Er is door onze kameraden weer wat afgespeecht op en rond de eerste mei. Ze eisen maar en dat terwijl ze zelf met twee partijen in de federale regering zitten, die dan nog door een socialist geleid wordt. Als ze het met bepaalde toestanden niet eens zijn, waarop wachten ze dan om er iets aan te doen? Het antwoord is waarschijnlijk, dat ze weten dat hun gelegenheidseisen op dit ogenblik niet te verwezenlijken zijn: - Dat gezeur over de bonussen. Privé-bedrijven doen daarmee wat ze willen. Bij overheidsbedrijven valt daar iets over te zeggen. Het resultaat zal dan wel zijn dat er steeds minder bekwame mensen zullen gevonden worden die bereid zullen zijn die bedrijven nog te leiden. Zelfs als zouden we alle bonussen afschaffen, wat maakt dat uit op een landsbudget? - Over de pensioenen zouden de socialisten moeten zwijgen als vermoord. Dat die zo laag zijn is nl het gevolg van 18 jaar socialistisch bewind op het ministerie van pensioenen. Nadat ze na al die jaren voor de huidige miserie hebben gezorgd, denken ze nu daarover eisen te moeten stellen omdat er toevallig - na 18 jaar - nog eens een niet-socialist minister van pensioenen is. - De minimumlonen optrekken is not-done. We hebben nu al een te groot verschil met de arbeidskosten t.o.v. van onze buurlanden in het algemeen en met Duitsland in het bijzonder. In dat laatste land heeft men de minimumlonen zelfs afgeschaft en gebeurde dit tijdens het bewind van een roodgroene regering geleid door de socialist Gerhard Schröder. Nu, zoals Vande Lanotte, geringschattend doen over Duitsland is belachelijk, als men weet dat dat land er veel beter voor staat dan wij, dat het nog steeds met stip een triple AAA rating heeft en daardoor praktisch gratis geld kan lenen, dat meer dan 70% van de bevolking tot 65 er nog aan het werk is, terwijl we hier miljarden moeten uitgeven aan mensen die niet (meer) werken. Duitsland is socialistischer dan België. Daar primeert het belang van de staat boven dat van de burger. Tenslotte komt een sociale boodschap helemaal niet goed over, als die gebracht voor door een figuur zoals notionele intrestaftrekker Rudy De Leeuw. 'Luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden '.Van populisme gesproken!
Het is haast aandoenlijk te zien hoe men zich op federaal niveau afslooft om ons toch maar te doen geloven dat het met die 'Dexelse' Holding wel goed zal komen. Vanackere blijft het spelletje van de drie aapjes spelen: niets gehoord, niets gezien, niets gezegd. Luc Coene, de gouverneur van de nationale bank, gaf een onaangekondigde, door hemzelf georganiseerde persconferentie, waarop hij de hele tijd in de voorwaardelijke wijs sprak. Volgens hem 'zou' het niet onmogelijk zijn dat Dexia in de toekomst wel eens een herkapitalisatie nodig 'zou' hebben. In Terzake vertelde hij 's avonds echter, dat het door Dexia bij Europa ingediende dossier te optimistisch was (nl zónder herkapitalisatie). Als dat zo is, komt er dus wél zo'n soort schuldherschikking en zal die herkapitalisatie voor 60% moeten gedragen worden door de Belgische staat. Daar Italië en Spanje bij betrekken, zoals Coene in hetzelfde programma stelde, is wishfull thinking. Die hebben momenteel andere katten te geselen. Het doet allemaal zo'n beetje denken aan die voorzitter van een voetbalploeg die het niet goed doet, maar die blijft beweren dat er geen sprake van is de trainer te ontslaan, terwijl hij ondertussen naarstig op zoek is naar een gelegenheid om het wél te doen. De enige reden voor het opvoeren van deze vaudeville is, dat België gisteren zijn stabiliteitsprogramma voor de komende drie jaar bij Europa heeft moeten indien en dat men hoopt dat Europa dit zo zal goedkeuren. In het journaal op de VRT, bij het beeld van een in een auto vertrekkende Di Rupo, werd zelfs euforisch gesteld dat hij er 'schitterend' in geslaagd was. Als later zal blijken dat het niét het geval was, zal men voor een zoveelste keer weer alles op een hoopje gooien en proberen Europa wat anders wijs te maken. En zo sukkelt dit landje verder met plak en knipwerk, maar zonder ook maar iets écht te hervormen. In de marge van de Dexia affaire nog dit: de enige meevaller die de holding het laatste jaar heeft gehad was dat co-voorzitter Jean-Luc Dehaene zijn wedde heeft teruggestort. Moeilijk zal dat niet geweest zijn, nu blijkt dat hij bij A.B.Inbev zo'n kleine drie miljoen euro (120 miljoen oude befkes!) kan incasseren. Daar houdt het trouwens niet mee op, want er ligt nog ruim één miljoen euro op hem te wachten. Misschien iets voor een toespraak op deze eerste mei, over de man die ooit gezegd heeft dat, mocht hij kunnen herbeginnen, hij socialist zou geworden zijn...
Politiek gesproken lijkt het wel alsof we drie maanden te vroeg in de komkommertijd zitten. Het is haast bedroevend rustig en de reden is te omvatten met één woord: Europa. Iedereen lijkt blijkbaar de adem in te houden en wacht angstvallig af wat er te gebeuren staat: - Op 6 mei is er in Frankrijk de tweede ronde van de presidentsverkiezingen en, wat later, de Franse parlementsverkiezingen. Wat als Hollande wint en zijn electorale voornemens zal willen uitvoeren? Wat als hijzelf wel wint, maar zijn partij niét in de parlementsverkiezingen? Wat gaat een mogelijke co-abitation betekenen t.o.v. de huidige Europese crisis? - Ook op 6 mei, parlementsverkiezingen in het reeds zo zwaar geteisterde Griekenland, met een weinig voorspelbare uitslag. - Hoe moet het verder met Spanje? Sinds de jaren negentig heeft dat land zo'n 4 miljoen (!) inwijkelingen opgenomen, meestal Afrikanen en al even arme Zuid-Amerikanen, waarvan zowat de helft geregulariseerd werd door het gulle beleid van Zapatero*. Over dat aspect hoort of leest men weinig in onze politiek correcte media. - Verder zijn er de budgettaire herexamens voor België en Nederland, die vandaag hun eindexamen bij Europa mogen binnenbrengen. Voor Nederland zal het wel meevallen, nu het land bewezen heeft op 48 uur een besparing van ettelijke miljarden door te kunnen voeren, die dan nog de goedkeuring van een groot deel van de eigen bevolking meekrijgt. 'Yankee' de Jager** heeft zijn entree als nieuwe sterke man van het CDA niet gemist. - Gaat Europa zomaar de nieuwste Belgische begroting aanvaarden, terwijl men ook daar weet dat er stront aan de knikker is in de affaire van de Dexia Holding? Men kan niet blijven doen à la Vanackere alsof er officieel niets aan de hand is, terwijl morgen misschien het hele hek van de dam zal zijn. Iedereen weet zo stilaan dat er een kapitaalsverhoging moet komen en niemand gelooft dat Frankrijk, de grote schuldige, aan de 'petits Belges' ter zake toegevingen zal doen. Misschien hoopt Di Rupo wel dat kameraad Hollande, als hij wint, iets vrijgeviger zal zijn dan Sarkozy, maar een Fransman blijft een Fransman. Chauvin was er ook een.
* 'Zapatero' betekent 'schoenmaker'. De man was beter bij zijn leest gebleven...
** De man heet natuurlijk 'Jan Kees' de Jager, maar het schijnt dat de spotnaam 'Yankee', die de Amerikanen wel eens krijgen, is afgeleid van Jan Kees. Bij de eerste vreedzame kolonisaties van de zgn 'Pilgrim fathers' in het huidige New England, waren nl ook heel wat Hollandse protestanten en die werden al spottend Jan Kees genoemd, wat later verbasterd zou zijn tot Yankee.
De laatste week heeft dit land twee internationale competities gewonnen: eerste plaats bij de E.U. inzake arbeidskosten en dezelfde topplaats inzake belastingsdruk in de hele Oeso. Voeg daarbij nog het absolute wereldrecord van de langste regeringsvorming en het kan niet meer stuk: 'We are the champions!'.* Met statistieken kan men natuurlijk alle kanten uit. Niets is immers zoals het er uit ziet. Zo klopt het dat wij in de E.U. de hoogste arbeidskosten hebben, maar de werknemer geniet daar niet van. Het is zelfs niet eens de schuld van de vakbonden. De reden is dat arbeid in dit land veel te zwaar belast wordt door de overheid. Op elke 100 euro die een werkgever moet uitgeven voor een werknemer, krijgt deze laatste hoop en al de helft in handen. Neem nu de recente ontslagen bij Bekaert. Daar wordt gezwaaid met ontslagpremies tot 50.000 euro. 'Bruto', zegt men er steeds onmiddellijk bij. Dat laatste betekent, dat de ontslagen werknemer blij mag zijn als hij er de helft aan overhoudt. De rest steekt de staat op zak. Hetzelfde geldt voor vakantiegeld, overuren en eventuele dertiende maanden. Allemaal lekkers waar men slechts gedeeltelijk van genieten kan. Met de hoogste belastingen van alle Oeso-landen klopt het plaatje ook niet. Als men slim genoeg is, een goede boekhouder kent of nog in staat is zelf zijn ingewikkeld belastingsformulier in te vullen, weet men dat er legio aftrekposten zijn: woonkrediet, kinderopvang, dienstencheques, energiebesparende maatregelen, om er maar enkele te noemen. Maatschappijen, zeker de grote, hebben daarenboven slimme advocaten in dienst die er soms in slagen hun bedrijf helemaal geen belastingen meer te laten betalen (notionele intrestaftrek, CO-2 certificaten e.d.). Wie dat allemaal niet kent of kan, betaalt de rekening. En dan maar jammeren als er tenslotte een groot alternatief circuit ontstaat, waarin duchtig in het zwart wordt gewerkt en verhandeld. Minister van begroting Chastel heeft recentelijk nog duidelijk gesteld, dat de beste manier om dit land te hervormen, alles te vereenvoudigen zou zijn. 'Simple comme bonjour', om het in zijn eigen taal te zeggen. Waarop maar één reactie mogelijk is: 'doen!'.
* Naar het schijnt heeft België ook de hoogste 'loonwig' van de geïndustrialiseerde wereld. Dat is de extra belasting die de mensen die in het wit werken moeten betalen om de schade veroorzaakt door zwartwerk goed te maken. De totale zwarte economie in dit land, zowel voor wat sociale als fiscale fraude betreft, zou zo'n 70 miljard euro bedragen, in verhouding het dubbele van Frankrijk, om maar een idee te geven.
De regering Di Rupo zou gisteren een akkoord bereikt hebben over het zgz 'stabiliteitspact', dat door Europa voortaan jaarlijks aan alle landen wordt gevraagd i.v.m. hun begroting. Volgens het akkoord zou dit land tegen 2015 een sluitend budget moeten hebben. 'Eerst zien', zei de blinde, zeker als men weet dat er in het nieuwste programma voorzien is dat niet alleen de federale regering, maar ook alle gewesten tegen die tijd geen deficitair budget meer mogen hebben. Zie je dat al gebeuren in Wallonië en Brussel? Wat er wel nieuw is aan het programma dat maandag dient voorgelegd worden aan Europa - en positief tegelijkertijd - is dat aan Vlaanderen niet meer zal gevraagd worden bij te leggen als de andere 'entiteiten' er niet in zouden slagen hun begroting sluitend te houden. Ik heb er zelf regelmatig in deze rubriek op gewezen dat een Vlaams overschot steeds gevaar zou lopen te worden opgeëist door de potverteerders. We zullen dit hele verhaal trouwens best met een grove korrel zout nemen, 2015 is een eeuwigheid in ons politieke wereldje dat tegenwoordig alleen maar schijnt te reageren op de gebeurtenissen van de dag. En dan hebben we het niet gehad over wat er gaat gebeuren, mocht de Dexia Holding inderdaad crashen. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd, dat men met opzet officieel aan Vanackere niets verteld, omdat dit het hele Europa verhaal zou kunnen schaden. Tenslotte nog dit: Nederland, dat maandag ook zijn programma aan Europa moet voorleggen en waarover hier de laatste dagen zo meewarig werd gedaan, is erin geslaagd op amper 48 uur een besparing van 14 miljard euro te realiseren. De huidige Belgische bewindploeg deed daar 541 dagen over...
Wij zijn weeral een woord rijker in ons toch al goed gevuld 'wetstraatees' woordenboek: de 'verhinderde' burgemeester. Dat zou iemand zijn die tot burgemeester is benoemd, maar om e.o.a. reden die taak niet kan of mag vervullen en dan vervangen wordt door een 'waarnemer'. Zo is Di Rupo bv 'verhinderd' burgemeester van Bergen (28% werklozen!) en zou Magnette dat kunnen worden van Charleroi. Niemand die daar graten in ziet, zoals men dat wél doet voor De Wever, mocht die burgemeester worden én partijvoorzitter blijven, zoals ik al stelde in mijn blog van 24 dezer. In werkelijkheid is Di Rupo trouwens ook al 'verhinderd' partijvoorzitter van de PS. De man die deze taak momenteel waarneemt, Thierry Giet, doet dat expliciet maar tijdelijk en zal meteen plaats ruimen als amigo Elio dat zou vragen. Morgen kan die dan weer 'voor'zitten, mocht het met zijn armlastige regering toch fout lopen en dat laatste is niet denkbeeldig. De affaire van de Dexia Holding begint immers steeds meer op een Titanic avontuur te lijken. Erger zelfs, want de ondergang van dat schip had niemand voorzien, die van de Dexia Holding is de kroniek van een aangekondigde ramp en wordt al enkele maanden als onafwendbaar afgeschilderd. Door het afhaken van zowel Arco als de Gemeentelijke Holding, die allebei in vereffening zijn en geen middelen meer hebben, komt de Dexia schuld straks op het budget van Frankrijk en België terecht. Voor Frankrijk zal dat amper 2% van zijn bbp bedragen, voor België liefst 15%! Met dank aan Leterme en Reynders, die zich in deze zaak door de Fransen hebben laten rollen. Het waren diezelfde Fransen die Dexia financieel hebben laten doodbloeden en het zullen de Belgen zijn die het gros van de schuld zullen mogen betalen.* Ondertussen is de regering Di Rupo er na bijna vijf maanden nog steeds niet in geslaagd afgewerkte teksten van de zo geroemde zesde staatshervorming voor te leggen, maar zijn alle francofone excellenties druk bezig met de gemeentelijke verkiezingen, waarvoor ze zich en bloc kandidaat hebben gesteld. Een duidelijk voorteken dat ze het zelf federaal niet meer zien zitten. Mocht Di Rupo de Europese test en het Dexia debacle tóch overleven, dan kunnen ze immers straks nog altijd 'verhinderd' burgemeester worden.
* In de VRT journaals van gisteren werd verteld, dat excuus minister Vanackere de geruchten omtrent Dexia had ontkend. Dat klopt niet. Vanackere ontkende helemaal niets, hij zei alleen dat noch de nationale bank noch Europa hem daarover iets had laten weten. Dat is niet hetzelfde. Misschien heeft hij, zelf ook ACV'er zoals Leterme, die instanties wel gevraagd hem niets te laten weten. Hij is niet voor niks hoofd van de diplomatie...
We maken dezer dagen een nieuwe rage mee: het opbiechten van seksuele intimidatie uit de jaren stilletjes. Het moet niet altijd de discussie zijn tussen N-VA en VB, niet? Hoe erg het ook (geweest) is, de meeste dames die nu - na het geval Pol Van Den Driessche - met die verhalen voor de dag komen, doen dat rijkelijk laat, veel te laat. Het doet een beetje denken aan de operatie 'kelk', waarmee de media ook een hele tijd zoet waren. De meeste van die klachten waren ook al lang verjaard en dus juridisch niet meer strafbaar. Toch zijn er enkele grote verschillen, zeker op financieel vlak. Bij het misbruik in de Kerk hebben heel wat slachtoffers nog de kans gekregen een geldelijke tegemoetkoming te krijgen van de katholieke Kerk en gebeurde dat ook omdat het gerecht er zich wel degelijk mee gemoeid had. In de al dan niet gerechtvaardigde heksenjacht die nu bezig is, moet de eerste gerechtelijke klacht nog worden neergelegd en dat is niet toevallig. Tot nu toe zijn het de media - en alleen de media - die zich in deze affaires als rechter hebben opgesteld. Hoe erg het met onze justitie ook mogen gesteld zijn, dit kan niet in een land waar nog een zeem van legaliteit zou moeten bestaan. Wie, zoals die Marie-Anne Wilssens, zelfs maar een symbolische klacht zou neerleggen (ze heeft het tot nu toe niét gedaan) en geen gelijk zou krijgen (het is haar woord tegen het zijne), riskeert nl te worden veroordeeld tot het betalen van de kosten van het onderzoek en zelfs tot een rechtsplegingsvergoeding van zo'n 1300 euro aan de man die zij van aanranding beschuldigt. Erger nog, bij gebrek aan bewijzen zou ze zelfs strafrechtelijk veroordeeld kunnen worden wegens lasterlijke aangifte. En, om het even bij mevrouw Wilssens te houden, die blijkt in een vroeger leven stichtend lid te zijn geweest van de Belgische-nationalistische beweging B-plus. Dat verklaart misschien, waarom ze Van Den Driessche nu pas aanklaagt als gemeentelijk N-VA kopstuk in Brugge en niét toen hij voor CD&V in het parlement zat, wanneer de zaak misschien nog niet verjaard was. Als ex-journaliste (van het Nieuwsblad) zou ze beter moeten geweten hebben. Het is goed dat men alle wanpraktijken ter zake in het openbaar gooit, maar dan wel op tijd en stond én dat men dat doet via de juridische weg en niet via de media. Waarbij de VRT gisteren in elk geval in zijn journaals de hoofdvogel afschoot in de beschuldigingen tegen Jos Ghysels. Meer dan een vol kwartier over niets anders dan dat. De VRT de 'boekskens' achterna. 'Nieuws', noemen ze dat.
In mijn blog van 19 dezer ('De nephervormingen') vroeg ik mij af, in hoever de Turtelboomse hervorming enige invloed zou hebben op de Belgische straffeloosheid. Dit was o.m. naar aanleiding van haar beslissing om in alle gevangenissen metaaldetectoren te plaatsen om gedetineerden te kunnen controleren op eventuele wapens. Dat grapje zou 800.000 euro kosten én extra werk. Nu blijkt, dat er van dat extra werk weinig in huis zal komen. In de begroting van Di Rupo zit nl ook een luik besparingen voor justitie. Die omhelzen o.m. het afvloeien van een kleine 400 cipiers. Nu is het zo dat wij eigenlijk teveel cipiers hebben in verhouding tot gedetineerden, zeker in vergelijking met de ons omliggende landen, maar te weinig in ons tot de draad verouderde bajessysteem. De vakbonden staan nu, terecht, op hun achterste poten en dreigen met een zoveelste staking. Turtelboom hoopt daar vandaag nog iets aan te kunnen doen, maar het schrappen van de voorgestelde afvloeiingsregel gaat de armlastige Di Rupo regering 14 miljoen euro extra kosten, die dan elders zullen moeten gevonden worden. Ondertussen heeft de 'kotengevangenis' van Vorst het bezoek gekregen van een Europees controleteam, waarvan zeker geen goed nieuws te verwachten zal zijn. Misschien toch maar die Nederlandse bajesboten afhuren? En het kan nóg erger. Het blijkt nl dat er de laatste zes jaar niet één maar eenentachtig (ex)gedetineerden geregulariseerd zijn geworden! Stuk voor stuk via regularisatieaanvragen die vertrokken vanuit de gevangenissen, wat laat vermoeden dat het om een georganiseerde actie gaat. Deze gang van zaken, zoals trouwens de hele janboel bij justitie, is niet de schuld van Turtelboom of De Block, maar wel van De Blocks voorganger, Melchior Wathelet Jr. 'L'enfant', zoals hij in zijn eigen partij wordt genoemd, heeft steeds alle bevelen van zijn baasje Milquet, maar ook die van Onkelinx, slaafs uitgevoerd met het nu gekende gevolg. Voor Turtelboom wordt er trouwens nu al gevreesd, dat ze haar eigen zin niet zal krijgen, maar alleen de toelating om de permissieve justitiezeden van Wallonië uit te breiden over het hele Belgische grondgebied, dus ook in Vlaanderen. Als dat doorgaat, komen we van de regen in de drop. Het wordt bijna hopen, dat Europa daar een stokje voor zal steken. Van dit PS dictaat is geen goeds te verwachten.
Dit weekeinde hebben verschillende partijen bijeenkomsten gehouden met het oog op de gemeentelijke verkiezingen van het najaar. Mensen, werd daar wat afgezeverd! - Bij CD&V, waar men er al eerder over gedebatteerd had, was men uitgekomen op de idiote slagzin 'iedereen inbegrepen', iets dat op alle manieren kan gebruik worden en door niemand echt wordt begrepen. Typisch tsjevenwerk. - Open VLD doet het al niet veel beter met het motto 'doen'. Als daar nu nog een uitroepteken achter gestaan had ('doen!'), zou het misschien nog iets zinnigs betekend hebben. Ook dit is zo'n slagzin waarmee men alle kanten uit kan, behalve de goede. Croo'tje wist nog te vertellen dat zijn partij in Brussel al een hele tijd bezig is met de 'verandering', iets wat de N-VA voor de toekomst belooft. Die blauwe verandering is echter niet in de goede zin, zeker niet voor Vlaanderen. - Feitelijk is Tobbackske nog de slimste (als het goed is zeggen we het ook). Hij kiest niet voor één slagzin bij de gemeentelijke verkiezingen en wil dat het lokaal blijft. In veel gevallen zal dat ook zo zijn. - De N-VA kan wel een excuus inroepen. Het is voor de partij feitelijk de eerste keer dat ze serieus alleen opkomt. Zoiets in alle gemeenten nu apart verkopen, is logistiek niet haalbaar. Daarenboven moet de partij opboksen tegen heel wat vooringenomenheid van de bestaande coalities. Het lijkt er net op dat die vinden dat er voor de N-VA aparte regels gelden en dat die heiliger moet zijn dan de paus. Zo stelt men, dat De Wever niet gelijkertijd burgemeester en partijvoorzitter zou kunnen zijn, maar rode Louis Tobback kon dat in 2000 wél. Pol Van Den Driesche werden geen handtastelijkheden ten last gelegd toen hij voor CD&V in het parlement zat. Nu hij voor N-VA gekozen heeft, blijkt dat een ernstig vergrijp te zijn. Van hypocrisie gesproken. Enfin, ik heb zo de indruk dat we 'goed' vertrokken zijn en dat er nog met heel wat modder zal gesmeten worden vóór de bladeren gaan vallen. Feitelijk kan ik nog het meeste begrip opbrengen voor LDD, hoe klein dat partijtje ook geworden is. Ze past nl voor de verkiezingen voor de provincieraden. Deckerken zegt, terecht, dat hij al vijf jaar vertelt dat die raden moeten worden afgeschaft en wil er dan ook geen energie (en centen) meer insteken. Men zal het waarschijnlijk ook wel anders kunnen uitleggen, maar voor wat de grond van de zaak betreft heeft hij gelijk.
Het werd weken op voorhand aangekondigd: na de paasvakantie zou de regering Di Rupo eens werk gaan maken van de relance van onze economie. We zijn nu een week verder en het blijft daarover oorverdovend stil, buiten een vroegere opmerking van Vande Lanotte dat er daarvoor geen geld is (voor wat eigenlijk nog wél?) en een verklaring van Beke op een gastcollege in Gent, 'dat ze wachten op een Europees initiatief'. Het kan ook op Godot geweest zijn... De enige minister, die blijkbaar nog met de relance bezig is, is Olivier Chastel, maar dat is ook zijn job als minister van begroting. De MR-man, die in de Belgische politiek omhoog is gevallen als gevolg van de PS-corruptieschandalen in Charleroi, zegt dat er voorlopig maar één oplossing is: het verlichten van de administratieve lasten. Hij heeft daarvoor een plan opgemaakt met liefst 284 concrete maatregelen. Zelfs als we er van uitgaan dat het een serieus werk is kunnen we stellen, dat het nog wel even zal duren vóór die zullen zijn uitgewerkt, het tempo van Di Rupo kennende. Tussen 2000 en 2010 werden de administratieve lasten al met zo'n twee miljard euro verlicht. Over zo'n lange periode is dat niets spectaculairs en het is dan ook zeer de vraag hoeveel daar verder nog af kan. Verdere besparingen brengen nl meestal steeds minder op. Vraag het maar aan de Vlaamse regering met haar 'kaasschaaf' methode. Waar de politieke partijen blijkbaar wél tijd (en geld) voor hebben, is het lanceren van de campagnes voor de gemeentelijke verkiezingen van dit najaar, terwijl men ook niet mag vergeten dat er in de eerste helft van mei ook nog sociale verkiezingen zijn, waaraan dezelfde partijen zich liever niet verbranden. De hele zgz relance is nep, even nep als bv de bewering van Electrabel dat ze de energietarieven drastisch zou terugschroeven, even nep als de reactie daarop van Vande La en Tobbackske dat het allemaal dank zij hen is dat we morgen gratis zullen geschoren worden. Even nep als dit hele land, dat met de maand onbestuurbaarder lijkt te worden.
De verklaring van Adecco topman Patrick De Maeseneir, dat men in België beter de dertiende maand en het dubbele vakantiegeld zou afschaffen, heeft voor de nodige beroering gezorgd. Het was inderdaad straffe taal van de Vlaming die aan het hoofd staat van 's werelds grootste uitzendbedrijf. Wat moeten we daarvan geloven? Om te beginnen, heeft de man gelijk waar hij zegt dat België boven zijn stand leeft en nog steeds niets, maar dan ook helemaal niets heeft gedaan om de kosten van de vergrijzing op te vangen en die zullen enorm zijn. Het land zit nu al aan zo'n 100% staatsschuld t.o.v. het bbp en heeft de dreiging van een faillissement van de Dexia holding als een zwaard van Damokles boven zijn hoofd hangen. Ex-bankier Bernard Ardaen, die zelf zo'n twintig jaar voor Dexia heeft gewerkt en er een boek over geschreven heeft, zegt dat dit land met deze zaak tot 500 miljard verlies dreigt te boeken, anderhalve keer het eigen bbp. Als dat scenario ooit werkelijkheid zou worden, dreigt inderdaad de Griekenlandroute. De repliek van onze media, dat De Maeseneir zelf 3 millioen euro per jaar krijgt en zich kan permitteren in Zwitserland geen dertiende maand noch dubbel vakantiegeld te trekken, is naast de kwestie. In dat land geldt dat nl ook voor Jan met de pet, al wordt dat verlies gecompenseerd doordat hij daar veel minder belasting betaalt. Volgens hem zijn er weinig landen waar men die extra's nog betaalt en daar houdt het trouwens niet bij op. Zo kan men hier bv de feestdagen die in het weekeinde vallen recupereren. Dat gebeurt nergens anders en daarbuiten is er een heel systeem van tijdelijk niét werken, dikwijls dan nog betaald (door de werkgever), terwijl die niet gewerkte maanden en jaren wél meetellen voor het pensioen alhoewel men er niet voor heeft afgedragen. Wij hebben in verhouding het grootste aantal ambtenaren en politiemensen en er komen er nog steeds bij, wat men er ook van moge beweren (zopas nog 400 extra politieagenten en evenveel douaniers). En dan is er de index, die het tegenovergestelde bereikt van wat linkse partijen en vakbonden beweren (en die ook moet worden bijgepast door de werkgevers). Hoe men het ook draait of keert, als de E.U. blijft bestaan, zal dat item een discussiepunt blijven, zeker mocht het straks met dit land finaal mislopen. De soep zal natuurlijk weer niet zo warm gegeten worden als ze wordt opgediend, maar het zou verkeerd zijn de klokkenluiders als wereldvreemden af te schilderen. Dit land kan zijn financiële problemen niet sine die voor zich uit blijven schuiven of het zal zélf eens uitschuiven.
- Er is in Vlaanderen een tekort aan pleeggezinnen voor peuters en kleuters. - Eén op de tien Vlamingen zit onder de armoedegrens; daar zouden 140.000 kinderen mee gemoeid zijn. - Het aantal studenten dat een leefloon krijgt van het OCMW is in Vlaanderen op 10 jaar tijd 4,5 keer groter geworden (tot zo'n 17.000).
Als men dat allemaal hoort en leest, vraagt men zich toch af in wat voor land wij tegenwoordig leven. Als er bv een tekort is aan pleeggezinnen voor peuters en kleuters, dan betekent dat toch ook dat de ouder(s) van zo'n kind er niet naar om ziet of er de middelen niet toe heeft. Waarom is men er dan mee begonnen? Dat geldt trouwens ook grotendeels voor het leefloonverhaal van studenten. Meestal gaat het om jongeren die het thuis zijn afgestapt en die het maar logisch vinden dat de overheid daarvoor moet opdraaien.Volgens de diensten van 'big Maggie' zijn 70% van die ouders ook zelf bekend bij het OCMW en wil men de andere 30% niet lastig vallen, uit schrik de kinderen nog meer van hun ouders te vervreemden. Rare redenering, die tegelijkertijd kan tellen als tip voor andere kandidaten, die graag een graantje van het OCMW willen meepikken. Het verhaal van die 10% 'Vlamingen' die onder de armoedegrens zou leven, mag ook met een grote korrel zout genomen worden, dat aantal kinderen inbegrepen. De voornaamste reden daarvoor is, dat het hier vooral gaat om allochtone inwijkelingen ('Het probleem stelt zich vooral in de grote steden', zei Lieten), die inderdaad in Vlaanderen wonen, maar die hier zijn aangespoeld zonder middelen van bestaan en met de hoop dat wij hun problemen eens zullen oplossen. Als wij niet resoluut onze asiel en migratiepolitiek wijzigen, dan blijft dit dweilen met de kraan open en zal een steeds groter aantal van de mensen die in Vlaanderen woont (en dat zijn niet automatisch 'Vlamingen'), arm blijven. Een van de redenen, waarom het hier op dat gebied niet beter wordt, komt juist doordat onze buurlanden hun politiek terzake al lang hebben veranderd, waardoor daar uitgewezen economische gelukzoekers alleen nog in dit land heil zien. Kortom, als men in onze politiek de kool en de geit wil blijven sparen, dan ziet het er slecht uit voor ons nageslacht. Eens zal er een breekpunt komen waarop ook Vlaanderen geen geld meer over zal hebben om Sinterklaas te spelen, niet alleen voor Brusselaars en Walen, maar ook voor de gelukzoekers uit de derde wereld die hier onze statistieken mee komen verkrachten.
De grote heisa over een onderzoek van de KU Leuven, in opdracht van de overheidsdienst Sociale Zaken i.v.m. de Belgische ondergrondse economie, is een maat voor niets geweest. Om te beginnen werden er zo'n 5.000 mensen gecontacteerd, maar waren er daarvan slechts 246 bereid eraan mee te werken. Van dat kleine aantal waren de meeste dan nog uitkeringstrekkers en waren de zelfstandigen - die het gemakkelijkst zwart kunnen werken - ondervertegenwoordigd. In dit land staan peilingen sowieso al in een slecht daglicht. Als er echter op een dergelijke basis moet worden verder gewerkt, is het hek helemaal van de dam. Zonde van het vele geld dat die studie waarschijnlijk weeral zal gekost hebben. Ook zonder zo'n onderzoek weet trouwens iedereen dat er in dit land serieus in het zwart gewerkt en verhandeld wordt. De voornaamste reden daarvoor - en die wordt in de meeste media ook aangehaald - is dat de belastingen hier van de zwaarste zijn van heel Europa. Wie het al moeilijk heeft en weet die belastingen niet of moeilijk te kunnen betalen, heeft dikwijls geen alternatief buiten het zwarte circuit. Wat echter in onze politiek-correcte media nergens verteld wordt, is een andere reden, nl dat in dit land weinig mensen zich verbonden voelen door de Belgische nationaliteit. Met uitzondering van enkele procenten die voor de BUB stemmen, men niet spreken van een Belgisch volk, wat Albert II en zijn entourage er ook over mogen zeggen. Jules Destrée, Waals politicus en doctor in de rechten, wist dat al in 1906, toen hij aan Albert I een open brief schreef, waarin hij stelde dat er geen Belgen waren, maar alleen Vlamingen en Walen. Ondertussen is daar een derde categorie bijgekomen: de Belgen van allochtone afkomst. Die voelen zich misschien wel eerder Belg dan Vlaming of Waal, maar moeten op gebied van zwartwerk voor de autochtonen zeker niet onder doen. Wie dat niet gelooft, moet maar eens een dagje Brussel doen. Daarvoor heeft men geen dure studie nodig. De zwarte economie aan banden leggen is een hopeloze zaak en zal zeker niet opgelost worden door er nóg meer controleurs op af te sturen, zoals die geleerde Leuvense professor in zijn studie voorstelde. Straks hebben we hier alleen nog een controle-economie. Als men eerst eens begon de staatsschuld weg te werken, de belastingen te verlagen en de transfers uit te doven, zouden de mensen er misschien weer in gaan geloven en er dan ook hun steentje toe bijdragen.
In deze rubriek heb ik het al meermaals geschreven: in dit land wordt niets écht hervormd, er wordt alleen maar wat veranderd. Dat is zo met de situatie in en rond Brussel en met bijna elk akkoord dat er binnen de club van Di Rupo is gesloten. Neem nu de senaat. Officieel wordt die feitelijk afgeschaft, maar in werkelijkheid zal hij er nog wel zijn. Allen kunnen de senatoren straks niet meer door de burger verkozen worden, maar zullen ze worden aangeduid door de verenigde politieke partijen, die er hun electoraal mislukte kandidaten in zullen kunnen droppen. Het aantal senatoren mag dan al serieus verminderd zijn, de vaste kosten blijven wat ze zijn qua gebouwen, onderhoud, personeel en ga zo maar verder. De zogezegd 'afgeschafte' en tot echte praatbarak omgevormde raad zal niet veel minder kosten dan de huidige. Ook de plannen om het aantal provincieraadsleden te verminderen, passen in hetzelfde stramien van virtuele hervormingen. Hervormingen die er geen zijn, nephervormingen. Met justitie gaan we dezelfde weg op. Officieel worden de 27 gerechtelijke arrondissementen herleid tot 12. Turtelboom vindt geen adjectieven genoeg om haar eerste werkstuk als nieuwe baas van justitie toe te juichen. 'Revolutionair', vindt ze het, 'grondige hervorming', 'schaalvergroting', een 'model van efficiëntie'. Nou, moe! Evenals bij de zgz hervorming van de senaat, gaat het om een louter cosmetische ingreep met enkele neveneffecten. De 27 justitiegebouwen, een relict uit de tijd van Napoleon, blijven bestaan. Zo ook de structurele kosten. De broodnodige informatica, opgestart onder Onkelinx in 1999, werkt nog steeds niet echt. Dat zal er niet op beteren als straks een kleiner aantal magistraten tussen de provinciehoofdsteden zal moeten gaan pendelen. Op onze overdrukke wegen zal die pendeltijd ook veel geld kosten en diezelfde magistraten eerder minder dan meer laten presteren. Terwijl in alle sectoren van de ambtenarij steeds meer thuiswerk wordt verricht, gaat men bij justitie de andere kant op. Vraag is trouwens in hoever de Turtelboomse hervorming invloed zal hebben op de bekende Belgische straffeloosheid.
Victor Van Vosselaer kaartte het hier al aan en alle kranten en weekbladen die ergens met politiek bezig zijn, zijn erop gevlogen als vliegen op een verse koevla: het laatste bedrijf in de ruzie tussen VB en N-VA. Dit alles nadat Jan Jambon in De Zondag duidelijk had gesteld dat zijn partij na de komende gemeentelijke verkiezingen van 14 oktober in geen enkele Vlaamse gemeente een coalitie zal vormen met het Vlaams Belang. En dan? Voor zover ik weet, is dat nu ook niet het geval, tenzij misschien in enkele gemeenten waar mandatarissen van beide partijen opkwamen in een partij onder een andere naam, zoals bv 'gemeentebelangen'. Is het zo belangrijk, dat er een Vlaamse coalitie komt in Zoetenaaie of Pulderbos? Zal Vlaanderen gered zijn als dat zou gebeuren bachten de kuppe of ergens diep in Limburg? Voor de grote steden ligt dat verhaal wel iets anders, maar juist daar denk ik dat de N-VA zich wel eens zou kunnen verbranden. Hoe gaat ze het immers straks verkocht krijgen als blijkt dat ze daar gaat samenwerken met linkse partijen? Alhoewel ook dat relatief is. De N-VA werkt nu toch ook samen met de SP.a in de Vlaamse regering, alhoewel ze daar de kans had de socialisten te ruilen voor de liberalen? Dat dat laatste niet gebeurde, kwam waarschijnlijk omdat de N-VA de Open VLD meer ziet als een rechtstreekse concurrent op economisch gebied waar beide partijen in dezelfde electorale vijver vissen. Hetzelfde wat met het VB gebeurt op communautair vlak. Persoonlijk denk ik, dat het verkeerd zou zijn ons daarover teveel op te winden, want alleen zo spelen we in de kaart van de Belgicisten en hun slaafse media die niet beter vragen dan de ruzie in het Vlaamsnationale huishouden op te stoken. Ik blijf erbij, dat de lakmoesproef er pas zal komen na de eerstvolgende regionale verkiezingen, wanneer de V-partijen kans maken om een volstrekte meerderheid te halen in het Vlaamse parlement. In het vooruitzicht daarvan zijn ze nu al bezig ervoor te zorgen, dat ze er zo sterk mogelijk uit zullen komen om daarna met des te meer kracht hun eisen te kunnen stellen. Als VB en N-VA dan samen een meerderheid zouden kunnen vormen en laatstgenoemde partij het dán nog zou weigeren, dan kunnen we een kruis maken over Vlaanderens toekomst en zal de N-VA later in de geschiedenisboeken alleen nog herinnerd worden als de 'Volksunie bis'.
De Belgische justitie komt steeds meer onder vuur te liggen. Turtelboom raakt het niet eens met de cipiersvakbonden, die haar enig concreet voorstel - de metaaldetectoren - terecht een lachertje vinden. Dan wel een lachertje dat nog eens 800.000 euro extra gaat kosten. Volgens Turtelboom, die - nota bene - nooit rechten gestudeerd heeft en haar al even rechtsonkundige journalistieke supporters, kan justitie alleen maar hervormd worden door er veel geld tegenaan te smijten. Dat laatste is een zoveelste serieuze misvatting. Neem nu dat proces van massamoordenaar Breivik in Noorwegen. Ondanks de complexiteit van het hele verhaal en de tegenstrijdige psychiatrische onderzoeken, vindt het plaats op acht maanden van de feiten. Een min of meer soortgelijk drama bij ons, dat van Kim De Ghelder, sleept hier nu al drie jaar aan en niemand kan zeggen hoe lang het nog zal duren. Reden voor deze vertraging is, dat er door alle betrokken partijen steeds nieuwe onderzoeken kunnen gevraagd worden, waaronder de zgz 'moraliteitsonderzoeken', waarbij men o.m. nagaat of de beschuldigde geen 'moeilijke jeugd' heeft gehad. Dat laatste kan volgens een zekere, uit Frankrijk afkomstige, wet Franchimont, die dateert uit de negentiende eeuw! Om ons gerecht te laten werken zoals het hoort, hoeft men er niet meteen een heleboel geld tegenaan te smijten. Men moet gewoon de hele wetgeving ter zake vereenvoudigen. Zoals met bijna alle wetten in dit gecompliceerde land, worden er jaarlijks aan de lopende band nieuwe regels aan toegevoegd, terwijl de oude blijven bestaan. Daardoor geraakt de wetgeving zo ingewikkeld, dat alleen vakspecialisten er nog aan uit kunnen. Advocaten specialiseren zich dan ook steeds meer in, één bepaald facet van de wetgeving, waarvan ze dan zo goed als alles afweten, terwijl de rechters verplicht zijn het hele spectrum te overzien en daarover te oordelen, iets waartoe ze niet meer in staat zijn. Wat trouwens specifiek het cipiersprobleem betreft, blijkt dat wij in dit land verhoudingsgewijs meer gevangenispersoneel in dienst hebben dan elders, iets wat ook al het geval is bij ons politieapparaat. Het is het klassieke verhaal van het teveel aan koks dat het eten bederft. Tenslotte nog dit: het gijzelen van cipiers blijkt in België een exclusief Waalse fenomeen te zijn. Na de eerste ontsnapping van die Manella uit Nijvel en nu uit Aarlen, waren er dit jaar al dergelijke ontsnappingen uit Hoei, Jamioulx en twee keer Andenne, telkens gevolgd door de schijnbaar obligate stakingen. Als we daar het verhaal bijvoegen van de wetten Franchimont en Lejeune (ook al een Waal), lijkt het erop dat we ook justitie best splitsen, want ook dat schijnen we beter te doen.
Het was het weekeinde van enkele 'zeer belangrijke' betogingen: - In Puurs bestormden een aantal Gaia sympathisanten een productie-eenheid van Devos-Lemmens, om te protesteren tegen het feit dat ze daar nog mayonaise maken met eieren van kippen uit legbatterijen van het oude, enge type, een systeem dat sinds 1 april (géén grap) in dit land officieel niet meer mag. Voor alle zekerheid ben ik mijn kippenhok maar eens gaan opmeten, want ik maak zelf ook mayonaise (én advocaat!) van de eigen productie. Het was me een hele geruststelling, dat ik uitkwam op 19m² voor vier leghorns*. - In Brugge werd betoogd tegen het houden van dolfijnen in het dolfinarium. Volgens de actievoerders, zien die dieren daar nodeloos af. Geen specialist ter zake zijnde, kan ik daar weinig aan toevoegen, alhoewel de uitbating zegt dat de dolfijnen in gevangenschap langer leven dan in de vrije natuur. - Op Zaventem was er een hele rel, nadat zestig actievoerders voor de Palestijnse zaak niet aan boord mochten van een toestel van Brussels Airlines met bestemming Israel. De reden was, dat die lui in Gaza wilden gaan betogen tegen datzelfde Israel. De vorige keer dat het gebeurde, werden die actievoerders in Israel tijdelijk opgesloten, nu heeft men het zover niet laten komen. Misschien hebben ze daar ook een tekort aan gevangeniscellen... - In Mortsel, de stad waar men te voet sneller door geraakt dan met de auto (Groen is er aan het bewind), werd nog maar eens betoogd tegen de luchthaven van Deurne, meer bepaald tegen de ondertunneling van de Krijgsbaan, waardoor de start- en landingsbaan van het vliegveld zal kunnen voldoen aan de Europese normen. Vroeger was de reden het beschermen van een kolonie vleermuizen, nu gaat het om het afgraven van een stuk(je) natuurgebied (dat later weer hersteld zou moeten worden). Dat deze ondertunneling de voorwaarde was, waarom de N-VA indertijd de bocht van 160° nam i.v.m. de Oosterweelverbinding, zal velen van deze simpele zielen wel ontgaan zijn. Als het daar zo verder gaat, kunnen we straks trouwens beter spreken van een OosterweelONTbinding. Tegen het doortrekken van de tramlijn van Antwerpen naar het shoppingcenter van Wijnegem werd dit weekeinde niét betoogd, evenmin als tegen de eventuele aanwezigheid van kernwapens in Kleine Brogel noch tegen het aanplanten van genetisch gewijzigde gewassen. Ook niet tegen het gesloten centrum voor illegalen in Vottem. Er is dus nog keuze voor verdere acties. Gelukkig volk, dat geen andere problemen kent.
* De naam 'leghorn' heeft niets met 'leggen' te maken. Het is de verbasterde, Engelse vorm van 'Livorno', waarnaar het kippenras is genoemd.
In Antwerpen grijpt er op 21 mei e.k. een symposium plaats onder het motto: 'De Nederlandse cultuur en taal in een zich integrerend Europa'. Kris Peeters zal er zijn, evenals de Nederlandse minister-president Rutte. Hopelijk krijgen ze nog de kans werkelijk over dat onderwerp te debatteren, want zoals de zaken nu evolueren in Europa in het algemeen en in de eurozone in het bijzonder, zou er tegen die tijd misschien niet veel meer in huis komen van dat 'integrerend' Europa. De toestand in Spanje dreigt nl met de dag dramatischer te worden. Zo'n 800.000 nieuwe woningen staan er te koop aan braderijprijzen, maar niemand wil ze. Hele nieuwgebouwde wijken staan leeg, evenals een paar heuse vliegvelden. De banken die dat alles gefinancierd hebben, weten niet wat ermee aan te vangen. Sommige zijn er overgenomen door de staat en anderen dreigen zonder liquide middelen te geraken. De werkloosheid bedraagt zo'n 25% van de beroepsbevolking. Spanje heeft een economie die groter is dan die van Griekenland, Portugal en Ierland samen en kan onmogelijk door Europa op eenzelfde manier geholpen worden. Als het met de eurozone slecht zou aflopen, dan zal er iets anders voor in de plaats moeten komen. Een splitsing in een zone noord en een zone zuid bv. Vraag voor ons is dan bij welke groep we zullen terecht komen. Vlaanderen haalt vlot de zone noord, maar België als geheel niet o.w.v. het armlastige Wallonië. Een alternatief - en dat zou op dat symposium wel eens aan de orde van de dag kunnen komen, mocht het ondertussen al fout gelopen zijn - is een herstel van de vroegere Nederlanden, de zgn zeventien provincies. Een werkgroep met de mooie naam 'Leo Belgicus'* blijkt daarover al een studie gemaakt te hebben. Vraag is maar of veel Vlamingen daarop zitten te wachten. Zelfs bij de Vlaams-nationalisten zijn er heel wat die niet zomaar bereid zijn de Walen te vervangen door de Hollanders, zelfs niet als we er economisch beter van zouden worden. Als we er nu in België nog niet in slagen onze rechten af te dwingen als meerderheid, hoe gaan we dat doen in een verenigd Nederland als minderheid? Misschien is confederalisme ook hier een oplossing. Eerst met het Brussels gewest, dan met Nederland en daarna met om het even wie die akkoord gaat met onze voorwaarden. Dagdromerij? Misschien wel, maar ik heb zo het idee dat daarover het laatste woord nog niet gevallen is.
* 'Leo Belgicus' is Latijn voor de 'Leeuw der Nederlanden' en slaat op de vorm van de vroegere verenigde zeventien provincies, wier landkaart de vorm heeft van een leeuw.
Na dit weekeinde zullen de doodwroeters in de federale parlementen weer aan het werk moeten gaan. Erg, hé? En nog erger wordt het, nu ze waarschijnlijk nog tijdens deze eerste nieuwe werkweek zullen moeten klaarkomen met hun rapport, waarbij de doelstellingen en ambities voor de periode tot liefst 2020 aan Europa zullen moeten gepresenteerd worden. Dat geldt niet alleen voor alle E.U.-landen, maar ook voor de regio's, zeker in de federale landen, dus ook in België. Kris Peeters, de slogan van wijlen Gaston Geens indachtig ('We moeten trachten dat, wat we zelf doen, beter te doen'), heeft alvast een schot voor de boeg van het wankele federale schip gegeven. Peeters vindt, terecht, dat die oefening alleen maar zin heeft als álle Belgische 'entiteiten' hun boekhouding doen kloppen tegen 2015. Brussel, Wallonië en de federale regering hebben daarvoor dus nog ruim de tijd, Vlaanderen heeft zijn budget nu al in evenwicht. Hoe we dat voor elkaar gekregen hebben, werd zopas nog zeer raak verwoord door Louis Verbeke van de Vlerick Leuven/Gent managementschool: 'De Vlaming zorgt voor beter onderwijs en voor meer werk, voor wetenschappelijke innovatie en behoorlijk bestuur. Hij beheerst zijn schulden, spaart en is genereus tegenover nieuwkomers'. Daar kan men het wel eens mee zijn. Alleen is het resultaat van zoveel ijver, dat Vlaanderen vooral de federale staat en - via de transfers - ook de andere gewesten moet onderhouden. Zoals de lezers van deze rubriek weten, heb ik persoonlijk mijn twijfels over die ijver om het budget persé in evenwicht te hebben en blijf ik vrezen, dat men het elders ontbrekende geld straks zal komen zoeken waar het zit: bij ons in Vlaanderen. Tenslotte nog dit: het is vanwege Peeters wél een goede zet geweest een kopie van het Vlaamse rapport rechtstreeks naar Europa door te spelen, zodat men later weer niet kan afkomen met 'Wir haben es nicht gewußt'.
'De boodschap van het Belgische strafsysteem is eenvoudig: misdaad loont'. Deze opmerking komt niet van e.o.a. oppositiepartij, maar van Peter D'Hondt, politierechter in Dendermonde en dus iemand die het kan weten. Ons gerechtelijk systeem werkt helemaal niet meer fatsoenlijk. Als criminelen al niet worden vrijgelaten o.w.v. zgz procedurefouten of aan gebrek aan plaats in de overvolle en uitgedateerde gevangenissen, zijn er nog altijd de straffen die niet worden uitgevoerd. Al helemaal niet voor veroordelingen tot zes maanden, zogezegd met een enkelband voor straffen tot drie jaar. In dat laatste geval is de kans groot, dat men dan niet eens serieus gecontroleerd wordt bij gebrek aan gemotiveerd personeel. De belofte van Milquet, om nog eens snel een doos agenten open te trekken en daarmee de problemen bij de politie op te lossen, is een lachertje. Er is momenteel in dit land een tekort van zo'n 2.000 politieagenten en dit volgens een eigen zgz 'KUL-norm' (What's in a name?!). Sommige berekeningen houden het zelfs op 3.000. Volgens de huidige planning kunnen er jaarlijks 1.000 aspirant agenten beginnen, terwijl er telkens 1.500 met pensioen gaan. Aan dit tempo zullen er dus steeds minder zijn i.pl.v. meer. Wat Milquet nu doet, is gewoon een aantal agenten overplaatsen, de communicerende vaten, zeg maar. Als er straks in Brussel genoeg zouden zijn, zullen er elders te weinig zijn. In bijna 80% van de Belgische politiezones kunnen de minimale behoeften niet gegarandeerd worden. Heel bovenstaand verhaal is dan nog maar de helft van het probleem dat in dit land veiligheid heet. Als nl het gerechtelijk apparaat, die moet aansluiten op de politiediensten, niet werkt - zoals Peter D'Hont zo duidelijk verwoordt - dan is alle discussie over aantallen politieagenten overbodig. Met dank aan de PS-politiek van de laatste twaalf jaar, waaraan de partijen van Turtelboom en Milquet, die nu de situatie zouden moeten rechtzetten, duchtig aan hebben meegewerkt.
