Het debat Bouchez-Van Grieken met daarop de negatieve francofone reacties en de uitslag van ‘De Stemming’, zoals men de peiling van VRT en De Standaard heeft genoemd, blijven niet alleen voor beroering zorgen, maar ook voor een onverwachte opportuniteit.
Met de 45,5% die de Vlaamsnationalisten (N-VA en VB) in deze peiling samen haalden, zouden ze in het Vlaams gewest nog wel geen meerderheid aan stemmen hebben, maar misschien wel al aan zetels. Er zouden dus niet veel extra stemmen nodig zijn om straks wél de meerderheid te halen. Dit alles natuurlijk op voorwaarde dat de N-VA en het VB zouden samenwerken. Dat laatste is nog helemaal niet zeker, al zal het steeds moeilijker worden om straks een Vlaamse deelregering te maken zonder het VB. Dan zou de N-VA er zowat alle andere partijen bij moeten halen, PvdA inbegrepen en zouden die partijen daar nog mee akkoord moeten gaan. Zie je dat al zitten, met PvdA, Groen en de partij van de Gauche Caviar?
Ondertussen blijft Wallonië zich houden aan het cordon sanitaire et médiatique t.o.v. het Vlaams Belang. Dat werd nog eens bevestigd door federaal minister Gilkinet (Ecolo) in een interview op de commerciële RTL-zender. Als ze met het VB niet meer willen praten, wat gaan ze dan doen als die partij straks in de Vlaamse deelregering zit, waarschijnlijk zelfs als grootste partij? Er ook niet meer mee praten? Zoals ik al eens schreef, zou er zich zo een extra gelegenheid voordoen om aan dit België alvast een begin van haar einde te maken.
In de nasleep van ‘De Stemming’ putten onze media zich uit om te voorspellen hoe het politieke landschap er straks, bij voorkeur tegen de verkiezingen van 2024, uit zal zien. Dat is pas over twee jaar en in de Belgische politiek een eeuwigheid. Zeker is wel dat de centrumpartijen, in de eerste plaats CD&V en Open VLD, verder achteruit zullen gaan, al gelooft men eerder dat de liberalen op federaal vlak langer stand zullen houden dan de christendemocraten.
E.e.a. kan te maken hebben met het feit dat de Waalse liberalen het goed blijven doen, terwijl de christendemocratische familie in Wallonië politiek helemaal niets meer voorstelt. Na de rel over het debat van Van Grieken met Bouchez, had deze laatste zich wel min of meer verontschuldigd, maar is hij daarop terug gekomen. Ten eerste vraagt hij waarom hij niet met het VB zou mogen debatteren als alle Vlaamse partijen dat wél mogen. En ten tweede zegt Bouchez dat, als de francofonen het cordon t..o.v. uiterst rechts willen behouden, ze dat ook moeten doen t.o.v. uiterst linkse PTB, de Waalse tegenhanger van de PvdA., maar dat gebeurt niet.
In de marge van bovenstaande blijft het trouwens opmerkelijk dat Egbert Lachaert door onze Vlaamse politieke commentatoren nog steeds bestempeld wordt als een ‘diepblauwe’ liberaal. Als dat waar was, had de man nooit zijn woord gebroken t.o.v. zij eigen even diepblauwe achterban en had hij gekozen voor Paarsgeel i.pl.v. van Paarsgroen. Hij is toen gezwicht omdat Crootje dan het federaal premierschap zou krijgen. Puur postjespakkerij. Als Belgisch politicus had hij moeten weten dat zo’n premierbonus niet gratis is en de partij zou verplichten tot toegevingen die ze normaal niet zou doen. Zeker voor een partij die maar op de zevende plaats staat.
Lachaert is een slechte partijvoorzitter. Hij kan het goed uitleggen, maar wie gelooft hem nog? Hij zou best het voorbeeld volgen van Almaci en Coens. Of wil men wachten tot de Open VLD helemaal richting kiesdrempel zakt?
De uitslag van ‘De Stemming’, de zgz peiling door de VRT en De Standaard, waaruit bleek dat CD&V in Vlaanderen de kleinste politieke partij is geworden, was voor mij geen verrassing. Ik verwijs daarbij naar mijn blog van 27 april ‘Het &NU?-congres’, waarbij de partij zelfs geen journalisten had uitgenodigd. Men zag toen de bui reeds hangen. Ondertussen heeft voorzitter Coens de handdoek in de ring geworpen en zullen er voortijdig nieuwe voorzittersverkiezingen komen, waarbij Sammy Mahdi zich alweer kandidaat heeft gesteld. Vorige keer verloor hij nipt van Coens.
Het is wel historisch te noemen dat een partij, zoals die van de christendemocraten, die ooit in heel België een volstrekte meerderheid behaalde, nu in Vlaanderen zo diep gevallen is. Waar is de tijd van de zuilen, zoals die van de Middenstand, de Boerenbond, de Ziekenkas, de vakbonden? E.e.a. is wel terug te brengen tot de ontkerkelijking van onze samenleving, maar dat verklaart niet alles.
Wat CD&V vooral kwalijk wordt genomen, is haar deelname aan de anti-Vlaamse regering Decroo, waar men de partij hoegenaamd niet nodig had, tenzij om de Vlaamse oppositie te verzwakken, uitgerekend de regio waar de partij haar stemmen moet halen. Vivaldi werd voor mij zo Paarsgroen+ en CD&V een onnodig aanhangsel waarbij de haar toegewezen posten dan nog werden ingevuld met niet-rechtstreeks verkozenen. ‘Amateurs’ is hier niet het juiste woord, maar veel scheelt het niet.
Het is nu afwachten wat de partij gaat doen bij de verkiezingen in 2024 en of ze weer haar ziel zal verkopen voor een bord Belgische lindensoep om het traditionele nu zieltogende België mee in stand te houden.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (17 Stemmen) Tags: De uitslag van ‘,De Stemming’,, de zgz peiling door de VRT en De Standaard, waaruit bleek dat CD&V in Vlaanderen de kleinste politieke partij is geworden, was voor mij geen verrassing. Ik verwijs daarbij naar mijn blog van 27 april ‘,Het
07-05-2022
Een as N-VA - Vooruit ?
Terwijl het veel logischer zou zijn dat er bij een eventuele Vlaamsnationale overwinning na de verkiezingen in 2024 een Vlaamse regering zou komen met VB en N-VA, lijkt het er steeds meer op dat we te maken zouden kunnen krijgen met een tripartite N-VA, Vooruit en waarschijnlijk CD&V. Raar maar waar.
E.e.a. heeft te maken met het feit dat het in de huidige Antwerpse stadcoalitie vrij goed klikt tussen de eerste twee, dit nadat een kartel Spa en Groen daar mislukte, evenals de gok van CD&V met Chris Peeters. Bijkomende reden is dat de samenwerking tussen de Antwerpse N-VA en de partij van Jinnih Beels en Tom Meeus rimpelloos lijkt te verlopen. Dat laatste is echter geen garantie dat de Antwerpse N-VA van Bart De Wever straks even goed zal werken met de rest van die partij, ons ‘mateke’ op kop.
Een Vlaamse regering in 2024 met N-VA, Vooruit en eventueel CD&V zal daarna trouwens moeten onderhandelen over een federale regering, waarbij men de PS van Magnette weer zal tegenkomen. Een partij die eerder aanleunt bij het linkse Waalse Ecolo, opgejaagd wordt door de nog linksere communisten van de PTB en die, samen met Vooruit, wel weer de grootste politieke familie binnen die regering zou kunnen worden en dus de lakens weer zal kunnen uitdelen. Tegelijkertijd zal het cordon sanitair blijven bestaan, evenals het Belgique à papa.
Als De Wever zijn veto tegen het VB niet intrekt, wordt dit voor Vlaanderen een doemscenario en het enige wat men daartegen kan doen, is de N-VA-kiezers ervan overtuigen om in 2024 voor het VB te stemmen en die partij zo groot te maken, dat men niet meer zonder zal kunnen in Vlaanderen. De N-VA is al enkele keren door de PS en de Vlaamse traditionele partijen voor het blok gezet na Marrakech en zou beter moeten weten, anders wordt ze een zoveelste Belgische recuperatie.
---
En dan nog dit voor de Poetin-knuffelaars:
Miljoenen vluchtelingen, tienduizenden doden, honderden dorpen en steden met de grond gelijk gebombardeerd, honderden burgers die werden gemarteld en vermoord, voor zover ze al niet stierven onder het puin van hun ingestorte huizen. De oppositie in Rusland én hun media monddood gemaakt.
En dat allemaal omdat die man in het Kremlin zich aan zijn lange lege tafel bedreigd voelde door een buurland dat hem helemaal niet bedreigde, maar alleen uit de Russische invloedsfeer wilde stappen. Dit nadat hij zelf al een deel van dat land had afgepakt en in een ander deel een opstand militair steunde, die sinds 2014 ook al meer dan 13.000 levens had gekost.
Bij Groen gaan ze afscheidnemend voorzitster Almaci vervangen door een duo. Er zijn vier relatief onbekende kandidaat-koppels, waarvan de meeste buitenstaanders niet eens het bestaan kenden. Daarmee lopen ze nog maar eens Ecolo achterna en tonen ze aan zelf geen nieuwe ideeën te hebben buiten het in de pas lopen van hun linkse Waalse tegenhangers. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt. Toen Groen nog Agalev heette, hadden ze zelfs niet eens een voorzitter, alleen maar een secretaris en ook dat waren ze elders gaan afkijken, nl bij de communistische Oostbloklanden. Dat heeft hen toen ook geen baat bijgebracht. Bij de volgende verkiezing vlogen ze zelfs uit het parlement, omdat ze de kiesdrempel – die ze, nota bene, zelf mee hadden ingevoerd – niet meer haalden, Dat had wel niet zozeer met die naam te maken maar met het feit dat de partij had deelgenomen aan de regering Verhofstadt I en er o.m. ook de snel-Belgwet had doorgekregen. Ook nu zit Groen in de federale regering en heeft ze niet kunnen beletten dat één van haar dada’s; de kernuitstap, verwezenlijkt kon worden. Ook het alternatief, het plaatsen van luchtvervuilende gascentrales, valt niet bij iedereen in goede aarde en is in feite tegen haar eigen klimaatregels. Het blijft dus armoe troef en dat zal niet beteren zolang de groentjes niet beseffen dat ze geen Belgicistische partij kunnen zijn (zoals ook PvdA in Vlaanderen), terwijl ze alleen maar stemmen kunnen halen in het Vlaamse gewest en Brussel. Rekenen kunnen ze blijkbaar ook niet. Onze Vlaamse groentjes zijn politieke amateurs.
In de discussies n.a.v. de verkiezingen van 2024 vergeet men meestal dat de daaruit voortkomende federale regering zal moeten toezien op het terugdraaien van de beruchte noord-zuid transfers. Dit werd mede beslist door PS en MR in de zesde en voorlopig laatste staatshervorming bij de vorming van de regering Di Rupo. De kans is nl groot dat onze Waalse vrienden zullen trachten die terugbetalingen uit- of zelfs af te stellen, zoals ze al meer hebben gedaan met Belgische wetten en akkoorden die hen niet aanstonden. Denk maar aan de artsenquota.
Mocht het VB, al dan niet als grootste partij, in een volgende Vlaamse regering komen te zitten, dan is de kans nl reëel dat de Waalse partijen een excuus zullen zoeken om het cordon sanitair in stand te houden en zo een stok achter de deur te houden. Wij, Vlamingen, mogen ons daar weer eens niet laten rollen en zullen daarom in 2024 alle Vlaams-nationalistische stemmen meer dan nodig hebben, Ofwel komt er dan een einde aan het cordon, ofwel aan het België zoals we dat nu kennen en dat voor Vlaanderen nefast is.
---
En dan nog een Chinees doordenkertje voor de Poetin-knuffelaars: ‘Wie bij een betwisting het eerst slaat, bekent zijn ongelijk’.
‘De mensen in Rusland en Wit-Rusland willen geen ander leven. Ze willen gewoon goed leven. Ze hebben geen ervaring met vrijheid. Ze denken niet na over democratie. Vandaar die keizerlijke vorm van presidentschap die Poetin en Loekasjenko zich kunnen permitteren En ik vrees dat dat nog lang zo zal blijven’
Zo hoort men het ook eens uit onverdachte bron. Vraag is maar of het zo zal blijven als ze enkele duizenden van hun jongens in lijkzakken zullen zien terugkeren uit Oekraïne. Volgens de Britse geheime dienst zou het Russische leger in Oekraïne al zo’n 15.000 manschappen verloren hebben, waarbij 9 generaals, minstens 1.600 tanks en pantservoertuigen, plus tientallen vliegtuigen en drie schepen waaronder de ‘Moskva’, het vlaggenschip van hun Zwarte Zeevloot. Rusland mag dan een groot land zijn, het blijft een middelmatig regime dat een grootmacht wil zijn, maar het niet is. Haar bevolkingsaantal zit tussen dat van Bangladesh en Mexico, haar economie tussen Brazilië en Zuid-Korea en haar globale export tussen dat van Zwitserland en Taiwan. Als de olie-uitvoer naar het Westen stopt, verliest het land één derde van zijn export. Hoewel het kan rekenen op een zekere sympathie van niet-gebonden landen, heeft het veel van die sympathie verspeeld door de inval in Oekraïne’.
De wereld kan alleen maar hopen dat het Rusland van Poetin verzaakt aan het inzetten van de chemische, biologische en/of nucleaire wapens die het bezit, om zo een derde wereldoorlog te vermijden. Daarvan zou niemand beter worden, ook China niet, dat dan zijn belangrijkste afzetmarkt, Europa, zou kwijtspelen.
Ik ben tot de ontdekking gekomen dat er misschien een nieuwe opening is naar de Vlaamse zelfstandigheid. N.a.v. mijn blog van gisteren, 2 mei, waarin ik vaststelde dat de francofonen van dit land nog steeds niets te maken willen hebben, noch willen praten met het Vlaams Belang, roep ik alle Vlamingen op ervoor te zorgen dat het VB in de volgende Vlaamse regering komt te zitten. Als de francofone politieke partijen consequent zijn, zullen ze dan ook niet meer met de Vlaamse regering willen praten en komt dit België tot stilstand.
Om het VB in de volgende Vlaamse regering te hebben – al dan niet als grootste partij - kunnen we met zijn allen zorgen bij de regionale verkiezingen van 2024.
Wij, Vlamingen, maken 60% uit van de Belgische bevolking, 70% van de economie en meer dan 80% van de export. Onze werkzaamheidsgraad ligt op 76%, t.o.v. 65% voor Wallonië. Het heeft dan ook geen zin meer dit land in zijn huidige vorm in stand te houden door elk jaar minstens 12 miljard euro van onze eigen Vlaamse welvaart af te staan. Geld dat in de rest van het land uitgedeeld , niet of nauwelijks geïnvesteerd wordt en dus verloren gaat aan de Fédération Bruxelles-Wallonie, Francorchamps en nog van dat moois. Als onze francofonen blijven weigeren te praten met het Vlaams Belang en straks ook niet meer met de Vlaamse regering, mocht het VB er deel van uitmaken, dan is er geen enkele reden om met dit België verder te gaan.
Vlaanderen moet dan de Senelle doctrine* toepassen, die stelt dat, als België onbestuurbaar wordt en er bv weer geen federale regering meer kan worden gevormd, het Vlaams parlement Vlaanderen moet uitroepen tot deelstaat van het federale België, met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. Dat is weliswaar grondwettelijk niet volgens het boekje, maar democratisch volstrekt legitiem, want het Vlaamse parlement, verkozen om Vlaanderen te besturen, is de uitdrukking van het Vlaamse volk. En de wil van het soevereine volk is voor overtuigde democraten het enige wat telt.
*Wijlen Robert Senelle was een Brusselse grondwetspecialist, die stelde dat België alleen kon overleven met twee autonome deelstaten – Vlaanderen en Wallonië - met een eigen sociale zekerheid en fiscaliteit. Brussel en de Oostkantons konden voor hem alleen subgewesten zijn.
Eén mei was dit jaar, ondanks de opheffingen van de meeste coronaverplichtingen, een mager beestje in Vlaanderen. Er was meer volk op de bedevaarten naar Scherpenheuvel dan in de optochten van wat er overblijft van links. Opvallend daarbij was de uitval van ons zingend konijn naar het Vlaams Belang dat hij verweet nog nooit iets verwezenlijkt te hebben. Dat is niet moeilijk, als men weet dat de partij van Tom Van Grieken nooit een kans heeft gekregen mee te kunnen spelen. Wie niets mag doen, zal ook niets verkeerd doen. We kunnen alleen maar hopen dat hier na de volgende verkiezingen, zeker de regionale in 2024, verandering in komt.
In Wallonië was het wel iets spannender, sinds de communisten van de PTB er op vooruit blijven gaan ten koste van de socialisten van Magnette. Die laatste verwijt dan weer niet die communisten, maar de liberale MR van alle zonden tegen de zgz democratie, terwijl beide partijen coalitiepartners zijn binnen de Paarsgroen+ regering. Niet alleen de PS, maar ook Ecolo en ‘Les Dégagés’ hebben het nog altijd niet verteerd dat baardman Bouchez het heeft aangedurfd op Tv in debat te gaan met Tom Van Grieken. Ze verkiezen nog altijd hun eigen DDR. Mocht het VB straks deel uitmaken ven de nieuwe Vlaamse regering en de francofonen consequent blijven weigeren ermee te praten, dan praten ze ook niet meer met Vlaanderen en zou dit België wel eens eerder dan verwacht aan zijn einde kunnen komen!
Van toen ik met deze blog begonnen ben, op mijn pensioneringsdag van februari 2005, heb ik geschreven over het probleem van de ingangsexamens voor studenten Geneeskunde en Tandheelkunde. Dat werd nl alleen toegepast door de Vlaamse afdeling, niet door de Franstaligen en was dus een zoveelste discriminatie waar wij Vlamingen het nog maar eens het slachtoffer van werden in la Belgique à papa. Het resultaat daarvan was nl dat Vlaanderen een steeds groter tekort kreeg aan huisartsen, spoedartsen en tandartsen, terwijl er aan francofonen kant meer afstudeerden dan wenselijk was, maar waarvan een deel geen Riziv-nummer kreeg dat nodig was om een artsenpraktijk te beginnen. Onder de regering Michel werd dat laatste probleem min of meer opgelost door Maggy De Block, maar weer bijna uitsluitend in het voordeel van de Franstaligen en veranderde er in feite niets.
Aan die ellendige toestand zou nu een einde komen, omdat de coronacrisis heeft aangetoond dat er in heel het land artsen tekort zijn. Een voorstel van Brouckie zou daar een einde aan maken en zou tevens de Franstalige kandidaat artsen verplichten vanaf het academiejaar 2023-2024 te slagen in een ingangsexamen. Beter laat dan nooit natuurlijk, maar het blijft een schande dat Franstaligen in dit land hun voeten kunnen vegen aan wetten die zij niet goed vinden, maar die de Vlamingen wél moeten naleven. L’unité fait la farce’. Het is trouwens helemaal niet zeker dat de Franstaligen zich straks ook aan de nieuwe wet zullen houden. In principe blijven ze er tegen. Van Vlaamse kant blijft het wantrouwen trouwens groot. Het overtal Franstalige studenten wordt tot en met 2027 kwijtgescholden en omdat Vlaamse artsen dooreen genomen meer uren kloppen dan hun Waalse collega’s – nog zoiets typisch Belgisch - is het risico groot dat de quota aan Franstalige kant nog zullen worden opgetrokken en zullen we met een nieuwe discriminatie te maken krijgen. Hoelang nog?
In de aanloop naar 1 mei zijn er weer de traditionele wensen en eisen van vakbonden en politieke partijen en dat is dit keer niet anders. Zelfs met de vaststelling dat dit land een begrotingstekort heeft van meer dan, 8% - na Griekenland het grootste in de E.U. – verandert daar niets aan, zeker niet in Wallonië waar men nog steeds denkt de luxe te hebben dat de anderen – Brussel en vooral Vlaanderen – het wel zullen betalen.
PS-voorzitter Magnette heeft nog eens het voorstel gelanceerd om jongeren tussen 18 en 25 jaar een basisinkomen te geven. Zoiets is er vroeger al eens geweest, maar werd afgevoerd onder de regering Di Rupo, van dezelfde partij als Magnette.
De MR, die er nog steeds van droomt de PS voorbij te steken als grootste partij van Wallonië, wil daarvoor niet onderdoen en komt met het voorstel om een basisinkomen te geven aan elke burger ouder dan 18 jaar. Te gek om los te lopen, maar ook dat idee is niet nieuw. Het werd in 1997 al eens gelanceerd door Roland Duchâtelet die toen ‘Vivant’ oprichtte, een partij, of zoals hij zelf noemde: ‘een beweging’, die in alle gewesten en taalgemeenschappen aan de verkiezingen deelnam. Dat werd geen succes en Vivant ging daarna op in Open VLD.
De kostprijs van zo’n basisinkomen zou de staat jaarlijks 100 miljard euro kosten, geld dat op andere gebieden zou moeten worden uitgespaard (werkloosheidsuitkeringen en kindergeld bv). Te gek voor woorden en daar zal het ook wel bij blijven. Dit zou een lachertje maken van onze Sociale Zekerheid en een bijkomende aantrekkingspool worden voor immigranten.
Punt is wel dat er in Wallonië nog altijd politiekers rondlopen die niet beseffen dit land zo goed als failliet is, in fase drie zoals het mopje zegt:
- Fase één waren de moeilijkheden van de ontwikkeling
- Fase twee de ontwikkeling van de moeilijkheden.
- Fase drie de verdeling van de winst na het faillissement.
Wat doet een federale regering die niets serieus opgelost krijgt? Ze organiseert een onlineburgerbevraging waarin iedereen boven de 16 jaar tot 5 juni de tijd krijgt om daarover zijn mening te spuien. Ondertussen heeft het deel van de bevolking dat daarin nog gelooft een leuke bezigheid. Hoe meer zielen, hoe groter kerkhof.
Als die bevraging, die de staat de leuke som van meer dan 2 miljoen euro gaat kosten, iets zal oplossen, dan zal het zijn dat men tot het besluit kan komen dat we met het huidige België helemaal niets meer opgelost krijgen, bevraging of geen bevraging. Dit land zit nl met een onwerkbare bestuursstructuur, samengesteld met compleet tegenovergestelde ideologieën waarmee men niets opgelost krijgt buiten het uitdelen van geld en het maken van schulden.
De enige duurzame oplossing is dat alle partijen tegen de volgende verkiezingen met een duidelijk programma komen en iedereen kan kiezen voor de partij die hem/haar het beste voorstel doet. En m.i. is dit nog altijd dit land te splitsen in twee of drie autonome gebieden, die nog wel zullen moeten samenwerken, maar niets meer beslissen op andermans territorium. Ik heb zelf ook even gedacht dat een eerste stap de vier gewesten hadden kunnen zijn, maar zelfs dat is ondertussen voorbijgestreefd. Vlaanderen en Wallonië worden gescheiden en we laten de Brusselaars zelf kiezen wat ze willen doen, maar wel op voorwaarde dat de Vlaamse bevoegdheid over Brussel wordt behouden met het Nederlands als volwaardige officiële taal. Van de andere kant zal de ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’ worden opgedoekt, tenzij de francofonen bereid zijn zelf dit failliete systeem zelf te blijven betalen. Nu gebeurt dat officieel door België, maar in werkelijkheid door Vlaanderen. Zelfs zonder die ‘fédération’ zullen zowel Brussel als Wallonië bankroet gaan. Walen en Brusselaars kunnen nu al niet samenwerken.
De Oostkantonners tenslotte, zullen ook zelf kunnen kiezen of ze aansluiten bij Wallonië of terugkeren naar hun Duits herkomstland.
Wij hebben geen spelletjes meer nodig, maar een allerlaatste staatshervorming.
Ons mateke heeft nog maar eens van zich laten spreken. Hij moest er dit keer zichzelf niet eens voor verkleden. Zijn (terechte) uitspraak dat hij, als hij door Molenbeek rijdt, zich niet meer in België waant, heeft een hoop kritiek opgeleverd, zelfs van binnen zijn eigen partij. Nochtans heeft hij gelijk en dergelijke taferelen ziet men ook elders, denk maar aan ‘Borgerokko’. Wie vanuit de Kempen Antwerpen binnen rijdt via de Turnhoutsebaan, maakt exact hetzelfde mee.
Molenbeek is wel een buitenbeentje. Het is de plaats waar de bloedige aanslagen van Parijs, Zaventem en Maalbeek ongestoord beraamd konden worden. Dat juist daar zoiets mogelijk bleef, was het gevolg van jarenlang mismanagement van de gemeente door toenmalig burgemeester Philippe Moureaux, alias ‘Flup Moustache’, de vroegere ideoloog van de PS. Veel zal er daar trouwens niet veranderd zijn: zijn dochter is er momenteel nóg burgemeester.
Ons mateke heeft zich in elk geval (nog) niet verontschuldigd. Hij beweert nu nl dat hij ermee bedoelde dat men in Molenbeek geen Nederlands noch Frans meer hoort, bijna uitsluitend Arabisch. Ook dat zal wel kloppen, maar neemt niet weg dat men daar ook zonder iets te horen, kan ‘zien’ dat het er een andere wereld is. Inch’ Allah!
Open VLD is niet de enige Vlaamse partij die in de problemen zit. CD&V heeft zowat dezelfde problemen, zelfs voor wat betreft het voorzitterschap. Joachim Coens kan dan wel niet verdacht worden van woordbreuk t.o.v. zijn kiezers, zoals Lachaert, integendeel, Hij krijgt zijn plannen echter niet gerealiseerd. In zijn eerste congres in 2021 slaagde hij er niet in zijn vernieuwde Artikel 1 erdoor te drukken en zijn tweede vernieuwingscongres in oktober was al niet veel beter. Eind dit jaar zijn er normaal bij CD&V nieuwe voorzittersverkiezingen gepland, maar vooral de jongerenafdeling – die Sammy Mahdi naar voor schuift - wil dat al zien gebeuren vóór de vakantie.
Dit weekeinde hield CD&V een zgz &NU?-congres. We hebben daarover niet veel te horen en zien gekregen, om de eenvoudige reden dat er geen journalisten waren op uitgenodigd. Dat zegt al genoeg over de precaire staat van de partij.
CD&V heeft er verkeerd aan gedaan deel te nemen aan Paars-groen, terwijl die haar daarvoor zelfs niet eens nodig had. Ze werd alleen aan boord gehesen om de Vlaamse oppositie wat te verzwakken. Het feit dat de partij enkel outsiders kon vinden om de ministerposten in te vullen, zegt genoeg.
Coens is een achtenswaardig man die het allemaal goed bedoelt maar daarvoor niet genoeg politiek geslepen is. Te braaf, zeg maar. Wie dan wél? Mijn persoonlijke mening is dat de enige die momenteel in staat is van CD&V nog iets te maken, Pieter De Crem is. Vraag is maar of hij het nog zal willen doen.
Als er door de vakbonden maar één dag gestaakt wordt, dan is dat gegarandeerd op een vrijdag, want dat betekent meteen een verlengd weekeinde. Op 22 dezer was het weer zover en werd er door de verzamelde vakbonden in verschillende steden gestaakt voor hoger loon. Door de inflatie en de verhoogde energiekosten verliezen hun leden koopkracht en is de 0,4% die ze bovenop de automatische index krijgen, niet genoeg.
In principe hebben de vakbonden gelijk, maar om te verwezenlijken wat ze vragen, zouden ze best eerst die automatische index afschaffen, zoals ik in deze rubriek al tot in den treure heb geschreven. Die bestaat zo goed als nergens meer, zeker niet in onze buurlanden waarmee we moeten concurreren. Daar worden eventuele loonsverhogingen besproken per sector en niet over het hele land, en kunnen bedrijven die meer winst maken ook meer geven aan hun medewerkers. Hier kan dat niet, omdat dan álle bedrijven, ook diegenen die niet goed boeren, eenzelfde loonsverhoging moeten geven, waartoe sommige niet in staat zijn. Bedrijven bij wie het slecht gaat, kunnen zich dat niet veroorloven omdat ze dan riskeren uit de markt te worden geconcurreerd. Daar de lat in dit land voor iedereen even hoog wordt gelegd, zit er niets anders op dan een gemiddelde te nemen van goed- en minder goed draaiende bedrijven, waarbij de werknemers bij de eerste groep zich tekort gedaan voelen. Ze hebben daarbij gelijk, maar krijgen niet meer omdat hun werkgevers zich ook moeten houden aan die sacrosante index, punt nummer één op mijn ‘Only in Belgium’- lijst..
‘Van alle partijen scoort Open VLD het slechtst als het gaat over betrouwbaarheid, geloofwaardigheid en eerlijkheid.’
Bovenstaande vaststelling komt niet van mij, maar van Philippe Nijs, voorzitter van Jong VLD in een opiniebijdrage in De Morgen. Zo hoort men het ook eens uit volstrekt andere bron. Sinds Verhofstadt zijn de Vlaamse liberalen onderweg hun geloofwaardigheid kwijt gespeeld ondanks 20 jaar regeringsdeelname of misschien juist daarom. De huidige blauwe partijleiding lijkt dat zelfs te beseffen, want hun enige hoop op succes bij een volgende verkiezing zou het premierschap van Crootje zijn, de zgz ‘premierbonus’. Zoals die man nu echter duchtig bezig is om aan een internationale job te geraken ná zijn premierschap, zal dat eerder averechts werken.
--
Philippe Nijs is trouwens niet de enige liberaal die zich daarover zorgen maakt. Zijn voorganger als voorzitter van Jong VLD en nu Vlaams parlementslid, Maurits Vande Reyde, zegt in een bijdrage aan de weekeindeditie van De Tijd dat Open VLD zich de laatste 20 jaar een beetje heeft dood bestuurd. De man pleit in dat artikel trouwens om voor de oppositie te kiezen als de partij niet beter kan scoren.
En de Vande Reyde zegt nog meer, o.a. dat Vlaanderen op weg is naar een gezonde begroting, terwijl de schuldenlast in Wallonië naar liefst 280% gaat. ‘Als dat zo doorgaat’, zegt hij, ‘krijg je een natuurlijke splitsing van dit land, niet meer uit nationalistische overwegingen, maar uit noodzaak’.
---
Ik heb het debat op Terzake tussen Bouchez en Van Grieken niet meegemaakt, maar men vertelde me dat Bouchez zou gesteld hebben dat Vlaanderen maar best zo snel mogelijk aan een arbeidsgraad van 80% zou geraken. Ge moet maar durven. Het doel is immers niet dat Vlaanderen alleen dat haalt, maar heel België. Voor Wallonië, dat momenteel nog niet eens aan 70% zit, wordt dit een mission impossible.
Zoals ik reeds terloops vermeldde in mijn blog van gisteren, was er in politiek Wallonië heel wat opschudding omdat MR-voorzitter Bouchez in Terzake een debat was aangegaan met Tom Van Grieken, wat, volgens de zelfverklaarde Waalse democraten, indruist tegen het in 2002 gesloten akkoord van de zgz ‘democratische’ francofone partijen die rond het Vlaams Blok/Belang een ‘cordon sanitaire mediatique’ hadden gesloten.
Ondertussen heeft de MR haar voorzitter al teruggefloten en wordt het weer business as usual inbegrepen het in stand houden van het cordon médiatique.
Het cordon sanitair en, bij uitbreiding, dat in de media, is een van de punten op mijn lijst ‘Only in Belgium’. Dat is nl iets dat in geen enkel ander democratische land gebeurt en een voorbeeld van schijnheiligheid. Men staat nl een partij toe mee te doen aan democratische verkiezingen, geeft diezelfde partij na de verkiezingen zelfs subsidies voor het aantal behaalde stemmen, maar zegt daarna dat ze niet mee mag spelen. En dan zijn er nog altijd die niet begrijpen waarom men in het buitenland – in de eerste plaats in Nederland en Frankrijk – Belgenmoppen blijft vertellen over dit Absurdistan in Europa.
Opmerkelijk nieuws uit de Belgische politiek: Sophie Wilmès neemt tijdelijk afscheid van haar functie als minister van Buitenlandse Zaken. Haar man en de vader van haar vier kinderen heeft een agressieve vorm van hersenkanker en Sophie vindt dat haar plaats voorlopig thuis is. Voor zoiets kan men niets anders dan veel respect opbrengen.
Heel wat minder respect is er voor eerste piet Crootje, die beslist heeft als federaal premier die taak van Buitenlandse Zaken erbij te nemen i.pl.v. eens een nieuwe man/vrouw de kans te geven. Alles heeft te maken met het feit dat Crootje zich al een tijdje uitslooft om te canvassen voor een internationale functie en Buitenlandse Zaken daar goed bij past. Nu die andere liberalen Charles Michel en Didier Reynders daarin al geslaagd zijn en Sophie kandidaat was voor de post van NAVO-voorzitter, was de Belgische politieke spoeling internationaal wat dun geworden en wordt er ook regionaal van Open VLD niet veel meer verwacht van de volgende verkiezingen, vandaar.
Een Franstalige liberaal die zich dezer dagen wél positief liet opmerken, is MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez in een debat tussen hem en Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken, gisteren in "Terzake". Het debat was een primeur, omdat Franstalige politieke partijen zich nog altijd houden aan een "cordon sanitaire médiatique". Bouchez zelf begrijpt de kritiek niet en doet steeds meer aan ‘Realpolitik’, iets waar ze bij Open VLD nog niet aan toe zijn.
Vincent Van Quickenborne vindt wel dat Open VLD zich moet heruitvinden. Hij zou misschien eens kunnen proberen te rade te gaan bij zijn Waalse politieke familie, te beginnen bij ‘barbuto’ Bouchez..
I.v.m. de oorlog in Oekraïne zal ik wel de enige niet zijn die zich afvraagt wat Poetin bezielde om zo’n ‘speciale militaire operatie’ te beginnen. Hij noemde het zelfs niet eens een oorlog. Zou men de eigen soldaten verteld hebben dat ze Oekraïne gingen ‘denazifizeren, voor zover die daar al iets van zouden gesnapt hebben?
Poetin is niet de schaakgrootmeester, zoals hij wel eens werd voorgesteld. Een schaker denkt nl verschillende zetten vooruit. Dat is in het geval van Oekraïne niet gebeurd, zelfs niet nadat hij zijn grondtroepen al enkele weken in staat van paraatheid had gebracht om daarna te constateren dat ze niét waren voorbereid.
De geliefde sport van Poetin is judo en daarin denkt men niét vooruit, maar weegt men de kansen af die zich voordoen. Waar hij helemaal geen rekening mee had gehouden was het moreel van zijn troepen en nog minder dat van de tegenstanders. ’Een oorlog winnen is voor driekwart het gevolg van het moreel en slechts één kwart dat van de militaire krachtverhoudingen’, zei Napoleon al en die kende er iets van.
Ondertussen ligt wel de helft van Oekraïne in puin, zijn er al tienduizenden doden en zo’n 12 miljoen mensen op de vlucht, waarvan 5 miljoen naar het buitenland. Dat allemaal omdat de heer Poetin zich bedreigd voelde door een de facto defensieve organisatie en wou dat Oekraïne binnen zijn invloedsfeer bleef. Een invloedsfeer van dood en vernieling.
De werken aan de Antwerpse Oosterweelverbinding liggen nog maar eens zo goed als stil na een zoveelste arrest van de Raad van State i.v.m. de Pfos/Pfas vervuiling. Zoals de zaken daar nu evolueren, wordt de verbinding iets voor tegen Sint Juttemis en zullen de meesten onder ons dat niet meer meemaken.
Daarmee lijkt de in hoofdzaak groene oppositie tegen de ontsluiting van de Antwerpse Ring het te halen. Zoals ik in deze rubriek al vanaf het begin over deze zaak geschreven heb, is de grond rond de 3M-fabriek inderdaad vervuild, maar is er, 20 jaar na het stopzetten van het storten van de Pfos/Pfas, nog altijd niemand van ziek geworden en zou de zaak dus beheersbaar moeten kunnen zijn. Niet dus.
Waar de wereldverbeteraars niet bij stilstaan is, dat er van de door hen ook gevraagde overkapping van een groot gedeelte van de huidige Antwerpse Ring dan ook niets in huis zal komen, want die kan pas begonnen worden nadat de Ring er definitief zal zijn. Dat terwijl de hele zaak nu al tientallen jaren aansleept en reeds miljarden euro’s heeft gekost. Ondertussen raakt de lucht rond de koekenstraat steeds meer vervuild door het trage en dikwijls stilstaande verkeer op de nu reeds oververzadigde Ring.
Hoe zei Gaston Geens, de eerste Vlaamse minister-president, het weer: ‘We moeten zien dat wat we zelf doen, we beter doen’.
