw meer zit. Voor één keer heeft CD&V, die de kandidatuur van Vanackere blijft steunen, daarin gelijk. Vóór Vanackere had de partij tenminste een vrouw in dat comité, wat de andere, nu protesterende partijen, niet eens kunnen zeggen.
Als men daar persé toch iets aan wil doen – bv quota opleggen - dan zou men best de hele werking van die Nationale Bank in vraag stellen. Sinds de invoering van de euro, in 1999, wordt het monetair beleid van de E.U. geleid vanuit Frankfurt. Sinds 2014 heeft de Europese Centrale Bank (ECB) zelfs de eindverantwoordelijkheid over de banken. Men kan zich dan ook ernstig afvragen wat onze Nationale Bank nog doet en of het nodig is er nog zoveel duurbetaalde directeuren en regenten (m/vr) te hebben. Het is al afgebouwd van 2.500 mensen in 1999 naar 1.900 vandaag en zou verder moeten afslanken naar 1.700 in 2020. Ondertussen blijven de lonen en wedden echter wat ze vroeger waren. Zo maken we het mee dat NBB- gouverneur Jan Smets vorig jaar een kleine 490.000 euro’s beurde, dat is meer dan de kleine 400.000 die Mario Draghi, de big boss van de ECB krijgt. De lonen van de verschillende directeurs en ander topfuncties zullen wel navenant zijn, terwijl het werk dat ze daarvoor moeten verrichten niet meer in verhouding staat tot wat ze vroeger ervoor moesten doen.
Tenslotte blijven quota, zeker in de politiek, een onrechtvaardigheid als men verondersteld wordt voor welke functie ook de meest bekwame te nemen, ongeacht het geslacht. Bij de schiftingen voor de baan van gouverneur van Oost-Vlaanderen waren er in een eerste ronde zo’n 100 kandidaten, na een eerste schifting nog 15 en kwam daaruit een man als beste uit de bus. Straks kunt ge beter transgender zijn bij zo’n selectieproeven. Bij slagen, altijd prijs!
Het lijkt erop dat de ruk naar links, die er bij de Waalse gemeentelijke verkiezingen wel degelijk was, zich niet gaat doorzetten bij de volgende regionale en federale stembusgang van mei 2019. De PS heeft wel geprobeerd coalities aan te gaan met zowel de groenen van Ecolo als de communisten van de PTB, maar veel resultaat heeft ze daarbij niet gehaald. Hét voorbeeld was Molenbeek, waar Waalse socialisten niet met andere linksen akkoord raakten, maar wel met de liberalen van het MR. Dat gebeurde ook elders, met als hoogtepunt het akkoord in Luik, de vurige stede. In Charleroi, waar Magnette af te rekenen krijgt met hetzelfde probleem als De Wever in Antwerpen, nl een meerderheid van één zetel, gaat ook hij geen coalitie aan met uiterst links. Het zou dan ook wel eens kunnen dat PS en MR volgend jaar ook federaal tot een akkoord komen, mochten de kaarten erbij liggen zoals nu. Dat zou dan als gevolg kunnen hebben dat er geen federale regering zou kunnen komen zonder de PS, de natte droom van Bart De Wever en dat een nieuwe lange crisis zou kunnen ontstaan bij de volgende federale regeringsvorming. Misschien dé kans om opnieuw een record te vestigen, nu blijkt dat men in Noord-Ierland ons oude record van 541 dagen in 2014 al geklopt heeft! Mocht dat gebeuren zou er zich een onverwachte opening kunnen komen naar het confederalisme of iets dat er op trekt en dat zou voor Vlaanderen alvast een stap in de goede richting zijn. Er heeft ooit eens iemand gezegd dat België alleen zal gesplitst worden als de francofonen het vragen. Misschien komt dat moment er ooit toch nog.
“Zot zijn doet geen zeer’, zegt men bij ons in de Kempen. Cathérine Moureaux, dochter van Flup Moustache, heeft daar in Molenbeek blijkbaar ook geen last van. Nadat haar PS-partij de verkiezingen won, zag ze haar eerste droom, een samengaan met Ecolo en de communisten van de PTB/PvdA, in rook opgaan wegens het afhaken van beide partijen. Daarna had ze uitgerekend 4 dagen nodig om een paarse meerderheid samen te stellen van haar PS-partij met de MR plus de Vlaamse tegenhangers Open VLD en SP.a. Van uiterst links naar centrum rechts in vier dagen in het Molenbeek, waar – laten we dat niet vergeten - terroristen ongestoord hun aanslagen in Parijs en Brussel konden plannen! De Vlaamse coalitiepartijen krijgen beiden nu een schepen toebedeeld. Of de nieuwe meerderheid ook tegen het Kanaalplan gekant zal zijn, is niet meteen duidelijk. Volgens de laatste uitleg van de ‘dochter van’, was dat plan ‘slecht onderhandeld’. Het belangrijkste voor haar zal waarschijnlijk zijn, dat het rijk van vader Flup Moustache in Molenbeek in stand blijft, of de meerderheid er nu uiterst links dan wel centrumrechts is.
Grote heisa bij de Nationale Bank (NBB), waar ontslagnemend directrice Marcia De Wachter (CD&V) op voorstel van minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) zou worden opgevolgd door Steven Vanackere (ook al CD&V). Wat kan daar nu mis aan zijn, zou men denken. Wel, het probleem is dat Vanackere een man is, waardoor het hele directiecomité van onze Nationale Bank nu uit mannen zou bestaan. In deze MeToo tijden blijkt dat niet meer te kunnen. Buiten mevrouw De Wachter zelf, blijkt de hardst reclamerende in deze zaak het blauwe Crootje te zijn, zelf in de politiek omhoog gevallen als ‘zoon van’.
Het is me wat met de blauwe kleuterklas van fröbelleidster Gwendolientje. Bij de vervanging van de Oost-Vlaamse gouverneur was het ook al kermis, niettegenstaande de aanwervingsprocedure er was aangepast zoals de liberalen zelf gevraagd hadden. Volgens Vlaams minister Tommelein mocht niet de best gerangschikte uit de test, maar de meest blauwe daar gouverneur worden.
Diezelfde Tommelein is ondertussen in zijn thuisstad Oostende een coalitie aan het vormen met God en klein pierke om toch maar zelf daar burgemeester te kunnen worden. Net wat ook gebeurt in Gent met Mathias De Clerq, ook al een kleinzoon van, in Gent.
Bij open VLD schijnt er tegenwoordig maar één adagium meer te zijn: niet ‘jobs, jobs, jobs’, maar ‘postjes, postjes, postjes’. Ge weet maar nooit hoe weinig er van de partij na mei 2019 nog zal overblijven. Niets boven de vaste job.
Het zal even wennen worden als er na de verkiezingen, de vakanties en de stakingen weer zal moeten gewerkt worden in de diverse parlementen. Heel wat van dat werk zal te maken hebben met Europa. Daar gaan dan nl de door de verschillende lidstaten opgemaakte begrotingen onder de loep genomen worden. Dat zal deze keer in de eerste plaats met Italië te maken hebben, een land dat met Europa op ramkoers ligt sinds het aantreden van de nieuwe regering met de rechtse Lega (Nord) én de anti-establishment Vijfsterrenbeweging. Maar ook voor België zou het niet de eerste keer zijn dat het bij Europa te licht bevonden werd i.v.m. zijn begroting, die nog steeds een tekort vertoont t.o.v. het bbp en zijn te hoge staatsschuld (meer dan 100% van dat bbp). Zoals de zaken er nu bij staan, lijkt het er niet op dat de federale regering van Charles Michel daaraan nog veel zal veranderen vóór de verkiezingen van einde mei 2019 en blijft die regering dus de facto een in lopende zaken, zoals al langer gesteld wordt. Voor een centrumrechtse regering is dat wel een blamage en riskeert dit land straks bij de zgz Club Med-landen gerekend te worden (Spanje, Griekenland, Italië, Portugal en … Frankrijk). De voorbije vier jaar werd slechts 0,6% van het bbp structureel (zeg maar: blijvend) gesaneerd. Dat is minder dan wat gebeurde onder de centrumlinkse ploeg van Di Rupo (0,9%), al gebeurde dat toen wel bijna uitsluitend door bepaalde belastingen te verhogen.
De federale regering heeft, buiten de aankoop van de F35, nog wel enkele andere zaken te regelen. Vooreerst is er de onverkwikkelijke Arco kwestie, waarvan waarschijnlijk niet veel, misschien zelfs niets nog in huis zal komen. Ook i.v.m. de akkoorden over de zgz arbeidsdeal moet men afwachten wat de besluiten daaromtrent zullen opleveren, maar is het helemaal niet zeker dat we daar vóór einde mei 2019 veel resultaten van zullen zien. Zowat hetzelfde gebeurt met het zgz investeringspact waarbij regering en werkgevers naar elkaar kijken. Als puntje bij paaltje komt, is er nl geen geld op overschot en zal een verhoging van de staatsschuld dit land nog meer in het verdomhoekje duwen. Hét probleem met deze twee projecten is, dat het telkens Kris Peeters is die ze zou moeten oplossen. Zeker na zijn debacle in de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen zou de linksbuiten van de federale ploeg wel eens dwars kunnen gaan liggen, al is men van hem op dat gebied al e.e.a. gewend.
Sensatie over de bende van Nijvel, toen vorig jaar VTM uitpakte met het bericht dat een broer van een ex-rijkswachter aan de VTM-journalist verklapte dat die laatste op zijn sterfbed bekend had de ‘reus’ van de bende te zijn geweest. Zo’n dikke dertig jaar na de feiten zouden we eindelijk iets te weten gaan komen over een van de grootste onopgeloste moordzaken van dit land. Justitieminister Geens sprong mee op de kar en zette een 30-tal nieuwe medewerkers fulltime op de zaak.
Het resultaat van dat nieuwe onderzoek, zoals gezegd meer dan 30 jaar na de feiten, is dat het Gerecht zopas heeft laten weten dat die rijkswachter onmogelijk de reus kan geweest zijn. DNA-stalen zouden dat uitgewezen hebben. Zelfs als de man dat op zijn sterfbed zou gezegd hebben, mag men niet vergeten dat hij zodanig aan de drank was, dat hij zich letterlijk had dood gezopen, wat e.e.a. kan verklaren. Het parket bevestigt ook dat er met het dossier geknoeid is geworden, iets wat ik steeds geïnsinueerd heb in mijn artikels over de zaak, de laatste keer in mijn blog van 25.10.2017 (‘De bende van Twijfel’). Er zou ondertussen zelfs een deel van het dossier verloren zijn gegaan, nadat het van Dendermonde naar Charleroi werd verplaatst en er daar niets meer mee gedaan werd.
De cafézender uit Nossegem, uit op sensatie zoals meestal het geval is, heeft eergisteren de zaak dan nog maar eens proberen uit te leggen en de kijkers gevraagd alle mogelijke tips (nog maar eens) door te sturen, meer dan 30 jaar na de feiten, a.u.b. Eventuele medeplichtigen die helpen zouden sinds kort zelfs het statuut van spijtoptant kunnen krijgen, iets waar men vroeger in Italië mee begonnen is (de zgz ‘pentiti’) om de maffia efficiënter te kunnen bekampen. Dat ging daar toen echter om actuele omstandigheden, niet om wandaden die al zo lang geleden plaats vonden.
Zelf blijf ik erbij, zoals ik al jaren schrijf, dat de CCC, ‘Cellules Communistes Combattantes’, er iets mee te maken had. Het kan niet toeval zijn, dat de aanslagen plots ophielden, nadat die CCC werd opgerold. Daarmee zeg ik niet dat die kerels daar zelf aan mee deden, wel dat ze in hun kraam pasten. De CCC had duidelijk een politiek programma waarbij de democratie in België moest verstoord worden, maar dat verhaaltje paste niet (en past ook nu nog steeds niet) in het verhaal van het officiële België en de media, die er persé een rechtse staatsgreep van wilden maken.
Ondertussen kabbelt het hele zaakje verder en is het een (dure) bezigheidstherapie geworden.
Volgens berichten van Greenpeace, die altijd met een korreltje zout mogen genomen worden, heeft Antwerpen stad en omgeving, samen met Londen, Parijs en het Duitse Ruhrgebied, zowat de slechtste luchtkwaliteit van Europa. Dat hebben de bollebozen van deze organisatie uitgemaakt na satellietbeelden van de vervuiling gezien te hebben. Het zou best kunnen dat ze voor één keer gelijk hebben. Antwerpen is nu eenmaal de tweede haven van Europa (na Rotterdam), ligt in een dichtbevolkt gebied en tevens op de doorgangsweg van Rotterdam naar het Zuiden. In de Antwerpse haven werken zo’n 130.000 mensen en alle activiteiten die er worden uitgevoerd zullen inderdaad wel mee voor de nodige overlast op gebied van luchtvervuiling zorgen. Zoals meestal het geval is, hoeden de groene lui er zich wel voor zelf met een werkbare oplossing voor de dag te komen, want ook zij hebben die niet, zeker niet op korte termijn. Het is trouwens gebleken dat de situatie er de laatste tien jaar in Antwerpen al (lichtjes) op verbeterd is.
De enige keer dat de politiek er iets aan kunnen doen had, heeft zij het verknald met dat referendum waarbij, in naakte cijfers, slechts één sinjoor op vier tégen heeft gestemd (60% bij een opkomst van 40%), terwijl de mensen uit de regio rond de stad niet eens mochten meestemmen, al gebruiken zij de Ring meer dan de Antwerpenaren zelf. Als men het Lange Wapper project had uitgevoerd, dan had die brug er nu gelegen en had men de tijd gehad om eens rustig te bekijken wat er verder kon gedaan worden. Zoals de zaken er nu voor staan, is er in 20 jaar niets gebeurd – wél miljoenen euro kosten gemaakt - en kan niemand zeggen wanneer men eraan zal beginnen, laat staan wanneer het af zal zijn….
P.S. In China heeft men zopas een nieuwe (zee)brug van 35 km geopend. Klaar na 9 jaar…
Na twee zware verkiezingsnederlagen* in de belangrijke Duitse deelstaten van Beieren en Hessen (Frankfurt), heeft Angela Merkel dan toch eindelijk begrepen dat haar haring niet meer braadt. Ze neemt de vlucht vooruit en heeft verklaard zich op het einde van dit jaar niet meer kandidaat te stellen voor een nieuwe termijn als voorzitster van de CDU. Daarenboven zal ze dat ook niet meer zijn voor een volgende ambtstermijn als Kanselier in 2021. Voor haar partij is het alleen maar te hopen dat ze vervangen zal worden door iemand met een rechtsere reflex, want het is duidelijk dat de meeste Duitsers het pamperen van de Merkelmoslims beu zijn.
Na de verkiezingen in Beieren was het al duidelijk dat de CSU, de plaatselijke zusterpartij van de CDU, niet tegelijk de verdediger kon blijven van het traditionele katholieke Beieren én op federaal vlak een Merkel te blijven steunen die veel te soft is i.v.m. de immigratie en integratie van teveel allochtone inwijkelingen. Na Centraal- en Oost-Europa, Oostenrijk en Italië heeft ook de gewone Duitser er zijn buik van vol.
Merkel zegt na 2021 geen politieke functie meer te ambiëren. Volgens kenners zou het wel eens kunnen dat Mutti zich ook als kanselier al eerder zou terugtrekken.
* In de marge van die verkiezingen is het wel opmerkelijk dat de peilingen er omtrent vrij correct waren, iets wat men de laatste jaren niet veel meer heeft meegemaakt.
Trouwe lezers van deze rubriek weten al langer dat ik geen goed woord over heb voor de regeringen Verhofstadt van 1999 tot 2007. Latere geschiedenisboeken zullen ervan getuigen dat ze het land alleen maar schade hebben toegebracht, enorm grotere schade dan wat men zou vermoeden. Ze waren niet alleen verantwoordelijk voor het uit de hand lopen van de staatsschuld door het opsouperen van de miljarden euro uit het spaarpotje voor de vergrijzingskosten. Ze gaven ook een boost aan de immigratie via de snel-Belg-wet en het recht van buitenlanders om te mogen stemmen bij lokale verkiezingen. Nu blijkt ook dat aan de toen besliste kernuitstap geen enkel vervolg werd gebreid in de vorm van enig uitstapplan. Dat laatste blijkt uit een recent opiniestuk uit Le Soir aan de hand van ene Jean-Pol Poncelet.
Die Jean-Pol Poncelet is een ex-minister van Defensie & Energie voor wat nu het cdH heet, zeg maar de Franstalige christendemocraten. Dat was in de tijd toen de CVP nog ‘incontournable’ was bij regeringsvormingen en het Waalse broertje daar mee van profiteerde om enkele ministerposten te versieren. Nu is die Poncelet toch niet de eerste de beste, maar een wetenschapper die, na zijn politieke carrière, eerst ging werken voor de ESA, het Europees Ruimteagentschap en daarna in de nucleaire industrie terecht kwam. In zijn recente column in Le Soir schrijft hij dat de door de paarsgroene regering Verhofstadt besliste kernuitstap niets met enige klimaatbekommernis te maken had, maar alleen diende om de groenen mee in de regering te krijgen.
Dat ook de Groenen er toen (en ook later) verder niets meer aan gedaan hebben, pleit zeker niet in het beeld, dat ze van hun partijtje hét voorbeeld voor de toekomst willen maken. Onze groenen zijn linkser dan de linkse socialisten. Ze willen zuiverdere lucht, meer betaalbare woningen en een perfecte mobiliteit, maar zeggen nooit wat dat gaat kosten noch wie dat allemaal gaat betalen*. Ze worden geleid door figuren van meestal vreemde afkomst (Almaci, Calvo, Rzoska) die een afkeer hebben van de Vlaamse Zaak en daarom eerder samenwerken met het Franstalige Ecolo dan met een andere Vlaamse partij. Dat ze er bij de recente verkiezingen op vooruit zijn gegaan, heeft niets te maken met hun ideologie, maar met het feit dat heel wat linkse kiezers de socialisten beu waren en gekozen hebben voor wat zij zien als het nieuwe rood. Wat Groen er heeft bij gewonnen, heeft de SP.a eraan verloren.
* Eender wat men beslist op het gebied van energie, het zal altijd de verbruiker zijn die betaalt.
Ik had me voorgenomen niet teveel te schrijven over die gemeenteraadsverkiezingen, maar dat blijkt onmogelijk. Er gebeuren zoveel dingen die toch de moeite lonen het er eens over te hebben .
In St. Jans Molenbeek, het rijk van Flup Moustache, heeft diens partij de gemeenteraadsverkiezingen gewonnen en nog wel met als lijsttrekker Flups dochter Cathérine. Die heeft meteen voorgesteld een linkse meerderheid te vormen met Ecolo/Groen en de communisten van de PTB/PvdA, met als programma o.m. een einde te maken aan het Kanaalplan, waarmee Jambon de zone wil opkuisen van de jihadi’s en de mensen die er een adres hebben, maar er niet wonen. Eerst Ecolo/Groen en daarna de communisten hebben zich ondertussen echter al teruggetrokken, zodat in feite alleen de PS nog voorstander is van het in stand houden van Molenbeek als de Jihadi hoofdstad van Europa. Het was dank zij Philippe Moureaux, ooit de ideoloog van de partij, dat het in Molenbeek zover is kunnen komen. Die Moureaux hoort eigenlijk thuis in de gevangenis, want hij heeft opzettelijk de extremisten de kans gegeven ongestoord hun plannen uit te oefenen en die tenslotte als resultaat de aanslagen in Parijs en Brussel hadden. Dat uitgerekend zijn dochter de zaken daar opnieuw op zijn kop wil zetten en dit met de steun van de Waalse socialisten, tart elke verbeelding.
----
In Oostende is de kans groot dat er een vierpartijen coalitie komt, waardoor de SP.a – pardon: ‘Stadslijst’ – van Vande Lanotte het zal mogen vergeten. Volgens Bart Tommelein, de initiatiefnemer van de nieuwe coalitie, is Oostende de Vlaamse centrumstad met de meeste armen. Allemaal dank zij het jarenlange beleid van de ‘sociale’ Vande Lala. We kunnen trouwens maar beter duimen dat Tommelein er burgemeester wordt, al was het maar om er vanaf te zijn in de Vlaamse regering. Op energiegebied heeft hij zich al een paar keer verslikt als de nieuwe Sinterklaas en de vertoning die hij zopas heeft opgevoerd om – tegen de eigen partijprincipes in – toch een liberale gouverneur te krijgen in Oost-Vlaanderen, was beneden alle peil. Ging hij op een gegeven ogenblik de kandidaat die het beste uit de tests kwam kwalijk nemen dat hij niet alleen familie was van N-VA ondervoorzitter Loones, maar dat hij vroeger voor de brave Volksunie ooit ergens gemeenteraadslid zou geweest zijn. Terwijl Tommelein zelf ook uit die Volksunie komt. Wat een simpele ziel!
