N.a.v. de pogingen die Obama onderneemt om de gezondheidszorg in de States voor iedereen toegankelijk te maken en de weerstand die hij daarbij ontmoet, is het in onze media zo'n beetje "bon ton" om daar meewarig over te doen. Onze gezondheidszorg is momenteel inderdaad uitstekend en zou veel Amerikanen groen doen uitslaan van jaloezie. Er is echter een "maar", een grote "maar". Vraag niet naar het Belgische prijskaartje. De kostprijs is trouwens de belangrijkste oorzaak waarom Obama steeds meer weerstand ontmoet. In 2007 heeft de laatste regering Verhofstadt een zoveelste foute beslissing genomen, dat de sociale zekerheid in ons land 4,5% méér mocht stijgen dan het nationaal budget. Die maatregel, de "alternatieve financiering" genaamd, was het gevolg van een koehandel tussen liberalen en roden, waarbij eerstgenoemden als troostprijs de notionele intrestaftrek mochten invoeren. Zowel het een als het ander heeft dit land massaal veel geld gekost. Terwijl het effect van de notionele intrestaftrek wat is weggedeemsterd door de economische crisis, is het tekort in de sociale zekerheid geëxplodeerd. Daar waar in 2000 nog 3,7 miljard euro diende te worden overgeheveld van de schatkist naar de SZ, is dat nu reeds 13,7 miljard geworden en schat men, dat er tegen 2010 nog zo'n drie miljard bij zal komen. Dat zal maken dat de kosten voor de sociale zekerheid dan 20% van de staatsinkomsten zal wegvreten. Men moet geen financieel expert zijn, om te begrijpen dat dit zo niet verder kan zonder zware extra besparingen op andere terreinen of nóg hogere belastingen. Tenzij men in de SZ zelf zou gaan snoeien en dan is het nog maar de vraag wie daarvan het slachtoffer zal worden. Het is trouwens niet alleen in de sociale zekerheid dat er drama's te verwachten zijn. De kosten van de op ons afkomende vergrijzing, zullen niet minder zijn, waardoor de burgers van dit land steeds meer zullen moeten afdragen om steeds minder te kunnen krijgen. Vergeten we in heel dit verhaal niet, dat er een steeds groter wordende groep mensen is, die nooit ofte nimmer ook maar iets heeft afgedragen, maar wel krijgt. De massale regularisaties die ons te wachten staan zullen dit probleem alleen maar verveelvoudigen. De reden, waarom er in de States tot hiertoe geen algemeen systeem van SZ was en het zo moeilijk zal zijn er daar een te creëren, is uitgerekend het feit dat Amerika een land van immigranten is. Met een systeem op zijn Belgisch zou dat land nog veel meer zgz asielzoekers aantrekken die ervan zouden genieten zonder ertoe bij te dragen. Dat kan zelfs zo'n wereldmacht zich niet veroorloven. Wie denkt dat wij het in dit kleine landje wél kunnen, maakt zich wat wijs. Hij/zij zal daar nog wel achter komen. De vraag is maar, hoe erg de situatie dan zal zijn geworden...
Twee jaar geleden was er een hele heisa, toen Albert II von Saksen Coburg een plezierjacht kocht van anderhalf miljoen euro. De reden van de opschudding was, dat hij dat jacht in Italië kocht, terwijl hij het ook in eigen land had kunnen doen. De Belgische jachtenbouwers werd niet eens om een offerte gevraagd. En dat was nog niet alles. Dat nieuwe vaartuig werd, naar 't schijnt, ingeschreven als zijnde een militair vaartuig en daarom vrijgesteld van BTW. Dat alles gebeurde in een democratisch land, waarvan de burgers weliswaar bekend staan om hun ijver om de belastingen te ontduiken, maar waar men zoiets niet verwacht van de regerende vorst. Amper twee jaar later, koopt Albert II alweer een jacht, eentje dat, naar 't schijnt, vier en een half miljoen euro kost, driemaal meer dan het eerste. Ook nu koopt hij het in Italië en zal hij de BTW ervan waarschijnlijk ook weer ontduiken. Dat alles gebeurt door iemand die, op de nationale feestdag, de burgers komt wijzen op het gemis aan ethiek vanwege de Belgische bankiers. Van hypocrisie gesproken... En er is nog meer. Ook voor zijn buitenlandse verplaatsingen via de lucht heeft Albert II België links laten liggen. Die zullen nl in de toekomst gebeuren via een duistere Franse privé--maatschappij met een Portugese licentie. Het lijkt allemaal wel een beetje maffia. Datzelfde vliegtuig, een tweede hands airbus, heeft liefst 330 plaatsen aan boord, wat helemaal niet nodig is, en zal ook gebruikt worden door de Belgische regering. Hierbij dient vermeld, dat de toestemming gegeven werd door minister De Crem, die zich steeds meer ontpopt als een klein dictatorke. Albert II heeft het zo stilaan bij iedereen verkorven, zelfs bij de Belgicisten van de BUB (Belgische Unie - Union Belge). Die nemen het hem kwalijk, dat hij in diezelfde nationale boodschap van 21 juli, had aangedrongen op een echte staatshervorming. Nu, van die BUB moet hij niet meteen schrik hebben. Tijdens de laatste verkiezingen had dat partijtje van drie man en een paardenkop in Brussel, de stad die vol Belgische vlaggen hangt, liefst 100.000 folders en 3.000 affiches verspreid. Het resultaat was niet eens 500 stemmen. Tijd dan ook om aan heel dat belgicistisch gedoe een einde te maken, het koningshuis inbegrepen.
Het zal wel zo stilaan voor iedereen duidelijk zijn dat zowel de federale regering als deze van de gewesten met grote tekorten op hun begroting komen te zitten. De reden is zeer eenvoudig: wegens de voortdeinende crisis komt er minder geld binnen en kan er in feite ook minder worden uitgegeven. De nieuwe kersverse Vlaamse minister van Financiën, Philippe Muyters (N-VA), heeft dat ook gezien en hij denkt nog dit jaar een 200 miljoen euro extra te zullen moeten besparen. Volgend jaar worden dat er één miljard en dat alles om ervoor te zorgen, dat de begroting van de Vlaamse regering tegen 2011 weer schuldenvrij zou zijn. Dat zou een lofwaardig initiatief zijn, ware het niet dat de politiek in dit land meer en meer op een soort driebandspel begint te gelijken. Het haalt weinig uit, ook voor Vlaanderen, als ons gewest bespaart terwijl de anderen dat niet doen. De Waalse deelregering heeft al beslist dat hun begroting vóór 2015 niet sluitend hoeft te zijn en dat het zelfs nog wat later mag worden. De Brusselse "regering" heeft zelfs niet het flauwste idee wanneer ze ooit een sluitende begroting zal kunnen voordragen. Het gevolg van dit perverse spel is, dat zowel de Waalse als de Brusselse regering extra schulden zullen blijven maken en dat die tenslotte door België zullen mogen worden bijgepast, door de Vlamingen dus. De vraag is dan ook, of het niet beter zou zijn géén sluitende Vlaamse begroting te hebben, zolang daar niets tegenover staat vanwege de andere regio's. Muyters heeft in elk geval al één klok laten horen, nl dat hij een scenario van besparingen voorbereidt tegen september en dat dit zal worden gedaan door de ambtenaren van zijn administratie en niét meer door zijn kabinetsmedewerkers. Vlaanderen heeft nl gesnoeid in de wildgroei aan kabinetsmedewerkers. Er zullen er in de regering Peeters II zo'n 40% minder zijn. Dat is alvast één besparing. Opmerkelijk is wel, dat ook op dit gebied Wallonië niet volgt. Daar wordt zogezegd ook gesnoeid, maar slechts een 12%. Het resultaat van dat Waalse snoeien is, dat bv de Waalse minister-president Demotte driemaal meer kabinetsmedewerkers overhoudt dan zijn Vlaamse collega Peeters (theoretisch 127,5 t.o.v. 41!u). De reden, die daarvoor wordt aangehaald, is dat Demotte niet alleen minister-president is van de Waalse deelregering, maar ook van de Franstalige gemeenschap. Via hetzelfde smoesje krijgen ook Demotte's drie vice-presidenten een dubbel aantal kabinetsmedewerkers, iets wat ook Evelyne Uytebroeck (Ecolo) ten deel valt, omdat deze "excellentie" ook nog eens Brussels minister is. Enfin, altijd hetzelfde verhaal: de Vlamingen besparen, de francofonen geven uit. Daarbij dient men trouwens te bedenken, dat in de meeste Europese landen ministers helemaal geen kabinetten hebben. Een departement dient er te werken via zijn administratie van bekwame ambtenaren. De weinige landen, waar ook kabinetsmedewerkers te vinden zijn, zijn Frankrijk, Italië en Griekenland, maar dan praten we over betrekkelijk kleine aantallen. De Waalse deelregering en die van de Franse gemeenschap in België hebben bv samen de helft meer kabinetsmedewerkers dan de Franse regering, die een bevolking vertegenwoordigt die vijftienmaal groter is. Kortom, de overgrote meerderheid van die zgz kabinetsmedewerkers zijn lui die daarin geparachuteerd worden o.w.v. hun partijkaart en die meestal verder geen meerwaarde betekenen voor wie dan ook. Dat zo'n praktijk in Wallonië in een veelvoud gebeurt, is typerend voor de daar nog steeds geldende graaicultuur.
Aan Jan Peumans (N-VA), de kersverse voorzitter van het Vlaamse parlement, gaan we waarschijnlijk nog veel plezier beleven. Na de dikgevreten salonsocialist De Batselier, nu weggepromoveerd naar de dikbetaalde job van directeur van de Nationale Bank (om statistiekjes bij te houden...) en de belgicistische "bloempot" Marleen van der Poorten, zit er eindelijk eens een echte Vlaming op de voorzitterszetel. Jan was een van de drie N-VA-ers die de besprekingen voor de nieuwe Vlaamse regering mee had voorbereid en iedereen verwachtte, dat hij een ministerportefeuille zou krijgen. Dat is er tenslotte niet van gekomen, maar die pil heeft hij vrij snel doorgeslikt. Peumans was in de vorige legislatuur de bedrijvigste volksvertegenwoordiger en is niet zinnens zijn activiteiten zomaar stop te zetten. Zeker voor wat het drama van de Antwerpse BAM betreft, heeft hij zich al voorgenomen tussenbeide te zullen blijven komen. Ondertussen heeft hij, niet alleen als overtuigde Vlaming, maar ook even overtuigde republikein, het Hof al laten weten dat ze hem daar niet veel te zien zullen krijgen, ook al moet hij daarvoor alleen maar de straat oversteken (vanuit zijn kantoor). Alleen bij officiële uitnodigingen, die niets te maken hebben met het uitdelen van titels en lintjes of het ledigen van glazen, is Jan bereid Bébert II te gaan bezoeken. Peumans heeft ook ontdekt, dat hij als voorzitter van het Vlaamse parlement Tv-boodschappen kan laten uitzenden en is zinnens dat daadwerkelijk te gaan doen. Fasten seat belts! Kortom, voor Peumans kan het nieuwe parlementair jaar niet snel genoeg beginnen. Voor mij ook niet.
Recentelijk verscheen er in De Standaard een vraaggesprek met Emily Hoyos. Ik hoor velen al zeggen: "Emily wie?". Wel deze dame, slechts 32 jaar jong, is de nieuwe voorzitster van het Waalse parlement. Gaat daar echt een nieuwe wind waaien? Wel, niet helemaal. Wat er nieuw is, is dat deze Emily tot de Waalse groenen van Ecolo behoort. Sinds die partij het op een akkoordje had gegooid met het CdH van Madame Millefoisnon, en zo de PS dwong hen allebei in de nieuwe Waalse regering op te nemen, kan ze haar prerogatieven stellen. Eén ervan was, dat de partij het voorzitterschap van het regionale parlement wou en dat heeft ze dus gekregen. Het Standaard interview van liefst drie bladzijden stond eigenlijk vol gemeenplaatsen, met uitzondering dan van de laatste vraag van de journalist van dienst: "Spreekt u Nederlands". Het antwoord daarop was negatief. Ze maakte er zich vanaf met: "Ik versta het. Ik ben in Brussel naar school geweest en mijn moeder was lerares Nederlands". Dat laatste heb ik in vetjes gezet, want het spreekt boekdelen. Kan men zich voorstellen: een lerares Nederlands die er niet in slaagt haar eigen kind(eren) de taal van haar lesvak bij te brengen in een land waar die taal gesproken wordt door de meerderheid van de bevolking! Het Waalse onderwijs staat bekend als het slechtste van Europa en bovenstaande geeft een ideetje over het waarom. Buiten het slechtste is het ook het duurste. De Lambertmontakkoorden, die van de laatste staatshervorming onder Verhofstadt, kwamen er in feite omdat men in Wallonië geld tekort had om hun duur onderwijs te betalen. Als de francofonen morgen weer extra geld nodig zullen hebben, zal het meer dan waarschijnlijk weer voor hun onderwijs zijn. Dit is mede de reden, waarom Bart Maddens met zijn theorie van "On est demandeur de rien" afkwam. Niet iedereen is het met Barts theorie eens, omdat niet iedereen het geduld kan opbrengen nog enkele jaren te moeten wachten. Het is echter beter nog tien jaar te wachten dan over twee jaar weer een lading toegevingen te moeten doen die ons later veel meer zullen kosten.
Ooit al eens gehoord van een bedrijfsleider die op vakantie gaat terwijl zijn zaak op springen staat? Als zoiets al eens voorvalt, dan is het gewoonlijk, omdat hij ziet dat er toch niets meer aan te doen is en het hem niets meer kan schelen. Herman Van Rompuy is nu wel geen bedrijfsleider, maar toch iemand die een grote verantwoordelijke post heeft aanvaard en waarvan men veronderstelde, dat hij zich de zaken, waarvoor hij zich engageert, ook aantrekt. Als men ziet, dat de man voor drie weken op vakantie gaat naar Australië, waar hij dan met een camper in de outback gaat rondtoeren, dan denk ik daar het mijne van. Het zal hem allemaal worst wezen, dat België er slecht voor staat. Dat bleek trouwens al vóór hij met vakantie ging: het laatste half jaar is hier niets meer gebeurd, terwijl het land financieel in een rollercoaster zit, waar het zomaar niet uit zal geraken. Na ons de zondvloed! Ondertussen betalen we in dit land de hoogste energieprijzen, de hoogste consumptieprijzen, de hoogste telefoonprijzen, (samen met Zweden en Denemarken) de hoogste belastingen. We hebben een overvloed aan werklozen (vele levenslang) en immigranten die onze sociale zekerheid komen plunderen, in procenten de hoogste staatsschuld, de laagste pensioenen en 15% van de bevolking die leeft onder de armoedegrens. Er zijn hier dus genoeg zaken om zich ongerust over te maken. Maar niet Van Rompuy. Die toert rond in de Australische outback, met waarschijnlijk nog zijn vrouw aan het stuur, zodat hij rustig zijn haiku's kan bedenken, zodat hij toch iéts doet dezer dagen. Gelukkig land dat zo'n leider heeft!
Misschien, heel misschien, moet ik mijn mening t.o.v. de Marokkanen wel wat gaan nuanceren. Zeker tegenover de Marokkaanse Marokkanen, zij die nog altijd in hun thuisland leven, en dan in de eerste plaats tegenover de Marokkaanse politie aldaar. Die schijnt nl goed werk te leveren. Eerst werd die Belliraj niet alleen ingerekend (en, voorlopig, veroordeeld), maar kwam men zo tevens te weten wie er zes moorden in België gepleegd had, moorden waarvoor men hier niet de minste verdenking had. Nu is er de aanhouding in Marokko van een van de ontsnapten uit de gevangenis van Brugge, Mohammed Johri, de vrijer van ons aller "Laila" Deckers. Het goede nieuws is niet alleen het feit dat de kerel is opgepakt, maar dat hij ook in zijn eigen land zal worden berecht voor de bankovervallen die hij in België mee zou gepleegd hebben na zijn ontsnapping. Daarvoor riskeert hij ginder een veel zwaardere straf dan wat hij hier ooit had kunnen krijgen en zal hij die straf tot zijn laatste dag moeten uitzitten, als hij het al zal overleven. Wie de film "De hel van Tanger" gezien heeft, kan zich al een beeld vormen van wat de man te wachten staat. Dat laatste geldt trouwens ook voor Ashraf Sekaki, die eveneens in Marokko gesignaleerd zou zijn. Daar die kerel gewapend is, riskeert hij zelf door de Marokkaanse politie koud te worden gemaakt als hij zich met dat wapen zou willen verdedigen. De derde man van de Brugse ontsnapping mag zijn handjes kussen, dat hij in België werd gearresteerd. In vergelijking tot wat zijn kompanen te wachten staat, krijgt hij hier een VIP-behandeling. De reden, waarom de gangsters in Marokko zullen moeten terechtstaan, is omdat ze de dubbele nationaliteit hebben: Belg én Marokkaan. Marokkanen kunnen nl volgens de Marokkaanse wet nooit hun nationaliteit kwijtgeraken. Zo krijgt Johan Cruyff weer gelijk: "Elk nadeel heb se voordeel". Nu nog eens verder praten met de Marokkaanse autoriteiten om de hier veroordeelde Marokkanen hun straf te laten uitdoen in Marokko en zo zou er eindelijk eens wat plaats vrijkomen voor het eigen geboefte.
Ik heb mijn militaire dienstplicht volbracht bij het tankregiment van de Tweede Lanciers, een regiment dat tegenwoordig niet meer bestaat, maar daar heb ik geen schuld aan (denk ik toch). Tijdens mijn opleiding tot K.R.O.O. (kandidaat reserve onderofficier) kreeg ik twee maanden opleiding tot wagenoverste in Leopoldsburg. Daar moest ik ook voor de eerste keer de wacht op. Als bewapening kregen we daar een vigneron machinegeweer, dat echter was afgekeurd en waar geen munitie bij geleverd werd! In theorie betekende dat, dat - als er iets gebeurde - ik moest roepen: "halt, of ik gooi!". Aan bovenstaande moest ik denken toen ik hoorde dat de veiligheidsagenten in dit land evenmin bewapend zijn. Ik had vroeger als militaire bleu te maken met anciens die, al dan niet dronken, terugkwamen van een avondje uit in het boerengehucht van Konterket (waar meer cafés waren dan boerderijen!). Die arme veiligheidsagenten staan hier echter oog in oog met echte criminelen die dan nog gewapend zijn en die weten dat zij - de agenten - dat niet zijn. België wordt zo stilaan een eldorado voor criminelen. Zelfs als ze worden opgepakt, worden ze gepamperd en met zachte hand begeleid. De veiligheidsdiensten weten immers, dat misdadigers hier - via hun advocaten en andere organisaties - meer van de wetten afweten dan vele rechters. Die advocaten hebben zich nl meestal gespecialiseerd in één materie, terwijl die rechters moeten oordelen over een onoverzichtelijk kluwen van Belgische wetten, die met de maand talrijker worden. Het is niet voor niets dat een Belliraj in Marokko zes moorden in België bekende. Mocht hij daarvoor naar hier worden uitgeleverd, dan heeft hij hier een luxe gevangenisleven i.v.t. wat hem in Marokko zal overkomen. Daarbij zit dan zelfs nog de mogelijkheid, dat hij hier ooit nog eens vrij komt, wat in Marokko niet het geval zal zijn. El Haddouchi, de man die de helikopterpiloot met een pistool bedreigde, zegt nu, dat hij "onder druk" handelde". De moeder van die Annemans, die ontsnapte uit Merksplas, zegt dat ze daar "toevallig voorbijkwam". Zo'n onzin wordt door hun respectievelijke advocaten verkocht voor de echt en techtige waarheid. Het gevaar bestaat, dat ze nog geloofd worden ook. "Die mensen moeten nl later weer geïntegreerd worden in de maatschappij", zegt Sven Marie. Als "El" Hadouchi gewoon bekend had wat hij gedaan heeft en de politie zou geholpen hebben, was zoiets aan te nemen. Met nu staan te liegen, geeft hijzelf toe, dat hij een crimineel is die zijn leven niet zal beteren. De vraag is maar wie aan deze poppenkast iets kan/wil veranderen.
Feitelijk niets nieuws onder de zon. Wij, Vlamingen, zijn ondervertegenwoordigd in de federale regering, in het federale parlement en in de topjobs van zowat alle Belgische overheidsdiensten. Dat laatste hebben we zopas nog meegemaakt op de Rijksdienst voor Pensioenen (zie mijn blog van maandag: "Waarom België niet kan werken"). Maar er is nog meer. N.a.v. een vraag van kamerlid Ben Weyts (N-VA), blijkt nu, dat er in Vlaanderen, volgens het aantal inwoners gerekend, ook veel minder politiemensen rondlopen dan in Wallonië en Brussel. Per 10.000 inwoners zijn dat er 23 in Vlaanderen, 27 in Wallonië en liefst 48 in Brussel. Nu zou men kunnen zeggen, dat Brussel in verhouding meer politiemensen moet hebben, o.w.v. zijn hoofdstedelijk functie en vooral o.w.v. het grote aantal (hoofdzakelijk van vreemde origine) criminelen dat er woont en "werkt". Toch worden er in Antwerpen evenveel criminele feiten vastgesteld als in Brussel. Dat betekent niet, dat Antwerpen een criminelere stad is, maar wel dat de politie er efficiënter werkt. T.o.v. Luik is het verschil met Antwerpen nóg groter: 40% meer vaststellingen in de koekenstad. --- Tegenover onze buurlanden heeft België bijna een dubbel aantal politieagenten rondlopen, maar daarvoor zou er wel eens een andere reden kunnen zijn dan wat in onze media gesuggereerd wordt. België heeft nl zijn Rijkswacht afgeschaft. In Nederland zijn de marechaussees er ook nog, in Frankrijk de gendarmes, in Italië de carabinieri, in Spanje de guardia civil. Die landen hebben een alternatief achter de hand als het met hun politie niet lekker loopt, zegt maar een "plan B". België heeft dat niet meer. En in België loopt het inderdaad helemaal niet lekker. Dat maken we bijna wekelijks mee in ons ontsnappingsland. Wij lopen letterlijk achter de feiten (en de criminelen) aan.
Op gerechtelijk en politioneel vlak blijft België zich belachelijk maken. Op amper twee weken tijd zijn er nu al twaalf gedetineerden ontsnapt. Onze media, die hun best doen om e.e.a. goed te praten, spreken van acht ontsnapten, maar daarbij vergeten ze, dat er in Merksplas zes weg konden geraken, waarvan er vier vrij snel terug gevat konden worden. De ontsnapping uit het gerechtsgebouw in Brussel tart alle verbeelding, omdat het reeds de tweede keer is dat zich daar zo'n scenario voor doet. "Watje" De Clerck, die nu de kop van jut is, wijt dit aan de structuur van het gebouw en aan de steeds groter wordende agressie van de misdadigers. Hij vergeet daarbij te vertellen, dat de beveiligingsagenten in het justitiepaleis niet bewapend zijn en de gangsters wél. Dat de beveiligingsagenten geen weerstand zouden bieden, wisten de criminelen al van de eerste hold-up in januari. Ze kunnen het zich dan ook veroorloven agresiever te zijn. Zeer recent werd nog met veel poeha aangekondigd, dat de burgers van dit land zo'n 170.000 vuurwapens hadden ingeleverd. Op zich zelf een goede zaak. Ikzelf heb ook nooit een vuurwapen in huis gehad en zal dat meer dan waarschijnlijk zo houden. Door echter zoveel ruchtbaarheid aan deze operatie te geven, vertelt men de criminelen wel, dat ze steeds minder risico lopen bij hun overvallen. De burgers mogen dan wel hun wapens hebben ingeleverd, de criminelen doen dat niet en zelfs de zgn "veiligheidsagenten" hebben blijkbaar maar wat speelgoed ter beschikking. Wat zou men denken om die mensen een katapult of een slinger te geven? Moet De Clerck nu aftreden, zoals Annelies Van Herck van de VRT het hem vroeg (en daarop een alles behalve beschaafd antwoord kreeg)? Voor mij hoeft dat niet, want De Clerck is niet de enige schuldige. Als hij van zijn collega's van de regering van openbare stilstand geen toelating krijgt om de bajesboten te huren, verwezen wordt naar de Raad van State om het akkoord met zijn Nederlandse ambtsgenoot erdoor te kunnen drukken, geboycot wordt met de bouw van de nieuwe gevangenissen en voorts niet voldoende geld krijgt om wat voor plan ook te kunnen uitwerken, dan zullen zelfs de plannen die hij tien jaar geleden - na de Dutroux affaire - op tafel had gelegd er nooit komen. CdH en vooral de PS houden de criminelen in dit land een hand boven het hoofd, zoveel is duidelijk. Even duidelijk is het feit, dat de laatste drie ontsnapte gangsters weer eens Marokkanen waren, al dan niet met een Belgische nationaliteit. In dat laatste geval zijn het Belgen, geen Vlamingen of Walen. De multiculturele verrijking, weet je wel...
In De Standaard van gisteren verscheen er een artikel aan de hand van epidemioloog Luc Bonneux, die - volgens mij terecht - een loopje neemt met de Mexicaanse paniek. Hij, een specialist ter zake, verwijst hierbij naar eenzelfde soort paniek, die er was bij het uitbreken van de vogelgriep. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie was er toen een reële kans op 150 miljoen doden. Het zijn er enkele tientallen geworden, grotendeels slachtoffers van onhygiënische toestanden. Voor de dollekoeienziekte zouden er, volgens het gespecialiseerde blad Nature, alleen al in Groot-Brittannië 370.000 doden vallen. Het zijn er een handvol geworden. Nu is er dus de Mexicaanse griep die als pandemie dood en verwoesting zou gaan aanrichten. Ter vergelijking: in de maanden januari en februari van dit jaar vielen er, alleen al in Nederland, DAGELIJKS, 40 doden door de gewone griep. Dat alles neemt niet weg, dat er al een hele hoop geld is uitgegeven en nog zal uitgegeven worden om deze, tot nu toe zachtaardige griep (een paar dagen binnen blijven en - soms - medicamenten nemen). Onze onovertroffen Laurette Onkelinx heeft al een budget van - houdt u vast - 152,5 miljoen euro opzij gezet voor het betalen van de 12,6 miljoen vaccins, die er in ons land zouden nodig zijn. Ze heeft die vaccins al besteld zonder te weten wat ze straks gaan kosten. Les affairs, c'est l'argent des autres. De farmaceutische industrie kan er maar wel bij varen. Vraag is, of er straks nog geld zal zijn voor het betalen van de vaccins voor de gewone, jaarlijks terugkomende griep, die dus veel gevaarlijker blijkt. Die vraag is niet ongegrond, als men weet dat er bij de thesaurie nog altijd een schuld staat van 12 miljoen euro voor kosten die destijds hier gemaakt zijn voor het opvangen van de dollekoeienziekte (dat was in 2005). --- Het moet trouwens niet altijd in de gezondheidssector zijn, dat er nodeloos met geld gesmeten wordt. Zo kwam er recentelijk nog aan het licht dat men voor het nieuwe gerechtsgebouw van Antwerpen liefst 175 miljoen euro meer heeft betaald dan eerst was voorzien (250 miljoen i.pl.v. 75 miljoen). Datzelfde zal waarschijnlijk gelden voor de nieuwe justitie"paleizen" van Gent, Luik en Bergen (alles netjes verdeeld volgens het wafelijzerprocédé van de oude Belgische politieke cultuur). En ga zo maar door. Het probleem bij deze kostoverschrijdingen is, dat niemand daarvoor verantwoordelijk blijkt te zijn. En dat alles in een land dat met een schuld van meer dan 20 miljard zit op het huidige budget (geschat door de nieuwe begrotingsminister Vanhengel) en waarvan nu ook blijkt dat de federale staat, als gevolg van de crisis, zelf slechts 40% overhoudt van het geld dat ze incasseert... Als België een privé-zaak was, was ze al lang failliet geweest. De enige oplossing die er nu is, is ze onder curatele plaatsen van de regio's. De vraag is maar, of er daarvoor nog veel tijd over is.
We zitten nu midden in de komkommertijd. De politiek is met vakantie en waarschijnlijk zal er deze maand op dat gebied weinig opzienbarends gebeuren. Toch zijn er elke week wel enkele gebeurtenissen, die - op zijn minst - de wenkbrauwen doen fronsen. Zo is er de regelrechte schande van de Vlaming die de afdeling pensioenen in dit land niet mag leiden, omdat hij Vlaming is. Van een discriminatie gesproken. Het huidige hoofd van die afdeling, de Waal Gabriel Perl, gaat nl met pensioen en naar slechte Belgische traditie moet die dan worden opgevolgd door een Vlaming. Daarvoor was een vergelijkend examen uitgeschreven en Tom Auwers kwam als laureaat uit die competitie. Tot bleek, dat de huidige adjunct van Perl een Vlaming is. Ook dat is een van die Belgische evenwichten: als de administrateur--generaal tot één taalgroep behoort, moet de adjunct van de andere taalgroep zijn. Voor Auwers, met brio geslaagd in de selectie, betekent dit dat hij, noch eender welke andere Vlaming, momenteel die afdeling van de Rijksdienst voor Pensioenen mag leiden. En daar houdt het niet mee op. Volgens de kromme, Belgische logica zou nu nl een Franstalige op die topjob komen. Dat kan echter voorlopig niet, omdat geen enkele francofoon slaagde in de selectie! Om dit echte Belgische probleem nu op te lossen, moet men eerst wachten tot de parlementaire vakantie voorbij is, moet de hele selectieprocedure hernomen worden en mogen er daarvoor alleen Franstalige kandidaten in aanmerking komen. M.a.w. in België telt het niet mee dat men bekwaam is, men moet tot de juiste taalrol en de juiste partij behoren. Aan deze schandelijke en meest onefficiënte situatie kan natuurlijk ook een einde gemaakt worden, als men de regels van dit absurde spel zou veranderen. De vraag is maar, of de Franstaligen dat zullen zien zitten. Door het huidige systeem van evenwichten, grendels en veto's krijgen de francofonen immers steeds meer dan ze waard zijn (50% van de postjes i.pl.v. de 40% waarop ze recht hebben). En ondertussen maar janken over de solidariteit...
In een nieuwe nota die de federale politie naar al zijn korpsen stuurde, staat te lezen, dat "mannelijke agenten de identiteit van een vrouw in boerka niet (meer) mogen controleren. Voortaan is die taak alleen weggelegd voor de vrouwelijke politieagenten". We zijn al veel gewend van die politietop van ons, denk maar aan de "canapébenoemingen" en het achterhouden van gegevens van ministers. Dat van die boerka is echter wel degelijk een stap te ver. Gezien het feit dat onze politie vrij weinig vrouwelijke agenten heeft rondlopen, zullen er dus zones zijn waarin vrouwen in de mobiele gevangenis, die de boerka is, helemaal niet meer gecontroleerd zullen worden. Goed nieuws misschien voor "Laila" Deckers, het tot moslima bekeerde miepje uit Hoboken, die haar grote moslimliefde en twee kompanen per helikopter hielp ontsnappen uit de gevangenis van Brugge. De drie hebben ondertussen al vier bankovervallen gepleegd en zijn er met minstens 100.000 euro vandoor. Van "Laila" zelf geen spoor. Misschien loopt ze ergens wel rond in een boerka en kan ze zich zo vrij bewegen zonder gecontroleerd te worden. Er zijn Vlaamse burgemeesters die het dragen van een boerka in hun gemeente verboden hebben (tenzij met carnaval). Die hebben heel wat meer gezond verstand dan onze politietop die zo stilaan gehersenspoeld lijkt door de koran. Misschien valt het ook zo te begrijpen, waarom een moordenaar als Belliraj erin slaagde informant te worden van onze staatsveiligheid... Enfin, wie is de volksvertegenwoordiger, die een wetsvoorstel indient om de boerka helemaal te verbieden, zoals men dat ook in Frankrijk zinnens is te doen? Eens zo'n wet gestemd, vervalt die nieuwe nota van de federale politie en kan die zich weer met echte problemen bezig houden. --- I.v.m. bovenstaande, nog dit: ik zou de banken, die overvallen werden door Sekaki en Co, aanraden het gestolen geld terug te eisen van de Belgische staat. Als die staat, bij monde van haar vroegere minister van Justitie, Laurette Onkelinx, gedaan had wat ze beloofd had - nl overal in de Belgische gevangenissen netten te hangen - dan waren deze overvallen er niet geweest.
De politiek zorgt goed voor haar medewerkers. Dat ondervond zopas Ludo Sannen, in een vorig leven ooit nog Agalev-minister in de Vlaamse regering. De man stapte, onder impuls van Steve Stevaert, over naar de SP.a, maar viel bij de laatste verkiezingen naast het net en werd dus niet herkozen. Niet getreurd echter, want nu wordt de man opgevist als kabinetschef door niemand minder dan frêle Freya Van den Bossche, de nieuwe minister van wonen en energie in de even nieuwe Vlaamse regering. Sannen heeft die functie nooit uitgeoefend en is dus compleet neofiet ter zake. Dat hoeft echter geen probleem te zijn bij een minister die evenmin gehinderd wordt door enige kennis ter zake. "Dochter van" weegt, zeker bij de SP.a, nog steeds zwaarder door. Nog straffer bakt Guido De Padt het, maar dan in de federale regering. Nadat hij eerst was moeten invallen om de vlucht van Dewael naar de job van Kamervoorzitter te dekken, bleek hij bij de nieuwe herschikking van de federale regering overbodig te zijn geworden. Geen paniek: de partij heeft ervoor gezorgd, dat De Padt een splinternieuwe functie kreeg, speciaal voor hem opgericht, als regeringscommissaris. Als minister had De Padt zijn job van schepen en OCMW-voorzitter in zijn thuisbasis Geraardsbergen moeten opgeven. Als regeringscommissaris blijkt dat geen probleem meer te zijn, waarbij brave Guido vanaf vandaag weer zijn oude taken erbij neemt. Het enige positieve in deze zaak is, dat zijn partij gesteld heeft, dat zijn nieuwe regeringsfunctie geen extra kosten met zich zal meebrengen. Die kosten zullen nl afgetrokken worden van de budgetten van de andere Open-VLD ministers (Vanhengel, Turtelboom en Quicky), die daar niet gelukkig mee zullen zijn, maar al blij mogen zijn er nog bij te horen. De Padt krijgt wel 18 medewerkers, allemaal partijgenoten, waarvan de meeste waarschijnlijk uit het circuit komen van de Vlaamse regering, waar de partij naast de ministerposten en de bijhorende jobjes is gevallen. Vergeten we tenslotte niet dat Guido De Padt ook een partijgenoot is van Guy Verhofstadt, de huidige Open-VLD voorzitter (ad interim) en de man die destijds beloofde een einde te zullen maken aan de kabinetten en aan de "oude politieke cultuur". Verhofstadt gaat nu zijn "actieve welvaartstaat" trachten kwijt te geraken in Europa. Daar kennen ze Guynokkio nog niet goed genoeg, maar ze zullen er wel achter komen.
De kersverse minister van Begroting, Guy Vanhengel, heeft becijferd, dat het tekort op de begroting van dit jaar alleen al meer dan 20 miljard euro (6 tot 7%) zal bedragen. Dit, nadat Van Rompuy II - de regering van de nationale stilstand - halfweg juni nog sprak van een gat van slechts 14 miljard (4%). Wie een beetje Economie en Financiën volgt (dat volstaat al als ge een serieuze krant in huis hebt), weet dat er specialisten zijn die het tekort tegen het einde van dit jaar eerder op 30 miljard (10%!) schatten, zeker als deze regering blijft niksen zoals ze tot nu toe steeds gedaan heeft. Maar laat het ons even bij Vanhengels 20 miljard houden. Om dat tekort terug te dringen zullen er draconische besparingen nodig zijn, op elk vlak. Vanhengel noemde daarbij ook de Sociale Zekerheid. De uitgaven in de gezondheidszorg mogen in dit land immers nog altijd 4,5% per jaar stijgen, ook al weet men dat dit eigenlijk niet kan. Dat maakt nl dat er elk jaar zo'n miljard euro extra bij de staatsschuld komt. Zeker als men weet, dat onze economie aan het krimpen is, is deze maatregel een ramp. Op zijn minst zou men die uitgaven moeten koppelen aan onze ondertussen berucht geworden index. Verdere besparingen zullen alleen mogelijk zijn mits een staatshervorming, waarbij men resoluut het mes zal moeten zetten in een hoop "verworvenheden", die alleen nog in België bestaan en die maken dat wij niet meer zullen kunnen concurreren tegen onze buurlanden, waardoor we nog verder achteruit zullen gaan. Waarschijnlijk zal de PS wel een ander voorstel hebben om de staatskast te vullen: meer en nieuwe belastingen. Vanuit hun standpunt is dat logisch: het zijn de Vlamingen die in België de staatsschuld betalen, het zijn de Walen die op de eerste rij staan als er geld ontvangen moet worden. Besparen raakt de Walen, hogere belastingen de Vlamingen. Ik kan het de SP niet kwalijk nemen. De schuldigen voor het huidige debacle en wat er allemaal uit voortvloeit, zijn niet de francofonen partijen, maar de Vlaamse meerderheidspartijen Open VLD en CD&V in deze rampzalige regering Van Rompuy, die bereid zijn alles toe te geven om toch maar 2011 te halen. De regering van openbare stilstand is nog twee maanden met vakantie. Gelukkig land dat geen andere problemen heeft!
De Nederlandse Raad van State heeft de uitdieping van de Westerschelde voorlopig opgeschort. Dat is heel slecht nieuws voor de haven van Antwerpen. Met Nederland was nl afgesproken dat dit werk nog dit jaar zou worden uitgevoerd, waardoor grotere, vooral containerschepen de Antwerpse haven zouden kunnen binnenvaren. Wegens de crisis zijn ook in Antwerpen de economische activiteiten een stuk teruggevallen, maar men hoopt op een kentering en dan zal die uitdieping meer dan nodig zijn. Voorlopig komt daarvan dus niets in huis. Zelfs al zou er nog een definitieve beslissing vallen die toch een goedkeuring van de werken zou inhouden, dan nog zal er weer veel tijd (en geld) verloren gaan. De officiële reden voor de opschorting zou zijn, dat er te weinig natuurgebied gecreëerd zou worden langs de stroom, wat de kosten van de havenuitbreiding zou moeten compenseren. De echte reden is waarschijnlijk, dat Rotterdam ervan zou profiteren, mochten de grootste containerschepen Antwerpen niet meer kunnen bereiken. Nu, hoe dan ook, de groene jongens en meisjes zullen tevreden zijn. Zoals ze nu ook al tevreden zijn, dat ze straks de kans krijgen het Lange Wapperproject te kunnen dwarsbomen en zo de verkeersontsluiting van datzelfde Antwerpen voor x-aantal jaren zullen kunnen laten verdagen. Antwerpen wordt zachtjes, maar zeker doodgeknepen. Geen Schelde-uitdieping, geen Lange Wapperbrug, waarschijnlijk ook geen IJzeren Rijn. Voor dat laatste project heeft men zogezegd al berekend, dat het meer zal kosten dan dat het zou opbrengen. Dit laatste komt, doordat men de oude spoorverbinding van Antwerpen met het Duitse Rijnland, via Luik, heeft gemoderniseerd, waardoor er langs daar sneller kan gereden worden. De solidariteit, weet je wel. Voeg bij dit alles de bijna zekerheid dat Opel Antwerpen zal moeten sluiten en dat dezelfde groene maffia, die het Lange Wapperproject wil kelderen, nog steeds mollenwerk verricht om ook de uitbouw van de luchthaven van Deurne te boycotten. Kortom, Antwerpen zit in de tang, tienduizende werkplaatsen worden bedreigd en Vlaanderens motor dreigt serieuze schade te gaan oplopen, als hij al niet stil zal vallen (voor wat het verkeer betreft, kan dit letterlijk worden genomen). Dat heel deze zaak niet alleen Vlaanderen, maar ook het Waalse achterland zal treffen, lijkt niemand te interesseren. Ook niet in Wallonië. Daar is het alleen van belang dat België blijft bestaan zoals het nu is, dat de Vlamingen de rekeningen zullen blijven betalen en dat zij, de Walen, hun huidige levensstandaard zullen kunnen behouden, ook al gaat het land eraan failliet.
De ronde van Frankrijk is ook niet meer wat hij ooit geweest is. De teruggang duurt al enkele jaren. Drie jaar geleden won de bijna onbekende Oscar Perreiro, dank zij een uit de hand gelopen ontsnapping ("échappe bidon" heet dat in de coureurstaal) én het feit dat de eerstgeklasseerde, Floyd Landis, uit de eindstand verwijderd werd na een dopingaffaire. Een jaar later gebeurde bijna hetzelfde, toen Contador zijn eerste tour won na de declassering van Rasmussen. Vorig jaar mocht Carlos Sastre winnen. De man is wel een verdienstelijk ronderenner, maar reed toen tegen Janneke en Mieke. Dit jaar won wel de beste van het lot, maar de tour zelf was een mager beestje. De organisatoren hadden daar zelf aan meegewerkt door aankomsten van bergritten te verschuiven tot 40 en meer kilometer na de laatste top. De Pyreneeënweek was slaapverwekkend, de rit op de gevreesde Mont Ventoux was een anti-climax. Tussendoor was er gelukkig een beetje strijd in de Alpen, waar de prijzen verdeeld werden. Contador won twee ritten en gooide het op een akkoord met de broertjes Schleck: Fränk mocht een Alpenrit winnen, Andy de witte trui en een podiumplaats. Ouwe taaie Armstrong mocht mee op het podium en zo was iedereen tevreden. Hopelijk komt die ouwe taaie volgend jaar terug met een nieuwe, serieuze ploeg en gaan de Schlecks niet in zee met Contador. Dan kan er misschien nog eens wat te beleven vallen. O, ja, er reden ook landgenoten mee. Jurgen Van den Broeck was een leuke verrassing. Zonder zijn val in de ploegentijdrit, had hij bij de eerste tien kunnen eindigen. Over Boonen ga ik het niet hebben, daarover is al genoeg papier vuil gemaakt. "Volderke" blijkt het ineens ook niet meer te kunnen. Twee jaar geleden won hij nog de ronde van Oostenrijk en eindigde hij tweede is een toch zware ronde van Zwitserland. Nu geraakt hij amper nog een berg over. Wat de andere landgenoten betreft, zullen we maar best zwijgen. Ze rijden nog mee voor spek en bonen... Waar is de tijd van de flandriens?
In De Standaard van gisteren, 27 juli, verscheen er een artikel aan de hand van Jan Adé, eredirecteur-generaal voor hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek en ex-voorzitter én bijzonder expert van de examencommissie. N.a.v. een artikel in dezelfde krant m.b.t. het grote aantal geslaagden in het toelatingsexamen voor arts en tandarts, vindt de heer Adé dat we het aantal (tand)artsen zouden moeten beperken. De man houdt in feite een pro domo pleidooi voor het behoud van dat ingangsexamen en vindt dat het nog wat strenger zou mogen gemaakt worden. Hij vergeet daarbij echter enkele essentiële punten te vermelden: 1. De Franstaligen in dit land houden al jaren geen toelatingsexamen meer, alhoewel dat wettelijk verplicht is. Zoals wel meer gebeurt in België, moeten de Vlamingen de wet naleven en leggen de Franstaligen die naast zich neer als die niet in hun kraam past. 2. Om aan zo'n toelatingsexamen mee te doen, moet men een serieuze som geld betalen. Nog iets waar de francofonen aan ontsnappen. 3. Recentelijk werd nog gesteld, dat ons land - en zeker Vlaanderen - binnen afzienbare tijd een tekort aan huisartsen zal hebben. Er zijn er nu reeds die geen nieuwe klanten meer aannemen. Door de toegangsregels te verstrengen, zal dit probleem er alleen maar groter op worden. Het pleidooi van de heer Adé lijkt dan ook maar een aanmoediging t.o.v. zijn vroegere collega's van de examencommissie om die in stand te kunnen houden. Dat hij daarbij niet één kritisch woord laat horen m.b.t. tot de Franstaligen die de wet met de voeten treden, is symptomatisch in dit duale land, waar iedereen gelijk zou moeten zijn voor de wet, maar de enen blijkbaar gelijker zijn dan de anderen.
Op mijn blog van eergisteren (de multiculturele verrijking) kreeg ik een reactie van een iemand die tekende met Arifi. Ik heb die man rechtstreeks van antwoord willen bedienen, maar dat lukte mij niet. Vandaar dat ik langs deze weg doe. Arifi's mail ging over El Haddouchi, de man die - samen met een vrouw die zich Kelly noemde - de helikopter huurde, waarmee de drie gangsters uit de gevangenis van Brugge konden ontsnappen. El Haddouchi zelf moest in de gevangenis achterblijven, omdat anders de helikopter te zwaar beladen was en niet kon opstijgen. De man wordt nu ondervraagd door onze beroemde Belgische justitie en riskeert een strafje voor de gijzeling van de helikopterpiloot, niét voor de ontsnapping, want daarvoor staat in dit gezegende land geen straf, reden waarom deze sport in België zo populair is Arifi zegt, dat ik moet ophouden een crimineel als El Haddouchi een moslim te noemen. Hij blijkt hem persoonlijk te kennen en zegt er regelmatig mee op café te hebben gezeten. Ik neem aan, dat hij gelijk heeft, maar heb daarbij enkele kanttekeningen te maken. Voor zover ik er iets van ken, mag elke moslim die op bedevaart gaat naar Mekka (de "Haj") daarna "El" toevoegen aan zijn achternaam. Voor een niet-moslim, zoals ik, is het dan ook normaal, dat ik ervan uitga dat al wie zo'n "El" in zijn naam draagt, een moslim is. Dat dit bij die Haddouchi niet (meer) het geval is, komt doordat de man misbruik maakte van het feit dat hij eens naar Mekka is geweest. Door de Haj zou de moslim zijn reeds begane zonden vergeven worden, maar blijft hij ook verplicht daarna vroom te leven. Dat heeft Haddouchi (en nog een hele reeks anderen die o.m. militeren bij en voor El Qaida) dus niet gedaan. Het zou een stap vooruit zijn, mocht de Islam de criminelen, die een "El" in hun naam dragen, verplichten dat attribuut te laten vallen. Zoals de situatie nu is, draagt dit immers alleen maar bij tot het verwarren van vrome moslims (de meerderheid) en (een minderheid van) criminele moslims. Die laatste, beste Arifi, bestaan wel degelijk. Bijna alle terroristen zijn de dag van vandaag mensen die zich moslim noemen Inch'Allah!
Toen vorig jaar de voetbalcompetitie van start ging, waren er ongeveer evenveel buitenlanders als Belgen ingeschreven bij de ploegen van eerste afdeling. Dit jaar ziet het er naar uit, dat er nóg meer buitenlanders zijn aangeworven en dat er dus nóg minder Belgen in de eigen competitie de kans zullen krijgen te kunnen spelen. Dat geldt al voor clubs zoals Standard Luik, Gent en Lokeren, maar zelfs voor ploegen die enkele jaren geleden nog met een grotendeels eigen kern speelden, zoals Zulte Waregem, Roeselare en Kortrijk, om er maar enkele te noemen. Ik begrijp niet, hoe men kan blijven supporteren voor een ploeg waarin bijna uitsluitend vreemden spelen. Om een voorbeeld te geven: bij Lokeren heeft men een kern van 30 spelers. 23 ervan zijn buitenlanders, die uit 15 verschillende landen komen. Slechts 7 Belgen dus in de kern en dat betekent nog niet, dat ze ooit in het basiselftal zullen worden opgesteld. En dan maar klagen, dat het met het Belgische voetbal bergaf gaat en dat we er in geen enkele internationale competitie nog bij te pas komen. Als jonge spelers van bij ons hier geen kansen meer krijgen, hoe kunnen we dan ooit weer een nationaal elftal krijgen de naam waardig? Er is trouwens nog meer. Bij Lokeren bv is de officieuze taal binnen de spelersgroep Frans! Dat gebeurt nergens anders. Wie bv in de Engelse competitie speelt, wordt verzocht zo snel mogelijk Engels te leren. Bij Ajax Amsterdam gebeurt alles in het Nederlands. In Lokeren dus niet: daar spreekt men Frans en - als het moet - Engels, maar geen Nederlands. Dat moet erg motiverend zijn voor de enkele Vlamingen die het "geluk" hebben bij die club te mogen spelen. Voetbal blijft bij ons een verdoken vorm van mensenhandel. Via allerlei loense tussenpersonen, met medewerking van bestuursleden die op geld belust zijn, worden zoveel mogelijk jonge buitenlanders zo goedkoop mogelijk aangekocht, met slechts één doel: ze zo snel mogelijk te kunnen doorverkopen aan een rijke club uit Engeland, Spanje, Italië of Rusland en er veel geld mee te verdienen. De buitenlanders, die niét verkocht geraken en het ook hier niet doen, worden later gedumpt en blijven meestal hier ronddolen in de marginaliteit. Er is al langer sprake van om in Europa een nieuw reglement te maken, waarbij de clubs verplicht zullen worden minstens 6 spelers op te stellen van het eigen land (spelers die in aanmerking komen voor het eigen nationale elftal). Het is hoog tijd, dat men daar werk van maakt.
