Zogenaamd door het grote succes van de speciale reeks ix35 City, heeft het Koreaanse merk Hyundai deze speciale serie nu ook uitgebreid. Na de ix35 City wordt deze serie ook uitgebreid met een i10 City, een i20 City en de ix20 City. Daarmee is de familie nu compleet. De sierlijk en robuust ogende Hyundai's krijgen een City-badge die duidt op een reeks uitrustingen die het leven en rijden in de stad aangenamer moeten maken. Ook het al eerder geroemd comfort binnenin is nog verfijnd in deze speciale uitvoeringen.
We overlopen eens bondig het aanbod en het prijskaartje dat eraan is verbonden: De ix35 City heeft volgende extra uitrusting:
- Navigatiesysteem met 6,5" touchscreen - USB en Bluetooth - Achteruitrijcamera met parkeersensoren achteraan - Privacy glass achteraan - Keyless Go-System met startknop - verwarmde zetels in combinatie stof/leder - zilverkleurige dakrails - aluminium 17-duimsvelgen (17") - Automatische airco met gescheiden temperatuurregeling links/rechts
De "kanjer" van de familie is naar keuze beschikbaar met een 1.6 GDi benzinemotor van 135 pk of met de 1,7 CRDi-diesel van 115 pk. Beiden zijn ze uitgerust met het brandstofbesparende Blue Drive-pakket. De diesel neemt gemiddeld genoegen mret 5,2 l/100 km, een verbruik dat overeenstemt met een CO2-uitstoot van net geen 135 gram per kilometer. De hypermoderne 1,6 GDi is een voorbeeldige leerling met gemiddeld 6,4 l/100 km en een uitstoot van 149 gram CO2 per km. Aan de ix35 City 1.6 GDi hangt een prijskaartje van 5.349, terwijl de 1.7 CRDi voor 28.349 mee naar huis genomen wordt. Beide prijzen zijn inclusief BTW.
Van die "dikke" iX35 springen we eens over naar wate een echte citycar is: de i10 City. Dit stadswagentje-van-formaat (dixit Hyundai) combineert gebruiksgemak met lage financiële lasten en biedt bovenop het Comfort een uitrustingniveau dat er wezen mag. Sommige sbufjes zijn uniek in dit segment:
- Airco - Radio CD/MP3-speler met AUX en USB aansluiting - Centrale vergrendeling met afstandsbediening - Parkeersesoren achteraan Semi-geïntergeerd TomTom-navigatiesysteem met touchscreen. - Elektrische ruiten vooraan.
De i10 City wordt geleverd met de vinnige 1.1i-motor met 69 pk. Een automaat kan in optie worden geleverd. Daarover heeft Walter's Auto Cahiers zijn reserve's. Als men een automaat van Hyundai wil kan men niet anders dan opteren voor die achtgangige. Die zit jammer genoeg in één van hun duurste modellen. Maar die spaart dan ook écht brandstof uit. Terug naar de i10, deze kost 11.449 inclusief BTW en de automaat 12.449). Maar in zo'n autootje is een automaat geen aanrader, tenzij men nu éénmaal een auto "zonder vitessen" wil. Daar is geen redelijkheid tegen opgewassen.(wr)
Het is de eerste keer geweest sinds het ontstaan van het officiële na-oorlogse WK F1 in 1950 dat een sessie voor de pole-position is onderbroken. Zelfs gestopt en herbegonnen 's anderendaags. Zongagsochtend voor de race. In Melbourne in Australië. Ik laat het hier even stil blijven...........In de Winkler Prins van-na-de-oorlog in 's mensens mond werd autosport omschreven als "Autoën". Letterlijk. Doordenkend was het een bijna nobel begrip: het zo efficiënt mogelijk besturen van een "automobiel". In alle omstandigheden. Ook als het regent, als er ijs of sneeuw mee zijn gemoeid. Daarmee komen we aan een splitsing van gedachten. Formule 1 is het hoogste échelon in de autosport. En het "World Championship Rally" dan ? Over grint, asfalt, sneeuw, ijs, in regen, bij aardbevingen eventueel. Absurde vergelijking hoor ik uitroepen !
Mogelijk. Maar toen ik het hoge voorrecht had in mijn jonge leven aan de zijde van stuurgenie Walter Rörhl in een Opel Ascona 400 te maken over hoge bergwegeltjes van heus één autobreedte tussen rotsengtes door, kon ik niet nalaten aan de grootmeester te vragen of hij nooit bang was. "Ja", antwoordde hij resoluuut. "Enne, wat doe je dan ?", vroeg ik met een piepstemmetje, inclusief neusklank. Terwijl hij de rotskeiën waarover we sneden, rondom de auto deed vliegen, zei hij heel bedaard: "Vertragen". Weer even stilte...............Meer verstand kan in een mens niet huizen. Dus: als F1 piloten, robotten, natheid voelen moeten ze vetragen, of eruit stappen. Maar de "pole" laten aan diegen die het wel kan !
In mijn herinnering is het drievoudig wereldkampioen Niki Lauda geweest die op 24 oktober 1976 tijdens de GP van Japan aan de Mont Fuji - als regerend wereldkampioen - onder de gutsende regen zijn Ferrari aan de kant zette en uitstapte. "Aan deze waanzin doe ik niet meer mee", moet hij hebben gezegd. "Il Commendatore" Enzo Ferrari werd razend in Fiorano. Niki Lauda hoefde maar de gasplank te lichten en één luttel puntje te oogsten om na 1975 ook in 1976 wereldkampioen te worden. Door dit voorval ging de titel naar playboy James Hunt in een Mc Laren-Ford.
Op 1 augustus 1976 had Niki Lauda zijn verschrikkelijk brandongeval op de Nürburgring. Ingewikkeld als een mummie werd hij naar Mannheim-ziekenhuis overgevlogen. Lees nu héél goed: zes weken later finishte hij vierde in de GP van Italië op 12 september 1976 terwijl het bloed vanonder zijn helm liep. Maar de regen stopte hem ook in Japan. Tijdens een GP van Monaco - waar Jacky Ickx koersdirecteur was - "smeekte" Alain Prost om de race wegens de stortvloed aan water vroeger af te vlaggen. 75% van de afstand van een GP was doorreden, dus was Ickx gemachtigd gehoor te geven aan Prost's signaal. Een zekere Ayrton Senna in een Toleman kwam hem in de zondvloed ei zo naderbij. Prost zocht een ark van Noë.
Wat hiermee wil gezegd zijn is dat autorenners onder geen beding kunnen onzien worden als het regent. Gelijk ze het zelf altijd zo graag in de taal van Shakepeare zeggen: "It is a part of the game." Nadat hij in 2007 met Ferrari wereldkampioen was geworden, keerde hij de F1 de rug toe en waagde zich aan rally. Buiten een paar kleine wapenfeiten hing hij meer in de bomen, lag hij meer in de greppels en tolde als op een kermis in vele "spéciales" over de kop. Hij ging ook even naar Amerika. Vergeefs.
Maar in het binnenste van Kimi waarin niemand de illusie kan koesteren door te dringen, fluisterde de duivel van de F1 hem in de oren: ga terug naar je zetel. Daar waar je op je wenken wordt bediend. Kimi - waarom zou je ook niet ? - luisterde naar het duiveltje. Terwijl Sebastien Loeb - ooit begonnen als werkloze - zich verder de rallylegende inreed. Hij weet dat F1 te laat is voor hem. Nochtans waren de WRC-rally's vaak veel zwaarder dan de "cadansrondjes" van de F1. Of waarom de één dat kan wat de ander niet kan, en beiden toch de hoogste kunst van "autoën" beheersen. Volgende weekeinde is het de GP van Maleisië, regen haast zeker van de partij. Glitterknapen kunnen er zich ontpoppen als mannen. Zoals een Sebastien Vettel bijvoorbeeld.
Fernando Alonso hoort daar niet bij. Hij is al lang een man. Zeker omwille van zijn zwijgplicht over het nooit heus opgehelderde verhaal van de GP van Singapore. Toen Flavio Briatore Nelson Piquet junior de opdracht gaf zijn Renault tegen 160 km/h te crashen tegen de betonmuur. Op die manier kwam de "safety car" op de baan en dekte Alonso - eerstrijdend - in voor een overwinning. Nooit eerder gezien in de F1. Net zomin als wat vorige weekeinde omwille van regen is gebeurd in Melbourne. Remember Rörhl: "vertraag !". Benieuwd naar Maleisië, hopend dat een scenario "à la Australie" zich niet herhaald. Geen verdere afbraak meer aub van de F1. Of wat Raïkkönen kan met zijn Lotus-Renault in zijn zetel en Loeb in zijn Citroën DS3 WRC vanaf zijn zitje samen uiteenlopend kunnen.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's:Citroën en Renault)
Nadat Sebastien Vettel in het tweede deel van de kwalicaties met 1'27"407 de "pole" had toegeëigend, draaide zijn banwisselstrategie, en die van zowat alle concurrenten anders uit dan verwacht. De drie-stop-strategie bleek niet de juiste. Want met een daarvan afwijkende tweestop-strategie heeft de Fin Kimi Räkkönen zijn Lotus-Renault als vanuit een luie zetel naar de zege gestuurd in de GP van Australië. Aanvankelijk reden Sebastien Vettel en Fernando Alonso aan de leiding voor hun derde pitstop, maar net dan bleef Kimi op de baan en reed van zijn achtervolgers weg. Om te winnen. Nochtans was de Fin slechts vanop een zevende plaats op de grid gestart. "Het is een gemakkelijke race geweest", zei hij. "Telkens Alonso dichterbij kwam zette ik een snelste ronde neer en liep weerom verder van hem weg. We zijn blij met deze zege, maar het is maar één enkele race. Om een optie te kunnen nemen op de wereldtitel blijft er nog veel werk te doen..."
Kimi Räikkönen is 33 jaar en werd geboren op 17 oktober 1979. Na in 2003 en 2005 vice-wereldkampioen te zijn geweest verzilverde hij de titel in 2007, waarna hij de F1 de rug toekeerde. Vorig jaar maakte hij een "come-back" en deed het beter dan de ook weergekeerde Michaël Schumacher die eerder zeven wereldtitels op zijn naam bracht. Met Kimi Räikkönen is het nieuwe WK 2013 intrigerend aangezwengeld, want noch Sebastien Vettel (25), noch Alonso (31) zullen zich zomaar bij de gezwinde tred van de Fin en zijn Lotus-Renault neerleggen. De volgende race is volgende week op zondag 24 maart in Sepang in Maleisië. Waar de weerman nog grilliger is dan die van Australië.(wr)
Regen die uitgegroeid is tot storm heeft de koersdirectie doen beslissen de Q1 in de kwalificaties die de startgrid bepalen voor zondag, diezelfde zondag om 11 uur te doen rijden. Kwestie van onder "normale" omstandigheden te rijden. Want Q3 en Q2 werden getekend door zware crashes, zoals die van Massa in de muur, Esteban Gutierez die Pastor Maldonado meesleepte in zijn glijpartij. Het beeld zou niet compleet zijn als ook niet de Marussia-jongens Charles Pic en Guido van der Garde hun verhoopte chrono's tegen een muur te pletter reden.
Dus straks, negen uur later dan bij ons, gaat de Q2 en Q3 om precies om 11 uur plaatselijke tijd verder. Uit de aanvankelijke tijden in de Q3 en Q2 blijken de Red Bull-Renault's van Sebastien Vettel (1) en Mark Webber al de snelsten, de sterksten te zijn. Fernando Alonso aast erop hun hegemonie tijdens de laatste deel, het onderonsje met tien, te breken. Met zijn Ferrari wordt hij momenteel derde genoteerd. Romain Grosjean (Lotus-Renault) werd snelste in de Q3, maar die prestatie is iedereen blijkbaar ontgaan.
De Fransman neemt dit seizoen een optie op een eerste GP-zege. Lewis Hamilton belandde met de Mercedes W4 nog maar eens in de grindbak, gelukkig zonder veel schade. Maar het is duidelijk dat Nico Rosberg de Brit wellicht het hele seizoen zal overklassen. Met uitzicht op een wereldtitel. Waarom niet ? Maar op z'n minst op een bits duel met omzeggens leeftijd- en landgenoo Sebastien Vettel...Tot nu toe ongenaakbaar.
De beslissing werd genomen door de FIA-stewards. Iedereen vond het een geredelijk verdict, omdat anders een vertekend beeld zou opdoemen van verwrongen krachtverhoudingen op de startgrid. Hopelijk is het geen precedent om bij iedere aanslag van de weerman in Amerikaanse toestanden te vervallen met als eindresultaat "niet meer rijden bij regen." Regenrijders behoren in de Formule 1 als een vast gegeven in het totaalbeeld. Maar in Australië was het storm die de FIA tot die beslissing bracht.
Geen storm in een glas water dus. Morgen wordt dat glas tot op de bodem geledigd in de eerste GP van het seizoen om het WK 2013. Intuïtie zegt dat Sebastien Vettel zich goed voelt. Als een vis in water. Mark Webber rijdt tweede als zijn schaduw, met als taak punten te scoren voor de constructeurstitel. Om zo nu en dan ook eens te winnen. Als Vettel uitvalt, of op eigen kracht zoals hij vorig jaar voor de tweede keer de GP van Monaco won.(wr)
DERDE VRIJE TRAINING F1 VEILIG, KWALIFICATIE DOOR WEERMAN BEDREIGD
De derde vrije oefeningen voor de GP van Australië F1 die zondag 17 maart 2013 zullen normaal op een droog, zogenaamd stratencircuit van 5,303 km lang, worden gereden. Nu is de temperatuur bij onze tegenvoeters zo'n 19°C. Maar voor de eigenlijke kwalificaties dreigt de weerman toe te slaan in de 16 bochten met nattigheid. Het gegeven hits de gemoederen op. Geen teambaas weet er raad mee en gelukkig bestaat in de F1 geen Amerikaanse regel die een echte "wetrace" verbiedt. De timing is de timing. Bernie Ecclestone is de eerste om daar de harde hand aan te houden. Spektakel. Drank (Red Bull), Seks (de pitpoezen) en Spelen (het WK) voeren de bovenhand. Hopelijk leidt het niet tot onze ondergang zoals het Romeinse rijk. Maar de paus van de F1 - Bernie - wil niet dat daaraan wordt geraakt.
In schrille tegenstelling tot de nieuwe baas in Rome die vindt dat de Kerk niet aan de moderne verlokkingen moet toegeven. Daarom staan de Kerken leeg. Gelovigen zijn afvallig geworden. Belastinggeld houdt religies recht. In Bernie's gebedplaatsen - Melbourne is er één én de eerste van - zit het vol. Met plezier. Ontkennen van de menselijke dierlijkheid is altijd een fout gebleken. Daarom is voor sommigen "kommer en kwel hebben" het rechte eind. Andersom is het: het goed hebben is de regel. Die stelling zou wereldwijd moeten gelden. Ecclestone haalde de armoezaaiers van de beginjaren van de F1 naar eerst (1981-FOCA) naar rijke renstallen die vandaag een bodemloze put met geld moeten vullen...
Terug naar Melbourne. Jean Todt is zeker in Melbourne. Niet gemeld, maar mogelijk anoniem de sfeer opsnuivend. Babbelen met Bernie Ecclestone en zijn onvermijdelijke erfenis. Jean Todt begon ooit in de jaren '60 als navigator in de rally's in een Peugeot 406. O.a. in de Rally van Corsica. Nu de Grote Baas van de FIA (Fédération Internale de l'Automobile) in Parijs, Place de la Concorde nummer 8, net veel verder dan de Crazy Horse. Todt is autosportgewijs gezien een Napoleon. Hij duldt geen tegenspraak, heeft héél vaak, maar niet altijd gelijk. Vraag het aan Rubens Barrichello...
Todt bepaalt uiteraard mee de nieuwe F1 voor 2014. Die is gepland met 1.6 liter V6 motoren met KERS (Kinetic Energy Recovery System) waarover trainingssnelste Sebastien Vettel zich al in de steek gelaten voelde. KERS is fantastisch gevonden: gedurende 6"7 opnieuw 82 pk afroepen van een condensator die kort en heftig dit bijkomende vermogen aan het reeds bestaande van de motor toevoegt. Vervolgens nog die verstelbare achtervleugels (50 mm speelruimte) om neerwaartse kracht te vermeerderen in de bochten en als een haas snel in de rechte lijnen wanneer de luchtsroom niet meer een geblokkeerde weg ontmoet en als haren van een blonde schone door de vleugelspleet glijdt.
Wonderbaarlijke aerodynamika. Natuurwetten. Niet om te buigen. Wie het probeert verspilt nodeloos energie. Om het met de woorden van Nicolas Tesla (uitvinder van de wisselstroom en draadloze communicatie) te zeggen: "Gebrek aan doelgerichtheid kost alleen maar energie, tijd en geld". Op de F1 toegepast is er onder de teams geen gebrek aan doelgerichtheid. Ze willen winnen. Naar schatting zijn er acht coureurs die worden betaald. De "rest" moet een zitje kopen via sponsors. Dus een lichte devaluatie van het purisme van de sport. Wie geld heeft kan/mag rijden. Wie er geen heeft, die heeft brute pech. Lewis Hamilton, mengeling van liefde en haat bij supporters, Kimi Raïkkönen, onberekenbaar, Sebastien Vettel, drie keer wereldkampioen, Jenson Button, mogelijk overrompeld door eigen succes, Fernando Alonso, tweevoudig wereldkampioen die dorst naar een derde kroon. Het speelt zich allemaal af in Melbourne, arena sinds 1996 van de puurste autosport die de F1 blijft.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's: Renault en Mercedes)
SEBASTIEN VETTEL BRENGT EERSTE TWEE MOKERSLAGEN TOE
De nu al drievoudige wereldkampioen Sebastien Vettel domineerde met 1'27"211 de eerste vrije oefensessie met het oog op de GP van Australië F1. Dat is de openingsrace van het WK F1 die zonda in het Albert Park in Melbourne wordt gereden. Felipi Massa en Fernando Alonso waren respectievelijk tweede en derde. Nog drastischer ging Vettel met zijn Red Bull RB-9 tekeer in de tweede vrije oefensessie. Hij zette de chrono scherper op 1'25"908. Ploegmaat Mark Webber finishte tweede, derde Rosberg (Mercedes W04) en vierde de Fin Kimi Räikkönen (Red Bull-Renault). De spraakmakende Fransman Romain Grosjean, beloftevoller dan ooit, plaatste zich als vijfde achter zijn kopman.
Het moet voor tweevoudig wereldkampioen Fernando Alonso al een doorn in het oog zijn geweest toen hij in de tweede sessie - nochtans op supersofts - slechts zesde finishte. Bij Mercedes en Mc-Laren Mercedes vlotte het niet echt. Nico Rosberg haalde verdienstelijk de derde chrono uit de brand alvorens hij met versnellingsbakproblemen moest stoppen. Ploegmaat Lewis Hamilton bakte er nog niets wezenlijks van en ging op bezoek in de kiezelbakken. In weerwil van zijn dominatie ergerde Sebastian Vettel zich over zijn KERS dat niet voor 100% teruggaf van zijn opgeslagen - elektrische - energie.
De volgende vrije training - meteen de laatste - gaat zaterdagochtend door. 's Namiddags is het menens voor de plaats op de startgrid voor de race van zondag. Dan moet Mc Laren-Mercedes Jenson Button (nu elfde) en Sergio Perez (nu dertiende) trachten hun bolides hoger in de ranking te zetten. Zoniet wordt er zondag geen eerste-rangsrol gespeeld.(Tekst:Walter Rombauts/Foto:Red Bull-Renault en Mercedes)
START WK F1: PILOTEN SPEELBAL VAN PIRELLI EN CIRCUITARCHITECTEN
Vorig jaar werd in de F1 het nieuwe circuit in Indië (Delhi) in gebruik genomen. Daarop werd de eerste GP van India gereden wegens de al jarenlange aanwezigheid van Force India in het WK. Pirelli leverde toen, en nu opnieuw, de rubberschoeisels waaruit de teammangers, maar vooral de coureurs kunnen kiezen. Toch bepaalt Pirelli het wezenlijke aanbod. En nieuwe circuits worden naar de hand van de constructeurs getekend. Want lange rechte lijnen waarop de 2,4 liter V8 atmosferische motoren vollast tegen 18.000 t/m draaien zijn niet echt gewenst. Hoe ver de materialen van motorblok/carter/versnellingsbak ook zijn gevorderd. Iedere ingenieur houdt wel iedere race zijn hart vast...
Trouwens niet alleen in de F1 zijn lange rechte lijnen geschuwd. De "Automobile Club de l'Ouest", organisator van de 24 Uren van Le Mans (dit jaar op 22 en 23 juni, testdag 9 juni), was maar al te blij aan de constructeurs te kunnen melden dat de - destijds - lange rechte lijn van Hunaudières zou onderbroken worden door twee chicane's. Onder het mom van veiligheid na talloze zware ongevallen. Thierry Boutsen kan er in zijn Toyota-tijd over meespreken. Als ik me goed herinner - straks archieven openen - was het iets over middernacht, het moment waarop de toeschouwers dronken waren en eerder naar de striptease-tentjes werden gelokt dan naar het eentonige gebrom op de omloop. Op dat tijdstip weet - bijna - geen mens meer hoe de stand van zaken op de piste is.
De omloop in Melbourne waarop binnen een paar uur de eerste GP van het WK F1 2013 wordt gereden is een stratencircuit. Geen Monaco, maar wel in die kategorie geklasseerd. Klassiek kan worden gezegd. Maar nieuwe circuits hebben geen echte lange lijnen meer, zodat de power-units maar enkele seconden op maximum belasting zitten. Toch slagen de 24 coureurs erin razendsnelle rondetijden te rijden. Weerom om veiligheidsredenen - men is Senna 1 mei 1994 nog niet vergeten - tracht de bandenleverancier in samenspraak met de circuitarchitekten de snelheid te temperen.
Pirelli doet dat met de samenstelling van de rubber, leveranciers van slijtlagen - het asfalt - doen dat met een flinterdunne laag "glijmiddel" om de piloten op het verkeerde been te zetten. Zowel voor de bandenslijtage als voor de wegliggings-verrassingen. Let er eens op dit seizoen ! Sebastian Vettel (Red Bull RB9-Renault) gaat voor zijn vierde titel. Fernando Alonso (Ferrari) voor zijn derde. Lewis Hamilton (Mercedes WS04) voor zijn twee, net als Jenson Button bij Mc Laren-Mercedes. Niet te vergeten, daar hoort ook Kimi Räikkönen bij. Van Lotus, weet u wel. Maar in dat geval wel komende van hemzelf. Dit seizoen hebben 60% van het deelnemersveld kans om de werldtitel binnen te halen. Principieel veertien coureurs. Als het meevalt...
De "rest" rijdt er bij wijze van spreken voor eerste WK-punten, een mogelijke zege (Romain Grosjean Lotus-Renault en Sergio Perez bij Mc Laren) of hangt straks in de vangrails, de bomen of de bandenmuur. Daarom is dit WK het eerste dat in "slow-motion" zou moeten worden uitgezonden. Dan zou men de "pekelzonden" en de "doodzonden" van elkaar kunnen scheiden. Een nieuwe paus is daarvoor niet nodig. Bernie Ecclestone (81) regeert nog, maar aan de poten van zijn stoel wordt achter de schermen wel gezaagd. Omdat niemand het eeuwig leven heeft.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's:Mercedes en Renault)
In het toonaangevende blad "Auto, Motor und Sport", heeft het hoofd van de "Rearch & Devlopment (R&D), Yushiharo Yamato, laten verstaan dat de nieuwe regels voor de F1 die in 2014 worden toegepast, Honda verleiden om weer te keren in de puurste autosdiscpline (- daarbij het WRC niet vergeten, dat op zijn minst evenveel, zoniet veeleisender is). Het zou er op neerkomen dat het contract tussen Mc Laren en de huidige leverancier afloopt en Honda opnieuw de leverancier zou worden. Eind van de jaren '80, begin '90, reed Mc Laren vier wereldtitels bij de piloten bijeen met de heren Alain Prost en Ayrton Senna.
Voor 2014 liggen de kaarten anders. Het reglement schrijft 1,6 liter V6 turbomotoren voor die zijn uitgerust met KERS (Kinetic Energy Recovery System) en zullen de F1 zowel in preceptie als in technisch concept drastische veranderen. Honda verliet wegens de toeslaande crisis in 2008 de Formule 1. Een terugkeer naa de hoogste sport van de autosportladder is niet direct te wijten dat het econmisch beter gaat.
De reden ligt eerder in de "downsizing" van de motoren. Vergeten we niet dat stichter van Honda, Soichiro Honda, vanuit grasmaaiermotoren tweewielers is gaan bouwen en kort daarna racemoto's die hun gelijke in de geschiedenis nauwelijks kennen. Met auto's verraste de Japanse constructeur pas de hele wereld in 1964 met de S800 die vier Weber-karburatoren bezat.
Er zal nog heel wat onderling gehakketak zijn tussen leverancier van vandaag, Mercedes en Mc Laren want de contracten lopen niet naadloos as tussen het stoppen met de 2,4 liter V8 krachtbronnen van nu in 2013 en de nieuwe aanvangsfase in 2014. Honda is van mening dat de nieuwe technische reglementen meer constructeurs zullen boeien weer in de F1, of als neofiet, in de F1 te stappen.(wr/Foto's:Mercedes)
NICO ROSBERG VERSCHALKT HAMILTON MET SNELSTE STERRONDE
De pré-seizoentrainingen in Barcelona zijn afgesloten. Net voor lunchtijd verschalkte de Duitser Nico Rosberg met de Mercedes W04 zijn ploegmaat Lewis Hamilton met een chrono van 1'20"130. Weliswaar met zachte banden en weinig bandstof aan boord. Maar Hamilton deed daarvoor net hetzelfde. Mercedes kan gerust naar Australië trekken waar op 17 maart a.s. in Melbourne de eerste GP het seizoen op gang flitst. Maar ook Ferrari kijkt er optimistisch naar uit. Fernando Alonso liet 1'20"494 optekenen, weliswaar ook met zachte banden en weinig brandstofgewicht. Kimi Räikkönen kampte met versnellingsbakproblemen terwijl Jenson Button in zijn Mc Laren met 1'21"444 traag leek. Maar dat is schijn want de Brit torste zware brandstoftanks.(wr/Foto:Mercedes)
NICO VERDONCK MET GULF-MC LAREN IN BLANPAIN-SERIES
Het "Gulf Racing UK"-team heeft bevestigd dat het dit seizoen voor de tweede keer zal deelnemen aan de Blancpain Endurance Series. Het is bekend dat daarin grote namen aan de start komen.
Na een veelbelovend seizoen 2012 treedt het Britse GT-team opnieuw aan met twee Mc Laren's 12C GT3's. Het team mikt op de eerste trede van het podium, dit met zijn nieuw samengestelde team voor de Pro-klasse, nu Rob Bell versterking krijgt van Adam Carroll, mede fabriekscoureur van Mc Laren GT, en van de jonge Belg Nico Verdonck. Het team zal ook in de Pro-Am Cup aan de start verschijnen. In de "line-up" de ervaren en strijdlustige piloten Mike Wainwright, mede-eigenaar van het team, en beroepspiloot Andy Meyrick, die vorig jaar een aantal geselecteerde races voor het team reed.
Nico Verdonck stapt over naar het Gulf Racing UK-team nadat hij in 2012 de Blancpain Endurance Series betwistte in een 12C GT3. "Het was vorig jaar duidelijk dat de Mc Laren een snelle en betrouwbare auto is. Ik ben blij dat ik weer achter dat stuur mag zitten. Ik kijk ernaar uit om met de hergestructureerde auto van 2013 kan rijden. Verder ben ik heel blij dat ik voor Gulf Racing mag rijden. Het zal een bijzondere ervaring zijn om in de kleuren van dit iconische merk te racen. Gulf Racing heeft een rijke sporttraditie..."zegt Nico nog.
Dat is waar en zomaar voor het vuistje weg denken we aan de zege van Jacky Ickx met Jackie Oliver in 1969 met een Ford GT40 die eveneens de Gulf-kleuren droeg. Ze allemaal opnoemen die met de blauw-oranje zegevierend onder de zwart-wit-geblokte vlag zijn gereden zou te ver leiden in de context van dit bericht. Maar niemand kan vergeten hoe Jacky Ickx (zesvoudig winnaar in Le Mans) met een "logge" Ford GT40 de sublieme Duitse autocoureur Hans Hermann in een Porsche 917 na 24 uren met 100 meter verschil klopte.
Nico Verdonck wil ook nog iets kwijt over zijn teamgenoten: "Het is fantastisch de kans te krijgen om voor Gulf Racing te rijden, en te racen met twee andere uitmuntende beroepscoureurs van Mc Laren GT. Ik ben ervan overtuigd dat onze gecombineerde ervaring en snelheid ons in staat zullen stellen maximale prestaties uit de 12C GT3 te halen. Naar mijn mening hebben we alle ingrediënten in huis om sterk te presteren en aanspraak te maken op overwinningen en het kampioenschap. Ik popel al om weer achter het stuur te kruipen en ik kijk uit naar de eerste wedstrijd in Monza."
De redactie van "Walter's Auto Cahiers", dewelke in het verleden indringende gesprekken had met de ex-F3000 rijder (toen 18 jaar jong), voegt een sluimerende wens toe die niet expliciet wordt uitgesproken in het voorgaande koele bericht. De - terechte - achterliggende droom van Nico Verdonck is verder de weg naar de 24 Uren van Le Mans plaveien. Het feit dat hij Kampioen in de Formula Le Mans is geweest, heeft die wens nog versterkt. Als dat mirakel door verbetenheid en opperste stuurkunst wordt bereikt is dat terecht.
"Walter's Auto Cahiers" durft nog verder te dromen. Stel eens dat Gulf Racing eens een Belgisch team op een auto zet in La Sarthe. Bas Leinders reed vorig jaar zijn beste Le Mans ooit. Dus hoort Bas erbij. Stéphane Lémeret of Maxime Martin ook bijvoorbeeld. En Nico Verdonck. Mc Laren won al eens in de 24 Uren van Le Mans. Dus is het met een goed budget - dat daar zeker beschikbaar is - mogelijk een spraakmakende stunt in een race die winnaars levenslang tot monumenten maakt.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's: WR en Gulf Racing)
De Blancpain Endurance Series Calender:
01 / 14 april 2013 / Monza / Italië 02 / 02 juni 2013 / Silverstone / Engeland 03 / 30 juni 2013 / Paul Ricard / Frankrijk 04 / 25 - 28 Juli 2013 / Spa-Francorchamps / België 05 / 22 september 2013 / Nürburgring / Duitsland
KAREN VAES, CHARLOTTE MAES EN SARAH GANSER IN BRCC
In mijn geheugen zijn er bijna duizend dames actief geweest in de autosport. Ongeveer driekwart daarvan als pilote, één kwart als navigator. Mijn nieuwe buurvrouw Karen is acht jaar actief geweest als navigator/co-pilote in zowel het Nationale Belgische Rallykampioenschap als de regionale (VAS en ASAF). Uit hoofde van discretie ga ik haar goede resultaten aan de zijde van een ook nogal goed rallyrijder niet in detail vermelden. In weerwil van een ferme koprol in een zekere rally is ze er niet gehavend uitgekomen. Althans zo te zien. Maar het is een leuk gegeven: dames in wat tot voor enkele jaren een pure mannenwereld was.
"Niet waar!!!" valt Yvette Fontaine me direct in de rede. "Ik heb al die mannen in de jaren '70 in mijn Ford Escort een neus gezet !" Het is waar, Freddy Semoulin, Alain Dex, Claude Bourgoignie en Jean-Claude Frank, de eerste twee in een Escort, het tweede groepje in een Ford Capri. Yvette wist soms van geen wijken. Ze werd overigens in 1969 Kampioen van België bij de piloten. Yvette Fontaine is een vrouw die haar mannetje stond. Ze was niet alleen. "Christine" zoals Christine Beckers zich als "schuilnaam" liet aanmeten eindigde met een Inaltera tiende in de 24 Uren van Le Mans.
Zo kunnen we nog een poos doorgaan. De meest tot verbeelding sprekende vrouw in de F1 is voor mij Maria Thérèresa Defillipis die een Maserati 250F - zoals Fangio - bestuurde. In mijn voorliefde die ik als jong knaapje voor haar had meende ik altijd dat ze één WK-punt had behaald. Maar ik kan het niet in mijn archieven weervinden. Volgens mijn geheugen is ze samen met Lella Lombardi de enige die in de Formule 1 voorkomt en die 1 punt scoorde. Door een ongeval van Rolf Stommelen, waarbij een brandweerman en een fotograaf om het leven kwam, werd de race vervroegd afgevlagd en de punten dus gehalveerd. Er moeten vijf dames in de F1 hebben gereden. Maar in alle bescheidenheid: ik vind er maar twee. Met Marie-Claude Beaumont - later journaliste en altijd in ruzie met Alain Prost - en Michèle Mouton uit de rallywereld wil ik de nostalgie stoppen.
Want we leven in "modern times", straffer dan Chaplin of Jacques Tati het ooit ironisch hebben kunnen voorspellen. Zo ook in het Belgian Race Car Championship (BRCC) waarin dit jaar liefst drie dames in de Uithoudingsraces uitkomen. Zo wil het Skylimit Yokohama-team van Andy Jaenen en Jo Lammens de kans geven aan de snelle meisjes. Eén van de zwart-rode Porsche's zal in de "Endurance" in handen komen van de 22-jarige Limburgse Karen Vaes, de 20-jarige Charlotte Maes uit St.Niklaas en de bijna 18-jarige Akense en dus Duitse Sarah Ganser.
Naar mijn gevoel zou het leuk geweest zijn dat de drie taalgemeenschappen, Duits, Frans, Nederlands die in ons land bestaan waren vertegenwoordigd en onderling alles in het Engels afhaspelden. Grapje ? Niet écht. Team-eigenaar Andy Jaenen - ook de bezielende kracht achter de Skylimit Drifting School (waar achter de coulissen of achter het stuur de legendarische Jan Wouters niet kàn ontbreken...Yokohama en Jan. Twee banden op één buik. En dat mag !
Enfin, Andy Jaenen commentarieert: "Het is niet de eerste keer dat ik meisjes in de autosport begeleid" (niet als "verleid") uitspreken. "Destijds heb ik in de 24 Uren van Zolder nog een BMW Hartge gedeeld met Alexandra van de Velde en Vanina Ickx (dochter van...) en ook Kelly Jamers heb ik vier jaar met raad en daad bijgestaan nadat ze via haar vader Jo de smaak al te pakken had. Zowel Karen, Charlotte als Sarah heb ik "ontdekt" tijdens een selectie "driften". Alleen Charlotte had wat ervaring opgedaan in de Smart Cup en de VW Fun Cup - nu voorlopig afgevoerd wegens gebrek aan sponsoring.
Karen eindigde derde in de amateurklasse "driften" en omdat ze wat kilometers verorberde bleef ze de beste van de driftschool. Daardoor krijgt ze de kans om met een Porsche de baan op te gaan. Alle drie hadden honger naar meer - passie of geld ? - en zo is het idee ontstaan om hen samen te laten uitkomen in de BRCC-Endurance. Lovenswaardig, en het geeft Kronos Events, dirigent van het BRCC met kopman Mark Van Dalen, een aantrekkelijk tintje. Mogelijk schrijven kranten er daardoor iets meer over. Want in de gazetten is autosport tot een absoluut dieptepunt gezakt. Toen Nissan vorig jaar met de Deltawing met 1.6 Turbo-motor héél Le Mans in rep en roer bracht, was er in de Belgische kranten nauwelijks iets van te merken. Gert Vermersch, Marc Cornelissen en natuurlijk Peter Baert behoren bij de kenners, de puristen, al moeten ze de grillen van hoofdredacteurs volgen. Vliegt een auto in brand, dan is dat groot nieuws. Verloopt de race wat monotoon (wat autosport voor de leek ook echt is) dan lopen de vervelingsdruppels van de artikels af. De motivatie om deze jonge dames in de BRCC Endurance te brengen zou zijn dat "vrouwen minder moeite hebben met het loslaten van hun ego". Daarover heb ik ervaringsgewijs mijn twijfels.
Maar dames blijven leuk, op voorwaarde dat ze gezelligheid kennen, niet noodzakelijk Gucci-modellen moeten zijn en de kunst van levensgenieten verstaan. Zowel mannen als vrouwen behoren in die bijna koninklijke kunst tot een minderheid. Laat staan het over "de innerlijk schone" mens te hebben. Die is quasi onvindbaar. Voor zover het me toegestaan is Diogenes te citeren: die liep op een klaarlichte, zonnige dag over de straat met een kaars in zijn hand. Medeburgers - die wisten dat de wijsgeer in een ton woonde - vroegen hem "waarom loopt gij met licht rond terwijl het een heldere dag is. "Ik zoek een mens", antwoordde hij eenvoudig. De geschiedenis geeft niet genoeg geheimnis prijs om te weten of hij naar een man of een vrouw zocht.
Volgens mij zijn zag hij ze als gelijkwaardig als rechtgeaardheid hun leidraad was. Ik kan dat niet aan de sexy Danica Patrick vragen die als eerste dame in de eerste Nascarrace de "pole" pakte. De race liep spijtig genoeg dramatisch af, waardoor haar prestatie niet echt onder de spots kwam. Het antwoord op voorgaande zwetserige filosofie is gemakkelijk te vinden. Een spiegel als instrument geeft uzelf perfect het antwoord. Of tot welke mijmering de komst van drie jonge meiden in één van de mooiste sporten die er bestaan, aanleiding kan geven. Ze zijn van harte succes toegewenst, zodat ze zich bij de encyclopedische namen van de pure autosport kunnen voegen. Ze worden dan één van de duizend over zegge honderd jaar autosport. Niet slecht dames ! (Tekst:Walter Rombauts/Foto:BRCC/Kronos Events)
Het WK Formule 1 begint binnen veertien dagen. Gisteren werd op een droge omloop met wat zonnewarmte gereden, met bovenaan de Brit Lewis Hamilton in de Mercedes W04 als snelste. Zijn tijd was 1'21"534 en Jean-Eric Vergne in de Toro Rosso-Ferrari werd tweede met 1'24"036. Het verschil tussen die twee tijden toont aan dat de voorseizoentrainingen geen voorspelling toelaten over het verloop van het WK F1 2013. Onder zondvloedachtige omstandigheden reed de Australiër Mark Webber in de nieuwe Red Bull BR9-Renault de snelste tijd. 1"6 sneller dan zijn kopman Sebatien Vettel, ondertussen drievoudig wereldkampioen.
Vandaag verbeterde hij zijn tijd nog tot 1'20"557, één seconde sneller dan eender wie. Wel was deze chrono verklaarbaar: de zachtste banden en zo weinig mogelijk brandstof aan boord. Maar toch. De komst van de "leerjongen" van Ron Denis destijds bij Mc Laren, en nu Mercedes-sterman, geeft een ander beeld dan het gesukkel met Michaël Schumacher. Die heeft uiteraard zijn verdienste - zeven wereldtitels - maar hij had nooit mogen een "come-back" maken. Ouderen kunnen het nooit van jonge leeuwen winnen. Dat is een natuurwet, net zoals de jager weet wat goed is voor hem en niet op de welpen schiet. Hyperknappe Webber kan vuursteen Sebastian Vettel niet verhinderen te knetteren.
De leeftijdskloof geldt. Als we het tenminste over vakmensen hebben. Onbenullen komen daarin niet aan de bak. Kimi Räikkönen valt daar zowat tussenin. Zwijgzaam, razendsnel als het moet, defensief rijdend, hongerig naar een tweede wereldtitel, is en blijft hij bij de favorieten. Hij is star in de omgang met de pers. "Ik heb geen antwoord op vragen die te dom zijn om een antwoord op te bedenken", is zijn motto. Maar eens "behind the wheel" ondergaat hij een metamorfose. Daarover zei Jackie Stewart in 1973 in een interview met de Gazet van Antwerpen eens "When I'm sitting behind the steering wheel, I'm the Boss and nobody else". In Niki Lauda's hoofd leefde dezelfde gedachtengang. Om maar te zeggen.
Mark Webber rijdt op 15 maart de eerste vrije oefeningen op het stratencircuit van het Albert Park in Melbourne. Net als de 23 andere coureurs zal hij de juiste bandenkeuzes moeten maken. Want meer dan ooit is het duidelijk dat de compounds die Pirelli ter beschikking stelt, het verloop van dit WK zullen bepalen. Coureurs die respect hebben voor hun rubbers zullen hoog scoren. Mogelijk voor een zege en bijna zeker voor een podium. Mark Webber rijdt voor eigen volk. De verwachte 80.000 toeschouwers-ter-plekke zullen hysterisch rechtveren als de "man-uit-één-stuk" voorbij flitst. Cadeau's van ploegmaat Webber moet hij zeker niet verwachten, maar we hebben in de F1-historie nog races gekend waarin een plaatselijke halfgod als het ware naar de zege werd gedragen door het enthousiasme van het eigen volk.
De grote, beloftevolle "onbekenden" in het nieuwe seizoen zijn Ferrari met tweevoudig kampioen Fernando Alonso en Felipe Massa. Vervolgens - en uiteraard - Mc Laren- met Jenson Button, Lotus met de onvoorspelbare Kimi Räikkönen en de van adrenaline barstende Romain Grosjean. Lotus is er in vermogen op vooruit gegaan zegt teamleider Eric Bouillon, en een nu opgewekte Fernando Alonso, ook twee keer wereldkampioen, zegt dat de Ferrari er 200% is op vooruitgegaan. Allemaal gissingen. Op 17 maart starten 24 auto's in Melbourne op het in 1996 in gebruik genomen circuit dat 5,303 km lang is en 16 vinnige bochten heeft. Na 58 keren rond de klok in wijzerzin krijgt het nieuwe seizoen echt gestalte en zijn voor de eerste keer dit jaar in de F1 de kaarten echt geschud en verdeeld.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's Mercedes)
Renault "ZOE" luidt bij Renault een tijdperk in van voor iedereen betaalbare elektrische mobiliteit. Het is weerom een belangrijke stap voor de elektrische auto, die even stilstaand lijkt, maa in concreto traag maar zeker opgang maakt. De ZOE oogt leuk, is compact en verenigt alle momentele kennis op gebied van EV's. De prijzen van de verschillende versies zijn nog niet bekend - wellicht na het Salon van Genève - maar alle eigenschappen en de benadering van elektrisch rijden wél.
Het design-avontuur rond de Renault ZOE begon eind 2008, het jaar dat de verschrikkelijke financiële crisis begon. Spijtig genoeg is die vandaag nog lang niet voorbij. Eind 2008 kondigde Carlos Ghosn na het wereldeconomische forum om een gamma van vier elektrische wagens te commercialiseren. Het kernmodel - project X10 - was een compacte berline die volledig als elektrische wagen zou worden ontwikkeld voor een grootschalige commercialisering. Het lastenboek werd op 21 januari 2009,voorgesteld. Dat omschreef een "guitig" en geruststellend design voor een innovatieve en verantwoordelijke "100 % elektrische auto".
De eerste schetsen waren bijzonder radicale creaties. De start van het elektrische tijdperk deed iedere designer ervan dromen de auto als verschijning opnieuw uit te vinden. Langzaam maar zeker evolueerden de schetsen echter naar een rationelere benadering. De overstap van verbrandingsmotoren naar elektromotoren eistte al een grote mentaliteitsverandering van de klanten, dus mocht de styling daar niet nog een schepje bovenop doen. ZOE moest - net als de LEAF van Nissan - een unieke auto worden, maar met lijnen en proporties die aansloten bij de vormelijke coventies in de autosector om de overstap van verbrandingsmotoren te vergemakkelijken. Er werd een designwedstrijd uitgeschreven en die is gewonnen door Jean Sémériva. Naar verluidt zouden zuiverheid en emotie centraal hebben gestaan in zijn digitale schetsen.
Puurheid loopt in oogstrelende lijnen over heel de carrosserie terwijl dynamische uitstraling gebundeld is in een hoge gordellijn, het geheel overkoepelt een wielbasis van 2588 mm. "Waar de ene lijn stopt, begint er een andere" zegt de ontwerper. Daarbij moet wel even worden geslikt van men moet geen student in logica om dat niet vanzelfsprekend te vinden. Wat Jean Sémévira bedoelt is dat hij als een druppel water die - losstaand van alles - als eindeloze vormgeving in de ruimte hangt. Met zo'n uitspraken uit de autoindustrie kan men tientallen boekdelen vullen. Wat er van de ZOE aan is, is dat de gebundelde vormgeving elegant is en in niets doet vermoeden dat het om een puur elektrische auto gaat. Gewoon een indrukwekkende verschijning.
De ZOE heeft een blauw getinte voorruit en ook de voorste lichtblokken hebben die kleur. Doordat ook de ruiten rondom blauw zijn getint - op het hele gamma - is snel de ZOE als elektrisch voertuig te herkennen. De transparante achterlichten mrt concntrische blauwe randen, een unicum voor een seriemodel, worden pas rood wanneer er wordt geremd of wanneer de lichten worden ontstoken. Het geeft een effect alsof de hele koetswerkkleur over de auto uniformer is.
In 2009 kwam Laurens Van Den Acker in dienst. Hij voegde een belangrijke toets toe aan het project door de nieuwe merkidentiteit in de voorkant te integreren. ZOE kreeg daardoor erg fijne, langgerekte bi-halogeenkoplampen en een grote logo dat in fel contrast staat met de zwarte achtergrond van het radiatorrooster. Zijn grote glimlachende luchtinlaat, geflankeerd door twee uitsparingen die de daglichten herbergen, geeft ZOE een guitige en charmante uitstraling. Op 28 juli 2009 presenteerde Jean Sémériva zijn creatie in de grote zaal van het Technocentre in Gyancourt aan het directieteam. Dat was meteen enthousiast. De creatie draagt de "signature" van Jean Sémériva. Er is namelijk een afdruk van zijn duim in reliëf op de buitenhandgreep van de achterdeuren, die de in achterstijl zijn ingewerkt. De klantentests gingen van start in maart 2010. Het prototype dat voor die gelegenheid werd voorgesteld, leek in alle opzichten op het model dat eind 2012 op de markt werd gebracht. De aspirant-klanten waren in ieder geval bijzonder enthousiast.
Het interieurdesign van de ZOE werd toevertrouwd aan Dominique Marzolf. In zijn eerste tekeningen kwam diezelfde zuiverheid naar boven als in de ontwerpeb van Sémériva. De dashboardoppervlakten leken uit één stuk gehouwen en de lijn zijn sober en gestrekt. De sierstrip op het dashboard was ook in die optiek getekend en verwees met zijn design naar een windmolenwiek. Dat witte sierelement wijdde een voor de autobouw nieuw, zacht aanvoelend materiaal in dat zijn oorsprong vond in de woonwereld. De zuivere en ontspannende sfeer binnenin wordt onderstreept door een reeks lichte interueruitvoeringen (versies "Life" en "Zen", gekoppeld aan toptechnologie. Het 7-duims scherm van de Renault R-Link-console, die voor het dahsboard zijn geplaatst en het TFT-scherm (Thin Film Transistor) van het dashboard zelf zetten de techniciteit van de ZOE kracht bij. De ZOE werd in avant-première op het Salon van Gnève voorgesteld en verschijnt straks net als de Renault Twingo, Nissan LEAF en andere Peugeot's Ion, Citroën ZERO's en Mitsubishi's iMiEV in het straatbeeld. Wie vandaag al wat oplet ziet er al meer dan wordt gedacht. (wr/Foto's:Renault)
Stoffel Vandoorne is titelhouder in de Formula Renault 2.0. In die hoedanigheid werd hij vorig weekeinde - vanaf vrijdag - uitgenodigd op de collectieve testsessie van de Formula Renault 3,5 die op het Circuit van Motorland Aragon werd gehouden. Door dit seizoen uit te komen in de Renault Formula 3,5 en meteen in de eerste sessie de snelste te zijn in een veld van 26 jonge leeuwn, klopt Stoffel Vandoorne aan de Formule 1-poort aan. Er moet worden bijgezegd dat 's zaterdags zijn tegenstrevers geen kans kregen de chrono aan te vechten omdat het Spaanse circuit onberijdbaar was geworden door sneeuw en ijs.
De Renault Formula 3,5 is gewoonweg de voorlaatste sport op de smalle, wankele ladder om in de F1-hemel(?) te komen. Het cynische vraagteken achter die Formule 1-hemel staat er opdat degenen die ballen aan hun lijf hebben, degenen die een bijna masochistische zelfdiscpiline hebben en uiterlijk toch zwierig en galant zijn, dan in een ander universum terechtkomen. Buitenaards leven, zonder terugweg. Stoffel wordt ingezet door Fortec Motorsports. Daar wordt zijn naam al in hoofdletters geschreven. Stoffel zelf blijft er bescheiden onder.
"Dit is allemaal goed voor het zelfvertrouwen" lacht hij pure lach van jonge mensen, onbezorgd. Nu al geborgen in de cocoon van de éénzitterij. "Vrijdagochtend regende het in Spanje, waardoor we verschillende bandentypes moesten proberen. Op het einde van de ochtendsessie, toen de omloop eindelijk was opgedroogd, reed ik de snelste tijd. Ik besteedde er niet veel belang aan, omdat de omstandigheden speciaal waren. Mijn snelste tijd in de namiddag vind ik veel belangrijker. Ik reed een tijdje met "oude" banden en liet daarna vers rubber monteren. Ik ben heel tevreden dat ik sneller was dan kanjers als Da Costa en Move, al was het verschil maar 15 hondersten van een seconde..."
Zaterdag was een dansdag want wegens het winterweer werd alles geannuleerd. Morgen, dinsdag 26 februari, komt Stoffel aan in Woking. Als "broekventje" zal hij er bij Mc Laren de conditietrainers van het historische Britse raceteam ontmoeten. Stilaan komt de jongensdroom tot tastbare werkelijkheid. Als Stoffel het dit seizoen uitmuntend doet - en dat is haast zeker - en hij zou per toeval eens omkijken naar de afgelgde weg, dan zal hij vaststellen dat er geen weg terug meer is en alleen een oersnelle versnelling vooruit naar misschien wel de oerknal van de Formule 1. Dat jong en oud in dit pietluttige land - van welke taalrol dan ook - er zich degelijk van bewust is dat Stoffel een Bertrand Baguette, een Jérôme D'Ambrosio kan worden. Of een Thierry Boutsen of een Bertrand Gachot, zonder verstrikt te geraken in de financieel-politiek belangen in de teams.
De Belgische industrie, die volgens politici zo sterk is, mag de steun aan Stoffel niet ontzeggen. Als een Roland Dûchatelet jongens achter een bal lopend kan betalen, waarom kan Melexis geen zak geld achter de rug van Stoffel leggen ? Als steunkussen naar het extra-terestre worden...Halfgeleiders voor de auto-industrie liggen dichter bij autosport dan op een voetbalveld. Maar iedere fabrikant doet met zijn geld wat ie wil. Tenzij een zekere Elio Di Rupo er zijn oog heeft laten op vallen...voor dat een concrete belofte die Stoffel is, in de steek wordt gelaten zoals het geval is geweest voor een Bas Leinders, een Jeffrey Van Hooydonk, een Marc Goossens, een Eric Van de Poele, eigenlijk ook Jérôme D'Ambrosio, en waarom ook niet een Nico Verdonck. Deze laatste is ooit op 18-jarige leeftijd in de F3000 geraakt. België haalde voor hen allen zijn neus op en keek de andere kant uit. Liever macho's achter ballen zien lopen, dan "jonkheren" in een kometenstelsel brengen.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's:RACB National Team)
Mark Webber (37) heeft vorige vrijdag met de nieuwe Red Bull BR9-Renault liefst 108 ronden afgelegd op het 4,655 km lange circuit van Barcelona. Dat is 497 km, tijdens dewelke de degelijkheid van Red Bulls' nieuwste werd aangetoond tegenover de concurrentie. Die kijkt argwanend toe, omdat drievoudig wereldkampioen Sebastian Vettel eveneens heeft aangetoond dat de nieuwe creatie van Adrian Newey met de aan Mercedes gewaagde Renault 2,4 liter V8 motor klaar is om optimistisch aan een...vierde wereldtitel te denken. Veel te vroeg natuurlijk, want die vorige vrijdag was tweevoudig wereldkampioen Fernando Alonso in de Ferrari snelst met 1'21"875.
Maar in de voorseizoentrainingen is daaruit geen conclusie te trekken. De configuraties van de F1-wagens (banden, inhoud brandstoftank, aerodynamika enz...) verschillen onderling en de ingenieurs van de verschillende teams kunnen wel gissingen doen, maar de naakte cijfers zijn niet bindend om een hiëarchie op te zetten voor het WK 2013 dat op 17 maart a.s. in Australië (Melbourne) begint.
Mark Webber is een coureur die één keer wereldkampioen had moeten worden. Niemand leeft meer gedisciplineerd voor zijn vak dan hij. Maar gezien zijn leeftijd en de jeugdigheid en het overwicht op zowat iedereen van Vettel doen de logica zeggen dat Mark Webber die droom moet wegzetten. Hij mag echter nog altijd dromen van een GP-overwinning (zoals vorig jaar in Monaco) en zelfs van vele podiums. Nieuwkomer bij Mercedes met de "04" is nogal duidelijk in zijn uitleg: "Nico (Rosberg) en ik hebben een auto om iedere race in de punten te rijden. Dat is belangrijk want de F1-geschiedenis toont aan dat geen race winnen maar iedere keer op het podium staan ook een wereldtitel kan impliceren."
Hamilton sloot de vierde dag in Barcelona tijdens 52 ronden (242 km) in de regen af met de snelste tijd (1'23"282) voor Jenson Button in de Mc Laren-Mercedes. Waarmee hij Mercedes al even aan de top plaatste. Als ster spelend voor zichzelf en het merk. In de vier testdagen in Catalonië legde Hamilton 1513 km af...of 325 rondjes. De regen in Barcelona werkte iedereen op de zenuwen. Mark Webber vat het echter filosofisch samen. "Het was koud en nat, niet plezant. Maar vergeet niet dat we tijdens het seizoen deze omstandigheden kunnen tegenkomen op de Nürburgring, Silverstone en Francorchamps." Hij was Maleisië daarbij al vergeten.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's:Mercedes en Mark Webber)
Gesteld dat ik in staat zou zijn - door de Lotto te winnen bijvoorbeeld - om een Porsche of Ferrari te kopen, dan zou ik dat omwille van mijn rare en ouderwordende hersenkronkels niet doen. Mogelijk is mijn denken ook beinvloed door een diepgaand industrieel verleden waarin de thermische behandeling van staal één van mijn specialiteiten was. Daardoor was het lang geleden mogelijk - los van autojournalistiek - op eerlijke en gedegen manier een toen klassiek huisgezin te onderhouden, een NSU Prinz 4 te kopen en met zoontje en "madame" drie weken naar St.Aygulf in verlof te gaan. Dat toen intieme en weinig bekende plaatsje is gelegen tussen St;Maxime en St.Raphaël aan de Middellandse zee. "Pieds dans l'eau"-verblijf. In een tijd waarin topless daar nog niet bestond en hoofddoeken geen religieuze symbolen waren, maar eerder versiersels met namen als Cardin en Yves St.Laurent dewelke dames eleganter in het straatbeeld en op - mondaine- recepties en feestjes lieten verschijnen. Dat is allemaal verleden tijd.
De "Global Economy", 24 uren per dag, heeft een loodzware last op de wereld gelegd. Zeven miljard mensen zijn opeen gedrongen op een planeet die voor tweederde uit water bestaat. Al die mensen moeten eten, drinken, hun behoefte doen, en willen vooral wat ons als voornaamste doel wordt voorgehouden: materialisme, gecreëerd door kapitalisme. Met dat laatste is niets mis op voorwaarde dat de persoon die zich wil verrijken dat doet door arbeid en niet door profitariaat. Door de controverse die zo'n uitspraak kan bevatten wordt een wig gedreven in de wereldbevolking. Tussen arm en rijk. Het dilemma is groot.
Want als het waar is dat we in 2050 met 9 miljard "human beings" op aarde zullen zijn, is de ramp helemaal niet meer te overzien. Want wat politiek niet durft worden gezegd is dat er voor al die mensen géén waardig werk kan worden gecreëerd. Dat de nodige intelligentie die zoiets zou kunnen waarborgen te uiteenlopend is in IQ, dat zo'n doel niet haalbaar is. Er zal ook niet genoeg voedsel overblijven, twisten en oorlogen blijven deel uitmaken van de puzzel. De wereld glijdt af naar nieuwe - technologische - middeleeuwen. Onomkeerbaar wegens de toename van de wereldbevolking. De elite woont misschien ooit op Mars, op de maan, Saturnus of Venus. Wie weet ?
Toen ik die NSU Prinz 4 kon kopen als 19-jarige vader en echtgenoot - ik was er vroeg bij - was de voornaamste tegenhanger van die tweecilinder de BMW 700 waarin volgens de archieven en Jacques J. de Clippel (toenmalig BMW én Jaguar-bigboss als verdeler) Jacky Ickx zijn eerste klimkoers won. Na een korte loopbaan als trialmotorrijder. NSU en BMW kregen een sterkere krachtbron waaruit een familie ontstond van NSU TT en TTS', Simca's Rally's I en II, Renault 8Gordini's en Fiat Abarth's die in eigen "cups" of algemene races de uitdaging van de competitie aangingen.
Dat gebeurde allemaal begin de jaren '60, het tijdperk waarin onze Noorderbuur dokter Huub van Doorne met zijn in februari 1958 voorgestelde Daf 600 "de auto zonder vitessen" al aanbood. Hij was uitgerust met een viertakt tweecilinder en een "Variomatic". Die beruste op het "eeuwenoude" principe van de industriële variator. Een toestel met twee in diameter variabele schijven, verbonden door een rubber riem. Het toestel dreef overigens de assemblage-lijnen voor auto-assemblage aan. Ook bij van Doorne zelf voor de DAF-vrachtwagens. Fabrieksdirecteurs konden die bandsnelheden door een simpel handwieltje trager of sneller laten lopen zonder dat de arbeiders aan de band noch het één, noch het andere konden "gewaarworden". Overigens was het nu en dan verstellen van de omtreksnelheid van de schijven een noodzaak, want bij altijd gelijke draaisnelheid trok het regelwieltje een "snee" in de schijven - hoe gehard ze ook waren - waardoor de variator niet meer verstelbaar was. Dat voorkomen was in de jaren '70 een nachtmerrie voor ingenieurs in aandrijftechnieken.
Omdat Huub van Doorne zelf een Amerikaanse Buick met "Dynaflow"-automaat had gekocht, begon hij automatisch rijden als het hoogste comfort te vinden. Maar het systeem van Buick was te groot om in een kleine personenauto te herbergen. Daarom dacht hij aan de variator. In 1958 voorgesteld, later aan in grote aantallen verkocht die auto's met schakelbak ingewikkeld vonden of het samenspel van koppelingspedaal, van gang wisselen (toen soms nog met tussengas geven) niet konden beheersen. Daf waagde zich ook aan de Formule 3 met het systeem en maakte evenzeer furore in o.a. de Rally van Monte Carlo. In essentie bestaat een Variomatic, nu "Continu Variable Transmissie" genoemd uit twee in diameter variable schijven die verbonden waren met een rubber riem die maar een beperkt motorkoppel aankon. In de races was dat best merkbaar als - bijvoorbeeld - Rob Slotenmakers "bretellen" aan flarden vlogen.
De "finesse" van een Contnu Variabele Transmissie (vanaf nu CVT) genoemd, zit hem in het feit dat tussen twee uiterste overbrengingsverhoudingen - een maximum en een minimum - een oneindig aantal transmissieverhoudingen (vandaar traploos, zonder dat tandwielen in elkaar moeten worden geschoven) kunnen worden gebruikt die altijd geheel automatisch het juiste motorkoppel naar de wielen stuurt, in functie van de gasklepstand die de bestuurder via het gaspedaal "beveelt". Volvo nam Daf over en doorontwikkelde het systeem, Fiat pastte het in 1984 in de Uno toe en stimuleerden General Motors, Ford en...vooral Nissan om de CVT te perfectioneren. De rubber riemen werden verdreven. Een stalen lammellenband (duswband volgens afwikkelprincipe) verving die, het geheel werd hydraulisch en elektronisch gecommandeerd, het werd met kleine inbouwmaten ook gemakkelijk om in compacte auto's in te bouwen en Nissan bracht er recent in de onvolprezen "Juke" het neusje van de zalm mee.
Vooral die vierwielaangedreven versie met een 140 kW of 190 pk sterke 1.6 liter 1618 cm3 DIG-T (turbo-) benzinemotor die 240 Nm levert als maximum koppel. Door het comfort in de passagiersruimte, de uitrusting, hem een metamorfose te laten ondergaan naar een zesversnellingsbak waarmee de bestuurder sportief kan rijden, biedt hij het hoogst denkbare comfort. Vierklauwens op de weg. Het motorkoppel over vier wielen verdeeld waardoor de banden een grotere zijdelingse druk kunnen opnemen. Dus vastere wegligging, geen overhellen van het koetswerk in weerwil van een grotere grondspeling. Ronduit stabiele "handling". Geen onder of overstuur. Kortom geen kans om de 1389 kg wegende wagen uit evenwicht te brengen. En 190 pk in ruil voor in mijn testgeval 7,5 l/100 km op te hoesten aan de pomp. Maar daarvoor het opperste comfort en rijplezier te krijgen. Neen, Ferrari's, Porsche's en andere allemaal fantastische auto's als Maserati's en tientallen daarbovenop verleidingen van Audi's en degelijke, maken bij mij geen kans om de Juke 4WD in te ruilen. Principieel is de topsnelheid van de Juke 4WD CVT 210 km/h. Als gebruik wordt gemaakt van de "manuele modus" kan die top worden bereikt in laat ons zeggen twee minuten en blijft de motor tegen 6000 t/m in "vijfde" de top halen. Ik wil direct opmerken dat wie dergelijke praktijken als gangbaar stelt, een achterstand in het moderne autorijden heeft. Zoek het maximale koppel op. Die 240 Nm waarborgt een vlotte rijstijl en een laagste brandstofverbruik. Bovendien mag de Nissan Juke 4WD CVT niet als een racemachine worden voorgesteld. Wel als een in alle opzichten optimaal comfortabele, vinnige en veilige auto. Laat dat duidelijk zijn.
Bovendien kost hij "maar" 26.470, een éénmalige BIV van 2478 en 248,29 aan jaarlijkse verkeersbelasting. Terwijl zes-, zeven- en achtgangige (Hyundai) automaten meer comfort en vooral minder brandstofverbruik geven, is een CVT heus niet te kloppen. Voor mij - ik heb meer dan 5.500 uiteenlopende auto's mogen rijden in mijn leven - is die Juke me als opperste verwenning bijgebleven. Wat niet hetzelfde is als zeggen dat buiten Nissan niemand anders verwennende vierwielers kan fabriceren. Maar ja, ouder worden, comfort, rust en vrede krijgen dan een andere dimensie. Als je een Bugatti of een Ferrari ziet voorbijflitsen doet dat niet meer denken aan een "Win for Life" te kopen en gaan krassen. Alleen zie je aan mensen dat ze de Juke een nogal excentrieke verschijning vinden. Wat hij ook is. Maar tegelijkertijd swingend, uitdagend voor wie een gespierd kostuumpje om zich heen wil. Vooral voor wie weet dat na 55 jaar een techniek de wet in meerdere mate zal gaan spellen waarmee in het Belgische wereldtentoonstellingsjaar 1958 hartelijk werd gelachen. Nu heeft de grijns van mensen bij het zien van uitgerekend die Nissan Juke 4WD CVT een groene kleur. Die van afgunst. Eens ze ermee hebben gereden en begrepen, zweren ze erbij. Zoals ik, die toch maar een krasbiljet eraan waag.(Tekst en foto's:Walter Rombauts)
De keren dat ik oog in oog heb mogen/moeten staan of zitten bij Bernie Ecclestone, heb ik altijd
steevast het eeuwig leven in zijn ogen gezien. De nu 81-jarige Brit die buiten
Engels geen enkele notie heeft van welke taal dan ook, heeft de Formule 1 tot
een wereldspektakel gemaakt. Het startveld van het in 1950 voor het eerst
georganiseerde streng gereglementeerde wereldkampioenschap bestond uit wat we
nu "marginale" renstallen zouden noemen. HWM, Cooper-Bristol,
Talbot-Lago, Alfa Romeo, Maserati en Ferrari en...Sima Gordini waren aanwezig.
In die HWM dook onze landgenoot zaliger Paul Frère op en sprokkelde daarmee in
1952 welgeteld 2 WK-punten door op 22 juni van dat jaar in de GP van België
vijfde te finishen. In die periode sukkelde Bernie Ecclestone in andere
disciplines met een Cooper-Norton en zag zich voorbijgereden door o.a. Stirling
Moss en andere Mike Hawthorn's.
Bernie Ecclestone waagde zich dus ook achter het stuurwiel,
maar snapte alras dat hij nog niet eens aan de enkels van Stirling Moss, Farina
of Fangio kon tippen. Terwijl na de eerste wereldkampioen Giuseppe - Nino -
Farina de Argentijn Juan Manuel Fangio bijna een monopolie nam op de F1 voor
liefst vijf wereldtitels, bleef Bernie in het milieu rondhangenen zag met lede ogen aan hoe racewagens in
kleine gammele en vuile garages werden geconstrueerd. Hij zag ook aan hoe
financieel moeilijk die renstallen het hadden en broedde een pienter plan uit.
Waar tot dan toe - buiten Fangio - jonkheren, graven en prinsen racewagens
werden toebedeeld, kwam er een nieuwe generatie autocoureurs die het enkel van
hun stuurmansschap moesten hebben: Emerson Fittipaldi, Jackie Stewart, Niki
Lauda en andere...Mchaël Schumacher's. Het was een generatie van piloten die
door de renstallen (-veelal door hun sponsors) werden betaald om te rijden
en...te winnen ! De komst van Stirling Moss in 1954 met Maserati was een
mijlpaal in de F1. In de GP van Frankrijk op 4 juli 1954 wisselde Fangio zijn
Maserati voor een Mercedes en schonk het legendarische merk met de Ster de
eerste zege in het na-oorlogse officiële WK.
Opmerkelijk in die eerste jaren van het WK-F1 telde ook de
"500 Mijlen van Indianapolis" voor het WK. Dit tot 1961, het jaar
waarin Phil Hill als Amerikaan de wereldtitel met Ferrari in de F1 veroverde.
Niet één niet-Amerikaanse naam komt in die tien vorige jaren voor op het
erepodium van de verbazend snelle en gevaarlijke race. De 500 Mijlen werden in
1961 vervangen door een GP van Amerika in Watkins Glen. De "Fédération
Internationale de l'Automobile" (FIA) in Parijs vond dat Indianapolis
onredelijk op de kalender stond omdat er eigenlijk met een ander concept van
bolides werd gereden en de Europese renstallen die dure verplaatsing niet
konden maken. Op uitzondering van Lotus dat zich daar veel later manifesteerde
met Jim Clark en Graham Hill.
Dat zou allemaal weinig met Bernie Ecclestone te maken
hebben, ware het niet dat onder de heerschappij van de FIA in Parijs een heftig
dispuut ontstond tussen de Fransen en de Engelsen. Niet echt gewapend zoals
Napoleon en Wellington op 22 juni 1815 in Waterloo, maar bitsig. Beiden eisten
de eer op de autosport te laten geboren worden. Die discussie duurt tot vandaag
eigenlijk voort. In 1981 - Jean Marie Balestre - beoogde het presidentschap van
de FIA en Bernie Ecclestone vond het gezever stilaan welletjes en richtte de
"Formule One Constructors Association" (FOCA) op en dreigde ermee als
zijn wensen niet werden ingevuld met een losstaand van de FIA een parallel WK te
organiseren waarin de TV-rechten (stilaan begonnen zenders GP's rechtstreeks
uit te zenden) zouden worden verdeeld onder teams die punten scoorden. In
werkelijkheid bleef veel geld in Bernie's zakken zitten, maar...de teams zagen
zich wel uit van armoezaaiers naar welstellende merken evolueren.
De dure verplaatsingen
van de teams (auto's, materieel, mecaniciens, ingenieurs, hotels, restaurants,
public relations e.d.) kwamen stilaan uit een groeiende geldpot die niemand
anders dan Bernie Ecclestone - met wat hulp van vriend Max Mosley - als een
gigantisch dik spaarvarken opvoerde. Teams konden vanaf toen hun coureurs
betalen, maar Bernie zelf bleef het grootste deel van de inkomsten naar zich
toe te trekken. Vandaag, met het oog op het niet eeuwig leven van de
F1-Manitou, komt er een nieuwe verdeelsleutel. Mede onder druk van de grote
crisis van 2008, te vergelijken met wat 80 jaar geleden in Duitsland is
gebeurd. Want de deelnemers zijn overwegend autoconstructeurs: Renault, Lotus,
Ferrari, Mc Laren en andere Mercedessen... Die hebben allemaal te lijden onder
de decadente, onrechtvaardige gang van zaken die banken,
verzekeringsmaatschappijen, corrupte regeringen die in essentie gewoon de
burger negeren en verder doen met de mensen verder dan hun reëel krediet te
drijven. Maar terug naar de essentie.
Door die crisis komen er teams in moeilijkheden. Zij kunnen
opnieuw maar met moeite de terecht dure lonen van de coureurs uitbetalen. Dus
zoeken teams opnieuw naar al dan niet "adelijke" coureurs die
valiezen geld meebrengen. Liefst dollars. Euro's worden wat lacherig bekeken.
Maar niets waarborgt dat de man met de volle boot dollars per definitie goed
een F1 kan besturen. Enzo Ferrari in hoogsteigen persoon vertelde me bijna
veertig jaar geleden in zijn bureau in Fiorano "dat minder dan 30 mensen
in de wereld bekwaam zijn om met absolute vakkundigheid een Formule 1 wagen te
besturen." Hij vervolgde met "enkel zes van hen zijn in staat ermee
wereldkampioen te worden...". Il Commendatore kreeg zijn gelijk. Tot vorig
jaar acht wereldkampioenen in een veld van 24 auto's deelnamen aan het WK. Eén
keer bestond het podium alleen uit wereldkampioenen.
Om meer uit "de pot" te halen in plaats van Ecclestone zelf, werd een viertal jaar geleden door de constructeurs de "Formule One Teams Association" opgericht. Buiten wat geruzie is er niet echt veel resultaat uit de bus gekomen. Tenzij de waarheid als een koe dat Ferrari altijd een hand boven het hoofd zal worden gehouden. Dit omdat de man die 50 jaar geleden als navigator in een Peugeot 404 in rally's reed, de teamdirecteur was toen een zekere Michaël Schumacher na een eerste titel met Benetton-Ford zes titels aan Ferrari en zichelf schonk. Diezelfde man is Max Mosley opgevolgd na een ophefmakende "afrekening" met namen die ik hier gewoon niet wil neerschrijven. Jean Todt is de Napoleon, de alleenheerser op de Place de la Concorde nummer 8 in Parijs. Hij is zijn Ferrari-tijd niet vergeten. Evenmin is hij vergeten dat hij Fransman is en Bernie Ecclestone een verbeten Engelsman. Er komt geen nieuw Waterloo, toch zeker niet nabij Brussel. Maar eigenlijk staan we terug aan het begin van het verhaal.
Teams smeken om geld. Destijds was het gemakkelijker toen de sigarettenmerken als Marlboro, Westfield en andere Gitanes aangemeerd lagen met "boten geld". Geen mens kwam iets te kort. Armoeizaaierij uit de jaren '50 behoorde voorgoed tot het verleden. Het is een akelige gedachte dat teams weer aandacht krijgen voor "adelijken-met-gevulde" dollarvaliezen in plaats van puur talent. Onze Belgische talenten die in de F1 zijn geraakt - Thierry Boutsen, Bertrand Gachot, Eric Van de Poele en - héél kort - Philippe Adams en degenen die er bijna in zaten. In weerwil van hun talenten bleef hun deelname beperkt tot testen: Jeffrey Van Hooydonk, zoon van de legendarische vader Mike, Bas Leinders als zuiverste diamant en Marc Goossens, talentrijk egoïst, dus hebbende "dé" eigenschap om in F1 te winnen.
Over Marc Goossens en Barichello die bij Jordan gingen testen in Silverstone heb ik een ander verhaal voor één van de volgende bijdragen. Over hoe een tweede piloot - zoals Mark Webber bij Red Bull-Renault - talent moet hebben om de constructeurstitel te dienen, vertel ik ook in verder bijdragen. Stirling Moss heeft altijd achter Juan Manuel Fangio moeten rijden bij Mercedes, Barichello werd die rol toebedeeld achter Michaël Schumacher bij Ferrari. Bernie Ecclestone, op weg naar de stof naar dewelke ieder weerkeert, kijkt het met lede ogen aan. Betalende piloten betekent een devaluatie van purisme. Maar Bernie zal ooit de ogen vredig sluiten, want iedereen moet beseffen dat het aan hem niet zal liggen. Hij heeft de autosport en de Formule 1 in het bijzonder tot een ongemeen boeiende en grote industrie gemaakt. Zijn ideale lijn lag niet achter een racewagenstuurtje, maar wel in het tellen van dollars en wat hij - en de renstallen - er konden mee doen en van profiteren.
Hij zou als interimpaus kunnen figureren. De offerblokken zouden snel bol staan. Maar dan zou de kerkfabriek niet over een paar sexyvrouwen mogen struikelen. Schild en schandknaapjes komen niet echt voor in Bernie's wereld. Hij laat iedereen zichzelf zijn, maar zijn absolutie over alles en iedereen is onomkeerbaar. Verlicht despoot, geniaal, streng, vaderlijk soms, maar vooral één van de rijkste mensen ter wereld. Een factor die mensen jaloers maakt, maar een positie die hem meer dan toekomt. De echte herrie in de F1 zal pas beginnen als Bernie er niet meer zal zijn. Zoals de commotie over de nieuwe 1.6 V6-turbomotoren met KERS (Kinetic Energy Recovery System) die volgend jaar - ja, 2014 - voor ophef zullen zorgen. Bernie was ertegen, maar heeft voor het eerst de duimen moeten leggen omdat de FISA naar "downsizing" wil. In het teken van het milieu: minder brandstof verbruiken, minder uitstoot. Dan begint na 63 jaar weer een nieuw hoofdstuk in de F1 met auto's die de prestaties zullen leveren van een Formule Renault 3.5 van vandaag. Met veel betalende coureurs(- de femmes) erin.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's: Mercedes, Renault en Lotus)
De Opel Ampera - en dus ook de Chevrolet Volt - breekt met ale bekende concepten. Het is het eerste "E-REV-voertuig (Extended Range Electric Vehicle), dat perfect inzetbaar is in het dagelijkse leven. De Ampera is een dynamische, ruime vijfdeurs elektrische auto met een uitgebreide actieradius van 500 kilometer. Puur elektrische kan de Opel Ampera tussen 40 en 80 km worden gebruikt. Het puur elektrisch rijden biedt een zero-uitstoot aan gelijk welke schadelijke emissie voor het milieu en de afstand waarover hij kan worden gebruikt (tussen die 40 en 80 km) is afhankelijk van belasting van het voertuig, de rijstijl, rijden op landwegen, in de file staan of gewoon stadsverkeer. Vanaf de batterij zogoed als leeg is gereden, wordt naadloos overgeschakeld naar een benzinemotor van 1,4 liter met 63 kW/86 pk. die...als generator dienst doet.
Hij laadt de batterij opnieuw op. Op die manier is Opel en Chevrolet, zeg maar General Motors, erin geslaagd een elektrisch voertuig te creëren dat een autonomie heeft van 500 km. Puristen van de elektrische auto (EV) zullen het - voorlopig - nog altijd een plug-in-hybride blijven noemen. Maar de tijd - die naar verluidt alles doet slijten - zal toelaten zowel de Ampera als de Volt als pientere elektrische voertuigen te gaan bestempelen. Daar is in concreto ook niets op tegen als men voortgaat op de bewereing van markt-analyses die aantonen dat de gemiddelde burger dagelijks maximum 80 km rijdt. Dat kan dan mits de goede rijstijl compleet elektrisch gebeuren.
Opel wil ervoor zorgen dat wie met een Ampera rijdt altid en overal zorgeloos wil kunnen laden. Daarom heeft Opel Belgium in samenwerking met "The New Motion" een klokrond laadinfrastructuur uitgewerkt. "The New Motion" is een specialist in intelligente laadinfrastructuur voor elektrische wagens. Daardoor heeft iedere nieuwe Opel Ampera-eigenaar in België en Luxemburg recht op een gratis "Home Safety Check" én een gratis "love-to-load"-pas waarmee hij zijn Ampera nog efficiënter kan laden.
Tijdens de "Huis Veiligheidstest" (Home Safety Check) gaat "The New Motion" na in welke mate het elektriteitsnetwerk van de klant thuis geschikt is voor het laden van zijn Ampera. Deze controle kan in veel gevallen telefonisch, maar indien nodig wordt een gratis huisbezoek ingepland. Verder krijgt iedere Ampera-klant vrijblijvend informatie over openbaar laden en mogelijke subsidies, Ook nog over het plaatsen van de laadinfrastructuur voor thuis en een interessant aanbod van Groene stroom. Met dit exclusief dienstenpakket wil Opel Belgium tegemoet komen aan de wensen en verwachtingen van de - terecht prijsgewijs gezien) veeleisende pioniers die de huidige Ampera-rijders zijn.
Daar bovenop biedt Opel Belgium, samen met "The New Motion", nu ook het heel aantrekkelijke "love-to-load"-pakket aan. Het geldt voor een Ampera die uit stock wordt gekocht (MJ12). Heel concreet ziet het pakket er als volgt uit: het bevat één gratis "lolo" smart-laadpaal voor thuis, inclusief de basisinstallatie en het certificaat tot 500 exclusief BTW. Eenvoudig en snel "tanken" wordt op die manier gemakkelijker dan ooit tevoren.
Wie over deze infrastructuur meer wil vernemen gaat het best naar een Ampera-verkoopspunt. Want enige uitleg is op zijn plaats. Een "lolo-smart" is een intelligent oplaadpunt dat laden op 16A (A komt van Ampère) en daardoor kan een compleet lege batterij in 4 uur tijd worden opgeladen. De gebruiker kan online inzicht krijgen in het verbruik (kWh) waardoor een automatische verrekening van stroomkosten mogelijk is bij - bijvoorbeeld - zijn werkgever. Het laadpunt is toegankelijk met de "love-to-load"-oplaadpas en kan als onderdeel worden gemaakt van het "love-to-load"-netwerk. Het is daarmee geschikt voor zowel thuis als op het werk. De "lolo smart" is een Mode 3/Type 2-laadpunt. Opel Ampera-dealers kunnen u er alles over vertellen en wie van ongeduld op zijn stoel zit te schuiven kan bij info@thenewmotion.be terecht en wie persoonlijk vragen heeft over het opladen van zijn Ampera kan ook betalend 02 588.12.51 draaien. Het is niet bekend of je als bij zoveel firma's een cijferprogramma moet aflopen om een fysiek iemand met een echte stem aan de lijn te krijgen. Hopelijk is "The New Motion" en Opel zo verstandi om daardoor geen - potentiële - klanten te laten afpikken.
Receptie, ontvangst, beleefdheid, omgangsvormen, respect voor de klant zijn esentiële waarden van zaken doen. Er moest in de scholen speciale aandacht aan worden besteed. De oude spreuk "met de hoed in de hand komt men door gans het land", is nog altijd van kracht. Overigens zijn de klanten die elektrische voertuigen kopen intelligente, welopgevoede mensen met vooral inzicht. Of het nu om een Nissan, een Renault, Citroën, Peugeot of Tesla gaat. Wie met elektrisch geknetter speelt moet onderwerp van verwenning zijn. Want al is de elektrische auto zowat op de achtergrond geraakt, ooit zal hij het straatbeeld beheersen. Of is de Chinese eigenaar, Geely, van Volvo zo dom van ook aan een overname van Fisker Karma te denken. Ja, dé tegenhanger bij uitstek voor...Tesla.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's:Opel)
Wie denkt dat het een nadeel zou zijn dat het in 1927 geboren merk Volvo uit Zweden in 2008 overgenomen werd in 2010 door het Chinese Geely heeft het mis. De Chinezen waarderen de kwaliteit waarmee in Gent de Volvo's V40, S60 en XC60 worden geproduceerd. Maar het aureool dat Audi en Mercedes beslist rond hun auto's heeft zweven ovetreft in prestige toch de "Zweedse" koelheid. Het moederhuis Geely wil tegen 2020 liefst 800.000 Volvo's geproduceerd zien en minstens de helft daarvan wil eigenaar Geely naast de Mercedessen, Audi's en BMW in China zien rijden. Dat aantal is een verdubbeling van de iets meer dan 400.000 exemplaren die Volvo nu aan de man brengt. Het is waarheid dat meerdere Westerse autonstructeurs op zoek zijn naar een Chinese samenwerking. Dit wegen de immense markt. Daarbij is het gevaar dat de auto's ter plekke in nieuwe fabrieken goedkoper zullen worden gebouwd. Als we terugkijken in de tijd en de Japanse strategieën herinneren, hebben die uitgebreid naar Europese en Amerikaanse vestigingen.
Om het "leven" van de bovengenoemde modellen te rekken is er een doorgedreven "face-lift" in de maak. Tegen juni zal die geconcretiseerd zijn. De design wordt wat gewijzigd, in die mate dat het aan het oog van de markt niet kan ontsnappen. In de - heus formidabele - S60 is het brandstofverbruik teruggedrongen tot 4,0 l/100 km met een CO2-uitstoot van 106 g/km. Nu is dat knap, maar niet uniek op de automarkt.
Wel komen er in die S60 nieuwe sportieve en uiteraard comfortabele zetels. Ze staan opgesteld tegenover een dashboard waarop zich een ultramodern "Connected Touch"-systeem en volgens Volvo unieke online-mogelijkheden heeft. "Nooit eerder vernieuwden we een serie zo diepgaand kwalitatief en in detail" als nu", zegt Lex Kerssemakers. Dat is de "Senior Vice President Product Strategy & Vehicle Line Management" (oef, de titel is eruit !). Uiteraard bij de Volvo Car Group.(Tekst:Walter Rombauts/Foto's:Volvo)
Bij de start van het zesde bestaansjaar van het RACB National Team legt Geoffroy Theunis, naar verluidt de drijvende kracht achter het initiatief, de accenten op de jonge beloften. Hij maakte van Maxime Martin en Stoffel Vandoorne de speerpunten van het team, waarbij verder Kevin Demaerschalk en Neal Van Vaerenbergh zich als "leerjongens" aansluiten.
Na vijf seizoenen vol hoogstaande prestaties besloot het RACB National Team de focus van de inspanningen wat te wijzigen. "Het was tijd om aan een nieuw hoofdstuk te beginnen schrijven", stelt Geoffroy Theunis. "Met Bertrand Baguette, Jérome D'Ambrosio en Thierry Neuville hebben we heel intense momenten beleefd en we zijn er van overtuigd dat het RNT heeft bijgedragen tot hun doorbraak naar het hoogste niveau. Nu willen we al onze energie in onze jongste rijders steken. Op die manier willen we hen toelaten op hun beurt verder op de - moeilijke - autosportladder te klimmen."
Dit is een RNT-beslissing die samenvalt met de aankondiging dat Stoffel Vandoorne van een speciale omkadering zal kunnen genieten. "RNT is duidelijk: "We zijn heel blij te kunnen aankondigen dat Stoffel wordt opgenomen in het...Mc Laren Young Driver Programme" zegt niemand minder dan Martin Whitmarsch, de opvolger van de strenge, norse Ron Denis - opvoeder van o.a. Lewis Hamilton - bij Mc Laren F1. "Hij is een jonge talentvolle, talentvolle en ambitieuze rijder en we hebben hoge verwachtingen in hem gesteld", besluit hij.
Dat klinkt als hemelse muziek in de oren van de jonge Belgische belofte die gespeend is van iedere arrogantie. Stoffel vat het simpel zo samen: "Ik ben heel blij dat ik deel mag uitmaken van het Mc Laren Young Driver Programme. Mc Laren is één van de meest prestigieuze namen in de internationale autosport. Daarin worden opgenomen is een hele eer en een overweldigend privilege. Ik ben vast van plan daar tijdens de volgende jaren op de best mogelijke manier gebruik van te maken. En dit zowel op het vlak in het verder aanleren en groeien als racer, als in het behalen van resultaten. Ik wil dan ook van deze gelegenheid (voorstelling nieuw RNT-team deze vooravond in de Rue d'Arlon ten huize van RACB) gebruik maken om Martin Whitmarsh en het hele Mc Laren-team van harte te bedanken voor het vertrouwen dat ze in mij stellen." Tot daar die bescheiden Stoffel.
Maxime Martin - ja, zoon van de minder bescheiden Jean-Michel - is fabrieksrijder bij BMW Motorsport. Héwel, die knappe Maxime die nogal goed aan een stuurtje kan draaien, die wordt de andere speerpunt van het RNT. Naast een rol als DTM-reserverijder voor het beroemde Beierse merk bestaat zijn raceprogramma dit seizoen in de eerste plaats uit uithoudingsraces, zowel in de Verenigde Staten als in Europa.
Eigenlijk begon het seizoen van het RACB National Team begon het seizoen al enkele dagen geleden. "Net zoals vorig jaar konden we gebruik maken van de faciliteiten van de "Clinique du Sport IM2S" in Monaco", vertelt Geoffroy Theunis. "Onze jonge rijders kregen een bijzonder volledig medisch rapport, dit op basis van de resultaten van de fysische testen die in de loop van de week werden afgelegd."
"Ook Bertrand Baguette was vanavond van de partij. Hij was de eerste coureur binnen het RNT en maakt nu deel uit van de vrijwillige "coachingcel", aan de zijde van Marc Duez. Hij is zich terdege bewust van de kansen die hij de afgelopen vijf jaar heeft gekregen en wil nu zijn ervaring ter beschikking stellen van de jonge rijders. Meteen een heel mooi gebaar in de richting van de jonge leeuwen.
Als kers op de taart kregen vanavond de vertegenwoordigers van het RACB National Team nog goede raad mee van twee uitzonderlijke sportlui. "Gilles Panizzi liet ons meegenieten van zijn grote kennis van het achterland van Monaco en nam ons Belgisch groepje op sleeptouw tijdens een schitterende moutainbikerit". Dat stelde monument Bas Leinders, de - terechte - kapitein van het team. "En op één van de avonden konden we dineren met Philippe Gilbert. Een heuse eer !", besloot Bas die op deze gezellige avond in de legendarische "Rue d'Arlon" in Brussel. De avond begon om 18 uur. Ze zijn bijlange na nog niet allemaal thuis...Omdat een glaasje champagne en een hapje tongen losmaakt en aan autosportgesprekken is geen finish te bespeuren. Ieder nieuw seizoen is een nieuw hoofdstuk in de mooiste sport die bestaat. Omdat het winnen op zichzelf er de essentie van uitmaakt.(wr/Foto's:RACB/KACB)