Na Verhofstadt was het nu de beurt aan Yves Leterme om een eredoctoraat in ontvangst te nemen. Hij moest daarvoor wel naar de andere kant van de wereld trekken, naar Zuid-Korea om precies te zijn. Aan de Seoul National University kreeg hij een eredoctoraat, o.m. "voor het verenigen van de verschillende politieke partijen en de hervorming van België in een model van democratische samenleving". Nou, moe! Als Leterme een eredoctoraat verdient, dan is het omdat hij na vijf (of was het zes?) maal zijn ontslag gegeven te hebben toch nog twee keer eerste minister werd van onze totalitaire democratie. Van dat van die "vijf minuten politieke moed" en andere beloftes die hij nooit nakwam, zullen ze in Zuid-Korea waarschijnlijk nooit gehoord hebben. Hopelijk blijven ze de Belgische politiek ook niet op de voet volgen, want dan zouden ze kunnen meemaken dat de man nóg eens zijn ontslag zou kunnen geven en dit juist tegen de tijd dat België voorzitter zal worden van de E.U. De kans dat loodgieter Dehaene erin zal slagen het hete hangijzer van B-H/V via onderhandelingen te kunnen oplossen, lijkt verder af dan ooit. Na de problemen met de fransdolle en de Vlaamsgezinde burgemeesters van de Rand, zie ik niet in hoe daaruit nog een oplossing kan komen, waarna de Kamer de knoop zou kunnen doorhakken en de francofonen - als ze woord houden tenminste - de regering Leterme zullen laten vallen. Ondertussen is trouwens gebleken dat ook onder het bewind van burgemeester Dehaene in Vilvoorde dezelfde taktiek van het toepassen van de Vlaamse voordeelregel werd toegepast. In De Standaard doet Marc Reynebelg nog maar eens schamper over het verschil van behandeling door Geert Bourgeois van de fransdolle en de Vlaamsvoelende Randburgemeesters. De hardleerse belgicist vergeet daarbij dat Bourgeois minister is in de Vlaamse regering en dan ook de verdomde plicht heeft ervoor te zorgen dat de Vlaamse belangen worden verdedigd en niet die van een hautain volkje dat denkt dat de wereld zich aan hen moet aanpassen en niet andersom.
De kans dat loodgieter/Brabants trekpaard/Europees poenschepper Dehaene op het einde van deze paasvakantie een akkoord uit zijn mouw zal schudden over Brussel-Halle/Vilvoorde, wordt met de dag kleiner. Dat is goed nieuws voor Vlaanderen, want dat houdt in, dat er een mogelijkheid komt om het kiesarrondissement normaal, d.i. wettelijk te splitsen in de Kamer, ergens in juni wanneer het laatste belangenconflict (ingeroepen door de Oostkantonners!) zal zijn uitgedoofd. Het wordt dan weer een stemming zoals deze in de commissie van einde 2008 van Vlamingen tegen Franstaligen (de eerste sinds 1830!) en ik zie niet in welke Vlaamse partij zich dan zal durven terugtrekken. Zelfs CD&V, die het weer met de dood in het hart zal doen, kan moeilijk anders. Bewijs daarvan is het feit dat de nieuwste rel in de Rand grotendeels het gevolg is van afspraken tussen CD&V-burgemeesters en bouwpromotoren. Normaal zou daarover niet gesproken zijn, mocht onze rode VRT- zender het niet hebben uitgezonden in haar panorama reportage. De zender, die met het geld van de Vlamingen in de ether wordt gehouden, geeft daarbij de Franstaligen buskruit om op de Vlamingen te schieten. Van een vijfde colonne gesproken! Het mooiste bewijs van hun franskiljonse werkwijze is dat taalfascist Maingain de VRT al heeft gefeliciteerd voor zijn "moedig" optreden. De reden, waarom de VRT tegen de Vlaamse belangen in het algemeen en de Vlaamse regering in het bijzonder ageert, is omdat ze het niet verteerd krijgen dat ze 65 miljoen zullen moeten besparen. Gelukkig beschikken we met Geert Bourgeois over een bevoegde minister uit een V-partij en met Ingrid Lieten over een dame voor wie de cijfers heilig zijn (uitzonderlijk voor een socialiste!). Hopelijk houden beide excellenties het been stijf i.v.m. de VRT besparingen. Voor mijn part mogen ze die zender trouwens helemaal opdoeken, al besef ik wel dat dit dagdromerij zal blijven. Tenslotte nog dit: zowel Maingain, Milquet als een journalist van de Libre, die aan het woord kwamen, wisten te vertellen dat die (mondelinge) afspraken tussen burgemeesters en bouwpromotoren niet passen in een democratisch land. Dat zou kunnen kloppen, maar niet hier. België is nl geen democratisch land. In een democratisch land heeft de meerderheid het voor het zeggen (50+1), hier niet. Wij zijn nog steeds het land van de grendels, de veto's, de belangenconflicten en de evenwichten. België is een totalitaire democratie, waarin de minderheid de meerderheid gijzelt. Bestaat nergens anders. Only in Belgium...
We hebben dus weer eens een botsing gehad met die van de zgz gematigde godsdienst. En deze keer had het niets met het Vlaams Belang of aanverwanten te maken. Een groepje zogeheten Salafisten, moslims van het ergste soort, belette de Nederbelgische schrijver en zelfverklaarde belgicist Henno Barnard een lezing te houden aan de universiteit van Antwerpen, met als titel: "Lang leve God, weg met Allah". Als titel kon dat natuurlijk tellen en de reacties, voor en tegen, waren dan ook niet uit de lucht. Daarbij zou ik toch enkele kanttekeningen willen plaatsen: - Nu wordt er in deze zaak door de zgz politiek-correcte media geschermd met het recht op vrije meningsuiting, wat misschien wel terecht is. Vraag is wel, hoe diezelfde media zouden gereageerd hebben mocht het niet die Barnard, maar bv Filip Dewinter geweest zijn die met zo'n provocatieve titel naar de universiteit was getrokken (in de naïeve veronderstelling natuurlijk, dat men hem daar aan het woord zou laten)? - Barnard, die absoluut evenmin een vriend is van de Vlaamse beweging in het algemeen als het Vlaams Belang in het bijzonder, stelde zelfs dat hij vond dat Filip Dewinter een profeet is, omdat hij (Barnard) nu moet toegeven dat deze laatste het gevaar van de islam al veel vroeger juist had ingeschat. - Die universiteit van Antwerpen blijkt een leerstoel te hebben "verdieping in de islamitische godsdienst". De vraag is maar, hoe diep. Nogal wiedes dat enkele "studenten" in die materie snel wisten wat voor lezing er op hen afkwam en daarop reageerden op hun manier. - Wie de beelden van de geaborteerde lezing gezien heeft, zal ook wel gemerkt hebben, dat er - buiten die Salafisten - weinig ander volk aanwezig was. Zonder dat opstootje had er misschien geen haan over gekraaid en dat zou die Barnard ook slecht uitgekomen zijn. Misschien was dat ook zijn bedoeling. - Volgens een islamitische sociologe (ja, die bestaan er ook!) op Terzake, zijn Barnard en o.m. Etienne Vermeersch "extremisten". Dat is zo eens iets anders dan altijd maar op het VB te kappen. Dit alles buiten beschouwing gelaten, ben ik van oordeel dat men toch moet stellen, dat er buiten (extreem) rechts ook linkse en belgicistische figuren zoals Barnard, Vermeersch, Geert Vanistendael e.a. nu eindelijk schijnen te beseffen dat de islam wel degelijk een gevaar betekent voor onze westerse samenleving. Dat er in De Standaard, De Morgen en zelfs in het Laatste Nieuws nog types werken die daarvan nog steeds niet van overtuigd zijn, bewijzen enkele reacties van diezelfde Barnard, die ik u niet wil onthouden, mocht ge ze nog niet gelezen hebben: - Over Hilde Sabbe (HLN): "Een mevrouw uit wier woorden je kunt opmaken dat ze graag gestenigd zou worden wegens overspel". - Over een zekere homofiele Brys in De Morgen: "Hij zou natuurlijk emigratie naar Iran kunnen overwegen, een land waar homo's op overheidskosten een transgenderoperatie kunnen laten uitvoeren, zodat ze niet opgehangen hoeven te worden". Heerlijk, heerlijk, zou Toon Hermans gezegd hebben!
Wie mijn blogs volgt, weet dat ik nooit een hoge dunk heb gehad van peilingen. Het blijven momentopnames die eventueel door de organisator ervan kunnen "gericht" worden. Toch gebeuren er af en toe dingen, waar men meer dan de wenkbrauwen over kan fronsen. Zo waren er deze week weer de politieke peilingen van enerzijds de Libre Belgique en anderzijds het duo VRT/De Standaard. Net zoals de vorige keer, enkele maanden geleden, verschilden deze peilingen grondig van elkaar. Typisch is dat het Vlaamse duo steeds met een veel linksere uitslag komt dan de Libre. Vorige keer was er bv voor het Vlaams Belang een verschil van 6%, wat niet meer als normaal kan beschouwd worden. Deze keer was het wéér van hetzelfde. Volgens de Libre zou, mochten er nu verkiezingen zijn, N-VA de grootste vooruitgang maken, maar ook Vlaams Belang gaat vooruit en blijft de tweede partij in Vlaanderen. SP.a komt op de vierde plaats, na N-VA en Open-VLD op een pijnlijke vijfde stek. Volgens de peiling van de VRT/De Standaard zou Open VLD echter de grote overwinnaar worden en Vlaams Belang verliezen. Slechts op één punt zijn beide enquêtes het eens: CD&V boert achteruit. Laat ons hopen dat ze gelijk krijgen. De Standaard en zeker de VRT hebben nog steeds heimwee naar Paars. De nationale omroep is dieprood gekleurd en heeft nooit een kans laten liggen om dat uit te brengen. De Standaard associeert zich met de Vlaamshatende Soir en kan evenmin nog als een objectieve krant beschouwd worden. De man in de straat gelooft steeds minder in politici noch in journalisten en is trouwens al langer gewend het nieuws van de VRT met een grote korrel zout te nemen. Die VRT moet straks 65 miljoen besparen en worden alle rode registers ver opengetrokken om daartegen te protesteren. De omroep zou, volgens hen, heel wat series en populaire programma's moeten schrappen. Voor mij hoeft dat helemaal niet. Als ze al eens beginnen met hun politiek duidende en bevooroordeelde programma's uit de ether te halen: Zevende Dag, Terzake, de Keien van de Wetstraat, Phara e.a. Dat zou al een hele besparing zijn. In de plaats daarvan zouden alle politieke partijen die de kiesdrempel halen een zekere zendtijd krijgen, waarvoor men ze laat betalen. In de plaats van kosten maken zou men er dan geld mee kunnen verdienen. Op die manier weet men tenminste ook wie wat zegt en wat we ervan moeten geloven . Dat zou pas een besparing zijn. Van wat de VRT nu uitzendt gelooft de doorsnee Vlaming maar een heel klein beetje. Alleen de geïndoctrineerde paarse achterban kan er gelukkig mee zijn en volgens de Libre stelt die niet veel meer voor.
Nadat er reeds een consensus was bereikt in oktober van vorig jaar, heeft de regering Leterme II nu eindelijk beslist de tien jaar oude snel-Belg-wet "aan te passen". De oude wet, een zoveelste draak van de paarsgroene regering van de eredoctor uit Gent en Umbrië, was een van de redenen waarom er zoveel ongewenste immigranten naar hier komen. Het had het zgz aanzuig-effect. Men kon (en kan nog steeds) zelf een aanvraag indien zonder hier zelfs maar te wonen. Dat zal dus, hopelijk, straks niet meer kunnen. Men zal ook vijf en niet drie jaar hier moeten wonen én een van de drie officiële talen moeten spreken. Dat laatste is niet helemaal correct, zoals ik in oktober reeds stelde. Met de nieuwe wet zal het bv nog mogelijk blijven dat wie Frans spreekt (en geen Nederlands) zich toch in Vlaanderen zal kunnen vestigen en daar - zeker in de Rand - zal kunnen meehelpen in de aan de gang zijnde verfransingsmanoeuvers. Met de nieuwe wet zal het eindelijk ook mogelijk worden dat men de Belgische nationaliteit kan ontnomen worden, bv als gevolg van een schijnhuwelijk of na veroordeling wegens terrorisme e.d. De Oost-Europese criminelen die ondertussen al Belg geworden zijn via de bestaande on-wet, blijven echter lekker buiten schot. We moeten trouwens niet te snel victorie kraaien. Het ontwerp moet eerst nog (voor een "evaluatie") naar de raad van state en moet daarna nog goedgekeurd worden door het parlement. Ondertussen blijkt dat er, vijf jaar na het instellen van de wet op de repatriëring van veroordeelde buitenlanders naar hun thuisland, er slechts 26 gevallen bekend zijn van mensen die men inderdaad heeft kunnen terugsturen. Als we weten dat er een paar duizend in dit geval verkeren, is dat een belachelijk laag cijfer. Bij die 26 is trouwens geen enkele Marokkaan, alhoewel die behoren tot de grootste groep geïnterneerde buitenlanders. De reden hiervoor is dat het verdrag tussen België en Marokko, van vijf jaar geleden, nog steeds niet door Marokko geratificeerd werd. Misschien herinnert men zich nog de poeha rond dat akkoord, toen Laurette Onkelinx, toen minister van justitie, met een heel vliegtuig naar Marokko trok om die "historische" gebeurtenis te bekrachtigen. Zonde voor al het geld dat daaraan al besteed werd.
Tijdens de voorbij weken werd er nogal wat afgezeurd rond ons koningshuis, dit voornamelijk n.a.v. het feit dat Philippe met de baard 50 is geworden. Er werd zelf een gouden twee-eurostuk geslagen met zijn beeltenis erop. De man van de munt, die in het journaal aan het woord kwam, zei heel fijntjes, dat het de eerste keer was dat er een muntstuk geslagen werd ter gelegenheid van een vijftigste verjaardag van een kroonprins. "Dat komt", zei hij, "omdat de vroegere kroonprinsen tegen die tijd al koning waren"! In de marge van al dat geschrijf over het voorbijgestreefde koningdom, stond er in de kranten vorige week een klein artikeltje over het feit dat onze koning ook straffen kan kwijtschelden. Op een vraag van CD&V senator Dirk Claes aan partijgenoot en minister De Clerck, wist deze laatste te vertellen, dat Albert II de voorbij drie jaar 444 Franstalige verzoeken tot kwijtschelding heeft ingewilligd t.o.v. slechts 103 Vlaamse dossiers. Daaruit kan men besluiten dat, ofwel de koning gemakkelijker Franstaligen helpt dan Vlamingen, ofwel dat de criminaliteit bij de Franstaligen een stuk hoger ligt, zeker gezien het feit dat ze slechts een kleine 40% van de bevolking uitmaken. De zware criminaliteit in België is bijna altijd Franstalig geweest. Denk maar aan Doutroux, aan de bende van Nijvel, de CCC, de bende Haemers, die van Habran en zo zijn er nog wel enkele. Bij de kwijtscheldingen door Albert II neem ik echter aan dat het om de kleine criminaliteit gaat. Het feit dat er echter zo'n communautaire wanverhouding is, geeft nogmaals aan dat we die koning best ook dat prerogatief afnemen. Op een ogenblik dat zelfs de francofone partijen akkoord blijken te gaan om de rol van de monarchie te herleiden tot een protocollaire functie, kan dat er best nog bij.
Gabriel Perl, de topman van de Rijksdienst voor pensioenen (RvP) is met pensioen gegaan. De man is 66, heeft feitelijk dus nog iets langer gewerkt dan nodig was en heeft daarbij in elk geval het goede voorbeeld gegeven. Bij zijn pensionering heeft hij enkele rake uitspraken gedaan. Zo bevestigt Perl o.m. wat ik hier al enkele jaren schrijf, nl dat het zilverfonds, uitvinding van Vande La en Verhofstadt een flop is geworden, letterlijk een lege doos. Perl zegt ook dat de echte toevloed van gepensioneerden, de zgn babyboom, nog moet beginnen. De geboortegolf kwam pas op dreef ná de oorlog, dus vanaf 1945. Wat er nu allemaal met pensioen gaat, zijn bruggepensioneerden of mensen met een speciaal statuut. De grote toename van de pensioenlasten moet er nog aankomen en zal ervoor zorgen dat pensioenen terug de grootste kostprijs binnen de begroting zullen worden (nu is dat de sociale zekerheid, als gevolg van de 4,5% die het krijgt bovenop de inflatie). Eens de babyboom er zal aankomen, zal het deficit van de federale regering pas echt exploderen. Perl gaat niet op zijn lauweren rusten. Hij is ook voorzitter van het verzekeringscomité voor de Overzeese Sociale Zekerheid (DOSZ), waarvan hij zegt dat de kassen "zijn leeggehaald in de vorige regeerperioden"! Bij die laatste verklaring had best wat meer uitleg mogen zijn, maar die vind ik niet terug. Duidelijk is wel dat die "vorige regeerperioden" wel zullen slaan op de regeringen Verhofstadt, waarvan we al weten dat ze met geld gesmeten hebben, de pensioenkassen hebben gekaapt en de staatseigendommen hebben versjacheld (er zijn gebouwen bij waarvoor nu een huur wordt betaald die op enkele jaren tijd zoveel kost als het gebouw heeft opgebracht!). Wat die DOSZ ook moge betekenen, ook daar is "men" met het geld gaan lopen. Ondertussen zit Leterme met de gebakken peren, want zijn regering heeft nergens geld voor en regeert feitelijk alleen maar virtueel. Zo wordt er een hele pensioenhervorming voorgesteld (Daerdens "kroeneboek en oewitteboek") en doet men nu hetzelfde met het justitieapparaat, maar in de harde werkelijkheid zijn het allemaal luchtkastelen, beginselverklaringen waarbij er voor de uitvoering geen geld is. Dat geld is allemaal opgemaakt in die "vorige regeerperioden".
Het lijkt in dit land onmogelijk ergens een definitieve beslissing te nemen, zowel op federaal als op regionaal vlak: - De beslissing over het Oosterweelproject dat er vóór 1 april moést komen, komt er lekker niet. Het hele verhaal is nu weer eens voor drie maanden uitgesteld en er moet nog maar eens een zoveelste studie worden gemaakt. Nog maar eens extra kosten, terwijl er helemaal geen zekerheid is dat er in september dan wél een oplossing zal zijn. Ondertussen heeft men daar al vijftien jaar verloren en hopen geld aan verkwist. Als het project met de brug niet doorgaat, dan moet bouwheer Noriant ook nog eens 1,3 miljoen euro schadevergoeding worden betaald. Ondertussen denken Janssens en Co dat ze hiermede stemmen gaan winnen (want daar gaat het om) bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Als tegen die tijd zal blijken, dat het nog eens x-aantal jaren later zal zijn alvorens de verkeersknoop in Antwerpen misschien zal zijn opgelost, zou het wel eens kunnen dat de kiezer er dan heel anders over zal denken. - Geert Bourgeois heeft nog maar eens herhaald, dat de drie opstandige burgemeesters van de Rand niet benoemd zullen worden en hij heeft de gemeenten in kwestie gevraagd iemand anders voor te dragen. Iedereen weet dat die gemeenten dat niet zullen doen, want dit hele verhaal heeft al eens de revue gepasseerd. Waar wacht Bourgeois op om de volgende stap te zetten en naar die gemeenten een regeringscommissaris te sturen? Dat alles helemaal volgens de bestaande Belgische wetten. - Van het knutselwerk van nationale loodgieter zal ook niets in huis komen. Dat is voor Vlaanderen dan wél een goede zaak. Van belgicist Dehaene is geen goeds te verwachten. Er blijft dan nog één oplossing: de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde doordrukken in het parlement, ook helemaal volgens het Belgische boekje. In de commissie was dat nl al gebeurd, Vlamingen tegen francofonen, in de plenaire zitting moet dat ook kunnen. Zeker na de zoveelste hatelijke verklaringen van taalfascist Maingain en aansluitend op het even hatelijke artikel van Le Soir over de Vlaamse wooncode, is er voor de Vlaamse volksvertegenwoordiging geen enkele excuus om het niet te doen. Dat de francofonen dan de regering Leterme II zullen laten vallen? En dan? Leterme II is een door francofonen beheerste regering die feitelijk nooit had mogen bestaan. Ze verdient niet te blijven bestaan enkele en alleen om de "honneurs" van het Belgische voorzitterschap van de E.U. in ontvangst te nemen.
Een van de vele kemels die er tijdens de regeringsperiode van "eredoctor" Verhofstadt geschoten zijn, was de notionele intrestaftrek. Op zich zelf was het geen slecht idee bedrijven te belonen die het kapitaal in ons land wilden houden en zo een zekere garantie gaven om de werkgelegenheid te bestendigen. Zoals echter zo vele van de wetten onder Verhofstadt, werd ook deze wet slecht gemaakt en maakten slimme bedrijven handig gebruik van allerlei achterpoortjes om op die manier minder of zelfs helemaal geen belastingen meer te betalen. Een schoolvoorbeeld ervan is Suez, maar de hoofdvogel werd afgeschoten door de staalreus Arcelor Mital die op die manier méér dan één miljard euro wist te besparen. In totaal kost die notionele intrest het land trouwens zo'n vier en een half miljard euro, terwijl ze eerst begroot was op 500 miljoen. Van kemels schieten gesproken. Arcelor Mital heeft er trouwens de smaak van te pakken gekregen en denkt voor de volgende twee jaar nog eens zo'n miljard te kunnen recupereren van de Belgische staat. Deze keer via de zgn CO²-emissierechten. In het kader van de Europese klimaatovereenkomsten krijgen bedrijven emissierechten om te weten hoeveel ton CO² ze mogen uitstoten. Gaan ze daarboven, dan moeten ze bijbetalen. Blijven ze eronder, dan kunnen ze de niet gebruikte emissierechten verder verkopen aan bedrijven die erover zijn gegaan. Tot daar de theorie. Arcelor Mital verkocht begin dit jaar voor een miljard pond van die rechten aan een Brits bedrijf. Dat waren emissies die het bedrijf over had van de stilgelegde hoogoven in Ougrée, bij Luik. Nu wil het die hoogoven opnieuw opstarten, maar zit het met het probleem dat het zal moeten betalen voor de extra emissierechten die er in Luik zullen nodig zijn. Arcelor Mital heeft daarop laten weten, dat het de hoogoven van Ougrée alleen zal opstarten als de Waalse deelregering een octrooi van 13 miljoen ton CO² verleent, wat ondertussen inderdaad gebeurd is. Het gaat hier in totaal om 260 miljoen euro voor juist geteld 363 voltijdse jobs. Om het kort te houden: de Waalse regering geeft daar in Luik 716.253 euro per job uit. Daarmee houdt het niet op. Nu blijkt dat een deel van dat geld van de federale regering moet komen. M.a.w. Vlaanderen mag weer meebetalen aan deze chantage en mag dus, dertig jaar na de grote staalcrisis, weer eens opdraaien voor het Waalse staal. Staal zonder waarde.
Onlangs keurde de senaat een wetsontwerp goed over "degelijk bestuur" bij beursgenoteerde bedrijven en autonome overheidsinstellingen. Daarmee hoopt men een einde te maken aan allerlei zakkenvullerij van topmanagers en konsoorten. Of dit zo maar zal lukken, is zeer de vraag. Aan de top van allerlei instanties en maatschappijen krijgt men steeds te maken met eenzelfde soort mensen, die blijkbaar van alles op de hoogte zijn en alles aan kunnen. En die veel geld kosten. Neem nu het geval van André Bergen, voormalig hoofd van KBC. Zonder meer een bekwaam man, al waren er wel vraagtekens te stellen over de handel en wandel van Vlaanderens grootste bank. De man is tenslotte opgestapt, omdat hij het fysiek niet meer aan zou kunnen, wat zeer begrijpelijk is als men weet dat hij pas nog een hartoperatie heeft ondergaan. Vorige week bleek dan, dat diezelfde Bergen een topjob heeft gekregen bij een internationale financiële instelling in New-York en dat de man daarbuiten nog een handvol bestuursmandaten uitoefent. Dat blijkt dan allemaal wél mogelijk na een hartoperatie. Luc Van Steenkiste kwam in opspraak wegens mogelijke belangenvermenging bij voorkennis bij Bois Sauvage. Hij belandde zelfs enkele weken in de gevangenis. Ondertussen nam hij ontslag als voorzitter van Recticel, een firma die hij mede heeft groot gemaakt, maar werd hij wel voorzitter van Sioen uit Ardooie, waar hij al in de raad van bestuur zat. Daarbuiten blijkt ook hij nog een half dozijn andere bestuursmandaten te hebben. Michel Tilmant "werkte" vorig jaar juist geteld één maand bij ING en werd daar dan de laan uitgestuurd met de riante afscheidspremie van zo'n 1,353 miljoen euro! Deze som is het totaal van de inderdaad gouden handdruk, een premie voor vroegtijdig (!) vertrek én een vertrekpremie. De man moet zich trouwens helemaal geen zorgen maken: ondertussen is hij benoemd als bestuurder voor de Belgische staat bij het Frans BNP Paribas! Bovenstaande gevallen hebben te maken met echte zakenmensen, geen politiekers. Nochtans zijn er ook van die laatste soort heel wat die aardig wat centjes bij verdienen als "bestuurder" links en rechts. Van hen wordt zelfs niet eens verwacht dat ze kennis van zaken hebben, alleen dat ze over genoeg "netwerken" beschikken, t.t.z. invloed hebben om te lobbyen. Zo is er bv onze vriend Willy Claes, wereldberoemd als secretaris-generaal van de NATO, waar hij is moeten aftreden en beroemd in Belgenland door het Agusta schandaal, waardoor hij ook hier zijn politieke functies heeft moeten neerleggen. Zo'n man lijkt afgeschreven, maar niets is minder waar. Claes is o.a. voorzitter van e.o.a. instantie die de Vlaamse waterwegen beheert en blijkt ook onafhankelijk bestuurder te zijn bij Carrefour België. Daar kreeg hij zo'n 10.000 euro per vergadering. Voor wie het nog niet zou weten, Claes behoort tot de partij van de werkman, waarvan er zo'n 1300 bij Carrefour ontslagen zullen worden. In Limburg gaan drie Carrefour vestigingen dicht, twee in Genk en een in Maasmechelen. Die van Hasselt blijft open. In die stad is Claes' dochter, Hilde, burgemeester. Van een toeval gesproken!
Misschien herinnert men zich nog de heisa die destijds ontstond toen men Philippe de Taaie een eredoctoraat gaf aan de universiteit van Leuven. In die van Gent heeft men blijkbaar gedacht niet achter te kunnen blijven in die onnozelheden. Daar heeft me nl een eredoctoraat gegeven aan niemand minder dan Guy Verhofstadt! Nu zal er wel een dosis chauvinisme mee gemoeid zijn: Verhofstadt is een kind (letterlijk en figuurlijk) van de streek. De reden waarom Verhofstadt dit eredoctoraat krijgt is, volgens rector Van Cauwenberghe, omdat hij een uitmuntend staatsman en auteur is. Hij zou één van de topalumni van de universiteit zijn geweest en - steeds volgens die Van Cauwenberghe - zouden zijn burgermanifesten aan de basis hebben gelegen van de oprichting van de VLD, waarbij hij (Verhofstadt) "oude stellingen" creatief invulde. Zijn behandeling van delicate politieke dossiers zou nog steeds bewondering opwekken. Tot daar die Gentse rector... Verhofstadt heeft geen enkele academische verdienste. Na zijn verkiezingsoverwinning van 1999 met paarsgroen heeft hij ervoor gezorgd dat zijn toen nog Vlaams programma helemaal niét werd uitgevoerd. Sindsdien heeft hij het tegenovergestelde gedaan van wat hij in zijn eerste drie burgermanifesten had voorgesteld. Na twee legislaturen werd hijzelf afgevoerd en was men hem zelfs in zijn eigen partij meer dan beu. Nu teistert hij het Europese parlement, waar hij erin slaagt tegen de schenen van zowat iedereen te schoppen en hij dan ook absoluut niet meer au sérieux genomen wordt. Waar hij absoluut wél in geslaagd is, is dat hij zich ondertussen enorm verrijkt heeft met een landgoed in Umbrië, appartementen aan de Normandische kust, een verzameling Italiaanse oldtimers, een boot op de Leie en een appartementsgebouw in Mariakerke, zoals ooit gebleken is uit een reportage van Knack, waarin ook gesteld werd, dat hij dat allemaal, inclusief enkele grote restauraties, onmogelijk met zijn eigen officiële inkomsten had kunnen realiseren. Het staat een universiteit vrij doctor honoris causa te maken wie zij wil, maar het wel een beetje serieus blijven, wil men als universiteit zelf nog au sérieux geworden. Zeker een publieke figuur als Verhofstadt, waarvan zowat iedereen weet wat hij allemaal heeft uitgespookt, laat men beter buiten beschouwing voor dergelijke zaken. Of is men misschien zinnens straks ook nog bv Vande Lanotte doctor honoris causa te maken, hij die reeds aan diezelfde universiteit doceert en tussendoor de paarsgroene en paarse begrotingen manipuleerde en het schimmige zilverfonds oprichtte?
De heisa rond de Europese top zou ons nog doen vergeten dat er deze week nogal wat te doen was in het eigen federaal gebeuren. Daarvoor zorgden deze keer enkele Waalse excellenties en daarover valt niet veel positiefs te vertellen. - Wathelet Jr (CdH) kreeg in het federale parlement nog eens heel de oppositie én de Open VLD over zich n.a.v. zijn weinig stichtende uitspraken over de regularisatie. Hij verwees daarbij naar de internationaal geldende rechtsnormen, waarop hij een doorslaand argument te incasseren kreeg van Bartje Somers (als het goed is, zeggen we het ook): "Asiel is een recht, regularisatie echter is een gunst en valt dus niet onder internationale asielregels ". - Didier Reynders (MR) slaagde er nog maar eens in een wet ineen te flansen zonder ze degelijk na te kijken. Daardoor gebeurde het dat men tegenwoordig in ons land sigaretten mag verkopen onder de prijs van wat staat aangegeven op het taksbandje. Alhoewel dit internationaal wordt gedoogd, druist het volledig in tegen de filosofie dat men het roken beter aan banden zou leggen o.w.v. de gezondheid, maar ook omdat het de staat ten lange laatste meer kost dan opbrengt. Didier le nonchalant gaat nu voor de zoveelste keer nog maar eens een wet "aanpassen". - Minister van Klimaat en Energie, Magnette (PS) kreeg vanwege de Europese Commissie een rapport van liefst vijf bladzijden met bedenkingen over het akkoord dat ten tijde van de natte dweil gesloten werd met Suez over het openhouden van de bestaande kerncentrales. Daarmee wordt er binnen de week een tweede "werf" van Van Rompuy in zijn blootje gezet. Het hele verhaal kan trouwens nog erger worden voor zijn opvolger, mocht het Grondwettelijk Hof volgende week een negatieve uitspraak doen over de 250 miljoen die Electrabel in 2008 moest betalen en waarmee die het niet eens is, evenmin als de moedermaatschappij Suez die onze energiemarkt beheerst. - En dan is er tenslotte onze ongeëvenaarde kameraad Porsche, die - twee en een halve maand na de klucht in de senaat - dan toch op de proppen is gekomen met zijn "groenboek" over de pensioenen. 250 bladzijden plus vier bijlagen! Het doet me denken aan de uitdrukking: "If you can't convince them, confuse them". Maak het zo ingewikkeld dat niemand er nog aan uit kan. Dat is meer dan waarschijnlijk ook de bedoeling, want deze regering heeft maar één doel: de verkiezingen van 2011 halen en alles wat enigzins geld kost op te schuiven voorbij die datum. De rustige vastheid van het dolce far niente! --- In de marge van bovenstaande nog dit: België heeft zich bereid verklaard, indien nodig, zo'n twee miljard euro te gaan lenen voor Griekenland. Dat allemaal met een staatskas zonder bodem (en zonder geld)...
In 2008 had Bart De Wever al eens klacht neergelegd bij het fameuze centrum van De Witte, omdat er toen in Le Soir een artikel verschenen was, waarin werd voorgesteld alle N-VA-ers op een boot te zetten, die de zee in te sturen en daar te laten zinken. De klacht werd door het centrum onontvankelijk verklaard omdat, volgens die inquisitie Vlamingen en Walen van hetzelfde ras zijn. Merkwaardige uitspraak die waarschijnlijk nog wel eens zal herhaald worden nu Bart opnieuw een klacht heeft neergelegd en opnieuw tegen Le Soir. Deze keer had een zekere Jean-Paul Marthoz in die krant een column geschreven tegen de Vlaamse wooncode. Op zich zou niemand zich daar druk over gemaakt hebben, ware het niet, dat naast het artikel een foto stond van een massagraf in Nigeria, met slachtoffers van een etnische zuivering. Hatelijker kan moeilijk. Die Marthoz wordt dan nog voorgesteld als zijnde een "mensenrechtenactivist". Waarschijnlijk alleen voor Franstalige mensenrechten, want, vergeten we niet dat de francofonen zich in dit land beschouwen als het uitverkoren volk, dat zichzelf ziet als de kampioenen van de verlichting. De man had trouwens niet eens de moeite gedaan te verifiëren of het allemaal wel klopte, anders had hij vernomen dat de Vlaamse regering intussen al besloten had het decreet bij te stellen. Hij wist ook niet dat de krant die bewuste foto naast zijn artikel zou plaatsen. Kortom, in Vlaanderen mag men eender welke beslissing nemen. Indien blijkt dat de francofonen daarmee enigzins benadeeld zouden kunnen worden, dan staan ze op hun achterste poten en schuwen zij de ergste beschuldigingen niet. Le Soir is trouwens een Brusselse FDF-krant, geen Waalse. De meeste echte Walen liggen niet wakker van wat in Vlaanderen gebeurt. Bij de fransdolle Brusselaars ligt dat anders. Zij willen de hele pereferie rond Brussel inpalmen en verfransen en alle middelen zijn daarvoor goed. In De Standaard van gisteren schrijft Peter Vandermeersch dat zijn krant én Le Soir "de vaandeldragers geweest van de grote ideologische stromingen in dit land en dat ze de staatshervorming ervan hebben helpen bepalen". Ge moet maar durven zo'n lulkoek neer te pennen. En dat noemt zich "kwaliteitskranten".
Het stond in de sterren geschreven, dat er met de regularisatie van de zgz "asielzoekers" zou gesjoemeld worden. Mie Turtelboom moest weg als secretaris voor migratie en asielbeleid. Als Vlaamse respecteerde zij nl de (Belgische) wetten. Walen doen dat niet; die interpreteren dezelfde wetten en passen ze niét toe als ze niet in hun kraam passen. Een liedje zo oud als België zelf. Turtelboom werd dan ook weggepromoveerd, niet omdat ze enige bekwaamheid zou kunnen hebben als minister van Binnenlandse Zaken, maar louter om de linkse Franstaligen de kans te geven die zoveelste regularisatiegolf (N.B. een van de "werven" van de natte dweil) in hun voordeel te kunnen beslechten. Hun voordeel, want zij gaan ervan uit dat de meeste van die economische gelukzoekers terecht zullen komen in het nieuwe proletariaat, dat later dan voor hen zal stemmen. Als ze dan nog Frans willen spreken, kunnen ze zelfs van pas komen om de verfransing rond Brussel een handje te helpen. De taak van Turtelboom werd dan ook overgenomen door het Waalse duo Courard (PS) en Wathelet Jr (CdH). Het resultaat is navenant. Nu blijkt immers dat er niet alleen gefraudeerd wordt door inwijkelingen, maar ook door de regularisatie-instanties zelf. De heer Wathelet Jr heeft nl de ambtenaren, die er mee bezig zijn, de stille wenk gegeven "een beetje genuanceerd" te blijven en mensen niet af te wijzen omdat er hier en daar een vals werkgeverscontract tussen hun papieren zit. Voor een dergelijke overtreding worden de echte Belgen niet alleen afgewezen, maar riskeren zij ook voor het gerecht te eindigen. Frauderende illegalen worden echter beloond met een Belgische verblijfsvergunning! N-VA en LDD hebben al het ontslag van Wathelet Jr geëist. Vraag is maar, of het veel zal uithalen. Vlaams Belang pakt het grondiger aan en heeft bij justitie klacht neergelegd. Het kan niet genoeg herhaald en beklemtoond worden, dat CD&V en Open VLD mede verantwoordelijk zijn voor de zoveelste aanslag op de wettelijkheid van deze staat en de rechten van de eigen burgers. Als enige Vlaamse partijen in deze door de francofonen geleide regering van woordbreker Leterme, met daarbij nog een minderheid in Vlaanderen, zijn ze niet waard dat een Vlaming hen nog zijn stem geeft. Het feit dat beide partijen in deze onverkwikkelijke fraudezaak op dergelijk niveau er niet eens op durven reageren, zegt genoeg.
Het rommelt flink in de Europese huishouden, meer bepaald in dat van de eurozone. De crisis laat daar zware sporen na en laat eveneens de grenzen van het systeem zien, een systeem dat gebouwd is op een monetaire samenwerking, maar waarin alle landen politiek soeverein blijven. Daarbij komt nog, dat we in Europa wel allerlei afspraken maken van hoe het zou moeten gaan, maar geen enkele van wat er moet gebeuren als het niet gaat. Dat hebben we al meegemaakt met het verdrag van Lissabon waarvan niets in huis is gekomen en dat maken we nu weer mee met de eurolanden. Volgens de laatste berichten zou er nu toch een soort akkoord komen tussen Duitsland en de rest om het armlastige Griekenland te redden van een faillissement. Van harte zullen de Duitsers dat niet doen en m.i. hebben ze daarin nog gelijk ook. De modale Duitser, die tot zijn 67ste zal moeten werken om aan zijn pensioen te geraken, moet de modale Griek gaan helpen, die op zijn 61ste al uit de arbeidsmarkt vertrekt. Logisch is dat allemaal niet, zeker als men weet dat die Griek dan waarschijnlijk nog een hoger pensioen zal krijgen. Er is trouwens een hemelshoog risico dat, na Griekenland, ook andere landen straks dezelfde Griekse behandeling zullen vragen. Het gevolg daarvan zal zijn dat de landen, die wél hun best hebben gedaan en monetair (min of meer) in orde zijn, straks daarvoor zullen moeten opdraaien. Veel logica zit er niet in. Duitsland krijgt het verwijt dat het te hard werkt en te veel spaart. Erg, hé. De laatste tien jaar zijn de lonen in Duitsland zo'n elf procent minder snel gestegen dan bv bij ons. En dan vraagt men zich af, waarom Opel de Duitse werkplaatsen wil openhouden en de onze niet. Er is trouwens nog meer aan de hand. België is zo stilaan een vazalstaat aan het worden van Frankrijk. De energie en de banken, toch wel de belangrijkste sectoren, zijn zo goed als helemaal in handen van de Fransen. De bijdragen van de Franse energievoorzieners en de banken aan onze schatkist zijn te verwaarlozen. Via allerlei financiële kunstgrepen betalen die zo goed als niets en, mocht dat toch zo zijn, dan zullen ze dat geld wel recupereren via hogere tarieven aan ons, de klanten. Duitsland heeft België als invloedssfeer dan ook al opgegeven. Dat is er mede de oorzaak van, dat ze Opel Antwerpen zullen laten sluiten en dat ze, op enkele uitzonderingen na, hier niet veel meer zullen investeren. Met Duitsers die niet (meer) investeren en Fransen die het land uitzuigen, ziet het er niet goed uit voor het land van Albert II.
Vergeet de zaak Beaulieu, die al loopt van begin de jaren negentig. Vergeet de Bende van Nijvel, waarnaar men al sinds de jaren tachtig (vruchteloos) zoekt. Het Belgisch record werd zopas gebroken door de regering Leterme, voortzetter van de rustige vastheid van de natte dweil. Deze regering trok nl in haar laatste begrotingscontrole 5 miljoen euro uit voor de slachtoffers van de softenon affaire van 1959 tot 1962! Daar waren in België toen 32 slachtoffers, waarvan er nog 20 in leven zouden zijn. Voor die 20 mag het wel even meevallen, al blijft de vraag waarom zoiets pas kan gebeuren na meer dan een halve eeuw. Van bijzaakspecialisatie gesproken! Bovenstaande geeft nog maar eens aan dat de huidige federale regering maar één doel heeft: zichzelf te overleven tot aan de volgende federale verkiezingen, normaal in 2011. Leterme zegt fier te zijn over zijn begroting. We zouden met de man haast medelijden krijgen. Zijn regering heeft een begroting met een tekort van 4,8%, zeg maar ± 16 miljard euro. Het hadden er meer kunnen zijn, maar dank zij een (voorlopige?) conjuncturele opleving heeft de staat iets meer binnengekregen, waarbij er al direct 100 miljoen werden aangewend voor nieuwe projecten. Voor de rest wordt er inderdaad over alles en nog wat gepraat (justitie, pensioenen, sociale zekerheid), maar wordt er niets beslist. Veel beloven en weinig geven ... Tenslotte nog even vermelden, dat Leterme Obama geluk heeft gewenst met zijn doorbraak in de sociale zekerheid van de States en daarbij tussen de regels heeft laten horen hoe goed het bij ons allemaal was en nog steeds is. Als hij echter voortdoet met niets te doen, zoals hij nu bezig is, zou het wel eens kunnen dat er ook van onze "verworvenheden" straks niet veel zal overblijven.
Er komt eindelijk wat debat over een hervorming van de pensioenen. Niet dat het meteen veel zal uithalen, want er is momenteel geen geld om iets degelijks te regelen, zeker niet in het vooruitzicht van de golf van vergrijzing die we de volgende jaren gaan meemaken. Maar het feit dat enkele Vlaamse partijen er al over praten, is toch een eerste aanzet. De vraag zal wel zijn in hoever ze de Walen mee zullen krijgen. Werken en Walen beginnen wel allebei met een "W", maar daar houdt het voor velen ook bij op. CD&V stelt voor de vaste pensioenleeftijd op 65 jaar af te schaffen en alleen nog te spreken over de aantal gewerkte jaren. Dat lijkt billijk, ook al is er op slag heel wat tegenwind tegen een termijn van 45 actieve jaren. Zoiets lijkt ook meteen niet te verwezenlijken, maar op termijn zal het wel moeten, willen we dat onze pensioenen, die nu al tot de laagste van Europa behoren, helemaal de moeite niet meer waard zullen zijn. Het is toch te gek dat mensen, die lang kunnen studeren en bv pas op 25ste gaan werken, al met 55 jaar op (brug)pensioen gaan en dan niets meer afdragen tot hun 65ste, zoals nu het geval kan zijn. In het plan van CD&V is trouwens niemand verplicht 45 jaar te blijven werken. Wie dat wél doet krijgt zijn volle pensioen, wie eerder wil stoppen zal moeten inleveren. Daarbuiten is er voor veel werknemers nu al de zekerheid dat ze, via pensioensparen, een tweede pensioen zullen hebben en zal het bij echtparen de regel worden dat men twee pensioenen zal trekken, iets wat in de vorige generaties eerder een uitzondering dan de regel was. Zoals ik reeds vermeldde, moet het pensioenbedrag dan wel omhoog en daar wringt nu het schoentje. De enige manier om dat te bereiken is een economische groei, waarbij deficits automatisch kleiner worden, omdat de fiscale inkomsten dan groeien en er minder geld dient te worden uitgegeven aan werklozen. De vraag is maar of die groei er zal komen.
Voor de tegenstanders: ondergetekende werkte van zijn 16de tot zijn 65ste en ging nooit één dag stempelen. Ik denk dan ook wel recht van spreken te hebben in bovenstaande materie...
Ik had het er eergisteren al over: men vermijdt de echte problemen van dit land aan te pakken en, om dit te verdoezelen, doet men aan bijzaakspecialisatie. Dat was zo met de discussies over de aanwezigheid van Albert II op de "viering" van 50 jaar Kongolese onafhankelijkheid en over die van Kongolese militairen op de 21 juli parade. Nu is er nog zo'n thema bijgekomen, nl de verdere degradatie van de macht van onze koning. Men wil hem in de toekomst alleen nog als uithangbord, bloempot zeg maar. In eerste instanties om lintjes door te knippen en aanwezig te zijn op feestelijkheden en grote drama's. De Vlaamse media kunnen er deze keer niet genoeg de nadruk op leggen, dat ook de Franstalige partijen nu bereid zijn mee in die nieuwe richting te stappen. De reden daarvoor is minder duidelijk, maar alles laat vermoeden dat ook in Zuid-België men bevreesd is wat koning Philippe met de huidige koninklijke macht zou kunnen aanvangen. Wat de Vlaamse media er ook niet bij vertellen is, dat de V-partijen helemaal geen degradatie van het koningshuis willen. Zij willen die vreemde familie helemaal de deur uit en van Vlaanderen een republiek maken. Daar ook dat niet in de kraam van de politiek-correcten past, wordt er geen woord aan verspeeld. Er is de laatste week trouwens nog zo'n bijzaak specialiteit aan het licht gekomen: de VRT. Die VRT speelt een deel van inkomsten kwijt, omdat ook de Vlaamse regering geen geld meer teveel heeft, maar ook omdat men gezien heeft dat de overheadkosten (de kosten van de organisatie) van dit rode bastion vijf keer meer zijn dan die van bv dat andere overheidsbedrijf dat De Lijn heet. Dat dit gesteld werd door een SP.a minister (die toevallig van De Lijn afkomstig is), is des te erger voor de massa rode vrienden die zich in de VRT-kaas genesteld hebben. Daar het meestal om vastbenoemden gaat, zullen er weinigen hun loon verliezen en zal het mes dan maar in de productie en de programmatie gezet worden. Er gaat sindsdien geen dag voorbij zonder dat er in kranten en weekbladen ellenlange artikels verschijnen tegen het kortwieken van de VRT. Net alsof er geen andere zenders zouden bestaan. Bij ons thuis kijken wij al jaren niet meer naar de VRT, met uitzondering van het nieuws (men moet van iets op de hoogte blijven) en dan nog door alles met een grove korrel zout te nemen. De VRT is immers één grote linkse hersenspoeling, waarop men bovendien weinig of geen klassieke muziek te zien en te horen krijgt, geen fatsoenlijke films (tenzij op canvas soms uit derde wereldlanden die dan met drie of vier sterren worden aangekondigd, wat ze helemaal niet waard zijn). Voor de rest: spelletjes, quizzen en praatprogramma's met steeds dezelfde terugkerende figuren van ons kent ons. Kortom, men houdt de publieke opinie de dag van vandaag bezig met allerlei zaken (voeg er nog de hoofddoekenkwestie en de Brusselse Ring bij) die de aandacht moeten afleiden van de echte problemen, die men niét wil aanpakken maar alleen verschuiven naar een volgende regering waarvan men niet eens weet wat voor een dat zal zijn. "Rustige vastheid" noemen ze dat, een erfenis van Europa nieuwe stijl, van Herman de natte dweil!
Het nummer 40 ontbrak, omdat Demotte twee "parlementen" vertegenwoordigde. Voor de rest was het meestal niet ali baba, maar blabla dat er verkocht werd. Zelfs als het over Europa gaat, is het communautaire trouwens niet ver af. Dat kan ook niet anders, want het is tenslotte toch Vlaanderen dat de kosten mag betalen. Vanhengel, tot nader orde nog minister van de niet-sluitende begroting, was pissig omdat Vlaanderen een deel van de federale schulden niet wil bijpassen als de andere regio's dat ook niet doen. Ingrid Lieten, die brokkenmaker Peeters verving, beet goed van zich af. Als SP.a-er wier partij toch niet in de federale regering zit, had ze het natuurlijk wel iets gemakkelijker. Tenslotte nog even bijvoegen, dat het dezelfde Vanhengel was die bij zijn aantreden, in de herfst van vorig jaar, nog verklaarde dat België virtueel failliet was. Waar maalt hij dan om? De dames en heren van het onderonsje op Hertoginnedal, waar Vlaanderen zo'n slechte herinneringen aan overhoudt, zouden zich beter eens wat meer bekommeren over bv de werkloosheid in dit land. Daar wordt nl nogal "creatief" mee omgesprongen. Wij hebben tegenwoordig niet-werkende werklozen, tijdelijke werklozen, werklozen die nog nooit gewerkt hebben, werklozen die al wel gewerkt hebben, bruggepensioneerden, werklozen in activeringsprogramma's en werknemers in loopbaanonderbreking. Oef! Van die laatste soort zijn er momenteel 250.000. Twintig jaar geleden waren dat er nog maar 25.000! In totaal krijgen 1,3 miljoen Belgen een RVA-uitkering. Alleen die kosten waren vorig jaar goed voor 11,3 miljard euro en men verwacht dat dit bedrag dit jaar ruim overschreden zal worden. Daar houdt het trouwens niet mee op. Ons land telt ook nog eens 100.000 leefloners, zoals men ze tegenwoordig noemt. Mensen die leven van de openbare onderstand. In percenten uitgedrukt t.o.v. de bevolking, telt Wallonië er drie keer meer dan Vlaanderen en Brussel zelfs zes keer, met dank aan de allochtone bevolking. Tenslotte zijn er nog de extra kosten voor de luxe opvang van economische gelukzoekers, waarbij een verwaarloosbaar aantal echte asielzoekers. Kosten die ook blijven oplopen. Dat alles in een land met een torenhoge staatsschuld en een gat in de begroting waarvan niemand weet hoe dat ooit gedicht zal worden. En dan zijn er politici* die boos worden als men België vergelijkt met Griekenland. Afgezien van de bedragen is er zelfs een punt waarop Griekenland het beter doet. Dat land doet er tenminste iets aan, hier gebeurt er niets.
* Heel wat mensen hebben het hier steeds over "politisji", daar waar het "politsi" moet zijn. We spreken het woord "cel" toch ook uit als "sel" en niet "sjel", "cinema" als "sinema" en niet "sjinema". Een "c" gevolgd door een "i" of een "e", wordt "s" uitgesproken, niet "sj". Of is er misschien een nog nieuwere spelling?
Dit land vergaat in de problemen, maar niemand lijkt zich daarvan bewust. Om de mensen wat bezig houden en tegelijkertijd af te leiden van de echte problemen, wordt er wat gedaan aan bijzaakspecialisatie. Niet het schilderij is nog belangrijk, wel het kader. Een van die afleidingsmanoeuvers is het huidige Kongodebat, dit n.a.v. de uitnodiging die Crembo gedaan had aan de Kongolese minister van Defensie om met een detachement Kongolese militairen aanwezig te zijn op het nationale défilé op 21 juli in Brussel. Wat een probleem, zeg! Zeker omdat de polemiek in de eerste plaats blijkt te gaan onder bijna uitsluitend Vlaamse volksvertegenwoordigers en ministers. Wat hebben wij, Vlamingen, in Gods naam nog te maken met die nationale klucht op 21 juli, de viering van de aankomst van de latere eerste koning Leopold I op het toen nog geen Belgische grondgebied? Voor mijn part mogen ze daarvoor álle Kongolezen uitnodigen, op twee voorwaarden echter: - dat ze hun reis zelf betalen en - dat ze verklaren allemaal terug naar ginder te vertrekken. Dat laatste zou al kunnen door ze te verplichten een vliegtuigticket heen en terug te nemen. Voor de rest mogen die Kongolezen, samen met de echte Belgen en de knechtfederalisten van Leterme, op 21 juli zoveel vieren als ze maar willen. Een ander en veel goedkoper alternatief zou zijn die 21ste juli als nationale feestdag gewoon af te schaffen. De drie gewesten zouden dan hun eigen feestdag officieel en apart kunnen vieren, wat tot nu toe nog altijd niet mogelijk is. Als de francofonen dan Kongolezen willen uitnodigen op hun gewestsfeest, voor mij niet gelaten, zolang ze zelf maar instaan voor de gemaakte kosten. Tenslotte nog dit: Madame Milquet vindt er geen graten in dat Kongolese militairen hier mee komen défileren, op voorwaarde dat ze niet uit de Kivu provincies komen. Dat is als zou men zeggen, dat de maffia hier welkom is, als ze maar niet uit Sicilië komen. Van hypocrisie gesproken!
