In mijn blog van 11 dezer kondigde ik nog het boek ‘Botsende beschavingen?’ aan dat Bart De Wever en de Gentse Imam Khalid Benhaddou samen hadden geschreven en uitgegeven. In tegenstelling tot wat ik halvelings vreesde, was de reactie op dat boek in onze media eerder gelaten. Er werd in feite weinig in verteld dat men al niet wist.
Dat er een zekere toenadering tussen de twee culturen zou zijn, is omdat het meestal moetens is, zeker in de steden waar ze op elkaars tenen lopen. Voor De Wever komt daar nog bij dat zijn voorzitterschap van de N-VA erdoor wel onder druk komt te staan. Men schat dat het aantal moslims dat in Antwerpen voor de N-VA stemt amper 3% zou zijn en in heel Vlaanderen niet veel meer. De meeste moslims kiezen bij ons voor de linkse partijen.
Zoals ik al eens stelde, zou het beter zijn dat Bart zijn N-VA- voorzitterschap zou doorgeven en zich uitsluitend nog zou bezig houden met zijn diverse stad, die hem werk genoeg bezorgt. Antwerpen is al bij al een wereldstad en mag niet vergeleken worden met een stadje zoals bv Aarschot, waar Gwendolientje destijds het burgemeesterschap combineerde met dat van de partij en zelfs dat niet goed werkte.
Volgens de Nationale Bank (NBB) zijn de ‘intergewestelijke overdrachten,’ zoals zij de transfers van noord naar zuid noemt, lichtjes gedaald en bedragen ze nu ‘maar’ zo’n 7 miljard euro. Die komen uit de Sociale Zekerheid, de belastingen en de financieringswet. Men zou ermee kunnen lachen, want dit cijfer houdt geen rekening met een vierde pijler, nl het afbetalen van de jaarlijkse intrestlasten voor de Belgische staatsschuld die voor 90% door Vlaanderen en voor 10% door Brussel wordt afgelost en waarbij Wallonië 0,0% bijdraagt, omdat het zegt geen geld over te hebben. Dat maakt dat de werkelijke transfers van Vlaanderen naar Wallonië geen 7 maar 12 tot 13 miljard bedragen, per jaar a.u.b., een deel van onze welvaart die we zomaar weggeven. Dat is een gegeven dat we allemaal jammer genoeg al jaren kennen. Het wordt alleen ergerlijk als de Nationale Bank, waarover we sinds de komst van Pierre Wunsch als nieuwe gouverneur een betere indruk hadden gekregen, daar zomaar overheen stapt.
Nu het coronagebeuren toch stilaan lijkt deemsteren, zou de politiek terug de draad moeten opnemen en zou de federale regering werk moeten maken van enkele heikele punten uit haar eigen regeerakkoord. Gemakkelijk zal dat niet worden, zoals we reeds hebben kunnen zien bij het lanceren van het PS-pensioenvoorstel en de groene kernuitstap. En dan hebben we het nog niet gehad over de werkzaamheidsgraad die – zoals in Nederland en Duitsland – boven de 80% zou moeten komen te liggen. Voor Vlaanderen lijkt dat haalbaar. Daar zit men nu reeds aan 75%, in Wallonië ligt het 10% lager en in Brussel – waar 35% van de huidige bevolking een vreemde nationaliteit blijkt te hebben - geraakt men zelfs niet verder dan 61%. Eenzelfde verhaal voor wat de vaccinaties betreft, waarbij vooral het verschil met datzelfde Brussel nóg groter is. Zelfs in Wallonië krijgt men zo stilaan genoeg van de fameuze ‘Fédération Wallonië-Bruxelles’ die alleen maar uitblinkt in het maken van schulden. Zoals ik hier reeds meermaals geschreven heb, wordt het tijd die tweede regionale Waalse regering af te schaffen. Wat nut heeft men daar alles dubbel te hebben: twee regeringen, twee minister-presidenten en een dubbele hele reeks ministers. En daar houdt het niet eens bij op. De ‘Service Publique de Wallonie’ (SPW), die officieel moet zorgen voor de wederopbouw na de overstromingen in de Vesder- en Maasvalleien, telt al 5 directeurs-generaal, 1 secretaris-generaal en ook een hele serie directeurs. Doet zo’n beetje denken aan bepaalde ngo’s die ook zoveel ‘administratieve kosten’ hebben, dat er voor de echte gedupeerden amper iets overblijft.
De Chinezen hebben daar een spreekwoord voor, dat zegt, dat tegen bureaucratie en cholera niets te beginnen is.
In de heisa omtrent de herdenkingen van de aanslagen van 9/11 van 20 jaar geleden in New York, zou men het haast vergeten, maar 2001 was ook het jaar van de instorting van de Volksunie en het ontstaan van de N-VA, de vroegere rechtervleugel ervan. Het werd bijna een mislukte start, want bij de eerstvolgende verkiezingen, twee jaar later, haalde de nieuwe partij maar één zetel in de Kamer en die was voor Geert Bourgeois, de eerste voorzitter en toen de drijvende kracht achter de nieuwe partij. Die partij zou twee jaar later een kartel aangaan met CD&V, maar dat hield maar stand tot 2008, grotendeels omdat de christendemocraten vonden dat de Vlaamse lat voor hen te hoog lag. Voor N-VA zouden het echter geen windeieren worden, mede dank zij nieuwe voorzitter Bart De Wever. Die zette resoluut in op wat hij het confederalisme noemde. Dat is nog steeds het doel van de partij, maar veel vooruitgang is daarbij niet geboekt. Alhoewel minder sterk dan de N-VA had de ter ziele gegane Volksunie in feite meer gewogen op de tot dan tot stand gekomen staatshervormingen.
Vooral het feit dat de partij van De Wever haar communautair programma voor 4 jaar in de ijskast stopte om deel te kunnen nemen aan een regering zonder socialisten, heeft haar veel kiezers doen verliezen. Met de uitstap in de discussie over het verdrag van Marrakech hoopte de partij nieuwe verkiezingen uit te lokken waarbij de immigratie centraal zou staan. Dat draaide verkeerd uit. De regering Michel ging door met een minderheidsregering die gedoogd werd door een oppositie van socialisten en groenen, deed dat nog eens over met de regeringen Wilmès en kostte de N-VA tenslotte bijna een derde van haar kiezers bij de volgende verkiezingen. En daarmee was het nóg niet gedaan. Bij de laatste regeringsvorming werd de partij opnieuw bij de bok gezet, waardoor er zelfs een federale regering kwam met een minderheid in Vlaanderen en de twee Vlaamsnationale partijen in de oppositie, ondanks het feit dat die twee de grootste van het land waren geworden.
Het wordt nu uitkijken naar de verkiezingen van 2024, die regionaal een Vlaamsnationale meerderheid zouden kunnen opleveren. Een groot akkoord tussen N-VA en PS, waarover al te doen was in de aanloop naar de laatste verkiezingen, mag men vergeten. De kans is zelfs groot dat geen van die twee partijen dan nog sant in eigen land zal zijn.
Als De Wever het VB blijft schuwen, kan de N-VA het misschien nog eens proberen met Geert Bourgeois om opnieuw te komen tot een kartel met CD&V. Geert heeft daar ervaring mee. Om zo – al dan niet samen met het VB – tot een meerderheid te komen in het eigen parlement en die oh zo nodige eerste stap naar een (quasi) autonoom Vlaanderen te verwezenlijken.
Dit weekeinde zou er normaal een boek verschijnen van Bart De Wever én de Gentse Imam Khalid Benhaddou, met de titel ‘Botsen de beschavingen?’. Het wordt even hart vasthouden wat dat gaat worden, uitgerekend dezer dagen die uitgebreid in het teken staan van de herdenkingen van aanslagen op 9/11/2001 in New-York én het pas gestarte proces over de terreuraanslagen in Parijs, voor 100% beraamd en voorbereid in het Molenbeek van Sus Moustache onzaliger gedachtenis,
We kunnen alleen maar hopen dat het schrijfsel van Bart en die imam de kloof met het VB niet nóg groter zal maken. Alleen al het feit dat beide heren over hun boek een exclusief eerste dubbelinterview gaven aan De Morgen laat het ergste vermoeden.
---
Ondertussen kunnen ook de andere partijvoorzitters zich klaar maken voor een hete herfst, zeker in Vlaanderen.
Tom Van Grieken kreeg het hele Vlaamse establishment nog maar eens over zich n.a.v. een Tik-Tok filmpje waarin hij de leraren, die vóór de klas aan (linkse) politiek zouden doen, waarschuwde er rekening mee te houden dat zijn partij daarop wel eens zou kunnen terugkomen na de verkiezingen van 2024, die hij hoopt te winnen. Helemaal ongelijk heeft Tom niet. Er waren leraren die hun leerlingen aanspoorden mee te stappen in de spijbelmarsen voor het klimaat en er zelf ook in mee liepen.
Nadat Open VLD-voorzitter Lachaert al gewaarschuwd had dat 10 jaar werken in een heel mensenleven niet mocht volstaan om een minimumpensioen van 1.500 euro te krijgen, zeker niet als daarin de ‘gelijkgestelde periodes’ (van werkloosheid, deeltijds werk en studentenjobs) daarin werden meegeteld, zou hij zijn kar al gekeerd hebben en braafjes het dictaat van de PS ondergaan. Na zijn kazakdraaierij rond de vorming van Paarsgroen i.pl.v. Paarsgeel, zoals hij zijn achterban beloofd had, zijn ze van de man al e.e.a. gewend en schijnt hij nog altijd niet te beseffen dat hem dat bij een volgende verkiezing duur te staan zou kunnen komen.
CD&V-voorzitter Coens houdt zich vrij gedeisd. Hij kan ook moeilijk anders, want zijn partij is in Paarsgroen+ het vijfde wiel aan de wagen en kan er steeds gemist worden. Zijn minister zonder Financiën mag straks de corona- en ander puin ruimen en Annelies van Binnenlandse Zaken mag dan wel een topadvocate zijn, politiek blijkt ze een lichtgewicht te zijn die niet eens een deftige juridische tekst kan onderbouwen. Er lopen geruchten dat de partij haar bij de volgende gemeentelijke verkiezingen wil uitspelen tegen De Wever in Antwerpen. Het gevaar is groot dat ze dan eindigt zoals een zekere Chris Peeters die men daarna ‘van armoe’ een dik betaalde job (een contradictio in terminis) bij Europa heeft moeten bezorgen. Misschien zou zij het daar wel voor doen...
ACV-topman Marc Leemans is afgekomen met een plan om de lasten op studentenjobs, flexibele jobs en maaltijdcheques te verhogen. Op het eerste zicht lijkt zoiets bespreekbaar, omdat het zou zorgen voor meer transparantie in de koterij die de Belgische wetgeving op het gebied van arbeid is, maar het zal niet veel problemen oplossen.
Het heffen van volledige sociale bijdragen op arbeidsvormen die nu nog geheel of gedeeltelijk zijn vrijgesteld, zal et niet voor zorgen dat er meer gebruik van zal worden gemaakt. Het tegendeel zal eerder waar zijn. Het gaat nl de arbeid duurder maken, wegen op de concurrentie en waarschijnlijk eerder jobs kosten i.pl.v. er bij te maken. Flexi-jobs en studentenjobs zijn indertijd ingevoerd om zwartwerk te vermijden. Het voorstel van Leemans zal weinig voorstellen in het kader van de betrachting om tot een werkzaamheidsgraad van 80% te komen. Volgens minister van Werk Dermagne (PS, nota bene) moet men daarvoor 667.000 extra mensen aan het werk krijgen. Met (in hoofdzaak Waalse) regio’s waar veel mensen niet alleen niet aan de slag zijn, maar ook niet eens werkzoekende zijn, wordt die 80% voor dit land een utopie, die alleen kan gehaald worden in Vlaanderen, net zoals de graad van vaccinaties. Het toont nog maar eens duidelijk dat dit niet één land is. ‘Tous ensemble’ geldt alleen voor het voetbal en dan nog uitsluitend in het Frans.
De discussie over het pensioenplan van PS-pasionaria Lalieux duurt voort. Buiten haar eigen partij en de groenen is er geen enkele andere meerderheidspartij mee akkoord. En gelijk hebben zij (en ook de oppositie).
De enige manier om de pensioenen in dit land betaalbaar te houden , is de werkzaamheidsgraad te verhogen. In het regeerakkoord van Paarsgroen+ is zelfs gesteld dat we naar 80% moeten. Om dat te bereiken – zeker in Brussel en Wallonië, die achter lopen - zal iedereen langer moeten werken, niet minder en kan het niet zijn maandelijks 1.500 euro pensioen te krijgen na maar 10 jaar officieel gewerkt te hebben, met daarbij de kanttekening dat ook de werklozendagen daarbij gerekend worden. In dat geval zou iemand die het grootste deel ban die 10 jaar werkloos was – om welke reden ook – eveneens die 1.500 euro krijgen. Dit zou een slag in het gezicht zijn van al die vele anderen die wél heel hun leven grotendeels hebben gewerkt én afgedragen.
Of die 80% überhaupt haalbaar zal zijn, is een andere vraag. Theoretisch moet het echter mogelijk zijn van de 400.000 werklozen die dit land ‘rijk’ is, er 150.000 aan het werk te krijgen. 150.000 is nl momenteel het aantal openstaande vacatures.
In haar betoog in de media vergelijkt die Lalieux dit land met Duitsland en Nederland, maar ‘vergeet’ ze erbij te zeggen dat die buurlanden al een werkzaamheidsgraad hebben van meer dan 80% en zo goed als geen schulden hebben, daar waar België nu al procentueel de op één na grootste schuldenlast van Europa heeft (na Griekenland). Voor de pensioenen hebben wij hier het zgz ‘repartitiefonds’, waarbij de pensioenen worden betaald uit lopende premieontvangsten. Dat kan uitdraaien op graaien in een lege staatskas. In bv Nederland daarentegen, nog zo’n buurland waarmee onze pensioenen niet vergelijkbaar zijn, heeft men, buiten een vaste bijdrage van de overheid, aparte ziekenfondsen waar werkgevers verplicht aan moeten bijdragen en die het geld investeren. Alleen al het Nederlandse pensioenfonds Metalelectro (PME) beschikt er over een kas van 62 miljard euro*. Hallo?
*Dat laatste kwam officieel ter sprake, nadat het fonds beslist had niet meer te zullen investeren in fossiele brandstoffen.
De haven van Antwerpen krijgt geregeld kritiek vanwege milieugroepen en aanverwanten. Dat is niet moeilijk, want we spreken hier over de tweede grootste haven van Europa (na Rotterdam) en de tweede grootste chemiecluster van de wereld (na die van Houston). Met 150.000 directe en indirecte werknemers is het ook de grootste werkgever van dit land.
Het is daar echter niet allemaal zorg en kwel, verre van zelfs. Dat werd vorige week nog eens bevestigd door Thierry Breton, Europees commissaris voor Interne Markt en Industrie, in een vraaggesprek in De Tijd.
Breton zei daarin, dat de haven van Antwerpen (officieel: ‘Port of Antwerp’) ook bijdraagt tot wat Europa industrieel aantrekkelijk maakt: getalenteerde mensen, ultramoderne infrastructuur en inventiviteit. De haven bevindt zich in het hart van de Europese interne markt. Er wordt straks voor bijna 20 miljoen euro geïnvesteerd in het goederenvervoer per spoor dat tegen 2030 van 7 naar 15% zal stijgen. De haven opende ook reeds een eerste multimodaal waterstoftankstation, wat mee zal spelen bij de vergroening.
Kortom, we kunnen terecht wel blijven zeggen dat Europa nog steeds niet is wat we ervan verwachtten, maar wat de Antwerpse haven betreft lijkt men er zich ook op Europees vlak van bewust hoe belangrijk die is als strategisch transport-, energie- en industriecentrum, niet alleen voor dit land maar voor het hele internationale achterland.
---
In de marge van bovenstaande is er nog wel de eveneens terechte kritiek op de rol van de haven i.v.m. de drugtrafiek en de – tot nu toe gelukkig nog – kleine criminaliteit erbij. De grote schuldige dat het daarin niet beter loopt, is echter niet het stadsbestuur, maar de Belgische overheid die de haven nog steeds laat bewaken door de federale politie en daarvoor niet genoeg investeert in manschappen. De stad Antwerpen heeft al meermaals gevraagd die dienst over te nemen, maar er dan wel de middelen bij moet krijgen om de politiemacht in de haven op een hoger peil te brengen. Iets dat nog steeds niet is gebeurd.
Vorige week stond er in The Economist, waarop ik een abonnement heb, een artikel van niemand minder dan Henry Kissinger, de minister van Buitenlandse Zaken onder President Nixon en de man die er voor zorgde dat deze Nixon, ondanks het Watergate schandaal, zowat de beste Amerikaanse president was op buitenlands gebied na WO II. Niet voor niks sprak men wel eens van ‘Nixinger’. Hij maakte een einde aan de oorlog in Vietnam, knoopte weer diplomatieke betrekkingen aan met het China van Mao en zorgde voor een eerste ontdooiing in de betrekkingen met de Sovjet Unie, die leidden tot het einde van de Koude Oorlog.
Rechtuit gezegd, ik schrok even toen ik het verhaal las, want dacht dat de man al lang niet meer onder ons was. Maar dat is hij dus wel en zelfs op zijn 98ste nog in staat tot het schrijven van boeken, waarvan er binnenkort nog twee uitkomen.
Het loont misschien wel eens de moeite te weten hoe deze echte éminence grise van de internationale politiek reageert op de terugtrekking van ‘zijn’ Amerikanen uit Afghanistan . Hier komt het:
‘Als de VS de levens van hun soldaten en hun internationale prestige op het spel zetten met een buitenlandse interventie, moeten ze daarbij strategische efficiëntie en politieke haalbaarheid combineren. De aanval als reactie op 9/11 beantwoordde daaraan, het idee om in een zo complex feodaal land als Afghanistan een moderne democratische staat op te zetten niet, omdat dat tientallen jaren vergt en het Amerikaanse volk zo’n lange investering in middelen en mensen niet blijft ondersteunen. En je terugtrekken uit zo’n wespennest doe je niet bruusk en met grote statements, maar geleidelijk en met grondig diplomatiek overleg met je bondgenoten’.’
‘Pak vast, Slow Joe’, zou ik zeggen, zeker voor die laatste zin.
Ooit heb ik al eens een blog geschreven over het feit dat wij in West-Europa om de oren worden geslagen wegens de plastic afval die we produceren en wegwerpen, terwijl men zich in de rest van de wereld – en zeker in Afrika en Azië – daar niet veel van aantrekt. Eenzelfde scenario speelt zich af op het gebied van het delven, verwerken en verbranden van steenkool.
Terwijl men bij ons koolmijnen en steenkoolcentrales sluit, worden er elders nog ontgonnen en dit ondanks het feit dat zo’n 45% van de wereldwijde broeikasuitstoot daarvan het gevolg is. De reden daarvoor is dat de opmars van hernieuwbare groene stroom nog altijd tekort schiet om het meerverbruik aan elektriciteit te compenseren. De prijs van steenkool staat vandaag zelfs op het hoogste niveau sinds 2008. Die prijs heeft te maken met de productie van staal en vooral elektriciteit en laat dat laatste nu dat zijn wat de economie straks nóg meer nodig zal hebben. Dat laatste geldt vooral voor China dat in de eerste zes maanden van 2021 meer stroom verbruikt heeft dan in 2019, toen er zelfs daar van corona nog geen sprake was. Dat land is nu nog verantwoordelijk voor 53% van het wereldwijde steenkoolverbruik en denkt er pas aan in 2060* klimaatneutraal te worden. Ondertussen worden er daar nog wel plannen gemaakt voor zo’n 40 nieuwe steenkoolcentrales.
En wij ons maar druk maken als hier iemand zijn open haard teveel zou gebruiken...
---
Het is gemakkelijk van alles en nog wat te beloven tegen 2040, 2050, 2060 of later. Wie van de politiekers die tegen die data iets beloven, zal er dan nog in functie zijn?
We gaan een hete politieke herfst tegemoet en dit keer niet met discussies en mogelijke stakingen vanwege de vakbonden, maar wel tussen meerderheid en oppositie én binnen de federale regering zelf.
Het startschot werd daarbij vrijdag gegeven door Karine Lalieu, een van de drie pasionarias van de PS in de Paarsgroen+ regering. De andere twee zijn Eilane Tillieux, voorzitster van de Kamer en Ludivine Dedonder van Defensie. Zij lijken in de eerste plaats de PS-verdediging te vormen tegen de steeds grotere druk op links vanwege de Waalse communisten. Daarbij lijkt ook de PS steeds linkser te worden. Om het met de woorden van Franz-Joseph Strauß zaliger te zeggen dreigen ze straks zo links te worden ‘dat links van hen alleen nog de afgrond gaapt’.
I.v.m. de pensioenhervorming, samen met de hervorming op Financiën, de relanceplannen en de kernuitstap heeft Lalieu alvast een schot voor de boeg geven gegeven dat kan tellen en dit dan nog via de media, zonder enig overleg buiten haar partij, regering noch parlement.
Om de pensioenen ook vooral na het toekennen van het minimumpensioen op 1.500 euro betaalbaar te houden, mikt men tegen 2024 op een werkzaamheidsgraad van 80%. In concreto betekent dat 5,3 miljoen mensen aan de slag t.o.v. 4,7 miljoen nu. Met al meer dan 90 knelpuntberoepen in Vlaanderen - waar de werkzaamheidsgraad op 75% ligt - is het maar da vraag waar men die mensen gaat vinden. En dan hebben we het nog niet gehad over Wallonië en Brussel , met respectievelijk slechts 65 en 61% aan werkzaamheidsgraad.
Ondertussen heeft Paarsgroen+ al besloten tegen half oktober de Begrotings- en relancepunten aan te pakken en de bespreking over de pensioenhervorming uit te stellen tot december. Rekening houdend met de extra kostprijs van zo’n 15,5 miljard euro vanaf 2024, zou het wel St Juttemis kunnen worden.
---
Terloops nog even dit:
De gemiddelde loopbaan in België is slechts 34 jaar en houdt geen rekening met de groeiende levensverwachting. Het kan dus alleen maar
Vorige zondag was er de 20ste IJzerwake. Nadat die vorig jaar wegens corona was vervangen door een online programma, was het nu nog eens ‘echt’. Onze media blonken weer uit door hun afwezigheid. Op VRT één was er wel zowaar een korte flash te zien en te horen, op VTM helemaal niets en de enige papieren krant die er nieuws over uitbracht was De Morgen, van wie men het niet zou verwacht hebben. Voor de rest was het silencium triplex, oorverdovend stil.
De toespraken op de IJzerwake waren van voorzitter Wim De Wit en VVB-voorzitter Hugo Maes, die in zijn VVB-maandblad al had opgeroepen erheen te gaan. In feite kwamen beiden met eenzelfde boodschap, nl dat de Vlaamsnationale partijen tot meer samenwerking zouden moeten komen, zeker in het vooruitzicht van de regionale verkiezingen van 2024. Het lijkt minder bekend, maar N-VA en VB hadden bij de laatste verkiezingen elk meer stemmen dan de PS., die slechts de derde partij werd in België. Open VLD werd zelfs pas 7de , maar werd omgekocht met het premierschap, dat wel eens een vergiftigd geschenk zou kunnen worden. CD&V had men zelfs in een normale Vivaldi-coalitie niet eens nodig, maar werd erbij genomen om een meer comfortabele meerderheid te hebben. Reden waarom ik de huidige federale regering Paarsgroen+ blijf noemen om haar te onderscheiden van Vivaldi, waar CD&V feitelijk oorspronkelijk niet eens bij hoorde.
Wie bij de elektriciteitsmaatschappij Luminus werkt kan voortaan een deel van zijn stroomrekening door het bedrijf laten betalen. Het is de zoveelste vorm van flexibele verloning, naast de al bestaande zoals dat van de bedrijfswagen, extra vakantiedagen, maaltijden- of eurocheques, een telefoon of computer van het werk en ga zo maar door. Allemaal vormen van flexibele verloning waar de werknemers maar goed bij kunnen zijn.
Heel dat Belgische verloningssysteem heeft echter ook een keerzijde. Het is een alternatief voor een normale loonsverhoging, waarop het bedrijf een hogere belasting moet betalen. Als gevolg daarvan krijgt de staat dus minder geld binnen en moet ze daardoor – op welke manier ook – andere en/of hogere belastingen heffen. Op het einde van de rit is het dus de belastingbetaler die het kind van de rekening wordt, zeker in een land als België, waar belastingen en staatsschuld nu al zowat de hoogste zijn van Europa zijn.
Ikzelf heb gewerkt van mijn zestiende tot de voorlaatste werkdag van mijn vier en zestigste. Dus nog net geen 50 jaar. De laatste 27 daarvan was dat in Nederland waardoor ik een fatsoenlijk pensioen krijg. Van dat pensioen moet ik echter één derde afgeven aan de Belgische fiscus en dat terwijl ik in heel mijn leven geen enkele flexibele verloning heb gekregen van de soorten hierboven beschreven. Ergens is dat een onrechtvaardigheid.
Dat laatste begint men binnen de Belgische politiek nu ook stilaan te snappen. Reden waarom deze paarsgroen+ regering in haar regeerakkoord gesteld heeft dat er ook een financiële hervorming moet komen, dat het fiscaal stelsel dat we nu kennen eerlijker, eenvoudiger en rechtvaardiger zou moeten maken. CD&V’er ‘Vindt cent’ Van Peteghem, federaal minister zonder Financiën mag het eens proberen. Al bij al is zijn partij mede verantwoordelijk dat het allemaal zover is kunnen komen.
De bedden op intensieve zorgen van de Brusselse hospitalen liggen weer overvol met Covid-19-klanten. Als men de zieken met andere aandoeningen wil kunnen blijven verzorgen zoals het hoort, is men nu reeds verplicht de nog bijkomende coronazieken op het intensieve te verhuizen naar ziekenhuizen in Vlaanderen en Wallonië. Dat zal dan in eerste instantie meer dan waarschijnlijk de Vlaamse Rand worden, waar de kans groter is dat daar zowat iedereen Frans verstaat.
De reden waarom het in Brussel weer uit de hand loopt is in de eerste plaats omdat te weinig mensen er zich nog steeds laten vaccineren. Een tweede reden is dat de helft van de mensen die op vakantie zijn geweest en daar een besmetting hebben opgelopen, uit Marokko terugkwamen. Waarbij men zich kan afvragen waar de solidariteit blijft als wie zich niet laat vaccineren schade kan veroorzaken aan wie dat wél liet doen, maar aan een andere aandoening lijdt.
---
Mede als gevolg van bovenstaande Brusselse toestanden blijven heel wat versoepelingen, die vanaf 4 september in Vlaanderen van toepassing worden, in Brussel dode letter. Wie niet horen wil, moet voelen.
---
De Grote Prijs van Francorchamps F1 is zondag letterlijk in het water gevallen. Het bleef de hele dag onophoudelijk regenen. Na een testrit en twee rondjes achter de safety car, drie uur na de geplande start, werd de koers stilgelegd. Er wordt nu gezien of en hoe de 75.000 toeschouwers hun ingangsticket van soms meer dan 200 euro zullen terug krijgen of tenminste gedeeltelijk gecompenseerd zien. E.e.a. maakt dat het Waals gewest, dat eigenaar is van het circuit in Spa en bij een normale gang van zaken daar al elk jaar een kleine 100 miljoen aan toegeeft, nu overlegt of en hoe ze daar een mouw aan zal passen, maar een financiële kater wordt het sowieso. Waarbij de vraag blijft of een Gewest zich daarmee moet bezig houden.
Men klaagt er al een tijdje over dat de kwaliteit van het onderwijs in Vlaanderen achteruit gaat. Dat kan men volgen op de jaarlijkse zgn ‘Pisalijst’, waar het Vlaams onderwijs niet langer meer bij de vijf eerste regio’s in Europa staat en dat was zo al begonnen vóór corona. Als het een troost mag wezen: het Franstalig onderwijs in dit land staat op die lijst ergens achteraan in de twintig en dat zal er niet op beteren.
Men heeft daar nl besloten de vakantieperiodes voor het Franstalig onderwijs te veranderen. Twee weken minder in de grote vakantie, maar meer in de rest van het jaar. De totaalsom maakt wel dat er daar tenslotte nog minder schooldagen en meer vakantiedagen zullen zijn. Dat de kinderen daar dus nóg minder zullen gaan leren. Die nieuwe regeling zorgt niet alleen voor een verandering van de schooldagen, maar ook voor heel wat nieuwe problemen i.v.m. de buitenschoolse opvang , zeker voor werkende mensen, al zijn die in Wallonië een stuk minder talrijk dan in Vlaanderen,.
Opmerkelijk voor wie het misschien nog niet weet, maar het Franstalig onderwijs beschikt over liefst drie ministers: één voor het hoger-, één voor het middelbaar- en één voor het lager onderwijs. En dat is daar niet eens geen record, op Gezondheid hebben ze 5 ministers.
---
En dan nog dit:
Die dalende kwaliteit In het Vlaams middelbaar onderwijs zou ook te maken kunnen hebben met een tekort aan leraren Wiskunde en Frans. Voor dat laatste is er echter een eenvoudige en goedkope oplossing: schaf het Frans af als verplichte tweede taal en geef onze studenten de keuze tussen Frans en Engels, net zoals de Franstalige studenten de keuze krijgen tussen Engels en Nederlands. En zoals in het Franstalig onderwijs meer dan de helft der studenten kiest voor het Engels, zal dat bij ons niet anders zijn en zal men automatisch minder leraren Frans nodig hebben. Niet alleen zou dat een welgekomen besparing voor Vlaanderen zijn, maar tegelijkertijd ook de afschaffing van een zoveelste discriminatie binnen België.
Het heeft er alle schijn van dat de 3M-saga nog wel even zal blijven lopen. In principe is er niets nieuws onder de zon. De vervuiling is er wel degelijk, maar er is nog altijd geen enkel bewijs dat iemands gezondheid erdoor geschaad is geworden door welke vervuiling in de grond ook en dit nadat de productie van Pfos en het storten van de afval ervan al in 2001 ophield. Het zou best kunnen dat er van het goedje een deel via de afwatering naar de Schelde is gevoerd, maar ook dat kan geen invloed hebben gehad op planten, fruit en eieren uit de omgeving van Zwijndrecht.
Ondertussen is er een uitgebreide onderzoekscommissie met de zaak bezig. Er loopt momenteel een ‘milieustakingsvordering’, waarover een rechter uitspraak zal moeten doen. Die uitspraak zou niet alleen gevolgen kunnen hebben voor 3M, wat vrij logisch lijkt, maar ook voor de Oosterweel-vergunningen. Als dat laatste ooit gebeurt, mag de Antwerpse haven, goed voor 18% van de Vlaamse tewerkstelling, bij uitbreiding heel Antwerpen en zelfs Vlaanderen het vergeten, want dan komt die Oosterweelverbinding er waarschijnlijk nooit meer. En zeggen, dat het juist het aannemersbedrijf van de Oosterweelwerken was die de vervuiling heeft aangekaart. Als het project van de Lange Wapperbrug was doorgegaan, lag die er nu al enkele jaren...
Na de definitieve terugtrekking van de USA en de NAVO-bondgenoten uit Afghanistan wordt het uitkijken hoe het verder zal met verlopen met ‘het kerkhof der grootmachten’. In de eerste plaats voor wie er gebleven is en niet fanatiek moslim is en verder ook voor het Westen, dat er toch maar weer bekaaid is uit gekomen.
Ik zal wel niet de enige zijn die vindt dat e.e.a. op gebied van veiligheid en buitenlandse betrekkingen grondig herbekeken moet worden. In de eerste plaats de NAVO, die niet verder kan zoals ze bezig is. Europa stelt militair niets voor. Van de 2.000.000 militairen die de NAVO in Europa telt, zijn er amper 50.000 gevechtsklaar. Zolang deze situatie aansleept kan Europa niets anders dan rekenen op de USA. Daarom zullen wij voor dergelijke avonturen wel moeten blijven rekenen op de Amerikanen die ons trouwens de laatste honderd jaar al twee keer zijn komen depanneren in evenveel wereldoorlogen.
Wat ons eigen Belgisch leger betreft mogen we feitelijk nog niet klagen. Ze heeft, na de aanslagen in Brussel en Zaventem, onze straten bewaakt, is ingesprongen bij de overstromingsramp in Maas- en Vesder vallei en heeft meer dan haar deel gedaan in de evacuatie van ‘Belgen & Co’ uit Kaboel. Maar feitelijk is ons leger niet meer dan een verbeterde Civiele Bescherming, die - net zoals het leger zelf – in de Belgische politiek van de laatste decennia alleen goed was voor besparingen.
Of daarin allemaal veel verandering gaat komen, is maar de vraag. Koken kost geld en dat laatste heeft dit failliete land, dat – als het niet zou bestaan - niet meer zou uitgevonden worden (dixit The Economist) niet meer.
Vrijdag keurde de Europese Commissie het Belgisch subsidieermechanisme ( dat omschreven wordt als een ‘capaciteitsvergoedingsmechanisme’, afgekort: CRM) goed dat groene minister van Energie Van der Straeten zou toelaten in allerijl de bouw van nieuwe gascentrales te financieren en dit ondanks het feit dat deze centrales behoorlijk wat extra CO2 zullen uitstoten. Daarover zou dit najaar een beslissing moeten vallen in de schoot van de federale regering, die er flink verdeeld over is. In de strijd tegen de opwarming van de aarde kan kernenergie, die helemaal geen CO2 uitstoot, een deel van de oplossing zijn, maar daarvoor blijkt men potdoof te zijn..
Of die gascentrales er tenslotte gaan komen, Europese goedkeuring of niet, zal niet alleen afhangen van de federale regering, maar ook van de gewestelijke, waarbij in de Vlaamse regering Zuhal Demir nog haar zeg kan hebben. Er blijft trouwens ook verzet in de federale regering zelf en in de eerste plaats vanwege MR-voorzitter Bouchez. Tenslotte gaan er zelfs binnen de groene partijen stemmen op die de sluiting van de kerncentrales in vraag beginnen te stellen, zoals vorige week nog gebleken is in een vraaggesprek met Ecolo-voorzitter Nollet in De Standaard.
Terwijl in Vlaanderen al enkele vergunningen voor de bouw van nieuwe gascentrales geweigerd zijn, zouden er in Wallonië al vier zijn gegeven. Met vertelt er niet bij dat dit gebeurd is opr voorwaarde dat de CO2-uitstoot van die gascentrales er op e.o.a. manier moet worden opgevangen, terwijl daarvoor nog geen enkele oplossing is vooropgesteld.
Er zijn twee mogelijkheden om meteen iets te doen tegen de klimaatopwarming. Er moet alles aan gedaan worden om de CO2-uitstoot te verminderen (en niet te vermeerderen zoals dat met nieuwe gascentrales het geval zal zijn). De tweede optie is te zorgen voor de aanplanting van meer groen, in de eerste plaats bossen . Al de rest kan pas resultaat geven op veel langere termijn.
---
Ondertussen blijkt alleen de E.U. het delven en stoken van steenkool te hebben afgezworen. De rest van de wereld gaat er vrolijk mee verder. Meer dan één derde van de wereldwijde elektriciteitsproductie gebeurt nog steeds via steenkool. Dat geldt nog in enkele landen in Oost-Europa, maar vooral in Rusland en Azië. Ondertussen voert Duitsland jaarlijks nog steeds zo’n 35.000 ton steenkool in, zo’n 10 procent meer dan in 2010 en worden er in China – volgens Greenpeace, nota bene - voor meer dan 100gigawatt nieuwe steenkoolcentrales gebouwd. Daar neemt men het niet dat de Westerse landen dank zij steenkool een sterke industriële ontwikkeling konden realiseren en zij dan nu niet zouden mogen doen.
N.a.v. het pleidooi van Bart De Wever op 21 juli jl (nota bene: op de Belgische nationale feestdag) voor een terugkeer naar de Verenigde Lage Landen (de zgz 17 provincies) heb ik daarop al twee keer gereageerd in mijn blogs van 23 juli en van 1 augustus. Het is een onderwerp dat menig Vlaming bezig houdt, zoals bleek uit twee lezersbrieven deze week in ‘t Pallieterke. Tijd om daarover nog eens te brainstormen.
Mijns inziens kan het moeilijk anders dan dat de eerste stap er naartoe genomen moet worden binnen het bestaande België. Die kans kan zich voordoen bij de volgende regionale verkiezingen van 2024. Mochten de Vlaamsnationale partijen (mv) dan in hun eigen parlement de meerderheid behalen, dan kunnen ze – al dan niet met nog derde partijen - Vlaanderen officieel uitroepen tot deelstaat van het federale België, met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. De zgz ‘Senelle doctrine’, waarover ik het in deze rubriek al meermaals heb gehad..
De tweede stap wordt dan de indeling van het huidige België in een bond met vier confederale deelstaten: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Duitstalige Oostkantons. Wat daaraan moet veranderd worden, is dat elke deelstaat daarna ook de mogelijkheid moet krijgen confederale akkoorden af te sluiten met de buurlanden. Zo bv de Oostkantons met Luxemburg en/of Duitsland, Wallonië met Frankrijk en/of Luxemburg en Vlaanderen met Nederland.
De derde stap wordt voor Vlaanderen dan de hereniging van de Lage Landen, maar met daarbij enkele ver gaande wijzigingen. Zo zouden het huidige Nederlands Limburg en Belgische Limburg één deelstaat Limburg worden, Noord-Brabant, Antwerpen en het huidige Vlaams Brabant worden weer de deelstaat Brabant. Vlaanderen zou nog bestaan uit West-, Oost- en Zeeuws-Vlaanderen. Boven de Moerdijk wordt het Holland, met uitzondering van Friesland dat met zijn eigen taal een aparte deelstaat zou worden,.
En Brussel? Dat gewest zou een meertalige stadstaat worden, zoals er ook in Duitsland al bestaan (Bremen bv) en dat zelf zal beslissen of en met wie het confederale akkoorden zal sluiten, Als het financieel leefbaar wil blijven, zal dat met Vlaanderen zijn, het enige gewest dat Brussel mee kan onderhouden. In dat Brussels gewest zouden het Frans, het Nederlands, het Duits en eventueel het Engels (o.w.v. het internationaal karakter) de garantie moeten krijgen gelijkwaardig behandeld te worden.
Met een kustlijn (én haar achterland) bezaaid met zeehavens, van Oostende, over Zeebrugge, Gent, Terneuzen, Antwerpen, Rotterdam, Amsterdam tot Den Helder, kan het voor de herenigde Lage Landen alleen maar beter worden.
Ik weet, het is (voorlopig nog) een utopie, maar dromen mag.
De discussie i.v.m. de vervuiling rond de 3M fabriek in Zwijndrecht blijft duren. VTM en het Laatste Nieuws hebben er zich in vastgebeten. De cafézender heeft waarschijnlijk een tekort aan echt nieuws in deze komkommertijd en heeft er zowaar een ‘onderzoekscel’ op afgestuurd.
Laten we duidelijk blijven. Er was wel degelijk een vervuiling door 3M met Pfos en Pfas, maar de productie en het storten van Pfos werd reeds 20 jaar geleden stopgezet en - zoals ik al schreef in mijn blog van 1 juli jl daarover - werd er tot op de dag van vandaag geen enkele gezondheidsklacht over geuit. M.a.w. niemand werd er ziek van, terwijl iedereen er lustig verder de eigen gekweekte groenten en de door de scharrelkippen geproduceerde eieren had verorberd. En na 20 jaar bleek dat ineens niet meer aan te raden.
Ondertussen hebben drie onderzoeken uitgewezen dat de aanwezigheid van Pfos en Pfas in voedingsproducten uit Zwijndrecht heel die tijd niet alarmerend hoog was. Dat 3M desondanks toch op het matje wordt geroepen is niet meer dan logisch, maar dat men, 20 jaar na de feiten en zonder dat er enige gezondheidsklacht over kwam, nog steeds blijft volhouden dat men in en rond Zwijndrecht nog steeds best geen eigen groenten en fruit zou mogen kweken eten, is pure paniekzaaierij.
Als die VTM-onderzoekingscel er niet méér van terecht zou brengen dan in haar vorig onderzoek (i.v.m. El Kaouakibi) dat compleet lijkt te zijn stilgevallen, kan ze zich in de toekomst beter alleen nog bezig houden met haar dagelijkse kitsch- en goedkope amusementsprogramma’s.
