Dit weekeinde zijn er verkiezingen in Italië, die van groot belang kunnen zijn voor het voortbestaan van de eurozone. Italië is, ondanks alles, de derde grootste economie van die zone en het gaat ook daar echt niet goed. Meewarig doen over de Italiaanse politiek, zoals men in onze media dezer dagen al enkele dagen bezig is, is echter wel wat overdreven. Veel van de politieke ziektes die het transalpijnse schiereiland teisteren, komen nl ook bij ons voor. En daar hebben we zelfs geen Silvio Berlusconi of een Beppe Grillo* voor nodig

   Net als Italië heeft ook België een staatsschuld die de 100% van het bbp dit jaar (weer) gaat overschrijden. De groei, voor zover die er nog is, stelt ook niet veel meer voor. Onze justitie is al even traag als de Italiaanse en ons staatssysteem is al even ‘gelagerd’ als het hunne. Denk maar aan het gemeentelijke, het provinciale, het regionale en het federale vlak. Op dat gebied moeten we voor Italië niet onderdoen. En net als in Italië hebben we hier vakbonden die weinig of geen meerwaarde meer betekenen en die de economie de laatste tijd meer kwaad dan goed doen.

   Vergeten we tenslotte niet, dat men ook dit land verre van zeker is over hoe het verder moet. Luc Coenen, de gouverneur van de nationale bank (NBB) heeft zopas nog maar eens de aanpassing van index op tafel gelegd, iets waarvan vakbonden en de linkse partijen niet willen weten. Toch blijft ze de hoofdreden van het grote loonverschil met onze buurlanden en onrechtstreeks mee de oorzaak van banenverlies, het links gezeur over koopkrachtverlies ten spijt. Het Europees besparingsplan ligt ter discussie en daarover is zelfs de socialistische ‘familie’ het onderling niet eens. En dan is er nog het gelijkschakelen van de statuten van bedienden en arbeiders, iets dat in onze buurlanden al tientallen jaren geleden is gebeurd. O.m. door dat uitstel, is een gelijkschakeling zoals de vakbonden het zouden willen, nl het statuut van alle arbeiders optrekken naar het huidige bediendenniveau, nu praktisch niet haalbaar. Zeker niet tegen half juli van dit jaar, zoals het Grondwettelijk Hof heeft gevraagd. Volgens een studie van de KU Leuven, vorig jaar uitgevoerd op vraag van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO), zou een gelijkschakeling naar boven ons tussen de 30.000 en de 60.000 banen kosten. Zo’n gelijkstelling zou onze reeds hoge loonkost nl tussen de 2 en de 4% duurder maken en de vuistregel is, dat bij een stijging van de loonkosten met 1%, de werkgelegenheid met 0,5% daalt…

* Grillo is de naam van de promotor van de zgn ‘Vijfsterrenbeweging’, een min of meer anarchistische bedoening, die best kan vergeleken worden met de Indignados en de Piraten. De man is een erg populaire cabaretier. Grillo betekent krekel in het Italiaans. De fabel van Jean de la Fontaine indachtig, heeft Italië echter geen krekel nodig, maar eerder een mier!

23-02-2013, 08:54 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   De Amerikaanse bandenfabrikant Goodyear heeft ook een fabriek in Amiens, Noord Frankrijk. Een beetje raar in het thuisland van Michelin, waar men geen grote concurrent zoals Goodyear zou verwachten. Dat komt omdat Goodyear in Amiens alleen banden maakt voor landbouwmachines en tractoren, iets wat een specialiteit blijkt die men in een landbouwland als Frankrijk best kan gebruiken*. Nu onderhandelt Goodyear al vijf jaar vruchteloos met de Franse vakbonden over de toekomst van het Franse filiaal en heeft de firma uiteindelijk beslist de zaak te sluiten. Een andere Amerikaanse bandenproducent gespecialiseerd in landbouwbanden, Titan International, werd daarop gevraagd het bedrijf over te nemen. Ook dat gaat niet door en de demarche daaromtrent heeft zelfs voor een hele heisa gezorgd. Titan’s CEO, een zekere Maurice Taylor, heeft nl een briefje gestuurd naar de Franse minister van Industrie, waarop hij hem zegt dat een Fransman, volgens hem, maar drie uur per dag werkt. ‘Per dag’, zegt hij,’hebben ze één uur pauze, één uur om te gaan eten** en van de overige zes worden er drie gevuld met praten. Een Franse fabriek overnemen? Denkt u dat we achterlijk zijn?’.

   Nu zal de hele zaak misschien wel niet zo erg zijn als ze wordt voorgesteld. Feit is wel, dat het met Frankrijk helemaal niet goed gaat. PSA, de moedermaatschappij van Peugeot en Citroën, maakte vorig jaar een verlies van 5 miljard euro en gaat zo’n 11.000 banen schrappen. Volgens het onderzoeksbureau Trendeo sloot er vorig jaar bijna elke dag wel ergens in Frankrijk een fabriek. In totaal zijn er al meer dan een half miljoen langdurig werklozen. Dat is 200.000 meer dan drie jaar geleden. Voor het tiende jaar op rij is de Franse handelsbalans negatief. Het exportdeficit bedroeg 73 miljard euro in 2011. Ter vergelijking: Duitsland had dat jaar een overschot van 150 miljard. De export van het kleine Nederland is groter dan dat van het grote Frankrijk. Om de ook daar steeds stijgende kosten van de vergrijzing te kunnen blijven betalen, zouden de sociale bijdragen in Frankrijk moeten verhoogd worden en/of de pensioenuitkeringen verlaagd. Zie je dat al gebeuren onder ‘Monsieur Normal’? Het is nu al zo goed als zeker, dat Frankrijk de Europese 3% norm niet zal halen.

   Ze zullen in Frankrijk, net zo goed als in de andere landen – België inbegrepen – harder en vooral langer moeten werken. Onze vakbonden hebben gisteren nog eens mogen uithalen via een zoveelste betoging, maar dat zal ook hier aan de situatie niets veranderen. Zij komen in de eerste plaats op voor wie al een baan heeft en maken het zo steeds moeilijker voor wie niet op de arbeidsmarkt geraakt. Dat geldt niet alleen voor de mensen die vroeger in Gent allochtoon werden genoemd, maar ook voor de jongeren, vrouwen en laaggeschoolden tout court. Nergens binnen de Oeso worden er minder 50-plussers aangeworven. Boven de zestig werkt er bijna niemand meer. Meer dan een derde van de Belgen werkt helemaal niet en de vakbonden lijken dat allemaal normaal te vinden. Straks krijgen onze ministers van Werk en Economie ook zo’n briefje uit Amerika…

* Ik heb ooit enkele jaren bij een firma gewerkt die landbouwmachines en toebehoren verkocht aan landbouwers. Die had voor de tractorbanden een alternatief: afgedankte vliegtuigbanden! Bij vliegtuigen moeten de banden om veiligheidsredenen nl na een zeker aantal vlieguren vervangen worden – versleten of niet – en er zijn er nog heel wat die goed genoeg zijn om ermee over de velden te rijden. Je moet er maar opkomen!

** Uit mijn ervaring bij DAF weet ik, dat Franse werkplaatsen ’s middags twee uur sloten, van 12 tot 14.00 uur. Vóór de komst van de GSM was het gedurende die tijd daar onmogelijk iemand te contacteren om iets geregeld te krijgen. Sinds de mobiele telefonie steeds algemener werd, kon men al wel eens iemand tijdens de lunch contacteren en iets afspreken, maar meestal gebeurde er vóór 14.00 uur helemaal niets. Bij DAF, waar men de klanten een 24 uurservice garandeerde, lachten wij ermee, dat het in Frankrijk maar een 22 uurservice was. ’s Nachts werden ze geholpen, maar niet tijdens de twee heilige uren van de ‘déjeuner’!

22-02-2013, 15:03 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   I.v.m. de discussies over de beslissingen van de nieuwe Antwerpse meerderheid valt het op dat er ook telkens een reactie daarover komt vanuit Gent. Die stad is bij de gemeentelijke verkiezingen van vorig jaar in Vlaanderen zowat de enige stad van betekenis geweest waar links een goed resultaat heeft behaald. Als gevolg daarvan is de Gentse burgemeester Termont zowat uitgeroepen als dé rode Messias, dé roepende in de Vlaamse woestijn. En dat roepen doet hij bijna letterlijk. Dat begon al vlak na bovenvermelde verkiezingen, toen hij het niet kunnen vond dat men in Aalst een nieuwe gemeentelijke meerderheid creëerde met een N-VA schepen met een VB-verleden. Precies alsof Aalst ook al van Gent afhing. Het beterde er niet op toen in Dendermonde het nieuwe gemeentebestuur afhankelijk dreigde te worden van een gedoogsteun van hetzelfde VB. Steeds moest mijnheer Termont zijn links standpunt daarover duidelijk maken. Jammer genoeg voor hem werd het ook steeds duidelijker dat men daar buiten Gent weinig waarde aan scheen te hechten.

   Dan maar eens geprobeerd in Antwerpen, waar Termont’s rode kameraden ook al uit het bestuur van de stad verwijderd waren, na 90 jaar aanwezigheid aub! De beslissingen over de regenboog shirts, de extra inschrijvingskosten en de hiv-pillen waren evenveel redenen om aan te tonen dat men zo iets in Gent niet deed. Het lijkt wel of Gent in Vlaanderen de norm moet worden. Wat niet gebeurt zoals in Gent, kán niet. Nadat Termont eerst enkele medewerkers inschakelde om de hete kolen uit de Antwerpse haard te halen, kwam hij gisteren zelf aan het woord en zei hij letterlijk: ‘Dit is voorbode van maatschappij waarin we leven als de N-VA het voor het zeggen heeft’. En dan? Moeten wij de Gentse norm volgen en geld blijven wegsmijten aan ‘Gentse buitenlanders’, zoals de allochtonen in zijn stad straks zullen heten (onderverdeeld in ‘Gentse Turken’, Gentse Roma’s, ‘Gentse Roemenen’ en ga zo maar door)?

   Laat het duidelijk zijn, dat ik niets tegen buitenlanders heb, zolang die de regels volgen en hier ook hun plichten nakomen. Dat laatste is er de laatste tijd steeds minder bij, met als gevolg dat onze sociale zekerheid het straks niet meer aan zal kunnen. Zo had ik het gisteren in deze rubriek nog over misschien wel 2 miljoen Afrikanen die aan aids lijden. Volgens een artikel van dezelfde dag in De Standaard, van Artsen zonder Grenzen, gaat het om 5 miljoen. Als daarvan 1% daarvan naar hier zou komen en op onze kosten geholpen zou moéten worden, zoals de wereldverbeteraars eisen, dan zou ons dat zo’n 75 miljoen euro per maand kosten. Om even bij stil te staan.

21-02-2013, 09:40 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Dat het voor nieuwe meerderheid op het Antwerpse ‘schoon verdiep’ geen walk-over zou worden, stond in de sterren geschreven. Dat hield in, dat zowat alle nieuwe besluiten meer dan waarschijnlijk door de hoofdzakelijk linkse oppositie van SP.a en Groen zouden worden neergesabeld. Wel, het is veel erger dan dat.

   Het begon met de uitspraak van Bart De Wever ergens in een interview aan De Standaard, waarin hij stelde dat het dragen van regenboogshirts, het symbool van de holebigemeenschap, niet toegelaten zouden worden voor loketbedienden. Dat was geen nieuwe maatregel, alleen een uitbreiding van een bestaande uit de vorige meerderheid onder Patrick Janssens - Janssens+ zeg maar - die zei dat men achter het loket geen hoofddoeken en/of andere religieuze kentekens mocht dragen. Het kot was te klein in het linkse kamp, dat zich flink belachelijk maakte toen bleek dat de zgz geviseerde Antwerpse holebigemeenschap er zelf helemaal geen aanstoot aan nam.

   Dan was er de beslissing om de inschrijving bij het OCMW 250 euro te laten kosten, i.pl.v. de huidige armzalige 17. Armzalig, omdat het werk ervoor – ambtenarenloon nog niet eens meegerekend – de stad zo’n 330 euro kost, terwijl inwijkelingen in Nederland tegenwoordig 960 euro moeten neertellen en in Frankrijk en Duitsland ook ± 250. Weer links gehuil, ditmaal ondersteund door de socialistische burgemeesters Tobback Sr uit Leuven en Termont uit Gent. Ook hier bleek het te gaan om een maatregel die vorig burgemeester Janssens reeds enkele jaren geleden had voorgesteld. De maatregel was (nog) niet ingevoerd, omdat Janssens’ eigen partij – die het toen nog voor het zeggen had – er niet mee akkoord kon gaan.

   Driemaal is scheepsrecht en ook weer groot protest, nu La Homans, het nieuwe OCMW-hoofd van de koekenstad, gesteld had dat de stad niet langer gratis aidsremmers ter beschikking stelt aan hiv-besmette illegalen aan wie hier de verblijfsvergunning is geweigerd én die in hun land van herkomst ook aan die medicamenten kunnen geraken en dat het OCMW elk geval afzonderlijk bekijkt. De politiek correcte wereld stond weer op zijn achterste poten en zelfs geblockte Maggie vindt Homans' voorstel ‘inhumaan’. Ook nu ging het echter weer om een regeling die reeds gehanteerd werd door het vorige OCMW-bestuur (met toen aan het hoofd Monica De Coninck, nu federaal minister van arbeid!).

   In De Standaard van gisteren stond het verhaal van een vrouw uit Burkina Fasso die hier illegaal is, geen verblijfsvergunning krijgt en het hiv-virus in zich draagt. De vrouw heeft dat virus opgelopen in haar geboorteland en is naar hier kunnen komen met de hulp van een ‘religieuze werkster’ en een smokkelaar (waarvoor ze dus wél geld had). Hoe erg het ook is – het is letterlijk een kwestie van leven of dood - als we dat medisch toerisme ongecontroleerd toelaten, kunnen we straks even goed half Afrika naar hier laten komen. Op dat continent zijn er nog enkele miljoenen hiv-geïnfecteerden. Stel, dat er daar 1% van naar hier zou komen en wij die allemaal zouden moeten gaan helpen, aan 800 euro per persoon  per maand…

   De kritiek van de Antwerpse linkse oppositie en van de andere steden, Gent op kop, is wel echt gratuite. In de eerste plaats vanwege die oppositie, omdat het in feite gaat om de toepassing van toestanden die ze zelf in gang gezet had gezet (en waarop ze toen géén kritiek kreeg). In de tweede plaats vanwege die andere steden die zichzelf willen verkopen als zoveel humaner als Antwerpen, maar in feite alleen maar hopen dat de havenstad de bulk van de economische en medische gelukzoekers blijft ontvangen, zodat zijzelf er minder last van hebben en zo de grote humanist kunnen blijven uithangen. De schijnheilige humanist weliswaar.

   Kortom, op Janssens was er geen kritiek, op Janssens + zoveel te meer.

20-02-2013, 08:53 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Vlaanderen is weeral een beweging rijker: ‘de autonome nationalisten’. Als we de media mogen geloven zijn dat extreem-rechtsen met een eerder links programma. Een contradictio in terminis, zoiets als links-liberalen of rechtse communisten, ik zeg maar wat. Misschien weeral een taak voor onze nationale staatsveiligheid om die kerels goed in ’t oog te houden. Zoals ze dat gedaan hebben met ‘Blood and Honour’, nog zo een uit de kluiten gegroeide cafégroep van ‘Halbstarken’, zoals die in Duitsland genoemd worden, maar die in België serieus wordt genomen omdat er enkele (ex)militairen aan meedoen en die durven soms wel eens een wapen bij te hebben. Die drie man en een paardenkop hadden misschien een staatsgreep kunnen plannen!

   Bovenvernoemde autonome nationalisten hielden zondag een eerste betoging in Brugge. Ze waren er blijkbaar met z’n allen: alle dertig! Er was zelfs een tegenbetoging aangekondigd en die bleek later te bestaan uit een veertigtal Standard supporters die hun club waren gevolgd naar de match op Cercle en zo toevallig in Brugge waren. Volgens de kranten daagden ze de autonomen uit door in het Frans liedjes te zingen. Zo van: ‘Allons les rouges, allons les rouges, allons les rouges et blancs’ (of iets in dien aard). Zouden die Walen dat trouwens in een andere taal kunnen?

   De autonomen hebben wel een kans gemist om zich in de kijker te werken. Ze hadden moeten deelnemen aan het Aalsterse carnaval met e.o.a. praalwagen die hun programma uitdroeg. Dan was de Unesco daar misschien ook over gevallen. Dat was nog eens reclame geweest! Vraag is wel, of Schauwvliegje het straks allemaal nog geformuleerd zal krijgen . Misschien een idee voor tegen Halfvasten, of heet dat tegenwoordig Halfveertigdagentijd?

   Nog een laat Alaaf!

19-02-2013, 08:19 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (0)

   Scandinavië in het algemeen en Zweden in het bijzonder golden steeds als hét voorbeeld van de progressieve ontwikkeling. Zweden werd 44 jaar ononderbroken door socialisten geleid (van 1932 tot 1976 en daarna – op drie jaar na – van 1982 tot 2006. Met wereldwijd bekende firma’s als Volvo, Scania, Saab en Ericsson werd er welvaart gecreëerd en met de opbrengsten daarvan werden de sociale voorzieningen steeds verder uitgebreid. Tot men ook daar begon te denken dat de bomen tot in de hemel groeiden en het ergens in de jaren negentig grondig fout liep. Het land maakte toen reeds een bankencrisis mee die de voorloper zou worden van wat we sinds 2009 in de E.U. meemaken. In 2006 was het gedaan met het socialistisch beheer en begon het land weer uit het dal te geraken. Het staatsbeslag viel terug van 67% in 1993 tot 49% vandaag, de hoogste belastingen van 84 naar 57%, de vennootschapsbelasting van 26 naar 22%, de staatsschuld van 70 naar 37% ** van het bbp en de begroting van een deficit van liefst11% naar een overschot van 0,3%! Het pensioen- en onderwijssysteem werden hervormd, waarbij er nu meer wordt uitgegaan vanuit het standpunt van het individu en niet meer van dat van de welvaartstaat. Het land doet niet mee met de euro en kan zijn munt dan ook aanpassen waar nodig.

   Enfin, daar gebeurt zo’n beetje het tegenovergestelde van wat wij hier meemaken, waar de staat zich steeds meer met alles gaat bemoeien en waar de belastingen blijven stijgen. I.pl. v. minder krijgen we in België steeds meer socialisme. Europees commissaris De Gucht, nooit om een uitspraak verlegen, had voor een keer gelijk toen hij in de Zevende Dag kwam vertellen dat de regering Di Rupo een kans gemist heeft door in 2012 niet ernstig te hervormen – iets wat ik hier ook al lange tijd schrijf. Hij zou dat echter beter eens gaan vertellen bij zijn eigen Open VLD, die mee in die regering Di Rupo zit, af en toe wel wat kritiek levert, maar – als puntje bij paaltje komt – de socialistische belastingsregering blijft steunen. Het dreigbeeld, pas nog verwoord door de eigen blauwe vakbondsleider Vercamst, dat de partij bij een volgende verkiezing de 10% niet meer zal halen, wordt dan ook met de dag reëler.

* ‘Het Zweedse voorbeeld’. In het Scandinavisch hangt het bepalend lidwoord (in dit geval ‘et’) achteraan het zelfstandig naamwoord.

** België zit momenteel met een staatsschuld van om en bij de 100% en vóór die zakt kan er, ook volgens De Gucht, geen sprake zijn van een relance. Het tekort op het budget was bijna 3%, maar zal daar over gaan daar men voor 2013 nog minstens één extra miljard moet vinden, omdat de economische groei te rooskleurig werd ingeschat…

18-02-2013, 00:00 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Het was me wel een krokusweek om even bij stil te staan. Het leek erop alsof men gewacht had tot onze politiekers het land uit waren (bijna allemaal op vakantie!) om voor wat sensatie te zorgen in een week die anders bijna in de komkommertijdreeks zou gepasseerd zijn. Denk maar aan de zaak Debie en de staatsveiligheid of aan het al dan niet schrappen van het woord allochtoon. Of aan het schandaal met het paardenvlees.

   Broederlijk Delen had van de start van wat tegenwoordig de ‘Veertigdagentijd’ heet, maar bij de man en vrouw in de straat nog steeds de ‘Vasten’* wordt genoemd, gebruik gemaakt om een campagne te starten om de arme boeren in Noord-Oeganda te steunen. Dat gebeurde onder de slogan: ‘Molly, de vrouw die durft dromen’, het verhaal van een alleenstaande Oegandese moeder met zes kinderen. In het door oorlog geteisterde land kunnen de gewone mensen daar nog nauwelijks overleven. Dat geldt trouwens niet alleen voor Oeganda, maar zowat voor alle landen uit die regio, het oosten van ‘onze’ Kongo inbegrepen. Een initiatief dat, merkwaardig genoeg, samenviel met het ontdekken van een kolossale voedselfraude in ons eigen Europa. Kant-en- klaarmaaltijden bleken geen rundvlees te bevatten, zoals aangeduid op de etiketten, maar paardenvlees of een mengeling van beiden. Dagelijks vallen er in deze zaak nog lijken uit de kast en alles laat voorzien dat het zo nog wel even zou kunnen aanslepen. Wat ik nergens lees is, wat ze met die vervalste maaltijden, die ze uit de rekken hebben gehaald, gaan doen. Hoe verwerpelijk de praktijk van het vervalsen van de etiketten ook moge zijn, paardenvlees op zich is verre van ongezond. Zelfs mét de kans op het bevatten van ontstekingsremmers. Die hoeveelheden liggen nl in zo één lasagna ter hoogte van Contador’s dopingproduct na het zgz eten van ‘vervuild’ vlees (0,000005 gram of zoiets).

   Dat ze die vervalste producten uit te rekken halen is niet meer dan juist. Dat men honderden, misschien duizenden tonnen van die eetwaar zou wegsmijten, terwijl men in Afrika nog net niet van de honger sterft, kan er bij mij echter niet in. Ik denk dat Molly de kant-en-klaarmaaltijden zeker niet zou weigeren. Ze zijn daar e.e.a. gewend en eten tussendoor nog wat anders dan paardenvlees, zonder zich daarover veel vragen te stellen.

* Moeten we straks dan ook spreken van een ‘Veertigdagenavond’?

17-02-2013, 00:00 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   In het kader van de beschuldigingen van N-VA tegen het ACW en de daaruit volgende onderzoeken, waarvan er al een opgestart is door John Crombez, staatssecretaris voor fraudebestrijding, is het ook uitkijken wat we nog gaan beleven tegen en op donderdag 21 dezer. Dan is het nl de aangekondigde dag van een gezamenlijke vakbondsactie, die eigenlijk eerst door het ACV was gepland. Later zijn de twee andere vakbonden op de kar gesprongen en hebben zowel rode Rudy als blauwe Vercamst er al  mee gedreigd dat de traditionele partijen maar best rekening zouden houden met de grote aantallen aangeslotenen die de drie kleurvakbonden hebben. Dat zijn er zo’n 200.000 voor het blauwe syndicaat, 700.000 voor het rode en nog een pak meer voor het ACV, dat zich in de Dexia zaak bedreigd voelt.

   Die cijfers zijn wat ze zijn, maar electoraal stellen ze niet voor wat ze syndicaal betekenen. Volgens een onderzoek dat na de laatste verkiezingen gehouden werd door het Instituut voor Sociaal en Politiek Opinieonderzoek (Ipso) van de KU Leuven,  dat zeker niet van flamingantisme kan beschuldigd worden (het is eerder belgicistisch), stemt slechts een minderheid van de vakbondsleden voor de ‘eigen kleur’. Bij het liberaal syndicaat is dat 29%, bij het ACV 30% en bij het ABVV slechts 23%. Dooreen genomen stemde vorig jaar meer dan een kwart van alle Vlaamse gesyndikeerden voor de N-VA.

   Andere vraag is, of het ACV, misschien gevolgd door de andere syndicaten, in de toekomst nu ook eigen leden, die opkomen voor de N-VA, uit de vakbond zullen zetten, zoals ze dat vroeger al eens gedaan hebben met Vlaams Blok/Belang leden. Dat is pas iets voor volgend jaar, neem ik aan, maar het is toch uitkijken wat volgende donderdag de reacties zullen zijn van de syndicale ‘fundi’s’. Of dat veel aan de lauwe loyauteit van de meerderheid der gesyndikeerden zal veranderen, is zeer de vraag.

16-02-2013, 08:43 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   In mijn blog van 31 januari (‘Het syndicale kapitalisme’) had ik het reeds over enkele financiële constructies vanwege onze vakbonden om te ontsnappen aan de Belgische fiscus. Hetgeen toen verteld werd, blijkt nog klein bier te zullen worden t.o.v. wat er nu zo stilaan boven water aan het komen is. Het gaat nl thans niet meer alleen om belastingontwijking, nu spreekt men zelfs over fiscale fraude en valsheid in geschriften. Dat alles i.v.m. de opbrengst van de reeds aangehaalde winstbewijzen van het ACW bij Belfius (ex-Dexia), waarvoor de vakbond zo’n 102 miljoen euro (!) zou geïncasseerd hebben via een nieuw opgerichte financiële constructie, een zogenoemd ‘sociaal engagement’, waarbij op dat immens bedrag slechts 58.000 euro aan onroerende voorheffing zou betaald zijn i.pl.v. de 25% die u en ik daarvoor eventueel hadden moeten neerleggen. Daardoor zou het ACW zo’n 7 miljoen euro aan belastingen hebben ‘ontweken’.

   Nu is het wel zo dat bepaalde financiële constructies eventueel toelaten daar e.e.a. volledig legaal van af te kunnen trekken (in vaktermen: een ‘DBI’), maar dan moet de belanghebbende wel voldoen aan een paar eisen die in het geval van het ACW onbestaande zouden zijn. Dat zou o.m. te maken hebben met het feit dat het Arco was dat het geld aanbracht en niet het ACW, dat echter wel het geld voor het aanbrengen kreeg, terwijl de Arco-coöperanten nog steeds dreigen hun spaarcenten kwijt te raken.

   Om een lang verhaal kort te maken: het N-VA heeft bloed geroken en heeft gesteld dat hier best eens een parlementaire commissie over zou geïnstalleerd worden. In geval dat niet gebeurt, is de partij zinnens ermee naar het gerecht te stappen. Dat laatste wordt haar zelfs aanbevolen door de Vlaamse federale meerderheidspartijen, waarbij CD&V dan waarschijnlijk hoopt dat de zaak zo op de lange baan zal geschoven worden (misschien zelfs tot ze verjaart). Het Belgische gerecht kennende en zijnde een zaak tussen een Vlaamsnationale partij en een Belgicistisch syndicaat is dit geen utopie. Zo eenvoudig zal het echter niet gaan, want het hele verhaal is in eerste instantie niet uitgebracht door de N-VA, maar door Johan Van Overtveldt, de hoofdredacteur van het economische weekblad Trends. Wie de hele technische uitleg erover wil lezen kan dat op de website van het weekblad.

   De N-VA heeft, met de ruggensteun van VOKA het gros van de liberale kiezers al over de meet gehaald. Via de slag om Arco is nu ook de aanval ingezet op die van CD&V. Een slag die het moeilijk verliezen kan. Zelfs als het ACW ongeschonden uit dit debat zou komen, zullen de Arco spaarders zich bedrogen blijven voelen en het idee hebben dat niet CD&V maar N-VA voor hun rechten is opgekomen.

15-02-2013, 09:12 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Over onze onvolprezen staatsveiligheid is het laatste woord nog niet gevallen. Vooral de suggestie van Renaat Landuyt, zgz justitiespecialist van de SP.a, om die dienst maar af te schaffen, heeft voor de nodige beroering gezorgd. Volgens Landuyt kunnen de taken van onze staatsveiligheid best worden overgenomen door politie en parket. Zeker wat dat laatste betreft, is dit met een grove korrel zout te nemen, als men ziet hoeveel kemels er ook binnen die dienst geschoten worden. De laatste in de rij is die van de vrijlating van een van medeplichtigheid tot moord beschuldigde, zogezegd weer eens wegens procedurefouten of iets in dien aard*.

   Het is wél opmerkelijk dat er in onze politiek eindelijk ook eens iemand komt voorstellen iets af te schaffen. Misschien is de staatsveiligheid daarbij niet het juiste voorbeeld, maar dat er in dit land nog heel wat nutteloze diensten en instellingen zijn, heb ik in deze rubriek al meer dan eens aan de kaak gesteld. Dat is het gevolg van het feit dat men wel veel over hervormingen spreekt, maar zo goed als geen enkele ervan grondig aanpakt. Ik vrees dat het met die staatsveiligheid nog van dattem zal worden. Milquet heeft al gezegd, dat ze er aan werkt maar dat is helemaal geen garantie dat er grondig zal hervormd worden, hoogstens weer wat knippen en plakken zoals we dat bij de regering Di Rupo gewend zijn..

   In verband met het hierboven aangehaalde verhaal van een zoveelste vrijlating van een verdachte crimineel, stelt Tony Van Parys (CD&V), zelf een ex-minister van justitie, voor om fouten van magistraten in de toekomst te laten beoordelen door onafhankelijke tuchtrechtbanken. ’t Is maar te zien hoe men kan garanderen dat die echt onafhankelijk zijn. Zeker niet zoals nu, met magistraten die een partijkaart op zak hebben. Dat laatste geldt ook voor de staatsveiligheid. De grote baas ervan, Alain Winants, die al sinds 2006 die job ‘ad interim’ doet (nóg zo’n aberratie) zou een blauw etiket hebben. Een kandidaat die veel kans maakt om hem op te volgen, heet Cédric Visart de Bocarmé en die behoort tot de CDH, niet toevallig de partij van Milquet, die over een eventuele opvolging moet beslissen. Het hoofd van de afdeling ‘analyse’ bij de staatsveiligheid is een zekere Robin Libert, voor Open VLD gemeenteraadslid in Mortsel. En zo heeft daar iedereen wel een partijkaart op zak die hem de garantie geeft verder carrière te kunnen maken binnen het gerecht en/of de politie. Het best van al zou men bij politie en justitie moeten stellen dat men daar helemaal geen partijkaart mág hebben of dat men er alleen kans op promotie maakt als men minstens – ik zeg zo maar iets – één jaar ervoor van een eventuele partijkaart afstand heeft genomen.

* Terwijl sommige  ‘specialisten’ het bij een procedurefout houden zeggen andere dat het gaat om een ‘onduidelijkheid in de strafwet’ en nog andere om ‘verschillende interpretaties van de wet’. Een bewijs te meer dat de wetten hier niet goed gemaakt worden.

14-02-2013, 08:29 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Er is dezer dagen nieuws zat: de inschrijvingskosten in Antwerpen, de zaak Debie bovenop de heisa die er al was over de staatsveiligheid, het voornemen van Benedictus XVI om op 28 februari op te stappen als Paus. Daardoor dreigt ander nieuws, dat ook interessant kan zijn, niet meer relevant. Het ene ontslag is bv het andere niet.

   Een van dat andere nieuws is dat van een eveneens aangekondigd ontslag, dat van Charles Picqué als minister-president van de Brusselse ‘regering’. De man heeft die functie vervuld van 1989 tot 1999 en daarna opnieuw van 2004 tot op de dag van vandaag. In mei van dit jaar   wordt hij weer gewoon burgemeester van de gemeente Etterbeek. Hij mag dan al 65 zijn, een politieker in dit land heeft schijnbaar geen haast om op pensioen te gaan. Picqué geeft in het Brussels hoofdstedelijk gewest de fakkel door aan zijn PS-partijgenoot Rudy Vervoort, ook al burgemeester (van Evere) en eerder een grijze muis in het politiek bestel van de hoofdstad.

   Wat er allemaal bijzonder is aan bovenstaande? Wel, die Picqué laat zijn opvolger een erfenis na om de Brusselse krabbenmand te reorganiseren. Hijzelf heeft daar nu acht jaar aan één stuk de tijd voor gehad, maar er zo goed als niets aan gedaan. Om zich niet helemaal belachelijk te maken, beweert hij dat hij de laatste twee jaar aan een plan gewerkt heeft, dat hij ‘intensief’ zou hebben voorbereid.

   Dat plan Picqué blijkt een lege doos te zijn vol goede voornemens, maar met geen enkel duidelijke richtlijn. Hij begrijpt – pas nu hij opstapt – dat Brussel niet verder kan met zijn negentien gemeenten (de zgz ‘baronieën’) en wil die herleiden tot zes regionale zones (die men nu al ‘hertogdommen’ noemt). Binnen die zones blijven de gemeenten wel bestaan, al kunnen ze ‘eventueel’ fusioneren. M.a.w. elke burgemeester die ‘baron’ wil blijven zal dat nooit laten gebeuren en de kans dat men in de toekomst in Brussel verder zal aanmodderen blijft dan ook reëel. De fusies zijn zgz ‘bespreekbaar, maar niet meer dan dat. Het kan zelfs nóg ingewikkelder worden, omdat er in Picqué’s plan ook sprake is van het indelen van Brussel in een honderdtal(!) wijken. En zelfs daar houdt het niet mee op, want ondertussen blijven de Brusselaars ook maar praten van de zgn ‘metropolitane regio Brussel’, een samenwerkingsverband met liefst 135 gemeenten rond Brussel. Hoe kan daarvan ooit iets in huis komen, als men er nog niet in slaagt orde op zaken te stellen binnen het eigen gewest?

   Brussel moet zo’n beetje de enige grootstad ter wereld zijn die niet uit één geheel bestaat. Zelfs New-York, toch ook een multiculturele stad, met meer inwoners dan heel België, is één geheel, met één burgemeester, één politiecorps en één brandweer. Dat het in Brussel anders kan, bewijst het feit dat er voor het hele Brusselse territorium ook slechts één brandweerkorps is. Maar daar houdt het mee op. Men zou ook districten kunnen instellen, zoals bv in Antwerpen, maar dan verliezen de baronnen hun privileges…

   Het zal Picqué worst wezen. Hij gaat uitbollen in zijn Etterbeek. ‘Après moi le déluge’. En dan maar klagen dat de Vlamingen zich te weinig interesseren voor Brussel. Waarom zouden we ons blijven druk maken om een stedelijk gewest dat niet in staat is zelf orde op zaken te stellen?

13-02-2013, 00:00 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (4)

   De heisa die is losgebarsten rond het feit dat Bart Debie, ex-politiecommissaris van Antwerpen, ex-VB’er en nu ook ex-vriend van Filip Dewinter, drie jaar binnen de partij als ‘mol’ heeft gefunctioneerd voor de Belgische staatsveiligheid, mag dan wel opmerkelijk zijn, verbazingwekkend is het allerminst. Het is toch al lang geweten dat de Belgische staatsveiligheid de Vlaamsnationalisten als een gevaar voor de staat beschouwen? Die willen nl het einde van dit onland. Reeds in de beginjaren van de Volksunie, toen die partij zich nog niet verbrand had aan de Belgische postjes, werden hun vergaderingen stiekem bijgewoond door zgz ‘stillen’ van de staatsveiligheid . Bij het Vlaams Blok/Belang was dat niet anders en bij de N-VA moeten ze niet denken dat ook zij niet in de gaten worden gehouden.  Dat het ‘mol’ spelen door Debie zelf was aangekaart verandert daar niets aan. Bij de N-VA zou men maar best niet te gerust in zijn dat zoiets ook bij hen niet gebeurt. Fehriye Erdal kon de staatsveiligheid niet onder controle houden, het VB blijkbaar wél. Het is maar te zien hoe ge het bekijkt en waar ze in dit land de prioriteiten leggen.

   Raar genoeg is de zaak ‘Debie’, zoals we ze maar zullen noemen, losgebarsten nadat de spilfiguur het zelf te grijs vond dat Mie Turtelboom vorige week verklaarde dat de Belgische staatsveiligheid zich niét bezig houdt met het bespioneren van eigen parlementsleden. Ofwel liegt ze, ofwel weet ze zelf niet wat er zich binnen onze 'KGB’ afspeelt (wat goed zou kunnen). In elk geval heeft Debie toch een geste gedaan door de zaak in het openbaar te brengen en aan Filip Dewinter een uitstekende gelegenheid gegeven om Turtelmie daarover te kunnen interpelleren in het parlement en desnoods zelfs een parlementaire onderzoekscommissie te vragen. Debie is trouwens, na zijn afzetting als politiecommissaris omdat hij enkele Turkse drugdealers te hard had aangepakt (dat mág niet hé, dat zijn geen Vlamingen!), jarenlang gesteund door het VB dat hem zelfs zijn boetes betaalde.

   Tenslotte nog twee woorden over het initiatief van het VB om (goedkoop) aan kalasjnikov geweren te geraken, ook dat is niets nieuws. Er is, enkele jaren geleden, een journaliste geweest die in Brussel aan zo’n geweer geraakte voor, als ik me niet vergis, 500 euro en die daarover toen een artikel geschreven heeft. Ik weet niet of dat vóór of na het VB initiatief was. Ze had dat gedaan om te bewijzen hoe gemakkelijk dat kon in dit land en het kon dus wel degelijk. Bij mijn weten is die journaliste daarvoor nooit aangeklaagd.

   Mijnheer Winants, hoofd van de Belgische staatsveiligheid, die zopas nog heel verontwaardigd een persconferentie hield om te zeggen dat men het op hem gemunt had in de zaak van het vermelden van Belgische politici in een onderzoek naar de Scientology sekte, mag zijn herbenoeming nu wel op zijn buik schrijven en Mie Turtelboom zal haar beste uitleg mogen boven halen wil ze geen gezichtsverlies lijden. De tijd dat Vlaming zijn het synoniem was van aangeschoten wild, mag nu zo stilaan wel ophouden.

  En, om in de stijl van ’t Pallieterke te blijven (‘Wat niet vrolijk kan gezegd worden, is de waarheid niet’): ‘Debie is de mol en De Mol is (ribbe)debie’! (doordenkertje).

12-02-2013, 09:08 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   In Antwerpen gaat de nieuwe coalitie rustig door met de bestaande heiligenhuisjes af te breken. Het volgende ‘slachtoffer’ is de inschrijvingstaks geworden die would-be inwijkelingen, meestal verkeerdelijk ‘asielzoekers’ genoemd, moeten betalen. Die bedroeg amper 17 euro en dat was net genoeg om de kosten van een nieuwe identiteitskaart te dekken. De werkelijke, totale kosten liggen rond de 330 euro. Als men weet dat er vorig jaar in de koekenstad zo’n 11.000 aanvragen waren van nieuwe kandidaat Belgen, dan kostte dat de stad toen 3.630.000 euro, waarvan er nauwelijks 187.000 kon gerecupereerd worden. Nota bene: in die 330 euro zijn de ambtenarenlonen dan nog niet eens meegeteld…

   De nieuwe inschrijvingskost wordt vanaf nu 250 euro per persoon. Daarmee werkt de stad nóg met verlies, al is dit ongeveer de som die men ook vraagt in Frankrijk en Duitsland maar slechts zowat één vierde van wat men in het zuinige Nederland moet neertellen! Niettegenstaande dat alles, is er weeral eens een storm van protest gekomen van de politiek correcte wereld en o.a. ook van de schepen van burgerzaken uit Gent, van Bartje Somers uit Mechelen en van de onvermijdelijke Lewie brulboei uit Leuven. Die vrezen, dat heel wat van die economische gelukzoekers nu naar hún steden zullen afzakken om daar de aanvraag te doen. Dat zou inderdaad kunnen en dat is ook de reden waarom er veel van die inwijkelingen ons land verkiezen en bv niet Nederland. Wat houdt er de OCMW’s van die andere steden echter tegen om ook hun prijzen fors te verhogen? Wij kunnen niet het OCMW worden van heel Europa.

   In de marge van bovenstaande nog dit: in De Standaard van 31 januari stond een artikel over twee bladzijden van een dame van 43 jaar uit Tanzania, die in haar geboorteland een diploma medisch assistent heeft en hier verplicht is die studies opnieuw te doen omdat haar diploma hier niet erkend wordt. Zegt de dame in kwestie: ‘ In Australië, Duitsland of Engeland kon ik meteen aan de slag, maar hier niet’. Wat houdt dat mens tegen om dan te gaan werken in een van die landen, waar ze wél aan de slag kan? Waarom verliest ze hier haar tijd (en ons geld, want waarschijnlijk krijgt ze hier of daar wel een 'tegemoetkoming'), terwijl ze elders haar beroep wél zou kunnen uitoefenen, zonder daarbij te vergeten dat er in haar thuisland waarschijnlijk een tekort is aan medische assistenten? De kans bestaat trouwens dat tegen de tijd dat ze hier haar diploma haalt, ze nog niet aan de slag zou kunnen gaan. Zorgnet Vlaanderen heeft zopas bekend gemaakt dat er in ons gewest zo’n 700 banen in de zorgsector zullen worden afgebouwd, via natuurlijke afvloeiingen weliswaar.  Ik zie het nog niet gebeuren dat men dan iemand gaat aannemen die hier ondertussen al tien jaar(!) rondloopt zonder te assisteren…

11-02-2013, 08:57 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   Rudy De Leeuw, tot nader order nog altijd een van de twee bloempotten die dienst doen als voorzitter van het ABVV, heeft in een lang interview in De Standaard van dit weekeinde van zich afgebeten, na de (terechte) kritiek die hij en zijn organisatie kreeg toen die zich distantieerde van de eerder overeengekomen afspraken in de zgz ‘groep van tien’. Volgens de man, wiens familie zelf profiteert van de notionele intrestaftrek waartegen De Leeuw zich afzet als hij zijn rood petje op heeft, heeft zijn vakbond zich niet teruggetrokken, maar alleen voor een ‘time-out’ gevraagd. Voor de leken op gebied van de basketsport: time-out is daar een spelonderbreking.

   Het interview van anderhalve bladzijde, foto niet meegeteld, brengt feitelijk weinig nieuws. De Leeuw en zijn Franstalige co-voorzitster hebben zich gedragen als volwaardige ‘geboren leiders’. Zij hebben gezien in welke richting de massa liep en zijn dan voorop gaan lopen. Mocht dit de eerste keer zijn dat zoiets gebeurt, zou men het nog door de vingers kunnen zien. Bij het ABVV is het echter al de derde keer op zes jaar. Des Guten zuviel, dus.

   Het is niet dat De Leeuw over heel de lijn ongelijk heeft. Het is voor een vakbond onverteerbaar dat ze geconfronteerd wordt met een loonstop van twee jaar en een loonbevriezing van zelfs zes jaar. Verder heeft hij overschot van gelijk waar hij aan de kaak stelt, dat het een schande is dat de non-profit wordt uitgesloten bij de lastenverlagingen voor bedrijven. Deze zaken waren echter al bekend tijdens de onderhandelingen. Als De Leeuw ook toen al zo overtuigd zou geweest zijn van zijn gelijk, dan had hij (én zijn francofone collega) dat akkoord van de groep van tien niet moeten goedkeuren. Dat wél doen en het daarna herroepen (en dit voor de derde keer al) verdient geen time-out, maar een rode kaart voor onbetrouwbaarheid. En hoezeer die kleur hem ook lief is, in dit geval betekent het dat hij niet verder kan meespelen.

   Vervolg op 21 dezer.

10-02-2013, 08:33 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (0)

  
    Wat een zielige bedoening die Europese Unie vandaag. Bijna 24 uur aan één stuk moeten onderhandelen om te komen tot een vergelijk waar feitelijk niemand tevreden mee is. Dat om een budget waarvoor de 27 deelnemende landen zo ongeveer 1% van hun eigen belasting aan bijdragen en dat zeven jaar zou moeten meegaan. Het doet denken aan de vijfjarenplannen van de vroegere Sovjet Unie, die stelden tenslotte ook niet veel voor.

   Het toppunt is dan feitelijk nog, dat het niet eens zeker is dat het resultaat van een etmaal onderhandelen misschien ook maar iets gaat opbrengen. Het moet, volgens het verdrag van Lissabon, nl nog bekrachtigd worden door het Europese parlement, waar de vier grootste fracties al gezegd hebben het niét te zullen doen. Dat parlement wil nl geen Europees deficit (van 52 miljard euro), wil meer toekomstgerichte investeringen en wil – vooral – dat Europa een eigen financiering krijgt, waardoor in de toekomst discussies van de staats- en regeringsleiders zoals deze die we nu gehad hebben, niet meer nodig zullen zijn.

   Er is natuurlijk nog een andere mogelijkheid om veel discussies en kosten te besparen: men kan ook dat Europees parlement afschaffen. Daarover hoort men echter niemand iets zeggen. Wat moeten – in dat geval – de onderscheidene landen dan doen met al die politiekers die men in eigen land kwijt wil (bij ons Verhofstadt bv)? Of men zou, om te beginnen, Straatsburg als Europese hoofdstad nummer twee kunnen schrappen, waardoor de aanhoudende verhuis vanuit Brussel niet meer zou hoeven. Dat Frankrijk daarvoor dwars ligt, moet geen probleem zijn. Als men morgen de Fransen voor de keuze zou stellen te kiezen tussen het wegvallen van Straatsburg of van de landbouwsubsidies, dan zou het snel beslecht zijn, denk ik.

   We moeten ons over bovenstaande ideeën niet teveel voorstellen. We zullen in Europa blijven aanmodderen, net zoals we dat in België doen, waar ook heel wat zaken, instellingen e.d. overbodig zijn. Iedereen weet dat, maar men doet er niets aan. Het wordt wachten op de uitslag van de Duitse verkiezingen in deze herfst (en bij ons op die van volgende jaar). Wie leeft, zal zien.

09-02-2013, 08:40 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

 
  De nieuwjaarsrecepties zijn voorbij en er moet weer gewerkt worden in de politiek. Er is zoveel nieuws, dat De Standaard vandaag voor de eerste keer sinds lang zelfs geen nieuws tegen Bart De Wever publiceerde. En zoals geen nieuws goed nieuws is, is veel nieuws dat dan ook meestal niét. Albert II mocht op zijn receptie de lof van de regering Di Rupo geprezen hebben, Elio mocht er regelmatig een schepje bovenop doen om te laten zien hoe goed hij bezig is, de waarheid is een beetje ‘genuanceerder’.

   Om te beginnen heeft de Kamer gisteren  de begroting voor 2013 goedgekeurd. Dat had nogal wat voeten in de aarde, omdat er op een gegeven ogenblik niet genoeg leden van de meerderheid aanwezig waren. Van motivering gesproken. Het duurde tenslotte tot half vier ’s morgens vóór die begroting kon worden goedgekeurd en daarmee was de kous nog niet af. Het hele werk was nl berekend op een economische groei van 0,7%, terwijl het planbureau nu stelt dat het hoop en al 0,2% zal worden. Het gevolg daarvan is, dat er bij de eerste budgetcontrole van maart, dus volgende maand al, weeral een extra 3 miljard euro zal moeten gevonden worden. Dat verschil van inschatting tussen regering en Planbureau was trouwens enkele maanden geleden reeds bekend en zou zelfs nog meer kunnen zijn als we de Nationale Bank mogen geloven, want die spreekt van 0,0%*. De huidige goedkeuring heeft als enig voordeel dat de werking van de federale regering voortaan niet meer afhangt van de zgz ‘twaalfden’ waarmee ze het moest doen zolang de nieuwe begroting er niet was.

   En dat is niet alles. Het sociaal overleg met de zgz ‘Groep van tien’ ligt ook al in de lappenmand. Met veel tralala was aangekondigd dat de ‘sherpa’s’ van vakbonden en werkgevers buiten beeld stilletjes maar goed hadden doorgewerkt en de regering een akkoord hadden voorgelegd. Tot bleek dat dat in zijn geheel te nemen of te laten was. Dat was op zichzelf al chantage, maar het kan nog erger. Na ermee akkoord te zijn gegaan, keerde de top van het ABVV nog maar eens kazak en besloot ze er niet verder aan mee te werken. Nieuw is ook dat helemaal niet, want diezelfde top had dat vroeger ook al eens gedaan bij de besprekingen van o.m. het generatiepact en de zgz pensioenhervorming van Quicky. Het ABVV lijkt wel een Mexicaans leger, een zootje ongeregeld zeg maar, waar de verschillende sectorbazen, de 'baronnen' en niet de officiële leiding het voor het zeggen hebben. Enfin, de regering moet nu met negen verder. Hopelijk vallen er niet nog meer af van die rondetafel gesprekken, anders kunnen we het straks nog hebben over een nieuw verhaal van die tien  kleine negertjes. Het geeft wel binnenpretjes te zien dat de PS, die het in deze federale regering voor het zeggen heeft, overhoop ligt met de eigen rode vakbond en dat het een socialistische minister van Arbeid is die moet zorgen dat de scherven gelijmd geraken.

   ‘Het regent overal in Europa, het regent iets minder in België’, aldus Di Rupo. Zou hij dat echt zelf geloven?

* De Vlaamse regering is trouwens in hetzelfde bedje ziek. Ook zij heeft haar begroting voor dit jaar gebaseerd op een groei van 0,7%. "Wat we zelf doen...'

08-02-2013, 08:30 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Van zodra het nieuws bekend werd dat 1.500 Waalse metallo’s zouden gaan betogen in Straatsburg, kon men er gif op nemen dat daar hommeles van zou komen. We hadden het recentelijk al meegemaakt in Namen en de kans is groot dat er in Brussel straks, op donderdag 21 dezer, nog wel wat meer te beleven zal zijn. Die dag, al voorzien door het ACV als een ‘actiedag’, werd ondertussen door het ABVV gekaapt en zal bijna zeker een ‘stakingsdag’ worden. Om de christelijke vakbond, financieel verzwakt door het Dexia debacle, nog wat meer te kleineren spreken de socio’s nu trouwens al van een ‘rode’ donderdag. Het is trouwens opmerkelijk dat er op een donderdag actie zal gevoerd worden, want normaal wordt er door de Belgische vakbonden steeds gestaakt op een vrijdag, omdat men op die manier een verlengd weekeinde bekomt. Misschien hoopt men deze keer op een extra verlengd weekeinde…

   De vakbonden van dit land, de rode op kop, zitten nog steeds in scenario’s uit de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Voor hen is Europa nog altijd de EGKS, de ‘Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal’, opgericht in 1951 en sinds 1957, bij het Verdrag van Rome, opgeslorpt door de EEG, de ‘Europese Economische Gemeenschap’,  waarna het belang van eerst kolen en daarna staal langzaam maar zeker is afgenomen. De teloorgang van de Waalse siderurgie is helemaal geen verrassing. Reeds in 2005 zei wijlen oud-industrieel Paul Boël – een Waal, nota bene – dat de Luikse hoogovens een anachronisme waren. En enkele maanden geleden was er een expertiserapport van het Franse onderzoeksbureau La Place Conseil waaruit blijkt dat er voor het Waalse staal amper nog hoop is.

   Als een wereldbedrijf zoals ArcelorMittal op één jaar zo’n drie miljard dollar verliest en er geen betere vooruitzichten zijn (de verkoop van staal ligt in Europa 30% onder het niveau van vóór de crisis), dan is het vrij logisch dat men gaat trachten dat verlies minstens te beperken en dat men eerst de minder rendabele sites zal afbouwen of sluiten. Diezelfde sites terug opstarten via een nationalisatie, zoals de Waalse vakbonden dat nu eisen, is pure demagogie. Buiten het geld dat zo’n nationalisatie zou kosten, weet men nl nu reeds dat er elk jaar veel geld zal moeten worden bijgepast. Cockerill Sambre revisited. Men zou daarover de schouders kunnen ophalen en zeggen dat de Waalse deelregering maar doet wat ze niet laten kan. Probleem daarbij is dat de Waalse schuld er alleen maar groter op zal worden* en  men er dan weer op zal rekenen dat het federale België het wel zal bijpassen. En waar gaat het federale België dat geld halen? Driemaal raden.


* Val Saint Lambert en FN worden ook al door het Waalse gewest 'onderhouden').

07-02-2013, 08:52 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   In Italië en erbuiten (misschien zelfs meer erbuiten dan in Italië zelf) is er nogal wat te doen om de mogelijke politieke terugkeer van Berlusconi. De man was zo goed als afgeschreven, nadat zijn centrumrechtse regering in november vorig jaar viel en ‘il Cavaliere’* plaats maakte voor een regering van technocraten onder leiding van Mario Monti. Hij blijkt echter negen levens te hebben en is aardig op weg om een serieuze comeback te maken. Daarvoor schuwt hij de meest controversiële tactieken niet. Alhoewel van huis uit geen politicus, heeft hij het laatste decennium klaarblijkelijk teveel van de macht genoten om er nu zomaar mee te stoppen (hij was de eerste premier die er in slaagde een Italiaanse regering na de Tweede Wereldoorlog de volledige termijn te laten  uitdoen). En zijn terugkeer lijkt menens.

   Om te beginnen heeft Berlusconi opnieuw een akkoord gesloten met de (con)federalisten van de Lega Nord, waarmee hij voordien ook al overhoop was komen te liggen en heeft hij beloftes gedaan die als puur populistisch kunnen gerangschikt worden, maar die de Italiaanse man (én vrouw) in de straat niet onberoerd laten. Zo heeft hij beloofd de huizentaks, die hij had afgeschaft maar Monti weer had ingesteld, opnieuw af te schaffen en zelfs met terugwerkende kracht. In Milaan, maar ook daarbuiten, zal hij, naar men denkt, tienduizenden stemmen bij winnen nu hij het (letterlijk!) zwarte enfant terrible van de calcio italiano, Mario Balotelli, terug naar AC Milan heeft gebracht, de ploeg waarvan hij voorzitter is en die ook in de rest van Italië vrij populair is. ‘Supermario’ bedankte zondag met twee doelpunten, genoeg om heel wat tifosi te doen overkoken. Hoe dat allemaal gaat aflopen, weten we over drie weken, wanneer er in Italië parlementsverkiezingen worden gehouden. Als Berlusconi weer mee zou spelen, ziet het er echter eerder slecht uit voor Italië én voor de Eurozone.

   In de marge van bovenstaande nog dit: Berlusconi kreeg zopas nogal wat kritiek, toen hij bij een Holocaust herdenking zei dat de vroegere Italiaanse dictator Mussolini toen wel grandioos fout zat, maar toch ook veel goeds had gedaan. In tegenstelling tot de storm van kritiek die daarover (vooral weer in het buitenland) los barstte, is daar echter wel iets van waar, zeker in het licht van de toestanden die er in Italië heersten tussen de twee wereldoorlogen. Na de ‘Grote Oorlog’ van 1914-18 was het land er zo slecht aan toe dat miljoenen Italianen honger leden en om den brode verplicht waren te emigreren, voornamelijk naar de States en Argentinië. De partij van Mussolini heeft daar een eind aan gemaakt door o.m. de Italiaanse grootgrondbezitters te verplichten grote delen van hun gronden af te staan, die dan verdeeld werden onder de arme boeren zodat die voor eigen rekening konden gaan werken. Ook werden heel wat moerassige streken, o.m. rond Rome, Napels en op Sardinië gedraineerd en vruchtbaar gemaakt. Op Sardinië werd er met die drooglegging tegelijkertijd een eerste stap gezet in de strijd tegen de daar toen nog heersende malaria. De maffia werd zodanig hard aangepakt dat ze dreigde uitgeschakeld te worden (‘Cosa Nostra’ was verplicht uit te wijken naar Amerika, vanwaar ze – met de Amerikanen – terug kwam na de bevrijding). Dé grote fout van Mussolini was, dat hij met Nazi-Duitsland mee ten oorlog trok, heilig overtuigd als hij was dat de Duitsers die oorlog zouden winnen (hij was daarin niet alleen!). Het is anders uitgedraaid.

   Hét probleem met het beoordelen van situaties uit de jaren dertig is, dat men die nu vanuit de luie zetel kan bekijken en beoordelen met de huidige kennis, die men toen niét had. Dat verandert weinig aan het feit dat nazisme en fascisme verwerpelijke systemen waren, maar men moet niet alles zwart-wit zien in de geest van ‘Wee de overwonnene’.

* Evenals Duitsers, houden Italianen van titels, waarmee ze willen aangesproken of geschreven worden. Dottore (Dot.), Ingeniere (Ing.), Avvocato (Avv.), maar ook Ragioniere (Rag.)/boekhouder of Geometra (Geom.) /landmeter horen daarbij. Wie geen titel overhoudt aan zijn studies, maar zich in het zakenleven of de economie heeft onderscheiden, kan de eretitel ‘Cavaliere’ (Cav.)/ridder krijgen. Dat is wat met o.a. Berlusconi is gebeurd.

06-02-2013, 08:58 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   “De omgekeerde wereld”, zo heet het bekende schilderij van Pieter Brueghel de Oude (gekopieerd door Pieter Brueghel de Jonge), met de meer dan 70 Vlaamse spreuken. De titel is toepasselijk voor de semantische discussie die momenteel aan de gang is tussen het Gemeenschapsonderwijs (GO!) en Bart De Wever enerzijds en de politiek correcten anderzijds. Daar waar de enen alle tekenen die verwijzen naar godsdienst en geaardheid uit de openbare sector willen houden, om onnodige discussies en provocaties te vermijden, willen de anderen – in naam van de vrijheid van mening en godsdienst - dat nu juist wel.

  Na het interview met Bart De Wever in De Standaard van dit weekeind, waarin hij stelde dat de loketbedienden van de stad Antwerpen geen holebi regenboog T-shirts mogen dragen, was er in de kranten van de maandagmorgen bijna plaats te weinig om alle verontwaardiging te kunnen kwijt geraken. Men zou zich haast afvragen of er in Antwerpen nog wel hetero’s rondlopen. David Davidse, de ex-‘Madame Germain du coeur blessé’, haalde er zelfs het roze driehoekspeldje bij van uit de nazitijd. Albert II krijgt navolgers!

   Wat de meeste van de linkse verzuurden vergeten, is dat de verbodsregels op het dragen van wat voor kenteken ook bij de loketbedienden geen idee is van Bart De Wever, maar  in Antwerpen reeds stamt uit 2007 en dus was ingevoerd onder Janssens, die het volgens hen allemaal zoveel beter kon. Zelfs het dragen van het rode HIV speldje werd toen verboden. Zien die criticasters echt niet hoe belachelijk ze zich maken?

   Dat laatste geldt trouwens ook voor de tegenstanders van het hoofddoekenverbod in het gemeenschapsonderwijs. Dat ze aub (ik wou al schrijven ‘in Gods naam’!) ophouden met het verwijzen naar die o zo verdraagzame godsdienst. En dan heb ik het niet eens over het achteruitstellen van de vrouw in de islam. Alles wat de laatste twintig jaar in de wereld heeft plaatsgevonden aan oorlogen, conflicten, bloedvergieten, massamoorden al dan niet via zelfmoordenaars, heeft – op misschien 5% na – te maken gehad met die islam*. Ik kan best aannemen dat er in die godsdienst een grote meerderheid is die het met dergelijke wreedheden niet eens is, maar een duidelijk en openbaar protest tegen het gros van die wandaden hebben we ook van die zgz ‘zwijgende meerderheid’ nooit gehoord. Dat gebeurt alleen maar als e.o.a. gek met spotprenten of goedkope filmpjes over Mohammed voor de dag komt. Er is trouwens geen enkele reden om in een openbare functie of in een (gemeenschaps)school rond te lopen met tekenen om opzichtelijk te laten zien dat men géén deel uitmaakt van de grondstroom waaruit onze maatschappij bestaat.

*Irak, Afghanistan, Pakistan, Tsjetsjenië, Lybië en de andere conflicten in Noord-Afrika, Yemen, Syrië, Mali, de raid in Mumbai, de aanslagen in Bali, New-York, Londen, Madrid en recentelijk in Algerije, Al Qaeda, de zeeroverij vóór de kust van Somalië en dan vergeet ik er waarschijnlijk nog wel enkele…

05-02-2013, 08:52 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   Vroeger op school durfde ik wel eens onderaan mijn huiswerk te schrijven: ‘missen is menselijk’. Dat heeft zo lang geduurd, tot een van de professoren erbij schreef: ‘maar opletten is plicht’. Nu zijn beide gezegden nog steeds valabel, iets wat ikzelf zopas weer eens heb moeten ondervinden.

   Ik heb in deze rubriek nl reeds enkele keren geschreven hoe men in dit land tot een confederatie kan komen, erbij voegend dat – als de andere middelen niet helpen – er nog altijd dat artikel 35 van de Belgische grondwet is dat zegt dat gewesten onderling kunnen afspreken wat ze nog samen gaan doen en wat niet. In theorie is dat ook nu nog zo, maar in de praktijk blijkt dat een mission impossible te zijn.

   Dat laatste werd duidelijk gemaakt door professor Hendrik Vuye, grondwetspecialist aan de universiteit van Namen, maar zelf een overtuigde Vlaming. In de verklaring tot herziening van de grondwet moeten nl Vlamingen met Franstaligen eerst overeenkomen om die bepaling op te nemen, daarna de grondwet te wijzigen en dan nog eens een bijzondere wet te stemmen met een dubbele meerderheid. Daar dit, volgens Vuye, nooit gaat lukken (de Franstaligen gaan dat nooit aanvaarden), moeten we een weg zoeken buiten de grondwet om. Daarvan zijn genoeg precedenten. Om te beginnen de afscheuring van België van het Koninkrijk der Nederlanden in 1830 en het toelaten van vreemde troepen op Belgische grondgebied in 1914. Het kan misschien nu raar lijken, maar zelfs de toetreding van België tot de EGKS en de NAVO waren destijds in strijd met de toenmalige grondwet. Het land is eerst toegetreden en heeft pas daarna de grondwet aangepast. Ook de oprichting van de cultuurgemeenschappen en de gewesten in 1970 was niet voorzien in de grondwet.

  Tenslotte blijft er natuurlijk de stelling van die andere grondwetspecialist, Robert Senelle, die reeds eerder zei dat het Vlaamse parlement het eigen gewest kan uitroepen tot deelstaat van België en daarmee desnoods de hele Belgische structuur kan blokkeren om bv de uitvoering van artikel 35 te eisen. Voorlopig blijft dat het meest waarschijnlijke scenario omdat het kan bereikt worden met een eenvoudige meerderheid in het Vlaamse parlement, wat bij de verkiezingen van 2014 tot de mogelijkheden behoort en zeker bij een verslechtering van de economische toestand de toekomst van Vlaanderen veilig kan stellen. Misschien moeten we niet eens tot 2014 wachten, maar eerst zien wat het gevolg zal zijn van de Duitse verkiezingen dit najaar. Die zullen niet alleen bepalend zijn voor de toekomst van de eurozone, maar ook duidelijk maken of België bij een eventuele splitsing bij de ‘neuro’ zal komen en – indien niét – of Vlaanderen het op zijn eentje wél zou maken. Zelfs de meest overtuigde belgicisten zullen dan moeten kiezen tussen hun portemonnee en hun gehechtheid aan dit kunstmatige land.

04-02-2013, 20:37 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (3)