Zoals ik al schreef in mijn blog van 15 dezer (‘It’s the immigration, stupid’) houdt N-VA, als enige partij van de federale regeringscoalitie, hopelijk de ondertekening van het VN pact over immigratie tegen. Ik heb daarover al enkele redenen aangehaald, maar wil er nog enkele aan toevoegen.
Om te beginnen, vraag ik me af waarom de Verenigde Naties überhaupt een pact met 35 artikels over immigratie moeten maken, als dat niet bindend zou zijn. Alsof het maar voor te lachen zou zijn. Die tekst kwam trouwens op een voor de VN bedenkelijk korte tijd klaar, iets wat daar niet de gewoonte is. Ten tweede beschikt de pro-immigratielobby in dit land over een batterij advocaten die in deze zaken het onderste uit de kan weet te halen en inderdaad enkele van onze terecht wereldvreemde rechters gemakkelijk in hun zak steekt. We hebben dat meegemaakt met het Syrische gezin uit West-Aleppo (terwijl de oorlog niet daar maar in Oost-Aleppo woedde) dat, met de hulp van een goedgelovige Waalse gravin (en op haar kosten) Francken en Co enkele jaren hebben bezig gehouden, alhoewel ze juridisch geen poot hadden om op te staan. Als België – in tegenstelling tot steeds meer landen (inbegrepen de VS, Oostenrijk en Australië) – dit pact goedkeurt, zijn we klaar voor jaren gerechtelijke discussies, die hopen geld gaan kosten en niets zullen opleveren.
Het helpt ook niet dat Charles Michel in September in New-York is gaan verklaren dat hij een tekst zou goedkeuren die toen nog niet eens bekend was. Carte blanche, zeg maar. Nu is het wel zo dat onze nationale Charel graag de grote Jan uithangt op internationale bijeenkomsten, maar dat maakt onze zaak niet. De zgz beschadiging van zijn imago is op wereldvlak maar een fait divers.
Het is me wat met de acties van de ‘gilets jaunes’ (de gele hesjes), de zgz burgerplatformen die in Frankrijk en in Wallonië opkomen tegen het dure leven, meer bepaald tegen de belastingen en in het bijzonder tegen deze op de brandstoffen. Zoals ik al opmerkte in mijn blog van 17 dezer (‘De asociale wanorde’) gaat het om een algemeen protest waartoe is opgeroepen via de sociale media. Tijdens het weekeinde sprak men van bijna 300.000 deelnemers. Verdeeld over heel Frankrijk maakt dat ongeveer een half procent uit van de bevolking uit, wat niet zo veel is maar wel veel schade toebrengt omdat het overal gebeurt. Verder staat er, officieel althans, geen organisatie achter waarmee de overheid kan overleggen. De gedupeerden zijn in de eerste plaats de mensen die in het verkeer komen vast te zitten en de petroleummaatschappijen, niet de overheid die taksen heft die hoger liggen dan de andere kosten samen*.
Zoals ik ook al meldde, is de Franse chaos overgewaaid naar Wallonië, waar enkele depots en de toegangswegen er naartoe geblokkeerd zijn. Tot nu toe haalt dat weinig uit, daar er nog genoeg depots zijn in de Vlaanderen. We hebben zo’n tweedelingvan het land al eens meegemaakt met de cipiersstaking, de spoorwegstakingen en zopas nog de poststaking, die in Vlaanderen werd opgeschort, maar in Wallonië bleef duren. Die wilde poststakingen na de opschorting door de vakbonden werden daar wel gesteund door de communisten van de PTB, die in Wallonië op links zelfs nog een splinterpartijtje moeten dulden, de PSL (‘ Parti Socialiste de Lutte), die bij Bpost, maar ook elders belangrijker worden. E.e.a. maakt dat Wallonië steeds linkser wordt en het volgend jaar uitkijken wordt wat dat zal geven bij de diverse verkiezingen die dan plaats zullen grijpen. Zoals ik hier al meer heb geschreven is een linkser Wallonië voor Vlaanderen niet meteen een slechte zaak, op voorwaarde dat Vlaanderen rechtser wordt.
-----------
* Als het alleen om diesel zou gaan, heeft men in dit land meer redenen om te betogen dan in Frankrijk, want de Belgische dieselprijs is momenteel de hoogste van Europa (Frankrijk komt pas op de zesde plaats). De reden waarom die in België zo duur is, heeft te maken met het zgn ‘cliquetsysteem’, dat maakt dat bij een prijsdaling, de helft ervan wordt omgezet in een accijnsverhoging. Ook dat cliquetsysteem was, net zoals het Zilverfonds en de Snel-Belg-wet, een uitvinding van de regering Verhofstadt I, die van de ‘actieve welvaartstaat’, weet je wel…
Dat dit land de trein van de e-commerce grandioos gemist heeft is geen nieuws meer. Ikzelf heb er ook al menig blog aan besteed. N.a.v. een onderzoek door Comeos, de sectorfederatie van de grote winkelketens en supermarkten, blijkt het allemaal nog veel erger dan eerst werd gedacht. Vorig jaar gingen de Belgen voor liefst 8 miljard euro shoppen in het buitenland. 5,5 miljard daarvan gaven ze uit aan buitenlandse webshops. De oorzaken zijn voldoende gekend: er mocht hier in eerste instantie niet worden over gewerkt, ook niet ’s avonds en ’s nachts gewerkt tenzij na een akkoord met de bij het bedrijf betrokken vakbonden. Er zijn ondertussen enkele maatregelen genomen om iets aan die achterstand te doen, maar ondertussen zijn de meeste landgenoten gewend bij buitenlandse webshops te kopen en is er geen reden waarom ze nu meteen zouden overschakelen naar Belgische zaken. Er komt trouwens nog bij dat het bij heel wat van die buitenlandse webshops goedkoper kopen is en dat sommige zelfs de BTW niet aanrekenen. Op gebied van mode en elektronica concurreert men de dag van vandaag trouwens met de hele wereld. Denk maar aan de Chinezen van Alibaba.
Die wetgeving ter zake van bij ons is trouwens nog steeds niet wat het zou moeten zijn. Zo blijkt er een supermarkt te zijn die vier jaar vruchteloos met de vakbonden onderhandeld heeft om met maaltijdboxen te kunnen starten. Hét probleem bleek te zijn dat mensen die rekken bijvullen hier geen dozen zouden mogen vullen! Om een half uur vroeger te mogen openen heeft een andere twee jaar moeten onderhandelen. Veranderingen en innovatie blijken in dit land alleen mogelijk na een herstructurering…
Het lijkt haast een vaudeville en men zou ermee kunnen lachen, maar een omzetdaling van 8 miljard per jaar staat gelijk met een banenverlies van 30.000 jobs, jobs, jobs!
Tenslotte nog dit: volgens onze minister zonder Financiën, Johan Van Overtveldt, zou dit land geen begrotingstekorten hebben, mocht de werkzaamheidsgraad in Brussel en Wallonië even hoog liggen als in Vlaanderen. In Wallonië ligt die 10% lager, in Brussel zelfs nog meer.
We moeten straks nog gaan hopen dat de Chinezen er iets aan zullen doen, Thunder Power in Charleroi bv en/of Alibaba in Luik…
In mijn blog van 25 oktober ll ( L’argent fait la guerre’) schreef ik reeds dat het schandaal in het Belgisch voetbal niet beperkt zou blijven tot wat men ‘Operatie Schone Handen’ is gaan noemen. De voetbalschandalen blijven zich opvolgen. De recentste is nu die bij Excelsior Moeskroen, alhoewel ‘recent’ hier eigenlijk niet op zijn plaats is. Het was een publiek geheim dat er bij Moeskroen e.e.a. niet al te koosjer was. Al enkele jaren slaagt die club erin zich tegen het einde van de competitie haast miraculeus te redden en hetzelfde speelt zich al jaren af bij het verkrijgen van de licentie, die meestal eerst geweigerd werd, maar daarna steeds toegekend nadat de club met steeds even verrassende ‘aanpassingen’ kwam.
Stel dat Moeskroen (eindelijk) toch in gebreke wordt gesteld, terwijl er ook nog de hangende zaken zijn bij KV Mechelen en Waasland-Beveren. Hoe moet de competitie dan verder en wat gaat er gebeuren op het einde ervan als moet beslist worden wie zakt en wie niet en ook waarom? Tenslotte bestaat er ook de kans dat ploegen zoals Westerlo en O.H.-Leuven, die mogelijk het slachtoffer geweest zijn van malafide praktijken, ook (nog eens) klachten gaan neerleggen.
Voetbal een feest? Voor de simpele zielen, misschien…
------------------
En dan nog dit:
Donderdag kwam een zekere Herwig Steppé, een gewezen procureur nu met pensioen, op VTM vertellen dat ook hij zich destijds heeft bezig gehouden met het onderzoek naar de Bende van Nijvel én de CCC en dat hij in zijn onderzoek van hogerhand geboycot werd. De man leek vrij zeker van zijn gelijk en zei een brief ter zake te hebben verstuurd aan alle partij-voorzitters. Raar genoeg werd op deze merkwaardige verklaring nergens gereageerd, noch in de media, noch door een van de partijen wier voorzitters dat schrijven zou gekregen hebben…
Bij de Bpost-staking gebeurt er weer iets typisch Belgisch. Na het bereiken van een voorakkoord tussen vakbonden en directie wordt de staking op een gegeven ogenblik opgeschort en wordt er tevens beslist voorlopig geen nationale staking meer te houden. Dat laatste betekent dat er in Vlaanderen niet meer gestaakt wordt, maar in Wallonië wél. Als ze daar nog maar het woord ‘grève’ (staking) horen, is het gedaan met werken. Ergens moeten die Waalse stakingen dan toch aanstekelijk gewerkt hebben, want nu duiken ze ook weer op in Vlaanderen. Stel dat deze situatie blijft duren (of erger wordt), dan staan we er goed voor bij het begin van de Kerstperiode, wanneer ondanks alle internetverkeer toch heel wat mensen de traditie van de kerstkaarten in ere houden. Als die staking zou blijven dreigen, denk ik er ernstig aan mijn wenskaarten voor het buitenland in Nederland te gaan posten. Dat is dan het voordeel dat men heeft als men in de grensstreek woont.
We krijgen trouwens nu ook te maken met een nieuw sociaal fenomeen dat komt overwaaien uit la douce France. Daar hebben burgerinitiatieven, opgeroepen via de sociale media, al enkele brandstofdepots geblokkeerd uit protest tegen de steeds hoger wordende prijzen van benzine, diesel en stookolie. Gisteren gebeurde dat ook in Wallonië, waar het druppelt als het regent in Parijs. Niet dat ze ongelijk hebben, maar in feite ageren zij tegen de verkeerde vijand want het zijn niet de brandstofproducenten die hun producten steeds duurder maken, maar de staat en dit zowel in Frankrijk als bij ons en elders. De grootste kost van de brandstoffen zijn de taksen die er door de staat op geheven worden, de zgz ‘accijnzen’, om het met een technische term te zeggen.
Ik heb zo de indruk dat we ons in de aanloop naar de verkiezingen van einde mei 2019 nog aan heel wat van die al dan niet spontane (a)sociale onrust en wanorde mogen verwachten.
--------------
En dan nog dit.
Op de cafézender uit Nossegem maakt men reclame voor de nieuwste plaat van Andrea Bocelli, waarbij men hem de ‘succesrijkste tenor ooit’ noemt. Op een zender met het niveau van K3 en Helmut Lotti, hebben ze daar waarschijnlijk nog nooit gehoord van Enrico Caruso, Franco Corelli, Luciano Pavarott, Placido Domingo, om er maar enkele te noemen..
Dinsdag raakte bekend dat kernreactor Doel 2, die normaal begin januari 2019 moest heropgestart worden na reparatiewerkzaamheden, die heropstart wel eens enkele weken later zou kunnen maken. Woensdag kwam hetzelfde bericht voor Doel 3, met als verschil dat het daar wel eens enkele maanden zou worden. Reden van dit alles zou zijn dat men de oorzaak van het falen van deze twee reactoren nog steeds niet kent, met als gevolg dat het Fanc – het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle - ervoor geen toestemming kan geven. Nu is het zo dat men niet zeker genoeg kan zijn met de veiligheid van de centrale, maar stilletjesaan wordt dit bij ons toch wel een zottekensspel.
Dit alles is natuurlijk koren op de molen van de tegenstanders van kernenergie, maar zo simpel is het nu ook weer niet. Volgens een recente studie van het Internationaal Energie Agentschap (IEA) over de impact van elektrisch rijden, zullen de fossiele brandstoffen zeker tot 2040 dominant blijven. E.e.a. heeft te maken met de ontwikkelingen van het stroomverbruik in India en China, die nu reeds de helft voor hun rekening nemen en tegen die tijd waarschijnlijk 2/3. Beide landen bouwen nog steeds kernreactoren bij en dat doen ook Rusland en nog tal van andere landen die verder kijken dan wat in dit landje gebeurt. Wie kerncentrales sluit, zoals ‘das Mädchen’ in Duitsland en dan de productie moet verhogen van bruinkoolontginning, de meest vervuilende fossiele brandstof, is niet goed wijs als er tegelijkertijd minder CO2 zou moeten worden uitgestoten. Het vrachtverkeer meer verplichtingen opleggen, zoals hier recentelijk nog beslist is, kan wijzer lijken, maar zal als eindresultaat hebben dat alles wat vervoerd moet worden duurder zal worden en het tenslotte weer de eindverbruiker zal zijn die de verhoogde rekening zal mogen betalen.
Met heel die heisa over de 100 jarige herdenkingen van ‘Den Grooten Oorlog’, zou men het haast vergeten, maar vorig weekeinde was er nog iets speciaals aan de hand. In het Marokkaanse Marrakech* kwamen op 10 en 11 november staats- en regeringsleiders samen met VN-verantwoordelijken om een ‘contract’ op te stellen dat zou ondertekend worden ergens in februari 2019 en zou moeten zorgen voor een veiligere en meer geregulariseerde migratie. Meer bepaald zou het gaan om een alles omvattende en wereldwijde schikking om migranten toegang te verschaffen tot het ‘land van hun wens’ en dit ongeacht hun kwalificaties. ..
Bij zijn toespraak voor de algemene vergadering van de Verenigde Naties eind september, waarbij een eerste verklaring over de zaak werd voorgesteld, klonk onze nationale Charel er vrij positief over, maar werd hij ondertussen teruggefloten door de N-VA, die zich in het vooruitzicht van de nakende regionale en federale verkiezingen dergelijke fratsen niet meer kan veroorloven. Er zijn nog wel meer landen die daarover hun twijfels hebben: Zwitserland, Nederland en Denemarken bv, maar ook andere die nu reeds stellen die overeenkomst niét te zullen ondertekenen. Dat zijn het Amerika van The Donald, Hongarije, Polen en – last but not least – Oostenrijk. In dat land, dat op dit ogenblik het voorzitterschap van de E.U. waarneemt weet men beter dan waar ook in de E.U. wat migratie betekent. Zij hebben daar de doortocht van de ‘wir schaffen das’ massa’s meegemaakt en hebben ondertussen via hun premier Kurz van de christelijke ÖVP** al laten weten het verdrag niet te zullen tekenen.
We mogen ons gelukkig achten dat we hier volgend jaar die verkiezingen hebben. Was dat niet het geval geweest, dan werd de kans groot dat dat verdrag, waarbij de deelnemende landen een deel van hun soevereiniteit inzake migratie en asiel afstaan, stoemelings zou worden goedgekeurd, iets dat N-VA, dat zijn Vlaams imago dringend moet oppoetsen, zich nu niet meer kan veroorloven. Migratie wordt het hoofdthema bij de volgende verkiezingen.
* De naam Marokko zou afgeleid zijn van de naam van de stad Marrakech.
** CD&V, de Vlaamse zusterpartij van de ÖVP, schijnt er geen problemen mee te hebben, evenmin als de Open VLD trouwens. De twee traditionele partijen die, samen met de SP.a, het hier allemaal zover hebben laten komen, lijken dus bereid te zijn zich nóg eens te laten rollen op het vlak van migratie…
Het is me wat met die staking bij Bpost. Ook al werden het er uiteindelijk maar vier i.pl.v. vijf dagen, voor wie op de Post moet rekenen zal dat weinig uitmaken, zeker ook omdat heel wat achterstand zal moeten worden weggewerkt. Het voorakkoord, dat maandag bereikt werd, wordt door de vakbonden (nog) niet goedgekeurd en donderdag wordt er weer voort gepraat. Het enige positieve is, dat er voorlopig geen nieuwe staking komt. Hoe het verder moet met overlijdensberichten is niet meteen duidelijk, terwijl men toch ook niet mag vergeten dat we nog steeds een generatie hoogbejaarden hebben die niet mee geëvolueerd zijn met het Internet en de online verkoop.
Hét probleem bij onze Post is dat het briefverkeer, zoals overal elders, blijft afnemen en dat er een contract is met de overheid om een regelmatige postverdeling te blijven houden. Die afname van het briefverkeer wordt wel gecompenseerd door de toename van de pakjesdienst (en straks door duurdere postzegels) maar die heeft bij ons af te rekenen met een zware concurrentie vanuit Nederland en Duitsland, waar de koeriers onder een zelfstandigenstatuut werken en per pakje betaald worden, terwijl bij ons de postbodes een bediendenstatuut hebben. Voeg daar nog bij de moeilijkheden die onze e-commerce al gekend heeft doordat ze ’s nachts eerst niet mochten werken en daarna alleen onder wel bepaalde strenge voorwaarden, met dank aan onze vakbonden en een zekere Kris Peeters. Zelfs Schoenen Torfs, die als bon belge braafjes het zware contract over nachtwerk met de vakbonden ondertekend had, was vorige week verplicht zijn pakjes te laten afleveren door de Nederlandse Post. Uitgerekend de Nederlandse post die onze Bpost twee jaar geleden nog wou opkopen, wat echter niet gelukt is.
Bij die pakjesdienst komt ook nog een nieuw probleem de kop opsteken. Wie iets online bestelt en er niet tevreden over is (bv kleding of schoenen koopt die hem/haar niet past of aanstaat) kan die gratis terugsturen naar de webwinkels. Nu blijkt dat bv bij Zalando, een van de leidende zaken in die e-commerce, men zowat de helft van de pakjes terugkrijgt. Daarbij moet geen tekeningetje gemaakt worden om te zien dat zoiets niet kan blijven duren. Enfin, we hebben daarvan nog niets alles gezien en meegemaakt. Met of zonder staking…
-------
Alibaba komt naar Luik. Het zou daar niet zo moeilijk zijn om 40 rovers te vinden!
In Australië werd er vorige week vrijdag een terreuraanslag gepleegd door een kerel die zijn auto vol gasflessen in brand stak en verscheidene mensen met een mes neerstak, waarbij er een dode viel. Daarna ging hij ook de politie te lijf, maar die schoot hem neer, waardoor hij later in het hospitaal overleed. Toen het nieuws hier in de late namiddag via de radio bekend raakte, werd verteld dat de man in Australië al een strafblad had en van Somalische afkomst was. Later op de avond werd op de Tv-journaals van VRT en VTM herhaald dat hij een strafblad had, maar niet meer dat hij van Somalische afkomst en bijna zeker een moslim was. Men kon dat op filmpjes van getuigen wel duidelijk zien aan zijn kleding. En zo blijft men het nieuws maar manipuleren, terwijl de VRT ondertussen reclame blijft maken voor een eigen nieuws-app, waarbij men altijd ‘betrouwbaar’ nieuws zou krijgen.
Verboden te lachen…
---
Ondertussen wacht men in Gent nog altijd op betrouwbaar nieuws over de nieuwe burgemeester en zijn schepencollege. De besprekingen tussen de twee blokken die daar aanspraak op denken te mogen maken, zitten er muurvast, grotendeels doordat Open VLD-lijsttrekker, Mathias De Clerq buiten de burgemeestersjerp ook de belangrijkste schepenpostjes zou opeisen. Zoals ik al insinueerde in mijn blog van 3 dezer (‘De blauwe postjesjagers’) gaat het bij Open VLD niet meer om jobs, jobs, jobs, maar om ‘postjes, postjes, postjes’. CD&V, door De Clerq mee aan boord gehaald, had men normaal gesproken niet eens nodig, terwijl nu blijkt dat Mie(ke) Van Hecke in de aan de gang zijnde gesprekken meestal het hoge woord voert, gewend als ze was baas te spelen bij het katholiek onderwijs waarschijnlijk. Het probleem voor de ‘kleinzoon van’, is dat hij geen alternatief heeft buiten het groenrode kartel, dat dat wél heeft (met N-VA) en zo stilaan zijn hand aan het overspelen is. Het feit dat hij persoonlijk de meeste voorkeurstemmen haalde, lijkt hem naar het hoofd te zijn gestegen…
‘Den Grooten Oorlog’ is voorbij, enfin: de herdenkingen van wat honderd jaar de eerste echte wereldoorlog was. Het zal even wennen worden daar in onze Westhoek, waar een kleine 3 miljoen bezoekers op af kwamen in de vier jaar dat deze herdenkingen duurden. De grote internationale afsluiting gebeurde wel in Parijs, maar de grote verwoestingen en slachtpartijen vonden bij ons plaats (en een beetje in Noord-Frankrijk).
Waar in heel deze campagne bij ons veel minder over te horen was, waren de drama’s die zich op de slagvelden afspeelden binnen het Belgisch leger, waar niet weinig Vlaamse soldaten het leven lieten omdat ze de bevelen van de meestal Franstalige oversten niet verstonden. Niet voor niets is uit het ongenoegen in die loopgraven de Vlaamse Beweging ontstaan, die nog altijd bestaat, maar waarover men in de herdenkingen weinig heeft gehoord en die men liefst zou willen doodzwijgen. Voor de IJzertoren is dat grotendeels gelukt (met dank aan o.m. Bert Anciaux en zijn acolieten), in de politiek is dat ook het geval dank zij een cordon sanitaire tegen de meest Vlaamsgezinde partij. Dat gebeurde dan niet onder het voorwendsel dat ze te Vlaams zou zijn, maar wel te rechts. Na het gemeentelijk akkoord tussen de SP.a en de communisten van de PvdA in Zelzate, zei blauw Gwendolientje in het zondagmiddag interview op VTM, dat men beter ook een cordon zou maken rond uiterst links. Dat noemt zij dan democratie. M.a.w.: ‘Plaats de tegenstrever achter een cordon en we zullen alle verkiezingen winnen’. Ze zou beter eens lezen wat Voltaire ooit over zijn tegenstrever zegde:
‘Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen’.
Gwendolientje zal nog veel boterhammetjes moeten eten om ooit dat niveau te bereiken.
In Zelzate hebben de SP.a en de communisten van de PvdA een overeenkomst gesloten en gaan ze samen de gemeente besturen. Het is een primeur voor Vlaanderen, want het zal de eerste keer zijn dat de communisten van het vroegere Amada ergens mee aan de macht komen. In onze media zorgt dat voor wat agitatie, waarbij beweerd wordt dat zo het cordon sanitaire tegen extreemlinks verbroken wordt. Dat is onzin, want dat is er nooit geweest. De PvdA zat zelfs al in de bestuursmeerderheid van Borgerokko, maar dat is maar een district, geen volledige gemeente of stad. Het blijft een schande dat er in Vlaanderen een cordon sanitair is tegen extreemrechts, maar niet tegen extreemlinks. Onze media, die zelf grotendeels linksgezind zijn, moeten dan ook niet jammeren over wat in Zelzate, een proletarische dorpsgemeenschap in de schaduw van de Arcelor fabrieken, gebeurt. In een echte democratie moet iedereen de kans krijgen zijn gang te gaan, ook de partijen die er niet de klassieke ideeën op na houden.
Tussendoor wordt er in de berichtgeving ook vermeld dat in Wallonië en Brussel, waar de Waalse tak van de PvdA, de PTB (Parti des Travailleurs Belges) veel sterker staat dan in Vlaanderen, tot nu nergens een akkoord tussen communisten en socialisten gesloten werd. Dat heeft daar te maken met het feit dat de eisen van de bloedroden niet haalbaar zijn (we zullen moeten afwachten wat dat in Zelzate wordt), maar ook omdat de PTB haar zgz ‘maagdelijkheid’ wil behouden tot minstens de volgende regionale en federale verkiezingen. Als ze nu ergens willen mee regeren, moeten ze water in de wijn doen en daartoe zijn deze extremisten niet bereid. In Vlaanderen waar het Vlaams Belang hier en daar wél toegevingen wil doen, wordt zelfs dat genegeerd. Ra, ra, waar zitten de domste Belgen?
Ik kom nog eens terug op de aan de gang zijnde politieke discussies over de diverse benoemingen. E.e.a. past nl in het kader van het feit dat de traditionele partijen het steeds moeilijker krijgen om hun al dan niet gebuisde verkozenen op postjes te installeren die ze vroeger bijna automatisch kregen. Door de terugval van de eigen kiezers worden die plaatsen steeds zeldzamer en kan men de zgz ‘oude krokodillen’ nog weinig garanderen. Dat is, volgens mij althans, ook een van de redenen waarom de SP.a het cumulverbod invoerde, omdat de postjes bij die partij steeds zeldzamer worden en het er niet naar uitziet dat het, zeker in de nabije toekomst, beter op zal worden.
Heel het verhaal omtrent de benoemingen van de nieuwe Oost-Vlaamse gouverneur en de man/vrouw situatie bij de Nationale Bank past ook in dat kader. Vooral over die van Steven Vanackere valt nog wat te vertellen. Een tiental jaren geleden was hij een rijzende ster binnen de christelijke zuilen en bracht hij het zelfs tot federaal vice-premier. Als minister van Financiën kwam hij rond 2011 in de problemen i.v.m. winstbewijzen tussen ACV (waarvan hij lid is) en de staatsbank Belfius. Dat werd zo erg dat hij in 2013 aftrad, omdat de problemen zijn ‘persoonlijk incasseringsvermogen’ te boven zouden gegaan zijn. Minder bekend is dat hij op een gegeven ogenblik gouverneur van West-Vlaanderen kon worden, een post die ook zijn vader ooit bekleed had, maar hij vond dat maar niets. Toen hij in 2014 niet verkozen raakte, werd hij door zijn partij opgevist als gecoöpteerd senator en in die senaat zelfs fractieleider, wat feitelijk niets voorstelt, maar wel extra vergoed wordt. Een dergelijk iemand maakt bij de verkiezingen van 2019 geen kans ergens verkozen te worden en daarom zijn aanstelling bij de Nationale Bank. Dat er daarbij die hele discussie was over de man/vrouw aanstelling, had er feitelijk niets mee te maken. Hij is gewoon de oude krokodil die een landingsbaan nodig had en die men nergens anders nog kwijt raakte. Dat ‘Markske’ Beke daarover vertelde dat hij er van niemand lessen over moest krijgen, klopt in zoverre dat het voor Beke alleen een voortzetting is van de oude politieke cultuur, waar Verhofstadt indertijd een einde ging maken…
In Amerika is men, na de tussentijdse verkiezingen, aan een soort status quo toe. Iedereen heeft gewonnen en wat er verder gaat gebeuren weet niemand met zekerheid. Nu de democraten de meerderheid in het huis van volksvertegenwoordigers hebben veroverd en de republikeinen hun meerderheid in de senaat hebben vergroot, zullen beide partijen wel verplicht zijn tot e.o.a. vorm van samenwerking en dat zou daar iedereen wel eens ten goede kunnen komen, Trump inbegrepen. Die laatste zit zelfs op rozen. Als democraten en media hem zouden blijven bestoken en boycotten, kan hij ze straks bij de volgende verkiezingen de schuld geven van alles wat hij, Trump, niet heeft kunnen verwezenlijken. Doen ze dat niét dan kan hij blijven zeggen dat hij zijn beloften is nagekomen.
Rechtuit gezegd, ik volg heel die Amerikaanse retoriek al een tijdje niet meer op de voet en zou al blij zijn dat nieuws niet meer te moeten weg zappen als ze zouden ophouden met al dat gezever van de bevooroordeelde Bjorn Soenens en Greet De Keyser over de politieke toestanden ‘over there’. Toestanden met als constante een negatieve berichtgeving over ‘the Donald’, waar wij tenslotte hier weinig mee te maken hebben. Trump heeft in elk geval de verdienste de Amerikanen wakker geschud te hebben. De verkiezingen waren een wake-up call voor de democratie en het is nu afwachten hoe dat verder zal evolueren.
Carina Van Cauter heeft de eer aan zichzelf gehouden en zich terug getrokken als kandidaat voor de post van gouverneur voor de provincie Oost-Vlaanderen. Daarmee toont ze verstandiger te zijn dan Gwendolientje, bullebak Tommelein en andere blauwen die destijds al niet akkoord waren met de aanstelling van de partijloze Jan Briers en die nu reclameren tegen een nieuwe procedure die ze zelf gevraagd hadden. Huichelaars!
Eerst iedereen laten solliciteren, dan door een gespecialiseerd bureau een aangepaste test voorleggen aan de laatste vijftien kandidaten en tenslotte willen dat de partijpolitiek naar believen uit die vijftien kan kiezen, is onzin. Dat zou betekenen dat ook wie als laatste uit de testen kwam, eventueel toch kunnen worden verkozen als de juiste partij maar achter hem/haar zou staan, wat zoveel betekent als zouden die testen maar voor te lachen zijn. Dat la Homans de heer Leerman zou hebben voorgedragen – een beschuldiging van het laatste uur - zou kunnen kloppen, maar dat gebeurde wel nadat bleek dat hij als beste uit de tests kwam. Dat Open VLD Leerman wil wraken omdat hij in een vorig leven ooit gemeenteraadslid was voor de Volksunie is een sterk staaltje van oude politieke cultuur, de vroegere PVV waardig. Het lijkt er wel op dat de liberalen een postuum cordon sanitair tegen de VU willen, een partij die, nota bene, zelfs ooit deel uitmaakte van een federale regering!
Het was natuurlijk niet erg fair, zeker niet t.o.v. Van Cauter, om die testen en uitslagen in de media te brengen, maar dat zou waarschijnlijk niet gebeurd zijn als Open VLD zich zelf aan de regels had gehouden. En wat te denken over de dreiging met een boycot, zodat er voorlopig geen nieuwe gouverneur voor Oost-Vlaanderen kan benoemd worden? Lijkt wel een vakbondsactie en dat voor een partij die zich liberaal noemt!
Wij kunnen ons wel eens druk maken over de lonen en wedden die uitbetaald worden bij onze Nationale Bank, zoals ik in mijn blog van gisteren vermeldde, het zijn altijd nog - relatief gezien - schappelijke vergoedingen waarvan ze niet steenrijk zullen worden. Ze zullen allicht niet behoren tot de selecte club van dollarmiljonairs, waarvan, volgens een studie van de Zwitserse USB Bank en het adviesbureau PricewaterhouseCoopers (PwC), er in 2017 liefst 2.158 waren. We kunnen ons daarover druk maken, maar dat zal niet veel helpen. Wat misschien wel de wenkbrauwen kan doen fronsen, is het feit dat er daar 373 Chinezen bij waren, waarvan de meesten lid zijn van de Chinese communistische partij. Krijg dat maar eens uitgelegd aan bv de leden van onze PTB-PvdA. Bij die Chinezen houdt het trouwens niet op. Tot het selecte clubje horen ook 105 Russen. Wat bij deze laatste groep speciaal is, is dat de meeste er een tweede nationaliteit bij hebben, sommigen zelfs een derde. Enkele van hen behoren tot de vriendenkring van Poetin, met wie men best geen ruzie maakt, zeker niet als men steenrijk is kunnen worden door het overnemen van staatsbedrijven voor een appel en een ei.
---
De mensen hierboven vernoemd hebben waarschijnlijk wel e.e.a. verwezenlijkt en hebben er in elk geval iéts voor moeten doen. Er zijn er ook die er warm in zitten zonder er iets voor te hebben moeten doen en toevallig in het juiste bed geboren werden, zoals onze Coburgers. Het enige wat die goed kunnen, is kindjes maken en elk kindje dat erbij komt kost het land geld, veel geld als men ziet wat de tegenprestaties zijn. Ze maken er zelfs buitenwettelijke en dat kan wel eens problemen geven, zoals we nu pas weer gezien hebben in de zoveelste aflevering van de vaudeville rond Delphine tegen haar natuurlijke vader Albert II. Officieel is ze niet de dochter, maar iedereen kan zien dat ze een Coburger is, zoals iedereen ook kan zien dat Laurent er geen is. De eerste wordt niet erkend, de tweede wel. Als Albert II zo zeker was van zijn gelijk, had hij al lang een DNA-staal afgegeven, maar dat doet hij niet. Hij zal dus wel degelijk de natuurlijke vader van Delphine zijn. Ik vraag me af of heel die komedie er ook zou zijn, mocht het Belgisch koningshuis zou zijn afgeschaft. Eens proberen?
De heisa over de aanstelling van Steven Vanackere als nieuwe directeur van de Nationale Bank (NBB) blijft aanslepen, niet omdat de man niet bekwaam zou zijn (hij was ooit federaal minister van Financiën), maar enkel omdat hij als man een vrouw opvolgt, waardoor het in het directiecomité van de Nationale Bank geen vrouw meer zit. Voor één keer heeft CD&V, die de kandidatuur van Vanackere blijft steunen, daarin gelijk. Vóór Vanackere had de partij tenminste een vrouw in dat comité, wat de andere, nu protesterende partijen, niet eens kunnen zeggen.
Als men daar persé toch iets aan wil doen – bv quota opleggen - dan zou men best de hele werking van die Nationale Bank in vraag stellen. Sinds de invoering van de euro, in 1999, wordt het monetair beleid van de E.U. geleid vanuit Frankfurt. Sinds 2014 heeft de Europese Centrale Bank (ECB) zelfs de eindverantwoordelijkheid over de banken. Men kan zich dan ook ernstig afvragen wat onze Nationale Bank nog doet en of het nodig is er nog zoveel duurbetaalde directeuren en regenten (m/vr) te hebben. Het is al afgebouwd van 2.500 mensen in 1999 naar 1.900 vandaag en zou verder moeten afslanken naar 1.700 in 2020. Ondertussen blijven de lonen en wedden echter wat ze vroeger waren. Zo maken we het mee dat NBB- gouverneur Jan Smets vorig jaar een kleine 490.000 euro’s beurde, dat is meer dan de kleine 400.000 die Mario Draghi, de big boss van de ECB krijgt. De lonen van de verschillende directeurs en ander topfuncties zullen wel navenant zijn, terwijl het werk dat ze daarvoor moeten verrichten niet meer in verhouding staat tot wat ze vroeger ervoor moesten doen.
Tenslotte blijven quota, zeker in de politiek, een onrechtvaardigheid als men verondersteld wordt voor welke functie ook de meest bekwame te nemen, ongeacht het geslacht. Bij de schiftingen voor de baan van gouverneur van Oost-Vlaanderen waren er in een eerste ronde zo’n 100 kandidaten, na een eerste schifting nog 15 en kwam daaruit een man als beste uit de bus. Straks kunt ge beter transgender zijn bij zo’n selectieproeven. Bij slagen, altijd prijs!
Het lijkt erop dat de ruk naar links, die er bij de Waalse gemeentelijke verkiezingen wel degelijk was, zich niet gaat doorzetten bij de volgende regionale en federale stembusgang van mei 2019. De PS heeft wel geprobeerd coalities aan te gaan met zowel de groenen van Ecolo als de communisten van de PTB, maar veel resultaat heeft ze daarbij niet gehaald. Hét voorbeeld was Molenbeek, waar Waalse socialisten niet met andere linksen akkoord raakten, maar wel met de liberalen van het MR. Dat gebeurde ook elders, met als hoogtepunt het akkoord in Luik, de vurige stede. In Charleroi, waar Magnette af te rekenen krijgt met hetzelfde probleem als De Wever in Antwerpen, nl een meerderheid van één zetel, gaat ook hij geen coalitie aan met uiterst links. Het zou dan ook wel eens kunnen dat PS en MR volgend jaar ook federaal tot een akkoord komen, mochten de kaarten erbij liggen zoals nu. Dat zou dan als gevolg kunnen hebben dat er geen federale regering zou kunnen komen zonder de PS, de natte droom van Bart De Wever en dat een nieuwe lange crisis zou kunnen ontstaan bij de volgende federale regeringsvorming. Misschien dé kans om opnieuw een record te vestigen, nu blijkt dat men in Noord-Ierland ons oude record van 541 dagen in 2014 al geklopt heeft! Mocht dat gebeuren zou er zich een onverwachte opening kunnen komen naar het confederalisme of iets dat er op trekt en dat zou voor Vlaanderen alvast een stap in de goede richting zijn. Er heeft ooit eens iemand gezegd dat België alleen zal gesplitst worden als de francofonen het vragen. Misschien komt dat moment er ooit toch nog.
“Zot zijn doet geen zeer’, zegt men bij ons in de Kempen. Cathérine Moureaux, dochter van Flup Moustache, heeft daar in Molenbeek blijkbaar ook geen last van. Nadat haar PS-partij de verkiezingen won, zag ze haar eerste droom, een samengaan met Ecolo en de communisten van de PTB/PvdA, in rook opgaan wegens het afhaken van beide partijen. Daarna had ze uitgerekend 4 dagen nodig om een paarse meerderheid samen te stellen van haar PS-partij met de MR plus de Vlaamse tegenhangers Open VLD en SP.a. Van uiterst links naar centrum rechts in vier dagen in het Molenbeek, waar – laten we dat niet vergeten - terroristen ongestoord hun aanslagen in Parijs en Brussel konden plannen! De Vlaamse coalitiepartijen krijgen beiden nu een schepen toebedeeld. Of de nieuwe meerderheid ook tegen het Kanaalplan gekant zal zijn, is niet meteen duidelijk. Volgens de laatste uitleg van de ‘dochter van’, was dat plan ‘slecht onderhandeld’. Het belangrijkste voor haar zal waarschijnlijk zijn, dat het rijk van vader Flup Moustache in Molenbeek in stand blijft, of de meerderheid er nu uiterst links dan wel centrumrechts is.
Grote heisa bij de Nationale Bank (NBB), waar ontslagnemend directrice Marcia De Wachter (CD&V) op voorstel van minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) zou worden opgevolgd door Steven Vanackere (ook al CD&V). Wat kan daar nu mis aan zijn, zou men denken. Wel, het probleem is dat Vanackere een man is, waardoor het hele directiecomité van onze Nationale Bank nu uit mannen zou bestaan. In deze MeToo tijden blijkt dat niet meer te kunnen. Buiten mevrouw De Wachter zelf, blijkt de hardst reclamerende in deze zaak het blauwe Crootje te zijn, zelf in de politiek omhoog gevallen als ‘zoon van’.
Het is me wat met de blauwe kleuterklas van fröbelleidster Gwendolientje. Bij de vervanging van de Oost-Vlaamse gouverneur was het ook al kermis, niettegenstaande de aanwervingsprocedure er was aangepast zoals de liberalen zelf gevraagd hadden. Volgens Vlaams minister Tommelein mocht niet de best gerangschikte uit de test, maar de meest blauwe daar gouverneur worden.
Diezelfde Tommelein is ondertussen in zijn thuisstad Oostende een coalitie aan het vormen met God en klein pierke om toch maar zelf daar burgemeester te kunnen worden. Net wat ook gebeurt in Gent met Mathias De Clerq, ook al een kleinzoon van, in Gent.
Bij open VLD schijnt er tegenwoordig maar één adagium meer te zijn: niet ‘jobs, jobs, jobs’, maar ‘postjes, postjes, postjes’. Ge weet maar nooit hoe weinig er van de partij na mei 2019 nog zal overblijven. Niets boven de vaste job.
Het zal even wennen worden als er na de verkiezingen, de vakanties en de stakingen weer zal moeten gewerkt worden in de diverse parlementen. Heel wat van dat werk zal te maken hebben met Europa. Daar gaan dan nl de door de verschillende lidstaten opgemaakte begrotingen onder de loep genomen worden. Dat zal deze keer in de eerste plaats met Italië te maken hebben, een land dat met Europa op ramkoers ligt sinds het aantreden van de nieuwe regering met de rechtse Lega (Nord) én de anti-establishment Vijfsterrenbeweging. Maar ook voor België zou het niet de eerste keer zijn dat het bij Europa te licht bevonden werd i.v.m. zijn begroting, die nog steeds een tekort vertoont t.o.v. het bbp en zijn te hoge staatsschuld (meer dan 100% van dat bbp). Zoals de zaken er nu bij staan, lijkt het er niet op dat de federale regering van Charles Michel daaraan nog veel zal veranderen vóór de verkiezingen van einde mei 2019 en blijft die regering dus de facto een in lopende zaken, zoals al langer gesteld wordt. Voor een centrumrechtse regering is dat wel een blamage en riskeert dit land straks bij de zgz Club Med-landen gerekend te worden (Spanje, Griekenland, Italië, Portugal en … Frankrijk). De voorbije vier jaar werd slechts 0,6% van het bbp structureel (zeg maar: blijvend) gesaneerd. Dat is minder dan wat gebeurde onder de centrumlinkse ploeg van Di Rupo (0,9%), al gebeurde dat toen wel bijna uitsluitend door bepaalde belastingen te verhogen.
De federale regering heeft, buiten de aankoop van de F35, nog wel enkele andere zaken te regelen. Vooreerst is er de onverkwikkelijke Arco kwestie, waarvan waarschijnlijk niet veel, misschien zelfs niets nog in huis zal komen. Ook i.v.m. de akkoorden over de zgz arbeidsdeal moet men afwachten wat de besluiten daaromtrent zullen opleveren, maar is het helemaal niet zeker dat we daar vóór einde mei 2019 veel resultaten van zullen zien. Zowat hetzelfde gebeurt met het zgz investeringspact waarbij regering en werkgevers naar elkaar kijken. Als puntje bij paaltje komt, is er nl geen geld op overschot en zal een verhoging van de staatsschuld dit land nog meer in het verdomhoekje duwen. Hét probleem met deze twee projecten is, dat het telkens Kris Peeters is die ze zou moeten oplossen. Zeker na zijn debacle in de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen zou de linksbuiten van de federale ploeg wel eens dwars kunnen gaan liggen, al is men van hem op dat gebied al e.e.a. gewend.
