Vroeger op school durfde ik wel eens onderaan
mijn huiswerk te schrijven: missen is menselijk. Dat heeft zo lang geduurd,
tot een van de professoren erbij schreef: maar opletten is plicht. Nu zijn
beide gezegden nog steeds valabel, iets wat ikzelf zopas weer eens heb moeten
ondervinden.
Ik heb in deze rubriek nl reeds enkele keren
geschreven hoe men in dit land tot een confederatie kan komen, erbij voegend
dat als de andere middelen niet helpen er nog altijd dat artikel 35 van de
Belgische grondwet is dat zegt dat gewesten onderling kunnen afspreken wat ze
nog samen gaan doen en wat niet. In theorie is dat ook nu nog zo, maar in de
praktijk blijkt dat een mission impossible te zijn.
Dat laatste werd duidelijk gemaakt door
professor Hendrik Vuye, grondwetspecialist aan de universiteit van Namen, maar
zelf een overtuigde Vlaming. In de verklaring tot herziening van de grondwet
moeten nl Vlamingen met Franstaligen eerst overeenkomen om die bepaling op te
nemen, daarna de grondwet te wijzigen en dan nog eens een bijzondere wet te
stemmen met een dubbele meerderheid. Daar dit, volgens Vuye, nooit gaat lukken
(de Franstaligen gaan dat nooit aanvaarden), moeten we een weg zoeken buiten de
grondwet om. Daarvan zijn genoeg precedenten. Om te beginnen de afscheuring van
België van het Koninkrijk der Nederlanden in 1830 en het toelaten van vreemde
troepen op Belgische grondgebied in 1914. Het kan misschien nu raar lijken,
maar zelfs de toetreding van België tot de EGKS en de NAVO waren destijds in
strijd met de toenmalige grondwet. Het land is eerst toegetreden en heeft pas
daarna de grondwet aangepast. Ook de oprichting van de cultuurgemeenschappen en
de gewesten in 1970 was niet voorzien in de grondwet.
Tenslotte blijft er natuurlijk de stelling
van die andere grondwetspecialist, Robert Senelle, die reeds eerder zei dat het
Vlaamse parlement het eigen gewest kan uitroepen tot deelstaat van België en
daarmee desnoods de hele Belgische structuur kan blokkeren om bv de uitvoering
van artikel 35 te eisen. Voorlopig blijft dat het meest waarschijnlijke
scenario omdat het kan bereikt worden met een eenvoudige meerderheid in het
Vlaamse parlement, wat bij de verkiezingen van 2014 tot de mogelijkheden
behoort en zeker bij een verslechtering van de economische toestand de toekomst
van Vlaanderen veilig kan stellen. Misschien moeten we niet eens tot 2014
wachten, maar eerst zien wat het gevolg zal zijn van de Duitse verkiezingen dit
najaar. Die zullen niet alleen bepalend zijn voor de toekomst van de eurozone,
maar ook duidelijk maken of België bij een eventuele splitsing bij de neuro
zal komen en indien niét of Vlaanderen het op zijn eentje wél zou maken.
Zelfs de meest overtuigde belgicisten zullen dan moeten kiezen tussen hun
portemonnee en hun gehechtheid aan dit kunstmatige land.
De Raad van State heeft de vier klachten die
er waren i.v.m. het verbod op levensbeschouwelijke tekens onontvankelijk verklaard
en daarmee komt er, tenminste in het GO!, een einde aan drie jaar touwtrekken.
Vanaf 1 september, dus bij het begin van het nieuwe schooljaar, in het
gemeenschapsonderwijs geen hoofddoeken meer, geen keppeltjes, geen tulbanden,
tenzij tijdens de godsdienstlessen of wat daarmee te maken heeft. Dit is
bevestigd door de Raad voor het Gemeenschapsonderwijs.
Dat hiertegen weer eens zou geprotesteerd
worden én dat onze media, VRT op kop, deze protesten goed in de verf zou zetten,
was te verwachten. Dat ze hiervoor alleen konden rekenen op de medewerking van
een paar pubers die nog groen zijn achter hun oren scheen blijkbaar niet te
deren, alhoewel dat de tegenpartijen alleen maar ongeloofwaardiger maakt.
Toevallig stond gisteren ook een uitvoerig
interview met Bart De Wever in De Standaard, waarin deze laatste in zijn
functie van Antwerps burgemeester het dragen van regenboog T-shirts, symbool
van de holebibeweging, aan de stadsloketten verbiedt. Hoofddoeken aan de
loketten waren in Antwerpen al verboden door het vorige schepencollege. Bart
wil gewoon neutraliteit achter de loketten en zomin als een hoofddoek hoort
daar die specifieke T-shirt bij.
Ook hiertegen kwam natuurlijk protest. Zoals
ik al eerder opmerkte zal elke opvallende beslissing die Bart als burgemeester nog
zal nemen voortaan wel kritiek krijgen. De tegenstrevers hebben nog altijd niet
door dat Bart niets liever vraagt. Het geeft hem telkens de gelegenheid om te
counteren, hij doet niets liever. Wat nu wel speciaal was, was dat het protest
kwam van enkele tenoren uit de Vlaamse meerderheidspartijen en wel van zonnepaneelspecialiste
Van den Bossche, Markske Beke en Crootje. Deze laatste denkt waarschijnlijk
nog dat hij voorzitter is van de Vlaamsblauwe club. Of is Gwendolyn Rutten zo
slim zich geen tweede keer te verbranden, na het Briers debacle?* Het toppunt
in deze zaak is nl dat de holebibeweging zelf, Çavaria, géén kritiek uit en
ervan uitgaat dat Bart deze uitspraak deed in functie van zijn ambt als
werkgever. Daar blijkt men over meer gezond verstand te beschikken dan bij
de politieke paniekzaaiers. Arme lui die geen andere argumenten meer vinden om zich
in de kijker te plaatsen (en belachelijk te maken).
* Het
vergelijk dat Rutten uit de brand sleepte in het conflict over Jan Briers, nl
dat men in de toekomst in het parlement van de gouverneurs een jaarverslag zal
krijgen, is een wind in een fles. Prof. Balthasar (SP.a), de voorganger van
André Denijs als gouverneur van Oost-Vlaanderen, heeft zopas nog in een interview in De Standaard verklaard, dat
hij elk jaar een uitgebreid verslag van zijn activiteiten naar het parlement
stuurde en daar nooit ook maar één reactie op gekregen heeft!
Over de capriolen van de Belgische justitie
zou men een blog apart kunnen schrijven, elke dag. Dat is niets nieuws, dat heb
ik in deze rubriek al eens meer gesteld. Of de hoofdverantwoordelijke nu
Onkelinx was, die het mislukte computerprogramma opstartte, jurist Declerck
die tot tweemaal toe - overal aan werkte, maar niets oploste of Mie
Turtelboom die aan steekvlampolitiek doet, het blijkt allemaal niets uit te
halen.
De laatste grap is die van de klokkenluider
van het gevecht tussen Hells Angels en Outlaws. De man, zonder wiens bekentenis
de daders waarschijnlijk nooit veroordeeld waren geweest, kreeg tenslotte
dezelfde straf als zijn medekompanen, waardoor er gegarandeerd in dat milieu
nooit nog iemand uit de biecht zal klappen. Het lijkt wel een uitspraak op maat
van de omertà van die motorbendes zelf.
Tussendoor verschijnt er dan een open brief
van een groep toch gerenommeerde advocaten
aan Turtelbooms adres, krijgt ze een klacht in Straatsburg aan haar been
vanwege enkele slachtoffers van Dutroux en wordt ze publiek gedesavoueerd door
CD&V, nota bene: een coalitiepartij uit de federale meerderheid.
Met de Belgische justitie, zoals die nu
bestaat, komt het nooit meer goed. De hoofdreden daarvoor en ook dat is al
tot in den treure geschreven is, dat ze moet hervormd worden. Maar dan écht
hervormd, niet dat knip en vliegwerk à la Di
Rupo, niet de steekvlampolitiek die zich bezig houdt met
bijzaakspecialisatie (Peter Principe: het kader is belangrijker dan het
schilderij). Een bijkomende reden is, dat iemand als Turtelboom het niet aan
kan. Om te beginnen is ze geen juriste, een conditio sine qua non. Ten tweede
is deze dame aan haar derde regeringstaak bezig zonder daarvoor ook één test
van bekwaamheid te hebben moeten afleggen. Voor het zover ook dát nog herhaald
moet worden: ze kreeg het staatssecretariaat bij asiel en migratie omdat
toenmalig minister van Binnenlandse Zaken, Patrick Dewael, van die
pispaalfunctie vanaf wou. Daarna viel ze omhoog naar het ministerschap bij
Binnenlandse Zaken, omdat diezelfde Dewael ook daar vanaf wou en haar huidige
job dankt ze waarschijnlijk aan het feit dat niemand anders ze nog wou doen.
Vergeten we niet dat na de witte mars van 1996 de politie hervormd werd maar
dat we nu, meer dan zestien jaar later, nog steeds geen hervorming van de justitie
hebben.
De digitalisering van justitie, die had
moeten ingaan op 1 januari van dit jaar, is weer eens uitgesteld, nu met
minstens twee jaar. Na Martin bestaat de kans dat ook Dutroux straks op e.o.a.
manier vrij komt. De in vrijheidstelling van criminelen zal in de toekomst
zwaarder worden beoordeeld, maar ook daarover is men het bij justitie niet
eens. En dat geldt trouwens niet meer voor een crimineel die een handvol
moorden op zijn geweten heeft, waarbij twee kleine kinderen die hij de
hongerdood heeft laten sterven. Een recente rondetafelconferentie daarover
vindt zelfs dat daders van zware misdrijven niet extra lang in de cel moeten
blijven, maar beter moeten begeleid worden in de gevangenis! Men zou haast
heimwee krijgen naar de tijd toen de doodstraf nog bestond of toen levenslang
nog echt levenslang was. De brave mensen die daarover de wenkbrauwen mochten
fronsen, wil ik verwijzen naar het evangelie waar niemand minder dan Christus
zegt: als iemand zich aan een van deze kleinen bezondigt, het beter zou zijn
dat men hem een molensteen om de hals deed en in zee wierp (Marcus 9,
38-43.45.47.48).
Om onze justitie echt te hervormen, zou men
ze beter afschaffen en terug met een wit blad beginnen. Binnen België zal dat
nooit lukken, misschien ooit binnen een onafhankelijk Vlaanderen. Een reden te
meer om daarnaar te streven.
N.a.v. mijn blog over de Baskische taal*,
zit ik nog altijd verveeld met de vraag van Lucky9, die zich afvraagt hoe ik de
nageltjestaal ga rangschikken. Graag even wat meer uitleg daarover, want ik
weet echt niet wat daarmee bedoeld wordt.
We blijven even bij het gebruik van talen,
want de laatste week is er nog maar eens een discussie over het verplicht
aanleren van Latijn (en oud Grieks) in ons middelbaar onderwijs.
Ze werd
in gang gezet door een artikel in De Standaard van Geert De Schutter,
hoogleraar aan de Ugent, burgerlijk bouwkundig ingenieur, die vindt dat men het
Latijn beter zou kunnen vervangen door het Chinees, die hij dé taal van de
toekomst noemt. Dat daar een aantal leraren Latijn/Grieks tegen in het verweer
zijn gekomen, is de logica zelf. Latijn is zon beetje de ondergrond van de meeste
Europese talen en Grieks die van onze cultuur en wetenschappen. Het is een
publiek geheim dat leerlingen die met succes de Latijnse hebben gedaan (al dan
niet met Grieks) het er ook in het hoger onderwijs percentsgewijs beter van af
brengen.
Op gebied van cultuur en wetenschappen zie
ik het Chinees de eerste generaties zeker niet doorbreken en dat heeft niets
met het Latijn te maken. In de eerste plaats zal het Engels gedurende die tijd
nog zeker de lingua franca van de wereld blijven. Het Chinees is veel te
ingewikkeld, niet alleen als taal maar ook als schrift, om een moderne Westerse
taal te vervangen. Daarenboven is het helemaal niet zeker dat China de eerste
viool zal blijven spelen op wereldvlak. De voornaamste reden daarvoor is het politiek
systeem dat in een steeds kleiner wordende wereld niet stand zal houden én het één-kind
beleid, dat ervoor zal zorgen dat de vergrijzing in dat grote land met zijn
anderhalf miljard inwoners harder zal toeslaan dan elders. Er is, op lange
termijn en op mondiaal vlak, zelfs meer toekomst voor India dan voor China. En
uitgerekend dat India heeft als lingua franca het Engels (Inglish, zoals de
Indiërs het zelf noemen).
Feitelijk is er maar één taal die echt
universeel is en dat is de taal van de muziek. Alle mensenrassenover de hele wereld schrijven en lezen de
muziek op eenzelfde wijze. Feitelijk zou men die taal best als verplicht vak
invoeren, naast eventueelLatijn, Grieks,
Chinees of welk ander vak ook. In Oostenrijk, waar dat steeds het geval is
geweest, plukt men daarvan de vruchten. In Wenen bv hebben de artsen een eigen
orkest, dat niet alleen de Blauwe Donau speelt, maar ook in staat is symfonieën
van Gustav Mahler te brengen. In alle grote orkesten ter wereld spelen de dag
vandaag muzikanten uit verschillende werelddelen en rassen met elkaar zonder
dat het ook maar één communicatieprobleem met zich meebrengt. Van een
universele taal gesproken.
*Met
die ene tekst in het Baskisch over de schepping, uit mijn blog van 29.01, heb
ik toch een (kleine) gelijkenis ontdekt met andere Europese talen.De ak op het einde van enkele woorden is
volgens mij het lidwoord en dat vinden we ook terug in het Roemeens en in de
Scandinavische talen (Svenska dagbladet).
Verder zou het Spaanse woord izquierdo (links) uit het Baskisch zijn
overgenomen. In het totaalbeeld zijn dat wel maar bijkomstigheden.
Er is nogal wat deining ontstaan n.a.v. het
uitlekken, via een klokkenluider, van het ontduiken van belastingen door de
internationale vakbond, waarbij ook ACV en ABVV zouden betrokken zijn. Via een
speciale financiële constructie werd, voor de bouw van een vakbondsgebouw in
Brussel, de roerende voorheffing ontdoken door alle transacties te laten lopen
via een zgn postbusadres in Nederland, dat echter wel een
correspondentieadres had in Brussel. Feitelijk moeten we ook op syndicaal vlak
van niets meer verschieten. Denk maar aan de zaak van de familie van
ABVV-voorzitter De Leeuw, die gretig gebruik maakte van de notionele
interestaftrek, een praktijk die dezelfde De Leeuw, als hij zijn vakbondspetje
op had, aanklaagde. Het verschil met het gebouw in Brussel is wel, dat de
maatschappij van De Leeuw binnen de wettelijke perken was gebleven en het hem vooral
ethisch kwalijk werd genomen. Het ontduiken van de roerende voorheffing door
het MSI (Maison Syndicale International pour les flamins la même chose),
lijkt echter gemene fraude, als bezige bij Theo Francken (N-VA) tenminste
gelijk krijgt..
De Belgische fiscus zou aan deze zaak tot nu
toe ongeveer één miljoen euro hebben verloren. Dat is veel geld, maar verzinkt
in het niet, als men ziet wat het ACW zinnens is met Belfius. De christelijke
vakbond zou bij het faillissement van Dexia 1 miljard euro hebben verloren en is zinnens dat geld terug te eisen,
o.m. omdat ze meer dan tien jaar haar leden als klanten van Dexia aanbracht. De
vakbond kreeg daarvoor zgz winstbewijzen een soort commissieloon - en
Belfius zou die nu moeten terugkopen. Een deel van dat geld zou daarna naar
Belfius terugkeren als een soort eeuwigdurende lening, waarop het ACW een rente
zou krijgen tussen de 6 en de 8%. Nota bene: van een staatsbank, dus van de
belastingbetaler, terwijl een gewone spaarder al blij mag zijn tegenwoordig 2
tot 3% te krijgen als hij het op langere termijn belegt. Ondertussen eist Arco,
de financiële poot van datzelfde ACW, van Belfius een schadevergoeding voor de
schade die is aangericht nadat ze verplicht werd een kapitaalsverhoging van
Dexia te onderschrijven. En dat gaat niet over peeschijven, maar over miljoenen
euro. Tenslotte hoopt datzelfde ACW nog altijd het anderhalf miljard van zijn
zgz Arco-coöperanten van de overheid te zullen terugkrijgen en steunt ze
daarbij op haar eigen vertegenwoordigers in de politiek. De auditeur van de
Raad van State heeft dit al wel afgewezen, maar een definitieve uitspraak moet
daarover nog altijd vallen.
M.a.w. als het voor het ACW goed zit, zal de
Belgische belastingbetaler daarvoor opdraaien, u en ik. Met dank aan de vele
ACW vertegenwoordigers in ons politiek systeem, tot in de federale regering
toe. De al dan niet vermeende affaire van het vakbondsgebouw in Brussel is
hiermee vergeleken maar peanuts.
N.a.v. de aangekondigde troonsafstand van
koningin Beatrix in Nederland en de hele heisa er omtrent, valt het op hoe
groot het verschil is tussen de band van de Oranjes en die van de Coburgers met
hun volk. Net als de Coburgers, komen ook de Oranjes oorspronkelijk uit
Duitsland (Nassau), maar hun huis heeft Nederland mee opgericht, na de opstand
van Willem De Zwijger tegen de Spanjaarden in de zestiende eeuw. De stichter
des vaderlands heeft er in Nederland zelfs zijn leven bij ingeschoten. Iets
heel anders dan wat met de Coburgers gebeurd is. Die kregen België op een
presenteerblaadje aangeboden en denken ook nu nog dat we hen daarvoor eeuwig dankbaar
moeten zijn.
In zijn jaarlijkse nieuwjaarstoespraak tot
de zgn gestelde lichamen vond Albert II, in een verwijzing naar de discussie
over de dotaties, dat zijn familie nederig moest blijven. Schoonzus Fabiola
heeft ondertussen haar Fons wandelen gestuurd en dochter Astrid heeft gezegd
de dotaties eventueel te kunnen missen. Dat laatste is ook niet moeilijk als uw
man een bank in Zwitserland bezit en hij jaarlijks enkele miljoenen euro opzij
kan leggen. De koning zelf heeft ondertussen zijn dotatie wél aangepast
gekregen met 300.000 euro extra. Ik heb hem in elk geval niet horen zeggen dat
hij zó nederig zou zijn daarvan af te zien. En over Lorenzo zullen we maar
zwijgen, zeker?
In Nederland staat het overgrote deel van
het volk achter het koningshuis. Bij ons is dat tegenwoordig alleen nog de
francofonie, omdat die de Coburgers ziet als een van de bindmiddelen om dit
kunstmatige land aan elkaar te houden, waardoor ze verzekerd blijft van een
levensstandaard die ze zichzelf niet kan veroorloven, maar waarvan ze de kosten
via België aan de Vlamingen kan doorbelasten. En zolang de traditionele
Vlaamse partijen deze logica zullen volgen en, desnoods tegen een Vlaamse
meerderheid in, het francofone dictaat zullen blijven ondergaan, zal Vlaanderen
de koninklijke rekeningen*, de Belgische staatsschuld en alles wat er mee te
maken heeft, mogen betalen.
* De
Belgische koninklijke familie krijgt jaarlijks 14.546.000 euro aan dotaties en voor
de zgn civiele lijst. Daarin zijn niét begrepen onrechtstreekse kosten zoals
bv de beveiliging (alleen al voor het paleis van Laken 150 politieagenten) en
de vliegtuigreizen. Volgens Ugent professor Herman Matthijs (Knack, 16/01) zou
het koningshuis ons wel eens het dubbele vanbovenstaande som kunnen kosten
Mijn schoonmoeder kwam uit het Groothertogdom
Luxemburg. Mijn vrouw was in Luxemburg-stad geboren. Als gevolg daarvan kwamen
we regelmatig in het Groothertogdom. In de hotels heeft men daar de gewoonte
aan buitenlanders te vragen in welke taal ze wensen aangesproken te worden. Ik
zei dan meestal in het Duits: Spielt keine Rolle. Wir Flamen sprechen alle
Sprachen. Waarop ik meestal als antwoord kreeg: Auch Lëtzebuerger?, waarop
ik dan deemoedig moest toegeven dat het zich beperkte tot quetsch, kachkéis und schaffen (werken in het Luxemburgs). In
mijn job bij de afdeling bezoeken bij DAF heb ik ooit eens een groep Friezen in
hun eigen taal verwelkomd (ze gingen uit hun dak!), maar ik kende die taal niet
en had de toespraak dan ook maar eerst netjes van buiten geleerd. Lëtzebuerger
en Fries zijn dan nog Germaanse dialecten. Ik heb ooit eens geprobeerd
Tsjechisch te leren, een Slavische taal, maar daarmee ben ik gestopt en heb me
daarna alleen nog met Latijnse en Germaanse talen bezig gehouden.
Deze lange inleiding om te zeggen, dat ik mijn
petje af doe voor Bart De Wever, die op een prijsuitreiking van een Baskisch
fonds het propvolle Arriafa theater in Bilbao toesprak in uitsluitend Baskisch
(er was een Engelse tolk, maar die stond erbij en keek ernaar; de man sprak alleen
maar Spaans). Bart zou daar twintig jaar geleden vakantiewerk hebben verricht
en met Baskische vrienden in contact zijn gebleven, ook voor wat de politiek
betreft*. Baskisch (Euskara) is een taal die met geen enkele andere Europese
taal verwant is, noch met de Latijnse, de Germaanse, de Keltische of de
Slavische talen. Onnodig te zeggen dat ook de Basken daar in Bilbao enthousiast
reageerden.
Men kan voor of tegen De Wever zijn, één
ding moet men de man wel toegeven: hij weet verdomd goed zijn public relations
te verzorgen. Al bij al is hij een toch historicus, geen linguïst. Om maar een
idee te geven hoe dat Baskisch er uitziet, hierbij één zin (uit het Groot
Geïllustreerd Woordenboek van Verschueren):
Asieran
jaungoikoak ortzea ta lua, belarkiak, zentzundunak eta gizona ezer ezetik
atera.
Dat
betekent in het Nederlands:
In het
begin schiep God hemel en aarde, de planten, de dieren en de mens.
Begin er maar eens aan!
* Ook de
Basken streven naar onafhankelijkheid. Hun zaak mag minder ruchtbaarheid
genieten dan bv die van de Catalanen, maar in werkelijkheid staan zij al een
stap verder. In tegenstelling tot Catalonië int Baskenland nl zijn eigen
belastingen, op de BTW na.
Het thema waarmee CD&V op haar
nieuwjaarsreceptie uitpakte, nl dat er volgend jaar nog geen sprake kan zijn
van een nieuwe staatshervorming, komt één jaar te vroeg. De regering Di Rupo,
waarvan CD&V tot nader order nog altijd deel uitmaakt, heeft nog anderhalf
jaar de tijd om haar zgz grote hervormingen uit te voeren. Tegen de volgende
nieuwjaarsreceptie zou tenminste duidelijk moeten zijn wat er dan definitief
geregeld is en wat er eventueel nog kan geregeld worden vóór de verkiezingen
die dan waarschijnlijk in mei zullen gehouden worden. Tenzij de partij er
natuurlijk nu al zelf niet meer in gelooft of met een verborgen agenda werkt en
met opzet haar zo geroemde staatshervorming op de lange baan schuift om een
excuus te hebben niet klaar te komen tegen de verkiezing aller verkiezingen. Stel
dat N-VA ook die verkiezingen wint, in Vlaanderen een volstrekte meerderheid
haalt en een nieuwe staatshervorming eist wat in dat geval waarschijnlijk
lijkt dan zal het toch nog even duren vóór die er zal komen. Het zal al een
mirakel zijn dat we vóór de vakantie van 2014 een nieuwe federale regering
zullen hebben en dan moet eerst alles nog maar eens besproken worden. Een
denkpiste daarvoor is, dat dit zou gebeuren in de nieuwe senaat, die op die
manier ook iets te doen zou hebben. In het beste geval zal een volgende
staatshervorming er dan pas ná 2014 komen. De CD&V stelling dat een nieuwe
staatshervorming er in 2014 niet zal komen, is feitelijk de logica zelf voor
wie zijn hoofd aan de binnenkant gebruikt.
Wat op de receptie van zaterdag misschien
minder sterk uit de verf kwam, was het voorzichtig naar voor schuiven van Kris
Peeters als dé CD&V-targetman voor de voor Vlaanderen o zo belangrijke
verkiezingen van 2014. Peeters is zowat de enige vooraanstaande CD&Ver die zich tot
nu toe niet heeft verbrand aan de regering Di Rupo en die net daardoor populair
blijft in Vlaanderen. Het liefst van al zou de man zelf minister-president
blijven van de Vlaamse regering, maar de kans bestaat dat zijn partij daar
straks geen deel meer van zal uitmaken, mochten de V-partijen de volstrekte
meerderheid halen. Een andere mogelijkheid is, dat hij door de N-VA nog zou
gedoogd worden als Vlaams minister-president om in het Vlaamse parlement een zo
groot mogelijke meerderheid te hebben, maar dat Peeters daarvoor zou bedanken.
In dat geval zou het wel eens kunnen dat hij, in navolging van zijn
partijgenoot, mentor en voorganger Leterme, ook de overstap zou maken naar een
volgende federale regering zonder meerderheid in Vlaanderen, maar met de quasi
totaliteit van de francofone partijen. Dat zal dan wel ten koste van zijn populariteit gaan, maar de geschiedenis heeft ons geleerd dat CD&V'ers op dat vlak een dik vel hebben. Zijn recente uitspraak, dat hij liever
een efficiënt België ziet dan een onafhankelijk Vlaanderen, wijst al in die
richting.
Kortom CD&V blijft wat het altijd
geweest is: een tsjevenpartij die meedraait met de wind, een partij met een verborgen
agenda, met politici die nooit de achterkant van hun tong laten zien en waarmee
men alle kanten uit kan, jammer genoeg ook naar de verkeerde kant.
Het zat er al langer aan te komen dat er in
heel dat Fyra verhaal e.e.a. niet klopte. Een gezamenlijk onderzoek door De
Standaard en het Nederlandse NRC Handelsblad heeft dit nu bevestigd. We kunnen
(nog) niet spreken van fraude en smeergeld, zoals in de Agusta affaire, maar
dat er gefoefeld is, is duidelijk.
Eerst een concessie voor een hoge
snelheidstrein te duur betalen en daarna 20% moeten besparen op de treinen
zelf, dat moest tot problemen leiden. Geen geld genoeg meer over voor een echte
HST, die 300 km
per uur moet halen, dan maar gekozen voor een goedkopere uitvoering die echter
slechts 220 km
per uur haalde. Toen de Nederlanders dan vonden dat dat niet snel genoeg was
kwam er, als een deus ex macchina, vanuit Italië een alternatief, waarbij het
goedkopere type plots 250
km per uur zou halen. Het resultaat kennen we: tuut
zei de trein en het stationnetje vertrok
Nog een ander verschil met de Agusta affaire
is, dat onze NMBS (voor de Fyra zijn de afkortingen nog steeds geldig als Niet
Meer Bij Sneeuw!) er deze keer niet alleen is ingetrapt. Beter zelfs: de
hoofdschuldigen zijn de Nederlanders, die hun mercantiele reputatie getrouw
er een zaakje in zagen en de centen gingen tellen. Daar zijn ze straf in. Het
heeft echter niet mogen baten. Van een ezel maak je geen racepaard.
Je zal echter maar reiziger zijn die om den
brode elke dag de trein naar Nederland moet nemen, die daar vroeger 3 uur voor
nodig had (van Brussel tot Amsterdam), die dan een nieuwe trein voorgeschoteld
krijgt die het op slechts twee uur zou doen en waarbij men tenslotte eerst géén
trein meer heeft en daarna moet terugvallen op een pendeldienst tot aan de
grens. Nota bene: dit alles in het jaar 2013 na Christus.
We hebben een nieuw record voor het Guinness
Book of Records: dat van de kortste heropleving. Vanuit het Wereld Economisch
Forum van Davos twitterde Di Rupo eergisterenmorgen om 10.00 uur Belgium is
back!. Om 10.32 uur was de 'renaissance' al voorbij, nadat ArcelorMittal liet weten
na de sluiting van haar zgz warme lijnen, ook 7 vande 12 koude lijnen in de regio te zullen
sluiten, met als gevolg het verlies van nog eens 1300 banen.
In feite is de sluiting van bijna de hele Luikse
siderurgie de kroniek van een aangekondigd gebeuren. Hoe erg het voor de mensen
daar ook is, Wallonië is een achterland geworden, waardoor in die streek
produceren extra (vervoers)kosten met zich mee brengt, kosten die in de wereldwijde
handel, samen met de hoge Belgische lonen, maken dat men in bepaalde sectoren
hier niet meer kan concurreren met het buitenland.
Wie herinnert zich nog de teloorgang van
Cockerill Sambre (Sombre schreef men toen in de Vlaamse pers) uit de jaren
tachtig? Miljarden Belgische frankskens staatsteun later en duizenden arbeidsplaatsen minder, was het bedrijf nog
steeds op sterven na dood. Evenals men het nu wil doen, zocht men toen naar een
overnemer en vond men die, mits de nodige staatssteun, in Arcelor. Dat was in 2001. Die hield het vijf jaar
uit en werd toen overgenomen door de Indiërs van Mittal. Dat was in de periode
dat men dacht dat de bomen nog tot in de hemel groeiden. Nu men er achter is
gekomen, dat dat niet het geval is, wil ook ArcelorMittal, zoals het bedrijf nu
heet, er van af.
Het Luxemburgse Arbed uit het Groot-Hertogdom
was slimmer. Die had in de tweede helft van de vorige eeuw al snel door dat de
toekomst aan de zee lag en verplaatste toen reeds haar hoogovens van het
Luxemburgse achterland naar Zelzate. Die zijn nu ook eigendom van datzelfde
Mittal, maar werken een stuk goedkoper o.w.v. het vervoer met zeeschepen van zowel
ertsen als afgewerkte producten. Het enige gevaar voor Zelzate is, dat men
straks Mittal zodanig gaat confronteren, dat ze ook hun fabriek in het Gentse wel
eens zouden kunnen sluiten. Mittal is immers niet zomaar een multinational, het
is het grootste staalbedrijf ter wereld. Zomin als tegen Ford, kan een landje
als België weinig inbrengen tegen zon grote buitenlands bedrijf. Voeg daar nog
bij dat zowel Ford als Mittal de Angelsaksische bedrijfscultuur huldigen, die haaks staat
op de staatsbemoeienis die wij hier nog steeds kennen en het zal steeds
duidelijker worden, dat wij hier uit een ander vaatje zullen moeten tappen. Dat
andere heet innoveren en hervormen, maar dat laatste dan niet op zijn
Jan-boerenfluitjes zoals de regering Di Rupo doet met knippen en plakken
maar door radicalere, gedurfde ingrepen. Op die manier wordt
het nooit Belgium is back, maar Belgium stays behind.
Groot drama in de
lerarenopleiding: 85% van de ondervraagden bij een enquête over de algemene
kennis van de studenten bleek niet te weten dat Herman Van Rompuy voorzitter is
van de Europese Raad. Feitelijk is dat niet opmerkelijk, want de man in kwestie
heeft zijn hele leven niets anders gedaan dan te trachten niét op te vallen
en dan krijgt men zon resultaat. Mocht men de leerlingen gevraagd hebben wie
de Europese president is, zoals hij door onze media steevast wordt genoemd,
zou dat percentage misschien wel iets lager gelegen hebben.
Afgezien van de niet bekendheid
van de natte dweil, dixit Brits Europarlementslid Farage (nota bene: van
Waalse afkomst, zijn familie heette vroeger Ferauge), is het wel opmerkelijk
dat heel wat van die toekomstige leraars ook heel wat simpelere vragen niet
konden beantwoorden. Niet konden zeggen waar bv de Atlantische Oceaan ligt, of
nog maar bepaalde landen in de eigen Europese Unie. Top of the bill is voor mij
wel het antwoord op de vraag over de koude oorlog. Dat was, volgens een van
de ondervraagden, een oorlog om de Noordpool!
Dat gebrek aan algemene kennis
is trouwens geen monopolie van de lerarenopleiding. Toen mijn vrouw nog leefde,
zag die bijna dagelijks naar Blokken en keek ik wel eens mee, omdat er daarna
het zevenuur journaal was. Het was opmerkelijk, hoe weinig de meeste vooral
jonge kandidaten in dat programma afwisten van aardrijkskunde, geschiedenis en klassieke muziek.
Dat laatste kan je jonge mensen niet zo kwalijk nemen; de echte interesse voor
klassieke muziek komt bij de meeste mensen pas na hun veertigste, wanneer ze liever
muziek om de muziek willen horen, zonder het gehuppel en de schaarsgeklede
zangeressen van de pop. Die andere twee vakken worden wél verondersteld in ons
onderwijs aan bod te komen. Als dat al gebeurt, zal het wel veel te weinig
zijn.
Ik had een heeroom die ook
jarenlang in het onderwijs gestaan heeft. Die zei altijd: Er zijn geen slechte
leerlingen, alleen slechte leraars. Dat adagium schijnt nog altijd te bestaan
en de toekomst lijkt er niet beter op te worden.
Ratingbureau Fitch heeft
de rating voor België één trapje verhoogd. Veel reden tot juichen geeft dat echter niet, want tegelijk waarschuwt het echter voor
een tweede schuldencrisis en dit o.w.v.
de aankomende vergrijzingskosten van heel wat OESO landen. In de eerste plaats
gaat het dan wel om Japan, Ierland en Cyprus, maar op iets langere termijn
geldt dat ook voor België, Luxemburg, Malta en Slovenië. Meer bepaald in dit
land is er tot nu toe nog steeds geen aanvang gemaakt om die kosten op te
vangen, buiten dan een timide poging om de pensioenleeftijd een beetje te
verhogen, niet eens tot de wettelijke leeftijd van 65. De belangrijkste oorzaak
van het Belgische probleem is het volledig uit de hand lopen van de kosten voor
gezondheidszorg* die al jaren sterker stijgen dan de lonen. Als gevolg daarvan
is het primaire saldo (de ontvangsten min de uitgaven, zonder rentelasten) van 6
naar 0% van het bbp gedaald en is er dus geen overschot meer. Vergeet Vande
Lalas zilverfonds, dat is een spookfonds geworden, zoals trouwens nog meer van die fratsen van de 'keizer' van Oostende.
I.v.m. bovenstaande, verscheen
er dinsdag in De Standaard een interessant artikel aan de hand van Gert
Peersman, docent economie aan de Ugent**. Die schrijft dat de dag van vandaag
werknemers gedurende een vrij korte periode van hun actieve leven alles uit hun
kast moeten halen. Eens dat voorbij verkiezen ze vervroegd uit het
arbeidsproces te stappen of worden ze er zelf uitgezet via o.a. het
brugpensioen. De rekening hiervoor wordt doorgeschoven naar de
belastingbetaler, wat maakt dat het zo goed als onmogelijk wordt om de hoge lasten
op arbeid veel te verlagen, zoals her en der graag wordt voorgesteld. De
Belgische staat zit immers met een schuld die de 100% benadert (en die zal
overschrijden als het met Dexia en Co blijft fout lopen) en heeft dus geen
buffer meer om ook maar iets te doen in die richting. Het enige wat baat kan
brengen zonder al te veel kosten te maken, is de mensen er toe aan te zetten
langer te werken, zodat meer mensen bijdragen en minder moeten geholpen worden.
Maar dan moeten de zgz sociale partners mee willen en daar knelt het
schoentje. Peersman, die regelmatig lezingen over dit thema geeft, schrijft dat
iedereen er zich van bewust lijkt dat er iets moet gebeuren, met uitzondering dan
van die sociale partners. Die blijven zich gedragen zoals het orkest van de
Titanic, door te blijven discussiëren over lonen en verworvenheden, terwijl het
schip aan het zinken is.
Voorwaar geen prettig
vooruitzicht.
* De sociale
zekerheid wordt in dit land trouwens mede de nek omgewrongen door het nog
steeds veel te lakse immigratiebeleid, waarbij zgz asielzoekers hier een
leefloon en andere voordelen krijgen zonder dat daar iets tegenover staat.
Men vindt het al een hele prestatie dat er geen inwijkelingen meer op
hotel moeten
** Peersman is,
samen met Koen Schoors, de auteur van het boek De Perfecte Storm, dat
haarfijn de hele financiële crisis uitlegt vanaf het faillissement van de
Lehman Brothers (Uitgeverij Borgerhoff & Lambrigs).
Mijn leeftijdgenoot Zeger Vandersteen,
klassieke tenor, kreeg dit weekeinde een Klara Award, zoals ze dat
tegenwoordig noemen, voor zijn hele carrière. Hij zei dit te kunnen relativeren,
maar dat hij ook maar een mens is en dus vatbaar voor het strelen van zijn
ijdelheid. Dat laatste gevoel had ik ook, toen ik gisteren in De Standaard een
column las van Filip De Rynk, een hoogleraar bestuurskunde aan de HoGent. De
man verklaarde nl dat we de provinciebesturen best kunnen afschaffen, maar de
gouverneurs bewaren. Dat is iets dat ik hier al jaren schrijf en zopas nog eens
herhaald heb in mijn blog van 18 dezer (De Festivalgouverneur). De functie
van de gouverneur blijkt nauwelijks ter discussie te staan, die van de raden
wél.
In zijn betoog schrijft de hoogleraar, dat
CD&V de enige Vlaamse partij is die nog voorstander is van het behoud van
de provincieraden*. Hij vraagt zich wel af of dat zo zal blijven, nu steeds
meer postjes in die raden worden ingenomen door N-VAers en ook of de N-VA, die
nu een voorstander is van het afschaffen ervan, dat nog zal blijven als ze
straks nog meer van die zitjes zou weten in te palmen. Bij de SP.a zou er ook
al veel minder animo voor zijn, bij Groen en VB evenmin en eigenlijk nog minder
bij de Open VLD. Het is dan ook opmerkelijk, dat uitgerekend die laatste partij
zo openlijk tekeer gaat tegen de benoeming van een partijloze kandidaat voor de
job en daarbij als het ware de provincie Oost-Vlaanderen claimt als wingewest.
En dan weten dat de afschaffing van de provincieraden als een der eersten
gepromoot werd door Guy Verhofstadt in zijn sprookjes voor dummies, ook wel
eens burgermanifesten genoemd. Aan dat laatste werd de partij trouwens nog
eens fijntjes herinnerd door Willem-Frederik Schiltz, zoon van, maar nu behorende
tot de blauwe familie, die zich op Twitter afvroeg Waren wij niet de partij
die voor de afschaffing van de provincies was?. Het zou wel eens kunnen dat
Gwendolyntje nog spijt gaat krijgen van haar eerste openlijke politieke actie. In Byzantium discuteerde men gewonnen verloren over het geslacht der engelen, bij ons over de plaats van een provinciegouverneur...
*
CD&V lijkt soms wel echt de Belgische toer op te gaan. Denk maar aan de
heisa in Brasschaat, waar de nieuwe burgemeester Jan Jambon de Leeuwenvlag
tussen de Belgische en de Europese had laten hangen en de tsjeven daartegen
reclameerden. Zij moesten de Belgische vod in het midden hebben! Jambon heeft
dat opgelost met een Salomonsoordeel: hij heeft er een vierde mast laten
bijzetten (met de vlag van Brasschaat) zodat er geen enkele meer in het midden
kan hangen. Bij die CD&V van Brasschaat blijkt O.L.Heer wel degelijk zijn
aantal te hebben!
De Vlaamse liberalen volharden in de
boosheid en wijzen, voorlopig althans, de kandidatuur af van Jan Briers Jr als
nieuwe gouverneur van de provincie Oost-Vlaanderen. Daarmee schiet Open VLD nog
maar eens in eigen voet, blijkbaar een specialiteit in de Vlaamse blauwe
familie. Het is trouwens al opmerkelijk dat ze onder elkaar (nog) geen ruzie
maken. Als gevolg van het feit dat Di Pippo deze week naar Davos trekt (wat
gaat die daar doen?), zal het punt van de benoeming ook deze week niet op de
ministeragenda staan en is de kans groot dat er voor de opvolging van André
Denijs als gouverneur van Oost-Vlaanderen straks een arrondissementscommissaris
zal moeten worden aangesteld om de provincie te leiden. Nog nooit gezien,
waarbij men zich terecht kan afvragen welk voordeel een partij daaruit kan
puren.
Opmerkelijk is wel dat de grote tenoren van
de andere twee Vlaamse regeringspartijen, de heren Vande Lala en collega
Vanackere, zich onthouden van elke commentaar. Meer dan waarschijnlijkzullen ze wel hun binnenpretjes hebben bij
dat gepest van de N-VA, maar beseffen ze wel dat ze het in Vlaanderen nooit
verkocht zullen krijgen dat een partij die een partijloze aanstelt daarvoor met
de vinger wordt gewezen door een klassieke partij waarvan iedereen weet dat het
bij hen in de eerste plaats om de partijpolitieke postjes gaat.
Het zit dan ook helemaal niet lekker meer
binnen de regering Di Rupo. Alles laat voorzien dat de campagne voor de
verkiezingen van 2014 al onderhuids begonnen is en dat CD&V en SP.a het op
de Open VLD gemunt hebben, uitgerekend de partij die ze zelf al eens mee uit de
Vlaamse regering hebben gezet. Buiten de zaak Briers is er trouwens ook een
publieke terechtwijzing voor Annemie Turtelboom vanwege de CD&Vers Rik
Torfs, Sonja Becq en Raf Terwingen. Van Torfs kan men nog zeggen dat hij de luis
in de CD&V pels is, Terwingen is echter fractieleider in het federale
parlement. Ze verwijten Turtelmie een gedrag als van een Romeinse keizer, omdat
ze de strafuitvoering voortaan een beetje van haar willekeur wil laten
afhangen. Dat was al duidelijk gebleken tijdens de affaire met Sharia4Belgium
en de bestraffing van Belkassem en die willekeur zou nu worden uitgebreid. Ook
SP.aer Renaat Landuyt had daartegen al geprotesteerd en in deze affaire gaat
het dus eveneens tussen CD&V én SP.a tegen Open VLD.
Nog maar goed dat we Di Rupo hebben, die dat
in Davos eens allemaal zal eens gaan uitleggen. Hopelijk moet hij daar geen
Nederlands praten.
De
opmerkelijkste uitspraak van het voorbije weekeinde kwam van Gerolf
Annemans. Die verklaarde op de nieuwjaarsreceptie van het Vlaams Belang dat
Brussel de hoofdstad van Vlaanderen moet blijven. Voor sommige Vlaamsnationalisten
lijkt dat eerder vloeken in de kerk; wie Annemans al langer kent, weet beter.
Vergeten we niet dat hij het was die, samen met Steven Utsi, het boek De
ordentelijke opdeling van België schreef, het enige tot nu toe door Vlamingen
uitgewerkte plan B.
Brussel is niet alleen de hoofdstad van België, Vlaanderen en Europa,
maar tevens de aantrekkingspool voor de internationale zakenwereld. De stad
ligt nu eenmaal in Vlaanderen en we zullen er hoe dan ook mee moeten blijven
samenwerken. Brussel moet een twee- of meertalig hoofdstedelijk gewest blijven,
waarin het Nederlands op gelijke voet met de andere talen behandeld wordt,
terwijl Vlaanderen een uitsluitend Nederlandstalig gewest moet blijven. Zoals
de situatie nu evolueert, zal Frans misschien nog wel een tijdje de lingua
franca blijven van Brussel, maar is de kans groot dat het straks Engels wordt.
Dat is nu al het geval binnen de muren van de E.U. en de NAVO, zal het steeds
meer worden binnen de grotere maatschappijen en langzaam maar zeker ook in de
rest van de zakenwereld en het openbare dagelijks leven.
In het Weekblad van De Standaard van hetzelfde weekeinde vertelde
Francis Van de Woestijne, een verfranste afstammeling van een Vlaamse familie,
nu journalist bij de Libre Belgique, dat als België zou gesplitst worden
wij, Vlamingen, Brussel kwijt zouden zijn. Dit is een vaak gehoorde verklaring
van Franstalige kant, die nergens op slaat. Brussel kan niet verder zonder een
continue financiering die officieel via het huidige België loopt, maar in
werkelijkheid door Vlaanderen wordt betaald (iets wat ook Annemans bevestigde
in zijn nieuwjaarsboodschap). Wallonië is niet in staat zichzelf te onderhouden
de hoofdreden waarom de Walen persé België willen behouden laat staan
daarbij ook nog eens Brussel.
Er
was dit weekeinde ook een bijeenkomst van de SP.a, waarin Tobback Jr zegde niet
te snappen wat confederalisme betekent. Hij kan er natuurlijk ook niet aan doen
dat hij niet slimmer is en waarschijnlijk alleen maar omhoog is gevallen dank
zij zijn familienaam, maar misschien kan iemand die zoon van eens vertellen,
dat hij eens de Belgische Grondwet zou raadplegen. Dan zou hij bij artikel 35,
de eerste twee paragrafen, het volgende kunnen lezen:
De federale overheid is slechts bevoegd voor de aangelegenheden die de
Grondwet en de wetten, krachtens de Grondwet zelf uitgevaardigd, haar
uitdrukkelijk toekennen.
De
gemeenschappen of de gewesten zijn, ieder wat hem betreft, bevoegd voor de
overige aangelegenheden onder de voorwaarden en op de wijze bepaald door de
wet. Deze wet moet worden aangenomen met de meerderheid bepaald in artikel 4,
laatste lid."
Voor
het geval hij het dan nog niet zou snappen: of men het nu confederalisme noemt
of iets anders: de eigen Belgische grondwet geeft de mogelijkheid dat
gemeenschappen en gewesten onder elkaar kunnen uitmaken wat ze nog al dan niet
samen willen doen. Dit is niet het confederalisme uit de woordenboeken, wel een
variant die bruikbaar kan zijn om dit land eindelijk eens te hervormen en
efficiënt bestuurbaar te maken.
In
het licht daarvan zou ook een akkoord over en met Brussel kunnen gemaakt
worden, waar zowel Vlaanderen als Brussel beter van kunnen worden. Wat er dan
verder met Wallonië moet gebeuren zal dan in de eerste plaats niet meer een
Vlaams, maar een Waals probleem zijn. We zullen ook dan met Wallonië blijven
samenwerken, maar als buren, niet langer als geldschieters.
Mede door het uitvallen van twee
kernreactoren en het niet gebruiken van de te dure gasinstallaties, was de
vrees niet ongegrond dat België deze winter met black-outs zou kunnen te maken
krijgen. Staatssecretaris Wathelet mocht dan nog beloven dat dit niet het geval
zou zijn, wie gelooft onze politiekers nog? We maken nu onze eerste echte
winterprik mee, met een week vorst, ook overdag en ondanks nog zeker een week winterweer
te gaan is er helemaal geen paniek meer. Wathelet heeft het dus goed geregeld?
Ook niet, hij heeft alleen het geluk gehad dat we ons in een diepe economische
crisis bevinden, waardoor de bedrijven heel wat minder stroom verbruiken. Neem
alleen nog maar wat bv Ford Genk op dit ogenblik meer nodig zou hebben, mocht de
fabriek niet stilliggen.
Datzelfde geldt voor de ons omliggende landen, zeker voor Frankrijk van
waaruit we heel wat stroom betrekken. Ook daar is de economische activiteit met
circa één derde gedaald, waardoor er stroom te veel is. In Nederland is er
stroom zat, omdat men daar in de eerste plaats te maken met het feit dat er meer
centrales staan dan het land zelf nodig heeft. En er is meer.
Steenkool is nl in Europa aan een remonte bezig. Ze is momenteel een
stuk goedkoper dan bv gas, dat van ver moet worden aangeleverd via pijpleidingen.
Een andere reden is, dat vooral de Amerikaanse steenkool goedkoper is geworden
is, omdat men daar de schaliegasrevolutie doormaakt, waardoor de U.S.A. haar
op kolen gestookte centrales vervangt door gascentrales en ze daar met
een kolenoverschot zitten dat goedkoop van de hand kan worden gedaan. Dank zij
een nieuw ontwikkelingsprocédé, het zgn fracking, kan men er gas én olie
winnen uit schalielagen die vroeger ontoegankelijk waren. In Europa zou men dat
in principe op bepaalde plaatsen ook kunnen, maar wordt het door de politiek en
allerlei milieubewegingen tegen gehouden, met als resultaat dat onze
energievoorziening erg duur zal blijven. In Duitsland heeft men al uitgerekend
dat, aan de huidige prijzen, één megawatt stroom opgewekt met steenkool er een winst van geeft 14,22 euro, opgewekt
met gas een verlies van 11,70 euro. De rekening is dan snel gemaakt.
Terwijl er hier vorig jaar in Antwerpen nog een vergunning geweigerd
werd aan het Duitse E.ON om een kolencentrale van 1100 megawatt te bouwen in de
Antwerpse haven, worden er in Duitsland aan de lopende band centrales
bijgebouwd die werken op steenkool en zelfs op het meer vervuilende bruinkool.
Duitsers zouden echter geen Duitsers zijn als ze het niet grondig deden (zelfs
oorlog voeren deden ze grondig) en hun nieuwe steenkoolcentrales, die hun
kerncentrales mettertijd moeten vervangen, zijn dan ook zo opgevat dat ze
zullen voldoen aan de nieuwste milieu-eisen die Europa vanaf 2016 daarvoor zal
stellen.
En
wat gebeurt er bij ons? Wel, 'minister van de Noordzee' Vande Lala heeft het idee
opgevat om vóór de kust van Wenduine een energie-eiland neer te poten. Dat zou
dan het tweede worden waaraan gedacht wordt (er zou er ook een komen vóór Zeebrugge). Gedacht, zeg ik wel, want al
die mooie plannen zijn voorlopig nog luchtkastelen, waarvan men hoegenaamd de
prijs niet kent. Ze worden voorlopig geraamd tussen de 800 miljoen en het
anderhalf miljard euro (met de natte vinger, zeg maar). Technisch perfect
uitvoerbaar, volgens Deme, kan het echter nog zes jaar duren vóór het eerste
eiland er zal liggen. Onze administratie en ambtenarij kennende, kunnen we er
gif op nemen dat het wel eens wat langer zal duren, op voorwaarde dan nog dat
er zich ondertussen geen Lange Wapper toestanden voordoen. Maar dromen mag.
Tenslotte zouden op die nieuwe Noordzee-eilanden ook plaatsen voorzien worden
voor het nestelen van allerlei soorten zeevogels, in de eerste plaats meeuwen.
Op die manier hoopt men die beestjes weg te krijgen van de kust, waar ze een
echte plaag zijn geworden. Het gevaar is echter verre van denkbeeldig dat we
dan straks meeuwenkolonies zullen op die eilanden én aan de kust. Ik zou
daarvoor wel een oplossing hebben, maar die durf ik hier niet neer te
schrijven. Misschien zou ik wel eens een klacht van Gaia aan mijn been kunnen
krijgen. Of van Van Besien
De
benoeming van Jan Briers Jr tot nieuwe gouverneur van de provincie
Oost-Vlaanderen is uitgesteld. Reden daartoe is dat ze gisteren had moeten
worden voorgedragen door de Vlaamse regering, waarvan de N-VA deel uitmaakt én bekrachtigd
door de federale, waarvan de N-VA géén deel uitmaakt. Dat laatste is niet
gebeurd, o.w.v. een voorbehoud van Open VLD, die - omgekeerd wél in de
federale, maar niet in de Vlaamse regering zit en nu vindt dat alle normale
procedures voor de benoeming niet doorlopen zouden zijn. Misschien hoopt de
partij op een procedurefout, nog zo iets typisch Belgisch dat bij onze Justitie
om de haverklap voorkomt en daar ook steeds voor de nodige commotie zorgt. Men
zou nog gaan denken dat heel dit land een procedurefout is.
Open VLD is een slechte verliezer. Na de affaire in Denderleeuw die voor
de zelfverklaarde democraten ook nog steeds niet is opgelost en het feit dat
de partij er in de Gentse gemeenteraad alleen nog bij mocht blijven om de hoop
te vergroten (en o.w.v. de familienaam Declercq), verliest ze nu haar enige
gouverneur in Vlaanderen. En dan nog uitgerekend aan de N/VA. Van een kracht
van de verandering gesproken! In de regio van de blauwe boegbeelden Decroo (Sr
en Jr), De Gucht (idem), Verhofstadt en kleinzoon Declercq gaat het van kwaad
naar erger met de Open VLD. Aan dit tempo vecht de partij daar straks nog tegen
de kiesdrempel!
Als arendsoog Rutten haar gezicht en dat van haar partij wil redden,
dan zal ze uit een ander vaatje moeten tappen. Wat de partij nu doet, een
voordracht van een gouverneur blokkeren, is nl nog nooit gebeurd. De partij
heeft al eens een klap gekregen nadatCrootje er federaal de stekker uit trok, het zou wel eens kunnen zijn
dat ook deze provinciale sabotage er voor velen teveel aan zou kunnen zijn. Dat
de nieuw voorgedragen gouverneur daarenboven een man van aanzien is in de
Vlaamse cultuurwereld en bovendien niet eens een partijkaart op zak heeft,
maakt de zaak alleen maar ergerlijker.
Lezers die mijn rubriek al enkele jaren volgen, weten dat ik voorstander
ben van het afschaffen van de provincieraden en alles wat er mee te maken
heeft. Samen met o.m. de senaat, die men bij de zesde staatshervorming wel
heeft hervormd maar niet afgeschaft, behoort de provincieraad tot een relict
van de oude politiek die de dag van vandaag hoofdzakelijk nog bestaat om
politiekers aan banen te helpen en om extra belastingen te heffen. Als men
nieuwe instellingen in het leven roept, moet men ook bereid zijn er oude af te
schaffen, wat in dit land blijkbaar niet kan. Het gevolg daarvan is dat men
tenslotte het bos niet meer ziet van de bomen, iets dat niet alleen in de
politiek op zich gebeurt, maar ook in heel wat federale diensten zoals bv de
justitie.
Dit alles gezegd zijnde moet ik er nog bijvoegen dat ik ooit maar dat
moet lang geleden zijn eens geschreven heb, dat ik bij de provincie hoogstens
nog de gouverneur zou overhouden met een deel van zijn hofhouding, met als enige
taak zich bezig te houden met het cultureel aspect van zijn job. Ik was dan ook
aangenaam verrast, toen ik gisteren in de journaals te horen kreeg dat het in
Oost-Vlaanderen de goede kant uit gaat. De nieuwe gouverneur van
Oost-Vlaanderen, in opvolging van André Denys (Open VLD), wordt niemand minder
dan Jan Briers Jr, gedelegeerd bestuurder van het Festival van Vlaanderen en
zoon van Jan Briers Sr, de stichter van datzelfde festival en niet eens in het bezit van een partijkaart. Voor mij is hij the right man on
the right place. Mochten ze de
provincies inderdaad ooit opdoeken en eens zál dat gebeuren dan kan hij
voor mijn part blijven zitten en zich alléén nog met de cultuur bezig houden,
zijn stokpaardje.
De dagdagelijkse werkelijkheid is echter
niet zo prozaïsch. Alhoewel Briers Jr geen enkele partijkaart heeft, is hij voorgesteld
door de N-VA en dat is m.i. een goede keuze. Er mag dan al meteen kritiek zijn
van de Open VLD, dat heeft gewoon te maken met het feit dat die partij zijn
laatste gouverneurspostje kwijt speelt en dat de traditionele partijen zo
gewend waren de politieke benoemingen onder elkaar te verdelen, dat het voor
hen erg moet zijn daaraan te moeten verzaken. De N-VA is nu gewoon de grootste
partij van Vlaanderen en heeft dan ook het recht een gouverneur te krijgen. Dat
ze daarvoor in de eerste plaats geen zoveelste politieker, maar een ambassadeur
van de Vlaamse cultuur kiest, daarover kunnen we alleen maar tevreden zijn. Het
is zo eens iets anders dat een Steve Stunt.
Het worden moeilijke tijden voor Wouter Van Besien. Na zijn klacht bij
de Hoge Raad voor Justitie tegen Antwerps procureur Herman Dams, zou hij in
feite nu ook moeten optreden tegen de federale politiediensten van de provincie
Antwerpen. In twee Antwerpse gemeenten, Ranst en Zandhoven, gaat die politie nl
burgers, die het ermee eens zijn, opleiden tot een soort seingevers voor
mogelijke inbraken. Een plan dat naadloos aansluit met de oproep van de
procureur. De twee gemeenten liggen nl vlakbij opritten van de E313 én de E34,
uitgelezen doelwitten voor vreemde inbrekersbenden, die van daaruit snel kunnen
ontsnappen. In en rond Antwerpen waren er vorig jaar zon 4.400 woninginbraken,
waarvan amper een kwart werd opgelost.
Zoals ik in mijn blog van gisteren reeds stelde, is er feitelijk weinig
nieuws onder de zon, want bestaat er reeds zoiets als de BIN, de buurtinformatiewerken
en was dat nog een initiatief van uit de tijd van de actieve welvaartstaat van
Verhofstadt, waar ook de toenmalige groene excellenties het eens waren. Dat Van
Besien daar niets vanaf wist, of althans daar geen rekening mee houdt, pleit
niet voor zijn intelligentie.
Het wordt voor de boskabouter dus alleen maar erger, nu er een soort
BIN-bis komt, waarbij bewoners, die regelmatig in hun eigen buurt rondwandelen,
meestal om er hun hond uit te laten, instructies kunnen krijgen, waardoor die
in staat zullen zijn beter in te schatten of er in hun omgeving personen
rondhangen wier gedrag niet koosjer lijkt. De politie is zelfs bereid die
bewoners een fluohesje (mooi woord, hé!) cadeau te doen, zodat ze een would-be
inbreker wel eens in de war zouden kunnen brengen.
Het initiatief van de wandelaars, al dan niet vergezeld van een
viervoeter, is trouwens geen Antwerpse uitvinding. Het wordt reeds enkele jaren
toegepast in het Nederlandse Utrecht. Daar is het aantal inbraken sindsdien met
30% gedaald.
Zou Van Besien zich niet beter bezig houden met zijn groene core
business: the birds and the bees, the flowers and the trees?
Na
de historische nederlaag van links bij de Antwerpse gemeenteverkiezingen (uit
het schepencollege weggestemd na zon 90 jaar mee aan het bewind te zijn
geweest!), was het zo klaar als een klontje dat elke nieuwe maatregel in de
stad op linkse kritiek zou onthaald worden, hierin gevolgd door de belgicistische
media. Het schrappen van de slogan t Stad is van iedereen, was er al een
voorbeeld van. Het verbod tot samenscholing op de Turnhoutsebaan, de
toegangsweg tot Borgerokko waar een linkse meerderheid het district beheert
dank zij de medewerking van de communisten van de PvdA, lokte ook al meteen een
striemende kritiek uit van de nieuwe rode districtsburgemeester. Belgicist Luc
ven der Kelen, hoofdredacteur van Het Laatste Nieuws, verweet De Wever dat hij
niets gedaan had om de laatste Kongoboot van de sloop te redden. Barts
voorgangers hebben dat ook niet gedaan en die hebben daar twintig jaar de tijd
voor gehad. Van hypocrisie gesproken...
Het zal alleen maar erger worden. Het hoeft zelfs niet eens een
uitspraak meer te zijn van De Wever zelf of iemand van zijn kamp om de linksen
in de koekenstad te doen steigeren. Dat hebben we zopas nog meegemaakt na het
interview van procureur Dams over de aanpak van de kleine én grote
criminaliteit in de koekenstad. Wouter groene boskabouter Van Besien diende
hierover zelfs klacht in bij de Hoge Raad van Justitie. M.a.w. een klacht van
een politieker tegen een procureur. Du jamais vu. En dan nog over een zaak die
feitelijk niet eens nieuw is. Al van bij de besprekingen over de
politiehervorming was er - op nationaal vlak, nota bene reeds afgesproken de
burgers er meer bij te betrekken en bestaan er al buurtinformatiewerken, de zgn
BINs. Dat gebeurde al zon tien jaar geleden en werd toen mede goedgekeurd
door de toenmalige groene divas Magda Aelvoet en Isabelle Durant
Het siert haar dat Annemie Turtelboom toch nog altijd federaal
minister van Justitie in deze zaak achter procureur Dams blijft staan, samen
met De Wever trouwens. Als het goed is, zeggen we het ook. We kunnen alleen
maar hopen dat Van Besien in deze zaak op zijn bebaarde bek gaat. Ook hij bezondigt
zich aan populisme, uitgerekend iets dat de linksen de anderen steeds
verwijten als het niet in hun kraam past. Of is groen populisme misschien wél
salonfähig?