Ondertussen is de federale regering nog eens samen geweest er zijn er beslissingen genomen i.v.m. de kortingen op de energierekeningen. Die heeft men overal kunnen zien en horen, de onmiddellijke klachten daarover inbegrepen. Goed zal het nooit voor iedereen zijn, gewoon omdat dit land alleen maar schulden heeft en zelfs nog moet uitzoeken waar ze het geld voor de helft van de beloofde kortingen zelf nog moet gaan zoeken. Het wordt zo’n beetje ‘ieder voor zich’.
Toen wij in 1975 ons huis lieten bouwen, ook midden in een oliecrisis, besloten we geen ketel meer te installeren, geen vat meer in de grond, geen leidingen meer doorheen het huis om de radiateurs te bereiken. Wij besloten het huis en het water elektrisch te verwarmen met accumulatie en isoleerden toen reeds het huis met glaswol, isomo, dubbel glas en slagvensters, wel volgens de normen van die tijd. Wij geloofden nl toen al niet meer in een toekomst voor een stookolieverwarming en zagen met verbazing dat we een van de weinige uitzonderingen bleken te zijn. Alle buren die na ons bouwden (in een nieuwe verkaveling) bleven immers wél stoken met olie en doen dat nu nog, bijna 50 jaar later. Hoe men de dag van vandaag ook verwarmt, ook elektrisch, het zal een stuk duurder zijn. Elektriciteit zal er echter altijd zijn en kan van alles gemaakt worden, ook duurzaam. En in het slechtste geval beschik ik nog over een open haard met warme luchttoevoer die ik de laatste 10 jaar niet meer heb gebruikt, maar die ik steeds zou kunnen activeren mocht dat nodig zijn.
In Zweden hebben de rechtse partijen op 11 september nipt de meerderheid behaald in de verkiezingen. Dat was daar nog nooit gebeurd en had vooral te maken met de uiterst-rechtse Zweden Democraten die er in 10 jaar tijd de grootste rechtse partij werd, nog vóór de ‘Moderatpartiet’ de Zweedse N-VA, zeg maar, eindigde en dat in een land dat de laatste eeuw bijna uitsluitend door Links bestuurd werd. De ‘Sverigedemokraterna’, zoals ze in het Zweeds heten, hadden maar één belangrijk punt en dat was het stoppen van de ongebreidelde immigratie. Op een bevolking van zo’n tien miljoen, kregen de Zweden er de laatste tien jaar één miljoen ‘vluchtelingen’ bij. Het resultaat daarvan was een grote toename van de criminaliteit en onrust in de meeste voorsteden. Er werden alleen al dit jaar in Zweden 48 mensen gedood bij schietincidenten, steeds met vreemdelingen in de hoofdrol.
Zweden is trouwens niet het enige land waar rechts zich laat gelden via de problemen omtrent immigratie. Het wordt uitkijken naar de uitslag van de Italiaanse verkiezingen van eind volgende week, waar een combinatie van drie rechtse partijen grote kans maakt de verkiezingen te winnen. Het zou zelfs kunnen dat de uiterst-rechtse ‘Fratelli d’Italia’er de grootste partij wordt en er een rechtse regering komt met de Liga van Salvini en Forza Italia van Berlusconi.
Het kan alleen maar een opsteker zijn voor onze Vlaamsnationalisten die, althans in de peilingen; ook de wind van achter hebben en in 2024 dé kans krijgen om het Zweedse en Italiaanse voorbeeld te volgen, maar dan zullen ze net als in Zweden en Italië tegen die tijd overeen moeten komen.
---
En dan nog dit:
Dat het Oekraïense leger ook geweld pleegt op Oekraïeners, klopt. Maar het gaat dan wel om Oekraïeners die Russisch spreken en sympatiseren met de Russen. Er zijn ook Witrussen die een eigen divisie hebben binnen het Oekraiense leger en vechten tegen de Russen, wat ze onder dictator Loekashenko in eigen land niet kunnen.
Het trollenleger van Poetin blijft klappen krijgen in Oekraïne. Bij confrontaties vluchten hun soldaten als hazen en laten tiendtallen tanks, pantservoertuigen en hopen munitie achter, samen met meestal verwoeste dorpen en gewelddadig omgebrachte burgers. Geweldige grootmacht! Ondertussen wreken de Ruski’s zich door met raketten burgerdoelen te blijven bestoken. Hun laatste heldendaad is het stukschieten van een stuwdam, wat niet alleen zorgt voor overstromingen, maar de streek ook zonder leidingwater zal zetten. Gewoon misdaden tegen de menselijkheid.
En we zullen het laatste daar nog niet gezien hebben. Volgens een filmpje dat circuleert op de sociale media én op de openbare zenders is Yevgeny Prigozhin (58) – officieel de baas van de catering in het Kremlin – in de schaduw van de Russische president, de vroegere kok van Poetin, die de zgz ‘Wagner groep’ aanvoert – een moderne versie van een huurlingenleger - te zien als hij een groep veroordeelde criminelen toespreekt en hij hen belooft dat ze terug vrij kunnen komen, als ze een contract tekenen voor zes maanden betaalde legerdienst bij de Russische troepen in Oekraïne. Dat alles omdat dat trollenleger daar nu al manschappen tekort komt en Poetin anders een soort mobilisatie in heel Rusland zou moeten uitroepen en daarbij zou moeten erkennen dat hij in Oekraïne inderdaad een echte oorlog begonnen is en geen ‘speciale militaire operatie’, wat een grote leugen was. Iets wat trouwens door zijn eigen ‘kok’ nu werd bevestigd...
Na het vertrek van Valerie Van Peel en Lorin Parys moest de N-VA op zoek naar twee nieuwe ondervoorzitters. Niet zo eenvoudig in een partij met een voorzitter die de ene termijn na de andere herbevestigd wordt en alle belangstelling naar zich toetrekt. Van Peel en Parys zijn niet voor niets opgestapt.
Tenslotte heeft men er toch twee gevonden die in De Wevers plannen zouden passen: brave oudgediende Steven Vandeput en de politiek totaal onbekende Lieve Truyman, die nog alles moet bewijzen. Vooral haar benoeming heeft toch voor wat beroering gezorgd. Vrijwel iedereen dacht nl dat de post zou gaan naar de gedoodverfde kandidate, Vlaams parlementslid Maaike De Vreese. Niet dus. Kwatongen beweren dat haar link met Theo Francken, eerder het boegbeeld van de rechterzijde van de partij, haar de das heeft omgedaan. Francken zelf heeft ook al enkele keren vruchteloos gesolliciteerd voor de job.
Wie bij de N-VA de dag van vandaag ondervoorzitter is, speelt trouwens geen rol. Zolang er genoeg N-VA kiezers gevonden worden die vinden dat De Wever voor Vlaanderen het alfa en het omega is, zal de job van ondervoorzitter inderdaad ondergeschikt blijven. Er zit de twijfelaars niets anders op dan bij de volgende verkiezingen De Wever én zijn partij een duidelijk teken te geven en bv bij de regionale verkiezingen van 2024 een stem uit te brengen op rechts. Daar dat blijkbaar niet zal helpen binnen de partij (bv op Francken) blijft enig alternatief het VB. Federaal kunnen De Wevers afeccionados dan nog altijd als compensatie voor de N-VA kiezen om misschien weer federaal mee te mogen onderhandelen, o.a. met Magnette, met het risico op een nieuwe ‘Marrakech’ debacle als resultaat. Als de Vlaamsnationalisten in 2024 in het eigen parlement echter de meerderheid zouden behalen en beslissen samen te werken, zal dat niet meer nodig zijn.
In mijn blog van 11 dezer (‘De afgrond politiek’) schreef ik reeds dat de staatsbank Belfius zinnens was geen nieuw kaskrediet meer te geven aan het Waals Gewest. Dat bericht werd min of meer bevestigd. Via zijn voorgangers Gemeentekrediet en Dexia geldt Belfius al ruim dertig jaar als huisbankier van o.m. het Waalse Gewest, die via een zgn ‘kassierscontract’ niet alleen alle ontvangsten en betalingen van het gewest regelt, maar ook in staat voor korte termijnbeleggingen en bepaalde kredietfaciliteiten. Daaraan zou wel eens een einde kunnen komen.
De overeenkomst, die dateert van 2012 en dit jaar afloopt, zal hoogstens voor nog twee jaar vernieuwd worden (tot aan de verkiezingen van 2024) als het Waals gewest niets zou doen aan haar staatsschuld die tegen 2030 liefst 50 miljard zou bedragen.
---
Wat ik in deze zaak niet snap is, hoe het mogelijk is dat Wallonië een dubbele gewestregering kan hebben, de normale en die van de Frans Gemeenschap – de zgz ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’ - die grondwettelijk niet eens bestaat, geen inkomsten heeft en naar schatting elk jaar zo’n miljard euro verliest. Hoe is het mogelijk dat daartegen niet geprotesteerd wordt. Zelfs in de waarschuwing van Belfius wordt daarover met geen woord gerept en dat gebeurt evenmin door onze Vlaamse politieke partijen, die de Nederlandse Gemeenschap destijds meteen opgenomen heeft in het Vlaams Gewest. Als het straks tussen Belfius en het Waalse Gewest helemaal fout loopt, bv als de communisten van de PTB in 2024 in Wallonië nóg meer zouden vooruitgaan, is de kans groot dat Vlaanderen deze politieke grap weer zal mogen betalen.
In deze rubriek heb al enkele keren een lans gebroken voor het herinvoeren van de militaire dienstplicht, ditmaal voor jongens en meisjes. Als voorbeeld nam ik dan Zweden, waar men dit reeds met succes gedaan heeft. Hier zijn we nog niet zover, maar is er nu toch ook een eerste stap in de goede richting gezet.
Onze defensie zoekt nl volgend jaar 2.500 nieuwe militairen. Enkele honderden daarvan moeten een technisch profiel hebben. Om hierin te slagen zullen er enkele zeer aantrekkelijke voorwaarden worden gesteld. Schoolverlaters die een technische bacheloropleiding beginnen, kunnen dat straks volledig op kosten van Defensie doen én aan de hogeschool van hun keuze. Hun volledige studietijd krijgen ze bovendien een loon uitbetaald van zo’n 1.800 euro per maand. Wie al aan zo’n opleiding bezig is, kan zich nog aanmelden. Met de nieuwe wapensystemen di eraan komen, de nieuwe F35’s, drones en fregatten zal dat nodig zijn.
Als tegenprestaties moeten de kandidaten wel bereid zijn tijdens de schoolvakanties zich ter beschikking te houden voor allerlei specifieke opleidingen en nadien er zich toe verplichten na de studie 4,5 jaar bij Defensie aan de slag te blijven.
Het is nog niet zo zoals in Zweden, waar iedereen kán opgeroepen worden en de diensttijd variabel is naargelang de kwalificatie, maar – zoals gezegd – een stap in de goede richting, weg van dat etiket van ‘best bewapende pensioenfonds’, dat ons leger nu heeft.
---
En dan nog dit:
Een minpuntje in de Barnum-begrafenis van de Queen was wel de Mercedes lijkwagen die de lijkstoet trok van Balmoral naar Edinburgh en constant in beeld kwam. En dat in het land van de Aston-Martin, Jaguar, Landrover, Bentley, Leyland, Rolls-Royce e.a. Britse bolides. Of zijn die alleen maar goed voor de James Bond films?
Een ongeluk komt nooit alleen. Niet alleen zijn de energieprijzen geëxplodeerd, nu blijkt dat er van het nachttarief voor elektriciteit vanaf 01.01.2023 niet veel zal overblijven. Deze maatregel is geen gevolg van de energiecrisis. Hij was al eerder gepland in het kader van de ‘groenflatie’ en had feitelijk al moeten ingaan op 1 juli van dit jaar. Dat dit niet gebeurd is, komt doordat de Vlaamse deelregering naar de rechtbank is gestapt om de invoering van het zgz ‘capaciteitstarief’ tegen te houden. Dat tarief zou voortaan in de eerste plaats vervangen worden door een piektarief en dat heeft dan weer te maken met de groene omschakeling naar zgz duurzamere energie, inbegrepen de terugdraaiende tellers, laadpalen, warmtepompen en nog van dat moois, waarmee men eigenaars van zonnepanelen al een tijdje bezig houdt (en op kosten jaagt).
Enig positief nieuws in deze vaudeville is, dat eigenaars van een tweevoudige elektriciteitsmeter deze mogen behouden. Al zal hoe dan ook er een zeker, waarschijnlijk klein verschil blijven tussen dag- en nachttarief. Veel zal afhangen van wat de commerciële energieleveranciers ervan zullen maken en of het gaat om al dan niet vaste contracten.
Terwijl de halve wereld zich verkijkt op het overlijden van Elisabeth II, alsof het dé ramp van de eeuw is, doet het Belgische Planbureau wat het moet doen en waarschuwt het nog maar eens voor de catastrofale financiële situatie van het land in het algemeen en van Wallonië in het bijzonder. De regering Di Rupo doet haar naam alle eer aan, althans in het Italiaans waarin ‘dirupo’ staat voor ‘afgrond’.
Zoals de zaken nu evolueren, zal tegen 2027 Wallonië 12,7% meer uitgeven dan het ontvangt. In Brussel wordt dat zelfs13,7%, dat terwijl het in Vlaanderen, waar men tenminste nog de ambitie heeft terug te keren naar een begroting in evenwicht, amper 0,41% zal zijn.
Top of the bill blijft bij onze zuiderburen hun Franse Gemeenschap, de zgz ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’, die – zoals ik reeds meerdere malen noteerde - grondwettelijk niet eens bestaat en zelf geen inkomsten heeft om de oplopende uitgaven te dekken. Waar wacht men op om dat gedrocht af te schaffen en/of gedeeltelijk onder te brengen in het Waalse gewest? Of moet men wachten tot het loon van de Waalse ambtenaren straks niet meer kan worden uitbetaald als Wallonië volgend jaar geen nieuw kaskrediet meer zou krijgen van de staatsbank Belfius..
---
En dan nog dit;
- In zijn reactie op mijn vorige blog schrijft lezer Ottorengo dat men in Wallonië *werkt* bij de gemeente en zet ‘werkt’ terecht tussen aanhalingstekens. Men ‘werkt’ nl niet bij de gemeente, men ‘is’ bij de gemeente.
En nu we toch bezig zijn, nog zo’n mopje: Het verschil tussen de gemeente en de maffia? De maffia is georganiseerd.
Er zijn de laatste tijd al meer dan eens discussies geweest over de huidige Vlaamse regering, die niet alleen door mij beschreven wordt als de zwakste die we ooit hebben gehad. De redenen daarvoor kennen we: enerzijds het samengaan van N-VA met cd&v én Open-VLD die ook in de federale regering zitten en als puntje bij paaltje komt die eerder zullen steunen dan hun eigen Vlaamse regering. Anderzijds het veto van Bart De Wever en zijn entourage om samen te werken met het Vlaams Belang, ook als er een Vlaamsnationale meerderheid zou komen na de volgende regionale verkiezingen. Om uit deze impasse te geraken, is er maar één oplossing: ervoor zorgen dat het VB in de volgende Vlaamse regering komt. Zoals ik in enkele van mijn blogs al voorstelde – blogs die ook in de brievenrubriek van ’t Pallieterke verschenen (oplage 11.000) – volstaat het dat alle overtuigde Vlamingen, ongeacht hun gezindheid of partij, dus niet alleen die van de N-VA*, bij de volgende regionale verkiezingen VB zouden stemmen en desnoods alleen gewestelijk. M.a.w. men zou federaal kunnen stemmen voor wie men wil, maar gewestelijk alleen VB. Mocht nl het Vlaams Belang in het eigen parlement incontournable worden, dan zal het gedaan zijn met een zwakke Vlaamse regering en zullen de Franstalige partijen hun ondemocratisch cordon moeten opgeven, willen zij van Vlaanderen nog iets te verwachten hebben.
‘Simple comme bonjour’, om het in hun eigen dialect te zeggen.
---
*Steeds voortbordurend op de peiling van het voorjaar, waaruit bleek dat 80% van de N-VA kiezers wel degelijk met het VB wilde samenwerken.
En ondertussen hebben de Conservatieven in de UK een nieuwe vrouwelijke voorzitter, die daar ook meteen de nieuwe eerste minister wordt, een nieuwe regering vormt en het hopelijk, voor haar en haar partij, nog drie jaar uithoudt. Liz Truss wordt de derde vrouwelijke Britse premier ooit en ze wil zich laten vergelijken met Margaret Thatcher, de Iron Lady uit de jaren 1970, die o.m. de Falkland oorlog ging winnen aan de andere kant van de aardbol.
Of Liz Truss het zal waarmaken, is twijfelachtig. Niet alleen is ze zelf al een paar keer van ideologie en mening veranderd – à la Lachaert, zeg maar - maar ze komt ook af met een Thatcherachtig programma van belastingverlagingen, lagere bedrijfstaksen, BTW en socialezekerheidsbijdragen, dat niet meteen van deze tijd lijkt Voor de critici van de E.U. wordt het uitkijken wat het wordt ‘over there’ en of ze erin zal slagen buiten de E.U. om het beter te doen dan erin. Het wordt een testcase: ‘The Liz Quiz’: Doet zij het of doet zij het niet?
---
Tussendoor stierf gisteren ook de Britse Queen die op 96-jarige leeftijd op haar voorlaatste levensdag nog net Liz de eed kon laten afleggen als première. Die zal het voortaan met Charles III moeten doen en de voorspelling waarmaken dat er straks nog vijf koningen zullen overblijven: de vier van het kaartspel en die van de UK.
Morgen, vrijdag, is er het overleg van de Europese ministers van Energie. Hopelijk wordt dan in elk geval op e.o.a. doorbraak in de energiezaak gehoopt, zeker dat de gas- en elektriciteitsprijzen van elkaar zullen worden losgekoppeld, want dat is te gek voor woorden.
Ik had het er reeds over in mijn blog van 3 dezer (‘Greedflation (2) en kom daar even op terug hoe dat momenteel werkt, inderdaad te gek voor woorden.
Tot op heden wordt nl de elektriciteitsprijs de dag op voorhand bepaald door een veiling op de netbeheerder. Die vraagt alle leveranciers op de markt te bieden. De goedkoopste wordt eerst vastgelegd, dan de op één na goedkoopste en zo verder tot men aan de gewenste stroomcapaciteit voor die dag komt. De laatste en dus duurste leverancier bepaalt dan de prijs voor de hele markt. Vandaag zijn dat de peperdure gascentrales, de dada’s van Groen.
Als men morgen – zoals ik in dezelfde blog schreef - i.pl.v. de duurste, dagelijks een gemiddelde prijs zou nemen, zou dat al een hele slok op de borrel kunnen geven. Hopelijk gaan die ministers morgen o.m. dat doen. Het zal niets te vroeg zijn.
In de nasleep van mijn ‘Only in Belgium’-lijst, die ik ook naar ’t Pallieterke gestuurd heb, blijkt dat we dit jaar geen vier maar vijf automatische indexaanpassingen gaan krijgen en waarschijnlijk nog twee begin 2023. Dat worden evenveel verhogingen van lonen en uitkeringen die door de bedrijven en de overheden zullen moeten betaald worden, waarna men zich afvraagt waarom alles toch zo duur wordt. Het wordt ‘fasten seat belts’.
Ik ben eens curieus wat er deze week nog uit de bus zal komen, niet alleen bij ons, maar ook in Europa. Zoals ik reeds schreef hebben de andere landen ongeveer dezelfde problemen, maar de meeste van hen – zeker die van de zgz ‘Hanzelanden’ (Nederland, Duitsland en de Scandinavische) hebben niet de torenhoge schulden die België wél heeft en daar zal het schoentje hoe dan ook wringen.
Lezeres Annie vraagt zich af of dit nog wel een land is. Ja, Annie, maar een dat niet meer zou uitgevonden worden als het niet bestond, met een democratische meerderheid die het niet voor het zeggen heeft, dit in tegenstelling tot vele andere landen waar de actie uitgaat van minderheden.
Tenslotte is er de zoveelste dreiging van de vakbonden met stakingen, een relict uit de 19de eeuw waarmee de syndicalisten denken de problemen van de 21ste eeuw op te lossen.
In deze woelige tijden, die ook onze buurlanden teisteren, moet men er wel rekening mee houden dat België een geval apart is, waar in de wetgeving zoveel uitzonderingen en achterpoortjes zijn en waar situaties bestaan die men in onze buurlanden niet eens kent. Ik probeer die ‘Only in Belgium’ – lijst bij te houden en die ziet er voorlopig ongeveer zo uit:
‘Only in Belgium’:
- De automatische index. (Die bestaat ook in Luxemburg, Malta en Cyprus, maar die kunnen we bezwaarlijk echte landen noemen).
- De vastgelegde koopjesperiodes, met daaraan verbonden de sperperiode en de koppelverkoop.
- De kiesplicht voor het federaal en Europees niveau (samen met Griekenland en Luxemburg).
- De werkloosheidsuitkeringen zonder beperking in de tijd. Meer nog: tijdens de werkloosheid kan men in België pensioenrechten blijven opbouwen, de zo genoemde ‘gelijkgestelde periode(s)’.
- Het bestaan van een kabinet voor elke minister, zowel federaal als regionaal en zelfs voor burgemeesters. In een normaal land heeft alleen de eerste minister een kabinet.
- Het bestaan van een alternatieve gewestelijke regering (zgz van de Franse Gemeenschap), die grondwettelijk niet eens bestaat, maar wel een extra minister-president, een regering en een parlement heeft die allemaal door de staat betaald worden.
- Het recupereren van feestdagen die tijdens het weekeinde vallen.
- Het verbod van opkomst voor onafhankelijken bij sociale- of bedrijfsverkiezingen (zoals bv de ondernemingsraden).
- Het cordon sanitair rond een politieke partij, die echter wel mag meedoen aan verkiezingen en zelfs subsidies krijgt in verhouding tot het aantal stemmen dat ze haalt.
- De bedrijfswagens. Nergens rijden er meer en dit als compensatie voor loonsverhogingen die men niet geven kan wegens allerlei akkoorden tussen werkgevers en vakbonden i.v.m. de index en de loonnorm, het risico van verhoogde belastingen (we hebben al de hoogste ter wereld) en het verlies van concurrentiekracht t.o.v. de buurlanden, volgens een wet van 1996..
- Het afschaffen van de Rijkswacht, wat in geen enkel ander Europees land gebeurd is (gendarmes, marechaussees, guardia civil, carabinieri zijn blijven bestaan), waardoor bij rampen en aanslagen geen Plan B meer voorhanden is, ook al omdat de dienstplicht eveneens werd afgeschaft.
- De nationale sociale loonakkoorden (elders bestaan die ook, maar zijn ze sectorieel).
- Het uitbetalen van de werkloosheidsvergoedingen via de vakbonden aan hun leden, niettegenstaande een Nationale Hulpkas die het zelfde doet voor de niet gesyndikeerde leden,
---
Hier zijn dan nog geen maatregelen bij die genomen zijn na de coronacrisis, laat staan nu bij de huidige energiecrisis. Men blijft maar miljarden uitdelen zonder zich daarbij vragen te stellen, stiekem hopend dat Europa ter hulp zal komen...
Voor zover dan nog nodig was, heeft een studie van de Gentse arbeidseconoom Stijn Baert bevestigd dat de werkzaamheidsgraad in België ook een werkzaamheidsgrens blijkt te zijn, die – oh, verrassing! – zowat parallel loopt met de taalgrens. Nieuw aan Baert’s studie is wel dat hij het ook heeft uitgezocht volgens de provincies, waarbij gebleken is dat Waals Brabant en Luxemburg het een stuk beter doen dan de rest van Wallonië. De nabijheid van respectievelijk Brussel en het Groot Hertogdom zal daar wel niet vreemd aan zijn. Voor de provincies Henegouwen – de regio van Di Rupo en Magnette – Luik en Namen blijft het huilen met de pet op.
Volgens de studie blijken alle Vlaamse provincies minder uitkeringsgerechtigde werknemers te hebben dan om het even welke Waalse provincie. Zo telt Henegouwen procentueel vier keer meer ‘werkzoekenden’ dan bv Oost-Vlaanderen en zijn 60% van hen al minstens een jaar zonder werk. En dat voor een provincie die grenst aan West-Vlaanderen, waar men volk te kort komt en waar heel wat Noord-Fransen nu komen werken, omdat de werkloosheidsuitkeringen in eigen land uitdovend zijn . 25 tot 30% van de inwoners op arbeidsleeftijd uit Namen, Luik en Henegouwen is inactief en zoekt zelfs geen baan. En dan zou België tegen 2030 een werkzaamheidsgraad moeten hebben van minstens 80%. Oost-Vlaanderen heeft die al en Vlaanderen als geheel zit op meer dan 76%. Voor Wallonië, dat nu de 70% niet haalt, blijft dat een mission impossible. Waar straks het hele land onder te lijden zal hebben en Vlaanderen de rekening weer zal mogen ‘bijpassen’.
Nimby (Not In My BackYard) is terug van nooit weggeweest. Nadat hij eerst de Langer Wapper in Antwerpen had verslagen, met als gevolg een tiental jaren vertraging en een meervoud aan kosten voor de Oosterweelverbinding, is NIMBY nu aan de slag in West-Vlaanderen, waar hij het Ventilus project eenzelfde lot wil laten ondergaan,
Ventilus is de naam van een hoogspanningsproject dat de op zee door windmolens verwekte elektriciteit naar het vasteland zal moeten brengen. In het project zijn al miljarden euro’s geïnvesteerd, waar nog eens 1,6 miljard zou moeten bijkomen voor de bouw van een bovengrondse hoogspanningslijn. Daartegen is fel protest van de omwonenden, die zeggen dat zo’n leiding o.m. gezondheidsproblemen met zich kan meebrengen. Dat wordt niet helemaal ontkend, maar ook niet bevestigd. De problemen waarvan sprake komen nl ook elders voor en dan zou men straks heel Vlaanderen wel kunnen afbreken. Daar komt nog bij dat een ondergrondse verbinding zo’n kleine 5 miljard méér zal kosten, wat zelfs voor het minst armlastige gedeelte van dit land, Vlaanderen dus, des Guten zuviel is. Zelfs met de regering Pasbon, die – zoals ik reeds schreef – de zwakste Vlaamse regering ooit is. In De Standaard van het weekeinde schrijft men dat ‘Pasbon er zijn tanden op stuk bijt’. Volgens mij heeft hij die nooit gehad.
Tenslotte valt op te merken dat een val van de federale Paarsgroen+ regering hierbij niets zal oplossen. Dit valt onder de bevoegdheid van de Vlaamse deelregering. Zoals ik ook al eens schreef, is dit een legislatuurregering, die men niet kan laten vallen, wel herschikken en wordt het dus wachten tot de regionale verkiezingen van 2024 om de kiezers een kans te geven hun mening te uiten.
En dan zijn er nog die tegenstanders van het Ventilus project, die dreigen te zullen verhuizen. Et alors? Wie zal hen tegenhouden?
Ik kom even terug op mijn blog van gisteren over het onnodig opjagen van de elektriciteitsprijs. Die blijkt nl in de praktijk tot nu toe steeds bepaald te zijn geweest door de laatste eenheid energie die men nodig heeft om een stabiel net te garanderen. Dat is nu de elektriciteit uit de dure gascentrales, waarvan Groen er nog meer wilde installeren. Alle andere producenten van elektriciteit, zoals hernieuwbare energie en kernenergie, mogen dan diezelfde hoge prijs aanrekenen, ook al bedragen hun productiekosten momenteel maar een fractie van die van het gas. Dat terwijl een gemiddelde prijs van alle energieën veel logischer zou zijn, zoals ik in mijn vorige blog ook stelde.
We kunnen alleen maar hopen dat de besprekingen op Europees vlak van volgende week aan dit absurde systeem een einde zullen maken. Daar de hernieuwbare energie uit windmolens en zonnepanelen nooit gegarandeerd is, doet men er best die aan te rekenen op maximaal 20% van het totaal (nu is dat in België nog maar 18%). Zo’n 30% wordt daarenboven momenteel thermisch opgewekt, o.a. met gas en de rest - 50% a.u.b. - via de kerncentrales, die geen last hebben van klimaatveranderingen en geen CO2 uitstoten. Een reden te meer om die laatsten open te houden.
---
En dat nog dit:
In Oekraïne is de voetbalcompetitie weer gestart, dat terwijl het land nog voor deel bezet is en gebombardeerd wordt. De situatie heeft voor de jongere Oekraïense spelers alvast één voordeel opgeleverd: alle – meestal dure – buitenlandse spelers zijn vertrokken en de voetballende jeugd krijgt er nu de kans van haar leven.
Een van de voorstellen die op tafel kwam tijdens de besprekingen van het Overlegcomité, was de splitsing van de gas- en de elektriciteitsafrekeningen. Het is inderdaad niet logisch dat iemand die helemaal geen gas verbruikt en bv elektrisch verwarmt en kookt, daarvoor voor de volle pot van de verhogingen moet bijdragen, terwijl de gasgestookte elektriciteitscentrales slechts een deel van de productiekosten uitmaken, in België zelfs minder dan in de buurlanden. Voor het aandeel van windmolens, zonnepanelen, kerncentrales, biomassa centrales e.a. in het produceren van elektriciteit is dat niet het geval. De elektriciteitsrekening zou m.i. slechts mogen verhoogd worden met het percentage en dus in verhouding tot de door gascentrales verwekte stroom, niet met de totale kosten.
---
En dan nog dit:
Na de ‘inflation’ en de ‘greenflation’, spreekt men in de USA nu van de ‘Greedflation’, de ‘hebzuchtflatie’
Gisteren is het overlegcomité van alle regeringen van dit land nog eens bijeengekomen om de dramatische situatie van onze economie in het algemeen en de energiebevoorrading in het bijzonder te bespreken. Ze waren er alle zes: de federale, de Vlaamse, de Waalse, de Brusselse, die van de Oostkantons en die van de Fédération Wallonië-Bruxelles. Wat die laatste daarbij komt doen, is mij een raadsel, als men weet dat ze volgens de Grondwet niet eens bestaat, daarenboven helemaal geen fiscale middelen heeft en er alleen bij is om de kostprijs voor de anderen, in de eerste plaats Vlaanderen, op te drijven. Wij zijn daarenboven in dat gezelschap niet alleen zwaar in de minderheid (één tegen vijf), ondanks de 60% van de bevolking die wij in België vertegenwoordigen en worden er bovenop nog eens vertegenwoordigd door de wellicht zwakste Vlaamse regering die we tot nu toe gekend hebben. Met cd&v en Open VLD die in de eerste plaats de federale regering steunen waarin Open VLD als zevende partij de federale premier mocht leveren en men cd&v mathematisch zelfs niet eens nodig had, maar bij aan boord nam om de Vlaamse oppositie federaal te verzwakken..
Dat overlegcomité heeft trouwens weinig nieuws beslist. De bestaande financiële situaties zullen worden verlengd tot begin maart 2023 en voor de rest wordt het uitkijken naar de bijeenkomst over dezelfde problemen in Europa, waarover pas eind volgende week zal gepraat worden. Wie leeft, zal zien
Het Franstalig onderwijs in België heeft haar vakantieregels veranderd. De grote zomervakantie is er met twee weken ingekort (begint één week later en stopt één week vroeger), de herfst- en Kerstvakanties worden met één week verlengd (dus nu twee weken) en de Paasvakantie wordt verschoven naar mei.
Nu, men zou zeggen: ‘ze doen maar wat ze niet laten kunnen’. Al bij al is het een zoveelste bewijs dat noord en zuid in dit land steeds verder uit elkaar groeien, iets waarvoor we als Vlaamsnationalisten alleen maar gelukkig om kunnen zijn. Voor heel wat mensen in Brussel, waar men zowel Franstalige als Nederlandstalige scholen heeft, waar heel wat Franstaligen hun kinderen naar de (betere) Nederlandstalige scholen sturen, zal het puzzelen worden om alles te combineren, werk, vakanties en diverse scholen. Hetzelfde zou zich ook voordoen aan beide zijden van de taalgrens. Wie leeft zal zien.
---
Ergerlijk in dat Franstalig onderwijs blijft wel, dat leerlingen daar zelf kunnen kiezen wat ze willen leren als tweede taal, dat terwijl die in het Nederlandstalig onderwijs geen keuze hebben en verplicht blijven als tweede taal Frans te leren. Dat blijft zuivere discriminatie. Komt daar nog bij dat, volgens de laatste peilingen, twee derde van de leerlingen in het Franstalig middelbaar onderwijs Engels als tweede taal kiest en niet Nederlands. Als men een beetje logisch redeneert, zou men dan ook in het Nederlandstalig onderwijs de leerlingen de keuze moeten geven als tweede taal ook een andere dan Frans bij te leren. Zo belangrijk is Frans de dag van vandaag ook niet meer. Zelfs in Brussel is het niet meer de lingua franca.
Met de grote problemen die zich nu voordoen op gebied van energiekosten én bevoorrading was het te verwachten dat de verschillende politieke partijen het klassieke Belgische zwartepietenspel zouden gaan spelen. Dat gebeurt dan ook.
Zowat alle politieke partijen die na de laatste regering Dehaene in de federale regeringen hebben gezeten, hebben boter op het hoofd. De hoofdschuldige blijft niettemin Verhofstadt die met zijn paarsgroene regering het spaarpotje van Dehaene voor de vergrijzing heeft opgesoupeerd, besliste onze energievoorziening te verkopen aan het buitenland én de eerste stap zette om de kerncentrales te sluiten. Let zijn ‘actieve welvaartstaat’ en het ‘Lege Zilverfonds’, weet je wel.
Nu hebben we toevallig het ‘geluk’ weer een paarsgroene federale regering te hebben, zij het een die om politieke redenen – het verkleinen van de Vlaamse oppositie – werd aangevuld met het aanhangwagentje van cd&v. Wel, dat ze de door hen zelf mede veroorzaakte problemen nu maar eens oplossen!
---
En dan nog iets heel anders:
Enkele dagen geleden was er op het VRT TV-journaal een filmpje over een vliegtuigfanaat uit Limburg, die al een Antonov in zijn tuin had staan, die hij had omgebouwd tot een B&B. Nu komt daar nog een starfighter bij, het laatste toestel van de Belgische luchtmacht, de voorloper van de F16. Dat toestel was berucht om zijn vele ongevallen en werd door de verzamelaar ‘The widowmaker’ genoemd. Ik heb daar in mijn tijd bij DAF ook mee te maken gehad. In de Special Products fabriek van DAF in Eindhoven maakten wij nl in de jaren 1970/80 de onderstellen voor de opvolger, de F16, voor de Benelux en Denemarken. maar wij noemden de voorganger ‘The stortflyer’...
