In mijn blog van 7 dezer (‘De particratie’) had ik het er nog over dat in dit land de politiek grotendeels bepaald wordt door partijvoorzitters die zelf geen mandaat hebben, geen democratische verworvenheid noch wettelijke basis om te beslissen wie ons regeert. Daar komt nog bij dat de meeste van die voorzitters – zeker in Vlaanderen – weinig of niets meer voorstellen.
Lachaert heeft zich bij Open VLD onmogelijk gemaakt door t.o.v. zijn achterban zijn woord niet te houden, Bij cd&v zit men al aan de derde voorzitter in evenveel jaren, nadat Beke zichzelf benoemd had tot Vlaams minister (en ondertussen al uit die functie is opgestapt). Bij De N-VA kan De Wever zich nog handhaven, bij gebrek aan beter, maar dat zou kunnen veranderen als de man – historicus, nota bene - in 2024 zijn afspraak met de geschiedenis zou missen. Zelfs als hij nu nog van mening zou veranderen en zou zeggen bij een Vlaamsnationale meerderheid in het eigen parlement, tóch te willen samenwerken met het VB, gaat niemand nog geloven dat hij ook na de verkiezingen zijn woord zal houden.
Bij Groen is Almaci als voorzitster vervangen door een duo nobele politiek onbekenden. ‘Mateke’ Rousseau heeft de bloeding bij de Vlaamse socialisten voorlopig wel kunnen stoppen door zijn kiezers een ‘gauche caviar’ voor te spiegelen (‘denk links, leef rechts’), iets dat ook niet zal blijven duren. Alleen uiterst rechts en uiterst links houden stand, grotendeels omdat VB en PvdA zich houden aan een duidelijk partijstandpunt.
Bij de Franstaligen lijken Magnette en Nollet, bij respectievelijk PS en Ecolo, jammer genoeg voor Vlaanderen, vaste waarden, maar Bouchez bij MR eerder een ongeleid projectiel en zijn de voorzitters van Défi en ‘Les Engagés’ zelfs nobele onbekenden voor wie niet tot die partijtjes behoort.
Heel die verzameling voorzitters wil wel zijn zeg krijgen als er federaal wat beslist moet worden en zo komt men bijna automatisch tot regeringen van zes à zeven partijen en is er niets meer dat nog degelijk werkt.
Nergens ter wereld betaalt de werkende mens zoveel geld aan de fiscus als in België. En dat terwijl we te maken blijven hebben met een ondermaats openbaar vervoer, een gigantisch tekort aan sociale woningen en ellenlange wachttijden in de Zorg, om er maar enkele te noemen en verder te zwijgen over de gigantische staatsschuld.
Ondertussen worden er wel royaal subsidies uitgedeeld voor alles en nog wat. Alleen al de Vlaamse regering keerde vorig jaar meer dan 7 miljard euro aan subsidies uit, de coronasteun niet eens meegerekend. Dat maakt dat 1 euro op de 7 die de Vlaamse regering uitgeeft, subsidies zijn. Dat zou nog geen ramp zijn, mocht men die uitgaven op tijd en stond controleren. Denk maar aan de zonnepanelen, waarbij de subsidies om de zoveel tijd dienen te worden ‘aangepast’. En het kan nóg erger. De vzw’s van Sihane El Kaouakini kregen in enkele jaren meer dan een miljoen, die alles behalve koosjer waren (men hoort er trouwens niet veel meer over).
Als het uitgeven van subsidies niet beter kan gebeuren dan wat tot nu het geval is, kan men er beter mee ophouden ofwel de opvolging zó organiseren dat men alles op korte tijd en van nabij kan controleren. Met de moderne digitale middelen die tegenwoordig ter beschikking staan, moet dat een koud kunstje zijn. Of zie ik dat weer verkeerd?
----
En dan nog dit. Het apenpokkenvirus heeft niets gemeen met Corona of Covid 19. Als het ergens mee kan vergeleken worden is het met HIV (Aids) dat niet toevallig door dezelfde doelgroep wereldwijd verspreid geraakte.
In mijn blog van 25 mei (‘Défi/Méfi’) schreef ik als reactie op het nieuws van de apenpokken, dat die volgens mij een gevolg waren van ‘hoeren en boeren’ en van een gedegenereerde samenleving. Daar blijf ik bij, al kan e.e.a. genuanceerd worden. Zo kreeg ik van een trouwe lezer vorige week een mail met als ondertitel: ‘Zeg maar gewoon zoals het is’. Dat relaas is vrij objectief en ik geef het hieronder, integraal zoals ik het gekregen heb.
‘Na het coronavirus, waarvan niemand weet welke verrassingen het nog in de mouw heeft tegen de komende herfst en winter, kregen we deze zomer een fijn tussengerecht op ons bord met het apenpokkenvirus. Zoals vele kwaadaardige virussen van Afrikaanse origine, en overgedragen via nauw lichamelijk contact. De symptomen zijn deels gelijkaardig als deze van covid (koorts, hoofdpijn, vermoeidheid) maar anderzijds ook de zeer karakteristieke puistjes en blaasjes met korstvorming, zoals bij andere pokken.
Vaccinatie is mogelijk, vooral het Deense Imvanex is effectief. Geneesmiddelen zijn er niet, isolatie en uitzieken is de boodschap. In een aantal gevallen echter treden er complicaties op, en kan de ziekte dodelijk zijn (sterftecijfer ca 1%), meer nog bij kinderen dan volwassenen. Dat is niet dramatisch, er sterven ook elk jaar mensen aan de griep.
Om die reden is geen paniek maar wel waakzaamheid geboden. Opmerkelijk daarbij is dat volgens de WHO 99% van de besmettingen plaats heeft bij mannen die seks hebben met meerdere andere mannen. Het is dus, statistisch gezien, een homokwaal, waarbij het gedrag als een determinerende factor moet worden gezien.
In dat opzicht is het bizar dat er vrijwel dadelijk werd geroepen dat vooral de homogemeenschap ‘niet mag worden gestigmatiseerd’. Alsof dat een groter probleem is dan de ziekte zelf. De WHO stuurde zelf zo’n dubbelzinnig signaal uit (‘Stigma en discriminatie kunnen even gevaarlijk zijn als een virus en een uitbraak aanwakkeren’).
De WHO situeert het virus en zijn superverspreiders eerst correct, en begeeft zich vervolgens op een hellend vlak van de politiek correcte zelfcensuur. Men wil zelfs de naam ‘apenpokken’ door een andere vervangen, want ‘beledigingen tegen culturele, sociale, nationale, regionale, beroeps- of etnische groepen moeten vermeden worden’, zo klinkt het. Hoezo? Een belediging voor de apen? Of voor homo’s die met apen zouden kunnen geassocieerd worden? Namen vervangen om problemen te verdoezelen, waar hebben we dat nog gehoord en gezien?
De WHO situeert het virus en zijn superverspreiders eerst correct, en begeeft zich vervolgens op een hellend vlak van de politiek correcte zelfcensuur.
Nu houdt het woord ‘stigmatiseren’ op zich een waardeoordeel in, als zouden mannelijke homo’s, door de dingen klaar en duidelijk te benoemen, een brandmerk krijgen, waarbij men graag naar de HIV-virus verwijst, en zelfs naar de roze driehoek onder de nazi’s en de heksenjachten uit de middeleeuwen. Dat is naast de kwestie. De wetenschap heeft ons leren dingen benoemen, oorzaken achterhalen en remedies uitdenken. Binnen die ratio past geen wolligheid of omzwachteld taalgebruik.
Laat dus de statistieken primeren op de ideologische premissen. Als mannelijke homo’s effectief seksueel shoppen (60% volgens een VUB-onderzoek, vermoedelijk nog een onderschatting), en het apenpokkenvirus vindt langs die weg de grootste verspreiding (wat de WHO zelf bevestigt), dan moet men vooral niet flauw doen om die mensen op hun verantwoordelijkheid te wijzen: ofwel geen seks, of zich beperken tot een vaste partner, ofwel zich laten vaccineren. Dat is niet ingewikkeld, al is het een onaangename boodschap die impact heeft op het privéleven.
Dat was en is ook de reden waarom Rode Kruis Vlaanderen sinds de aids-epidemie niet te vinden is voor bloeddonatie van seksueel actieve homo’s. Het Grondwettelijk Hof oordeelde dat hier geen sprake is van discriminatie: niet de geaardheid maar het risicogedrag is bepalend. Een logica waar vooral groenlinks probeert onderuit te komen. Moreel bedenkelijk.’
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (22 Stemmen) Tags: In mijn blog van 25 mei (‘,Défi/Méfi’,) schreef ik als reactie op het nieuws van de apenpokken, dat die volgens mij een gevolg waren van ‘,hoeren en boeren’, en van een gedegenereerde samenleving. Daar blijf ik bij, al kan e.e.a.
08-08-2022
Rusland, een insider verhaal
Ik heb het hier al ergens eens geschreven, maar herhaal het nogmaals dat ook ik in de jaren 1990, na de val van de Sovjet Unie, hoopte dat Rusland een betere toekomst tegemoet zou gaan als democratisch land. De komst van Vladimir Poetin rond de eeuwwisseling leek daarin te passen. Ik heb me daarin vergist en ben blijkbaar niet de enige.
In De Standaard van het weekeinde verscheen op de laatste bladzijde een opiniestuk van Johan de Boose, schrijver en Ruslandkenner. De man, nu 60, bezocht het land als twintigjarige voor de eerste keer in 1982, sprak en verstond toen al Russisch, dat hij nog steeds de mooiste taal van de aarde vindt. Als operaliefhebber moet ik toegeven dat Russisch een taal is die zich laat zingen, maar – volgens mij - toch iets moet onderdoen voor het Italiaanse belcanto. Maar dit ter zijde.
Alhoewel hij er ondertussen al minstens twintig keer geweest is, is Rusland voor een kritische schrijver als de Boose verboden terrein geworden. Hoe is het mogelijk, vraagt hij zich af, dat het grootste land ter wereld een politieke elite heeft die niet gericht is op een progressieve bezorgdheid van haar bevolking, maar op de hardnekkige, bijna messianistische terugkeer naar een autoritaire, antidemocratische en oerconservatieve staatsvorm, die claimt de redder van de mensheid te zijn?
In de jaren 1990, te midden van een apocalyptische crisis, hoopten velen dat er in Rusland een voorhoede zou opstaan die tot een nieuwe, betere wereldorde zou kunnen leiden. We hebben ons vergist. Het was de Russische politieke elite niet te doen om vooruitgang, maar om herstel van alles wat verloren was gegaan: godsdienstwaanzin, morele superioriteit, imperiale macht, onverbloemde tirannie waarvoor de massa knielt, onderwerping en stabiliteit gebaseerd op repressie. Evenwichtige grenzen, mensenrechten, democratie, tolerantie, het is er allemaal verpletterd.
Zo hoort men het ook eens van een insider van bij ons, met 40 jaar ervaring ter plaatse.
De heisa over de Krim-reis van onze nieuwste federale minister van Buitenlandse Dingens, Hadja Lahbib, blijft nazinderen. Die reis gebeurde wel in een andere functie, nl als RTBF-journaliste, maar werd geregeld via en op kosten van Moskou. Dat ze daar in Oekraïne niet vrolijk van geworden zijn, is best te begrijpen. En er is meer.
Normaal gesproken verwachtte men in Brussel dat Sophie Wilmès zou worden opgevolgd door een collega van dezelfde partij uit het Brussels gewest. Lahbib is echter door baardman Bouchez gelanceerd als wit konijn, onervaren, onvoldoende gescreend en eerder bobo-links
Tenslotte is Lahbib al de zesde federale minister die niet verkozen werd. België wordt daarmee steeds meer een particratie, waar de voorzitters de politiek bepalen. Erg democratisch kan men dat niet noemen. Die voorzitters hebben nl geen mandaat, geen democratische verworvenheid noch wettelijke basis om te beslissen wie ons regeert en maken van de politiek in dit land een schijnvertoning, met als toppunt de zelfbenoeming van partijvoorzitter Beke (cd&v) tot Vlaams minister. Dat de man ondertussen is afgetreden had met de kern van de zaak zelf niets te maken. Jammer dat Kaaiman, die als enige die zelfbenoeming destijds bekritiseerde, er ondertussen mee gestopt is. Hij zou weer stof genoeg hebben gehad.
‘Na de val van de Sovjet Unie heeft men in Rusland het communisme vervangen door een soort Russisch fascisme. Het Kremlin heeft een personaliteitscultus gebouwd rond de persoon van Poetin én een dodencultus rond wat zij ‘de Grote Patriotische Oorlog’ van 1941/45 noemen.
Poetins regime snakt naar de terugkeer van het verloren, in hun ogen gouden tijdperk van de Sovjet Unie, indien nodig met daarbij een haast fanatisch geloof in de macht van de staat.
Poetins fascisme laat geen terugkeer naar af toe. Hij heeft zijn volk niets anders meer te bieden dan een slachtofferrol en het gebruik van geweld. Zolang hij het voor het zeggen zal hebben, zullen overeenkomsten met Rusland doorweven blijven met vijandigheid en minachting. Er kan straks geen business as usual noch echte vrede meer zijn met dit fascistische Rusland.
Voor Oekraïne betekent dat één lange oorlog. Poetins uiteindelijk doel is niet het veroveren van grondgebied, maar een einde te maken aan het democratisch ideaal dat leeft bij Ruslands buurlanden en aan hun gevoel van een aparte nationale identiteit.’
---
Bovenstaand relaas is niet van mij, maar een vrije vertaling die ik heb gemaakt van het begin van het hoofdartikel van het Britse ‘The Economist’ (wereldwijde wekelijkse oplage 1 miljoen!) van 30 juli 2022, met als titel ‘A dark state’.
Wat de kritiek op Zelenski betreft, moet men er rekening mee houden dat de man een acteur is, geen politicus en politiek niet leep genoeg. Maar hij is wel 100% voor zijn mensen en tegen de Russen die Oekraïne zijn binnengevallen, niet omgekeerd. We zouden in Vlaanderen, waar de meeste acteurs in de eerste plaats bezig zijn met hun subsidies, best enkele Zelenski’s kunnen gebruiken.
Anatoli Tsjoebajs, de architect van de privatiseringen in Rusland na de val van de Sovjet Unie, is dit weekeinde opgenomen in een ziekenhuis in Olbia aan de noordoostkust van Sardinië waar o.m. de Aga Khan enkele van zijn luxe hotels heeft aan de Costa Smeralda. De man blijkt symptomen te vertonen van een zeldzame neurologische aandoening. Het is niet uitgesloten dat hij vergiftigd werd.
Tsjoebajs, nu 67, was de man die Poetin zijn eerste job bezorgde in het Kremlin. Onder Poetin bekleedde hij diverse topfuncties bij grote staatsbedrijven, tot hij uiteindelijk benoemd werd tot topadviseur van de president. Een maand na de Russische inval in Oekraïne nam hij echter ontslag. Meer nog, hij verliet gedegouteerd het land dat hij mee gereorganiseerd had en waarin hij zich klaarblijkelijk niet meer thuis vond.
Men vreest dat Poetins gifmengers hem hebben willen liquideren, net zoals ze dat al eens geprobeerd hadden met oppositieleider Navalny, die nog tijdig gered werd in een Duits hospitaal, nadat hij vergiftigd was geworden met Novitsjok, en Alexander Litvinenko, die een vergiftiging met radioactief polonium in Londen niet overleefde.
De geschiedenis leert ons dat de revolutie haar eigen kinderen opeet. Dat blijkt in het Rusland van Poetin niet anders te zijn
---
Ondertussen is Poetins trollenleger weer aan het knoeien geraakt in de grootste kerncentrale van Oekraïne én van heel Europa. Die wordt bezet door onbekwame Russische militairen, misschien wel van dat vreemdelingenlegioen dat hoofdzakelijk bestaat uit Tsjetsjeense moslims, maar uitgebaat door daarvoor goed opgeleide Oekraïeners. Er wordt geschoten, er vliegen raketten rond en ze hebben er een wapenopslagplaats van gemaakt, tussen de reactoren. Als het daar morgen fout loopt, zal het een grotere ramp zijn dan die van Tsjernobil.
Vorige week vrijdag, de laatste werkdag van de maand juli, publiceerden de Amerikaanse en Europese bedrijven hun halfjaarcijfers voor 2022 en die waren verrassend goed. Rekening houdend met de corona-nasleep, de steeds groter wordende klimaatproblemen, de oorlog in Oekraïne, de krapte op de arbeidsmarkt en toeleveringsproblemen, was dit niet verwacht. Vraag is maar of het zo zal blijven, gezien de toenemende inflatie en het gevaar van een recessie. We hebben nog recessies gekend en nieuw aan deze is dat er enerzijds veel werklozen zijn maar men anderzijds zowat overal volk tekort komt. In een land zoals België komt daar nog bij dat de situatie in Vlaanderen en Wallonië compleet anders is, doordat zelfs werkloze Walen het meestal vertikken te gaan werken in Vlaanderen, waar men volk tekort komt.
Ondertussen wordt het leven wel steeds duurder en de vraag is maar of men na de solden, het toeristisch seizoen - dat veel goedmaakte - en de steun van overheden, straks de extra kosten zal kunnen blijven doorrekenen.
----
En dan is er nog Nancy Pe(rico)losi*. Die tante gaat eens gauw ook in het Verre Oosten de spanningen opdrijven door een bezoek te brengen aan Taiwan. Dit was helemaal niet nodig om het eiland te bewijzen dat de States en het Westen achter haar onafhankelijkheid staat. Maar Nancy, ondertussen 82, weet van geen ophouden en denkt er waarschijnlijk zelfs niet aan na de tussentijdse verkiezingen in de USA eind dit jaar ermee te stoppen.
*-‘pericoloso’ staat in het Italiaans voor ‘gevaarlijk’.
Terwijl hier in dit landje de staatsveiligheid nog altijd eerst op zoek gaat naar rechtse verdachten en de moslimverdachten pas achtervolgt als het te laat is, lachen de Amerikanen er niet mee. Na Bin Laden hebben ze nu ook zijn opvolger al- Zawahiri uitgeschakeld. Om Bin Laden klein te krijgen moest een hele expeditie worden uitgestuurd. Nu gebeurde dit in Kaboel met een nieuwste soort drone die niet met explosieven, maar met messen werkt. Het doelwit wordt in mootjes gehakt, maar er is geen collateral damage. Buiten de Al Quaeda-leider zelf werd niemand geraakt, wat wel straf is in zo’n bewoonde stadswijk. Moesten de Russen zoiets plannen, dan legden ze waarschijnlijk de hele wijk plat om zeker te zijn dat het zou lukken, zoals we dat in Oekraïne meemaken,
---
Die al-Zawahiri was van beroep geneesheer, waarbij ik me afvraag of artsen in de moslimwereld ook, zoals bij ons, de eed van Hippocrates afleggen, waarbij zij zichzelf verplichten bepaalde beroepsregels te zullen handhaven. Als Zawahiri al een voorbeeld wou zijn, dan is het wel dat van het tegenovergestelde.
In De Standaard van vorig weekeinde verscheen er een interview over een hele bladzijde van Eddy Vos (67). Eddy wie? Wel, ik kende de brave man ook niet, maar hij heeft de laatste 15 jaar aan het hoofd gestaan van het onderzoek naar de Bende van Nijvel, gaat nu met pensioen en vindt het erg de naastbestaanden van de slachtoffers niet te kunnen geven hebben waarop ze hoopten. Nul komma nul. Om dezelfde reden is het al een tijdje geleden dat ik er nog over geschreven heb. Dat ik het nu wel doe, is niet uit leedvermaak maar het gevolg van een vraag van Yves Barbieux, de journalist van dienst, die op het einde van het interview vroeg wat er nog niét gebeurd was in het dossier van de Bende, waarop Vos o.a. de CCC vermeldde. En laat dit nu juist het thema zijn dat ik steeds bespeeld heb in deze zaak.
Heel het onderzoek naar de Bende van Nijvel was gericht op de mogelijke, bijna zekere interventie van al dan niet militaire rechtse krachten, terwijl ik steeds heb volgehouden dat de CCC, de ‘Cellules Communistes Combatantes’ er iets mee te maken hadden. Het was té opmerkelijk om toevallig te zijn da, nà het oprollen van de CCC, die bommen plaatsten waarbij doden vielen en openlijk ervoor uitkwamen ons democratisch systeem te willen ontwrichten, er door de zgz Bende van Nijlen geen enkele aanslag meer werd gepleegd. Maar zo’n idee paste niet in de complottheorie van de Belgische staatsveiligheid die zich liever bezig hield met het schaduwen van betogingen en vergaderingen van het Vlaams Blok. Het dossier van de bende werd, om redenen die nooit bekend werden gemaakt, van Dendermonde overgebracht naar Charleroi, waar het jarenlang stof heeft vergaard tot niemand er nog iets serieus in kon terugvinden. De verjaardagstermijn werd speciaal voor deze zaak van 30 op 40 jaar gebracht, maar meer dan een bezigheidstherapie – waaraan op een gegeven ogenblik zo’n 100 man ‘werkte’- is het nooit geworden. Over drie jaar verjaart het dossier definitief en is het ‘over and out’
---
De zaak doet zo’n beetje denken aan de affaire Jurgen Conings, toen de staatsveiligheid ook meteen een rechts complot vermoedde en zelfs het leger inzette. Het enige slachtoffer werd tenslotte Jurgen zelf, terwijl de bende van Nijvel 28 dodelijke slachtoffers maakte, maar zelf buiten schot bleef.
In het eerste halfjaar van 2022 leverden de Belgische kerncentrales meer stroom dan ooit tevoren en maakte Engie/Elektrabel bij ons een winst van zo’n 1,1 miljard euro. 28% daarvan, zo’n 312 miljoen vloeit terug naar de Belgische staat. De Belgische kernreactoren draaiden in die periode op volle toeren, waren 85% van de tijd beschikbaar en leverden zelfs meer dan ooit stroom aan Frankrijk, het thuisland van Engie. En dat alles zonder één wolkje CO2 uit te stoten
In de energiecrisis waarin we zo stilaan verzeild raken, stelt zich dan ook de vraag waarom we niet alleen Doel4 en Tihange3 langer zouden open houden, maar ook de andere nog beschikbare of aanpasbare kerncentrales. We zijn nl op het punt gekomen waarop we alle middelen zullen nodig hebben: kerncentrales, kolencentrales, eigen gasbronnen, lng-gas én een vraagvermindering door minder verbruik en meer isolatie. Door dat te doen kunnen we straks zelf de Russische gaskraan dichtdraaien, wat ons de tijd geeft om verder te werken aan de uitbreiding en ontwikkeling van duurzame energie en niet langer afhankelijk moeten zijn van de chantage van autoritaire regimes zoals dat van o.m. Poetin.
Donderdagavond was er op de Russische Telegram-kanalen een video te zien waarop een gekrevelde Oekraïense soldaat door drie Russische soldaten gecastreerd wordt en daarna dood geschoten. Het feit werd op de VRT-radio een paar keer vermeld bij het overzicht van de binnenlandse pers , maar niet op Tv. Uit een tweede video op vrijdag leek de moordenaars van het Aziatische type, die eerder al eens waren opgedoken in Russische Tv-reportages van persagentschap Ria Novosti en Russia Today. Ze zouden dienen in het Tsjetsjeense Achmat-bataljon. De gruwelijke filmpjes werden klaarblijkelijk gefilmd door de Russische soldaten zelf, zoals criminelen wel eens meer doen.
Wat wél vermeld werd op de Tv-journaals was een raketinslag op een gevangenisbarak van het Russische leger in Olenivka, in de afgescheurde volksrepubliek Donetsk, waarbij 50 Oekraïense soldaten, die zich bij de AZOV staalfabriek in Marioepol hadden overgegeven, de dood vonden. Rusland en Oekraïne beschuldigen elkaar van die wandaad, maar het is té opmerkelijk dat er alleen Oekraïense slachtoffers vielen en geen enkele van bv de Russische kampbewakers, die blijkbaar op voorhand verwittigd waren en dat zal wel door het eigen leger gebeurd zijn. Meer dan waarschijnlijk werd deze aanslag uitgevoerd door het zgz ‘Wagner-legioen’, het huurlingenleger van oligarch Jevgeni Prigozjin, de zgz ‘kok van het Kremlin’, een voormalige cateraar van Poetin die voor het Kremlin reeds allerlei vuile zaakjes heeft opgelost in Syrië, Afrika en nu in Oekraïne en waarvoor het Kremlin zich nooit verantwoordelijk acht.
Voor de Poetin-knuffelaars: deze beelden zijn verspreid via een pro-Russische account en niet door Oekraïne of het Westen. Journalisten van de onderzoeksite Bellingeat hebben ze ondertussen bevestigd als waarheidsgetrouw.
Gruweldaden als deze hierboven vermeld, zullen de tegenstanders niet afschrikken. Integendeel, de meeste Oekraïense soldaten zullen voortaan liever tot het bittere einde doorvechten dan zich over te geven aan een vijand die hen daarna toch zal liquideren.
Van inflatie gesproken: de prijs van het brandhout zou op één jaar tijd verdubbeld zijn. De meeste houthandelaren zitten zelfs zonder voorraad als blijkbaar gevolg van een hamsteractie van mensen die denken deze winter al met problemen en/of extra kosten te zitten. Dat lijkt me voorbarig, maar men weet maar nooit.
Waarover we ons meer zorgen zouden moeten maken is, wat er gaat gebeuren in de winter van 2025/26, wanneer we riskeren helemaal zonder kernenergie te zitten, omdat de twee reactoren die men tot 2036 wil laten verder functioneren daarvoor moeten voorbereid worden, wat een klein jaar zou kunnen duren.
Het akkoord tussen de federale regering en Engie is nl feitelijk geen echt akkoord maar – alvast voor Engie - - een ‘niet-bindende intentieverklaring’. Als men Doel 4 en Tihange 3 bijna een jaar moet stilleggen om ze voor te bereiden voor een nieuwe werkperiode van 10 jaar, dan zou het logisch zijn dat enkele andere, oudere kernreactoren nog een jaartje erbij zouden doen. Als dat niet gebeurt, zitten we bijna een jaar zonder kernenergie. Bij mijn weten is daarover nog helemaal niets vastgelegd..
Men zou straks nog wensen dat Paarsgroen+ nog een tijdje aanblijft, al was het maar om de eigen rotzooi, begonnen onder Verhofstadt I, op te lossen. Voor de groenen komt er nog bij dat ook het stoken van hout volgens hen slecht is voor het milieu en dat ze dit, na het mankeren van de kernuitstap, er ook nog eens bij zullen moeten nemen. ’t Zijn simpele zielen die straks nog voor Groen zullen stemmen.
De inflatie ligt in België momenteel bijna 10% hoger dan vorig jaar, wat wil zeggen dat alles gemiddeld een kleine 10% duurder is geworden. En dan hebben we nog het zgz gelukje dat het deze maand 0,4% minder duur werd en dat dit voor het eerst gebeurde sinds anderhalf jaar. Dat is in de ons omliggende landen niet anders, al blijft er een verschil doordat men hier de automatische indexaanpassing heeft. Dat zou nu al voor de vijfde keer gebeuren in één jaar tijd en ook dat is een record. Ik ga het hele verhaal niet opnieuw uit de doeken doen, maar kan alleen maar herhalen dat de automatische aanpassing ons een vals gevoel van veiligheid geeft, doordat ze onze concurrentiekracht t.o.v. de buurlanden verzwakt. Iets dat we niet meteen zullen voelen, maar waarschijnlijk wel volgend jaar.
---
Ondertussen hebben we in dit land nog eens een communautaire vaudeville meegemaakt met de heisa die er is geweest in Laroche en Ardenne (bij Marche en Famenne), waar de burgemeester decreteerde dat een kamp van scouts uit Wilrijk niet verder kon doorgaan wegens overlast. Onze Padvinders zijn echter vindingrijk en stapten meteen naar de Raad van State die hen gelijk gaf omdat die burgemeester zich niet eens gewaardigd had met de scouts te gaan praten. Waarschijnlijk weer een van die Walen die het logisch vindt dat Vlaamse vrijwilligers de overstroomden in Wallonië kosteloos komen helpen en zelfs nu nog hun vrije weekeinden daarvoor opofferen, maar dat hun kinderen bij hem beter wegblijven.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (16 Stemmen) Tags: De inflatie ligt in België momenteel bijna 10% hoger dan vorig jaar, wat wil zeggen dat alles gemiddeld een kleine 10% duurder is geworden. En dan hebben we nog het zgz gelukje dat het deze maand 0,4% minder duur werd en dat dit voor het eerst gebeur
28-07-2022
Commedia dell' arte
Ik kom even terug op de reactie van lezer Ottorengo op mijn blog van 25 dezer (‘Exit Supêr Mario’), waarin hij stelt dat de Italianen al weg zijn met het grootste deel van het Europese herstelfonds en dat dat de reden was waarom ze Draghi wilden als premier van een technocratische meerderheidsregering. Wat dat laatste betreft, heeft hij gelijk, maar dat ze het grootste deel van dat fonds al zouden gekregen hebben, klopt gelukkig niet. Het land kreeg tot nu toe ‘slechts’ 46 miljard euro en zou er normaal binnenkort nog 21 bij krijgen, alhoewel dat nu niet meer zeker is. Op een totaal toegezegd bedrag van 200 miljard is dat nog niet de helft.
E.e.a. zorgt er wel voor dat het wachten wordt op de komende Italiaanse verkiezingen, waarbij de kans bestaat dat de drie rechtse partijen, Fratelli d’Italia, Lega en Forza Italia samen riskeren een meerderheid te vormen, want dan krijgt de E.U. er een tweede Hongarije bij. ’t Is maar hoe men het bekijkt. Feit is wel dat de patstelling tussen de noordelijke en zuidelijke eurolanden van tijdens de eurocrisis dreigt terug te keren van nooit weg geweest en dat we in dit land weer zullen moeten vaststellen dat Vlaanderen bij het Noorden behoort, maar er niet van kan profiteren omdat het gevangen zit in een België dat bij de zuidelijke ClubMed gerekend wordt. Het blijft, om in Italië te blijven, ook bij ons een ‘commedia dell’arte’.
Alvorens op vakantie te trekken heeft Crootje nog enkele interviews gegeven aan de hem bevriende media. Daarin ontkent hij in de eerste plaats op zoek te zijn naar een internationale voortzetting van zijn politieke carrière, maar integendeel klaar te staan om een Vivaldi 2.0 te leiden. Hij zegt er wel bij ‘als het resultaat van de verkiezingen dat toelaat’. Dat laatste zal wel wishful thinking zijn. Zijn eigen partij zit in de peilingen al onder de 10% en voor de andere traditionele partijen is het al niet veel beter.
Om te beginnen is het helemaal niet zeker dat het huidige Vivaldi, dat ik Paarsgroen+ noem o.w.v. de deelname van het onnodige cd&v, de eindmeet in 2024 zal halen. De dossiers die Crootje tegen 21 juli wilde klaar hebben, zijn wel ingediend, maar niet afgewerkt.
De arbeidsdeal is naar het parlement gestuurd. De pensioendeal is verre van definitief. Met het winterplan voor de energiebevoorrading kan men nog alle kanten uit. De nieuwe opvangplaatsen voor asielzoekers zijn gepland maar nog niet verwezenlijkt. De defensie-uitgaven zijn pas tegen 2030 en zijn voorlopig onvoldoende en ook met het akkoord met Engie kan men nog alle kanten uit.
Kortom, het is het bekende liedje van veel beloven en weinig geven, waarbij telkens een consensus moet gevonden worden met zeven partijen, waarvan buiten de ministers ook de voorzitters het meestal niet eens zijn met elkaar. Aan de Vlaamse kiezers om, ten laatste in 2024 een eind te maken aan deze Belgicistische regering waar Vlaanderen alleen maar slechter van wordt.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (16 Stemmen) Tags: Alvorens op vakantie te trekken heeft Crootje nog enkele interviews gegeven aan de hem bevriende media. Daarin ontkent hij in de eerste plaats op zoek te zijn naar een internationale voortzetting van zijn politieke carrière, maar integendeel klaar te
26-07-2022
Exit Super Mario
Terwijl de politiek hier met vakantie gaat en de federale regering het hoopt uit te houden tot 2024, is de Italiaanse eenheidsregering van Mario Draghi gevallen. ‘Super Mario’ heeft zijn ‘mirakel’ niet kunnen waarmaken en heeft – in twee keer – ontslag genomen, waarna er in het najaar verkiezingen zullen komen. Nu zijn ze in Italië al e.e.a. ter zake gewend, maar dit keer zou het toch anders kunnen uitdraaien. De uiterst-rechtse Fratelli d’Italia partij, de enige die niet wilde toetreden tot de regering Draghi, zit nl op rozen en zou nóg belangrijker kunnen worden als er akkoorden zouden komen met de Lega van Salvini en het Forza Italia van Berlusconi die ook twee rechtse partijen zijn
We moeten met deze evolutie geen leedvermaak hebben, want in dit land is het al niet veel beter. Ook hier zijn er oplopende schulden en tekorten, een gebrek aan concurrentiekracht (dank zij de index), een stijgende inflatie en een verzwakkende euro. Van Draghi’s beroemde uitspraak van toen hij nog voorzitter was van het Internationaal Muntfonds (IMF): ‘Whatever It Takes’, blijft niet veel meer over. De Europese schuldlimiet van 60% overeengekomen bij het Verdrag van Maastricht in 1992, is nu 82% geworden, omdat iedereen, ook Draghi zelf, verwaarloosd heeft van de gelegenheid gebruik te maken om te hervormen. Men praat er wel over, maar doet erf niets aan.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (16 Stemmen) Tags: Terwijl de politiek hier met vakantie gaat en de federale regering het hoopt uit te houden tot 2024, is de Italiaanse eenheidsregering van Mario Draghi gevallen. ‘,Super Mario’, heeft zijn ‘,mirakel’, niet kunnen waarmaken en heef
25-07-2022
Poetins luchtzwakte
Met het Rusland van Poetin akkoorden sluiten, zelfs op papier, onder de auspiciën van de Verenigde Naties en op het grondgebied van een neutraal land, in casu Turkije, lukt niet. Eén dag na de ondertekening, waarbij zowel Rusland als Oekraïne plechtig beloofd hadden geen havens aan de Zwarte Zee te bombarderen om de export van granen toe te laten, deden de Ruski’s dat wél. Toen hun klassieke ontkenning van de feiten niets uithaalde – de raketten waren afgevuurd vanuit de zee, waar alleen Russische schepen lagen – vertelden ze dat niet de haven maar de militaire doelwitten errond werden geraakt. Met een ‘luchtzwakte’, die bewezen heeft niet in staat te zijn precisiebombardementen uit te voeren, is dat een hele geruststelling...
Ondertussen moeten ze in het Midden-Oosten en in delen van Afrika, die afhangen van de levering van dat graan, maar hopen dat er hulp van elders zal komen en niet van een land dat zich zorgen maakt over haar invloedsfeer...
Het Hof van Beroep van Brussel heeft vrijdagavond verboden de Iraanse diplomaat Assadollah Assadi uit te leveren aan Iran. De man is hier bij ons veroordeeld wegens betrokkenheid bij een verijdelde bomaanslag in Parijs. Die werd verijdeld omdat een Belgisch-Iraans koppel dat hem zou plegen onderweg tegengehouden werd door de Belgische politie. Die vond in hun auto 500 gram springstof en een ontstekingsmechanisme en die bleken van Assadi te komen.
Onze federale Kamer had afgelopen week de toestemming gegeven voor een gerechtelijke samenwerking met Iran, waarbij Assadi zou geruild kunnen worden tegen de tot Zweed genaturaliseerde ex-VUB-prof Djalali en de Belg Olivier Vandecasteele, een ngo-vertegenwoordiger die in Iran verbleef en daar was aangehouden zonder precieze beschuldiging.
Ik schreef daarover reeds in mijn blog van 8 dezer waarbij ik vond dat ons parlement zich niet moet bezig houden met het de facto erkennen van schurkenstaten zoals Iran en blijf daarbij. Ik vraag mij trouwens af waarom België en niet Zweden zich zou ontfermen over iemand die de Zweedse nationaliteit heeft, terwijl er anderzijds nergens vermeld wordt wat Vandecasteele daar deed. Iran lijkt me geen land dat ngo-hulp nodig heeft. Daarover hoort men nergens iets.
Wij lopen niet hoog op met onze Belgische justitie, maar in dit geval vind ik dat het Brusselse Hof van Beroep gelijk heeft. De zaak doet zo’n beetje denken aan de jaren 1970 toen de diensten van toenmalig minister van Buitenlandse Dinges Mark Eyskens aan een Palestijns terrorist een inreisvisum had gegeven.
Paarsgroen+ en Engie/Elektrabel hebben een akkoord bereikt over een ‘niet-bindende intentieverklaring’ voor het 10 jaar langer openhouden van de kerncentrales Doel 4 en Tihange 3. Hoe het er straks allemaal uit zal zien, zullen we pas tegen het einde van dit jaar weten. Feit is dat de groenen nogmaals bakzeil moeten halen en dat in een regering waarin de verantwoordelijke minister ter zake letterlijk en figuurlijk een groentje is. De hele grap zal de Belgische staat mede-eigenaar van de kerncentrales maken er hopelijk voor zorgen dat dit land niet zonder stroom zal vallen, maar dat het wel een aardige extra duit zal kosten.
Vrij onduidelijk in het verhaal is dat het voortzetten van de kernactiviteiten gepland zal zijn vanaf einde 2026 en dat er dus men tijdens de winter van 202526 zal moeten rekenen op gascentrales, waarvan er enkele nog moeten gebouwd of opgestart worden en dit ondanks het feit dat ook geld zal kosten én milieuvervuilend zal zijn.
Opmerkelijk in deze materie is ook het feit dat drie Clubmed-landen, Griekenland, Spanje en Portigal het niet eens zijn met het besluit van de Europese Commissie om alvast deze winter 15% te besparen op het gasverbruik. De reden hiervoor is dat die landen dat gas nodig hebben om elektriciteit te maken. Uitgerekend wat Groen en Ecolo in dit land ook willen beginnen: gasgestookte elektriciteitscentrales bouwen en dus méér gas verbruiken (én meer lucht vervuilen).
Kortom, Crootje en Co hebben zich wat tijd gekocht om op vakantie te kunnen gaan en de bui voor zich uit te schuiven, maar het risico is groot dat dit land straks extra kosten zal hebben om mee de kerncentrales uit te baten én gascentrales draaiende te houden.
