Het rommelt flink in de Europese huishouden, meer bepaald in dat van de eurozone. De crisis laat daar zware sporen na en laat eveneens de grenzen van het systeem zien, een systeem dat gebouwd is op een monetaire samenwerking, maar waarin alle landen politiek soeverein blijven. Daarbij komt nog, dat we in Europa wel allerlei afspraken maken van hoe het zou moeten gaan, maar geen enkele van wat er moet gebeuren als het niet gaat. Dat hebben we al meegemaakt met het verdrag van Lissabon waarvan niets in huis is gekomen en dat maken we nu weer mee met de eurolanden. Volgens de laatste berichten zou er nu toch een soort akkoord komen tussen Duitsland en de rest om het armlastige Griekenland te redden van een faillissement. Van harte zullen de Duitsers dat niet doen en m.i. hebben ze daarin nog gelijk ook. De modale Duitser, die tot zijn 67ste zal moeten werken om aan zijn pensioen te geraken, moet de modale Griek gaan helpen, die op zijn 61ste al uit de arbeidsmarkt vertrekt. Logisch is dat allemaal niet, zeker als men weet dat die Griek dan waarschijnlijk nog een hoger pensioen zal krijgen. Er is trouwens een hemelshoog risico dat, na Griekenland, ook andere landen straks dezelfde Griekse behandeling zullen vragen. Het gevolg daarvan zal zijn dat de landen, die wél hun best hebben gedaan en monetair (min of meer) in orde zijn, straks daarvoor zullen moeten opdraaien. Veel logica zit er niet in. Duitsland krijgt het verwijt dat het te hard werkt en te veel spaart. Erg, hé. De laatste tien jaar zijn de lonen in Duitsland zo'n elf procent minder snel gestegen dan bv bij ons. En dan vraagt men zich af, waarom Opel de Duitse werkplaatsen wil openhouden en de onze niet. Er is trouwens nog meer aan de hand. België is zo stilaan een vazalstaat aan het worden van Frankrijk. De energie en de banken, toch wel de belangrijkste sectoren, zijn zo goed als helemaal in handen van de Fransen. De bijdragen van de Franse energievoorzieners en de banken aan onze schatkist zijn te verwaarlozen. Via allerlei financiële kunstgrepen betalen die zo goed als niets en, mocht dat toch zo zijn, dan zullen ze dat geld wel recupereren via hogere tarieven aan ons, de klanten. Duitsland heeft België als invloedssfeer dan ook al opgegeven. Dat is er mede de oorzaak van, dat ze Opel Antwerpen zullen laten sluiten en dat ze, op enkele uitzonderingen na, hier niet veel meer zullen investeren. Met Duitsers die niet (meer) investeren en Fransen die het land uitzuigen, ziet het er niet goed uit voor het land van Albert II.
Vergeet de zaak Beaulieu, die al loopt van begin de jaren negentig. Vergeet de Bende van Nijvel, waarnaar men al sinds de jaren tachtig (vruchteloos) zoekt. Het Belgisch record werd zopas gebroken door de regering Leterme, voortzetter van de rustige vastheid van de natte dweil. Deze regering trok nl in haar laatste begrotingscontrole 5 miljoen euro uit voor de slachtoffers van de softenon affaire van 1959 tot 1962! Daar waren in België toen 32 slachtoffers, waarvan er nog 20 in leven zouden zijn. Voor die 20 mag het wel even meevallen, al blijft de vraag waarom zoiets pas kan gebeuren na meer dan een halve eeuw. Van bijzaakspecialisatie gesproken! Bovenstaande geeft nog maar eens aan dat de huidige federale regering maar één doel heeft: zichzelf te overleven tot aan de volgende federale verkiezingen, normaal in 2011. Leterme zegt fier te zijn over zijn begroting. We zouden met de man haast medelijden krijgen. Zijn regering heeft een begroting met een tekort van 4,8%, zeg maar ± 16 miljard euro. Het hadden er meer kunnen zijn, maar dank zij een (voorlopige?) conjuncturele opleving heeft de staat iets meer binnengekregen, waarbij er al direct 100 miljoen werden aangewend voor nieuwe projecten. Voor de rest wordt er inderdaad over alles en nog wat gepraat (justitie, pensioenen, sociale zekerheid), maar wordt er niets beslist. Veel beloven en weinig geven ... Tenslotte nog even vermelden, dat Leterme Obama geluk heeft gewenst met zijn doorbraak in de sociale zekerheid van de States en daarbij tussen de regels heeft laten horen hoe goed het bij ons allemaal was en nog steeds is. Als hij echter voortdoet met niets te doen, zoals hij nu bezig is, zou het wel eens kunnen dat er ook van onze "verworvenheden" straks niet veel zal overblijven.
Er komt eindelijk wat debat over een hervorming van de pensioenen. Niet dat het meteen veel zal uithalen, want er is momenteel geen geld om iets degelijks te regelen, zeker niet in het vooruitzicht van de golf van vergrijzing die we de volgende jaren gaan meemaken. Maar het feit dat enkele Vlaamse partijen er al over praten, is toch een eerste aanzet. De vraag zal wel zijn in hoever ze de Walen mee zullen krijgen. Werken en Walen beginnen wel allebei met een "W", maar daar houdt het voor velen ook bij op. CD&V stelt voor de vaste pensioenleeftijd op 65 jaar af te schaffen en alleen nog te spreken over de aantal gewerkte jaren. Dat lijkt billijk, ook al is er op slag heel wat tegenwind tegen een termijn van 45 actieve jaren. Zoiets lijkt ook meteen niet te verwezenlijken, maar op termijn zal het wel moeten, willen we dat onze pensioenen, die nu al tot de laagste van Europa behoren, helemaal de moeite niet meer waard zullen zijn. Het is toch te gek dat mensen, die lang kunnen studeren en bv pas op 25ste gaan werken, al met 55 jaar op (brug)pensioen gaan en dan niets meer afdragen tot hun 65ste, zoals nu het geval kan zijn. In het plan van CD&V is trouwens niemand verplicht 45 jaar te blijven werken. Wie dat wél doet krijgt zijn volle pensioen, wie eerder wil stoppen zal moeten inleveren. Daarbuiten is er voor veel werknemers nu al de zekerheid dat ze, via pensioensparen, een tweede pensioen zullen hebben en zal het bij echtparen de regel worden dat men twee pensioenen zal trekken, iets wat in de vorige generaties eerder een uitzondering dan de regel was. Zoals ik reeds vermeldde, moet het pensioenbedrag dan wel omhoog en daar wringt nu het schoentje. De enige manier om dat te bereiken is een economische groei, waarbij deficits automatisch kleiner worden, omdat de fiscale inkomsten dan groeien en er minder geld dient te worden uitgegeven aan werklozen. De vraag is maar of die groei er zal komen.
Voor de tegenstanders: ondergetekende werkte van zijn 16de tot zijn 65ste en ging nooit één dag stempelen. Ik denk dan ook wel recht van spreken te hebben in bovenstaande materie...
Ik had het er eergisteren al over: men vermijdt de echte problemen van dit land aan te pakken en, om dit te verdoezelen, doet men aan bijzaakspecialisatie. Dat was zo met de discussies over de aanwezigheid van Albert II op de "viering" van 50 jaar Kongolese onafhankelijkheid en over die van Kongolese militairen op de 21 juli parade. Nu is er nog zo'n thema bijgekomen, nl de verdere degradatie van de macht van onze koning. Men wil hem in de toekomst alleen nog als uithangbord, bloempot zeg maar. In eerste instanties om lintjes door te knippen en aanwezig te zijn op feestelijkheden en grote drama's. De Vlaamse media kunnen er deze keer niet genoeg de nadruk op leggen, dat ook de Franstalige partijen nu bereid zijn mee in die nieuwe richting te stappen. De reden daarvoor is minder duidelijk, maar alles laat vermoeden dat ook in Zuid-België men bevreesd is wat koning Philippe met de huidige koninklijke macht zou kunnen aanvangen. Wat de Vlaamse media er ook niet bij vertellen is, dat de V-partijen helemaal geen degradatie van het koningshuis willen. Zij willen die vreemde familie helemaal de deur uit en van Vlaanderen een republiek maken. Daar ook dat niet in de kraam van de politiek-correcten past, wordt er geen woord aan verspeeld. Er is de laatste week trouwens nog zo'n bijzaak specialiteit aan het licht gekomen: de VRT. Die VRT speelt een deel van inkomsten kwijt, omdat ook de Vlaamse regering geen geld meer teveel heeft, maar ook omdat men gezien heeft dat de overheadkosten (de kosten van de organisatie) van dit rode bastion vijf keer meer zijn dan die van bv dat andere overheidsbedrijf dat De Lijn heet. Dat dit gesteld werd door een SP.a minister (die toevallig van De Lijn afkomstig is), is des te erger voor de massa rode vrienden die zich in de VRT-kaas genesteld hebben. Daar het meestal om vastbenoemden gaat, zullen er weinigen hun loon verliezen en zal het mes dan maar in de productie en de programmatie gezet worden. Er gaat sindsdien geen dag voorbij zonder dat er in kranten en weekbladen ellenlange artikels verschijnen tegen het kortwieken van de VRT. Net alsof er geen andere zenders zouden bestaan. Bij ons thuis kijken wij al jaren niet meer naar de VRT, met uitzondering van het nieuws (men moet van iets op de hoogte blijven) en dan nog door alles met een grove korrel zout te nemen. De VRT is immers één grote linkse hersenspoeling, waarop men bovendien weinig of geen klassieke muziek te zien en te horen krijgt, geen fatsoenlijke films (tenzij op canvas soms uit derde wereldlanden die dan met drie of vier sterren worden aangekondigd, wat ze helemaal niet waard zijn). Voor de rest: spelletjes, quizzen en praatprogramma's met steeds dezelfde terugkerende figuren van ons kent ons. Kortom, men houdt de publieke opinie de dag van vandaag bezig met allerlei zaken (voeg er nog de hoofddoekenkwestie en de Brusselse Ring bij) die de aandacht moeten afleiden van de echte problemen, die men niét wil aanpakken maar alleen verschuiven naar een volgende regering waarvan men niet eens weet wat voor een dat zal zijn. "Rustige vastheid" noemen ze dat, een erfenis van Europa nieuwe stijl, van Herman de natte dweil!
Het nummer 40 ontbrak, omdat Demotte twee "parlementen" vertegenwoordigde. Voor de rest was het meestal niet ali baba, maar blabla dat er verkocht werd. Zelfs als het over Europa gaat, is het communautaire trouwens niet ver af. Dat kan ook niet anders, want het is tenslotte toch Vlaanderen dat de kosten mag betalen. Vanhengel, tot nader orde nog minister van de niet-sluitende begroting, was pissig omdat Vlaanderen een deel van de federale schulden niet wil bijpassen als de andere regio's dat ook niet doen. Ingrid Lieten, die brokkenmaker Peeters verving, beet goed van zich af. Als SP.a-er wier partij toch niet in de federale regering zit, had ze het natuurlijk wel iets gemakkelijker. Tenslotte nog even bijvoegen, dat het dezelfde Vanhengel was die bij zijn aantreden, in de herfst van vorig jaar, nog verklaarde dat België virtueel failliet was. Waar maalt hij dan om? De dames en heren van het onderonsje op Hertoginnedal, waar Vlaanderen zo'n slechte herinneringen aan overhoudt, zouden zich beter eens wat meer bekommeren over bv de werkloosheid in dit land. Daar wordt nl nogal "creatief" mee omgesprongen. Wij hebben tegenwoordig niet-werkende werklozen, tijdelijke werklozen, werklozen die nog nooit gewerkt hebben, werklozen die al wel gewerkt hebben, bruggepensioneerden, werklozen in activeringsprogramma's en werknemers in loopbaanonderbreking. Oef! Van die laatste soort zijn er momenteel 250.000. Twintig jaar geleden waren dat er nog maar 25.000! In totaal krijgen 1,3 miljoen Belgen een RVA-uitkering. Alleen die kosten waren vorig jaar goed voor 11,3 miljard euro en men verwacht dat dit bedrag dit jaar ruim overschreden zal worden. Daar houdt het trouwens niet mee op. Ons land telt ook nog eens 100.000 leefloners, zoals men ze tegenwoordig noemt. Mensen die leven van de openbare onderstand. In percenten uitgedrukt t.o.v. de bevolking, telt Wallonië er drie keer meer dan Vlaanderen en Brussel zelfs zes keer, met dank aan de allochtone bevolking. Tenslotte zijn er nog de extra kosten voor de luxe opvang van economische gelukzoekers, waarbij een verwaarloosbaar aantal echte asielzoekers. Kosten die ook blijven oplopen. Dat alles in een land met een torenhoge staatsschuld en een gat in de begroting waarvan niemand weet hoe dat ooit gedicht zal worden. En dan zijn er politici* die boos worden als men België vergelijkt met Griekenland. Afgezien van de bedragen is er zelfs een punt waarop Griekenland het beter doet. Dat land doet er tenminste iets aan, hier gebeurt er niets.
* Heel wat mensen hebben het hier steeds over "politisji", daar waar het "politsi" moet zijn. We spreken het woord "cel" toch ook uit als "sel" en niet "sjel", "cinema" als "sinema" en niet "sjinema". Een "c" gevolgd door een "i" of een "e", wordt "s" uitgesproken, niet "sj". Of is er misschien een nog nieuwere spelling?
Dit land vergaat in de problemen, maar niemand lijkt zich daarvan bewust. Om de mensen wat bezig houden en tegelijkertijd af te leiden van de echte problemen, wordt er wat gedaan aan bijzaakspecialisatie. Niet het schilderij is nog belangrijk, wel het kader. Een van die afleidingsmanoeuvers is het huidige Kongodebat, dit n.a.v. de uitnodiging die Crembo gedaan had aan de Kongolese minister van Defensie om met een detachement Kongolese militairen aanwezig te zijn op het nationale défilé op 21 juli in Brussel. Wat een probleem, zeg! Zeker omdat de polemiek in de eerste plaats blijkt te gaan onder bijna uitsluitend Vlaamse volksvertegenwoordigers en ministers. Wat hebben wij, Vlamingen, in Gods naam nog te maken met die nationale klucht op 21 juli, de viering van de aankomst van de latere eerste koning Leopold I op het toen nog geen Belgische grondgebied? Voor mijn part mogen ze daarvoor álle Kongolezen uitnodigen, op twee voorwaarden echter: - dat ze hun reis zelf betalen en - dat ze verklaren allemaal terug naar ginder te vertrekken. Dat laatste zou al kunnen door ze te verplichten een vliegtuigticket heen en terug te nemen. Voor de rest mogen die Kongolezen, samen met de echte Belgen en de knechtfederalisten van Leterme, op 21 juli zoveel vieren als ze maar willen. Een ander en veel goedkoper alternatief zou zijn die 21ste juli als nationale feestdag gewoon af te schaffen. De drie gewesten zouden dan hun eigen feestdag officieel en apart kunnen vieren, wat tot nu toe nog altijd niet mogelijk is. Als de francofonen dan Kongolezen willen uitnodigen op hun gewestsfeest, voor mij niet gelaten, zolang ze zelf maar instaan voor de gemaakte kosten. Tenslotte nog dit: Madame Milquet vindt er geen graten in dat Kongolese militairen hier mee komen défileren, op voorwaarde dat ze niet uit de Kivu provincies komen. Dat is als zou men zeggen, dat de maffia hier welkom is, als ze maar niet uit Sicilië komen. Van hypocrisie gesproken!
De Turkse regering heeft kunstmatige bevruchting van Turkse vrouwen in het buitenland verboden. Het was voorheen al verboden dat ze zich zouden laten bevruchten met sperma van een andere man dan de eigen echtgenoot. De nieuwe wet verwijst naar een al bestaande, die zegt dat "het Turkse ras" beschermd moet worden. Slecht nieuws dus, niet alleen voor de Turkse vrouwen die er in betrokken zijn, maar ook voor de politiek correcten, die al jaren beweren, dat er geen rassen (meer) zijn én voor de club van Verhofstadt, die vindt dat Turkije bij Europa hoort. De AK partij die al enkele jaren de lakens uitdeelt is bezig met de scheiding van kerk en staat ongedaan te maken. Turkije is het enige moslimland waar zoiets nog bestaat. Om dat te bereiken worden de vroegere militaire leiders bij bosjes de gevangenis in gedraaid, wordt de hoofddoek voor vrouwen stilaan steeds meer verplicht en worden de Koerdische en Armeens minderheden steeds meer verdrukt. Ze verdraagt dus nu ook niet meer dat de vaders van Turkse kinderen niet bekend zouden zijn of - erger - dat de vaders geen Turken zouden zijn. Een vijftal jaren geleden was er ook al een poging van dezelfde partij om overspel met een wet te verbieden. Dat is toen niet doorgegaan wegens kritiek van de Europese Unie. De vraag is hoe de E.U. er nu zal op reageren. Voor de politiek-correcten zijn er slechte tijden. Stel u voor: een Turks ras, terwijl men hier bij ons wil dat iedereen gelijk is en men al bestraft dreigt te worden als men daar vraagtekens bij zet. Toch zie ik nog niet gebeuren dat Youssef De Witte met zijn centrum tegen de Turkse toestanden zal protesteren. Dat doet hij alleen maar in eigen land en dan nog maar alleen tegen uitspraken en daden van autochtonen. Poco en loco.
Vorige week vrijdag heeft de federale regering 300 miljoen euro uit de sociale zekerheidskas gehaald, om ze toe te voegen aan de reserves van het zo genoemde toekomstfonds. Dat zou moeten dienen om eventuele hogere stijgingen van de gezondheidsuitgaven te financieren. Straffe mannen (en vrouwen) die dat kunnen: geld halen uit een kas die totaal leeg is, zoals trouwens de meeste kassen van diezelfde regering. Ondertussen is Leterme II op zoek naar nog eens 300 miljoen en dit ondanks het feit dat er door een zekere economische groei meer geld binnen is gekomen. Dat laatste ook door de traditionele Belgische melkkoeien Belgacom, De Nationale Bank (zie mijn blog van eergisteren) en de nationale loterij. Die drie instanties zorgden vorig jaar voor 350 miljoen extra inkomsten. Ondanks dat alles blijft Leterme II op zijn tandvlees zitten als gevolg van de Lambermont akkoorden, waardoor de federale regering verplicht is een deel van het geld door te storten aan de gewesten. De 300 miljoen die Leterme nu zoekt, dienen o.m.voor de zgz "nieuwe noden", zoals de kosten voor de gevangenis in Tilburg, het Myrrha-project in Mol (én dat van Fleurus), brandweer en veiligheid. Het blijft dus graaien in een lege kas. Dat geldt trouwens ook voor de Vlaamse regering, waar ministers maar beloftes blijven doen die ze niet waar kunnen maken: Smetje met zijn scholen en Crevits met haar belabberd wegennet. Er is maar één oplossing voor al deze problemen en dat is besparen. In Nederland denkt men eraan 29 miljard te besparen, in België durft men het woord amper uitspreken. Hier blijft men verder sukkelen met pleisters op een houten been, met regeltjes en reglementen, met kunst en vliegwerk. Op die manier denkt men dit jaar uit te komen op een tekort van "slechts" 16 miljard, terwijl de schulden weer de 100% van het bbp bereiken. Volgens begrotingsminister Vanhengel zou dit land tegen 2015 weer kunnen aanknopen met een begroting in evenwicht. Zou hij dat zelf geloven?
Paard rijden kan je gezondheid schaden. Zelfs ervaren ruiters ontsnappen daar niet aan. Denk maar aan Superman. Kris Peeters weet het nu ook. Hij zal er vrijdag niet bij zijn als Leterme zijn ministers en de vijf(!) andere minister-presidenten zal ontvangen in het Egmontpaleis, waar ze van de federale premier een voorbereidende uitleg zullen krijgen over de komende Europese lentetop. Er zal daar gesproken worden over enkele doelstellingen van Euro 2020, zoals de activiteitsgraad, onderzoek en ontwikkeling, CO²-uitstoot, jongeren zonder diploma en armoede). Allemaal nobele doelstellingen waar nog veel aan kan gedaan worden. Toch vraag ik me af, of die Leterme niet van een andere planeet is, of de man nog wel met zijn beide voeten op de grond staat. Want, alvorens hij zich een Europees aureool wil aanmeten, zou de man beter eens zorgen dat enkele dringendere problemen in eigen land eens serieus worden aangepakt. Enkele voorbeelden? - Hoe men de enorme kosten van de vergrijzing zal aanpakken? - Wanneer die lang beloofde bespreking over de pensioenen er zal komen? - Hoe het verder moet met de volledig uit de hand lopende immigratie? - Hoe men denkt het gat in de begroting onder de 3% te zullen krijgen (een sluitende begroting maken we waarschijnlijk niet meer mee!)? - Of er eindelijk iets gaat gebeuren met de staatshervorming, B-H/V en de werkgelegenheid voor iedereen? In een interview met Het Laatste Nieuws heeft Leterme gezegd, dat hij echt niet veranderd is. Dat betekent, dat hij ofwel vroeger alles gelogen heeft, ofwel het nu doet. In eigen land niets doen en dan maar gaan lullen over Europa zal de problemen hier niet oplossen. De kans is zelfs groot dat hij op 1 juli die problemen als een boemerang in zijn gezicht zal krijgen, juist op het moment dat zijn Europees avontuur nog moet beginnen. Op dat moment zal hij zich misschien wel herinneren op welke planeet hij zich bevindt...
Ergens in november van vorig jaar was er, bij de Munt in Brussel, een betoging van aandeelhouders van de Nationale Bank (NBB). Dat was vrij opmerkelijk, want onze Nationale Bank is een van de weinige centrale banken die nog op de beurs aanwezig is. De hoofdaandeelhouder is de Belgische staat en die speelt vals. Ze heeft nl de winstverdeling bij wet zo aangepast, dat het gros van de winst naar de staat gaat en de overige 49% aandeelhouders een soort aalmoes krijgen. Maar er is meer. Jaak Van der Gucht, een zgn "trader", die tien jaar lang in de marktenzaal van een bank heeft gewerkt en dus het klappen van de zweep kent, heeft nl ontdekt dat de aandelen van de NBB gemanipuleerd worden. In 2009 was dat door een onbekende, duistere Zwitserse maatschappij uit Zug, maar daarvoor gebeurde dat ook al door andere schimmige vennootschappen. Van der Gucht, die zelf ook NBB-aandelen heeft, diende daarover klacht neer bij de speciale fraudesectie van de federale politie (de CDGE-FID). Dat was op 8 april 2009. Elf maanden later is er nog steeds niets gebeurd. Via een advocaat diende Van der Gucht toen klacht in bij het parket van Brussel. Toen die het proces-verbaal uit april 2009 opvroeg, bleek het spoorloos te zijn. Later ontdekte men dat het naar Charleroi was verhuisd*. Misschien, maar dat is niet zeker, had parketmagistraat Paul Dhaeyer - die ook in de Fortis saga in opspraak kwam - het meegenomen toen hij van Brussel naar Charleroi verhuisde. Nog later bleek het dossier helemaal zoek te zijn! M.a.w. hier is weer something rotten in the state of Belgium. Vergeten we niet, dat het bij de NBB ook gaat om de Belgische goud- en valutareserves. Wat dat eerste betreft zijn er ondertussen ook al klachten vanwege Deminor en de onafscheidelijke advocaat Modrikamen. Die laatste heeft ondertussen een nieuwe politieke partij opgericht, de PP. Misschien kan hij dat als vehikel gebruiken om die mestvaalt van de NBB eens om te spitten.
* Opmerkelijk is wel, dat ook het dossier van de Bende van Nijvel op een gegeven ogenblik naar Charleroi verhuisde en men er daarna niets meer van terecht heeft gebracht. Toen waren er geruchten, dat men van hogerhand de zaak in de doofpot wou stoppen, iets wat magnifiek gelukt is. Dat men het ook met de NBB-fraude zo wil spelen is niet zeker, maar hopelijk pakt zoiets niet meer in de 21ste eeuw.
Het is me daar wat met de komende nationale verkiezingen in Nederland. Bij ons zou men staan dringen om maar op een lijst te staan, zeker bovenaan. Denk maar aan de heer Vijnck, die er 5.000 euro voor over had (en wat daarna gebeurd is). In Nederland schijnt dat helemaal niet het geval te zijn, met uitzondering van Balkenende misschien, die - na zijn teleurstelling in Europa - zich vastklampt aan zijn mogelijke vijfde termijn als premier. Dat laatste is helemaal niet zeker, want de verkiezingen van 9 juni in Nederland dreigen een tweestrijd te worden tussen Wilders' PVV en de PvdA, waarbij "Harry Potter" hoogstens nog toeschouwer mag spelen. Vooraanstaande politiekers nemen in Nederland ontslag bij bosjes, met Bos himself vooraan. De man wil nu opeens meer tijd gaan besteden aan zijn gezin. Nu ken ik de Nederlanders goed genoeg om te weten dat ze geen schrik hebben te veranderen van job en/of woonst, maar zoiets doen op amper drie maanden vóór een stembusslag, is ook daar niet meer normaal. Bos had schrik klop te krijgen van Wilders en in zijn plaats gaat Job Cohen, de burgemeester van Amsterdam het dan maar proberen. Mocht Job niet slagen, dan is dat geen ramp: de man is de zestig voorbij, Bos is er nog te jong voor. Wouter Bos is trouwens niet de enige in het Nederlandse politieke landschap die er de brui aan geeft. Agnes Kant, kersverse voorzitster van de Socialistische Partij (zoiets als die Linke in Duitsland) is ook al opgestapt na fameus verlies bij de gemeenteraadsverkiezingen. Die partij moest het hebben van de proteststemmen van het gewone volk, dat de multicul in Nederland meer dan zat is. Die kiezers stapten massaal over naar de PVV en, in de gemeentes, naar gelijkgezinde partijen. Nóg opmerkelijker was het vertrek van de tweede op de CDA-lijst, Camiel Eurlings, pas 39. Dit laatste had waarschijnlijk te maken met het feit dat Balkenende (men schrijft soms ook al Balkeneinde) geen plaats wou ruimen én dat hij mikt op het burgemeesterschap van Maastricht, waar Leers - de man van de koffieshops - is moeten opstappen. Kortom, er roert entwat in Nederland. Zie je dat bij ons al gebeuren? Hier moeten ze worden weggepromoveerd of verjaagd na x-aantal schandalen en dan nog.
Niet alleen bij de federale regering is het kommer en kwel. De crisis heeft ook de Vlaamse regering bereikt. De tijd van sinterklaas spelen is voorbij. Ook in de Vlaamse regering moet men nu de vinger op de knip houden. Als de Belgische fiscus minder geld int, krijgt ook Vlaanderen minder centen. Sommige figuren in die nieuwe Vlaamse regering schijnen dat nog altijd niet begrepen te hebben. Dat hebt ge als ge met een soort B-elftal moet spelen. Zo is er dat Smetje op onderwijs, die het wel goed kan uitleggen, maar daar blijft het bij. Hij kan zijn voorganger, Frank Vandenbroucke, maar niet doen vergeten. Die laatste blijkt trouwens zo'n beetje de beste minister uit het vorige kabinet te zijn geweest. Hij was de enige die zijn dossiers grondig kende, die met conceptnota's werkte, die grondig overleg pleegde en waar nodig bijstuurde. "Duracell-konijn" Smet belooft er maar op los, net als trouwens ook stresskonijn Crevits, zonder er zich rekenschap van te geven of zijn plannen wel financieel verwezenlijkbaar zijn. Met Muyters en Lieten heeft Kris Peeters er enkele technocraten bijgekregen (hijzelf was dat vroeger ook) die de kerk wel proberen in het midden te houden, maar die niet genoeg politiek geschoold zijn (niet leep genoeg). Van den Bosche en Schouwvliegje tenslotte zijn lichtgewichten, leuk om naar te kijken, maar daar houdt het ook bij op. Deze zwakke Vlaamse regering Peeters II zou deze maand het verkeersdilemma in Antwerpen moeten oplossen, Opel Antwerpen redden, voor duizenden nieuwe plaatsen in het onderwijs zorgen en het zwaar geteisterde Vlaamse wegennet herstellen. Hoe zei Gaston Geens zaliger het weer: "We moeten ervoor zorgen dat wat we zelf doen, we ook beter doen". De brave man wist toen echter niet dat Vlaanderen elk jaar miljarden zou weggeven aan wat Leterme nu het "samenwerkingsfederalisme" noemt. Hoe lang moet het nog duren vóór de Vlaamse politiek daaraan een einde zal maken?
De kogel is dan door de kerk: Albert II gaat naar de "viering" van 50 jaar Kongolese onafhankelijkheid. Hijzelf heeft er nog niets over gezegd, maar de regering is het erover eens en dus zal hij waarschijnlijk wel gaan. 25 jaar na Bwana Kitoko, zoals broer Boudewijn in de evenaarstaat genoemd werd, gaat dus nu Bwana Kitoko II. Om er misschien naast enkele andere "illustere" figuren te zitten, zoals bv Mugabe en Kadhafi. Het zat eraan te komen dat de regering Leterme II het licht voor die Kongoreis op groen zou zetten. De francofone vleugel was er helemaal voor gewonnen en die heeft het voor het zeggen in dit land. Zowel de twee Michels, Onkelinx als Milquet* waren al naar Kongo gereisd om de zaken voor te bereiden, samen met knechtfederalist Vanackere. Daarmee werd nog maar eens duidelijk wie het in deze federale regering voor het zeggen heeft. In Vlaanderen zelf was er weer eens geen meerderheid, maar die telt dus niet meer mee sinds Leterme zich tot rasechte Belg heeft bekeerd. Dat Deckerken er wél mee akkoord ging, is mijn een raadsel, maar met die man zal men nooit raden wat hij uitspookt. De groenen van hun kant, waren het dan wel eens maar onder voorwaarden (alsof de koning zich van hen iets zal aantrekken). De simpele zielen willen nl dat Albert II in Kongo gaat spreken over de plaatselijke corruptie, de folteringen, de kindsoldaten, de goudsmokkel en de verkrachtingen. Allemaal zaken die ginder inderdaad schering en inslag zijn, maar waarover Albert II zedig zal zwijgen. Als we toch persé die problemen ter sprake wilden brengen, dan hadden we even goed Karel De Gucht kunnen sturen, maar die krijgt waarschijnlijk geen inreisvisum. Het wordt nu aftellen naar 30 juni, want over deze zaak zal gegarandeerd nog veel inkt vloeien, terwijl het niet onwaarschijnlijk is dat er die dagen nog wel e.e.a. te gebeuren staat wat niet gepland werd.
* Bij het bezoek van Milquet aan Kongo, heeft madame Millefoisnon daar voor de plaatselijke radio verteld, dat er voor Kongolezen helemaal geen probleem is om naar België te komen (en er te blijven). Zeker wie er al familieleden heeft, zei Joëlleke, krijgt er zo een verblijfsvergunning. Vorig jaar blijken er al 12.000 Kongolezen een verblijfsvergunning te hebben aangevraagd. Driekwart ervan werd, naar 't schijnt, ingewilligd... Leterme heeft schoon spreken. Terwijl hij naar de Balkan reist om daar de mensen te ontraden naar hier te komen, gaat vice-premier Milquet het tegenovergestelde doen in Kongo. Na de Balkanisering krijgen we nu gegarandeerd een Kongolisering van de immigratiediensten. De staat mag de centen al klaar houden: 500 euro per dag per persoon die geen onderdak vindt... Mbote!
Het gaat niet goed met de "vergroening". De inkt over de schandalen rond het hoofdrapport van Kopenhagen is nog niet droog, of er dreigen weer nieuwe onthullingen, die er steeds meer op wijzen dat we zo langzamerhand met een soort groene maffia te maken krijgen. Nog vóór de klimaattop van Kopenhagen bleken er bij de Britse vertegenwoordiging al gegevens vervalst te zijn. Als gevolg daarvan moest de hoofdverantwoordelijke in Groot-Brittannië aftreden. Daarna bleek er geknoeid te zijn met de gegevens over de opmetingen van het smelten van gletsjers in Alaska. Hilarisch werd het pas, toen er beweerd werd dat de gletsjers van de Himalaya tegen 2035 zouden weggesmolten zijn. Later bleek dat gewoon nattevingerwerk te zijn geweest en werd het jaartal gecorrigeerd naar 2350! Nu blijkt uit een grootschalig Nederlands onderzoek, waarbij een paar honderdduizend wagens betrokken waren, dat de meeste auto's veel meer verbruiken en uitstoten dan tot nu toe werd aangenomen. Dramatisch daarbij is, dat dit ook geldt voor de zgz "groene" auto's. De Toyota Prius, de hét van het hét volgens de groene profeten, blijkt per kilometer geen 89 gram CO² uit te stoten, maar liefst 140. Erger nog, geen enkele van alle nieuwe hybride en semi hybride wagens haalt de minimumgrens van 115 gram, grens waarbij men bv in ons land kan rekenen op een korting bij aankoop van liefst 15%. Ondertussen blijkt er alleen in België vorig jaar al voor bijna 60 miljoen euro te zijn uitgekeerd aan kopers van die "milieuvriendelijke" voertuigen. Om in eigen land te blijven: Guido Camps, de prijzendirecteur van de Belgische energieregulator Creg, zegt dat de groene stroommakers in België veel te veel subsidies krijgen en dat daardoor de groene stroom de elektriciteitsprijzen veel sterker doet stijgen dan eigenlijk nodig is. Hij zegt zelfs dat het rendement ervan veel lager wordt ingeschat dan nu eigenlijk het geval is. M..a.w. het is de belastingbetaler die het verschil mag betalen. En daar houdt het niet mee op. Een pas gepubliceerde studie van de Limburgse Xios hogeschool ontkent dat een investering in zonnepanelen in zes jaar zou kunnen worden terugverdiend. In het beste geval is dat acht jaar en dat moet echt alles meezitten. Panelen bv met een kleine helling moeten elk jaar een reinigingsbeurt krijgen en dat kost al gauw 250 euro. Wie zonnepanelen plaatst, riskeert ook een hogere premie te betalen voor zijn brandverzekering. Wie de panelen plaatst, moet in principe ook een geïsoleerd dak hebben. Als dat niet het geval is, moet hij dat eerst doen, wat ook nog extra kosten met zich meebrengt. Tenslotte - en dat staat niet in bovenstaande studie, maar heb ik elders meegepikt - zijn er momenteel al nieuwe zonnepanelen in ontwikkeling die drie tot vier keer efficiënter zijn dan de huidige. Als die over enkele jaren in productie komen, zullen de oude snel worden afgedankt en kan men nieuwe kosten gaan maken, als men tenminste bij wil blijven in de groene mode (zo'n beetje het verhaal van de GSM's en de Tv-toestellen waarvan er ook elk jaar nieuwe types van worden uitgebracht die "men moet hebben")... Kortom, groen is big business en de bevestiging van het Franse adagium "Les affaires, c'est l'argent des autres".
Na de crisis in de banksector en de economie, zijn we nu aanbeland in deze van de landen zelf. Heel wat van de eurolanden blijken nl hun hand ver overspeeld te hebben. Hét voorbeeld blijft natuurlijk Griekenland, maar daar houdt het niet bij op. Ierland was al aan de beurt, Portugal en Spanje volgen. De vraag over België is niet óf het hier ook gaat gebeuren, maar wel wanneer. - Dat het in Griekenland fout is gelopen, is niet te verwonderen als men ziet wat daar allemaal gebeurd is. Niet alleen werden de officiële cijfers van de begroting vervalst, ook de lasten voor de staat waren er niet meer te dragen. Staatsambtenaren kregen er een dertiende én een veertiende maand en in heel wat beroepen kon men op pensioen gaan met 97% van het laatste loon. Nogal wiedes, dat men daarin nu gaat snoeien, alle protesten ten spijt. - In Ierland heeft men al draconische besparingen doorgevoerd, waardoor het land met een zeker vertrouwen de nabije toekomst tegemoet kan zien. - In Portugal heeft men ook begrepen, dat het zo niet verder kan. De lonen van de ook daar veel te grote ambtenarij worden bevroren tot 2013 en via privatiseringen zou men zes miljard euro willen besparen. Portugal rekent erop tegen 2012 zijn staatsschuld tot 90% van het bbp terug te kunnen brengen. - Spanje is andere koek. Twintig procent van de bevolking zit er zonder werk. Dat is vooral het gevolg van het stilvallen van de bouwactiviteiten. In Spanje staat anderhalf miljoen huizen te koop, waarvan achthonderdduizend spiksplinternieuw! Het land, dat - nota bene - op dit ogenblik voorzitter is van de E.U. heeft nog weinig concrete maatregelen genomen om iets aan het probleem te doen. Misschien wacht het op 1 juli, wanneer de termijn van dat voorzitterschap afloopt. Dan neemt België het over, België dat voor insiders het volgende land is dat zwaar in de problemen zal komen, samen met Italië. Volgens een berekening van Bart Van Craeynest, KBC - conjunctuurspecialist, gaat de Belgische overheidsschuld tegen 2020 oplopen tot 127% van het bbp en tegen 2030 zelfs tot 180%! Tenminste als deze regering en zijn opvolger(s) er met rustige vastheid niets tegen blijft doen. Volgens Van Craeynest is deze situatie niet het gevolg van de crisis, maar was de verslechtering van onze overheidsfinanciën al enkele jaren eerder begonnen (lees: onder Verhofstadt). De laatste veertien jaar zijn onze loonkosten, zelfs na een correctie voor de productiviteitsstijgingen, hier met zo'n 20% gestegen t.o.v. die van buurland Duitsland. De vennootschapsbelasting - een heikel punt voor maatschappijen die hier willen investeren - heeft bij ons een tarief van 33,99%, terwijl het Europees gemiddelde 23,22% is. Dat van Nederland, om nog maar eens een vergelijking te maken met een buurland, is 25,5%. Kortom, dat ons land het Griekenland aan de Noordzee wordt, is geen fictie meer. Het is alleen nog afwachten hoe lang het geïmmobiliseerd zal blijven in de houdgreep van de Waalse PS. Op Leterme en zijn partij moet zeker niet gerekend worden. Met de slogan van "goed bestuur" is die erin geslaagd dit land in slaap te wiegen. Het ontwaken zou wel eens erg dramatisch kunnen worden.
Niet alleen in de sector van de pensioenen, de justitie, het gevangeniswezen e.d., waar ik het gisteren over had, zit het fout. Ook de zgn "sociale partners" raken het met elkaar maar niet eens. Vakbonden en werkgevers waren gisteren door Leterme uitgenodigd om hun afgesprongen gesprekken van december 2009 weer op te starten. Alhoewel Leterme het daarna had over een "zeer constructieve sfeer", was het resultaat zo goed als nul. Het enige wat er uit de bus kwam, was dat men volgend jaar verder praat en dat was ook het enige wat Leterme beoogde. Hij is er nl als de dood voor, dat er dit najaar sociale onrust in dit landje zou heersen terwijl hij, onze CD&V redder in nood, de man van het "goed bestuur", zich aan de wereld wil tonen als leider van een eendrachtig België dat dan zes maanden voorzitter is van de E.U. De gesprekken in december 2009 waren afgesprongen over de harmonisering van de statuten voor arbeiders en bedienden. Dat wil maar niet vlotten en dat zal ook volgend jaar niet lukken. Reden daarvoor is het feit dat de federale regering geen geld heeft om de gaten te vullen, zoals ze dat in het verleden altijd heeft moeten doen. De sociale partners kwamen dan steeds tot een akkoord en lieten ze de staat de rekening betalen. Dat kan nu niet meer, officieel "omdat de federale regering de begroting van 2011 niet kan hypothekeren", in werkelijkheid, omdat dit land op de rand van het faillissement staat. België is zowat het enige land in de westerse wereld waar er nog verschillende statuten zijn voor arbeiders en bedienden. Als het harmoniseren daarvan moet gebeuren zonder geldverlies, dan is er maar één oplossing: de arbeiders moeten bij krijgen, de bedienden moeten inleveren. De vakbonden willen dat laatste echter niet, waardoor er niets zal veranderen en België ook op dat gebied een achterlijk land zal blijven.
Wat werkt er feitelijk nog in dit land? De grote pensioenhervorming komt er niet, de grote justitiehervorming evenmin. De cipiers staken nog maar eens, voor dezelfde redenen als ze dat deden vorig jaar en de jaren daarvoor. De politiediensten kunnen hun werk niet meer aan. De begroting geraakt in geen eeuwen meer rond als men voortboert zoals men bezig is. Het land geraakt maar niet van zijn overtollige ambtenaren af. Het akkoord over het asielbeleid van vorig jaar (een van de "werven" van Haiku Herman) blijkt een lachertje te zijn. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Nu blijkt dat er buiten de kosten van de vergrijzing, die op ons afkomen, er ook rekening zal moeten gehouden worden met een vergroening. Het is alsof we tegelijk geteisterd gaan worden door een aardbeving en een tsunami. Het verschil met die natuurrampen is, dat die meestal onverwachts toeslaan. Bij ons gaat het echter om fenomenen waarvan iedereen op de hoogte zou moeten zijn, de gezagdragers eerst. "Regeren is vooruitzien", werd ons ooit verteld. Dat er een nieuwe geboortegolf plaats vindt, zeker in de steden (meestal via de allochtonen), zou geen slecht nieuws mogen zijn. Op voorwaarde dat men die kinderen een toekomst geeft, zodat ze later aan een goede job geraken en kunnen bijdragen aan het in stand houden van onze welvaart (als die er dan nog zal zijn, tenminste). Een eerste voorwaarde is dan ook de kinderopvang en de scholen. Nu blijkt, dat het ook daar grandioos fout loopt. Nadat men dacht verlost te zijn van de mensonwaardige omstandigheden waarin ouders verplicht waren te gaan kamperen vóór de school om hun kinderen ingeschreven te krijgen, blijkt nu ook het inschrijven via Internet geen soelaas te bieden. Er zijn in onze steden nl te weinig klaslokalen en straks waarschijnlijk ook te weinig leraren. En daar houdt het niet bij op, want die inschrijvingen via het Internet bleken er alleen te zijn voor kleuteropvang en het lager onderwijs. Nu wordt er opnieuw dag en nacht (bij vriesweer!) gekampeerd voor de inschrijving in middelbare scholen. Dat alles in een land dat, voorlopig althans nog, bij de welvarendste van de wereld mag gerekend worden. De vraag is alleen maar: hoelang nog? Met een regering die al drie jaar niets doet en alle problemen doorschuift naar een volgende, waarvan men niet eens weet hoe die eruit zal zien of hoe die het gaat oplossen, is het helemaal niet ondenkbaar dat we inderdaad (dixit Thomas Leysen) in een niet zo korte tijdsperiode het Griekenland aan de Noordzee gaan worden.
Een vreemdeling, die hier in ons land aanbelandt en zegt dat hij een asielzoeker is - wat hij niet eens meteen hoeft te bewijzen - wordt verondersteld opgevangen te worden: een dak boven zijn hoofd en levensonderhoud. Als dat niet kan, krijgt hij per dag 500 euro, een dwangsom die onze alomgeprezen justitie van de Belgische staat eist. 500 euro per dag en per persoon, voor vreemden die hier zomaar komen binnenvallen en waarvan zeker 95% helemaal geen asielzoeker is, maar pure economische gelukzoeker. Een Belgisch staatsburger, die heel zijn leven als zelfstandige gewerkt heeft, krijgt een pensioen van ook zo'n 500 euro, maar dan voor een hele maand. Een werknemer, die heel zijn leven heeft afgedragen in een periode waarin er van pensioensparen nog geen sprake was, krijgt iets meer maar moet daar ook een hele maand mee toekomen. Premier Leterme noemde deze situatie op Tv in Terzake terecht "gruwelijk". Hij gaat daar iets aan doen. Hij heeft zijn Servische collega al naar hier laten komen, om hem e.e.a. uit te leggen en vertrekt een dezer dagen naar Servië om daar eens te gaan herhalen, dat België géén luilekkerland is, dit in tegenstelling tot wat de plaatselijke maffia het daar de mensen voorspiegelt en wat onze eigen maffia, gespecialiseerde advocatenbureaus, ngo's en andere drukkingsgroepen hier vertellen. Het zijn deze laatste groepen die naar de rechter en de Raad van State trekken en er de laatste vier maanden voor gezorgd hebben dat de Belgische Staat al meer dan 200.000 euro aan dwangsommen heeft moeten betalen. Hopelijk geloven ze Leterme daar in de Balkan. Mochten ze even natrekken, wat die man de laatste drie jaar hier al beloofd heeft en waarvan niets is in huis gekomen, dan wordt het een hachelijke zaak voor de Vlaamse woordbreker nummer één. De Belgische rechters die de dwangsommen uitspreken, doen niets anders dan de eigen, Belgische wetten uitvoeren. Als Leterme daar écht iets aan wil dan, dan kan hij dat gemakkelijk. Hij en zijn regering moeten niets anders doen dan de onzalige wetten uit de rampperiode van Verhofstadts regeringen te wijzigen. De kans dat Leterme dat zal klaarkrijgen is zo goed als onbestaande. De man regeert bij de gratie van de PS en het CdH en ligt volledig onder de knoet van de diva's Onkelinx en Milquet. Van iets gruwelijk gesproken...
I.v.m. de crisis en de werkgelegenheid gaat er bijna gaan dag voorbij of men leest of hoort discussies over innovatie en toekomstgerichte economische projecten. Eén van die projecten is bv de voorbereiding van de bouw van een nieuwe onderzoeksreactor in het studiecentrum voor kernenergie in Mol. Men kan voorlopig niet verder zonder kernenergie. Dat heeft zelfs de huidige federale regering gesnapt, toen ze besloot de sluiting van de oudste Belgische kerncentrales uit te stellen. Dat heeft ook Obama begrepen, omdat hij anders nooit zijn klimaatwetten verwezenlijkt zal krijgen. De toekomst van de kerncentrales hangt af van de installaties van de zogenoemde vierde generatie. Het risico van nucleair afval zou daarbij 1000 maal lager komen te liggen en het volume 100 keer kleiner. Een reden temeer dus om verder te gaan met de geplande nieuwe reactor in Mol, die de naam Myrrha heeft gekregen. Daarover moest een beslissing genomen worden, want zelfs met een goedkeuring vandaag duurt het nog tot 2024 vóór die reactor zal kunnen werken, terwijl de huidige reactor in 2026 dicht moet. Hierbij dient te worden aangestipt dat de huidige installatie ook mee doet aan het produceren van isotopen die gebruikt worden voor de behandeling van kankerpatiënten en dat van de nieuwe reactor hetzelfde verwacht wordt. Deze week heeft de regering Leterme II tenslotte toch beslist een som van 60 miljoen euro, voor een periode van 5 jaar, in Mol te investeren. Dat betekent meteen 130 bijkomende hoogtechnische jobs. Na 2014 kunnen dat er een duizendtal worden. Tot daar is alles normaal. Wat niet meer normaal is, is dat de oude Belgische wafelijzerpolitiek nog eens voor de dag werd gehaald. Mol krijgt 60 miljoen, op voorwaarde dat er ook 21 miljoen gereserveerd werd voor de kerncentrale van Fleurus, zogezegd voor investeringen. In 2008 was er in Fleurus nog een radioactief lek, waarbij jodium via de schoorsteen de lucht was ingegaan. De 21 miljoen zouden nu moeten dienen om te zorgen voor meer veiligheid daar in Wallonië. De vraag is maar, of dat echt zo zal zijn. In eerste instantie was er nl afgesproken dat Mol en Fleurus elk 40 miljoen zouden krijgen. Dat Fleurus het nu ineens met 21 ook redt, heeft m.i. alleen te maken met het feit dat de PS, die het in Leterme II voor het zeggen heeft, anders het project in Mol nooit zou hebben goedgekeurd. Vergeet de discussie over innovatie en hoogtechnologisch werk. In België tellen in de eerste plaats de politieke evenwichten.
Op het salon van Genève werd de A1 voorgesteld, het nieuwe kleine wagentje van Audi, dat in de vroegere VW-fabriek van Vorst (nu Audi-Brussel) zal gemaakt worden. Federaal premier Leterme was van de partij om het feit eens extra onder de aandacht te brengen. De fabriek zal in de komende maanden vierhonderd nieuwe (zij het tijdelijke) banen scheppen, wat in deze droeve crisistijden altijd is meegenomen. Nu maar hopen, dat die A1 ook verkocht geraakt, iets waarover ik persoonlijk mijn grootste twijfels heb. Ondergetekende is nl de trotse eigenaar van een A2, het vroegere "kleintje" van Audi. Ik kocht het op het autosalon van 2004, waar het goedkoper was dan de toen nieuwe Golf, nl zo'n kleine 17.000 euro. De wagen heeft een aluminium carrosserie, ABS, een elektronische airco en verwarming, centrale vergrendeling, elektrische ruggensteun, enfin, zowat alles wat ook een grote Audi destijds had. Ondanks het feit dat de A2 een prachtwagen was (en is), werd hij in de zomer van 2007 uit productie genomen en de fabriek, waar het voertuig gemaakt werd, werd gesloten. Dat laatste risico loopt Audi-Brussel nu ook. De nieuwe A1 zal zo'n kleine 16.000 euro kosten en moet concurreren met o.a. de Citroën C2 en de Fiat 500. Qua prijs een onmogelijke zaak, waarbij nog komt dat Audi zelf toegeeft dat 80% van de A1 kopers van buiten haar eigen cliënteel zal moeten komen. Daar wringt het schoentje. Als men dat al niet deed voor de A2, zal men dat ook niet doen voor de A1. Daar komt nog bij dat de Duitse schrootpremie niet meer geldt, waarbij een deel potentiële A1 kopers had kunnen zitten. Als de A1, na waarschijnlijk een goede start, daarna zal blijken niet verkocht te geraken, omdat Audi zelf daar geen cliënteel voor heeft, dan riskeert Audi-Brussel opgedoekt te worden, zoals dat ook met het productiehuis van de A2 is gebeurd. --- In de marge van bovenstaande nog dit: Rudi Kennis, ex-communist en vuurrode ABVV-délegué, was met een groepje gelijkgezinden naar het federale parlement afgezakt. Hij neemt hij nl Leterme kwalijk dat die op het salon van Genève wel met de mensen van Audi is gaan praten, maar niet met de Europese boss van Opel, Nick Reilly, die 50 meter verder stond op datzelfde salon. Leuk om mee te maken: een ruzie tussen belgicisten (een oude tegen een nieuwe) over een probleem in Vlaanderen, waar Leterme het probleem al meteen doorschoof naar "buddy" Kris Peeters, die niét in Genève was. Delegeren blijft een kunst!
