Dat Theo Francken weer bakken kritiek zou krijgen na zijn interview op de VTM, waarbij hij verklaarde dat het Belgische militaire schip ‘Louise-Marie’ er best mee zou ophouden drenkelingen te gaan zoeken op de Middellandse Zee waarmee Europa niet weet wat aanvangen, is een understatement. De man heeft gewoon gelijk, want het aantal echte asielzoekers is maar een fractie van de duizenden die de zee naar Europa willen oversteken. In feite is heel die invasie uit Afrika een zoveelste bewijs van het failliet van de dekolonisatie van de jaren zestig. Die landen waren gewoon niet klaar voor onafhankelijkheid en waren beter nog een welbepaalde tijd kolonie gebleven, tot men zekerheid had dat ze op eigen voeten konden staan. Nu is die kans verkeken en ze komt nooit meer terug.
Ondertussen heeft het zwarte continent Europa meer gekost dan het had kunnen kosten onder het koloniale bewind en zijn de mensen er daar alleen maar armer op geworden. Diegenen die er gaan vluchten behoren trouwens niet tot de armste klasse, want de verplaatsing naar de Noord-Afrikaanse kust gebeurt ook niet gratis en dan hebben we het nog niet gehad over wat mensensmokkelaars durven vragen.
Ik heb altijd gedacht dat het feit dat de oude koloniale grenzen behouden bleven en zo etnische groepen van elkaar scheidden, een andere oorzaak was van het Afrikaanse drama, maar de onafhankelijkheid van Zuid-Soedan, waar ze eindelijk die grenzen veranderden, heeft alleen maar geleid tot een volgende burgeroorlog, niet meer tussen Arabieren en zwarten, maar tussen zwarten onderling. Anderzijds zijn er landen – zoals ‘onze Kongo’ – die té groot zijn om ooit te kunnen functioneren. De oppervlakte van dat land bedraagt zowat de helft van dat van de continentale U.S., om maar een idee te geven. Het verschil is dat er momenteel in Kongo geen treinen meer rijden en geen boten meer varen die naam waardig, er zo goed als geen berijdbare wegen meer zijn en iedereen er overleeft door op e.o.a. manier te plunderen, in het beste geval de natuur, maar dikwijls ook de mensen. Kabila Jr krijgt dat nooit opgelost en een valabel alternatief is er niet. Straffer zelfs, moest men ons ‘onze Kongo’ teruggeven zoals het land er nu bij ligt, dan ging België ook meteen failliet.
Ergens in de jaren zestig heb ik ooit de documentaire ‘Africa Addio’ gezien van de Italiaanse regisseurs Gualtiero Jacopetti en Franco Prosperi over de ondergang van Afrika zoals zij die voorzagen. Men lachte daar toen mee, maar ze hebben wel gelijk gekregen.
Hoe zat dat weer met Turkije? Wou dat land niet bij de E.U. komen? Zou leuk kunnen worden met een president die dreigt zijn tegenstanders het hoofd te zullen afrukken! En die daarvoor applaus krijgt van een grote aanhang.
Een week geleden kwam, voor de eerste keer sinds de coup van vorige zomer, de oppositie op straat en sprak men toch van honderdduizend betogers. Ook de verkiezingen die Erdogan na de coup won, was kantje boord. E.e.a. geeft weer dat Turkije een verdeeld land blijft, niet alleen politiek maar ook qua bevolkingsgroepen (o.m. 15% Koerden). Als Erdogan zijn zin krijgt, heeft die oppositie straks helemaal niets meer te zeggen. 40.000 mensen werden er al achter de tralies gezet, 150.000 verloren hun baan en de aantallen blijven nog groeien. En dat alles zonder stevige bewijzen - met de natte vinger, zeg maar - als gevolg van een militaire coup, waarvan nog altijd niet duidelijk is wie ze inspireerde. Volgens Erdogan zou dat de predikant Gülen zijn, maar daar is tot nu toe nog steeds geen bewijs van. Gülen zegt trouwens al van bij het mislukken van de coup, dat die – mislukking ingecalculeerd - het werk zou zijn van Erdogan zelf.
Nu, ze doen maar daar in Turkije. Eén zaak is zeker: zo’n land komt nooit ofte nimmer in de E.U., al zal het aantal supporters daarvoor nu wel flink verminderd zijn. Wat ons wel aanbelangt is, dat Turken die zich al gevestigd hebben in Europa en die alles goed vinden wat die Erdogan uitspookt, beter naar hun vaderland terugkeren en ophouden hier bij ons hun vetes uit te vechten. Gelukkig werd er al in enkele Europese landen spreekverbod uitgevaardigd tegen Turkse medestanders van de nieuwe would be koppensneller, maar dat gebeurde niet in België. Nog niet. Hopelijk komt ook daar nu verandering in.
De politieke chaos in Francofonië breidt zich uit. Vrijdag haakte Ecolo af bij de besprekingen met MR en CdH voor een nieuwe gewestregering in Wallonië. Volgens de francofone groenen moet er een volledige decumul komen, waarbij elke functie door iemand anders wordt ingevuld. De andere twee partijen zijn het daar niet mee eens en willen er – echt op zijn Belgisch – enkele uitzonderingen op. Nu schijnt het wel zo zijn, dat – volgens berekeningen van het CdH – een complete decumul jaarlijks 6 tot 7 miljoen euro extra zou kosten, omdat bij de huidige cumul er jobs bij zijn waarvoor de ‘begadigde’ niet voluit betaald dient te worden. We zullen het maar geloven. Feit is dat de twee Waalse overblijvers, MR en CdH, in het Waalse gewest ook met zijn tweetjes een meerderheid behouden, maar slechts met één zetel.
In het Brusselse gewest én bij de Franstalige Gemeenschap hebben bovenvernoemde partijen helemaal geen meerderheid en moet er gerekend worden op het oude FDF van Vlaminghater Maingain, omdat Ecolo daar niets meer voorstelt. Die Maingain, nooit verlegen voor een straffe uitspraak, vindt dat er in het Brussels gewest geen wijziging nodig is want dat, volgens hem, het daar allemaal pico bello loopt. De vraag is maar hoeveel er straks van zijn zootje ongeregeld overblijft na de gemeenteverkiezingen, als kiezers zijn Défi (Méfi zou beter zijn) gaan vereenzelvigen met de fraudeurs van de PS. In Wallonië heeft Défi trouwens geen enkele verkozene.
Klap op de Brusselse vuurpijl kwam er gisteren toen Brussels minister Frémault (de nieuwe Madame Non, o.m. berucht door haar uitspraken over de geluidsnormen) officieel bekend maakte dat haar partij zich terugtrekt uit de meerderheid binnen het Brusselse gewest, omdat ze ook daar niet langer wil samenwerken met die vermaledijde PS. Al deze discussies hebben wel tot gevolg dat er in Brussel en Wallonië momenteel een politieke stilstand is, waarvan niemand kan zeggen tot wat die gaat leiden.
Als Vlamingen zouden we kunnen zeggen: ‘ze doen maar wat ze niet laten kunnen’, maar in de meerderheid van dat hoofdstedelijke gewest zitten ook enkele Vlaamse partijen, al moeten we ons daar niet teveel bij voorstellen, met mensen zoals liberaal Vanhengel en een partij als Groen dat er één fractie vormt met Ecolo. Ze zijn er gewoon niet bij betrokken en worden niet eens geraadpleegd. Rudi Vervoort (PS), tot nader orde minister-president van de overroepen regio, zegt het de Brusselse Vlamingen zo: ‘We gaan de meerderheid veranderen. Bedankt om u aan te passen. We leggen het later wel uit.’ Een vernedering die kan tellen…
Er is de laatste week al heel wat te doen geweest over het feit dat de federale regering niet meer vasthoudt aan een sluitende begroting, ook niet voor volgend jaar. De eerste keer dat de Belgische regering dat aan Europa beloofde, was nog tijdens de regering Di Rupo. De nieuwe centrumrechtse regering van Michel ging dat varkentje eens wassen. Niet dus en zoals het spreekwoord zegt: van uitstel komt afstel. De volgende federale regering zal het nu moeten doen, of misschien degene die daarop volgt. Ergens tegen Sint Juttemis. Zolang die begroting een tekort vertoont, komt er ook geen verlaging van de staatsschuld.
Het probleem is dat dit land nooit meer uit zijn schulden en tekorten zal raken zolang er geen draconische maatregelen worden getroffen, ttz grote structurele besparingen zonder dat de bevolking er teveel onder lijdt. Dat kan, om te beginnen, alleen al door het hele staatsbestel grondig te hervormen, alle instanties die er niet meer toe doen (senaat, provinciebesturen e.d.) af te schaffen en met een grove kam te gaan door alle tussenlagen in de hiërarchie (intercommunales, vzw’s e.d.). Zie je dat al gebeuren? E.e.a. kan trouwens ook niet zonder de Grondwet zelf te veranderen en dan komen we terecht bij de die zevende staatshervorming, waarover Geert Bourgeois het had op de vooravond van 11 juli. Maar, zoals ik reeds schreef, moet het dan wel de laatste staatshervorming zijn. Die maakt alleen kans als Vlaanderen eerst leert met één stem te spreken, iets wat maar verwezenlijkt kan worden met een meerderheid in het Vlaamse parlement. Als men daar in de herfst van 2019 (weer) niet in slaagt, dan wordt het inderdaad Sint Juttemis.
In de marge van bovenstaande was er de speech van Karin Temmerman (Spa) in het parlement die zich behoorlijk boos maakte omdat de huidige federale regering tot nu toe slechts twee miljard euro schulden heeft kunnen wegwerken van de tien die er waren toen ze aantrad. Het mens heeft daarin gelijk, alleen is ze blijkbaar vergeten dat ook haar partij flink heeft mee geholpen om die schulden te maken en vindt ze het – als socialiste – blijkbaar normaal dat de andere partijen de putten maar moeten gevuld zien te krijgen (denk maar aan de Turteltaks). ‘Na ons de zondvloed’ was nooit toepasselijker.
---
Ondertussen is gebleken dat het Belgische leger straks met een tekort aan manschappen zal zitten, door de vergrijzing van het huidige troepen en ook omdat weinig jongeren zich nog geroepen voelen soldaatje te spelen. De afschaffing van de verplichte legerdienst is in feite hetzelfde verhaal als die van het opheffen van de Rijkswacht. Als men dat niet gedaan had, zou het land nu beter beveiligd geweest zijn en zouden zeker de kosten daarvan behoorlijk lager liggen. Zo’n eenheden weer opstarten is de dag van vandaag niet meer te betalen.
België heeft een veroordeling opgelopen door het Antifoltercomité van de Raad van Europa. Dat blijkt een organisatie te zijn waar 47 landen lid van zijn en die reeds 27 jaar zou bestaan. De veroordeling – een echte primeur: de allereerste die dat comité uitdeelt – heeft te maken met de vakbondsstakingen van de cipiers in mei en juni van vorig jaar. De toenmalige vakbondsacties schonden, volgens dat comité, de basisrechten van de gedetineerden. Ook werd het onaanvaardbaar geacht dat er tijdens stakingen in gevangenissen geen minimale dienstverlening was, een teer punt bij onze vakbonden waarover ook bij o.m. de NMBS al heel wat te doen is geweest.
Het nieuws van die veroordeling is pas van gisteren. Op de VRT, waarop ik het gehoord werd, werd niet eenmaal verwezen – ook niet door minister van Justitie Geens - naar het feit dat die stakingen uitsluitend plaatsvonden in Brussel en Wallonië. Bij de eerste besprekingen met de overheid vonden de Vlaamse vakbonden dat ze al meer gekregen hadden dan ze gehoopt hadden en beslisten ze niét te staken. Voor de Waalse was genoeg toen echter niet genoeg. Datzelfde gebeurde trouwens ook bij de laatste grote spoorstakingen: in Wallonië bewoog er niets meer, in Vlaanderen waren er alleen problemen met taalgrensoverschrijdende lijnen. Lijnen zoals bv Turnhout - Binche vertrokken wel naar het zuiden van het land, maar kwamen niet terug.
Zou het teveel gevraagd zijn in de communicatie met Europa, en niet alleen met de Raad van Europa, wat niet hetzelfde is als de E.U., dat de Belgische overheid aan die instanties zou melden dat de mensonterende gevangenisstakingen niét plaatsvonden in Vlaanderen? Datzelfde Vlaanderen dat in de discussies over vluchtelingen en migratie regelmatig vanuit Francofonië te horen krijgt dat het racistisch zou zijn? België betekent al lang geen meerwaarde meer voor Vlaanderen, integendeel zelfs, zoals bovenstaande duidelijk laat blijken.
---
In de marge van bovenstaande, nog dit: in Luik begint of loopt momenteel een proces tegen een groep rode ‘cheminots’, die bij die laatste grote NMBS-staking van vorig jaar een autosnelweg bij Luik blokkeerden, waardoor een spoedarts niet meer tijdig zijn hospitaal kon bereiken en daar later moest vaststellen dat zijn patiënt ondertussen gestorven was…
Het uitkomen van de recente schandalen (Publifin, Samusocial, Optima e.d.) zal hopelijk leiden tot het afschaffen van honderden nutteloze mandaten en bonussen, maar daarmee is de kous nog niet af. Volgens een rapport dat verscheen in La Dernière Heure telt dit land meer dan 2.000 kabinetsmedewerkers, die op kosten van de staat leven. Dat is letterlijk ongezien, want in de meeste ons omliggende landen bestaat dat zelfs niet eens en zijn ministeriële medewerkers meestal ambtenaren die al in een vorig kabinet werkten en gewoon hun werk verder doen, ook als de nieuwe minister tot een andere partij behoort. Bij de aankomst van een nieuwe minister in België brengt die een hele troep gelijkgezinde vrienden en kennissen mee die, op kap van de belastingsbetaler, verondersteld worden hand- en spandiensten te leveren, maar dan wel tegen betaling.
Maar zelfs als men daarmee akkoord zou gaan, dan is er in dit land nog een discrepantie, naargelang het gaat om Vlaamse of francofone ministers. Brussels minister-president Vervoort (niet toevallig weer een socialist) spant de kroon met liefst 80 voltijdse medewerkers die men in Wetstraatees VTE’s (voltijdse equivalenten) noemt. Paul Magnette moet het rooien met 71, Didier Reynders met 60. Onze nationale Charel valt bij zijn streekgenoten uit de toon: hij doet het met ‘slechts’ 40 waterdragers. Ter vergelijking: in de Vlaamse regering spant Hilde Crevits de kroon met eveneens 40 VTE’s (haar patroon, Bourgeois, maar 37). Op het vlak van de regeringen ‘werkt’ de federale met 648 cabinetards, de Waalse met 426, de Brusselse met 380 en de Vlaamse met, ocharme, maar 270 …
Dit alles dus uit gegevens van een Waalse krant. Zoals ik al eens meer geschreven heb, loont het trouwens de moeite de Tv-journaals van de Franstalige commerciële zender RTL te volgen. Terwijl onze media over elkaar struikelen om het laatste (nep)nieuws te brengen over de mogelijke connecties van de Trump aanhang met Rusland, krijgt men op RTL de laatste dagen als eerste nieuws de chaos die er heerst in het Waalse parlement, waar men, i.v.m. de ruzie tussen meerderheidspartijen CdH en PS, elkaar nog net niet in het haar vliegt. Heerlijk om als Vlaming mee te maken!
Daarmee zit de Vlaamse kermis – zo mogen we die viering wel noemen – erop. Ze dronken een glas, loosden een plas en lieten alles zoals het was. Zelfs de oproep van Geert Burger voor een zevende staatshervorming vond geen gehoor. Niet bij de Franstaligen, wat vrij logisch is, maar zelfs niet bij de Vlaamse meerderheidspartijen. Het heeft ook geen zin meer. Zoals ik vroeger al eens geschreven heb, moet de volgende staatshervorming ook de laatste zijn en dat zit er zeker niet in.
De auteurs van de Leuvense studie over de transfers zeggen zelf trouwens dat we onze mensen niets moeten wijsmaken. In het huidige België zullen die blijven bestaan. De alternatieven houden in dat Wallonië even rijk zou moeten worden als Vlaanderen (of, andersom, Vlaanderen even arm als Wallonië), of dat iedereen in dit land eenzelfde soort vlaktaks belasting zou gaan betalen, wat – gezien de huidige staatsschuld – niet te verwezenlijken is.
Opmerkelijk was misschien nog de uitspraak van kabouter Peumans die Magnette (ook in Brussel aanwezig) feliciteerde met zijn verzet tegen het CETA handelsakkoord met Canada. Hij bedoelde daarmee wel dat daardoor de hele wereld kon zien dat regio’s ook meetellen. We zijn er vet mee als men bedenkt dat we er geen stap mee vooruit raken en eerder riskeren er armer mee te worden met een negatieve aanpak á la Magnette. Als we vinden dat onze regio’s moeten meetellen, dan is er maar één correcte oplossing en dat is dit land splitsen. Dan is ook het probleem van de transfers meteen van de baan. Om daarvan te kunnen dromen moet er in het Vlaamse parlement daarvoor eerst wel een meerderheid gevonden worden, iets wat we pas zouden kunnen te weten komen in de herfst van 2019.
In mijn blog van eergisteren schreef ik het al: dit wordt een 11 juli viering in mineur. Voor wie daarvan nog niet overtuigd was, volstond het de Tv-journaals van de Vlaamse zenders op de vooravond te zien. Buiten het obligaat interview met Geert Bourgeois halfweg de journaals (waarbij Geert Burger heel bedachtzaam benadrukte dat hij sprak als Vlaams minister-president en niét als N-VA’er) ging het belangrijkste nieuws niet over 11 juli, maar over het bekend raken van een zoveelste graaischandaal, dit keer van Geert Versnickt (Open VLD), die al eens in opspraak was gekomen bij het Optima faillissement. Die Versnickt had het blijkbaar bij zijn reizen naar China en Vietnam (waarbij men niet zei wat hij daar ging doen) nodig om een paar keer een tussenstop te maken in het Thaise Bangkok (waar men evenmin zei wat hij er ging doen, maar wat de meeste onder ons wel vermoeden). Allemaal op kosten van de belastingbetaler.
Voor de rest zullen we ons maar troosten met de herinnering aan 11 juli 1302, toen de Vlamingen de uitbreiding van het grote Frankrijk een halt toeriepen. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat een leger van ridders te paard verslagen werd door een leger van voetvolk. Ook speciaal eraan was, dat de Franse ridders, allemaal rijke edelen, er hun leven niet konden redden door zich te laten vrijkopen, zoals toen de gewoonte was. Ze werden allemaal vakkundig geliquideerd, wat er misschien wel mee voor gezorgd heeft dat de Fransozen Vlaanderen maar lieten voor wat het was. De toenmalige paus, die ook overhoop lag met de Franse Koning, werd er ’s nachts voor wakker gemaakt en droeg meteen een mis op om de Heer te bedanken!
Wij maakten toen een goede beurt. Of zich dat in de huidige politiek ooit zal herhalen, is zeer twijfelachtig.
Even voortbomend op het verhaal van gisteren i.v.m. de transfers, mogen we niet vergeten dat Vlaanderen jaarlijks 5% van zijn budget aan Brussel geeft. Dat is zo ongeveer één miljard euro en dat bovenop de transfers. Die regeling danken we Bertje Anciaux, toen hij nog minister voor Brussel was in de Vlaamse regering. Zijn huidige opvolger, Sven Gatz, moet trouwens voor Bertje niet onder doen en komt ook regelmatig in botsing met zijn Vlaamse collega’s als het om de centen gaat.
Niet dat het geld dat Vlaanderen in Brussel steekt – de zgn ‘Brusselnorm’ - allemaal verloren is. Het grootste deel gaat naar het onderwijs en naar enkel culturele projecten. Heel wat Brusselaars, van welke origine ook, sturen hun kinderen naar het Nederlandstalig onderwijs, gewoon omdat het een betere toekomst biedt, zowel bij de multinationals in de stad zelf als in de Rand. Het Franstalig onderwijs wordt door velen ‘l’école poubelle’ genoemd, dat zegt genoeg.
Wat we niet moeten hopen is dat we, zelfs niet door het Nederlandstalig onderwijs financieel te steunen, op e.o.a. manier de Vlaamse aanwezigheid in Brussel zullen versterken. Als we voortgaan op de stemmen die Vlaamse politici in Brussel halen, gaan we er zelfs op achteruit. Het Frans is er nu eenmaal de lingua franca geworden, zelfs bij de helft van de Brusselaars die thuis noch Frans noch Nederlands spreken. De enige reden waarom Vlamingen nog meetellen in Brussel is omdat ze het mee financieren. Tegelijk ligt daar de enige mogelijkheid om er nog iets verwezenlijkt te krijgen of om projecten die Vlaanderen schaden tegengehouden kunnen worden (denk maar aan de Brusselse geluidsnormen). ‘Geen Vlaams, geen centen’ zou best wat actueler mogen worden.
Overmorgen is het de elfde juli, de Vlaamse feestdag. Ik heb zo de indruk dat men er nog niet teveel van wakker ligt. E.e.a. heeft te maken met het feit dat het die dag geen feestdag is voor alle Vlamingen, maar alleen voor ambtenaren en bepaalde groepen die het in hun CAO hebben kunnen laten opnemen. Op die manier blijft het een soort apartheidsdag: feest voor de enen, werken voor de anderen. Zolang men daar geen feestdag voor iedereen van maakt, zal het enthousiasme ervoor zeker niet stijgen en zal men meemaken dat men hier en daar zelfs afhaakt, zoals bv de provincie Oost-Vlaanderen dit jaar doet. Als een extra vakantiedag teveel gevraagd is zou men best een andere vakantiedag kunnen laten vallen. Elf november bv. Niet dat men die Eerste Wereldoorlog dan niet meer zou herdenken, maar dat bv voortaan te doen op een zondag rond die datum, iets wat men ook al jaren doet in de UK.
Net vóór onze Vlaamse feestdag is het departement economie van de KU Leuven nog eens afgekomen met een studie over de transfers naar Brussel en Wallonië. Ze hebben er serieus aan gewerkt vanaf april 2015. Het resultaat is echter wat we allemaal reeds kennen: Vlaanderen blijft elk jaar 6 tot 7 miljard euro wegschenken, grotendeels via de personenbelasting, omdat er bij ons nu eenmaal meer gewerkt wordt, meer verdiend wordt en dus meer wordt afgedragen. Waar minder gewerkt wordt – zoals in Wallonië – wordt minder verdiend en draagt men dus niet af, maar krijgt men er geld bij, grotendeels via de werkloosheidsvergoedingen. Dit systeem zal even lang blijven bestaan als de Belgische staat, tenzij men zou overschakelen op gescheiden systemen, maar niemand ziet dat gebeuren. Het is feitelijk nog erger, want de ook Belgische staatsschuld, die groter is dan het bruto binnenlands product (bbp) wordt in werkelijkheid alleen betaald door Vlaanderen, waardoor onze regio geen zes, maar eerder twaalf miljard per jaar afstaat. Het is feitelijk te gek voor woorden als men bedenkt dat uitgerekend nu de federale regering Michel zich grote zorgen maakt om zo’n 4 miljard euro te vinden om de Belgische begroting voor 2018 sluitend te maken, terwijl Vlaanderen elk jaar officieel zes miljard euro weggeeft…
Er zal dan ook op deze 11de juli weinig reden zijn tot vieren. Sinds 2014 zit het communautaire in de frigo en niets zegt dat het daarna zal veranderen, laat staan verbeteren.
Op de top van de G20 in Hamburg hebben Donald Trump en Vladimir Poetin elkaar voor het eerst rechtstreeks kunnen spreken. Veel is daarover (nog) niet uitgelekt, maar het feit dat de gesprekken veel langer hebben geduurd dan eerst gepland, laat vermoeden dat er ‘constructief’ gewerkt werd, zoals dat in diplomatieke kringen heet. We kunnen alleen maar hopen dat dit zal leiden tot minder wrijvingen tussen de twee supermachten. De wereld kan er alleen maar beter van worden. Zoals verwacht hebben heel wat media, waaronder ook de onze, de kans niet gemist zich belachelijk te maken over de mogelijke Russische tussenkomst tijdens de Amerikaanse verkiezingen, iets wat de Russen toch zullen blijven ontkennen. Stel dat die er zou geweest zijn en dat nu ergens bevestigd zou worden, wat dan? Gaat men dan alle problemen die men nu wil aanpakken daarvoor de prullenmand ingooien? Meer dan een half jaar na die verkiezingen blijven de slechte verliezers het hele wereldgebeuren herleiden tot een welles/nietes verhaal dat de man/vrouw in de straat hoegenaamd niet meer interesseert. Evenmin als het gelul van een Björn Soenens, de zelfverklaarde VRT-specialist voor Amerika.
Dat er tegenbetogingen waren tegen die G20 is niets nieuw, dat een harde kern voor de nodige vernielingen zou zorgen evenmin. Misschien is die harde kern in Duitsland nog iets harder dan elders, maar het gebeurde vroeger ook. Dat Melania Trump daardoor niet uit haar hotel geraakte, is dan weer nieuws voor de ‘boekskens’, niet voor officiële media en bevestigt alleen maar wat Trump bij elke gelegenheid zegt, nl dat het ‘fake media’ zijn.
---
En dan iets heel anders. Ik volg de ‘Toer de zwans’ alleen maar via de Tv-journaals, maar wil bij deze een pluimpje geven aan de Duitser Marcel Kittel. Niet zozeer om de drie ritoverwinningen die hij tot nu toe behaalde, maar om het voortreffelijke Nederlands dat hij spreekt. Zo eens iets heel anders dan bv ‘onze’ broertjes Borlée, die op school ooit Nederlands geleerd zouden moeten hebben, maar die vertikken ook maar één woord uit te spreken in de taal van de meerderheid van dit land dat toch grotendeels de familie Borlée onderhoudt…
Op zijn reis naar de bijeenkomst van de G20 in Hamburg, is de Japanse premier Abe even in Brussel langs geweest om er het handelsakkoord te ondertekenen tussen zijn land en de E.U. Daar is 4 jaar aan gewerkt en zou betekenen dat 30% van de wereldhandel erdoor beïnvloed kan worden, iets waar beide blokken wel zullen bij varen. Dat akkoord moet nog wel door alle E.U.-landen geratificeerd worden, waarbij het te hopen is dat een zekere Magnette straks weer geen stokken in de wielen gaat steken, zoals hij dat al eens gedaan heeft bij het akkoord met Canada.
Al bij al komt de politieke impasse in Francofonië misschien niet ongelegen. Zolang de PS daar overhoop blijft liggen met de andere partijen, zou het wel eens kunnen dat Magnette, toch nog altijd minister-president van Wallonië, zich in de eerste plaats zal moeten bezig houden met het overleven van zijn door schandalen gekwelde partij en is het voor hem niet het moment om wakker te liggen van welke handelsovereenkomst ook. In Wallonië is de kans groot dat CdH, MR en Ecolo een nieuwe gewestregering vormen, in Brussel blijft Maingain met zijn Défi dwars liggen, omdat die eerst madame Non bij CdH wil zien vertrekken. Maar zelfs in een apenland als België zijn er regels. Eén ervan zegt dat zolang men niet veroordeeld is, men onschuldig blijft.
De komkommertijd lijkt begonnen. Met de gemeentelijke verkiezingen van volgend jaar in het vooruitzicht, komt het er voor kandidaat burgemeesters e.d. wel op aan in de het nieuws te blijven en Kris Peeters blijkt dat begrepen te hebben. De kandidaat burgemeester van de koekenstad stelt dat we ervoor moeten zorgen dat tegen 2025 alle Belgen een job hebben. Letterlijk kan dat niet, maar men gaat uit van een werkloosheid van maximaal 3% om daarvan te kunnen spreken. Het zou een goed voornemen kunnen geweest zijn, ware het niet dat hij het heeft afgekeken van Bundeskanzlerin Angela Merkel die vorig weekeinde op een congres van haar CDU letterlijk hetzelfde voorstelde. Peeters, die er nog net niet bij zegde ‘Wir schaffen das’, maakt zich dus schuldig aan een goedkoop plagiaat. Het jaar 2025 – en dat geldt ook voor Merkel – is in de politiek nog eeuwigheid verwijderd. Verder is die beoogde 3% er bij ons een voor heel België en wie dit land nog maar een klein beetje kent, weet dat er hier grote verschillen zijn tussen de regio’s. Voor Vlaanderen zou het representatief kunnen zijn – ongeveer de helft van nu - voor Wallonië veel minder en voor Brussel onbestaande. Als federaal minister spreekt Peeters wel voor heel dit land en dan wordt het gegarandeerd een mission impossible.
Dezelfde Peeters heeft trouwens nog een van zijn stokpaardjes bovengehaald, waarmee hij in de eerste plaats de N-VA’ers (zijn tegenstrevers straks in Antwerpen) in de gordijnen wil jagen door opnieuw af te komen met de zgz ‘mistery calls’. Een soort kliklijn zeg maar, waarmee men bedrijven wil testen in hoever ze bepaalde werkzoekenden, in de eerste plaats allochtonen, zouden discrimineren. Dat zou vooral de kleinere werkgevers treffen en als ex-voorzitter van Unizo zou Peeters dat moeten weten. Soms lijkt het er op dat hij aan zijn centrumrechts verleden liefst niet meer herinnerd wil worden.
---
De eerste gele trui in deze komkommertijd gaat echter niet naar Peeters, maar naar zijn partijgenote: Bianca Debaets, Brussels staatsecretaris voor dierenwelzijn. Haar voorstel tot verbod van de productie van foie gras in het Brussels gewest werd aangenomen. Dit is al de tweede scalp die ze aan haar gordel kan rijgen. Eerder bekwam zij ook dat er in haar gewest geen bont mocht geproduceerd worden. Voor wie niet zo bekend zou zijn met die materies: in het Brusselse gewest is er nooit enige productie geweest, noch van bont noch van foie gras (die er wel overvloedig gegeten wordt!). Er wordt nu duchtig gespeculeerd op Debaets’ volgende campagne. Misschien een verbod op de walvisvangst in het Brusselse?
Ik vraag me af hoe lang Italië die vluchtelingenstroom uit Libië nog aan zal kunnen. Er worden al wel alarmkreten geslaakt, maar er gebeurt niets nieuws, tenzij dat Europa het land meer geld wil geven. Met het alleen registreren van de immigranten lost men echter het probleem niet op. Er zijn dit jaar al meer dan 80.000 zgn vluchtelingen Italië binnengekomen, waarvan meer dan 80% geen kans maakt op een Europese verblijfsvergunning. In dat geval moeten die mensen terug van waar ze gekomen zijn. Hoe dat moet gebeuren is mij eveneens een raadsel, want ik heb daar nooit iets praktisch over gehoord. Gebeurt dit wel echt en hoe? Als men die niet terugstuurt, duiken die de illegaliteit in en wil een deel van hen verder Europa in. We zien dat al aan de samenscholingen bij de grens met Frankrijk in Ventimiglia en horen dat Oostenrijk zijn grens aan de Brenner ook gaan bewaken met militairen. Maar het probleem raakt ook daarmee niet opgelost. Men moet er mee ophouden tienduizenden mensen te gaan oppikken op enkele kilometer van de Libische kust, zolang men niet weet wat men met die mensen gaat aanvangen.
Verder willen de Oost-Europese landen helemaal geen vluchtelingen, zeker geen moslims en riskeren de landen die ze wél opnemen zelf de ontreddering. Kijk maar wat in Zweden aan het gebeuren is. Dat land, met – niet toevallig – een roodgroene regering, neemt in verhouding meer asielzoekers op dan Duitsland, maar de criminaliteit neemt er hand over hand toe. Men schat dat het aantal vrouwenbesnijdenissen er in de tienduizenden loopt, een verviervoudiging op enkele jaren tijd. Hetzelfde geldt er voor de verkrachtingen. Zelfs een land dat zich hooghartig ‘een supermacht inzake mensenrechten’ noemt, kan aan zo’n toestanden ten onder gaan.
Men zal het niet altijd eens zijn met staatsecretaris Theo Francken, al moet men er wel rekening mee houden dat hij steeds verplicht is binnen de wettelijke lijntjes te kleuren, iets waar nogal wat van die asielzoekers, immigranten, vluchtelingen (schrappen wat niet past) zich blijkbaar weinig van aantrekken. Zo heeft Francken het laatste jaar al een honderdtal zgz vluchtelingen hun status afgenomen, nadat bleek dat ze op vakantie gingen naar hun land van herkomst, waar ze even zgz hun leven riskeerden. Dat betekent niet alleen dat ze die status kwijt zijn, maar ook dat ze van de Vlaamse overheid geen steun meer krijgen en dat ze kunnen worden uitgewezen. Wie naar zijn thuisland op vakantie kan gaan, wordt verondersteld daar geen gevaar te lopen en hier de mensen wat blaasjes te hebben wijsgemaakt.
Ook Franckens partijgenoot in de Vlaamse regering Homans is nog eens uit haar sloffen geschoten en heeft de Fatih-moskee van Beringen, de tweede grootste van het land, haar erkenning ontnomen. Dat betekent dat die geen Vlaams geld (om o.m. de imams te betalen) meer krijgt. Dit is gebeurd n.a.v. een openbaar rapport van dezelfde moskee, waarbij enkele eigen volksgroepen tegen elkaar worden opgezet via haatberichten. Die laatsten zijn dan in de eerste plaats bedoeld tegen de aanhangers van de zgz Gulen-beweging die door ‘sultan’ Erdogan beschuldigd wordt de aanstoker te zijn geweest van de militaire coup van vorige zomer. Van dat laatste is geen enkel bewijs (reden waarom de VS de man niet uitlevert). Integendeel denken velen dat het Erdogan en zijn kliek zelf is geweest die de coup geënsceneerd hebben en sindsdien in Turkije een nauwelijks verholen schrikbewind voert. Nu, hoe erg het ook is, dat ze in Turkije maar doen wat ze niet laten kunnen, maar het mag stilletjesaan gedaan zijn om de Turkse problemen uit te voeren naar het buitenland. Het zou trouwens geen kwaad kunnen mocht la Homans ook de andere 12 bij ons erkende moskeeën eens wat nauwlettender in ’t oog houden. Tenslotte nog dit: burgermeester Webers van Beringen vindt de beslissing van Homans maar niets. Webers is niet toevallig een socialist, die de Turkse stemmen straks misschien weer nodig zal hebben om zijn postje te kunnen behouden …
In mijn blog van 25 juni over de verkiezing van die eentalige Waal als nieuwe voorzitter van de Belgische voetbalbond, schreef ik nog dat de man als enig pluspunt had dat hij tégen de bouw van dat --Eurostadion was. Nu blijkt dat de hele discussie over dat voorzitterschap doorkruist werd (en wordt) door uitgerekend dat stadion. Dat vernam ik uit een artikel daarover in ’t Pallieterke. De profclubs, die tegen dat megalomaan stadion zijn, zitten binnen de bond nl in een minderheidspositie met 8 zetels tegenover 14 voor de amateurs. Die laatsten zijn dan 50/50 verdeeld met elk 7 zetels (wat ook weer niet het Vlaams overwicht op de velden weerspiegelt). Door samen te spannen met de Franstalige amateurs zijn de profclubs er in geslaagd hun kandidaat (die tégen de bouw is) verkozen te krijgen.
De Vlaamse tegenkandidaat Gilbert Timmermans mag dan, als Vlaming, meertalig zijn, hij behoort tot het clubje van oud voorzitter De Keersmaecker dat niet alleen voorstander is van dat geldverslindende stadion, maar tevens lid van de vzw Euro Brussels 2020 (niet toevallig wéér een Brusselse vzw!) waartoe o.m. ook Brussels minister-president Vervoort en zijn slippendrager Vanhengel behoren, zoals ook Brussels schepen Courtois. Dat stadion zou miljoenen euro steun krijgen vanuit Brussel, geld dat straks meer dan waarschijnlijk weer vanuit Vlaanderen zal moeten komen, terwijl het hele gedoe de verfransing van de Vlaamse Rand alleen maar dreigt te versnellen.
Tenslotte worden zowel De Keersmaecker als Timmermans mee verantwoordelijk geacht voor de enorme geldverspilling vanwege de bond tijdens de Wereldkampioenschappen van vorig jaar in Rio waar o.m. 150.000 euro werd uitgegeven aan allerlei snoepreisjes voor de ‘vrienden’, zgz om reclame te maken voor Brussels 2020. Eén van de begunstigden van die reizen was een zekere Mayeur, die zelfs twee keer mocht afkomen. Verder was er dat hotel dat werd afgehuurd voor de dames van de spelers, maar waar nooit iemand is komen opdagen en de schande van de zgz ‘luxe camping’.
Kortom, de verkiezing van die eentalige Waal blijft een schande, maar het was kiezen tussen pest en cholera. Blijkbaar is de Ardennees Linard verkozen omdat hij bij de bond al e.e.a. financieel had recht getrokken en hij hoogstens – gezien zijn ouderdom (74) – slechts één termijn van twee jaar kan doen. De nieuwe voorzitter wordt dan ook eerder gezien als een overgangsfiguur, maar wel een die de financiën beter in 't oog zal houden. Als hij er daarbij voor zorgt dat dat Eurostadion 2020 er niét komt, dan heeft hij alvast - ook voor Vlaanderen - zijn opdracht volbracht.
Volgens een vertrouwelijke peiling die vorige week werd uitgevoerd door het bureau Dedicated Research, dat normaal werkt voor La Libre Belgique en de RTBf, zou de PS in Wallonië riskeren de helft van haar aanhang te verliezen, mochten er nu verkiezingen zijn. Ze zou daar dan de derde partij worden met nog amper 16% van de stemmen, voorbijgestoken door de MR, maar nog meer door de Waalse versie van onze PvdA, het vroegere Amada, de echte communisten, zeg maar. ‘De linkse afgrond’, om het bij Franz-Josef Strauß te houden (in het Italiaans: Dirupo!). Eigenlijk is dat geen verrassing. Zelfs wie overtuigd socialist is en wil dat de welvaart gelijkmatig verdeeld wordt, kan zich niet meer terugvinden in een partij van zakkenvullers die de graaicultuur zover hebben doorgedreven dat ze zelfs het geld geschonken voor daklozen schaamteloos zonder enige tegenprestatie in eigen zak steken. Er zijn nog wel meer van die schandalen, maar dat van Samusocial is er toch wel een dat tot ieders verbeelding spreekt.
Mocht bovenvermelde peiling een voorbode zijn van wat Wallonië te wachten staat, dan zijn ze daar echter ook nog niet aan de nieuwe patatten. Het politiek landschap zal er nog ingewikkelder worden en dit zal zich ook vertalen naar het federale België. Wij, Vlamingen, kunnen alleen maar hopen dat er ook hier steeds meer mensen gaan inzien dat dit land op zijn politiek tandvlees zit. In de marge van de peiling van de Libre blijkt nl dat ook de SP.a in Vlaanderen klappen krijgt, ‘collateral dammage’ zoals ze dat in militaire termen noemen en dat die partij in Vlaanderen naar de zesde plaats zou tuimelen, met achter haar alleen nog de PvdA die in Vlaanderen laatste blijft maar in Wallonië floreert. Een mooier beeld van een verscheurd land bestaat er niet. Echt tijd om er dan ook een einde aan te maken. Zelfs in Europa zal men stilaan moeten beseffen dat er op dit continent geen plaats meer is voor een nieuwe DDR.
In de marge van bovenstaande, nog dit: volgens bovenvermelde peiling zou ook CdH achteruitgaan, alhoewel het misschien nog te vroeg is daaruit conclusies te trekken en men beter eerst afwacht hoe de gok van Benoît Lutgen af gaat lopen.
Het blijven slechte tijden voor onze socialisten. In Brussel heeft Mayeur de eer aan zichzelf gehouden en is hij uit de partij gestapt vóór die de kans kreeg hem aan de deur te zetten. Hoe het verder moet met zijn ‘partner in crime’ Peraïta valt nog af te wachten, maar feitelijk verdiende die nog eerder buiten gezet te worden dan Mayeur, omdat het voor haar de tweede keer is dat ze op graaien betrapt werd. Heel deze zaak is ook een serieuze beschadiging voor tante Laurette, voorzitster van de Brusselse PS. Via haar (tweede) man, Marc Uyttendaele - zowat de duurste advocaat van het land, gelinkt aan de PS van wie hij zowat alle grote opdrachten krijgt – had Onkelinx nog geprobeerd het gerechtelijk onderzoek naar de schandelijke graaicultuur bij Samusocial tegen te houden, maar dat is niet gelukt. Mayeur is er trouwens ook nog niet vanaf, want dat gerechtelijk onderzoek loopt nog. Ondertussen is wel bekend geraakt dat de man minstens 25.000 euro (bruto) per maand incasseerde van diverse mandaten en vergoedingen. Er blijven in Brussel trouwens lijken uit de kast vallen, iets wat ook ik voorspeld had toen ik stelde dat Brussel één vzw was. Zo blijkt er ook al iets loos te zijn bij de de hemel in geprezen hulporganisatie voor vluchtelingen Solentra en zou Close, Mayeur’s opvolger als burgemeester van Broekzele, bij de vzw Brussels Expo ook al ‘bijverdiensten’ incasseren..
---
In Gent is voor de tweede keer dit jaar een bewoond huis gekraakt door Roma, die er alles wat niet te heet of te zwaar is doen verdwijnen maar er nog steeds niet zomaar uitgezet kunnen worden. Een wet om een einde te maken aan deze wraakroepende toestanden ligt al een tijdje klaar, maar wordt in het parlement tegengehouden door rood en groen, uitgerekend de twee kleuren die het graaflijk Gent besturen (ik weet het, de blauwen zitten er ook mee in de meerderheid, maar alleen als quantité négligeable, om de oppositie te verzwakken. Gargamel heeft de smurfen daar volledig onder controle).
---
De Lijn is bij het begin van de grote vakantie een nieuw soort staking begonnen: hun chauffeurs wordt gevraagd één dag te staken tijdens de vier dagen vanaf deze vrijdag tot en met maandag. Dat deze inventiviteit voor de nodige verwarring zou zorgen, was meteen duidelijk. Opmerkelijk daarbij is wel dat er niet gestaakt wordt op de lijn voor de fuifnummers op weg naar Rock Werchter, maar wel op deze die de man/vrouw in de straat met het openbaar vervoer naar het werk moet brengen. Helemaal in de lijn van het nieuwe socialistisch gedachtengoed waarschijnlijk. Er wordt weinig commentaar aan vuil gemaakt, maar De Lijn is in wezen nog altijd een rood bastion, uitgebouwd onder Steve Stevaert, toen hij – volgens Yves Desmet van De Morgen althans – nog God was, een operatie die werd voortgezet onder Ingrid Lieten, Stevaerts beschermelinge.
In het laatste nummer van ‘Grondvest’, het ledenblad van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), verscheen een interessant artikel aan de hand van Willy De Waele oud-burgemeester van Lennik, die er als burgervader mee gestopt is, grotendeels omdat hij het niet meer eens was met zijn partij, de Open VLD, die nog steeds de Belgische kaart trekt. De Waele is ondertussen toegetreden tot het bestuur van de VVB, waar hij politiek secretaris en woordvoerder is. In dat laatste ledennummer heeft hij het over de ondergang van de democratie, zeker in dit land en geeft hij een hele opsomming van alle problemen die Vlaanderen niet opgelost krijgt omdat het door de verschillende staatshervormingen steeds kan worden afgeblokt door de Franstaligen. Men wordt er niet vrolijk van. Dat is begonnen met wat De Waele de ‘Grendelgrondwet’ van 1970 noemt, toen de rooms-rode regering een tweederde meerderheid achter zich kreeg omdat ze vanuit de oppositie gesteund werd de liberalen van toenmalig belgicist Omer Van Audenhove, de man die ooit naar de stembus trok achter de Belgische vlag (en die stemming toen verloor!).
Bij die aanslagen op de Vlaamse centen komt er nog bij dat de Vlaamse demografische meerderheid vakkundig vergrendeld wordt door de paritaire samenstelling van de federale ministerraad, het Grondwettelijk Hof, de Raad van State, het Hof van Cassatie, de hoge Raad voor Justitie en voor de hoogste federale ambtenaren. In al die organen is Vlaanderen maar voor 50% vertegenwoordigd, terwijl het recht heeft op minstens 60%.
De Waele ziet de Vlaamse toekomst dan ook eerder somber in. Men kan hem daarin geen ongelijk geven. Zelf schrijf ik hier ook al jaren dat het voor Vlaanderen nooit zal lukken als we er niet in slagen in ons eigen Vlaams parlement een Vlaamsnationale meerderheid te krijgen. Toch is er één lichtpuntje dat De Waele overzien heeft. Als hij het nog niet zou gedaan hebben, zou hij het boek van Hendrik Vuye ‘Sleutels tot Ontgrendeling’ eens moeten lezen. Hopelijk verspelen wij bij de volgende verkiezing het duo Vuye/Wouters niet. Ze zouden ons meer waard moeten zijn dan het overgrote deel dat in onze praatbarakken beweert Vlaanderen te vertegenwoordigen.
Wegens de obstructie door Kris Peeters komt er deze federale legislatuur waarschijnlijk geen verandering meer in de bestaande toestand van de vennootschapsbelasting en blijft de kans groot dat heel wat grote bedrijven in dit land geen nieuwe jobs meer zullen creëren, erger zelfs: misschien jobs zullen schrappen. Voor wie dat niet erg zou vinden: de grote buitenlandse bedrijven zijn in dit land goed voor 40% van de vaste jobs.
Maar België zou België niet zijn als er geen tussenoplossing uit de bus zou komen. De kans bestaat nu dat er wél een verlaging van die vennootschapsbelasting komt, maar dan een ‘light’ versie, t.t.z. eentje alleen bestemd voor kleine en middelgrote bedrijven (KMO’s). De verlaging voor de grote bedrijven zou wel in het vooruitzicht gesteld worden, maar dat zou nog enkele jaren kunnen duren. M.a.w. dat zal iets worden voor de volgende federale regering en mocht die ook weer linkse partijen bevatten, wordt het iets voor Sint Juttemis (‘Na ons de zondvloed’).
Voor de grote bedrijven die voor de grote aantallen jobs kunnen zorgen, zal dit waarschijnlijk betekenen dat ze hun financieringscentra uit België zullen weghalen, voor zover dat al niet gebeurd is. Waarom zou men hier bijna 34% vennootschapsbelasting blijven betalen, terwijl steeds meer West-Europese landen daar minstens 10% onder zitten. De notionele intrestaftrek zou wel blijven bestaan, al heeft dat systeem zijn beste tijd gehad. Het staat nu onder druk door de uiterst lage rente en het ziet er niet naar uit dat daar snel verandering in zal komen.
Mocht Peeters nu ook nog zijn voorgestelde meerwaardebelasting er door krijgen, dan zal het financiële hek wel helemaal van de dam zijn.
