Zoals reeds bekend, zette de Europese Commissie, mede door de internationale onzekerheden, haar budgetregels on hold tot eind 2023. Voor België komt dat niet ongelegen want dit land is bij de slechtste leerlingen van de klas voor begrotingsrecord, staatsschuld én overheidsbeslag, met inefficiënte belastingen, hoge pensioenuitgaven, slabakkend onderwijs en een te trage omschakeling naar duurzame energie.
Nu hebben de zgz sociale partners in de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven wel een gemeenschappelijk advies bereikt over een voorstel tot hervorming van de Europese begrotingsregels, maar niemand garandeert dat Europa dat advies zal volgen.
Het Belgisch probleem is nl dat er in dit land in een periode van hoogconjunctuur weinig of geen overschotten zijn geboekt, terwijl er in een periode van laagconjunctuur teveel uitgaven werden gemaakt. M.a.w. we leven hier momenteel op de poef, boven onze stand en de vraag is maar of e.e.a. betaalbaar zal blijven.
Het Rekenhof tenslotte wijst erop, dat de opeenvolgende overschrijdingen van de spilindex hun weerslag zullen hebben op de budgetten, omdat nu al zeker is dat de genomen energiemaatregelen meer zullen kosten dan verwacht, waardoor de houdbaarheid van financiën niet gegarandeerd is, zeker niet nu ook de rentes stijgen.
In de discussies over de oorlog in Oekraïne is zowat iedereen het erover eens dat die alleen kan worden opgelost via de diplomatie. Dat is ook mijn mening, alleen vind ik dat men dat eerst had moeten proberen alvorens dat met de wapens te willen doen zoals nu gebeurt. Dat het toen niet gebeurd is, is trouwens niet alleen de schuld van Oekraïne en/of het Westen, maar ook van het Rusland van Poetin, dat dacht die diplomatie niet nodig te hebben omdat men de klus eens snel zou klaren. Dat is een grove misrekening geworden, mede doordat zowat elke doorsnee Oekraïner bereid bleek te zijn voor zijn vaderland te willen vechten. Ik kan me niet herinneren wanneer het nog gebeurd is dat mannen hun gezinnen lieten vluchten maar zelf achterbleven om hun land te dienen en desnoods ervoor te sterven.
Wat heeft Poetin met zijn oorlog nu bereikt? I.pl.v. vijf à zes dagen duurt die al meer dan drie maanden. Miljoenen vluchtelingen, tienduizenden doden en gekwetsten, kapitalen verloren aan stukgeschoten materiaal, plat gebombardeerde dorpen en steden. Oorlogsmisdaden allerhande. De wereldhandel in energie en voedselbevoorrading grondig verstoord, waardoor elders in de wereld mensen de hongerdood riskeren. Allemaal zaken die vermeden hadden kunnen worden, had men de diplomatie een kans gegeven, maar dan wel vooraleer aan te vallen.
Poetin staat model voor het Rusland dat zijn sovjet imperium verspeelde en dat niet verwerkt krijgt. Veel Russen voelen zich superieur t.o.v. de buurlanden die ze ooit hebben bezet en ze willen die op e.o.a. manier blijven beheersen. Poetin zet daarmee een Russische traditie voort die al bestaat van na de overwinning op de Mongolen en werd voortgezet onder de tsaren en de sovjets. Tot hiertoe was dat vrij goed gelukt t.o.v. Georgië, Azerbeidzjan, Armenië, Kazakstan e.a. voormalige sovjet republieken of buurlanden. Meestal met de wapens, niet met diplomatie. Die laatste wordt blijkbaar alleen verwacht van het Westen.
De oorlog in Oekraïne zorgt niet alleen voor miljoenen vluchtelingen uit dat land, naar schatting voorlopig zo’n 6,5 miljoen, ook uit Rusland zelf hebben er alleen al dit jaar zo’n kleine 4 miljoen het land verlaten. Met een bevolking die driemaal groter is dan die van Oekraïne valt dat niet zo meteen op, maar degenen die nu uit Rusland vertrekken zijn meestal goed opgeleide, vrij bemiddelde jonge mensen. Het merendeel van hen komt uit de IT-wereld en vindt gemakkelijk werk in het buitenland. Dat is voorlopig vooral in de Baltische buurlanden en in Kazakstan en Armenië. Men schat dat er 10% van de mensen in Rusland uit de techsector vertrokken zijn. Dat dit juist in die sector gebeurt is waarschijnlijk omdat zij beter dan de Rus in de straat op de hoogte zijn van wat Poetins trollenleger er in Oekraïne van bakt en laten zich daarom niets wijsmaken door de officiële media. En de Russische overheid wéét het. In maart werden de lonen in de sector nog opgetrokken, de belastingen verlaagd en daar bovenop werden de meeste IT’ers vrijgesteld van militaire dienstplicht.
Heel wat van de mensen die Rusland nu verlaten zijn niet persé tegenstanders van Poetin. Zij zien het alleen niet meer zitten dat het land een economische paria is geworden door die oorlog te starten tegen een buur- en broederland dat hen niet eens bedreigde, maar zijn eigen koers wou varen, zien ook hoe de meeste multinationals het land verlaten en kunnen soms voor diezelfde firma’s blijven werken in het buitenland. Er is niets mis met het Russische volk zelf, wel met de leiding van het land.
De Vlaamse tandartsen nemen steeds minder nieuwe klanten aan, als gevolg van het feit dat er in Vlaanderen een tekort aan tandartsen is van zo’n 170 eenheden. Voor mij en mijn lezers van het eerste uur is dat geen verrassing. Ik schrijf al meer dan tien jaar dat het een schande was dat artsen en tandartsen in Vlaanderen moesten rekening houden met een numerus clausus en een ingangsexamen dat met geneeskunde niets te maken had. De francofonen hadden daar geen last van, omdat zij gewend zijn de Belgische wetten die hen niet aanstaan, naast zich neer te leggen. De Belgische wetten zijn er in de eerste plaats om nageleefd te worden door de Vlamingen.
De laatste twee federale regeringen hebben gepoogd daaraan iets te doen, maar dan ook maar ‘iets’. Om de hele zaak in Vlaanderen te regulariseren zullen we ± 10 jaar geduld moeten hebben.
---
Di Pippo, momenteel minister-president van Wallonië, heeft ook iets bevestigd dat we al lang wisten, nl dat Wallonië virtueel failliet is. Hij heeft nu officieel bevestigd dat de regio een schuld heeft van bijna 4 miljard euro, maar rept met geen woord over hoe hij dat denkt te remediëren, ook niet over het feit dat dat armlastige landsgedeelte niet één, maar twee gewestregeringen heeft, één meer dan Vlaanderen dat meer bevolkt is.
---
En zo blijft dit land maar verder aanmodderen. Vlaanderen zou gerust mee kunnen met de Hanze-landen (Nederland, Duitsland en de Scandinavische landen), maar België doet het niet beter dat de Club-Med landen. En zo lang Vlaanderen verplicht zal zijn in het Belgische gareel te lopen, zal dat er voor ons niet beter op worden. Met partijen als Groen en de PvdA, die zich openlijk Belgisch noemen en de traditionele partijen die nog steeds heimwee hebben naar hun Waalse zusterpartijen, zal Vlaanderen het kind van de rekening blijven
2024 lijkt zo stilaan een magisch jaartal te worden. Er is haast geen politieke discussie waarin dat getal niet vermeld wordt. En wat, als bv deze paarsgroene ongeluksregering toch eerder zou vallen? Dat het nog niet zover gekomen is, komt grotendeels omdat Europa wel op tijd op de vingers komt tikken, maar feitelijk tijd geeft tot einde 2023 om orde op zaken te stellen. Al zal ook dat een mission impossible worden.
De begroting 2022 gaat 22,4 miljard euro in het rood. De staatsschuld was vorig jaar al de grootste van Europa na die van Griekenland. Alleen over bijkomende uitgaven kan nog een consensus gevonden worden, echter op voorwaarde dat elke regeringspartij haar deel van de koek krijgt en dat zijn er alleen al op federaal niveau zeven. Dat is meer dan een dubbele met elk ander vergelijkbaar Europees land. Elke coalitiepartner beschikt daarenboven over een vicepremier mét vetorecht. Mede als gevolg daarvan krijgt men niets ernstigs meer gedaan.
Dat tegen deze wantoestanden niet méér protest komt, is grotendeels omdat de bevolking het ondertussen gewend is geworden en al blij is (voorlopig) geen extra belastingen te krijgen. Als Paarsgroen+ het zou uithouden tot 2024 dan zal het alleen zijn omdat ze tot eind 2023 gedekt is door Europa, men daarna eventueel de regering zal laten vallen en al dan niet tot aan de verkiezingen van 2024 verder doen met een in lopende zaken zoals dat al gebeurde na Marrakech.
Het etiket van bananenkoninkrijk zal dan niet ver meer af zijn.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (18 Stemmen) Tags: 2024 lijkt zo stilaan een magisch jaartal te worden. Er is haast geen politieke discussie waarin dat getal niet vermeld wordt. En wat, als bv deze paarsgroene ongeluksregering toch eerder zou vallen? Dat het nog niet zover gekomen is, komt grotendeels
23-05-2022
Pinocchio 2
Het is opmerkelijk hoe Open-VLD voorzitter Lachaert door de media wordt afgeschermd. De man kan voor hen blijkbaar niets fout doen en belooft dan maar aan de lopende band wat zijn partij allemaal gaat voorstellen en doen. Wie gelooft hem nog nadat hij na zijn verkiezing tot partijvoorzitter juist het tegenovergestelde deed van wat hij toen zijn diepblauwe achterban beloofd had? I.pl.v. de centrumrechtse paarsgele federale regering, die hij beloofde, kwam er een centrumlinkse paarsgroene. Daar niemand garandeert dat hij zijn volgende beloftes gaat houden, gelooft geen mens hem nog, wat hij ook moge beloven. Daarin volgt Lachaert zijn mentor Guy Verhofstadt die, eens federaal premier geworden, eveneens alle beloften uit zijn eigen burgermanifesten verloochende, wat hem de titel opleverde van ‘de man die sneller loog dan zijn schaduw’. Pinocchio was er niets tegen. Wordt dit Pinocchio 2 ?
Na 23 jaar mee regeren zijn de liberalen niet meer geloofwaardig en mee verantwoordelijk voor de puinhopen van de laatste decennia. Er rest hen niets anders dan in de aanloop naar de verkiezingen van 2024 te wedden op de premierbonus van Crootje. Die laatste moet dan wel verzaken aan zijn betrachting om straks een internationale topfunctie binnen te rijven. Lachaert kan misschien nog wel de media aan de praat houden, zijn eigen achterban zal niet meer lukken.
---
En dan nog dit: Steeds volgens Lachaert, is er bij de MR, de Waalse zusterpartij, ‘geen kat die fatsoenlijk Engels spreekt’, nota bene: de tweede keuzetaal in Wallonië’s onderwijs.’. Zo verwonderlijk is dat niet als men weet dat de MR-voorzitter, groot voorstander van de terugkeer naar het oude Belgiquë à papa, zelfs de taal van de meerderheid van dat land niet eens spreekt. Op die manier zijn de Vlaamse liberalen wel verplicht Frans te spreken als ze met de zusterpartij willen discussiëren, wat hun positie automatisch verzwakt.
De partij ‘Démocrate Fédéralist Indépendant‘, kortweg ‘Défi’ genoemd is de opvolger van de ‘Fédéralistes Democrates Francofones, kortweg FDF, in Vlaanderen beter bekend als ‘Front Des Francofones’.
‘Défi” klinkt zo’n beetje als ‘Uitdagend’, maar – zoals ik al eens schreef – zou men die partij beter ‘Méfi’ noemen, wat meer staat voor ‘Onbetrouwbaar’. Ze mag dan van naam veranderd zijn, van politiek helemaal niet. Als partijvoorzitter werd Vlaminghater Olivier Maingain opgevolgd door een zekere François De Smet, die ondanks zijn Vlaams klinkende achternaam al even anti-Vlaams is.
Défi heeft haar nieuw programma voorgesteld en dat lijkt als twee druppels water op het oude van FDF, hier en daar zelfs wat aangescherpt en met als dé uitschieter dat ze niet alleen het cordon sanitair t.o.v. het Vlaams Belang wil behouden, maar het zelfs uitbreiden met de N-VA. ‘Samen gevangen, samen gehangen’, om het te zeggen met de gevleugelde woorden van Josse Van Eynden zaliger, ex-hoofdredacteur van de ter ziele gegane Volksgazet, in de volksmond destijds ook bekend als de ‘Polderbizon’.
Défi is zodus even te mijden als het vroegere FDF en het beste antwoord aan dergelijke Vlaminghaters blijft een Vlaams front tegen of na 2024.
---
En dan zijn er nog de ‘apenpokken’, het gevolg van wat ik ‘hoeren en boeren’ noem, een gevolg van een gedegenereerde samenleving, waarin de doorsnee burger soms de indruk krijgt dat hij/zij zelf niet meer normaal is. De Pride betoging in Brussel had men ‘Open’ genoemd. ‘Apen’ zou na de laatste ontwikkelingen toepasselijker geweest zijn.
Er zouden rechtstreekse telefoongesprekken gevoerd zijn tussen het militaire opperbevel van de USA en dat van Rusland. Laat ons hopen dat het iets heeft opgeleverd of tenminste dat er iets van komt, want deze zinloze oorlog in Oekraïne heeft alleen maar gezorgd voor miserie en verwoestingen waarvan niemand beter is geworden. Dit laatste geldt niet alleen voor de strijdende partijen, maar ook voor de rest van de wereld, nu blijkt dat er bovenop de energiecrisis ook een voedselcrisis dreigt die in bepaalde streken van het Midden-Oosten en Afrika zelfs tot hongersnoden kan leiden.
In het half platgebombardeerde Oekraïne, de nummer 4 van de wereld voor de uitvoer van granen, ligt nog een groot deel van de oogst van vorig jaar te rotten omdat die via de gebruikelijke route over de Zwarte Zee niet meer weg geraakt. Dat zou ook over land kunnen gebeuren, maar dan met mondjesmaat (één schip vervoert zoveel als 30 grote vrachtwagens), terwijl in de gebieden waar het Russische leger zich heeft teruggetrokken er niet alleen oorlogsmisdaden tegen de mensheid zijn gepleegd, maar ook verwoestingen van boerderijen, inbegrepen de graansilo’s.
En dat alles omdat die eenzame man aan zijn lange tafel in het Kremlin vond dat Oekraïne - 77 jaar na WO II - moest ‘gedenazifieerd’ worden. We kunnen alleen maar hopen dat hij ondertussen ook wel zal beseffen dat hij zich flink misrekend heeft en dat er op welke manier ook een einde moet komen aan deze overbodige oorlog. Ook het opperbevel van het Russische leger moet dat beseffen, want dat zal – in tegenstelling tot de Russische bevolking – wél op de hoogte zijn van de eigen verliezen, die niet min zijn.
Het is zo’n beetje mode geworden dat er dagelijks nieuwe verhalen opduiken van mensen die het niet meer zien zitten, die de eindjes niet meer aan elkaar geknoopt krijgen en die van alles tekort komen. Een toename van de armoede, zeg maar. Dat is niet volledig uit de lucht gegrepen en wordt nog versterkt door de negatieve berichten over de stijgende levens- en energiekosten, waarin we zijn terecht gekomen door o.m. de oorlog in Oekraïne.
Dat er bij ons steeds meer armen bijkomen, is iets dat we al langer meemaken, om de eenvoudige reden dat we een deel van die armoede zelf blijven invoeren. Wij kunnen niet voor de rest van de wereld zorgen, zeker niet voor economische immigranten die hier binnen komen gevallen,
Toch is het niet allemaal zorg en kwel, zeker niet in ons Vlaanderen. Dat bleek uit enkele statistieken die werden gepubliceerd door Bart Van Craeynest, de hoofdeconoom van Voka, het Vlaams Ondernemingsnetwerk. Die statistieken bevatten niet alleen cijfers over de verschillende landen, zoals we die meestal krijgen van Eurostat, maar ook van de regio’s en daaruit blijkt dat Vlaanderen op de derde plaats staat voor de gewesten en landen met de minste erge materiële tekorten. We moeten alleen Oost-Nederland (de streek tegen de Duitse grens) en Zwitserland laten voorgaan.
Alles goed, dus? Nee, want op diezelfde lijst staat België ergens halverwege en dat komt omdat die andere gewesten, Wallonië en Brussel, bijna helemaal achteraan bengelen . Het blijft altijd het zelfde verhaal en het komt nu ook uit onverdachte hoek. Meer zelfs, Waals parlementslid André Antoine (Les Engagés) waarschuwde op RTL zijn Waalse lotgenoten dat, als het zo verder gaat, ze straks de Vlamingen om hulp zullen moeten ‘smeken’.
Ik heb alvast een tip voor Antoine & Co: begin al eens met de overbodige Fédération Wallonie-Bruxelles op te doeken. Als Vlaanderen het met een geïntegreerd Gemeenschap kan, moet Wallonië dat ook maar waar maken en hoeft het daar geen extra minister-president, extra ministers en extra kabinetten te hebben. Het zou meteen een minder kost van enkele miljarden euro per jaar betekenen. Het zal trouwens iets van moeten worden, als na 2024 de transfers zullen worden afgebouwd, zoals beslist bij de zesde en voorlopig laatste staatshervorming. Bijna te mooi om waar te zijn.
N.a.v. de vraag van Finland en Zweden om lid te worden van de NAVO, wil ik er even aan herinneren dat Zweden al drie jaar geleden de militaire dienstplicht opnieuw invoerde, deze keer voor mannen én vrouwen. Ik heb daarover al eens geschreven dat ze dat bij ons ook beter zouden doen en dat het een vergissing was die dienstplicht hier af te schaffen,
In Zweden blijkt die herinvoering trouwens een succes te zijn. Elk jaar worden er zo’n 6.000 jongeren geselecteerd voor een opleiding van zes maanden tot anderhalf jaar, naargelang de afdeling van hun voorkeur. Ze worden daarvoor fatsoenlijk betaald en het systeem blijkt zo goed te werken dat heel wat dienstplichtigen achteraf besluiten beroepsmilitair te worden.
Waar wachten we op om dat ook te doen? Voor een land als België met een chronisch tekort aan militairen lijkt Zweden een voorbeeld. De jeugd maakt er kennis met discipline en autoriteit, en kan er technische kennis opdoen. Aan immigranten die via de legerdienst zouden willen integreren, zou men de Belgische nationaliteit kunnen toekennen. Doet me denken aan mijn eigen grootvader, die hier nog als Nederlander geboren werd, maar de Belgische nationaliteit kreeg toen hij mee lootte voor het Belgische leger. (Voor de petit histoire: hij lootte er zich uit, maar het feit dat hij bereid was mee te doen, volstond.)
Wat tenslotte de tegenkanting van sultan Erdogan tegen het lidmaatschap van Finland en Zweden tot de NAVO betreft, blijf ik erbij dat – als hij volhardt in de boosheid – men beter Turkije zou schrappen. Dat land hoort er niet bij, evenmin als bij de E.U. en zeker niet nu het bij Rusland wapentuig heeft gekocht, zoals ik reeds schreef in mijn blog van 14 dezer.
---
In de marge van bovenstaande nog dit: in afwachting van een definitief lidmaatschap van de NAVO – dat kan een jaar duren - hebben Zweden en Finland ondertussen al veiligheidsgaranties gekregen van Noorwegen, Denemarken, IJsland, de U.K. en de U.S.A. Daar zullen de nieuwe NAVO-leden meer op kunnen rekenen dan op de Turkse would-be sultan.
Zoals lezer Ottorongo terecht opmerkte in zijn reactie van gisteren, blijft deze federale regering maar geld uitgeven, alsof het niet meer op kan. Dit alles ondanks het feit dat qua economische groei er slechts twee EU-landen zijn die het slechter doen dan België, nl Estland en Litouwen, en we op één land na, Griekenland, het grootste begrotingstekort hebben. Dat alles terwijl de PS van Magnette, met de hete adem van de communistische PTB in de nek, afkomt met een zgz ‘koopkrachtplan’ van 6,5 miljard euro extra uitgaven.
Dit jaar zijn de begrotingstekorten nog toegelaten door de Europese Commissie, maar vroeg of laat zal dat ophouden en zullen we op de blaren zitten. Elke onverantwoorde uitgave zal dan dubbel en dik terugbetaald moeten worden en dat zal niet meer met besparingen maar met extra belastingen moeten gebeuren.
Gaan de liberalen, MR zowel als Open VLD én cd&v daarmee instemmen? Bij MR kan men nog hopen op Bouchez, maar of dat ook bij Open VLD gaat lukken, blijft een vraagteken, zolang men daar zoveel belang blijft hechten aan het premierschap van Crootje. En bij cd&v wordt het afwachten of ze na een minister zonder Financiën er straks ook nog een partij zonder kiezers zal aan over houden.
Het is niet de eerste keer dat ik erover schrijf, maar een discriminatie waaraan niets gedaan wordt, blijft ergeren. En zoiets is het tweede taal probleem in onze middelbare scholen. De Vlaamse leerlingen zijn verplicht als tweede taal Frans te leren, de Franstaligen kunnen kiezen tussen Engels, Duits en Nederlands. Volgens de laatste cijfers kiest 60% daar nu voor Engels als tweede taal en niet het Nederlands, wat toch de taal is van de meerderheid in dit land.
Tot wat dat kan leiden bleek uit een recent artikel van de Waalse krant La Meuse; die bij de bevoegde overheidsinstanties te weten kwam dat meer dan 70% van de Walen geen woord Nederlands verstaat. Ter vergelijking: het aantal Vlamingen dat geen Frans verstaat bedraagt bijna 40%. Slechts 2,3% van de Walen vindt dat ze vlot Nederlands spreekt, terwijl dat percentage voor Frans bij de Vlamingen meer dan 10% is.
En dan maar klagen dat dit land niet werkt. Van immigranten eisen we dat ze onze taal, cultuur en gewoontes overnemen, maar voor de Walen maken we de uitzondering. Daarmee kunnen we straks misschien alleen met elkaar nog converseren in het Engels, als ze dat tenminste onder de knie zullen hebben na zes jaar middelbaar.
Uitgerekend na een enquête waaruit blijkt dat liefst 92% van de VB-kiezers zegt de volgende keer weer voor dezelfde partij te stemmen, komt Theo Francken met een geweldig voorstel. Hij doet nl een oproep aan het VB om niét op te komen bij de federale Kamerverkiezingen van 2024 en de achterban voor te stellen op de N-VA-lijst te stemmen! Kan het nog gekker?
Francken zou beter zijn eigen kiezers voorstellen het tegenovergestelde te doen en in 2024 voor het VB te stemmen. Volgens De Stemming is een kwart van de N-VA kiezers niet zeker dat de volgende keer weer te doen en is er dus veel meer kans dat die VB gaan stemmen dan VB’ers N-.VA. Het zou pas geweldig worden als diezelfde Francken het voorbeeld zou geven, zelf zou overstappen naar het VB en zijn kiezers zou vragen hem te volgen. Tenminste zolang Bart De Wever niet af wil stappen van zijn veto tegen een Vlaamsnationale samenwerking, mochten VB en N-VA samen bij die regionale verkiezingen de meerderheid halen.
Als er iets positiefs is aan Franckens voorstel, dan is het dat hij begrepen blijkt te hebben hoe belangrijk die verkiezingen van 2024 zullen worden voor Vlaanderen. Men zou bv even goed kunnen afspreken dat het VB zich zou onthouden bij de federale als de N-VA dat zou doen bij de regionale verkiezingen. Dat is al even gek natuurlijk, maar als we toch bezig zijn. Waar Franken het moeilijk mee heeft, is dat het initiatief na de verkiezingen van 2024 waarschijnlijk niet meer van zijn partij zal komen, omdat ze in Vlaanderen niet meer de grootste zal zijn. En een samenwerking met de socialisten zal voor Vlaanderen niet voor een oplossing zorgen, integendeel.
Als er in Vlaanderen een nieuwe deelregering zou komen met een meerderheid van Vlaamsnationalisten - VB én N-VA - dan zullen de francofonen kunnen kiezen: ermee willen praten en daarbij het cordon sanitaire afschaffen ofwel er niet mee willen praten en dan België afschaffen.
‘Simple comme bonjour’, om het in hun taal te zeggen..
Ik kom even terug op mijn blog van gisteren en de laatste zin van de overigens zoals steeds interessante reactie van onze vriend Walter: ‘Wie vrede wil bewerkstelligen doet dat niet met wapens’. Hoe goed ook bedoeld, dat klopt niet.
Julius Caesar*, een van de geniaalste veldheren van het Romeinse Rijk, van wiens naam het woord ‘Keizer’ is afgeleid, zei het reeds: ‘Se vis pacem, para bellum’. Vrij vertaald: ‘Als je vrede wil, moet je de oorlog voorbereiden’
Als het Westen Oekraïne niet bewapend had, was dat land nu al lang onder de voet gelopen door het numeriek veel grotere, maar niet betere Russische leger. Dank zij de bewapening van Oekraïne door het Westen, heeft het land nog kunnen standhouden. Het was natuurlijk veel beter geweest, moest men eerst de diplomatie een kans hebben gegeven, maar dat geldt ook voor Poetin, die de oorlog is begonnen, zoals trouwens terecht werd opgemerkt door de Finse president (‘You started it, look in the miror!’).
---
*van dezelfde Julius Caesar zijn er nog enkele markante uitspraken:
- ‘Veni, vidi, vinci” (Ik kwam, ik zag, ik overwon).
- ‘Omnium gallorum belgae fortissimi sunt’ (van alle Galliërs zijn de Belgen de dappersten). Dit gaat niet over onze voorouders. De Belgen waarmee Caesar te maken kreeg, waren Kelten, die tenslotte verdreven werden naar Bretagne, Ierland en Wales. In hun plaats kwamen hier de Germaanse Franken. Zo werden de Eburonen (onder Ambiorix), Galliërs die leefden in de streek tussen Rijn en Maas door de Romeinen verdreven en vervangen door de Germaanse Tongeren, die oorspronkelijk ten oosten van de Rijn leefden en hun naam gaven aan de huidige stad Tongeren.
Finland gaat akkoord om lid te worden van de NAVO. Dat werd bevestigd door zowel de Finse première als de president en zal waarschijnlijk nog binnen de week bekrachtigd worden door het Finse parlement. Finland wil geen tweede Oekraïne worden. In de laatste duizend jaar viel Rusland zo’n 20 keer Finland binnen Gemiddeld elke 2 tot 3 generaties Finnen maakte dat mee. Als gevolg van de zgz ‘Winteroorlog’ van eind 1939 begin 1940 speelde Finland zelfs een deel van zijn grondgebied aan Rusland kwijt, bleef het zo’n 80 jaar neutraal sinds het begin, van de Koude Oorlog, maar behield het de militaire dienstplicht en beschikt het over zo’n getrainde 90.000 reservisten die het kan oproepen bij oorlogsgevaar. Finland deelt met Rusland een grens van zo’n 1.450 kilometer. Bijna ¾ van de Finnen zijn nu voor de toetreding tot de NAVO, t.o.v. maar 20% vóór de Russische inval in Oekraïne.
In Moskou voelt men zich natuurlijk weer ‘bedreigd’. Dat zal trouwens niet beteren als men weet dat ook Zweden zinnens is de stap te zetten naar het NAVO-lidmaatschap. Op de bedreigingen die Finland al kreeg via de woordvoerder van het Kremlin, had de Finse president een duidelijk antwoord: ‘Jullie zijn ermee begonnen. Kijk maar beter eens in de spiegel’.
---
Ondertussen is er kritiek vanwege sultan Erdogan die vindt dat Finland en Zweden onderdak zouden bieden aan in zijn ogen ‘Koerdische terroristen’. Dat Turkije zelf als NAVO-lid wapentuig koopt in Rusland zou dan wel mogen. Officieel is er (nog) geen Turks veto, maar als dat er zou komen, kan men beter Finland en Zweden erbij nemen en het Turkije van Erdogan eruit zetten.
De peilingen zijn ook niet meer wat ze geweest zijn. Of ligt het misschien aan de naam die ze krijgen? In elk geval heeft ‘De Stemming’ van VRT en De Standaard e.e.a. teweeg gebracht.
Om te beginnen was het de eerste keer dat in dit land een partijvoorzitter ontslag nam als gevolg van een peiling. En daar hield het niet bij op, binnen de week volgde ook het ontslag van een Vlaams minister van dezelfde partij. Eerst dus Joachim Coens, dan Wouter Beke. Als dat zo door gaat moet er op gelet worden dat de laatste niet vergeet het licht uit te doen...
Bij Beke zat het mis vanaf de start. Als voorzitter van cd&v benoemde hij zichzelf tot minister. ‘Self service W. Beke’, noemde Kaaiman hem. Bij mij bleef hij ‘Markske’ heten, zoals die komische figuur uit ‘De Kampioenen’. Een ramp werd het toen hij bij het begin van de coronacrisis de woonzorgcentra sloot voor de bezoekers maar de mensen vergat die er binnen zaten. Dat leidde tot duizenden overlijdens vóór effectief werd ingegrepen. De fouten die er later nog gemaakt werden, hoe erg ook, waren niets in vergelijking daarmee.
Als gevolg van de desastreuze peiling, waarbij de partij de kleinste werd in Vlaanderen, was het not done met dergelijke figuren naar een volgende verkiezing te stappen. Vraag is maar of de opvolgers het beter gaan doen. Om te beginnen zou de partij uit de Paarsgroen+ regering moeten stappen. Ze zit daar ook maar bij als vijfde wiel aan de wagen, met twee ministers die niet eens op federale kieslijsten hadden gestaan en die straks aan de kiezers geen verantwoording hoeven te geven. Als gevolg daarvan kan ze dan samen met de Vlaamsnationalisten zorgen voor een stevigere oppositie in Vlaanderen, de regio waarin ze de stemmen moet halen.
Of dat allemaal gaat gebeuren, is nog koffiedik kijken, maar als er niets in die zin verandert, dan dreigt straks de kiesdrempel.
De Stemming, zoals de enquête van VRT en De Strandaard genoemd werd, blijft nazinderen. De onderzoekers hebben nl niet alleen naar de stemmen zelf gekeken, maar ook naar de motieven er achter. Daarbij is gebleken dat het Vlaams Belang momenteel de trouwste kiezers heeft. Meer dan 90% van hen zegt ook de volgende verkiezing VB te zullen stemmen. Met een beetje geluk kunnen het er alleen maar meer worden.
N-VA heeft dat geluk niet en riskeert dat een deel van haar aanhang naar rechts zal uitwijken, zeker als De Wever zou volharden in zijn boosheid en iets samen zou willen gaan doen met de Gauche Caviar en zeker met de PS van Magnette die hem sinds Marrakech al een paar keer voor de gek heeft gehouden. Zoals de situatie nu escaleert, zou de historicus De Wever een historische fout begaan op een even historisch moment, waarop Vlaanderen eindelijk een eerste stap zou kunnen zetten naar een uiteindelijke zelfstandigheid.
CD&V en Open VLD staan erbij en kijken ernaar. Ze zullen alleen nog kunnen hopen mee te mogen doen, maar zeker niet meer onder hun eigen voorwaarden. Zelfs de PS wil af van de liberalen, zoals voorzitter Magnette zich reeds enkele keren heeft laten ontvallen na zijn zoveelste dispuut met Bouchez.
The Economist schreef reeds op 19 februari (de week vóór de Russische inval in Oekraïne) op haar voorpagina dat Poetin, oorlog of geen oorlog, zich misrekend had. Het blad kreeg gelijk: Poetin gaf Jo Biden een tweede adem (een meerderheid van Republikeinen steunt hem nu in zijn Oekraïne aanpak), bracht het Westen meer dan ooit samen en vergrootte de kans op een uitbreiding van de NAVO, niet met Oekraïne, maar met de nu nog onafhankelijke landen Finland en Zweden die zich bezinnen om toe te treden.
E.e.a. maakt wel, dat het er op lijkt dat ook Poetin stilaan beseft dat die oorlog in Oekraïne een foute beslissing van formaat was die Rusland geen goed zal doen. Hoe het ook verder zal evolueren, het leveren van gas en olie aan het Westen zal sterk worden terug gedraaid. Van de Nordstream 2 pijplijn, die zo’n 11 miljard dollar heeft gekost en de Russische uitvoer van gas naar het Westen zou verdubbeld hebben, zal niet veel meer in huis komen.
Ondertussen is er niets in huis gekomen van de vele dreigementen die er verwacht werden n.a.v. de herdenking van de overwinning op Nazi-Duitsland van 77 jaar geleden. Gelukkig maar. In zijn speech haalde Poetin weer wel uit naar het Westen en de NAVO, bleef hij herhalen dat hij zich bedreigd voelt, maar kreeg hij het woord Oekraïne niet over zijn lippen. Zijn luchtmacht kreeg men niet te zien en zijn oorlogsschepen bleven netjes aan de kade. De opkomst van 11.000 soldaten die er defileerden was ook niet zo indrukwekkend. Dat zien we elk jaar al in Noord-Korea, nog zo’n land met kernkoppen en een arme bevolking.
Tenslotte gaf Poetin wel toe dat zijn ‘speciale militaire operatie’ ook Russische slachtoffers had gemaakt en riep hij alle plaatselijke instanties op de families van de gesneuvelde en gewonde Russen bij te staan, wat overkwam alsof de staat zelf dat niet erg veel zou doen.
Ondertussen duurt Poetins ‘Blitzkrieg’ nog altijd verder, blijft de Russische luchtmacht Oekraïne bombarderen en blijft het wachten op enig redelijk voorstel om er mee op te houden.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (13 Stemmen) Tags:The Economist schreef reeds op 19 februari (de week vóór de Russische inval in Oekraïne) op haar voorpagina dat Poetin, oorlog of geen oorlog, zich misrekend had. Het blad kreeg gelijk: Poetin gaf Jo Biden een tweede adem (een meerderheid van Republikeine
10-05-2022
De Vlaamse meerderheid
Het debat Bouchez-Van Grieken met daarop de negatieve francofone reacties en de uitslag van ‘De Stemming’, zoals men de peiling van VRT en De Standaard heeft genoemd, blijven niet alleen voor beroering zorgen, maar ook voor een onverwachte opportuniteit.
Met de 45,5% die de Vlaamsnationalisten (N-VA en VB) in deze peiling samen haalden, zouden ze in het Vlaams gewest nog wel geen meerderheid aan stemmen hebben, maar misschien wel al aan zetels. Er zouden dus niet veel extra stemmen nodig zijn om straks wél de meerderheid te halen. Dit alles natuurlijk op voorwaarde dat de N-VA en het VB zouden samenwerken. Dat laatste is nog helemaal niet zeker, al zal het steeds moeilijker worden om straks een Vlaamse deelregering te maken zonder het VB. Dan zou de N-VA er zowat alle andere partijen bij moeten halen, PvdA inbegrepen en zouden die partijen daar nog mee akkoord moeten gaan. Zie je dat al zitten, met PvdA, Groen en de partij van de Gauche Caviar?
Ondertussen blijft Wallonië zich houden aan het cordon sanitaire et médiatique t.o.v. het Vlaams Belang. Dat werd nog eens bevestigd door federaal minister Gilkinet (Ecolo) in een interview op de commerciële RTL-zender. Als ze met het VB niet meer willen praten, wat gaan ze dan doen als die partij straks in de Vlaamse deelregering zit, waarschijnlijk zelfs als grootste partij? Er ook niet meer mee praten? Zoals ik al eens schreef, zou er zich zo een extra gelegenheid voordoen om aan dit België alvast een begin van haar einde te maken.
In de nasleep van ‘De Stemming’ putten onze media zich uit om te voorspellen hoe het politieke landschap er straks, bij voorkeur tegen de verkiezingen van 2024, uit zal zien. Dat is pas over twee jaar en in de Belgische politiek een eeuwigheid. Zeker is wel dat de centrumpartijen, in de eerste plaats CD&V en Open VLD, verder achteruit zullen gaan, al gelooft men eerder dat de liberalen op federaal vlak langer stand zullen houden dan de christendemocraten.
E.e.a. kan te maken hebben met het feit dat de Waalse liberalen het goed blijven doen, terwijl de christendemocratische familie in Wallonië politiek helemaal niets meer voorstelt. Na de rel over het debat van Van Grieken met Bouchez, had deze laatste zich wel min of meer verontschuldigd, maar is hij daarop terug gekomen. Ten eerste vraagt hij waarom hij niet met het VB zou mogen debatteren als alle Vlaamse partijen dat wél mogen. En ten tweede zegt Bouchez dat, als de francofonen het cordon t..o.v. uiterst rechts willen behouden, ze dat ook moeten doen t.o.v. uiterst linkse PTB, de Waalse tegenhanger van de PvdA., maar dat gebeurt niet.
In de marge van bovenstaande blijft het trouwens opmerkelijk dat Egbert Lachaert door onze Vlaamse politieke commentatoren nog steeds bestempeld wordt als een ‘diepblauwe’ liberaal. Als dat waar was, had de man nooit zijn woord gebroken t.o.v. zij eigen even diepblauwe achterban en had hij gekozen voor Paarsgeel i.pl.v. van Paarsgroen. Hij is toen gezwicht omdat Crootje dan het federaal premierschap zou krijgen. Puur postjespakkerij. Als Belgisch politicus had hij moeten weten dat zo’n premierbonus niet gratis is en de partij zou verplichten tot toegevingen die ze normaal niet zou doen. Zeker voor een partij die maar op de zevende plaats staat.
Lachaert is een slechte partijvoorzitter. Hij kan het goed uitleggen, maar wie gelooft hem nog? Hij zou best het voorbeeld volgen van Almaci en Coens. Of wil men wachten tot de Open VLD helemaal richting kiesdrempel zakt?
