De rellen in Brussel na de voetbalmatch Marokko-Ivoorkust vonden plaats in de Anneessenswijk. Ondanks het feit dat deze wijk beschouwd wordt als één der beruchtste van ons ‘hellhole’, viel het wel – hoe toevallig! – buiten het kanaalplan, waar de grote ‘opkuis’ van Jambon met een zeker succes plaats vond. Het lijkt niet te geloven, maar de huidige burgemeester Close (PS) woont daar ook en vond het steeds een ‘hippe’ buurt. De man kan stilaan vergeleken worden met Flup Moustache, de hoofdverantwoordelijke van alles wat is misgelopen in Molenbeek, volgens Geert Wilders het ‘Raqqa’ van Europa (maar nog niet bevrijd!).
Bij de rellen van vorige zondag bevond Close zich in Parijs, waar hij de rugbywedstrijd (ook al geen sport voor mietjes) Frankrijk-Nieuw Zeeland bijwoonde. Als een burgemeester in het buitenland vertoeft, kan die zijn bevoegdheden wel delegeren aan een schepen, maar dat deed Close niet. De man kan dat blijkbaar niet en is m.i. dan ook niet bekwaam om een grootstad te leiden. Hij sprong in zijn auto en reed naar Brussel, waar hij pas om 02.00 uur ’s nachts aankwam, terwijl hij onderweg de acties in Brussel ‘coördineerde’. Het resultaat kennen we en het is waarschijnlijk ook daarom dat het politie zo laat optrad bij de onlusten. Nu houdt de man, die een beetje ‘spreekt de Vlaams’, vol dat de zaken niet overdreven moeten worden.
Mocht Brussel, zoals elke grootstad op deze wereld, één politiecorps hebben gehad, dan waren die rellen zondag ll nooit gebeurd of hadden ze tenminste nooit de omvang gehad die we nu kennen. Ook het feit dat er nog altijd niemand van die honderden relschoppers is aangehouden, spreekt tot de verbeelding. ‘Ze’ gaan dat uitpluizen via video- en camerabeelden. Alsof men zomaar alle Marokkanen hier uit elkaar kan houden… De enige verdachte die ze nu blijkbaar hebben kunnen vinden, zou een Brusselse rapper van Marokkaanse origine zijn. Die simpele ziel zou op Facebook tot de rellen hebben opgeroepen. De man werd verhoord, maar niet aangehouden. Het was maar om te lachen...
Ondertussen is de eeuwige discussie over één politiezone voor de hele stad weer (letterlijk) brandend actueel geworden. Brussel redt het wel met één brandweercorps, maar heeft voor hetzelfde gebied zes politiecorpsen nodig. Dat zal niet veranderen, omdat zo’n aanpassing vele dikbetaalde jobs zou kosten en een excuus zou zijn om dan ook maar alle 19 gemeenten en OCMW’s om te bouwen tot districten, zoals dat o.m. in Antwerpen gebeurd is. De Brusselse politici zien blijkbaar liever hun stad in vuur en vlam staan dan hun gemeentelijke autonomie op te geven.
Bij VTM hebben ze de gewoonte in het weekeinde e.o.a. politicus een forum aan te bieden. Daar is niets mis mee, alleen moet men daar in Nossegem wel stilaan gaan beseffen dat we voor twee jaren van verkiezingen staan en dat men er bij die interviews best aan zou doen die niet te laten misbruiken. Dat is nl vorig weekeinde het geval geweest toen Kris Peeters, hij weer, een aanval inzette op de N-VA, omdat diens voorzitter, Bart De Wever, zijn voorzitter, Wouter Beke, nogal hard had aangepakt i.v.m. het gevangen zetten van de Catalaanse ministers. De N-VA vindt dat niet kunnen in een land zoals Spanje dat zich democratisch wil blijven laten noemen. Beke durft/wil dat niet doen, waarschijnlijk omdat CD&V nu eenmaal nooit rechtuit is en daarenboven samen met de Partido Popular van Rajoy in eenzelfde Europese fractie zit.
Peeters maakte van zijn betoog een aanval op De Wever, met in het achterhoofd dat dat zijn tegenstrever wordt bij de komende gemeentelijke verkiezingen in Antwerpen. In mijn blog van 11 dezer (‘De midden in ’t bed bedreiging’) had ik al geschreven dat dat voor Peeters een moeilijke zaak wordt omdat hij – om enig verschil te maken – daar beslissingen moet aanvechten die zijn eigen partijgenoten mede hebben gemaakt. De Wever aanpakken i.v.m. de discussie tussen de voorzitters over Catalonië is iets dat hij aan Beke moet overlaten en niet misbruiken voor eigen gebruik bij plaatselijke verkiezingen hier, want dat heeft met elkaar niets te maken.
Ze zouden er bij VTM dan ook goed aan doen prominente politici, die straks meedoen bij de gemeentelijke verkiezingen, niet meer uit te nodigen voor die weekeindbabbel, tenzij het specifiek over die verkiezingen zou gaan. Nog beter zou zijn dat men dan mensen van verschillende partijen zou uitnodigen zodat men ook de tegenpartij aan het woord kan laten, iets wat nu niet kon.
De overwinning van de nationale voetbalploeg van Marokko tegen Ivoorkust – nota bene: een wedstrijd in Afrika -heeft gezorgd voor een ‘feest’ in het centrum van Brussel. ‘Feest’ inderdaad tussen aanhalingstekens, want de enthousiaste Marokkaanse supporters hebben daar in enkele straten zowat alles kort en klein geslagen, winkels geplunderd, auto’s in brand gestoken en zelfs geprobeerd een geldautomaat open te breken. Nota bene: omdat hun ploeg gewónnen had en naar de eindfase van het volgende wereldkampioenschap in Moskou mag. Stel je eens voor dat die ploeg verloren had…
Over het waarom van deze gebeurtenis zal nog veel inkt vloeien, evenals over het politieoptreden dat veel te laat kwam en te weinig leek. Een reden zou kunnen zijn dat de tegenstrever, Ivoorkust, geleid wordt door Marc Wilmots, ex-trainer van de Belgische nationale voetbalploeg en laat de haat zien die Marokkanen hebben tegen het gastland waarin ze zich bevinden. Een even erge vaststelling is, dat er wel een twintigtal politieagenten gewond werden, maar dat van de relschoppers niemand werd aangehouden. Multicultuur op zijn best, waarbij de vraag van Geert Wilders meer dan ooit als antwoord zal krijgen: ‘mínder Marokkanen!’.
---
Ondertussen wordt staatssecretaris Francken in de zgz kwaliteitskrant Washington Post als een soort racistische hardliner voorgesteld. Trump krijgt nog maar eens gelijk toen hij het gros van de Amerikaanse media als verkopers van fake news bestempelde.
Er is een groene taxshift in de maak. De vier (!) ministers van Energie, die dit land rijk is, zijn het er in principe over eens, maar e.e.a. moet nog worden uitgewerkt en zoiets durft hier nog wel eens lang duren.
Waar het over gaat, is het feit dat de kosten van de overschakeling op hernieuwbare energie bij ons bijna uitsluitend gemaakt worden binnen de elektriciteitsprijzen, dat terwijl het juist de elektriciteit zal zijn die we straks steeds meer nodig zullen hebben. Centraal in het probleem staat het elektriciteitsverbruik door warmtepompen, die steeds meer de standaard zullen worden voor het verwarmen van huizen. De doorbraak van deze pompen komt er maar niet omdat ze werken op elektriciteit en op dit ogenblik de gasprijs een stuk lager blijft. Daarenboven heeft men mooi praten dat we over x-aantal jaren allemaal elektrische auto’s gaan hebben, maar niemand schijnt te beseffen dat dit een utopie is als er geen drastische verbetering komt via het elektriciteitsverbruik, de verdere aanpassing van de accu’s en een compleet nieuw servicenet. De veel geroemde Tesla is nog steeds te duur en de firma werkt al jaren met miljardenverliezen, iets dat nooit kan blijven duren. Daarenboven zijn er problemen met zowel de duurste uitvoeringen als met de goedkoopste. In Noorwegen, dat zich financieel e.e.a. veroorloven kan o.w.v. de geldmassa waarop het dunbevolkte land zit met de opbrengsten van de Noordzeeolie, draait men ook al enkele voordelen terug, o.a. voor de duurdere elektrische modellen.
Het wordt koffiedik kijken om te zien hoe dit alles verder zal evolueren, maar dat dit binnen een decennium zal zijn opgelost, is zeer twijfelachtig. Een aanpassing van de taksen zal er dan wel moeten komen, al zal dat waarschijnlijk ook langzaam aan zijn, zo’n beetje zoals men nu bezig is met het wegwerken van het prijsverschil tussen benzine en diesel.
In een interview met Het Laatste Nieuws heeft Kris Peeters laten weten dat hij bij de komende gemeenteverkiezingen in Antwerpen alles of niets gaat spelen. Of hij wordt burgemeester of hij speelt niet verder mee en blijft dan waarschijnlijk op federaal niveau het land teisteren. Vraag is maar wat we daarvan moeten geloven. Toen bij de verkiezingen in 2014 bleek dat de N-VA de grootste partij in Vlaanderen werd en hij, Peeters, een voortzetting als Vlaams minister-president mocht vergeten, speelde hij ook alles of niets op federaal niveau. Hij bedankte al op voorhand om wat hij noemde een ‘vakminister’ te worden. Toen later bleek dat zijn eigen partij meer waarde hechtte aan een onbelangrijk Europees commissariaat voor Marianne Thijssen, werd hij tóch vakminister. De man is niet van één leugen gebarsten.
Toch zou men er best aan doen er niet te licht over te gaan met wat Peeters zou kunnen uitrichten in de koekenstad. In hetzelfde interview zegt hij nl in Antwerpen ‘midden in het bed ‘ te liggen, wat kan inhouden dat hij desnoods een nieuwe meerderheid zou kunnen vormen met God en klein pierke, met eventueel de communisten van de PvdA erbij, die in Antwerpen nu al in de districtsraad zitten van Borgerhout (samen met SP.a en Groen). Veel zal afhangen van de huidige Antwerpse CD&V-kopstukken die in deze legislatuur hun lot verbonden hebben aan dat van de N-VA, ondanks het feit dat ze daarvóór samen met de SP.a naar de stembus waren getrokken en die nu waarschijnlijk niet happig zijn om de linksen weer in het Schoon Verdiep mee baas te zien spelen.
Tenslotte maakt Peeters als inwijkeling weinig indruk op de echte Sinjoren, evenmin als destijds Turtelboom, die eveneens als federaal minister van Puurs naar Antwerpen verhuisde en daar niét verkozen raakte. In feite heeft hij in Antwerpen dezelfde handicap als de socialisten op federaal vlak. Ze zaten allemaal in de vorige regering cq gemeenteraad en kunnen over de voorbije legislatuur dan ook geen geloofwaardige kritiek spuien over zaken waaraan ze zelf meewerkten.
Catalonië blijft het politieke nieuws beheersen. De vaststelling door de Amerikaanse professor de Zayas van de Verenigde Naties dat wat Spanje nu doet een schending is van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten én van het Internationaal Convenant aangaande economische, sociale en politieke rechten – iets wat o.m. lezer Geronimo aankaartte en in het federaal parlement door het vrijbuitersduo Vuye & Wouters werd uitgebracht – blijft nazinderen.
In het federale parlement maakt onze nationale Charel er zich wat al te gemakkelijk vanaf door te stellen dat de hele zaak een Spaans en geen Belgisch probleem is. In het Vlaamse parlement mocht Peter Van Rompuy – zoon van – nog eens de mening van zijn vlees noch vis partij CD&V komen vertellen dat men er alles moest aan doen om in Spanje tot een dialoog te komen. Hoe kan men in godsnaam tot een dialoog komen als men de mensen waarmee men verondersteld wordt te dialogeren in de gevangenis stopt? Na de ministers werden nu ook de Catalaanse parlementvoorzitster en haar medewerkers achter de tralies gezet. Dat gebeurt dan in Madrid, op 600 km van huis, wat nog eens een manier van (mis)handelen is die niet overeenkomt met wat men van een democratisch bestel mag verwachten. Diezelfde tactiek paste men ook al toe bij de opstandige Basken, die er bij het scheiden van de markt wel aan overhielden dat ze nu zelf belastingen mogen heffen, iets wat de Catalanen steeds geweigerd werd.
Europa krijgt terecht de kritiek dat het niets doet, helemaal niets. Sinds het ontstaan van de E.U. heeft geen enkel volk binnen die unie de kans gekregen zelfstandig te worden. Volken in landen buiten de E.U. kregen die wel. Denk maar aan de ex-Sovjetstaten of die van ex-Joegoslavië. Van de 28 landen die de E.U. uitmaken, zijn er 7 die in 1990 nog niet eens bestonden. Eens binnen die E.U. houdt het blijkbaar op en kunnen volkeren zoals Catalanen, Basken, Bretoenen, Schotten, Zuid-Tirolers en Vlamingen het vergeten. En moeten zij hopen dat er misschien ooit eens een ex-E.U. komt…
De vangst van de magneetvissers in het kanaal Brussel-Charleroi blijkt niets te maken te hebben met de bende van Nijvel. Alles dus weer naar af, buiten dan het feit dat ‘de reus’ van de bende nu waarschijnlijk zou bekend zijn. ‘Zou’, want daarvan is geen enkel bewijs, alleen de getuigenis van een broer aan wie ‘de reus’ het zou bekend hebben op zijn sterfbed. Wat als die dat eens niét zou gezegd hebben? Wat als die broer dat uit zijn duim zou gezogen hebben? Als dat niet het geval zou zijn, waarom komt die man er dan pas twee jaar later mee af? En als het al waar is, heeft men er twee jaar mee verloren.
Ondertussen blijkt ook de ‘gouden tip’, die Jef Vermassen had gekregen, al bijna 30 jaar bekend te zijn en eveneens waardeloos. Voor wie het zich niet zou herinneren: Jef Vermassen is de advocaat die erin slaagde bij het proces over de zgz ‘parachutemoord’ iemand te laten veroordelen op louter vermoedens, zonder enig bewijs en zonder enige bekentenis. Misschien hoopt hij het nog eens over te doen…
Ondertussen ligt de zaak opnieuw stil. Weer voor dertig jaar? Ondertussen is het aantal ‘specialisten’ die ermee bezig is verdrievoudigd. Die zijn alweer zeker van járen ‘werk’.
---
In de marge van bovenstaande nog dit. Het is bekend dat het onderzoek, dat eerst gevoerd werd door een onderzoeksrechter van Dendermonde, overgeplaatst werd naar Charleroi, waarna er niets meer mee gebeurde. Daar zou nu een correctie bij horen. Er wordt verteld dat men in Charleroi drie jaar nodig heeft gehad om alle documenten te vertalen van het Nederlands naar het Frans. Als dat echt de reden was, waarom het dan niet in Dendermonde laten zodat al die jaren niet verloren waren gegaan?
Tijdens de Ebola-epidemie in West-Afrika zijn er bij de acties van het Rode Kruis voor minstens zes miljoen Zwitserse franken (1 euro is ongeveer 1,15 Zwitserse frank) ‘verdwenen’. Ik schrok daar wel even van, omdat ik toen ook mijn steentje had bijgedragen, maar dan bij Artsen zonder Grenzen en daar is – gelukkig maar, hoop ik – iets dergelijks (nog) niet gebeurd. Transparency International, de organisatie die overal ter wereld de corruptie in kaart probeert te brengen en waarover ik in mijn blog van 5 dezer (‘Pokemon stratego’) nog schreef dat ze Spanje het corruptste E.U.-land vindt, had reeds in 2015 vermoedens dat er met die Ebola zaak iets fout liep en had toen het Rode Kruis daarvan op de hoogte gebracht. Die is dan zelf een onderzoek gestart en voorlopig uitgekomen op dat miljoenenverlies.
Een bank in Sierra Leone foefelde met de wisselkoersen, in Liberia werden de prijzen van de hulpgoederen opgeblazen en in Guinea verdween er circa een miljoen frank via een frauduleuze facturering bij de douane. Daarmee is trouwens de kous nog niet af, want er lopen nog steeds twee andere onderzoeken. In totaal kreeg het Rode Kruis giften voor liefst 124 miljoen Zwitserse frankskes…
De organisatie doet er best aan deze zaak grondig uit te spitten. Alhoewel er nog van die zaken zijn voorgevallen, denk ik niet dat het toen om het Rode Kruis ging. Reden temeer om een herhaling te vermijden. Artsen zonder Grenzen is trouwens een organisatie waar ik ook niet weg van ben – mijn storting was eenmalig – maar die Ebola-epidemie leek me dan toch ook iets vreselijk. De eerste uitbraak van die ziekte vond plaats in ‘onze’ Kongo en de naam Ebola is die van een zijrivier van de Kongostroom.
Puigdemont heeft de eerste ronde van zijn juridische strijd tegen Rajoy alvast gewonnen. De Belgische onderzoeksrechter heeft hem en zijn vier ministers niet laten aanhouden, maar hem vrijgeleide gegeven op voorwaarde dat hij België niet verlaat, een vast verblijfadres in dit land opgeeft en zich op elke convocatie vanwege het Belgische gerecht meldt. Dat had ‘Pokemon’ al toegezegd, nl dat hij zijn volledige steun aan het Belgische gerecht zou geven. De man schijnt – waarschijnlijk via zijn Vlaamse advocaat – al voldoende bekend te zijn met de Belgische toestanden, want ondanks het feit dat hij het Frans wél en het Nederlands niét machtig is, heeft hij gevraagd ondervraagd te worden door een Vlaamse onderzoeksrechter. Mede als gevolg daarvan zal de zaak verderop nooit bij een Franstalige rechter belanden, een van dat soort dat De Wever ooit wereldvreemd noemde. Het gaat nl niet om criminele feiten. Daarenboven zijn parlementaire handelingen in dit land niet strafbaar.
Ondertussen is een partijgenoot van de nieuwe Spaanse dictator, een vicepresident van de Europese EVP-groep (waartoe ook onze CD&V behoort) grondig uit de toon gevallen door de N-VA te beschuldigen van collaboratie met de nazi’s en xenofobisme. Dat was een voorzet die historicus De Wever zomaar had binnen te koppen: de Partido Popular, waartoe de aanklager – een zekere Esteban Gonzalez Pons – behoort, wordt aanzien als de rechtstreekse erfgenaam van het dictatoriale Franco regime. De hele heisa was het gevolg van een interview van Jan Jambon bij VTM, waarin die daarin terecht verklaarde dat het niet kon in een democratisch land vreedzame mensen ineen te kloppen en politiek verkozenen die geen geweld hebben gebruikt in de gevangenis te steken.
In deze zaak is het trouwens opmerkelijk dat Jambon steun kreeg uit onverwachte hoek: van niemand minder dan Elio Di Rupo en Karel De Gucht, wat alvast al gevolg zal hebben dat de partijen van deze twee moeilijk straks iets anders zullen vertellen. Blijft dan nog over: de eeuwige mosselpartij CD&V, waarvan ex-VRT medewerker, nu europarlementslid, Ivo Belet zich al kritisch t.o.v. Jambon uitliet. ‘Ja maar, desalniettemin, enerzijds-anderzijds’, we kennen zo stilaan de tsjeven wel. Dat ze maar goed opletten, want dit zou in Vlaanderen wel eens averechts kunnen uitwerken voor een partij die nooit recht door zee durft gaan. In het geval van Catalonië kan men eerder van lafheid spreken.
---
In de marge van bovenstaande nog dit: ik wacht nog altijd op een bericht in onze media over Léon Degrelle, de grootste collaborateur van dit land, die erin slaagde na WO II uitgerekend naar Spanje te vluchten en die daar nooit verontrust werd voor de rest van zijn leven. Voor de Spanjaarden blijkt de ene collaborateur niet de andere te zijn…
* ‘Pata negra’ is de naam van een bekende, lekkere (en dure) Spaanse ham. Letterlijk betekent het ‘zwarte poot’…
Ik wou even reageren op enkele reacties van trouwe lezers deze laatste week.
Onze vriend Wilhelmson vindt mijn verhaal over de 71.000 jobs die er het laatste jaar in dit land zijn bijgekomen niet voldoende. Dat het hier niet zo slecht gaat, zegt hij, betekent nog niet dat het goed gaat en daarin heeft hij gelijk. Het probleem is dat er in het Europese keurslijf waarin de E.U.-landen zitten weinig meer te verwezenlijken is. In een land met een staatsschuld van over de 100% van het bbp kunnen er geen extra uitgaven komen tenzij er elders bespaard wordt. Van de ene kant mogen we blij zijn dat we de E.U. hebben, anders zou de staatsschuld meer dan waarschijnlijk nóg groter geworden zijn, met een devaluatie als gevolg en zouden we met zijn allen armer zijn geworden. Nu dat niet meer kan, moeten er allerlei trucs worden toegepast om binnen de vastgestelde lijnen te blijven. Eén ervan is ervoor te zorgen dat de economie blijft groeien en er meer jobs in de privé komen, zodat meer mensen bijdragen aan o.a. de Sociale Zekerheid en de overheid minder geld moet uitgeven aan uitkeringen.
De hoofdschuldige van het verhaal is echter niet alleen Europa, maar ook een zekere Verhofstadt die met zijn ‘actieve welvaartstaat’ de financiële buffer van 6% die de regering Dehaene had aangelegd voor de verwachte kosten van de vergrijzing, samen met Vande Lanotte – zijn toenmalige minister van Begroting - in twee legislaturen heeft opgemaakt. Wat ervoor in de plaats moest komen, het Zilverfonds, bleek later een lege doos te zijn.
Dat er ook in dit land steeds meer slecht betaalde, parttime- en tijdelijke jobs komen, zoals Gina opwerpt, is ook waar. Dat is echter geen Belgische exclusiviteit. Kijk maar naar Duitsland waar dat al langer gebeurt en waar het was opgestart onder de socialistische regering Schröder met akkoord van de vakbonden. Zoals ik al eens geschreven heb, is het beter zo’n job te hebben dan geen job, want in dat laatste geval is de kans om door te groeien naar een echte job nog veel verder af en moet de gemeenschap ervoor opdraaien.
Samengevat kan men zeggen dat het natuurlijk altijd beter kan. Wie met de huidige gang van zaken niet akkoord is, kan wel gelijk hebben, maar moet maar eens met een alternatief afkomen. Dat het hier nog zo slecht niet is, zoals ik stelde, moet vooral gezien worden in vergelijking met nogal wat andere landen.
Volgens Transparency International, een internationale NGO, die de mondiale corruptie in kaart brengt, is Spanje het corruptste land van de E.U. en controleert de regerende Partido Popular van Rajoy een sjoemelnetwerk. En dat is nog niet alles. Volgens Kenneth Rogoff, een gewezen hoofdeconoom van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), zou een zelfstandig Catalonië een van de rijkste landen van Europa zijn. Het levert 20% van het totale Spaanse bbp. Dat laatste zal dan ook wel de reden zijn, waarom men vanuit Spanje zo brutaal tegen deze regio ageert. Catalonië kan rustig vergeleken worden met Vlaanderen, met dit hemelsgrote verschil dat de Catalanen in Spanje een minderheid zijn en wij Vlamingen in België een meerderheid, iets dat ik meer dan eens geschreven heb. Een van de redenen waarom het hier niet lukt – en ook dat is oud nieuws – is dat de Catalaanse nationalisten in hun regio een meerderheid hebben al is het dan ook maar mits een steun vanuit de (linkse!) oppositie. Het heeft weinig zin onze Vlaamsnationalisten hier de schuld te geven, want ook samengeteld komen die niet aan een meerderheid in hun eigen parlement, laat staan dat ze gesteund zouden worden vanuit de linkse oppositie of door de traditionele partijen.
Wat we op dit ogenblik wél kunnen doen, is die Puigdemont en zijn ministers die zich momenteel in dit land bevinden, volop steunen waar we dat kunnen. Kan het niet via de politiek, dan maar via andere kanalen. Een hoopvol initiatief was alvast de tweet die de man gisteren schreef in het Nederlands, waarbij hij natuurlijk door derden geholpen is en denkelijk niet door advocaat Bekaert die zijn Spaanse pappenheimers daarvoor al te goed kent en over eieren moet lopen. De man zegt soms wel zinnige dingen, o.m. dat het meestal mensen zijn van minderheden wier politieke rechten geschonden worden, waarbij hij Vlamingen niet als een minderheid beschouwt, wat klopt met wat ik hierboven geschreven heb. ---
En dan nog dit: Als het voor Spanje toch fout zou lopen, dreigt dat land – volgens onze media - zijn steun in te trekken voor de benoeming van onze Catherine De Bolle tot hoofd van Europol. Erg, hé!
*Ik gebruikte de naam 'Pokemon/Puigdemont' al als hoofding van mijn blog van 1 dezer. Ik zag hem gisteren ook gebruikt in Barcelona. Mijn titel 'De bende van Twijfel' van 26 oktober vond ik deze week ook al terug in 't Pallieterke...
Zoals voorspeld was, is er van de ‘Islamsafari’ van Filip Dewinter en Geert Wilders in Molenbeek niets in huis gekomen. Burgemeester Françoise Schepmans (MR) had al aangekondigd dat ze de twee, die alleen maar een wandeling door de gemeente gepland hadden, geen toegang tot haar grondgebied zou geven. Als gevolg daarvan haakte Wilders af, niet zonder eerst samen met Dewinter een persconferentie gegeven te hebben, waarin hij Molenbeek het ‘Raqqa van België’ noemde, daar fijntjes aan toevoegend: ‘maar nog niet bevrijd’.
Dewinter is daarna dan maar alleen naar Molenbeek getrokken, al is ‘alleen’ wel een eufemisme. Hij was nl vergezeld van een grote persmeute, die op e.o.a. sensatie gehoopt had. Er gebeurde echter niets. Bij het betreden van de bewuste jihad-gemeente werd Dewinter netjes en beleefd tegen gehouden door de politie die Schepmans op hem had afgestuurd. Het vaderland was weer eens gered!
Het is ver gekomen in dit land dat men een politiek verkozene de toegang verbiedt tot het grondgebied van een gemeente zonder dat er een andere reden dan de ingeroepen ‘provocatie’. Het roept zo’n beetje Catalaanse toestanden op, waar men nog een stap verder is gegaan en verkozen ministers achter de tralies draait omdat ze de uitslag van een referendum wilden uitvoeren.
Tenslotte een opmerking die ik hier al meermaals heb geuit: er werd/wordt niet genoeg de nadruk gelegd op de grote schuldige van dit Brusselse ‘kalifaat’, zijnde Philippe Moureaux, alias Flup Moustache, die Molenbeek gedurende bijna 20 jaar mismeesterd heeft en er het jihadisme de kans heeft gegeven zich te ontwikkelen. Hij was destijds niet alleen burgemeester van Molenbeek, maar tegelijk ook vicevoorzitter en ideoloog van de PS en de grote schuldige van de aanslagen in Parijs en Brussel/Zaventem die in zijn gemeente ongecontroleerd werden voorbereid en waardoor Molenbeek nu één grote no-gone zone is geworden, waar men de situatie nog steeds niet echt onder controle heeft. In een rechtstaat hoort zo’n individu thuis in de gevangenis.
Terwijl het in Spanje van kwaad naar erger gaat, moeten we toch toegeven dat we er hier, ondanks alles, toch niet zo slecht voorstaan. Onze problemen zijn niet van de baan, maar als ge ziet dat Spanje een staatsschuld heeft die voor de Belgische niet moet onderdoen, kan men zich toch afvragen of ze hun eigen ruiten niet aan het inslaan zijn. Het zal daar zeker nog wel een tijdje blijven sudderen en de kans is groot dat niet alleen het toerisme, maar ook andere takken van de Spaanse economie er fel onder zullen lijden.
Ons Instituut voor de Nationale Rekeningen heeft zopas nog bevestigd wat al enkele weken gesteld was door de Nationale Bank (NBB) en het Planbureau, nl dat er hier in de laatste 12 maanden zo’n 71.000 jobs zijn bij gekomen. De oppositie mag daar – misschien terecht – haar bedenkingen bij hebben, zeker in de gevallen van tijdelijk en parttime werk – maar hét positieve is wel dat de overgrote meerderheid van de banen die er zijn bijgekomen, zich in de privésector bevindt en niet in de ambtenarij, zoals onder Verhofstadt en Di Rupo.
Wie een baan heeft, krijgt immers een inkomen en riskeert zo minder snel in de armoede terecht te komen of – als hij/zij daar al in zat – meer kans heeft eruit te raken. Hoe meer mensen aan het werk, des te minder aan de dop en dat geld kan anders – en beter – besteed worden. Er wordt dan ook meer bijgedragen en meer belasting betaald, wat de Sociale Zekerheid dan weer ten goede komt. Tenslotte bekent meer inkomen ook meer consumptie en dat is dan weer goed voor de economische groei, alhoewel die in dit land nog steeds niet zo vlot loopt als in onze buurlanden.
Dat alles betekent niet dat we ons in slaap moeten laten wiegen. De staatsschuld zal niet weggaan zoals ze gekomen is (het ‘Mathot syndroom’) maar ondertussen wonen we wel nog steeds in een land waar het niet slecht leven is. Als men ziet wat er allemaal elders in de wereld gebeurt, komen we er nog goed vanaf. Doet me denken aan dat mopje over die boeren die het ene jaar klagen dat het te nat is, het andere dat het te droog is en dan weer dat hun Mercedes niet op tijd kan geleverd worden…
Dat Trump niet veel vrienden heeft bij de democraten, de media en het gerecht, is een understatement. Het terugdringen van de immigratie uit vooral moslimlanden, was een van zijn verkiezingsbeloften, maar werd al een paar keer vakkundig gesaboteerd door e.o.a. rechter, al moest men die desnoods in Hawaï gaan zoeken.
Met de laatste aanslag, deze van New-York van eergisteren, was de dader wéér een moslim,; waarvan eerst in de media gezegd werd dat hij enkele jaren geleden het land ‘legaal’ was binnengekomen. Tot dan bleek dat de States elk jaar 50.000 inwijkelingen binnenlaten via een soort loterij! De nieuwe dader, eentje uit Oezbekistan, was zo in de USA geraakt. Trump wil die loterij afschaffen en het wordt uitkijken welke rechter daar nu een stokje zal durven voor steken. Het wordt stilaan wel beschamend voor de toogdragers, die op die manier ook hun reputatie bij het grote publiek aan het verspelen zijn.
Trump dreigt er nu mee de man naar Guantanamo te sturen, maar m.i. is dat een veel te lichte straf voor wat hij heeft uitgespookt. In de States zijn er nog genoeg staten waar de doodstraf wordt uitgevoerd; laat hem daar zijn proces krijgen. En moslim terroristen die men doorschiet na slachtoffers te hebben gemaakt, zou men beter naamloos begraven samen met een stuk varkensvlees. Ik denk dat zoiets meer zou afschrikken dan dreigen met Guantanamo. Dat laatste was trouwens al een vergissing van bij het begin. Degenen die daar terecht kwamen waren kerels die men in Afghanistan had opgepakt en die niet konden verklaren wat ze daar kwamen doen. Als men hen hetzelfde lot had laten ondergaan zoals Ben Laden- maar dan zonder er veel hoorbaarheid aan te geven - had geen haan er nog over gekraaid. Enkele van die schurken die men in Guantanamo heeft laten vertrekken, zitten ondertussen weer in het terreurcircuit…
Eergisteren was er even paniek in Belgenland: Catalaans (ex)president Puigdemont was onderweg naar België en zou daar asiel aanvragen. Volgens de poco-specialisten was dat natuurlijk omdat Theo Francken hem dat gesuggereerd had. Later bleek er niets van waar te zijn, alhoewel onze staatssecretaris gelijk had – zoals ik ook al vermeldde in mijn blog van eergisteren (‘Een nieuwe Agusta affaire ?’). Normaal kunnen burgers uit een E.U.-land geen asiel aanvragen in een andere E.U.-land omdat men er vanuit gaat dat dat allemaal veilige landen zijn. Dat gegeven werd vastgelegd in het verdrag van Amsterdam van 1997. Maar België zou België niet zijn als dit land er voor zichzelf geen achterpoortje aan had toegevoegd: in België zouden individuele aanvragen voor asiel wél kunnen, ook door burgers van andere E.U.-landen. Zodat, mocht hij dat willen doen, Carles Puigdemont in dit land wél een asielvraag zou kunnen indienen. Of hij er ook een zou krijgen, is een ander verhaal.
Daarmee is nog eens duidelijk geworden, wat ik hier al járen schrijf, nl dat men er in dit land niet in slaagt van de eerste keer een fatsoenlijke wet te maken. Ofwel dient ze enkele keren te worden herschreven, ofwel staat ze vol achterpoortjes en uitzonderingen, zoals dat o.m. dus ook gebeurd is met dat verdrag van Amsterdam. In dit geval staat België straks wel met de billen bloot en maakt het zich belachelijk in Europees verband, mocht Puigdemont toch een aanvraag doen. Hij kan daarbij rekenen op misschien wel dé specialist ter zake: Vlaams advocaat Paul Bekaert.
Ondertussen blijkt het de bedoeling te zijn van Puigdemont en de ministers die samen met hem naar hier zijn gekomen, nog even te blijven om vanuit Brussel in een voor hen veilige omgeving verdere commentaar te kunnen geven op de nieuwe verkiezingen in Catalonië, door de Spaanse regering vastgelegd op 21 december, de dag dat de winter begint, hopelijk geen politieke winter voor Catalonië. Hoe die ook zullen uitdraaien, het komt daar in Catalonië nooit meer goed tussen Catalanen en Spanjaarden zolang Spanje blijft weigeren met Catalonië te praten. Dat heeft in de eerste plaats te maken met de Partido Popular (PP) van Rajoy, maar ook met het Spaanse Grondwettelijke Hof. Samen met Baskenland, Gallicië en Asturië kreeg Catalonië in 2003 een speciaal statuut. De PP zat toen in de oppositie en diende daartegen een klacht in bij het Grondwettelijk Hof. Die nam Catalonië het speciaal statuut af in 2010. Sindsdien is de PP aan de macht gekomen en gedraagt die zich als een nieuwe inquisitie, nota bene: nog zo’n Spaanse uitvinding. Dat Hof heeft Puigdemont nu gedagvaard om morgen, donderdag al, te komen getuigen in Spanje. Als men weet dat de twee Jordi’s al in de gevangenis zitten, enkel en alleen omdat ze in Catalonië betogingen organiseerden, is de kans zeer groot dat Puigdemont hier blijft. In dat geval kan Spanje de uitlevering vragen, zit het spel helemaal op de wagen en zit België mee in het spel, niet in dat van Pokemon, maar dat van Puigdemont. Niet door de schuld van Theo Francken, zoals ze zullen beweren, maar wel van de verantwoordelijken die destijds dat amendement wilden bij het Verdrag van Amsterdam.
Het Cyrillisch schrift is een variant van het Griekse, dat door de zendelingen Cyrillus en Methodius werd meegebracht bij de kerstening van de Slavische volkeren. Het werd en wordt voornamelijk gebruikt in Rusland en zijn (ex)satellietstaten. Enkele Midden- en Oost-Europese landen waar men een Slavische taal spreekt, zijn al eerder overgeschakeld naar het Latijns schrift, zoals bv Tsjechië, Slowakije en Polen. Nu komt er daar straks nog eentje bij, nl Kazachstan, een voormalige Sovjetrepubliek. Het opmerkelijke van deze gebeurtenis is, dat Kazachstan dat al voor de tweede keer doet. In 1929 was het land al eens overgeschakeld op het Latijns schrift, maar in 1940, toen het deel uit ging maken van het Sovjet rijk, nam het het Cyrillisch schrift aan. Nu dus weer naar af. ‘Kazakdraaien’, maar dan echt!
De redenen waarom Kazachstan dit doet zijn velerlei. Om te beginnen heeft het Cyrillisch schrift 45 tekens t.o.v. de 25 van het Latijn. Zeker in de steeds modernere technologie waarin de wereld nu verkeert, maakt dat een heel verschil; denk alleen nog maar aan de smartphones. Verder zal het voor heel wat Kazakken gemakkelijker worden om Westerse talen te leren, in de eerste plaats het Engels. Het Kazachs is daarenboven verwant met het Turks, het Azerbeidzjaans en het Oezbeeks, allemaal talen van buurvolkeren van Aziatische origine die al langer zijn overgeschakeld op het Latijns schrift. Dat ‘sultan’ Erdogan dreigt terug over te schakelen op het oude Ottomaans schrift is een van zijn vele loze bedreigingen. Het was Kemal Ataturk, de stichter van het moderne Turkije, die voor de omslag zorgde en als voorbeeld het Duits nam*.
Tenslotte is er, zoals steeds, ook politiek mee gemoeid. Dat was zo in 1940 en dat is nu niet anders. Door weer over te schakelen op het Latijns schrift wordt het land iets minder afhankelijk van Rusland en hoopt het op meer Westerse investeringen en technologie.
Voor wat een taal allemaal goed kan zijn…
* In Noorwegen, dat enkele eeuwen bezet werd door Zweden en vooral Denemarken, heeft men op een gegeven ogenblik de eigen taal, die officieel Deens was, maar anders werd uitgesproken dan ze geschreven werd, ook aangepast en dit gebeurde ook met de Duitse taal als voorbeeld. Dat kon niet verhinderen dat er nog steeds twee officiële talen zijn in het land van Grieg en Amundsen.
Onze F-16 gevechtsvliegtuigen zijn aan vervanging toe. Het zijn de beste die onze luchtmacht ooit gehad heeft, zeker na de laatste upgrading. Ze vervingen in de jaren 1970 de Starfighter, die wel eens de ‘Stortflyer’ genoemd werd omdat er regelmatig wel eens eentje niet gepland naar beneden kwam. Ik heb de aankoop van de F-16 nog meegemaakt bij DAF, dat toen in Eindhoven een Special Products fabriek had, die de landingsstellen maakte voor de F-16’s voor België, Nederland en Denemarken.
De kandidaten om onze 34 F-16’s op te volgen zijn of, beter gezegd, waren de F-35 van het Amerikaanse Lockheed Martin, de Britse Eurofighter, de F-15 van Boeing en de Rafale van het Franse Dassault. Boeing trok zich terug omdat men daar vond dat de Belgische aanbesteding teveel gefixeerd was op de F-35 van Lockheed en de Fransen dienden een voorstel in dat niet conform de regels was en waarmee onze minister van Defensie, Steven Vandeput (N-VA), dan ook geen rekening meer mee hoefde te houden. Dat laatste was echter zonder de waard gerekend, in dit geval de MR, die bij monde van onze nationale Charel en de door Frankrijk al eens gelauwerde Reynders vinden dat de Fransen toch nog een kans moeten krijgen. De reden daarvoor – zeggen zij – is dat Frankrijk dit land een verregaande militaire samenwerking zou aanbieden, waardoor ze buiten de aanbiedingen om toch nog een kans zouden maken om hun Rafales te leveren.
Tenslotte gaat het om een bedrag van ± 3,5 miljard euro over x-aantal jaren, waarbij het niet verwonderlijk zou zijn dat het armlastige België de aankoop zal uitstellen tot na de verkiezingen van 2019.
Laat ons hopen dat Vandeput het been stijf houdt*, want als men straks de afgesproken regels niet meer zou respecteren, zou er wel eens een jarenlange juridische discussie kunnen volgen. Men spreekt zelfs al van een nieuwe Agusta affaire. Het wordt stilaan tijd dat in dit land de francofonen ophouden naar Frankrijk te kijken als konijnen naar een lichtbak. Frankrijk heeft momenteel geen voorbeeldfunctie meer in Europa noch in de wereld. Om te zien of Macron daar veel aan kan veranderen is het nog veel te vroeg dag.
---
* Dat hopen we trouwens ook van Theo Francken, partijgenoot van Vandeput, in zijn statement dat Catalanen, die in Spanje vervolgd zouden worden, hier asiel zouden kunnen vragen. Francken heeft gelijk: elke hond met een hoed op kan dat hier vragen. Ooit konden Basken dat, waarom nu dan Catalanen niet? Dat is volledig in overeenstemming met de vigerende Belgische wetten. Asiel vragen betekent trouwens nog niet asiel krijgen.
Nadat de Vlaamse regering er al in geslaagd was enkele miljarden euro’s uit te sparen door de steun aan de biomassacentrales van Gent en Genk te schrappen, heeft de federale regering eenzelfde verkwisting kunnen vermijden op zee. Dat gebeurde door enkele geplande subsidies voor windmolenparken op de Noordzee gevoelig te verminderen. Nadat eerst gepraat was over een prijs van 125 euro per megawattuur is die nu teruggebracht op 79. De reden ervoor was dat men ondertussen gezien had dat Nederland en Duitsland hun windmolens tegen gevoelig lagere subsidies konden laten bouwen. Bij de Nederlandse liggen die zelf nu nog steeds lager, maar kon België zich dat niet permitteren omdat het in de knoop ligt met Europa over de milieudoelstellingen van 2020. Aan de prijs die nu overeen is gekomen zouden de laatste drie projecten tegen die datum klaar moeten zijn.
In totaal betekent dat voor België een besparing van liefst 3,9 miljard euro en zou de elektriciteitsfactuur voor de gemiddelde verbruiker daardoor met 11 euro per jaar verminderen. Dat is nog steeds niets om van wakker te liggen, maar het doet al eens deugd eindelijk voor die stroom eens wat minder te moeten uitgeven, iets dat zo stilaan onmogelijk leek. Het zich blauw betalen aan groene stroom lijkt tenslotte ook vermijdbaar.
---
Of er met het afschaffen van zomer- en winteruur veel zal bespaard worden, moet nog worden uitgerekend, maar het Europees parlement is er zich mee gaan bezig houden. Dat is zo eens iets anders dan bv Catalonië. Als het lukt hebben de media weeral een item minder waarover elk jaar twee keer oeverloos kon geouwehoerd worden. Ikzelf heb van die wijzigingen nooit enige last gehad, buiten misschien de eerste dag i.v.m. de maaltijden. Als we de media moeten geloven zouden er zelfs mensen zijn die er gek van kunnen worden...
Hét nieuws van de dag was gisteren het uitroepen van de Catalaanse onafhankelijkheid door het parlement van de deelstaat. Het is m.i. nog te vroeg dag om daar veel over uit te weiden, want dit kan het begin zijn van een tumultueuze situatie, niet alleen in Spanje, maar ook daarbuiten. Als Vlamingen kunnen we alleen maar respect opbrengen voor de Catalanen die aardig wat meer over hebben voor hun land dan wij hier. Stel eens voor dat zij i.pl.v. een minderheid een meerderheid zouden zijn in Spanje, zoals wij dat zijn in België…
Wordt in elk geval vervolgd.
---
Zoals het geval is met het basisloon en basisinkomen, waarover ik het nog heb gehad in mijn blog van 24 dezer (‘De basis onzin’), komt ook de vlaktaks weer in het nieuws. Het grote verschil van deze taks met de eerste twee items is, dat ze reeds bestaat in alle drie de Baltische staten, in Estland zelfs al sinds 1994. Het is een vaste personenbelasting die voor iedereen eenzelfde percentage inhoudt met een vrijstelling voor wie onder een zekere armoedegrens zit. Alle andere personenbelastingen, uitzonderingen en achterpoortjes dienen dan wel geschrapt te worden.
Het is de Open VLD, bij monde van voorzitster Rutten, die bij ons met voorstel voor een vlaktaks afkomt. De Vlaamse liberalen willen een belastingvrije schijf combineren met een tarief van 30% voor iedereen. Opmerkelijk is wel dat de nieuwe Nederlandse regering van Rutte III eenzelfde taks wil doorvoeren, zij het met twee tarieven. Voor wie het zich nog herinnert: de eerste die hier bij ons met het idee van de vlaktaks afkwam, was een zekere Jean-Marie Dedecker, vóór hij uit de liberale partij van Gwendolientje werd gezet…
Volgens de Leuvense prof André Decoster, die reeds in 2008 de werking van de vlaktaks heeft nagerekend, zou de invoering ervan kunnen zorgen voor een kleine 50.000 nieuwe jobs en de ongelijkheid van lonen tussen mannen en vrouwen wegwerken.
Ook dit verhaal wordt nog vervolgd. Stel u voor: een Belgische belasting zonder uitzonderingen en achterpoortjes. Bijna ondenkbaar.
Mario Draghi, voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB) heeft dan toch eindelijk beslist om de massale maandelijkse aankoop van obligaties vanaf 01.01.2018 te halveren van 60 naar 30 miljard euro. In totaal heeft de ECB de laatste jaren al zo’n 2.000 miljard daarvoor uitgegeven, zeg maar geld bijgedrukt. Sinds de crisis van 2008 was de economische groei in Europa nooit hoger en de werkloosheid nooit lager dan nu, reden om er iets aan te doen. De ‘Quantative Easing’ (QE), zoals men die aankopen in technische termen noemt bestaat ook in de States en daar is men al langer bezig ze terug te draaien.
Het gevolg van de beslissing van ‘Super Mario’ zal voorlopig niet veel veranderen. De rente op korte termijn (op de spaarboekjes bv) zal blijven zoals ze is, zo goed als onbestaande. Alleen die op langere termijn (woonleningen bv) zullen stijgen.
Tot daar het nieuws. Een beetje raar dat er bij het dagelijks nieuws op onze media zo goed als geen commentaar op gegeven werd. Daar heeft men het te druk met de Bende van Nijvel, waarover zogezegd weer nieuws zou zijn nadat enkele jonge lui drie weken geleden enkele wapens uit het kanaal bij Ronquières hadden opgevist en die pas nu – na het nieuws over de ‘reus’ – zijn gaan aangeven.
