Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 7 dezer, moet men de gemeenteraadsverkiezingen lokaal houden. Speculaties waarom één partij ergens een coalitie aangaat met een andere, terwijl men het elders juist andersom doet, is nu eenmaal gemeentepolitiek. Met de gemeentelijke uitslagen vergelijkingen maken met vroegere regionale en federale is absurd. Zelfs in enkele zgz serieuze kranten leest men titels zoals ‘Regering Michel heeft geen meerderheid meer’. Flauwe kul noem ik dat. Daarover kan men discussiëren na mei 2019 en dat is, politiek gesproken, nog een eeuwigheid.
Dit land in het algemeen en Vlaanderen in het bijzonder blijven zich trouwens belachelijk maken door zich aan dat cordon sanitair tegen het VB te blijven klampen. Dat alles terwijl men er helemaal geen graten in vindt dat men nu hier en daar electorale akkoorden sluit met communisten die aanleunen bij dictatoriale regimes met bloed aan de handen. Dit laatste gebeurt vooral in Wallonië, waar uiterst links gevoelig stijgt. Het enige wat we daarbij kunnen hopen, is dat het zuiden van dit land straks zo links is, dat links ervan alleen nog de afgrond (in het Italiaans: ‘dirupo’!) dreigt en er op die manier misschien, heel misschien, meer kans is op een soort confederalisme.
Wie er waarschijnlijk tegen mei 2019 wel een kruis over zal mogen maken is de genaamde Kris Peeters, die het niet alleen zelf niet heeft gehaald, maar zijn partij ook serieus geschaad heeft. Als beloning voor zoveel dwaasheid zal hij dan waarschijnlijk door diezelfde partij een lucratieve job aangeboden krijgen in Europa. Marianne Thyssen is ook zo gevaren, toen ze bij de vorige federale verkiezingen als partijvoorzitter haar partij ook in de vernieling hielp. De ‘C’ in de partijnaam staat dan toch nog voor iets : ‘Compassie’,denk ik. Dit in tegenstelling tot de ‘V’ die, na het vertrek van De Crem en straks ook Bogaert, helemaal niets meer zal betekenen.
Groot nieuws: Thunder Power, een Chinese producent van elektrische auto’s, heeft zich officieel geëngageerd om een fabriek te openen op de voormalige terreinen van Caterpillar bij Charleroi. Daar verloren zo’n 2.300 mensen hun job toen Caterpillar besloot zijn fabriek er te sluiten. De nieuwe fabriek zou alvast voor zo’n 350 een nieuwe banen kunnen zorgen. Hoera! Hoera!,. Maar er zijn wel enkele kanttekeningen bij nodig.
Om een idee te geven van wat China de dag van vandaag betekent: Geely, de Chinese autobouwer die Volvo Car redde van de ondergang, staat in China op de 36ste plaats van de autobouwers**. Waar Thunder Power op die lijst staat, is niet bekend maar alleszins niet vóór Geely. De nieuwe maatschappij is in volle opstart, maar heeft tot nu toe hier nog geen enkele wagen geproduceerd, laat staan verkocht. Ze had al een principeakkoord om een fabriek te bouwen in Catalonië, maar daarvan is niets in huis gekomen. Dat dit misschien wél gaat lukken in Wallonië is, omdat Sogepa, de financiële arm van het Waalse Gewest, er 50 miljoen euro voor over heeft en bereid is dat geld te storten in Thunder Power’s hoofdvennootschap … op de Maagdeneilanden, een van de beruchtste belastingsparadijzen. Het had eens een Vlaams bedrijf of instantie moeten zijn! Eerst was er zelfs sprake van 150 miljoen en dan zou Thunder Power in Charleroi een vijfdeurswagen gebouwd hebben, nu wordt het maar een kleine stadswagen, type Skoda Citigo .
Kortom, er zijn veel vragen bij het hele project, dat veel weg heeft van een niet zo koosjere bedoening. Vergeten we trouwens niet dat Kris Peeters, tot nader order nog steeds minister van Tewerkstelling, al eens zijn handen verbrandde aan een Chinees initiatief in Willebroek, waar Chinezen een bedrijventerrein wilden volbouwen, maar waarvan niets terecht is gekomen. Afgelopen week scheelde het ook niet veel of de Chinese aandeelhouders van het nieuwe Air Belgium hadden een einde gemaakt aan die maatschappij, toen bleek dat de geplande vluchten tussen ook al Charleroi en China geen succes waren. Voorlopig zijn die vluchten ‘opgeschort’…
En, als alles toch zou lukken, is het maar de vraag hoe die Chinezen gaan reageren bij de eerste staking in de nieuwe fabriek. Die komt er zeker, want werken zonder staken is ondenkbaar in Wallonië.
* Een poppenkast serie uit de jaren stilletjes.
** Gegevens uit ‘The new Volvo’ van Bloomsberg Businessweek van 28.05/2108.
Ik heb in deze rubriek al meermalen de nefaste invloed van Vande Lanotte (door mij ook Vande Lala genoemd) aangetoond. In de weekeindeditie van De Tijd schrijft nu ook Kaaiman, de politieke humorist bij uitstek, een vernietigende column over de man en daarin herhaalt hij niet alleen e.e.a. dat ik er al over geschreven heb, maar beschuldigt hij hem, misschien wel terecht, als dé oorzaak van ondergang van de SP.a. Het lijkt een beetje plagiaat, maar ik heb er nog e.e.a. aan toegevoegd en het kan niet genoeg herhaald worden.
In zijn verhaal schrijft Kaaiman, ook terecht, dat het Vlaams socialisme compleet is weggeveegd en alleen overleeft in onze media, waar 80% van de journalisten nog links is. Terwijl men krampachtig zoekt naar de oorzaak ervan, ligt het antwoord simpelweg in de etalage te blinken: Johan Vande Lanotte!
Vande Lanotte heeft eerst Sabena en de NMBS mee om zeep geholpen en daarna – met zijn Zilverfonds – ons aller pensioen. Verder heel wat economische troeven van Oostende (denk maar aan o.m. Electrowinds), een huwelijk of drie en daarna – als kers op de taart – zijn partij, de SP.a. Bij de verkiezingen van 2007, na de regeringen Verhofstadt, waarin Vande Lala minister van Begroting was, verloor de SP.a 35% van haar kiezers. Toen vertrok hij als partijvoorzitter en benoemde hij, zonder enig overleg, Caroline Genez als opvolgster. Met de komst van Genez viel de partij verder uiteen, zeker nadat ze de naam ervan wou veranderen om Bert Anciaux aan te trekken! Nadat Genez op haar beurt vertrok om in Mechelen de afbraak van de partij verder te zetten, zorgde Vande Lanotte er wat later voor dat haar opvolger, Bruno Tobback, een stap opzij moest zetten voor zijn protegee John Crombez. Wat die ervan terecht gebracht heeft, weten we ondertussen, al vertrekt die niét na de zoveelste nederlaag en dit ondanks het feit dat hij dat in het vooruitzicht had gesteld.
Mocht Vande Lala, samen met ‘den John’ nu ook de burgemeestersjerp kwijtspelen in Oostende – waar hij zelfs niet meer durfde opkomen onder de naam SP.a – dan zou dat, althans volgens Kaaiman, de kers op de taart zijn.
In Duitsland wonen naar schatting drie miljoen Turken, de meeste met de dubbele nationaliteit. Tijdens een recent bezoek van sultan Erdogan heeft deze zijn landgenoten opgeroepen zich niét in de Duitse samenleving te integreren, maar in de eerste plaats Turk te blijven. Men kan zich dan afvragen waarom die daar dan nog de Duitse nationaliteit nodig hebben. Daarmee is nl nogmaals open en bloot bewezen dat het gros van die mensen nooit zinnens geweest zich te integreren. De weinigen die dat wel gedaan hebben zijn de uitzonderingen die de regel bevestigen. Het feit dat Erdogan in Duitsland bij elk bezoek grote massa’s Turken op de been krijgt, bevestigt bovenstaande. Dat bezoek was wel vóór de Landeswahl in Beieren. Vraag is alleen hoeveel procenten het AfD nog moet bijwinnen vooraleer de uitgebluste Merkel en haar partij het zullen begrepen hebben. Tijdens de gezamenlijke persconferentie die Erdogan en Merkel gaven op het einde van het laatste bezoek van eerstgenoemde, werd een Turks journalist, die een T-shirt droeg met daarop – in het Duits én het Turks – ‘vrijheid voor journalisten’, door de (nota bene: Duitse) bewaking afgevoerd. Geen woord van protest van Mutti, die wezenloos toekeek.
Bij ons is dat al niet veel beter, zeker niet in Limburg waar heel wat Erdogan hardliners ervoor uitkomen en dat zelfs in onze politiek bevestigen. En dan hebben we het nog niet gehad over de Grijze Wolven, Erdogan’s politieke stoottroepen, waarover ik het reeds had in mijn blog van 4 dezer (‘De splinter en de balk’) en waarbij deze groepering volgens Wikipedia in het Westen bekend staat als fascistisch en racistisch. Shoarnaatje Almaci zou zich daar beter eens over informeren alvorens met haar grote bek het VB van dergelijke zaken te blijven beschuldigen, zoals o.a. gebeurd is tijdens het voorzittersdebat over de verkiezingen op de VRT, waardoor ze nu een gerechtelijke aanklacht aan haar Turkse broek heeft.
In mijn blog van 15 september (‘Dromen en nachtmerries’) had ik het reeds over de problemen waarmee Elon Musk, de geniale en visionaire ondernemer, oprichter en CEO van o.m. de elektrische Tesla wagen en het Space X ruimteproject, te kampen heeft. Die problemen zijn alleen maar aan het verergeren, nu de man een minnelijke schikking heeft moeten aanvaarden met de Amerikaanse beurswaakhond SEC, waarin hij akkoord gaat af te treden als voorzitter van de Raad van Bestuur van Tesla en die functie de eerste drie jaar lang niet mag vervullen. Daar bovenop moeten Musk en Tesla elk 20 miljoen dollar boete betalen. De man mag wel CEO van Tesla blijven. De boete kwam er nadat Musk als CEO gesteld had dat hij het bedrijf, bij een bereiken van een zekere waarde, van de Beurs zou halen. Zoiets mag men niet doen in de hoedanigheid van CEO en wordt in Amerika beschouwd als fraude.
Het zit de man niet mee, al moet daarbij gezegd dat het ook niet niks is waarmee hij bezig is. Het probleem, mijns inziens, is dat hij niet alleen die grandioze ideeën heeft, maar ook de uitvoering ervan zelf in handen wil houden. Tesla is al bij al nog een relatief kleine autobouwer, die vele miljarden schulden opstapelt en nu daarbovenop ook nog de concurrentie krijgt van bestaande automerken met een jarenlange ervaring op het gebied van massaproductie. De laatste weken zijn er liefst vijf topmanagers die het bedrijf verlaten hebben, waaronder de directeur Personeelszaken, die van Communicatie en een financieel manager. Verder zijn er honderdduizenden(!) klanten die reeds in 2016 een voorschot betaald hebben op de nieuwe Tesla 3, maar nog steeds niet weten wanneer ze hem gaan krijgen.
Zolang Musk CEO kan blijven van Tesla, is er hoop dat e.e.a. nog gaat lukken. Tesla zonder hem ziet men nergens zitten. Mocht hij er ooit vertrekken, ziet het er slecht uit voor het bedrijf en al wie ermee te maken heeft. Space X, is nog steeds een succesverhaal, maar een ramp met de Tesla zou ook daarop zijn weerslag kunnen hebben. We kunnen alleen maar hopen dat de man zijn geweldige dromen toch zal kunnen waar maken, ondanks het slecht voorteken dat hij ook met drugs in aanraking is gekomen, waarvan hij zelf toegeeft dat het zijn productiviteit aantast…
De rel tussen Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans en Spanje lijkt iets weg te hebben van het gevecht tussen David en Goliath. Alleen over de uitslag is er grote twijfel. Peumans heeft natuurlijk gelijk als hij aan de kaak stelt dat Spanje al meer dan een jaar democratisch verkozen Catalanen in de cel heeft zitten; enkel en alleen o.w.v. hun politieke mening. De heisa met Madrid is al enkele weken aan de gang, omdat onze kabouter zijn excuses niet aanbiedt en ook niet zinnens is dat straks te doen. Als gevolg daarvan heeft André Hebbelinck, de vertegenwoordiger van de Vlaamse regering in Madrid te horen gekregen dat hij zijn diplomatiek statuut kwijt is. Dat betekent dat de diplomatieke betrekkingen tussen Spanje en Vlaanderen verbroken zijn. Peumans heeft al laten weten dat hij zich daardoor niet laat intimideren en de Vlaamse regering schijnt hem daarin te volgen.
Peumans heeft groot gelijk. Het Spaanse politiegeweld tegen democratisch betogende Catalanen toen zij vorig jaar vreedzaam naar de stembus trokken en de aanhouding van diverse Catalaanse verkozenen is ongezien in een land dat officieel democratisch hoort te zijn. Ongeacht hoe deze netelige kwestie verder zal evolueren zou de partij van Peumans, in casu de N-VA, zich echter ook eens mogen beraden over het bij ons ingestelde cordon sanitair, dat nog steeds in stand wordt gehouden, waaraan zijn partij mee doet, ook al geeft ze toe dat dit ondemocratisch is. Gezien de opmars van het Vlaams Belang, dat bij de laatste verkiezingen meer stemmen haalde dan het Vlaams Blok destijds op de zgz ‘zwarte zondag’* en de kans dat de partij verder zal surfen op dit elan bij de volgende verkiezingen die er al over zeven maanden aankomen, zou het geen kwaad kunnen dat de partij van De Wever zich eens ernstig beraadt om daar iets positiefs aan te doen. Het gaat niet op, zoals Peumans zegt, dat de Spaanse manier van handelen tegen zijn rechtvaardigheidsgevoel stuit en dat dat niet het geval zou zijn bij het handhaven van het cordon sanitair in eigen land.
* Op zwarte zondag 1991 haalde het VB 10,3% van de stemmen, nu 13%.
Ik schrijf al jaren dat ze die provincies (én de senaat) beter zouden afschaffen. Ze zijn nog een relict van het unitaire België en bij de vloed van staatshervormingen heeft men het niet aangedurfd er een eind aan te maken. Wat dat betreft is men bij de Nationale Bank realistischer geweest. Die heeft nl haar provinciale zetels wél afgeschaft. Bij de zesde en voorlopig laatste staatshervorming heeft men toen toch het aantal provincieraadsleden tot maximaal 36 herleid. Dit heeft wel tot het typisch Belgisch resultaat geleid dat Wallonië weer eens bevoordeeld werd, want daar er met absolute cijfers gewerkt wordt en niet percentueel heeft men daar nu meer provincieraadsleden dan in het dichter bevolkte Vlaanderen. De kosten van onderhoud en de logistieke werking ervan blijven echter bijna even veel geld kosten. Er is trouwens overal nog wel een gouverneur met zijn hofhouding van ambtenaren, om de ‘bestendige deputaties’ en de arrondissementscommissarissen niet te vergeten.
De huidige provincies hebben een deel van hun taken ondertussen overgedragen aan de gemeenten en/of aan het gewest en dat geldt ook voor een deel van de provinciale ambtenaren die naar het gewest zijn overgestapt. Tekenend is wel het feit dat het openluchtmuseum van Bokrijk, zelf een relict van het oude Vlaanderen, wél bij de provincie Limburg blijft.
Een argument dat de voorstanders van het voortbestaan van de provincies hebben, is dat men beter eens zou snoeien in de haast 2.000 (!) intercommunales die net als de provincies in de eerste plaats ook maar dienen om gebuisde politici te depanneren met soms erg lucratief betaalde postjes. Daar is iets van waar, maar die intercommunales zou men eveneens kunnen afschaffen en/of reorganiseren, wat het land nóg meer zou opbrengen.
Bij de verkiezingen van zondag heeft men dus ook voor die provincieraden moeten stemmen, ook in enkele kleinere gemeenten waar maar één partij opkwam en men dus verkiezingslokalen moest installeren voor alleen maar een haast overbodige provinciale verkiezing. Men doet nu alsof de uitslagen ervan best kunnen dienen als peiling voor de komende federale en regionale verkiezingen van mei 2019. Het zou wel eens de zoveelste mislukte gok kunnen worden.
---
In de marge van bovenstaande nog dit. Het kan nóg erger voor wat de geldverkwisting met ambtenarij betreft, nl in het Brussels gewest, dat niet beschouwd wordt als een provincie, maar dat in feite wel is. Met zijn kleine anderhalf miljoen inwoners telt het 19 gemeenten, een regionale regering, twee gemeenschappen, drie gemeenschapscommissies en ook een gouverneur, die men daar de ‘Hoge Gewestelijke Ambtenaar’ noemt. Al die instellingen hebben hun ambtenaren waarbij men zich redelijkerwijs kan afvragen wat die feitelijk allemaal doen.
Toch enkele beschouwingen over de aan de gang zijnde besprekingen tussen de politieke partijen in de nasleep van de gemeenteraadsverkiezingen:
In de media doet men er verbaasd over dat in Gent de Groenen en niet de socio’s er nu het eerste woord hebben en de burgemeesterzetel opeisen. Wat is daar abnormaal aan? Ik schrijf al bijna twee weken, dat in Gent na de schandalen, waarbij in de eerste plaats de socialisten betrokken waren, het niet meer roodgroen zou zijn, maar groenrood. Het lijkt er wel op dat in onze uiteraard linkse media men het niet erg vindt dat er door rood gesjoemeld en gefraudeerd wordt, waarna ze verbaasd zijn als er verloren wordt. Ondanks alle schandalen blijft de PS trouwens ook in Brussel-stad de grootste partij.
Kijk bv maar eens naar de verslaggeving over de verkiezingen in Ninove, waar de lijst ‘Forza Ninove’ van de Vlaams Belanger Guy D’Haeseleer liefst 40% van de stemmen haalt, hijzelf meer dan 8.000 voorkeurstemmen krijgt en dus het initiatief kan nemen om een nieuwe bewindsploeg te installeren. Meteen worden er op VRT tegenstanders aan het woord gelaten die er de jaren 1930 bijhalen. De PvdA/PTP daarentegen, die de moorddadige communistische regimes van o.m. Mao, Stalin en Pol Pot goedpraten, wordt geen strobreed in de weg gelegd. Huichelaars!
Ondertussen heeft de ‘transmigrante huurder’ in Antwerpen het electorale deksel op zijn neus gekregen. Zijn eigen partij heeft nog terrein (en zetels) verloren en dat terwijl de man de ambitie had er burgemeester te worden. Meteen is ook bewaarheid wat ik hier vanaf het begin geschreven heb: de Sinjoren geven hun stem niet aan ‘’boerkes van den boiten’, ook niet als die federaal minister zijn. Dat heeft Turtelboom indertijd al moeten ondervinden en Peeters nu ook. Laatstgenoemde heeft zijn partij nog maar eens een heel slechte dienst bewezen, want als Groen akkoord zou gaan om in de koekenstad mee te regeren, dan hebben ze daar de tsjeven zelfs niet meer nodig. Gelukkig voor CD&V zijn die van Wouter de stadskabouter politiek (nog) niet leep genoeg en hebben ze blijkbaar niets bijgeleerd na de uppercut die hun partij – toen nog ‘Agalev’ – kreeg na haar eerste successen op federaal vlak.
Heel wat van de nog aan de gang zijnde onderhandelingen, zoals in Antwerpen, zouden een stuk gemakkelijker verlopen als men het Vlaams Belang erbij zou betrekken, maar ik vrees dat het ook deze keer niet zal lukken en dit ondanks het feit dat men zes jaar de tijd krijgt om het uit te zweten. Het is hier nog geen Oostenrijk.
De verleiding was groot om een artikel te schrijven over de gemeenteraadsverkiezingen, maar dat ga ik niet doen. Dat het Vlaams Belang zou terugkomen had ik op 12 dezer al aangegeven en dat Groen vooruit zou gaan op kosten van de SP.a was algemeen al geweten. Voor de rest kan bij een lappendeken van meer dan 300 gemeenten iedere partij claimen dat ze gewonnen heeft – dat hebben de voorzitters ook al gedaan. Het tegenovergestelde zou pas nieuws zijn. Voor de provincies was dit een overbodige verkiezing en daar kom ik bij gelegenheid wel eens op terug. Aan wie mij gisteren vroeg voor wie ik gestemd had, heb ik geantwoord: ‘Voor onze Liga Nord’. Dat had geen verdere uitleg nodig!
---
Interessant nieuws kwam er dit weekeinde over de E.U. Goed nieuws zelfs. Zo ondermeer dat Guy Verhofstadt nog altijd wel ambieert voorzitter van het Europees parlement te worden, misschien zelfs commissievoorzitter, maar dat daar weinig van in huis zal komen. Het zit er zelfs dik in dat hij niet eens zijn huidige job van liberale fractieleider zal behouden. E.e.a. werd bekend n.a.v. van een artikel in (The) Politico, een Amerikaanse journalistiek en politiek tijdschrift dat zich ook interesseert in het doen en laten van de E.U.
Reden van Verhofstadts mogelijke val (we moeten de Europese verkiezingen nog wel afwachten) is zijn stellingname om de partij van de Franse president Macron (En Marche) te integreren in de overkoepelende liberale partij binnen het Europees parlement, de Alde (en niet Aldi, zoals Kaaiman ze noemt!). Alde heeft die opdracht echter gegeven aan de Nederlandse premier Rutte en onze nationale Charel en niet aan het genie uit Gent. E.e.a. heeft te maken met de persoon van Verhofstadt die men binnen die partij zo stilaan beu is omdat hij teveel cavalier seul en eerste viool wil spelen, wat hem blijkbaar niet in dank wordt afgenomen.
Misschien weten ze nu ondertussen ook bij de E.U. wat voor schade Verhofstadt in België heeft aangericht in het begin van deze eeuw. Eerst heeft hij het spaarpotje, dat Dehaene had opzij gezet om de vergrijzingskosten op te vangen, compleet opgesoupeerd (dat ging om 6% van de begroting; we spreken hier over miljarden euro!) en is hij daarmee de grootste verantwoordelijke voor het ontsporen van de Belgische begrotingen ná hem. Daar stond niets tegenover en was zowat het tegenovergestelde van wat dezelfde Verhofstadt, toen hij daarvóór nog in de oppositie zat, zwart op wit had neergeschreven in zijn eerste drie burgermanifesten. Daarna heeft hij, samen de groenen, de snel-Belg-wet ingevoerd, waarmee iedereen bijna tussen de soep en de patatten Belg kan worden. Geen enkel land waar men sindsdien zo gemakkelijk de nationaliteit kan verwerven. Met deze wetenschap in het hoofd én daarbij de verwaandheid van de grootgrondbezitter in Umbrië, is het vrij logisch dat men de man de kans niet geeft straks ook in Europa fratsen uit te halen.
---
In de marge van bovenstaande nog dit. Frans Timmermans, in Nederland ook wel eens ‘Timmerfrans’ genoemd, nu nog Eurocommissaris, wordt volgend jaar de kandidaat van de Europese sociaaldemocraten voor de plaats van commissievoorzitter, de opvolger van Donald Tusk, zeg maar. Verboden te lachen, want die Timmerfrans had feitelijk al lang ontslag moeten nemen, zoals bv zijn collega en partijgenoot Dijsselbloem gedaan heeft, toen hun PvdA partij bij de laatste verkiezingen in Nederland zo goed als weggevaagd werd. Niet dat hij dat moést doen, maar alleen al uit eerlijke schaamte. De socio’s noemen hem nog steeds een ‘zwaargewicht’. 85 kilo?
Als men ons mediacircus op de vooravond van de gemeenteraadsverkiezingen bezig zag, verkiezingen die hoogstens toch maar een opstap betekenen naar de federale en regionale van volgend jaar mei, was het precies alsof elders de wereld stil stond. Er wordt vandaag echter ook gestemd in het Duitse Beieren, voor wat ze er de ‘Landeswahl’ noemen, de regionale verkiezingen, zeg maar. Die zijn daar deze keer zeer belangrijk, niet alleen voor Beieren, maar voor heel Duitsland en, bij uitbreiding, ook voor de E.U. In Beieren, de meest welvarende Duitse deelstaat, thuishaven van o.m. BMW, Audi, MAN, Adidas en Puma, zwaait de rechtse CSU, de ‘Christlich-Soziale Union’, een zusterpartij van wat in de rest van Duitsland de CDU heet, de ‘Christlich-Demokratische Union’ van Angela Merkel, de scepter en dit al zo’n zestig jaar. Heel die tijd haalde de CSU in Beieren de volstrekte meerderheid en die dreigt ze nu kwijt te raken. De belangrijkste reden is het gevolg van de immigratie, waarbij heel wat Beieren het niet meer eens zijn met de CSU, die ze te soft vinden. Het ‘Wir schaffen das’ van Merkel heeft ook daar heel wat kiezers naar de nieuwe AfD (Alternative für Deutschland) gejaagd. Deze uiterst rechtse partij heeft in Beieren de wind in de zeilen en hoopt er 15% of meer van de stemmen te halen.
De vroegere legendarische CSU leider Franz-Josef Strauß waarschuwde ooit zijn achterban dat ze ervoor moest zorgen geen plaats te laten aan hun rechterzijde. Met de komst van het AfD is dat nu echter wel gebeurd en daar zal de CSU de gevolgen van dragen. Op een van de verkiezingsaffiches van AfD stond trouwens dat, mocht Strauß nog leven, hij nu voor hen zou gekozen hebben, voor het origineel! Waar hebben we dat nog gehoord?
Van de andere kant gebeurt er in Beieren zo’n beetje wat bijna overal elders in Europa aan het gebeuren is, nl dat de socialisten er achteruit gaan en hun kiezers zien vertrekken naar Groen (‘die Grünen’). Ook daar blijkt Groen het nieuwe Rood te zijn geworden. Een nieuwe Beierse Landesregierung van CSU met die Grünen zou straks echter ook in Berlijn op weinig sympathie kunnen rekenen en wat het effect binnen de E.U. dan gaat worden, valt nog af te wachten. Zeker is wel dat de vooruitgang van de rechtse partijen in Europa verder gaat, tot spijt van wie het benijdt.
Eind september wist Het Nieuwsblad te vertellen dat het Vlaams Belang de grootste partij zou worden in Turnhout, zij het maar met 17,6%. Nog geen week later pakte de Gazet Van Antwerpen uit met een peiling die voor Turnhout heel andere cijfers gaf. ’t Pallieterke had dat opgemerkt en vroeg zich af welke peiling nu klopte, temeer omdat beide kranten tot dezelfde mediagroep (Mediahuis) behoren. Welnu, ik kan hoofdredacteur van Kamp geruststellen: waarschijnlijk geen van de twee. De politiek in Turnhout is een wespennest en dat al sinds vele jaren. Bij de voorlaatste legislatuur zijn er enkele leden uit de CD&V gestapt, waardoor het toenmalige schepencollege haar meerderheid verloor en verplicht werd de groenen aan boord te hijsen om te overleven tot aan de volgende verkiezingen. CD&V was zo verdeeld dat ze met drie partijen naar de volgende stembusgang trok, waarvan er één zich net vóór de verkiezingen toch nog terugtrok. Die verkiezingen werden glansrijk gewonnen door de N-VA met iets meer dan 25%, die haar lijsttrekker Erwin Brentjens, een ex-TAK man, meteen burgemeester maakte en een coalitie leidde met, als ik me niet vergis, SP.a en CD&V.
Net als in de vorige legislatuur bij CD&V, kwam er nu echter ook interne heibel bij de Turnhoutse N-VA, waardoor de partij binnen het jaar de meerderheid verloor en Brentjens zijn burgemeestersjerp. Deze laatste kreeg zelfs een doodsbedreiging in zijn bus en 6 van zijn 11 gemeenteraadsleden stemden met de oppositie mee! De nieuwe meerderheid die daarna ontstond en nu naar de stembus trekt, bestaat uit SP.a, Groen, CD&V en TIM (Turnhout Iedereen Mee), een CD&V-scheurlijst, die nu de burgemeester levert. Wat het na 14 oktober gaat worden is echt koffiedik kijken, welke peiling er ook nog zou gehouden worden. De Turnhoutse politiek is een verzameling van partijen die elkaar het licht van de zon niet gunnen. Het is niet voor niets dat de stad in bijna alle lijsten van onze Vlaamse centrumsteden de laatste plaats bekleedt. Turnhout is ook de enige Vlaamse centrumstad die geen voorsteden heeft. De aangrenzende gemeenten willen wel met de stad samenwerken, maar niet fusioneren. Van de politieke reputatie van de ‘Binken’, zoals Turnhoutenaars zichzelf noemen, blijft niet veel positiefs over.
Nogal wat peilingen geven aan, dat het Vlaams Belang bij de komende verkiezingen vooruit zal gaan. Niet spectaculair, maar toch genoeg om van een positieve ontwikkeling te kunnen spreken. De belangrijkste reden is dat heel wat kiezers, die van het VB overstapten naar de N-VA, terecht ontgoocheld zijn over de communautaire ijskastpolitiek van de partij van De Wever. Bij een mogelijk succes van het VB bij de gemeenteraadsverkiezingen – zeker in de steden - zal dit dan ook een signaal zijn dat zich wel eens zou kunnen herhalen bij de volgende regionale en federale verkiezingen, over zeven maanden. Laat er ons echter nuchter bij blijven. Met het elkaar afpakken van kiezers tussen de Vlaamsnationale partijen wordt Vlaanderen er niet beter van. Om een echte verandering te bekomen moeten de Vlaamsnationalisten samen de meerderheid halen in het Vlaamse parlement en dat zal alleen kunnen als de traditionele partijen kiezers verliezen aan de Vlaamsnationale. Die kans biedt zich misschien aan, nu de SP.a in de touwen ligt in Gent én Antwerpen, CD&V in Antwerpen de gekende kemels geschoten heeft* en Open VLD de mensen alleen maar wat simplistische slogans kan aanbieden. 14 oktober lijkt me geen eindpunt, maar eerder het begin van een zeven maanden durende verkiezingscampagne, die wel eens intensief zou kunnen worden.
* Voor wie het zich niet meer zou herinneren: Peeters had eerst een orthodoxe jood op de lijst gezet, die weigerde andere vrouwen dan de zijne een hand te geven, dan een jonge joodse, dochter van een rabbijn die met zijn eigen geloofsgenoten overhoop ligt en daarna de moeder van een Syriëstrijder.
Waar ik me in deze verkiezingstijd over verbaas, is dat de SP.a in Gent blijft geloven daar de nieuwe burgemeester te zullen leveren, ook al heeft stemmenkanon Termont er afstand gedaan van de lijsttrekkersplaats en weten zijn kiezers dat hij niet meer direct actief wil zijn in de Gentse politiek. Zijn opvolger, Rudy Coddens, mag dan nog een voortreffelijke kandidaat zijn, hij heeft niet de politieke uitstraling van ‘Gargamel’ en zijn partij zal waarschijnlijk qua stemmenaantal voorbijgestoken worden door de groenen. Dat zat er al in na de schandalen met Optima, Publipar e.d. die ervoor zorgden dat er een onverwacht einde kwam aan de politieke ambities van Termonts aangewezen opvolger Tom Balthazar en heeft nog een boost gekregen door de schandalen bij de verhuur van de sociale woningen in de stad. Eerst bleken er woningen te worden verhuurd die eerder als krotten konden bestempeld worden, schimmel en rot inbegrepen en daarna dat de SP.a- fractieleidster én afdelingshoofd van de stedelijke verhuurmaatschappij, Anne Schietecatte, ook een sociale woning huurt. In de nasleep van dit schandaal, dat veel gelijkenissen vertoont met dat van Samusocial in Brussel, blijkt nu trouwens dat Schiettecatte in Gent geen uitzondering vormt. Marina Hoornaert, ex-schepen en nog steeds lid van de Raad van Bestuur van WoninGent, nu 75, blijkt al sinds 1972 een sociale woning te betrekken. Wettelijk kan dit allemaal in Gent, maar met 11.000 mensen op de wachtlijsten is zoiets ethisch niet meer goed te praten. Schiettecatte en Hoornaert zouden zelfs geen uitzonderingen zijn. Volgens Siegfried Bracke, federaal parlementsvoorzitter en gemeenteraadslid in Gent (wat ik deontologisch ook niet correct vind*) zouden er nog meer socialistische verkozenen zich de huur van zo’n sociale woning hebben toegeëigend, al geeft hij geen namen. Ik heb zo de indruk dat de meerderheid van die 11.000 wachtenden (én hun familie) niet staat te popelen om straks nog voor de partaai te zullen stemmen. Iets wat ook CD&V staat te wachten met de Arco-coöperanten als die zaak niet geregeld zou raken. Het is dan ook verre van zeker dat de SP.a, zelfs als ze samen met Groen de meerderheid in Gent zou behouden, er nog de burgemeester zal leveren. Lachende derde zou wel eens blauwe Mathias Declerq kunnen worden, kleinzoon van, wiens partij er in de huidige legislatuur maar bij zat om de oppositie te verzwakken, maar die het zich zou kunnen veroorloven een andere coalitie in Gent op de been te brengen.
Het zou nog wel eens spannend kunnen worden in de Arteveldstad.
* Ik vind het niet kunnen dat een federaal parlementsvoorzitter zich komt bemoeien met de gemeentepolitiek, ook al gebeurt dat in zijn thuisstad. Stelt die eerste positie dan zo weinig voor, dat men zich nog een tweede bijverdienste kan veroorloven?
In de weekeindeditie van De Tijd, Vlaanderens meest neutrale dagblad, stond bij het katern ‘Netto’ een interessant artikel over het feit dat mensen ouder dan 70 hier en daar een autoverzekering geweigerd wordt, alhoewel – volgens de wet – leeftijd op zich geen criterium mag zijn. Tegenwoordig mag men echter van niets meer verschieten. Zo heb ik zelf wel geen probleem meegemaakt i.v.m. de autoverzekering, echter wel met de aankoop van een auto.
Eind april 2017 reed ik mijn Audi A2 in de prak op een tractorsluis. Daarvan had ik nog nooit gehoord, maar dat bleek een blok beton te zijn dat men midden op een weg plaatst en waar alleen een tractor over rijden kan. Ik maakte dat mee op een landweg tussen Bobbejaanland en Herentals, een weg die ik al jaren neem, o.a. nog twee weken vóór de crash. De aanwezigheid van die tractorsluis was aangeduid, maar daar dat gebeurde in het gebied van het waterrijke natuurreservaat van de Zegge dacht ik dat dat iets met de waterlopen daar te maken had en zag ik te laat dat die sluis geen verkeersdrempel was zoals ik in eerste instantie meende te zien.
Ik moest dus op zoek naar een nieuwe auto. Mijn Audi A2 van dertien jaar oud had ik gekocht bij de Audi/VW garage van Deckx-Team in Turnhout. Toen ik zag dat die garage ook reclame maakte voor de aankoop via private lease, besloot ik het zo eens te proberen. Ik ging op een vrijdag naar de zaak waar ik – nota bene - al dertien jaar klant was en sloot er een akkoord met de VW-verkoper om een kleine VW-Up te kopen via dat leasesysteem. Ik moest geen voorschot geven en kon de wagen leasen voor 5 jaar aan 170 euro per maand. Ik kreeg de bestelbon mee naar huis. De maandagmorgen daarop kreeg ik echter een telefoontje van de Audi-verkoper van dezelfde firma, die me vertelde dat de verkoop niet doorging, omdat ik ondertussen al 77 geworden was (ik rij van mijn 16de, toen er in België nog geen rijbewijs bestond). De man was echter ‘genereus’ en stelde voor dat ik een ‘voorschotje’ ( zijn woorden) van 2.000 euro zou geven, 240 euro per maand zou betalen en dit gedurende maar 3 jaar. Ik heb dat voorstel afgewezen en heb kort daarna elders een tweedehands wagentje gekocht dat ik contant betaald heb…
Volgens een studie van enkele duizenden (!) wetenschappers, op vraag van het VN-klimaatpanel, moeten er veel drastischere maatregelen komen om te voorkomen dat de aarde te snel te veel zal opwarmen. Deze uitslag is geen verrassing, alleen komt daar specifiek voor dit land bij dat het resultaat van deze studie juist valt op een ogenblik wanneer hier bekend werd dat we deze winter black-outs en afschakelingen riskeren in de elektriciteitsbevoorrading. Een van de aanbevelingen van de nieuwe klimaatstudie is dat alle landen drastisch de uitstoot van CO2 zullen moeten beperken, terwijl er hier nog altijd politiekers rondlopen die de kernreactoren, die helemaal geen CO2 uitstoten, willen vervangen met nieuwe (en dure) gascentrales die wél CO2 uitstoten. Ook voor wat het vervangen van kernenergie door hernieuwbare stroom betreft, zal er nog even geduld moeten beoefend worden. Het huidige aandeel van de hernieuwbare stroom in dit land is nog steeds geen 20% en niet stabiel te noemen omdat die stroom nooit gegarandeerd is en nog steeds niet efficiënt kan worden opgeslagen.
De gulden middenweg zal zijn dat ervoor zal moeten gezorgd worden dat we in de eerste plaats zeker zullen moeten blijven van een voldoende bevoorrading en dat aan betaalbare prijzen. Een opmerkelijk idee daaromtrent werd recentelijk nog geuit door Guido Camps, de gewezen topman van de Commissie voor de Regulering van Elektriciteit en Gas (GREG) en dus iemand die weet waarover hij het heeft op dat gebied. Die man pleit voor een beheerste sluiting van de kerncentrales, volgens hem per schijf van 1000 megawatt, die dan wordt vervangen door een equivalent aan hernieuwbare energie. Het zou wel kunnen dat het dan tot 2040 of zelfs langer zal duren vóór we van de kernenergie in dit land vanaf zullen zijn, tenzij ondertussen nieuwe technologieën ontwikkeld zouden zijn die die termijn zouden kunnen inkorten. Dat lijkt redelijk en is in elk geval iets verstandiger dan het politieke natte vingerwerk waarmee het probleem nu worden aangepakt en dan zonder nieuwe gascentrales en andere voorstellen waarbij opnieuw CO2 wordt verwekt.
---
In de marge van bovenstaande, nog dit. Recentelijk zag ik een gesprek met Termont op Tv, waarin de man vond dat men de stroomvoorziening best zou nationaliseren! Als het op dit ogenblik bij ons fout loopt, dan is dat grotendeels te wijten aan de Belgische politiek. Om te beginnen (weer eens) de paarsgroene regering Verhofstadt die in 2003 wel de kernuitstap besliste, maar er verder niets aan deed. De volgende regeringen evenmin, tot men daarna onverantwoorde subsidies is gaan uitdelen, wat later niet nodig bleek. Het is valt te vrezen dat ze straks weer zoiets gaan doen, met als resultaat dat de eindgebruiker ook dat zal mogen betalen.
Om het eventuele tekort aan stroom deze winter goed te maken, zal men in Vilvoorde een oude gascentrale, die al 4 jaar stil ligt, weer aan de praat moeten krijgen. Die centrale heeft tegenwoordig Bulgaarse eigenaars en die heropstart na 4 jaar zal ook geld kosten. En niemand die zich daar vragen bij stelt, bv waarom Bulgaren hier een niet werkende gascentrale kopen. .
De stroom die Angela Merkel aan onze nationale Charel zou beloofd hebben, komt dan weer grotendeels van Duitse bruinkoolcentrales die de Duitse kernreactoren moeten vervangen tot er genoeg capaciteit kan worden overgenomen door de alternatieve energie. Ook dat kost extra geld en is bovendien nóg meer vervuilend dan steenkoolcentrales. Ook in Duitsland maken ze hun mensen maar wat wijs.
Rusland is zo stilaan écht een schurkenstaat aan het worden. Na de moordpoging op de gevluchte spion in de UK, werd een kwartet van Russische spionnen zelfs op heterdaad betrapt in Nederland. Het viertal wou daar de computersystemen hacken van een organisatie die zich bezig houdt met de controle op het verbod tot gebruik van chemische wapens. Die werden o.m. gebruikt in Syrië. Verder blijft er de zaak van het neerschieten van de MH 17 van Malaysian Airlines boven Oekraïne (met bijna 300 onschuldige slachtoffers, de meeste Nederlanders), waar Rusland hoe dan ook bij betrokken is, de mogelijke inmenging in de Amerikaanse verkiezingen van 2016, de militaire druk op de Baltische staten en Polen, de inval in Georgië dat een deel van zijn grondgebied kwijt speelde, idem voor Oekraïne dat de Krim verloor, de fraude bij de dopingcontrole tijdens de Olympische Spelen in Sotchi, waar nog steeds geen controle door het WADA wordt toegelaten en God weet wat nog allemaal. Tegen beter weten in en ondanks alle belastende bewijzen die er al gevonden zijn, blijven de Russen doodleuk zeggen dat ze er niets mee te maken hebben, maar het is zo stilaan duidelijk dat ze liegen dat ze zwart zien. Er ontbreekt alleen nog aan dat ze straks vertellen dat de kabouterkes het allemaal zouden gedaan hebben.
---
Ondertussen is in de States rechter Brett Kavanaugh bevestigd tot rechter van het Opperste Gerechtshof, ondanks ‘massale’ protestacties tegen zijn benoeming. In Washington en andere steden kwamen zo’n paar honderd mensen daartegen protesteren. Dit op een totale bevolking van zo’n 325 miljoen. Inderdaad massaal, althans volgens de uitleg van specialisten zoals die Bjorn Soenens van de VRT, Greet De Keyser van VTM en andere politiek correct denkenden. Als het echt zo verkeerd zit daar in de States, hebben de Amerikanen straks, over vier weken, wel de kans daaraan iets te doen bij de tussentijdse verkiezingen. Maar van politiek veranderen n.a.v. een welles-nietes verhaal over eventuele jeugdzonden van dertig en meer jaren geleden is een voorbeeld van hoe zelfs een grootmacht zich belachelijk kan maken. Die niet waar te maken beschuldigingen in de nasleep van het MeToo gedoe zijn ondertussen zo stilletjesaan wel onze samenleving onleefbaar aan te maken.
VTM dacht een debat te moeten houden over de verkiezingen van 14 oktober. De cafézender uit Nossegem had daarvoor de zgz grote tenoren uit de verschillende provincies bij elkaar gebracht en er tot slot een einddebat over gehouden. Zo’n debat overstijgt het niveau van gemeenteraadsverkiezingen en zou men beter niet nu, maar iets vóór de regionale en federale stembusgang organiseren. Het heeft geen zin van gemeentelijke verkiezingen een regionale of federale zaak te maken. Ik herinner me nog dat, toen het Vlaams Belang nog niet met een eigen lijst opkwam in mijn gemeente, ik stemde voor de postbode, die elke werkdag netjes mijn post bracht. Die man stond op de lijst van Gemeentebelangen, toen de belangrijkste oppositielijst tegen de CVP overheersing in Kasterlee en ik vond dat die man mijn stem verdiende, ongeacht zijn politieke mening. Ik denk dat bij de gemeenteraadsverkiezingen heel wat mensen op die manier stemmen, voor mensen die ze kennen en die ze hun stem waard vinden. Niet voor de ideeën van partijen op regionaal of federaal vlak. Daar zijn andere verkiezingen voor.
Wat er de laatste tijd nog bij komt is, dat men allerlei peilingen houdt, waarbij men de gemeentelijke met de nationale vergelijkt, wat – voor zover ze al kloppen - absurd is. De bedoeling van gemeentelijke verkiezingen is dat men daarmee (misschien) de gemeentelijke problemen oplost, niet de regionale of federale. Het enige verband dat er zou kunnen zijn is dat goede uitslagen in eigen gemeente waarschijnlijk wel hun invloed zullen hebben op de startpositie in de regionale verkiezingen. Wie daarin wil slagen moet een goede thuisbasis hebben. Het omgekeerde kan echter ook waar zijn, nl dat verkozen regionale of federale figuren na een goede uitslag voor eigen volk, verkiezen over te stappen naar de gemeentelijke politiek. Maar meer moet men daarin niet zoeken. Hou lokaal wat lokaal is.
Ik kom even terug op de zoveelste nutteloze betogingen van de vakbonden, dinsdag in onze grote steden. Betogen tegen beslissingen die nog niet genomen zijn, die er waarschijnlijk ook deze legislatuur niet meer zullen komen, over wetswijzigingen die ten vroegste in 2030 zullen ingaan. Zoals gebruikelijk waren de slachtoffers van deze acties niet de partijen en/of de politici waartegen de betogingen gericht waren, maar de gebruikers van het openbaar vervoer, die hun tram, trein of bus niet zagen opdagen. Opmerkelijk bij deze betogingen was het aandeel van jonge mensen die nu blijkbaar al bezorgd zijn over langer werken en hun pensioen. De hele pensioenhervorming is er wel op gericht uitgerekend hun pensioenen ook straks nog betaalbaar te houden. Als de staatsschuld van dit land rond de 100% van het bbp blijft hangen, zoals nu het geval is, dan zal het de jeugd van vandaag zijn die morgen de rekening gepresenteerd zal krijgen. Ze zal dan twee keer de dupe zijn: eerst door nu meer te moeten afdragen en later door minder te zullen krijgen. Het verhogen van de pensioenleeftijd (vanaf 2030) is misschien geen leuk vooruitzicht, maar wel de goedkoopste manier om de staatsschuld te doen dalen en de betaalbaarheid van onze Sociale Zekerheid enigszins te blijven garanderen. Als de vakbonden vinden dat dat niet kan, laat ze dan eens afkomen met een alternatief, maar dan wel een dat de huidige staatsschuld minstens niet vergroot. Ik zie dat nog niet gebeuren.
In Gent blijkt het roodgroene stadsbestuur sociale krotten te verhuren aan 500 euro per maand. Dat dit bekend werd, amper twee weken vóór de gemeenteraadsverkiezingen doet heel de problematiek rond het circulatieplan verbleken. Nu blijkt daarenboven dat in dezelfde buurt van de Sint Bernadettestraat zelfs de fractieleidster van de SP.a in de Gentse gemeenteraad, Anne Schiettekatte, nota bene: zelf werkzaam bij de huisvestingsmaatschappij WoninGent, er ook een sociale woning huurt. Doet zo’n beetje denken aan wat er in Brussel gebeurde bij Samusocial, waar de directrice, niet toevallig van dezelfde politieke kleur, ook een sociale woning betrok. Na de schandalen rond Optima en Publipart een zoveelste opdonder voor de partij van Termont, waarbij het er steeds meer naar uitziet dat, als de huidige roodgroene coalitie haar meerderheid na de verkiezingen zou behouden, het niet meer een roodgroene, maar een groenrode coalitie zal worden met een groene burgemeester, zoals ik al suggereerde in mijn blog van 3 dezer (‘Iedereen burgemeester’).
Misschien kunnen ze, in navolging van Antwerpen, van de gelegenheid eens gebruik maken om te zien wie er nog allemaal in een sociale woning woont en of de inwijkelingen die in Gent een sociale woning hebben gekregen, in hun thuisland geen eigen huis bezitten, zoals dat Turks gezin in Antwerpen. Dat is ondertussen niet alleen uit hun sociale woning gezet, maar moet de koekenstad nog zo’n kleine 50.000 euro terugbetalen voor al die jaren die ze hebben geprofiteerd van onze Sociale Zekerheid. Sociale woningen worden immers alleen toegekend aan mensen die geen vermogen hebben. Enfin, in Antwerpen althans, waar nog een twintigtal onderzoeken lopen voor dezelfde feiten.
Bij de opening van het universitair jaar aan de UGent had professor Carl Devos, hoogleraar en politicoloog, dit jaar voor zijn openingscollege niet één maar zes politici uitgenodigd, de voorzitters van de zes grootste partijen in Vlaanderen. In het vooruitzicht van de gemeenteraadsverkiezingen kreeg de Vlaams Belang voorzitter, Tom Van Grieken, van zijn collega’s het verwijt dat er op de kieslijsten van zijn partij zo’n vijftiental kandidaten stonden met extreem rechtse sympathieën. In de nasleep van de heisa tegen Schild en Vrienden was deze keer een journalist van Het Laatste Nieuws op zoek gegaan naar het speld in de hooimijt. Tom verweerde zich terecht door te stellen dat zowat alle Vlaamse partijen boter op hun hoofd hadden en hebben met kandidaten die sympathieën hebben voor de Turkse Grijze Wolven, ook een uiterst rechtse organisatie die, opmerkelijk genoeg, zelfs aanvaard lijkt bij onze linkse partijen.
Die organisatie van de Grijze Wolven is een soort militaire vleugel van de Turkse MHP, de partij van de Turkse Nationalistische Beweging. Volgens Wikipedia staat die groepering in het Westen bekend als een fascistische en racistische beweging die in het verleden zelfs bij aanslagen en liquidaties van andersdenkenden betrokken was. Welnu, ettelijke leden van die organisatie waren en/of zijn betrokken bij onze politiek en diversen ervan stonden en/of staan op diverse kieslijsten. Dat is begonnen bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 toen SP.a en Groen, na de goedkeuring van het stemrecht voor buitenlanders door de regering Verhofstadt, enkele ervan op hun kieslijsten plaatsten. Ook bij Open VLD en CD&V was men niet vies met dergelijke individuen afspraken te maken. Zo was Marino Keulen, ooit Vlaams minister voor Open VLD, aanwezig op een evenement georganiseerd door sympathisanten van de MHP in Genk en Raf Terwingen, CD&V-burgemeester van Maasmechelen en volkvertegenwoordiger, op een meeting van twee mantelorganisaties van de Grijze Wolven in Eisden. Een zekere Mevlut Akca werd voor het ABVV Metaal zelfs vakbondsafgevaardigde bij Opel in Antwerpen, niettegenstaande een veroordeling tot 4 jaar voor een gewapende overval op een pitarestaurant in Wilrijk.
Wat ik hierboven beschrijf, is maar het topje van de ijsberg. Wie de hele waslijst van contacten tussen onze zgz ‘democratische’ partijen en de Grijze Wolven wil lezen, vindt die in ’t Pallieterke van vorige week (27 september, blz 5, een hele pagina, foto’s inbegrepen).
Kortom, De gespeelde verontwaardiging van deze partijen t.o.v. het Vlaams Belang en zijn sympathisanten is een partijtje slecht en hypocriet toneel. In deze tijden van MeToo en derivaten, doet men er best aan eerst in ‘t eigen ‘hert’ te kijken, zoals Alice Nahon het zo treffend uitdrukte in haar ‘Avondliedeke’.
