Toen het ACW in de zaak van de Dexia/Belfius miljoenen een expert onder handen had genomen en in de tegenaanval ging, dachten er heel wat dat ‘broekie’ Peter Dedecker (N-VA) zich wel misrekend zou hebben. Die ACW expert, Axel Haelterman, is inderdaad een specialist ter zake, maar het was al een teken aan de wand dat de man zich meteen indekte met ‘op grond van de gegevens die men mij heeft verstrekt’. Die gegevens blijken nu tenminste niet volledig te zijn geweest, al kan het ook zijn dat Haelterman zijn hand overspeeld heeft. Hij blijkt nl zelf ook betrokken te zijn geweest bij het opzetten van allerlei fiscale constructies ten voordele van dat datzelfde ACW, waarover de goegemeente nu gevallen is.

   E.e.a. maakt, dat de tegenpartijen weer in de zaak geloven en opnieuw het initiatief in handen hebben genomen. Na N-VA, VB en Groen had zich ook de MR reeds aangesloten bij de groep die een parlementair onderzoek wil en ziet het er naar uit dat Open VLD eveneens mee gaat doen. Opmerkelijk in deze zaak is wel dat het in de eerste plaats de PS is die gaat dwars liggen en die van zo’n commissie niet wil horen. En dat heeft zo zijn redenen.

   PS en ACW blijken nl al lang goede maatjes te zijn om dit Belgenland in ere te houden. Liefst vijf van de acht CD&V-ministers zijn van ACV/W strekking. Het blijkt evenmin een toeval te zijn dat de tsjeven de post van minister van Financiën kregen in het kabinet Di Rupo. De partij zou die job opgeëist hebben, waarschijnlijk met in het achterhoofd de kans om alle roddels i.v.m. Dexia, Arco en Belfius meteen de kop in te drukken. Als tegenprestatie was partij dan bereid de regering Di Rupo te steunen.

   Het blijkt zelfs niet eens de eerste keer te zijn geweest dat het ACW/V gered is door de (politieke) gong. Dat gebeurde ook al in KB-Lux zaak. Toen, in 2000, bleek het ACV liefst 25 miljoen euro bij die bank te hebben staan, die jaarlijks aardig wat geld opbracht (en dat was toen ook belastingvrij). Twee jaar eerder had toenmalig ACV-voorzitter Willy Peirens dat aangekaart bij het Belgische ministerie van Financiën, maar daar is nooit een duidelijk antwoord op gekomen, laat staan een afrekening. Ons kent ons.

   Kortom, de reden, waarom CD&V dit België blijft steunen, is omdat de partij in de eerste plaats ondergeschikt is aan zijn linkse arbeidersorganisatie, die op zijn beurt het maximum haalt uit zijn verwevenheid met het officiële België. De PS heeft ook als hoofddoel het voortbestaan van België, omdat ze op die manier de Vlamingen kan laten blijven betalen voor een levenstandaard die Wallonië zelf nooit gerealiseerd zou krijgen. Die partij wil de Belgische schuldenberg niet afbouwen. Het is, onder het mom van ‘solidariteit’, haar waarborg tot het in stand houden van dit land. Op die manier zijn PS en ACW/V twee handen op één buik. Arme CD&V’ers die geen (officieel) lid zijn van ACV/W en aanverwanten – zoals bv een Kris Peeters of een Hendrik Bogaert – en naar de pijpen van die organisatie moeten blijven dansen.

28-02-2013, 20:17 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   Di Rupo en zijn trawanten, ook deze van de Vlaamse meerderheidspartijen, laten geen gelegenheid voorbij gaan om erop te wijzen dat zij toch lekker de zesde staatshervorming hebben verwezenlijkt en dat alles naar wens loopt. ‘Tout va très bien, madame La Marquise’ om het in Di Rupo omgangstaaltje te zeggen. Zou het?

   Om te beginnen zitten we nog altijd met de drie Fransdolle burgemeesters in de faciliteitengemeenten. Evenmin als vroeger willen ze de wetten naleven en bij de laatste verkiezingen hebben ze weer kiesbrieven in het Frans verstuurd. Als gevolg daarvan wil Geert Bourgeois, de verantwoordelijke minister in de Vlaamse regering, hen ook nu niet benoemen. Tot daar niets nieuws onder de zon. Sinds de hierboven geroemde zesde staatshervorming hoeven de drie, die zich nog steeds verongelijkt voelen, met hun klachten echter niet meer naar de Nederlandse Kamer, maar kunnen ze naar de tweetalige Kamer van de Raad van State, die om beurten wordt voorgezeten door een Franstalige en een Nederlandstalige. Als ze het goed spelen, is de kans groot dat ze deze keer gelijk gaan krijgen en dat een meerderheid bij de Raad van State Vlaanderen voor schut zal zetten. Met dank aan de zesde staatshervorming, mede goedgekeurd door CD&V, SP.a en Open VLD.

   En daar houdt het niet bij op. Bij dezelfde Raad van State is er ondertussen een klacht binnengekomen van liefst 70 Vlaamse onderzoeksrechters tegen de splitsing van het gerechtelijk arrondissement B-H/V. Deze klacht wordt mede ondersteund door de balie van Vlaamse advocaten én door N-VA en VB. De gerechtelijke splitsing houdt nl in dat er een nieuwe zetel komt in Asse, wat tot veel verplaatsingen en heel wat tijd- en geldverlies zal leiden. Denk maar aan de constante verkeersdrukte rond Brussel. En dat is nog niet alles. Met het akkoord over de splitsing van B-H/V kan geen Vlaming nog ooit hoofd van het Brusselse gerecht worden - wat een discriminatie is - en zal de last van het werk verdeeld worden in 80% voor de Franstaligen en 20% voor de Nederlandstaligen. Als men weet dat de verhouding tot nu toe 60/40 was en de Nederlandstalige balie meer dan zijn werk had, betekent dit voor de Vlaamse balie een onmogelijke verdubbeling van de werklast plus een continue verplaatsing in de meest verkeersdrukke regio van het land.

   Met dank aan de zesde staatshervorming, die – ook volgens Kris Peeters, die van zijn partij steeds meer in het federale gareel moet lopen – eerst moet afgewerkt zijn alvorens men van een zevende (en hopelijk laatste) kan spreken. Dat wordt dan rond Sint Juttemis, zeker?

27-02-2013, 08:22 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   In een reactie op mijn blog van eergisteren, schrijft lezer Gilbert dat hij de indruk heeft dat ik de kant kies van de N-VA ten koste van het VB en vraagt hij mij daarop te reageren. Dat ga ik even proberen.

   Zoals lezers die mijn blogs al jaren volgen weten, is mijn Vlaamsnationalisme een gevolg van de repressie die ook mijn familie getroffen had. Mijn vader heeft nooit gecollaboreerd, maar werd door afgunstige buren daarvoor wel aangeklaagd. Vrij snel werd hij gerehabiliteerd, maar ondertussen hadden de ‘helden’ van het verzet wel ons hele huis leeggeroofd, inbegrepen vaders schoenmakerij en daarvan hebben we nooit iets teruggezien. Toen, vlak na de oorlog, Herman Wagemans opkwam voor amnestie, hebben wij voor hem gestemd en daarna achtereenvolgens voor de Volksunie, het Vlaams Blok en het Vlaams Belang. Ook nu kies ik en het grootste deel van mijn familie nog steeds voor het origineel, hoe pijnlijk de partij ook is afgezwakt.

   De opgang van de N-VA heeft iedereen verrast, zowel de traditionele partijen als het VB. Heel wat kiezers die vroeger voor het Vlaams Blok/Belang stemden, omdat zij het met het verraad van de Volksunie niet eens waren, kiezen nu voor de N-VA. Sommigen omdat het een valabel alternatief lijkt, iets wat er daarvoor niet was, anderen omdat een partij in opgang nu eenmaal meer aantrekt. Mensen stemmen graag voor winnaars. M.i. is momenteel niet het belangrijkste voor welke partij we zullen stemmen, maar wel hoe we erin zullen slagen ons Vlaanderen onafhankelijk te krijgen. Het confederalisme, waarmee de N-VA schermt, in welke vorm dan ook, is geen einddoel, maar wel een tussenstap. Om het einddoel te bereiken moeten de Vlaamse partijen bij de volgende, o zo belangrijke verkiezingen, in de eerste plaats de meerderheid halen in het Vlaamse parlement om van daaruit het Belgische systeem te hervormen en er later uit te kunnen stappen. Met de wetenschap dat het Vlaams Belang dit niet (meer) kan bereiken en de mogelijkheid dat de N-VA daarvoor de stemmen van het VB nodig zal hebben, wordt het dan ook uitkijken naar de verkiezing aller verkiezingen van mei 2014. Als de N-VA dan op zijn eentje de volstrekte meerderheid zou halen, gaan we echt weten waar we aan toe zijn. Als ze die niét haalt tenzij met de steun van het VB, zullen we het ook weten. Dat laatste wordt dan dé Vlaamse lakmoestest. Dat die twee partijen nu niet door één deur kunnen, moeten we er (nog even) bij nemen. Als er na de regionale verkiezingen van 2014 geen Vlaamsnationale meerderheid komt en de  traditionele partijen voor België blijven kiezen, dan mogen we een kruis maken over de Vlaamse ontvoogding cq onafhankelijkheid. Ik ben ondertussen 73 en denk niet het dan nog te zullen meemaken.

   Wat de peilingen betreft, blijf ik erbij dat dit momentopnamen zijn, al hecht ik meer belang aan een enquête van Le Soir dan aan een van VRT/De Standaard, omdat die combinatie anti-Vlaams en bevooroordeeld is. Het belangrijkste is m.i. niet het resultaat van één enquête, maar het vergelijken van de verschillende peilingen. Als die allemaal een zekere trend bevestigen, kan er iets van waar zijn. Er is echter geen reden om te vroeg victorie te kraaien. Het is nog 14 maanden wachten tot de resultaten die tellen bekend zullen zijn. In de politiek is dat nog een eeuwigheid.

26-02-2013, 08:49 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   In de weekeindeditie van De Standaard stond een uitvoerig interview met Yves Leterme, waarin deze stelt, dat hij de Belgische politiek niet meer op de voet volgt. Hij ‘werkt’ nu in Parijs voor de Oeso en heeft het daar zogezegd te druk. Zo druk, dat hij diezelfde dag van het interview wél tijd had om op Tv deel te nemen aan ‘De klas van Frieda’ én ‘Reyers laat’. Typische tsjeventaal, zullen we maar zeggen, zeker?

   Verderop in datzelfde interview blijkt ook, dat Leterme’s contract met de Oeso op 7 december a.s. ten einde loopt, dat hij dat kan verlengen, maar dat hij daar in het najaar eens over zal nadenken. Zou dat inhouden dat de verloren zoon terug naar de CD&V schaapsstal komt? Het is niet onmogelijk en e.e.a. zal afhangen van de verdere evolutie van de binnenlandse politiek, inbegrepen de nasleep van de Dexia affaire, waarin ACV’er Leterme een hoofdrol speelde. Bij CD&V is men er helemaal niet gerust in, vooral nu uit een laatste peiling (van Le Soir dan nog) blijkt dat de partij voorbij zou gestoken worden door de al even armlastige SP.a en dat de N-VA evenveel stemmen zou halen als de drie traditionele Vlaamse meerderheidspartijen samen (39%).

   En Kris Peeters dan? Wel die mag dan nog steeds populair zijn in Vlaanderen en geen ACV’er, de man van de copernicaanse revolutie bevindt zich tegenwoordig in een moeilijke spreidstand. In zijn eigen, regionale regering moet hij de vriend blijven van de N-VA, terwijl diezelfde partij in de federale oppositie garen kan spinnen, daar waar CD&V alleen maar verdere blamages kan oplopen en moet zien de schade te beperken. Als gevolg daarvan neemt Peeters de laatste tijd wel meer afstand van de Vlaamse eisen, o.m. door te stellen dat hij een efficiënt België zou verkiezen boven een onafhankelijk Vlaanderen, terwijl hij zelf wel verstandig genoeg zou moeten zijn om te beseffen dat op langere termijn het eerste, een efficiënt België, een utopie is en het tweede steeds meer een waarschijnlijkheid.

   Een terugkeer van Leterme naar de Belgische politiek zal echter CD&V weinig soelaas brengen. Zolang de schulden van de Dexia holding als zwaard van Damokles boven de federale regering blijft hangen en daarenboven niet uitgeklaard geraakt hoe het ACV de fiscus heeft mogen ‘ontwijken’, kan de mogelijke invaller best nog wat in Parijs blijven. ‘Paris vaut bien une messe’ om eens een Franse koning te parafraseren.

25-02-2013, 08:51 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Ik stelde me gisteren nog de vraag, of onze media wel goed geplaatst zijn om kritiek te hebben op de Italiaanse rechtsgang. Als men in eigen land ziet, wat er bij justitie en politie allemaal mis kan lopen, dan zouden we ons diep moeten schamen.

   Neem nu bijvoorbeeld de dood van die jonge drugsverslaafde die ellendig aan zijn einde kwam in Mortsel. Zo’n feit op zich is al te vreselijk om bij stil te staan. Dat die hele zaak na drie jaar weer boven water komt – en dan nog pas na een Tv-reportage - kan er bij mij niet in.

   Of de zaak Kim De Gelder. Ik ben geen specialist ter zake, maar moet het vier jaar duren vóór zo’n proces kan beginnen? Men zegt nu dat de jonge man nooit meer zal vrij komen. Als dat zo is, hoeft men daar toch geen proces over te voeren? Wat lost dat nu op? Als hij tenslotte in dit proces zal veroordeeld worden – zelfs levenslang - en niét geïnterneerd, wie garandeert dan dat  iemand met zo’n zieke geest, nooit vrij komt? Als Michelle Martin hier kan vrijkomen en zelfs Dutroux een kans maakt (omdat onze wetten dat nu eenmaal toelaten), wie zegt dat Kim De Gelder ooit ook niet vrij komt?

   En wat te denken over de zgn ‘kasteelmoord’? Dat lijkt nu al een vaudeville die jaren gaat aanslepen, met wrakingen, klachten over incest die zonder gevolg blijven, een moordenaar die zelf al een jaar dood zou zijn. Zelfs Agatha Christie had zoiets niet kunnen verzinnen, maar die kende dan ook het Belgische gerecht niet. Poireau misschien?

   Voor geldzaken bestaat er tegenwoordig zelfs al de mogelijkheid een proces af te kopen, waardoor er dus niet alleen geen proces meer komt, maar waardoor men ook niet meer veroordeeld kan worden. E.e.a. heeft te maken met enkele grote zaken, die al zo lang aanslepen (die van Beaulieu bv al meer dan 20 jaar!), dan men de hoop heeft opgegeven dat er ooit een proces van zal komen.

   Nu, alles heeft zijn voor- en nadelen, maar gerechtigheid kan men het in dit land allemaal niet meer noemen. Het heeft meer weg van bezigheidstherapie, van bijzaakspecialisatie, van zwarte pietenspelletjes waarbij tussendoor gerecht en politie verstoppertje spelen en soms zelfs met elkaar in de clinch gaan (zoals bij de Antwerpse onderzoeken naar diamantfraude), terwijl alleen de advocaten er beter van worden.

* 'Whodunit' komt van 'Who (has) done it' en slaat op een genre van voornamelijk Engelstalige detectiveverhalen.

24-02-2013, 08:25 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (3)

   Dit weekeinde zijn er verkiezingen in Italië, die van groot belang kunnen zijn voor het voortbestaan van de eurozone. Italië is, ondanks alles, de derde grootste economie van die zone en het gaat ook daar echt niet goed. Meewarig doen over de Italiaanse politiek, zoals men in onze media dezer dagen al enkele dagen bezig is, is echter wel wat overdreven. Veel van de politieke ziektes die het transalpijnse schiereiland teisteren, komen nl ook bij ons voor. En daar hebben we zelfs geen Silvio Berlusconi of een Beppe Grillo* voor nodig

   Net als Italië heeft ook België een staatsschuld die de 100% van het bbp dit jaar (weer) gaat overschrijden. De groei, voor zover die er nog is, stelt ook niet veel meer voor. Onze justitie is al even traag als de Italiaanse en ons staatssysteem is al even ‘gelagerd’ als het hunne. Denk maar aan het gemeentelijke, het provinciale, het regionale en het federale vlak. Op dat gebied moeten we voor Italië niet onderdoen. En net als in Italië hebben we hier vakbonden die weinig of geen meerwaarde meer betekenen en die de economie de laatste tijd meer kwaad dan goed doen.

   Vergeten we tenslotte niet, dat men ook dit land verre van zeker is over hoe het verder moet. Luc Coenen, de gouverneur van de nationale bank (NBB) heeft zopas nog maar eens de aanpassing van index op tafel gelegd, iets waarvan vakbonden en de linkse partijen niet willen weten. Toch blijft ze de hoofdreden van het grote loonverschil met onze buurlanden en onrechtstreeks mee de oorzaak van banenverlies, het links gezeur over koopkrachtverlies ten spijt. Het Europees besparingsplan ligt ter discussie en daarover is zelfs de socialistische ‘familie’ het onderling niet eens. En dan is er nog het gelijkschakelen van de statuten van bedienden en arbeiders, iets dat in onze buurlanden al tientallen jaren geleden is gebeurd. O.m. door dat uitstel, is een gelijkschakeling zoals de vakbonden het zouden willen, nl het statuut van alle arbeiders optrekken naar het huidige bediendenniveau, nu praktisch niet haalbaar. Zeker niet tegen half juli van dit jaar, zoals het Grondwettelijk Hof heeft gevraagd. Volgens een studie van de KU Leuven, vorig jaar uitgevoerd op vraag van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO), zou een gelijkschakeling naar boven ons tussen de 30.000 en de 60.000 banen kosten. Zo’n gelijkstelling zou onze reeds hoge loonkost nl tussen de 2 en de 4% duurder maken en de vuistregel is, dat bij een stijging van de loonkosten met 1%, de werkgelegenheid met 0,5% daalt…

* Grillo is de naam van de promotor van de zgn ‘Vijfsterrenbeweging’, een min of meer anarchistische bedoening, die best kan vergeleken worden met de Indignados en de Piraten. De man is een erg populaire cabaretier. Grillo betekent krekel in het Italiaans. De fabel van Jean de la Fontaine indachtig, heeft Italië echter geen krekel nodig, maar eerder een mier!

23-02-2013, 08:54 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   De Amerikaanse bandenfabrikant Goodyear heeft ook een fabriek in Amiens, Noord Frankrijk. Een beetje raar in het thuisland van Michelin, waar men geen grote concurrent zoals Goodyear zou verwachten. Dat komt omdat Goodyear in Amiens alleen banden maakt voor landbouwmachines en tractoren, iets wat een specialiteit blijkt die men in een landbouwland als Frankrijk best kan gebruiken*. Nu onderhandelt Goodyear al vijf jaar vruchteloos met de Franse vakbonden over de toekomst van het Franse filiaal en heeft de firma uiteindelijk beslist de zaak te sluiten. Een andere Amerikaanse bandenproducent gespecialiseerd in landbouwbanden, Titan International, werd daarop gevraagd het bedrijf over te nemen. Ook dat gaat niet door en de demarche daaromtrent heeft zelfs voor een hele heisa gezorgd. Titan’s CEO, een zekere Maurice Taylor, heeft nl een briefje gestuurd naar de Franse minister van Industrie, waarop hij hem zegt dat een Fransman, volgens hem, maar drie uur per dag werkt. ‘Per dag’, zegt hij,’hebben ze één uur pauze, één uur om te gaan eten** en van de overige zes worden er drie gevuld met praten. Een Franse fabriek overnemen? Denkt u dat we achterlijk zijn?’.

   Nu zal de hele zaak misschien wel niet zo erg zijn als ze wordt voorgesteld. Feit is wel, dat het met Frankrijk helemaal niet goed gaat. PSA, de moedermaatschappij van Peugeot en Citroën, maakte vorig jaar een verlies van 5 miljard euro en gaat zo’n 11.000 banen schrappen. Volgens het onderzoeksbureau Trendeo sloot er vorig jaar bijna elke dag wel ergens in Frankrijk een fabriek. In totaal zijn er al meer dan een half miljoen langdurig werklozen. Dat is 200.000 meer dan drie jaar geleden. Voor het tiende jaar op rij is de Franse handelsbalans negatief. Het exportdeficit bedroeg 73 miljard euro in 2011. Ter vergelijking: Duitsland had dat jaar een overschot van 150 miljard. De export van het kleine Nederland is groter dan dat van het grote Frankrijk. Om de ook daar steeds stijgende kosten van de vergrijzing te kunnen blijven betalen, zouden de sociale bijdragen in Frankrijk moeten verhoogd worden en/of de pensioenuitkeringen verlaagd. Zie je dat al gebeuren onder ‘Monsieur Normal’? Het is nu al zo goed als zeker, dat Frankrijk de Europese 3% norm niet zal halen.

   Ze zullen in Frankrijk, net zo goed als in de andere landen – België inbegrepen – harder en vooral langer moeten werken. Onze vakbonden hebben gisteren nog eens mogen uithalen via een zoveelste betoging, maar dat zal ook hier aan de situatie niets veranderen. Zij komen in de eerste plaats op voor wie al een baan heeft en maken het zo steeds moeilijker voor wie niet op de arbeidsmarkt geraakt. Dat geldt niet alleen voor de mensen die vroeger in Gent allochtoon werden genoemd, maar ook voor de jongeren, vrouwen en laaggeschoolden tout court. Nergens binnen de Oeso worden er minder 50-plussers aangeworven. Boven de zestig werkt er bijna niemand meer. Meer dan een derde van de Belgen werkt helemaal niet en de vakbonden lijken dat allemaal normaal te vinden. Straks krijgen onze ministers van Werk en Economie ook zo’n briefje uit Amerika…

* Ik heb ooit enkele jaren bij een firma gewerkt die landbouwmachines en toebehoren verkocht aan landbouwers. Die had voor de tractorbanden een alternatief: afgedankte vliegtuigbanden! Bij vliegtuigen moeten de banden om veiligheidsredenen nl na een zeker aantal vlieguren vervangen worden – versleten of niet – en er zijn er nog heel wat die goed genoeg zijn om ermee over de velden te rijden. Je moet er maar opkomen!

** Uit mijn ervaring bij DAF weet ik, dat Franse werkplaatsen ’s middags twee uur sloten, van 12 tot 14.00 uur. Vóór de komst van de GSM was het gedurende die tijd daar onmogelijk iemand te contacteren om iets geregeld te krijgen. Sinds de mobiele telefonie steeds algemener werd, kon men al wel eens iemand tijdens de lunch contacteren en iets afspreken, maar meestal gebeurde er vóór 14.00 uur helemaal niets. Bij DAF, waar men de klanten een 24 uurservice garandeerde, lachten wij ermee, dat het in Frankrijk maar een 22 uurservice was. ’s Nachts werden ze geholpen, maar niet tijdens de twee heilige uren van de ‘déjeuner’!

22-02-2013, 15:03 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   I.v.m. de discussies over de beslissingen van de nieuwe Antwerpse meerderheid valt het op dat er ook telkens een reactie daarover komt vanuit Gent. Die stad is bij de gemeentelijke verkiezingen van vorig jaar in Vlaanderen zowat de enige stad van betekenis geweest waar links een goed resultaat heeft behaald. Als gevolg daarvan is de Gentse burgemeester Termont zowat uitgeroepen als dé rode Messias, dé roepende in de Vlaamse woestijn. En dat roepen doet hij bijna letterlijk. Dat begon al vlak na bovenvermelde verkiezingen, toen hij het niet kunnen vond dat men in Aalst een nieuwe gemeentelijke meerderheid creëerde met een N-VA schepen met een VB-verleden. Precies alsof Aalst ook al van Gent afhing. Het beterde er niet op toen in Dendermonde het nieuwe gemeentebestuur afhankelijk dreigde te worden van een gedoogsteun van hetzelfde VB. Steeds moest mijnheer Termont zijn links standpunt daarover duidelijk maken. Jammer genoeg voor hem werd het ook steeds duidelijker dat men daar buiten Gent weinig waarde aan scheen te hechten.

   Dan maar eens geprobeerd in Antwerpen, waar Termont’s rode kameraden ook al uit het bestuur van de stad verwijderd waren, na 90 jaar aanwezigheid aub! De beslissingen over de regenboog shirts, de extra inschrijvingskosten en de hiv-pillen waren evenveel redenen om aan te tonen dat men zo iets in Gent niet deed. Het lijkt wel of Gent in Vlaanderen de norm moet worden. Wat niet gebeurt zoals in Gent, kán niet. Nadat Termont eerst enkele medewerkers inschakelde om de hete kolen uit de Antwerpse haard te halen, kwam hij gisteren zelf aan het woord en zei hij letterlijk: ‘Dit is voorbode van maatschappij waarin we leven als de N-VA het voor het zeggen heeft’. En dan? Moeten wij de Gentse norm volgen en geld blijven wegsmijten aan ‘Gentse buitenlanders’, zoals de allochtonen in zijn stad straks zullen heten (onderverdeeld in ‘Gentse Turken’, Gentse Roma’s, ‘Gentse Roemenen’ en ga zo maar door)?

   Laat het duidelijk zijn, dat ik niets tegen buitenlanders heb, zolang die de regels volgen en hier ook hun plichten nakomen. Dat laatste is er de laatste tijd steeds minder bij, met als gevolg dat onze sociale zekerheid het straks niet meer aan zal kunnen. Zo had ik het gisteren in deze rubriek nog over misschien wel 2 miljoen Afrikanen die aan aids lijden. Volgens een artikel van dezelfde dag in De Standaard, van Artsen zonder Grenzen, gaat het om 5 miljoen. Als daarvan 1% daarvan naar hier zou komen en op onze kosten geholpen zou moéten worden, zoals de wereldverbeteraars eisen, dan zou ons dat zo’n 75 miljoen euro per maand kosten. Om even bij stil te staan.

21-02-2013, 09:40 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Dat het voor nieuwe meerderheid op het Antwerpse ‘schoon verdiep’ geen walk-over zou worden, stond in de sterren geschreven. Dat hield in, dat zowat alle nieuwe besluiten meer dan waarschijnlijk door de hoofdzakelijk linkse oppositie van SP.a en Groen zouden worden neergesabeld. Wel, het is veel erger dan dat.

   Het begon met de uitspraak van Bart De Wever ergens in een interview aan De Standaard, waarin hij stelde dat het dragen van regenboogshirts, het symbool van de holebigemeenschap, niet toegelaten zouden worden voor loketbedienden. Dat was geen nieuwe maatregel, alleen een uitbreiding van een bestaande uit de vorige meerderheid onder Patrick Janssens - Janssens+ zeg maar - die zei dat men achter het loket geen hoofddoeken en/of andere religieuze kentekens mocht dragen. Het kot was te klein in het linkse kamp, dat zich flink belachelijk maakte toen bleek dat de zgz geviseerde Antwerpse holebigemeenschap er zelf helemaal geen aanstoot aan nam.

   Dan was er de beslissing om de inschrijving bij het OCMW 250 euro te laten kosten, i.pl.v. de huidige armzalige 17. Armzalig, omdat het werk ervoor – ambtenarenloon nog niet eens meegerekend – de stad zo’n 330 euro kost, terwijl inwijkelingen in Nederland tegenwoordig 960 euro moeten neertellen en in Frankrijk en Duitsland ook ± 250. Weer links gehuil, ditmaal ondersteund door de socialistische burgemeesters Tobback Sr uit Leuven en Termont uit Gent. Ook hier bleek het te gaan om een maatregel die vorig burgemeester Janssens reeds enkele jaren geleden had voorgesteld. De maatregel was (nog) niet ingevoerd, omdat Janssens’ eigen partij – die het toen nog voor het zeggen had – er niet mee akkoord kon gaan.

   Driemaal is scheepsrecht en ook weer groot protest, nu La Homans, het nieuwe OCMW-hoofd van de koekenstad, gesteld had dat de stad niet langer gratis aidsremmers ter beschikking stelt aan hiv-besmette illegalen aan wie hier de verblijfsvergunning is geweigerd én die in hun land van herkomst ook aan die medicamenten kunnen geraken en dat het OCMW elk geval afzonderlijk bekijkt. De politiek correcte wereld stond weer op zijn achterste poten en zelfs geblockte Maggie vindt Homans' voorstel ‘inhumaan’. Ook nu ging het echter weer om een regeling die reeds gehanteerd werd door het vorige OCMW-bestuur (met toen aan het hoofd Monica De Coninck, nu federaal minister van arbeid!).

   In De Standaard van gisteren stond het verhaal van een vrouw uit Burkina Fasso die hier illegaal is, geen verblijfsvergunning krijgt en het hiv-virus in zich draagt. De vrouw heeft dat virus opgelopen in haar geboorteland en is naar hier kunnen komen met de hulp van een ‘religieuze werkster’ en een smokkelaar (waarvoor ze dus wél geld had). Hoe erg het ook is – het is letterlijk een kwestie van leven of dood - als we dat medisch toerisme ongecontroleerd toelaten, kunnen we straks even goed half Afrika naar hier laten komen. Op dat continent zijn er nog enkele miljoenen hiv-geïnfecteerden. Stel, dat er daar 1% van naar hier zou komen en wij die allemaal zouden moeten gaan helpen, aan 800 euro per persoon  per maand…

   De kritiek van de Antwerpse linkse oppositie en van de andere steden, Gent op kop, is wel echt gratuite. In de eerste plaats vanwege die oppositie, omdat het in feite gaat om de toepassing van toestanden die ze zelf in gang gezet had gezet (en waarop ze toen géén kritiek kreeg). In de tweede plaats vanwege die andere steden die zichzelf willen verkopen als zoveel humaner als Antwerpen, maar in feite alleen maar hopen dat de havenstad de bulk van de economische en medische gelukzoekers blijft ontvangen, zodat zijzelf er minder last van hebben en zo de grote humanist kunnen blijven uithangen. De schijnheilige humanist weliswaar.

   Kortom, op Janssens was er geen kritiek, op Janssens + zoveel te meer.

20-02-2013, 08:53 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Vlaanderen is weeral een beweging rijker: ‘de autonome nationalisten’. Als we de media mogen geloven zijn dat extreem-rechtsen met een eerder links programma. Een contradictio in terminis, zoiets als links-liberalen of rechtse communisten, ik zeg maar wat. Misschien weeral een taak voor onze nationale staatsveiligheid om die kerels goed in ’t oog te houden. Zoals ze dat gedaan hebben met ‘Blood and Honour’, nog zo een uit de kluiten gegroeide cafégroep van ‘Halbstarken’, zoals die in Duitsland genoemd worden, maar die in België serieus wordt genomen omdat er enkele (ex)militairen aan meedoen en die durven soms wel eens een wapen bij te hebben. Die drie man en een paardenkop hadden misschien een staatsgreep kunnen plannen!

   Bovenvernoemde autonome nationalisten hielden zondag een eerste betoging in Brugge. Ze waren er blijkbaar met z’n allen: alle dertig! Er was zelfs een tegenbetoging aangekondigd en die bleek later te bestaan uit een veertigtal Standard supporters die hun club waren gevolgd naar de match op Cercle en zo toevallig in Brugge waren. Volgens de kranten daagden ze de autonomen uit door in het Frans liedjes te zingen. Zo van: ‘Allons les rouges, allons les rouges, allons les rouges et blancs’ (of iets in dien aard). Zouden die Walen dat trouwens in een andere taal kunnen?

   De autonomen hebben wel een kans gemist om zich in de kijker te werken. Ze hadden moeten deelnemen aan het Aalsterse carnaval met e.o.a. praalwagen die hun programma uitdroeg. Dan was de Unesco daar misschien ook over gevallen. Dat was nog eens reclame geweest! Vraag is wel, of Schauwvliegje het straks allemaal nog geformuleerd zal krijgen . Misschien een idee voor tegen Halfvasten, of heet dat tegenwoordig Halfveertigdagentijd?

   Nog een laat Alaaf!

19-02-2013, 08:19 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (0)

   Scandinavië in het algemeen en Zweden in het bijzonder golden steeds als hét voorbeeld van de progressieve ontwikkeling. Zweden werd 44 jaar ononderbroken door socialisten geleid (van 1932 tot 1976 en daarna – op drie jaar na – van 1982 tot 2006. Met wereldwijd bekende firma’s als Volvo, Scania, Saab en Ericsson werd er welvaart gecreëerd en met de opbrengsten daarvan werden de sociale voorzieningen steeds verder uitgebreid. Tot men ook daar begon te denken dat de bomen tot in de hemel groeiden en het ergens in de jaren negentig grondig fout liep. Het land maakte toen reeds een bankencrisis mee die de voorloper zou worden van wat we sinds 2009 in de E.U. meemaken. In 2006 was het gedaan met het socialistisch beheer en begon het land weer uit het dal te geraken. Het staatsbeslag viel terug van 67% in 1993 tot 49% vandaag, de hoogste belastingen van 84 naar 57%, de vennootschapsbelasting van 26 naar 22%, de staatsschuld van 70 naar 37% ** van het bbp en de begroting van een deficit van liefst11% naar een overschot van 0,3%! Het pensioen- en onderwijssysteem werden hervormd, waarbij er nu meer wordt uitgegaan vanuit het standpunt van het individu en niet meer van dat van de welvaartstaat. Het land doet niet mee met de euro en kan zijn munt dan ook aanpassen waar nodig.

   Enfin, daar gebeurt zo’n beetje het tegenovergestelde van wat wij hier meemaken, waar de staat zich steeds meer met alles gaat bemoeien en waar de belastingen blijven stijgen. I.pl. v. minder krijgen we in België steeds meer socialisme. Europees commissaris De Gucht, nooit om een uitspraak verlegen, had voor een keer gelijk toen hij in de Zevende Dag kwam vertellen dat de regering Di Rupo een kans gemist heeft door in 2012 niet ernstig te hervormen – iets wat ik hier ook al lange tijd schrijf. Hij zou dat echter beter eens gaan vertellen bij zijn eigen Open VLD, die mee in die regering Di Rupo zit, af en toe wel wat kritiek levert, maar – als puntje bij paaltje komt – de socialistische belastingsregering blijft steunen. Het dreigbeeld, pas nog verwoord door de eigen blauwe vakbondsleider Vercamst, dat de partij bij een volgende verkiezing de 10% niet meer zal halen, wordt dan ook met de dag reëler.

* ‘Het Zweedse voorbeeld’. In het Scandinavisch hangt het bepalend lidwoord (in dit geval ‘et’) achteraan het zelfstandig naamwoord.

** België zit momenteel met een staatsschuld van om en bij de 100% en vóór die zakt kan er, ook volgens De Gucht, geen sprake zijn van een relance. Het tekort op het budget was bijna 3%, maar zal daar over gaan daar men voor 2013 nog minstens één extra miljard moet vinden, omdat de economische groei te rooskleurig werd ingeschat…

18-02-2013, 00:00 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Het was me wel een krokusweek om even bij stil te staan. Het leek erop alsof men gewacht had tot onze politiekers het land uit waren (bijna allemaal op vakantie!) om voor wat sensatie te zorgen in een week die anders bijna in de komkommertijdreeks zou gepasseerd zijn. Denk maar aan de zaak Debie en de staatsveiligheid of aan het al dan niet schrappen van het woord allochtoon. Of aan het schandaal met het paardenvlees.

   Broederlijk Delen had van de start van wat tegenwoordig de ‘Veertigdagentijd’ heet, maar bij de man en vrouw in de straat nog steeds de ‘Vasten’* wordt genoemd, gebruik gemaakt om een campagne te starten om de arme boeren in Noord-Oeganda te steunen. Dat gebeurde onder de slogan: ‘Molly, de vrouw die durft dromen’, het verhaal van een alleenstaande Oegandese moeder met zes kinderen. In het door oorlog geteisterde land kunnen de gewone mensen daar nog nauwelijks overleven. Dat geldt trouwens niet alleen voor Oeganda, maar zowat voor alle landen uit die regio, het oosten van ‘onze’ Kongo inbegrepen. Een initiatief dat, merkwaardig genoeg, samenviel met het ontdekken van een kolossale voedselfraude in ons eigen Europa. Kant-en- klaarmaaltijden bleken geen rundvlees te bevatten, zoals aangeduid op de etiketten, maar paardenvlees of een mengeling van beiden. Dagelijks vallen er in deze zaak nog lijken uit de kast en alles laat voorzien dat het zo nog wel even zou kunnen aanslepen. Wat ik nergens lees is, wat ze met die vervalste maaltijden, die ze uit de rekken hebben gehaald, gaan doen. Hoe verwerpelijk de praktijk van het vervalsen van de etiketten ook moge zijn, paardenvlees op zich is verre van ongezond. Zelfs mét de kans op het bevatten van ontstekingsremmers. Die hoeveelheden liggen nl in zo één lasagna ter hoogte van Contador’s dopingproduct na het zgz eten van ‘vervuild’ vlees (0,000005 gram of zoiets).

   Dat ze die vervalste producten uit te rekken halen is niet meer dan juist. Dat men honderden, misschien duizenden tonnen van die eetwaar zou wegsmijten, terwijl men in Afrika nog net niet van de honger sterft, kan er bij mij echter niet in. Ik denk dat Molly de kant-en-klaarmaaltijden zeker niet zou weigeren. Ze zijn daar e.e.a. gewend en eten tussendoor nog wat anders dan paardenvlees, zonder zich daarover veel vragen te stellen.

* Moeten we straks dan ook spreken van een ‘Veertigdagenavond’?

17-02-2013, 00:00 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   In het kader van de beschuldigingen van N-VA tegen het ACW en de daaruit volgende onderzoeken, waarvan er al een opgestart is door John Crombez, staatssecretaris voor fraudebestrijding, is het ook uitkijken wat we nog gaan beleven tegen en op donderdag 21 dezer. Dan is het nl de aangekondigde dag van een gezamenlijke vakbondsactie, die eigenlijk eerst door het ACV was gepland. Later zijn de twee andere vakbonden op de kar gesprongen en hebben zowel rode Rudy als blauwe Vercamst er al  mee gedreigd dat de traditionele partijen maar best rekening zouden houden met de grote aantallen aangeslotenen die de drie kleurvakbonden hebben. Dat zijn er zo’n 200.000 voor het blauwe syndicaat, 700.000 voor het rode en nog een pak meer voor het ACV, dat zich in de Dexia zaak bedreigd voelt.

   Die cijfers zijn wat ze zijn, maar electoraal stellen ze niet voor wat ze syndicaal betekenen. Volgens een onderzoek dat na de laatste verkiezingen gehouden werd door het Instituut voor Sociaal en Politiek Opinieonderzoek (Ipso) van de KU Leuven,  dat zeker niet van flamingantisme kan beschuldigd worden (het is eerder belgicistisch), stemt slechts een minderheid van de vakbondsleden voor de ‘eigen kleur’. Bij het liberaal syndicaat is dat 29%, bij het ACV 30% en bij het ABVV slechts 23%. Dooreen genomen stemde vorig jaar meer dan een kwart van alle Vlaamse gesyndikeerden voor de N-VA.

   Andere vraag is, of het ACV, misschien gevolgd door de andere syndicaten, in de toekomst nu ook eigen leden, die opkomen voor de N-VA, uit de vakbond zullen zetten, zoals ze dat vroeger al eens gedaan hebben met Vlaams Blok/Belang leden. Dat is pas iets voor volgend jaar, neem ik aan, maar het is toch uitkijken wat volgende donderdag de reacties zullen zijn van de syndicale ‘fundi’s’. Of dat veel aan de lauwe loyauteit van de meerderheid der gesyndikeerden zal veranderen, is zeer de vraag.

16-02-2013, 08:43 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   In mijn blog van 31 januari (‘Het syndicale kapitalisme’) had ik het reeds over enkele financiële constructies vanwege onze vakbonden om te ontsnappen aan de Belgische fiscus. Hetgeen toen verteld werd, blijkt nog klein bier te zullen worden t.o.v. wat er nu zo stilaan boven water aan het komen is. Het gaat nl thans niet meer alleen om belastingontwijking, nu spreekt men zelfs over fiscale fraude en valsheid in geschriften. Dat alles i.v.m. de opbrengst van de reeds aangehaalde winstbewijzen van het ACW bij Belfius (ex-Dexia), waarvoor de vakbond zo’n 102 miljoen euro (!) zou geïncasseerd hebben via een nieuw opgerichte financiële constructie, een zogenoemd ‘sociaal engagement’, waarbij op dat immens bedrag slechts 58.000 euro aan onroerende voorheffing zou betaald zijn i.pl.v. de 25% die u en ik daarvoor eventueel hadden moeten neerleggen. Daardoor zou het ACW zo’n 7 miljoen euro aan belastingen hebben ‘ontweken’.

   Nu is het wel zo dat bepaalde financiële constructies eventueel toelaten daar e.e.a. volledig legaal van af te kunnen trekken (in vaktermen: een ‘DBI’), maar dan moet de belanghebbende wel voldoen aan een paar eisen die in het geval van het ACW onbestaande zouden zijn. Dat zou o.m. te maken hebben met het feit dat het Arco was dat het geld aanbracht en niet het ACW, dat echter wel het geld voor het aanbrengen kreeg, terwijl de Arco-coöperanten nog steeds dreigen hun spaarcenten kwijt te raken.

   Om een lang verhaal kort te maken: het N-VA heeft bloed geroken en heeft gesteld dat hier best eens een parlementaire commissie over zou geïnstalleerd worden. In geval dat niet gebeurt, is de partij zinnens ermee naar het gerecht te stappen. Dat laatste wordt haar zelfs aanbevolen door de Vlaamse federale meerderheidspartijen, waarbij CD&V dan waarschijnlijk hoopt dat de zaak zo op de lange baan zal geschoven worden (misschien zelfs tot ze verjaart). Het Belgische gerecht kennende en zijnde een zaak tussen een Vlaamsnationale partij en een Belgicistisch syndicaat is dit geen utopie. Zo eenvoudig zal het echter niet gaan, want het hele verhaal is in eerste instantie niet uitgebracht door de N-VA, maar door Johan Van Overtveldt, de hoofdredacteur van het economische weekblad Trends. Wie de hele technische uitleg erover wil lezen kan dat op de website van het weekblad.

   De N-VA heeft, met de ruggensteun van VOKA het gros van de liberale kiezers al over de meet gehaald. Via de slag om Arco is nu ook de aanval ingezet op die van CD&V. Een slag die het moeilijk verliezen kan. Zelfs als het ACW ongeschonden uit dit debat zou komen, zullen de Arco spaarders zich bedrogen blijven voelen en het idee hebben dat niet CD&V maar N-VA voor hun rechten is opgekomen.

15-02-2013, 09:12 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Over onze onvolprezen staatsveiligheid is het laatste woord nog niet gevallen. Vooral de suggestie van Renaat Landuyt, zgz justitiespecialist van de SP.a, om die dienst maar af te schaffen, heeft voor de nodige beroering gezorgd. Volgens Landuyt kunnen de taken van onze staatsveiligheid best worden overgenomen door politie en parket. Zeker wat dat laatste betreft, is dit met een grove korrel zout te nemen, als men ziet hoeveel kemels er ook binnen die dienst geschoten worden. De laatste in de rij is die van de vrijlating van een van medeplichtigheid tot moord beschuldigde, zogezegd weer eens wegens procedurefouten of iets in dien aard*.

   Het is wél opmerkelijk dat er in onze politiek eindelijk ook eens iemand komt voorstellen iets af te schaffen. Misschien is de staatsveiligheid daarbij niet het juiste voorbeeld, maar dat er in dit land nog heel wat nutteloze diensten en instellingen zijn, heb ik in deze rubriek al meer dan eens aan de kaak gesteld. Dat is het gevolg van het feit dat men wel veel over hervormingen spreekt, maar zo goed als geen enkele ervan grondig aanpakt. Ik vrees dat het met die staatsveiligheid nog van dattem zal worden. Milquet heeft al gezegd, dat ze er aan werkt maar dat is helemaal geen garantie dat er grondig zal hervormd worden, hoogstens weer wat knippen en plakken zoals we dat bij de regering Di Rupo gewend zijn..

   In verband met het hierboven aangehaalde verhaal van een zoveelste vrijlating van een verdachte crimineel, stelt Tony Van Parys (CD&V), zelf een ex-minister van justitie, voor om fouten van magistraten in de toekomst te laten beoordelen door onafhankelijke tuchtrechtbanken. ’t Is maar te zien hoe men kan garanderen dat die echt onafhankelijk zijn. Zeker niet zoals nu, met magistraten die een partijkaart op zak hebben. Dat laatste geldt ook voor de staatsveiligheid. De grote baas ervan, Alain Winants, die al sinds 2006 die job ‘ad interim’ doet (nóg zo’n aberratie) zou een blauw etiket hebben. Een kandidaat die veel kans maakt om hem op te volgen, heet Cédric Visart de Bocarmé en die behoort tot de CDH, niet toevallig de partij van Milquet, die over een eventuele opvolging moet beslissen. Het hoofd van de afdeling ‘analyse’ bij de staatsveiligheid is een zekere Robin Libert, voor Open VLD gemeenteraadslid in Mortsel. En zo heeft daar iedereen wel een partijkaart op zak die hem de garantie geeft verder carrière te kunnen maken binnen het gerecht en/of de politie. Het best van al zou men bij politie en justitie moeten stellen dat men daar helemaal geen partijkaart mág hebben of dat men er alleen kans op promotie maakt als men minstens – ik zeg zo maar iets – één jaar ervoor van een eventuele partijkaart afstand heeft genomen.

* Terwijl sommige  ‘specialisten’ het bij een procedurefout houden zeggen andere dat het gaat om een ‘onduidelijkheid in de strafwet’ en nog andere om ‘verschillende interpretaties van de wet’. Een bewijs te meer dat de wetten hier niet goed gemaakt worden.

14-02-2013, 08:29 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Er is dezer dagen nieuws zat: de inschrijvingskosten in Antwerpen, de zaak Debie bovenop de heisa die er al was over de staatsveiligheid, het voornemen van Benedictus XVI om op 28 februari op te stappen als Paus. Daardoor dreigt ander nieuws, dat ook interessant kan zijn, niet meer relevant. Het ene ontslag is bv het andere niet.

   Een van dat andere nieuws is dat van een eveneens aangekondigd ontslag, dat van Charles Picqué als minister-president van de Brusselse ‘regering’. De man heeft die functie vervuld van 1989 tot 1999 en daarna opnieuw van 2004 tot op de dag van vandaag. In mei van dit jaar   wordt hij weer gewoon burgemeester van de gemeente Etterbeek. Hij mag dan al 65 zijn, een politieker in dit land heeft schijnbaar geen haast om op pensioen te gaan. Picqué geeft in het Brussels hoofdstedelijk gewest de fakkel door aan zijn PS-partijgenoot Rudy Vervoort, ook al burgemeester (van Evere) en eerder een grijze muis in het politiek bestel van de hoofdstad.

   Wat er allemaal bijzonder is aan bovenstaande? Wel, die Picqué laat zijn opvolger een erfenis na om de Brusselse krabbenmand te reorganiseren. Hijzelf heeft daar nu acht jaar aan één stuk de tijd voor gehad, maar er zo goed als niets aan gedaan. Om zich niet helemaal belachelijk te maken, beweert hij dat hij de laatste twee jaar aan een plan gewerkt heeft, dat hij ‘intensief’ zou hebben voorbereid.

   Dat plan Picqué blijkt een lege doos te zijn vol goede voornemens, maar met geen enkel duidelijke richtlijn. Hij begrijpt – pas nu hij opstapt – dat Brussel niet verder kan met zijn negentien gemeenten (de zgz ‘baronieën’) en wil die herleiden tot zes regionale zones (die men nu al ‘hertogdommen’ noemt). Binnen die zones blijven de gemeenten wel bestaan, al kunnen ze ‘eventueel’ fusioneren. M.a.w. elke burgemeester die ‘baron’ wil blijven zal dat nooit laten gebeuren en de kans dat men in de toekomst in Brussel verder zal aanmodderen blijft dan ook reëel. De fusies zijn zgz ‘bespreekbaar, maar niet meer dan dat. Het kan zelfs nóg ingewikkelder worden, omdat er in Picqué’s plan ook sprake is van het indelen van Brussel in een honderdtal(!) wijken. En zelfs daar houdt het niet mee op, want ondertussen blijven de Brusselaars ook maar praten van de zgn ‘metropolitane regio Brussel’, een samenwerkingsverband met liefst 135 gemeenten rond Brussel. Hoe kan daarvan ooit iets in huis komen, als men er nog niet in slaagt orde op zaken te stellen binnen het eigen gewest?

   Brussel moet zo’n beetje de enige grootstad ter wereld zijn die niet uit één geheel bestaat. Zelfs New-York, toch ook een multiculturele stad, met meer inwoners dan heel België, is één geheel, met één burgemeester, één politiecorps en één brandweer. Dat het in Brussel anders kan, bewijst het feit dat er voor het hele Brusselse territorium ook slechts één brandweerkorps is. Maar daar houdt het mee op. Men zou ook districten kunnen instellen, zoals bv in Antwerpen, maar dan verliezen de baronnen hun privileges…

   Het zal Picqué worst wezen. Hij gaat uitbollen in zijn Etterbeek. ‘Après moi le déluge’. En dan maar klagen dat de Vlamingen zich te weinig interesseren voor Brussel. Waarom zouden we ons blijven druk maken om een stedelijk gewest dat niet in staat is zelf orde op zaken te stellen?

13-02-2013, 00:00 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (4)

   De heisa die is losgebarsten rond het feit dat Bart Debie, ex-politiecommissaris van Antwerpen, ex-VB’er en nu ook ex-vriend van Filip Dewinter, drie jaar binnen de partij als ‘mol’ heeft gefunctioneerd voor de Belgische staatsveiligheid, mag dan wel opmerkelijk zijn, verbazingwekkend is het allerminst. Het is toch al lang geweten dat de Belgische staatsveiligheid de Vlaamsnationalisten als een gevaar voor de staat beschouwen? Die willen nl het einde van dit onland. Reeds in de beginjaren van de Volksunie, toen die partij zich nog niet verbrand had aan de Belgische postjes, werden hun vergaderingen stiekem bijgewoond door zgz ‘stillen’ van de staatsveiligheid . Bij het Vlaams Blok/Belang was dat niet anders en bij de N-VA moeten ze niet denken dat ook zij niet in de gaten worden gehouden.  Dat het ‘mol’ spelen door Debie zelf was aangekaart verandert daar niets aan. Bij de N-VA zou men maar best niet te gerust in zijn dat zoiets ook bij hen niet gebeurt. Fehriye Erdal kon de staatsveiligheid niet onder controle houden, het VB blijkbaar wél. Het is maar te zien hoe ge het bekijkt en waar ze in dit land de prioriteiten leggen.

   Raar genoeg is de zaak ‘Debie’, zoals we ze maar zullen noemen, losgebarsten nadat de spilfiguur het zelf te grijs vond dat Mie Turtelboom vorige week verklaarde dat de Belgische staatsveiligheid zich niét bezig houdt met het bespioneren van eigen parlementsleden. Ofwel liegt ze, ofwel weet ze zelf niet wat er zich binnen onze 'KGB’ afspeelt (wat goed zou kunnen). In elk geval heeft Debie toch een geste gedaan door de zaak in het openbaar te brengen en aan Filip Dewinter een uitstekende gelegenheid gegeven om Turtelmie daarover te kunnen interpelleren in het parlement en desnoods zelfs een parlementaire onderzoekscommissie te vragen. Debie is trouwens, na zijn afzetting als politiecommissaris omdat hij enkele Turkse drugdealers te hard had aangepakt (dat mág niet hé, dat zijn geen Vlamingen!), jarenlang gesteund door het VB dat hem zelfs zijn boetes betaalde.

   Tenslotte nog twee woorden over het initiatief van het VB om (goedkoop) aan kalasjnikov geweren te geraken, ook dat is niets nieuws. Er is, enkele jaren geleden, een journaliste geweest die in Brussel aan zo’n geweer geraakte voor, als ik me niet vergis, 500 euro en die daarover toen een artikel geschreven heeft. Ik weet niet of dat vóór of na het VB initiatief was. Ze had dat gedaan om te bewijzen hoe gemakkelijk dat kon in dit land en het kon dus wel degelijk. Bij mijn weten is die journaliste daarvoor nooit aangeklaagd.

   Mijnheer Winants, hoofd van de Belgische staatsveiligheid, die zopas nog heel verontwaardigd een persconferentie hield om te zeggen dat men het op hem gemunt had in de zaak van het vermelden van Belgische politici in een onderzoek naar de Scientology sekte, mag zijn herbenoeming nu wel op zijn buik schrijven en Mie Turtelboom zal haar beste uitleg mogen boven halen wil ze geen gezichtsverlies lijden. De tijd dat Vlaming zijn het synoniem was van aangeschoten wild, mag nu zo stilaan wel ophouden.

  En, om in de stijl van ’t Pallieterke te blijven (‘Wat niet vrolijk kan gezegd worden, is de waarheid niet’): ‘Debie is de mol en De Mol is (ribbe)debie’! (doordenkertje).

12-02-2013, 09:08 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   In Antwerpen gaat de nieuwe coalitie rustig door met de bestaande heiligenhuisjes af te breken. Het volgende ‘slachtoffer’ is de inschrijvingstaks geworden die would-be inwijkelingen, meestal verkeerdelijk ‘asielzoekers’ genoemd, moeten betalen. Die bedroeg amper 17 euro en dat was net genoeg om de kosten van een nieuwe identiteitskaart te dekken. De werkelijke, totale kosten liggen rond de 330 euro. Als men weet dat er vorig jaar in de koekenstad zo’n 11.000 aanvragen waren van nieuwe kandidaat Belgen, dan kostte dat de stad toen 3.630.000 euro, waarvan er nauwelijks 187.000 kon gerecupereerd worden. Nota bene: in die 330 euro zijn de ambtenarenlonen dan nog niet eens meegeteld…

   De nieuwe inschrijvingskost wordt vanaf nu 250 euro per persoon. Daarmee werkt de stad nóg met verlies, al is dit ongeveer de som die men ook vraagt in Frankrijk en Duitsland maar slechts zowat één vierde van wat men in het zuinige Nederland moet neertellen! Niettegenstaande dat alles, is er weeral eens een storm van protest gekomen van de politiek correcte wereld en o.a. ook van de schepen van burgerzaken uit Gent, van Bartje Somers uit Mechelen en van de onvermijdelijke Lewie brulboei uit Leuven. Die vrezen, dat heel wat van die economische gelukzoekers nu naar hún steden zullen afzakken om daar de aanvraag te doen. Dat zou inderdaad kunnen en dat is ook de reden waarom er veel van die inwijkelingen ons land verkiezen en bv niet Nederland. Wat houdt er de OCMW’s van die andere steden echter tegen om ook hun prijzen fors te verhogen? Wij kunnen niet het OCMW worden van heel Europa.

   In de marge van bovenstaande nog dit: in De Standaard van 31 januari stond een artikel over twee bladzijden van een dame van 43 jaar uit Tanzania, die in haar geboorteland een diploma medisch assistent heeft en hier verplicht is die studies opnieuw te doen omdat haar diploma hier niet erkend wordt. Zegt de dame in kwestie: ‘ In Australië, Duitsland of Engeland kon ik meteen aan de slag, maar hier niet’. Wat houdt dat mens tegen om dan te gaan werken in een van die landen, waar ze wél aan de slag kan? Waarom verliest ze hier haar tijd (en ons geld, want waarschijnlijk krijgt ze hier of daar wel een 'tegemoetkoming'), terwijl ze elders haar beroep wél zou kunnen uitoefenen, zonder daarbij te vergeten dat er in haar thuisland waarschijnlijk een tekort is aan medische assistenten? De kans bestaat trouwens dat tegen de tijd dat ze hier haar diploma haalt, ze nog niet aan de slag zou kunnen gaan. Zorgnet Vlaanderen heeft zopas bekend gemaakt dat er in ons gewest zo’n 700 banen in de zorgsector zullen worden afgebouwd, via natuurlijke afvloeiingen weliswaar.  Ik zie het nog niet gebeuren dat men dan iemand gaat aannemen die hier ondertussen al tien jaar(!) rondloopt zonder te assisteren…

11-02-2013, 08:57 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   Rudy De Leeuw, tot nader order nog altijd een van de twee bloempotten die dienst doen als voorzitter van het ABVV, heeft in een lang interview in De Standaard van dit weekeinde van zich afgebeten, na de (terechte) kritiek die hij en zijn organisatie kreeg toen die zich distantieerde van de eerder overeengekomen afspraken in de zgz ‘groep van tien’. Volgens de man, wiens familie zelf profiteert van de notionele intrestaftrek waartegen De Leeuw zich afzet als hij zijn rood petje op heeft, heeft zijn vakbond zich niet teruggetrokken, maar alleen voor een ‘time-out’ gevraagd. Voor de leken op gebied van de basketsport: time-out is daar een spelonderbreking.

   Het interview van anderhalve bladzijde, foto niet meegeteld, brengt feitelijk weinig nieuws. De Leeuw en zijn Franstalige co-voorzitster hebben zich gedragen als volwaardige ‘geboren leiders’. Zij hebben gezien in welke richting de massa liep en zijn dan voorop gaan lopen. Mocht dit de eerste keer zijn dat zoiets gebeurt, zou men het nog door de vingers kunnen zien. Bij het ABVV is het echter al de derde keer op zes jaar. Des Guten zuviel, dus.

   Het is niet dat De Leeuw over heel de lijn ongelijk heeft. Het is voor een vakbond onverteerbaar dat ze geconfronteerd wordt met een loonstop van twee jaar en een loonbevriezing van zelfs zes jaar. Verder heeft hij overschot van gelijk waar hij aan de kaak stelt, dat het een schande is dat de non-profit wordt uitgesloten bij de lastenverlagingen voor bedrijven. Deze zaken waren echter al bekend tijdens de onderhandelingen. Als De Leeuw ook toen al zo overtuigd zou geweest zijn van zijn gelijk, dan had hij (én zijn francofone collega) dat akkoord van de groep van tien niet moeten goedkeuren. Dat wél doen en het daarna herroepen (en dit voor de derde keer al) verdient geen time-out, maar een rode kaart voor onbetrouwbaarheid. En hoezeer die kleur hem ook lief is, in dit geval betekent het dat hij niet verder kan meespelen.

   Vervolg op 21 dezer.

10-02-2013, 08:33 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (0)

  
    Wat een zielige bedoening die Europese Unie vandaag. Bijna 24 uur aan één stuk moeten onderhandelen om te komen tot een vergelijk waar feitelijk niemand tevreden mee is. Dat om een budget waarvoor de 27 deelnemende landen zo ongeveer 1% van hun eigen belasting aan bijdragen en dat zeven jaar zou moeten meegaan. Het doet denken aan de vijfjarenplannen van de vroegere Sovjet Unie, die stelden tenslotte ook niet veel voor.

   Het toppunt is dan feitelijk nog, dat het niet eens zeker is dat het resultaat van een etmaal onderhandelen misschien ook maar iets gaat opbrengen. Het moet, volgens het verdrag van Lissabon, nl nog bekrachtigd worden door het Europese parlement, waar de vier grootste fracties al gezegd hebben het niét te zullen doen. Dat parlement wil nl geen Europees deficit (van 52 miljard euro), wil meer toekomstgerichte investeringen en wil – vooral – dat Europa een eigen financiering krijgt, waardoor in de toekomst discussies van de staats- en regeringsleiders zoals deze die we nu gehad hebben, niet meer nodig zullen zijn.

   Er is natuurlijk nog een andere mogelijkheid om veel discussies en kosten te besparen: men kan ook dat Europees parlement afschaffen. Daarover hoort men echter niemand iets zeggen. Wat moeten – in dat geval – de onderscheidene landen dan doen met al die politiekers die men in eigen land kwijt wil (bij ons Verhofstadt bv)? Of men zou, om te beginnen, Straatsburg als Europese hoofdstad nummer twee kunnen schrappen, waardoor de aanhoudende verhuis vanuit Brussel niet meer zou hoeven. Dat Frankrijk daarvoor dwars ligt, moet geen probleem zijn. Als men morgen de Fransen voor de keuze zou stellen te kiezen tussen het wegvallen van Straatsburg of van de landbouwsubsidies, dan zou het snel beslecht zijn, denk ik.

   We moeten ons over bovenstaande ideeën niet teveel voorstellen. We zullen in Europa blijven aanmodderen, net zoals we dat in België doen, waar ook heel wat zaken, instellingen e.d. overbodig zijn. Iedereen weet dat, maar men doet er niets aan. Het wordt wachten op de uitslag van de Duitse verkiezingen in deze herfst (en bij ons op die van volgende jaar). Wie leeft, zal zien.

09-02-2013, 08:40 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)