Bij CD&V blijft men hardnekkig geloven dat er voor Arco een oplossing komt vóór de verkiezingen van mei 2019. Daar geloof ik niets van en zet ik daarom nog eens alles op een rijtje:
Toenmalig federaal premier Leterme heeft destijds, samen met Didier Reynders – toen federaal minister van Financiën - engagementen aangegaan om de staat te laten opdraaien voor het geldverlies van anderhalf miljard euro bij Arco. Reynders zegt nu wel dat hij er niet meer in gelooft, destijds dus blijkbaar wél.
Europa heeft reeds meermaals gezegd dat die engagementen onwettig zijn. In het zomerakkoord van 2017 heeft de huidige federale regering daarna afgesproken het compensatieplan niét te melden bij Europa, omdat men maar al te goed wist (en nog weet) dat het niet toegelaten is.
Dat de beursgang van Belfius niet is doorgegaan, was omdat het bestuur van de bank ook beseft dat het Arco-plan onwettig is als Europa er niet van op de hoogte is, er daarom geen goedkeuring voor kan geven en de bank daar niet voor wil laten opdraaien.
Beweging.net, het vroegere ACW, heeft naar schatting (van Deminor) bijna 390 miljoen euro dividenden uit Arco gehaald, zowat het dubbele van de inleg. Bij een eventuele afwikkeling van het zomerakkoord zou Beweging.net dan minstens de gemaakte winst (zo’n kleine 200 miljoen) aan de Arco spaarders moeten geven en niet de schamele 38 die ze nu belooft. Wie de winsten opstrijkt, moet ook de verliezen incasseren, maar daarvoor geven ze bij de christelijke vakbeweging niet thuis.
Het is niet de staat die Arco ten gronde richtte. In tegenstelling tot de ontmanteling bij het faillissement van de Gemeentelijke Holding, is die bij Arco mede georganiseerd door eigen Arco bestuurslui (Francine Swiggers en Marc Tinant), waardoor men nooit te weten zal komen wat en wanneer het is fout gelopen. De maffia had het niet beter kunnen bedenken.
Ik denk dat ik ga solliciteren, om op Tv mee te gaan doen aan de oeverloze panelgesprekken over voetbal, samen met Jantje Mulder, Bossie en Mossie. In mijn blog van 20 juli (‘Na voetbal komt … voetbal’) had ik o.a. nog gesteld dat het voor Preud’homme wel eens zou kunnen tegenslagen om zijn oude liefde, Standard, successen te bezorgen. Zijn voorganger, de Portugees Sa Pinto werd door de ‘kenners’ wel voorgesteld als een halve gek (misschien was hij dat ook), maar de man behaalde met Standard toch maar lekker de Beker van België en de tweede plaats in Play-Off 1. Ik schreef toen dat Preud’homme die prestatie niet zou evenaren en blijk gelijk te krijgen. Na een teleurstellende start in de nieuwe competitie werd Standard nu ook uitgeschakeld in die Beker van België en nog wel op het eigen terrein door de koelboxtoeristen uit Knokke, die momenteel in de huidige competitie de laatste plaats bezetten in de eerste klasse amateurs, wat vroeger de derde klasse heette.
Standard was trouwens niet de enige eersteklasser die er in de eerste ronde al werd uitgesjot. Brugge werd eveneens gewipt door een derdeklasser, Deinze. Anderlecht verloor, ook al op eigen plein, van stadsgenoot Union (met 0-3!) en het verliep Antwerp en Cercle Brugge al niet veel beter. Misschien hadden die ploegen nog niet genoeg Afrikanen en Oost-Europeanen gekocht tijdens de transferperiode. Rond de jaarwisseling kunnen ze hun hartje weer ophalen met geld verspillen aan kopen, huren en ruilen.
---
Opmerkelijk en voer voor ‘de blaadjes’ is de transfer van Thibaut Courtois van Chelsea naar het grote Real Madrid. De beste doelman van het voorbije wereldkampioenschap en ook verkozen tot beste doelman van het jaar, werd voor de nodige miljoenen euro naar Madrid getransfereerd, waar hij als tweede doelman meestal op de bank riskeert te blijven zitten. De man zou er geen drama van maken, hij houdt er zelf sowieso ook een pak geld aan over en zou de transfer in de eerste plaats gewild hebben om bij zijn twee kinderen in Madrid te zijn. Die verblijven daar bij hun moeder, die niet zijn echtgenote is, maar een ex-partner. Dit is in het topvoetbal geen alleenstaand geval, ook de grote Cristiano Ronaldo (bijna 1,90 meter) heeft er zo al vier rondlopen, sommige zelfs van echte draagmoeders. Wie het breed heeft …
Voetbal, een feest!
---
Tenslotte nog dit: op de bekendmaking van het Europese elftal van het jaar, was daar ook ‘onze’ Eden Hazard bij. Hij mocht twee zinnen zeggen in een soort piggy english, toch al iets meer dan de vier woorden Nederlands die hij op de huldiging in Brussel, na het behalen van de derde plaats in het wereldkampioenschap, uitschreeuwde (‘Waar is dat feestje?).
Elk jaar verschijnt er een verslag over de gang van zaken bij onze centrumsteden. Dat gebeurt door het Steunpunt Werk & Economie. De Tijd maakte er in zijn weekeindeditie een balans van op en betrok daarbij ook andere steden en dorpen, e.e.a. in het vooruitzicht van de gemeentelijke verkiezingen. De cijfers slaan op de periode 2012-2016. Het artikel had de eerder verrassende titel ‘Gent klopt Antwerpen in jobrapport’, 16.000 t.o.v. 6.000! Verrassend, omdat men dat blijkbaar niet verwachtte. Wie het artikel zelf las, zag echter al snel dat de titel misleidend was en niet overeenkwam met het verhaal eronder, iets wat bij De Standaard bijna dagelijkse kost is, maar bij de Tijd eerder zelden voor komt.
In de eerste plaats ging het, zoals gezegd, om de periode 2012-2016, De kritiek, die er o.m. kwam vanwege de ondernemers o.w.v. het Gentse circulatieplan, was van 2017 en dus ná die periode. Verder blijkt dat de meeste jobs er in Gent kwamen in de Zorg, het Onderwijs en de commerciële diensten. Doet denken aan de jobs die Verhofstadt destijds beloofd en waar maakte, die waren ook bijna uitsluitend in overheidsdiensten. In Antwerpen, waar men in dezelfde periode heel wat minder nieuwe jobs creëerde, ging het wel hoofdzakelijk om banen in de Horeca, privé dus. En dat is nog niet alles. In dezelfde periode kwamen er in de koekenstad 12.129 nieuwe zaken bij, in Gent ‘maar’ 7.604. Ergens klopt dat niet: 5.000 nieuwe zaken minder, maar 10.000 jobs meer. Om te weten hoeveel zaken er in Gent al vertrokken zijn of nog denken dat te doen, moet men eerst de cijfers voor 2017/18 hebben, maar er zijn nu al verhalen van firma’s die het daar voor bekeken houden o.w.v. dat circulatieplan en de bemoeienissen van het roodgroene bestuur.
Het loopt fout met de nieuwe zorgwet die Maggie De Block heeft ingediend en die is goedgekeurd door de federale regering. Er is de laatste jaren al heel wat heisa geweest over de toelatingsexamens voor kandidaat (tand)artsen. Daar is al e.e.a. aan gesleuteld, maar een wet maken die waterdicht is, lijkt in dit land nog steeds niet te kunnen. Zo was er vroeger o.m. bepaald dat buitenlandse artsen een van de drie officiële talen van dit land moesten kennen om hier een praktijk te kunnen beginnen. Dat zat toen ook niet snor, want bv een arts uit Oost-Europa die wat Duits kende, kwam daarvoor in aanmerking zelfs als hij zich vestigde in Vlaanderen of Wallonië, waar hij de streektaal niét kende. I.pl.v. daar een mouw aan te passen, heeft big Maggie die regel nu afgeschaft, zodat die buitenlandse artsen hoe dan ook hier kunnen beginnen, dat terwijl de eigen kandidaat (tand)artsen nog steeds dat stupide ingangsexamen moeten afleggen. Pure discriminatie, waartegen hopelijk protest komt en o.m. de N-VA er attent op wordt gemaakt dat ook hun federale ministers die nieuwe zorgwet mee hebben goedgekeurd…
Ondertussen duurt de schande van dat toelatingsexamen verder, waardoor er in Vlaanderen nog steeds artsen tekort zijn. In heel wat Vlaamse dorpen (men spreekt van één op drie) heeft men zelfs geen huisarts meer.
Kortom, ondanks de wijzigingen die werden aangebracht aan het ingangsexamen voor (tand)arts, blijven de Vlaamse kandidaten gediscrimineerd, nu door de komst van buitenlanders waarvan men alleen kan hopen dat hun diploma e.e.a. garanderen kan.
---
En dan nog dit: voor de elfendertigste keer is er een probleem met de zgz ‘rosse centen’, de koperen muntjes van één en twee eurocent. Die worden niet meer geslagen, omdat dat meer kost dan wat de muntjes waard zijn. Kris Peeters, de Antwerpse ‘huurder/transmigrant’, (schrappen wat niet past), gaat daar weer iets aan doen. Heel wat mensen potten die muntjes op en zo onstaat er een tekort, nu men ze niet meer produceert. Ter info: in Nederland wordt al zeker 20 jaar één tot twee eurocent minder of meer aangerekend, naargelang de rekening eindigt op 1 of 2 cent ofwel op 3 of 4. Dat dat hier maar niet lukt is voor onze noorderburen een zoveelste Belgenmop.
Waar het grondig fout dreigt te lopen, is met de elektriciteitsvoorziening, waarover ik het al had in mijn blog van 20 dezer (‘Heerlijk land!’). Nadat er al vijf van de zeven kernreactoren waren uitgevallen, blijkt er nu ook een zesde te moeten worden nagekeken en dus stilgelegd, terwijl het heropstarten van twee reactoren wat eind dit jaar had moeten gebeuren, is uitgesteld. Voor wie van oordeel was, dat we die kerncentrales zomaar niet uit kon schakelen zonder de zekerheid te hebben genoeg en betaalbare stroom te houden, wordt dit een pijnlijke zaak. Straks riskeren we in november een quasi black-out mee te maken, zeker mocht het weer dan winters zijn en dat was ook niet de bedoeling, denk ik. Het pleit in geen geval voor de uitbaters van die centrales, die zo stilaan hun eigen ruiten aan het ingooien zijn en de tegenstanders van kernenergie op hun wenken gaan bedienen. Mochten we in november daadwerkelijk een black-out meemaken, al dan niet gedeeltelijk, dan zal dit zeker zijn weerslag hebben op de federale verkiezingen van mei 2019, amper zes maand later.
Ondertussen vindt Marie Christine Marghem, federaal minister van Energie, het nog steeds niet nodig een strategische reserve aan te leggen. Die reserve stelt trouwens niet veel voor, want het gaat om de gasturbines, waarvan er in dit land momenteel maar één buiten gebruik is, in Vilvoorde. Bij grote problemen kunnen we, mits waarschijnlijk hogere tarieven, stroom aankopen in het buitenland. De landen van de E.U. zijn nl verplicht elkaar in zo’n situaties te helpen, zodat er toch nog iéts goed is aan dat Europa!
Volgens De Tijd (weekeindeditie) kostten de nucleaire problemen uitbater Electrabel dit jaar al 600 miljoen euro. Ondanks dat verwacht men dat Engie, het Franse moederbedrijf, ook dit jaar zijn winstdoelstellingen zal halen. Waarbij men zich dan wel de vraag kan stellen waarom tenslotte de eindverbruiker nog de extra kosten zou moeten betalen…
Er is aardig wat beroering ontstaan nadat bekend is geworden dat een van de moordenaars van agente Kitty Van Nieuwenhuysen zou kunnen vrijkomen. De man had een gevangenisstraf van 30 jaar gekregen en heeft wettelijk – na het uitzetten van amper één derde van de straf – recht op een vervroegde vrijlating, zij het met een elektronische enkelband, waarover de meningen m.b.t. de efficiëntie nogal verdeeld zijn. Men maakte zich vroeger druk over de Wet Lejeune, die liet de vrijlating toe na de helft van de straf, nu is dat na één derde al. De verontwaardiging bij politie en de familie van het slachtoffer is groot en terecht. Zeker in deze tijden waarin criminelen nogal snel op agenten schieten (denk maar aan wat in Spa en Luik recentelijk nog gebeurd is), is dit een zoveelste bewijs dat onze justitie veel te laks is. Of huidig minister van Justitie Geens daar veel aan gaat veranderen, is zeer de vraag. Er zou zogezegd sinds kort een nultolerantie zijn voor criminaliteit tegen politiemensen en hulpdiensten, maar men heeft er het raden naar wat dat juist inhoudt en het schijnt dus niet te gelden voor eerdere wandaden van criminelen, zoals o.a. de moord op Kitty Van Nieuwenhuysen. Geens is een doorwinterde tsjeef – getrouwd met de dochter van een vroegere CVP-staatssecretaris - van het soort dat nooit meteen iets durft beslissen. Het is altijd van: ‘enerzijds/anderzijds’, ‘ja, maar’ enzovoort. Hij staat niet bekend voor een harde aanpak. Die is echter dringend nodig. Vroeger schold men de politie uit, nu schiet men er op!
Wat zal het volgende zijn: een vervroegde vrijlating van Dutroux? Lach er niet mee: zijn advocaat heeft er reeds een aanvraag voor ingediend en – steeds volgens de kromme regels van het Belgische recht – is in dit land alles mogelijk.
Begin dit jaar besliste de Vlaamse regering dat er bespaard moest worden bij de VRT. Daar was niets mis mee, zo tevreden is de doorsnee kijker en luisteraar niet over de officiële zenders. Dat dit ook bij Klara, de KLAssieke RAdio gebeurt, is al iets minder normaal, zeker als men ervan uitgaat dat het de enige cultuurzender is die de VRT-radio heeft. Het wordt helemaal opmerkelijk als Kurt Van Eeghem, ex Klara-medewerker en pas met pensioen, gelijk heeft waar hij zegt dat de jaarlijkse werkingskosten van de cultuurzender ongeveer even hoog liggen als één dag Ronde van Frankrijk op Tv! En dan hebben we het nog niet gehad over het oeverloos geouwehoer op diezelfde Tv van sportcommentatoren van het genre Jan Mulder, Bossie en Mossie. Ik heb me al meermaals afgevraagd hoe die mannen dat vol blijven houden, maar misschien heeft dat ook wel met hun honoraria te maken, terwijl cultuur het met wat minder zal moeten doen…
Arm Vlaanderen…
---
En dan nog dit. In de weekeindeditie van De Standaard stond het doodsbericht van het overlijden van Luc Magerman. Luc wie? De man wordt voorgesteld als een Darwinist en een ‘ordained minister with the church of the Flying Spaghetti Monster’!
Ik heb niet het genoegen gehad de man te kennen, maar ik herinner me dat Bart De Wever, in een discussie over het dragen van een hoofddoek, zich afvroeg, waarom we dan eveneens niet zouden toelaten dat volgelingen van de hierboven op het doodsbericht vermelde ‘Kerk van het Vliegende Spaghetti Monster’ met hun kookpot, die ze - volgens hun ‘godsdienst’ - altijd bij zich moeten hebben, ook niet op hun hoofd naar school zouden mogen komen. De man in kwestie blijkt trouwens een leer'kracht' van het GO! Atheneum van Oudenaarde te zijn geweest…
Dé vraag die de Europese leiders de dag van vandaag schijnt bezig te houden blijkt niet – zoals verwacht - de migratie of de Brexit, maar het afschaffen van het verschil tussen zomer- en winteruur. Het absurde daarbij is dat men de landen zelf zou laten kiezen of ze voortaan alleen zomer- of wintertijd willen hebben, zodat de kans bestaat dat die in elk land anders kan zijn. Daarbij lijkt in de meeste landen de voorkeur naar de zomertijd te gaan, omdat de mensen die associëren met het houden van barbecues en het genieten van terrasjes (vaste items in het VTM-nieuws). ‘Summertime, and the livin(g) is easy’*. Ze vergeten daarbij dat het dan in de wintermaanden tot 09.30 uur zal duren vooraleer het licht wordt en de hele ochtendspits in het donker zal verlopen plus de kans op een lage opgaande zon, met als gevolg meer kans op ongevallen.
In werkelijkheid ligt zelfs onze huidige wintertijd een uur vóór op de standaardtijd, de reële zonnetijd (de zomertijd liefst twee uur!) en zou het dus veel logischer zijn overal de wintertijd in te voeren. In de Scandinavische landen gaan ze dat zeker doen, want anders blijft het daar donker tot ’s middags tijdens de wintermaanden. Hoe dan ook, als men er een lappendeken van zou maken, met verschillende uren naargelang het land, dan wordt Europa helemaal een kakofonie. Bij ITS, de internationale pechdienst van DAF, hadden wij al te maken met het verschil van één uur tussen de UK en het continent en dat leidde soms tot misverstanden, vooral i.v.m. opening- en sluitingsuren. Laat staan dat men dat straks in meerdere landen gaat doen.
* Aria uit de opera ‘Porgy and Bess’ van George Gershwin.
Enkele dagen geleden werd in het nieuws vermeld dat er dit jaar weer meer leerlingen zijn in het Buitengewoon Onderwijs. Daar is verder weinig aandacht aan geschonken, maar betekent wel een trendbreuk met de vorige jaren, toen men er alles aan gedaan heeft om zoveel mogelijk kinderen van het Buitengewoon Onderwijs te laten deelnemen aan het gewone onderwijs. Om dat te bewerkstelligen werden heel wat nieuwe initiatieven genomen om het die kinderen, die allen e.o.a. handicap hebben – meestal psychisch – in een normale school te laten meedraaien. Dat is niet gemakkelijk, want dergelijke kinderen vragen meer aandacht, zodat er ook meer ondersteunend personeel voor nodig is. Het onderwijs in Vlaanderen kampt nu reeds met een tekort aan leerkrachten en door allerlei extra taken te creëren, wordt dat er niet gemakkelijker op. Minder aandacht voor die kinderen is geen oplossing, méér kan het niveau van het onderwijs voor de anderen schaden.
Het feit dat het aantal leerlingen in het Bijzonder Onderwijs opnieuw stijgt, betekent dat heel wat van die kinderen die waren overgestapt naar het gewone onderwijs, naar het buitengewone zijn teruggegaan, waar ze zich waarschijnlijk beter voelden. Het zal trouwens niet alleen de wens van vele van die kinderen geweest zijn, maar ook van hun ouders, die tenslotte meestal zelf meer aanvoelden dat hun gehandicapt kind zich daar beter voelde.
---
In het gewone onderwijs heeft men uitgerekend dat een gemiddelde leraar 41 uur per week werkt, waarvan één derde buiten de lesuren (administratie, vergaderingen en voorbereidingen). Ik neem aan dat dit geldt voor de vijf werkdagen, niet voor de weekeinden en de vakantieweken en –maanden, waarin hij/zij ook wel met zijn/haar werk zal bezig zijn, maar waarvoor geen percentages gegeven worden.
I.v.m. de werklast in het onderwijs is er wel een merkwaardige tegenstelling. Daar waar sommigen stellen dat het zwaar is, blijken er steeds meer gepensioneerde leraars te zijn die aan de slag blijven. Is het voor hen dan niét zwaar?
Voor een gemiddeld gezin (twee ouders, twee kinderen) wordt de elektriciteitsfactuur tegen het einde van dit jaar zo'n 100 euro duurder. Een van de redenen is dat er momenteel in dit land maar twee van de zeven kerncentrales in werking zijn en we dus meer stroom moeten halen uit het buitenland. Mocht het van de groenen en de ecologisten afhangen en álle kernreactoren stilleggen, dan zou het dus nóg duurder kunnen worden, maar van die kant hoort men nu geen commentaar. Ook niet van mister positivo Tommelein, die te pas en te onpas komt vertellen hoe goed we er op dat gebied – dank zij hem - voor staan. De elektriciteit in dit land is de laatste drie jaar met liefst 40% gestegen en daarmee zijn we op dat gebied zowat het duurste land van heel Europa.
---
Waar we ook aardig wat geld verloren hebben, miljoenen euro’s op één dag, is in de haven van Antwerpen, waar de loodsen nog maar eens gedurende bijna een dag gestaakt hebben. Die sukkelaars beginnen daar met een maandloon van amper 7.000 euro (netto!), een werkweek van 25 uren en allerlei speciale tegemoetkomingen, waarvan de meeste andere mensen die in de haven werken (zo’n 60.000) alleen maar kunnen dromen. Loodsen, sluiswachters en nog van dat soort beroepen staken regelmatig en trekken zich van de andere werknemers, die dan niét kunnen werken, geen moer aan, evenmin als van een veelvoud ervan dat onrechtstreeks met de haven te maken heeft. Met dank aan de vakbonden die daarvoor niet vervolgd kunnen worden omdat ze nog steeds geen rechtspersoonlijkheid hebben. Het wordt tijd dat we het voorbeeld volgen van concurrent Rotterdam, waar die categorieën van werknemers geen ambetantenaren zijn, maar werken voor privébedrijven en waar dergelijke stakingen zo goed als nooit voorkomen.
---
Maar voor de rest loopt hier alles prima, zeker voor de (trans)migranten die – mits goede advocaten die door de staat betaald worden en met het geld van de belastingbetaler (pro deo) – tot 31 procedures per maand kunnen opstarten om mensen die hier wettelijk niet blijven kunnen, toch in dit land te houden.
Onze nationale Charel heeft Theo Francken de opdracht gegeven tegen vrijdag een definitief plan uit te werken om het probleem van de transmigranten op te lossen. Dat is een mission impossible, want om te beginnen gaat Charel eerst zelf nog twee dagen op toer in Europa om e.e.a. daarover te bespreken, waar Francken niet bij is en dus ook niet op de hoogte kan zijn. Verder is het probleem een onderdeel van het vluchtelingenprobleem waar heel Europa bij betrokken is. Heel wat migranten en illegalen krijgt men eenvoudig niet terug naar hun land van herkomst omdat er met de meeste van die landen geen uitwisselingsakkoorden zijn of omdat terug gestuurde migranten daar vervolging riskeren.
Binnen de federale regering is de tijd van het kibbelen en zwarte pieten weer terug van nooit helemaal weggeweest. Opmerkelijk daarbij is dat CD&V onder één hoedje lijkt de spelen met de MR in het algemeen en Charles Michel in het bijzonder. Voor wat de transmigranten betreft, zijn het uitsluitend CD&V-burgemeesters van Oost- en West Vlaanderen die de parkings langs de autosnelwegen op hun grondgebied hebben gesloten en ervoor gezorgd hebben dat Francken met de opgepakte transmigranten zijn plan moet trekken. Dat nu vooral CD&V tegen het uitwisselen van transmigranten en illegalen ageert, is dan ook niet weinig hypocriet. Hetzelfde doet zich trouwens ook voor bij het Arco-probleem, waarover N-VA en Open VLD het eens zijn dat het niet meer kan en CD&V de steun krijgt van Michel die – tegen beter weten in – blijft volhouden dat er toch nog een oplossing komt tijdens deze legislatuur. Zoals ik in mijn blog van eergisteren reeds schreef (‘Belfius klopt de politiek’) is het het bestuur van de Belfius bank zelf dat daarover al beslist heeft het niét te zullen doen als er eerst geen goedkeuring is door Europa, iets wat in de eerste plaats CD&V dan weer weigert, blijkbaar omdat ook de tsjeven beseffen dat ze die niet zullen krijgen.
Er is vroeger dit jaar al eens geopperd – ik dacht door De Wever (weer hij!) – dat men dit jaar best de federale verkiezingen zou laten samenvallen met die voor de gemeenten. Daarvoor is het nu te laat en het ziet er naar uit dat de ‘Zweedse coalitie’ er tot mei volgend jaar niet veel meer van terecht zal brengen en – zoals hier en daar voorspeld – enkel nog een regering in lopende zaken zal worden.
Het is stil geworden in Zweden. Zoals halvelings verwacht, heeft de uiterst rechtse partij Zweden Democraten er de overwinning behaald in de verkiezingen. De tegenpartijen zijn daar al blij, dat het niet méér is geworden (17,5%), maar moeten nu vaststellen dat links noch rechts een meerderheid heeft, men de Zweden Democraten in een soort cordon sanitair heeft gestopt en men dus veroordeeld is om samen te werken als men zonder hen verder wil. Een alternatief is het weer te proberen met een minderheidsregering gedoogd door een deel van de oppositie.
Zoals ik reeds vermeldde in mijn blog van 9 dezer, was de uitgaande, sociaaldemocratische regering ook een minderheidskabinet dat gedoogd werd vanuit de oppositie door de groenen en de communisten. In onze media werd dat: ‘sociaaldemocraten, groenen en linksen’. Alsof die sociaaldemocraten geen linksen zouden zijn. Opmerkelijk hieraan is, dat dit eenzelfde combinatie was als degene die nu het Antwerpse district Borgerhout – in de volksmond ‘Borgerokko’ – bestuurt: SP.a, Groen en de communisten van de PvdA. De federale coalitie die we hier nu hebben kreeg de naam van Zweedse coalitie, misschien wordt het in Zweden weer een Borgerhoutse coalitie!
Als sociaaldemocraten en de Zweedse Alliantie van vier rechtse partijen het niet eens zouden worden, kunnen ze daar altijd nog proberen het Belgisch record van de langste regeringscrisis (541 dagen) te breken!
---
En dan nog dit.
Vlaams minister Sven Gatz vertelde in ‘Gert Late Night’ op VIER, dat hij al meer dan 20 jaar vecht tegen depressie. Zijn eigen woorden: ‘Zonder pilletjes lukt het niet. De elektriciteit in mijn hoofd is kapot’. En dan zouden wij de man (achtereenvolgens bij de Volksunie, ID 21, Spirit en nu Open VLD) serieus moeten nemen zelfs als hij het niet eens is met een uitspraak van een apostel uit de eerste eeuw van onze tijdsrekening (mijn blog van 28 augustus: ‘Sven Gatz clasht met St. Paulus’). Zouden de jaren samenwerking met Anciaux er voor iets tussen kunnen zitten?
Het is zo goed als zeker dat de beursgang van Belfius tijdens deze legislatuur niet meer doorgaat, waardoor de staat nu reeds een miljard euro aan opbrengsten misloopt. In totaal werd er op 2 miljard gerekend om de staatschuld wat te verkleinen. Alsof dat nog niet erg genoeg is, heeft deze zaak nu al 10 miljoen euro gekost aan zakenbanken, advocaten en consultants, die de beursgang zouden begeleiden ten laste van de regering. Dat er van het hele plan, inclusief Arco, niets in huis zal komen, zoals De Wever dit weekeinde nog aan zijn sympathisanten vertelde tijdens het partijfeest in Plopsaland is duidelijk geworden doordat het bestuur van de bank, nochtans eigendom van de staat en de meeste bestuursleden politiek benoemd, er niet akkoord mee gaat dat de Arco-deal, zoals beslist in het federaal regeerakkoord, niet zou worden doorgegeven aan Europa. Mocht Europa immers die deal afschieten, wat waarschijnlijk is, dan zou Belfius verplicht worden het aan Arco uitgegeven geld terug te betalen. Het is een moedige daad van het bestuur van Belfius dat ze haar oren niet laat hangen naar de politiek, maar in eerste instantie denkt aan wat best is voor de bank zelf en haar klanten.
Voor CD&V, die geëist had dat de Belfius beursgang zou gekoppeld worden aan de Arco-affaire, is dit een slechte zaak die meer dan waarschijnlijk zijn weerslag zal hebben bij de komende verkiezingen, zowel die van volgende maand als die van mei 2019. Samen met de opdoffers die de partij al moest incasseren bij de opstelling van haar kieslijsten in Antwerpen, dreigt de partij bij de volgende verkiezingen het kind van de rekening te worden. Zoals ik al eens meer geschreven heb, zou het een weldaad zijn voor Vlaanderen als de traditionele partijen zouden blijven terrein te verliezen. Alleen zo kunnen we blijven hopen dat er in het Vlaamse parlement een echte Vlaamse meerderheid komt die iets zal kunnen forceren wat nu binnen het bestaande systeem niet lukt, nl Vlaanderen confederaal maken als eerste stap naar een onafhankelijkheid.
Op het Tv-journaal van donderdagavond hoorde ik op e.o.a. CD&V bijeenkomst voorzitter Beke zeggen dat ‘respect’ het woord is waar het voor hem en zijn partij op aan komt. Ik dacht weer Leterme te horen, de man achter de Arco-garanties, die daar destijds ook zijn stokpaardje van maakte. Diezelfde Leterme zijn ze ondertussen ook bij Idea in Stockholm beu. De man zoekt nu een ‘passende‘ job. Na zijn passage bij de Oeso in Parijs – waar men hem in de eerste plaats binnenhaalde om zijn bekendheid en zijn talenkennis - en Idea in Stockholm zal daar wel financieel iets tegenover moeten staan…
Gisteren was het voor de politieke partijen de laatste dag om de kieslijsten binnen te brengen. Hopelijk heeft CD&V zijn multiculturele lijst voor Antwerpen nog eens grondig gescreend. Voor een partij die zich eerst mispakte aan een orthodoxe, vrouwonvriendelijke Jood als verkiezingskandidaat, daarna aan de dochter van een in zijn eigen milieu gecontesteerde rabbijn, dan een Albanese drugsdealer en (voorlopig?) als sluitstuk de moeder van een Syriëstrijder, mag er inderdaad wel wat meer respect zijn, volgens Beke althans…
Philippe De Backer, de liberale lijsttrekker in de koekenstad, heeft gezegd dat hij, als hij er burgemeester kan worden, van Antwerpen de mooiste stad ter wereld gaat maken. Dat zal dan wel bedoeld zijn voor de simpele zielen, hemzelf inbegrepen, als hij dat maar enigszins zou geloven. Het enig antwoord op zoveel simplisme is de eveneens simplistische slogan van zijn eigen partij voor die verkiezingen: ‘Gewoon doen!’ Terloops, het is niet de eerste simpele slogan waar die partij mee afkomt. Vorige keer was het o.a. ‘Mensen hebben vleugels’. Lijkt wel iets voor de kleuterklas.
En dan nog dit: voor de brave mensen die nog altijd denken dat de VTM minder links is dan de VRT. Na het ontslag van de twee toplui van de VTM-nieuwsdienst, wordt die dienst (tijdelijk?) geleid door An Goovaerts, hoofdredactrice van De Morgen…
We mogen ons stilaan zorgen gaan maken over Elon Musk. De geniale ondernemer, bedenker van de Tesla, van de raketten die de mensheid op Mars moeten brengen en van nog een handvol baanbrekende ideeën, is niet in goede doen. Dat is dan voorzichtig uitgedrukt. De man slaapt te weinig en blijkt nu ook ‘af en toe’ een jointje te roken, wat de problemen alleen maar verergert, wat hijzelf toegeeft (‘mijn productiviteit lijdt eronder’). Belangrijkste reden is dat hij niet zou kunnen delegeren, alles zelf onder controle wil houden en daardoor dus te weinig slaapt. Zijn bedrijven hebben nooit enige winst gemaakt, zijn integendeel zwaar verlieslatend en het wordt hoe langer hoe moeilijker mensen te vinden die (hopen) geld in zijn activiteiten willen blijven steken. Men durft er niet aan denken wat er te gebeuren staat als zou blijken dat hij er – om welke reden ook – mee moet stoppen. Als men persé wil dat men zijn ideeën en verwezenlijkingen voort wil zetten, hoop ik dat de mensen en groepen die zwaar in zijn projecten geïnvesteerd hebben daar rekening mee houden. Het lijkt ondenkbaar, maar de diverse crisissen die we de laatste decennia hebben meegemaakt, hebben aangetoond dat ook de grootste bedrijven failliet kunnen gaan. Een faillissement met doorstart zou dan een oplossing kunnen zijn, alhoewel ook die zal inhouden dat heel wat investeerders hun geld zullen kwijt zijn en men daardoor een soort wereldomvattend Arco-verhaal zou krijgen..
Drugs maken onze maatschappij kapot. Het is een vals idee geworden dat het allemaal zo erg niet is, maar de doden op Tomorrowland en het feit dat men in onze hospitalen steeds meer jeugdige tieners ‘stoned’ binnen brengt, bewijzen dat een ‘war on drugs’ meer dan nodig is en niet moet ophouden bij alleen preventie. Men hoeft er (nog) niet tegenaan te gaan zoals die Duterte uit de Filippijnen, maar een maatregel ergens tussenin dringt zich wel op. Drugdealers zijn handelaars in de dood en voor onze maatschappij veel gevaarlijker dan de mensenhandelaars van de transmigranten waarover men zich zo druk maakt.
De Amerikaanse producent van de F35, Lockheed Martin, die meedoet aan het bod om de eigen F16 te vervangen, heeft laten weten dat het bedrijf vóór 15 oktober van dit jaar een antwoord wil krijgen van de Belgische regering. Die voorwaarde staat vermeld in de aanbieding. Als dat niet gebeurt, zal er opnieuw over onderhandeld moeten worden en kan men het toestel waarschijnlijk niet meer aan dezelfde voorwaarden kopen. Als die beslissing er vóór 15 oktober, dus vóór de gemeentelijke verkiezingen, niét komt – wat waarschijnlijk is – dan blijft er maar één kandidaat over: de Eurofighter Typhoon van het Brits-Duitse consortium en moet men waarschijnlijk de hele procedure opnieuw opstarten, waarbij dan niet alleen de Franse Rafale, maar ook de Zweedse Viggen in theorie zouden kunnen meedoen.
E.e.a. zou onze nationale Charel goed uitkomen, want als francofoon moet hij zien zijn partij in Wallonië sterk te houden, iets wat hem moeilijker uitkomt als de Fransen geen kans meer zouden maken. Het resultaat van dit alles betekent waarschijnlijk, dat men de hele zaak over de verkiezingen van mei 2019 zal tillen. Daar de kans groot is dat dit ook zal gebeuren met de beursgang van Belfius, zal het de volgende federale regering zijn die over dit alles zal moeten beslissen, plus dan nog over de kosten van het investeringspact, als daar ooit iets van in huis komt. Ik heb zo het idee dat menige partij daarbij bedenkingen zal hebben. CD&V om te beginnen, want als die er de volgende keer niet meer bij zou zijn – wat door de huidige politieke ontwikkelingen geen verrassing zou zijn – mogen de Arco-coöperanten het helemaal vergeten. Eender welke nieuwe federale regering zal drie keer nadenken om nog een akkoord te maken over Arco dat opnieuw tot immobilisme zou lijden. N-VA wil dan weer – volgens eerdere verklaringen van De Wever – van geen Rafale weten, zeker niet als de Fransen weer cavalier seul willen spelen en dat alles zou met zich meebrengen dat onderhandelingen met de francofonen over een nieuwe federale regering helemaal moeilijk zouden worden. Dat kan voor Vlaanderen misschien goed kan uitkomen, zeker als er in Francofonië een linkse meerderheid zou zijn. Misschien vragen die straks zelf wel e.o.a. vorm van confederalisme. Zonder een half mirakel moeten we in Vlaanderen niet op enige doorbraak rekenen.
De federale regering, de Vlaamse regering en de bedrijfsleiders van dit land zijn nog eens samen gaan zitten en willen dat er een investeringspact komt. E.e.a. zou 150 miljard euro kosten op een termijn van 12 jaar.
Het hele verhaal doet denken aan een gelijkaardig Vlaams initiatief uit de jaren stilletjes, toen Kris Peeters nog Vlaams minister-president was en dat ‘Vlaanderen In Actie’ (VIA) heette. Huidig Vlaams minister-president Bourgeois heeft daar een tijdje geleden al de stekker van uitgetrokken en het ziet er niet naar uit dat het federaal initiatief een groot succes zal worden, ook al omdat de SP-voorzitters van de Brusselse en de Waalse regio (Vervoort en Di Pippo) hun kat stuurden.
Vergeten we niet dat de regering van onze nationale Charel straks, op het einde van de legislatuur, afscheid neemt met een gat in de begroting van zo’n 8 miljard euro en dat de onderhandelaars van dit nieuwe pact nergens hebben vastgelegd waar de financiering vandaan moet komen zonder dat er ook een besparingspact aan gekoppeld wordt. Er zal natuurlijk ook een inbreng zijn van ‘de privé’ (voor 45%, dacht ik), maar dan wordt het voor de volgende federale regering toch nog 5/6 miljard extra per jaar.
Als men dan toch persé zo’n investeringspact wil, dat men er een maakt voor Vlaanderen alleen, een nieuw (maar verbeterd) ‘VIA’, zeg maar en de zekerheid dat het door Vlaanderen bestede geld in Vlaanderen blijft. Bij een akkoord op federaal vlak is immers de kans groot dat Vlaanderen het straks weer helemaal zal mogen betalen. De andere regio’s moeten dan maar zien of en wanneer ze iets gelijkaardig willen versieren. Vóór de federale en regionale verkiezingen van volgend jaar moeten we daar echter niet te veel van verwachten, maar het kan wel een volgende stap worden in de ontmanteling van dit land dat, mocht het niet bestaan, althans volgens ‘The Economist’, niemand het nog zou uitvinden…
Als voornaamste reden voor de massale inwijking in Europa door Afrikanen van ten zuiden van de Sahara, wordt steeds aangegeven dat die mensen hier een beter leven zoeken omdat het in eigen land niet kan. Dat zal voor velen wel zo zijn, maar een recent Amerikaans onderzoek heeft uitgewezen dat die Afrikaanse landen elk jaar naar schatting wel zo’n 50 miljard dollar ontvangen in allerlei vormen. Dat de levensstandaard in veel van die landen lager ligt dan 50 jaar geleden is een gevolg van het feit dat het geld dat er al in geïnvesteerd was en dat ze daarna nog kregen, slecht tot niet gebruikt werd of een groot deel ervan in de zakken van de regerende partijpotentaten verdween. De laatste, nieuwe geldschieter is China, dat het die landen toesteekt als lening en zich laat betalen in natura door het plunderen van de bodemschatten of om zijn politieke invloed er te vergroten, zonder vragen te stellen over morele principes. Een voorbeeld van dat laatste is Djibouti, waar de plaatselijke regering bij China een lening heeft aangegaan die gelijk is aan ¾ van het nationaal budget, iets dat het nooit zal kunnen terugbetalen.
Het bbp in ‘Onze Kongo’ ligt lager dan 50 jaar geleden en in vele andere Afrikaanse landen is dat niet beter. Bij de onafhankelijkheid in 1960 was het Kongolese bbp hoger dan bv dat van Zuid-Korea. Dat laatste land is er na het beëindigen van de oorlog met het noorden (in 1953) vrij snel weer bovenop gekomen. Kongo na 58 onafhankelijkheid nog steeds niet. Ook Zuid-Afrika, ooit beschouwd als de motor van zuidelijk Afrika, is 28 jaar na het einde van de apartheid stilaan een ‘failed state’ aan het worden, waar blanke landbouwers van hun boerderijen verjaagd worden en al blij mogen zijn dat ze het overleven.
Werkt er dan niets fatsoenlijk ten zuiden van de Sahara? Toch wel. Recentelijk was er ergens in West-Afrika een eerste president die zich democratisch kon laten herverkiezen en in Kenia een rechter die de verkiezingen ongeldig verklaarde en liet overdoen. Voorlopig zijn dat echter nog de uitzonderingen die de regel bevestigen en die is in Afrika meestal: ‘Eén man, één stem, één keer’.
In het Franse Viry, op de grens met Zwitserland, is een CD&V-kandidaat voor de verkiezingen in Antwerpen opgepakt met liefst drie kilo heroïne*, verborgen in de auto. De man, een zekere Rediart Cankja, van Albanese afkomst, zat in een wagen met aan het stuur een Kosovaarse vrouw, wier entourage bij de politie bekend was. De heroïne zat verstopt in een speciaal daarvoor ontworpen bergplaats in de wagen.
Die Rediart Cankja verdient hier officieel zijn brood met tolken en staat zowel op de CD&V-lijst van de stad Antwerpen als op die van het district in Ekeren. Een zoveelste slag voor Antwerpse ‘huurder’ Peeters en een even duidelijk bewijs dat De Wever gelijk had toen die vertelde dat de drugmaffia tot in de Antwerpse politiek connecties had. Zoals ik in mijn blog van 6 dezer (‘Antwerpse schandjes’) al schreef, kun je vóór of tegen de man zijn, maar De Wever kletst zelden uit zijn nek.
En er zijn nog meer zorgen voor Peeters** en zijn partij, nu bekend raakte dat de beursgang van Belfius dit jaar niet doorgaat. De bankaandelen zijn de laatste maanden gedaald en het was geweten dat er op die manier reeds een miljard euro minder geïncasseerd zou worden. Een eerste gevolg voor Peeters en zijn CD&V is, dat dan ook de Arco deal weer eens wordt uitgesteld en zeker niet meer plaats zal vinden vóór de gemeentelijke verkiezingen, iets waarop de partij gerekend had, ongeacht de reactie van Europa, die waarschijnlijk negatief zal blijven.
*Heroïne is een harddrug, die gedistilleerd wordt uit morfine, die op zijn beurt voortkomt uit opium die uit de papaverbloemen wordt gehaald. Het is een van de dodelijkste, natuurlijke drugs.
** In mijn blog van 19 april van dit jaar (’Antwerpse handjes’), na het fiasco met de orthodoxe jood, had ik Peeters nog de raad gegeven het eens te proberen met een Chinees!
Vorige week nam Nicolas Hulot, de Franse minister van ‘Ecologische Transitie’ (het kind moet een naam hebben!) ontslag uit de regering van wonderboy Macron. Hulot stond algemeen bekend als dé groene jongen binnen die regering om niet te zeggen van heel Frankrijk. Hulot was het niet eens met de traagheid, waarmee Macron en Co de veranderingen doorvoerden die hij wilde, áls dat al gebeurde.
Nu blijkt dat die Hulot nog niet meteen aan de bedelstaf zal staan. De man bezit naar het schijnt negen auto’s en een grote boot, niet slecht voor een groene jongen. En daar houdt het niet bij op. Zijn groen imago heeft hem helemaal geen windeieren gelegd. Zijn fortuin wordt geschat op meer dan 7 miljoen euro. Die heeft hij meestal verdiend met boeken, Tv-optredens, auteursrechten, royalties e.d. Van Électricité de France (EdF), nota bene een voorstander van kernenergie, krijgt zijn vennootschap Eol Conseil jaarlijks 100.000 euro. Dit alles laat hem toe zichzelf 34.000 euro per maand uit te keren..
We hebben vroeger wel eens steenrijke mensen meegemaakt die zich communist noemden, maar dit is al niet veel beter. Arme mensen die voor zo’n individu stemmen met het idee dat die hen een betere wereld zal brengen.
