Het Vlaams begrotingstekort blijkt in 2023 een klein half miljard euro kleiner te zijn geweest dan gepland. Dat is in deze troebele tijden een meevaller die kan tellen, want het betekent dat Vlaanderen op koers blijft om in 2027 het geplande begrotingsevenwicht te halen, dit in tegenstelling tot de andere Belgische regio’s waarvan men hoegenaamd geen idee heeft óf die hun begrotingsevenwicht ooit zullen halen.
Toch moeten we niet te snel hoera roepen, want het gevaar blijft dat Vlaanderen straks ook weer zal mogen bijpassen als Brussel, en vooral Wallonië, weer eens met een gat in hun begroting zullen afkomen. Mede daarom blijft het zo belangrijk dat de twee Vlaamsnationale partijen na 9 juni, mochten zij de verwachte meerderheid behalen in het eigen parlement, sterk genoeg zullen staan om een eind te maken aan de transfers die onze regio jaarlijks zo’n 12 miljard euro van onze eigen welvaart kosten (de helft via de Sociale Zekerheid – de Vlaamse werkzaamheidsgraad – en de rest via het afbetalen van 90% van de Belgische staatsschuld).
Dé reden waarom Bart De Wever zich niet verder uitspreekt over het al dan niet samengaan van zijn N-VA met het Vlaams Belang, is omdat hij er eerst zeker van wil zijn dat er federaal geen Vivaldi II komt, zonder meerderheid in Vlaanderen. Gebeurt dat wél dan wil hij met het VB een Vlaamse regering vormen en – zoals het er nu naar uitziet - zal hij waarschijnlijk daarvoor geen derde partij nodig hebben. Dat is Strateeg De Wever ten voeten uit, maar het is geen goed idee.
Als het Vlaanderen menens is – iets wat men van Vlaamsnationalisten kan verwachten - dan moet er eerst een Vlaamse regering gevormd worden om met zo sterk mogelijke papieren voor de dag komen als er met de andere regio’s moet gepraat worden hoe het verder moet met dit België. En als de andere partijen en/of regio’s het daarmee niet eens zijn, wat waarschijnlijk het geval zal zijn, dan moet Vlaanderen zich uitroepen tot deelstaat van het federale België, met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. In twee woorden: de Senelle-doctrine, waarover ik reeds meer dan eens geschreven heb in deze rubriek.
Om onze Vlaamse verzuchtingen te verwezenlijken, moeten wij dit land opdelen in vier autonome, fiscaal verantwoorde regio’s, die beslissen wat ze federaal nog samen willen doen. Wat neerkomt op de uitvoering van artikel 35 van de Belgische grondwet, zoals ik al heb geschreven in mijn blog van 09.02.2024.
Dat fameuze artikel staat reeds sinds 1991 in die grondwet en werd nog aangebracht door Hugo Schiltz, toenmalig voorzitter van de Volksunie. Er is sindsdien niets meer mee gebeurd, buiten een opmerking van Jean-Luc Dehaene die stelde dat ze alleen bruikbaar zou zijn in uitzonderlijke omstandigheden. Daar zijn we nu bij aanbeland.
In dir artikel 35 wordt de Sociale Zekerheid niet alleen regionaal georganiseerd maar ook gefinancierd, eventueel met een zekere overgangsperiode voor Wallonië dat toen niet in staat was dat meteen te doen (nu evenmin). Er zal dan ook geen plaats meer zijn voor federale verkiezingen. De Belgische staatsschuld blijft wel een federale verantwoordelijkheid, waarbij de regio’s mee garant zullen blijven staan t.o.v. de financiële markten.
Nu nog wachten op 9 juni, om een eerste stap in de goede richting te zetten en ervoor te zorgen dat er dan in het eigen parlement een Vlaamsnationale meerderheid komt.
Volgens ‘De Stemming’, een kiezersonderzoek dat jaarlijks wordt afgenomen door de universiteit van Antwerpen en de VUB, zou het Vlaams Belang, mochten er nu verkiezingen zijn, in Vlaanderen bijna 30% van de stemmen behalen en zou de N-VA voor het eerst sinds lang onder de 20% zakken. Vooruit zou min of meer stand houden, maar wel 3% onder het resultaat van de laatste verkiezingen blijven, terwijl de traditionele partijen er allemaal op achteruitgaan. Open VLD zou wel voorbij Groen gaan dat in Vlaanderen de laatste partij zou worden.
Peilingen blijven momentopnames, zeker als die online gebeuren, want van de oudere generaties zijn er nog heel wat mensen die geen smartphone of Internet hebben en er dus niet aan mee konden doen. Ze geven wel een tendens aan en we kunnen alleen maar hopen dat VB en N-VA straks samen een meerderheid zullen behalen in het eigen parlement, ongeacht wat hun aparte percentages zullen zijn.
Vlaams Belang zit duidelijk in de lift met de hoogste score die ze ooit behaalde. Met migratie als belangrijkste thema zal het zeker blijven scoren. Voor de N-VA komt het er op aan wat duidelijker te stellen waar ze voor staat. Uit dezelfde peiling blijkt nl dat, daar er op 9 juni per drie niveaus zal gestemd worden, er heel wat kiezers zijn die regionaal, federaal en Europees niet altijd hetzelfde zullen stemmen, iets wat ik zelf hier al meerdere keren heb voorgesteld. Zolang bv Bart De Wever niet duidelijk zegt wat hij gaat doen mochten de twee Vlaamsnationalistische partijen samen de meerderheid behalen, raad ik de N-VA-kiezers al langer aan tenminste regionaal VB te stemmen.
Trouwe lezers van deze rubriek weten dat ik een operaliefhebber ben, maar ik hou ook van concertante klassieke muziek en die volg ik meestal op de zender Stingray Classica (Telenet op 50) die 24 op 24 uur klassieke muziek uitzendt. Ik heb daar geen programma van en laat me erdoor verrassen. Niet dat dat altijd leuk is – er is ook flauwe kul bij – maar gisteren voormiddag was het wél weer raak.
Om te beginnen was er het pianoconcert van Edvard Grieg, een meesterwerk, gevolgd door de zevende symfonie van Ludwig Van Beethoven, de zgz ‘danssymfonie’, ook al een meesterwerk, beide gespeeld door de Filharmonie van Antwerpen (officieel ‘The Royal Flemish Philarmonic’) en daar hield het niet bij op.
Later volgde het derde pianoconcert van Sergej Rachmaninov – wéér een meesterwerk – en gespeeld als afscheidsconcert door Vladimir Horovitz, zowat beschouwd als de beste pianist aller tijden. Met daarna nog de negende symfonie van dezelfde Van Beethoven gespeeld door het Mexicaanse ‘Orquesta Simfonica de Minería’, waarbij een bontgekleurd koor van zo’n honderd Mexicanen in het slot de ‘Ode an die Freude’ van Friedrich Schiller zingt, in het Duits, inbegrepen de Duitse ‘ü’ die ze in hun eigen taal niet uitspreken (‘Alle Menschen werden Brüder’, met daarbij ondertitels in het Spaans ‘Todos hombres se hermanos’). Uit Beethovens laatste symfonie, toen hij al 10 jaar potdoof was. Hij werkte er twee jaar aan en was de eerste die een symfonie mét koor schreef. Het zou 50 jaar duren vóór iemand anders hem dat durfde na te doen.
Ik kom even terug op de recente peiling van Trends, Het Laatste Nieuws en Kanaal Z. Bij die cijfers zouden de partijen die nu de meerderheid uitmaken in de Vlaamse regering liefst 14 zetels (én hun meerderheid) kwijt spelen. Niet voor herhaling vatbaar dus, zelfs niet door er Vooruit straks nog bij te nemen. Die partij ging op die peiling weliswaar vooruit sinds de vorige verkiezingen, maar dat was vóór de affaire Tom Meeus, terwijl er nog steeds geen zekerheid is dat ons mateke op 9 juni zal terugkomen als lijstduwer. Voeg daarbij dat zowel cd&v, Vooruit als Open VLD meer dan hun problemen hebben en geleid worden door brave partijmilitanten, die echter de Vlaamse kiezer niet aanspreken.
Het wordt dus wachten hoe het allemaal zal evolueren, maar een volgende Vlaamse regering met N-VA en Vooruit zie ik niet zitten. Een regering met vier of meer evenmin. Met in het achterhoofd de vroegere peilingen waarin het overgrote meerderheid van de N-VA-kiezers stelde bereid te zijn samen te werken met het VB, zie ik niet in waarom men zo’n coalitie niét zou vormen. Bang van de eigen schaduw?
Ik heb in deze rubriek al eerder geschreven dat als straks heel Europa elektrisch zou gaan rijden, men vijfmaal meer stroom zou moeten genereren. Dit werd dinsdagmorgen in het radionieuws nog eens duidelijk toen daar verteld werd dat men in Nederland de mensen nu reeds aanraadt het opladen van hun elektrisch aangedreven auto’s best niet te doen binnen bepaalde uren van de dag daar er anders het gevaar zou kunnen zijn van een tekort aan stroom.
Men vertelde op onze zenders erbij dat er in Nederland al meer elektrisch aangedreven auto’s zijn dan in België, maar vergat er bij te zeggen dat de bevolking van Nederland 50% groter is dan die van België én dat de verkoop van die voertuigen er momenteel ook verzwakt, daar ook daar de doorsnee burger die niet kan betalen.
In de avondjournaals werd er met geen woord meer over deze zaak gerept, maar het is duidelijk dat dit een pijnpunt blijft dat niet zal opgelost worden door straks met zijn allen kleinere autootjes type FIAT 500 (de ‘tsjinkweetsjento’), te gaan kopen.
In Brussel zijn er al enkele jaren problemen bij het Hof van Beroep. Op grond van de taalregels en de wetgeving over de taalkundige afwisseling aan de top van Brusselse justitie, had de dienstdoende Franstalige voorzitster Laurence Massart van dat Hof na 5 jaar plaats moeten maken voor een Nederlandstalige magistraat. De dame was echter niet bereid dat te doen, ging twee keer in beroep tegen de weigering van de verlenging van haar mandaat door Quicky. Ze kreeg twee keer gelijk, zowel van de Raad van State als van de Brusselse rechtbank van eerste aanleg. Het resultaat is dat Massart een tweede termijn van vijf jaar mag uitdoen waarbij de taalwetgeving in Brussel met de voeten wordt getreden en herleid tot een vodje papier, en de Nederlandstaligen voor de zoveelste keer het onderspit moeten delven in hun zgz’ hoofdstad van Vlaanderen’.
En dat is nog niet alles, mocht dat Brusselse Hof van Beroep nog haar werk doen, maar ook dat is niet het geval. Het worstelt al jaren met torenhoge doorlooptijden, vooral bij behandelingen van fiscale zaken. Er zijn al zaken uitgesteld tot 2040…
Zoals ik hier al langer schrijf hoort dit Brussel niet meer bij Vlaanderen, laat staan dat het daarvan de hoofdstad blijft.
Kasterlee, waar ik al meer dan 50 jaar woon, is het hoogste punt in de Noorderkempen, centraal gelegen tussen Turnhout, Mol, Geel en Herentals, en ligt 27 meter boven de zeespiegel. Droger kan moeilijk en waar ik woon – op 500 meter van de markt - ligt het hoogste punt van de Kastelse riolering. Ons huis is geheel onderkelderd en toen we de vloer legden in die kelder lieten we aan de kant van de buitenmuren een greppel, die eventueel bij zwaar onweer een teveel aan water zouden opvangen en laten afvloeien naar een putje met dompelpomp. Sinds enkele weken gaat die pomp regelmatig af, niet vanwege stortbuien, zoals vroeger wel eens gebeurde, maar gewoon door instromend grondwater. Nog nooit eerder gebeurd. Men kan het water van onder de vloertegels in het putje zien lopen. Dit is in Kasterlee nu reeds de natste winter sinds 1975.
En zeggen dat amper twee jaar geleden het grondwater zo laag stond dat men water van de beken niet meer mocht gebruiken om te sproeien…
Volgens het Federaal Planbureau heeft het Brussels gewest in 2023 34% meer uitgegeven dan zijn beschikbare inkomsten. In 2029 zal dat nog altijd 29% zijn. Het Waals tekort – in 2023 20% - zou over vijf jaar nog 9% bedragen. De Franse Gemeenschap (de zgz ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’) zou dan nog 12% tekort hebben. In vergelijking: Vlaanderen heeft nu nog een tekort van 9% en zou dat tegen 2029 herleid hebben tot 4%.
Iets om eens bij stil te staan, ware het niet dat het federale tekort 70% bedraagt en nog steeds oploopt (27 miljard euro!). E.e.a. maakt dat alle regeringen tegen 2029 samen een tekort zullen hebben van een kleine 40 miljard euro, waarvan 90% federaal zal zijn.
Om die tekorten op te vangen, laat staan weg te werken, rekent men erop dat het geld ervoor van Vlaanderen zal komen, de regio met de hoogste arbeidzaamheidgraad. Op de francofonen moet men niet rekenen. Die ‘levensgenieters’ willen nog minder werken en meer overhouden. Dat er in Vlaanderen nog steeds partijen zijn die daaraan willen meewerken, Groen en PvdA in de eerste plaats, maar ook de zgz traditionele partijen die met de dood in het hart tenslotte toch weer zullen toegeven, is te gek voor woorden.
Vrijdagavond zag ik op de VRT ‘De Afspraak’ waarbij ook Theo Francken aanwezig was. Die herhaalde daarbij de stelling van Bart De Wever dat hun partij, de N-VA, ook bij een volstrekte meerderheid van Vlaamsnationalisten in het Vlaamse parlement, niet met het Vlaams Belang kan samenwerken omdat ze op die manier nooit met de francofonen tot een gesprek zullen komen.
Als dat inderdaad zo zou zijn, dan moet er maar geen gesprek komen. Om echter te voorkomen dat Vlaanderen voor de zoveelste keer zal moeten toegeven, zal het dan beter zijn de N-VA-kiezers, waarvan de overgrote meerderheid - volgens alle laatste peilingen - wél met het VB wil samenwerken als ze samen een meerderheid behalen in het eigen parlement, tenminste bij de regionale verkiezingen voor het VB zouden stemmen om die partij ‘incontournable’ te maken, zoals dat in ‘Wetstraatees’ heet. Anders komt er beter geen gesprek met de francofonen en zullen we zien wei het het langst zal uithouden. Vivaldi wordt dan een regering in lopende zaken die verder zal moeten met voorlopige twaalfden en met een staatsschuld om U tegen te zeggen helemaal niets meer geregeld zal krijgen. Heel Europa zal dan getuige zijn van het Belgische faillissement.
--
Het blijft te gek voor woorden dat met de mening van 25 tot 30% van de Vlaamse kiezers weer eens geen rekening zal gehouden worden, terwijl van N-VA niet verwacht wordt dat ze groter zal worden en de traditionele Vlaamse partijen al blij mogen zijn als ze straks de kiesdrempel nog zullen halen.
In deze rubriek schrijf ik al jaren dat dit Brussel geen hoofdstad van Vlaanderen kan blijven. Ik heb het er nog altijd moeilijk mee dat heel wat Vlamingen – politici inbegrepen – dat niet schijnen te beseffen.
De versnippering van de bevoegdheden tussen de negentien gemeenten, de zes politiezones, het gewest, de drie gemeenschapscommissies, de meer dan honderdtachtig (!) nationaliteiten en het ongrondwettelijk bestaan van de Fédération Bruxelles-Wallonie’ maken de stad onbestuurbaar. Ik heb daarover rreeds gesuggereerd de Brusselaars daar zelf over te laten beslissen. Datzou reeds kunnen gebeuren bij de gewestelijke verkiezingen van 9 juni, waarbij alle partijen in Brussel eens duidelijk moeten stellen waarvoor zij staan. Als de Brusselaars willen dat hun stadsgewest een aparte regio blijft, dan moeten zij er maar zelf voor zorgen dat die betaalbaar blijft en er een einde komt aan de verregaande wetteloosheid en criminaliteit die er momenteel heerst. Om nog te zwijgen over de financiële kant van de zaak.
Ofwel blijft Brussel wat het nu is, maar zal dan wel zelf moeten opdraaien voor de kosten, ofwel sluit ze aan bij Vlaanderen, maar dan op voorwaarde dat men ophoudt met de gemeentelijke versnipperingen én met de Fédération Wallonie-Bruxelles. Verder moet Brussel één stadgewest worden, niet een stad én een gewest zoals nu het geval is. Als dat niet lukt kan Brussel geen hoofdstad blijvenvan een Vlaanderen dat alleen maar goed zal zijn om de kosten te blijven betalen, zoals dat nu al grotendeels al het geval is en voor de rest maar stank voor dank krijgt..
Ik heb in deze rubriek al meer dan eens gewaarschuwd voor de gevaren van de crypto-munten die in werkelijkheid een groot piramidespel zijn waarmee men grof geld kan bekomen (‘verdienen’ is hier niet het juiste woord), maar ook kan verliezen.
De laatste twee schandalen ter zake zijn die van de Zuid-Koreaan Kwon Do-Hyung – beter bekend als ‘Do Kwon’, die bescherming heeft gevraagd tegen zijn schuldeisers, en het Belgische crypto-platform ‘Bit4you’ dat in ons land failliet zal worden verklaard. ‘Bit4you’, dat zichzelf in de markt zette als het enige Belgische crypto-platform, kwam in de lente van vorig jaar al in moeilijkheden nadat een partner in … Estland in de problemen was geraakt.
Het gaat telkens om vele miljoenen dollars en/of euro, en er is zo goed als geen enkele garantie als het fout loopt.
--
Er bestaat trouwens tegenwoordig nog een soort piramidespel dat ‘voetbal’ heet en dat zeker geldt voor de Belgische Pro League, de koepel boven onze profclubs. Het is een weinig rendabele business waarin flink wat miljoenen in worden gewonnen en verspeeld, niet alleen door Belgen, maar door investeerders uit de hele wereld. Zelfs Antwerp, dat vorig jaar zowel het Belgisch kampioenschap als de beker won, keek na zo’n seizoen aan tegen een verlies van zo’n 46 miljoen euro, dat kon verminderd worden met 25 miljoen dank zij de verkoop van het jonge talent Arthur Vermeeren aan Atletico Madrid.
Daarmee kan men het profvoetbal rustig ook een piramidespel noemen. Het komt erop aan een partij te vinden die er meer voor wil betalen dan je er zelf hebt ingestoken. Maar als dat niet lukt ben je zelf de pineut…
Ik kom nog even terug op de zaak Delhaize, waarbij men doet alsof daar niemand nog tevreden werkt. Ikzelf heb nl de laatste 22 jaar van mijn carrière bij DAF Trucks gewerkt in een 24 uurdienst, 7 dagen op 7. Pas toen ik 62 was ben ik daarvan afgestapt, kon ik op vervroegd pensioen gaan en moest ik geen nacht- en weekeinddiensten meer draaien. Daar ik het werk kende als mijn broekzak en ik het graag deed, heb ik echter de rit uitgemaakt tot mijn voorlaatste werkdag vóór de maand waarin ik 65 werd. Mijn laatste werkdag viel nl op een maandag en dat wou men mij niet aandoen.
Een vol jaar na mijn pensionering heeft de personeelsdienst van DAF me nog gecontacteerd om te vragen of ik niet terug wou komen als parttimer, maar dat heb ik niet meer gedaan. Ik heb in totaal gewerkt van mijn zestiende tot mijn vijfenzestigste , waarvan 33 jaar bij DAF, zowel in België (Oevel/Westerlo) als in Nederland (Eindhoven) en heb daar mijn hartje kunnen ophalen bij de afdelingen Bezoeken en Internationale Pechdienst (ITS). Ik kan best aannemen dat niet iedereen dé job van zijn leven heeft, maar er zullen ook bij Delhaize – en zeker in Vlaanderen – wel heel wat mensen zijn die hun werk daar graag doen. Dat is tenminste wat ik ervaar in mijn eigen Kasterlee, waar de Delhaize in totaal slechts één dag gesloten werd en daarna een van de eerste winkels was die een private uitbating kreeg.
Delhaize heeft overnemers gevonden voor zijn 21 overblijvende supermarkten. De vrije markt heeft het gehaald met een forfaitscore: Delhaize – Vakbonden 5-0. Daarmee is voor elk van de 128 Delhaizes die de groep zelf uitbaatte een zelfstandige uitbater gevonden. Binnen het jaar, zoals gepland, ook in Brussel en Wallonië, die regio waar men straks nóg minder wil gaan werken en waarover nu in de media weinig te horen is. De paar Delhaize-winkels waar tumult was in Vlaanderen waren op één hand te tellen, maar daarover spreekt men nu niet meer. Juul Kabas’ hit, ’t zijn zotten die werken’ doet het nog steeds bij onze francofonen.
Doet me zo’n beetje denken aan dat mopje over 2050, waarbij een vakbondsman de militanten oproept voor een ééndaagse werkweek. Waarop een van de toehoorders roept: “Ja, maar niet op een maandag hé!’
--
En dan nog dit: Volgens de meeste recente peiling, die van Trends, Knack en Kanaal Z, halen het Vlaams Belang met 25% en de N-VA met 20% nog niet de eerderheid van de stemmen, maar samen wel een meerderheid aan zetels in het Vlaamse parlement. De grote verliezer blijkt Open VLD te zijn die nog amper 8% haalt ondanks de verhoopte federale premierbonus. Met Ongena en Van Tigchelt gaat de partij het niet redden. Als deze trend zich doorzet kunnen we in elk geval Vivaldi II vergeten. Alleen Vooruit lijkt nog enigszins stand te houden. Cd&v hangt daar ergens tussen maar niemand lijkt zich om de partij van Cindy Envy (dixit Kaaiman) nog druk te maken.
En Groen en de PvdA? Daar hou ik geen rekening mee. voor mij zijn dat Belgicistische partijen, geen Vlaamse.
‘Na een zware nederlaag op 9 juni neemt Bart De Wever ontslag als voorzitter, wat hij volgens de partijstatuten 13 jaar geleden al had moeten doen, en valt de N-VA net als de Volksunie uiteen. Eén fractie, onder leiding van Theo Francken, vormt met Tom Van Grieken en Gwendolien een Vlaamse regering. De Wever zelf verlengt zijn verblijf op het Gerestaureerde Verdiep, in een coalitie met om het even wie. Alleman bediend.’
--
Bovenstaande voorspelling is niet van mij, maar van Koen Meulenaere, alias Kaaiman, en verscheen zo letterlijk in de laatste weekeindeditie van De Tijd. Dat was één dag vóór de PS-eis van Magnette voor een vierdaagse werkweek van 32 uur zonder verlies van loon en een vermeerderring van de minimumlonen en uitkeringen. Dat terwijl dit land jaarlijks 4 miljard euro zou moeten besparen om zijn staatsschuld af te betalen.
De Wever heeft daar dezelfde avond nog op gereageerd en het ‘waanzin’ genoemd, net zoals trouwens ook Egbert Lachaert dat deed. Het blijft wel zo dat er in dit land op het vlak van de werkgelegenheid een ander beleid mogelijk is in de diverse regio’s.
De vraag is nu of De Wever nog steeds bereid zal blijven straks met de socio’s te gaan praten over wat hijzelf waanzin noemt, zeker nu de Vlaamse socialisten ook in de hoek zitten waar de klappen vallen. Net als Hugo Schiltz vroeger zijn Volksunie groot maakte om ze daarna af te breken, dreigt De Wever hetzelfde te doen met zijn N-VA.
Een nieuwe Vlaamse regering met Gwendolientje zie ik trouwens ook niet zitten. Vijf jaar geleden was zij al voorstander van Paarsgroen. Met Lachaert evenmin. Die was wél voorstander van Paarsgeel, maar hield zijn woord niet t.o.v. eigen blauwe achterban. Als N-VA en VB straks een volstrekte meerderheid halen in het eigen Vlaamse parlement, dan hebben ze trouwens geen derde partij nodig.
Voor zover nog nodig, heeft Paul Magnette op een zoveelste partijcongres van zijn PS gepleit voor minder werken en meer betaald krijgen. Hij zou zelfs een vierdaagse werkweek willen (van 32 uur) en de minimumlonen en sociale uitkeringen verhogen. Hoe hij die extra kosten betaald gaat krijgen is niet zijn zorg; daar moet België maar voor zorgen. Het land dat niet meer zou worden uitgevonden als het niet bestond en dat de eerstvolgende jaren 27 miljard euro staatsschuld zou moeten saneren. Als daar niets meer aan gebeurt dan wat nu het geval is, zal die schuld in 2029 liefst 39 miljard bedragen.
Wat Magnette allemaal vertelt is pure demagogie, waarbij men zich afvraagt hoeveel socialisten dat zelfs nog geloven. Volgens de jongste peiling van Le Soir is de PS in Brussel al teruggevallen naar de vierde plaats en zal men daar een akkoord moeten vinden met de communisten die er de grootste partij zijn geworden. De volgende stap wordt Wallonië.
Tenslotte zal ook de PS van Magnette moeten instemmen in een grote staatshervorming die het land zal opdelen in vier fiscaal autonome regio’s die onder elkaar - via het artikel 35 van de Grondwet – zullen moeten uitmaken wat ze nog samen willen doen. Als het ooit zover zou komen, mag Wallonië voor mijn part zelfs met een driedaagse werkweek van 20 uur beginnen. De levensgenieters zullen er wel aan moeten wennen dat ze dan de gevolgen daarvan zelf zullen mogen ondervinden en betalen.
‘Hoe kan men zien wanneer er sleet komt op een stier? Als hij oude koeien uit de gracht begint te halen!’ Dat laatste kan men ook zeggen bij de traditionele Vlaamse partijen die een reeks overjaarse politiekers (m/v) als lijstduwers willen opstellen bij de verkiezingen van 9 juni. Dit alles bij gebrek aan vers bloed, terwijl onze jeugd voor het overgrote deel rechtser zal stemmen. Voeg daar nog bij dat de ouderdom om te mogen kiezen verlaagd is en men mag veronderstellen dat die oudjes het niet zullen redden. Het is trouwens mede hun schuld dat de problemen in dit ingewikkeld land niet meer op de traditionele manier (‘veel beloven en weinig geven’) kunnen worden opgelost. Dit land, dat niet meer zou worden uitgevonden als het niet bestond (dixit The Economist), kan niet meer gered worden door de overjaarse gepensioneerden die mee gezorgd hebben voor de neergang.
--
En dan nog dit:
Twee Schaarbeekse gemeenteraadsleden hebben laten weten dat ze de communistische PTB/PvdA verlaten en overstappen naar de PS. Hun namen: Fatima Ben Abdou en Abdelhakim El Karaoui. De overstap werd bevestigd door de voorzitter van de Brusselse PS, die luistert naar de naam Ahmed Laazouej.
I.v.m. de politieke evolutie in Vlaanderen zou ik willen verwijzen naar de reactie van onze vriend Jean op mijn blog van 13 dezer (‘Pacta servanda sunt’), waarin hij een lijst van tien punten aanhaalt die zouden moeten zorgen dat het in Vlaanderen weer een beetje normaal wordt. Daarin heeft Jean – die mijn blog al jaren volgt - grotendeels gelijk. Alleen kan dat niet allemaal meteen en zullen we het stap voor stap moeten aanpakken. En de eerste stap zullen de verkiezingen van 9 juni a.s. zijn, waarop we moeten trachten tot een Vlaamsnationale meerderheid te komen in het eigen parlement. N-VA en Vlaams Belang zullen met elkaar moeten samenwerken en met geen enkele andere partij, noch de traditionele noch de Groenen. Zoals ik al meer dan eens heb gesuggereerd, zouden ook de N-VA-kiezers – waarvan ± 3/4 in diverse peilingen te kennen heeft gegeven met het VB te willen samenwerken – bij die verkiezingen beter VB stemmen, al was het alleen maar regionaal, dit om te vermijden dat er N-VA-verkozenen straks hun woord niet zouden houden. Een ‘Lachaertje’ is snel gemaakt. Pas als er in het eigen Vlaamse parlement een meerderheid zal zijn van Vlaamsnationalisten die de Vlaamse soevereiniteitsverklaring zal afleggen, zullen we die eerste noodzakelijke stap gezet hebben en zullen we sterk genoeg staan om de confrontatie met onze francofonen aan te gaan vanuit een veel sterkere positie dan wat tot nu toe het geval was.
Het blijft rommelen bij Vooruit. Na ons mateke stapt nu ook Tom Meeus, alias 'Guust Flater', zoals ik hem noemde, uit de politiek.Tom, ooit voorzitter van De Lijn in Antwerpen, was feitelijk geen echte socialist en heeft misschien daarom nooit veel steun kunnen genieten van de partiij die hij officieel vertegenwoordigde. Zijn geplande kartel in Antwerpen met Groen mislukte en toen hij samen met de toen nog onafhankelijke Jinnih Beels overstapte naar de socio's, groeide die Jinnih hem boven het hoofd en moest hij op ons mateke niet veel meer rekenen en op Bart De Wever evenmin. Die gaven de voorkeur aan Beels. Van het plan van De Wever om straks met de socialisten verder te gaan, zie ik niet veel in huis komen. Zoals de zaken er nu voorstaan, zal het met Vooruit eerder achteruit gaan en het de N-VA al niet veel beter vergaan met hun Boerenkrijg...
