Er zou weer – de tweede keer dit jaar - een spoor gevonden zijn in de zaak van de Bende van Nijvel. 40 jaar na de feiten en meer dan 10 jaar na een extra verlenging van de verjaring. Het gaat nu om twee Franse gangsters, twee broers – nota bene: allebei ondertussen overleden - die destijds ook in België zouden geopereerd hebben. Over de mogelijkheid dat de CCC (de ‘Cellules Communistes Combattantes’) er iets mee te maken zou hebben kunnen gehad blijft het doodstil, en werd en wordt er helemaal geen initiatief genomen, omdat de Belgische Staatsveiligheid ervan uitging dat de ‘Bende van Twijfel’, zoals ik ze noem, een rechtse oorsprong zou hebben had, alhoewel die nooit bewezen werd.
De zaak van de Bende van Nijvel blijft maar terugkomen als een soort nationale bezigheidstherapie. Het feit dat de aanslagen ophielden vanaf de dag dat de CCC’ers werden opgepakt blijft voor mij té toevallig om waar te zijn. En waarop ook nooit een antwoord is gekomen, is de vraag waarom op een gegeven ogenblik het hele dossier van Dendermonde naar Charleroi moest verhuizen, waar het jaren stof heeft liggen te vergaren.
In de lezersrubriek van ’t Pallieterke van 24 dezer waren er commentaren op enkele uitspraken van politicoloog Bart Maddens (KULeuven) een week eerder in hetzelfde blad. Die stelde dat de N-VA wat betreft het Vlaams-nationalisme geen haar beter is dan cd&v. De briefschrijvers geven Maddens gelijk en zeggen dat de N-VA de dag van vandaag zowat alle Vlaamse prioriteiten verloochent. Zelfs De Wevers confederalisme komt niet meer ter sprake en in het federale regeerakkoord is geen enkele Vlaamse eis opgenomen. Het doet wel degelijk denken aan de Zweedse coalitie van onze nationale Charel, toen de partij het communautaire voor vier jaar in de frigo stak. De N-VA dreigt wel degelijk de Volksunie achterna te gaan. Er ontbreekt nog het ‘Leve België’ van Hugo Schiltz…
--
*De uitspraak ‘Le nouveau CVP est arrivé’ kwam destijds van Johan Vanhecke en daarvan is toen ook niets in huis gekomen.
In ‘Vlaanderen Vlagt’, de tweewekelijke nieuwsbrief van Luc Dhondt, verscheen er een interessante tabel over de verschillen tussen de steden Brussel en New-York, die ik mijn lezers hierbij niet wil onthouden:
BRUSSEL NEW YORK
1,2 miljoen inwoners 8,5 miljoen inwoners
19 gemeenten 5 stadswijken
8 ministers 1 burgemeester
89 volksvertegenwoordigers 5 adjuncten
190 burgemeesters en 5 arrondissements-
Schepenen presidenten
530 gemeenteraadsleden 51 raadsleden
Totaal: 817 62
Zelfs in verhouding tot het aantal inwoners (New York zeven maal meer dan Brussel) zou laatstgenoemde nog het dubbel aantal ambtenaren hebben. En dat hebben we het nog niet gehad over de politiezones: 6 in Brussel, 1 in New-York. Bij de Brusselse politie zou het totale huidige aantal agenten wel kunnen blijven, zodat alles dan een stuk efficiënter zou kunnen worden geregeld.
Tenslotte is het mij niet duidelijk of bovenstaande cijfers ook betrekking hebben op wat men het Brussels Gewest noemt en zeker niet over die ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’, een totaal overbodig tweede gewest dat niet eens vermeld wordt in de Belgische Grondwet, geen eigen inkomsten heeft en alleen maar extra geld kost.
Hilde Crevits, cd&v, Vlaams vice ministerpresident en minister van Binnenland, Steden & Plattelandsbeleid, Samenleven, Integratie & Inburgering (Oef!), zou stemmen voor lokale verkiezingen weer verplicht willen maken. Die verplichting, die door de vorige federale regering was afgeschaft, heeft er nl mee voor gezorgd dat haar partij haar laatste politieke bolwerken in Vlaanderen in aantal zag krimpen en denkt daar iets aan te kunnen doen door iedereen weer te verplichten te gaan stemmen. En weten dat haar eigen partij destijds die wet mee had goedgekeurd…
Zoals ik al jaren schrijf – o.a. in mijn ‘Only in Belgium’-lijst - was België, samen met Griekenland en Luxemburg, het enige land waar die verplichte verkiezingen nog bestond. Op Europees en federaal vlak bestaan die bij ons trouwens nog steeds. Waarom zou dat bij ons moeten blijven bestaan als dat niet het geval is in de rest van de wereld?
Dat laatste geldt ook voor de automatische index. Een index bestaat er bijna overal, maar niet automatisch. Die zorgt er nl voor dat ook bedrijven waar het wat minder goed gaat – en die zijn er steeds meer – dat concurrentieel niet meer aankunnen en dikwijls moeten afhaken. In de rest van de wereld bestaan nog van die indexen, maar daar worden die aangepast per sector en niet automatisch voor iedereen, maar door besprekingen tussen bedrijven en vakbonden.
In de heisa omtrent het overlijden en de begrafenis van paus Benedictus is mij een ander beeld bijgebleven van Pasen 2025, dat van Vladimir Poetin, die de Paasmis bijwoonde in Moskou en daar zeer vroom het kruisteken maakte. Dezelfde man die al ettelijke tienduizenden mensen de dood heeft ingejaagd in Tsjetsjenië, Syrië en Oekraïne. Die laatsten met de uitleg dat de leiders daar neo-nazi’s zouden zijn. Daarmee neemt hij, na 80 jaar, nog steeds afstand van de Christelijke regel die vergiffenis schenkt, wat dat geloof onderscheidt van o.m. de islam en het jodendom, die dat niét doen.
Dat Poetin zoiets doet, is zijn zaak. Dat de hoogste gezagsdragers van de Russische orthodoxe kerk dat zomaar laten gebeuren, is meer dan bedenkelijk. Het verschil met Benedictus kon niet groter zijn.
Ik was gisterenmorgen al een blog begonnen over wat me met Pasen dit jaar het meest had aangesproken, toen ik het bericht zag van het overlijden van paus Franciscus, waarvan ik al geschreven had dat hij beter afstand had gedaan gezien zijn slechte lichamelijke gesteldheid. 88 is niet niks, zeker niet in zijn functie. Zijn voorganger Benedictus 16 (Joseph Ratzinger) had dat al gedaan toen hij 86 was en het niet meer aan kon.
Paus Franciscus was de allereerste jezuÏet die tot paus verkozen werd en ook de eerste Latijns-Amerikaanse paus, maar in feite een volkse afstammeling van Italiaanse immigranten die nog steeds vloeiend Italiaans sprak.
Voor het slagen van Arizona staat en valt alles met hoe men denkt de Belgische staatsschuld tot een aanvaardbaar peil te brengen. Voor Vlaanderen kan dat binnen enkele jaren, voor Wallonië misschien, voor Brussel nooit. Die Belgische staatsschuld is nog steeds het gevolg van de regeringen Verhofstadt/Van de Lanotte die om het budget in evenwicht te houden uitpakten met éénmalige meevallers. Daarbij werden o.a. overheidsgebouwen verkocht en meteen met een hoger dan marktconform huurcontract terug gehuurd. Alleen al de huur van de Financietoren in Brussel, het tweede hoogste gebouw van het land, kost de overheid 2 miljard euro. En dat was niet de enige waanzinnige operatie. Denk maar aan de overname van het Belgacom-pensioenfonds ter waarde van 5 miljard wier verplichtingen de staat een veelvoud kosten. Geen enkele federale regering die we sindsdien gekend hebben, heeft daar ook maar iets aan gedaan, ook niet die van de Zweedse coalitie met Charles Michel, waartoe ook de N-VA behoorde, die daarvoor het communautaire voor vier jaar in de frigo stak en samen met de Groenen en de traditionele partijen niets anders heeft gedaan dan de kat uit de boom kijken. Straks blijft er niets anders over dan de financiële participaties met o.a. Belfius en BNP-Parisbas op de helling te zetten, waardoor dit land er nóg slechter aan toe zal zijn.
De dreiging van onze topmagistraten om zo’n 4.000 veroordeelden voor kleinere misdrijven, die met een enkelband rondlopen, meteen maar naar de gevangenissen te sturen, gevangenissen waarin al 2.000 man meer zit dan er plaatsen zijn, is zonder meer chantage. Stel u voor: chantage vanuit het Opperste Gerechtshof zelf. Dit kan alleen maar gebeuren in een land dat nooit meer zou worden uitgevonden.
--
En dan is er nog het ABVV dat n.a.v. de federale plannen voor de pensioenhervorming bij de arbeidsrechtbank een klacht heeft neergelegd tegen de regering De Wever. Dat terwijl de politieke partij die o.m. ook het ABVV zou moeten vertegenwoordigen – Vooruit – mee in diezelfde regering zit. Het duidt nog maar eens aan dat het Vlaamse ABVV onder de sloef van de PS ligt, bij wie ze trouwens haar kantoren in Brussel huurt. Hun voorzitter, Bertje Englaar, is in werkelijkheid ook maar ondervoorzitter. De voorzitter is de Waal Thierry Bodson.
--
En dan nog dit: Pieter Omtzigt, zo’n beetje de Eddy Wally van Nederlandse politiek en stichter en voorman van de NSC-partij, een uitloopsel van de vroegere christendemocratische CDA, is na twee burn-outs uit de Nederlandse politiek gestapt. De brave man hoorde daar niet meer thuis. Geert Wilders zal er niet rouwig om zijn.
De ‘klokken van Rome’ zijn ook niet meer wat ze geweest zijn. De dag van vandaag raapt men zowat de hele Paasvakantie hier en daar wel eieren die de klokken zouden hebben meegebracht, maar weinigen weten, nog hoe de klepel aan de klok hing (zou een goede vraag zijn bij ‘Blokken’).
In mijn kindertijd in Kalmthout hielden de klokken ermee op te luiden na de ochtendmis van Witte Donderdag. Ze zwegen ook op Goede Vrijdag, waarop tijdens de mis zelfs geen belletje te horen was, maar een ratel. Tijdens de ochtendmis van Paaszaterdag luidden de klokken opnieuw, teken dat ze terug waren uit Rome en ze de eieren gebracht hadden. Na die mis spoedde zich dan ook iedereen naar huis om daar die eieren te gaan rapen.
--
En dan nog dit: Enkele dagen geleden brandden er in een containerschip in de haven van Zeebrugge zo’n honderd elektrische wagens af, nadat één ervan een kortsluiting kreeg. Het is de tweede keer dat dat gebeurt. De vorige keer was dat op een schip in de Waddenzee. Wie een elektrische wagen koopt doet er dan ook best aan die niét binnen te zetten, maar buiten in e.o.a. carport. Zelfs een elektrische fiets binnen houden kan gevaarlijk zijn.
Minister Bernard Quintin (MR) van Binnenlandse Zaken in de federale Arizona regering stelt voor dat er in Brussel dan toch één politiezone met één korpschef zou komen voor het hele stadsgewest, i.pl.v. de huidige zes die o.m. door de versnippering de criminaliteit in de stad niet onder controle krijgen, iets wat ik al jaren schrijf in deze rubriek. Het zou pas definitief geregeld kunnen worden tegen 01.01.2027, maar beter laat dan nooit. Als het lukt kan men dit als een eerste stap beschouwen van het terugbrengen van de 19 gemeenten tot één stadsgewest met 19 districten en het opdoeken van de ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’, een soort bijkomende gewestregering die niet eens in de Grondwet staat en alleen maar uitgaven kent, géén inkomsten,
Het is toch te gek voor woorden dat een grootstad, die zich wereldstad wil noemen, al 55 jaar één brandweer heeft voor het hele gebied, maar niet één politiezone zoals dat wel het geval is in grootsteden als bv New-York en Londen.
Op mijn lijstje ‘Only in Belgium’, dat ik al enkele keren gepubliceerd heb, staat o.m. dat de werkloosheidsuitkeringen bij ons niet beperkt zijn in de tijd. Daarin wil Arizona nu verandering brengen, wat ervoor zorgt dat de vakbonden op hun achterste poten staan. Dat was te verwachten, want in mijn zelfde lijstje staat o.m. dat diezelfde vakbonden die vergoedingen nu nog zelf aan hun eigen leden kunnen uitkeren en daarvoor zo’n 200 miljoen euro per jaar krijgen uit de staatskas, niettegenstaande er ook een Nationale Hulpkas is, die hetzelfde zou kunnen doen en het reeds doet voor de niet gesyndikeerden.
Bovenstaande wordt bevestigd in een artikel in De Tijd van 15 dezer door Rudy Aernoudt*, momenteel kabinetschef van MR-voorzitter Bouchez. Volgens hem is dat ook de reden waarom de bonden zich niet inspannen om werklozen aan het werk te helpen. Hij bevestigt dat alle werklozen die er overblijven betaald kunnen worden via die Nationale Hulpkas en dat de vakbonden daarbij moeten ijveren om werklozen te helpen hun recht op werk te realiseren, niet om mensen werkloos te houden.
Daar kan nog aan toe worden gevoegd dat de helft van de Belgische langetermijnwerklozen in Wallonië woont, een kwart in Brussel en ook een kwart in Vlaanderen, dat echter 60% van de Belgische bevolking telt. In Vlaanderen zijn er zo’n 104.000 werklozen op een bevolking van bijna 7 miljoen. Wallonië telt er 122.000 op een bevolking van maar zo’n 3,5 miljoen - ± de helft, zeg maar - en Brussel zo’n 27.000 op iets meer dan een miljoen inwoners. Tel daar nog eens de 74.000 Walen bij die van een leefloon leven t.o.v. ‘slechts’ 42.000 in Vlaanderen.
--
* P.S. Rudy Aernoudt is prof aan de UGent en een Belgicist. Hij was ooit kabinetschef van Fientje Moerman.
Ik had het maandag al gehoord op de journaals en zag bevestigd in de kranten op dinsdag dat Trump letterlijk gezegd heeft over Zelenski: ‘Je begint geen oorlog tegen iemand die twintig keer sterker is om vervolgens te hopen dat iemand je raketten geeft’.
M.a.w. Trump beweert hiermee dat Oekraïne Rusland heeft aangevallen en niet andersom. Wat voor onzin moet The Donald nog uitkramen om helemaal niet meer geloofwaardig over te komen?
Het stukje Rusland dat de Oekraïners hadden ingenomen en ondertussen weer grotendeels zijn kwijtgespeeld stelt niets voor in tegenstelling tot de Krim (al in 2014) en het grootste gedeelte van de vier Donbas provincies die Rusland daarvoor al had ingenomen (en grotendeels verwoest), en diende eerder als pasmunt bij eventuele onderhandelingen over een staakt het vuren. Dat zal er niet komen, en zolang Poetin het in Rusland voor het zeggen heeft zal hij oorlog blijven voeren. Hij is zijn presidentschap begonnen met Grozny, de hoofdstad van Tsjetsjenië, plat te bombarderen, heeft daarna hetzelfde gedaan in Syrië, doet dat nu verder in Oekraïne en later – als men hem laat doen – in de Baltische staten. Zonder oorlogsvoeren heeft zijn presidentschap geen verdere reden tot bestaan.
Het bombardement op het Oekraïense stadje Soemy met als resultaat een dertigtal doden en een honderdtal gewonden was geen toeval, maar vooraf goed beraamd. De Oekraïens -Orthodoxe Kerk is nl overgestapt naar de Rooms-katholieke en viert sindsdien de meeste heiligendagen op mogelijk andere data. Ze wisten in Moskou dus dat men op die dag in Oekraïne Palmzondag zou vieren (voor zover dat daar nog mogelijk is), er meer volk naar buiten zou komen en men dus meer slachtoffers zou maken.
Tijdens de Sovjetbezetting was de Rooms-katholieke Kerk verboden in Oekraïne en leefde die ondergronds. Om niet op te vallen kregen katholieke priesters daar van het Vaticaan toen de toestemming om te trouwen, Dat laatste zou men best m.i. voor heel de Kerk doen, want o.m. Anglicaanse priesters die overstappen naar de Rooms-katholieke Kerk mogen ook hun getrouwde status behouden. Het zou een kans geven om weer meer priesters te hebben.
En daarmee zitten we in de Goede Week, met Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Paaszaterdag. De week van de klokken van Rome en de Paashaas. Hopelijk zet e.e.a. niet alleen alle mensen van goede wil, maar ook de anderen aan tot een goede daad, zodat de wereld er wat beter op wordt.
In de Federale politiek is de regering De Wever, na een zoveelste vergadering van 12uur, erin geslaagd een soort Paasakkoord te sluiten. Nu maar hopen dat er iets van in huis zal komen, want zelfs dit hard bevochten akkoord kan voorlopig alleen maar beschouwd worden als een eerste stap.
Hét probleem in dit land, dat nooit meer zou worden uitgevonden, is de staatsschuld die – in verhouding tot het aantal inwoners – zowat de grootste is van heel Europa. Vlaanderen doet daar iéts aan, Wallonië veel minder en Brussel helemaal niets.
Als Arizona geloofwaardig wil blijven, moet het ervoor zorgen dat de gewesten verantwoordelijk worden voor de eigen in- en uitgaven, zonder dat het federale of Europese niveau daar nog langer aan moet bijdragen. Zolang dit immers niet gebeurt, Wallonië in verhouding het dubbele aantal werk lozen en langdurig zieken heeft en Brussel een schuld die driemaal hoger ligt dan haar inkomsten, zal Vlaanderen er de dupe van blijven.
Sinds de verwoestende aardbeving in Myanmar, het vroegere Birma, verzamelt ons Rode Kruis gelden om de slachtoffers daar te helpen. Dat is een traditie om in ere te houden, wat ook gebeurt bij elke ramp waar ook ter wereld. Alleen vrees ik dat de slachtoffers in Myanmar er weinig of niets van zullen zien. Na een staatsgreep in de jaren 1990 wordt dat land immers geregeerd door een militaire junta en woedt er momenteel een burgeroorlog. Erger nog, tijdens en na de aardbeving bleef het leger bombardementen uitvoeren. Nota bene, Myanmar is ook het land van San Suu Kyi, die ooit de Nobelprijs voor de Vrede kreeg, maar sindsdien vast zit in huisarrest.
Myanmar is niet het enige land waar het Rode Kruis bijna geen voet aan de grond krijgt. In de Gazastrook werden sinds 7 oktober 2023 (de inval van Hamas) zelfs enkele tientallen hulpverleners en journalisten omgebracht. In Soedan woedt al enkele jaren een bloedige burgeroorlog waar niemand nog van wakker ligt. En dan hebben we het nog niet gehad over het oosten van ‘Onze’ Kongo, waar Uganda, Rwanda en een rebellengroep dood en vernieling zaaien.
Ons Rode Kruis zou m.i. voorwaarden moeten stellen voor steun aan landen die niet garanderen dat de hulp alleen terecht zal komen bij de slachtoffers.
Ik had nooit gedacht dat ik ooit serieus kritiek zou moeten hebben op ’t Pallieterke, mijn lijfblad sinds 50 jaar, maar het is – helaas – zover. Het blad heeft zich natuurlijk ook moeten aanpassen aan de tijd van vandaag en is ruimer van gedachtengoed geworden. Dat laatste is echter geen excuus om interviews af te nemen van figuren die vroeger nooit zouden hebben plaats gevonden.
Een paar weken geleden was er het interview met Gerard Bodifée, die het Westen de schuld gaf van de oorlog in Oekraïne. Die was er - volgens hem – gekomen omdat het Westen de heer Poetin teveel zou gepest hebben. Zelfs al zou dat waar zijn geweest, is dat nog geen reden om een buurland binnen te vallen, daar zowat alles kapot te bombarderen en tienduizenden, misschien wel honderdduizenden de dood in te jagen, allemaal omdat het land zogezegd door nazi’s bestuurd zou worden. Poetin noemde het zelfs geen oorlog, maar een ‘speciale militaire operatie’.
Deze week was er in hetzelfde Pallieterke een uitgebreid interview met Van Quickenborne, een van het trio met Lachaert en Gwendolientje, dat mede aan de basis ligt van het bijna verdwijnen van de Open VLDj onder de kiesdrempel. De reden waarom dit gebeurd is, is grotendeels te wijten aan het feit dat bovenvermeld trio het vertrouwen van de eigen kiezers verloren heeft omdat het gewoon niet gedaan heeft wat het de blauwe achterban had beloofd. Wie het vertrouwen van de achterban wil behouden moet doen wat het die beloofd heeft en niet het tegenovergestelde.
Ik kan alleen maar hopen dat de huidige nieuwe redactie van mijn lijfblad dat stilaan gaat inzien en dergelijke sujetten beter niet meer interviewt, wat ze ook zeggen.
De hele Trumpactie is feitelijk terug te brengen tot de slogan: ‘If you can’t convince them, confuse them’, de parodie op het meer bekende ‘If you can’t beat them, join them’. Elke dag is het wat anders en ik verdenk er hem zelfs van dat wanneer hij opstaat, het eerste idee dat bij hem opkomt zijn dag bepaalt, a.h.w. zoals de slogan ‘De morgenstond heeft goud in de mond’ (‘Wie langer slaapt, blijft ook gezond’ is dan weer de tegenhanger).
Het lijkt allemaal een beetje kinderachtig, maar als men zich elke morgen moet afvragen wat het nu weer zal worden, maakt dat, dat er geen zekerheden meer zijn, en een normale mens heeft die nodig. Een mens leeft niet van brood alleen.
Heel die tarievenoorlog tussen het US van Trump en de rest van de wereld is een echt zottekensspel aan het worden, waarvan het einde nog van verre na niet in het zicht is. Ik onthoud me voorlopig van verdere commentaar ter zake tot er meer klaarte komt in deze commedia dell’arte, die Da Ponte, de librettist van Mozarts in het Italiaans gezongen opera‘s, zich nooit zou kunnen hebben voorgesteld, laat staan dat hij daarvoor een scenario had moeten schrijven.
Ondertussen heb ik mijn verhaal over het Peter Principe wel doorgestuurd naar ’t Pallieterke en The Economist – die laatste in mijn beste Engels – en wacht ik af of daar enige reactie op zal komen.
--
* De originele titel eindigde op een ‘e’ en was in de eerste plats bedoeld voor de vrouwtjes. De mijne, eindigend op een ‘i’, geldt voor beide geslachten. Italiaans is een taal waarmee je kan spelen, eens je ze onder de knie hebt.
Gisteren, dinsdag hadden de meeste beurzen in het Westen (West-Europa en de States) een deel van hun verliezen van het weekeinde kunnen herstellen, maar of het zo zal blijven is nog koffiedik kijken. Ik denk dat we nog e.e.a. gaan meemaken al naargelang de uitspraken van The Donald en zijn trawanten.
Zo stonden er gisteren in diverse van onze dagbladen artikels over een zekere Peter Navarro, waarvan ik nog nooit gehoord had, maar waarnaar Trump meer dan naar zou luisteren. De man, zijn handelsadviseur, zou zelfs enkele maanden effectief in de cel hebben gezeten na de bestorming van het Capitool op 6 januari 2021, nadat The Donald in eerste instantie zijn nederlaag niet wou toegeven.
Die Peter Navarro zou er wel eens voor iets tussen kunnen zitten in het verhaal van de mogelijke vroegtijdige aftocht van Musk bij DOGE (Department Of Government Efficiency), want die twee komen helemaal niet overeen. Het is hard tegen onzacht. Al verandert dat niets aan mijn verhaal over die andere Peter uit mijn blog van 4 dezer, die van Het Peter Principe, waarbij Musk politiek gesproken boven zijn incompetentieniveau zou zitten.
Men zou er allemaal mee kunnen lachen als het straks wereldwijd geen dure grap zou worden…
Ook na dit weekeinde blijven de Westerse beurzen in het rood* en is iedereen die daarin belegd heeft de klos. Er gaan miljarden in rook op. Men vergelijkt deze situatie wel eens met die van vóór de tweede Wereldoorlog, maar die vergelijking gaat niet op. Toen was er nog geen Internet, geen smartphone, geen AI. Nu kan alles bliksemsnel gaan, ook bliksemsnel worden opgelost, al zie ik dat onder The Donald niet gebeuren.
Ondertussen kan men alleen maar hopen er niets mee te maken te hebben. Ik heb daar ook eens aan meegedaan, maar heb het opgegeven, omdat ik me er toen al teveel zorgen, over maakte.
--
*De Aziatische beurzen gaan niet in het rood, maar dat verandert niets aan eenzelfde situatie. Daar is nl niet de kleur rood, maar wel de groene die het verlies aanduidt. I.pl.v. rood is groen daar de kleur als de beurs verlies lijdt.
