Rusland is zo stilaan écht een schurkenstaat aan het worden. Na de moordpoging op de gevluchte spion in de UK, werd een kwartet van Russische spionnen zelfs op heterdaad betrapt in Nederland. Het viertal wou daar de computersystemen hacken van een organisatie die zich bezig houdt met de controle op het verbod tot gebruik van chemische wapens. Die werden o.m. gebruikt in Syrië. Verder blijft er de zaak van het neerschieten van de MH 17 van Malaysian Airlines boven Oekraïne (met bijna 300 onschuldige slachtoffers, de meeste Nederlanders), waar Rusland hoe dan ook bij betrokken is, de mogelijke inmenging in de Amerikaanse verkiezingen van 2016, de militaire druk op de Baltische staten en Polen, de inval in Georgië dat een deel van zijn grondgebied kwijt speelde, idem voor Oekraïne dat de Krim verloor, de fraude bij de dopingcontrole tijdens de Olympische Spelen in Sotchi, waar nog steeds geen controle door het WADA wordt toegelaten en God weet wat nog allemaal. Tegen beter weten in en ondanks alle belastende bewijzen die er al gevonden zijn, blijven de Russen doodleuk zeggen dat ze er niets mee te maken hebben, maar het is zo stilaan duidelijk dat ze liegen dat ze zwart zien. Er ontbreekt alleen nog aan dat ze straks vertellen dat de kabouterkes het allemaal zouden gedaan hebben.
---
Ondertussen is in de States rechter Brett Kavanaugh bevestigd tot rechter van het Opperste Gerechtshof, ondanks ‘massale’ protestacties tegen zijn benoeming. In Washington en andere steden kwamen zo’n paar honderd mensen daartegen protesteren. Dit op een totale bevolking van zo’n 325 miljoen. Inderdaad massaal, althans volgens de uitleg van specialisten zoals die Bjorn Soenens van de VRT, Greet De Keyser van VTM en andere politiek correct denkenden. Als het echt zo verkeerd zit daar in de States, hebben de Amerikanen straks, over vier weken, wel de kans daaraan iets te doen bij de tussentijdse verkiezingen. Maar van politiek veranderen n.a.v. een welles-nietes verhaal over eventuele jeugdzonden van dertig en meer jaren geleden is een voorbeeld van hoe zelfs een grootmacht zich belachelijk kan maken. Die niet waar te maken beschuldigingen in de nasleep van het MeToo gedoe zijn ondertussen zo stilletjesaan wel onze samenleving onleefbaar aan te maken.
VTM dacht een debat te moeten houden over de verkiezingen van 14 oktober. De cafézender uit Nossegem had daarvoor de zgz grote tenoren uit de verschillende provincies bij elkaar gebracht en er tot slot een einddebat over gehouden. Zo’n debat overstijgt het niveau van gemeenteraadsverkiezingen en zou men beter niet nu, maar iets vóór de regionale en federale stembusgang organiseren. Het heeft geen zin van gemeentelijke verkiezingen een regionale of federale zaak te maken. Ik herinner me nog dat, toen het Vlaams Belang nog niet met een eigen lijst opkwam in mijn gemeente, ik stemde voor de postbode, die elke werkdag netjes mijn post bracht. Die man stond op de lijst van Gemeentebelangen, toen de belangrijkste oppositielijst tegen de CVP overheersing in Kasterlee en ik vond dat die man mijn stem verdiende, ongeacht zijn politieke mening. Ik denk dat bij de gemeenteraadsverkiezingen heel wat mensen op die manier stemmen, voor mensen die ze kennen en die ze hun stem waard vinden. Niet voor de ideeën van partijen op regionaal of federaal vlak. Daar zijn andere verkiezingen voor.
Wat er de laatste tijd nog bij komt is, dat men allerlei peilingen houdt, waarbij men de gemeentelijke met de nationale vergelijkt, wat – voor zover ze al kloppen - absurd is. De bedoeling van gemeentelijke verkiezingen is dat men daarmee (misschien) de gemeentelijke problemen oplost, niet de regionale of federale. Het enige verband dat er zou kunnen zijn is dat goede uitslagen in eigen gemeente waarschijnlijk wel hun invloed zullen hebben op de startpositie in de regionale verkiezingen. Wie daarin wil slagen moet een goede thuisbasis hebben. Het omgekeerde kan echter ook waar zijn, nl dat verkozen regionale of federale figuren na een goede uitslag voor eigen volk, verkiezen over te stappen naar de gemeentelijke politiek. Maar meer moet men daarin niet zoeken. Hou lokaal wat lokaal is.
Ik kom even terug op de zoveelste nutteloze betogingen van de vakbonden, dinsdag in onze grote steden. Betogen tegen beslissingen die nog niet genomen zijn, die er waarschijnlijk ook deze legislatuur niet meer zullen komen, over wetswijzigingen die ten vroegste in 2030 zullen ingaan. Zoals gebruikelijk waren de slachtoffers van deze acties niet de partijen en/of de politici waartegen de betogingen gericht waren, maar de gebruikers van het openbaar vervoer, die hun tram, trein of bus niet zagen opdagen. Opmerkelijk bij deze betogingen was het aandeel van jonge mensen die nu blijkbaar al bezorgd zijn over langer werken en hun pensioen. De hele pensioenhervorming is er wel op gericht uitgerekend hun pensioenen ook straks nog betaalbaar te houden. Als de staatsschuld van dit land rond de 100% van het bbp blijft hangen, zoals nu het geval is, dan zal het de jeugd van vandaag zijn die morgen de rekening gepresenteerd zal krijgen. Ze zal dan twee keer de dupe zijn: eerst door nu meer te moeten afdragen en later door minder te zullen krijgen. Het verhogen van de pensioenleeftijd (vanaf 2030) is misschien geen leuk vooruitzicht, maar wel de goedkoopste manier om de staatsschuld te doen dalen en de betaalbaarheid van onze Sociale Zekerheid enigszins te blijven garanderen. Als de vakbonden vinden dat dat niet kan, laat ze dan eens afkomen met een alternatief, maar dan wel een dat de huidige staatsschuld minstens niet vergroot. Ik zie dat nog niet gebeuren.
In Gent blijkt het roodgroene stadsbestuur sociale krotten te verhuren aan 500 euro per maand. Dat dit bekend werd, amper twee weken vóór de gemeenteraadsverkiezingen doet heel de problematiek rond het circulatieplan verbleken. Nu blijkt daarenboven dat in dezelfde buurt van de Sint Bernadettestraat zelfs de fractieleidster van de SP.a in de Gentse gemeenteraad, Anne Schiettekatte, nota bene: zelf werkzaam bij de huisvestingsmaatschappij WoninGent, er ook een sociale woning huurt. Doet zo’n beetje denken aan wat er in Brussel gebeurde bij Samusocial, waar de directrice, niet toevallig van dezelfde politieke kleur, ook een sociale woning betrok. Na de schandalen rond Optima en Publipart een zoveelste opdonder voor de partij van Termont, waarbij het er steeds meer naar uitziet dat, als de huidige roodgroene coalitie haar meerderheid na de verkiezingen zou behouden, het niet meer een roodgroene, maar een groenrode coalitie zal worden met een groene burgemeester, zoals ik al suggereerde in mijn blog van 3 dezer (‘Iedereen burgemeester’).
Misschien kunnen ze, in navolging van Antwerpen, van de gelegenheid eens gebruik maken om te zien wie er nog allemaal in een sociale woning woont en of de inwijkelingen die in Gent een sociale woning hebben gekregen, in hun thuisland geen eigen huis bezitten, zoals dat Turks gezin in Antwerpen. Dat is ondertussen niet alleen uit hun sociale woning gezet, maar moet de koekenstad nog zo’n kleine 50.000 euro terugbetalen voor al die jaren die ze hebben geprofiteerd van onze Sociale Zekerheid. Sociale woningen worden immers alleen toegekend aan mensen die geen vermogen hebben. Enfin, in Antwerpen althans, waar nog een twintigtal onderzoeken lopen voor dezelfde feiten.
Bij de opening van het universitair jaar aan de UGent had professor Carl Devos, hoogleraar en politicoloog, dit jaar voor zijn openingscollege niet één maar zes politici uitgenodigd, de voorzitters van de zes grootste partijen in Vlaanderen. In het vooruitzicht van de gemeenteraadsverkiezingen kreeg de Vlaams Belang voorzitter, Tom Van Grieken, van zijn collega’s het verwijt dat er op de kieslijsten van zijn partij zo’n vijftiental kandidaten stonden met extreem rechtse sympathieën. In de nasleep van de heisa tegen Schild en Vrienden was deze keer een journalist van Het Laatste Nieuws op zoek gegaan naar het speld in de hooimijt. Tom verweerde zich terecht door te stellen dat zowat alle Vlaamse partijen boter op hun hoofd hadden en hebben met kandidaten die sympathieën hebben voor de Turkse Grijze Wolven, ook een uiterst rechtse organisatie die, opmerkelijk genoeg, zelfs aanvaard lijkt bij onze linkse partijen.
Die organisatie van de Grijze Wolven is een soort militaire vleugel van de Turkse MHP, de partij van de Turkse Nationalistische Beweging. Volgens Wikipedia staat die groepering in het Westen bekend als een fascistische en racistische beweging die in het verleden zelfs bij aanslagen en liquidaties van andersdenkenden betrokken was. Welnu, ettelijke leden van die organisatie waren en/of zijn betrokken bij onze politiek en diversen ervan stonden en/of staan op diverse kieslijsten. Dat is begonnen bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 toen SP.a en Groen, na de goedkeuring van het stemrecht voor buitenlanders door de regering Verhofstadt, enkele ervan op hun kieslijsten plaatsten. Ook bij Open VLD en CD&V was men niet vies met dergelijke individuen afspraken te maken. Zo was Marino Keulen, ooit Vlaams minister voor Open VLD, aanwezig op een evenement georganiseerd door sympathisanten van de MHP in Genk en Raf Terwingen, CD&V-burgemeester van Maasmechelen en volkvertegenwoordiger, op een meeting van twee mantelorganisaties van de Grijze Wolven in Eisden. Een zekere Mevlut Akca werd voor het ABVV Metaal zelfs vakbondsafgevaardigde bij Opel in Antwerpen, niettegenstaande een veroordeling tot 4 jaar voor een gewapende overval op een pitarestaurant in Wilrijk.
Wat ik hierboven beschrijf, is maar het topje van de ijsberg. Wie de hele waslijst van contacten tussen onze zgz ‘democratische’ partijen en de Grijze Wolven wil lezen, vindt die in ’t Pallieterke van vorige week (27 september, blz 5, een hele pagina, foto’s inbegrepen).
Kortom, De gespeelde verontwaardiging van deze partijen t.o.v. het Vlaams Belang en zijn sympathisanten is een partijtje slecht en hypocriet toneel. In deze tijden van MeToo en derivaten, doet men er best aan eerst in ‘t eigen ‘hert’ te kijken, zoals Alice Nahon het zo treffend uitdrukte in haar ‘Avondliedeke’.
In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen wordt er een hoop onzin verkocht, maar dat is nooit anders geweest. Merkwaardig vind ik het wel in Gent, waar huidig burgemeester Termont, die zelf geen lijsttrekker meer is, wel lijstduwer, aan iedereen vertelt dat zijn opvolger als lijsttrekker, Ruddy Coddens, de volgende burgemeester wordt. Termont gaat ervan uit dat de roodgroene coalitie, die nu aan de macht is, in Gent baas zal blijven en daarin heeft hij misschien wel gelijk. Alleen vrees ik voor hem dat het de volgende keer geen roodgroene, maar een groenrode coalitie zal worden en dan denk ik dat de volgende burgemeester een groene zal zijn. Het rapport over de luchtverbetering in Gent kwam er niet toevallig net vóór de verkiezingen, al weten we nog niet wat de totale weerslag zal zijn, daar het ging over de periode 2012/2016. De groenen hebben er in elk geval de perceptie mee. Dat er straks een deel neringdoeners en andere zaken uit het Gentse centrum zullen verdwenen zijn, zal hen worst wezen. Anderzijds kan ik me voorstellen dat veel Gentenaars, die vroeger socialist stemden, nu wel twee keer gaan nadenken, na al de schandalen die de rode partij de laatste jaren heeft geteisterd (Optima, Publipart e.d.). De gedoodverfde opvolger van Termont zal het kwaad krijgen om nog maar in de buurt te komen van Termonts 54.000 voorkeurstemmen van de vorige keer. Tom Balthazar, die normaal Termont had moeten opvolgen is – mede als gevolg van de schandalen – uit de Gentse politiek verdwenen en de huidige opvolger mag wel een bekwaam mens zijn, politiek gesproken is hij eerder een grijze muis en zie ik hem zelfs niet in de buurt van de hoge cijfers van Termont komen.
En dan is er nog die Mathias Declerq (Open VLD), kleinzoon van, die aan iedereen die het horen wil, ook al vertelt dat hij de volgende burgemeester zal zijn. Zijn partij werd door de roodgroene coalitie mee in de meerderheid opgenomen, alhoewel ze die niet nodig had. Door mee op de wagen te springen, kunnen de liberalen in Gent moeilijk enige kritiek op het vorige beleid uiten en dat wordt hun zwakheid bij deze verkiezingen.
Voor de andere partijen in Gent ligt er alleen een bijrol klaar voor het geval de huidige coalitie – met welke burgemeester ook – niet aan een volstrekte meerderheid zou geraken. Of dat voor Gent een goede zaak zal zijn, valt te betwijfelen. De stad is nu al een verzamelplaats voor allerlei inwijkelingen en krakers, waartegen een links bewind ook straks weinig tegen in te brengen zal hebben.
Ik heb reeds meermaals erop gewezen dat men er in dit land niet in slaagt van de eerste keer een nieuwe wet te maken die klopt, waardoor men steeds opnieuw amendementen moet aanbrengen en er soms van de hele wet niet veel meer overblijft van de oorspronkelijke tekst.
Zopas was het weer van ‘dattem’. Minister van Justitie, Koen Geens, zelf advocaat van beroep, had in juni een wetsontwerp ingediend van bijna 800 bladzijden om het Wetboek van Vennootschappen te herschrijven. Dat is niet niks, als men weet dat men o.a. het aantal ondernemingsvormen van de huidige 17 wil terugschroeven tot 4*. Nadat de meerderheidspartijen zelf in juni en juli al een honderdtal wijzigingen hadden aangebracht, heeft de Raad van State er een vernietigend advies over gegeven en gesteld dat het best helemaal zou herbekeken worden. Men kan zich afvragen hoe daar ‘gewerkt’ wordt. Dat zo’n wetboek na verloop van tijd aan een aanpassing toe is, is te begrijpen, maar men zou er toch van uit moeten gaan dat de mensen die zich daar mee bezig houden, er iets van kennen en daar niet met hun pet naar gooien, want zo lijkt het er wel op. Zo’n Wetboek is tenslotte niet niks.
* Voor de geïnteresseerden: die 4 die er overblijven, zouden dan zijn: de maatschap, de besloten vennootschap (bv), de naamloze vennootschap (nv) en de coöperatieve vennootschap (cv).
----------------------------
Pieter De Crem, in de regering Di Rupo nog minister van Landsverdediging en in die van Michel gedegradeerd tot staatssecretaris voor Buitenlandse Handel – waar hij zijn bevoegdheid moet delen met de gewestministerq - is ook titelvoerend burgemeester van Aalter. In het dagelijkse leven heeft hij daar geen tijd voor en laat hij zich vervangen door een partijgenoot die er waarnemend burgemeester is. Op de plaats van burgemeester was hij destijds zijn vader opgevolgd, een familiezaak dus, in zoverre dat men in Aalter het gemeentehuis het ‘Cremlin’ is gaan noemen!
Nu heeft Pieter besloten, mocht hij als burgemeester herkozen worden, hij uit de federale politiek stapt en volgt hij daarmee het voorbeeld van o.a. Vande Lanotte, Tobback Sr en Quicky. De ambitie van Kris Peeters past ook in dat kader. Pieter De Crem is, samen met Hendrik Bogaert, een van de weinig overgebleven rechtse politici in de steeds linksere CD&V, waardoor die partij waarschijnlijk nog verder naar links zal opschuiven en steeds meer in dezelfde vijver zal moeten vissen als Groen en SP.a. Mooi vooruitzicht!
Van zo lang ik het weet, hebben onze overwegend linkse media steeds betere linkse electorale resultaten voorspeld dan de linkse partijen daarna kregen. Als de media de invloed hadden op het kiesgedrag van de burger die ze denken te hebben, dan zou links in Vlaanderen al decennia lang een meerderheid hebben. Het tegendeel is waar; maar omdat ca 80% van het journaille hier linksgezind is, wordt de waarheid steeds opnieuw geweld aan gedaan. Tot, na het bekend worden van de uitslagen, blijkt dat ze er weer naast zaten. Dat diezelfde journalisten dat na al die tijd nog steeds niet door schijnen te hebben, pleit niet voor hun intellectuele eerlijkheid, laat staan hun beroepsernst. Hoe oneerlijk dat soms is, is nog maar eens duidelijk gebleken in de zaak tegen Schild en Vrienden. De VRT journalisten van Pano hebben anderhalf jaar moeten zoeken om bij de leden van de jeugdvereniging een twintigtal ranzige moppen te ontdekken op een totaal van 67.000 berichten en daarna te doen alsof al die 67.000 zo waren. Die twintig waren er over, maar waren niets anders dan moppen die men vroeger tussen pot en pint vertelde, meestal aan een cafétoog na het nuttigen van het nodige gerstenat. De doorsnee Vlaming is niet mondig genoeg, zeker niet zo mondig als bv de doorsnee Nederlander. Hij wordt pas een leeuw aan de cafétoog, na de nodige pintjes. Dat neemt niet weg dat het niet had mogen gebeuren. In tegenstelling tot het vertellen van zattemanspraat aan de toog, vergeet het Internet nooit wat erop wordt gezet.
Achteraf is het natuurlijk gemakkelijk te zeggen hoe het had moeten gaan, maar Schild & Vrienden had nooit mogen toelaten dat de VRT hen bij allerlei gebeurtenissen kon volgen. Ze hadden moeten weten dat de rode zender nooit een positief verhaal over hen zou gebracht hebben. Verder had de leiding – in de eerste plaats Dries Van Langenhoven - de Facebook pagina beter onder controle moeten houden. In zijn jonge overmoed heeft Dries de vijand onderschat (of misschien zijn organisatie overschat). Vlaamsgezinden zouden nooit uit het oog mogen verliezen dat VRT-journalisten geen gelegenheid zullen laten voorbijgaan om de Vlaamse zaak verdacht te maken.
Voor de gemeenteraadsverkiezingen lijkt het spannend te gaan worden in Antwerpen. Volgens e.o.a. peiling zou de huidige bewindsploeg haar meerderheid niet behouden. Dat kan natuurlijk, vraag blijft dan wel wat er daarna te gebeuren staat. De N-VA kan in de koekenstad van haar pluimen verliezen doordat vroegere VB-kiezers die de laatste keer voor de partij van De Wever hadden gestemd, o.w.v. de federale ijskastpolitiek van diens partij wel eens terug naar het VB zouden kunnen gaan. Ook CD&V zie ik in Antwerpen geen vooruitgang maken, integendeel. Door de fratsen van ‘huurder’ Peeters zullen er bij de ex-katholieken niet veel zieltjes bij gewonnen worden. De huidige meerderheidspartijen hebben eigenlijk het geluk dat het in de oppositie al niet veel beter gaat. Misschien wordt Groen inderdaad het nieuwe rood en zal de partij van Wouter de stadskabouter wel stemmen winnen, maar hun ‘bondgenoten’ (dixit Jinnih) mogen al blij zijn de 10% grens te halen.
Op een hint van De Wever straks eventueel de groenen bij in de meerderheid op te nemen, heeft Van Besien al meteen laten weten dat zijn partij zeker niet met de N-VA zal samenwerken. Van zijn kant had De Wever had aangegeven dat hij hetzelfde dacht over de PvdA en het Vlaams Belang. Die laatste partij mag dan nog steeds geboycot worden door het in stand houden van het ondemocratische cordon sanitaire, mocht er inderdaad een deel van vroegere kiezers, die naar de N-VA waren uitgeweken, terugkomen, dan zou de partij wel eens op de wip komen te zitten (de natte droom van Peeters), waar ze eventueel vanuit de oppositie een minderheidsbewind zou kunnen gedogen en op die manier toch zou meespelen.
Tenslotte komen er in Antwerpen ook twee allochtonenpartijen op, een centrumrechtse (de D-SA) en een linkse, die van illegaal Abou Jahjah. Of die de kiesdrempel gaan halen is ver van zeker. Wat ze wel zullen doen, is stemmen weghalen bij hun vroegere linkse vrienden en ook daarover kunnen de Vlaamsnationale partijen zich alleen maar verheugen.
Bij CD&V blijft men hardnekkig geloven dat er voor Arco een oplossing komt vóór de verkiezingen van mei 2019. Daar geloof ik niets van en zet ik daarom nog eens alles op een rijtje:
Toenmalig federaal premier Leterme heeft destijds, samen met Didier Reynders – toen federaal minister van Financiën - engagementen aangegaan om de staat te laten opdraaien voor het geldverlies van anderhalf miljard euro bij Arco. Reynders zegt nu wel dat hij er niet meer in gelooft, destijds dus blijkbaar wél.
Europa heeft reeds meermaals gezegd dat die engagementen onwettig zijn. In het zomerakkoord van 2017 heeft de huidige federale regering daarna afgesproken het compensatieplan niét te melden bij Europa, omdat men maar al te goed wist (en nog weet) dat het niet toegelaten is.
Dat de beursgang van Belfius niet is doorgegaan, was omdat het bestuur van de bank ook beseft dat het Arco-plan onwettig is als Europa er niet van op de hoogte is, er daarom geen goedkeuring voor kan geven en de bank daar niet voor wil laten opdraaien.
Beweging.net, het vroegere ACW, heeft naar schatting (van Deminor) bijna 390 miljoen euro dividenden uit Arco gehaald, zowat het dubbele van de inleg. Bij een eventuele afwikkeling van het zomerakkoord zou Beweging.net dan minstens de gemaakte winst (zo’n kleine 200 miljoen) aan de Arco spaarders moeten geven en niet de schamele 38 die ze nu belooft. Wie de winsten opstrijkt, moet ook de verliezen incasseren, maar daarvoor geven ze bij de christelijke vakbeweging niet thuis.
Het is niet de staat die Arco ten gronde richtte. In tegenstelling tot de ontmanteling bij het faillissement van de Gemeentelijke Holding, is die bij Arco mede georganiseerd door eigen Arco bestuurslui (Francine Swiggers en Marc Tinant), waardoor men nooit te weten zal komen wat en wanneer het is fout gelopen. De maffia had het niet beter kunnen bedenken.
Ik denk dat ik ga solliciteren, om op Tv mee te gaan doen aan de oeverloze panelgesprekken over voetbal, samen met Jantje Mulder, Bossie en Mossie. In mijn blog van 20 juli (‘Na voetbal komt … voetbal’) had ik o.a. nog gesteld dat het voor Preud’homme wel eens zou kunnen tegenslagen om zijn oude liefde, Standard, successen te bezorgen. Zijn voorganger, de Portugees Sa Pinto werd door de ‘kenners’ wel voorgesteld als een halve gek (misschien was hij dat ook), maar de man behaalde met Standard toch maar lekker de Beker van België en de tweede plaats in Play-Off 1. Ik schreef toen dat Preud’homme die prestatie niet zou evenaren en blijk gelijk te krijgen. Na een teleurstellende start in de nieuwe competitie werd Standard nu ook uitgeschakeld in die Beker van België en nog wel op het eigen terrein door de koelboxtoeristen uit Knokke, die momenteel in de huidige competitie de laatste plaats bezetten in de eerste klasse amateurs, wat vroeger de derde klasse heette.
Standard was trouwens niet de enige eersteklasser die er in de eerste ronde al werd uitgesjot. Brugge werd eveneens gewipt door een derdeklasser, Deinze. Anderlecht verloor, ook al op eigen plein, van stadsgenoot Union (met 0-3!) en het verliep Antwerp en Cercle Brugge al niet veel beter. Misschien hadden die ploegen nog niet genoeg Afrikanen en Oost-Europeanen gekocht tijdens de transferperiode. Rond de jaarwisseling kunnen ze hun hartje weer ophalen met geld verspillen aan kopen, huren en ruilen.
---
Opmerkelijk en voer voor ‘de blaadjes’ is de transfer van Thibaut Courtois van Chelsea naar het grote Real Madrid. De beste doelman van het voorbije wereldkampioenschap en ook verkozen tot beste doelman van het jaar, werd voor de nodige miljoenen euro naar Madrid getransfereerd, waar hij als tweede doelman meestal op de bank riskeert te blijven zitten. De man zou er geen drama van maken, hij houdt er zelf sowieso ook een pak geld aan over en zou de transfer in de eerste plaats gewild hebben om bij zijn twee kinderen in Madrid te zijn. Die verblijven daar bij hun moeder, die niet zijn echtgenote is, maar een ex-partner. Dit is in het topvoetbal geen alleenstaand geval, ook de grote Cristiano Ronaldo (bijna 1,90 meter) heeft er zo al vier rondlopen, sommige zelfs van echte draagmoeders. Wie het breed heeft …
Voetbal, een feest!
---
Tenslotte nog dit: op de bekendmaking van het Europese elftal van het jaar, was daar ook ‘onze’ Eden Hazard bij. Hij mocht twee zinnen zeggen in een soort piggy english, toch al iets meer dan de vier woorden Nederlands die hij op de huldiging in Brussel, na het behalen van de derde plaats in het wereldkampioenschap, uitschreeuwde (‘Waar is dat feestje?).
Elk jaar verschijnt er een verslag over de gang van zaken bij onze centrumsteden. Dat gebeurt door het Steunpunt Werk & Economie. De Tijd maakte er in zijn weekeindeditie een balans van op en betrok daarbij ook andere steden en dorpen, e.e.a. in het vooruitzicht van de gemeentelijke verkiezingen. De cijfers slaan op de periode 2012-2016. Het artikel had de eerder verrassende titel ‘Gent klopt Antwerpen in jobrapport’, 16.000 t.o.v. 6.000! Verrassend, omdat men dat blijkbaar niet verwachtte. Wie het artikel zelf las, zag echter al snel dat de titel misleidend was en niet overeenkwam met het verhaal eronder, iets wat bij De Standaard bijna dagelijkse kost is, maar bij de Tijd eerder zelden voor komt.
In de eerste plaats ging het, zoals gezegd, om de periode 2012-2016, De kritiek, die er o.m. kwam vanwege de ondernemers o.w.v. het Gentse circulatieplan, was van 2017 en dus ná die periode. Verder blijkt dat de meeste jobs er in Gent kwamen in de Zorg, het Onderwijs en de commerciële diensten. Doet denken aan de jobs die Verhofstadt destijds beloofd en waar maakte, die waren ook bijna uitsluitend in overheidsdiensten. In Antwerpen, waar men in dezelfde periode heel wat minder nieuwe jobs creëerde, ging het wel hoofdzakelijk om banen in de Horeca, privé dus. En dat is nog niet alles. In dezelfde periode kwamen er in de koekenstad 12.129 nieuwe zaken bij, in Gent ‘maar’ 7.604. Ergens klopt dat niet: 5.000 nieuwe zaken minder, maar 10.000 jobs meer. Om te weten hoeveel zaken er in Gent al vertrokken zijn of nog denken dat te doen, moet men eerst de cijfers voor 2017/18 hebben, maar er zijn nu al verhalen van firma’s die het daar voor bekeken houden o.w.v. dat circulatieplan en de bemoeienissen van het roodgroene bestuur.
Het loopt fout met de nieuwe zorgwet die Maggie De Block heeft ingediend en die is goedgekeurd door de federale regering. Er is de laatste jaren al heel wat heisa geweest over de toelatingsexamens voor kandidaat (tand)artsen. Daar is al e.e.a. aan gesleuteld, maar een wet maken die waterdicht is, lijkt in dit land nog steeds niet te kunnen. Zo was er vroeger o.m. bepaald dat buitenlandse artsen een van de drie officiële talen van dit land moesten kennen om hier een praktijk te kunnen beginnen. Dat zat toen ook niet snor, want bv een arts uit Oost-Europa die wat Duits kende, kwam daarvoor in aanmerking zelfs als hij zich vestigde in Vlaanderen of Wallonië, waar hij de streektaal niét kende. I.pl.v. daar een mouw aan te passen, heeft big Maggie die regel nu afgeschaft, zodat die buitenlandse artsen hoe dan ook hier kunnen beginnen, dat terwijl de eigen kandidaat (tand)artsen nog steeds dat stupide ingangsexamen moeten afleggen. Pure discriminatie, waartegen hopelijk protest komt en o.m. de N-VA er attent op wordt gemaakt dat ook hun federale ministers die nieuwe zorgwet mee hebben goedgekeurd…
Ondertussen duurt de schande van dat toelatingsexamen verder, waardoor er in Vlaanderen nog steeds artsen tekort zijn. In heel wat Vlaamse dorpen (men spreekt van één op drie) heeft men zelfs geen huisarts meer.
Kortom, ondanks de wijzigingen die werden aangebracht aan het ingangsexamen voor (tand)arts, blijven de Vlaamse kandidaten gediscrimineerd, nu door de komst van buitenlanders waarvan men alleen kan hopen dat hun diploma e.e.a. garanderen kan.
---
En dan nog dit: voor de elfendertigste keer is er een probleem met de zgz ‘rosse centen’, de koperen muntjes van één en twee eurocent. Die worden niet meer geslagen, omdat dat meer kost dan wat de muntjes waard zijn. Kris Peeters, de Antwerpse ‘huurder/transmigrant’, (schrappen wat niet past), gaat daar weer iets aan doen. Heel wat mensen potten die muntjes op en zo onstaat er een tekort, nu men ze niet meer produceert. Ter info: in Nederland wordt al zeker 20 jaar één tot twee eurocent minder of meer aangerekend, naargelang de rekening eindigt op 1 of 2 cent ofwel op 3 of 4. Dat dat hier maar niet lukt is voor onze noorderburen een zoveelste Belgenmop.
Waar het grondig fout dreigt te lopen, is met de elektriciteitsvoorziening, waarover ik het al had in mijn blog van 20 dezer (‘Heerlijk land!’). Nadat er al vijf van de zeven kernreactoren waren uitgevallen, blijkt er nu ook een zesde te moeten worden nagekeken en dus stilgelegd, terwijl het heropstarten van twee reactoren wat eind dit jaar had moeten gebeuren, is uitgesteld. Voor wie van oordeel was, dat we die kerncentrales zomaar niet uit kon schakelen zonder de zekerheid te hebben genoeg en betaalbare stroom te houden, wordt dit een pijnlijke zaak. Straks riskeren we in november een quasi black-out mee te maken, zeker mocht het weer dan winters zijn en dat was ook niet de bedoeling, denk ik. Het pleit in geen geval voor de uitbaters van die centrales, die zo stilaan hun eigen ruiten aan het ingooien zijn en de tegenstanders van kernenergie op hun wenken gaan bedienen. Mochten we in november daadwerkelijk een black-out meemaken, al dan niet gedeeltelijk, dan zal dit zeker zijn weerslag hebben op de federale verkiezingen van mei 2019, amper zes maand later.
Ondertussen vindt Marie Christine Marghem, federaal minister van Energie, het nog steeds niet nodig een strategische reserve aan te leggen. Die reserve stelt trouwens niet veel voor, want het gaat om de gasturbines, waarvan er in dit land momenteel maar één buiten gebruik is, in Vilvoorde. Bij grote problemen kunnen we, mits waarschijnlijk hogere tarieven, stroom aankopen in het buitenland. De landen van de E.U. zijn nl verplicht elkaar in zo’n situaties te helpen, zodat er toch nog iéts goed is aan dat Europa!
Volgens De Tijd (weekeindeditie) kostten de nucleaire problemen uitbater Electrabel dit jaar al 600 miljoen euro. Ondanks dat verwacht men dat Engie, het Franse moederbedrijf, ook dit jaar zijn winstdoelstellingen zal halen. Waarbij men zich dan wel de vraag kan stellen waarom tenslotte de eindverbruiker nog de extra kosten zou moeten betalen…
Er is aardig wat beroering ontstaan nadat bekend is geworden dat een van de moordenaars van agente Kitty Van Nieuwenhuysen zou kunnen vrijkomen. De man had een gevangenisstraf van 30 jaar gekregen en heeft wettelijk – na het uitzetten van amper één derde van de straf – recht op een vervroegde vrijlating, zij het met een elektronische enkelband, waarover de meningen m.b.t. de efficiëntie nogal verdeeld zijn. Men maakte zich vroeger druk over de Wet Lejeune, die liet de vrijlating toe na de helft van de straf, nu is dat na één derde al. De verontwaardiging bij politie en de familie van het slachtoffer is groot en terecht. Zeker in deze tijden waarin criminelen nogal snel op agenten schieten (denk maar aan wat in Spa en Luik recentelijk nog gebeurd is), is dit een zoveelste bewijs dat onze justitie veel te laks is. Of huidig minister van Justitie Geens daar veel aan gaat veranderen, is zeer de vraag. Er zou zogezegd sinds kort een nultolerantie zijn voor criminaliteit tegen politiemensen en hulpdiensten, maar men heeft er het raden naar wat dat juist inhoudt en het schijnt dus niet te gelden voor eerdere wandaden van criminelen, zoals o.a. de moord op Kitty Van Nieuwenhuysen. Geens is een doorwinterde tsjeef – getrouwd met de dochter van een vroegere CVP-staatssecretaris - van het soort dat nooit meteen iets durft beslissen. Het is altijd van: ‘enerzijds/anderzijds’, ‘ja, maar’ enzovoort. Hij staat niet bekend voor een harde aanpak. Die is echter dringend nodig. Vroeger schold men de politie uit, nu schiet men er op!
Wat zal het volgende zijn: een vervroegde vrijlating van Dutroux? Lach er niet mee: zijn advocaat heeft er reeds een aanvraag voor ingediend en – steeds volgens de kromme regels van het Belgische recht – is in dit land alles mogelijk.
Begin dit jaar besliste de Vlaamse regering dat er bespaard moest worden bij de VRT. Daar was niets mis mee, zo tevreden is de doorsnee kijker en luisteraar niet over de officiële zenders. Dat dit ook bij Klara, de KLAssieke RAdio gebeurt, is al iets minder normaal, zeker als men ervan uitgaat dat het de enige cultuurzender is die de VRT-radio heeft. Het wordt helemaal opmerkelijk als Kurt Van Eeghem, ex Klara-medewerker en pas met pensioen, gelijk heeft waar hij zegt dat de jaarlijkse werkingskosten van de cultuurzender ongeveer even hoog liggen als één dag Ronde van Frankrijk op Tv! En dan hebben we het nog niet gehad over het oeverloos geouwehoer op diezelfde Tv van sportcommentatoren van het genre Jan Mulder, Bossie en Mossie. Ik heb me al meermaals afgevraagd hoe die mannen dat vol blijven houden, maar misschien heeft dat ook wel met hun honoraria te maken, terwijl cultuur het met wat minder zal moeten doen…
Arm Vlaanderen…
---
En dan nog dit. In de weekeindeditie van De Standaard stond het doodsbericht van het overlijden van Luc Magerman. Luc wie? De man wordt voorgesteld als een Darwinist en een ‘ordained minister with the church of the Flying Spaghetti Monster’!
Ik heb niet het genoegen gehad de man te kennen, maar ik herinner me dat Bart De Wever, in een discussie over het dragen van een hoofddoek, zich afvroeg, waarom we dan eveneens niet zouden toelaten dat volgelingen van de hierboven op het doodsbericht vermelde ‘Kerk van het Vliegende Spaghetti Monster’ met hun kookpot, die ze - volgens hun ‘godsdienst’ - altijd bij zich moeten hebben, ook niet op hun hoofd naar school zouden mogen komen. De man in kwestie blijkt trouwens een leer'kracht' van het GO! Atheneum van Oudenaarde te zijn geweest…
Dé vraag die de Europese leiders de dag van vandaag schijnt bezig te houden blijkt niet – zoals verwacht - de migratie of de Brexit, maar het afschaffen van het verschil tussen zomer- en winteruur. Het absurde daarbij is dat men de landen zelf zou laten kiezen of ze voortaan alleen zomer- of wintertijd willen hebben, zodat de kans bestaat dat die in elk land anders kan zijn. Daarbij lijkt in de meeste landen de voorkeur naar de zomertijd te gaan, omdat de mensen die associëren met het houden van barbecues en het genieten van terrasjes (vaste items in het VTM-nieuws). ‘Summertime, and the livin(g) is easy’*. Ze vergeten daarbij dat het dan in de wintermaanden tot 09.30 uur zal duren vooraleer het licht wordt en de hele ochtendspits in het donker zal verlopen plus de kans op een lage opgaande zon, met als gevolg meer kans op ongevallen.
In werkelijkheid ligt zelfs onze huidige wintertijd een uur vóór op de standaardtijd, de reële zonnetijd (de zomertijd liefst twee uur!) en zou het dus veel logischer zijn overal de wintertijd in te voeren. In de Scandinavische landen gaan ze dat zeker doen, want anders blijft het daar donker tot ’s middags tijdens de wintermaanden. Hoe dan ook, als men er een lappendeken van zou maken, met verschillende uren naargelang het land, dan wordt Europa helemaal een kakofonie. Bij ITS, de internationale pechdienst van DAF, hadden wij al te maken met het verschil van één uur tussen de UK en het continent en dat leidde soms tot misverstanden, vooral i.v.m. opening- en sluitingsuren. Laat staan dat men dat straks in meerdere landen gaat doen.
* Aria uit de opera ‘Porgy and Bess’ van George Gershwin.
Enkele dagen geleden werd in het nieuws vermeld dat er dit jaar weer meer leerlingen zijn in het Buitengewoon Onderwijs. Daar is verder weinig aandacht aan geschonken, maar betekent wel een trendbreuk met de vorige jaren, toen men er alles aan gedaan heeft om zoveel mogelijk kinderen van het Buitengewoon Onderwijs te laten deelnemen aan het gewone onderwijs. Om dat te bewerkstelligen werden heel wat nieuwe initiatieven genomen om het die kinderen, die allen e.o.a. handicap hebben – meestal psychisch – in een normale school te laten meedraaien. Dat is niet gemakkelijk, want dergelijke kinderen vragen meer aandacht, zodat er ook meer ondersteunend personeel voor nodig is. Het onderwijs in Vlaanderen kampt nu reeds met een tekort aan leerkrachten en door allerlei extra taken te creëren, wordt dat er niet gemakkelijker op. Minder aandacht voor die kinderen is geen oplossing, méér kan het niveau van het onderwijs voor de anderen schaden.
Het feit dat het aantal leerlingen in het Bijzonder Onderwijs opnieuw stijgt, betekent dat heel wat van die kinderen die waren overgestapt naar het gewone onderwijs, naar het buitengewone zijn teruggegaan, waar ze zich waarschijnlijk beter voelden. Het zal trouwens niet alleen de wens van vele van die kinderen geweest zijn, maar ook van hun ouders, die tenslotte meestal zelf meer aanvoelden dat hun gehandicapt kind zich daar beter voelde.
---
In het gewone onderwijs heeft men uitgerekend dat een gemiddelde leraar 41 uur per week werkt, waarvan één derde buiten de lesuren (administratie, vergaderingen en voorbereidingen). Ik neem aan dat dit geldt voor de vijf werkdagen, niet voor de weekeinden en de vakantieweken en –maanden, waarin hij/zij ook wel met zijn/haar werk zal bezig zijn, maar waarvoor geen percentages gegeven worden.
I.v.m. de werklast in het onderwijs is er wel een merkwaardige tegenstelling. Daar waar sommigen stellen dat het zwaar is, blijken er steeds meer gepensioneerde leraars te zijn die aan de slag blijven. Is het voor hen dan niét zwaar?
Voor een gemiddeld gezin (twee ouders, twee kinderen) wordt de elektriciteitsfactuur tegen het einde van dit jaar zo'n 100 euro duurder. Een van de redenen is dat er momenteel in dit land maar twee van de zeven kerncentrales in werking zijn en we dus meer stroom moeten halen uit het buitenland. Mocht het van de groenen en de ecologisten afhangen en álle kernreactoren stilleggen, dan zou het dus nóg duurder kunnen worden, maar van die kant hoort men nu geen commentaar. Ook niet van mister positivo Tommelein, die te pas en te onpas komt vertellen hoe goed we er op dat gebied – dank zij hem - voor staan. De elektriciteit in dit land is de laatste drie jaar met liefst 40% gestegen en daarmee zijn we op dat gebied zowat het duurste land van heel Europa.
---
Waar we ook aardig wat geld verloren hebben, miljoenen euro’s op één dag, is in de haven van Antwerpen, waar de loodsen nog maar eens gedurende bijna een dag gestaakt hebben. Die sukkelaars beginnen daar met een maandloon van amper 7.000 euro (netto!), een werkweek van 25 uren en allerlei speciale tegemoetkomingen, waarvan de meeste andere mensen die in de haven werken (zo’n 60.000) alleen maar kunnen dromen. Loodsen, sluiswachters en nog van dat soort beroepen staken regelmatig en trekken zich van de andere werknemers, die dan niét kunnen werken, geen moer aan, evenmin als van een veelvoud ervan dat onrechtstreeks met de haven te maken heeft. Met dank aan de vakbonden die daarvoor niet vervolgd kunnen worden omdat ze nog steeds geen rechtspersoonlijkheid hebben. Het wordt tijd dat we het voorbeeld volgen van concurrent Rotterdam, waar die categorieën van werknemers geen ambetantenaren zijn, maar werken voor privébedrijven en waar dergelijke stakingen zo goed als nooit voorkomen.
---
Maar voor de rest loopt hier alles prima, zeker voor de (trans)migranten die – mits goede advocaten die door de staat betaald worden en met het geld van de belastingbetaler (pro deo) – tot 31 procedures per maand kunnen opstarten om mensen die hier wettelijk niet blijven kunnen, toch in dit land te houden.
Onze nationale Charel heeft Theo Francken de opdracht gegeven tegen vrijdag een definitief plan uit te werken om het probleem van de transmigranten op te lossen. Dat is een mission impossible, want om te beginnen gaat Charel eerst zelf nog twee dagen op toer in Europa om e.e.a. daarover te bespreken, waar Francken niet bij is en dus ook niet op de hoogte kan zijn. Verder is het probleem een onderdeel van het vluchtelingenprobleem waar heel Europa bij betrokken is. Heel wat migranten en illegalen krijgt men eenvoudig niet terug naar hun land van herkomst omdat er met de meeste van die landen geen uitwisselingsakkoorden zijn of omdat terug gestuurde migranten daar vervolging riskeren.
Binnen de federale regering is de tijd van het kibbelen en zwarte pieten weer terug van nooit helemaal weggeweest. Opmerkelijk daarbij is dat CD&V onder één hoedje lijkt de spelen met de MR in het algemeen en Charles Michel in het bijzonder. Voor wat de transmigranten betreft, zijn het uitsluitend CD&V-burgemeesters van Oost- en West Vlaanderen die de parkings langs de autosnelwegen op hun grondgebied hebben gesloten en ervoor gezorgd hebben dat Francken met de opgepakte transmigranten zijn plan moet trekken. Dat nu vooral CD&V tegen het uitwisselen van transmigranten en illegalen ageert, is dan ook niet weinig hypocriet. Hetzelfde doet zich trouwens ook voor bij het Arco-probleem, waarover N-VA en Open VLD het eens zijn dat het niet meer kan en CD&V de steun krijgt van Michel die – tegen beter weten in – blijft volhouden dat er toch nog een oplossing komt tijdens deze legislatuur. Zoals ik in mijn blog van eergisteren reeds schreef (‘Belfius klopt de politiek’) is het het bestuur van de Belfius bank zelf dat daarover al beslist heeft het niét te zullen doen als er eerst geen goedkeuring is door Europa, iets wat in de eerste plaats CD&V dan weer weigert, blijkbaar omdat ook de tsjeven beseffen dat ze die niet zullen krijgen.
Er is vroeger dit jaar al eens geopperd – ik dacht door De Wever (weer hij!) – dat men dit jaar best de federale verkiezingen zou laten samenvallen met die voor de gemeenten. Daarvoor is het nu te laat en het ziet er naar uit dat de ‘Zweedse coalitie’ er tot mei volgend jaar niet veel meer van terecht zal brengen en – zoals hier en daar voorspeld – enkel nog een regering in lopende zaken zal worden.
