Toen de euro ingevoerd werd, voldeed ons land eigenlijk niet aan de gestelde vereisten om mee te doen. Men moest nl een staatsschuld hebben die maximaal 60% bedroeg van het Bruto Nationaal Product (BNP). In die dagen bedroeg het Belgische percentage zo'n 115%, als ik me niet vergis (het kan ook meer geweest zijn). Door draconische besparingen en extra belastingen slaagde de regering Dehaene erin daar wat af te knijpen en beloofde die Europa dat ze verder serieuze inspanningen zou doen om het cijfer onder de 60% te krijgen. De regering Verhofstadt I slaagde erin het deficit verder terug te dringen. Dat laatste had echter meer te maken met de toen gunstige conjunctuur en de economische boom dan met de inspanningen van paarsgroen. Toen nl het vet van de soep was, bleek Verhofstadt II een verspilmachine te zijn geworden, die niet alleen vergat het deficit verder naar omlaag te krijgen, maar er evenmin in slaagde de op ons afkomende kosten voor de vergrijzing te voorzien. Het resultaat kennen wij. België zit op dit ogenblik met een gat van 14 à 15 miljard euro in zijn jaarbegroting en een staatsschuld die opnieuw de 100% van het BNP nadert. Afgezien van nieuwe belastingen, wat eigenlijk niet doenbaar is - we hebben al bijna de hoogste van heel Europa - weet niemand te zeggen, hoe men dit probleem zal oplossen. Vroeger zou dit gebeurd zijn met een devaluatie (zoals ook Martens destijds heeft moeten doen), nu kan dat niet meer. De vraag is dan ook, of België bij de eurozone zal kunnen blijven. Dat laatste geldt niet alleen voor ons land, maar ook voor Ierland en de landen van Zuid-Europa (Portugal, Spanje, Griekenland en Italië). We zitten dus in goed gezelschap. Opmerkelijk is wel, dat de EU-landen Zweden en Denemarken, die (nog) niet in de eurozone zitten, het er beter van afbrengen dan de hogervernoemden. Wat met zich meebrengt dat de euro toch niet de oplossing voor alles is gebleken. Het wordt nu afwachten wat er verder deze maand zal gebeuren. Er zijn nl nog enkele belangrijke afspraken van de G8 en de G20 die daarover uitsluitsel zouden kunnen brengen. Als dat niét lukt, bestaat er het reële gevaar dat enkele euro-landen zullen moeten afhaken en terug naar een eigen munt zullen moeten overschakelen. Op die manier kunnen ze nl hun munt weer devalueren (Italië is daarin altijd een crack geweest). Voor Europa zou het wel een blaam zijn. Mocht het bij België ooit zover komen, dan zou de blaam nóg groter zijn. Voor het land dat de Europese instellingen huisvest en voor de "mister Europe" waarvoor Verhofstadt zich nu aan 't verkopen is. Uitgerekend hij die het verzuimd heeft de tering naar de nering te zetten, toen het mogelijk was. Sic transit gloria mundi!
Dit weekeinde vindt er in Brussel een bijeenkomst plaats voor creatieve jongelingen. Honderd van hen zijn daarvoor speciaal uitgenodigd. Er zijn drie Belgen bij, allemaal Franstaligen. Geen enkele Vlaming. "Zou kunnen", denk je dan, tot je leest dat het alleen een gevolg is van de selectieprocedure. Dit vertelt althans een zekere Pascal Cools, directeur van Flanders DC, de Vlaamse organisatie voor ondernemerscreativiteit. "We konden zonder problemen honderd Vlaamse talenten voordragen", alsnog Cools, "maar de organisatoren hebben ons niets gevraagd"... M.a.w. de Vlamingen zijn door Europa nog maar eens bij de bok gezet. Niet eens gevraagd! Kardinaal Mercier wist het al: "La Belgique serà latine ou ne serà pas". - Luc Van den Branden (CD&V) is kandidaat voor de functie van secretaris-generaal van de Raad van Europa. Zes Franstalige Belgische parlementairen hebben een brief gestuurd naar de 47 permanente ambassadeurs van die Raad, met de vraag niét te stemmen voor landgenoot Van den Branden. Van solidariteit gesproken, wie heeft het daar altijd over? Kortom, Europa heeft nog maar eens de kans gezien ons, Vlamingen, te schofferen. Wat heeft Vlaanderen aan Europa? Het ging goed, zolang het over de economie ging, de grenzen open kwamen, de euro eenheidsmunt werd. Maar het politieke Europa moeit zich met onze interne keuken en dat is het laatste wat wij willen. De Franstaligen doen er trouwens geen profijt mee ons bij Europa om de haverklap te gaan koeioneren. Denk maar aan al die miserie die we al gehad hebben om de Rand en de Brusselse ziekenhuizen, om er maar twee te noemen. Verhofstadt, die zichzelf zo'n beetje ziet als de deus ex macchina die Europa gaat redden, vindt dat de E.U. met één stem moet spreken. Dat had vroeger misschien gekund, nu niet meer. Het is de schuld van doordravers à la Verhofstadt, dat de E.U. nu met 27 landen rekening moet houden, veel te veel om ooit tot een serieuze politieke consensus te kunnen komen. En dan willen Verhofstadt en zijn gelijkgezinden er nog Turkije bij nemen. Dit laatste tegen de zin van minstens de helft van de Europese burgers. Hoe erg het met de Europese gedachte staat, werd onlangs trouwens nog eens duidelijk, toen uit peilingen bleek, dat er hoogstens een kwart van de Europese kiezers op 7 juni zou gaan stemmen. Eigenlijk is het nóg minder, omdat in Griekenland, Luxemburg én België de kiezers verplicht worden te gaan stemmen. De politieke kaste in die drie landen is nl van oordeel dat hun kiezers nog niet electoraal volwassen zijn... --- Tenslotte nog dit: op de officiële start van de campagne van de Europese liberalen, kwam de Messias uit Gent een half uur te laat. Op dat moment had haast een derde van de deelnemers zich al naar de bar begeven, waar rijkelijk gratis vocht werd geschonken. Van een valse start gesproken!
België blijft een curieus land. Als enige land in Europa heeft het zo bv nog steeds een index (twee zelfs), worden de weekeindfeesten gerecupereerd, kan men blijven stempelen tot aan zijn pensioenleeftijd (zij het aan een armoedeloon), zijn er nog koopjesweken en sperperiodes, heeft men er nog uitgebreide ministerkabinetten, bestaat er een systeem van technische werkloosheid en is er een verschil in statuut tussen arbeiders en bedienden. Wat die laatste twee items betreft, loopt er de laatste tijd wel e.e.a. grondig mis. De technische werkloosheid heeft verhindert, dat heel wat arbeiders zouden afgedankt worden. De staat neemt nu een deel van de betaling van de lonen over. Dat is de goede kant van de zaak. Minder goed vergaat het de bedienden, die niet kunnen terugvallen op zo'n technische werkloosheid. Als gevolg daarvan staan de bedrijven voor de keuze: ofwel bedienden ontslaan, ofwel een akkoord sluiten waarbij ze minder gaan werken én minder betaald worden. Om de zaken wat te vereenvoudigen, hebben enkele werkgeversorganisaties al voorgesteld dat ook bedienden - al was het maar tijdelijk - technisch werkloos zouden kunnen worden. De (bedienden)vakbonden zijn het niet mee eens. Zij willen alleen akkoord gaan, als het statuut van bedienden en arbeiders zou worden één gemaakt. Tot daar dus niets abnormaals. Waar het schoentje echter wél knelt, is dat de vakbonden alleen een opwaardering van het arbeidersstatuut naar het bediendenstatuut willen. Ze willen m.a.w. niet, dat de bedienden iets zouden moeten inleveren. In de huidige crisissituatie is een dergelijke aanpassing niet te betalen, zeker niet door een Staat die zo goed als bankroet is, zoals het België van vandaag. Het is dan ook afwachten op wat er verder te gebeuren staat. De kans blijft nl bestaan, dat - als het nog slechter wordt in onze economie - er een deel bedienden effectief zullen worden ontslagen. Dat gevaar blijft reëel, zeker als men ziet dat er geen dag voorbij gaat waarbij geen groepen werknemers ontslagen worden of fabrieken sluiten (deze week alleen al Unilin in Moeskroen en Aleris - gedeeltelijk - in Duffel). De vraag is dan, wie er verantwoordelijk zal zijn. Is er dan echter geen andere oplossing? Natuurlijk is er die, maar daarvoor lijken de vakbonden nog niet rijp. De oplossing zou er nl in bestaan toch een tijdelijke technische werkloosheid voor bedienden toe te laten en ondertussen bij nieuwe aanwervingen alle bedienden en arbeiders eenzelfde statuut te geven, zoals dat in heel de rest van de wereld gebeurt. Door dat zo stapsgewijs in te voeren, kan men de kosten onder controle houden en rustig zien of het nieuwe systeem houdbaar zal zijn. Maar dat is waarschijnlijk weer te simpel voor een ingewikkeld land als België...
Op gerechtelijk vlak lijkt er in dit land geen verandering mogelijk. Deze week was het weer raak: twee ontsnappingen uit gevangenissen, één opstandje en een zoveelste tijdelijke staking van het personeel. Er komt gewoon geen einde aan en dat zal niet veranderen zolang men heel dat gevangeniswezen niet grondig aanpakt. Er zijn ondertussen wel plannen gemaakt om binnen enkele jaren het aantal cellen te verhogen, maar daarmee lost men het probleem niet op. Op dit ogenblik zitten er in de Belgische gevangenissen al een paar duizend gedetineerden meer dan er plaatsen zijn. Dat alles ondanks het feit, dat mensen met straffen onder de zes maanden niet meer worden opgesloten en dat mensen die veroordeeld zijn tot straffen onder de drie jaar ook niet meer de cel ingaan. Theoretisch krijgen ze dan een enkelband, maar daarvoor zijn de wachtlijsten zo lang dat ze oplopen tot meer dan twee jaar. Daarna is het nog de vraag, of die dragers van die enkelbanden wel degelijk gecontroleerd worden. En zeggen dat er een onmiddellijke oplossing is. In Nederland heeft men niet alleen plaatsen te veel, dat land beschikt ook nog eens over een paar zgz "bajesboten", die men zich in de jaren negentig had aangeschaft om hetzelfde probleem aldaar op te lossen. Die boten kunnen, mits een opknapbeurt en het aanwerven van extra personeel, binnen de drie maanden worden ingeschakeld, maar dat schijnt in België niet te kunnen. Liever de gedetineerden opstapelen met twee tot drie in één cel die normaal voor één persoon is bedoeld. Tekort aan personeel? Hoe kan dat nu? Elk jaar zijn er examens voor cipier en telkens komen daar duizenden gegadigden op af. Deze winter liefst 7.000 a.u.b. Daar zo'n tien procent uithalen moet toch mogelijk zijn, of zijn wij Belgen écht zo dom? Kortom, het is een kwestie van goede wil en die schijnt er in dit land niet te zijn. Gerecht, immigratie, begroting, het zijn allemaal problemen die men hier niet kan/wil oplossen. Men houdt zich hier liever bezig met fraudezaken in het voetbal en de condoomproblemen in Afrika!
Terwijl zowat de hele politieke meute met vakantie is - erg verdiend na al die inspanningen van de laatste maanden - zit het er bovenarms op in het nieuwe partijtje van Deckerken. Rob Van de Velde, hun (verdienstelijke) man in de Kamer van Volksvertegenwoordigers, had er nl genoeg van, dat steeds meer klaplopers de partij komen vervoegen en dat anderen nu al teren van hun eerste succes. Deckerken is er zich persoonlijk mee moeten gaan bemoeien en heeft zgz de neuzen weer allemaal in dezelfde richting gekregen. Maar zien, of dat waar is. Zowel Dedecker als de andere kopstukken rekenen erop, dat de partij "een pak" nieuwe verkozenen zal hebben na 7 juni a.s. Misschien zal dat zo zijn, zeker is dat echter nog niet. Vergeten we trouwens niet dat er nog een achttal weken te gaan zijn, wat in politieke termen een erg lange termijn is waarin nog veel kan gebeuren. Wie echt liberaal is, zou voor LDD moeten stemmen. Open VLD heeft al genoeg laten zien, dat het zich niet meer rechts opstelt. Verhofstadt heeft niet alleen voor een ruk naar links gezorgd, hij blijft die lijn ook volgen in zijn Europese campagne. Wie ook geloofde in Verhofstadts eerste drie burgermanifesten, weet dat hij bedrogen is uitgekomen en dat zijn vierde manifest het tegenovergestelde was van zijn eerste drie. In feite is LDD de partij die tracht de eerste drie burgermanifesten te verwezenlijken, wel tien jaar na de feiten. Er zijn ook een aantal Vlamingen die denken dat ze de Vlaamse zaak gaan dienen door voor LDD te stemmen. Die mensen zou ik aanraden zich klaar te maken voor een zoveelste desillusie. Dat geldt trouwens ook voor de 800.000 simpele zielen die in 2007 dachten dat Leterme eens het Vlaamse programma ging verwezenlijken . Leterme's kartel bestaat niet meer en het is nog zeer de vraag of men bij een volgende Vlaamse regering LDD en N-VA wil zal willen hebben als partner, de natte droom van Deckerken die wil dat zijn partij een beleidspartij zal zijn. Dat betekent meteen echter ook, dat hij bereid is water in zijn wijn te doen om mee te kunnen spelen. De tijd van de vijgen na Pasen is aangebroken. Zien wat het allemaal worden zal...
Een tijdje geleden had ik al aangekondigd, dat er op de VRT een nieuw praatprogramma zou komen, "voor eens en altijd", waarbij telkens ook een politicus zou worden uitgenodigd. Van alle partijen, uitgezonderd natuurlijk die van het Vlaams Belang. Ik had toen nog opgeroepen dat programma te boycotten, omdat het gewoon oneerlijk en ergerlijk blijft, dat de VRT betaald wordt met belastingsgeld, ook van leden van het VB, maar dat die laatsten nooit aan bod kunnen komen. Erger nog, waar mogelijk nog bekampt worden zonder meestal weerwerk te kunnen geven. Ik kijk dan ook niet naar dat programma, maar kan het niet helpen, dat erover geschreven wordt in de pers. En zo vernam ik dat Calimero, excuseer: Yves Leterme, ook werd uitgenodigd en daar weer eens de grote verongelijkte is gaan uithangen. De man heeft natuurlijk ergens gelijk: hij en zijn maatjes Vandeurzen en Vervotje zijn uit de regering gestapt. Reynders is blijven zitten en zit er nog. Dat alles neemt niet weg, dat het Leterme's eigen stomme schuld was, dat hij is moeten aftreden. Had hij niet het domme idee gehad die brief op te stellen met al die telefoontjes tussen zijn departement en dat van Vandeurzen plus die naar het Gerecht, dan had hij gewoon kunnen blijven zitten. Misschien had hij dan wel een onderzoekscommissie moeten installeren, maar dat had waarschijnlijk hetzelfde resultaat gegeven als de commissie die nu ook niets beslist heeft. Leterme's traject na die van de Vlaamse regering, is een aaneenrijging geweest van blunders. De eerste was, dat hij überhaupt een regering heeft gevormd, nadat gebleken was dat zijn beloften van de verkiezing van 2007 nooit zouden kunnen worden waargemaakt. Later bleek zijn regering de allereerste met een Franstalig overwicht, gesteund dan nog door een overwegend Franstalig parlement met een minderheid in Vlaanderen. Van zijn staatshervorming is niets in huis gekomen, van goed bestuur evenmin: zie maar naar wat er met de begroting is gebeurd. De enige zaak waarin hij aanvankelijk goed scoorde, was zijn aanpak van de Fortis zaak. Ondertussen is ook die affaire echter een kluwen geworden, waarin niemand nog weet hoe het verder zal verlopen. CD&V zou er beter voor zorgen, dat die Leterme een postje kreeg ergens ver van hier. Ambassadeur in Patagonië of zoiets. Zoals hij nu bezig is, kan de man zijn partij alleen maar schade toebrengen. Vandeurzen is tenminste nog zo slim geweest van beleidsniveau te veranderen en lijsttrekker te worden voor het Vlaamse parlement in zijn eigen provincie Limburg. Leterme is met niets anders meer tevreden dan met zijn speeltje dat hij is kwijt geraakt: de job van eerste minister van dit kunstmatig landje. Om daarvoor een ernstige poging te ondernemen zal hij waarschijnlijk moeten wachten tot 2011 en dan nog. Wie zal tegen die tijd nog voor iemand kiezen die bewezen heeft alleen maar voor ellende te hebben gezorgd? --- Tenslotte nog dit: in een uitgebreid interview in De Standaard van dit weekeinde, liet Vandeurzen zich ontvallen, dat hij een regering Open VLD, CD&V en LDD wel zag zitten, omdat "rond LDD geen cordon sanitaire ligt". Van rechtvaardigheid gesproken, dat komt dan van een ex-minister van justitie...
Het was gisteren weer al illegalen wat de klok sloeg. Bij de ULB wordt de situatie van de hongerstaking dramatisch (na 55 dagen...) en in het opvangcentrum van Steenokkerzeel was er weer een zootje ongeregeld dat kwam protesteren tegen de uitwijzing van afgewezen illegalen. Het volkje dat men te zien krijgt, ziet er niet uit als mensen die normaal gaan werken en/of studeren. Meer een soort clochards en krakerstypes. Van dat soort dat ook parasiteert op de staat en zijn sociale zekerheid. Veel zal het allemaal niet uitmaken, iedereen is met paasvakantie en ook op iets langere termijn zal er zeker niets gebeuren vóór de verkiezingen van 7 juni. Wat er daarna zal gebeuren, is eveneens koffiedik kijken Waar men in heel deze affaire veel te weinig bij stil staat, is het feit dat heel dat immigrantengedoe vroeg of laat onze sociale zekerheid de nek zal omwringen. Als men leest, dat er vorig jaar 110.000 nieuwe immigranten legaal België zijn binnengekomen en men hoort daarbij zeggen dat het meestal ging om "familieherenigingen", dan weet men het wel. Het gaat gegarandeerd voor het grootste deel om mensen die hier via via binnenkomen en meteen van de sociale zekerheid gaan leven. Onze sociale zekerheid was een gesloten systeem, voorbehouden voor wie er meestal jarenlang voor had bijgedragen. Vooral onder druk van de Franstalige partijen is deze sociale zekerheid geëvolueerd van een gesloten naar een open systeem, waarin nieuwkomers evenveel kunnen genieten zonder ook maar één bijdrage te hebben geleverd en zonder zelfs de zekerheid dat ze dat later wél zullen doen. Dat maakt dat onze sociale zekerheid feitelijk nu al onbetaalbaar is. Een grote hap van het staatsdeficit komt ervan. Met de huidige crisis wordt deze situatie onhoudbaar en dreigt er straks een compleet faillissement. Het is steeds hetzelfde verhaal. Sociale wetten worden gemaakt om de zwaksten te helpen, maar worden meestal uitgehold door de profiteurs van het systeem. Verder is ons landje te klein om de hele wereld naar hier te laten komen. Zeker zo lang de wetten hier softer blijven dan in onze buurlanden, gaan we blijven te maken hebben met de mensonterende chantages die nu plaats grijpen,.
Volgens een studie van Ispo (Instituut voor Sociaal en Politiek Onderzoek), een speeltje van professor Swyngedouw, wereldberoemd bij de linkse VRT, hebben tijdens de verkiezingen van 2007 de vrouwen meer links gestemd dan de mannen. So what? Men kan zich terecht afvragen, of dat Ispo niets beters te doen heeft dan zo'n muizenissen uit te zoeken. Het lijkt wel komkommertijd. Het is algemeen geweten, dat vrouwen anders tegen veel zaken aankijken dan mannen. Dat is de normaalste zaak van de wereld. Vrouwen merken beter op, mannen zullen eerder langer redeneren. Dat zoiets kan meespelen in het kiesgedrag is mogelijk. De vraag is maar, of dat nu nieuws is. Vrouwen reageren trouwens ook anders als ze zelf in de politiek zitten. We hebben zopas nog het voorbeeld gehad van Anne Martens, dochter van ex-premier Wilfried Martens. Terwijl haar vader zich niet te goed vindt om Berlusconi naar de mond te gaan praten (naar het schijnt was dat o.w.v. de centen), voerde zij in de Gentse gemeenteraad oppositie tegen haar eigen CD&V partij en werkte zij mee mét de linkse meerderheidscoalitie. Dat ze daar de vaste job van arrondissementscommissaris aan overhield, was leuk meegenomen. Het kan echter nog erger. Tine Van Rompuy, jongste zuster van onze huidige federale premier, komt bij de Europese verkiezingen op voor de PvdA, het vroegere Amada. Puur communisme. Een en al nostalgie naar het vroegere Oostblok. Dat het mens al 25 jaar lid is van de Landelijke Bediendencentrale (LBC), aangesloten bij het ACV, zegt ook iets over die vakbond. Mocht ze bv lid zijn geweest van het Vlaams Belang, dan was ze er nu met klikken en klakken buiten gesmeten. Zo werkt de linkse politiek nu eenmaal in dit landje. Mocht het die Tine Van Rompuy ernst zijn, dan zou ze best eens het pas uitgekomen boek van Lode Delputte lezen: "Cuba na Castro". Daarin kan men vernemen, dat - twintig jaar na de val van de Berlijnse muur - er nog steeds mensen verdrukt worden in naam van het proletariaat. Cuba, dat in wezen op landbouw is aangewezen, voert 86% van zijn voedsel in, het meeste uit de verfoeide USA. Iedereen kan er lezen en schrijven en heeft er zelfs een fatsoenlijke scholing gekregen. Ze doen er echter niets mee, want daarna is er geen werk. Daardoor komt het dat Cuba, volgens Delputte, de hoogst opgeleide hoeren van de wereld heeft. Cubaans artsen worden ook in het buitenland ingezet (tegenwoordig is het Venezuela van Chavéz populair). Ze kunnen er echter niet vluchten, want hun paspoorten worden ingehouden. Wie in Cuba zelf zijn mond te ver opentrekt, gaat nog altijd de gevangenis in. Staat Tine Van Rompuy voor dergelijke waarden? Dan wordt het hoog tijd dat haar broers haar de ogen openen. Al zal dan moeilijk worden. De oudste denkt alleen in Belgische termen, de jongste heeft zijn Vlaamse reflex begraven. --- In de marge van bovenstaande nog dit. In het artikel van De Standaard over het zgz linksere kiesgedrag van de vrouwen, staat - op de frontpagina - een tekening waarbij CD&V bij de linkse partijen wordt gezet. Duidelijker kon niet.
Het kan er soms raar aan toe gaan in een familie. Neem nu Koen Dillen, zoon van Karel, de stichter van het Vlaams Blok. Koen is Europarlementslid voor het Vlaams Belang. Zijn passie: Frankrijk, de Franse politiek en de Frans letterkunde. De man is er zo door bezeten, dat hij niet alleen een wekelijks column over Frankrijk schrijft in 't Pallieterke ("Si la France m'était contée"), maar er zelfs al enkele boeken over geschreven heeft. Helaas slaagt hij er, als Vlaams Belang lid, niet in zijn boeken bij ons uit te geven. Niet o.w.v. de inhoud van zijn schrijfsels, maar gewoon omdat hij lid is van een partij, die door de Belgische politiekcorrecte meute in quarantaine is geplaatst. Koen had de boeken kunnen laten uitgeven door de eigen Vlaams Belang-uitgeverij Egmont, maar in dat geval wil geen enkele boekhandel de boeken te koop aanbieden. Koen zocht en vond een oplossing. Onder de schuilnaam Maarten van den Roest gaf hij bij het Nederlandse Aspekt een boek uit over Sarkozy, toen die nog Frans minister van Binnenlandse Zaken was. Zijn tweede boek was een biografie over François Mitterand, dat hij uitgaf onder de schuilnaam Vincent Gounod. Dat laatste werk werd enthousiast onthaald, zowel in Nederland als in Vlaanderen, waar het o.m. een lovende recensie van tien minuten kreeg op Klara. Tot dan uitlekte dat Gounod niemand minder dan Koen was. Meteen was het amen en uit in Vlaanderen. De zaak werd zo ergerlijk, dat zelfs een groep van enkele tientallen Vlaamse intellectuelen, voor het overgrote deel zelfs van linkse signatuur, er een open brief over publiceerde. Bij de groep waren niet alleen verscheidene leden van de Gravensteengroep, maar zelfs Jef Turf, de vroegere hoofdredacteur van de laatste communistische krant in Vlaanderen, de Rode Vaan. Zoals Koen zelf al vertelde, hebben onze politiekcorrecten niet veel meer te leren van de Nazi's. Zij verbranden wel geen boeken, ze worden gewoon niet uitgegeven. Onnodig daarbij te vertellen, dat onze VRT tot nu toe geen woord over de hele affaire heeft gezegd, in geen enkel van hun zo opgehemelde duidingsprogramma's. Puur Berufsverbot. Koen Dillen is trouwens niet het eerste slachtoffer van de politiekcorrecten in dit land. Eerder al maakte Freddy van Gaever, VB-senator, al mee dat drie van zijn boeken geweerd werden: één over het voetbal, één over de luchtvaart en één over zijn politieke carrière in de senaat. Van Gaever heeft nog geprobeerd een eigen uitgeverij op te richten, maar dat werd hem belet door de Vlaamse Uitgeversmaatschappij en boek.be. Dit laatste wordt beheerd door niemand minder dan kameraad Jos Geysels, ex-secretaris van Agalev en uitvinder van het cordon sanitaire, een volbloed stalinist die in Vlaanderen zo maar kan beslissen wat wel en wat niet wordt uitgegeven. In geen enkel democratisch land worden mensen, die er een andere mening op nahouden, uitgesloten zoals bij ons. De francofonen varen daar wel bij: op die manier blijft Vlaanderen verdeeld en hebben zij meer te zeggen dan wat ze electoraal waard zijn. De linksen hebben er steeds gebruik van gemaakt om mee te kunnen regeren- ook na stembusverliezen - al lijkt hun liedje stilaan uitgezongen. In landen zoals Nederland, Denemarken, Italië en Oostenrijk kan rechts en uiterst rechts mee praten en soms zelfs mee regeren. In ons klein landje is men daartoe nog steeds niet in staat. Van achterlijkheid gesproken...
In "Doorbraak", het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) heeft Bart Maddens zijn vaste column. Maddens is niet de eerste de beste: hij is professor aan de K.U.Leuven en heeft al enkele Vlaamse denkpistes opgestart die de moeite zijn gevolgd te worden. Zo was hij de man die zegde géén communautaire besprekingen meer te houden, ook niet na 7 juni a.s. Het eindigt er toch altijd maar mee, dat Vlaanderen de betalende partij blijft. Volgens Maddens hoeft Vlaanderen helemaal niets meer te vragen, maar alleen te wachten tot de francofonen weer iets nodig zullen hebben (geld bv) en pas dán te reageren met eigen eisen. Die stelling ("On n'est demandeur de rien") is reeds zo bekend geworden, dat men het de Maddens strategie is gaan noemen. Niet dat Maddens altijd gelijk heeft. In het laatste Doorbraak nummer schrijft hij, weer terecht, dat België zich wel eens zou kunnen vastrijden in een institutioneel moeras, als er in 2011 ongrondwettelijke verkiezingen zouden worden gehouden. Dit laatste dan, mocht er tegen die tijd nog altijd geen oplossing zijn voor de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde. Dat vastrijden zal dan het resultaat zijn van een lawine aan rechtsgedingen tegen de Belgische Staat. Welnu, volgens mij hoeft Maddens niet te wachten tot 2011. Op 7 juni a.s. zijn er nl Europese verkiezingen die in dit land even ongrondwettelijk zijn als de federale van 2011. Waarom dan ook na 7 juni niet meteen beginnen met die rechtsgedingen? Het resultaat zal dan misschien niet zo spectaculair zijn als het zou kunnen worden in 2011, maar de belgofonen zouden in elk geval al een voorsmaakje krijgen van wat hen te wachten staat als zij denken dit land ongrondwettelijk te kunnen blijven besturen. Ondertussen zijn er al 15 gemeenten uit de regio Halle/Vilvoorde die te kennen gegeven hebben die Europese verkiezingen van 7 juni te zullen boycotten. Zij gaan geen kieslijsten samenstellen en evenmin kiesbrieven drukken. Ook Beersel en Kapelle-op-den-Bos hebben zich al bij de 15 aangesloten. Typisch: Vilvoorde doet niet mee. Dat is dan ook de gemeente waar trekpaard Dehaene het nog grotendeels voor het zeggen heeft. Hij rekent op de Europese job. Met de schamele 400.000 euro die hij bij Dexia krijgt om daar uithangbord te spelen en de schnabbels van AB Inbev e.a. grote organisaties komt de ACV voorvechter van de werkman immers niet toe om de eindjes aan elkaar te knopen!
Betty van Big Brother, wereldberoemd in Vlaanderen, heeft inbrekers over de vloer gekregen. Als reactie heeft ze nu een alarmsysteem laten installeren en heeft ze twee waakhonden gekocht. Haar reputatie van dom blondje ten voeten uit, vertelt ze dat ze niet eens het ras van de beesten kent en er zelfs schrik van heeft. Als men dergelijke verhalen leest, dan is het niet verwonderlijk, dat er tegenwoordig zoveel accidenten met honden gebeuren. Naar schatting worden er in België jaarlijks zo'n 100.000 mensen door honden gebeten. Dat gaat van een onschuldige hap in de broekspijp van de postbode, tot het verminken en zelfs doden van (kleine) kinderen. In twee van die laatste gevallen is zelfs beslist de hond(en) in kwestie te laten leven. De hond blijkt zo stilaan de heilige koe van onze westerse samenleving te worden. Wat de meeste mensen, die honden in huis nemen, niet schijnen te beseffen is, dat de hond afstamt van de wolf en diens genen nog steeds min of meer in zich heeft. Hij moet een baas boven zich hebben en dat gedrag moet hem geleerd worden. Wie dat niet doet, riskeert dat de hond zelf gaat baas spelen en dan krijgt men alleen maar ellende. Ontelbare TV-series eromtrent tonen duidelijk aan dat heel wat mensen helemaal niet goed in hun bovenkamer zijn als ze het over honden hebben. Ikzelf heb een buurman die persé een husky wou hebben. Huskies zijn poolhonden en horen hier eigenlijk niet thuis. Bij warme zomers, zoals bv die van 2006, is het leven van een husky hier een marteling. Men kan dan zelfs spreken van dierenmishandeling. Een tweede fout van mijn buurman is, dat hij slechts één husky heeft. Huskies staan nog betrekkelijk dicht bij de wolven. Wat ze bv gemeenschappelijk hebben is, dat ze gaan huilen als ze eenzaam zijn. Een hond die nu alleen zit, zoals bij mijn buurman elke werkdag gebeurt, huilt dan ook regelmatig. Leuk, zo'n gejank. Sinds daarop al gereclameerd is, niet alleen door ons maar ook door o.m. een nabije school (!), is het een stuk rustiger geworden. Het dier schijnt nu e.o.a. medicament te krijgen, waardoor het waarschijnlijk verdoofd wordt en het janken nog zelden voorkomt. "Dierenvrienden" noemen ze dat... --- Mensen trouwen of gaan samenwonen en willen dan kinderen. Eens die er zijn hebben ze dikwijls geen tijd meer er naar om te kijken. Er moet nl gewerkt worden door papa en door mama. Dat betekent, dat de kinderen 's morgens voor dag en dauw uit hun bedjes moeten en hop naar de onthaalmoeder. Voor opvoeding blijft er niet veel tijd over als pa en ma 's avonds moe terug thuis komen. Men vraagt zich wel eens af, waarom sommige mensen persé kinderen willen hebben. De laatste tijd is er in Vlaanderen geen plaats meer in de speciale instellingen waarin kinderen terecht kunnen als het thuis niet meer gaat. Men heeft instellingen én pleegouders te kort. De "anderen" moeten maar voor de kinderen zorgen, thuis heeft men er blijkbaar geen tijd meer voor. En als het later misloopt, is het de school die fout was. Honden en kinderen, het lijkt te vloeken, maar allebei hebben ze zorg en opvoeding nodig. We ze beiden heeft en denkt het zonder te kunnen doen, krijgt vroeg of laat de rekening gepresenteerd.
Wat hebben in België de top-cop (Koekelberg) en de top-gangster (Habran) gemeen? Dat ze dezelfde advocaat hebben, Marc Uyttendaele, alias monsieur Onkelinx en als dusdanig dé advocaat van de PS. Hopelijk krijgen de PS-klanten bij hem een serieuze korting, want de man blijkt tegelijkertijd ook een van de duurste pleiters van dit land te zijn. Duur of niet, Uyttendaele heeft wel niet kunnen beletten dat men Habran, reeds de zeventig voorbij, waarschijnlijk voor de rest van zijn dagen achter de tralies zal houden (al weet men natuurlijk nooit in een land als België). Hoe het met Koekelberg af zal lopen is nog koffiedik kijken. De tegen hem aan de gang zijnde zaken overstijgen in elk geval het louter justitiële. Het heeft te maken met de politiek, zoals bijna alles in dit landje. In het vooruitzicht van de komende verkiezingen staan in Wallonië PS en MR met getrokken messen tegenover elkaar. Raar genoeg zijn het de laatste tijd de Vlaamse liberalen die met de PS een robbertje uitvechten. Eerst was er Dewael die in functie van zijn post als minister van Binnenlandse Zaken Koekelberg de wacht aanzegde. Toen Dewael daarna koos voor de vlucht vooruit naar de Kamervoorzitterzetel, is het zijn opvolger, De Padt, die met Koekelberg in aanvaring is gekomen. Daar deze laatste echter geen rechter én partij kan zijn, heeft hij de zaak overgelaten aan zijn collega De Gucht, bekend om zijn diplomatische aanpak. Aan de andere kant van de taalgrens moet tante Laurette zich, als echtgenote van Uyttendaele, uit het kernkabinet terugtrekken telkens de zaak Koekelberg aan de orde is. In dit land is tenslotte álles communautair. Zo lijkt het er steeds meer op, dat de Open VLD in een even open strijd is gewikkeld geraakt met de politiediensten. CD&V van haar kant ligt overhoop met justitie. Het gaat dus om een clash der machten, met aan de ene kant de twee Vlaamse meerderheidpartijen en aan de andere kant de Belgicisten, gesteund door de Parti Scandaleux. Er gebeurt toch nog iets in de aanloop van de verkiezingen. --- Ondertussen is de Boerenbond een actie begonnen om te kiezen voor producten van eigen bodem. Eigen landbouw eerst. Mocht het Vlaams Belang zoiets gezegd hebben, dan was het land waarschijnlijk te klein geweest. De Boerenbond moet echter nog niet vrezen voor een cordon sanitair. Haar Waalse tegenhanger gaat ermee akkoord...
Het is nog niet zo lang geleden, dat men de gemeentewet heeft "aangepast", zodat de heer De Gucht burgemeester van zijn Berlare zou kunnen blijven mocht hij in de loop van dit jaar verkozen worden tot Europees commissaris. Ook aan De Guchts collega De Croo wil men nu een extra cadeau geven. De Kamer werkt nl aan een wijziging van haar reglement, waardoor in de toekomst ook gewezen kamervoorzitters deel zullen kunnen uitmaken van het bureau van de Kamer. Dat houdt o.m. in, dat De Croo - want het gaat hem op dit ogenblik alleen om die persoon - opnieuw gebruik zal kunnen maken van een auto met chauffeur. De arme man, burgemeester, grootgrondbezitter, herenboer en eigenaar van een soort manege, vindt het blijkbaar te kostelijk een eigen auto met (deeltijdse) chauffeur te moeten bekostigen. Als verontschuldiging vertelt hij, dat de wagen van de Kamer niet mag gebruikt worden tijdens de weekeinden en de vakanties. Dat laatste slaat trouwens niet op hem, want De Croo heeft altijd beweerd nooit vakantie te nemen... --- Ook aan de andere kant van de taalgrens is men niet vies om wat extra kosten te maken op de kap van de belastingbetaler. Zo trekt het bureau van het Waalse parlement tijdens deze paasvakantie op reis naar de States: New-Mexico, California en Arizona, toevallig allemaal toeristische streken. De echtgenotes gaan mee. Aan een reporter van de RTBf, die aan José Happart vroeg, of zoiets wel paste in het kader van de huidige crisis, antwoordde de vroegere bendeleider, nu voorzitter van het Waalse parlement (!), dat hij (de reporter) onbeschoft was. 't Is maar, hoe je het bekijkt... Crisis, welke crisis?
Niets gevaarlijker dan een gewapende pacifist. Dat hebben we gisteren weer eens kunnen meemaken in Straatsburg, waar een bende uitschot er zelfs in slaagde een hotel, een kapel, een tankstation en nog enkele andere gebouwen in brand te steken. Dat alles buiten de "klassieke" schade aan winkels en geparkeerde auto's. En allemaal in het teken van de vrede! De vredesbeweging vindt nl dat de NAVO ontbonden moet worden. Uitgerekend de organisatie die er mede voor gezorgd heeft dat we hier in West-Europa al zestig jaar geen oorlog meer kennen. Het excuus was vroeger, dat de NATO in Europa kernkoppen had geïnstalleerd als antwoord op de dreiging van de Russische raketten. Het excuus nu is, dat de NATO nog steeds oorlog voert tegen de Taliban in Afghanistan en Pakistan. Is die vredesbeweging dan voor de Sharia? Wat dat betekent kunnen we de dag van vandaag al meemaken in de Pakistaanse Swat vallei, waar de Taliban de vrije hand heeft gekregen van de zwakke Pakistaanse regering. Gedaan met zingen, met dansen, met TV en met onderwijs voor meisjes. De vrouwen worden er herleid tot reproductiemachines. Is het dat wat onze zgz vredesbewegingen willen? Nu zal men straks weer afkomen met het klassieke excuus, dat de betoging in Straatsburg uit de hand is gelopen door enkele honderden (of waren het er duizenden?) heethoofden, maar dat liedje kennen we al. Dat betekent dan noch min noch meer dat de niet gewelddadige organisatoren alleen maar de rol vervullen van de nuttige idioten, die het schorremorrie van krakers, anarchisten en ander uitschot het alibi geven om hun lusten bot te vieren. Ook de Franse ordehandhaving gaat niet vrij uit. Ze wist wat er kon gebeuren (het afgebrande hotel was al ontruimd) en had reeds erge zaken meegemaakt in datzelfde Straatsburg. Het was een kleinigheid geweest om een bataljon para's (of beter nog, een van het vreemdelingenlegioen) te droppen achter de lijnen van de herrieschoppers en die lafaards eens te kans te geven een robbertje uit te vechten met échte vechterbazen. Ik herinner me dat vroeger de Nederlandse mariniers (de "Jantjes") ooit eens het Damplein in Amsterdam hebben schoongeveegd, toen de toenmalige nozembeweging daar het hoge woord dacht te voeren. De Jantjes deden dat toen wel op eigen initiatief, om maar te zeggen dat democratie zijn grenzen heeft...
Hoera, hoera, vanaf 2015 zal dit land geen tekort meer hebben op zijn begroting! Reynders heeft het gezegd. Voorzichtig als hij steeds is, heeft hij er wel bijgevoegd, dat het zal afhangen van de groei. Voor elk jaar dat de groei lager zal zijn dan 1%, schuift het wegwerken van het deficit dus één jaar op. En als we dat allemaal niet geloven, zal men ons wel wat anders wijsmaken, zeker? Alle gekheid op een stokje. Dit is nu eens wat men populisme noemt. 2015 is nooit ofte nimmer haalbaar in dit kunstmatige land. De reden, waarom men zgz mikt op 2015, is omdat het probleem dan zal moeten worden opgelost door een andere regering. Dit alles in de veronderstelling, dat de club van notaris Van Rompuy het uithoudt tot 2011 en die van zijn opvolger tot 2015. Bij dit alles is geen rekening gehouden met de kosten voor de vergrijzing, die vanaf 2011 op de begroting zullen gaan wegen en het gat eerder groter dan kleiner gaan maken. Vergeten we niet dat er nu al, in 2009, een tekort is van zo'n veertien miljoen euro. Het is niet voor niks, dat België niet vertegenwoordigd was op de top van de G20 (Nederland wél).De buurlanden weten nu al, dat België het zieke broertje van West-Europa is. En soort parasietstaatje, dat zelf niet meer in stand is een herstelplan, die naam waardig, in de steigers te zetten. Als een echte parasiet hoopt België mee te kunnen profiteren van een eventueel herstel in de ons omliggende landen. Is er dan geen oplossing voor deze impasse? Natuurlijk is die er. Voor elk probleem is er een oplossing. Voor België betekent het, dat dit land een grondige staatshervorming nodig heeft. Zolang partijen zoals de Waalse PS en het CdH echter mee een vinger in de pap hebben, zal er daarvan niets in huis komen. Vive la pauvreté! Het enige alternatief zal tenslotte zijn dat men dit kunstmatige land splitst. Dan is Vlaanderen niet alleen van de financiële en economische problemen vanaf, maar ook van de communitaire. Bij een faillissement is de boedelscheiding althans voor Vlaanderen, de enige uitweg. Dat is nog niet voor morgen, maar misschien voor 2015...
Van de politiek weten we nu, dat er de volgende twee maanden helemaal geen initiatieven moeten verwacht worden om welk probleem ook aan te pakken. "Notaris" Van Rompuy mag dan al gezegd hebben, dat hij vijf "werven" op stapel heeft staan (de kernenergie, asiel en migratie, de (sanering van de) begroting, een oplossing voor B-H/V en de staatshervorming. In één adem heeft de grijze muis er echter bij verteld, dat hij eraan zal beginnen op ... 8 juni! Dit uitstel/afstel geldt ook voor Vlaanderen, waar men de Antwerpse Oosterweelverbinding in de koelkast heeft gezet en nog meer voor Wallonië, waar niet alleen de politiek, maar ook justitie een handje toesteekt om alles wat nu problemen kan opleveren maar meteen uit te stellen. Dat laatste gebeurde o.a. in Charleroi, waar deze week het eerste van de grote corruptieprocessen zou beginnen, dat over die huisvestigingsmaatschappij la Carolorégienne. Het proces wordt uitgesteld tot september, wat ook met zich meebrengt dat alle daarop volgende processen ter zake ook verder zullen worden verdaagd: zoals het zgn "Carolo-bis", waarbij de opbrengst van parkeerheffingen werd doorgesluisd naar sportclubs; dat van de afvalintercommunale en dat tegen gewezen schepen Philippe Van Cauwenberghe, zoon van, die zijn handen niet kon thuis houden. En dan hebben we het nog niet gehad over wat er nog te wachten staat in het geval van de malversaties in Hoei (Anne-Marie Lizin, weet je wel) en van de ex-burgemeester van Namen. Dat laatste is speciaal in de zin dat het hier gaat om een MR-man, dus geen PS-er. We zullen maar zeggen, de uitzondering die de regel bevestigt. En dan is het nog niet gedaan. Zopas raakte nl bekend dat het Rekenhof, dus deze keer niét justitie, een vernietigend rapport van liefst 170 bladzijden heeft gemaakt over de werking van de Forem, de Waalse tegenhanger van onze VDAB. Ook daar zou gesjoemeld zijn met facturen. Er was trouwens al langer bekend dat medewerkers van de Forem een opleiding gingen volgen in ... Lyon. Alsof er daar in de tweede grootste stad van Frankrijk enige vergelijking kan gemaakt worden met het armlastige Wallonië. Mocht Wallonië ooit in de nabije toekomst deel uitmaken van la douce France, dan zou het bij de vijf armste regio's aldaar behoren... Ondertussen heeft Forem-topman Jean-Pierre Méan 7.000 euro terugbetaald aan zijn eigen organisatie. Dat geld zou hij ook al gekregen hebben voor een opleiding om hem voor te bereiden op een examen om zichzelf op te volgen. Iets waarin hij - wat een toeval! - ook geslaagd is. Kortom, alles gaat goed in het zuiden, het diepe zuiden. Zo diep, dat de afgrond dreigt...
Logebroeder De Gucht heeft moeten inbinden. Hij mag dan al een specialist zijn i.v.m. (Fortis) aandelen, van de paus heeft hij blijkbaar geen kaas gegeten. Of werd hij terecht gewezen door notaris Van Rompuy? Wie zal het zeggen. Feit is, dat de grote bek uit Berlare heeft moeten afzien van zijn voornemen om de pauselijke nuntius in België op het matje te roepen n.a.v. de zogezegde uitspraken van paus Benedictus XVI over het condoomgebruik tijdens zijn vliegreis naar Afrika. De paarsgroene partijen (alle zes!) vonden die uitspraken schandalig en zouden eens laten zien wat ze daartegen zouden inbrengen. Ook de politiek correcte Belgische media - De Morgen op kop - lieten zich niet onbetuigd. De belangrijkste reden waarom De Gucht zijn haat tegen de paus en diens geloof niet heeft kunnen etaleren, ligt waarschijnlijk in het feit, dat de uitspraken van de paus over het condoomgebruik uit hun context werden gehaald en dus kunnen gecatalogeerd worden als riooljournalistiek. De paus zei nl letterlijk: "Als de ziel ontbreekt, als de Afrikanen elkaar niet helpen, kan de gesel niet worden gestopt door het verspreiden van condooms. Dan riskeren we integendeel het probleem te verergeren." Opvallend is trouwens dat de Wereldgezondheidsorganisatie, die ter zake zeer bevoegd is, niet tegen de paus gereageerd heeft. Ook volgens het KVHV, het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond, wordt gesteld dat het standpunt van de paus gesteund wordt door de wetenschap. Edward C. Green, directeur van het aids prevention research project van de universiteit van Harvard, bevestigde vorige week nog, dat er "inderdaad een relatie bestaat tussen verhoogd condoomgebruik en meer HIV infecties. Dit laatste werd trouwens, ook vorige week, bevestigd in een artikel van Luc Bonneux, epidemioloog, in De Standaard (27.03.09). De paarsgroenen zou beter zwijgen dat ze zweten i.pl.v. van een verdraaide berichtgeving een heikel punt te maken. Enkel en alleen o.w.v. hun haat tegen de Kerk en zijn gezagsdragers. --- In de marge van bovenstaande nog dit: ook bij CD&V zijn er die denken heiliger te zijn dan de paus en die mee achter het protest van paars stonden. Om het nog niet te hebben over die Mgr Daneels die weer oorverdovend zweeg over de polemiek ter zake. Dat de man eigenlijk al met pensioen is, doet niets ter zake, integendeel. Feitelijk heeft hij nu meer redenen dan vroeger om vrijuit te spreken. Maar zo zit de "lijder" niet in elkaar.
Achteraf is het natuurlijk altijd gemakkelijk commentaar te geven op zaken die zijn fout gelopen. Toch denk ik, dat oranjeblauw een gemiste kans is geweest. We zijn nu bijna twee jaar voorbij de verkiezingen van 2007 en er is feitelijk helemaal niets gebeurd. Zeker wat de beloofde staatshervorming(en) betreft, is het resultaat driemaal nul. De redenen daarvoor zijn legio, maar men kan rustig stellen dat de kans op enige grondwetswijziging nihil was vanaf het moment dat de PS mee in de regering werd getrokken. De vraag is dan ook, of het niet nuttiger was geweest een regering te vormen zonder die partij. Een regering zonder een tweederde meerderheid, met geen enkele kans op staatshervorming, maar die is er nu ook niet geweest. Misschien waren er onder een oranjeblauwe regering wel enkele andere zaken opgelost zoals de begrotingsproblemen en bv de vragen rond het al dan niet verder werken met kernenergie. Paarsgroen had indertijd beslist vanaf 2015 uit de kernenergie te zullen stappen, op voorwaarde echter (en dat wordt wel eens vergeten) dat er voldoende alternatieven zouden zijn. Welnu, die alternatieven zijn er niet en zelfs notaris Van Rompuy lijkt dat begrepen te hebben. Hij wil nu een snelle beslissing, waarschijnlijk ingegeven door het dichterbij komen van de regionale verkiezingen, of is het een aprilvis (we zijn vandaag nl 1 april!)? En er is nog meer. Electrabel is nl naar de rechter gestapt om te bekomen dat de roof van de 250 miljoen euro uit de kas voor het ontmantelen van de huidige kerncentrales wordt teruggestort. De maatschappij is trouwens verplicht dit te doen, want de federale regering dreigt dit jaar zelfs een half miljard weg te nemen. En dat alles zonder enige geschreven overeenkomst. Pure diefstal. Het verder in stand houden van de kernenergie in ons land is primordiaal, omdat op dit ogenblik 55% van onze elektriciteitsvoorzieningen ervan afhangen, omdat het een enige manier is om de CO²-norm te blijven behouden en omdat het elektriciteitsverbruik de volgende jaren alleen maar zal stijgen. Wat dacht je dat er gaat gebeuren als er steeds meer auto's op elektrische stroom zullen gaan rijden? Kortom, zonder de Waalse socialisten, die in deze materie (en in nog enkele andere) dwars zullen blijven liggen, waren er in elk geval al enkele problemen opgelost. Nu is er in feite helemaal niets gebeurd: geen staatshervorming, geen begroting die naam waardig, geen verbeteringen bij justitie en belastingen, geen enkel initiatief om iets te doen aan de heersende crisis. Zo stilaan gelooft ook niemand nog dat het na 7 juni zal veranderen.
In mijn blog van 17 maart (De geest van Napoleon) schreef ik al dat ons gerecht nog werkt met methodes die zo'n 200 jaar oud zijn. Justitie blijkt nu geen uitzondering te zijn. Ook onze provincies, nog zo'n relieken die men al lang had moeten afschaffen, blijken nog gebruik te maken van wetten van vóór de Belgische onafhankelijkheid. Zo blijkt er nog de functie te bestaan van arrondissementscommissaris. Dat was een taak voor iemand die een soort vice-gouverneur van de provincie was en die de gouverneur in een bepaald arrondissement moest vervangen, als deze laatste niet (tijdig) ter plaatse kon geraken. We praten hier over de achttiende eeuw, toen men dus nog met paard en kar reed. De dag van vandaag is die functie eigenlijk compleet overbodig en wordt ze alleen nog gebruikt om bevriende politici aan een lucratieve job te helpen. Dat laatste bleek zopas nog, toen de Vlaamse regering liefst drie nieuwe arrondissementscommissarissen benoemde. Eén ervan is Anne Martens, dochter uit een van de huwelijken van Martens de Evidente, christendemocraat, nota bene. Anne Martens was tot nu toe niet alleen gemeenteraadslid in Gent (waar ze o.m. mét links stemde voor het behoud van het dragen van de hoofddoek), maar ook kabinetsadviseur van Vlaams minister-president Kris Peeters. Nu er, dank zij de crisis, eindelijk sprake is van afslankingen van de Vlaamse kabinetten na 7 juni, kiest Anne dus voor zekerheid en voor haar portemonnee. Steve Stevaert, CD&V-versie in mineur. --- Wie ook door België gerecupereerd is, is Karel Van Eetvelt, voorzitter van Uni(zusen)zo. De zoveelste Vlaming die voor de Belgische kar gespannen wordt in het vooruitzicht van e.o.a. lintje en eretitel van de koning. Zo blijven wij een volk zonder bovenlaag, zoal Joost van Ballegeer dat zo fijntjes heeft uitgelegd. Joost wist het.
De Parti scandaleux heeft zijn eerste verkiezingscongres gehouden. Hoofdtoon was, zoals te verwachten, dat heel de crisis de schuld van rechts is. "Bezuinigen is een idee van rechts", zei Di Pippo. Daarmee heeft hij nog gelijk ook. Schulden (blijven) maken is nl een idee van links en dat is exact wat de PS denkt te zullen doen in de nabije toekomst. Het is feitelijk allemaal heel logisch als men de gedachtengang van de Waalse roodjes volgt. Laat België maar schulden maken. Die zullen toch betaald moeten worden door Vlaanderen, waar het zwaartepunt van de privé-bedrijven ligt. Wallonië, met zijn surplus aan overheidsinstanties en dito jobs, blijft dan weer buiten schot. Dat het hele land tenslotte armer zal worden, speelt ook in de kaarten van de linkse partijen en de vakbonden. Hoe meer doppers, hoe rijkere vakbonden. Opvallend op het PS congres was ook warme applaus dat SP.a voorzitster Gennez te beurt viel. De PS wil haar zusterpartij mee in de federale regering krijgen om nog aan politiek gewicht te winnen. Bij de SP.a zouden er steeds meer zijn die hun verdere deelname aan de nieuwe Vlaamse regering van na 7 juni afhankelijk te maken van een deelname aan de federale. Dat zou hen wel eens zuur kunnen opbreken. Als nl CD&V en Open VLD na 7 juni de kans krijgen om de SP.a in de Vlaamse te vervangen door één van de rechtse partijen, dan hebben de Vlaamse socio's geen argument meer in handen om in welke regering ook te zullen zitten. De huidige peilingen hebben één zaak gemeen: overal gaan de SP.a achteruit. Het zal niet zijn met platte broodjes te bakken met de fraudeurs van Luik en Charleroi, dat ze in Vlaanderen meer stemmen zal halen.
