Dé vraag die de Europese leiders de dag van vandaag schijnt bezig te houden blijkt niet – zoals verwacht - de migratie of de Brexit, maar het afschaffen van het verschil tussen zomer- en winteruur. Het absurde daarbij is dat men de landen zelf zou laten kiezen of ze voortaan alleen zomer- of wintertijd willen hebben, zodat de kans bestaat dat die in elk land anders kan zijn. Daarbij lijkt in de meeste landen de voorkeur naar de zomertijd te gaan, omdat de mensen die associëren met het houden van barbecues en het genieten van terrasjes (vaste items in het VTM-nieuws). ‘Summertime, and the livin(g) is easy’*. Ze vergeten daarbij dat het dan in de wintermaanden tot 09.30 uur zal duren vooraleer het licht wordt en de hele ochtendspits in het donker zal verlopen plus de kans op een lage opgaande zon, met als gevolg meer kans op ongevallen.
In werkelijkheid ligt zelfs onze huidige wintertijd een uur vóór op de standaardtijd, de reële zonnetijd (de zomertijd liefst twee uur!) en zou het dus veel logischer zijn overal de wintertijd in te voeren. In de Scandinavische landen gaan ze dat zeker doen, want anders blijft het daar donker tot ’s middags tijdens de wintermaanden. Hoe dan ook, als men er een lappendeken van zou maken, met verschillende uren naargelang het land, dan wordt Europa helemaal een kakofonie. Bij ITS, de internationale pechdienst van DAF, hadden wij al te maken met het verschil van één uur tussen de UK en het continent en dat leidde soms tot misverstanden, vooral i.v.m. opening- en sluitingsuren. Laat staan dat men dat straks in meerdere landen gaat doen.
* Aria uit de opera ‘Porgy and Bess’ van George Gershwin.
Enkele dagen geleden werd in het nieuws vermeld dat er dit jaar weer meer leerlingen zijn in het Buitengewoon Onderwijs. Daar is verder weinig aandacht aan geschonken, maar betekent wel een trendbreuk met de vorige jaren, toen men er alles aan gedaan heeft om zoveel mogelijk kinderen van het Buitengewoon Onderwijs te laten deelnemen aan het gewone onderwijs. Om dat te bewerkstelligen werden heel wat nieuwe initiatieven genomen om het die kinderen, die allen e.o.a. handicap hebben – meestal psychisch – in een normale school te laten meedraaien. Dat is niet gemakkelijk, want dergelijke kinderen vragen meer aandacht, zodat er ook meer ondersteunend personeel voor nodig is. Het onderwijs in Vlaanderen kampt nu reeds met een tekort aan leerkrachten en door allerlei extra taken te creëren, wordt dat er niet gemakkelijker op. Minder aandacht voor die kinderen is geen oplossing, méér kan het niveau van het onderwijs voor de anderen schaden.
Het feit dat het aantal leerlingen in het Bijzonder Onderwijs opnieuw stijgt, betekent dat heel wat van die kinderen die waren overgestapt naar het gewone onderwijs, naar het buitengewone zijn teruggegaan, waar ze zich waarschijnlijk beter voelden. Het zal trouwens niet alleen de wens van vele van die kinderen geweest zijn, maar ook van hun ouders, die tenslotte meestal zelf meer aanvoelden dat hun gehandicapt kind zich daar beter voelde.
---
In het gewone onderwijs heeft men uitgerekend dat een gemiddelde leraar 41 uur per week werkt, waarvan één derde buiten de lesuren (administratie, vergaderingen en voorbereidingen). Ik neem aan dat dit geldt voor de vijf werkdagen, niet voor de weekeinden en de vakantieweken en –maanden, waarin hij/zij ook wel met zijn/haar werk zal bezig zijn, maar waarvoor geen percentages gegeven worden.
I.v.m. de werklast in het onderwijs is er wel een merkwaardige tegenstelling. Daar waar sommigen stellen dat het zwaar is, blijken er steeds meer gepensioneerde leraars te zijn die aan de slag blijven. Is het voor hen dan niét zwaar?
Voor een gemiddeld gezin (twee ouders, twee kinderen) wordt de elektriciteitsfactuur tegen het einde van dit jaar zo'n 100 euro duurder. Een van de redenen is dat er momenteel in dit land maar twee van de zeven kerncentrales in werking zijn en we dus meer stroom moeten halen uit het buitenland. Mocht het van de groenen en de ecologisten afhangen en álle kernreactoren stilleggen, dan zou het dus nóg duurder kunnen worden, maar van die kant hoort men nu geen commentaar. Ook niet van mister positivo Tommelein, die te pas en te onpas komt vertellen hoe goed we er op dat gebied – dank zij hem - voor staan. De elektriciteit in dit land is de laatste drie jaar met liefst 40% gestegen en daarmee zijn we op dat gebied zowat het duurste land van heel Europa.
---
Waar we ook aardig wat geld verloren hebben, miljoenen euro’s op één dag, is in de haven van Antwerpen, waar de loodsen nog maar eens gedurende bijna een dag gestaakt hebben. Die sukkelaars beginnen daar met een maandloon van amper 7.000 euro (netto!), een werkweek van 25 uren en allerlei speciale tegemoetkomingen, waarvan de meeste andere mensen die in de haven werken (zo’n 60.000) alleen maar kunnen dromen. Loodsen, sluiswachters en nog van dat soort beroepen staken regelmatig en trekken zich van de andere werknemers, die dan niét kunnen werken, geen moer aan, evenmin als van een veelvoud ervan dat onrechtstreeks met de haven te maken heeft. Met dank aan de vakbonden die daarvoor niet vervolgd kunnen worden omdat ze nog steeds geen rechtspersoonlijkheid hebben. Het wordt tijd dat we het voorbeeld volgen van concurrent Rotterdam, waar die categorieën van werknemers geen ambetantenaren zijn, maar werken voor privébedrijven en waar dergelijke stakingen zo goed als nooit voorkomen.
---
Maar voor de rest loopt hier alles prima, zeker voor de (trans)migranten die – mits goede advocaten die door de staat betaald worden en met het geld van de belastingbetaler (pro deo) – tot 31 procedures per maand kunnen opstarten om mensen die hier wettelijk niet blijven kunnen, toch in dit land te houden.
Onze nationale Charel heeft Theo Francken de opdracht gegeven tegen vrijdag een definitief plan uit te werken om het probleem van de transmigranten op te lossen. Dat is een mission impossible, want om te beginnen gaat Charel eerst zelf nog twee dagen op toer in Europa om e.e.a. daarover te bespreken, waar Francken niet bij is en dus ook niet op de hoogte kan zijn. Verder is het probleem een onderdeel van het vluchtelingenprobleem waar heel Europa bij betrokken is. Heel wat migranten en illegalen krijgt men eenvoudig niet terug naar hun land van herkomst omdat er met de meeste van die landen geen uitwisselingsakkoorden zijn of omdat terug gestuurde migranten daar vervolging riskeren.
Binnen de federale regering is de tijd van het kibbelen en zwarte pieten weer terug van nooit helemaal weggeweest. Opmerkelijk daarbij is dat CD&V onder één hoedje lijkt de spelen met de MR in het algemeen en Charles Michel in het bijzonder. Voor wat de transmigranten betreft, zijn het uitsluitend CD&V-burgemeesters van Oost- en West Vlaanderen die de parkings langs de autosnelwegen op hun grondgebied hebben gesloten en ervoor gezorgd hebben dat Francken met de opgepakte transmigranten zijn plan moet trekken. Dat nu vooral CD&V tegen het uitwisselen van transmigranten en illegalen ageert, is dan ook niet weinig hypocriet. Hetzelfde doet zich trouwens ook voor bij het Arco-probleem, waarover N-VA en Open VLD het eens zijn dat het niet meer kan en CD&V de steun krijgt van Michel die – tegen beter weten in – blijft volhouden dat er toch nog een oplossing komt tijdens deze legislatuur. Zoals ik in mijn blog van eergisteren reeds schreef (‘Belfius klopt de politiek’) is het het bestuur van de Belfius bank zelf dat daarover al beslist heeft het niét te zullen doen als er eerst geen goedkeuring is door Europa, iets wat in de eerste plaats CD&V dan weer weigert, blijkbaar omdat ook de tsjeven beseffen dat ze die niet zullen krijgen.
Er is vroeger dit jaar al eens geopperd – ik dacht door De Wever (weer hij!) – dat men dit jaar best de federale verkiezingen zou laten samenvallen met die voor de gemeenten. Daarvoor is het nu te laat en het ziet er naar uit dat de ‘Zweedse coalitie’ er tot mei volgend jaar niet veel meer van terecht zal brengen en – zoals hier en daar voorspeld – enkel nog een regering in lopende zaken zal worden.
Het is stil geworden in Zweden. Zoals halvelings verwacht, heeft de uiterst rechtse partij Zweden Democraten er de overwinning behaald in de verkiezingen. De tegenpartijen zijn daar al blij, dat het niet méér is geworden (17,5%), maar moeten nu vaststellen dat links noch rechts een meerderheid heeft, men de Zweden Democraten in een soort cordon sanitair heeft gestopt en men dus veroordeeld is om samen te werken als men zonder hen verder wil. Een alternatief is het weer te proberen met een minderheidsregering gedoogd door een deel van de oppositie.
Zoals ik reeds vermeldde in mijn blog van 9 dezer, was de uitgaande, sociaaldemocratische regering ook een minderheidskabinet dat gedoogd werd vanuit de oppositie door de groenen en de communisten. In onze media werd dat: ‘sociaaldemocraten, groenen en linksen’. Alsof die sociaaldemocraten geen linksen zouden zijn. Opmerkelijk hieraan is, dat dit eenzelfde combinatie was als degene die nu het Antwerpse district Borgerhout – in de volksmond ‘Borgerokko’ – bestuurt: SP.a, Groen en de communisten van de PvdA. De federale coalitie die we hier nu hebben kreeg de naam van Zweedse coalitie, misschien wordt het in Zweden weer een Borgerhoutse coalitie!
Als sociaaldemocraten en de Zweedse Alliantie van vier rechtse partijen het niet eens zouden worden, kunnen ze daar altijd nog proberen het Belgisch record van de langste regeringscrisis (541 dagen) te breken!
---
En dan nog dit.
Vlaams minister Sven Gatz vertelde in ‘Gert Late Night’ op VIER, dat hij al meer dan 20 jaar vecht tegen depressie. Zijn eigen woorden: ‘Zonder pilletjes lukt het niet. De elektriciteit in mijn hoofd is kapot’. En dan zouden wij de man (achtereenvolgens bij de Volksunie, ID 21, Spirit en nu Open VLD) serieus moeten nemen zelfs als hij het niet eens is met een uitspraak van een apostel uit de eerste eeuw van onze tijdsrekening (mijn blog van 28 augustus: ‘Sven Gatz clasht met St. Paulus’). Zouden de jaren samenwerking met Anciaux er voor iets tussen kunnen zitten?
Het is zo goed als zeker dat de beursgang van Belfius tijdens deze legislatuur niet meer doorgaat, waardoor de staat nu reeds een miljard euro aan opbrengsten misloopt. In totaal werd er op 2 miljard gerekend om de staatschuld wat te verkleinen. Alsof dat nog niet erg genoeg is, heeft deze zaak nu al 10 miljoen euro gekost aan zakenbanken, advocaten en consultants, die de beursgang zouden begeleiden ten laste van de regering. Dat er van het hele plan, inclusief Arco, niets in huis zal komen, zoals De Wever dit weekeinde nog aan zijn sympathisanten vertelde tijdens het partijfeest in Plopsaland is duidelijk geworden doordat het bestuur van de bank, nochtans eigendom van de staat en de meeste bestuursleden politiek benoemd, er niet akkoord mee gaat dat de Arco-deal, zoals beslist in het federaal regeerakkoord, niet zou worden doorgegeven aan Europa. Mocht Europa immers die deal afschieten, wat waarschijnlijk is, dan zou Belfius verplicht worden het aan Arco uitgegeven geld terug te betalen. Het is een moedige daad van het bestuur van Belfius dat ze haar oren niet laat hangen naar de politiek, maar in eerste instantie denkt aan wat best is voor de bank zelf en haar klanten.
Voor CD&V, die geëist had dat de Belfius beursgang zou gekoppeld worden aan de Arco-affaire, is dit een slechte zaak die meer dan waarschijnlijk zijn weerslag zal hebben bij de komende verkiezingen, zowel die van volgende maand als die van mei 2019. Samen met de opdoffers die de partij al moest incasseren bij de opstelling van haar kieslijsten in Antwerpen, dreigt de partij bij de volgende verkiezingen het kind van de rekening te worden. Zoals ik al eens meer geschreven heb, zou het een weldaad zijn voor Vlaanderen als de traditionele partijen zouden blijven terrein te verliezen. Alleen zo kunnen we blijven hopen dat er in het Vlaamse parlement een echte Vlaamse meerderheid komt die iets zal kunnen forceren wat nu binnen het bestaande systeem niet lukt, nl Vlaanderen confederaal maken als eerste stap naar een onafhankelijkheid.
Op het Tv-journaal van donderdagavond hoorde ik op e.o.a. CD&V bijeenkomst voorzitter Beke zeggen dat ‘respect’ het woord is waar het voor hem en zijn partij op aan komt. Ik dacht weer Leterme te horen, de man achter de Arco-garanties, die daar destijds ook zijn stokpaardje van maakte. Diezelfde Leterme zijn ze ondertussen ook bij Idea in Stockholm beu. De man zoekt nu een ‘passende‘ job. Na zijn passage bij de Oeso in Parijs – waar men hem in de eerste plaats binnenhaalde om zijn bekendheid en zijn talenkennis - en Idea in Stockholm zal daar wel financieel iets tegenover moeten staan…
Gisteren was het voor de politieke partijen de laatste dag om de kieslijsten binnen te brengen. Hopelijk heeft CD&V zijn multiculturele lijst voor Antwerpen nog eens grondig gescreend. Voor een partij die zich eerst mispakte aan een orthodoxe, vrouwonvriendelijke Jood als verkiezingskandidaat, daarna aan de dochter van een in zijn eigen milieu gecontesteerde rabbijn, dan een Albanese drugsdealer en (voorlopig?) als sluitstuk de moeder van een Syriëstrijder, mag er inderdaad wel wat meer respect zijn, volgens Beke althans…
Philippe De Backer, de liberale lijsttrekker in de koekenstad, heeft gezegd dat hij, als hij er burgemeester kan worden, van Antwerpen de mooiste stad ter wereld gaat maken. Dat zal dan wel bedoeld zijn voor de simpele zielen, hemzelf inbegrepen, als hij dat maar enigszins zou geloven. Het enig antwoord op zoveel simplisme is de eveneens simplistische slogan van zijn eigen partij voor die verkiezingen: ‘Gewoon doen!’ Terloops, het is niet de eerste simpele slogan waar die partij mee afkomt. Vorige keer was het o.a. ‘Mensen hebben vleugels’. Lijkt wel iets voor de kleuterklas.
En dan nog dit: voor de brave mensen die nog altijd denken dat de VTM minder links is dan de VRT. Na het ontslag van de twee toplui van de VTM-nieuwsdienst, wordt die dienst (tijdelijk?) geleid door An Goovaerts, hoofdredactrice van De Morgen…
We mogen ons stilaan zorgen gaan maken over Elon Musk. De geniale ondernemer, bedenker van de Tesla, van de raketten die de mensheid op Mars moeten brengen en van nog een handvol baanbrekende ideeën, is niet in goede doen. Dat is dan voorzichtig uitgedrukt. De man slaapt te weinig en blijkt nu ook ‘af en toe’ een jointje te roken, wat de problemen alleen maar verergert, wat hijzelf toegeeft (‘mijn productiviteit lijdt eronder’). Belangrijkste reden is dat hij niet zou kunnen delegeren, alles zelf onder controle wil houden en daardoor dus te weinig slaapt. Zijn bedrijven hebben nooit enige winst gemaakt, zijn integendeel zwaar verlieslatend en het wordt hoe langer hoe moeilijker mensen te vinden die (hopen) geld in zijn activiteiten willen blijven steken. Men durft er niet aan denken wat er te gebeuren staat als zou blijken dat hij er – om welke reden ook – mee moet stoppen. Als men persé wil dat men zijn ideeën en verwezenlijkingen voort wil zetten, hoop ik dat de mensen en groepen die zwaar in zijn projecten geïnvesteerd hebben daar rekening mee houden. Het lijkt ondenkbaar, maar de diverse crisissen die we de laatste decennia hebben meegemaakt, hebben aangetoond dat ook de grootste bedrijven failliet kunnen gaan. Een faillissement met doorstart zou dan een oplossing kunnen zijn, alhoewel ook die zal inhouden dat heel wat investeerders hun geld zullen kwijt zijn en men daardoor een soort wereldomvattend Arco-verhaal zou krijgen..
Drugs maken onze maatschappij kapot. Het is een vals idee geworden dat het allemaal zo erg niet is, maar de doden op Tomorrowland en het feit dat men in onze hospitalen steeds meer jeugdige tieners ‘stoned’ binnen brengt, bewijzen dat een ‘war on drugs’ meer dan nodig is en niet moet ophouden bij alleen preventie. Men hoeft er (nog) niet tegenaan te gaan zoals die Duterte uit de Filippijnen, maar een maatregel ergens tussenin dringt zich wel op. Drugdealers zijn handelaars in de dood en voor onze maatschappij veel gevaarlijker dan de mensenhandelaars van de transmigranten waarover men zich zo druk maakt.
De Amerikaanse producent van de F35, Lockheed Martin, die meedoet aan het bod om de eigen F16 te vervangen, heeft laten weten dat het bedrijf vóór 15 oktober van dit jaar een antwoord wil krijgen van de Belgische regering. Die voorwaarde staat vermeld in de aanbieding. Als dat niet gebeurt, zal er opnieuw over onderhandeld moeten worden en kan men het toestel waarschijnlijk niet meer aan dezelfde voorwaarden kopen. Als die beslissing er vóór 15 oktober, dus vóór de gemeentelijke verkiezingen, niét komt – wat waarschijnlijk is – dan blijft er maar één kandidaat over: de Eurofighter Typhoon van het Brits-Duitse consortium en moet men waarschijnlijk de hele procedure opnieuw opstarten, waarbij dan niet alleen de Franse Rafale, maar ook de Zweedse Viggen in theorie zouden kunnen meedoen.
E.e.a. zou onze nationale Charel goed uitkomen, want als francofoon moet hij zien zijn partij in Wallonië sterk te houden, iets wat hem moeilijker uitkomt als de Fransen geen kans meer zouden maken. Het resultaat van dit alles betekent waarschijnlijk, dat men de hele zaak over de verkiezingen van mei 2019 zal tillen. Daar de kans groot is dat dit ook zal gebeuren met de beursgang van Belfius, zal het de volgende federale regering zijn die over dit alles zal moeten beslissen, plus dan nog over de kosten van het investeringspact, als daar ooit iets van in huis komt. Ik heb zo het idee dat menige partij daarbij bedenkingen zal hebben. CD&V om te beginnen, want als die er de volgende keer niet meer bij zou zijn – wat door de huidige politieke ontwikkelingen geen verrassing zou zijn – mogen de Arco-coöperanten het helemaal vergeten. Eender welke nieuwe federale regering zal drie keer nadenken om nog een akkoord te maken over Arco dat opnieuw tot immobilisme zou lijden. N-VA wil dan weer – volgens eerdere verklaringen van De Wever – van geen Rafale weten, zeker niet als de Fransen weer cavalier seul willen spelen en dat alles zou met zich meebrengen dat onderhandelingen met de francofonen over een nieuwe federale regering helemaal moeilijk zouden worden. Dat kan voor Vlaanderen misschien goed kan uitkomen, zeker als er in Francofonië een linkse meerderheid zou zijn. Misschien vragen die straks zelf wel e.o.a. vorm van confederalisme. Zonder een half mirakel moeten we in Vlaanderen niet op enige doorbraak rekenen.
De federale regering, de Vlaamse regering en de bedrijfsleiders van dit land zijn nog eens samen gaan zitten en willen dat er een investeringspact komt. E.e.a. zou 150 miljard euro kosten op een termijn van 12 jaar.
Het hele verhaal doet denken aan een gelijkaardig Vlaams initiatief uit de jaren stilletjes, toen Kris Peeters nog Vlaams minister-president was en dat ‘Vlaanderen In Actie’ (VIA) heette. Huidig Vlaams minister-president Bourgeois heeft daar een tijdje geleden al de stekker van uitgetrokken en het ziet er niet naar uit dat het federaal initiatief een groot succes zal worden, ook al omdat de SP-voorzitters van de Brusselse en de Waalse regio (Vervoort en Di Pippo) hun kat stuurden.
Vergeten we niet dat de regering van onze nationale Charel straks, op het einde van de legislatuur, afscheid neemt met een gat in de begroting van zo’n 8 miljard euro en dat de onderhandelaars van dit nieuwe pact nergens hebben vastgelegd waar de financiering vandaan moet komen zonder dat er ook een besparingspact aan gekoppeld wordt. Er zal natuurlijk ook een inbreng zijn van ‘de privé’ (voor 45%, dacht ik), maar dan wordt het voor de volgende federale regering toch nog 5/6 miljard extra per jaar.
Als men dan toch persé zo’n investeringspact wil, dat men er een maakt voor Vlaanderen alleen, een nieuw (maar verbeterd) ‘VIA’, zeg maar en de zekerheid dat het door Vlaanderen bestede geld in Vlaanderen blijft. Bij een akkoord op federaal vlak is immers de kans groot dat Vlaanderen het straks weer helemaal zal mogen betalen. De andere regio’s moeten dan maar zien of en wanneer ze iets gelijkaardig willen versieren. Vóór de federale en regionale verkiezingen van volgend jaar moeten we daar echter niet te veel van verwachten, maar het kan wel een volgende stap worden in de ontmanteling van dit land dat, mocht het niet bestaan, althans volgens ‘The Economist’, niemand het nog zou uitvinden…
Als voornaamste reden voor de massale inwijking in Europa door Afrikanen van ten zuiden van de Sahara, wordt steeds aangegeven dat die mensen hier een beter leven zoeken omdat het in eigen land niet kan. Dat zal voor velen wel zo zijn, maar een recent Amerikaans onderzoek heeft uitgewezen dat die Afrikaanse landen elk jaar naar schatting wel zo’n 50 miljard dollar ontvangen in allerlei vormen. Dat de levensstandaard in veel van die landen lager ligt dan 50 jaar geleden is een gevolg van het feit dat het geld dat er al in geïnvesteerd was en dat ze daarna nog kregen, slecht tot niet gebruikt werd of een groot deel ervan in de zakken van de regerende partijpotentaten verdween. De laatste, nieuwe geldschieter is China, dat het die landen toesteekt als lening en zich laat betalen in natura door het plunderen van de bodemschatten of om zijn politieke invloed er te vergroten, zonder vragen te stellen over morele principes. Een voorbeeld van dat laatste is Djibouti, waar de plaatselijke regering bij China een lening heeft aangegaan die gelijk is aan ¾ van het nationaal budget, iets dat het nooit zal kunnen terugbetalen.
Het bbp in ‘Onze Kongo’ ligt lager dan 50 jaar geleden en in vele andere Afrikaanse landen is dat niet beter. Bij de onafhankelijkheid in 1960 was het Kongolese bbp hoger dan bv dat van Zuid-Korea. Dat laatste land is er na het beëindigen van de oorlog met het noorden (in 1953) vrij snel weer bovenop gekomen. Kongo na 58 onafhankelijkheid nog steeds niet. Ook Zuid-Afrika, ooit beschouwd als de motor van zuidelijk Afrika, is 28 jaar na het einde van de apartheid stilaan een ‘failed state’ aan het worden, waar blanke landbouwers van hun boerderijen verjaagd worden en al blij mogen zijn dat ze het overleven.
Werkt er dan niets fatsoenlijk ten zuiden van de Sahara? Toch wel. Recentelijk was er ergens in West-Afrika een eerste president die zich democratisch kon laten herverkiezen en in Kenia een rechter die de verkiezingen ongeldig verklaarde en liet overdoen. Voorlopig zijn dat echter nog de uitzonderingen die de regel bevestigen en die is in Afrika meestal: ‘Eén man, één stem, één keer’.
In het Franse Viry, op de grens met Zwitserland, is een CD&V-kandidaat voor de verkiezingen in Antwerpen opgepakt met liefst drie kilo heroïne*, verborgen in de auto. De man, een zekere Rediart Cankja, van Albanese afkomst, zat in een wagen met aan het stuur een Kosovaarse vrouw, wier entourage bij de politie bekend was. De heroïne zat verstopt in een speciaal daarvoor ontworpen bergplaats in de wagen.
Die Rediart Cankja verdient hier officieel zijn brood met tolken en staat zowel op de CD&V-lijst van de stad Antwerpen als op die van het district in Ekeren. Een zoveelste slag voor Antwerpse ‘huurder’ Peeters en een even duidelijk bewijs dat De Wever gelijk had toen die vertelde dat de drugmaffia tot in de Antwerpse politiek connecties had. Zoals ik in mijn blog van 6 dezer (‘Antwerpse schandjes’) al schreef, kun je vóór of tegen de man zijn, maar De Wever kletst zelden uit zijn nek.
En er zijn nog meer zorgen voor Peeters** en zijn partij, nu bekend raakte dat de beursgang van Belfius dit jaar niet doorgaat. De bankaandelen zijn de laatste maanden gedaald en het was geweten dat er op die manier reeds een miljard euro minder geïncasseerd zou worden. Een eerste gevolg voor Peeters en zijn CD&V is, dat dan ook de Arco deal weer eens wordt uitgesteld en zeker niet meer plaats zal vinden vóór de gemeentelijke verkiezingen, iets waarop de partij gerekend had, ongeacht de reactie van Europa, die waarschijnlijk negatief zal blijven.
*Heroïne is een harddrug, die gedistilleerd wordt uit morfine, die op zijn beurt voortkomt uit opium die uit de papaverbloemen wordt gehaald. Het is een van de dodelijkste, natuurlijke drugs.
** In mijn blog van 19 april van dit jaar (’Antwerpse handjes’), na het fiasco met de orthodoxe jood, had ik Peeters nog de raad gegeven het eens te proberen met een Chinees!
Vorige week nam Nicolas Hulot, de Franse minister van ‘Ecologische Transitie’ (het kind moet een naam hebben!) ontslag uit de regering van wonderboy Macron. Hulot stond algemeen bekend als dé groene jongen binnen die regering om niet te zeggen van heel Frankrijk. Hulot was het niet eens met de traagheid, waarmee Macron en Co de veranderingen doorvoerden die hij wilde, áls dat al gebeurde.
Nu blijkt dat die Hulot nog niet meteen aan de bedelstaf zal staan. De man bezit naar het schijnt negen auto’s en een grote boot, niet slecht voor een groene jongen. En daar houdt het niet bij op. Zijn groen imago heeft hem helemaal geen windeieren gelegd. Zijn fortuin wordt geschat op meer dan 7 miljoen euro. Die heeft hij meestal verdiend met boeken, Tv-optredens, auteursrechten, royalties e.d. Van Électricité de France (EdF), nota bene een voorstander van kernenergie, krijgt zijn vennootschap Eol Conseil jaarlijks 100.000 euro. Dit alles laat hem toe zichzelf 34.000 euro per maand uit te keren..
We hebben vroeger wel eens steenrijke mensen meegemaakt die zich communist noemden, maar dit is al niet veel beter. Arme mensen die voor zo’n individu stemmen met het idee dat die hen een betere wereld zal brengen.
In mijn blog van 23 juli (‘De Zweedse problemen’) schreef ik dat men ook in Zweden volgend jaar naar de stembus moet. Dat was een foutje. In Zweden wordt vandaag gestemd en dat zou daar wel eens erg spannend kunnen worden.
Zweden wordt nl al zo’n honderd jaar beheerst door de sociaaldemocraten die van het land een goed werkende welvaartstaat gemaakt hebben, waar wel hoge belastingen zijn, maar waar de burgers heel wat van de staat terug krijgen (dit t.o.v. wat mij hier meemaken). Die heilstaat lijkt het laatste decennium echter ook niet meer dàt te zijn. De socialisten, die lang de meerderheid hadden, hebben de laatste twee verkiezingen veel van hun kiezers verloren en regeren momenteel met een minderheidsregering die vanuit de oppositie gesteund wordt door groenen en communisten.
De belangrijkste reden, zoals ik ook al in mijn blog van 23 juli vertelde, is de immigratie. Percentsgewijs heeft Zweden de meeste immigranten opgenomen van heel Europa. Alleen in de laatste 5 jaar 600.000 op een totale bevolking van 10 miljoen of 6%, maar daarvoor had het land ook al het record van vluchtelingen tijdens de Balkanoorlogen en die in Irak. Men schat dat momenteel 22% van de bevolking niet in Zweden geboren is. E.e.a. heeft geleid tot een verhoging van de criminaliteit, een achteruitgang van het onderwijs, een tekort aan vakbekwame mensen, vooral in de zorgsector die er vroeger zo sterk was én het ontstaan van no-go zones in de grotere steden. Verder staat de Zweedse kroon momenteel op zijn laagste peil sinds negen jaar. De belangrijkste oppositie tot nu toe was een soort alliantie van 4 rechtse partijen, die een tweetal jaar heeft kunnen regeren, maar die nu meer dan waarschijnlijk langs rechts voorbij zal gestoken worden door een nieuwe rechtse partij, de Zweden Democraten, die bij de verkiezingen van 2014 reeds 49 zetels haalden (op een totaal van 349) en bijna zeker de tweede grootste partij van het land zullen worden. Evenals in Italië, Hongarije en Oostenrijk is de kans groot dat de volgende Zweedse regering een ruk naar rechts zal maken en er een einde zal komen aan de ongebreidelde immigratie.
----
En dan nog dit i.v.m. de kritiek, dat ik in de zaak van Schild en Vrienden zou meehuilen met de linkse wolven:
Ik heb inderdaad die Pano uitzending niet gezien, maar waar het mij vooral om gaat is, dat wie ook maar iets organiseert, zo stilaan zou moeten weten dat met wat men op het Internet zet, men vroeg of laat weer zal geconfronteerd worden. In mijn blog had ik trouwens al vermeld dat de uiteraard linkse VRT-journalisten bloed geroken hadden en iedereen die mijn blogs volgt, weet wat ik van die mensen denk. En draai en keer het zoals je wil, het is slecht voor Vlaanderen en zal door onze tegenstanders gebruikt worden om Vlaanderen te schaden.
We zijn in Vlaanderen weeral een illusie armer. ‘Schild & Vrienden’, een Vlaams –nationalistische jongerenbeweging die het voor de wind leek te gaan, blijkt ook zijn aantal nuttige idioten te hebben die als ‘halbstarken’ onder elkaar een hoop flauwe kul verkopen en dat dan allemaal op het Internet smijten. Er blijken nog altijd mensen te zijn die denken dat ze slimmer zijn dan de rest, maar ook op het Internet kan men zich niet meer verschuilen. Wie zoekt die vindt, ook daar. Als men weet dat de VRT-journalisten, die bloed roken, er anderhalf jaar achter gezocht hebben én gevonden, dan weet men dat er niet meer zoiets bestaat als waterdicht op het Net noch op de zgz sociale media.
Opmerkelijk bij Schild & Vrienden is wel dat de zgz uiterst rechts politiek geëngageerden, waarvan men tot nu toe ontdekt heeft dat ze hun boekje te buiten gingen, bijna allemaal solliciteerden bij de N-VA, nu niet bepaald dé rechtse partij van Vlaanderen, wel die waarbij ze misschien het meeste kans maakten om carrière te maken. Die van de postjesjagers, zoals nu blijkt. Of dat zo zal blijven is maar de vraag. Voor degenen die betrapt zijn mag men wel stellen dat hun politieke carrière (voorlopig?) voorbij is.
Dat de linkse partijen en onze even linkse media dit alles als gefundenes Fressen zouden hebben ervaren, is al even voorspelbaar, zeker in de aanloop naar de gemeentelijke verkiezingen. Of dat allemaal veel stemmen zal opleveren is wel betwistbaar, zeker nu de ene na de andere ‘slimme’ van de jongerenbeweging toch realistisch genoeg lijkt om te verzaken aan een kandidatuur bij de verkiezingen. Voor Vlaanderen is het echter een slechte zaak, want de Vlaminghaters, type Maingain en Co, zullen het aangrijpen om nog maar eens te bevestigen dat wij racisten zijn, er geen rekening mee houdend dat het hier al bij al toch maar om een marginale groep ‘groentjes’ gaat.
Er zou een soort muiterij aan de gang zijn bij de VTM-nieuwsdienst. Dertien journalisten hebben de directie een protestnota gestuurd, waarin ze o.m. aanklagen dat er in het VTM-nieuws teveel gekozen worden voor ongevallen, branden en weersomstandigheden en te weinig voor politiek en buitenland. Daarin kan ik ze bijtreden, want ik noem de VTM al jaren ‘de cafézender uit Nossegem’, juist omdat hun nieuws meestal begint met onderwerpen die eerder thuishoren op regionale zenders: de toeristen die naar de zee rijden en in de file staan, het kindje dat gebeten werd door de hond van de buurman enzovoort.
Toen de VTM werd opgericht hoopten niet weinig Vlamingen dat de zender een Vlaams tegengewicht zou vormen voor de belgicistische en linkse VRT, maar dat is er nooit van gekomen. Een van de redenen was het vroegtijdig overlijden van journalist Jan Merckx, die een van de drijvende krachten achter het initiatief was. Jan was een overtuigde flamingant, die o.m. ook ’t Pallieterke in leven hield na het helemaal vroegtijdig overlijden van stichter en hoofdredacteur Bruno Dewinter, amper 45 geworden.
De zender volgt een beetje eenzelfde politiek als de VRT, met dan een voorkeur voor plaatselijk nieuws, sensatie en dat wat ge in ‘de boekskens’ te lezen krijgt of in Het Laatste Nieuws. Ik kan de VTM-journalisten die dat beu zijn, best begrijpen en hoop dat ze er in zullen slagen te verkrijgen dat die zender wat opgewaardeerd zal worden. Dat geldt trouwens niet alleen voor het Tv-journaal, maar zelfs voor de reclame op de zender die dikwijls ronduit infantiel is.
Volgens De Standaard van dinsdag, wil CD&V af van zijn plattelands imago. Daar kunnen de kiezers mee voor zorgen op 14 oktober. Als straks ook op het platteland zo goed als niemand nog voor die partij stemt, is ze meteen van dat imago vanaf (én van haar aanhang!).
Ondertussen blijkt dat de verhuis van Kris Peeters naar Antwerpen een farce is. Hij heeft daar een appartementje gehuurd (doet zo’n beetje denken aan het begin van Bobbejaan Schoepen’s liedje over dat duivenkot*), er wat meubelen in gezet, maar voor de rest behoudt hij zijn riante villa in Puurs, de plek waar hij thuis hoort en meer dan waarschijnlijk na de verkiezingen van 14 oktober weer naar zal verhuizen. Dat hij dit laatste ontkent is logisch, want officieel wil hij nog altijd burgemeester van de koekenstad worden of – in het slechtste geval - schepen van de haven.
Verder is er in diezelfde koekenstad een oude wijvenruzie (zoals De Wever het noemde) omdat Bart gezegd had dat de georganiseerde misdaad zijn invloed laat gelden tot in de Antwerpse gemeenteraad. Zoals gebruikelijk kreeg De Wever dan meteen een stortvloed van beschuldigingen naar zijn hoofd vanwege de linkerzijde, maar dat is hij al gewend. Op dat gebied maakt hij hetzelfde mee als ‘The Donald’. Toch zou die linkerzijde beter maar op haar woorden letten. Of ge nu vóór of tegen hem bent, Bart kletst zomaar niet uit zijn nek en het zou niet de eerste keer zijn dat hij gelijk krijgt en zijn criticasters, ‘den John’ inbegrepen, met rode kaken achterblijven. Er was dinsdagavond trouwens al een Amerikaans onderzoeksbureau die hem gelijk gaf…
Philippe De Backer’s persoonlijke aanval op De Wever, dat hij emotioneel ongeschikt zou zijn om Antwerpen te leiden, gebeurde niet toevallig in de Franstalige PS-krant Le Soir, Het was in dezelfde krant dat Crootje recentelijk pleitte voor meer België. De Vlaamse liberalen laten daarbij in hun kaarten kijken, nl dat ze desnoods liever verder willen met de francofonen dan met hun eigen Vlaamse nationalisten. Of hen dat enige stemmenwinst zal opbrengen, is zeer twijfelachtig. Zeker bij de jeugd – en die hoort de toekomst te zijn – zullen ze steeds minder bijval hebben, terwijl de generatie van het Belgique à papa uitsterft. Letterlijk dan nog.
---
Geert Wilders’ bezoek aan Antwerpen, ter ondersteuning van de VB-campagne voor de gemeentelijke verkiezingen verliep vlekkeloos, tot spijt van de media, die gehoopt hadden op de nodige heisa. Het OCAD stak nochtans een handje toe door het veiligheidsniveau op de Vogelenmarkt te verhogen naar drie. Dat er niets abnormaals gebeurde, had misschien wel te maken met het feit dat Geert zijn geplande wedstrijd voor het maken van het beste Mohammed cartoon, had afgeblazen. Opmerkelijk was, dat blijkbaar ook het VB zijn orthodoxe jood heeft (om Kris Peeters jaloers te maken!). De man kwam niet alleen in beeld, maar gaf er ook nog wat uitleg bij. De vraag, of hij bereid is vrouwen een hand te geven, werd niet eens gesteld door het journaille…
Positief in dit verhaal over de Mohammed tekenwedstrijd, is wel dat de Nederlandse regering voor een keer achter Wilders bleef staan en de eventuele vertoning van de tekeningen in de Nederlandse parlementsgangen niet wou afblazen. Charlie Hebdo heeft tenminste in die zin een kentering teweeg gebracht.
---
In Antwerpen komt de SP.a op zonder eigen logo en met een lijsttrekker zonder lidkaart van de partij. In Oostende, waar Vande Lala voorlopig nog burgemeester is, komt ze op onder de naam ‘stadslijst’. Het lijkt er steeds meer op dat de socialisten bang zijn geworden van hun eigen schaduw.
De vierde man van het Belgische 4x400 meter team, Jonathan Sacoor, 19 jaar jong en perfect tweetalig, klopte op de Memorial Ivo Van Damme ploegmaat Kevin Borlée, de dertig voorbij en – net als zijn broers - niet bereid tot één woord Nederlands, alhoewel ze dat als vak hadden in hun basisschool van het Brusselse St. Lambrechts Woluwe. Een zege die veel Vlamingen wel binnenpretjes zal bezorgd hebben.
Die Sacoor wordt gesponsord door de Vlaamse sportfederatie, maar traint bij de Borlée’s. Anderzijds is er bv de verrassende Vlaamse winnaar van de marathon op de Europese kampioenschappen, Koen Naert, die aangesloten is bij de Waalse sportfederatie. This must be Belgium. Het wordt misschien iets duidelijker, als men weet dat Naert zijn sportcontract van de Vlaamse atletiekfederatie verbroken zag na de Olympische Spelen van Rio, toen hij in dezelfde discipline waarin hij nu met grote voorsprong winnaar werd, als 22ste eindigde.
Met namen als de Borlée’s en bv Nafi Thiam lijkt het wel alsof de atletiek een Waals onderonsje is. Niets is minder waar. Men werkt nl met een topsportindex, waarin niet alleen de podiumplaatsen tellen, maar ook de 4de tot en met de 8ste plaats. Op die index haalt Vlaanderen dit jaar een record van 1.112 punten, liefst 500 meer dan Wallonië. Vier jaar geleden was het verschil maar 130 punten.
Het blijft natuurlijk een verwarrend beeld dat op internationale meetings er één Belgische ploeg is en geen Vlaamse of Waalse. Dat geldt trouwens ook voor het voetbal, waar de Vlaamse clubs de motor zijn van de eerste afdeling: 12 van de 16 ploegen zijn Vlaamse, 3 Waalse en 1 uit de Oostkantons. In het gezaghebbend economisch tijdschrift ‘The Economist’ stond recentelijk nog te lezen dat ‘als België niet bestond, het niet zou uitgevonden worden’.
De Australische groep Marquarie wil na 14 jaar haar belang van 36% in Brussels Airport van de hand doen. Dat is een beetje verrassend, want de luchthaven van Zaventem houdt van elke tien euro die het incasseert, bruto bijna zes euro winst over. Dat verklaart meteen waarom er zoveel gegadigden zijn om die aandelen over te kopen. Eén van de geïnteresseerden blijkt het Vlaams gewest te zijn, via haar investeringsmaatschappij PMV. Mocht dat lukken dan zal er waarschijnlijk nog meer vuurwerk komen tussen het Vlaams en het Brussels gewest, denk maar aan de geluidsnormen. Men zou dan ook kunnen zeggen dat ons gewest er beter vanaf zou blijven, maar dat is niet het geval. Zaventem is, samen met de haven van Antwerpen, de grootste economische motor van dit land en dus zijn geld meer dan waard, ook in de politiek. Het Waals gewest bezit trouwens ook de luchthavens van Charleroi en Luik.
Het Vlaams gewest heeft ook geïnvesteerd in de luchthaven van Deurne, bij Antwerpen. Het is niet meer dan logisch dat een stad met een wereldhaven ook een luchthaven heeft, al was het maar voor de talrijke businessbestemmingen. Toch loopt het daar niet van een leien dakje. Zopas ging VLM, de Vlaamse Luchtvaart Maatschappij er failliet en dit voor de tweede keer (de eerste was in 2016). Opgericht in 1992 door Freddy Van Gaever, werd het geen succes story. Dat lag zeker niet aan Van Gaever, die nog enkele maatschappijen, ook in de transportwereld, heeft opgericht. Hijzelf werd, als overtuigde Vlaming, steeds tegengewerkt door het officiële België en de traditionele partijen – zeker toen hij toetrad tot het Vlaams Blok/Belang – maar ook diverse overnames konden het tij niet keren. Ook nu, na een tweede faillissement, tracht men een herstart te versieren, maar makkelijk zal dat niet gaan.
Alhoewel dat nieuwe faillissement, volgens Marcel Buelens*, luchthavenbaas, geen bedreiging vormt voor de luchthaven van Deurne, zijn Groen en PvdA er als de kippen bij om nog maar eens de sluiting ervan te vragen. Dat nadat men recentelijk er nog zwaar geïnvesteerd heeft door de start- en landingsbanen aan te passen, zodat ze in feite verlengd zijn geworden.
* Buelens is ooit directeur geweest van de luchthaven van Charleroi, maar werd daar buiten gepest omdat hij Vlaming is…
