Miet Smet: 'Studenten betalen voor Tomorrowland, dus kunnen ze meer inschrijvingsgeld ook wel aan'
Stoere taal van Miet. Als ze A zegt, zal ze hopelijk de volgende dagen ook wel B en de rest van het alfabet zeggen.
Een proeve. B. Miet en al haar gepensioneerde collega's parlementsleden en ministers, trekken een royaal pensioen. Ze kunnen het zeker met heel wat minder doen. C. Ook de huidige politici en regeringsleden worden door ons allemaal goed voorzien. Zij hebben ongetwijfeld financiële ruimte, om af te zien van extra voordelen en zeker van de uittredingsvergoeding. D. De CEO's en andere topmensen uit het bedrijfsleven kunnen zich superdure vakanties te water en te land veroorloven. Hebben ze nog wel van die exuberante bonussen nodig? E. Het vermogen van vele mensen is er ondanks de zgn. crisis, fors op vooruitgegaan. Dan kunnen ze toch ook wel wat (meer) vermogensbelasting betalen. F. De zwarte inkomsten worden nog op miljarden geschat. Dan kan er toch niks op tegen zijn dat die 'zwarten' nog steviger boetes aan hun broek gelapt krijgen. G - Z. Enz., enz.
27-07-2014 om 20:47
geschreven door Gust Adriaensen
'Ontzeg mensen de herinnering van een plaatselijke gemeenschap niet'
'Ontzeg mensen de herinnering van een plaatselijke gemeenschap niet'
De waarde van afscheidsrituelen binnen de eigen gemeenschap
Er is in westerse landen een toenemende trend om begrafenisrituelen, ook religieuze, of begrafenissen tout court, af te handelen los van de (geloofs)gemeenschap waarin de overledene geleefd heeft. Of via begrafenisverzekeringen zelfs los van de nabestaanden.
Dat leidt onvermijdelijk tot minder betrokkenheid, de erg beperkte aanwezigheid van vooral dan nog naaste familieleden bij begrafenisrituelen en tot een intenser isolement en een grotere anonimiteit en vervreemding.
Een tendens die in de lijn ligt van het voorgaande, begint zich af te tekenen o.a. in Duitsland: mensen anoniem begraven.
De aartsbisschop van Berlijn heeft zich daartegen gekant. 'Daardoor wordt aan mensen de herinnering van een gemeenschap ontzegd. Aan de manier waarop een cultuur met zijn doden omgaat, kunnen wij aflezen wat haar verhouding is met de levenden. Volgens de christelijke overtuiging heeft de mens echter een waarde die de dood overstijgt.'
27-07-2014 om 08:01
geschreven door Gust Adriaensen
26-07-2014
Een liberaal gevecht op leven en dood
Tot nu toe zijn de volgende kandidaten bekend voor de twee ministerposten die Open VLD in extremis kreeg toebedeeld in de Vlaamse regering:
Alexander De Croo Jean-Paul De Gucht Sven Gatz Annemie Turtelboom Bart Somers Bart Tommelein Noël Slangen
Voor enkelen die naast de postjes grepen wordt door Gwendolyn Rutten aangevoerd dat het allemaal zo vlug moest gaan dat ze niet op tijd hun domiciliëring naar Brussel konden overbrengen. Kom nou. Precies alsof die formaliteit van de eedaflegging en de andere rituelen niet verplaatst konden worden als Rutten echt haar zinnen op bv. Jean-Paul De Gucht had gezet.
En de gazetten slikken die partijtopuitleg maar. Terwijl het duidelijk is dat het gaat om een bikkelharde strijd tussen verschillende liberale clans en om de versterking van Gwendolyns positie met voluit te vertrouwen volgelingen.
26-07-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
25-07-2014
Een wonder op je pad...
Op vrijdag 25 juli, feestdag van de apostel Jakobus, organiseerde de werkgroep Pelgrimspastoraal van het bisdom Hasselt, een pelgrimswandeling op de Via Limburgica en langs het Evermarduspad tussen Tongeren en Rutten. Een prachtige en zinrijke wandeling door het Haspengouwse landschap, met bezinnings- en stiltemomenten. De dag werd afgesloten in de basiliek van Tongeren met de pelgrimszegen:
Moge de Heer jouw weg begeleiden en alles maken tot zegen en heil.
Moge de Heer gedurende gans je pelgrimstocht door het leven je reisgezel zijn en steeds bij jou zijn.
Moge Gods zegen op jou rusten doorheen je verdere leven: de zegen van de goede God, Vader, Zoon en heilige Geest.
Op 6 september is er een volgende pelgrimswandeling in Neerharen en de Maasvallei.
Echt de moeite om eens deel te nemen. Inlichtingen kunnen verkregen worden bij Luc Herbots, 0478/315747, luc.herbots@pandora.be.
25-07-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
24-07-2014
Vlaams regeerakkoord gemiste kans voor armoedebeleid
VLAAMS REGEERAKKOORD IS GEMISTE KANS VOOR PERFORMANT ARMOEDEBELEID
Bert D'hondt van Welzijnszorg Bron: Phk/Kerknet
BRUSSEL (KerkNet) – Volgens het samenwerkingsverband ‘Ieders stem telt’ is het centrumrechtse Vlaamse regeerakkoord een gemiste kans om werk te maken van een echt en performant armoedebeleid. Daardoor dreigen de meer dan 600.000 Vlamingen in armoede grotendeels aan de kant te blijven staan. Te weinig en te vaag, zo luidt het bij ‘Samenlevingsopbouw’, ‘Uit de Marge’, ‘Welzijnsschakels’ en ‘Welzijnszorg’, die samen het samenwerkingsverband ‘Ieders stem telt’ vormen.
Coherent armoedebestrijdingsbeleid
Bert D'hondt, medewerker politiek beleid van Welzijnszorg: "Heel wat partijen maakten verkiezingsbeloftes om van armoedebestrijding een speerpunt te maken in de komende legislatuur, maar de visietekst geeft weinig antwoorden. Positief is dat er bij de hervorming van de kinderbijslagen een sociale toeslag zal zijn voor gezinnen met lage inkomens. Hoe dit gerealiseerd zal worden en of er geen nieuwe armoedevallen ontstaan, bijvoorbeeld bij grote gezinnen omwille van het afschaffen van rangtoeslagen, valt af te wachten. Ook bij de kinderopvang is er expliciet sprake van inspanningen voor de toegang van kwetsbare gezinnen. Een verdere automatisering van rechten, waarvan sprake, is een stap vooruit. Op andere domeinen wordt geen aandacht besteed aan mensen in armoede of valt te vrezen dat de vermelde maatregelen een negatief effect hebben. Op de woningmarkt is er geen sprake van een extra financiële ondersteuning voor huurders op de private markt of een uitbreiding van het aantal sociale huurwoningen. Bij tewerkstelling is er geen sprake van mensen in armoede. Op het vlak van onderwijs of gezondheid is geen sprake van ongelijkheid of de bestrijding daarvan."
Armoede is geen keuze
Toch blijft het samenwerkingsverband hoopvol: "Een regeerakkoord is geen beleidsnota. Er zullen nog veel maatregelen concreet uitgewerkt worden de komende weken en maanden en ook belangrijke dossiers zoals de kinderbijslag en woonbonus zijn nog niet uitgeklaard. Er is dus nog een kans dat alle excellenties uitgebreid werk maken van een horizontaal armoedebestrijdingsbeleid. Armoede is geen keuze, het is een schending van fundamentele rechten. Maar met wat nu bekend is, zal de armoede niet dalen en zullen de doelstelling van het ‘Pact 2020’ niet gehaald worden. Mensen in armoede verdienen meer ambitie."
(Kerknet)
24-07-2014 om 20:40
geschreven door Gust Adriaensen
De postjes en niets dan de postjes...
Het wordt dikwijls gezegd en geschreven: als het op coalities aankomt, dan wegen uiteindelijk de te verdelen postjes het zwaarst. Kieper dan je ideologie, je visies, je met veel bombarie in de campagne en erna verkondigde eisen in de vuilnisbak en zorg ervoor dat je erbij bent.
Het navrantste voorbeeld daarvan vind je nu bij de Vlaamse liberalen. Die roken en kregen de kans om deel uit te maken van de Vlaamse regering... en hopsakee, Rutten kon niet snel genoeg onder de dekens (met leeuwtjesmotief?) kruipen lekker dicht bij Beke en De Wever.
Die twee heren hadden al een regeringsprogram na enkele weken kant- en- klaar en waren niet geneigd om daar ook nog maar één jota aan te veranderen. Geen probleem voor Gwendolyn, die Wouter en Bart verzekerd had, dat al die programma's en partijstandpunten toch maar bullshit is, wat door haar bedgenoten met een begripvolle blik en een ironisch lachje werd beaamd.
Zo gebeurde het dus dat de Open VLD deel kon uitmaken van de Vlaamse regering zonder ook maar enige inbreng gehad te hebben in het regeringsprogramma en dat mevrouw Rutten voor die prestatie door sommige 'bevlogen' liberale toppers, een 'mirakelvoorzitter' werd genoemd.
De ware Vlaamse liberalen steeg het schaamrood naar de wangen en ze namen zich voor niet langer voor dergelijk 'tot postjes gereduceerd liberalisme' te kiezen.
24-07-2014 om 08:09
geschreven door Gust Adriaensen
22-07-2014
Groen: 'CD&V kiest voor een conservatieve coalitie'
Björn Rzoska, fractieleider van Groen, is van mening dat CD&V 'volop kiest voor een conservatieve regering op Vlaams en federaal niveau'.
'CD&V steekt de progressieve stemmen in haar rechterzak om conservatief beleid mogelijk te maken. Vele progressieve kiezers die voor CD&V hebben gestemd, moeten zich vandaag bekocht voelen', besluit Rzoska. 'En door met de coalitiepartners van de Vlaamse regering front te vormen voor federale onderhandelingen, speelt ze ook nog eens volop in de confederale kaart van N-VA.'
22-07-2014 om 20:30
geschreven door Gust Adriaensen
Massaal aan de antidepressiva
Professor Nuyens (KUL-UA):
'Ruim een miljoen Belgen slikt elke dag antidepressiva. Dat is 30 procent meer dan gemiddeld in Europa en bijna even hoog als in Zweden, Finland en Denemarken.'
22-07-2014 om 09:08
geschreven door Gust Adriaensen
21-07-2014
De martelgang van de koningin
Ons vaderland, ons dierbaar land der Belgen is in het bezit ener koningin die de wereld ons benijdt. Zo knap, zo charmant, zo lief, zo vol empathie, zo stijlvol. Ik verheel u niet dat ik een boontje voor haar heb. En samen met mij, vermoed ik, de elf miljoen andere Belgen.
Vandaar dat ik op deze Nationale Feestdag verontwaardigd ben, woest. Haar schoenadviseurs zouden met onmiddellijke ingang met klikken en klakken, met heel hun schoenenwinkel aan de deur gezwierd moeten worden.
Ik ben vervuld van een diep medelijden met Hare Koninklijke Hoogheid. Heb je gezien hoe ze gedwongen werd, moeizaam en gedwongen onelegant op haar eindeloos hoge hakken over de Brusselse kasseien te strompelen?
Wie haalt het in zijn hoofd dat onze aimabele koningin, nota bene moeder van vier kinderen, aan te doen. De lieve glimlach bleef weliswaar op haar nobele gelaat. Maar zij leed, haar gewrichten wrongen tegen, uit heel haar lichaamstaal sprak een immens ongemak, dat zich ook onmiddellijk verspreidde in de harten en de lijven van alle ware Belgen.
De schoenenstylist die Mathilde dergelijk schoeisel aan de koninklijke voeten heeft gepraat, moet een stilettohak in zijn hersenpan gekeild gekregen hebben.
Maar vind troost Hoogheid, in het medeleven van uw volk! En ik ben er zeker van: eens de deur van het paleis achter u dichtgevallen was, hebt u die ondingen weggezwierd en heeft koning Filip die lekker zittende muiltjes aan uw sierlijke voeten geschoven.
En niet vergeten: sla die schoenenadviseur-van-mijn-botten in de ban!
21-07-2014 om 18:22
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/18
Zondag 20 juli 2014
Is niets meer “heilig”, dan is ook niets meer “veilig”
De erkenning van het heilige blijft onuitroeibaar aanwezig in iedere samenleving. Het verdwijnt niet, het verplaatst zich. De Franse Revolutie wilde het religieuze en het heilige voor goed uitroeien en het hoogtepunt van de “laïciteit” vieren, door de “Verlichting van de opperste Rede”. In de geschiedenisboeken wordt dit tot nu toe nog beschouwd als een vooruitgang in de menselijke beschaving. In feite was het een terugkeer naar de oertijd. Een vrouw werd op een hoge troon geplaatst in de kathedraal en iedereen moest niet zomaar de rede erkennen maar de “Godin” van de Rede aanbidden. De leden van de ISIS (in ’t Frans EIIL, in het Arabisch Daesh), voorlopig herleid tot IS (islamitische staat), wellicht de meest beestachtige groep, hebben eveneens de onweerstaanbare drang om hun duivels gedrag te rechtvaardigen als zijnde heilig: Allahoe Akhbar.
Ook al schijnt de westerse beschaving het heilige grondig opgeruimd te hebben, dit is slechts schijn. Een begrafenisdienst in een crematorium is niets anders dan een slechte copie van een begrafenisdienst in een kerk, maar dan nagenoeg zonder inhoud. Of kijk naar het verloop in een modern ziekenhuis, dat de gebruiken van het ritueel uit onze middeleeuwse kathedralen probeert toe te passen. De personen met witte jassen zijn als de priesters en hebben de leiding. Zij mogen komen op plaatsen die voor anderen ontoegankelijk zijn en die als “het heilige” beschouwd kunnen worden. Het gewone volk moet in stilte op de voorziene plaasten wachten. Of denk aan het verloop van het WK voetbal, dat volgens strikte liturgische voorschriften is georganiseerd..
De vernietiging van het Syrische volk en land, van het Iraakse volk en land, van het Palestijnse volk en land, de uitroeiing van christenen, de etnische zuiveringen zoals nu in Oekraïne en elders, de algemene ontwrichting van nagenoeg alle morele waarden in het Westen, de vernietiging van de menselijke waardigheid en leven, van huwelijk en gezin, van de soevereiniteit van volk en land... het vormt allemaal samen één geheel: de strijd tussen de duivelse machten en het Rijk Gods. De eersten willen de glorie en de macht van mensen verheerlijken. De kenmerken hiervan zijn leugen, verdeeldheid, onderdrukking, verwoesting, moord en zelfvernietiging. Het tweede geeft waarheid, eenheid, blijvende vreugde en leven. Deze strijd tussen goed en kwaad en de vermenging van beiden, zullen blijven bestaan tot aan het einde der tijden.
Het heilige behoort alleen aan God toe. Een samenleving die zichzelf het heilige toeëigent, verwordt tot een heidense, dierlijke barbarij, zoals de Franse Revolutie bewezen heeft. Dan zijn samenlevingen in staat om mensen te slachten en gelijk wat, zelfs beesten te aanbidden. De ontkenning van de heiligheid van God is de zelfvernietiging van de mens. “Toen liep de hele wereld het beest vol bewondering achterna en zij aanbaden de draak omdat hij aan het beest de heerschappij had gegeven” (Apocalyps 13, 3-4). De Apocalyps komt steeds dichter bij.
Humanitaire hulp… voor wie?
Er is herhaaldelijk en druk overleg gepleegd over het verlenen van hulp in die gebieden die door “de oppositie” worden gecontroleerd. Syrië heeft het daar moeilijk mee. De “internationale gemeenschap” maakt hiervan gebruik om nog eens Syrië te beschuldigen en te zeggen dat “het regime” zijn eigen volk uithongert. Zo wil ze Syrië dwingen onafhankelijke humanitaire hulp toe te laten. Inmiddels werd door de VN Veiligheidsraad unaniem resolutie 2165 aanvaard om langs bepaalde grensovergangen met volledige erkenning van de Syrische soevereiniteit hulp te bieden. Hoe zich dit concreet zal uitwerken laat ik nu terzijde. Ik wil slechts de dubbelzinnigheid die achter deze lobby schuilt aan het licht brengen.
Bachar al-Jaafari, Vitaly Churckin en Li Baodong, de permanente vertegenwoordigers van respectievelijk Syrië, Rusland en China, hebben voor het wereldforum duidelijk en volkomen eensgezind de vinger op de wonde gelegd. Als humanitaire hulp gepolitiseerd wordt, is ze een verkapte vorm van hulp aan het terrorisme. Iedere hulp aan een land dat tot de UNO behoort moet, volgens internationaal recht, met toestemming van die regering gebeuren. Vijftien Syrische en Arabische juristen hadden in een brief hieraan al herinnerd. Een aantal landen blijven echter alle mogelijke middelen aanwenden, zelfs “humanitarie hulp”, om Syrië te ontwrichten.
Tegen Syrië wordt een soort wereldoorlog georganiseerd door wereldheersers met tienduizenden terroristen uit meer dan 80 landen. Hoe kunnen honderden jongeren uit Frankrijk, Engeland, België en duizenden uit Tunesië, Saoedi-Arabië en van elders zonder paspoort of enige voorziening hier “toevallig” komen moorden? Ook in België kun je openlijk en zonder enig probleem alle informatie en hulp krijgen. En nu hebben we weer een triestige primeur in Vlaanderen. Een “jihad-expert”, “een onderzoeker” aan twee gerenommeerde universiteiten krijgt alle ruimte en medewerking voor zijn haatcampagnes tegen Syrië en het aanwerven van nieuwe strijders. Het ziekelijk gedoe van deze gedrogeerde geest wordt fier in een weekblad uitgesmeerd. Ondertussen zijn de 500 miljoen dollar van Obama juist bedoeld om de gebieden van deze rebellen uit te breiden en te versterken want deze noemt hij “bevrijde gebieden” waar hij nu de vrede wil “stabiliseren”. Dat deze “gematigde rebellen” al 33 leden van de Rode halve Maan (hier de tegenhanger van het Rode Kruis) hebben gedood wordt verzwegen. Moeten we blij zijn omdat er zovelen “gematigd” werden omgebracht? En dan maar ijveren voor “humanitaire hulp”! Wanneer je bij uw gebuur stiekem de kraan van de wasbak in de keuken gaat opendraaien en je komt daarna met emmer, dweil en aftrekker mee helpen, ben je niet alleen een huichelaar maar vooral een lafaard. Draai de kraan terug dicht en de problemen zullen vlug opgelost zijn. De ellende van het Syrische volk werd en wordt veroorzaakt door de rebellen, in dienst van buitenlandse wereldheersers. Wanneer de “internationale gemeenschap” eensgezind haar terroristen hier opruimt, is er meteen rust en kan het land zich vlug herstellen. En dit willen sommigen juist tegen iedere prijs beletten.
Na de aanslag van 11 september 2001 in New York zei generaal Wesley Clarck openlijk dat “wij” (G. Bush met zijn militaire raadgevers) besloten hebben in vijf jaar tijd zeven landen aan te vallen (waaronder Syrië, Irak, Libië en niet Saoedi-Arabië, waar de meeste vermeende terroristen vandaan kwamen!) . Alles is te beluisteren op youtube. De zogenaamde strijd tegen het terrorisme was daarna maar een voorwendsel om landen die de opperheerschappij van de bankenindustrie niet erkenden en de WTO (World Trade Organisation) weigerden te tekenen, aan te vallen en te onderwerpen. En zo zijn we heel ver verwijderd van een edelmoedige humanitaire hulp.
Apocalyptische toestanden ...
We beleven alweer een spectaculair wereldnieuws: een nieuw kalifaat met een kalief voor de 21e eeuw. De volle naam van deze zelfverklaarde kalief luidt: Abu Bakr al-Baghdadi al Hussayni al Qurashi. Hij geldt als de opvolger van Mohammed, “de emier van de gelovigen”, laten we wat oneerbiedig zeggen “de superplus van de mohammedanen”. Die man trekt echter niet alleen alle religieuze maar ook politieke macht naar zich toe. Zijn kalifaat begint bescheiden (?) in Irak maar met de bedoeling dit uit te breiden tot de “omgeving” en uiteindelijk tot heel de wereld.
Voor fanatieke moslims schijnt een kalief en een kalifaat de grote droom te zijn. Het moet een “theocratie” worden volgens “de weg van God”, waarbij zij zelf echter hun onmenselijke wetten opleggen. Zij dromen van een soort wonderlijk herstel van een gouden periode van de islam als wereldoverheersing. Een dergelijke “gouden periode” als ze ooit bestaan zou hebben, was in hoofdzaak te danken aan de christenen, zoals Philip Jenkins in zijn schitterende studie over de duizend jaar van “het vergeten christendom” aantoont. En de beginperiode was al getekend door bloedige strijd (632-661). De eerste kalief Abu Bakr wees zijn opvolger zelf aan: Omar. Er ontstond echter grote onenigheid en deze werd vermoord, evenals de twee volgenden: Osman en Ali. Daarna komt een langduriger kalifaat van de Omeyyaden van Damascus (661-750), van de Abassiden van Bagdad (750-1258) en van Cairo (1261-1517). Er volgen nog kalifaten in Noord-Afrika, Egypte en Cordoba en uiteindelijk zullen de Ottomanen eeuwen lang hun kalifaat vestigen (1517-1924) totdat Kemal Atatürk in 1924 dit Ottomaans kalifaat voor goed zal afschaffen en de Turkse republiek stichten, waarvan hij de eerste president wordt. Een internationaal congres in Cairo (in 1926) wil echter de oude glorie herstellen, wat evenwel niet lukt. Het eindigt met een algemene oproep om het kalifaat te herstellen.
En hieraan heeft dus meneer Abu Bakr enzovoort, in Irak gevolg gegeven. Ook nu is er echter vanaf het begin weer strijd. Trouwens voor de ongeveer 15 % van de moslimwereld, de sjiieten, kan de kalief geen soenniet zijn. Zij volgen Ali, de neef van Mohammed. Bovendien, Abu Mohammad al-Jolani, de leider van al-Nousra kondigt aan dat hij zijn eigen kalifaat sticht en zijn eigen Islamitische staat van Damascus (al-Shamaan), omdat zijn tegen-kalief miljoenen dollars van hen zou gestolen hebben. Dat er veel geld mee gemoeid is, wisten we al. De eerste financieringen van allerlei terroristische groepen gebeurde heimelijk en tactisch langs diplomaten en zakenmensen. Dan veroverden ze zelf inkomsten van de gestolen olie, drugshandel, verkoop van aller kostbaarste historische stukken of langs kidnapping. Sinds 9/11 zijn er voldoende fondsen vrij gemaakt voor “de strijd tegen het terrorisme” en dit gaat vooral naar... terroristische groepen. Het koppige Syrië dat de soevereiniteit van zijn volk en land blijft verdedigen is hierbij het internationaal doelwit. Als de vernietiging van Syrië niet lukt, beginnen ze opnieuw in Irak en Libanon. Of het nu de droom is van een wereldkalifaat, van een zionistische wereldoverheersing, van een “nieuwe wereldorde” of een “New Middle East”, een vrijzinnig Europa op grond van de rede, iedere aardse heerschappij is gericht op menselijke glorie en wordt slechts bereikt door het uitmoorden en onderdrukken van massa’s mensen en het vernietigen van landen. Nogmaals apocalyptische vooruitzichten.
Een strijd tegen de BRICs?
Tegelijk worden er ook zaadjes van hoop uitgestrooid. Daags na het voetbalfeest werd in Fortaleza de 6e top gehouden van de BRICS (Brazilië, Rusland, Indië, China, Zuid-Afrika) om “zaadjes voor een nieuwe financiële structuur” te zaaien, die meer onafhankelijkheid biedt van de wereldbank (ik blijf weigeren dit woord met hoofdletter te schrijven!) en het IMF en meer de belangen van de betrokken landen zal dienen. Tegelijk kwam er een krachtige verklaring tegen landen die het internationaal terrorisme in Syrië blijven steunen.
Het is niet toevallig dat het nieuwe kalifaat zich uitstrekt aan de grenzen van de kernlanden van de Brics, nl. Rusland, Indië en China. Is dit een onderdeel van dezelfde strijd van het westers imperialisme om in deze landen fanatieke moslims aan te wakkeren?
Onze Argentijnse en Duitse paus hebben mogelijk met spanning de wedstrijd om de wereldbeker voetbal kunnen volgen, waarbij uiteindelijk de laatste de eer van de overwinning behaalde. Geef ons dan maar een dergelijke “westerse” wedstrijd voor onze twee pausen in plaats van alle gruwelen van deze terroristen.
Syrië viert feest
Er wordt op dit ogenblik in onze streek nog zwaar gevochten en er zijn meerdere jonge soldaten door terroristen gedood. De gruwelen houden niet op. Toch is er goede hoop dat de streek zal gezuiverd worden van rebellengroepen dankzij de heldhaftige en systematische inzet van het leger. In het oosten van het land is het nog moeilijker. Toch gaat Syrië zijn weg van onafhankelijkheid verder. Op 16 juli heeft de president de eed afgelegd. Het werd een groots feest in Damascus met een lange toespraak, herhaaldelijk onderbroken door luid applaus en lachende gezichten. Het nalezen van de toespraak van de president is de moeite waard.
De president prees het volk dat zo eensgezind blijft in de strijd tegen het internationaal terrorisme en buitenlandse heersers die “hun democratie” willen opdringen. Hij dankte de twee andere presidentskandidaten om hun inzet. Hij prees de moeder die al vanaf vijf uur ’s morgens aan het stemlokaal stond met een foto van haar vermoorde zoon, de gewonde soldaat die in zijn rolstoel ging stemmen en de honderdjarige vrouw die wilde deelnemen aan de verkiezingen. De westerse kolonialisten met hun handlangers hebben de verkiezingen willen boycotten maar ze hebben gefaald. Zij willen ons tot slaven maken in eigen land, zei hij, maar het volk heeft zelf de leiding genomen en gesproken. Deze overwinning is echter te danken aan het bloed van onze martelaren. Hij sprak ook over het beleid in de toekomst. Hij wil iedere onnodige confrontatie met het westen vermijden maar de huichelarij blijven ontmaskeren. Landen die nu volop het terrorisme steunen, zullen er vroeg of laat zelf slachtoffer van worden. Hij wil iedere buitenlandse inmenging blijven afwijzen en resoluut het terrorisme bestrijden. Tegelijk wil hij verder werken aan de onderlinge verzoening en de heropbouw van het land.
Over heel het land werden nogmaals spontane volksfeesten gehouden. In Sweida organiseerde een afdeling van de revolutionaire jeugd een feest om de “overwinning van alle Syriërs” te vieren. In Lattakia was het de Nationale Studentenvereniging. In Tartous de raad van bestuur van de gezondheidsdienst die voor hun gebouwen een meeting hield met een toespraak van de directeur Yassin Ibrahim, die zijn hoop uitsprak op een spoedige terugkeer naar de veiligheid van het land. Ook het volk van de Golan stuurde een hartelijke felicitatie naar de president en prees hem als de leider van Syrië én van het Arabische verzet. En bij deze gelegenheid organiseerde het Syrisch Amerikaans Forum in New Jersey een “Ramadan fast-breaking” (Iftar) om zijn solidariteit te betonen met het Syrische volk en de president, in hun strijd tegen het terrorisme.
Daags na de volksfeesten heeft de IS een zeer zware aanslag gepleegd. In Palmyra werden honderden mensen gedood, de gasleidingen en energievoorraden ontwricht waardoor ook wij voorlopig erge stroomonderbrekingen zullen hebben en een oliebron veroverd. Het is de duivelse reactie op de vreugde en de vrijheid van het volk. Het ziet er ook naar uit dat de eenheid van het volk uiteindelijk zal overwinnen. Het leger zal ook hier systematische de leiding terug overnemen.
Mar Yakub viert feest... midden een diepe pijn
In deze sfeer van oorlog en pijn hebben we zaterdag mijn gouden priesterjubileum gevierd. Ik had niets gezegd en niets gevraagd omdat we tenslotte nog steeds in oorlog leven, maar blijkbaar werd de bisschop verwittigd. Maandag kwam hij onverwachts een kort bezoek brengen om te zeggen dat hij wil voorgaan in de eucharistie, Mgr. Jean Abdo Arbach. Hij is van Yabroud maar was jarenlang bisschop in Argentinië en van daar een goede vriend van de huidige paus. Met mijn vlekkeloze spierwitte norbertijnentoog was ik wel erg ver verwijderd van de clochardskledij van onze ordestichter Norbertus, die een ruwe pij droeg van ongeverfde wol. Ik zal de paus zeggen dat gij hier zijn concurrent zijt, grapte de bisschop.
Het misformulier werd genomen van de grote profeet Elias (die voor morgen op de byzantijnse kalender staat). Hiermee wilde de bisschop tegelijk de patroon van het monastieke leven en van onze gemeenschap vieren. De bisschop was getooid in schitterende witte en versierde gewaden, abouna Georges en ik in het goud. Het feestgewaad voor mij was door de zusters voor deze gelegenheid ook gemaakt. De bisschop hield een feestrede. Hij deed natuurlijk ook een dringende oproep om te blijven bidden dat God ons het zware juk dat op Syrië en ook op de Syrische christenen drukt zou verlichten, wegnemen of ons de kracht geven het te dragen. Zulk een byzantijnse pontificale dienst is erg feestelijk en de bisschop heeft een prachtige zware stem. Als kleine kudde van nauwelijks twintig mensen vormden we werkelijk de Kerk van het Midden-Oosten. En we hadden geluk. Pas op het einde van de dienst viel de stroom uit. Ik dankte de bisschop en beloofde voor hem te bidden en God te vragen dat Hij hem de eventuele overdrijvingen jegens mij welwillend zou vergeven, waartegen hij lachend protesteerde.
Ook de receptie was fijn verzorgd met allerlei versnaperingen en versieringen. Trouwens, vanaf ’s morgens vroeg werd ik al verwend. Een laptop voor mijn deur produceerde heerlijke Hildegardgezangen om wakker te worden. De fraters hadden voor een typisch Belgisch ontbijt gezorgd: zacht gekookt eitje met geroosterd (echt Europees) brood, een glas frisdrank, een tas warme melk en een kommetje rijstpap. Ik had er wat moeite mee, wetend dat zovele mensen nog in nood zijn. Gelukkig kan inmiddels in onze streek goed voor de gezinnen gezorgd worden. Bovendien, als ik niet gezond blijf hebben ze met mij nog veel meer last.
Het middageten was op zijn Belgisch: kip met fritten (hand made!). De zusters hadden voor de gelegenheid hun habijt afgelegd en ieder had zich in de mooiste nationale klederdracht getooid: Bretoens, Portugees, Chileens, Venezolaans, Syrisch, ook de kinderen. Werkelijk prachtig. In de loop van de middag bracht ieder een lied of een dans met de bijbehorende uitleg. Kleurrijk en inspirerend. En ’s avonds werd in de kleine binnentuin een warme falaffel met een tas thee verorberd in een ontspannend en gezellig samenzijn. Op de muur werd een grappige film vertoond en voor mij was een mooie hangmat geïnstalleerd, zodat ik al liggend en wiegend alles kon volgen. In de oude monastieke traditie werd aan gouden jubilarissen de “baculum senectutis”, de stok van de ouderdom, gegeven. Ik moet eerlijk toegeven, een hangmat ligt mij veel meer. God zij dank voor deze mooie dag.
21-07-2014 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
19-07-2014
'Leert van mij: ik ben zachtmoedig en nederig van hart'
'Leert van mij: ik ben zachtmoedig en nederig van hart, (Mat. 11, 28-29)', voor paus Johannes XXIII, die op 27 april jongstleden heilig werd verklaard, was dit de kern van Jezus' boodschap.
Als wij Jezus nu eens aan zijn woord zouden houden, zoals de heilige paus Johannes dat gedaan heeft? Als wij nu eens bij Hem in de leer zouden gaan?
Die uitnodiging, die oproep formuleert prelaat F. Testaert van de Postelse norbertijnenabdij in het laatste nummer van 'Molenijzer', het contactblad van de abdij van Postel.
'Wat veel mensen uitput', aldus de prelaat, 'ook priesters en kloosterlingen, ook christelijke ouders, is dat ze hun tijd moeten verdelen in duizend en één projecten. We hebben moeite om te kiezen tussen God en de wereld, tussen de wil van God en de onze, tussen het geestelijk leven en het materieel succes. Als we het juk van Jezus op onze schouders zouden nemen, in plaats van het juk dat we menen te moeten dragen; als we de wil van God zouden zoeken en niets anders, dan zou het leven veel eenvoudiger zijn! God vraagt ons nooit twee dingen tegelijk. Hij eist niet meer van ons, dan wat we dagelijks kunnen doen. Wij zijn het, die onze tijd overbelasten door valse verplichtingen aan te gaan, omdat we ons elven niet echt willen laten vereenvoudigen door God.'
(Molenijzer, driemaandelijks tijdschrift, Abdij norbertijnen Postel-Mol jaarabonnement voor België 12 euro, voor Nederland 15 euro rek. BE95 4194 0102 0458)
19-07-2014 om 16:06
geschreven door Gust Adriaensen
18-07-2014
Reünietanka
Reünietanka
Oud-leerlingendag. De lentebloesems geuren. Stralende ogen. Een gordijn schuift voor het nu. Mannen worden weer jongens.
(Een tanka is een van oorsprong Japanse dichtvorm, bestaande uit 5 verzen van respectievelijk 5, 7, 5, 7, 7 lettergrepen)
18-07-2014 om 07:17
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
'The Church, by her nature, is missionary. She exists so that every man and woman may encounter Jesus.'
18-07-2014 om 06:58
geschreven door Gust Adriaensen
16-07-2014
De Arco-affaire und kein Ende
1. De Europese Commissie is een politieke instantie, net zoals de regeringen van de EU-lidstaten. Het is geen rechterlijke instantie.
2. Politici en ook nogal wat forumdeelnemers, die zich meestal erg tot fanatiek eurosceptisch opstellen, beschouwen de uitspraak van de EC nu als een onfeilbare Europese goddelijke be- en veroordeling.
3. Tegenstanders van de staatswaarborg beschouwen het ACW, naargelang het in hun kraam past al dan niet als een bank.
4. Men kan regeringsbeslissingen aanvechten -dat gebeurt ,gelukkig maar, in een democratie voortdurend, maar een democratische beslissing moet waarborgen bieden voor degenen voor wie ze bedoeld is. Anders ondermijnt de democratie zichzelf.
5. De tegenstanders stellen zich ondemocratisch op, door de scheiding tussen uitvoerende en rechterlijke macht te betwisten. Een regeringsbeslissing moet uitgevoerd worden tenzij de rechterlijke macht die beslissing on(grond)wettelijk verklaart. Dat is tot nu toe niet gebeurd.
6. De motieven om de regeringsbeslissing aan te vechten, zijn duidelijk persoonlijk en politiek gekleurd. Ze hebben naar mijn mening weinig te maken met respect voor onze democratische instellingen. Uit vele reacties blijkt dat de weerstand ingegeven is door een vorm van negatieve en rancuneuze afgunst in de zin van 'ik niet, dan gij ook niet'. Anderzijds is ondertussen glashelder gebleken dat de actie van parlementslid Dedecker de politieke agenda diende om de invloed van het ACW en het middenveld te ondermijnen. De zware beschuldigingen van fraude en schriftvervalsing heeft hij na de verkiezingen, nu zijn partij en CD&V zowel Vlaams als federaal in hetzelfde bed willen duikelen, ingeslikt en hij zwijgt als vermoord over het Arco-dossier..
7. Uit heel wat forumreacties spreekt ook veel clementie en begrip en vertrouwen voor de (groot)banken, hun ondanks de crisis nog enorm royale bezittingen, de exuberante verloning van hun topmensen, de kritiekloze acceptatie van de miljarden staatswaarborg, hun ondeskundige, risicovolle, louche internationale, financiële machinaties, enz. Daarentegen ventileren nogal wat mensen hun afkeer en wantrouwen voor in het bijzonder het christelijke middenveld. Klaarblijkelijk is er voor hen veel aan gelegen dat middenveld voorgoed te vermorzelen en monddood te maken.
16-07-2014 om 21:48
geschreven door Gust Adriaensen
Is de Europese Commissie een onfeilbare Europese god?
Journalist Pironet van Knack hekelt onder de melodramatische titel ' Arco: hoe politieke akkoorden belangrijker zijn geworden dan rechtspraak', nog maar eens de regering die de staatswaarborg voor de Arco-coöperanten goedkeurde en ook de huidige minister van financiën, Geens krijgt ervanlangs.
In het artikel wordt evenwel uit het oog verloren dat het de democratische beslissing van een democratisch functionerende regering was om een staatswaarborg goed te keuren. Pironet is klaarblijkelijk van mening dat dergelijke beslissing van nul en generlei waarde is. Op die manier wordt het vertrouwen van de burger in de regering ondermijnd. Bovendien stelt Pironet de Commissie voor als een rechtsinstantie, wat ze bij mijn weten niet is. Het is, net als de regering van de lidstaten van de EU, een politieke instantie.
Merkwaardig is ook dat in deze zaak door journalisten en politici die vaak erg kritisch zijn ten aanzien van de Europese Commissie en haar gezag in vraag stellen, die Commissie in de Arco-affaire beschouwd wordt als de onfeilbare, te gehoorzamen (machts)instantie, als een soort van Europese God.
Leterme heeft er enkele dagen geleden terecht op gewezen dat wat die Commissie zegt of concludeert of voorstelt 'geen wet van Meden en Perzen' is. Gelukkig maar. En hij voegde eraan toe dat die Commissie ,die zelf al stapels flaters heeft verzameld, wat minder met het betuttelende vingertje mag zwaaien.
16-07-2014 om 08:23
geschreven door Gust Adriaensen
15-07-2014
CD&V let op uw 'saeck'!
Wat is die 'saeck'? Niets minder dan het voortbestaan van die eens zo machtige politieke partij.
Zoals lemmingen hollen de CD&V'ers de eigen ondergang tegemoet.
De collectieve zelfvernietigingsdrang stak enkele jaren geleden de kop op met het rampzalige kartel met N-VA. Het had desastreuze gevolgen voor CD&V en betekende een electorale triomf voor N-VA. Die partij zoog in de daaropvolgende jaren meer en meer traditionele CD&V-kiezers van de rechtervleugel -middenstanders, Boerenbonders, vrije beroepen...- naar zich toe.
In de aanloop naar de laatste verkiezingen, leek het er even op dat CD&V haar lesje geleerd had. Zij probeerde zich te profileren als een partij met eigen identiteit en visie, zette zich af tegen het rechtse populisme van N-VA.
Even maar, inderdaad. Want de verkiezingen waren amper voorbij of CD&V klonk zich, onder impuls van 'middenstanders' Beke en Peeters, vast aan de nog machtiger geworden Vlaamse nationalisten.
Op die manier sleurt de rechtse CD&V-top de partij mee in de richting van een maatschappijvisie en een program die haaks staan op de maatschappij-opvattingen en belangen van een groot deel van het overgebleven electoraat, nl. de mensen uit de 'ACW-stal'.
Ik geef het u op een blaadje: wanneer CD&V met N-VA regeringen vormt, zullen de christendemocratische programmakernpunten zeer duidelijk en scherp, ook in het politieke personeel, aanwezig moeten zijn, ofwel verdampt CD&V zo goed als helemaal, wordt de partij verder leeggezogen, versmacht door N-VA.
15-07-2014 om 07:47
geschreven door Gust Adriaensen
Nadine Gordimer (1923-2014) overleden
De Zuid-Afrikaanse Nobelprijswinnares 1991 voor literatuur, Nadine Gordimer is op 90-jarige leeftijd overleden.
'We were naive because we focused on removing the apartheid government and never thought deeply enough about what would follow."
"You accept or reject the influences around you, you are formed by your social enclosure and you are always growing. To be a writer is to enter into public life. I look upon our process as writers as discovery of life."
"I have failed at many things, but I have never been afraid."
15-07-2014 om 07:41
geschreven door Gust Adriaensen
14-07-2014
De paus over 'wegwerppolitiek'
In een ontmoeting met economisten, zei paus Franciscus o.a. het volgende:
'Wat staat ons te wachten, wanneer de mens zijn 'menselijkheid' verliest? Wat dan gebeurt, aldus de paus, kan 'wegwerpbeleid', 'wegwerpattitude' genoem worden: wat niet nodig wordt geacht, wordt weggegooid, omdat de mens niet in het centrum staat. En wanneer de mens niet in het centrum staat, is iets anders in het centrum gesitueerd en staat de mens in dienst van dat andere ding.'
14-07-2014 om 18:22
geschreven door Gust Adriaensen
13-07-2014
Een woelige avond in het Vaticaan?
Het Vaticaan gaat volgens insiders een woelige avond tegemoet. De Zwitserse Wacht is in de hoogste staat van paraatheid gebracht om desnoods kordaat op te treden en de gemoederen te sussen.
De Wereldbekerfinale tussen Argentinië en Duitsland trekt namelijk ook zijn sporen in Vaticaanstad. Uiteraard heeft de huidige Argentijnse paus Franciscus in het anderhalve jaar van zijn pontificaat al heel wat medestanders verworven en zij zullen fervente supporters van Argentinië zijn. Maar je mag zeker niet denken dat de teruggetreden Duitse paus Benedictus, die binnen de muren van het Vaticaan verblijft, geen aanhangers meer heeft. Die kiezen onvervaard voor de Mannschaft en het Deutschland über alles.
Het belooft een pittige strijd te worden tussen de twee coaches en hun teams. Coach Franciscus opteert eerder voor het wat robuustere, rechtstreekse werk. Coach Benedictus is duidelijk voorstander van een verfijnder, gesofisticeerder, intellectualistischer spel.
Dat zijzelf ook wel eens tegen een bal trappen of koppen in de Vaticaanse tuinen tijdens hun vrije tijd, bewijzen de twee actiefoto's , die door de Vaticaanse persdienst, weliswaar na lang aandringen, werden vrijgegeven.
Pater Lombardi, de baas van de persdienst, beklemtoonde dat de twee pausen-coaches, zowel in hun beleid als in hun onderlinge oefenpartijtjes binnen de Vaticaanse muren, fair-play zeer hoog in het vaandel dragen. Daarvan zijn we 200% overtuigd!
Hoe dan ook, het wordt vanavond spannend in de Vaticaanse vertrekken. Er wordt zelfs gefluisterd dat mocht Argentinië winnen, er witte rook uit het schoorsteenpijpje van de Sixtijnse kapel zal komen. Bij verlies van de Argentijnen: zwarte. Wait and see!
13-07-2014 om 13:43
geschreven door Gust Adriaensen
12-07-2014
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'De Wereldbeker maakt het mogelijk dat mensen van verschillende landen en religies samenkomen. Moge de sport altijd de cultuur van ontmoeting promoten.'
12-07-2014 om 23:02
geschreven door Gust Adriaensen
11-07-2014
De avonddienst in de abdijkerk van Postel
De avonddienst of de vespers in de norbertijnenabdij van Postel: een aanrader voor iedereen!
Het geklep van het klokje. Het sfeervol verlichte romaanse abdijkerkje.
Stipt 18 uur : de ruisende stoet der norbertijnen. De diepe buiging, twee aan twee, voor het altaar. Het gestommel bij het plaatsnemen in het gestoelte.
De voorzanger heft de hymne aan, begeleid door zachte orgelmuziek. Het rustgevende psalmodiëren. De lezing uit eeuwenoude teksten van kerkvaders en heilige priesters. De stilte nadien. Het magnificat . De voorbeden. De namen van de confraters die sinds de stichting in de 12de eeuw op dezelfde dag gestorven zijn.
Het zegenlied en de zegen. Het convent richt zich naar het Mariabeeld, zingt het Marialied. Ga in vrede.
De diepe buiging voor het altaar. De stoet verdwijnt in de lange kloostergangen.
Het is net geen 18.30 uur wanneer we de kerk verlaten.
De avonddienst in al zijn eenvoud: telkens opnieuw een deugddoende geestelijke ervaring.
11-07-2014 om 19:51
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/17
Vrijdag 11 juli 2014
Eens zullen de straatstenen het uitschreeuwen
Van de crisis, die begin 2011 in Syrië uitbrak, werd door media en politici meteen een (te) duidelijk beeld geschetst in een soort drieluik. Het was een etterbuil van dictatuur, schrikbewind en corruptie, die eindelijk openbarste. De toestand werd vervolgens dramatisch omdat de vreedzame verzuchtingen van het volk bloedig werden onderdrukt, waardoor een burgeroorlog ontstond. Het Westen met zijn grote traditie aan democratie en vrijheid had dus de plicht de onderdrukte bevolking militair ter hulp te snellen.
Deze voorstelling had evenwel niets te maken met de werkelijkheid, maar was een verzonnen verhaal voor oorlogspropaganda. We hebben het steeds opnieuw aangetoond: “een spontane volksopstand”, “een burgeroorlog”, “gematigde rebellen als vrijheidstrijders” ... hebben hier nooit bestaan. De diep betreurde, vermoorde pater Frans van der Lugt s.j. van Homs was een gematigd en bescheiden man die zich inzette voor de behoeftigen en armen maar niet voor een politieke richting. In een van de weinige interviews zei hij niettemin wat ook wij hier hebben meegemaakt, nl. dat het vanaf het begin gewapende rebellen waren die op de politie schoten.
Syrië was een lekenstaat die voor deze oorlog inderdaad niet veel aandacht gaf aan individuele, politieke vrijheden. Afgezien van een rijke heersende klasse was er een grote gelijkheid. Mannen, vrouwen, onafhankelijk van hun geloofsovertuiging konden alle posten bekleden. Het volk leefde vrij welvarend, in een grote harmonie en er heerste een goede openbare veiligheid. Een kostbaar fototoestel onachtzaam laten liggen in een zetel in de vlieghaven of elders was geen probleem. Als je er weer aan dacht kon je het ding terugvinden precies op de plaats waar je het had laten liggen. Een jonge vrouw kon ’s nachts in de stad gewoon iemand om hulp vragen wanneer ze de weg kwijt was. In Damascus waren de deuren van alle huizen dag en nacht open, zoals dit in ons klooster trouwens ook was. Zie je dit in Brussel of in een andere westerse hoofdstad gebeuren?
Media en politici vertelden niet dat Syrië, samen met vier andere landen, direct na de aanslag van 9/11 op de Twin torens van New York, genoemd werd als land dat militair moest overmeesterd worden (hoewel de vermeende terroristen uit Saoedi-Arabië kwamen, de grote bondgenoot van het Amerikaans-zionisme!). De werkelijke “misdaad” van Syrië was immers dat het nog niet onder westerse heerschappij leefde, maar als een onafhankelijk, soeverein land. Bovendien bezat het grote energierijkdommen en lag het op een strategisch uiterst belangrijke plaast. Wie hier baas is, beheerst het hele Midden-Oosten, bezit en verdeelt de energiebronnen in oost en west naar believen, zit op de stoep van Iran en in de voortuin van Rusland en zelfs van China. Is dit voor wereldheersers niet meer dan genoeg om tot het uiterste toe te trachten dit land in handen te krijgen? Begrijp je waarom deze werkelijke motieven uit de aandacht gehouden worden?
Syrië is inmiddels “succesvol” uitgemoord en verwoest, maar niet verslagen. De wereldheersers kenden wel vele gebreken van Syrië maar niet zijn geestelijke kracht en eenheid. Het succes van de nieuwe constitutie met zijn meer partijen stelsel en zijn eerste vrije, democratische presidentsverkiezingen zijn een enorme aanmoediging geworden. Het werd een explosie van patriotisme, waardoor het volk samen met leger, regering en president nog meer gemotiveerd werd om samen het internationaal terrorisme te trotseren. En dit is het echte wonder van Syrië. Een klein land met veel gebreken, tekorten en zwakheden heeft voor het eerst in onze tijd de oppermachtige westerse heersers met hun bondgenoten en hun onbeperkte voorraad aan gespecialiseerde terroristengroepen eensgezind weerstaan. En Syrië zal stand blijven houden, zoals we vanaf het begin al konden vermoeden.
Gelukkig zijn inmiddels voor velen de ogen open gegaan. Helaas nog niet voor allen, ook niet in het Vlaamse landschap. Sommige zelfverklaarde Midden-Oosten specialisten, of ze Brigitte heten of Willemjan, gaan gewoon door met de oude oorlogspropaganda van drie jaar geleden, zonder enige erkenning van de werkelijkheid en dan nog in naam van kerkelijke organisaties! Onbegrijpelijk en vooral onaanvaardbaar. Hou op met het van buiten af steunen van vreemde vechtende groepjes, er is al te veel gedood en verwoest. Julie zijn medeschuldig aan het verder uitmoorden van onschuldige burgers onder de schijnheilige dekmantel van “hulp” en “steun”. Schande over deze huichelarij en over allen die dit blijven steunen. Erken de echte vreugde van het volk nu het in grote eensgezindheid zijn soevereiniteit heeft verdedigd en zijn eigen toekomst heeft bepaald. Hou op met het brutaal opdringen van uw zogezegde democratie.
In deze vuile oorlog tegen Syrië kan iedereen solidair worden met de onschuldige slachtoffers door overal de moordenaars en hun leugens te ontmaskeren. Yes, You Can!
Open wonden.
De eerste christenen werden belasterd en vervolgd door hen “die zich joden noemen en het niet zijn; ze zijn een synagoge van de satan” (Apocalyps 2,9). Omdat een groot deel van het joodse volk Jezus, de ware Messias verwierp, hebben christenen het joodse volk en hun geloof verworpen. Tot in de helft van de 20e eeuw hebben joden veel geleden onder de verwerping door christenen. Het dieptepunt werd de uitroeiing van miljoenen joden tijdens WO II. Dit was niet het werk van de christenen, die zelf met massa’s werden uitgeroeid, maar de eeuwenlange negatieve houding van christenen heeft ontegensprekelijk een invloed gehad. Anderzijds hebben ook vele christenen en kerkelijke gezagsdragers, waaronder paus Pius XII, zich op heldhaftige wijze ingezet voor de redding van joden. Inmiddels is er een wereldwijde oecumenische beweging ontstaan van christenen en Joden die Jezus erkennen (messiasbelijdende joden of messiaanse joden) die samen de weg gaan van gebed, boete en verzoening als voorbereiding op een mogelijk tweede concilie van Jeruzalem dat de “eenheid in verscheidenheid” van de Kerk kan herstellen. In Antiochië waren immers gelovigen uit de volkeren en uit het joodse volk nog in de ene Kerk van Christus verenigd.
De stichting van een staat voor het joodse volk in 1948 is een tweede open wonde geworden. In plaats van vreedzaam als Palestijnen en joden verder te leven in een land, volgens evenredigheid verdeeld, vormden zionisten een harde kern die, tegen alle afspraken in, heel het land voor zich en voor zich alleen wilden hebben. Over deze vreselijke “ethnische zuivering” van Palestina door zionisten hebben we vorige keer al geschreven aan de hand van de inmiddels bekende joodse historicus, Ilan Pappe, die samen met anderen, meent dat de tijd van waarheid en herstel is aangebroken. Helaas hebben zionisten toen de houding bepaald die nu nog steeds de officiele joodse politiek is. David Ben Gourion zorgde telkens voor een dubbele boodschap, onderling radicaal verschillend. Naar buiten uit werd een angstpsychose geschapen, de vrees voor een “tweede holocaust”. Dit moest hem toestaan om ondertussen het kleine landje uit te bouwen tot een krankzinnige militaire superstaat. Voor eigen volk werd duidelijk gemaakt dat zij iedere oorlog tegen gelijk wie konden winnen en dat was helaas ook ongeveer zo. Daarvoor werd de minste aanleiding misbruikt om een volgende “zuivering” of “vernietiging” te voltrekken en zich steeds meer land toe te eigenen. Zo werden menigten Palestijnen gedood, massa’s werden uit hun huizen gesleurd, van alle bezittingen beroofd en dan op de vlucht gejaagd. Dorpen werden ’s nacht overvallen, huizen werden opgeblazen terwijl de gezinnen er nog in lagen te slapen. Honderden dorpen werden met de grond gelijk gemaakt en daarna als joods dorp ingehuldigd. Tegelijk werden op Palestijnse grond joodse nederzettingen gebouwd. Hoe meer internationale veroordelingen er kwamen, hoe driester de zionisten te werk gingen. Een recent voorbeeld van internationale schendingen is de bouw van de “apartheidsmuur” flink in Palestijns gebied, waardoor het leven van nog eens zovele Palestijnen kon gebroken worden. Terecht heeft de voormalige minister president van Nederland, D. Van Agt het inmiddels tien jaar oud illegale betonnen monster van 8 meter aangeklaagd (in Trouw 8/7/2014). Hij benadrukt vooral het feit dat hierop internationaal nog steeds geen enkele sanctie is gevolgd. Ik zou zelf voorstellen dat men begint met de massavernietigingswapens van dit land onder internationaal toezicht op te ruimen (chemische, biologische en atoombommen), nu men met Syrië klaar is. De opruiming van de chemische wapens in Syrië heeft uiteindelijk alleen maar gediend om de leugen dat Syrië deze zou gebruikt hebben nog even recht te houden. Inmiddels zijn specialisten van deze opruimersclub zelf tot het besluit gekomen dat het rebellen zijn die chemische wapens blijven gebuiken. En na de opruiming van de joodse massavernietigingswapens moeten vervolgens alle internationale schendingen hersteld worden.
De huidige escalatie van moorden, bombardementen en vernietigingen zijn niets anders dan de voortzetting van de zionistische gruwelen van 1948. Het begon met de ontvoering van drie joodse jongeren. Er is geen enkel bewijs dat Hamas daarbij betrokken was. Over de ontvoering en de moord werden later enkele onbetrouwbare en oncontroleerbare gegevens verstrekt. Nu onthult de Duitse journalist Gerhard Wisnewski dat Tamir Pardo, de chef van de geheime dienst Mossad, de ontvoering van deze jongeren precies een week eerder heeft voorspeld (False Flag in Israël? Mossad-chef sagt Entfürungen der Jugendlichen voraus, 10 juli). Het hele verhaal van ontvoering en moord hangt met haken en ogen aan elkaar. Het komt op een voor de zionisten goed moment waarop ze nog eens hun tientallen moorden en verwoestingen in Palestijns gebied willen rechtvaardigen. En omdat ze Syrië tot heden nog niet konden breken beginnen ze alvast tegelijk in Irak te stoken. Met groot vertoon heeft B. Netanyahu de “onafhankelijke Kurdische staat” al toegejuicht. Heel het Midden Oosten moet in stukken gehakt worden, die dan beheerst kan worden door een “puur joodse staat” van de Nijl tot de Eufraat, zoals aan Abraham werd beloofd (Genesis 15, 19). Het verschil is dat God beloofde voor het volk en het land te zorgen, maar het joodse volk “heeft mijn stem niet gehoord, mijn volk gehoorzaamde niet. Daarom liet Ik hen los met hun hard gemoed, zij gingen hun eigen wegen” (psalm 81, 12 v).
Wij steunen volop het protest van MWS (mediawerkgroepsyrië) tegen de aanhoudende luchtaanvallen op onschuldige Palestijnse burgers en hun eigendommen. “Tel Aviv moet de conventies van Genève en de mensenrechten naleven. Het collectief straffen van Palestijnse burgers is een oorlogsmisdaad en barbaarse praktijk”. Israël moet zich terugtrekken uit de in 1967 bezette gebieden, ook uit Oost-Jeruzalem en de Syrische Golan (VN resoluties 242 en 338). Palestijnse vluchtelingen moeten kunnen terugkeren en gecompenseerd worden (VN resolutie 194). Israël moet zijn nederzettingenexpansie staken en de joodse colonies in bezet gebied ontruimen (VN resoluties 446 en 452). Als deze internationale verordeningen nu niet opgevolgd worden, wat voor zin hebben onze internationale instellingen dan nog?
Het groeiend aantal messiasbelijdende joden én joden die de zionistische gruwel van de huidige staat grondig afkeuren vormen een teken van hoop voor de toekomst. Zij zijn onze broeders en zusters bij uitstek. Wanneer het zionisme bijna zijn opperheerschappij heeft bereikt zal het hopelijk instorten zoals het marxistisch-leninistish, communistisch Oostblok op het hoogtepunt van zijn militaire macht is ingestort. Het joodse geloof, volk en land zijn oneindig meer waard dan een leven van wraak, illegale moord en verwoesting. Zij zijn geroepen om hun ontplooing te vinden in de erkenning van hun Messias, Zoon van God en Redder, tot heil van henzelf en van heel de wereld.
Onderlinge verzoening en humanitaire hulp
Iedere week is het nog hetzelfde lied in een andere toonaard. Volgens de verklaring van een mensenrechtenorganisatie in New York (30 juni) worden kinderen, vaak veel jonger dan 15 jaar, ingezet door alle rebellengroepen, van ISIS tot het vrije Syrische leger. Overigens, is er voor u een verschil wanneer uw familie uitgemoord wordt door de mannen van de islamitische staat of door zogenaamde “gematigde rebellen” of “vreedzame activisten”? Ondertussen worden vooral christenen, samen met soldaten en alawieten vermoord. En het waren juist de christenen die in grote mate de maatschappij in Syrië en Irak opbouwden. De Chaldeeuwse aartsbisschop van Kirkoek vreest nu het einde van de christenheid in Irak “zoals in Turkije, Saoedi-Arabië, Noord-Afrika en zelfs Libanon”
Op menselijk vlak blijven we ons inspannen voor twee bewegingen die beide door moeder Agnes-Mariam werden gesticht en waarvoor ze haar leven heeft ingezet. Enerzijds de nationale verzoening of mussalaha. Na de oorlog en ook nu reeds, zal de belangrijkste opdracht er in bestaan te streven naar een voor ieder rechtvaardig herstel. Tijdens WO II was er in mijn geboortedorp een kleine fabriek van een goed en sociaal bewogen man. Na de oorlog meenden sommigen, geheel ten onrechte, hem te moeten aanklagen als collaborateur en begonnen zijn huisraad buiten te sleuren en op straat te vernielen. Achteraf zei hij dat de verwoesting van zijn fabriek door de Duitsers hem niet zo zwaar viel als deze onterechte wraak van eigen volk. Dit moeten we voorkomen en nu de mussalaha in Syrië volop steunen. Dat is niet alleen de taak van christenen maar van alle mensen van goede wil.
Verder heeft moeder Agnes-Mariam vanuit dit klooster vooral voor de streek van Qalamoun en Damascus een Humanitairian Assistance Team opgericht, dat we al eerder beschreven als de groep van de “twaalf apostelen”. Zij reizen dagelijks in heel de streek rond om de meest behoeftigen, van welk geloof ook, te helpen. Onderweg zijn er verschillende kapotte gebouwen waar scherpschutters zich schuil houden om lukraak op voorbij rijdende auto’s te schieten. Het zijn vurige mannen die door de kracht van het gebed tot heden bescherm gebleven zijn.
Ziehier enkele ervaringen en getuigenisssen van hen. In Damascus zijn de rijken al lang vertrokken. De middenklasse en de armeren zijn gebleven, maar zijn nu allemaal echt armen geworden. Onze vrijwilligers vertelden dat ze in Damascus soms tot 70 “blinde bommen” per dag telden, door terroristen afgeschoten. Niemand wist of hij straks niet getroffen werd. Gelukkig is dit nu minder en heeft het leger meer greep. Omwille van deze bombardementen zochten sommigen asiel in België, Duitsland, Zwitserland of elders...Velen van hen willen echter vanaf de eerste dag dat ze in dat land zijn weer terug. Het doden, verwoesten en polunderen heeft uiteraard op heel de bevolking een sfeer gelegd van onveiligheid, die er vroeger totaal niet was. Ook mensen die vroeger in grote vrede samen leefden kunnen elkaar nu onwillekeurig beginnen te wantrouwen. Bovendien is het leven in Damascus heel duur geworden. Vele families hebben geliefden verloren die gedood of ontvoerd werden. Er zijn vele zieken en vele gehandicapten. Sommige mensen hebben tijdens de belegering door teroristen onkruid gegeten om in leven te blijven. De christenen zijn door de oorlog ofwel verbitterd ofwel nog vuriger geworden. Maloula, het unieke christelijke dorp met zijn rijke Aramese traditie en de taal van Christus is helemaal verwoest en verbrand. De inwoners zijn naar Damascus gevlucht waar de armen levenonderhoud vinden. Ook de zusters zijn weg. Het klooster van de heilige Sergius, een Romeins soldaat en martelaar werd in de 4e eeuw opgetrokken op een voormalige tempel van Apollos. Ook het klooster van de heilige Thecla, leerlinge van Paulus, is geheel verwoest. De vernieling van Maloula is een dolksteek in het hart van de ganse christenheid. Geheel anders is het naburige Seydnaya, waar jongeren vanaf het begin de verdediging hebben georganiseerd en waar iedereen nu ingeschakel is om de dorpelingen in nood te helpen. Daar prijkt ook het grootste Christusbeeld ter wereld. Er is inmiddels wel officieel overleg om te zien hoe Maloula heropgebouwd kan worden.
Behalve de materiele armoede is er de geestelijke ontwrichting. De vaste waarden van eerbied voor alle menselijk leven, huwelijkstrouw, het gezin hebben veel ingeboet. Door de schrijnende armoede is er een grotere onveiligheid. Kwam je vroeger van Zaventem naar Damascus dan zag je meteen het verschil in familieleven. In Zaventem renden de mensen als mieren door elkaar. Velen waren met twee en af en toe zag je eens een gezin. In Damascus zag je vooral grote families die een gezinslid kwamen ophalen. Een jonge kerel duwde een oude vader of moeder in een rolstoel, jonge vrouwen droegen een baby op de arm, de mannen en kinderen, een gehandicapte... ze vormden allen één familie. Moordbrigades hebben vele gelukkige gezinnen in het hart getroffen. In de Arabische wereld werden miljoenen meisjes en vrouwen opgeroepen om hun “religieuze plicht” te komen vervullen en de rebellen in Syrië ter wille te zijn als beloning en aanmoediging voor hun gruweldaden. Hoeveel naamloze weeskinderen zullen er in Syrië achter blijven
We zullen ons moeten voorbereiden, niet alleen op een materiele heropbouw van het land maar nog meer op een geestelijke heropstanding. Om het te zeggen met de woorden van een van onze vrijwilligersgroep: Misschien zal voor ons de oorlog na de oorlog uitbreken!
P. Daniel
11-07-2014 om 19:42
geschreven door Gust Adriaensen
10-07-2014
Laat de vlaggen maar verder wapperen...
Oproep aan alle Belgische en Nederbelgische supporters van de Red Devils: laat ze wapperen, minstens tot na het Europees voetbalkampioenschap!
De Rode Duivels zijn al teruggekeerd uit Brazilië maar aan talloze huizen hangt nog de driekleur. Laat ze hangen, laat ze wapperen!
Zij fleuren onze huizen en straten op.
Zij monteren de mensen op, ook al regent het oude wijven.
Zij houden de droom bij de supporters levend. De droom over Europese en mondiale kampioenstitels.
Zij doen de cafés steviger draaien, want duizenden zijn nog lang niet uitgepraat over de Red Devils.
Zij houden de fans in de juiste mood om naar het Europese kampioenschap toe te leven.
Laat ze wapperen! Leg ze niet in de mottenballen! Laat desnoods heilige boontjes langs je Lucifersdrietand naar de hemel groeien, maar laat hem stevig in je voortuintje geplant staan. Stook hem niet op, hij past perfect bij de vurige, permanente supporter!
Wil je je eigen stulpje, je geliefde straat nog kleurrijker maken? Hang oranje-blanje-bleu, nu zeker, zusterlijk-broederlijk, naast je geliefde zwart-geel-rood.
Ach, een heerlijk, zomers, hoopvol zicht!!
10-07-2014 om 13:36
geschreven door Gust Adriaensen
09-07-2014
Hoeveel voeten heeft Van Eetvelt nog...
om in te schieten?
Karel Van Eetvelt, de baas van Unizo, is duidelijk de trappers kwijt.
Nog maar enkele dagen geleden pakte hij uit met een regelrechte chantage-enquête waarin gedreigd werd met een boycot en jobschrapping door werkgevers, wanneer ze niet de coalitie en het program kregen die zij eisen. Een schabouwelijke inmenging in het democratische proces van de regeringsvorming.
Nu laat Van Eetvelt zich negatief opmerken door de werkgevers op te roepen de vermoede nepsollicitanten te verklikken bij de bevoegde overheidsdiensten. Want, zo orakelt Van Eetvelt, op die manier kunnen we de sociale fraude bestrijden.
De Unizobaas zou toch eens meer moeten gaan nadenken vooraleer hij weer eens op tv zijn licht (?) wil laten schijnen over alles en nog wat. Want of het licht van Karels frequente tv-optreden ook positief afstraalt op de middenstanders en hun imago bij de bevolking ten goede komt, is erg twijfelachtig.
Bovendien geeft hij met dergelijke ondoordachte initiatieven en mediaoptredens, prachtige assists aan de vakbonden om het Unizodoel te belagen. Zij zijn al scherp uit de hoek gekomen met het voorstel om ook de werkgevers te verklikken wanneer zij niet reageren op sollicitaties, of sollicitanten aan het lijntje houden, enz.
En wat zou Karel ervan denken wanneer de vakbonden een kliksysteem op poten zetten om de werknemers de mogelijkheid te geven allerlei vormen van geconstateerde of vermoede fiscale fraude bij hun werkgevers, kenbaar te maken aan de bevoegde instanties?
09-07-2014 om 10:47
geschreven door Gust Adriaensen
08-07-2014
'Kerkgangers gelukkiger dan niet-kerkelijken'
“Mensen die een religie aanhangen, zijn iets vaker gelukkig en tevreden met het leven dan niet-kerkelijken.”
Dat is de conclusie van een onderzoek van Moniek Coumans voor het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). In het artikel ‘Meer religieus, meer welzijn?’ onderzoekt Coumans de samenhang tussen religie en welzijn. Welzijn wordt uitgedrukt in geluk en tevredenheid. De onderzoeksvraag is of religieuze mensen daadwerkelijker gelukkiger en meer tevreden zijn met hun leven dan mensen die de kerk niet zien zitten.
08-07-2014 om 17:52
geschreven door Gust Adriaensen
Voor (bijna) elk kwaaltje is er wel een kruid
Postelkaas en Postelkruiden: twee topproducten die binnen de muren van de norbertijnenabdij van Postel geproduceerd worden.
Ze zijn te koop in het abdijwinkeltje. Maar sinds kort is er voor de kruidenproducten een bijkomende mogelijkheid tot aanschaf: een heuse webwinkel.
Alle producten staan vermeld, onderverdeeld in productgroepen (bv. tincturen, capsules,...). De producten kunnen elektronisch besteld worden. Aan de koper wordt automatisch een mail gestuurd met daarop de lijst met bestelde producten en de kostprijs. Na betaling, worden de producten naar de koper verstuurd via Bpack (het vroegere Taxipost).
Broeder Guy Van Leemput, de Postelse norbertijn die verantwoordelijkheid draagt voor de kruidentuin en het kruidenlabo, schreef ook twee boeiende, leerrijke en mooi geïllustreerde boeken over kruiden en hun heilzame werking. 'Het kruidenboek van broeder Guy' en 'Heilzame kruidenrecepten van broeder Guy' zijn te koop in het abdijkwinkeltje en in het VVV-kantoor Colibrant binnen de abdijmuren.
08-07-2014 om 09:47
geschreven door Gust Adriaensen
06-07-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/16
Vrijdag 4 juli 2014
Van het voetbalfestijn naar de Ramadan
Dank zij het deskundig gepruts van onze fraters achter aan onze oude tv konden we langs een buurland om, tijdens het weekend ‘s avonds enkele matchen van het WK voetbal volgen. Zelfs degenen die zich aan andere werkzaamheden wijden, draaiden hun stoel toch zo dat ze tegelijk de match op tv konden meevolgen. Bij deze een hartelijke felicitatie voor de Belgische ploeg! Het ging er af en toe echt spannend aan toe, totdat de electriciteit weer afgesloten werd en het gewone leven vanzelf in zijn plooi viel.
Twee weken geleden hebben we voor het eerst op zondag middag gezellig in de binnentuin een barbeque gehouden, zoals we voor de oorlog zo dikwijls deden. Nu had onze byzantijnse pastoor voor het vlees gezorgd. Deze zondag, in de late namiddag, kwamen moslims vragen of ze onze barbeque mochten gebruiken. Het is een simpel draagbaar ijzeren stel. Daarmee wisten we dat de ramadan echt begonnen is, waarbij moslims overdag niet eten maar ’s nachts hun schade inhalen.
Moslims vieren met de ramadan uiteindelijk de “nacht van de Al-Qadr”, de nacht van de “bestemming”, waarin alles is gegeven. De koran spreekt over de “gezegende nacht” waarin de engelen en de Geest van God neerdaalden. Het is de nacht boven alle nachten, de nacht van Gods barmhartigheid en van de vrede, waarin het Woord van God is neergedaald. Klinkt dit voor ons niet eerder als kerstmuziek? De mohammedaanse traditie verbindt deze nacht met het neerdalen van het boek van de koran op Mohammed, hoewel dit niet zo uitdrukkelijk wordt gezegd. Door de studies van de fraters rond de islam en de koran hebben we begrepen dat de ramadan inderdaad veel meer geïnspireerd is door ons Kerstfeest, dan we voorheen konden vermoeden. Mohammed heeft de Joden in zijn tijd verweten dat ze Jezus, hun Messias niet hebben erkend. Wat officieel over de ramadan in de koran wordt gezegd sluit in ieder geval sterk aan bij het christelijk geloof van Kerstmis en de geboorte van Jezus als Woord van God dat mens werd. (We hopen ooit deze eenvoudige maar rijke resultaten te kunnen publiceren: “Islam in the Christian Scripture” en “Les musulmans dans la lumière du Christ”)
Ondemocratisch?
Syrië werkt veder aan zijn moeizame en pijnlijke heropstanding. Het leger blijft rebellenhaarden uitschakelen, opruimen of verdrijven. Regelmatig blijven groepen rebellen zich overgeven. Wereldwijd tonen Syriërs hun solidariteit met leger, regering en president. De samenwerking met bevriende landen wordt dagelijks versterkt. Er wordt hard gewerkt aan het herstel van de verwoeste infrastructuur. Scholen, ziekenhuizen beginnen weer zo goed mogelijk te werken. De mussalaha blijft als verzoeningsbeweging groeien...
Het buitenland reageert dikwijls met de opmerking van een pedante schoolmeester: “Ja maar, Syrië is toch helemaal geen democratisch land!” Hierop wil ik duidelijk antwoorden. Syriër is geen ideale samenleving, er zijn nog heel wat gebreken en ondemocratische elementen. De wijze waarop nu aan deze samenleving wordt gewerkt is echter veel beter dan gelijk welke Europese democratie. Wanneer de Tjechen met 13% gestemd hebben bij de Europese verkiezingen, is het dan zo democratisch dat zij vanuit Europa nu een stel superbazen boven zich krijgen die uiteindelijk in hoofdzaak agenten van Amerika zijn? Democratie is, dacht ik, het bestuur van het volk, door het volk en voor het volk. UNO en EU kom eens naar Syrië en kijk hoe ze hier in uiterst moeilijke omstandigheden een harmonieuze samenleving voor iedereen trachten op te bouwen.
Krokodillentranen over de humanitaire situatie
Zowel de UNO als de EU maken zich zorgen over de catastrofale humanitaire situatie in Syrië. Zo willen ze ons althans doen geloven. Ze klagen dat er al minstens 160.000 doden zijn gevallen, dat er miljoenen vluchtelingen zijn in binnen- en buitenland, dat de mensenrechten van miljoenen grovelijk worden geschonden, dat het culturele en religieuze erfgoed wordt vernietigd. De UNO blijft aansturen op sancties en zo mogelijk een militair ingrijpen, tegen Syrië natuurlijk. Dit komt op het moment waarop ISIS en al-Nousra hun gruwelen fors aan het opvoeren zijn in Irak en Syrië. Dit UNO-ingrijpen zou natuurlijk niet bedoeld zijn voor het Noorden en het Noord-Oosten van Syrië, want daar leven de mensen al in het paradijs van de islamitische staat die vorige zondag werd afgekondigd onder het oppergezag van Abou Bakr al Baghdadi, die nu meneer Ibrahiem wordt, de kalief van Syrië, Irak en omstreken (nl. eerst de Arabische wereld en dan het hele westen). Neen, sancties zijn voorzien voor Syrië en tegelijk wordt een forse steun gegeven aan “de gematigde rebellen” om “de vrede te stabiliseren”. Bedoeld wordt dat heel Syrië in feite onder gezag van de terroristen moet komen.. Gelukkig heeft Gennady Gatilof, Russisch afgevaardigde van Buitenlandse zaken deze huichelarij ontmaskerd en laten weten dat Moscou geen enkele resolutie zal steunen met sancties of een buitenlands militair ingrijpen, dat de bevolking nog meer zal doen lijden. Hij vraagt de veroordeling van de echte schuldigen van dit humanitair drama.
De Europese Unie, die de vuile oorlog tegen de Syrische bevolking volop steunt en het slaafje van Amerika is, heeft samen met een vloedgolf van krokodillentranen al nieuwe sancties voorzien. Wil je eens horen wat de Chaldeeuwse patriarch van Babylon in Irak, Louis I Sako hierover denkt? “Het Westen is meer geïnteresseerd aan voetbal dan aan de situatie van de mensen in Irak en Syrië. De westerse politiek is alleen bekommerd om eigen economische belangen”. Exxon-Mobil gaat nu met miljarden investeren in de haven van Antwerpen. Wie is er nog in geïnteresseerd dat juist deze petrolreus de in Syrië gestolen olie verkoopt (zoals we vorige week schreven)?
Een pluim voor de IFJ
De Internationale Federatie voor Journalisten werd in 1928 gesticht en later meerdere malen heropgericht. Ze vertegenwoordigt nu een 600.000 journalisten uit 140 landen. Tijdens het voorbije weekend vergaderde ze te Brussel. Naar verluid werden o.m. twee beslissingen genomen. Vooreerst werden de Israëlische journalisten uit de Federatie geweerd wegens de blijvende onderdrukking van het Palestijnse volk en de blijvende onwettige bezetting van Arabisch land. Vervolgens werden de heren journalisten van de Syrische oppositie eensgezind geweigerd omdat ze in geen enkel opzicht het Syrische volk vertegenwoordigen. Proficiat. Dit is al een stap in de richting van een ethisch verantwoorde journalistiek.
Kruisbeelden in Padoua
Een Finse vrouw, met een Italiaan getrouwd, wil niet dat haar 2 kinderen in de school een kruisbeeld zien. Vanaf 2002 tot 2011 volgt hierop het ene proces na het andere. In 2009 wordt Italia veroordeeld door het Europese hof van Justitie en moet de kruisbeelden verwijderen. Een tegenbeweging wordt gemobiliseerd en in 2011 beslist het Europese hof voor de rechten van de mens dat de afzonderlijke landen een zekere vrijheid hebben omtrent het gebruik van hun eigen religieuze of filozofische symbolen. Massimi Bitonci, burgemeester van Padoua, Noord-Oost Italië, beslist dat er in alle scholen en openbare gebouwen een kruisbeeld moet prijken als uitdrukking van de christelijke cultuur, waarop onze beschaving gegrond is. Ironie van de geschiedenis. De secularisatiebeweging van de 20e eeuw was het sterkst in Noord Italië! Voilà de max!
Zionisme is niet het authentiek joods geloof
Het zionisme (of sionisme, verwijzend naar Sion, Jeruzalem) is tegelijk een ideologie en een politieke stroming. Het woord komt van de Weense schrijver Nathan Birnbaum in 1890. Het is een seculier streven naar een zuivere joodse staat. Het wil niet de komst van de Messias afwachten maar een eigen aards messianisme uitbouwen. Theodor Herzl met zijn boek “Der Judenstaat” (1896) werd hiervan de vader en David Ben-Gurion de architect. Tienduizenden orthodoxe joden en honderden gezaghebbende rabbijnen hebben zich sindsdien uitgesproken tegen deze nieuwe zionistische opvatting van het jodendom. Ze verwerpen het als fundamenteel anti-joods, waardoor het authentieke, religieuze messianisme vervangen wordt door een aards, militair en onderdrukkend messianisme. Het zionisme is geenszins gelijk aan het authentieke joodse geloof, volk of land. Zie hoe joden zelf hierover denken (www.nkusa.org: Jews united against zionisme).
In voorbereiding op de onafhankelijkheid van Israël heeft David Ben-Gourion een uiterst efficiente zionistische structuur uitgewerkt, beginnend met het verzamelen van alle nodige informatie, o.a. in een dossier over de Palestijnse dorpen. Zionisten gingen systematisch de Palestijnse dorpen bezoeken en genoten van de Arabische gastvrijheid. Ondertussen noteerden zij de namen van de belangrijkste leiders, de rijkdommen en de zwakheden van het dorp. Deze dossiers werden later de handleiding om de Palestijnen uit te drijven of te vermoorden, hun dorpen in te nemen of te verwoesten. Tegelijk bouwden de zionisten een militaire supermacht uit (met massavernietigingswapens) waarmee ze de Palestijnen op elk moment naar believen konden verrassen, afschrikken, straffen, uitdrijven of gewoon uitmoorden. De tactiek van David Ben-Gurion werd steeds geweldadiger.
Wat wij deze dagen weer meemaken weerspiegelt helemaal de werkwijze van het zionisme. Drie joodse kinderen worden vermoord. Hiervoor zouden we mogen verwachten dat de moordenaars moeten opgespoord en gestraft worden. Voor zionisten is niet nodig. Het is voor hen een ideale gelegenheid om meteen massale vergeldingsacties uit te voeren waar, wanneer en hoe zij willen, zonder dat ze zelfs weten wie die kinderen vermoord heeft. Vandaar nu de massale bombardementen op Gaza en met grondtroepen. Onmidellijk heeft al de VN veiligheidsraad heftig deze inderdaad gruwelijke en onaanvaardbare 3 moorden veroordeeld. Van de gruwelijkste’ massaslachtingen echter die terroristen hier in Syrië gedurende drie jaar hebben uitgevoerd met internationale steun, is geen enkele duidelijke afkeuring van de VN veiligheidsraad gekomen. Nooit werden de terroristische aanslagen (ook met steun van zionisten) veroordeeld. Wie kan nu nog ontkennen dat de VN veiligheidsraad gepolitizeerd is?
Een ander wapen dat de de zionisten veelvuldig (mis)bruiken is de lobby van het “anti-semitisme”. In feite betekent antisemitisch het verwerpen of haten van het joodse geloof, volk of land, wat onaanvaardbaar is. Zionisten hebben echter in de openbare opinie ongemerkt daaraan een geheel andere betekenis kunnen gegeven, nl. het afwijzen van de zionistische politiek. Kritiek leveren op het feit dat de zionistische politiek al decennia lang internationale regels kan negeren en daarbij zelfs steeds verder gaan, wordt onmiddellijk aangeklaagd als antisemitisch. Zeggen dat niet alleen de chemische wapens in Syrië moeten opgeruimd worden maar ook de chemische én biologische én nucleaire wapens in ons buurland, dat wordt als antisemitisch bestempeld. Ondertussen wordt tegelijk verdoezeld dat het anti-christianisme in heel de wereld een veel groter onrecht is dan het huidige anti-semitisme. Daarom is het veel zinvoller het Italiaanse initiatief te steunen: “Ferma la Cristianofobia” tegen de wereldwijde christenvervolging.
De sleutel van verzoening en vrede
Van Nederlandse vrienden die goede kontakten onderhouden met enkele Syriërs kreeg ik het boek bezorgd: Illan PAPPE, De etnische zuivering van Palestina, Davidsfonds,Leuven, 2008.Illan PAPPE, professor politicologie aan de universiteit van Haifa is een van de voornaamste joodse vertegenwoordigers van de “Nieuwe Historici”. Samen met andere vakgenoten en een aantal “tegendraadse Joden”, wil hij de waarheid erkennen en onthullen van wat in de openbare opinie nog steeds wordt toegedekt en bestempeld als een gewone “onafhankelijkheidsoorlog” van 1948. In werkelijkheid waren het, zo toont hij aan, massaslachtingen (minstens 31), totale verwoestingen van dorpen en de uitdrijving van een niets vermoedende Palestijnse bevolking. Het was de etnische zuivering van Palestina.
En het zionisme gaat met zijn zuiveringen onverminderd voort in het ontwrichten van het Midden-Oosten en wel met dezelfde immorele methodes, zoals gebleken is in de oorlog tegen Syrië. Iedere gelegenheid wordt benut om te vergelden of te intimideren, te moorden of te vernietigen. Het probleem ligt helemaal niet bij het jodendom of het joodse volk maar bij het heersende “etnisch zionisme”. Illan Pappe schreef zijn gedetailleerde studie op het ogenblik dat de “apartheidsmuur” halverwege was opgetrokken en hij voorspelde dat Syrië en Irak de volgende slachtoffers zouden kunnen worden. Hoe hierbij dan nog sympatie kan gewekt worden voor de rebellen die in Syrië en Irak vechten is mij een raadsel, alsof de etnische zuiveringen hier niet mee tellen. Hij besluit wel met een hoopvolle gedachte dat “wij” de sleutel in handen hebben van de verzoening en de vrede. “Wij”, dat zijn de joden die het zionisme grondig beu zijn, die de werkelijkheid durven erkennen en ook bereid zijn tot eerherstel.
Zijn laatste hoofdstuk opent met volgend citaat van zijn collega, Arnon Soffer, hoogleraar geografie aan dezelfde universiteit van Haifa: “Als wij dus in leven willen blijven, moeten wij doden en doden en doden. De hele dag, elke dag...Als wij niet doden houden wij op te bestaan...” Ondertussen heeft het zionisme zich in de openbare opinie kunnen vestigen als een eerbiedwaardige beweging, terwijl iedereen die houdt van het joodse geloof, volk en land, maar deze immorele afwijking openlijk bekritiseerd, met succes kan worden aangeklaagd én veroordeeld als antisemitisch. Begrijpe wie het begrijpen kan.
Moge het joodse volk zijn echte waardigheid herontdekken en beleven.
Morgen, zaterdag 5 juli wordt een demonstratie gehouden tegen de huidige immorele joodse razzia’s in Palestina: DEN HAAG, verzamelen om 12.45 u. op het Plein.
06-07-2014 om 22:01
geschreven door Gust Adriaensen
05-07-2014
'Verander het socio-economische systeem'
Tijdens zijn bezoek aan de Italiaanse regio van Moltese, riep paus Franciscus de mensen op om God te volgen door het sjabloon te doorbreken dat opgelegd wordt door het huidige socio-economische systeem. En zo hun realiteit te veranderen in een meer humane en familiegerichte realiteit.
05-07-2014 om 14:01
geschreven door Gust Adriaensen
De droomtripartite
Is deze foto geen prachtige voorafbeelding van een Belgische droomtripartite?
Samen met miljoenen Belgen support deze geïncarneerde Belgische droomtripartite vanavond vurig voor het glansrijke Belgische droomteam.
Utoch ook! Nietwaar?
05-07-2014 om 11:32
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2014
twitter@pontifex
Franciscus:
'Dear young people, do not give up your dreams of a more just world!'
03-07-2014 om 20:39
geschreven door Gust Adriaensen
Het gekwetter van Rik Torfs
Rik Torfs mag dan wel rector van de Katholieke Universiteit van Leuven geworden zijn, maar die functie belet hem niet, net zoals in de hoogtijdagen van zijn tv-optredens, er lustig verder op los te kwetteren. Zij het dan via Twitter.
'Een tripartite betekent crisis', kwettert Rik.
Een duidelijke politieke mening en keuze. 'Misschien wat ongewoon maar een rector met een opinie, dat moet kunnen, vind ik. Wat ik zeg over politiek is mijn mening', verantwoordt Rik zichzelf in een interviewtje in De Standaard.
Dat moet inderdaad kunnen, Rik. Want stel je voor, een rector zonder opinie!
En dus weze Rik zijn gekwetter over alles en nog wat, ook in de toekomst gegund. Wat staat er ons de eerstvolgende weken nog te wachten. Een gunstige wind vanuit de weelderige rectorsvertrekken aan de Leuvense Oude Markt, deed Riks kwetterplanning bij mijn pc belanden. Een greep uit twitter@rectormagnificus
'Ik heb nu wel echt werk gevonden, maar ik speel nog eens graag een partijtje darts.'
'Een kamikazeregering betekent oorlog.'
'Niet te veel vrouwen in de hoogste bestuursorganen van de universiteiten, vind ik een goed idee.'
'Veel vrouwen op topposities aan de universiteiten, vind ik geen goed idee.'
'Genetisch gemanipuleerde patatten? Ik gruw ervan.'
'In hart en genen ben ik een middenstander. Een middenstandsregering zou dus niet slecht zijn.'
'Die troep onderzoekers die hun tijd verdoen met het genetisch manipuleren van groentes, zou ik voor niks op mijn poreiplanten loslaten. No way!'
'Het aantal bestuurders aan de universiteiten en hogescholen, kan zonder problemen herleid worden tot 10% van het huidige aantal.'
'Een aantal communisten nieuwe stijl in de regering zou toch niet slecht zijn.'
'Die researchers kopiëren en plakken tegen de sterren op!'
'Een homogene N-VA-regering met De Wever als enige minister, betekent verandering.'
'Franciscus mag de middenstanders toch niet te erg voor het hoofd stoten.'
'Enerzijds ben ik wel rector. Anderzijds speel ik graag nog eens de politieke en/of de mediavedette.'
Allemaal boeiende tweets die ongetwijfeld stof zullen doen opwaaien en de rector in Torfs helemaal op de achtergrond zullen dringen ten voordele van de kwetteraar in Rik.
En waarop wachten de Van Heckes, de Leemansen, de De Velteres, de Justaerten, de Léonards, enz., om hun voorkeur voor bepaalde coalities of de verwerping ervan, kenbaar te maken. Via Twitter natuurlijk. Sla aan het kwetteren! U hebt toch een opinie, niet? Kwetter Rik naar de kroon!
03-07-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
02-07-2014
Pleegt CD&V politieke zelfmoord?
CD&V leert klaarblijkelijk niet van zijn fouten.
Enkele jaren geleden sloot de partij een ondoordacht kartel met N-VA. Daardoor hielp ze die nationalistische partij, toen een formatie van bijna niks, uitgroeien tot de grootste partij in Vlaanderen, maar zelf gingen de christendemocraten bijna ten onder.
Nu is ze weer in hetzelfde bedje ziek. De rechtervleugel van CD&V kon maar amper wachten op de uitslag van de verkiezingen om zich onder leiding van Peeters en Beke, op Vlaams niveau vast te klinken aan N-VA. Toch wel merkwaardig omdat het grootste deel van de verkozenen voor het Vlaamse parlement behoort tot de linkervleugel van de partij, de zgn. ACW-stal (moet ik nu schrijven 'de beweging.net-stal'?)
Op het federale niveau timmeren de middenstandersboys Peeters en Beke nog altijd -of het nu om De Wever als informateur of om Michel gaat- ijverig mee voort, niet aan een centrumrechtse maar aan een rechtse regeringscoalitie. Journalist Sturtewagen van De Standaard noemde de regering die zowel De Wever als Michel op stapel proberen te zetten, het beste bewijs van de stelling dat de middenstand het land regeert. Waarom ze dan ook niet een 'middenstandsregering' noemen, voegde hij eraan toe.
Als CD&V bij de verkiezingen nog min of meer kon standhouden, dan heeft de partij dat vooral te danken aan de kiezers uit het ACW. Maar daaraan wordt ook nu weer door de CD&V-top voorbijgegaan.
Waarop wacht het ACW om glashelder naar buiten te treden? Wat de werknemers te wachten staat wanneer Unizo de regering en het regeringsprogram, die ze eist, niet krijgt, is duidelijk genoeg gebleken uit de chantage-enquête die Van Eetvelt organiseerde.
Niet langer zwijgen ACW! Plaats de partij waarvan jullie de ruggengraat vormen onverbiddelijk voor haar verantwoordelijkheid!
02-07-2014 om 09:40
geschreven door Gust Adriaensen
01-07-2014
Het wordt teveel voor Potrel
Wat een voetbalwereldkampioenschap kan aanrichten!
Potrel had zich na het lezen van De Helaasheid der Dingen bekeerd tot het geheelonthouderdom. Wat meer is, hij had zich tot missie gesteld zijn geliefde dorp Reetveerdegem van de drank(duivel) af te helpen.
En niemand kon beweren dat hij helemaal geen succes had. Het aantal cafés was drastisch verminderd, zuipwedstrijden werden al lange tijd niet meer georganiseerd. En het voornaamste: Potrel had samen met zijn broers Zwaren en Witten, een AA-vereniging uit de grond gestampt, die een enorme aantrekkingskracht en bloei kende.
En nu was er dus dat vervloekte wereldkampioenschap. Uit alle huizen hing Jupilerreclame in de Belgische kleuren te wapperen. Het gemeentebestuur van Reetveerdegem had op het dorpsplein een groot tv-scherm opgesteld en voor, tijdens en na de matchen verdwenen er in de Reetveerdegemse kelen sloten Jupiler. Enkele cafés waren met steun van de brouwerij opnieuw geopend. Schoolkinderen volgden de lessen in Jupiler-T-shirts. En om toch maar sympathiek over te komen, hadden ook de juffen en meesters zich zo uitgedost. Zelfs de Reetveerdegemse baby's maakten in hun kinderwagens kraaiend reclame voor Jupiler.
Potrel was de wanhoop nabij. Kwam daarbij dat de geplande AA-vergadering toevallig samenviel met een match van de Belgen. Hij had er al voor op zijn donder gekregen van enkele trouwe leden. Maar verplaatsen kon ook niet meer en hij had zijn AA'ers gepaaid met de belofte een groot scherm in het lokaal te installeren. Het aangename aan het nuttige paren, weet je wel. En ze zouden er zijn, hadden ze beloofd.
En ze waren er. Maar Potrel kreeg een klop van de hamer, toen hij ze zag. Zijn trouwste AA'ers, uitgedost als karnavalszotten. Maar vooral, en pijnlijk, zeer pijnlijk vooral: gewurmd in spannende Jupiler-T-shirtjes. En wat nog het vreselijkste was: enkelen zeulden Jupilerkratten mee.
'Als de Belgen winnen, mag er toch wel een biertje af', zei de een. 'Ook toch wel als ze verliezen', repliceerde een grapjas. Maar Potrel besefte dat dit het einde betekende van zijn geliefde AA en ook van zijn edele missie in Reetveerdegem. Ten prooi aan uitzichtloze wanhoop, schreide hij: 'Begin maar te zuipen.'
Laat in de nacht werd hij door Witten en Zwaren naar huis gedragen. Maar daar was hij zich niet van bewust. Ook niet van de nederlaag der Belgen.
01-07-2014 om 09:07
geschreven door Gust Adriaensen
30-06-2014
De onvergeeflijke dwaasheid van een Unizo-enquête
Unizo, het vroegere NCMV (Nationaal Christelijk Middenstandsverbond), heeft het nodig gevonden vlug vlug een vragenspelletje te organiseren bij zijn leden. De vragen werden daarbij zo door de Unizotop geselecteerd dat de leden zich konden uitspreken voor of tegen bepaalde coalities.
De uitslag verwondert niet. De middenstanders worden al lang genoeg gebrainwasht door Van Eetvelt en co. in een bepaalde politieke richting.
Maar wat serieuze vragen oproept en strenge afkeuring verdient is dat de top van de organisatie dergelijke chantage-enquête op stapel zet.
Unizo spreekt zich nu duidelijk uit voor en tegen bepaalde politieke formaties. Zij bezondigt zich aan een extreme vorm van politieke chantage. Zij probeert een bepaalde coalitie af te dwingen door er dreigementen aan toe te voegen die ongehoord en crimineel zijn ten aanzien van vooral de werknemers.
Met dit ronduit domme initiatief schiet Unizo de eigen voeten aan flarden. Van Eetvelt beseft klaarblijkelijk niet dat hij in de toekomst door vriend en vijand daarop zal afgerekend worden.
Het verzet van Unizo tegen vakbondsacties zal ook alle geloofwaardigheid verliezen. Die zijn overigens altijd gematigder dan het dreigement dat nu op initiatief en onder impuls van de werkgeversorganisatie naar buiten wordt gebracht.
Wanneer de vakbonden zo onverbloemd én met zulke extreme dreigementen een welbepaalde regeringscoalitie eisten en andere afwezen, zou het kot te klein zijn. Ook het mediakot. Nu brengen de gazetten deze chantage-enquête in grote opmaak. En zonder ook maar één woord van kritiek op deze rechtstreekse inmenging vol met dreigementen, in het democratische proces van de regeringsvorming.
30-06-2014 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
29-06-2014
De dictatuur van de media
Er was de voorbije dagen nogal wat te doen in de pers rond de uitval van Bruno Tobback tegen het politieke journaille en de vervroegde voorzittersverkiezingen van de Vlaamse socialisten. De Vadder rakelde een en ander nog eens op in De Zevende Dag en Knack-online gaf er ook aandacht aan. Klaarblijkelijk zijn de journalisten het niet gewoon dat ze eens op hun plaats gezet worden.
Ik kan alleen maar sympathie opbrengen voor Tobbacks kritiek op de media. Politici zouden zich vaker kwaad moeten maken op journalisten. En ook al degenen die beroepsmatig in contact moeten komen met journalisten. Ik vind het verfrissend en getuigend van moed dat journalisten op hun plaats worden gezet. Dat gebeurt veel te weinig en dus denken zeker de politieke journalisten dat ze onaantastbaar zijn en de wijsheid en waarheid in pacht hebben, dat ze een politicus kunnen maken of breken.
De meeste politici zijn als de dood om zich te verweren en dus laten ze toe dat journalisten met hen de vloer aanvegen. Althans met sommigen: de politiek zwaksten. Daaruit blijkt vaak de machtsbeluste, hypocriete houding van journalisten. Zij pakken vooral die politici aan die in de problemen geraken: een zwakke verkiezingsuitslag neerzetten, binnen de eigen partij kritiek oogsten, niet goed liggen bij de publieke opinie of hun lezerspubliek. Anderzijds worden politieke leiders die goed in de (hun) markt liggen, met fluwelen handschoenen aangepakt of in bescherming genomen. Soms wordt het stuitende vleierij en tendentieuze berichtgeving en commentaren, die nog weinig te maken hebben met objectiviteit en waarheidsgetrouwe benadering van feiten en personen.
Het is dan ook geen toeval dat die kranten en tijdschriften die zich bezondigen aan dergelijk beleid en het vanuit een bepaalde maatschappijvisie duidelijk gemunt hebben op bepaalde partijen en politici, op hun forum mensen aantrekken en ze ook een forum geven, die hun afkeer voor die politici en partijen ventileren in scheldtirades en verdachtmakingen.
Ook nu weer. Bruno Tobback zegt wat ik ook al door politici van andere partijen heb horen vertellen, en dan geen reactie ofwel bewondering opriep bij forumdeelnemers: 'Ik ben niet getrouwd met mijn functie, ik ben getrouwd met mijn partij'. Tobback mag dat klaarblijkelijk niet zeggen volgens 'de echte Vlamingen'. De bagger die over hem wordt uitgestort op het 'forum' van Knack-online mist alle niveau. De gebruikte scheldwoorden liegen er niet om: 'ventje, zonder verstand, sossenbende, Babyback, zwak arrogant mannetje...'.
Fraai is het allemaal niet. Nog erger is dat degenen die op dergelijke manier reageren, zich erop voorstaan dat zij 'de echte Vlamingen' zijn.
29-06-2014 om 15:45
geschreven door Gust Adriaensen
'Wees niet verlegen over Alzheimer'
Christine Van Broeckhoven:
'We moeten mensen dringend weer leren accepteren zoals ze zijn. Ik zeg dat ook aan familie van alzheimerpatiënten: neem die overal mee naartoe, wees daar niet verlegen over. Alzheimer is een zeer traag proces waarbij men in de eerste jaren nog een goede levenskwaliteit heeft. Mits aanvaarding van de samenleving. Nu denkt iedereen die de diagnose krijgt, dat hij meteen in de terminale fase belandt.'
29-06-2014 om 08:18
geschreven door Gust Adriaensen
28-06-2014
'De betekenis van de monastieke toewijding'
Frater Jean-Baudouin is monnik in het klooster in Syrië, waar norbertijn Daniël Maes directeur van het seminarie is.
Betekenis van de monastieke toewijding
Van onrust naar vrede
Hallo, mijn naam is Fr. Jean-Baudouin. Ik ben Bruggeling, 28 jaar oud. Via de wegen die God kent ben ik vier jaar geleden naar dit klooster gekomen. Ik had in de verste verte nooit gedacht ooit monnik te worden. Nu kan ik alleen maar zeggen dat deze weg me vervult in het diepste van mijn wezen, vooral dan het feit dat God mij roept tot éénheid met Hem. Christus zegt ons dat het koninkrijk van God binnen in ons is. Het is dan ook in mijn binnenste dat ik Christus heb leren kennen dankzij het gebed in stilte. Het gebed is een vriendschap met God waarbij we samen met Hem wandelen. Die pelgirmstocht gebeurt in stilte omdat God in de stilte spreekt. Sint Johannes van het Kruis zegt: “God heeft maar één Woord, Hij heeft het in de eeuwigheid gezegd, en in een eeuwige stilte; dat Woord is zijn Zoon.” God beantwoordt onze diepste verwachtingen. Ik was altijd onrustig, ontevreden, zoekend en vragend, maar Christus, die de Weg is, de Waarheid en het Leven vervult mij nu.
Pater Daniel, die directeur is van ons seminarie, heeft mij gevraagd af en toe iets te schrijven in zijn wekelijkse brief. Ik heb zijn uitnodiging aanvaard en vind het een hele eer mij zo te mogen uitdrukken aan zijn rijk publiek. Gedenk mij aub in uw gebeden opdat de Heilige Geest op mij neer zou dalen en ik iets zou mogen schrijven die u pleziert en opbouwt in Christus. Ik zal niets schrijven over de situatie in Syrië of Irak gezien Pater Daniel dat zo voortreffelijk doet; ik wil liever af en toe iets met u delen over wat mij geraakt heeft in mijn studies.
Vooreerst wil ik de spiritualiteit van onze gemeenschap aan u voorstellen. Die ligt erg dicht bij de Carmelitaanse gezien moeder Agnès Mariam van het Kruis (onze moeder-overste) gedurende 21 jaar in het Carmelitessenklooster van Harissa in Libanon heeft geleefd. Het zijn dan ook in de eerste plaats haar lezingen en haar studies over het innerlijke gebedsleven die ik met u wil delen omdat die zo’n grote invloed gehad hebben op mijn persoonlijke leven. Gedurende een van haar conferenties vertelde ze ons het volgende over de monastieke toewijding (Wat tussen vierkante haken staat heb ik bijgevoegd):
De term ‘toewijding’ in de Bijbel
“De term “monastiek” komt van het Griekse monos, in het Arabisch mutawahed;het komt van de wortel één. De monnik is iemand die één is met God, één is met zichzelf en [één is met zijn medemens]. Het is niet omdat je monnik bent dat je dat doel onmiddellijk bereikt hebt, het is veeleer een project [op lange termijn]. Niets kan toegewijd zijn dan aan God, Hij is de enige die het waard is om aan toegewijd te zijn.
[In de Bijbel komen we de term ‘toewijding’ voor het eerst tegen in Gn. 2,3: “ God zegende de zevende dag en maakte hem heilig”, in het Hebreeuws kadash = heilig maken, toewijden, concacreren]. Toegewijd zijn betekent gereserveerd zijn voor het heilige, apart gesteld worden van alles dat niet heilig is. Het is een staat die ons verheft om ons te doen binnen treden in het mysterie en in het wezen zelf van God.
De term ‘toewijding’ is verbonden met het Paasfeest. [Toen de Hebreëuwen Egypte verlieten o.l.v. van Mozes moesten ze een paaslam slachten en nuttigen, diezelfde nacht in haast, met de staf in de hand en in familieverband. Ex. 11 kondigt de laatste plaag aan, de dood van alle eersteborenen van de Egyptenaren. Hoofdstuk 12 beschrijft hoe de Israëlieten bloed van het paaslam op hun deurposten hoorden te strijken waardoor de verderfengel hun huizen zou voorbijgaan en hun eerstgeborenen gespaard zouden blijven].
Na hun bevrijding uit Egypte zegt de Heer tot de Israëlieten: “Wijdt Mij alle eerstgeborenen toe; alles wat bij de Israëlieten de moederschoot opent, mens of dier, behoort Mij toe”, (Ex. 13,2). Die eerstgeborenen hadden moeten sterven met de eerstgeborenen van de Egyptenaren. Het is alsof ze van de dood tot het leven teruggeroepen werden. Wanneer we toegewijd zijn [aan God], sterven we aan iets om te leven in de Heer. Omdat die eerstgeborenen gered werden door het bloed van het lam vraagt de Heer in ruil dat ze tot Hem gewijdt zouden zijn opdat ze niemands eigendom zouden zijn, behalve dan van het Heilige. Welnu, ons doopsel is de vervulling van de toewijding van deze eerstgeborenen. Wij worden niet meer gered van de verderfengel die de eerstgeborenen kwam doden. Wij worden gered uit de macht van de duivel – die het leven van God in ons wil doden – door het bloed van Christus, hét nieuwe Paaslam. De monastieke toewijding wil tot het uiterste gaan in de toewijding van het doopsel.
De maagdelijkheid
Sinds de eerste eeuwen van de Kerk hebben sommige mensen het voorbeeld van de maagdelijkheid[1] van Christus en zijn Moeder gevolgd. Het concept van de maagdelijkheid is van fundamenteel belang om de monastieke toewijding te begrijpen. Maagdelijkheid wil zeggen: apart gesteld worden om door God gevormd te worden, zich te verenigen met Hem en met zichzelf.
Maagdelijk is iemand die alleen aan God toebehoort op 3 niveaus.:
Op het spirituele niveau: die persoon is geconsacreerd aan God. Hij/zij geeft zichzelf uit liefde voor God en wil geen andere dan God.
Op het psychische niveau: hij/zij wil niet verleid worden door wat dan ook buiten God.
Op het fysieke niveau: die persoon wordt apart gesteld, toegewijd, en behoort fysiek tot niemand toe.
De maagdelijkheid[2] is de toestand van de hemel waar de liefde niets kapot maakt maar integendeel, waar de liefde vol maakt. Het is alleen God die dit kan want Hij maakt één. Hij vereenzelvigt ons met Hem en Hij vereenzelvigt ons met onszelf omdat Hij ons aan onself openbaart.
De maagdelijkheid is terugkeren naar de oorspronkelijke menselijke conditie, naar het ‘beeld van God’[3]. Het is de conditie van het volgende leven - het eeuwige leven dat we zullen verkrijgen na onze dood en onze hereniging met de Verrezen Christus - op voorhand beleven (cf. Lc 20, 34-35). Onze integriteit [= de menselijke conditie in haar volheid] hier op aarde is gebaseerd op onze wil [ = onze innerlijke beslissing om aan Hem toe te behoren] daar we [in onze zwakke menselijke conditie] altijd zullen moeten kampen met de aanvallen van de duivel, van het vlees en van de passies. We kunnen nooit beweren volledig ‘maagd’ te zijn; onze gedachten, passies en verleidingen voeren een oorlog tegen ons maar in die strijd streven we naar die vervolmaking van ons project van éénheid met God. Beetje bij beejte geeft God ons dan onze integriteit terug en maakt Hij ons één met Hem.
De woestijnvaders[4] hebben dit leven geleid. Hun werken staan vol raadgevingen[5] maar het is vooral het werk van St Jan van Het Kruis, de mystieke kerkleraar, die de doctrine van de éénheid met God in haar totaliteit heeft uitgeschreven.
Wanneer ik over eenheid spreek, spreek ik altijd over een huwelijkseenheid. Het gaat hier om het mysterie van de liefde en eenheid van Christus met de Kerk die de liefde en eenheid van de Vader met de Zoon in de Geest vertegenwoordigt. Net zoals de gedoopten het volk van God zijn, zo is het hart van de monnik de echte tempel van God, het ware paradijs.” Tot zover de woorden van Moeder Agnès-Mariam.
Ten slotte, zoals de boodschap van de maagdelijkheid een schok was voor het heidense Romeinse Rijk, zo is deze boodschap nu eveneens radicaal tegengesteld aan de huidige geseculariseerde levensopvatting. Het heeft mij echter jaren geleden wakker geschud toen ik die boodschap via de lippen van Moeder Agnès-Mariam met klem en klaarheid hoorde uitspreken. Als ik nu in mijn theologische vorming dieper kennis maak met de inhoud van het Woord Gods en de kerkelijke visie op het leven en de samenleving, dan vraag ik me weleens af waar wij schrik voor hebben en waar wij op wachten om dit met gezag te verkondigen. Dit is de visie voor het leven en het geluk van de mensen van deze tijd en van alle tijden, hier en overal.
Hartelijke groeten,
In Christus,
Fr. Jean-Baudouin
[1] Het christelijk geloof ontstond in het Romeinse Rijk, gekenmerkt door een heidense wereldoverheersing én tegelijk een moreel verval. Maagdelijkheid en martelaarschap waren in de eerste christelijke gemeenschappen de grootste idealen. Voor de heidense wereld was dit een geestelijke schok. En vanaf de vierde eeuw kwam er dan nog de spiritualiteit van de woestijnvaders bij, onder impuls van de grote abt Antonius.
Maagdelijkheid, martelaarschap en spiritualiteit van de woestijn werden niet door iedereen beleefd, maar waren wel voor allen een inspiratiebron voor een aan Christus toegewijd leven, radicaal tegengesteld aan de gangbare heidense levenswijze.
[2]1 Co 7, 32-35: “Ik zou willen dat u zonder zorgen was. Wie niet getrouwd is, heeft zorg voor de zaak van de Heer en wil de Heer behagen. Maar de getrouwde heeft zorg voor aardse zaken en wil zijn vrouw behagen; zijn aandacht is verdeeld. (...) Dit alles zeg ik u voor uw eigen bestwil; het gaat mij alleen om de eerbaarheid en een overdeelde toewijding aan de Heer”. Het is dus moeilijker voor de getrouwden om zich onverdeeld te wijden aan de Heer. Moeilijk misschien, maar niet onmogelijk, kijk maar naar de ouders van de Heilige Theresa van Lisieux, en de patronen van Zwitserland, Nicolaus von Flüe en zijn vrouw Dorothea. Elke mens is geroepen om volledig toegewijd te zijn aan de Heer. De Heer vraagt ons hart (cf. Spr 23,26), en dat zowel van de getrouwde als van de maagd. (zie verder 1 Co 7 en Mt 19, 1-12).
[3]Gn 1, 26: God sprak: ‘Nu gaan We de mens maken, als beeld van Ons, op Ons gelijkend’”
[4]De eerste monniken in Egypte, Syrië, Palestina die in de woestijn als kluizenaars het ‘engelenleven’ leidden.
[5]Pater Daniel voegt hier graag aan toe dat die raadgevingen dikwijls veel rijker zijn dan de laatste psychologische verworvenheden.
28-06-2014 om 13:31
geschreven door Gust Adriaensen
'IK' versus 'een regering die niets doet'
Heb je de andere partijvoorzitters veel afwijzende commentaar horen geven bij de aanstelling door de koning van De Wever als informateur? Ik niet.
Wat een verschil met nu. Pas informateur af en De Wever valt alweer terug in zijn mix van arrogantie en Calimerogedrag.
Als geoordeeld wordt dat een 'tripartite' mogelijk is, dan is het democratisch evenzeer verantwoord om die formule uit te proberen als het uitproberen van een centrumrechtse formatie. Na het jarenlang vernederen van de Walen -het Waalse profitariaat, weet je wel- en het diaboliseren van de grootste democratische Waalse partij, de PS, wordt het nu zo voorgesteld dat een 'tripartite' des duivels is en dat alle heil mag verwacht worden van centrumrechts.
De Wever zou ook eens moeten ophouden met het debiteren van primitieve platitudes als: 'Wij zijn klaar om aan de slag te gaan en een regering te vormen die doet wat moet gebeuren en niet een regering die niets doet".
Een regering die niets doet!? Kom nou. Welke journalist of politicoloog doet eens een poging om een serieuze vergelijking te maken omtrent de daad- en beleidskracht, tussen de Vlaamse en de federale regering?
Beweren dat van een regering die hij op poten zet, het paradijs te verwachten is en van andere formateurs en regeringsformules niets dan alleen maar miserie voortkomt, is een extreem populistisch loopje nemen met de waarheid en een vernedering voor een groot deel van de Vlaamse kiezers.
Het is niet allemaal onnadenkend Vlaams kiesvee, meneer De Wever!
28-06-2014 om 09:13
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII.15
Vrijdag 27 juni 2014
De (on)aangename kanten van ons dagelijks leven
Iedere dag wordt de stroom nog voor meerdere uren onverwachts en meermaals onderbroken. Ondertussen hebben we eindelijk “snel internet” gekregen, maar dat werkt meestal heel traag en zonder electriciteit dus helemaal niet. Onze kleine binnentuin (40/40 m) staat vol groene gewassen en iedere dag wordt er al van gegeten. Dat is vooral te danken aan de fraters, regelmatig geholpen door de jongens van de vluchtelingenfamilies. Ik heb mijn best gedaan om de knoflook water te geven maar slechts één plantje is overgebleven. Ik houd niet van knoflook en misschien hebben ze gevoeld dat ik ze niet “met liefde” heb besproeid. Eerlijk gezegd: de knoflook werd vier maanden te laat geplant. Geen nood, de fraters hebben er lang wat anders gezet. En nu hebben ze hun eerste courgetten al geoogst, die traditiegetrouw bij de eucharistie voor het altaar worden geplaats als dank aan God en om zijn verdere zegen te vragen. Op het grote terrein met zijn duizenden fruitbomen is er veel verloren. Wel zijn de bomen in leven gebleven dank zij de onverwachte regen. Wegens de vorst is in heel de streek de oogst verloren. De natuur schijnt te delen in het lijden van het volk. Laat dat dan een soort ‘sabbatjaar’ zijn, een rust. Zelf hebben we daar omwille van de oorlog niet kunnen werken en nu hebben anderen wel een flink gedeelte met groenten beplant die weelderig groeien. Onze kleine voorheen kille kamertjes zijn ondertussen door de zomerzon flink opgewarmd. Af en toe is het er zwoel. Toch is het maar zelden dat er iemand een dag onder bezwijkt. Vliegen en muggen zijn natuurlijk een erg vervelende en universele plaag en niet iedereen kan die chemische spulletjes verdragen die daartegen gebruikt worden. En vergeet niet, in de loop van de geschiedenis werd menige oorlog beslist door de allerkleinste diertjes die een besmetting veroorzaakten en een heel leger letterlijk tegen de grond kon zetten. Gelukkig heeft Syrië een goed leger dat nu ook in onze streek een grote opruimingsdienst bezig is. Als dat over enkele weken gebeurd is kan ons dagelijks leven flink wat verbeteren en kunnen ook de belangrijkste schapen die onze stal omwille van de veiligheid moesten verlaten weer terugkeren. Dat zal een feest zijn. We zien er in ieder geval allemaal met groot verlangen naar uit.
Petrolboeren en andere terroristische organisaties
De nieuwe gebeurtenissen in Irak zetten wel een domper op onze vredesvooruitzichten in Syrië en het hele Midden-Oosten. Eigenlijk is er niet zo veel nieuws aan. De vechtjassen en hun doelstellingen blijven dezelfde, alleen de methoden zijn telkens weer anders. De kinderen van de duisternis - Jezus zei het al - zijn dikwijls slimmer dan de kinderen van het licht.
De hoog edele secretaris van de UNO Ban Ki-moon, heeft geopperd dat hij een nieuw vredesvoorstel voor Syrië wil doen: een absoluut embargo op alle wapenleveringen. Wat een bekommernis om de vrede in Syrië, zullen velen wellicht denken. In werkelijkheid is het pure hypocrisie. Het wapenembargo destijds in Libië trof in feite alleen het nationale leger, terwijl alle rebellengroepen langs alle kanten wapens in overvloed konden aanschaffen. Gelukkig heeft de Russische permanente vertegenwoordiger bij de UNO, Vitaly Churkin eventjes duidelijk gemaakt dat zulk een voorstel geen enkel effekt heeft op de gewapende rebellen en dus het bloedvergieten helemaal niet vermindert. Het sluiten van de door de NAVO beschermde terroristenkampen in Turkije en Libië of het sluiten van de grenzen voor alle terroristen, dat heeft onze Ban Ki-moon nog niet voorgesteld, want dan zou de oorlog tegen Syrië meteen stilvallen en dat blijkt nu helemaal hun bedoeling niet te zijn. Carla Del Ponte, zelf lid van de internationale onderzoekscommissie voor Syrië heeft nog eens duidelijk gezegd dat het terroristische groepen en buitenlandse strijders zijn die het Syrische volk een ondraaglijk lijden bezorgen door moorden, verwoestingen en ontvoeringen. Maar haar stem wordt niet gehoord omdat ze helemaal uit de toon valt. Er worden krachtige uitspraken tegen en nniet voor Syrië verwacht. De groepen die in Irak als “terroristisch” worden omschreven, krijgen in Syrië internationale steund als “vrijheidstrijders”. Ondertussen wordt Syrië gestraft o.a. met zware sankties omdat het “zijn bevolking blijft uitmoorden” en telkens wordt in alle ernst de vraag gesteld of het edelmoedige westen toch niet de plicht heeft militair in te grijpen zoals in Irak en meer zouden moorden. Obama wil 500 miljoen dollar geven opdat de rebellengroepen nog meer kunnen moorden en verwoesten. Dat is zijn bijdrage aan vrede en democratie voor het volk! En zo zie je hoe onze hoogedele internationale instellingen en wereldleiders druipen van huichelarij.
Wat nu in Irak gebeurt is helemaal geen nieuwe, onverwachte oorlog vanwege een fanatieke islam, zoals de westerse media graag napraten. Het is de voortzetting van de oude oorlog met dezelfde wereldheersers. Amerika-Israël willen het hele Midden-Oosten verbrokkelen om zelf de macht en de rijkdom te grijpen, mooi verpakt met de schijn van vrijheid en democratie voor de bevolking. Na de tweede oorlog tegen Irak op 19 maart 2003 kondigde president Bush op 1 mei plechtig “de bevrijding van Irak” aan. De honderdduizenden (mogelijk ’n half miljoen?) doden waren geen vermeding waard. In de eerste oorlog van 1990 waren er al ‘n 300.000 doden gevallen en in de jaren daarna zijn mogelijk ’n half miljoen kinderen aan ondervoeding gestorven wegens de sancties en het embargo. Maar wie is nu nog geïnteresseerd aan zulk oud nieuws? Laat het duidelijk zijn dat het immense lijden van een volk geen rol speelt in de grote politieke vredesinspannigen met wapengekletter. Hoe ingewikkeld de achtergronden ook kunnen zijn, het gaat hier zeker ook om petroleum, het “aardse manna”. Nu zijn twee grote petroleumindustrieën in het spel. Exxon-Mobil, eigendom van Rockenfeller, de grote baas in Qatar, zorgt zonder moeite voor de illegale verkoop van de door al-Nousra in Syrië gestolen olie. Aramco, eigendom van VS, de grote baas in Saoedi-Arabie, die ook ISIS financiert, zorgt nu voor de verkoop van de door ISIS gestolen petroleum. Petrolboeren met hun terroristen en een zeer winstgevende maffiahandel hebben een hoofdrol in het theater. En ondertussen lijdt en sterft een deel van de wereldbevolking. Ban Ki-moon, ban de terroristen met hun olie naar de “moon”!
Eindelijk!
De media zijn in grote mate medeschuldig aan de gruwelen van de oorlog. De reeds genoemde Carla Del Ponte heeft vroeger al duidelijk gesteld dat het wel degelijk terroristen zijn die in Syrië de gifgasaanslagen plegen. Trouwens, iedereen met een klein beetje kritische zin wist dit al lang. En wat doen onze journalisten? Ze fixeren dag na dag hun aandacht op de opruiming van die oude en weliswaar gevaarlijke rommel van de chemische wapens, die Syrië in heel deze oorlog niet heeft gebruikt en ook niet nodig had. Zo helpen ze mee aan een vals beeld, nl. dat hiermee toch wel de belangrijkste stap gezet is naar de vrede in het Midden-Oosten. Om dat nog meer te benadrukken heeft die opruimers club ook onmiddellijk de nobelprijs voor de vrede gekregen! Dit alles dient enkel om de waarheid te bedekken. Dat ons klein buurland ondertussen massavernietigingswapens (chemische én biologische) blijft opstapelen (en gebruiken!), en dat het bovendien een drievoudige nucleaire macht heeft uitgebouwd, in de lucht, op het land en in de zee, dat moet geheim blijven. Neen, als de laatste chemische wapens van Syrië opgeruimd zijn moeten wij allemaal in koor roepen: “Hoera en proficiat, het Midden-Oosten is nu helemaal vrij van massavernietigingswapens!” J. Kerry kon niet slapen, zei hij, van de beelden van de slachtoffers. Dat hij en zijn regering daar de hoofdschuldigen van zijn, hindert hem blijkbaar niet. L. Fabius blijft Syrië beschuldigen met het gezag van zijn regering die al ingestort is, tot heil van het Franse volk, dat nu kan opstaan. Een omvallende boom maakt nu eenmaal veel meer lawaai dan een heel bos dat aan het groeien is. In Engeland zijn er gelukkig al politici die zich openlijk afvragen of Tony Blair, de speciale vredesgezant voor het Midden-Oosten nu helemaal gek geworden is. Is er nu niemand die deze krankzinnige molen van alle nieuwsagentschappen tegelijk kan doen stilvallen? B.v. aan de hand van een objectief verslag over het gebruik van chemische wapens in de oorlog tegen Syrië? Hij hoeft hiervoor alleen maar enkele onafhankelijke rapporten en authentieke getuigenissen te verzamelen, die een massa verpletterend materiaal geven en het handelen van de zogenaamde “vrienden van Syrië” deskundig ontmaskeren. Hij kan verder al wat de gezaghebbende pers daarover gemeld heeft gewoon terzijde laten als zijnde tijdverlies. Of is het teveel gevraagd aan de journalisten dat ze waarheidsgetrouwe berichten zouden schrijven en de echte schuldigen aanklagen? Tegen de waarheid kan uiteindelijk niemand op, ook niet de 22 “obediënties” van Franse vrijmetselaars met hun 142.120 “broeders” en 32.778 “zusters” en zelfs niet de invloedrijkste 136 dames en heren van de Bilderberggroep die van 29 mei tot 1 juni dit jaar in Kopenhagen hun geheime afspraken maakten.
In Egypte hebben enkele journalisten van Al-Jazeera zware gevangenisstraffen gekregen voor het manipuleren van het nieuws met oorlogsmisdaden als gevolg. Wij spreken ons niet uit over de schuld of onschuld van de betrokken journalisten. Wij willen het hebben over de nieuwszender zelf. De Israëlisch-Amerikaanse Al-Jazeera in Qatar is een terroristenorganisatie die zich al jaren schuldig maakt aan misdaden tegen de menselijkheid, door met getrukeerde beelden volksopstanden te suggereren die daarna dan worden uitgelokt. Al-Jazeera heeft een groot aandeel gehad in de vernietiging van Libië en in de verwoestingen en moorden in Syrië. Anderhalf jaar geleden schreven we hierover al uitvoering. Een jongen uit een christelijk gezin werd hier vermoord, wat al-Jazeera uitvoerig toonde en gebruikte als bewijs van de wreedheid van het Syrische leger. Omwille van de nauwe band van ons klooster met deze christelijke familie hebben we ons meeleven betuigd. Daarop kwam de waarheid naar boven, die totaal anders was. Twee groepen waren actief. De ene pleegde de misdaad. Ze schoten de jongen die op straat speelde en toen de moeder hem bloedend in haar armen nam, hebben ze hem uit haar handen gerukt en gezegd dat ze hem naar het hospitaal zouden brengen. In feite reden ze er mee naar een schuur, waar een kameraploeg van Al-Jazeera zijn sterven filmende met de nodige kommentaar als bewijs van de wreedheden van het Syrische leger en de president. In werkelijkheid was er helaas geen nationaal Syrisch leger in de buurt. In de Arabische wereld zijn de kijkcijfers van Al-Jazeera al lang drastisch gedaald, omdat men beseft dat Al-Jazeera pure westerse oorlogspropaganda is op basis van leugens. Onze media hebben deze manipulaties altijd als de zuiverste waarheid overgenomen. Vandaar nu hun onnozel protest. Als ze een greintje belangstelling hadden gehad voor hun eigen beroep, dan zouden ze Al-Jazeera zelf al lang aangeklaagd hebben. Dit had veel bloedvergieten kunnen verminderen. Dat is voor mij verantwoorde journalistiek. Maar ze hebben gezwegen en als papegaaien nagepraat. Ze stonden enthoesiast aan de kant van de moordenaars en niet aan de kant van de onschuldige slachtoffers. En nu voegen ze er nog een huichelachtige minuut stilte aan toe. Als je niets te zeggen hebt, doe het dan zeker niet in de openbare media. Proficiat aan de Egyptische rechtspraak en proficiat aan Abdel Fattah al-Sissi, de moedige nieuwe Egyptische president die al heeft laten weten dat hij zich in deze rechtspraak niet wil mengen. Zoals veruit de meeste Egyptische burgers “van goede wil” wensen we deze president alle goeds toe en hopen dat hij stand blijft houden tegen het vernietigend westers terrorisme. Is het niet de moeite om deze kant ook eens te belichten?
P. Daniel
28-06-2014 om 08:37
geschreven door Gust Adriaensen
25-06-2014
Consequente Lutgen
'Wat ik voor de verkiezingen gezegd heb, geldt ook erna. Wij stappen niet in een regering met separatistische trekjes', zei Lutgen, de voorzitter van CdH, de Franstalige tegenhanger van CD&V. Ook het Euroscepticisme van N-VA, dat na de aansluiting van de partij bij het allegaartje van de ECR in het Europese parlement, naar buiten toe nog versterkt werd, riep bij CdH meer en meer kritiek op. Bovendien kreeg Lutgen van De Wever geen of nauwelijks ijzersterke garanties wat betreft de index, het communautaire en de federale loyauteit.
Opvallend is nu dat degene die een politieke consequente koers vaart, nl. Lutgen, van de 'goedmenende' pers en van andere partijen, de wind van voren krijgt. Wat door de journalisten vaak als een van de grootste politieke deugden wordt aangeprezen, nl. consequentie, wordt de CdH-voorzitter nu aangewreven als een onvergeeflijke politieke fout.
Dat De Wever de kernpunten van het N-VA-programma en van de campagne, met name het confederalisme in voorbereiding van het separatisme, en de harde liberale aanpak van index en werkloosheidsuitkeringen, opzijschuift, roept amper vragen op over de consequente politieke lijn van de partij. Gaat het dan toch in de eerste plaats over macht en postjes, en niet over een maatschappijvisie?
Niet alleen N-VA maar ook sommige journalisten zijn zo obsessief met de PS bezig, dat ze ook nu weer erin slagen de schuld bij de Franstalige socialisten te leggen. Sjonge, sjonge.
Als de gazetten schrijven dat het aan vertrouwen mangelt tussen bv. Lutgen en zijn CdH én De Wever, dan hebben ze wel gelijk. En dat ontbrekende vertrouwen heeft De Wever helemaal maar dan ook helemaal aan zichzelf en zijn partij te wijten. Jarenlang Franstalig België en zijn politieke leiders stigmatiseren en beledigen, en dan hopen dat ze zonder veel problemen in je politieke rechtse project meestappen, is wel zeer of naïef of arrogant. Zeker als je te maken krijgt met consequente politici als Lutgen.
25-06-2014 om 09:41
geschreven door Gust Adriaensen
24-06-2014
CDH over N-VA
CDH-voorzitter Lütgen: "De N-VA is een eurosceptische partij en staat sceptisch tegenover België".
24-06-2014 om 22:54
geschreven door Gust Adriaensen
De sirenenzang van het Engels
De pleidooien voor meer Engelstalige opleidingen aan onze universiteiten duiken weer op in de media. Ze worden vooral gehouden door mensen uit de ondernemerswereld en door universiteitsverantwoordelijken die de universiteit zo veel mogelijk willen laten inkapselen door het bedrijfsleven.
De voorlopig laatste in het rijtje is Pieter Timmermans, gedelegeerd bestuurder van VBO, die een reeks argumenten bijeenharkt om meer Engelstalige opleidingen te geven aan de universiteiten. Hij ziet geen afdoende argumenten om het niet te doen maar hij wenst tegelijk duidelijk te beklemtonen dat hij niet beweert dat we het Nederlands aan de universiteiten stiefmoederlijk moeten behandelen. Hoe die twee betrachtingen, meer en meer Engels zonder dat het Nederlands in de verdrukking komt, in de toekomst kunnen blijven gecombineerd worden, maakt hij niet duidelijk.
Opvallend is ook dat Timmermans in zijn pleidooi uitsluitend economische, financiële, diplomatieke en wetenschappelijke argumenten gebruikt. Maar kan je van de grote baas van de Belgische ondernemingen veel meer in verband met taal verwachten?
Timmermans heeft dus geen oog voor onze taalgeschiedenis en taalstrijd, voor de intellectuele, culturele en sociale betekenis van een soepele, accurate algemene taal. En voor de permanente inspanning die nodig is om dergelijk taalinstrument beter en beter te beheersen.
En met die inspanning en voortschrijdende beheersing is het m.i. droevig gesteld. Het komt me voor dat het gebruik van en de zorg en het respect voor een algemene Nederlandse taal, in ruimere en ruimere kring worden opgegeven. Zeker door de leidende kringen van het intellectuele en culturele wereldje in Vlaanderen. Onvermogen en taalluiheid spelen daarin de voornaamste rol.
Wat gepropageerd en beoefend wordt, is een massa tussentaaltjes, het zogenaamde Verkavelingsvlaams, en streektalen (met nostalgische liefde 'dialecten' genoemd), waarvan 'het spijtig zou zijn dat ze verdwijnen' en die de gebruiker in wat ruimere kring maar ook in de eigen straat opzadelen met grote taalonzekerheid, omdat de 'dialectgebruiker' zich genoodzaakt ziet voor meer en meer woorden een 'dialectische vertaling' te verzinnen.
Degenen die pleiten voor een bijna ongebreideld gebruik van het Engels aan de universiteit (en waarom ook niet reeds in de secundaire school, enz.?), helpen op de lange duur een taalsituatie in Vlaanderen te creëren, vergelijkbaar met de 19de en begin 20ste eeuw. Met dien verstande dat het Frans nu vervangen wordt door het Engels. De economische en financiële toplagen gebruiken het Engels. Het 'volk' kan zich lekker behelpen met 'Verkavelingsvlaams' of 'dialect'. En het wordt de gewone man dan nog aangepraat en voorgedaan dat dergelijk taalgebruik 'cool', 'hip', 'in', 'retro', 'puur', 'naturel', 'spontaan', enz. (naar keuze) is.
24-06-2014 om 08:35
geschreven door Gust Adriaensen
22-06-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/14
Vrijdag 20 juni 2014
Warme choco tegen oorlogstress
In zowat heel het land blijft het nationale leger met succes de terroristenhaarden opruimen, terwijl er toch hier en daar nog aanslagen gepleegd worden. Er wordt ook veel wapenmateriaal buit gemaakt en er zijn tevens nog steeds rebellen die zich overgeven. In de nacht van dinsdag op woensdag werd er weer erg gevochten rond ons klooster. Voor de veiligheid dalen we dan een verdiep lager. De zuster die meestal voor het eten zorgt maakte van de gelegenheid en de aanwezigheid van de elektriciteit gebruik om even een voorraad chocodrank te maken. Een tijd geleden is er immers een container Italiaanse chocolade toegekomen. Ieder gezin in heel de streek heeft de nodige hoeveelheid gekregen en wij dus ook. Vandaar dat we ’s anderendaags als compensatie voor de door oorlog verstoorde nachtrust warme choco (met water gemaakt) gekregen hebben als voorgerecht. Er lijkt hier in onze streek op dit ogenblik geen gevaar dat de terroristen nog iets kunnen veroveren, maar we zullen toch voorzichtig blijven tot op het laatste ogenblik. We vragen on wel af waar al die mannen vandaan blijven komen. Dit is het grootste privéleger ter wereld en naar verluid is België hierin goed vertegenwoordigd.
Het syndroom van Jezabel
Het enthousiasme rond de wereldbeker voetbal dringt vanuit Brazilië een heel klein beetje tot ons door. In de avondrecreatie probeert onze medebroeder, die een halve eeuw jonger is dan ik, vanuit zijn vroegere bevlogenheid, de stand van zaken te geven en af en toe volgen we even op een computerscherm een stukje van een match, allen samengepakt in het kleine bureau waar internet is. Ons supporteren voor Portugal had alvast geen enkel effect. Voor onze Chileense medezuster was het succes heel wat groter en voor Spanje ging het licht helemaal uit. Omdat Frankrijk in Syrië een te gemeen spel opvoert, hebben we voor hun voetbal ook geen waardering. Ondertussen werd onze oude tv gerepareerd en konden we het laatste kwartier van de succesvolle match België-Algerije nog zien.
Eigenlijk gaat onze belangstelling toch nog meer uit naar de vraag hoe onze broeders en zusters in Irak de nieuwe oorlog al of niet zullen overleven. In tegenstelling tot wat de westerse pers meldt is het ons duidelijk dat deze nieuwe oorlog, zoals elders, niet zonder medewerking van de VS-Israël en de NAVO geschiedt. Trouwens, al-Qaida werd destijds door de CIA zelf opgericht om Rusland te bevechten en de NAVO is steeds meer de slaaf geworden van de Amerikaanse belangen wereldwijd in plaats van de eigen soevereiniteit en vrede (zie Joegoslavië en Oekraïne). Tony Blair, die destijds samen met Georges Bush besloot om Irak op de meest barbaarse wijze te onderwerpen (onder het motto: “Freedom for Irak”!) voelt nu de behoefte om de wereldopinie te laten weten dat hij geen schuld heeft aan de huidige gruwelen in Irak. De oorzaak ligt, volgens hem, in het feit dat het westen in Syrië niet is binnengevallen! En zo zie je hoe keurige heren hun geheel gedrogeerde geest blijven koesteren. Tevens openbaart deze vreselijke “christelijke zionist” hiermee onrechtstreeks dat het westen nog altijd van plan is het hele midden oosten te verbrokkelen in afzonderlijke confessionele gebieden, die elkaar bevechten. De “creatieve chaos” om nieuwe machtsverhoudingen te krijgen en de rijkdom van het land te roven, wat ook deskundig is gebeurd. Dat daarbij honderdduizenden mensen de dood worden in gejaagd is voor deze wereldheersers meegenomen. En wie tegen wie vecht heeft ook belang, als er maar gevochten wordt. Natuurlijk zijn deze wereldheersers erg bekommerd om Irak, nl. dat de oliewinning verzekerd blijft! En Turkije is bang dat de Koerden een onafhankelijke staat oprichten met een stuk van Turkije. Ondertussen staren onze media zich blind op een aanslag van vandaag die morgen al oud nieuws is en dus geen belangrijk meer heeft. Wat hier gebeurt interesseert hen nauwelijks. Jongeren worden nog eerder aangemoedigd om hier te komen vechten, maar dat die mannen terugkomen en thuis beginnen, dat moet dan een drama genoemd worden. Voordat Blair en Bush (een nog ergere ”christelijke zionist”) aan het Iraakse volk hun zogenaamde “vrijheid” kwamen brengen, waren er in Mossoul 35.000 christenen. Voor de inval van ISIS waren er nog 3000. In deze tweede stad van het land is nu geen enkele christen meer.
Deze dagen lazen we in de liturgie een boeiend en bijzonder actueel verhaal uit het oude Israël. Koning Achaz is de machtigste en rijkste man, maar hij moet nog meer hebben. Hij is jaloers op de wijngaard van Naboth en deze simpele burger wil liever de erfenis van zijn familie behouden. De jaloezie en hebzucht van Achaz slaan over op mevrouw. Koningin Jezabel weet wel raad. Haar man is maar een marionet, zij draagt de broek. Zonder veel moeite en met koninklijk gezag organiseert zij een valse rechtspraak. Jaloezie en hebzucht worden een epidemie die heel het volk besmet. Iedereen neemt deel aan het collectief geweld, dat zijn ontknoping vindt in de wettelijke steniging van Naboth. Ook zijn familie zal later wel opgeruimd worden. Alles is netjes, officieel geregeld. De koning heeft zijn wijngaard. De profeet Elia komt echter deze hoogedel geborenen eventjes onverschrokken de mantel uitvegen en hun crimineel gedrag aanklagen. Hij voorspelt bovendien dat Jezabel voor straf een eerloze dood zal sterven en dat de honden ook haar bloed zullen oplikken, wat inderdaad gebeurt. Niets nieuws onder de zon. Wij denken aan moeder Teresa van Calcutta, die in de grootste armoede heeft geleefd maar een staatsbegrafenis kreeg, terwijl op dat ogenblik Mobutu, die zich steeds als god liet vereren, in het geheim in een vreemd land in het graf werd gestopt. De geschiedenis van Jezabel kun je lezen in de Bijbel: 1 Koningen 17-21 en 2 Koningen 9, 30-37. En hierdoor krijg je meer inzicht in de huidige wereldpolitiek dan wat je uit de hele wereldpers kunt leren.
Het feest blijft doorgaan
De Syrische regering met zijn geheime diensten is zeker lang niet volmaakt, maar wel te verkiezen boven vele westerse democratieën. De vreugde om de eerste vrije en democratische presidentsverkiezingen van 3 juni blijft terecht verder gaan. Na felicitaties van de grote, echte vrienden van Syrië sturen nog steeds verschillende staatshoofden en instanties uit heel de wereld hun gelukwensen: Abdelaziz Bouteflika, president van Algerije, de Armeense president Serzh Sargsyan, de voormalige president van Jemen, de democratische republiek van Korea, de orthodoxe patriarch van Moskou, het Palestijns Bevrijdingsfront, de Volkspartij van Afghanistan, Algemene secretaris van de Arabische Handels Unie, de Internationale Mihai Aaminescu Academie... Ook de Syrische gemeenschappen in het buitenland blijven feest vieren, in Polen, in Hongarije, in de Tsjechische Republiek, in Parijs. En de Syrische president heeft zelf de nationale verzoeningsbeweging flink aangemoedigd met zijn amnestiewet. Duizenden gevangenen zijn al vrij gekomen in Damascus, Lattakia, Aleppo, Tartous, Sweida, Daraa, Deir Ezzor, Hama, Hasaka... Hieruit moet het westen toch dringend minstens deze drie besluiten trekken. Vooreerst dat de beschuldigingen van dictatuur en martelingen een puur westerse uitvinding waren. Recent werden nog beelden verspreid van 1O.OOO gevangen die zogezegd dood zouden zijn gemarteld. Hoe kan een volk zijn zogezegde “dictator” dan in buiten- en binnenland zo overweldigend belonen? Zelfs de propaganda van de strafste dictatuur is daartoe niet in staat. In 1933 kreeg de Nazipartij in Duitsland 43,9 % van de stemmen en daarna waren er helemaal geen vrije verkiezingen meer. Het volgende besluit betreft de Nationale Syrische Coalitie, door Frankrijk opgericht en aanvankelijk gedomineerd door Qatar, nu door Saoedi-Arabië. Die heerschappen zelf zijn in 20 jaar niet meer in Syrië geweest, maar het westen (de groep van Londen) erkent hen als “de enige vertegenwoordiger van het Syrische volk”. We herhalen wat we meer dan een jaar geleden al schreven: “De NSC vertegenwoordigt alleen zichzelf en de perverse wil van het westen en zijn bondgenoten om Syrië in hun macht te krijgen”. De NSC is een verraad aan het land en een schande voor het volk. Het derde besluit is dat de collaborateurs van de koloniale machten alle geloofwaardigheid verloren hebben. Ze moeten ophouden de terroristen met wapens en geld te steunen en in de plaats daarvan schadevergoeding en hulp bieden voor het herstel van het land. De presidentsverkiezingen zijn een overwinning van het Syrische volk, dat strijd voert tegen het wereldterrorisme, tegen het Amerikaans-Zionisme in naam van een vreedzame islam, van Palestina en gans de Arabische wereld. Het aantal felicitaties vanuit de Arabische wereld toont dat dit ook zo begrepen wordt.
Lichtpunten
Het Syrische Leger heeft de terroristen van al-Nousra en de islamisten van Saoedi-Arabië die samen met de hulp van het Turkse leger het noordelijke strategische Kassab hadden ingenomen terug heroverd. De gouverneur zegt dat in enkele dagen tijd de belangrijkste openbare voorzieningen zullen hersteld zijn (wat ondertussen blijkt geberud te zijn). 250 families zijn al teruggekeerd en de anderen wachten totdat de infrastructuur hersteld is. Eigenaardig genoeg: het Turkse leger heeft belet dat deze terroristen terug over de grens komen. Ze zwerven nu in Idlib rond. Gaan ook de Turken stilaan met hun geweld tegen Syrië ophouden?
In Bolivia werd de G 77+China gehouden, die inmiddels in feite tot 133 landen is uitgegroeid en dank zij Syrië een nieuwe impuls krijgt. Deze top wil zich engageren voor een nieuwe en eerlijke economische wereldorde. De voorzitter, Nicolas Maduro, de president van Venezuela belooft samen met Syrië één front te vormen tegen het terrorisme. Hij roept Amerika op om zijn politiek van inmenging in Syrië op te geven. Hij sprak ook zijn verwondering uit dat zovele landen gewoon kunnen doorgaan met het steunen van terroristen in Syrië, Irak, Oekraïne, Venezuela...
De reeds eerder genoemde Amerikaanse senator Richard Black heeft zondag een interview gegeven op de Syrische al-Ekhbariya tv. Hij prijst de wijsheid en vastberadenheid van de Syrische regering en president en vindt dat het westen en zijn bondgenoten moeten beginnen hun verontschuldigingen aan te bieden aan het Syrische volk.
Qatar schijnt het monopolie te hebben op de uitzending van het wereldkampioenschap voetbal in het Midden-Oosten. Iedere kijker mag hiervoor 450 € betalen. Syrië schijnt evenwel dit monopolie omzeild te hebben. Ze hebben de uitzendrechten weten te verkrijgen langs kabel. En zo prutsen de Syriërs (en wij) achter aan hun oude tv met een elektriciteitskabel om te genieten van het WK. Aldus, wat ik vernomen heb van onze jonge medebroeder en oud-WK-fan. Wij danken God en Syrië in elk geval omdat het volk op die wijze enige vertroosting krijgt.
Naar de ambassade van Saoedi-Arabie!
Vandaag vrijdag 20 juni om 16.00 u is er een manifestatie voor de ambassade van Saoedi-Arabië, Avenue Franklin Roosevelt nr 45, 1050 Brussel, als protest tegen de steun vanwege Saoedi-Arabië alsook vanwege het westen aan de gruwelijke criminelen van Daech in Syrië en Irak. Het is goed om dit “koninkrijk van het terrorisme” eens duidelijk te maken dat zijn enorme rijkdom dient tot welzijn en niet tot vernietiging van de mensheid.
22-06-2014 om 08:39
geschreven door Gust Adriaensen
N-VA sluit aan bij de ECR
De N-VA sluit in het Europese parlement aan bij de ECR (European Conservatives and Reformers).
De ECR is een bont allegaartje van partijen uit heel wat Europese landen. Wat ze gemeen hebben is hun gematigd of sterk Euroscepticisme en een conservatisme dat soms extreme en zelfs choquerende vormen aanneemt.
De ECR-partijen met het grootste aantal vertegenwoordigers in het Europese parlement na de verkiezingen van dit jaar zijn de Britse conservatieven en de Poolse partij 'Recht en Gerechtigheid'.
Van een aantal partijen volgen hieronder een aantal programmapunten.
De Britse conservatieven zijn hardnekkig gekant tegen de onafhankelijkheid van Schotland
Het Poolse 'Recht en Gerechtigheid' is voor de herinvoering van de doodstraf en tegen abortus, euthanasie, homohuwelijk, geregistreerd partnerschap.
'Alternative für Deutschland' is voor het opheffen van de eurozone en de herinvoering van nationale munteenheden.
De Deense Volkspartij is voor grenscontroles, ook voor EU-burgers. Haar leider Messerschmidt werd in 2002 veroordeeld voor een advertentie waarin een verband werd gelegd tussen een multiculturele samenleving en verkrachtingen, gedwongen huwelijke en geweld.
De Finse Partij is tegen het homohuwelijk, tegen adoptie door holebikoppels en tegen IVF (in vitrofertilisatie), tegen de Europese Unie en de Navo, voor het terugschroeven van buitenlandse hulp. De partij werd beschuldigd van racisme en discriminatie. Haar leider Justi Hallo-aho werd in 2012 veroordeeld wegens het aanwakkeren van etnische spanningen. Hij had in een blog geschreven dat de islam pedofilie aanwakkert.
Een Griekse partij is voorstander van een christelijk orthodox onderwijssysteem.
De Nederlandse Christen Unie baseert haar politiek program en beleid op de Bijbel.
De Nederlandse SGP is tegen de vrijheid van godsdienst , tegen het feminisme en voor de herinvoering van de doodstraf.
Paul Goossens, Europajournalist, schrijft in een bijdrage in De Standaard, dat de afwijzing door N-VA van de liberalen en de keuze voor het bont allegaartje van de ECR, niet alleen bepaald werd door de afkeer voor Verhofstadt maar geforceerd werd door De Wever. Hij bepleitte, aldus Goossens, de Britse weg en legde de partijraad van N-VA op, om bij de vijand van Schotland (Cameron) op de schoot te kruipen. 'Het ruikt naar kille machtspolitiek van 'grootmacht' Vlaanderen en bewijst dat de N-VA op korte tijd een hele weg heeft afgelegd. Het nationalistische zweeppartijtje dat solidair was met alle kleine Europese volkeren, Walen uitgezonderd, is tot een kille machts- en belangenmachine verveld.'
Fraai is het allemaal niet. En zeker niet voor de idealistische Vlaamse nationalisten.
22-06-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
21-06-2014
Paus excommuniceert maffia
Pope Francis concluded his one-day trip to the southern Italian region of Calabria with strong words against the Calabrian mafia, calling it “adoration of evil and contempt for the common good.”
“Those who in their lives have taken this evil road, this road of evil, such as the mobsters, they are not in communion with God, they are excommunicated,” he said to applause.
21-06-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
18-06-2014
Filip en Bart: twee handen op één buik
Yves Desmet schrijft in De Morgen het volgende: 'Het verschil met de vorige keer is dat De Wever deze keer alle ruimte krijgt van het paleis om een federale regering te vormen. Het lijkt alsof ze daar nog liever kiezen voor de federale regering rechtsom dan voor de complete impasse die anders dreigt, en die het federale niveau nog maar eens een wereldrecord lang in zijn blootje zou zetten. Ook daar is er een ironisch objectief bondgenootschap tussen De Wever en het paleis.'
Verwonderlijk is het allerminst dat het Paleis kiest voor een rechts-liberale regering. Een van de steunpilaren van het rechtse neoliberalisme is toch altijd het Paleis geweest. Is er ooit een Staatshoofd geweest dat grote fan was van het socialisme?
Superironisch is nu wel dat de republikein De Wever perfect past in de rechtse sociaal-economische ingesteldheid van de vorst. Filip en Bart kunnen het op dat vlak zonder twijfel goed met elkaar vinden.
En bovendien geraakt de republikein De Wever, die een partij incarneert die de monarchie wil doen verdwijnen en als uiteindelijke doelstelling de oprichting van een onafhankelijk republiekje Vlaanderen heeft, helemaal ingekapseld in de monarchie.
Het slagen van De Wever in het vormen van een rechtse regering spoort op sociaal-economisch vlak het best met de maatschappijvisie van de vorst en zijn entourage en is voor Filip de beste garantie dat het instituut 'monarchie', merkwaardig genoeg door de Vlaams-nationalistische republikeinen nog jarenlang ongemoeid zal worden gelaten.
De grootste overwinnaar van het hele regeringsvormingsgedoe zal hoe dan ook Filip, onze aimabele koning, zijn. Dankzij Bart en zijn partij.
18-06-2014 om 20:42
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Soms zetten we de bejaarden aan de kant, maar zij zijn een kostbare schat: hen uitsluiten is een onrechtvaardigheid en een onherstelbaar verlies.'
18-06-2014 om 07:24
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/13
Vrijdag 13 juni 2014
Gewoon leven in een ongewone tijd
Hoe verloopt nu een gewone dag van een kleine gemeenschap in een land in oorlog? Officieel begint de dag met een uur stil persoonlijk gebed in de kerk, hoewel sommigen al veel vroeger uit de veren zijn. Daarna gaat elkeen aan het werk: maaltijd voorbereiden, iconen schilderen, kamers opruimen, vruchten of kruiden verwerken, in de tuin planten, onkruid te wieden, water geven… Voor de fraters is de voormiddag in princiep gewijd aan studie, te beginnen met anderhalf uur theologie, spiritualiteit, kerkgeschiedenis, oosters en westers kerkelijk recht, kerkelijke documenten of iets dergelijks. Verder is er de dagelijkse bijbellezing alsook de studie van het Arabisch, waarmee ze zich al flink kunnen behelpen. Zaterdag wordt er zowat overal gepoetst. Het dagelijks uitvallen van de stroom belet iedere vaste dagorde. Als er na het morgengebed nog steeds elektriciteit is, doen we natuurlijk eerst die dingen waarvoor stroom nodig is.
Om half één luidt de grote klok voor de eucharistie volgens de Latijnse liturgie in het Frans, met Arabische gezangen. Een frater leest de eerste lezing in het Arabisch. Voor het evangelie ben ik nog niet verder dan een samenvattende zin in het Arabisch. Hierbij hebben de kinderen dikwijls hun voorhoofd gefronst om zich af te vragen wat ik eigenlijk aan het uitkramen was. Tegenwoordig steken ze meestal enthousiast hun duim naar boven en zo weet ik dat het ook verstaanbaar wordt. Na de eucharistie volgt nog een lange of korte tijd van meditatie, naargelang het eten klaar is of niet. Aan tafel wordt veel gedeeld, dikwijls over de lezingen van de eucharistie, de evolutie in het land, de hulp aan noodlijdenden. Soms is het een uitgebreide gedachtgenwisseling over een bijbels thema. Deze tijd ging het daarbij vooral over de komst of Wederkomst van het Koninkrijk Gods. ’s Namiddags is er eerst uitdrukkelijk een uur rust voorzien, waarvan begin en einde aangegeven wordt met de binnenhuisbel. Dan is er weer tijd voor werk Vanaf het begin werden hier kinderen in nood opgevangen totdat de ouders of de moeder weer voor hun kind konden zorgen of het gezin zich weer hersteld had. Ieder uur van de dag wordt voor hen gezorgd, maar dat betekent ook dat er telkens iemand verantwoordelijk voor is. Nu zijn er nog slechts twee kinderen over, maar drie kinderen van de vluchtelingen komen altijd met hen spelen. Samen: twee christenen en drie moslims, vier meisjes en een jongen. De zusters laten hen in de voormiddag dikwijls mee werken in de keuken, het poetsen of versieren van de kerk e.d.m. In de namiddag krijgen ze Engels of Frans, biologie, zang, dans en de fraters geven hen catechese. In de paastijd werden de Handelingen van de apostelen en het ontstaan van de eerste Kerk uitgelegd. Opvallend is wel dat de moslimkinderen meer geboeid zijn dan onze christen meisjes. Soms is er dringend werk waarvoor alle beschikbare krachten worden opgeroepen, zoals de grote hoeveelheid rozemarijn van hun takjes bevrijden, de lavendel of het plukken van de massa uitgebloeide rozen van Damascus, waarvan de blaadjes worden verwijderd en gedroogd om thee van te maken en ook frisdrank. Het grote terrein is voorlopig nog toevertrouwd aan andere, die de vruchten oogsten voor zichzelf en voor ons. Wij komen al wel in de binnentuin en op het voorplein.
Om half zeven ‘s avonds volgt het byzantijnse avondgebed, waarna weer een lange of korte tijd van persoonlijke meditatie. Ook onder het avondmaal wordt er veel gedeeld. Bovendien willen de kinderen telkens weer kleine toneelstukjes opvoeren, zoals de steniging van Stefanus (met papierproppen). De moslimjongen is dan de vurige Stefanus. Alleen al die verkleedpartij vinden ze plezant en soms is hun toneeltje ook wel kreatief. De afwas wordt ’s middags door de zusters gedaan en ’s avonds door de fraters. De avondrecreatie duurt totdat men gaat slapen. Dikwijls is er een conferentie voorzien en kan over van alles en nog wat gaan. De originele wetenschappelijke artikels uit b.v. het tijdschrift Le Cep, worden hier graag gelezen. Ook iets uit de byzantijnse liturgie of theologie of de huidige toestand in de wereldpolitiek. We hebben een serie lezingen gekregen van een moslimvluchteling over Jezus en Maria in de koran én in het evangelie en over de lijkwade. Hij is ondertussen zowat onze portier geworden en helpt ook bij de verdeling van de hulpgoederen aan de behoeftigen. Deze recreatie of conferentie belet niet dat ieder ondertussen kan doen wat hij goed vindt, bv. verder werken aan de amandelen (van de 50 à 60 zakken schieten er nog steeds enkelen over), groenten klaar maken voor de maaltijd van morgen, op de laptop werken… En wie wil, gaat slapen, met de zegen van de gemeenschap. Wij leven “idiorythmisch”. Dat vraagt wat uitleg. Letterlijk betekent dit Griekse woord “een eigen ritme” . Feitelijk werd in de oudheid onder “idioot” een simpel iemand verstaan in tegenstelling tot een staatsman of filozoof. In onze tijd is hij gezakt tot een zwakzinnige. Voor de oude woestijnmonniken was “idiorythmisch” de vrijdheid waardoor ieder, met de zegen van de overste en van de gemeenschap een eigen ritme kon volgen en toch in een sterke verbondenheid met de anderen leven.
De zondag is echt een vrije dag met niets anders dan de feestelijke byzantijnse eucharistie op de middag en een goed middagmaal. De kinderen mogen in de voormiddag een kinderfilm zien en wij kijken naar het tv-nieuws. ’s Avonds is er een stichtende, leerrijke of ontspannende film, die de voorkeur van de meerderheid heeft gekregen. Nu was het “Sister Act”, een knotsgekke film, meer dan twintig jaar oud, over een zwarte zangeres in een casino in Reno, Nevada, die te nauw met de maffia verbonden was en voor haar veiligheid moest onderduiken in een carmelitessenklooster, dat haar met tegenzin opvangt. Uiteindelijk komt heel de gemeenschap juist door haar tot nieuw leven en stromen jongeren toe! Deze week hebben we uitzonderlijk drie zondagen gehad: donderdag om de presidentsverkiezingen te vieren, Pinksterzondag en –maandag. Als je wil, zou je zowat heel de zondag een boek kunnen lezen, bidden, studeren of ontspannen. In werkelijkheid komt daar meestal niet veel van in huis, omdat er altijd wel iets speciaals is. Op Pinksteren hebben we ’s avonds uitzonderlijk de lange byzantijnse boetedienst gebeden voor de vrede en eenheid in het Midden-Oosten, in verbondenheid met de kopstukken van Israël en Palestina, die samen met de Paus in Rome, elk afzonderlijk, baden voor vrede. Tijdens ons bidden was er geen stroom maar daarna weer wel, zodat we nog een deel van dit historisch gebeuren in de Vaticaanse tuinen op tv konden volgen. De profeet Joel (hoofdstuk 3) had al voorspeld dat zelfs grijsaards dromen (van vrede) zouden krijgen.
De honden blaffen maar de karavaan trekt verder
De herverkiezing van de huidige president Bashar al-Assad blijft heftige ergernis wekken bij hen die de terroristengroepen in Syrië steunen. De ministers van buitenlandse zaken van het westen, bijzonder van de VS, Frankrijk, Engeland kunnen niet straf genoeg hun afkeer uitdrukken. De hoge hakken madam van de EU meende ook in een officieel communiqué te moeten protesteren tegen deze “onwettige” verkiezingen die “de politieke inspanningen ondermijnen”. Syrië maakte hierop ondubbelzinnig duidelijk dat een dergelijke verklaring een flagrante schending is van het internationaal recht, van de soevereiniteit van het volk en van de democratie.
Anderzijds gaat de feestvreugde bij alle Syriërs in binnen- en buitenland nog even door. De echte bevriende landen stuurden hun felicitaties. Zo ook het Palestijnse volkscommittee en de Arabische schrijvers unie, Shia Imami Ismaili. De enthousiaste vieringen van de Syrische gemeenschappen in tal van landen is daarbij nog het meest overtuigend. Het westen heeft hen steeds misbruikt als bewijs dat president en “regime” zo wreed zijn dat massa’s Syriërs deze “dictatuur” ontvluchten. En nu hebben ze massaal voor deze president gestemd waarbij ze hem en het leger luidop danken! Ondertussen gaat de president vastberaden zijn weg verder. Hij tracht de eenheid onder het volk te bewaren en te versterken. Deze week heeft hij dr. Hassan al-Nouri en Maher al-Hajjir, de twee andere presidentskandidaten ontvangen en met hen van gedachten gewisseld. Op alle vlakken worden de inspanningen opgevoerd om het land uit zijn diepe ellende te halen en langzaam voor het volk terug de nodige veiligheid en welvaart te verzekeren. Vroeger trok hij al naar de gevangenissen om met de “rebellen” te praten en hen vrij te laten als ze aan bepaalde voorwaarden, zoals het afzweren van alle geweld, konden voldoen. Nu heeft hij op de memorabele dag van 9 juni een amestie afgekondigd, waarvan vele honderde gevangenen zullen kunnen profiteren. Woensdag verliet een eerste groep van 274 gevangenen de centrale gevangenis van Damascus. Waar blijft een dergelijke moed en creativiteit van de staatshoofden van onze westerse model democratieën?
Hardnekkige pogingen om de “Arabische Lente” op te warmen
Moderne oorlogen zijn op de eerste plaats media-oorlogen. Het beeld over Syrië werd al jaren op voorhand deskundig voorbereid voor de openbare opinie: een gruwelijke dictator, massavernietigingswapens, het martelen van kinderen, het uithongeren en uitroeien van eigen volk. Alles met de nodige video’s gestaafd! Wie iets anders verkondige over de situatie in Syrië was “een wereldvreemde idioot, rijp voor de psychiatrie” (een eretitel die ik ooit van een Vlaamse intellectueel kreeg). Zo hielpen politici, journalisten en volk jaren lang de moordenaars en verwoesters van Syrië. Nochtans, in tegenstelling tot Afghanistan, Irak, Libië houdt Syrië stand. De huidige opgewarmde “Arabische lente” is de strategie van de vierde generatie die niet meer werkt met een rechtstreekse buitenlandse interventie maar met geheime groepen die door een “creatieve chaos” het land van binnen uit tracht te destabiliseren om zo nieuwe machtsverhoudingen te brengen en de Amerikaans-Israëlische belangen te doen gelden. Voor Syrië hebben ze evenwel enkele zware inschattingsfouten gemaakt. Vooreerst met betrekking tot de eenheid van volk, leger, regering en dus de kracht van een eensgezinde weerstand onderschat. De “volksopstand” en de “burgeroorlog” bestonden alleen in de fantasie van de westerse imperialisten. Vervolgens is gebleken dat de zo hoog geprezen “gematigde oppositie” slechts een fictie is en dat deze “oppositie” de werkelijke schuldige is van de gruwelijke misdaden. Verder hebben de zelfverklaarde “vrienden van Syrië” de solidariteit en vastberadenheid onderschat van de ware vrienden zoals Rusland, Iran, Hesbollah... Tenslotte dreigen ze zelf verstrikt te raken in het bijzonder obscure spel van hun eigen grote vrienden zoals Turkije en vooral Qatar en Saoedi-Arabië, de grote kampioenen van het wereldterrorisme.
De commissie van mensenrechten van de VN heeft in Genève haar 26e sessie gehouden. De hoogverheven mevrouw, “commissaris voor de mensenrechten” heeft in een huichelachtig rapport Syrië beschuldigt omdat het geweld blijft voortduren en de crisis niet beëindigt wordt. De Syrische vertegenwoordiger, Mohammad al-Mohammad, heeft daarop eventjes een en ander verduidelijkt. Hij dankt de mevrouw omdat ze, terloops eindelijk melding gemaakt heeft van buitenlandse strijders, hoewel deze vaststelling wel erg laat komt. Bovendien noemt hij een hele reeks grove schendingen van mensenrechten, die ze in haar rapport “vergeten” is: aanslagen met honderden doden en het weer eens sabboteren van de watervoorziening in Aleppo. Hij besluit dat de hoge commissaris duidelijk onbekwaam is om de schendingen van de mensenrechten vast te stellen, dat haar rapport ongeloofwaardig is en hij hoopt dat haar opvolger onpartijdig, eerlijk en objectief zal zijn.
De EU en ‘haar’ belangen
Zoals de EU slaafs Amerika-Israël helpt in hun barbaarse oorlog tegen Syrië, zo is ze nu ook bereid het belang van Europa te negeren om de tandem van VS-Israël te dienen. Sinds jaren wordt gewerkt aan de zogenaamde South Stream die het Russische gas vanaf volgend jaar langs Bulgarije, Servië, Hongarije, Slovenië naar Italië moet brengen. Amerika heeft echter bij de bouw grote “onregelmatigheden” ontdekt. Er zijn immers Russische firma’s bij betrokken en die vallen nu onder de sancties van de EU. En zo heeft uiteindelijk na de VS ook José Manuel Barroso himself de stopzetting van de werkzaamheden geëist. De Bulgaarse eerste minister, Plamen Oreshartski, van twee kanten zwaar onder druk gezet, kan niet anders meer dan de verdere bouw stilleggen. En zo wordt een project van groot belang voor de EU geboycot door de VS én Europa zelf. Nog afwachten hoe Italië zal reageren.
De laatste christen van Irak?
Deze week hebben strijders van de Al-Qaida fractie, die vechten voor de Islamitische Staat van Irak en (groot) Syrië (ISIS) of Daesh, gruwelijke slachtingen aangericht in N-Irak en de tweede grootste stad Mossoul in handen gekregen. Ze rukken op naar Bagdad. Zij willen in het Midden-Oostn en uiteindelijk in heel de wereld een islamitisch kalifaat vestigen, wat zij beschouwen als de enige samenleving van algemene vrede en rechtvaardigheid. In fiete is dit “paradijs” een hel met een onmenselijke dictatuur voor allen. Syrië heeft geprotesteerd tegen deze terroristische acties en zijn solidariteit betoond met de Iraakse regering en het volk. Irak en Syrië voeren dezelfde strijd tegen dezelfde duistere machten. Syrië heeft zich meteen bereid verklaard, hoe dan ook, Irak in deze strijd bij te staan. Vergeet daarbij niet dat Syrië het enige land was dat honderdduizenden Irakese vluchtelingen heeft opgevangen én onderhouden! In de openbare opinie wordt de mening verspreid dat het westen toch zo bekommerd is om de bevolking van Irak en zo graag de christenen en de anderen zou helpen beschermen tegen die fanatieke islamisten, terwijl de werkelijkheid precies omgekeerd is.De kommandant van deze fanatieke stijders is Abou Bakr al-Baghdadi voor rekening van de Saoedische prins Abdul Rahman al-Faical. Hij is de broer van de Saoedische minister van Buitenlandse Zaken en van de Saoedische ambassadeur in Washington! Inderdaad, één pot nat. Amerika-Israël, Saoedi-Arabië en Frankrijk zijn hier nu de grote oorlogstokers. Als Al-Qaida Irak in handen kan krijgen kan het ook weer proberen om Syrië er bij pakken en het christendom tot in zijn wortels uitroeien.
Wie weet nu nog dat het geen fanatieke moslims waren die Irak zijn binnengevallen maar christenen, Amerikanen en Engelsen? En hoe enthousiast het westen was? Uiteindelijk hebben ze de oudste beschaving met de grond gelijk gemaakt en een 2000 jaar oud Mesopotamisch christendom nagenoeg uitgeroeid, samen met de slachting van honderdduizenden onschuldigen. En dit allemaal op grond van de zogenaamde massavernietigingswapens, die er niet waren. Deze leugens hadden ze zo sterk in de openbare opinie gebeiteld, dat hiervoor zelfs geen toestemming van de veiligheidsraad nodig was. En kijk nu eens naar het kabaal dat deze veiligheidsraad van 28 mei over Oekraine. Er waren toen inderdaad enkele tientallen doden gevallen. De euforie over de presidentsverkiezingen in Oekraine is onbeschrijfelijk, terwijl ze noch vrij noch democratisch waren, maar wel onder druk van de NAVO. En de verkozen president kreeg iets meer dan de helft van lang niet de helft van de stemgerechtigden. Iedereen lijkt akkoord te zijn dat Rusland de echte duivel is terwijl er in een land pas vrede kan zijn wanneer aan de verzuchtingen van gans de bevolking tegemoet gekomen wordt en niet aan de belangen van buitenlandse mogendheden.
De vermaarde historicus Philip Jenkins schreef een magistrale studie over “het vergeten christendom”, “de duizendjarige bloeidtijd van de Kerk in het Midden-Oosten, Azië en Afrika”. Jaren geleden waarschuwde hij er al voor dat we binnen kort de laatste christen uit Irak als martelaar kunnen vieren. Is dit “binnen kort” nu gekomen? Welke mens van goede wil kan daarbij rustig zijn dagelijkse drugs aan medialeugens blijven slikken en dan verder leven alsof er niets aan de hand is? Gelovigen kunnen een gebedsactie starten, zoals wij gedaan hebben (en nu doen) op het ogenblik dat er menselijk geen enkele mogelijkheid was dat wij aan de duizenden terroristen rondom ons heen konden ontsnappen.
Demo Für Alle
Er is echter ook zeer dringend werk aan onze eigen winkel. In heel Frankrijk is er een sterke volksbeweging ontstaan die de gewone menselijke en christelijke waarden van leven, huwelijk en gezin vinnig verdedigt. De regering slaagt er niet in hen te muilkorven, ondanks soms grof geweld. De weerbaarheid en creativiteit van deze “Manif Pour Tous” blijven groeien. Nadat dit Franse initiatief in Italië en in Taiwan wortel schoot, is het nu ook overgenomen in Z-Duitsland. De aanleiding hiertoe was de veroordeling tot gevangenisstraf voor ouders die hun kinderen beletten de lessen bij te wonen over sexuele opvoeding, waarbij de gendertheorie wordt opgedrongen. De “gender”-gekte is nu een wereldwijde, verplichte epidemie geworden: je bent slechts iets onzijdigs, een niemendalletje, en je beslist zelf of je mannetje, vrouwtje, bi-tje, trans-je of nog iets anders wilt zijn. Het geluk, de veiligheid en de welvaart van een samenleving zijn gebouwd op het gewone gezin als basiscel. De bedoeling is nu een sterke en brede lobby te vormen met alle mensen die nog wat gezond verstand hebben. Deze lobby moet dan opwegen tegen de alles vernietigende en officieel wereldwijd gesteunde LGBT (Lesbisch-Gay-Bi-Trans). Zouden er in België of Vlaanderen geen bekwame en bezielde mensen zijn om de verschillende verenigingen die nu al in deze zin werken, samen te brengen in een “Manifestatie Voor Allen”? Als alle mannen met zwarte baarden en zware wapens hier vertrokken zijn, kan ik ook komen en mee doen.
Dank
We willen enige uitleg geven met een oprecht dankwoord aan allen die ons hebben geholpen en blijven helpen met goederen, voeding, kleding en geld. Als er vrede is en moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel vanuit Libanon eindelijk na twee jaar kunnen terugkeren hoop ik een degelijk rapport te kunnen maken. Een voorlopig rapport gaven we vroeger al. Ziehier hoe er gewerkt wordt.
Alles wordt uiteindelijk centraal geregeld vanuit Libanon, door moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel, die zich al die tijd bijna op bovenmenselijke wijze hebben ingezet voor de noodhulp, voor mobiele hospitalen en zelfs voor de bevrijding van gegijzelden. Op verschillende plaatsen in Syrië zijn er mensen die met hen en onze gemeenschap verbonden zijn en in nauw contact staan met ons. Vooral is er hier zelf een groep van leken, ik noem ze de 12 apostelen omdat ze me doen denken aan de wijze waarop de apostelen de eerste kerkgemeenschappen hebben gesticht. Onze mannen hebben in Damascus en in heel Qalamoun groepen van mensengevromd, die met hen samenwerken. Omdat ze zo degelijk werken, krijgen ze veel waardering en worden nu ook officieel erkend en gevraagd. Zij hebben een vrij goed overzicht van de grootste noden in deze provincie. Wij komen nog steeds niet buiten. Zij zijn altijd op pad maar hebben hier hun thuisbasis. Ze zijn eigenlijk wandelende wonderen en kunnen de strafste verhalen vertellen (als de oorlog voorbij is). Hoe zij als weerloze burger een zwaar gewapende rebel de hand gaan drukken, hem de vrede wensen en hem vragen om weg te gaan want dat hier vrouwen en kinderen zijn. En die rebel gaat dan nog weg ook. Het is menselijk onbegrijpelijk hoe deze mannen overal levend doorheen gekomen zijn. Zij hebben ook een onwrikbaar vertrouwen en een diepe verbondenheid met zovele mensen in nood, die ze echt als hun broeders en zusters lief hebben.
Er zijn vele containers toegekomen met voedsel, kleding, medisch materiaal en medicamenten in Tartous en Lattakia. Daar was ook materiaal bij voor ons, dat omwille van het gevaar op de weg nog in veilige bewaring wordt gehouden. De hulpgoederen werden telkens ter plaatse onder de behoeftigen verdeeld. Hier bij ons zelf zijn enorme vrachtwagens toegekomen van het Rode Kruis en de Rode Halve maan. Het geld dat op onze rekening in België wordt gestort gaat naar Libanon en wordt vandaar uit gebruikt voor het specifieke doel dat opgegeven is en langs onze “12 apostelen” aan de behoeftigen in heel de provincie Qalamoun bezorgd. Er zijn talrijke moeders die alleen voor hun gezin moeten zorgen omdat hun man werd ontvoerd en vermoord. Er zijn overal zieken die medicamenten of verzorging nodig hebben. Een man die bijna niet ziet wordt geholpen met een aangepaste bril. Gehandicapten krijgen een rolstoel. Soms kan met wat geld en enkele regelingen een simpele woonst worden aangeboden. De uiteindelijke verantwoordelijke van deze groep heeft me vorig jaar al foto’s bezorgd van deze hulp aan gezinnen. Ik voeg er twee bij vanuit Damascus. Hij vertelt mij nu dat die gezinnen nog altijd in die “woonst” verblijven maar dat zij toch eigenlijk bij de “gegoeden” gerekend worden omdat nog een groot aantal gezinnen in parken slaapt. Het ene gezin was vroeger erg welstellend en heeft nu de beschikking over een kleine kamer en een toilet met wasbak en stromend water, dat dus dient als keuken. Het andere gezin (eigenlijk drie gezinnen) woont met 13 in een fabrieksruimte. Ook zij behoren nu tot de “gegoeden”. P. Daniel
18-06-2014 om 07:14
geschreven door Gust Adriaensen
17-06-2014
De dwaasheid van nieuwe namen en logo's
Het ACW maakt de stoet der dwazen nog wat langer. Want dwaas zijn de toplui van de verenigingen die menen dat hun organisatie per se een andere naam moet krijgen en de perfect ingeburgerde naam moet verdwijnen.
'Beweging.net' vervangt dus 'ACW'. Vele nieuwe namen zijn miskleunen maar 'Beweging.net' kan met recht en reden een van de grootste miskleunen genoemd worden. Het is zoals een reclameman opmerkte: het is hetzelfde als aan een specifiek merk van frisdrank, de merknaam 'frisdrank' geven.
Verleent deze nieuwe naam ook maar enige meerwaarde aan het ACW? Werd aan alle leden van het ACW de vraag gesteld of zij het nodig vonden de naam te veranderen? Waarom wordt de 'c' van 'christelijk' weggespoeld? Valse schaamte over de eigen roots en identiteit? Hoeveel heeft dat zinloze spelletje al gekost en hoeveel zal het nog kosten in de toekomst?
Als iemand zei: 'Ik ben lid van het ACW', dan was dat vrij duidelijk. Hoor je iemand al zeggen: 'Ik ben lid van Beweging.net? Ridicuul en stompzinnig.
Het ACW zou er beter aan doen veel meer energie te steken in de bestrijding van de superliberale plannen van sommige politieke partijen, die erop gericht zijn ons socialezekerheidssysteem te ontwrichten, het middenveld te verzwakken en de vakbonden vleugellam te maken.
17-06-2014 om 09:56
geschreven door Gust Adriaensen
16-06-2014
'Speculatie op voedselprijzen is een schandaal'
Paus Franciscus beklemtoonde tijdens een conferentie over ethisch investeren dat de financiële wereld de belangen van de volkeren moet dienen en het algemeen belang van de mensheid.
De paus stelde scherp de speculatie op voedselprijzen aan de kaak en hij riep de regeringen op een economie te bestrijden die uitsluit en verwerpt.
16-06-2014 om 16:50
geschreven door Gust Adriaensen
13-06-2014
'An economic system that no longer works'
In een interview met een Catalaanse krant zei paus Franciscus o.a. het volgende over economie:
'It is “outrageous” that some countries have a youth unemployment rate of more than 50%, with tens of millions of young Europeans out of work.
"We discard a whole generation to maintain an economic system that no longer works, a system that to survive must make war, as the great empires have always done."
13-06-2014 om 23:04
geschreven door Gust Adriaensen
'Individualistische marktlogica'
Christian Kunsch, voorzitter van de Mouvement Ouvrier Chrétien (MOC):
'Op sociaal-economisch niveau heeft het programma van de Vlaams-nationalisten tot doel ons socialezekerheidsmodel van een solidariteitslogica te doen overhellen naar een individualistische marktlogica.'
13-06-2014 om 12:25
geschreven door Gust Adriaensen
(Kinder)armoede: een schande
'420.000 van de 2,2 miljoen Belgische -18-jarigen groeien op in een arm gezin. Vooral in Wallonië en Brussel, maar ook in Vlaanderen zou het beter kunnen', schrijven de kranten.
Hoerakreetjes worden nog net niet geslaakt, omdat Vlaanderen het met 10% 'veel beter doet' dan Wallonië. Maar triomfalisme klinkt onmiskenbaar door.
Misplaatst hoe dan ook. Het is een hemeltergende schande dat er zovele kinderen in armoede opgroeien, dat er zoveel armoede is, tout court! En dat anderzijds onze samenleving gekenmerkt wordt door mateloze rijkdom en verspilling !
13-06-2014 om 12:08
geschreven door Gust Adriaensen
12-06-2014
Een gulzig en vervuilend volkje
Ecologische voetafdruk van Vlaming veel groter dan die van Waal
De Vlaming heeft een gemiddelde ecologische voetafdruk van 9 hectare, veel meer dan de zes hectare van de Waal. Dat blijkt uit een tweede berekening van onze ecologische voetafdruk. We zijn bovendien een pak gulziger dan onze buurlanden.
In 2010 berekende de milieuorganisatie Ecolife voor het eerst de ecologische voetafdruk van de Vlaming. Dat is de bruikbare oppervlakte die nodig is om te voorzien in de behoeften van een persoon. Dat was toen gemiddeld 6,3 hectare.
Dit jaar deed Ecolife, op vraag van de Vlaamse overheid, die studie nog eens over. Wat blijkt? Onze ecologische voetafdruk bedraagt geen 6,3 hectare maar ligt rond de 9 hectare, 40 procent meer dus. Volgens Ecolife, dat samenwerkt met het netwerk Global Footprint Network, komt dat omdat de berekeningswijzen steeds verfijnder worden – en zo steeds beter de werkelijkheid benaderen.
Ter vergelijking: de Walen hebben rond de 6 hectare per persoon nodig. Het gemiddelde voor heel België is 7,6 hectare. De capaciteit voor de hele wereldbevolking wordt geraamd op 1,8 hectare. Vertaald: als iedereen zou consumeren als de Vlaming, dan zouden er meer dan vijf aardbollen nodig zijn (in plaats van drie, zoals eerst gedacht).
België ( dus vooral Vlaanderen) doet het ook veel slechter dan zijn directe buurlanden. Fransen hebben een ecologische voetafdruk van 5,2 hectare, Duitsers van 6,1 hectare, Nederlanders van 6,7 hectare en Britten van 5,9 hectare. Dat komt onder meer omdat onze gebouwen gemiddeld ouder zijn en dat we alleen in onze auto naar het werk rijden. We eten ook anders. Zo consumeren we veel plantaardige olieën en eten we veel vis met een hoge ecologische voetafdruk.
(De Standaard, 12 juni 2014)
12-06-2014 om 07:49
geschreven door Gust Adriaensen
11-06-2014
Superdoktoor Michel D'Hooghe
Michel D'Hooghe, de ex-voorzitter van Club Brugge, is arts van opleiding, baron en voorzitter van de medische commissie FIFA.
In een interviewtje in De Standaard van 11 juni zegt hij woordelijk:
'Sinds Nieuwjaar heb ik geen tien nachten mijn bed gezien.'
Even narekenen. Tot vandaag, 11 juni zijn er in het gezegende jaar des Heren en der Rode Duivels, 2014, exact 161 nachten verlopen. Dokter D'Hooghe heeft van die 161 nachten, geen tien, laten we het dan zo royaal mogelijk op 'negen' houden, zijn bed gezien. De voorzitter van de medische commissie FIFA heeft dus 152 nachten zijn bed niet opgezocht. Een min of meer normale mens leidt daaruit af dat de heer D'Hooghe 152 nachten niet of amper geslapen heeft.
Amai, amai, amai, da's straffe toebak. En zeker voor een doktoor.
Wat doet dat allemaal met lijf en koppie van iemand, zelfs van een doctor in de geneeskunde. Wie kan ons dat vertellen. Een arts kan dat waarschijnlijk. Een ervaringsdeskundige wellicht. D' Hooghe zeer zeker: arts én ervaringsdeskundige.
En vaders en moeders, grootouders en voorouders, altijd maar hun kroost inpeperen dat een goede nachtrust allernoodzakelijkst is, het fundament van een gezonde geest in een gezond lichaam. Ouderwets gezeur ja.
D'Hooghe is de man die het gemaakt heeft en nog maakt, zonder slaap! Niet voor niks is deze uitzonderlijke arts voorzitter van de Medische Commissie van de FIFA!!
11-06-2014 om 15:03
geschreven door Gust Adriaensen
10-06-2014
Boudry en de 'onwankelbare sokkel van de zelfbeschikking'
Wetenschapsfilosoof Maarten Boudry vindt het betoog van Rik Torfs wansmakelijk omdat Boudry van mening is dat Torfs de dodende diaken afschildert als 'de overtreffende stap van de progressieve euthanasiewet'. Volgens Boudry schrijft Torfs het volgende : 'Eerst richten mensen hun eigen levenseinde in, maar voor je het weet beschikken ze ook over het leven van anderen. De grens is dun, de helling glad'. En Boudry evalueert: 'Dat is de wereld op zijn kop. De liberale euthanasiewetgeving steunt op de onwankelbare sokkel van de zelfbeschikking'.
Dat wetenschapsfilosoof Boudry helemaal geen verband wil zien tussen euthanasiewetgeving en de trend om ook te beschikken over het leven van anderen, dat hij in de evolutie van de wetgeving en eisen daaromtrent, helemaal geen 'hellend vlak' ontwaart, en dat hij fananieker en fundamentalistischer dan de gelovigen, inclusief Torfs, de 'zelfbeschikking' een 'onwankelbare sokkel' noemt, is natuurlijk zijn goeie recht. Maar een en ander roept toch vragen op omtrent het wetenschappelijke en filosofische inzicht van wetenschapsfilosoof Boudry.
Want hoe is het te verklaren dat mensen als Boudry de 'onwankelbare sokkel van de zelfbeschikking' bijna uitsluitend van stal halen in het debat omtrent leven en dood? Waarom accepteren zij klaarblijkelijk de aantasting en/of de vernietiging van het zelfbeschikkingsrecht, of zwijgen ze als vermoord, wanneer het gaat om beteugelende wetten allerhande, de vrijheidberovende en dirigerende impact van economie en reclame, de schaamteloze exploitatie en meedogenloze repressie van miljoenen mensen, de discriminatie en het racisme in hun eigen omgeving?
En vertrekken de pleitbezorgers van steeds maar uitbreiding van de euthanasiewetgeving (het 'hellend vlak', weet je wel) in de richting van leeftijdsverlaging en wilsonbekwamen, niet, zoals Boudry schrijft, 'vanuit de aanmatigende gedachte dat de ene mens over het leven en de dood van een ander kan beschikken'?
Hoe dan ook, ik herhaal wat de slotgedachte was in mijn vorige bijdrage: of er nu euthanasiewetgeving is of niet, de ethische vragen en verantwoordelijkheden blijven.
De verantwoordelijkheid die geldt voor de diaken-verpleger, geldt evenzeer voor de huisartsen, specialisten en ziekenhuisverplegers en familieleden, die in het verleden en nu nog 'God spelen en beslissen wanneer een ander uit zijn lijden moet worden verlost'. En zelfs wanneer de regels van de euthanasiewetgeving nauwkeurig worden gevolgd, gaat het weliswaar 'technisch gezien' niet om moord en moordenaars, maar blijft de ethische verantwoordelijkheid in essentie dezelfde.
Zich van die ethische verantwoordelijkheid totaal losmaken, omdat er zogenaamde erg nauwkeurige en doordachte wetgeving is, betekent het ultieme 'hellend vlak', een roetsjbaan.
Als wetenschapsfilosoof Maarten Boudry zich wil verschuilen onder de steeds maar groter wordende paraplu van de euthanasiewetgeving, dan is dat zijn zaak. Maar ik hoop dat hij de last van zijn ethische verantwoordelijkheid terdege zal blijven voelen.
10-06-2014 om 12:21
geschreven door Gust Adriaensen
09-06-2014
Wanneer de wetgever zich een verlosser waant
In Standaard van 7 juni, formuleert Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, een aantal bedenkingen over levensbeëindiging, naar aanleiding van de arrestatie van een verpleger-diaken. 'Wanneer een verpleger zich een verlosser waant', is een van de titels van het artikel.
Torfs schrijft dat er steeds meer gelegenheden komen waarin mensen zich over de waarde van andermans leven uitspreken. En hij stelt dat we erover moeten waken dat we niet God gaan spelen en beslissen wanneer een ander uit zijn lijden moet worden verlost.
Het is opvallend hoe Torfs krampachtig of soepel (naar keuze) de erg liberale euthanasiewetgeving in ons land buiten schot probeert te houden. Die poging komt het scherpst naar voren in het zinnetje: 'Het zou wansmakelijk zijn de misdrijven van de diaken te verklaren vanuit de liberale euthanasiewetgeving die de onze is'.
Wansmakelijk? Die appreciatie laat ik aan Torfs over. Maar ik ben ervan overtuigd dat het geen volledige maar wel een realistische verklaring is. Overigens doet Torfs in zijn vragen en bedenkingen niets anders dan verbanden leggen met de euthanasiewetgeving. En kunnen ze ook zonder veel problemen geplaatst worden naast de 'wettelijk geregelde doding', waarin het dan 'technisch gezien' niet gaat om moord en moordenaars.
Een voorbeeld. Torfs schrijft: 'Er komt een moment waarop je objectief kan vaststellen dat lijden niet langer draaglijk is en het leven zinloos wordt. Een ontsporing, zeer zeker'. Maar gebeurt niet precies hetzelfde bij 'wettelijke euthanasie'?
Torfs besluit: 'Voor een samenleving zoals de onze, die een zeer liberale euthanasiewetgeving heeft, is het noodzakelijk om de 'zelfbeschikking', én 'oordelen over andermans leven', duidelijk uit elkaar te houden.
Rik Torfs weet natuurlijk ook wel dat het voortdurend poneren van het 'absolute zelfbeschikkingsrecht', onvermijdelijk leidt tot het 'God gaan spelen', ook over de anderen, en in eerste instantie over de zwaksten.
En Rik Torfs weet ook wel dat er politici en moraalfilosofen zijn, die voor een euthanasiewetgeving pleiten die ook kinderen en wilsonbekwamen 'uit hun lijden verlost', wanneer anderen oordelen dat het moment daarvoor gekomen is.
En Rik Torfs weet zeker dat niet alleen in het verleden maar ook nu nog, huisartsen, met toestemming van de familie of op eigen houtje, het leven van terminale patiënten beëindigden.
Of er nu euthanasiewetgeving is of niet, de ethische vragen en verantwoordelijkheden blijven. De verantwoordelijkheid die geldt voor de diaken-verpleger, geldt evenzeer voor de huisartsen, specialisten en ziekenhuisverplegers, die in het verleden en nu nog 'God spelen en beslissen wanneer een ander uit zijn lijden moet worden verlost'. En zelfs wanneer de regels van de euthanasiewetgeving nauwkeurig worden gevolgd, gaat het 'technisch gezien' niet om moord en moordenaars, maar blijft de ethische verantwoordelijkheid in essentie dezelfde.
09-06-2014 om 14:36
geschreven door Gust Adriaensen
08-06-2014
Musica Divina in Postel
Donderdag 18 september 2014 14u00 abdij Postel Abdijlaan 28, Mol
Davidsfonds Academie en het Festival van Vlaanderen-Mechelen geven u de gelegenheid om het concertthema voluit te beleven. Exclusief voor MUSICA DIVINA geven de paters een unieke rondleiding door de vele gangen van de abdij. Daarnaast geniet u van een inspirerende lezing over de liturgische betekenis van het Requiem door vicaris Bart Paepen en een topconcert van Quatuor Debussy.
POSTEL-Requiems en afscheidsbrieven
Quatuor Debussy (FR)
JOSEPH HAYDN – Sonate I uit Die sieben letzte Worte DMITRI SJOSTAKOVITSJ – Strijkkwartet nr. 8 JOSEPH HAYDN – Sonate II uit Die sieben letzte Worte WOLFGANG AMADEUS MOZART – Requiem, KV 626
In de dagen voor de platenspeler moest je creatief zijn als je de werken van je favoriete componisten wou horen. Bij gebrek aan een huisorkest besloot de dokter en musicoloog Peter Lichtenthal dan ook om het œuvre van zijn held Wolfgang Amadeus Mozart te vertalen naar arrangementen voor kamerensembles. Zijn miniatuurversie van het Requiem leidt de strijkers weg van de Latijnse tekst, zodat de vindingrijkheid van het tragische wonderkind ten volle geapprecieerd kan worden.
Mozart stierf voor hij zijn Requiem kon afmaken, Sjostakovitsj schreef een muzikale afscheidsbrief en weigerde vervolgens te sterven. Volgens een goede vriend pende Dmitri zijn Quatuor nr. 8 nadat hij voor het eerst getroffen werd door de zeldzame vorm van polio die hem pas jaren later het leven zou kosten. De schoorvoetende Sovjet droeg het werk uiteindelijk op aan de slachtoffers van fascisme en oorlog. Het Franse ensemble Quatuor Debussy draagt u op om een zitje te reserveren in de Postelse Abdijkerk.
Organisatie: i.s.m. Cultuurcentrum ’t Getouw, Gemeente Mol, Abdij van Postel en Davidsfonds Academie
Davidsfonds Academie en het Festival van Vlaanderen-Mechelen geven u de gelegenheid om het concertthema voluit te beleven. Uitzonderlijk, voor MUSICA DIVINA, gunt de abdij van Postel u een een blik achter de schermen met een rondleiding. Hierna geniet u van een boeiende lezing over de liturgische betekenis van het Requiem door vicaris Bart Paepen. INFO & INSCHRIJVINGEN of 016 31 06 70
08-06-2014 om 13:36
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/12
Vrijdag 6 juni 2014
Weer alarm
Woensdagavond rond tien uur horen we dicht bij onophoudelijk schieten met meerderen tegelijk. Al zijn we de schrik kwijt, bij een dergelijk extra geschut beginnen de kinderen toch weer te wenen. Direct vluchten de meesten in de schuilkelder en sommigen gaan naar de kerk, die ook veilig is en waar dan even samen gebeden wordt. Plots zegt iemand lachend dat het vreugdesalvo’s zijn voor de president!En de regering had nog zo uitdrukkelijk gevraagd om niet in de lucht te schieten omdat er altijd gevaar bij is als dat ding terugkomt. Voor de munitie moet men het niet laten, die is er genoeg, vermits het leger iedere dag grote voorraden van rebellen opruimt. We gaan terug naar de refter en zetten de tv aan. Het centrale plein van Damascus en de andere steden ziet zwart van het volk, dansende en juichende mensen met Syrische vlaggen en portretten van Bachar al-Assad. Deze avond werd officieel meegedeeld dat hij inderdaad de verkiezingen gewonnen heeft met 88,7 % van de stemmen. Wie van cijfertjes houdt: er waren ruim 15 miljoen stemgerechtigden in binnen- en buitenland, waarvan ruim 11,6 miljoen hebben gestemd. Dr. Hassan Abdullah al-Nouri, een liberale soenniet, kreeg meer dan een half miljoen stemmen en Maher Abdul-Hafiz Hajjar, een communistische soenniet, meer dan 372 duizend. Dr. Bashar Hafez al-Assad, een alawiet van de Baaspartij, kreeg meer dan 10 miljoen stemmen en is gekozen voor een termijn van 7 jaar.
Het zal niet de beste dag zijn voor “de oppositie”, de zogenaamde Nationale Coalitie, die volgens hun eigen fantasie 60 % van het land controleren maar in werkelijkheid voorlopig nog een strook in het Noorden, aan de grens met Turkije plus enkele geïsoleerde dorpen kunnen terroriseren. Het is ook een opdoffer voor het westen, zijn politiekers en media die alles gedaan hebben om deze verkiezingen te boycotten terwijl nu blijkt dat hun eigen democratie eigenlijk een parodie is.
Om te delen in de volksvreugde wordt besloten de volgende dag donderdag als zondag te vieren en bij de eucharistie het Te Deum te zingen, wat we ook gedaan hebben. We hebben ’s middags feestelijk gegeten terwijl we naar de tv keken. Er heerst een ongelofelijke feestvreugde in heel het land.
Op weg naar vrijheid en democratie
Toen ik eind 2010 als toerist hier kwam, aanvaardde ik iedere uitnodiging om mee te rijden. Zo was ik bij heel wat families, vrienden en kennissen te gast en bezocht flink wat bezienswaardigheden. Er heerste onder de bevolking een grote veiligheid, een oosterse gastvrijheid, een harmonieus samenleven en een goedkoop en vrij welvarend leven. Eenmaal vroeg mijn begeleider me echter, in Damascus, niets te zeggen of te antwoorden. Persoonlijke vrijheid op politiek gebied was toen immers heel klein. De geheime diensten waren nog overal aanwezig en moeiden zich met alles. Voor het minste kon men opgepakt worden. De corruptie van die diensten was algemeen bekend. Zij wisten ook alles, behalve dat er al maanden lang wapens en vechtjassen in Syrië gesmokkeld werden om het land te ontwrichten. Zogenaamd wisten ze van niets, want sommigen waren er zelf bij betrokken. Bij het begin van de oorlog zijn ze dan ook overgelopen. Zij verwachtten dat het land toch onder westerse macht zou vallen en kozen op tijd “de goede kant”. Bij de eerste aanvallen op Damascus is trouwens ook menig rijk of invloedrijk Syrier aldaar opgestapt om zijn persoonlijk bezit en leven veilig te stellen. Uiteindelijk was dit een goede zuivering. Sindsdien zijn er grondige democratische hervormingen doorgevoerd, waarvan de huidige verkiezingen het hoogtepunt vormen. Kon er vroeger niet zonder gevaar in het openbaar over politiek gesproken worden, nu wordt er overal en altijd openlijk over gepraat. En iedereen kan zich kandidaat stellen. Was er vroeger heel wat verdoken kritiek op regering en president, nu is er een ongelooflijk enthousiasme voor president, regering en leger, die het land van terroristen zuiveren. De zelfverklaarde ‘vrienden van Syrië’ die het land nog steeds willen ontwrichten, zijn me 114 begonnen en nu schieten er nog 11 over, wijselijk de groep van Londen genoemd. In Teheran is de tweede ontmoeting geëindigd van de ware “vrienden van Syrië” met parlementaire delegaties uit meer dan 30 landen. Een van hun besluiten betrof het sturen van waarnemers naar deze presidentsverkiezingen.
Groeiend enthousiasme
De meeste nieuwsberichten uit het buitenland hierover blijven onbegrijpelijk en vormen een mengsel van fantasie en brutale oorlogspropaganda zonder enig besef van de werkelijkheid. Het westen lijkt in de greep van een hysterie en een agressie tegen het Syrische volk, onder de mom van een huichelachtig medelijden. Zelfs de voormalige chef van de oppositie, de Nationale Coalitie, Moaz al-Khatib verwijt de zogenaamde “vrienden van Syrië” nu dat het leugenaars en huichelaars zijn die alles willen behalve dan dat de ellende in Syrië beëindigt wordt. En dat wordt gretig overgenomen door de papegaaien van de westerse media, onze Vlaamse incluis, van de zogenaamde “kwaliteitskrant(en)” tot de populaire weekbladen. Wat zij brengen is over het algemeen precies het tegendeel van de werkelijkheid.
De voorbije weken werden in heel Syrië spontane manifestaties gehouden, feestelijkheden, rallies, festivals, ontmoetingen om deze verkiezingen te vieren, het leger te danken om zijn strijd tegen de terroristen, met uitdrukkelijke dank aan de president. Er is een golf van patriotisme ontstaan bij de Syriers over heel de wereld. Er werd in 43 Syrische ambassades gestemd met een opkomst van 95 %. In Rusland stemden enkele Syriërs met hun bloed. Syriërs uit België, Frankrijk en de VS, landen die de deelname aan de verkiezingen verboden – tegen alle internationale regels in! - zijn maandag met een afvaardiging in Syrië toegekomen om te stemmen. Zaterdag 31 mei protesteerden 550 Syriërs voor de hoofdgebouwen van de UNO in New York. In Libanon werd door 100.000 Syriërs gemanifesteerd met Syrische vlaggen, afbeeldingen van de president, slogans van dank aan het leger. In dit kleine landje gaf het een mensenzee te zien zo ver als men kijken kon. Westerse media trachten deze optocht te misbruiken om te tonen hoeveel Syriërs zogenaamd het “dictatoriaal regime” ontvluchten. Ter plaatse was deze optocht een ergernis voor de westersgezinden die de schampere vraag stelden: Als jullie zo erg voor Syrië zijn, waarom zijn jullie dan hier en gaan jullie niet terug? Het antwoord was even ondubbelzinnig: Wij zijn hier, niet omwille van de regering van Syrië maar omwille van jullie terroristen die Syrië uitmoorden en verwoesten! En vanuit Koeweit kwamen op de valreep nog drie vliegtuigen vol met Syriërs om te stemmen.
Waarom zijn, voor het westen, de verkiezingen in Afghanistan, Irak, Libië, Oekraïne... o zo democratisch? Omdat het westen die landen al verwoest en in zijn macht heeft. Zijn pionnen zijn er al gezet. (In Oekraïne is Petro Porochenko onder toezicht van de NAVO gekozen met 54% van 16,5 % van de stemgerechtigden!). Waarom zijn de verkiezingen in Syrië och toch zo ondemocratisch? Omdat het westen de soevereiniteit van dit volk maar niet kan breken en omdat ocharme de rebellenleiders vanuit hun villas in Doha, Ankara, Parijs en Brussel niet mogen meedoen. “Democratisch” voor het westen is dat in Syrië een overgangsregering geplaatst wordt door de club van de 11 landen van Londen. Daarom worden regering en president door het westen al jaren afgeschilderd als dictatoriaal en duivels, terwijl het volk de regering, het leger en de president op handen draagt om hun moed en bescherming. Als het westen zo zeker is dat deze verkiezingen vervalst worden of zijn, waarom sturen ze geen waarnemers? Omdat ze bang zijn van de waarheid. Syrië toont heel de wereld wat groeien naar soevereiniteit, vrijheid, democratie en een harmonieuze samenleving eigenlijk is. 250.000 jihadisten, door het buitenland getraind, betaald, bewapend en dikwijls gedrogeerd, hebben drie jaar lang in Syrië gemoord en verwoest, maar de soevereiniteit van het land niet kunnen breken. Zal de nieuwe forse steun die Obama beloofd heeft, met de hulp van de NAVO in Turkije en de golfstaten dit wel kunnen?
Terrorisme en leugens van het Westen ontmaskerd
De buitenlandse media waren met 360 aanwezig bij deze verkiezingen en de Syrische uitnodiging om waarnemers te sturen voor de presidentsverkiezingen van dinsdag werd beantwoord door parlementariers, NGO’s en onafhankelijken o.m. uit Rusland, Iran, Pakistan, Canada, Amerika, Venezuela, Brazilië en Bolivië. De bevindingen van deze erg gevarieerde groep laten aan duidelijkheid niets te wensen over: deze verkiezingen zijn eerlijk, doorzichtig en democratisch verlopen. De waarnemers hebben vrij over heel het land kunnen controleren, van Damascus en Sweida tot Aleppo en Idlib, van Homs tot Deir-Ez-Zor. Ze spreken van een zeer grote opkomst, een groot optimisme en een sterk nationaal gevoel onder de mensen. Zij doen een beroep op de internationale gemeenschap om deze verkiezingen ook te respecteren. Woensdag, nog voor de uitslag bekend was, verklaarden ze unaniem: Bashar al-Assad is de echte leider van Syrië, waar volk, leger en regering één zijn. Een afvaardiging van het Anti-War-Committee uit Chicago is tevens in Homs zijn medeleven gaan betuigen met het immense leed dat ook daar werd aangericht, mede door Amerika. Inmiddels heeft een Amerikaanse senator, Richard H. Black een brief geschreven aan de Syrische president om hem te danken voor de wijze waarop hij zijn volk beschermd heeft en vooral de minderheden zoals de christenen en ook de kleine Joodse gemeenschap. Het eindrapport van de waarnemers haalt fel uit naar Amerika en de Zionisten die het terrorisme blijven steunen, tegen een volk dat zelf over zijn toekomst wil en zal beslissen. Ook de NAVO en Europa krijgen er van langs. Als ze vrijheid en democratie zo hoog in hun vaandel dragen, waarom dan die hypocrisie van de weigering om de Syriërs in hun land te laten deelnemen aan de verkiezingen, wat een verwerping is van de mensenrechten en van de waarden van de democratie.
In Syrië werden deze verkiezingen als een hoogtepunt gevierd en als een overwinning op de weredlwijde oorlog tegen het land. Het is voor de Syriërs het symbool van hun weerstand en tevens het begin van de heropbouw en een definitieve doorbraak van de grote verzoeningsbeweging, de mussalaha, een die ruim ’n half miljoen stemmen kreeg, dankte de president voor zijn overwinning en ook zijn eigen achterban. Hij gaf tegelijk een flinke veeg uit de pan met name aan de Franse president omdat diens houding niet Syrië maar Frankrijk te schande heeft gezet. Deze verkiezingen zijn een politieke en militaire overwinning omdat ze een overwinning zijn van het volk. Syriërs blijven één familie over alle etnische en religieuze verschillen heen. En de man die de meest gemene laster en aanvallen vanuit het buitenland in de moeilijkste omstandigheden moedig heeft verduurd om de soevereiniteit van zijn volk te beschermen wordt er nu terecht ruimschoots voor beloond.
De boodschap van Jeanne d’Arc.
Zaterdag hebben we feestelijk de eucharistie gevierd van de Jeanne d’Arc, patrones van Frankrijk. Het kind hoorde op 13 jarige leeftijd al stemmen van o.a. de heilige aartsengel Michaël. Zij moest Frankrijk van de Engelsen bevrijden en de Dauphin tot koning laten kronen om de plaatsvervanger te zijn van “Christus, Koning van Frankrijk”. Het kind trekt als zeventien jarig meisje soldatenkleren aan, met de nodige wapenuitrusting. Aan het hoofd van het koninklijk leger bevrijdt ze Orléans van de Engelsen. Hierna wordt de ene stad na de andere bevrijd. Ze zorgt er voor dat Charles VII in Reims tot koning wordt gekroond en trekt opnieuw ten strijde. Ze wordt gevangen genomen en aan de kerkelijke rechtbank overgeleverd. Gesteund door de beste theologen van die tijd, oordeelt de rechtbank dat ze schuldig is aan ketterij. Op 30 mei 1431 wordt ze op de markt van Rouen levend verbrandt. Een kwart eeuw later volgt het eerherstel door de Kerk. Met behulp van de vele nog levende getuigen wordt het monsterproces van haar veroordeling ontmaskerd. In 1908 volgt haar zaligverklaring en paus Pius XI zal haar verheffen tot tweede patroon van Frankrijk, naast O.L. Vrouw. De huidige openbare opinie is zo ver van de echte werkelijkheid verwijderd dat dit allemaal heel vreemd klinkt. En onze “dieptepsychologie” kan hierover evenmin iets leren omdat ze “hoogte” mist. Met de trukendoos van “zinsbegoocheling” of “hysterie” kun je deze onweerlegbare historische feiten niet uitvagen. De enige redelijke verklaring is dat Jeanne d’Arc inderdaad een uitzonderlijke goddelijke roeping had om in Frankrijk het “Koningschap van Christus” te doen erkennen. Waar Gods geboden niet worden gerespecteerd is het ook voor de mensen een hel. Als God wordt erkend zal ook de mens gerespecteerd worden. Dan zal er goed bestuur zijn, vrijheid en democratie, vrede en vreugde voor iedereen. Iedere gezagsdrager is slechts een vertegenwoordiger van Gods gezag op aarde. Of deze gelovig is of niet, man of vrouw, zus of zo, verandert aan de werkelijkheid niets. Romeinse keizers dachten dat ze god waren en Friedrich Nietzsche verkondigde de “dood van God” maar hij werd krankzinnig en nu is Nietzsche dood.
Alle staatshoofden hebben de opdracht, niet om als de Romeinse keizers god te spelen en voor eigen glorie of macht ellende te brengen over het volk, maar om de goddelijke en natuurlijke orde te respecteren tot heil van allen. Moge de Heilige Geest dit Pinkstervuur ontsteken. Syrië als lekenstaat in een Arabisch land is al goed op weg om in werkelijkheid Christus Koningschap te erkennen. De evangelist Mattheüs had het al gezien: “De faam van Jezus ging uit over geheel Syrië” (Mt. 4; 24).
Nog wat positief nieuws
Merian Yahya Ibrahim uit Soedan is veroordeeld wegens godslastering. Ze werd opgesloten totdat ze zou worden opgehangen. Ze is schuldig aan godeslastgering omdat ze als christen gehuwd is met een christen en als christelijk gezin leeft. In de gevangenis is ze bevallen van haar tweede kindje, een meisje, Maya genaamd. Daarvoor vonden de bewakers het niet nodig haar van haar boeien te ontdoen. Omwille van haar baby kan ze nu echter de eerste twee jaar niet naar de galg geleid worden. De vertegenwoordiger van het ministerie, Abdullahi Alzareg heef trouwens nog eens uitdrukkelijk verklaard dat Soedan de godsdienstvrijheid garandeert en de bescherming van de vrouw. Hoe het mogelijk is dat die man zo kan spreken?at het westen doet tegenover Syrië. Wel, hij doet niets anders dan wat het westen doet tegenover Syrië. De verwoesters van het land noemen zich “de vrienden van Syrië” en de moorodenaars heten “vrijheidstrijders”. Het zijn springlevende oprispingen uit een heidense oertijd. Maar goed, mede dank zij enig buitenlands protest, is deze christen vrouw voorlopig vrij. De galg blijft evenwel op haar wachten. Feministen en voorvechters van mensenrechten, waar wachten jullie op om voor Merian en Maya uw wereldwijd protest te laten weerklinken? Aandacht wekken door iets speciaals aan of uit te trekken is helemaal niet nodig. Een sterke motivatie is de beste outfit.
In Egypte is maarschalk Sissi op 29 mei tot president verkozenmet 93 % van de stemmen. Neen, we doen niet mee met de westerse oorlogspropaganda die er naar streeft om door chaos ook dit land in handen te krijgen. Wij staan helemaal achter de mening van mgr Abdel Zaki, apostolisch vicaris van Alexandrie en hoofd van de katholieke kerk in Egypte. Morsi was inderdaad gekozen (hoe nipt ook), maar het volk heeft vlug begrepen dat hij het land met zijn moslimbroeders (en de steun van het buitenland) naar de chaos leidde. Sissi, als baas van het leger, heeft niet op eigen initiatief ingegrepen. Onder druk van het volk heeft hij het land van de burgeroorlog gered. Hij wilde aanvankelijk zelf geen politiek ambt bekleden maar het volk bechermen. Nu is hij gelukkig toch president. Sissi, zo zegt mgr Zaki, is een goed man en geeft grote hoop voor alle Egyptenaren, moslims zowel als christenen. Zo is er ook voor de christenen veiligheid en toekomst. Laten we vurig bidden voor het Egyptische volk, het land van de heilige Antonius, de vader van het monnikenwezen en van de koptische christenen.
Generaal Wojciech Jaruzelski was Pools staatshoofd, atheist, rabbiate bestrijder van de katholieke Kerk en van de vrije vakbond Solidarnosc, de man van de ijzeren discipline. Ondanks het sterke verzet van Leonid Brejnev en de toenmalige Sovjetunie kon hij niet verhinderen dat de Poolse paus Johannes Paulus II op bezoek kwam en ongezouten zijn mening zei. De uitgesproken katholiek, Lech Waleza en de vrije vakbond werden razend populair. Generaal Jaruzelski riep in 1981 de staat van beleg uit maar het katholieke Polen ontwaakte nu voor goed. De sovjettanks dreigden Polen binnen te vallen, zoals in Budapest en in Praag, maar onverwijld liet Johannes Paulus II de vechtjassen weten dat hij in Polen zou staan, zodra de eerste sovjettank over de grens rolt. De almacht van het sovjetblok werd gebroken en het katholieke Polen bloeide open. Generaal Jaruzelski milderde zijn harde houding. Hij kwam ook bij Johannes Paulus II in Rome op de koffie. Nu is hij op 91-jarige leeftijd overleden, als christen, gesterkt door het sacrament van de ziekenzalving. Waarom zou een dergelijke ommekeer niet mogelijk zijn voor menig westers of arabisch staatshoofd dat nu nog een rabbiate bestrijder is van het christelijk geloof en van de echte waardigheid van de mens? Heer Jezus, raak hun hart en vooral ook het onze, opdat wij vrijmoedig zouden blijven getuigen voor het aanschijn van de machtigste wereldheersers.
P. Daniel
08-06-2014 om 08:52
geschreven door Gust Adriaensen
07-06-2014
Wenkt de politieke hypocrisie?
Nu een nationalistische en christendemocratische Vlaamse formatie in de steigers wordt gezet, zal het een boeiende en verhelderende oefening zijn nauwkeurig op te volgen, hoe deze politieke partijen zullen omspringen met hun verkondigde sociaaleconomische opvattingen.
Het is onderhand wel bekend: de erg liberale en harde visie van N-VA op economie en sociale zekerheid is objectief gewoonweg niet compatibel met de opvattingen van CD&V, zeker niet met de ACW-vleugel binnen die partij.
Eerder was in de kranten te lezen, dat er van de 27 CD&V'ers in het Vlaamse parlement, er 15 tot de ACW-stal gerekend worden. Hier volgt, om het geheugen op te frissen, het lijstje: Kathleen Helsen, Caroline Bastiaens, Dirk De Kort, Jo Vandeurzen, Sonja Claes, Vera Jans, Michel Dooms, Katrien Partyka, Bianca De Baets, Joke Schauvlieghe, Cindy Fransen, Valerie Taeldeman, Hilde Crevits, Johan Verstreken, Griet Coppé.
Dat numerieke ACW-gewicht wordt nu ook wel vertaald in de samenstelling van het onderhandelingsgroepje van CD&V. Drie van de vier onderhandelaars, zijn ACW'ers: Schauvlieghe, Crevits en Van Deurzen.
Om hun eigen geloofwaardigheid en die van de partij en van het ACW, te bestendigen, zullen zij ervoor moeten zorgen dat in het bijzonder de sociaaleconomische opvattingen en standpunten van het ACW, voldoende gewicht krijgen in de onderhandelingen van CD&V voor het vormen van de nieuwe Vlaamse regering.
Want hoe dan ook, de opvattingen van de zgn. 'linkervleugel' (de ACW'ers) van CD&V, sluiten veel nauwer aan bij S-PA en Groen, om PVDA+ nog niet te vermelden. Met recht en reden vraagt Van Besien van Groen, zich dan ook nu al af, wat de ACW'ers eigenlijk nog te zoeken hebben bij een partij die duidelijk kiest voor een centrum-rechtse machtsuitoefening.
Het zal dus opletten geblazen worden voor de parlementaire ACW'ers! Verkoop je ziel en je opvattingen niet lichtzinnig aan partijen die tot voor kort het ACW wilden vernietigen, die de vakbonden haten en willen kortwieken, die het middenveld willen uitschakelen.
Het zal dansen op een dunne koord worden. De scheidingslijn tussen te prijzen geloofwaardigheid en te verachten hypocriet opportunisme zal zeer, zeer dun zijn.
Wat zal een erg concrete lakmoesproef zijn die onverbiddelijk de politieke hypocrisie in beide partijen (maar ook in het ACW) zal blootleggen: horen we nog iets van de op destructie gerichte aanvallen op het ACW vanwege N-VA en zijn parlementslid Dedecker én van de gerechtelijke reacties daarop vanwege het ACW en Develtere?
07-06-2014 om 09:49
geschreven door Gust Adriaensen
06-06-2014
'De oorspronkelijke gestalte van de Kerk naar boven halen'
In zijn Pinksterboodschap schrijft Johan Bonny, bisschop van Antwerpen, o.a. het volgende:
'Dit is het werk van de Heilige Geest: steeds opnieuw de oorspronkelijke gestalte van de Kerk naar boven halen. Zo had Jezus het beloofd aan zijn leerlingen, kort voor zijn afscheid: „de Helper, de heilige Geest, die de Vader in mijn Naam zal zenden, Hij zal u alles leren en u alles in herinnering brengen wat Ik u gezegd heb” (Joh 14,26). Het geheugen van de Kerk en van de christenen is kort, vooral wanneer het gaat om de kern van het Evangelie en het getuigenis van Jezus. De Heilige Geest heeft er geen gemakkelijke klus aan gehad om telkens weer aan de Kerk het woord en het voorbeeld van Jezus in herinnering te brengen. Je moet wel de Heilige Geest zijn om dat niet moe te worden!
Om ‘beschikbaarheid voor de Geest’ bidden wij in deze Pinkstertijd. We vragen dat de Heilige Geest onze kerkgemeenschap mag vernieuwen, haar dichter bij de tijd mag brengen, haar oorspronkelijke gestalte weer naar boven mag halen. We bidden voor al wie een verantwoordelijkheid dragen in de kerkgemeenschap: dat ze zich als herders zelf laten leiden door de Heilige Geest. En vooral: we danken de Heilige Geest dat Hij het nog niet heeft opgegeven met onze kerkgemeenschap, ondanks ons korte geheugen. Hierom misschien is de Heilige Geest zo licht als adem en als vuur: om met ons door één deur te kunnen!'
06-06-2014 om 10:17
geschreven door Gust Adriaensen
05-06-2014
Varkens genoeg in Vlaanderen
Vlaanderen telt evenveel varkens als inwoners. De provincie West-Vlaanderen telt drie varkens per inwoner.
05-06-2014 om 20:42
geschreven door Gust Adriaensen
04-06-2014
Vormingsdag religieus patrimonium
Op 3 juni organiseerde IOK een zeer druk bijgewoonde vormingsdag over het religieus patrimonium, in het bijzonder de kerkgebouwen. De studiedag had plaats in Aula De Heyduin, de voormalige kapel van Heidehuizen in Mol.
Ward Kennes, burgemeester van Kasterlee handelde over het eredienstendecreet en Jan Jaspers, directeur Centrum voor Religieuze Kunst en Cultuur, over parochiekerkenplannen en het onroerend erfgoeddecreet. Wim Selderslaghs, vicaris van het bisdom Antwerpen, schetste de situatie en de evoluties van de parochies in de regio.
Nadien kwamen enkele sprekers aan de beurt die een beeld ophingen van initiatieven en beslissingen omtrent de toekomst van een aantal kerken in de Westhoek, de stad Gent en de Limburgse gemeente Kortessem.
Belangrijke ideeën bij de aanpak in Kortessem, waren de volgende:
-Kerkgebouwen zijn veel meer dan alleen maar gebouwen. Zij zijn 'actoren' in een breed sociaal-economisch netwerk.
-In plaats van de kerken te beschouwen als een 'probleem', kunnen ze echte hefbomen zijn voor een dorp of een wijk en kunnen ze een gewichtige en inspirerende rol blijven spelen in het religieuze, sociale en culturele leven van de lokale gemeenschap.
Tijdens de vragenronde werd gewezen op de groeiende kloof tussen de administratieve, juridische en technische eisen aan de kerkbesturen vanwege de Vlaamse overheid enerzijds en anderzijds de beperkte mogelijkheden van de kerkfabrieken die uit vrijwilligers bestaan. Er werd gepleit voor meer professionele ondersteuning van de kerkbesturen vanwege de overheid. De IOK zou voor onze streek daarin een belangrijke rol op zich kunnen nemen.
04-06-2014 om 08:18
geschreven door Gust Adriaensen
03-06-2014
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Dank aan alle leraars: opvoeden is een belangrijke missie, die jonge mensen leidt naar wat goed, mooi en waar is.'
03-06-2014 om 21:18
geschreven door Gust Adriaensen
Antwerpse korpschef toch op de hoogte
Na een eerdere uitspraak van de korpschef van de Antwerpse politie dat hij van toeten of blazen wist wat de klachten over racisme in zijn korps betreft, de bekentenis achteraf dat er toch wel een klacht geweest was, blijkt nu, volgens onderzoek van De Standaard, dat er zelfs recent een aantal klachten ingediend zijn.
Tja, een en ander is niet van aard om de geloofwaardigheid van de Antwerpse politieleiding te verhogen. En dan stelt zich ook onvermijdelijk de logische vraag -die merkwaardig genoeg door de media angstvallig uit de weg wordt gegaan-: 'Wist de topbaas van de politie, de burgemeester, van die klachten?
Het is uiterst onwaarschijnlijk dat een burgemeester niet op de hoogte zou zijn van dergelijke ernstige problemen in zijn politiekorps. Als de Antwerpse burgemeester van toeten of blazen wist, dan loopt er iets fundamenteels mis met de communicatie tussen politiehoofd en korpschef.
Wellicht heeft De Wever het dan toch te druk met zijn vijfvoudige job: federale informateur, Vlaamse informateur, parlementslid, partijvoorzitter en burgemeester-politiehoofd van de grootste stad van Vlaanderen. Oef!
03-06-2014 om 07:16
geschreven door Gust Adriaensen
02-06-2014
Burgemeester De Wever reageert verkeerd op racisme politie
De Antwerpse burgemeester De Wever zegt in een reactie op de getuigenissen over racisme in zijn politiekorps, dat 'de geviseerde agenten naar buiten moeten komen'. Daarmee stelt hij zich op de lijn die korpschef Muyters al had getrokken.
Volgens hoofdcommissaris op rust, Hugo Stabel, reageert Muyters verkeerd. Wat Stabel evenwel over Muyters schrijft, geldt ook perfect voor De Wever.
Deze beide heren schermen ermee dat ze officieel niet op de hoogte zouden zijn en dat de slachtoffers maar een officiële klacht moeten indienen.
Op die manier verplaatsen de twee topmensen van de Antwerpse politie, burgemeester en korpschef, de verantwoordelijkheid naar het voetvolk: eenvoudige agenten. Die beseffen heel goed wat hen te wachten staat als zij met hun klachten 'naar buiten komen'.
Het zijn vanwege De Wever en Muyters ondermaatse en onwaardige reacties. Zij dragen de verantwoordelijkheid om aan het racisme in het Antwerpse politiekorps, paal en perk te stellen. Zij moeten door harde maatregelen het bestaande racisme de kop indrukken en door efficiënte preventieplannen het in de toekomst onmogelijk maken.
02-06-2014 om 08:00
geschreven door Gust Adriaensen
01-06-2014
'Het enige signaal van de kiezers is hun stem'
Marc Reynebeau:
'De stem van wie koos voor een verliezende partij, is niet minder legitiem dan die van wie koos voor een partij die totj de winnaars bleek te behoren.'
'Voorkeuren voor een bepaalde coalitie, zijn subjectief en ideologisch en moeten niet veinzen dat ze op een objectieve democratische noodzaak steunen.'
'Voor de democratie volstaan de cijfers wel degelijk: een regering, hoe ze ook is samengesteld, die kan rekenen op de helft plus één van de stemmen in het parlement, is een perfect legitieme regering, die het enige signaal van de kiezers, hun stem, ten volle respecteert.'
01-06-2014 om 06:44
geschreven door Gust Adriaensen
31-05-2014
Pakt de Antwerpse burgemeester het racisme bij de politie aan?
'Racisme in het Antwerpse politiekorps - Allochtone agenten getuigen', bloklettert De Standaard. En dan volgt een stuitend relaas over uitingen van soms extreem racisme van 'witte' politiemensen ten aanzien van allochtone collega's.
Dat het racisme in het Antwerpse korps erger is dan in de andere korpsen van het land en er de laatste tijd zeker niet op verbeterd is, is al langer bekend. Maar nu hoor je erover uit de mond van mensen die er dagelijks mee geconfronteerd worden.
Het laatste zinnetje van het krantenartikel luidt als volgt: 'Korpschef Serge Muyters wenste vrijdag niet te reageren'.
Spontaan komt dan toch de gedachte op: Waarom contacteert de krant ook niet de burgemeester, het hoofd van de politie?
Die liet zich het voorbije anderhalve jaar geregeld opmerken en gelden als baas van de Antwerpse politie? Bijvoorbeeld om onschuldige betogers tegen multinationals te laten oppakken.
Maar ja, de strijd tegen het racisme in zijn eigen politiekorps behoort klaarblijkelijk niet tot het prioriteitenlijstje. Het uitroeien van dat racisme zou pas echt een verandering zijn!
31-05-2014 om 09:23
geschreven door Gust Adriaensen
30-05-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/11
Vrijdag 30 mei 2014
Alarm midden in de nacht
In het vooruitzicht van het einde van de week, gaan we vrijdagavond dankbaar slapen. Rond één uur worden we echter opgeschrikt door aanhoudend, oorverdovend lawaai van schoten en zware ontploffingen. De gebouwen daveren. Er is een onverwachte kermis in de onmiddellijke omgeving rond het klooster. Meteen gaat de alarmbel en iedereen daalt met bekwame spoed de trappen af naar de schuilkelder. De gevechten duren tot ongeveer drie uur. Het herinnert ons aan wat we half november vorig jaar beleefden. Toch is de situatie en de sfeer nu totaal anders. Toen hadden de rebellen alle kansen en alle mogelijkheden om ons met één vingerknip als aardbewoners te schrappen. En tot heden kan niemand verklaren hoe het eigenlijk komt dat ze het toch niet klaar kregen. Nu zijn we veel geruster en blijven toch alert. De oorlog is eigenlijk al voorbij, maar er blijven helaas voorlopig nog groepen kampachtige pogingen doen om te moorden en te verwoesten waar ze kunnen. Het ziet er naar uit dat ze hier en nu geen zware slag meer kunnen slaan.
Zaterdagmorgen schijnt een heerlijke zon. De zusters verhuizen alleen met het noodzakelijke slaapgerief, de fraters hebben hun eigen plekje en de vluchtelingen blijven in hun appartement. We weten van waar projectielen eventueel kunnen komen en houden er rekening mee. Het nationale leger zit de rebellen zo op de hielen dat ze niet heel veel tijd en ruimte meer hebben. Gedurende twee dagen horen we geen schot meer. Daarna volgen er enkele knallen die wel zo geweldig zijn dat je niet begrijpt hoe mijn arme kanarie in leven blijft. Ze zijn in ieder geval niet voor ons maar voor de rebellen bedoeld. Na enkele dagen trekken we terug naar onze oude stek, terwijl we klaar zijn om bij het minste teken weer in onze schuilplaats te duiken.
De zware aanslag vorige donderdag in Daraa was heel wat erger: 39 doden, waaronder vrouwen en kinderen, 205 gewonden waarvan 14 in kritieke toestand. Syrië vraagt een ondubbelzinnige afkeuring van deze aanslag vanwege het UNHRC, de commissie voor de mensenrechten van de UNO. De afgevaardigde van de minister van Buitenlandse Zaken, Fayssal Mikdad beschuldigt uitdrukkelijk Qatar, Saoedi-Arabië, Turkije, Frankrijk, UK en Amerika die terroristen blijven steunen en ook de hoge commissaris van de UNHRC die zorgt dat haar agenda de anti-Syrische campagne blijft steunen. Hij had eind vorige week al laten weten wat hij vindt van de rol van Israël en diens bondgenootschap met de CIA en de moslimbroederschap: “Israël is de destructieve factor voor de verzuchtingen van het Arabische volk”. Tegen alle rechtsregels in wil het zijn uitbreiding bestendigen door een bezettings- en uitsluitingspolitiek. Vorige zondag vierde de Libanese Hesbollah de 14e verjaardag van de “weerstand en de bevrijding” (van Zuid-Libanon). Hesbollah is als het bewustzijn van het Arabische volk tegen zijn verdrukkers. Bij die gelegenheid zei Hassan Nasrallah, de secretaris generaal, dat aan de agressieve uitbreidingspolitiek van Israël weerstand zal geboden worden, dank zij de standvastigheid van het Syrische leiderschap, volk en leger.
En iedere dag bidden wij in de Eucharistie vurig voor alle intenties, kleine zowel als grote, die ons worden gegeven: voor de slachtoffers én voor de daders, voor de volken en hun leiders, vijanden én vrienden, bijzonder voor dit land, dat lijdt en op heldhaftige wijze vecht om samen op waardige wijze te overleven, nu voor de pausreis en alle betrokken volken. We vragen elke dag de bescherming van de hl. Aartsengel Michael, de praktische hulp vanwege de hl. Jozef en bidden het gebed van de eerste christengemeente in Handelingen 4, 23-31.
Homs, hoofdstad van verzoening
Zondag kon onze byzantijnse collega niet komen, hij was met heel de clerus in Homs. Er was een ontmoeting en viering voorzien in aanwezigheid van de religieuze en burgerlijke overheden. Patriarch Gregorios III Laham zei fier dat Syrië zal overwinnen en de bakermat blijven van de godsdiensten en van de beschaving. Van zijn kant zei gouverneur Talal al-Barazi dat Homs volgens buitenlandse mogendheden het centrum moest worden van de revolutie maar het zal het centrum worden van verzoening voor heel de provincie en een voorbeeld van een harmonieuze samenleving. En toch waren rebellen nog in staat ondertussen een aanslag te plegen in het oude Homs.
Er zijn verschillende verheugende tekens. Onder grote belangstelling is in het klooster van de hl. Sergius en Bacchus in Ma’aloula het door terroristen zwaar beschadigde en inmiddels gerestaureerde Mariabeeld terug geplaatst. Over heel het land worden door de regering regelingen getroffen om al het mogelijke te doen voor burgers in nood. Op alle terreinen wordt aan de heropbouw gewerkt.
Tijdens de lange avondrecreaties na het avondmaal wordt door de ene of de andere regelmatig een soort conferentie gegeven, terwijl de anderen rustig een werkje of een hobby afwerken, hetzij naaiwerk of werk aan de amandelen of groenten voor de maaltijd van morgen enz… Nu zou ik een uitleg geven over de Wederkomst van Jezus volgens de Evangelies en de Handelingen, volgens Paulus, volgens de Apocalyps en in de theologie. Al was het maar voor de kleine groep van onze eigen gemeenschap bedoeld, er waren al moslims die er van gehoord hadden en met zeven vroegen ze of ze ook mochten komen. Zo moest ik me een beetje aanpassen zonder de kernboodschap te verloochenen. Zij kennen ondertussen de duidelijke voorstelling van ons geloof in Jezus al. Wel hebben ze de behoefte om achteraf er bij te voegen wat de Koran en hun traditie daar allemaal nog over zegt. Het gebeurde met groot wederzijds respect. Het vurig verlangen naar de Wederkomst van Jezus (voor hen samen met hun 12de profeet) leeft sterk en zij erkennen ten volle dat het helemaal Gods werk is. Welke vorm van louter menselijk, aards “messianisme” ook wordt aangeboden (marxisme, maoïsme, Franse Revolutie, Dritte Reich, islamitisch fanatisme of westers imperialisme…), het is altijd een rijk van geweld, onderdrukking en vernietiging. Het enige authentieke messianisme is dat van Jezus, de echte Messias. Israël als uitverkoren volk speelt hierin een centrale rol. Zolang zijn politieke leiders hun en onze Messias niet erkennen, zal Israël zelf in wezen de meest antisemitische staat zijn, zoals een grote menigte orthodoxe joden ook uitdrukkelijk blijft uitroepen. De groeiende groep Messias belijdende joden is voor Israël en heel de wereld echter wel een bron van grote hoop.
Syrië toont de hele wereld wat democratie is
Het is niet de ideale sfeer om verkiezingen te houden, maar nu moet belet worden dat er een bestuursvacuüm ontstaat. Daarom zal er alles aan gedaan worden om deze verkiezingen van 3 juni zo transparant en goed mogelijk te laten verlopen. De drie kandidaten hebben het zelfde basisprogramma: soevereiniteit van het land bewaren, Syrië is één familie, inmenging en terreurgroepen buiten en herstel met de hulp van echt bevriende landen. De wijze waarop het politieke, sociale en economische leven hersteld moeten worden verschilt in hun mening. De gebruikelijke westerse moddercampagnes van de kandidaten die elkaar zo zwart mogelijk proberen af te schilderen is hier geheel afwezig. Syrië zal zich niet zo gemakkelijk laten besmetten door de zogenaamde westerse democratie.
Het enthousiasme voor de presidentsverkiezingen blijft groeien. Nu was er in Yabroed een feestelijke en massale optocht. Alom zijn er manifestaties, ontmoetingen, symposia en evenementen. Op een volksfeest in Hasaka zei de regionale secretaris van de Baathpartij, Hilal al-Hilal het zo: “Syrie zal de hele wereld tonen wat democratie is met de beste verkiezingswet.” Ook Syriërs in het buitenland betuigen hun solidariteit. Sommigen komen over, alleen om te stemmen. In enkele tientallen landen hebben ze in de ambassades hun stem al kunnen uitbrengen en de opkomst was overal uitzonderlijk hoog: Brazilië, India, China, Iran, Jordanië, Irak, Indonesië, Polen, Spanje, Oostenrijk, de Scandinavische landen … In Moskou hebben enkele Syriërs getekend met hun bloed om hun verbondenheid uit te drukken. In Libanon was de opkomst zo overweldigend dat er een tweede volle dag voor voorzien werd.
Inmiddels nemen de westerse agressie en hysterie toe en hebben verschillende “regimes” waaronder België, op onwettige wijze Syriërs belet hun stem uit te brengen. Maar de protesten van de Syriërs bleven niet uit, in Frankrijk, de VS, Cairo, Bulgarije, Zwitserland en elders. In België was er een sit-in voor het Europees parlement.
Voor wie het interesseert nog dit bericht, dat ons ook maar terloops bereikte. Vanaf 28 mei tot aan de presidentsverkiezingen (3 juni) zendt de Syrische tv iedere avond om 20.30 u een reportage uit over de geheime oorlog tegen Syrië die al tien jaar bezig is. Het is in het Arabisch met specialisten van binnen- en buitenland. De Franse uitgave zal te volgen zijn in juni op MetaTV en You Tube: “Histoire secrète de la guerre contre la Syrie: dix ans de Résistance” . Ziehier nog een voorbeeld van huichelarij op wereldvlak,
Internationale instellingen als instrumenten van westers imperialisme
Vorige week, donderdagavond heeft Laurent Fabius, Franse minister van B. Z., gesteund door 64 landen, een voorstel van resolutie overgemaakt aan de UNO Veiligheidsraad om Syrië voor het Internationaal Strafhof (I.S.) te dagen voor alle bedreven misdaden in Syrië. Het voorstel werd deskundig door Rusland en China getorpedeerd. Het ware gelaat van internationale instellingen wordt steeds meer ontmaskerd.
Het I.S. dankt zijn oorsprong aan artikel 227 van het Verdrag van Versailles (1919) en aan het akkoord van Londen (1945) waarmee het tribunaal van Nürnberg werd gevormd om de nazikopstukken te veroordelen. Toen merkte de Duitse kanselier Ludwig Erhard al op dat het tribunaal van Nürnberg niet erg geloofwaardig is, daar het een rechtbank van overwinnaars is tegen uitsluitend Duitsers, terwijl misdaden van de geallieerden (o.a. het bombarderen van Dresden met fosforbommen) niet mee tellen. Hij zag liever een rechtbank vanuit neutrale landen zoals Zwitserland en Zweden, samen met Duitse advocaten.
Het I.S. zelf is in 2002 opgericht, met universele bevoegdheid. Een 20-tal dossiers werden geopend maar slechts 8 Afrikaanse staten werden veroordeeld (o.a. Oeganda, D. R. van Congo, Soedan, Libië, …). De misdaden in de streek van de Grote Meren zijn zeker het werk van Afrikaanse leiders, maar voor het grootste deel wel in opdracht van UK, Israël, V.S en Frankrijk. Enkel de tegenstanders van de westerse machthebbers werden veroordeeld. De Afrikaanse top van 2013 heeft dan ook afstand genomen van het I.S. Het schandaal van Libië is inmiddels bekend, maar nauwelijks doorgedrongen. Mouammar el-Kadhafi, zijn zoon Saif el-Kadhafi en zijn schoonbroer Adullah Senussi waren zeker geen misdienaars, maar de grote misdaden waarvoor ze aangeklaagd werden, hebben nooit plaats gevonden en waren pure uitvinden om de overname van Libië door de NAVO (met flinke hulp van de moedige Belgen!) in de openbare opinie te rechtvaardigen. Het uitmoorden van tienduizenden tegenstanders heeft nooit plaats gehad en het bewuste bombardement van een wijk in Tripoli door Kadhafi evenmin. Om de NAVO te helpen en het Libische volk te demoraliseren kondigde de procureur van het I.S., Luis Moreno Ocampo op 21 augustus aan dat Saif el-Kadhafi al aangehouden was, terwijl dit pas op 19 november gebeurde. Zo wordt het I.S. gebruikt voor het westers imperialisme. Inmiddels heeft Al Jaafari, permanent vertegenwoordiger van Syrië bij de UNO op een samenkomst van de VN Veiligheidsraad nogmaals met harde bewijzen de landen die terroristen in Syrië steunen aangeklaagd. Aan verschillende commissies die zich met terrorisme bezig houden heeft hij tientallen brieven geschreven met de nodige bewijzen. Op geen enkele brief heeft hij een antwoord gekregen! O ja, Obama heeft gezegd dat hij terughoudender zal zijn met militaire interventies en de gevechtsmissies in Afghanistan zal beëindigen. Mooi zo. Edoch, de rebellen in Syrië zullen nog meer steun krijgen, in Afghanistan blijven bijna 10.000 soldaten en dat er 5 miljard dollar wordt besteed aan de “bestrijding van het terrorisme”, voor nieuwe militaire bases, nog meer wapens en soldaten. De deskundige samenstellers van de film Obama Deception tonen aan dat Amerika sinds J. Kennedy geen president meer heeft gehad, alleen maar marionetten van Wall Street en de wapenindustrie. Van Obama zeggen ze dat hij een betere acteur en leugenaar is dan de anderen. Hij weet te zeggen wat de mensen graag horen en meteen precies het tegenovergestelde te doen volgens zijn opdrachtgevers.
Wie zonder zonden is werpe de eerste steen
Destijds brachten farizeeën een overspelige vrouw, die volgens de wet zou moeten gestenigd worden, bij Jezus en vroegen zijn mening. Hij gaf bovenstaand antwoord (Johannes 8, 7). Jezus heeft, zoals niemand anders in de geschiedenis van de mensheid het geweld geopenbaard in het hart van ieder mens. En het evangelie schaart zich, zoals geen enkel ander geschrift in de wereldliteratuur, ondubbelzinnig achter de slachtoffers. Dit erkennen en aanvaarden, dat heet bekering.
Laurent Fabius gedraagt zich nu als de leider van de farizeeën die Syrië ten schande wil zetten voor het wereldforum. Wie is hij zelf? In 1999 wordt hij veroordeeld door het Franse gerecht wegens onvrijwillige doodslag. Een hoeveelheid bloedstalen, waarvan geweten was dat ze met HIV besmet waren en niet verhandeld mochten worden, heeft hij als eerste minister gewoon laten verhandelen om een farmaceutisch bedrijf te begunstigen. Hij is vervolgens een van de grote initiatiefnemers van de oorlog tegen Syrië, in opdracht van Israël, VS (Hillary Clinton), Generaal David Petreaus (C.I.A), Patrick O’Reilly en admiraal James Stravidis (NAVO). Op 18 juli 2012 wordt in Damascus een aanslag gepleegd waarbij drie topfiguren van de nationale veiligheid omkomen (Daoud Rajha, ‘n christen, Assef Chawkat,’n alawiet, Hassan Turkmani,’n soenniet.) Laurent Fabius weigert uitdrukkelijk deze aanslag te veroordelen. Op 17 augustus 2012 spoort hij in Turkije in een toespraak openlijk aan tot het vermoorden van de Syrische president en verklaart dat Bachar al-Assad niet verdient op aarde te leven!
Ja, de schuldigen van de oorlogsmisdaden in Syrië moeten voor het gerecht komen. Laten we beginnen met de hoofdschuldigen. Laurent Fabius, geef u aan bij het I.S. als oorlogsmisdadiger. Als ge uw schuld erkent en uw deel op u neemt om de aangerichte verwoestingen in Syrië te herstellen, kan er voor u en de uwen nog een barmhartige regeling getroffen worden.
Misdadigers en helden
Onze wereld wordt politiek bestuurd door misdadigers en geestelijk bezield door helden en heiligen. Het is belangrijk op tijd het onderscheid te zien en zelf aan de goede kant te staan. De grote misleider is de “algemene opinie”, die uiterst deskundig en wereldwijd wordt gevormd en waarin schuldigen en slachtoffers handig met elkaar worden verwisseld, evenals goed en kwaad. In feite worden Gods heilsplan in Christus en de echte waardigheid van de menselijke persoon verworpen: de heiligheid van een mensenleven moet ontkend worden en de mens moet voorgesteld worden als een ontwikkelde aap, de rijke verscheidenheid van man en vrouw moet uitgewist worden, huwelijk en gezin als basiscel moet verlaagd worden tot middel voor de economie, de productie en de consumptie, zoals alle andere contracten onder mensen, de soevereiniteit van landen moet gebroken worden en de macht moet in handen komen van de wereldheersers (nu o.a. het westers imperialisme), alles moet één kneedbare deeg worden met één bankwezen, één economie, één wereldfamilie onder de dictatuur van onzichtbare heersers. (De 130 machtigste en rijkste lui van de Bilderberggroep zijn op dit ogenblik tot zondag in besloten vergadering bijeen en in Parijs vergaderden woensdag 20 delegaties van de Europese liberale vrijmetselaarsclub). Daarvoor worden internationale organisaties opgericht met absoluut en universeel gezag, vol met bureaucraten, technocraten, profitocraten, kleptocraten, ideologen, klimatologen en raadgevers van windmolens… En op al deze niveaus werken tevens helden en heiligen. Internationale instellingen moeten er zijn en de Europese Unie kan veel goed doen. Ze moet dan wel Gods wetten respecteren en de waardigheid van de mens centraal stellen. Nu gaat het nog te veel in de tegenovergestelde richting: steeds meer centraliseren en macht grijpen in plaats van de soevereiniteit van de landen te steunen, economisch steeds meer uitbreiden in plaats van het leven sociaal te verbeteren en de waardigheid van de mens te bevorderen.
Zondag zijn de Europese kiezers begonnen aan het afbreken van de muur van de Europese dictatuur met een fameuze electorale opdoffer voor o.a. Frankrijk en Engeland, de ergste Europese vechtjassen. Op dezelfde dag heeft paus Franciscus gebeden met zijn hand en zijn hoofd tegen de muur van de schande, die Israël en Palestina scheidt. Nadat een aanslag geleegd werd op het leven van paus Johannes Paulus II is hij begonnen met het oprollen van het IJzeren Gordijn en het afbreken van de Berlijnse muur. Hij heeft er wel enkele jaren over moeten doen. In 1985 bezocht hij Nederland en een krant publiceerde twee bladzijden bijtende kritiek over deze “gevaarlijke illusionist”, omdat hij sprak over de twee longen van het ene Europa en zogenaamd geen rekening hield met de scheiding van het vrije Westen en het communistische Oostblok. Toch werd de scheidingsmuur in november 1989 afgebroken. De toekomst is aan de helden en heiligen met een visie. En de uiteindelijke bron blijft de kruisdood van Jezus, die de muur van geweld en haat voor heel de mensheid heeft afgebroken. Kom, Heilige Geest over de volkeren en hun leiders.
P. Daniel
30-05-2014 om 18:12
geschreven door Gust Adriaensen
Die kranten toch...
In wat De Morgen -u weet wel, één van de twee zelfverklaarde 'kwaliteitskranten'- een 'analyse' noemt, kan je het volgende zinnetje vinden:
'Zondag veegde hij (Bourgeois) in West-Vlaanderen de vloer aan met Hilde Crevits (CD&V), een onverhoopte prestatie. Nadeel is het grijze imago van Bourgeois, dat niet meteen 'Verandering' uitstraalt.'
Ofwel kent De Morgen de betekenis van 'de vloer aanvegen met' niet. Ofwel is de journalist te lui geweest om de verkiezingsuitslagen nog eens te raadplegen. Ofwel behoort de schrijver van het artikeltje tot de propagandastaf van Bourgeois en co.
Want wat zeggen de verkiezingsresultaten:
-Crevits: 112.557 voorkeurstemmen
-Bourgeois: 63.780 voorkeurstemmen
Wie heeft dan met wie de vloer aangeveegd?
30-05-2014 om 06:58
geschreven door Gust Adriaensen
29-05-2014
Rerum Novarum
Traditioneel wordt op Hemelvaartsdag door de christelijke werknemersorganisaties 'Rerum Novarum' herdacht. Het is de 'encycliek over de toestand der werklieden', die op 15 mei 1891 door paus Leo XIII, in het licht werd gegeven, en het basisdocument is geworden van de sociale leer van de Katholieke Kerk.
In een eerste deel rekent de paus af met het socialisme. De encycliek noemt het socialisme een 'verkeerde oplossing' voor de sociale tegenstellingen. Want het 'benadeelt de arbeider', het biedt een 'onrechtvaardige oplossing' en het 'sticht verwarring'.
De 'ware redmiddelen' zijn, aldus Leo XIII, te vinden in de leer van de Kerk. Het 'nodige geduld', de 'toenadering der klassen', de 'rechtvaardigheid', de 'vriendschap', de 'christelijke broederlijkheid', zijn van die leer de belangrijke elementen. Maar de Kerk geeft niet alleen de richting aan, zij doet al heel wat en heeft dat doorheen de eeuwen gedaan.
Ook de Staat heeft een belangrijke rol te spelen en hij heeft recht op tussenkomst in de maatschappelijke problemen. Maar er zijn ook grenzen aan die staatsinmenging, stelt de encycliek. Enkele voorname opdrachten van de Staat zijn: 'bescherming van de eigendommen, bescherming van de arbeid, bescherming van de spaarders'.
Verenigingen van werkgevers en werknemers hebben 'recht van bestaan', aldus Rerum Novarum. Het 'nut van christelijke verenigingen' staat buiten kijf. Maar de organisatie en de tucht van die verenigingen moeten erop gericht zijn dat de 'godsdienstige en zedelijke volmaking' als het voornaamste doel wordt beschouwd. En het actieprogramma moet van dien aard zijn, dat 'de rechten en plichten van de patroons volkomen in overeenstemming zijn met de rechten en plichten van de werklieden'.
Rerum Novarum was duidelijk een antwoord van de Katholieke Kerk op het sterk opkomende socialisme. Maar de blijvende historische betekenis van de encycliek zit zonder twijfel in het omschrijven van staatsopdrachten, die de werknemer in bescherming nemen. En vooral in het erkennen van het 'recht op vereniging van de werknemers'. Daarmee werd de weg vrijgemaakt voor de door de Kerk ondersteunde oprichting en werking van (christelijke) vakbonden.
29-05-2014 om 09:09
geschreven door Gust Adriaensen
28-05-2014
Het gewicht van ACW'ers in CD&V
Volgens De Standaard zijn volgende CD&V-verkozenen, ACW'ers:
Vlaams Parlement: 15 ACW'ers op 27 CD&V'ers: Kathleen Helsen, Caroline Bastiaens, Dirk De Kort, Jo Vandeurzen, Sonja Claes, Vera Jans, Michel Dooms, Katrien Partyka, Bianca De Baets, Joke Schauvlieghe, Cindy Fransen, Valerie Taeldeman, Hilde Crevits, Johan Verstreken, Griet Coppé.
Om hun geloofwaardigheid te bestendigen, zullen zij ervoor moeten zorgen dat in het bijzonder de sociaal-economische opvattingen en standpunten van het ACW, voldoende gewicht krijgen in de onderhandelingen van CD&V voor het vormen van de nieuwe regeringen.
Wat dat betreft is N-VA gezien de erg liberale visie van de partij op economie en sociale zekerheid , een niet voor de hand liggende partner. De opvattingen van de zgn. 'linkervleugel' (de ACW'ers) van CD&V, sluiten veel nauwer aan bij S-PA en Groen, om PVDA+ nog niet te vermelden.
Dus opgelet parlementaire ACW'ers! Verkoop je ziel en je opvattingen niet lichtzinnig aan partijen die het ACW willen vernietigen, die de vakbonden haten en willen kortwieken, die het middenveld willen uitschakelen.
Wat is een andere interessante gevolgtrekking uit dit lijstje met ACW-verkozenen? De media hebben beklemtoond dat de campagne en deze verkiezingen duidelijker dan ooit draaiden om de, ruwweg gezegd, links-rechtsmaatschappijvisie.
Tel de ACW'ers, die je met reden een 'links' etiket mag opkleven, bij de verkozenen van S-PA en Groen, m.a.w. stop de parlementsleden in een links en een rechts blok, dan krijg je een nauwkeuriger beeld van de machtsverhoudingen inzake maatschappijvisie.
In Vlaanderen zou dergelijk duidelijk sociaaleconomisch links blok, 43 zetels bezetten. In het Federale Parlement, zouden er 27 parlementsleden zijn die een erg gelijklopende sociaaleconomische visie hebben.
Het ACW moet zich bewust zijn van die macht en ze ook voluit gebruiken om de belangen van de werknemers te verdedigen en te pogen zijn voorstellen te realiseren.
En de christendemocraten zullen wel beseffen, dat zonder ACW-verkozenen, de partij het grootste deel van haar mandatarissen en van haar aanhang, kwijt is.
28-05-2014 om 07:38
geschreven door Gust Adriaensen
27-05-2014
Kroniek van een aangekondigde dood
Marc Reynebeau schrijft in De Standaard: 'De Belang-kiezer heette hondstrouw te zijn, zodat er altijd wel een niche voor extreem-rechts zou blijven bestaan. Dat liep dus anders. Slechts weinigen hadden dat voorspeld'.
Of Reynebeau bij die voorspellers was, weet ik niet. Of hij, zoals u, geachte lezer, dit blog geregeld leest, weet ik ook niet. In een aantal bijdragen van de laatste jaren, staan alleszins 'voorspellende' dingen.
-------------------------------------
Een en ander versterkt me in de overtuiging dat het Vlaams Belang al langere tijd het noorden kwijt is. (22-11-2007)
------------------------------
…de partij ziek is, de partijbonzen het zelf niet goed meer weten en hun geloof in het VB bijlange niet rotsvast meer is. Bovendien verspreidt die onzekerheid van de top zich als een virus bij de eenvoudige volgelingen, die jarenlang alleen maar moesten luisteren naar de onaantastbare leiders. (4-6-2008)
------------------------------
Valkeniers mag verder aan Dewinters handje lopen. Hij staat duidelijk niet sterk genoeg in zijn partij om zichzelf te ontworstelen aan de ijzeren greep van Dewinter. Ook al beseft Valkeniers dat de weg die Dewinter hem en het VB dwingt te gaan, leidt naar de verdere verschrompeling van het VB.(26-11-09)
----------------------------------
Vlaams Blok-Vlaams Belang heeft het langer uitgezongen. Maar de mot zit er duidelijk in. Ook de programmabasis van het Vlaams Belang is te smal. Een verkrampt nationalisme en een soms hysterisch antivreemdelingengebrul zijn ook voor de gemiddelde inwoner van onze miniregio niet zo aantrekkelijk. (21-2-10)
-------------------------------------
LDD is niet de enige partij die in de marginaliteit of helemaal zal verdwijnen. Veel dramatischer is de neergang van het Vlaams Belang. Die partij, op het hoogtepunt van haar populariteit goed voor tientallen parlementszetels en honderden andere mandaten, wordt helemaal leeggezogen door NVA, die andere nationalistische partij en zal een stevig gevecht met de kiesdrempel moeten leveren.
De voorzitterswissel De Winter-Annemans heeft geen zoden aan de dijk gezet. Integendeel. Annemans is helemaal in de coulissen verdwenen, is niet wervend. Hij kan het klaarblijkelijk niet.(15-2-14)
-----------------------------------------------
27-05-2014 om 08:06
geschreven door Gust Adriaensen
De ontgoocheling der Vlaamsche helden
In groten getale waren ze van het verbruinde en verbrande Belang overgelopen naar het lentefrisse N-VA. Daar lag het Vlaamsche heil, de Vlaamsche republiek, de subiete eigen verrijking. Althans, dat was ze wijsgemaakt.
Maar hoe groot was hunne ontgoocheling. Zij die gezorgd hadden voor de tsunami van de Alliantie, moesten tot hunne verbijstering constateren dat in de Brusselse zaal waar de overwinning, die hen deed denken aan 1302, geen enkele Vlaamsche leeuwenvlag, met rode of zwarte klauwen, te ontwaren viel.
Niet zovele uren later hoorden zij de Grote Leider en Overwinnaar, niet zonder trots aankondigen dat hij ten paleize was genood. Hun Vlaams-republikeinse hart bloedde. En het Vlaamsche bloed spoot eruit toen de Keizer van Vlaanderen, aldus de kwaliteitskrant GvA, het woord 'Soeverein' in de Vlaams-nationalistische mond nam. 'De Soeverein heeft mij naar het paleis ontboden', zo zei de leenman aan wie ze hun vertrouwen geschonken hadden.
Soeverein. Een heerser met een aan geen hoger gezag ondergeschikte macht, aldus Van Dale. Hun toekomstige president spoedde zich naar de Soeverein, om Hem nederig zijn diensten aan te bieden. Een afschuwelijk bericht.
Nog weerzinwekkender was de foto met de Soeverein en de Leider. Keuvelend op het bordes van het Paleis, bijna hand in hand babbelend. De fysionomieën van beiden erg gelijkend. En ontwaarden zij geen pin met de Belgische driekleur op hun beider revers? Sommige Vlaamsche Veteranen namen de een al voor de ander en moesten door jongere strijders op hunne vergissing gewezen worden.
Reeds sloop heimwee naar de goeie, vertrouwde Belangstal, in de harten van velen. Sommigen lieten hun tranen de vrije loop en begroeven hun gelaat in de plooien van de vertrouwde echte Leeuwenvlag.
27-05-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
26-05-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/10
Mar Yakub
Naar een grotere eenheid
Wij kijken op naar de christenen in Egypte, die mogelijk nog meer geleden hebben en nog meer lijden dan wij. Vooral de koptische kerk heeft een sterke uitstraling met een vitale pastoraal voor de jeugd en zeer goede tv-uitzendingen.Zoals wij blijven bidden voor een heropleving van de Kerk in het Westen vragen we dat ook voor ons gebeden wordt. In de Grieks-Melchitische kerk zijn eveneens nog vele onvolmaaktheden. Dat ze hier in het hart van de christenheid steeds meer een mag worden, heilig, apostolisch en katholiek/universeel.
In Qâra is er zeer hard gewerkt aan het herstel van de kerk en je kunt niet zien dat er iets verwoest is. Alleen het grote kruis bovenop de kerk moet nog hersteld worden. In Homs is het echter dramatisch. Voordat de rebellen vertrokken, hebben ze nog alle kerken grondig verwoest en in brand gestoken. Het zijn er een tiental, waaronder twee met grote historische waarde. Onze bisschop, en hij niet alleen, heeft geweend als een klein kind. Een mogelijk goed gevolg is dat de verschillende christelijke kerken besloten hebben voortaan hun kerkleiders samen te brengen in de oude stad. Zo zijn daar nu vijf bisschoppen gevestigd: de orthodoxe, de grieks-melchitische, de syriac-orthodoxe, de syriac-katholieke en de maronitische.Bovendien zijn er nog de evangelischen.Het is de bedoeling naar een grotere eenheid van spreken, reageren en handelen te groeien. Het is ook echt nodig.
Wij proberen inmiddels in een steeds betere verbondenheid te leven met de Syrische bevolking en we zijn blij dat de contacten weer kunnen groeien. Zaterdag kwamen hier vier moslimvrouwen met vier zwaar gehandicapte kinderen om te vragen dat we voor hen zouden bidden, wat we ook gedaan hebben. Hoe of door wie zij naar hier gestuurd zijn, weten we ook niet. Een tijd geleden is hier wel een moeder met haar zwaar ziek kind gekomen om gebed te vragen en ze heeft nu laten weten dat haar zoontje helemaal genezen is. Zondag voormiddag kwamen weer ouders met een gehandicapt kind om gebed te vragen. Naast het gebed worden medicinale kruiden meegeven. Daar is hier altijd veel werk van gemaakt. Teenslotte krijgen we nu regelmatig een blits bezoek van moslims die hier waren in de tijd van de dramatische aanval op het klooster. Het is telkens als een weerzien van broers en zussen. Het samen overleven in moeilijke omstandigheden schept een bijzondere band.
Eindelijk weer een zondag zoals voorheen
Zondag is hier altijd een vrije dag geweest. De eerste gezamenlijke samenkomst is de feestelijk zondagseucharistie op de middag. Sinds Pasen komt hiervoor onze byzantijnse collega en vieren wij samen de uitgebreide byzantijnse liturgie, die hier al bij de Pinkstertijd wordt gerekend. Iedere paaszondag heeft een eigen naam, respectievelijk de zondag van de apostel Thomas (zoals in het westen), van de ‘myrophoren” of balsemdraagsters, van de genezing van de lamme van Bethsaida. En vandaag is deze vijfde paaszondag gewijd aan de Samaritaanse vrouw. Er is extra volk in de eucharistie, ook omdat een van onze gezinnen voor het eerst weer enkele dagen hier verblijft. Verder zijn er vluchtelingen en hun kinderen. En ze zijn er allemaal voor het feestelijk middagmaal in het atrium. Deze keer bleef ook onze byzantijnse collega, de pastoor van Qâra mee aanschuiven. Voor het eerst was er aan tafel weer die vrijheid en vreugde die we voor de oorlog iedere zondag mochten beleven.
In de namiddag kuieren sommigen naar de binnentuin en zelfs een klein stukje op het grote terrein. Voor het eerst spelen de kinderen weer even op het grote voorplein. Het geeft vage herinneringen aan de tijd dat de boeren vroeger na de hoogmis naar hun veld wandelden om de gewassen te bekijken, om te genieten van het wonder van de schepping en het werk van hun handen. Honderden ajuinenplantjes staan netjes in de rij, naast fel groene bossen van munt. De radijsjes, de pompoenen, de courgetten en nog veel meer, het groeit allemaal. In het midden van statige waaiers van grijze bladeren verschijnen de artisjokknoppen. Tegen de muur zie je de granaatappelbomen met hun helgroene bladeren en hun knalrode bloempjes. De tomatenplantjes moeten nog in volle grond gezet worden. De knoflook is voor meer dan de helft niet te voorschijn gekomen, maar de “rozen van Damascus” bloeien des te weelderiger, samen met de uitgebreide struiken van allerlei soorten rozen tegen het muurtje op het voorplein. Sommige zusters kunnen het niet laten om de knoppen, die weer voldoende gevormd zijn te plukken. Het zal een grote oogst worden van deze heerlijk geurende “rozen van Damascus”. Hier wordt onder meer lekkere thee van gemaakt maar ook een heerlijke frisdrank.
En tegen de avond wordt dan weer iets gezocht dat ontspannend is voor groot en klein, christen en moslim. Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel filmen gezien als hier op zondagavond. Soms zijn het stokoude, maar heerlijk ontspannende, soms ook nieuwe, erg leerrijke of stichtende filmen. Het is nu een film van Luis de Funès, “de grote lolbroek” en er was stroom! Het kan niet anders vertoond worden dan op het kleine tv-, maar het genieten is er toch niet minder om.
Grote verschuivingen op wereldvlak
Voor het eerst in de moderne geschiedenis heeft een land het hoofd kunnen bieden aan een vernietigende oorlog, gevoerd door het westen en zijn islamitische en Arabische bondgenoten. Ondanks de vele moorden en verwoestingen zal Syrië stand houden en uiteindelijk overwinnen. Volgens John Pilger (The Guardian, 13 mei 2014) voert het Pentagon nu nog oorlog (‘geheime operatie’ genoemd) in 124 landen. Binnen kort dus 123, tenzij ze inmiddels weer elders chaos gaan maken. In Oekraïne steunt het volop een gruwelijk neo-nazi-regime om op die manier de NAVO in de richting te duwen van een oorlog met Rusland. Ondertussen neemt de armoede in Amerika zelf angstwekkend toe en wordt de vrijheid van het volk drastisch beknot. Dat is het gevolg van een politiek die er op gericht is om altijd en overal oorlog te kunnen voeren. Het Amerikaanse volk is echter veel meer waard dan dat. De Europeanen trouwens ook.
Amerika heeft nog een comfortabele positie met zijn trans-Atlantisch partnerschap (TPP) en zijn trans-Atlantisch partnerschap voor handel en investeringen (TTIP), waarmee het zowat 2/3evan de wereldhandel beheerst. Dat zou in de nabije toekomst wel eens grondig kunnen veranderen, onder meer wegens de vijandige houding van Amerika en Europa die alles willen doen om Rusland nu economisch te isoleren en zoveel mogelijk sancties op te leggen. De BRICS (Brazilië, Rusland, India, China, Zuid Afrika) hebben al laten weten dat ze daar niet mee meedoen. Ook Duitsland versterkt nog zijn economische banden met Rusland, terwijl het gewoon mee kakelt op het politieke toneel.
In maart 2013 werd beslist een “nieuwe zijderoute” op te richten, nl. het gigantische project van Berlijn – Moskou – Peking. Het is een verwijzing naar de oude zijderoutewaardoor de Han-dynastie in het jaar 200 voor onze tijdrekening,een“zijderoute” oprichtte als een commerciële en culturele verbinding van China met centraal en Zuid Azië, het Nabije OostenenEuropa. China is de tweede grootste economische wereldmacht en staat op het punt de eerste te worden. Toegegeven, voor sommige Chinese producten is onze waardering niet erg groot. Toen we in de schaarste van de oorlog een gebrek aan schrijfgerief begonnen te voelen, kregen we plots een doosje vol met balpennen, ‘made in China’. De eerste drie die we probeerden schenen al niet te schrijven. Maar goed, daar willen we gerust met spleetogen naar kijken.Nu is de Chinese president zelf, XiJinping, naar Berlijn gekomen voor nadere besprekingen omtrent de nieuwe zijderoute.En hij is de leider van zowat 20 % van de wereldbevolking, terwijl Duitsland de grootste Europese economische machtis. De Duits-Amerikaanse onderzoeker William Engdahl, die in meerdere Chinese én Duitse universiteiten doceert, merkt op dat deze route door een aantal woelige gebieden van centraal Azië loopt. Hij vraagt zich af hoe de neo-conservatieven in Washington (Amerika-Israël-Engeland) hiervan misbruik zullen of kunnen maken door ter plaatse opstanden uit te lokken en chaos te veroorzaken om te trachten alsnog hun westers imperialisme overeind te houden.
Het positieve Russisch tegenoffensief gaat evenwel toch verder. Vladimir Putinis net op staatsbezoek geweest in China en heeft een dertigtal bilaterale contracten afgesloten, onder meer voor leveringen van gas en olie. Een uitspringer is de gigantische gas deal tussen de Gazprom en de China National Petroleum Corporation. Meteen maken Putin en XiJinping in een gezamenlijke verklaring duidelijk dat ze iedere gewelddadige inmenging in Syrië absoluut verwerpen.
De westerse arrogantie is een enorme tijds- en vooral energieverspilling. Met militaire en politieke macht proberen ze Oekraïne los te wringen van Rusland, alle media invloed wenden ze aan om de wereld wijs te maken dat Rusland daar nu de baarlijke duivel is (zoals Syrië, Iran en alle landen die nog niet aan het westen onderworpen zijn).Tenslotte is woensdag de vierde topontmoeting van de CICA gestart in Shanghai. Het is de conferentie voor interactie en vertrouwen in Azië, opgezet na de val van de Sovjetunie.Dit forum,tot heden onder voorzitterschap van Turkije heeft echter nooit echt gewerkt, omdat dialogeren en samenwerken onbekend bleken te zijn. Dit is vandaag onder voorzitterschap van China en Rusland grondig veranderd. Er zijn 26 landen lid van de CICA enTurkije is nu “toevallig” afwezig. Rusland en China hebben al besloten hun onderlinge betalingen verder uit te voeren in hun eigen munt en niet meer in dollars. Ook op gebied van samenwerking zal er wel degelijks iets geregeld worden. En zo zullen de vijandelijke acties van het westen precies het tegendeel tot gevolg hebben.
Ondertussen gaat de westerse arrogantie steeds verder. Nu wordt gewerkt aan een voorstel van resolutie om Syrië voor het Internationaal Gerechtshof te brengen en aan te klagen wegens misdaden tegen de menselijkheid. GennadyGatilov, afgevaardigde van de Russische minister van Buitenlande Zaken heeft meteen al laten weten dat dit totaal onaanvaardbaar is en dat zij elke resolutie in deze zin zullen kelderen. Deze verklaring is inmiddels door de Russische permanente vertegenwoordiger bij de UNO, VitalyChurkin met dezelfde duidelijkheid herhaald.Het is inderdaad onaanvaardbaar dat de echte moordenaars en verwoesters van Syrië er van af komen door gewoon Syrië zelf aan te klagen. Amerikaanse, Israëlische, Turkse, Europese en Saoedischeluidsprekers kunnen de schuld van Syrië wel over de wereld uit bazuinen, (zoals ze drie jaar lang de “spoedige” val van “het regime” en zijn “dictator” aankondigden), maar de tijd dat hun eigen bevolking dit ook gelooft is echt voorbij. Ze moeten ofwel ophouden met hun brutaliteiten ofwel nog brutaler worden (zoals de politiek én journalistiek in Frankrijk, die de trappers nu helemaal kwijt zijn).
Een nieuw “IJzeren Gordijn”?
De moderne oorlogen zijn op de eerste plaats media-oorlogen waardoor eerst een openbare opinie wordt opgebouwd zodat de mensen hermetisch worden afgesloten van wat er werkelijk gebeurt. Dit hebben we hier in Syrie al te pijnlijken te dikwijls ervaren. De “slachter” van Bagdad, Abdel Hakim Belhaj werd ingezet voor de verwoesting van Libië. En België heeft hierbij gedurende maanden flink meegedaan met zijn F-16s, maar wij doen nu nog altijd alsof ze pakjes met snoepgoed gedropt hebben. Vervolgens hebben NAVOvliegtuigen deze 3de man van Al Qaida op 26/11/2011 overgebracht naar het Turkse Eskandarun aan de Noordgrens met Syrië, samen met een bataljon Al-Qaida-strijders en een massa wapens, gestolen uit de depots van Khadaffi. Voor het oog van de wereld wordt deze drievoudige “slachter” (goud voor Bagdad en Tripoli, brons voor Damascus) gezocht door de VN op grond van de resoluties 1267 (1999) en 1989 (2011) maar de NAVO heeft hem ondertussen aangesteld tot militair gouverneur van Tripoli!
De Libanees Hassan Hamadé, lid van de Nationale Raad voor de audiovisuele media heeft nu (21 mei 2014) een lange “Open brief” geschreven aan de Europeanen waarin hij spreekt van een nieuw “IJzeren Gordijn” waardoor zij afgeschermd worden van de waarheid. Officieel is Al Qaida gebrandmerkt als terreurorganisatie en is ieder contact van de “vrije democratische wereld” hiermee strikt verboden. In werkelijkheid worden Al Qaida en zijn vertakkingen gesteund door Amerika en Israël, terwijl de NAVO de algemene bescherming van de trainingskampen op zich neemt en zorgt dat de groepen ingezet worden waar Amerika-Israël het nodig achten, o.a. in Syrië: “Omwille van de middelmatige figuren die u (Europeanen) besturen, zijt gij al drie jaar op beschamende en misdadige wijze nauw verbonden, zonder dat ge het weet, met Al Qaida en zijn vertakkingen… die arm in arm gaan met de moslimbroeders om Syrië te vernietigen, ons aller moeder land, het mooie Syrië, de wieg van de christenheid met zijn ongewoon voorbeeldige samenleving van verschillende godsdiensten en volkeren”. Als je verder weet dat 1/4de van de Europese parlementsleden aangesloten is bij de lobbygroep LGBT (Lesbisch-Gay-Bi-Transseksueel!), dan heb je alle reden om als normale burger eens Romeinenbrief van Paulus, hoofdstuk 1 te lezen of de uitleg van de nieuwe catechismus (nrs. 2357-9) en dan nog goed uit te kijken voor dat ge uw stem uitbrengt.
Groeiend enthousiasme
Een ons onbekende overtuigde christen schreef in de 2de helft van de 2de eeuw een lange en prachtige brief aan een zekere Diognetus, een ontwikkelde heiden met belangstelling voor het christelijk geloof. Hij geeft een beschrijving van de christenen midden een heidense wereld: “Elk vreemd land is hun vaderland en elk vaderland is hun een vreemd land”. Christenen zijn als pelgrims, die overal thuis zijn, maar zich nergens blijvend installeren, omdat ze verder trekken naar een hemels Vaderland. Jezus zei het kernachtig op een heel andere manier: “Geeft dan aan de keizer wat de keizer toekomt en aan God wat God toekomt” (Mt 22, 21). Zo willen wij loyale burgers zijn, het wettig gezag aanvaarden en respecteren, maar geen enkele leider of politiek systeem als absoluut beschouwen. Alles beoordelen wij vanuit het respect voor de wetten van God en voor waardigheid van de mens. Dat zijn de hoogste waarden. Wij zullen blijven strijden tegen de ongeldige wetten die hier tegenin gaan.
Inmiddels delen we het groeiend enthousiasme van de Syrische bevolking nu de presidentsverkiezingen steeds dichter bij komen (3 juni). Het land verkeert steeds meer in een feeststemming terwijl er hier en daar toch nog aanslagen gepleegd worden. Er zijn volksfeesten, kleurrijke manifestaties, rally’s, conferenties allerhande. In de door Israël onwettig bezette Golan eisen de Syriërs van Ban Ki-moon dat hij voor hen de mogelijkheden voorziet om hun stem uit te brengen. Ook Syriërs in het buitenland uiten hun solidariteit. Deze presidentsverkiezingen worden hier beschouwd als een voorlopig hoogtepunt van de hervormingen, dank zij de nieuwe constitutie, een meer partijenstelsel en nu drie presidentskandidaten. Uiteraard oogst de huidige president door zijn moedige houding en de wijze waarop hij volk en land heeft beschermd tegen het hele wereldterrorisme zoveel waardering en dankbaarheid, samen met het leger, dat hij zeker een voorsprong heeft op de anderen. Laat alle westerse leiders, groen van jaloezie, nu maar tandenknarsen. Syrië zet belangrijke democratische stappen en blijft tegelijk vasthouden aan zijn kostbare waarden van harmonisch samenleven met alle geloofsgroepen, de onvoorwaardelijke eerbied voor het menselijk leven vanaf de ontvangenis tot aan de natuurlijke dood en het onwrikbare huwelijk en gezin, als de veilige thuis van vader, moeder en kinderen, waarin ieder mens zijn eerste en laatste maatschappelijke geborgenheid kan vinden. Ondertussen leren de kinderen dansjes op de school onder begeleiding van liederen waarin ze hun liefde voor “Soeria” uitzingen. Merk je in Belgie ook iets van deze spontane volksvreugde naar aanleiding van de komende verkiezingen? En op welke muziek en welke woorden wordt dan gedanst?
P. Daniel
26-05-2014 om 09:20
geschreven door Gust Adriaensen
25-05-2014
Verkiezingen
Proficiat aan de overwinnaars! Proficiat aan degenen die standhielden! Courage voor de verliezers!
En dat er nu maar zo snel als mogelijk
een competente
en
sociaalbewuste
Vlaamse en federale regering gevormd wordt!!!
25-05-2014 om 21:37
geschreven door Gust Adriaensen
De primitieve rancune van Etienne Vermeersch
Het intellectuele, politieke en moraalfilosofische absolute dieptepunt van Etienne Vermeersch:
"Telkens Bruno Tobback op tv komt, verliest sp.a duizend stemmen"
25-05-2014 om 14:18
geschreven door Gust Adriaensen
24-05-2014
De schuld van de anderen
'Harde kiescampagne?': De schuld van de anderen.
'Ontzaglijk veel geld in onze propaganda gestoken': De schuld van de anderen.
'De flaters van Jambon, Homans, De Wever, Bracke....': De schuld van de anderen.
'Alles wat er misgaat in Vlaanderen, België, Europa': De schuld van de anderen
'Niet alleen de leugens en halve waarheden van de anderen maar ook onze leugens en halve waarheden': De schuld van de anderen
'Dat ik nooit lach': De schuld van de anderen
'Dat ik ben zoals ik ben': De schuld van de anderen.
'Enz., enz., enz.,......': De schuld van de anderen
DE MANTRA VAN DE GROTE LEIDER, DIE MEER EN MEER MENSEN DE STROT UITKOMT:
't Is de schuld van de anderen!'
24-05-2014 om 18:30
geschreven door Gust Adriaensen
De kat en de hete brij
Het is het goede recht van politieke partijen om ook een visie te hebben op de (toekomstige) staatkundige structuur en status van een land of regio. Het is dus ook het goede recht van een Vlaams-nationalistische partij als N-VA, om te streven naar een onafhankelijk Vlaanderen.
Maar sinds uit allerlei peilingen, het in de top van N-VA doorgedrongen is, dat het overgrote deel van de Vlamingen niet wil weten van een onafhankelijk republiekje Vlaanderen en bovendien ook het koningschap niet per se weg wil, draait de partij als een kat om de hete onafhankelijkheidsbrij.
In het Grote Debat op tv was het weer zover. Martine vroeg De Wever met ja of nee te antwoorden op de vraag of N-VA het land wil splitsen. Een vervelende vraag, voegde ze er verontschuldigend aan toe. (Een schoonheidsfoutje Martine: er bestaan eigenlijk geen vervelende vragen voor journalisten.
Het is geen vervelende, maar een voor de hand liggende vraag. Een immens terechte vraag. En ze moet blijven gesteld worden aan N-VA. Waarom? Omdat in de beginselverklaring van de partij staat dat ze een 'onafhankelijk Vlaanderen' wil. Dat is de kern , het doel van de Vlaams-nationalistische visie en haar program.
De Wever maakt er zich wel gemakkelijk vanaf en schakelt bij die vraag, zoals bij alle 'moeilijke' vragen die aan hem gericht worden, direct over op reacties met een extreem hoog Calimerogehalte.
En het zinnetje 'Wie wil er nu een land splitsen?' is toch wel het toppunt van volksverlakkerij. Het antwoord is toch duidelijk meneer De Wever? U en uw partij willen het land splitsen. Wat is namelijk een 'onafhankelijk Vlaanderen'?
Dergelijke vorm van ongeloofwaardige 'N-VA-newspeak', drukt misprijzen uit voor het intellectuele niveau van de Vlamingen.
24-05-2014 om 12:00
geschreven door Gust Adriaensen
Gebedsactie voor de verkiezingen
ZATERDAG 24 MEI
Bid voor een gezinsvriendelijk beleid in ons land dat huwelijken en gezinnen ondersteunt en positief waardeert (kindvriendelijke maatregelen, bevorderen van mantelzorg en thuiszorg enz.). Voor meer mogelijkheden tot onthaasting en betere combinatie van gezin en werk.
Bid dat in alle debatten rond ethische levenskwesties de waardigheid van het leven absoluut mag primeren, bijv. rond (uitbreiding van) euthanasie, draagmoederschap, anonimiteit van donorcellen, genetische manipulatie
Bid dat de overheid onze jeugd zal beschermen tegen de ongebreidelde stroom van immoraliteit en occultisme die op hen afkomt en hen overspoelt. Bid dat er krachtige tegenbewegingen onder de nieuwe generaties mogen opstaan.
ZONDAG 25 MEI
Bid dat mensen met verstand en geestelijk onderscheidingsvermogen zullen stemmen, niet omwille van kortzichtig eigenbelang, vriendjespolitiek, opgezweept door emoties, valse beloften, grootspraak of onderwerpen die ‘het goed doen’.
Bid dat Jezus doorheen deze verkiezingen meer zijn rechtmatige plaats krijgt in ons land, dat zijn Woord mag gerespecteerd worden, dat zijn naam opnieuw zal geheiligd worden, zijn koninkrijk meer mag doordringen, en zijn wil zal geschieden (Matt. 6:10).
“Laat liever het recht stromen als water, en de gerechtigheid als een altijd voortvloeiende beek!” (Amos 5:24)
24-05-2014 om 08:14
geschreven door Gust Adriaensen
Interdiocesaan Pastoraal Beraad en de verkiezingen
Oproep van het Interdiocesaan Pastoraal Beraad voor de verkiezingen van 25 mei 2014
In de aanloop naar de verkiezingen worden we als christenen Èn als burgers uitgedaagd om na te denken over wat we belangrijk vinden voor onze samenleving. Durven wij op 25 mei consequent kiezen voor de waardigheid van de mens en het algemeen welzijn? Als christenen zijn we geroepen onze verantwoordelijkheid op te nemen. De leden van het IPB-Bureau pleiten ervoor om de verkiezingsprogrammaís te bekijken tegen het licht van het evangelie en de sociale leer van de Kerk. Hiermee gaan we in op de vraag van de Europese bisschoppen om reflectie op gang te brengen voor de Europese Èn de Belgische verkiezingen.
Neen aan een economie van uitsluiting
Sinds de bankencrisis is het denken en spreken over de toekomst louter door de economie bepaald. Wij pleiten voor een politiek waarin de hele mens opnieuw centraal staat. Daarom moeten de economie en in het bijzonder de financiÎle instellingenin dienst gesteld worden van een groter goed.
Neen aan een klimaat van wantrouwen en angst
Wij pleiten voor een inclusieve en gastvrije samenleving waarin de zwakkeren niet gestigmatiseerd worden. Vreemdelingen, vluchtelingen, daklozen, verslaafden, ouderen, zieken en gehandicapten, werklozen, vooral jonge werklozen, en vele andere kwetsbare mensen verdienen respect en gelijke kansen. Durven we opkomen voor een solidaire en gastvrije samenleving waarin voor uitsluiting geen plaats is?
Neen aan een verdere individualisering
Het evangelie daagt christenen uit om hun comfortzone te verlaten en nieuwe wegen te gaan van solidariteit en gemeenschapsopbouw. Samen kunnen we oplossingen vinden voor de schrijnende ongelijkheid in Europa en in de wereld. De ecologische uitdagingen vragen overleg en een gemeenschappelijke aanpak. Laten we de politici oproepen hun beleidskeuzes af te stemmen op duurzaam en bio-ethisch handelen. Een sobere levenshouding moet centraal staan in de sociale markteconomie en in het milieubeleid. Wij moeten leren leven met minder en er tegelijk voor zorgen dat zij die minder of zelfs niets hebben een fair deel krijgen.
Neen aan een verbanning van het geloof naar de privésfeer
Wij roepen op tot een open dialoog over wat mensen beweegt en wat dynamiek geeft aan hun leven. We zijn overtuigd dat levensbeschouwing en religie de dragende grond vormen voor de opbouw van de samenleving. Zij mogen niet verdrongen worden naar de privésfeer. Zij kunnen immers sterk bijdragen tot een sociale dialoog. We dagen christelijke politici uit om duidelijk te spreken en te handelen vanuit hun levensbeschouwing. Dit draagt bij tot een gezond pluralisme dat in waarheid recht doet aan verschillen en waarden.
Het Bureau van het Interdiocesaan Pastoraal Beraad Josian Caproens, voorzitter
24-05-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
23-05-2014
Respect voor de Schepping
Pope Francis urged people to nurture and safeguard Creation as God’s greatest gift to us, because while God always forgives, Creation never forgives and – he warned – if we destroy Creation, in the end it will destroy us!
23-05-2014 om 22:24
geschreven door Gust Adriaensen
Dehaene over leven en dood
Ik ben in mijn leven herhaaldelijk sterk met de dood geconfronteerd. Ik verloor mijn vader toen ik 21 jaar was. Hij stierf aan darmkanker, een vrij lang en pijnlijk proces. Later verloor mijn dochter twee kindjes, mijn kleinkinderen. Het ene kind na enkele maanden en het tweede als achtjarige, ten gevolge van hersenkanker.
Toen mijn vader stierf, was ik zoals vele leeftijdsgenoten in de contramine. Bij vele vrienden heb ik gezien hoe zij op latere leeftijd een sterke band met hun vader opbouwden. Dat heb ik niet meer kunnen doen.
Bij mijn dochter maken te twee gestorven kleintjes deel uit van het dagelijkse leven. Zij blijven verder deel uitmaken van het gezinsleven. Ik word ook steeds tot de orde geroepen als ik zeg dat ik acht kleinkinderen heb (waarmee ik bedoel: in leven). Ik moet zeggen: ik heb er tien.
Ik heb steeds geleefd met de overtuiging dat de dood geen eindpunt, is, veeleer een verplichte overgang naar een ander leven. Een ander leven dat evenwel niet gescheiden is van het leven voor de dood. Voor mij is de gemeenschap der heiligen een echte gemeenschap die vanuit dit leven reeds wordt opgebouwd.
Vandaar dat samenleven in gemeenschap een essentieel deel is van het leven van iedere mens. Het individualisme is daar de tegenpool van. De mens is maar volwaardig als persoon, als individu in gemeenschap. In het hiernamaals gaat men volgens mij op in die gemeenschap.
Ik kan derhalve maar zin geven aan mijn leven door hier en nu samen te leven in gemeenschap met anderen. Van daaruit is mijn politiek engagement essentieel.
Die opname in de gemeenschap der heiligen -hier natuurlijk niet in de betekenis van 'heilig verklaard'- heb ik op ontroerende wijze meegemaakt bij het overlijden van mijn moeder in een dienst voor palliatieve zorg. Voor haar was die overgang natuurlijk en ze heeft die op zeer natuurlijke wijze kunnen beleven met haar kinderen en kleinkinderen.
Jean-Luc Dehaene
------------------------
Uit 'Licht aan de horizon. Over leven na de dood', Halewijn Antwerpen, 2006
23-05-2014 om 07:12
geschreven door Gust Adriaensen
22-05-2014
Wie wil de Vlaming het liefst als minister-president?
Op de vraag van het Ipsosonderzoeksbureau, wie de Vlaming het liefst wil als minister-president, antwoordde 17 procent Bart De Wever. Dat is een daling met 5 procent tegenover de vorige peiling in april. In Brussel kent cdH-kopstuk Joëlle Milquet een gelijkaardige terugval. Haar populariteit zakte van 19 procent in april naar 13 procent in mei.
Wat Vlaanderen betreft, blijft Kris Peeters (CD&V) het best scoren. Hij is voor 38 procent van de ondervraagden de favoriete minister-president. Dat is 4 procent beter dan in april. Bart De Wever volgt op ruime afstand met 17 procent en Open Vld-voorzitster Gwendolyn Rutten vervolledigt het podium met 13 procent (+3 pct tegenover april).
22-05-2014 om 13:04
geschreven door Gust Adriaensen
21-05-2014
De waardeschaal van Homans
In het Canvasverkiezingsprogramma Terzake14, verkoos Liesbeth Homans (N-VA) zonder aarzelen, de asociale, oorlogszuchtige, elitaire Britse premier Margaret Thatcher, the Iron Lady, boven Moeder Theresa!
Een duidelijker bewijs van de asociale ingesteldheid, bedoelingen en misprijzen van deze Antwerpse schepen voor het 'gewone volk', kan moeilijk gegeven worden!!!
21-05-2014 om 21:11
geschreven door Gust Adriaensen
'Breng een sociale stem uit!'
De Conferentie van Europese Kerken (CEK) hoopt op een stem voor politici die vrede, verzoening, sociale rechtvaardigheid en samenwerking, in plaats van extremisme en separatisme willen bevorderen.
'Stem niet voor kandidaten die de menselijke waardigheid miskennen en waarvan de opvattingen dwars staan op de principes van de christelijke ethiek en het christelijke geloof. Steun diegenen die de waarde en de waardigheid van elk individu zonder onderscheid bevorderen."
(Kerknet)
21-05-2014 om 16:49
geschreven door Gust Adriaensen
Extreem cynisme
Jarenlang heeft de N-VA en in het bijzonder voorzitter De Wever, de Franstaligen beschimpt, beledigd, gestigmatiseerd. Zij waren luieriken, zakkenvullers, kampioenen in de sociale fraude en ze leefden bij de genade van de transfers uit Vlaanderen. De baarlijke duivel, die met alle mogelijke middelen moest (en moet) bestreden en gediaboliseerd worden, is de PS. Die partij wordt door N-VA voorgesteld als een poel van corruptie, als een machtsbastion dat dictatoriaal heerst.
Dat De Wever nu zoete broodjes bakt met de Franstaligen en tweet dat hij 'het beste met hen voorheeft', is al te doorzichtig en getuigt van een zelden gehoord en gezien extreem arrogant cynisme.
21-05-2014 om 15:54
geschreven door Gust Adriaensen
Avonddienst in de abdijkerk van Postel
Elke avond om 18 uur heeft in de abdijkerk van Postel (Mol), de avonddienst plaats. Iedereen is er welkom.
Link naar tickets
Het is een rustgevende gebedsdienst, die een half uur duurt. Hij bestaat uit een opeenvolging van hymnes, psalmen, een lezing en gebeden, stiltemomenten.
Samen met de norbertijnengemeenschap van Postel de Vespers, zoals de gebedsdienst ook genoemd wordt, beleven, is een waardevolle ervaring.
21-05-2014 om 09:20
geschreven door Gust Adriaensen
Gedsactie voor de verkiezingen
Sedert enkele jaren organiseren het Gebedsnetwerk, Gebedsplatform Vlaanderen en Pray4belgium telkens een gebedsactie , een ganse week vóór de verkiezingen, van 19 tot 25 mei. Ons land heeft gebed héél hard nodig, aldus de organisatoren: 'Een land dat God, geloof en christelijke waarden buiten de politiek weert, oogst de vruchten hiervan… Maar het is beter om voor onze bestuurders te bidden dan over hen te klagen! '
WOENSDAG 21 MEI
Bid dat de overheden effectief het kwaad en de criminaliteit zullen bestrijden en in staat zullen zijn vrede, veiligheid en orde te handhaven (Rom. 13:1-4).
Bid voor een bestuur dat het welzijn van mensen op het oog heeft en niet alleen de materiële welvaart: dat de levenskwaliteit (bijv. het gezin) niet zal geofferd worden op het altaar van de economie (“Mammon”). Dat politici zullen beseffen dat ze ook een beetje vader en moeder zijn voor hun bevolking, niet alleen financiële managers. Dat de mens niet van brood alleen (geld, jobs) leeft (Matt. 4:4), maar ook geestelijke, emotionele en relationele behoeften heeft.
Bid voor een beleid dat sociaal is en de zwakke groepen in de maatschappij beschermt: kinderen, alleenstaande moeders, vluchtelingen, gehandicapten, bejaarden…
21-05-2014 om 08:26
geschreven door Gust Adriaensen
20-05-2014
Face reading
Glenna Trout is een gewezen Amerikaanse politie-inspecteur en experte in face reading, een bij verhoren gebruikte techniek om van iemands gezicht zijn of haar karaktertrekken af te lezen. In Knack verschenen een aantal portretten van Belgische politici.
'Hij straalt visie en leiderschap uit. Dat zijn lippen naar de mondhoeken ietwat voller uitlopen aan de privékant dan aan de publieke, doet mij vermoeden dat hij met scha en schande geleerd heeft dat hij niet zo open kan zijn als hij zelf zou willen. Zijn privékant oogt in z'n geheel voller dan de publieke, maar dat komt deels door het perspectief van de foto. Zijn kin, breed en vrij stomp, wijst op vastberadenheid en geduld om z'n doel te bereiken.'
'Het perspectief is lichtjes gedraaid, maar de vorm en grootte van zijn publiek en privégezicht liggen erg ver uit elkaar. Mijn eerste indruk is die van een klasclown. Publiek is zijn kin puntiger en steekt ze meer vooruit. Ik lees daarin dat hij hier en nu de job wil klaren, en dat hij privé geduldiger is. In zijn ogen zit explosieve energie, die hij wat verbergt achter zijn sociaal masker. In zijn linkeroog zie je het beter: als hij boos is, kan hij ontploffen. Intelligent en visionair. Al duidt zijn neus niet op leiderschap. Als hij dat heeft, is het meer aangeleerd dan aangeboren. Zijn gezicht is weinig coherent.
'De lijnen die tussen neus en wang tot de lippen diep en vrij recht naar beneden lopen, wijzen op verantwoordelijkheidszin. Hij neemt de zaak serieus. Zijn ogen staan eerder zacht, en zijn hele gelaat verraadt meer schroom dan je bij een politicus zou verwachten. Intelligent. Snel en pragmatisch in chaossituaties.'
20-05-2014 om 18:58
geschreven door Gust Adriaensen
Gebedsactie voor de verkiezingen
Sedert enkele jaren organiseren het Gebedsnetwerk, Gebedsplatform Vlaanderen en Pray4belgium telkens een gebedsactie , een ganse week vóór de verkiezingen, van 19 tot 25 mei. Ons land heeft gebed héél hard nodig, aldus de organisatoren: 'Een land dat God, geloof en christelijke waarden buiten de politiek weert, oogst de vruchten hiervan… Maar het is beter om voor onze bestuurders te bidden dan over hen te klagen! '
VOOR DE EUROPESE, FEDERALE EN REGIONALE VERKIEZINGEN van 25 MEI 2014
“Allereerst vraag ik je te bidden, te smeken en te danken voor alle mensen, voor koningen en alle andere gezagsdragers…”. (1 Timotheüs 2:1-2)
GEBEDSONDERWERPEN
MAANDAG 19 MEI
Bid dat christenen de opdracht om voor de overheid te bidden (1 Tim. 2:1-2) ernstiger en trouwer mogen uitvoeren (we kunnen beter voor hen bidden dan over hen klagen).
Bid voor een sterkere bewustwording van de verantwoordelijkheid die God ons geeft voor ons land, dat we zoutend zout mogen zijn (Matt. 5:13). Bid dat christenen zich degelijk en biddend informeren over de standpunten van de kandidaten en dus een bewustere keuze maken.
Bid voor “moderne Daniëls”: christenen die de kracht en de wijsheid zullen hebben om zich in de politiek te engageren, en daar hun licht te laten schijnen (Matt. 5:16). Bid voor christelijke initiatieven in de politiek zoals C’axent, dat hun stem gehoord mag worden.
Bid voor christen/gelovige politici die je kent, voor Gods bescherming en vrede in hun gezin, voor wijsheid in moeilijke dossiers (Spreuken 8:16).
DINSDAG 20 MEI
Bid dat mensen met gezonde waarden en normen zullen verkozen worden, en de moed zullen hebben daar openlijk voor uit te komen (Matt. 10:32). Bid voor de juiste adviseurs rondom hen. Voor sterke profetische stemmen die een dam zullen kunnen opwerpen tegen de roep om absolute vrijheid waardoor alles wat heilig is omver gehaald wordt.
Bid dat er een nieuwe openheid komt om God te betrekken in politiek; dat humanisme en secularisme niet de “dominerende ideologie” zullen zijn; dat het taboe (van scheiding tussen privé-geloof en politiek) mag doorbroken worden. Dat bestuurders de kerken positief zullen waarderen en actief betrekken in het beleid.
Bid dat de verkozenen hun voorbeeldfunctie van een sereen, doorzichtig en corruptievrij bestuur zullen vervullen (met bijv. een ethisch verantwoord dienstbetoon): dat waarheid en rechtvaardigheid bovenaan mogen staan, en het belang van de bevolking zal primeren boven eigen belangen, belangen van partijen of lobbygroepen. Voor een goede samenwerking met alle bevolkingsgroepen.
20-05-2014 om 07:21
geschreven door Gust Adriaensen
19-05-2014
Het modellengevecht
Breaking news: 'Ook N-VA zit in het PVDA-model'
Peter Mertens, de baas van de PVDA, countert Bart De Wever, de baas van de N-VA, nadat deze laatste beweerd had, dat ook de S-PA in het N-VA-model zit.
Naar verluidt zou Mertens volgenderwijs gereageerd hebben op De Wevers annexatiepolitiek. 'Typisch Aantwaarps. Lulkoek. De waarheid is dat N-VA al lang in het PVDA-model zit!'
En als er nu één Vlaamse politicus is die geloofwaardig overkomt, dan is het toch wel Peter Mertens!
19-05-2014 om 16:24
geschreven door Gust Adriaensen
De goede manieren van Homans
Het moge voor iedereen overduidelijk zijn: De Wever en co. zijn de politici met de beste manieren van heel België. Dat blijkt nog maar eens uit het interview in De Standaard. Wie heeft slechte manieren? Dat is toch wel klaar als een klontje zekers! De sossen!! 'Die laten', aldus de fatsoenlijkste politicus van het Westelijk Halfrond, 'alle manieren achterwege. Ze zakken beneden de grenzen van het fatsoen.' Veel minder of helemaal niet duidelijk, is, wat Tobback allemaal dan wel heeft uitgespookt.
Maar dat de N-Va-kopstukken echte fatsoenrakkers en moraalridders zijn, blijkt ten overvloede uit de cartoon die Homans tweette (en na massaal protest weer verwijderde), met Di Rupo als slachtoffer. Een voorbeeld van goede smaak is die Liesbeth toch wel.
19-05-2014 om 12:28
geschreven door Gust Adriaensen
De meester van de misleiding
Een kritische lezing van het uitgebreide interview met De Wever in De Standaard van 19 mei, kan een beter inzicht geven in zijn debat- en interviewtechnieken. En die zijn niet altijd even fraai. Ook al beweert hij dat hij ongeveer de enige is, die het altijd netjes houdt.
Versluierd misprijzen voor Dehaene:
'Zijn ideologische bewogenheid had hij ingeruild voor loodgieterij.'
Gekoketteer met Calimero:
'Kent u veel fans van mij bij andere partijen?'
Creatie van vijandbeelden:
'Er zijn twee partijen -de PS en de SP.A- die nog veel harder (dan CD&V) tegen ons zijn.' 'De Groenen en de PVDA hebben voor het PS-model gekozen, dat is duidelijk. Zij zijn voorstanders van absurde belastingverhogingen.'
Annexatie van de 'traditionele' Vlaamse partijen:
'Voor het overige (behalve dus Groenen en PVDA) zitten alle Vlaamse partijen in het N-VA-model.'
Dubbele houding ten aanzien van debatten:
'Kris Peeters zocht constant de confrontatie.' (verwijtend, De Wever weigert uitgebreide debatten met Peeters)
'Ik daag Di Rupo uit om met mij in debat te gaan.' (De Wever verwijt Di Rupo dat de premier niet met hem in debat wil gaan.)
Nieuwe betekenis van zwijgen:
'Ofwel ga je het debat aan, ofwel zwijg je over je tegenstander.' (Terwijl heel het interview één afrekening is met de politieke tegenstanders.)
Ontkenning van eerdere uitspraken:
'Wij (De Wever en Homans) koketteren helemaal niet met onze persoonlijke ('bescheiden') afkomst.'
Kwaadaardig populisme:
'Wij zijn, in tegenstelling tot veel (?) linkse politici, geen zonen en dochters van ministers.'
Enz., enz........
Over de kern, het hoofddoel van de N-VA-ideologie en haar program, nl. de oprichting van de REPUBLIEK VLAANDEREN, evenwel geen woord, geen letter.
19-05-2014 om 09:25
geschreven door Gust Adriaensen
18-05-2014
De partij van de uitsluiting?
Tot verbijstering van mij en van vele anderen, vermoed ik, hoorde ik in De Zevende Dag, de N-VA-lijsttrekker voor de Europese verkiezingen, Johan Van Overtveldt, zeggen dat Griekenland uit de EU gestoten moet worden.
Kathleen Van Brempt (S-PA) en Guy Verhofstadt (Open VLD) konden hun oren niet geloven. Van Brempt merkte terecht op dat de Vlaamse nationalisten de enige partij in het Europa van de 28 is, die een lidstaat uit de EU wil knikkeren.
En Guy Verhofstadt zei dat na Griekenland, dan Portugal zou volgen, en daarna Italië, en dan ligt het Europese project op zijn gat, en verdampt de euro.
Van manieren is die meneer Van Overtveldt nog een beetje beschaafder, maar zijn ideeën zijn al even narrow-minded conservatief omtrent Europa als die Britse brulboei, die het bestond Herman Van Rompuy bij diens aanstelling tot president van Europa, te vergelijken met een natte dweil.
18-05-2014 om 12:13
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII.9
Vrijdag 16 mei 2014
Moslims en het christelijk geloof
Een van onze moslims en vluchtelingen heeft een in het Arabisch geschreven boekje gelezen, waarin nauwkeurig heel de wetenschappelijke uitleg gegeven wordt over de lijkwade van Turijn. Hij is er vol van. Gedurende verschillende avonden wil hij zijn vondsten meedelen. Telkens laat hij ons de bijbehorende foto’s zien. Het is merkwaardig dat pseudowetenschappelijke studies getracht hebben deze lijkwade in diskrediet te brengen door te beweren dat ze uit de Middeleeuwen stamt, terwijl er nu steeds meer verpletterende bewijzen zijn (ook van ‘ongelovigen’) die allen wijzen in de richting van Jezus’ kruisdood. Geen wonder dat die man graag in onze liturgische diensten meebidt en ook de eerste lezing in de eucharistie verzorgt. Bovendien behoort hij tot de groep vrijwilligers die we de “12 apostelen” genoemd hebben en die namens onze gemeenschap over heel Qalamoun hulp verlenen aan de mensen in nood.
Een wel erg merkwaardig gesprek, vlak voor de vespers, met een jonge sjiiet, vader van 2 kinderen en eentje op komst. Hij is ontgoocheld over de meeste jonge christenen rondom hem die hoofdzakelijk geïnteresseerd zijn in carrière, geld en ontspanning. Als ik vraag over Jezus te vertellen, zegt hij, weten ze niet wat zeggen. Ik vraag niet dat ze moslim worden maar dat ze christen worden, Jezus leren kennen en navolgen. Hij bewondert priesters en religieuzen, maar ze moeten ook de wereld vertellen over Jezus en het evangelie, zegt hij, anders gaat de wereld niet veranderen. Wij, moslims, houden van Jezus. Wie heeft ooit wonderen gedaan zoals Hij? Wij houden van Maria, de meest bescheiden en tegelijk de grootste van alle vrouwen. Waarom, zo vraagt hij, zie ik zo weinig christelijke vrouwen die haar navolgen? Tenslotte, zo zegt hij, zullen wij in onze Arabische cultuur overleven, ondanks het militaire overwicht van het westen, omdat wij geworteld zijn in het gezin en in God
Klinkt dit alles niet als de vraag van de Grieken aan de apostelen: “Wij zouden Jezus graag spreken” (Johannes 12, 21). En ligt hierin ook al niet een vervulling van de profetie waarin Jezus zegt dat het Rijk Gods zal ontnomen worden aan ongelovige joden (en lauwe christenen?) en gegeven aan een volk dat wel vruchten opbrengt? (Mt 2, 43). (Heel het indrukwekkend getuigenis van deze man is inmiddels uitgeschreven).
Na het avondeten willen de kinderen een “sketchke” doen, wat hier een onuitroeibare en telkens terugkerende bekoring is. Wij zijn door de oorlog heel veel spullen kwijt geraakt maar de hoeveelheid kleren die hiervoor gedurende jaren verzameld werd is er helemaal nog! De kinderen willen “klooster” spelen, waar twee meisjes hun aanvraag komen doen om in te treden. Een moslimmeisje van 13 is moeder overste. Eerst komt een mannequin zich aanbieden. Ze legt al haar sierraden en mooie kleren af om het eenvoudige habijt te dragen en simpele handenarbeid te doen. Dan biedt een fotografe zich aan. Ze krijgen de nodige uitleg over het kloosterleven en verrichten dan samen in grote ernst het liturgisch gebed. Allemaal net echt.
Magic Town
“Magic Town”, ’n hotel met 130 kamers, 18 suites en 32 appartementen in Zaidal op 5 km van het stadcentrum van Homs. Het wordt gebouwd door een jong Brussels-Syrisch echtpaar met twee baby’s. Al heet de man met zijn voornaam Jihad, hij is christen en hij is een vurige verdediger van Syrië, zijn volk, zijn leger, regering en president. Hij weet zich door hen beschermd. Hij vertelt dat het bedrijfsleven in hun buurt niet een dag verlet heeft gekend, maar wel verplaatst werd. Ook de school werd niet één dag gesloten, wel verplaatst. Natuurlijk werd er gemoord en verwoest in het centrum van de stad, wat ongeveer een vierkante km oppervlakte bestrijkt. En het zijn uitsluitend deze beelden die de wereld rond vliegen. En wie neemt nu dit positieve nieuws op? Onze Waalse vriendjournalist van Le Vif-Actualité-International vorige vrijdag.
Ondertussen blijven de mensen naar hun verwoeste huizen in het stadcentrum van Homs terugkeren. Je kunt nu straten zien vol met mensen, bijna zoals op de Meir in Antwerpen, maar dan beladen met pak en zak. Ze komen terug met een traan en een lach. Er is veel en diepe pijn om de dierbaren die vermoord werden en de vreselijke verwoestingen. Toch blijkt de algemene vreugde om de terugkeer nog groter te zijn. De mensen verwelkomen en omhelzen elkaar. Zij die getracht hebben gedurende 2,5 jaar ter plaatse te overleven vertellen hoe zij voor zichzelf en voor de anderen hebben trachten te zorgen, terwijl de rebellen hen als levend schild probeerden te gebruiken en ondertussen alles wat zij zelf nodig hadden stalen of vernielden. Talal al-Barazi, de gouverneur van Homs heeft meteen al alle directeurs en verantwoordelijken samengebracht om te overleggen hoe ieder de geleden schade officieel kan opmaken en hoe alles heropgebouwd kan worden. Zowat 70% is grondig verwoest. Sommige instanties werken al de klok rond voor de allernoodzakelijkste nutsvoorzieningen. Op een voormalig bloemenperk in een verwoeste straat zijn mensen ijverig bezig opnieuw bloemen te planten “uit dankbaarheid voor het leven”! En dan de verhalen over pater Frans van der Lugt! Mensen tonen fier waar hij geleefd heeft, waar hij vermoord werd en waar hij nu begraven is. Ze danken God om hem. Een moslimvrouw zei het zo: “We gaan nu nog meer van elkaar houden”. Zou er in België één stad, dorp of wijk zijn waar de mensen door zulk een G/geest bezield zijn?
Een mengsel van fantasie en oorlogspropaganda
Als ik af en toe een bericht kan lezen vanuit Vlaanderen, dan heb ik de indruk dat onze Vlaamse journalistiek over Syrië over het algemeen een mengsel blijft van fantasie en oorlogspropaganda. Ze spreekt over “rebellen” die “niet meer gesteund worden vanuit het buitenland” (tussen de regels lees je: “helaas”), terwijl de wapen- en rebellentrafiek bloeit als nooit voorheen. Over de “harde aanpak” door de president, terwijl president en leger vanaf het begin zo voorzichtig en systematisch mogelijk tewerk gingen om de bevolking te sparen. Daarom is meer dan 1/3de van alle slachtoffers bij de soldaten gevallen, een onevenredig hoog aantal!. Ook de bevrijding van Homs is trouwens weer het resultaat van onderhandelingen! Over de opruiming van de chemische wapens die een grote “strategische verzwakking” van Syrië zou zijn, (tussen de regels: “gelukkig”), terwijl het in deze oorlog nooit chemische wapens heeft gebruikt en het ook niet nodig had. Omdat destijds (en nu nog) Israël massavernietigingswapens bleef produceren, heeft Syrië zich toen laten verleiden om ook maar chemische wapens te maken. Nu is Syrië blij dat ze deze oude, gevaarlijke en voor hen onbruikbare rommel kunnen laten opruimen. Hiermee kan het westen zijn gezichtsverlies dan wat beperken. En nooit één afkeurend woord over de gruwelijke massaslachtingen en verwoestingen door terroristengroepen, integendeel, fier worden de criminelen getoond met hun bivakmuts, zware wapens en vlag als eerbetoon en aanmoediging. Tenslotte speelt een Vlaamse ‘specialist’ het klaar om op nauwelijks 1,5 blz. tien keer het woord “regime” te gebruiken voor het soevereine Syrië met zijn wettige regering en de huidige presidentsverkiezingen, die een mijlpaal zijn in de geschiedenis van de democratie, zoals alle drie overgebleven presidentskandidaten ook uitdrukkelijk stellen. En dan die ondertoon van: de bevrijding van Homs zal (gelukkig?) toch niet veel betekenen. In werkelijkheid is hiermee een zware slag toegebracht aan de Franse officieren, de Saoedi’s en de Amerikanen die terug naar Turkije moeten verhuizen en de terroristen die naar het noorden moeten vluchten. Bovendien is het centrale bolwerk van de rebellen in Syrië voor goed verleden tijd. Dat is ,ede de echte reden waarom Lakhdar Brahimi nu zijn ontslag geeft. Deze “bemiddelaar” namens Ban Ki-moon (de VN) en Nabil al-Araby (de Arabische Liga) moest er voor zorgen dat een “vredesconferentie” te Geneve een zogenaamde “overgangsregering” zou opzetten. Hoe mooi lijken de idealen van de VN en de Arabische Liga, om eigenlijk de soevereiniteit van Syrië te breken, chaos te brengen en dan de macht te grijpen. Met de bevrijding van Homs en de presidentsverkiezingen is dit minder dan ooit mogelijk. En wij zouden allemaal moeten mee treuren om het ontslag van deze marionet omdat ze Syrië nog maar voor de helft hebben kunnen verwoesten. De Franse oud-ambassadeur in Syrië, Michel Rambaud, schrijft in een striemende aanklacht tegen deze kopstukken van de zogenaamde “internationale gemeenschap” dat ze later kunnen uitroepen: “Wij wisten het niet”. Maar, zo vervolgt hij, de gruwelen die ze nu bewerken, kennen ze heel goed en hebben ze ook bewust gewild. “Systematisch hebben ze hun medeburgers bedolven onder dikke wolken van valse verklaringen, leugens, onwaarden en bedrog”. Ongeveer hetzelfde geldt voor onze Vlaamse (en westerse) journalistiek over Syrië, (met onze hartelijke dank aan de zeldzame uitzonderingen die niet de aandacht krijgen die ze verdienen).
Nachtmerries voor “de vrienden van Syrië”
Ze hebben Syrië flink verwoest, maar niet verslagen, zoals mediawerkgroepsyrie zeer
juist en degelijk heeft samengevat. En de Amerikaanse gezaghebbende onderzoeker Seymour Hersh blijft zijn onthullingen wereldwijd verkondigen. Amerika heeft met zijn CIA een soort “rattenlijn” opgericht waarbij de massa Libische wapens werden toevertrouwd aan Saoedi-Arabië-Turkije-Qatar om ze aan Al Qaida in Syrië te bezorgen. Ondertussen blijft Turkije onbeperkte steun verlenen aan Al-Nousra, ook met de zegen van de VS en de NAVO. En dat Erdogan de eigenlijke uitvoerder was van de vreselijke gifgasaanval in Ghouta (en elders!) is al wereldwijd bekend. Tenslotte is nu ook de eigenlijke reden bekend waarom Obama niet tot een militaire inval in Syrië is overgegaan. Generaal Martin Dempsy heeft de evaluaties van de verschillende afdelingen van de legerleiding overgebracht. Daaruit is gebleken dat de VS en de NAVO zich met een militaire inval in een avontuur storten waarvan de uitslag alles behalve zeker is omwille van de vastberadenheid van de Syrische president, gesteund door zijn volk, Iran en Rusland. De grootste nachtmerrie voor de zogenaamde “vrienden” zal nu wel de waarschijnlijke herverkiezing van deze president zijn. Vooral het Franse en het Turkse staatshoofd hebben drie jaar lang niets onverlet gelaten om hun Syrische collega te bedelven onder een laag modder, die ze nu zelf over zich heen krijgen. Parijs heeft de Syrische Ambassade verboden om de Syriërs in Frankrijk te laten meestemmen voor de democratische verkiezingen. Van een dictatoriaal regime gesproken! Edoch, het Franse volk zal spoedig François Hollande langs de riolen van de geschiedenis doorspoelen. En Turkije is eindelijk veroordeeld door het Europese Hof voor de rechten van de mens tot het betalen van 90 miljoen euro aan Cyprus om zijn verwoestende inval veertig jaar geleden. De neo-ottomaan Recep Tayyeb Erdogan is inmiddels omwille van de standvastigheid van Syrië de hysterie nabij, maar zal toch ooit vervolgd moeten worden als top-oorlogsmisdadiger voor zijn vreselijke verwoestingen en moorden in Syrië.
Allen naar de zetel van de UNO Veiligheidsraad!
Drie kanarievogeltjes die al jaren vrolijk zongen in hun kooitje in de binnentuin, hebben op de meest dramatische ogenblikken, evenals wij zelf, een meer veilige schuilplaats moeten zoeken. Twee hebben het oorlogsgeweld niet overleefd tot immense droefheid van de kinderen, die een tijd ontroostbaar waren. Ondertussen is het grootste gevaar geweken en hebben de kinderen de overblijvende kanarievogel met zijn kooitje boven mijn deur gehangen. ’s Morgens begint hij al vroeg aan zijn morgengebed en zingt gedurende heel de voormiddag zijn lofzang uit met psalmen en aanroepingen. Zijn twee stokjes zijn als de twee kanten van het koorgestoelte zodat hij zelf zonder ophouden van de ene naar de andere kant vliegt om het liturgisch gebruik van het alternerend bidden te vervullen. In de namiddag houdt hij het bij korte gezangen en enkele slotgebeden. En in de late namiddag is hij al vroeg zo goed als uitgeblust en bereidt zich voor om te genieten van een welverdiende nachtrust. Hij slaapt dan op één pootje, het andere pootje in zijn zij en een vleugel over zijn kopje. Bij iedere harde knal schiet hij echter wakker. Zo is helaas het gevaar voor deze ene overlevende nog niet helemaal geweken. Harde knallen, ontploffingen of schoten kunnen vroeg of laat nog leiden tot een fatale hartinfarct.
Het vermoorden van zowat 160.000 mensen en het verwoesten van een land door terreurbendes is voor de ‘internationale gemeenschap” geen voldoende reden om een algemeen verbod uit te vaardigen tegen de toestroom en de activiteiten van de terreurbendes. In Aleppo zijn ze er inmiddels in geslaagd 3 miljoen mensen zonder drinkwater te zetten als collectieve straf voor de bevolking, die de “islamitische revolutie” niet wil steunen en als één man achter leger en regering blijft staan. Dat is voor de UNO Veiligheidsraad zelfs geen veroordeling waard.
Maar beste dierenvrienden, het leven en het welzijn van onze kanarie kan wel een doorslaggevende reden worden. Kijk maar eens hoe Gaia zich nu wereldwijd inzet voor onze oermoeder aarde en bijzonder voor het dierenrijk. Daarom vragen wij dat Gaia zijn machtige invloed met oerkracht zou aanwenden om een spoedvergadering van de UNO Veiligheidsraad af te dwingen en met een wetsvoorstel te bekomen dat rebellengroepen voortaan de toegang tot Syrië wettelijk ontzegd wordt en de sluiting van de grenzen met Syrië daarvoor verzekerd wordt om het leven van onze kanarie te beschermen. Alle Titanen en Titanieden, Cyclopen en Zeegodinnen, Reuzen met de honderd armen en dierenvrienden uit de hele oude Griekse en de huidige heidense mythologie, laten we onder de machtige vleugels van aller Oermoeder Gaia optrekken naar de zetel van de UNO Veiligheidsraad! Denk aan onze arme kanarie in levensgevaar. Hij zal uit dankbaarheid een concert geven, weliswaar bij leven en welzijn! En wij zullen enthousiast lid worden van Gaia om op gelijkaardige wijze andere landen in oorlog te bevrijden van alle geweld tot heil van het hele dierenrijk. Ingerukt!
“Consuming the Word”
Onze Europese beschaving is zo veramerikaniseerd dat we onderhand evenveel Amerikaans als Nederlands spreken. De jeugd wordt op die wijze ook opgevoed. Nog voor ze goed kunnen praten, lezen of schrijven, hebben ze al een “laptop” om te “computeren” en spelen ze dag en nacht met een “mobile” (zeg: “moobaail”!), een “iphod” (aaipot!), “iphone” (aaifoon!), hun “facebook” (feejsboek!) of een “what ’s up” (wotsjep!) met nog een heel woordenboek van de laatste nieuwigheden, waar onze ouders in hun lang leven nooit één woord van gehoord hebben. In plaats van aan tafel te gaan, eten ze onafgebroken chips en ze worden ook steeds meer als een zak chips. Welnu, het is deze jeugd die ons plots de oneindige mogelijkheden van nieuwe horizonten leert. Hadden wij vroeger een stapel boeken nodig om een goede les te geven, zij toveren al wat je wilt met één klik tevoorschijn: de oorspronkelijke Bijbeltekst met alle mogelijke vertalingen en zo nodig de uitspraak er bij, een uitleg vanuit encyclopedieën, noem maar op…Wanneer ik van de ene oude computer naar de andere sukkel om iets klaar te krijgen en mijn “Microsoft” (maaikrosoft!) “Windows” reageert niet meer, dan is het een halve eeuw jongere medebroeder die het ding meestal weer aan de praat krijgt, met een weinig vingervlugheid.
Neen, de titel komt nu toch niet uit de wereld van de computer maar uit de Bijbel. We kregen het nieuwe boek bezorgd van professor SCOTT HAHN met de titel “Het Woord verorberen. Het Nieuwe Testament en de Eucharistie in de Primitieve Kerk”. Omdat de veramerikanisering al in onze tijd, lang geleden begonnen is, kan ook ik gelukkig het boek in de oorspronkelijke taal lezen en zelfs verstaan. Hartstikke mooi, om het eens in het Nederlands te zeggen. De Bijbel spreekt over het “eten van het Woord” (Ezechiël, Apocalyps) en Jezus zegt: “neemt en eet”. Hij heeft niet gezegd: “leest”. Het “Nieuwe Testament” had voor de eerste christenen niets te maken met een tekst en nog minder met een boek. Het “Nieuwe Testament” was het sacrament van de Eucharistie al een eeuw voordat het een boek werd. Welke apostel zou ooit een evangelie gelezen hebben? En het was de Kerk “pijler en grondslag van de waarheid” (1 Tim 3, 15), die in de Eucharistie het Oude en Nieuwe Testament tot leven bracht. “Voor het Oude Israël was de Tempel zo iets als de centrale bank, de heiligste ruimte, de plaats van het goddelijk bestuur en van de liturgische eredienst…It was Wall Street, the White House, Oxford, and the Vatican, all rolled into one” (blz. 125). Welnu, heel deze “Blijde Boodschap” is vervuld en aanwezig in de levende Persoon van Jezus Christus, het “Paaslam”, Hogepriester én Tempel, lang voordat het een geschreven “Evangelie” werd. In zijn vele brieven verwijst Paulus nauwelijks naar de woorden van Jezus maar als hij over de Eucharistie spreekt citeert hij Jezus letterlijk en uitvoerig.
18-05-2014 om 06:19
geschreven door Gust Adriaensen
17-05-2014
De 'auditeurs' van Terzake 14
Een onderdeel van het verkiezingsformat Terzake 14 op Canvas, is een zgn. audit, een doorlichting van de partijen, door een stelletje zgn. 'auditeurs', die zich voor hun 'doorlichtingswerk' teruggetrokken hebben in een gigantische, in nevelen gehulde, wat mysterieus aandoende fabriekshal. Ze komen even in beeld en aan het woord in het programma, and that's it.
Is me dat, met uitzondering allicht van professor De Vos, een zootje volslagen incompetente lapzwanzen. Aanvankelijk dacht ik dat het de bedoeling was van de programmamakers om wat eerder primitieve humor en vooral slapstick in het serieuze Terzake van Canvas te brengen. Maar nee hoor. Deze oelewappers worden zonder verpinken 'auditeurs' genoemd en hun toogpraat stelt wel degelijk een 'audit' voor.
Nog verbijsterender is dat professor De Vos dan een vrij uitgebreid zgn. 'auditrapport' uitbrengt, waarin hij dingen vertelt die je helemaal niet gehoord hebt in de zgn. auditwerkzaamheden van de politieke dwergen in de reusachtige hal.
De Vos vertelt wel geregeld interessante dingen, hij heeft kennis van zaken. En omdat hij van dat troepje onbenullen rond de tafel in de nevelen, niks maar dan ook niks wat zou kunnen wijzen op scherp inzicht, duidelijke analyse en relevante beschouwingen, te horen krijgt, maakt de Gentse professor dan maar zijn eigen verhaal, dat hij dan voorstelt als 'het rapport' van de 'auditeurs'. Kortom, een beschamend gedoe.
Waarom De Vos zich leent tot medewerking aan dit ondermaatse auditonderdeel van Terzake 14, dat je alleen maar kan vervullen met plaatsvervangende schaamte, roept vele vragen op. Hoe dan ook tast het de competentie en het sérieux van hoogleraar De Vos aan;
17-05-2014 om 13:01
geschreven door Gust Adriaensen
16-05-2014
Het geloof van Jean-Luc Dehaene
In een interview met Joël De Ceulaer:
'Zonder een hiernamaals is mijn leven zinloos. Ik zou moeilijk kunnen leven zonder perspectief dat het met de dood niet eindigt en dat je werkt naar een ruimer perspectief.'
16-05-2014 om 08:00
geschreven door Gust Adriaensen
15-05-2014
Jean-Luc Dehaene overleden
Jean-Luc Dehaene 1940-2014
15-05-2014 om 16:50
geschreven door Gust Adriaensen
De valse campagne
Het is m.i. een fundamenteel kenmerk van ons democratisch systeem dat kandidaten in een kiescampagne in debat gaan over hun maatschappijvisie en program met andere kandidaten en dat voor hun kiespubliek.
Er is in deze campagne iets merkwaardigs en verontrustends aan de gang. De voorzitter van de momenteel grootste partij van Vlaanderen, weigert zoveel mogelijk de confrontatie met topfiguren van de andere partijen in het Vlaamse Gewest.
De Wever verkiest het debat met de Waalse politici, in het bijzonder met de coryfeeën van de PS, boven de Vlaamse politici. Geen probleem ermee dat er in België ook gediscussieerd wordt tussen Nederlandstalige en Franstalige politici, tussen haakjes, zeker retorisch maar ook inhoudelijk bleek De Wever in het zgn. Nationale Debat een maatje te klein voor Magnette. Maar het eigen kiespubliek ontvluchten kan democratisch niet door de beugel en zou in de media met volharding aangeklaagd moeten worden.
Die ondemocratische opstelling van de N-VA-voorzitter past natuurlijk in het tactische en electorale plannetje van de partij: de keuze tussen het zgn. N-VA-model en het PS-model.
En dat is natuurlijk boerenbedrog, volksverlakkerij in het kwadraat. Waarom? Omdat er geen federale kieskring is. Wij kunnen niet stemmen voor Waalse politici. En de Walen kunnen niet stemmen voor Vlaamse.
De Vlaamse politici moeten voor de mensen die voor hen kunnen kiezen, duidelijk maken waarvoor hun partijen staan. Dat is het gezonde democratische spel. Bijna uitsluitend op een ander dan het eigen terrein gaan spelen voor een publiek dat geen enkele grip heeft op je politieke toekomst en tegelijk de mensen die wel door hun stem je politieke macht kunnen bepalen, ontlopen, is in democratisch opzicht uiterst verwerpelijk.
Het is een extreme uiting van misprijzen voor de Vlaamse kiezer!
15-05-2014 om 09:13
geschreven door Gust Adriaensen
14-05-2014
Rerum Novarum: Vlaamse kermis of nog wat meer?
Overal te lande organiseert in het bijzonder het ACW op 29 mei allerlei vooral ontspannende activiteiten, ter gelegenheid, zo wordt het dan genoemd, van RERUM NOVARUM.
Ter gelegenheid dus van Rerum Novarum. Ter gelegenheid van wat?
Een woordje uitleg is hier, denk ik, op zijn plaats. Want als 'Rerum Novarum' alleen maar twee onverstaanbare woorden is -het klinkt wel als Latijn-, dan gaat het enkel over verse pistoletjes en een ongetwijfeld mooie wandeling. En hoeft die 'ter gelegenheid van...' er niet bij.
RERUM NOVARUM (Over nieuwe dingen) is een in 1891 door paus Leo XIII geschreven encycliek. De encycliek houdt zich bezig met de situatie van de arbeidersklasse en formuleert in de vorm van een aantal uitgangspunten, de sociale leer van de Katholieke Kerk.
Uitgangspunten van de pauselijke encycliek waren een rechtvaardig loon, het recht op eigendom en solidariteit met de zwakkeren. Als instrumenten om deze doelstellingen na te streven, werden zowel overheidsingrijpen als de vorming van vakbonden genoemd.
In zijn uiteenzetting over overheid, industrie en arbeid leidt Leo XIII de Kerk het industriële tijdperk binnen. Zijn pleidooi voor vakorganisaties was niet alleen een vernieuwing binnen kerkelijke kring, maar ook daarbuiten. Leo's encycliek bevat een kritiek tegenover ongebreideld kapitalisme. Zijn voorgestelde samenwerking tussen arbeid en kapitaal inspireerde tot de vorming van vakbonden en onder meer verschillende vormen van corporatisme.
Voila, een pauselijke brief, die van enorm groot belang is geweest voor de ontvoogding en de rechten van de werknemers. Die encycliek en de daaropvolgende standpunten en teksten, tot en met de overduidelijke en sterke stellingen en bedenkingen van paus Franciscus in Evangelii Gaudium, maken de sociale leer van de Kerk uit.
Het moge duidelijk zijn dat die leer meer dan ooit van belang is en richtinggevend kan zijn voor al degenen die sociaal en politiek, de bescherming en de verdediging van de zwaksten in de samenleving, ter harte nemen.
14-05-2014 om 08:02
geschreven door Gust Adriaensen
13-05-2014
Een (bijna) vergeten Vlaamse heilige?
10 mei is de officiële kerkelijke feestdag van de heilige Pater Damiaan, alias Jozef De Veuster. Hij werd geboren in Tremelo (Vlaams-Brabant) in 1840 en stierf op Molokai (Hawaï) in 1889. In totale zelfvergetelheid had hij zich daar tot het einde toe ingezet voor de leprapatiënten. Hij zou zelf aan de ziekte sterven.
Op 11 oktober 2009 werd pater Damiaan door de paus heilig verklaard.
Natuurlijk blijft zijn naam erg bekend en de Damiaanactie is een actieve en gerespecteerde hulporganisatie. Maar er wringt bij mij iets.
Ik begrijp niet waarom er in kerkelijke kringen in Vlaanderen, in België, zo weinig aandacht geschonken wordt aan een heilige van eigen bodem en uit een recent verleden. Na de kortstondige hype rond de heiligverklaring, hoorde je nog amper iets over Damiaan. Niet op het hoogste echelon van de Belgische hiërarchie, niet in de parochies.
Ook dit jaar weer werd aan zijn feestdag op 10 mei, nauwelijks aandacht besteed door de Kerk. Waarom? Het is me een raadsel.
13-05-2014 om 09:10
geschreven door Gust Adriaensen
12-05-2014
Een confronterende oefening
Nu de sociaaleconomische programma's van de politieke partijen en hun concrete consequenties voor de verschillende bevolkingsgroepen, duidelijker en duidelijker worden, is het een interessante en confronterende oefening, die voorgestelde maatregelen eens naast de sociale leer van de Kerk te leggen en in het bijzonder naast de recente exhortatie Evangelii Gaudium van paus Franciscus.
Dan blijkt al vlug dat enkele partijen in het Vlaamse politieke landschap daar mijlenver van verwijderd zijn. Zij richten zich namelijk vooral op de rijkste en sterkste bevolkingsgroepen.
Maar ook een partij die de C van christelijk nog altijd in haar naam voert, en die beweert dat de christelijke waarden voor haar bestaan en werk, een essentiële inspiratiebron vormen, staat in sociaaleconomisch opzicht verder van de opvattingen en bekommernissen in Evangelii Gaudium, dan de zgn. linkse partijen.
12-05-2014 om 10:02
geschreven door Gust Adriaensen
11-05-2014
Maatschappijkeuzes
'De ideologie is terug', blokletteren de kranten. Dat is grotendeels te danken aan Rekening14, althans volgens De Standaard, de VRT en De Tijd, die dat grootschalig onderzoeksproject hebben opgezet met de faculteit economie van de Katholieke Universiteit van Leuven.
Nauwkeuriger zou zijn te stellen dat de ideologische verschillen tussen de partijen duidelijker geworden zijn. Want in essentie is politiek natuurlijk ideologie. Het gaat om de verschillende maatschappijvisies en -keuzes. Een politieke partij zonder ideologie, zonder maatschappijvisie, is zin- en doelloos.
Enkele interessante conclusies kunnen getrokken worden.
SP.A neemt in verband met de belastingen de verdediging van de lage en middeninkomens op zich. Groen mikt nog duidelijker op de allerlaagste inkomens.
Open VLD en N-VA geven het meest aan de hoge inkomens. Die partijen verhogen zo de kloof tussen de hoge en lage inkomens.
CD&V kiest niet voor de lage, maar ook niet voor de hoge lonen. De partij positioneert zich in het centrum.
11-05-2014 om 19:27
geschreven door Gust Adriaensen
De vernedering van Jambon
Het is niet de eerste keer dat een N-VA-topfiguur door partijkeizer De Wever publiek vernederd wordt.
Denk maar aan Bourgeois die 'voor zijn beurt gesproken had', toen hij al te duidelijk zijn minister-presidentambities publiek maakte. Nog erger kreeg Bracke het te verduren toen deze ex-socialist durfde te zeggen dat 'economie boven confederatie' gaat. Hij moest van baas De Wever publiekelijk door het stof kruipen en kreeg te horen dat hij, Bracke, 'een beetje stout was geweest'.
En nu dus ex-ondernemer Jan Jambon. Die zei in een interview met Het Nieuwsblad: 'Eerst je huis verkopen vooraleer je recht hebt op een leefloon'. Iets wat de N-VA-top ongetwijfeld denkt en overigens de beste concrete illustratie vormt van het hardvochtige economische program van de ultraliberale nationalisten.
Gechaperonneerd door superbaas De Wever, moest trotse Jan zich voor de tv-camera's verontschuldigen voor zijn, dixit Jambon 'misschien niet zo verstandige ' uitspraak.
Plaatsvervangende gêne bevangt me wanneer ik verstandige en zelfbewuste Vlamingen als Bourgeois, Bracke, Jambon... en ja, ook Vandyck die op een denigrerende manier het fractievoorzitterschap ontnomen werd (want te braaf), die opeenvolgende vernederingen zie slikken.
11-05-2014 om 12:25
geschreven door Gust Adriaensen
09-05-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
Mar Yakub VIII/8
Vrijdag 9 mei 2014
De parfumdames
Sinds vorige zondag mogen we weer verwachten dat onze byzantijnse collega minstens op zondag de eucharistie kan komen vieren. Hij kwam vorige zondag al en nu is hij er weer. Tijdens de oorlog was ik de enige priester en vierde de Latijnse eucharistie. Voor de Arabisch-sprekenden en de gemeenschap die helemaal op de byzantijnse leest geschoeid is, soms een hele aanpassing. Er wordt in de Latijnse mis wel heel wat Arabisch gebeden en gezongen maar dat is toch lang niet hetzelfde
Deze derde paaszondag is gewijd aan de “myrophoren”, de mirredraagsters, die ik gemakkelijkheid halve maar parfumdames noem. Eigenlijk wil de liturgie hier de drie Maria’s eren: Maria, de Moeder van Jezus, Maria van Magdala en Maria, de vrouw van Clopas. Bovendien ook nog twee joden van de Hoge Raad. De eerste is Jozef van Arimathea, een van de rijken, die in de buurt een nieuw graf had, dat hij bereidwillig aan Jezus afstond. Daarmee heeft hij belet dat Jezus als een veroordeelde op een onbekende plek zou worden weggestopt. Hij heeft toen wellicht niet geweten dat hij de mysterieuze profetie van Jesaja van vele eeuwen voorheen, heeft vervuld: “Men gaf Hem een graf bij de boosdoeners en bij de rijken een laatste rustplaats” (53, 9). Verder was er Nicodemus die voor een kleine 33 kg van mirre en aloë gezorgd heeft. En dan was er natuurlijk nog Johannes, de geliefde leerling. Terwijl alle anderen uit schrik gingen lopen, zijn zij trouw gebleven tot op het meest dramatische moment van Jezus kruisdood. Zondag morgen in alle vroegte wilden ze het lichaam van Jezus dan balsemen. Vandaag wordt er in deze byzantijnse viering uit volle borst gezongen van begin tot einde. Op zich is er in een byzantijnse dienst al veel meer meezingen en meebidden van het volk. Omdat het nog volop paastijd is komen er bovendien enkele typische paasgezangen bij.
Water en zon
Over dag schijnt meestal de zon tot 22 graden terwijl het ’s nachts afkoelt tot 7 graden. Bij de lange stroomonderbrekingen is het een plezier om onze (mijn) frustraties in de kleine binnentuin in volle zon uit te werken. Er is werk genoeg: water geven, wieden, planten... Er blijven bovendien nog enkele zakken van amandelen over die moeten gedaan worden. Verder werd ook een grote lading takken van de lindenbomen verzameld. Het is oosterse linden, geheel anders dan die wij kennen, maar wel prima voor thee. Het aangename buiten- en tuinwerk wordt af en toe onderbroken door een flinke knal, een ontploffing of een beschieting. Dat is evenwel voor verderop. Het leger werkt verder aan de grote opkuis. Donderdag hebben we uitzonderlijk een extra flinke en zachte regenbui gekregen gans de voormiddag, als een welgekomen zegen over heel het terrein. Gelukkig scheen de zon ’s namiddags weer, want anders zouden we er misschien nog een Belgische depressie van kunnen overhouden.
Wat gepruts aan de keukentafel
De ellende van de lange stroomonderbrekingen wordt voorlopig nog erger. En het is over heel het land. Rebellen hebben blijkbaar zeer deskundig in heel Syrië aanslagen gepleegd, niet alleen op de elektriciteitsvoorziening maar ook op de gasvoorziening. Die mannen worden ook door een ruime en deskundige achterban gesteund, de zogenaamde “vrienden van Syrië”. En wij zitten er mee. Je weet nooit wanneer het licht uitgaat, het is altijd op een ander uur. Het is voor een halve dag of een bijna hele dag. We zijn gerust dat de Syrische regering er alles aan zal doen om dit zo goed mogelijk en zo vlug mogelijk te herstellen, maar dat blijkt niet altijd zo eenvoudig te zijn. Bovendien, de rebellen blijven bezig. Nu zijn deze aanslagen wellicht gepland als voorbereiding op de presidentsverkiezingen, waar het westen en zijn bondgenoten gloeiend jaloers op zijn en tegen iedere prijs willen boycotten. Ondertussen kunnen de media rustig verder gaan met hun leugens en beweren dat het allemaal de schuld is van de Syrische regering. Toen die gruwelijke gifgasaanslag in Ghouta gepleegd werd kon iedereen met een heel klein beetje kritische zin al weten dat dit nogmaals het werk van rebellen was, gesteund door de geheime diensten van het buitenland, om een militaire interventie tegen Syrië uit te lokken. Neen, onze zelf verklaarde Midden-Oosten specialist van de vrt, “die de ontwikkelingen in Syrië op de voet volgt” schreef meteen dat die aanval zeker van het nationale leger kwam, want de rebellen zijn daar totaal niet toe in staat. Deze mannen kunnen alleen maar wat prutsen aan de keukentafel, zo schreef hij. De mannen en kinderen die hier onlangs gekruisigd werden omdat ze hun christelijk geloof niet wilden afzweren zullen volgens hem waarschijnlijk ook wel eigenhandig door “de wrede Syrische dictator” gekruisigd zijn en daar krijgt deze journalist dan misschien nog een Amerikaans-Zionistische, Turkse, Saoedi-Arabische of Europese journalistieke onderscheiding voor, vanwege zijn trouwe volgzaamheid aan het voorgeschreven draaiboek. En na drie jaar hebben die media het warm water uitgevonden. Ze weten nu dat de stad Homs een spookstad is. Wie zou dat oude handelscentrum met olieraffinaderij toch verwoest hebben? Daar komen ze misschien na drie jaar ook nog achter. Inderdaad, wij draven nu even door. Immers, deze waanzin van de westerse media en politici moet ophouden. Zij scharen zich aan de kant van de moordenaars en verwoesters, die zo ongestoord kunnen verder doen. Zij zijn in hoge mate daaraan medeschuldig. In oorlogstijd hoort dit bij misdaden tegen de menselijkheid! Waar zijn onze idealisten, de jongens en meisjes, die zich onverschrokken aan de kant van de onschuldige slachtoffers stellen, verder en dieper kunnen zien en de echte misdadigers tot op het hoogste wereldvlak durven ontmaskeren? Dat zou een waarheidsgetrouwe, ethisch verantwoorde journalistiek zijn, die de wereldwijde oorlogsvoering van schimmige en gewetenloze imperialistische heersers in de kiem zou kunnen smoren.
De toekomst van Syrië is de toekomst van heel de wereld
Het laatste nummer van het tijdschriftje Hoor... 76 is bij sommigen inmiddels al in de bus gevallen, bij anderen komt het dan volgende week. Naast een uitgebreide informatie over zo wat alles wat met de hl. Hildegard van Bingen te maken heeft met alle nuttige informatie uit binnen en buitenland, bevat het nummer een reeks “ervaringen en beschouwingen” onder de hierboven aangegeven titel. Dit was oorspronkelijk bedoeld als een meditatie voor Goede Vrijdag 2014. Daarin vragen we ons af waar de blijvende haat en oorlog in alle menselijke samenlevingen eigenlijk vandaan komen, hoe die uiteindelijk overwonnen worde en hoe de uitslag in Syrië het verdere leven van heel de wereld zal bepalen.
Merkwaardige citaten, Pasen 2014
“Over enkele decennia zal hetgeen eens het Heilig Land genoemd werd omwille van de komst van het christendom op deze plaats van de wereld, nog slechts een vage herinnering zijn omwille van de afwezigheid van een noemenswaardige christenheid. Een Europa zonder wortels zal niet meer zijn dan een immense neoliberale economische markt, een schip zonder richting en zonder waarden, een aanhangwagen van het duo van Amerika-Israël en de petrodollars van de Golfstaten.” Georges Corm, prof. Universiteit van St. Jozef, Libanon.
“Met criminele onverschilligheid helpt het Westen bij de vernietiging van Syrië” Grieks-katholieke Patriarch Gregorios III Laham.
P. Daniël
09-05-2014 om 20:29
geschreven door Gust Adriaensen
De selectieve verontwaardiging van Hugo Camps
Onder de titel 'De voetbalwereld is sinds jaar en dag al even seksistisch als het Vaticaan', fulmineert Camps in De Morgen op zijn gekende pseudoartistieke en chaotische manier tegen de afwezigheid van vrouwen in de top van het voetbal.
'In de reguliere maatschappij wemelt het stilaan van vrouwelijke topmanagers, topchirurgen, vrouwelijke vakbondsleiders en bedrijfsstrategen. In het achterlijke voetbal kan dat niet', aldus Limburger Camps. Iedereen weet dat het 'gewemel' waarover Hugo het heeft, nog altijd niet te waar te nemen is. Maar overdrijving en gebrek aan basisresearch zijn nu eenmaal zijn kenmerken. Camps schrijft namelijk vanuit de buik.
Dat hij de voetbalwereld vergelijkt met het Vaticaan, is hem te vergeven. Iedere Vlaamse 'intellectueel', die in een katholiek nest geboren en getogen is, moet op alle mogelijke manieren en vooral te onpas, het Vaticaan en de Kerk in een slecht daglicht stellen. Waarom? Zij zitten nog altijd gevangen in dat verschrikkelijke, wereldwijde Vaticaanse web, wat bij hen geregeld tot acute bewustzijnsvernauwing leidt.
Camps had beter als titel gebruikt: 'De voetbalwereld is sinds jaar en dag al even seksistisch als de krantenwereld'. Het ontgaat hem -te druk in de weer om een beetje te googelen-, dat het tot augustus 2011 geduurd heeft vooraleer met Isabel Albers van De Tijd, een vrouw hoofdredacteur werd.
Wil Hugo Camps zelf eens nagaan of er sindsdien nog vrouwen naar de top van het Vlaamse krantenwereldje zijn doorgestoten? Kan hij op de redactiekantoren van De Morgen geen actie opstarten om binnen de kortste tijd een vrouwelijke hoofdredacteur te benoemen? Want Desmet, heeft die niet onderhand zijn beste tijd gehad?
09-05-2014 om 09:55
geschreven door Gust Adriaensen
07-05-2014
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Een samenleving die kinderen en bejaarden in de steek laat, snijdt haar wortels door en verduistert haar toekomst.'
07-05-2014 om 17:30
geschreven door Gust Adriaensen
Hebben N-VA-kandidaten lange vingers?
Hebben N-VA-kandidaten lange vingers?
Zonder twijfel. Let er maar eens op. In het straatbeeld. Overal zie je min of meer gestrekte armen met aan de rechterhand twee gestrekte vingers, met name de wijs- en middenvinger. En die zijn onwaarschijnlijk lang. Er zijn bij andere partijen geen kandidaten te vinden die zulke lange vingers hebben!
Eerder deden eenvoudige N-VA-kandidaten er in hun landelijke omgeving en kennissenkring al hun beklag over dat de fotosessie om hun vingers op de gevoelige plaat te leggen, een ware marteling was. Stel je voor: de honderden kandidaten verzameld in één ruimte, in een lange rij aanschuiven naar de fotograaf toe, je rechterarm in de juiste hoek, met daaraan een passende hand en daarop bevestigd de twee reeds genoemde vingers. Opnieuw. En opnieuw. En nog eens opnieuw. Wanneer volgens de PR-baas, het schouder-, elleboog- of polsgewricht zich niet in de juiste verhouding, niet in het meest flatterende perspectief tot elkaar verhielden. Wanneer de vingerkootjes niet strak genoeg gestrekt waren.
Sommigen, zowel kandidaten als partners, maken zich ondertussen danig ongerust over de kramp in hun wijs- en middenvinger. Zal die nog wel ooit verdwijnen? Lopen ze de rest van hun leven met twee in kramp verstijfde vingers rond. Voorwaar geen prettig vooruitzicht!
07-05-2014 om 08:15
geschreven door Gust Adriaensen
06-05-2014
Vermogenskloof 45 keer groter dan inkomenskloof
! Vijf procent van de Belgen bezit evenveel als 75 procent van de rest van de bevolking
! Rijkste 1 procent heeft 10 procent van vermogen
! Armste 10 procent van de bevolking bezit minder dan 2700 euro
! Armste 25 procent van de bevolking bezit minder dan 42.300 euro
! Rijkste 5 procent van de bevolking bezit meer dan 1.058.300 euro
! Rijkste 1 procent van de bevolking bezit meer dan 2.949.700 euro
! 85 procent van de totale aandelenwaarde is eigendom van de rijkste 10 procent van de aandelenbezitters
06-05-2014 om 12:12
geschreven door Gust Adriaensen
05-05-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
Mar Yakub VIII/7
Vrijdag 2 mei 2014
’s Werelds beste violist
Hij komt uit Qâra, Chadied. Als kind speelde hij tussen de ruinen van Mar Yakub. Na een concert in Moskou dwong het publiek hem ooit tot 9 keer toe opnieuw te spelen. En terwijl we op vrijdag middag nog aan tafel zitten komt hij ons een bezoek brengen. Hij vertelt hoe de mensen van het dorp hier vroeger samen kwamen om onder een grote boom op het terrein thee te slurpen. Hij ging dan elders hout sprokkelen, uit vrees dat de mensen de takken van die boom zouden gebruiken voor hun vuur. Hij is nu een man met een missie. Hij kijkt verder dan de nieuwsjes van de media over Syrië. Als het westen werkelijk het christendom wil uitroeien zal het heel Syrië moeten vernietigen, zegt hij. Hij is een moslim met het hart van een christen. Hij spreekt ook vrijuit vanuit het evangelie over het gebed en het geloof. Zijn muziek is voor hem een act van geloof en gebed, een uiting van dankbaarheid aan de Schepper van alle schoonheid. Neen, het past niet nu concerten te geven terwijl het volk zo lijdt, vindt hij. Wel zal hij bij gelegenheid van de presidentsverkiezingen volgende maand een concert geven om het leger te eren.
Een Arabische lente in de binnentuin.
Er wordt volop geplant en gezaaid in de binnentuin, die ongeveer 40 op 30 m is (met ‘zuilengangen’): ajuin, knoflook, radijs, artisjok, melisse, rozen van Damascus en weldra tomaten, kolen, komkommer, courget, meloen, bonen en natuurlijk maïs, waarmee we gedeeltelijk hebben overleefd in kritieke momenten. Tijdens de grote aanvallen op het klooster was deze binnentuin de schuilplaats voor dieren op de vlucht. Deze hebben toen de schors opgegeten van zowat alle bomen, die we daarna dan maar verwijderd hebben. Gelukkig hebben we de vijftien granaatappelbomen laten staan en die beginnen terug te bloeien. Met zijn allen in de binnentuin werken geeft ons een voorproef van grote vrijheid. Zou de vrede in Syrië met het Pinkstervuur komen?
Toch werd in de buurt weer een aanslag gepleegd waardoor we nogmaals heel de zeek lange stroomonderbrekingen hebben gekend. Dat is bijzonder hinderlijk wanneer je weer gewoon bent alle dagen stroom te hebben. Nochtans laten we nu de hoop op vrede niet meer los.
Materiele en geestelijke heropbouw
Er is nog veel materiele nood. Vele mensen hebben letterlijk niets meer. De ploeg vrijwilligers helpt zoveel mogelijk en deelt maar uit. Toch is de geestelijke heropbouw in ons dorp en elders nog belangrijker. De oorlog is begonnen met vreemde herrieschoppers. Terwijl de westerse media al volop hun wensen voor werkelijkheid hielden spraken ze over een ‘spontane volksopstand” en een “burgeroorlog”. De mensen hier wisten wel beter en maakten zich in het begin niet zo druk. De meesten waren er zich echter niet van bewust dat de ontwrichting van Syrië al heel lang en nauwkeurig was voorbereid. Er kwamen steeds meer herrieschoppers, beloofden de jongeren geld en de nieuwste communicatiemedia. Zo namen de moorden en de aanslagen toe. Wat het buitenland toen deed, zijn ze nu opnieuw aan het proberen. Daarom wordt nu met de hulp van de hoogste legerleiding veel aandacht besteed aan contact met de jeugd om hen tegen infiltratie van buiten af te beschermen. Het vok is veel meer zelfbewust geworden.
Verkiezingskoorts alom
België, Europa, Syrië …ze zijn allen op weg naar verkiezingen. Op België hebben jullie ter plaatse beter zicht. Op Europa hebben wij misschien van op afstand een ruimere kijk. Europa lijkt één grote markteconomie. Prima. Edoch, deze schijnt gebouwd op het brutale liberale model van Noord-Amerika. “Vrij concurrentie” heet dat, zogezegd nodig om “de economie aan te zwengelen”. Bij nader toezien is dit liberale goudhaantje uiteindelijk gebouwd op na-ijver en jaloezie, de diepste wortels van geweld. Precies het tegendeel van christelijke solidariteit. Maar wie praat er nu nog over morele waarden?
Op het moment van de crisis worden miljarden opgehoest om de banken overeind te houden. Er moet dan fors bespaard worden. Op sociaal vlak natuurlijk. Want, zeggen “ze”, als we de munt niet redden, valt morgen de hemel op ons hoofd. Het opperste doel blijft de economie. Maar, was het echt de Europese plicht van België om b.v. Libië gedurende maanden mee te bombarderen en te vernietigen. Om de economie aan te zwengelen? Is het echt de morele plicht van Europa om trouw te zijn in het plegen van het gruwelijkste geweld tegen Syrië, samen met de VS, Turkije en Saoedi-Arabië?
Een was er een droom van een groot Europa als een waardige, zelfstandige partner in de mensenfamilie met zijn christelijke wortels en zijn morele waarden. Wat is het nu? Een slaafje van de verwoestende politiek van Amerika en Amerika is de slaaf van het dominante messianisme van Israël. In geweld worden allen gelijken. Je weet wel, de “égalité-gelijkheid” van de guillotine.
Het hele westen met de VS en de EU lijken steeds meer op de ambitieuze Titanic, op alle gebied geweldig, het beste, het grootste, het meest luxueuze speelgoed ter wereld. Het is niet een falende munt, bank of economie die de ondergang zullen bewerken, maar het radicaal verwerpen van de christelijke n morele wortels. Indien een boom geen wortels meer heeft verdort hij, al heb je alle bladeren schitterend groen geverfd. Zonder PA is de EURO niets waard.
Democratische verkiezingen in Syrië
Het westen weet er alles over. De komende presidentsverkiezingen zijn, zeggen ze, een parodie op de democratie, de president zal zichzelf opvolgen en de dictatuur en het bloedvergieten verder zetten. In deze zin hebben de dikke groenten in de wereldsoep al gereageerd: Lakhbar Brahimi, Ban Ki-moon, Nabil al-Araby…Ook het vrt-nieuws geeft perfect het opgelegde draaiboek weer, zonder één enkele kritische noot. En de 11 overgebleven staten die zich “vrienden van Syrië” noemen (er waren er oorspronkelijk 70!) hebben op 3 april vergaderd in Londen. Hun besluiten: deze verkiezingen zoveel mogelijk negeren en de jihadisten helpen om de verkiezingen ter plaatste zo veel mogelijk te verstoren. Allen zijn bijzonder geprikkeld door het feit dat de president zichzelf gaat opvolgen, terwijl hij zich pas drie weken later kandidaat heeft gesteld. Neen, de verkiezingen in Afghanistan (40 % vluchtelingen) zijn voor hen geen probleem, daar heeft het westen al lang zijn pionnen gezet. Zo ook in Turkije. Aan de grens met Syrië heeft de Navo daar zijn hoofdkwartier om hulp te bieden aan de terroristenkampen van Al-Qaida, die, jawel, “vluchtelingenkampen” genoemd worden. Daarom willen westerse landen zo graag deze “vluchtelingen” buiten Syrië helpen. Ook de democratie van de golfstaten is geen enkel probleem. En dan spreken we nog niet over het huidige Franse “regime”; deze vrucht van de “verlichting” en de “vooruitgang”, die op instorten staat. Ook Europa heeft flink zijn best gedaan om zijn christelijke wortels én rijkdom te verloochenen, een nieuw gedrocht van een mensbeeld dwingend op te leggen en de soevereiniteit van de landen te breken. Bij de komende Europese verkiezingen zal blijken of er nog veel overschiet van deze Europese mythe, gebouwd op een “ideologie van het kwaad”.
Gelukkig heeft het koppige Syrië volgehouden en wil niet buigen voor de westerse onwaarden. Ziehier de voorwaarden om presidentskandidaat te zijn: 4O jaar zijn, Syriër met geen andere nationaliteit, geen strafblad, als je gehuwd bent moet je vrouw/man Syrische/Syriër zijn, je moet de steun van 35 parlementsleden hebben, 10 jaar in Syrië wonen en moslim/a zijn. Die tien jaar zijn natuurlijk een doodsteek voor de kopstukken van de Nationale Syrische Coalitie die in sjieke stulpjes wonen in Istanbul, Parijs, Brussel of Doha, zoals het keurige heerschap dat we toevallig in Brussel ontmoet hebben en dat in geen 3O jaar nog in Syrië geweest is! Dat een kandidaat moslim/a moet zijn, is inderdaad niet erg democratisch, dat moet eigenlijk door de stembus uitgemaakt worden en niet in een constitutie vastgelegd. Bij het referendum over de nieuwe constitutie heeft de huidige president echter niet al te voortvarend willen zijn en daarom dit element voorlopig nog behouden. Kortom, terwijl het westen – groen van jaloezie - alles zal doen om Syrië zo zwart mogelijk te maken, gaan in werkelijkheid de hervormingen verder tot heil van het soevereine volk. Er zijn nu 24 kandidaten waarvan enkele vrouwen. De honden blaffen, maar de karavaan trekt verder.
05-05-2014 om 21:17
geschreven door Gust Adriaensen
02-05-2014
Het fundamentalisme van Vermeersch
Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, in De Standaard van 28 april 2014:
'Sommige filosofen hijsen de witte vlag, en belijden dan maar een fundamentalistisch geloof in de wetenschap, op dit moment misschien wel de heersende religie. Waarbij Etienne Vermeersch de opvolger werd van Godfried Danneels als aalmoezenier van Vlaanderen.'
Wat mij betreft, de spijker op de kop. Althans wat Vermeersch betreft.
Mocht Godfried Danneels zich als aartsbisschop de hele tijd gemanifesteerd hebben als een soort van fundamentalistische aalmoezenier van Vlaanderen, hij zou totaal bedolven geraakt zijn onder onbarmhartige kritiek en bagger. En ik ben er zeker van dat de mediafiguur die Vermeersch in de eerste plaats is, zich niet onbetuigd gelaten zou hebben in het fileren van de kardinaal.
Daarentegen worden het fundamentalistisch geloof in de ratio en de wetenschap, en de geëxalteerde betoogtrant van Etienne Vermeersch door de media bejubeld als een van de voornaamste bijdragen tot het intellectuele leven en de morele bevrijding van België en de rest van de wereld.
Het ergste en tegelijk ridicuulste is dan nog, dat Vermeersch himself daarvan klaarblijkelijk overtuigd is en tot het creëren van dat imago vol overgave heeft bijgedragen.
Kom nou, Etienne.
02-05-2014 om 07:55
geschreven door Gust Adriaensen
01-05-2014
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Ik vraag iedereen die politieke verantwoordelijkheid draagt, twee dingen in gedachten te houden: menselijke waardigheid en het algemeen belang.'
01-05-2014 om 17:22
geschreven door Gust Adriaensen
'Pilgern'
Pilgern
Tijdens een zesdaagse pelgrimstocht op de Zwitserse Via Jacobi tussen Sankt-Gallen en Brunnen, vonden we in een van de kapellen langs de route, de volgende tekst.
Unterwegs sein Mit nur dem Nötigsten auf sich Auf seinen Schritt achten Sein Tempo gehen Bergauf Bergab In der flachen Talebene Idyllische Wald en Wiesenwege Bächen Flüssen und Seen entlang Auf zermürbenden Asphaltstrassen Unter sengender Sonnenhitze Im strömenden Regen Immer weiter Dem Ziel entgegen Santiago de Compostela Zum Grab des Apostel Jakobus
Gehen so weit die Füsse tragen Den Körper spüren Ruhig werden im Geist Im gleichmässigen Schritt die Gedanken ziehen lassen
Beschwerden ertragen Schmerzende Beine Wunde Füsse Die Last des Rucksacks Einsamkeit Manchmal Hunger und Durst
Rasten Etwas Einfaches essen Still werden in einer Kapelle Staunen über die Natur Auftanken im Gottesdienst Und in der Erholung der Nacht
Verweilen am Etappenort Die Begegnung und das Gespräch mit anderen Pilgern Nicht alleine auf dem Weg Sondern in einem Strom Durch die Jahrhunderte hindurch An Zeitzeugen vorbei
Den Weg in Vertrauen gehen Daran glauben dass Richtung gezeigt wird Mal um Maul Vom Apostel Der Vorsehung Deinem Engel Von Gott der uns führt und leitet Auf diesem Weg Und überhaupt im Leben
Pilger Dein Weg ist Gleichnis Du gehst entgegen dem grossen Ziel Geh
Geh mit Gottes Segen
e.j.wehrli
01-05-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
19-04-2014
Zalig Pasen!
Zalig Pasen!
19-04-2014 om 19:01
geschreven door Gust Adriaensen
'Geen Pasen zonder Goede Vrijdag'
Karlijn Demasure: 'Geen Pasen zonder Goede Vrijdag'.
De Vlaamse theologe Karlijn Demasure is door paus Franciscus aangesteld tot directeur van het Internationaal Centrum voor seksueel misbruik in de Kerk. De bedoeling is dat het Centrum wereldwijd opleiding geeft aan verantwoordelijken rond seksueel misbruik.
In een eerste reactie vanuit Ottawa (Canada), waar zij decaan is van de faculteit Menswetenschappen aan de Saint Paul universiteit, zei mevrouw Demasure, dat er sterk op preventie zal ingezet worden maar dat ook de misstappen en de pijn uit het verleden niet uit het oog verloren zullen worden.
'Er is geen Pasen zonder Goede Vrijdag', zei ze. Zo ook kan er niet effectief aan preventie gewerkt worden, kan er niet zomaar een nieuwe bladzijde worden omgeslagen, als er niet veel en intense aandacht blijft voor de misstappen, de wonden en de pijn uit het verleden.
Ondertussen wordt duidelijker en duidelijker dat de katholieke Kerk, ook al tijdens het pontificaat van Benedictus XVI, een van de weinige instellingen is die stringente maatregelen heeft genomen en neemt tegen seksueel misbruik.
De media schepten er blijkbaar plezier in de Kerk en de clerus over de hekel te halen. Veel minder aandacht en onderzoekswerk hadden en hebben ze over voor de misbruiken in andere geledingen van de samenleving, bv. het onderwijs, het jeugdwerk, de sportwereld, de zorgsector, enz.
Het wordt de hoogste tijd dat media en politici en de gerechtelijke wereld en de publieke opinie, ook in die sectoren het seksuele misbruik resoluut aanpakken.
19-04-2014 om 19:00
geschreven door Gust Adriaensen
'Het is niet waar dat de mensen ophouden met het najagen van dromen omdat ze oud worden. Zij worden oud omdat ze ophouden met het najagen van dromen.― Gabriel García Márquez
18-04-2014 om 15:09
geschreven door Gust Adriaensen
17-04-2014
De Gentse neuzekesoorlog
De Grote Gentse Neuzekesoorlog
Het kon niet blijven duren op de Gentse groentemarkt. Het liep echt de spuigaten uit. De twee neuzenverkopers leefden al lang op voet van oorlog. Het was in het verleden bij verbaal geweld gebleven en soms vlogen de cuberdons wel in het rond -wat niet onaangenaam was voor de omstanders-, maar nu was de fase van het fysieke geweld gestart. Kopstoten, vuistslagen, en het had geen haar gescheeld of ze hadden mekaars neus warempel afgebeten.
Tijd voor burgervader Daniël Termont om wijs en resoluut op te treden. Schorsing voor de twee neuzenkemphanen tot 1 mei. En toen kwam Daniël op een lumineus idee: een uitnodiging aan twee andere kemphanen om de plaats van de geschorste verkopers in te nemen. Toch wel een aantrekkelijk aanbod in deze verkiezingstijd.
Elio ging direct in op de vraag van zijn 'goeie vriend Daniël'. Ook Bart aarzelde niet. Na zijn pandaverkleedact had hij geen enkele rem meer om welke rol dan ook te spelen. Bracke had het hem weliswaar afgeraden achter een piramide cuberdons te gaan staan maar tegen intimi had Bart langs zijn neus weg verklaard dat hij al geruime tijd de overtuiging was toegedaan dat het beter was geen enkel advies van Siegfried op te volgen.
En zo staan onder ruime belangstelling tijdens deze mooie lentedagen twee politieke zwaargewichten, allebei, dat mag gezegd worden, gezegend met een forse neus, op de Groentemarkt in het prachtige Gent, achter de mooi opgestapelde paars-roze neuzekes.
Di Rupo met een paars-roze strikje, aanminnig en aandoenlijk in zijn magnifiek beheerste onhandig-, verlegen- en bedremmeldheid. De Wever, een zwart-gele schort met leeuwtjesmotief voorgebonden, zoals gewoonlijk wat nors, wat nijdig, wat wantrouwig, wat agressief, wat verongelijkt, wat gespannen om zich heen spiedend.
Bart heeft voor zijn kraampje, getooid met leeuwenvlag (zwarte klauwen svp), een bord geplaatst met de reclameslogan 'Hier de beste neuzen voor de welgestelde, hardwerkende, fiscaal uitgezogen Vlaamse ondernemer'. En de mensen die bij hem aanschuiven passen duidelijk bij wat er op het bord staat.
Elio houdt het eenvoudiger. Een kaartje met 'Neuzekes voor elke Belg' leunt tegen een piramide lekkernijen. En het is waarlijk een bont gezelschap dat Elio's neuzen wil savoureren. Autochtonen en allochtonen. Chic en sjofel gekleed. Zelfs een uitgebreide familie Roma heeft wat centen over voor de Di Rupoversie van de Gentse cuberdons. En ook Termont kiest ostentatief voor de neuzen van Elio.
De twee verkopers houden het voorlopig vrij beschaafd. Soms maken ze wel een lange neus naar mekaar maar op mekaars neus getimmerd, hebben ze tot dusver niet gedaan.
Daniël Termont is uiterst tevreden over zijn initiatief. Hij overweegt zelfs Elio en Bart de kans te geven nog langer hun neuzen te verkopen. Op de vraag wie van de twee de beste koopwaar heeft, antwoordt de geliefde Gentse burgemeester zonder aarzelen: 'Den Elio'. Maar hij voegt eraantoe: 'Ik moet toegeven, mijn culinaire smaak is niet zo verfijnd en duur. Ik ben een gewone volksjongen, geboren in een woonwagen. En ja, de Di Rupocuberdons zijn meeraangepast aan de smaak van de gewone Belg, van de gewone Gentenaar en van de gewone toerist.'
En niemand zal ontkennen dat Termont voor alles wat er bij het gewone volk omgaat en leeft, een fijne neus heeft.
17-04-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
15-04-2014
De Gucht zou beter zwijgen
Nu na een intern onderzoek de top van de BBI laat weten dat er niks mis is met het antwoord dat een hoge ambtenaar aan De Gucht gaf, na diens herhaaldelijk aandringen, ontbindt de EU-commissaris al zijn duivels.
Nadat hij in een gênante Terzake-aflevering, zijn haat voor belastinginspecteur Anthonissen uitgebreid had kunnen uitspuwen, is nu staatssecretaris voor fraudebestrijding, Crombez, aan de beurt. Die had het namelijk aangedurfd omfloerst te verklaren wat iedereen veel scherper dacht: de handelswijze van De Gucht is onaanvaardbaar.
Niet Crombez maar De Gucht zou nu veel beter zwijgen. Of denkt hij dat het overgrote deel van de mensen onnozelaars zijn? Niemand twijfelt eraan dat de brieven van De Gucht hun effect gesorteerd hebben. Niemand twijfelt eraan dat Jan met de pet bot zou vangen wanneer hij gelijkaardige brieven als De Gucht naar de belastingtop schreef.
De Gucht doet nu precies alsof hij van alle zonden is vrijgepleit. Maar de BBI heeft alleen onderzocht of de fiscus buiten haar boekje is getreden door een antwoord te geven op dringende vragen van meneer De Gucht.
De kern van de zaak De Gucht, ligt nog altijd in de vraag of De Gucht bij het kopen van zijn riante villa in Toscane, op een of andere manier fraude heeft gepleegd. Die vraag is nog altijd niet afdoend beantwoord. Maar het overgrote deel van de bevolking denkt er wel het hare over.
15-04-2014 om 12:08
geschreven door Gust Adriaensen
13-04-2014
Haiku
Een plotse windvlaag door Japanse kerselaars: sneeuwbui van bloesems.
13-04-2014 om 21:28
geschreven door Gust Adriaensen
12-04-2014
Peter De Roover voorstander van het signum linguae
Peter De Roover, recent bekeerd tot de N-VA, presenteert zich wel als 'leraar' maar van veel taalinzicht en inlevingsvermogen in leerlingen, heeft hij duidelijk geen kaas gegeten. Dat blijkt uit een artikel in De Standaard (11 april), waarin hij samen met een ander N-VA-kandidaat-kamerlid, op een karikaturale manier tekeergaat tegen een voorstel van de groene Gentse schepen voor onderwijs, die ervoor pleit de kindjes toe te laten op de speelplaats hun eigen taal te gebruiken.
Als je De Roovers artikel leest, wordt het al vlug duidelijk dat het De Roover eerder te doen is om een politieke aanval op Groen, dan om echte bekommernis om het welbevinden en de taalontwikkeling van de kinderen.
Bovendien is er met de stelling 'één taal, één speelplaats' iets bijzonder merkwaardigs te constateren bij de nationalist pur sang, die De Roover is. Hij verdedigt namelijk het zeker door de Vlaamse Beweging vervloekte en verafschuwde 'signum linguae'.
Even het geheugen opfrissen: 'Het signum linguae (kortweg ook signum genoemd) was een pedagogisch of taalpolitiek instrument om leerlingen te verplichten ook buiten de lessen de onderwijstaal te spreken. Meestal ging het om een rol papier waarop leerlingen hun naam moesten schrijven als ze betrapt werden op het spreken van hun moedertaal of dialect. Vervolgens probeerden ze het door te geven aan een medeleerling die zij op hun beurt betrapten. Wie op het eind van de speeltijd, de dag of de maand, het signum in handen had, werd gestraft, soms met een geldboete.
In Vlaanderen kwam het signum in zwang nadat de Belgische staat voor het Frans als standaardtaal had gekozen. Minister Joseph Thonissen schafte het gebruik ervan af voor de openbare scholen met zijn circulaire van 1885 ter uitvoering van de taalwetten op het onderwijs van 1883. In sommige vrije scholen bleef het in gebruik tot aan de Eerste Wereldoorlog. Voor de Vlaamse Beweging kreeg de toepassing van het signum een bijzondere symbolische betekenis, aangezien dit in eerste instantie werd aangevoeld als een maatregel tegen het gebruik van de eigen moedertaal. '
De conclusie is duidelijk, ook al zal De Roover, een expert draaikonterij, in alle richtingen kronkelen wanneer hij ermee geconfronteerd wordt: deze man wil, wat het taalgebruik op de speelplaatsen van de scholen betreft, terugkeren naar de taaloekazes van de 19de eeuw! Slechts één enkele taal mag op de Vlaamse speelplaatsen weerklinken!!
Voor 'leraar' De Roover is die ene taal het heilige Nederlands. Niet de moedertaal der kindertjes, waarvoor onze voorouders zo vochten en leden (remember het signum), komt op de eerste plaats maar de opgelegde taal der machthebbers.
'Ene taal'? Ach, De Roover verliest uit het oog dat op alle speelplaatsen van alle scholen in Vlaanderen, honderden varianten van dat 'heilige Nederlands' in gebruik zijn. Van het meest onverstaanbare dialect (te vergelijken met Bulgaars, Turks of Swahili) tot talloze varianten van tussentalen. En deze laatste bloeien en groeien in de Vlaamse verkavelingen en op de Vlaamse tv-zenders. En niet te vergeten in het gild der leerkrachten tijdens de uitoefening van hun belangrijke job in de Vlaamse klaslokalen.
En zeker niet te vergeten, bij talloze politici van alle kleuren, zeker wanneer ze in contact moeten treden met de Vlaamse kiezer. Want je moet natuurlijk, met het oog op je politieke populariteit, respect hebben voor de couleur locale.
12-04-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
11-04-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/5
Vrijdag 11 april 2014
Langzame heropbouw van het dorpsleven
Verschillende dorpen in de omtrek beginnen te herleven. Aanvankelijk is er geen water en geen elektriciteit. Eerst komen de ouderen en meest behoeftigen terug. Zij worden geholpen. Geen geflirt meer met vreemde rebellen die geld en een fantastische toekomst beloven aan hen die de huidige regering willen helpen omverwerpen. En de mensen komen terug en bouwen samen het dorpsleven op als een grote familie. Het onderwijs wordt hernomen, de kinderen gaan weer blijgezind naar school en komen ’s middags thuis, gekleed in het blauw, als een soort kruising tussen kleine soldaatjes en airhostesjes. Deze week was er zelfs ook in onze streek een manifestatie als steun aan leger en president met een afvaardiging van de regering en opgeluisterd door een zanger! Er is hoop dat de bewoners steeds meer terugkeren en na de moorden en verwoestingen het maatschappelijk leven weer opbouwen, in een positieve geest…
Toch blijven de aanslagen doorgaan. Ook onze streek kunnen we onmogelijk als definitief veilig beschouwen. We vernemen dat terroristen maandag morgen het klooster van de paters Jezuïeten in Bustan al-Diwan nabij het oude standscentrum van Homs aangevallen hebben. Daarbij werd de Nederlandse pater Frans Van de Lucht S.J. mishandeld en gedood. Al bijna een halve eeuw was hij werkzaam in Syrië. Hij had er voor gekozen bij de bevolking te blijven. En de paters hebben zich op bewonderenswaardige wijze ingezet voor de zwaar getroffen bevolking. Hoe gematigd hij ook was, hij had al in 2012 moedig getuigd van wat hij zelf zag in deze zogenaamde “volksopstand’: het zijn gewapende bendes die op de politie beginnen te schieten en de macht willen grijpen. Deze priester en zovele andere christenen leveren een belangrijke bijdrage aan de harmonieuze en vredevolle samenleving. Daarom zijn ze het voornaamste obstakel. Neen, het is geen toeval dat juist deze verdienstelijke priester is vermoord. De officiële afkeuring van deze moord door Ban Ki-moon is welkom, maar verandert de strategie van de wereldheersers niet. In solidariteit met de aangekondigde dienst in Homs hebben wij hier voor hem en alle martelaren van deze oorlog de eucharistieviering opgedragen.
De byzantijnse liturgie van de vasten
In de vasten is het leven wat soberder maar wees gerust, daar moeten onze de plantjes in de binnentuin niet onder lijden. Zij krijgen overvloedig te drinken. De liturgie is veel uitgebreider en rijker dan in de gewone tijd. Vrijdagmiddag wordt in plaats van de eucharistie een kruishulde gehouden, ongeveer zoals op Goede Vrijdag met een deel van het passieverhaal, de plechtige voorbeden, de kruishulde en de communiedienst. Jaren geleden heeft iemand ons een kopij gegeven van de lijkwade van Turijn. Het is een van de 10 kopijen die over de wereld werden uitgedeeld. Deze past goed bij de diensten in de vastentijd. Vrijdagavond hebben we de lange acathishymne gezongen. Ook nu kwamen er moslims meebidden en die kregen meteen al een deel van de lezingen en/of psalmen die ze soms erg mooi zingen. Herhaaldelijk wordt geknield en gebogen tot met het hoofd op de grond onder passende aanroepingen zoals “Heer, laat mij mijn eigen fouten zien en niet oordelen over mijn medemens”. In de voorbeden wordt zowat voor iedereen en alles gebeden. Neen, we vergeten jullie niet. Trouwens af en toe krijgen we erg aanmoedigend bericht. De moeder die half maart hier voor haar zwaar ziek zoontje Besjer gebed kwam vragen lat ween dat hij heel veel verbetert. We bidden dus voort. Er is zelfs een voorbede “voor hen die ons haten”. Achteraf willen moslims soms uitgebreid over het christelijk geloof praten. Het meest treffende deze week was wel een veertiger die vertelde hoe hij als vrome moslim is opgevoed en veel goeds vindt in de islam, de koran en Mohammed, zoals de eerbied en onderwerping aan God. Toch ziet hij daarin ook arrogantie, hoogmoed en geweld. Met vreugde leest hij nu het Nieuwe Testament. Wij hebben de indruk dat vele goede moslims met dergelijke bedenkingen rondlopen.
Hedendaagse wereldgeschiedenis in een notendop
De mysterieuze aanslag op de Twin Torens in New York 9 november 2001 werd het startsein voor een onbeperkte “oorlog tegen het terrorisme”. Het was ook een uiterst geschikt oment nu de Sovjetunie en het hele Oostblok aan diggelen lag. Plechtig werd afgekondigd waar de duivel huisde: Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, Iran… De media werden grondig voorbereid om deze missie te steunen. Het begon meteen in Afghanistan. In Irak kregen de vreselijke slachtingen het moto: ‘Vrijheid voor Irak!’ Daar was niet eens toestemming van de veiligheidsraad voor nodig. En de zeldzame heftige proteststemmen tegen de inval in Irak zoals van Paus Johannes Paulus II, Moeder Teresa van Calcutta en Syrië (!) konden de instemming van de algemene opinie niet verminderen, integendeel. De ‘creatieve chaos’ in Afghanistan en Irak zetten zichzelf moeiteloos verder tot nu toe. Dan kwam Libië aan de beurt. Ook dat was vlug beklonken, mede door de edelmoedige hulp van Europa en de dappere steun van België. Tegelijk moest Syrië aangepakt worden. En aanvankelijk leek het ook hier prima te gaan. Het land werd danig verwoest en de bevolking flink uitgemoord. Alles was de schuld van die baarlijke duivel van een president. De media bleven op kruissnelheid: een ‘spontane volksopstand’ tegen een verschrikkelijke ‘dictator’, en een gruwelijk ‘regime’ ‘onderdrukt’ op ‘bloedige wijze’ het volk zodat er een ’burgeroorlog’ uit ontstaat, die een ‘internationale militaire interventie’ rechtvaardigt. Edoch, in Syrië begon de motor te sputteren. En juist daar moest het gebeuren, want van daaruit kon de hele wereld overheerst worden. De Amerikaanse-Israëlische nieuwszender Al Jazeera in Qatar verloor plots zo maar eventjes 80 % van zijn kijkers, omdat de Arabische bevolking die leugens kotsbeu was, maar het westen bleef verder genieten van de getrukeerde beelden en nieuwsberichten. En nu onthult de bekende Amerikaanse onderzoeker Seymour Hersh dat die fameuze gifgasaanval in Ghouta het werk van Turkije was. Hij heeft dit vroeger al geschreven maar niemand wilde dit bericht opnemen. Nu begint het stilaan door te dringen. Hij vermeldt ook dat Erdogan zo woedend was omdat er geen militaire inval op volgde dat hij besloot de vernietiging van Syrië zelf te bewerken.
Inmiddels hebben zich grondige verschuivingen voorgedaan. De westerse wereldoverheerser zal voortaan met een evenwaardige partner moeten leren leven. De landen van de toekomst staan nu aan de kant van Syrië, dat door heel deze ellende zelf geestelijk nog sterker en meer een geworden is. Jammer dat altijd de onschuldige bevolking slachtoffer is.
Dat Syrië stand houdt is voor de hogepriesters van de nieuwe wereldorde en de zogenaamde ‘vrienden van Syrië’ dramatisch, omwille van de enorme energierijkdom, de strategische ligging en zijn koppige onafhankelijkheid. Syrië wil geen slaaf zijn van schimmige buitenlandse machten maar zorg dragen voor eigen bevolking. Ze kunnen nu nog proberen op lange termijn te verwezenlijken wat ze op korte tijd niet klaar kregen: openlijk over ‘vrede voor Syrië’ praten en ondertussen zoveel mogelijk rebellen steunen. En dat is nu de nieuwe ontwikkeling in de oorlog. Het verbond tussen Turkije en Saoedi-Arabië¨, met de volle steun van Amerika-Israël en de NAVO zorgt er voor dat nog steeds niemand in Syrië veilig is. De Amerikaanse president maakt alvast een rondreis om zijn vazallen aan te moedigen. Het hoogtepunt van zijn bezoek is Saoedi-Arabië, de grootste leverancier én financier van het wereldterrorisme. Wordt helaas vervolgd.
Volgende week vieren we Goede Vrijdag.
Misschien ben je, zoals de apostelen tijdens Jezus’ veroordeling, ontgoocheld over uw vroeger geloof en religieus enthousiasme voor Jezus. De apostelen zien nu hoe Hij zijn roemloos einde tegemoet gaat. Ze schamen zich en zijn bang. Ze slaan op de vlucht. Toch zullen ze allen terugkeren en in de kracht van de Geest vrijmoedig én blijmoedig de hele wereld in trekken om van deze Jezus te getuigen en hun leven te geven tot in de marteldood toe.
Misschien ben je zoals Petrus die van verre de afloop van Jezus’ veroordeling volgt. Wanneer hij wordt herkend als een leerling van Jezus, ontkent hij heftig. Hij begint te vloeken en te zweren. Neen, deze Man kent hij niet en heeft er niets mee te maken. Hij wil gewoon iemand uit de massa zijn en zoals iedereen meeschreeuwen: Kruisig Hem! Bij de derde poging valt hij door de mand. Zijn tongval verraadt dat hij ook een Galileeër is en geen stadsmens. Dan herinnert hij zich hoe Jezus zijn zwakheid voorspeld heeft. Hij loopt weg en begint bitter te wenen. Het is het begin van zijn nieuw leven. Vervuld van de Geest zal hij voortaan onverschrokken aan zijn joodse volksgenoten en anderen niets anders meer brengen dan de boodschap van deze gestorven en verrezen Heer. Daarvoor is hij ook gestorven.
Of misschien ben je gewoon een keurige ambtenaar zoals de Romeinse honderdman, een heiden, die er voor zorgt dat het gruwelijkste en meest onrechtvaardige proces uit de geschiedenis van de mensheid precies wordt uitgevoerd zoals is voorgeschreven en waarvoor hij betaald wordt. Als hij uiteindelijk ziet hoe Jezus sterft aan het kruis, breekt zijn hart en roept hij uit: “Waarlijk, deze mens was Zoon van God”. De eerste openbare geloofsbelijdenis heeft de wereld gekregen van deze heiden.
Vrijdag gedenken we de allerbelangrijkste gebeurtenis uit de geschiedenis van de mensheid, Jezus’ Kruisdood. De wereld bleef toen verder draaien en het leven zal ook nu gewoon verder gaan. Toch is dit de gebeurtenis die de geschiedenis grondig heeft veranderd en blijft veranderen. In Jezus’ Kruisdood zijn alle onschuldige slachtoffers gestorven vanaf de grondvesting tot de voleinding van de wereld. En in zijn sterven richt Jezus zich tot ons met de vraag: aan welke kant sta je? Aan de kant van de vervolgers en wereldheersers of van de ontelbare onschuldige slachtoffers van de ‘nieuwe wereldorde’? Ieder messianisme zonder God of Christus is uiteindelijk een hel. Hij, de Onschuld zelve, heeft zich voor ons geofferd. Er is geen enkel ander offer meer nodig, maar alleen barmhartigheid. Zijn Kruisdood is het begin van de enige menselijke en goddelijke nieuwe wereldorde.
P.S. Volgende week is gewijd aan gebed. We zullen vele uren van de dag, de avond en tegen het einde van de week ook van de nacht in de kerk doorbrengen. Ik stuur jullie volgende vrijdag geen bericht. Waarom zou je in de plaats daarvan niet eens uit een van de vier evangelies het passieverhaal van Jezus lezen, dat werkelijk in staat is uw leven te veranderen? Ga met Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen de liturgische diensten meemaken. Vergeet uw drukke agenda. Och, wat is ons mensenleven anders dan een ademtocht? Ook jij zult binnen kort verschijnen voor uw Schepper. Probeer nu al Jezus, de Heer van je Leven te ontmoeten, Hij wacht trouwens al op je. Zet je tussen de apostelen aan de tafel van zijn Laatste Avondmaal. Ga met Marie en Johannes onder zijn Kruis staan en loop Petrus voorbij naar het lege graf. Je zult Hem ontmoeten en Hij zal je bij je naam noemen, zoals Maria Magdalena en je leven een geheel nieuwe impuls geven.
Bij gelegenheid van Pasen beloof ik de Vlaamse jeugd een boeiend paasverhaal te bezorgen.
’n Zalige Goede Week en Pasen.
11-04-2014 om 20:48
geschreven door Gust Adriaensen
Dal van de Geul
Dal van de Geul
Uit een scherp omlijnde zwarte wolk, viel plots een malse regenbui. ’t Was mei.
Het dal van de Geul vulde zich met nevel, die op slag verdween toen de zon weer verscheen. Die legde een zilveren schijn over de rimpelingen in de duizend kronkelingen der rivier, waarlangs wij liepen, een lange sliert.
Her en der las ik een gedicht, in metaal gegrift. Runderen kwamen rustig op ons toe, enkele pas gespeende met wat zotter gedoe. Talloze trossen maretakken zogen de laatste sappen uit de takken der reuzenbomen. Vogels lieten zich niet doen door het gebabbel der wandelaars, of het geknars der tourniquets, van overal weerklonk hun gezang .
Het Limburgse Arcadia.
Samen met geluid en kleur, beweging en geur, stroomde geluk mijn hart binnen.
Volmaakt geluk.
Voor even.
11-04-2014 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2014
'Hoe een mens kooien?'
"Here are some ways to put a human being in a cage:
- Remove as far as possible all opportunities for meaningful self-expression and service. Instead, coerce people into dead-end labor just to pay the bills and service the debts. Seduce others into living off such labor of others.
- Cut people off from nature and from place. At most let nature be a spectacle or venue for recreation, but remove any real intimacy with the land. Source food and medicine from thousands of miles away.
- Move life – especially children's lives – indoors. Let as many sounds as possible be manufactured sounds, and as many sights be virtual sights.
- Destroy community bonds by casting people into a society of strangers, in which you don't rely on and needn't even know by name the people living around you.
- Create constant survival anxiety by making survival depend on money, and then making money artificially scarce. Administer a money system in which there is always more debt than there is money.
- Divide the world up into property, and confine people to spaces that they own or pay to occupy.
- Replace the infinite variety of the natural and artisanal world, where every object is unique, with the sameness of commodity goods.
- Reduce the intimate realm of social interaction to the nuclear family and put that family in a box. Destroy the tribe, the village, the clan, and the extended family as a functioning social unit.
- Make children stay indoors in age-segregated classrooms in a competitive environment where they are conditioned to perform tasks that they don't really care about or want to do, for the sake of external rewards.
- Destroy the local stories and relationships that build identity, and replace them with celebrity news, sports team identification, brand identification, and world views imposed by authority.
- Delegitimize or illegalize folk knowledge of how to heal and care for one another, and replace it with the paradigm of the “patient” dependent on medical authorities for health.
It is no wonder that people in our society compulsively press the lever, be it the drug lever or the consumerism lever or the pornography lever or the gambling lever or the overeating lever. We respond with a million palliatives to circumstances in which real human needs for intimacy, connection, community, beauty, fulfillment, and meaning go mostly unmet. "
10-04-2014 om 11:52
geschreven door Gust Adriaensen
De vergeten christenen
Onder de titel 'De vergeten christenen' publiceert De Standaard een artikel van David Dessin, filosoof en onderzoeker (UA).
Een citaat:
'In het Midden-Oosten zien we al langer hoe de multireligieuze bevoling in een angstaanjagend korte tijdsspanne wordt gezuiverd van vreemde -niet toevallig vaak Europese- elementen, terwijl Europeanen niets doen en de andere kant opkijken.'
10-04-2014 om 07:50
geschreven door Gust Adriaensen
08-04-2014
Karel De Gucht diep in de puree
Was me dat nog eens een stuk extra boeiende Terzake! Karel De Gucht, minister van Staat, EU-commissaris, die het vuur aan de schenen werd gelegd in verband met zijn beïnvloedingsdemarches naar de grote baas van de BBI toe, ging helemaal ten onder.
De Gucht, beroemd en berucht om zijn sangfroid, kon zijn extreme woede en nervositeit niet verbergen. Hij ging zowaar aan het schreeuwen en ratelen, antwoordde niet op de vragen, probeerde keer op keer het accent te leggen op andere zaken dan die nu aan de orde zijn, kon zijn haat voor BBI-ambtenaar Anthonissen niet onderdrukken.
Kortom een voor De Gucht ontluisterend en voor de kijker veelbetekenend schouwspel. Karel zakte verder en verder weg in het moeras en uit de documenten van De Tijd blijkt overduidelijk dat er stront aan de knikker is. En de stank ervan is na de schabouwelijke passage van de EU-commissaris in Terzake nog veel indringender geworden!
08-04-2014 om 21:02
geschreven door Gust Adriaensen
De zorgsector in privéhanden?
Naar aanleiding van het toekennen van de uitbating van het nieuwe forensisch psychiatrisch centrum in Gent, aan het consortium Sodexo-Parnassia, is de discussie over de sterker wordende privatisering van de zorgsector weer opgelaaid.
De bekende stellingen worden weer naar buiten gebracht. De non-profitsector, de vakbonden maar ook de Liga voor Mensenrechten vrezen voor de kwaliteit en de betaalbaarheid van de zorg en waarschuwen voor de groeiende commercialisering. De ondernemerswereld, VOKA bv., die al enkele jaren grote winsten ziet in de zorgsector, toont zich grote voorstander van een nog sterkere privatisering.
Zou die ondernemer nog wel zo'n grote interesse tonen, wanneer de overheid naar de privésector toe precies dezelfde eisen zou stellen , niet alleen wat de materiële uitrusting betreft maar ook en vooral wat de personeelsomkadering betreft, als aan de overheids- en non-profitsector? En hoe zit het met het verschil in kostprijs tussen privé en non-profit of overheid? Evolueren we niet in snel tempo naar minstens twee zorgsectoren: eentje voor de welstellenden en eentje voor de armen?
Ik ben van mening dat de regering deze evolutie niet in de hand moet werken, tenzij ze zeer strikte voorwaarden en controles kan opleggen die het sociale karakter van de zorginstellingen kunnen garanderen.
08-04-2014 om 15:49
geschreven door Gust Adriaensen
06-04-2014
Gezinsweekend in de abdij van Postel
Van vrijdag 11 april tot en met zondag 13 april organiseert de abdij van Postel een gezinsweekend.
Op zaterdag 12 april is er de gezinsdag rond het thema "De vier kardinale deugden". E.P. Gabriël Goossens o.praem, Norbertijn van de abdij van Tongerlo, zal deze dag begeleiden. Het zal een dag worden gevuld met gebed en ontmoeting, geloofsverdieping en gesprek. We vieren de H. Mis met onze gezinnen en nemen deel aan het avondgebed van de abdijgemeenschap. Er is biechtgelegenheid voor oud en jong. Er is catechese en opvang voor de kinderen. Iedereen mag deelnemen, men hoeft niet in gezinsverband te komen.
Voor wie op zoek is naar meer; wie dieper wil kennismaken met andere jonge gezinnen; wie met andere jonge gezinnen wil bidden; wie even in stilte met Maria bij Jezus wil vertoeven tijdens de Aanbidding; wie gezellig wil napraten... is er de mogelijkheid om het ganse weekend te komen: van vrijdag 13 september (vanaf 19u) tot zondag 15 september.
Voor meer info over het gezinsweekend: zie folder in bijlage. Inschrijving en inlichtingen via: pater Benny abdij van Postel Abdijlaan 16 2400 Mol (0032) 0496 50 15 23 gastenkwartier@abdijpostel.be
06-04-2014 om 13:48
geschreven door Gust Adriaensen
Ethisch besef
De gazetten en de boekskes:
-Jarenlang prins Laurent de vernieling in geschreven
-Nu koningin Paola als moeder door de mangel halen.
06-04-2014 om 12:19
geschreven door Gust Adriaensen
05-04-2014
Recordaantal kijkers voor interview paus
De reportage die Koppen op donderdag 3 april wijdde aan het interview dat vijf Vlaamse jongeren afnamen van paus Franciscus was een voltreffer.
Niet minder dan 705.371 mensen bekeken het hartverwarmende verslag. Daarmee behaalde Koppen een zeer uitzonderlijke vierde plaats in de lijst van de meest bekeken programma's van die dag.
05-04-2014 om 19:11
geschreven door Gust Adriaensen
04-04-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/4 4 april 2014
Onze zondag
Met deze zondag begint in de byzantijnse liturgie al de vijfde week van de vasten. Hij is toegewijd aan de heilige Johannes, die in de 7e eeuw een merkwaardige “ladder (= in ’t Grieks: Climax) van 30 deugden” schreef. Het is een ascetisch werk verwijzend naar de ladder van Jacob (Gen. 28, 10-22) om met 30 trappen in de hemel te geraken. Neen, het is geen soort Assimil-methode, zo in de zin van ‘hemelen zonder moeite’. Hij begint met een afstand van de wereld en ook een innerlijke onthechting om een religieus leven te kunnen ontwikkelen. Dan behandelt hij de gebreken en de deugden. Hij eindigt met de mystiek en de innerlijke rust. In het Latijn werd dit vertaald door de “scala” van het Paradijs. De moeite van het proberen waard. En vergeet niet, deze oude rakkers geven soms (diepte)psychologische inzichten waar onze moderne psychiatrie héél veel van kan leren. Een pastoor van Ars had trouwens al meer psychologisch inzicht dan de meeste Franse psychiaters van toen (en nu?).
Zaterdag en zondag was het zulk een stormweer dat zowat alles wat niet vaststond werd meegevoerd. De wind beukte en bulderde er op los. En er was geen elektriciteit of met voortdurende onderbrekingen. Voor twee dagen geen douche of andere beperkingen, daar draaien we onze hand niet meer voor om. We zijn meer gewoon geweest. Tijdens de eucharistieviering houdt het gebulder plots op. Het is een gelegenheid om het middagmaal in het atrium te nemen onder een stralende zon. En plots belt een jonge moslimvrouw uit Libanon aan. Ze is journaliste en wil een reportage schrijven voor de krant Al Akbar. We vragen wel de nodige discretie, de oorlog is immers nog niet voorbij. Het was een aangename ontmoeting en meteen vernemen wij iets over de al of niet herstelde veiligheid van hier naar Libanon. Ze krijgt van ons een zwart armbandje met tien bolletjes en een kruisje als een minirozenhoedje. Wij beloven te bidden voor haar en zij voor ons.
En ’s avonds kijken we nog eens naar een interessante dvd langs ons tv-scherm: de Laatste Exodus (Arabisch gesproken met Engelse titels). Het is een realisatie van Kerk in Nood, 2012 of misschien zelfs 2013. Het gaat over de ‘Levant’ (ten O van de Middellandse Zee) waar het christendom ontstaan is en de christenen de oorspronkelijke bewoners zijn. Het begint met de beslissing van de Ottomaanse heersers van 24 april 1915 om alle leiders van het Armeense volk in Turkije meteen af te slachten. Een genocide op ongeveer 1,5 miljoen christenen. Anderen konden vluchten. De volgende groep zijn de christenen die verdreven werden van hun eigen land en grond in Palestina, omdat Israël een zuiver joodse staat wilde (en nog wil) tegen zijn eigen Bijbelse roeping in. Dan volgden de christenen van Libanon, de christenen van Cyprus, de christenen van Irak, de kopten van Egypte en nu de christenen van Syrië. Er wordt telkens een pakkend getuigenis gegeven. Uit beelden van Syrië herkennen we het getuigenis van de moord op een kind, dat in feite erger was dan het hier kort wordt voorgesteld. Christenen zijn wereldwijd de meest vervolgde groep. En laat u asjeblief niet wijsmaken dat het “toevallig” is!
Libanese gerechten met amandelen en groeten uit Syrië
De amandeloogst van vorig jaar ligt nog steeds op ons te wachten. Meer dan vijftig grote zakken. En daar is veel werk aan. Ze werden een tijd te drogen gelegd waardoor de meesten hun omhulsel al hebben afgelegd. De harde bolster moet echter nog kapot geklopt worden om de amandel er uit te halen. Machinaal kunnen de bolsters gebroken worden maar dan zijn de amandelen ook kapot. Dus, hand made! Gelukkig kan iedereen, groot en klein hieraan meehelpen. Geen opleiding of diploma’s vereist. De enen geven de bolster een flinke tik, zonder de amandel te raken en de anderen halen de vrucht er uit. Amandel per amandel! Een uitstekend werk voor de vastentijd. Tijdens de belegering van ons klooster hebben we wel getracht er ons mee te amuseren, samen met de vluchtelingen, maar toen ging onze aandacht naar het overleven zelf. Nu hebben we deze week eindelijk meerdere dagen bijna onafgebroken hieraan besteed. Af en toe hebben we dan de lange gebeden van de vasten vervangen door een interessante geestelijke conferentie te beluisteren. Deze amandelen kunnen in Libanon voor een goede prijs verkocht worden. Als je in België of Nederland een lekker Libanees gerecht met amandelen vindt, zit er misschien wel een amandel van hier bij. Warm aanbevolen.
Moslims en christenen bidden tot God
Driemaal zijn jonge moslims deze week komen vragen om te bidden voor vrienden die verraderlijk door rebellen werden gedood. Telkens vernamen we dat het mannen waren die zich op bijzondere wijze hebben ingezet voor de bescherming van anderen. We hebben tweemaal de eucharistie opgedragen en eenmaal het avondgebed gezongen voor hun intentie. Achteraf hebben deze moslims na de mis en na het avondgebed hun gebeden voor de overledenen gereciteerd. We willen als christenen aan de kant van de onschuldige slachtoffers staan en niet aan de kant van de moordenaars en de vervolgers, al willen we ook bidden voor de moordenaars dat ze uit hun verblinding bevrijd worden. Zelf blijken wij niet direct meer in gevaar te zijn, maar verderop zitten nog wel degelijk rebellengroepen.
Donderdags houden we in de vasten, na het lange avondgebed nog een uur aanbidding bij het uitgestelde Allerheiligste Sacrament. Deze keer is er een jonge moslim die vraagt om te bidden voor de genezing van zijn vrouw. En ook hij houdt het met ons in de kerk twee uur uit. Zou God deze verenigde gebeden niet verhoren? Hij zal ze spoedig verhoren!
Blijvende onrust en verdeeldheid bij onze noorderburen
Naast Israël en Saoedi-Arabië blijft Turkije met fanatieke hardnekkigheid Syrië bestoken. Tegen de aanval op Kassab is wel wereldwijd geprotesteerd en Rusland heeft een spoedvergadering gevraagd van de veiligheidsraad van de VN. Nu blijkt er een gesprek uitgelekt te zijn tussen toppolitici van de Turkse regering die een aanslag beraamden op het grafmonument van Suleiman Sjah, de stichter van de Ottomaanse dynastie. Dit monument bevindt zich in Syrië. Met een dergelijke aanval zou Turkije een voorwendsel hebben voor een militaire inval in Syrië. Altijd hetzelfde. Er zijn nog meerdere schandalen uitgelekt rond de Turkse eerste minister. Dat hij het gerecht naar zijn hand zet en de vrije meningsuiting radicaal beknot is ook al lang geen geheim meer. Hiermee is evenwel helemaal niet gezegd dat de oppositie wel propere handen heeft. Van het westen hoeft hij niet veel te vrezen. Bij de verwoesting van Libië heeft hij zijn onvoorwaardelijke steun betoond aan de NAVO. Sindsdien is hij ook een trouwe bondgenoot van de extremistische moslimbroeders. En jawel, zijn partij heeft vorige zondag de verkiezingen gewonnen. Hij kan nu nog beter met ijzeren hand regeren. Toch blijft Turkije diep verdeeld tussen de moslimbroeders, die nu nog een relatieve meerderheid hebben van 45 % en een groeiende groep jongeren en anderen die een echte lekenstaat verkiezen. Er is trouwens onder de moslimbevolking van meerdere landen een onmiskenbare stroming die radicale groepen wil afschudden. Zal ook Turkije eens de moslimbroeders kunnen trotseren, zoals Egypte tot heden moedig heeft getoond?
04-04-2014 om 19:18
geschreven door Gust Adriaensen
Loopt de Antwerpse dierentuin leeg?
Schiet de burgemeester tekort?
Het begint er naar uit te zien dat de Zoölogie van Aantwaarpen een vastere en vastere plaats verovert in het kamp van de dierentuinlosers.
Nadat onze beminnelijke premier, tevens titelvoerend burgemeester van Mons, twee schattige panda's voor de verstoorde en verzuurde blik van zijn collega van 't Stad kon wegkapen, en ze, samen met de Chinese eerste minister naar zijn Bergense zoo kon overbrengen, is het nu Somers van Mechelen die De Wever van Antwerpen in het Scheldezand doet bijten.
Want onze flamboyante en goed van de tongriem gesneden Mechelse burgervader haalde zes neusberen onder de neus van de grote baas van 't Schoon Verdiep weg en bracht ze naar zijn Planckendaal. Wat meer is: Somers ving zes bizonkoeien ergens in de Nederlandse wildernis, tikte in de Congolese brousse een koppel reuzenmiereneters op de kop en liet een troep humboldtpinguïns immigreren. Dat alles tot meerdere eer en glorie van Muizen en Mechelen waarvan hij de fiere eerste burger is.
Tegenover die geweldige successen op zoölogisch gebied van zijn meest gehate politieke tegenstanders, Di Rupo van de PS en Somers van Open VLD, kon De Wever van N-VA, niets anders brengen dan een slecht gevallen pandaverkleedact, een slapstickvertoning die ook in internationale kringen nog altijd meewarig wenkbrauwengefrons veroorzaakt, vooral in het vaderland der panda's.
Het gaat echt niet goed met den Antwerpsen dierentuin, de trots toch wel van de Koekenstad. En de burgemeester slaagt er niet in het ongunstige tij te keren. Projectontwikkelaars hebben reeds hun begerige ogen laten vallen op de goudwaarde van die lap grond bij het Centraal Station.
04-04-2014 om 08:14
geschreven door Gust Adriaensen
03-04-2014
Een gezonde wereldeconomie
Paus Franciscus in Gaudium Evangelii:
'De economie zou, zoals het woord zelf aangeeft, de kunst moeten zijn om te komen tot een gepast beheer van het gemeenschappelijke huis dat de hele wereld is.
Iedere economische actie van een bepaalde omvang heeft, wanneer die in het ene gedeelte van de planeet in beweging wordt gezet, zijn weerslag op het geheel; daarom mag geen enkele regering buiten een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid om handelen.
Het wordt immers steeds moeilijker oplossingen op lokaal niveau te vinden voor de enorme wereldwijde tegenstellingen, waardoor de lokale politiek wordt overstelpt met problemen die moeten worden opgelost.
Als wij werkelijk een gezonde wereldeconomie willen bereiken, dan is er in deze historische fase een efficiëntere wijze van interactie nodig, die met behoud van de soevereiniteit van de naties het economisch welzijn van alle landen en niet alleen dat van weinigen garandeert.'
03-04-2014 om 08:13
geschreven door Gust Adriaensen
01-04-2014
Geen draagvlak voor splitsing België
Uit een uitgebreide bevraging van de VRT (Foto van Vlaanderen) blijkt dat slechts 26% van de Vlamingen gewonnen is voor de splitsing van België en de Vlaamse onafhankelijkheid.
01-04-2014 om 08:23
geschreven door Gust Adriaensen
31-03-2014
Klimaatopwarming: 8 grootste bedreigingen
Het VN-klimaatrapport vermeldt de 8 grootste bedreigingen voor onze planeet als gevolg van de klimaatopwarming:
1. Dood, gewonden, aangetaste gezondheid en gedwongen verhuizing in laaggelegen kustgebieden door stormen en zeespiegelstijging.
2. Sterk verslechterde gezondheid en ontwrichte levens in grote steden door landinwaartse overstromingen.
3. Kapotte water- en elektriciteitstoevoer en gebrekkige gezondheids- en nooddiensten door extreem weer. Gehavende watervoorziening door droogte en overstromingen en slechtere waterkwaliteit.
4. Dood en hoger sterfterisico door extreme hitte, vooral bij ouderen in steden en bij mensen die buiten werken.
5. Voedselonzekerheid door opwarming, droogte, overstromingen en onregelmatige regenval. Zowel productie, vervoer, toegang tot voedsel als stabiele prijzen raken in het gedrang.
6. Op het platteland verliezen mensen hun inkomen door gebrek aan drink- en irrigatiewater en door slechtere oogsten.
7. Verlies van inkomsten door de teloorgang van alles wat de zee ons te bieden heeft, van visserij tot kusttoerisme. Onder andere door de verzuring van de oceanen raken schaaldieren in de verdrukking.
8. Verlies van inkomsten door de teloorgang van ecosystemen op land: de complexe samenwerkingen tussen dier- en plantensoorten die nu winst opleveren, zoals bestuiving door bijen of natuurlijke waterzuivering in de bodem.
31-03-2014 om 19:39
geschreven door Gust Adriaensen
De dingen van de (maan)dag...
Het onderbroekenpopulisme van Karel Van Eetvelt
Mag ik morgen, in naam van de democratische controle, ook eens in jouw onderbroeken komen neuzen, John?', vraagt Karel Van Eetvelt op de website van Unizo, aan staatssecretaris John Crombez.
Een ergerlijke, leugenachtige en domme vraag. Want de topman van Unizo weet natuurlijk dat de belastinginspectie niet in zijn middenstander- of ondernemeronderbroeken komt neuzen. Van Eetvelt zadelt met dergelijke op niets steunende, primitieve toogpraat, vele bona fide ondernemers, met plaatsvervangende schaamte op. En bij de buitenstaanders versterkt hij het gevoel dat ook Unizo met alle mogelijke middelen de strijd tegen de fiscale fraude wil tegenwerken.
De draaikonterij van Peter De Roover
De recent tot de N-VA bekeerde De Roover wringt zich in allerlei bochten om de lezer diets te maken dat hij (de lezer) beter moet leren lezen. Want, aldus Doorbraakman De Roover, 'afgelopen weekend las ik dat ik in een opiniestuk niet alleen afstand nam van een onafhankelijk Vlaanderen maar ook zweeg als vermoor over de noodzaak van communautaire hervormingen na 25 mei. Ik las en herlas mijn opiniestuk en vond dat helder (sic).'
Maar niet voor de lezer, meneer De Roover. Uw partij blijft maar de gekste dansjes uitvoeren om de kern van uw partijprogram, nl. de onafhankelijkheid van Vlaanderen, te verbergen onder een confederaal deken.
De zelfkennis van Rik Torfs
De rector van de Katholieke Universiteit van Leuven verkiest 'de krukkige redeneringen van Lysias (geboren in 445 voor Christus) boven de wijze lessen van Obama.
Want: 'Politieke toespraken (zoals die van Obama) raken zelden, omdat ze zorgvuldig zijn geconstrueerd met een overduidelijk doel voor ogen: mensen overtuigen. Logische fragmenten staan ten dienste van emotie. Of de spreker daarbij zelf meent wat hij zegt, blijft in het midden. De boodschapper blijft buiten schot. Ook en vooral wanneer hij over zichzelf spreekt... Zo gaat het altijd. Zelf bestegen de sprekers allemaal de maatschappelijke ladder, niemand daalde haar af. '
'Mijn favoriete redenaar, of liever tekstschrijver, Lysias, volgde de andere richting. Hij erfde een fortuin, maar verloor zijn geld door politieke omstandigheden. Zijn stijl is helder en eenvoudig. De ironie verhoogt het waarheidsgehalte van zijn teksten. Want enkel ernstige mensen liegen... Zijn betoog lijkt perfect rationeel, ook al schuilen er drogredeneringen in. Want drogredeneringen blijven redeneringen. Ze geven de toespraak karakter enmaken haar waarachtig.'
Mijn conclusie: Rik schrijft in zijn column eens te meer vooral over zichzelf. In onze talentrijke rector schuilt zowel een OBAMA als een LYSIAS.
31-03-2014 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
30-03-2014
Middelheimtanka
Lente in het park. Vorm en lijn onverstoorbaar in de zoele bries. Geluk fladdert in mijn hart als prille berkenblaadjes.
30-03-2014 om 22:06
geschreven door Gust Adriaensen
29-03-2014
'De volledige rekening voor onze imagoschade'
ACW-voorzitter Develtere zegt: 'We zullen Dedecker de volledige rekening presenteren voor onze imagoschade.' Develtere verwijst daarmee naar de rechtszaak wegens laster en eerroof die het ACW tegen N-VA-kamerlid Peter Dedecker heeft lopen.
Even het geheugen opfrissen. In februari 2013 beschuldigde het tot dan toe totaal onbekende parlementslid Peter Dedecker, het ACW van fraude en schriftvervalsing. Zware beschuldigingen die het ACW ertoe noopten een rechtszaak aan te spannen (behandeling in het voorjaar van 2014, uitspraak na de verkiezingen).
Later veegde de BBI (Bijzondere Belastinginspectie) de beschuldiging van fraude van tafel . Er is geen fraude vastgesteld.
Dat was voor propagandachef in spe Dedecker geen reden om zich te verontschuldigen. Integendeel. Hij schreeuwde in de beste Newspeakstijl van de daken dat de BBI hem gelijk geeft.
Dat was 'pervers' in de letterlijke betekenis van het woord. Want wat deed Dedecker als een (bijna) volleerde politieke manipulator en Newspeakgebruiker? Terwijl natuurlijk zijn beschuldiging van 'fraude en schriftvervalsing' het zwaarste woog (en nog weegt)-het zijn criminele feiten-, verschoof hij het accent naar het forse bedrag dat het ACW aan achterstallige belastingen moet betalen. En daaruit concludeerde gladde jongen Dedecker dat de BBI hem 'gelijk geeft'.
Wat meneer Dedecker zeer bewust probeert te doen, is de publieke opinie misleiden, is de waarheid verdraaien, om daaruit politiek voordeel te halen.
Het tegenovergestelde van wat Dedecker in zijn stuitend kronkelend, 'frauduleus' taalmisbruik, de goegemeente probeerde wijs te maken, maakte de BBI glashelder duidelijk: de fraudebeschuldiging van parlementslid Dedecker steunde op niets.
Terecht heeft het ACW tegen die beschuldiging van criminele feiten, een aanklacht ingediend. Had de beweging dat niet gedaan, zou dat zwijgen geïnterpreteerd zijn, zeker door een figuur als Dedecker, als een schuldbekentenis.
Patrick Develtere stelt het duidelijk: 'Wij gaan het spel dat hij (Dedecker) speelt niet spelen. Ik ga hem niet beschuldigen zonder bewijzen, geen modder gooien en liegen. Maar als de rechter ons gelijk geeft, zullen we de rekening presenteren, tenzij hij bewijst voor redelijkheid vatbaar te zijn.'
Dedecker voor redelijkheid vatbaar? Dat is nog maar de vraag. Binnenkort verschijnt een boek van zijn hand, met de tendentieuze en eens te meer beschuldigende titel 'Een zuil van zelfbediening. ACW, Arco & Dexia'.
29-03-2014 om 08:08
geschreven door Gust Adriaensen
28-03-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
P. Daniel, Mar Yakub, 28 maart 2014
Een echte zon- en feestdag
Stralend weer was het deze zondag. Al heel vroeg stond de Libanese OTV hier om een reportage te maken en om te vragen waarom we niet gevlucht zijn. Jazeker, we hebben, God zij dank, de aanslagen overleefd, geprobeerd ons religieus gemeenschapsleven verder te zetten en zorg te dragen voor de vluchtelingen en mensen om ons heen. Zo hebben we er uiteindelijk voor gekozen om hier te blijven. We wilden, zoals het evangelie en zoals Jezus, aan de kant van de slachtoffers staan en niet aan de kant van de vervolgers. Ieder getuigde iets in die zin op eigen wijze. Dinsdagavond zou de reportage uitgezonden worden.
We benutten meteen de gelegenheid om de opslagplaats van hulpgoederen te bezoeken. De containers vanuit België komen nog toe in de kuststreek. De goederen die bedoeld zijn voor het klooster worden daar in bewaring gehouden totdat het veilig genoeg is deze te transporteren. De overvloedige voeding, kleding e.d. worden ter plaatse zeer dankbaar door een groep onder de behoeftigen verdeeld. Er is immers overal nog grote nood. Wij zelf krijgen inmiddels ladingen hulpgoederen toe van het Rode Kruis in samenwerking met de Rode Halve maan, van S.O.S en andere. De goederen komen van verschillende landen. Onze ploeg vrijwilligers doet zeer goed werk. Met wat fierheid en overdrijving noem ik hen “de 12 apostelen”. Dorp per dorp gaan zij na wat de noden in de families zijn en delen aan iedereen uit. Het zijn duizenden pakketten met voeding, kleding, onderhoudsgoederen en matrassen. Indien er dringende medische zorgen nodig zijn wordt zo mogelijk financieel geholpen. De ziekenhuizen waren/zijn gratis maar de meeste zijn geplunderd, verwoest en veel medisch personeel is vermoord. Vroeger deed een deel van de bevolking beroep op een ziekenhuis, nu is er overal nood aan medische verzorging en nauwelijks materiaal. Verheugend is dat inmiddels onze vrijwilligersploeg zoveel vertrouwen gekregen heeft dat nu ook van officiële zijde gevraagd wordt voor de hulpvoorziening te zorgen in heel de streek van Qalamoun tot Damascus toe.
Dinsdag vieren we de “Boodschap aan Maria”. Het is dank zij de invloed van Constantinopel in de 7e eeuw dat dit feest, 9 maanden voor Kerstmis, in heel de Kerk gevierd wordt. Voor ons is het een feestdag. Onder het middageten beelden de kinderen in vijf sketches de blijde mysteries van de rozenkrans uit. Alleen al hun creatieve kleding geeft de goede sfeer weer. Doorheen de jaren is hier zoveel onbruikbare kleding, maar ook mooie stukken stof verzameld dat er ruime keus is. Bovendien kregen we in de namiddag nog eens een bui als een hemelse zegen voor het terrein. Er wordt immers volop gezaaid en geplant.
Zoals naar gewoonte op zon- en feestdagen kijken we naar een mooie (oude) film. Vroeger geprojecteerd op de muur van de refter maar nu er geen laptop meer is die daarvoor werkt, gebruiken we het kleine scherm van de tv. (Overigens is de enige vaste computer die nog goed werkt een oude, afkomstig van een Limburgse familie die voor hun klein bedrijf jaren geleden een nieuwe aanschaften en de oude aan mij ‘wettelijk verkochten’ voor één euro, die ik niet moest betalen. Een familie met een klein bedrijf en een groot hart!) We kijken naar het levensverhaal van de Armeense zuster Arapsima uit de vierde eeuw. Om haar schoonheid werd ze door de heidense koning begeerd maar omdat ze trouw bleef aan haar christelijke en religieuze roeping werd ze vreselijk gemarteld en gedood. Hierdoor kwam de koning zelf tot bekering en zo werd Armenië het eerste christelijk koninkrijk. Omdat we die film zo boeiend vonden hebben we ondertussen de reportage over ons klooster gemist.
Komt een definitieve overwinning nu echt dicht bij?
Terwijl het westen krampachtig blijft proberen om het Syrische leger, regering en president als de baarlijke duivel voor te stellen gaat er geen week voorbij of ergens wordt een massabetoging gehouden als steun en dank aan hen, omdat zij zo koelbloedig het volk en het land blijven beschermen en bevrijden. In een betoging vorige zondag in Damascus werd de president opgeroepen om zich bij de volgende verkiezingen kandidaat te stellen voor een derde ambtsperiode. Op het slagveld hebben ook deze week weer enkele honderden strijders zich overgegeven. Worden ondertussen de machtige staatshoofden van Turkije en Frankrijk, die energie noch laster gespaard hebben om hun Syrische collega ten val te brengen, door hun eigen volk nu zelf buiten gedragen?
Toch gaan ook nu nog de aanslagen verder. Kassab in de provincie van Lattakie, is in handen van de rebellen gevallen. Turkije heef er een vliegtuig van het Syrische leger neergehaald. Kassab is gelegen in het uiterste noorden en is een geliefd vakantieoord voor gezinnen, omwille van zijn aangenaam klimaat en de nabijheid van de Middellandse zee. De bevolking is tijdig kunnen vluchten. Het zijn voor 2/3e Armeniërs (ontsnapt aan de volkerenmoord van 1915 door de Turken) en voor 1/3e Alawieten. Deze aanslag is gebeurd met militaire steun van Turkije en maakt deel uit van een poging tot verdere etnische zuivering. Syrië heeft in een brief aan de Veiligheidsraad van de VN heftig geprotesteerd tegen deze onwettige en criminele acties van Turkije én tegen de hulp die het de voorbije 3 jaar gegeven heeft aan tienduizenden terroristen. In die brief wordt tevens gevraagd eindelijk acties te ondernemen tegen de voortdurende agressie van Israël en haar onwettige bezetting van de Golan. Deze bezetting werd al veroordeeld in de resoluties 242, 338 en 491, die tot heden voor het oog van heel de wereld nog steeds stralend worden genegeerd.
Nogmaals de val van ‘de Berlijnse muur’?
Het westen blijft heftig reageren tegen de aanhechting van de Krim bij Rusland. Op de top van Malta (2 en 3 dec. 1989), na de val van Berlijnse muur (9 nov 1989) beloofde Bush sr. geen landen van het Warschau-pakt toe te laten tot de NATO. Daarop begon het westen echter het ene land na het andere los te wringen van de Sovjet-Unie en op te nemen in de NATO, een 20 in getal: Roemenië, Oost-Duitsland, Albanië, Hongarije … tot Oekraïne. Zo zat, bij wijze van spreken, de immense legermacht van het westen comfortabel op de stoep van de voordeur van Rusland. Het ging ook als vanzelf. De volkeren waren het onmenselijke van het marxistisch-leninistisch communisme grondig beu. Het was echter niet de bedoeling van Johannes-Paulus II, die een van de voornaamste bewerkers is geweest van de omvorming van dit onmenselijke systeem – tot spijt van wie het benijdt –, dat de ene overheersing naar de andere zou overgaan. Hij heeft succesvol gestreden voor de menselijke waardigheid en de soevereiniteit van de volkeren. Nu heeft een verpletterende meerderheid van de Krim (ook van de Oekraïense militairen in de Krim!) de hereniging met Rusland gevraagd. Ze willen Russen worden. “Het kan verkeren” zei Bredero en Pallieter vertaalde: “Ik ga verkeren”. Het huidige Rusland mag wel ‘keizerlijk’ genoemd worden maar geen wereldoverheerser zoals het westen. Hun legermacht is vooral voorzien op verdediging en niet (meer) op verovering. Het wordt, ondanks de voortdurende lastercampagnes van het westen, aantrekkelijker. De nieuwe bureaucratische dictatuur zit niet in Moskou maar in Brussel en Washington. En nu zijn vele volkeren deze dictatuur grondig beu. De Amerikaanse president is een charme-bezoek begonnen om zijn Europese loopjongens en -meisjes het veld op te sturen met de bedoeling Rusland zo veel mogelijk schade te berokkenen. Zullen zij kunnen verhinderen dat Griekenland en Cyprus een volgende stap zetten? Of Transnitrië, een republiek van Moldavië, die in 2006 al massaal stemde voor aanhechting aan Rusland? Dan valt de ‘Europese muur’, deze keer naar de andere kant.
Nabeschouwing. Een Nederlandse dame meldt dat zij een financiële overschrijving wilde doen voor ons. Omdat toevallig het land Syrië vermeld stond, mocht de overschrijving niet gebeuren. Jazeker, internationale regels moeten gerespecteerd worden. De Belgische wapenuitvoer naar het Midden Oosten is met bijna 1/3e gestegen, vooral naar Saoedi-Arabië, de grootste terroristenfinancier én -leverancier ter wereld! Alles in orde met de internationale regels. En de vele Saoedische terroristen die juist deze dagen in onze streek gedood werden, zijn wellicht nog de grootste slachtoffers van deze schaamteloze willekeur.
P. Daniël
28-03-2014 om 14:36
geschreven door Gust Adriaensen
27-03-2014
Heeft Etienne Vermeersch wel een eigen verhaal?
In een opiniestuk in De Standaard schrijft filosoof en columnist Etienne Vermeersch: 'Het is vreemd dat Torfs en Bodifée soms de indruk geven dat hun visie representatief is voor de gangbare opvattingen over godsdienst'.
Het tekent de ondertussen hoogbejaarde Vermeersch ten volle uit. Nadat hij afgestapt was van zijn priesterroeping, heeft hij een andere roeping ontdekt en ontwikkeld: het bestrijden van religie en Kerk. En hij is dat blijven doen -hoewel de jaren beginnen door te wegen- met waarlijk fundamentalistische ijver en bekeringsdrang.
Telkens als iemand met naam duidelijk uitkomt voor zijn eigen geloofsovertuiging, voor zijn Christen-zijn, zoals recent Torfs en Bodifée, is Vermeersch er als de kippen bij, om die bewuste christenen van repliek te dienen.
Het is vooral die fundamentele anti-houding die van Vermeersch een erg gewilde mediafiguur heeft gemaakt.
Dat alles maakt van Vermeersch evenwel ook een tragische figuur. Zijn huidige relatieve bekendheid zal, gezien zijn leeftijd, binnen afzienbare tijd als sneeuw voor de zon verdwijnen. Waarom? Omdat hij er niet in geslaagd is, zelf een zingevend verhaal te ontwikkelen. Omdat hij zichzelf obsessioneel heeft vastgepind op een anti-ingesteldheid. Zonder religie en in het bijzonder het christendom en de katholieke Kerk én zijn aversie ervoor, had hij geen brandstof en spirit gehad om gedachten en opvattingen te ontwikkelen en te verspreiden.
De indruk gaat meer en meer overheersen dat Etienne Vermeersch zijn hele 'ongelovige' leven gevochten heeft met zijn gelovige, christelijke opvoeding en jeugdjaren. De vrije geest, die hij beweert te verdedigen en te propageren, heeft hij zelf m.i. nooit echt gehad. Hij is gevangen blijven zitten in een lang vervlogen fase uit zijn leven.
27-03-2014 om 07:30
geschreven door Gust Adriaensen
26-03-2014
'You can help us to choose a better history.'
President Obama tot de jongeren:
'And it is you, the young people of Europe, young people like Laura, who will help decide which way the currents of our history will flow.
Do not think for a moment that your own freedom, your own prosperity, that your own moral imagination is bound by the limits of your community, your ethnicity or even your country. You’re bigger than that. You can help us to choose a better history.'
26-03-2014 om 23:07
geschreven door Gust Adriaensen
De Wever doet weinig of niets in het Vlaams Parlement
Volgens een ranking van www.zewerkenvoorjou.be en de Universiteit van Antwerpen is De Wever verre van een actief parlementslid. Hij staat op de 122eplaats, de voorlaatste.
Als verontschuldiging voert De Wever aan dat hij wel 'heel veel buiten het parlement' doet. Jaja. Maar voor dat parlementszitje wordt hij wel rijkelijk betaald door ons allemaal.
26-03-2014 om 13:02
geschreven door Gust Adriaensen
Francis Bacon over het christendom
"Geen wet, sekte of mening heeft ooit de goedheid zo hoog verheven, als het Christendom."
Engels: "There was never law, or sect, or opinion, did so much magnify goodness, as the Christian religion doth."
- Francis Bacon Engels filosoof en staatsman 1561-1626 uit: Of Goodness, and Goodness of Nature (1625)
26-03-2014 om 07:24
geschreven door Gust Adriaensen
25-03-2014
Onzen Elio maakt het verschil
Het kleinste kind weet onderhand dat de gemiddelde Belg, hij weze Vlaming, Waal of Brusselaar, er veel beter aan toe is dan de gemiddelde Amerikaan.
Een van de verklaringen daarvoor was de voorbije dagen wereldwijd te zien.
President Obama arriveerde in Nederland met 900-koppige entourage, 45 voertuigen en 3 vrachtvliegtuigen. Zelfs voor de kortste verplaatsingen werd gebruik gemaakt van helicopters en The Beast, de door de media tot mythologische proporties opgeklopte gepantserde presidentiële eindeloze auto.
En wat doet premier Di Rupo, onze altijd zo beminnelijke en geciviliseerde Elio? Netjes met de trein -jaja, hij was op tijd- naar Den Haag sporen. Station uitlopen, koffertje in de hand, zoals Jan en alleman. En dan zich fluks naar de wereldtop over nucleaire veiligheid spoeden.
Toch wel een premier om echt fier op te zijn. Een voorbeeld voor allen.
Niet te verwonderen dat ons fiere Belgenland de laatste tijd zo goed boert. Een nijver, spaarzaam volkje met een voorbeeldige eerste minister!
25-03-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
24-03-2014
Bezoek aan het Sint-Jobretabel van Schoonbroek-Retie
Heemkring 'Zeven Neten' organiseert in samenwerking met Davidsfonds-Retie,op zondagvoormiddag 30 maart een bezoek aan het Sint-Jobretabel in de parochiekerk van Schoonbroek-Retie.
Mollenaar Jaak Jansen, kunsthistoricus, auteur van 'Het Sint-Jobsretabel van Schoonbroek (Retie): een status questionis', in 'Bulletin 33, 2009-2012', Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium, zal ons enkele nieuwe inzichten bijbrengen over de geschiedenis en de beeldentaal van het vermaarde retabel van Sint-Job.
Bijeenkomst aan de Sint-Jobkerk van Schoonbroek om 10 uur. Einde rond 11 uur.
24-03-2014 om 12:21
geschreven door Gust Adriaensen
22-03-2014
Retraite in Postel
Van 11 tot 16 mei is er in de norbertijnenabdij van Postel een retraite voor religieuzen en leken onder het motto 'Gegrepen door Gods barmhartigheid'.
22-03-2014 om 18:39
geschreven door Gust Adriaensen
'Meer of minder Wilders?'
De Nederlandse populist, racist en demagoog Wilsers stelde aan zijn volgelingen de vraag: 'Willen jullie meer of minder Marokkanen?' De massa schreeuwde en scandeerde: 'Minder, minder, minder!!' Waarop Wilders: 'Ik zal ervoor zorgen!'. Goedkeurend gehuil.
Welke vragen zal, kan haatzaaier Wilders nog zoal voor het hersenloze publiek gooien als het in zijn persoonlijke en politieke kraam past?
'Willen jullie meer of minder Belgen? Meer of minder Ambonnezen? Meer of minder Turken? Meer of minder joden? Meer of minder armoedzaaiers? Meer of minder homo's? Meer of minder kritische journalisten? Meer of minder gelovigen? Meer of minder democratische politieke partijen? Meer of minder volksvertegenwoordigers? Meer of minder tegenstanders van Wilders?
En het 'volk' zal toeteren: 'Minder, minder, minder, minder!!!'
Dan zal demagoog Wilders het orgelpunt plaatsen tot zijn meerdere eer en glorie: 'Willen jullie meer Wilders?' En de meute zal in extase brullen: 'Meer, meer, meer, meer!!!!'
22-03-2014 om 09:20
geschreven door Gust Adriaensen
21-03-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
Mar Ykub VIII/2
Wachter, hoever is de nacht?
Deze vraag aan de profeet Jesaja (21, 11) is nu, een slordige 27 eeuwen later ook onze vraag. In heel Syrië worden de rebellenhaarden in versneld tempo verdreven of uitgeroeid. Ook in onze streek. President, regering en leger trachten uitdrukkelijk de burgerbevolking zo goed mogelijk te sparen en te beschermen. Deze week werd hier het verhaal verteld van een soldaat uit Aleppo die net op tijd een tijdbom ontdekte, er naartoe rende, de bom tegen zich aan drukte en weg liep waardoor hij het leven van andere mensen heeft gered. En er zijn meerdere heroïsche verhalen in deze oorlog. Tevens groeit ook in onze streek de veiligheid. Sommigen menen dat de bevrijding van Yabroed het definitieve einde betekent van de rebellen in Syrië. Toch vallen er nog slachtoffers en worden er aanslagen gepleegd. We meenden al zo dikwijls het einde van de tunnel te zien. We zijn terughoudend geworden, terwijl we ons wel hoopvol voorbereiden op de vrede. Onze zogenaamde ‘vrienden’ zullen heel vlug en heel creatief moeten zijn (en dat zijn ze ook) om dit land nu nog verder in een chaos te storten.
We hebben deze week nog enkele keren lange stroomonderbrekingen gehad, eenmaal zelfs van ‘s morgens vroeg tot ’s avonds laat, tweemaal gans een voormiddag en daarna een namiddag. Zo moeten we onze dagorde telkens aanpassen. Toen we hier kwamen waren er verschillende oude laptops en computers. Nu zijn ze nog 4 jaar ouder en de meesten hebben hun Bill Gates-geest al gegeven of hebben allerlei gebreken. Zo gebruiken we er soms verschillende om iets te kunnen afwerken. Bovendien is er regelmatig heel beperkt of geen bereik van internet. Heb dus nog wat geduld met ons. En als je geen stroom hebt is er natuurlijk helemaal geen probleem. Toch zien we uit naar een herstel van de communicatie over heel de lijn.
Moslims en christenen, één Syrische familie
De wil om als één familie in vrede samen te leven is in Syrië steeds een kracht geweest en deze is door de oorlog nog sterker geworden. Regelmatig komen enkele soennieten en sjiieten, jongeren, ouderen en kinderen in de kerk meebidden. We laten meestal een van hen dan een lezing verzorgen. Dikwijls willen ze een koordje met een gevlochten kruisje of een armbandje met tien bolletjes en een kruisje, waarover ze dan de priesterlijke zegen vragen.
Zondagnamiddag komt een jonge vrouw samen met haar moeder ons bezoeken. Het zijn moslims uit Qara. Ze draagt haar ziek zoontje van vier jaar in haar armen. De jongen heeft een infuus langs de neus met een spuitje op het voorhoofd geplakt. Als mannen begroeten we de vrouwen zoals het hier meestal gebeurt, op afstand buigen we met de hand op het hart. Met de zusters daarentegen wordt een hartelijke drievoudige omhelzing uitgewisseld. De jonge vrouw vertelt ontspannen en vriendelijk haar verhaal. Haar zoontje heet Besjer, wat zoveel wil zeggen als blijde boodschap. Het is echt een mooi jongetje. Toen hij twee jaar was, is hij uitgegleden en op zijn achterhoofd gevallen. Daar heeft zich een tumor ontwikkeld en hij kon niet meer lopen. Operatief werd de tumor verwijderd en zijn toestand verbeterde. Dan volgde een therapie met medicamenten maar die werd gestopt omdat ze geen ekele verbering bracht. Sindsdiend blijft zijn toestand dezelfde. De moeder vraagt gebed. We bidden samen het Onze Vader en het Weesgegroet. Ik zegen de jongen. We geven hem ook een minirozenhoedje om zijn pols, een gevlochten koordje met tien bolletjes en een kruisje. De zusters nemen de jongen om beurt in hun armen. Zelf heeft hij de ogen gesloten maar geeft ons af en toe een glimlach. Zij zullen zeker Gods zegen ervaren. Blij nemen ze afscheid en we begeleiden hen tot aan de poort.
Heel anders en toch precies hetzelfde.
Onrust in Oekraine, het grote land ten oosten van Europa en ten westen van Rusland met zijn zuidelijk schiereiland, de Krim, aan de Zwarte Zee. In de Krim werd deze week een referendum gehouden en met een monsterscore van 96% stemde de bevolking voor aanhechting bij Rusland. Premier Sergej Aksjonov vraagt meteen de hereniging, Rusland erkent de Krim als een soevereine staat en aanvaardt zijn toetreding tot de Russische Federatie. Daarop beginnen de Amerikaanse en Europese poppen heftig te dansen.
Met deze crisis in Oekraïne zelf willen ons verder niet moeien. Wij hebben nog steeds onze handen vol met de Syrische crisis. Het valt ons echter op dat er zovele gelijdkenissen zijn op het theater van de wereldpolitiek. In Syrië werd een referendum gehouden over een nieuwe constitutie met verregaande hervormingen, welke met een overweldigende meerderheid aanvaard werd. Het westen protesteerde: het is waardeloos, onwettig, tegen de internationale regels. Er kwamen sancties en dreigingen met een militaire interventie om de ‘vrijheid en de democratie’ te brengen, om ‘de minderheden te beschermen’ en Rusland tot de orde te roepen. Ondertussen zorgden ze voor een vloedgolf van rebellen. Europa en Amerika reageren nu precies op dezelfde wijze op het referendum in de Krim. Ze lijken o zo bekommerd om de internationale regels, de ‘vrijheid en democratie’, ‘het evenwicht in de regio’ en ‘de bescherming van de minderheden’. Dat het westen de vroegste beschaving met een 2000 jaar oud Mesopotamisch christendom met de grond gelijk gemaakt heeft, dat er honderduizende onschuldige slachtoffers vielen in Irak, Libanon, Libië, Syrië en zovele andere landen die in een blijvende chaos werden gestort, dat Europa flink meegeholpen heeft om een soeverein land als Libië mee te verwoesten, wordt zelfs achteraf niet eens in vraag gesteld!
Kortom, het gaat nog steeds om hetzelfde: proberen chaos te brengen in een land dat nog niet in de greep van het westen is. Daarvoor beschikt de Zionistisch-Amerikaanse lobby over een massa militaire bases over de hele wereldbol verspreid en krijgen ze de steun van Europa en de rijke golfstaten. Syrië is van zeer groot belang zowel strategisch als voor de energievoorziening. Als het westen hier baas kon worden, zou het heersen over geheel het Midden Oosten, beslag leggen op de immense energievoorraden en deze vrij en goedkoop vervoeren en vooral Rusland en de hele regio in de hoek drukken. Dat noemen ze “vrije concurrentie”, het liberale goudhaantje. Juistere omschrijvingen zijn: naijver en jalousie, geweld en moord. En precies hetzelfde geldt nu voor de Krim en de Zwarte Zee, die van groot belang zijn op strategisch gebied en op gebied van de energievoorziening. Of Rusland dan niet uit eigenbelang handelt? Jazeker, maar als ik moet kiezen tussen een grootmacht die ons land uitmoordt en vernietigt om de macht te grijpen en het dan over te leveren aan fanatiekelingen als beloning voor hun bewezen diensten of een grootmacht die de soevereiniteit van het land respecteert, het volk en de minderheden zoals de christenen beschermt tegen de moordbendes en het land weer helpt opbouwen… dan is mijn keuze vlug gemaakt.
Syrië is in onze tijd het enige land dat ondanks zeer zware verliezen de vernietigende overheersing van het westen en zijn bondgenoten heeft kunnen trotseren en fier zijn soevereiniteit heeft kunnen bewaren. Dit heeft de wereldpolitiek grondig veranderd en Rusland heeft op waardige wijze hierin zijn verdiende plaats gekregen. In de Oekraïense crisis hebben Amerika en Europa nogmaals eer en macht verloren ten gunste van Rusland. En ook dit zal grondige veranderingen meebrengen. Deze twee crisissen, zo totaal verschillend en uiteindelijk precies hetzelfde!
21-03-2014 om 18:49
geschreven door Gust Adriaensen
Wereldwaterdag
In 1992 hebben de VN 22 maart uitgeroepen tot Wereldwaterdag, een mondiale dag met aandacht voor water en het goed beheer ervan.
Bij ons stroomt het water uit de kraan, als vanzelf. Voor een groot deel van de wereldbevolking is dat niet zo. Bijna 768 miljoen mensen beschikken niet over veilig, drinkbaar water. Gebrek aan schoon drinkwater en goede sanitaire voorzieningen zorgt dagelijks voor vele doden, vooral bij kinderen jonger dan vijf jaar.
Een Belgisch gezin gebruikt gemiddeld 120 liter water per persoon en per dag. Het overgrote deel daarvan dient voor de spoeling van de toiletten en voor onze dagelijkse douche of bad.
120 liter leidingwater per dag! Dat is eigenlijk enorm veel, als je er rekening mee houdt dat het om drinkwater gaat en dat regenwater een groot deel van onze behoeften zou kunnen dekken.
Door onze gewoontes een beetje in vraag te stellen en hier en daar bij te sturen, en door enkele kleine investeringen is het mogelijk om tientallen liters water per dag te besparen.
21-03-2014 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
20-03-2014
Franciscus: Werk essentieel voor menselijke waardigheid
In een ontmoeting met Italiaanse metaalarbeiders en hun families, beklemtoonde paus Franciscus nogmaals dat tewerkstelling essentieel is voor de samenleving, de families en de individu's, en voor de waardigheid van de menselijke persoon.
Tewerkstelling mag niet beschouwd worden eenvoudigweg als een middel om winst te maken, maar bovenal als een streefdoel dat de mens en zijn waardigheid sterk bepaalt. Als er geen werk is, dan wordt die waardigheid gekwetst. Iedereen die werkloos is of werkloosheid riskeert, wordt naar de rand van de samenleving verdreven en wordt een slachtoffer van sociale uitsluiting.
Paus Franciscus zei ook nog dat de enorme werkloosheidsproblemen in verscheidene Europese landen, het gevolg zijn van een economisch systeem dat niet langer in staat is jobs te creëren, omdat het een idool in het centrum plaatst waarvan de naam 'geld' is.
De paus riep de politieke, sociale en economische kringen van de samenleving op om een andere benadering te promoten, gebaseerd op rechtvaardigheid en solidariteit, om zo te garanderen dat iedereen de kans krijgt 'met waardigheid werk te verrichten'.
20-03-2014 om 17:47
geschreven door Gust Adriaensen
18-03-2014
Rancuneuze ex-spoorbaas
Iedereen weet dat CEO's als Thijs en Descheemaecker exuberant veel geld opstrijken. Toch kunnen ze niet aan de verleiding weerstaan wild om zich heen te trappen, wanneer er geraakt wordt aan hun privileges.
Descheemaecker demonstreert dat nog maar eens in het boek dat zopas verscheen. De schuld voor alles wat er de laatste jaren misliep bij de NMBS, legt hij bij de 'anderen'. Die anderen zijn dan de politici en in het bijzonder Vande Lanotte.
Dergelijke houding is natuurlijk niet erg moedig. Ze roept veel pertinente vragen op over het functioneren van Descheemaecker zelf als CEO van de NMBS.
Gedurende de tien jaar dat hij aan de top stond, is hij er klaarblijkelijk niet in geslaagd orde op zaken te stellen bij de NMBS. Waarom maakte hij in de loop van die jaren niet wereldkundig wat hij nu in zijn boek allemaal neerschrijft? Een CEO hoeft toch niet direct veel schrik te hebben. En als het hem op den duur de strot uitkwam, waarom nam hij dan geen ontslag?
Descheemaecker presenteert zich nu, althans in Terzake, als een martelaar, een dienaar des vaderlands, die uit plichtsbesef bleef voortploeteren. Kom nou.
Mensen met echt plichtsbesef, met realiteitszin en zelfkennis, trappen niet na. Iedereen die gedurende een zekere tijd een verantwoordelijke functie heeft bekleed, of het nu een CEO, een fabrieksdirecteur, een minister, een schooldirecteur, een bisschop, een generaal, enz., kan een boek vullen met de ontgoochelingen, frustraties, tegenwerking, mislukkingen en de schuld bij anderen leggen.
De meesten doen dat gelukkig niet. Het siert ze. De dikbetaalde Descheemaecker wil zijn gram wel halen. Dat maakt van hem een kleinmenselijk, rancuneus ventje.
18-03-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
17-03-2014
Ook Vlaanderen krijgt zijn panda's
'Tijdvoor verandering en een flitsende aanpak', moet De Wever gedacht hebben.
Niet de vermomhappenings van het (verre) verleden van de politieke concurrentie. Nee hoor. Een pandakostuum, dat is de max.
En dus hees de reeds vroeger van slobberige, frietetende Antwerpse volksjongen, in dure yup gemuteerde, en steeds maar clichématig 'hoogst intelligent' genoemde toppoliticus, zich in een pandaoutfit. En die deed hem, Jezus Maria Jozef, bijna opnieuw in het ziekenhuis belanden. Aanleg voor slapstickvertoningen heeft hij wel.
Maar één prangende vraag drong zich al vlug onweerstaanbaar op en ze deed panda Bart verbleken.
'Wie zat in het andere carnavalspandapak?', that's the question. Uit zeer betrouwbare bron wordt heet van de naald vernomen,dat de andere vermomd gebleven panda Liesbeth Homans was.
Naast panda Xing Hui en panda Hao Hao, kan België en zeker Vlaanderen zich nu ook verheugen in de aanwezigheid van panda Bart en panda Liesbeth.
Naar verluidt volgen nu enkele weken van quarantaine. Op 26 mei worden ze vanop de pui van het Antwerpse stadhuis aan de dierenliefhebbers getoond en dan worden ze, begeleid door een politie-escorte naar de Zoo gevoerd. De politievakbond heeft al laten weten dat het een grote eer voor de zwaantjes is, die taak op zich te mogen nemen.
Vanaf juni is ons schattige pandakoppel te bewonderen in de Antwerpse Zoo. De toegangsprijzen worden wel aangepast,heeft de directie al laten weten.
Het ga je goed panda Bart en panda Liesbeth in 't Stad!!
17-03-2014 om 17:33
geschreven door Gust Adriaensen
16-03-2014
Dit is de tijd...
Dit is de tijd waarin nieuwe kracht door alles vaart. Het gras groeit groener, de wind is zoeler en soms hoor je 's avonds reeds buurtende buren. De kinderen huppelen buiten. Ze dansen met vriendjes over de nieuwe straat met kleurige linten in hun blonde haar.
16-03-2014 om 07:08
geschreven door Gust Adriaensen
De afwezigheid van De Wever
Toppoliticus De Wever, verkleed als panda, op de Nacht van Vlaamse televisiesterren (tijdens de SPERPERIODE)
Het is een reeds algemeen bekend fenomeen: De Wever gaat het liefst niet in debat met de andere partijvoorzitters. Tik op Google 'Afwezigheid De Wever' in en je krijgt een indrukwekkende absentielijst. Merkwaardig, terwijl deelname aan debatten met politieke voor- en tegenstanders toch een democratische grondhouding zou moeten zijn.
Ook in het lamentabele 'kopstukkendebat', georganiseerd door de Leuvense rechtenkring, was geen De Wever te bespeuren en moest Francken de NVA vertegenwoordigen. En die bracht het er nog slechter vanaf dan de andere 'kopstukken'.
Aan de Morgen verklaarde De Wever het volgende, als een van zijn verontschuldigen:
"Er was een plenaire zitting in het Vlaams parlement en ik heb daar zitting. Tot aan de Paasvakantie ga ik werken en besturen."
Toch even checken, dacht ik.
En er was inderdaad op 12 maart een plenaire zitting van het Vlaams parlement maar....dat was een MIDDAGZITTING. Het debat startte pas 's avonds om 20 uur, in werkelijkheid pas rond 20.30 uur omdat Beke te laat was.
Die plenaire zitting kon dus geen beletsel zijn om aan het debat deel te nemen.
16-03-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
15-03-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/1
Vrijdag 14 maart 2014
Dank om jullie meeleven
Een vluchtige blik in de overvloed aan emails heeft ons erg bemoedigd. Dank om de vele tekenen van meeleven, meebidden, meestrijden en meelijden. Dank om de veelvoudige concrete hulp, zowel vanwege afzonderlijke personen, parochies en groepen. Het doet de mensen hier goed wanneer ze merken dat er in het buitenland mensen zijn die om hen geven. Wij bidden dagelijks voor jullie met een dankbaar hart. Zoals ik al vertelde, worden de hulpgoederen van hieruit verdeeld over heel de streek. Zelf kunnen we omwille van de onveiligheid nog niet buiten komen maar een groep vrijwilligers (die ik “de 12 apostelen” heb genoemd) doet uitstekend werk en tracht ook elders een dergelijke bezielde groep op te richten om tegelijk de dorpen als echte broedergemeenschappen weer op te helpen opbouwen. Ondertussen denken ze al aan een volgende stap, nl. werkgelegenheid scheppen zodat de mensen terug hun eigen kost kunnen verdienen. Dit is niet bedoeld in een sfeer van de westerse vernietigende ‘vrije concurrentie’ maar in een geest van solidariteit. Er zijn her en der fabrieken en bedrijven falliet die mogelijk terug opgericht kunnen worden. Een klein bedrijfje dat zelf goed werkt en tegelijk een ander bedrijfje helpt, wordt er zelf ook beter van. Concurrentie is uiteindelijk gebouwd op naijver, onderdrukking en geweld.
Vreugde en pijn
Zondag en maandag verkeerden Damascus en zowat heel het land in feeststemming om de bevrijding van de zusters van het orthodoxe St. Tekla klooster van Ma’aloula. Op tv hoorden we ontroerende getuigenissen, ook van moslims die nog eens het verlangen naar een leven in vrede en eenheid uitdrukten: christenen en moslims vormen éénzelfde Syrische familie. Er klonken ook woorden van verzoening en hoop. Een vrouw zei het zo: “Ze kunnen wel kerken, moskeën, kruisbeelden en mariabeelden vernietigen, maar ze kunnen niet de sura over Maria uit de koran verwijderen!” Jammer dat de zusters in hun naïviteit hun ontvoerders, Al Nousra, openlijk hebben bedankt en zelfs geprezen. Voor de heel de bevolking die zo erg heeft geleden en nog lijdt onder de gruweldaden van deze groep over heel het land is dit wel erg pijnlijk. Blijven we hopen en bidden dat ook de andere ontvoerden, zoals de twee bisschoppen van Aleppo spoedig vrij komen.
De toestand
We hebben ongeveer wat noodzakelijk is en zijn veilig. Van woensdagnacht tot donderdag in de late avond was er nog eens een lange stroomonderbreking en dat is romantisch maar echt niet plezierig. De algemene toestand blijft geleidelijk verbeteren. Het leger opereert voorzichtig en zeer systematisch. Rebellen worden zodanig omsingeld dat ze zich nog kunnen overgeven of vluchten. De rebellen worden niet in een wurggreep genomen omdat ze dan dreigen iedereen te vermoorden die in hun buurt is.
Het weer
Wat in België een alledaagse pretbederver is wordt hier deze week een blij geschenk: de regen. We hebben alle dagen even een flinke bui gekregen en daarna weer zon. Zo heeft de natuur zelf deze week het voornaamste werk op het terrein gedaan. De woestijn zal hopelijk weer kunnen bloeien.
De grote slag
Dat we nog leven en dat het klooster nog recht staat mag een wonder heten. Hiervoor is ook geen enkele menselijke verklaring voor handen. We bleven wel trouw aan twee opdrachten. Vooreerst hebben we onszelf de strengste veiligheidsmaatregelen opgelegd, wat we pas later kunnen uitleggen. Vervolgens hebben we dagelijks vurig gebeden voor bescherming van volk, land en onszelf. Met duizenden waren ze hier rondom ons en in de omgeving, de mannen met zwarte baarden en zware wapens. En dat al gedurende maanden. Achteraf vernamen we dat ook van buitenaf al gedacht werd dat de rebellen het klooster hadden ingenomen en dat het leger beter heel het klooster kon bombarderen. Het leger bleek echter kinderen in het klooster opgemerkt te hebben. Het is anders verlopen. Ziehier hoe wij het beleefd hebben.
Vanaf woensdag 13 november 2013 hadden we ons al verschuild. Op vrijdag horen we een enorme knal en dringt het stof door tot onze schuilplaats. Er is een groot gat geschoten in het gebouw met gevolgen voor gans de constructie. Dus, ook hier zitten we niet meer veilig. Tussen de beschietingen door vluchten we twee per twee nogmaals naar een andere schuilplaats.
Vanaf zondagmorgen 17 november 2013 worden de bombardementen en beschietingen steeds heviger. We zullen deze nacht toch moeten vertrekken. Naar een naburig dorp? Ieder maakt een pakje met de allernoodzakelijkste warme kleding. En ondertussen in onze schuilplaats maar rozenhoekjes bidden en liedjes zingen. Het is een vurig gebed dat dient tevens om de aandacht van de kinderen af te leiden bij deze zware bombardementen. Zelfs de moslimkinderen kennen ondertussen het Weesgegroet al. De toestand wordt zo erg dat we niet tot deze nacht kunnen wachten en zo vlug mogelijk moeten vertrekken. De pakjes, zakjes of kleine rugzakken die ieder voor zich heeft klaar gemaakt, worden bij elkaar gelegd. In de kerk houden we een korte gebedsdienst en nuttigen alle geconsacreerde hosties. Ik geef ook de algemene absolutie. Dit klooster moeten verlaten is hartverscheurend. Maar… zoals het voorheen was, zo is het ook nu weer. Het blijkt veel te gevaarlijk om te vertrekken. Door één stap buiten de muren te zetten zijn we al overgeleverd aan terroristen, die zich tot in onze tuin bevinden. Eigenlijk is het een opluchting dat we moeten blijven. Tussendoor worden heel de voormiddag allerlei kleine versnaperingen, die nog voor handen zijn, boven gehaald: thee, warme melk, restjes eten… Op de middag vieren we toch maar de zondagseucharistie met een kleine tafel in de kerk zelf, omdat het sanctuarium niet zo veilig is als het schip van de kerk. Dan barst de hel pas voor goed los, maar wij vieren verder. Oorverdovend lawaai overdondert onze gebeden. We geven elkaar de vredewens alsof het de laatste keer is dat we elkaar nog levend zullen ontmoeten. Daarna eten we iets met zijn allen opgepakt, zittend op de vloer in de kleine aanpalende ruimte die dienst doet als keuken. Beschietingen en ontploffingen gaan gewoon door. In de namiddag beginnen enkele zusters in onze schuilplaats de grote acathisthymne ter ere van Onze Lieve Vrouw te zingen, waardoor Constantinopel in 626 bevrijd werd. Deze wordt voltooid met alle gezangen er bij, zoals in de vastentijd en duurt uren. En alles met kaarslicht. Hierbij worden de liturgische gezangen van de Goede Week en Pasen nog gevoegd als een viering van de overgang van dood naar leven. We hebben nog nooit deze mooie gezangen zo goed gerepeteerd. Ondertussen komen schildwachten voortdurend zeggen hoe de toestand er bij staat. Het leger drijft de rebellen wel in het nauw maar er komen ook hele horden nieuwe rebellen bij. In de tuin en rondom het klooster zit het vol met zwaar bewapende rebellen. In de nacht houden we nog een evaluatie voor onszelf waar ieder eerlijk tracht te vertellen hoe hij of zij deze situatie beleeft. Tegen twee uur ’s nachts vallen de meesten in slaap.
Maandagmorgen 18 november 2013. Van 4 u tot 6 u enorm en aanhoudend geknal met zware bombardementen. De gebouwen daveren. Wat gebeurt er? De meesten zijn klaar wakker en beginnen te bidden. Het is nu duidelijk dat we het mikpunt zijn voor de terroristen, die met onze gemeenschap voor goed willen afrekenen, zoals helaas in de voorbije eeuwen al herhaaldelijk is gebeurd. Is dit het laatste uur van Mar Yakub, waar we ons op voorbereid hebben? Het uur O? We kunnen alleen bang afwachten en ondertussen goed voor elkaar trachten te zorgen. Plots vliegt de deur van onze schuilplaats open en een man valt binnen. Hij druipt van de regen en zegt met een brede glimlach van oor tot oor: “Wees niet bang, de toestand is onder controle”! En dat bleek ook ongeveer zo te zijn. Massa’s rebellen zijn door het leger in het nauw gedreven en plots in paniek gevlucht. Deze blijde boodschap kwam als van een engel uit de hemelse legerscharen van de heilige Michaël. Geloof het of niet, de naam van deze man was “Roech Allah”, Geest van God!
15-03-2014 om 12:58
geschreven door Gust Adriaensen
14-03-2014 om 18:09
geschreven door Gust Adriaensen
13-03-2014
online boek met foto's en citaten van paus Franciscus
Op www.vatican.va vind je een online boek met foto's en citaten uit toespraken van paus Franciscus gedurende het eerste jaar van zijn pontificaat.
13-03-2014 om 16:11
geschreven door Gust Adriaensen
Een ondermaats kopstukkendebat
Op internet kon je het 'kopstukkendebat', georganiseerd door de Leuvense rechtenkring volgen.
Wat was me dat een rommeltje. Naar inhoud en vorm.
Een uiterst zwakke moderator, die helemaal niet opgewassen was tegen zijn taak. En kopstukken van de politieke partijen, die vaak door elkaar en tegen elkaar schreeuwden. Vooral Francken (NVA) maakte graag gebruik van zijn stemsterkte. Weinig zeggende en verwarde tussenkomsten wisselden af met gescheld. Tobback (SPA) noemde Mertens (PVDA+) een 'Cubaan' en Bruno kreeg van de weeromstuit van Peter 'kaviaar' op zijn brood. Beke (CD&V) dacht humoristisch te zijn door even voort te borduren op de assist van de moderator in verband met de massa 16-jarige vrouwelijke fans van Wouter, maar dat was een pijnlijke en vooral gênante mislukking. Francken was zo galant om Rutten in te peperen dat ze 'uit haar nek kletste'. Die gedroeg zich en sprak de hele tijd als een betuttelende schoolfrik uit een andere eeuw. Annemans (Vlaams Belang) zat er meestal apathisch bij. Het is duidelijk dat deze man het beu is, het interesseert hem niet meer. Als voorzitter is hij een mislukking. Hij kan het niet. En hij weet dat. Hijzelf en zijn partij zitten in het kamp van de losers. Wouter Van Besien (Groen) bleek nog de meest geciviliseerde deelnemer te zijn.
Ook bewees dit 'debat' (?) nog maar eens hoe zwak de taalbeheersing van onze politieke topfiguren is. Geen van hen slaagt erin een soepele en accurate algemene taal te spreken. Kromme zinsstructuren, foutief woordgebruik, contaminaties, incorrecte zegswijzen, Verkavelingsvlaams..., waren schering en inslag. Al bij al kwamen Wouter van Besien en Bruno Tobback nog het best voor de dag. Zij produceerden alleszins het grootste aantal correcte zinnen en hun vocabularium was over het algemeen sober en vrij nauwkeurig.
En dan de inhoud. Tenenkrommend! Eindeloos geouwehoer over staatshervormingen en confederalisme, hoewel voortdurend beklemtoond werd dat het geleuter over die dingen nu maar eens moest gedaan zijn, want dat de sociaal-economische toestand en hervormingen veel belangrijker zijn. Francken was die mening eveneens toegedaan maar dat belette niet dat hij zich daarin vooral uitleefde en gedreven toonde. Ook bij Annemans was er voor die materie even belangstelling te merken, die des te meer opviel tegen de achtergrond van de lethargische, sombere, cynische stemming van de Belangvoorzitter.
Toen dan toch nog de sociaal-economische visie en plannen aan bod kwamen, kregen de tussenkomsten van Tobback, Van Besien, Rutten en Beke, meer body en profilering, liet Mertens zich opmerken door hartstochtelijke verontwaardiging, verdween Annemans naar het geestenrijk en zakte Francken helemaal weg, zeker toen hij uitspraken van belangrijke partijcollega's voor de voeten geworpen kreeg omtrent '30 miljard lastenverlaging' en de 'afschaffing van het tijdskrediet'. Mokerslagen die hem helemaal van slag brachten.
Amen en uit. Het werd ook de hoogste tijd. Politieke treurigheid moet het overheersende gevoel geweest zijn, dat de meeste internetkijkers bekroop, besefte ik. Hoewel een borrel niet echt soelaas brengt, was ik er, en waarschijnlijk velen, toch aan toe. Er staat ons nog wat te wachten eer het dé verkiezingsdag is!
13-03-2014 om 08:33
geschreven door Gust Adriaensen
12-03-2014
Koffiestop
Op verscheidene plaatsen wordt door Broederlijk Delen op vrijdag 14 maart 'Koffiestop' georganiseerd. Graag uw steun voor deze actie.
12-03-2014 om 09:26
geschreven door Gust Adriaensen
11-03-2014
Zou men armoe lijden om een pausje meer...
Nog nooit zijn de gazetten zo gul geweest in het toekennen, zonder conclaaf, van de titel 'paus', als de laatste tijd. De papenvreters van De Morgen, die alleen maar met toegevoegde walging, de echte paus op hun bladzijden een plaatsje gunden, spannen ongetwijfeld de tiara.
Nu evenwel op korte tijd, spijtig genoeg, zowel de 'kunstpaus' als de 'operapaus' verscheidden en als 'paus' met zekerheid ten hemel zijn opgestegen, moeten de kwaliteits- en andere kranten dringend op zoek naar andere pausen.
Graag doe ik hun, uiteraard geheel vrijblijvend, een aantal suggesties. Wat denken de redacties over:
-Rik Torfs als kulpaus
-Wim Delvoye als kakpaus
-Herman Brusselmans als kutpaus
-Bart Dewever als indépendancepaus
-Jef Vermassen als melodramapaus
-Tom Waes als gevloekpaus
-Liesbeth Homans als ijspausin
-Roland Duchatelet als voetbalcommercepaus
-Hugo Camps als gescheldpaus
-Wouter Beke als Leopoldsburgpaus
-Tom Boonen als Kempenpaus
-Natalia als dialectpausin
-Herman De Croo als dinosaurussenpaus
-Elio di Rupo als polyglottenpaus
-enz., enz.
Keuze te over!
11-03-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
10-03-2014
Barmhartigheid
De vastenperiode nodigt uit tot barmhartigheid.
10-03-2014 om 07:56
geschreven door Gust Adriaensen
09-03-2014
Gerard Mortier overleden
Gerard Mortier: internationale opera-intendant, 1943-2014.
'Ik heb me verzoend met de eindigheid' (oktober 2013)
09-03-2014 om 14:58
geschreven door Gust Adriaensen
'Vasten: geen ouderwets gedoe'
Johan Slaats:
'Vasten is geen ouderwets gedoe, geen exotische rariteit en geen dieettrucje. In deze tijden van consuminderen -niet omdat het een mode is, maar omdat het stilaan onvermijdelijk wordt- is vasten een noodzaak. Het 'oefent' immers een bijzonder belangrijke ingesteldheid.'
09-03-2014 om 08:02
geschreven door Gust Adriaensen
07-03-2014
Pater Daniël Maes vanuit Syrië
Telefonisch bericht van Pater Daniël
Mar Yakub VII/3
Vrijdag 7 maart 2014
Christenen van de Latijnse Kerk over de hele wereld, hebben Aswoensdag gevierd. Zo deden ook wij het. Zelfs Fadia, de baby van goed 1 jaar oud kreeg een kruisje met de woorden:"Gedenk dat ge stof zijt en tot stof zult wederkeren!"
In feite zijn er volgens de Byzantijnse traditie al op maandag de grote vasten begonnen. Dat betekent dat we proberen nog wat soberder en meer in stilte te leven en te werken.Veel te lange Vespers en de nog langere Completen bevatten een 12-tal psalmen, litanieën, smeekbeden en mooie gezangen. Het zijn boetediensten met veel afwisseling waarbij ieder, klein en groot zijn inbreng heeft.
Het is de bedoeling dat we in de vastentijd, meer vanuit onze diepste Bronnen gaan leven, ook tot welzijn van de anderen.
Er komen steeds meer hulpgoederen toe, van uit België alweer een hele reeks containers, wat ons erg bemoedigt. Hartelijk dank!!!
Ook door de ononderbroken inzet van Moeder Agnes-Mariam komt er veel, zelfs vanwege de Rode Halve Maan.
De goederen worden hier opgeslagen en door een groep vrijwilligers over de hele streek verdeeld. Deze mannen doen echt goed werk. Het zijn moslims en christenen, jongeren en ouderen, universitairen en ongeletterden, onder leiding van een vurige christen die niets anders dan christenliefde wil verspreiden. En de anderen werken enthousiast mee. Er is veel nood.
In onze streek van Qalamoun wordt nog zwaar gevochten. Sommige dorpen zijn zich al goed aan het herstellen om een broederlijke gemeenschap te worden.
Nu maken deze vrijwilligers een lijst op van de meest behoeftigen en trachten tevens elders een gelijkaardige ploeg op te richten.
Ik noem ze de 12 aprostelen omdat ze me doen denken aan de primitieve Kerk en de stichting van de eerste christelijke gemeenschappen.
07-03-2014 om 19:15
geschreven door Gust Adriaensen
06-03-2014
Desinformatie rond een afgelaste fototento
Er is een rel ontstaan omtrent de afgelasting van een expositie over 175 jaar fotografie in Vlaanderen in het bekende Musée de la Photographie in Charleroi. De reden zou zijn dat de curator secretaris is van de N-VA-fractie in de Kamer.
Minister Bourgeois was er als de kippen bij om de onverdraagzaamheid van Wallonië aan de kaak te stellen. En de teneur van vele mediaberichten ging in dezelfde richting.
Wat blijkt nu? Niet Charleroi of Wallonië zijn de oorzaak van de afgelasting maar een groot deel van de aangezochte Vlaamse fotografen weigerden met de curator in zee te gaan. De curator-fractiesecretaris zat zonder plots zonder kunstenaars en dan is het moeilijk een tento te organiseren.
Werd de waarheid over die rel door de media meegedeeld aan het grote publiek? Amper. Alleen in Ter Zake werd er aandacht aan besteed.
Nog opvallender is dat Walloniëkenner Guido Fonteyn weliswaar de kans krijgt een opiniestuk te schrijven in De Standaard (6 maart) maar de kans niet benut om de puntjes op de i te zetten. Na lezing van zijn artikel krijg je zelfs de indruk dat het Charleroi en Wallonië waren die de tentoonstelling onmogelijk maakten.
Tot slot: curator Johan Swinnen zou er goed aan doen zich eens te bezinnen over zijn deel van de verantwoordelijkheid voor het mislukken van het project. De vermoorde culturele onschuld uithangen in dergelijke situatie en de schuld uitsluitend en dan nog op een mistige manier bij anderen leggen, pleiten niet voor een professionele aanpak op niveau.
06-03-2014 om 09:49
geschreven door Gust Adriaensen
05-03-2014
Paus Franciscus over de strijd tegen seksueel misbruik
In een interview met de Italiaanse krant 'Corriere della Sera' heeft paus Franciscus het o.a. over het seksueel misbruik:
'De gevallen van seksueel misbruik zijn vreselijk en laten diepe wonden achter. Benedictus XVI is erg moedig geweest en heeft de weg geopend. Op deze weg heeft de Kerk al veel gedaan. Misschien wel meer dan iedereen. De statistieken over het geweld tegen kinderen zijn overweldigend en tonen aan dat de meeste gevallen zich afspelen in de families en in de buurt.
De Katholieke Kerk is misschien het enige openbaar instituut dat iets met transparantie en verantwoordelijkheid heeft ondernomen. Niemand heeft meer gedaan dan de Kerk en toch is zij de enige die wordt aangevallen.”
05-03-2014 om 16:38
geschreven door Gust Adriaensen
'Over leven en dood kan de staat niet neutraal zijn'
Mark Van De Voorde stelt in Tertio terecht dat de bewering dat de Staat neutraal moet zijn, nergens op slaat. De Staat is eigenlijk nooit neutraal. Het Strafrecht bijvoorbeeld, is een codex van moraal en morele waarden.
Des te meer geldt dat de Staat niet neutraal kan of mag zijn, wanneer het gaat om het levenseinde. Want dat raakt aan de axioma's van het humane samenleven.
Het heeft ten eerst te maken met het belangrijkste en allereerste mensenrechtl: de lichamelijke integriteit.
De eed van Hippocrates is overduidelijk. Letterlijk luidt die als volgt: 'Nooit zal ik om iemand te gerieven, een dodelijk middel voorschrijven of een raad geven, die, als hij wordt gevolgd, de dood tot gevolg heeft.'
Ten derde is er het universele gebod 'Gij zult niet doden', dat enkel uit zelfverdediging en in oorlog onder strikte voorwaarden kan worden geschonden.
05-03-2014 om 13:55
geschreven door Gust Adriaensen
03-03-2014
Torfs: een dandyeske speler?
Om zijn bijna altijd naar inhoud en stijl boeiende columns te vullen, delft Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, graag herinneringen, anekdotes uit zijn verleden op en verbindt ze met gebeurtenissen van nu. Een vruchtbare en boeiende methode, die uiteraard geen aanspraak kan of wil maken op objectiviteit of historische correctheid, maar wel geleidelijk aan een beeld creëert van de persoon Torfs.
Wie is die Kempense jongen die het, alle verhoudingen in acht genomen, toch wel enigszins gemaakt heeft?
Een talentrijke man. Een product van de welgestelde katholieke middenklasse van de jaren vijftig. Iemand die nooit voor één gat te vangen is geweest. Meer dan waarschijnlijk geen student die vlammende maatschappijkritische pamfletten schreef of verspreidde, niet iemand die meeliep in betogingen, die er overigens nog amper waren in de universiteitssteden in de jaren zeventig. Rik Torfs wiegde probleemloos mee met de politiek brave en sociaal lethargische studentengeest van die tijd.
Rik Torfs heeft er altijd van gehouden, 'beschouwer' te spelen, zich 'buiten spel' op te stellen, en zo de handen en vooral alle gedachten vrij te houden.
In essentie een speler. Een briljante man die graag koketteert, die graag dandineert. Met taal, met visies, met mensen, met ideeën, met politieke partijen, met instellingen, met goden en duivels. En het kost hem allemaal weinig moeite, het is hem in de schoot geworpen. Dat alles charmeert en intrigeert.
Een speler in zijn studententijd, die zich het liefst offside opstelt. Een speler als hoogleraar. Een speler in de politiek. Een speler op het tv-scherm. Een speler als rector. Een speler als columnist.
En een speler zorgt ervoor afstand te houden, zich niet te laten ringeloren door engagement dat snijdt, dat brandt. De monkellach behouden. De filosofische, relativerende, ja zelfs wat weemoedige attitude koesteren.
Nu ook weer in zijn laatste column 'Links'. Lees hem aandachtig. Geniet ervan. Maar hopelijk word je je er ook van bewust dat de 'vertedering' waarover Rik schrijft, eigenlijk de neerbuigende 'meewarigheid' is, die altijd kenmerkend is geweest voor het 'geciviliseerde' deel van de Vlaamse middenklasse-intellectuelen, wanneer ze het hebben over het naïeve idealisme van 'links'.
03-03-2014 om 11:56
geschreven door Gust Adriaensen
01-03-2014
'Gij zult niet doden'
In zijn Vastenbrief windt bisschop Bonny van Antwerpen er geen doekjes om: het recht toekennen om te verzoeken om de eigen dood, is het overtreden van het verbod te doden, dat de basis van onze humane samenleving vormt:
'In de Kamer heeft een meerderheid van volksvertegenwoordigers zijn goedkeuring gegeven aan de uitbreiding van de euthanasiewet voor minderjarigen. De meerderheid was duidelijk tevreden: dat onderdeel ontbrak volgens hen nog aan de bestaande euthanasiewet, minstens op ideologisch of principieel vlak. Een minderheid van volksvertegenwoordigers stemde tegen. Die minderheid was duidelijk ontevreden: waarom een wet goedkeuren die volgens vele experts nutteloos is en ernstige juridische gebreken vertoont? Waarom werken met vlotte wisselmeerderheden in zulke delicate maatschappelijke en ethische kwesties als leven en dood?
Na de stemming in de Kamer hebben ook de bisschoppen in een persbericht hun diepe ontgoocheling laten blijken: „De bisschoppen zijn het eens met al wie zich in het euthanasiedebat op basis van ervaring en expertise ondubbelzinnig heeft uitgesproken tegen deze wet. Zij staan voluit achter de rechten van het kind waarvan het recht op liefde en respect het meest fundamentele is. Maar het recht van een kind om te verzoeken om zijn eigen dood, is voor hen een stap te ver. Het is het overtreden van het verbod te doden, dat de basis van onze humane samenleving vormt.”
01-03-2014 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes vanuit Syrië
Telefonisch bericht van Pater Daniël.
Mar Yakub VII/2
Vrijdag 28 februari 2014
Syrië leeft in crisis wat evenwel naast moeilijkheden ook mogelijkheden biedt. Syrië lijdt, maar is innerlijk ook sterker en meer één geworden.
Dit beinvloedt tevens de politieke verhoudingen op wereldvlak. Als er nu ergens een zogenaamde volksopstand uitbreekt zullen meerderen daarin de manipulatie van dezelfde wereldheersers erkennen.
Zo blijft ook onze gemeenschap in crisis teruggeworpen op zichzelf. Tegelijk heeft ze intenser leren leven.
Eind 2013 zijn we vier maal van schuilplaats veranderd. Eerst met 14 (met baby en kinderen), later met enkele moslimgezinnen erbij.
We moesten in één veilige plaats voor een onbepaalde tijd trachten te overleven: keuken, refter, kapel, werk-,ontspannings-,slaapplaats.
Gans de nacht werd er verhuisd, gesleurd en getimmerd, primitief en creatief.
Twee maal stonden we klaar om te vertrekken, maar dat was 'gelukkig' te gevaarlijk. Ben je verwonderd dat vele spullen kapot, verloren of onvindbaar zijn?
Aanvankelijk was niet alleen de communicatie afgesloten maar ook electriciteit en water.
Dagenlang uit hetzelfde bord eten is niet erg. Sanitair zonder water is al heel wat moeilijker. We hadden wel emmertjes met fijn woestijnzand.
Toen het erg werd begon het flink te sneeuwen en we waren gered. Kort daarna hadden we af en toe weer stroom en water.
Ondertussen is die ellende grotendeels voorbij. Er is slechts af en toe stroomonderbreking. En alle gebouwen staan nog recht. Toch is er behoorlijk wat schade, zowat overal.
Op ons eigen terrein kunnen we nog steeds niet komen, wegens de onveiligheid; Alle oogst was door anderen binnengehaald.
De knoflook en de ajuinen lagen nog buiten. Deze zijn nu geselecteerd. Er is al heel wat rot.
Toch werd nu ruim 100 kg.knoflook verpakt, vooral om mee te geven naar Libanon en daar te verkopen.
Zo worden nu ook de ajuinen geselecteerd.
Zelfs de priesteropleiding gaat gewoon door. In het heetst van de strijd hebben we misschien onze mooiste cursussen kunnen afwerken met pen, papier en kaarslicht.
En het samenleven met moslims heeft de wederzijdse kennis en waardering bevorderd.
Een moslim heeft enkele uiteenzettingen gegeven over Maria in de Koran en het Evangelie. Met de fraters trachten we nu een soort theologie te maken vanuit de islam met de vraag: "Hoe aan moslims Jezus Christus verkondigen.
Onze moslims zijn hierin alvast erg geïnteresseerd. Zij zoeken niet de westerse, grillige modetrend van de "vergelijkende godsdienstweten-
schappen" als een superbazar voor individualistische zelfservice. Zij willen de waarheid die bevrijdt.
Wij trachten het gewone leven te hernemen. Gebed en Eucharistie zijn gebleven.
Er gaat volôp gezaaid worden. Noodzakelijke herstellingswerken worden uitgevoerd en er wordt gepoetst. Er worden ikonen geschilderd.
De kinderen krijgen weer lessen, maar... onze kleine gebuur, die een wereldmacht en een militaire supermacht is, doet alles om Syrië alsnog ontwricht te krijgen, wat voor ons niet zonder gevaar is.Toch zien wij uit naar een definitief einde van die verwoestende oorlog.
Van harte. Pater Daniël.
01-03-2014 om 09:23
geschreven door Gust Adriaensen
28-02-2014
Schoenmaker blijf bij je leest
Naamkundige Frans De Brabandere maakt brandhout van het door een kamercommissie goedgekeurde voorstel i.v.m. de familienamen.
Het is inderdaad een ondoordacht en ondeskundig voorstel dat zo goed als helemaal geen maatschappelijk draagvlak heeft en aan de familienaam een emancipatorische rol toekent die hij in onze samenleving niet heeft.
Dr. De Brabandere gaat in op de ontstaansgeschiedenis van erfelijke familienamen en wijst erop dat ze pas sinds de Napoleontische tijd een wettelijke verplichting werden, onderworpen aan een aantal ambtelijke voorschriften. De essentiële functie van de familienaam was dan ook een identificatiemiddel te zijn in een steeds maar complexere samenleving. Dat middel moet zo efficiënt en duidelijk als mogelijk zijn.
Het is duidelijk dat de politici en de kabinetsleden die het voorstel hebben uitgedokterd (?), niet veel kaas gegeten hebben van naamkunde en zonder nadenken aan de familienamen een rol wensen toe te kennen, die helemaal niks te maken heeft met de geschiedenis en de functie ervan.
Als ze zich de moeite hadden getroost advies te vragen aan taalkundigen en na te denken over de praktische complicaties van hun voorstel, zouden ze het zeker niet gelanceerd hebben. Ze hebben het toch gedaan. De enige conclusie is dat ze koppig, eigenwijs en dom hebben gehandeld.
28-02-2014 om 17:31
geschreven door Gust Adriaensen
27-02-2014
Een familiesprookje
In blijde verwachting van een kindje, besloten Jan Jansen en Margriet Jansen, vooral omdat Margriet er zich graag op liet voorstaan dat ze een feministische inborst had, gebruik te maken van de nieuwe naamgevingsmogelijkheden en hun eersteling zowel de naam van de papa als van de mama te geven. Het werd dus Hans Jansen-Jansen. En toen hun tweede geboren werd, kreeg dat de naam Grietje Jansen-Jansen.
Daarmee waren hun gezin en hun geluk compleet. Maar eilaas, zoals dat gaat in het leven, niet voor lang. Papa Jan verwisselde het tijdelijke met het eeuwige en na verloop van niet al te lange tijd, zoals dat gaat in het leven, leerde Margriet een andere lieve man kennen. Het toeval wilde dat hij eveneens luisterde naar de naam Jan Jansen en de gelukkige vader was twee schattige kinderen, Grietje Jansen-Jansen en Hans Jansen-Jansen.
Om de innige verbondenheid binnen het nieuwe gezin ook in de namen te verankeren en omwille van een aantal administratieve en erfeniskwesties, werd nog voor de volwassenheid der kinderen het namenregister officieel vastgesteld als volgt: Hans Jansen-Jansen-Jansen-Jansen, Grietje Jansen-Jansen-Jansen-Jansen, Grietje Jansen-Jansen-Jansen-Jansen, Hans Jansen-Jansen-Jansen-Jansen.
De namen bezorgden de kinderen, weliswaar in eerder beperkte kring, een zekere beroemdheid, en daardoor gecharmeerd namen ze zich voor later een partner te zoeken met minimum een combinatie van twee keer Jansen, zodat hun kindertjes op hun beurt wereldfaam zouden verwerven als Hans/Grietje Jansen-Jansen-Jansen-Jansen-Jansen-Jansen... en de publicatie in het Guinness Book of Records wenkte.
27-02-2014 om 10:07
geschreven door Gust Adriaensen
26-02-2014
Gezinsweekend in de abdij van Postel
Van vrijdag 11 april tot en met zondag 13 april organiseert de abdij van Postel een gezinsweekend.
Op zaterdag 12 april is er de gezinsdag rond het thema "De vier kardinale deugden". E.P. Gabriël Goossens o.praem, Norbertijn van de abdij van Tongerlo, zal deze dag begeleiden. Het zal een dag worden gevuld met gebed en ontmoeting, geloofsverdieping en gesprek. We vieren de H. Mis met onze gezinnen en nemen deel aan het avondgebed van de abdijgemeenschap. Er is biechtgelegenheid voor oud en jong. Er is catechese en opvang voor de kinderen. Iedereen mag deelnemen, men hoeft niet in gezinsverband te komen.
Voor wie op zoek is naar meer; wie dieper wil kennismaken met andere jonge gezinnen; wie met andere jonge gezinnen wil bidden; wie even in stilte met Maria bij Jezus wil vertoeven tijdens de Aanbidding; wie gezellig wil napraten... is er de mogelijkheid om het ganse weekend te komen: van vrijdag 13 september (vanaf 19u) tot zondag 15 september.
Voor meer info over het gezinsweekend: zie folder in bijlage. Inschrijving en inlichtingen via: pater Benny abdij van Postel Abdijlaan 16 2400 Mol (0032) 0496 50 15 23 gastenkwartier@abdijpostel.be
26-02-2014 om 07:36
geschreven door Gust Adriaensen
25-02-2014
De rangorde der ethische waarden
1.Legalisering euthanasie op kinderen:
Allerlei politici van het meest diverse pluimage spannen samen en werken zich de naad uit hun broek om de uitgebreide euthanasiewet goed te keuren. Zij worden daarin gesteund door een horde journalisten, filosofen, opiniemakers, die bladzijden en bladzijden ter beschikking krijgen om hun pro-opvattingen wereldkundig te maken, zich beroepend op het onaantastbare principe van het sacrosancte zelfbeschikkingsrecht.
2. Congresvoorstel legalisering cannabis
Allerlei opiniemakers, van politici tot journalisten, vullen bladzijden en bladzijden vol afkeuring en/of leedvermaak over het door een nipte meerderheid van congresdeelnemers goedgekeurde voorstel van de Jongsocialisten om cannabis te legaliseren.
Wanneer laat Vermeersch van zich horen?
25-02-2014 om 07:38
geschreven door Gust Adriaensen
24-02-2014
Dichter Leo Vroman overleden
Dichter Leo Vroman 10 april 1915-22 februari 2014
Februari
De ijstijd van het jaar is half voorbij, lente onmogelijk, die herfst al vergeten, het aardewerken land door ijsgetij dik geglazuurd en ongespleten. Hoe zelden kom ik daarop voor: vandaag is er bij voorbeeld niets van mij te horen behalve het schuren van mijn hardgerande oren langs mijn kraag.
De zon gaat op voordat de dag begint. Niemand kijkt en vindt niemand. Een benige hond waarop een paar bange ogen zitten, werpt de lange schaduw van een gebogen hinde over de gewitte grond. Hoe eenzaam de zon voortwerkt. Het doet tot hiertoe pijn en toch moet hij nog een maand schijnen voor de wereld het merkt,
Deze maand is gekrompen van de kou. Niemand kan zien dat achter de samengevrozen dagen een lauw waas golft, gauw wordt het zachter.
24-02-2014 om 16:22
geschreven door Gust Adriaensen
Xing Di Rupo, Hui De Crem, Hao Decroo Hao
Het waren bijzonder lieflijke en aandoenlijke tafereeltjes op het vliegveld van Zaventem, waarbij op een bepaald ogenblik zelfs het onderscheid vervaagde tussen de hoge gasten en de hoge gastheren, zoals dat in de geschiedenis al wel vaker is gebeurd op een of andere Animal Farm.
Elio, aaibaarder dan ooit, met een schattige pluchen panda in zijn wat onwennige handen, zag met de aankomst van Xing Hui en Hao Hao een meer dan gouden toekomst voor de relaties België-China. De Croo jr., was voor de nauwlettend toekijkende Chinese Big Brothers, de absolute garantie voor het feilloos en gestaag uitbouwen van het pensioenfonds der geliefde panda's. En Pieter... Ja, waarom de martiale De Crem in het ontvangstcomité? Hier volgt de breaking news verklaring.
U weet dat enkele woordvoerders van politievakbonden, mensen die op alle slakken zout leggen, niet akkoord gingen met een gemotoriseerd escorte van de federale politie voor onze troetelpanda's. En ze probeerden Di Rupo de opeising van een escorte in de schoenen te schuiven. Ridicuul natuurlijk. Als er nu voor één soort zoogdieren politiebegeleiding verantwoord is, dan toch wel voor panda's zeker! Een eer is het ja!! De vakbondsbonzen moesten zich meer vragen stellen bij de verantwoording van het escorteren van presidenten en dictators met bloed aan hun handen!!!
Maar goed, de politiebegeleiding was er en het geheel vormde een prachtig plaatje. Nu terug naar de rol van De Crem. Uit hoogst betrouwbare bron kon vernomen worden, dat de Chinese president himself bij Pieter erop aangedrongen had ook het Belgische leger stand-by te houden, om bij het minste incident of opstootje of wat dan ook, een gepaste militaire actie ter bescherming van Xing Hui en Hao Hao, te kunnen ondernemen. Die vraag kon de roemrijke bevelhebber der Belgische Strijdkrachten, Pieter de Grote van Aalter, niet naast zich neerleggen. En zo geschiedde dat in een kazerne dicht bij Zaventem, het 3de Regiment Cyclisten en in een kazerne vlak bij Brugelette, het beroemde 10de Jagers te Paard, in hoogste staat van paraatheid verkeerden.
Als je de video's van de historische begroeting der panda's, nauwkeurig bekijkt, zie je op een bepaald moment De Crem, de Chinese ambassadeur iets in het oor fluisteren. Wie een beetje thuis is in het liplezen, verstaat perfect wat de toekomstige Navo-baas zegt, -weliswaar met een sterk Aalters accent maar dat verhoogt merkwaardig genoeg de verstaanbaarheid tussen Aaltenaars en Chinezen-: 'Vertel uw president dat het Belgische leger en zijn minister gezorgd hebben voor een veilige en perfecte aankomst van uw geliefde panda's.'
Xing Hui en Hao Hao lieten al die drukte ondertussen niet aan hun berenhart komen. Ze zagen er perfect gelukkig uit. Op het gepaste uur begonnen ze gezapig aan hun portie vers aangevoerde bamboestengels te knabbelen. Dat was het uur waarop in Brussel de gaarkeukens en in Charleroi de slaapzalen voor de daklozen hun deuren openden
24-02-2014 om 10:49
geschreven door Gust Adriaensen
23-02-2014
Een federale kieskring?
Een commissie buigt er zich al een tijd over. En in de Zevende Dag werd de discussie pro en contra opgepookt door Dewael (pro) en Jambon (contra).
Ik ben pro. Het lijkt me namelijk de democratische logica zelve: in een federale staat moet het ook mogelijk zijn een deel van de volksvertegenwoordigers over provincie- en taalgrenzen heen, te kiezen.
Het is ondemocratisch dat de Belgen (want dat is nog altijd de officiële nationaliteit van de inwoners van dit land) het recht ontzegd wordt een stem uit te brengen op di Rupo, Reynders, Milquet, Magnette, enz. of omgekeerd op De Croo, Tobback, De Wever, De Crem, Jambon, enz.
Dewael heeft overschot van gelijk wanneer hij wijst op de fundamentele contradictie in de NVA-opstelling: enerzijds tegen een federale kieskring fulmineren maar anderzijds heel de campagne focussen op de strijd tegen de PS, waartegen of waarvoor de kiezer in Vlaanderen geen stem kan uitbrengen.
Als er geen federale kiesmogelijkheden worden geboden, dan zou het getuigen van goede democratische smaak, in de kiescampagne de strijd aan te gaan met de politieke concurrentie binnen de eigen kieskring en niet zijn pijlen te richten op een externe vijand, die buiten schot blijft omdat men dat zelf wil.
23-02-2014 om 20:41
geschreven door Gust Adriaensen
21-02-2014
Pater Daniël Maes vanuit Syrië
'...Zelf zitten wij nu in het oog van de storm, dus meestal rustig, maar regelmatig volgt er zo'n geweldige knal dat het gammele venstertje van mijn kamer openvliegt. Deze beschietingen zijn evenwel niet op ons gericht.
Wij blijven in veiligheid,hopen we. We hebben eten, regelmatig electriciteit en water en we leven als één familie met moslims volgens de beste traditie van het Syrische volk. Van verschillende kanten komen hulpgoederen toe, die door een ploeg van hieruit aan behoeftige gezinnen wordt uitgedeeld in heel de streek.
De Zusters maken koordjes met gevlochten kruisjes alsook armbandjes met 10 bolletjes als een mini-rozenkrans. Dit voor moslims die het willen. Voortdurend komen moslims me vragen hun kruisje te zegenen.
Tussen de pijn van de oorlog groeien bloemen van hoop, van geloof en liefde.
Van harte.'
21-02-2014 om 22:29
geschreven door Gust Adriaensen
20-02-2014
Paus Franciscus: respect voor de zwakke mens
Paus Franciscus:
'Een handicap of het verlies van gezondheid kan nooit een reden zijn voor uitsluiting, of erger, eliminatie van een mens.'
20-02-2014 om 20:18
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2014
'Zwijgen is toestemmen'
'
Het weekblad 'Tertio' stelt snoeiharde vragen bij de uitbreiding van de euthanasiewet. En terecht.
“Willen we echt een maatschappij waarin euthanasie snel verglijdt naar een basisrecht voor steeds meer groepen, abortus almaar breder en meer vanzelfsprekend wordt toegepast, steeds minder gehandicapte kinderen het levenslicht mogen zien en steeds openlijker en luider vragen rijzen bij hoever de zorg voor zieken, bejaarden en hulpbehoevenden kan reiken in onze sterk vergrijzende samenleving?
Gisteren euthanasie voor wilsbekwame meerderjarigen, vandaag voor jongeren en kinderen, morgen voor dementerenden en wilsonbekwamen. De wereld kijkt beduusd toe, maar de bres is geslagen. Zwijgen, is toestemmen.”
19-02-2014 om 17:19
geschreven door Gust Adriaensen
'In eer en geweten stemmen'
Waarom vinden we het zo opmerkelijk, dat de parlementsleden voor een keer in eer en geweten stemmen, over de gemeenschappen en partijen heen?', vraagt Walter Zinzen zich af. En hij voegt eraan toe: 'Zo zou het altijd moeten zijn.'
Sta me toe deze wens erg voluntaristisch en naïef te vinden. Zinzen moet dan standvastig pleiten voor het afschaffen van de partijen, het uitschakelen van verschillende kandidatenlijsten, het liquideren van het effect van de rangorde op een lijst, enz. Kortom, heel ons politieke en kiessysteem moet grondig herdacht worden. Mij niet gelaten, maar of dat allemaal zoveel beter is, lijkt me discutabel.
De 'opmerkelijkheid' van het 'in eer en geweten' stemmen, zit hem natuurlijk in het feit dat het zo weinig gebeurt, en Zinzen insinueert hierbij dat het parlement bijna nooit in eer en geweten stemt. Wat geen lichte aanklacht is.
Dat in verband met de wet op de uitbreiding van de euthanasiemogelijkheid naar kinderen toe, door de partijen als belangrijk argument voor de sereniteit en de zwaarwichtigheid van het debat, de afzonderlijke parlementsleden werd toegestaan in ' eer en geweten' te stemmen, en de partijbonzen zich op die toestemming lieten voorstaan, ervaar ik eerder als een toppunt van hypocrisie dan als een bewijs van het goed functioneren van onze parlementaire democratie.
Want de partijen houden de touwtjes in handen, de partijtop is de baas van het spel, de bonzen zeggen: 'Parlementslid, jij mag nu voor dit geval 'in eer en geweten' stemmen.' En dan de wereld kond doen:'Kijk naar ons, bewonder ons: wij geven toestemming om 'in eer en geweten' te stemmen!!'. Disgusting. Dat de kritische journalist die Walter Zinzen altijd geweest is, zich daardoor laat charmeren, verwondert me zeer.
Bij mij laat dat gescherm met 'in eer en geweten' en 'over de partijen en gemeenschappen' heen, een zeer wrang gevoel na. Het tast de geloofwaardigheid van de partijen verder aan, omdat 'de eer en het geweten' zo selectief gebruikt wordt, in functie van de machtspositie van de partijen. Misbruik van ethische termen is dat.
Walter Zinzen heeft gelijk wanneer hij schrijft: het parlement moet altijd stemmen in eer en geweten. Maar als daarvoor, één, toestemming moet gegeven worden door de echte bazen, en, twee, dat maar geldt voor een erg beperkt aantal wetsontwerpen en niet voor andere, bv. wel voor abortus en euthanasie, en niet voor de rechten van asielzoekers, migranten, loonkloven, vierdewereldmensen, enz., dan is er 'something rotten' in onze parlementaire democratie en in een aantal ethische opvattingen van een aantal partijen en politici.
19-02-2014 om 13:41
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2014
De ene rug is de andere buik niet
Toppolitici in hun blootje ---------------------------------
Nu onze premier zich eens te meer heeft blootgegeven, duiken van alle kanten foto's van (half)naakte politici op, die van mening zijn dat in deze pre-electorale periode een blote buik, borst, bil, rug, kont, een onweerstaanbare aantrekkingskracht heeft op het kiesvee.
Het is evenwel een gevaarlijke truc. God, Schepper van hemel en aarde, heeft De Naakte Mens niet eenvormig gecreëerd. En zo komt het dat niet ieder stuk bloot even fraai oogt en dat bij vergelijking er altijd winnaars en verliezers zijn.
Het moet gezegd: bij de recentste politieke bloothype, is Elio ontegenzeggelijk de grote winnaar bij het mansvolk. Wat een magisch effect gaat uit van 's mans rugpartij: een combinatie van Griekse esthetiek en Germaanse spierkracht. Zijn rug spreekt politieke boekdelen: hier staat een standvastige premier, ondanks zijn 62 jaren een beau garçon, wiens achtersteven uitschreeuwt: 'Yes, I can!'
De vergelijking met de wildbehaarde bast van Bart, die nu weer het tv-scherm haalt, is veelzeggend en pijnlijk. Het water is duidelijk veel te koud voor de man die pas de helft van zijn gewicht heeft afgegooid, en fysionomie en tors doen denken aan een pas gewassen kompel uit een van de reeds lang gesloten Limburgse koolmijnen. De grimas zegt het: deze man moet het nog maken, vol stress moet hij de verraderlijke en ijskoude politieke watertjes nog doorwaden.
Vol spanning is het nu wachten op de weinig verhullende voor- en achterkanten van onze toppolitica's. Want het zal de meeste van de gewaardeerde lezers wel niet onbekend zijn: ook bij het vrouwvolk heeft de Schepper voor heel veel boeiende variatie gezorgd.
18-02-2014 om 10:37
geschreven door Gust Adriaensen
16-02-2014
De selectieve visie van moraalfilosoof Loobuyck
Moraalfilosoof Patrick Loobuyck stelt dat 'de Belgische wetgeving rond abortus en euthanasie helemaal geen uiting van permissiviteit is, maar tot stand kwam vanuit een moreel uitgangspunt: respect voor vrijheid en gelijkheid'. 'De Belgische overheid', aldus Loobuyck, 'draagt ook geen atheïstische, vrijzinnig moraal uit. Ze wil alleen die mensen met een moraal op basis van zelfbeschikking het recht geven om daar ook naar te leven en te sterven'. (De Standaard, 15-2)
Loobuyck, zoals de voorstanders van abortus en euthanasie gewoonlijk doen, gebruikt hier vrijheid, gelijkheid en zelfbeschikking, op een wel erg selectieve manier en omdat het in hun kraam past. En dat is het kraam van abortus en euthanasie.
Heeft filosoof Loobuyck al wel eens gefilosofeerd over nieuwe Belgische wetgeving die respect opbrengt en afdwingt voor de vrijheid en de gelijkheid van alle individuen en bevolkingsgroepen van dit land? Die een duidelijk halt toeroept aan de geestelijke en materiële onvrijheid van zovelen als gevolg van sociale, raciale, culturele en financiële ongelijkheid?
Heeft moraalfilosoof Loobuyck al wel eens nagedacht over de rechten van ongeboren kinderen? Over respect voor de vrijheid en de gelijkheid tussen mensen met of zonder (?) beperkingen? Waarom geldt dat respect niet voor kinderen die dreigen geboren te worden met kenmerken die niet passen in het zgn. 'menswaardig' referentiekader van het moment?
Waarom wordt het absolute zelfbeschikkingsrecht van stal gehaald wanneer het gaat om leven en dood, terwijl ook Loobuyck er zich toch van bewust moet zijn, dat hij en iedereen door de staat, door de reclame, door de economische en financiële machten, enz., voortdurend beroofd worden van dat heilige zelfbeschikkingsrecht of zichzelf daaromtrent enorme beperkignen (moeten) opleggen? En waarom is dat heilige, absolute, onaantastbare zelfbeschikkingsrecht ineens van geen belang als het gaat om het doden van (ongeboren) kinderen?
En of moraalfilosoof Loobuyck op een diepgaande manier de mogelijke consequenties van een door hem gepropageerde 'moraal op basis van zelfbeschikking' heeft overdacht, is zeer de vraag.Ieder individu zijn eigen allerindividueelst moraaltje. Sjonge, sjonge.
16-02-2014 om 21:50
geschreven door Gust Adriaensen
15-02-2014
Van bric-à-bracring naar Valentijnsring
Annick De Ridder is een Antwerps meiske dat bijzonder snel leert. In een tijdsspanne van niet meer dan vier maanden heeft ze ingezien dat het Oosterweelplan echt geen bric-à-brac is, zoals ze in oktober in het parlement liet weten, maar dat het een bijzonder mooie Valentijnsring voor de Antwerpenaar is.
Het blauwe konijntje dat recent naar een ander hok werd gelokt, is een tweede topvoorbeeld van 'krachtige verandering' dankzij NVA, na de gewichtshalvering van de geliefde voorzitter.
15-02-2014 om 18:07
geschreven door Gust Adriaensen
Decline and Fall
LDD is niet de enige partij die in de marginaliteit of helemaal zal verdwijnen. Veel dramatischer is de neergang van het Vlaams Belang. Die partij, op het hoogtepunt van haar populariteit goed voor tientallen parlementszetels en honderden andere mandaten, wordt helemaal leeggezogen door NVA, die andere nationalistische partij en zal een stevig gevecht met de kiesdrempel moeten leveren.
De voorzitterswissel De Winter-Annemans heeft geen zoden aan de dijk gezet. Integendeel. Annemans is helemaal in de coulissen verdwenen, is niet wervend. Hij kan het klaarblijkelijk niet.
Met het verbleken van die twee politici, met wie de hele partij eigenlijk geïdentificeerd werd, smelt ook de aanhang weg. Velen verlaten het zinkende schip. Het Vlaams Belang is een irrelevante politieke formatie geworden met vooral militanten en kiezers, die volks en niet zo jong meer zijn.
De ruwe antivreemdelingenvisie van het Blok/Belang is verwerpelijk. Maar het feit dat de partij, nu haar dagen geteld zijn, toch nog vooral appelleert aan de bejaarde Vlaamse volksmens, wekt een zekere sympathie.
Dit moet je De Winter en Annemans ook nageven: ze hebben zich nooit laten restylen tot dure yups of ze hebben nooit zoete broodjes gebakken met de nouveaux riches van het Vlaamse bedrijfsleven of met de topmensen van de financiële wereld. En hun sociaaleconomische visie leunde sterker aan bij de socialisten en bij het ACW, dan velen vermoeden.
In dat opzicht staan ze dichter bij de grondstromen van de Vlaamse Beweging en bij een sociaal Vlaanderen, dan de donkerblauwe, op de financiële midden- en topklasse gerichte economische visie van de partij die het Belang leegzuigt en De Winter en Annemans in de politieke werkloosheid zal storten.
Tenzij...
15-02-2014 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
14-02-2014
'Imagoschade voor België is immens'
MARK VAN DE VOORDE: ‘IMAGOSCHADE VOOR BELGIË IN BUITENLAND IS IMMENS’
'Niet alle Belgen zijn gelijk voor de wet'
Mark Van de VoordeBron: Kerknet
BRUSSEL (KerkNet) – “De imagoschade die België oploopt in de wereld door de uitbreiding van euthanasie naar kinderen is immens en onherstelbaar. Ons land wordt op het vlak van de publieke moraal een paria in de wereld.
En dat eigenlijk alleen ter wille van de levensbeschouwelijke hardnekkigheid van sommigen die hopen hiermee te kunnen afrekenen met de op christelijke mensbeeld gefundeerde ethiek van nabijheid, verbondenheid en respect en in de geesten een nieuwe libertijnse ethiek te planten.”
Dat zegt Mark Van de Voorde, columnist van onder meer KerkNet en gewezen raadgever van Yves Leterme en Steven Vanackere, naar aanleiding van de definitieve goedkeuring van het wetsontwerp van euthanasie voor wilsbekwame minderjarigen. De Vlaamse politicus Steven Vanackere sprak gisteren over een slechte wet, waar ons land allesbehalve fier op moet zijn. Hij betreurde dat tegenstanders worden voorgesteld als mensen die onverschillig staan tegenover de pijn en het lijden van wie ongeneeslijk ziek is. De wet is niet eenduidig, biedt niet de beloofde rechtszekerheid en bevat in zijn Nederlandstalige versie zelfs nog een taalfout. Vanackere betreurt dat er over een dergelijke delicate en belangrijke kwestie niet naar een algemene consensus werd gestreefd. Volgens een peiling van de tv-zender VTM is 70% van de Belgische bevolking tegen de nieuwe wet gekant. Ook in een enquête van ‘RTL’ sprak 63% zich uit tegen de wet.
14-02-2014 om 17:12
geschreven door Gust Adriaensen
Belgische bisschoppen diep ontgoocheld
BELGISCHE BISSCHOPPEN DIEP ONTGOOCHELD OVER GOEDKEURING UITBREIDING EUTHANASIEWET
BRUSSEL (KerkNet) – De bisschoppen van België zijn diep ontgoocheld over de goedkeuring in de Kamer van Volksvertegenwoordigers van de wet i.v.m. de uitbreiding van de euthanasiewet voor minderjarigen. Ze betreuren de goedkeuring van een wet die volgens vele experts nutteloos is en vele gebreken vertoont.
De bisschoppen zijn het eens met al wie zich in het euthanasiedebat op basis van hun ervaring en expertise ondubbelzinnig hebben uitgesproken tegen deze wet. Zij staan voluit achter de rechten van het kind waarvan het recht op liefde en respect het meest fundamentele is. Maar het recht van een kind om om zijn eigen dood te verzoeken, is voor hen een stap te ver. Het is het overtreden van het verbod te doden, dat de basis van onze humane samenleving vormt.
De bisschoppen vrezen dat deze nieuwe wet de deur wijd open zet voor een volgende uitbreiding naar mensen met een handicap, dementerenden, mentaal zieken en mensen die levensmoe zijn. Ze dringen erop aan dat al het mogelijke wordt gedaan om pijn en lijden maximaal te bestrijden en dat al wie professioneel en vrijwillig zieke en lijdende mensen bijstaat daarbij maximaal worden ondersteund.
(Kerknet)
14-02-2014 om 17:01
geschreven door Gust Adriaensen
hybris
De propagandisten van de legale mogelijkheid om kinderen te elimineren, hadden er zelfs een wisselmeerderheid (met partijen die vandaag alweer met getrokken messen tegenover mekaar staan, die mekaar het liefst politiek willen vernietigen, bv. liberalen en groenen, (Waalse)socialisten en (Vlaamse) nationalisten), voor over om hun doel te bereiken.
Mochten deze dames en heren vergeten zijn wat het begrip 'hybris' inhoudt en wat de gevolgen ervan kunnen zijn, dan moeten ze echt de moeite opbrengen om het onderstaande aandachtig te lezen:
'Hybris is het Oudgriekse woord voor overdreven trots, hoogmoed, overmoed, grootheidswaanzin, brutaliteit, onbeschaamdheid met name tegenover de goden en/of de goddelijke wereldorde. Het woord hybris heeft geen goede Nederlandse vertaling die het begrip volledig dekt, maar kan in de moderne tijd nog het beste omschreven worden met het gezegde 'hoogmoed komt voor de val'.
De hybris-gedachte is een typisch en veelvoorkomend thema in het Griekse denken.
De vermetele overmoed van een mens, die, in eigenwaan verstrikt en verblind, zich door niets of niemand een halt wenst te laten toeroepen en in zijn ongebreidelde heerszucht zelfs de hand slaat aan een door de goden vastgelegde wereldorde of tegen het lot, wordt door goddelijk ingrijpen meedogenloos afgestraft.
Karakteristiek daarbij is dat de schuldige altijd zijn eigen ongeluk veroorzaakt, omdat hij na het overschrijden van de grens of norm met verblinding getroffen wordt en niet meer merkt dat hij zijn eigen ondergang tegemoet gaat. '
Enkele voorbeelden zijn (elke medeplichtige partij kan een mascotte kiezen): Odysseus, Achilles, Icarus, Narcissus, Prometheus).
14-02-2014 om 08:23
geschreven door Gust Adriaensen
13-02-2014
De verpletterende schuld van de christendemocraten
Vandaag wordt de uitbreiding van de euthanasiewet goedgekeurd. Ondanks de recente oproep van 160 kinderartsen, ondanks de verbijsterde reacties vanuit het buitenland, zal een wisselmeerderheid van partijen die anders mekaar het licht in de ogen niet gunnen, deze beschamende wet goedkeuren. Die wet is niet progressief, tenzij progressiviteit nu ook al geïnterpreteerd wordt als morrelen aan een essentiële en fundamentele ethische gedragsregel van onze cultuur: Gij zult niet doden. Hij is destructief en betekent een nieuw stadium op het 'hellend vlak'. Binnenkort is de demente medemens aan de beurt.
De christendemocraten zullen de uitbreiding niet goedkeuren. Als zij denken daarmee hun handen in onschuld te kunnen wassen, vergissen zij zich.
Zij zijn schuldig door zwakheid, door lafheid, door het niet opnemen van politieke verantwoordelijkheid. Want als ethische kwesties terecht komen in de parlementaire besluitvorming, dan gaat het ook, zoals altijd, om macht.
De christendemocraten hebben bewust nagelaten hun politieke macht te gebruiken. Ze moeten het niet nemen dat een wisselmeerderheid hen voor schut zet. Als ze echt ervan overtuigd zijn dat deze uitbreiding ethisch totaal onverantwoord is, dan hadden ze er een breekpunt van moeten maken en de regeringscoalitie moeten opblazen.
Dat hebben de christendemocraten niet gedaan. Zij zullen hun goedkeuring niet geven. Daarmee is de kous af. Zij houden zich overigens al de hele tijd opvallend gedeisd. Schuldig verzuim is dat. Schuldig zwijgen is dat.
13-02-2014 om 09:54
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2014
Taalgevoeligheid
De hardnekkigste voorstanders van euthanasie, ook op kinderen, -in essentie houdt euthanasie, zoals de meeste mensen wel weten, in dat het leven van een mens bewust beëindigd wordt door een dodelijke/dodende injectie, zijn ondersteboven van een woord dat perfect weergeeft waarvan zij voorstander zijn.
Een kinderarts heeft het namelijk aangedurfd het woord 'doodspuiten' te gebruiken. Als dat geen schandalig woordgebruik is. De Gucht junior was er echt niet goed van.
Maar hoe omzwachteld en eufemistisch De Gucht en zijn euthanasiekompanen uit de blauwe, rode, groene en nationalistische stal het ook zullen proberen uit te leggen, het komt essentieel en fundamenteel en linguïstisch neer op: het einde van een leven veroorzaken door een injectie.
Wedden dat deze dames en heren, als ze eens tijd hebben voor een kruiswoordraadsel, bij die omschrijving niet zullen aarzelen om de elf letters van 'doodspuiten' fluks in te vullen?
12-02-2014 om 18:33
geschreven door Gust Adriaensen
De voorbeeldfunctie van de presentatrice?
Het was te voorspellen. De kritiek van vele taalbekommerde kijkers op het 'particuliere' taalgebruik van Natalia bij de uitreiking van MIA's -Kempens werd het genoemd-, moest weggezet worden door een min of meer bekende figuur, die het allemaal verantwoord en prachtig vond. Schrijver Marc Reugebrink was de 'taalspecialist' van dienst, en die kreeg van de krant de vermelding van de uitgave van zijn nieuwe boek 'Het Belgisch huwelijk' cadeau.
Reugebrink schrijft wel enkele behartenswaardige taaloverwegingen. Maar waar hij het vandaan haalt dat een programma als de MIA's 'geen Algemeen Nederlands verdraagt', is me een raadsel. 'Stel je voor', schrijft Reugebrink, 'dat Jan Becaus de MIA's zou presenteren. Of Kathleen Cools.' Klaarblijkelijk gelooft schrijver Reugebrink niet echt in de vlotheid en de kracht van een algemene taal, of durft hij niet resoluut de verdediging van de algemene taal op zich nemen. Dan nog liever het gebruik van allerlei nep- en tussentalen -creaties van de gebruikers zelf-, verdedigen. Want dat zgn. 'Kempens' van Natalia, is inderdaad extreem 'particulier', artificiëler dan de algemene taal, en wordt niet gedragen of gesproken door een taalgemeenschap. En meer dan waarschijnlijk tot stand gekomen uit onvermogen of luiheid om zich een vlotte, algemene taal eigen te maken.
De vraag kan ook gesteld worden of de openbare omroep, wat taal betreft, geen voorbeeldfunctie heeft. Talloze ouders, onderwijsmensen, ambtenaren... doen al decennia pogingen om een vlotte algemene taal aan te leren en te gebruiken. De omroep was daarin altijd een sterke bondgenoot. De laatste jaren is het evenwel alsof vooral de televisie allerlei tussentaaltjes propageert, die vis noch vlees zijn: geen algemene taal maar ook geen streektaal. Op die manier werkt de VRT met ons geld de inspanningen van zovelen en het gebruik van een vlotte algemene taal in allerlei omstandigheden tegen.
12-02-2014 om 09:52
geschreven door Gust Adriaensen
11-02-2014
De voorbeeldfunctie van de directeur...
Mieke Van Hecke en Rik Torfs, de Oost-Vlaming en de Kempenaar, twee parels aan de intellectuele kroon van Vlaanderland, wat liggen ze me na aan het hart.
De enerzijdsanderzijds-Rik, de meester van de verfijnde taalverpakking. En het rechtvoorderaap-Mieke met haar no-nonsense-idioom. Wat ben ik trots op hen. Wat kan ik genieten van hun vaak maar niet altijd tot voorbeeld strekkende beschouwingen en standpunten.
Neem nu de Westerlose directeurscasus. Was het verantwoord dat het schoolbestuur de ouders informeerde over het verkeersongeval waarin de man betrokken was, nog voor het onderzoek goed en wel gestart was?
Nee, zegt Rik. Ja, zegt Mieke.
Want, zegt Rik, beleid moet weliswaar transparant zijn. Maar als het om mensen gaat, is tranparantie alleen te dun. Ze kan geen aanspraak maken op een moreel monopolie. Ze heeft aanvulling nodig van barmhartigheid.
Want, zegt Mieke, elke volwassene heeft een voorbeeldfunctie. En zeker in een opvoedkundige rol, in een gezagsverhouding. En de ouders en leerlingen hebben recht op correcte informatie.
Ik ben geneigd aan Torfs' kant te gaan staan. Nog los van het feit dat in dit stadium van het onderzoek de informatie onmogelijk volledig en correct kan zijn, houdt de brief aan de ouders alleen maar desastreuze nadelen voor de mens achter de directeur in. De leerlingen, noch de ouders, noch de Sint-Lambertusscholen van Westerlo worden er beter van .
Het pleidooi van Rik Torfs is een pleidooi voor bedachtzaamheid, barmhartigheid, de wijsheid van het zwijgen in bepaalde omstandigheden en stadia. Zijn dat ook en vooral geen christelijke deugden? En Mieke Van Hecke weet ook wel dat er dag na dag in talloze scholen dingen gebeuren omtrent directeurs, leerlingen, ouders en ook omtrent bv. het financiële beleid, die haaks staan op de geconsacreerde zgn. Voorbeeldfunctie, maar die met de 'mantel der liefde' bedekt worden.
Elke vergelijking loopt mank, zegt het cliché. Maar een voorbeeld van 'boekskesniveau', kan veel duidelijk maken. Ik kan me niet voorstellen dat Mieke Van Hecke van oordeel is dat een schoolbestuur aan de ouders moet communiceren dat een directeur of een leerkracht aan het scharrelen is gegaan met een collega of een buitenechtelijke relatie is gestart of gespot werd in een hoerenkeet. Ook in die omstandigheden kan de 'voorbeeldfunctie' nochtans als een kromstaf gehanteerd worden. Of juist niet?
Ben eigenlijk ook wel benieuwd hoe Van Heckes opvolger, Boeve, in dit geval, de degens zou kruisen met Torfs.
11-02-2014 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
Voor echte controle op euthanasie...
Dit is een dringende boodschap gezien de actuele gebeurtenissen die zich afspelen in België.
11-02-2014 om 07:37
geschreven door Gust Adriaensen
09-02-2014
Wordt Koen Geens premier?
'Da's geen kattenpis', maakt van Koen Geens een serieuze kanshebber -----------------------------------------------------------------------------------
Dat het bevriezen van de overheidsuitgaven geen kattenpis is, liet minister Geens het Vlaamse Volk weten. Even met de reeds zo gekende monkellach -expressie van wijsheid, ironie en gewiekstheid-, leentjebuur spelen bij de alom gewaardeerde en geprezen gewezen tv-icoon Jan Becaus, kan geen kwaad, moet Koen gedacht hebben.
Want dan zou je de budgetten voor pensioenen met 7% moeten verminderen, ging Geens op zijn elan verder. Die zat. Alle gepensioneerden aan zijn zij en een uppercut voor die asociale vlegels van NVA, die wel voorstanders van bevriezing zijn. Nee, de centen voor het aanzwellende leger gepensioneerden verminderen, dat doe je niet.
Maar sluwe Koen was nog niet klaar met zijn positionering ten aanzien van de concurrentie op rechts. Ook aan de pikorde op de eigen (figuurlijke) mesthoop moest een en ander veranderen. Wie is die andere haan die Geens nog te nadrukkelijk voor de voeten scharrelt? Juist, ja.
Met één houw van zijn klauw bracht de professor aan de Katholieke Universiteit van Leuven, een genadeloze slag toe: ' Voor de komende jaren de overheidsuitgaven bevriezen is onverantwoord. TENZIJ WE HET LEGER AFSCHAFFEN. DAN BLIJVEN DE PENSIOENEN MISSCHIEN BETAALBAAR.'
Daar had defensieminister en vice-premier De Crem niet van terug. Hij tuimelde dan ook de mesthoop af. De echte vice-premier van CD&V is vanaf heden duidelijker dan ooit Koen Geens. Zijn overwinningsgekraai klonk dan ook welluidend en triomfantelijk in zijn eigen oren, de oren van de honderdduizenden gepensioneerden en van de talloze tegenstanders van de Heer van Aalter.
En nu resoluut op weg naar het premierschap Koen! 't Zal geen kattenpis zijn, maar jij kunt het. Zet hem op!!
09-02-2014 om 16:42
geschreven door Gust Adriaensen
08-02-2014
Hypocrisie en/of domheid
Ook al opgemerkt dat de federale oppositiepartijen Groen en NVA, daarin gesteund door Open VLD, de discussie over de toplonen verengen tot een zoveelste rondje PS-bashing in de persoon van minister Labille?
Op die manier gaan die partijen de echte, wezenlijke discussie uit de weg: wat zijn (ethisch) verantwoorde lonen en hoe groot kan de loonvork zijn tussen bv. de CEO van een bedrijf en de mensen van de werkvloer?
Vooral de liberalen, hoewel zij deel uitmaken van de regering, en de nationalisten komt dat maneuver goed uit. Zij zijn voorstander van de exuberante toplonen, die CEO's -denk aan Thijs- voor zich durven opeisen.
De houding van Groen is eens te meer onbegrijpelijk. De partij kreeg nu eens echt de kans om het parlementaire debat over (on)verantwoorde lonen van zuurstof te voorzien. Maar nee, ze laat zich meeslepen in het vaarwater van partijen, die het erom te doen is de principiële, ethische discussie te vermijden en in plaats daarvan wat ongevaarlijke meppen uit te delen aan een PS-minister.
08-02-2014 om 14:38
geschreven door Gust Adriaensen
07-02-2014
Merkwaardige onthouding
Het Europese parlement besliste onlangs dat er een actieplan tegen homo- en transfobie moet komen. De krijtlijnen van dat plan werden plenair goedgekeurd. Ook door alle Vlaamse democratische partijen, behalve door N-VA. De Vlaams-nationalisten onthielden zich. Reden: Europa begeeft zich met dat actieplan tegen homofobie te veel op het terrein van de (deel)staten.
Vlaams parlementslid Jan Roegiers heeft terecht kritiek op die (ont)houding. Klaarblijkelijk weegt voor N-VA institutionele muggenzifterij zwaarder dan bekommernis om de mensenrechten. Of is dat argument een drogreden om bepaalde strekkingen in de partij-achterban niet voor het hoofd te stoten?
07-02-2014 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
06-02-2014
De verpletterende verantwoordelijkheid van de politici
“Op een drafje”, zo berichtte het persagentschap Belga, keurde de bevoegde Kamercommissie het wetsontwerp goed dat euthanasie voor minderjarigen mogelijk maakt.
Met de karwats jaagt de opmerkelijke coalitie van paars-groen en N-VA de uitbreiding van de ruime Belgische euthanasiewet verder door het parlement. Eerder werd al het verzoek van de christen-democraten en het Vlaams Belang om toch ten minste de Raad van State om advies te vragen over de juridische correctheid van de op til zijnde wet van de hand gewezen.
Vandaag 6 februari volgt de stemming over het wetsontwerp.
De politieke partijen en de individuele politici dragen een verpletterende verantwoordelijkheid. Bij de goedkeuring van de euthanasiewet in 2002, werd al gewaarschuwd voor het 'hellend vlak'. Die waarschuwing werd in de wind geslagen, belachelijk gemaakt, er werden voldoende voorwaarden ingebouwd, de bewuste zelfbeschikking zou de ultieme toetssteen zijn.
De voorwaarden van 2002 werden evenwel systematisch ondermijnd, het zelfbeschikkingsrecht wordt nog van stal gehaald wanneer het in het kraam van euthanasievoorstanders past maar wordt opzij geschoven in het geval van kinderen, en binnenkort demente mensen.
De politici wilden blind zijn voor het 'hellend vlak' en glijden nu onbezonnen verder.
Vanuit de ideologische opstelling van socialisten en liberalen, is hun obsessionele zgn. ethische bezetenheid ivm abortus en euthanasie, nog te verwachten en wellicht denken zij er electoraal goed bij te varen. Voor Groen, een partij die zo bekommerd is om het milieu, om de plantjes en de diertjes, om de zwaksten in binnen- en buitenland, is de steun aan het wetsontwerp onbegrijpelijk en helemaal in tegenspraak met de fundamentele visie op mens en samenleving van de fouding fathers van de groene beweging. Nog onbegrijpelijker is de houding van de Vlaams-nationalisten van NVA. De partij sluit niet alleen een verbond met partijen die ze anders te vuur en te zwaard bekampt, maar ze propageert ook een (on)ethische visie die haaks staat op de waarden van de Vlaamse beweging en op de ideologie van het zgn. conservatisme, waarvan De Wever zich al herhaaldelijk in vroegere opiniestukken voorstander heeft verklaard.
De CD&V zal de wet niet goedkeuren. Maar bewondering dwingt die houding niet af. De partij heeft geen vuist gemaakt, ze gaat niet akkoord maar laat begaan. Uit electorale angst? Als regeringspartner lag het in haar macht het wetsvoorstel te blokkeren, er een breekpunt van te maken. Ze heeft evenwel laten begaan. Ze heeft gezwegen. Dat maakt haar verantwoordelijkheid minstens even groot als de euthanasiecoalitie.
06-02-2014 om 09:59
geschreven door Gust Adriaensen
'Fundament van onze beschaving aangevreten'
Geert De Kerpel in Tertio:
'Toen in 2002 de eerste euthanasiewet werd goedgekeurd “garandeerden” de voorstanders nochtans dat euthanasie enkel zou kunnen voor zeldzame gevallen van ernstig en moeilijk onder controle te houden fysiek lijden bij terminale mensen. Snel bleken het woorden in de wind en werd de wet steeds breder toegepast.
Een op de tien euthanasiegevallen slaat nu al op niet-terminale patiënten. Vandaag wenkt de wettelijke uitbreiding naar jongeren en kinderen. En in de coulissen van de macht worden reeds nieuwe wetsvoorstellen klaargestoomd om ook wilsonbekwamen en dementen te kunnen euthanaseren. Van het niet langer strafbaar stellen in welbepaalde gevallen, evolueren we pijlsnel naar een recht op euthanasie voor steeds meer groepen.
Aartsbisschop André-Joseph Léonard en zijn drie hulpbisschoppen proberen in een ultieme poging morgen met een dag van vasten en gebed de gewetens alsnog wakker te schudden. In hun begeleidende communiqué vragen ze zich terecht af “hoe ver de laksheid van onze wetgeving zal gaan in een materie die zo bepalend is voor de opvatting die een samenleving op lange termijn dreigt te hebben over het leven, over de dood en over de menselijke vrijheid’’. De vraag stellen, is ze in feite beantwoorden.
We kunnen er niet meer omheen: de euthanasiewet van 2002 heeft het gebod “Gij zult niet doden” wezenlijk ondermijnd. Een fundament van onze beschaving wordt wetens en willens aangevreten. '
06-02-2014 om 09:09
geschreven door Gust Adriaensen
05-02-2014
'De zin van het leven' (5)
De inzet van het euthanasiedebat -------------------------------------
De vijfde inzet is die van de spiritualiteit. In het euthanasiedebat gaat het ook over de zin van het leven.
Hoe kan de christelijke ervaring ons helpen de confrontatie met lijden en sterven aan te gaan? Als wij het Pasen van Jezus vieren, laat Goede vrijdag ons het drama van het lijden beleven; op Stille Zaterdag is dat het mysterie van de dood en de verlatenheid en op Paaszondag de kracht van de verrijzenis.
Hoe kan het paasmysterie ons leven verlichten en inspireren? Hoe kunnen de christelijke instellingen getuigen van een ethische houding inzake deze uitdagingen?
05-02-2014 om 15:52
geschreven door Gust Adriaensen
'Stop nu eens met...'
Het behoort tot de redactionele politiek van De Standaard voor- en tegenstanders van politieke en/ethische items op mekaar los te laten. Op die manier wordt soms wel gedurende een week een 'opinie&analyse'-bladzijde gevuld.
Het was dus te verwachten dat na de bijdrage van broeder Stockman in verband met de uitbreiding van de euthanasiewet, Wim Distelmans de kans zou krijgen om enkele Standaardkolommen te vullen.
Het merkwaardige aan dat artikel is evenwel dat Distelmans eigenlijk niet ingaat op de inhoud en de argumentatie van Stockman, maar dat hij vooral duidelijk wil maken dat 'wij, de vrijzinnigen, de eersten waren om met palliatieve zorg te starten'. Nog los van de overweging dat die bewering uit de losse pols geschreven lijkt te zijn -een gedegen studie over de geschiedenis en de verschillende vormen van stervensbegeleiding doorheen de eeuwen, bestaat die al wel?- is 'wij waren eerst', als u het mij vraagt, een nogal puberale bekommernis in dergelijk debat.
'Stop nu eens eindelijk met te suggereren dat vrijzinnigen enkel met euthanasie begaan zijn', schrijft Distelmans. Wie suggereert dat, meneer Distelmans? In het artikel van meneer Stockman lees ik dat niet. En als dat al eens ooit gebeurt, zijn het dan niet vrijzinnigen, zoals u, die bij nogal wat mensen die indruk wekken? Distelmans laat zijn oproep volgen door een anekdotisch verhaaltje over zijn ervaringen in katholieke verzorgingsinstellingen zoveel jaren geleden, om aan te tonen dat zij 'palliatieve zorg' vroeger niet nodig achtten, maar nu wel propageren.
Geen kat kan dat verhaal op zijn waarheidsgehalte controleren, maar er blijkt ook uit dat Distelmans helemaal geen begrip heeft/wil hebben voor christelijk geïnspireerde vormen van stervensbegeleiding, vroeger en nu, maar uitsluitend zijn opvatting en standpunt over euthanasie wil doordrukken.
En als Wim Distelmans dan toch erg veel belang hecht aan 'wie eerst' was, dan zou hij ook de intellectuele eerlijkheid moeten hebben te erkennen dat bij ons en in een groot deel van de wereld de gezondheidszorg en de stervensbegeleding doorheen de eeuwen bijna uitsluitend gedragen werden door de Kerk en door de mateloze inzet van honderdduizenden religieuzen.
' Stop nu eens eindelijk, meneer Distelmans, met te suggereren dat christenen en anderen, die zich verzetten tegen euthanasie en de uitbreiding van de euthanasiewet, een zielig hoopje primitievelingen zijn, die lichtjaren achter zijn.
Overigens is het uiterst merkwaardig dat de uitgebreide en inhoudelijk erg rijke verklaring van de Belgische bisschoppen omtrent de uitbreiding van de euthanasiewet, tot nu toe geen inhoudelijke reactie van bv. Distelmans heeft uitgelokt. Klaarblijkelijk is beweren dat 'wij, de vrijzinnigen, waren de eersten om ons met palliatieve zorg bezig te houden', belangrijker.
05-02-2014 om 08:00
geschreven door Gust Adriaensen
'Elkaar ondersteunen in momenten van lijden' (4)
De inzet van het euthanasiedebat ----------------------------------------
De vierde inzet is van het lijden. 70% van de Belgen zegt voor een zachte dood te zijn. Dat is normaal. We moeten te allen prijze elke vorm van pijn bestrijden en het lijden maximaal verminderen.
Maar als het lijden ondanks alles aanwezig is, zowel bij de zieke als bij de nabestaanden of bij het medisch personeel, hoe kan het dan bewust gedragen worden? Hoe kunnen we ons voorbereiden om het lijden aan te kunnen en te beleven als een beproeving, die we kunnen delen met anderen en samen dragen?
Hoe kunnen we elkaar niet loslaten en ondersteunen in momenten van lijden?
05-02-2014 om 07:20
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2014
'De confrontatie met de eigen dood' (3)
De inzet van het euthanasiedebat ------------------------------------
De derde inzet confronteert ons met onze eigen dood: hoe ons erop voorbereiden en de dood niet ontkennen?
Met wie kunnen we erover spreken, welke voorbereidingen treffen we, hoe laten we ons omringen? Hoe vermijden we van de dood een taboemoment te maken?
Hoe waardig sterven mét respect voor de waarde van het menselijke leven?
04-02-2014 om 10:05
geschreven door Gust Adriaensen
De verspilzucht van de politieke partijen
Het is de tijd (geweest) van de nieuwjaarsrecepties en van de partijcongressen. Groot, groter, grootst. Duur, duurder, duurst.
Al die politieke partijen hebben de mond vol over crisis en bezuiniging en ondertussen vergooien ze miljoenen aan dergelijke inhoudloze goednieuwsshows, die alleen interessant zijn voor de eigen achterban en de media. Het ergste is nog dat ze dat (kunnen) doen met het belastinggeld dat de burger moet betalen voor het laten functioneren van het partijapparaat.
Het extreemste voorbeeld was vorig weekend te zien. De partij die de Vlamingen graag voorstelt als de grote financiële slachtoffers van de Franstalige hebzuchtigen en profiteurs, liet een driedaags zgn. congres op poten zetten, dat volgens de gazetten minstens 700.000 euro had gekost. Enkele dagen geleden werd bekend dat diezelfde partij 300.000 euro uittrok voor de verkiezingscampagne in de sociale media. Voila, al één miljoen euro alleen nog maar in deze prille fase van de campagne. Wansmakelijke verspilling! Dezelfde politieke formatie gaat er prat op te beschikken over straffe madammen en venten, die onverbiddelijk willen optreden tegen marginalen, arme sloebers van binnen- en buitenland, die geen nagel hebben om aan hun gat te krabben.
Opmerkelijk was ook dat de partij die zich Messiaanse (!!!!) allures aanmeet als het gaat om de redding van Vlaanderen (waar zijn we in godsnaam mee bezig?), door duurbetaalde professionals een show in mekaar laat boksen, die helemaal geschoeid is op Amerikaanse leest, en waarbij ik me als Vlaming meer en meer vervreemd voel.
Het wordt de hoogste tijd dat de dotaties aan de partijen, net zoals gebeurd is voor de koninklijke familie, fundamenteel in vraag worden gesteld.
04-02-2014 om 09:56
geschreven door Gust Adriaensen
03-02-2014
'De glijbaan van de zelfbeschikking'
René Stockman, generale overste van de Broeders van Liefde, schrijft in De Standaard van 3 februari, een uiterst belangwekkend opiniestuk in verband met de uitbreiding van de euthanasiewet. Een fragment:
'... Want als we nu toch op die glijbaan (van de absolute zelfbeschikking) zitten, kan ik mij afvragen of ik finaal nog legitiem zal kunnen beslissen of ik wil blijven leven, als mijn leven niet meer zal voldoen aan bepaalde kwaliteitseisen, of als mijn verzorging te veel zal kosten aan de maatschappij? Wie geeft me immers de garantie dat wat vandaag bij wet als een mogelijkheid wordt aangeboden, op termijn geen imeratief karakter zal krijgen? Welke impact zal eens teeds verder uitbreidende wetgeving uiteindelijk hebben op de publieke opinie? We zullen ons steeds meer zedelijk verplicht voelen te kiezen voor euthanasieals we de omgeving niet meer tot last willen zijn en paradoxaal genoeg daarmee onze legitieme zelfbeschikking verliezen.
Voor zo'n maatschappij kies ik niet, want ik zou graag mens en medemens blijven en ook kunnen blijven rekenen op de medemenselijkheid van de anderen, om zo aan mijn onvoorwaardelijke eerbied voor alle leven verder gestalte te geven.'
03-02-2014 om 17:47
geschreven door Gust Adriaensen
'Van alles naar niets in de geneeskunde'
De inzet van het euthanasiedebat (2) -------------------------------------------
Een tweede inzet is de wijziging binnen de medische praktijk, die verbonden is met de grote vooruitgang van de geneeskunde. Als de geneeskunde de grenzen van haar mogelijkheden bereikt, stapt men over van ‘alles’ naar ‘niets’ en is men geneigd meteen zijn toevlucht te nemen tot euthanasie.
Men vergeet de rol van de sedatie, die de pijn verzacht, en het belang van de palliatieve zorg, die mensen op een serene manier voorbereiden op de dood. De artsen en het verplegende personeel worden in hun praktijk aan het twijfelen gebracht, tussen het ‘teveel’ aan geneeskunde en het ‘niets meer’ van de euthanasie.
03-02-2014 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
Daniël Maes (75), norbertijn van Postel en afkomstig uit Arendonk, is verantwoordelijk voor een seminarie in het zesde eeuwse klooster Mar Yakub in Qâra, gelegen op 90 kilometer van de Syrische hoofdstad Damascus. In Syrië zijn er 2,4 miljoen christenen op 24 miljoen inwoners. Een verre droom van de Vlaamse norbertijn Maes is om van het klooster Mar Yakub een tweede Taizé te maken, dicht bij de bronnen van het christendom, in dialoog met joden en moslims.
Inschrijven noodzakelijk Reservatie is verplicht via een bestuurslid of via de gemeentelijke Bibliotheek
Donderdag 13 maart 2014 1ste Voordrachtavond, “De oorlog tegen Syrië” door Daniël Maes,
Een samenwerking met de bibliotheek en parochie., in het Gemeentelijk Ontmoetingscentrum “Ter Voncke”, 20u00.
Daniël Maes is pater Norbertijn te Postel. Pater Maes woont al drie jaar in Qâra halfweg tussen Damascus en Aleppo, in het oecumenisch klooster Deir Mar Ykub (een soort Taizé van het Midden-Oosten). Hij is daar met de bedoeling een priesterseminarie te beginnen. Momenteel wordt het klooster door salafistische rebellen bedreigd.. de ramen in de refter zijn met zandzakken bedekt.. In maart 2014 hoopt pater Maes in België te zijn en brengt hij ons het verhaal van – het zijn zijn woorden - “De oorlog tegen Syrië”.
Landelijke Gilde Herenthout. Bibliotheek en parochie.
.
--
03-02-2014 om 08:34
geschreven door Gust Adriaensen
02-02-2014
Economie en verdeling van de inkomsten
Paus Franciscus in 'Evangelii Gaudium' -------------------------------------------
Economie en verdeling der inkomsten -------------------------------------------
De noodzaak om de structurele oorzaken van de armoede te bestrijden, kan niet wachten, niet enkel omwille van een pragmatische vereiste, resultaten te boeken en de maatschappij te ordenen, maar om de samenleving te genezen van een ziekte, die haar zwak en onwaardig laat worden en haar slechts naar nieuwe crises kan voeren.
De hulpprojecten, die tegemoetkomen aan enkele dringende vereisten, mogen slechts als provisoire maatregelen beschouwd worden. Zolang de problemen van de armen niet fundamenteel opgelost worden, door af te zien van de absolute autonomie van de markten en van de financiële speculatie en door de structurele oorzaken van de inkomensongelijkheid aan te pakken, zullen de wereldproblemen niet opgelost geraken en kan uiteindelijk geen enkel probleem opgelost worden.
De ongelijke verdeling van de inkomsten is de wortel van het sociale kwaad.
02-02-2014 om 17:32
geschreven door Gust Adriaensen
'GIJ ZULT NIET DODEN'
De inzet van het euthanasiedebat (1)
Op de bijeenkomst van de bisschoppenconferentie in Grimbergen hebben de bisschoppen van België de problematiek van het levenseinde besproken. Dat gebeurde in aanwezigheid van een aantal experts op medisch, juridisch, ethisch en pastoraal vlak. Het wetsvoorstel in verband met uitbreiding van de euthanasiewet voor minderjarigen, d.w.z. kinderen en jongeren, gaat de bisschoppen zeer ter harte.
Ze vragen zich af waarom een wet moet worden gemaakt over een dergelijke delicate materie, als men bedenkt dat Nederland al sinds 2006 over een dergelijke wet beschikt en die nog nooit heeft moeten toepassen. De problematiek heeft de bisschoppen ertoe aangezet de onderliggende inzet van dit initiatief te verdiepen en hun bedenkingen met een breed publiek te delen. Een eerste inzet van het debat is het verbod te doden, dat de basis vormt van onze samenleving.
Door de deur open te zetten voor euthanasie voor minderjarigen lopen we het risico euthanasie uit te breiden tot mensen met een handicap, dementerenden, mentaal zieken en zelfs tot mensen die levensmoe zijn. Op die manier riskeren we ook de zin van het menselijke leven te veranderen.
Menselijke waardigheid alleen nog toekennen aan mensen die in staat zijn de waardigheid van hun eigen leven te erkennen, is mensonwaardig. Op die manier zaait men twijfel over de waarde van het leven van bepaalde mensen.
02-02-2014 om 17:14
geschreven door Gust Adriaensen
01-02-2014
Arcen
... Arcen 16 oktober-18 oktober: Een boeket van tien haiku’s geïnspireerd door een prachtige wandeldriedaagse in Arcen en omgeving. ...
Hotelgast bij het venster --------------------------
De melkbleke zon Zinkt weg in de trage Maas. De herfst is alom.
De Hamert ---------
De kudde schapen Graast onverstoorbaar verder. Ons bestaan telt niet.
Ruïne Bleyenbeek ----------------
Bouwval Bleyenbeek Vol ijver gerestaureerd. Verlangen naar toen.
Het Lange Ven -------------
De bossen gerooid, De slenk van het Lange Ven: Herschep het landschap.
Uitkijktoren ------------
De uitkijktoren: Weids zicht over het Maasland. De kerktorens wiegen.
Het Quin --------
Schotse Hooglanders Spiegelen zich in het ven. Een voorbeeld van zen.
Afferden --------
Het dorp Afferden: De stroom, de grens, een kapel: Wereld en hemel.
Duvelskuul ----------
Zie een klapekster Hoog in de berk bij het ven! Blijft hij er zitten?
Het Schuitwater ---------------
Gelach vult het bos. De boomklever slaat alarm. Te late stilte.
Broekhuizen -----------
Terras aan de Maas. De veerpont vaart heen en weer. De herfstavond valt.
01-02-2014 om 22:25
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2014
Nieuwe betoging voor de zetel van de euthanasiecommissie !
NIEUWE MANIFESTATIE ZONDAG 2 FEBRUARI VAN 15u30 TOT 17u ZELFBESTUURSSTRAAT 4 (DICHT BIJ HET ZUIDSTATION, BRUSSEL) VOOR DE ZETEL VAN DE EUTHANASIECOMMISSIE: DE « GELE HESJES » ROEPEN ONS OP! De eerste manifestatie georganiseerd door het collectief “de Gele Hesjes” was een groot succes! Als gevolg van hun oproep hebben meer dan 300 mensen zich op zondag 12 januari verzameld voor de zetel van de Ccontroleommissie euthanasie van 2002. Deze betoging heeft een ruime weerklank gekregen in de media. Maar we moeten blijven op onze standpunten hameren om gehoord te worden door onze volksvertegenwoordigers! Trek uw gele hesje aan en kom met uw familie, uw kinderen en uw vrienden deze zondag om 15u betogen in de Zelfbestuursstraat! Dit is onze centrale boodschap: geen uitbreiding van de euthanasiewet tot bij kinderen zolang de controle op die wet te kort schiet! Welke zin heeft het om een wet uit te breiden waarvan de toepassing toch ongecontroleerd gebeurt, en misbruiken zo te doen toenemen ? De voorzitter van de euthanasiecommissie, Wim Distelmans, geeft zelf toe dat een belangrijk deel van de toepassingen van euthanasie illegaal zijn. Bovendien worden euthanasieverklaringen die niet conform de wet zijn toch gevalideerd door de commissie. In meer dan 10 jaar tijd en met meer dan 6000 verklaringen die zijn doorgegeven aan de commissie heeft geen enkel geval geleid tot gerechtelijke vervolging, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Nederland, waar dossiers wel worden overgemaakt aan justitie. Meer dan de helft van de effectieve leden van de euthanasiecommissie bestaat uit leden of sympathisanten van organisaties die, zoals bijvoorbeeld RWS (Recht op waardig sterven), ijveren voor de uitbreiding van euthanasie tot steeds bredere groepen van de bevolking. Samen met het collectief “Gele Hesjes”, vraagt actie Actie Gezin dat :
mandaten van leden van de euthanasiecommissie hoogstens één keer verlengbaar worden.
de commissie echt pluralistisch wordt samengesteld, zoals de wet vraagt, en niet de facto in meerderheid bestaat uit leden met een politieke en ideologische agenda ten voordele van de uitbreiding van de euthanasie wet van 2002.
het overmaken van een dossier aan het parket maar 1/3 van de stemmen vereist (tegen 2/3 nu).
Actie Gezin vraagt ookhet terugtrekken van het wetsvoorstel dat toegang tot euthanasie verbreedt tot bij kinderen, reeds gestemd in de Senaat en momenteel ter discussie in de Commissie Justitie van de Kamer, en dat in het partijprogramma van geen enkele partij stond tijdens de laatste verkiezingen en ook geen deel uitmaakte van het regeerakkoord. Daarbij nog iets: Actie gezin roept u ook op om mee te doen aan de Europese pro-family bijeenkomst die ook plaats zal vinden op zondag 2 februari, maar dan van 14u tot 15u op het Luxemburgplein in Elsene. Gelijkaardige manifestaties zullen op de dezelfde dag plaats vinden in meerdere Europese steden. Hartelijk dank! Actie gezin vzw http://www.actiegezin-actionfamille.be/welkom-accueil?lang=nl PS : We danken van ganser harte al degenen onder u die ons financieel ondersteunen. We hebben u hard nodig! Als u het kunt, doe dan een storting (als u uw mailadres vermeldt in de mededeling van uw overschrijving zullen we u persoonlijk bedanken)! Actie gezin is een onafhankelijke en pluralistische vzw. Ze ontvangt geen enkele subsidiëring en werkt enkel met hulp van uw giften. ING 363-0704704-39 – IBAN : BE13 3630 7047 0439 – BIC : BBRUBEBB
31-01-2014 om 16:50
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
'Niemand redt zichzelf.
De gemeenschap is essentieel.'
31-01-2014 om 12:47
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2014
Gedichtendag
Wanneer ik aan wat je zou kunnen noemen een gedicht begin te schrijven weet ik gewoonlijk niet waar het eerste vers me naar toe voeren zal. Dit baart geen ongerustheid want al lijkt het nergens op het blijft een feit dat het aaneenrijgen van woorden een uitstekend middel tegen de verveling is en die bekruipt me soms onweerstaanbaar op donderdagnamiddagen in januari. Maar dat hoeft jou geen zorg te wezen. Dat begrijp je wel.
30-01-2014 om 13:36
geschreven door Gust Adriaensen
Muyters in ongenade-De Roover glorieert
Een politiek actieve persoon die de laatste jaren door bepaalde media, in het bijzonder De Standaard, opgevreeën werd, was ongetwijfeld De Roover. Wat daarin stoorde, was niet wat hij te vertellen had, maar dat hij zich steeds liet opvoeren als een 'onafhankelijke politieke waarnemer'. Terwijl uit alles bleek dat hij een fervente aanhanger was, niet alleen van het nationalisme maar ook van de rechts-liberale enonomische ideeën en visies, die in de NVA meer en meer het communautaire gehakketak overvleugelen. Dat iemand dat gedachtegoed is toegedaan, daarmee is niks mis. Integendeel. In onze democratie zijn vooralsnog 'die Gedanken frei'. Gelukkig maar. Maar dat De Roover lange tijd zijn zelfverklaarde politieke onafhankelijkheid heeft gebruikt om in de media een bepaalde partij te propageren, te verdedigen, te volgen, doet de wenkbrauwen fronsen. Aan die dubbelzinnigheid is nu eindelijk een einde gekomen door een verkiesbare plaats op een kandidatenlijst, wat meneer De Roover waarschijnlijk al lange tijd op het oog had.
Met minister Muyters heb ik echt wel te doen. Deze aimabele man werd enkele jaren geleden als een wit konijn door De Wever rechtstreeks in een ministerzetel geposteerd en wordt nu door de zelfde onaantastbare leider op een vernederende manier bij het politieke huisvuil gezet. En toen Muyters nog even piepte dat hem een ministerpost beloofd was, kreeg hij helemaal de wind van voren van zijn (ex-)partijvrienden. Benieuwd hoe de minister deze slagen met de partijkromstaf zal verwerken. Misschien vindt hij troost in het gedicht van Kipling 'If...'. Mag ik de minister adviseren het in deze ongetwijfeld voor hem donkere periode geregeld rustig te lezen. In het bijzonder de tweede strofe kan wellicht troost bieden met daarin het vers: IF YOU CAN MEET WITH TRIUMPH AND DISASTER... Ik wens het u van harte toe, minister Muyters.
If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim,
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,....
30-01-2014 om 10:51
geschreven door Gust Adriaensen
29-01-2014
Tien jaar geleden overleed Herman Servotte
Op 24 januari 2004 stierf Herman Servotte. Hij werd 74 jaar.
Alle Leuvense ex-studenten germanistiek uit het begin van de jaren zestig, zullen het met me eens zijn: professor Herman Servotte bracht een nieuw geluid, een nieuwe lente in het doceren van de Engelse literatuur.
Niet alleen sprak hij een vlot en sierlijk Engels, in tegenstelling tot vele van zijn collega's, maar ook de manier waarop hij de literatuur benaderde, betekende een breuk met de tot dan toe gangbare academische literatuurstudie. Bovendien was hij een begenadigd lesgever en een charmante gentleman met een bijzonder fijn gevoel voor humor. Iemand die dicht bij zijn studenten stond en toch een zekere afstandelijkheid en een natuurlijk gezag wist te bewaren. Die verbondenheid met de studenten kwam nog het sterkst tot uiting tijdens de Engelandreis in de 1ste licentie, die toen traditie was.
Herman Servotte werd ervaren en geapprecieerd als een man van de wereld, ook al was hij priester. En wat voor een priester!
Hij was vanaf 1982 medepastor in de universitaire parochie en in de jaren 80 ook algemeen proost van de Gezinsgroepen, die in dat decennium hun hoogste bloei kenden. Maar hij maakte zich ook verdienstelijk in het beleid van de Kerk en van de Universiteit . Zo aanvaardde hij de opdracht van kardinaal Suenens om een nieuw concept van priesteropleiding vorm en gestalte te geven en was hij gedurende een tiental jaren vice-rector .
In Tertio schrijft Robrecht Michiels het volgende: 'Servotte zag zichzelf in een brugfunctie, als iemand die steeds op de grens leefde en daar juist wilde leven. Tussen stad en platteland, tussen twee taalgebieden en twee cultuurgemeenschappen, tussen college geven aan de universiteit en universitair beleid, tussen gelovigen en minder-/anders-/niet-gelovigen, tussen een profane bezigheid en het priesterambt, tussen literatuur en geloof, filosofie, theologie en exegese, tussen herinnering en hoop of gisteren en morgen, tussen kerk en wereld.'
De laatste jaren van zijn leven leed Herman Servotte aan de ziekte van Parkinson, die hem het schrijven en spreken geleidelijk aan moeilijker en moeilijker maakte. Dat was een uiterst zware beproeving voor hem. 'Maar', zo zei hij, 'God is bij de lijdenden aanwezig als een moeder, die het lijden van haar kind weliswaar niet wegneemt, maar door haar aanwezigheid kracht en sterkte brengt.'
We shall not cease from exploration And the end of all our exploring Will be to arrive where we started And know the place for the first time. Through the unknown, remembered gate When the last of earth left to discover Is that which was the beginning; (…) And all shall be well and All manner of thing shall be well When the tongues of flame are in-folded Into the crowned knot of fire And the fire and the rose are one.
(T.S. Eliot, Four Quartets)
We zullen niet ophouden met ontdekken En het einde van alle ontdekking Zal zijn aan te komen waar we vertrokken En de plaats te kennen voor de eerste keer. Door de ongekende, herinnerde poort Wanneer het laatste wat op aarde te ontdekken blijft Dat is wat de aanvang was; (...) En alles komt terecht en Alle dingen worden goed Wanneer de vlammende tongen naar binnen zijn gevouwen In de gekroonde knoop van vuur En het vuur en de roos één zijn.
29-01-2014 om 08:40
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2014
De nootjes en aapjes van minister Geens
Het was niet bepaald minister Geens' dag in het parlement toen hij de zichzelf 30% loonsverhoging toekennende toplui van bad bank Dexia, toch per se wilde verdedigen.
Zijn uitspraak dat hij, Geens, wel in staat zou zijn B-post en Belgacom te leiden, maar niet Dexia, was al erg van de pot gerukt en vooral ook erg denigrerend voor de CEO's van die overheidsbedrijven.
De met pathos uitgesproken zin: 'Als je nootjes voedert, krijg je aapjes' , sloeg evenwel alles.
Wellicht heeft minister Geens, hoe verstandig hij zich voordoet en waarschijnlijk ook is -hoewel toch wat te min om bv. een bad bank te leiden-, niet echt beseft welke conclusies uit die boutade getrokken kunnen worden.
Want wat Geens zegt, kan als volgt geïnterpreteerd worden: al die mensen die met een (heel wat) lager loon dan de supervergoedingen van CEO's, moeten tevreden zijn, die dus 'nootjes, peanuts' toegeworpen krijgen, zijn of worden aapjes. Of nog anders: degenen die voor een modaal loon willen of moeten werken, hebben beperkte capaciteiten. Of: met een vergoeding die niet in de honderdduizenden euro's loopt of het miljoen overschrijdt, trek je geen valabele mensen aan.
Maar wel aapjes dus. Nou, dat is dan een ministeriële wijsheid waarin de overgrote meerderheid van de bevolking zich kan terugvinden!
28-01-2014 om 08:01
geschreven door Gust Adriaensen
Belastingontduiking
Minister Vande Lanotte:
'Als iedereen die belastingen moet betalen die ook effectief betaalt, dan is er genoeg geld om de nettolonen van de modale werkende mens omhoog te krikken zonder dat er pijnlijke besparingen moeten worden doorgevoerd.'
De spijker op de kop!
28-01-2014 om 07:35
geschreven door Gust Adriaensen
27-01-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
Sedert enkele weken werkt het internetsysteem niet meer in de streek waar pater Daniël verblijft in Syrië.
Wel kan hij nog kort communiceren via sms. In zijn laatste berichtje meldt hij het volgende:
'Het gebombardeerde communicatiespel werkt al half.
We kunnen met gewone lijn niet naar buitenland bellen,
maar wel van het buitenland ontvangen.
Voor de rest status quo.'
Hij vraagt ook dat de heilige Francis van Sales, eens bisschop van Genève, Genève II (waar onderhandelingen gestart zijn tussen regering en oppositie) een flinke duw zou geven'.
Dat wensen en hopen we met pater Daniël.
27-01-2014 om 10:32
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2014
Paus werkt aan tekst over ecologie
De directeur van de persdienst van het Vaticaan heeft bevestigd dat paus Franciscus werkt aan een tekst over het thema ecologie.
De paus wil sterk de nadruk leggen op de 'menselijke' ecologie. Onderwerpen zoals de wegwerpmaatschappij, de plundering van bodemrijkdommen en de bescherming van het milieu en het leven zullen ongetwijfeld behandeld worden.
26-01-2014 om 16:20
geschreven door Gust Adriaensen
23-01-2014
De inzet van het euthanasiedebat
De inzet van het euthanasiedebat Perscommuniqué van de bisschoppen van België – 22 januari 2014
Op de bijeenkomst van de bisschoppenconferentie in Grimbergen hebben de bisschoppen van België de problematiek van het levenseinde besproken. Dat gebeurde in aanwezigheid van een aantal experts op medisch, juridisch, ethisch en pastoraal vlak. Het wetsvoorstel in verband met uitbreiding van de euthanasiewet voor minderjarigen, d.w.z. kinderen en jongeren, dat momenteel in de Kamercommissie besproken wordt, gaat de bisschoppen zeer ter harte. Ze vragen zich af waarom een wet moet worden gemaakt over een dergelijke delicate materie, als men bedenkt dat Nederland al sinds 2006 over een dergelijke wet beschikt en die nog nooit heeft moeten toepassen. De problematiek heeft de bisschoppen ertoe aangezet de onderliggende inzet van dit initiatief te verdiepen en hun bedenkingen met een breed publiek te delen. Een eerste inzet van het debat is het verbod te doden, dat de basis vormt van onze samenleving. Door de deur open te zetten voor euthanasie voor minderjarigen lopen we het risico euthanasie uit te breiden tot mensen met een handicap, dementerenden, mentaal zieken en zelfs tot mensen die levensmoe zijn. Op die manier riskeren we ook de zin van het menselijke leven te veranderen. Menselijke waardigheid alleen nog toekennen aan mensen die in staat zijn de waardigheid van hun eigen leven te erkennen, is mensonwaardig. Op die manier zaait men twijfel over de waarde van het leven van bepaalde mensen. Een tweede inzet is de wijziging binnen de medische praktijk, die verbonden is met de grote vooruitgang van de geneeskunde. Als de geneeskunde de grenzen van haar mogelijkheden bereikt, stapt men over van ‘alles’ naar ‘niets’ en is men geneigd meteen zijn toevlucht te nemen tot euthanasie. Men vergeet de rol van de sedatie, die de pijn verzacht, en het belang van de palliatieve zorg, die mensen op een serene manier voorbereiden op de dood. De artsen en het verplegende personeel worden in hun praktijk aan het twijfelen gebracht, tussen het ‘teveel’ aan geneeskunde en het ‘niets meer’ van de euthanasie. De derde inzet confronteert ons met onze eigen dood: hoe ons erop voorbereiden en de dood niet ontkennen? Met wie kunnen we erover spreken, welke voorbereidingen treffen we, hoe laten we ons omringen? Hoe vermijden we van de dood een taboemoment te maken? Hoe waardig sterven mét respect voor de waarde van het menselijke leven?
De vierde inzet is van het lijden. 70% van de Belgen zegt voor een zachte dood te zijn. Dat is normaal. We moeten te allen prijze elke vorm van pijn bestrijden en het lijden maximaal verminderen. Maar als het lijden ondanks alles aanwezig is, zowel bij de zieke als bij de nabestaanden of bij het medisch personeel, hoe kan het dan bewust gedragen worden? Hoe kunnen we ons voorbereiden om het lijden aan te kunnen en te beleven als een beproeving, die we kunnen delen met anderen en samen dragen? Hoe kunnen we elkaar niet loslaten en ondersteunen in momenten van lijden? De vijfde inzet is die van de spiritualiteit. In het euthanasiedebat gaat het ook over de zin van het leven. Hoe kan de christelijke ervaring ons helpen de confrontatie met lijden en sterven aan te gaan? Als wij het Pasen van Jezus vieren, laat Goede vrijdag ons het drama van het lijden beleven; op Stille Zaterdag is dat het mysterie van de dood en de verlatenheid en op Paaszondag de kracht van de verrijzenis. Hoe kan het paasmysterie ons leven verlichten en inspireren? Hoe kunnen de christelijke instellingen getuigen van een ethische houding inzake deze uitdagingen? Daarnaast hebben de bisschoppen samen met experts in de pastoraal ook gewerkt rond de problematiek van de evoluties in het parochiale landschap in ons land.
23-01-2014 om 17:11
geschreven door Gust Adriaensen
Kom nou minister Geens
Koen Geens voelt zich als een vis in het ministeriële water. Ook al kleurt dat geregeld troebel. En de minister in ongetwijfeld een heel verstandige jongen. Dat behoedt hem helaas niet altijd voor domme beslissingen of uitspraken.
Je moet toch op je kop gevallen zijn, om na de commotie rond het superloon van Thijs, een loonsverhoging met 30% voor enkele topbonzen van de restbank Dexia te steunen en te verdedigen.
Geens kreeg er dan ook terecht flink van langs in het parlement. Hij verdedigde zich als een duivel in een wijwatervat en trok zelfs ten aanval.
Maar zijn pathetische uitroep dat hij, Geens, wel in staat is B-post en Belgacom te leiden maar dat hij de leiding van Dexia niet zou aankunnen, zal bij velen ironische commentaar uitgelokt hebben.
Kom nou, minister Geens! Een man met uw talenten! En wat een vernederende uitspraak voor de CEO's van B-post en Belgacom. Als Geens zijn hand niet omdraait om die jobs op zich te nemen maar dat hij dat niet ziet zitten voor Dexia, was de oorlog omtrent de verloning van Thijs en Bellens meer dan verantwoord en moet er verder nagedacht worden over een nog forsere verlaging.
Eén ding moet minister Geens wel nagegeven worden: de man is m.i. nu al het grootste oratorische talent van zowel het federale als het Vlaamse parlement.
23-01-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
22-01-2014
De weelde in dienst van de mensheid
Pauselijke boodschap aan Economisch Forum Davos: -----------------------------------------------------------
'Ik vraag u er zorg voor te dragen dat de mensheid gediend wordt door de weelde en er niet door wordt beheerst.'
22-01-2014 om 07:56
geschreven door Gust Adriaensen
21-01-2014
De revival van de traditionele vloek
De ouderen onder ons hebben zeker leeftijdsgenoten gehad die van in hun prille jeugd geen volledige zin konden uitbrengen zonder hem te voorzien van vloeken, waarin 'god' in een of andere (taal)vorm aanwezig was.
De laatste decennia verdwenen die als oubollig aangevoelde krachtwoorden, samen met God, naar de achtergrond. Zij maakten plaats voor Engelse vierletterwoorden, die in sommige Amerikaanse, vooral misdaadfilms, het overgrote deel van de conversatie uitmaken.
Maar het moge duidelijk zijn: de traditionele Vlaamse vloek, waarin 'god' een belangrijke plaats inneemt, is terug van weggeweest. Net als God overigens.
Het mooiste bewijs daarvan wordt geleverd door Waes en Wauters. Zij larderen zonder veel remmen, de reacties op hun eigen en de wederzijdse exploten, met een, zeker in taalkundig opzicht, interessante stortvloed aan ouderwets gevloek.
Met toch wel, na een eerste oppervlakkig onderzoek, Waes als kampioen.
21-01-2014 om 19:39
geschreven door Gust Adriaensen
De wraakroepende en dodende kloof
85 miljardairs zijn even rijk als de 3,5 miljard armsten
21-01-2014 om 07:14
geschreven door Gust Adriaensen
20-01-2014
Met beugel naar Hollywood of niet?
Wat zijn we allemaal apetrots dat 'The broken circle breakdown' een Oscarnominatie beetheeft.
Maar in ruime Vlaamse kring heersen er ook bezorgdheid en twijfel en discussie. Nee, niet zozeer over de kwaliteit van de film. 'Met die nominatie hebben we al gewonnen', zegt Felix van Groeningen. En volgens sommige gazetten kan het niet anders of de Oscar wordt ook binnengehaald.
Maar de vraag is: hoe verschijnt Veerle Baetens in Hollywood? Met blokjes of zonder? Om het een beetje oneerbiedig maar alleszins puur volks te zeggen: past heel die ijzerwinkel tussen al dat chic volk of niet?
Nu is het wel zo dat de overgrote meerderheid, zeker der Vlaamse meisjes en jonge vrouwen, met staaldraad hun gebit beteugelen -soms denk ik zelfs dat er meer beugels rondlopen dan er jong volk beschikbaar is.
Het zou wat betekenen voor het zelfvertrouwen van de jongere generaties: Veerle die met beugel en al, een Oscar in ontvangst mag nemen! Wedden dat de kans groot is dat al vlug minstens de 100% beugeldragers worden gehaald. Vandaar dat het begrijpelijk is dat de Verenigde Vlaamse Orthodonten, Veerle Baetens al de goedbedoelde en deskundige raad gegeven hebben om haar beugel niet thuis te laten.
In Flanders no problem dus. De kwestie is: pikken de Amerikanen deze metaalconstructie? Is Veerle sexyer met dan zonder? Is haar lach stralender met dan zonder? Geraakt Amerika onder de indruk van het vakmanschap der Vlaamse orthodonten of staan de VS-collega's al mijlen verder in de tandcorrectiebehandeling?
Als ik de foto aandachtig bekijk, kruipt er twijfel in mijn hart. Zou het toch niet beter zijn het orthodontievakwerk in ons dierbaar Vlaanderland te laten?
20-01-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
19-01-2014
'Verander uw houding tegenover migranten en vluchtelingen'
Paus Franciscus drukte vandaag de hoop uit dat migranten en vluchtelingen in vrede zouden kunnen leven in de landen die hen verwelkomen en dat ze in staat zouden zijn de waarden van hun cultuur te behouden.
In augustus 2013 schreef paus Franciscus al het volgende: 'Een verandering van de houding ten aanzien van migranten en vluchtelingen is nodig bij iedereen. Wij moeten weg van een defensieve houding en van angst, weg van onverschilligheid en marginalisering - wat allemaal typisch is voor een wegwerpcultuur-, en we moeten evolueren naar een houding gebaseerd op een cultuur van ontmoeting, de enige cultuur die in staat is een betere, meer rechtvaardige en broederlijke wereld op te bouwen'.
19-01-2014 om 15:18
geschreven door Gust Adriaensen
18-01-2014
Macht
De traditionele partijen, aldus NVA, klampen zich vast aan de macht.
Een verwachte doorzichtige, maar hoe dan ook simplistische uitspraak.
De traditionele, conservatieve partij, die NVA (geworden) is, zit al sterk verweven in het politieke en financiële Belgische machtssysteem en klampt zich vast aan de macht op Vlaams politiek niveau.
En zij doet er alles aan, net als alle andere partijen, om de macht ook op het federale niveau te grijpen. Dat behoort namelijk tot de essentie en de brandstof van het politieke bedrijf: de macht grijpen, de macht behouden om o.a. de eigen maatschappijvisie en de eigen ambities te realiseren.
Het zo voorstellen dat de eigen partij daaraan niet meedoet, is een flagrante leugen en kiezersbedrog.
18-01-2014 om 13:57
geschreven door Gust Adriaensen
17-01-2014
Paus Franciscus 'Evangelii Gaudium' -4-
Bekommer u om de zwakken ---------------------------------
Het is noodzakelijk nieuwe vormen van armoede en zwakheid - de daklozen, de drugsverslaafden, de vluchtelinge, de inheemse volkeren, de steeds meer vereenzaamde en verlaten oude mensen, enz.- onze aandacht te schenken. We worden ertoe uitgenodigd in hen de lijdende Christus te herkennen en hem nabij te zijn, ook wanneer dat ons klaarblijkelijk geen tastbare en onmiddellijke voordelen biedt.
De migranten betekenen voor mij een bijzondere uitdaging, omdat ik herder van een kerk zonder grenzen ben, die zich moeder van allen voelt. Daarom roep ik de landen op tot een ruimhartige openstelling, die, in plaats van de angst voor een verstoring van de eigen identiteit, in staat is nieuwe culturele syntheses te realiseren. Hoe mooi zijn de steden, die het ziekelijke wantrouwen oveerwinnen, die anderen met hun verscheidenheid opnemen en van deze integratie een ontwikkelingsfactor maken! Hoe mooi zijn de steden, die ook in hun architectonische planning, rijk zijn aan ruimtes die verbinden, samenhang realiseren en de erkenning van de andere begunstigen!
17-01-2014 om 19:28
geschreven door Gust Adriaensen
16-01-2014
Staatshervormingen en economische dynamiek
Econoom Paul De Grauwe wilde graag weten of het waar is wat de voorstanders van de opeenvolgende en steeds maar verder doorgedreven staatshervormingen zo graag beweren. De staatshervormingen -en de ultieme staatshervorming is natuurlijk het opdoeken van België-, zijn noodzakelijk om Vlaanderen een nieuwe economische dynamiek te geven, aldus die voorstanders.
Wat blijkt nu uit De Grauwes analyse? Sinds de jaren tachtig, toen bijna elke nieuwe regering een staatshervorming doorvoerde, is de groei in Vlaanderen stelselmatig gedaald ten opzichte van Wallonië. En ook de groei in Vlaanderen zelf is sinds 1980 trendmatig gedaald en is nu sinds ongeveer tien jaar niet te onderscheiden van de sinds 1980 permanent lage Waalse groei.
De conclusie die daaruit getrokken moet worden is, dat de Vlaamse politieke partijen -de ene al meer dan de andere-, de hervormingen van de staatsstructuren gebruiken/misbruiken, niet zozeer om Vlaanderen in economisch opzicht welvarender te maken, maar omwille van electorale overwegingen.
Daarop is vroeger al herhaaldelijk gewezen. Maar de boodschap verkondigen -ook al is het een valse, zoals blijkt uit De Grauwes studie- dat grotere zelfstandigheid van Vlaanderen automatisch leidt tot grotere welvaart, blijft veel mensen verleiden.
Dat fenomeen bevestigt anderzijds de waarheid van het volkse gezegde: 'De mensen willen bedrogen worden'. Maar het is goed dat er nog mensen zijn als Paul De Grauwe, die de bedriegers ontmaskeren.
16-01-2014 om 07:48
geschreven door Gust Adriaensen
15-01-2014
Reeds meer dan dertig inschrijvingen voor Bijbelstudie
Er liepen reeds meer dan dertig inschrijvingen binnen voor de bijbelstudie die op vrijdag 24 januari van start gaat in De Mantel, Markt 7 in Retie. Inschrijven kan nog altijd.
Het verdient aanbeveling de hele reeks te volgen, zij vormt immers een eenheid. Maar uiteraard is het ook mogelijk slechts een gedeelte van de cursus mee te maken.
Er zijn zes bijeenkomsten, telkens op vrijdag van 14 tot 17 uur. De cursus wordt verzorgd door Jeanne Vercauteren-Vandekeybus en door pater Nicolaas van de Postelse norbertijnenabdij.
Heeft Joke Schauvlieghe een verborgen agenda? --------------------------------------------------
Welke ware Vlaming voelt geen blijdschap en trots nu minister van cultuur Joke Schauvlieghe, onze frietkotcultuur tot Vlaams immaterieel erfgoed heeft verheven?
Bij tallozen komen de zaligmakende herinneringen boven aan de dagen en van die dagen in het bijzonder de avonden en nachten, dat zij bij de frietkoten in hun dorp en stad hun smakelijk gerief nog vonden.
Ook nu nog is het een heerlijk ritueel zich een tip- ofte puntzak friet met een kwak mayonaise erbovenop aan te schaffen en smikkelend door de winkelstraten te flaneren, hoewel de algemeen om zich heen grijpende angst voor de overal spiedende GAS-ambtenaren, dat intense cultureel-culinaire genoegen de laatste tijd terugdrong. Hopelijk doet het feit dat je rondloopt met een pak immaterieel erfgoed in je handen, de GAS-ambtenaren en GAS-burgemeesters tot bezinning komen.
Als je Joke Schauvlieghe en Kris Peeters met glimmende gezichten en vingers ziet toetasten, krijg je zelf enorm veel goesting en winnen zij op slag niet alleen de harten van de duizenden frituristen maar ook van de frietetende Vlamingen en dat is de meerderheid.
Het kan dan ook geen toeval zijn dat deze twee CD&V-coryfeeën, deze prachtige beslissing ten bate van de Vlaamse cultuur namen, niet zo heel lang voor de moeder aller verkiezingen, terwijl een beslissing van hun grootste politieke opponent, de zelfverklaarde Redder des Vaderlands, bij honderdduizenden frietadepten nog altijd een bittere nasmaak heeft.
Hoe dom was het inderdaad van Bart De Wever te luisteren naar zijn stijladviseurs, spindoctors, PR-teams, en zijn volkse aanhankelijkheid aan zijn frietkot -wat in hoge mate had bijgedragen tot zijn bekendheid- af te zweren! Daardoor trapte hij niet alleen op de ziel van de frituristen maar ook op die van honderdduizenden frietetende Vlamingen.
Hoe dom was het zich te laten transformeren in een dure overjaarse yup, die meer bezig is met zijn gewicht en zijn outfit dan met het lot en het geluk der Vlamingen in en rond de frietkoten?
Dan hebben Joke en Kris het beter begrepen. Zie ze daar staan! Gelukkig en voldaan, smikkelend en smakkend, in een oer-Vlaamse setting, volkomen en op natuurlijke wijze geïntegreerd in de Vlaamse frietcultuur die ze daarnet meer dan terecht opgewaardeerd hebben tot VLAAMS ERFGOED, één met het heir der frituristen en frieteters! Vlamingen uit één stuk!! Vlamingen pur sang!!!
14-01-2014 om 09:43
geschreven door Gust Adriaensen
13-01-2014
twitter@pontifex
'Geen enkele bejaarde mens mag een soort van 'balling' zijn in onze families. De bejaarden zijn een schat voor onze samenleving.'
13-01-2014 om 16:28
geschreven door Gust Adriaensen
Volksverlakkerij
Patrick De Wael van Open VLD had in een tv-debat overschot van gelijk: het reduceren van de verkiezingsstrijd tot een duel tussen het zgn. NVA-model en het zgn. PS-model, is kiezersbedrog, is volksverlakkerij.
Het is een tactiek die uitsluitend electorale bedoelingen heeft en daarvoor door de gebruikers ervan, manipulatie verantwoord wordt geacht.
Want wat is de werkelijkheid? In het huidige verkiezingssysteem is er geen federale kieskring. Vlamingen kunnen dus niet voor Di Rupo of Reynders of Milquet of Labille of Demotte stemmen. En Walen kunnen hun stem niet schenken aan Peeters of De Wever of Van Besien of Tobback of Verherstraeten.
Aan Vlaamse kant moet de kiesstrijd dan ook gaan tussen de verschillende Vlaamse partijen. Het anders voorstellen is een loopje nemen met de realiteit en met de democratie. Want die verkiezingsspelregels zijn binnen ons democratisch systeem tot stand gekomen.
Er is nog meer aan de hand, wat iedere oprechte democraat de wenkbrauwen moet doen fronsen. Een verkiezingscampagne helemaal ophangen aan het creëren van een vijandbeeld, is al niet fraai. Maar dat op een extreme manier gefocust wordt op een externe vijand, dat die externe vijand op alle mogelijke manieren wordt gediaboliseerd, in de hoop op electoraal gewin, is ronduit ondemocratisch en gevaarlijk.
13-01-2014 om 14:35
geschreven door Gust Adriaensen
12-01-2014
'Evangelii Gaudium' van paus Franciscus -3-
Neen aan de sociale ongelijkheid, die geweld veroorzaakt -----------------------------------------------------------------
Tegenwoordig wordt van vele kanten een grotere veiligheid geëist. Maar zolang de uitsluiting en de sociale ongelijkheid in de maatschappij en tussen de verschillende volkeren niet overwonnen zijn, zal het onmogelijk zijn, het geweld uit te roeien. De armen en de armste bevolkingen worden beschuldigd van geweld, maar zonder kansengelijkheid vinden de verschillende vormen van agressie en oorlog een vruchtbare voedingsbodem, die vroeg of laat de uitbarsting veroorzaakt. Wanneer de lokale, nationale of wereldwijde gemeenschap een deel van zichzelf aan zijn lot in de marginaliteit overlaat, zullen er geen politieke programma's, ordekrachten of geheime diensten zijn, die met succes de rust zullen kunnen waarborgen. Dat gebeurt niet alleen omdat de sociale ongelijkheid gewelddadige reacties van degenen die door het systeem uitgesloten worden, uitlokt, maar vooral omdat het maatschappelijke en economische systeem fundamenteel onrechtvaardig is.
Zoals het goede ertoe neigt, zich uit te breiden, zo neigt het slechte, waaraan men toegeeft, namelijk de onrechtvaardigheid ertoe, haar schadelijke kracht te vergroten en in stilte de fundamenten van ieder politiek en sociaal systeem, aan te tasten, hoe stevig ze ook lijken te zijn. Als elke daad zijn gevolgen heeft, dan bevat een in de structuren van de maatschappij genesteld kwaad altijd mogelijke elementen van ontbinding en van dood.
Het in de onrechtvaardige maatschappijstructuren gekristalliseerde kwaad is de reden waarom men niet op een betere toekomst hopen kan.
12-01-2014 om 19:59
geschreven door Gust Adriaensen
11-01-2014
Het Katholiek Onderwijs zal katholiek zijn. Of niet zijn.
De aanstelling van Lieven Boeve tot topman van het Katholiek Onderwijs, in opvolging van Mieke Van Hecke, wordt in ruime kring positief onthaald.
Twee discutabel geachte thema's kwamen in de commentaren en interviews sterk naar voren:
-De aanstelling werd door sommigen beschouwd als een overwinning van de coalitie Katholieke Universiteit Leuven en Bisschoppen op de Guimardstraat. Wordt daardoor de invloed van de KUL op vooral het middelbaar onderwijs niet te groot?
-Boeve heeft in het verleden sterk gepleit voor het behoud van de 'K' in de naam van de Leuvense universiteit. Zou hij geen katholieke restauratiepogingen ondernemen in het Katholiek Onderwijs?
Ik ben van mening dat de Guimardstraat inderdaad de nodige waakzaamheid aan de dag moet leggen ten overstaan van de KUL. Ongetwijfeld zijn er in de katholieke universiteiten en hogescholen stromingen aanwezig die het middelbaar onderwijs in een richting willen duwen die het best aansluit bij hun doelstellingen en projecten.
Een gezonde en respectvolle samenwerking kan evenwel vruchtbaar zijn. De universiteiten en hogescholen moeten er niet altijd van uitgaan dat zij de ultieme toetssteen zijn voor de waardebepaling van het onderwijs en de kwaliteiten en talenten van de studenten die vanuit het secundair onderwijs bij hen terechtkomen. Ook de universiteiten en hogescholen moeten zichzelf in vraag durven stellen en hun didactisch en wetenschappelijk niveau durven evalueren. Wat dat betreft is er een veel gezondere samenwerking tussen basis- en secundair onderwijs.
De vragen omtrent het 'katholieker' maken van het Katholiek Onderwijs, door de katholiek Boeve, waren voorspelbaar. Ze zijn eerder een uiting van een m.i. achterhaald anti-klerikalisme in hoofde van sommige journalisten, dan van gedegen, ruimdenkende journalistiek.
Ook al is het positief dat Boeve, net als Van Hecke, er geen geheim van maakt dat hij katholiek is, toch gaf zijn voorzichtige en algemene reactie op die vragen aan, dat hij er moeite mee heeft vrij en vrank een standpunt daaromtrent in te nemen.
En het is toch eenvoudig: het Katholiek Onderwijs kan maar met recht die naam dragen, als het katholiek is. Anders dekt de vlag de lading niet. Het probleem is natuurlijk, dat nogal wat anti-kerkelijke opiniemakers in hun onwetendheid en/of vooroordeel, een 'katholieke lading' gelijkstellen met een terugkeer naar het Rijke Roomse Leven van de jaren 50.
Het klopt natuurlijk niet en het is ook wel ontgoochelend, dat Boeve er zich vanaf maakt met de opmerking dat er aan de 'katholiciteit' van het Katholiek Onderwijs niets hoeft te gebeuren. Dat is pleiten voor immobiliteit. En het is mooi te beklemtonen dat de katholieke scholen 'dialoogscholen' zijn, die dus in gesprek gaan met en respect hebben voor andere levensbeschouwingen en religies. Maar katholieke directie- en personeelsleden en leerlingen kunnen slechts op een evenwaardige wijze in dialoog treden met niet-christelijke leerlingen en ouders, wanneer zij bewust christen zijn en niet bang zijn om voor hun overtuiging uit te komen.
Het is hoe dan ook een van de fundamentele taken van Boeve, wil hij het voortbestaan van het Katholiek Onderwijs op een geloofwaardige manier verantwoorden en verzekeren: de christelijk-katholieke identiteit van het machtige Katholiek Onderwijs duidelijk maken en versterken. Anders wordt het etiket 'Katholiek' alleen maar een reclameslogan. En een leugen.
11-01-2014 om 10:26
geschreven door Gust Adriaensen
10-01-2014
Downsyndroom: een natuurlijke genetische variant
Naar aanleiding van politieke plannen om 55 miljoen euro uit te trekken om ieder ongeboren kind te laten testen op het downsyndroom, schreef Jo Lebeer, docent handicapstudies aan de UA, een opiniestuk waarin hij stelt dat het realiseren van dat plan, een eugenetische maatregel zou zijn, die doet denken aan een onfrisse periode in de geschiedenis.
Enkele uittreksels:
'Als België 55 miljoen euro (!) per jaar over zou hebben voor een gratis prenatale test, en niet voor de ondersteuning van mensen met downsyndroom en gelijkaardige aandoeningen, dan kunnen we dat een eugenetische maatregel noemen.
Wat is nog het verschil met de periode dat personen met een beperking op basis van onvolwaardigheid geëlimineerd werden en dit geruggensteund door sommige artsenen academici? In wezen is de boddschap dezelfde: jij bent een onvolwaardig individu en je wordt maar beter niet geboren.(
'De Canadese Downsyndroom Vereniging publiceerde het statement dat 'het downsyndroom geen ziekte is, geen medische afwijking, maar een natuurlijke genetische variant', zoals een blanke, zwarte of gele huidskleur ook natuurlijke varianten zijn.
Waarom zou men in ons land dan 55 miljoen euro per jaar over hebben om hun geboorte te vermijden?'
10-01-2014 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
09-01-2014
'De gekke soldaat' in Retie
Op dinsdag 21 januari om 20 uur organiseert Davidsfonds Retie in samenwerking met de Retiese cultuurdienst de pakkende theatervoorstelling 'De gekke soldaat', over het leven in de loopgraven. De voorstelling heeft plaats in GC Den Dries, Kerkhofstraat, Retie.
1914-1918. Oorlog in de Westhoek. Vier jaar lang vechten Duitsers en hun bondgenoten tegen Belgen, Britten, Fransen en nog vele anderen. Honderdduizenden doden zijn het gevolg. De hele streek is platgebombardeerd. De soldaten overleven in de loopgraven. In modder, in drek. Tussen ratten en ander ongedierte. Een Duitse soldaat ziet zijn vrienden één voor één sterven. Hij droomt van zijn geliefde die niet langer heeft kunnen wachten en ondertussen met een ander is getrouwd. Hij probeert niet gek te worden, maar te overleven. De gekke soldaat brengt de gruwel en de waanzin van deze verschrikkelijke periode opnieuw tot leven. Als toeschouwer ‘voel’ je hoe het leven in de loopgraven echt was.
Acteur Tom Lathouwers (Koninklijk Conservatorium, Brussel) speelde o.a. in Oliver en Annie en was te zien in Witse, Mega Mindy, Wittekerke en Aspe. Scenarist Frans Ceusters was bedenker en scenarist van tv-reeksen als De Kotmadam, Boerenkrijg en Jes, schreef voor BRT en AVRO en kreeg ook de Ivonne Lexprijs voor het toneelstuk Gusta.
09-01-2014 om 08:22
geschreven door Gust Adriaensen
Uit 'Evangelii Gaudium' van paus Franciscus -2-
Neen tegen de verafgoding van het geld ------------------------------------------------
'Wij accepteren vredevol de heerschappij van het geld over ons en over onze samenleving. De financiële crisis, die wij meemaken, doet ons vergeten dat aan de oorsprong ervan een diepe antropologische crisis ligt:de verloochening van de voorrang van de mens! We hebben nieuwe goden gecreëerd. De aanbidding van het antieke gouden kalf (vgl. Ex. 32, 1-35) heeft een nieuwe en onbarmhartige vorm gevonden in het fetisjisme van het geld en in de dictatuur van een economie zonder gezicht en zonder een echt menselijk doel. De wereldwijde crisis, die de financiële wereld en de economie aantast, maakt haar onevenwichtigheden en vooral het grote gebrek aan een antropologische oriëntering duidelijk, een gebrek, dat de mens tot slechts een van zijn behoeften reduceert: consumptie
Terwijl de inkomens van enkelen exponentieel stijgen, zijn die van de meerderheid steeds verder verwijderd van de welstand van deze gelukkige minderheid. Deze wanverhouding gaat terug op ideologieën, die de absolute autonomie van de markten en van de geldspeculatie verdedigen. Daarom bestrijden ze het controlerecht van de staten, die de opdracht hebben te waken over de bescherming van het algemeen welzijn. Er ontstaat een nieuwe, onzichtbare, vaak virtuele tirannie, die eenzijdig en onverbiddelijk haar wetten en haar regels opdringt. Bovendien verwijderen de schulden en hun intresten, de landen van de praktische mogelijkheden van hun economie en de burgers van hun werkelijke koopkracht. Bij dat alles komen nog een vertakte corruptie en een egoïstische belastingontduiking, die wereldwijde dimensies hebben aangenomen. De begeerte naar macht en bezit kent geen grenzen.'
09-01-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
08-01-2014
Uit 'Gaudium Evangelii' van paus Franciscus'-1-
Neen tegen een economie van uitsluiting --------------------------------------------------
53
'Net zoals het gebod 'Gij zult niet doden', een duidelijke grens aanduidt, om de waarde van het menselijke leven te verzekeren, moeten wij tegenwoordig een 'Neen tegen een economie van uitsluiting en van dispariteit van de inkomens' zeggen. Deze economie doodt. Het is niet te geloven, dat het geen opzien baart wanneer een oude man, die gedwongen is op straat te leven, bevriest, terwijl een daling van twee punten op de beurs, groot nieuws is. Dat is uitsluiting. Het is niet langer te tolereren, dat voedingsmiddelen weggegooid worden, terwijl er mensen zijn die honger lijden. Dat is sociale ongelijkheid. Tegenwoordig speelt alles zich af volgens de criteria van het concurrentievermogen en volgens de wet van de sterkste, waar de machtige de zwakkere te gronde richt.
Als gevolg van deze situatie, worden grote delen van de bevolking uitgesloten en naar de rand van de samenleving gedrongen: zonder werk, zonder vooruitzichten, zonder uitweg. De mens wordt als een consumptiegoed beschouwd, dat men gebruiken en dan weggooien kan. We hebben de 'wegwerpcultuur' ingevoerd, die zelfs aangemoedigd wordt.
Het gaat niet langer eenvoudig om het fenomeen van de uitbuiting en de onderdrukking, maar om iets nieuws: met de uitsluiting wordt het lid zijn van de samenleving, waarin men leeft, in zijn kern getroffen. Want door de uitsluiting bevindt men zich niet in de onderste laag, aan de rand of behoort men tot de machtelozen, maar men staat buiten. De uitgeslotenen zijn geen 'uitgebuiten', maar vuilnis, 'afval'.'
08-01-2014 om 08:37
geschreven door Gust Adriaensen
07-01-2014
Word wakker ACW!
Word wakker ACW! ------------------------------
Twee weken geleden meende journalist Sturtewagen duidelijk tekenen van toenadering tussen CD&V en NVA, het kartel dat uit zijn as herrijst, te ontwaren (zie mijn stukje daarover op 20 december). Nu is het de beurt aan journalist Brinckman om die, volgens hem, onmiskenbare prille liefde nog eens te analyseren.
Los van het feit dat de De Standaardjournalisten zich graag overgeven aan politieke koppelaarsactiviteiten, is het wel zo dat het hardvochtige, neoliberale, rechtse sociaal-economische beleid dat NVA voorstaat, op veel vlakken sterk overeenkomt met wat de rechtervleugel van CD&V wil doordrukken.
En die rechtervleugel, met glamourboy Peeters op kop, heeft het al een hele tijd duidelijk voor het zeggen bij CD&V. En dat is ook te begrijpen. Het ACW ligt nog in de touwen. Ook en vooral financieel. Tussen haakjes, denk niet dat er in de topregionen van de CD&V ook maar één traantje geplengd is om de mokerslagen die het ACW kreeg toegediend en om de brutale en onterechte beschuldigingen van fraude en schriftvervalsing.
Sta op ACW! Maak uw leden en heel de bevolking duidelijk dat de beweging afstand neemt van de richting die CD&V uitgaat. Trek uw steun aan die partij terug. Help CD&V niet om een rechts-conservatief regime te vestigen, want de beweging zal stank voor dank krijgen, haar geloofwaardigheid helemaal verliezen en voortdurend energie moeten steken in het afweren van destructieve aanvallen tegen het middenveld.
Hoe kan men politieke hand-en spandiensten blijven verlenen aan partijen die beleid voorstaan en een maatschappijvisie promoten, die haaks staan op de waarden, de visie en de bekommernissen van de eigen beweging?
Als de beweging toch niet echt nog een vuist kan maken binnen CD&V en met de rug bekeken wordt, waarom dan blijven aanschurken tegen die partij? In het Vlaamse politieke spectrum zijn er partijen als Groen en SPA, die veel beter de sociaaleconomische bekommernissen van het ACW en zeker van het ACV, vertolken. Of hou een nieuwe politieke formatie boven de doopvont.
07-01-2014 om 09:12
geschreven door Gust Adriaensen
06-01-2014
Haiku
Zondag 5 januari 2014 ------------------
Een staalblauwe lucht
verandert kale twijgen
in een ragfijn web.
06-01-2014 om 11:39
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2014
Ben Weyts: 'Niet genoeg ontslagen federale ambtenaren'
Ben Weyts, NVA, heeft België kond gedaan dat er niet genoeg federale ambtenaren worden ontslagen.
De vraag rijst: hoe zit het met de Vlaamse ambtenaren?
Alle ambtenaren wezen bij dezen gewaarschuwd!! Big Brother Weyts is watching you!!!
05-01-2014 om 12:08
geschreven door Gust Adriaensen
Bijbelstudie-En het Woord is Vlees geworden
Tijdens zes namiddagen wordt de Bijbel verkend. De eerste bijeenkomst heeft plaats op vrijdag 24 januari van 13.30 uur tot 17 uur, in De Mantel, Markt 8, Retie, België.
Het thema is: de schepping, een herschepping. In het eerste gedeelte begeleidt mevrouw Jeanne Vandekeybus,lerares, de Bijbelstudie. Pater Nicolaas Gorts, norbertijn van de abdij van Postel, past in het tweede gedeelte de Bijbelstudie toe op het leven van elke dag. Voor de eerste bijeenkomst, graag aanmelden voor 20 januari, nicolaasgorts@hotmail.com, 014378265, 0495524654
05-01-2014 om 11:56
geschreven door Gust Adriaensen
04-01-2014
Rik Torfs: 'De Johnny Thijs in elk van ons'
Wie al geruime tijd de columns van Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, leest, herkent het wel zonder veel moeite: in zijn drang om scherp, spits en boutadeachtig uit de taalhoek te komen, zondigt Torfs geregeld tegen de logica of werpt hij zich op als de vertolker van wat 'het volk, de politiek, de samenleving...' denken.
In zijn bijdrage tot de commotie, getiteld 'De Johnny Thijs in elk van ons', -ik begon me al af te vragen: wanneer horen we de stem van Torfs?- omtrent held en martelaar Johnny Thijs, begint het al goed. 'Wie 650.000 euro bruto per jaar te min vindt, hoeft niet te rekenen op sympathie van het volk. Zo dachten onze politici. En toch pakte het anders uit', schrijft Torfs. Waarop steunt hij om te beweren dat 'het volk' sympathie koestert voor de looneisen van Thijs?
Wat dan volgt in Torfs' exposé wordt taalkundig voorgesteld als een verklaring van de 'sympathie van het volk' voor de grootverdiener, maar het heeft er in feite geen bal mee te maken en het is zeer de vraag of 'het volk' er veel van begrijpt.
Met 'Vooreerst omdat het niet om geld gaat' schaart Torfs zich aan de zijde van de klagende Thijs en andere verontwaardigde CEO's, en ik ben er bijna 100% zeker van, dat daarover in brede geledingen van 'het volk' een schaterlach opgaat.
De beschouwingen van de Leuvense rector omtrent verworven rechten, en het oprukkende moralisme met daarbij vragen over de toekomst van de 'meritocratie', zijn interessant. Maar zijn dat ook de overwegingen die, althans volgens Torfs, 'het volk' sympathie doen koesteren voor de man van het grote geld? Ik denk het niet.
Eén ding wordt wel duidelijk. Hoewel de auteur in de formulering geen standpunt inneemt, is de teneur 'pro Thijs'. Torfs schaart zich aan de zijde van de exuberant verdienende CEO's, kan zich ook niet helemaal vrijmaken van de primitieve diabolisering van de PS -het stompzinnige maar tot nu toe electorale succeswapen van de Vlaamse nationalisten-, en grijpt de kans om op een niet zo fraaie manier collega-columnist Hugo Camps, een venijnige en bewust beledigende veeg uit de pan te geven.
Wat wel hout snijdt, is de scherpzinnige vergelijking tussen de afkeer voor Bellens en de adoratie voor Thijs, vanwege de 'Vlaamse publieke opinie'. Maar Torfs verwart eens te meer 'publieke opinie', 'het volk', met de kleine wereld van de media.
Rik Torfs tilt zwaar aan het feit dat minister Labille nog nooit op een lijst gestaan heeft maar wel minister is. En dat feit verleidt hem tot de nogal theatrale rethorische vraag: 'Beschikt iemand, die zijn macht uit het systeem put, in een democratie over de nodige legitimiteit om de stem van het volk te vertolken?' . Die vraag kan inderdaad gesteld worden. Bij iedereen die onverkozen tot minister wordt benoemd. Dus ook bij bv. Muyters. Of bv. Geens. Beschikt deze ongetwijfeld bekwame minister, die evenwel zijn kracht uit het systeem put, over de nodige legitimiteit om de stem van het volk te vertolken, wanneer het om onze centen gaat?
Tot slot. Al dagen besteden de gazetten bladzijden en bladzijden aan een man die tot nu toe als baas van de post, 30 keer meer verdiende dan een postman en in de nieuwe regeling nog altijd 18 maal meer zou verdienen. Om misselijk te worden.
Zie je Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, geleerde beschouwingen wijden of één letter besteden aan het ontslag of de loonsvermindering van een arbeider of bediende?
04-01-2014 om 11:35
geschreven door Gust Adriaensen
03-01-2014
Berichtgeving zoals in de 'boekskes'
Kranten, ook de zelfverklaarde kwaliteitskrant 'De Standaard', brengen graag smeuïge artikels over politieke machinaties, ruzies, samenzweringen, tactische bewegingen. De 'onderzoeksjournalist' schrijft dan een stuk waarin de indruk wordt gewekt dat het een relaas van feiten is, terwijl de tendentieusheid en de politieke keuze van de krant al vlug overduidelijk worden. Kortom, het procédé dat de 'boekskes' toepassen wanneer ze een en ander uit de doeken willen doen over het 'verborgen leven' van celebrities.
Neem nu het artikel 'Wat Labille uit te leggen heeft' van de hand van journalist Wim Winckelmans in De Standaard van 3 januari.
Het is een opeenvolging van verwijzingen naar bronnen in de hoogste echelons van regering en partijen, die niet nader genoemd worden en van suggestieve zinnen, die duidelijk maar één doel voor ogen hebben: de lezer ervan overtuigen dat er ruzie is in de regering, dat minister Labille het spel vuil gespeeld heeft en dat Johnny Thijs held en martelaar is.
Een greep:
-...meer en meer bijval van de coalitiepartners...: welke?
-...meer dan één vicepremier vindt dat minister Labille een loopje heeft genomen met zijn mandaat...: wie?
-...volgens één vicepremier...: wie?
-...dit element is ons duidelijk verzwegen geweest, klinkt het bij een regeringspartij...: welke regeringspartij?
-...wordt ook duidelijk dat herhaaldelijk beloften werden gedaan...: door wie?
-...hij wou geen uitzonderingsregime, zegt een vicepremier...: welke vicepremier?
Conclusie: De Standaard heeft bijna twee bladzijden over voor een konkelfoesartikel waarin een mee konkelfoezende journalist een podium geeft aan konkelfoezende politici. Het artikel zou echt niet misstaan in de 'Story', 'Dag allemaal' of andere 'boekskes'.
Maar er is, zoals ik boven aangaf, meer aan de hand: De Standaard neemt een loopje met de objectiviteit en de transparantie die je in een 'relaas van feiten' verwacht. De Standaard neemt in een 'nieuwsbericht' bepaalde posities in, maakt zijn opinie overduidelijk: tegen Labille en de PS, voor Johnny Thijs en zijn (CEO)-aanhangers, voor het behoud van de superlonen voor CEO's, tegen een verlaging .
Dat onder het artikel verwezen wordt naar 'Opinie op bladzijde...' mag waarlijk het toppunt van cynisme of van domheid genoemd worden.
03-01-2014 om 14:04
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
'God toont zichzelf niet in kracht of macht, maar in de zwakheid en kwetsbaarheid van een pasgeboren kind.'
03-01-2014 om 07:06
geschreven door Gust Adriaensen
02-01-2014
Jeanne Brabants overleden
Jeanne Brabants 1920-2014
danseres en choreografe
oprichtster Ballet van Vlaanderen
Icoon van de Vlaamse danswereld
02-01-2014 om 13:39
geschreven door Gust Adriaensen
Wensen voor 2014
Wat ik u allen (en ook mezelf) van harte toewens: ----------------------------------------------------
-een goede gezondheid naar geest en lichaam
-een boeiende verhouding tussen gezinsleden
-heel veel vriendschap en liefde
-vreugde, blijdschap en speelsheid met reden of zomaar
-troost wanneer u die nodig hebt
-geborgenheid in uzelf, in anderen, in uw thuis, uw dorp of stad, uw streek
-verbondenheid met de natuur, respect voor de leefomgeving
-intellectuele en emotionele soepelheid, geen verstarring
-woede om onrecht
-openheid en gevoeligheid voor spiritualiteit en mysterie
-oog en hart voor schoonheid in cultuur en natuur, in woord, klank, kleur, beweging, vorm
-interesse, geen onverschilligheid
-blijvend wantrouwen tegenover alle vormen van macht, ook al oefent u zelf mogelijk een stuk uit
-respect voor ieders persoonlijkheid , afwijzing van massabeïnvloeding
-humor en relativiteitszin om overeind te blijven
-vrijheid, vooral innerlijke
-nederigheid
-dankbaarheid ------------------------
GELUKKIG NIEUWJAAR!
--------- ----
02-01-2014 om 08:28
geschreven door Gust Adriaensen
01-01-2014
Bijbelcursus
TJCII Belgium organiseert in 2014 een bijbelcursus in 'De Mantel', Markt 7 in Retie.
Er zijn zes bijeenkomsten, telkens op vrijdag van 14 tot 17 uur. De cursus wordt verzorgd door Jeanne Vercauteren-Vandekeybus en door pater Nicolaas van de Postelse norbertijnenabdij.
De eerste bijeenkomst heeft plaats op 24 januari en heeft als thema: 'De schepping, een herschepping'. Graag aanmelden voor 20 januari.
01-01-2014 om 21:28
geschreven door Gust Adriaensen
31-12-2013
Paus Franciscus in 'Evangelii Gaudium'
“De wereld gaat gebukt onder de nieuwe tirannie van een markt die als een nieuwe God wordt beschouwd en waarin financiële speculatie, corruptie en egoïsme overheersen.”
31-12-2013 om 08:28
geschreven door Gust Adriaensen
30-12-2013
De onbekende gelovige
De onbekende gelovige
In dit autobiografische verhaal vertelt Thierry Bizot, producer van het populaire Franse televisieprogramma Sept à Huit op TF1, gehuwd en vader van drie kinderen, hoe hij het christelijke geloof ontdekte.
Op aanraden van de leerkracht van zijn zoontje woont hij een catechesebijeenkomst voor volwassenen bij. Bij het verlaten van het lokaal zweert hij dat hij er nooit nog een voet zal binnenzetten. Maar wanneer het hem op een dag zowel privé als professioneel minder goed gaat, richt hij zich opnieuw tot de Kerk, op zoek naar antwoorden op zijn vragen. En hij doet een ontdekking die zijn leven verandert.
Dit verhaal maakte Thierry Bizot in Frankrijk tot een fenomeen. Alledaags is het niet: een publieke figuur met een geslaagd professioneel en persoonlijk leven die beweert dat zijn leven helemaal anders - vrijer en vreugdevoller - is sinds hij Jezus leerde kennen.
30-12-2013 om 20:44
geschreven door Gust Adriaensen
Geen schaamte of angst om openlijk over Jezus Christus te spreken
Thierry Bizot, een bekende Franse televisieproducent en auteur, vertelt het merkwaardige verhaal van de ommekeer die in zijn leven plaatsvond nadat hij een catechese bijwoonde. Zijn boek 'Catholique anonyme' beschrijft dit kantelmoment in zijn leven; soms humoristisch, soms ernstig, maar altijd authentiek en eerlijk. Het boek, verfilmd door zijn vrouw, werd op korte tijd een bestseller. Bizot kwam onlangs naar Drongen om er de Nederlandse vertaling 'De onbekende gelovige' voor te stellen. Voor 'Braambos' had Lucette Verboven een gesprek met hem, in zijn kantoor vlak bij het Bois de Boulogne in Parijs.
Klik daarna bij de You Tubefilmpjes op 'Getuigenis Thierry Bizot'. Echt een meeslepend en rijk getuigenis!
30-12-2013 om 16:17
geschreven door Gust Adriaensen
28-12-2013
Tijd voor de prijzen
Klaagzang om Johnny -----------------------
De bekwaamste en sinds kort de meest beklaagde en beklagenswaardigste aller Belgen, de genaamde Johnny Thijs, ex-CEO van B-post verdiende 1,1 miljoen euro. Dat is 30 keer het loon van een postbode en 23 keer het gemiddelde loon van een B-postwerknemer.
De door zijn werkgever, de regering, voorgestelde wedde bedroeg 650.000 euro. Dat is 18 keer meer dan wat de postbode verdient en 13 keer het gemiddelde loon van een B-postwerknemer.
'Niet genoeg', zei Johnny en hij startte een steuncampagne voor hem en een beschadigingsoffensief voor de regering, die bij sommige journalisten, politici en collega's-grootverdieners veel meer support kregen dan bv. de humanitaire hulpacties voor Syrië of de Filippijnen.
De inhoud van de reacties en wie ze uitten, maakten veel duidelijk. Tijd, dacht ik, om prijzen toe te kennen:
-De prijs voor de ridicuulste maar bewust misleidende kromredenering: CEO Bruno Segers: 'De beslissing van de regering vergroot de kloof tussen arm en rijk.'
-De prijs voor bewustzijnvernauwend fundamentalisme: Baron Buysse: 'Marktconform denken is een verplichting. De rest is ideologie.'
-De prijs voor cynisme: CD&V'er en ex-ACW'er en verzamelaar van bestuursmandaten Jean-Luc Dehaene: 'Ik begrijp Thijs helemaal.'
-De prijs voor onnauwkeurige informatie: het grootste deel van de media: 'De helft van 1,1 miljoen is 650.000 euro.'
-De prijs voor journalistieke hielenlikkerij: Sturtewagen van De Standaard: ''t Is toch wel erg voor Thijs, zo'n bekwame jongen. De regering begaat een enorme blunder.'
-De prijs voor gedegen kritische journalistiek na een aantal dagen: Goossens van De Standaard: 'Blijkbaar kan een maximumloon van een schamele 650.000 euro alleen nog maar een marxistische vondst van de vermaledijde PS zijn.'
-De prijs voor gedegen kritische journalistiek vanaf het begin van de miljoenensoap: Desmet van De Morgen: Ironisch wel, dat net diezelfden die de uitkeringen in de tijd beperkt willen zien, net diezelfden die vinden dat het grootste probleem van het land de veel te hoge lonen van gewone arbeiders en bedienden zijn, zich ontpopten tot de grootste cheerleaders van Johnny Thys, toen die weigerde voor een armoezaaiersloontje van 650.000 euro per jaar Bpost te blijven leiden.'
-De prijs voor politieke angst, lafheid en draaikonterij: regeringspartijen CD&V en Open VLD, die de beslissing tot loonvermindering goedkeurden maar nu zwijgen als vermoord of belangrijke partijfiguren kritiek laten uiten op die beslissing.
-De prijs voor politiek opportunisme, lafheid en verloochening van de eigen maatschappijvisie: Groen en PvdA, die geen kik geven.
-De prijs voor politieke rechtlijnigheid en sobere ad remreacties: SPA'er Bruno Tobback: '650.000 euro niet genoeg? 99% van de Belgen verdient veel en veel minder.'
28-12-2013 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
27-12-2013
Waarom zwijgt Groen?
Heel merkwaardig, onbegrijpelijk en laf: niet anders kan ik de houding van Groen in de opgeklopte en geregisseerde commotie rond het exuberante loon van Thijs noemen.
De partij zwijgt als vermoord in een debat dat haar fundamenteel zou moeten interesseren. En op basis van haar maatschappijvisie en ideologie zou ze zonder verpinken de regeringsbeslissing om de schandalig hoge en ethisch totaal onverantwoorde lonen van de CEO's en in dit geval dan nog de CEO van een overheidsbedrijf, te verminderen, moeten toejuichen.
Maar het blijft oorverdovend stil aan het groene front. Krijgen degenen uit de groene beweging die al een hele tijd zeggen dat de huidige Groentop haar ziel zou verkopen om door andere (en vooral neoliberale ) partijen 'salonfähig' geacht te worden, toch gelijk?
De Van Besiens en andere Calvo's zouden er goed aan doen zich eens serieus te verdiepen in de ontstaansgeschiedenis van de groene partij in Vlaanderen, de visies en de betrachtingen van hun founding fathers.
27-12-2013 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
650.000 euro is niet genoeg
Thijs, Buysse, Dehaene, De Gucht:
'650.000 euro is niet genoeg, maar eigenlijk gaat het niet om de centen.'
Paus Franciscus:
'To live charitably means not looking out for our own interests, but carrying the burdens of the weakest and poorest among us.'
27-12-2013 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
'Een nieuwe wind door de Kerk'
In een terugblik op 2013, handelt GEERT DE KERPEL, hoofdredacteur van Tertio, over de historische verkiezing van paus Franciscus.
'Hij is de eerste Zuid-Amerikaanse paus, de eerste jezuïet, de eerste opvolger van Petrus ooit die de naam Franciscus aannam. Sindsdien zijn we getuige van de ene opvallende beslissing na de andere van deze paus ‘van het einde van de wereld’. Maar meer nog vallen vooral Franciscus’ ontwapenend eenvoudige en bijzonder hartelijke stijl op in woord en daad. Er lijkt een nieuwe wind door de Kerk te waaien die ook de massamedia meer en meer oppikken. Zijn eerste exhortatie Evangelii Gaudium leest als een veelbelovende programmaverklaring. '
27-12-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
26-12-2013
De zielige zeurder en de pot die de ketel verwijt...
De de hemel ingeprezen ex-CEO van B-post blijft maar zeuren over de 650.000 euro, die hij in de toekomst zou verdienen, blijft maar collega's-grootverdieners inspireren om vlammende protesten de wereld in te sturen en blijft maar hengelen naar de steun en het medelijden van het journaille en ja, zelfs van het 'gewone volk'. Zo ontstaat in snel tempo het beeld van een zielige vrek die meer doet denken aan Hoofts 'Warenar' dan aan een competente manager.
Wie zich helemaal vergaloppeerd heeft in de bekrompen en provocerende steun aan Thijs, is baron Buysse. Deze dacht het ei van Columbus gevonden te hebben, door de wereld, nou ja Vlaanderen, kond te doen dat minister Lamille handelde op basis van ideologische overwegingen en niet gehandeld heeft conform de marktwetten. En als dat geen absoluut, verwerpelijke doodzonde is! Voor Buysse zijn de marktwetten klaarblijkelijke absoluut, normbepalend en referentiepunt voor alles. Het ontgaat hem dat hij op die manier evenzeer reageert op basis van een ideologie en zich bovendien laat kennen als een fanatieke fundamentalistische aanhanger van de suprematie van het huidige marktdenken.
Het is duidelijk dat beide heren wel wat vakantie kunnen gebruiken om tot bezinning te komen. Op een euro hoeven ze niet te zien. Bij de 20 % Belgen die onder of tegen de armoedegrens zitten, liggen de zaken niet zo eenvoudig.
26-12-2013 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
25-12-2013
De eerste keer voor twee koningen
Koning Filip wint op punten van koning Willem-Alexander
Dit stukje handelt niet over de inhoud van de koninklijke kersttoespraken. Ze waren gevuld met humanitaire bekommernissen en nobele betrachtingen. Zo hoort het.
Wel even handelen over de setting en hoe de heren het er in hun kerstmaidenspeech vanaf brachten.
Willem-Alexander wordt op het scherm gebracht, zittend in een royale zetel, bij de brandende open haard. Een vraag die bij me opkwam: was het vuur echt of nep? Als de Nederlandse koning echte houtblokken aan het stoken was, is het de hoogste tijd dat hij in kennis wordt gesteld van wetenschappelijke onderzoeken die aangeven dat houtverbranding een van de grootste veroorzakers van fijn stof is. Op de schouwmantel is een gouden of vergulde pendule te zien, die dringend naar de uurwerkmaker gebracht moet worden, want ze is op 12 uur stil blijven staan.
Onze koninklijke Noorderbuur heeft het linkerbeen over het rechter geslagen en zoals dat ook bij gewone stervelingen bij die houding meestal het geval is: de linkervoet wiebelt de hele tijd lichtjes op en neer. Tegen de muur zijn de schilderijen van zijn drie kinderen zo opgehangen dat Willem-Alexanders hoofd precies ertussen past. Op een tafel zijn foto's van zijn vrouw en ouders te zien.
Malou van Hirtum schrijft in De Volkskrant dat de koning zijn tekst abominabel slecht heeft voorgelezen met een uitdrukkingsloos gezicht. Ze heeft niet helemaal ongelijk. Willem-Alexander ziet er gespannen uit, voelt zich niet echt op zijn gemak. Was het feit dat de opnamevideo weer eens was uitgelekt -dat was niet het geval bij Filip- daarvan de oorzaak?
Koning Filip spreekt zijn kerstboodschap uit, staande bij de kerstboom. Soms komt een groot schilderij van koning Leopold I in beeld. Daaronder bemerk je een reeks kleine familiefoto's. De camerabewegingen en in het bijzonder de afwisseling van close-ups en meer algemene beelden zijn vinniger en creatiever dan bij de Nederlandse royal. Nu en dan krijg je een zicht op de paleistuinen.
Het meest opvallende bij onze kersverse koning is wellicht de expressiviteit waarmee hij de tekst naar voren brengt. Expressiviteit zowel in intonatie als in mimiek. Filip oogt ook toegankelijker, minder gespannen dan Willem-Alexander. In tegenstelling met de Nederlandse koning, last hij ook in de loop van de toespraak een begroeting in: een eenvoudig 'Dames en Heren'. Welke functie het spiekkaartje had, is niet duidelijk. Hij heeft er geen blik op geworpen. Misschien om de nervositeit in bedwang te houden en de handen onder controle?
En de duur van de speeches? Willem-Alexander spendeerde er een kleine minuut meer aan dan Filip.
Mijn conclusie? Voor een eerste keer kon het er voor beiden goed mee door. Zij zegden dingen die politiek ongevaarlijk waren en eigenlijk door 'iedereen van goede wil' beaamd konden worden. Maar in presentatie en stijl was 'onze' Filip m.i. beter dan Willem-Alexander, en dat hadden weinigen verwacht.
Ongetwijfeld zal dit stuk, stof tot boeiende gedachtewisselingen vormen wanneer Filip en Mathilde binnenkort op de koffie gaan bij Willem-Alexander en Maxima in Wassenaar.
25-12-2013 om 19:54
geschreven door Gust Adriaensen
24-12-2013
Shame on you, CEO's!!
Na sommige politici en ja, ook heel wat journalisten, heffen nu een aantal CEO's hun misselijk makende klaagzang om Thys aan.
Gisteren fulmineerden diezelfde politici en CEO's nog tegen de uitkeringtrekkers en de te hoge lonen van arbeiders en bedienden. Nu scharen ze zich met ontroerende eensgezindheid aan de zijde van Thys, die 650.000 euro veel te weinig vindt.
Sommige journalisten die niet eens het twintigste deel van die jaarwedde verdienen, huilen mee met die grootverdieners, die niet doorhebben met welk diep misprijzen de publieke opinie hun ridicule misbaar veroordeelt.
De media hebben het ook al de hele tijd over 'halvering' van de wedde. Thys verdiende 1,1 miljoen euro (!!!), de regering besliste dat loon terug te brengen tot 650.000 euro. Wel speciale rekenkunde die de gazetten en de tv toepassen. Maar ja, 'halvering' klinkt dramatischer en is beter geschikt om medelijden op te wekken met die onfortuinlijke ex-CEO van B-post. Ochot, ocharme toch. Hoe durven ze toch, die onvervangbare Thys zo te behandelen! Afkomen met maar 650.000 euro. Ze moesten beschaamd zijn!
24-12-2013 om 18:24
geschreven door Gust Adriaensen
'Leve de fraude!'
Ene Willy De Wit, verbonden aan de 'onafhankelijke economische denktank Workforall (!!)' -waar blijven ze toch al die denktanks halen-, mag van De Standaard ook eens uitleggen wat hij denkt over fraude.
En wat denkt Willy? Fraude zou natuurlijk niet mogen, aldus onze wijze denktanker, maar 't is de schuld van de overheid. Zo simpel is dat.
Voor de rest somt de heer De Wit de niet te onderschatten voordelen van fraude op. Je gaat je warempel schuldig voelen als je niet fraudeert.
Nomen est omen. Zou het kunnen dat onafhankelijke (!) economische denktankers van het kaliber van de heer De Wit in fraude een belangrijke mogelijkheid zien om uiteindelijk te realiseren wat uitgedrukt wordt in hun naam: WORK FOR ALL?
24-12-2013 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
22-12-2013
Kerstmis in Postel
De norbertijnengemeenschap van Postel nodigt iedereen van harte uit op de vieringen van de geboorte van Jezus Christus.
Op dinsdag 24 december om 21 uur is er een Pontificale Kerstnachtmis (geen toegangskaart nodig) en op woensdag 25 december is er om 10 uur een Pontificale Hoogmis.
22-12-2013 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
De Wever: 'Kies niet voor NVA'
In zijn onweerstaanbare drang om er na volgende verkiezingen ook op het federale niveau bij te horen, heeft De Wever opgeroepen om de NVA niet al te sterk te maken. Want, aldus Bart, 'boven de 35% zijn we een kannibaal en niemand wil met een kannibaal aan tafel gaan zitten'.
Voila, zeker de would-be NVA-kiezers weten wat ze moeten doen, willen ze echt dat hun geliefde partij zich nestelt in en conformeert aan het Belgische federale systeem: niet met zijn allen een stem uitbrengen op de NVA-lijsten, er helpen voor zorgen dat De Wever niet als een kannibaal wordt beschouwd.
Anderzijds, als het objectief van de andere partijen is de Vlaams-nationalistische neoliberalen buiten de deur te houden, moeten ze een deel van hun achterban ertoe bewegen op de NVA te stemmen, zodat die partij meer dan 35% haalt en De Wever, zijnde een kannibaal, van de onderhandelingstafel geweerd wordt.
Het is een misschien moeilijke, maar alleszins boeiende oefening, die de in (partij)politiek geïnteresseerde burger nog veel waarlijk genoeglijke uurtjes kan opleveren.
Heerlijke maanden, vol strategospelletjes, liggen nog in het verschiet!
22-12-2013 om 07:37
geschreven door Gust Adriaensen
21-12-2013
Zalige Kerstmis. Gelukkig Nieuwjaar.
Aanbidding der herders-einde 16de eeuw-Sint-Martinuskerk Retie (gerestaureerd in 2010)
---------------
Aan alle lezers
van harte
een zalige Kerstmis
en
een gelukkig Nieuwjaar!
21-12-2013 om 11:35
geschreven door Gust Adriaensen
20-12-2013
De Standaard als koppelaar
Het zal de aandachtige lezer al wel opgevallen zijn: al geruime tijd is de zelfverklaarde kwaliteitskrant De Standaard bezig met de regeringsformatie. Wellicht meer dan de politieke partijen zelf.
Daarbij tekenen zich duidelijker en duidelijker bepaalde patronen af. Niet zonder leedvermaak wordt telkens weer herhaald dat de SPA er niks van bakt en geconstateerd wordt dat Open VLD er flink van langs krijgt. De Standaardstrategen, van het kaliber van bv. een Sturtewagen, zijn intens bezig met koppelaarsactiviteiten. Ze willen het kartel CD&V-NVA uit hun as doen herrijzen. En aast Sturtewagen misschien op een verkennersopdracht van koning Filip? Dat zou pas een primeur zijn.
Hoe dan ook, op die manier wil De Standaard klaarblijkelijk de overgrote meerderheid van haar lezers plezieren. Dat lezerspubliek behoort grotendeels tot de Vlaamse middenklasse, die in politiek opzicht, rechts en centrum-rechts georiënteerd is. De 'formateurs' van de krant koppelen de hardvochtige, rechtse, neoliberale NVA -the bad cop- aan de wat mildere-het ACW zorgt nog altijd voor wat sociale correctie-, centrum-rechtse CD&V-the good cop.
Sturtewagen schrijft in de krant van 20 december dan ook een 'analyse' in functie van zijn vooropgezette doel: een heruitgave van het kartel CD&V-NVA zou toch mooi zijn voor rechts, conservatief Vlaanderen.
Maar die koppelaars zijn er zich ook van bewust dat er in die CD&V een toch nog altijd invloedrijk centrum-links segment is: het ACW. Dat moet verzwakt of doodgezwegen worden.
Het was opvallend hoe gretig en in grote opmaak, de meeste media, ook De Standaard, de NVA-beschuldigingen van fraude en schriftvervalsing aan het adres van het ACW, opnamen.
Het is even opvallend hoe onopvallend en dubbelzinnig het nieuws dat de BBI geen fraude heeft vastgesteld, nu gebracht wordt. Wat meer is, het parlementslid dat het ACW van criminele feiten beschuldigde, krijgt nog volop de kans om te toeteren dat de BBI hem gelijk geeft.
In die context moet ook het gebruik van één woordje door Sturtewagen gezien worden. Het is een woordje van welgeteld vijf letters. Maar je kan er donder op zeggen: de journalist gebruikt het heel bewust, ook al weet hij dat er helemaal geen sprake van is. Sturtewagen schrijft: het ACW heeft weliswaar geen fraude gepleegd, maar kreeg wel een BOETE.
En dat is een flagrante leugen, duidelijk met weer eens het doel het ACW in een slecht daglicht te stellen, en parlementslid De Decker toch een beetje gelijk te geven.
Het moge duidelijk zijn voor het ACW: help CD&V niet om een rechts-conservatief regime te vestigen, want de beweging zal stank voor dank krijgen, haar geloofwaardigheid verliezen en voortdurend energie moeten steken in het afweren van destructieve aanvallen tegen het middenveld.
20-12-2013 om 08:19
geschreven door Gust Adriaensen
twitter @pontifex
'Laat ons bidden dat God ons de genade schenkt een wereld te leren kennen waar niemand van honger sterft.'
20-12-2013 om 07:07
geschreven door Gust Adriaensen
19-12-2013
Jan Becaus: 'Ik ben een ketter'
Jan Becaus, het nieuwsanker rond wie naar zijn pensionering toe, door de media een heuse hype werd gefabriceerd, neemt in een interview in De Standaard, 'geen blad meer voor de mond', althans volgens De Standaard.
Becaus werd enkele weken geleden door Kerk&Leven, het weekblad van de Vlaamse Kerk en parochies aangetrokken om regelmatig een column te schrijven. Enkele zijn ondertussen verschenen, en eerlijk gezegd, ze zijn niet om van achterover te vallen. Eerder saai, net zoals zijn VRT-spreekstijl.
Wat me erg stoort in het De Standaard-interview, gezien Becaus' (betaalde) medewerking aan Kerk&Leven, zijn de denigrerende én superieure én negationistische uitlatingen van de heer Becaus over geloof en Kerk.
Er zijn natuurlijk de obligate vragen over geloof en Kerk. En Becaus reageert daarop zoals bijna alle BV's menen te moeten doen om serieus en intelligent bevonden te worden.
'Wat ik mij voorstel bij een opperwezen, staat lichtjaren ver van wat de Kerk zegt. In de ogen van Rome ben ik een ketter', orakelt Jan. 'De Kerk is commedia dell' arte, één groot spektakel', gaat Becaus op zijn elan verder. En voor zijn column in Kerk&Leven heeft hij toegezegd omdat hij dat 'een interessant blad' vindt. Interessant, niet omwille van de inhoud, maar het heeft '600.000 lezers en slaagt erin 280 regionale edities tegelijk van de persen te laten rollen'. 'En', besluit Becaus, 'ik mag ook schrijven wat ik wil'.
Becaus mag natuurlijk volkomen vrij zijn mening ventileren, hoewel de absoluutheid en ongenuanceerdheid van een uitspraak als 'de Kerk is commedia dell' arte, één groot spektakel', vragen oproept over zijn intellectuele niveau.
Het ergerlijke is dat Jan Becaus brave stukjes schrijft in Kerk&Leven en daarbuiten zich laat kennen als iemand die superieur neerkijkt op de miljoenen mensen voor wie de Kerk geen schijnvertoning is.
Eigenlijk voert Jan zelf door zich op die manier te outen en toch (betaalde) columns voor die Kerk te schrijven, een schijnvertoning op.
Dat Jan Becaus de schijn ophoudt, wordt het best bewezen door het feit dat hij tot nu toe er zich van weerhouden heeft in zijn column voor Kerk&Leven te schrijven dat 'de Kerk commedia dell'arte, één groot spektakel is'. Want hij mag er toch schrijven, wat hij wil, nietwaar.
De vraag is nu: hoe lang kan, mag Jan die dubbelzinnige houding nog volhouden. Want zo'n spagaat, da's toch echt gene kattenpis!
19-12-2013 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
18-12-2013
Torfs maakt ontslag van aardappelactiviste ongedaan
U herinnert zich de commotie nog wel rond de actie tegen genetisch gemanipuleerde aardappelen. Barbara Van Dijck, een onderzoekster verbonden aan de KUL, nam deel aan de actie en werd door Torfs' voorganger, rector Waer, prompt ontslagen.
Toen enkele maanden geleden Rik Torfs tot rector van de Katholieke Universiteit van Leuven werd verkozen, had hij het er in artikels en toespraken geregeld over dat de universiteit, de vrijheid van denken en de zelfstandigheid in zeer hoge mate moet koesteren.
Op dit blog onderschreef ik op 5 juni 2013 volledig de suggestie van gastprofessor Lieven De Cauter: 'Dat het Torfs menens is met die vrijheid, kan hij al bewijzen, door het ontslag van 'aardappelactiviste' Barbara Van Dyck, in te trekken. Inderdaad. '
Rik Torfs, opvolger van Waer, heeft nu inderdaad de daad bij het woord gevoegd. Hij maakt het ontslag ongedaan. Van Dyck kan vanaf 1 januari weer aan de slag op het departement Architectuur, Ruimtelijke Ordening en Stedenbouw. Wel moet ze ieder geweld afzweren en afzien van een rechtszaak.
Torfs zegt de actie niet goed te keuren. ‘Maar tegelijk staan we voor de vrijheid van meningsuiting. We mogen werknemers niet zomaar uitsluiten vanwege hun overtuiging’, zegt hij. ‘Zelf ben ik altijd een groot voorstander geweest van de vrijheid van denken. Door Van Dyck opnieuw aan te nemen, voeg ik de daad bij het woord.’ Dat is een gemeend proficiat waard!
En de beslissing flatteert me wel enigszins. Zou het toch zo zijn wat vanuit een beperkte academische kring nu en dan tot me doordringt: de rector leest met belangstelling RASP en kijkt met spanning uit naar het moment waarop weer een stukje dat over hem handelt, online verschijnt?
Ja, wadde.
18-12-2013 om 10:07
geschreven door Gust Adriaensen
17-12-2013
De Newspeak van een parlementslid
Enkele maanden geleden beschuldigde het tot dan toe totaal onbekende parlementslid Peter De Decker, het ACW van fraude en schriftvervalsing. Zware beschuldigingen die het ACW ertoe noopten een rechtszaak aan te spannen (behandeling in het voorjaar van 2014).
Zopas heeft de BBI (Bijzondere Belastinginspectie) de beschuldiging van fraude van tafel geveegd. Er is geen fraude vastgesteld.
Dat is voor propagandachef in spe De Decker geen reden om zich te verontschuldigen. Integendeel. Hij schreeuwt in de beste Newspeakstijl van de daken dat de BBI hem gelijk geeft.
Dat is 'pervers' in de letterlijke betekenis van het woord. Want wat doet De Decker als een (bijna) volleerde politieke manipulator en Newspeakgebruiker? Terwijl natuurlijk zijn beschuldiging van 'fraude en schriftvervalsing' het zwaarste woog (en nog weegt)-het zijn criminele feiten-, verschuift hij nu het accent naar het forse bedrag dat het ACW aan achterstallige belastingen moet betalen. En daaruit concludeert gladde jongen De Decker dat de BBI hem 'gelijk geeft'.
Wat meneer De Decker zeer bewust probeert te doen, is de publieke opinie misleiden, is de waarheid verdraaien, om daaruit politiek voordeel te halen.
Het tegenovergestelde van wat De Decker in zijn stuitend kronkelend, 'frauduleus' taalmisbruik, de goegemeente probeert wijs te maken, maakt de BBI glashelder duidelijk: de fraudebeschuldiging van parlementslid De Decker steunde op niets.
Terecht heeft het ACW tegen die beschuldiging van criminele feiten, een aanklacht ingediend.
17-12-2013 om 10:06
geschreven door Gust Adriaensen
16-12-2013
'Stop de voedselverspilling'
Paus Franciscus:
'Met al het voedsel dat overschiet en dat we weggooien zouden we zovelen te eten kunnen geven. Als we de verspilling zouden kunnen stoppen en voedsel zouden recyclen, zou de honger in de wereld enorm afnemen.'
16-12-2013 om 18:21
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
Vrede voor het Midden-Oosten:
'We cannot resign ourselves to think of a Middle East without Christians. Let us pray every day for peace.'
16-12-2013 om 17:38
geschreven door Gust Adriaensen
'Hou de fiscale achterpoortjes open'
De strijd tegen de fiscale fraude kan bij de doorsnee-inwoner van dit gezegende land op veel bijval rekenen. Althans, zolang het gaat om de megafraudeurs. Maar raak niet aan de centen van wat steevast 'de kleine spaarder' wordt genoemd.
Dat heeft minister Geens dezer dagen ondervonden. Elke vorm van fraude moet bestreden worden, moet Geens gedacht hebben. Dus ook de ruim ingeburgerde (en door de banken besmuikt aangeprezen) praktijk om de spaarcenten te spreiden over verscheidene spaarboekjes. Zo kan 'de kleine spaarder' per spaarboekje, onder het intrestbedrag blijven, waarboven belasting verschuldigd is. Er bestaat namelijk geen verplichting voor banken en 'kleine spaarder', om al die spaarrekeningen aan de fiscus bekend te maken.
Eenvoudig op te lossen, meende Geens in zijn professorale naïviteit: voer die verplichting in. Was dat even buiten de klaarblijkelijk van nature sjoemelende Belgische 'kleine spaarder' én kiezer gerekend!
De minister kreeg het hele Belgische, en zeker Vlaamse, partijbestel over zich heen. De regeringspartijen lieten hem vallen als een baksteen. Allemaal sprongen ze in de bres ter verdediging van 'de kleine spaarder'. De liberalen voerden de hoogste toon. De socialisten lieten horen dat er eerst nog wel grotere katten te geselen waren. De christendemocraten sprongen hun partijgenoot niet bij. Groen en PVDA, van wie je zou verwachten dat ze rechttoe rechtaan elke vorm van fraudebestrijding zouden toejuichen, hulden zich in stilzwijgen.
Zo is nog maar eens bewezen dat de partijen, zeker in het zicht van de verkiezingen, het niet aandurven de fiscale fraude aan te pakken, die zich genesteld heeft in het doen en laten van een groot deel van het electoraat, nl. 'de kleine spaarder'.
Wie helemaal niets hoeft te vrezen, mocht Geens' voorstel ooit goedgekeurd worden, dat zijn de 15, 3 % Belgen, die, volgens een Europees onderzoek, in armoede leven of een ernstig armoederisico lopen. Dat zijn de mensen die minder dan 60% van het mediaan netto-inkomen hebben. In Vlaanderen alleen al, zijn er dat om en bij de 700.000. Zij moeten er niet aan denken met een goed gevulde spaarpot uit te pakken, laat staan te gaan jongleren met diverse spaarboekjes. Zij behoren niet tot de door de politici momenteel erg geliefde en gepamperde 'kleine spaarders'. Zij zijn alleen maar 'klein'.
Journalist Karel Verhoeven schreef in 'De Standaard': 'De kiezer is een sjoemelaar'. Inderdaad. En je kan eraan toevoegen: de partijen die sjoemelaars in bescherming nemen, zijn sjoemelpartijen. Het deprimerende is dat er in dit welvarende landje klaarblijkelijk geen andere op de politieke scène momenteel nog actief zijn.
16-12-2013 om 09:33
geschreven door Gust Adriaensen
14-12-2013
Washington Post verdedigt paus tegen kritiek conservatieven
WASHINGTON POST VERDEDIGT PAUS TEGEN KRITIEK VAN AMERIKAANSE CONSERVATIEVEN
BRUSSEL (KerkNet/Vatican Insider) – De Amerikaanse krant ‘The Washington Post’ neemt de verdediging op zich van paus Franciscus tegen de kritiek van bepaalde Amerikaanse conservatieve kringen, waaronder de Tea Party. Een bekende conservatieve commentator bestempelde de recente apostolische exhortatie van de paus zelfs als “puur marxisme” en noemde de paus de “Obama van de katholieke Kerk”. Columnist Michael Gerson van ‘The Washington Post’ repliceert dat het christendom geen ideologie is. Volgens Gerson maakt de kritiek duidelijk dat in de kringen van de Tea Party het geloof is verdrongen door ideologie.
“Wie verbaasd is dat de katholieke sociale leer onverzoenbaar is met de liberale ideologie hebben decennia gemist. Ook paus Joannes Paulus II en Benedictus XVI verdedigden gelijkaardige standpunten. De paus onderstreept dat individualisme strijdig kan zijn met rechtvaardigheid en dat welvaart een gevangenis kan zijn.” Gerson betoogt nog dat de kloof tussen beide opvattingen nog het duidelijkst wordt geïllustreerd door het contrast tussen de advent als voorbereidingstijd en diegenen die de tijd voor Kerstmis louter als een koopjestijd beschouwen, met luide en steeds weerkerende reclameboodschappen.
14-12-2013 om 16:10
geschreven door Gust Adriaensen
Vervreemdingseffect
Door het met open armen ontvangen van overlopers uit Open VLD, handelt NVA helemaal in tegenspraak met haar uitspraak van 2002: 'Het oordeel van de kiezer over overlopers zal vernietigend zijn'.
Het is evenwel niet de kleine liberale garnaal die De Wever met grote gretigheid binnenhaalt. Het zijn vooral donkerblauwe politici en economisten, die de harde neoliberale conservatieve partij van het grote geld, die De Wever voor ogen heeft, meer liberaal-economische ruggensteun moeten geven. Voor hen wordt de deur wagenwijd opengezet.
Zij staan mijlenver van het Vlaams-nationalisme. Zij omarmen het nationalisme alleen maar omdat ze momenteel denken dat er zaken te doen zijn. Dat voor hen bij de NVA met misselijk makende serviliteit, de rode -beter op zijn plaats is: de donkerblauwe- loper wordt uitgerold, is bovendien een bevestiging van wat al vaak werd gezegd en geschreven: het is De Wever niet om Vlaanderen -zelfstandig, confederaal of wat dan ook- te doen. Nee. Het gaat hem om het vestigen van een ultraliberaal, hardvochtig, rechts-conservatief economisch systeem.
De vraag rijst ook: hoe moet de gewone NVA-militant of -mandataris zich voelen? De wereld van bv. de tsaar van de Antwerpse haven, van de manitoe van Uplace en Club Brugge, is totaal verschillend, zoniet totaal vreemd, voor hen. Hun politieke biotoop en cultuur zitten in een Vlaams, eerder romantisch, idealisme, hebben hun wortels in (christelijke) jeugdverenigingen, in de middenklasse van ambtenaren en onderwijsmensen.
Om het nog concreter te stellen: wat hebben hardwerkende, eigenlijk eenvoudige idealisten als Bourgeois en Van Dijck - en ik zou daar zelfs ook een Bracke, een Weyts, aan toe durven voegen-, nog te zoeken in of nog gemeen met figuren van het grote geld, die neerkijken op het volgens hen 'bekrompen wereldje van het traditionele Vlaams-nationalisme'? En voor wie die Vlaams-nationalisten zonder pardon de plaats moeten ruimen op de kandidatenlijsten.
Het is, zoals Paul Goossens schrijft: 'NVA kan beter een andere naam krijgen: NVC, de partij van de CEO's'.
Ik kan me moeilijk indenken dat het gros van de huidige NVA-leden, -militanten en -mandatarissen, het met die evolutie, gedicteerd door De Wever, eens kan zijn. Als dat zo is, verloochenen ze de politieke ideologie die ze altijd hebben verkondigd.
14-12-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
13-12-2013
Hilde Kiebooms: 'Stop de euthanasietrein'
Hilde Kiebooms: 'Stop de euthanasietrein'
(Hilde Kiebooms is voorzitter van de Gemeenschap van Sant'Egidio in de Lage Landen)
Nu ons land zich opmaakt om als enige land ter wereld iedere leeftijdsgrens voor euthanasie af te schaffen, roept Hilde Kiebooms op tot een nieuwe, grondige bezinning (De Standaard van 11 december).
Zij slaat daarbij spijkers met koppen. Enkele citaten:
-Het komt ons voor dat dit wetsvoorstel niet zozeer is ingegeven door een dringende noodzaak op de ziekenhuisvloer. Eerder is het een ideologisch project om de juridische grendels op euthanasie van de wet van 18 mei 2002 een voor een te doen springen.
-Nieuwe wetswijzigingen worden al in het vooruitzicht gesteld: euthanasie moet ook mogelijk worden voor psychisch lijdende minderjarigen -ongetwijfeld een veel omvangrijker groep, getuige de vele zelfdodingen onder jongeren- en ook voor mensen die wilsonbekwaam zijn geworden.
-Het fysieke en psychische lijden van medemensen, kinderen en anderen, vormt al sinds mensenheugenis een ethisch appel aan hun omgeving en de samenleving om de zorg voor hen op te nemen... Te vrezen valt dat een nieuwe wettelijke poort voor euthanasie onze samenleving almaar meer van haar verantwoordelijkheid tegenover de lijdenden ontslaat.
-De ouderlijke toestemming die nodig is voor (euthanasie op) minderjarigen ons voorgesteld als een juridische grendel en een vetorecht. In de praktijk zal het vaak eerder andersom zijn: ouders die beginnen te hopen dat hun doodzieke kind niet te lang meer zal leven, kinderen die aanvoelen dat ze een last voor hun ouders zijn en zich daardoor aangespoord weten een einde aan hun leven te laten maken.
-Als een soort van collectieve verdwazing verheerlijkt onze samenleving almaar meer de zelfgekozen medisch geassisteerde dood als een vooruitgang van de beschaving en het summum van menselijkheid.
-De almaar groeiende wettelijke mogelijkheden op euthanasie openen de deur voor een nieuwe vorm van barbarij: de collectief toegejuichte zelf-eliminatie van zieke en zwakke mensen.
----------------------------
Lees ook op dit blog: 'Distelmans glijdt voort op het hellend vlak' (29-11-2013)
13-12-2013 om 07:48
geschreven door Gust Adriaensen
12-12-2013
Bijbelcursus in Retie
TJCII Belgium organiseert in 2014 een bijbelcursus in 'De Mantel', Markt 7 in Retie.
Er zijn zes bijeenkomsten, telkens op vrijdag van 14 tot 17 uur. De cursus wordt verzorgd door Jeanne Vercauteren-Vandekeybus en door pater Nicolaas van de Postelse norbertijnenabdij.
12-12-2013 om 20:15
geschreven door Gust Adriaensen
Een inconsequente en bevooroordeelde journalist
Onder de pedante titel 'Vijf manieren om een congres te laten mislukken', vult Bart Brinckman bijna twee bladzijden van De Standaard van 10 december, om duidelijk te maken dat het congresweekend 'voor de socialisten fout liep'. Het storende aan Brinckmans artikel is dat hij uitsluitend 'vormfouten' vermeldt en niet de minste aandacht heeft voor de inhoud. Op die manier laadt hij de verdenking van vooringenomenheid op zich. En spreidt hij vooral een grote inconsequentie tentoon.
Want wat zijn de vijf redenen voor de 'mislukking', die Brinckman opgeeft.
1. Stel scherp op eigen besognes. En daarmee gaf hij aan dat Freya Van den Bossches veroordeling van belangenvermenging dom was.
Hoe dikwijls heeft Brinckman in vroegere opiniestukken wel niet de belangenvermenging aangeklaagd en de verdoezeling ervan door de partijen over de hekel gehaald?
2. Zet het foute nieuws in de markt. Volgens Brinckman verloor voorzitter Tobback het noorden tijdens een pleidooi voor een efficiënt bestuur en daarbij handelde over fusies en intercommunales.
Hoe dikwijls heeft Brinckman in vroegere opiniestukken wel niet de inefficiënte overheid aangeklaagd en de ondemocratische intercommunales over de hekel gehaald?
3. Laat clichés hun vernietigende werk doen. Volgens Brinckman mochten protesterende partij- en ABVV-militanten het plaatje niet verstoren.
Hoe dikwijls heeft Brinckman de spot gedreven met 'stalinistische' partijcongressen en besluiten, waar geen of amper kritiek van de basis werd geduld?
4. Praat over het verkeerde onderwerp in de verschillende duidingsprogramma's. Brinckman bedoelt daarmee dat de week voorafgaand aan het congres, over niets anders gesproken en geschreven werd dan over de schandaalsfeer rond Electrawinds.
Hoe dikwijls heeft Brinckman het feit gehekeld dat politici rond de pot draaien, de heikele thema's uit de weg gaan? Hoe hypocriet is Brinckman om te suggereren dat het niet de media waren die dag na dag het dossier Electrawinds door de SPA-strot ramden?
5. Kies een foute congresvolgorde. Volgens Brinckman hadden het visie- en ideologisch congres plaats in een foute volgorde.
Hoe dikwijls heeft Brinckman de partijen gebrek aan visie en ideologie verweten. Als een partij daar dan toch werk van maakt, misbruikt de journalist de volgorde, als argument voor zijn uitgangsstelling: het SPA-congres was een mislukking.
Van De Standaard en van Brinckman mag verwacht worden dat ze bij een negatieve evaluatie van een congres serieuze argumenten naar voren brengen en geen vederlichte flutredenen opgeven, die bovendien scherp de inconsequente houding van de journalist in het licht stellen. Brinckman wil met zijn 'analyse' duidelijk de partij treffen, een stok vinden om de hond te slaan. Hij is bijzonder ijverig geweest. Hij heeft er wel vijf gevonden. Vijf stokken om de socialistische hond ervanlangs te geven.
12-12-2013 om 09:50
geschreven door Gust Adriaensen
11-12-2013
Paus Franciscus: 'Person of the year'
Het toonaangevende Amerikaanse tijdschrift 'Time', heeft paus Franciscus uitgeroepen tot 'Person of the year'.
Sinds 1927 duidt het weekblad elk jaar een persoon of een zaak aan, die van enorm belang geweest zijn gedurende het (bijna) afgelopen jaar.
Franciscus is de derde paus die de eretitel toebedeeld krijgt. Johannes XXIII en Johannes-Paulus II, die volgend jaar door Franciscus heilig worden verklaard, werden in 1962 respectievelijk 1994, door 'Time' tot 'Person of the year' uitgeroepen.
11-12-2013 om 16:15
geschreven door Gust Adriaensen
Houtverbranding grootste boosdoener fijn stof
Houtkachel en open haard
grootste bronnen fijn stof
Sensibilisering is noodzakelijk
Houtstokers bedreigen de gezondheid
Overheidsmaatregelen dringen zich op
11-12-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
09-12-2013
09-12-2013 om 22:53
geschreven door Gust Adriaensen
07-12-2013 om 15:47
geschreven door Gust Adriaensen
Paus Franciscus over belang van internet voor de christenen
“You must test everything, knowing that you will surely find counterfeits, illusions and dangerous traps to avoid,” Pope Francis said. “But, guided by the Holy Spirit, we will discover valuable opportunities to lead people to the luminous face of the Lord. Among the possibilities offered by digital communication, the most important is the proclamation of the Gospel.” He said it is not enough to acquire technological skills, however important. He said the internet must be used to meet “often hurting or lost” real people and offer them “real reasons for hope.” “The announcement [of the Gospel] requires authentic human relationships and leads along the path to a personal encounter with the Lord,” he said. “Therefore, the internet is not enough; technology is not enough,” Pope Francis continued. “This, however, does not mean that the Church's presence online is useless; on the contrary, it is essential to be present, always in an evangelical way, in what, for many, especially young people, has become a sort of living environment; to awaken the irrepressible questions of the heart about the meaning of existence; and to show the way that leads to Him who is the answer, the Divine Mercy made flesh, the Lord Jesus.”
07-12-2013 om 13:50
geschreven door Gust Adriaensen
06-12-2013
Bisschop Bonny over onze houding ten aanzien van vluchtelingen
'Iets in mij protesteert en zegt dat, ondanks alle redelijkheid, bepaalde fundamentele waarden in de verdrukking zijn geraakt. Van wie zijn de aarde en de natuurlijke middelen die ze voortbrengt? Wat is ouder en echter: de aarde die wij samen bewonen of de grenzen die winnende naties erin hebben getrokken, meestal na bloedige oorlogen? Is het werkelijk zo dat in onze welvoorziene landen geen ruimte is voor een groter aantal vluchtelingen? Hoevelen onder ons hebben deze mensen al persoonlijk in de ogen gekeken? Het is raar om zeggen, maar op zo’n moment protesteert mijn maag tegen de redelijkheid van ons publiek discours. Waar zit ons klankbord voor de stem van het geweten? Waar zit ons klankbord voor de stem van God? Misschien dan toch in de maag.'
06-12-2013 om 14:12
geschreven door Gust Adriaensen
Nelson Mandela overleden
NELSON MANDELA 1918-2013
06-12-2013 om 07:44
geschreven door Gust Adriaensen
05-12-2013
Potentieel in de christelijke gemeenschappen
Uit een onderzoek van het Interdisciplinair Kenniscentrum Kerk en Samenleving, blijkt dat er nog heel wat potentieel in de christelijke gemeenschappen te vinden is en vooral bij de hoogopgeleide katholieken tussen 45 en 65 jaar.
Zij koesteren het christelijke geloofsverhaal, zijn bereid zich kerkelijk te (blijven) engageren, hunkeren wel naar binnenkerkelijke hervormingen en willen met anderen kernen van hoop en zingeving vormen.
Volgens 'Tertio' is het belangrijk die groep te mobiliseren omdat zij straks de kerk moeten dragen en het roer overnemen. Bovendien en vooral kunnen zij de brug vormen naar de 'levensbeschouwelijk gemiste generaties': hun niet-hoogopgeleide en kwetsbare leeftijdsgenoten, kinderen en kleinkinderen.
05-12-2013 om 11:58
geschreven door Gust Adriaensen
Sinterklaas
Sinterklaas
De schoen stond klaar, wat hooi, een raap, het briefje met de wensen in pijnlijk schoonschrift, onder de plattebuiskachel.
Op de koude zolderkamer met gespitste oren, met kloppend hart, vol spanning liggen luisteren naar elk geluid, elk gerucht.
Onder de dekens je schuilhut bouwen, dromen van heerlijke dingen, rillen van angst voor straf tot de schimmel langs draafde.
‘s Morgens heel vroeg het bed uit, vol verwachting de trap af en steeds weer het wonder: de lege schoen en je hartenwensen vervuld.
05-12-2013 om 07:53
geschreven door Gust Adriaensen
03-12-2013
De wijsheid van de rector
Onder de titel 'Heb genade met de gratie', stelt rector Torfs van de Katholieke Universiteit van Leuven, dat we 'het gracieuze van de gratie' niet uit het oog mogen verliezen.
Hij ziet minstens drie gegronde redenen om het schenken van gratie niet zomaar van de hand te wijzen.
De eerste reden is zuiver erbarmen. Het is niet omdat iemand een straf verdient, dat hij ze altijd moet krijgen. Een tweede argument is dat de gratie(verlening) de onfeilbaarheid van de rechtspraak corrigeert. En een derde voordeel van gratie is dat ze het mechanische denken een halt toeroept.
De discussie over gratie houdt onze samenleving een spiegel voor, aldus Rik Torfs. Zij laat zien wie we zijn enw at wij denken. 'Hopelijk zal het oordeel van de komende generaties ons genadig zijn', besluit de rector.
Wijze woorden, voorwaar.
03-12-2013 om 07:48
geschreven door Gust Adriaensen
02-12-2013
Reislustige Rik
‘’t Is niet meer te doen met onze Rik’, zuchtte de aanminnige mevrouw Torfs, al in het deurgat. 'Rik reist wat af, is bijna nooit nog thuis. En dat ligt aan die columns in De Standaard.’
Na lang aandringen had mevrouw toegestemd in een gesprekje. ‘Alleen omdat het voor Rasp is, had zeverklaard. ‘ Voor de welwillende stukjes die Rasp geregeld aan mijne Rik wijdt.’
De weeklacht van mevrouw noopte tot nadere verklaring. En die kwam er ook, niet vooraleer we neergezeten waren op de robuuste Ikeabank in de eenvoudige leefkamer van de Torfsen en genoten van een kopje Max Havelaarkoffie.
‘Rik was altijd al gebeten door de reismicrobe’, stak mevrouw Torfs van wal. ‘Maar tijdens zijn senatorschap, beleefde hij echt een rustige periode. Hoe dom het ook was dat hij in de politiek ging, hij had zo goed als niets te doen. Onze Rik was toen veel thuis, lekker bij het haardvuur, samen bezig zijn in ons moestuintje, een heerlijke tijd. Maar sinds hij rector is, niet te vatten, jezusmina! Rik rotst de wereld rond, alsof zijn zielenheil ervan afhangt!’
‘Maar mevrouw’, vroeg ik, ‘wat hebben zijn maandagse columns in De Standaard daarmee te maken?’
‘Dat zit zo’, hernam de bevallige mevrouw Torfs. ‘Hij is bezig met een never-ending reeks over de plekken die hij ooit heeft bezocht en de boeiende mensen die hij daar heeft ontmoet. Hij is van mening dat hij, om inhoudrijke en lezenswaardige stukjes te kunnen schrijven, daar opnieuw naartoe moet reizen, of het nu Straatsburg, Johannesburg, Bittburg, Sint-Petersburg, Tokio, New-York, Rio de Janeiro, Moermansk, of waar dan ook, is. Hij wil 'toen' vergelijken met 'nu' en nagaan of de boeiende mensen van toen, nu nog even boeiend zijn, of misschien al wel het loodje gelegd hebben.’
‘Maar mevrouw’, vroeg ik, ‘Moet uw echtgenoot niet vooral in Leuven op zijn werk zijn? Het rectoraat van de grootste Katholieke Universiteit der Lage Landen, is toch niet niks?’
‘Ik wil u wat toevertrouwen’, fluisterde mevrouw Torfs. ‘Eigenlijk vraagt die job niet zoveel werk en inspanning. Een beetje rondlummelen in de uitgestrekte rectorssuite in de Hallen, krabbels zetten op documenten, professorale akkefietjes behandelen, docentenruzietjes oplossen. En weet je, onze Rik heeft altijd heel goed kunnen delegeren.’
De lieflijke mevrouw Torfs stond op. ‘Willen we onze moestuin, eigenlijk moet ik zeggen ‘mijn moestuin’ want Rik zet er sinds hij reizende rector geworden is, geen voet meer in, eens van naderbij bekijken?’
Het was een fraai tuintje met een grote variëteit aan groente. Tot mijn blijde, Kempense verrassing, bemerkte ik een bedje heilige boontjes, die ik had leren kennen in de magnifieke kruidentuin van de Postelse abdij. Ik vertelde het haar. Mevrouw glimlachte. ‘We hebben het zaaigoed ook in Postel gehaald’, zei ze, ‘bij broeder Guy, de herborist. We zijn en blijven Kempenaars, nietwaar. Het lievelingsgerecht van mijne Rik is overigens heilige boontjes in tomatensaus, daar kan ie extreem van genieten. Maar zelfs die delicatesse houdt hem niet meer thuis. Schrijf het gerust op: onze Rik is een echte rakker, ja, dat is hij!’
02-12-2013 om 13:22
geschreven door Gust Adriaensen
30-11-2013
Bernard Dewulf: 'Wie denken we dat we zijn?'
'Vraag de narcist waarom hij narcist is, en hij raadpleegt de spiegel. Vraag de Vlaming waarom hij racistisch is, en hij kijkt naar de andere Vlaming. We dwalen in het spiegelpaleis van de zelfgenoegzaamheid.'
'Mijn hele leven al besta ik, net als u, achter onze gordijnen. Ik heb niet anders geweten. Die gordijnen zijn mijn maliënkolder en onze spiegels zijn mijn schild. Maar mijn achillespees is mijn kleine, miezerige blanke vrees. En precies die vrees fezelt het me nu, nu ik ouder word en op een dag toch de toekomst zal moeten achterlaten, dagelijks luider in:
Wie denk ik dat ik ben?'
'Straks zien we helemaal scheel van inteelt. Van weelde en verveling. Straks, wanneer we elk vreemd stofje buiten hebben gekeerd, zien de astronauten ons vlek op de planeet schitteren door afwezigheid, onder de verlichting op onze smetteloze snelwegen.'
30-11-2013 om 20:01
geschreven door Gust Adriaensen
29-11-2013
Distelmans glijdt voort op het hellend vlak
Nu een senaatscommissie, dankzij een wisselmeerderheid, de weg heeft vrijgemaakt voor de uitbreiding van de euthanasiewetgeving naar 'wilsbekwame minderjarigen' toe, bereikt de euforie van de voorstanders van onbeperkte euthanasie een nieuw hoogtepunt.
Dr. Distelmans noemt in een krantenartikel euthanasie 'toepasbaar maken bij mensen die niet meer aanspreekbaar zijn door dementie', een verdere 'optimalisering' van de bestaande euthanasiewet.
Hij pleit dus voor een euthanasiewetgeving met betrekking tot niet-wilsbekwame meerderjarigen. Distelmans en anderen die het absolute zelfbeschikkingsrecht inroepen om euthanasie te verantwoorden, schuiven dat heilige principe opzij wanneer het gaat om demente mensen.
Wie moet,volgens Distelmans , mocht dergelijke wetgeving ooit goedgekeurd worden, beslissen over het doden van dementen?
29-11-2013 om 08:32
geschreven door Gust Adriaensen
28-11-2013
Goed nieuws over pater Daniël Maes in Syrië
We hebben eindelijk goed nieuws uit Quara. Pater Daniël in I Mar Yacub kan zich opnieuw vrij bewegen in zijn eigen regio. De rebellen waardoor zij omgeven waren, zijn bijna overwonnen. Het klooster heeft in de gevechten schade opgelopen, maar al de bewoners van het klooster hebben de plaatselijke strijd overleefd. Het internet is wel uitgevallen, waardoor Pater Daniël zijn laatste nieuwsbrief niet kon opsturen. De heropbouw van het stadje Quara kan nu beginnen. U kan hen steunen met een gift.
----------------------------------------
STEUN SYRIË! November 2013
Het stadje Quara en het klooster I Mar Yacub zijn pas bevrijd door het Syrische leger. Nu kunnen de 10 000 mensen terugkeren naar hun huizen en start de wederopbouw van de stad. De kloostergemeenschap heeft nu eindelijk haar vrijheid terug en zal helpen de eerste nood te lenigen. Zij werken samen met het Nationale Volkscomité Voor Verzoening, het ministerie van sociale zaken, het ministerie van gezondheid.
Zij trachten de mensen voedselpakketten te bezorgen die het volgende bevatten: 1 kg rijst, 1 kg suiker, 1 kg linzen , 1 kg macaroni, 1 doos plantaardig vet, 1 liter olijfolie, 1 pot confituur, 10 dozen tonijn, 1 doos ‘Hallaweh’, 1 doos ham, 1 doos melkpoeder, 10 dollar om vlees en groenten te kopen.
Ze hebben nood aan melk voor de kinderen, medicamenten tegen kanker en tegen diabetes, medicamenten voor het hart..., gewoon medisch verzorgingsmateriaal, verband, rolstoelen ....
De verzendingskosten voor de volgende bootcontainer moeten nog gesponsord worden. Helpen jullie mee?
We zijn dankbaar voor de goede afloop. En we hopen hen nu te kunnen steunen in de heropbouw van het stadje met het zenden van een bootcontainer hulpgoederen.
Geld kan gestort worden op: IBAN BE 32 0682 0832 44 02 BIC GKCCBEBB (van P. Daniël Maes, norbertijnenabdij POSTEL)
28-11-2013 om 14:31
geschreven door Gust Adriaensen
De ergerlijke domheid van wetenschapsfilosoof Boudry
Het behoort klaarblijkelijk tot de essentie van het marketingbeleid van de zgn. 'kwaliteitskranten', in het bijzonder De Standaard: als een min of meer 'Bekende Vlaming' een opinie ventileert, volgt gegarandeerd een of twee dagen later een bijdrage van een andere min of meer 'Bekende Vlaming', die een totaal andere mening is toegedaan en de opvattingen van zijn collega-opiniemaker, soms in een weinig samenhangend betoog, probeert te weerleggen, zoniet belachelijk te maken.
Neem nu wetenschapsfilosoof Maarten Boudry, van de Gentse Universiteit. Hij wordt van stal gehaald om de positieve beoordeling van religie, die uit bijdragen van de auteurs Rik Peels en Stefan Paas en van publicist Mark Van de Voorde blijkt, belachelijk te maken.
Die positieve evaluatie van religie werkt op Boudry, die zich in vroegere artikels ook al liet opmerken als een benepen, antireligieuze fundamentalist, als een rode lap op een stier. Van wetenschappelijk sérieux is er in Boudry's bijdrage niet veel te merken. Hij moet het vooral hebben van denigrerende en kwaadaardige, sarcastische opmerkingen, die hij klaarblijkelijk beschouwt als uitingen van zijn superieur intellect.
Tegenover 'God maakt gezond en gelukkig', wat uit het boek van Peels en Paas naar voren komt en bevestigd wordt door het persoonlijke getuigenis van Van de Voorde, plaatst 'wetenschapsfilosoof !, het toogzinnetje 'Sinterklaas maakt ook gelukkig'. En dan volgt een vermoedelijk toppunt van Gentse universitaire eigendunk en krampachtig sarcasme: 'Laten we allen een mentale krachtinspanning doen: peinzende blik, Rodin-pose, misschien enig geprevel. Welaan dan: voortaan zal ik de geneugten van het godsgeloof smaken!' Komaan zeg, puber!!
Boudry gaat helemaal de wetenschappelijke mist in, wanneer hij als repliek op Van de Voorde, die, in navolging van Jürgen Habermas, het christendom het 'ultieme fundament van onze vrijheid, het geweten, de democratie en de mensenrechten', noemt, aan Van de Voorde de agressieve vraag stelt: 'Gelooft Van de Voorde die onzin echt?'
Nog los van het feit dat Maarten Boudry in intellectueel en wetenschappelijk opzicht, nog niet tot aan de enkels van Jürgen Habermas reikt, is de 'argumentatie contra' van Boudry een intellectuele en wetenschappelijke giller van formaat, en beschamend voor het intellectuele niveau van de Gentse universiteit. Want wat durft onze Gentse bolleboos te schrijven: 'In de Bijbel wordt met geen woord gerept over democratie, slavernij wordt er expliciet goedgekeurd, en voor hen die in eer en geweten tot het besluit komen dat Jezes waarschijnlijk niet de zoon van God is, wacht het eeuwige hellevuur'.
Voila, als voorbeeld van gebrek aan kennis van kerk en religie- hoewel hij de pretentie heeft als wetenschapper daarover te schrijven-, als voorbeeld van een totaal onvermogen om tot een ruim inzicht in de geschiedenis te komen, als voorbeeld van de compleet onwetenschappelijk obsessie om met normen van nu, het verleden te benaderen en te veroordelen, als voorbeeld van bevooroordeelde, fundamentalistische antireligiositeit, kan Boudry's pamflet tellen. En finaal, komt het vooral lachwekkend over.
28-11-2013 om 10:51
geschreven door Gust Adriaensen
26-11-2013
Daniël Maes in Syrië: geen telefoon of internet maar iedereen veilig
Daniël Maes (75 jaar), norbertijn van Postel en afkomstig uit Arendonk, is verantwoordelijk voor een seminarie in het zesde eeuwse klooster Mar Yakub in Qâra, gelegen op 90 kilometer van de Syrische hoofdstad Damascus. In Syrië zijn er 2,4 miljoen christenen op 24 miljoen inwoners. Een verre droom van de Vlaamse norbertijn Maes is om van het klooster Mar Yakub een tweede Taizé te maken, dicht bij de bronnen van het christendom, in dialoog met joden en moslims.
Beste,
Pater Daniël heeft vandaag, 26 november 2013, het volgende laten weten, dat ik graag aan u allen doorgeef (aangezien hij geen internet meer heeft voorlopig).
De streek rond het klooster van Mar Yakub is bijna bevrijd van rebellen. Er is wel wat schade aan de kloostergebouwen, maar wij allen zijn ongedeerd!!! Dank God!
Wij zijn nog steeds veilig en kunnen overleven! Dit kan nog even duren. Geen telefoon of internet. Geen reden tot paniek. God zij dank! P. Daniël.
26-11-2013 om 21:05
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
'To live charitably means not looking out for our own interests, but carrying the burdens of the weakest and poorest among us.'
26-11-2013 om 09:12
geschreven door Gust Adriaensen
25-11-2013
Testaankoop met een petitie voor een transparante geneeskunde
Ziekenhuizen vergelijken? Moet kunnen!
Kom op voor uw recht en teken de petitie.
De kwaliteit van de zorg is niet even goed in elk ziekenhuis. Cijfers hierover worden niet publiek gemaakt. Nochtans hebt u recht op deze informatie.
Overheid en ziekenhuizen moeten open communiceren over de kwaliteit van de zorgverlening in ziekenhuizen. Met deze petitie willen wij druk op de ketel zetten. U hebt het recht om te weten waar de kans op een succesvolle ingreep het grootst is en het risico op een ziekenhuisinfectie het kleinst. De overheid moet daarvoor een website opzetten waar u de kwaliteit van ziekenhuizen kunt vergelijken.
SAMEN VOOR TRANSPARANTE GEZONDHEIDSZORG
25-11-2013 om 22:45
geschreven door Gust Adriaensen
24-11-2013
Een haar in de boter bij de Van Rompuys?
Erik knalde bij zijn thuiskomst de deur dicht. Woede en somberheid vulden de uitgestrekte woonkamer. Zijn lieftallige eega schrok ervan. Zij wist dat haar plichtsbewuste echtgenoot een cholerisch type was en ze was wel wat gewoon. Maar nu was hij buiten zichzelf.
'Erik, liefste, vertel me wat er op je hart ligt', zei ze zacht. Dat was genoeg om Erik te doen uitbarsten. 'De partij heeft mij opzij gezet!', schreeuwde hij. 'Dertig jaar me met hart en ziel ingezet, mijn gezondheid op het spel gezet, altijd de echte Vlaming uitgehangen, en nu dit!!! Die Beke uit dat boerengat ergens in Limburg, geeft begot de voorkeur aan de Peter van onzen Herman om de lijst te trekken! En dan durft dat jonk nog zeggen dat er niks aan de hand is binnen de familie, en dat de Van Rompuys vrolijk en eensgezind binnenkort zijn kerkelijk huwelijk zullen vieren!! In de kerk zal ik mijn fatsoen nog wel houden. Maar na de sjampieter, de vijfde gang en een paar flessen wijn, zal er wel een hartig woordje gesproken worden. Ik ben er zeker van dat onzen Herman van miserie een rustig plekje zal opzoeken om er enkele haiku's in elkaar te flansen. Dat ze me dat verdorie durven aandoen. Ik ben er echt kapot van.'
'Ik zou op dat feest van de Peter toch niet te veel drinken, Erik', adviseerde zijn vrouw. 'Je weet hoe je dan tekeer kan gaan. Bangelijk en niet goed voor je hart. En als de gazetten het te weten komen, is het allemaal nog erger.'
Erik plofte in de zetel. Zijn vrouw had gelijk. Zij had altijd gelijk. Hij schonk zich een stevig glas whiskey in. Een diepe somberte nam bezit van hem.
24-11-2013 om 12:56
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2013
'Christenen zijn origineel'
De bespreking van het boek 'God bewijzen' van Peels en Paas, geeft publicist Mark Van de Voorde de kans om nog eens vrij en vrank, 'de schaamte voorbij', uit te komen voor zijn geloof, zijn christen-zijn.
Van de Voorde merkt op dat vooral in Vlaanderen, en in het bijzonder in de media, vaak nog lacherig, meewarig, hautain, ja ook kwaadaardig, gedaan wordt over geloof en religie. Dat is een achterhaalde, gedateerde houding. In andere West-Europese landen is dat niet het geval.
'Zelfs in Frankrijk niet meer', aldus Van de Voorde. 'Daar hebben ze ingezien dat christenen origineel zijn, in twee betekenissen: zij zijn niet louter na-apende kinderen van hun tijd én zij hebben een origine die de grondslag is van ons denken over mens en samenleving, individualiteit en solidariteit, rechten en plichte, zlefs scheiding van kerk en staat en de Verlichting.'
De Poolse filosoof Leslek Kolakowski merkte ooit op dat een Europeaan die beweert niets met het christendom te hebben, 'zich buiten zijn eigen beschaving plaatst'. Jürgen Habermas, typevoorbeeld van de methodische atheïst, noemt 'het christendom, en niets anders, het ultieme fundament van de vrijheid, het geweten, de mensenrechten en de democratie, de benchmark van de westerse beschaving'.
Van de Voorde schrijft: 'Ik geloof. Meer nog, ik ben christen, zelfs katholiek. Ik voel mij niet geremd in mijn vrijheid. Integendeel, de hoop van mijn geloof geeft mij het lef om niet elke waan van de dag te moeten beamen. Mijn spirituele levenshouding doet mij balen van amechtige pogingen om er bij te horen'.
23-11-2013 om 09:48
geschreven door Gust Adriaensen
21-11-2013
'God maakt gelukkig'
Rik Peels, filosoof, en Stefan Paas, theoloog, beiden verbonden aan de Vrije Universiteit van Amsterdam, hebben een boek geschreven met als titel 'God bewijzen. Argumenten voor en tegen geloven'.
Hun bevindingen en conclusies liegen er niet om.
Een goed doordacht godsbeeld is volgens hen prima bestand tegen atheïstische argumentatie. Geloof in God is bovendien natuurlijk, aldus de auteurs. 'Uiteraard komt niemand ter wereld met een uitgewerkt geloofssysteem, maar een snel groeiende hoeveelheid onderzoek laat overtuigend zien hoezeer religiositeit is ingebakken in ons systeem. Pogingen om godsgeloof uit de mensheid te verwijderen, zijn daarom ten dode opgeschreven: alles in ons verzet zich ertegen.
Een samenleving kan volgens Peels en Paas, veel baat hebben bij religies. 'In de eerste plaats zijn religieuze mensen gemiddeld gelukkiger. Zij hebben minder last van stress. Dat blijkt uit onderzoek. Een goed ontwikkelde religiositeit is gunstig voor onze gezondheid, levensgeluk en maatschappelijke inzet.'
21-11-2013 om 08:56
geschreven door Gust Adriaensen
19-11-2013
Respect voor grootouders
Paus Franciscus:
Een samenleving die geen respect heeft voor de grootouders, verliest zijn herinnering en zo ook zijn toekomst.'
19-11-2013 om 18:35
geschreven door Gust Adriaensen
18-11-2013
Studenten politicologie kiezen voor Groen en Di Rupo
Professor Hooghe heeft een steekproef uitgevoerd bij 363 eerstejaarsstudenten die het vak politicologie volgen aan de Universiteit Leuven.
Het resultaat is opvallend. De jongeren die het vak politiek volgen (voornamelijk studenten politicologie, geschiedenis en communicatie) én weldra voor het eerst in het kieshokje mogen duiken zetten hun rode bol voornamelijk bij partij Groen (23.1%). Ook Open VLD is een bijzonder populaire partij (22.3%), gevolgd door CD&V (16.5%), N-VA (16%) en SP.A (15.7%). PvdA en Vlaams Belang sluiten met respectievelijk 2.8% en 0.8 % de rij.
Een groot verschil met de mening van de gemiddelde Vlaming dus, die bij de verkiezingen in 2010 vooral voor N-VA koos (28.2%). Maar de partij van Bart De Wever zit de laatste jaren in een neerwaartse spiraal bij de studenten, merkt Marc Hooghe. N-VA steeg onder de studenten pijlsnel van 8 procent in 2008 tot 32,5 procent in 2011. Twee jaar later is de partij gehalveerd naar 16 procent. '
Die daling vertaalt zich ook in de keuze voor een premier. Als de eerstejaarsstudenten rechtstreeks zouden mogen beslissen wie onze eerste minister wordt, dan kiest 27 procent voor de huidige premier Elio Di Rupo (PS). Bart De Wever (N-VA) komt slechts op de derde plaats met 13.2% en moet nog Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) laten voorgaan, met 19.3% van de stemmen. Open VLD-politica Maggie De Block (12.7%) en Wouter Van Besien (Groen, 9.1%) vervolledigen de top vijf.
18-11-2013 om 21:54
geschreven door Gust Adriaensen
Onder Vlaamse intellectuelen
Zou Koen Geens, toen hij nog (buitengewoon) hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven was, het bestaan hebben op het publieke forum te verkondigen dat één van zijn collega's, bv. professor Waer, een 'groot intellectueel' is? Nee toch. Doe je toch niet. Misschien, heel misschien, op het einde van iemands loopbaan of in een grafrede.
Enkele maanden in de politiek zijn voor minister Geens evenwel voldoende, om zijn academische nuancering en gereserveerdheid wat ronkende etiketten betreft, opzij te schuiven en over een van de vele partijvoorzitters te verklaren dat hij een 'groot intellectueel' is.
Uiteraard maakt Geens niet duidelijk welke criteria hij gebruikt om iemand een 'groot intellectueel' te noemen. Om dat duidelijk te maken is er een serieuze academisch-intellectuele inspanning nodig en daarvoor heeft hij als minister niet langer de tijd.
Neemt Geens, bij het gebruik van het label 'groot intellectueel', zichzelf als maatstaf? Beschouwt hij de als 'groot intellectueel' bejubelde partijvoorzitter, in intellectueel opzicht als gelijkwaardig aan zichzelf? Of als een 'grotere intellectueel' dan zichzelf? Als een 'grotere intellectueel' dan zo goed als alle vroegere collega's aan de Katholieke Universiteit van Leuven?
Het wachten is nu op de volgende 'grote intellectuelen' die door Geens bij politieke vriend en vijand worden ontdekt: andere partijvoorzitters, ministers uit alle mogelijke regeringen, werkgevers- en vakbondsbonzen, enz., enz.
Natuurlijk mag nu ook binnenkort een 'wedercompliment' van de 'groot-intellectueel-partijvoorzitter' verwacht worden. Geens eveneens bestempelen als een 'groot intellectueel' zou getuigen van weinig creativiteit en wellicht ook van gebrek aan respect. Want Geens is natuurlijk al jàààren een 'groot intellectueel'. Dat kenmerk geeft hem overigens het privilege, het inzicht en de bravoure om iemand anders, na korte tijd, te voorzien van de drukkende eretitel 'groot intellectueel'.
Nee, het passende compliment vinden, wordt geen gemakkelijke klus. Echt benieuwd wat het worden zal.
18-11-2013 om 09:27
geschreven door Gust Adriaensen
17-11-2013
Doris Lessing overleden
Nobelprijswinnaar Doris Lessing op 94-jarige leeftijd overleden
Doris Lessing in Hamburg in 2006. Foto EPA / Oliver Berg
Nobelprijswinnaar Doris Lessing is overleden. Dat meldt de Britse krant The Guardian. De schrijfster en dichteres is 94 jaar geworden. Ze schreef in haar leven meer dan vijftig werken, waaronder The Golden Notebook en The Grass is Singing.
The Golden Notebook uit 1962 werd ook wel de feministische bijbel genoemd. Lessing werd geboren in Iran en groeide op in het Afrikaanse Zimbabwe. Daar speelde ook haar eerste roman (1950), The Grass is Singing, zich af.
In 2007 werd haar de Nobelprijs voor de Literatuur toegekend. Ze was toen 88 jaar en daarmee de oudste schrijver ooit die deze prijs in ontvangst mocht nemen. ---------------------------
Enkele fragmenten uit The Golden Notebook:
Ideally, what should be said to every child, repeatedly, throughout his or her school life, is something like this: 'You are in the process of being indoctrinated. We have not yet evolved a system of education that is not a system of indoctrination. We are sorry, but it is the best we can do. What you are being taught here is an amalgam of current prejudice and the choices of this particular culture. The slightest look at history will show how impermanent these must be. You are being taught by people who have been able to accommodate themselves to a regime of thought laid down by their predecessors. It is a self-perpetuating system. Those of you who are more robust and individual than others will be encouraged to leave and find ways of educating yourself educating your own judgements. Those that stay must remember, always, and all the time, that they are being moulded and patterned to fit into the narrow and particular needs of this particular society.
Sometimes I dislike women, I dislike us all, because of our capacity for not-thinking when it suits us; we choose not to think when we are reaching out for happiness.
For with my intuition I knew that this man was repeating a pattern over and over again: courting a woman with his intelligence and sympathy, claiming her emotionally; then, when she began to claim in return, running away. And the better a woman was, the sooner he would begin to run. I knew this with my intuition, and yet I sat there in my dark room, looking at the hazed wet brilliance of the purple London night sky, longing with my whole being.
We spend our lives fighting to get people very slightly more stupid than ourselves to accept truths that the great men have always known. They have known for thousands of years that to lock a sick person into solitary confinement makes him worse. They have known for thousands of years that a poor man who is frightened of his landlord and of the police is a slave. They have known it. We know it. But do the great enlightened mass of the British people know it? No. It is our task, Ella, yours and mine, to tell them. Because the great men are too great to be bothered. They are already discovering how to colonise Venus and to irrigate the moon. That is what is important for our time. You and I are the boulder-pushers. All our lives, you and I, well put all our energies, all our talents into pushing a great boulder up a mountain. The boulder is the truth that the great men know by instinct, and the mountain is the stupidity of mankind.
It is terrible to destroy a person's picture of himself in the interests of truth or some other abstraction.
Laughter is by definition healthy.
Do you know what people really want? Everyone, I mean. Everybody in the world is thinking: I wish there was just one other person I could really talk to, who could really understand me, who'd be kind to me. That's what people really want, if they're telling the truth.
17-11-2013 om 17:18
geschreven door Gust Adriaensen
15-11-2013
twitter@pontifex
'Take care of Gods creation. But above all, take care of people in need.'
15-11-2013 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI. 65
Van vrijdag 8 Vrijdag 15 november 2013
Miss Maïs
Over het algemeen regent het niet voor september en daarna slechts enkele keren in de maand. Vrijdag heeft het goed geregend en heel de maïs was al door arbeiders van het dorp geoogst en lag buiten. Deze moest dus verwerkt worden om te beletten dat hij zou rotten. Daarmee is hetmaïsfestival begonnen. Zo hebben we zaterdag nog eens gezellig met allen een ganse dag de maïskolven uit hun omhulsel bevrijd. Ook een aantal van onze vluchtelingen werkten graag mee. En maar fotootjes nemen, met een grote glimlach. s Middags wordt er ter plaatse gepicknickt. Zoals naar gewoonte wordt alles gebruikt: de pluimen of haren, de omhulsels en de kolven zelf. De pluimen of haren worden gedroogd en er wordt thee van gezet, die zuiverend is en goed voor een vermageringskuur. De besteomhulsels dienen als verpakking voorhet koken van gerechten. Het omhulsel zelf wordt echter niet gegeten. Van de omhulsels kan ook mooi papier gemaakt worden. En de kolven met de maïs worden op verschillende wijzen klaar gemaakt. Onze Amerikaanse medebroeder, onze Chileense en Venezolaanse medezusters kennen verschillende gerechten van maïs. We hebben al maïspap gegeten en gebak van maïs. Tenslotte worden de lege kolven gedroogd en dienen als voedsel voor de dieren. Vroeger dacht ik dat maïs alleen maar voor de (andere) kiekens was, maar hier wordt heel de winter maïs gegeten onder verschillende vormen. Als de oorlog nog jaren zou duren, zouden ze hiermet maïs kunnen overleven. We hebben nog gans demaandag nodig gehad om de rest te doen. Daarna moest er alleen nog opgeruimd worden. Zaterdag eindigen we in de late namiddag, vieren de eucharistie met de slotzang van de hymne aan O.L. Vrouw en verdwijnen in onze (min of meer) veilige plaats waar we een eenvoudig maal verorberendoor het afknabbelen van gekookte maïskolven. En zo gaan we met de kippen op stok. Tot een echtemiss-maïs-verkiezing is het niet gekomen. Deze zou trouwens met glans gewonnen worden door Fadia die nog twee maanden heeft om krijsend naar haar eerste verjaardag toe te kruipen.
Kwart voor twaalf
Sommigen evalueren de toestand van de oorlog in Syrië aldus: het is kwart voor twaalf. Het zegt dat de oorlog op zijn einde loopt, wat een grote hoop wekt. Nochtans blijven de aanslagen en moordpartijen helaas nog doorgaan. Zondag hebben we tijdens het middagmaal uitgebreid nieuws gevolgd op de Syrische tv. Het leger is nu werkelijk in heel het land op beslissende wijze rebellenhaarden aan het opruimen. In Velewapenopslagplaatsen worden ontdekt. In Jibreen (Aleppo) heeft de bevolking een rally gehouden als steun aan het leger. Er vallen talrijke doden aan de kant van de rebellen. Ze hebben ondertussen wel verschrikkelijke moorden gepleegd en verwoestingen aangericht. Bovendienblijven fanatieke strijders toestromen. En als de Griekse kustwacht nu een schip onderschept heeft dat vol zit met oorlogsmateriaal voor Syrië, dan vermoeden we dat de eigenlijke bedoelingen van de zogenaamde vrienden van Syrië nog steeds dezelfde zijn. Georges Malbrunot onthult trouwens in het Franse dagblad Le Figaro hoe de VS, Saoedi-Arabië en Jordanië samenwerken om wekelijks 15 ton wapens langs Jordanië in Syrië binnen te brengen voor de rebellen. Zo zouden ze dit jaar 600 ton naar hier versast hebben. En Saoedi-Arabië (dat beslist heeft om 4 miljoen emigranten buiten te zetten) geeft 300 miljoen dollar voor een overgangsregering van de Doha Coalitie in Syrië, weer een mooie uitdrukking om de meest fanatieke strijders, verbonden met Al Qaida te steunen. Volgens de soennitischejournalist Said Hilal al-Charifi heeft het wahhabitisme van Saoedi-Arabië en Qatar zelfs niets met de islam te maken maar is een criminele sekte, die machtig werd dank zij de petroleum en de steun van UK en VS.De grote pioniers van de vernietiging van Syrië hebben in ieder geval hun oorlog verloren. De VS zal voortaan moeten luisteren naar Rusland, dat de val van Syrië heeft belet. Frankrijk staat zelf op zijn kop in een spel van één tegen allen. Stilaan is zo ongeveer iedereentegen de president en de regering. Ook een flink deel van het Turkse volk is tegen zijn president, die Syrië wilde ontwrichten met zijn steun aan de terroristen van de moslimbroeders. Deze twee presidenten waren de grote leiders die de Syrische president wilden ten val brengen. Ze krijgen zelf wat ze een ander hebben willen aandoen. Ondertussen spartelt Israël als een duivel in een wijwatervat omdat de VS vreedzame betrekkingen met Iran wil aanknopen. Gaan we tenslotte terug naar een nieuwe vorm van koude oorlogen (VS-Rusland, VS-China, Saoedi-Arabië Iran) waarbij Syrië het brandpunt is, zoals op een colloquium van Kerk in Nood in Parijs wordt gesteld? Een soortopgewarmde koude oorlog?
Strikte veiligheidsmaatregelen
We wilden de zondag weer afsluiten met een uur gezamenlijke aanbidding maar we waren nauwelijks begonnen of we hoorden de ontploffingen al dichtbij. Dat betekent: onmiddellijk eindigen en wegwezen. Toch is er goed nieuws voor ons eigen dorp. Het leger heeft een flinke groep strijders in de val weten te lokken. In de dorpen rondom heeft al Nousra zware verliezen geleden en hun vurige collegas van bij ons snelden hen ter hulp. Toen ze wilden terugkeren naar hier heeft het leger hen onderschept. Er zijn er natuurlijk nog altijd, maar het dorp blijkt daarmee toch al flink gezuiverd te zijn. Bovendien heeft de gewone oppositie van het dorp die fanatieke strijders duidelijk laten weten dat ze niet willen dat aan de christenen geraakt wordt. Als ze de christenen willen aanvallen zullen ze eerst met hen moeten afrekenen.
Omdat er nu echt rondom ons gevochten wordt nemen we de meest striktemaatregelen. Maandag avond hoorden we al een formidabele knal juist buiten het klooster. De stukken van dat ontploffingstuig konden we de volgende dag bij ons oprapen. Voor de rest bleef hettamelijk rustig. Toch trachtenwe ons deze week steeds vroeger in veiligheid te brengen. We leven een beetje zoals de eerste christengemeenschap in de catacomben. Hier is een pittig verhaal over te schrijven maar dat kan pas als ook ditlaatste kwartier echt voorbij is.
Positieve tekens
In heel het land is er een steeds grotere eensgezindheid en zelfvertrouwen aan het groeien. Zaterdag zijn in Damascus vele partijen samengekomen die een vredevolle verandering willen in Syrië. Als voorbereiding op Geneve 2 hebben zij duidelijk gesteld dat het bestuur van het land alleen door Syriërs bepaald moet worden zonder enige inmenging vanuitregionale of internationale hoek. Tegelijk neemt de regering allerlei maatregelen voor hulp aan de behoeftige bevolking,het herstel van het land; de heropbouw van de huizen,de heropbouw van de industrie, het tegengaan van de corruptie Hoopvol is ook dat tegelijk alle nadruk gelegd wordt op vriendschap, eenheid en verzoening om de begane fouten te herstellen.
Ondertussen heeft een groep Fransen hetinitiatief genomen om Kerstmis hier te komen vieren met behoeftige gezinnen waarbij ze hulpgoederen meebrengen en kerstcadeaus voor de kinderen (www.noelensyrie.fr).
Vrijdag belde Radio Moskou voor een interview om onze reactie te kennen op de plaatsing van het grootste Christusbeeld ter wereld in Saidnaya (waarover we al eerder een verslag gaven) . Het was een gelegenheid om de Russische christenen, het Russische volk en zijn leiders te danken en te feliciteren voor hun veelvuldige steun en aanmoedigingen. Het werd een rechtstreekse uitzending van een kwartier (om 17.00 u).
Waakzaam blijven
Terwijl de chemische wapens en de productiemogelijkheden van Syrië ontmanteld worden, behouden de rebellen alle vrijheid en mogelijkheid om nieuwe gifgasaanslagen te plegen. Bovendien hebben we niets meer gehoord van die vreselijke aanslag in Ghouta. Nu er geen enkel bewijs is om de schuld hiervan aan Syrië te geven,lijkt het voor de media niet meer interessant te zijn. We vinden het onverantwoord om deze misdaad ongemerkt te laten voorbijgaan. Daarom hebben we hierover een eenvoudige samenvatting gemaakt van de tot heden beschikbare elementen: De gifgasaanval in Ghouta (Damascus), toppunt van gruwel én westerse verblinding. Willy van Damme heeft evenwel een grondig dossier samengesteld: De Syrische gifgasaanval-En Barbertje zal hangen. Hij toont o.m. aan dat sommige internationale organisaties en zelfs hoofdverantwoordelijken van befaamde laboratoria zo geamerikaniseerd zijn dat er helaas geenobjectief rapport van kan verwacht worden. Pijnlijk is verder ook hoe niet alleen onze Vlaamse media maar nagenoeg heel de westerse media eenzijdig alle schuld aan Syrië blijven geven zonder enig bewijs of kritische vraag. Tenslotte geeft hij nog dit pittig nieuws. Een van de belangrijke Engelse rabbijnen, Jonathan Romain roept de Britten op om ten oorlog te trekken tegen Syrië uit solidariteit met de Syriërs. En hoewel hetNieuwe Testament door een gewone rabbijn doorgaans misprezen wordt, aarzelt hij niet te verwijzen naar het voorbeeld van de barmhartige Samaritaan! Een rabbijnmet wel erg grote oogkleppen.
Verder kregen we van een al te ijverige Nederlandse dame, die blijkbaar meespeelt in de internationale politiek, een dringende uitnodiging om de democratische partijen, waaruit volgens haar de opstand in Syrië ontstaan is en die de afzetting eisen van de Syrische president te steunen. Ziehier een korte samenvatting van mijn antwoord.
Het lijkt me democratischer, rechtvaardiger en heilzamer voor het Syrische volk van buiten af geen enkele beweging te steunen die de omverwerping van de regering of president beoogt. Laat het volk zelf beslissen over zijn bestuursvorm nu en in de toekomst. Deze omverwerping van de president was vanaf het begin het beoogde middel van het Westen en zijn bondgenoten om het land in een creatieve chaos te storten en te onderwerpen. Er haperde in dit land natuurlijk wel veel op gebied van politieke vrijheid. Ondertussen zijn er echter grondige hervormingen doorgevoerd met een nieuwe constitutie en een meer partijen stelsel. De groei van politieke partijen is nu niet bij te houden. Iedereen, die niet met de wapens het land en volk vernietigt, kan aan de tafel zitten en wordt gehoord, zoals recent (9 nov 2013) nog bleek bij de samenkomst van de Coalition of Peaceful Change Forces in Damascus. Als 70% of meer van de bevolking nu achter de regering en de president staat omdat ze moedig land en volk hebben beschermd en trachten herop te bouwen, wie heeft dan nog het recht om partijen van buitenaf te steunen om hen omver te werpen? Als je toch goede informatie wenst en wil steunen, nodig dan ISTEAMS uit (Intern. Support Team for Mussalaha in Syria). Deze mussalaha-beweging van verzoening vertegenwoordigt inmiddels alle stamhoofden uit het land en werkt met dialoog, onderhandeling en concrete hulp aan het lijdende volk. Het is op initiatief van ISTEAMSdat al duizenden mensen, door rebellen gegijzeld, vrij gekomen zijn en geholpen werden. Door deze mussalaha-beweging te steunen kun je daadwerkelijk meehelpen aan de materiële en geestelijke heropbouw van een volk. En laat de politieke keuze asjeblieft aan hen zelf over.
15-11-2013 om 07:09
geschreven door Gust Adriaensen
13-11-2013
René Stockman: 'Abortus is euthanasie op wilsonbekwamen'
In een interview met Humo, zegt René Stockman, generaal-overste van de Broeders van Liefde, het volgende:
'Toen de wet op abortus van kracht ging, heb ik gezegd: "Nu staat de deur open voor de rest .Nu staat de deur open voor euthanasie." Ik beschouw abortus als een vorm van euthanasie. Euthanasie op wilsonbekwamen. Dat men nu verder gaat en de wet wil uitbreiden naar minderjarigen en wilsonbekwamen, is voor mij geen verrassing. Dat krijg je als je de deur openzet.'
13-11-2013 om 08:03
geschreven door Gust Adriaensen
12-11-2013
'Paus Franciscus lokt volk naar de kerken'
PAUS FRANCISCUS LOKT VOLK NAAR DE KERKEN
Bron: Siciliani-Gennari/SIR
BRUSSEL (KerkNet/SIR/CWN) Volgens Italiaanse en Britse priesters is er duidelijk sprake van een Franciscuseffect, waardoor het kerkbezoek zichtbaar is gestegen. Volgens 51% van de Italiaanse priesters nam het aantal kerkgangers betekenisvol toe sinds de verkiezing van paus Franciscus. Ook 65% van de ondervraagde Britse geestelijken delen volgens een bescheidener rondvraag dezelfde mening.
Volgens de Italiaanse socioloog en onderzoeker Massimo Introvigne, van het Centrum voor de studie van Nieuwe Godsdiensten (Cesnur), zijn zelfs honderdduizenden Italiaanse katholieken naar de kerken teruggekeerd. Al na de verkiezing van de Argentijnse paus werd volgens hem duidelijk dat gelovigen de weg hebben terugvonden naar de Kerk. Die vaststelling resulteerde in dit onderzoek, waarin deze trend ook statistisch werd bevestigd. De aanvankelijke stijging kon worden toegeschreven aan de emoties na de verkiezing van de nieuwe paus. Maar ook na zes maanden blijft de aangroei onveranderlijk.
Kardinaal Giuseppe Betori, de aartsbisschop van Firenze, zegt dat vele randkerkelijken soms na decennia de weg hebben teruggevonden naar de kerk. Socioloog Introvigne waarschuwt echter dat van onthaal van de plaatselijke parochiepriesters zal afhangen of deze mensen ook voor langere tijd hun plaats in de geloofsgemeenschap terugvinden.
(Kerknet)
12-11-2013 om 17:36
geschreven door Gust Adriaensen
09-11-2013
'Euthanasie is geen kinderspel'
Naar aanleiding van het debat over euthanasie voor minderjarigen, schreef rector Rik Torfs van de Katholieke Universiteit Leuven, een belangrijke opiniebijdrage voor De Standaard van donderdag 7 november. Enkele fragmenten:
'Voor jongeren euthanasie om psychische redenen aanvaarden, staat haaks op een beleid dat zelfdoding bij jongeren probeert tegen te gaan.'
'Het hellend vlak waarop we ons bevinden, dreigt ook consequenties te hebben die de discussie over euthanasie ver overschrijden. Gaan we, in voor Europa economisch moeilijke tijden, en met een vergrijzende bevolking, ouderen medisch blijven behandelen? Ook als ze heel oud zijn, hun levensverwachting kort is, en hun behandeling duur? Tot op welke leeftijd beginnen we met nierdialyse bijvoorbeeld? Behandelen we ouderen ook als daardoor het materiële comfort van wie jons en gezond een klein beetje achteruitgaat? Ik hoop van wel, beschaving heeft een prijs.'
Lees ook op dit blog:
-De verantwoordelijkheid van artsen 23-10 -Harteloosheid 21-10 -Onlogisch 14-10 -René Stockman over euthanasie 5-10 -Torfs en euthanasie 21-6 -Euthanasie en het sociale weefsel 19, 20, 21, 23, 29 - 5
09-11-2013 om 13:02
geschreven door Gust Adriaensen
08-11-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/64
Vrijdag 1 vrijdag 8 november
De slag om Qalamoun?
In de byzantijnse liturgie worden alle heiligen op de zondag na Pinksteren herdacht alsafsluiting van de Paaskring.Wij vieren op 1 november toch maar het Latijnse feest van Allerheiligen en we maken er een halve zondag van. In de late namiddag houden we samen een aanbidding bij het uitgestelde Allerheiligste Sacrament met gebeden en gezangen, maar sluiten dan af om s avonds nog eens een mooie film te bekijken, nl over de grote Libanese heilige Charbel Maklouf. Wat is dat eeninspirerende man geweest! Ook de voorstelling van het monastieke leven van zijn tijd spreekt ons wel aan. Werken, bidden, samen leven ... het is allemaal erg sober en ascetisch maar tevens zo eenvoudig en echt. Geen nood aan technische apparaten, trimtoesellen of een hoog electrische uitrusting, alles hand made. Geen haast, stress en hollen van de ene vergadering naar de andere,waarbij iedere minuut telt, om daarna uren voor een stomme tv te liggen.Toegegeven, electriciteit en internet zouden ook wijniet graag missen. We vinden het nu al zo vervelend dat iedere dag, soms meerdere malenvoor n vier uur of meer de elektriciteit verdwijnt. Een bijzonder aspect van het oosterse monastieke leven is de intense verwevenheid van de monniken met heel de geloofsgemeenschap rondom. Leken en monniken leven, bidden en werken samen als in één gemeenschap waar ieder toch zichzelf blijft. De christelijke gemeenschappen zijn ook bescheidenerdan we in het westen gewoon zijn.
Wanneer we bijna aan het einde van de film zijnkomt onze schildwacht zeggen dat het veiliger is ons zo vlug mogelijk te schuilen. Er wordt inderdaad weer gevochten enhet is vlakbij. Ja, opvrijdag is er altijd meer kans dat er schietgebeden gelanceerd worden. Het goede nieuws is dat er ondertussen flink wat regen valt. Hopelijk zalderegenbui de vechtjassen wat afkoelen. We hebben er in ieder geval niet van wakker gelegen.
Zondag is het weer zo ver. We hebben deze vrije en zonnige dag zo aangenaam mogelijk proberen te beleven. Naar gewoonte sloten we samen af met een uur gezamenlijke aanbidding. Na een half uur kregen we echter al de aanmaning om zo vlug mogelijk in de refter iets eetbaars te nemen en ons veilig terug te trekken. Dat hebben we dan ook gedaan. Inmiddels viel de elektriciteit nog eens uit. Gelukkig hielden ook deze keer de bombardementen weer vlug op.
Vanaf maandag besluiten we de dag nog veel vroeger te beëindigen omdat het niet verstandig is pas te schuilenals er al gevochten wordt. Om 17.15 u beëindigen we de aanbidding in de kerk, zingen de vespers en gaan rechtstreeks naar onze trekken ons terug terwijl we iets eten bij wijze van eenvoudig avondmaal op een matras. En maar hopen dat dan het licht niet uitvalt. Het is niet de meest comfortabele situatie maar we lerener mee leven. Verder verwachten we dat het leger ondertussen weet waar het klooster precies ligt en dat ze ons kunnen sparen. Ieder ogenblik kan de situatie in ons dorp tot een ontploffing leiden maar tot heden gebeurt het niet. Hopen dat het zo blijft.
Het lijkt er op dat de slag om Qalamoon begonnen is. Dat is onze streek hier, ten noorden van Damascus. Waar is de tijd dat een bisschop uit Damascus ons kwam bezoeken en ik met moeder Agnes-Mariam en die bisschop de eerste vrije universiteit van Qalamoun kon bezoeken. De inkom leek wel als van een kazerne: aanmelden, wachten totdat iemand u komt ophalen, dieu dan naar de rector brengt. Daarna was het een en al oosterse gastvrijheid en jovialiteit. Tenslotte riep de rector een studentinnetje om met ons overal te gaan kijken wat we nogwilden zien. Het meisje was fier ons alles te kunnen vertellen en tonen en ze was helemaal zoals bij ons, westers, enthousiast, vol verwachting uitkijkend naar een diploma en goed werk. Hoe is deze harmonieuze samenleving nu tot een hel geworden?
Een boodschap van vrede voor het Amerikaanse volk
Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel hebben een uitnodiging aanvaard omop verschillende plaatsen in Amerika gedurende de maand november voordrachten te houden over de mussalaha-beweging (verzoening), de situatieen de humanitaire hulp in Syrië. Ook in Amerika waren er georganiseerde acties tegen de boodschap van vrede van moeder Agnes-Mariam. Er waren dreigingen tegen haar en tegen hen die de voordrachten organiseerden. Op meerdere plaatsen werden de samenkomsten verstoord maar telkens wilde ze rechtstreeks in gesprek komen met de ordeverstoorders en meerdere malen leidde dit tot een beter begrip en vrede. In de St. Thomas More kerk te San Francisco nam zij deel aan een ecumenische gebedsdienst op zaterdag 3 november. De 400 aanwezigen kwamenuit allerlei christelijke geloofsgemeenschappen en ethnische groepen. De dienst werd opgeluisterd met koren en solisten en haar boodschap kende een unaniem enthoesiast onthaald.Ook de volgende voordrachten in Berkley werden niet meer verstoord maar dankbaar beluisterd.
Op 4 november schreef Maired Maguire uit Belfast, Nobelprijswinnares voor de vrede, in een Open brief aan het Amerikaanse volk, een warm pleidooi om de boodschap van moeder Agnes-Mariam van harte te beluisteren en te aanvaarden. Wij zelf bidden in de gemeenschap ondertussen bijzonder voor het Amerikaanse volk dat het mag terugkeren naar zijn eigen wortels. Amerika is gebouwd op christelijke fundamenten en was in het begin een model van openheid, vrijheid, gastvrijheid, waaruit een geest van creatieve vernieuwing groeide op wetenschappelijk, technisch en sociaal gebed.
Een keerpunt voor Syrië én de hele wereld
De wrede oorlog tegen Syrië heeft een onbeschrijfelijke ellende meegebracht. De mogelijk 120.000 doden betekenen dat er nagenoeg in alle familiesslachtoffers betreurdworden. Verder is een deel van het land verwoest: huizen, scholen, ziekenhuizen, fabrieken, kerken, moskeeën, openbare gebouwen, de infrastruktuur, het cultureel erfgoed. Miljoenen Syriërs zijn het land uit gevlucht en miljoenen Syriërs zijn vluchteling in eigen land. Een deel van de families bezit geen huis meer, noch een inkomen om te overleven. Een familie die nauw met ons verbonden is krijgt regelmatig finantiële hulp van wat wij zelf van onze weldoeners ontvangen. Daarmee trachten zij in een wijk van Damascus de armste families te helpen. Zij ontmoeten de meest schrijnende omstandigheden waar allen vroeger in een behoorlijke welvaart en veiligheid leefden. Toch geven zij ook ontroerende getuigenissen: een zaakvoerder van een bedrijf dat door rebellen werd verwoest maakt zijn ruimtenvrij voor families die er s nachts kunnen slapen, families die nog enige finanties hebben nodigen anderen uit die niets meer hebben. Alawieten en moslims sluiten zich bij onze familie aan om ook anderen te trachten uit hun nood te helpen. Een alawietische vrouw die twee dagen mee op tocht geweest was werd zo getroffen door de christelijke overtuiging van onze familie dat ze nu ook chjristen wil worden.
Anderzijds worden de werkelijke vernielingen die rebellen alom hebben aangericht dikwijls pas echt duidelijk wanneer het leger de orde hersteld heeft. Op 21 oktober vielen rebellen het christelijke dorp Sadad binnen: 2500 families konden vluchten, 1500 families werden als menselijk schild gegijzeld. Huizen, overheidsgebouwen, hospitalen, scholen werden vernield. Ouderen, vrouwen, kinderen werden gewurgd. In een massagraf werden meer dan 30 lichamen gevonden. De Syrisch orthodoxe kerk van de hl. Theodorus werd door rebellen onteerd en ingenomen. Overal slogansvol beschimpingen tegen christenen en het christelijk geloof. Dit veroorzaakte een nieuwe vloedgolf van christenen die emigreren.
En toch heeft deze oorlog in de Syrische bevolking ook iets goeds bewerkt. Nieuwe en onvermoede krachten werden vrijgemaakt. In het begin van de oorlog waren vele Syriërs nog onverschillig of deden mee met de algemene opinie en gaven de schuld aan het regime, de geheime diensten, de president. Journalisten werden maar druppelsgewijze toegelaten en sterk gecfontroleerd, manifestaties verboden... Nu heeft iedereen begrepen dat buitenlandse mogendheden dit volk en land heeft willen ontwrichten om het te overheersen, waartegen ze zich nu eensgezind verzetten. Vele journalisten doen vrij hun werk in Damascus. Het volk stelt zich als één man achter de regering. Jongeren die vroeger legerdienst zouden trachten te ontvluchten komen zich nu aangeven bij het leger om het land te verdedigen en de jihadisten te verslaan. Alle geloofsgroepen staan broederlijk naast elkaar om het verraderlijk uitmoorden en verwoesten te stoppen. Vroeger werd niet in het openbaarover politiek gesproken. De baathpartij bestuurde het land. Nu is de groei van de politieke partijen niet bij te houden en er wordt openlijk over gesproken in de cafés. Iedereen kan zich kandidaat stellen. Bij de eerste ernstige aanval op Damascus trokken de rijken weg, corrupte leiders en officieren liepen over, wachtend op de valal Assad. De geheime diensten wilden alles controleren maar wisten niet dat er al lang tunnels gegraven waren,massaal wapens binnen gesmokkeld werden en dat een oorlog voorbereid werd. Nu zijn de geheime diensten gezuiverd en houden zich bezig met hun wezenlijke taak: de verdediging van het land. De families waarvan soldaten als martelaren vielen worden alom geëerd en geholpen. Bij iedere aanval van rebellen groeit de wil van het volk om eensgezind met alle verschillende geloofsgroepen als één familie verder te leven. De oorlog heeft in het volk voor goed de bestekrachten van vrijheid, eenheid, broederlijk, gelijkheid vrij gemaakt.
Ook de wereld is grondig aan het veranderen. De VS, Israël, Frankrijk, UK, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar hebben deze oorlog tegen Syrië gevoerd en verloren. Zij wisten niet dat hun verwoesting uiteindelijk de geboorte bevorderde van een nieuw land en volk. Een volk dat fier isen zelfstandig zal blijven tegenover buitenlandse machthebbers. Als er nog een vredesconferentie van Genève 2 komt, zullen de grote mogendheden niets kunnen beslissen omtrent de huidige of de nieuwe regering. Dat zal het volk zelf doen. Hoogstens kunnen ze beslissen wat hun bijdrage zal zijn aan een land dat ze eerst verwoest hebben.
Hiermee zijn ook de verhoudingen in heel de wereld grondig aan het veranderen. De Arabische wereld laat zich niet meer leiden door de leugens van Al Jazeera. De grote meerderheid van de moslimwereldwijstde onmenselijke dictatuur van een radicale islam af. Tunesiërs, Egyptenaren en Libiërs willen geen corrupt bestuur van moslimbroedersdie niet geinteresseerd zijn in rechtvaardigheid en er ook niet toe in staat zijn. Het Turkse volk komt in opstand tegen het steunen van de terroristische moslimbroeders. De Franse president die er alles voor gedaan heeft om Syrië te ontwrichten en zijn president omver te werpen wordt zelf afgewezen. De machtige wereldheersers hebben hun plannen om Syrië in handen te krijgen opgegeven. Ze hebben hieromtrent helemaal geen plannen meer. Het oppermachtige Westen handelde en sprak vroeger als de internationale gemeenschap en is nu verschrompeld tot VS, Israël, UK, Frankrijk, 8% van de wereldbevolking. Saoedi-Arabië en Israël blijven voorlopig nog onverminderd de ontwrichting van Syrië nastreven, maar zonder de steun van hun vroegere bondgenoten. Het vreedzaam samenleven van verschillende geloofsgroepen in Syrië is voor hen een doorn in het oog.Rusland heeft door zijn moedige inzet op politiek en vooral moreel gebied een wereldgezag verworven en daarmee veel meer bondgenoten dan het Westen. Met de bevrijding van al Sfeira heeft het Syrische leger een nieuwe beslissende overwinning behaald in het Noorden. Uit de as van de uiteindelijke overwinning van Syrië op het internationaal terrorisme zal een nieuw land en een nieuwe wereld geboren worden.
08-11-2013 om 15:21
geschreven door Gust Adriaensen
07-11-2013
Gedrukte kranten de dieperik in
Wanneer 20 % van de werknemers in een bedrijf op straat worden gezet, is dat altijd groot nieuws op de frontpagina's van de kranten. En in commentaren wordt geschreven en terecht over een sociaal bloedbad.
Des te opvallender is dat de reusachtige herstructurering en de enorme 'reductie' (sic), zoals CEO Ysebaert van Mediahuis, het schrappen van 205,5 voltijdse jobs wel erg eufemistisch noemde, geen frontpaginanieuws is voor de betrokken kranten. Een eigenaardige opvatting over het journalistieke metier.
Ondanks deze maatregelen (en andere zullen ongetwijfeld nog volgen) geef ik je het op een blaadje: de neerwaartse spiraal in de krantenverkoop zal, hoe spijtig ook, niet gestopt worden. En of investeren in (betalende) digitale kranten, veel succes zal hebben, valt sterk te betwijfelen.
Meer dan waarschijnlijk hebben alle krantendirecties de waarschijnlijke verkoopevolutie in de toekomst van de gedrukte kranten, al in kaart gebracht.
Dat is overigens niet zo'n moeilijke oefening, zeker niet wat de abonnementen betreft. De vooruitzichten zijn somber: abonnees zijn bejaarde mensen, mensen onder de veertig die zich abonneren, zijn zeer dun gezaaid. Dat betekent: het geleidelijk verdampen van de belangstelling voor de (betalende) gedrukte krant.
Ondertussen heeft Roularta's Gratis Pers (De Streekkrant, De Zondag en Steps) een triomfantelijk bericht omtrent de CIM-bereikstudie, de wereld ingestuurd. De Streekkrant/De Weekkrant, de grootste krant van het land, aldus Roularta, stijgt naar meer dan 2,8 miljoen lezers. Een advertentie in die (reclame)weekbladen, voegt Roularta eraan toe, bereikt nu nagenoeg evenveel mensen als een commerciële boodschap in alle dagbladen samen!
Dat is een uppercut die kan tellen.
07-11-2013 om 10:55
geschreven door Gust Adriaensen
06-11-2013
Laat De Wever Antwerpen in de steek?
Laat De Wever Antwerpen in de steek?
Het antwoord op die vraag is, wat mij betreft, volmondig 'ja'.
Je kan een boekje vullen met straffe uitspraken van zowel de partij als de persoon over de vaste keuze voor Antwerpen: De Wever, ik, blijft/blijf zes jaar burgemeester van Antwerpen.
Maar één wat tegenvallende peiling is voldoende geweest om overstag te gaan. Intern in de partij en in de geest van de burgemeester is de beslissing al gevallen: De Wever neemt natuurlijk deel aan de Vlaamse of federale verkiezingen, zal een belangrijke rol moeten spelen in de regeringsvormingen en zal, als het meezit, in een van die regeringen een functie opeisen.
Naar buiten toe moet omzichtiger en geleidelijker tewerk worden gegaan. De ferme uitspraken van vroeger moeten weggemasseerd worden. Partijtopfiguren als Jambon en Weyts (maar die in de populariteitspeilingen geen grond raken) zijn op dat vlak erg actief. En niet vergeten een hele geruststelling voor de Antwerpenaars: Bart zal, ook al stort hij zich helemaal in de Vlaamse of federale politiek, niet verloren zijn voor de Sinjorenstad: hij blijft natuurlijk titelvoerend burgemeester.
De grote bocht nadert stilaan zijn eindpunt. De uitspraak van Bart De Wever in Reyers Laat gisteren, is veelzeggend: 'In de politiek vallen wat je graag doet en wat je moet doen, niet altijd samen'. Versta: ik zou wel graag burgemeester blijven, maar misschien is het mijn plicht kandidaat-premier te zijn.
Tja. Dat is natuurlijk flauwekul in het kwadraat. En daarmee plaatst hij zich in de lange rij van politici uit partijen, die door Barts partij altijd 'traditioneel' worden genoemd: machtspolitici die laten uitschijnen dat ze zich beschikbaar willen stellen voor een politieke functie uit plichtsbesef, uit missioneringsdrang, vanuit superieure ethische principes, ook al is het tegen hun zin. De Wever vergat in die uitspraak bewust of onbewust zeer waarschijnlijk één woord: partij: ... wat je moet doen van en voor de partij...
Het wordt duidelijker en duidelijker: alle partijen die in dit gezegende land iets in de pap te brokkelen hebben zijn al even traditioneel.
Ondertussen begin ik me serieus zorgen te maken over Siegfried Bracke, die sinds zijn passage in Mol, eigenlijk toch een bijzonder plekje in mijn Kempens hart heeft ingenomen. Bracke is zo goed als verdwenen. Mag hij van de echte partijbazen nog altijd niet uit zijn strafhoekje? Laat je niet doen Sieg!
06-11-2013 om 09:21
geschreven door Gust Adriaensen
05-11-2013
Het ontnemen van onderdak aan weerloze mensen: een schande
Ter overweging aan Kir en consoorten:
Matteüs, 25 (31-46)
Dan zal de Koning zeggen tegen wie rechts van hem staan: Mijn Vader heeft u gezegend. Kom en neem het koninkrijk in ontvangst dat voor u bestemd is vanaf de schepping van de wereld.
35� Want ik had honger en u gaf mij te eten, ik had dorst en u gaf mij te drinken, ik was een vreemdeling en u verleende mij onderdak,
36� ik was naakt en u gaf mij kleding, ik was ziek en u verzorgde mij, ik zat gevangen en u kwam mij bezoeken.
37� En de rechtvaardigen zullen hem vragen: Heer, wij hebben u nooit hongerig of dorstig gezien; hoe hebben we u dan te eten en te drinken kunnen geven?
38� We hebben nooit gezien dat u vreemdeling was of dat u naakt was; hoe hebben we u dan onderdak kunnen verlenen en kleding kunnen geven?
39� We hebben nooit gezien dat u ziek was of in de gevangenis zat; hoe hebben we u dan kunnen bezoeken?
40� Dan zal de Koning antwoorden: Ik verzeker u: al wat u gedaan hebt voor een van mijn broeders hier, hoe onbelangrijk hij ook was, dat hebt u voor mij gedaan!
41� Daarna zal hij zich richten tot wie links van hem staan: Ga weg van mij, vervloekten, naar het eeuwige vuur dat bestemd is voor de duivel en zijn engelen!
42� Want ik had honger en u gaf mij niet te eten, ik had dorst en u gaf mij niet te drinken,
43� ik was een vreemdeling en u verleende mij geen onderdak, ik was naakt en u gaf mij geen kleding, ik was ziek en ik zat in de gevangenis en u verzorgde mij niet.
44� Dan zullen ook zij hem vragen: Heer, we hebben nooit gezien dat u honger of dorst had, dat u een vreemdeling was of dat u naakt was, dat u ziek was of in de gevangenis zat, hoe hadden we u dan kunnen verzorgen?
45� En hij zal antwoorden: Ik verzeker u: toen u niets deed voor een van deze mensen, ook al was hij onbelangrijk, toen deed u niets voor mij!
46� Zij zullen eeuwig gestraft worden, maar de rechtvaardigen zullen eeuwig leven.�
05-11-2013 om 13:06
geschreven door Gust Adriaensen
02-11-2013
Wetsontwerp van Herks parlementslid valt in handen van Obama
Nadat Kim Geybels met haar hotpants, alweer een hele tijd geleden, de woede opwekte van Siegfried Bracke, steelt nu een ander NVA-parlementslid de show.
De lieflijke maar tot nu toe totaal onbekende Karolien Grosemans uit Herk-de-Stad had de voorbije jaren gezwoegd op een wetsontwerp omtrent de veiligheid op het internet. Ze was uitermate fier op haar werkstuk, dat de perfectie benaderde maar ze wilde het toch aan een laatste controle door een IT-expert onderwerpen.
Komt die mail, zo heeft pientere Karolien uitgevlooid, toch wel terecht bij die verfoeilijke Amerikaanse NSA-spionnen!
Een paar seconden later ligt dat excellente Belgische wetsontwerp, inclusief Karoliens foto, op tafel in de Oval Room van het Witte Huis en buigt Barack Obama er zich uiterst geïnteresseerd over.
Wat beleven we toch allemaal! Die sloeries van NSA-agenten plus de Amerikaanse president, snuffelen niet alleen in het gsm-verkeer van Angela Merkel maar ook in dat van Karolien Grosemans uit Herk-de-Stad!!
Foei, foei, foei!!!
02-11-2013 om 20:33
geschreven door Gust Adriaensen
01-11-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/63
Vrijdag 25 oktober- vrijdag 1 november 2013
De maskers zijn gevallen maar het drama gaat verder
De gevechten die vrijdagavond rondom ons begonnen, werden uiteindelijk verderop uitgevochten.Zo hebben we in onze schuilplaats een niet al te onrustige nacht gehad. We verwachten dat de opruiming in onze streek (Qalamoon) nabij is, hopelijk met het einde van de barbaarsheden en het herstel van de veiligheid en vrede voor allen. En dat zeggen we nu al een jaar lang. Bovendien is het best mogelijk dat het leger ons dorp voor het laatst bewaard, omdat het een heel speciaalsmokkeldorp is. Dan duurt het dus nog langer vooraleer de rust hersteld is.
Inmiddels hebben duizend rebellen met wagens en machinegewerenhet politiecommissariaat van Sadad (25 km hier vandaan)ingenomen, alsook de officiële gebouwen, het hospitaal en de post. Drie christenen werden vermoord en verschillende kerken beschadigd. Wie kon is gevlucht. Ook het naburige Hofar is door rebellen ingenomen.Een 1.500 mensen, vooral ouderen,vrouwen en kinderen werden gegijzeld, afgesloten van elektriciteit en water. Ze trachten te overleven met wat ze nog binnen hun bereik hebben (voor de laatste ontwikkelingen zie verderop).
En de ellende houdt nog niet op.Zaterdagmorgen wordt het bericht verspreid dathet Jezuïetenklooster van Sint Vartan in Aleppo ingenomen zou zijn door meer dan 2000 takfiristen (soennieten die iedere afwijking van het soennisme radicaal willen uitroeien). Het ligt in de wijk van Midane als een buffer voor de christelijke wijk. Het is eennoodkreetaan de wereld en een vraag om gebed.Zij hopen dat het leger hen nog kan bevrijden. (Le Veilleur de Ninive, Alep, le couvent Saint Vartan ). Hierover krijgen we verder geen bevestiging.
Al is onderhand wel duidelijk wat hier gaande is, de westerse onverschilligheid blijftpijnlijk. De Tunesische overheid heeft terloops toegegeven dat er 800 van hun landgenoten hier vechten. Uit meer betrouwbare bron blijkt dat er niet minder dan 17.000 tot de tanden toe gewapende Tunesische fanatiekelingen in Syrië actief zijn, buiten de vele anderen! Naast de Alawieten en de Syriërs in het algemeen,worden wel degelijk de christenen geviseerd. Tientallen christelijke dorpen zijn systematisch aangevallen, verwoest of uitgemoord. Hetdoel is het meest kostbare patrimonium van de menselijke beschaving en van het christelijke geloof uit te roeien. Dit hoort tot de eindstrijd. Maaloula vormt met zijn gebuur de enige twee dorpen waar nog Aramees gesproken wordt. In één school in Maaloula werd tot voor kort Aramees onderwezen. Nu is de directeur overleden. Hafez, de vader van de huidige president was zeer gehecht aan deze school omwille van de grote culturele waarde. Het Aramees wordt hier beschouwd als de taal van Abraham en de taal van Jezus, waarmee het Hebreeuws, het Arabisch en het Syriac verwant zijn. En Sadad is een Syriac orthodox dorp uit het tweede millennium voor Christus.
Ook de westerse waanzin gaat voorlopig nog door
De westerse media, politici én christenen blijven voorlopig nog grotendeels de voorgeschreven leugensherhalen om de vernietiging van Syrië en de uitroeiing van de christenen te bespoedigen.Je kent het refrein inmiddels wel. Alle massaslachtingen zijn het werk van die baarlijke duivel van een president met zijn gruwelijk leger en als barbaarsheden van gewapende groepen te opvallend zijn eindigen ze hun verhaal eenvoudig met: het is niet geheel duidelijk wie achter de aanslagen zit.En zo blijft het westen en zijn bondgenoten de criminaliteit voorlopig nog toedekken. In een westers artikel (het vermelden niet waard) over de jongeren in Damascus, die zich georganiseerd hebben onder de slogan over ons lijk worden dezen smalend vergeleken metprimitieven die zichzelf willen offeren voor een dictatoriaal stamhoofd dat ze als god vereren! De betreffende journaliste heeft geen enkel besef van hun ware motieven, noch van wat hier gebeurt en evenminvan de eenheid, diep geworteld in het Syrische volk dat zich als één familie tot het uiterste zal verdedigen. Ondertussen kan de oppositieeen deelname aan de vredesconferentie van Genève 2 rustig blijven afwijzen omdat ze zogenaamd niet willen onderhandelen met een president en regering die volgens hen de oorzaak van alle ellende is in Syrië. Hiermee verliezen ze bij sommigen wel wat gezag. Immers wie niet wil onderhandelen toont dat hij geen vrede wil. Er zijn evenwel nog genoeg anderen die denken dat de oppositie groot gelijk heeft. Zodoende kiezen ze er voor niet mee te doen om ondertussen met alle geweld de moorden en verwoestingen te kunnen opvoeren. Ook de officiële vredesgezant Elakhdar al-Ibrahimi heeft gemeend de dubbelzinnige rol van de UNO te moeten steunen en de rebellen een flinke duw in de rug te geven door te verklaren dat 40 jaar bestuur van de Assads nu wel genoeg is. Hij werd evenwel onmiddellijk en resoluut teruggefloten door Syrië,Rusland en anderen.Het is immers niet aan hem, als vreemde eend, om tebeslissen hoe er hier bestuurdmoet worden. Hij heeft nu zijn les geleerd en er zich bij neergelegd dat alleen het Syrische volkhet recht heeft over de huidige én toekomstige regering tebeslissen zonder enige regionale of internationale inmenging. Ondertussen gaan moorden en aanslagen verder, vooral gesteund door Saoedi-Arabië en Turkije. De eersten zijn woedend omdat Amerika niet meer openlijk wil meehelpen om Syrië klein te krijgen. En wanneer bedoeïenen en kamelen woedend zijn, kunnen ze dat heel lang volhouden.Gelukkig zet Saoedi-Arabië zich hiermee zelf steeds meer buiten spel en werkt het aan zijn eigen ontbinding. Vrouwen, nog wat geduld, misschien krijgen jullie toch nog de kans om met een auto te rijden in dit koninkrijk! En Turkije heeft zulk een massa fanatiekelingenaan de grens met Syrië verzameld dat ze tevens een gesel en reëel gevaar vormenvoor eigen land. En dan Qatar, de gewichtige kabouter, diezijn heftigheid tegen Syrië al flink verminderd heeft. Hij denkt meer aan eigen economische belangen. Hij voorziet dat hij toch niet aan tafel zal kunnen zitten met zijn grote vrienden om de Syrische koek onder elkaar te verdelen en wil daarom nu Syrië als belangrijk transitland niet helemaal verliezen. Ook Frankrijk, een grote promotor van de ontwrichting van Syrië begint de trappers te verliezen. Nooit eerderwas een Franse president zo onpopulair. Hij heeft er alles aan gedaan om met de grofste leugens de Syrische presidentomver te werpen. Nu krijgt hij van hetzelfde laken een broek. En de Fransen hebben daarvoor niet eens leugens nodig. Als er een radicale ommekeer naar rechts komt zou Frankrijk de banden met de NATO wel eens kunnen verbrekenen zal er aansluiting gezocht worden met een op geestelijk gebied rijkere bron, Rusland. Dan is er meteen hoop dat een radicale islam aan banden wordt gelegd, een op hol geslagen Amerikaans individualisme en neoliberalisme verdreven wordt, samen met het homohuwelijk, de gendergekte en de mensonwaardigeveterinaire manipulaties met het menselijk leven. Het kan nog spannend worden.
Christenen, samen met alle mensen van goede wil, sta op!
Het wordt tijd dat christenen, samen met alle mensen van goede wil, opstaan en zich verenigen om het kostbaarste erfgoed vande menselijke en christelijke beschaving te verdedigen!
Zaterdag wordt buiten deSyrisch orthodoxe kathedraal van Sint Joris te Damascus een indrukwekkende avond- en gebedswake gehouden met kaarsjes en plakkatenin solidariteit met de door terroristen gegijzelde christenen van Sadad. Deze wake is een onderdeel van vijf dagen ononderbroken gebed. Syriërs van allerlei geloofsstrekkingen alsook moslims en moskeeën nemen er aan deel. Mgr. Matthew Khoury, secretaris van de Syrisch orthodoxe patriarch doet een oproep aan alle naties die tot heden Syrië en zijn heldhaftige soldaten hebben gesteund in hun moedigestrijd tegen het internationaal terrorisme. Tevens roept hij alle internationale mensenrechtenorganisaties op om nu in dit dramatische uur achter Syrië te staan. Zondagavond zien en horen we op tv dat het leger het dorp Sadad is binnengetrokken. De tientallenvrachtwagens, die de opstandelingen hadden buit gemaakt, werden door rebellen hier in Qâraheroverd en teruggegeven aan de priester van Sadad. Er zijnin het dorpveel verwoestingen aangericht aan huizen en kerken. Bovendien heeft het leger twee massagraven gevonden van 30 vermoorde mannen, vrouwen en kinderen. Derebellen hebben ook jacht gemaakt op een gepensioneerde generaal, Matanius Karyaks Kasis, die eensymbool was van heldenmoed. Hijzelf was echter in een ander dorp. Zijn broer werd wel gevonden en vermoord.
Voor ons is het een gelegenheid om onszelf nog striktere veiligheidsregels op te leggen en tegelijk nog intenser te bidden. We hebben nu ook op onze bij uitstek vrije zondag een doorlopende aanbidding met uitstelling van het Allerheiligste Sacrament voorzien, mét aanbidding tot middernacht,in het vaste geloof dat daar een kracht van uitgaat voor allen.Ook de volgende dagen houden we deze vorm van gebed aan,opdat de mussalaha (verzoening) over heel Syrië bevrijdend werk zou kunnen doen. We wisten dat er opnieuw zou geprobeerd worden om in Muadamiyet (voorstad van Damascus) de nog gegijzelden vrij te krijgen nadat de vorige poging zo dramatisch mislukt was door plotse aanvallen van de rebellen die een valstrik hadden opgezet (zie vorige berichten). Natuurlijk zijn we zeer blij wanneer we dinsdagavond al mogen vernemen dat er nog eens 2300 vrouwen en kinderen vrijgekomen zijn. We zien ze op tv. Sommigen lachen, anderen wenen, ouderen strompelen, zieken worden gedragen. Ziekenwagens en autobussen staan klaar om hen naar een tijdelijk onderkomen te brengen. En ja, we zien ook hoe mensen moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel om de hals vallen. Indien hier enkel Syrische rebellen actief zouden zijn dan was de oorlog vlug voorbij. Bovendien heeft de president een algemene amnestie afgekondigd voor Syrische opstandelingen die de wapens neerleggen en zich overgeven. Het groot gevaar komt van de tienduizenden buitenlandse extremisten, gesteund door buitenlandse grootmachten die enkel komen om dood en vernieling te zaaien en uiteindelijk Groot Syrië te herstellen, maar dan als een strikt islamitische staat (omvattend Jordanië, Israël, Palestina, Libanon,ongeveer de helft van Turkije en Irak), de ISIS (Islamitische Staat van Irak en Syrië). Deze strijders van ISIS zijn ook Raqqa binnengevallen, hebben het kruis op de kerk vernield en vervangen door hun vlag en zeggen er een moskee van te zullen maken. Deze strijders liggen zelfs overhoop met al Nousra.
Tekens van hoop
In Beiroet heeft het eerste algemeen congres voor de christenen van het oosten plaats gevonden. De initiatiefnemer dr. Faoud AbouNader wil de aandacht vestigen op de noodzaak van de aanwezigheid van de christenen in het oosten. Ze zijnniet alleen de oorspronkelijke bewoners maar zij dragen ook op heel bijzondere wijze bij aan de cultuur, literatuur, wetenschap, economie en een harmonieus sociaal leven van het land waar zij wonen. Zijzijn de voornaamste bewerkers van de vrede. Zij verdienen gehoord en gecontacteerd te worden. Met het verdwijnen van de christenen in het oosten staan de waarden van de menselijke beschaving op het spel: vrijheid, gelijkheid, rechtvaardigheid, menselijke waardigheid Op de vraag hoe het westen hiervan overtuigd kan worden antwoordt de initiatiefnemer met een wedervraag: hoe kan de islam in het westen vreedzaam geïntegreerd worden wanneer in het oosten de christenen verdwijnen? Er waren vertegenwoordigers van 14 oosterse kerken aanwezig, vanuit gans het Midden Oosten, Turkije, Iran, Egypte en Marokko.
Het laatste succesvolle initiatief van de mussalaha-beweging omtrent de bevrijding van gegijzelden, werd ruim in de media verspreid. Zelfs kwam moeder Agnes-Mariam blijkbaar met een kort interview op de VRT 1 in het woensdagmiddagnieuws, zoals vrienden ons enthousiast meldden. Ze verdient het ook. Zij is het die met het grootste gevaar voor haar eigen leven (nu nog!) telkens het initiatief neemt (weliswaar op het smeken van de mensen zelf) om persoonlijk met de rebellen contact te nemen. Bovendien is het VRT nieuws in verband met Syrië de laatste dagen objectiever aan het worden. Proficiat, doe zo voort.
Het nieuws van de plaatsing van s werelds grootste Christusbeeld in Saidnaya begint door te dringen. De gedachte ontstond in 2005 bij patriarch Ignace IV van Antiochië. De Russische stichting Geestelijke erfenis van St. Paulus en de Theologische Academie van Moskou namen het initiatief.Een 39 meter (2 x zo hoog als onze Romeinse toren!)bronzen beeld werd vervaardigd door de Armeense kunstenaar Artush Papoian. Het beeld werd geplaatst op 14 oktober 2013 (een feestdag van Maria bij de orthodoxen), daags nadat de paus de wereld toegewijd had aan het Onbevlekt Hart van Maria. Sommige wegen en gebieden werden gecontroleerd door de rebellen. Afgevaardigden van de Russische en Oekraïense Orthodoxe kerk konden zowel van de rebellen als van het leger een driedaagse staakt-het-vuren bereiken. En er werd gedurende drie dagen werkelijk niet geschoten! Het beeld werd geplaats op de 2.100 m hoge berg van de Cherubijnen, een heilige plaats zowel voor joden, christenen als mohammedanen. Het beeld draagt de titel: Ik ben gekomen om de wereld te redden. De monumentale en zegenende Christus in Syrië is tevens zichtbaarinJordanië, Israël, Palestina en Libanon. Heer, laat UW RIJK nu komen in Syrië, in het Midden Oosten, in heel de Arabische wereld, in Europa, in Amerika, in Afrika, in Asië, in heel de wereld!
01-11-2013 om 07:48
geschreven door Gust Adriaensen
31-10-2013
twitter@pontifex
'Als geld en materiële dingen het centrum van ons leven worden, dan worden wij gevangenen en slaven.'
31-10-2013 om 22:03
geschreven door Gust Adriaensen
Arcen aan de Maas
Arcen en omgeving 16 oktober-18 oktober
Een boeket van tien haikus
geïnspireerd door een prachtige wandeldriedaagse
--------------------------
Hotelgast bij het venster
De melkbleke zon
Zinkt weg in de trage Maas.
De herfst is alom.
De Hamert
De kudde schapen
Graast onverstoorbaar verder.
Ons bestaan telt niet.
Ruïne Bleyenbeek
Bouwval Bleyenbeek
Vol ijver gerestaureerd.
Verlangen naar toen.
Het Lange Ven
De bossen gerooid,
De slenk van het Lange Ven:
Herschep het landschap.
Uitkijktoren
De uitkijktoren:
Weids zicht over het Maasland.
De kerktorens wiegen.
Het Quin
Schotse Hooglanders
Spiegelen zich in het ven.
Een voorbeeld van zen.
Afferden
Het dorp Afferden:
De stroom, de grens, een kapel:
Wereld en hemel.
Duvelskuul
Zie een klapekster
Hoog in de berk bij het ven!
Blijft hij er zitten?
Het Schuitwater
Gelach vult het bos.
De boomklever slaat alarm.
Te late stilte.
Broekhuizen
Terras aan de Maas.
De veerpont vaart heen en weer.
De herfstavond valt.
31-10-2013 om 16:24
geschreven door Gust Adriaensen
29-10-2013
De Red Star Line: miserie en hoop
De Red Star Line start tocht in de Scheldebocht: een spoor van tranen.
Een bezoek aan het recent geopende museum in de vroegere gebouwen van de Red Star Line op het Eilandje in Antwerpen loont zeker de moeite. De bezoeker volgt de verschillende stadia van de landverhuizers gedurende de eerste decennia van de 20ste eeuw op hun tocht van hun geboorteplek naar Amerika of Canada.
Prettig voel je je daarbij niet. De overheersende indruk is verontwaardiging en medeleven. Want het overgrote deel van de mensen die met een der schepen van de Red Star Line de Atlantische Oceaan overstaken, verhuisde omwille van extreme armoede en harde vervolging.
Zij stroomden samen in Antwerpen, vanuit Oost-Europa en ja, ook vanuit het verpauperde Vlaanderen, werden gedesinfecteerd en gekeurd als vee, bedrogen en uitgebuit door (Antwerpse) huisjesmelkers en ticketmarchands. Families werden gescheiden of teruggestuurd: een onverbiddelijke, onmenselijke wereld.
De klassentegenstellingen van de maatschappij werden op de veel kleinere oppervlakte van het schip in stand gehouden en waren daardoor veel scherper en schrijnender.
Alleen de hoop op een beter leven in de Nieuwe Wereld hield deze mensen overeind. Maar voor velen bleek Amerika niet het paradijs te zijn. Zij kwamen in een realiteit terecht die vaak al bijna even hard was als degene die ze ontvlucht waren.
De Antwerpse dichter Karel van den Oever (1879-1926) heeft in zijn gedicht 'Dinska Bronska', de onzekerheid, kwetsbaarheid, weemoed, hoop van een jonge migrante uit Oost-Europa, mooi uitgedrukt.
DINSKA BRONSKA
Uit een oud dorp, - kameelbruin als de steppe - uit Plocka, kwam Dinska Bronska. Haar hoofddoek was pruisisch-blauw en haar haar vlas-geel; ook waren haar ogen blauw als fjord-water. Zij rook naar knoflook en spar, zij droeg laarzen en ging zeer zwaar en gauw. In het "Hotel Lapland" zat zij bij een tafel aan het straat-raam zij schreef 'n brief. Een haarlok viel laag op haar rode kaak en zij stak haar tong uit, want ze schreef moeilijk die brief en daaronder "Dinska Bronska", haar naam. Ze stak ook de penstok in haar mond en zocht met haar ogen langs het plafond. Op het papier waren 'n inktvlek en groot gestompel van letters: zij kocht het voor tien centiem in de kruidenierszaak over het hotel. Er was 'n beetje inkt aan heur kaak.
O, Dinska Bronska; gij vertrekt naar Canada: de verroeste stoomboot wacht langs de kaai. Gij laast op een almanak der "Red Star Line" dat Canada grotere appels, o, hoger en geler koren heeft dan Plocka. Het moet in Canada veel beter zijn!
O, Dinska Bronska, met je zeer dikke vingers: je schrijft zo moeilijk die brief. Je ogen zoeken vliegen op het plafond. "Moj Boze!" Er zit 'n tranen-veeg, o zo verdrietig, van je blauwe ogen naar je mond.
O, Dinska Bronska!
29-10-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2013
De calvarieweg van Siegfried Bracke
Ja, ik heb echt te doen met Siegfried Bracke. Sinds hij zich in de politieke arena waagde, is het allemaal misgelopen. Was hij toch maar bij de VRT gebleven. Een groot aantal collega's lustte hem weliswaar rauw en vele kijkers vonden hem een bekakte betweter, maar er was toch ook respect voor zijn vakkennis.
En nu? Nu wordt met Sieg de vloer aangeveegd en moet hij van zijn eigen partij geregeld door het stof kruipen.. 't Is om compassie met hem te krijgen.
Het begon al direct nadat hij zich tot verbijstering van al wie hem zelfs maar een beetje kende, bekeerde tot het Vlaams-nationalisme. Waren er toch een aantal vroegere collegas die zich herinnerden dat Sieg jarenlang lid geweest was van de SPA en van het ABVV! En dat hij, godbetert, onder de schuilnaam Valère Descherp vele scherpe artikels voor een socialistisch tijdschrift had geschreven. Het ergste aan die affaire was eigenlijk dat een paniekerige Bracke dat allemaal aanvankelijk loochende, het later moest toegeven en dus prompt het etiket leugenaar opgekleefd kreeg.
De niet onaardige mevrouw Kim Geybels bracht korte tijd nogal wat opwinding teweeg in NVA-kringen. Die opwinding bereikte een hoogtepunt, ook in de media, toen Siegfried Bracke, forse kritiek, net zoals Valère Descherp in zijn tijd, uitte op haar weinig verhullende kledij.Geybels had in een interview met de VRT een hotpants aan en zedenmeester Bracke vond dit te uitdagend en sexy voor een senatrice. Siegfried ontketende zowel buldergelach als woede. Zeker de feministische vrouwen konden er niet echt mee lachen. Bracke zelf werd door de grote baas terechtgewezen en moest met hangende staart op zijn woorden terugkomen.
En dan was er het beruchte onderbroekenincident. Brackes ambitie was burgemeester van Gent te worden. Hij moest dus inwoner van Gent worden. Een onderkomen huren in Gent en er zich laten inschrijven: geen probleem. Maar iedereen, en zeker de Mollenaars, konden constateren dat Siegfried bijna uitsluitend in Mol paradeerde. De Gentse politie deed wat ze moest doen: controleren of Bracke ook effectief op zijn Gentse adres woonde. Bij dat onderzoek werd ook nagegaan of Sieg voldoende ondergoed in huis had om op een fatsoenlijke manier tussen zijn toekomstige Gentse kiezers te komen. Een en ander leidde tot grote verontwaardiging van Bracke en tot immense hilariteit bij de goegemeente. Of zijn woonperikelen er iets mee te maken hadden, is niet zeker, maar hij leed in ieder geval een smadelijke verkiezingsnederlaag tegen zijn socialistische rivaal.
Brackes roadshow doorheen Vlaanderen, die met een berg cijfertjes en diagrammen moest aantonen hoe slecht de federale regering wel bezig was, leverde aanvankelijk enkele berichtjes in de media op, maar verzandde al vlug in totale onverschilligheid. Geen kat weet of hij er nog mee bezig is.
Met zijn stellingname dat confederalisme als doel niet zo belangrijk is, maar dat het accent op het sociaal-economische moet liggen, haalde Siegfried wel uitgebreid de pers. Maar de pret duurde niet lang. Hij werd op een vernederende wijze door zijn grote baas teruggefloten: Siegfried is een beetje stout geweest. En Bracke kroop terug in zijn hok.
Maar Bracke is een vrije vogel, lang kan hij niet zwijgen en dat siert hem eigenlijk. Het Leuvense studentenblad Veto vertrouwde hij toe dat hij niet zo veel opheeft met vlaggen, ook niet met de Vlaamse, en zeker niet als dergelijk vod in de wielen van coureurs terechtkomt. Nationalistisch Vlaanderen stond op zijn kop. Heiligschennis. En eens te meer moest Siegfried vliegensvlug zijn excuses aanbieden.
En het laatste vervelende akkefietje is dat Bracke zware kritiek had op de VRT, terwijl hij nog altijd op de loonlijst van de openbare omroep staat. Ongehoord, zeiden verscheidene politici. Hij zou ontslag moeten nemen, zei Open VLDer Tommelein, nu hij eigenlijk nog personeelslid is, kan dergelijke kritiek deontologisch niet.
En zo sukkelt Siegfried Bracke van het ene incident in het andere. Politiek? Een hondenstiel.
28-10-2013 om 09:34
geschreven door Gust Adriaensen
26-10-2013
twitter@pontifex
'De wegwerpcultuur produceert vele bittere vruchten, van voedselverspilling tot isolering van talrijke bejaarden.'
26-10-2013 om 19:33
geschreven door Gust Adriaensen
Manu Keirse over pijn en verdriet
Manu Keirse verzorgt op uitnodiging van DF-Retie, op maandag 28 oktober om 20 uur in GC Den Dries, een lezing over 'Helpen bij pijn en verdriet'.
Manu Keirse heeft een carrière als hoogleraar achter de rug en schreef een aantal veel gelezen boeken, o.a. 'Vingerafdruk van Verdriet-Woorden van Bemoediging', 'Stil Verdriet', 'Kinderen helpen bij verlies'.
Keirse is een begenadigde spreker en weet zijn toehoorders te boeien van het begin tot het einde.
26-10-2013 om 09:52
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2013
De enige keuze voor een beschaving
Paus Franciscus:
'Een maatschappij die kinderen in de steek laat en de bejaarden marginaliseert, snijdt haar wortels door en verduistert haar toekomst. Wanneer een kind verlaten en een bejaarde gemarginaliseerd wordt , is dat niet alleen een onrechtvaardige daad maar het demonstreert ook het falen van die samenleving. Een beschaving kan geen andere keuze maken dan zorg dragen voor kinderen en ouderen. '
25-10-2013 om 13:58
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/62
Vrijdag 18 25 oktober 2013
Satanische machten actief
Bij het zien van het toenemend geweld in Syrië is de bekoring van moedeloosheid dichtbij. Het leger verricht heldhaftig werk door in heel het land haarden van terroristen op te ruimen. Deze rebellen hebben op meerdere plaatsen alawieten gevangen genomen en hen als slaven verplichttunnelste graven, waarna dearbeiders gewoon worden afgemaakt. Sevra Baklaci, een Turkse journaliste heeft deze nieuwe gruwel van de terroristen onthuld en wordt daarom nu met de dood bedreigd. Kilometers tunnels zijn door het leger ontruimd. Toch lijkt dit werk soms op de wijze waarop wij vroeger een oudefietsband plakten: hadden we een gat gedicht, dan loste de band weer op een andere plaats. En dat was onschuldig werk. Nu gaat het telkens om tientallen doden en een veelvoud aan gewonden. Zondag zien we op tv hoe in Hama een verschrikkelijke aanslag 37 doden eist en een veelvoud aan gewonden. Ondertussen gaan de aanslagen in Irak en elders eveneens dagelijks door. En s maandags wordt ons dringend gevraagd te bidden voor Sadad en zijn christenen, een dorp nauwelijks 25 km hier vandaan. Daar zijn nu rebellen binnengevallen. De toestand openbaart op tragische wijze de onbekwaamheid en vooral de dubbelzinnigheid van UNO-instellingen. Rebellen die in Syrië massaslachtingen verrichten en aanslagen plegen worden met geen vinger aangewezen. Wel horen wedramatische oproepen tot een staakt het vuren om het leger te verlammen en de criminelen te laten verder doen. En de officiële plicht van de seksuele jihad voor meisjes en vrouwen,vooral vanuit Saoedi-Arabië en Qatar, om in Syrië prostitutie te komen bedrijven in naam van de godsdienst als aanmoediging voor de terroristen, is een schande en een ontwrichting van het land, waarover geen enkele officiële instantie één woord rept. Turkije (de grootste gevangenis ter wereld voorvrije meningsuiting) en Saoedi-Arabië (op politiek gebied de meest onbeholpen staat) krijgen alle kans en tijd om hun moorden en vernietigingen in Syrië verder te zetten. De chef van de Nationale Syrische Coalitie, Georges Sabra heeft beslist niet deel te nemen aan de vredesconferentie van Genève 2. Wat kunnen we verwachten van de vergadering in Londen vorige dinsdag van 11 westerse en Arabische landen die tot heden alles gedaan hebben om Syrië te ontwrichten maar zichzelf wel vrienden van Syrië noemen. Zij gaan nu zogenaamd de oppositie overtuigen om aan Genève 2 deel te nemen! Ondertussen wordt alle aandacht afgewend naar de zogenaamde westerse overwinning op de chemische wapensin Syrië. Om de werkelijkheid nog meer toe te dekken krijgt de betrokken organisatie de nobelprijs voor de vrede. Daarbij heeft de officiële onderzoekscommissie nog steeds niet één woord gezegd over de werkelijke schuldigen aan die vreselijke gifgasaanval in Ghoutaop 21 augustus. Ze proberen zo lang mogelijk de schijn overeind te houden alsof de Syrischeregering schuldig zou zijn. Toch gaan de onthullingen verder. Vier families die de massaleslachtingen en ontvoeringen door rebellen op 4 augustus in Lattakia (waar de westerse media in alle talen over zwegen) overleefden, hebben nu een officiële aanklacht ingediend en getuigen dat ze op de beelden van de gifgasaanval in Ghouta hun gekidnapte kinderen herkennen! Neen, deze zaaiers van haat en dood werken niet enkel voor menselijke motieven maar spelen mee in een wereldstrijd, geleid door satanische machten, die alle waardigheid in de mensenfamilie willen vernietigen.
Ondertussen hebben we meer details vernomen van de dramatische bevrijding vorige week van de gegijzelden in Muadamiyet-al-Cham (zie vorig bericht). Er zijn uiteindelijk 5000 mensen bevrijd geworden. De vechtersbazenwilden echter niet dat nog meer mensen vrij kwamen. Moeder Agnes-Mariam zei dat het om te wenen was bij het zien van sommige uitgemergelde vrouwen en kinderen. En verder, dat zij werkelijk in doodsgevaar verkeerden maar uiteindelijk wilde de meest gezaghebbende onder de rebellen dat moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel vrij konden terugkeren. Een unieke foto is wel deze waarop rebellen en pro-regeringssoldaten samen olijven eten, als teken van vrede. Vrede is mogelijk in Syrië.
En dat moeder Agnes-Mariam niet alleen maar doodsbedreigingen en laster krijgt bleek deze week. Zewerd uitgenodigd door de Nobelprijswinnaars die in Polen vergaderden. Het is te verwachten dat hieruit nieuwe initiatieven zullen voortkomen om de vrede in Syrië te bevorderen.
Hoop zaaien
En nogmaals geeft president Bachar al Assad in een interview met de Al-Maydeen tv de juiste visie op de werkelijkheid. Op waardige wijze toont hij zijn vastberaden wil om land en volk te blijven beschermen tegen het vernietigend internationaal terrorisme. Rustig en beheerst spreekt hij over de verraderlijke rol die de verschillende buitenlandse machten hier blijven spelen. Als de invoer van wapens, terroristen en geld vanuit het buitenland stopt, zal de Syrische crisis voorbij zijn.
Een gezin dat nauw verbonden is met ons,woontin Damascus bij hun moeder die weduwe is. Voor de oorlog heb ik nog bij hen gelogeerd en gemerkt hoe groot hun geloof is. Jeramana is de wijk waar nu dagelijks bommen vallen omdat de rebellen enerzijds de christenen viseren en anderzijds hier een toegang zoeken tot Damascus. Nu zegt de man dat het gebed sterker is dan tienduizenden terroristen. Hij vertelt hoe zij allen op wonderlijke wijze tot heden beschermd werden. De school van de jongen is door terroristen gebombardeerd. Er was enkel materiele schade. Het meisje heeft in een bombardement gezeten waarbij een deel van haar hoofdhaar gewoon werd afgesneden terwijl zij verder geen schrammetje had. Met een geleende auto van zijn broer is hij met heel zijn familie onverwachts in een kuil terecht gekomen en is overkop gegaan. Niemand van hen had enig ernstig letsel. Enkele dagen later krijgt hij net het bedrag dat nodig is om de auto te herstellen. Heel de familie blijft herhalen dat het gebed sterker is dan de aanslagen van de terroristen. Daarom verdubbelen wij ook onze tijden van aanbidding, in solidariteit met deze familie en met zovelen over heel Syrië.
In deze vreselijke oorlog zijn er werkelijk oasen. Broeder Nabil Antaki, schrijft namens de broeders Maristen uitAleppo een brief over de moeilijke toestand aldaar. Hun gebiedisdoor terroristen afgesloten.Toch is de situatie sinds kort verbeterd en zelf blijven ze, zolang ze kunnen, zorgen voor een driehonderdtal gezinnen: met voeding, kleding en onderwijs. Onze leuze is, schrijft hij, hoop zaaien. En dat ligt in de lijn van het Woord Gods van deze 29e zondag: met vertrouwen volharden in gebed, geloof, hoop en liefde, over alle ontgoocheling heen.
Ons dagelijks leven
We zijn allen deze oorlog vergeef me het woord kotsbeu: het dag en nacht waken, de beperkte bewegingsvrijheid, onze schuilplaatsen Toch trachten we ons leventje zo aangenaam mogelijk te laten verlopen met volgehouden gebed en werk. Dagelijks is er de gewone zorg voor het eten. Vrijdags is het erg sober en s zondags is het wat feestelijker. Het onderhoud of herstel van de gebouwen gaat verder. De oogst van de tomaten is bijna voorbij. Op het grote terrein zijn de amandelen al geoogst. We kunnen het zelf niet meer, omwille van de grote onveiligheid. Arbeiders van het dorp hebben ongeveer vijftigzakken met amandelen binnen gebracht. Inmiddels zijn ze al aan de olijvenoogst begonnen. Het schilderen van iconen gaat ook verder. Er is een opdrachtuit Libanon om een grote kruis-icoon met allerlei symbolen te versieren. De theologische vorming en de geestelijke lessen gaan verder. Ook met de lessen Arabisch doen we zo goed mogelijk verder. vervolgens wordt gezorgd dat de kinderen hun lessen, vorming en ontspanning krijgen. En ondertussen zijn de voorbereidingen op Kerstmis al begonnen. Half oktober werd het kerstmateriaal al verzameld en boven gehaald. Zoals naar gewoonte wordt ongeveer voor alle kamers en ruimtes buiten een originele kerststal en kerstversiering voorzien. Dit wordt heel geleidelijk uitgebouwd. Een zuster is nogal handig in een soort modelbouw met karton. In de hal beneden zie ik de voorgevel van de abdij van Postel al verschijnen.
Creatief, moedig en gedurfd
Afgevaardigden van de Russische en Oekraïenseorthodoxe kerk hebben op een 2.100 m. hoge berg in Saidnaya een monumentaalChristusbeeld opgericht. Het 39 m. hoge bronzen beeld draagt de titel: Ik kwam om de wereld te redden. Het is een initiatief van deTheologische Academie van Moskou en de Russische stichting Geestelijke erfenis van St. Paulus. Het beeld van Christus is zichtbaar inJordanië, Israël, Palestina en Libanon!
Is het te verwonderen dat 50.000 christenen van Qalamoun (onze regio, ten N. van Damascus) het Russisch staatsburgerschap hebben aangevraagd?Zij profiteren van de mogelijkheid in de Syrische grondwet om een dubbele nationaliteit te hebben. Zij willen niet direct weg maar vinden het een eer om de Russische nationaliteit te bezitten nu het westenonverminderd terroristen blijft steunen die de christelijke aanwezigheid in Syrië aan hetuitroeien zijn. Zullen Syriërs en Russen zo stilaan de zeldzame wereldburgersworden die nog reden hebben om fier te zijn op hun land, volk,regering en president?
25-10-2013 om 10:15
geschreven door Gust Adriaensen
24-10-2013
Zware tijden voor Zwarte Piet
Zwarte Piet zag er echt belabberd uit, toen ik hem onlangs tegen het lijf liep. Ook al vermoedde ik wat de oorzaak was, toch vroeg ik gewoontegetrouw: 'Alles goed, Piet?' 'Slecht, zeer slecht', was het prompte antwoord. Ik voelde dat hij zijn hart wilde uitstorten. 'Vertel op', zei ik.
'Hoe durven ze, en dan nog enkele hysterische dikbetaalde madammen van de Verenigde Naties! Mij willen liquideren.' Het schreien stond hem nader dan het lachen.
'Ik ben zwart. Et alors? Of dat kleurtje er gekomen is via mijn voorouders of door het schoorsteenroet, het zal me worst wezen. Zwart is zwart en ik ben er fier op. En ik pak er ook mee uit dat ik Sinterklaas -die is blank, et alors?- elk jaar opnieuw zo ijverig en deskundig kan helpen. Je mag het werk dat wij samen doen -met liefde, je mag me niet verkeerd begrijpen-, echt niet onderschatten. Samen. Sinterklaas is dan wel zogezegd de baas en ik de knecht, maar wij zijn echt gelijkwaardig, we kunnen ook niet zonder elkaar en de oude, goedheilig man heeft enorm veel respect voor mij. Noem ons compagnons de route én soulmates. Plus het beste voorbeeld van interraciale en interculturele samenwerking en integratie.'
Van vroegere ontmoetingen wist ik al dat Zwarte Piet intellectueel niet de eerste de beste was, in tegenstelling tot wat soms over hem gezegd en geschreven werd. Maar nu was hij toch wel enorm goed op dreef.
'Ik ben de kwaaie. Ik moet de stoute kindjes afschrikken en eventueel straffen. Ik ben de boeman. En zwart. En de combinatie van zwart en straffer zou dan weer een smet werpen op alle zwarten. Racisme! Waar halen ze het toch in Sinterklaas' naam! Ik word er zo moedeloos van. '
'Nog nooit heb ik één stout kindje in de zak gestopt. Er zijn geen stoute kindjes. Zelfs de kleinste kleuter heeft geen schrik van mij. Als mama of papa met Zwarte Piet dreigt, geeft dat alleen maar een lekker kickje bij het jonge volkje. Het verhoogt de aangename spanning en verwachting rond Sinterklaas.'
Hij richtte zich nu rechtstreeks tot mij: 'Kan jij je Sinterklaas inbeelden zonder Zwarte Piet? Ben jij ooit bang geweest voor Zwarte Piet? Heeft mijn zwarte huidskleur bij jou als kind ooit racistische gevoelens opgewekt?'
Zwarte Piet had overschot van gelijk. Bizarre surrealistische domheid was het allemaal. Maar Piet ging er wel zwaar onder gebukt.
Ik zei: 'Zwarte Piet, het waait allemaal wel over. Ze krijgen je niet weg. Je wordt van de hele heisa alleen maar sympathieker. Weet je dat de Pietitie al een paar miljoen likes heeft gekregen? En zo dadelijk zal ik ook mijn 'like' eraan toevoegen.'
Ja, hij had er weet van. Een van die likes was overigens van hem. Het succes deed hem duidelijk deugd. Zijn ogen schitterden weer.
'Het is een prachtig werk', zei hij vol geestdrift, 'samenwerken met Sinterklaas om alle kindertjes blij en gelukkig te maken.'
Hoopvol namen we afscheid.
24-10-2013 om 08:57
geschreven door Gust Adriaensen
23-10-2013
'De verantwoordelijkheid van artsen'
In De Standaard is er reeds enkele dagen alweer een groot euthanasieoffensief aan de gang. De bedoeling kan niet anders zijn dan de publieke opinie door voortdurende herhaling indoctrineren in de denkrichting van: euthanasie moet in alle omstandigheden kunnen.
En wat blijkt duidelijk? Waarvoor vanaf het begin gewaarschuwd werd: het zgn. 'hellend vlak', waarschuwing die bv. door Distelmans weggewuifd werd, is volop realiteit geworden. De vragen naar uitbreiding van de euthanasiewetgeving worden de ene na de andere op tafel gegooid: dementen, mindervaliden, psychisch zieke mensen, minderjarigen, kinderen...
Ex-senator Jacinta De Roeck, directeur Humanistisch-Vrijzinnige Vereniging, zit al helemaal op het einde van de glijbaan, ongeveer op het punt waar euthanasie en abortus mekaar 'ontmoeten'.
Om euthanasie ook mogelijk te maken voor prematuurtjes en baby's, pleit zij voor een 'protocol dat aan artsen het kader geeft om een levensbeëindigende beslissing te nemen met of zonder overleg met het kind (!?) of met de ouders (!!!).
Deze ex-senator glijdt helemaal weg wanneer ze verwijzend naar 'het verhaal van kindje Ella-Louise', stelt dat een levenseinde schrijnend kan zijn 'als artsen hun verantwoordelijkheid niet meer durven te nemen'.
Daaruit kan geconcludeerd worden dat mevrouw De Roeck van mening is dat het tot de verantwoordelijkheid van artsen behoort een totaal weerloze mens te doden. Als ze dat niet wensen te doen, 'durven ze hun verantwoordelijkheid niet te nemen'.
Op het 'hellend vlak van de dood', probeert De Roeck ook de artsen mee te trekken. Als er volgens De Roeck en anderen maar een 'wettelijk kader' is, zijn alle problemen, ook de ethische, van leven en dood opgelost. Zo simpel is het allemaal. Althans volgens de euthanasiehardnekkigen.
23-10-2013 om 13:04
geschreven door Gust Adriaensen
22-10-2013
Nieuw leven voor de parochie
Sociologen, filosofen, politici, psychologen, spreken en schrijven over individualisering, vereenzaming, isolering, en de negatieve effecten daarvan. Vele mensen zijn zich daarvan ook bewust, praten erover, jeremiëren erover. Talloze mensen ervaren de destructieve gevolgen aan den lijve.
Oplossingen worden gezocht en voorgesteld. Misschien is een van de efficiëntste oplossingen -maar er wordt vaak bewust aan voorbijgegaan-, opnieuw aandacht hebben voor het parochieleven en erin durven investeren.
De infrastructuur en het netwerk zijn er nog altijd. En de parochie heeft precies als doel mensen uit alle rangen en standen, uit alle leeftijdsgroepen, samen te brengen en er aandacht voor te hebben. Daaraan meewerken is een progressieve uitdaging!
Worden er zich niet meer en meer mensen van bewust dat ze wel erg gemakkelijk het parochieleven de rug hebben toegekeerd, ondanks de vaak terechte kritische bedenkingen?
Wellicht is de tijd voor een heropleving van het parochieleven rijp. Ik ben er alleszins van overtuigd dat dergelijke revival, individu en gemeenschap ten goede zou komen.
22-10-2013 om 10:04
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2013
'Hier treurt het weesken...'
In het prachtige omwalde stadje Elburg aan het Veluwsemeer, las ik op een vroeger weeshuis, gesticht in 1585, volgende tekst van Vondel:
Hier treurt het weesken met geduld dat arm is dog sonder schult en in zijn armoe sou vergaen indien men weigerdt bij te staen. So gij gesegent sijt van Godt vertroos ons met uw overschot.
21-10-2013 om 11:45
geschreven door Gust Adriaensen
Harteloosheid
Uit een ernstig onderzoek blijkt dat een groot deel van de Vlamingen vindt, dat, als er te besparen valt op de ziekteverzekering, dat het eerst moet gebeuren bij bejaarden en terminaal zieken.
Het -beschamende- resultaat van dat onderzoek verwondert niet. Het is een kenmerk van een neoliberale, (groeps)egoïstische grondstroom, die sterk aanwezig is in Vlaanderen en waarop het (voorlopige) electorale succes van sommige politieke partijen gebaseerd is.
Het onderzoek bewijst ook, aldus journalist Marc Reynebeau, dat velen zelf doen aan wat ze anderen snel verwijten: gehecht blijven aan verworven rechten. En vooral: dat ze er zelfs harteloosheid voor over hebben om hun eigen sociale zekerheid intact in stand te houden.
Dat die harteloosheid gericht is tegen de meest weerloze bevolkingsgroepen, maakt het allemaal nog navranter en gewetenlozer.
21-10-2013 om 09:29
geschreven door Gust Adriaensen
19-10-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/61
Vrijdag 11 - vrijdag 18 oktober 2013
Een aangenaam familiebezoek zoals voorheen.
Omdat het kouder wordt moeten overal de kapotte glasramen hersteld worden. Hiervoor is op vrijdag een man gekomen uit een naburig dorp. Hij bracht meteen zijn vrouw en twee kleine kinderen mee. Man en vrouw schijnen met dit klooster van af het begin goede relaties te hebben, al heb ik hen nooit eerder ontmoet. Terwijl de man zijn werk doet, komen de vrouw en de twee kleine kinderen mee naar de eucharistie. Ze zijn christen. Op het einde van de mis komt ook de manvragen om de hl. Communie te ontvangen. En na de mis vragen ze omhet jongetje te zegenen en te bidden om genezing want het heeft een letsel aan zijn voetje. Onze twee meisjes van 10 j doen natuurlijk niet liever dan enthousiast voor die twee kleine kinderen te zorgen. s Middags zitten we allen aan tafel en wordt er verteld. De ouders zeggen dat de toestand in het dorp ondertussen bijna normaal is. Ook economisch verbetert het leven. Sommige prijzen zijn nog viermaal hoger dan voor de oorlog, maar de regering neemt vele maatregelen om de bevolking tegemoet te komen. Brood en de basisvoeding is terug zoals vroeger, dus spotgoedkoop. Ook voor de kleding zijn er gunstmaatregelen zodat mensen zich kunnen bevoorraden met warme kledij. En het bezoek van deze familie geeft eenherinnering aan de vrije en hartelijke wijze waarop we voor de oorlog met de plaatselijke bevolking dagelijks konden omgaan.
Laten we hier meteen bijvoegen dat we dinsdag 15 oktober een beetje feest gevierd hebben omwille we de hl. Theresia van Avila. Ze heeft samen met st. Jan van het Kruis de Carmel hervormd en in twee decennia tijd twintig kloosters gesticht over Spanje verspreid. Het is voor ons vandaag een gewone werkdag maar s avonds wordt er gefeest met sketchesen dansen, waarbij de initiatiefnemers in aangepaste kledij verschijnen. De avond duurde dan ook langer dan gewoonlijk.
Een grootse en dramatische onderneming voor gans Syrie
Voor zondag 13 oktober heeft paus Franciscus in het kader van het jaar van het geloof, een dag van Maria uitgeroepen om de wereld nogmaals toe te wijden aan het Onbevlekt Hart van Maria. Het Mariabeeld van Fatima zal uitzonderlijk naar Rome gebracht worden.Van mei tot oktober 1917 verscheen O.L. Vrouw in Fatima aan drie kinderen, Lucia, Francesco en Jacinta om de wereld te waarschuwen en aan te sporen tot bekering, gebed en boete. We zijn nu bijna een eeuw verder en de wereld verkeert opnieuw in een verregaande goddeloosheid, moreel verval en sociale ontwrichting.
Terwijl we ons op deze dag van Maria goedhebben voorbereid, worden we plots gealarmeerd door de dramatische situatie vanduizenden aan de rand van Damascus die door terroristen als menselijk schild worden gebruikt en die nu van alle voorzieningen dreigen afgesloten te worden. Daarom besluiten we ons gebed uit te breiden met een nachtaanbidding, ook van zaterdag tot zondagmiddag. Ziehier een verslag van de gebeurtenissen uit eerste hand.
Zaterdag 12 oktober. Om 11.00 begeven moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel zich naarMuadamiyet-al-Chamaan de rand van Damascus, samen met een hulpploeg van de Rode Halve Maan, de minister van sociale zaken, mevr. Kinda al-Chammat en het leger.Boven de bogen die toegang geven tot de stad hebben 12 scherpschutters post gevat. Moeder Agnes-Mariam neemt resoluut een witte vlag en stapt samen met zr. Carmel naar een veertigtalleiders van de gewapende groependiehier duizenden mensen als menselijk schild hebben gegijzeld om het leger te beletten op te treden en zedreigen er nu mee debevolking van alle hulp af te snijden. Er ontstaat eenonbeschrijfelijk tumult,er wordt geschoten en eenroept: Hier komt ge niet meer levend uit. Moeder Agnes-Mariam zegt tot zr. Carmel: Laten we bidden en ze beginnen de naam van Jezus aan te roepen.Plots wordt het stilen kan er gepraat worden enonderhandeld over de vrijlating. Pas om 16.00 u worden de mensen vrij gelaten, sommigen zijn verstijfd van de schrikt, de kinderen zijn erg verzwakt. Soldaten kussen oudere mensen uit eerbied op hun voorhoofd. Mensen omhelzen moeder Agnes-Mariam. De meest verzwakten worden naar ambulances gebracht, de anderen stappen in autobussen. Ze worden naar een school in Damascus gebracht waar gouverneur Hussein Khallouf voor de nodige verzorging en hulp zorgt. Ze zijn ook hun identiteitskaarten kwijt. 2000 personen zijn bevrijd. Morgen moeten er nog 1500 bevrijd worden en een groep van 80 gekidnaptesoldaten. Verder moet er onderhandeld worden met hendie de wapens willen neerleggen.De terroristen houden evenwel twee personen gegijzeld. Op de terugweg zijn er nog allerlei wegversperringen vanwege het nationale leger, vanwege het vrije leger en vanwege terroristen. Daar worden nog eens 12 personen in gijzeling genomen waarvoor weer nieuwe onderhandelingen nodig zijn voordat ze vrij komen.
Zondag 13 oktober. Vandaag zijn nog eens 1500 mensen bevrijd, wat rechtstreeks op tv getoond werd. We zien erg emotionele beelden.In de berichtgeving wordt vermeldt dat Fadia Laham (= moeder Agnes-Mariam) de algemene coordinatie had. Ze rekent er op dat Muadamiyet-al-Cham een voorbeeld wordt vanonderlinge vredesregelingen die voor heel Syrië kunnen gelden.
Maandag14 oktober.Grote moeilijkheden.Deze operaties zijn vol risicos die niet iedereen wil nemen. Er komen ook misverstanden met de minister. Ondertussen blijft het vragen regenen van hendie gegijzeld zijn om hen ter hulp te komen. In deze streek zijn massaslachtingen gebeurd, waaraan Fransen hebben deelgenomen en die als slecht voorbeeld hebben gediend voor andere streken in Syrië. Hier zijn de meest fanatieke terroristen actief. Toch zijn er ook terroristen die wenend naar moeder Agnes-Mariam komen en zeggen dat ze zich aangesproken en erkend voelen.
Dinsdag15 oktober. De toestand verbetert en er is vooruitzicht op een bevrijding. De minister geeft haar volle steun aan moeder Agnes-Mariam en zegt zelfs dat de Syrische regering haar wil onderscheiden met de medaille vanVrouw van de Vrede.
Woensdag 16 oktober. Er staan 35 autobussen, tien ambulances en een dertigtal vrijwilligers klaar om tussen de 1000 en 2000 mensen te evacueren.Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel gaanop weg enzijn al onder de bogen gestapt die toegang geven tot de stad,wanneer 200 meter verder een bom valt en verschillende kinderen verwondt. Het leger doet iedereen terugkeren.De autobussen en ambulances vertrekken. Er vallen meerdere obussen.Het was een valstrik van de terroristen die wilden infiltreren om de aanwezige generaals te doden.Het leger was evenwel op de hoogte en voorbereid. De vrijlating ging echter niet door.Moeder Agnes-Mariam blijft in contact met de terroristen om te onderhandelen over een overgave. Syrische strijders die hun wapens neerleggen en zich overgeven krijgen een vrijgeleide en mogen naar hun familie terugkeren.
Syrië op weg naar zijn bevrijding
Omdat een buitenlandse militaire inval onmogelijk is, trachtenvoorlopig tienduizenden nog het land verder uit te moorden en te verwoesten. Toch wordthet voor vriend en vijand steeds duidelijker dat het Syrische volk en leger de strijd tegen zijn samenzweerders aan het winnen is, zoals de minister van defensie Fadh Jassem al-Freij het zei. Er is reden om desoldaten te danken en te eren om hun moed. Dit gebeurt ook op verschillende plaatsen. We zijn bevriend met enkele jongeren die als gewone miliciens hun legerdienst doen en regelmatig moeten meemaken dat een van hun makkers is omgekomen.Ook voor de gewone miliciens is hun legerdienst nu een grote opoffering. Inmiddels wordt ieder feest als gelegenheid aangegrepen om massaal Arabische zoetigheden te bakken en uit te delen aan de behoeftige gezinnen en kinderen. De Syrische bevolking wordt uitgenodigd zoveel mogelijk terug te keren en op alle niveaus worden er inspanningen gedaan om het lijden van de bevolking te verzachten.
Syrië heeft vroeger zijn onafhankelijkheid bewaard tegenover het westers imperialisme en zovele zinloze internationale verplichtingen afgewezen, door de nieuwe wereldorde uitgevonden en opgelegd, om uiteindelijk de soevereiniteit van het land te ondermijnen. Syrië is daar nooit ingetrapt: milieubelasting, taxen op iedere vorm van arbeid en productie, op iedere vorm van energie Al lieten de persoonlijke vrijheden op politiek vlak voor de oorlog heel wat te wensen over, het leven was erg goedkoop, erg veilig en harmonieus. De vrijheid en gastvrijheiddie wij hier voor de oorlog hebben genoten, is al vele decennia in geen enkel westers land meer denkbaar. Alles wijst er op dat het land geleidelijkzal herrijzen. Het belang hiervan mogen we vergelijken met het belang van de bevrijding van het joodse volk uit Egypte. In het midden van de 13e eeuw voor onze tijdrekening heeft Mozes het volk van Israël uit de slavernij van Egypte weggeleid om het na een lange tocht doorheen de woestijn als Gods Volk naar het beloofde land te brengen. Deze uittochtwerd de belangrijkste gebeurtenis uit de geschiedenis van Israël en tevens het oerbeeld van iedere bevrijding. Jezus Christus, de Messias van Israël, Zoon van God en Redder van de wereld heeft als de nieuwe en definitieve Mozes deze bevrijding in haar diepste betekenis vervuld door zijn kruisdood en verrijzenis. Dat is althans ons geloof. En wij geloven en vertrouwen dat Hij ook nu de uiteindelijkeBevrijder wil zijn van Syrië.
19-10-2013 om 08:49
geschreven door Gust Adriaensen
14-10-2013
Het portret van Rik Torfs
In de Leuvense universiteitsbibliotheek liep rector Rik Torfs peinzend langs de prachtige portretten die Anne van Herreweghen van professoren maakte. Enkele reeds gestorven collegas, vele nog levende. Ze zien er plotseling allemaal erg verstandig uit, een niet geringe verdienste van de kunstenares. De rondgang verleidde de aimabele rector tot diepzinnige beschouwingen over de relatie tussen kunst en onsterfelijkheid en schonk hem inspiratie voor zijn maandagse column in De Standaard.
Dat stukje is bijna altijd lezenswaard. Ook nu weer. Het roept vaak vragen op. Wat een heerlijke intellectuele sensatie is. Vragen omtrent Torfs. Want hoe mysterieus hij zich ook presenteert, hoe gelaagd zijn taal dikwijls is, toch geeft Rik zich bloot precies door wat hij niet schrijft, precies door de vraagtekens die zich in het hoofd van de geboeide lezer nestelen.
Deze bijvoorbeeld. Heeft Anne van Herreweghen ook Torfs geportretteerd? Indien niet, ervoer de rector dat gebrek aan belangstelling dan als een affront? Zo ja, behoorde zijn portret dan tot de selectie die goed genoeg werd bevonden om deel uit te maken van de tento? En als Torfs prachtig portret er hangt, ziet hij er dan plotseling heel erg verstandig uit, een niet geringe, wat zeg ik, een uitzonderlijke prestatie van de kunstenares?
Stond ook Rik bij de opening van de expositie voor zijn eigen portret en keek hij? Gold ook voor hem dat het niet zeker was dat hij als kijker echter was dan zijn afbeelding?
Want hoe heeft de kunstenares hem afgebeeld? Als de potsenmaker in een of andere tv-quiz? Als de diepgravende interviewer? Als de strijdvaardige verdediger van zijn Katholieke Universiteit?
En was degene die stilstond en zijn eigen portret bekeek, niet de rector geworden kerkjurist, er lichtjes vermoeid uitziend in zijn mondhoeken en oogleden? Was hij niet de melancholieke, milde ironicus, die zich gaande de jaren scherper en scherper bewust was geworden van de vergeefsheid en de futiliteit van zijn menselijk streven naar bekendheid, beroemdheid en onsterfelijkheid?
Ja, het stond na deze overpeinzingen voor mij vast: kijker Torfs was echter dan zijn afbeelding.
14-10-2013 om 11:53
geschreven door Gust Adriaensen
11-10-2013
'Onlogisch'
In een verwijzing naar de voorstellen voor de uitbreiding van euthanasiepraktijk tot minderjaren en dementerenden, stelt aartsbisschop Léonard dat 'daarmee de samenleving een gevaarlijke weg inslaat'.
'Hulp bij zelfdoding van minderjarigen is juridisch onlogisch. In België en ook elders kunnen minderjarigen geen verbintenissen ondertekenen of huwen. Zij mogen ook geen auto besturen. Maar zij zouden wel in staat moeten zijn om een euthanasie-aanvraag te doen en dat zelfs zonder toesteming van hun ouders. Dat is onlogisch. Dezelfde redenering geldt voor psychisch zieke mensen. De wetgeving over euthanasie wekt bij de publieke opinie onterecht de indruk dat iedereen zijn problemen zelf moet oplossen.'
11-10-2013 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/60
Vrijdag 4 - vrijdag 11oktober 2013
Christenen zonder grenzen
Ware christenen hebben een hart voor gans de mensenfamilie. Thérèse van Lisieux heeft nooit een stap buiten haar klooster gezet en werd toch patrones van de missies omdat ze in haar hart heel de wereld omarmde. Een driedaagse internationale ontmoeting te Rome herdacht de 50e verjaardag van de encycliek Pacem in Terris, waarin paus Johannes 23voor het eerst met open blik pleitte voor een wereldvrede op grond van vier principes: waarheid, rechtvaardigheid, solidariteit en vrijheid. Nu zegt kardinaal Jean-Louis Tauran dat de christelijke gemeenschap wereldwijdhet meest vervolgdwordt. Hij noemde het getal van 100 tot 150 miljoen christenen, vervolgd omwille van hun geloof. Ook in Syrië, eens het model van verdraagzaamheid en godsdienstvrijheid, gaan moorden op christenen verder. In Al-Tabqah werd de christen NinarOdisho op 23 sept. samen met enkele moslimvrienden aangehouden. Zijn vrienden werden vrijgelaten en hij werd dood geslagen. Denken we aan de recente aanval van al-Nousra strijders tegen Maaloula, een parel onder de christelijke dorpen in Syrië, waar nog de taal van Jezus leeft. Moslimlanden over heel de wereld aarzelen niet om harde eisen te stellen die de islam moeten respecteren. Omgekeerd komt er vanuit het christelijk westen nauwelijks enige aandacht en nog minder daadwerkelijke steun voor de vervolging van christenen.
Tijdens de voorbije vastenperiode hebben een parochie in de buurt van Parijs en onze gemeenschap een soort geestelijke verbroedering gesloten, wat verrijkend was voor beiden. Nu stelt die dynamische pastoor met zijn parochieploeg voor om iets gelijkaardigs te doen voor de advent, die nu op 1 december begint.De zuster die hier de meeste iconen schildert zal vier iconen bezorgen met telkens een meditatieve uitleg er bij, voor de vier weken van de advent. Vanuit onze gemeenschap worden enkele getuigenissen gegeven als antwoord op de vraag: Hoe beleef ik in deze omstandigheden de Advent? Ook de kinderen zullen een getuigenis geven. Hierbij worden twee bijzondere intenties gevoegd. De parochie zal van haar kant bijzondere intenties geven waarvoor wij zullen bidden. Met dit materiaal wordt een mapje gemaakt dat aan alle gezinnen van de parochie bezorgd wordt. Ziedaar een parochie zonder grenzen, helemaal in de geest van onze huidige paus.
En om niet te vergeten dat we hier zijn om, naast het priester zijn in deze gemeenschap, te zorgen voor een goede priesteropleiding, hebben we het tweede jaar theologie ingezet voor de twee kandidaat priesters. In het begin van de oorlog waren we nog met vijf en we houden goed contact met hen die onder de toenemende dreigingen een veiliger oord zochten. Ondertussen doen we voor twee kandidaten verder met onze opleiding, getekend door oorlog inde universiteit van de woestijn.
De dag van de granaatappel, de roemaan.
Er zijn slechts een paar tientallen granaatappelbomen, maar die leveren toch nog een aanzienlijke oogst op. Deze grote ronde bollen met een uitstulping worden doorgesneden, met een stokje of een houten pollepel worden er de roze pitten uitgeklopt. De pitten worden door een machine gedaan (dat twee jaar geleden dank zij Belgische vrienden kon aangekocht worden) en het sap wordt gekookt. Daarna wordt dit sap in flessen gedaan om overvloedig gebruikt te worden bij gerechten, als een soort zuurzoete wijnazijn. Een deel van de oogst met de meest zoete pitten,wordt bewaard om als nagerecht gegeten te worden in de koude wintermaanden. Met man en macht werd zaterdag deze oogst verwerkt en op het einde van de dag was alles netjes opgeruimd.
Afwisseling op zijn zondags
Op zondagmorgen (10.30 u!) beginnen de fraters opnieuw met een ontbijt in de binnentuin, waar we normaal nog niet in komen. Onze Libanese medebroeder maakt van alles en nog wat klaar. En tijdens het middageten in de refter genieten we nog eens van de beelden uit Rome met paus Franciscus, die blijkbaar steeds meer volk naar het St. Pietersplein weet te lokken. Deze man begint aan een grondige Kerkvernieuwing. De tijd is er ookrijp voor. Het lijkt er op dat hij er alles aan zal doen om de christenen uit hun hokje te krijgen om onbevangen contact te zoeken met armen, uitgestotenen, andersdenkenden. Neen, zelf draagt hij geen witte, rode of extravagante schoenen, want zijn zwarte zijn nog niet versleten. En uit een interview met Eugenio Scalfari, de oude rakker van de Italiaanse communistische partij, blijkt dat hij zich echt interesseert aan het geloof van deze man die zich atheïst noemt, God zij dank, zonder agressiviteit. Deze zondagavond, nadat we nog eens een uur gezamenlijke aanbidding voor de vrede hebben gehouden genieten we nogmaals van een deugdelijke ontspanningsfilm, zelfs geschikt voor de baby Fadia.
7 oktober: O.L. Vrouw van de overwinning.
Vandaag gedenken we de zeeslag in de golf van Lepanto op 7 oktober 1571. De Turken waren hun Ottomaanse Rijk fameus aan het uitbreiden, gebruik makend van de grote verdeeldheid onder de christenen omwille van het protestantisme. In september 1570 wist sultan Selim het eiland Cyprus praktisch te veroveren. Paus Pius V (1566-1572) bezat echter het juiste inzicht en de moed om te reageren. Hij alarmeerde de christelijke leiders maar de meesten wilden er niet op ingaan uit schrik voor de moordtroepen van de Turken. Spanje en de republiek van Venetië wilden de oproep van de paus wel beantwoorden. Om alle verdeeldheid te vermeiden benoemde Pius V Don Juan, zoon van Karel V als opperbevelhebbervan deze vloot uit drie delen: de pauselijke, de Spaanse en de Venetiaanse schepen. Met debanier van Christus en het Kruis zond hij hen in zee: Ga de vijand bestrijden in naam van Christus en ge zult overwinnen! Tegelijk riep hij heel de christenheid op om te bidden voor de overwinning. Over heel de wereld begonnen vooral de broederschappen van Onze Lieve Vrouw vurig de rozenkrans te bidden. De paus zelf was een dominicaan (daarom zijn de pausen sindsdien in het wit gekleed!) met een voorliefde voor het rozenkransgebed. In augustus 1571 hebben de Turken het eiland Cyprus helemaal veroverd, de christenen gevangen genomen en de kathedraal tot een moskee omgevormd. Zij zien hun overheersing over Europa al nabij. Op 15 september 1571 vertrokken 200 galeiboten uit de haven van Messina inSicilië, de 300 galeiboten van de Turken tegemoet, die beschouwd werd als een onoverwinnelijke vloot. In de morgen van 7 oktober 1571 vond de zeeslag plaats in de golf van Lepanto. Alle boten hadden een banier met het kruis en voor de aanvang van de strijd knielden allen neer, van de admiraal tot de eenvoudigste soldaat. De Turken zijn verrast en overdonderd. Op de geënterde schepen van de Turken worden onmiddellijk de galeislaven, de roeiers van hun ketenen bevrijd, diezich enthousiast scharen aan de kant van de pauselijke troepen.130 Turkse botenwordengekaapt, 90 zinken en 30.000 Turken vinden de dood tegen 8.000 christenen. Omdat de wereld wel over het visnet beschikte maar nog niet over het internet kwam het officiële bericht van de overwinning de paus pas op het einde van de maand ter ore. Toch had hij op die 7 oktober al een sterke overtuiging. Hij onderbrak een vergadering, opende het raam en zei: Laten we God danken want ons leger behaalt de overwinning. Later voegde hij aan de litanievan O.L. Vrouw deze aanroeping toe: Hulp van dechristenen, bid voor ons en voor 7 oktober stelde hij het feest in van O.L. Vrouw van de overwinning.Zijn opvolger Gregorius XIII veranderde de naam in het feest van O.L. Vrouw van de rozenkrans en Clemens XIbreidde het feest uit over heel de Kerk.
In de kerkgeschiedenis kennen we niet vele politieke acties, ingegeven door de heilige Geest.De tijd van de kruistochten bood wellicht een bijzondere kans voor een ontmoeting tussen christendom en islam, maar het was geen gelukkige confrontatie. In de Latijnse liturgie wordt voorzichtigheidshalve op 7 oktober de nadruk gelegd op de mysteries van de rozenkrans. Mijn ervaring in deze vreselijke oorlog tegen Syrië doet mij evenwel de oorspronkelijke betekenis van dit feest herontdekken, zoals we op die wijze ook al de werkelijke betekenis van Jeanne dArc mochten inzien. Af en toe zijn er in de wereld en in de Kerkleiders nodig die het juiste inzicht en de moedhebben om daadkrachtig te handelen met verstrekkende gevolgen, ook op politiek vlak. In die zin vierden we dit feest ter ere van O. L. Vrouw hulp der christenen met een bijzonder gebed voor president Bachar al-Assad, de Syrische regering en het Syrische volk, alsook voor president Vladimir Putin. Al werden ze tot heden door het westen en hun bondgenoten (de Turken op kop) verguisd, hun inzet zal weldra profetisch blijken te zijn voor heel de mensenfamilie. En gedurende drie dagen zullen we plechtig samen de rozenkrans bidden, elke dag een rozenhoedje.
Een groeiende bewustwording.
In verschillendelanden groeit er een bewustwording. Kemal Kilicdaroglu, voorzitter van de Turkse republikeinse volkspartij zegt onomwonden dat Turkijeeen land is dat terrorisme uitvoert. Moncef Marzonki, de Tunesisch president, zegt dat er tussen de 5 à 800 jongeren uit zijn land naar Syrië trekken om er te vechten. En dan vergeet hij nog de meisjes en vrouwen te vermelden die naar hier gestuurd worden om de terroristen te plezierenen aan te moedigen. En in Frankrijk is er het merkwaardige manifest van de Sentinelles de lAgora, vanwege hogere officieren en generaals van de drie afdelingen van het leger, die de regering waarschuwen. Zij willen geen ontmanteld leger dat een marionet wordt in dienst van een ideologie van politici. Zij willen het land verdedigen als er chaos is, zoals het Syrische leger zijn volk en land verdedigt tegen een internationaal terrorisme.
En dan deze spectaculaire omwenteling. Het ziet er naar uit dat Amerika niet verder het knechtje zal blijven dat de plannen, door Israël gemaakt om het M.O. te ontwrichten, moet uitvoeren. Amerika als de gewapende arm in dienst van Israël is voorbij.Aldus Mark Glenn in een meesterlijke analyse (US waking up to threat of Israel, presstv.ir, 3/10/13). Een jaar lang werd de wereldopinie voorbereid op een militaire inval in Syrië, indien er chemische wapens gebruikt werden. Een onderzoekscommissie van de UNO wordt naar Damascus gestuurd. Onder hun neus wordt een vrij omvangrijke gifgasaanval uitgevoerd door rebellen metsteun van de gespecialiseerde diensten van het buitenland. Deze wordt onmiddellijk in 35 professionele videos de wereld rondgestuurd. Israëlfabriceert een zogenaamd onderschept bericht van de Syrische regering, dat voor Amerika het ultieme bewijs van de schuld van Syrië moet leveren. En Amerika marcheert. Nog voordat de onderzoekscommissie enige waarneming heeft kunnen doen beschuldigt Obama Syrië van een aanval met chemische wapens op eigen burgerbevolking en stuurt een oorlogsvloot richting Syrië. O ja, de president herinnert zich plots zijn eed op de constitutie. Hij zal dus het Congres raadplegen. Ondertussen is er de ontmoeting van de G 20 en een vastberaden Putin kijkt Obama recht in de ogen en zegt hem: Doe het niet mr. de president! De wereld begrijpt nu dat Syrië aanvallen zo veelbetekent als Rusland aanvallen. Ze weten dat de Russische beer weer vrij rondloopt en tanden heeft. Benjamin Netanyahu (Nutty Netti) blijft echter bezeten van een oorlog in het Midden Oosten omdat deze voor het overleven van de Zionistische club even belangrijk is als het bloed voor vampiers.En plots belt Obama de nieuwe Iraanse president Rouhani op om te zeggen dat er diplomatiek tussen de twee landen misschien toch wel iets te regelen is, nadat er 34 jaar geen enkel rechtstreeks contact was. Netanyahu, de manmet honderden atoombommen (naast een massa chemische én biologische wapens!) en een apocalyptische droom om heel de regio in vuur en vlam te doen opgaan, is razend omdateen Amerikaans president van Afrikaanse afkomst neen gezegd heeft op zijn Zionistische oorlogsplannen tegen Syrië, Iran en zelfs Rusland. Netanyahu staat nu voor heel de wereld te kijk en hij heeft geen mogelijkheid meer om Amerika in te zetten voor een oorlog in de hemel, in de hel of ergens tussenin. Het goede is dat Amerika zich bewust wordt van hetwerkelijke gevaar datvan de Israëlische politiek uitgaat. Als het Amerika blijft opjagen zouden de VS wel eens Israël als hun volgende doelwit kunnen kiezen en voor goed een einde maken aan de Zionistische overheersing.
De gigantische gemanipuleerde mediamachine begint te sputteren.
In de westerse media verschijnen geleidelijk fotos en verhalen over gruwelheden door de zogenaamde revolutionairen in Syrië begaan. Het doek wordt van defaçade getrokkenen het ware gelaat van de zogenaamde democratische beweging, de volksopstand, de onderlinge burgeroorlog komt te voorschijn. Beelden en nieuwsberichten die 2,5 jaar lang deskundig werden geheim gehouden komen in de openbaarheid. Ze tonen de meest onwaarschijnlijke barbaarsheden van de takfiristen, jihadisten, criminelen, psychopaten, gedrogeerde beulen, kindermoordenaars, verkrachters. De fameuze Jeanine Pirro toont op 12 septemberop FoxNews voor heel Amerika overtuigend aan hoe Obama Al Qaida aan het helpen is om Syrië uit te moorden en te verwoesten.Sindsdien spreken ze in Amerika van de jihadisten van Obama. Steeds meer nieuwszenders en journalisten trekken naar Damascus om Bachar al Assad te interviewen. Bovendien schijnen zelfs politici zich klaar te maken om op hun pantoffels naar de president te komen en te vragenhoe zij kunnen helpen om de opmars van de jihadisten te stoppen. De president spreekt waardig en goed gedocumenteerd, zoals hij vanaf het begin heeft gedaan, maar nu wordt er plots naar hem geluisterd. Syrië vecht tegen een internationaal terrorisme. Er zijn hier tienduizenden strijders, waarvan 80 % verbonden met al Qaida. Ze zijn afkomstig uit niet minder dan 80 landen. De politiek van het westen geeft al tien jaar de volle steun aan al Qaida, zo maakt hij duidelijk.
De gifgasaanval in Ghouta was bedoeld om als voorwendsel te dienen voor een massale militaire inval in Syrië. Dit is mislukt. De vernietiging van de chemische wapens kwam er voor in de plaats. Niettemin moeten alle mysteries rond die vrij omvangrijke en gruwelijke slachting in het licht komen. Indien de onderzoekscommissie van de UNO geen rapport kan of wil maken dat onpartijdig is zal Rusland dit doen. Het is onaanvaardbaar dat zulk een menige mensen en kinderen op die wijze worden misbruikt en afgemaakt, terwijl de schuldigen in stilte zouden verdwijnen. Verder is de vernietiging van de chemische wapens in Syrië voor Rusland en anderen nu een gelegenheid om te eisen dat alle chemische wapens wereldwijd onder internationale controle worden geregistreerd en vernietigd.
Syrië is plots in onze Vlaamse nieuwsberichten totaal afwezig, terwijl er nu juist zoveel nieuws is. Onze zelfverklaarde Midden Oosten specialisten die de ontwikkelingen in Syrië op de voet volgen hebben tot heden slaafs het voorgeschreven draaiboek afgelezen en beginnen te vermoeden dat de werkelijkheid precies tegenovergesteld is. Zijn ze van ontgoocheling in hun zetel in slaap gevallen? Wat zou het een weldaad zijn indien een van hen nu de moed zou kunnen opbrengen om te spreken en te zeggen: mensen, we hebben ons laten misleiden door een gigantische, gemanipuleerde mediamachine op een wijze die we ons voorheen niet konden voorstellen.Ik stel voor om zulk een man de prijs te geven van de beste journalist van de laatste 2,5 jaar!
11-10-2013 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
10-10-2013
Wilfried Martens overleden
Oud-premier Wilfried Martens is op 77-jarige leeftijd overleden.
Hij was vanaf 1979 bijna ononderbroken 13 jaar eerste minister.
10-10-2013 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
Feest kerkwijding Postelse abdij- en parochiekerk
Het woord 'kermis' is de verkorte vorm van 'ker(wijdings)mis. De Postelse abdij- en parochiekerk werd ingewijd door de norbertijner bisschop Isfridus op 15 oktober 1190.
De abdijgemeenschap van Postel start dit kerkelijk feest op de vooravond. Op 14 oktober om 18 uur hebben de plechtige Eerste Vespers plaats. Iedereen is daar hartelijk welkom.
Op dinsdag 15 oktober is er om 11.30 uur een Pontificale Hoogmis, voorgegaan door de abt. En om 18 uur zijn er Plechtige Vespers.
De norbertijnen van Postel nodigen iedereen van harte uit om met hen het kerkwijdingsfeest mee te vieren!
10-10-2013 om 07:17
geschreven door Gust Adriaensen
09-10-2013
De dingen van de dag
De dingen van de dag
De Nobelprijswinnaar en de banana toast:
Onze kersverse Nobelprijswinnaar fysica is een bijzonder aimabele man. Maar ook iemand met zin voor public relations. Naar eigen zeggen had hij voor de kleinkinderen banana toast bereid. Toen het telefoontje vanuit Zweden uitbleef en er wat onzekerheid ontstond over de prijs, zouden de kleinkinderen hem getroost hebben als volgt: 'Opa, ook al win je de Nobelprijs niet, je banana toasts zijn in ieder geval de beste van de wereld!'
Of dat verhaal nu waar is of niet, doet er niet toe. Maar het gaat er bij de media wereldwijd in als ... banana toast.
Wedden dat over enkele dagen het grote publiek zich van Englert nog uitsluitend de banana toast zal herinneren?
De professor en de politici
Carl Devos is ongetwijfeld het bekendste gezicht van de Gentse universiteit. Heeft hij dat te danken aan zijn gedegen, baanbrekend, grensverleggend, enz., academisch werk aan de universiteit? Geenszins. Wel aan de tv.
Kwatongen beweren dat hij meer rondloopt in de gebouwen van de VRT en van het parlement dan in die van de Gentse universiteit. En dat hij vooral nog in Gent verschijnt om de gastcolleges van politici in te leiden. Die organiseert hij aan de lopende band.
Wedden dat nu al het grote publiek Devos beschouwt, niet als een hoogleraar aan de Gentse universiteit maar als een vast personeelslid van de VRT?
De ex-premier en de democratie
Jean-Luc Dehaene zegt in een interview dat 'de democratie een teer plantje' is. Mooi, die bekommernis om de democratie. Maar zijn bekendheid met de vetpotten van mandaten en zijn uitlatingen over de verloning van CEO's (300000 euro is peanuts), geven niet veel blijk van bekommernis om het tere plantje dat de democratie is.
Wedden dat nu en in de toekomst het grote publiek Dehaene zal beschouwen, niet als iemand die bezorgd is om de democratie maar wel als een figuur die vooral bezig is met zijn eigen portemonnee?
09-10-2013 om 08:00
geschreven door Gust Adriaensen
08-10-2013
Belg wint Nobelprijs fysica
De Belg François Englert heeft de Nobelprijs natuurkunde gewonnen. Hij legde met zijn theorie in 1964 mee de basis voor de ontdekking van het fameuze Higgs-deeltje in 2012. Englert deelt de prijs met de Brit Peter Higgs.
08-10-2013 om 18:59
geschreven door Gust Adriaensen
05-10-2013
Een wijze beslissing van de bisschoppen
In sommige kranten wordt weer en clichématig uitgehaald naar de beslissing van kerkelijke overheid om vanaf 2015 geen kerkelijke voorgangers meer 'uit te lenen' aan de crematoria om in de aula's een religieus tintje te geven aan de uitvaartdienst.
Er vallen enkele dingen op in de krantenartikels én in de commentaren daarop.
Zowel in artikels als in vele reacties is er een verwarring tussen crematie en uitvaartplechtigheid. Klaarblijkelijk weet men niet of wil men niet weten dat ook in kerkelijke uitvaartplechtigheden er meer en meer diensten met asurne zijn of waarbij nadien de overledene gecremeerd wordt. Het is ook opvallend dat de media, wellicht bewust, Léonard weer eens als een soort van boeman afschilderen, terwijl alle bisschoppen die beslissing genomen hebben.
Ik ben het volkomen eens met de bisschoppen. Als een christelijk-katholieke uitvaartdienst gewenst wordt, ligt het voor de hand dat die in de plaatselijke religieuze ruimte van die geloofsgemeenschap gebeurt. De ervaring leert me bovendien dat de uitvaartplechtigheden in de kerk veel rijker zijn aan rituelen en blijk geven van een gedegen, persoonlijke voorbereiding en veel grotere betrokkenheid. Zeker ook van de plaatselijke gemeenschap (buren, vrienden, kennissen) waarin de overledene vaak geboren en getogen is, professioneel en sociaal actief was, enz.
Een zeer wijze beslissing dus van de Belgische bisschoppen. Ze maken daarbij ook duidelijk dat de kerkgemeenschap met haar voorgangers meer is dan een dienstenbedrijf, dat ingehuurd kan worden naargelang het in bepaalde omstandigheden in het kraam past.
05-10-2013 om 09:59
geschreven door Gust Adriaensen
René Stockman over euthanasie
René Stockman, generaal overste van de Broeders van Liefde:
'De banalisering van euthanasie is een signaal dat de maatschappij erop achteruit gaat. Het is een gevolg van het neoliberale denken dat zelfbeschikking heilig is. Door de individualiserng verliezen we onze medemenselijkheid.'
05-10-2013 om 09:04
geschreven door Gust Adriaensen
04-10-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/59
Van vrijdag 27 september - vrijdag 4 oktober 2013
Extra gebed totdat er vrede is in Syrië.
We hebben een min of meer vast ritme gevonden met elke dag vrije doorlopende aanbidding. Op donderdagavond wordt er nachtaanbidding gehouden van 21.00 u tot vrijdagmiddag. Deze zondag had de priester van het dorp beloofd te komen voor de byzantijnse zondagsviering (na vele maanden), maar om één uur was hij er nog niet, zodat we dan toch maar de Latijnse eucharistie vierden. Later melde hij dat hij een uur gewacht heeft op een taxi, die dan liet weten dat hij geen benzine had. s Avonds hebben we nog eens met allen genoten van een ontspanningsfilm.
Maandag hebben we het feest gevierd van de heilige Thérèse van Lisieux.
Ze ishier echt geliefd. We hebben de dag dan ook als een zondag beleefd met de eucharistie op de middag,lang tafelen, in de late namiddag een uur gezamenlijke aanbidding waarbij groot en klein liederen zong in eigen taal. En s avonds werd nagenoeg heel het leven van de kleine heilige Térèse in toneel uitgebeeld, tot en met haar bezoek aan de paus.Met een norbertijner toog en nog enkele extra attributen was het allemaal net echt.Ook de baby Fadia kon er van genieten, al verhuizend van de ene persoon naar de andere. De spelers hadden zelfs voor iedereen een klein cadeautje vanwege Thérèse voorzien. En voor de twee tienjarige meisjes hadden de zusters een volwaardig habijt gemaakt met alles er op en er aan. Natuurlijk wilden de kinderen deze outfit ook de volgende dagen dragen en tijdens de eucharistie in de kerk mét zwarte kap.
Tot heden zijn we nog veilig en ongedeerd.
Wel worden de meest strikte veiligheidsregels onderhouden, dag én nacht. Hoe we dat doen zullen we na de oorlog wel vertellen. We worden nog steedsomringd door vele en zwaar bewapende bebaarde geburen en kunnendus niet voorzichtig genoeg zijn. Het is soms echt beangstigend. Zowel het dorp aan de ene kant als het Anti Libanongebergte aan de andere kant zit vol. Zowordt er af en toe flink gevochten zowel rechts als links naast het klooster.Dan davert de grond en trilt de lucht. Meer hinder hebben we voorlopig niet. We verwachten dat onze streek zowat de laatste zal zijn die grondig gezuiverd zal worden.
De oogst.
Kersen, appelen, peren, abrikozen, druiven, vijgen, perziken zijn al lang binnen. Tomaten, aubergines,courgetten verminderen.De granaatappels beginnen rijp te worden. Nu komt de grote oogst van de amandelen en olijven. Er worden nog wel enkele groenten als een soort sla geteeld. Ondertussenzitten we met de veldvruchten aan de ajuinen. Er ligt een flinke hoeveelheid te drogen onder de galerij van de grote koer. Er zijn twee soorten: purperrodeen spierwitte ajuinen. Een lange tijd hadden we geen ajuinen, het was om te wenen en nu we ajuinen pellen en klaarmaken moeten we er van wenen.
Eensgezindheid over vernietiging van Syrische chemische wapens?
Syrië heeft het verdrag van de OPCW getekend (Organisation for Prohibition of Chemical Weapons) en de resolutie 2118 werd eensgezind aangenomen. Automatische sancties bij niet nauwkeurige naleving werden afgewezen. Rusland heeft in de rand van de 68e Algemene Vergadering van de UNO wel laten verstaan dat deze resolutie nu ook telt voor de oppositie (die de eigenlijke gifgasaanvallen in Syrië tot heden heeft uitgevoerd). En Syrië maakt duidelijk dat nu Israël over de brug moet komen met zijn massavernietigingswapens (chemische,biologische én nucleaire!)S. Lavrov zegt dat een crisis opgelost moet worden met beschaafde politieke en diplomatieke middelen. Dat is, voor wie het niet verstaat, het tegendeel van wat uit het westen komt: uit puur eigenbelang wordt een staatshoofd eerst als duivel afgeschilderd en dan trachten ze hem uit te schakelen. Minister Wallid al-Moallem zegt dat Syrië klaar is voor Genève 2, voor een open dialoog, niet om de macht over te dragen aan gelijk wie.Hopelijk komt het westen zijn beloften na en zorgt het dat de oppositie ook echt deelneemt. Ambassadeur al-Jaafari veegt ondertussen de Franse minister de mantel uit omdat hij in de gebouwen van de UNO een vergadering belegt met de oppositie om het geweld in Syrië aan te moedigen in plaats van een diplomatieke oplossing te steunen. Frankrijk schijnt af en toe graag een buitenbeentje te zijn.Ze hebben zelfs een bisschop die in zijn oordeel over Syrië de trappers kwijt is (die van Angoulème). Van de situatie in Syrië kent hij niets. Het volk,de christenen, bisschoppen en patriarchen hier interesseren hem niet, hij gelooft blindelings de drogredenen van het westen en wil een militaire interventie. Een bisschop is aangesteld om leiding te geven aan het volk Gods onderweg, niet om het volk Gods op hol te brengen.
Een nieuw Midden Oosten, bedoeld om uiteen te spatten in etnische groepen die elkaar blijven bestrijden.
Dat lijkt het doel te zijn van de wereldheersers, aldus de oosterse patriarchen die vrijdag vergaderden in de zetel van het maronitisch patriarchaat te Bkerké (Libanon). De Chaldeeuwse patriarchLouis Raphaël Sako zegt dat ze van Irak hiervan het model gemaakt hebben als een oefenterrein. Er zijn nog nauwelijks 1/3e van de 1,5 miljoen christenen over en de uittocht blijft verder gaan. En de maronitische patriarch, kardinaalBoutros Bechara Raï, zegt dat de Arabische lente een massaslachting en verwoesting geworden is. Hij zal met een boodschap naar de paus gaan samen met de vertegenwoordigers van de orthodoxe kerk.
Christenen zijn wel degelijk het doelwit, al zijn zij niet de enigen. De Takfiri, de soennitische extremisten, willen alles en allen uitroeien die niet met hun leer overeenkomen. De alevieten en sjiieten zijn de ergste ketters, en de anderen, de christenen, druzen hebben volgens hen niet eens het recht om tebestaan.
Driedaagse van de Nationale Media Werkgroep in Damascus
Deze vond plaats in aanwezigheid van Libanese, Egyptische, Iranese en Jordaanse journalisten. Minister van informatie Omran al-Zoubi benadrukte nogmaals dat er in Syrië geen eigenlijke burgeroorlog of etnisch conflictheerst. Hij onthulde het Amerikaanse-Zionistische plan dat opgezet werd nadat de Libanese weerstand in 2006 Israël had verslagen. Toen werd besloten Syrië te ontwrichten.
Toch gaat de oorlog verder
Het plan om Syrië te ontwrichten en de regering omver te werpen is mislukt. De eenheid van het volk, van het leger en van de regering is sterker dan ooit. De openbare opinie moet de (voorlopige) overwinning van Syrië erkennen, ondanks de barbaarse moorden en verwoestingen van de rebellen, de herhaalde bombardementen van de Zionisten, de massale steun van de wahabitische monarchieën en de monsterlijke medialeugens van het westen. Ruslandheeft diplomatiek onbetwist de leiding en verdient ze ook. Iran speelt volop mee. De verschijning van een president als waardig staatsman slaatde westerse media met verstomming. Maar de gruwelen in Syrië gaan verder. De wereldheersers blijven de zogenaamde democratische krachten onverminderd steunen, al ziet heel de wereld dat het in feite een massa psychopaten zijn die hele dorpen blijven uitmoorden, een cultuur en patrimonium van duizenden jaren oud blijven verwoesten en het dagelijkse leven van de nog resterende bevolking verlammen.
Het positieve perspectief
In de huidige ellende richten we onze blik naar het positieve perspectief, nl dat deSyrische crisis een grondige verandering in heel de wereldpolitiek bewerkt, waarbijhet westen zijn barbarij inziet enafzweert en de volken terugkeren naar hun eigenlijke ziel, door hun eigen wortels en waarden te herwaarderen. De bezielde jongeren in Frankrijk (van de Manifestation pour tous en de wakers, dieover heel het land blijven groeien) kunnen een voorbeeld zijn voor andere landen. Zij verwerpen o.m. de afbraak van deuniversele (christelijke) waarden en van het gezinDictaturen hebben altijd het gezin willen vernietigen om de maatschappij naar hun willekeur te kunnen kneden, zoals nu ook nagenoeg alle westerse democratische dictaturen doen. Ondertussen is Syrië met grote vastberadenheid bezig aan zijn eigen heropbouw en herstel, waaruit een hernieuwd land en volk zullen opstaan, met meer persoonlijke politieke vrijheden en met het behoud van de grote onderlinge harmonie en gelijkheid voor allen. Hopelijk ontdekt het westen ooit eens in Syrië de rijkdom van het gezinsleven als bronvan vreugde, welvaart en veiligheid. Zo hebben we het voor de oorlog ten overvloede zelf kunnen ervaren.
Graag moedigen we goede initiatieven in Vlaanderen aan.
Volgende zaterdag 5 okt. wordt in Gent, in het mooie vormingscentrum van de Broeders van Liefde (Jozef Guislainstr. 43) een geloof congres gehouden uitgaande van de Dovengemeenschap en de horende die met doven in contact staan, waarbij Mgr. J. De Keseleen voordracht zal geven. Tema: Spreek Heer, uw dienaar luistert. Ook praktisch voor hen die mogelijk geestelijk doof zijn. Aansluitend zal Mgr. L. van Looy voorgaan in een eucharistie in de basiliek van Oostakker op zondag 6 okt..Informatie: Broeder Maurice Buyens, www.emmaus-komenzie.be (waarop ook onze wekelijkse berichten te lezen zijn. Graag zou br. Maurice op een Engels luik van zijn website onze berichten in het Engels willen opnemen. Hiervoor zoekt hij iemand die wil vertalen.Indien iemand zich geroepen voelt, laat het maar weten).
04-10-2013 om 08:26
geschreven door Gust Adriaensen
03-10-2013
Nationalistische newspeak
Juicht Vlamingen, juicht! Het is dankzij ex-senaatsvoorzitter Pieters, die zijn vertrekpremie opeiste, dat hij nu wordt afgeschaft.
Dit stuitend voorbeeld van bewuste kromredenering en volksverlakkerij, hoor je dezer dagen van Bracke en Broers. Bracke kreeg daarbij dan nog de welwillende steun uit intellectuele (?) hoek. Rector Torfs van de Katholieke Universiteit Leuven, sprong hem grootmoedig (?) bij.
Torfs had er beter aan gedaan de perverse newspeak van Bracke scherp aan de kaak te stellen.
03-10-2013 om 13:28
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Het geluk zoeken in materiële dingen, leidt met zekerheid naar het ongelukkig zijn.'
03-10-2013 om 07:44
geschreven door Gust Adriaensen
02-10-2013
Torfs-Bracke in Terzake: een misselijk makende vertoning
Ik nodig u uit het gesprek (?) met Torfs en Bracke omtrent de vertrekpremie van parlementsleden opnieuw te beluisteren.
Intellectueel en ethisch beschamend.
Het ging er de heren om partijgenoot en collega-rector Pieters uit de wind te zetten. Bracke bestond het zowaar in een theatrale predikersstijl Pieters uit te roepen tot de held die ervoor gezorgd heeft dat die schandelijke vertrekregeling wordt afgeschaft. En Torfs, die zo voor openheid van zaken is, riep meer vragen op over de besteding van de premie (50.000 euro!!), die hij wel opgestreken heeft, dan dat hij er beantwoordde.
En voor de rest mekaar maar bevestigend toeknikken. En mekaar gelijk geven. En maar neuzelen dat ieder voor zich (het persoonlijk geweten nietwaar) maar moest uitmaken wat een ethisch verantwoord standpunt was. Maar dat er vooral aan het 'systeem' gesleuteld moest worden.
Het scheelde echt niet veel of Bracke en Torfs vielen mekaar in de armen. Zoveel hartroerende eensgezindheid. Zoveel pogingen om vanuit hun politieke en intellectuele ivoren toren, recht te praten wat door de 'goegemeente' als heel krom wordt aangevoeld.
Torfs die zich zonder verzet politiek laat misbruiken door Bracke. En de rector die afschuwelijke zoete broodjes bakt met de politicus. Sjonge, sjonge.
02-10-2013 om 21:10
geschreven door Gust Adriaensen
Roept rector Torfs vicerector Pieters op het matje?
Zegt de naam Danny Pieters je nog iets? Ex-senator, ex-senaatsvoorzitter, NVA-kopstuk, door rector Torfs van de Katholieke Universiteit Leuven tot vicerector gebombardeerd, ook als vicerector blijvend belijder van zijn onwrikbaar NVA-geloof, grote bestrijder samen met zijn partij van de schandalig royale uittredingsvergoedingen voor parlementsleden.
Geen dag geleden raakte bekend dat hij voor zichzelf toch die vertrekpremie opeist en wil opstrijken. Net als Stefan De Clerck enkele dagen geleden.
Pieters geraakte klaarblijkelijk van zijn melk door de storm van kritiek op hem en op zijn partij. En enkele uren geleden deelde hij mee dat hij die vertrekpremie alsnog laat vallen.
Veel respect dwingen zowel De Clerck als Pieters, die beiden het parlement verlaten hebben om een andere vetbetaalde job aan te nemen, met hun aanvankelijke hebberigheid niet af. Integendeel. En het extra vervelende voor hen is, dat ook hun terugkrabbelen, het zo vlug overstag gaan voor kritiek, op niet de minste sympathie bij het grote publiek kan rekenen. Het versterkt hun imago van poenscheppende, ruggengraatloze politici.
De vraag is ook of een figuur als Pieters wel een goede keuze van Torfs is geweest. De kronkelingen van Pieters, met als oorsprong zijn materiële hebzucht, stralen hoe dan ook erg negatief af op het imago van de Katholieke Universiteit van Leuven.
02-10-2013 om 14:57
geschreven door Gust Adriaensen
28-09-2013
Het wordt te veel voor Bart
De spieren in de buurt van de Redder van Vlaanderens heiligbeen zijn in een uiterst pijnlijke spreidstandkramp geschoten.
Een vrolijke Frans is Bart niet meer geweest sinds hij zijn klantenkaart van 't Draakske heeft weggegooid en zijn slobberige outfit van weleer heeft ingeruild voor de duurste Italiaanse driedelige maatpakken en de duurste Italiaanse schoenen uit de duurste Antwerpse schoenenwinkel.
Maar in de aanloop naar het koninklijk bezoek aan 't stad (je weet wel: dat van ons is en niet van iedereen), is het allemaal nog veel erger geworden. Ecce homo, een lijdende politicus. Kwaad op de buitenwereld. Vooral op de media, die hem ongenadig in allerlei spreidstanden dwingen en er speciaal uitvinden, gewoonweg om de burgemeester te treiteren.
Bart verdient begrip. Het is verdorie niet allemaal gemakkelijk. En zeker die koningskwestie is niet van de poes.
Het begon al met dat bezoek aan de koning, 's morgens op een ontiegelijk uur. Stonden hem toch al enkele van die ongeschoren VTM-journalisten op te wachten. Stelden hem venijnige vragen over republiek en koninkrijk ( een scherpe spreidstandkrampsteek vergalde zijn humeur helemaal). Brachten bevooroordeeld zijn bedremmeldheden (zoals de meeste Antwerpenaren wanneer ze zich buiten de wallen van de trotse stede wagen) in de voortuinen van het paleis in beeld.
En dan die vervloekte dag zelf. Hou ik dat royale koppel buiten het stadhuis of niet? Buiten, want de coureurs hebben voorrang. Wat moet ik in godsnaam aantrekken en vooral, wat niet? Geen burgemeesterssjerp. Staat madammeke Berx, daar toch wel te pronken met een gouverneurssjerp bijna even uitgebreid als haar frèle figuurtje. Dedju. Een plastron? Die met Venetiaanse leeuwtjes (een cadeautje bij mijn schoenen), heeft Veerle geadviseerd. Moet ik me weer verantwoorden bij die oenen van journalisten over die leeuwtjes. Geen Vlaamse maar Venetiaanse, idioten! Krampscheuten, jezusmina.
En mijn gezicht. Welk gezicht mag, moet ik trekken? Afstandelijk, heeft Bracke geadviseerd. Hoeveel meter moet ik achter Filip en Mathilde drentelen? Zeker niet te dicht bij die Mathilde, heeft Veerle geadviseerd. Draaide helemaal verkeerd uit. De perceptie, bedoel ik. Verschijn ik op het scherm als een afstandelijke Antwerpse boer die kiespijn heeft, naast een stralende gouverneur en een nog stralender koninklijk koppel. Een pronte madam, hoor ik mijn kiezers zeggen. Ne ferme jongen, kirren de vele Antwerpenarinnen. De adviezen van de Bracke zijn ook niks waard. Ik moet hem nog eens stevig aanpakken.
Maar met al die miserie, zit ik wel met een serieuze spreidstandkramp. Misschien ebt ze wel weg. Bij de coureurs op het stadhuis. Daar heb ik die Brusselaars dan toch kunnen weghouden. Op mijn stadhuis.
28-09-2013 om 10:43
geschreven door Gust Adriaensen
Onderwijs is meer dan kennisoverdracht
Tijdens de stijlvolle, boeiende én gezellige afscheidsviering van directeurs Mia Lodewijckx en Lucien Van Craenendonck op de Rozenberg in Mol, werd door diverse sprekers aangegeven dat een school veel meer is, moet zijn dan een instituut dat kennis en kunde overdraagt en dat de leerlingen klaarstoomt voor de arbeidsmarkt.
Zowel Kristien Arnouts, Louis De Groof als André Van Genechten, de voorzitter van de raad van bestuur van de KSOM, kantten zich tegen deze eenzijdige , materialistische, neoliberale nuttigheidsdoelstelling voor het onderwijs. De heer Van Genechten verwoordde bovendien op een heldere manier waarvoor het katholiek onderwijs staat.
Afscheidnemende directeurs Mia Lodewijckx en Lucien Van Craenendonck vormden gedurende de vele jaren van hun 'lumineus leiderschap', de beste illustratie voor dergelijke onderwijsopvatting. Aandacht voor de mens in elke leerling, elk personeelslid, elke ouder. En die opstelling hoeft gedegen onderwijs niet in de weg te staan. Dat bewijst het Rozenberginstituut.
28-09-2013 om 08:39
geschreven door Gust Adriaensen
27-09-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/58
Vrijdag 20 tot vrijdag 27 september 2013
Werken, bidden en ontspannen.Terwijl de Latijnse kerk op zaterdag 21 september de apostel en evangelist Mattheüs gedenkt, viert de byzantijnse liturgie het slot van het feest van het hl. Kruis.Op 24 september wordt hier de heilige Thecla, gevierd, door de apostel Paulus tot geloof gebracht in Iconium en Antiochië. De oosterse kerk vereert haar als eerste vrouwelijke martelares en als gelijkwaardig aan de apostelen. Zij is de patrones van Maaloula, dat onlangs nog door rebellen werd aangevallen.
Wij blijven doorgaan met onze twee voorzieningen: materieel wordt er flink gebroken en verbouwd om een zo veilig mogelijke schuilplaats te scheppen met alles er op en er aan, voor het geval het nodig is, nl. als we toch ongewenst bezoek krijgen. In WO II waren onze Duitse broeders ook welkom in België, maar niet allemaal tegelijk en niet zo zwaar bewapend. Daar moeten we ons tegen beschermen. O ja, er is tussendoor ook nog aan de knoflook gewerkt. Maanden geleden werd al eengrote hoeveelheid geoogst en onder de galerij gelegd om te drogen. Eindelijk wordt die nu samen gebonden en opgeruimd. Het is meer dan250 kg. Voor de gezondheid.Verder houden we vol met dedagelijkse doorlopende aanbidding bij het Allerheiligste Sacrament, met daarbij een nachtaanbidding van donderdagavond tot vrijdagmiddag. Zondag blijft natuurlijk een rustdag over heel de lijn.En deze zondag is het nog eens extra rustig. Geen gerommel van bombardementen, ontploffingen of schotente horen. Het lijkt wel of ze allemaal in de hoogmis zitten. Tijdens het middageten kijken we nog eens naar de koptische tvsin Egypte. Vandaag zegt Jezus in het evangelie dat de kinderen van de duisternis slimmer handelen dan de kinderen van het licht. Daar hebben de kopten blijkbaar hun lessen uit getrokken. Hun tvs geven mooie uitzendingen, modern, aantrekkelijk en inhoud rijk. De priesters lijken wel recht uit detijd van de patriarchen te stappen maar ze preken direct,eenvoudig en overtuigend. Wat zijn die koptencreatief! Daar kunnen we nog van leren. We vernemen ook dat ze de verwoeste kerkenmeteen gaan heropbouwen, en nog mooier maken (meer dan 80 de laatste maanden, waarvan meerderen uit de 5e eeuw!).
Dinsdag valt er eindelijk voor het eerst regen. Het begint hier s nachts kouder te worden en s avonds kan er al eens een ietwat gure wind waaien. Overdag blijft de zon meestal stralen. Gelukkig zullen de gebouwen met hun heel dikke muren noglang de zomerwarmte bewaren. Ondertussen zagen of klieven we wat hout voor onze kacheltjes in de winter. De regen vandaag laat ons voelen dat het dak van het atriumdoor het laatste bombardement helemaal verwoest werd. Daar moet nu dus dringend iets aan gedaan worden. En s avonds houden we toch nog wat ontspanning. Een van onze fraters is jarig, de zusters hebben een taart gebakken, de kinderen een sketchje voor hem gedaan en ook van de volwassenen kreeg hij een verrassing. Vladimir Putin en patriarch Cyrillus kwamenwarempel persoonlijk op bezoek, legden hem heel de huidige wereldpolitiek uit en gaven hem en heel de gemeenschap van Mar Yakub zelfs nogde prijs voor de vrede, vanwege de Euro-Aziatische Unie.(De authentieke oorkonde zal hopelijk na de oorlog alhier nog te bewonderen zijn).
Op woensdag bereikt ons het aangename nieuws dat Dr. Saad al-Naef, Syrische minister van volksgezondheid, in een ontmoeting metmoeder Agnes-Mariam de gemeenschap van Mar Yakuben haar dankt voor hun inzet voor het rijdend hospitaal dat nu in Homs kan geïnstalleerd worden. Omdat er zovele ziekenhuizen door rebellen zijn verwoest, is er op dit gebied een grote nood. Dit mobielhospitaal is een medisch-technisch wonder,uitgerust met alle moderne middelen en medicamenten voor een omvangrijke bevolking. Het heeft 400.000 Euro gekost. Tevens willen we hierbij alle weldoeners, die ons blijven steunen,van harte dankenomdat zij op die wijze blijven mee werken aan de heropbouw van Syrië.
Gifgasaanval in Ghouta: beschuldigen, ontkennen, zwijgen.Ziedaar de drie stadia van de westerse media en politici. Met de heftigste verontwaardiging beschuldigen ze eerst geheel onterecht Syrië. Wanneer blijkt dat de rebellen er iets mee te maken hebben, wordt dit glansrijk ontkend. Wanneer hiervoor verpletterende bewijzen aanwezig zijn wordt er over gezwegen. Het gevaar voor ons ligt in de bekoring om er ons bij neer te leggen.
Dale Gavlak, de journaliste van Associated Press, die onthulde dat het rebellen waren die chemische wapens hadden gebruikt welke ze van Saoedi Arabië hadden gekregen moest haar artikel ontkennen en intrekken onder druk van de Saoedi-Arabische prins Bandarbin Sultan. Resultaat: ze werd zonder verklaring ontslagen (Infowars, 24 sept. 2013).
Craig John Murray, een voormalig Brits ambassadeur verwerpt de bewering van John Kerry over de onderschepte communicatie van de Syrische regering waaruit zou blijken dat zij achter de gifgasaanval in Ghouta zit. Deze zogenaamde onderschepte Syrische berichten zijn volgens hem gewoon bedrog, georganiseerd door de Israëlische Mossad.
Het Britse parlementslid Sarah Wollaston klaagt de dubbelzinnige houding aan van de VS en Israël voor het bezit en het gebruik van chemische wapens. Vietnam was de grootste chemische oorlog. De VS hebben nog een massa chemische wapens ondanks hun belofte van 2007 om ze te vernietigen. Israël en de VS aarzelen geen ogenblik om chemische wapens in te zetten als zij het wenselijk achten en zij komen nu Syrië aanklagen!
President François Hollande in zijn interview aan TF1 op 15 september 2013 veronderstelt nog dat de wereld blijft geloven in de schuld van Syrië. Zijn het de stuiptrekkingen van het Franse kolonialisme?
Em. Prof. Peter Dale Scott (Berkley, California) heeft onderzoek gedaan naar de moord op presidentJohn Kennedy, Martin Luther King en Rob Kennedy, allemaal in de jaren 60. John Kennedy wilde de bankiers en de bazen van de wapenindustrie wat intomen en werd meteen vermoord. Martin Luther King had een machtige volksbeweging tegen de oorlog in Vietnam gevormd en werd vermoord. Rob Kennedywilde in de voetsporen van zijn broer gaan en werd vermoord. Na een tijdje wisten de meeste Amerikanen dat deze moorden een samenzwering waren en dat de CIA er bij betrokken was, maar men legde er zich bij neer. Hieraan mogen we echter niet gewoon worden maar de waarheid blijven zoeken en verkondigen.
Inmiddels is de UNO onderzoekscommissie weer in Damascus. Hopelijk wordt zij nu gedwongen de waarheid te zien en mee te delen.
De huidige Westerse beschaving loopt ten einde. Paul Craig Roberts (The West Dethroned, 7/9/2013) geeft hierover enkele krasse uitspraken. Hij begint met een citaat van Yan Fu die zegt dat het Europese ras inmiddels herleid is tot vier eigenschappen: zelfzucht, bloedbad, schaamteloosheid en corruptie. En wie het aandeel van Amerika hierin betwijfelt moet het boek lezen van Oliver Stone en Peter Kuznick, The untold history of the US. De Amerikaanse eeuw is geëindigd tijdens de ontmoeting van de top van de G 2O in Rusland op 6 september 2013. Vele wereldleiders vertelden Obama dat ze hem niet geloofden en dat een inval in Syrië zonder mandaat van de veiligheidsraad een schending is van het internationaal recht. De echte as van het kwaad is Israël, Saoedi-Arabië en Washington. Het westen heeft geen moreel gezag meer en de tijd dat de VS de westerse landen als marionetten kunnen inzetten is voorbij. Washington vertegenwoordigt Israël en een handvol oppermachtige privébelangen. Niemand anders. Washington is een pest voor Amerika en voor de wereld.Aldus deze expert.
Een terugkeer naar de eigen culturele, religieuze en morele wortels. DeValdai Internationale Discussie Groep sloot Vladimir Putinaf met een waardig orgelpunt. (19 sept. 2013). Hij wees er op dat hier in Novgorod, waar de twee grote rivieren Volkhov enNeva elkaar ontmoeten, Rusland als natie ontstaan is. De Sovjet ideologie van 1917 hebben we, zo zei hij, voor goed verlaten en we moeten nu onze eigen intellectuele, geestelijke en morele krachten ontwikkelen. Ook het feit dat Rusland in het recente verleden tweemaal is ineengestort vraagt dat er wonden geheeld worden. Het westen geeft hierbij geen inspiratie. We zien nu hoe vele Euro-Atlantische landen hun wortels verloochenen zoals ook hun christelijke waarden, die de basis vormen van de westerse beschaving. Zonder de morele waarden van het Christendom en andere wereldreligies, zonder morele normen die gedurende duizenden jaren zijn gevormd, zullen mensen uiteindelijk hun menselijke waardigheid verliezen, zei Putin. De Euro-Atlantische landen verwerpen iedere traditionele identiteit, inclusief seksuele identiteit... Ze stellen families met kinderen gelijk aan homogezinnen, en geloof in God gelijk aan geloof in Satan. Feestdagen worden afgeschaft of anders genoemden en dit willen ze op agressieve wijze aan heel de wereld opleggen. Hij benadrukt dat zelfkritiek nodig is, maar ook zelfbewustzijn en dat we fier moeten zijn op onze identiteit en onze eigen geschiedenis. Wel werd in het verleden, zo geeft hij toe, te weinig aandacht geschonken aan de waarde van de afzonderlijke personen, die te zeer gebruikt werden voor de ontwikkeling en de vooruitgang. De spirituele, intellectuele en morele kracht van een volk is echterbelangrijker dan de economisch-technische ontwikkeling. Op internationaal vlak moet het internationaal recht heersen en niet het recht van de sterkste.Een volk is niet uitzonderlijk maar wel uniek. We mogen onze identiteit en onze door God gegeven verscheidenheid niet verloochenen. Rusland moetin het geheel van de internationale orde een onvervangbare rolspelen. Het congres van Wenen in 1815 en het verdrag van Yalta in 1945 met medewerking van Rusland hebben voor een langdurige vrede gezorgd.Het verdrag van Versailles zonder Rusland (1919) was onrechtvaardig voor Duitsland en heeft de basis gelegd voor de tweede wereldoorlog. Verder spreekt hij over het multiculturele model in Europa dat mislukt is omdat het stoelt op kolonialisme.Sommigen hebben Rusland genoemd de gevangenis van de volkeren, maar in de voorbije eeuwen is hier zelfs de kleinste etnische groep niet verdwenen. En de EuraziatischeEconomische Unie is bedoeld als een onafhankelijk centrum om de identiteit van de betrokken landen te vrijwaren en niet als een aanhangsel van Europa of Azië. Hij eindigt aldus: Nadat we onze nationale identiteit hebben versterkt, onze wortels hebben verstevigd en open staan voor de beste gedachten en praktijken van Oost en West, moeten en zullen we vooruit gaan.
Deze toespraak van Vladimir Putin is in zijn geheel het overwegen waard. Hij betekent, ons inziens, in velerlei opzicht het tegendeel van de nieuwe wereldorde, die door een schimmige groep wereldheersers is uitgedacht om over heel de wereldbevolking te heersen. Het middel hiertoe is het uitwissen van de eigenheid van de mens, de eigenheid van man en vrouw, van het huwelijk, van het gezin en van de soevereiniteit van een volk en een land. Vandaar dat menin zovele landenop agressieve wijze de evolutieleer als ideologie wil opdringen, de gender-theorie, het homohuwelijk en de afschaffing van de identiteit van een volk. Voor de morele ontwrichting moeten dan abortus, contraceptie en een verregaande medische manipulatie van het menselijk leven dienen. Tegelijk wordt de eigenheid van een volk aangetastdoor een onredelijke verheerlijking van vreemde waarden en gebruiken, uit andere religies, die het christelijk erfgoed moeten ondermijnen. Vladimir Putin is de enige wereldleider die openlijk het westen aanklaagt omdat het de christenen blijft verjagen en uitmoorden in Syrië en in heel het Midden Oosten. Tot heden luisterde de wereld naar de westerse luidsprekers die op arrogante wijze de nieuwe wereldorde als hun blijde boodschap aankondigden. Wij hebben een nieuw Midden Oosten nodig! Zo schreeuwde Hillary Clinton het uit om in feite het startschot te geven voor de inval van hele horden barbaren in Libië en Syrië. De toespraak van Vladimir Putin is als het begin van het einde van deze nieuwe wereld(wan)orde. Alhamdu lille, God zij dank.
27-09-2013 om 09:05
geschreven door Gust Adriaensen
26-09-2013
Geloofsdag over de eucharistie in de abdij van Postel
Geloofsdag over de eucharistie in de abdij van Postel
Op zaterdag 12 oktober organiseert het gastenkwartier van de abdij van Postel een geloofsdag met als thema: de eucharistie. Het is de derde in een reeks van zeven over de sacramenten, die plaatsvinden in het Kontaktcentrum van de abdij.
Pater Benny Berrens, norbertijn van de abdij van Postel, zal deze dag begeleiden. Hij is lic.godsd.wet en lic.theologie, gastenpater, novicemeester en sacrist in de abdij. Pater Benny doceert ook theologie aan de norbertijnse priesteropleiding van Vlaanderen. Hij spreekt maandelijks voor Radio Maria en geeft conferenties en retraites.
Kostprijs bedraagt 20,- (middagmaal inbegrepen)
Inlichtingen en inschrijving (liefst voor 7 oktober): bij Pater Benny Berrens
Abdij Postel
Abdijlaan 16
B - 2400 Mol - Postel
Tel. 0496 50 12 55
Fax 014 / 37.81.23
Vanuit Nederland: 0032 496 50 15 23
gastenkwartier@abdijpostel.be
26-09-2013 om 10:03
geschreven door Gust Adriaensen
25-09-2013
Is Cornu wel stressbestendig?
De toekomstige CEO van een der belangrijkste overheidsbedrijven, de NMBS, reageert op een ondermaatse en uitermate geprikkelde manier op kritiek. Dat is de voorbije dagen wel overduidelijk geworden.
Deze meneer, die als CEO een jaarlijkse wedde zal krijgen, waarvoor de gemiddelde werknemer een groot deel van zijn loopbaan nodig heeft, doet de samenleving kond dat hij er niet aan denkt zijn vetbetaalde mandaten bij Belgacom, Agfa-Gevaert en KBC op te geven. En neemt het dan niet dat er in de media daarop kritiek komt.
De kritiek is m.i. helemaal terecht. De exuberante verloningen van sommige CEO's én de cumulatie met betaalde bestuursmandaten in andere ondernemingen, stellen al langer een fundamenteel ethisch probleem.
Maar wat in het Cornugeval bijzonder opvalt is de agressieve en eerder platvloerse manier waarop de toekomstige CEO op die voor de hand liggende kritiek reageert. Die stijl, of dat gebrek aan stijl, roept vragen op over de stressbestendigheid van de heer Cornu.
25-09-2013 om 11:20
geschreven door Gust Adriaensen
24-09-2013
Linkebeeks koor luistert mis in abdijkerk Postel op
Het hoogstaande Sint-Ceciliakoor uit Linkebeek zingt tijdens de zaterdagavondmis in de abdijkerk op 28 september om 19 uur.
Iedereen van harte welkom!
24-09-2013 om 19:38
geschreven door Gust Adriaensen
20-09-2013
Een dringend bericht van pater Daniël Maes over Syrië
VI/57 bis
DRINGEND
Op 19 september 2013schrijftMahdi Darius Nazemroaya (socioloog, onderscheiden voor zijn geopolitieke analyse) dat één zuster de hele US Intelligence Community voor schut heeft gezet (Trends:One nun puts entire US Intelligence Community to shame over stage-managed Syria footage).
De US Intelligence Community is een nagenoeg alomvattend netwerk dat beschikt over immense technische middelen, enorme fondsen en een massa personeel. Het omvat alle intelligence bodies van de Amerikaanse regering en heeft 16 afdelingen, afkomstig van het ministerie van financies, van energie, van de CIA (Central Intelligence Agency, die onafhankelijk van iedere regering handelt) en 8 afdelingen afkomstig van het Pentagon (landmacht, luchtmacht, nationale veiligheid e.d.). Zij hebben de videos van de gifgasaanval in Damascus beoordeeld en besloten dat er op 21 augustus een chemische aanval is geweestin Ghouta en dat de Syrische regering daarvoor verantwoordelijk is.Ze hebben 13 videos uitgekozen als informatie voor de leden van de Obama administratie. Zo kon John Kerry in zijn toespraak op 30 augustus zeggendat hij met eigen ogen de gruwelen van het Syrische regime heeft gezien en hij raadt iedereen aan deze beelden te bekijken.
En nu komt moeder Agnes-Mariam aantonen dat die 35 videos één grote trucage zijn met vervalste beelden van de werkelijkheid. Getuigen vertellen over de chemische geur die ze waarnamen terwijl sarin gas reukloos is. De lichamen van dezelfde kinderen worden heen en weer gesleurd om voor verschillende fotos te dienen. Geen moeders of ouders te zien enz. enz. En vooral:de alawietische familiesdie de massaslachting en ontvoering door Jobhat Nosrain Lattakia op 4 augustus overleefd hebben, herkennenop deze videos hunkinderen.
Moeder Agnes-Mariam laat weten dat zij een internationaal onderzoeksteam 21 augustus vormt met wetsdokters, chemici, urgentie-artsen, specialisten van fabricage van videos . om de gehele waarheid openbaar te maken. Wie zich hierdoor aangesproken zou voelen om mee te werken mag zich melden. De mensenfamilie moet bevrijd worden van de straffeloze gruwelen van schimmige wereldheersers.
20-09-2013 om 15:33
geschreven door Gust Adriaensen
Paus Franciscus over geld
'De begeerte naar geld, is de wortel van alle kwaad'
20-09-2013 om 14:14
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/57
Vrijdag 13 tot vrijdag 20 september
In de byzantijnse liturgie wordt op 13 en 14 september het grote feest gevierd van de inwijding van de hl. Grafkerk in Jeruzalem en de Kruisverheffing. We hebben heimwee naar de vieringen van voor de oorlog, met processie, spontane gebeden en gezangenen de afsluiter met het grotevuur op het terrein. De eerste christengemeente heeftde plaats van Jezus kruisdood nauwkeurig in haar hart en geheugen bewaard. Keizer Constantijn wilde deze eren met een basiliek die op 13 september 335 werd ingewijd. Ze zal in de loop der eeuwen verwoest, heropgebouwd,weer verwoesten in de 11e eeuw weer heropgebouwd worden, en in die vorm tot nu stand houden. Hierin worden nu de byzantijnse, Armeense, koptische en Latijnse liturgie gevierd. Vervolgens heeft - volgenseen oude traditie de heilige Helena, moeder van keizer Constantijn, in de buurt van Golgothahet Kruis van Jezus teruggevonden, wat we op 14 september gedenken.
Vandaag werd nog doorlopende aanbidding gehouden van 6.00 u tot 18.00 u maar om deze twee feestdagen op gepaste wijze te vieren hebben we ook nog een nachtaanbidding voorzien, vanaf deze vrijdagavond 21.00 u tot aan de eucharistie vanmorgen, zaterdagmiddag. We houdenna de eucharistie processie met een mooi verguld spaans processiekruis, mij ooit nog gegeven door Geert, de bekende Nederlandseiconenschilder. Deze zaterdag is in de byzantijnse liturgie een van de grote feesten van het jaar.Heel de dag heerst er een zondagssfeer. En s avondswordt de grote doxologie rond het kruis gevierd volgens de byzantijnse liturgie. Gezangen, gebeden, processies, wierook, en zegeningen met het Kruis, het is zoals op Goede Vrijdag in de Latijnse liturgie, met wat meer prachtige gezangen en vol symboliek.
En zoals het in de beste huishoudens kan gebeuren was dit ook bij ons het geval. Toen we s avonds naar de refter wilden gaan kwam onseen verschrikkelijke brandgeur tegemoet. Terwijl wij in de kerk baden was er in de keuken wat aangebrand, gelukkig zonder erge gevolgen. Terwijl er zo dikwijls stroomonderbrekingen zijn, was dit dus nu juist niet het geval. Voor wie het nog niet weet, in de oorlog tegenSyrië is er iets aangebrand.
Al komen wij normaal niet meer in onze kleine binnentuin, zondag in de vroege avond willen de fraters een versnapering brengen aan twee mannen die daar mortel aan het maken zijn - op de stenen vloer, hand made volgens de oude wijze - om ons te helpen bij verbouwingswerken binnen. Een van hen is een door ons opgevangen vluchteling, de ander is een christen die voor de staat werkt. Op vrijdag en zaterdag krijgt hij vrij en op zondag moet hij pas om 10.00 u beginnen om de kans te krijgen de eucharistie bij te wonen. Het is een gezellig bezoekje.
We krijgen vrijdag onverwachts bezoek van twee jongeren uit Damascus. Het zijn gewone jongeren, de ene is sjiiet, de andere soenniet.Een van henis vroeger al eens een dag komen meeleven. Nu heeft hij een vriend meegebracht. Beiden zagen ze moeder Agnes-Mariam op tv en besloten het er op te wagen en ons te komen bezoeken. Ze hebben vroom het middaggebed meegebeden, met processie achter de kruisicoon. Daarna gingen ze met ons aan tafel en er werd honderduit verteld en vragen werden gesteld alsof het kinderen waren die na lange afwezigheid weer thuis komen. Ze zijn zoals zovele jongeren over heel de wereld: vol humor, levenslust en verwachtingen naar de toekomst. Ze beginnen hogere studies. Zonder veel moeilijkheden zijn ze van Damascus tot hier geraakt. Ze hadden een attest bij van de moeder van een van hen, die generaal is in het leger. Vrouwen hebben in het leger blijkbaar bij voorkeur eerder vrouwelijke opdrachten. Zij is, als dokteres, verantwoordelijk voor het verlenen van ziekteverlof. De jongens vertellen uitvoerig over het levenin Damascus.
Brief van Vladimir Putin aan de Amerikanen (New York Times 12/9/13). Hij meldt fijntjes dat een militaire agressie geen voordeel brengt ook niet voor Amerika en dat er wereldwijd tegen geprotesteerd wordt, onder meer door paus Franciscus. Hij herinnert er aan hoe de veiligheidsraad van de UNO vast houdt aan de eensgezindheid om de willekeurige agressie van een volk tegenover een ander te verhinderen. Hij wijst er op dat het catastrofaal zou zijn, de grote vergissing van Irak en Libië nogmaals te begaan. Er is een aanval met gifgas geweest, zo vervolgt hij, maar alles wijst er op dat het niet door het leger gebeurde maar door de rebellen om een aanval te kunnen uitlokken. De toespraak die Obama vorige dinsdag tot het volk hield heeft hij nauwkeurig bestudeerd.Daarin zegt de Amerikaanse president: wat Amerika verschillend maakt is dat wij uitzonderlijk zijn. Dit is, aldus Putin, uiterst gevaarlijk. Wij zijn allen verschillend, maar wanneer we de zegen vragen van de Heer, mogen we niet vergeten dat God ons allen als gelijkwaardig heeft geschapen.
Hiermee heeft hij meteenhet geheugen van Obama wat opgefrist. Immers in de Amerikaanse grondwet staat dat God alle mensen gelijkwaardig heeft geschapen! Och ja, een Amerikaanse president die zovele belangrijke zaken behartigt, kan allicht een kleinigheid vergeten!?
Wordt het geen tijd dat de commissie die de Nobelprijs voor de vrede uitreikt nog eenseen niet politieke beslissing neemt in eer en geweten? Ik stel voor Vladimir Putin de prijs te gunnen.
Nogmaals over de gifgasaanval in Ghouta. Op basis van de officiële mededelingen van de geheime diensten van de VS, UK en Frankrijk worden in een nieuwe studie flagrante tegenstellingen aangeduid (Th Meyssan, Le massacre de la ghouta. Les contradictions des services secrets occidenteaux). Het aantal slachtoffers volgens hun officiële berichten varieert van 281 tot 1.429. Een verdacht groot verschil in officiële mededelingen, niet? Bepaalde beelden werden vooraf al geplaatst. Op de fotos van de kinderen zijn geen moeder of ouders te zien. Hoe is dat in het M.O. mogelijk? Van de 1.429 zijn er slechts 2 vrouwen. Is dit speciaal gas dat vrouwen spaart?Moeders die de slachting in Lattakia, twee weken eerder overleefden (met vele honderden doden en gekidnapten, waarover de westerse media in alle talen zwegen) herkennen op de fotos van Ghouta hun gekidnapte kinderen. James Clapper, hoofd van de Amerikaanse inlichtingendienst beweert (uiteraard zonder bewijs) dat ze het Syrische leger al vier dagen voor de aanval konden observeren en zagen dat het bezig was gifgas te mengen, klaar voor onmiddellijk gebruik. Waarom hebben ze dan niet eerder iets gezegd of ingegrepen? De geheime westerse diensten beweren stalen genomen te hebben en geven meteen de uitslag met 100% zekerheid dat het Syrische leger een gasaanval op eigen volk heeft uitgevoerd, terwijl de officiële commissie nog tien dagen nodig heeft voor onderzoek. Deze fotoreportage met massale propaganda is duidelijk een opgezet spel. Het rapport besluit: de leiders van VS, UK en Frankrijk zijnschuldig voor het internationaal strafhof op grond van oorlogspropaganda, wat volgens internationaal recht een zwaar misdrijf is omdat het de bron vormt van andere misdaden, misdaden tegen de menselijkheid inbegrepen.
De Franse generaal Dominique Delawarde geeft een fameuze opdoffer (« Syrie, ingérence délibérée, prétexte douteux », 12 sept. 2013).Hij is een M.O. expert. De zogenaamde ondubbelzinnige bewijzen van de Franse regering zijn voor hem geheel ongeloofwaardig. Voor hem is dit een nieuwe manipulatie om een interventie uit telokken. Hij verwijst naar een aantal feiten die we al elders gegeven hebben (het geval van Colin Powell in Irak en het feit dat een eventuele gifgasaanval door Syrië op dat ogenblik de directe val van de regering zou bewerken, terwijl deze massaslachting wel heel gunstig misbruikt wordt door de oppositie. Dat beantwoordt de wezenlijke vraag: wie heeft hier belang bij?). Hij spreekt ook over antecedenten. In Timisoara, december 1989, werden zogenaamd 4.632 mensen vreselijk afgeslacht, wat de val van Nicolae Ceauscescu mee bewerkte. Achteraf kwam de waarheid uit: enkele lijken waren opgegraven, vreselijk toegetakeld, gefilmd en er werd een cijfer op geplakt, maar toen was al gebeurd wat men wilde bereiken, de executie van Ceauscescu. Hij verwijst verder naar dergelijke manipulaties in Bosnië en Kosovo (toen hij zelf nog in dienst was). Vervolgens legt hij uit hoe eenvoudig de oppositie een gifgasaanval kan klaar krijgen. Ze gijzelen mensen, vergassen hen en filmen de laatste verschrikkelijke ogenblikken. Ze roepen er de UNO en de VS bij en plakken er een aantal op dat niemand kan controleren.Enkele zogenaamde ooggetuigen dikken het verhaal wat aan. Hierbij worden ze over heel de lijn deskundig geholpen door speciale diensten van de buitenlandse mogendheden. Hij voegt er bij dat Duitsland, Canada en de UK nu aarzelen om mee te doen met een militaire interventie omdat zeal vermoeden dat het om manipulaties gaat die gaan uitkomen. Hij vermeldt ook dat Israël blij zou zijn met een interventie en een zo ontwricht Syrië (en Egypte) dat het vijftig jaar terug wordt gegooid in de geschiedenis. Hij klaagt de miskenningaan van de conventies van Genève. In januari 2009 heeft het Israëlische leger in de Gaza een massaslachting aangericht met fosforbommen, verboden door de conventie van Genève. Er kwamen 1300 mensen om waarvan 900 burgers en 300 kinderen, een cijfer dat wel controleerbaar was. Waarom werd toen niet ingegrepen? Bestaan er dan toegestane massale slachtingen? Hij herinnert er aan dat Carla Del Ponte al op 6 mei 2013 verklaarde dat de rebellen gifgas hadden gebruikt, waarop de VS onmiddellijk antwoordden dat er onvoldoende bewijzen waren. Verder herinnert hij aan het rapport van de waarnemers van de Arabische Liga over het geweld in het begin van de Syrische crisis. In nr. 28 en 29 klagen ze de mediamanipulatie aan (januari 2012). En tenslotte de uitdrukking internationale gemeenschap, zo royaal gebruikt door media en politici, vertegenwoordigt uiteindelijk slechts de VS, UK, Frankrijk, nl. 8% van de wereldbevolking. Hij besluit: Ik geloof geen enkel ogenblik in de ondubbelzinnige bewijzen van de Franse regering om een militaire interventie te rechtvaardigen. Hij hoopt dat het uiteindelijk rapport van de huidige onderzoekscommissie van de UNO onpartijdig zal zijn, maar staat er erg kritisch tegenover. Als de subsidies van de VS van vitaal belang zijn voor de UNO, hoe kan de UNO dan nog onafhankelijk werken?
De klap op de vuurpijl vormt een gedetailleerde en uitgebreide studie van de 35 videosdoor moeder Agnes-Mariam, voorzitster van ISTEAMS (Intern. Support for Mussalaha in Syria). Ouders van gekidnapte kinderen uit Lattakia doen op haar beroep om te weten wat er met hun kinderen isgebeurd. Op 4 augustus werden daar in 11 dorpen van Alawieten massamoorden en ontvoeringen gepleegd door al Nousra strijders. Dat was haar vertrekpunt. Op 5 september 2013 hebben de VS en hun bondgenoten de beelden van een gasaanval in Ghouta verspreid. Ze heeft nauwkeurig de beelden bestudeerd, de tijd dat ze genomen werden en de tijd dat ze geplaatst werden. Je ziet hoe een foto van de slachtoffers van hetAdawi plein in Cairo, Egypte, hier gebruikt is,hoe kinderen als dood worden voorgesteld en daarna zijn dezelfde kinderen weer levend, hoe dezelfde kamers met nieuwe kinderen worden gevuld Ze zijn hier zonder naam en zonder familie. Hoe is dit mogelijk in een landelijke streek waar de mensen elkaar kennen? Bovendien waren de meeste inwoners omwille van de hevige gevechten al lang gevlucht. Wat doen die kinderen dan in Oost Ghouta zonder moeder en zonder familie? Overlevenden van Lattakia herkennen familieleden op de beelden van Ghouta.In de videos worden tenslotte 8 personen, waarvan 3 niet in een wit kleed, getoond alsof ze begraven worden. Waar zijn de anderen?Aan haar rapport van 44 blz. voegt ze eenlijst toe van 259 personen uit dealawietische dorpen van Lattakia met vermelding van naam, leeftijd en gedood, gekidnapt of vermist. Dit rapport zalnu aangevuld en uitgebreid worden met experts zoals een wetsdokter en een chemicus die trachten uit te maken wat die mannen bij die kinderen eigenlijk doen en of de symptomen van die kinderen overeen komen met wat er van gezegd wordt. Er wordt een internationale groep van deskundigen gevormd, die de zaak tot op het bot zal uitspitten om ze voor het internationaal strafhof te brengen.
Moeder Agnes-Mariam roept religieuze en burgerlijke leiders op, alsook staatshoofden, senatoren, parlementsleden, humanitaire organisatiesen ieder die houdt van waarheid,rechtvaardigheiden verantwoordelijkheid voor criminele daden. Zij vraagt een onafhankelijk onderzoek om deze mediamanipulatie met het misdadig misbruik van kinderen te onderzoeken.
Kortom, de westerse geheime diensten rekenden er blijkbaar op dat de bewering van Joseph Goebbels, de naziminister van propaganda, nogmaals bewaarheid zou worden, nl. dat het gemakkelijker is een monsterleugen te doen geloven dan eenkleine leugen. En hij kon het weten. Hetnazisme werd pas na vier jaar ontmaskerd en overwonnen. De monsterleugen tegen Syrië houdt het al 2,5 jaar uit. Ondertussen verwachten wij echter dat voor deze gifgasaanval eerder ons Vlaams spreekwoord in vervulling zal gaan: Wie een put graaft voor een ander valt er zelf in!
Eindelijkhet rapport van de UNO commissie. De Russische onderminister van buitenlandse zaken zegt dat het een gepolitiseerd, eenzijdig en vooringenomen rapport is. Hij zegt dat Rusland en Syriëde commissie materiaal gegeven hebben van gifgasaanvallen elders door de rebellen. De commissie heeft dit gewoon naast zich neergelegd. Britse experts zeggen dat niets er op wijst dat Syrië voor de gifgasaanval verantwoordelijk is. Hetrapport geef ook niets nieuws.
De commissieis er in geslaagd in een gedetailleerd verslag van 41 blz. (gedateerd op 13 sept. 2013) een antwoord te geven op allerlei vragen die al lang beantwoord waren, behalve op de ene vraag waar het om gaat: wie heeft die aanval uitgevoerd? Geen nood. De vrt heeft een man die de ontwikkelingen in Syrië op de voet volgt. Hij heeft onmiddellijk al een analyse klaar met het duidelijke besluit dat de aanval door het Syrische leger werd verricht. Van alle vragen en problemen die we hoger hebben aangehaald heeft hij totaal geen weet. Hij ziet slechts onschuldige vrijheidsstrijders die alleen maar wat kunnen prutsen aan de keukentafel en dus tot zulk een aanslag zeker niet instaat zijn. Vanuit zijn luie tv zetel heeft hij niets gemerkt van de gruwelijke massaslachtingen en uiterst deskundige verwoestingen in heel Syrië al 2,5 haar lang uitgevoerd door zijn brave vrijheidsstrijders met de hulp van de gespecialiseerde diensten van VS, Israël, UK, Frankrijk, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar. Tot daar onze deskundige die de ontwikkelingen in Syrië op de voet volgt! Toegegeven, later vermeldt de vrt wel het standpunt van Rusland dat zegt waarom het rapport gepolitiseerd, partijdig en eenzijdig is. Er is dus nog hoop, zelfs voor onze vrt.
Gelukkig vernemen we dat de UNO commissie zal terugkeren, hoewel er te veel aanduidingen zijn die er op wijzen dat het hun ingesteldheid is om alles te doen opdatde waarheid niet aan het licht zou komen. We moeten een onafhankelijk onderzoek blijven eisen door mensen, die met de neus op de feiten worden gedrukt en een einde maken aan dit huichelachtig en misdadig spel.
Tenslotte komt onze vriend Kimyongur Bahar nog met voor rebellenbijzonder vervelende videos, afkomstig van smartphones van op 15 september gedode rebellen aan de grens met Turkije (Des vidéos de lattaque chimique de Damas?) Mevrouw de Amerikaanse ambassadeur bij de UNO had al gezegd dat het type waarmee de gifgasraketten afgevuurd zijn van het Syrische leger zijn, wat de onderzoekscommissie van de UNO graag bevestigt. Ze had echter vergeten te vermelden dat juist deze toestellen door rebellen buit gemaakt werden op de legerbasis van het 46eregiment nabij Aleppo. En nu zie je rebellen met deze toestellen en gasmaskers aan het werk. Ze zeggen er trouwens de datum, de plaats en de naam van hun heldengroepbij, Allah hoe Akbar! Gaat de commissie ook dit naast zich neerleggen?
Gelukkig blijven de manifestaties van solidariteit met Syrië heel de wereldbol rond toenemen. President Bachar al Assad heeft zelfs een Amerikaanse delegatie ontvangen, al is het van oud-congresleden, anti-oorlogsactivisten en journalisten. Hij maakt hen duidelijk dat de huidige politiek van de VS ook voor Amerika zelf geen voordeel brengt.
We blijven onze geestelijke wapens gebruiken en deze weekoverdag de aanbidding verder doen met één nachtaanbidding, van donderdagavond tot vrijdagmiddag. In de eucharistie bidden we iedere dag voor één bepaalde intentie: voor de fanatieke strijders die zovele gruwelen begaan, dat ze zich mogen openen voor Gods liefde; voor de media dat ze zouden getuigen van de waarheid en niet meeheulen met leugens; voor de Syrische president, de regering, het leger en het volk, voor de 50.000 gedode soldaten en veiligheidsmensen die als gewone miliciens hun leven gaven voor de bescherming van hun volk
Zal de oorlog tegen Syrië nog lang duren?Twee elementen lijken mij hiervoor beslissend. Vooreerst de blijvende instroom van rebellen (samen n 100.000 waarvan de helft fanatiekelingen; welk land kan daarmee stand houden?). Ze worden royaal gefinancierd en bewapend door buitenlandse mogendheden, die ondertussen als vrienden van Syrië de tijd proberen te rekken met discussies over vredesplannen, zodat die bendes ongehinderd kunnen verder doen. Daarom verwelkomen we het voorstel van de minister van buitenlandse zaken van Brazilië, die eist dat alvast de stroom van wapens naar Syrië definitief wordt afgesloten. Verder is er de verblindende macht van de mediamanipulatie. Er zijn vele gemanipuleerde videos en beelden in omloop over zogenaamde gruwelen van het Syrische leger (kinderen die zouden doodgemarteld worden inziekenhuizen, massaexecuties in het leger e.d.). Deze moeten de aandacht afleiding zodat de echte gruwelen van derebellen ongehinderd kunnen verder gaan. Onze media laven zich gretig aan deze bezoedelde bronnen en helpen zo mee Syrië verder uit te moorden en te verwoesten.
Het is genoeg.Aan alle vreemde strijders in Syrië: terug aan afzender!Maak de waarheid van de echte gruwelen in dit land openbaar.Wereldheersers: hou op met dit land te verwoesten. Laat dit volk zijn leven in vrede en eenheid hernemen, zoals het was voordat jullie beslisten dit land in uw macht te krijgen.
Ook jij kunt de monsterleugen van deze oorlog helpen ontmaskeren en zo een misdaad tegen de menselijkheid helpen beëindigen en het christendom hier van de ondergang redden. Niet alleen christenen maar het Syrische volk zelf zal u dankbaar zijn.Heilige Maria, wek de mensenfamilie en het slapende christenvolken bescherm Syrië, de bakermat van de menselijke beschaving énvan ons christelijk geloof,zodat weer bewaarheid wordtwat van Jezus, uw Zoon en onze Heer, gezegd werd: Zijn faam ging uit over geheel Syrië (Mt 4, 24)
20-09-2013 om 10:08
geschreven door Gust Adriaensen
16-09-2013
Moraalfilosoof Patrick Loobuyck en would-be boeddhist Giel
Moraalfilosoof Marc Loobuyck stelt dat ouders vrij zijn in hun levensbeschouwelijke visie, maar onderwijs moet een aanvullende rol spelen opdat jongeren zelfstandig keuzes kunnen maken. 'Een liberale overheid', aldus Loobuyck, moet erop toezien dat 'kinderen voldoende adequaat onderwijs krijgen om zo hun recht op godsdienstvrijheid te garanderen. Wie een kind dergelijk onderwijs ontzegt, begaat een morele misdaad tegen dat kind en neemt een loopje met diens vrijheid. Vrijheid zonder adequate vorming en informatie, zonder de mogelijkheid tot zelfreflectie of om zelf alternatieven te kunnen overwegen, is een valse, lege vrijheid'.
Allemaal mooie woorden en principes, daar niet van, maar omdat Loobuyck toch nogal nadrukkelijk en m.i. te onpas, meent te moeten meedelen dat hijzelf zijn kinderen niet religieus opvoedt, lokt hij kritische vragen uit.
Krijgen de kinderen van Loobuyck wel voldoende adequaat onderwijs om hun recht op godsdienstvrijheid te garanderen? Heeft Loobuyck, die zo graag zijn levensbeschouwelijke visie in de openbaarheid etaleert (overigens zijn volste recht), aan zijn kinderen wel voldoende mogelijkheden 'tot zelfreflectie of om zelf alternatieven te kunnen overwegen', geboden?
Misschien kan het katholieke onderwijs wel die aanvullende rol voor het gezin van moraalfilosoof Loobuyck spelen opdat zijn kinderen zelfstandig levensbeschouwelijke keuzes kunnen maken, waardoor ze in staat worden gesteld desgewenst een andere visie dan die van papa te ontwikkelen.
16-09-2013 om 07:13
geschreven door Gust Adriaensen
15-09-2013
De pelgrimsweg tussen Rocamadour en Agen
Pelgrimstanka
van Rocamadour over de bergen van Lot op de pelgrimsweg de weg naar Santiago de lange weg naar mezelf.
15-09-2013 om 09:10
geschreven door Gust Adriaensen
13-09-2013
Professor Hooghe bekent: 'Ik ben een kapitalistisch varken'
Geniet van deze beginzin van professor Marc Hooghes opiniebijdrage in De Standaard van 13 september:
'Ik ben zo'n kapitalistisch varken, dat zich in de trein nestelt in het riante pluche van eerste klasse, om van daaruit minachtend neer te kijken op het plebs in tweede klasse. Diep in mijn hart heb ik zelfs heimwee naar de tijd van derde-klasrijtuigen.'
Vergis je niet, waarde lezer, dit is een poging van academicus Hooghe om ironie te produceren. De rest van zijn tekst is een bloedserieus pleidooi voor het behoud van eerste en tweede klasse op de trein.
En als je de argumenten van de heer Hooghe, hoogleraar aan de Katholieke Universiteit van Leuven, onder de loep legt, kom je tot de conclusie dat Hooghe in zijn startzin toch wel blijk geeft van enige zelfkennis.
Wat is voor Hooghe het voornaamste argument om de eerste klasse te behouden? Het lawaai in tweede klasse. Fijntjes maar wel hypocriet heeft de professor het niet over lawaai als gevolg van overbezetting van tweede-klasrijtuigen, niet over lawaaierige, huilende, lachende kinderen in tweede klasse. Nee, het lawaai dat hem stoort, wordt geproduceerd door 'gsm's, draagbare muziektuigen en de plaag van de zogenaamde oortjes' (!?).
Daaruit blijkt dat Hooghe misschien wel eens ooit per vergissing de binnenkant van een tweede-klasrijtuig gezien heeft, maar vooral uit zijn academische nek kletst. Waarschijnlijk is het hem ooit tot zijn afgrijzen overkomen, dat hij zich door een wagon vol lawaaierig plebs (overigens is de stilte in tweede klasse vaak oorverdovend), naar de rust van de eerste klasse repte. Af en toe, schrijft onze professor, heb je daar ook wel 'lomperiken die luidruchtig naar huis bellen', en daaruit moet je wel afleiden dat volgens Hooghe, de tweede klasse bevolkt wordt met lomperiken.
Misschien kan Hooghe de tweede klasse toch eens uitproberen, niet met oortjes, maar met oordopjes.
13-09-2013 om 10:38
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/56
Vrijdag 6 13 september 2013
Zaterdag vasten- en gebedsdag voor de vrede in Syrië en tegen iedere militaire agressie. Paus Franciscus keurt nogmaals de commerciële oorlogen af, die alleen maar de wapenindustrie dienen. We gaan evenwel niet naarde paus in Rome, we blijven hier, op een van de gevaarlijkste plaatsen in Syrië. De meestenzijn bereid om vandaag alleen maarwater (of thee) en droog brood te nuttigen. Er wordt ook niet hard gewerkt. Alleen maar wat poetswerk. Vanaf 9.00 u is er ononderbroken aanbidding in de kerk bij het uitgestelde Allerheiligste sacrament. Wat is het vandaag stil in heel het klooster! De keuken en de refter, altijd een broeinest van allerlei werkzaamheden, is leeg. In de kerk heeft de zustertwee lange goudgele doeken laten neer hangen met een vijftigtal namen van steden en dorpen in Syrië. Een rood doek met goud versierd valt van het altaar, waarop het allerheiligste Sacramentgeplaatst is sierlijk omlaag tot in het schip van de kerk. s Middags vieren we de votiefmis van de vrede. Om 18.00 u zingen we, zoals gebruikelijk, de vespers van zaterdag, met processie. Vanaf 19.00 uverzamelen de meesten zich in aanbidding rond het Sacrament, verenigd met de 100.000 gelovigen op het Sint Pietersplein, tot aan de eucharistie van 23.00 u Ook de kinderen willen meedoen. Er wordt gezongen, gebeden en er worden schrift teksten gelezen in het Arabisch, Engels, Frans, Spaans, Portugees Pittig detail. Een van de kinderen (10 jaar), wil spontaan ook een gebedje zeggen: Dank u Jezus, dat Gij al een klein beetje in Amerika aan het werken zijt, laat het nog veel meer worden! Hieruit spreekt meer wijsheid dan ik van de persagentschappen de laatste 2,5 jaar vernomen heb. Om middernacht gaan allen stil en tevreden slapen.
Ongehoorde berichten uit Cairo. Bij het begin van de oorlog tegen Syrië is nog een groep vrienden uit Antwerpen ons komen bezoeken. Nu verblijft een van hen in Cairo en beschrijft de toestand midden vorige maand. Je kunt in zijn verhaal Cairo en Egypte vervangen door Damascus en Syrië. Het is identiek hetzelfde gemene spel van buitenlandse agressie. Hij had vroeger wel gehoord van een Amerikaans plan om het Midden Oosten in geloofsgroepen te verdelen die elkaar zouden bestrijden onder de leiding van fanatieke islamisten,om overal terreur te zaaien maar Israël gerust te laten. Ik hechte daaraan toen geenenkel geloof, zegt hij. In wat ik hier meemaak, zo vervolgt hij, is het nu voor mij de evidente werkelijkheid geworden. Hij is vooral geschokt door de onwetendheid, de onverschilligheid en de leugens van de westerse media. De afgezette president Morsi, moslimbroeder, heeft Egypte in de grootste ellende gestort door de economie te verlammen, werkeloosheid en armoede te bevorderen. (Weet je nog hoe hij plechtig verklaarde dat er voor de christenen geen plaats meer was in zijn land?) Er was een schrijnend gebrek aan brandstof, terwijl er nu immense voorraden ontdekt zijn die verborgen gehouden werden om met steun van de VS bezorgd te worden aan fundamentalistische groepen. De grootste criminelen uit de moslimbroeders kregensleutelposities. Het brein achter de aanslag op 62 buitenlandse toeristen te Luxor in 1997 werd benoemd tot gouverneur van Luxor! Het is het volk dat tegen deze terreur in opstand gekomen is en het leger heeft zich uiteindelijk achter het volk geschaard.Generaal al Sissi, de chef van het leger met een voorlopige regering, heeft gezegd dat hij zelf geen enkele politieke ambitie heeft. Inmiddels waren er massale manifestaties als steun aan het leger en als vreugdekreet om de afzetting van Morsi: 30 juni (meer dan 30 miljoen in heel Egypte) 3 en 26 juli (meer dan 40 miljoen). Ondertussen haasten vertegenwoordigers van de VS, Europa, de Afrikaanse Unie en de golfstaten zich naar Egypte, officieel voor een dringende vredesmissie. In feite komen ze de voorlopige regering onder druk zetten om de kopstukken van de moslimbroeders die opgepakt zijn vrij te laten en het terrorisme aan te wakkeren. Precies zoals in Syrië gebeurt. Op 14 augustus hebben de veiligheidsdiensten ingegrepen bij een manifestatie van de moslimbroeders. Er waren 150 doden bij de manifestanten en 50 doden bij de politie. Het ongewoon hoge aantal gedode veiligheidsmensen bewijst al dat deze zwaar bewapende moslimbroeders geen onschuldige betogers zijn.Ondertussen spreken de westerse media van een bloedbad door het leger aangericht op onschuldige burgers, terwijl het duidelijk een georkestreerd plan is om ookEgypte te destabiliseren en de fanatieke moslimbroeders aan de macht te krijgen, zoals in Turkije (de grote vriend van Europa!) en Tunesië. En zo zijn ze er weer eens in geslaagd om de grootste criminelen als de onschuldige slachtoffers voor te stellen, die dringend moeten beschermd worden. Ondertussen hebben ze op twee dagentijd 50 kerken verwoest,samen met politieposten, openbare gebouwen,scholen en hospitalen, precies zoals in Syrië.Is er in het westen dan niemand die deze blinde journalistiek kan overstijgen? Eén journalist is genoeg.Misschien ben jij het wel.JesYouCan!
De fotoreportage van de slachtoffers van de gasaanval in Ghouta op 21 augustus is bedrog.Dit is het besluit van een grondige studie van moeder Agnes-Mariam en ze zal haar bevindingen ook aan de commissie van de mensenrechten van de UNO toesturen (Footage of chemical attack is fraud, interview RT 6 sept.). Sergej Lavrov roept de internationale gemeenschap op dit onderzoek ernstig te nemen, terwijl Amerika en Frankrijk een lastercampagne tegen haar lanceren. Onafhankelijk hiervan is er eveneens een vernietigend rapport dat tot dezelfde conclusies komt, onder de titel: Western rationality (7 sept.) van Th. Meyssan. Beide teksten (naast vele anderen) zijn opgenomen in IP 43, 2013 (Bibliotheek van het federaal parlement, Internationale Politiek). Amerika, Engeland en Frankrijk volharden in het beschuldigen van Syrië en de media blijven dit klakkeloos overnemen. Een grote meerderheid van de Amerikanen, Fransen en Engelsen zijn tegen een aanval, maar hun leiders gaan vrolijk door. Wat kan hen een aanval met chemische wapens schelen? Dat is maar een huichelachtig voorwendsel. Ze hadden er zo vurig op gerekend nu Syrië de doodsteek te kunnen geven. De echte rode lijn voor hen is dat Syrië stand houdt en de terroristen aan het uitschakelen is. Voor hen moet en zal Syrië verder verwoest en onderworpen worden, zoals Irak, Libië En daarvoor moet de eenheid van het volk gebroken worden, regering en president ten val gebracht. Zijn er nog naïevelingen die niet geloven dat de prins van de duisternis, de aartsleugenaar, de duivel, langs handlangers blijft werken in ons en in deze wereld? Misschien kan onze Belgische leraar Pierre Piccinin, die hier vijf maanden lang door rebellen werd vast gehouden, hierover meer vertellen, heet van de naald.
Ondertussen verkeren we nog steeds in groot gevaar en er wordt aan één stuk door, hard gewerkt aan onze beveiliging, voor zover dit mogelijk is.Toen iemand vroeg waar die serieuze werkzaamheden voor nodig waren, antwoordde een ander laconiek: Voor het bezoek van Obama! En zelfs als er geen ongewenst bezoek komt is het de vraag wanneer die vechtjassen ophouden de fantieke strijders hierte blijven steunen. We hebben ook vanaf dinsdag in de namiddag weer gedurige, doorlopende, vrijeaanbidding voorzien.En vanaf woensdag doen we het van 6 u s morgens tot 6 u s avonds. Vandaag blijven ook de meesten (allen behalve de kinderen en de 75 plusser) weer recht op water en droog brood. Op deze dag wordt in de byzantijnse liturgie het slot gevierd van de feest van de geboorte van Maria. Donderdag gaan we door met deze aanbidding maar zonder vasten. Er moet ook hard gewerkt worden. Toen Jezus op aarde rondwandelde ging er een kracht van Hem uit. Als verrezen Heer is Hij nu veel werkelijker aanwezig. Wij geven Hem de kans zijn kracht te verspreiden.
De wereldwijde groeiende bewustwording is een gunstig teken. Heel de wereld rond wordt er geprotesteerd tegen een inval, ook door de deelnemers aan de conferentie van de Arabische staten, die zaterdag in Caïro eindigde. Protest alom, van China tot Latijns-Amerika, van India tot de Europese Unie. En dikwijls neemt de jeugd het voortouw. Voor de ambassade van Qatar in Parijs geeft ze de boodschap: Hollande, uw oorlog willen wij niet! Onze vriend, de erg dynamische mgr Dominique Rey, bisschop van Fréjus-Toulon animeert een petitie om de christenen in het M.O. te beschermen en tegen een interventie. En in Damascus maken jongeren duidelijk dat ze volk en land zullen beschermen: Over ons lijk. Ook de Amerikaanse bisschoppen, die doorgaans patriotten zijn, protesteerden al meteen bij monde van hun voorzitter, Timothy Dolan, aartsbisschop van New York.
Getuigenissen. Zondagnamiddag kreeg ik een telefoon vanwege de Nederlandse VPROvoor een interview over de aanslag op Maaloula, het christelijk dorpje waar nog het Aramees gesproken wordt. Ondertussen vernamen we dat fanatieke rebellen inderdaad het dorp gepluderd hebben, enkele inwoners gedood en alle kruisbeelden vernield. Inmiddels heeft het leger weer de controle overgenomen en de jeugd is samen met het leger aan de opruim begonnen.Farkiez, 22 jaar, moest van de rebellen zijn christelijk geloof afzweren en de islam belijden, wat hij moedig weigerde. Hij werd meteen vermoord. Hij wordt nu als een voorbeeld beschouwd en als martelaar geeerd.
Een moslim uit Antakia (het oude Antiochie van Syrie) werd zo getroffen door de persoon van Jezus dat hij het evangelie begon te lezen,steeds meer geboeid raakte en zich bekeerde tot het christelijk geneloof. Na zijn doopselin de katholieke Kerk werd hij door zijn familie en vrienden verstoten. Nu heeft hij in Duitsland een doktoraat in de katholieke theologie behaald. Hij beweert dat er in Duitsland ieder jaa meer dan 200 moslims christen worden.
Donderdagnamiddag wilde de KRO-Hilversum een interview, bedoeld voor de uitzending van kwart over twee op zaterdag. Je hoort het wel als het uitgezonden wordt.
Graag willen we goede initiatieven in ons Vlaamse land aanmoedigen. Zondag 15 september wordt in Scherpenheuvel weer het Feest van de gezinnen gehouden, een ideevan onze goede aartsbisschop A.J. Léonard. (www.vierhetleven.be). Ook gebroken gezinnen zijn hartelijk welkom. Zelf heb ik dit feest al mogen meemaken, enkele jarengeleden, samen met onze Nazarethgroep (echtgescheidenen die zelf trouw willen blijven), en het was werkelijk een prachtige dag.
Ook willen we hartelijk aanbevelen het edelmoedige initiatief in Nederland: hulpaansyrie.nlmet hun deskundige website, waarop je ook recente fotos van onze gemeenschap kunt vinden.
Juist vandaag zullenvelen onder jullie ons driemaandelijks tijdschriftje Hoor 75 in de bus krijgen. Het is een oorlogsnummertje, waarin ik getracht heb een Bijbelse interpretatie te geven: Het Beest en het Lam. De oorlog tegen Syrië in het licht van de Openbaring. Wie dit niet toegezonden krijgt en het toch graag leest kan het aanvragen bij paula.smeyers@scarlet.be.
13-09-2013 om 10:03
geschreven door Gust Adriaensen
12-09-2013
'Eigenlijk missen wij God'
In zijn column van 9 september heeft Rik Torfs het o.a. over een opvallende evolutie in de uitvaartplechtigheden.
Enkele citaten:
'Een befaamd jezuïet meldt daarover: vroeger ging het bij begrafenissen over het leven na de dood. Nu over de persoon die gestorven is. Niet eenvoudig. Hoe spreek je over een overledene op min of meer geloofwaardige wijze? Je kunt iemand zodanig prijzen dat hij iemand anders wordt. Waardoor een dode het recht verliest zichzelf te zijn. Je kunt, ander uitersteste, kiezen voor een eerlijke beschrijving van wie gestorven is. Voor een laatste oordeel zonder God. Maar terwijl je daarmee bezig bent, besef je hoe hoogmoedig het is volkomen eerlijk te zijn.'
'Dus gaan toespraken vaak over het ontroerende detail. De lievelingswijn van de aflijvige. Of de deuntjes die hij zong...Het detail maakt het verlies compleet en leidt tot grote emoties, die in tijden van godsverduistering openlijk worden getoond... Begrijpelijk, want als er geen God is en geen geschiedenis, geen hoop en geen breder verband, is er enkel dood en rouw.'
'Eigenlijk missen we God. We schrijven hem te vlug af, omdat we te veel van hem verwachten.'
Torfs formuleert hiermee haarscherp wat bij vele uitvaartplechtigheden in de aula's van de crematoria geconstateerd kan worden: een soms eindeloze reeks van toespraakjes over details, gebracht door familieleden, vrienden, buren, woordvoerders van verenigingen.
Ook in kerkelijke begrafenisdiensten is de trend waar te nemen. Er dient dan ook m.i. over gewaakt te worden dat de rijke religieuze en rituele betekenis van de katholieke uitvaartplechtigheid intact blijft.
12-09-2013 om 22:09
geschreven door Gust Adriaensen
11-09-2013
Interview met pater Daniël Maes in Knack van 4 september
Daniël Maes, een Vlaamse norbertijn in de Syrische burgeroorlog
'De christenen hebben hier veel te verliezen'
Drie jaar geleden verruilde pater Maes de abdij van Postel voor het klooster Mar Yakub in Syrië. Leven in gemeenschap heeft een nieuwe dimensie gekregen, nu hij door het geweld geen voet meer buiten zet. Tussen de voorbereidingen op een Amerikaanse luchtaanval door betuigt hij zijn sympathie voor het Syrische regime. 'Dit is geen burgeroorlog, maar een conflict dat van buitenaf werd geïmporteerd.' door Erik Raspoet
11-09-2013 om 19:33
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/55
Vrijdag 30 augustus tot vrijdag 6 september 2013
Groot alarm. Mogelijk krijgen we morgen, zaterdag al Amerikaanse kruisraketten op ons dak. Drastische maatregelen zijn nodig.We moeten onze voorzorgen nemen om veilig met zijn allen te overleven. Het is praktisch een nacht en een dag aan één stuk door zwoegen voor groot en klein. Er wordt gesleurd en gestapeld. Een gasfles met een brander. Bij het eerste gebruik blijkt de fles al gas te lossen. Dus buiten er mee in de hoop dat het ding niet geraakt wordt bij een aanval, wat ijdele hoop is natuurlijk. Ongelooflijk wat een creativiteit er te voorschijn komt! Zaterdagnacht valt ieder doodmoe vanzelf in slaap. Nog altijd geen raketten. We vernemen en vermoeden dat er toch wel uitstel komt. Zondagnamiddag nemen we de vrijheid om de open lucht in te ademen. Wat een bevrijding! Dit is een toestand om ofwel gek ofwel heilig te worden en misschien liggen ze heel dicht bij elkaar. Maar het voornaamste is aanwezig: mensen die van elkaar houden en bereid zijn elkaars lasten te dragen. Zondagavond vieren we de eucharistie, zoals de eerste christenen tijdens de vervolging en we bidden vurig om bescherming en vrede in Syrië.
We gaan het ons niet moeilijker maken dan het al is en hernemen maandag terug het gewone leven. Weer een grondige verandering maar we hebben ondertussen dan toch een goede oefening gehad. Na onze kortstondige ballingschap en de hectische toestanden zijn we vele gewone benodigdheden kwijt en is er opsporingswerk nodig. Het iseen stripverhaal waard.
De truk met de chemische wapens schijnt uiteindelijk toch te mislukken. En ze hadden het nog zo goed voorbereid, al een jaar lang. Obama had gezegd dat het een rode lijn was. Rebellen hadden hier en daar al chemische wapens gebruikt zodat ze nu een onderzoekscommissie naar Damascus konden sturen. Op dat ogenblik komt er een gruwelijke aanval met chemische wapens onder de neus van de onderzoekscommissie. Een massa professionele fotos en filmen, verschrikkelijke beelden van kinderen (waar zijn de moeders?). Zijn het beelden van gekidnapte kinderen uit Latakia die hier door de rebellen worden afgemaakt om als materiaal te dienen? We vernemen dat er beelden al een dag voor de aanslag geplaatst zijn en dat er beelden van Egypte bij zijn. Doet er niet toe, westerse journalisten lopen er toch blindelings in. Nog voor de onderzoekscommissie kon beginnen beslist Obama al dat Syrië moet gestraft worden. (Zijn veroordeling is onwettig, zelfs strafbaar en zijn besluit is crimineel). Er blijken toch nog mensen met gezond verstand te zijn. Steeds duidelijker blijkt dat het Syrische leger helemaal geen chemische wapens heeft gebruikt en ook niet nodig heeft om de rebellen te verslaan, maar de rebellen wel. En omdat de rebellen overal in het nauw zitten moet het evenwicht hersteld worden. Hoe? Dat kan niet beter dan door een massale raketaanval, menen de Amerikanen en hun bondgenoten. Dus na die gruwelijk aanval, voorzien ze nogmaals een gruwelijke slachting om het volk te beschermen. Putin en velen methem zeggen: iedere militaire interventie zonder de toestemming van de veiligheidsraad moet beschouwd worden als een daad van agressie en de zogenaamde bewijzen van Amerika en Israël omtrent het gebruik van chemische wapens door het Syrische leger zijn nonsens. Als ze bewijzen hebben, dat ze die danaan de onderzoekscommissie geven. Ondertussen hebben Rusland én Syrië wel degelijk bewijzen afgeleverd van het gebruik van chemische wapens door de rebellen. En de Amerikaanse journaliste Dale Gavlak vernam van de rebellen zelf dat zij het waren die de chemische wapens, door Saudi-Arabië geleverd, gebruikt hebben. Afijn, dit cynische verhaal kun je zelf wel verder afwerken.
Een nieuwe wereld openbaart zich. Het doet deugd dat er heel de wereldbol rond steeds meer massas mensen protesteren tegen de buitenlandse agressie tot in Amerika toe. Een foto van een hoge militair van de Amerikaanse navy in vol ornaat wordt verspreid.Zijn jas links hangt vol met decoraties. Hij houdt een gechreven plakaat voor zijn gezicht waarop staat: Ik ben niet bij de navy gekomen om te vechten voor al Qaida in Syrië! Een aantal van de grootste zwaargewichten uit de Amerikaanse politiek, de internationale instellingen van de Uno, Unesco, Unicef worden wakker en laten verstaan: wij worden geregeerd door een bende criminelen. Ook leuk: een onoverzichtelijke massa mensen in Jemen (soenitisch land!) achter een Syrische vlag en twee portretten, een van Basharal Assad en een van de leider van Hesbollah. Ook de Arabische wereld wordt wakker en wil zich blijkbaar bevrijden van de extremistische terreur, die door het westen aangewakkerd wordt.
De oproep van paus Franciscus om op zaterdag een vasten- en gebedsdag te houden wordt blijkbaar in heel de wereld beantwoord. Schitterend. De generaal van de Jezuieten schaart zich 100% achter het pauselijk initiatief en richt een beheerste, evenwichtige maar tevens ongewoon scherpte uitnodiging aan Amerika en Frankrijk om te stoppen met barbaarsheden. Ook wij zullen voluit meedoen. Ook in onze abdij van Postel zal om 19.00 u op die dag een eucharistieviering daarvoor opgedragen worden, waarna aanbidding.
Zowel in Oost als West begint zich een nieuwe wereld te openbaren, die de tegenpool kan worden van de nieuwe wereldorde. Laten we blijven bidden, hopen, strijden voor waarheid en recht. En ondertussen de massas mensen in nood hier niet vergeten.
Inmiddels heeft Knack een interview gepubliceerd met mij. De journalist heeft zijn best gedaan en zijn knipwerk zelfs opgestuurd vooraleer het gepubliceerd werd. Ik heb nog enkele verbeteringen aangebracht, o.a dat wij wel degelijkmet twee jongens verder doen met het seminarie. Hij was zo eerlijk te bekennen dat hij er overheen gelezen had. De verbeteringen konden helaas niet meer aangebracht worden. Bovendien vertelt hij, ook tot zijn spijt, dat de hoofdredacteur mijn pittig verhaal van die herder geknipt had. Ziehier de inhoud. In het begin heb ik eens een lange wandeling in de woestijngemaakt. Een herder wenkte mij. Hij nam een deken van de rug van zijn ezel en legde die op de grond voor mij. Hij maakte een vuurtje en met een stok en een moor zette hij thee. We namen afscheid alsof we broers waren. Ik voegde er bij. Als ik nu één stap buiten zet kan ik gekidnapt worden of ze brengen me in stukjes terug thuis, verpakt in een plastiekzak met een foto er op. Wie heeft er voor gezorgd dat dit heerlijk land nu een hel is? Zeker de Syrische regering niet. Maar dit verhaal was blijkbaar voor de hoofdredacteur te veel van het goede ofwel was het gewoon een nkwestie van plaatsgebrek. Nu, alles bij elkaar vind ik het artikel in Knack nogzo slecht niet. Ook de bereidwillige deskundigen die nog rap geprobeerd hebben mij de taal van de opiniebladen aan te leren, zijn toch wel tevreden. Het kan zeker bijdragen tot een mentaliteitsverandering. Zij zeggen dat die journalist eigenlijk een pluim verdient omdat hij de geest van mijn teksten ruimschoots gerespecteerd heeft.
11-09-2013 om 10:48
geschreven door Gust Adriaensen
31-08-2013
'Terug je hok in, Sieg!'
De Wever over Brackes uitlating over economie en confederalisme:
Siegfried is een beetje stout en heeft wat voor zijn beurt gesproken.
Welke politicus met enig zelfrespect kan zulke vernederende terechtwijzing dulden?
31-08-2013 om 20:19
geschreven door Gust Adriaensen
De bochten van NV-A
NV-A-politicus Siegfried Bracke stelt dat 'economie boven confederatie gaat'.
Uiteraard is dit een spectaculaire bocht in het al bochtige NVA-parcours. Maar wel een met enorme electorale risico's.
De NVA heeft de voorbije jaren extreem gefocust op Vlaamse onafhankelijkheid (het kernpunt van haar program. Toen bleek dat een Vlaams republiekje electoraal toch niet zo interessant was, schoof de partij 'confederalisme' naar voor, waarvan niemand, ook niet de NVA-top, kon zeggen wat het precies zou inhouden. Maar hoe dan ook, die retoriek, vooral uit de mond van De Wever, trok in al zijn eenvoud veel kiezers aan, in het bijzonder van concurrent Vlaams Belang.
De Wever is ondertussen zo goed als onzichtbaar en irrelevant geworden op de nationale scène en ook in Antwerpen blijkt hij in het bestuurswerk een weinig inspirerende persoon te zijn. Andere NV-A'ers zien hun kans schoon. Bourgeois heeft daarvan al een voorbeeld gegeven. Nu komt Bracke aan bod met iets wat haaks staat op de NV-A-lijn tot nu toe.
Erg verwarrend en weinig geloofwaardig voor al die mensen die gebombardeerd werden met de slogan dat onafhankelijkheid, later dan weer confederalisme, voor Vlaanderen het paradijs op aarde voor de 'hardwerkende Vlaming' zou inluiden.
En natuurlijk, een uitgelezen kans voor Vlaams Belang om massaal kiezers terug te winnen.
31-08-2013 om 12:20
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2013
Syrisch klooster bidt onophoudelijk voor de vrede
SYRISCH KLOOSTER BIDT ONOPHOUDELIJK VOOR DE VREDE
Pater Daniel MaesBron: Cathobel
BRUSSEL (KerkNet/Fides) Terwijl de toekomst dag na dag onzekerder wordt, de levensomstandigheden steeds hachelijker worden en steeds meer Syriërs naar het buitenland vluchten, wordt in het klooster van de Heilige Jacobus (Mar Yakub) in de Syrische stad Qarah elke nacht een wake gehouden en gebeden voor de vrede. Het oecumenische klooster wordt geleid door de Belg Daniël Maes (75), norbertijn van Postel en afkomstig uit Arendonk. In Mar Yakub wonen kloosterlingen uit Syrië, Libanon, België, Frankrijk , Portugal, de Verenigde Staten, Chili en Venezuela. De Belgische norbertijn startte er een priesteropleiding.
De Belgsiche pater vertelt Fides dat zijn gemeenschap tot op heden gespaard bleef van de vernielingen van de burgeroorlog in Syrië. Maar wij kunnen op elk moment doelwit worden van een aanval. Volgens de Belgische norbertijn belet niemand aan de leden van zijn gemeenschap zich elders te vestigen, waar het veiliger is. Maar de priesters en zusters van onze gemeenschap hebben besloten om niet te vluchten en om in het klooster te blijven om er te bidden. Met betrekking tot een mogelijke militaire vergelding van Amerika en enkele bondgenoten zegt hij: Wij bidden dat het westen verstandig en verantwoordelijk zou handelen. Wij blijven geloven in de kracht van het gebed en de goddelijke voorzienigheid.
(Kerknet)
30-08-2013 om 21:56
geschreven door Gust Adriaensen
Ierse dichter Seamus Heaney overleden
De Ierse dichter Seamus Heaney is overleden. Hij werd geboren in 1939 in een boerengezin. In 1995 won hij de Nobelprijs voor literatuur.
Digging
Between my finger and my thumb The squat pen rests; snug as a gun.
Under my window, a clean rasping sound When the spade sinks into gravelly ground: My father, digging. I look down
Till his straining rump among the flowerbeds Bends low, comes up twenty years away Stooping in rhythm through potato drills Where he was digging.
The coarse boot nestled on the lug, the shaft Against the inside knee was levered firmly. He rooted out tall tops, buried the bright edge deep To scatter new potatoes that we picked, Loving their cool hardness in our hands.
By God, the old man could handle a spade. Just like his old man.
My grandfather cut more turf in a day Than any other man on Toner's bog. Once I carried him milk in a bottle Corked sloppily with paper. He straightened up To drink it, then fell to right away Nicking and slicing neatly, heaving sods Over his shoulder, going down and down For the good turf. Digging.
The cold smell of potato mould, the squelch and slap Of soggy peat, the curt cuts of an edge Through living roots awaken in my head. But I've no spade to follow men like them.
Between my finger and my thumb The squat pen rests. I'll dig with it.
30-08-2013 om 16:16
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2013 om 14:11
geschreven door Gust Adriaensen
Herinspeling van het Bernard Pelsorgel in de abdijkerk van Postel
Herinspeling van het Bernard Pelsorgel in de abdijkerk van Postel
Vrijdag 13 september 2013 om 19.30 uur
door Peter Van de Velde, organist van de kathedraal van Antwerpen
De romaanse abdijkerk van Postel is een van de oudste kerken van het land. Ze dateert uit 1190 en werd opgebouwd uit tufsteen, een soort lavasteen die men in het Eifelgebergte opdolf. In 1712 werd een barokke orgelkast in de abdijkerk geplaatst die de volgende eeuwen verschillende instrumenten zou huisvesten. Uiteindelijk heeft alleen de eikenhouten kast tot op heden drie eeuwen overleefd. Lees verder
De toegang is gratis maar u moet zich wel inschrijven via het inschrijvingsformulier. De plaatsen zijn beperkt.
30-08-2013 om 08:02
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/54
Vrijdag 23 vrijdag 30 augustus 2013
Aan de rand van een nieuwe wereldoorlog.Vrijdag hebben zware aanslagen inTripoli (Libanon) het leven gekost aan minstens 42 mensen met 35O gewonden. Het lijkt een vergelding omdat Hesbolah met succes het Syrische leger bijstaat in zijn strijd tegen het terrorisme. Nadat het Syrische leger in Damascusweer belangrijke haarden van terroristen heeft uitgeschakeld wordter een aanslag in Damascus gepleegd met vele gewonden. Het Syrische leger is in heel het land de terroristische groepen succesvol aan het opruimen en heeft daarvoor helemaal geen chemische wapens nodig.Amerika en zijn bondgenoten blijven kost wat kost de ontwrichting van Syrië nastreven. Ze verzinnen een nieuw offensief. Zoals ze deden in Irak, Joegoslavië, Libië wordt de propaganda van leugens ten top gevoerd. Ze melden nu dat er zeker chemische wapens gebruikt zijn en dus, dat er een rode lijn is overschreden. En dit alles onder de neus van UNO waarnemers die niet eens de kans kregen een rapport te maken! Het moet immers rap gaan want de terroristen zijn bijna verslagen. En wat een overweldigend en professioneel foto- en filmmateriaal van de menigte slachtoffers (met fotos van een dag te vroeg en van Egypte?) Een menigte kinderen zonder moeder of ouders (door rebellen gekidnapte kinderen uit Lattakia?) Het moet allemaal dienen om een onmiddellijke en massale aanval te rechtvaardigen zoals in Irak. Ze zeggen natuurlijk niet dat ze zelf voor chemische aanvallen hebben gezorgd en dat komt bij de westerse media niet eens in hun gedachten. Amerika spreekt dreigende taal en stuurt alvast enkele schepen met raketten richting Syrië. Inmiddels heeft het Syrische leger een fabriek van chemische wapensvan de rebellen ontdekt maar de westerse propagandamolen blijft gewoon tegen Syrië raaskallen. Op de komst van de Amerikaanse schepen hebben Syrie, Rusland, Iran al gereageerd en gezegd dat ze ook deaanstoker, Israël zullen treffen. De Amerikaanse politiek is totaal gek geworden. Amerika is de kampioen overtreder van internationale recht én van het gebruik van massavernietigingswapens overheel de wereldbol, tot en metatoombommen! Nu wil het Syrië aanvallen onder voorwendsel van gebruik van chemische wapens. Amerika schijnt aan een faze van zelfvernietiging begonnen, met onvoorspelbare tragische gevolgen voor henzelf en voor een deel van de mensheid. Dan is dit meteen mijn allerlaatste bericht op aarde. Hartelijk dank voor uw belangstelling en gedenk ons in uw gebeden.Hopelijk gebeurt er niets, of toch niet veel en nemen de Amerikanen genoegen met het feit dat ze hun spierballen eens konden tonen en de reactie van Iran en Rusland aftasten. Jammer van hun krankzinnig militair apparaat, waarmee zeheel de aardbol hebben bezaaid. Ofwel wordt het gebruikt en dan brengt het dood en vernieling, ofwel wordt het niet gebruikt en dan is het een duizelingwekkend bedragweggegooid geld, waarmee de armoede van nagenoeg heel de mensenfamilie alkon verholpen worden.
Tegenover dit militair offensief lanceren wij een geestelijk offensief, niet met Tomahaw kruisraketten of zo,maar met geloof en gebed. Gans de zondagnamiddag houden we een vrije aanbidding bij het Allerheiligste Sacrament. Bovendien besluiten we de volgende dagen vanaf 6.00 u tot21.30 u(onderbroken door eucharistie en middagmaal) deze aanbidding verder te zetten opdat uiteindelijk Gods Rijk moge zegevieren.
In Syrië zelf groeit samen met de vrees ook het zelfvertrouwen. Minister Mohammad Abdelsatter al Sayyed zegt dat Syrië een perfect model is van islamo-christelijke broederschap. Hij zou wel eens gelijk kunnen hebben. De president zelf laat weten dat Syrië de terroristen in zijn land zal blijven bestrijden, dat het geen marionet zal worden van westerse heersers en dat het als soevereine staat vrij relaties zal aangaan in het belang van het eigen volk. De minister van buitenlandse zaken zegt dat het leger nooit chemische wapens heeft gebruikt en hij voegt er bij dat iedere militaire actie tegen Syrie bedoeld is om Israël van dienst te zijn.
Ook de steunbetuigingen voor Syrië in het buitenland gaan door. Nabil Fahmi, Egyptische minister van buitenlandse zaken verwerpt iedere militaire tussenkomst in Syrië. De Italiaanse minister van buitenlandse zaken laat weten dat Italiën geendeel wil nemen aan een militaire actie tegen Syrië. In Moskou wordt voor de Franse ambassade een grote sit-in gehouden door de jeugd, in solidariteit met Syrië. En de hoogste kerkelijke autoriteiten hebben ditmaal duidelijk hun stem laten horen. Zowel het Vatikaan zelf als de vertegenwoordiger van het Vaikaan bij de Uno keuren iedere veroordeling van Syrië af voordat er evidente bewijzen zijn en verwerpen een militaire tussenkomst. Youssef III Younan, Syrisch katholiek patriarch zegt: De christenen worden door het westen verkocht voor olie. Hij heeft scherpe kritiek opde cynische politiek waardoor twee jaar en een half rebellen worden bewapend om een oplossing onmogelijk te maken. De maronitische patriarch Bechara Rai zegt onomwonden: Er is een plan om de Arabische wereld te verwoesten voor politieke en economische belangen. Metropolitet Hilarion zegt namens het patriarchaat van Moscou: Zoals in Irak handelt Amerika eens te meer als de internationale beul...Zonder goedkeuring van de VN willen zij beslissen over het lot van miljoenen burgers in heel de regio.
Dinsdag horen we gans de dag door vliegtuigen, helikopters, bombardementen, beschietingen en ontploffingen op verschillende plaatsen rondom ons. sAvonds wordt het nog heviger. We besluiten de aanbidding onmiddellijk na het avondmaal te beëindigen en het Allerheiligste Sacrament in veiligheid te brengen. Gans de avond, de nacht en de volgende dag s morgens is er geen elektriciteit. Toch blijft het s nachts rustig en beginnen we de woensdag morgen weer met de aanbidding vanaf 6.00 u. S Avonds beëindigen we de aanbidding weer na het avondmaal. Omdat de volgende dagen de situatiekritiek kan worden tracht ieder zich hierop voor te bereiden. Op donderdag houden we samen een vastendag waarbij s middags ieder een tas thee drinkt met of zonder droog brood. sAvonds eten we gewoon en beginnen een nachtaanbidding tot vrijdag morgen. Om middernacht vieren we in de crypte de heilige eucharistie. Althans, dat was de bedoeling. Nu vermoeden weeerderdat er mogelijk zaterdag een aanval komt en gaan we de nachtaanbidding met eucharistie van vrijdag op zaterdag doen. Lieve mensen, tracht mee te helpen opdat de waarheid mag zegevieren en wil meebidden voor bescherming.
Caral Del Ponte, een van de vier commissarissen van het onderzoeksteam voor Syrië blijft moedig van de waarheid getuigen. Vroeger heeft ze al gezegd dat er sterke aanwijzingen waren dat de rebellen gifgas hebben gebruikt in Khan El Assal. Syrië heeft de Uno uitgenodigd om een onderzoek in te stellen. Denk je dat er iemand één stap voor gezet heeft om dit te onderzoeken? Maar Carla gaat verder en zegt nu: De commissie van experts heeft geen bewijs gevonden van het gebruik van chemische wapens door het Syrische leger. De Syrische afgevaardigde van het ministerie van buitenlandse zaken, Faisal al-Miqdad heeft bovendien het nodige bewijsmateriaal aan de commissie overhandigd voor het gebruik van chemische wapens door de rebellen.Het wordt steeds meer waarschijnlijk dat de chemische wapens en het gebruik ervan in Syrië het werk zijn van de geheime diensten van Amerika, Engeland en Frankrijk.Ondertussen krijgt Cameron in Engeland geen meerderheid om aan te vallen vooraleer er bewijzen zijn, tekenen duizenden in Frankrijk een petitie tegen deelname aan de inval in Frankrijk en roept Fabius héél dringend het parlement samen voor deze kwestie... op 4 september! Er wordt blijkbaar langs alle kanten tochwat gas terug genomen. Wel is het duidelijk dat weleven in een wereld zonder interesse voor waarheid, soevereniteit of internationaal recht. Alleen de belangen van de machtigsten gelden. Door deze hersenspoeling laten de westerse politici en media zich nog te zeer bedwelmen.
Ik denk aan het komisch prentje van een man met zijn plakaat: Het einde der tijden is nabij. Achter hemloopt een andereman te brommen en zegt: Die naieveling weet nog niet dat we er volop in zitten.
30-08-2013 om 07:32
geschreven door Gust Adriaensen
27-08-2013
Rode lijnen
Dat politieke 'wereldleiders' spreken over 'rode lijnen' die overschreden worden in een oorlogssituatie, geeft me een wrang gevoel.
In Syrië woedt al enkele jaren een regelrechte burgeroorlog. Tienduizenden mensen zijn gedood. Een paar miljoen zijn op de vlucht.
Met het gebruik van chemische wapens zou DE rode lijn overschreden zijn, orakelen vooral de VS. En dat zou een militair ingrijpen verantwoorden en noodzakelijk maken.
Zou het niet veel menselijker zijn dat iedere oorlog of oorlogsdreiging onmiddellijk als één grote, dikke rode lijn werd beschouwd? En dat vanaf het begin alle diplomatieke, morele en economische middelen werden ingezet om conflicten te ontmijnen of op te lossen?
'Rode lijnen' laten bepalen door het soort wapens dat gebruikt wordt, verleent een soort van moreel alibi voor nog meer militair geweld, dood en vernieling.
Het is, zoals Marc Reynebeau schrijft, 'niet de moraal die bepaalt waar de 'rode lijn' ligt, maar het is een kwestie van politieke afweging'.
Het kan niet vaak genoeg herhaald worden: OORLOG IS DE RODE LIJN!
27-08-2013 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
25-08-2013
Natuurhistorische wandeling
Op zondag 1 september organiseert de Retiese heemkundige kring 'Zeven Neten', in samenwerking met natuurvereniging 'Den Bunt', een natuurhistorische wandeling in de prachtige omgeving van de Turnhoutse Vaart en het Retiese Goor. De gids is Danny Van der Veken, bioloog en auteur van het boek 'Retie veranderend landschap'.
Samenkomst: gewestweg Retie-Postel Brug 2 (Postel-ter-Heyde) om 9 uur; einde wandeling: rond 12 uur.
Iedereen is van harte welkom.
25-08-2013 om 20:25
geschreven door Gust Adriaensen
24-08-2013
Postelse Pracht
Postelse Pracht
Over de boekenwereld van de abdij van Postel
Half juni 2013 werd in de norbertijnenabdij van Postel een totaal vernieuwd bezoekerscentrum van de abdijbibliotheek geopend.
Voor die gelegenheid werd ook een volledig nieuwe tentoonstelling samengesteld o.l.v. Prof. Lieve Watteeuw (Illuminare Studiecentrum Middeleeuwse Kunst KU Leuven).
Zij maakte een prachtige selectie uit de boekenschat van de Postelse abdijbibliotheek. Wat krijgt de bezoeker te zien? Rijkverluchte manuscripten, wiegedrukken uit de 15de eeuw, grote drukwerken met magnifieke
boekillustraties zoals atlassen, bijbels, botanische en historische boeken uit de 16de tot de 18de eeuw, grafiek zoals houtsneden, gravures en originele
koperplaten, allerlei soorten boekbanden met bestempeling.
Een bezoek aan het bezoekerscentrum en de tentoonstelling is meer dan de moeite waard. Er zijn twee mogelijkheden tot het bezichtigen van de tentoonstelling Postelse Pracht. Over de boekenwereld van de Abdij van Postel :apart gedurende een rondleiding van 2 uur in het bezoekerscentrum ofwel verwerkt in een totaal-rondleiding in en rond de abdij.
Alle rondleidingen gebeuren door erkendegidsen van de Molse Gidsenkring. Reservaties dienen te gebeuren via : Dienst Toerisme Mol, Markt 1a, 2400 Mol (014/33 07 85 of toerisme@gemeentemol.be
24-08-2013 om 17:54
geschreven door Gust Adriaensen
Een zomerdag in Antwerpen
Het was gisteren over de koppen lopen in Antwerpen. Prachtig zomerweer, bomvolle terrasjes. En als er dan voor de rede nog een sierlijk zeilschip ligt aangemeerd, is het plaatje compleet.
De Amerigo Vespucci, een driemaster, doet enkele dagen Antwerpen aan. Het schip werd in 1931 gebouwd en fungeert als opleidingsschip voor de Italiaanse marine.
Het zeilschip is genoemd naar de Florentijnse ontdekkingsreiziger Amerigo Vespucci (Firenze, 9 maart 1454 -Sevilla, 22 februari 1512). In Spaanse en Portugese dienst verkende hij delen van het continent Amerika, dat vervolgens naar hem genoemd werd.
's Avonds in de Sint-Pauluskerk het openingsconcert van Laus Polyphoniae, het festival van de oude muziek, bijgewoond. Dit jaar is het gewijd aan de Britse muziek ten tijde van Queen Elizabeth I.
Het Huelgas Ensemble, onder leiding van Paul Van Nevel, bracht op een adembenemende manier, het veertigstemmige 'Spem in alium' van Thomas Tallis. Het Ensemble vertolkte het muziekstuk eigenlijk drie keer maar telkens vanuit een andere ruimtelijke invalshoek.
Na afloop was het in de warme zomeravond nog even druk in de straten en op de pleinen als uren voordien.
24-08-2013 om 11:15
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Mar Yakub VI/53
Vrijdag 16 vrijdag 23 augustus 2013
Zondag is hier doorgaans een heerlijke vrije dag maar de stroomonderbreking in de loop van de voormiddagkwam nu erg ongelegen. Zonder licht bidden lukt best, maar zo een goede maaltijd klaar maken is veel moeilijker. Daarom werd besloten na de mis een gezellige picknick te houden en savonds voor een goede maaltijd te zorgen. Enzo gebeurde het.Soepel met eigen regels en gewoonten omspringen is goed voor een gezond (christelijk) leven.
Volop tomaten. Van groen zijn ze plots knalrood geworden (zoals sommige groene partijen in Europa?). Onze medebroeder die samen met twee anderen over onze veiligheid waakt, is ook verantwoordelijk voor de (kleine)binnentuin en levert iedere dag alvast meerdere kisten af. En nog verschillende soorten: grote, peervormige (Amerikaanse), heel kleine (Franse), Syrische, Libanese... Hij zorgt ook dagelijks voor verschillende groenten. Verder lig er al een massa knoflook te drogen. Ook mais wordt regelmatig gegeten (de andere kiekens zijn eerder verzot op de afval van de tomaten, wat we hen gunnen)...
Is de strijd hier nu echt begonnen? Dinsdag morgen is er een druk luchtverkeer met enkele doffe geluiden, maar tijdens de eucharistie krijgen we het echt benauwd. Er wordtlangs meerdere kanten tegelijk gebombardeerd. Na de mis vluchten we vanuit de kerk rechtstreeks naar de crypte, waar we in het half duister het middagmaal gebruiken. Er volgt nog watonheilspellend gerommel maar dan wordt het stil. Het was blijkbaar slechts een voorbereiding met een korte, krachtige aanval.Na het eten doen wegewoon de afwas en achten het niet nodig naar onze schuilplaatsen te gaan.
Protest tegen de fanatieke moslimbroeders. In Turkije zijn bij het ondemocratisch monsterproces van Ergenekon op 5 augustus 275 militaire, politieke en andere leiders veroordeeld voor deelname aan een staatsgreep. Het zijn allemaal mensen die zich verzetten tegen het totalitaire strevenvan de moslimbroeders en de alomtegenwoordige invloed van Amerika en Israël. In Egypte wordt Mohamed Badie, de hoogsteleider van de moslimbroedersaangehouden en vraagt Hazem-el-Beblaoui, de eerste minister,dat de moslimbroerderschap zich opheft als vage, alomvattende confrerie en op wettelijke wijze deelneemt aan het bestuur van het land als een legale partij.
Moeizaam herstel in Syrië. Wereldwijd nemen de steunbetuigingen voor Syrië toe. Bij de heilig Grafkerk in Jeruzalem werd op 20 augustus een massabetoging gehoudenom solidariteit uit te drukken met de twee op 22 april ontvoerde bisschoppen van Aleppo en met de christenen van Egypte. Tegelijk worden in heel Syrië gewapende groepen en hun wapenarsenalen, vooral van al Nousra, door het nationale leger steeds meer opgeruimd. Hierbij werd op 20 augustus in de streek van Lattakiaeen massagraf ontdekt van burgers die door terroristen vermoord zijn. Het wordt steeds duidelijker dat Syrië vecht tegen een internationaal gesteund terrorisme. Het verwijt Amerika dat het zijn echte motieven onder leugens verbergt en niet mee wil werken aan een vrede. De groot mufti van Syrië, Ahmad Bader Eddin Hassoun heeft in Damascus een Russische delegatie ontmoet. Hij stelt dat de samenzwering tegen Syrië bedoeld is om de verdraagzaamheid tussen de verschillende gelovigen te veranderen in een opdeling vangeloofsgroepen die elkaar blijven bestrijden, zoals al in zovele landen is gebeurd.Liefde is belangrijker dan gebed besluit hij. Bij deze gelegenheid dankt de minister van sociale zaken Rusland voor de hoeveelheid melk voor de kinderen en medicijnen alsook de veelvuldigesteun die Rusland geeft aan Syrië. We willen er zelf bijvoegen dat op dit ogenblik Rusland de grote verdediger is van de christenen. In het Syrisch Arabisch Nieuws wordt België nu vermeld (met name de steden Antwerpen en Vilvoorde) omdat het sancties oplegt aan families die terroristen naar Syrië sturen. De minister van buitenlandse zaken, Wallid al-Moallem, op een samenkomst in Damascus op 21 augustus, betreurt dat Israël, na drie luchtaavallen te hebben uitgevoerd op Syrië, zijn tevredenheid uitdrukt dat in Syrië, Irak en Egypte, het terrorisme toeneemt, de infrastructuur wordt vernietigd en de economie ontwricht. Onze oudste broer is op politiek gebied helaas een hoofdrolspeler in het toenemend geweld en de ontwrichting in het Midden Oosten. Syrië wordt beschuldigd van het gebruik van chemische wapens om zo een algemene verontwaardiging op te wekken. De rebellen hebben nu steun nodig. Deze leugens zullen wellicht deze keer niet meer zo vlot aanvaard worden als voorheen. Op 21 augustus deed het leger een zware aanval ten Z-O van de ghoutta (Damascus). De massa gruwelijke beelden en filmen van zogezegde slachtoffers van chemische wapens werden echter al op de avond van 20 augustus verspreid. En er zitten beelden tussen van Egypte. Teheran heeft meteen al laten weten dat er voldoende bewijzen zijn van gebruik van chemische wapens door de rebellen. China waarschuwt de inspecteurs dat ze met de Syrische regering moeten contact nemen en objectief blijven. Zelfs het Vaticaan is nu alert en zegt dat de Syrische regering niet mag beschuldigd worden als er geen evidente bewijzen zijn.Colin Powell beschuldigde Irak in 2003 van het gebruik van gifgas en had een PowerPoint gemaakt van een gasfles die hij zelf had aangestoken. Toen Irak verwoest was gaf hij toe dat hij gelogen had en de internationale gemeenschap bedrogen.
Graag willen we goede initiatieven aanmoedigen. De VCD of Vrije Christen Democratenstreven naar een maatschappij op christelijke fundamenten, die uiteindelijk de authentieke algemene menselijke waarden zijn.Zij houden op zaterdag 24 augustus om 14.30 u een familiedag met een BBQ, in Onze Ark, St. Michielslaan 35, Sint Michiels bij Brugge met, o.m. joodse volksdansen. (Zij steunen de Torah getrouwe Joden die het geweld en de bezetting vanwege het zionisme verwerpen). Iedereen welkom.
Ziehier nog twee getuigenissen.
Enkele citaten uit een open brief aan de president van Frankrijk en zijn minister van buitenlandse zaken. Ik ben de vader van een van de vele slachtoffers van de oorlog in Syrië. Pascale werd gedoodin de lijnbus die werd aangevallen door een gewapende groep van het Vrije Syrische leger dat gij en uw bondgenoten al vanaf het begin steunt, en aanmoedigt Indien het uw doel isSyrië te vernietigen om Israël te beschermen, gelooft gij echt dat het vernietigen van een volk Israël vrede en rust zal brengen? Gelooft gij, door de christenen uit te roeien de beschaving te bevorderen?... Je bent er in gelukt, samen met uw bondgenoten, in enkele maanden tijd de vriendschap tussen moslims en christenen in Syrië om te vormen tot een bijna confessionele oorlog. als Syrische christenen zien wij geen redenen om ons land te laten vernietigen en onze kinderen te laten vermoorden, om van de ene corruptie naar de andere te gaan louter voor de belangen van anderen.(Claude Zerez, vader van Pascale overleden te Homs op 9 oktober 2012 in de leeftijd van 20 jaar.)
Mgr. Antoine Audo, jezuïet en Chaldeeuwse bisschop van Aleppozegt niet te zullen aanwezig zijn op de grootste jongerensamenkomst in Rimini, georganiseerd door Communione e Liberazione omdat hij in deze tragische omstandigheden bij zijn gelovigen wil blijven.Aleppo is nu de stad van de martelaren. Meer dan een half miljoen mensen zijn gevlucht en 80% hebben geen middelen van bestaan meer. Toch herinnert hij aan hetmoedige jeugdfestival van 28 julien zegt dat eind augustus een nieuw festival van hoop zal gehouden worden, aangemoedigd door de woorden en de houding van paus Franciscus.
24-08-2013 om 10:12
geschreven door Gust Adriaensen
22-08-2013
Tablet verbruikt meer dan koelkast
Volgens een studie van Mark Mills, ceo van het Amerikaanse adviesbureau Digital Power Group, verbruikt de digitale economie met haar miljoenen spartphones en tablets, al de helft meer elektriciteit dan de luchtvaartindustrie. En die enorme massa energie zou verre van groen zijn.
Ondertussen riep de ngo Global Footprint Network, dinsdag 20 augustus uit tot 'Earth Overshoot Day'. Dat is de dag dat we op het punt beland zijn waarop de mensheid alle natuurlijke hulpbronnen geconsumeerd heeft die de aarde dit jaar zal kunnen produceren. Er is dit jaar ook al meer CO2 uitgestoten dan de aarde kan absorberen.
Volgens de onderzoekers van Global Footprint Network, consumeren we sinds begin de jaren zeventig jaarlijks meer dan één planeet aarde. In 1993 viel Earth Overshoot Day op 21 oktober. Dit jaar hebben we de aarde al twee maanden eerder uitgeput.
Onze ecologische voetafdruk is dus sterk toegenomen. Belgen hebben vandaag 5,3 maal de oppervlakte van België nodig om te kunnen produceren wat ze verbruiken.
22-08-2013 om 07:45
geschreven door Gust Adriaensen
Augustinus van Hippo
Op 28 augustus viert de Rooms-katholieke kerk Sint-Augustinus, bisschop, kerkleraar, filosoof, en regelvader van o.a. de norbertijnenorde.
Augustinus werd geboren op 13 november 354 en stierf op 28 augustus 430. Zijn invloed als theoloog en denker binnen het christendom, in het bijzonder het kloosterwezen, en binnen de geschiedenis van het westerse denken, kan moeilijk onderschat worden.
Augustinus was een bijzonder productief schrijver. Zijn bekendste werk is 'Confessiones' of 'Belijdenissen'. Daaruit komt het beroemdste citaat van Sint-Augustinus: 'Gij hebt ons gemaakt voor u en onrustig is ons hart totdat het rust vindt in u'.
Uiteraard viert ook de norbertijnengemeenschap van Postel de Heilige Augustinus. Opwoensdag 28 augustusis er om11.30 uurin de abdijkerk een pontificale hoogmis, waar iedereen welkom is.
22-08-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
21-08-2013
'De relatiefste én absoluutste mens ter wereld'
Doe mee aan de ongetwijfeld spraakmakendste quiz van dit jaar: de RELATIVITEITSQUIZ met Liesbeth Homans als referentievrouw en scherprechter.
Kruip in de huid van de charmante Antwerpse schepen. Welke van de hier vermelde items vindt zij, volgens jou, relatief en welke absoluut.
Markeer met ZWART de onderwerpen, waarop, volgens jou, Liesbeth, haar beruchte 'relativiteitstheorie' toepast. Duid met GEEL de items aan, waarop, volgens jou, Homans, haar beruchte 'absolutismetheorie' in werking laat treden.
Wie het dichtst de keuze van mevrouw de schepen benadert, krijgt als beloning, drie gezonde Vlaamse smakkerds op de rechterwang toegediend door Liesbeth in hoogsteigen persoon
Inzendingen te bezorgen aan "'t Stad is niet van iedereen", Stadhuis, Antwerpen. Veel geluk!
°Racisme °Kennis van het Antwaarps °Werkloosheid °Van Peel °Heterofobie °Vlaamse Leeuw met rode klauwen °Hongersnood °Hongerdood °Vlaamse rijstpap °Vlaamse Leeuw met zwarte klauwen °Kennis van het Nederlands °Homofobie °Fiscale fraude °Sociale fraude °Belgische identiteit °Pedofilie °Pesterijen °Transfers van Wallonië naar Vlaanderen °Discriminatie °Vlaamse identiteit °Privacy °Invloed van Voka °Uitsluiting °Uitbuiting °Algemeen Nederlands °Sociale komaf °Holocaust °Transfers van Vlaanderen naar Wallonië °Kris Peeters °Burgemeesterssjerp °Misdaden tegen de menselijkheid °Hoofddoeken °Liesbeth Homans °Transfers van Brussel naar Vlaanderen °Conservatisme °Droog zaad °Linkse maatschappijvisie °Rechtse maatschappijvisie °Zwarte diamanten °Thatcherisme °Zulte op 't Kiel °Frieten van 't Draakske °Rik Torfs °Verovering van 't Stadhuis °Antwerpse haven °Migranten °Lange Wapper °Flaporen °Torgny op Den Bosuil °Eigen Grote Gelijk
21-08-2013 om 08:03
geschreven door Gust Adriaensen
19-08-2013
Heiligverklaring missiezuster die tegen racisme streed
Enkele maanden geleden verklaarde paus Franciscus, de Colombiaanse missiezuster Laura van Sint Catharina van Siena (1874-1949), heilig.
Zij nam het geregeld op voor de indianen in Colombia en streed tegen racisme en discriminatie.
19-08-2013 om 12:11
geschreven door Gust Adriaensen
De relativiteitstheorie van Homans omtrent racisme
Een enorm interessant en verhelderend onderzoeksprojectje voor een krant of tijdschrift, zou zijn na te gaan op welke maatschappelijke, ethische en politieke problemen Homans en co.,hun 'relativiteitstheorie' toepassen en op welke niet.
19-08-2013 om 12:01
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'
'We kunnen niet gerust slapen terwijl baby's sterven van honger en bejaarden geen medische hulp krijgen.'
19-08-2013 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
17-08-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Mar Yakub VI/52
Vrijdag 9 vrijdag 16 augustus
Vorige week eindigde de ramadan, de vastenmaand voor de moslims, met het zogenaamde Aid al-Fitr.Dit werd in heel het land in eenheid, vreugde en hoop gevierd.Er bestaanverschillende verenigingen en bewegingen zoals Syrië is mijn eer,Syrië maakt ons een. Vrijwilligers van deze en andere groeperingen hebben, gewonde soldaten opgezocht en geëerd, kinderen en families van vermoorde burgers geschenken gegeven e.d. Wij wilden vorige week de moslimfamilies die hier opgevangen worden gaan feliciteren, maar uiteindelijk is het pas zondagnamiddag gebeurd. Met vier man en twee flinke schalen vers gemaakte kaas als geschenk trekken we er naar toe. Door de mannen worden we hartelijk onthaald met twee omhelzingen en een kus op de schouder, zoals gebruikelijk. Sommige vrouwen en meisjes geven heel vriendelijk een hand, anderen buigen en groeten meteen brede glimlach. Samen vormen ze drie gelukkige gezinnen, die als één grote familie samen leven. De matrassen op de beddenbakken tevens opslagruimte - dienen als zetels, waarbij nog kussens om op te leunen. De ouders komen er ongedwongen bij zitten, terwijl de kinderen heen en weer blijven lopen, totdat ze uiteindelijk ook ergens bij hun ouders neerstrijken. Direct worden glimlachend concrete vragen gesteld: wat is het beste, trouwen of alleen blijven? Gaat de oorlog nog lang duren? Welke zijn de grote steden in België? Tussenin wordt hartelijk gelachen. Ondertussen worden glaasjes gloeiend hetethee met veel suiker geserveerd en daarna nog kleine tasjes Arabische koffie, ook met veel suiker. Mijn drie gezellen spreken vlot Arabisch en spelentolk voor mij. Ik moet me nog beperken totenkele uitdrukkingen en kan slechts hier en daar enkele woorden verstaan. Er wordt honderduit over het geloof in God gesproken. Uiteindelijk vragen ze of ik hen iets wil vertellen over Christus. Of je het nu gelooft of niet, ze hebben een heelbijzondere eerbied voor de priester en de woorden die hij spreekt. Ik vertel over Gods grote liefde voor allen, die in Jezus mens geworden is en ons aardse leven heeft gedeeld in alles, behalve in de zonde.Jezus Christuskwam niet om schuldigen te straffen, zoals alle samenlevingen trachten te doen,maar heeft de schuld zelf op zich genomen door te sterven op het kruis. Dat is het nieuwe datHij bracht. Overal zijn er mensen die God en de evenmens oprecht lief hebben en naar zijn voorbeeld willen leven en zo meewerken aan het Rijk Gods op aarde. Ze reageren door te zeggen dat ze daar graag naar luisteren. Het zijn flinke gezinnen met ook mooie, lieve vrouwen in hun lange kleurrijke gewaden. Ze zijn nog vrij en hebben een natuurlijke schoonheid, die niet getekend isdoor de westerse obsessie van een uitdagend en ophitsend exhibitionisme. Dat is de schoonheid en grootheid van het Syrische volk, zoals wij het gekend hebben voordat duistere machten het land in een hel begonnen om te vormen.
We vieren feestelijk het hoogfeest van de Tenhemelopneming van Maria (15 augustus). De oorsprong van dit feest ligt in de wijding van een Mariaheiligdom tussen Jeruzalem en Bethlehem, dat vereerd werd als de plaats waar Maria zou gerust hebben op weg naar Bethlehem. Het werd in het begin van de VI e eeuw in Antiochië gevierd en uitgebreid over gans het byzantijnse rijk. Midden VII e eeuw werd het in Rome ingevoerd. De oude patristische traditie, gedeeltelijk in apocriefen bewaard, spreekt van de dormitio, het inslapen van Maria. Deze rijke traditie heeft onder meer haar uitdrukking gevonden in de iconen. We hebben getracht na de plechtige vespers van woensdagavond deze overlevering als levende icoon uit te beelden. Een zuster had alles netjes voorbereid en voor ieder de nodige teksten voorzien met een voldoende hoeveelheid kleding. Maria verneemt dat haar Zoon en Heer haar weldra bij zich roept. De apostelen komen van over heel de wereld naar haar toe. Noodgedwongen zijn er enkele vrouwelijke apostelen bij, maar verder toch geen andere abnormaliteiten meer. Johannes viert de eucharistie (met lekker vers brood). Petrus geeft een toespraak. De apostelen zijn bedroefd en tegelijk bidden en loven ze God. Ze vragen nog aan Maria dat ze haar beeltenis achterlaat. Uiteindelijk sterft Maria. Dit wordt op de iconen uitgebeeld met een klein kind als beeld van haar zieldie opstijgt en door Jezus opgenomen wordt. Deze rol wordt meesterlijk vertolkt door de baby Fadia, helemaal als een engeltje verpakt. De apostelen leggen Maria in het graf en elk spreekt nog een gebed of getuigenis uit. Een van de apostelen komt helaas drie dagente laat toe en weent bitter. Petrus beveelt het graf te openen opdat ook hij Maria nog kan zien, maar het graf is ledig en er zijn twee engelen. De kinderen waren door versierde kartonnen vleugelen voor en achter zo ingepakt dat ze zich wil stil moesten houden. Deze apostel krijgt dan de icoon met de afbeelding van Maria. Met lofzangen eindigt dit prachtige mysteriespel. Bij het avondmaal (met de rest van het lekkere brood) wordt nog aangenaam nagepraat en worden verbeteringen voorgesteld voor een volgende keer.
De feestdag zelf wordt met een plechtige eucharistie gevierd, waarbij we de bijzondere tussenkomst van Maria in Syrië afsmeken. Hierna een feestmaal met eenvoudige middelen maar wel twee gebakjes. Het gelegenheidskoortje (dat iedere dag na de mis twee liedjes zingt!) viert zijn eenjarig bestaan, voert een heel repertorium open de leden, inclusief Fadia,krijgen allen een geschenkje. In de late namiddag houden we nog een uur aanbidding met het uitgestelde Allerheiligste Sacrament.
Syrië is al een ware verrijzenis aan het beleven, te midden van de blijvende onveiligheid en de tragischegevolgen van de oorlog. De wereld ontwaakt uit eenroes en erkent steeds meer de waarheid. Vele landen betuigen hun steun aan het Syrische volk. Andere landen, die Syrië mee wilden ontwrichten, krijgen af te rekenen met interne protesten. De overheersing van de moslimbroeders en andere fanatieke groepen wordt niet vanzelfsprekendmeer geduld, wat een hoogtepunt bereikt in Egypte.Kemal Kilicdaroglu, leider van de Turks Republikeinse Volkspartij beschuldigt eerste minister R.T. Erdogan van moorden en aanslagen in Syrië, terwijl een Turks comité voor mensenrechten de regering eveneens beschuldigt van alle mogelijke financiële en militaire hulp aan gewapende groepen, inclusief al Nousra. Als klap op de vuurpijl wordt dit nog eens ondubbelzinnig bevestigt door de voormalige Turkse minister van buitenlandse zaken, Sukru Sina Gurel. Op het terrein zijn er steeds meer rebellen die inzien dat ze zich vergist hebben. Ze wilden het volk beschermen. Dan kwam een vloedgolf van buitenlandse fanatieke strijders, die niet met hen wilden spreken, niet met hen wilden eten of samen zijn.Zij gaven hen enkel bevelen om zonder genade te moorden en te verwoesten. De onschuldige strijders zijn overgestapt en blijven overstappen naar de regering en het leger, dat hen genade schenkt, opnieuw inschakelt in het leger of in charitatief opbouwwerk. Volk en leger vechten steeds meer in eenheid tegen de terreur en de heropbouw van de samenleving is volop bezig. Mgr. Atallah Hanna, Grieks-orthodox aartsbisschop van Sebasta zegt dat Syrië het land is van de vriendschap en het in vrede samen leven van alle godsdiensten. Syrië zal overwinnen. Op 5 augustus gaf de Syrische president nogmaals een hoopvolle toespraak waarin hij moedig en eerlijk de huidige problemen aanpakt. Zij die het volk blijven uitmoorden en het land verwoesten zullen worden uitgeschakeld en zij die aan een vredevolle samenleving mee willen opbouwen zullen daartoe de kans krijgen.
De ouders van Fawad, getuigen van verzoening. De christelijke wijken van Homs waren de eersten waarvan de media fier aankondigden dat ze door rebellen waren bevrijd. Er werd gemoord, geplunderd en verwoest. 130.000 christenen werden verdreven. Ook moslims leden zwaar onder de gruwel van de bevrijding. In een samenkomst van de musalaha, de verzoeningsbeweging, vertelt nu een soennitischevader hoe zijn enige zoon Fawad student was aan de universiteit van Homs. Op een dag keerde hij niet terug, hij was gekidnapt. Alle zoeken bleef zonderresultaat. Na een tijd kregende ouders een telefoon: Wilt ge uwzoon terug zien? Hij beloofde alles te geven of te doen om hun zoon terug te krijgen. s Anderendaags werd er op de deur geklopt. De ouders kregen een foto van hun zoon en een plastiekzak, waarna een auto in grote vaart wegreed. In de zak zat het in stukken gehaktelichaam van hun zoon. En de vader spreekt verder met grote overtuiging: Wij vergeven hen die onze zoon hebben vermoord. Laten we vergeving schenken omwille van Fawad en omwille van God. Dat is de prijs die wij moeten betalen voor de vrede.
Jongeren samen in Aleppo. Terwijl drie miljoen jongeren op het strand van Copacabanain Brazilië samen met paus Franciscus het slotfeest vieren van de Wereldjongerendagen, komenop dezelfde zondag 28 juli 2013jongeren uit alle christelijke gemeenschappen, met vier bisschoppen en een aantalpriesters samen in de wijk al Sabeel van Aleppo, onder impuls van paters Salesianen. In dezelfde geest als de jongeren in Rio zijn ze vanuit het christelijk geloof samen in gebed, gesprek en ontspanning. Ze willen met skype verbinding krijgen met de jongeren van de WJD in Rio, maar het lukt niet. Aleppo, een van de mooiste steden van het Midden Oosten, is inmiddels verwoest, terwijl de bevolking voor een groot deel werd verdreven of uitgemoord. In het hart van deze stad van martelaren komen nu 850 jonge christenen samen om te bidden, te zingen en eucharistie te vieren. Onbevreesd getuigen ze van hungeloof en hun hoop op de toekomst. De dag eindigt met een toewijding van de jongeren van Syrië aan het Onbevlekt Hart van Maria. De Armeense katholieke bisschopBoutros Marayali vertelt hoezeer hij getroffen is door de houding van deze jonge christenen. Ze leven vanuit een innerlijke vrede en kracht,door de oorlog en het lijden gelouterd. Ze willen zich onverdeeld inzetten voor God en de medemens. Ondanks het dreigende gevaar en de blijvende onveiligheid hebben ze voor deze samenkomst geen enkele bescherming of verdediging voorzien. Alles verliep in de grootste vrede.
17-08-2013 om 13:29
geschreven door Gust Adriaensen
16-08-2013
Gezinsweekend in de abdij van Postel
Van vrijdag 13 septembertot en met zondag 15 september organiseert de abdij van Postel een gezinsweekend.
Op zaterdag 14 september is er de gezinsdag rond het thema "Het licht van het geloof".E.P. Benny Berrens o.praem, Norbertijn van de abdij van Postel, gastenpater, opleidingsverantwoordelijke en professor theologie, zal deze dag begeleiden. Het zal een dag worden gevuld met gebed en ontmoeting, geloofsverdieping en gesprek. De deelnemers vieren samen met de abdijgemeenschap de H. Mis en nemen deel aan het avondgebed van de abdijgemeenschap. Er is biechtgelegenheid voor oud en jong. Er is catechese en opvang voor de kinderen. Iedereen mag deelnemen, men hoeft niet in gezinsverband te komen.
Voor wie op zoek is naar meer; wie dieper wil kennismaken met andere jonge gezinnen; wie met andere jonge gezinnen wil bidden; wie even in stilte met Maria bij Jezus wil vertoeven tijdens de Aanbidding; wie gezellig wil napraten... is er de mogelijkheid om het ganse weekend te komen: van vrijdag 13 september (vanaf 19u) tot zondag 15 september.
Op zondag 15 september wordt aangesloten bij het Feest van de Gezinnen te Scherpenheuvel met o.a. mgr. Lemmens en mgr. Léonard. www.vierhetleven.be
Inschrijving en inlichtingen via: pater Benny abdij van Postel Abdijlaan 16 2400 Mol (0032) 0496 50 15 23 gastenkwartier@abdijpostel.be
16-08-2013 om 18:22
geschreven door Gust Adriaensen
Wat zou Joël de Ceulaer doen?
'Moment' is een rubriekje in De Standaard, waarin redacteurs van de krant, hun luchtig, vluchtig, (als het kan) ironisch zegje mogen doen over dingen van de dag.
Journalist Joël de Ceulaer doet onder de titel 'Wat zou Jezus doen?' de lezer kond, dat hij zich op 15 augustus heeft 'blootgesteld aan een respectabel aantal sociale contacten' en dat geen van die mensen, nochtans overwegend sociologische katholieken, 'zelfs maar de geringste opmerking gemaakt heeft over de tenhemelopneming van de Heilige Maagd Maria'.
Kempenzoon de Ceulaer, ooit nog misdienaar geweest (vele min of meer bekende Vlamingen vermelden graag in hun curriculum dat ze ooit nog misdienaar geweest zijn) en ongetwijfeld ook een sociologische katholiek, vindt dat merkwaardig want 'daarom hadden wij een dagje vrij'. Die redenering vind ik dan weer hoogstmerkwaardig, want hoeveel mensen kennen het verhaal achter de Officiële Feestdagen waarvan ze kunnen genieten?
Soit. Er was gelukkig toch één iemand die het wist: Joël. En hij is zo erudiet en lief om er terloops nog een weetje aan toe te voegen: het verschil tussen hemelvaart en tenhemelopneming. Waarvoor dank.
Omdat het allemaal niet zo nauw steekt in het bladvulselrubriekje 'Moment', gaat de Ceulaer gezellig door op zijn oppervlakkig elan. Als toch niemand uit de vriendenkring van Joël weet (gelukkig is hijzelf op de hoogte) waarom er op 15 augustus een vrije dag is, dan kan volgens de verbijsterende logica van de Ceulaer, die tenhemelopneming van Maria qua officiële feestdag het best vervangen worden door het Suikerfeest. Want ook de niet-islamitische medemens weet, aldus de Ceulaer, perfect wat er dan aan de hand is. Als journalist de Ceulaer en zijn confraters wat meer bombarie maakten omtrent de Tenhemelopneming van Maria, zoals ze dat doen omtrent het Suikerfeest, dan zouden zeker de gisteren door Joël gecontacteerde vrienden op de hoogte geweest zijn van het 'waarom' van hun vrije dag.
de Ceulaer besluit zijn momentartikeltje met de vraag: 'Wat zou Jezus doen, mocht hij Chef Officiële Feestdagen zijn?
Mag ik besluiten met de vraag: 'Wat zou Joël de Ceulaer doen, mocht hij Jezus zijn? De Tenhemelopneming van zijn moeder vervangen door het Suikerfeest?'
Ongetwijfeld zullen deze prangende vragen een boeiend keuvelonderwerp zijn tijdens het etentje dat de journalist eerstdaags voor zijn van toeten-of-blazen-wetende vrienden organiseert. Wellicht puurt hij daaruit de stof voor weer een Momentstukje.
16-08-2013 om 08:00
geschreven door Gust Adriaensen
15-08-2013
Sportfiguren als rolmodellen
In een ontmoeting met de Italiaanse en Argentijnse nationale voetbalploegen, riep paus Franciscus de voetballers op, eerder rolmodellen te zijn dan bekende figuren die voortdurend in de schijnwerper staan. Dat is uw sociale verantwoordelijkheid, zei de paus.
Aan de verantwoordelijken van de ploegen vroeg de paus een beleid te voeren dat erop gericht is een authentieke en menselijke dimensie te bewaren in de sport om zo uiteindelijk het gevaar op discriminatie en geweld uit te schakelen.
15-08-2013 om 19:54
geschreven door Gust Adriaensen
13-08-2013
De kleermakerszit van de rector
Wat brengt de rector van de grootste katholieke universiteit der Nederlanden ertoe, te poseren in een wat ongemakkelijke kleermakerszit, op de dure mahoniehouten vergadertafel van het rectoraat in de universiteitshallen van Leuven?
Als ik me niet van vergaderruimte vergis, moet links van Rik Torfs een groot schilderij van Einstein tegen de muur hangen. Heeft de fotograaf op instigatie van de rector, Einstein buiten beeld gelaten omdat de gelijkenis tussen de pose van Rik T. en die van Albert E. in een niet onbekend beeldhouwwerk, te opvallend zou zijn? Maar hoe dan ook, de foto is een mooi clair-obscur, waarbij het schaduwspel van Torfs' niet-gelapte schoenen op de blinkend gepoetste voorname tafel sterk opvalt. Gefeliciteerd, universitaire poetsploeg! Een compositie die ook onwillekeurig doet denken aan het intimistische tafereel dat Henri De Braekeleer konterfeitte in 'De man aan het venster'.
Een rijk gelaagd portret ook, vol symboliek. Het venster staat wijdopen, zodat frisse lucht (eindelijk) de universiteit kan binnendringen. Door dat open venster zie je in het felle buitenlicht de wat wazige contouren van de universitaire bibliotheektoren, traditie verbonden met wetenschap van nu en wijsheid van alle eeuwen der eeuwen. De rector zit, met zijn linkerhand om zijn linkerbovenbeen geklemd en met zijn vlakke rechterhand steun zoekend op het tafelblad, in de schaduw. Toch is zijn gezicht voldoende belicht om uit zijn blik de geconcentreerde mix van droom en wijsheid af te lezen. En uit zijn gesloten mond en omlaaggetrokken mondhoeken, vastberadenheid. Moeilijker te duiden is dat de rector het duister inkijkt en niet zijn hoofd heft naar de in het licht badende buitenwereld en naar de toren van kennis.
Een vraag die onwillekeurig bij de aandachtige beschouwer opduikt is: hoe is Torfs op de tafel geraakt om deze intrigerende houding aan te nemen? Heeft hij, na nog eens zorgvuldig zijn voeten geveegd te hebben, een der zetels als opstapje gebruikt? Is hij met één jump tot op de tafel geraakt, als een volleerde tafelspringer? Of is vice-rector Pieters, robuuste man als die is, hem behulpzaam geweest bij het beklauteren der tafel?
Hoe mooi is het toch allemaal! En het kan niet anders of met Torfs en co., gaat de Katholieke Universiteit van Leuven, roemruchte tijden tegemoet. Een roem die ook zal afstralen op alle overleden en nog levende alumni!!
13-08-2013 om 14:41
geschreven door Gust Adriaensen
12-08-2013
En de kwaliteit van de universiteiten, rector Torfs?
Rector Torfs van de Katholieke Universiteit Leuven, pleit ervoor dat de secundaire scholen de resultaten van hun oud-leerlingen in het hoger onderwijs, publiek zouden maken. Want, aldus Torfs, de kwaliteit en het niveau van de middelbare scholen verschillen heel erg en het hoger/universitair onderwijs is toch wel de ultieme toetssteen waaraan die kwaliteit kan afgemeten worden.
Iedereen die een beetje vertrouwd is met het secundair onderwijs zal het beamen: er zijn enorme verschillen wat pedagogische en didactische kwaliteiten betreft, tussen die scholen. Het zou geen probleem mogen zijn om de resultaten van de oud-leerlingen in het hoger onderwijs op ruime schaal te verspreiden. Overigens doen nogal wat secundaire scholen dat wat graag, wanneer ze met die resultaten kunnen uitpakken.
Dat Torfs het hoger/universitair onderwijs zomaar als dé kwaliteitstoetssteen naar voren schuift, iets wat de universiteiten al altijd gedaan hebben, doet evenwel de wenkbrauwen fronsen.
Rector Torfs vertelt maar het halve verhaal. Alleen de secundaire scholen vizeren en de hogescholen buiten schot laten is een opvallende vorm van vergetelheid of van vooringenomenheid. Het is namelijk de hoogste tijd dat ook hogescholen en universiteiten op een zo objectief mogelijke manier met elkaar vergeleken worden. Een kwaliteitscontrole en -vergelijking tot in de verschillende faculteiten en departementen toe en dat die resultaten ook op ruime schaal verspreid worden.
Dat rector Torfs dat luik vergat te vermelden, is toch wel erg opvallend. Zeker voor de ongetwijfeld erg verstandige man, die hij is.
12-08-2013 om 11:22
geschreven door Gust Adriaensen
11-08-2013
twitter@pontifex
'We are all jars of clay, fragile and poor, yet we carry within us an immense treasure.'
11-08-2013 om 07:52
geschreven door Gust Adriaensen
10-08-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 2- 9 augustus 2013
Dinsdag 6 augustus vieren we als een echte feestdag. Zowel in de Oosterse als in de Westerse liturgie wordt vandaag de gedaanteverandering van Jezus op de berg Tabor herdacht. Het is een echo van de doop van Jezus in de Jordaan en verwijst al naar de Kruisverheffing op 14 september. Het wil de tweevoudige betekenis van Jezus verheffing benadrukken: op het kruis en in de verrijzenis. Meteen willen delen in de verheerlijking, zonder lijden is een illusie. Geen verheerlijking zonder lijden en sterven.Omgekeerd kan ieder lijden en sterven een deelname worden aan de verheerlijking. Omdat op deze dagtraditioneel de religieuze professies werden afgelegd, willen we onze geprofesten vandaag ook vieren. Maandag- en dinsdagavond blijven we veel langer samen recreatie houden. Er worden allerlei sketches verzonnen en uitgevoerd door groot en klein. Aan kleurrijke kleding voor toneel en dans is er geen gebrek. Er wordt gezongen en gedanst op erg ritmische muziek. Zelfs Fadia, de baby wil meedoen en er zijn vrijwilligers genoeg om haar op te nemen en te laten genieten. Ook aan de maaltijd is extra aandacht besteed. Het is even een aangename verpozing in ons soort loopgravenbestaan.
Voor de volgende dagen is er weer een grote hoeveelheid zatar (tijm) en kruiden geoogst, die moeten verwerkt worden, in stof en zweet. De kostbare zatar wordt in grote plastieken kuipen gedaan en de kurkdroge takjes worden bewaard voor de winter om er de houtkacheltjes mee in vuur en vlam te zetten.
Vanaf woensdag wordt het einde van de Ramadan, de maand van vasten voor de moslims, gevierd. Het is voor ons een gelegenheid om de moslimfamilies die hier opgevangen worden te gaan feliciteren, wat altijd een even hartelijk gebeuren is. Het is tegelijk een groet aan alle moslims die al veertien eeuwenin eenheidsamen leven met de christenen en de anderegroepen. En deze eenheid is de basis voor de vrede.
De weg naar vrede in Syrië lijkt versperd te zijn, maar toch leeft er een immense hoop. Buitenlandse machten hebben de eenheid van het Syrische volk danig onderschat en ondanks een grote collectie van gewapende groepen de totale ontwrichting niet kunnen bewerkstelligen. Wel blijven ze moordenenaanslagenplegen. Het voorwendsel vanvrijheid en democratie alsook de modegrilvan een dialoog tussen islam en christendom hebben al lang alle geloofwaardigheid verloren. Dit is problemen scheppen waar er al een oplossing is. Eeuwen lang leven hier moslims en christenen samen en in Syrië al gedurende decennia, op eenwel erg harmonieuze wijze. Natuurlijk willen burgers overal een betere samenleving, maar niet met deze gruwelijke barbaarsheden.
Hier gaan de bombardementen verder, totop veilige afstand van het klooster. Ook gaat in heel het landhet uitschakelen van gewapende groepen verder,maar de rust is nog lang niet weergekeerd. Patriarch Gregorios III Laham zegt uitdrukkelijk dat de crisis in Syrië verbonden is met de Palestijnse kwestie. Israël, dat altijd een slag voor wil zijn, is drukke besprekingen begonnen met de Arabische Emiraten en met Turkije om toch nog de ontwrichting van Syrië te bewerken. En de Britse Sunday Times onthult nu dat Britse charitatieve instellingen in Syrië steun blijven geven aan gewapende groepen, die verbonden zijn met Al Qaïda. Jihadisten en wapens zijn er voorlopig nog genoeg.
Internationaal blijft wel het besef groeien dat de oorlogtegen Syrië vanuit het buitenland werd en wordt gevoerd. En dit ishoopvol voor de toekomst wanneer men eens de gehele waarheid zal erkennen. De Russische eerste minister Dmitry Medvedevherhaalt dat de buitenlandse bemoeienissen in Syriëde problemen blijven verergeren en de destabilisatie bewerken. De woordvoerder van de Democratische Volks Republiek van Korea,Kim Yong-nam drukt zijn steun uit aan de regering en het volk van Syrië in zijn strijd tegen het westers imperialisme. Het Syriac Orthodox patriarchaat van Antiochië en het hele Oosten ontkent ten stelligste de geruchten alsof de Apostolische Stoel van Antiochiëin Damascus zou verplaatst worden. Dr. Ali Haidar, staatsminister van Nationale verzoening meldt dat er op verschillende plaatsen belangrijke vorderingen worden gemaakt. Ook de betrekkingen met de echte vrienden van Syrië worden uitgebreid of versterkt. Ondertussen komt het Arabische volk zowat overal in opstand tegen de moslimbroeders en andere extreme islamisten, door het westen en zijn bondgenoten gesteund: Egypte, Tunesië, Libië De Turken blijven protesteren tegen hun eerste minister die de promotor van de moslimbroeders is.Al Jazeera (de almachtige Joods-Amerikaanse-Arabische zender) in Qatar is als een kaartenhuisje ingezakt. Een flink deel van het Arabische volk is het beu te kijken naar gemanipuleerd nieuws dat slechts de misdaden van een fundamentalistische islam in Syrië aanwakkert. En het volk van Bahrein, het koninkrijk van de hoog verheven Al Khalifas,het mini-petrolstaatje, blijft gerechtigheid eisen, al wordt het gruwelijke onderdrukt, met goedkeuring van het westen. Je kunt dit vergeten volk van de Arabische Lente steunen met de manifestatie aan hun ambassade op 14 augustus om 12.00 u (Louisalaan 250 te 1050 Brussel). Er is een reëlehoop dat de bewustwording van de waarheid wereldwijd geleidelijk een omwenteling kan teweeg brengen.
Ondertussen is in ons eigen Vlaamse land een soortderde schoolstrijd begonnen tegen de interne afbraak van het katholiek onderwijs. Dat jonge christenen zonder schaamte mogen opstaan, om te getuigen dat Jezus Christus en zijn evangelie de moeite waard zijn om onverkort te verkondigen én te volgen in deze chaotische,depressieve en ontwrichte beschaving. Moge het goede vuur van de Tweede Franse Revolutie ook Vlaanderen wakker schudden. Warm aanbevolen.
In het begin van onze tijdrekening schreef een Flavius Josephus (Flauwe Jef in vrije vertaling) twee geschiedkundige werken. Het zijn verhalen van geweld en overheersing, het uitmoorden van volkeren enhet verwoesten van landen, omwille van de hebzucht, eerzucht en machtsdrang van enkelen. Onze huidige geschiedenis vertoont nog precies hetzelfde eentonige stramien. Menselijke samenlevingen zonder Godzijn gebouwd op onderlinge na-ijver, machtsdrang, geweld en moord, alle eeuwen door. En als ze God misbruiken voor hun eigen plannen wordt het nog gruwelijker. Jezus Christus is de enige in de mensengeschiedenis die nietalleen een weg gewezen heeft naar het leven en de waarheid maar ook kon zeggen: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.Hij kwam het onrecht niet aanklagen en straffen, wat zoals alle beschavingen willen doen. Hij nam alle schuld zelf op zich en heeft zijn leven gegeven voor anderen. Zijn verheffing aan het Kruis werd de weg naar de verheffing van de verrijzenis.In verschillende culturen en stromingen hebben sommigen in het verleden geprobeerd zijn leven na te volgen. De grote bekeerlingG.K. Chesterton merkte al op dat er geen enkele steekhoudende opwerping kan gemaakt worden tegen het christelijk geloof, tenzij... dat we het nog niet echt geprobeerd hebben. Het wordt tijd dat we het allemaal eens gaan proberen om de eentonigheid van onze geschiedenisboeken te doorbreken.
10-08-2013 om 22:17
geschreven door Gust Adriaensen
Rasp over Rasp
Dankzij de meest diverse tellers en statistieken die Seniorennet ter beschikking stelt van de Bloggers, is het allemaal goed te volgen.
Rasp startte begin 2007. Gisteren meldde de 5000ste lezer zich. Die 5000 mensen komen uit 23 verschillende landen. Het overgrote deel zijn uiteraard Belgen (76,3%), gevolgd door de Nederlanders (18,8%). En opvallend: 62 inwoners van de VS maakten al kennis met Rasp. Uit Duitsland komen 26 bezoekers en uit Italië en het Verenigd Koninkrijk telkens 12.
Die 5000 Rasplezers bezochten 30667 keren het Blog en totaliseerden 48762 pageviews.
Aan alle lezers: van harte bedankt voor de belangstelling!
10-08-2013 om 09:11
geschreven door Gust Adriaensen
08-08-2013
'Zundert': tweede Nederlandse trappistenbier
TWEEDE NEDERLANDSE TRAPPISTENBIER
Bron: www.zunderttrappist.nl
Nederland krijgt in het najaar zijn tweede trappistenbier. Het bier gaat Zundert heten, naar de plaats waar de brouwerij staat. Monniken van de abdij Maria Toevlucht lieten een oude koeienstal van kloosterboerderij De Kievit ombouwen tot brouwerij. Anderhalve maand geleden werden de brouwketels uit Duitsland geplaatst. Dankzij de plaatsing van brouwketels en vergistingstanks kunnen de monniken starten met proefbrouwsels. Abt Daniël. Wij verwachten dat tegen het eind van dit jaar het bier voor het eerst in bredere kring te proeven zal zijn. Het bier krijgt de naam Zundert. Met de installatie van de ketels is ook de website www.zunderttrappist.nl live gegaan.
Abdij Maria Toevlucht behoort tot de orde van de Cisterciënzers van de Stricte Observantie, beter bekend als Trappisten. Monniken en monialen van deze abdijen leven volgens de Regel van Benedictus, waarin het Ora et labora (bidden en werken) centraal staan. Monniken van de abdij vervaardigen velerlei producten om in hun levensonderhoud te voorzien en personen in nood te steunen.
De Internationale Vereniging Trappist (IVT/AIT) erkent momenteel bier van acht abdijen officieel als trappistenbier. Vorig jaar nog werd het trappistenbier van Engelszell, de enige trappistenabdij in Oostenrijk, erkend. Zes trappistenbieren worden gebrouwen in Belgische trappistenabdijen (3 uit Vlaanderen (Achel, Westmalle, Westvleteren) en 3 uit Wallonië (Chimay, Orval, Rochefort). Het zevende trappistenbier (La Trappe) wordt sinds 2005 gebrouwen in de Nederlandse trappistenabdij van Koningshoeven. Dankzij een erkenning van de Internationale Vereniging Trappist mogen bieren officieel de naam trappist en het bijhorende logo dragen.
08-08-2013 om 19:17
geschreven door Gust Adriaensen
07-08-2013
'Het is onzin om door leken geleide diensten religieuze diensten te verbieden'
De Duitse topconsultant Thomas von Mitsche-Collande, die volgens Vaticaandeskundigen door paus Franciscus werd aangezocht om hem te adviseren bij de hervorming van de curie, heeft een uitgesproken mening over de plaatselijke kerkgemeenschap.
'Het is onzinnig', aldus von Mitsche-Collande, 'om door leken geleide woorddiensten op zondag in de parochies te verbieden. Ze toelaten, zou de plaatselijke gemeenschap kunnen versterken en op termijn vruchten kunnen voortbrengen. De detailhandel denkt na over meer plaatselijke inplantingen terwijl de Kerk de hare vernietigt. Het kerkelijke management zou zich allereerst de vraag moeten stellen hoe het plaatselijke kerkelijke leven kan worden ondersteund. Daarop moet het beleid worden gericht.'
07-08-2013 om 11:20
geschreven door Gust Adriaensen
Is Rik Torfs in zijn schrijfstijl al aan het 'verrectorren'?
De tegelijk flitsende, accurate en badinerende schrijfstijl van Rik Torfs in zijn columns, is zijn bijzonder attractief handelsmerk.
Sinds 1 augustus is deze briljante Kempenzoon rector van de Katholieke Universiteit Leuven (benieuwd hoe dikwijls de kerkjurist zijn functie zo zal aanduiden in plaats van het bloedloze KU-Leuven) en in De Standaard van 5 augustus lees ik een eerste pennenvrucht van de nieuwbakken rector.
Torfs treedt in het artikel de kritiek op de hoge publicatiedruk voor wetenschappers bij. Inhoudelijk zit het allemaal wel snor. Maar er is ontegenzeggelijk iets fundamenteels veranderd met de schrijfstijl.
Buiten enkele pittige aforismeachtige sententies ('het zijn zelden bejaarden die de wereld veranderen', 'de kunst bestaat er eigenlijk in zo veel mogelijk te schrijven door zo weinig mogelijk te lezen'), wordt de tekst gekenmerkt door een onmiskenbare academische saaiheid, die de Rik-van-de-columns vreemd was.
Heeft Torfs op 1 augustus resoluut de stijlknop omgedraaid en vast op 'rectorswaardigheid' ingesteld? Of slaagt hij erin vlotjes over te schakelen naar de blitse columntaal wanneer de omstandigheden het vereisen of wanneer het in zijn kraam past?
Ach Rik, ik heb het vroeger al geschreven, onthou ons niet, nu je rector bent, het genot van je vaak schitterende columns. Word geen bejaarde, belegen, bedaarde, voorzichtige rectortaalgebruiker. Verander de wereld. Ook de taalwereld. Blijf dus jong in je taal. Je adagium indachtig: het zijn zelden bejaarden die de wereld veranderen.
07-08-2013 om 09:17
geschreven door Gust Adriaensen
06-08-2013
'Zwijg erover, professor De Vos!'
Je kunt er donder op zeggen. Wanneer er vanuit 'linkse' politieke hoek, een voorstel wordt gelanceerd, komt de 'denktank' Itinera in beweging. Hoeveel bemanningsleden die tank eigenlijk telt, is onduidelijk. Maar wat al vlug wel overduidelijk was maar wat zelden of nooit vermeld wordt, is dat deze tank opereert met rechtse, neokapitalistische brandstof ter verdediging van een rechtse, neokapitalistische maatschappijvisie.
De voorbije dagen was het weer zover. Groen lanceert een voorstel voor een basispensioen voor iedereen. De dag nadien komt de tank in beweging. Professor De Vos, is, zoals wel zeer vaak het geval is, de commandant.
Zijn standpunt of de stellingnames van Itinera zijn net zo voorspelbaar als de voetbalcommentaren van fanatieke supporters aan de stamkroegtoog.
Uiteraard deugt het voorstel van Groen van geen kanten. En ook al is De Vos niet alleen een denktanker maar ook een academicus, de dooddoeners zijn niet van de lucht. 'Tijd voor leuke ideeën is voorbij', stelt de professor. 'Harde scenario's zijn nodig!', orakelt hij. 'Wat is de waarde van de berekeningen van Groen?', vraagt de Itinerakopman zich schamper af.
En de uitsmijter van De Vos, doet zelfs naar adem happen. 'Je kan over dit soort voorstellen eigenlijk niets zeggen', aldus onze professor, 'zolang het Planbureau en de Nationale Bank ze niet hebben nagerekend.'
Waarom zwijgt hij er dan niet in alle talen over?
06-08-2013 om 07:54
geschreven door Gust Adriaensen
05-08-2013
De vespers in de abdijkerk van Postel
De avonddienst of de vespers in de norbertijnenabdij van Postel: een aanrader voor iedereen!
Het geklep van het klokje. Het sfeervol verlichte romaanse abdijkerkje.
Stipt 18 uur : de ruisende stoet dernorbertijnen. De diepe buiging, twee aan twee, voor het altaar. Het gestommel bij het plaatsnemen in het gestoelte.
De voorzanger heft de hymne aan, begeleid door zachte orgelmuziek. Het rustgevende psalmodiëren. De lezing uit eeuwenoude teksten van kerkvaders en heilige priesters. De stilte nadien. Het magnificat . De voorbeden. De namen van de confraters die sinds de stichting in de 12de eeuw op dezelfde dag gestorven zijn.
Het zegenlied en de zegen. Het convent richt zich naar het Mariabeeld, zingt het Marialied. Ga in vrede.
De diepe buiging voor het altaar. De stoet verdwijnt in de lange kloostergangen.
Het is net geen 18.30 uur wanneer we de kerk verlaten.
De avonddienst in al zijn eenvoud: telkens opnieuw een deugddoende geestelijke ervaring.
05-08-2013 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
04-08-2013
Daar is de zomer, daar zijn de kunstenfestivals (2)
Kortrijk
Kortrijk pakt onder de titel 'Kortijk vlaandert' tot 18 augustus uit met een kunstwandeling. Op tien locaties stellen een vijftigtal vooral Belgische en enkele Nederlandse kunstenaars tentoon.
Minder internationaal dus dan Watou en geen aandacht voor de poëzie van het woord. Maar Kortrijk heeft natuurlijk heel wat historisch interessante locaties te bieden.
Grote indruk maken de 'kunstwerken' op mij niet. Bovendien is er zelden of nooit ook maar enig verband te merken tussen de gekozen locatie en de daar gepresenteerde kunstwerken.
Boeiend zijn de dankzij computertechnologie gerealiseerde sculpturen van Nick Ervinck (van hem was al monumentaal werk te zien in de laatste editie van Beaufort) en de fragiele kleinsculpturen in allerlei recyclagematerialen van Ruben Vandeghinste.
Beaufort aan de Kust, Track in Gent, Watou, Kortrijk...gebruiken de zgn. 'kunstwandeling' om moderne kunst te presenteren. Los van de esthetische waarde en van het technische vakmanschap, zijn er mij vooral drie trends opgevallen.
Het veelvuldige gebruik van 'niet-klassieke' materialen: allerlei kunststoffen, recyclagematerialen. De voorliefde voor 'installaties'. De installatiekunst (afzonderlijke voorwerpen worden gezamenlijk zo geïnstalleerd of gepresenteerd, dat ze een, meestal tijdelijk, 'kunstwerk' vormen) maakt een steile opgang, of het nu in minimale of monumentale vorm is. En de audiovisuele kunstwerken zijn prominent aanwezig.
De kennismaking ermee kan interessant zijn. Maar het overgrote deel van die als kunst gepresenteerde werken, laat niet veel indrukken na. 'Vluchtig' typeert ze misschien nog het beste. Dat is ook wat uit de vermelde trends te concluderen valt: vluchtig, tijdelijk. Wellicht is dat ook de bedoeling van vele hedendaagse kunstenaars.
04-08-2013 om 11:50
geschreven door Gust Adriaensen
03-08-2013
Daar is de zomer, daar zijn de kunstenfestivals (1)
Watou
Het is al enkele jaren een trend: een kunstenparcours in stad of dorp, waar je binnen of buiten het werk van vooral jonge en 'moderne' kunstenaars kunt 'bewonderen'.
De voorbije twee bloedhete dagen er twee bezocht: het gerenommeerde Watou en beginner Kortrijk.
Het kunstenfestival Watou was al aan zijn zoveelste editie toe. Opgestart door de dichter Gwy Mandelinck, bracht het meestal een expositie waarin de combinatie woord-beeld centraal stond. Het woord van de dichter, versterkt of ontkracht door vorm en kleur. De laatste jaren is die band tussen poëzie en beeld grotendeels doorgeknipt.
Op tien locaties was er werk te zien van een negentigtal kunstenaars uit binnen- en buitenland. Het thema was 'Over de liefde die we niet begrijpen', een thema, dat, het moet gezegd, niet altijd zo duidelijk uit de werken te begrijpen was.
Twee werken waaraan ik achteraf nog spontaan terugdacht, zijn allebei gesitueerd in en rond de Douviehoeve. De mens in de poel op het erf van de hoeve met in zijn hand een bord met zijn hartekreet, zegt op een sarcastische manier heel veel over onze diepe, existentiële nood aan begrip, vergeving, liefde.En in de grote schuur van de Douviehoeve had Leonid Tisjkov zijn 'Private Moon' opgesteld. Daarmee zeult hij al een hele tijd de hele wereld rond, van expositie naar exposite. Een man die blijft dromen, zijn 'private dream'.
Heel veel mooie, poëtische herinneringen, riep de klassiek samengestelde hommage aan Herman De Coninck op: biografie, foto's, gedichten. Sommige gedichten van De Coninck zijn echte klassiekers geworden. De Coninck, dat klinkt beeld- en klankrijk uit sommige van zijn gedichten, begreep de liefde ook niet (altijd).
03-08-2013 om 10:16
geschreven door Gust Adriaensen
02-08-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag26 juli vrijdag 2 augustus 2013
Terwijl de mensen sliepen kwam de vijand, zaaide onkruid tussen de tarwe en ging heen, zo horen we Jezus spreken, zaterdag in het evangelie van de parabel van het onkruid tussen de tarwe (Mt 13, 25). Hij leert ons de gebeurtenissen in de wereld op een andere en diepere wijze te zien. Toen we enkele jaren geleden in Syrië kwamen vonden we hier helemaal geen volmaakte politieke samenleving, maar we genoten wel van de behoorlijke welvaart, de veiligheid, de gelijkwaardigheid van alle geloofsgroepen,de godsdienstvrijheid, de gastvrijheid en een gezond familieleven. In het openbare leven waren discriminatie, diefstal en criminaliteit onbekend. En plots heersten de gruwelijkste vormen van barbaarsheid.Er werd gemoord, geplunderd en er werden aanslagen gepleegd in heel het land. De vrij harmonische samenleving veranderde in een nachtmerrie. De lente werd een chaos. De media vertelden dat het een spontane opstand was van een sinds lang onderdrukt volk. Wie echter meer spiritueel dieptezicht had, merkte al vanaf het begin dat ook dit een leugen was. Vijanden hadden lang geleden al onkruid gezaaid, dat nu weelderig opschoot. Wesly Clark, een Amerikaanse generaal, heeft toegegeven dat deoorlog tegen Syrië, samen met vier andere landen, al kort na de aanslag op de Twin Towers in 2001 gepland was. Inmiddels werd Irak verwoest onder het motto Vrijheid voor Irak! Het blijft een van de grootste misdaden tegen de menselijkheid uit de recente geschiedenis. Zullen er van de 1,3 miljoen christenen in 2003 in Irak binnen kort nog christenen overblijven? Op gelijkaardige wijze prijkt ook Libië in de westerse Arabische lentecollectie. En wat met de christenen in Egypte, Afghanistan, Syrië? Al deze landen zijn inmiddels een onuitputtelijke goudmijn voor de wapenindustrie. De armen worden verkocht, zei de profeet Amos meer dan 27 eeuwen geleden, om de macht ende rijkdom van grote mogendheden en wereldheersers te dienen. En terwijl de islam in het westen steeds meer vrijheid en ondersteuning krijgt, worden de christenen, de oudste bewoners,in de moslimlanden steeds meer vervolgd, verjaagd of uitgemoord. De Russische punkgroepPussy Riot die op schandalige wijze de heilige liturgie een orthodoxe dienst verstoort, krijgt in heel het westen aandacht en bijval. Maar wie verdedigt Amina Tyler in de Tunesische gevangenis, omdat ze durfde protesteren tegen de onderdrukking van de vrouw? Waar blijft Amnesty International nu? Mgr. Paul Yazigi, Grieks-orthodox metropoliet van Aleppo en Mgr. Jean Ibrahim, Syrisch-orthodoxe bisschop van Aleppo werden al drie maanden geleden ontvoerd. Waar blijven de machtige organisaties van de UNO? Wat doet Turkije? Neen, onze grootsteproblemen komen niet voort uit het feit dat de westerse democratie nog niet genoeg is doorgedrongen. Integendeel. En de grote moeilijkheid in onze tijd ligt ook niet in een algemene economische recessie maar in het kwaad, de zonde in ons hart en in deze wereld. Ze komen van de duivel en zijn handlangers, de vijanden van God en van de mensen, die welbewust in het verborgene onkruid blijven zaaien. Wie dit ontkent is onverantwoord naïef.
We laten het inmiddels niet al te zeer aan ons hart komen en grijpen iedere gelegenheid aan om te vieren. Fadia,de baby, heeft haar eerste tandje gekregen. Tijdens het middagmaal hebben we enkele beelden gezien van choreografie en dans in Rio de Janeiro op de Wereldjongerendagen. Prachtig en inspirerend. De kinderen en een zuster voeren nu ook enkele dansjes uit op Arabische muziek en met overvloedige kleurrijke kleding. Daar hoort gebak bij en een apart gerechtje: graantjes in een soort suiker brei. En tijdens de maaltijden blijven we tussendoor genieten van die schitterende beelden van een dansende,biddende, getuigende jeugd in Brazilië. Het is wel degelijk een verheerlijking, niet van mensen of menselijke instellingen, maar van God de Vader en Schepper, van Jezus Christus, de Verlosser door het Kruis en van de heilige Geest, de werkelijke drijvende kracht in deze wereld. De jeugd zingt en juicht uitbundig maar is ook indrukwekkend stil, geknield in aanbidding voor het Allerheiligste Sacrament. En ze zijn met miljoenen. Ondertussen spoort paus Franciscus de gelovigen aan om uit hun slaap te ontwaken, er op uit te trekken, vastberaden tegen de stroom van de algemene opinie in te gaan en zich in te zetten voor armen en verdrukten, waar ze zich ook mogen bevinden. Hij nodigt ook de kerkleiders uit om de weg van een grondige hervorming te gaan in de geest van het evangelie. We moeten ons vooralinzetten voor het heil van de mensen en de glorie van God en niet onze eigen kerkelijke of religieuze instellingen willen verheerlijken. Hopelijk is dit het begin van een daadwerkelijke ommekeer in de Kerk.
Het nationale leger is over heel het land steeds meer gewapende groepen en wapenvoorraden aan het uitschakelen en de veiligheid aan het herstellen. Op 29 juliverwerft het leger de controle over Khaldiye in Homs, de hoofdstad en het bolwerk van de rebellen. Helaas, wanneer een plaats veilig is, wordt het elders weer onveilig.En zo blijven ook de aanslagen doorgaan.Bovendien worden ze door het westen nog steeds eenzijdig beoordeeld. Terecht verwijt de permanente waarnemer bij de UNO, dr. Bashar al-Jaafari dat de internationale onderzoekscommissie blind is voor de misdaden van de gewapende groepen in Syrië.
Rondom ons blijven we regelmatig de doffe geluiden van ontploffingen horen. We bevinden ons nog steeds op een erg gevaarlijke plaats. We blijven dus eten in de refter met zandzakken voor de ramen, als in een van de luxe-loopgraven van de eerste wereldoorlog. We moeten ook noodgedwongen s avonds vroeg in onze schuilplaatsen zitten of liggen. Deze week werden juist in de schuilplaats van de zusters giftige spinnen aangetroffen.Wie zegt dat vrouwen altijd zoveel tijd nodig hebben om in te pakken? Niets van.In minder dan geen tijd waren alle matrassen en alle gerief verhuisd naar een nieuw onderkomen. Vlugger kon niet.Er was nauwelijks tijdom van deze plotse vlucht een fotote nemen. Zo wordt de dagelijkse sleur doorbrokenen blijft de spanning er in. En dan spreken we nog niet van de inrichting van de nieuwe schuilplaats. Ieder maakt een gezellig hokje. De refter was vroeger al een plaats waar van alles gebeurde en nu is ze geen polyvalente maar een soort omnivalente ruimte geworden, zeg maar een gezelligerommelkamer die plots weer netjes, proper afgescheiden en ingedeeld wordt in afzonderlijke ruimtes.
Ondertussen leven en lijden ook wij mee met de ellende van het Syrische volk en land. Er zijn mogelijk al een honderdduizend doden te betreuren. Fabrieken, scholen, ziekenhuizen, openbare instellingen zijn verwoest. Miljoenen mensen zijn vluchteling in een land datvroeger zelf een gastvrij toevlucht bood voor massas vluchtelingen van buiten af (uit vooral Irak en Libanon, 2006). Velen lijden echt honger en zijn dakloos. Woensdagavond volgen we op de Syrische tv Al Akhbaria een uitgebreid interview met moeder Agnes-Mariam over de toestand in Syrië envooral over deconcrete wegen van de Musalaha (de belangrijkste verzoeningsbeweging).De nood is groot om het volk de nodige voeding, verzorging, onderdak, onderwijs én heropvoeding te geven. Wederzijdse vergeving en verzoening werken genezend. Ze spreekt ook over de terroristen die zich moeten kunnen uitspreken om een nieuwe en goede levensrichting te kunnen kiezen. Een van de concrete projecten die zetoont is het schitterende Nederlandse initiatief van een rijdend polyvalent ziekenhuis met vele mogelijkheden (kostprijs n half miljoen euro) voor Homs en hopelijk daarna eentje voor Aleppo. (http://helphoms.org; http://helphoms.nl).
Het feit dat de ellende blijft aanhouden kan ontmoedigen. Anderzijds bevat deze toestand de hoop van een grondige loutering. Dit lijden biedt ook de kans van een sterkere groei. Geleidelijk komt de waarheid naar boven en wordt steeds meer aanvaard, al blijft Frankrijk obsessief deze ontkennen. Wanneer de werkelijkheid van deze oorlog tegen Syrië eenmaal erkend wordt zal het een ommekeer kunnen bewerken in de politieke verhoudingen wereldwijd. Mgr. Francis A. Chullikat, perrmanent vertegenwoordiger van de Heilige Stoel bij de UNO sprak op 23 juli 2013 over een vrede in Syrië waardoor iedereen winnaar wordt in tegenstelling tot een oorlog waarbij iedereen verliest. En op 25 juli kwamen patriarch Cyrillus van Moskou met de vertegenwoordigers van alle orthodoxe kerken over de hele wereld samen met president Putin om hun grote bezorgdheid uit te spreken over de tragedie in Syrië, waarbij de christenen dreigen te verdwijnen. Dit zou een catastrofe zijn voor heel de beschaving, zo luidde hun verklaring. De bronnen van onze godsdienst bevinden zich hier.
Misschien wordt de eigenlijke geschiedenis geschreven door heiligen en martelaars, zoals pater François Mourat. Hij leefde naar het voorbeeld van Charles de Foucauld enstichtte het klooster van de heilige Simeon de Styliet te Ghassanie (N.O. Aleppo). Kerken werden verwoest en christenenontvoerd of gedood. Toen het ook voor hem gevaarlijk begon te worden schreef hij aan zijn bisschop: De liefde heeft een synoniem: het lijden... Ik ben bereid te sterven voor de vrede en dat de Kerk zich herinnert dat ik met vreugde mijn leven geef voor alle christenen in dit geliefde land. Zijn klooster werd verwoest en hij werd vermoord op zondag 23 juni 2013. Hij was 49 jaar.
02-08-2013 om 21:46
geschreven door Gust Adriaensen
31-07-2013
Volkstuinier Kris Peeters
Met het bruin van een dure costa nog op zijn fraaie George Clooneygezicht, toog onze ijverige minister-president naar het landelijke Kempense Westerlo. Want zelfs daar, in dat idyllische boerengat, was de nood aan volkstuintjes groot. Onze attente Vlaamse regering had de tekenen van de tijd eens te meer verstaan en was met wat centen in dat gat gesprongen.
Kris, van wie uit zijn belangstelling voor rijpaarden al vaak gebleken is, dat hij als MP ook een terechte minister van Vlaamse landbouw is, kon nu eveneens zijn oprechte interesse voor de agrarische wereld demostreren in de volkstuintjes van het de Mérodedorp.
De autochtone volkstuiniers waren erg verguld met de komst van dergelijke personaliteit, die op een vaderlijke manier met hen omging. Jef van Westerlo, die tot volkstuinierwoordvoerder was gebombardeerd, sprak in gekuist Kempens waardevolle volkstuinwijsheden uit. De minister-president, repliceerde, de arm joviaal om de schouders van Jef geslagen, in gekuist Klein-Brabants, op een allercharmantste manier, waarin ware liefde voor het volkstuinwerk doorklonk.
Ten gerieve van de perslui duidde Kris Peeters de diepere betekenis en waarde van de volkstuinen voor heel het Vlaamse land, onze geliefde regio. Opgemerkt werd evenwel dat de kabinetsmedewerker die over de outfits van de MP gaat, klaarblijkelijk zich geen idee had kunnen vormen van wat 'volkstuintjes' eigenlijk zijn, en zijn baas in een maatpak en blinkende schoenen, het veld had ingestuurd.
Samen met de Westerlose volkstuiniers tussen de rijen savooien knielen om hun dikte en vastheid te voelen, enkele preistokken loswroeten om hun welstand te keuren, een bos jonge patatten uit de Kempense grond opgraven, zat er dus niet in. Dat lieten die van Westerlo echter niet aan hun hart komen. Met graagte leverden zij zich over aan wat wroet- en graafwerk, om de mooie vruchten van hun volkstuinierpassie te demonstreren.
Thuisgekomen in zijn rustige Klein-Brabantse haven bij zijn meestal lieftallige echtgenote, kreeg onze charmante minister-president deze keer toch flink op zijn donder. Niet zozeer omdat zowel zijn schoenen als zijn kostuum lichte sporen van zijn aanwezigheid in Kempense tuinen vertoonden. Nee, zijn vrouw, die als degelijke boerendochter van wanten weet, fulmineerde: 'Daar moet je nu toch echt wel voor op je ministeriële kop gevallen zijn, om met zulke kleren en schoenen aan, volkstuinen, in de Kempen dan nog, te gaan bezoeken!'. Daar had Kris niet van terug.
Ondertussen werd in de zoele zomeravond door de Westerlose volkstuiniers bij pot en pint nog lang en genoeglijk nagepraat over het hoge en menselijke bezoek. Tegen twaalven waren allen in een zalige lichte beneveldheid verzeild geraakt. Toen zei Jef gemeend: 'Ik stem volgende keer voor de Kris!'. Dat werd door iedereen beaamd. Zelfs Toon, een gekende Groen-aanhanger, zweeg.
31-07-2013 om 13:42
geschreven door Gust Adriaensen
30-07-2013
Kindertaal
Kindertaal
Zij groeien als kool in hun taal.
Uit de chaos van klanken dringen woorden naar voor. Als een stormram rent hij erdoor en schaart ze energiek rond zijn onaantastbare "ik". Zij luistert bevallig, echoot "ik ook" door het huis, neemt eigenwijs haar tijd voor een nieuw geluid. Moeizaam brengen ze woorden in het gelid, zinnetjes missen voorlopig een bit.
Wij omringen hen met zalvende klanken geen kwetsend lawaai, een woord een aai geen dolk, zinnen teder en licht geen drukkend gewicht. Zo vertalen wij hun dag.
Gewiegd door sussende geluidjes, in dekens van warme woorden gewikkeld, beschermd tegen loerend gevaar in een tent van taal, slapen zij in.
's Morgens hervatten zij hun veroveringstocht: geen woord is nog veilig.
30-07-2013 om 21:55
geschreven door Gust Adriaensen
29-07-2013
De witte man met de zwarte boekentas
Het bezoek van paus Franciscus aan de Wereldjongerendagen in Rio de Janeiro, bracht het ene hoogtepunt na het andere.
In Rio bracht hij miljoenenmassa's op de been. Hij wekte onbeschrijflijk enthousiasme op en slaagde er dan weer in tijdens liturgische vieringen en gebed, de menigte tot bezinning en stilte te bewegen. Hij begroette, kuste, omhelsde met evenveel hartelijkheid zowel presidenten als inwoners van de favela's of vertegenwoordigers van indianenstammen, kinderen zowel als bejaarden, mannen zowel als vrouwen...In zijn toespraken handelde hij niet over doctrinaire onderwerpen maar hamerde voortdurend op medemenselijkheid, solidariteit, rechtvaardigheid, liefde...
Van dat in alle opzichten grootse en belangrijke gebeuren, was hier in de media niet veel te bespeuren. Zowel de pers als de tv schoten schromelijk tekort. De berichtgeving was uitermate beperkt. De analyse en beschouwing, zo goed als afwezig. Het toont eens te meer aan hoe verschraald én incompetent én bevooroordeeld, de Vlaamse media alles wat met godsdienst, religie en Kerk te maken heeft, benaderen.
Treffende beelden van dit bezoek zijn er in overvloed. Enkele wil ik even naar voren schuiven: het bezoek aan een krottenwijk in de Braziliaanse hoofdstad en de twee à drie miljoen vooral jonge mensen die de slotviering op het strand van Copacabana bijwoonden.
Maar een beeld dat zal beklijven en ongetwijfeld iconische waarde zal krijgen, is het volgende: paus Franciscus in een eenvoudige witte toga, die bij zijn vertrek uit Rome en uit Rio, zelf een overjaarse zwarte reistas draagt.
29-07-2013 om 08:51
geschreven door Gust Adriaensen
28-07-2013
Slotoproep tot de jonge christenen op wereldjongerendagen
Paus Franciscus riep de meer dan drie miljoen jonge christenen, die op het strand van Copacabana in Rio de Janeiro, de slotviering bijwoonden, op tot engagement.
'Ga en maak van alle naties leerlingen, wees niet bevreesd en stel je ten dienste!"
28-07-2013 om 22:25
geschreven door Gust Adriaensen
27-07-2013
Yasmine Kherbache over religie
'Ik geloof dat er meer is dan wat we rationeel kunnen bevatten. En dat wordt vanzelf een levenshouding. Die je dus religieus kunt noemen.'
27-07-2013 om 08:33
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 19 vrijdag 26 juli 2013
Een langzame verbetering?Zoals blinden een olifant betasten zo trachten wij de toestand waar te nemen om te weten hoe het hiernu eigenlijk is. De veiligheid blijkt stilaan over heel het land steedsmeer hersteld te worden, terwijl er helaasverder aanslagenworden gepleegd. Ook de voedselbevoorrading blijkt te verbeteren. Hoewel het bij ons rustig blijftwordt er dezer dagen in de omgeving flink gevochten. We horen regelmatigde doffe ontploffingen.Het blijkt vooral in de omgeving van de autostrade te zijn, enkele kilometers hier vandaan. Als er een vliegtuig of een helikopter in de lucht hangt,schuilenwij ergens in een veilige plaats. We hebben onze les geleerd. Toch zijn er ondertussen geen nieuwe inslagen meer geweest. Hopelijk wordtgeleidelijk de veiligheid ook hier hersteld.Ondertussen blijven de strikte veiligheidsmaatregelen gehandhaafd: niet op het dak komen, niet in de binnentuin en zeker niet op het terrein, nietonbeperkt in open ruimten lopen, zoals op de grote binnenkoer, alle deuren die ergens naar buiten leiden hermetisch dicht houden en s avonds vroeg naar onzeschuilplaats Daarbij komt nog de hinder van de dagelijkse onverwachte stroomonderbrekingen. We hoeven dus geen extra vastenpuntjes te zoeken. Al bij al zijn we erg dankbaar omdat we in deze omstandigheden ons gemeenschapsleven in vrede en vreugde kunnen beleven.
Het is wel bemoedigend dat er nu weer in vele landen, solidariteitsacties gehouden worden om Syrië in zijn strijd tegen de buitenlandse inmenging en agressie te steunen (Europees Solidariteitsfront voor Syrië; Syriërs in de Verenigde Arabische Emiraten;in Parijs op het Trocadero plein; in Cuba,in de Indiase stad Bareilly, ). Er is zelfs een persmededelingvan twee leden van de Franse commissie voor buitenlandse zaken, J. Myard en A. Marsand, die zich zeer kritisch uitlaten over wapenleveringen aan de oppositie.Mgr. Antoine Ando, de Chaldeeuwse bisschop van Aleppo (met vele anderen) zegt dat nu 80 % van de bevolking achter de regering staat, hoe onvolmaakt die ook moge zijn. Helaas kijkt de meerderheid van de westerse media nog steeds de andere kant op. De moorden, de verwoesting van kerken, de vernielingen van het land worden niet aangeklaagd. Het westenlijkt zijn steun te blijven geven aan de vrijheid van al Nousra, dat hier een islamitisch kalifaat wil oprichten, waar de aanwezigheid van christenen zelfs niet geduld wordt. Een bijzondere oproep kwam van Mairet Maguire, Ierse Nobelprijswinnares voor de vrede (1976) die al in mei Syrië bezocht aan het hoofd van een vredesmissie. In een gesprek te Rome met kard. P. Turkson en aartsbisschop D. Mamberti verwacht ze nu van het Vaticaan een sterke boodschap. Geweldloosheid en dialoog, aldus Maguire,zijn de enige wegen naar vrede in Syrië en er zijn al vele goede stromingen van onderuit zoals de mussalah die o.m. gesteund wordt door patriarch Gregorios III Laham. Vriendschap, vergeving en verzoening moeten zo groeien en het Syrische volk moet zelf kunnen beslissen over zijn samenleving. Het nieuwe geweld en de nieuwe wapensbrengen alleen maarmeerontwrichting en ellende mee.
We trachten rustig ons leven van bidden en werken verder te zetten. Omdat ik er aan herinnerd wordt dat het 49 jaar geleden is dat ik priester gewijd werd,heb ik dat ook meegegeven als intentie in de eucharistie, waarna ik natuurlijk heel de dag door op verschillende wijzenfelicitaties kreeg. Zaterdag sluiten we ons in de geest aan bij de byzantijnse liturgie die de profeet Elia viert. Deze vader van de profeten kan ons op velerlei wijze inspireren vanuit de boeiende Bijbelse verhalen.Hij was een geëngageerde getuige, die zijn nek durfde uitsteken. In de vespers van de vooravond werden al een aantal van deze verhalen gelezen. Hij is de man die de koning en het volk radicaal voor de keuze stelde:Wie wil je uiteindelijk dienen, de ene ware God of de afgoden?Een goede vraag die ook ons moet wakker schudden. Pittig detail. De Latijnse liturgie kent deze verering van de grote profeet Elia niet. En toch. In een oud Frans klein brevier (Petit bréviaire, J.H. Gottmer, 1955, verzorgd door onze confraters norbertijnen van de abdij van Berne!) vinden we uitgerekend op deze dag de lezingen over de profeet Elia! Zondag bidden we o.m. voor onze nieuwe koning en koningin Filip en Mathilde van België, ons (eerste) vaderland.We bidden tevens dat het geweten van ons volk mag ontwaken, zodat de christelijke waarden, die de authentieke universele menselijke waarden zijn, opnieuw mogen gerespecteerd worden. En onder het middagmaal zien we nog een reportage over de feestelijkheden in Brussel. Op dezelfde wijze volgen we deze week tijdens de maaltijd ook enkele keren de beeldenover het bezoek van de paus aan de Wereldjongerendagen in Braziliëen de boodschap die hij meegeeft om jong en oud in hun eigen waarden te aanvaarden. Bijzonder hartverwarmend, niet alleen als uiterlijk gebeuren maar ook als geestelijke inhoud. Deze pauselijke franciskaan is eengeschenkt voor de kerk en de wereld van onze tijd, tot spijt van wie het benijdt.
27-07-2013 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
26-07-2013
twitter@pontifex
The measure of the greatness of a society is found in the way it treats those most in need, those who have nothing apart from their poverty.
26-07-2013 om 06:52
geschreven door Gust Adriaensen
25-07-2013
Aan baron Frans Van Daele, kabinetschef van koning Filip
Meneer de baron,
Vooreerst gefeliciteerd met uw aanstelling tot kabinetschef van de koning. Er circuleren in de media geen wanklanken rond u. U wordt algemeen geroemd om uw 'politiek inzicht', uw 'breed netwerk', uw 'buitengewone schranderheid'. Kortom, u bent een 'klasbak' en een 'topdiplomaat'.
U stelt zich nu ten dienste van de nieuwe koning. U bent bekommerd om zijn functioneren en u hebt de capaciteiten om dat in een complex land als het onze, in goede banen te leiden.
U weet ook dat het 'imago' van het staatshoofd nog voor verbetering vatbaar is. Maar het is onderhand ook wel duidelijk geworden dat daaraan zowel door Filip zelf als door zijn entourage en natuurlijk ook door de koningin, met succes gewerkt wordt.
Mag ik u twee suggesties doen, meneer de baron, die bij inachtneming door de koning, er voor zullen zorgen dat het imago van Filip een enorme, positieve boost zal krijgen, die onverwoestbaar zal blijken te zijn.
Een eerste heeft te maken met Delphine. Tracht de koning ervan te overtuigen dat hij een 'menselijke' sleutelrol kan spelen in het erkennen door Albert II van zijn dochter. Voorzichtige stappen, door uw wijsheid uitgetekend en begeleid, van de nieuwe koning in de richting van zijn halfzus, zouden al op algemene appreciatie onthaald worden.
En dan is er Laurent. Het zou me sterk verwonderen als u niet besefte op hoeveel sympathie deze rebel én underdog kan rekenen. Help er dus voor zorgen dat deze broer van koning Filip, een volwaardige plaats krijgt in het koninklijke team. Het zal de koninklijke uitstraling versterken, de prins gemakkelijker binnen de vastgestelde krijtlijnen doen opereren en het zal ten goede komen aan de mens Laurent en zijn gezin.
Meneer de baron,
De koning kan wel uitpakken, en terecht, met zijn gezin. Maar wanneer Delphine en Laurent uitgesloten blijven, wordt alles wat Filip over de waarde van de familie en over respect en menselijkheid zal vertellen, ongeloofwaardig.
Misschien, -maar dat hoef ik u eigenlijk niet te vertellen, dat ziet u zelf ook wel in-, vindt u in koningin Mathilde, een machtige bondgenoot, om die twee hete familiale hangijzers aan te pakken.
Van harte succes ermee!
25-07-2013 om 07:39
geschreven door Gust Adriaensen
23-07-2013
Een eresaluut aan de pauselijke bodyguards
Zij hebben het niet onder de markt sinds het aantreden van paus Franciscus, de pauselijke bodyguards.
Ook onder de brandende zon, in zwart pak, wit hemd en das. En langs de pausmobiel lopen of soms ook rennen. En bescherming bieden, mocht dat nodig blijken.
Op het Sint-Pietersplein is het al geen lichte job. Honderden baby's, kinderen, zelfs volwassenen, optillen naar de paus in de pausmobiel. En als Franciscus naar de mensen toegaat, ze kust, ze omhelst, zoveel mogelijk handen schudt, briefjes, bloemen, geschenken aangeboden krijgt, is het geen sinecure voor de lijfwachten om het allemaal min of meer in goede banen te leiden.
Maar dat alles is niets in vergelijking met wat we te zien kregen bij de aankomst van de paus in Rio.
Klaarblijkelijk door een fout in de organisatie kwam de colonne met daarin ook een auto(otje) met de paus, in een file terecht. Als een zwerm bijen kwamen honderden dolenthousiaste Brazilianen naar de auto toegerend. Buiten de bodyguards was er eigenlijk geen andere bescherming. Een nachtmerrie voor elke veiligheidsdienst.
De spanning moet enorm geweest zijn. Maar ook de fysieke inspanning van de lijfwachten was extreem. Wanneer het stapvoets ging, de mensenmassa toch een beetje op afstand houden. Wanneer wat meer snelheid mogelijk was, moesten ze rennen om in de vooroprijdende en volgende auto's te springen.
Je kan het allemaal bekijken op de youtubesectie van de Vaticaanse site.
Het kan niet anders of de bodyguards van de paus krijgen binnenkort opslag.
23-07-2013 om 20:25
geschreven door Gust Adriaensen
22-07-2013
De politieke impact van de troonswissel
Een stralende (te warme) zondag, een dag zonder wanklanken, een massa volk, Filip die het uitzonderlijk goed en zelfzeker doet, koningin Matilde en de kinderen die de harten van duizenden veroveren, emoties zowel bij royalties als bij toeschouwers...het zat allemaal snor op de Nationale Feestdag.
Deze geslaagde troonswissel op de Nationale Feestdag met meer dan een half miljoen toeschouwers en met een veelvoud daarvan aan tv-kijkers, zegt veel over wat de meerderheid van de Belgische bevolking wil: geen separatisme, geen republiek. Maar wel 'eenheid in verscheidenheid'.
Het zou uitermate dom zijn, mochten de partijen die zich kanten tegen een separatistisch nationalisme maar in essentie die 'eenheid in verscheidenheid' voorstaan, niet op de gepaste manier inspelen op wat op deze 21ste juli zo duidelijk kwam bovendrijven.
Meer dan waarschijnlijk is men nu al bezig op de hoofdkwartieren van CD&V, SPA, Open VLD, PS, MR en CdH en vermoedelijk ook bij Groen-Ecolo, de tactische lijnen uit te zetten om politiek maximaal de vruchten te plukken van wat zich in de troonswissel op de Nationale Feestdag manifesteerde.
22-07-2013 om 09:13
geschreven door Gust Adriaensen
20-07-2013
Bernard Dewulf: 'Filip I, een man naar mijn hart'
BERNARD DEWULF, de man die in een sierlijke, delicate taal en met diepe empathie, schitterende stukjes schrijft over de 'condition humaine': fragiel, eenzaam, vergeefsheid, melancholisch, tempus fugit..., voelt zich zielsverwant met Filip I de Schuchtere, een man naar zijn hart.
Een fragmentje:
'En nu hij morgen Filip I de Schuchtere wordt, nu hij sierlijker Nederlands aarzelt dan veel Vlamingen, nu ik hem met de stille trots van elke schuchtere, en in een perfect rijm, voor de camera hoorde zeggen: 'Ik ben me welbewúst van de verantwoordelijkheid die op mij rúst', dacht ik aan een andere geliefde, notoire schuchtere: de onlangs overleden Nederlandse schrijver BERNLEF. Twintig jaar geleden schreef die een treffend gedicht over de verlegene, die hij zelf levenslang was. En nu ik het opnieuw las, leek het me ineens, uit het ongerijmde, geschreven voor onze nieuwe koning.'
Schittering
Verlegen maakt iemand op zijn mooist, siert hem van binnen
Verstrikt in aarzelingen houdt hij het schichtig voor gezien
Trilt hij van twijfel of is het inspanning zijn zijn hand niet te laten vangen door gebaar, zijn mond door woord?
Door afwezigheid schittert hij even
Dan kiest hij opnieuw zijn naam en stelt zich handenschuddend voor
20-07-2013 om 09:04
geschreven door Gust Adriaensen
19-07-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
vrijdag 12 vrijdag 19 juli 2013
Terwijl de byzantijnse liturgie op deze zondag de vaders van de zes eerste oecumenische concilies viert waardoor het christelijk geloof een duidelijke en zuivere vorm heeft gekregen, vieren wij de vijftiende zondag door het jaar met het inspirerende evangelie van de barmhartige Samaritaan. s Middags eten we uiteindelijk niet in de hal, waar alles al klaar staat, maar blijven in de refter.Er hing immers een helikopter in de lucht en datheeft voor ons al enkele onverwachte en nare gevolgen meegebracht. Het blijft vandaag echter rustig. In de loop van de week zijn er voortdurend schoten en ontploffingen te horen maar dat blijkt verder op te zijn, vooral op de autostrade.
Dinsdag 16 juli vieren we Onze Lieve Vrouw van de berg Carmel. Hetis voor de gemeenschap een feestdag. Deze dag in 1994 wordt beschouwdals het begin van de restauratiewerken van de ruïne die moeder Agnes-Mariam hier aantrof. Bovendien is deze gemeenschap nauw verbonden met de carmelitaanse spiritualiteit. In de 12e eeuw leefden eremieten op de berg Carmel sterk verbonden met de profeet Elias en met een grote verering voor Maria. Onder druk van de islam weken sommigen uitnaar Europa. Ze ondervonden vele moeilijkheden en kregen veel tegenstand. O.L.Vrouw verscheen echter aan prior Simon Stock en gaf hem het scapulier, dat later voor velen het teken zou worden van hun trouw aan Maria en hun verbondenheid met de carmelitaanse familie (een stuk bruine stof uit twee delen, gedragen op de borst en op de rugzijde). In de 18e eeuw werd dit familiefeest door paus Benedictus XIII uitgebreid tot heel de Kerk als een uitnodiging tot kinderlijke liefde voor Maria. Wij vieren maandagavond de feestelijke vespers met processieen dinsdag wordt als een zondag beleefd. De voorbije nacht hebben we evenwel vele bombardementen gehoord aan het anti Libanongebergte en in ons dorp. In de voormiddag kwam er een straaljager heel laag overgevlogen, wat tot heden een teken was dater ergens aangevallen zou worden. We hebben echter niets gehoord en in de refter gezellig samen gegeten. Voor de feestelijkheid heb ik nog eens Europese koffie gezet. Anderen zijnop deze vrije dag begonnen met mozaïeken te maken. Bij het laatste bombardement zijn er enkele gekleurde glazen in stukjes gevlogen. Dat heeft iemand geïnspireerd om eens alles op te zoeken over het maken van mozaïeken en nu zijn er enkele grote en kleine artiestjes bezigallerlei stukken steen en gekleurd glas in kleine stukjes te kappen. Het is zo boeiend dat de jongens s avonds van op hun matras nog willen voortwerken. We moeten de dag wat vroeger eindigen omdat we bombardementen verwachten. In de late namiddag komen we eerst nog samen om de tekst vanhet evangelie Johannes over de bruiloft van Cana (2, 1-11) te bestuderen in de vorm van een chiasme, waarbij uitdrukkingen hernomen worden in omgekeerde volgorde. Het lijkt voor ons wat kunstmatig maar het is in feite de gewone semitische opbouw van een tekst die organisch groeit zoals een boom met kringen. Het is ook merkwaardig welke rijke betekenissen er uit deze tekst dan vanzelf te voorschijn komen.
Woensdag en donderdag is het hier nog eens algemene mobilisatie omwille van de zatar, de tijm die weer in een zeer grote hoeveelheid geoogst is. Dit brengt veel stof mee. Daarom wordt deze tijm naar boven gebracht in de gangen rond het atrium. Heel het dak van het atrium is toch kapot zodat het stof langs daar weg kan. In plaats van de steeltjes een voor een van hun blaadjes te ontdoen wordt nu een grote hoeveelheid in een doek gerold waarop dan geslagen wordt zodat de meeste blaadjes er al af zijn. Libanezen kunnen deze zatar bij wijze van spreken wel dag en nacht eten. Er is goede hoop dat deze oogst aan een redelijke prijs in Damascus zal kunnen verkocht worden. Ondertussen gaan de stroomonderbrekingen door en donderdag is het van s morgens half acht tot vier uurin denamiddag. s Avonds genieten we van gedempt licht.
Een Algerijnse volksdelegatie heeft een uitgebreid bezoek gebracht aan Syrië. In een verklaring van woensdag 10 juli 2013stellen ze dat alle aspecten van de Syrische crisis duidelijk een buitenlandse samenzwering aantonen. Ze zullen hun best doen om in eigen land de valse berichtgevingen aan te klagen en ze roepen de Arabische wereld en de wereld van de islam op om zich te verzetten tegen wat zij noemen de Zionistische-Amerikaanse plannen. Ze vertrouwen er op dat het Syrische volk, zijn regering en zijn leger in staat zullen zijn deze buitenlandse agressieuiteindelijk te overwinnen. In Aleppo is ook een goede verandering. De voedselbevoorrading is niet meer in handen van het vrije Syrische leger, dat brood stal en aan woekerprijzen verkocht, 500 Syrian Pound voor 10 Syrische platte broden. Nu heeft de overheid terug de leiding heroverd en de broden worden weer verkocht aan 15 SP voor 10 broden!(1 was vroeger ongeveer 60 SP waard, nu blijkt het ongeveer 250 SP te zijn). Verder heeft de universiteit van Aleppo het eredoctoraat ingetrokken dat ze in 2009 verleend had aan R. T. Erdogan omwille van zijn rol in de internationale betrekkingen. Deze man hoort inmiddels bij de club van de internationale criminelen. Hoewel de aanslagen in heel Syrië nog doorgaan,worden overal vele cellen van terroristen uitgeschakeld. Gelukkig neemt de veiligheid geleidelijk toe dank zij de inzet van het leger. De Syrische eerste minister, dr. Wael al-Halqi stelt terecht dat de sleutel voor het herstel van Syrië ligt in het herstel van de onderlinge menselijke verhoudingen. Israël blijft echter in alle betekenissen van het woord stokenen luchtaanvallen op Syrië uitvoeren. Vorige zondag heeft het ook een groterijkdom aan gewassen door brand vernietigd in de Golan, in Quneitra (de dorpen Schita en Har Dar). Israël meent dat recht te hebben in de bezette gebieden. En de Brusselse sjeik Bassam Ayachi, van Frans-Syrische afkomst, heeft vol trots gemeld dat zijn twee zonen als martelaars in Syrië zijn omgekomen. Toen ik vorige zomer in België was heb ik in een Vlaamse krant een uitgebreide reportage over hem kunnen lezen. Hij was zijnzonen aan het voorbereiden om in Syrië te komen vechten.Abdel Rahmad Ayachi is gedood op 19 junien Raphaël Gendron Ayachi op 14 april. Hun leven en strijd zijnnu uitgebreid te lezen. Zij geloofden in een utopische islamstaat, geregeerd door de sharia en gedragen door de bevolking. Dat noemden zij democratie.Voor hen wasde sharia puur Gods wil. Jammer van al die verloren energie. Abdel heef nog ooit onze VRT journalist in Turkije over de grens gesmokkeld. Niet te verwonderen dat onze nieuwsmedia zo eenzijdig berichtten en nu zo moeilijk hun bocht kunnen nemen. En nog een bemoediging vanuit de ambassade van Venezuela in Damascus, waarover we vorige keer al schreven. Nu willen ze ons verder helpen en dringen er op aan om allerlei producten van ons te kopen. Ook de ambassade van Chili wil ons helpen door onze producten te kopen. Heel de verkoop is sinds de oorlog hier stilgevallen. Er werden wel producten overgebracht naar Libanon. Nu zijn het deze ambassades zelf die ons op deze wijze willen helpen. Een ware opkikker.Dank u wel, echte vrienden van Syrië! En tenslotte een moedig gebaar van echte solidariteit met de christenen wereldwijd in Noorwegen. Jonas, Gace Stone, de Noorse minister van buitenlandse zaken heeft aan Saoedi-Arabië de toestemming geweigerd om tientallen moskeeën te bouwen en er een duidelijke uitleg bij gegeven. Als Saoedi-Arabië de oprichting van een christelijke gemeenschap weigert en zelfs beschouwt als een misdaad, hoe kunnen wij hier dan hun moskeeën toelaten!
De huidige internationale lastercampagne tegen moeder Agnes-Mariam is onaanvaardbaar en verdient eigenlijk een proces.Moeder Agnes-Maria begon in 1994 de ruinen te herstellen van Mar Yakub, eens een van de beroemdste kloosters van het midden oosten. Ze werd hierin aangemoedigd door padre Paolo dallOglio, s.j. die toen in de buurt een oecumenische gemeenschap had opgericht, Mar Moussa.Moeder Agnes-Mariam kreeg de zegen en de steun van de toenmalige bisschop, Ibrahim Nehmé. Dit inmiddels hersteld indrukwekkend klooster werd vanaf 2000 al een ware bedevaartsplaats voor heel Syrië. Tegelijk wilde moeder Agnes-Mariam het rijke patrimonium van de kerk van Antiochie doen herleven en vruchten doen dragen voor de plaatselijke kerk maar ook voor de universele Kerk. Daarvoor stichtte ze o.m. la maison dAntioche en Manumed (manuscripts méditerranéens) met steun van Europese universiteiten. In die zin organiseerde ze o.m. grote iconententoonstellingen in Frankfurt (2002) en Parijs (2003), om de rijkdom van het Arabische christelijke geloof te belichten.Zelf heeftze vele iconen geschilderd voor meerdere kerken en kloosters (en schildert nog). Tegelijk werkte ze aan de geestelijke genezing en bevrijding van mensen door persoonlijke begeleiding, retraites, conferentiesen geschriften, waarvoor ze gevraagd werd in binnen- en buitenland. Met de gemeenschap de Orde van de eenheid van Antiochië wilde ze ook daadwerkelijkterugkeren naar de bronnen vanhet oorspronkelijke oosters monnikenleven. Ondertussen had padre Paolo echter zijn houding tegenover haar grondig veranderd.Dit kloosterwas immers ook in het buitenland inmiddels bekend geworden. Al jaren lang trachtte hij op alle mogelijke manieren dit klooster en haar stichteres tegen te werken en te belasteren. Hierop werd vanuit Mar Yakub twee decennia lang niet gereageerd, integendeel. De vele bezoekers werden telkens aangespoord ook een bezoek te brengen aan Mar Moussa. Moeder Agnes-Mariam heeft vele gaven die ze ten volle benut. Hoge bomen vangen veel wind zegt een Vlaams spreekwoord. Jaloersheid is menselijk maarrechtvaardigt geenszins de lastercampagne die nu gevoerd wordt.
Vanaf het begin van de oorlog in Syrië had moeder Agnes-Mariam de heldere overtuiging dat hier hetzelfde gebeurde als ze destijds had meegemaakt met de Libanese oorlog: van buitenaf werd gepoogd het land te ontwrichten en een burgeroorlog uit te lokken. De feiten hebben dit helaas steeds meer bevestigd. Daarom nodigde ze journalisten uit (nov. 2011) om de waarheid te komen vaststellen en verspreiden, nl dat buitenlandsegewapende bendes ongestraft overal gruwelen plegen onder de mom van een spontane volksopstand. Dit was voor al de 16 internationale journalisten een dankbare ontdekking en een ommekeer (behalve voor één Waalse,katholiekejournaliste, die sindsdien als dank voor de gastvrijheid onsis blijven belasteren!). Bij de tweede groep journalisten was de toestand al veel gevaarlijker. Moeder Agnes-Mariam had zelf, met gevaar voor eigen leven de gevaarlijkste centra in Homs en Qousseir bezocht en wilde de journalisten niet in gevaar brengen. Een van haar vele waarschuwingen was, als je er toch naar toe gaat, zorg in ieder geval dat je om drie uur weg bent. Zij had zelf ervaren hoe vanaf drie uur de beschietingen begonnen. Ook de vrt ploeg was daarbij. Onze doorwinterde Franse en Vlaamse oorlogsjournalisten oordeelden echter dat eenzuster hen niets te leren had. Zij meenden allerlei opgezette valstrikken te zien die zijzogezegd doorzagen en wereldkundig wilden maken. Zij sloegen alle raadgevingen in de wind. Zij gingen niet mee met de andere internationale media (CNN, BBC ), door de overheid uitgenodigd en beschermd.Zij wilden geheel onafhankelijk werken. En ja, de Franse journalist werd gedood om 33 min. na drie! Ook onze Vlaamse VRTploeg was daar toen nog aanwezig en wist zogezegdvan niets. Alle schuld ging naar moeder Agnes-Mariammet fantasieën zonder eind over eencomplot. Zij werd door France 24 uitgenodigd om te getuigen, maar haar uitleg was te duidelijk en te overtuigend. Na twee minuten werd de uitzending al afgebroken onder het voorwendsel dat de lijn onzuiver was. Inmiddels zijn er officiële rapporten van de Arabischeliga en van het Franse ministerie van defensie, die bevestigen dat de Franse journalist wel degelijk door rebellen is gedood en bovendien is er eenRussisch rapport dat vernietigend is voor de bedoelingen en de handelwijze van deze Franse journalist en van het Franse ministerie van buitenlandse zaken, die op alle mogelijke manieren vanaf het begin Syrië in diskrediet wilden brengen.
Moeder Agnes-Mariam heeft vanaf het begin willen getuigen van de waarheid in Syrië. Dit werd niet door allen in dank aanvaard. Zo geraakte zij plots op de zwarte lijst van fanatieke groepen die haar wilden uitschakelen. Hoe pijnlijk dit ook was,de gemeenschap heeft aanvaard dat zij voor haar en onze veiligheid zou vertrekken, samen met zr. Carmel. Zij hebben in juni 2012 net op tijd het klooster kunnen verlaten en zijn tot heden, na meer dan een jaar,nog steeds niet kunnen terugkeren. Dit is voor allen een grote pijn.
Nu heeft de partner van de gedode journalist een boek geschreven om wraak te nemen en het tegendeel van de waarheid te beweren.Alleschuld wordt opnieuw uitgebreid aan moeder Agnes-Mariam gegeven, met een overvloed aan zogenaamde onthullingen van dingen die moeder Agnes-Mariam nooit gezegd of gedaan heeft. Getuigenissen worden opgevoerd van mensen die haar nauwelijks of niet kennen om haar als een bijzonder duistere figuur af te schilderen. Van de vele mensen die haar persoonlijk goed kennen is er geen spoor. De schrijfster heeft de medewerking gekregen van het Franse ministerie van buitenlandse zaken en vooral van padre Paolo, die zich uiterlijk vertoontin schapenvacht. Hij spreekt over vrede, dialoog, vasten en bidden maar doet ondertussen niets anders dan oproepen om de rebellen meer wapens te geven en een internationale militaire interventie uit te lokken. Zo bracht hijhier vroeger al grote onrust en verdeeldheid onder de bevolking en de christenen. Van staatswege werd hem toen gezegd dat, indien hij Syrië verlaat, geen visum meer krijgt. De regering heeft hem evenwel niet uitgewezen. Uiteindelijk zag zijn bisschop zich genoodzaakt omwille van zijn wangedrag hem daadwerkelijk het land uit te zetten. Van dan af is hij pas echt begonnen actie te voeren tegen Syrië en tegen allen die zich inzetten voor het behoud van het land.Zijn hoogste overste in Syrië heeft in een brief(7 juli 2012) laten weten dat hij zich niet houdt aan de afspraken, nl om zich niet meer openlijk te mengen in de Syrische crisis en dat zijn houding en uitspraken niet overeenkomen met de houding van de orde. Niettemin doet hij gewoon verder en wordt hij in meerdere landen en ook in Vlaanderen ten onrechte voorgesteld als de grote held van de democratie die door de regering werd buiten gezet. De Leuvense universiteit die hem eens een doctoraat honoris causa verleende, heeft redenen genoeg om dit te herroepen, zoals de universiteit van Aleppo deed met Erdogan. In een open brief schrijft een voormalige vriend over hem: Padre Paolo, je bent niet de woordvoerder van ons, Syrische christenen. Je bent geen man Gods, geen man van vrede maar een man van oorlog. (La Stampa,18/6/2013). Deze Samaad Daoud smeekt de pater geen handel te drijven met het bloed van de christenen. Het gaat hier inderdaadniet enkel om leugen en bedrog, het gaat er om dat een volk en vooral de christenen hierdoor rechtstreeks bedreigdworden. Dit moet stoppen. Het verduisterttrouwens ook iedere oproep tot hulpverlening aan de immense nood waarin de bevolking nu verkeert.
Onwillekeurig denk ik aan de verdachtmakingen van paus Pius XII. Na de oorlog heeft deze paus van nagenoeg alle belangrijkereligieuze en burgerlijkeautoriteiten uit Israël dankbetuigingen gekregen om zijn uitzonderlijke hulp aan de joden tijdens de tweede Wereldoorlog. De toenmalige opperrabbijn van Rome, Israël Zolli, is daarna christen geworden en heeft bij zijn doopin de katholieke Kerk uit dankbaarheid voor paus Pius XII, (Eugenio Pacelli) de naam Eugenio aangenomen. Twintig jaar later ziet een Duits toneelschrijver de kans om alle haat voor de Jodenvervolging op Pius XIIte richten. En de openbare opinie nam dit gewoon over, Joden incluis, die toch het volk van de herinnering zijn. De openbare opinie was plots heel het verleden vergeten. Het heeft decennia geduurd vooraleer de waarheid min of meer terug naarboven kwam en aanvaard werd. Dat is het effect van een georganiseerde lastercampagne.
Hopelijk zal de oorlog tegen Syrië nu stilaan eindigen en kun je in alle vrijheid zelf komen vaststellen watleugen en wat waarheid is.
19-07-2013 om 08:25
geschreven door Gust Adriaensen
18-07-2013
Fauna-akkers in Retie
Door het Regionaal Landschap Kleine en Grote Nete werd dit jaar 43 ha fauna-akker ingezaaid. Het is een interessant alternatief voor dieren die er een schuilplaats in vinden of er nectar halen: vlinders, hommels, solitaire bijen, akkervogels, enz.
Van die 43 ha bevinden zich meer dan 2 ha in Retie. Het kerkbestuur van Sint-Martinus stelde 2 ha in het Broek ter beschikking van de Retiese biebond. Later deed ook het gemeentebestuur zijn duit in het zakje met enkele aren in de buurt van de windmolen. De Biebond ging in samenwerking met het Regionale Landschap enthousiast aan de slag. En het resultaat mag gezien worden: een kleurrijk stukje platteland en een paradijs voor de fauna. De Biebond denkt ook reeds aan het opstarten van een educatief luik in verband met bijen en hun belang, voor scholen en verenigingen.
Een fauna-akker groeit in verschillende fasen waardoor de overheersende kleur steeds wisselt en gedurende de hele zomer nectarplanten aanwezig zijn. In het najaar sterven alle planten af en er blijft een akker achter die de hele winter voedsel geeft aan o.a. akkervogels. Omdat het dood plantenmateriaal op de akker blijft tot het voorjaar, biedt het in de wintermaanden ook beschutting tegen roofdieren, wind en koude.
De fauna-akker werd ingezaaid met verschillende populaire nectarplanten zoals Gele Mosterden knol- en zaaddragende planten als Zonnebloem en Bladrammenas. Erwerd eveneens aandacht besteed aan oude vergeten gewassen als Boekweit en Vlas.
18-07-2013 om 09:36
geschreven door Gust Adriaensen
17-07-2013
Postelse Pracht
De boekenwereld van de abdij van Postel
Op zaterdag 22 juni werd de verneiuwde toonzaal van de abdijbibliotheek in Postel geopend.
Abt Frederic Testaert verwelkomde de gasten en lichtte de betekenis toe van het nieuwe initiatief. Prof. dr. Lieve Watteeuw (KU Leuven), die de nieuwe tentoonstelling inrichtte in samenwerking met de bibliothecaris en de prior van de abdij, gaf uitleg bij de belangrijkste tentoongestelde werken. Mevr. Mia Daems, voorzitster van de Molse gidsenkring, bedankte alle instanties voor deze mooie realisatie en gaf te kennen namens alle Molse gidsen, dat ze met veel enthousiasme groepen in de nieuwe toonzaal willen rondleiden.
De bibliotheek van de norbertijnenabdij in Postel, bevat een schat aan bijzondere boeken: handschriften, incunabelen en uitzonderlijke drukken. Het is abt Colibrant die in het begin van de 17de eeuw de kern van de huidige verzameling samenstelt. In de loop van de 19de en 20ste eeuw wordt de collectie uitgebreid.
Het vernieuwde bezoekerscentrum in de abdijbibliotheek toont de mooste exemplaren uit de verzameling.
Rijkverluchte manuscripten, wiegendrukken uit de vijftiende eeuw, atlassen en prachtige religieuze en wetenschappelijke werken uit de 16de tot de 18de eeuw, brengen de geschiedenis van de boekillustratie tot leven.
Monumenten uit de boekgeschiedenis krijgen een prominente plaats. De sublieme Atlas Major van Johannes Blaeu, de indrukwekkende Polyglotbijbel, het meesterwerk van de Antwerpse uitgever Christoffel Plantin, de invloedrijke Palazzo di Genova, van Pieter Paul Rubens en de geheimzinnige Onderaardse Wereld van Athanasius Kircher die de uitbarsting van de Etna in beeld brengt, worden aangevuld met kleuurijke boekbanden, gravures, houtsneden en originele koperplaten. Het zijn stille getuigen van de rijkdom van de abdijbibliotheek.
De tentoonstelling is met groepen te bezoeken na reservatie. Info en reservatie van groepsrondleiding (altijd met gids, heel het jaar door); Dienst Toerisme Mol, Markt 1a, 2400 Mol, 014 33 07 85, toerisme@gemeentemol.be
(uit Kerk&Leven van 17 juli)
17-07-2013 om 14:23
geschreven door Gust Adriaensen
16-07-2013
Professor Marcel Janssens overleden
Op 11 juli 2013 overleed in Leuven, professor Marcel Janssens, emeritus gewoon hoogleraar aan de Faculteit Letteren van de Katholieke Universiteit Leuven. Hij werd geboren in Grembergen op 28 februari 1932.
Marcel Janssens begon zijn carrière als assistent van professor Aerts, beter bekend onder zijn pseudoniem Albert Westerlinck. Al vlug werd hij docent en hoogleraar. Later werd hij decaan en het toppunt van zijn academische carrière bereikte hij als groepsvoorzitter van de Humane Wetenschappen.
Marcel Janssens bezat niet de bevlogenheid en bekendheid van zijn voorganger aan de Faculteit Germaanse Filologie, José Aerts, noch het charisma van zijn tijdgenoot Herman Servotte. Maar Janssens doceerde wel op een heel gestructureerde manier, ging op een zachte manier met zijn studenten om en liet zich wel geregeld opmerken door humor en ironie, die soms een surrealistische inslag kregen. Janssens had ook grote belangstelling voor Zuid-Afrika en de met het Nederlands sterk verwante taal, het Afrikaans. Het deed hem bijzonder veel genoegen dat mede door zijn inspanningen het Afrikaans uiteindelijk erkend werd als optievak in de opleiding Germaanse Filologie.
Vooral na zijn emeritaat werd Marcel Janssens een veel gevraagd spreker voor het Davidsfonds, de Universiteit voor de 3de leeftijd, en Lessen voor de 21ste eeuw. Naast heel wat literaire studies, schreef Marcel Janssens ook enkele reisverslagen.
16-07-2013 om 07:53
geschreven door Gust Adriaensen
13-07-2013
Voor (bijna) elk kwaaltje is er een kruid in de Postelse kruidentuin
Postelkaas en Postelkruiden: twee topproducten die binnen de muren van de norbertijnenabdij van Postel geproduceerd worden.
Ze zijn te koop in het abdijwinkeltje. Maar sinds kort is er voor de kruidenproducten een bijkomende mogelijkheid tot aanschaf: een heuse webwinkel.
Alle producten staan vermeld, onderververdeeld in productgroepen (bv. tincturen, capsules,...). De producten kunnen elektronisch besteld worden. Aan de koper wordt automatisch een mail gestuurd met daarop de lijst met bestelde producten en de kostprijs. Na betaling, worden de producten naar de koper verstuurd via
13-07-2013 om 10:17
geschreven door Gust Adriaensen
12-07-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrienden,
De voorbije week werd, door een alarmerend bericht van Fides, in de internationale pers verwarring en onrust gezaaid omtrent onze persoon en het klooster Mar Yakub. Dank u voor uw aandacht , maar ik tracht hier een wat evenwichtiger beeld te geven. Nieuwsberichten kunnen bepaalde zaken enorm uitvergroten en ander wezenlijk nieuws achterwege laten. Als we dat helemaal absoluut willen vermijden kunnen we s morgens wel op onze matras blijven liggen We doen alles om moeilijkheden te vermijden maar trouw zijn aan onze levensroeping moet het doel blijven.
Als Jezus de voorzichtige raad van Petrus opgevolgd had, kon hij wellicht zijn aards leven sparen Trouw zijn is iets anders, zo toonde Hij ons.
P. Daniël
Vrijdag 5 vrijdag 12 juli 2013
Het extra werk bestaat deze tijd enerzijds in het verwerken van de oogst en anderzijds in het verder opruimen, herstellen en verfraaien van het huis. Nu zijn het nog de abrikozen die verwerkt worden en ondertussen natuurlijk overvloedig als nagerecht gegeten. Ze zijn kleiner dan wij in België gewoon zijn, maar heerlijk van smaak. Verder is er nu veel werk aan de zata een soort tijm, die hier veel gegeten wordt tussen de falafel. De blaadjes moeten van de steeltjes gedaan worden. En er is een enorme hoeveelheid te verwerken. In de winter is de salonkamer, een soort onthaalkamer of spreekkamer uitgebrand, samen met heel de gang en de aanpalende plaatsen. Ondertussen is het geheel ongeveer hersteld: het houten plafond en de balken, de muren, de deuren, de gangen en de zetels zijnmet geheel nieuwe stof overtrokken.Eigenlijk is alles mooier dan het voorheen was. Ook de elektriciteit is vernieuwd en hersteld. Overal bengelen echter nog elektrische draden, die in trosjes uit een gat in de muur komen. Als je weet waar je aan mag komen heb je overal licht en stroom (als die van hogerhandniet onderbroken is natuurlijk). Ziedaar een soort Arabisch kenmerk. Dat zijn helemaal geen Afrikaanse toestanden, integendeel. Alles is keurig en degelijk gemaakt maar vooraleer iets helemaal afgewerkt is, moet er blijkbaar nog een tijd overheen gaan. Een andere vondst is de opruiming van de schrijnwerkerij. Daar werd nog een oude pot zwarte verf gevonden die wel uit de tijd van de Romeinen leek te komen. Met wat verdunner bleek het nog goede verf te zijn. Alvast werd hiermee de vuilbak in de hoek van de grote binnenkoer geverfd. Dat is een grote ijzeren vierkanten bak met een beweegbaar deksel, niet bepaald aantrekkelijk van aanblik. Pikzwart geverfd schittert hij nu als een waar archeologisch pronkstuk in de hoek.. Dit gaf de fraters de moed en de gedachteom ook de grote ijzeren poort, die met veel smeedwerk versierd is en toegang geeft tot de grote binnenkoer een nieuwebeurt te geven. De speren bovenaan worden in het goud gezet. En zo zal er nog lang gewerkt kunnen worden. Ondertussen is het overdag zo warm geworden datde meesten ergens een koel plekje opzoeken om te werken: met lavendel, abrikozen, zata,naaiwerk Een zuster is in een rustig hoekje een reeks iconen aan het schilderen.
Ook de vorming gaat door.Wij, de twee Vlamingen hebben alvast besloten samen wat Arabisch te leren.Mijnconfrater die enkele jaren eerder hier kwam, heeft meteen gesproken Syrisch geleerd en kan zich meer dan behoorlijk behelpen. Omdat hij geen klassiek Arabisch heeft geleerd volgen wij nu samen la mafarr,de handboeken van M. Van Mol, onze vriend en professor Arabisch te Leuven. We vinden het een degelijke en grondige methode. Terwijl we ons zo amuseren onderde kleine colonnade in het atrium, komt de moeder haar baby in hetvoituurke naast ons zetten, zodat ze zelf wat vrij is om te poetsen. We hebben voldoende filmen van Charly Chaplin en van Louis de Funès gezienom wat grappigesnuitjes te kunnen trekken en de kleine Fadia lacht af en toe terug. Het duurt echter niet lang of Fadia begint te krijsen, totdat we haar uit haar reiskoets nemen en ze met blote voetjes op de tafel mag staan om te kijken wat wij allemaal aan het doen zijn. Meteen heeft ze mijnbaard vast en al een potlood van tafel geveegd. Dit kleine wonder is het bekijken waard. Aan de voetjes zitten precies tien teentjes, aan elk vijf, netjes op een rij. Aan haar handjes heeft zeop dezelfde wijze telkens vijf vingertjes, precies zoals het hoort.Alles er op en er aan. En het beweegt allemaal soepel en onafhankelijk. Na een behoorlijke studieonderbreking met Fadia hebben we haar toch maar terug gelegd. Kort daarna komt haar moeder haar ophalen. Zo hebben we onze taak van kindercrèche met vrucht volbracht.
Zaterdagavond zitten we weer vroeg op onze matras in de schuilplaats, gewapend met een laptop.We lezen eerst het mopje van de dag uit de druivelaar kalender van vorig jaar en dan samen het eerste deel van de encycliek Lumen Fidei over het licht van het geloof, die paus Franciscus geschreven heeft op 29 juni 2013. Het is een vervolg op de encyclieken van paus Benedictus XVI over de hoop en de liefde. Dit geeft ook aanleiding om er samen verder over te delen. Invier avonden hebben we heel de tekst gelezen en overwogen. Het doet ons iets vermoeden van wat Augustinus in zijn Belijdenissen schrijft over zijn eerste ervaringen van het leven in gemeenschap, onmiddellijk na zijnbekering: samen lezen ze in alle vrijheid wat hen boeit en ze delen dit met elkaar. Zo hebben we op onze matras ook het eerste jaar theologie beëindigd.
Gisteren, vrijdag, heeft paus Franciscus een interessante stunt uitgehaald in de tuinen van het Vaticaan. Hij heeft er een beeld van de heilige Michael ingezegend. Meteen heeft hij, wat blijkbaar niet voorzien was, heel het domein en zijn groot huishouden toegewijd aan de heilige Michael en de heilige Jozef. Dit gebeurde in aanwezigheid van paus Benedictus XVI, zodat paus Franciscus de begroeting van de aanwezigen uitzonderlijk kon beginnen met de aanspreektitel: Zijn Heiligheid .Kortom, dit heeft ons geïnspireerd om hetzelfde te doen op zaterdag, na de eucharistie rond de iconen van de hl Michael en de hl Jozef. En of we bescherming nodig hebben. Wijbeginnen natuurlijk met de simpele aanspreektitel van Broeders en Zusters .
Vanaf zondag regent het berichten over een Vlaamse pater die met de dood wordt bedreigd. Ik zou er om den duur zelf nog medelijden mee krijgen. Vanwaar die inhoud eigenlijk komtis ook voor mij een raadsel.Hoewel wij tot heden geen persoonlijke bedreiging hebben ontvangen,zijn wij natuurlijk allen in gevaar omdat rondom ons zich vele gewapende geburen schuil houden, de meest extremistische incluis. We hebben evenwel steeds goede relaties gehad met de bevolking van het dorp, die ook nu niet wil dat aan het klooster geraakt wordt, hoewel acties van buitenlandse extremisten uiteraard onvoorspelbaar blijven.Kortom,deberichtenzijn overdreven en ook onjuist, al zijn ze wellicht goed bedoeld. Hiermee is welhet werkelijke gevaar, waarin wij en de christenen hier verkeren eens goed onderlijnd en dat wordt hoog tijd.Daarbij is er nog iets anders dat ons erg bekommert. Er is een laffe internationale lastercampagne tegen moeder Agnes-Mariam en er zijn de voortdurende insinuaties over ons en de gemeenschap, vooral vanuit christelijke middens. Dit isblijkbaar het lot van degenen die vanaf het begin van de waarheid wilden getuigen en zich blijven inzetten voor het behoud van Syrië, de bescherming van het Syrische volk en van de christenen.
Jammer is de lauwheid van een flink aantal christelijke leiders en gemeenschappen in het westen. Gelukkig zijn er ook anderen, waar we heel dankbaar om zijn. Sommigen menenechter met hollewoorden tot voorzichtigheid te moeten aanmanen, maarzijn nauwelijks geïnteresseerdin wat hier echt gebeurt, laat staan dat ze zich willen engageren om hun bedreigde broeders en zusters daadwerkelijkte helpen. Hun aanmaning totvoorzichtigheid is voor hen een voorwendsel om zich in onverschilligheid af te sluiten voor iedere daadwerkelijke hulpverlening. Geef ons dan maar Kyrill II, de Russisch orthodoxe patriarch van Moskou die vorig jaar op een massamanifestatie in Damascus prominent aanwezig was, daarna de president bezocht en hem dankte omdat van hieruit het christelijk geloof werd verkondigd. En nu roept deze patriarch op tot gebed envraagt dat in alle Russisch-orthodoxe kerken een omhaling gehouden wordt voor het Syrische volk.
In het geheel van Syrië kan het nationale leger de veiligheid steeds meer verzekeren. Toch gaan de moorden en aanslagen nog door. Ook is het in sommige streken verschrikkelijk voor de door rebellen geterroriseerde bevolking, zoals in Aleppo.In onze streek is het vrij rustig gebleven hoewel we iedere avond of nacht nieuwe aanvallen horen. De Nationale Syrische Coalitie heeft sinds 6 juli eindelijk een nieuwe voorzitter, Ahmed Assi Jerba, een man die de belangen van Saoedi-Arabië (in plaats van Syrië) vertegenwoordigt. Het rommelt in de golfstaten. Duidelijk is wel dat Saoedi-Arabië voorlopig de leiding heeft overgenomen in de Nationale Syrische Coalitie, die tot heden gedomineerd werd door Qatar. In de krant Al-Akhbarvan 10 juli 2013 onthult de Syrische president de enorme druk van de westerse landen, die hun aandeel willen veroveren in de ontginningvan de gigantische voorraden van olie en gas aan de kust. Hij kreeg een slordige 21 miljard Amerikaanse dollar aangeboden onder strikte voorwaarden en heeft ze wijselijkgeweigerd. In dit interview vertelt hij ook dat de Russen gedurende gans het conflict in Syrië nooit hun wil hebben opgedrongen.Ze hebben altijd hun mening envoorkeur gegeven maar de beslissing overgelaten aan de Syrische regering. Twee Russische vrachtvliegtuigen hebben inmiddels al7O ton humanitaire hulp overgevlogen naar de luchthaven van Bassel al-Assad. Zelf zijn president en regering al volop bezig met de grote naoorlogse zorgen van het herstel van zwaar geteisterd land. Volgens de president zal het uitroeien van de sektarische haat die het buitenland hier met geweld heeft willen invoeren een prioriteit vragen. In een vorig interview, met het nieuwsblad Al Thanra, heeft hij al gezegd dat godsdienst niet misbruikt mag worden voor politieke doelstellingen. Hij verwees naar de omwentelingen in Egypte die, volgens hem,de mislukking van een politieke islam illustreren. Tenslotte hebben de Russen de huichelarij met de chemische wapens ontmaskerd. Ze hebben Ban Ki-moon onomstotelijke bewijzen geleverd dat rebellen inKhanal-Asal (Aleppo) chemische wapens hebben gebruikt. Zou er vanuit het westen nu nog een nieuwe leugen komen tegen Syrië of mogen we volgende maand stilaan rekenenop een definitieve ommekeer die naar echte vrede leidt? Inmiddels protesteren duizenden Amerikanen én Syriërs in verschillende Amerikaanse steden tegen de steun van Amerika aan de terroristen in Syrië.
Bij het opruimen vinden we nog een brochure Manuel de sécurité (2010), een schitterende uitgave van de ambassade van Frankrijk die uitlegt hoe ze de Fransen beschermt, die in Syrië verblijven, als er iets gebeurt. Het begint met een woord van de ambassadeur dat alle vertrouwen wekt, het vraagt dat je als Franse burger deze brochure altijd bij de hand houdt, het telefoonnummer van de ambassade bij jehebt en ook die van de crisis cel. De opdracht luidt: verwittig ons en blijf waar ge zijt,wij zullen danal het nodige doen. Hoe anders is eens te meer de werkelijkheid.Toen de toestand in Syriëgevaarlijk begon te worden, was de ambassadeur met heel zijnwinkel al vertrokken en dat stond niet in het boekje. Dan zijn de ambassades van Chili en Venezuela, die in Damascus gebleventoch anders.In contact met hen, omwille van een verlopen paspoort, was het ambassadepersoneel heel inschikkelijk en zal voor het nodige zorgen. Ze vroegen zelfs hoe ze hen verder konden helpen. Zonder brochure!
12-07-2013 om 08:58
geschreven door Gust Adriaensen
10-07-2013
Discussie van de dag
De Standaard vult sedert enkele maanden de laatste bladzijde met een zgn. 'Discussie van de dag'. Het recept is eenvoudig. Een of andere politicus of andere BV komt wat langer aan het woord. Een kolom wordt gevuld met tweets van een aantal lezers.
Soms snijden de thema's hout. Vaak getuigt zowel de probleemstelling als de formulering ervan, van een gênant simplisme.
Vandaag werd weer eens een hoofdvogel afgeschoten. 'Viert u morgen 11 juli of heeft 21 juli meer betekenis?'
Het ontgaat de journalist klaarblijkelijk dat hij in één vraag twee zaken vermeldt, die weinig of niks met elkaar te maken hebben. Vieren op 11 juli en betekenis geven aan 21 juli. Totaal verschillende categorieën. De overgrote meerderheid van degenen die op straat komen op die dagen, wil vieren. Dat is ze geraden ook. Want zowel de 11 julifanaten als de 21 julihysterici die met vlammende toespraken, vlaggenvertoon en optochten, die dagen 'betekenis' willen geven, komen extreem gedateerd, oubollig over.
Een correcte vraag is: viert u morgen 11 juli of viert u over tien dagen 21 juli? Mijn echt gemeend advies is: als je graag viert, vier ze verdorie allebei en geniet ervan!
En om het aantal vieringen met een historisch worteltje (het hoeft allemaal niet zo precies te kloppen), nog te verhogen, kan iedere gemeente in zijn geschiedenis duikelen en bv. de burenruzies, de grensgeschillen en hun afloop, waardig bevinden om jaarlijks een feestje te bouwen.
Voor mijn stek heb ik al een 'betekenisvolle viering' gevonden. De 'grensoorlog' tussen de heerlijkheid Retie en de heerlijkheid Kasterlee. Hij brak uit in 1540 en werd pas beslecht in 1859, ik meen op 11 juli. In het voordeel van Retie. Dankzij koning Leopold I, die vierkant achter Retie stond. Merci, sire. 11 juli 1859: een jaarlijkse viering meer dan waard!
10-07-2013 om 19:57
geschreven door Gust Adriaensen
Gezondheidsrisico's van draadloze technologieën
Teslabel asbl, vereniging die strijdt tegen elektromagnetische vervuiling, waarschuwt in een brochure voor de gezondheidsrisico's van draadloze technologieën.
Zij zenden continu hoogfrequente straling uit die neurologische en cardiologische problemen kunnen veroorzaken. Ook zijn negatieve effecten mogelijk op het functioneren van het gehoor en het zicht. Draadloze technologieën ondermijnen de gezondheid op een langzamen en sluipende manier, aldus Teslabel asbl. De vereniging raadt aan steeds voor kabels te kiezen.
10-07-2013 om 07:23
geschreven door Gust Adriaensen
09-07-2013
Zonnekoning Rik Torfs
Met de samenstelling van zijn bestuursploeg, heeft nieuwbakken rector van de Katholieke Universiteit, Rik Torfs, toch wel flink in zijn kaarten laten kijken.
Niemand van de topfiguren tot nu toe of van zijn mede(tegen)kandidaten voor het rectorsambt, krijgt een plaatsje. Torfs bevolkt de vergaderzaal van het rectoraat, waar Einstein lichtjes verbaasd en mild-ironisch van aan de muur de bestuursactiviteiten mag gadeslaan, met buiten de universiteit totaal onbekende academici. Of zij veel in de pap te brokkelen zullen hebben tegenover de verbale zelfzekerheid en spitstechnologie van hun baas, is zeer de vraag.
Totaal onbekend? Correctie. Pieters, tot voor kort NVA-senator en gedurende een korte periode zelfs senaatsvoorzitter, kreeg van Torfs, tot voor kort CD&V-senator, de job van vice-rector. De academische kwaliteiten van Pieters kan ik niet beoordelen, zijn politieke activiteiten waren alleszins bleek en verbaal gezien is hij een kneusje vergeleken met Torfs. Maar meer dan waarschijnlijk is deze benoeming, een door politieke overwegingen geïnspireerde benoeming. Rector Torfs zal er van uitgegaan zijn dat het geen kwaad kan een ex-politicus uit de momenteel grootste partij een zitje te gunnen. Nota bene, Pieters achtte het, na zijn aanduiding tot vice-rector, nodig te beklemtonen dat hij nog voor de volle 100% NVA'er is. Ik zie het nog niet gebeuren dat een van de andere dames of heren van de KUL-bestuursploeg, de wereld kond doen dat hij of zij (nog) voor het volle pond VLD'er, SPA'er, Groenmilitant is. CD&V'er maakt misschien meer kans, maar een vice-rector die zich een overtuigde PvdA'er noemt???
Over dames gesproken. Die komen er onder Torfs ook maar bekaaid af. Slechts twee exemplaren krijgen een zetel in het Heilige der Heiligen van de Katholieke Universiteit. Nu staat Torfs wel niet echt bekend als een fervente aanhanger van quota en emotioneel geschreeuw over 'meer vrouwen in topfuncties'. Nee, de (academische en bestuurlijke) kwaliteit moet primeren. Maar het geeft wel te denken over de kwaliteit van het academisch personeel, wanneer slechts twee vrouwen bekwaam genoeg geacht worden.
Kortom, Torfs toont zich van zijn, tot nu toe onderbelichte, koppige en autoritaire kant. Hij wil zonder al te veel tegenwind, de KUL naar zijn hand zetten. Maar de messen worden ongetwijfeld reeds geslepen. De opzijgezette vroegere tenoren. En de vrouwen. Van binnen en buiten de universiteit.Het academisch vuurwerk kan beginnen.
09-07-2013 om 08:01
geschreven door Gust Adriaensen
06-07-2013
Pater Daniël Maes relativeert alarmerende berichten
'VLAAMSE NORBERTIJN MET DE DOOD BEDREIGD IN SYRIË'
Onder die titel publiceert 'KerkNet' het volgende bericht. Het is een samenvatting van een eerder verschenen bericht van het Vaticaanse nieuwsagentschap 'Fides':
'Daniël Maes (75), een norbertijn van de abdij van Postel die al enkele jaren in Syrië verblijft, is door jihadstrijders met de dood bedreigd. Ze dreigen ermee het klooster van Mar Yakub (Sint-Jacobsklooster), waar hij woont en werkt, binnen te dringen en hem te ontvoeren. Het klooster van pater Daniël Maes ligt in Qarah, tussen Damascus en Homs. Het kloostergebouw, dat dateert uit de 6de eeuw en behoort tot het Grieks-katholieke bisdom van Homs, Hama en Yabroud, blijkt het doelwit te zijn geworden van groepen jihadi's. Mar Yakub ligt midden in een zwaarbevochten grensgebied tussen regeringstroepen en rebellen. Die laatste hebben er veel voor over om het klooster in handen te krijgen en het als logistieke basis te gebruiken.
Na de dood van pater François Mourad, die eerder van de week door militante islamisten werd vermoord in het franciscanenklooster van Ghassanieh, maakt de christelijke gemeenschap in Syrië zich zo mogelijk nog grotere zorgen dan ze al deed. "Alle communicatielijnen met het klooster zijn verbroken", luidt het bij verantwoordelijken van de Syrische katholieken en de ouders en familieleden van de monniken die in het klooster verblijven. De kloosterlingen zijn van negen verschillende nationaliteiten. De meerderheid komt, net als pater Maes, uit Europa. Maes zelf was twintig jaar docent moraaltheologie in eigen land en verblijft sinds 2010 in het klooster in Qarah, waar hij directeur is van het eraan verbonden seminarie.
Het klooster telt ook een gemeenschap van kloosterzusters onder leiding van de controversiële Palestijns-Libanese zuster Agnès Mariam van het Kruis. Zij heeft ook een mannelijke kloostergemeenschap gesticht en enkele christelijke, soennietische en alawietische gezinnen rond zich verzameld. In de loop van de voorbije weken ligt het klooster in het centrum van zware militaire confrontaties en is het beschadigd door helikopterbombardementen door het regeringsleger. Die viseerden klaarblijkelijk wapenopslagplaatsen in ondergrondse gangen en grachten in de onmiddellijke omgeving van het klooster. Die werden nog uit de Byzantijnse periode aangelegd om waterreserves op te slaan.'
Pater Daniël Maes heeft ondertussen al gereageerd op het Vaticaanse bericht. Vanuit het klooster in Syrië mailde hij op 5 juli het volgende:
'Heet van de naald nog een kleine geruststelling. Fides heeft nu een alarmerend bericht rondgestuurd in het Frans over het klooster en over mij persoonlijk. Wellicht goed bedoeld, maar overdreven en onjuist. Wij zijn allen op dit ogenblik nog gezond en wel hier in het klooster en er zijn tot heden geen nieuwe aanvallen geweest.'
06-07-2013 om 19:51
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 28 juni Vrijdag 5 juli 2013
Vrijdagmiddag wordt aan tafel nog wat genoten van de manier waarop ieder zijn nestje in onze schuilplaats heeft gebouwd. We hebben een grote menigte matrassen van dunne mousse, die vroeger gebruikt werden als er grote groepenkwamen. Nu neemt ieder twee vandie matrassen en eventueel nog eentje rechts en links, zodat het al een beetje lijkt op alkoven uit de tijd van het internaat. Extra matrassen kunnen ook wat bescherming bieden als er brokken vallen Wanneer het geluid van een helikopter gehoord wordt, bedekt men zich al met extra matrassen. Voor de nodige afleiding bij de zusters zorgt ondertussen ook de kleine Fadia, die s morgens al vlot de wekker kan vervangen.
Zaterdag worden in oost en west de apostelenPetrus en Paulus gevierd. Zij stierven beide de marteldood onder Nero. Petrus heeft de kerk van Antiochië in Syrië (nuAntakia in Turkije) gesticht en is er zeven jaar bisschop geweest, vooraleer hij naar Rome trok. In Antiochië was de Kerk nog één in verscheidenheid, bestaande uit gelovigen uit de besnijdenis en gelovigen uit de volken.Daar werden deze laatsten ook voor het eerst christenen genoemd. Voor het herstel van deze eenheid ijvert een van de meest beloftevolle, wereldwijde, christelijke bewegingen van onze tijd: Op weg naar het Tweede Concilie ( zie bv: www.tjcii.be of nl, of org enzovoort).Het visioen van Paulus in Romeinen 11 is zich aan het voltrekken, doordat steeds meerJoden Jezus erkennen als de Messias, de Zoon van God en de Redder van de wereld. En dit is tevens een nieuwe opdracht zowel voor de christenen als voor de gelovigen uit het joodse volk.
Paulus heeft zijn bekering in Damascus beleefd en zijnmissiereizen vanuit Antiochië georganiseerd. Daar trof hij de Kerk aan in haar eenheid en verscheidenheid. Onze gemeenschap wil de Orde van de eenheid van Antiochie zijn en daarvoor ook bidden, levenen ijveren.
Deze zondag hangt er een onwezenlijke vredige sfeer. Het lijkt hier wel het ideale vakantieoord. Boven ons straalt de zon boven een oneindige strakke blauwe. Het is muisstil. Aan de ene kant ligt het Anti-Libanongebergte, aan de andere kant schittert het dorp in de zon en daarachter weer bergen. En rondom de gebouwen op het terrein een oaze van groen met bomen en groenten. Het gezamenlijk ontbijt van de mannen in de binnentuin moeten we nu echter vermijden, alsook het genieten op het dak van de Romeinse toren. We vermijden zelfs zoveel mogelijk in open ruimten te lopen. We geven al onze aandacht aan het woord dat Jezus in het evangelie vandaag zegt: Wie de hand aan deploeg slaat en achterom ziet is niet geschikt voor het Rijk Gods . We zullen alles doen om onszelf met de anderen in veiligheid te stellen en daarbij onze opdracht trouw blijven: getuigen van God liefde in Jezus Christus op deze plaats, voor alle mensen. Moge Zijn Rijk van Vrede spoedig komen, ook in Syrië.
In de loop van de voormiddag komt een delegatie uit het dorp om de schade op te meten. Zoals anderen hebben ook wij recht op officiële hulp bij het herstellen van de aangerichte schade. Deze Syriërs vertonen een merkwaardige stabiliteit. Zij nemen hun taak ter harte alsof er verder niets aan de hand is.
Omdat het zondag is en omdat het heel de dag rustig is boven onze hoofden, blijven we nog eens veel langer in de recreatievooraleer onze schuilplaats op te zoeken. Het is nog eens genieten van het gezellig samen zijn. We zijn echter nog maar pas om 22.15 u in onze schuilplaats of we horen een helikopter boven ons rondjes maken, waarna vier bombardementen, ongezellig (niet al te) dicht bij. Daarna wordt het gelukkig weer stil.
Gedurende de weekdagenhervatten we het gewone leven en werken. Er moet nog veel opgeruimd worden. We trachten het leven met zijn vele beperkingen (in hoogste staat van paraatheid), zo aangenaam mogelijk te maken. En dat lukt af en toe behoorlijk. We hebben lange avonden om ons te verdiepen in de cursussen, nu in Origenes en andere interessante themas. Iedere avond horen we bombardementen maar blijkbaar kunnen ze steeds beter hun kaarten lezen. We zullen later wel uitleggen waarin deze hoogste staat van paraatheid eigenlijk bestond. Wat er ook gebeuren mag met deze erg bedreigde gemeenschap en dit bedreigd klooster, we mogen dankbaar zijn dat we echt geleefd hebben, geleden, en gebeden samen met het Syrische volk.
Ondertussen gaan de aardverschuivingen in de wereldpolitiek verder. In Amerika heeft uiteindelijk een bijzondere commissie ad hoc op 27/6/2013 het plan om wapens te leveren aan de rebellen in Syrië op opmerkelijke wijzeverworpen. In Frankrijk heeft zich een nieuwe vorm van protest gevoegd bij de alom verspreide massabeweging: de wakers, les veilleurs. Ze zeggen niets, doen niets, maar staan sterk in stil protest. In Egypte lijkt de president en moslimbroeder Mohamed Morsi voor goed uitgeschakeld. Hopelijk gaat Egypte in deze omwentelingen, als bakermat van het oude monnikenleven,ook zijn echte rijkdom indediepe christelijke wortels ontdekken. Ondertussen mag de Latijnse kerk alvast jaloers zijn op de wijze waarop de kopten evangeliseren. In Turkije gaan de protesten tegen de president, ook een moslimbroeder, gewoon door. Iran heeft een nieuwe liberale president, Hassan Rohani. In Qatar heeft de big boss prins Hamad (enzovoort) samen met zijn eerste minister al de plaats moeten ruimen voor zijn zoonTamim (enzovoort). Voor Europa is er een boeiende studie van een Argentijns economist: Does the European Union have an Expire Date? Heeft de EU een (geplande) vervaldatum (om opgeslorpt te worden in de nieuwe wereldorde)? En in België mag zoon Filip vanaf 21 juli parkeren op de koninklijke troon van zijn vader Albert II. Hij mag voor mijn part gerust de naam van Franciscus I nemen. Moge hij iets uitstralen van het authentiek christelijk geloofvan zijn oom en mentor koning Boudewijn.
Toch nog even dit, echt en grappig tegelijk, veiligheidshalve enkel in algemene termen. Een Engelstalig Turks dagblad meldt dat iemand een tomaat doorsneed en ontdekte dat het hart van de tomaat de duidelijke vorm van een kruis had (geïllustreerd met een prachtige foto). Een visioen verduidelijkte dat tomatenchristelijk zijn en door de andere gelovigen in Arabische contreien niet mogen gegeten worden! Zouden we aan die persoonniet de nobelprijs voor biologie toekennen voor deze geweldige, wereldschokkende ontdekking, met een uitgebreide receptie op de volgende groenten- en fruitveiling, waarbij de genodigden elkaar vrij kunnen bekogelen met tomaten?
06-07-2013 om 13:30
geschreven door Gust Adriaensen
04-07-2013
De koning is dood. Leve de koning!
Albert II is natuurlijk niet echt dood. Ik gun deze goedlachse én tragische man nog vele jaren aan de zijde van zijn nog altijd charmante Paola. Maar hij stapt op, hij abdiceert. En koning Filip treedt aan. Leve de nieuwe koning. Zo gaat dat in een koninkrijk. Continuïteit verzekerd.
De media, de royalty watchers, de experten en politici van allerlei pluimage beleven hoogtijdagen. De kwaliteit en objectiviteit van wat over de lezende en kijkende massa wordt uitgestort, zijn evenwel vaak van een bedroevend niveau.
De koning wordt ondemocratische politieke macht toegeschreven, die hij in onze parlementaire democratie en constitutionele monarchie niet heeft. Macht die door dezelfde personen in andere omstandigheden vaak wordt weggelachen. Invloed heeft de koning ongetwijfeld. Daarmee zit hij dan in dezelfde grote groep van personen en instellingen, die veel invloed (en echte macht) hebben en toch buiten de democratische controle vallen.
Vele journalisten vermengen wat graag de functie van het koningschap met het privéleven van de koninklijke persoon. Met gretigheid hangen ze de vuile privéwas van de koninklijke familie uit en spelen moraalridder. In andere omstandigheden, en zeker wanneer het om hun medium of job gaat, zijn diezelfde journalisten er als de kippen bij om met het respect voor de privacy te schermen. Het zou Albert II natuurlijk sieren, mocht hij duidelijkheid scheppen over de familiale tribulaties. Maar het zou de media ook sieren, als zij voldoende onderscheid maakten tussen functie en persoon.
Een aantal pennenridders doet al jaren aan kroonprinsbashing. Vaak bewust kwaadaardig. Zij wilden een kroonprins naar hun beeld en gelijkenis of een persoon die paste in hun republikeinse kraam. Geen probleem met republikeinen, maar er duidelijk voor uitkomen, is in hoofde van nogal wat journalisten en ook politici, niet altijd aan de orde. Hypocrisie is een woord dat daarvoor past.
Koning Filip zal heus geen gevaar betekenen voor onze parlementaire democratie. Hij zal , in een andere stijl (en die weze hem gegund) zijn job doen binnen de krijtlijnen die de verkozen politici trekken. En de lieftallige koningin zal hem daarbij op de gepaste wijze assisteren en ervoor zorgen dat zowel de serieuze bladen als 'de boekskes', leesvoer kunnen blijven leveren.
De ronduit denigrerende en beledigende beoordeling van van Filips karakter en intelligentie door het journaille gedurende de laatste jaren, was irrelevant en dus bewust kwaadaardig. Hoe dan ook, de intelligentie van Filip moet zeker niet onderdoen voor de verstandelijke kwaliteiten van velen die de kroonprins voor dom versleten.
04-07-2013 om 21:03
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2013
Christenen: de meest vervolgde geloofsgroep
'Van de 2 miljard christenen worden er 200 miljoen vervolgd, 10 procent, en dat aantal is groter dan van gelijk welke andere geloofsgroep', beklemtoont Rupert Shortt, religiejournalist van de Times Literary Supplement.
En toch is de vervolging van de christenen een vergeten onderwerp in de westerse media, betoogt Rupert Shortt. Hoe komt dat?
'Om te beginnen zijn jonge christenen nergens geradicaliseerd en is er dus minder aanleiding tot nieuws. Ook ondergaan christenen in de landen van vervolging veeleer lijdzaam hun lot, zelden schreeuwen ze het uit en zelden eisen ze de aandahct op van de Verenigde Naties en hun organisaties. Bovendien, en belangrijker, is dat de Europeanen, meer dan de Amerikanen, hun christelijke wortels niet kennen of wegstoppen in het onderbewuste.
Een vervorming van de verslaggeving ontstaat en daardoor woekert eveneens de foute gedachte dat het christendom een onderdeel was en is van kolonialisme en neokolonialisme, en weinig sympathie of aandacht verdient. Dat laatste, de band met het kolonialisme, versluiert de werkelijkheid. De christenen zijn van bij de start van de missonering minder Europees en minder Amerikaans dan Afrikaans en Latijns-Amerikaans. Het idee dat godsdienst een hoofdreden is van interne en internationale spanningen is een gedachte van de tijd van de Verlichting, toen de staat, zelf een belangrijke bron van conflicten, die blaam afschoof op de kerken en andere geloofsgemeenschappen. '
03-07-2013 om 22:03
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Woensdag 26 vrijdag 28 juni 2013
Dinsdagavond rond 10 uur weer twee raketten. De ene komt juist boven de trap waarlangs de zusters naar hun kamer gaan. Een zuster is licht gewond boven haar oog.Nu ligt niet alleen de hal maar ook het atrium weer vol stof en gruis. De fraters blijven in de toren, de zusters vluchten in de crypte, die veiligheidshalve vandaag daarvoor juist was klaar gemaakt. Het leger zegt dat zij het niet gedaan hebben. Er wordt beslist om morgen te vertrekken. Sommigen hebben heel de nacht ingepakt. De hoogst nodige spullen nemen we mee, het waardevolle van de rest wordt klaar gezet om later opgehaald te worden en ergens in veiligheid gebracht. Het tabernakel wordt leeg gemaakt en het Allerheiligste Sacrament nemen we mee. Onze twee schildwachten en de moslim die als conciërge ons mee beschermt, blijven hier en zullen trachtenhet klooster te bewaren. Woensdag in de loop van de voormiddag heeft ieder zijn spullen klaar. Na de nodige telefoons blijkt het op de weg naar de plaats waar we naartoe willen,veel te gevaarlijk te zijn. Ook de taxichauffeur met zijn busje wil niet rijden. Die weg is nog niet door het leger beveiligd.. De generaal die over deze streek het gezag voert laat weten dat het hier nog te gevaarlijk is. Misschien is dit een teken dat we toch moeten blijven, wat de meesten ook wel willen. Dan wordt stilaan de inkomhal toch maar weer proper gemaakt. Iedereen is rustig, eerder gelaten en slaperig.Tegen de middag komt aboena Georges samen met twee mannen op bezoek. Dan wordt er altijd veel gelachen. Zij sporen ons aan om teblijven. Ze zeggen dat de gemeenschap een zegen is voor Qara. Na het eenvoudig middagmaal gaan we allen slapen. Onze Syriër had s morgens op zijn tafel een blad gelegd en daarop geschreven: Wij komen weldra terug, naar U, o St. Jacob de Verminkte, weldra In de drukte was hij het zelf vergetenen vond als een verrassing s namiddags zijn eigen tekst!
Als we s avonds de eucharistie willen vieren hebben we de grootste moeite om het noodzakelijke te vinden. Alles is zo ingepakt en ingeladen dat we er nauwelijks nog aan kunnen. Geleidelijk gaan we weer alles moeten uitpakken maar de fut ontbreekt op het ogenblik. Ook heel de vuiligheid in het atrium en de trappen blijft gewoon liggen. In de eucharistie hebben we gebeden zoals de eerste christenen die Petrus en Johannes opvangen wanneer ze uit de gevangenis komen (Hand. 4, 23-31): eerst eensgezind God loven en prijzen omdat Hij de Heer is van alles, dan vragen dat we kracht krijgen om trouw te blijven aan het getuigenis van zijn liefde hier, dan vragen dat ook bij ons de wonderen en genezingen, die we nodig hebben,mogen geschieden.Ge kunt de boom kennen aan de vruchten zegt Jezus vandaag in het evangelie. We beseffen goed dat vrucht dragen helemaal niet wil zeggen succes hebben integendeel. Heel wat groepen en gemeenschappen in de kerk zijn al in deze val getrapt. Als ge een model zoekt van succesvol aards leven moet je dit zeker niet zoeken bij Jezus, die op dit punt het voorbeeld is van de grootste mislukking allertijden.
We hebben wel besloten om, zoals de kippen, wat vroeger op stok te gaan. Gezamenlijke avondrecreatie zal er voorlopig dus niet meer zijn. Tussen 8 en half negen is iedereen voortaan in zijn of haar schuilplaats. Immers, de bombardementen zijn blijkbaar telkens s avonds. De zusters trekken naar de crypte, wellicht de veiligste plaats. Bij hen is ook de moeder met haar baby. De mannen gaan slapen in de kapel van de romeinse toren die in twee verdeeld is. Dat is de veiligste plaats onder in de toren. Vooraleer uit elkaar te gaan wordt aan ieder nog een brede witte band, een doek bezorgd, die ge voor uw mond en neus kunt binden tegen het stof, want ondertussen heeft zowat iedereen het al flink in zijn keel, dank zij het stof na de bombardementen. Na nog wat gekke kuren met die doeken zoeken de twee groepenhun kampplaats op en maken het zo gezellig mogelijk, in de hoop dat er uit de lucht geen kampvuur komt.
Ondertussen gaat het theater van deinternationale gemeenschap gewoon door. Er is een heel lang rapport van de topontmoeting van de G 8 (Lough Erne). Het sleutelwoord is transparantie in bestuur, financies, economie, handelsovereenkomsten, internationale betrekkingen, onderlinge verhoudingen en wederzijdse hulp. De inhoud is ongeveer dit: we hebben bijna het aards paradijs gerealiseerd maar nog niet helemaal. We moeten hier endaar nog een en ander zien te bereiken. De lof die de G 8 zichzelftoezwaait is geweldig, vooral in hetgeen ze gepresteerd hebben in Noord-Afrika, van Mauritanië tot Somalië en inhetMidden Oosten.Voor Syrië zien ze Geneve 2 helemaal zitten en jawel volledig in het licht van Geneve 1. Ze verwerpen natuurlijk categoriek elk gebruik van chemische wapens en de mensenrechten moeten volledig gerespecteerd worden. Ze willen dan een overgangsregering die volledige bevoegdheid krijgt (die zij dan natuurlijk zullen installeren). Ondertussen zal de strijd tegen het terrorisme worden opgevoerd.Hoe kunnen deze landen dergelijke grootspraak, onzinen misleiding probleemloos de wereld in sturen, terwijl ze ondertussen alles doen om hier de moorden en verwoestingen op te voeren om dit land toch maar kapot te krijgen? De Syrische minister van buitenlandse zaken heeft al duidelijk en terecht latenverstaan dat zij die als voorwaarde blijven stellen dat de regering en de president in Syrië moeten verdwijnen, niet de moeite moeten doen om naar deze vredesconferentie van Geneve 2 te komen. Van deze conferentie hoeven we dus met zoveel huichelarij niet veel te verwachten.
Geef ons dan maar paus Franciscus die op het congres van het bisdom Rome enkele krasse uitspraken riskeert: Een christen die vandaag geen revolutionair is, is geen christen, Ik begrijp de christelijke gemeenschappen die zich afsluiten niet. Een pittig woord spreekt hij ook over de parabel van het verloren schaap en de 99 anderen en hij laat verstaan dat het nu eerder omgekeerd is en dat we niet het ene schaap moeten blijven koesteren en verzorgen maar dat we er op uit moeten trekken, naar de 99 anderen.
Donderdag wordt het gewone leven en werk stilaan hernomen. De meesten blijken goed geslapen te hebben. De vuiligheid in het atrium en op de trappen wordt eindelijk opgeruimd. En de kinderen krijgen eveneens hun werk toebedeeld waardoor ze toch weer voor een deel van de lange voormiddag zich nuttig kunnen bezig houden. Door het feit dat iedereen er door loopt wordt het stof door heel het huis meegedragen. Het waterreservoir aan de kant van de zusters moet dringend hersteld worden. Ondertussen is er aan die kant geen water voor de toiletten en douches. Reken daarbij de regelmatige, onverwachteen langdurige stroomonderbrekingen (hinderlijk voor de keuken) alsook de beperkingen van telefoon, gsm en internet s avonds, dan zijn er toch wel heel wat beperkingen. Voorlopig is het werken in de binnentuin ook uitgesloten. De ontspanning van even hout gaan zagen of klieven in de binnentuin valt dus ook weg. We moeten telkens nieuwe middelen zoeken om het goede humeur er in te houden. De grapjes uit een druivelaar-kalender van vorig jaar kunnen hierbij soms helpen. En in de keuken hangt een gelijkaardig kalender van dit jaar, met Arabische grappen. Deze avond zitten we met de jongens reeds om half negen op onze matras in onze schuilplaats. Het is een gelegenheid om rustig aan onze vorming verder te werken. Eentje heeft een werkstuk gemaakt over de kerkvader Origenes. Hij geeft zijn uitleg en wij volgen de tekst op onze computer. Een bescheiden maar tegelijk zeer moedige kerel die Origenes. Hij toont ons hoe ge vanuit het hart van het evangelie tegen de stroom in kunt gaan. En ondertussenhoren we boven ons hoofd weer helikopters cirkelen. De bombardementen zijn echter voor verder op.
03-07-2013 om 10:08
geschreven door Gust Adriaensen
30-06-2013
Wolfgang Schäuble over nationalisme
De Duitse minister van financiën, Wolfgang Schäuble, uit zijn mening over 'nationalisme' in een interview met De Standaard:
'Ik denk dat je mag zeggen dat nationalisme een gesel is geweest voor het Europese continent. Na de verwoesting die het nationalisme heeft veroorzaakt in de Europese geschiedenis zouden de hedendaagse nationalisten beter moeten weten. Die morbide wens om terug te keren in de tijd is voor mij onbegrijpelijk. Ik zou het leed van de eerste helft van de twintigste eeuw niet nog een keer willen meemaken.'
30-06-2013 om 07:28
geschreven door Gust Adriaensen
29-06-2013
Opvoedkundige praktijken en ethische inzichten
De ethische inzichten en opvoedkundige praktijken van sommige scholen zijn uiterst merkwaardig te noemen.
Niet alle schoolrekeningen betaald door de ouders op het einde van het schooljaar, dan maar geen rapport voor de kinderen.
Dat is wel onwettelijk maar sommige scholen, naar verluidt vooral in het Aalsterse, doen het. En er is natuurlijk nog meer dan de officiële regelgeving. Die praktijk is hoogst onpedagogisch en onethisch.
Het is namelijk een vorm van vulgaire chantage en dus immoreel. Dat verwacht je niet direct van een onderwijsinstelling. De verwerpelijke praktijk staat ook haaks op eerlijk opvoedkundige bekommernis. Ze stigmatiseert, traumatiseert en provoceert jonge mensen.
Wat natuurlijk ook mogelijk is: die scholen zien niet in dat er geen verband is of mag zijn tussen het betalingsgedrag van onvermogende of onwillende ouders en het al dan niet geven van het schoolrapport. Als dat het geval is, demonstreren die onderwijsinstellingen een schrijnend gebrek aan intellectueel niveau.
29-06-2013 om 12:05
geschreven door Gust Adriaensen
27-06-2013
Het nieuws van de dag
Leuk om naar te kijken WAREN de stadsbevers van Leuven. WAREN, inderdaad. Want volgens een krantenbericht zijn ze verdwenen richting Mechelen. Waarom? Opgeschrikt door brallende studenten en vooral, aldus de krant, achtervolgd tot in hun burcht door de ijverige tv-jongens van 'Dieren in Nesten', een diervriendelijk program zoals u weet. Blijft in Leuven uiteindelijk als attractie om met plezier te aanschouwen, alleen maar Louis Tobback over ?
Leuk om naar te kijken is mijn nationalistische kont, moet de Dilbeekse schepen De Dobbeleer gedacht hebben. En hij stak voor 400 leden van sportclubs zijn broek af. Waarom deed de brave én primitieve man dat? Om de spot te drijven met de club van zijn vriend, die uitkomt in de Féderation Belge Francophone de Pétanque. Ach, een grapje onder vrienden. En de Vlaamse vriend-voorzitter haastte zich het bericht de wereld in te sturen dat geen enkele Franstalige deel uitmaakte van zijn petanqueclub. Voorwaar een referentie die kan tellen!
Dan waren de derrières van de dames uit het clipje van Major Lazer voor de meeste mannen toch wel leuker om naar te kijken, vermoed ik. En de creativiteit van de ijverige radiojongens van Studio Brussel, ging erdoor aan het borrelen. Met de single 'Bubble butt' van Major Lazer op de achtergrond start Studio Brussel met een wedstrijdje: wie het beste met zijn, bedoeld wordt vooral 'haar', derrière kan zwieren, mag mee op het Rock Werchter-podium met de band 'Major Lazer'.
Wat zijn we toch een onvoorstelbaar leuk volkje!
27-06-2013 om 08:03
geschreven door Gust Adriaensen
24-06-2013
twitter@pontifex
TWITTER @PONTIFEX
Are we ready to be Christians full-time, showing our commitment by word and deed?
24-06-2013 om 22:55
geschreven door Gust Adriaensen
23-06-2013
Breaking news van pater Daniël Maes in Syrië
Ik moet triestig nieuws melden. Gisteravond is het klooster fel gebombardeerd.Het leger had terroristen in de buurt en op de weg op het oog. Niemand is gewond maar er is wel behoorlijk wat schade. De grote ingangspoort van het klooster is verbrijzeld en in de hal gevlogen. Ondertussen zijn er her en der stukken van een twintigtal raketten gevonden. Enkele kamers zijn zwaar beschadigd. Het mag een wonder heten dat niemand geraakt werd. Meer uitleg zullen we later wel kunnen geven.
23-06-2013 om 20:50
geschreven door Gust Adriaensen
De boekenwereld van de abdij van Postel
Op zaterdag 22 juni had de opening plaats van de tentoonstelling 'Postelse Pracht- De boekenwereld van de abdij van Postel' in de vernieuwde toonzaal van de abdijbibliotheek.
Abt Frederic Testaert verwelkomde de genodigden en Prof. dr. Lieve Watteeuw van het Studiecentrum voor Middeleeuwse Kunst van de KUL, hield de feestrede. Een dankwoord werd uitgesproken door mevrouw Mia Daems, voorzitster van de Molse Gidsenkring.
Bezoeken aan de tentoonstelling en rondleidingen in de toonzaal, kunnen gereserveerd worden via de Dienst voor Toerisme Mol, 014 330 785 (tijdens de kantooruren) of via Mia Van Gorp-Daems, 0486 790550.
23-06-2013 om 11:02
geschreven door Gust Adriaensen
22-06-2013
Openbare ruimte
Anderlechtse actievoerders voor meer en betere fietspaden:
'Terwijl een op de drie Anderlechtse huishoudens zelfs geen auto heeft, wordt nog altijd 75 procent van de openbare ruimte gereserveerd voor auto's.'
22-06-2013 om 07:21
geschreven door Gust Adriaensen
21-06-2013
Torfs en euthanasie
Naar aanleiding van een parlementair initiatief om de euthanasiewetgeving uit te breiden, stelt Rik Torfs in opiniebijdrage in De Standaard, dat 'we nooit mogen denken dat de juridische vragen omtrent euthanasie, definitief bij wet zijn geregeld'. Hij vindt de discussie belangrijk maar dat debat mag niet los gezien worden van een aantal 'basisbeginselen'. En hij kant zich tegen een 'wankelmoedig gedoogbeleid'.
Opvallend is dat Torfs weinig of geen aandacht heeft voor de fundamentele morele vragen omtrent euthanasie tout court. Als de juridische vragen al niet 'definitief' bij wet geregeld kunnen worden, hoeveel te meer geldt dat voor de morele vragen? Waarom geeft Torfs de indruk dat we de ethische vragen omtrent leven en dood achter ons gelaten hebben en dat het allemaal draait om juridisme en politiek? Is hij van mening dat de schotten tussen de morele en de juridische vragen stevig en hoog genoeg moeten zijn: de ethiek voor het persoonlijke geweten en de wetgeving gereserveerd voor het spel -toch wel- van politieke partijen? En als hij beweert dat de juridische vragen nooit 'definitief' bij wet geregeld kunnen worden, zou een logische gevolgtrekking toch ook vermeld mogen worden: niet alleen uitbreiding is mogelijk, maar evenzeer inperking van de huidige wetgeving.
Een tweede constatatie is dat Torfs het niet nodig acht ook maar met één woord te verwijzen naar de verklaring van de Belgische bisschoppen van 6 maart 2013 onder de titel 'Euthanasie en het sociale weefsel'. Het is hoe dan ook een belangrijk document en Torfs kan het zich als academicus n eigenlijk niet permitteren daarvoor geen belangstelling te hebben. Een uiting van academische luiheid? Of van rectorale drukte?
21-06-2013 om 08:30
geschreven door Gust Adriaensen
19-06-2013
Jan Hautekiet en de Bergrede
Jan Hautekiet vindt in Humo dat de Bergrede 'een schitterende tekst' is -en gelijk heeft ie, maar, aldus Jan, 'als je daar een hiërarchie en onmogelijke verplichtingen op ent, dan gaat het de verkeerde kant uit'.
En daarmee plaatst Jan zich in het langzamerhand onoverzienbare rijtje van BV's, die de boodschap van Christus wel waardevol vinden, maar van mening zijn dat die verfoeilijke Kerk met iever bestreden moet worden. Een meer en meer puberaal overkomende dwanggedachte.
Het ontgaat Hautekiet klaarblijkelijk dat hij zonder Kerk, weinig of niets over de door hem geapprecieerde Bergrede (Matteüs, 5, 1-12) gehoord zou hebben. En als hij die tekst echt aandachtig las, zou hij merken dat daarin een hele reeks 'onmogelijke' verplichtingen en voorwaarden in zitten.
Hiërarchie kan altijd aanleiding geven tot misstanden, machtsconcentratie en machtsmisbruik. Dat is ook doorheen de eeuwen in de Kerk als structuur het geval geweest. En dat kan zich voordoen in elke hiërarchische organisatie.
Zegt Jan Hautekiet ook: 'De VRT is een schitterend medium. Maar die verfoeide hiërarchie is er teveel aan' ?
19-06-2013 om 08:16
geschreven door Gust Adriaensen
18-06-2013
Nieuwe taal
Nieuwe taal
in de nieuwe taal die wij moeizaam vormen ontstaat het nieuwe verbond
niet de woorden zijn anders maar wel hun rangorde en hun geladenheid
ook de kleur der klanken de trillingen der lucht scheppen een nieuw idioom
zelfs de taal der stilte dreigend rustgevend is verschillend van vroeger
neem nu als proef op de som lichaam geest
of ook woorden als pijn vreugde liefde eenzaamheid
plaats ze met schroom in het nieuwe verband je spreekt een nieuwe taal
die ook hoe kan het anders aan het gewone gelukkige verjaardag een ongewone diepgang geeft
18-06-2013 om 22:46
geschreven door Gust Adriaensen
16-06-2013
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Laat de Kerk altijd een plaats zijn van barmhartigheid en hoop, waar iedereen verwelkomd, bemind en vergeven wordt.'
16-06-2013 om 19:49
geschreven door Gust Adriaensen
14-06-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 7- vrijdag 14 juni2013
Een klein stukje hemel in de hel van de oorlog. Het klink wat (te?) hemels, toch is er iets van waar. Het oorlogsgerommel rechts en links van het klooster neemt toe. Zwaar bewapende en bebaarde mannen hebben weer post gevat vlak voor ons klooster, wat blijkbaar toch niet direct tegen ons bedoeld is, maar als controle op het verkeer tussen het Anti-Libanongebergte (en de clandestiene traffic naar Libanon). Vermits echter het leger gaat beginnen deze streek te zuiveren verwachten we zaterdagavond of nacht vuurwerk.Daarom wordt besloten dat we ons zaterdag allemaal terugtrekken in de veiligste plaats, die ondertussen al klaar gemaakt is als rustplaats met matrassen en hoofdkussens. Onmiddellijk na het avondeten verzamelen we in de hal, ieder met zijn zak of zakje met het allernoodzakelijkste. De kinderen hebben hun groteschooltas gevuld en paraderen in de hal alsof ze op de bus wachten die hen naar een zomerkamp brengt. Er is hen gezegd dat het een oefening is voor het geval dat het nodig zou zijn. Gelukkig blijft het heel de avond rustig op een klein bombardement na. We zingen en vertellen wat. De baby Fadia gaat ondertussen van hand tot hand om de moeder wat te ontlasten. Iedereen probeert dit kleine wonderop eigen wijze te vertroetelen totdat ze in een hoekje eten krijgt, noguit de originele verpakking. Tegen middernacht, na de nodige telefoons om precieze informatie, wordt besloten dat ieder naar zijn gewoon nestje terugkeert.
En zondag morgen zitten we als mannen weer samen te ontbijten in de binnentuin terwijl de zon heerlijk straalt.Onze twee schildwachten houden ons op de hoogte van de gebeurtenissen en vertellen de laatste oorlogsontwikkelingen. Terwijl hier alles hermetisch afgesloten istransporteren onze gewapende geburenlangs ons klooster hun gewonden van Qousseir. Qousseir is gezuiverd van terroristen maar die houden zich nu schuil in de boerderijen rond ons klooster. We mogen verwachten dat vroeg of laat hier de hel zal losbarsten ofwel gaat het leger, zoals gewoonlijk, heel langzaam te werk en dan kan het hier nog wel een tijd duren.In Qousseir wordt de grote schade nu vastgesteld en vele christenengaan al terug naar hun vroegere woonplaats,tenminste zij die nog iets van een huis hebben. In de kerk hebben de terroristen vreselijk huis gehouden maar volgens onze ooggetuigen is het mogelijk ze te herstellen. De bevolking is het leger nu massaal aan het helpen om een beetje de orde te herstellen.
Een van onze schildwachten die verantwoordelijk is voor het grote terrein en samen met moslims van Qara de oogst verzorgt vertelt hoe hij samen met een moslim zingend over het terrein loopt. Enonze verantwoordelijke voor de binnentuin zegt fier dat hij binnenkort in staat zal zijn 400 kg tomaten te geven aan de vluchtelingen. De tomatenstruiken die hij ruim een maand geleden geplant heeft groeien zienderogen. En s avonds is er geen sprake van een schuilkelder. Er verschijnen twee grote fruittaarten met zevenkaarsjes en een half, voor mijn verjaardag. En er volgen weergekke sketches door de kinderen en de volwassenen, waarna gedanst wordt op erg ritmische muziek. Daarbij horen nog een reeks zelf gemaakte tekeningen van klein en groot. En een van onze schildwachten die tussendoor voor sommige inkopen zorgt , probeert te zorgen of laat zorgen, geeft me warempel een pot Westerse (Nestlé Middel East!) Nescafé, die nog niet vervallen is! Super de luxe in oorlogstijd.
Deze zondag eindigt de jaarlijkse samenkomst van de Bilderberggroep. Nog nooit van gehoord? Dan wordt het tijd. In 1950 kwam in het hotel Bilderberg (Oosterbeek, Nl) voor het eerst een groep samen van zwaargewichten uit de diplomatie, de zakenwereld, de politiek en de media. Het werd het begin van de jaarlijkse samenkomst van de meesters van de werelddie de publiciteit schuwen en hun vertrouwelijke gesprekken en beslissingen voor zich houden. Een internationaal, zeg maar westers forum. Dit jaar verzamelden ze van 6-9 juni 2013 in Hertfordshire (Eng.): presidenten (natuurlijk ook ex-koningin Beatrix), ministers, vele bankiers, directeurs van de allergrootste bedrijven Het is de club van de hogepriesters van de nieuwe wereldorde, ver boven iedere democratie verheven. De VS is met een delegatie van 24 man vertegenwoordigd (o.a. die oude rakker, de 90 jarige Henri Kissinger, Nobelprijswinnaar voor de vrede, eigenlijk de gevaarlijkste pyromaan, die de hoofprijs wist te bemachtigen van de beste pompier!), Engeland heeft er 18,Frankrijk 11 en de overige Europese landen meestal een drietal, behalve Turkije het dubbel, nl. 6, België 2en Polen 1. Tussen de lijst van de 130 deelnemers staat evenwel geen enkele Afrikaan, niemand uit het Midden-Oosten, geen Rus, geen Chinees.Ze praten wel over de gang van de wereld, de buitenlandse politiek van Amerika, de toestand van Europa, het Midden-Oosten, en Afrika. Wat ze daarover gezegd hebben weet ik niet, maarmisschien zien we het aan het volgende land waar een geplande spontane revolutie uitbreekt. Laten we in elk geval waakzaam blijven en niet onbesuisd mee doen met een verwoestendenieuwe wereldorde, een Arabische lente, een nieuw Midden-Oosten, een vrijheid voor Irak Er is dringend eenrevolutie tegen criminele revoluties nodig.
Het uitschakelen van terroristen door het Syrische leger gaat verder.Het leger zou Qousseir kunnen zuiveren hebben omwille vandrie factoren: de grondige afkeer van de bevolking voor de rebellen, de precieze informatie waarover het leger beschikte over de verblijfplaatsen van de terroristen en de heldenmoed van de soldaten die er alles voor over hadden om hun land en volk te heroveren. In Damascus en elders blijven we helaas zware dodelijke aanslagen op onschuldige burgers betreuren. Het leger is nu aan de zuivering begonnen van Aleppo, waar ondertussen ook een massaprotest tegen de Turkse premier Erdogan is uitgebroken. De grote moeilijkheid is dat de terroristen de burgers gijzelen en het leger wil geen massale invasie om de burgerbevolking en de stad zoveel mogelijk te sparen. Toch weet het leger vele terroristen uit te schakelen. Er zijn ook Belgen gevangen genomen. Woensdag horen we allen een vliegtuigover het klooster enkele rondjes vliegen en dan volgt een geweldige knal. Drie van ons hebben het spel ook gezien, waarbij uit een van de boerderijen een enorme rookpluim opsteeg. We vernemendat er in Qara 60 terroristen werden uitgeschakeld.
De onnozele mediamanipulatie in het westen gaat onverminderd door. Regering (altijd regime genoemd) en leger worden verweten dat zegroteverwoestingen aanrichten. Het wordt ook genoemd: het pro-Assad leger alsof er verschillende gelijkwaardige legers zouden zijn. In België zou je dan moeten spreken van het pro-Albert legeren de sharia4Belgium kan dan het Vrije Belgische Legerof bevrijdingsleger genoemd worden! Of moeten we het pro-Eliootje strijdkrachten noemen, of de milities van het rode strikje, onderscheiden van de moedige geitenbokken met de zwarte baarden? Zeg het maar en iedereen volgt wel de politieke correctheid. En dan de herrie in de Belgische pers rond het bezoek van twee politiciaan Damascus! Als commentaar in de Vlaamse pers lees ik: Door de gewelddadige onderdrukking van president Bachar al-Assad zijn al miljoenen mensen op de vlucht Is er nu echt in heel Vlaanderen geen enkele journalist die weet en ook durft schrijven dat dit een totale verdraaiing is van de werkelijkheid? Hoe kan een president door meer dan 70 % van de bevolking gedragen worden omdat hij zijn volk en land ondanks dagelijkse moorden en verwoestingen moedig weet te beschermentegelijk door gewelddadige onderdrukking miljoenen burgers op de vlucht drijven? Of worden onze kranten door Qatar dik betaald om hun onzin kritiekloos te blijven uitkraaien?
In de Side Event die zopas in Geneve gehouden werd, was ook moeder Agnes-Mariam uitgenodigd en heeft een flinke toespraak gehouden over de weg naar de vrede waarin ze wijst op de onrechtvaardige aanklachten tegen Syrië: het regime verwoest het land, beschermt zijnvolk niet, voorziet niet in de nodige voeding enverzorging terwijl er geen woord gezegd wordt over de moordende aanslagen en de vernietiging van massas ziekenhuizen, scholen,massas fabrieken, voedselvoorziening, water- energievoorziening De terroristen en hun beschermers blijven zo netjes uit beeld, en dat is duidelijk de bedoeling. Een ander vals beeld geven de zogenaamde Amis du Proche-Orient (Louvain-la Neuve) die vlotjes de oorlog hier voorstellen als een interne strijd tussen de soennieten en de alawieten. Hoe komt het dan dat de overgrotemeerderheid van de soennieten regering en president steunt? Van de christenen en een deel van de clerus wordt in hun laatste nieuwsbrief (Juni 2013) gezegd dat ze de regering steunen omdat ze verplicht zijn! Is dergelijke berichtgevingblindheid of lafheid? Is het een bewust meeheulen met de duivelse plannen van het westen? Wolven in schapenvacht zoals de zelfverklaarde vrienden van Syrië? Voor ons betekent het dat het westen verder wil gaan met de destabilisatie van Syrië. Wapenleveringen aan de terroristen door Europa zijn al geregeld en nu nog een extra forse levering van zware wapens om het Vrije Syrische Leger op te krikken en we zijn weer vertrokken voor een volgende vernietigende oorlogsperiode. En als de samenzweerders Syrië niet in hun macht kunnen krijgen omdat het door eensgezindheidte sterk is, kunnen ze hun ontwrichting voorlopig verder zetten met eenoorlog in Libanon.Wij voorzien echter datde terroristen binnen afzienbare tijd hier niet zozeer een tekort aan wapens hebben,maar dat hun wapens geen mensen meer zullen hebben. Als er dan van die 5 à 600 Belgische jihadisten in Syrië nog een flinke portie terugkeert en die beginnen systematisch en met steun van het buitenland mensen te vermoorden gaan wij dan ook het Belgische regime aanklagen omdat het zijn eigen bevolking uitmoordt en tegelijk zorgen dat die jihadisten-op-zomerkamp voldoende zware wapens blijven krijgen om hun bevrijdingswerk te kunnen doen? Is er nu echt niemand in de Belgische media die deze schizofrenie ziet en durft aanklagen?
De oogst van de kersen is binnen. De oogst van de abrikozen is begonnen maar deze gebeurt veiligheidshalve niet door ons maar door mensen van het dorp, wat goed is voor hen en voor ons. De verwerking tot confituur of moes gebeurt wel door de zusters. En er zijn vele verschillende verwerkingen. Het iseen hele kunst de mooiste abrikozen zo te ontpitten dat je nauwelijks ziet dat ze open gesneden zijn. Die dienen voorde verkoop in Libanon.In de kruidenplaats, met glas bedekt, worden ze samen met andere vruchten en kruiden gedroogd. Daar is het nu meer dan 50 graden, n ideale en natuurlijke wijze om fruit te drogen. En vergeet niet: alles is hier bio!
De mannen blijven ondertussen allerlei restauratiewerken binnen uitvoeren. De gebouwen zijn hier allemaal op zijn Arabisch en dat moet je zo begrijpen: het is degelijk gemaakt met degelijk materiaal, maar niet helemaal afgewerkt. Om een voorbeeld te geven. Nagenoeg alle plafonds bestaan hier uit hout,gedragen door boomstammen. Waar deze echter in de muur gaan, dragen ze de overvloedige merktekens vanhet bezetsel van de muur. En zo werden reeds een reeks plafonds proper gemaakt. Op vele plaatsen moeten ook de buitenmuren bijgewerkt worden.
Vanaf dinsdag middag zijn we erg begaan met de protestbeweging in Frankrijk die zich verzet tegen het slappe en dubbelzinnige rapport van de Conseil Famille et Société , getiteld: Poursuivons le dialogue, vanwege deFranse Bisschoppenconferentie (mei 2013). En deze conseil telt twaalf leden waaronder niet minder dan zeven bisschoppen. De verwarring in wereld én Kerk omtrent het zogenaamde homohuwelijk schijnt zich als een dikke mist te verspreiden. Hierop is evenwel al een schitterend antwoord gekomen vanwege lAvenir de la culture die een aantal stellingen uit het rapport onaanvaardbaar noemt en eist dat alle leden van deze raad ontslagen worden als onbekwaam en vervangen door mensen die meerinzicht en moed hebben en respect tonen voor het gezond verstand, de fundamenten van het leven en de juiste leer van de Kerk. Graag willen we hun petitie steunen maar langs ons internet lukt het hier niet. s Middags aan tafel wisselen we van gedachten over deze twee teksten. Ondertussen ligt de kleine Fadia op een deken midden op de vloer van de refter. Zeheeft zich voor het eerst op eigen kracht omgedraaid en is klaar om te kruipen maar dat lukt nog niet. Wanneer ze voor haar circusnummer algemeen applaus krijgt, heft ze verwonderd haar hoofdjeop en kijkt ons vragen aan.
*******
Begin volgende week krijgen velen van jullie ons driemaandelijks tijdschriftje in de bus: Hoor 74. Daarin hebben we ons laatste artikel geschreven over de oorlog in Syrië, hopelijk toch:De kracht van het zwaar gewonde Syrische volk. De geplande westerse overheersing met islamdictatuur gaat niet door.We hebben hierbij de tien geboden uitgewerkt die als handleiding moesten dienen voor de creatieve chaos. Het zijn tien leugens die de voornaamste kwakkels van de huidige internationale politiek en media uitmaken. Dat we hiermee tegen de stroom in blijven gaan en ook felle tegenstanders kunnen kweken, mag ons niet beletten om te blijven getuigen van de waarheid en de werkelijkheid, zoals we die hier meemaken. Het gaat niet alleen om het voortbestaan van de christenen in het midden oosten, het gaat om de redding van een gans volk dat als één familie wil blijven verder leven, zoals het voor de oorlog in vrede samenleefde. Dat onze gemeenschap, wijzelf en vooral moeder Agnes-Mariam door sommigen,pionnen genoemd worden van de geheime Syrische dienst, betaald om een dictator recht te houden en nog veel meer van dat soort, mist iedere grond van waarheid en is het antwoorden niet waard. We geven in dit nummer ook een eerste overzicht van hetgeen we hier aan vluchtelingen en mensen in nood al hebben kunnen geven, dank zij uw milde giften. De hulpverlening komt goed op gang maar de nood is ook immens.
Wie dit alles wil lezen en niet op dit tijdschriftje geabonneerd is, kan het aanvragen bij paula.smeyers@scarlet.be(Driestraat 7, Retie).
14-06-2013 om 07:55
geschreven door Gust Adriaensen
11-06-2013
Is Rik Torfs de ideale schoonzoon?
Onze onvolprezen toekomstige rector (magnificus) van de Katholieke Universiteit, schrijft in zijn eens te meer lezenswaardige column in De Standaard, het volgende:
'Als ik moet kiezen tussen de hoekige wetenschapper en de gladde politicus, dan maar de wetenschapper. Zijn visie is misschien kortzichtig, maar hij treft alleen zichzelf. Terwijl de politicus die inhoud tot communicatie verengt, bijzonder gevaarlijk is. Juist omdat hij er aardig uitziet. Ideale schoonzonen zijn niet te vertrouwen, zoals ervaren schoonmoeders zullen beamen.'
Er dringen zich hier met betrekking tot de auteur, minstens twee vragen op: 1. Tot welke categorie rekent Torfs zich? 2. Vindt Rik van zichzelf dat hij een ideale schoonzoon is?
Torfs verkiest de 'hoekige wetenschapper' boven de 'gladde politicus'. Vinden we in deze keuze iets terug van 's mans eigen weg? Het opgeven van het robijnrode pluche van de senatorszetel voor de sedes sapientiae van de universiteit? Er duikt hier evenwel een moeilijkheid op. Rik was een politicus, is een wetenschapper. Een gladde politicus mét inhoud en zeker geen hoekige wetenschapper. Kortom, hij is een aantrekkelijke combinatie van de twee. Een gladde wetenschapper, zeg maar. De geknipte man dus voor het hoogste ambt in de universitaire hiërarchie.
Is Rik de ideale schoonzoon? Is hij dus niet te vertrouwen? Wie zal het kunnen zeggen, behalve zijn schoonmoeder. Die heb ik niet geraadpleegd. Ziet hij er aardig uit? De meningen daarover lopen sterk uiteen. Verengde hij inhoud tot communicatie, toen hij nog met veel talent de rol van politicus speelde? Doet hij dat soms nog in zijn aanloop naar de troonsbestijging in de majestueuze Katholieke Universiteitshallen?
De vele vragen geven het aan: Rik Torfs is niet zomaar voor één gat te vangen. Hij is, net als Max Havelaar, een vat vol tegenstrijdigheden. Een container vol enerzijdsen en anderzijdsen. Een vrij en vranke, gladde en sluwe Kempense jongen én een gedegen, ambitieuze wetenschapper-van-de-wereld.
Dat alles maakt van hem in de ogen van ervaren schoonmoeders niet direct 'de ideale schoonzoon', wel integendeel. Maar voor de rest van Vlaanderen, wat zeg ik?, voor de rest van de wereld, ja, is dat alles de ideale mix voor een boeiende en intrigerende persoonlijkheid!
11-06-2013 om 10:55
geschreven door Gust Adriaensen
08-06-2013
Een boeiende tentoonstelling in een bruisende stad
Vanuit Hasselt naar Luik treinen. Arriveren in het nog maar vier jaar oude station Guillemins, ontworpen door de Spaanse architect Santiago Calatrava, de man die ook de futuristische gebouwen ontwierp in de vroegere bedding van de rivier de Turia in Valencia.. Genieten van deze kathedraal van glas en staal. In bewondering staan voor dit monumentale, organische, transparante station, een symbool van de Luikse stadsvernieuwing.
In het station de uitgebreide tentoonstelling Ik was 20 in60 over de Golden Sixties bezocht. Boeiend van het begin tot het einde. Niet alleen voor degenen die kunnen zeggen Ik was 20 in60, maar ook voor de daaropvolgende generaties.
Vele beelden en geluiden die het decennium weer tot leven brengen. Talloze herinneringen worden opgeroepen. Evoluties en revoluties op het sociaaleconomische vlak, de cultuur, de medezeggenschap, de dekolonisatie. De boom in techniek en wetenschap. De omwenteling in de seksuele moraal. Nieuwe muziekgenres die het licht zien Kortom, een fascinerend beeld van de Golden Sixties. Een aanrader!
Later door het bruisende hart van de stad geflaneerd. Gezellige pleintjes, mooie fonteinen. Veel volk op straat, volgepakte terrasjes. De kathedraal bezocht. Het stadhuis, de markt met het perron, de vernieuwde Place Saint-Lambert met het imposante Paleis van de Prins-bisschoppen, aangedaan. Een end langs de oever van de Maas geslenterd
Luik: echt de moeite waard.
08-06-2013 om 19:04
geschreven door Gust Adriaensen
07-06-2013
Paus Franciscus over het weggooien van voedsel
'Consumentisme heeft er ons gewoon aan gemaakt te verspillen. Maar voedsel weggooien is te vergelijken met voedsel stelen van de armen en de hongerigen.'
07-06-2013 om 23:43
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 31 mei vrijdag 7 juni 2013
In een interview dat vorige donderdag door de Libanese zenderAl Manar werd uitgezonden spreekt president Bacharal Assad zijn vertrouwen uit datde rebellen uiteindelijk overwonnen zullen worden. Hij laat verstaan dat hij van Rusland anti-afweergeschut heeft ontvangen en dat de sjiitische Hezbollah aan de zijde van de regeringstroepen vecht en nu Qousseir aan het heroveren is. Hij sluit niet uit dat hij kandidaat zal zijn bij de presidentsverkiezingen volgend jaar. En hij spreekt dreigende taal tegen Israël. Israël heeft al drie verwoestende luchtaanvallen tegen Damascus uitgevoerd en houdt sinds 1967 de Syrische Göran-hoogte illegaal bezet. De president laat verstaan dat hij onder grote druk staat vanwege het volk om aan de agressie vanIsraël een eind te maken.
De Nationale SyrischeCoalitieis inmiddels inIstanbul in vergadering, onder meer om weer een nieuwe schaduwpresident (de vierde) te kiezen want Ghassan Hitto is maar een interim. De oppositie doet een dringende oproep aan de internationale gemeenschap in verband met de aanvallen van het leger op Qousseir, waar, volgens hen, nu duizend gewonde burgers in gevaar zouden zijn. De westerse pers spreekt van een dramatische toestand in Qousseir. Huichelarij troef. Wij hebben in de gemeenschap meerderen die afkomstig zijn van Qousseir en bovendien vangen we een aantal families op die uit Qousseir gevlucht zijn. Ze laten ons op hun gsm beelden zien van de verwoestingen en plunderingen waarmee de oppositie de stad tot een spookstad heeft gemaakt. Nu het leger hen eindelijk gestopt heeft moet de internationale gemeenschap hen ter hulp komen, omdat ze vanuit deze strategisch uiterst belangrijke plaats heel Syrië tot een spookstad hadden willen maken! Inmiddels heeft het Vrije Syrische Leger, uit Qousseir eindelijk verdreven, op zijn vlucht op 28 mei 2013 alle christenen vermoord in het dorp Al-Duvair, aan de grens met Libanon. Europa blijft dit Vrije Syrische Leger steunen!Uit het voormalige Oostblok komt betere steun. De Oekraïense luitenant-kolonel Sergei Razoumovski doet een oproep om aan de zijde van al- Assad te strijden tegen de fundamentalistische islamieten om de christenen te beschermen en te redden.Duizenden vrijwilligers uit Rusland, Wit-Rusland, Moldavië en Oekraïne hebben zich al gemeld. Deze orthodoxe christenen zijn blijkbaar vuriger om hun geloofsgenoten te verdedigen van de westerse (bijna) slapende kerk.
Ondertussen is het leger in onze buurt druk bezig. We zien niet veel maar horen des te meer: vliegtuigen, helikoptersen voortdurend bombardementen,ontploffingen, zware doffe geluiden en af en toe een enorme knal. Op zaterdagis er langdurig stroomonderbreking terwijl internet en telefoon heel de dag afgesloten zijn. Elektriciteit blijft ook voor een groot deel van de zondag weg maar het internet kan in de voormiddag weer gebruikt worden. We maken ons wel een beetje zorgen dat het leger, wanneer het zo dicht in de buurt aan het bombarderen is, niet per toeval een ding dropt op ons klooster. Een hoge luchtmachtofficier heeft wel laten weten dat hij er goed op zal letten.Maar als je te krampachtig op iets let, doe je soms juist wat je niet wilde doen. Ik denk maar aan mijn spiegel. In de Romeinse toren is mijn kamer de enige die een wasbak heeft, of toch een soort pompsteen. Daarboven heb ik drie keer een spiegel gehangen die telkens gevallen is en kapot. De laatste keer had ik een stuk spiegel over dat groot genoeg is en dat voorlopig nog in het kadertje blijft hangen. Als het leger zich hier serieus mee gaat moeien, kan ik mijn arme spiegel wel voor goed vergeten. (Misschien verraadt dergelijke humor wel dat we niet direct angstig maar toch ongerust zijn).
Op zondag doen we mee met de wereldwijde aanbidding. Paus Franciscus gaat voor in een aanbidding in de St. Pietersbasiliek te Rome vandaag van 17.00 u tot 18.00 u en nodigt alle basilieken, parochiekerken en kapellen van religieuze gemeenschappen over heel de wereld uit om mee doen. Voor ons is dat 18.00 u en we maken er bijna wee uur aanbidding van. We hebben ook wat afwisselingwantNada komt met haar baby Fadia binnen en legt die op het tapijt. Fadia is als een minivliegtuig in vollestorm, alles beweegt tegelijk, afzonderlijk en toch vliegen er geen onderdelen af. Hoewel ze af en toe al flink van haar Arabische oortjes kan maken is ze gefascineerd door het kaarslicht rond het Allerheiligste Sacrament op het altaar, nu er geen elektriciteit is enhet al donker wordt.
Tijdens deze week is de oogst van de kersen is al binnen. Het zijn prachtige dikke, donker rode. Er zijn ook maar enkele tientallen kersenbomen en ze staan het dichtst bij de kloostergebouwen. Toch is er maar een enkeling van de gemeenschap die op heel onregelmatige uren even mee gaat plukken. Allemaal uit veiligheid om kidnappers geen kans te geven. Na de kersen komen de abrikozen en daarvan zijn veel meer bomen en ze staan verder op. Ik weet niet hoe die zullen geplukt geraken. Dat zullen mensen van het dorp moeten doen. Vorig jaar nog genoten we van alle vrijheid en gingen met heel de gemeenschap ganse dagen abrikozen plukken.
Over het werk hebben we vorige keer al verteld dat men hier tracht alles zo veel mogelijk zelf te doen, volgens de goede oude monnikentraditie. Op de boerderij woont wel een nieuw moslimgezin. Toen de bombardementen begonnen is het vorige gezin met zijn vier kleine kinderen uit veiligheid vertrokken. De boerderij ligt te ver van hetklooster, aan de andere kant van het terrein, weliswaar binnen de muren. Er zijn twee koeien en twee vaarzen, een 25-tal schapen, eenden, ganzen, kalkoenen, kippen Iedere week wordt in het kloostertweemaal yoghurt en kaas gemaakt, hoewel ik nog nergens speciaal materiaal voor het maken van kaas heb gezien. Het zijn dan nog verschillende soorten kaas, harde of zachte, naargelang de zuster die hem maakt. En die wordt dan gegeten op zijn Frans. Wij aten vroegerbrood met kaas,hier eten ze dan kaas met wat brood. Het is waarschijnlijk onder invloed van de Franse keuken. En eigenlijk is Frankrijk het enige land dat geen keuken heeft zoals de andere landen. Er bestaat een Italiaanse keuken, een Vlaamse keuken, een Nederlandse keuken enzovoort. Alleen Frankrijk heeft een haute cuisine. Het zij zo. Wij eten dus af en toe kaas van eigen bereiding, met een beetje brood.
Vreugde en droefheid omwille van de bevrijding van Qousseir. Tegelijk worden door het Vrije Syrische Leger (volgenshet westen de bevrijders en beschermers van het volk!) nog zoveel mogelijk christenen onderweg uitgemoord.Een leider van Al Nousra geeft wel, ongewild,een indrukwekkend getuigenis en geeft toe dat Qousseir gevallen is. Sinds twee jaar hadden we heel de streek afgegrendeld. We hadden loopgraven voorzien, ondergrondse tunnels, duizenden wapens, een grote hoeveelheid munitie, alles hadden wij in Qousseir klaar uw overwinning, honden van Alawieten is onzinnig, krankzinnig. Ik heb deelgenomen aan meerdere grootse operaties in Afghanistan en Irak. Ik heb Khadaffi verslagen (!) maar ik heb nooit mannen gezien die zo vastberaden waren en zich in de strijd gooiden zondervrees of angst. Zij waren nog meer dan wij bereid om te sterven vanaf het moment dat zij in Qousseir kwamen. Onze strijders hebben hun wapens neergegooid en zijngevlucht wij hebben de controle over de situatie verloren vanaf het moment dat de strijders van Hezbollah optraden Toen ze naar Libanon wilden vluchten, vielen tenslotte tientallen in de valstrik die Hezbollah in deBekaa valei, in Baalbek voor hen gespannen had. Op woensdag was Qousseir eindelijk helemaal bevrijd. Zelfs Israël moest de overwinning van Syrië toegeven. Door de herhaalde luchtaanvallen van Israël, die Syrië niet beantwoord heeft, heeft Israël veel meer verloren dat het gewonnen heeft.Het zal nu uiteindelijk gedwongen worden de Golanhoogten terug te geven.
De republikeinse senator McCain heeft einde mei 2013 illegaal Syrië bezocht om te gaan praten met de commandanten van het Vrije Syrische Leger, kidnappers en terroristen, in plaats van als waardige politicus van man tot man contact te nemen met de wettige president. Zo toont hij zich een terroristenleider, zoals de meeste westerse politici en staatshoofden. Tot zijn groot spijt stelt hij vast dat al Assad stand houdt en nu de leiding heeft op het terrein. Hoe erg, hé? Hij wil dat Amerika onmiddellijk ingrijpt. Hoe naïef, hé?
Toen de strijd om Qousseirbegon, zowat twee weken geleden, dachten/hooptenwij dat onze gewapende buren naar daar zouden vertrekken om niet meer terug te keren. Het tegendeel is evenwel waar. Terroristen die uit Qousseir konden vluchtenzijn naar hier gekomen. In Nabek en Deir Atieh heeft de verenigde oppositie zich al overgegeven, de wapens neergelegd en wil met de regering onderhandelen. Voor ons dorp Qâra schijnt dat nog lang niet het geval te zijn. Nogmaals is met de verantwoordelijke generaal van het Syrische leger contact genomen om te vragen dat ze hetklooster laten liggen als er hevige gevechten uitbreken. Je weet wel, mijn arme spiegel Ook dezeman heeft ons gerustgesteld. Het zal toch wel even opletten worden de komen dagen of weken. Het dreigt hier de plaats te worden van een soort eindstrijd. Met Qâra wordt heel onze streek bedoeld: de bergdorpjes van het Anti-Libanon-gebergte en het dorp Qâra. Wij liggen er precies middenin als een koppelteken.
In verschillende landen over heel de wereld wordt geprotesteerd als steun aan Syrië. Anderzijds krijgen landen die in Syrië een zogenaamde volksopstand hebben willen uitlokkennu zelf een echte volksopstand op hun bord: Amerika, Frankrijk, Turkije In Frankrijk is werkelijk een soort weede Franse Revolutie aan de gang. Indrukwekkend zijnde getuigenissen van de deelnemers van de massamanifestatieop 26 mei 2013 te Parijs in de manifestation pour tous. Een jonge reserveofficier, monnik, jurist, met meerdere militaire diplomas en militaire onderscheidingen schrijft in een open brief aan de president dat hij zijn onderscheidingen teruggeeft. Terwijl hij met andere jongeren de avond te voren in een wake doorbracht werd hij brutaal opgepakt en 24 uur vastgehouden zonder enige aanleiding. Van de dag zelf zijn er velen die getuigen hoe zij zagen dat de oproerpolitie zelf agressie uitlokte om dan brutaal met geweld op de jongeren in te kunnen slaan. Een huismoeder getuigt hoe zij, samen met anderen brutaal werd opgepakt zonder dat er enige reden toe was. Toen zij tegen de twee politiemannen die haar meenamen zij dat ze zich schaamde in hun plaats, antwoordde een van hen: ja, wij schamen ons! Verschillenden getuigden dat hetgeen ze daar te zien kregen vanwege de politie een regelrechte ontspoorde dictatuur was. Welnu, dit is een beweging vooral van overtuigde jongeren tegen de dictatuur inFrankrijk en tegen de afbraak van de fundamenten van de maatschappij. In Turkije is al iets gelijkaardigs bezig met niet ophoudende massamanifestaties tegen het dictatoriale regime en tegen Erdogan. Kunje het de Syrische ministers kwalijk nemen dat ze fijntjes alle kritiek die Erdogan meer dan twee jaarlang zo rijkelijk heeftafgeschoten opAssad nu terugsturen? Als Erdogan zijn volk wil respecteren moet hij aftreden, zeggen ze. Hij krijgt nu een echte Arabische lente, die deze keer noch door Israël noch door Qatar is uitgelokt, maar door zijn eigen dictatoriaal gedrag. Dat hij nu de massa gevangenen, opgesloten omwille van gewetensvrijheid, vrij laat!En op die wijze bewerkt de vastberadenheid van Syrië een grondverschuiving in de wereldpolitiek. Fr. Hollande en R.T. Erdogan die de val van al Assad hebben willen bewerken, wordennu zelf van hun troon gestoten. Ik vermoed dat ze de massamanifestaties niet zullen overleven.
Ondertussen erkent een intern rapport van de NAVO dat 70 % van de Syriërs achter de president staat (20 % hebben geen mening, 10 % zijn voor de rebellen). En zo hebben de Europese geleerden en deskundigen door ijverig studiewerk het inzicht verworven dat de simpelste Syrische boer al jaren had. Het verheugt het ons dat inmiddels de voorzitter van de Europese Raad, Herman Van Rompuyop de 31ste top Rusland-EU in Ekaterinbourgh Putin en Geneve II ten volle schijnt te steunen, op basis van Geneve I.
Op donderdag 6 juni wilde ik met mijn Postelse abdijgemeenschap in de eucharistie verbonden zijn omwille van het feest van de hl. Norbertus (1080-1134). Het is een gelegenheid om het leven van deze merkwaardige apostel te vertellen. Hij ondervond in eigen midden zoveel tegenwerking dat hij in Frankrijk, zijnorde gesticht heeft, waarna hij toch weer terug keerde. Als ik daarbij een kort Arabisch zinnetje probeer te stamelen, zie ik bij de medebroeders en zusterseen brede glimlach, terwijl dekinderen achter in de kapel enthousiast hun duim omhoog steken. Ik hoop dat ze ook verstaan hebben wat ik wilde zeggen. Op vrijdag 7 juni vieren we het feest van het Heilig Hart, al is dit in de byzantijnse ritus niet voorzien. We gaan bijzonder bidden en ook weer even aanbidding houden voor de bescherming van deze streek en opdat onze gewapende en bebaarde geburen zich zouden overgeven en meewerken aan een vreedzame hervorming van het land. Ook zij zijn geschapen naar Gods beeld en gelijkenis
07-06-2013 om 22:45
geschreven door Gust Adriaensen
06-06-2013
'Counter our culture of waste with a culture of solidarity'
Paus Franciscus tijdens zijn wekelijkse audiëntie:
'When stock markets drop ten points it's a tragedy but starving children, homeless people dying on our streets, people disposed of like trash - such as the unborn or the elderly - has become the norm.
This is the result of a culture of waste, of our being unable to read the signs of Gods creation. A culture of solidarity should prevail over our culture of waste.'
06-06-2013 om 08:04
geschreven door Gust Adriaensen
05-06-2013
Norbertus, stichter van de norbertijnen: Pontificale Hoogmis in Postel
Op donderdag 6 juni is er om 11.30 uur een Pontificale Hoogmis in de abdijkerk van Postel, ter gelegenheid van de viering van de heilige Norbertus, bisschop en stichter van de Norbertijnen. Iedereen is van harte welkom.
Norbertus van Xanten (of ook 'van Gennep') werd omstreeks 1080 geboren in de buurt van Gennep. Hij stierf in Maagdenburg op 6 juni 1134.
In 1114 ging hij naar de benedictijnenabdij van Siegburg waar hij in 1115 priester gewijd werd door de aartsbisschop van Keulen.
Op vraag van paus Calixtus II trok Norbertus met zijn volgelingen in 1120 naar Prémontré in Frankrijk, waar hij de grondslag legde van de orde der premonstratenzers of norbertijnen, gebaseerd op de kloosterregel van Augustinus. In 1126 werd Norbertus aartsbisschop van Maagdenburg, waar hij ook overleed.
Paus Gregorius XIII verklaarde Norbertus in 1582 heilig en duidde 6 juni als zijn feestdag aan. Tijdens de Dertigjarige Oorlog brachten de norbertijnen uit veiligheidsoverwegingen de relieken van hun heilige stichter in 1627 over naar het Strahovklooster in Praag. Daar berusten ze nog altijd in het prachtige klooster met zijn wereldberoemde bibliotheek.
Fresco H. Norbertus in Orvieto (Italië)
Graftombe van de heilige Norbertus in het Strahovklooster in Praag
05-06-2013 om 17:50
geschreven door Gust Adriaensen
Is Torfs een late Tachtiger?
In een column in De Standaard poneert Rik Torfs de stelling dat de waarde van onderwijs in zichzelf schuilt, het is een doel op zich. Alles wat waarde heeft, is een doel op zich. Onderwijs. Maar ook kunst of religie. Het onderwijs, aldus Torfs, is dus geen middel om sociale misstanden recht te zetten of om de industrie aan te wakkeren.
Een aantrekkelijke bewering, zeker als ze verpakt in Torfs' frisse taalstijl. Ik ga er een heel eind in mee... maar finaal wil ik toch niet terecht komen bij de Tachtigers, de kunstenaars, in het bijzonder dichters als Kloos en Gorter, die in het laatste kwart van de 19de eeuw, het l'art pour l'art-principe predikten en probeerden toe te passen en wat Kloos ertoe bracht een vers te schrijven als: 'ik ben een God in het diepst van mijn gedachten'.
Kunst om de kunst? Religie om de religie? Onderwijs om het onderwijs? Nee, toch niet helemaal. Om met wijlen de politicus Torfs te spreken: het is een enerzijds-anderzijdsverhaal.
Rik Torfs zal ook wel inzien dat het onderwijs niet volledig losgehaakt kan worden van samenleving cultuur, economische trends, tewerkstellingspijnpunten, enz. Heeft de huidige discussie over de hervorming van het secundair onderwijs daarmee overigens niet zeer sterk te maken? Torfs heeft wel overschot van gelijk wanneer hij schrijft dat 'elke onderwijshervorming die niet in de eerste plaats om de vorming van iedere concrete jongere gaat, fundamenteel onethisch is'.
In de lijn van zijn m.i. te absoluut geponeerde stelling: onderwijs is een doel op zich, verwacht ik van rector Torfs, de baas dus van de Katholieke Universiteit Leuven, dat hij het beleid van zijn voorganger Waer en zeker van Oosterlinck, die de universiteit sterk zagen als een verlengstuk van economie en industrie en in hun beleid die weg opgingen, zal ombuigen. Geen universiteit om de industrie en de economie ter wille te zijn. Ook geen universiteit om de universiteit. Maar een onderwijs- en onderzoeksinstelling van topkwaliteit die er tussenin te situeren is, maar met duidelijk het accent op 'heel veel vrijheid', geschraagd door 'zelfvertrouwen' en niet door 'zelfgenoegzaamheid'. En zeker niet door serviliteit aan industriële, economische, financiële...machten.
Dat het Torfs menens is met die vrijheid, kan hij al bewijzen, suggereert gasthoogleraar Lieven De Cauter, door het ontslag van 'aardappelactiviste' Barbara Van Dyck, in te trekken. Inderdaad.
05-06-2013 om 12:38
geschreven door Gust Adriaensen
04-06-2013
Sant'Egidiopost
Sant'Egidiopost
3 juni 2013
Tegenover het drama dat zich afspeelt in Syrië en de gevoelens van onmacht van velen, staat de gemeenschap van Sant'Egidio niet onverschillig. De afgelopen maanden ondernam zij verschillende solidariteitsacties met vluchtelingen en slachtoffers, een delegatie ontmoette vorige week in Libanon Zakka I Iwas, patriarch van de Syrisch-orthodoxe kerk en Jean X Yazigi, patriarch van de Grieks-orthodoxe kerk van Antiochië om solidariteit met de christenen in het Midden-Oosten te betuigen, de gemeenschap van Rome blijft speuren naar mogelijkheden om een politieke oplossing voor Syrië naderbij te brengen.
Graag uw aandacht voor twee komende initiatieven in België:
In het geloof dat God geen gebeden onverhoord laat, organiseert Sant'Egidio nu vrijdag, 7 juni 2013 om 20 uur een gebed voor vrede en verzoening in Syrië. Speciaal wordt er gebeden voor de vrijlating van Mar Gregorios en Paul Yazigi, respectievelijk de Syro-orthodoxe en de Grieks-Orthodoxe bisschoppen van Aleppo die al meer dan zes weken ontvoerd zijn. De homilie wordt verzorgd door Mgr Athenagoras Peckstadt, bisschop van Sinope en hulpbisschop van de metropoliet van België van het Patriarchaat van Constantinopel. Hij is een persoonlijke vriend van de ontvoerde bisschoppen.
Hartelijk dank om mee te bidden, fysiek in de Antwerpse Sint-Carolus Borromeuskerk of vanop afstand. Op woensdag, 26 juni 2013 om 20u30 organiseert Sant'Egidio een concert voor vrede in Syrië en Libanon, met de bekende zangeres Ghada Shbeir (http://www.ghadashbeir.com/). Het concert vindt plaats in de Eglise Saint-François in Louvain-la-Neuve. De opbrengst van ieders vrije bijdrage komt ten goede aan een kamp van Syrische vluchtelingen in Libanon. Hartelijk welkom!
Voor in- of uitschrijvingen van Sant'Egidiopost, mail post@santegidio.be
04-06-2013 om 19:35
geschreven door Gust Adriaensen
Je voorbereiden op de examens in de abdij van Postel
Abdijen, kloosters zijn al geruime tijd aantrekkelijke plaatsen voor studenten die zich voorbereiden op de examens.
Ook de norbertijnenabdij van Postel in de Kempen, vlak bij de Nederlandse grens, ontvangt elk jaar studenten uit heel het Vlaamse land.
In deze historische en groene omgeving kunnen zij zich in alle rust concentreren op hun studiewerk. Ook de vaste structuur van het abdijleven helpt ze daarbij.
En 's avonds hebben ze de kans de avonddienst van de abdijgemeenschap bij te wonen, een half uurtje van psalmgezang, gebeden, stilte... Velen zijn zonder mankeren present. Ook de korte contacten na afloop van de vespers, met andere aanwezigen, de belangstellende vragen, de wensen voor succesvolle examens, doen de studenten zichtbaar deugd.
Examensucces kan natuurlijk niet, ook niet door de norbertijnen, gegarandeerd worden, maar als blokplaats is Postel zonder twijfel top!
04-06-2013 om 07:47
geschreven door Gust Adriaensen
03-06-2013
Gefeliciteerd Mieke Van Hecke!
'Het Katholiek Onderwijs zal de hervormingen doorvoeren, ook al komt er geen politiek akkoord ', zegt de topvrouw van het Katholiek onderwijs in een reactie op de impasse binnen de Vlaamse regering. Gefeliciteerd Mieke Van Hecke! . Dat de top van het katholiek onderwijs voorstander is van hervormingen geeft ook aan dat ze haar pedagogische, didactische en spirituele opdracht serieus neemt. Vanuit bv. christelijke inspiratie kan je bezwaarlijk het huidige waterval- en eliminatiesysteem verdedigen. Dat bestendigt gewoonweg het bestaande onderwijs dat grotendeels een weerspiegeling is van de sociale klassen en blokkeert heel wat talentrijke jonge mensen.
Maar het was te verwachten dat op de internetfora heel wat bagger vanuit een bepaalde, ook politieke, hoek, over haar zou worden uitgestort. Daarbij ontgaat het de criticasters totaal dat vele katholieke scholengemeenschappen al geruime tijd evolueren in de richting van het wegwerken van deschotten in de 1ste graad van het secundair onderwijs en naar een brede 1ste graad.
In de verdediging van het oude systeem wordt door sommigen vanuit tactische en electorale overwegingen ook een loopje genomen met de waarheid. 'Het ASO mag niet afgeschaft worden!' luidt het dan. Tja, waar in het voorgestelde hervormingsplan wordt vermeld dat het ASO wordt afgeschaft.
Het valt dus weer op, net als enkele decennia geleden met de strijd tussen klassieke humaniora en VSO, dat het ASO voorgesteld wordt als de kers op de taart, het summum, het nec plus ultra van de secundaire schoolse vorming. ASO-fetisjisme. Gekoesterd door degenen die in het ASO de onderwijsveruitwendiging, -versterking en -voortzetting zien van de midden- en hogere klasse.
En het is waarschijnlijk dankzij de ongeëvenaarde ASO-vorming dat de tegenstanders van een hervorming in staat zijn, subiet en trefzeker de voorstanders te catalogiseren als ontegensprekelijk behorend tot de 'linkse kerk'.
03-06-2013 om 13:43
geschreven door Gust Adriaensen
31-05-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
De gemeenschap van Mar Yakub heeft vanaf het begin getracht te leven volgens het oorspronkelijke oosterse monnikenleven. Voor het werk betekent dit onder meer: alles zoveel mogelijk zelf doen, zodat de gemeenschap en hen die er mee verbonden zijn door eigen werk onderhouden kunnen worden. Daarom werd een groot terrein in de woestijn vruchtbaar gemaakt en er werd gezorgd voor een waterput. Nu zijn er duizenden vruchtbomen: olijven, amandelen, abrikozen, kersen, granaatappels, vijgen, appelen, peren Meestal nog meerdere soorten. Verder is er een wijngaard, een graanveld en een zeer uitgebreide groenten- en kruidenteelt. Er is veel werk aan maar het loontecht de moeite. Voor de maaltijden wordt uiteraard zelf gezorgd. Er is natuurlijk een grote voorraad confituur gemaakt. Ook de bereiding is bijna allemaal handwerk. De laatste groep die hier voor de oorlog op retraite kwam, bestond uit 80 personen. Ze kregen tijdens hun laatste middagmaal o.a. fritten. Ook toen was iedere aardappel met de hand geschild en in schijfjes gesneden.De kleding wordt eveneens zelf gemaakt. En een zuster is handig in het repareren van oude maar nog goede schoenen, die zedan nieuwe zolen geeft en wel met het meest eenvoudige materiaal.Net nieuw, zoals een gazet die gelezen is en netjes terug in zijn plooien gelegd. Ze heeft een berg oude schoenen in alle maten en modellen. Het is een plezier om daar even te gaan helpen. Meestal moet de oude kol met schuurpapier verwijderd worden. Zij probeert op deze wijze de gang van de wereld te verbeteren. Dus, oude schoenen met al of niet versleten zolen, sleffers, kreuners, poeffers brommers alles is welkom. Dit eigen werk brengt mee dat de meesten nagenoeg altijd rustig bezig zijn. Ook in de lange avondrecreatie heeft de ene verstelwerk vast, de andere iskruiden of groenten aan het zuiver maken voor de volgende maaltijd, terwijl ik het laatste toegezonden artikel van op de computer voorlees en de kinderen op de grond met een volwassene een spelletje doen of een tafel met tapijten hebben bedekt om een hut te maken (waarin ze al een schapenvacht gelegd hebben en een teddybeer)
Vrijdag en zaterdag eindigt in de byzantijnse ritus het Pinksterfeest, terwijl dit in de Latijnse ritus met Pinsteren zelf al eindigde. Vrijdagavond zijn hier de slotvespers en zaterdagmiddag wordt de eucharistie van Pinksteren hernomen. s Middags aan tafel vindt ieder op zijn plaats een rode roos en een papieren kroontje met een vlam op en voor het laatst wordt het Arabische Pinksterlied gezongen. De zondag na Pinksteren is in de Latijnse ritus het feest van de Drie-eenheid. Hier is het de zondag van alle heiligen en wil er ons aan herinneren dat de vrucht van de Geest een heilig leven is door te streven naar een volmaakte liefde. Hiervoor bestaan gelukkig evenveel modellen als er mensen zijn. Iedereen is geroepen om op eigen wijze de volmaaktheid van de liefde na te streven.
We krijgen geleidelijk weer een gevoel van veiligheid. Zondagmorgen ontbijten we met de fraters in de kleine binnentuin. Deze binnentuin (30 op 40 m) is de verantwoordelijkheidvan onze medebroeder die tegelijk een van de drie schildwachten is die ons dag en nacht bewaken. Hij gaat heel vroeg slapen en wanneer iedereen slaapt begint hij te waken. Overdag bewerkt hij de tuin, maar gaat tussenin nog enkele uren slapen. Omdat een andere frater van 10.00 u tot 11.30 u moet zorgen voor de ontspanning van de kinderen, moeten we dus al ontbijten om 9.30 u en dat is wat vroeg voor zondagse normen. Wanneer ikme in de week om 6.30 u ga wassen, hebben de fraters al hun stil morgengebed gedaan en zie ik hen in overall staan werken, maar s zondags is het echt een vrije dag en komt er normaal hier pas beweging tegen de middag, voor de plechtige eucharistie. Nu zitten we heerlijk aan een plastieken tafel in de schaduw in de tuin met falafels, kaas, confituur, olijven, radijsjes en thee. Daarna neemt onze medebroeder-schildwacht ons zelfs nog even mee naar een deel van het grote terrein, waar hij ook zorg draagt voor de nieuwe aanplantingen en water geeft aan de losse druivelaars die her en der verspreid staan tussen vijgenbomen. Het geeft ons de indruk alsof de oorlog al voorbij is.
De volgende dagen en heel de week is het evenwel druk met het luchtverkeer boven ons hoofd. We hebben zelfs een luchtaanval kunnen zien op een boerderij achter onze muur. Er is bovendien abnormaal veel stroomonderbreking en op maandag nagenoeg dag en nacht. In de nacht van dinsdag op woensdag zijn er voortdurend bombardementen geweest. Blijkbaar reden drie autos met terroristen (met gedoofde lichten) langs onsklooster naar het gebergte om in Libanon aanslagen te plegen.Het leger heeft hen opgewacht tot ze weer thuis waren en dan hun huis gebombardeerd. De volgende middag aan tafel vertelt ieder wat hij gezien of gehoord heeft en samen met de uitleg van de mensen van het dorp weten we ongeveer wat er gebeurd is. De dagen daarna blijft het bijzonder onrustig, ook donderdag na de aanbidding valt de stroom uit en beginnen de bombardementen weer. Het leger opereert blijkbaar tegelijk in het Anti-Libanongebergte en in Qâra.Niemand heeft eigenlijk schrik (behalve de kinderen misschien) omdat we ongeveer weten wat er aan de hand is, maar het is niet aangenaam.
Dit alles verhoogt uiteraard, ook ongewild, de spanningen in de gemeenschap. Er zijn echter allerlei hulpmiddelen om te ont-stressen. Een ervan is zich gedurende een week in stilte terugtrekken. Na afspraak (en niet met meerderen tegelijk) kan men een stille week beginnen. Men hoeft nergens naar toe te komen, zelfs niet naar de gebedstijden, behalve naar de eucharistie. Het eten wordt s middags en s avonds gebracht of ergens gezet waar men het gemakkelijk kan nemen. Het uur waarop men de zorg voor dekinderen heeft,moet men wel blijven volbrengen. Wanneer de kinderen op de grote binnenkoer ravotten, spelen of fietsen en het is uw beurt, moet je er wel zijn en de kinderen zullen je wel min of meer gerust laten. Als die stille week voorbijis, lijkt het alsof die medebroeder of zuster van een lange reis weer terug thuis komt en is het bij het avondeten een klein feestje. Betrokkene kan zijn of haar ervaringen dan vertellen. Ondertussen trachten we zo goed mogelijk de ontwikkelingen in het land te volgen.
Omdat dezer dagen sommigen met groot gevaar voor hun eigen leven trachten te bemiddelen met de leiders van de meest extremistische terroristen, hebben we voor vandaag en de volgende dagen een extra aanbidding voorzien van na de vespers tot middernacht, waarbij ieder vrij een tijd voor zichzelf kan invullen. Woensdag na de vespers houden we Sacramentsprocessie op de grote koer en daarmee zetten we het feest van Sacramentsdag in. Rozenblaadjes worden kwistigvoor het Allerheiligste Sacrament uitgestrooid. Daarna begint weer de aanbidding bij het uitgestelde Allerheiligste Sacrament, tot middernacht. Het feest van Sacramentsdag werd in het westen in 1264 ingesteld door paus Urbanus IV, onder impuls van onze heilige Juliana van Cornillon. Het mooie officie is geïnspireerd door Thomas van Aquino. Pas in de 18e eeuw verspreidde het feest zich in de melchitische (= katholieke) kerk. Patriarch Maximos Hakim en Nicolas Seayegh, overste vande orde van St. Jan van Choueir stelden het officie samen. Donderdag vieren we uitgebreid de eucharistie van het H. Sacrament en daarna houden we weer processie waarbij de kinderen nog meer rozenblaadjes strooien dan gisteren. Op het balkon van de Romeinse toren houden we even halt voor een spontaan gebed en we zegenen het dorp, het Anti-Libanongebergte en Libanon, heel het Midden Oosten en al wat er rond ligt, heel de wereld. En daarna wordt heel de namiddag vrije aanbidding voorzien bijhet uitgestelde Allerheiligste Sacrament. Natuurlijk willen de kinderen ook meedoen en tot ieders stomme verbazing blijven ze op hun knieën met een geïllustreerd evangelie ookongeveer een uur bezig en vertellendaarna dat Jezus hen van alles uitgelegd heeft. Om half zeven s avonds komen we allen samen voor de afsluiting die toch nog ruim een uur duurt. Spontaan worden de mooiste eucharistische liederen gezonden in het Arabisch, het Gregoriaans, het Spaans, het Portugees, het Frans, het Engels en het Nederlands. Een erg genadevol gebeuren.
De Europese ministers van buitenlandse zaken zijndeze week samen gekomen in Brussel en hebben besloten datwapenleveringen aan de rebellen langs de Nationale Syrische Coalitie wel mogen, terwijl de Europese financiële en economische sancties tegen Syriëgehandhaafd blijven. Een magere troost: er is geen eensgezindheid. Oostenrijk is radicaal tegen. En madame Navi Pillay, Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor Mensenrechten (alles in hoofdletters, op hoge hakken!)heeft woensdag in Genève alle landen opgeroepen geen wapens te leveren omdat er militair geen oplossing mogelijk is. Dat meiske getuigt tenminste nog van een beetje gezond verstand. Terroristische bendes door het buitenland gesteund en bewapend hebben de Syrische bevolking uitgemoord, vooral soldaten, alawieten en christenen. En nu komen deze Europese excellenties samen om groen licht te geven aan nog meer wapenleveringen onder druk van Engeland en Frankrijk en tot grote tevredenheid van Amerika en Israël.Ondertussen moet het volk nog meer gewurgd worden door sancties.
De Libanese president is woensdag in de buurt op bezoek geweest, in de Beka valei, dat is maar 30 km hier vandaan, achter het Anti-Libanon-gebergte. Hij heeft meegedeeld dat er een akkoord is tussen Syrië en Libanon: iedere terrorist die van Syrië Libanon binnen komt krijgt de kogel.
Nog een pittig detail. Het Turkse dagblad Zaman (pro-regime ook nog) meld dat de politie vorige woensdag 4 kg sarin gas heeft gevonden bij al Nousra strijders in Adana (Zuid Turkije), waarmee ze naar Syrië wilden trekken om aanslagen te plegen. De zusters van de hl. Jozef van het St Louis hospitaal in Aleppo wisten maanden geleden al dat er vanuit Turkije in Syrië chemische wapens gebruikt worden. En dan Syrië maar blijven beschuldigen van het gebruik van chemische wapens!
Voor wie de schellen nunog niet van de ogen gevallen zijn, kan best volgende zondag 2 juni om 14.00 u naar de Israëlische ambassade in Brussel gaan (Sterrewachtlaan 40). Daar wordt een protestbetoging gehouden onder de titel: Israël, Vrije Syrisch Leger en al Nusra: eenzelfde strijd! Zij zullen u graag de nodige bewijzen wel leveren.
De tijd voor politieke discussies mag nu stilaan eindigen. Een massa mensen lijden hier honger en hebben nood aan nagenoeg alles. Ondertussen wil ik toch de vele mensen van harte danken die al vanuit hun hart hebben gegeven. We zullen al het mogelijke doen om hiermeezo vlug mogelijk en zo zoveel mogelijk noodlijdenden tehelpen. En in de eucharistieviering bidden wijvoor al de intenties van die weldoeners van het Syrische volk. Al klinkt het als een oud vroom gezegde, wij geloven er vast in: God zal het u lonen!
*******
Internationale organisaties werken in Syrië heel de tijd op volle kracht, maar de nood is veel groter dan alle hulpmidden samen.
Onze kloostergemeenschap tracht allen te helpen die op ons beroep doen. Dank zij de ruime relaties van de gemeenschap kunnen we mee zorgen voor een volledig betrouwbare verdeling van de noodhulp. Wij werken samen met hetNationale Volkscomitie Voor Verzoening, het ministerie van sociale zaken, het ministerie van gezondheid, de Rode Maan en als het nodig is met het Internationale Rode Kruis. Er zijn contacten met de nodige equipes over heel Syrië verspreid.
De inwoners van Al Waar, voorstad ten Oosten van Homs zijn nu in de allergrootste nood. Daar zijn 900.000 vluchtelingen, afkomstig van Baba Amro, Khalidiyeh, Rableh en Quosseir. Het is degrootsegetroffen agglomeratie van Syrië. Deze mensen hebben nood aan alles. Wij trachten hen voedselpakketten te bezorgen die het volgende bevatten: 1 kg rijst, 1 kgr suiker, 1 kgr linsen , 1 kgr macaroni, 1 doos plantaardig vet, 1 liter olijfolie, 1 pot confituur, 10 dozen thonijn, 1 doos Hallaweh, 1 doos ham, 1 doos melkpoeder, 10 dollar om vlees en groenten te kopen. Er zijn nu 10.000 voedselpakketten nodig. Iedere bijdrage is welkom.
We hebben nood aan melk voor de kinderen, medicamenten tegen kankeren tegen diabetes, medicamenten voor het hart..., gewoon medisch verzorgingsmateriaal, verband, rolstoelen ....
-Een volgende container zal van België naar Lattakia (Syrië) verzonden worden in het begin van de maand juni 2013. Info: Koen Peeters, gsm 0032(0)496514666; koen@postel-antiek.be; of Jeanne Vercauteren 0032(0)14/378265; juanitavdk2@hotmail.com
-Geld kan gestort worden op: IBAN BE 32-068-2083244-02BIC GKCCBEBB (van P. Daniël Maes, norbertijnenabdij POSTEL-MOL; Mar Yakub, Qâra, Syrië)
Of:
-BANK NAME: BANK OF BEIRUT;AGENCY: GHAZIR;PROVINCE: KESROUAN ; COUNTRY: LEBANON Compte Bancaire: ACCOUNT NUMBER: 4041232351300 ACCOUNT OWNER: Monastère Saint Jacques le Mutilé; COUNTRY: Liban BANK REGISTRY NUMBER: 75; SWIFT/BIC CODE: BABELBBE IBAN: LB91007500000004041232351300
Hartelijk in Christus. Het is Zijn Liefde die ons drijft.
20 mei 2013
Monastery of Saint James the Mutilated, Qâra Syrie
31-05-2013 om 09:23
geschreven door Gust Adriaensen
30-05-2013
GAS-boetes: politieke en politionele willekeur
Tot welke politionele en politieke willekeur de zgn. GAS-boetes kunnen leiden, werd de voorbije week overduidelijk bewezen in Antwerpen.
Een groot deel van de vreedzame betogers tegen Monsanto, werd opgepakt en krijgt een GAS-boete aangesmeerd. Want die betoging (die helemaal geen overlast bezorgde) was niet toegestaan, aldus het verlichte Antwerpse stadsbestuur.
Vergelijk even met de luidruchtige manifestatie van Antwerpsupporters, die hun keel overvloedig smeerden met bier, een hoop smurrie achterlieten op de Grote Markt en nadien ei zo na op de vuist gingen met Beerschotsupporters op de Sinksenfoor.
Iets gehoord over arrestaties? Over GAS-boetes?
30-05-2013 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
29-05-2013
Tweet van paus Franciscus
'Dear young people, the Church expects great things of you and your generosity. Dont be afraid to aim high.'
29-05-2013 om 21:14
geschreven door Gust Adriaensen
Theorie en praktijk
Karel De Gucht verwijt in een lang en vlammend opiniestuk in De Standaard, inconsequentie en hypocrisie aan De Wever en de zijnen. 'De ethische rechtlijnigheid waarmee De Wever en de zijnen lopen te zwaaien', schrijft hij, 'is niet terug te vinden in hun handelen'.
De Gucht refereert aan een artikel van De Wever in De Standaard van 2 maart 2010. De kernzin van dat artikel was: 'De maatschappelijke meerwaarde van een gezonde identiteitsbeleving ligt vooral in de creatie van een ethische gemeenschap'. De Gucht wijst er ook op dat De Wever zich laat inspireren door de aartsvader van het conservatisme, de 18de eeuwse Ierse politieke filosoof, Edmund Burke.
Karel De Gucht vermeldt dan een aantal voorbeelden uit de politieke praktijk die frontaal botsen met de beleden theorie.
Op 19 juni 2010 herpubliceerde De Standaard een artikel van De Wever uit 2003, waarin hij duidelijk probeert te maken wat voor hem de betekenis is geweest van Edmund Burke en wat voor hem 'het moderne conservatisme' (waartoe hij zich bekent) inhoudt.
Het is boeiend Burkes opvattingen die De Wever sterk aanspreken, te lezen maar de visies en standpunten die de N-VA-voorzitter daaruit voor de huidige maatschappij afleidt, roepen heel wat vragen en bedenkingen op.
Ik schreef toen mijn commentaar bij De Wevers tekst. Het is m.i. interessant, naar aanleiding van De Guchts artikel, die commentaar hieronder nog eens online te plaatsen:
'Dat een samenleving in wezen organisch is, akkoord. Maar niet uitsluitend. Doorheen de eeuwen hebben mensen, instellingen (en niet in het minst de politieke ) de maatschappij mee vorm gegeven. Als historicus weet De Wever beter dan wie ook,dat wat nu gemakshalve Vlaanderen wordt genoemd, geenszins het voorlopige eindstadium is van een organische ontwikkeling die al eeuwen bezig is. Veronderstellen dat die organische evolutie een eindstadium bereikt in een nieuw staatje, staat haaks op de fundamentele betekenis van organisch. En omdat BartDe Wever dat ook wel weet, is de politicus vol ijver bezig met het maken van een zelfstandig Vlaanderen.
Met De Wevers kritiek op een ongeremd en zuiver materialistisch egotisme, ben ik het volkomen eens. Waarom hij alleen maar de staat in die kritiek betrekt, ontgaat me. Is het voor vele mensen niet eerder zo dat zij gedwongen klant worden van de financiële, commerciële en industriële instellingen en machten, eerder dan klant van de overheidswinkel? Overigens zie ik niet goed in hoe De Wever met zijn erg liberale visie op de economie, dat materialistisch egotisme zal afremmen. Bovendien appelleert de N-VA al lang aan een sterk aanwezig materialistisch egotisme van veel Vlamingen en suggereert de partij dat het welstellende Vlaanderen nog welstellender zal zijn als het maar zelfstandig is.
De cruciale rol die nog altijd weggelegd moet zijn voor de civic society ofhet maatschappelijk middenveld, is ongetwijfeld de mening van vele mensen. Het verwonderde me wel enigszins dat, terwijlBurke in zijn lijstje van instituties en tradities, nadrukkelijk de kerk opneemt, De Wever dat instituut, rijk aan traditie en waarin doorheen de eeuwen de overdracht van waarden essentieel was, niet vermeldt. Als leerling van Burke en zelfbewuste moderne conservatief, zou Bart De Wever in het politieke discours en in de partij-ideologie veel meer aandacht moeten schenken aan kerk en religie. Al was het maar om consequent en geloofwaardig te blijven in de interpretatie van Edmund Burkes leer én in de historisch correcte evaluatie van de elementen en invloeden die de Vlaamse cultuurgemeenschap gevormd hebben.'
29-05-2013 om 17:10
geschreven door Gust Adriaensen
Euthanasie en het sociale weefsel (5)-Onze oproep
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
Onze oproep ----------------
Wij van onze kant zouden de wetgever willen vragen niet de logica te volgen die het sociale weefsel zelf euthanaseert. Wij willen hem uitnodigen om de zorgsector en vooral de palliatieve zorgeenheden nog meer toe te rusten zodat zwaar zieke mensen, minderjarig of ement, nog beter kunnen worden omringd. Onze weigering om euthanasie toe te passen is geen keuze voor het lijden of voor het doen lijden of laten lijden. In de palliatieve zorgverlening kan men steeds beter het lijden verlichten. Deze pijnverlichting maakt dat er minder aanvragen voor euthanasie zijn.
Wij danken en bemoedigen dokters en al het verzorgend personeel die gehoor geven aan het beste in zichzelf door te kiezen voor het leven en met hun vakkennis en nabijheid de meest kwetsbare mens helpen. Hun gewetensvrijheid mag in geen geval aangetast worden.
Wij willen de mensen die lijden en zij die hen nabij zijn, helpen om inspiratiebronnen en spirituele kracht te vinden om deze confrontatie aan te kunnen. We nodigen hen uit om in de affectieve warmte van hun wederzijdse verbondenheid de grote waarde van het leven te blijven koesteren, middenin de vragen waarbij de ultieme vraag van de zin ervan steeds weer de kop opsteekt.
Door ons uit te spreken over zo'n gevoelig onderwerp willen we onze eigen bijdrage leveren aan de werking van de democratie en aan het begrip van de menselijke vrijheid. Uiteindelijk gaat het erom hoe we in de samenleving met elkaar omgaan, in het bijzonder met de zwakste mensen onder ons.
Als bisschoppen van de katholieke Kerk in België willen wij onze overtuiging uitspreken. Op die manier willen we ook recht doen aan onze democratie en aan de menselijke waardigheid. Wij willen eraan herinneren dat we allemaal mensen van vlees en bloed zijn. Dat is de diepste werkelijkheid die ons verbindt en die ons er moet toe aanzetten om elke vorm van geweld en elke vorm van druk op elkaar, te weren uit onze omgang. Wij denken dat onze democratie meer gediend is met de erkenning van onze menselijke verbondenheid die veel fundamenteler is dan de broze instemming met euthanasie.
De bisschoppen van België 6 maart 2013
29-05-2013 om 07:43
geschreven door Gust Adriaensen
28-05-2013
'Te voet naar Compostela of elektrisch de Stelvio op?'
Onder die titel hekelt Nick Meynen, geograaf en wandelliefhebber, in De Standaard, de beslissing v an minister Jo Vandeurzen, om aan de vzw Oikoten, die 'platgespoten en plat geprate jongeren uit jeugdinstellingen', een voettocht naar Compostela aanbiedt, niet langer subsidie uit te keren.
De auteur plaatst die beslissing tegenover de stunt van de minister om op een elektrische fiets de Stelvio te beklimmen, als onderdeel van de campagne tegen diabetes.
Ik ben het volkomen eens met de kritiek van deze meneer Meynen. De resultaten van het project van Oikoten waren erg positief. Niet minder dan een derde van de deelnemers vond in het verleden in die tocht naar Compostela, de kracht en de inspiratie om hun leven weer op de sporen te krijgen.
Waarom de auteur het nodig vindt, een zinnetje als 'Naar Compostela wandelen heeft ongeveer 0,0 met kerk of geloof te maken' in zijn betoog te droppen, is me een volkomen raadsel. Binnen de context van het artikel, is het totaal irrelevant. Het bewijst alleen weer maar eens dat ook vele geschoolde Vlamingen behept zijn met een ridicule en puberale antikerk- en antigeloofobsessie.
Wat het eigenlijk nog erger maakt, zeker voor een 'geograaf , wandelliefhebber en auteur van het reisverhaal en essay Wandelen met Flora', is dat de heer Meynen gewoonweg uit zijn nek kletst. En dat hij klaarblijkelijk intellectueel te lui is om te checken of zijn procentjes wel kloppen.
Want als hij de officiële site van het pelgrimsoord (www.peregrinossantiago.es )raadpleegde, zou hij de statistieken kunnen raadplegen en daaruit leren dat bv. vorig jaar, 192.488 pelgrims zich aanmeldden op het secretariaat. En zoals iedere Santiago de Compostelapelgrim weet, wordt daar o.a. gevraagd je motivering aan te duiden. Welnu, 41,30% van de pelgrims ondernamen de tocht om religieuze redenen, 52,56 % gaf religieuze én andere motieven (vooral culturele en sportieve) aan en 6,14% trok naar Compostela vanuit een niet-religieuze motivering.
28-05-2013 om 10:33
geschreven door Gust Adriaensen
27-05-2013
Voor (bijna) elk kwaaltje, groeit er een kruid in de Postelse abdijtuin
Postelkaas en Postelkruiden: twee topproducten die binnen de muren van de norbertijnenabdij van Postel geproduceerd worden.
Ze zijn te koop in het abdijwinkeltje. Maar sinds kort is er voor de kruidenproducten een bijkomende mogelijkheid tot aanschaf: een heuse webwinkel.
Alle producten staan vermeld, onderverdeeld in productgroepen (bv. tincturen, capsules,...). De producten kunnen elektronisch besteld worden. Aan de koper wordt automatisch een mail gestuurd met daarop de lijst met bestelde producten en de kostprijs. Na betaling, worden de producten naar de koper verstuurd via Bpack (het vroegere Taxipost).
Broeder Guy Van Leemput, de Postelse norbertijn die verantwoordelijkheid draagt voor de kruidentuin en het kruidenlabo, schreef ook twee boeiende, leerrijke en mooi geïllustreerde boeken over kruiden en hun heilzame werking. 'Het kruidenboek van broeder Guy' en 'Heilzame kruidenrecepten van broeder Guy' zijn te koop in het abdijkwinkeltje en in het VVV-kantoor Colibrant binnen de abdijmuren.
27-05-2013 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
26-05-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 17 woensdag 24 mei 2013
De onmiddellijke voorbereidingenvoor Pinksteren zijn volop bezig. In de kerk worden allerlei rode doeken (damast!) op kunstige wijze aangebracht en iederekoorbank is met een rode vurige tong versierd. Bovendien is een zuster in zeven haasten begonnen met het schrijven van een pinkstericoon, 1,5/1,5 meter groot. Natuurlijk moeten er anderen wel even bij helpen om de grondverf mee aan te brengen, maar uiteindelijk is ze toch na drie dagen ongeveer klaar gekomen en werd de icoon op zaterdagavond achter het altaar geplaatst. De volgende dagen wordt ze nog helemaal afgewerkt. In de refter hangt al een papieren duif met daaraan een vijftigtalvurige tongen waarop de gaven van de heilige Geest in vele talen. Bij de minste luchtverplaatsing beginnen ze te draaien. Ende kinderen zijn papieren lampions aan het maken om aan de lampen te hangen, wat een Chinese indruk geeft. Achteraf blijken er nog twee te zijn die kunstige kaartjes getekend hebben voor iedereen, met telkens een van de gaven van de Geest in de verschillende talen er op. Deze zaterdag voor Pinksteren gedenken we in de eucharistie volgensde byzantijnse ritus, alle overledenen.
En onze zuster uit Venezuela heeft bericht gekregen dat er vrijdag een massamanifestatie geweest is in Caracas als steun aan Syrië. Er werd ook een grote hoeveelheid aan hulpmiddelen en voedsel ingezameld voor Syrië maar deze werden internationaal geblokkeerd (omdat de hulp niet gaat naar die landen die terroristenblijven sturen naar Syrië?).
Ons Pinksterfeest heeft zijn oorsprong in het joodse oogstfeest, wekenfeest, (Hebreeuws: schavoeot), zeven weken naPasen. Zeven is het symbool van de volheid. Zeven maal zeven en nog een dag er bovenop, dat is helemaal vol. In het Grieks: Pentecosten = 50. De vrome joden vierden het feest van de eerstelingen van de oogst. Het was ook een familiefeest voor iedereen die met de grote familie verbonden was. Tenslotte was het zelfs een klein jubileumfeest naar het voorbeeld van het grote jubileum iedere vijftig jaar, waarop de slaven werden vrijgelaten, de eigendommen terug moesten gaan naar de oorspronkelijke eigenaars en men ook de grond moest laten rusten (en volgens Flavius Josephus, volks vertaald, de flauwe Jef,geboren in 38 voor Christus, moest men ook de schulden kwijtschelden). In werkelijkheid werd het allemaal niet zo gerealiseerd, maar het was een prachtig programma, een ideaal. Het christelijk geloof vindt zijnoorsprong in het joodse geloof (of christenen dat nu leuk vinden of niet) en het joodse geloof vindt zijn volheid in Jezus Christus de Messias, de Zoon van God en de Redder van de wereld (of de joden dat nu leuk vinden of niet). Jezus Christus is door zijn verrijzenis als Eerste uit de doden opgestaan en heeft ons Zijn Geest als eersteling gegeven.De eerste christenen hadden geen moeite om het christelijk Pinksteren,het feest van de uitstorting van de heilige Geest,te begrijpen en te beleven als de definitieve vervulling van alle betekenissen van het joodse wekenfeest.Later vierden de joden op deze dag nog de afkondiging van de Wet op de Sinaï. Ook dit is een duidelijke voorbereiding op Jezus, die het doel en de volheid van Gods Wet in Persoon is.
De feestelijke eucharistieviering is in de regel op zondag het enige gezamenlijke gebed van de gemeenschap in de kerk. Ook vandaag op deze hoogdag en ook morgen, hoewel we met Pinstermaandag s avonds toch een extra gebedsdienst houden o.a. voor de bevrijding van Quosseir, wat cruciaal is voor Syrië.Om de voortdurende spanningen een beetje te breken hebben de jongens eensketchje voorbereid om na de maaltijd op te voeren, in de trant van een stomme film van Charlie Chaplin en alles op het ritme van een heel luchtig pianoconcert van Mozart. Eén na één worden de conflicten van de laatste dagen uitgebeeld en vooral uitvergroot. En we proberen daarbij zelf heel ernstig te blijven. Maar we zitten nauwelijks in het atrium aan tafel of we horen een enorme ontploffing vlakbij. Het hele klooster davert. Het is zeker iets anders dan de apostelen met Pinksteren hebben meegemaakt. Zoals naar gewoonte neemt ieder zijn bord en vlucht naar binnen. Onze twee schildwachten, die nu beide mee aan tafel zitten, stellen ons gerust. Ook een telefoon met abouna Georges in Qara maakt ons duidelijk dat het leger eindelijk begonnen is met Qara aan te pakken. Het leger heeft al een bepaalde druk gebruikte bevoorradingsweg naar Libanon afgesloten en is nu rond Qara bezig. Vandaar het bombardement op de boerderij juist achter onze muur, dat al lang gekend is als een haard van verzet en een opslagplaats van wapens. Oorlogsgedruis in plaats van het luchtige pianoconcert van Mozart. Bovendien, ma fi kahraba, er is weer geen elektriciteit. Daar gaat onze humoristischesketch!
We hebben die wel de volgende dag op Pinkstermaandag gedaan na het middageten. Bovendien was dit een aanleiding voor de kinderen om s avonds met aangepaste kleding dansjes tedoen, waar iedereen zich spontaan bij aansloot. Dan kwam een hele reeks joodse dansmuziek aan bod. Tussenin moet een onenigheid tussen de kinderen opgelost worden en dan gaan de volksdansen onverminderd door. En na dejoodse dansen volgen de Arabische dansen, zonder ophouden totdat de meesten uitgeput neevallen. En zo eindigt het pinsterfeest in een ongewoon klooster, door terroristen omgeven en in de spanningen van een land in oorlog.
Inmiddels heeft het leger in Quosseir en Aleppo al goed werk verricht. Het begint met de bevoorradingswegen en toestroom van terroristen af te snijden en een omsingeling.Hieruit ontstaat een uitputtingsslag. De gewone burgers die denken zich veilig te kunnen stellen mogen blijven, als ze willen, de anderen voegen zich bij het leger dat zorgt voor hun bescherming. Het verloopt allemaal vrij traag maar zeer goed bestudeerd. Wanneer de terroristen duidelijk gesitueerd zijn, worden ze met een korte, snelle actie uitgeschakeld. Uit Quousseir kregen we beelden van gewone huiskamers waarbij de muren volgeschreven waren metslogans en propaganda vanal Nousra-strijders. De wijde kring rond Quosseir en Aleppo schijnt al gezuiverd te zijn.
De voortdurende pogingen van het westen en C° (Amerika, Israël, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar) om de wettige Syrische regering en zijn president ten val te brengen, kan door geen enkele internationale regel gerechtvaardigd worden. En voor de naïevelingen die na twee jaar nog steeds dromen van een post-Assad tijdperk als de oplossing, wordt het tijd dat hun de schellen van de ogen vallen. Saddam Houssein en Khadaffi waren echte dictators, in geen enkel opzicht te vergelijken met de huidige president van Syrië, die door de grote meerderheid van het volk steeds meer gewaardeerd wordt. Irak en Libië leven nu, zoals gepland, in het post Saddam Houssein en post Kahdaffi tijdperk. Zie je welk paradijs het westen er van gemaakt heeft? De westerse heersershebben de rijkdommen en de macht die ze wilden hebben, terwijl ze daarvoorhet volk in een hel gestort hebben. Wanneer zal deze westerse waanzin stoppen?
We blijven intens bidden voor een duurzame vrede in Syrië, en deze dagen speciaal voor de bevrijding van Qousseir (voorstad van Homs), zoals we in vorig bericht al hebben meegedeeld. En op Pinkstermaandag is het warempel gebeurd. 80.000 christenen hadden sinds een half jaar hun huizen verlaten.Na enkele intense goed bestudeerde aanvallen van het Syrische leger, geholpen door Hesbollah geven tientallen terroristen zich nu over, wenend en op hun knieën. Ze zeggen dat ze in de val gelokt zijn. Andere terroristen waanden zich veilig omdat ze de inwoners als gijzelaars hadden genomen. Deze laatsten werkten evenwelmee met het leger zodat de terroristen gedwongen werden zich over te geven. Velen werden gedood, o.a. Abu Al Walid, de chef van Al Nousra, de commandant Abu Amr en anderen. In tunnels werden een massa wapens enmunitie gevonden, afkomstig van Qatar, Saoedi-Arabië en vooral van Israëlische makelij.Er werd ook een Israëlische Lau raket aangetroffen. Al weet ik niet wat het is, het is zeker geen onschuldige gebedsmantel maar een vernietigingswapen.
Nu Quosseir, hét bastion van de terroristen gevallen is dreigt Israël, tegen alle internationale regels in, met een totale oorlog tegen Syrië en de wereld is nog niet klaar om de misdaden van het zionistische Israël te zien en aan te klagen. De herhaalde laffe aanvallen van Israël om Syrië te ontwrichten werden wijselijk door Syrië nog niet beantwoord. En nu Israël eindelijk de mogelijkheid ziet om Syrië helemaal te verwoesten, kan het dit aan de openbare opinie simpelweg kwijt als pure zelfverdediging. Israël zegt dat het wil beletten dat Syrische wapens in handen komen van Hesbollah en in handen van Al Qaida,terwijl de Mossad intens heeft samengewerkt met Al Qaida om van Quosseir een terroristisch bolwerk te maken. En we houden het met zijn allen stil. Het minste negatieve woord over de huidige politiek van Israël is immers voldoende om de hele goegemeente over u heen te krijgen, zoals we deze dagen in Vlaanderen hebben beleefd. Enniemand stelt zich de vraag of hetgeen gezegd wordtmisschien ook waar is. Arm christelijk Vlaanderen! Laten we de Bijbelse opdracht ter harte nemen: Bid dan om vrede voor Jeruzalem.
Syrië heeft aan de Uno een lijst van 28 landen overhandigd die hier terroristen leveren, o.a. Amerikanen, Fransen, Belgen, Duitsers, Nederlanders en Denen.
In mijn vorige mail sprak ik over een geleidelijke geopolitieke grondverschuiving. Ziehier nog enkele kleine maar merkwaardige positieve tekens.
Oostenrijk heeft laten weten dat het onmiddellijk zijn troepen terugtrekt uit de Europese legermacht indien de EU het nieuwe voorstel van de Amerikaanse senaat in de commissie van buitenlandse zaken zou overnemen. Opdat Amerika een sterkere positie zou hebben bij de komende besprekingen in Geneve 2 , willen zowel democraten als republikeinen wapens leveren aan een deel van de oppositie, die de mensenrechten respecteert en geen banden heeftmet terrorisme (voorstel Menendez-Corker, 21 mei 2013). Ziedaar de chaos en de huichelarij van de huidige Amerikaanse politiek. Syrië verder uitmoorden en verwoesten volgens de mensenrechten! Of zullen het speciale wapens zijn die alleen maar koekjes kunnen rondbrengen bij een koffiepauze?
Duitsland voorzag tot nu toe de val van Bachar-el-Assad voor binnenkort. Nu laat de BND (Bundesnachrichtendienst) weten dat ze de overwinning van het Syrische leger voorzien voor het einde van 2013!
Zelfs de kabouter van Qatar krijgt er van langsen dan nog wel van zijn eigen mooie dochter, prinses Sheikha Hind bint Hamad bin Khalifa Al Thani! Zij schrijft op twitter onomwonden dat de steun van Qatar een misdaad is tegen het Syrische volk en een schande in de geschiedenis van Qatar. Tevens klaagt ze Saoedi-Arabië aan omwille van zijnexecuties van Syrische burgers.
Met de bevrijding van Quosseir kanhet hele land bevrijd worden. En dan dan begint het eigenlijke werk van het lenigen van de acute immense nood bij de bevolking en daarna het herstel van de samenleving en het land. Wil je helpen? Ziehier een mogelijkheid.
26-05-2013 om 07:27
geschreven door Gust Adriaensen
Sta me toe de immense nood van hetSyrische volk onder uw aandacht te brengen.
Wij leven zelf met 18in het klooster van de heilige Jakob, de Verminkte (Mar Yakub) op 90 km van Damascus, behorend tot het bisdom Homs en de Grieks-Melchitische (Katholieke) Kerk. We komen uit 8 landen en vanuit gans Syrië: monniken, monialen, residenten, families en kinderen. Verder zijn er meerdere soennitische vluchtelingenfamilies hier opgenomen.
Voor de oorlog was dit klooster een druk bezochte pelgrimsplaats voor christenen en moslims vanuit gans Syrië, vooral voor jongeren. De oorlog heeft dit bruusk afgebroken. We blijven goede contactenonderhouden met de bevolking en trachtenhen te helpen, onafhankelijk van hun religieuze herkomst.
Syrië beleeft op dit ogenblik de grootste humanitaire ramp sinds de Tweede Wereldoorlog. Minstens 9 miljoen mensen leven nu in uiterste nood. 5 miljoen mensen zijnvluchteling. Families slapen in dozen inparken. Velen hebben niet alleen hun huis maar ook geliefden verloren. Van verschillende kanten wordt beroep op ons gedaan om te helpen.De tijd van politieke discussies en wederzijdse beschuldigingen is voorbij. De kaarten zijn geschud. De situatie is duidelijk geworden. Nu is het tijd dat de meest dringende hulp geboden wordt.
Nadere informatie en verdere toelichting kunnen, indien gewenst, gevraagd worden aan de stichteres en overste van dit klooster :moeder Agnes-Mariam van het Kruis (zie bovenaan).
Hoe kan je helpen?
-Er is grote nood aan melkpoeder, vooral voor de kinderen die het meest onder deze oorlog lijden
-Er is grote nood aan medicamenten voor chronischeziekten, diabetes, hartproblemen (die niet vervallen zijn!). Er is nood aan het gewoon medischverzorgingsmateriaal, verband
-Een voedselpakket voor een kleine familie (voor 15 dagen) kost 40 .
-Een volgende container zal van België naar Lattakia (Syrië) verzonden worden op het einde van de maand mei 2013. Info: Koen Peeters, gsm 0032(0)496514666; koen@postel-antiek.be; of Jeanne Vercauteren 0032(0)14/378265; juanitavdk2@hotmail.com
-Geld kan gestort worden op: IBAN BE 32-068-2083244-02BIC GKCCBEBB (van P. Daniël Maes, norbertijnenabdij POSTEL-MOL; Mar Yakub, Qâra, Syrië)
-
Het Syrische volk blijft als een zwaar gewonde bloedend langs de weg achter. Dank u dat je als een barmhartige Samaritaanwil zijn.
P. Daniel Maes o. praem,
Directeur van het seminarie, Mar Yakub, Qâra, Syrië.
Voor moeder overste:
Zr. Claire-Marie.
25-05-2013 om 19:23
geschreven door Gust Adriaensen
24-05-2013
De commedia dell' arte van het Antwerpse (niet bestaande) voetbal
In heel de mediasoap rond het Antwerpse voetbal is het merkwaardig dat alle aandacht en verwijten naar zakenman Decuyper gaan terwijl de rol van De Wever onderbelicht blijft.
Voor mensen als Decuyper is voetbal gewoonweg business. Als oppermachtige aandeelhouder is hij van mening dat hij met zijn eigendom kan doen wat hij zakelijk het interessantste vindt.
Dat geldt evenwel niet voor de politicus De Wever. Vandaar dat hij zich repte om zich in de luwte te plaatsen toen bleek dat de verhuisharing niet bakte.
Want de uitlatingen van Decuyper, Dury én De Wever geven aan dat de CEO en de burgemeester het wel degelijk gehad hebben over een mogelijke verhuis. De Wever wilde bij manier van spreken in een oogwenk, een in zijn ogen grote politieke triomf boeken en Decuyper zag vooral geld blinken.
De Wever, verblind door zijn mateloze ambitie, had helemaal geen oog voor de gevoelens en het gemeenschapsgevoel van de mensen van Zulte en Waregem (heel merkwaardig voor een nationalist), maar zag ook supporters van Beerschot en Antwerp over het hoofd.
Dat beide heren omtrent de mogelijke verhuis van Zulte-Waregem naar Antwerpen de waarheid niet vertellen, blijkt nu overduidelijk over de volgende stap, die klaarblijkelijk reeds gezet is. Nu zouden er reeds vergevorderde onderhandelingen bezig zijn over de overplanting van Oostende naar Antwerpen.
Decuyper doet wat hij als zakenman niet laten kan. En je gaat me niet vertellen dat burgemeester De Wever niet in de gesprekken over Oostende betrokken is. Alleen valt het pijnlijker en pijnlijker op dat de Antwerpse schepen voor sport, Van Campenhout, geen enkele rol is toebedeeld in heel het Antwerpse voetbalgedoe.
Wanneer komen de Oostendenaars in opstand tegen de arrogante Antwerpse annexatieplannen?
24-05-2013 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
23-05-2013
'Euthanasie en het sociale weefsel' (4) -Op lange termijn
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
Op lange termijn ----------------------
We willen ook aandacht vragen voor mogelijke consequenties op lange termijn van een uitbreiding van de wet. Riskeert een geschreven vraag om euthanasie in het geval van verlies van zijn geestelijke mogelijkheden niet zo banaal te worden dat er een dag komt waarop men zich afvraagt of een dergelijk document eigenlijk wel nodig is? Is de realiteit van de dementie, zal men dan zeggen, op zich niet voldoende om 'uit medelijden' te euthanaseren? Hetzelfde geldt voor minderjarigen: zal de vraag naar euthanasie daar niet als zo 'redelijk' of zo 'normaal' worden ervaren dat euthanasie zou moeten kunnen bij om het even welke minderjarige, inbegrepen het kleinste kind, vanaf het ogenblik dat zijn ziekte of handicap in onze ogen ondraaglijk is geworden? Het euthanaseren, zelfs onder het voorwendsel van de instemming, van personen waarvan de mentale mogelijkheden zijn verminderd, maakt de toestand van deze dementerende personen en van de mensen die hen nabij zijn, zo mogelijk nog zwaarder. Is het dit soort samenleving dat wij willen uitbouwen?
23-05-2013 om 09:57
geschreven door Gust Adriaensen
22-05-2013
Een mooie droom aan diggelen
De 21ste eeuwse versie van Jan Breydel, de slager, en Pieter De Coninck, de wever, hadden het allemaal al zo mooi besproken.
Het was inderdaad een bijzonder ingenieus plan van Bart, de wever, en Patrick, de kuiper, om Vlaanderens trotse koekenstad te bevrijden van een last en te voorzien van mondiale glorie.
Overeengekomen was, wat volgt. Ergens in de veie velden tussen de Waregemse Gaverbeek en de Zultense Ossenmeersen, zou een ruim terrein worden voorzien voor de beruchte Antwerpse Sinksenfoor. En de vice-kampioen van het Belgische voetbal, het nederige Zulte-Waregem, zou overgeplant worden naar de trotse metropool.
De hoofdmannen van de rijke weversgilde en van de minstens even rijke kuipersgilde zouden geen moeite hebben om jaarlijks minstens 45.000 euro uit stadskassen en bedrijfsbeleggingen te genereren om een en ander mogelijk te maken.
Want wat was het uitgekiende plan? Tijdens de Sinksenfoorweken zouden elke dag autocars gecharterd worden om foorlustige Antwerpenaars naar het 100 kilometer verder gelegen agrarische Waregems-Zultens kermisterrein te vervoeren. En die autocars zouden, wanneer nodig, de Waregems-Zultense boerensupporters naar het Kiel transporteren. Voorwaar, een geniaal plan, een schitterende oplossing voor twee prangende problemen waarmee 't Stad al jaren worstelde.
Maar helaas, driewerf helaas. Zowel het primitieve landvolk van de Vlaanders als de gesofisticeerde Antwerpse sinjoren en ratten kwamen massaal in opstand tegen de snode antivolkse plannen van de welgestelde kuipers- en weverskringen.
Het is nu wachten op een volgende episode van de Antwerpse commedia dell' arte.
22-05-2013 om 23:28
geschreven door Gust Adriaensen
'Ook Zulte-Waregem is van ons !'
Na het foorschandaal, zijn de plannen om van Zulte-Waregem een Antwerpse ploeg te maken en ze over te planten naar het Kiel, de volgende onbegrijpelijke stunt van een stadsbestuur dat klaarblijkelijk de trappers kwijt is.
Sommige leden ervan stoppen niet met de kreet "'t Stad is van ons!". Hun expansiedrift gaat verder: "Ook Zulte-Waregem is van ons!!"
Het is een weerzinwekkend voorbeeld van platte commercie en misprijzen voor het gemeenschapsgevoel en de sportieve gevoelens van tienduizenden mensen in de streek van Zulte en Waregem, nota bene om en bij de 100 km van de 'metropool' gelegen.
22-05-2013 om 10:01
geschreven door Gust Adriaensen
21-05-2013
Rik Torfs, rector Leuven: 'Ik ga elke zondag naar de mis.'
Rik Torfs, nieuwe rector van de Katholieke Universiteit Leuven:
'Ik heb er geen probleem mee de term katholiek te gebruiken. Ik doe het meer dan vroeger. Ik zeg ook dat ik elke zondag naar de mis ga. Vroeger deed iedereen het. Nu ben je origineel.'
21-05-2013 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
'Euthanasie en het sociale weefsel' (3)-De cruciale keuze: het sociale weefsel
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
De cruciale keuze: het sociale weefsel ------------------------------------------------
Wij zijn ervan overtuigd dat de toekomst van onze samenleving ligt in een groeiende onderlinge solidariteit. Op de een of andere manier ervaren we allemaal in ons sociale leven, op ons werk of in onze familiekring de negatieve kant van een individualisme die mensen in hun eigen eenzaamheid opsluit. Waarom willen we dan mensen die met lijden geconfronteerd worden, in hun eenzaamheid bevestigen door hen de illusie te geven dat hen niets anders rest dan uit het leven te stappen?
Zeker, het lijden van fysieke pijn kan ons volledig op ons zelf terugwerpen en heel confronterend zijn, en dat geldt net zo goed voor de psychische last van een handicap, een aftakelende ziekte of een opeenstapeling van ouderdomskwalen. Toch moeten we nadenken of het goed is toe te geven aan de verleiding om er een einde aan te maken door een ingreep. Dat die bekoring ons overvalt, is best te begrijpen want de ontmoediging bij de zieke of in zijn omgeving kan totaal zijn. Maar toch moeten we ook het sluipend gif in deze houding onder ogen durven zien. Want als we het leven van een mens louter laten afhangen van zijn individuele instemming met euthanasie, evolueren we naar een samenleving die niet meer gebaseerd is op het vertrouwen dat we in elkaar mogen hebben om voor elkaar te zorgen. We slaan dan een doodlopende weg in: deze van een almaar groeiend gebrek aan solidair engagement.
Het is waar dat niemand zijn naasten tot last wil zijn en dat iemand doodsangst kan uitstaan bij de gedachte alleen gelaten te worden met de nakende dood. Voor een zieke kan dit een lange fase van pijnlijke onzekerheid, van zinloosheid of diepe ontmoediging betekenen. In deze cruciale periode hopen we dat elke zieke de zorgende nabijheid van een medemens mag ervaren. Zorgverleners die aan de zieke tonen dat zijn menselijke waardigheid oneindig veel meer is dan de uitputting van zijn lichaam of zijn geest. Zieken moeten zich niet schamen bij het besef niet langer voor zichzelf te kunnen zorgen. Zo'n intense periode krijgt nog meerr gewicht als het gaat om erg kwetsbare mensen, zoals minderjarige of dementerende personen. Zijn we het niet aan elkaar verplicht om met een bijzondere waakzaamheid te zorgen voor hen die nog niet of niet meer over al hun fysieke of mentale mogelijkheden beschikken om weloverwogen beslissingen te nemen? Is euthanasie voor deze mensen die aande zorg van anderen zijn toevertrouwd niet in tegen spraak met onze diepste menselijkheid? Uitgerekend daar waar we elkaar het sterkst nabij moeten zijn, kiezen we voor meer afstand.
21-05-2013 om 08:05
geschreven door Gust Adriaensen
20-05-2013
'Euthanasie en het sociale weefsel' (2) Een broze toestemming
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
Een broze toestemming ------------------------------ Het centrale argument in de wet van 2002 is de toestemming van de patiënt. Om niet strafrechtelijk vervolgd te worden, moet de dodelijke ingreep beantwoorden aan een ernstige en volgehouden vraag van de patiënt. Maar wat betekent die noodzakelijke voorwaarde van toestemming in het voorstel waarover vandaag gedebatteerd wordt, als het gaat om dementerende personen en minderjarigen? Ons burgerlijk recht beschermt deze kwetsbare personen. Gezien hun verondersteld gebrek aan volwassen oordeel, worden ze op vele vlakken (kopen en verkopen, trouwen enz.) beschouwd als 'onbekwaam om welbewust te onderscheiden'. Het strafrecht kent hen om dezelfde redenen een bijzonder statuut toe. Maar als het om het einde van het leven gaat, worden ze wel in staat geacht geëuthanaseerd te worden op basis van, hetzij een (zelfs lang)vooraf onderekende verklaring als het gaat om demente personen, hetzij om een akkoord (al of niet met de instemming van de ouders) als het gaat om minderjarigen die 'over voldoende oordeelsvermogen beschikken'. De wilsbeschikking die de wet voorziet, wordt dan wel een heel wankel en weinig consistent begrip.
20-05-2013 om 14:18
geschreven door Gust Adriaensen
19-05-2013
Bijbeldag met Chanan van Es
VIERDE BIJBELDAG 25 mei 2013
In De Mantel Markt 8 2470 Retie
Welkom vanaf 9:30, aanvang 10:00, sluiting 16:30
Onderricht door Chanan van Es
Shalom!
We zijn dankbaar, dat wij u mogen uitnodigen voor de vierde Bijbeldag.
Voor velen inmiddels een bekend en prachtig concept, voor u misschien iets nieuws.
THEMA:
WAT PINKSTEREN HEEFT TEWEEGGEBRACHT
U reist als het ware mee met de apostelen,
die de getuigen van Yeshua Ha-Mashiachmoesten zijn,
te beginnen in Jeruzalem, en in Judea en Samaria,
tot het uiterste van het land.
Chanan van Es, een Jood die gelooft in Yeshua, de Zoon van Gd, zal op deze dag met u Bijbellezen en u meenemen op een ontdekkingstocht, zodat u kunt genieten van de prachtige vergezichten en diepe inzichten die de Heilige Schrift in zich bergt.
Wat is dat geweest, de uitstorting van de Heilige Geest in Jeruzalem (Hand. 2)? Waarom ontvingen de gelovigen inSamaria de Heilige Geest (Hand. 8)?Wat gebeurde er toen Cornelius in Caesarea aan de Middellandse Zee tot geloof kwam (Hand. 10)? Waarom was er spoedoverleg van de apostelen (Hand. 15)? Hoe kwam Lydia de Purperverkoopster tot geloof (Hand. 16)? Waarom vroeg Paulus aan de gelovigen in Efeze: Hebben jullie de Heilige Geest ontvangen, toen jullie tot geloof kwamen? (Hand. 19)?
Kom, ga mee op deze reis door Handelingen en door de tijd van de apostelen. Zie, hoe trouw en machtig de verrezen en opgevaren Heer, Yeshua Ha-Mashiach, werkt vanuit de hemel!
Dagindeling אע״ה
09:30 Inloop
10:00 Opening met zang en gebed
10:15 Onderricht door Chanan
12:00 Middagpauze: Israëlische lunch
13:30 Opening met zang en gebed
13:45 Vragenuurtje
14:45 Pauze
15:15 Prediking door Chanan
16:30 Sluiting en afscheid
Er worden prachtige Joodse liederen gezongen, we bidden samen, u hebt ook ruim gelegenheid om vragen te stellen. Tijdens de middagpauze wordt u getrakteerd op een echte Israëlische lunch!
Deelname is kosteloos. Wel zal er een collecte worden gehouden om het werk van Beth-Ezra Bible-Experience te steunen. Vooral wordt daarbij uw gebed gevraagd: dat er meer en meer ruimte mag zijn voor het lezen en ervaren van de Bijbel.
Laat u alstublieft vóór 22 meiweten of u van plan bent om deel te nemen aan deze Bijbeldag.We hebben graag een indicatie van het aantal deelnemers.
U mag mailen of bellen naar:
Chanan en Yahli van Es, jochanan@live.be, 014-707226 of 0499-606565
19-05-2013 om 22:30
geschreven door Gust Adriaensen
'Euthanasie en het sociale weefsel' (1)
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
Euthanasie uit het strafrecht ------------------------------------
Sinds de wet van 2002 is het mogelijk dat een patiënt door euthanasie een einde kan stellen aan zijn lijden zonder dat dit strafbaar is. Deze wet kwam heel redelijk over want door een wettelijk kader vast te leggen, werd de strijd aangegaan tegen clandestiene vormen van euthanasie. De wet werd ook als heel menselijk voorgesteld, want eindelijk kon een zieke op zijn vraag waardig sterven enwerd de geneesheer die hem hierbij wilde helpen niet meer bestraft. Wij hebben toen onze diepe bezorgdheid al uitgesproken. Volgens ons heeft elke vrije daad, en dus ook de instemming met de daad die de dood tot gevolg heeft, een enorm grote impact -op de persoon zelf en op de anderen. Intussen weten we uit ervaring dat de toepassing van de euthanasiewetgeving niet zo gemakkelijk binnen de vastgelegde grenzen te houden is. Wie bepaalt wat ondragelijk lijden is? Is het anticiperen op lijden of levensmoeheid die ons kunnen overkomenvoldoende om euthanasie te rechtvaardigen? We willen niet in detail ingaan op alle lacunes die aan het licht zijn gekomen. Met dit schrijven willen we vooral aantonen dat we ons verzetten tegen een mogelijke uitbreiding van de depenalisering van euthanasie.
19-05-2013 om 08:06
geschreven door Gust Adriaensen
17-05-2013
Rik Torfs, rector-magnificus
Aan de heer Rik Torfs, rector-magnificus van de Katholieke Universiteit Leuven.
Mijnheer de rector,
Enkele weken geleden verliet u de politieke arena, de jungle van de macht, het adderkluwen van partijen en strekkingen, de wereld van, zoals u zelf schreef, de schijn.
Terug naar uw eerste en echte liefde: de universiteit. Evenwel niet om de faculteit Kerkelijk Recht een nieuwe boost te geven, helaas. Nee, u keerde terug naar uw geliefde Alma Mater om er de baas te spelen, om Rector-Magnificus te worden. Dat is u vandaag ook gelukt.
Maar meneer de rector, ik ben bekommerd om u. Hebt u zich niet uit het ene moeras bevrijd om wellicht in een ander weg te zinken. Van moeras naar drijfzand. Van de jungle naar het adderkluwen. Van de achterkamertjes van de politieke macht naar de machtscenakels van de KUL.
Verdrink niet, geacht rector. Verstik niet getalenteerde Turnhoutenaar. Laat de twinkeling in uw ogen, die duidelijk maakt dat u alles en iedereen, zelfs God, doorhebt, niet verdoffen. Laat het bijten op uw tong geen gewoonte worden. Want is er niet meer kans, zachte, ironische revolutionair, dat de academische vrijheid als rector beperkter zal blijken te zijn dan uw freedom of speech als senator?
Ach, ach. Onthou ons toch niet uw schitterende, geestrijke- en verstandlavende schrijfsels, waarin u in de toekomst ook de universitaire en academische wereld op een subtiele wijze over de hekel haalt, net zoals u dat met veel verve deed met de politieke clubs.
Laat u niet muilkorven door de universitaire curie, rector-magnificus! Bonne chance!
17-05-2013 om 22:47
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 10 vrijdag 17 mei 2013
Terwijl wij trachten ons leven met zijndagelijkse zorgen en verrassingen in eenvoud verder te zetten, merken we dat onze gewapende geburen rondom ons zenuwachtiger worden. Voor ons is het een reden om extra waakzaam te zijn. Regelmatig horen we zware beschietingen en ontploffingen, niet ver van ons. In heel het land is het leger duidelijk aan de winnende hand en een betrekkelijke veiligheid wordt in steeds meer plaatsen hersteld. Hier helaas nog niet. Deze geleidelijke druk vanuit het leger maakt gewapende groepen juist zo gevaarlijk. Vorige dinsdag hebben 4 UNO-waarnemers terroristen betrapt op het gebruik van het sarin-gas in de zone Jumble (Daraa), wat de terroristen razend maakte.
Tijdens deze noveenvan Pinksteren, de moeder van alle novenen, bidden we de dienst voor de vrede speciaal na de vespers. In de misviering van deze vrijdag kunnen we fier en uitvoerig vertellen over onze grootste Belg: pater Damiaan, die we vandaag vieren.
Zaterdaghouden we samen met andere christenen een dag van gebed en vasten voor de vrede in Syrië. De meesten gebruiken s morgens niets, drinken s middags alleen een tas thee en eten droog brood (falaffel), en s avondseen eenvoudige soort broodsoep. Alle christelijke kerken van Syrië hadden tot deze Wereldgebedsdag opgeroepen met de titel: Het gebed van een gebroken hart.
Deze zevende paaszondag worden hier devaders van het concilie vanNicea in 325 herdacht. De breed verspreidde ketterij van Arius werd veroordeeld en Jezus werd erkend als in godheid gelijk aan de Vader. De wezensgelijkheid van Vader, Zoonen Geest is sindsdien in onze geloofsbelijdenis doorgegeven van geslacht op geslacht. Vandaag worden niet zozeer deze 318 concilievaders gevierd maar wel de grootheid en zuiverheid van het geloof in de Drie-ene God.
Zondag is een echte vrije dag. s Middags vieren we plechtig de eucharistie en daarna worden plastieken tafels geplaatst en gedekt in het atrium voor het middagmaal. Voor de rest is zowat iedereen heel de dag vrij. Sommigen gaan ergens in de zon of de schaduw wat extra bijbel lezen of een ander boek, of hun was ophangen De zuster van de muziek zingt met de kinderen en vrijwilligers de ziel uit haar lijf in het gelegenheidskoortje op de grote koer.En natuurlijk is er wat hulp nodig om een goede maaltijd klaar te maken. Rondom ons gaat het leven wel verder. De moslims die ons helpen bij de bewerking van het terrein houden een gewone werkdag en als die hulp nodig hebben krijgen ze die ook. En onze schildwachten blijven waken, ook tijdens de eucharistieviering. Omdat we in de pinksternoveen zijn, bidden we ook deze avond de extra gebedsdienst voor de vrede.
Maandag 13 mei, feestdag van O.L.Vrouw van Fatima. Tijdens het middageten kijken we op tv naarde grootse jubileumviering van de verschijningen van Onze Liever Vrouw te Fatima en vieren pas s avonds de eucharistie, waarbij we ook onszelf, onze gemeenschap en Syrië toewijden aan O.L.Vrouw van Fatima. We bidden vooral voor Qousseir.
Er valt regen! De voorbije jaren is er nauwelijks regen gevallen. De boeren en de ouderen vertelden echter, toen wijhier toekwamen, dat er dertig jaar geleden veel regen viel. En deze week hebben we om de twee dagen een flinke regenbui gehad, zoveel als anders in een heel jaar.Een weldaad voor de fruitbomen, de groenten en de kruiden. Laat de woestijn maar bloeien.
Woensdag hebben onze politici een actualiteitsdebat gehouden in de commissie voor buitenlandse betrekkingen over de situatie in het Midden Oosten. Af en toe valt er een zinvolle opmerking te horen, maar in de hoofden van onze politici leeft nog te zeer het sprookjesverhaal over Syrië, alsof het een strijd is tussen een baarlijke duivel van president en regering die door booswichten als Rusland en anderen geholpen wordt en de bevrijders van de oppositie. Kortom, het is veelal precies het tegenovergestelde van de werkelijkheid zoals ik getracht heb te schetsen. Ze dromen nog altijd van een post-Assad tijdperk en hebben ook geen enkel besef van het feit dat de ontwrichting van Syrië een samenzwering is van buiten af omwille van de immense belangen voor degenen die hier in dit strategisch uiterst belangrijke en energierijke land de macht kunnen grijpen. Jammer. Ik ben benieuwd hoe ze over enkele maanden of over een jaar hun bocht gaan moeten nemen.
In Qousseir (voorstad van Homs) wordt een beslissende slag voorbereid. .(vanaf zondag al).Omdat verschillenden van ons afkomstig zijn van Qousseir wordt de evolutie daar nauwkeurig bijgehouden. Hun ouderlijke huizen zijn al grondig geplunderd en vernield. Geliefden zijn vermoord. De Israëlische raid vorige week was bedoeld als startsein voor terroristen om op verschillende plaatsen toe te slaan en de Syrische regering ten val te brengen, wat door het leger succesvol werd verhinderd. De val van Syrië was al lang voorzien voor binnenkort, dan voor deze week, dan voor deze maand en zo twee jaar lang. Homs was zogenaamd gevallen, dan Damascus, dan Aleppo en andere steden. Aan het Vrije Syrische Leger werden tienduizenden djihadisten toegevoegd. De Zionistische-Amerikaanse strategen, geholpen door Europa en vooral de wahabitische golfstaten, probeerden tactiek na tactiek, met een stroom vanwapens en financiële middelen en bovendien gesteund door een nooit eerder geziene mediamanipulatie. Resultaat: de ene mislukking na de andere. De terroristen vechten als gewonde dieren, maar blijven schitteren als een uitgedoofde ster.Ze worden nu met 5000, vooral buitenlanders,ingezet in Quosseir, het knooppunt van het land. Van hieruit hopen de Zionistische- Amerikaanse heersers en hun bondgenoten de doodsklok te kunnen luiden,het hele land te overheersen en de regering eindelijk ten val te brengen. Defanatiekste, extremistischemoslimstrijders worden nu koortsachtig geholpen door het zionistische Israël, dat steeds meer zijn waar gelaat toont.
Toch hebben ze buiten de waard gerekend. Ondanks de moorden en verwoestingen blijft de meerderheid van de Syriërs in eenheid achter hun regering en hun land staan. (Nu zegt zelfs een CIA rapport dat al Assad 75% van de stemmen zal halen in 2014 als hij zich als presidentskandidaat aandient. Hoe kunnen ze het weten? Hebben hun doodseskaders hier even sociaal onderzoek gedaan?) De Syriërs hebben vooral geduld, dat sterker zal zijn dan het geweld. Wij bidden, hopen en verwachten dat het leger ook hier uiteindelijk de orde en veiligheid zal kunnen herstellen. Syrië, het enige bolwerk tegen de islamdictatuur en een bolwerk tegen het westers imperialismezal, hopen wij,zijn aanvallers te schande zetten. De waarheid zal openbaar worden. John Kerry, die rustig zegt dat de man (de Syrische president), die de oorzaak is van alle leed in Syrië niet kan aanblijven, zal de tweede prijs krijgen van Huichelarij Zonder Grenzen. De eerste prijs is al toegekend aan zijn voorgangster Hillary, die na het veto van Rusland met de grootste verontwaardiging uitriep dat Rusland alleen aan eigen belangen denkt, terwijl zij ijveren voor de vrijheid van het Syrische volk! Het zal vlug blijken dat de echte terroristen degenen zijn die beweerden het terrorisme te bestrijden. De zionisten van Amerika en Israël zullen hun droom van wereldoverheersing in rook zien opgaan. In Israël zal er ruimte komen voor de rijkdom van het authentieke joodse geloof, zoals die van de Haredim die zich heftig verzetten tegen de militarisering, de onderdrukking en het geweld vawege de huidige politiek. Zij willen geen aardse, tot de tanden toe bewapende zuivere joodse staat, zij willen in vrede samen leven met allen, ook met Palestijnen en Iran. Ze hebben de Bijbelse boodschap en de roeping van Israël beter begrepen dan de huidigeIsraëlische vechtjassen. Wij houden heel bijzonder van Israël en het joodse volk, waaruit Jezus Christus, hun en onze Messias is voortgekomen. Wij beseffen ook onze schuld, als christenen, omdat we eeuwen lang de blijvende en onvoltooide uitverkiezing van dit uitverkoren Godsvolk niet hebben begrepen en erkend. Wij kunnen evenwel niet aanvaarden dat de rijkdom van dit joodse geloof en leven nu geheel overschaduwd wordt door de huidige goddeloze zionistische politiek. We stellen onze hoop op het groeiend aantal messiasbelijdende Joden, zowel in Israël als in heel de wereld. Ook het huidige aardse Israël heeft een grondige bekering nodig, evenzeer als dit het geval was, volgens de profeten en Jezus zelf,doorheen gans zijn geschiedenis. Aan Israël, het uitverkoren volk heeft God de kostbare schat van zijn openbaring toevertrouwd en deze is niet politiek manipuleerbaar.Wanneer Syrië stand houdt tegen de westerse wereldoverheersing en tegen de islamdictatuurzal er in ieder geval een geheelnieuwe wind waaien in de betrekkingen tussen de volkeren van de wereldfamilie, met nieuwe mogelijkheden en nieuwe gevaren.
Er zijn al geopolitieke grondverschuivingen bezig. Zopas is John Kerry (VS) op bezoek geweest bij Poutin en heeft zich (uiterlijk) moeten neerleggenbij een politieke oplossing. De volgende dag kwam David Cameron (Engeland) bij Poutin op bezoek en woensdagnam Netanyahu (Israël) holder de bolder het vliegtuig richting Moscou. Normaal passeert hij eerst langs Washington en gaat achteraf nog verslag uitbrengen ook. Deze keer niets daarvan, cool. Netanayhu komt Poutin smeken geen lange afstandsraketten ( S 300, reikwijdte 200 km) te leveren aan Syrië. En Moscou blijft rustig zijn zelfde standpunt vanaf het begin consequent opleggen: Syrië is een soeverein land, de beslissing over regering en president komt alleen het Syrische volk toe, hetinzetten en bewapenen van terroristen in Syrië is tegen alle internationale regels en wij voeren onze gesloten akkoorden met Syrië gewoon verder uit volgens de internationale regels. Ondertussen heeft Saoedi-Arabië al contact genomen met zijn grote rivaal Iran, tot ergernis van de VS. Verder heeft Rusland een permanente autonome vloot geïnstalleerd in de Middellandse Zee en heeft tevens een sterkere samenwerking met Hesbollah en Iran gesloten om de stabiliteit in Syrië te verzekeren. En dinsdag kondigde Hayyan Salmane, de Syrische adjunct-minister van economie en buitenlandse handel in Damascus aan dat er een verregaand samenwerkingsakkoord gesloten is tussen Syrië-Rusland-Wit-Rusland en Kazakhstan.
Inmiddels groeit de onrust in Turkije, vooral na de dubbele aanslag vorige zaterdag in Reyhanli (Turkije, noodgrens van Syrië), met 50 doden, 155 gewonden, en een enorme ravage van verschillende voertuigen, honderden winkels, gebouwen en appartementen.Turkije beschuldigde onmiddellijk Damascus en als Syrië inderdaad Turkijezou aangevallen hebben, was alles klaar voor een gezamenlijke interventie van VS-Europa in Syrië. Maar ook deze truc werkte weer niet. Damascus heeft bij monde van de minister van informatie Omrame al-Zohbi aangeboden om gezamenlijk een transparant onderzoek te voeren omdat het Syrische en het Turkse volk recht hebben op de waarheid, watErdogan met bombastische beschuldigingen afwijst. Erdogan is tenslotte de beheerder van de grootste gevangenis ter wereld voor journalisten en mensen die de vrije meningsuiting voorstaan.De Turkse bevolking aan de noordgrens met Syrië weet echter wel beter. Ze zijnde steun van hun land aan de terroristen en de oorlog tegen Syrië grondig beu. Heel de streek van Hatay is vol met terroristen en vluchtelingen. Meteen hebben ze al geantwoord met massale protestbetogingen tegen Erdogan. En Erdogan zelf had geen tijd om de getroffen streek en de massa slachtoffers te bezoeken. Hij moest dringend naar Washington, op de (Turkse?) koffie met Obama. De landen die Syrië ontwrichten krijgen hun terrorisme als een boemerang terug.
En Frankrijk is al bezig met een soort Tweede Franse Revolutie, mede onder impuls van katholieken zonder complexen. Echt leuk. Het zijn jongeren die durven bidden en knielen voor het Allerheiligste Sacrament, toegewijd zijn aan de Maagd Maria en de Kerk, en ondubbelzinnig achter de paus staan om de waardigheid te verdedigen van de mens, van iedere mens en van heel de mens. Daarom verwerpen deze jongeren openlijk de huidige doodscultuur, zeggen krachtigneen aan een regering met abortus, euthanasie, mensonwaardige manipulaties met het menselijk leven, een contraceptieve roes en zogenaamde homohuwelijken. Zij verdedigen het gezin en de kinderen, die recht hebben op een vader en een moeder. Wil je ze ontmoeten?Trek op 26 mei naar Parijs, dan zal je zien hoe ze met hun vreedzame manifestatie voor allen de Franse hoofdstad overspoelen in een niet eerder geziene mensenstroom. Een dergelijke sociale tsunami begint eveneens in andere landen te broeien. Zo iets heeft ook ons Belgen landje nodig. Een goed begin is wellicht al het nationaal congres van de VCD (Vrije Christen Democraten) van 25 mei (Karel de Grotelaan 37, 2e verd., Brussel, van 10.00 u tot 16.00 u; info@vcd-vl.be). Zij streven naar een maatschappij op waarachtige christelijke fundamenten, die uiteindelijk de universele menselijke waarden zijn van liefde in waarheid.
In onze gemeenschap houden we o.a een grondige lezing van de Apocalyps. Het is soms alsof we bepaalde delen opnieuw zelf beleven. In het naburige dorp Nebek is een kleine tunnel onderde hoofdweg, waarlangs men een andere richting kankiezen, onder andere naar Qâra. Zo dikwijls hebben we vroeger die tunnel genomen. Deze week hebben terroristen die kleine tunnel vol springstof gestopt en laten ontploffen juist als er een konvooi van het leger passeerde. We mogen verwachten dat hierop een passende reactie zal volgen. Het leger heeft duidelijk over heel het land steeds meer de overhand op de rebellen en is geleidelijk de veiligheid aan het herstellen, maar helaas is die veiligheid ons hier en nu nog niet gegeven.
17-05-2013 om 08:24
geschreven door Gust Adriaensen
16-05-2013
'Een mens is niet wat hij consumeert'
Paus Franciscus:
'De wereldwijde financiële crisis vloeit voort uit ideologieën die de absolute autonomie van markten en financiële speculatie voorstaan, en dus het recht op controle aan de staten ontzeggen, die zelf belast zijn met de zorg voor het algemeen belang. Een nieuwe, onzichtbare en soms virtuele, tirannie wordt tot stand gebracht, die eenzijdig en onherstelbaar, haar eigen wetten en regels oplegt.
16-05-2013 om 18:53
geschreven door Gust Adriaensen
15-05-2013
twitter@pontifex
Het laatste twitterberichtje van paus Franciscus luidt als volgt:
'Het is God die het leven geeft. Laat ons het leven respecteren en liefhebben. In het bijzonder het kwetsbare leven in de schoot van de moeder.'
15-05-2013 om 18:39
geschreven door Gust Adriaensen
Pinksterverklaring 2013 OKRA
Pinksterverklaring 2013 van OKRA
'De tijd is rijp om de stem van OKRA te laten horen in het
debat over de toekomst van de plaatselijke
kerkgemeenschappen.'
In de zgn. Pinksterverklaring 2013, formuleert OKRA, de christelijke ouderenbeweging, haar standpunt omtrent de toekomst van de plaatselijke kerkgemeenschappen, zeg maar de parochies. Samengevat komen het standpunt en de houding van OKRA hierop neer:
■ OKRA betreurt de huidige herschikkingen
in de Kerk omdat
ze de plaatselijke verankering
en de nabije dienstverlening
van de Kerk aantasten. Daardoor
valt het vitale leven in de
plaatselijke gemeenschappen
stil. Uitgerekend minder mobiele,
zieke en oudere mensen
komen in de kou te staan;
■ OKRA betreurt de blijvende
weigering van vernieuwingen
van het priesterambt en het leiderschap
in de Kerk. Deze vernieuwingen
garanderen net wel
een goede begeleiding van de
plaatselijke geloofsgemeenschappen
en christelijke organisaties
en bewegingen. OKRA
vraagt om daar werk van te
maken. De nieuwe paus zou
daar een prioriteit van moeten
maken;
■ OKRA wil verder gaan met het
laten doorgroeien van leken
- vrijwilligers en beroepskrachten
- in dienst van zingeving en
geloofsbegeleiding.
Het is m.i. een belangrijke verklaring en de aandacht voor de plaatselijke verankering, de verbreding van de toegang tot het ambt, de versterking van de participatie van leken en van hun vorming, steun ik ten volle. Tegelijk zou OKRA een lans mogen breken voor een minder verkrampte houding die in brede bevolkingslagen heerst ten aanzien van de religieuze roeping. Wat meer is, OKRA kan meehelpen om een klimaat van goodwill en waardering te creëren, dat een steun en bevestiging kan zijn voor de huidige religieuzen, en waaruit nieuwe seculiere en reguliere roepingen voortvloeien. Een religie, een kerkgemeenschap heeft ze allemaal broodnodig: geëngageerde leken, kloosterlingen, priesters.
Volgens mij zou er in dergelijke 'verklaring', zeker ook aandacht mogen zijn voor de taak en de invulling daarvan die de OKRA-leden op zich zouden kunnen/moeten nemen, wat de werking van de parochies betreft. Het is wel goed in dergelijke verklaring te ijveren voor de instandhouding van de plaatselijke kerkgemeenschap maar het geeft te denken dat ook het overgrote deel van de OKRA-leden niet meer pratikeert.
Op de OKRA-leden rust in het bijzonder de opdracht om mee te zorgen voor de geloofsoverdracht naar de kinderen en zeker ook naar de kleinkinderen. Ook daarvoor zou in de pinksterverklaring aandacht moeten zijn. Hoe machteloos velen zich daarbij ook voelen en hoe resultaatloos de oprechte pogingen vaak ook zijn, het zal nochtans grotendeels van de huidige grootouders afhangen of er in de toekomst in ons land of onze regio nog geloofs-/kerkgemeenschappen zullen leven.
Misschien moet OKRA de eerstvolgende weken ook zeer aandachtig luisteren naar de accenten die paus Franciscus legt (of al gelegd heeft) en de eventuele beleidsbeslissingen die hij neemt, beoordelen. Ik ben ervan overtuigd dat met Franciscus er een nieuwe wind door de Kerk zal waaien.
Het is voor OKRA hoe dan ook interessant daarop op de passende manier in te pikken. En het niet bij deze pinksterverklaring van de top te laten. Ook aan de basis moet OKRA zich profileren als een zelfbewuste christelijke beweging.
15-05-2013 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
'Nakende politieke ontgoocheling'
Socioloog Luc Huyse:
'In een land als het onze is elke politicus een moderne Gulliver -op honderd en één punten ingesnoerd door wat hier en vooral elders in de wereld gebeurt. In dat licht gezien is een slogan als 'De kracht van verandering' gedoemd om na verloop van tijd als 'de moeder van alle gebroken beloftes' onthouden te worden.'
15-05-2013 om 06:56
geschreven door Gust Adriaensen
14-05-2013
Lentehaiku
Bij de vijverrand gehurkt gekwaak beluisterd. Dan plotse stilte.
14-05-2013 om 22:00
geschreven door Gust Adriaensen
13-05-2013
Heilige pater Damiaan: vergeten?
Was de beroemde scheurkalender 'De Druivelaar' niet geweest, ik zou het ook niet gemerkt hebben. Maar 10 mei is de officiële, kerkelijke feestdag van pater Damiaan, een heilige van bij ons.
Jozef De Veuster, Tremelo 3 januari 1840 - Molokai 15 april 1889, arriveerde op 10 mei op het melaatseneiland Molokai, om er als pater Damiaan zijn leven te wijden aan de melaatsen. Hij stierf er aan lepra, 49 jaar oud.
Op 11 oktober 2009 werd hij door paus Benedictus XVI heilig verklaard. Zijn feestdag werd vastgesteld op 10 mei, de dag waarop hij aankwam op Molokai. Pater Damiaan is de patroonheilige van de lepra- en aidspatiënten.
Slechts een korte periode na de heiligverklaring, werd Damiaan in de eucharistievieringen vermeld. Sindsdien wordt hij binnen de Kerk grotendeels 'doodgezwegen'. Ook zijn laatste feestdag ging ongemerkt voorbij.
Een verklaring daarvoor heb ik niet bij de hand. Gebeurt de verwaarlozing bewust? Of is het nonchalance, gebrek aan attentie?
Dan hebben we eens een heilige van eigen bodem, iemand uit een vrij recent verleden, een persoonlijkheid die ook jonge mensen kan aanspreken, en we doen er niks mee. Heel merkwaardig. En ontgoochelend.
13-05-2013 om 13:30
geschreven door Gust Adriaensen
12-05-2013
Wie heeft er interesse voor de abdijkring van Postel
Sinds 1986 wordt de Abdijkring gevormd door een groep vrienden van de Postelse abdij én een aantal norbertijnen.
Twee keer per jaar ontmoeten zij elkaar om van elkaar te leren. De leken krijgen inzicht in de spiritualiteit en het leven van de norbertijnen, en hoe ook zij hun leven kunnen toetsen aan en boetseren naar het ideaal van Sint-Augustinus en Sint-Norbertus. Anderzijds vernemen de kloosterlingen graag wat over het dagelijkse leven van de gelovige leek in het gezin en de wereld van vandaag. De Abdijkring wil een ontmoetingsplaats zijn van deze twee leefwerelden tot verrijking van elkaar.
In het aanbod van de thema's van de ontmoetingsdagen kunnen we een drietal steunpilaren onderkennen: 1. Thema's die te maken hebben met de norbertijnse spiritualiteit en levenswijze. 2. Thema's die te maken hebben met het geloofsleven vandaag. 3. Bezoek aan andere norbertijnse gemeenschappen (om de twee jaar).
Momenteel telt de Abdijkring een vijftigtal leden maar nieuwe leden zijn hartelijk welkom. Er wordt wel verwacht dat mensen die lid worden van de Abdijkring de twee voorziene ontmoetingsdagen trouw bijwonen en actief aansluiten bij het leven, het bidden en werken van de abdijgemeenschap. Kortom, het gaat om het samen delen van lief en leed vanuit een norbertijnse verbondenheid.
Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met pater Nicolaas Gorts, prior en moderator Abdijkring, Abdijlaan 16, 2400 Mol of via nicolaasgorts@hotmail.com.
12-05-2013 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
11-05-2013
De mooie (gedeeltelijk) romaanse abdijkerk van Postel
In Molenijzer, het contactblad van de norbertijnenabdij van Postel, verscheen deze foto van de mooie, intieme kerk. Een bezoek meer dan waard!
11-05-2013 om 20:34
geschreven door Gust Adriaensen
10-05-2013
Etienne Vermeersch en pedofilie (in 1979)
In een uitgebreid interview naar aanleiding van zijn 79ste verjaardag, beroemt moraalfilosoof Etienne Vermeersch er zich op dat hij 'altijd bereid is om toe te geven dat hij fout was'. Als voorbeeld zegt hij het volgende: 'Voorts heb ik ooit een artikel geschreven over pedofilie, waarin ik het mogelijk achtte dat kinderen konden instemmen met seksuele handelingen. Al liet ik de vraag open vanaf welke leeftijd dat eventueel zou kunnen. Dat zou ik nu zo niet meer schrijven. We weten ondertussen zoveel meer over de nadelige effecten, dat ik mijn mening daaraan heb aangepast.'
Het bewuste artikel verscheen onder de titel 'Zijn pedofielen boosdoeners?' in de krant De Morgen op 8 december 1979.
Het loont echt de moeite dat lange artikel eens op te duikelen en het helemaal te lezen. Vermeersch maakt er zich nu wel erg gemakkelijk van af. Het zou hem sieren, als hij wat uitgebreider uit zijn artikel citeerde.
Dat hij zo op de vlakte blijft, valt des te meer op en komt gewoonweg hypocriet over omdat op het hoogtepunt van de antikatholieke hetze in verband met seksueel misbruik, diezelfde Vermeersch, voor kerkelijke instanties en in het bijzonder voor kardinaal Danneels, van geen verzachtende omstandigheden wilde horen, die Vermeersch voor zichzelf wel inroept.
Hoe vergoelijkend Vermeersch in 1979 dacht over pedofilie, blijkt bijzonder scherp uit wat hij in het artikel 'tot besluit' schrijft:
'Tot besluit het volgende. 1) We beschikken over onvoldoende gegevens om nu reeds normen op te stellen binnen dewelke bepaalde types van pedofilie moreel als strafrechtelijk vrijuit zouden kunnen gaan; ik sluit de mogelijkheid echter niet uit. 2) Vergeleken met het eerder beperkt belang van het "vergrijp" is de publieke afkeuring en ook de strafrechtelijke beteugeling - zelfs als ze gewenst kan zijn -in elk geval mateloos overtrokken. Pleiten voor een wetswijziging of minstens voor een begrijpende rechtspraak is dus dringend nodig. 3) De gewone pedofielen zijn geen boosdoeners: ze hebben een seksuele gerichtheid waar ze niet om gevraagd hebben en al kan men (voorlopig wellicht) een aantal van hun daden onaanvaardbaar achten, zij zijn medemensen die veel meer nood hebben aan ons begrip, dan aan een brute ongenuanceerd afwijzing.
De Morgen, 8 december 1979.'
10-05-2013 om 14:18
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 3 vrijdag 10 mei 2013
Het grote terrein binnen de omheining, maar buiten de kloostermure, wordt stilaan weer door de gemeenschap zelf aangepakt. Er groeien honderden vruchtbomen van allerlei soorten en uitgebreide kruiden en groenten. Tegen de muur van de kleine binnentuin is er nu een grote hoek bewerkt en er werden verschillende soorten meloenen geplant. Van alles kan hier weelderig groeien maar er moet wel voor gewerkt worden.
De zesde paaszondag is in de byzantijnse ritus gewijd aan de genezing van de blindgeborene. Omdat het zulk een prachtverhaal is heb ik dit als evangelie gelezen in onze eucharistieviering. De orthodoxen vieren vandaag het Paasfeest, volgens de Juliaanse kalender.Een van onze gemeenschap komt oorspronkelijk uit de orthodoxe kerk. Als teken van verbondenheid met hen hebben we op het einde van de mis de wegzending met twee allelujas gezongen, zoals op Pasen. Ook de maaltijd in het atrium was een feestelijk gebeuren. Iemand was stilletjes naar de voorgevel geslopen van het klooster, om daar uit de massa rozen voor elk een roos te plukken, op dit paasfeest van de orthodoxen. Zelfs de baby Fadia kreeg een roosje.
Deze nacht heeft Israël weer een belangrijk wetenschappelijk onderzoekcentrum in Jamraya (bij Damascus) gebombardeerd. Het is nogmaals een schending van het staakt-het-vuren dat Israël in1974 met Syrië gesloten heeft. Het Zionistische Israël is al lang aan het stoken opdat Amerika en Europa Syrië militair zouden verpletteren. Amerikagaat evenwel - denken we - geen militaire interventie in Syrië beginnen, om minstens vier redenen. Vooreerst zitten ze nog te zeer gevangen onder meerin Irak en Afghanistan en voor een militaire interventie in Syrië zijn vele tienduizenden soldaten nodig. Ondertussen zijn meer dan 60% van de Amerikanen tegen een inval in Syrië. Vervolgens weten ze dat Syrië aanvallenbetekent dat ze ook Rusland aanvallen, omdat Rusland hier bepaalde centra van afweergeschut beheerst en een militaire basis in Tartous heeft, waardoor de Middellandse Zee niet zomaar onder de heerschappij van Israël valt. En als Amerika Rusland aanvalt zal Rusland met volle kracht antwoorden. Verder weten ze dat Iran klaar staat om Syrië te helpen en dat ook met volle geweld zal doen. Tenslotte hebbende extremistische groepen zoals al Nousra het Vrije Syrische Leger (dat noch vrij, noch Syrisch, noch een leger is, ter herinnering) en heel de Syrische oppositie overvleugeld en gekaapt.Bij een militaire interventie zouden zij er hun voordeel uit kunnen halen en bv. zich meester maken van de chemische wapens om dezen in te zetten ook tegen het westen. Dat een militaire inval tegen ieder internationaal recht ingaat, zal het minste van hun zorgen zijn. Amerika kan gewoon geen militaire interventie riskeren, naar onze bescheiden mening. Israël blijft evenwel bezeten van een inval in Syrië en is uit ongeduld weer zelf al maar begonnen. En als Syrië vergeldingsacties zou uitvoeren dan hebben de Zionisten helemaal wat ze willen en kunnen ze Amerika en Europa ter hulp roepen om dan een totale oorlog uit te lokken. Hopelijk zullen de internationale reacties Israël deze keer dwingen tot respect voor de internationale regels en keer deze aanval zich tegen Israël zelf.
Toch zijn er ook betere berichten. Het leger heeft belangrijke gebieden van Qousseir en Homs kunnen heroveren, o.a. de raffinaderij van Homs ten oosten van de Orontes. De Arabische media zelf melden dat vrijdag, zaterdag en zondag daarbij 1400 rebellen en strijders van al Nousra gedood zijn. God moge hen barmhartig zijn. Enkelen ervan werden hier in Qâra begraven met heel veel omhaal. We verwachten dat de al Nousrastrijders uit Qâra hun uitgeschakelde collegas willen gaan vervangen en dan is er een grote kans dat we de meesten hier niet meer terug zien. Nog een ander goed teken is dat de Israëlisch-Amerikaanse tv-keten in Qatar, al Jazeera, nu al 86 % minder kijkers heeft. Het Arabische volk wordt erzich vanbewust dat deze zender niets anders dan westerse propaganda verspreidt. Bij dit nieuws zal de emir van Qâtar zijn snor wel even zien inkrimpen. Het zij zo.
Maandag komt plots Shemesj op bezoek, het meisje dat hier jaren lang is opgevangen en uiteindelijk door haar ouders is terug opgenomen. Ze kan niet nalaten om iedereen innigte omhelzen. Haar moeder heeft haar gebracht.
Dinsdagavond wordt in de byzantijnse ritus de feestelijke paasviering afgesloten en begint de voorbereiding op Hemelvaart. Voor het laatst wordt de hit Al masiechoe kam = Christus is verrezengezongen, die nu extra uitnodigt tot dans en handgeklap. De vele extra versieringen in de kerk verdwijnen.
De voorbije dagen hebben we enkele keren extra lange stroomonderbrekingen gehad en woensdag was er heel de dag geen internet, wat blijkbaar over heel Syrië zo was. Op Hemelvaartsdagavond hadden de schildwachten van binnen én van buiten plots gemerkt dat onze gewapende geburen vlak voor onze grote ingangspoort post gevat hadden. Dat is dan even schrikken, zorgen dat iedereen binnen blijft en klaar staat voor het uur O, zonder enige paniek te verwekken. Onze schildwachten zijn onmiddellijk met die wachtpost gaan praten. De wegversperring was blijkbaar niet direct tegen ons bedoeld, maar tegen bepaald smokkelverkeer naar Libanon en de controle daarop. Uiteindelijk hebben ze hun post opgebroken en zijn elders gaan staan. Gelukkig. Het betekent wel dat ze nog altijd in het dorp heer en meester zijn.
Hemelvaartsdag wordt hier in het oosten iets meer gevierd dan in het westen. De paassfeer is geëindigd en in de woensdagavond vespers is er een processie met de icoon van Jezus Hemelvaart. Met de Hemelvaart van Jezus vieren we ook onze hemelvaart. Als Mystieke Lichaam van Christus, innig met Hem verbonden, delen we in zijn Hemelvaart. We bereiden ons nu voor op een hernieuwde uitstorting van de heilige Geest. En zo delen we enerzijds in de wreedheid van deze oorlog en anderzijds in de heerlijke kracht van het christelijk geloof.
Zondag heefteen internationale groep van Nobelprijswinnaars met de vurige Ierse Mairead Maguire (uit Belfast) in Libanon een bezoek gebracht aan een kamp van Syrische vluchtelingen in de Beka valei. Volgens hen is dit zo extreemschrijnend dat zelfs de stenen het uitschreeuwen.Dinsdag bezoeken ze Jamraya en de slachtoffers daar. s Avonds volgen we op de Syrische tv Al Ekhabaria al Soriyah een lang interview met deze Mairead Maguire , moeder Agnes-Mariam en nog een meneer.Hun boodschap was sterk. De internationale gemeenschap moet van Israël eindelijk eisen dat het internationaal recht gerespecteerd wordt tegenover de Palestijnen en nu tegenover Syrië. De Palestijnse autoriteiten kunnen Israël voor het internationaal strafhof dagen. Amerika moet zijn onvoorwaardelijke steun aan Israël stoppenWij zijn voor vrede met iedereen, ook met Israël maar Israël moet de internationale rechtsorde respecteren. En wat het westen en hun bondgenoten in Syrië doen is eveneens tegen ieder internationaal recht. Zij zeggen dat ze de vrijheid en de democratie willen brengen maar tegelijk vernietigen ze het land en moorden de bevolking uit, precies zoals in Irak, Libië, Afghanistan Er werden reportages getoond van de vernieling van kerken, moskeeën en monumenten. Daarna werden wrede martelingen en executies getoond door de rebellen. Iedere oorlog is wreed maar de gruwelen in Syrië zijn uitgegroeid tot ongekendevormen omdat rebellen gedrogeerd worden en willekeurig mensen op de ergste manier eerst martelen, dan executeren en dan verminken. Er zijn rebellen die zelf getroffen worden, bloedend neerzakken en in een helse schaterlach uitbarsten tot ze sterven. Wie heeft dit satanisch middel georganiseerd? Enzit dienu ook mee aan tafel om voor Syrië een oplossing te bedenken?
Geen enkel probleem kan opgelost worden met wapens.Wij moeten een wereld beginnen zonder wapens, geweldloos en in vrede. Voor Syrië vragen de Nobelprijswinnaars het recht om overzijn eigen land en volk te mogen beschikken, geheel volgens de internationale regels. Het is een soeverein land. Er werden ooksterke getuigenissen gegeven van families waarvanfamilielieden door rebellen waren vermoord en die nu zonder enige haat ten volle de mussalaha, de verzoening steunen.
De Syrische crisis wordt in de media al te gemakkelijk afgedaan als een onontwarbaar kluwen, een octopus. Dat is het in zekere zin ook. Toch wordt hiermee al te eenvoudigverdoezeld dat het westen en zijn bondgenoten (vooral Israël) vanaf het begin dit land wilden ontwrichten en overheersen. Daarom riepen ze meteen al luid dat de president moest vertrekken en ze zijn de druk blijven opvoeren. Welnu, hoe kunje de schijn blijven geven dat je als buitenlandse heersers een land de vrede wilt geven als je met alle middelen de wettige regering en de president wilt omverwerpen, terwijl zij de garantie zijn voor deze lekenstaat met een behoorlijke welvaart, een sociale harmonie en een religieuze verdraagzaamheid? Hiermee sluit je tevens alle mogelijkheid tot dialoog uit. Hoe kun je zelf een rebellenregering in het buitenland gaan vormen, ondertussen het moorden en verwoesten aanmoedigen en zeggen dat je het land en de bevolking komt helpen? En een tweede duidelijk teken van tegenspraak is de drukte van het westen over chemische wapens. In volle verkiezingsstrijd riep Obama uit dat het gebruik van chemische wapens in Syrië een rode lijn was. Hij wilde Bush na-apen die Irak 24 uur tijd gaf om zijn massavernietigingswapens (die ze niet hadden) te ontmantelen. Daarna konden ze zonder probleem Irak binnen vallen onder het motto vrijheid voor Irak (met 1 miljoen doden en 5 miljoen vluchtelingen!). Vooral Israël, Frankrijk en Engeland bleven maar dreigen met een militaire interventie omwille van de chemische wapens. En nu openbaart plots een officiële stem uit Europa, Carla del Ponte, dat er sterke aanwijzingen zijn, op grond van een onafhankelijk onderzoe, dat chemische wapens (sarin, zenuwgas) gebruikt zijn door de rebellen en niet door het leger! De zusters van St. Jozef van het ziekenhuis St. Louis in Aleppo wisten dit al maanden geleden. De beschuldiging van het gebruik van chemische wapens was een vals voorwendsel om te kunnen ingrijpen. Het door het westen zelf opgezet bedrog valt nu als een kaartenhuisje in elkaar.Ondertussen zijn Amerika en Rusland zogezegd akkoord om een politieke oplossing te zoeken, maar in feite blijft het westen met zijn bondgenoten de terreur en de verdere ontwrichting van het land onverminderd nastreven.
Syrië is voor een groot deel ontwricht, de infrastructuur met vele scholen (minstens 3000) en ziekenhuizen zijn verwoest, duizenden fabrieken zijn geplunderd, de voedselprijzen zijn verveelvoudigd, er is gebrek aan brandstof, op vele plaatsen is er geen elektriciteiten zelfs geen water. Ongeveer 7 miljoen mensen leven in grote nood. Er zijn 5 miljoen vluchtelingen in Syrië zelf, 1,5 miljoen buiten Syrië. Van verschillende zijden krijgen we dringende vragen om te bidden voor de vrede in Syrië en in de wereld. Daarom hebben we zondag na het avondeten onmiddellijk in de refter de gebedsdienst van de byzantijnse ritus voor een land in oorlog gebeden. Het is een intense dienstmet aangepaste lezingen, gezangen en gebeden. We hebben deze dienst ook volgende avonden herhaald. De bisschop van Antwerpen heeft voor het voorbije weekend een brief geschreven met de vraag in alle parochies van zijn bisdom bijzonder te bidden voor de vrede in Syrië. Ik geloof niet dat er menselijk of politiek voordeze wereld-dreiging een oplossing is. We zullen creatief moeten zijn zoals de Fransen die nu als één volk opstaan voor het leven en tegen hen die het huwelijk en de fundamenten van de samenleving willen aantasten. We zouden zo iets als een Syrische en universele gebedsactie moeten kunnen organiseren, samen met alle mensen van goede wil,b.vop voorspraak van Onze Lieve Vrouw. Het zou niet de eerste keer zijn dat hierdoor de loop van de geschiedenis ingrijpend werd veranderd. Laat ons bidden:
Heer Jezus Christus, Zoon van de Vader, zend nu uw Geest over de aarde,laat de heilige Geest wonen in de harten van alle volkeren, opdat zij bewaard mogen blijven voor verwording, rampen en oorlog. Moge de Vrouwevan alle volkeren onze voorspreekster zijn. Amen.
10-05-2013 om 09:11
geschreven door Gust Adriaensen
09-05-2013
Bijbeldag met Chanan van Es
VIERDE BIJBELDAG 25 mei 2013
In De Mantel Markt 8 2470 Retie
Welkom vanaf 9:30, aanvang 10:00, sluiting 16:30
Onderricht door Chanan van Es
Shalom!
We zijn dankbaar, dat wij u mogen uitnodigen voor de vierde Bijbeldag.
Voor velen inmiddels een bekend en prachtig concept, voor u misschien iets nieuws.
THEMA:
WAT PINKSTEREN HEEFT TEWEEGGEBRACHT
U reist als het ware mee met de apostelen,
die de getuigen van Yeshua Ha-Mashiachmoesten zijn,
te beginnen in Jeruzalem, en in Judea en Samaria,
tot het uiterste van het land.
Chanan van Es, een Jood die gelooft in Yeshua, de Zoon van Gd, zal op deze dag met u Bijbellezen en u meenemen op een ontdekkingstocht, zodat u kunt genieten van de prachtige vergezichten en diepe inzichten die de Heilige Schrift in zich bergt.
Wat is dat geweest, de uitstorting van de Heilige Geest in Jeruzalem (Hand. 2)? Waarom ontvingen de gelovigen inSamaria de Heilige Geest (Hand. 8)?Wat gebeurde er toen Cornelius in Caesarea aan de Middellandse Zee tot geloof kwam (Hand. 10)? Waarom was er spoedoverleg van de apostelen (Hand. 15)? Hoe kwam Lydia de Purperverkoopster tot geloof (Hand. 16)? Waarom vroeg Paulus aan de gelovigen in Efeze: Hebben jullie de Heilige Geest ontvangen, toen jullie tot geloof kwamen? (Hand. 19)?
Kom, ga mee op deze reis door Handelingen en door de tijd van de apostelen. Zie, hoe trouw en machtig de verrezen en opgevaren Heer, Yeshua Ha-Mashiach, werkt vanuit de hemel!
Dagindeling אע״ה
09:30 Inloop
10:00 Opening met zang en gebed
10:15 Onderricht door Chanan
12:00 Middagpauze: Israëlische lunch
13:30 Opening met zang en gebed
13:45 Vragenuurtje
14:45 Pauze
15:15 Prediking door Chanan
16:30 Sluiting en afscheid
Er worden prachtige Joodse liederen gezongen, we bidden samen, u hebt ook ruim gelegenheid om vragen te stellen. Tijdens de middagpauze wordt u getrakteerd op een echte Israëlische lunch!
Deelname is kosteloos. Wel zal er een collecte worden gehouden om het werk van Beth-Ezra Bible-Experience te steunen. Vooral wordt daarbij uw gebed gevraagd: dat er meer en meer ruimte mag zijn voor het lezen en ervaren van de Bijbel.
Laat u alstublieft vóór 22 meiweten of u van plan bent om deel te nemen aan deze Bijbeldag.We hebben graag een indicatie van het aantal deelnemers.
U mag mailen of bellen naar:
Chanan en Yahli van Es, jochanan@live.be, 014-707226 of 0499-606565
09-05-2013 om 11:28
geschreven door Gust Adriaensen
07-05-2013
Fraudedeals ethisch verantwoord?
De fiscus heeft met het Antwerpse Omega Diamonds een deal gesloten van 150 miljoen euro en op die manier zal het bedrijf door de fiscus met rust gelaten worden en zal ook het parket hoogstwaarschijnlijk afzien van vervolging.
De ethische dimensie van dergelijke akkoorden is een aantal journalisten niet ontgaan. Maar het is opvallend hoe zij zich in allerlei bochten kronkelen om te ontsnappen aan een duidelijk antwoord op de vraag of dergelijke overeenkomsten tussen enerzijds fiscus/gerecht en anderzijds frauderende megabedrijven, wel ethisch verantwoord zijn.
Dergelijke journalistieke terughoudendheid is in veel andere dossiers ver te zoeken. Integendeel. Hoe graag leggen sommige journalisten de ethische dimensie bloot van zaken die al meer dan een halve eeuw achter ons liggen! Hoe graag zwaaien ze met de morele kromstaf wanneer het gaat om instanties of instellingen waarvan de financiële impact te verwaarlozen is?
Om je helemaal bewust te worden van de mediahypocrisie volstaat het, je een situatie in te denken waarbij fiscus en gerecht een vergelijkbare deal zouden sluiten met bv. kerkelijke instellingen. Wedden dat het mediakot veel te klein zou zijn?
De media zouden geloofwaardiger zijn als zij duidelijk stelden dat hoe dan ook dergelijke akkoorden ethisch onverantwoord zijn en een aanfluiting van elk gezond rechts- en rechtvaardigheidsgevoel. Daarover mist spuiten ondermijnt op den duur een evenwichtig ethisch besef. Die duidelijkheid staat het aanvoeren van pragmatische argumenten niet in de weg. Maar die genuanceerde aanpak is klaarblijkelijk voor vele journalisten te hoog gegrepen.
07-05-2013 om 08:41
geschreven door Gust Adriaensen
03-05-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 27 april vrijdag 3 mei 2013
In de byzantijnse ritus wordt in deze vijfde paaszondag de Samaritaanse herdacht en haar gesprek met Jezus bij de put van Jakob. Daar abouna Georges inmiddels vernomen heeft dat ik onverwacht toch niet naar België vertrokken ben, is hij uit veiligheid ook niet gekomen en heb ik de Latijnse eucharistie gevierd, weliswaar met vele byzantijnse elementen, gebeden en gezangen zoals gewoonlijk. Vermeldenswaard is wel dat de biecht voor de eucharistieviering hier een heel gewoon gebruik is. Men gaat naar de priester op het sanctuarium, dat enigszins afgesloten is van het schip van de kerk. En omdat volwassenen dat doen, doen de kinderen dit eveneens. Dit gebeurt regelmatig maar vooral op zondag.
De kinderen, die hier opgevangen worden, gaan al maanden niet naar de school, omwille van de oorlog. De directrice heeft alle nodige boeken en materiaal meegegeven en alles wordt hier gegeven. Ook voor de ontspanning wordt gezorgd. Muziek, zang en dans komen ze zeker niet te kort. Dat doen ze alle dagen en in iedere eucharistie zingen zeeen nieuw liedje. Zowat iedereen is ingeschakeld om een tijd voor de kinderen te zorgen. Vandaag,zondag,en de volgende dagen moeten ze evenwel examen doen en de school zorgt voor hun veiligheid. Ze komen telkens heel tevreden terug.
De zon schijnt overdag als in de zomer maar s avonds en s nachts is het nog koud en in de gebouwen zal het nog lang koud blijven. Wel is er door de zonne-energie veel warm water voor de douches en hoeft er niet afgesproken te worden.En de was die in de voormiddag wordt opgehangen is even daarna al droog! En in de binnentuin groeien de groenten weelderig, waar ook flink van gegeten wordt.
Werk is er nog genoeg. Voor de twee grote iconen hebben we nog even uitstel gekregen maar ze zijn nu ongeveer klaar. Aan de kleine icoontjes wordt nog hard gewerkt, alsook aan de kruiden. Aan de afgebrande kamer en gang wordt de laatste hand gelegd. De verantwoordelijke voor de kleine (?) binnentuin (30/40 m) vraagt afen toe hulp. De dagelijkse groenten komen veelal al van deze tuin. Er moet natuurlijk ondertussen ook voor het dagelijkse eten gezorgd worden en voor het onderhoud en poetsen. En in de namiddag gaan de theologielessen voor de fraters gewoon door.
Op het terrein van ongeveer 40 hectaren zijn wij uit veiligheid praktisch niet meer geweest, al is het omheind.Wel hebben soennieten van het dorp daar tot heden over gewaakt en het nodige werk gedaan opdat het niet terug een woestijn zou worden. Nu gaan er drie mannen zich intens voor inzetten, twee van binnen en een soenniet van het dorp. Ze hebben grootste plannen. Het terrein biedt mogelijkheid voor het kweken vanvele groenten en kruiden. Er zijn honderden bomen van olijven, amandelen en abrikozen.Verder kersen, granaatappels, vijgen, appelen, peren. Er is een wijngaard voorzien en nog enkele speciale bomen (zoals een soort frambozen en dergelijke). Verder is er een aardappelveld en er zijn graanvelden. De drie mannen beseffen goed dat ze met deze tuin het hele dorp al flink kunnen voorzien. Er moet wel iedere dag voor bevloeiing gezorgd worden. En alle groenten en vruchten moeten natuurlijk geoogst worden en dan nog verwerkt.
In de oorlog tegen Syrië lijkt er niet veel ten goede te veranderen. Onze man in Damascus meldt dat steeds meer families moeite hebben om te overleven. Bovendien is in vele families iemand gekidnapt, vermoord of omgekomen. Voedingswaren en brandstof worden steeds duurder. Syrië bracht vroeger 20 % meer voort dan het zelf nodig had. Niet alleen voeding maar ook het vervoer en zelfs de medicamenten (die hier zelf gemaakt werden) waren zeer goedkoop. School, onderwijs tot universiteit toe en ziekenhuis waren gratis. Nu zijn de levensaders afgesneden, welbewustvernield. En de georganiseerde ontwrichting gaat gewoon door. Iedere dag zijn er aanslagen. Dinsdag werd een aanslag gepleegd op de eerste minister, maar de daders hadden zich van wagen vergist en hebben bodyguards gedood. Het welvarende land met een vredelievend samenleven van alle volkeren en godsdienstenis door het westen en zijn bondgenoten grondig ontwricht. Zovele gelukkige gezinnen zijngebroken. De tijd dat wij hierin het dorp en elders vrij rondliepen en te gast waren zowel bij moslimgezinnen als bij christelijke gezinnen en volop genoten van hun gastvrijheid en hartelijkheid, lijkt een eeuwigheid geleden. We hebben verschillende ziekenhuizen bezocht toen een medebroeder en een medezuster dienden opgenomen te worden. In Yabroed werden we door de directeur op zijn bureauuitgenodigd om een tas thee te komen drinken, terwijl voortdurend medisch personeel binnen en buiten liep. Hij was hoofd van 11 ziekenhuizen en vertelde welke plannen hij had. Dit vredelievend en hartelijk samenlevenlijkt allemaal voorgoed voorbij.
Syrië is een belangrijk bolwerk dat als vrije lekenstaat tot heden stand gehouden heeft tegen de westerse wereldoverheersing én tegelijk tegen de islamdictatuur. Als het westen en zijn Arabische bondgenoten met behulp van de fanatieke islam dit land helemaal in hun greep kunnen krijgen zal dit een geweldige machtsontplooiing betekenen voor het westen en een hel voor de Syrische bevolking, zoals dit het geval was voor Irak, Afghanistan, Pakistan, Libië en zo vele andere landen. Altijd met dezelfde leugens en dezelfde methoden: om de bevolking naar de democratie en de vrijheid te brengen! Als Syrië valt kan de oorlog zich als een olievlek verspreiden over Iran, Rusland en zelfs China. Amerika, Israël en Europa zullen vermoed ik dan niet lang van hun overwinning genieten. Hun oorlog zullen ze als een boemerang terug krijgen. En waarom wordt het hier nu erger en erger?We kunnen alleen maar gissen. Het westen en zijn bondgenoten merken dat ze Syrië niet zo gemakkelijk in hun macht krijgen als ze voorzien hadden en nu zetten ze al hun resterende middelen in. Ondertussen groeit evenwel in verschillende landen het verzet tegen de oorlogsplannen van hun eigen regeringen. Als zij ophouden met oorlog voeren tegen Syrië is er vrede en kan het herstel van het land beginnen.
Op donderdag twee mei hield de Belgische senaat een uitgebreide discussie over de vluchtelingen in en buiten Syrië. Dat België de vluchtelingen wil helpen is op zich lofwaardig. In het verslag van de toespraken lees ik hoe verschrikkelijk het regime van Assad wel is, zijn eigen volk met chemische wapens bedreigt (terwijl het in werkelijkheid chemische wapens van Turkije zijn die door de rebellen gebruikt zijn om de regering te beschuldigen!) en welke belangen Rusland en China hebben en dus het regime niet mogen blijven steunen. Ik lees niet één woord over de grote aanstoker van deze oorlog: de VS en de belangen die zij hier hebben. Wat een verblinding. Als uw kamer onder water staat omdat ge de waterkraan hebt laten open staan, draai dan eerst de kraan dicht en begint daarna met de opruim! Inmiddels geeft Tayyar.org op deze zelfde dag een uitgebreid artikel over de Judaskus van het Westen aan de christenen van het Oosten
Wij blijven bidden, ijveren en hopen dat Syrië zal stand houden tot heil van gans de wereld. Wij zijn aan geen enkele regering of president gebonden maar wensen wel de stabiliteit van het land hersteld te zien. En we laten de hervormingen aan het volk zelf over. Was dat niet debetekenis van democratie?
03-05-2013 om 09:32
geschreven door Gust Adriaensen
02-05-2013
Vrijheid?
In een open brief pleit ene Jurgen Slembrouck, verbonden aan de vrijzinnige dienst van de Universiteit Antwerpen, voor een federaal verbod op het dragen van levensbeschouwelijke en ideologische symbolen door ambtenaren bij het uitoefenen van hun ambt.
Ook Slembrouck plaatst zijn pleidooi in een ruimer kader maar het is duidelijk dat het hem te doen is om een verbod op de hoofddoek. Hij koppelde aan zijn artikel ook een petitie aan, die door een aantal profs van de universiteiten van Antwerpen en Gent werd ondertekend.
Het roept bij mij vragen op dat hoogleraars, die zich er vaak op laten voorstaan dat zij de ware verdedigers van de vrijheid zijn, zich met zoveel energie en met evenveel indrukwekkende drogredenen, kanten tegen het dragen van 'levensbeschouwelijke en ideologische symbolen door ambtenaren'. Bij de eerste ondertekenaars van de Slembrouckpetitie vind je de onvermijdelijke Etienne Vermeersch, die voorstander is van de meest extreme vrijheid van het individu wanneer het gaat om leven en dood, maar niet kan verdragen dat iemand een kruisje, een hoofddoek of een keppeltje draagt.
Je vraagt je af waarom Slembrouck en co. niet pleiten voor het dragen van een door de overheid tot in de details voorgeschreven uniform voor alle ambtenaren. De Noord-Korealook, zeg maar.
En je kan je ook afvragen waarom Slembrouck en co., geen problemen hebben met de diversiteit in prijs en status van juwelen, schoenen, kostuums, enz., die toch ook beschouwd kunnen worden als 'levensbeschouwelijke en ideologische symbolen', want die kunnen toch ook ervaren worden als 'symbolen die de vrijheidsbeleving van de burger negatief kunnen beïnvloeden'.
02-05-2013 om 09:31
geschreven door Gust Adriaensen
01-05-2013
Geloofsdag in de abdij van Postel
Geloofsdag: het Vormsel
Samen met het doopsel en de eucharistie vormt het sacrament van het vormsel het geheel van de 'sacramenten van de christelijke initiatie.
Abt Frederic Testaert zal handelen over het Vormsel. Abt Frederic doceert aan de Norbertijnse priesteropleiding van Vlaanderen en geeft conferenties en retraites in de abdij.
01-05-2013 om 14:30
geschreven door Gust Adriaensen
29-04-2013
'Verander de wereld!'
Paus Franciscus diende zondag het Vormsel toe aan 44 jonge mensen uit alle werelddelen en riep hen en de tienduizenden jongeren op het Sint-Pietersplein op 'tegen de stroom in te gaan en de wereld te veranderen door dagelijkse uitingen van liefde'.
29-04-2013 om 14:51
geschreven door Gust Adriaensen
28-04-2013
Kiest Vranckx de kant van de jihadisten in Syrië?
Uiteraard gebeuren er in Syrië verschrikkelijke dingen. En duizenden burgers zijn daarvan het slachtoffer.
Maar het zo voorstellen dat de opstandelingen allemaal lammetjes zijn en dat de regeringstroepen zich elke dag bezondigen aan de gruwelijkste oorlogsmisdaden, is een aanfluiting van de realiteit.
Pater Daniël Maes, die zich al enkele jaren totaal engageert in Syrië, houdt moedig vol te wijzen op de verborgen agenda van het Westen en op de gevaren voor allerlei minderheden, en zeker de christelijke, mochten de jihadisten de macht kunnen grijpen.
Dat Vranckx en de VRT systematisch weigeren ook die stem een plaats te geven, wijst op een te bestrijden partijdigheid en vooringenomenheid van de VRT en van Vranckx, die klaarblijkelijk de journalistieke geschiedenis wil ingaan als steun en toeverlaat van de fundamentalistische jihadisten.
Waarom hebben we Vranckx niet horen kikken toen het Franse leger, gesteund door het Belgische, de Malinese jihadisten in de pan hakte?
28-04-2013 om 17:27
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Donderdag 25 zaterdag27 april 2013
Op feestelijke wijze hebben we s middags de eucharistie gevierd van de heilige Marcus, die zowel in oost als west vandaag wordt herdacht. Ik krijg links en rechts nog enkele extra felicitaties omdat ik hier geblevenben en zelfs de baby Fadia schijnt tevreden te zijn. Anderzijds vind ik het ook wel erg jammer. Onze zwaar gewapende geburen worden echterbijzonder zenuwachtig omdat verwacht wordt dat het leger ook hier stilaan gaat beginnen met een tegenaanval. En dat zijn erg gevaarlijke momenten waarop onze buren tot alles in staat zijn, zoals een kat die in het nauw gedreven wordt. Het zou er erg aan toe kunnen gaan. Daarom ben ik ook blij dat ik bij de gemeenschap kan blijven. Dit is geen geschikt ogenblik om de gemeenschap te verlaten, zoals ik gehoopt had.
En dan een de stem van een roepende in de woestijn. Ons interview werd blijkbaar op vrijdag niet uitgezonden. Aan hen die bij de VRT navraag deden werd geantwoord dat de lijn onzuiver was en dat ik daarna niet meer te bereiken was. Dit is in zoverre waar dat ik hen niet duidelijk verstond, maar een dame aan de andere kant zei echter dat ze mij goed verstonden. Vermits ik van plan was donderdagmorgen te vertrekken heb ik inderdaad gezegd dat ik donderdag en vrijdag niet meer te bereiken was. Toch, denk ik, is er een verschil tussen hetgeen de VRT wil brengen en de werkelijkheid hier.
Op 29 mei is Rudy Vranckx met zijn ploeg van Canvas in de abdij van Postel neergestreken voor een interview met mij. Een hele namiddag lang. Na een inleidende wandeling zaten we op een bank tegen de mini-sequoia midden op het grasplein van de binnenkoer, omgeven door de statige beiaardtoren, de bibliotheekvleugel, de oude brouwerij, de colonnade van het kontaktcentrum en de prelatuur. Ze hebben best prachtige beelden kunnen maken. De vragen kwamen telkens vanuit een dubbele (onuitgesproken) overtuiging: dat binnenkorthet dictatoriaal regime zou vallen en dat dit ook het beste zou zijn. Ik was het daarmee helemaal niet eens. De laatste vraag was dan ook: En als ge u nu eens vergist? De uitzending was voorzien voor het najaar. Ik heb daar echter niets meer van gehoord. Indien regering en president gevallen waren, dan had onze gediplomeerde oorlogsjournalist met deze Canvas-uitzending mij natuurlijk flink in mijn hemd kunnen zetten. Het is echter anders gelopen en die uitzending zit nog in hun kast, of in de vuilbak? Jammer.
Het Syrische volk, het leger, de regering en de functie van president hebben hervormingen nodig, zoals ze zelf ook willen: er is al een nieuwe constitutie waardoor de president niet meer van de Baathpartij moet komen en er is een nieuw parlement met een meer partijen stelsel. En er zullen nog hervormingen komen. Maar moet dit door gewapende bendes, door het buitenland gesteund, beslist worden? Of door het Westen en de golfstaten? Komt dit niet aan het volk zelf toe? Moet daarvoor een land ontwricht worden? De meerderheid van de bevolking staat steeds meer achter de president, die op dit ogenblik de beste garantie is voor het behoud van deze lekenstaat met gelijkheid voor alle geloofsgroepen en etnische groepen. Dit land is/was trouwens het enige bolwerk in het Midden Oosten tegen de islamdictatuur. Het heeftook het westers imperialisme kunnen buiten houden. Als dit land helemaal ontwricht wordt, zoals buitenlandse machthebbers willen,komt ook hier een chaos, een hel,zoals in Irak, Libië en zovele andere landen. In het niet uitgezonden interview heb ik verteld hoe mijn eerste komst in Syrië vanuit een wantrouwen (een moslimland, geen vrije meningsuiting, een dictatuur ?) een echte cultuurschok geweest is, waarbij ik tot mijn grote verrassing vrij kon genieten van de gastvrijheid, hartelijkheid en onderlinge vrede zowel in moslimgezinnen als in christelijke gezinnen. Ik maakte eens een lange wandeling in de woestijn, werd door een herder in tulband uitgenodigd.Hij sprokkelde wat takjes, maakte een vuur en met een moortje aan een stok zorgde hij voor thee. Hij nam een deken van de rug van de ezel en legdedie op de grond voor mij. Zelf ging hij er naast zitten. Als twee wildvreemden dronken wij thee alsof we al jaren vrienden waren.En het enige dat ik met moeite kon zeggen was: abouna min Belgika, ik ben een priester uit België. Ik heb nog een foto van die man met tulband en naast hem het deken (omdat ik aan die ezel niet kon vragen een foto van ons beiden te maken). Dat was dat zogezegde dictatoriaal moslimland van voor de oorlog. Dat was de ziel van het volk. Als ik nu één voet hier buiten zet is mijn leven in gevaar.
Ondertussen weten de meesten stilaan wel dat het uitmoorden van de bevolking, de verwoesting van het land en de gruwelijke aanslagen het werk zijn van gewapende bendes, door het buitenland gesteund om dit onafhankelijke en welvarende land in handen te krijgen.Helaas blijven sommigen nog spreken over brave betogers en vreedzame protesten als over kabouters in fantasieland. Een van hen is de zelfverklaarde midden oosten specialiste mevrouw Brigitte Herremans die dan nog spreekt in naam van Broederlijk Delen en Pax Christi. De verwarring in kerkelijke middens lijkt wel compleet.En op de gastblog van IKVPaxChristi wordt openblijk gepleit voor het bewapenen van de rebellen en het geven zelfs van afweergeschut. Hoe komen deze mevrouw en deze kerkelijke organisaties er toe om de noodkreten van onze patriarchen en bisschoppen niet alleen niet te steunen maar daarbij nog dergelijke oorlogsretoriek te verspreiden? En deze mevrouw is, jawel, gastspreekster tijdens een avond over Syrië in het Theologisch enPastoraal Centrum van Antwerpen op 8 mei. Inmiddels zijn de meerderheid van de slachtoffers van deze oorlog soldaten en veiligheidsmensen,worden christenen verder uitgemoord, kerken vernield, bisschoppen en priesters gekidnapt en kan het leger maar met moeite een deel van de bevolking beschermen. En Pax Christi komt zeggen: nog meer wapens aan die terroristen. Onbegrijpelijk en vooral onaanvaardbaar.
28-04-2013 om 10:54
geschreven door Gust Adriaensen
27-04-2013
Filosoof Jürgen Habermas
De Duitser Jürgen Habermas, geboren in 1929, wordt beschouwd als een van de grootste denkers van onze tijd. Voorafgaand aan zijn lezing aan de Katholieke Universiteit Leuven, stond hij een interview toe aan journalist Joël De Ceulaer.
Habermas was na de oorlog een boegbeeld van het neo-marxisme maar heeft later zijn ideeën verder ontwikkeld, los van dat marxisme. Aan het idee van emancipatie is hij evenwel altijd trouw gebleven maar hij aanvaardde de combinatie van staat en markt.
De filosoof is altijd een grote voorstander geweest van de machtsvrije dialoog. Goede argumenten moeten het halen van de macht. Habermas is de man van de overlegdemocratie.
Die democratie staat volgens Habermas, in Europa sterk onder druk. De oorzaak daarvan ligt in het feit dat Europa nog altijd geen echte politieke unie is. Zowel de politici als de bevolking kunnen of willen nog niet de stap zetten naar meer solidariteit over de nationale grenzen heen.
Zolang noodlijdende banken en overheden met schulden elkaar wederzijds blijven financieren, aldus nog Habermas, ligt het lot van de naties in de handen van die markten. Dat zet landen tegen elkaar op.
De Europese Raad moet een stap terugzetten, stelt Habermas. 'Het Europese Parlement, waarin volksvertegenwoordigers meer hun ideologie dan hun natiestaat vertegenwoordigen, moet zwaarder wegen'.
27-04-2013 om 08:07
geschreven door Gust Adriaensen
25-04-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 19 donderdag 25 april 2013
Er wordt hard gewerkt om enkele kleine icoontjes klaar te krijgen. Aan de houten plaatjes wordt een kunstige vorm gegeven en ze worden met overvloedig goud versierd. Alles gebeurt boven in de zaal boven de kerk. De kinderen hebben ondertussen enkele matrassen aangesleept waarop ze hun zenuwen kunnen botvieren. Ik begrijp niet hoe de zusters rustig kunnendoorwerken terwijl zij een oorverdovend lawaai maken.Maar goed, morgen, zaterdag, mogen de kinderen heel de zaal proper maken waardoor ze een ganse en lange voormiddag zoet zijn. Daarna moet weer dringend gewerkt worden aan de twee grote iconen, die volgende week moeten af zijn: de verrijzenisicoon (1, 30 op 3,66 m) en het oog dat niet slaapt (dat 2 meter op 1,6 is).
Deze icoontjes zijn bedoeld om mee te nemen naar België. Inderdaad, als ik veilig weg geraak zal ik de maand juni in België doorbrengen. Ik heb uiteraard vele boodschappen bij voor de gemeenschap. Er is veel nodig. Langs deze icoontjes en kleine religieuze voorwerpen, door de gemeenschap vervaardigd, hopen we enig inkomen te verkrijgen om de nodige inkopen te doen en verdere ondersteuning van mensen in nood.Toegegeven, we wordentot heden ook door een behoorlijke groep moslims en christenenin het dorp gesteund en beschermd, wat uiteraard nog geen volledige bescherming geeft tegen de ultra fanatieke al Nousra, die hier nu flink vertegenwoordigd is.
Zaterdag valt gedurende enkele uren de regen met bakken uit de hemel, wat iedereen verheugt. Als je daarna door het venster naar het terrein kijkt zie je hoe heel de oppervlakte alsook de kleine binnentuin een aanblik van fris groen geeft. Hier in de woestijn regent het maar af en toe en er kan eigenlijk niet genoeg regen vallen. Met de uitdrukking sakata matarra (het regent) hoort ge de regen al kletteren.
Onze man die juist uit Damascus gekomen is en probeert daar wat mensen te helpen, vertelt dat de oorlog tegen Syrië niet alleen fysische en materiele ellende veroorzaakt maar vooral ook morele ontwrichting. Menige families hebben nauwelijks of geen middelen om aan eten te komen. Alles is bovendien veel duurder geworden. Sommigen proberen hier of daar klusjes te doen, velen proberen testelen, sommige meisjes gaan hun lichaam verkopen om wat geld voor de familie te hebben. Jongens zien dat sommige leeftijdgenoten een wagen hebben, een geweer en flink betaald worden om het land te helpen ontwrichten en de bekoring is voor hen heel groot om zich bij hen aan te sluiten. Zelfs als de oorlog gedaan is, hoe moeten deze jongeren leren wat rechtvaardigheid, echte liefde en eerlijk leven is? Voor de rebellen zelf hebben vrouwen de plicht om deze strijders aan te moedigen door zo overvloedig mogelijk met hen omgang te hebben. Hoe kunnen deze mannen en vrouwen later nog ooit leren trouw te zijn? En wat met de kinderen waar niemand van weet wie hun vader is? Hier zit duidelijk een satanisch plan achter om het land moreel geheel te ontwrichten. Syrië wordt in het hart getroffen: het gezin.
De vierde paaszondag is hier de zondag van de genezing van de lamme terwijl het in de Latijnse ritus roepingenzondag is. In de eucharistie bidden we vooral voor drie intenties. Vooreerst om steeds meer Jezus als de Goede Herder te leren navolgen, die niet alleen de goede richting aan de schapen wijst, hen voedsel en water geeft maar hen zo liefheeft dat hij er zijn leven voor geeft. Vervolgens bidden we voor roepingen in de Kerk, vooral ook voor priesterroepingen, alsook voor onze eigen priesteropleiding hier. Het hernieuwde directorium van de congregatie van de clerus voor het leven en het ambt van de priesters wijst op de verregaande gevolgen van de secularisatie waardoor de verleiding groot geworden is om alles bij het gewoon menselijke te houden, terwijl Jezus ons juist uitnodigt om Hem onverdeeld na te volgen. Dit vraagt een herbeleving van de christelijke eigenheid, die een grote positieve weerslag kan hebben op de nieuwe evangelisatie. Tenslotte bidden we uiteraard voor een duurzame vrede in Syrië en de vele mensen die nu allerlei ellende te verduren hebben.
Nadat we in het atrium het middagmaal genoten hebben, worden er weer sketches gedaan, zogezegd omdat ik ga vetrekken. En s avonds gaan ze pannenkoeken bakken.Omdat er ooit een koffietoestel met een container meegekomen is ga ik, die voorlopig de enige ben die dit apparaat ken, koffie zetten. Voor sommige Syriërs, die gewoon zijn van die dikke drek te drinken, zal het wellicht als water smaken, maar het geeft toch een feestelijke sfeer: gewone koffie(die al lang over tijd is natuurlijk)op zn Europees. Heerlijk. Er is zelfs nog een gelegenheidskoortje dat een concertje brengt. En dan komt er een vervelende dissonant. De elektriciteit was deze avond weer afgesloten. Dat is niet erg, dat zijn we al lang gewoon. Per ongeluk heeft hiermee echter iemand in een kamer een mazoutkacheltje omgestoten. Dat is een rechtopstaand ding met daarboven een vaatje met mazout. Dat vaatje was vol en zo was heel de vloer vol mazout. Dus: wachten tot morgen vroeg wanneer er licht is en dan met manen macht die kamer ontruimen en poetsen. En zo gebeurde het. Misschien is het een teken dat de oorlogsomstandigheden waarin we nu al veel te lang moeten leven de stress al te zeer verhogen. We weten echter dat onzemoeilijkheden beperkt zijn in vergelijking met de ellende waarin zovelen hier moeten leven en in vergelijking met de vele (9?) miljoen vluchtelingen in Syrië zelf.
Maandag worden twee orthodoxe priesters uit Aleppo ontvoerd: Boulos Yazini en Youhana Ibrahim. Het zijn twee bekende en moedige bisschoppen die met de rebellen gingen onderhandelen voor de vrijlating van hun gekidnapte priesters en daarbij werden ze dus zelf ontvoerd. Een reden om in de eucharistieviering vurig te bidden voor hun vrijlating. Dinsdagavond wordt meegedeeld datze vrij gelaten zijn. Het blijkt echter een leugenachtig bericht te zijn om verwarring te zaaien. Ze zijn niet vrij.
Ondertussen krijg ik van BRT 1 radio een telefoon. Ze willen me interviewen voor de uitzending op vrijdag 11.00 u 12.00 u. Vermits ik zelf echter niet te bereiken ben op dat ogenblik wordt het interview noodgedwongen vooraf opgenomen, op woensdag middag. De telefoon aan mijn kant was erg onduidelijk terwijl zij mij goed verstonden, zeiden ze. Dus heb ik maar geprobeerd te zeggen wat ik wilde zeggen. Dit heeft een veertigtal minutengeduurd. Nu afwachten wat ze er uit gaan halen. Ik heb wel gevraagd om zelfs de naam van ons dorp uit veiligheid niet te noemen, wat ze me beloofd hebben.
Enkele bedenkingen. Er wordt blijkbaar een actie gevoerd om geld in te zamelen voor Syrië en de vluchtelingen. Op zich een edel doel. Toch is dit niet het eerste dat moet gebeuren. Voordatde oorlog tegen Syrië uitbrak zijn er geen Syrische vluchtelingen geweest. Het leven was erg goedkoop (15 Syr. P. voor tien broden en 75 S.P. had ongeveer de waarde één , wat overigens nu nog zo is in de officiële winkels, maar die zijn nu meestal door gewapende bendes vernield), gratis onderwijs, gratis universiteit, gratis ziekenzorg, Syrië produceerde zelf zijn medicamenten (die men wel moet betalen) waardoor ze veel goedkoper zijn. Er waren nagenoeg geen armen. Ondertussen heeft Turkije 130 fabrieken in Aleppo ontmanteld en alles gestolen waardoor 130.000 gezinnen plots zonder inkomen zijn. En 1, 5 miljoen vluchtelingen die nergens terecht konden werden hier opgevangen én onderhouden Als het westen en zijn bondgenoten ophouden allerhande gewapende bendes te steunen, is het hier morgen vrede en kunnen zehet land dat ze verwoest hebben mee helpen opbouwen. Mensen die nog een huis hebben, al of niet verwoest, kunnen dan veilig terug en de regering zal henhelpen bij de heropbouw.
25-04-2013 om 23:15
geschreven door Gust Adriaensen
De borstenoorlog
Zouden er bij de door Femenactivistes met graagte gedemonstreerde borsten ook PIP-borsten behoren? Of worden die weggeselecteerd door de strenge keuring waaraan de lijven van de would-be activistes onderworpen worden?
Hoe dan ook, een en ander maakt duidelijk dat Femen een hoogstmerkwaardige opvatting over feminisme heeft en zich meer en meer manifesteert als een groepje exhibitionistes die het meer te doen is om hun blote fraaie body dan om de boodschap die ze op hun lijf schilderen. Want die leest geen kat, laat staan een kater.
25-04-2013 om 20:59
geschreven door Gust Adriaensen
24-04-2013
Stilstaan bij levenseindezorg
OKRA-academie presenteert in Retie op donderdag 25 april om 14 uur in GC Den Dries, een lezing door Guy Hannes, directeur Palliatief Netwerk Arrondissement Turnhout.
Hij zal handelen over 'Waardig Levenseinde, stilstaan bij levenseindezorg'.
24-04-2013 om 19:22
geschreven door Gust Adriaensen
Radio-interview met pater Daniël Maes vanuit Syrië
Vanmiddag nam Radio 1 telefonisch een interview af van pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, die al geruime tijd in het klooster Mar Yakub in Syrië, verblijft.
Pater Daniël Maes deelt mee dat het interview wordt uitgezonden op Radio 1, vrijdag 26 april tussen 11 en 12 uur.
24-04-2013 om 18:23
geschreven door Gust Adriaensen
Vespers in de abdijkerk van Postel: quality time
Een heerlijke zonnige lentedag in Postel en omgeving beleven. Een fietstochtje, een wandeling, een terrasje.
De avonddienst om 18 uur in de abdijkerk meepikken. Een half uurtje van gebed, bezinning, psalmgezang... Quality time. Echt aan te bevelen.
24-04-2013 om 17:21
geschreven door Gust Adriaensen
Wetenschappelijke fraude
De heer Pinxten is professor in de antropologie aan de Gentse universiteit en in een krantenartikel laat ook hij zijn licht schijnen over de steeds vaker opduikende bewijzen van wetenschappelijke fraude.
Zijn stelling is dat meer controle op de onderzoekers het fraudeprobleem niet zal oplossen. In de eerste plaats moet er een intense dialoog tussen beleidsmensen en onderzoekers opgestart worden over de aard van het onderzoek.
Dat is een waardevolle benadering maar in Pinxtens exposee zijn enkele heel merkwaardige dingen te vinden.
Hij laat namelijk uitschijnen dat onderzoeksfraude niet zo erg is als onderwerp en resultaat 'niet echt een onontwijkbare impact op de hele maatschappij' hebben. Zoals, aldus Pinxten, de sociale psychologie. En misschien hoort dan ook wel de antropologie in die categorie thuis. Andere koek is natuurlijk, nog volgens Pinxten, wanneer het (frauduleuze) onderzoek, de economie betreft.
Dat is natuurlijk een zeer discutabele en voor elke intellectueel en onderzoeker met enig zelfrespect, onacceptabele waardebeoordeling. Bovendien holt Pinxten op die manier zijn eigen bekommernis om het vrije, onafhankelijke onderzoek dat 'niet ondergeschikt gemaakt wordt aan de economie', uit.
24-04-2013 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
22-04-2013
Natuur en poëzie
Dit landschap lijst ik in:
gras en bloemen een weelderig palet daarbovenuit de jonge struiken en de sombere bomen hoog in de lijst zweeft een wolk het blauw voorbij
wees niet gehaast neem nog wat tijd
op de rand van bos en wei staat wellicht een ree aandachtig of een vlucht duiven zwenkt de omlijsting binnen verdwijnt naar het zuiden...
Is daarmee het schilderij compleet?
niet dat ik het zeker weet maar het is nu zo intens van mij dat ik het volmaakt tevree opberg in de galerij van mijn geheugen.
22-04-2013 om 08:29
geschreven door Gust Adriaensen
19-04-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 12 vrijdag 19 april 2013
Deze vrijdag werken nagenoeg allen aan de tijm (zaatar: de blaadjes van de steeltjes verwijderen). Ze geven veel stof af. Sommigen zijn al vanaf 7.00 u bezig en eindigen om 17.00 u, met een onderbreking van het middagmaal. En inderdaad, s avonds is de aanvankelijk onoverzichtelijke berg ongeveer weggewerkt, tot opluchting van iedereen. In de loop van de week komen daar nog andere kruiden bij zodat in het geheel 200 kg kruiden op het einde van deweek meegegeven kunnen worden met een vrachtwagen naar Libanon, waar ze verkocht worden (tijm, rozemarijn, salie, melisse, ijzerkruid, citroenkruid, laurier, rozen van Damascus, duizendblad, linde, munt, bernagie ). De andere dringende werken moeten even wijken. Er is immers nog de grote verrijzenisicoon van 1,30/3,66 m, besteld door de Grieks-Melchitisch-Katholieke aartsbisschop van Beiroetvoor zijn kathedraal, die al meerdere iconen heeft door deze gemeenschap geschilderd. En er is verder nog werk aan het herstel van de uitgebrande kamer en gang (inhoud, houten plafond, muren), die stilaan geverfd kunnen worden. Verder worden er nog verschillende kleine iconen vervaardigd.
De derde paaszondag is in de byzantijnse liturgie toegewijd aan de myrophores, de vrouwen die welriekende kruiden dragen naarhet graf van Jezus. Zij stonden onder he kruis en trotseerden de spot. Zij zorgden voor de voorlopige begrafenis van Jezus. Bij Jezus sterven was er immers niets voorzien en omdat op vrijdag avond de grote sabbatrust begon, konden ze alleen maar zorgen voor een voorlopige begrafenis, geholpen door twee geheime leerlingen van Jezus, mannen van de hoge raad: Jozef van Arimathea en Nicodemus. Maria Magdalena en de andere vrouwen wachtten ongeduldig het einde van de sabbatrust af om Jezus Lichaam liefdevolte gaan balsemen. Zo snellen ze naar het graf, op zondag, s morgens vroeg. En daar ontdekken ze tot hun verbazing dat Jezus verrezen is. Maria Magdalena zal dan de apostel van de apostelen worden. Deze vrouwen worden hier in het oostengeëerd als een voorbeeld van het standvastig geloof en van het apostolaat van de vrouw in de Kerk. Gelukkig is abouna Georges vanuit Qâra gekomen zodat we nog eens een byzantijnse zondagseucharistie konden vieren. Meteen daarna werd de baby Fadia gedoopt. In de byzantijnse ritus horen doopsel, vormsel en eucharistie bij elkaar. Het doopsel gebeurt door onderdompeling, tot jolijt van iedereen, behalve van de baby. Het was een feestelijke gebeurtenis.
Tevens wist abouna Georges ons weer het nodige nieuws te vertellen. In het oude orthodoxe kerkje van Qâra zijn weer dieven binnengedrongen en hebben zes oude iconen gestolen. Vroeger werden reeds alle iconen gestolenen enkele dagen later teruggebracht. Deze keer zal het moeilijker zijn ze terug te vinden. Vervolgens heeft het leger op drie punten buiten Qâra post gevat en is zo begonnen aan een langzame omsingeling. De weg naar Damascus is nagenoeg beveiligd en onder controle van het leger. In Quousseir heeft al Nousra echter een verschrikkelijke misdaad begaan met een christelijke vrouw die werd gemarteld, gedood en verminkt, op een wijze die te gruwelijk is om te vertellen. En dit alleen omdat zij een goede christelijke vrouw was. Sommigen hier kennen deze vrouw. Zo openbaart zich de satanische aard van deze beweging.
Deze zondagnamiddag bestaat de ontspanning in het rondjes fietsen op de grote (geplaveide) binnenkoer. Met een vroegere container zijn vijf fietsen meegegeven, bedoeld om boodschappen te kunnendoen in het dorp Qâra. Wegens de aanwezigheid van al Nousra en aanverwante confrérieën is daar nu geen sprake van. Met groot en klein hebben we nu getracht ons af te reageren op deze fietsen in een soort collectieve home-training en, zoals altijd, hebben de kinderen er het meeste plezier in.
Terwijl we dinsdagmiddag, zoals naar gewoonte, de eucharistie vieren, hoor ik plots achter mij allerlei oneerbiedig gerommel en gestommel. Al vlug blijkt dat het bombardementen zijn. Er zijn geen helikopters of vliegtuigen mee gemoeid, het blijkt allemaal van op de grond te gebeuren. Achter het dorp, tegen de autostrade stijgen rookpluimen op (volgens onze schildwachten). Het blijft ook onder het middagmaal nog voortduren. Hoewel het een eindje hier vandaan is, vermijden we veiligheidshalve op die momenten toch alle open ruimtes. En in de refter zijn al lang de nodige voorzorgsmaatregelen genomen: alle ramen zijn met zandzakken toegedekt. We nemen ons voedsel in eenvoud en blijdschap van hart als in een ruime, luxueuze loopgracht. En s avonds laat, horen we opnieuw bombardementen en ontploffingen in volle hevigheid. Enkele rebellen hebben blijkbaar in hun overmoed soldaten willen aanvallen maar hebben daarmee een harde reactie uitgelokt.
Omwille van onze veiligheid leven we nog steeds opgesloten in onze eigen gebouwen als in een soort familiale gevangenis. Vanuit deze fysische beperktheid hebben we evenwel een steeds ruimer inzicht gekregen in hethuidige wereldgebeuren. Vanaf het begin hadden webegrepen dat hetgeen de westerse media uitkraamden over de vreedzame burgeropstand pure manipulatie was. Geleidelijk ontdekten we beter de drijfveren van het hele poppenspel: de Bilderberg groep, de stinkend rijke en (al)machtige families Rotschild en Rockefeller, (de hogepriesters van de globalisatie of nieuwe wereldorde met paus David Rockefeller, 98 jaar!), Wall street, de wapenindustrie, de vrijmetselaarsgeest, het hechte verbond van het westen met de fundamentalistische islam die overal mee het vuile werk moet doen En alles wordt toegedekt met schitterende slogans: Vrijheid voor Irak rechtvaardigde de vernietiging van deze oudste beschaving, de Arabische lente en een Nieuw Midden Oosten waren de maskers voor de gruwelen in heel de Arabische wereld. En de Vrienden van Syrië voerden dit mooie land tot aan de rand van de afgrond. En nu is de wereldbevolking ongeveer murw genoeg om naar een wereldbestuur eneen heerlijke nieuwe wereldorde te verlangen! De acties daarvoor gaan onverminderd verder. In de derde wereld moeten oorlogen de wereldheersers helpen om de grondstoffen te stelen en meteen die armoezaaiers te elimineren.In het rijke westen worden bankencrisissen en economische rampen uitgelokt. Zij moeten de mensen wijsmaken dat morgen de hemel op ons valt als we niet gelijk welke dictatoriale en draconische regeling aanvaarden. De zogenaamde opwarming van de aarde is het middel waardoor iedereen en alles onredelijk kan worden belast. Ondertussen worden de fundamenten van het leven en het samenleven wereldwijd afgebroken door het massaal doorvoeren van abortus, euthanasie, eugenetische en veterinaire manipulaties van het menselijk leven en vooral door het afschaffen van het huwelijk, basiscel van iedere samenleving.
In een dergelijke wereld is eruiteraard geen plaats voor God, de Schepper en Christus de Verlossder.. We mogen nietmeespelen en hebben ook geen recht om openlijk van ons geloof te getuigen. Toch zeggen we: Een wereld zonder God is een hel! En al hebben we geen recht om gelijk te hebben, toch hebben we gelijk. Deze menselijke nieuwe wereldorde is het beest uit het laatste Bijbelboek, de Apocalyps hoofdstuk 13, dat door heel de wereld vol bewondering wordt aanbeden met grootspraak en godslastering,zodat niemand nog kan kopen of verkopen als hij/zij het teken of de naam van het beest niet draagt En wij getuigen luide dat we - zelfs zonder enig maandelijks inkomen - oneindig meer waard zijn dan al het goud van de Rotschilds en de olie van de Rockefellers samen. Deze wereld zal vergaan met alles wat ze bevat. Wij zijn geschapen naar Gods beeld en gelijkenis, verlost door Jezus Christus en door zijn Geest nu reeds deelgenoten van zijn verrijzenis. Dat is de echte en blijvende werkelijkheid. We leven van de immense liefde en barmhartigheid van Christus Jezus. Dat hebben de eerste christenen ons geleerd. Het machtige Romeinse Rijk heeft het christelijk geloof en de Kerk met wortel en al (bijna) uitgeroeid, maar is zelf als een levenloos geraamte in elkaar gestort, terwijl de Kerk en het christelijk geloof schitterden als nooit voorheen.Zij zijn ons voorbeeld om de Kerk en onze christelijke levenswijzevoortdurend te zuiveren en te richten op Christus. Zo zal het blijven gaan tot het einde der tijden.Petrus zei het al: Redt u uit dit ontaarde geslacht (Handelingen 2, 40). We trachten de tekenen van de tijd te begrijpen en ons niet vast te klampen aan wat voorbijgaat. We leven in de wereld maar gaan niet op in deze wereld. We hechten onsaan de enige Heer en God van de geschiedenis: Jezus Christus, gestorven en verrezen.Heer, ontferm u over ons en laat Uw Rijk komen.
19-04-2013 om 19:29
geschreven door Gust Adriaensen
16-04-2013
Woord, zang en gebed met Chanan van Es
S A M E N K O M S T
VAN WOORD, ZANG EN GEBED
op gebedszolder de Ark te Postel
(in de oude brouwerij van de Abdij, voorbij De Beiaard)
Vrijdag 26 april 2013
Aanvang 20:00
OM HET HART VAN HET EVANGELIE
Chanan van Es, een Messiaanse Jood, leest en predikt
het Evangelie van de verzoening door het bloed van Jezus Messias.
Na afloop (plm. 21:30) is er koffie en ruime gelegenheid tot vragen stellen.
~ IEDEREEN IS VAN HARTE WELKOM ~
Vrijwillige bijdrage in een collecte.
16-04-2013 om 21:13
geschreven door Gust Adriaensen
Paul Magnette: 'Mentale crisis'
In een column handelt Paul Magnette over de huidige mentale crisis die zich uit in een slechtere geestelijke gezondheid en in het bijzonder een zeer hoog zelfdodingscijfer. Hij maakt een vergelijking met de crisis op het eind van de jaren 20 en stelt enkele remedies voor.
Ik ben het grotendeels eens met de analyse van Magnette. Het bestaan van een sterke sociale zekerheid betekent inderdaad een fundamenteel en letterlijk levensreddend verschil met de crisis van eind de jaren 20.
Er is al vaker op gewezen dat er een correlatie bestaat tussen de groeiende achteruitgang van de geestelijke gezondheid en anderzijds het verloren gaan van zingeving en vaste waarden, het verbrokkelen van de sociale integratie en de te sterke druk op de individuele verantwoordelijkheid.
Sterkere solidariteit en collectieve oplossingen behoren tot de remedies, aldus Magnette. De essentie van wat Magnette in deze column schrijft, was ook al te lezen in artikels, van andere politici, zowel van links als van rechts.
Het verbaast me evenwel telkens dat zij een m.i. ook belangrijke remedie niet willen of durven vermelde, nl. een religieuze overtuiging die steun vindt en gevoed wordt in een kerkgemeenschap.
16-04-2013 om 08:55
geschreven door Gust Adriaensen
14-04-2013
Paus Franciscus maakt er werk van
Na de complete stijlbreuk met zijn voorganger, heeft paus Franciscus nu een eerste belangrijke beslissing genomen in verband met de leiding van de katholieke Kerk en met de hervorming van de centrale bestuursdiensten van de Kerk, de zgn. Curie.
Hij heeft namelijk een groep van acht kardinalen samengesteld, die hem zullen adviseren bij het bestuur van de wereldkerk en ook voorstellen zullen doen omtrent de hervorming van de Curie.
De acht kardinalen komen uit alle werelddelen: twee Europeanen, een Italiaan en een Duitser; twee Zuid-Amerikanen, een Chileen en een Hondurees; een Noord-Amerikaan; een Australiër; een Congolees en een Indiër.
Er beweegt duidelijk een en ander binnen de katholieke Kerk.
14-04-2013 om 14:11
geschreven door Gust Adriaensen
12-04-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 6 vrijdag 12 april 2013
Er moeten voorzorgsmaatregelen genomen worden. Met pijn in het hart hebben we afscheid genomen van het soennitisch gezin op de boerderij, met hun vier kleine kinderen. De boerderij ligt aan de andere kant van het terrein, tegen de ringmuur. Verder op, buiten het terrein, bevinden zich evenwel enkele boerderijen die haarden van verzet zijn.Wanneer er gevochten wordt zal dit boerengezin de meeste brokstukken krijgen. Het is dus onverantwoord hier kleine kinderen te laten spelen. Het waren lieve ouders en kinderen en bovendien harde werkersWe hadden een zeer goede band met hen. De weinige keren dat we nog op het terrein konden komen en de boerderij bezoeken was het telkens een plezier om met die kleine kinderen te spelen. Verder zullen we afscheid moeten nemen van onze engelbewaarder, de man die vanaf het begin als conciërge bij ons is. In alle omstandigheden heeft hij ons geholpen en beschermd.Zijn vrouw is al maanden geleden naar een veiliger plaats vertrokken, maar hij wilde blijven. Hij is echter de enige alawiet in heel de streek en dus nu de meest gezochte persoon.Hij staat dag en nacht onder spanning. Hij zal elders samen met een gezin, dat ook verbonden is met deze gemeenschap, zich blijven inzetten voor de gemeenschap. En in zijn plaats komt een man van een gezin, dat ook met de gemeenschap verbonden is maar dat omwille van de oorlog naar hun moeder getrokken is die weduwe is. Zijn gezin blijft daar maar hij komt voorlopig naar hier om de contacten van de gemeenschap met de buitenwereld te verzekeren.
De Syrische lente is nu echt begonnen. Zaterdag heeft de zon lang en flink geschenen. Dan is er voldoende warm water voor iedereen enmoet er onderling niet afgesproken worden om een douche te nemen. Dat is de laatste tijd anders geweest. Om de paar dagen hadden we echt stormweer, zonder regen. Mogelijk gaat het weer nu geleidelijk keren en wordt het warm. De kleine (40/30 m) binnentuin staat vol met allerlei groenten en het is een plezier om daar nu in te werken. Anderzijds moet er met man en macht gewerkt worden aan een zending die over enkele dagen weer naar Libanon kan meegegeven worden voor de verkoop, o.a. vele zakken tijm. De blaadjes moeten nog van hun steeltjes gescheiden worden. Een hele gevangenisbevolking zou hiermee dagen lang zoet gehouden kunnen worden, maar omdat we niet weg kunnenzullen we het zelf maar doen.
In de namiddag horen we enkele ontploffingen. Het nieuws doet de ronde dat het leger stilaan de terroristen in Qâra gaat aanpakken. We bereiden ons voor op een woelige nacht, maar het is zo rustig als het kan. Er zijn zelfs maar twee heel korte stroomonderbrekingen. Later vernemen we de ware toedracht. Enkele van de strafste terroristen wilden afweergeschut plaatsen om legerhelikopters neer te halen, ,o.a. achter onze muur. Gelukkig hebben de zwaargewichten van de oppositie in Qâra hen duidelijk gemaakt dat dit een zeer slecht idee is. Daarop zal het leger onverwijld reageren, waarbij de terroristen zwaar zullen aangepakt worden met mogelijk zware bombardementen op het dorp. Het afweergeschut werd niet geplaatst. Verder bereikt ons het nieuws dat al Nousra in Homs aangeboden heeft om hun wapens neer te leggen op voorwaarde dat ze vrije aftocht krijgen. Het leger vertrouwt dit niet en is er nog niet op ingegaan. Trouwens, zij zijn nu goed geïnformeerd en kunnen gemakkelijk met het dubbel aantal terugkeren. In elk geval zijn er wel tekenen dat ook al Nousra zijn enthousiasme aan het verliezen is.
Vandaag is het de zondag van Thomas, die ondertussen in de Latijnse ritus doorJohannes Paulus II tot de zondag van de goddelijke barmhartigheid uitgeroepen is. Misschien is de barmhartigheid van de Vader inderdaad inonze tijd de meest vergeten waarheid, welke langs zr. Faustina nu in herinnering werd gebracht. s Avondsworden enkele dansjes opgevoerd door de zuster van de sacristie samen met de kinderen. Deze zuster is nogal creatief in muziek, zang en dans. Ze hebben gepaste, kleurige kleedjes aan en ontpoppen zich als echte oosterse danseressen op de muziek van charismatische en joodse liederen.
Met de oorlog tegen Syrië wordt heel hoog spel gespeeld. Het westen en zijn bondgenoten willen kost wat kost dit land ontwrichten om het eindelijk in hun macht te krijgen, om zich van de energievoorraden te verzekeren, om heer en meester te zijnop deze strategisch belangrijkste plaats in het Midden Oosten en om een sterke macht te vormen tegen Iran, Rusland en China. Zij menen het zich niet te kunnen veroorloven dit land in welvaart, vrijheid en vrede te laten verder leven, zonder dat zij hier hun macht kunnen laten gelden. Daarom hebben ze hier, zoals elders, de creatieve chaos willen brengen. Anderzijds blijkt dat Syrië door zijn innerlijke eenheid en zijndecennia lang leven in vrede met alle etnische groepen veel sterker is dan de belagers hadden gedacht. Volksopstand en burgeroorlog zijn westerse zeepbellen gebleken. De mogelijkheid die overblijft zijn de massas terroristen die nog kunnen proberen het land te ontwrichten. De radicale en onberekenbare al Nousraspelen hierbij een steeds grotere en dubbelzinnige rol. Maar de hoger genoemde landen zullen dit ook niet zonder meer laten gebeuren.Bovendien komen er scheuren in de westerse eenheid. De bevolking begint steeds beter te beseffen dat de oorlog in Syrië een samenzwering is van het westen. De Fransen, de Amerikanen, de Turken protesteren steeds luider tegen hun eigen regeringen. En deze landen kunnenhun eigen problemen niet meer aan. Syrië kan deze oorlog nog vijf jaar volhouden maar kunnen deze landen hun aanvallen nog zo lang uithouden? Gaan zij niet verplicht zijn hun steun te zoeken bij die landen die juist Syrië steunen: Brazilië, Rusland, Indië, China, Zuid Afrika (Brics)? Regering en leger zullen ondertussen rustig verder doen om het land geleidelijk te zuiveren van terroristen, al blijft dit zeer moeilijk omwille van de laffe houding van het westen, die hen blijven steunen en nu mee profiteren van de gruwelen van al Nousra.
De vooruitzichten zijn in de twee richtingen immens. Indien het westen met zijn Arabische bondgenoten Syrië alsnog kan ontwrichten om er hun heerschappij te vestigen, zal dit voor hen, denken zij, een enorme toename zijn van rijkdom aan energiebronnen én aan macht in heel het Midden Oosten en in heel de wereld. Syrië zal dan wel een islamitische dictatuur worden, als cadeau voor de geleverde diensten van Saoedi-Arabië en Qatar. Maar daar geeft het westen niets om. Verder zal Syrië verdeeld zijn, gelibaniseerd. De verschillende groepen zullen gescheiden worden en elk hun woongebied toegewezen krijgen,zodat ze elkaar blijven uitmoorden (zoals in Irak, Libië, Tunesië, Afghanistan ). Daar maakt het westen zich evenmin zorgen om. Trouwens, dan is erweer een goudmijn meer voor de wapenindustrie. Christenen zullen nagenoeg verdwijnen, want in de verdeling van Syrië is er geen eigen plaats voorzien voor de christenen.Zij moeten weg omdat zij de getuigen zijn van het onrecht van het westen. En daar geeft het westen helemaal niets om. Het westen is zijnchristendom al lang beu. (Maar vergeet niet, heren wereldheersers: het christelijk geloof en de Kerk zijn de enige werkelijkheden uit de mensengeschiedenis die telkens opnieuw verrijzen en al uw instellingen en landen zullen overleven!)
Als Syrië stand houdt, zijn aanvallers kan afslaan en uiteindelijk de vrede kan herstellen zal het een modelland worden - gelouterd door deze wrede oorlog -niet alleen voor het Midden Oosten maar voor heel de wereld. Het zal een land zijn dat vrij is van het westers imperialisme én van de islamdictatuur. Een land waar alle etnische groepen en geloofsgemeenschappen in vrede met elkaar samen leven, nog veel bewuster dan voorheen al gebeurde. Een land waar ook de christenen ten volle zichzelf kunnen zijn: het deeg in het dagelijkse brood van de samenleving en de getuigen van het Rijk Gods op aarde. Christenen die in kleine groepen leven, bescheiden, alleen steunend op en levend van de kracht van het geloof in de gestorven en verrezen Heer Jezus. Jammer, dat de christenen in het westendit nauwelijks begrijpen en nog veel minder steunen. Gelukkig blijkt onze franciscaanse jezuïet, (die ze hier baba Roma noemen), dit wel te begrijpen.
Uiteraard bidden en ijveren wij er voor, dat deze oorlog eens eindigt en Syrië, mogelijk zwaar gewond en gelouterd, geestelijk versterkt uit deze ellende zal opstaan. In eenVlaams kerklied zingen wij: Als God ons thuisbrengt uit onze ballingschap, dat zal een droom zijn . Zing je mee? Danku wel.
12-04-2013 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2013
Frank Vandenbroucke: 'Thatcher heeft veel kwaad aangericht'
Frank Vandebroucke blijft van mening dat Margaret Thatcher veel kwaad heeft aangericht. Hij stelt ook dat haar intellectuele invloed de laatste jaren sterk verminderd is.
'Een Theodore Dalrymple, de goeroe van De Wever, is blijven steken in haar gedachtegoed. Maar in Groot-Brittannië neemt niemand die man nog serieus', aldus Vandenbroucke.
10-04-2013 om 22:51
geschreven door Gust Adriaensen
09-04-2013
Margaret Thatcher 1925-2013
The Iron Lady overleden
(cartoon uit De Standaard van 9 april 2013)
09-04-2013 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
07-04-2013
Tendentieuze, antikerkelijke kranten
In het tijdschrift 'Pastoralia' (bedoeld voor de medewerkers binnen het aartsbisdom Mechelen-Brussel) publiceerde aartsbisschop Léonard na een bezoek aan het crematorium van Vilvoorde, een artikel waarin hij de voorkeur van de Kerk voor een teraardebestelling, uitdrukte.
Klaarblijkelijk voelde de baas van het crematorium van Lochristi zich in zijn zakelijke belangen bedreigd en deze zakenman zorgde ervoor dat de gazetten weer eens wat voer toegeworpen kregen om aan Léonardbashing te doen.
Het is duidelijk dat journalisten niet eens de moeite doen om het artikel van Léonard te lezen. Een vergelijking tussen de tekst van de aartsbisschop in het tijdschrift Pastoralia en wat de diverse kranten daarvan maken, biedt inderdaad het mooiste bewijs van de tendentieuze, antikerkelijke en anti-Léonardopstelling van de media. De aartsbisschop schrijft in dat artikel de voorkeur van de Kerk voor de teraardebestelling uit en verklaart ook waarop die voorkeur gebaseerd is. Niets meer en niets minder.
Uiteraard waren de krantenberichten en in het bijzonder de provocerende koppen van dien aard dat op de internetfora van de geschreven pers, de primitiefste en vulgairste scheldpartijen aan het adres van Kerk en Léonard, verschenen.
Het zegt allemaal veel over het niveau van de meeste Vlaamse kranten, de deontologie van veel journalisten en het culturele peil van een aantal forumdeelnemers.
07-04-2013 om 14:36
geschreven door Gust Adriaensen
05-04-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrijdag 29 maart vrijdag in de Paasweek 5 april 2013
Deze voormiddag van de Goede Vrijdag is het nagenoeg volmaakt stil in heel het (groot) huis. Het gebed gisteravond heeft ook tot deze morgen vier uur geduurd. Pas om elf uur komen we nu in de kerk samen voor de koninklijke uren: primen, terts, sext, noon, die samen twee uur duren. s Middags eten de meesten wat droog brood en drinken er een tas thee bij. Voor de kinderen, en hen die het willen of nodig hebben wordt een eenvoudige maaltijd voorzien.Om half vier volgen de vespersdie ook twee uur duren. Hierin is de processie voorzien met het epitaphios, versierd doek waarop de grafleggen van Jezus is afgebeeld. Daarna wordt de graflegging herdacht. Het doek wordt met vele welriekende kruiden bestrooid, alsook het evangelieboek dat op het doek wordt gelegd. Er wordt nog veel parfum op gesprenkeld, die heel de kerk vult. Om 18.00 u volgt de dienst van de myrophoren of dragers van de parfum. Deze dienst duurt drie uur en een half. Hierin is een kleine pauze voorzien waarbij de zuster een tas thee serveert. De vele strofen, die allen op dezelfde indringende wijze worden gezongen, zijn als de klaagzangen van Maria en de vrouwen bij het graf van Jezus. Tegelijk drukken deze strofen hun geloof, hoop en liefde uit. Op het einde is er nogmaals een processie met het epitaphios. Hierna wordt een kleine maaltijd gegeven en is het al tijd om zich in stilte terug te trekken.
In de voormiddag van de Stille Zaterdagis zowat iedereen rustig aan het poetsen zoals anders op zaterdag. Om 13.00 u komen we samen voor de vespers van deze Goede Zaterdag. Het is een dienst van ruim anderhalf uur met o.m. de vele schriftlezingen die op een of andere wijze een verwijzing zijn naar de verrijzenis (schepping, Jesaia over het Nieuwe Jeruzalem, het Paasfeest uit Exodus en Jozua, profetie van Sophonie, de profeet Elie en de opwekking van de zoon van de weduwe van Sarepta, het offer/ de binding van Isaak, Elisé en de opwekking van de zoon vande Sunamitische, Daniel en de drie jongelingen in de vuuroven ).Hierna wordt een eenvoudig middagmaal genomen. In de namiddag heerst er een gezellige drukte om de paaswake voor te bereiden. De kinderen schilderen paaseieren, de kerk wordt prachtig versierd en een van de medebroeders heeft het op zich genomenom morgen voor de feestmaaltijd te zorgen, zodat de zusters eens vrij zijn. Abouna Georges zal zeker s avonds en s nachts niet kunnen komen en daarom voorzien we een Latijnse Paaswake in de hoop op zondag middag een byzantijnse liturgie te kunnen vieren.
Om het voor mij niet te zwaar te maken, nu ik nog niet op volle kracht ben, houden we de paaswake niet om middernacht maar beginnen we om 10.00 u buiten op de grote koer. Zoals uit dode stenen vuur geslagen wordt, zo wordt gevierd dat Jezus werkelijk vanuit de dood verrezen is. Zoals we dag na dag leven vanuit de schepping, de natuur, zonder dat iemand precies weet hoe de schepping ontstaan is, zo leven we als gelovigen en als Kerk van de verrijzenis. Schepping en verrijzenis overstijgen uiteindelijk ons begripsvermogen. Het begin van de viering verloopt traditioneel in het duister, wat hier geen probleem is vermits de elektriciteit al vanaf de late namiddag is afgesloten tot morgen vroeg. We vieren heel de dienst zo plechtig mogelijk met een mixt van Arabische, Spaanse, Gregoriaanse, Franse, Engelse en Vlaamse gezangen. De lofzang op de Paaskaars doe ik helemaal in het Vlaams en het refrein wordt flink meegezongen: Laat juichen Het is al een eind over middernacht als we alles volbracht hebben. Hierop volgt een glaasje warme chocomelk en we kijken nog even naar de dienst in de St Pietersbasiliek te Rome met paus Franciscus (ondanks het ontbreken van elektriciteit , maar met behulp van ups).
Op Paaszondag om 13.00 u telefoneerde abouna George om te zeggen dat het toch niet veilig genoeg was om te komen en zo hebben we dan opnieuw de Latijnse ritus van de paasmis gevierd, weliswaar met byzantijnse gebruiken en gezangen. Na de mis waser de zegening van de eieren. Hierna werden nog gedurende lange tijd paasliederen in verschillende talen gezongen en gedanst. Om half vier begaven we ons in het atrium aan tafel voor het middagmaal zodat we voor de rest van de namiddag niet veel anders meer te doen hadden. s Avonds heeft niemand nog echt honger, er wordt een kleinigheid gegeten en er is wel een flink gebak voorzien terwijl we naar het weekoverzicht kijken van CTV, de Vaticaanse tv. De massavieringen in Rome zijn geweldig, indrukwekkend en hartverwarmend. Toch denk ik dat we ook met onze vieringen voor n zestiental mensen het christelijke geloof ten volle vieren. Het was vandaag werkelijk een vreugdevolle paaszondag voor iedereen.
Deze dagen heten hier paasdagen ende week van de vernieuwing. De poorten van de iconostase blijven heel de tijd open en de priester bewierookt terwijl hij in de linkerhand een kleine versierde paaskaars vast houdt.
Tot onze blijde verrassing verschijnt abouna Georges plots op deze maandagmiddag. Op weg gaan blijft voor hem evenwel erg gevaarlijk. Hij is gelukkig zelf een Arabisch figuur met (kleine) zwarte baard.We vieren meteen de byzantijnse paasliturgie en beginnen buiten aan de kerkdeur met de zogenaamde aanval op de poorten van de hel. Driemaal slaat de priester met het kruis op de deur en roept: Doet open voor de Koning van de Glorie! Van binnen wordt (door de duivel) gevraagd: Wie is deze Koning van de Glorie? Uiteindelijk gaat de kerkdeur open en treedt de priester met de gelovigen binnen. Deze week wordt iedere dag de paasmis gevierd en iedere avond de vespers van Pasen gezongen. Bij zowat iedere gelegenheid en overal wordt Al Masiehou qam gezongen en gedanst: De Messias is verrezen uit de dood; Hij heeft de dood overwonnendoor de dood en het leven geschonken die in het graf zijn.
Woensdag in de voormiddag komt een delegatie van de soennitische families, die in de nieuwbouw opgevangen zijn, ons een Zalig Pasen wensen. Uit veiligheid zijnwij toch hen niet meer gaan bezoeken. Nu is het weerzien des te hartelijker. En er worden al volop plannen gemaakt. Als de oorlog eens voorbij is en zij terug naar hun vernielde huizen in Quosseir kunnen,zullen ze ons uitnodigen bij de watermolen aan de Orontes. Ze zullen een schaap slachten en feest vieren. Wat wordt er gelachen. Welnu, dat is Syrië.
De voorbij drie dagen zijn eigenlijk vakantiedagen, feestdagen, zondagen geweest. Vandaag donderdag hernemen we weer min of meer het gewone leven. Deze avond bidden we bijzonder voor de stichter van Les Scouts de Cluses(Haute Savoie, Frankrijk) die vandaag overledenis. PierreDevant had de profetische inspiratie om vanuit het Carmel klooster van Reposoirin 1981 de arme kloosters in Polen te helpen. Hulpgoederen werden verzameld en in containers naar Polen gebracht. Het was het begin van een internationale hulp aan 21 landen, geheel gebouwd op vrijwilligers, vrije giften en vrije inzet. Hun inspiratie vinden ze in Jo 20, 21: Zoals de Vader Mij gezonden heeft zo zend Ik u Na een bezoek van moeder Agnes-Mariam hebben LesScouts de Cluses ook Syrië in hun programma opgenomen.
Nog twee verheugende berichtjes. Er was deze weekweer een gelegenheid om een en ander mee te geven naar Damascus en vandaar naar Beiroet. Met man en macht worden zakken amandelen ingepakt en zakjes met verschillende soorten thee, allemaal netjes voorzien van het etiketje van de gemeenschap. Bovendien zijn er kleine, mooie icoontjes met bladgoud versierd. Als dit alles veilig in Libanon geraakt, zullen vrienden aldaar zorgen voor de verkoop en zo hebben we dan weer wat inkomen. Verder is er een enthousiaste brief van de pastoor van een parochie uit de voorsteden van Parijs, waarmee we tijdens de vasten een intense geestelijke verbondenheid hebben onderhouden. Hij wil deze band verder zetten en wij ook. Inmiddels is er in zijnparochie een soort hernieuwde uitstorting van de hl. Geest bezig. Tijdens de Paasdiensten waren er 19 doopsels (kinderen, jongeren en volwassenen). In plaats van de 3 eerder kleinekerken op zijn parochie (voor 200 personen) heeft hij een grote ruimte van de gemeente moeten huren voor 900 plaatsen om de diensten van de Goede Week en Pasen te kunnen vieren.
Onder het middageten lezen we de aandoenlijke brief van de zusters van S. Jozef van Aleppo.Zij blijven leven onder kanonschoten en mitrailleurvuur van s morgens tot s avonds en van s avonds tot s morgens. Aleppo, eens het economisch hart van Syrië, is een ruïne, 1300 fabrieken zijn verwoest, 130.000 families zitten zonder werk. Er is geen elektriciteit.In hun hospitaal zijn een aantal dokters vertrokken en durven niet terugkeren. Enkele anderen blijven voor hun veiligheid in het hospitaal en leven zo gescheiden van hun familie. Apotheken zijn leeggeroofd en verwoest. De rebellen gebruiken de medicamenten voor zichzelf. Iedere dag wordt gehoopt dat het vliegveld weer open gaat en bevoorrading brengt. Ze wachten op mazout voor de generator die alle machines moet doen draaien. Op straat lopen mensen rond (ook advocaten en ingenieurs) die gelijk wat trachten te verkopen om wat geld te hebben. Kinderen verkopen sigaretten en kauwgum. Hun scholen zitten vol met vluchtelingen. Vooral christenen worden bedreigd. Drie priesters, naast anderen, werden gekidnapt en niemand weet waar ze zijn. Meerdere kerken zijn verwoest en hele dorpen verlaten. Het vergroot de uittocht van de christenen. Op 19 maart (feest van St. Jozef) hebben terroristen met chemische wapens 25 Syrische burgers gedood en tientallen verwond, waarover de westerse media met geen woord hebben gerept. Integendeel, el Assad wordt aangeklaagd voor het gebruik van chemische wapens! Het lijden verenigt evenwel christenen en moslims,die elkaar in edelmoedigheid trachten te overtreffen door elkaar wederzijds te helpen, met gevaar voor eigen leven. De meisjes breien truitjes met de wol die ze gekregen hebben - voor de kinderen. De internationale gemeenschap blijft ondertussen wapens leveren aan deze rebellen en wast haar handen in onschuld. Onze kracht ligt in het gebed, zo schrijft zr.Marguerite van de zusters. van St. Jozef, vanuit het hospitaal van St. Louis op 23 maart 2013. Zij dankt voor de geestelijke, morele en financiële hulp en besluit: Moge de verrezen Heer ons allen sterken in het geloof en de hoop om te blijven getuigen van zijn liefde. Zalig Pasen. Waar blijven onze moedige oorlogsjournalisten om van deze echte slachtoffers in deze weggemoffeldeoorlog eens een reportage te maken, in plaats van zich te laten misbruiken door rebellen in een van hun kampen in Jordanië, Libanon of Turkije? VRT-ploeg, waar wacht je op!
De houding van de Syrische regering en zijnpresident tegenover de toestand in het land kun je duidelijk opmaken, enerzijds uit de grote toespraak van de president op 6 januari, die eigenlijk vooral een bemoediging was voor de bevolking en het leger, dat met zovele jonge gesneuvelde soldaten het volk tot heden heeft beschermd. Anderzijdsverscheen er in de Sunday Times van 3 maart een lang interview met Bashar el Assad. De journalistebegint meteen met alle aanklachtentegen de president vanwege de westerse politici, die willen dat hij opstapt omdat hij zogenaamd buiten de werkelijkheid leeft,in de hypocrisie en dat ze hem willen aanklagen voor misdaden tegen de menselijkheid.Hierop geeft hij klare antwoorden die aantonen dat deze politici zelf buiten alle redelijke werkelijkheid en internationale rechtvaardigheid leven. Hij legt ook duidelijk uit hoezeer de UNO-instellingen nu gepolitiseerd zijn en helemaal niet streven naar rechtvaardigheid en vrede. Het doden van een half miljoen Irakezen, het vernietigen van de oudste beschaving en het actief instellen van een chaos die menigte mensen blijft doden zijn het rechtstreeks gevolg van de Amerikaans-Engelse inval (onder het motto: Vrijheid voor Irak en gerechtvaardigd door de leugen over de massa vernietigingswapens!) Toch is het niet mogelijk in de UNO hiertegen (en de vele andere dergelijke misdaden tegen de menselijkheid) een aanklacht in te dienen, juist omwille van deze gepolitiseerde instellingen. Laat mij erbij voegendat op die wijze een van de grootste criminelen uit de moderne geschiedenis, zoals Henry Kissinger, de nobelprijs voor de vrede kreeg! En nu gaan ze hen,die het Syrische volk uitmoorden de hemel in prijzen en el Assad aanklagen omdat hij zijn volk blijft beschermen en het land verdedigen. Heren topcriminelen, weet dat jullie luidsprekers eens zullen stilvallen en datde waarheid dan duidelijk zal worden. De echte centra van waaruit de huidige meest misdadigeorganisaties werken zijnWashington, New York, Brussel en London. Wel verheugen we ons over het feit dat madame Ashton inmiddels namens Europa geen wapens blijkt te willen leveren aan de rebellen, tegen het standpunt van Frankrijk en Engeland in. Moge het een klein begin zijn van een ommekeer.
05-04-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
03-04-2013
Vermeersch heeft altijd gelijk
B.V Etienne Vermeersch: a man for all seasons
De huisfilosoof van de VRT (al jaren lijkt het alsof er in Vlaanderen maar één (moraal)filosoof rondloopt) is niet voor één gat te vangen.
Als Vermeersch de Kerk over de hekel haalt (zijn meest favoriete bezigheid), juichen de linkse papenvreters. Als hij het hoofddoekenverbod bepleit, wordt hij bejubeld door de rechtse moslimhaters.
03-04-2013 om 10:42
geschreven door Gust Adriaensen
De bilkneep van Sagan
Op het podium van de Ronde van Vlaanderen, kon nummer 2, Sagan zijn handen niet thuishouden. En dat lokte een soms amusante storm van commentaar en protest uit. Volgens sommigen een onwillekeurige speelse (!) reactie na een zware inspanning. Volgens anderen een verfoeilijke grensoverschrijdende vorm van primitief seksisme. Hoe dan ook: not done, op een podium ten aanschouwe van honderdduizenden toeschouwers en kijkers.
Het gedrag van Stoute Sagan roept ook andere vragen op omtrent het obligate 'gebruik' van kusmeisjes. Is dat ook geen vorm van seksisme? Overigens, wie kiest deze dames en op basis van welke criteria worden zij uitverkoren om op een podium de lippen te tuiten? Spelen in die keuze, godbetert, niet vooral seksistische overwegingen mee?
Hebben koersorganisatoren (bijna uitsluitend een mannelijke aangelegenheid) er al ooit aan gedacht een wielrenster te laten kussen door twee knappe binken? Of enig lijfelijk contact in het overwinningsritueel te voorzien tussen bv. Cancellara en twee prettige jongemannen of tussen Vos en een koppel babes? En wat natuurlijk ook mogelijk is: gewoonweg weg met dat seksistische gedoe op de wielerpodia.
Er is nog werk aan de winkel voor het Vrouwen Overleg Komitee!
03-04-2013 om 10:17
geschreven door Gust Adriaensen
30-03-2013
Pater Daniël Maes schrijft open brief aan Herman Van Rompuy
Wat moet Europa doen in Syrië?
Open brief aan de heer Herman Van Rompuy, voorzitter van de Europese Raad
Excellentie,
Uw inzet voor Europa in de huidige moeilijke tijd krijgt de steun van de Europese staatshoofden en regeringsleiders. Zij hebben u inuw functie bevestigd, waarvoor ook ik u wil gelukwensen.
U zit als het ware op de stoel van Robert Schumann, de vader van Europa. Hij was, zoals u zelf, een overtuigde christen. Zijn politieke inzet was doordrongen van zijn christelijke principes, die uiteindelijk de meest universele en authentiek menselijke waarden zijn. Toen hij in 1950, samen met Konrad Adenauer en de Gaspari de gemeenschap van kolen en staal begon, waaruit uiteindelijk de Europese Unie is gegroeid, was dit een bijdrage aan de economische welvaart. Er was echter veel meer. Hij bracht verzoening tussen de toen gezworen vijanden: Frankrijk en Duitsland. Zijn voornaamste bekommernis ging naar de fundamenten van verzoening, dialoog, samenwerking, solidariteit en vrede met een groot respect voor de eigenheid van ieder volk. Bovendien wilde hij op deze grondslagen een Europa als een dienst aan en solidariteit met alle landen en volkeren.
U weet dit alles beter dan wie ook. Wat u wellicht minder goed weet, is wat er werkelijk in Syrië gebeurt. Sta me toe hierover enige eigen ervaring mee te delen. Ik ben een eenvoudige burger, niettemin een Europese burger, sinds enkele jaren levend en werkzaam in Syrië. Ik heb voor de oorlog met volle teugen genoten van de gastvrijheid van dit volk, van zijn behoorlijke welvaart, vrijheid, vrede en vooral van de diep ingewortelde wil om met alle verschillende etnische groepen en geloofsgroepen in vrede samen te leven. In Damascus, Qâra en elders was ik te gast in menig gezin, zowel moslim als christen. Nooit heb ik enig verschil in gulheid en gastvrijheid ondervonden. En nog veel minder enige vijandigheid. Inmiddels is Qâra een verzamelplaats geworden van terroristen en een van de gevaarlijkste plaatsen in Syrië.
De door het Westen en zijn Arabische bondgenoten genoemde volksopstand heb ik zien geboren worden. Zoals naar gewoonte wandelden wij door Qâra, bezochten hier en daar een zieke in een familie, deden enkele inkopen om dan samen met enkele jongens van de parochie bij de byzantijnse priester gezellig te eten. Ditmaal was het na het vrijdagavondgebed ongemeen druk aan de centrale moskee. Een vijftiental vreemde mannen en jongeren schreeuwden wild leuzen tegen de president en tegen Syrië om er fotos en filmpjes van te maken. De pastoor vertelde dat er sinds kort enkelen extra geld verdienen door deze fotos en filmpjes aan Al Jazeera te bezorgen. En u weet hoezeer Al Jazeera tot op vandaag het westers nieuws manipuleert. De werkelijkheid is dat er in Syrië nooit een volksopstand is geweest en nooit een burgeroorlog vanuit de bevolking. Regering, volk en land bleken vanaf het begin slachtoffer van een lang voorbereide, goed geplande samenzwering van buiten af.
Hoe talrijk, groot of verborgen de belangen en motieven ook mogen zijn voor Amerika, Israël, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar, de wijze waarop zij tot heden dit soevereine volk en land mee hebben uitgemoord en ontwricht, is een misdaad tegen de menselijkheid. Het aandeel van Europa daarin is de meest radicale verloochening van al zijn princiepen. Wellicht is Syrië strategisch een van de meest belangrijke plaatsen voor wereldheersers. Syrië is evenwel een van de weinige bolwerken die stand gehouden hebben tegen het alles vernietigend westers imperialisme. De Syrische president heeft ooit de grenzen met zijn gebuur willen openen en Turkije als vriend ontvangen. Inmiddels heeft Europa een militair hoofdkwartier daar aan de noordgrens met Syrië om de uitgebreide terroristenkampen tegen Syrië te steunen. Uiteindelijk heeft Turkije onder meer alle fabrieken in Aleppo - het economische hart van Syrië - ontmanteld, geplunderd en verwoest. Het is de Europese vriend met de dolk achter de rug, die graag zijn droom van het Ottomaanse Rijk wil herstellen. Syrië is tenslotte het laatste bolwerk tegen de radicale fundamentalistische islam en daarom een doorn in het oog van Saoedi-Arabië en Qatar, ook goede vrienden van het Westen, die zeer rijk en machtig zijn en de grootste financiers van het terrorisme heel de wereldbol rond. Terwijl hun eigen samenleving een schandvlek vormt op de mensenfamilie, willen zij kost wat kost de lekenstaat Syrië, die zoveel vrijheid geeft aan iedereen, ook aan de in hun ogen verachtelijke ongelovigen omvormen tot een radicale islamdictatuur. Zij zijn graag bereid voor het Westen het vuile werk te doen. Het Westen kan dan beslag leggen op de energierijkdommen van het land en hier zijn macht vestigen. Het volk zal uitgemoord zijn, het land - zoals al zovele anderen - vernietigd en alle zelfverklaarde vrienden van Syrië zullen hun aandeel in de rijkdom en de macht kunnen uitbouwen tegen de andere regionale grootmachten. Weet evenwel dat eens de maskers zullen vallen. Ook deze oorlog zal zijn Nürnberg kennen. Dan zal blijken dat de as van het kwaad niet door Damascus liep, maar wel langs Washington, New York, Brussel en Londen.
Als christen behoor ik tot de meest onpartijdige groep in Syrië. Als autochtone bevolkingsroep hebben christenen een groot aandeel gehad in de Arabische Renaissance en leveren ook nu hun bijzondere bijdrage aan de Arabische cultuur. Samen met de andere kleinere groepen en de moslims zijn zij in alle geledingen van de samenleving vertegenwoordigd en bouwen zij mee aan deze lekenstaat volgens de strikte regels van de lekenstaat en de afwijzing van iedere tegenstelling op grond van etnische afkomst of geloofsgroep. Bovendien hebben christenen geen enkele ambitie om een machtsgroep te vormen of als zodanig een deelname in de macht na te streven. Zij steunen alle goede hervormingen en zijn aan geen enkele partij gebonden. Zij zijn als kleine en eerder arme groep het deeg in het dagelijks brood van de Syrische samenleving en willen zo in alle vrijheid en eenvoud blijven getuigen van hun geloof in Jezus Christus en van het Rijk Gods op aarde. Zo zijn wij tot heden in staat geweest noodlijdende families te helpen over alle etnische en geloofsverschillen heen en worden op gelijke wijze ook door hen beschermd en gesteund. Wilt u werkelijk weten wat er in Syrië gebeurt, luister dan naar de herhaalde noodkreten van onze patriarchen, de meest betrouwbare en onpartijdige getuigen.
Excellentie, het is niet de taak van Europa om mee te helpen de Syrische regering en zijn president omver te werpen, de bevolking verder uit te moorden en het land te ontwrichten. Inmiddels hebbenpresident, regering en volk hun wil om in onderlinge eenheid verder te leven - ondanks de gruwelijke buitenlandse samenzwering - voldoende getoond. Dit is de echte grootheid van het volk. Er zullen zeker vele tekortkomingen en gebreken zijn in het bestuur en in de samenleving. De laffe wijze waarop het Westen met zijn bondgenoten voortdurend de vele goede hervormingen - met als voorlopige hoogtepunten een nieuwe constitutie en een nieuw parlement heeft trachten te boycotten is evenwel onaanvaardbaar en ook Europa onwaardig.
Wat kan Europa doen? Ophouden met iedere leugen over de werkelijkheid in Syrië over te nemen en te verspreiden. Ophouden verdere steun te geven aan de omverwerping van regering en staatshoofd. Ophouden rechtsreeks of onrechtstreeks verdere moordaanslagen en verwoestingen aan te richten. Houd ook op met het huichelachtige onderscheid tussen de extreem radicale al Nousra en het vrije Syrische leger, dat noch vrij, noch Syrisch, noch een leger is. Is het voor u zon goed nieuws wanneer uw familie uitgemoord wordt door criminele bendes van het vrije Syrische leger en gelukkig niet door al Nousra? Houd op met steeds nieuwe drogredenen uit te werken om alsnog een militaire interventie te bewerken en het land te vernietigen. Zijn het tenslotte niet de Amerikaanse onbemande drones, die men wil inzetten en waardoor in andere landen de laatste jaren al duizenden onschuldige burgers werden vermoord? Houd op met de voorbereiding van een aanval met chemische wapens, die het Westen zelf wil plegen om daarna met valse getuigenissen, beelden en filmen de schuld aan de regering en de president te geven en dan op laffe wijze toe te slaan. Weet dat de meerderheid van alle slachtoffers in deze oorlog jonge soldaten zijn, die hun leven gaven om hun volk te beschermen. Vergeet ook niet dat de oudste beschaving en een tweeduizend jaar oud christendom in Irak vernietigd werd, toen nog door de Amerikaans-Engelse coalitie onder het motto: Vrijheid voor Irak, ook met de leugen van de niet bestaande vernietigingswapens. En de onmenselijke vernietiging van Libië door het westers imperialisme - met de actieve steun van Europa - hebben we allen recent uitgebreid kunnen volgen.
Wat kan Europa doen? De soevereiniteit van het Syrische volk en land erkennen, van Turkije eisen dat het al wat het gestolen heeft uit Aleppo teruggeeft en alle fabrieken herstelt en Syrië meehelpt opbouwen. Wie een land mee vernietigt moet het ook mee opbouwen, niet als verwoester en rover, maar met respect voor de bevolking. Wees een staatsman en geen terroristenleider. Treed in dialoog met de regering en de president van Syrië, van aanschijn tot aanschijn. Door nu Syrië te steunen en te helpen zult u pas een Europeer worden. Bovendien zal Europa door dialoog en samenwerking veel beter in staat zijn de eigen crisis te bestrijden dan door hier de grondstoffen te komen stelen, een volk uit te moorden en er zijn macht te vestigen.
Excellentie, de huidige aanval van Europa op Syrië is mensonwaardig. Het lijden van het Syrische volk is een steeds luidere schreeuw om hulp. Stop de waanzin! Het is genoeg geweest. Europa moet opnieuw gegrondvest worden op de authentieke fundamenten van de universele menselijke waarden. Zonder deze waarden heeft Europa geen zin en geen toekomst. Dan is het alleen nog maar in staat om Syrië nog meer mee te verwoesten. Europa: geen Euro zonder Pa. Wanneer u wilt meewerken om hierin een positieve ommekeer te bewerken en zo meehelpt de lijdensweg van het Syrische volk te beëindigen, verdient u de naam van tweede vader van Europa of her stichter van Europa, wat ik u van harte toewens. Zo niet, kunt u helaas geen menswaardig politicus genoemd worden, laat staan een christen.
Pater Daniël Maes o. praem., Postel-Mol - monasterium Mar Yakub, de Orde van de eenheid van Antiochië, Qâra, Syrië,
Pasen 2013.
30-03-2013 om 07:39
geschreven door Gust Adriaensen
29-03-2013
Goede Vrijdag
'Hij zei: "Het is volbracht."
Daarop boog hij het hoofd en gaf de Geest.
29-03-2013 om 12:33
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/30
Zaterdag 23 Goede Vrijdag 29 maart 2013
Al sinds dagen heb ik nauwelijks deelgenomen aan het liturgisch gebed, omwille van de koude kerk en me beperkt tot de dagelijkse eucharistieviering. Toch volg ik geboeid de byzantijnse ritus. Ook voor hen begint nu de week van Palmzondag en deze zaterdag noemen ze de zaterdag van de heilige en rechtvaardige Lazarus. In de oudheid verlietende monniken nu hunkluizenarij om samen de diensten van de Grote Week te vieren. Vandaag werd niet de opwekking van Lazarus gevierd maar demaaltijd die ter zijner ere gehouden werd zes dagen voor Pasen. De vrome pelgrim Egerie vertelt ons hoe dit in de vierde eeuw in Jeruzalem gevierd werd. Van haar verhaal heb ik ondertussen als bedlektuur kunnen genieten.
Deze middag vieren we de eucharistie in verbondenheid met de begrafenis van die oude (84 j), gerespecteerde Mohammed Saïd Al-Bouti in deOmajjaden moskee in Damascus. Hij werd door een zelfmoodterrorist vrijdag gedood. Al tweemaal eerder had hij een aanslag overleefd. Nu werd hij gedood samen met 49 anderen, terwijl hij een onderricht aan het geven was in de moskee van Al-Imane (het geloof). Laffer kan moeilijk. De god van deze dader(s) is duidelijk de satan zelf. We vieren dat Jezusgestorvenis voor de eenheid en de redding van alle volken. En Jezus is ook nietper toeval gestorven, maar doorde beslissing van wereldheersers vermoord. De geschiedenis herhaalt zich. Deze man verscheen dikwijls in het openbaar om de mensen aan te sporen in eenheid en vrede met elkaar als één familie te blijven leven. Ik heb deze man destijds gezien bij de begrafenis, hier in de buurt , van de broer van Salim, de tweede man van Syrie. Deze Salim is ook een erg goed man, gerespecteerd om zijn sociale inzet voor iedereen. Samen met abouna Geoges en de fraters vertegenwoordigden wij het klooster Mar Yakub. Het was een fameuze plechtigheid in een enorme tent. Zowat de top van heel het land bleek aanwezig te zijn. We groetten met de hand op het hart en dronken het aangeboden tasje koffie. We kregen waarempel een plaats achter de ministers en voor de bisschoppen en achteraf een omhelzing van Salim zelf, die zijn dank uitsprak voor onze tegenwoordigheid. Ja deze oude man die nu vermoord werd, sprak langdurig op deze begrafenis. U zult het me hopelijk niet kwalijk nemen dat ik vergeten ben wat hij zei.
Ook op deze zondag kon abouna Georges, omwille van de veiligheid, die enkele kilometers van Qâra naar ons klooser helaas niet afleggen. We hebben Palmzondag dus vooral volgens de Latijnse ritus gevierd. Toch begonnen we met een kleurrijke processie in het atrium en op de grote binnenkoer. Iedereen was origineel verkleed zodat heel het joodse volk vertegenwoordigd werd: farizeeërs, gewone volk en kinderen. Allen met grote takken van de olijven. En maar zingen. En de kinderen eveneens feestelijk uitgedost en zelfs met de baby erbij.De byzantijnse liturgie kent deze dag niets anders dan jubel, lofzang en vreugde. Ze wil de triomfantlijke intocht van Jezus in Jeruzalem gedenken. Wij hebben evenwel in de eucharistie het lijdensverhaal gelezen, volgens Latijnse gewoonte.
Hoewel er op zondag buiten de plechtige eucharistie (en vrij persoonlijk gebed) geen officie voorzien is,komen we deze avond toch samen voor het plechtige vooravondgebed van het feest van O.L.Vrouw Boodschap, dat in de byzantijnse ritus niet verplaatst wordt omwille van de Goede Week. 25 maart is hét feest van de Moeder Gods, gekozen omwille van 25 december. Onder invloed van Constantinopel werdhet feest reeds in de 7de eeuw over de gehele Kerk verbreid. In het westen wordt dit feest nog bijzonder gevierd in de Ambrosiaanse ritus tijdens de kerstkring op de zogenaamde zondag van de Menswording. De Mozarabische ritus plaatste dit feest op 18 december, wat wellicht het oudste mariale feest is van oost en west. In de mooie dienst van deze avond bidden we tevens voor de massamanifesatie die op dit ogenblik in Parijs bezig is voor het behoud van de fundamenten van het leven. Frankrijk is wakker aan het worden en de echte ziel van het volk openbaart zich. Tevens bidden we voor de mars voor het leven die nu ookin Brussel plaats vindt.
Deze maandag in de Goede Week (25 maart: Maria Boodschap) beginnen we samen met het orthros of het morgengebed, dat ruim een uur duurt. Indrukwekkend hierbij is het telkens herhaalde, lang gerekte klagende alleluija en de herhaalde metanien (knielen tot met hoofd op de grond). Tot ieders overgrote vreugde verschijnt plots tegen de middag abouna Georges uit Qâra. Hij wilde naar Deir Attieh, maar de weg was afgesloten en besloot het maar te riskeren om de taxi naar hier te sturen. Zo hadden we op dit hoogfeest van Maria Boodschap nog eens een zeer uitgebreide byzantijnse dienst. Bovendien bracht hij ons weer het laatste nieuws over Qâra. Hij is een van de weinige priesters uit het bisdom Homs die zijn kudde niet verlaten heeft en die een hechte geloofsgemeenschap vormt (van ongeveer 250 gelovigen).Nochtans is Qâra nu dé verzamelplaats van terroristenvanuit het noorden (Aleppo) en vanuit het zuiden (Damascus) met een grote vertegenwoordiging van de extreem fundamentalistische al Nousra met hun zwarte vlaggen. Qâra blijkt eerder een doorgang van terroristen te zijn en vooral een transit van een massa wapens. Hier is alles aan wapens te vinden wat maar denkbaar is. Terwijl wij gisteren avond beschietingen en ontploffingen gehoord hebben, zoals regelmatig gebeurt, had abouna Georges met zijn parochieanen de aanval zelf gezien. Een helikopter vanhet leger had weer een opslagplaats van wapens gevonden en deze beschoten. De priester heeft goede vrienschappelijke contacten met de oppositie, met uitzondering natuurlijk van de onberekenbareal Nousra. Vanaf zeven uur s avonds, zo vertelt hij, beginnen al Nousra mannen, gedrogeerd, in het wilde weg te schieten. Helaas kon abouna Georges niet blijven eten maar wilde zo vlug mogelijk weer terug. We hebben de dag afgesloten met het lange avondgebed en na het avondmaal nog geluisterd naar een erg interessante uitleg op casette overde Nieuwe Wereldorde. En zo hebben we toch weer een mooie, rijke, mariale feestdag mogen beleven in ons familiaal gevangenisleven. Alchamdoelilei, God zij dank. De gebeden zullen de volgende dagen steeds intenser en uigebreider worden.
Melden we tussendoor dat ook hier het enthousiasme groot is om de nieuwe paus Franciscus. De hoop op eenheid tussen oost en west groeitmet de dag. En laat ons even zeggen dat er uit Syrie in de eerste eeuwen van de kerkgeschiedenis zes pausen zijn voortgekomen: de hl. Anicetus (155), Johannes V uit Antiochië (685,stierf in 686),de hl Sergius I ook uit Antiochië (687), Sisinnius (708, stierf 21 dagen later), Constantinus (708), de hl. Gregorius III (731).
De twee figuren van liturgievanwoensdag in de Goede Week zijn Maria Magdalena en Judas. Maria Magdalena heeft met haar tranen Jezusvoeten gewassen, met haar hoofdharen afgedroogd en Hem met de kostbaarste parfum gezalfd. Deze ene act van echte liefde en berouw was voldoende om vergeving te krijgen voor haar leven vol wanorde en zonden. Deze avond zingen we de vooravonddienst van Witte Donderdag, ruim anderhalf uur, afwisselend, zoals gewoonlijk, met lezingen in het Arabisch en Frans en met de gezangen in het Arabisch. Midden in de kerk heeft de zuster een groot doek met de afbeelding van het Laatste Avondmaal uitgespreid en versierd. In de avondrecreatie wordtnog lang gerepeteerd voor de indrukwekkende gezangen van Witte Donderdag. Vanaf nu tot Pasen zullen we vele uren van de dag in de kerk doorbrengen.
Op Witte donderdag is er een lange dienst s morgens en s middags. Na het middagmaal volgt een ruime rust. Om 18.00 u uur komen we samen om een tas thee te drinken en het lange komende officie te overlopen. Om 20.00 u wodt de plechtige eucharistie van Witte Donderdag gevierd. We bidden opdat deKerk, de wereld en gans de mensheid mogen intreden in de Krankzinnige Liefde van een God die in Jezus Christus knielt voor ons om onze voeten te wassen. Er is evenwel in de byzantijnse ritus geen overbrenging van het Allerheiligste Sacrament maar de zegen van het brood, waarna ieder met olie wordt gezalfd, een stuk (lekker, vers gebakkenjoods) brood krijgt en indoopt in de wijn. Hierna volgt in stilte de feestelijke maaltijd, opgelisterd mete byzantijnse gezangen. De tafels zijn versierd met kaarsen en linten. Rond 23.00 u begint dan het morgengebed van Goede Vrijdag dat tot na 3. 00 u in de morgen duurt. Hierin komen o.m. de twaalf evangelielezingen voor. Om elf uur werd de elektriciteit afgesloten en hoorden we af en toe ontploffingen. We waren verwittigd dat er bombardementen zouden komen. Om half een houden we in de kerk pauze en komt een zuster rond met een tas warme thee. De wereldgeschiedenis kent vele b elangrijke gebeurtenissene, personen, filosofieën en mythen. Wij vieren evenwelde allesovertreffende gebedurtenis van de historische kruisdood van Jezus van Nazareth, de Messias van Israël, de Zoon van God en de Redder van de wereld. Omdat ik nog herstellende ben, ben ik zelf helaas welvroeger moeten gaan slapen.
Wat er eigenlijk in Syrië bezig is, kan nu ieder gewoon burger begrijpen, door rustig het geheel van de gebeurtenissen te overzien en even na te denken. Dit is helaas moeilijker voortoppolitici die te veel tijd nodig hebben om hun geheime rapporten te lezen, welke moeten aantonen dat het absoluut noodzakelijk is Syrië te overheersen. Daardoor kunnen (willen?) zij het geheel niet meer rustig overzien en er over nadenken. Daarom heb ik een open brief geschreven aan Herman Van Rompuy, mediawerkgroepsyrie heeft hem al bezorgden van het secretariaat-generaal een (standaard) antwoord ontvangen waarin ze de ontvangst bevestigen en danken voor de ideeën en suggesties. Graag gedaan. Wie wil meewerken aan de noodzakelijke bewustwording en deze brief ergens wil laten verschijnen, doe maar. Een brede bewustwording kan Syrië nog mee helpen redden.
(publicatie open brief volgt)
29-03-2013 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
28-03-2013
Vrede in Jezus Messias
ב״ה
zaterdag13april2013
VORMINGSDAG
in De Pelgrim Isabellaplein 15b Scherpenheuvel
9u30:Onthaal
10u00:De aanwezigheid van de
oudste broeder in het
lichaam van Christus,
lezing door Richard Harvey
12u30:Koffietafel en vrije tijd
14u00: Reiniging door verzoening
(Parashah van de Shabbat), lezing door Chanan van Es
15u30:Koffiepauze
16u00:Vragenuurtje
16u45:Sluiting
17u00:Eucharistie in de Basiliek
Tijdens deze vormingsdag
onmoet u Joden, die geloven
in Jezus als de Messias!
Een initiatief van
TJC-II Belgium
Richard Harvey
woont in Engeland, maar is als wetenschappelijk onderzoeker en docent aan theologische opleidingen vaak in Israël en tal van andere landen. In zijn bijdrage zal hij spreken over de betekenis van de Joodse broeder in en voor het
ene lichaam van Jezus Christus.
Chanan van Es
is Bijbelleraar en docent Hebreeuws
in België.Hij zal ons, uitgaande van de Parashah (het Torahgedeelte: Leviticus 12-15) en de Haftarah (het Profetengedeelte: 2. Koningen 7), helpen ontdekken hoe de verzoening Joden en heidenen rein maakt voor God.
28-03-2013 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
27-03-2013
Hoofddoekverbod
Ene meneer De Smedt, 'raadsheer met rust' , mag in De Standaard zijn gal spuwen op het standpunt van SPA omtrent de 'hoofddoek' en in het bijzonder op de socialistische fractieleidster in de Antwerpse gemeenteraad, mevrouw Kherbache.
Ook al zou je het verwachten van een 'raadsheer, enz.' , veel sereniteit en relativeringsvermogen blijken niet uit zijn artikel. Integendeel, hij klutst alles door elkaar en scheurt herhaaldelijk te kort door diverse bochten.
Hij schuwt daarbij de grote woorden en de kwaadaardige verbanden niet. 'Kherbache geeft onze vrijheid weg', orakelt raadsheer met rust De Smedt. Kom nou, meneer De Smedt. Ik heb een sterk vermoeden dat het hem meer te doen is om een beschadigingsoperatie gericht op mevrouw Kherbache en de SPA, dan om bekommernis om de vrijheid. 'Is een hoofddoek toelaten de eerste stap op weg naar Syrië?', vraagt deze meneer zich af. De kwaadaardigheid druipt van dit verband af. Met evenveel gemak kan je beweren dat het niet toelaten van de hoofddoek, jongeren frustreert en radicaliseert en ze klaarstoomt voor extremisme en fanatisme. 'Op school hoort geen religie thuis', stelt De Smedt. Ook niet op katholieke of joodse scholen? Waarom kikken hij en anderen, inclusief journalisten, overigens niet over de vestimentaire gewoontes van de joden?
Kortom, deze 'raadsheer met rust' is er echt van overtuigd dat met het al of niet toelaten van de 'hoofddoek' de totale islamisering niet veraf meer is. Ofwel, en dat lijkt me meer waarschijnlijk, dient hij een specifieke politieke agenda.
27-03-2013 om 17:43
geschreven door Gust Adriaensen
25-03-2013
De politieke zwanenzang van Rik Torfs
Ach Rik, ik ga je missen op het politieke forum.
Nadat je, net als De Wever, via 'De slimste mens', bekendheid verworven had, werd je drie jaar geleden met glans verkozen en werd je lid van de senaat, een instelling waarvan het nut je waarschijnlijk totaal onduidelijk was en ook bleef.
Maar hoe verfrissend en prikkelend, gewaardeerde Kempenzoon, was je deelname aan het politieke debat, hoe verrassend vaak je invalshoek in de benadering van maatschappelijke problemen, hoe gevat en scherpzinnig enerzijds en badinerend, relativerend anderzijds, je spreek- en schrijfstijl. Om van te smullen was de manier waarop je kritiek op andere partijen maar vooral en in het bijzonder op je eigen partij, formuleerde. Kritiek en reflectie die de partijbonzen de gordijnen injoegen.
Nu verlaat je de politieke arena, de jungle van de macht, het adderkluwen van partijen en strekkingen, de wereld van, zoals je zelf schrijft, de schijn.
Terug naar je eerste en echte liefde: de universiteit. Evenwel niet om de faculteit Kerkelijk Recht een nieuwe boost te geven, helaas. Nee, je keert terug naar je geliefde Alma Mater om er de baas te spelen, om Rector Magnificus te worden.
Rik, Rik toch. Je bevrijdt je uit het ene moeras om wellicht in een ander weg te zinken. Van moeras naar drijfzand. Van de jungle naar het adderkluwen. Van de achterkamertjes van de politieke macht naar de machtscenakels van de KUL.
Verdrink niet, beste Rik. Verstik niet getalenteerde Turnhoutenaar. Laat de twinkeling in je ogen, die duidelijk maakt dat je alles en iedereen, zelfs God, doorhebt, niet verdoffen. Laat het bijten op je tong geen gewoonte worden. Want is er niet meer kans, zachte, ironische revolutionair, dat de academische vrijheid als rector beperkter zal blijken te zijn dan je freedom of speech als senator?
Ach, ach. Onthou ons toch niet je schitterende, geestrijke- en verstandlavende schrijfsels, waarin je in de toekomst ook de universitaire en academische wereld op een subtiele wijze over de hekel haalt, net zoals je dat met veel verve deed met de politieke clubs.
Laat je niet muilkorven door de universitaire curie, rector in spe! Bonne chance!
25-03-2013 om 11:19
geschreven door Gust Adriaensen
24-03-2013
Paastriduüm in de abdij van Postel
Vier samen met de norbertijnengemeenschap het Paastriduüm in de abdij van Postel.
23-03-2013 om 18:51
geschreven door Gust Adriaensen
22-03-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 15 vrijdag 22 maart 2013
Op vrijdagavond wordt de acathist-hymne gezongen, steeds plechtiger naargelang Pasen nadert. Vandaag staat de betreffende icoon vanO.L. Vrouw(omgeven door alle profetische aankondigingen uit het Oude Testament)vooraan opgesteld en de zuster heeft van achter de icoon een grote blauwe doek laten vertrekken die gans de vloer van de kerk bedekt en die helemaal vesierd is. Alle banken zijn even verdwenen. Het is een liturgische dienst die eindigt met de verering van de icoon. De dienst zelf duurt een kleinetwee uur, maar wordt nog aangevuld door persoonlijke gebeden. Als het licht uitvalt, wat regelmatig gebeurt, is het helemaal romantisch met al die kaarsjes op de grond. Het is eigenlijk een prachtige byzantijnse liturgie. Kort daarna was er weer elektriciteit zodat we in het zaaltje boven ons eenvoudig avondmaal hielden rond het houtkacheltje.
Ook zaterdag blijft de versieriring in de kerk nog onveranderd. Het is immers vandaagde zaterdag van de acathist-hymne ter ere van de Moeder Gods, officieel uit dank voor de bevrijding van Constantinopel in 626 en vervolgens in 677 en 717. In feite werd dit feest wellicht verbonden met de Aankondiging van de engel aan Maria en gevierd als een dankfeest voor alle bescherming en bevrijding tijdens alle oorlogen in het Byzantijnse Rijk.
Er is nog bijzonder geestelijk nieuws. De pastoor van de parochie (ten Z-W van Parijs) heeft een week van vasten en gebed gelanceerd voor de bescherming van ons klooster en voor de vrede in Syrië. Tot zijn verrassing hebben 78 parochieanen ingeschreven. Zij beginnen zondagavond met een aanbidding. Ze krijgen dan het nodige brood voor de volgende dag mee. Ze doen danzo goed mogelijk hun plicht en komen s avonds weer samen voor aanbidding en krijgen weer het brood voor de volgende dag. Omdat wij ons ook geëngageerd hebben om te bidden voor hen, moeten we nog overleggen of we deze week elke dag samen iets bijzonders doen ofwel dat we het persoonlijk doen, de ene na de andere, die een dag in vasten en gebed doorbengt. Zo hadden we het eigenlijk al voorzien voor de keuze van de nieuwe paus tot aan Pasen, maar onze nieuwe paus Francesco fietste als het ware al onze plannen al na twee dagen voorbij. Dus ieder die een vastendag voorzien had,kan het gewoon verder doen, nu voor die parochie.
Terwijl de Latijnse liturgie nu de eerste passiezondag viert, gedenkt de Byzantijnse liturgie het grote voorbeeld van de heilige Maria, de Egyptische (einde 5e, begin 6e eeuw), die zich na haar dienst in Jeruzalem terugtrok in de woestijn. Na de eucharistie eten we, zoals gewoonlijk op zondag, in het atrium. Dit is helemaal afgesloten en met een straaltje zon op het dak heerst er een aangename temperatuur. Toch is het vandaag uitzonderlijk stormweer. De wind buldert rond de gebouwen en neemt alles mee wat niet vast zit en wel gedurende heel de dag. Morgen zal de schade duidelijk worden. Na de maaltijd luisteren we nog even naar de voorlezing van de eerste homilie van paus Franciscus tijdens de misviering van 14 maart2013 in de Sixtijnse kapel, rond drie gedachten: wandelen, opbouwen, belijden. Ons leven is een op weg gaan, een wandelen met de Heer en in het licht van de Heer. Met Hem bouwen we de Kerk open we belijden Hem als de gestorven en verrezen Heer. Als we Jezus Christus en zijn Kruis niet verkondigen zijn we misschien priesters, bisschoppen,kardinalen of pausen maar geen leerlingen van Jezus.
Maandag is het bijna volmaakt stil. In de binnentuin is de plastieke serre voor een deel weggeblazen. Er zijn hele stukken uigescheurd en binnen zijn de radijsjes bevrozen maar alles bij elkaar valt het erg mee. Er worden kleineserretjes gemaakt om een en ander in onder te brengen.
Om eerlijk te zijn en toch niet vervelend te worden, moet ik bekennen dat ik van de nacht op en de dag van 19 maart, het feest van de hl. Jozef hervallen ben en echt zwaar ziek geworden. Men heeft een specialist dr. binnengeloodsd die de ziekte vanaf de namiddag heeft doen keren en sindsdien is het steeds beter gegaan. Op woensdag 20 maart hebben we dan s avonds zo plechtig mogelijk het feest van de Hl. Jozef gevierd. Zoals Jezus drie dagen te laat thuis was van de dorpsbedevaart naar Jeruzalem, zo hebben wij het feest van de hl Jozef met een gerust geweten een dag te laat gevierd. Ondertussen heeft de gemeenschap het klaar gekregen om niet minder dan zes keer een dr. telaten komen, vijf verschillende. Enkele jonge mannen, moslims, vrienden van het klooster zorgen, voor gevaar van hun eigen leven, dat voor ons alle nodigediensten worden gedaan, mensen gehaald en gebracht, boodschappen gedaan terwijl van ons hier niemand een stap kan buiten zetten zonder gevaar voor eigen leven. Welnu, als die mannen niet in dezelfde hemel komen als ik (God wees mij genadig), dan wil ik tot God bidden Mozes voor zijn volk: Als zij er niet in mogen schrap mij dan maar uit het boek dat Gij hebt geschreven! (Genesis, 32, 32). En ook de gemeenschap doet meer dan behoorlijk haar best. Als ik me laat zien in de refter, die tegelijk recreatieruimte is met zetels vooraan, komen ze al aandraven met dekens zodat ik me languit in een zetel kan leggen. Gaat het trouwens zo in een gewoon gezin ook niet? Samen hebben we dan genoten van de tv opname van de inauguratie van paus Franciscus gisteren met zijn korte krachtige preek over de hl. Jozefals bewaarder/beschermer van Jezus en Maria, van de Kerk, van de schepping. En als er in de misviering plots een byzantijse diaken in eigen ritus het evangelie komtvoorlezen, merk je dat de byzantijnse liturgie toch wel extra luister geeft aan aan de op zich al magnifieke Latijnse liturgie. De grootsehoop op eenheid vormde evenwel dede patriarch van Constantinopel, voor het eerst sinds vele eeuwen aanwezig op de inauguratie van een paus van Rome. Met onze huidige franciscaanse jesuiet als paus zal de romeinse katholieke kerk het ook gemakkelijker hebben om wat nederigheid tegenover de anderen te beoefenen.
Vandaag donderdag is het in Syrië naar het schijnt een grote feestdag voor alle moeders. En dus is er s avonds toch een gebak voor de moeder van de baby, de nu geestelijke moeder van de gemeenschap, zr. Clarie Marie en in gedachten voor moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel. In feite nemen ze er de vaders vandaag ook bij, ook de geestelijke vader en dus valik weer in de prijzen. n Korte onderbreking van de vasten die toch wel ernstig wordt genomen ook met de lange en mooie gebeden. Dit is geheel in tegenstelling met de zomertijd wanneer er meer wordt gewerkt en minder gebeden.
22-03-2013 om 18:40
geschreven door Gust Adriaensen
21-03-2013
Roeping om beschermer te zijn
Paus Franciscus bij zijn inauguratie:
'De Heilige Jozef is de beschermer van Maria en Jezus en bij uitbreiding ook van de hele Kerk. Die opdracht vervult hij discreet, nederig en in stilte, maar tevens met een blijvende aanwezigheid, grote trouw en in goede en kwade dagen.
De roeping om beschermer te zijn betreft niet enkel ons christenen. Zij is eigen aan elke mens en zij gaat iedereen aan.
Zij betekent dat wij de hele schepping, de schoonheid van de geschapen wereld moeten beschermen, zoals het boek Genesis en de Heilige Franciscus ons duidelijk hebben gemaakt.
Zij betekent ook dat wij mensen moeten beschermen, dat wij onze liefdevolle zorg voor elke mens moeten tonen, in het bijzonder voor de kinderen, de ouderen en mensen in nood waaraan wij vaak als laatste denken.
Het betekent eveneens dat wij voor elkaar zorg moeten dragen in onze families, dat man en vrouw elkaar beschermen en als ouders om hun kinderen geven en dat de kinderen op hun beurt voor hun ouders zorgen.
Het betekent dat wij oprechte vriendschappen uitbouwen waarbij wij in vertrouwen en met respect en goedheid voor elkaar zorgen.'
Aansluitend riep de nieuwe paus economische, politieke en maatschappelijke verantwoordelijken, evenals alle mensen van goede wil op om beschermer te zijn van de natuur en van elkaar: Laat ons er samen voor zorgen dat de vooruitgang van de wereld geen dood en vernieling met zich meebrengt.
21-03-2013 om 08:18
geschreven door Gust Adriaensen
19-03-2013
Een nieuwe lente, een nieuw geluid in het Vaticaan
De voorbije weken werden gekenmerkt door een aantal historische gebeurtenissen in de geschiedenis van de katholieke kerk.
Er was de beslissing van Benedictus XVI om af te treden. Voor het eerst in vele eeuwen werd na een kort conclaaf, een niet-Europese paus verkozen. En die nam de naam Franciscus aan, een naam nooit eerder gekozen door een paus, een naam ook als een program.
Wat echter nog het meest opvalt, is dat paus Franciscus op minder dan een week, al een totaal andere stijl heeft geïntroduceerd. Een stijl van eenvoud, van minder protocol, van menselijke nabijheid. Een man die improviseert, die naar de mensen toegaat, die kust en gekust wordt, een aai over heeft voor een blindegeleidehond. Iemand die grapjes vertelt en uitbundig lacht en gesticuleert.
Op die manier heeft hij op enkele dagen de harten van miljoenen mensen veroverd. En hoge verwachtingen gecreëerd. Te hoge wellicht.
Hoe dan ook, er waait een hoopvolle wind door heel de katholieke kerkgemeenschap wereldwijd. Ook in het vermoeide, grijze, vaak cynische Westen is die nieuwe energie voelbaar.
19-03-2013 om 07:33
geschreven door Gust Adriaensen
17-03-2013
Bourgeois pleegt machtsgreep
Zeg nu nog maar eens dat minister Bourgeois een grijze muis is. Een interview in De Standaard leert je wat anders. Bourgeois bulkt van mateloze ambitie. Hij zet zichzelf nu al in poleposition om de eerste minister-president (of president?) van een onafhankelijk Vlaanderen te worden.
Want wat Bourgeois, zogezegd namens NVA, orakelt, komt, los van de soms wat naïeve, branieachtige toon, daarop wel neer. ''Na de verkiezingen van 2014 onderhandelen we alleen maar over een overheveling van alle bevoegdheden naar Vlaanderen. En we zullen Brussel niet loslaten!'.
Ferm gezegd allemaal. Maar toch zeer veel wishful thinking, zeker in verband met Brussel. Hoe de nationalisten, onder aanvoering van generaal Bourgeois, enerzijds de politieke oorlog en de polarisatie met de Franstaligen verder ten top drijven en anderzijds de Vlaamse meubelen in Brussel zullen kunnen redden, is me een compleet raadsel. Want die Vlaamse meubelen stellen bijna niks meer voor in Brussel. In een stad waar minstens 90 % Franstaligen wonen, hangen de politieke rechten van de Nederlandstaligen nu al af van de door de 'traditionele' partijen (die door NVA verfoeid worden) bedongen voorkeurregelingen.
Er is met dat interview en met Bourgeois nog wat anders aan de hand. Wat hij zegt over de verkiezings- en onderhandelingsstrategie en over de staatshervorming, zou normaal uit de mond van de partijvoorzitter moeten komen. Bovendien verschilt Bourgeois' visie en plan van wat De Wever tot nu naar voren bracht als de officiële partijlijn. Daarbij komt nog dat Bourgeois in één beweging ook even een en ander duidelijk maakt over de politieke toekomst van De Wever. 'Hij zal nog wel mogen meedoen, want electoraal is hij goud waard. Maar hoe of waar, dat weten we nog niet. En Bart heeft natuurlijk zijn handen al vol met Antwerpen', aldus hyperambitieuze Bourgeois.
De Wever zal het allemaal graag lezen. Verliest hij zijn greep op de partij? Ondertussen moddert hij ook maar wat aan in Antwerpen. Het stadsbestuur rolt onder zijn leiding van het ene incident in het andere. En van verandering is nog niks te merken, aldus Gazet van Antwerpen. En als deze gazet, -vroeger veel sympathie voor het Vlaams Blok, nu uitgesproken, soms zelfs fanatiek steunpilaar van NVA-, zoiets schrijft, dan wil dat toch wel wat zeggen.
17-03-2013 om 07:15
geschreven door Gust Adriaensen
16-03-2013
Passiesamenkomst 'Jezus in Gethesemane'
'Vader, uw wil geschiede'
Samenkomst van woord, zang en gebed op vrijdag 22 maart om 20 uur op de gebedszolder in de Oude Brouwerij van de Abdij van Postel (toegankelijk via de inrit naast gasthof De Beiaard).
Chanan van Es, een jood die gelooft in Jezus als de Messias van God, leest en predikt het Evangelie van Jezus' Passie.
Een kans tot een verfrissende bijbelse kijk op het grootste gebeuren aller tijden! Iedereen is van harte welkom. Gratis toegang, vrijwillige bijdrage in een collecte.
16-03-2013 om 18:16
geschreven door Gust Adriaensen
15-03-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 9 - vrijdag 15 maart 2013
Op deze derde zondag voor Pasen wordt in de byzantijnse liturgie de heilige Johannes Climacus gevierd omwille van zijn indrukwekkend werk: De ladder van de deugden. Hij heeft wel een eigen feest op 3O maart maar vanaf de 14e eeuw herdacht menhem ook op deze zondag als een model van boete en ook omdat men in de kloosters die werk tijdens de vasten las. Hier werd ooit een uitvoerige commentaar gegeven over dit werk. In de Latijnse liturgie is het nu de vierde zondag van de vasten, zondag van de vreugde als een blijde noot omdat we al halfwegzijn naar Pasen.
Ik heb al enkele keren de vraag gekregen: Zijn er bij jullie tijdens de winter dan helemaal geen zieken? En dit is ongeveer waar. We kunnen nog altijd voor een groot deel van eigen teelt eten met veel groenten en fruit. Er is hier en daar maar een elektrisch vuurtje en in een kamer waar we s avonds nogal eens gaan eten is er een houtkacheltje. Van veel temperatuurverschil hebben ze hier geen last. Dus geen zieken behalve ik, vorige week.Als je als enige ouderling in deze gemeenschap ziek wordt ben je meteen wel het centrum van de cirque. Dagensuf op bed liggen , niks doen en daar dan nog heel moe van worden ook. De zusters deden alle moeite om voor mij het lekkerste eten te maken, zoals kippensoep met veel vlees terwijl er heel de vasten geen vlees gegeten wordt. De fraters brachten om de haverklap een tas tee of nescafe. En als ik me beneden toch even liet zien kwamen de twee kleine meisjes vol medelijden moedertje spelen. En Nadia gaf me haarbaby Fadia, die ik dan even moest wiegen. Voor het eerst viel me op dat deze baby zo klein is. Ik heb in België wel eens babys gezien, zo groot en sterk dat ze bijna aan hun legerdienst zouden kunnen beginnen. Maar Fadia is zo klein en zo licht dat je nauwelijks merkt dat je iets vast hebt. Maar goed, zij heeft nog een heel leven om te groeien. Och ja, ik heb pilletjes gekregen, van een farmaceutisch bedrijf uit Aleppo (dat ondertussen misschien ook al lang verwoest is), maar ze hielpen toch wel. Jammer dat je van die tijd dat je ziek bent niet kunt genieten. Ze hebben tenslotte voor mij een verwarmde kamer onderaan, in het atrium, klaar gemaakt, zonder trappen.Voor mijn kamer in de toren is het 50 trappen naar boven (en 50 terug). En om eens te kunnen genieten van de zon op het dak zijn het er 97, plus de trappen die je doet vanaf de plaats waar je vertrekt. De voorbije maanden heb ik dikwijls n 1000 trappen per dag gedaan. Voordeel is dat je er eendurehome trainer mee uitspaart. Maar trop is te veel,zei een van onze politiekers destijdsen Toon Hermans maakt er grappigvan: enough (un oeuf) is enough (un oeuf). En opdat ik mijn geest toch met voortdurende vorming zou voeden, hebben ze me een plastiekzak met dvds gegeven, waarbij o.a. de volledige collectie van Charlie Chaplin filmen. Dat ze hem in Amerika buiten gesmeten hebben, begrijp ik best maar is totaal onaanvaardbaar. Hij verdient een standbeeld tussen de grote weldoeners van de mensheid. De grote monnik Charbel Maklouf zit nu wellicht met zijn hoofd te schudden, al zuchtend: wat zijn het toch slappe monniken geworden die van alles nodig hebben als ze eens eventjes ziek zijn. Maar Charbel, luister eens, je hebt heel uw leven streng ascetisch geleefd. Als jonge knaap ben je de bergen ingetrokken en altijd maar hoger geklommen totdat je, om zo te zeggen, zo hoog zat dat je zonder trappen de hemel kon binnen stappen. Heilige Charbel bid voor ons, en voor alle slappelingen. Gelukkig is niets blijvend, zoals Theresia van Avila al zei: Alles gaat voorbij, God alleen blijft.
Sorry voor deze uitleg over mezelf. Ik wilde het echt niet schrijven maar vroeg of laat zou het toch uitkomen en zouden mijn schrijfsels aan geloofwaardigheid inboeten. Ondertussen hebben we niet veel last van extra beperkingen. Er is af en toe,vooreendrietal uren, stroomonderbreking,vooral s nachts. Ook zijn er af en toe toch wel zware ontploffingen te horen. Zondag heeft er een helikopter boven ons gecirkeld en werd even alles ineens uitgeschakeld (elektriciteit, telefoon, internet). Alles bij elkaar best te doen. Van een familielid van een van onzemensen kregen we bericht dat hij in Homs op bezoek was geweest en verrukt was over het werk dat het leger daar al gedaan had: terroristen opgeruimd en de nutsvoorzienignen helemaal hersteld. Helaas zal het nog lang duren vooraleer heel het land zo gezuiverd en hersteld is, vooral in Aleppo en hier in Qâra. Dit blijkt in elk geval het vaste plan van de regering te zijn. De westerlingen en ook de christenen zouden natuurlijk erg kunnen meehelpen door op te komen voor de waarheid en soevereeientiteit van een volk in plaats van een algemene opinie te steunen die zegt dat het Syrische leger en die president zo vlug mogelijk moeten verslagen worden en de terroristen gesteund. Een dergelijke opinie wordt door jongeren gemakkelijk radikaal vertaald. Zo is het niet te verwonderen dat er vele tientallen europese jongeren hier strijden naast de meest fanatieke islamisten om de klus eens vlug te klaren , aangemoedigd door een massa geld en de illusie van de menigte maagden die ze krijgen als ze als martelaar kunnen sterven. Wat is er meer nodig om het hoofd van jongeren op hol te brengen? Jawel, onze ministers maken zich zorgen dat de jongeren vechten aan de zijde van Al Nousra en niet aan de zijde van het Vrije Syrische Leger (dat niet vrij is, geen leger en helemaal niet Syrisch!) Want, met Al Nousra zouden die mannen later in België regeringsgebouwen kunnen opblazen en een minister een kopje kleiner maken en dan moeten wij natuurlijk allen klaar staan om onze verontwaardiging te uiten. Dat die criminele bendes van het zogenaamde Vrije Syrische Leger hier twee jaar het zelfde hebben willen doen of gedaan hebben, is voor hen meegenomen. Heren ministers, hou eens op met uw huichelarij zonder grenzenen laat eens zien dat ge nog een greinje menselijkheid in uw bloed hebt, door respect te tonen voor ieder menselijk leven en de soevereieniteit van dit land. En ondertussen kunnen onze christenen maar klagen dat er zo weinig jongeren naar de kerk komen. Als de christenen wat meer visie, overtuiging en ruggegraat hadden, zouden ze ook jongeren aantrekken in de goede richting. Kijk naar de enthousiaste jongerengroep van MWS (mediawerkgroepsyria: www.mwsyria.com)!
Op dinsdag vieren we de eucharstie in verbondenheid met heel de wereldkerk en bidden we voor de keuze van een goede paus. Vandaagbegint in Rome het conclaaf. En woensdag hebben we al eennieuwe paus: Francesco, uit Buenos Aires. s Avonds kijken we op tv gespannen toe, samen met een grote menigte in Rome. Moge God hem overvloedig zegenen en moge deze paus het ware aanschijn van de Kerk over de wereld doen lichten tot heil van de mensheid en tot eer van God. Wat is de Kerk in haar aardse zwakheid toch een groots mysterie! Terwijl sommigen iedere tijd opnieuw de verdwijning van de Kerk voorspellen is er geen enkele instelling ter wereld die telkens opnieuw met zulk een vitaliteit herrijst.
De goede hervormingen in Syrië gaan langzaam maar zeker verder. Het westen ontwikkelt zich steeds meer tot een nieuw fascisme dat nog probeert elders een democratie van vernietiging en geweld te vestigen, maar het is zichzelf aan het vernietigen. Turkije heeft geen gevangenissen genoeg om de mensen op te sluiten die alleen maar de waarheid zeggen of schrijven. En de golfstaten kunnen nog even doorgaan met hun gruwelen door de meest elementaire menselijke waardigheid te onderdrukken en vrouwen ter dood veroordelen omdat ze in het openbaar hervormingen vragen. Ondertussen groeit in Syrië een democratie van een samenleving van alle etnische en geloofsgroepen zonder enig onderscheid, in gelijkheid en vrede, met de rijkdom van de oosterse gastvrijheid en de eerbied voor het familieleven. Het verloopt precies zoals de president gezegd heeft. De eerste minister Al-Halaki zorgt er voor dat alles stap voor stap verder uitgewerkt wordt. Zo zal de internationale gemeenschap in Syrië binnen kort precies het tegendeel te zien krijgen van de ontwirchting die ze hier met alle geweld hebben willen brengen. De Syrische democratie zal voor de gewelddagdige en genadeloze Amerikaanse maatschappij als model kunnen dienen. Europa kan beginnen terug zijn eigen joods-christelijkefundamenten te ontdekken, te aanvaarden en in praktijk om te zetten. Geen Euro zonder Pa! Hopelijk komen er ook in Israël eens spirituele leiders die de fanatieke droom van een zuivere joodse staat niet alleen als inhumaan maar ook als volkomen on-bijbels zullen ontmaskeren. Ze kunnen dan aan hun eigenlijke uitverkiezing als Volk Gods beginnen: aan de wereld de ene ware God openbaren en Jezus Christus, de Messias van Israël, de Zoon van God en de Redder van de wereld. En inmiddels kunnen allenin Syrië het gootste en meest waardevolle model van democratische samenleving van de laatste honder jaar komen bestuderen. Het zal een samenleving zijn die langniet volmaakt is, maar wel ver uitsteekt boven de westerse democratieën, die zwanger zijn van geweld en dictatuur tegen het leven.
15-03-2013 om 19:38
geschreven door Gust Adriaensen
14-03-2013
Marc Reynebeau: journalist en/of historicus
Marc Reynebeau is een bekende tv- en krantenjournalist en columnist. Hij is historicus van opleiding. Vaak kan ik zijn bijdragen wel smaken maar hij is een van die vele Vlaamse intellectuelen die in een katholiek milieu zijn opgegroeid maar het nu nodig achten, vooral te onpas, dat katholieke verleden onderuit te halen, te verloochenen of er zich voor te verontschuldigen.
Je kan er donder op zeggen: vele academici, onder wie nu ook weer Reynebeau in De Standaard, die zich geroepen voelen of geroepen worden, om columns te schrijven in verband met godsdienst en Kerk, vallen van hun academische piedestal en misbruiken de publiceerkans die ze geboden wordt, om hun clichématige antireligieuze, antikerkelijke frustraties, minachting, te uiten.
Reynebeau mag dan wel historicus zijn (en zich daarop geregeld laten voorstaan ), als columnist maakt hij er in het vermelde artikel, een potje van. Een potje van historisch verifieerbare feiten, gekruid met of verpakt in een specifieke ideologische doelstelling: de Kerk is dood of zeker niet relevant meer. Dergelijke doelstelling is niet fraai voor een historicus.
Reynebeau tracht die negativistische teneur te creëren, door onwaarheden en onnauwkeurigheden. En westerse navelstaarderij, want Reynebeau vertikt het te vermelden dat de crisis van de Kerk zich vooral hier bij ons manifesteert. Maar als historicus zou hij toch ook aandacht moeten hebben voor het feit dat er in Vlaanderen nog altijd honderdduizenden bewuste christenen, onder wie heel wat jongeren, pratikeren.
Misschien is het goed voor Marc Reynebeau zich eens een tijd terug te trekken in een of ander klooster. Daar kan hij zich in alle sereniteit bezinnen over de vraag: hoe kan ik een goede journalist zijn en toch mijn geloofwaardigheid als historicus behouden.
14-03-2013 om 08:02
geschreven door Gust Adriaensen
12-03-2013
Hautekiet gedraagt zich als onbeschofte puber
Op Radio 1 achtte Jan Hautekiet het aan zijn blank superioriteitsgevoel verplicht de Congolese pastoor van Temse, van wie radioman(netje) Hautekiet een interview afnam, op een ongemeen grove manier te schofferen.
Deze meneer Hautekiet denkt waarschijnlijk dat hij humoristisch uit de hoek komt, maar in zijn geborneerdheid komt hij niet verder dan platvloerse beledigingen.
De radiobazen moeten deze puberale onbeschofterik eens flink onder handen nemen.
12-03-2013 om 21:00
geschreven door Gust Adriaensen
'We leven onder dezelfde hemel, maar we hebben niet allen dezelfde horizon'
12-03-2013 om 09:27
geschreven door Gust Adriaensen
10-03-2013
Geloofsdag over doopsel in Postel
2013 is door paus Benedictus XVI uitgeroepen tot Jaar van het geloof. Het Kontaktcentrum van de abdij van Postel organiseert ter gelegenheid hiervan drie geloofsdagen, waarin de sacramenten worden behandeld. De eerste geloofsdag op zaterdag 16 maart van 9.30 tot 16.30 is gewijd aan het doopsel.
Het wordt ongetwijfeld een boeiende en zingevende dag.
10-03-2013 om 20:52
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 2 vrijdag8 maart 2013
In de byzantijnse liturgie zijn er twee feesten voor de verering van Jezus Kruis. Op 14 september wordt de Verheffing van het Kruis gevierd ter herinnering aan het terugvinden van het Kruis door de heilige Helena (in 320?). Endeze derde zondag in de veertigdagentijd werd in Constantinopel eveneens toegewijd aan de verering van hert heilige Kruis. Veel later werd dit feest over alle kerken van de byzantijnse ritus verspreid. Na de eucharistie houden we een processie met het heilig Kruis op de grote binnenkoer. We houden halt onder de toren. Daar is een nis met een altaar. Hier nemen we uitgebreid de tijd voor de voorbeden: voor de nieuwe paus, voor de Kerk, voor de wereld, voor de vrede in Syrië enzovoort.
s Zondags overdag hebben we meerdere ontploffingen gehoord, maar s avonds was er een voltreffer vlakbij. We waren juist aan het delen over de zeven brieven van Johannes aan de zeven kerken van Klein-Azië (Apocalyps 2 en 3). Plots was er zulk een geweldige ontploffingalsof het klooster opgeblazen werd. Nada springt met een schreeuw op en holt naar haar kamer om haar baby te halen. Het kind weende maar viel daarna toch weer rustig in slaap. Achteraf hoorden we dat het leger een smokkelbende had onderschept die mazout van Syrië naar Libanon smokkelt, langs het Libanongebergte. Het was wel vlakbij op de weg langs het klooster. We hebben samen even gebeden en zijn daarna toch maar gewoon doorgegaan met onze lezing. Ook maandag hebben we enkele kleinere ontploffingen gehoord.
Maandagavond overvalt ons een raar gevoel. Plots krijgen we geen van onze drie vaste contactenaan de lijn. We gaan samen in de kerk even bidden en beginnen het rozenhoedje, afgewisseld in hetArabisch en Frans. Onder het vijfde blijde mysterie, de terugvinden van Jezus in de tempel krijgen we telefoon. Er is in Damascus een ontmoeting geweest met de grootmoefti Hassoun en driehonderd geestelijke leiders die bevestigen dat ze de weg van de verzoening, de mussalaha, verder zullen gaan. Hassoun is een zeer gematigd man, die destijds door de president werd aangesteld ter vervanging van zijn erg extremistische voorganger. In het begin van de Syrische crisis werd zijn zoon vermoord en sindsdien houdt hij niet op samenkomsten te leiden om verzoening te prediken. Moslims en christenen hebben samen gebeden, waarbij nauwelijks het verschil merkbaar was tussen beide, zo wordt ons meegedeeld. Bovendien werd daar beslist een groot stuk land, naast ons klooster,aan ons te geven om er een opvangcentrum te maken voor Syrische weeskinderen en voor een ziekenhuis.
Bovendien vernemen we nog het verheugende nieuws dat de container, (met vele levensmiddelen van edelmoedige schenkers) enkele weken geleden vanuit Antwerpen verzonden, altoegekomen is in Tartous.Het is echter onmogelijk deze nu naar ons te brengen en nog onveiliger is het om hier het voedsel uit te delen. Een bedrijfsleider , die die zelf met zijn gezin ook verbonden is met onze gemeenschap, en die in Tartous woont heeft de taak op zich genomen om de meest noodlijdenden op geordende wijze te helpen. Het was voor ons een grote vreugde én geruststelling. Zelf zullen we nog even moeten wachten totdat de weg veilig genoeg is om de container met de persoonlijke spullen voor ons tot hier te krijgen. Mag ik langs deze wel alvast hartelijk dank zeggen aan alle gulle gevers! Het mooie is dat, over alle geloofsverschillen heen, mensen die in nood zijn elkaar nu helpen.
Het leger is een tijd geleden van op een afstand van 1 km van hier weggetrokken (tussen het klooster en het anti Libanongebergte).Immers, de soldaten vanvele kleine legerposten (+/- 12 man) over heel het land verspreid, zijn door terroristen veelvuldiguitgemoord (wist je dat de meerderheid van alle doden in deze oorlog soldaten zijn?). Nu heeft het leger terug post gevat op twee plaatsen in onze buurt. Uit reactie hebben de terroristen meteen twee mannen van aanzien ontvoerd. Het ziet er naar uit dat hier een beslissende slag zal uitgevochten worden.Omdat er dan gemakkelijk brokstukken bij ons kunnen vallen zoals reeds tweemaal gebeurd is - worden de veiligheidsvoorzieningen grondig vernieuwd. En, zoals we al eerder gezegd hebben,als je per abuis een obus in uw wasbak krijgt, kun je je tandenborstel wel vergeten. Vermits ik de enige bewoner in de Romeinse toren ben die over iets als een wasbak beschik, ben ik dus de enigedie op deze manier zijn tandenborstel kan verliezen. Denk niet dat wij er altijd zo mee lachen. Wij zullen alles doen om alle mogelijke risicos te vermijden, maar ons familiaal gevangenisleven trachten we inmiddelsdoor humor wat te verlichten. Het is goed in deze omstandigheden de humor wat ernstiger te nemen (een raad die ik graag overneem van Viktor Frankl).
Ons soennitisch gezin op de boerderij zal het meeste gevaar lopen en ik weet niet of zij kunnen blijven. De boerderij bevindt zich aan de andere kant van het terrein tegen de ringmuur. Maar daar achter liggen enkele boerderijen die al lang haarden van verzet zijn. Als er gevochten gaat worden zullen zij het meeste kans lopen brokstukken te krijgen. En het is een gezin met vier kleine kinderen. Ze zijn vroeger al eens, bij gevaar, bij ons komen slapen maar dat is geen vaste oplossing. Trouwens, er kan ook overdag gevochten worden.Jammer. Het zijn niet alleen harde werkers maar ook lieve mensen. Telkens wanneer wij een uitstap deden op het terrein was er altijd een moment dat er met die kinderen gespeeld werd.
Vandaagdonderdagis moeder Agnes-Mariam op uitnodiging van Rusland vertrokken naar Genève samen met een Syrische delegatie, waarondercheikh Mouhammad Izzar Al Moutarada, algemene secretaris van de musslaha-beweging (verzoening). Zelf is zij de algemene secretaris van ISTEAMS (International Support Team and Solidarity), dat gesteund wordt door mensen uit de hele wereld.
10-03-2013 om 19:54
geschreven door Gust Adriaensen
09-03-2013
Internationale hypocrisie
Syrië en Mali: een schoolvoorbeeld van de stuitende hypocrisie zowel op het politieke topniveau als bij de publieke opinie en in de media.
Het Franse leger, bijgestaan door onder meer het Belgische, interveniëert zonder noemenswaardig protest, in Mali. Met militaire kracht moet namelijk de opstand van de jihadisten tegen het 'wettelijke' regime neergeslagen worden.
Golvenhoge sympathie, gigantische wapenleveringen, geheime militaire assistentie voor de opstandelingen in Syrië. Het Westen steunt volop de opstand van de jihadisten in Syrië, tegen het 'wettelijke' regime.
Kan iemand een antwoord geven op de vraag waarom in het ene geval de jihadisten moeten vernietigd worden en in het andere geval de jihadisten de overwinning moeten behalen?
09-03-2013 om 18:16
geschreven door Gust Adriaensen
08-03-2013
Antikerkelijke fundamentaliste
Ann De Craemer debuteerde in 2011 met het boek 'Vurige Tong'. Het viel niet zozeer op door zijn literaire kwaliteiten dan wel door de rabiate antireligieuze en antikerkelijke bedoeling ervan. Deze jonge fundamentaliste maakte daarvan ook geen geheim. Dit angstaanjagend -nou ja- gedreven Tielts meisje, wil namelijk God dood. In een interview zei ze: 'Maar ik hoop dat mijn boek mensen doet begrijpen dat we beter af zijn zonder God, dan met Hem. Maar die God is jammer genoeg nog niet dood. Niet in Tielt, maar ook niet in West-Vlaanderen en Vlaanderen.
Deze anti-God-jihadiste krijgt van De Standaard de kans om naar aanleiding van de bekendmaking van het misbruik van wijlen een Tieltste deken, nog eens flink van leer te trekken tegen alles wat met God, christendom en Kerk te maken heeft. En natuurlijk om zichzelf als schrijfster van een boek, zichzelf in the picture te plaatsen.
Met veel bravoure en met nog meer puberaal gebrek aan op onderzoeksinspanningen gebaseerde nuancering, orakelt deze Tieltse Vurige Tong dat Tielt het epicentrum van de verdorven Kerk is.
Het kost deze agressieve antikerkelijke fundamentaliste geen moeite om alles wat in Tielt met Kerk en christendom te maken heeft, in de zak van het misbruik te stoppen.
Wat meer is, deze mevrouw De Craemer misbruikt wijlen de misbruikende Tieltse deken, niet alleen voor haar allerpersoonlijkste afrekening met Tielt, het Sodom en Gomorra van voorschoot Vlaanderen, maar ook met de hele wereldkerk.
Ach ja, een Vurige Tong, nietwaar. Maar waarschijnlijk niet afkomstig van de Heilige Geest. Of toch?
08-03-2013 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
07-03-2013
Nieuwe Vlaamse windhanen
De tradowindhanen worden overal in Vlaanderen vervangen
In Berchem-Antwerpen startte een grootscheepse campagne om overal in Vlaanderen de huidige tradowindhanen te vervangen door nieuwe Vlaamse autochtone windhanen.
De oude, vaak in buitenlandse ateliers vervaardigd, wordt verweten vaak te stroef te zijn. Ze draaien niet vlot genoeg mee op de overheersende populistische winden.
Van de nieuwe wordt verwacht dat ze vlot en chaotisch en onvoorspelbaar zullen meedraaien met de zich manifesterende windenchaos bij het Vlaamse voetvolk.
(foto: rechts een tradowindhaan, links een nieuwe Vlaamse autochtone windhaan)
07-03-2013 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
06-03-2013
Van Ackere slachtoffer van politieke en mediabloedhonden
Intrieste dag voor het beleid en de democratie. Minister Van Ackere, een uiterst intelligente en competente man wordt het verder functioneren onmogelijk gemaakt door een destructieve perceptie, gecreëerd door politieke tegenstanders en de media.
Dergelijk fenomeen komt meer en meer voor en betekent een ernstig gevaar voor ons democratisch systeem. Hoe kan het politieke bedrijf mensen met talent en verantwoordelijkheidszin blijven aantrekken voor topfuncties in dergelijk negatief klimaat?
Media en politieke partijen, die van dergelijke destabiliseringstactieken bewust gebruik maken om hun macht te bestendigen of uit te breiden, maar zelf aan de kant blijven en geen verantwoordelijkheid willen opnemen, dragen een zeer grote verantwoordelijkheid.
Meer en meer mensen en groepen uit onze samenleving moeten opstaan om die methodes die destructief zijn voor een gezonde democratie, aan de kaak te stellen.
06-03-2013 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
03-03-2013
De antichristelijkmiddenveldmachinerie
Heel de machinerie die op gang gebracht is tegen het ACW, van politieke partijen over individuele politici via journalisten en media tot historici, politicologen en andere academici, heeft maar één bedoeling: het middenveld en in het bijzonder het christelijke middenveld , destabiliseren en de eigen politieke macht vergroten.
In essentie vind je die strijd met wisselende kansen terug in de sociale geschiedenis van de laatste anderhalve eeuw. Denk aan de onverbiddelijke manier waarop de politieke en financiële machthebbers in de tweede helft van de 19de eeuw het Daensisme, het opkomende socialisme en christendemocratie bestreden. Denk aan de pogingen van de laatste decennia om de vakbonden en het middenveld in een slecht daglicht te stellen en hun macht te beknotten.
Het is de natte droom van rechtse extreemliberale politici: een zo sterk mogelijk politiek niveau dat alleen maar hoeft te onderhandelen over de taartverdeling met de wereld van kapitaal en onderneming. Weg met de invloed en de macht van vakbonden, ziekenfondsen en socioculturele verenigingen!
De tienduizenden ACW-leden en -vrijwilligers, de professionele medewerkers, de topbestuurders, weten wat hen te doen staat: verder werken aan interne vernieuwing, fouten corrigeren en zich met kracht verzetten tegen degenen die omwille van hun eigen machtsagenda de ACW-beschadigingsoperatie begonnen zijn.
En vooral: uitkomen voor de onvervangbare waarde van het christelijke middenveld én van hun persoonlijk engagement!
03-03-2013 om 17:41
geschreven door Gust Adriaensen
02-03-2013
Geloofsdag over het doopsel in de abdij van Postel
Geloofsdag over het 'doopsel' in de abdij van Postel
2013 is door paus Benedictus XVI uitgeroepen tot Jaar van het geloof. Het Kontaktcentrum van de abdij van Postel organiseert ter gelegenheid hiervan drie geloofsdagen, waarin de sacramenten worden behandeld. De eerste geloofsdag is gewijd aan het doopsel. Wanneer za 16/03/13 van 09:30 tot 16:30 Waar Kontaktcentrum Abdij Postel Abdijlaan 16, 2400 Mol Wegbeschrijving, Routeplanner De Lijn Wie Pater Nicolaas Gorts Prijs 20 (Inclusief warme maaltijd) Contact gastenkwartier@abdijpostel.be 0496501255
Leeftijd 18+
Door de doop wordt ieder kind opgenomen in een vriendenkring die het nooit, in leven noch dood, zal verlaten. ( ) Die vriendenkring, die familie van God, waar het kind nu bij hoort, begeleidt het altijd, ook in dagen van lijden, in de donkere nachten van het leven; die kring zal hem troost, bemoediging en licht geven (paus Benedictus XVI, in Youcat, p. 116)
Pater Nicolaas Gorts o.praem., lic.godsd.wet. en lic.wijsbeg., is prior van de Norbertijnenabdij van Postel en pastoor van de parochie van Postel. Daarnaast doceert hij filo-sofie aan de Norbertijnse priesteropleiding van Vlaanderen en geeft conferenties en retraites.
Nuttige informatie:
Zaterdag 16 maart 2013 Kontaktcentrum, Abdij Postel
02-03-2013 om 20:15
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrienden,
In het begin van 2013 was de vrede in Syrië zeer dicht bij. Iedereen leek te beseffen dat buitenlandse machten in Syrië een vreselijk spel hadden opgezet. Iedereen leek akkoord om daarmee te stoppen en een politieke oplossing te zoeken. En plots zitten er in Syrië nog meer zwaar gewapende terroristen en is zelfs de meest fanatieke groep hier in Qara zich aan het verzamelen. Eergisteravond hebben we ze vanop ons dak gezienmet hun zwarte vlag. En terwijl heel de wereld naar de paus kijkt komen de wapenhandelaars in Rome samen om te beslissen nog meer wapens aan de Syrische rebellen te geven. Is nu heel de wereld gek geworden?
Ziehier nog enkele berichten, ook over het ontslag van de paus en de aanstaande tweede Syrië conferentie in Brussel. Als je niet weet wat er in Syrië gaande is, moet je beslist aan die conferentie deelnemen. Je kunt er trouwens ook enkele filmpjes over ons leven in Mar Yakub vinden.
VI/26
Zondag 24 februari 2013, de tweede zondag van de vasten is hier de zondag van de relikwieën. Eigenlijk een ingewikkeld verhaal dat we u besparen.Vermits de byzantijnse priester abouna Georges ook nu niet kan komen vieren we de Latijnse liturgie met byzantijnsegezangen en gebruiken, zoals gewoonlijk. Omdat we tijdens de vasten geen dvd of tv bekijken, hebben we deze avond met zijn allen een soort lectio divina gedaan, het lezen van een Bijbeltekst en daarrond delen en bidden. Het is een manier waaraan iedereen kan deelnemen. Eigenaardig is wel dat de minst gestudeerden hierbij de kostbaarste inbreng hebben. Gedurende de vasten luisteren we tijdens het middagmaal naar enkele Bijbellezingen uit het officie of naar enkele interessante teksten.
Terwijl we gespannen uitzien naar het einde van de oorlog wordt de veiligheid om het klooster er niet beter op. We kunnen nu af en toe vanop het dak van onze Romeinse toren de al-Nousra (Al Qaida) mannen zienmet een mitrailleur op hun terreinwagen en een zwarte vlag. Ze zijn gewoon op de weg voor het klooster. Hebben ze een aanslag gepleegd of gaan ze er een plegen? We staan als het ware oog in oog met hen, zij het gelukkig met een hoogteverschil van 45 meter. De tijd is voor ons zeker nog niet gekomen om op weg te gaan.
Ondertussen genieten we verschillende dagen van een bijna stralende zomerzon overdag, weliswaar met een koude wind. Wat is dat een heerlijk zicht en gevoel in de voormiddag, wanneer het stil is.Boven zie je de hemel met enkele witte wolken, aan de enekant rijzende bergenmet op hun toppen nog een beetje sneeuw als een slordigeportie crème-fraiche, aan de andere kant het dorp Qâra dat baadt in het zonlicht. Je krijg de indruk dat je in het heerlijkste vakantieparadijs toegekomen bent. In de namiddag kan het dan weer plots hard gaan waaien en zelfs stormen, waarbij alles wat niet vast staat wordt meegevoerd.
We leven uiteraard mee met het verrassende wereldnieuws van het ontslag van paus Benedictus XVI. Allerlei commentaren vliegen de wereld rond. De meest negatieve komen uit traditionalistische hoek. De historicus Roberto de Mattei erkent wel dat het ontslag wettelijk is, maar vindt het helemaal niet gepast. Er kan volgens hemgeen dringende reden voor aangehaald worden. De strafste reactie komt van de filosoof en theoloog Enrico Maria Radaelli. Hij vindt het ontslag filosofisch, theologisch en mystiek onmogelijk. Hij schiet er nogal op los, met zware woorden. Hij beweert zelfs dat de volgende paus alleen een valse paus kan zijn en hij roep Benedictus dringend op om zijn beslissing te herzien. Het doet me denken aan de eisen, ook vanuit traditionalistische hoek, om de besluiten van Vaticanum II af te wijzen en te herzien. Een korte, prachtige commentaar gaf daarentegenmgr. Bernard Podvin, woordvoerder van de Franse bisschoppenconferentie. Wat is die paus groot! Roept hij uit. En door zijn ontslag maakt hij duidelijk dat er Iemand groter is dan hij. De sterkste beschouwingen, die nu plots opduiken, komen echter van de jonge theoloog Jozef Ratzinger zelf. Het jaar na de gewelddadige mei-revolte van 1968 zegt hij dat we nu een gelijkaardige situatie meemaken als na de Franse Revolutie, die het einde betekende van de middeleeuwen en het begin van de moderne tijd. PausPius VI werd door de Franse soldaten meegevoerd en stierf in 1799 in ballingschap. De goederen van de Kerk werden aangeslagen en de religieuze orden opgeheven.De Kerk, zo vervolgtJ. Ratzinger, zal een minderheid worden, eenvoudig, arm en behoeftig. Ze zal haar sociale privileges en enorme gebouwen verliezen. Dan zit, vind ik, de oosterse kerk al in de goede richting. Uit deze pijnlijke loutering zal een geestelijke Kerk opstaan die de ervaring van het geloof centraal stelt. En 44 jaar later, op 2 februari 2013 zegt hij echter, als Benedictus XVI, tot 190 studenten uit de verschillende Romeinse seminaries: de boom van de Kerk is niet stervende maar groeit telkens weer, ondanks de zware tegenslagen De toekomst is aan ons. Indien een vals pessimisme zegt dat het christendom zijn tijd gehad heeft, welnu, het begint opnieuw .. Wat er van zij, wij hebben besloten gehoor te geven aan de oproep van kardinaal Bertone om extra te bidden voor de Kerk en de nieuwe paus.Wij hebben een lijst voorzien waarop ieder een dag van stilte, gebed en aanbidding kan aanduiden zodat er vanaf vrijdag tot Pasenintens wordt gebeden. Deze dag houdt dan in: 2 uur gebed s morgens en 2 uur gebed s namiddags naast een geestelijke lezing en de vier uur gewone handenarbeid. Het middageten wordt naar de kamer gebracht. Donderdag beginnen we samen met een stille dag, een vastendag en een dag van gebed en aanbidding. Daarna zal er telkens iemand een dag van stilte, vasten, gebed en aanbidding houden. Hoewel we in de vasten niet naar tv of filmen kijken hebben we op woensdagtoch de laatste audiëntie van de paus gevolgd, die massaal werd bijgewoond. Hij gaf een erg hoopvolle toespraak. Hij dankt allen en zegt dat hij beseft dat heteen zware beslissing is om af te zien van de uitoefening van zijn ambt, maar dat zijn krachten afgenomen zijn.Hij zegt dat God het schip van zijn Kerk niet zal laten verdrinken en dat hij altijd geweten heeft dat het niet zijnKerk, maar Gods Kerk is en dat God het bootje van de Kerk niet zal laten zinken. Hij voegt er bij dat hij niet naar een privéleven terugkeer, maar dat hij de weg van de Kerk blijft gaan in gebed en in gedachten.
Graag wil ik de tweede conferentie over Syrië in Brussel aanprijzen. Er zullen ook enkele filmpjes over het leven in ons klooster tijdens dezeoorlog te zien zijn. Onze website is al maanden geleden geblokkeerd en bovendien kregen we omwille van de slechte internetverbinding het mooie filmpje (30) dat de fraters voor Kerstmis al gemaakt hadden, niet geplaatst. Nu wordt het per post bezorgd. Het konwoensdag meegegeven wordennaar Damascus. Daar nam iemand het mee naar Genève en vandaar wordt het verzonden naar België. Bovendien heeft fr. Jean juist voor deze tweede conferentie een filmpje gemaakt van 10 : eerst in inleiding van 5 over de toestand in Syrië en dan een filmpje waarin ik o.m. een boodschap geef, waarvan ik de Nederlandse tekst laat volgen samen met het programma van de conferentie en een affiche.
Boodschap aan de initiatiefnemers van de tweede conferentie van de MWS te Brussel
Goede Vrienden van de MWS (mediawerkgroepsyrie), de Verenigingen en Vrienden hiermee verbonden,
Sinds 2 jaar bevindt Syrië zich als in het oog van een orkaan. Dood en vernieling worden echter niet veroorzaakt door een blinde natuurkracht maar door een morele ramp, door wereldheersers en wereldmachten die in Syrië hun eigen belangen willen vestigen. Voor hen hebben het leven van het Syrische volk en de soevereiniteit van dit land geen waarde. Hun belangen staan voorop. Gruwelijke aanslagen door terroristen gepleegd, met vele tientallen doden en een veelvoud aan gewonden, worden door de westerse pers met genoegen vermeld. Ondertussen wordt met behulp van satellietbeelden naar mogelijke bewijzen gezocht om de Syrische regering van misdaden te beschuldigen en dan de machtover te nemen. Het is niet onze de taak door middel van terroristische aanslagen Syrië te helpen ontwrichten en in een chaos te storten opdat ieder dan zijn belangen kan laten gelden. Dit is een radicale verloochening van de fundamenten vansolidariteit en vrede waarop Robert Schuman,de vader van Europa, de Europese Unie heeft gebouwd, niet alleen voor de eigen landen, maar ook bedoeld als dienst aan gans de mensenfamilie. Ook jij kunt deze waanzin helpen ontmaskeren en doen stoppen.
Inmiddels zijn de terroristen zich aan het verzamelen in ons dorp Qâra. Op het dak van de Romeinse toren van ons klooster Mar Yakub kunnenwe s avonds laat groepen van Al-Nousra met zwarte vlaggen zien verschijnen om elders aanslagen te gaan plegen.
Mensen die zwaarden kunnen maken, kunnen ook ploegscharen maken. Mensen die een land kunnen verwoesten kunnen het ook opbouwen. Binnen afzienbare tijd zal de Syrische bevolking achtergelaten worden, bloedend als een zwaar gewonde langs de weg. Ga jij er dan met een bocht om heen? Of zal jij die vreemdeling zijn, die de naaste wordt van het lijdende Syrische volk?
Laten we nu reeds beginnen met de heropbouw van Syrië. Wees creatief en edelmoedig . Als je familie, kennissen of vrienden hebt in Syrië, tracht hen te helpen. En waarom geen verbroedering organiseren tussen uw stad of dorp en een stad of dorp in Syrië? Waarom geen geestelijke verbroedering aangaan tussen uw parochie, uw religieuze gemeenschap, uw abdij met een parochie, religieuze gemeenschap of christelijke vereniging in Syrië. Het zal meteen een nieuwe bezieling geven aan uw eigen leven. Op die wijze heeft een Franse parochie reeds een geestelijke verbroedering gesloten met onze gemeenschap, en wij met hen, tot vreugde van beiden. Ben je gelovig? Bidt elke dag opdat er in Syrië spoedig een duurzame vrede mag heersen. Wil je als concreet gebaar een bijdrage geven? Schenkeen gift aan een betrouwbare organisatie, of doe het langs deze Mediawerkgroep Syrië. Wil je ons financieel steunen, dan zullen wij samen met de byzantijnse priester in Qara, Georges Louis en christenen van het bisdom Homs, noodlijdenden helpen, over alle geloofsverschillen heen, zoals we tot heden steeds hebben gedaan.
Ik wil de initiatiefnemersvan harte feliciteren en danken voor dit moedig initiatief van de tweede conferentie. Jullie eerste persconferentie in Brussel op zaterdag 26 mei 2012, was ondanks de felle tegenstand een flink succes en ik had nog het geluk daaraan in vrijheid te kunnen deelnemen. Sindsdien hebben jullie op verdienstelijke wijze een waardige plaats in het medialandschap verworven. Deze tweede conferentie zal bij monde van betrouwbare top-sprekers onthullen wat de media nog verborgen houden: hetgeen er werkelijk gebeurt in Syrië en welke de belangen zijn van het imperialistische westen.
Pater Daniël Maes o.praem., Mar Yakub, Qâra, Syrië
02-03-2013 om 15:24
geschreven door Gust Adriaensen
01-03-2013
Het agressieve fundamentalisme van de pauscriticasters
Onder de titel 'Een nieuwe paus, geen nieuw geluid', schrijft ene Dani R. Leroy, voorganger bij de liturgische beweging Dominicus Gent, over (sinds gisteren) paus-emeritus Benedictus, de toekomstige paus en het pausdom.
Veel nuances zijn in deze bijdrage van de heer Leroy niet te bespeuren. Hij schept er klaarblijkelijk vooral genoegen in, paus Benedictus (een intellectuele reus én een nederige mens), de toekomstige paus en het pausdom van nul en generlei waarde te verklaren en ze te beschouwen als folklore.
Ook al zegt hij dit artikel op persoonlijke titel te schrijven, de teneur is overduidelijk: de heer Leroy is er vast van overtuigd dat hij formuleert wat vele christenen denken over paus en Kerk, of volgens hem zouden moeten denken. Behoorlijk pretentieus is dat.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat paus Benedictus de vloer zou aanvegen met de voorgangers van de liturgische beweging Dominicus in Gent, zoals voorganger Leroy dat doet met de paus. Misschien schuilt er in deze voorganger een gelijkhebberig, agressief minipausje.Want het walmt uit de tekst naar buiten: binnen ons (Gentse)coconnetje beleven wij het ware, progressieve(?) christendom, de wereldkerk kan ons geen bal schelen.
Fundamentalisme op minuscuul, sektarisch niveau.
01-03-2013 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
26-02-2013
ACW ziet af van legaal gebruik notionele intrestaftrek
Al is het gebruik van de notionele intrestaftrek volkomen legaal en zou het ACW er jobs mee kunnen redden -in tegenstelling vaak met bedrijven die de intrestaftrek gebruiken voor de portemonnee van de aandeelhouders-, toch is het afzien ervan in het huidige hetzeklimaat tegen de werknemersbeweging, allicht de beste beslissing. Gefeliciteerd ACW!
De beweging kan nu verder werken aan een interne herbronning. Ze kan veel vrijer alle krachten inzetten tegen het oneigenlijke gebruik van de notionele intrestaftrek. Het ACW kan nu voluit degenen die, vanuit eigen machtsambities, het middenveld willen ondermijnen, ook al zullen velen van hen gebruik maken van bv. de diensten en de hulp van CM of vakbond , op de gepaste manier van antwoord dienen.
26-02-2013 om 21:15
geschreven door Gust Adriaensen
Schande !!!
Schande! Schande! Schande!
Na het paardenvleesschandaal dreigt er in dit superrijke landje met steeds maar een aangroeiend aantal arme mensen, een nog veel groter schandaal.
Tonnen vleeswaren zijn uit de rekken van de warenhuizen gehaald. Zij werden als runds verkocht terwijl er ook wat paardenvlees in werd verwerkt. Fraude dus. Maar als voedsel zijn ze perfect in orde.
De voedselbanken hebben aan de warenhuizen gevraagd om over die producten te kunnen beschikken. Maar nee hoor, tot nu toe heeft nog geen enkel warenhuis positief gereageerd.
Liever voedsel vernietigen dan het ter beschikking stellen van noodlijdenden. Schande!
De media, de politici, wij allemaal, zouden massaal moeten reageren tegen dergelijke praktijken en tegen de gigantische voedselverspilling in ons land.
26-02-2013 om 07:50
geschreven door Gust Adriaensen
25-02-2013
Solidariteit
'De neoliberale economie heeft een sterkere greep dan ooit op ons dagelijks leven. De welvaartskloven burssen burgers zijn ravijnen geworden. De bezitsdrang van enkelen grenzeloos. De uitbuiting van velen zonder meer beschamend. De planeet wordt opgeofferd. Mensen migreren zich gek op een rondtollende aardbol.
'We kunnen ons beter verenigen -vanuit eigen kracht, spirit, profetie en perspectief- om impact te krijgen op geweld, armoede, vernedering en vernietiging. We kunnen beter in solidariteit de sleutel in het slot steken van alles wat de mens vreugde en geluk ontzegt. Door die sleutel om te draaien openen we de deur naar een nieuw tijdperk waarin we elkaar blij maken met de belofte 'we zullen er zijn -zoals we zijn- als jullie ons nodig hebben.'
25-02-2013 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
24-02-2013
Landschap en biodiversiteit
Danny Vanderveken geeft op uitnodiging van Davidsfonds-Retie, een lezing over
RETIES LANDSCHAP EN BIODIVERSITEIT
De lezing heeft plaats op maandag 25 februari om 20 uur in G.C. Den Dries, Kerkhofstraat, Retie.
Danny Vanderveken, bioloog, schreef het boek 'Retie- Veranderend Landschap'. Zoals in zijn boek, plaatst hij de veranderingen die zich doorheen de eeuwen voltrokken in het landschap van de Kempense gemeente, in het grotere kader van de evolutie van de hele Kempen.
Een aanrader voor al degenen die geïnteresseerd zijn in de ontwikkeling van de Kempense regio.
24-02-2013 om 21:24
geschreven door Gust Adriaensen
23-02-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 15 vrijdag 22 februari 2013
In het grote avondgebed van de vasten wordt op vrijdag de acathist-hymne gezonden ter ere van Onze Lieve Vrouw rond de versierde icoon van Maria die omgeven is door alle profeten en profetieën die de menswording van Jezus hebben aangekondigd. De hymne zelf was al in de 8e eeuw zeer populair in oost én west. Ze wordt a-cathist (niet zittend, dus rechtstaand) gezonden.Het is een alfabetische lied bestaande uit 24 gezangen over de menswording, de kindsheid van Jezus en over Maria, Maagd en Moeder. De oorsprong is niet heel duidelijk. In 626 werd Constantinopel door vandalen bedreigd en patriarch Serge zou het initiatief genomen hebben om met deze icoon van Maria op de wallen te staan en heel de nacht de voorspraak van Maria af te smeken. De stad werd beschermd en de vandalen verdwenen. Dit is voor ons een aanleiding om na de lange completen intens te bidden voor de bescherming van Syrië en de vrede. We hebben deze namiddag in een conferentie overigens begrepen dat Abraham niet alleen de vader van de gelovigen is maar ook de vader van het gebed. Hij was in staat, door zijn voorspraak, om de steden Sodom en Gomorra van de ondergang te redden. Hij had de prijs van 50 rechtvaardigen kunnen verminderen tot 10 rechtvaardigen. Bij de aanwezigheid van deze 10 zou de stad gespaard blijven. Helaas werden er zelfs geentien rechtvaardigen gevonden.
Zaterdagmorgen is er plots weer geen elektriciteit, geen telefoon en geen internet. Er werden herhaaldelijk ontploffingen gehoord, zij het ver weg. Driemaal zitten we voor drie uur zonder elektriciteit en dan nog eens van s avonds tot zondagmorgen.Dat zijn we niet meer gewoon. Ineens leven we weer zoals de eerste christenen in de catacomben.
Tegen de avond gaan Jean, David en ik naar de vluchtelingen, de drie moslimfamilies die bij ons onderdak hebben, om hen te condoleren bij het overlijden van hun oude moeder (92 jaar). Abdel Massih was gisteren al gegaan. Het is een heel ritueel. Ze ontvangen ons met een brede glimlach, twee omhelzingen en een kus op de schouder.De vrouwen en de meisjes groeten ons van ver en verdwijnen. Aan het rouwen om een overledene nemen geen vrouwen in het openbaar deel. Wij zeggen de geijkte formule: Allah jirchamna God weze ons barmhartig.Dan moeten we op de plaats gaan zitten waar moeder altijd zat.Wij hebben een mooie icoon van O.L.Vrouw van Libanon (Harissa) bij, die ze meteen een ereplaats geven aan de muur. David en Jean geven een flinke uitleg, waaraan ze erg geïnteresseerd zijn, over Maria, de moeder van Jezus, die ook veelvuldig in de koran met eerbied vermeld wordt.Onze fraters spreken al een flink woordje Arabisch. Het is pure evangelisatie. Wat echt deugd doet is dat die mensen zo dankbaar, oprecht enzo open zijn. Na tweemaal een slokje koffie gedronken te hebben uit hetzelfde tasje, wordt er thee gezet, op de gewone wijze. Voor ieder een glaasje met veel suiker. Wij hebben daarna een goede reden om ons te verontschuldigen en te vertrekken omdat we de eucharistie gaan vieren.
Onder het avondeten wordt nog een boeiend initiatief geregeld. Montigny-Voisins, een parochie nabij Parijs,heeft langs moeder Agnes-Mariam een vraag aan de gemeenschap gericht om een geestelijke verbroedering aan te gaan. Zij bidden voor ons en wij voor hen. De pastoor is een jonge dynamischeen bezielde priester. Zij hebben de voornaamste intenties opgeschreven die wij onder elkaar verdelen. Ik zal bidden voor de pastoor en zijn parochieraad. Moeder Agnes-Mariam is al begonnen met iedere dag een geestelijk woordje te geven per gsm, zoals de pastoor gevraagd heeft.Er waren meteen al 180 parochianen die hierop ingeschreven hebben en deze korte meditatiedus dagelijks ontvangen.Hiervoor geven ze dan een kleine vergoeding. Onze fraters zoeken van ieder een foto uit om die toe te zenden aan de parochie. In de inkomhal van de kerk zal dan ieder van ons te zien zijn mét aanduiding van de intentie waarvoor ieder bidt.In ieder geval een bijzonder creatief initiatief dat navolging verdient.
Voor de zondagseucharistieis abouna Georges deze keer gekomen. Vandaag is het in de byzantijnse liturgie de zondag van de orthodoxie of van de iconen. De iconoclasten vormden zowat het laatste gevaar dat een ware ravage hebben aangericht in het oosten. Zij wilden de afbeeldingen van de iconen vernietigen en verbieden. Het oecumenisch concilie van Nicea van 787 verklaarde plechtig dat met de iconen niet die beelden vereerd worden maar de werkelijkheid en de mysteries die ze afbeelden. Dit wordt de eerste zondag van de vasten herdacht en gevierd. Na de mis hielden we dan ook een processie met alle beschikbare kostbare en minder kostbare iconen. Tijdens de mis was er weer een vurige preek en daarna gebed voor de bescherming van Syrië. Abouna Georges vertelt de laatste ontwikkelingen. Het leger is bezig de terroristen te verjagen in Aleppo en in Damascus. Van beide kanten verzamelen ze nu in Qara. Al Nosra is nu ruimschoots in Qara vertegenwoordig en bijmanifestaties worden er nu openlijk spandoeken van Al Qaida meegedragen. Al Nosra is de meest extreme en radicale groep van de jihadisten. Ze zijn zelfs door de VS als terroristische organisatie erkend (wat nog niet wil zeggen dat ze onder de tafel niet gesteund worden om Syrië te ontwrichten). Je zult wel niet jaloers zijn dat de eindstrijd mogelijk bij ons wordt uitgevochten. Ook bidden we uitdrukkelijk voor de christenen. Vooral vanuit de orthodoxe kerk is er grote hoop. De drie nieuwe patriarchen (de maronitische, de koptische en de orthodoxe) zijn drie grote geestelijke leiders met een brede vorming. De nieuwe orthodoxe patriarch vertelde in een van zijneerste toespraken dat het bidden om eenheid niet volstaat maar dat er nu stappen kunnen en moeten gezet worden.
Deze zondag en de volgende dagen is er weer een flinke tijd stroomonderbreking.Daarom verzamelen we voor het avondeten boven in het zaaltje waar een houtkacheltje (na veel rook) de nodige warmte geeft. En op het kacheltje worden de thee en de falafels warm geraakt. We zitten hier gezellig. En omdat we in de vasten geen filmen bekijken wordt vanavond wat gedeeld rond een of andere evangelietekst waardoor men geraakt is.
Maandag en dinsdagwordt door de fraters hard gewerkt om de binnentuin (40/30 m) om te spitten en klaar te maken om allerlei groenten te kweken. De zon schijnt in de voormiddag, al is de hemel met slierten witte wolken bedekt. Ondertussen horen we vanuit de verschillende minaretten van Qâra de gebeden over het terrein klinken. Wij bidden mee maar hopen toch dat het niet tot echte schietgebeden komt. Het ziet er in Qâra op dit ogenblik niet goed uit. Spanningen alom en ellenlange rijen mensen die trachten wat brood te bemachtigen. Inmiddels is er op de grote weg nabij Nabek weer een overval geweest waarbij de neef van onze Aiman gedood werd. Hij zat in een bus met een vijftal reizigers vanuit Damascus toen de bus door terroristen onder vuur werd genomen en hij in het hoofd werd getroffen. Toch verwachten we hier dat er over een maand vrede zal zijn. Zo blijven we intens verder ijveren en bidden.
Woensdag is er plots weer heel de voormiddag en een deel van de namiddag geen elektriciteit. Daarom gebruikenwe s middags een falafel met een tas theein het zaaltje boven bij het houtkacheltje. En wanneer we s avonds aan tafel gaan valt de elektriciteit weer uit tot een stuk in de nacht. Er zijn echter zovele mensen die het hier met veel minder moeten stellen, vooral in de streek van Aleppo waar de Turken 1500 fabrieken en bedrijven hebbenleeggeplunderd en waar mensen geen werk, geen eten, geen veiligheid hebben, allemaal onder goedkeurend applaus van het democratische westen.
s Avonds komt onze Aiman terug van de begrafenis van zijn neef. Merkwaardig is wel dat Aiman een hele vracht groenten bij had, gekregen voor het klooster. Mogelijk hebben de gulle gevers even weinig als wij en toch delen ze mee. En het is niet de eerste keer dat we dit meemaken.
Donderdagmiddag worden, zoals gewoonlijk in de vasten, de profetieën van die daggelezen in het Arabisch en het Frans. Daarna wordt vrijuit verteld en gedeeld. Vandaag is er weer een aanslag gebeurd in Damascus met een auto vol springstof. Er schijnen vele doden en gewonden te zijn. Het juiste aantal zullen we later vernemen. Wanneer iemand zegt dat het een reden is om intens te b lijven bidden voor de vrede in het land, voegtonze Libanees er bij dat we niet mogen vergeten te bidden voor de leiders in Amerika en Europa, dat ze met hun moordplannen zouden stoppen.
23-02-2013 om 08:14
geschreven door Gust Adriaensen
21-02-2013
'Zo geeft God ons rust'
BIJBELMIDDAG
in De Mantel, Markt 7 Retie
26 februari 2013
14:00-16:00
THEMA:
"ZO GEEFT GOD ONS RUST"
Chanan van Es, een Jood, die
gelooft in Jezus Messias,
leest met u weer in de Torah, de Profeten, de Psalmen en het Nieuwe Testament.
Deze keer horen we het Evangelie van de rustdag:
De Shabbat is gemaakt om de mens,
en niet de mens om de Shabbat.
Zo is de Zoon des mensen Heer
ook over de Shabbat
(Marcus 2:27,28)
De meeste mensen worden geleefd en opgejaagd.
Niets is zo rustgevend als de rustdag van God!
Iedereen is hartelijk welkom!
21-02-2013 om 09:57
geschreven door Gust Adriaensen
20-02-2013
De bewustzijnsvernauwing van het Westen
Tom Naegels, de ombudsman van De Standaard, gaat wel erg kort door de bocht wanneer hij schrijft dat de 'paus niet meer belangrijk is in Vlaanderen', als hij daarmee bedoelt 'de christelijke boodschap'. Als persoon wil de paus niet per se belangrijk worden bevonden, denk ik. Maar de persoon van Christus en de boodschap blijven ook in Vlaanderen zeer vele mensen inspireren en uitdagen.
En als de Kerk zo onbelangrijk geworden is, waarom krijg je dan in de media en zeker in de internetfora, zoveel rabiate, antikerkelijke reacties en scheldpartijen? Je zou verwachten dat mensen die zich helemaal buiten christendom en Kerk bevinden, geen snars geïnteresseerd zijn of zich geen bal aantrekken van de woorden van de paus.
Naegels heeft gelijk wanneer hij stelt dat in de westerse beoordeling van de paus er een opvallende bewustzijnvernauwing optreedt: alles is gefocust op een aantal opvattingen over seksualiteit en levensbeëindiging (abortus, euthanasie).
Er is in de media helemaal geen belangstelling voor de sociaal-economische leer, het milieu, de vrede, de internationale relaties, enz. Zijn de opvattingen en de stellingnames van paus en Kerk omtrent die belangrijke materie, misschien te progressief voor het westerse kapitalisme en materialisme?
20-02-2013 om 20:37
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2013
De Aalsterse carnavalsoap
Het geeft te denken dat de media vooraf al op de hoogte waren van de nu fel omstreden en bekritiseerde Aalsterse 'SS-carnavalsact' en er uitvoerig over hebben bericht, zonder ook maar één woord van afkeuring of protest.
Ook de geviseerde politieke partij en politici durfden het niet aan zich te verzetten tegen het plan. De Wever zei: 'Ze doen maar' en de Aalsterse burgemeester liet weten dat carnaval 'het hoogfeest is van de freedom of speech'. Op het 'carnavalsfeest' zelf liet deze burgemeester zich breedlachend belagen door 'SS-officieren' en werd hij door 'SS-topmensen' uitgeroepen tot de 'beste burgemeester' ooit. Want met carnaval, zeker in Aalst, moet alles kunnen, nietwaar.
Nu rollen de journalisten over elkaar heen om die carnavaleske 'nazigrol' te veroordelen. En wedden dat geen van de politici die vooraf het allemaal niet erg vonden of die de verdediging ervan op zich namen, nu helemaal niet meer durven kikken of een totaal ander geluid laten horen?
19-02-2013 om 08:55
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2013
'De conservatieve zeepbel'
Bas Heijne, essayist van het NRC-Handelsblad, publiceerde onlangs naar aanleiding van het aftreden van paus Benedictus, een artikel onder de titel 'De conservatieve zeepbel'.
De 'gefnuikte' paus dient eerder als aanleiding voor een analyse van het (ethisch) conservatisme en komt in de rest van het stuk eigenlijk amper voor. Maar toch kan Heijne het (in zijn klaarblijkelijke alwetendheid) niet laten te stellen dat Benedictus gefaald heeft. Waarop Heijne steunt om nu al mee te zingen in het koor dat de jubelzang aanheft 'Benedictus heeft gefaald, alleluia!' maakt hij niet duidelijk.
En als Heijne schrijft dat Benedictus symbool staat voor de 'conservatieve droom' (uiteengespat of niet), dan verengt hij het begrip 'conservatief' tot een aantal ethische opvattingen omtrent in het bijzonder seksualiteit, abortus, euthanasie.
Nog los van de vraag wat precies de inhoud is van 'conservatief' en 'progressief', en of daarover eensgezindheid bestaat, wordt door Heijne en co. geen aandacht geschonken aan de opvattingen en standpunten van Benedictus omtrent sociaal-economische problemen, de vrede, de internationale relaties, het respect voor ieder individu, enz. En die zijn in de hoe dan ook simpele opdeling conservatief-progressief, eerder progressief.
Opvallend is ook dat wat Heijne formuleert als kenmerkend voor het 'hervonden conservatisme' van o.a. Dalrymple, Scruton, Burleigh ', de aandachtige lezer niet onbekend is: het is allemaal al eens door de Vlaamse profeet van het conservatisme, De Wever, geuit en beleden.
Heijne zegt over dat 'hervonden conservatisme' van Dalrymple, Burleigh...en je kan er niet naast lezen of luisteren: dat is ook het conservatisme van De Wever, dat het gefaald heeft, dat de droom al 'uiteengespat' is. Heijne schrijft: ''De woorden van Burleigh pasten perfect bij die tijd de jaren van de conservatieve droom. De fatale ontkenning van culturele waarden, de uitholling van de goede smaak, de intellectuele slonzigheid van links het moment was gekomen om de samenleving de rekening te presenteren.Het grote kwaad was relativisme:van onze moraal, van onze identiteit, van onze cultuur.' Dat zijn grotendeels dezelfde opvattingen als degene die De Wever in diverse krantenartikels en gesprekken over het vooral ethische conservatisme,uitte. De analyse van Heyne liegt er niet om: 'Overal waar het intellectuele conservatisme politiek handen en voeten krijgt, toont het zich benepen, nostalgisch of vijandig en hysterisch. Overal zie je gematigde conservatieven gegijzeld worden door radicale geloofsgenoten, die zich revolutionairen wanen...'.
Ook al blijkt tot nu toe dat het conservatisme à la De Wever, duidelijk geïnspireerd door o.a. Dalrymple, Scruton, Burleigh, in Vlaanderen electoraal succesvol is(misschien evolueert een en ander in Vlaanderen wat trager), dan ziet de toekomst voor het Vlaamse conservatisme, als de analyse van Heijne klopt, er niet bepaald rooskleurig uit. Ook de 'Vlaamse' conservatieve droom moet dan onvermijdelijk 'uiteenspatten'.
18-02-2013 om 10:01
geschreven door Gust Adriaensen
17-02-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 9 vrijdag 15 februari 2013
Omdat de Maronieten op deze zaterdag het feest vieren van hun stichter, de heilige Maron, heeft de maronitische patriarch Bechara Boutros Rai in Bab Touma, de christelijke wijk van Damascus, een indrukwekkende dienst gevierd, die we hebben opgenomen en s avonds bekeken. Ook onze melchitisch-katholieke patriarch Gregorios III Laham was aanwezig, samen met een flinke menigtegelovigen. Hun dienst is nog gedeeltelijk in het oud Syrisch. Er werd gebeden voor de vele slachtoffers in dit land, voor de vier miljoen ontheemden, voor de christenen, dat ze in het land zouden kunnen blijven, voor de vrede. Het was een getuigenis van eenheid tussen de christenen van Libanon en Syrië. De heilige Maron en de Maronietenvertegenwoordigen een belangrijk deelvan de ware ziel van de christenen in het Midden-Oosten.
Wat deze viering van de heilige Maron rond de patriarch in Damascus betekende, hebben we pas de volgende dag vernomen. Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel zijn met het konvooi van de maronitische patriarch vanuit Libanon meegekomen naar Damascus en hadden ons graag verrast met hun plotseterugkeer (na 8 maanden!) maar verderop was de weg afgesloten en ze zijn dus daar gestrand en later moeten terugkeren naar Libanon.De viering van de heilige Maronheeft wel een nieuw zelfbewustzijn bewerkt onderde christenen.Ook hebben meer dan 700 terroristen in Damascus zich overgegeven aan het leger en velen die zich wilden overgeven werden door hun eigen medeterroristen gedood. Anderzijds is het minder geruststellend dat de terroristen zich nu verzamelen in Qâra. Ook de terroristen willen de druk opvoeren: op de grote weg hebben ze een bus aangevallen en verder weer drie priesters ontvoerd.Sommigen menen dat de terroristen en hun westerse broodheren zich nu op Libanon zullen richten om daar vooral de sjiiten als mikpunt te nemen.
In de byzantijnse liturgie is de voorbereiding van de vasten al sinds enkele zondagen begonnen. Vroeger was dat in de Latijnse liturgie trouwens ook, met de drie zondagen: septuagesima (7ezondag voor Pasen), sexagesima (6e) en quinquagesima (5e). Een gebruik dat al vanaf de 7e eeuw bestaat.. In de byzantijnse liturgie heet deze zevende zondag voor Pasen, de zondag van de tyrophagie of de zuivelproducten. Deze zondag is de laatste dag dat er zuivelproducten worden genuttigd, overeenkomstigde oude discipline van de vasten. Hier is dit nu nog de algemene regel. Inhet officie wordt de val van het eerste mensenpaar herdacht, het is de gedachtenis van het verloren paradijs. De eucharistie mag ik nogmaals voorgaan in een feestelijke mengeling van oost en west.
En s avonds kijken we weer naar een aangrijpende film: het leven van Jozefina Bakhita, een Soedanees meisje, dat als slavinnetje werd mishandeld en gemarteld.Uiteindelijk kocht een hardvochtig man haar en bracht haar naar Italia als dienstmeisje voor zijn dochter, totdat ze religieuze werd in een klooster in Venetië, waar ze eind 19e eeuw stierf. Het is een wonder hoe haar lijden en vernederingen haar juist zacht hebben gemaakt. Heel haar leven is een getuigenis van geweldloos verzet, zuiverheid van hart, blijheid,goedheid en meeleven met het leed van anderen. Hierdoor heeft ze de hardheid van de mensen om haar heen omgevormd tot barmhartigheid. In 2000 werd ze heilig verklaard.
Tijdens de vasten worden er goede maaltijden klaar gemaakt en er wordt ook hard gewerkt, o.a. de kleine binnentuin (40/30 m) wordt gans omgespit. De maaltijden zijn met vele bonen, rijst, spaghetti, groenten en fruit, maar zonder vlees of zuivelproducten. s Morgens drinken de meesten alleen maar een tas thee. Op de middag worden de vespers gebeden waarna de heilige Mis volgt. s Avonds worden de lange grote completen van de vasten gezongen, die ruim een uur duren. De dag begint met een uurtje stil gebed, voor dezusters in de kerk, voor de fraters in de kapel van de toren. Onder het middageten wordt meestal de profetie en het evangelie van de dag hernomen, waarover dan informeel van gedachten wordt gewisseld. En dit levert soms toch wel mooie getuigenissen op.
Maandag kijken en luisteren we tijdens het middageten naar het lange interview dat de Syrische tv Adounia gisteravond heeft uitgezonden met moeder Agnes-Mariam. Ze vermijdt iedere politieke uitspraak maar blijft vanuit humanitair en religieus standpunt de misdaden aanklagen tegen het Syrische volk en land vanwege criminele bendes, gesteund door het buitenland. Ze klaagt de uitbuiting van vluchtelingen aan in de omliggende landen.De internationale gemeenschap geeft geld, waarvan men niet weet of het bij de behoeftigen terecht komt en ondertussen worden meisjes en vrouwen systematisch misbruikt en verkocht zonder dat hiertegen iemand iets onderneemt.
Tijdens de eucharistie van dinsdag begint plots de kerk te daveren vanwege ontploffingen, waarna we schoten horen. Tegen het einde van de mis doet zich nogmaals hetzelfde voor. Na de mis gaan we niet buiten langs het atrium (dat eenglazen dak heeft) maar verzamelen wein de crypte totdat we weten wat er gaande is. Bij dergelijke acties is het klooster trouwens al tweekeren in de prijzen gevallen. Rondvliegende scherven kunnen dodelijk zijn. Van onze engelbewaarder alawiet en onze medebroeder Libanees vernemen we datterroristen naar het anti-Libanongebergtegevlucht zijn en nu door het leger wordenbestookt. Het is dus iets verder weg dan we dachten. Hopelijk zijn het stilaan de stuiptrekkingen van de terroristen.
Al is de echte vasten hier al op maandag begonnen en niet vandaag op aswoensdag zoals in de Latijnse liturgie, in de plechtige completen van de vasten lassen we vanavond een asoplegging in. s Avonds laat is er weer een ontploffing in de buurt te horen. En donderdag komt er in de voormiddag een helikopter overgevlogen en daarna horen we schieten.Het blijft onrustig maar voor ons schijnt er niet direct extra gevaar te zijn.
Van harte wil ik tenslotte de vreedzame manifestatie aanbevelen die voorzien is voor zaterdag16 februari van13.00 u tot 15.30 u bij de Israëlische ambassade, Binnenhof 47DEN HAAGom de blijvende destructieve houding aan te klagen van Israël in het Midden-Oosten en in Syrië (zie mediawerkgroepsyrie.wordpress.com).
17-02-2013 om 21:20
geschreven door Gust Adriaensen
Wijze woorden
Staatssecretaris voor Fraudebestrijding, Crombez tot de NVA-aanklager van het ACW:
'Als u bewijzen van fraude hebt, leg ze op tafel, stap ermee naar de rechtbank, wees zelf transparant!'
Het wachten is nu vol spanning op die bewijzen. Benieuwd of ze er zullen komen.
17-02-2013 om 13:41
geschreven door Gust Adriaensen
'Bewegen een top-medicament'
OKRA-academie Retie start het programma 2013 met een lezing 'BEWEGEN, EEN TOP-MEDICAMENT'.
Microbioloog Alfred Coninx maakt aan de hand van een powerpointpresentatie een reis door het lichaam. We bekijken ons lichaaam door de bril van 'Bewegen'. We reizen door onze hart- en bloedvaten, de ademhaling, de spijsvertering, en ons afweersysteem. Ook onze spieren, beenderen, gewrichten, passeren de revue. Aandacht gaat naar aderverkalking, cholesterol, bloeddruk en diabetes. En we leren zo beter begrijpen waarom 'bewegen, een top-medicament' is.
Alfred Coninx vertelt op een ludieke maar confronterende manier over welvaartsziekten en wat eraan gedaan kan worden. Bewegen, bezig zijn, uit de luie zetel blijven, is de boodschap!
Op donderdag 28 februari zullen zich ongetwijfeld zeer vele belangstellenden naar GC Den Dries in de Kerkhofstraat in Retie 'BEWEGEN'. Om 14 uur start Alfred Coninx met zijn lezing.
17-02-2013 om 07:18
geschreven door Gust Adriaensen
16-02-2013
Landschap en biodiversiteit
Danny Vanderveken geeft op uitnodiging van Davidsfonds-Retie, een lezing over
RETIES LANDSCHAP EN BIODIVERSITEIT
De lezing heeft plaats op maandag 25 februari om 20 uur in G.C. Den Dries, Kerkhofstraat, Retie.
Danny Vanderveken, bioloog, schreef het boek 'Retie- Veranderend Landschap'. Zoals in zijn boek, plaatst hij de veranderingen die zich doorheen de eeuwen voltrokken in het landschap van de Kempense gemeente, in het grotere kader van de evolutie van de hele Kempen.
Een aanrader voor al degenen die geïnteresseerd zijn in de ontwikkeling van de Kempense regio.
16-02-2013 om 16:27
geschreven door Gust Adriaensen
Lourdesbedevaart met de parochie van Postel
De 2de Lourdesbedevaart
met de Parochie van Postel
VERTREK : op zaterdag 29 juni 2013
TERUGKOMST : op dinsdag 2 juli 2013.
We kiezen voor een vliegtuigreis vanuit Eindhoven naar Carcassonne, en vandaar met de bus naar Lourdes.
Het verblijf in Lourdes is in een driesterren hotel dicht bij het Heiligdom en biedt ons overnachting, ontbijt, lunch en avondmaaltijd.
U wordt van harte uitgenodigd om met ons mee te gaan.
We ontvangen uw inschrijving graag zo spoedig mogelijk doch uiterlijk 28 februari 2013, zodat we al spoedig weten hoe groot de groep ongeveer gaat worden. Als de grootte van de groep bekend is, kunnen we de kosten beter inschatten en kunnen we gebruik maken van de vroegboek - korting op de vlucht.
Gelieve in elk geval uw emailadres en/of telefoonnummer waar u doorgaans bereikbaar bent mee te delen, zodat we u zo spoedig mogelijk kunnen informeren over het verloop van diverse zaken.
Wij hopen dat wij wederom met een grote groep zullen zijn zoals in 2011!!!
Organisatie 2e Lourdesbedevaart 2013,
In samenwerking met de parochie van de Abdij van Postel
16-02-2013 om 15:32
geschreven door Gust Adriaensen
14-02-2013
Honger is een onrecht
Honger is een onrecht!
14-02-2013 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
Bijbelnamiddag met Chanan van Es
Bijbelnamiddag met Chanan van Es
Op dinsdag 26 februari van 14 uur tot 16 uur begeleidt Chanan van Es, jood en een begenadigd spreker, een Bijbelverkenning. De Bijbelnamiddag heeft plaats in parochiecentrum De Mantel, Markt 7, Retie.
Chanan van Es vertrekt van Maria. Van haar staat er toch geschreven: zij bewaarde al de woorden in haar hart en overdacht die voortdurend. Van Jezus zelf staat er geschreven: ik ben niet gekomen om Mozes en de Profeten af te schaffen maar ze de volle betekenis te geven.
Met veel eerbied, diepgang en humor zal Chanan van Es voor ons de Schriften openen en leren verstaan. Hij zal de lezingen van de zondagen erbij betrekken om de eenheid van de Bijbel te laten zien en de samenhang van het Oude en het Nieuwe Testament.
De bijbelnamiddagen met Chanan van Es kennen een stijgend succes. Mensen van weerskanten de grens hebben de weg gevonden naar De Mantel in Retie. De namiddagen zijn gratis met de mogelijkheid van een vrijwillige gift.
14-02-2013 om 11:55
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2013
Intellectuele luiheid en kuddegeest
Het was te voorzien en te doorzien. De topjournalisten van de Vlaamse kranten surfen als een kudde schapen mee op de inspanningloze en mediatieke Westerse golf van laatdunkendheid en misprijzen ten aanzien van paus en kerk.
Ze stapelen de clichés, de veralgemeningen, de pedante betweterigheid en de profetische voorspellingen op elkaar.
Sommigen stellen boudweg, zonder te vermelden waarop ze steunen, dat de Kerk 'inhoudelijk intellectuele allure' mist. In commentaren bij het aftreden van paus Benedictus, een intellectuele reus, is dat alleszins merkwaardig.
Kerkjurist Rik Torfs, die vaak met zijn columns torenhoog uitsteekt boven de journalistieke middelmatigheid, hoopt dat de volgende paus een 'moedige en nederige' paus is.Terecht. Ik vond die kenmerken evenwel ook al sterk aanwezig in Benedictus.
Wat Benedictus vooral verweten wordt is, dat hij zich niet conformeert aan of te weinig meegaand is wanneer het gaat over de Westerse opvattingen omtrent seksualiteit, abortus, euthanasie, enz. De houding wordt dan 'conservatief' genoemd.
Maar zou het niet zo zijn dat precies de persoon van Jezus Christus en zijn leer ook Benedictus ertoe brachten niet zomaar mee te drijven in de individualistische, materialistische mainstream maar wel 'het illusieloze Westerse eenheidsdenken' te doorbreken?
Opvallend is dat de journalisten zich beperken tot de boven vermelde klassieke aanvallen op Benedictus. Geen woord hebben ze over voor de pauselijke standpunten omtrent milieu, sociaal-economische problemen, vrede, internationale relaties.
Als deze journalisten zich de moeite getroostten bv. de essaybundel ' Waarden in tijden van ommekeer' , geschreven door Benedictus, te lezen, zouden ze misschien hun bevooroordeelde, beperkte en soms beschamend primitieve visie op de persoon en opvattingen van Benedictus, bijstellen.
Maar er is weinig kans dat zoiets gebeurt. De meeste journalisten kunnen moeilijk loskomen van hun antikerkelijke vooroordelen of schrijven het liefst een aantal lezers naar de mond.
12-02-2013 om 22:03
geschreven door Gust Adriaensen
10-02-2013
Geloofsdag over het 'doopsel' in de abdij van Postel
Geloofsdag in de abdij van Postel
2013 is door paus Benedictus XVI uitgeroepen tot Jaar van het geloof. Het Kontaktcentrum van de abdij van Postel organiseert ter gelegenheid hiervan drie geloofsdagen, waarin de sacramenten worden behandeld. De eerste geloofsdag is gewijd aan het doopsel.
Door de doop wordt ieder kind opgenomen in een vriendenkring die het nooit, in leven noch dood, zal verlaten. ( ) Die vriendenkring, die familie van God, waar het kind nu bij hoort, begeleidt het altijd, ook in dagen van lijden, in de donkere nachten van het leven; die kring zal hem troost, bemoediging en licht geven (paus Benedictus XVI, in Youcat, p. 116)
Pater Nicolaas Gorts o.praem., lic.godsd.wet. en lic.wijsbeg., is prior van de Norbertijnenabdij van Postel en pastoor van de parochie van Postel. Daarnaast doceert hij filo-sofie aan de Norbertijnse priesteropleiding van Vlaanderen en geeft conferenties en retraites.
10-02-2013 om 16:23
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrienden, Red het Syrische volk en de christenen in het Midden-Oosten! Een goed actiepunt voor de komende Vastenperiode. In Frankrijk heeft alvast de socioloog en advocaat André Chamy een open brief geschreven aan president Fr. Hollande waarin hij de misdaden aanklaagt en vraagt om te stoppen op die wijze de naam van zijn land te bezoedelen en tevens het martelaarschap van het Syrische volk. In Algerije worden bloedige gijzelnemers bestreden, in Mali zijn het terroristen, maar in Syrië worden dezelfde groepen als vrijheidsstrijders gesteund. Stop de waanzin en laat het Syrische volk en de christenen leven. Laten we alvast bidden om een grondige ommekeer. In bijlage volgende bericht. Van harte P. Daniêl
Vrijdag 1 tot vrijdag 8 februari 2013
Vrijdagavond heeft het leger enkele plaatsen in de omgeving gebombardeerd van 10.30 u tot 13.00 u. In de toren horen we de stappen van onze medebroeder-Libanees die voor nachtwaker speelt en ons verwittigt als er iets moet gebeuren. Maar ook nu gaat alles weer voorbij. s Morgens schijnt de zon en is er een rust alsof wein een vakantieland leven. In de wereldpolitiek wordt de edelmoedigheid voor de Syrische vluchtelingen in de verf gezet: Amerika geeft een massa geld voor de vluchtelingen in Libanon en de golfstaten een nog grotere massa geld voor de vluchtelingen in Jordanië. Er is wel een kwalijk reukje aan deze grootmoedigheid. Alles wijst er op dat het zal gaan zoals voorheen:een deel van de hulp gaat naar de Syrische vluchtelingen die tegen Syrië zijn en het grootste deel wordt gebruikt voor wapens om Syrië verder te ontwrichten. Trouwens, als men echt de vluchtelingen wilde helpen, waarom dan zulke bedragen aan vijandige landen geven om enkele duizenden mensen op te vangen,terwijl de honderdduizenden vluchtelingen in Syrië zelf nog meer vervolgd worden? Als uw huis onder water staat omdat ge een kraan hebt laten open staan, gaat ge toch niet eerst op straat het water opvangen, maar wel de kraan dicht draaien! Verder heeft Israël deze week met gevechtsvliegtuigen een onderzoekscentrum in Jamraya (bij Damascus) vernield. Zoals steeds, zonder ruchtbaarheid en met de nodige leugens dat het een wapen-konvooi zou hebben aangevallen. In heel de bijbel staat niet één goedkeurend Woord voor dergelijke schurkenstreken van de politiek van het huidigevolk Gods, dat er nu op uit is Syrië te ontwrichten, nadat het Libanon van een vreedzaam christelijk land heeft kunnen omvormen tot een ontwricht moslimland. En de Syrische ambassadeur bij de Uno zegt dat Turkije misbruik gemaakt heeft van het lijden van het volk om 1.500 fabrieken in Aleppo te ontmantelen ende uitrusting te stelen. Hij eist herstel en schadeveroeding.
Na de eucharistie zingen we de plechtige vespers met processie van de Opdracht van de Heer. Hier in het Oosten heet dit feest Hypapante of ontmoeting van de Heer. Een adellijke dame (of zuster? Later Etherie genoemd) heeft rond 400 vanuit het westen (Frankrijk?) een bedevaart gemaakt naar de heilige plaatsen. In Jeruzalem beschrijft ze op kinderlijke wijze deze liturgie als een groots feest. Het is een openbaringsfeest . In het westen werd het later Maria Lichtmis genoemd. Op zaterdagmiddag 2 februari vier ik de Latijnse ritus met byzantijnse elementen zoals de processie bij de offergaven. Na de zegening van de kaarsen buiten en de intredeprocessie, draagik Fadia, de twee weken oude baby, volgens byzantijns gebruik, in processie rond het altaar. s Middags eten we lekker van hetgeen onze Libanese medebroeder-nachtwaker in de toren ondertussen heeft klaar gemaakt. Voor de zusters is het ook eens een verademing en voor ons allen een feestmaal. Na de middag gaan we een wandeling maken op het terrein en het gevoel van vrijheid wordt steeds groter. We lopen zowat heel het terrein af.
Zondag avond komt onze Syriër terug die even bij zijn familie op bezoek was. Hij is deze morgen om 6.00 u in Damascus vertrokken en kwam deze namiddag om 16.OO u hier toe voor een reis die normaal anderhalf uur duurt. Er zijn overal controleposten, barricades, omwegen Het betekent wel dat het leger voor een groot deel de veiligheid garandeert. Op dit ogenblik zal ongeveer 80 % van Syrië terug in handen van de wettige regering zijn, maar het zal wellicht nog 20 jaar duren vooraleer het land weer opgebouwd is als terroristen ondertussen niet alles vernielen. We hebben ook de laatste dagen maar zelden stroomonderbrekingen gehad. Wel hebben we regelmatig schoten en ontploffingen gehoord, waarvan we later de toedracht vernamen. Aan de andere kant van het anti-Libanon gebergte, in de Beka valei (Libanon) hebben al-Qaida terroristen enkele officiersgemarteld, vermoord en verminkt op zulk een wijze dat de plaatselijke bevolking in opstand gekomen is. Of er aan deze kant van het gebergte oppositieleden bij betrokken zijn, is ons niet bekend. Wel horen we vanuit de moskee in Qâra vijf namen afroepen als martelaars, een benaming voor gedode terroristen. Omdat de oorlog in Syrië niet gelukt is zoals de buitenlandse machten het wilden, gaan ze nu proberen de oorlog in Libanon aan te wakkeren.
Dinsdag avond eten we nog eens in het zaaltje boven waar eenhoutkacheltje voor een aangename temperatuur zorgt. Bovendien is er op dit houtvuur lekkere rijstpap gemaakt: ruzz-be-chalib (rijst met melk). Er zijn nu 2 koeien (en twee kalveren) en die geven genoeg melk voor het boerengezin én voor ons (voor yoghurt, kaas en af en toe rijstpap).
In de byzantijnse traditie zitten we al in de aanloop naar de vasten met speciale lezingen en gebeden. Daarom delen wes avonds eens rond de vraag: waar herken ik bij mij nog de oude mens? De vasten als voorbereiding op Pasen brengt ons naar de betekenis van het doopsel: met Christus sterven aan de oude mens en met Hem verrijzen tot een leven in de Geest. Het is natuurlijk de bedoeling in onszelf die oude mens te ontdekken met de hulp van de anderen en niet omgekeerd. Allemaal geweldige woorden, jawel, maar toch de moeite van hetproberen waard, ook al weten we dat, zelfs indien we onze oude mens zouden begraven, hij wellicht na drie dagen toch weer zal opstaan. Een opvallend verschil tussen de byzantijnse en de Latijnse vastenperiode ligt in het gebruik van Alleluja.Vurige charismatici in de Latijnse liturgie zijn tijdens de vasten als het ware gehandicapt omdat ze geen Alleluia mogen zingen; Dit woord wordt beschouwd als een gezang vanuit het hemelse Jeruzalem terwijl de vasten juist een tijd is om onze zonden in deze aardse pelgrimstocht te gedenken.In de byzantijnse liturgie is het Alleluja het gezang bij uitstek, waarmee ook de lauden beginnen. Hier wordt deze zang beschouwd als het welkomlied van de Bruid aan de Bruidegom.
Donderdag werd heel de dag door geschoten door onze gebuur. Het is vanuit een boerderij ,juist achter onze muur. Ieder weet dat het een haard van de oppositie is. Tegen de avond is er vanuit het leger gereageerd: één zware ontploffing en het werd stil. Al zijn president en regering in Syrië sterker dan ooit, al heeft het westen al lang hier het onderspit moeten delven, de moorden, kidnappings en verwoestingen gaan toch nog door. Qatar en Frankrijk blijven de ontwrichting van Syrië openlijk nastreven, de anderen doen het nog in het geheim. Qousseir was een stad van 45.000 inwoners waarvan 15.000 christenen. Er is geen enkele christen meer, hun huizen zijnverwoest en geplunderd. 2000 zijn er verdwenen en 13.000 zijn ingeschreven als immigranten in eigen land (Onze medebroeder Syriër is een immigrant vanQuosseir alsook de drie moslimfamilies die hier opgevangen worden). Het groot gevaar is dat christenen, moe getergd, uiteindelijk toch vertrekken. In Canada, Zweden en Argentinië krijgen ze onmiddellijk een paspoort, een woonst en een inkomen totdat ze vast werk hebben. En dit geldt enkel voor de christenen. Dit is een deel van het plan van de zuivering van Syrië door het westen en de golfstaten (VS-Israël, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië, Qatar). President Bashar el-Assad heeft destijds aan de christenen uit Irak een thuis en ondersteuning aangeboden (en blijft het nog doen!) zodat er nu ruim drie miljoen christenen uit Irak hier leven. Maar als de zuivering van Syrië blijft voortgaan, wie gaat voor de christenen zorgen? Dan zullen er in het Midden Oosten geen of nauwelijks nog christenen overblijven. Dit is meteen de nachtmerrie van de patriarchen hier.
Onze Vlaamse kerk heeft de gewoonte vastenacties te houden. Zouden we nu niet heel speciaal het behoud en de bescherming van de christenen in het Midden Oosten en in Syrië mogen voorstellen als bijzonder aandachtspunt? Hier liggen de wortels van het christendom en als de wortels worden afgesneden zal heel de boom sterven. Moge Syrië spoedig bevrijd worden van hen die het willen zuiveren en verwoesten. Moge de christenheid hier stand houden en herrijzen.Dit zal mede bepaald worden door het al of niet meeleven van de christenen in het westen.
10-02-2013 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
09-02-2013
'Antwerpse vreemdelingentaks'
Het Antwerpse schepencollege wil de vreemdelingen van buiten de EU, een inschrijvingsbelasting opleggen die het 15-voudige bedraagt van wat tot nu toe aangerekend werd. Tot nu toe was dat 17 euro.
De Antwerpse schepen Homans zegt dat met dergelijke dossiers veel werk en dus kosten gepaard gaan en dat in landen zoals Frankrijk en Nederland, waar het bepalen van dergelijke retributie nationale materie is, , de prijs nog hoger is. Homans ontkent in alle toonaarden dat de beslissing van het college een 'wegpestbelasting' voor arme vreemdelingen is, maar de maatregel kan niet anders geïnterpreteerd worden en dergelijke negatie tast in grote mate de geloofwaardigheid van Homans aan, en dat gebeurt dan nog bij haar eerste publieke optreden sinds ze schepen is. Ze doet er nog een schep bovenop door te vergelijken met landen waar dergelijke zaken nationaal geregeld worden. Ofwel is het een domme ofwel een bewuste en dus bedrieglijke fout. De schepen moet geen appelen met citroenen vergelijken. Alleen de vergelijking met andere Vlaamse of Belgische steden gaat op.
De Groen- en PVDA+-fracties in het Antwerpse stadsbestuur hebben het college al discriminatie verweten en zij spreken over een 'wegpesttaks' of een 'vreemdelingenbelasting'.
Opvallend is dat andere stadsbesturen stevig reageren. Zij vrezen namelijk een toevloed van vreemdelingen aan hun loketten.
Zij stellen zich ook vragen bij de kostenberekening van Antwerpen en bij het feit dat door die maatregel uitsluitend vaak onbemiddelde vreemdelingen van buiten de EU getroffen worden.
De Gentse schepen voor burgerzaken Bracke, formuleert het haarscherp: "Moeten openbare besturen nu kostprijsgewijs alles doorrekenen aan hun klanten? Het lijkt me een gevaarlijk precedent, gaan we dat ook doen voor andere bevolkingscategorieën?"
09-02-2013 om 17:30
geschreven door Gust Adriaensen
07-02-2013
Vasten = zich ontdoen van
Met Aswoensdag begint voor christenen de vasten. Bisschop Bonny van Antwerpen schrijft in zijn 'brief voor de vasten' een bezinning bij 'vasten: een periode van 'zich ontdoen van'. Hij schrijft o.a. volgende behartenswaardige bedenkingen:
'Van Vlamingen zegt men dat het doeners zijn. We zeggen het ook graag van onszelf. Wij blijven niet bij de pakken zitten. Liever dan een probleem te laten liggen, gaan we ertegen aan. We vergelijken onze slaagcijfers met de sterkste prestaties uit het buitenland en willen niet achterblijven. We leggen onszelf een stevige werkdruk op en een volle agenda. Bij de evaluatie van medewerkers staan beschikbaarheid, snelheid en daadkracht hoog aangeschreven. Excelleren is een nieuw modewoord geworden. We leven in een van de best voorziene samenlevingen ter wereld. Er is weinig wat ons ontbreekt. De cijfers mogen gezien worden.
Toch hangt in onze samenleving een soort systemische onvoldaanheid. Vlaanderen haalt ook scores die we liever niet zien. Zoals de hoge cijfers met betrekking tot het gebruik van psychofarmaca, het aantal zelfdodingen (op steeds jongere leeftijd), de wisseling van gezinsverbanden, het gemis aan quality time (tijd voor onszelf en voor de mensen die ons genegen zijn) en de groeiende kloof tussen rijk en arm. De gelukcijfers volgen de prestatiecijfers niet. Bij het minste euvel loopt het maatschappelijke ongenoegen of de politieke discussie hoog op. De drempel van de intolerantie ligt bijzonder laag. Dat moet ons tot nadenken stemmen.
Op Aswoensdag begint in de Kerk de jaarlijkse veertigdagentijd. Het is een tijd van bezinning en bekering in voorbereiding op het feest van Pasen. Waarmee zijn wij bezig? Waar zitten onze blinde vlekken? Wiens slaven zijn wij vandaag aan het worden? Vanuit een christelijk mens- en wereldbeeld moeten we kritisch blijven kijken naar onze eigen samenleving en, waar nodig, de vinger op de wonde durven leggen. Beantwoordt de evidente gang van zaken in onze samenleving aan de waardigheid van de mens en de bedoeling van God? Die kritische vraagstelling kan de Kerk niet naast zich neerleggen. Ze behoort tot de kern van haar zending. '
07-02-2013 om 14:07
geschreven door Gust Adriaensen
Bezinning dringend nodig
Al sedert de gemeenteraadsverkiezingen sukkelt NVA van het ene incident in het andere (sommigen zullen zeggen: creëert bewust het ene incident na het andere).
Eigenlijk gaat het daarbij telkens om onbenulligheden, opgeblazen door de media, die allerlei emoties losmaken. Het gevolg is dat NVA meer en meer afwezig is, zeker voor de publieke opinie, wanneer het gaat over de grote beleidslijnen en -vraagstukken van Vlaanderen en België. Nog schrijnender is dat het geval voor Antwerpen, waar de laatste weken veel meer aandacht ging naar een bakfietsen- en T-shirtrel dan naar het effectief besturen van de grootste stad van Vlaanderen.
Dat is niet goed voor NVA als partij, omdat ze meer en meer geïdentificeerd wordt met dat geruzie en omdat de partij nog sterker dan vroeger al het geval was, herleid wordt tot haar voorzitter.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat partijtopmensen als bv. Bracke, Pieters, Muyters, Bourgeois, Vandijck, Homans, Jambon, Peumans, enz., voorstander zijn van die zich telkens herhalende (en in de media ondertussen scherp geanalyseerde) confrontatie- en hetzescenario's.
Bezinning is nodig. Ook binnen de NVA.
07-02-2013 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2013
'Onze moraliteit is ontleend aan het christendom'
De Standaard besteedde vorige week veel papierruimte aan uitgebreide interviews met de Vlaamse partijvoorzitters over de ideologie van hun partij.
Opvallend, zowel in de journalistieke commentaren als in de lezersreacties, is dat de aandacht vooral gaat naar details uit die interviews, die in het beste geval, geïnterpreteerd kunnen worden als een concreet gevolg van een bepaalde ideologie. Zo was er extreem veel aandacht voor de m.i. domme opmerking van De Wever over het zgn. homo-T-shirt.
Daardoor werd de ideologie van De Wever ondergesneeuwd. Een rel omtrent de symboolwaarde van regenboog T-shirts is zoveel interessanter leesvoer dan een tekst die probeert de essentie van een ideologie weer te geven. Overigens is het zeer de vraag of zelfs maar een klein deel van de NVA-kiezers van die ideologische onderbouw, brood gegeten heeft.
Volgens De Wever is de kern van zijn ideologie de overtuiging dat de mens niet goed is van nature. Dat het individu goed van nature zou zijn, is een denkfout van de Verlichting,aldus De Wever, de mens is in staat tot het allerbeste en het allerslechtste'. En verder: 'Er bestaat geen moraliteit buiten de gemeenschap. We hebben onze moraliteit altijd aan het christendom ontleend'.
Daarmee ben ik het eens. Niets belet De Wever maar ook andere politici, om resoluut de kaart van het christendom te trekken, voort te bouwen op de instituties en structuren -ook al vertonen die altijd opnieuw mankementen als gevolg van menselijk falen-, die hun bron vinden in het christendom. Maar dat durven die politici niet meer. Ze redden er zich dan maar uit met een platitude als 'God is dood'. Ook De Wever bedient er zich van in het interview. God is niet dood, meneer De Wever.
Paus Benedictus schrijft in 'Waarden in tijden van ommekeer': 'Wanneer men zich van de grote zedelijke en religieuze krachten van de eigen geschiedenis afsnijdt, is dat zelfmoord van een cultuur en een natie.De morele inzichten als gemeenschappelijk goed te bewaren en te beschermen, ZONDER ZE GEDWONGEN OP TE LEGGEN, lijkt me een voorwaarde voor het voortduren van de vrijheid tegenover alle nihilismen en de totalitaire gevolgen daarvan'.
Het moge duidelijk zijn: de opvattingen over mens en gemeenschap die De Wever te berde brengt, vertonen grote verwantschap met het christendom. Dat geldt overigens ook voor andere partijen.
Maar als je het essaybundeltje van Benedictus 'Waarden in tijden van ommekeer' (een aanrader -Lannoo 2005) helemaal doorneemt, komt daaruit een m.i. veel ruimere, vrijere en positievere instelling naar voren dan de verkrampte, polariserende, negatieve, verbiedende opstelling van het Vlaams nationalisme.
Om nog niet te spreken over de katholieke sociale leer die haaks staat op het harde neoliberalisme, dat ook tot de kern van de NVA-ideologie behoort.
04-02-2013 om 08:35
geschreven door Gust Adriaensen
01-02-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 26 januari-vrijdag 1februari
De toestand in Syrië blijft evolueren in de twee richtingen die we eerder al hebben beschreven. Enerzijds wordt de druk op diplomatiek vlak steeds groter, waardoor het westen verplicht wordt om een politieke oplossing te aanvaarden.Op internationaal vlak heeft Rusland hierin onbetwist de leiding en Iran op regionaal vlak. Gisteren zei Dimitri Peskov, woordvoerder van de Russische president nog openlijk dat de voorstellen van de Syrische president helemaal overeenstemmen met de akkoorden van Genève. De westerse media en politici proberen nog zoveel mogelijk Syrië in een kwaad daglicht te stellen maar hun invloed vermindert met de dag en hun obsessie tegen de president zal hun frustratie worden.
Op het terrein en zeker in Qara is de toestand echter zeer complex. Het is hier de plaats van de grote wapensmokkel van Al Qaeda. Op de grote weggebeuren allerlei aanslagen, en dit op de meest onverwachteogenblikken. We blijven regelmatig ontploffingen horen en geweerschoten, soms heel dicht bij. Dat doet ons wel even schrikken en dan blijven we best in de meest veilige plaatsen, want er kunnen altijd brokstukken in het rond vliegen, zoals al herhaaldelijk gebeurd is.Anderzijds zijnde bazen van de oppositie in Qara wel akkoord dat aan ons klooster niet geraakt mag worden. Ook hebben abouna Georges, de byzantijnse pastoor van Qara en zijn christenen goed contact met de oppositie. Het gevaar van losse bendes en van al Qaeda blijft evenwel erg groot.De meerderheid van de bevolking wil dit evenwel niet. We horen hier het getuigenis van een man wiens zoon als soldaat inhet Syrische leger gedood werd en die zich nu in zijn plaats als vrijwilliger aanbiedt, met de uitrusting van zijn zoon. Er blijken zon 30.000 soennieten in Aleppo zich aangeboden te hebben in het Syrische leger om de stad te beschermen.
Alvast heeft mgr. Silvano Tomasi, permanent waarnemer van de heilige Stoel bij de Verenigde Naties ook zijn steentje bijgedragen (24 jan.) door te stellen dat fanatici en fundamentalisten de godsdienst in Syrië misbruikenom te doden en te verwoesten. Hij vraagt uitdrukkelijk dat de minderheden een stem zouden krijgen in de oplossing van het conflict: de christenen, de alevieten, de Druzen, de sjiieten en de Koerden. Hij verklaart verder dat christenen wel degelijk het mikpunt zijn, omdat ze als medestanders van de regering worden beschouwd. Tenslotte stelt hij dat de oplossing van het volk zelf moet komen en dat buitenlandse machten de oplossing alleen maar bemoeilijken. Allemaal voorzichtige diplomatieke taal, maar een goede verstaander heeft maar een half woord(enboek?) nodig, als hij het wil verstaan tenminste.
Vrijdagavond belt de moeder van onze jonge Libanees (22 j) om te zeggen dat zij een veilig transport gevonden hebben om hun zoon eindelijk naar huis te halen. Zij zullen hiervoor heel de verantwoordelijkheid op zichnemen. Hij was hier eigenlijk gekomen om even kennis te maken en na een aantal jeugdontwrichtingen wat evenwicht te vinden. Hij heeft echter meer dan een jaar alles mee gevolgd. De ouders waren erg bezorgd om de grote onveiligheid hier en wilden hem al veel vlugger naar huis halen. Zaterdagmorgen is hij vertrokken en s avonds veilig toegekomen in Libanon.
Zondag verschijnt eindelijk abouna Georges weer. Wat doet het deugd nog eens een byzantijnse zondagsviering te hebben met veel wierook, twee processies, gezamenlijke gebeden en gezangen doorheen gans de eucharistie. En het zingen gebeurt niet met afgemeten piepstemmetjes maar met volle stem, waarbij jedan nog de schrille kinderstemmen hoort. We bidden bijzonder voor de nieuwe bisschop.Integenstelling tot de orthodoxe kerk zit de grieks-melchitisch-katholieke kerk van ons bisdom Homs-Hama-Yabroed zo goed als in het slop. De vorige bisschop was helaas niet de goede man op de juiste plaats. Vele jaren hadden we dan goede administrators, nl. een aartsbisschop van elders. Nu heeft mgr. Jean Abdo, afkomstig uit Yabroed aanvaard hier bisschop te zijnen allen zijn er erg dankbaar om.Hij werd als bisschop in Argentinië op handen gedragen en is bereid hiereen bisdom, dat op vele gebieden lijdt, te besturen. Hij is een leerling van de oude geliefde bisschop Ibrahim Nehme, die we enkele keren mochten ontmoeten en die ook de eerste was die, samen met zijn priesterstudenten de zusters kwam helpen de ruinen opbouwen.
En s avonds is er weer een prachtige oude film: The Sound of Music, la Mélodie du bonheur. Wat is dat eenhartverwarmende film op muzikaal, menselijk, religieus en politiek gebied: de wijsheid en ruimdenkendheid van de zuster overste, de gouvernante Maria die de kinderen en hun vader van robotten geleidelijk tot mensen weet te maken die liefde-bekwaam worden,de vader die onmiddellijk de ontwrichting van zijn land heeft doorzien en moedig afwijst
Vanaf maandag verloopt het leven wat soepeler omwille van de duidelijk toenemende veiligheid. De kinderen en de zusters hoeven niet meer beneden te slapen maar kunnen terughun eigen kamer betrekken (wat wij al een tijd geleden gedaan hebben in de toren). Sommige deuren binnen worden niet meer vergrendeld en de dagorde wordt stilaan zoals vroeger. Vooral heerst er een algemene overtuiging dat de ellende van de oorlog en die voortdurende onveiligheid nu niet lang meer zullen duren. Met veel plezier vieren we s avonds weer een verjaardag, met gebak. Dit is wel geen biscuit met veel slagroom maar toch een lekker gebak met eigen vruchten: amandelen, abrikozen, granaatappels, vijgen kortom iets waar je rustig een hele brok van kan eten.
Overigens is het wel opvallend dat tot heden hier nog niemand ziek geworden is. Volgens mij ligt dit voor een deel aan het gezonde eten en het feit dat hier geen kamers verwarmd zijn, met uitzondering nu van sommige slaapkamers die een klein elektrisch vuurtje hebben.Regelmatig wordt samen gewerkt of gegeten in een kamer waar een houtvuurtje brandt. We moeten er bij zeggen dat we alleen in het begin even een flinke koude kregen en daarna is het zachter weer geworden. De sneeuw is verdwenen en blijft alleen op de bergtoppen nog zichtbaar. Het vriest alleen s nachts nog.Dat we tot heden nog geen strenge winter gehad hebben is goed nieuws voor de ontelbare vluchtelingen die have en goed kwijt zijn (mede dank zij het westen dat hier eventjesvoor zichzelfde vrijheid en democratie wilden komen brengen). Als Amerika, Israël, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar evenveel steun en geld geven om Syrië weer op te bouwen als ze gegeven hebben voor de ontwrichting van het land, zullen we vlug alle miserie vergeten zijn. Dat ze alvast maar beginnen met hun omhalingen te organiseren, waarvoor uiteraard onze hartelijke dank met de groeten van het Syrische volk en bijzonder van de christenen.
Een doodgewoon huiselijk probleem. Het wasmachine in de toren is al enkele weken kapot. Er is een klein vervangstuk nodig voor de deur en dat moet komen van Deir Attieh (20 km verder).Het is nu nog te gevaarlijk om dat daar eventjes te gaan halen. Gelukkig was er nog een oud kramikkelijk wasmachine en dat deed het, als je ieder half uur eens ging duwen om het terug in gang te zetten. Zo gaat het soms ook met sommige mensen, maar het werkte. Vorige week viel ook dat ding in pan: de deur kapot!Een vriendelijke werkman van Qâra kwam hier fier aandraven met een oude deur, maar die paste net niet. Ondertussen is hij met iets teruggekomen dat wel past, tenminste voor het oude machine. Ik kan mijn was gaan doen en ophangen boven op het terras. Aan de vijf washandjes zie ik precies hoeveel weken het geleden is dat ik nog gewassen heb. O ja, de mannen doen niet liever dan voor mij wassen, maar ik vind het nu aangenaam zelf ook eens iets te kunnen doen door de vuile was in de machine te stoppen en later op te hangen aan de draad op het terras. En als het toevallig in de namiddag en de avond eens begint te regenen, laat je de was gewoon een dag of twee langer hangen. Er zijnzoveel mensen in Syrië die veel ergere zorgen hebben. De zon kom er s morgens meestal toch wel even door. De klederen worden netjes opgeplooid en over strijken wordt hier doorgaans nietgesproken. We doen niet moeilijk in die dingen.Bovendien komt die werkman twee dagen later terug met het goede model van deur. Problemen met de was zijn voorlopig weer opgelost.
Donderdag na het middagmaal is het een huilpartij zonder einde. De kleine Sjams werd hier ruim drie jaar geleden als een straatkind opgevangen. Uiteindelijk werd de moeder gecontacteerd die daarna ook enkele keren op bezoek kwam. Vorig jaarhebben de ouderselkaar teruggevonden en zijn hier op bezoek geweestmaar de kleine Sjams was nog bang van hen. Nu hebben de ouders beslist te verhuizen naar Libanon en terug samen te beginnen met Sjams.Aan het einde van de maaltijd kwam ze de zegen vragen terwijl de tranen al begonnen te rollen. We hebben gebeden en gezongen voor haar.Sjams barste in snikken uit. De twee andere meisjes volgden meteen. Ze hebben zo dikwijls samen ruzie gemaakt, samen straf gekregen, samen gezongen, gedanst en gefeest. En als de een iets deed wilden de anderen het ook doen. Wanneer Sjams afscheid neemt van ieder, beginnen de tranen ook bij de anderen te rollen. Tijdens de eucharistie zie ik plots dat Sjams nog vrolijk bij ons is, maar nu is haar moeder er bij. Terwijl we een eenvoudig avondmaal willen nemen in de zetels komt de moeder aandragen met een grote voorraad falafels,met vlees en kaas.Moeder en kind blijven nog overnachten om morgenvroeg te vertrekken. Moge hun gezin groeien in eenheid en liefde, in geluk en vrede. En wij ook.
01-02-2013 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2013
Gedichtendag
De vallei van de Geul, Zuid-Limburg (mei 2012)
Uit een scherp omlijnde zwarte wolk
viel plots een malse regenbui. t Was mei.
Het dal van de Geul vulde zich met nevel, die op slag verdween toen de zon weer verscheen. Die legde een zilveren schijn over de rimpelingen in de duizend kronkelingen der rivier, waarlangs wij liepen,
een lange sliert.
Her en der las ik een gedicht, in metaal gegrift. Runderen kwamen rustig op ons toe, enkele pas gespeende met wat zotter gedoe.
Talloze trossen maretakken zogen de laatste sappen uit de takken der reuzenbomen.
Vogels lieten zich niet doen door het gebabbel der wandelaars, of het geknars der tourniquets, van overal weerklonk hun gezang .
Het Limburgse Arcadia.
Samen met geluid en kleur,
beweging en geur, stroomde geluk mijn hart binnen.
Volmaakt geluk.
Voor even.
31-01-2013 om 20:46
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2013
Roger Raveel overleden
Kunstschilder Roger Raveel (1921-2013) is overleden.
30-01-2013 om 18:35
geschreven door Gust Adriaensen
29-01-2013
Sneeuwklokjes
Sneeuwklokjes
Mijn vrouw vroeg voor de derde maal:
'Bloeien de sneeuwklokjes reeds?'
Het voor de hand liggende 'Kijk toch in de tuin!' zei ik gelukkig niet. Bijtijds dacht ik:
eigenlijk is de vraag vol verwachting het zien definitief.
Ik echode dus:
'Ja, zouden de sneeuwklokjes reeds bloeien in de tuin?'
En daar lieten we het voorlopig bij.
29-01-2013 om 08:03
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2013
Het Nieuwe Vlaams Belang (NV-B) met Annemans
In een interview verontschuldigt Gerolf Annemans, de nieuwe voorzitter van het Vlaams Belang, zich voor vroegere uitspraken en standpunten van de partij, die als racistisch en ondemocratisch werden gebrandmerkt. Hij zegt: 'Wij strijden tegen andere partijen, niet tegen mensen, niet tegen vreemdelingen'.
In zijn opiniestuk in De Standaard, is Bart Sturtewagen van mening dat het 'sorry' van Annemans te laat komt. Hij schrijft 'Als het Vlaams Belang een bocht had willen maken, dan had het moeten gebeuren bij de herstichting na het verloren racismeproces'.
Dit lijkt me een bewering die nergens op slaat. Het is duidelijk dat Annemans een andere koers wil varen: wel nog onvervaard in de richting van Vlaamse onafhankelijkheid maar zonder de ranzige korsten van primitieve en populistische vreemdelingenhaat. Voor deze laatste koerswijziging is het nooit te laat.
Wellicht vindt ook Sturtewagen het als journalist interessant, het Vlaams Belang blijvend te culpabiliseren en de oprechtheid van Annemans in twijfel te trekken. Dat is ook waar de politieke concurrentie op rechts, baat bij heeft. Want wees ervan overtuigd: de NV-A ziet met lede ogen aan hoe Annemans op korte tijd het imago van Vlaams Belang reeds veranderd heeft, de partij 'salonfähiger' aan het maken is. Kortom, Annemans is een gevaar voor de aantrekkingskracht van NV-A en zal ongetwijfeld heel wat vroegere kiezers terugwinnen ten nadele van NV-A.
Er is nog een ander element waardoor Annemans snel aan minstens belangstelling aan het winnen is. Hij roept minder weerstand op in kringen van intellectuelen en kunstenaars. Dat staat in scherpe tegenstelling met De Wever, die het door een aantal provocerende en/of ronduit domme uitspraken en standpunten verkorven heeft in die kringen. Waarom is Annemans niet de gebeten hond bij een groot deel van de intelligentsia of in het kunstwereldje? Omdat hij, denk ik, ervaren wordt als zijnde zelf een intellectueel, die al vaak blijk gegeven heeft van een enorme belezenheid. Niet als iemand die het moet hebben van voorgekauwde intellectualistische pedanterie. Annemans mag dan al een nationalisme voorstaan, dat niet direct het dada is van intellectuelen en kunstenaars, maar hij is een intellectueel en hij heeft er zich altijd voor gehoed omwille van populistische redenen, intellectuelen en artiesten te beledigen of in het verdomhoekje te zetten.
Het nieuwe Vlaams Belang dat Annemans voor ogen heeft, betekent een electoraal gevaar voor De Wever en NV-A. Die partij heeft er alle belang bij dat het Vlaams Belang verder gediaboliseerd wordt. Dat De Wever daarbij de hulp krijgt van krantencommentaren, is lekker meegenomen.
Hoe dan ook, het gevecht tussen het Nieuw Vlaams Belang en de Nieuw Vlaamse Alliantie, zeg maar NV-B versus NV-A, om de meeste vis uit de nationalistische vijver te halen, zal hevig en boeiend zijn. De andere partijen zullen verlekkerd toekijken.
28-01-2013 om 13:53
geschreven door Gust Adriaensen
27-01-2013
'De heilloze onderschatting van het taalonderwijs'
In een commentaarstuk bij het belabberde enquêteresultaat over de algemene kennis van kandiaat-leraars, besteedt Mia Doornaert terecht veel aandacht aan het taalonderwijs en aan, wat zij noemt, 'de heilloze onderschatting' ervan.
De slordige manier waarop door vele openbare figuren met onze taal wordt omgesprongen, bewijst evenwel dat 'de heilloze onderschatting van het taalonderwijs' ook al lang geleden bestond.
Want hoe verklaar je anders bv. het schabouwelijke taaltje dat door juristen (advocaten en rechters) in de reality tv-reeks 'De Rechtbank' gewauweld wordt.
Onvoorstelbaar gênant!
27-01-2013 om 11:27
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Beste vrienden,
Helaas is de ellende in Syrië nog lang niet voorbij al hopen we op een nakend einde van de ontwrichtingen.
P. Daniêl
Zaterdag 19 tot vrijdag 25 januari 2013
De laatste dagen horen we regelmatig overdag en s nachts schieten. We horen ook ontploffingen en zien af en toe een rookpluim maar het is niet in de onmiddellijke omgeving. Na twee dagen en twee nachten zonder elektriciteit, hadden we twee dagen elektriciteit zonder onderbreking. Dan kunnen we tenminste ons klein elektrisch vuurtje gebruiken om de kamer de verwarmen. De meeste kamers zijn echt klein, eenvoudige cellen, die vlug wat warmte krijgen van zulk een ding. Toch zijn er nog altijd fraters die helemaal niets hebben gebruikt om hun kamer te verwarmen, hoewel de toren nu doordrongen is van de koude.
Maar er is ook heel goed nieuws voor ons deze keer. Vanuit de oppositie in Qâra schijnen steeds meer mensen ons goed gezind te zijn (ze hebben er ook alle reden toe, als je het mij vraagt). Nu heeft de (plaatselijke) oppositie officieel laten weten dat ze niet willen dat aan het klooster geraakt wordt. Ook de grote tuin, die we zelf uit veiligheid al lang niet meer kunnen bewerken, wordt door een groep van mensen met gezag bewerkt, zonder dat onze engelbewaarder, de conciërge er zorgen over moet moeten. En met een brede glimlacht zegt hij dat we gerust zonder gevaar terug in de kleine binnentuin kunnen. Onze medebroeder die voor deze tuin verantwoordelijk is beleeft als het ware een verrijzenis. Hij weet met zijn vreugde geen blijf. We zullen vlug alvast van daar weer eigen groenten krijgen. En op zondagavond is er weer een dvd te bekijken. Deze keer is het een aangrijpend verhaal van twee jonge christenen in Korea die begin 19e eeuw zo moedig en consequent hun geloof in Jezus beleefd hebben, dat ze daarvoor de marteldood gestorven zijn. Een sterk getuigenis, zonder veel romantiek.
Maandagnamiddag moeten dringend de resten van de frescos van de kerk in veiligheid gebracht worden. Ze dreigden vochtig te worden. Aanvankelijk werden deze in het museum in Damascus bewaard. Omdat ze hier werk wilden en konden maken van de restauratie, werden deze archeologische schatten terug toevertrouwd aan de gemeenschap. Tweemaal per jaar kwam een groep studenten uit Frankrijk en België hieraan werken, totdat de oorlog uitbrak. We wachten op het ogenblik dat de werkzaamheden hervat kunnen worden.
Deze nacht worden we opgeschrikt door erg zware ontploffingen. s Morgens vernemen we dat de regering stilaan weer de veiligheid wil waarborgen en dat er iedere keer zal geantwoord worden wanneer rebellen een aanval in Qâra uitvoeren. Het is allemaal nog niet direct geruststellend maar we blijven bidden en hopen op vrede.
Dinsdag na het middagmaal wordt er gezongen, geapplaudisseerd en gesnoept omwille van Fadia, de nieuwe bewoonster in ons midden. Enkele jaren geleden vroeg dit gezin (ouders met een meisje van 10 j) om hier opgevangen te mogen worden. Sindsdien leven ze in de gemeenschap mee. Inmiddels is de moeder in verwachting geraakt. Zondagnamiddag ging ze naar het ziekenhuis en deze middag zijn moeder en baby gezond en wel teruggekeerd. En voor wie het nog niet weet, ziekenhuis is hier gratis. Een laat kerstekindje. Vlak voor Kerstmis kregen we van vrienden de vraag of we een jongetje van 2 jaar wilden opvangen. Het was een kind zonder ouders, gevonden in Damascus. Allen in de gemeenschap beloofden hun best te doen om ook dit kind op te vangen. Sindsdien hebben we er niets meer van gehoord en heeft het wellicht elders een goede opvang gevonden, al hamdoeli lè, God zij geprezen!
Woensdag. Er is nog veel werk want er komen langs alle kanten zakken te voorschijn van amandelen die hier en daar te drogen werden uitgestrooid. Bovendien is er nog veel en zwaar werk aan het helemaal herstellen van de uitgebrande kamer, wat een zekere prioriteit heeft. En verder moeten er weer zendingen van kruiden, vruchten, snoeperijen, zalf enz. (allemaal eigen producten) klaar gemaakt worden voor de verkoop in Libanon. En voor het avondeten komen we boven samen, in een zaaltje waar een houtkacheltje staat, om wat warmte te hebben. Hier is het goed warm hoor ik iemand zeggen. De thermometer wijst 13° aan! Het weer is inderdaad de laatste dagen zachter, zo rond het vriespunt. En meestal schijnt de zon nog even overdag. En de stroomonderbrekingen zijn ondertussen min of meer gewoon: doorgaans een tweetal keren per dag voor een drietal uren, soms meer soms minder en op andere uren.
Omdat we in de week van de eenheid zijn lezen we onder een eenvoudig avondmaal het verhaal van Petrus bij Cornelius met zijn familie en vrienden (Handelingen 10, 9 48). We gaan dit bij gelegenheid eens met zijn allen uitbeelden om het gebeuren goed te laten doordringen.
Donderdag krijg ik een lang getuigenis van christenen uit Aleppo. Intriest. Huizen, scholen, fabrieken verwoest. Mensen die het noodzakelijkste missen. Groepen die bewapend worden door Saoedi-Arabië en Qatar, gesteund door het westen, om een strenge islamitische staat te vestigen, wat de mensen van Aleppo niet willen. Kinderen van 13-14 jaar die als soldaten met duizenden dollars betaald worden om te doden en te vernielen. Ze komen uit Pakistan, Afghanistan, Somalië En dan die 200 doden enkele dagen geleden in de universiteit van Aleppo, tijdens de examens. Het westen is terroristen aan het bestrijden in Mali en Algerije en hier komen ze de terroristen steunen! Sommigen hebben me al gevraagd: hoe zit het nu met de priesteropleiding? Welnu, ik zal daarover een uitvoerig rapport afleveren aan de nieuwe bisschop. Ziehier enkele losse gegevens. De voormiddag besteden de jongens aan handenarbeid, in de namiddag zijn allerlei lessen voorzien voor hen die ze nodig hebben: Arabisch, Frans, Engels en theologie en spiritualiteit Vier volgen theologie. Bovendien is één Syriër wegens de oorlog voorlopig naar zijn moeder, die weduwe is en bescherming nodig heeft. En als er hier in de toren ooit jongens het leven willen meeleven, is er geen enkele bezwaar dat zij alles mee volgen. Na mijn studieopdracht in AGRIPO heb ik net lang genoeg in het grootseminarie van s Hertogenbosch les mogen geven om het geheel van de moraaltheologie eens rustig te herwerken en aan te passen. En nu kan ik hetzelfde opnieuw doen, vanuit de eigen inspiratie van deze gemeenschap. We proberen daarbij alvast Bijbelstudie, patrologie en kerkgeschiedenis in te schakelen. En een van de jongens die een graad in filosofie heeft van de universiteit van Princeton, bereidt een cursus voor over antieke filosofie. En als de oorlog voorbij is zullen we wel zien hoe we het programma kunnen aanvullen met bereidwillige docenten van buiten af, die eens enkele maanden hier onder ons willen verblijven om een vak te geven. Geschikte kandidaten zijn welkom. Ook zij die een interessante sessie over een nuttig onderwerp willen komen geven. We moeten voorlopig nog wel erg voorzichtig zijn. Hier in Syrië hebben we de voorbije twee jaar uit het buitenland niet veel anders gekregen dan vechtjassen met wapens. De president noemde hen in zijn toespraak van 6 januari 2013 slaven die hun bevelen krijgen vanuit het buitenland. Die kunnen we missen. We zullen hier zelf de programmas voor een priesteropleiding wel vaststellen.
Uit verschillende landen krijgen we bericht dat er moeilijkheden zijn met onze website: www.maryakub.org Ook is het filmpje van 40 minuten dat de jongens voor Kerstmis gemaakt hadden blijkbaar nog niet te zien. En ze hebben het zo ijverig, creatief en humoristisch uitgewerkt (hoe moeilijker de omstandigheden, hoe meer nood aan humor; ja de humor moet beslist veel ernstiger genomen worden, zei Victor Frankl al!). Wat blijkt nu? Onze website werd geblokkeerd onder het voorwendsel dat deze website gevaarlijk is (door wie?) En zo zie je maar, contact opnemen met dit klooster kan gevaarlijk zijn. Je zou er een geheel andere mentaliteit en levensstijl mee kunnen krijgen. Eigenlijk zijn we er nog fier op ook nog. Enkele zusters, kinderen en enkele broeders: internationaal gevaarlijk! Ik weet wel dat er een tijd geleden vanuit het buitenland pogingen gedaan werden om de gewone nieuwskanalen over Syrië af te sluiten zodat alleen de gemanipuleerde media hun leugens kunnen verspreiden. We zullen zeker, samen met geheel Syrië, een doorn zijn in het oog van salafisten, wahabieten, djihadisten en allerlei andere terroristen.
26-01-2013 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
24-01-2013
Archivaris Postelse abdij schrijft boek over pater Otten
Archivaris Postelse abdij schrijft boek over pater Otten
Rafaël-Jan Otten was provisor-cellier van de norbertijnenabdij van Postel van 1943 tot 1977.
Samen met een groep jonge broeders en hun broedermeester, haalde pater Otten, de abdij uit de reële armoede waarin de Postelse norbertijnengemeenschap sinds de Franse Revolutie verkeerde.
Pater Ivo, archivaris van de abdij, was 21 jaar assistent van pater Otten. Pater Ivo heeft nu een rijk geïllusteerd boek geschreven over de figuur en het werk van provisor-cellier Otten.
Het boek telt 130 bladzijden en is een uitgave van de abdij. Het kost 18 euro (bij verzending +4,50 euro, buitenland iets meer) en is te koop -ofwel in Colibrant (VVV-kantoor binnen de abdijmuren) -ofwel rechtstreeks in de abdij: telefoon 014378121-vragen naar pater Ivo -ofwel in de abdij bij de archivaris: 0475-645897, ivo@abdijpostel.be -ofwel door storting op BE31 7330 4053 8855 van Postelre n.v.
24-01-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
23-01-2013
The new Obama has arrived
In zijn tweede inaugurale speech toonde Barack Obama nog maar eens wat voor een begenadigd redenaar hij is.
Hij beschikt over een vrij krachtige stem. Hij verdoezelt het wat hoekige Amerikaans Engels niet maar hij beheerst op perfecte wijze de techniek van intonatie, ritme, pauzes. Samen met zijn mimiek en handbewegingen, zijn impressionante présence, sleept hij de toehoorders mee, brengt sommigen echt in trance. Hij combineert gebeurtenissen en opdrachten en personen van nu met verwijzingen naar het verleden van Amerka. Hij vermengt bevlogenheid en appel aan de Amerikaanse trots met het werk dat te wachten staat. Zijn redenaarsstijl- en talent doen denken aan die J.F; Kennedy, en nog meer aan die van M.L. King.
Maar die oratorische glansprestatie was niet het 'nieuwe' in Obama's speech. Dat talent kent de wereld van hem. Nieuw was de openheid waarmee hij de belangrijkste taken die hij zich oplegt voor zijn tweede ambtstermijn, openbaar maakte: gelijke kansen voor iedereen, bestrijding van de armoede, zorg voor de kwetsbaren, aanpak van de Amerikaanse wapengekte, een oplossing voor de miljoenen illegale hispanics, gelijke rechten voor de homo's, aanpak van de milieuproblemen en in het bijzonder de opwarming...
Echt een 'liberal' program. En voor vele Amerikanen, zeker voor de Republikeinen, om nog niet te spreken over de oerconservatieve Tea Party, staat 'liberal' gelijk met 'socialisme' en al gauw met 'communisme'. Een gruwel voor rechts Amerika.
Maar Obama gaat ervoor. Nu hij niet meer hoeft bekommerd te zijn om een herverkiezing, voelt hij zich bevrijd om een krachtige poging te wagen, het beeld dat hij heeft van hoe de VS zouden moeten zijn, grotendeels te realiseren. Deze speech maakt hem tot wellicht, naar Amerikaanse maatstaven, tot de meest 'linkse' (bij ons is dat eerder centrum-rechts) president in de Amerikaanse geschiedenis.
23-01-2013 om 11:19
geschreven door Gust Adriaensen
21-01-2013
Wandelen in Brecht
'De Goeien Tijd'. Daar vertrokken we. Brug 11, sierlijk ophaalbruggetje over het kanaal Dessel-Schoten. Al dichtgevroren. Sneeuwlandschap. Slingerpad door Hoofsweer en Kooldries. Talloze kleiputten. Het witte takwerk van bomen en struiken. Dan de witte vlakten. Hier en daar een boerderij.
De abdijtoren als baken. Trappistinnen. Het binnenplein op gelopen. Sneeuwruimende zuster gesproken.
Nederlandse arriveert voor een stilteweekend in het gastenverblijf.
'Bij altijd volzet', zegt de zuster. 'Je hoort en leest vooral kritiek op religie en religieuzen' zegt ze. 'Hier ervaren wij bij onze gasten een grote nood aan stilte, aan bezinning en zingeving, aan gebed'.
21-01-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
20-01-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 12 vrijdag 18 januari 2012
Omdat abouna Georges, de byzantijnse priester uit Qâra ook deze dagen niet één keer kon komen wegens de onveiligheid, (wat we wel gehoopt hadden) heb ik gisteren met de gemeenschap uiteindelijk de ritus van de zegening van het water gedaan. Op de middag vierden we de eucharistie en daarna volgden de lange gebeden en lezingen met een processie doorheen heel het huis (behalve de toren), waarbij iedere kamer werd gezegend onder het zingen van liederen afgewisseld met gebeden. Dit hoort eigenlijk bij het feest van Epifanie.
Het mysterie van de menswording in het Oosten wordt wellicht dieper en ruimer doordacht en beleefd dan in het Westen. Voor ons gaat het nagenoeg uitsluitend om de kribbe en het tedere gebeuren van de geboorte van een Kindje. Het is zowat het enige feest dat gelukkig - nog enige invloed heeft op het openbare leven. Onze dorpspleinen die heel het jaar overvol zijn, hebben met kerstmis hier en daar nog een plaats vrij voor een kerststal en het lawaai van toeterende autos wordt voor één keer nog overstemd door mooie kerstliederen. Het is een teken dat er diep in het hart van ieder mens toch een hunker is naar echte vrede.
In het Oosten gaat het echter om de vele verschijningen van God in deze wereld. In de antifoon op de lofzang van Maria in de Latijnse vespers van Epifanie of de Openbaring is daar nog iets van overgebleven: de wijzen die door de ster naar Bethlehem geleid worden, Jezus die op de bruiloft van Cana water in wijn verandert en Jezus die gedoopt wordt in de Jordaan. Hierbij wordt ook onze deelname aan Jezus leven door ons doopsel gevierd.
Vandaag is het de grote opruim van het kerstgerief met kerstallen en versieringen terwijl we nu eigenlijk de traditionele kerstsfeer beleven: - 6 graden en een pak sneeuw. Dit betekent ook dat de leidingen bevroren zijn die het water van de zonne-energie naar de douchen moeten brengen. En voor een ijskoude douche lopen zelfs onze sterkste ijsberen nog niet warm. Bovendien is er hierna in de toren helemaal geen water meer dat uit de kranen komt, ook geen koud water. Even wachten of elders water zoeken. Maar ook nu gaan onze gedachten en gebeden naar de massas vluchtelingen in Syrië en er buiten, die veel erger onder de koude lijden, de meest elementaire beschutting moeten missen en niet eens de kans meer krijgen om, zoals wij, te leven van het werk van onze handen.
Zondag is een geweldige uitvinding, die hier echt als een vrije dag wordt beleefd. Op de middag is er een feestelijke eucharistie. Omdat de byzantijnse priester uit Qara die enkele kilometer nog steeds niet in veiligheid kan afleggen zorg ik voor de zondagseucharistie volgens de Latijnse ritus maar wel in byzantijnse kleding (goudgele met vele versieringen en goud, schitterend) en vele Arabische gezangen en gebeden. Ook houden we een processie voor de offergaven. De drie kleine meisjes, die hier opgevangen zijn, hebben hun mooiste engelenkleedjes aan, omdat ze ook enkele liedjes zingen en zij mogen bij de processie het processiekruis en de twee cherubijnen dragen.
Na de eucharistie wordt nog wat aan het eten gewerkt en als het klaar is zoeken we een gezellige plek voor het middagmaal. In de zomer is dat meestal in de schaduw in de tuin, in de winter, zolang het kan zoals nu , in het atrium. Dan volgt een flinke rusttijd en in de late namiddag of de vroege avond kijken we meestal samen naar een religieuze, leerrijke, stichtende of komische film. Door de jaren heen hebben vele mensen ons goede dvds gegeven (altijd nog welkom natuurlijk) om van te genieten. En deze avond hebben we genoten van de oude dvd Les cloches de Ste Marie (een jonge aalmoezenier Bing Crosby in een school, bestuurd door een zuster directrice Ingmar Bergman omring door een hele groep zusters en alle grappige spanningen ermee verbonden).
Er zijn natuurlijk vele mensen die s zondags noodgedwongen moeten werken, maar over het algemeen zou een grondig herstel van de zondag voor velen een weldaad zijn. Goede inspiratie hiervoor is te vinden in de prachtige apostolische brief van Johannes Paulus II over de Dies Domini, de Dag van de Heer (31 mei 1998). Hij legt nauwkeurig uit dat de Zondag is: 1. De dag van de Heer (om God te danken voor de schepping en de verlossing), 2. De Dag van Christus (die ons door zijn sterven en verrijzen de herschepping, verlossing en uitstorting van de Geest gaf), 3. De dag van de Kerk (de familiale geloofsgemeenschap in lofzang verzameld rond de eucharistie), 4. De dag van de mens (die tijd neemt voor de rijkdom van het leven en de geestelijke waarden van gebed, bezinning, liefdedienst, vreugdevol samenzijn) en 5. De dag der dagen of de Heer der dagen (met het beleven van het ritme van de zondag, het wekelijks paasfeest, valt heel het leven in zijn juiste plooi).
Maandag begint heel de gemeenschap weer aan de amandelen. Er zijn nog flink wat zakken te doen. En de kamer die uitgebrand is, de enige die echt verwarmd was, moet grondig gepoetst en hersteld worden. Bovendien hebben we plots een aanvraag gekregen van een winkel in Libanon die een hoekje wil vrij houden om onze producten (kruiden, zalven, snoeperijen ) te verkopen. Er is voorlopig nog werk genoeg.
Dinsdag hebben we plots nagenoeg gans de dag stroomonderbreking gehad. Wel hadden we overdag flinke zon, zodat we toch even ons wasgoed konden laten drogen. Ons wasmachine is nog altijd kapot maar ondertussen hebben de jongens een ander gevonden dat ze wel gerepareerd hebben. Het wekt, al is het wat primitief.
Op diplomatiek vlak is er een erg positieve ontwikkeling. Vorige vrijdag is er een bescheiden ontmoeting geweest tussen Washington, Moskou en L. Brahimi. De Russische woordvoerder van buitenlandse zaken Alexander Loukachevitch kon meedelen dat Rusland consequent vasthoudt aan de principes: alleen de Syriërs mogen over hun lot beslissen en wel zonder enige voorafgaande voorwaarde van buiten af, op basis van het communiqué van Genève (30 juni 2012). Verder is er ook een ontmoeting geweest tussen Egypte en Iran , waarbij Egypte opgeschoven is naar de politieke oplossing, door Iran voorgesteld. De zoon van koning Abdallah van Saoedi-Arabië, prins-opvolger Abdel Aziz heeft vervolgens in Jordanië een discrete ontmoeting gehad met Syrische officieren en beloofd de hulp aan terroristen drastisch te verminderen. Hij heeft zich daarmee gedistantieerd van de emir van Qatar. Amerika begint ondertussen meer schrik te krijgen van salafisten en jihadisten verbonden met Al Qaeda dan van Iran, waardoor de ontwrichting van Syrië diplomatiek minder belang krijgt. Denken we aan de oude volkswijsheid: wie wind zaait zal storm oogsten. De grens met Turkije schijnt gesloten te zijn om de stroom van terroristen af te sluiten. Ik begrijp wel niet goed hoe ze een grens van nagenoeg 800 km kunnen afsluiten, maar daar moeten wij gelukkig niet voor zorgen. En hoe de wijzen uit het Oosten, die Jezus in Bethlehem kwamen aanbidden en Hem hun gaven brachten, nu terug thuis moeten geraken weet ik ook niet, maar die zullen wel een omweg vinden.
Op diplomatiek vlak is alles klaar om spoedig tot vrede te komen in Syrië. De rust op het terrein is er echter nog lang niet. Turkije, Qatar en Frankrijk kunnen dan wel diplomatiek geïsoleerd geraken, zij blijven openlijk terroristen steunen (ongetwijfeld ook met de geheime steun van Amerika en anderen). Zij gaan verder met te proberen alsnog het land te ontwrichten en in te delen in etnische groepen, waarbij de christenen helemaal moeten verdwijnen. Ook in onze eigen omgeving is het gevaarlijker en onrustiger dan ooit. Woensdag is het een dag geweest van kidnappings, aanslagen en moorden. Allemaal hier in de buurt. Dinsdag en woensdag hebben we nagenoeg heel de dag én de nacht stroomonderbreking gehad, op enkele luttele uren na. Er is die twee dagen hard gewerkt, tegelijk aan de amandelen en aan het verwijderen van het roet van de balken van de uitgebrande kamer. De fraters aan het werk in die uitgebrande kamer zaten zelf helemaal onder het roet en bleven buiten eten om daarna nog een tijd door te werken en dan hopelijk een warme douche te nemen. Het weer is ondertussen iets minder koud geworden.
Woensdagavond hebben we ons eenvoudig avondmaal genomen in een zaal boven, waar overdag in groep aan de amandelen wordt gewerkt en waar een houtkacheltje geïnstalleerd is. Erg gezellig avondmaal bij kaarslicht en bij enige warmte. Bovendien was er weer iemand jarig en dus verscheen er een taart met kaarsjes, waarvoor we deze keer dus de lichten niet hoefden te doven omdat er helemaal geen karhabah of elektriciteit was.
Donderdagavond celebreren we de eucharistie op voorspraak van de hl. Antonius, de grote, de vader van het monnikendom. s Avonds besluiten de fraters om nu toch maar eerst de toren de gaan zegenen, wat nog altijd niet gebeurd is. Met kruis en wijwater trekken we zingend en biddend van onder naar boven en terug: Hoe blij was ik toen men mij riep, wij trekken naar Gods huis (psalm 122). We zijn juist binnen ofwe worden opgeschrikt door ontploffingen. Rond het klooster is er een bombardement van het leger bezig. En het is wel heel dichtbij. We doen rustig heel onze toer langs alle kamers, met begin en einde in de kapel. We wachten nog even en we horen ondertussen geen ontploffingen of schoten meer. Vlug terug naar de refter, langs de kortste weg over de koer. Iedereen is klaar voor het uur O. Ik haal het Allerheiligste Sacrament uit de kerk en breng het in veiligheid. Dan gaan we rustig in de refter in de zetels zitten. Ter ere van de hl Antonius en zijn naamgenoot onder ons, hebben de zusters weer een verjaardagstaart voorzien. Er wordt gezongen en gesnoept. Ondertussen is Faycal, onze engelbewaarder, alawiet er bij gekomen en heeft het jonge soennitisch gezin van de boerderij gehaald. Zij zullen met hun 4 kleine kinderen bij ons in een veilige kamer deze nacht doorbrengen. De boerderij bevindt zich immers aan de andere kant van het terrein, tegen de omheiningsmuur, dus vlak bij de bombardementen. De taart is meer dan groot genoeg, zoals altijd, zodat iedereen een flink stuk krijgt. We hebben geleerd in nood, alle noodzakelijke voorbereidingen te treffen en dan gewoon verder te doen alsof er niets aan de hand is. En iedereen is er gerust in. Dan kijken we naar het tv-nieuws en dat is minder geruststellend. Aanslagen alom, zoals jullie zeker ook te zien krijgen, al zal het met een andere uitleg zijn, zoals de tachtig doden in de universiteit van Aleppo tijdens de examens met nog zoveel meer gewonden.
Wat jullie wellicht niet te zien krijgen is wat volgt. Grote menigte vrijwilligers die naar de hospitalen stromen om bloed te geven, avondwaken alom met mensen van alle gezindten en standen die een brandende kaars in de hand hebben, getuigenissen van jongeren en ouderen, mannen en vrouwen met Syrische vlaggen en fotos van de president die allemaal eenzelfde getuigenis geven: Het Syrische volk is één en wij zullen een volk blijven dat in eenheid verder leeft. Soms is er een felle uitval naar het westen en de golfstaten: Welke vrede willen jullie ons geven? Jullie vermoorden onze kinderen! Mochten ook onze politici deze boodschap horen en verstaan! En in Moskou dwarrelt de sneeuw neer op een menigte mensen die bloemen neerleggen voor de slachtoffers in Syrië. Neen, in Syrië is er geen burgeroorlog onder het volk bezig waar het westen zo graag zou komen helpen om dan de macht te grijpen. Het Syrische volk vecht tegen een laffe buitenlandse samenzwering en zal deze ook overwinnen, zij het na vele doden en verwoestingen.
Wat mij altijd opnieuw treft is het volgende verschil. De jihadisten en terroristen die gevangen genomen zijn hebben nagenoeg allen hetzelfde zwart uiterlijk met grotendeels bedekt gelaat. Ze hebben geen gezicht en geen naam. De Syriërs die vol getuigen van hun wil om als één familie te blijven leven, spreken met een open blik. Het doet me denken aan de farao in de tijd van Mozes toen hij bevolen had alle Hebreeuwse jongetjes te doden. Hij heeft geen naam. De twee vroedvrouwen die moedig zijn bevel naast zich neerlegden hebben wel een naam: Sifra en Poea. Zij zijn de voorloopsters van de echte feministische beweging, vrouwen die het leven koesteren en verdedigen.
20-01-2013 om 14:56
geschreven door Gust Adriaensen
18-01-2013
Archivaris Postelse abdij schrijft boek over pater Otten
Archivaris Postelse abdij schrijft boek over pater Otten
Rafaël-Jan Otten was provisor-cellier van de norbertijnenabdij van Postel van 1943 tot 1977.
Samen met een groep jonge broeders en hun broedermeester, haalde pater Otten, de abdij uit de reële armoede waarin de Postelse norbertijnengemeenschap sinds de Franse Revolutie verkeerde.
Pater Ivo, archivaris van de abdij, was 21 jaar assistent van pater Otten. Pater Ivo heeft nu een rijk geïllusteerd boek geschreven over de figuur en het werk van provisor-cellier Otten.
Het boek telt 130 bladzijden en is een uitgave van de abdij. Het kost 18 euro (bij verzending +4,50 euro, buitenland iets meer) en is te koop -ofwel in Colibrant (VVV-kantoor binnen de abdijmuren) -ofwel rechtstreeks in de abdij: telefoon 014378121-vragen naar pater Ivo -ofwel in de abdij bij de archivaris: 0475-645897, ivo@abdijpostel.be -ofwel door storting op BE31 7330 4053 8855 van Postelre n.v.
18-01-2013 om 23:13
geschreven door Gust Adriaensen
16-01-2013
Van Besien had gelijk
In een tv-debat klaagde Groen-voorzitter Wouter Van Besien aan dat het uitvaardigen van een samenscholingsverbod na een zgn. oproep tot demonstreren in Borgerhout, onverantwoord en alleen maar contraproductief was. Want er was niet echt iets aan de hand.
Uit een bijdrage van de ombudsman van De Standaard blijkt nu dat Van Besien het bij het rechte eind had. In Borgerhout wist men van toeten of blazen. Er was nog niet eens het begin van wat in de verste verte op een demonstratie zou kunnen lijken. Gewoonweg door de aandacht die de krant besteedde aan een stuntelig, doorzichtig, niet gecheckt berichtje, kwam een hele machinerie op gang, met als toppunt van publiciteit: het ondoordacht en overhaast uitvaardigen van een samenscholingsverbod. Klap op de vuurpijl: De Standaard gaf aandacht aan dat berichtje gewoon als bladvulling. Er was nog wat ruimte en die moest dringend opgevuld worden, schrijft de ombudsman.
Met het uitvaardigen van samenscholingsverboden moet je overigens in een democratisch systeem uiterst voorzichtig omspringen. Het is een maatregel die je niet neemt als het om pietluttigheden gaat.
16-01-2013 om 09:23
geschreven door Gust Adriaensen
15-01-2013
De procureur en de partijvoorzitter
Een aantal uitspraken van de Antwerpse procureur in een uitgebreid interview in de zaterdageditie van De Standaard, zijn Groenvoorzitter Wouter Van Besien in het verkeerde keelgat geschoten. Zijn reactie kreeg nogal wat aandacht in de pers en op tv.
Sommige politieke tegenstanders probeerden Van Besien ervan te beschuldigen dat hij geen oog had voor de zgn. 'kleine criminaliteit'. Nochtans had Van Besien er vanaf het begin op gewezen dat zowel de kleine als de grote criminaliteit aangepakt moet worden.
In een debat op tv, citeerde Van Besien op zijn eigen, wat aarzelende maar authentieke, correcte en rustige manier uit het interview dat vorige zaterdag in De Standaard verscheen. Zonder agressie, zelfbeklag, gespeelde verontwaardiging of intimidatie wees hij erop dat in het interview de procureur de leefloners en de vreemdelingen met name viseert en dat dergelijke discriminatoire uitspraken niet kunnen voor een procureur.
In het interview zegt de procureur ook dat de doorsneeburger niet wakker ligt van de grote criminaliteit maar vooral last heeft van overlast en kleine criminaliteit. Dat zal wel grotendeels kloppen maar op die manier ontstaan er een indruk, een perceptie van minimalisering van de grote criminaliteit, bv. de reusachtige drugstrafiek in de Antwerpse haven..Van Besien klaagde ook het lakse optreden van de Antwerpse autoriteiten tegen de gekende, reusachtige diamantfraude aan.
Op basis van de tekst van het interview, is m.i. de kritiek van Van Besien en ook van anderen (o.a. juristen) terecht. Als de procureur van mening is dat het interview onvolledig of onjuist weergeeft wat hij verklaard heeft, dan moet hij de journalist en de krant aanpakken en rechtzettingen of aanvullingen eisen.
15-01-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
14-01-2013
René Stockman: 'De cultuur van de dood grijpt om zich heen'
Naar aanleiding van het euthanaseren van tweelingbroers, schrijft de heer Stockman, algemene overste van de Broeders van Liefde, een aantal overwegingen, die bijzonder waardevol zijn en naar naar de kern van de zaak gaan.
Ik geraak er sterker en sterker van overtuigd dat voorstanders van euthanasie onvermijdelijk verstrikt geraken in de ijzeren logica van de (bijna)absoluutheid van het zelfbeschikkingsrecht. Het eindpunt van die logica kan niet anders zijn dan het recht van elke persoon of zijn omgeving om een einde te (laten) maken aan zijn leven en daarbij een beroep te kunnen doen op een door de overheid voorzien en betaald wettelijk en medisch systeem.
Waarvoor vaak gewaarschuwd werd, nl. het 'hellend vlak', functioneert al volop op een dodende manier: uitbreiding naar alle leeftijdsgroepen, naar alle vormen van lijden of handicaps.
Kortom: de ultieme banalisering en extreme individualisering van leven en sterven. Bovendien wordt het gecreëerde wettelijk kader meer en meer een lachertje.
Het is goed dat mensen als Stockman zich inzetten'opdat de cultuur van het leven het blijft halen op de cultuur van de dood'.
14-01-2013 om 17:34
geschreven door Gust Adriaensen
13-01-2013
'Verzuiling in Vlaanderen - Een In Memoriam'
De gerenommeerde socioloog Luc Huyse schrijft dat de verzuiling in Vlaanderen zo goed als dood is.
Het verwondert me al lange tijd dat wetenschappers, in het bijzonder sociologen, het bijna uitsluitend hebben over 'levensbeschouwelijke' verzuiling. Ook Huyse stelt in zijn artikel dat decennialang het maatschappelijk leven georganiseerd werd op basis van levensbeschouwelijke keuzes maar dat die tijd bijna helemaal achter de rug ligt.
Uiteraard hebben die levensbeschouwingen een belangrijke rol gespeeld. Maar aan de basis van de keuze lag vaak de sociaal-economische situatie van het individu of de familie of de groep. En die vorm van 'verzuiling' is blijven bestaan en door het dalend belang van de levensbeschouwelijke keuze, belangrijker en belangrijker geworden.
Er is naar mijn mening een groeiende verzuiling. De scheidingslijnen tussen de verschillende sociaal-economische zuilen, manifesteren zich volop in het maatschappelijk leven. Ze zijn te zien in de cultuur, de sport, het onderwijs,de politiek, de vrijetijdsbesteding, de ruimtelijke ordening,de huizenbouw, enz.
Of is de gettovorming in achterstandswijken en villaverkavelingen geen verzuiling?
13-01-2013 om 16:43
geschreven door Gust Adriaensen
12-01-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrienden,
De toespraak van Bachar el-Assad, door het westen uitgejouwd, is hier een fameuze opkikker geworden. Hierbij enige toelichting mijnerzijds Van harte P. Daniël
Zaterdag 5 vrijdag 11 januari 2013
Bij de gewone poets van de zaterdag komt er onverwachts een opdracht bij voor de fraters in de toren. De deur van de wasmachine, die al een zekere leeftijd heeft, is kapot en kan blijkbaar alleen met een nieuw onderdeeltje hersteld worden. En dat onderdeeltje is niet in Qâra te krijgen maar in Deir Attieh. Het zal dus even duren vooraleer iemand dat voor ons daar gehaald heeft. Met zes mannen, waarvan de meerderheid toch wel wekelijks de nodige vuile werkkledij heeft, is de wasmachine nagenoeg dagelijks in gebruik. Het zal voor de volgende periode dus even handwerk worden, maar daar ga je ook niet van dood. En als de zon af en toe wil blijven schijnen kunnen we onze meest noodzakelijke kleding wel gedroogd krijgen. Het weer is overigens uitzonderlijk zacht. Gelukkig valt er af en toe wel wat regen, zoals vandaag.
De middag beginnen we een uur vroeger dan gewoonlijk aan het gebed omdat nu de koninklijke uren gezongen worden van het groot feest van Epifanie. Het zijn de primen, tertsen, sexten en nonen die samen twee uur duren. Er is vandaag om een of andere reden voor het grootste deel van de dag geen elektriciteit en zo heeft men nog enige tijd nodig om het middagmaal klaar te maken. Om twee uur kunnen we aan tafel. s Avonds drinken we om 19.00 uur een tas thee en knabbelen daarbij enkele gebakken kastanjes, als voorbereiding op het lange vespers met eucharistie van Epifanie. Voor de Kopten, Armeniërs en vele anderen is het zelfs hun Kerstfeest, zoals we even op tv zien. Om 7.30 u mogen de kinderen, zoals gewoonlijk op vrijdagavond, een programma volgen op tv van de Hollywood cartoon Tom en Jerry. Erg grappig. Om kwart over acht zingen we de vespers met aansluitend de eucharistie, wat samen ongeveer twee uur en een kwartier duurt. Om half elf gaan we naar de refter om in de zetels met een bord op onze schoot wat lekkers te verorberen en er een tas thee bij te drinken. Om twaalf uur verschijnt een taart voor de jarige, het nieuwe jaar.
De Openbaring of Epifanie van Onze Heer en Redder Jezus Christus is hier in het Oosten het eigenlijke grote feest van het verschijnen van God in onze wereld (de theofanie): zijn geboorte, de aankondiging aan de herders, de ster die aan de wijzen verschijnt, zijn doop in de Jordaan, als begin van zijn openbaar optreden. In de gebedstijden komen al deze aspecten uitvoerig in de indrukwekkende schriftlezingen aan bod. Zo waren er in de vespers 15 lezingen, een beetje zoals in de Latijnse liturgie in de paaswake. De laatste is het evangelie en daarmee begon de eucharistie. Grote nadruk ligt op Jezus doop in de Jordaan en de doop van de catechumenen. De diensten hebben ook iets van onze Paaswake met de lezingen uit Genesis en Exodus. In de Latijnse liturgie wordt veel nadruk gelegd op Jezus openbaring tijdens de bruiloft van Cana. In de volksmond spreekt men in het westen van het feest van Driekoningen, hoewel het evangelie helemaal niets zegt over drie koningen. Het zijn wijzen die drie geschenken aanbrengen: goud, wierook en mirre.
Zondag 6 januari 2013.
s Middags vieren we plechtig de eucharistie van de zogezegde Drie Koningen, want ook nu is abouna Georges, de byzantijnse priester uit Qâra niet gekomen.
s Avonds volgen we de lange toespraak van Bashar el-Assad op tv. In de prachtige operazaal met meerdere balkons en vele honderden toehoorders in Damascus sprak hij tegen de achtergrond van een immense Syrische vlag die van dichtbij gezien, bestond uit de pasfotos van de gesneuvelden. Vele malen werd zijn toespraak onderbroken door een enthousiast applaus wanneer hij sprak over de volgende themas: de soevereiniteit van Syrië en de politieke oplossing waarover niet onderhandeld kunnen worden, voorwaarden door het buitenland opgelegd zijn onaanvaardbaar, de strijd tegen de terroristen en hen die het land van buiten af willen ontwrichten, dank aan hen die Syrië steunen, de martelaren die gevallen zijn en de inzet van het leger (mogelijk zijn er 35.000 soldaten gesneuveld!), degenen die oprecht ijveren voor hervormingen in dialoog en verzoening in het land, de burgers die helpen de terroristen te bestrijden, de Golan die van Syrië blijft, de Palestijnen die in Syrië leven en als Syriërs worden erkend. Hij besloot met: wij hebben rechten en God is altijd met het recht. Herhaaldelijk verwees hij naar het lijden en de droefheid in zovele gezinnen om de dood van geliefden en tevens naar de pijn omdat op zovele plaatsen het noodzakelijke nog ontbreekt om te leven. Maar de eensgezindheid en volharding in de vaderlandsliefde is de balsem in deze wonde.
Na zijn lange toespraak werd hij door de enthousiaste menigte omstuwd die bleef applaudisseren en zijn naam scanderen. Ik zou wel eens willen weten welk zogenaamd democratisch land een leider heeft die zo open en oprecht zijn democratische inzet in dergelijke moeilijke omstandigheden kan tonen! Hij heeft de vinger op de wonde gelegd. De strijd gaat tussen het Syrische volk en terroristen, de slaven die hun bevelen krijgen van het buitenland. Hij zoekt partners die in dialoog willen treden om het land in zijn soevereiniteit te steunen met respect voor de constitutie. Hij heeft de verschillende stappen voor een mogelijke politieke oplossing aldus omschreven: eerst een akkoord over het ophouden met terroristen geld en wapens te geven en de terroristen verwijderen, dan zal het leger zijn acties ook staken; daarna het controleren van de grenzen om de stroom van terroristen tegen te houden, vervolgens een nationale dialoog gebaseerd op de soevereiniteit van het land, zonder buitenlandse inmenging, verder wordt een groep opgericht die de nieuwe hervormingen gaat realiseren, dan nieuwe verkiezingen voor een nieuw parlement en een nieuwe regering, tenslotte zal het land heropgebouwd worden en allen die schade geleden hebben geholpen worden. Daarbij zal amnestie gegeven worden aan gevangenen die omwille van opstanden zijn opgepakt. Terecht zei hij dat Syrië van buiten af geen politieke hulp nodig heeft, maar wel dat men ophoudt de terroristen te steunen. Als een zogenaamd overgangsregering dient om het land naar ontwrichting of bezetting te brengen, hebben we die niet nodig. De Lente is een zeepbel. Het land behoort aan hen die het verdedigen en niet aan hen die het vernietigen. Alles zal steunen op de wil van het Syrische volk, daarom wordt alles onderworpen aan een referendum.
Door een referendum voorop te stellen heeft Bachar el-Assad drie slagen in eens behaald. Voor Syrië en voor heel de wereld heeft hij duidelijk gemaakt dat er aan de soevereiniteit van het land (verworpen door het westen en de golfstaten) niet kan getornd worden en dat hij de enige wettige leider is, die land en volk kan en zal verdedigen tegen de buitenlandse samenzwering. Omdat er verschillende landen zullen zijn die bij een referendum zeker gaan beweren dat er bedrog gepleegd is, kan hij daarvoor handig de internationale waarnemers en troepenmacht uitnodigen, waardoor de terroristen moeten verdreven worden. Hiermee maakt hij ook duidelijk dat hij met het volk de agenda bepaalt en niemand anders. Zo haalt hij eigenlijk ook heel de agenda van het westen overhoop. Laat de westerse media nog maar een tijd hun frustraties en ontgoochelingen spuien, samen met de grote meerderheid van het Syrische volk zijn wij blij dat de plannen van het westen en de golfstaten om Syrië te ontwrichten mislukt zijn. Frankrijk (blijft blunderen tegenover Syrië totdat het de werkelijkheid zal zien), Saoedi-Arabië (de voornaamste financier én leverancier van (Amerikaanse) wapens aan het terrorisme heel de wereldbol rond) en Qatar (de kabouter die even klein als rijk en corrupt is) blijven het vertrek van Bachar eisen. Washington (noodgedwongen), Moscou en Damas stemmen in met een vredevolle overgang mét Bachar. De Nationale Coalitie, een creatie van Amerika met figuren van buiten Syrië, blijft aansturen op de ontwrichting van Syrië. Het Vrije Syrische Leger (Free Syrian Army, beter genoemd: Fascistisch Salafistisch Leger) heeft zijn slagkracht al lang verloren en kan alleen nog iets bereiken met het Front Al Noustra, een radicale Al Qaida-cel die zelfs door de Verenigde Naties op de lijst van terroristische organisaties is gezet. En dan zijn ze in het westen verwonderd dat Bachar el-Assad kordaat zegt: wij onderhandelen niet met deze terroristen!
Verder wordt ons klooster op het nieuws nog met eer vermeld naar aanleiding van drie ambulances die vanwege de Italiaanse regering (de carrabinieri) langs het klooster Mar Yakub aan Syrië geschonken zijn. Daarvoor had moeder Agnes-Mariam al tijdens de voorbije zomer gezorgd. De administratieve regelingen bleven echter aanslepen tot nu toe. Nu verschijnen plots op tv onze ingenieur Zaki en onze Abdel Massieh samen met de minister van gezondheid. Zaki (die op dit ogenblik met zijn gezin in Damascus verblijft, bij zijn moeder die weduwe is) geeft een moedige uitleg recht uit zijn hart: hiermee willen we getuigen van de liefde van Christus voor alle mensen, die er nood aan hebben. Een ambulance zal wellicht in Qâra gestationeerd worden. Men wacht echter tot alle terroristen opgeruimd zijn.
Met de maandag begint het gewone leven weer. De voorbije nacht en gans deze dag heeft het gestormd met slagregen. En er is flink wat regen gevallen, wat altijd een grote weldaad is voor de gewassen hier in de woestijn. Dinsdagmorgen is het dan weer volmaakt stil en zien we wat de storm allemaal heeft aangericht. Ook de tent op het dak is door de wind neergehaald en wordt weer opgebouwd. Daarna begint er stilaan sneeuw te vallen. We moeten er wel bijvoegen dat we tot heden nog geen ziektes gehad hebben in de gemeenschap. Ik denk ook dat het eten hier eigenlijk heel gezond is, al is naar Belgische smaak niet alles even lekker (waar niemand last van heeft dan ik alleen).
Ondertussen heeft de toespraak van de president vorige zondag zoveel deugd gedaan aan de bevolking dat er zowat in heel het land manifestaties zijn voor hem en voor Syrië. De heropbouw van het land zal echter pas beginnen of verder gezet worden vanaf het moment dat er geen terrorist meer in het land is. Voorlopig verandert er aan ons familiaal gevangenisleven dus nog niets. Wachten, zeer voorzicht blijven en zeker niet buiten komen.
Het zachte weer is nu voorbij. Het wintert flink. Terwijl bakken sneeuw uit de hemel vallen hebben we op donderdag onze handen vol. Het enige plaatsje dat goed verwarmd was, is ongemerkt in brand geschoten en alles binnenin is roetzwart. Gelukkig zonder verdere gevolgen (hopelijk), tot heden. Het is voor ons een gelegenheid om mee te voelen met de ontelbare Syrische families die veel meer kwijt zijn, wier huizen zijn verwoest of in de vlammen opgegaan. Omdat we vandaag evenwel een enige kans hebben om even in de sneeuw te ravotten en de terroristen nu niet op het terrein zullen komen in deze 40 cm hoge sneeuw, gaan we ons na de middag eerst even uitleven.
Sneeuwballenoorlog voor klein en groot. De boer en de boerin blijven wel in de buurt en houden een oogje in het zeil. Vermits het terrein erg oneffen is en de putten op gelijke wijze als de wegen besneeuwd zijn kunnen er tal van verrassingen verwacht worden, wanneer iemand plots een meter of meer in de sneeuw wegzakt. Zo hebben we heel de namiddag mekaar flink met sneeuwballen bekogeld, onder een temperatuur van -2. Na zowat twee uur was nagenoeg ieder verkleumd van de kou. In de refter laten de kinderen hun besneeuwde kleding en schoeisel gewoon op de vloer vallen met een waterplas voor de halve refter tot gevolg. De kinderen worden direct onder warme dekens in de zetels gelegd en blijven verder koest . De volwassenen spelen nog een spel poker terwijl er wat warme chocomelk gemaakt wordt en zo is het tijd voor de eucharistie.
Zo werd het avond en morgen, dit was de eerste dag van grote sneeuwval. God zag dat het zeer goed was en wij genoten er van. Dank Heer, voor uw schepping, voor de regen en de sneeuw, die niet zullen terugkeren voordat zij deze woestijn hebben doordrenkt en vruchtbaar gemaakt.
12-01-2013 om 09:09
geschreven door Gust Adriaensen
11-01-2013
Hypocrisie en populisme ten top
Politici van alle partijen rollen over elkaar heen om de dodelijkste slagen toe te brengen aan een 85-jarige vrouw, koningin-weduwe.
Waarom? Omdat zij van mening (willen) zijn dat de koningin of haar entourage gebruik maakt van fiscale mogelijkheden die de politici zelf gecreëerd hebben, waarvan duizenden Belgen, inclusief deze politici, proberen te profiteren.
De politieke tafelspringers vinden het zelfs niet nodig te onderzoeken of Fabiola het fonds spijst met haar privévermogen of met dotatiegeld. Nee, zij schreeuwen om ter hardst: 'Koninginnetje moet hangen!', want zij weten: dergelijk gebrul doet het goed bij een belangrijk deel van hun kiesvee.
Deze verkozenen des volks die onbeschaamd het niveau van hun wedde zelf bepalen, ook al schitteren velen alleen maar door absenteïsme, schermen nu met de ethiek die volgens hen primeert op de wet die ze zelf hebben gemaakt. Maar wanneer bv. geestelijke leiders morele waarden verdedigen, beroepen deze politieke kameleons zich op de wet.
11-01-2013 om 07:55
geschreven door Gust Adriaensen
10-01-2013
Zum Kotzen
In De Standaard van 8 januari verscheen een artikel onder de titel 'De gevaren van seks' van ene Ian Buruma, die volgens een redactionele toevoeging, sinoloog, japanoloog, journalist, publicist en theoloog zou zijn.
Meneer Buruma grijpt een toespraak van de paus tot de Romeinse Curie aan, waarin Benedictus het huwelijk tussen man en vrouw, de 'sacrale unie van man en vrouw', verdedigt, om de paus aan te vallen om zaken die de kerkleider niet gezegd heeft.
Het verwarde, vooringenomen en vooral kwaadaardige artikel van Buruma geeft te denken over het intellectuele niveau en de integriteit van deze sinoloog, japanoloog, journalist, publicist en theoloog. Het is natuurlijk meneer Buruma's recht het niet eens te zijn met de standpunten van de paus , maar iemand onderuit schoffelen omdat hij of zij bepaalde dingen niet heeft gezegd of niet heeft verklaard wat in dit geval de heer Buruma graag wilde horen, getuigt van intellectuele oneerlijkheid en van een discussietechniek die zelfs het toogniveau niet haalt.
Maar het weerzinwekkende is dat deze meneer Buruma het bestaat datgene wat de paus niet gezegd heeft of wat Buruma daaruit afleidt, linkt aan de beestachtige groepsverkrachting in India. Nog erger is , dat deze sinoloog, japanoloog,journalist, publicist en theoloog, verklaart dat de paus mee schuld heeft aan het barbaarse gedrag van die verkrachters. Zum Kotzen.
10-01-2013 om 08:25
geschreven door Gust Adriaensen
09-01-2013
Antwaarps: de volmaakte inburgeringstaal
Minister Bourgeois moet eens ophouden die arme migranten een schools Nederlands door de strot te rammen. Die getreiterde drommels worden dan in het echte Vlaamse leven geconfronteerd met een kakofonie van streek- en tussentaaltjes waar ze geen bal van verstaan.
Nee, de toekomst is aan het Antwaarps. Dat welluidende idioom kan indrukwekkende adelbrieven voorleggen. Antwaarps: de moedertaal van ALLE talen. Antwaarps: de taal die Adam en Eva spraken in de Hof van Eden. Althans dat beweert een 16de eeuwse taalwetenschapper: Johannes Goropius Becanus in zijn Origines Antwerpianae.
Het overgrote deel van de sinjoren is er nog altijd van overtuigd of voelt gewoonweg -een soort van Antwerpse grondstroom-, dat Becanus het bij het rechte eind had: Antwaarps is de oertaal.
En het moge duidelijk zijn: de toekomst gloort voor het Antwaarps. Ongetwijfeld zal de taalpolitiek van president De Wever erin bestaan het Antwaarps op te leggen als bestuurs- en onderwijstaal en hij zal dit fraaie idioom doen doordringen tot in het kleinste gehucht van ons geliefde regiootje.
Alle kindertjes op Vlaamse bodem, autochtoon of allochtoon, moeten in staat zijn zonder veel problemen het Antwaarps van de president, daarin blinkt ie echt uit, te verstaan. Pupilletjes die het wagen zullen op de speelplaats te converseren in bv. het Hents of het Geists, of nog restanten laten horen van wat vroeger algemeen Nederlands werd genoemd, zullen als straf minimaal vijftigmaal 'Zet die ploat af, idioowt!' moeten schrijven.
Een heerlijke, nieuwe taalwereld wacht de echte Vlaming!
09-01-2013 om 07:52
geschreven door Gust Adriaensen
08-01-2013
Inburgeringscursussen Nederlands
Een artikel van professor Johan Leman, waarin wordt gesteld dat minister Bourgeois te eenzijdig en te sterk focust op inburgeringscursussen Nederlands en te weinig op een breed integratiebeleid, lokt vanuit nationalistische hoek, veel scheldtirades en weinig inhoudelijke reacties uit.
Een van de redenen waarom Leman niet alle heil verwacht van het aanleren van een 'schools Nederlands', en ik ben van mening dat hij daarin gelijk heeft, is dat het vlotte gebruik van de algemene taal in Vlaanderen er echt niet op vooruitgaat maar dat allerlei tussentaaltjes welig tieren. Vele anderstaligen die via de inburgeringscursussen Nederlands een schools Nederlands hebben geleerd, komen in het echte leven in een oerwoud van onverstaanbare idiomen terecht.
Het is uiteraard enorm belangrijk dat anderstaligen die zich hier vestigen zo goed en zo vlug mogelijk Nederlands leren. Maar is het te verantwoorden dat de taaleisen die gesteld worden aan vaak laaggeschoolde, berooide, vervolgde arme sloebers, steeds maar strenger worden, terwijl aan migranten vanuit de EU (dikwijls hooggeschoold, welstellend), buitenlandse topmensen uit industrie en zakenwereld, Franse miljardairs op de vlucht voor de rijkentaks, Indische en andere allochtone diamanthandelaars die in hun immense villa's in de Antwerpse rand resideren, enz. , die taaleisen helemaal niet gesteld worden.
Er moet eens een serieuze poging gedaan worden om de taalkennis van die geprivilegieerde anderstalige inwijkelingen te checken.
En ook heel wat van onze Vlaamse toppolitici zouden er baat bij vinden een cursus 'behoorlijk Nederlands' te volgen.
08-01-2013 om 18:11
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2013
Een half uur van rust, bezinning, gebed
De avonddienst in de norbertijnenabdij van Postel Het geklep van het klokje. Het sfeervol verlichte romaanse abdijkerkje. Wisselend aantal aanwezigen. Mensen van weerskanten de grens. Tijdens de blokperiodes studenten uit heel het Vlaamse land. Vanaf april geregeld Nederlandse pelgrims, op de Via Monastica op weg naar Santiago de Compostela.
Stipt 18 uur : de ruisende stoet dernorbertijnen in hun wijde winterpijen. De diepe buiging, twee aan twee, voor het altaar. Het gestommel bij het plaatsnemen in het gestoelte.
De voorzanger heft de hymne aan, begeleid door zachte orgelmuziek. Het rustgevende psalmodiëren. De lezing uit eeuwenoude teksten van kerkvaders en heilige priesters. De stilte nadien. Het magnificat . De voorbeden. De namen van de confraters die sinds de stichting in de 12de eeuw op dezelfde dag gestorven zijn.
Het zegenlied en de zegen. Het convent richt zich naar het Mariabeeld, zingt het Marialied. Ga in vrede.
De diepe buiging voor het altaar. De stoet verdwijnt in de lange kloostergangen.
Het is net geen 18.30 uur wanneer we de kerk verlaten.
De avonddienst in al zijn eenvoud: telkens opnieuw een deugddoende geestelijke ervaring.
05-01-2013 om 21:06
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in Syrië
Goede Vrienden,
Hierbij enkele flitsen over onze overgang van 12 naar 13, helaas voorlopig nog in volle oorlogstijd.
Van harte P. Daniël
Oudejaarsdag 2012 Vrijdag 4 januari 2013
Vandaag op oudejaarsdag houden we een vastendag. s Middags wordt er thee geschonken met droog brood, terwijl er wat warme rijst is voor de kinderen en voor hen die het willen. Behalve de kinderen is er echter niemand die iets anders neemt. Er is trouwens deze dagen ook niet hard gewerkt. Ondertussen wordt de dagorde voor de namiddag en avond afgesproken. Tussendoor horen we in de vroege namiddag nog enkele ontploffingen, vrij dicht in de buurt. Het geeft geen aangenaam gevoel. Het is zeker niet de vreugde van vuurwerk, maar toch is niemand echt ongerust. We menen aan meerdere tekens te merken dat de oorlog samen met het jaar echt op zijn einde loopt. Hopen en bidden dat het ook zo is, al zal 2012 vlugger verdwenen zijn dan de massas terroristen.
s Avonds zingen we plechtig de vespers van de vooravond van 1 januari. Daarna hebben we in de zetels van de refter gezellig een tas thee gedronken met brood en een kaasschotel, die uit Libanon veilig tot ons gekomen is. Om half twaalf hebben we dan de eucharistie gevierd van 31 december. We waren maar goed begonnen toen het twaalf uur was. Het is dan de gewoonte blijkbaar dat alle bellen en klokken beginnen te klinken. Om half twee hebben we in het atrium elkaar een gelukkig nieuwjaar gewenst met een glaasje zelf gemaakte wijn. Het was een gezellige bedoening maar mijn kaars was echt uit en ik ben rond twee uur gaan slapen.
Nieuwjaar 2013.
Om 13.00 u hebben we plechtig de eucharistie van de Moeder Gods gevierd en tegelijk de dag van de vrede! Het was drie uur vooraleer we konden beginnen aan het middagmaal, dat deze keer helemaal en met veel liefde door een van de torenbewoners was klaar gemaakt. We hebben lekker gegeten. Er waren ondertussen twintig briefomslagen klaar gemaakt en daarin zat telkens een intentie om voor te bidden, een heilige om dit jaar beter te leren kennen en een Bijbeltekst. Deze briefomslagen werden op een schotel rondgedragen en ieder kon er eentje nemen. En s avonds hebben we nu eens genoten van de tv. Eerst was er een orthodoxe dienst in een prachtige en goedgevulde kerk van Damascus met een bemoedigende preek van de orthodoxe patriarch. De wensen van de mensen die daarna luk raak werden geïnterviewd deden ook deugd. Allen getuigden van dezelfde hoop op een herstel, een verzoening, een vrede. Dan zagen we een wake van moslims en christenen met lichtjes voor een moskee in Aleppo, die eveneens hun hoop en vertrouwen uitspraken op een herstel van de rust en de vrede tussen alle Syriërs, onafhankelijk van hun geloof. Er werd ook een bezoek getoond van een legergeneraal met enkele hoge verantwoordelijken aan gewonde soldaten in een ziekenhuis. Ik kan niet aannemen dat die soldaten toneel speelden wanneer ze zeiden bereid te zijn terug in dienst te gaan, zo vlug ze genezen zijn, om het land en de bevolking definitief te bevrijden van terroristen. Tenslotte was er een groep mensen die van Turkije eisen dat ze er voor zorgen dat de gekidnapte mensen die daar in hun kampen worden vastgehouden vrij gelaten worden, zo niet leggen ze klacht neer tegen de Turkse staat. Daarbij werden Turken op straat geïnterviewd die zeiden dat ze niet akkoord gaan met de politiek van hun land door zovele terroristen te herbergen en te steunen Daar bzevindt zich ook het militaire hoofdkwartier van de Nato met zijn acties tegen Syrië!) Hierdoor geraakt trouwens Turkije zelf steeds meer verlamd.
In Irak schijnen vele honderden doden gevallen te zijn tijdens de nieuwjaarsnacht. Zoals in zovele andere landen is het daar gelukt de interconfessionele strijd blijvend aan te wakkeren. Ondertussen hebben jihadisten het Franse lyceum in Aleppo met de grond gelijk gemaakt omdat ze voelen dat ze niet meer gesteund worden door Frankrijk, een van de grote aanstokers v an het terrorisme. En dat lyceum was een echt Frans statussymbool. betekent dat terroristen de volgende weken tot alles in staat zijn. Ondertussen blijkt het leger nu wel echt en voor goed in actie te komen. In heel het land zijn grondige zuiveringen begonnen van de haarden van de terroristen. Daarbij werden niet alleen grote aantallen terroristen gedood maar ook grote hoeveelheden wapens en communicatiemiddelen buit ge maakt.
Naast ons klooster staan de hoge pylonen van de trans-Syrische hoogspanning, van Jordanië naar Turkije. Een van die pylonen juist achter de muur van ons terrein is door het leger geraakt. Vanuit mijn kamer kan ik een hoop verwrongen ijzer zien liggen. Dat heeft op onze elektriciteit gelukkig geen effect. Toch was er geen elektriciteit in de nacht van 3 op 4 januari. Nu is ze weer hersteld, hoewel de onderbrekingen ook verder gaan.
Sinds enkele dagen is men samen de amandelnoten aan het kapot slaan. Ondertussen komen de kinderen naast je zitten om hulp te vragen bij hun huiswerk Frans of Engels. Zo samen werken is wel gezellig en het gaat vooruit.
We hadden jullie graag een filmpje bezorgd waarin op humoristische en nogal originele wijze het leven hier nu getoond wordt. Het was al voor Kerstmis klaar. Helaas is het internet hier nu niet sterk genoeg. Onze jonge moslim uit Damascus is het komen halen en probeert het daar, maar hij laat weten dat daar nu ook allerlei moeilijkheden zijn om zulk een groot bestand op internet te krijgen. Hopelijk lukt het een van deze dagen toch. In ieder geval mag je nog iets verwachten.
05-01-2013 om 09:59
geschreven door Gust Adriaensen
31-12-2012
Gelukkig Nieuwjaar!
GELUKKIG NIEUWJAAR!
Aan alle lezers
EEN GELUKKIG NIEUWJAAR!
----------------------
'Moge de Heer u zegenen en behoeden.
Moge de Heer het licht van zijn gelaat over u doen schijnen en u genadig zijn.
Moge de Heer u zijn gelaat toewenden en u vrede geven.'
(Numeri 6, 24-26)
31-12-2012 om 11:12
geschreven door Gust Adriaensen
Laatste bericht dit jaar van pater Daniël Maes uit Syrië
Goede Vrienden,
De meesten schijnen het te betreuren wanneer ik geen politieke commentaar meer zou geven. Een enkeling vindt het goed. Ik zal dus geleidelijk trachten af te bouwen. Ziehier dan mijn laatste bericht voor dit jaar. Daar bij voeg ik de wenskaart van onze gemeenschap in bijlage toe, al is het enkele in het Frans
Zaterdag 29 maandag 31 december 2012
Gisteravond (vrijdag!) is er een poging geweest van een aanval op ons klooster. Een salafistische imam uit Homs (salafisten zijn niet erkend door de meerderheid van de moslims) had in de centrale moskee van Qâra een opruiende toespraak gehouden, goed hoorbaar van op ons dak: tegen de ongelovigen en ketters die Kerstmis vieren. Het was een oproep gericht aan de jeugd van Mahomed om het geloof te bewaren dat zich nu voor altijd in dit land zal vestigen.
Tegen het vallen van de avond kwamen er enkele autos met gedoofde lichten naar het klooster gereden, er vormde zich een groep gewapende jongeren en de weg werd afgesloten. Het waren eerder marginale jongeren. Terwijl wij ons allemaal op de veiligste plaats terugtrokken en in alle haast het noodzakelijke hadden meegenomen om in onze bunker bij kaarslicht de eucharistie te vieren, was het dorp al gealarmeerd. Vanuit het dorp kwamen mensen toegelopen, die riepen en schreeuwden. Ondertussen hadden ze ook het leger verwittigd dat al ter plaatse kwam. Toen wij op het einde van de eucharistie nog een korte aanbidding hielden van het Uitgestelde Allerheiligste Sacrament, werd ons gemeld dat de bende verdreven was. Het waren mensen van buiten Qâra. Er zijn wel enkele obussen ontploft en eentje heeft de installatie van de zonneverwarming voor de douches op het dak beschadigd. Er blijken in Qâra moslims te zijn die hun leven wagen om ons te beschermen. De meerderheid van het dorp is met deze acties niet gediend. Wij leven hier in dienst van de plaatselijke kerk en in vrede met de plaatselijke bevolking. God zij dank.
Toen er weer terug elektriciteit was, zag ik dat mijn kamelen-haren-mantel vol kaarsvet zat. We waren namelijk (gelukkig) de liturgische priesterkleding vergeten mee te nemen en de kinderen kropen zo dicht tegen me aan om mij met hun kaarsjes licht te kunnen geven, dat ik niet gemerkt had dat ik helemaal onder het kaarsvet zat. Gelukkig was het dat maar
Zaterdag wordt heel de voormiddag besteed aan het nog beter voorbereiden van het uur O, waarop wij echt overvallen zouden worden of holder de bolder zouden moeten vluchten. Het is een gezellig heen en weer geloop, inpakken, klaar zetten, opruimen De fraters hebben voor mij ondertussen de dvd bezorgd van Charlie Chaplin: Modern Times. Die gaat zeker mee. Dat is evangelisatie Grand Cru! (Hij stierf op 25 december 1977, zoals Charbel Makhlouf op de avond voor Kerstmis, 24 december 1898). Niemand van ons denkt dat zulk een moment ooit zal komen, maar in deze omstandigheden is het goed om op alles voorbereid te zijn. Er kunnen steeds vreemde groepen fanatiekelingen rond zwerven die tot het ergste bereid zijn. Ook abouna Georges telefoneert me om te zeggen dat hij goed contact gehad heeft met een imam, een van de voornaamste leiders van de oppositie in Qâra, die hem verzekert dat zij niet akkoord zijn met een aanval op het klooster, dat zulks niet goed is voor de naam van Qâra en dat wij samen, moslims en christenen één volk zijn.
Anderzijds wordt de hoop op vrede vanuit de internationale politiek met de dag groter. Zij die Syrië naar het leven staan worden één na één uitgeschakeld. Rusland heeft met zijn bondgenoten zulk een gezonde onderhandelingspositie verworven dat ze nagenoeg alles ten goede kunnen mee bepalen. Zelfs wanneer het te lang duurt vooraleer het vredesplan op tafel komt en de terroristen in de tussentijd nog te geweldig huis houden, is er een plan om in te grijpen. Zelf ben ik benieuwd hoe onze westerse politici en journalisten hun bocht gaan nemen. Maar kom, ik had beloofd te proberen mijn commentaar daaromtrent even in te slikken. Zo gezegd, zo gelaten.
In de late namiddag nodigen de kinderen ons uit in de hal. Ze hebben voor ons een heuse receptie voorzien met enkele drankjes en home made snoeperijen. Ze zijn in hun mooiste kleedjes en voeren tenslotte nog was dansjes uit, die in een soort volksdans uitmondt. De eucharistie wordt weer in ons vertrouwde kerkje gevierd. Het licht valt uit wanneer we juist begonnen zijn, maar een kwartier later is er weer elektriciteit.
In een oorlog is de waarheid altijd het eerste slachtoffer en de bevrijding komt door het erkennen van de waarheid naar Jezus Woord: De waarheid zal u vrij maken (Johannes 8, 32). De Syrische crisis is/was vooral een vrucht van de leugen. In Syrië is er een vreedzame, binnenlandse oppositie die democratie wil en er is een buitenlandse oppositie die een internationale tussenkomst wil om het land te ontwrichten. Deze laatste kreeg vanaf het begin alle steun vanuit het buitenland én van de internationale media, die bij voorbaat alle schuld van de ellende aan de Syrische regering gaven, niets vermelde van de vele hervormingen die genomen werden om een revolutie te voorkomen en niets zeiden van de vele en massale betogingen in Syrië tegen de buitenlandse inmenging. Syriërs betreurden dat hun stem niet werd gehoord maar dat wel vanuit het buitenland de harde taal tegen de regering en de oproepen tot strijd tussen de verschillende geloofsgroepen werden aangewakkerd. Arabische zenders gebruikten voortdurend oude beelden van opstanden in Egypte en Yemen om deze als Syrische opstanden voor te stellen, terwijl men kon waarnemen dat de beelden niet klopten met het seizoen van het jaar of met het uur van de dag. Homs is uiteindelijk gevallen door de leugens van de media. Homs zal door de waarheid bevrijd worden. Adnan Mahmoud, Syrisch minister van informatie wist dit, maar was niet opgewassen tegen en niet voorbereid op de massale leugens vanuit het buitenland. Syrische informatie was vooral gericht op de vorming van de opinie in het binnenland. De reactie op de buitenlandse berichtgeving was daarom dikwijls niet aangepast en werd op een verkeerde wijze of een verkeerde tijd beantwoord. Hierdoor werd de leugen dikwijls nog versterkt. Nu is de tijd van de waarheid aangebroken. En dit is de tijd van de bevrijding voor Syrië én voor het Westen.
We bidden opdat de bemiddelingspogingen van Lakdhar Brahimi, de vredesgezant van de Uno en de Arabische Liga vlug vruchten mogen opleveren. Sjeich Moaz al-Khatib, de president van de Nationale Coalitie beschouwt zichzelf nog steeds als de enige vertegenwoordiger van het Syrische volk, daarin voorlopig nog gesteund door het westen. Hij stuurt aan op het vertrek van Bachar el-Assad en een buitenlandse interventie. Sergei Lavrov zal hem uit zijn irrealisme en zijn extremisme moeten bevrijden. In het vredesplan van Geneve, op 30 juni getekend door het westen, Rusland en China, is immers juist van deze twee punten geen sprake. En op deze basis zal Brahimi zijn vredesvoorstel uitwerken. Rusland blijft herhalen dat het aan het Syrische volk is het lot van de president te bepalen. Bovendien stelde Lavrov dat inmiddels de president de garantie is voor de veiligheid van de minderheden in Syrië, waaronder de christenen, die vanaf het begin in Syrië leven.
Onze Lieve Vrouw van Guadalupe, die in de zestiende eeuw op wondere wijze de mensenoffers in Mexico voor goed hebt doen ophouden, zegen het Syrische volk en laat het bloedvergieten hier tot een einde komen. Mogen de vredesonderhandelingen van Lakhdar Brahimi vlug tot een duurzame vrede leiden tot heil van Syrië en van de wereldvrede. Zegen al onze vrienden en weldoeners. Zegen ook allen die ons niet genegen zijn. Wil deze intenties toevertrouwen aan het Hart van Jezus uw Zoon en Onze Heer, opdat Zijn Rijk kome.
Aan allen een Gelukkig Nieuwjaar 2013 P. Daniël
31-12-2012 om 11:11
geschreven door Gust Adriaensen
29-12-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Beste Allemaal,
Het blijft buiten af en toe erg gevaarlijk maar wij blijven voorlopig veilig binnen. In bijlage voeg ik een wenskaart toe, waarbij de hoofdjes van de drie kinderen door de fraters netjes vervangen werden door de hoofdjes van de kinderen die hier opgevangen worden
Vrijdag 21 vrijdag 28 december 2012
We hadden verwacht dat het leger nog even zou opereren in het Anti-libanon gebergte, naast ons klooster, om de ongewenste kerstbezoekers vanuit Libanon tegen te houden, maar alles lijkt erg rustig. Er is vandaag zelfs geen stroomonderbreking geweest. Ook zaterdag blijft het rustig en pas in de namiddag valt de elektriciteit even uit. Dan horen we schieten en ontploffingen. Toch is het ook maar even. Wel valt internet in de namiddag en avond uit.
Juist na de misviering krijgen we telefoon dat er een interessant interview te volgen is op almayadeen. Deze zender is blijkbaar afgescheurd van al Jazeera in Qatar en is nu in Iran gevestigd. Het gaat over de vraag hoe Kerstmis dit jaar in Syrië gevierd wordt. Komen aan het woord: enkele mensen in de straten van Damascus, de orthodoxe patriarch, een deputé van Syrië, een man van de oppositie die geen geweld maar vrede wil en moeder Agnes-Mariam. Hun getuigenissen zijn sterk eensluidend. Er zal dit jaar Kerstmis gevierd worden, maar anders. Zowel de patriarchen als de moslimleiders hebben opgeroepen de eindejaarsfeesten te vieren, maar minder uitbundig en daarbij hulp te bieden aan de getroffen gezinnen en de mensen die onder deze oorlog bijzonder te lijden hebben, zoals de christenen in Homs, Quousseir, Aleppo. Allen geven een sterk getuigenis van eenheid, vooral de moslims, die zeggen dat er in de constitutie geen sprake is van meerderheid en minderheid, dat de islam niet dé godsdienst van Syrië is, dat er in Syrië zelf geen religieuze oorlog heerst en dat de christenen niet uit Syrië mogen weg gaan. Ze spreken allen van een complot vanuit het westen. Sinds de onafhankelijkheid zijn moslims en christenen één. Aan een van de moslims werd gevraagd hoeveel moslims er nu in Syrië zijn en hij antwoordde: 18 miljoen. Toen hem gevraagd werd hoeveel christenen er zijn antwoordde hij eveneens: 18 miljoen. Wij zijn altijd een geweest, zei hij, en we hebben altijd kerstmis en nieuwjaar samen gevierd. Alleen moeten we nu het leed meedragen van die christelijke wijken die verwoest zijn. Door dialoog en vrede zal Syrië zijn eenheid terug herstellen.
Op de vierde zondag van de Advent wordt hier voor de misviering een caminata gehouden, blijkbaar een karmelitaans gebruik. Op een mooi versierd kussen worden Maria, Jozef met het Kind Jezus rondgedragen doorheen heel het gebouw onder het zingen van Arabische, Franse en Spaanse liederen. Van de kerk gaat het over de binnenkoer naar de voet van de toren, dan naar de refter en in de grotten en zo langs het atrium terug naar de kerk. Op verschillende plaatsen wordt halt gehouden met een soort ondervraging: zijt ge bereid Jezus, Maria en Jozef in uw gemeenschap op te nemen? Dan een bede opdat het gezin van Bethlehem deze gemeenschap mag zegenen.
Nieuwe spanningen op internationaal vlak. De Nato heeft Amerikaanse, Nederlandse en Duitse patriotraketten geplaatst in Turkije aan de grens met Syrië, zogezegd om Turkije tegen Syrië te verdedigen, alsof Syrië nu niets anders te doen heeft. Om u van dienst te zijn deze kleine verduidelijking. Het gaat natuurlijk niet over onze vaderlandslievende patriotten, maar over pétriot. Als ge dat zo uitspreekt merkt niemand dat je, zoals ik, waarschijnlijk geen flauw benul hebt van wat dat ijzerwerk eigenlijk voorstelt. In elk geval schijnen het kollossale gevaarten te zijn, die zelfs op lange afstand gevechtsvliegtuigen uit de lucht kunnen halen, als ze doel treffen natuurlijk. In 1991 werden 39 scuds (zoek het zelf maar uit wat dat is) op Tel Aviv afgeschoten en met de patriotraketten werd één scud neergehaald, wat de Israëlische minister van defensie toen deed zeggen dat de patriot een efficaciteit heeft van ongeveer O %! Maar kom, ge gaat nu toch niet zeggen dat Amerika en Europa bezig zijn de spanningen te verminderen, wanneer ze aan de grens met Syrië zulke machtsontplooiing van vernietigingswapens manifesteren. Tot heden heeft Rusland altijd en consequent gestreefd naar een politieke oplossing en met alle partijen een dialoog gezocht. Nu zegt Segei Lavrov, Russische minister van buitenlandse zaken terecht: Als ge in een eerste fase duidelijk zichtbaar een wapen op tafel legt, gaat ge natuurlijk in de derde fase dit wapen gebruiken. Dit is onaanvaardbaar voor Rusland. Dit betekent een heimelijk inschakelen van de Nato in een oorlog en daar is geen enkele rechtvaardiging voor. Of als het westen in Turkije een permanente basis wil vestigen met dergelijk tuig, dan is het een Cuba-crisis in omgekeerde richting. Ofwel wil het een aanval voorbereiden op Iran. Immers, deze tuigen kunnen zonder moeite iets naar het oosten verplaatst worden en dan staan ze aan de grens met Iran. Op 15 december 2012 liet de Iraanse generaal Hassan Firouzabadi daarom al weten deze agressie te beschouwen als een oorlogsdaad die een derde wereldoorlog wil uitlokken. En op 17 december annuleerde Ahmadinejad zijn gepland bezoek aan Ankara. De waanzin van het westen heeft dus een nieuwe internationale hoogspanning bewerkt. Welke geheime agenda het westen voor ogen heeft is niet duidelijk, maar als ze hun spel verder zetten zal de gruwel voor heel de wereld vlug duidelijk worden. En dan later maar met krokodillentranen over de aangerichte ellende jammeren! Enkele uren nadat de raketten op 5 december geplaatst waren, kwam er in de Syrische haven van Tartus een drievoudige Russische gevechtsvloot aan, eveneens met kollossale raketten (750 kg met 280 km reikwijdte). Rusland, Iran en anderen gaan het westen deze keer niet laten begaan, wees daar maar van overtuigd. Zij zullen wel het mogelijke blijven doen om tot vreedzame en politieke oplossing te komen maar als het westen dit blijft weigeren staan zij klaar om zich te verdedigen, als wordt het een apocalyps.
Hopelijk zijn al deze bedenkingen voorbarig en wil het westen gewoon zijn militaire superioriteit manifesteren omdat ze op diplomatiek vlak geen enkel duidelijk plan meer hebben, noch enig inzicht en helemaal geen zinvolle visie (hebben ze trouwens nooit gehad). Het wil dan gewoon zijn spierballen eens laten zien, zoals in een Hollywood cartoon van Tom en Jerry, waar wij op vrijdagavond samen met de kinderen wel eens van genieten. En omdat Europa zo goed meegeholpen heeft aan de verwoesting van Libië (met 150.000 doden als begin) en tot heden ook aan de ontwrichting van Syrië, krijgt het als beloning de nobelprijs van de vrede. Ook een Hollywood cartoon waard, jawohl, wir sind Europäer! (binnen kort wellicht made in China).
Op deze zondagavond krijgen we bijzonder verheugend nieuws uit Qâra. Twee weken geleden werd ons gevraagd te bidden voor de vrijlating van de eerste officieel gekidnapte christen in Qâra, een apotheker. De kidnappers vroegen één miljoen Syrische Lyra, zo niet dan zou de familie alleen zijn hoofd terugkrijgen. We hebben iedere dag intens gebeden. Na een week vroegen de kidnappers nog maar de helft. Ook dat is onaanvaardbaar. We zijn blijven bidden en vandaag vernemen we dat die man zonder meer, gezond en wel is vrijgelaten. Anderzijds wordt ons een dringend gebed gevraagd voor de bevrijding van de christelijke wijken in Mhardeh, boven Hama. Opposanten blijken die wijken omsingeld te hebben. Onze medebroeder Najib en het gezin Nada en Aiman zijn van daar.
Als voorbereiding op de eigenlijke kerstviering kijken we vanavond naar een film over Jezus geboorte in Bethlehem. Maandag wordt s morgens vrij gehouden zodat ieder goed kan bij slapen als voorbereiding op de kerstvieringen die uren zullen duren. Rond half tien gaan de medebroeders eerst de grote koer nog proper maken. Daar ligt namelijk een hoop sprokkelhout, afkomstig van de enkele duizenden bomen op het terrein. Dit hout wordt in kleine stukken gebroken en in dozen of bakken gedaan. Het wordt gebruikt in de kleine houtkacheltjes, zo gauw het erg koud begint te worden. Er is namelijk hier geen centrale verwarming, wel zonne-energie voor de douches. En de kacheltjes zijn nog niet in gebruik, het is nog redelijk zacht weer en vandaag schijnt de zon flink. Vorig jaar kregen we rond deze tijd al pakken sneeuw.
Tegen de middag beginnen de koninklijke uren. Zo genoemd, omdat destijds de keizer in Constantinopel aanwezig was bij deze lange beginviering van Kerstmis (prime, terts, sext, nonen, met psalmen, lezingen en gebeden, afwisselend in het Arabisch en het Frans). Iedereen heeft hierin zijn deel. Zelfs de kinderen die zorgen voor het Heer ontferm u over ons in het Arabisch, dat na iedere gebedstijd 40 x wordt gezegd, telkens in groepen van 10. Ge ziet ze dan ijverig op hun vingers tellen.
Na het eten en de afwas wordt er nog even gerust en dan, alle hens aan dek. De zusters en de kinderen poetsen en versieren de kerk. Ze zorgen er ook voor dat alle aangebrachte kerstliederen in allerlei talen netjes in een bundel verzameld zijn. Twee zusters en de jongens zijn in de keuken en de refter voor het klaarmaken van de feestmaaltijd en toastjes. Een massa stukjes geroosterd brood worden belegd met zalm, saucisse, paté, stukjes citroen, augurk, tomaat. En dan is er nog een kaasschotel. Allemaal net echt. Deze keer is het werkelijk feest. Tijdens het werk worden nog eens de Byzantijnse kerstgezangen gedraaid. Die zijn zeer mooi maar voor een westerling moeilijk aan te leren. De Syriërs en de Libanezen kennen ze nagenoeg van buiten zoals wij onze kerstliederen van buiten kennen.
Rond zeven uur waren we klaar om de plechtige vespers te zingen. Daarin worden de indrukwekkende profetieën gelezen die Jezus komst aankondigen en een eerste deel van de byzantijnse kerstgezangen komen dan aan bod. We waren net begonnen met de vespers toen de elektriciteit werd afgesloten. De kaarsjesprocessie met de kersticoon werd hierdoor nog aantrekkelijker. Na een uur was er weer licht zodat voor het laatste deel van de vespers en de slotzegen over de broden, de wijn, de olie en het graan. Ieder wordt met olie gezalfd en krijgt een stuk brood dat hij/zij in de beker wijn doopt en opeet. Hierna is weer even pauze voorzien, waarbij men, als men wil, een tas thee kan drinken.
Om half tien was het levende kerststal. Vorige zondag was er al geloot om de rollen te verdelen: het Kind Jezus, Maria, Jozef, de herders, engelen, os en ezel, schapen, kamelen, de Wijzen In de refter was het eerst verkleedpartij. De fotos spreken voor zich. Dan werd in het atrium wat rondgetrokken en hier en daar op een deur geklopt die niet open gedaan werd. Zo kwamen we in de kerk waar de levende kerststal geïnstalleerd werd. De wijzen samen met de ezel waren bijzonder goed gelukt. Ieder gaf nu een persoonlijke bezinning en sprak een gebed uit, wat toch wel een kerstviering waard was.
Nadat alles weer opgeruimd was kon de nachtmis beginnen om half twaalf. Omdat nog altijd de byzantijnse priester niet kon komen was het weer een feestelijke mixt van Arabisch, gregoriaans, Frans, Engels, Spaans en een Nederlandse Nu zijt wellecome. De goudgele priestergewaden met veel goud omgeven en de versiering van de kerk zorgden voor een bijzonderlijk feestelijke tint. Tijdens de (byzantijnse) processie voor de offerande moesten we wel over de kinderen heen stappen, die ondertussen, in hun mooie engelengewaden, op de tapijten in slaap gevallen waren.
Na de mis waren ze weer springlevend want in het atrium gingen zij op gepaste muziek en met gepaste kleding Flamenco-dansen uitvoeren. Dat was de overgang naar het avondmaal. Iedereen had echt honger. En deze keer was het dan een soort koud en warm buffet met de schotels gewoon op tafel en iedereen kon nemen wat hij/zij wilde alsook zitten of liggen waar hij/zij wilde. Op dat ogenblik kwam er telefoon uit Libanon en konden we eindelijk moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel een Zalige Kerstmis toewensen. Ondertussen werd de laatste fase voorbereid: baba Noël, de Kerstman. Dit jaar kon hij echter wegens het gevaar zelf niet komen, maar hij had wel gezorgd dat ieder een kerstpakket kreeg met de meest verscheiden en nuttige dingen: warme handschoenen, een warme muts, een warme trui, enkele nieuwe washandjes, speelgoed voor de kinderen, een echte voetbal Het was toevallig allemaal wat ieder graag had of nodig had. Al was niemand hier buiten geweest, de Kerstman had blijkbaar langs Libanon vrienden gevonden om dit van plaats tot plaats veilig tot hier te laten brengen. Onze refter zag er uiteindelijk uit als een echt slagveld. Maar kom, om vier uur s nachts hoefden we geen volk meer te verwachten en konden we stilaan gaan slapen.
Eigenlijk is nu het lange morgengebed voorzien met de vele mooie gezangen en gebeden, zoals we dat vorig jaar gedaan hebben, maar toen hebben we geen levende kerststal gedaan. Die mooie lauden zullen we morgen zingen. Als westerling moet je wel even wennen aan het feit dat er geen vaste dagorde is, tenminste toch niet zoals wij gewend zijn. De eucharistie begint als we klaar zijn en dan wordt er geluid. We gaan eten wanneer de maaltijd klaar is en dan wordt er een teken met de bel gegeven. Het heeft soms wel eens een nadeel maar het grote voordeel is dat je hiermee alle stress verdrijft. De gemeenschap volgt niet de strakke regels van een dagorde maar de regels en de dagorde volgen het leven van de gemeenschap. Voor een westerling is het echt een weldoende ontdekking. Trouwens, vanaf het ogenblik dat hert uurwerk de leiding van het leven heeft overgenomen en de tijd ingedeeld in uren en minuten, vanaf dat moment hadden de mensen plots geen tijd meer.
Deze middag wordt vroeger dan gewoonlijk geluid omdat, tot ieders blijde verrassing, abouna Georges sinds weken weer is gekomen. Hij heeft zelf wel even getwijfeld maar heeft het dan toch maar gewaagd. Op verschillende plaatsen weerklonken de Arabische kerstgezangen. En de eucharistie was bijzonder feestelijk. Daarna moest nog wel even aan de maaltijd gewerkt worden, vooraleer we aan tafel konden. Ondertussen kwam die jonge moslim ons nog groeten. Hij is uit de gevaarlijke rand van Damascus en zijn ouders wilden hem enkele weken geleden bij zijn grootmoeder in Qâra onderbrengen om daar naar school te gaan. Hij voelde zich echter helemaal niet thuis in die school en is teruggekeerd. Hij heeft onze Najib eens ontmoet en die had hem gezegd dat hij zeker het klooster eens moest gaan bezoeken, wat hij toen gedaan heeft en met de fraters mee gewerkt. Nu is hij met zijn ouders op familiebezoek in Qâra maar wilde ons nog eens komen groeten, omdat hij zovele weken geleden zulk een aangename dag hier had beleefd. Hij wilde aanvankelijk niet mee eten maar heeft toch meegedaan en is gans de namiddag gebleven. Het was trouwens al vijf uur vooraleer het middagmaal en de afwas achter de rug waren.
Interessant lijkt me wat deze jonge moslim (17 jaar) ons spontaan over de toestand in Qâra vertelde. Drie vierde van Qâra wil in vrede leven en houdt niet van de spanningen tussen de mensen. Eén vierde wil profiteren van de oorlogssituatie en voor eigen belang of voor macht baldadigheden uithalen. Daarbij worden ze aangemoedigd van buiten af.
Opdat wij hier geen goede internetverbinding hebben om het filmpje dat de fraters gemaakt hebben op de website te krijgen gaat die jongen het proberen, als hij met zijn ouders terug naar Damascus gaat. Het is echt een leuk filmpje, al kan het uiteraard ook maar een beperkt beeld geven van wat hier gebeurt.
Op deze kerstavond kijken we naar een film over de grote patroonheilige van Libanon: Charbel Makhlouf, die op de vooravond van Kerstmis 1898 gestorven is en in 1977 heilig verklaard als een voorbeeld van een monnik volgens de oude oosterse tradities. Het was de tijd van de Turkse overheersing in Libanon. Hij leefde in het maronietenklooster van Innaya en deed zijn priesterstudies in Kfifane, waarbij hij overdag werkte en s nachts studeerde. Hij bereikte een wonderlijk evenwicht van innerlijke rust, gebed, dienstbaarheid en vrede. De laatste jaren mocht hij als kluizenaar doorbrengen. Een onafgebroken stroom van wonderen en genezingen vonden plaats tijdens zijn leven en na zijn dood, waardoor Innaya de naam kreeg van het Lourdes van Libanon. Hoewel er geen foto van hem gemaakt werd, is er in 1950 een onmiskenbaar duidelijk beeld van hem te zien op de foto van een groep seminaristen die het klooster bezoeken. Dit levensverhaal is echt inspirerend mooi. En met een stuk taart hebben we deze kerst afgesloten, niet direct een eerbewijs aan deze zeer streng ascetisch levende monnik, maar misschien een noodzakelijke voorbereiding om ooit in zijn buurt te komen.
Overigens, taarten bakken kunnen ze hier heel goed, en allemaal met eigen materiaal (amandelen, kersen, abrikozen, granaatappels ). Heilige Charbel, spreek voor ons, bourgondische zondaars, ten beste. Tweede Kerstdag zingen we het plechtige en lange morgengebed, zo tegen de middag. Deze zijn eigenlijk bedoeld om na de nachtdienst van Kerstmis gezongen te worden, wat we vorig jaar gedaan hebben en die eindigden toen ook om vier uur in de morgen. Nu waren we net begonnen toen de elektriciteit weer uitviel, maar met het daglicht en de deur open (het is nog tamelijk zacht weer) konden we ons wel behelpen. We eindigden met een processie op de grote binnenkoer. De avondeucharistie wordt bijzonder opgedragen enerzijds voor het werk van de vredesbemiddelaar Lakhdar Brahimi die in Damascus goed contact schijnt te hebben met de gematigde oppositie. Anderzijds bidden we voor de explosie van geweld die de vrienden van Syrië juist nu ontketenen. Verheugend is wel dat Rusland en Iran en anderen vastbesloten blijven de soevereiniteit van Syrië over heel de lijn te beschermen. Het westen heeft niet te beslissen hoe Syrië moet bestuurd worden. De wettelijke termijn voor de huidige president loopt tot 2014 en dan zal het volk zelf wel uitmaken wie er president moet worden. In zijn kersttoespraak roept ook Benedictus XVI op tot dialoog en een politieke oplossing. Dat staat dus ver af van de wensdromen van Amerika, Europa en de bombastische oplossingen van de vrienden van Syrië onder leiding van de petrol-kabouter van Qatar, die niets anders dan chaos willen.
We dragen vandaag de eucharistie op voor een doorbraak in de onderhandelingen omtrent een politieke oplossing. Brahimi krijgt van ons veel vertrouwen. Hij is niet hier om het leger te verlammen en de terroristen hun aanslagen verder te laten doen. Integendeel. Voor het westen is alles de schuld van het leger maar het leger heeft nog maar een klein deel van zijn mogelijkheden benut. Bovendien zijn ze nu al op bepaalde plaatsen aan de heropbouw bezig. Waar de huizen van de mensen verwoest of beschadigd zijn krijgen ze hulp en vergoeding voor de heropbouw. Dit is nog maar op enkele (veilige) plaatsen mogelijk. Het is wel de bedoeling van de regering dit voor heel het land te doen, zo gauw de bendes van het westen en zijn terroristische golfstaten hier weg zijn. Dat kan nog wel even duren.
Donderdagnamiddag wagen we het nog eens samen over het terrein naar de boerderij te gaan. Vooral voor sommigen is dat nodig, anders lopen ze tegen de muren op. En dat is ook al niet zo veilig, want op de muren hebben we prikkeldraad gespannen zoals in een echte gevangenis. Iedereen heeft er van genoten. Na de eucharistie is het een simpele maaltijd, maar mét taart en nog eens een film van Charlie Chaplin: Modern Times. Wat is dat niet allen komisch maar tevens een diepzinnige meditatie op onze tijd. Een bijzonder sprekende stomme film, wit-zwart. Charlie Chaplin mag voor mijn part gerust in de rij van de grote moderne profeten staan. En deze film heeft wel een heel sterke maatschappelijke boodschap. Zo zullen we morgen weer min of meer het gewone leven kunnen hervatten.
Ja er is hoop voor Syrië. Het westen ziet in zijn verblinding al twintig maanden het nakende einde van de Syrische regering en de vlucht van Bachar el-Assad. De werkelijkheid is net omgekeerd. Zo vlug de administratie van Obama II in de senaat bevestigd is, zal het vredesplan voor Syrië in de veiligheidsraad op tafel komen. Inmiddels werd de architect van de oorlog tegen Syrië, generaal David Petraeus, gedwongen af te treden. Hij is in de val getrapt die voor hem werd opgezet. Dat ook staatssecretaris Hillary Clinton zou verdwijnen, was al voorzien. Ondertussen is ze al enkele weken buiten strijd, blijkbaar wegens ziekte.. De bazen van de Nato die tegen het vredesplan waren, zijn opzij geschoven. Het departement van toezicht op de vrede van de UNO heeft in september een protocol ondertekend met zijn tegenhanger OTSC (Organisation du Traité de Sécurité Collective) en heeft ook mee toezicht gehouden op de gezamenlijke militaire oefeningen in oktober in Kazakhstan. Daarop werd deze maand besproken hoe eventueel deze blauwhelmen ingezet kunnen worden in Syrië. Hoewel Frankrijk en Engeland uiteraard fel tegen dit plan gekant waren, konden ze niet anders dan Amerika (die ook niet anders meer kan) hierin te volgen. Ze hebben nog vruchteloos gepoogd het vredesplan van Brahimi te veranderen.
En dan de veldwerkers zelf, de vechtjassen in Syrië. De jihadisten van Hamas, trouw aan Khaled Mechaal, hebben getracht het kamp van Yarmouk in te nemen maar werden door het leger hieruit verdreven, nadat ze hun vernielingen hadden aangebracht. Nu proberen ze in en rond Damascus nog wat voort te doen. Laat me tussendoor volmondig toegeven dat het Syrische leger zelf ook flink wat moeilijkheden heeft. Als jongeren dagelijks vrienden zien doden en daarbij weten dat hun jaargenoten die tegen Syrië vechten zoveel rijkelijker betaald worden dan zij, kan de bekoring om over te lopen erg groot zijn. Hoe langer de oorlog duurt, hoe groter de verleiding wordt. Dit gezegd zijnde willen we het nu hebben over het westers goudhaantje van de Syrische revolutie: het Vrije Syrische Leger. Dat dit geen leger is, niet vrij en zeker niet Syrisch, dat wist je al. Het zijn terroristen van overal, die door de sjeiks uit de petrol-staten worden betaald en gedrogeerd. Van wijken, dorpen en steden, die zij zogezegd al onder hun controle hebben, zijn alleen de verwoestingen zichtbaar, terwijl de bevolking zelf geleidelijk zijn vredelievend samen leven weer herneemt. Eindelijk heeft Amerika dit Vrije Syrische Leger (noodgedwongen) laten vallen; het krijgt nu alleen nog bevelen waardoor ze in feite de dood worden ingejaagd. En zo zijn er de voorbije maand alleen al vele duizenden gedood. Nu nog even wachten op het ogenblik dat ook de andere bondgenoten van het westen het licht zullen zien en deze schimmige club terroristen niet meer steunen tot heil van het Syrische volk en de wereldvrede. Of om het met een uitspraak van een van onze best geïnformeerde mensen te zeggen: het Vrije Syrische Leger blijft nog een tijd schitteren als een dode ster.
Voilà, en nu is het tijd voor de echte vredesgesprekken. Daarom ga ik met mijn politieke krabbels proberen op te houden, om de onderlinge dialoog echt alle kansen te geven. Mijn commentaren zullen d aar natuurlijk niet veel aan veranderen, temeer daar ze geschreven zijn in een voor alle partijen overstaanbare taal. Toch wil ik mijn solidariteit betonen met alle mensen van goede wil, die vanuit welke hoek of vanuit welk verleden ook willen meewerken aan de vrede in Syrië. Meer dan twintig maanden lang heb ik genoeg geschreven. En onze noodkreet is alleen maar sterker geworden. Als men in het westen nu nog niet weet wat hier eigenlijk gaande is, dan willen ze het niet weten. Ik ben duidelijk genoeg geweest. En terecht, ook als je het me niet vraagt. Het christelijk westen (Amerika, Europa, aangevuld met Turkije) en zijn terroristische golfstaten (Saoedi-Arabië en Qatar) moeten stoppen met hun duivels werk en maken dat ze hier weg komen. Dat ze eerst de rotzooi in hun eigen land opruimen! Dan zal er heel vlug vrede zijn en dan zijn jullie hier weer van harte welkom. Wil ondertussen mee blijven bidden en ijveren voor gerechtigheid en verzoening, waarheid en dialoog. En ik van mijn kant, zal proberen dergelijke commentaren voorlopig niet meer te schrijven. We zullen trachten onze frustraties met wat basket uit te werken. We hebben al lang een basketring om tegen de muur op de binnenkoer te hangen, maar we hadden tot heden geen bal. Met Kerstmis hebben we een bal gekregen en nu missen we voorlopig nog vier grote vijzen om de ring vast te maken. Maar ook die zullen ooit ergens wel boven water komen.
Heer Jezus, zegen de president en de regeringsleiders van Syrië. Zegen de presidenten, staatshoofden en regeringsleiders van alle landen. Zegen alle oppositieleden. Zegen het Syrische volk en bijzonder de families die zwaar getroffen zijn door deze oorlog. Laat de gedoden delen in uw barmhartigheid. Zegen alle wereldburgers. Zegen de zwaar getroffen christelijke kerken en wijken in Syrië. Zegen alle christenen in Oost en West, opdat zij hun taak in deze wereld begrijpen en moedig vervullen. Heer, ontferm u over mij (40 x). Aan allen een Gezegend 2013! P. Daniël
29-12-2012 om 09:43
geschreven door Gust Adriaensen
27-12-2012
Kerstavond
Kerstavond
Bij deze kerstavond
hoort een mijmering
over -hoe kan het anders-
VREDE.
Je kan je verdomd opwinden...
neen, dit gedicht -nou ja-
vlot niet.
Waarom niet denken
aan het huppelend kind
op de rustige straat,
een kakelende kip
en een fietsende boer
die meent dat het mooi weer is
voor de tijd van het jaar.
Je vrouw bezig zien
ijverig met pakjes
voor de kerstboom
zilverpapier en gouddraad
verschietend licht.
Jezelf erop betrappen
dat dit ernstig spel
je amuseert en ergert.
Je eigen vredesdroom
verpakt met slingerkrullen
rood en wit
hangt wiebelend
aan een takje.
Voorzichtig moet je wezen
met de vrede.
Een kerstboombal
die vaak voor onze blik
uiteenspat
in duizend doden
min of meer.
27-12-2012 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
26-12-2012
Der Kulturkampf
In De Standaard verscheen enkele dagen geleden een uitgesponnen tekst onder de naam van De Wever en onder de titel 'Afbreken om op te bouwen'. Het artikel handelt blijkens de redactionele inleiding ,over de functie van kunst in de maatschappij.
Deze reflecties kunnen een interessante bijdrage zijn aan een debat over 'l'art pour l'art' versus 'nutswaarde van de kunst'. De verhouding en de spanning tussen beide zijn overigens al eeuwen onderwerp van heel wat geschriften én van gesprek in intellectuele en kunstenaarskringen.
In dit geschrift komt de aap evenwel uit de mouw in de terloopse verwijzing naar Lanoyes reactie op De Wevers eerdere afrekening met kunstenaars en intellectuelen. Het is een rancuneuze en politieke en populistische aap.
De onafhankelijkheid en vrijheid van kunstenaars en intellectuelen zijn De Wever een doorn in het oog. En hij weet dat afgeven op intellectuelen en modernistische kunstenaars, goed ligt bij het grote publiek.
Kunst moet voor De Wever op zijn minst dienstbaar gemaakt kunnen worden aan zijn politieke visie en program.Waartoe dergelijke opvatting in extreme vorm kan leiden voor artiesten, intellectuelen en hun werk, hebben de labels 'Entartete Kunst' en 'Socialistisch Realisme' duidelijk gemaakt.
Wat ook duidelijker en duidelijker wordt: De Wever verbreedt en verdiept bewust, omwille van vooral electorale overwegingen, de kloof tussen hem, het Vlaams Nationalisme enerzijds en anderzijds de Vlaamse intelligentsia en kunstenaars.
Verstandig en ruimdenkend kan je dergelijke houding bezwaarlijk noemen.
26-12-2012 om 16:39
geschreven door Gust Adriaensen
25-12-2012
Pontificale Hoogmis in Postel
Na de kerstwake in een bomvolle abdijkerk, is er vanmorgen om 10 uur een Pontificale Hoogmis in Postel, waarin op feestelijke manier de geboorte van Jezus Christus wordt gevierd.
25-12-2012 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
22-12-2012
Kerstnachtmis in de abdijkerk van Postel
Kerstnachtmis in de abdijkerk van Postel
Elk jaar wonen veel mensen uit de ruime regio aan weerskanten van de grens, de kerstnachtmis in de stemmige abdijkerk van de norbertijnen in Postel bij.
Zij worden aangetrokken door de verzorgde, zin- en vreugdevolle liturgische plechtigheid van de abdijgemeenschap.
Ook dit jaar verwelkomt de abdij van Postel, alle mensen hartelijk om de geboorte van Jezus Christus mee te vieren.
De mis begint om 21 uur op maandag 24 december. De deuren van de abdijkerk zijn open voor iedereen vanaf 20 uur.
Wees erbij en u bent verzekerd van een hartverwarmende en positieve inzet van de kerst- en eindejaarsfeesten.
22-12-2012 om 19:43
geschreven door Gust Adriaensen
21-12-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 14 vrijdag 21 december 2012.
Feest van St. Jan van het Kruis, een mystieker die hier hoog in ere wordt gehouden. Gisteravond hebben we al een ontspanningsavond gehouden met een oude film van Fernandel: Don Camillo, monseigneur! Als monseigneur verveelt hij zich in het Vaticaan terwijl Peppone senator is geworden en zich ook verveelt. Beide komen ze terug naar hun vroegere stek om nog eens met heftige woorden en gebaren enkele geschillen uit te vechten. Schitterend. Niet direct een inleiding in de mystiek van St. Jan van het Kruis maar toch wel een verwijderde voorbereiding. Onze menselijke zwakheden, hebbelijkheden en frustraties kennen en aanvaarden is een goed begin. Het is een stukje van onze dagelijkse werkelijkheid. En mystiek gaat juist over de werkelijkheid en daarom is er niets zo praktisch als de mystiek! Heilige Jan van het Kruis, help ons op de weg van de mystiek en de echte werkelijkheid.
Vrijdag is er door heel de gemeenschap gewerkt aan de amandelen. De bedoeling is deze met de grote menigte snoeperijen en kruiden (die al mooi verpakt zijn), tomatensap en andere vruchten van het werk van onze handen mee te kunnen geven voor onze vrienden in Damascus die zorgen dat ze in Libanon geraken om daar verkocht te worden. We wilden minstens twintig kilo amandelen bereiken, maar s avonds hadden we al 22 kilo en er ligt nog een grote hoeveelheid te wachten. Aan de amandelen is er eigenlijk heel veel werk. De amandelen van de bomen plukken of slaan is al een groot werk. Dan moet de bolster er af gedaan worden, waarvoor ze in de zon te drogen gelegd worden. Tenslotte moet het harde omhulsel met een steen of hamer kapot geslagen worden. Jaja, we weten het wel, er bestaan machines die dat allemaal kunnen doen, maar dan zijn de amandelen meestal zelf ook kapot. Hier wordt alles met de hand gedaan om de amandelen heel te laten, één voor één zo zitten ze hier in elkaar. Zo werden wij uiteindelijk ook geschapen, één voor één, al gebeurt het wel eens dat ze met twee tegelijk komen. Ook welkom natuurlijk.
Voor de maaltijden heeft iemand weer een goed voorstel: iets vertellen over en voorlezen uit het levensverhaal van de ouders van Thérèse van Lisieux, die als heiligen van het gewone leven gelden (H. Mongin, Louis et Zélie Martin, les saints de lordinaire). Hun allergrootste bekommernis was heilig kunnen leven en hun kinderen heilig doen leven. Daarmee hebben ze gekregen wat Jezus in het evangelie voorspelde: Zoek eerst het Rijk Gods en al de rest krijgt ge er in overvloed bij. Indien dit in het openbaar zou verteld worden, dan zullen er heel wat mensen zijn in onze tijd die gewoon niet kunnen begrijpen hoe zulk een leven mogelijk is. Anderzijds zullen mensen, die enige geestelijke diepgang hebben er een sterke aansporing in vinden. Wat wordt het leven aantrekkelijk voor hen die het evangelie echt eens willen proberen.
In de avondrecreatie van de medebroeders onder elkaar, vertelt onze Syriër een mooie ervaring. Hij heeft vandaag zijn stille dag gehouden en heeft geluisterd naar de vrijdagavondpreek van de sjeik die vanop het dak gemakkelijk te volgen is (als ge genoeg Arabisch kent natuurlijk). Hij vertelde dat hij een tijd op een stoel heeft zitten wenen van ontroering. Terwijl de preken voorheen dikwijls agressief klonken (dood aan de ongelovigen) was het nu het tegenovergestelde. En het is dezelfde sjeik, door onze Syriër persoonlijk goed gekend. Hij preekt vanuit de St. Niklaaskerk die door wahabieten is omgevormd tot moskee. De sjeik zei dat de huurprijzen veel te hoog zijn, dat aan alle mensen, ongeacht hun geloof, huizen ter beschikking moeten gesteld worden, dat mensen die brood aan de dieren geven in plaats van aan hun medemensen een misdaad begaan en nog veel meer in deze zin. Hij prees de islam als een godsdienst van liefde en vergeving, van vrede en barmhartigheid voor allen. Daarna bad hij dat God Syrië mag redden. Onze medebroeder was zo getroffen en dacht bij zichzelf: dat is toch ook wat wij bidden en dat is waarvoor wij ons inzetten (al is het toch wel vanuit een geheel ander geloof). Misschien is het Rijk Gods hier al veel meer aanwezig dan we kunnen vermoeden. Ondertussen zijn er in ons dorpje ongeveer viermaal meer mensen dan voorheen. Van 2O à 25 naar 85.000!
Er is gisteren in Damascus een zoveelste staatsgreep geprobeerd en mislukt en we begrijpen goed waarom hierover in de westerse media nauwelijks iets gezegd is. Als het niet zo tragisch was, zou het een goed thema zijn voor een komisch stripverhaal. Het gonst al dagen van geruchten dat de laatste dagen van president el-Assad geteld zijn, althans volgens de westerse media, die dit al anderhalf jaar zeggen. De regering en het leger schijnen daar nu handig op ingespeeld te hebben. Er zijn allerlei troepenverplaatsingen geweest. Ook de legereenheid op één kilometer van ons klooster is plots vertrokken. Het gaf de indruk dat het leger nog maar enkele plaatsen kan beschermen. Terroristen wilden nu echt Damascus innemen, het vliegveld bezetten en het presidentieel paleis opblazen. Een flink aantal tunnels waren helemaal klaar. Naast een massa terroristen waren er Amerikanen (Blackwater) en Britten (SAS) bij betrokken. Er was ook gezorgd voor specialisten die de Russische elektronica kennen om achteraf hun overwinning fier ook aan de Russen te kunnen kond doen. Deze definitieve en vernietigende slag werd door de westerse geheimen diensten helemaal voorbereid en gecoördineerd. De Syrische regering had evenwel onraad geroken. Enkel uren voor de slag werd de communicatie plat gelegd en de terroristen moesten zich behelpen met satellietverbindingen uit het buitenland. Op enkele strategische plaatsen begonnen legervliegtuigen zakken wit poeder uit te strooien die als een geheimzinnige stof op de terroristen neerdwarrelde. In paniek namen dezen direct contact op met de geheime westerse diensten, die onmiddellijk dachten aan chemische wapens en bevalen dat de terroristen in de tunnels zouden vluchten. Het westen heeft een echte obsessie verwekt met telkens te praten over chemische wapens, om als voorwendsel te kunnen gebruiken voor een militaire inval. Helaas voor hen, gelukkig voor Syrië is deze obsessie hun eigen valkuil geworden. Het waren zakken met gewone witte bloem! In de tunnels heeft het leger dan, helaas, niet minder dan 6OOO terroristen gedood, waarvan 75% buitenlanders. Zo werden deze aanslagen verijdeld, dank zij de hulp van de Rusland (en Iran). Jammer van de doden, maar er staan er nog tienduizenden klaar. Wie een put graaft voor een ander valt er zelf in, werd vroeger in de volksmond gezegd. Dit is de eerste keer dat Amerikanen en Russen openlijk en militair tegenover elkaar staan. Als we dit een publieke match Washington-Moskou mogen noemen, dan is het in ieder geval O 1 geworden, al gaat ondertussen de verwoesting van Syrië verder. Het is voor de rebellen én het westen alvast een flinke mentale knak.
De westerse media zijn volop bezig nu ook de Russen te viseren om ondertussen hun dubbele misdaad verder te zetten: een systematische vernietiging van het land en een genadeloos straffen (meestal met de dood) van allen die volgens hen deze afbraak niet of niet genoeg steunen. Nu moeten ook nog patriotraketten het voorwendsel blijven scheppen om zo mogelijk tot de totale militaire vernietiging over te gaan, allemaal met de steun en de volle goedkeuring van het westen. Zijn de westerlingen, christenen incluis, nu volkomen gewetenloos of verblind geworden? Manifesteer maar voor de dierenrechten, het behoud van het milieu of meer inspraak van het volk Gods, lamme goedzakken! Hoe kunnen bisschoppen, abten, priesters, paters, zusters, geëngageerde christenen, rustig slapen en vroom bidden terwijl hun eigen regeringen alles doen om hun broeders en zusters hier verder uit te moorden? Of hebben onze gezaghebbende theologen het te druk met het voorzien van de gepaste kazuifels voor de vrouwen? Als hier de wortels van het christendom verder worden uitgeroeid, denk je dat de boom van het christendom in het westen dan echt gaat bloeien?
Een bevriend echtpaar in Egypte melde mij langs email, dat ze geschokt zijn door hetgeen ze daar vernemen van de mensen op de straat, die zeggen dat ze Egypte tot een soennitische staat hebben kunnen omvormen en dat ze dat in Syrië ook zullen doen Egypte: het land van de Kopten, het land van de vader van het monnikendom en van de vader van de theologische school!) Maar dat in Syrië zal niet lukken! De Nationale coalitie heeft op de 4e samenkomst van de zelfverklaarde vrienden van Syrië (Amerika, Saoedi-Arabië en Qatar op kop) wel een brede erkenning gekregen, maar gelukkig nog niet te veel militaire steun op de samenkomst in Marrakech vorige woensdag. De groep Jound al-Sham die met massas jihadisten hier opereren willen enkel een radicale islamitische staat en verwerpen al wat daar niet mee overeenkomt. Amerika heeft hen op de lijst van terroristen gezet. De oppositie is grondig verdeeld.
Deze zaterdag is wat rustiger dan gewoonlijk omdat de medebroeders vanavond een schriftelijk examen moeten binnen leveren over het eerste deel van de fundamentele moraaltheologie. Ik ben blij dat zij het ook boeiend vinden. Voor de oorlog was het af en toe hier zeer druk. Er kwamen zovele groepen dat de medebroeders altijd moesten inspringen om hen even te woord te staan en voor hen te getuigen van de betekenis van het monastieke leven in het geheel van het christelijk leven en over het leven van onze patroonheilige, de martelaar Jacobus de Verminkte die zijn leven heeft gegeven voor de eenheid van de Kerk in Oost en West, Noord en Zuid. Nu zijn er ook wel eens onderbrekingen geweest maar weinig. We hebben rustig op de weekdagen in de namiddag de lessen kunnen voorzien, in de stijl van Johannes Paulus II die ook een deel van zijn priesteropleiding volbracht heeft als arbeider in volle oorlogstijd.
De derde zondag vieren we weer zonder onze byzantijnse priester uit Qâra, dus in de Latijnse liturgie met byzantijnse gezangen, gebeden en processie. Een mooi gebruik hier is dat men voor de eucharistie in alle eenvoud en vrijheid naar de priester aan het altaar gaat voor het sacrament van de boete. Dat kan alle dagen gebeuren, maar maar als er eentje komt, komen er meestal een hele reeks. Het is vandaag de zondag van gaudete =verheugt u. Het is eerst God die zich verheugt om ons, geschapen naar Zijn Beeld en geroepen om tempel van de heilige Geest te zijn. In de tweede lezing zegt Paulus daarom dat wij ook steeds verheugd moeten zijn en ons in niets zorgen mogen maken. Dan voegt hij er wel bij dat we in dankbaarheid al onze zorgen aan Hem moeten toevertrouwen. Dat hebben we dan ook gedaan. Alle zorgen om de gekidnapte christen uit Qâra (ondertussen vragen ze nog maar de helft van het losgeld), de bevrijding van het land, de ommekeer van de wereldheersers, de bescherming van het klooster, de vrede voor het Syrische volk en het behoud van de christenen in het Midden Oosten Tenslotte kondigt Johannes de Doper in het evangelie aan dat Jezus, die na hem komt, zal dopen met Geest en vuur. Het is deze Jezus wiens Menswording we met Kerstmis vieren en wiens wederkomst we verwachten.
Het middagmaal wordt weer in het atrium genomen en dat is altijd gezellig. Daarna wordt, onverwachts, een wandeling voorgesteld met heel de groep dwars door het terrein naar de boerderij, de boer en de boerin met hun vier kleine kinderen. Wat een pret. Sinds vele maanden zijn we uit veiligheid niet meer buiten de kloostermuren geweest. Faycal, onze engelbewaarder is er bij. De zusters en de kinderen hebben het grootste plezier met de kleine kinderen van de boer. We bezoeken de schapen, de kalkoenen, de kippen, de ganzen en de koeien. Het geeft even een gevoel van vrijheid. En het ziet er naar uit dat we een zachte herfst en winter krijgen. Vorige weken heeft het af en toe flink geregend en dat is een echte weldaad voor de woestijn. En de temperatuur is nu nog een twaalftal graden terwijl de zon tussendoor toch nog flink blijft schijnen. Wel krijgen we dikwijls sterke windstoten. En zo zorgen we er voor dat we na een uur weer veilig binnen de muren zijn. En s avonds weer een film, een deel van de 9 uur durende The Lord of the Rings.
Ondertussen gaat de voorbereiding van Kerstmis steeds intenser verder. Hier beginnen ze er al in oktober aan. Dan worden alle mogelijke kerstallen boven gehaald en stilaan geplaatst. En meteen staan ook de zogenaamde drie koningen, nl. de Wijzen er bij want ze zijn van de buurt, uit het Oosten. Zo zie je hier de meest originele kerstallen verschijnen op alle geschikte plaatsen. Vanaf oktober hebben ook de kinderen iedere dag in de eucharistie een liedje gezongen. Een zuster geeft hen iedere dag zangles. Een volwaardig schoolprogramma is voor hen uitgewerkt en daar hoort ook muziek, zang en natuurlijk ontspanning bij, naast de lessen van Arabisch, Frans, Engels, rekenen, tekenen Vanaf 17 december begint dan de noveen van Kerstmis als een heel intense voorbereiding. De kerk wordt steeds fraaier versierd, nu met goudgele doeken alom. De zuster van de sacristie kan daar heel haar creativiteit (voorlopig) weer aan kwijt. Er zijn vele en indrukwekkende byzantijnse gezangen voor eucharistie en de vespers die s avonds aangeleerd worden. Hiervan bestaan geen noten. Het wordt geleerd van een model op cd. Ook het Rorate en de O-antifonen worden niet vergeten. Iedere middag na het middageten (de aller slechtste moment om te zingen!) wordt de o-antifoon van de dag even gerepeteerd. Ieder o-antifoon belicht telkens een ander aspect van het indrukwekkende Christus-mysterie. En zoals je weet, de eerste letter van iedere o-antifoon in omgekeerde richting zegt: Ero Cras = ik zal er morgen zijn. Dat noemen ze een onomasticon. In ieder geval worden de o-antifonen ook hier gesmaakt.
Het is nu woensdag 19 december 2012 en we hebben deze week nog geen enkele stroomonderbreking gehad. Terwijl ik er wil bijvoegen dat je hier nooit weet wat er gebeurt valt de stroom uit, maar binnen het uur was er weer elektriciteit. Dus er is misschien toch wel iets positiefs aan het groeien. Onze Faycal, alawiet, conciërge en engelbewaarder, die de Libanese oorlog heeft meegemaakt en zeer goed op de hoogte is van de toestand in Syrië en rond het klooster, heeft er bewust voor gekozen om voor onze veiligheid te blijven zorgen, hoewel hij en zijn vrouw veel gemakkelijker en veiliger elders een onderkomen kunnen hebben. Hij heeft nog nooit overdreven in enthousiasme, maar nu zegt hij beslist: er komt vrede. Terwijl de westerse media melden dat het vluchtelingenkamp al-Yarmouk in Damascus in handen van de rebellen is, weet hij dat het niet waar is. Rebellen zitten wel in het kamp om de bevolking te gijzelen en het leger te beletten massaal op te treden maar het leger is een omsingeling bezig en geven de burgerbevolking de kans om te vluchten. Dan zullen ze met de rebellen afrekenen.
Deze woensdagvond wordt de elektriciteit plots weer afgesloten. Dank zij de generator kunnen we wel op een van de Syrische tvzenders nog het lange interview met de patriarch Gregorios III Laham volgen. Het is een sterke spirituele en hoopvolle boodschap met tegelijk een ondubbelzinnige afkeuring van de westerse machten die Syrië willen ontwrichten. Syrië is één. Christenen, moslims, minaret en klokkentoren staan naast elkaar en omarmen elkaar. Deze eenheid heeft Syrië tot heden doen standhouden tegen de buitenlandse machten. Verzoening is de enige weg. En met de vrede in Syrië zal er ook vrede komen in andere Arabische landen en voor Arabische volken. Hij noemde westerse landen en Europa bij name en vroeg: waar is uw beschaving? Ook vertelde hij van zovele westerse bisschoppen en met name Amerikaanse bisschoppen die hem zeiden dat ze geheel onwetend zijn over al wat hij hen vertelde over de ontwrichting door het buitenland. Hij vroeg ook aan de westerse christenen: waar is jullie beschaving? Jullie hebben geen wortels, jullie wortels liggen hier. Het is de moeite dit interview in zijn geheel te vertalen.
Deze avond en nacht is er onraad in het Antilibanongebergte, dat achter ons klooster ligt. We horen schieten en ontploffingen. En dat zijn andere geluiden dan die van cadeautjes die uit de kerstboom vallen. Heel de nacht is er geen stroom. s Morgens vernemen we de hele toedracht. Onze medebroeder, nachtwacht van dienst, heeft van op het dak heel het spel kunnen volgen. Gratis met klank en beeld, weliswaar enkel in zwart-wit. Blijkbaar wist het leger dat groepen rebellen (vrienden van Syrië!) vanuit Libanon (Beka) over het gebergte ons wilden komen bezoeken. Het leger heeft zich verschanst in de bergen en zijn zonder licht te gebruiken telkens verder getrokken. Zo hebben ze de rebellen kunnen betrappen en uitschakelen. We zijn achteraf ook eens voorzichtig van op het dak gaan kijken, maar de bergen staan er als stille getuigen bij en, zoals zovele oude mensen in het westen, met een beetje wit bovenaan.
s Morgens valt er eerst een heerlijke regen waar onze groenten, kruiden en fruitbomen met volle teugen van genieten. Dan straalt de zon. Moge zo Syrië eens na de oorlog de vrede krijgen. Het was mijn bedoeling om na Kerstmis even terug naar België te komen maar voorlopig is het onverantwoord één voet buiten het klooster te zetten. Daarmee zou ik mezelf en heel de gemeenschap in het grootste gevaar brengen. Dus wachten wij rustig af en zitten we met de draconische veiligheidsmaatregelen in het klooster veilig. Wie toch eens wil zien hoe wij hier ondertussen leven kan het erg ludieke filmpje van 4O minuten bekijken dat twee medebroeders aan het maken zijn en dat ze voor Kerstmis op onze website willen zetten: www.maryakub.org. Al is het maar een beperkte informatie, het geeft toch een indruk weer van ons soort familiaal gevangenisleven.
Dank aan hen die meehelpen, meebidden, mee-offeren, meelijden, met het leed en de strijd van het Syrische volk. Dank aan hen die meehelpen om de westerse waanzin te stoppen. In verbondenheid met jullie willen wij hier Kerstmis vieren en graag ook uw intenties bij Jezus in de Kribbe neerleggen, onder de milde blik van Maria en Jozef. Een Zalig Kerstfeest en een Gezegend 2013 P. Daniël
21-12-2012 om 17:58
geschreven door Gust Adriaensen
Hardvochtig voor arme sloebers, gastvrij voor rijke stinkerds: toch niet de essentie van de Vlaams-nationalistische mens- en maatschappijvisie, zeker?
21-12-2012 om 09:24
geschreven door Gust Adriaensen
20-12-2012
Paus schrijft artikel voor Financial Times
De Britse krant, de Financial Times, vroeg de paus een artikel te schrijven ter gelegenheid van Kerstmis.
De paus schrijft o.a. dat christenen zich vanuit de overtuiging dat zij moeten zorgen voor de zwakken en meest kwetsbaren, zich inzetten voor een eerlijker verdeling van goederen. Zij zetten zich af tegen hebzucht en uitbuiting vanuit de overtuiging dat generositeit en onbaatzuchtige liefde, zoals die ons door Jezus van Nazareth is voorgeleefd, de weg zijn naar de volheid van het leven.
20-12-2012 om 17:02
geschreven door Gust Adriaensen
Draulans versus Vermeersch
In een column in Knack, schrijft Dirk Draulans: 'Als filosoof Etienne Vermeersch zijn kruistocht tegen de overbevolking verder wil zetten, zal hij zich op de andere kant van een levensloop moeten focussen: de zijne. ' Volgens Draulans wordt de grootste oorzaak van de overbevolking de vergrijzing.
Het is verheugend dat Vermeersch in de media eens wat tegenwind krijgt. De dada's van de VRT-huisfilosoof en de lieveling van de media -al jaren lijkt het of er in Vlaanderen maar één moraalfilosoof rondloopt-, hebben vooral te maken met de overbevolking en hoe daaraan te verhelpen.
Geboortebeperking is dringend nodig, zegt het moraalfilosofisch orakel van Vlaanderen. Maar eigenlijk bedoelt hij: gedwongen geboortebeperking. Hij suggereert dat er nagedacht moeten worden over serieuze wettelijke en/of financiële maatregelen om een verlaging van het geboortecijfer wereldwijd af te dwingen.
Maar Vermeersch heeft evenwel nog nooit omschreven op welke concrete manier hij een geboortebeperking wil afdwingen. Hij weet het waarschijnlijk niet precies en hij durft het niet. En dat is maar goed ook. Want een opgelegde geboortebeperking betekent een fundamentele en dictatoriale inbreuk op de privacy, op de persoonlijke vrijheid en op de relatie man-vrouw.
In hoofde van Vermeersch dient echter ook opgemerkt te worden dat het te denken geeft dat deze man voortdurend op dezelfde spijker klopt: geboortebeperking en het zo voorstelt alsof dat DE oplossing van DE problemen is. Maar nooit met concrete voorstellen voor de dag komt om zijn wondermiddel te realiseren.
Draulans heeft gelijk: de bevolkingsaangroei heeft tegenwoordig minder te maken met het geboortecijfer dan wel met de vergrijzing. Zit er voor Vermeersch, in de laatste fase van zijn leven, geen uitdaging in, grondig na te denken, bv. uitgaande van zijn eigen situatie als bejaarde, over de ouderdom?
20-12-2012 om 08:14
geschreven door Gust Adriaensen
18-12-2012
Kerstmis in de abdij van Postel
Kerstmis in de abdij 22-25 december
Samen met de abdijgemeenschap -genietend van de rust, de stilte, de schoonheid van de liturgie, de pracht van het winterse landschap- toeleven naar het feest van de geboorte van Jezus Christus.
18-12-2012 om 20:42
geschreven door Gust Adriaensen
Obama: 'Wat geeft onze daden zin?'
President Obama zei in zijn toespraak tot de nabestaanden van de slachtoffers in Newtown, o.a. het volgende:
'Alle godsdiensten beginnen met een eenvoudige vraag. Waarom zijn we hier? Wat geeft ons leven betekenis? Wat geeft onze daden zin?
We weten dat we altijd goed doen als we voor onze kinderen zorgen, ze goed onderwijzen, vriendelijk voor ze zijn. Als we dat doen, kunnen we ons nooit vergissen. Daar kunnen we zeker van zijn.'
18-12-2012 om 10:18
geschreven door Gust Adriaensen
17-12-2012
Tentoonstelling 'Kerken is werken' in Annadal-Retie
Tentoonstelling 'Kerken is werken' in kapel Annadal
Naar aanleiding van de publicatie van het boek 'Kerken is werken', de geschiedenis van de twee Retiese parochies, organiseert de heemkundige kring 'Zeven Neten', een tentoonstelling in de kapel van WZC Annadal, Boekweitbaan, Retie.
De expositie is open op zaterdag 22 en zondag 23 december van 10 tot 12 uur en van 14 tot 17 uur.
17-12-2012 om 07:32
geschreven door Gust Adriaensen
16-12-2012
Een muur van glas
Een muur van glas
Ik weet: soms glijd ik weg in een andere toch echte wereld zie ik mijn ouders zie ik mijn thuis in een ander huis zie ik mijn hand aan de ploeg zie ik mijn paard het gewas op mijn land voel ik de rust aan de haard. Ik verdwaal in de tijd. Dat besef doet me pijn angst grijpt me aan.
Veel wijder dan gangen en kamers wordt nu het zorgzaam tehuis. Het werk moet gedaan: de beemden gemaaid de akker bewerkt het graan gezaaid 't alaam hersteld. 't Volk krijgt zijn plaats zijn dringende taak op het hem bekende veld.
Wij staan om hem heen met hem trekken we mee. Soms is een vinnig woord een oude zin genoeg voor een stille lach. Maar woede onrust en pijn zijn ruim zijn deel ontredderen ons evenzeer.
Dicht bij elkaar maar gescheiden door een muur van glas waarin geen poort, gaan hij en wij onzeker aarzelend, in onze eigen werelden voort.
16-12-2012 om 20:35
geschreven door Gust Adriaensen
14-12-2012
Torfs: 'Wij Vlamingen vergissen ons zelden. Intellectuelen wel'.
'Hoe vaker iemand nadenkt, hoe groter de kans dat hij zich vroeg of laat vergist.Wij Vlamingen vergissen ons zelden. Intellectuelen wel.' schrijft Rik Torfs in zijn recentste column.
Hoe meer en intenser ik over deze drie prachtige zinnetjes poogde na te denken, hoe meer ik me bewust werd van mijn talloze vergissingen, hoe meer ik me een intellectueel voelde, en hoe minder een Vlaming van de Antwerpse soort.
En ja, het onvermijdelijke moest gebeuren. Door al dat nadenken sloop twijfel in mijn hoofd en mijn hart. Twijfel over mijn gevoelens omtrent mijn intellectueel en Vlaming zijn.
De Echte, en zeker de Echte Antwerpse Vlaming, vergist zich zelden of nooit. Dat staat vast. Zekerheid omtrent de toekomst,zekerheid omtrent de waarden, de normen, de plichten, zekerheid omtrent Belgenland.
De Intellectueel vergist zich. Dat staat vast.Vergissingen bij de vleet. Omtrent de namen van pleintjes, omtrent Vlaanderen, omtrent rechten.
Maar wat als een speling van het lot zorgt voor een Intellectuele Vlaming of een Vlaamse Intellectueel?
Gedoemd tot gissen ben ik. Net als Torfs.
14-12-2012 om 22:30
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 8 vrijdag 14 december 2012
Hoewel het vandaag een gewone zaterdag en dus poetsdag is, wordt in de liturgie plechtig het hoogfeest gevierd van O.L. Vrouw Onbevlekt Ontvangen. Dit werd hier in het Oosten al vanaf de 8e eeuw gevierd, maar anders genoemd. Zij spreken van de ontvangenis van de heilige Anna, de moeder van Maria. Op 8 december wordt de vigilie gevierd en op 9 december het feest zelf. Zij drukken dit mysterie niet uit met een abstract begrip, zoals wij in het Westen, maar met het concrete beeld. In het Westen is dit voor goed doorgedrongen met de dogmaverklaring door paus Pius IX in 1854 en uiteraard met de bevestiging hiervan door de verschijningen van O.L. Vrouw aan Bernadette Soubiroux te Lourdes, vier jaar later.
s Avonds vernemen we bijzonder dramatisch nieuws: een apotheker, een christen uit Qâra is ontvoerd en ze vragen er 10 miljoen Syrische Lire voor, zo niet krijgen ze alleen zijn hoofd terug. Bovendien krijgen we te horen dat er in Amerika en Europa vele duizenden Al-Qaeda strijders vrijgelaten worden en naar Syrië gestuurd om te komen moorden en verwoesten. Zo wil het westen dit land toch nog vernietigen om het in zijn macht te krijgen. In elk geval wordt het hier rond het klooster steeds gevaarlijker en moeten we telkens voor onszelf weer straffere voorzorgsmaatregelen nemen. Het is ook geen prettige gedachte dat mogelijk Syrië toch nog helemaal in de greep van de oppositie komt en er dus nog heel veel mensen zullen uitgemoord worden. Wel voelen we ons binnen voorlopig nog veilig en leven ons intens leventje verder, door zo goed als mogelijk is elkaars zorgen mee te dragen. Enerzijds bereiden we ons voor op het onverwachte en anderzijds blijven we bidden en vertrouwen dat God dit land en volk beschermt.
We vieren plechtig de tweede zondag van de Advent en na de mis houden we een processie met het Allerheiligste Sacrament om God te danken voor de bescherming die we tot heden kregen en om de uiteindelijke vrede voor Syrië en bijzonder voor een bevrijding van die gekidnapte man uit Qâra.
s Avonds kijken we naar een mooie dvd over Jezus volgens het evangelie van St. Jan, het eerste deel. Ondertussen worden we weer getrakteerd op gebak. Het is alsof er om de drie dagen iemand verjaart. De zusters zijn immers bezig met het ontwerpen en vervaardigen van een grote hoeveelheid snoeperijen, in plastieken doosjes verpakt. Tussendoor maken ze dan gemakkelijk een taart voor eigen gebruik. Het is de bedoeling deze dozen snoep via vrienden of kennissen mee te geven naar Libanon om daar verkocht te worden. Zo tracht men toch nog iets inkomen te krijgen in deze barre tijden.
Deze avond zijn ook de persoonlijke stille retraites begonnen. Het is hier de gewoonte voor het feest van Kerstmis dat ieder een dag zich terugtrekt in gebed van s avonds tot s avonds en alleen naar de eucharistie komt. Als tastbaar teken neemt men een kribbe met Kind Jezus mee naar zijn kamer en brengt die s avonds terug voor de volgende. s Middags wordt voldoende eten naar de kamer gebracht. Hier wordt trouwens doorgaans voor overvloedige maaltijden gezorgd, daar er gewoonlijk hard gewerkt wordt, zowel door de zusters als door de medebroeders. Er wordt weinig vlees gegeten maar heel veel groenten en fruit, hoofdzakelijk van eigen tuin.
Vandaag wordt ons gevraagd extra te bidden voor bescherming. Parijs, Londen, Tel-Aviv en Doha hebben weer een plan gemaakt voor een invasie. Duizenden jihadisten worden ingezet om de residentiele wijk van Mazzeh (ten Zuiden van Damascus) met zijn ambassades en hoge burgerlijke en militaire personaliteiten aan te vallen. Tegelijk moet er aan de andere kant een incident met chemische wapens worden uitgelokt en een overgelopen generaal moet dan de macht grijpen en het westen ter hulp roepen. Er zijn al meerdere staatsgrepen geprobeerd en mislukt. Nu zal het misschien niet anders gaan. Bovendien heeft Vladimir Putin gezegd Syrië te zullen verdedigen tot in de straten van Moskou. En Iran beschouwt Syrië als zijn verdedigingslijn. Al is dit misschien ook maar politieke taal, het westen zou toch wel een erg groot risico nemen door Syrië werkelijk binnen te vallen. Het vredesplan dat in Genève werd gesloten tussen Amerika en Rusland moet in februari voor de veiligheidsraad komen. Ondertussen heeft Amerika al plechtig verklaard de verenigde oppositiegroepen als de wettige vertegenwoordiging van Syrië te erkennen en Europese landen, waaronder België, volgen als stomme ezels. Terecht heeft Rusland meteen al woordbreuk verweten aan Amerika. Wil het westen de resterende tijd gebruiken om nog zoveel mogelijk te vernietigen? Jammer van de moeite, van de doden en de verwoestingen. Mogen de westerse politici genezen van hun waanzin en Syrië gerust laten.
Ik begrijp ook de onverschilligheid van de westerse burgers en zelfs de christenen niet. Moet dit land worden vernietigd opdat het westen de gas- en olievoorraden kan grijpen en de golfstaten hier hun islamdictatuur kunnen vestigen? Of is de uitbreiding van politieke macht dan zo belangrijk dat uw broeders en zusters hiervoor verder gruwelijk moeten uitgemoord worden?
Woensdag 12 december 2012 wordt O.L. Vrouw van Guadalupe (Mexico) herdacht. Het is de drukst bezochte bedevaartplaats ter wereld. Onder het middag- en avondeten vertelt een zuster de lange en boeiende geschiedenis hiervan. Het is voor mij een reden om s avonds de misviering ter ere van O.L.Vrouw te kiezen en wel met de nieuwe blauwe gewaden door de zuster van de sacristie zopas vervaardigd. Het beeld van O.L.Vrouw van Guadalupe is het enige ter wereld dat afgedrukt is op de mantel van de eenvoudige man Juan Diego. Deze mantel had normaal al na enkele decennia moeten vergaan zijn, maar hij is nog steeds, sinds 1531, intact en bewaart onveranderd de kleuren van het beeld van Maria. En in het oog van Maria is het beeld weerspiegeld van Juan Diego met de rozen in zijn hand. Deze mantel en afbeelding zijn talloze malen door wetenschappers onderzocht en telkens komen nieuwe verrassingen aan het licht. Met deze verschijning zijn de gruwelijke mensenoffers van de Azteken geëindigd. Bovendien is Maria hier in verwachting, en wordt als de patrones van de ongeboren kinderen vereerd. Wij bidden opdat Maria onze voorspreekster zou zijn om het vermoorden van mensen in Syrië te beëindigen en de vrede te bekomen.
Midden op de Meir in Antwerpen op zondag 16 december 2012
De idealisten van Mediawerkgroepsyrie nemen een moedig initiatief met een infostand aan de Wapper, de fontein, midden op de Meir op deze koopzondag, van 9.30 u tot 18.30 u. Zij zullen informatie verschaffen over het onrecht van het westen tegen de Syrische bevolking en vooral tegen de minderheidsgroepen zoals de christenen. Laat uw broeders en zusters hier niet verder uitmoorden omdat westerse wereldheersers met hun bondgenoten uit puur eigenbelang dit land in hun greep willen krijgen. Er zal ook geld ingezameld worden voor de massas vluchtelingen. Dit geld gaat niet naar regimes zoals die van Jordanië of Turkije die onder de mom van vluchtelingenhulp er uiteindelijk nog meer wapens en jihadistische strijders mee kopen om de ellende in Syrië compleet te maken! Dit geld gaat naar de vluchtelingen die in en vanuit het klooster Mar Yakub nu geholpen worden. Het klooster zelf bevindt zich in de erg gevaarlijk streek van Qâra, Homs. Naast de harde oppositiegroepen zijn er gewapende bendes die nu van de onveiligheid gebruik maken om te kidnappen, te doden en te verwoesten. Voor hen die wat meer achtergrondinformatie wensen voeg ik in bijlage het lange artikel toe over Syrië en de Stad Gods uit Hoor nr. 72, dat wellicht juist vandaag in de bus valt bij hen die er op geabonneerd zijn.
Neen, ik heb de waarheid niet in pacht. Wel heb ik van Syrië genoten voor de oorlog en daarna de groeiende gruwelen van binnen uit meegemaakt. Vandaar mijn luide noodkreet. Je mag als vrijwilliger de mannen aan de Wapper even komen aflossen, als je wil. In ieder geval kun je meehelpen aan een dringende bewustwording om het Syrische volk van de ondergang te redden. Yes You can!
14-12-2012 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
12-12-2012
Bestrijd de vereenzaming. Herwaardeer (ook) de parochies
Monica De Coninck, minister en voormalig voorzitter van het Antwerpse OCMW, verdedigt in een opiniebijdrage de sociale restaurants: 'Ze vullen niet alleen de maag, het zijn ook plaatsen waar mensen elkaar ontmoeten'.
Zij schrijft: 'Bond Zonder Naam' lanceert deze week een campagne om ons bewust te maken van eenzaamheid en het taboe dat errond heerst. Psychiater Dirk De Wachter ziet er een van de grootste problemen van onze hedendaagse samenleving in: een steeds verder gaande individualisering. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen geluk en succes. Netwerken of contacten die tot enkele generaties geleden prominent waren, schuiven steeds meer naar de achtergrond: de parochie, familie, buren, het praatje met de postbode of de slager. Mensen hebben via de nieuwe media meer contact dan ooit, maar tegelijk zien ze minder mensen in levende lijve.'
Monica De Coninck doet een oproep om opnieuw zulke netwerken te creëren. In alle wijken. Plekken in de buurt waar mensen terechtkunnen als ze het even moeilijk hebben. Die het gevoel geven dat er iemand is.
Ik kan die oproep alleen maar onderschrijven en toejuichen. Tegelijk wordt het duidelijker en duidelijker dat de gemeenschap, de politieke verantwoordelijken en, ja ook de katholieke christenen, slordig omspringen met een van de fijnmazigste en nog altijd functionerende sociale netwerken, die er zijn: de parochies.
De parochies hebben altijd die rol van ontmoetingsplaats, over alle leeftijden en sociale klassen heen, gespeeld. Het wordt de hoogste tijd dat alle burgerlijke en religieuze verantwoordelijken, zich daar opnieuw scherper bewust van worden. En dat ook het katholieke 'voetvolk' zich sterker en zelfbewuster inzet voor zijn parochie met die enorme mogelijkheden aan verenigende en eenzaamheid opheffende activiteiten en aan accommodatie.
12-12-2012 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
Een andere kijk op Kerst
Een andere kijk op Kerst
Twee concerten van '4-tune' in de Sint-Martinuskerk van Retie
Noteer zaterdag 15 december 2012, 20 uur en zondag 16 december 2012, 15 uur, Sint-Martinuskerk, al zeker in je agenda. Dan biedt 4-tune u zowel muzikaal als via verhalen Een andere kijk op Kerst.
4-tune brengt een uniek kerstconcert in de Sint-Martinuskerk in Retie. Dit concert wordt een totaalervaring van muziek, beeld en woord die ons langs de geschiedenis van het kerstgebeuren leidt. Verwacht niet enkel koorgezang maar ook een wandeling langs de diepe wortels van het kerstfeest.
Het koor wordt begeleid door de harpiste An Van de Borre die een centrale rol heeft in de Ceremony of Carols van Benjamin Britten en verder een rode draad door het programma zal trekken. Andere koorpareltjes zijn er van klassiek tot jazz, van componisten als: Mendelssohn, Bach, Kodaly, Rutter, Bremer, Cunningham, en meer.
Toegangskaarten voor de concerten in Retie zijn in voorverkoop te verkrijgen aan 10,00 euro via inemelis2@gmail.com of 0479/58.45.14. Ben je jonger dan 16 jaar, dan is het concert gratis. Aan de kassa betaal je 12,00 euro.
12-12-2012 om 08:48
geschreven door Gust Adriaensen
08-12-2012
Vlaams-nationalisten over elkaar
In een uitgebreid interview in De Standaard, neemt de nieuwe voorzitter van het Vlaams Belang, Gerolf Annemans, geen blad voor de mond, wanneer het gaat over De Wever en N-VA.
'De N-VA haat ons echt. Haat is mij vreemd. Ik haat geen enkele politieke tegenstander. De Wevers Calimerogedrag blijft ondertussen ongezien. Plots spreekt hij over Antwerpen als een verdeelde stad. Dat kan je toch enkel aan zijn vermoeidheid of aan zijn amateurisme als historicus toeschrijven?
Ik weet vrij goed wie De Wever is. De Vlaming duidelijk nog niet. Een van mijn taken bestaat er in hem te ontmaskeren.
Door nergens met ons een coalitie te willen aangaan, maakt hij er een politieke vendetta van. Dom, dom, dom. We leven tenslotte in een democratie. Mag het even beschaafd blijven?'
08-12-2012 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
05-12-2012
Hendrik Conscience
Tweehonderd jaar geleden (3 december 1812) werd in Antwerpen Hendrik Conscience geboren, de auteur van o.a. De Leeuw van Vlaanderen.
05-12-2012 om 15:02
geschreven door Gust Adriaensen
04-12-2012
De Coninckplein: een Antwerpse soap
De Grote Vlaamse Leider kon de slaap niet vatten. De linkse kliek van artiesten en intellectuelen had toch wel het voorstel gelanceerd de naam Pieter De Coninckplein te veranderen in Herman de Coninckplein.
Gewoonweg pesterij was het. Ook al was hij een Antwerpse Brabander, hij voelde zich via zijn naam nauw verwant met de Brugse Vlaming Pieter De Coninck, die slim en sluw als hij was, carrière had gemaakt in de machtige weversgilde. Nee, die naamsverandering kon hij als toekomstig suzerein van de Brabantse, Limburgse en Vlaamse landouwen, niet dulden.
Daarbij kwam nog dat ene Tom Lanoye, een schrijvertje van bedenkelijk links allooi en van ondermaatse schandalige boeken, een schotschrift in het licht gegeven had dat de draak stak met hem, de toekomstige opperheer van de metropool, ook genoemd 't Stad, én met zijn beperkte literaire kennis. Bleek dan nog dat die verfoeilijke Lanoye een verre nazaat, weliswaar met brilletje, was van slager Jan Breydel.
'Idioten zijn het!'brulde hij.Toen viel hij in slaap.
04-12-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
03-12-2012 om 11:05
geschreven door Gust Adriaensen
Een Belg op de zeven leeft onder armoededrempel
Een Belg op de zeven leeft onder armoededrempel
Steeds meer Belgen hebben het moeilijk om rond te komen. Dat blijkt uit cijfers van het Jaarboek Armoede en Uitsluiting van het Centrum OASeS van de Universiteit Antwerpen.
Professor Danielle Dierckx wijt de toename aan het stijgend aantal werklozen. 'Maar de meest kwetsbare groep is die van het toenemend aantal eenoudergezinnen', aldus Dierckx.
Het centrum OASeS wijst ook op de toenemende kloof tussen arm en rijk, wat ze een gevaarlijke evolutie noemen. 'De rijken worden steeds rijker, de armen steeds armer. Dit leidt tot spanningen in de maatschappij en beïnvloedt het welzijn van elke burger.'
03-12-2012 om 10:20
geschreven door Gust Adriaensen
02-12-2012
Kerstnachtmis in de abdijkerk van Postel
Elk jaar wonen veel mensen uit de ruime regio aan weerskanten van de grens, de kerstnachtmis in de stemmige abdijkerk van de norbertijnen in Postel bij.
Zij worden aangetrokken door de verzorgde, zin- en vreugdevolle liturgische plechtigheid van de abdijgemeenschap.
Ook dit jaar verwelkomt de abdij van Postel, alle mensen hartelijk om de geboorte van Jezus Christus mee te vieren.
De mis begint om 21 uur op 24 december. De deuren van de abdijkerk zijn open voor iedereen vanaf 20 uur.
02-12-2012 om 18:57
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag 25 nov. zaterdag 1 december november 2012
Tegen de verwachting in kon abouna Georges toch niet komen zo hebben wij dan zo plechtig de Latijnse liturgie van het feest van Christus Koning gevierd. Vroeger was dat de dag waarop jongeren van de katholieke jeugdbewegingen hun belofte aflegden in trouw aan Christus en vaderland! Het gebeurde met veel tromgeroffel en oorverdovende liederen. Wij dachten toen dat de poorten der hel voor goed instortten. Later ontdekten we dat het niet op die wijze gebeurt Waar ze hier al die dvds vandaag halen of krijgen, weet ik ook niet. Op deze zondag avond hebben we samen een prachtige film gezien van Mahatma Gandi. Iets om samen over te delen.
Dinsdag 27 wordt in de byzantijnse liturgie de heilige Jakobus de Verminkte gevierd, alom vereerd in Syrië. Het is een heilige martelaar uit de vierde eeuw die als christen leefde aan het Perzische hof, geheel aangepast aan de heidense gebruiken en de hoogste functies bekleedde, totdat hij besloot zijn christelijk geloof trouw te blijven. Hij kreeg een verschrikkelijke straf die als voorbeeld moest dienen voor heel het rijk: geleidelijk werd hij in stukken gesneden, terwijl hij bad voor de eenheid van de Kerk in Oost en West, Noord en Zuid. En dit is de patroon van ons klooster Mar Yakub (= heilige Jakob).
Vandaag is het een echte feestdag met de dagorde van een zondag. Voor twee jaar liepen hier de apostolische nuntius, twee bisschoppen, enkele abdissen, vicarissen en priesters van de orthodoxe en katholieke ritus rond. Het was een geweldig feest met vele vrienden en genodigden. Wat een verschil met vandaag. En toch weer niet. De patriarch telefoneerde om ons te feliciteren. Abouna Georges kwam met enkele mensen, o.a. een jong gezin met een baby. Wij, de twee priesters, kregen schitterende liturgische gewaden en de liturgie was op zijn feestelijkst. Daarna wijding van brood en wijn. Iedereen werd met olie gezalfd, kuste het kruis, kreeg een stuk brood en doopte het in de wijn. Daarna werden in het atrium gezangen opgevoerd en daar vond ook de feestmaaltijd plaats die weer uitliep tot een eind in de namiddag. En s avonds, jawel, weer een prachtige film: het leven van Sint Antonius van Padua.
Inmiddels heeft Le Figaro (26/11/12) een interview gepubliceerd met de Russische eerste minister Dmitri Medvedev, op de vooravond van zijn bezoek aan Frankrijk. Welke netelige vragen hem ook worden gesteld, zijn antwoorden zijn glashelder en correct . Op de vraag omtrent Frankrijk en de andere landen die de oppositie in Syrië als wettelijke regering erkennen en deze ook wapens leveren is zijn antwoord letterlijk: Dit is zeer betwistbaar Ik verwijs naar de principes van internationaal recht door de UNO in 1970 erkend die stellen dat geen enkel land acties mag ondernemen om met geweld het bestuur van een ander land omver te werpen Het gaat er niet om of we el-Assad of de oppositie moeten steunen. Rusland is eerder neutraal. Wij veroordelen alle geweld, door beide gepleegd... Vanuit internationaal recht is het onaanvaardbaar een andere politieke macht te steunen die zich tegen het wettelijk bestuur van een land keert. Het komt alleen aan het Syrische volk toe om op wettelijke wijze over het lot van zijn regering te beslissen, en niet aan andere landen die daarvoor wapens leveren. Wij wensen geen destabilisatie van Syrië en nieuwe spanningen in het Midden Oosten, door religieuze extremisten uitgebuit. Een ontwrichting van Syrië is niet in het voordeel noch van Rusland noch van Frankrijk. En natuurlijk krijgt hij hierop de vraag waarom Rusland dan wapens levert aan de Syrische regering, waarop hij even glashelder antwoordt: Onze militaire samenwerking dateert niet van gisteren en is steeds wettelijk en volgens de internationale conventies gebeurd Wij komen onze verplichtingen na Wat een verschil met de brutale, bijna hysterische aanvallen van de Amerikaanse-Europese luidspreeksters (Hillary Clinton-Lady Ashton)! Het wordt duidelijk dat het Amerikaans-Europees imperium stilaan op zijn einde loopt en het zwaartepunt van de wereldpolitiek zich grondig gaat verleggen.
Af en toe kijken we eens naar het tv nieuws en zo horen we deze donderdagavond de minister van informatie vertellen dat internet en gsm-verkeer voor drie dagen plat liggen in heel het land. Het is niet duidelijk waarom en hoe. Mogelijk wil de regering zelf beletten dat terroristen deze dagen hun schietgebeden verspreiden? Als ze alles afsluiten zijn de terroristen verplicht hun satelliettelefoons te gebruiken die ze van de VS en Frankrijk gekregen hebben en dn kunnen ze gecontroleerd worden. Niet slecht bekeken. Hij belooft na drie dagen tijd alles weer te herstellen. En inderdaad, zaterdag avond bleek alles (voorlopig) weer hersteld te zijn.
Tijdens het avondeten hebben de zusters, die meestal voor het eten zorgen een origineel voorstel. Iedereen mag een speciaal gerecht opgeven dat hij/zij graag zou hebben voor het feestmaal van Kerstmis. Aanvankelijk waren we wat verbouwereerd maar al vlug regende het voorstellen. Het doet me denken aan de profetie van Jesaja 25, 6-10 over het feestmaal met uitgelezen spijzen en belegen wijnen voor alle volkeren, al zal het toch iets anders zijn. Zo kon het volk van Israël vanuit zijn miserie in ballingschap of zwervend in de woestijn zich laven aan de heerlijkste vooruitzichten.
Ondertussen is hier ook alle aandacht al op Kerstmis gericht. In oktober zijn ze al begonnen het overvloedige gerief voor de kerstallen te verzamelen en nu staan de talrijke kerstallen al lang klaar, op alle mogelijke plaatsen en in alle mogelijke uitvoeringen. En de Wijzen staan er al vanaf het begin bij. Zij moesten immers niet van Amerika of Europa komen, zij zijn van den huize, zij kwamen van het Oosten.
02-12-2012 om 17:33
geschreven door Gust Adriaensen
01-12-2012
Peilingen
Een recente peiling geeft aan dat NVA 5% verliest vergeleken met een vorige peiling.
Het zou wel eens kunnen dat NVA over zijn hoogtepunt heen is. Een van de verklaringen kan zijn dat die partij staat of valt met De Wever. Nu hij meer dan zijn handen vol heeft met de coalitievorming in Antwerpen, is hij al anderhalve maand uit de nationale spotlights verdwenen.
Ik denk dat de mensen het ook niet pikken dat een politicus, die pretendeert een historische rol te zullen spelen in de uiteindelijke opsplitsing van België en het creëren van een Vlaams republiekje, toch al weken vooral een plaatselijke politicus blijkt te zijn.
Overigens kan nu meer dan ooit terecht de vraag gesteld worden: hoe zal deze man de burgemeestersjob van Antwerpen kunnen combineren én verzoenen met een vooraanstaande rol op het nationale politieke toneel.
01-12-2012 om 20:08
geschreven door Gust Adriaensen
29-11-2012
De Vlaamse Beleggersfederatie versus ACW
In het advies van de auditeur omtrent de staatswaarborg voor Arcoparzien zien een aantal fervente tegenstanders van het ACW, met op kop een politieke partij als NVA, nog maar eens een uitgelezen kans om de grootste werknemersorganisatie door de mangel te halen.
Het is opvallend dat in hun reacties maar ook in de krantencommentaren voorbijgegaan wordt aan m.i. toch twee belangrijke facetten.
Ten eerste is de waarborgregeling op democratische wijze door het parlement goedgekeurd. Velen die als het in hun kraam past, hoog oplopen met respect voor de democratie, halen die parlementaire beslissing nu door het slijk en beschouwen ze als van nul en generlei waarde.
Ten tweede is de zaak aanhangig gemaakt bij de Raad van State door de Vlaamse federatie van beleggers. Die deed dat niet omwille van haar diepgeworteld respect voor het democratisch gehalte en het correct functioneren van de instellingen, maar vanuit een diepgewortelde afgunst en nijd ten aanzien van die 800.000 kleine spaarders.
Die semiprofessionele beleggers redeneren klaarblijkelijk als volgt: wij hebben nadeel ondervonden, dan moeten die verdomde ACW'ers ook maar bloeden!
29-11-2012 om 10:34
geschreven door Gust Adriaensen
28-11-2012
Een andere kijk op Kerst
Een andere kijk op Kerst
Twee concerten van '4-tune' in de Sint-Martinuskerk van Retie
Noteer zaterdag 15 december 2012, 20 uur en zondag 16 december 2012, 15 uur, Sint-Martinuskerk, al zeker in je agenda. Dan biedt 4-tune u zowel muzikaal als via verhalen Een andere kijk op Kerst.
4-tune brengt een uniek kerstconcert in de Sint-Martinuskerk in Retie. Dit concert wordt een totaalervaring van muziek, beeld en woord die ons langs de geschiedenis van het kerstgebeuren leidt. Verwacht niet enkel koorgezang maar ook een wandeling langs de diepe wortels van het kerstfeest.
Het koor wordt begeleid door de harpiste An Van de Borre die een centrale rol heeft in de Ceremony of Carols van Benjamin Britten en verder een rode draad door het programma zal trekken. Andere koorpareltjes zijn er van klassiek tot jazz, van componisten als: Mendelssohn, Bach, Kodaly, Rutter, Bremer, Cunningham, en meer.
Toegangskaarten voor de concerten in Retie zijn in voorverkoop te verkrijgen aan 10,00 euro via inemelis2@gmail.com of 0479/58.45.14. Ben je jonger dan 16 jaar, dan is het concert gratis. Aan de kassa betaal je 12,00 euro.
28-11-2012 om 16:57
geschreven door Gust Adriaensen
27-11-2012
Tentoonstelling 'Kerken is werken'
Naar aanleiding van de publicatie van het boek 'Kerken is werken', de geschiedenis van de twee Retiese parochies, organiseert de heemkundige kring 'Zeven Neten', een tentoonstelling in de kapel van WZC Annadal.
De expositie is open op zaterdag 22 en zondag 23 december van 10 tot 12 uur en van 14 tot 17 uur.
27-11-2012 om 12:10
geschreven door Gust Adriaensen
De konijnenkweek van Loesje Verplancke
Een krantenartikel onder de titel: 'Elke drie seconden sterft ergens ter wereld een kind', verleidt ene Loesje Verplancke tot de volgende oprisping:
'Niettegenstaande dit zitten we opgescheept met een uit de hand gelopen overbevolking. Neem Gaza bijvoorbeeld. Die kweken als konijnen. '
Tja.
Wat de echte oorzaak is van de overbevolking in Gaza, ontgaat mevrouw Verplancke klaarblijkelijk. En 'die kweken als konijnen'!? Foei mevrouw. Zou u die platvloerse uitdrukking in de mond nemen tegen een vriendin of kennis die een aantal kinderen heeft dat het gangbare cijfer van hier overstijgt?
En niet vergeten, mevrouw Verplancke: enkele decennia geleden nog maar, was dat gezegde geregeld te horen en te lezen in verband met de Vlaamse demografische bloei. Nu kan geconstateerd worden dat in Vlaamse 'weldenkende' kringen, met een mix van superioriteit en minachting, de konijnenkweekuitdrukking opgeld maakt ten aanzien van andere (en vooral anders gekleurde) bevolkingsgroepen en culturen.
Loesje, Loesje toch. Misschien waren je ouders of grootouders ook wel intens met de 'konijnenkweek' bezig.
27-11-2012 om 09:04
geschreven door Gust Adriaensen
25-11-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 17 - zondag 25 november 12.
In het poortgebouw van het klooster woont een conciërge, een alawiet met zijn vrouw. Hij heeft er bewust voor gekozen om in dit gevaarlijk oorlogsgebied niet alleen bij ons te blijven maar ook voor onze veiligheid te zorgen. Hij heeft de Libanese oorlog meegemaakt en is nu onze bodybuilder-engelbewaarder. Hij draagt heel de last van de relaties van het klooster met de buitenwereld op zich en is ook de enige die nu af en toe naar het dorp gaat om de nodige inkopen te doen voor ons en voor de vluchtelingen die bij ons wonen. Hij is bevriend met de leiders van de oppositie even goed als met de anderen, maar hij weet ook wanneer hij binnen moet blijven. Deze middag kwam hij met tranen in de ogen in de keuken aan. Hij had een hele voorraad van de beste groenten gekregen van een hem onbekende moslimfamilie uit Qara: voor het klooster. Ze verzekerden hem ook dat zij niet willen dat er aan het klooster geraakt wordt. Het deed ons deugd en spoort ons aan om te blijven bidden voor onze weldoeners en voor heel de dorp van Qara dat nu de belangrijkste terroristengroep én hun wapenvoorraad voor heel de streek herbergt.
In deze regio zal de ellende zeker nog een tijd voortduren, zo mogen we verwachten. Immers, tussen Yabroed en ons klooster zijn enkele dorpen flink in handen van terroristen en Yabroed helemaal. Vroeg of laat gaat het leger daar grote kuis houden en dan wordt alles in heel de streek afgesloten: elektriciteit, telefoon, internet. Tot heden hadden we af en toe maar eens een beperkte tijd onderbrekingen. Deze week was er heel de week geen internetverbinding. En als er een actie uitgevoerd wordt zal het ook niet mogelijk zijn voor onze engelbewaarder om inkopen te doen. Het leger gaat gewoonlijk behoedzaam te werk. Ze zoeken de middelen om zo weinig mogelijk burgerslachtoffers te treffen, maar soms hebben terroristen zich zo in de bevolking gemengd dat het niet zonder groot offensief kan beëindigd worden. s Middags aan tafel bespreken we in alle rust en niet zonder humor wat we gaan doen in geval van nood. We wisselen van gedachten over de drastische, noodzakelijke maatregelen. En dan mag je niet vergeten dat de twee oversten van dit klooster al ettelijke maanden voor hun en onze veiligheid niet kunnen terugkeren. We voelen ons als Noe in zijn ark maar over de rolverdeling van de verschillende dieren in deze ark zijn we het voorlopig nog niet eens.
Het weer is snel aan het veranderen. s Avonds en s nachts is het nog een aantal graden boven nul en overdag kan het nog tot 16 graden gaan of meer . Vanaf zondag is het weer voor twee dagen erg mistig geworden en het heeft enkele keren al flink geregend, wat zeer goed is voor de tuingewassen. Dit zal zich in de loop van de week nog enkele keren herhalen. Het is minder praktisch voor de was die moet drogen op het dak en die twee dagen alleen maar natter geworden is. Alle was van de medebroeders wordt namelijk door hen zelf gedaan. Erg eenvoudig. Als ge na twee of drie weken een vol wasmachine hebt, het ding aanzetten, daarna de was uithangen op het dak en tenslotte opplooien en weg ermee. Over strijken wordt niet gesproken, hoewel er ergens een strijkijzer en een strijkplank is.
In de loop van de week begint de regelmatige stroomonderbreking weer. In de zomer gebeurde dit zelfden. Nu is het dagelijks om te beginnen tweemaal twee uur. Vorige winter was het om de vier uur elektriciteit en dan vier uit geen elektriciteit en zo dag en nacht door. Ge went er wel aan, maar het is niets om warm aan te bevelen.
Van maandag op dinsdagnacht worden er zware verwoestingen aangebracht aan het kleine orthodoxe kerkje (5e eeuw!) van Qara, vlak bij de byzantijnse kerk van abouna Georges. Er is één orthodoxe familie die het kerkje heeft opgeknapt en onderhoudt. Dieven hebben 34 oude en kostbare iconen gestolen, het altaar en de schilderijen verwoest, relikwieën uitgebroken en meegenomen Een heel oud en beroemd fresco van Maria hebben ze proberen te verwijderen en is erg beschadigd. Op vraag van de verantwoordelijke orthodoxe priester in Nebek celebreerde abouna Georde daar af en toe de eucharistie of hield een gebedsdienst. De verantwoordelijke leek van die kapel had stevige ijzeren deuren voorzien. Daags na de inbraak heeft die man een hartinfarct gekregen. Een groep christenen heeft contact genomen met de patriarch en met de hoogste verantwoordelijken van de regering. Daarna werd contact opgenomen met de oppositie. De politie heeft alles opgenomen en er is al een van de dieven gevat. Er is hoop. Er zijn al meerdere kostbare iconen uit de streek onderschept wanneer ze in het buitenland te koop werden aangeboden.
Dinsdag staat er plots weer een stralende zon aan de hemel. In de namiddag ga ik met onze vriend uit Quosseir op bezoek bij de vluchtelingen die in de nieuwbouw onderdak gevonden hebben. Dat is altijd een feest. Er wordt veel gelachen. Ditmaal hebben ze op hun gsm beelden van hun huis uit Quosseir. Het blijkt een behoorlijke woning geweest te zijn die nu van binnen helemaal geplunderd is. Ze maken er grappen over. De terroristen hebben het geplunderd maar nonkel Bashar, zeggen ze, heeft het later ook mee beschadigd door de bombardementen. Hier en daar zijn er grote gaten in de muren. Ik merk wel aan de kinderen dat ze er met heimwee naar kijken terwijl hun ouders grapjes maken. Ondertussen leven ze hier veilig en hun kinderen gaan gewoon met het schoolbusje naar school. Als gewone moslimkinderen lopen ze weinig gevaar, in tegenstelling tot de kinderen die in de gemeenschap opgevangen zijn. Verder hebben ze op hun gsm een hele film over Quosseir. Je ziet beelden als van een spookstad waar nog wel moslims zijn maar geen christenen. Ze vertellen dat het vroeger nette winkels en huizen waren. Nu zijn het troosteloze ruinen. Af en toe rijdt er iemand op een motor voorbij. Ze zijn er wel gerust in dat de regering zal helpen de schade te herstellen, als de oorlog eenmaal voorbij is. Ook zeggen ze dat ze van vele mensen vernemen dat ze het klooster erg genegen zijn en niet willen dat er aan geraakt wordt. Verder vertellen ze me, wat ik nog niet wist, dat er hier en in Lattaquie en elders niet alleen een immense voorraad gas zit maar ook olie. Niet toevallig dat de wereldmachten verbeten vechten om de controle over Syrië.
Woensdag 21 november wordt als een feestdag gevierd. In de voormiddag is het een gewone werkdag maar s middags komt abouna Georges, vertelt overvloedig over de toestand, laat op zijn gsm beelden zien van het flink gehavende orthodoxe kerkje en we vieren samen de byzantijnse eucharistie van de Opdracht van Maria in de tempel. Volgens een oude legende zou Maria van haar derde tot haar twaalfde jaar in de tempel verbleven hebben. Dit is een van de feesten die ook later in de Latijnse kerk werden overgenomen en zo vieren we nu hetzelfde feest op dezelfde dag. De betekenis van het feest is dat Maria zich in ieder geval van kinds af heeft toegewijd aan God. Het feest heeft bijzondere betekenis voor ons die als het ware nu ook opgesloten zijn in de tempel en we kunnen niets beters doen dan ons voorbereiden op de taak die God ons wil geven. Het is een zeer intense viering en er wordt vurig gebeden voor het herstel en het terugvinden van die schat aan oude iconen. Na de mis heeft een zuster met de drie kinderen een dans voorbereid. De drie kinderen zijn met tulbanden, koningskronen en kleurrijke kleren getooid. We blijven in het atrium voor het middagmaal, dat uitloopt tot vier uur. De rest van de dag is vrij. We rusten wat en doen dingen die anders vergeten worden. Dan is het weer tijd om s avonds samen gezellig een falafel te eten en een tas tee te drinken.
Wanneer we zo in de zetels zitten telefoneert abouna Georges om te zeggen dat een grote terreinwagen voor zijn deur stopte met bazen van de oppositie. Ze kwamen hem zeggen dat zij niet akkoord gaan met de plundering van het oude orthodoxe kerkje, dat ze de dieven gevat hebben en alles wat ze gestolen hadden nu terugbrengen. Een explosie van vreugde! De orthodoxe priester heeft direct alles in veiligheid gebracht.
Met de medebroeders hadden we al besloten om eindelijk plechtig het Allerheiligste Sacrament in het tabernakel van de kapel van de toren over te brengen. We hebben in die plaats een tijd uit veiligheid geslapen, maar dat is nu voorbij en het wordt weer als kapel gebruikt, vooral s morgens voor het persoonlijk gebed. De eucharistie en de gebedstijden zijn samen met de gemeenschap in de kerk. Zo hebben we plechtig het Allerheiligste overgebracht met een rustplaats in de recreatie. Het valt op hoeveel en hoe spontaan Arabische gezangen zelfs door kinderen van buiten gekend zijn. Er wordt trouwens heel de mis door gezongen. Van de recreatie trokken wij als in een kaarsjesprocessie met de medebroeders, (met vijf, één slaapt al omdat hij s nachts een oogje in het zeil gaat houden) naar de kapel, waar we nog een hele tijd zijn blijven zingen en bidden totdat er weer elektriciteit was. Als slot namen we de bijbel, sloegen het boek open en lazen de tekst: God die de volharding en de vertroosting schenkt, verlene u ook eensgezindheid in de geest van Christus Jezus, opdat gij één van hart en uit één mond de God en Vader van onze Heer Jezus Christus moogt verheerlijken (Romeinen 15, 5-6).
Donderdag 22 november wordt weer een gedachtenis gevierd zowel in de Oosterse als de Westerse kerk: de hl. Cecilia. Omdat een zuster haar ommekeer als kind voor een deel te danken heeft aan het bezoek van de kerk van de hl Cecilia in Rome, krijgen we heel dit boeiende verhaal s middags aan tafel te horen. Dat het vandaag ook voor de Amerikanen hun grote feestdag is gaat ongemerkt voorbij: Thanksgivings day. De volgende dag na het middagmaal verscheen er echter tot onze verrassing een verse taart die met de nodige felicitaties voor onze Amerikaan werd neergezet. Deze medebroeder heeft al zoveel moeten verduren, wegens het politieke wangedrag van zijn land, dat we hem wel een extra aanmoediging gunnen. Van zijn kant vertelt hij de eigenlijke betekenis van deze Amerikaanse feestdag. Tenslotte gaf hij de Europeanen nog een goede raad mee: zorg dat ge zo vlug mogelijk los komt van Amerika, nu het nog kan en zoek aansluiting bij Rusland, wat in ieder geval ook veel logischer is dan met Turkije
Vrijdag is de avond voor de kinderen. Dan krijgen ze grappige tekenfilmpjes te zien, waar meestal de volwassenen mee van genieten. Deze zaterdag besteden de jongens aan het maken van een filmpje over het leven van de gemeenschap in deze oorlogsomstandigheden. Ze hebben het nogal humoristisch opgevat, maar tegelijk wordt zo veel mogelijk goede informatie gegeven. Hopelijk kun je het ooit te zien krijgen. We hebben al vanaf maandag geen internetverbinding meer, maar we rekenen er op dat het eens hersteld wordt. Onder het avondeten wordt er een stuk voorgelezen uit een erg wetenschappelijke studie over de zweetdoek van Oviedo, die toch wel op zeer merkwaardige wijze de bevindingen van de lijkwade van Turijn én de gegevens uit het evangelie over het lijden en sterven van Jezus bevestigt en aanvult. En na het avondeten is het plots alsof iedereen zijn stress even kwijt wil en volgt er een spontaan circus van de zotste toeren door klein en groot. Och, we zitten veilig in onze gezellige familiale gevangenis. Niemand hoort of ziet ons en met het in orde zetten van tafels en stoelen in de refter is er niets meer van te merken. En zo beginnen we de nieuwe week.
De zon maakt in de voormiddag van de volgende dag er een echte zondag van, maar er is nog altijd geen internet. Misschien moeten we toch opnieuw leren vissen zoals de apostelen met het gewone net in plaats van met het internet!
25-11-2012 om 21:13
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2012
De bevlogenheid (in het Frans) van Di Rupo
De parlementsleden waren onder de indruk van het oratorische talent van Di Rupo bij zijn verdediging van de begroting. Jan Jambon, fractieleider van NVA, meesmuilde evenwel dat meneer Di Rupo alleen maar in het Frans 'bevlogen' kon zijn.
Het is natuurlijk een detail maar het is symptomatisch voor de vaak enggeestige, pesterige en puberale opstelling van Jambon, De Wever en co. Tot nu toe nog altijd, de weigering om de democratisch aangestelde premier als eerste-minister aan te spreken. En nu het lachwekkende statement van Jambon: Di Rupo kan alleen maar in het Frans een 'bevlogen' redevoering houden. Inderdaad, dat is zo.
Maar Di Rupo is een goede redenaar. Dat kan van Jambon niet gezegd worden. Ook niet van De Wever, al wordt zijn welsprekendheid in de media zo geroemd. Deze man is ontegenzeggelijk een vlotte pratert, maar technisch en retorisch gezien, is hij geen goede retor. Zijn intonatie en klanksterkte zijn vlak, zijn uitspraak geknepen, het belang van pauzes ontgaat hem. En bij beide heren is het Antwerps accent soms overheersend.
Voor velen is dat alles misschien niet zo belangrijk, maar zeker degenen die minder aanleg of niet zo veel bakken van de retorica, zouden toch het best zwijgen over de spreektalenten van anderen.
Overigens slaagt bijna niemand erin, 'bevlogen', 'emotioneel', een toespraak(je) te houden in een andere taal. Velen schakelen dan zelfs over op hun dialect. Denk maar aan De Wevers 'Zet die ploat af, idioowt!'.
23-11-2012 om 22:39
geschreven door Gust Adriaensen
22-11-2012
Kerstnachtmis in de abdij van Postel
Elk jaar wonen veel mensen uit de ruime regio aan weerskanten van de Belgisch-Nederlandse grens, de kerstnachtmis in de stemmige abdijkerk van de norbertijnen in Postel bij.
Zij worden aangetrokken door de verzorgde, zin- en vreugdevolle liturgische plechtigheid van de abdijgemeenschap.
Ook dit jaar verwelkomt de abdij van Postel, alle mensen hartelijk om de geboorte van Jezus Christus mee te vieren.
De mis begint om 21 uur op maandag 24 december. De deuren van de abdijkerk zijn open vanaf 20 uur.
22-11-2012 om 09:49
geschreven door Gust Adriaensen
21-11-2012
De clichés van de regeringskritiek
Iet of wat serieuze journalist moet het erkennen: het palmares van deze regering oogt niet zo slecht. De perceptie is evenwel eerder negatief. En precies die beeldvorming wordt mee gecreëerd door politieke commentatoren.
Wie in de krantenartikels van de laatste maanden sporen van positieve inhoudelijke evaluatie van wat de regering presteert, terugvindt, mag zijn vinger opsteken. Het gaat hem bijna altijd om 'perceptie', 'beeldvorming'.
Precies hetzelfde kan je nu weer constateren bij de beoordeling van de begroting. Als je de maatregelen overloopt, kan ik niet anders concluderen dan dat het geleverde werk een huzarenstuk is, waarbij een evenwicht werd nagestreefd tussen de belangen van bv. werkgevers en werknemers. Toch barst de clichématige kritiek weer los. Vanwege de zich terecht of onterecht benadeeld voelende maatschappelijke groepen en van de oppositiepartijen, is dat de klassieke reactie. Een onvermijdelijke, onweerstaanbare pavloviaanse reactie.
Dat de media zich zo gemakkelijk aan de zijde van de kritiek op het regeringswerk scharen, roept evenwel vragen op. Neem nu de ruimte die iemand als Jan Jambon op tv en in de kranten krijgt, om wat platitudes over 'gebrek aan structurele hervormingen' te debiteren. Nog geen enkele journalist gehoord of gelezen die meneer Jambon of anderen op de man of de vrouw af vraagt, wat hun concrete maatregelen in verband met de op te stellen begroting zouden zijn. Afschaffing index? Verhoging BTW? Vermogensbelasting? Je hebt er het raden naar. Meneer Jambon en anderen wordt het niet lastig gemaakt en mogen zich lekker verschuilen achter algemeenheden als 'structurele hervormingen'.
Zou het geen mooie taak voor politieke commentatoren zijn, de perceptie te doorprikken en de objectieve 'minnen en plussen' van het regeringswerk duidelijk te maken? Wat overigens ook sterk opvalt is, dat in de periode dat vanuit Europa waarschuwende opmerkingen en aanmaningen te horen waren, die Europese vermanende vinger geweldig au sérieux genomen werd. Nu Europa de laatste tijd in hoofdzaak waardering opbrengt voor de manier waarop de Belgische regering de zaken aanpakt, is die Europese evaluatie voor vele journalisten klaarblijkelijk van weinig belang meer.
21-11-2012 om 07:40
geschreven door Gust Adriaensen
19-11-2012
Journalist De Witte: de Grote Antikatholiek
'Voor een portie demagogisch en wuft gezwam moet men nog altijd bij de katholieken zijn'
Onder die titel verscheen enkele dagen geleden in De Morgen een column van de hand van journalist Patrick De Witte. Het geestesproduct (?) van deze meneer was gewijd aan een uitzending van Reyers Laat, waarvan het thema was: 'Wat betekent geloven de dag van vandaag nog en gaat de kerk mee met haar tijd of net niet?'. Aan het gesprek namen aartsbisschop Léonard, Mieke Van Hecke, de grote baas van het katholiek onderwijs en Annemie Struyf, tv-jounaliste, deel.
Uiteraard heeft De Witte het recht ongelovig of onkerkelijk te zijn. Maar ik heb zelden in een krant, die dan nog één van de twee zelfverklaarde kwaliteitskranten van Vlaanderen moet voorstellen, platvloerser, primitiever en daardoor ook lachwekkend scheldproza gelezen.
Journalist De Witte sist theatraal:'Zingeving? Ik zal u een zin geven: laat mijn hoofd metrust.' Welnu, deze fundamentalistische en hysterisch scheldwoorden brakende, volkomen gedateerde antikatholiek, is inderdaad aan rust in zijn hoofd toe. Hoe weinig er blijkens zijn rotstukje ook in zit.
Wil De Morgen vermijden dat de krant alle krediet verliest en weggelachen wordt, dan moet de nieuwe hoofdredacteur onmiddellijk doeltreffende maatregelen nemen: deze zgn. columnist-journalist in een dwangbuis stoppen en laten afvoeren naar het strengste trappistenklooster. Of hem onderbrengen bij de kartuizers.
Niet te verwonderen dat de verkoopcijfers van De Morgen al maandenlang in dalende lijn gaan. Een kwaliteitskrant? Laat me niet lachen. Zeker niet met zo'n rioolproza.
19-11-2012 om 14:40
geschreven door Gust Adriaensen
18-11-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Dinsdag 13 vrijdag 16 november 2012.
De speciale pauselijke gezant, kard. R. Sarah, die naar Libanon gekomen is (7-10 nov. 12), nadat het bezoek van de groep kardinalen naar Damascus jammer genoeg niet kon doorgaan, heeft blijkbaar toch ook goed werk verricht en vele goede ontmoetingen gehad, o.a. met de maronitische president van Libanon Michel Suleiman, met vluchtelingen en aan de Caritas-organisaties van de verschillende landen het miljoen dollar bezorgd voor de vluchtelingen in en buiten Syrië. Bovendien is nu de orthodoxe patriarch van Moscou, Cyrillus naar Israël gereisd om respect te vragen voor de mensenrechten en voor de rechten van de christenen (n 120.000 Arabische christenen en 250.000 orthodoxe christenen). Zelf is hij het hoofd van n 150 miljoen christenen. En vergeten we niet dat meer dan een miljoen Russen naar Israël geëmigreerd zijn (joden en christenen). In elk geval heeft dit bezoek van patriarch Cyrillus naast een religieuze ook een politieke betekenis om de rechten van de christenen te verdedigen.
Nu alle ramen van de kloostergebouwen opnieuw van buiten geschilderd zijn herinneren de medebroeders zich plots dat er allerlei voorwerpen zijn die al heel lang zouden moeten geverfd worden. In de toren zelf zijn er houten stoelen die rechtstreeks uit een berghut lijken te komen en onderhand wel een verflaagje verdienen. Op elk van de stoelen wil een van de medebroeders een creatief motiefje tekenen, een bloemetje, telkens op een andere plaats. Als we toch niet buiten de gebouwen mogen komen, kunnen we zo nog een tijdje verder blijven prutsen. We kunnen helaas van hier niet de dakgoten van Vlaamse (of Waalse) kloosters komen verven. Anders, graag gedaan natuurlijk.
Aan de hemel straalt vandaag, woensdag weer een heerlijke zon en het is overdag nog een achttiental graden, al wordt het s avonds en s nachts flink koud. In de voormiddag is het muisstil maar plots horen we in de verte doffe geluiden van ontploffingen en geweerschoten, die een tijdje blijven duren. Grote rookpluimen zijn goed zichtbaar. Uiteindelijk blijkt dat het leger aan de overkant van de grote weg een groep terroristen in het vizier heeft. En telkens vragen wij ons af hoe lang gaat dat spel nu nog duren?
We leven hier nu al maanden met een 18-tal personen strikt binnen de muren en aan de poort een echtpaar als conciërge, dat grotendeels waakt over onze veiligheid. Verder is er het jong gezin helemaal aan de andere kant, op de boerderij. Iedereen heeft werk genoeg maar dit leven altijd binnen de muren brengt toch extra spanningen mee.
Veel aandacht gaat naar een goede opvoeding van de kinderen waar velen bij betrokken zijn. Hier is een volledig schooltje georganiseerd en door telefonisch contact met de school blijkt dat de kinderen hier al voor zijn op het officiële programma. Bovendien krijgen ze iedere dag zang en muziek. Ze zingen trouwens iedere dag in de eucharistieviering een nieuw liedje en dat al vanaf oktober. In de namiddag zijn er voor de medebroeders en soms voor heel de gemeenschap allerlei lessen voorzien. Vrijdagavond worden humoristische tekenfilmpjes gegeven voor de kinderen waar de groten ook graag van genieten. Zondag is het meestal een film met een bepaalde religieuze of politieke boodschap of ook gewoon een zinvolle ontspannende film. Als de oorlog voorbij is kunnen we een uitvoerig relaas geven van de vele veiligheidsmaatregelen waaraan we ons nu noodgedwongen houden. Kortom, het is hier voorlopig nog een soort gezellig familiaal gevangenisleven.
18-11-2012 om 07:30
geschreven door Gust Adriaensen
15-11-2012
Aartsbisschop solidair met ontslagen werknemers
Aartsbisschop Léonard:
'Als men maximale winst nastreeft en dat liefst zo snel mogelijk, en als men in dat streven zich zonder enige consideratie ontdoet van mannen en vrouwen die een belangrijk deel van hun leven hebben gewijd aan de goede werking van de onderneming, is dat een aanfluiting van waarachtige sociale en economische liefde.
15-11-2012 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
De kracht van verandering in het Echt Antwaarps Theater
De kracht van verandering in het Echt Antwaarps Theater
Van verandering is alvast in de aanpak van de zgn. formateurs, de Siamese tweeling De Wever-Homans, niet veel te merken. Precies dezelfde machinaties als bij andere partijen, als zij aan zet zijn, om de anderen eraf te rijden, een splitsing na te streven in kartels, verdeeldheid te zaaien met nepformateursnota's, die partijprogramma's blijken te zijn, enz., alles met als enig doel: zoveel mogelijk macht verwerven.
Wat CD&V betreft, en in het bijzonder Van Peel, die zijn ziel verkoopt om schepen van de haven te kunnen blijven: die partij is voorgoed haar geloofwaardigheid, zeker in Antwerpen, kwijt. Ze konkelfoest zich regelrecht naar de totale politieke ondergang.
Wie ook zijn credibiliteit volledig verliest, is het ACW. Ongezien dat de CD&V-verkozenen die uit de zgn. ACW-stal komen, de meerderheid, zich vastklinken aan een nationalistische, sociaal hardvochtige en economisch ultraliberale rechtse partij.
Zowel CD&V als ACW moeten echt op hun kop gevallen zijn.
15-11-2012 om 07:20
geschreven door Gust Adriaensen
13-11-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag 4 november 2012
Nogmaals vieren we zo plechtig mogelijk de Latijnse liturgie, opgesmukt met byzantijnse en andere gezangen, gebeden en een processie. Pas op dinsdag kan abouna Georges voor het eerst, sinds meer dan een maand bij ons komen om de byzantijnse eucharistie te vieren. Hij zegt geen schrik te hebben omdat hij gewoon is met terroristen te leven. Er is, zo beweert hij, ook een soort rode lijn rond het klooster Mar Yakub getrokken, waar men, volgens een onuitgesproken akkoord niet overheen gaat. Hopen maar dat het zo is en blijft. Wel vertelt hij dat een vriend priester werd gemarteld, verminkt en vermoord op een wijze die te gruwelijk is om hier te vermelden. Het gaat duidelijk tegen de christenen en tegen de soldaten. Dit danken we aan de humanitaire hulp vanuit Amerika, Europa en hun lieve vrienden van Syrië.
Het weerzien van abouna Georges was een echt feest. Hij wordt onthaald als een eregast. Hij kwam om kwart over elf, bleef twee uur vertellen en een film tonen over de keuze, vorige zondag, van de nieuwe koptische patriarch in Egypte. Daarna vierden we de byzantijnse eucharistie als op een feestdag. Toegegeven, de byzantijnse liturgie is inderdaad toch wel rijker dan de Latijnse, die evenwel ook haar schoonheid heeft. We baden vooral voor een blijvende bescherming van het Syrische volk.
Ziehier wat we deze middag geleerd hebben. Hun naam komt van het Griekse Aigyptus en werd door de Egyptenaren vervormd tot Kuptos en de Arabieren maakten er Qopt van. Kopt staat tegelijk voor een eigen kerk, een taal, een kalender, een ritus en een volk. Het brengt ons vooral bij de christenen van de Nijl, het volk van de faraos. Het gastland van Jezus, Maria en Jozef op de vlucht voor de kindermoordenaar Herodes. Volgens het getuigenis van Eusebius en een oude traditie heeft Marcus, de gezel en tolk van Petrus, reeds een decennium na Jezus kruisdood hier de eerste kerk in Afrika gesticht. Origenes leidde hier de eerste theologische school en Antonius vormde hier het eerste klooster. Allerlei islamoverheersingen spoelden over het land maar de koptische kerk bleef trouw aan haar eerste christelijke gemeenschap in de Arabische wereld als een brug tussen het ontstaan van de Kerk en vandaag. Jammer dat de westerse kerk zich zo weinig laat inspireren door de frisheid en rijkdom van de koptische kerk. Een heel kleine Koptische gemeenschap is met Rome verenigd, een ander deel is protestants. Met deze nieuwe paus Theodosios II is er hoop op verdere stappen die tot eenheid kunnen leiden. Vorige zondag werd Theodosios II als nieuwe koptische patriarch in de kathedraal van de heilige Marcus te Cairo gekozen. Zoals de opvolger van Petrus, wordt hij paus genoemd. De econoom leidde in volle waardigheid de plechtigheid. Heel de koptische kerk had in voortdurend gebed voorbereidingen getroffen om 18 bisschoppen te kiezen, waaruit er vervolgens 5 werden gekozen om tenslotte drie kandidaten over te houden. Tijdens de plechtigheid zelf waren deze drie kandidaten in een klooster in gebed. In de kathedraal van de heilige Marcus in Cairo waren twaalf kinderen gekozen, eveneens in gebed. Hieruit werd één kind aangeduid, dat uit een glazen bokaal een van de drie namen mocht kiezen. Het kind zelf was geblinddoekt. Uiteindelijk werd het paus Theodosios II, een geestelijke zoon van de econoom zelf. Deze Theodosios is een apotheker van 60 jaar, die onder meer in Oxford studeerde. Hij werd monnik, priester en bisschop in de Koptische kerk. Hij trok als missionaris naar Cyprus en Libië. Uit de wijze waarop heel het volk in diep geloof en voortdurend gebed bij deze keuze betrokken wordt, kunnen wij westerlingen nog wat leren.
Donderdag 8 november vernemen we dat het bezoek van de kardinalen aan Damascus niet kan doorgaan. Erg jammer. De paus heeft daarop wel een persoonlijke gezant naar Libanon gestuurd met hulp voor de Syrische vluchtelingen in binnen- en buitenland. Het is kardinaal Sarah, prefect van de pauselijke raad Cor Unum die in Libanon allerlei personaliteiten en organisaties ontmoet en vooral langs Caritas zal trachten hulp en steun te bieden. Later in de week vernemen we dat de hoofdweg zeer gevaarlijk is en dat er weer 10 christenen vermoord werden. Ook de weg van Libanon naar Syrië schijnt erg onveilig te zijn.
Anderzijds heeft president Bashar el-Assad aan Turkije de duidelijke waarschuwing gestuurd dat, als zij menen tegen Syrië te moeten strijden, hiermee een wereldoorlog ontketenen. Bovendien zijn enkele zogenaamde Vrienden van Syrië drukke besprekingen begonnen in Qatar om de president van Syrië nauwkeurig voor te schrijven waar hij zich kan terugtrekken en wat hij moet doen. Het botert tussen hen zelf helemaal niet omdat de moslimbroeders, die overal terrein winnen, ook daar meer macht willen hebben. Bashar el-Assad heeft hen in elk geval al een duidelijk antwoord gegeven door te zeggen dat hij Syriër is, in Syrië leeft, in Syrië zal sterven en dat hij geen marionet van het westen is. Daarmee kunnen ze in Qatar, op aanstoken van Amerika, dan een volgende ronde organiseren. Ze doen er nu alles aan om president Assad als hun beste vriend welkom te heten. Als hij maar weg is, dan kunnen zij op deze strategische plaats hun heerschappij vestigen en het land opbouwen nadat ze het eerst grondig vernield hebben.
Ondertussen hebben de medebroeders hier alle ramen van de gebouwen van de buitenkant opnieuw geschilderd. En dat zijn er een paar honderd: vernis en verf afkrabben, met schuurpapier het houtwerk glad maken en tweemaal schilderen. En dat weken lang, van 9.OO u tot 13.00 u. behalve op zaterdag (dan wordt de toren gepoetst) en op zondag. In de namiddag doorheen de week, na de rusttijd, hebben we kans om allerlei lessen te organiseren: fundamentele moraal, patrologie, bijbel, Arabisch en tussendoor wordt aan de kinderen en vrijwilligers Frans én Engels gegeven. Iedereen kan wel voor iets zorgen. Of men kan er voor zorgen dat de 3 kinderen (9-10 jaar) hun dagelijkse ontspanning en spel hebben, hun muziek- en zangles, hun taal- en rekenlessen.
Internet is soms heel moeilijk en soms is er helemaal geen bereik, zoals vandaag zaterdag 10 nov. In heel de streek van Homs is er nu geen telefoon en geen internet. Is het leger in de buurt een actie aan het uitvoeren? Vorige maal heeft de onderbreking van internet een maand geduurd omdat de zoon van Salim, de tweede sterke man vn Syrië, ontvoerd was. Deze is inmiddels weer terecht. Als je dit bericht krijgt weet je dat de zaak weer opgelost is. Deze avond heeft het flink gestormd en is er veel water gevallen. Wat een weldaad voor de woestijn en voor onze grote tuin. Zondag morgen was de grond van de woestijn van aanschijn veranderd en alle gewassen en bomen hebben een frisse groene kleur. Omdat ook vandaag abouna Georges niet komt probeer ik zo feestelijk mogelijk voor te gaan in een Latijnse-Arabische-Franse-Spaanse zondagsviering. s Avonds kijken we weer naar een film. We hebben zo ongeveer alle filmen van Charlie Chaplin gehad en ik wist niet dat er zoveel ernst in zat (zoals in The Kid, Henri Verdoux ) Deze avond kijken we naar Safar Barlek (Reis naar Barlek). Het gaat over het einde van de Ottomaanse overheersing, kort na het einde van de eerste wereldoorlog. Om de weerstand van Syrië te breken hadden de Turken alle toevoer van graan verboden en de jonge mannen gedwongen om in Barlek, ver in Turkije als in een kamp te werken. De Syrische weerstand heeft echter tenslotte de Turken verjaagd. Deze dvd wordt nu veel in Syrië verspreid en bekeken. Omdat iemand verjaarde werd er s avonds laat nog een stuk taart gegeten, dat de zusters toch ongemerkt hadden kunnen bakken. Bovendien hadden ze voor het eenvoudig avondmaal in plaats van een tas thee met gevulde sandwiches zelf brood gebakken met allerlei vruchten in. Echt vers brood. En zo hebben we deze zondag weer geprobeerd niets te doen en elkaar daarbij te helpen.
Maandag 12 november 2012
Sinds het begin van de oorlog zijn er in ons voorheen zo gezellig dorpje al 44 mensen vermoord. En Qara ligt op nauwelijks twee kilometer van ons klooster. We mogen ons gelukkig prijzen dat er met ons nog niets is gebeurd. We blijven ook binnen de gebouwen en alle deuren zijn gesloten, velen zijn zelfs met een dubbele ijzeren staaf afgegrendeld. Het vele werk op het terrein, het oogsten, wordt nu gedaan door mensen van het dorp die graag wat bijverdienen, waar wij trachten voor te zorgen. Of het voor hen dan niet gevaarlijk is? De arbeiders in onze tuin zijn één grote familie, een soort clan, die zich kan verweren. Ook zij zijn vertrouwd met de verschillen groepen van de oppositie. Het grote gevaar gaat hier nu uit van de vele kleine groepjes die mensen kidnappen om er geld voor te vragen. Voor de rest is het op dit ogenblik in heel onze streek relatief rustig. Verder op, langs de grote weg zijn er heel wat wijken, waar reizigers konden eten, inkopen doen en tanken. Vele van deze wijken zijn geheel vernield, alsof ze gewoon weggevaagd zijn.
Hoe zal dit eindigen? Een openlijke militaire aanval op Syrië, zoals Amerika en het westen met hun Arabische bondgenoten aanvankelijk wilden, lijkt voor goed uitgesloten. Hiervoor is niet alleen geen toestemming meer mogelijk vanuit de veiligheidsraad maar bovendien hebben de oorlogsstokers stilaan wel begrepen dat Syrië nog maar voor een beperkt deel zijn leger heeft ingezet. Als Syrië verplicht zou worden zijn volle militaire macht in te zetten, kan zich dit als een boemerang tegen de aanvallers keren. Dus zullen ze liever voortdoen door oppositiegroepen te steunen, te bewapenen en zo nodig te drogeren om nog zoveel mogelijk moorden en verwoestingen te realiseren. En dat kan nog lang duren. Mogelijk kunnen gesprekken tussen Rusland en Amerika op uiteindelijk enige uitkomst bieden.
13-11-2012 om 22:07
geschreven door Gust Adriaensen
10-11-2012
'Onderzoeker te christelijk voor KU Leuven'
'Onderzoeker te christelijk voor KU Leuven': dat was de krantenkop voor een bericht over het ontslag van een onderzoeker, op wiens werk niets aan te merken viel, maar die volgens de universiteitstop in zijn andere activiteiten 'te christelijk' was. En dergelijk gedrag is, volgens de KU Leuven nadelig voor de uitstraling van de universiteit.
Rik Torfs heeft daarbij zijn bedenkingen. Zoals gewoonlijk staat bij Torfs de luchtige, badinerende toon, de scherpzinnigheid van de analyse en de beschouwing niet in de weg. De essentie, aldus Torfs, is de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid tout court.
Daarover heeft de heer Waer klaarblijkelijk hoogstmerkwaardige en bangelijk enge opvattingen, een rector van een universiteit onwaardig. De ontslagen man doet zijn job prima maar hij mag van baas Waer zijn overtuiging, zelfs niet buiten de werkvloer, uitdragen. Want dat zou nadelig kunnen zijn voor de reputatie van de universiteit. Nu die onderzoeker dat toch gedaan heeft, krijgt hij een Berufsverbot onder zijn neus geduwd.
Zou bange Waer het in zijn hoofd krijgen een onderzoeker die 'te ongelovig' is, de laan uit te sturen? Wedden dat er, ook aan een katholieke universiteit, dergelijke specimen rondlopen? Ongetwijfeld veel meer personeelsleden dan 'medewerkers' op wie de rector magnificus (?) eigenmachtig het label 'te christelijk ' kan plakken. En is de Franse bazin van het IMF, voor wie de Leuvense academische top kwijlde van adoratie, niet te veel en te onoordeelkundig met geld bezig om ze te versieren met een honoris causa hermelijnen schoudersjerp?
Een adviesje voor onze benepen Waer? Zou het de rector geen deugd doen zich geregeld terug te trekken in een klooster, van welke religieuze strekking dan ook, om zich te bezinnen over die dingen en opvattingen en houdingen, die er echt toe doen? En vooral ook over wat een universiteit echt tot universiteit maakt? Dat is wat anders meneer Waer, dan het verder uitbouwen van een, met alle respect, technische hogeschool die zich vooral wil conformeren aan de eisen van de economie én aan de waan van de dag.
10-11-2012 om 09:03
geschreven door Gust Adriaensen
09-11-2012
'Ontzeg mensen de herinnering van een plaatselijke gemeenschap niet'
'Ontzeg mensen de herinnering van een plaatselijke gemeenschap niet'
De waarde van afscheidsrituelen binnen de eigen gemeenschap
Er is in westerse landen een toenemende trend om begrafenisrituelen, ook religieuze, of begrafenissen tout court, af te handelen los van de (geloofs)gemeenschap waarin de overledene geleefd heeft. Of via begrafenisverzekeringen zelfs los van de nabestaanden.
Dat leidt onvermijdelijk tot minder betrokkenheid, de erg beperkte aanwezigheid van vooral dan nog naaste familieleden bij begrafenisrituelen en tot een intenser isolement en een grotere anonimiteit en vervreemding.
Een tendens die in de lijn ligt van het voorgaande, begint zich af te tekenen o.a. in Duitsland: mensen anoniem begraven.
De aartsbisschop van Berlijn heeft zich daartegen gekant. 'Daardoor wordt aan mensen de herinnering van een gemeenschap ontzegd. Aan de manier waarop een cultuur met zijn doden omgaat, kunnen wij aflezen wat haar verhouding is met de levenden. Volgens de christelijke overtuiging heeft de mens echter een waarde die de dood overstijgt.'
Ook auteur Oscar van den Boogaard handelt in een column onder de titel 'Uitvaart met Club Med' over die trends.
Een citaat: 'Het zevende werk van Barmhartigheid luidt: begraaf de doden. Is dat niet iets wat de nabestaanden voor jou zouden moeten doen? Zijn die zo egoïstisch of onbetrouwbaar geworden dat je het zelf moet regelen? Een Brusselse begrafenisondernemer zei onlangs in een interview: 'In de tijd van mijn vader zeiden de familieleden: 'Het is het laatste dat we kunnen doen, dus willen we een mooie dienst en een degelijke, sterke kist.' Maar nu worden we meer en meer geconfronteerd met mensen die zeggen: 'Het is toch maar om te verbranden of in de grond te steken.' De trend dat nabestaanden beknibbelen op de uitvaart, werkt het succes van de begrafenisverzekeringen alleen maar in de hand. Want dan is alles betaald en geregeld.'
En Van den Boogaard besluit: 'Misschien wordt hier onder het mom van een financiële crisis een veeleer verontrustende morele crisis verhuld.'
09-11-2012 om 10:33
geschreven door Gust Adriaensen
08-11-2012
Obamasympathie
De herverkiezing van Obama wordt ook bij ons erg positief onthaald. Daarin speelt uiteraard de maatschappijvisie van de Democraten een belangrijke rol in. Tegenover de oerconservatieve en hardvochtige opvattingen van Romney en de Republikeinen, steken de politieke idealen en plannen van de Democraten fris en vooruitstrevend af. Zij sluiten meer aan bij wat de meeste politieke partijen, of zij zich nu centrum-links of centrum-rechts binnen het politieke spectrum bewegen, voorstaan.
Anderzijds zou het geldverslindende circus van de verkiezingscampagnes en de sterke verwevenheid van de politiek met de zakenwereld en de 'military' bij ons niet lang geduld worden, denk ik. En natuurlijk speelt ook Obama in dat duistere en voor de meeste stervelingen ontoegankelijke en bedreigende labyrint, volop mee. In dat opzicht is de film The Obama Deception (www.infowars.com) verhelderend en ontluisterend.
Maar los van de maatschappijvisie van Obama, die hier ongetwijfeld op meer goedkeuring kan rekenen dan die van Romney, zijn er een aantal elementen die de sympathie voor Obama veroorzaken en voeden.
Hij is nog vrij jong, good-looking, atletisch en komt over als een dynamische persoonlijkheid, iemand die van aanpakken weet. Dat een zwarte het zo ver schopt, wekt ver- en bewondering met misschien zelfs aan de wortels ervan een vleugje 'racisme': van een zwarte verwacht je dat niet. Overigens kan de vraag gesteld worden of wij in onze maatschappij wel verguld zouden zijn met een gekleurde medemens in een politieke topfunctie.
Uiteraard is er ook het grote redenaarstalent van Obama. Inhoudelijk en technisch kan momenteel niemand van de huidige wereldleiders aan hem tippen. Hij kan met zijn woord en zijn présence op het podium, miljoenen Amerikanen en anderen in zijn ban krijgen, ontroeren, meeslepen. Maar ook hier weer geldt: Europeanen zijn, vermoed ik, niet zo gemakkelijk mee te trekken, zijn kritischer, het vlugger beu, meer blasé, dan de 'eenvoudige' doorsnee -Amerikaan.
En natuurlijk speelt het intens betrekken van zijn vrouw en kinderen bij de campagne en bij overwinningen, een uiterst belangrijke rol in het winnen van de harten, in het opwekken van deugddoende sentimentaliteit, in het laten opwellen van weldoende traantjes, in het bevestigen van de onvervangbare waarde van de 'familie'. Niemand zal ontkennen dat Obama het, ook wat dit aspect betreft, erg getroffen heeft met Michelle. Zij heeft een enorme populariteit bereikt en in Amerika heeft na Jacky Kennedy geen enkele presidentsvrouw zo'n algemene bekendheid en waardering verworven als Obama's vrouw.
Ook ons, Europeanen, doet dat spektakel deugd. We ervaren het als positief, het ontroert. En we accepteren dat Obama live voor tienduizenden bijna hysterische aanhangers en ten aanschouwe van de hele wereld, nog eens zijn grote liefde voor Michelle uitspreekt.
Maar nog eens, we zien onze politieke topfiguren dat nog niet doen. En als ze iets dergelijks riskeerden, zouden ze onvermijdelijk bedolven worden onder ironie en al dan niet gore mopjes.
In Amerika werkt het evenwel. En het geeft ons, vermoeide, oude, wat cynische Europeanen, toch veel sentimentele voldoening.
08-11-2012 om 08:43
geschreven door Gust Adriaensen
06-11-2012
Een formateursnota is geen partijprogramma
De analyse en negatieve beoordeling van de nota van De Wever door de Stadslijst en door Groen, zijn m.i. vanuit de visie van socialisten, christendemocraten en groenen op de maatschappij en op het stedelijke beleid in Antwerpen, volkomen correct en verantwoord.
De fundamentele fout van De Wever is, en die is waarschijnlijk te verklaren vanuit zijn karakterieel onvermogen om compromissen te sluiten, dat hij een nota presenteert die de nationalistische en rechtsliberale dada's presenteert van het NVA-program.
Hij draait de klok terug op het vlak van stadsontwikkeling en mobiliteit. Hij ontmantelt het OCMW en culpabiliseert de armen. Hij gaat voorbij aan de kinderarmoede en aan het capaciteitsprobleem van de scholen. En bovendien: hij laat na zijn voorstellen financieel te onderbouwen. Kortom: De Wever ontgoochelt als 'formateur'.
In de krantencommentaren wordt er nu over gespeculeerd dat De Wever met opzet dergelijke nota geschreven heeft om Groen te doen afhaken en om de Stadslijst te doen barsten zodat een 'rechtse ' coalitie NVA-Open VLD-CD&V gevormd kan worden.
Mocht dat waar zijn, dan verdient dat manoeuvre alleen maar misprijzen en speelt De Wever de afkeurenswaardige spelletjes die NVA altijd met veel 'verontwaardiging' bij anderen afkeurt. Verandering? Sjonge, sjonge toch.
Overigens geeft het te denken dat nogal wat journalisten er bijna op aandringen dat CD&V zich losmaakt uit de Stadslijst en ze laten verstaan dat een weigering van SPA om de nodige handtekeningen te leveren om de verkozen CD&V'ers aan het bestuur te laten deelnemen, een politieke misdaad zou zijn.
De omgekeerde wereld is dat. De media, die toch graag de politieke zedenmeester spelen, zouden er alles aan moeten doen om dergelijke splitsingmanoeuvres tegen te gaan en te veroordelen, precies omwille van het politieke fatsoen.
Overigens zou CD&V goed gek zijn om de Stadslijst te breken. De christendemocratische verkozenen zijn bijna allen ACW'ers, die dichter bij de stedelijke en maatschappijvisie van Groen en SPA staan dan bij de ultrarechtse opstelling van de Vlaams-nationalisten. Bovendien zou dergelijke stap CD&V elke geloofwaardigheid doen verliezen en de partij, zeker in Antwerpen, recht naar de totale ondergang voeren.
Het geeft ook te denken dat in meer en meer nationalistische reacties op de internetfora, De Wever en NVA worden opgeroepen om een coalitie te vormen met het Vlaams Belang. Zover komt het wellicht niet. Maar een en ander geeft wel aan dat, wat werd voorspeld, de massale toevloed van vroegere VB-mandatarissen en VB-kiezers, het gedachtegoed en de opstelling van NVA, hoe dan ook, nu reeds beïnvloeden.
06-11-2012 om 07:49
geschreven door Gust Adriaensen
03-11-2012
GAS-boete voor hangjongere
De foto werd genomen even voordat deze uitdagend grinnikende hangjongere op de Mechelse Grote Markt een GAS-boete aan zijn broek gesmeerd kreeg. En terecht!!
Nadat zijn verschijning alleen al alle andere allochtonen en autochtonen van het uitgestrekte plein heeft doen wegvluchten, geen kat is er inderdaad nog te bespeuren, heeft deze hangjongere zich parmantig op een duur inox-sierkolommetje neergezet met een air van 'wie doet mij wat'.
Nog los van het feit dat het pleinmeubilair door die zitsessie beschadigd zou kunnen worden, is de hele scène, een overduidelijk geval van niet te tolereren overlast.
Elke plichtsbewuste GAS-ambtenaar kon dit niet zomaar blauwblauw laten. Deze hangjongere werd dan ook terecht op de bon gegooid!
03-11-2012 om 18:21
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 27/10 zaterdag 3/11/ 2012
Deze middag wordt op het nieuws gezegd dat er al 160 doden gevallen zijn over heel het land. Een fraai staakt-het-vuren! Westerse media zullen vertellen dat legervliegtuigen burgerdoelen hebben aangevallen maar niet dat het terroristen zijn die eerst aanslagen pleegden (de zogenaamde vrienden van Syrië). Hilary Clinton is boos omdat ze Syrië nog altijd niet heeft kunnen opnemen in haar nieuwe Arabische lentecollectie en ze waarschuwt dat er geen rust mag komen, want daar gaat Syrië van profiteren, zegt ze. Zo heeft ze vandaag weer een beetje haar zin gekregen. (Ze is ook verbonden met die criminele kliek van de Bilderberg groep). Zou uw bloed daarvan niet gaan koken? Gelukkig maken we ondertussen in het dagelijkse leven genoeg plezier, wat ook beter is voor het hart. Bovendien heeft onze interne veiligheidsdienst laten weten dat s nachts waken voorlopig niet meer nodig is. Ook een opluchting voor de mannen die elke nacht twee uur op het dak met de sterren zaten te praten.
Inmiddels vernemen we dat de KTO, de Franse katholieke tv, al ruim een week elke dag een uur besteedt aan de christenvervolging in Egypte en Syrië. We hebben vandaag voor de eerste keer een uitzending kunnen volgen. Over Syrië krijgen we de beelden te zien van vorig jaar, toen we hier de eerste groep internationale journalisten uitgenodigd hebben, die een week lang in de belangrijkste brandhaarden van toen (Homs, Qousseir ) begeleid door moeder Agnes-Mariam de werkelijke toestand hebben kunnen waarnemen. ( Zie het verslag in ons driemaandelijks tijdschrift Hoor dec. 2011, nr. 68). De meeste van die 16 journalisten hebben vanaf toen waarheidsgetrouwe berichtgeving verspreid behalve twee katholieke media, waaronder de man van de KTO. Je kunt begrijpen hoe aangenaam verrast we waren door nu een keurig verslag te zien en horen op KTO, volkomen waarheidsgetrouw waarbij ze de gruwelen tonen van de terroristen in Homs en het nu ook zeggen. Voortdurend komt daarbij Mar Yakub met moeder Agnes-Mariam, Carmel en anderen in beeld. Ze laten de gemeenschap flink aan het woord. We komen trouwens zelf ook nog een paar keer in beeld. KTO heeft in ieder geval een flinke ommekeer gemaakt. Beter laat dan nooit.
Zondagmiddag eten we voor het eerst nog eens buiten de refter, nl. in het veilige atrium. Sommigen zitten op de grond, anderen op de rand van de fontein, anderen op een stoel. Het is achteraf een gelegenheid om ons nog eens flink af te reageren en spontaan sketches te verzinnen en grappen uit te halen. Een nieuwe sketch wordt geboren met als thema de hoofdfiguren van de vrienden van Syrië! En s avonds kijken we naar de ontroerende film The Robe (De Mantel). En zo is de zondag weer een echte feest-rust- en gemeenschapsdag vanuit een plechtige eucharistie, met als evangelie de blinde bedelaar langs de weg.
Maandagmorgen komt hier plots een jongen van 17 toe met de groeten van onze Najib, Hij is al maanden thuis bij zijn moeder, die weduwe is en omwille van de oorlog steun en bescherming nodig heeft. Nu is Najib met zijn natuurlijke gave van evangeliseren toevallig in contact gekomen met deze jongen, wiens ouders eraan denken om hem tijdelijk in Qâra bij zijn grootmoeder te laten logeren om daar naar de school te laten gaan. Zij wonen immers in de gevaarlijke rand van Damascus en hij moet vandaar iedere dag naar school in Damascus. Zo wilde die jongen, die moslim is, een dag bij ons doorbrengen. Meteen werkt hij al mee aan het afkrabben, afschuren en schilderen van de ramen. Er zijn een massa ramen gedaan maar er moeten er nog een massa gedaan worden. Als ik eens een uurtje kom helpen zijn ze met vier gezellig in de zaal van de iconografie aan t werken. Wellicht is hij maar een van de vele jongeren die in deze oorlogssituatie zoeken naar geluk. In alle eenvoud is deze jongen een echte God-zoeker. Hij zal zich ongetwijfeld deze aangename dag nog lang herinneren. Achteraf vernemen we dat hij gevraagd heeft om de schoolvrije dagen bij ons te mogen doorbrengen en zijn ouders zijn ermee akkoord. Deze week ontvangen we vanuit België de lijst van de inhoud van de container die verscheept gaat worden, nadat wij hier een taks free document hebben bekomen. Het is prachtig hoe zovele mensen meegewerkt hebben om deze extra grote container te vullen: behalve onze vrienden uit de Kempen, mediawerkgroep Syrië, de Armeense gemeenschap van Brussel, en de Syrische gemeenschappen van Mechelen en Antwerpen. Ze hebben zelfs zoveel goederen en duurzame eetwaren verzameld dat ze nog een container willen vullen. Wie dit wil steunen kan het langs het nummer van mediawerkgroepsyrie.
Allerheiligen is nu een hoogfeest midden in de week. In de voormiddag wordt gewoon gewerkt; s Middags wordt even aan tafel van gedachten gewisseld over hetgeen men in de namiddag en avond op deze feestdag wil doen. Om 17.00 u vieren we plechtig de eucharistie met processie en met de litanie van alle heiligen. Daarna kijken we naar de dvd van Charlie Chaplin de Grote Dictator met daarbij de commentaren. Deze film is tijdens de tweede wereldoorlog gemaakt en verspreid. Op het einde van de film geef Charlie Chaplin als de grote dictator voor een massa mensen en soldaten een ontroerende speech recht uit zijn hart, waarin hij zegt dat oorlog, haat en discriminatie geen zin hebben, dat alle mensen gelijk zijn en verlangen naar liefde en tederheid Blijkbaar heeft Hitler zelf die film nog gezien. Wel is Charlie Chaplin omwille van deze sarcastische prent door Amerika uitgewezen. Tegen humor is geen enkel dictatoriaal systeem bestand. Het moedigt ons aan om toch eens een parodie te maken op De vrienden van Syrië. De drie prille tienermeisjes , die nog altijd uit veiligheid niet naar de school kunnen gaan, krijgen een flink schoolprogramma: taal, rekenkunde, muziek en zang en ontspanning. Nu krijgen ze er zelfs nog Frans bij en ze vorderen daar goed in. En het weer is nog altijd overwegend zonnig met overdag temperaturen van 18 graden. Af en toe regent het eens of is er een hevige wind tot storm. s Avonds koelt het wel flink af en er worden voorbereidingen getroffen om hout- en petroleumvuurtjes te installeren. Ondertussen hebben we heel zelden nog eens een stroomonderbreking. Moge het zo blijven. Vorige winter was het dag en nacht vier uur stroom en dan weer vier uur geen stroom. Maar alles kan men gewoon worden, behalve een oorlogssituatie die alleen maar haat, verwoesting en dood brengt.
Eind september sprak president Ahmadinejab van Iran de algemene vergadering van de Verenigde Naties toe over de nakende terugkeer van Jezus Christus samen met de 12de en laatste imam Al-Mahdi. Zij zullen niet komen, zo zei hij, met geweld en oorlog maar met vrede en rechtvaardigheid voor alle volken. De koude van deze wereld zullen ze omvormen in de lente van warmte en goedheid voor allen. Hij zei merkwaardige dingen al was het niet helemaal volgens ons christelijk geloof. Maar zouden de wijzen die vanuit het oosten op zoek gingen naar Jezus in de kribbe, wel heel onze catechismus gekend hebben?
03-11-2012 om 10:35
geschreven door Gust Adriaensen
31-10-2012
Noels, Dehaene en het brugpensioen
De bekende econoom Noels twitterde enkele dagen geleden na een kort tv-interview met Dehaene over eventueel brugpensioen voor de op straat gegooide Fordwerknemers: 'Een 71-jarige-nog steeds bijklussende-ex-premier pleit voor brugpensioen op 50j op TV.'
Twitter leent zich niet tot genuanceerde reacties. Waarom iemand als Noels er dan gebruik van maakt, verwondert me. Los van sympathie of antipathie voor Dehaene, moet toch geconstateerd worden dat hij binnen het korte bestek van een tv-gesprekje, genuanceerd over het brugpensioen sprak: afwijking van de algemene regel, geen recht, sociale drama's.
Dat is heel wat anders dan wat Noels daarvan maakt: 'Een 71-jarige-nog steeds bijklussende-ex-premier pleit voor brugpensioen op 50j op TV.'
Noels die toch vaak in wat hij schrijft en zegt overkomt als een serene en genuanceerd denkende intellectueel, gaat met die onjuiste en venijnige zin, de populistische toer op. Onjuist omdat Noels veralgemeent waar Dehaene nuanceert: 'pleiten voor' tout court tegenover 'in sociale drama's' .Venijnig omdat hij zijn opvatting over brugpensioen, indringender denkt te kunnen verspreiden door ze te kleuren met een persoonlijke aanval.
Overigens, hoe pakt Noels de sociale drama's aan? Daarover geen woord.
Kortom, niet fraai meneer Noels!
31-10-2012 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2012
Ecoduct in Postel
Eerste grensoverschrijdend ecoduct verbindt Postel (B)met Bladel (NL)
(Klik op de afbeelding om ze te vergroten)
30-10-2012 om 12:20
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2012 om 08:13
geschreven door Gust Adriaensen
29-10-2012
'De navelstaarderij van Vlaanderen'
In een column in De Standaard, schrijft Mia Doornaert een aantal constataties en bedenkingen neer, die ik u niet wil onthouden:
'We kijken navelstarend naar zogenaamd onoverbrugbare verschillen tussen Nederlands- en Franstaligen in dit land dat op de wereldkaart een speldenpunt groot is.'
'De sluiting van Ford Genk herinnert ons er, zeer pijnlijk, aan dat er buiten dit land een heel grote wereld van ongenadige wedijver bestaat, om investringen en banen'.
'Beweren dat een nog kleiner onafhankelijk Vlaanderen het beter zal doen in de werledwijde concurrentie dan het huidige België is een ijle profetie.'
'Voortdurend twijfel zaaien over het voortbestaan van ons land is ook al geen wervend argument voor het behoud of aantrekken van investeringen.'
'Het overheidsbeslag op ons bnp blijft toenemen. Met bijna 54 procent behoort het nu tot de hoogste van de ontwikkelde landen. Dat ligt niet aan de federale regering, waar tot op het bot bezuinigd wordt, maar aan de gemeenschappen en gewesten die hun ambtenarij maar blijven uitbreiden. Daarmee neemt ook in Vlaanderen de regelgevende betutteling toe, en de traagheid in de goedkeuring van investeringsdossiers.'
29-10-2012 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
Auteur J. Bernlef overleden
De Nederlandse auteur J. Bernlef, pseudoniem van Hendrik Jan Marsman, geboren in 1937, is overleden.
Juffrouw Van Leeuwen
Waarom moet ik op maandag 12 oktober 's morgens om kwart over twaalf denken aan juffrouw Van Leeuwen met haar half verlamde gezicht terwijl ik van plan ben om een gedicht te schrijven
ik kijk uit op daken en platjes links ligt de Zuidertoren uit een raam stapt een vrouw met een skibroek achter matglas zie ik de was het is maandag terwijl ik van plan ben om een gedicht te schrijven
nu hoor ik gerammel de vuilnisman is er over een kwartier komt de post en vanmiddag wordt er bij mij een kachel geplaatst in een vakje van mijn oude bureau ligt een stekker terwijl ik van plan was om een gedicht te schrijven
(Bermtoerisme)
29-10-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2012
Pater Daniël Maes over Syrië en de wereldpolitiek
Pater Daniël Maes over Syrië en de wereldpolitiek
Zondag 21 - zaterdag 27 oktober 2012
Abouna Georges kan nog steeds
niet veilig tot hier geraken en zo vieren wij weer de Latijnse liturgie op zijn byzantijns. Hier is de voorbereiding op kerstmis al begonnen. Aan tafel worden dan ook af en toe al enkele profetieën gelezen uit het Oude Testament die de menswording van God aanduiden. En vanaf vandaag zullen de kinderen en enkele zusters na iedere eucharistie in mooie engelenkleedjes een aangepast lied uitvoeren. s Namiddags breng ik samen met de medebroeders een bezoek aan de vluchtelingen in de nieuwbouw. Omdat ik s zondags in witte toog ben roepen ze me langs alle kanten na, dat ik voorzichtig moet zijn terwijl we enkel maar het voorplein moeten oversteken. Na ons bezoek willen de mannen en jongens meekomen om samen wat te voetballen op de binnenkoer.
Het is weer een zeer bloedige dag geweest in Aleppo en nu ook in de christelijke wijk in Damascus. In Libanon werd de topman Wissam al-Hassan, die samen met enkele anderen vermoord werd, begraven. En het verloopt precies zoals hier voorspeld is. De harde soennieten maken er gebruik van om te trachten een opstand in Libanon te krijgen, gericht tegen Syrië. Ook de westerse media doen natuurlijk mee. In Turkije echter is er een massamanifestatie tegen de regering onder de slogan: Handen af van Syrië! Het is dezelfde slogan die nu in Brussel aan de Beurs gebruikt wordt voor een manifestatie. Ondertussen is ook de nieuwe vredesgezant van de Uno, Brahim bij de Syrische president geweest. En in Libië verloopt het precies zoals de wereldheersers met hun Arabische Lente hebben gewild: een creatieve chaos van voortdurend onderling geweld met een massa doden. En dat allemaal op de dag dat de geloofsgemeenschap van het bisdom Antwerpen in volle glorie haar 4(50) jaar jubileum viert.
Maar ook hier zijn prachtige tekenen te herkennen. De gouverneur van Homs en zijn vrouw, soennieten veronderstel ik, doen prachtig werk door onvermoeibaar de getroffen gezinnen te bezoeken en te steunen zoveel ze kunnen alsook de vele martelaren te gedenken en te eren. Ik moet wel toegeven dat ik gedacht had dat de oorlog stilaan ging eindigen en mogelijk is dat ook het geval, maar dan zijn er toch nog flinke stuiptrekkingen. En dat de christenen uiteindelijk een mikpunt geworden zijn is ook duidelijk. De emir van Qatar probeert de lont nu in Gaza en de Palestijnse gebieden aan te steken omdat het in Syrië niet lukt zoals ze gewild hadden. Hillary Clinton weert zich als een duivel(in) in een wijwatervat en roept op om geen politieke rust toe te laten, want daar zou Syrië dan gebruik van kunnen maken!
Als je dan verhalen hoort van een kidnapping in de buurt waarbij eerst een grote som geld gevraagd wordt en wanneer die uiteindelijk door familie en vrienden samengebracht is, wordt de betrokkene toch nog in koelen bloede vermoord. Van zo iets word je innerlijk opstandig. Dat brengt wel extra spanningen mee.
Op 17 en 18 oktober is er een samenkomst geweest van de EPP, de christelijke en grootste fractie in het Europees parlement waarop patriarch Gregorios III Laham en moeder Agnes-Mariam uitgenodigd waren en waarvan we nu een verslag toegestuurd krijgen. Hopelijk heeft het geholpen om Europa uit de gevechten in Syrië terug te trekken, terwijl Turkije, Saoedi-Arabiê en Qatar nog wel een tijd zullen verder oorlog blijven voeren. Vervolgens vernemen we dat de Syrische president een soort algemene amnestie heeft afgekondigd, behalve voor terroristen.
Terwijl de aanslagen in Syrië voortduren probeert de Uno-bemiddelaar voor de vrede een staakt-het-vuren af te spreken, wat zaterdag al in heel het land geschonden werd. Donderdag komt de man die hoofd van de school in Quosseir is en een tijd bij zijn familie verbleven heeft weer bij ons terug. Hij was zondag in de christelijke wijk van Damascus, Bab Touma, naar de mis geweest toen tien minuten later die aanslag gepleegd werd. Hij heeft de gesluierde vrouw gezien die de aanslag pleegde en die door de cameras herkend werd en onmiddellijk opgepakt. Hij herhaalde nog eens, wat hij al vanaf het begin gezegd heeft: ik ben zeer optimistisch voor de toekomst van Syrië. Laat het eens gezegd zijn door een man die zijn deel in het lijden wel gehad heeft. Zijn huis, have en goed in Quosseir zijn door terroristen verwoest, zoals van zowat al zijn vrienden. Ondertussen kan hij hier goed meehelpen om de kinderen hun schoolprogramma te laten volgen. En ondertussen schilderen de jongens verder aan de ramen. Als de oorlog nog een aantal weken duurt zullen alle ramen van alle gebouwen hier geschilderd zijn, maar daarvoor had het geen oorlog hoeven te worden.
HET VERRAAD VAN OBAMA
Wie in kort bestek een grondig inzicht wil verwerven in de recente wereldpolitiek moet beslist de film bekijken: The Obama Deception van 2009, gerealiseerd door een aantal van de beste historici, politici en journalisten, waaronder onze vriend Webster Griffin Tarpley. Je kunt (wat wij hier niet kunnen) de film gratis van het internet plukken: www.infowars.com of www.prisonplanet.tv . In twee uur tijd krijg je achtergrondinformatie over de belangrijkste recente gebeurtenissen en ontwikkelingen op onze planeet , als een soort poppenspel waarbij onthuld wordt wie de eigenlijke verborgen spelers zijn achter de coulissen. Het vertrekpunt is dit: toen John Kennedy probeerde president te zijn door zich te moeien met Wall Street en de wapenindustrie, werd hij meteen vermoord en sindsdien heeft Amerika geen president meer gehad. Een schimmige groep wereldleiders, in feite bankiers, neemt steeds meer de touwtjes in handen. Op het einde van het presidentschap van G. Bush jr was er een zulkdanige algemene ontgoocheling wegens de enorme economische crisis in Amerika, de oorlog in Irak enzovoort, dat deze club van oligarchen zonder enige moeite Obama kon opvoeren als de man die met zijn vriendelijke, stralende blik en prachtige speeches vrede ging brengen, economische welvaart en transparantie op alle niveaus. In de eerste maand van zijn ambtsperiode heeft hij al zijn beloften stralend verbroken en de toestand op alle terreinen nog veel erger gemaakt dan zijn voorganger, geheel volgens de wil van deze wereldheersers: veel meer troepen in heel de wereld, veel meer gevangenissen overal verspreid, veel meer mogelijkheden om mensen te controleren, zomaar op te pakken, te folteren en op te sluiten, veel meer taksen, veel meer beperkingen zoals van meningsuiting, meer massale, verplichte gezondheidscampagnes Terwijl leger en politie uit hun voegen barsten moet er nog een burgerleger bijkomen waar alle jongeren verplicht worden een tijd aan deel te nemen. Je kunt het allemaal zelf horen en zien. Zoals zijn voorgangers is Obama slechts een marionet, maar hij is een betere acteur en een veel betere leugenaar. De eigenlijke machthebbers zijn de bankiers van de Federal Reserve Bank, de kliek van Wall Street en van de wapenindustrie, verbonden met de zogenaamde Bilderberggroep. Zij hebben het klaar gekregen om als overheidsinstelling aanzien te worden, terwijl ze een privébank zijn die onder geen enkele controle valt en alle banken kunnen controleren. Zij organiseren de ene bankcrisis na de andere en de ene economische crisis na de andere. Duizelingwekkende bedragen aan geld zijn zogenaamd plots verdwenen waarbij niemand kan achterhalen wie ze gestolen heeft. Dan wordt paniek gezaaid om grote bedragen onmiddellijk aan de banken te doen betalen, anders wordt de crisis, zo zeggen ze, een enorme catastrofe alsof morgen de hemel op ons valt.
Ondertussen kunnen die banken nog meer instellingen, nog meer banken opkopen zodat iedereen en alles in hun macht krijgen. Zij die de crisis veroorzaakt hebben worden dan als de redders gevierd om een nieuwe periode van nog grotere tirannie voor te bereiden. Alles is als een piramide georganiseerd waarbij alleen de top weet waar de werkende massa van de zaak voor moet dienen. De reddende slogans zijn: we hebben een nieuwe wereldorde nodig, met een nieuwe allesomvattende wereldbank in het kader van de globalisatie. Zo kan hun oorspronkelijke poging van Anglo-Amerikaanse overheersing uitgroeien tot één grote werelddictatuur. Een van middelen hiertoe is nu de mythe van de opwarming van de aarde. Het staat al lang wetenschappelijk vast dat de laatste duizend jaar perioden van grote opwarming werden afgewisseld met perioden van grote afkoeling omwille van de wisselende activiteit van de zon, zoals ook blijkt uit andere planeten buiten de aarde. De mythe zegt echter dat het voortkomt uit de activiteit van de mens. In feite is dit het middel om al wat een mens heeft en doet over heel te wereld te belasten: alle voedingswaren, alle kledingwaren, alle materialen, alle werk, elektriciteit, reizen per vliegtuig, schip, trein, bus of auto Overal moet taks op betaald worden. En vooral is het een middel om alle ontwikkeling in Afrika, Zuid-Oost Azië of in armere gebieden waar ook, te verhinderen zodat de schimmige club van heersers het leven van heel de wereld naar believen kan regelen. Ondertussen laten ze Obama massas troepen sturen naar Afrika om China buiten te krijgen en rond Rusland en Iran om deze landen geïsoleerd te krijgen. En nog zoveel meer.
De film eindigt met een waarschuwing en een hoopvolle boodschap. President Thomas Jefferson waarschuwde het Amerikaanse volk in 1802 al om de macht van het volk niet af te staan aan de mensen van de banken en aan de mensen van de wapenindustrie. Een gelijkaardige waarschuwing gaf ook president Eisenhouwer. Het heeft niet geholpen. De grootste tragedies die volgden werden mede door deze groep criminelen gesteund. De Bolsjewistische revolutie werd voorgesteld als een algemene hervormingsbeweging van het volk met Lenin en Stalin. Resultaat: veertig miljoen Russen werden omgebracht. Het waren mannen en vrouwen die ontwikkeld waren, werkten en geloofden. Duitsland verkeerde in een dramatische economische crisis en Hitler, een charismatisch leider zorgde voor nieuwe wegen en een heropbloei van de economie. Het was dé volksbeweging die beschouwd werd als de redding van het land. Resultaat: miljoenen mensen werden gruwelijk omgebracht. Mao wist een volksbeweging op gang te brengen die het Chinese volk naar de welvaart zou leiden. Resultaat: zestig miljoen Chinezen werden omgebracht. En dan kregen we Vietnam, Korea, Irak, Afghanistan, Pakistan, Libanon, zovele landen in Afrika en Zuid-Amerika, en het Nieuwe Midden Oosten.
Nu is het genoeg. Stop de nieuwe wereldorde, stop de nieuwe wereldbank (mijn computer blijft eisen dat ik dit woord met een hoofdletter schrijf maar ik doe het niet!), stop de waanzin van de globalisatie en de leugen van de opwarming van de aarde.
Laat vrienden en kennissen deze film zien en zelf beoordelen. Breng hen deze boodschap. Eén man of vrouw kan het begin worden van een ware ommekeer. Wil jij die man of vrouw zijn? Yes You Can!
28-10-2012 om 08:22
geschreven door Gust Adriaensen
27-10-2012
Rasp...
'Rasp' startte in 2007. Tot nu toe bezochten 3750 verschillende mensen het blog. Die surften gemiddeld zes keer naar 'Rasp' en totaliseerden 37.500 pageviews.
De bezoekers van 'Rasp' komen uit 21 verschillende landen.
-2775 of 70% komen uit België -776 of 20% uit Nederland -51 of 1,4% uit de V.S. -21 of 0,6% uit Duitsland -11 of 0,3 % uit Italië -10 of 0,3 % uit het Verenigd Koninkrijk -9 of 0,2% uit Frankrijk -8 of 0,2% uit Spanje
27-10-2012 om 09:38
geschreven door Gust Adriaensen
26-10-2012
Vormingsdag TJCII Belgium in de abdij van Postel
Sarah, een voorbeeldige vrouw
zaterdag 10 november 2012
VORMINGSDAG
in het kontaktcentrum van de ABDIJ van POSTEL
9u30: Onthaal
10u00: Wat is TJC-II en
welke zijn de laatste
ontwikkelingen ?
door René & Ans Leitner
11u30: Eucharistie
12u30: Koffietafel
14u00: Joodse liederen
14u15: Onderricht door
Jochanan Van Es :
Sarah, een voorbeeldige
vrouw.
15u15: Pauze
15u45: Jochanan beantwoordt uw
vragen en vat de dag samen
16u30: Koffie / thee
17u00: Einde.
Er wordt een bijdrage van 15 euro
gevraagd voor de kosten die verbonden
zijn aan de abdij. Verder
zal er ook een geldinzameling zijn
voor onze gastspreker.
Hoe de vrouw van
Abraham
Joden en Christenen
kan inspireren tot
geloven en leven in
eenheid.
Deze vormingsdag is
een initiatief van
TJCII - Belgium
www.tjcii.be
René & Ans Leitner
zijn nationaal coördinator van TJCIINederland.
Na een kleine opfrissing (wat is TJCII
nu ook weer ?) zullen zij ons aan de
hand van hun getuigenis en een
Powerpoint-presentatie vertellen wat
de laatste ontwikkelingen zijn in de
TJCIIwerking en visie.
Jochanan Van Es
is een Messiasbelijdende Jood en
leraar die, uitgaande van de
Parashah (het Torahgedeelte) van de
Shabbat op 10 november, ons zal
laten ontdekken welke houding ons
past in het kader van TJC-II.
Het onderwijs van de Torah vormt
ons tot zachtmoedige en geduldige
gelovigen, die vertrouwen op Gods
beloften en hun kracht putten uit de
hoop.
We zullen met hem lezen uit :
Genesis 23:1-25:18, 1.Koningen 1:1-
31 en 1.Petrus 3.
Mocht u zoeken naar iemand die u tot in
Postel kan vervoeren, laat het ons weten,
dan trachten we een oplossing te vinden.
INSCHRIJVINGSSTROOK
Naam ....................................
Adres ....................................
....................................
Tel/gsm ..................................
schrijft in voor de vormingsdag
van 10 november 2012
in de Abdij van Postel en stort
voor 3 november 2012 de som
van 15 euro op rekening
063-4842911-27
Gelieve deze inschrijvingsstrook
te zenden naar:
Pater Nicolaas Gorts o.praem.
Norbertijnenabdij Postel
Abdijlaan 16 - 2400 Mol
of mail naar
nicolaasgorts@hotmail.com
26-10-2012 om 10:31
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2012
Ford
In een van zijn nagelaten gedichten 'Oppervlakkige Charleston', schrijft Paul van Ostaijen (1896-1928):
Als je van het meisje van Milwaukee houdt schaak ze in een ford schaak ze in een ford de vader die is dominee de broer die woont te Chicago in Oklahoma woont de olieoom en je sienjaal een saksofoon schaak ze in een ford schaak ze in een ford ... Als je van het meisje van Milwaukee houdt schaak ze in een ford - rem niet rem niet -
Het waren de hoogdagen van de Fordmacht en de Fordromantiek.
Een kleine vijftig jaar later was er van die autoromantiek niet veel meer te bespeuren in het lied 'Drof (ford) Motor Company' dat Vuile Mong en zijn Vieze Gasten op tekst van Guido Van Meir in 1972 brachten:
Als je zo begint te draaien, je bent twintig jaren oud, draai je zwierig aan je sleutel, draai je zwierig aan je bout, je maakt slordig overuren want je bent pas getrouwd. Knielen, liggen, rollen, draaien, rollen, liggen, recht. Je zoon ligt in zijn wieg te kraaien, je weet waarvoor je vecht. Voor de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Voor de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
Met dertig sta je nog te draaien. Wat heb je nu bereikt? Wie heeft zich in die tien jaren op jouw rug verrijkt? Is er van je mooie dromen wel eigenlijk iets in huis gekomen? Knielen, liggen, rollen draaien, rollen, liggen, recht. Je durft noch voor noch achter kijken, Je voelt jezelf een knecht. Van de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Van de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
Met veertig sta je zot te draaien, moeizaam aan de band. Je slikt overvloedig pillen, bevend uit je hand. Het tempo kan je niet meer volgen, je valt zo door de mand. Knielen, liggen, rollen, draaien, rollen, liggen, recht. Je ziet je ploegbaas naar je kijken, Je voelt jezelf zo slecht. Door de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Door de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
De romantiek is vervlogen. Het bandlabeur van tienduizenden arbeiders heeft niet gebaat. R.I.P. Ford Genk.
25-10-2012 om 17:24
geschreven door Gust Adriaensen
Beleef het slotgebeuren van Kerk onder stroom...
Beleef het slotgebeuren van Kerk onder stroom: 4|50 jaar bisdom Antwerpen op het Theaterplein met optredens van Scala &Kolacny Brothers, Tre Soprani en het Jeugdkoor (4)50 op:
25-10-2012 om 10:04
geschreven door Gust Adriaensen
24-10-2012
De Vlaamse grondstroom (?)
In De Standaard wijdt Marc Reynebeau een relativerende en wat ironische column aan het woord en begrip 'grondstroom', dat de dagen na de gemeenteraadsverkiezingen vrij vaak te horen was uit de mond van de politicus die deze verkiezingen het liefst zag als een opstapje naar de Vlaamse en federale verkiezingen.
Reynebeau stelt dat 'grondstroom' een erg flou begrip is dat de voorbij twee decennia graag van stal werd gehaald door partijen die een verkiezingssucces geboekt hadden. Zij verbinden 'grondstroom' wat graag met hun electoraal succes ( en niet omgekeerd). En politici, aldus Reynebeau, die de 'grondstroom' opeisen, projecteren daar vooral eigen opvattingen in, als vermeend bewijs van hun gelijk.
Volgens Reynebeau doen nationalisten vandaag graag een beroep op het woord, omdat het appelleert aan de oude, romantisch-nationalistische opvatting van de volksaard of, in zijn moderne versie: identiteit (wat die precies ook mag voorstellen), waarin alle Vlamingen eigenlijk dezelfde principiële opvattingen zouden delen.
Op die manier kan een beeld opgehangen worden van een homogene, Vlaamse 'democratie'. Dergelijke gesuggereerde, vermeende homogeniteit betekent evenwel een bijzonder tegenstrijdige en ondermijnende opvatting van 'democratie'. Want dan wordt het organiseren van de homogeniteit, een bewijs en doel van een democratische structuur en ingesteldheid.
Terwijl democratie, waarvan vrijheid een kernbegrip is, er juist moet in bestaan de diversiteit op een behoorlijke manier te organiseren.
24-10-2012 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
23-10-2012
Confederalisme en splitsing
In het VRT-maandagavonddebat tussen de partijvoorzitters na de gemeenteraadsverkiezingen, werd nog altijd amper over de gemeenten gesproken, des te meer over het federale België, het zogenaamde confederalisme en de verkiezingen van 2014.
De VB-voorzitter zei op een bepaald moment in zijn stroeve stijl: 'Om een confederatie te vormen, moet je eerst onafhankelijk zijn.' De uitspraak werd eerder in het ijle gelanceerd en bleef in het ijle hangen want niemand van de andere partijvoorzitters en ook niet moderator Lieven Verstraete, gunden Valkeniers het genoegen ook maar één seconde aandacht te besteden aan dat nochtans uiterst belangrijke statement.
Het is inderdaad zo dat over het algemeen wordt aangenomen dat om een echte confederale staat te stichten, de deelstaten eerst zelf staten moeten worden. Een ander essentieel kenmerk van een confederatie is, dat elk van de samenstellende staten zelfstandig kan beslissen om uit de confederatie te treden.
Om electorale redenen wordt het door politici die het voortdurend over confederalisme hebben, niet met zoveel woorden gezegd, maar confederalisme betekent de facto reeds het einde van België en leidt onvermijdelijk tot de formele scheiding en de oprichting van een voorschootrepubliekje.
Wat in dat scenario de plaats en de rol zal zijn van Brussel, zal de voorstanders van 'confederalisme' klaarblijkelijk worst wezen, want daarover wordt door hen niet gekikt.
23-10-2012 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag zaterdag 14-20 oktober 2012.
Abouna Georges laat weten dat het deze zondag toch niet veilig genoeg is om die enkele kilometers van Qâra naar ons klooster af te leggen. Er zijn ondertussen weer drie van de rijkste mensen uit het dorp gekidnapt. Van de onveiligheid en de afwezigheid van ordediensten maken bendes nu misbruik. In Yabroed 40 km verder heeft de oppositie de leiding nagenoeg overgenomen en bepaalt nu het leven. En het leger kan niet zomaar optreden omdat het dan een slachtpartij en verwoesting wordt waar te veel onschuldigen slachtoffer van kunnen zijn. Af en toe horen we ook overdag schoten. Hier betekent het concreet dat ik ook deze zondag de eucharistieviering zal voorgaan en s middags eten we weer gewoon binnen in onze refter, hoewel het nog steeds prachtig weer is om in de tuin te zitten. En dit voor onbepaalde tijd. Om zich af te reageren gaan de jongens en de kinderen op de binnenkoer voetballen totdat ze er bij neervallen. Dan gaan we met de medebroeders onder elkaar gezellig een tas thee drinken onder het tentzeil op het dak, als soldaten in de loopgraven, in omgekeerde richting.
Maandagvoormiddag krijgen we een alarmerende telefoon van abouna Geroges uit Qâra. Terroristen hebben weer mensen ontvoerd en enkelen vermoord. Nu houden ze een wilde manifestatie voor de moskee en dat is juist in het verlengde van de straat waar abouna Georges woont en waar zijn kerk staat. Zo hebben we destijds de opstand vanuit de pastorie zien beginnen. Het leger komt er nu wel tussen maar als het leger weg is zijn de problemen nog niet opgelost. Hij vraagt om te bidden. s Avonds laat hij weten dat het uiterlijk weer rustig is maar dat de vrede nog lang niet is weergekeerd. Voor ons een reden om extra waakzaam te zijn.
Maandag vieren we het feest van de grote heilige Teresa van Avila en s avonds kijken we naar een prachtige film van de heilige koptische monnik Athanasius.
In het schilderen van de ramen hebben de jongens hun aangepast werk binnen gevonden. Eerst moet de verf verwijderd worden, dan met schuurpapier effen gemaakt en dan tweemaal geschilderd. Toch iets anders dan een hele voormiddag voor een berg amandelen zitten om te ontbolsteren en s middags de indruk hebben dat de berg alleen maar groter geworden is. Ondertussen luisteren ze naar een interessante onderrichting over de Apocalyps en als ze dit moe zijn, naar de gezangen van Najib. En in de namiddag gaan we gewoon verder met het organiseren van een eerste jaar theologie.
In Qousseir zitten 4000 terroristen die van het leger een ultimatum van 48 uur gekregen hebben en dat voorspelt gewoonlijk nieuwe uitbarstingen van geweld. Later vernemen we echter dat er een soort overeenkomst is waardoor het rustig blijft. Maar ook elders in het land blijft het bijzonder woelig. Wanneer de nieuwsberichten hier zeggen dat er meer dan 200 doden gevallen zijn (op donderdag) dan mag je aannemen dat er wellicht nog meer zijn. Ook in Aleppo blijft het verschrikkelijk. En wij zullen nog een tijd opgesloten zitten in onze eigen gebouwen met alle spanningen van dien: de jonges die iedere nacht blijven waken, niet op het terrein kunnen om te oogsten, zorgen dat de kinderen hun lessen en ontspanning krijgen en als ze s avonds vroeger in de grotten gaan slapen zorgen dat er iemand bij is anders is het een (gezellige) oorlog onder grond, waarbij niemand van de zusters hun matras nog vinden Een reden voor ons om eens rustig samen te zitten en te kijken hoe we in deze bijkomende spanningen voor elkaar het leven wat draaglijk kunnen maken. En de jongens hebben alvast besloten s middags én s avonds voor de afwas te zorgen, omdat veel extra werk op de rug van de zusters komt en af en toe voor het spel met de kinderen te zorgen.
De verspieders van het beloofde land sneden een grote druiventros af en namen ook wat granaatappels en vijgen mee (Numeri 13, 23). Dat zijn nu juist de vruchten waar deze dagen hard aan gewerkt wordt, samen met de amandelen. De massa granaatappels wordt vrijdag definitief afgewerkt. De zoete pitten met hun sap moeten nog door een machine gedaan worden om alleen het sap over te houden. Zo gebeurt het en s avonds laat is het klaar. Er is natuurlijk een flinke portie apart gehouden als dessert na de maaltijd. Op diezelfde vrijdag is echter de jongste van de medebroeders jarig. De zusters hebben toch nog ongemerkt tussendoor een flinke taart gebakken die s avonds laat nog wordt opgediend en de vier medebroeders hebben s middags onder de rusttijd ongemerkt een sketch voor hem voorbereid, zogenaamd over de vier perioden van zijn leven: de baby van 2 j, de jonge revolutionair van 15 j (hij heeft blijkbaar fel genoten van de nasleep van de Libanese oorlog, maar is (gelukkig?) erg ziek geworden), zijn 1e bekering op 22 j en de super heilige monnik op 84 j! Ieder nam een periode voor zich. De zusters en de kinderen waren maar wat bereid om de bijrollen in te vullen. En er is hier kleding en materiaal voor toneel genoeg, doorheen de jaren verzameld. Het was een bijzonder geslaagde, fantasierijke opvoering. En zo worden de spanningen van de oorlog weer even vergeten.
Twee bijzonder hoopvolle tekens
De aanslagen gaan gewoon door. Vrijdag werd het hoofd van de veiligheidsdienst in Libanon omgebracht, midden in de meest christelijke wijk. Hij was voor Syrië. President el-Assad erkende onmiddellijk dat deze aanslag tegen Syrië gericht was. Toch is er nog een hoopvol teken op hoog niveau. De tegenhanger van de Navo, de reeds eerder genoemde OTSC is op 8 oktober gezamenlijke oefeningen begonnen in Kazakhtstan onder een Russische benaming die zoveel betekent als Onschendbare broederlijkheid. De commandant heeft laten weten dat ze klaar zijn om eventueel in het Midden Oosten tussen beide te komen. Dit is geheel in overeenstemming met de verklaring van Genève, nog door Kofi Annan op 30 juni onderhandeld. Het Vrije Syrische Leger heeft dit akkoord verworpen en zich dus zelf buiten spel gezet. Ondertussen zijn er tekenen dat het hoofdcommando van de Navo in Incirlik (Turkije) stilaan zijn koffers wil pakken. Sinds de aanslag op prins Bandar bin Sultan op 26 juli zijn de jihadisten hun leider kwijt en worden oncontroleerbaar (zoals al bleek uit de moord op de Amerikaanse ambassadeur in Libië). Tot zesmaal toe heeft het commando van de Navo de jihadisten ingezet tegen het Syrische Leger, dat hen telkens massaal heeft verslagen. Wil de Navo zich zo van deze jihadisten ontdoen?
Saoedi-Arabië en Qatar doen uiteraard gewoon verder. Turkijë geraakt steeds meer in enge schoentjes. Door herhaalde provocaties met Syrië wilde Turkijë zich van de uitdrukkelijke steun van de Navo verzekeren. De Russische burgers en kinderen in een Syrische vliegtuig werden op potsierlijke wijze door gewapende soldaten bedreigd, terwijl er helemaal geen verdachte wapens in het vliegtuig aanwezig waren. Het enige resultaat is dat Poetin zijn bezoek aan Ankara, voorzien voor 15 oktober, voor onbeperkte tijd heeft afgelast. Zoveel is duidelijk dat Rusland zich met politiek succes een sterke positie aan het veroveren is om de stabiliteit van Syrië tegen het westen en zijn Arabische bondgenoten te verdedigen. Turkijë is zichzelf met zijn massa jihadisten inmiddels steeds meer onpopulair aan t maken in eigen land en krijgt niet de steun die het zou willen om tegen Syrië te vechten. De weg naar de vrede belooft nog lang te worden maar er is hoop.
En dan nog een ander onverwacht gunstig teken. Paus en Kerk genieten in onze tijd soms wel een groot moreel gezag maar hebben doorgaans weinig politieke invloed. Paus Johannes Paulus II en moeder Teresa van Calcutta hebben beiden persoonlijk president Busch gesmeekt om Irak niet binnen te vallen. Tevergeefs. Op grond van leugens kon Amerika gemakkelijk toeslaan, zelfs zonder toestemming van de veiligheidsraad om Irak te ontwrichten, zoals door de groep opperheersers achter de coulissen (Bilderberg-groep) al lang beslist was. Buiten de honderdduizenden doden (?) werd de oudste beschaving voor goed vernietigd alsook heel het oude Mesopotamische christendom en bovendien een mechanisme ingevoerd waardoor de verschillende groepen elkaar nog dagelijks naar het leven staan. Oorlog, de ideale bron van blijvende macht en rijkdom! Het zelfde is voorheen meermaals gebeurd en heeft zich daarna herhaald, o.a. recent in Libië. Tot heden heeft het Syrische volk door zijn innerlijke grootheid nog stand gehouden. Westerse politici samen met hun Arabische bondgenoten houden niet op hen te steunen die dit land vooralsnog met geweld in de Arabische Lente willen krijgen, door te blijven aandringen op militair ingrijpen en steun aan de rebellen. Aan een vreedzame oplossing voor het volk of een beweging van dialoog en verzoening (mussalaha) zijn ze helemaal niet geïnteresseerd. Politici komen zogenaamd hun medelijden betonen met de duizenden vluchtelingen in Turkijë, Irak of Libanon. Ze beloven hulp en steun, die dan weer handig kan gebruikt worden om nog meer wapens en terroristen vanuit die grenslanden in Syrië te smokkelen. Dat er in Syrië zelf ondertussen, mede door hun schuld, nu ongeveer twee miljoen vluchtelingen zijn, interesseert hen niet. Ze zullen die zeker niet helpen, integendeel. Bovendien zijn er nu propagandisten genoeg die deze westerse waanzin willen steunen. Er is zelfs een Italiaanse religieus bij uit Syrië met een doctoraat honoris causa van onze Alma Mater. Door Syriërs uit onze streek werd hij al lang geleden ontmaskerd als een gevaarlijke haatzaaier (een CIA-agent?). De bisschop zette hem het land uit en van zijn overheid kreeg hij opdracht openlijk zich niet meer uit te laten over de Syrische crisis. Maar de man doet in het buitenland gewoon verder. In Vlaanderen geniet hij nog volop succes en de officiële kerkelijke media, die nauwelijks enige aandacht schonken aan de hulpkreten van de Syrische kerkelijke overheid, geven nu juist deze man een vrije tribune om Syrië toch nog ontwricht te krijgen door het helpen van de terroristen en het wurgen van de bevolking door sancties. Van onze medechristenen in het westen moeten we dus voorlopig niet veel steun verwachten.
Wat een verademing wanneer we dan plots vernemen dat de paus en de bisschoppensynode besloten hebben een delegatie van kardinalen af te vaardigen voor een ontmoeting met president Bashar el-Assad om het Syrische volk te steunen en hulp te beloven. Patriarch Gregorios III Laham kreeg de tranen in de ogen toen hij dit hoorde. Wat een kaakslag aan onze politici die alles willen behalve met de man die president is in dialoog te treden en de bevolking zelf, die om vrede vraagt ter wille te zijn. Het is een profetisch teken. Laat het deze keer dan eens uitdrukkelijk gezegd zijn tot spijt van wie het benijdt: Leve de paus, leve de bisschoppensynode, leve de kardinalen die de president gaan bezoeken! En leve al diegenen die, ook vanuit Syrië op dit initiatief hebben aangedrongen.
En laat de westerse media, ook de katholieke, dit initiatief maar negeren of afkeuren. Laat de honden maar blaffen, de karavaan van de verzoening trekt toch verder.
21-10-2012 om 22:50
geschreven door Gust Adriaensen
20-10-2012
Winnaar-Verliezer
(Klik op de foto om hem te vergroten)
In het De Standaard-Weekblad verscheen bovenstaand stukje van auteur Bernard Dewulf. Het stemt tot nadenken.
20-10-2012 om 20:18
geschreven door Gust Adriaensen
19-10-2012
Briljante tactiek van Janssens
Gisteren trok Patrick Janssens alle aandacht naar zich toe in de 'informatieronde' omtrent een mogelijke Antwerpse coalitie.
Zijn voorwaarde om alleen, wanneer Groen meedoet, te starten met bestuursonderhandelingen, en zijn suggestie aan De Wever om eventueel andere combinaties te proberen, zijn m.i. strategisch een voltreffer.
Waarom de zittende burgemeester van Antwerpen Groen erbij wil, heeft te maken met zijn bekommernis om een volwaardige vertegenwoordiging van de Antwerpenaars in het bestuur van de stad te hebben, zegt Janssens. Er is immers in de verkiezingsuitslag een tweedeling te merken. Binnen de ring heeft een meerderheid eerder links-progressief gestemd. De rechts-conservatieve stemmen kwamen vooral van de stadswijken buiten de ring. Rood-groen-geel zou dus een verenigende afspiegeling zijn van het overgrote deel van het Antwerpse electoraat.
Groen kan die mogelijkheid moeilijk afwijzen. De partij heeft herhaaldelijk haar gretigheid om aan het stadsbestuur deel te nemen, geuit. Bovendien kan zij op die manier het progressieve tegengewicht tegen het nationalistisch blok versterken.
Janssens reikt De Wever ook andere mogelijke coalities aan. Een combinatie NV-A, Open VLD, Groen. Dat zou een wel zeer nipte meerderheid betekenen. En vooral is het voor Groen gewoonweg ondenkbaar om zich als kleine fractie te binden aan een grote meerderheid van rechtse en centrum-rechtse conservatieven. Dat zou politieke zelfmoord betekenen.
En wat met de derde mogelijkheid die Janssens gewillig op tafel legde: een minderheidsbestuur van NV-A, met gedoogsteun van de stadslijst? Dat kan De Wever onmogelijk riskeren. Het is het beste recept voor instabiliteit en er is het gevaar dat de 'gedogende' partij, als het er echt op aankomt, de touwtjes in handen neemt.
Hoewel het opvallend is, dat sinds de verkiezingen, ook vanuit NV-A-kringen, waarschijnlijk door de massale toevloed van ex-VB'ers, proefballonnetjes worden opgelaten, om het cordon sanitaire rond het Vlaams Belang te doorbreken, is het weinig waarschijnlijk dat NV-A met die partij een meerderheid zal vormen. Het zou De Wever en co. definitief in het extreem-rechtse kamp plaatsen en het begin van de neergang betekenen.
Als NV-A, Stadslijst en Groen erin slagen een overeenkomst te bereiken, zou dat, daarvan ben ik overtuigd, het beste zijn wat de stad Antwerpen en haar inwoners, politiek en beleidsmatig kan overkomen.
19-10-2012 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
18-10-2012
'Zet die ploat af!!' en de film Der Untergang
Het heeft niet lang geduurd of de onbeheerste uitval van De Wever 'Zet die ploat af !!!' zette creatieve geesten aan het werk.
Bij wellicht de bekendste scène uit de Duitse film 'Der Untergang', werd in onderschrift de zogenaamde Nederlandse vertaling gevoegd, die verwijst naar het incident op de verkiezingsavond. Zo ontstaat een kostelijke persiflage, die in een mum van tijd een hit werd op de sociale media.
De Standaard zorgde voor een nog grotere verspreiding door het filmpje op zijn interneteditie te plaatsen.
18-10-2012 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
15-10-2012
'Zet die ploat af!!'
Het was inderdaad om het op je Vlaamse heupen te krijgen. Ondanks de stevige kale Vlaamse bodyguards je een weg moeten banen door het zuipende en zwetende Vlaamse kiesvee naar het podium toe.
Een loodzware dag. Eindelijk ben je keizer van Antwerpen en in plaats van een rustig klassiek muziekje, is er een opzwepend allochtoon lawaaistuk dat maar blijft doordrummen en je belet je grote overwinningsrede aan te vangen.
Alle begrip ervoor dat een mens zijn zelfbeheersing verliest, ook al is die zo belangrijk voor de image building van waarlijk Grote Leiders. Staan er dan nog enkele ex-liberalen mekaar te verdringen op het podium, die stupide meeklappen op het ritme van dat verfoeilijke lawaai.
'ZET DIE PLOAT AF!!'
De eerste zin, en dan nog met overslaande stem, van wat een toespraak moest worden van een waarlijk verheven Roerganger met Napoleontische allures.
Die Van Campenhout dacht dat het een cynisch grapje was. Bleef maar de handen op mekaar slaan. Is nog niet voldoende doorgedrongen in het superieure en agressieve brein van de Leider. Had een vernietigende blik nodig om verschrikt bruusk te stoppen voor zijn palmen mekaar nog eens raakten.
Morgen weer naast die oenen van andere partijvoorzitters in een zogenaamd groot VRT-debat. Vooral die Beke en de kleine van Tobback zijn figuren om rauw te lusten. Je wordt daar echt heel moe van.
15-10-2012 om 21:15
geschreven door Gust Adriaensen
'Waren het gemeenteraadsverkiezingen?'
Het afsluitend VRT-debat tussen de partijvoorzitters op de avond van de gemeenteraadsverkiezingen 14 oktober 2012
'Zijn het gemeenteraadsverkiezingen geweest? Ja? Echt? Oké, goed dan. Maar eigenlijk zijn die alleen belangrijk voor de toekomstige structuur van dit landje. Dat Di Rupo maar eens direct begint het confederalisme voor te bereiden. En vlug wat Elio!'
15-10-2012 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
13-10-2012
Het misprijzen voor de gemeentelijke autonomie
Van gemeenteraadsverkiezingen een nationale test maken of een anti-Di Rupo-referendum, van een nationale partijvoorzitter in het straatbeeld en in de propaganda de 'lijsttrekker', het 'gezicht' van elke gemeentelijke N-VA-lijst maken, is intellectueel oneerlijk. Wat meer is, het is ook politiek oneerlijk, en een uiting van misprijzen voor de gemeentelijke autonomie én voor de democratie.
13-10-2012 om 22:28
geschreven door Gust Adriaensen
Met welke partij komen uw sociale prioriteiten overeen?
Met welke partij komen uw sociale prioriteiten overeen? Doe de test
Samenlevingsopbouw Vlaanderen stelde een 'socialestemtest' samen. Met een twintigtal stellingen peilt de sociale stemtest naar uw persoonlijke bekommernissen als het gaat over sociale themas, zoals wonen, veiligheid, energie, gezondheid, integratie, onderwijs en toont u welke partij het best overeenkomt met uw mening.
13-10-2012 om 09:47
geschreven door Gust Adriaensen
12-10-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, over Syrië
Zaterdag 6 oktober 2012.
Het is voorlopig weer rustig. In de voormiddag is het muisstil, op enkele doffe ontploffingen na, ver weg. We kunnen weer op ons eigen dak onze was uithangen. Als je even onder de primitieve tent op het dak gaat uitrusten heb je de indruk dat je hier toch wel de heerlijkste vakantiebestemming ter wereld gevonden hebt: 1400 m boven de zeespiegel, 40 m boven het woestijnlandschap, aan de ene kant het dorp Qâra aan de andere kant de keten van het anti-Libanongebergte. En hoog aan de hemel een stralende zon en een strakke blauwe hemel, versierd met kudden spierwitte wolken. Hier leeft de verwachting dat het leger de terroristen in Qâra stilaan gaat aanpakken en dan moeten wij heel goed op onze hoede zijn. Dan zijn ze tot het ergste in staat. Daarom nemen wij ook erg drastische maatregelen in verband met onze veiligheid. Was die oorlog maar voorbij!
Bij het dagelijkse oorlogsnieuws zijn er zowel overwinningen als mislukkingen van het leger bij en ook weer een aantal gesneuvelde soldaten. Ergens heeft het leger een groep terroristen gedood die blijkbaar een menigte antiquiteiten hadden verzameld. Het stelen en vernietigen van oude kunstvoorwerpen is een onderdeel van het vernietigen van de identiteit van een land, zoals dat grondig in Irak gebeurd is. Vanavond hebben we de eucharistie bijzonder willen vieren voor de 40.000 doden in deze oorlog.
Het was nog geen middernacht of we worden opgeschrikt door schoten, waarop we holder de bolder naar beneden duiken om daar verder te slapen. De elektriciteit valt een tijd uit. s Morgens vernemen we dat in de gevechten de neef van de president gedood is, wat we uiteraard ook betreuren. Het gaat ons niet om deze president, regering of partij als zodanig. Wij zeggen ook niet dat ze moeten blijven omdat ze goed zouden zijn. Wij hebben geen voorkeur voor een politiek systeem als zodanig. Wij stellen alleen vast dat deze zogenaamde lekendictatuur op dit ogenblik de enige is die de gelijkwaardigheid van alle burgers wil en kan beschermen. Ondertussen is heel het land bezaaid met oppositiegroepen, verbonden met Al-Qaeda, moslimbroeders of andere islamitische organisaties. En deze strijders komen vanuit heel de wereld, zelfs uit België. Als je dan moet kiezen tussen een liberale, seculiere staat of een door het buitenland opgelegde islamitische dictatuur waarbij aan niemand nog een menswaardige vrijheid gegund wordt, dan is de keuze vlug gemaakt . Bovendien, als je weet dat hier in Syrië de oudste christenheid leeft en je ziet hoe er nu naar gestreefd wordt om heel het Midden-Oosten christen-vrij te maken, dan is het wel de moeite waard om alles te doen opdat zulks belet wordt. Of slapen we gewoon verder en wachten we totdat onze voorouders uit hun graf opstaan?
Zondag 7 oktober 2012.
Deze morgen zijn er nog enkele korte stroomonderbrekingen maar voor de rest is alles gewoon. Omdat abouna Georges vandaag niet komt vier ik de eucharistie in Latijns-Byzantijnse stijl met Franse, Arabische, Spaanse en Engelse gezangen en gebeden. Vandaag wordt het feest gevierd van O.L.Vrouw van de Rozenkrans om de machtige voorspraak van Maria bij haar Zoon Jezus te gedenken. In 1571 werd bij Lepanto de sterke Turkse vloot verslagen door de christenen. Bovendien wordt vandaag de hl. Hildegard van Bingen in Rome tot kerklerares verheven. Er is nog een andere heilige bij vandaag: Johannes van Avila. We kijken even naar de pausmis op het St.- Pietersplein te Rome vanuit een Spaans tv-kanaal. Dan gaan we zelf bidden. De lezingen van de eucharistie gaan over de eenheid en onverbreekbaarheid van het huwelijk. Na onze plechtige eucharistie houden we een processie met alle relikwieën die we hebben om de voorspraak van al deze heiligen af te smeken. Daarna is het eigenlijk erg geschikt weer om buiten te eten maar voor de veiligheid blijven we in onze gewone refter. Aan tafel krijgen de medebroeders plots een edelmoedig idee, nl. om s zondags s middags de afwas te doen. Dit voorstel wordt vanwege de zusters zonder verder commentaar met een glimlachend goedkeuren onthaald. In principe is de zondag voor iedereen vrij maar als je eens goed wilt eten moet er natuurlijk voor gewerkt worden en dat gebeurt toch hoofdzakelijk door de zusters. En dat zij het daarna wat rustiger hebben is voor hen ook eens aangenaam.
s Avonds kijken we naar wat wij dachten een Bijbelse film te zijn over Ruth. Het was in feite een Hollywoodversie van een gefantaseerde liefdesaffaire met intriges en rivaliteiten. Op een enkel detail na kwam er niets uit het Bijbelboek Ruth aan bod. Dat weten we dan ook weer. De schoonheid en rijkdom van dit verhaal zal voor een andere keer zijn.
Maandag 8 oktober 2012.
In de voormiddag is er plots gelegenheid om op het dak, dank zij een stick, langs skype te communiceren met moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel in Australië. Even worden alle regels opzij gezet en op een mum van tijd zitten de zusters op ons dak, letterlijk dan. Iedereen is aan het scherm van de laptop gekluisterd en het is een heen en weer gekwebbel van belang. Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel zijn door Malaysia en Australië uitgenodigd om er te komen getuigen over wat er echt gebeurt in het Midden-Oosten en ze ondervinden er een zeer grote welwillendheid en ontvankelijkheid. Tegelijk ontmoeten ze daar hun eigen volk: er zijn een half miljoen Libanezen in Australië, die erg bekommerd zijn om wat er hier nu gebeurt. (het nieuws kun je volgen op facebook. Zie www.maryakub.org dat op de onthaalpagina een link geeft naar ons facebook). Voor de avondeucharistie krijg ik een schitterende nieuwe byzantijnse groene kazuifel voor de gewone dagen. De zuster is een nieuwe serie aan het maken met de verschillende liturgische kleuren, zogezegd voor de Latijnse liturgie, zoals ik die vier, maar de gewaden zijn helemaal in de byzantijnse stijl met gouden versieringen alom. Moest er een modeshow zijn voor liturgische kleding dan zouden we best kunnen meedoen. (De zuster zelf in die gewaden laten paraderen zou in België wel succes hebben, maar hier ga ik die zo ver niet krijgen!). Ondertussen heeft de zuster ook nog voor alle medebroeders en ook voor mij een dikke bruine kapmantel gemaakt, van kamelenhaar. Deze zal ons beschermen tegen de koude tijdens de komende winter en misschien helpt hij mij ook wel bij het Arabisch leren. Immers, ik heb al lang de indruk dat sommige klanken hier alleen maar uitgesproken kunnen worden door Arabieren en kamelen.! Dus, wie weet.
Dinsdag woe do 9, 10, 11 oktober 2012:
Nog eens over de oorlog in Syrië De oorlog in Syrië lijkt een onontwarbaar kluwen te worden. Ziehier enkele waarnemingen, vaststellingen en verwachtingen op zoek naar tekenen van hoop.
Het dagelijkse leven in de gemeenschap is zo normaal en aangenaam als het kan, maar niettemin een oorlogssituatie. Anders gezegd: het is hopeloos, voor de rest is alles in orde. De zusters en de kinderen blijven in de grotten slapen. Op het terrein wordt niet gewerkt. Alles gebeurt voorlopig binnen: amandelen ontbolsteren, granaatappels open breken en hun zoete pitten verzamelen, ramen schilderen en in het atrium wordt aan twee grote iconen tegelijk geschilderd. Ondertussen heeft de oppositie na anderhalf jaar revolutie haar democratische hervormingen al zo ver doorgevoerd dat we niet eens meer zonder groot gevaar te lopen in het dorp toiletpapier kunnen gaan halen. En dit is nog maar een begin, volgens de oppositie gloort aan de einder al een heerlijke scharia4Syrië, geleid door de woestijnzigeuners van Saoedi-Arabië en Qatar, terwijl het Westen de rest van de macht zal verdelen! Binnen zijn ondertussen zowat alle deuren op slot waardoor we regelmatig elkaar ongewild opsluiten. Zonder dat er veel over gezegd wordt, houden de medebroeders s nacht om beurt de wacht en ze hebben ook een heus alarmsysteem in elkaar geprutst, dat ge van op het dak kunt laten brullen, handmade. We kunnen niet voorzichtig genoeg zijn in deze periode.
Over heel het land blijken de aanslagen en moorden gewoon door te gaan. In Aleppo is het weer verschrikkelijk geweest in een bepaalde wijk. Ook een maronitische kerk en het Grieks-katholiek aartsbisdom zijn zwaar beschadigd. De spanning tussen Syrië en Turkije is hoog opgelopen. Nadat er vanuit Syrië een projectiel in Turkije is afgeschoten blijft Turkije terugschieten naar Syrië. Het heeft ook een Syrisch vliegtuig onderschept met zogezegd wapens maar die zaten er niet in. Het Turkse volk zelf schijnt echter geen zin te hebben in een oorlog. Ondertussen wil de kabouter van Qatar zich als de Goliath in het spel mengen. Hij is klein van gestalte (1,5 miljoen inwoners?) maar schatrijk. Hij herbergt een immense Amerikaanse legerbasis en de Amerikaanse propagandazender Al Jazeera met daarbij natuurlijk de onvoorwaardelijke bescherming van de VS. Als wij eens willen lachen kijken we even naar Al Jazeera die steevast vertelt dat het Vrije Syrische Leger (VSL) ongeveer heel Syrië in handen heeft en dat de andere media deze waarheid nog niet hebben gemeld. De werkelijkheid is dat het VSL nog geen enkele overwinning behaald heeft op het Syrische leger en Al Jazeera bijna niets anders dan leugens de wereld in stuurt. Maar Qatar en Saoedi-Arabië hebben wel hun duidelijke stempel op de misdaden in Syrië gezet: aanslagen waarbij zoveel mogelijk onschuldige burgers of soldaten als slachtoffer vallen en energievoorzieningen of openbare instellingen vernietigen. En dit heeft geen verantwoording nodig want de ongelovige die geen wahabitisch-salafistische of fundamentalistische moslim is heeft geen recht op leven.
Hoe is het allemaal ook weer begonnen? In 1989 stort het communisme als een kaartenhuisje in elkaar en de Russische beer valt op zijn rug, hulpeloos spartelend met zijn poten. Op 15 september 2001 heeft de administratie van keizer Bush in Camp David beslist dat dit het geschikte moment is om een nieuwe orde te gaan scheppen in het Midden-Oosten en daarvoor een oorlog te ontketenen onder andere tegen Libië en Syrië, wat door generaal Wesley Clark werd bevestigd .
Libië werd meteen in de Arabische Lentecollectie opgenomen met de hulp van de Navo (waaronder de dappere Belgen). Die zogenaamde slechteriken van Russen en Chinezen hebben echter door hun veto belet dat dergelijke gezamenlijke humanitaire missie met militaire interventie door Washington en Brussel voor Syrië niet kon doorgaan. En ze hielden voet bij stuk. Syrië moest dus op een andere manier bevrijd worden. Daarom werd het land dan gezegend met een massa terroristen, edelmoedige moslimstrijders van uit gans de wereld. En of ze succes hadden. Helaas voor hen, nog niet genoeg. De twee pogingen om Damascus in te nemen zijn mislukt. Op 18 juli 2012 hebben ze wel in één klap de top van de nationale veiligheidsraad kunnen ombrengen, uiteraard met zacht applaus van het westen. Dit was het startsein voor tienduizenden huurlingen vanuit Jordanië, Libanon, Turkije, Irak om de aanval op Damascus in te zetten. Op 26 september dringen jihadisten van Al-Qaeda het ministerie van defensie binnen, vermomd als Syrische soldaten en met valse papieren om heel de état-major te laten ontploffen. Ze worden echter tijdig onderschept. Dit was maar het topje. Een tweede groep moest de Syrische tv-zender overvallen en een ultimatum uitzenden naar de president. Ook die geraakte zo ver niet. Een derde groep moest het hoofdgebouw van de regering aanvallen en een vierde groep de luchthaven. Afgezien van de doden en de verwoestingen is dit plan mislukt. Vanuit de Turkse basis Incirlik werden deze aanslagen gecoördineerd door de NAVO met behulp van enkele Syrische legergeneraals die bereid waren de regering ten val te brengen. Ook hier was het leger hen voor. Deze generaals werden tijdig als verraders ontmaskerd en van al hun bevoegdheden ontheven. De Syrische regering en het leger zijn hier sterker uit gekomen en hebben een zwaar offensief ingezet tegen het Vrije Syrische Leger.
Tot voor kort was de vraag in Washington en Brussel: hoe lang houdt het regime in Syrië nog stand? Ondertussen keert de oorlog zich steeds meer tegen de oorlogsstokers zelf en de buurlanden. Daarom is de vraag nu: moeten we verder oorlog voeren of stoppen? Verder doen dreigt Jordanië in een economische crisis te storten, Turkije in een burgeroorlog en het gaat veel kosten om Israël onvoorwaardelijk te blijven steunen en beschermen. Stoppen betekent Rusland zich laten installeren in het Midden -Oosten. De Russische beer loopt inderdaad sinds enkele jaren weer op eigen poten, vrij en sterk rond. Rusland heeft geholpen om in Syrië een ministerie van nationale verzoening op te richten, het heeft de oppositiegroepen in Damascus bij elkaar gebracht, het heeft gezorgd voor contacten tussen de états-major van de VS en van Syrië en het heeft met de tegenhanger van de NAVO, nl. OTSC een akkoord bereikt voor een vredesmacht van 50.000 soldaten, die samen met blauwhelmen in conflictgebieden onder mandaat van de veiligheidsraad kunnen ingezet worden (uit Armenië, Wit-Rusland, Kazakhstan, Kirgizstan en Rusland zelf). Bovendien heeft Sergey Lavrov, de Russische minister van buitenlandse zaken, de VS ervan kunnen overtuigen dat de chemische wapens in Syrië veilig genoeg zijn opgeborgen om niet in handen van onberekenbare terroristen te vallen, tenzij de regering valt. Tevens heeft hij aangetoond dat het voor VS en voor Israël voordeliger is dat Bashar el-Assad blijft, gezien het voorbeeld van bijzondere koelbloedigheid dat hij heeft gegeven. En van Rusland zal niet direct een dreiging uitgaan naar Israël, gezien de ongeveer één miljoen Russische Israëlis die er wonen.
Over dit alles zal in het politieke Amerika geen woord gerept worden totdat de presidentsverkiezingen voorbij zijn. Dan zijn er twee mogelijkheden. Ofwel willen de VS toch nog hun creatieve chaos aanrichten in Syrië door b.v. een aanslag op de president te (doen) plegen en zo hun macht in het Midden- Oosten te kunnen vestigen, weliswaar met enorme risicos vanwege de sterke bondgenoten van Syrië die zulks niet lijdzaam zullen laten gebeuren. Ofwel, en dat verwachten wij, zullen ze noodgedwongen na de verkiezingen stilaan aan Syrië zelf de vrijheid teruggeven om zijn eigen land in handen te nemen. De jihadisten kunnen dan naar huis, naar hun basis of elders gaan vechten. En dit betekent de weg van verzoening en vrede voor Syrië, waarop wij hopen, waarvoor wij bidden en waarin wij geloven.
Hopelijk vergeten de zelfverklaarde vrienden van Syrië (Washington, Brussel, Ankara, Saoedi-Arabië en Qatar) niet om een omhaling te houden voor het herstel van de ravage die ze hier in hun waanzin hebben aangericht. Met dank vanwege de bevolking.
12-10-2012 om 10:16
geschreven door Gust Adriaensen
11-10-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, over Syrië
Zondag 23 september 2012
De Syrische crisis weegt, eerlijk gezegd, zwaar op het gemeenschapsleven. De gebouwen zijn tot een soort hermetisch afgesloten gevangenis omgevormd. Dit heeft naast sommige komische toch vooral vervelende kanten. Stof genoeg om na de oorlog daar een humoristisch videootje over te maken. Bovendien wil het leger af en toe de terroristen in Qâra aanpakken. Als dat met bombarderen gebeurt is het ook voor ons hoog tijd om te schuilen omdat het zo dicht bij is. Ondertussen proberen we ons ook eens wat af te reageren. Gisteravond werd daarom een knotsgekke video gedraaid die wel door groot en klein kon gesmaakt worden. Deze zondagmiddag hebben we naar gewoonte eerst een feestelijke en uitgebreide eucharistie gevierd. In iedere byzantijnse eucharistie is er tweemaal een processie, nl. voor de lezingen en voor de offerande. Ik was vandaag weer blij toen ik zag dat de twee mannen van de moslimfamilie, die in de nieuwbouw leven, fier mee voorop gingen met de cherubijnen. En ze weten al hoe het moet. Moslims in een katholieke processie!
Het uitgebreid middagmaal wordt genoten in de binnentuin. Abouna Georges had ons uitgenodigd, maar omdat wij niet naar hem kunnen, had hij voor het vlees gezorgd en samen met een goede vriend (ook van de gemeenschap) hier de barbecue klaar gemaakt. De zusters en wij zorgden voor de rest. Dat was best feestelijk. De kleine (of grote) kinderen kunnen zich amuseren op de schommel. Aan tafel is er alle kans om serieuze of gekke verhalen kwijt te kunnen. En er is helemaal geen haast bij.
Die goede vriend van abouna Georges en ook van ons, is eigenlijk een bekend advocaat die, samen met anderen, ons goed op de hoogte houdt van de toestand in t land. Vandaag heeft het leger twee wijken van Aleppo gezuiverd waarbij vele terroristen werden gedood. Natuurlijk worden de verwoestingen, die al aangebracht zijn er alleen maar groter mee. Anderzijds gaan helaas de aanslagen en het kidnappen door terroristen onverminderd door, zoals nu de 200 jonge christenen die in Rablah zijn gekidnapt. Toch koesteren de vluchtelingen uit Quosseir de hoop en de verwachting dat het leger in hun streek de zuiveringen zo ver kan doorzetten dat de regering nog voor de winter de bevolking kan uitnodigen om terug te keren. Ook op andere plaatsen heeft het leger zuiveringen doorgevoerd, wat door de meeste Syriërs wordt gewaardeerd. En de media in het buitenland hebben daarmee weer stof om de zaken om te draaien en te doen alsof de moorden en vernielingen het bewuste werk van het leger zijn. De samenzwering vanuit het buitenland tegen Syrië gaat onverminderd verder met veel doden en ellende. We hopen, verwachten en bidden dat de gewetenloze wereldheersers hun plan van vernietiging en herverdeling van Syrië in elkaar bestrijdende confessionele groepen, niet ten uitvoer kunnen brengen. Natuurlijk zijn de gesprekken niet altijd zo zwaar. Een zuster vraagt plagend waarom ik met mijn witte norbertijner toog tijdens het recente pausbezoek in Libanon niet naast de paus gezeten heb. Ik antwoord dat ik geen verwarring wilde scheppen opdat de mensen niet zouden vragen: Wie is die vriendelijke oude man naast pater Daniël? En zo zie je maar dat je met een wit habijt nog het zwarte schaap van een gemeenschap kunt zijn!
Maandag 24 september 2012.
Deze morgen wil ik wat meehelpen op het terrein om eens te zien hoe de irrigatie hier werkt. Binnen de muren liggen dertig hectaren, buiten de muren nog tien. Er is water genoeg van een put, maar het moet wel opgepompt worden en gebracht naar de grote waterreservoir aan het einde van het terrein. Het is een soort olympisch zwembad (en zou er ook eens voor kunnen gebruikt worden). Over heel het terrein liggen grote en kleine zwarte plastieken buisjes. De hoofdkraan aan het zwembad moet eerst open gezet worden en dan op het terrein de kraantjes van het gebied dat men wil water geven. Er is geen druk genoeg om vele rijen tegelijk te doen. Het moet dus afwisselend gebeuren. Sommige plastieken buizen hebben om de tien centimeter een gaatje (voor de groenten bv.), andere hebben een slangetje om de drie meter (voor bomen). Het resultaat is dat er midden in deze dorre woestijn een uitgebreide groene oase ligt met allerlei groenten, vruchtbomen en een wijngaard. Tussen enkele bomen zijn heel fijne netten gespannen waarin bepaalde vogels(n soort kleine kwakkels) die door muziek gelokt worden zich vast vliegen. En zo worden die vogels voor een zondagsmaal gevangen.
Vandaag is iemand jarig en zo heeft een zuster met de kinderen na het avondmaal weer een en ander voorbereid. Er verschijnt een grote taart met kaarsjes en daarna wordt Arabische muziek gedraaid, waarbij de refter al vlug herschapen wordt tot een soort plein voor creatieve volksdans.
Dinsdag 26 september 2012.
Er is weer hard gewerkt en s avonds wordt eenstemmig besloten om eens vroeg te gaan slapen. Om 21.00 u zijn de meesten al, zoals de kippen, op stok. Plots worden we opgeschrikt door bombardementen heel dicht bij. Later bleek dat het juist achter onze muur was op de boerderijen die vol terroristen zitten. Vanuit Damascus hebben terroristen toevlucht gezocht in Qâra en er ook al enkele notabelen vermoord. Ze profiteren van een algemene onveiligheid en het ontbreken van gezag. Dit laatste danken we mede aan het westen dat deze terroristen steunt en luid verkondigt dat het regime al lang alle legitimiteit verloren heeft. Het leger wil nu ingrijpen. Ook op onze binnenkoer waren later flinke scherven te vinden. In een minimum van tijd zaten we allen samen in de grotten onder de refter. Uiteindelijk vertrekken de jongens en gaan slapen in de refter, waarvan de ramen al lang met zandzakken afgedekt zijn om verdwaalde kogels tegen te houden. Ook de conciërge met zijn vrouw schuilen bij ons in een afzonderlijke kamer beneden. Tenslotte komt nog het gezin van de boerderij hier schuilen in een kamer beneden. Het vorige gezin is vertrokken. Die man was eigenlijk geen echte boer en heeft elders werk gevonden. Deze is meer vertrouwd met het boeren. Hij heeft trouwens met zijn 24 jaar al goed geboerd, om het oneerbiedig te zeggen. Hij heeft nu al vier lieve kinderen. En zo heeft iedereen voor de nacht een veilige plaats tot morgen vroeg. Na een oprecht gebed en enkele grappen slaapt iedereen in. De ervaring leert dat er s morgens nooit gebombardeerd wordt zodat ieder weer naar zijn vertrouwd plekje kan tot s avonds. Het roept voor mij herinneringen op van mijn prilste kinderjaren, hoewel het nu, ondanks alles, rustiger en gemoedelijker is. Toen ik geboren ben is namelijk de Tweede Wereldoorlog uitgebroken (maar dat was echt mijn schuld niet!).
Woensdag 26 september 2012.
Veiligheidshalve heeft het boerengezin tijdens onze avondeucharistie hun veilige kamer beneden al betrokken. Gisteren hebben ze veel geluk gehad. Het bombardement was bedoeld voor een boerderij juist achter de muur en zij wonen juist tegen de muur aan de binnenkant. De man heeft ook een groot projectiel op tien meter voor zich zien neerkomen. Daarom is hij nu wat vroeger komen schuilen. Ook wij gaan maar in de grote kamer onderaan de toren slapen, tot we gerust zijn dat de acties en reacties weer voorbij zijn. Trouwens, mijn kamer heeft twee raampjes en ik ben nog niet van plan die met zandzakken te bedekken, als een Don Camillo in de loopgraven.
11-10-2012 om 17:28
geschreven door Gust Adriaensen
10-10-2012
Selectieve verontwaardiging van Landuyt
Het seksuele misbruik door de gerenommeerde psychiater en professor Walter Vandereycken, lokt terecht diepe verontwaardiging en strenge veroordeling uit.
Erg verwonderlijk is het dat er nog geen verontwaardigde reactie van politicus Landuyt de wereld is ingestuurd. Waarop wacht hij om de kruistocht aan te vangen tegen seksueel misbruik in de zorgsector, in het jeugdwerk, in de sport, enz. en tegen de toedekkende, zwijgende en vergoelijkende structuren van die sectoren?
Of zijn hij en samen met hem vele anderen, alleen maar geïnteresseerd en verontwaardigd wanneer het om seksueel misbruik door geestelijken en binnen kerkelijke structuren gaat?
10-10-2012 om 19:54
geschreven door Gust Adriaensen
'Een gevaarlijk, achterhaald idee'
Guy Verhofstadt:
'Het nationalisme is een gevaarlijk, achterhaald idee. Het blokkeert de weg naar noodzakelijke oplossingen voor de problemen van nu. Wie denkt dat de oplossing voor onder meer de opwarming van de aarde, wereldwijde migraties, de stagnatie van de groei of de energieproblemen erin bestaat onafhankelijke mini-staten uit te roepen, is gevaarlijk bezig. Hij mist de gang van de geschiedenis en miskent de uitdagingen die voor ons liggen. Wie vandaag pleit voor nationalisme, draait zichzelf en de kiezers een rad voor de ogen.'
10-10-2012 om 07:55
geschreven door Gust Adriaensen
05-10-2012
Abdijweekend met gezinsdag
ABDIJWEEKEND MET GEZINSDAG, voor wie dieper kennis wil maken met andere jonge gezinnen,voor wie nieuwsgierig is naar het leven in een abdij, voor wie met de abdijgemeenschap enkele dagen wil meebidden, voor wie tot rust en bezinning wil komen, voor wie nog gezellig wil napraten over de hoop die de stuwende kracht is in ons christelijk leven,voor wie met andere jonge gezinnen wil bidden en zingen...
Wanneer
vrij 02/11/12 om 19:00 , za 03/11/12 van 09:00 tot 17:30 , zo 04/11/12 van 09:00 tot 14:30
05-10-2012 om 18:00
geschreven door Gust Adriaensen
Thielemans: 'Geboortebeperking moet bespreekbaar zijn.'
De uitspraak van de Brusselse burgemeester Thielemans dat 'geboortebeperking bespreekbaar moet zijn', zindert nog na.
Merkwaardig. Want geboortebeperking is al jaren bespreekbaar en wordt al eeuwen toegepast. Maar daar gaat het hem eigenlijk niet om. Als een politicus, zoals hier Thielemans, dat zegt, bedoelt hij daarmee of wordt daaronder door de media verstaan: er moet nagedacht worden over dwingende wettelijke en/of financiële maatregelen om effectief een serieuze geboortebeperking te realiseren.
Geen enkele politicus, en ook niet het moraalfilosofische orakel van Vlaanderen, Etienne Vermeersch (die er natuurlijk als de kippen bij is wanneer een politicus kikt over geboortebeperking), hebben evenwel al ooit omschreven op welke manier zij een geboortebeperking willen afdwingen.
Zij weten het niet en zij durven het niet. En dat is maar goed ook. Want een opgelegde geboortebeperking betekent een fundamentele en dictatoriale inbreuk op de privacy, op de persoonlijke vrijheid en op de relatie man-vrouw.
05-10-2012 om 09:20
geschreven door Gust Adriaensen
29-09-2012
Abdijweekend met gezinsdag
Abdijweekend met gezinsdag
ABDIJWEEKEND MET GEZINSDAG, voor wie dieper kennis wil maken met andere jonge gezinnen,voor wie nieuwsgierig is naar het leven in een abdij, voor wie met de abdijgemeenschap enkele dagen wil meebidden,voor wie tot rust en bezinning wil komen, voor wie nog gezellig wil napraten over de hoop die de stuwende kracht is in ons christelijk leven,voor wie met andere jonge gezinnen wil bidden en zingen...
Wanneer
vrij 02/11/12 om 19:00 , za 03/11/12 van 09:00 tot 17:30 , zo 04/11/12 van 09:00 tot 14:30
29-09-2012 om 20:27
geschreven door Gust Adriaensen
28-09-2012
Pater Daniël Maes over Syri
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag 23 september 2012
De Syrische crisis weegt, eerlijk gezegd, zwaar op het gemeenschapsleven. De gebouwen zijn tot een soort hermetisch afgesloten gevangenis omgevormd. Dit heeft naast sommige komische toch vooral vervelende kanten. Stof genoeg om na de oorlog daar een humoristisch videootje over te maken. Bovendien wil het leger af en toe de terroristen in Qâra aanpakken. Als dat met bombarderen gebeurt is het ook voor ons hoog tijd om te schuilen omdat het zo dichtbij is. Ondertussen proberen we ons ook eens wat af te reageren. Gisteravond werd daarom een knotsgekke video gedraaid die wel door groot en klein kon gesmaakt worden. Deze zondagmiddag hebben we naar gewoonte eerst een feestelijke en uitgebreide eucharistie gevierd. In iedere byzantijnse eucharistie is er tweemaal een processie, nl. voor de lezingen en voor de offerande. Ik was vandaag weer blij toen ik zag dat de twee mannen van de moslimfamilie, die in de nieuwbouw leven, fier mee voorop gingen met de cherubijnen. En ze weten al hoe het moet. Moslims in een katholieke processie!
Het uitgebreid middagmaal wordt genoten in de binnentuin. Abouna Georges had ons uitgenodigd, maar omdat wij niet naar hem kunnen, had hij voor het vlees gezorgd en samen met een goede vriend (ook van de gemeenschap) hier de barbecue klaargemaakt. De zusters en wij zorgden voor de rest. Dat was best feestelijk. De kleine (of grote) kinderen kunnen zich amuseren op de schommel. Aan tafel is er alle kans om serieuze of gekke verhalen kwijt te kunnen. En er is helemaal geen haast bij.
Die goede vriend van abouna Georges en ook van ons, is eigenlijk een bekend advocaat die, samen met anderen, ons goed op de hoogte houdt van de toestand in t land. Vandaag heeft het leger twee wijken van Aleppo gezuiverd waarbij vele terroristen werden gedood. Natuurlijk worden de verwoestingen, die al aangebracht zijn er alleen maar groter mee. Anderzijds gaan helaas de aanslagen en het kidnappen door terroristen onverminderd door, zoals nu de 200 jonge christenen die in Rablah zijn gekidnapt. Toch koesteren de vluchtelingen uit Quosseir de hoop en de verwachting dat het leger in hun streek de zuiveringen zo ver kan doorzetten dat de regering nog voor de winter de bevolking kan uitnodigen om terug te keren. Ook op andere plaatsen heeft het leger zuiveringen doorgevoerd, wat door de meeste Syriërs wordt gewaardeerd. En de media in het buitenland hebben daarmee weer stof om de zaken om te draaien en te doen alsof de moorden en vernielingen het bewuste werk van het leger zijn. De samenzwering vanuit het buitenland tegen Syrië gaat onverminderd verder met veel doden en ellende. We hopen, verwachten en bidden dat de gewetenloze wereldheersers hun plan van vernietiging en herverdeling van Syrië in elkaar bestrijdende confessionele groepen, niet ten uitvoer kunnen brengen.
Natuurlijk zijn de gesprekken niet altijd zo zwaar. Een zuster vraagt plagend waarom ik met mijn witte norbertijner toog tijdens het recente pausbezoek in Libanon niet naast de paus gezeten heb. Ik antwoord dat ik geen verwarring wilde scheppen opdat de mensen niet zouden vragen: Wie is die vriendelijke oude man naast pater Daniël? En zo zie je maar dat je met een wit habijt nog het zwarte schaap van een gemeenschap kunt zijn!
Maandag 24 september 2012.
Deze morgen wil ik wat meehelpen op het terrein om eens te zien hoe de irrigatie hier werkt. Binnen de muren liggen dertig hectaren, buiten de muren nog tien. Er is water genoeg van een put, maar het moet wel opgepompt worden en gebracht naar het grote waterreservoir aan het einde van het terrein. Het is een soort olympisch zwembad (en zou er ook eens voor kunnen gebruikt worden). Over heel het terrein liggen grote en kleine zwarte plastieken buisjes. De hoofdkraan aan het zwembad moet eerst opengezet worden en dan op het terrein de kraantjes van het gebied dat men wil water geven. Er is geen druk genoeg om vele rijen tegelijk te doen. Het moet dus afwisselend gebeuren. Sommige plastieken buizen hebben om de tien centimeter een gaatje (voor de groenten bv.), andere hebben een slangetje om de drie meter (voor bomen). Het resultaat is dat er midden in deze dorre woestijn een uitgebreide groene oase ligt met allerlei groenten, vruchtbomen en een wijngaard. Tussen enkele bomen zijn heel fijne netten gespannen waarin bepaalde vogels (een soort kleine kwakkels) die door muziek gelokt worden zich vast vliegen. En zo worden die vogels voor een zondagsmaal gevangen.
Vandaag is iemand jarig en zo heeft een zuster met de kinderen na het avondmaal weer een en ander voorbereid. Er verschijnt een grote taart met kaarsjes en daarna wordt Arabische muziek gedraaid, waarbij de refter al vlug herschapen wordt tot een soort plein voor creatieve volksdans.
Dinsdag 26 september 2012.
Er is weer hard gewerkt en s avonds wordt eenstemmig besloten om eens vroeg te gaan slapen. Om 21.00 u zijn de meesten al, zoals de kippen, op stok. Plots worden we opgeschrikt door bombardementen heel dichtbij. Later bleek dat het juist achter onze muur was op de boerderijen die vol terroristen zitten. Vanuit Damascus hebben terroristen toevlucht gezocht in Qâra en er ook al enkele notabelen vermoord. Ze profiteren van een algemene onveiligheid en het ontbreken van gezag. Dit laatste danken we mede aan het Westen dat deze terroristen steunt en luid verkondigt dat het regime al lang alle legitimiteit verloren heeft. Het leger wil nu ingrijpen. Ook op onze binnenkoer waren later flinke scherven te vinden. In een minimum van tijd zaten we allen samen in de grotten onder de refter. Uiteindelijk vertrekken de jongens en gaan slapen in de refter, waarvan de ramen al lang met zandzakken afgedekt zijn om verdwaalde kogels tegen te houden. Ook de conciërge met zijn vrouw schuilen bij ons in een afzonderlijke kamer beneden. Tenslotte komt nog het gezin van de boerderij hier schuilen in een kamer beneden. Het vorige gezin is vertrokken. Die man was eigenlijk geen echte boer en heeft elders werk gevonden. Deze is meer vertrouwd met het boeren. Hij heeft trouwens met zijn 24 jaar al goed geboerd, om het oneerbiedig te zeggen. Hij heeft nu al vier lieve kinderen. En zo heeft iedereen voor de nacht een veilige plaats tot morgenvroeg. Na een oprecht gebed en enkele grappen slaapt iedereen in. De ervaring leert dat er s morgens nooit gebombardeerd wordt zodat ieder weer naar zijn vertrouwd plekje kan tot s avonds. Het roept voor mij herinneringen op van mijn prilste kinderjaren, hoewel het nu, ondanks alles, rustiger en gemoedelijker is. Toen ik geboren ben is namelijk de Tweede Wereldoorlog uitgebroken (maar dat was echt mijn schuld niet!).
Woensdag 26 september 2012.
Veiligheidshalve heeft het boerengezin tijdens onze avondeucharistie zijn veilige kamer beneden al betrokken. Gisteren hebben ze veel geluk gehad. Het bombardement was bedoeld voor een boerderij juist achter de muur en zij wonen juist tegen de muur aan de binnenkant. De man heeft ook een groot projectiel op tien meter voor zich zien neerkomen. Daarom is hij nu wat vroeger komen schuilen. Ook wij gaan maar in de grote kamer onderaan de toren slapen, tot we gerust zijn dat de acties en reacties weer voorbij zijn. Trouwens, mijn kamer heeft twee raampjes en ik ben nog niet van plan die met zandzakken te bedekken, als een Don Camillo in de loopgraven.
28-09-2012 om 10:07
geschreven door Gust Adriaensen
27-09-2012
'Democratie heeft religie nodig'
Recent Nederlands onderzoek geeft aan dat de ontkerkelijking het functioneren van de democratie bedreigt. Eerdere studies toonden al dat christenen, in het bijzonder praktiserende, democratischer zijn ingesteld dan ongelovigen.
Andreas Kinneging, hoogleraar rechtsfilosofie aan de universiteit Leiden, poneert: 'Zonder het geloof ontaardt een democratie snel in tirannie of anarchie'. Kinneging zit daarmee op dezelfde golflengte als de grote, 19de-eeuwse, Franse politieke filosoof, Alexis de Tocqueville, die stelde dat religie een voorwaarde is voor gezonde democratie.
Kinneging is ervan overtuigd dat religie 'een temperende werking' heeft op het egoïsme en het materialisme. Religie richt de burger immers meer op het algemeen belang van de brede gemeenschap. 'Als het geloof wegvalt, raken mensen sterker gericht op zichzelf.'
Volgens een Brits onderzoek heeft ook de bankencrisis, waarin het egocentrisme tot een culminatiepunt kwam, te maken met de ontkerkelijking. Bankiers hebben altijd veel geld willen verdienen, maar de mateloze 'graaicultuur' die we kennen, is nieuw. Dat was de conclusie van de BBC-documentaire 'When bankers were good'. Toen bankiers nog gelovig waren, vaak quakers en joden, investeerden ze massaal in 'goede werken'. Hun geloof en hun angst voor de hel temperden hun winstbejag.
Overigens is het geven aan 'goede werken' nog altijd een van de manieren waarop gelovigen 'goede burgers' proberen te zijn. Onderzoeken vertellen dat ze veel vrijgeviger zijn dan niet-gelovigen. Angst voor de hel speelt daarbij helemaal geen of nog amper een rol. Door hun giften bevorderen de gelovigen de solidariteit met de minderbedeelden en ze leggen een deel van de verantwoordelijkheid voor het welzijn bij de burger, die niet onverschillig de plicht tot zorg voor de zwaksten, naar de staat kan doorschuiven.
Gelovigen doen ook meer aan vrijwilligerswerk. Dat blijkt uit een grootschalig onderzoek van het Nederlandse Sociaal en Cultureel Planbureau in 2009. Dat doen kerkgangers omdat ze de oproep van het evangelie tot naastenliefde voortdurend horen maar ook omdat kerkse mensen veel meer sociale contacten hebben , die niet beperkt zijn tot hetzelfde professionele of intellectuele milieu.
Socioloog Mark Elchardus van de Vrije Universiteit Brussel, stelde vroeger al vast -bij zijn onderzoek naar vertrouwen en wantrouwen- dat katholieken en bovenal de praktiserenden onder hen, meer vertrouwen hebben in hun medemensen, in de instellingen van de samenleving en in de democratie. Uit een onderzoek in Nederland van het bureau Intomart, in opdracht van de KRO, blijkt bovendien dat 90% van de Nederlanders katholieken betrouwbaar vindt en 53% vindt ze ook nog 'prettig om mee om te gaan'.
De Engelse letterkundige en journalist Gilbert Keith Chesterton merkte ooit op dat 'de kerk de enige instantie is die de mens ervan kan weerhouden helemaal kind van zijn tijd te zijn'. Wie helemaal meegaat met zijn tijd, verliest zijn zelfstandigheid in denken en oordelen. De éminence grise van de Nederlandse columnisten J.L. Heldring schreef in zijn column Dezer Dagen, dat 'de mens die zich van God bevrijd heeft, verleidbaar is gebleken voor andere demonische krachten, valse goden'.
27-09-2012 om 10:49
geschreven door Gust Adriaensen
26-09-2012
De kracht van verandering in de politieke achterkamertjes
'De kracht van verandering!'. Sjonge, sjonge. Opbergen die slogan. Ook wat het sluiten van voorakkoorden betreft, blijkt NV-A geen haar beter of slechter dan de andere, door de nationalisten al zo vaak verketterde 'traditionele' partijen.
Neenee, NV-A past perfect in het rijtje, geen wezenlijk verschil meer te merken. Het zich met machtsgeile overgave gooien in het spel van de voorakkoorden in politieke achterkamers, geeft aan dat er ook op dit vlak geen verschil meer is.
Politicoloog Boutega formuleerde het gisteren in DS al bijzonder accuraat:
'Op geen enkele breuklijn die vandaag nog relevant is, brengt de partij (NV-A) een vernieuwend verhaal waarin ze verschilt van de rest. Het sociaal-economisch programma van N-VA is een liberaal verhaal dat vandaag ook door Open VLD wordt verdedigd. Op communautair vlak is dan weer geeng root verschil te merken de Vlaamse christen-democraten. In de programma's van beide partijen wordt voor België eenconfederaal model vooropgesteld. Sociaal-cultureel pakt N-VA dan weer uit met een verhaal van rechten en plichten. Een discours dat inmiddels ook door de andere 'traditionele' partijen wordt gehanteerd. Je kan N-VA dus bezwaarlijk inhoudelijk vernieuwend noemen' .
Zin in een spelletje scrabble? Vorm met de volgende letters, vanuit je Vlaamse buik of brein, een partijnaam die goed in je oren klinkt en voeg er Gesloten of Open,Traditioneel of Ultratraditoneel aan toe:ABCDLNPSV.
Ach, hoog tijd voor de politiek bewuste Vlaming om de partijen op hun echte merites te beoordelen en de primitieve idolatrie voor politieke leiders weg te lachen.
26-09-2012 om 14:51
geschreven door Gust Adriaensen
25-09-2012
'VERHAAL'
HET magische woord van de laatste jaren en ook het meest misbruikte met betrekking tot politieke partijen en hun program, is VERHAAL.
Lulkoek. Precies alsof partij A hét verhaal in huis heeft, partij B maar over een beetje verhaal beschikt en partij C, ocharme, verhaalloos door het politieke landschap strompelt. Het is dan ook niet erg verstandig van Beke te zeggen dat zijn partij wat 'verhaal' mist.
Dat VERHAAL is overigens in hoofdzaak een 'creatie' van politieke journalisten.Een boeiende uitdaging voor hen: laat ze een column schrijven waarin ze de verhalen of het ontbreken ervan in de diverse partijen en programma's, scherp omschrijven. Nog een testje: vraag aan een representatief aantal kiezers eens te formuleren wat het verhaal van de verschillende partijen is.
Ik wacht op die kritische commentatoren die het VERHAAL, als valse retoriek en misleidende kwaliteitsnorm ontmaskeren. Zeker in hoofde van sommige partijen, die VERHAAL als reclamewoord misbruiken: de inhoud eruit,de perceptie erin.
25-09-2012 om 12:28
geschreven door Gust Adriaensen
24-09-2012
'Kerken is werken'
Kerken is werken
Kerken is werken is de veelzeggende titel van het boek dat A. Paul Stappaerts samen met Paul A. Stappaerts schreef over de geschiedenis van de Sint-Martinusparochie en de parochie Sint-Job in het Kempense Retie.
Eeuwenlang had de kerk een belangrijke sociale functie. Ze was een plaats waar mensen van de dorpsgemeenschap elkaar ontmoetten en na de viering nog wat bleven babbelen. Belangrijke berichten werden vroeger aan de kerkdeur afgekondigd. De jaarlijkse processie was een van de hoogtepunten van het jaar.
De oorspronkelijke kerk was ook een gemeenschap van mensen die geloofden en zorg droegen voor mekaar. Dit boek gaat over de lotsverbondenheid van parochianen door de eeuwen heen. De manier waarop ze hun geloof beleden, was sterk gebonden aan plaats en tijd en werd vele eeuwen gedirigeerd door de geestelijkheid. Maar kerk-zijn, in de zin van gemeenschap vormen, heeft altijd inzet gevraagd van de gelovigen, want Kerken is werken.
In het eerste deel van dit boek lees je hoe de dorpsbewoners van vroeger tot nu hun geloof beleefden, thuis in de kerk en in hun verenigingen. Die verenigingen, de mensen die bij het parochieleven betrokken zijn, de kerkgebouwen en de voornaamste kapellen komen in het tweede deel aan bod.
Kerken is werken bevat ca. 450 bladzijden in vierkleurendruk en is rijk geïllustreerd met documenten en fotos, zowel oude als hedendaagse. Het zal bij velen herinneringen en herkenning oproepen.
In voorverkoop kost het boek 35 euro. Het kan besteld worden door overschrijving van dat bedrag op het rekeningnummer BE61 3631 0796 8417 van Retiese Heemkundige Kring 'Zeven Neten' vzw, Duinkerken 14, 2470 Retie. Voorintekenaars worden met hun naam vermeld in het boek. De lijst der voorintekenaars wordt afgesloten op 14 oktober 2012. Vanaf de verschijningsdatum op 13 december, bedraagt de prijs 40 euro. Verzending is mogelijk mits 10 euro extra.
24-09-2012 om 10:37
geschreven door Gust Adriaensen
23-09-2012
Helder Câmara
"Toen ik eten gaf aan de armen noemden ze mij een heilige.Toen ik vroeg waarom de armen niets te eten hadden, noemden ze mij een communist."
- Helder Câmara
Dom Hélder Pessoa Câmara (Fortaleza, 7 februari1909 Recife, 27 augustus1999) was een Braziliaansekatholiekebisschop. Câmara werd in de jaren '60 en '70 bekend als tegenstander van de militaire dictaturen in Brazilië. Hij keerde zich ook tegen de onsociale politiek van de regeringen. Kort na zijn benoeming tot aartsbisschop organiseerde hij de eerste Latijns-Amerikaanse bisschoppenconferentie (CELAM). Deze conferentie mag een doorbraak worden genoemd. De Latijns-Amerikaanse bisschoppen besloten hun beleid radicaal te wijzigen en begonnen zich, krachtig gesteund door Câmara, op te werpen voor de armen en verdrukten in Zuid-Amerika.
23-09-2012 om 11:37
geschreven door Gust Adriaensen
22-09-2012
Pater D. Maes over Syrië
Pater D. Maes over Syrië
Donderdag 20 september.
De kinderen zijn voor het eerst weer naar school gegaan. De klassen schijnen overvol te zitten omwille van de vele vluchtelingengezinnen in Qâra. Fier komen de kinderen terug met allemaal nieuw schoolgerief dat ze daar gekregen hebben: schooltas, pennenzak met een overvloed aan pennen, twee gommen, drie puntenslijpers en 8 gewone potloden made in China! De directeur van de school in Quosseir, een vurig christen die nu bij ons leeft, kreeg in een telefoon vanwege de regering de vraag waarom de school in Quosseir niet open ging. Met pijn in t hart antwoordde hij dat er geen leerlingen meer zijn.
s Avonds projecteer ik de fotos van ons verblijf in België en de ontmoetingen die we gehad hebben. Daarna wordt een komische videootje getoond die gemaakt werd voor de verjaardag van een van de mannen, nl. degene die verantwoordelijk is voor binnentuin. Omdat zijn tomaten beter zijn dan die op het terrein, werd daar een hele parodie rond gemaakt en ziet men hoe hij, zogezegd, zijn tomaten stiekem rood verft. De verrassing en het plezier waren compleet. Hij zelf begreep pas bij zijn verjaardag dat het gepruts voor een video de voorbije dagen voor hem was.
Vrijdag 21 september.
Gisteren zijn we tevens met vier kandidaten begonnen met het 1ste jaar theologie, fundamenteel. Ook Johannes-Paulus II heeft een deel van zijn priesteropleiding, werkend in een Solvay-fabriek in oorlog doorgebracht. Waarom zouden wij het niet doen? Het gebeurt nog in het Frans of het Engels en eentje maakt er een Arabische vertaling van. Het is tevens een aansporing om onze woordenkramerij te beperken. Trouwens, als God zulke praatzieke wezens als mij (en sommigen van u wellicht) geschapen heeft, zou het dan niet de moeite zijn om ons af te vragen of Hij zelf ook niet iets te zeggen heeft? En daar is stilte goed voor.
In de voormiddag wordt er verder gewerkt op het terrein: tomaten, boontjes, appelen, amandelen, olijven, nieuwe aanplantingen, water geven... Er is werk in overvloed, voorlopig nog in de brandende zon (terwijl het s avonds al flink afkoelt). s Morgens doet ieder persoonlijk gebed, s middags of s avonds is er meestal eucharistie. s Namiddags is er eerst een ruime tijd rust en dan tijd voor theologie en Arabisch. s Avonds is er eucharistie of vespers. Na het avondeten is het heel de tijd gezamenlijke recreatie, waar ieder wel verder de dingen kan afwerken die hij wil klaar krijgen. De jongens hebben op het dak een gezellige tent gemaakt waar s avonds thee gedronken wordt.
Tegen de avond ga ik met mijn tolk uit Quosseir op bezoek bij de twintig moslims uit Quosseir die hier als vluchtelingengezin onderdak gevonden hebben. Ze hebben laten weten dat ze graag hadden dat ik op bezoek kom. Voor mijn vertrek ben ik er geweest en heb gebeden voor hun oude moeder die zo ziek was. Nu vertellen ze dat hun moeder genezen is en weer buiten wandelt. Ze zijn zo dankbaar en blij. En wat een respect hebben deze moslims voor het christelijk geloof en voor een katholiek priester, die niet eens hun taal spreekt (op enkele woordjes of zinnetjes na, waarna ze aanmoedigend applaudisseren)..Met vreugde hebben ze het pausbezoek in Libanon op tv gevolgd en zijn boodschap gewaardeerd. Ze willen nu alles weten over de hiërarchie in de Kerk. Zulk een geloof hebben we in meerdere christelijke middens niet gevonden! Ondertussen komt een van de moeders binnen met zes meisjes. Ze hebben aan onze amandelen oogst gewerkt. Ze vertelden ook dat ze tijdens mijn afwezigheid eens op een zondag alleen in de kerk zaten te bidden terwijl niemand van de gemeenschap kwam opdagen. Abouna Georges had namelijk laten weten dat het te gevaarlijk was om op weg te gaan en dat hij dus niet kon komen, wat zij niet wisten. Moslims die s zondags naar de kerk gaan en christenen die afwezig blijven! We hebben er allen hartelijk om gelachen. Deze avond vieren we speciaal de eucharistie uit dankbaarheid voor de aanwezigheid van deze mensen en de geest van vrede vol en liefdevol samenwonen. Moge deze geest zich terug over heel Syrië verspreiden.
Hoe is het nu in Syrië? Wij vragen het ons ook af. Buiten is het op dit ogenblik ijzig stil (behalve op de momenten dat de tien minaretten hun gebedsoproepen lanceren) en binnen zitten we voorlopig nog veilig. Alle deuren, ook binnen, zijn op slot en/of gebarricadeerd. Nu komt er ook nagenoeg niemand meer naar het klooster. Sinds de aanval op onze gebouwen weten de terroristen dat ze ook hier niet veilig zullen zijn en dat het klooster voor hen toch geen goede schuilplaats is. Laat dat dan nog een voordeel zijn.
De berichten in de westerse media, ook de zogenaamde katholieke, blijven ons wel verontrusten. Een bericht over een internationale conferentie over de opvang van de stroom van vluchtelingen lijkt wel edelmoedig maar gaat grotendeels voorbij aan het echte probleem. Er moet niet zozeer gezorgd worden voor de opvang van vluchtelingen, er moet voor gezorgd worden dat mensen niet op de vlucht moeten! Hillary Clinton is lang voor de Syrische crisis alle kloosters in Libanon gaan bezoeken om te kijken hoe zij voor vluchtelingen zorgen. Hoe vroom, denk je dan. Achteraf blijkt dat het dient om Syrië te kunnen herschikken en alle christenen uit het land te verjagen (of te laten uitmoorden). Deze westerse waanzin moet aan het licht komen en ophouden. Laat Syrië gerust. Het is volwassen genoeg om zijn eigen problemen, welke die ook zijn, op te lossen.
22-09-2012 om 18:44
geschreven door Gust Adriaensen
21-09-2012
Pater Daniël Maes over zijn verblijf in Libanon en Syrië
Ma-di-woe 17- 18 - 19 september 2012
Na de plechtige slotviering vorige zondag had de paus in de namiddag nog een ontmoeting met de leiders van alle christelijke kerken. s Avonds vond het afscheid plaats op het vliegveld van Beiroet, waar de paus allen dankte voor dit hartelijk onthaal. Het moet gezegd, Libanon heeft tot in de kleinste details willen tonen dat ze van de paus houden en hem uitbundig alle eer willen geven. De burgerlijke en religieuze hoogwaardigheidsbekleders kwamen de paus nog afzonderlijk de hand drukken. Ook verschillende moslimleiders wisselden duidelijk een vriendelijk woordje met de paus die telkens lachend knikte. Ondertussen bleef een flinke groep jongeren op de achtergrond met vlaggen en spandoeken zwaaien terwijl ze al dansend de naam Benedictus scandeerden. Ook de volgende dagen blijven de posters en vlaggen in Libanon nog hangen.
De boodschap van de paus is duidelijk geweest. Als ook Hesbollah grote welkomposters verspreidt en uitdrukkelijk met pausvlaggetjes staat te zwaaien weet je dat de paus wel degelijk als oprechte vredebrenger wordt erkend en begroet. Al zijn Libanon en Syrië erg verschillend, de meerderheid van het gewone volk toont zowel hier als ginder dat ze verzoening willen en in vrede met elkaar samen leven: een eenheid in de verscheidenheid van vele tradities. Als er onrust gestookt wordt is dit vooral door de grootmachten of, zoals de meester pyromaan van het Midden- Oosten, H. Kissinger, zelf eens heeft gezegd: 'Grootmachten hebben geen princiepen en geen waarden, ze hebben alleen belangen!'
Dinsdag word ik op opgehaald en naar Mar Yakub gebracht door Faycal. Hij komt met een volle terreinwagen met materiaal van Mar Yakub voor Adonis en we rijden terug met een overvolle terreinwagen met materiaal van Adonis naar Mar Yakub. Faycal had al laten weten dat de hoofdweg flink beveiligd is. Inderdaad, vanaf de grens tot thuis moesten we een achttal controleposten passeren en het was meer dan een formaliteit. Tegelijk besef je dat het land flink in oorlog is wanneer de hoofdweg zo zwaar moet beveiligd worden.
Om halfeen vertrokken we in Libanon en om halfzeven arriveerden we in Mar Yakub. En daar heerste een uitbundige sfeer. De kinderen waren verkleed en deden sketches en dansjes, de volwassenen voerden de gekheid nog wat op. Er werd chocomelk geserveerd met snoepjes en cadeautjes werden uitgedeeld. Dan volgde een warme maaltijd. Hierna hadden de jongens nog enkele videos voorzien die ze zelf gemaakt hadden, maar die werden tenslotte voor later voorzien. Iedereen was moe maar blij. Ondertussen liet men mij de schade zien die door de beschietingen en de obussen veroorzaakt waren wanneer het klooster door een legerhelikopter onder vuur genomen werd. Waarom is nog altijd niet duidelijk. Wil men beletten dat het klooster een schuilplaats zou worden? Een van de zusters laat de gaatjes zien in haar habijt, veroorzaakt door scherven. Toen ik op mijn vertrouwde kamer kwam in de Romeinse toren merkte ik dat ook ik een kleine souvenir van de aanval heb: een van de twee raampjes is gesprongen. Gelukkig allemaal beperkte materiële schade. Ondertussen leven we hier wel met verregaande zelf opgelegde veiligheidsvoorzieningen. De zalige vrijheid van voor de oorlog is voorlopig voorbij.
De jongens hebben afgesproken woensdagmorgen om 9 uur eens uitgebreid te gaan ontbijten in de tuin. En zo zitten we dan met zes rond de tafel (eentje is voorlopig naar huis om zijn moeder bij te staan). Het is voor mij een gelegenheid om eens de fotos te tonen van ons verblijf in België en te vertellen wat we er allemaal hebben uitgespookt in die (veel te) lange tijd van twee maanden. Daarna gaat ieder aan het werk op het terrein, samen met de zusters. Ook dat gebeurt nu zoveel mogelijk in grote groep
P. Daniël Maes
21-09-2012 om 22:26
geschreven door Gust Adriaensen
Lezingen over de twee Retiese parochies
Lezingen over de geschiedenis van de Sint-Martinus- en de Sint-Jobparochie
'Kerken is werken'
Paul Stappaerts en zijn neef, priester Paul Stappaerts, werken al geruime tijd aan een boek over de geschiedenis van de twee Retiese parochies: de Sint-Martinusparochie en de Sint-Jobparochie.
Het boek wordt uitgegeven door de Retiese heemkundige kring en verschijnt op 13 december 2012 .
Op woensdag 26 september geven de auteurs om 14 uur voor OKRA-centrum en om 20 uur voor Davidsfonds-Retie, een lezing over de geschiedenis van de twee Retiese parochies in GC Den Dries.
21-09-2012 om 22:18
geschreven door Gust Adriaensen
18-09-2012
Patrick Janssens: 'Een burgemeester moet zijn stad verenigen, niet verdelen'
Patrick Janssens, burgemeester van Antwerpen:
'Dat is tekenend voor een nationalist. Hij deelt de maatschappij op in het eigen volk en de rest. In een stad moet je net het omgekeerde doen.'
'Alle inwoners hebben de stad gemeen, met de rechten en plichten die daarbij horen.'
'Als de stad niet meer van die 230 jongeren is, van wie is ze dan nog allemaal niet? Hoeveel mensen hebben er niet al eens iets mispeuterd?'
'De Wever zegt: 't Stad is NIET van iedereen. Wat wil hij dan in de plaats ervan? 't Stad is van ons? 't Stad is van wie ik graag heb? 't Stad is van mij alleen?'
'Een burgemeester moet zijn stad verenigen, niet verdelen.'
18-09-2012 om 09:41
geschreven door Gust Adriaensen
17-09-2012
't Stad is van iedereen
Natuurlijk is 't Stad van iedereen, zoals elke stad, elk dorp van iedereen is, die er woont. Als men dat niet wenst en zeker als een bestuur of politici dat niet willen, proclameert men discriminatie en verdedigt men gettovorming.
Uiteraard moeten altijd en overal relschoppers aangepakt worden, of ze nu autochtoon of allochtoon zijn. Maar ook die onruststokers , blijven stads- of dorpsbewoners. Zeggen dat ze er niet thuishoren, is een extremistische en in het Antwerpse geval, racistische opstelling. Overigens waar willen die politici deze vandaaltjes dumpen?
De reactie van De Wever, die zich niet op het relterrein liet zien, is beschamend. 'Voor de NV-A is de stad alleen van die mensen die een inspanning leveren om ertoe te behoren', orakelde hij.
Aan welke voorwaarden en activiteiten een mens moet voldoen, om 'ertoe te behoren', maakte hij evenwel niet duidelijk. Wil hij die aub eens bekend maken, dan kan er ook eens nagegaan worden hoeveel 'blanke' Antwerpenaars geen enkele inspanning leveren 'om ertoe te behoren' en hoeveel 'echte' sinjoren het geen bal kan schelen 'om ertoe te behoren'.
Nee, wat in deze platvloerse reactie op een kleine groep herrieschoppers speelt, is electorale profilering. En meer en meer opschuiven in de richting van het Blok-Belang, om de concurrent op rechts de politieke doodsteek toe te brengen.
17-09-2012 om 20:41
geschreven door Gust Adriaensen
16-09-2012
Pater Daniël Maes over het pausbezoek aan Libanon
Pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, is al enkele jaren missionaris in Syrië, werkt mee aan de heropbouw van het eeuwenoude klooster van Mar Yakub en zet zich onvermoeid in voor de vrede en de verzoening in Syrië.
Een aantal dagen geleden vertrok hij vanuit Postel opnieuw naar het klooster Mar Yakub via Beiroet, Libanon. Momenteel verblijft hij nog in Libanon en volgde het pausbezoek aan dat land. Hieronder vindt u zijn verslag.
Vrijdag 14 september 2012: Feest van de Kruisverheffing
Het is vandaag feest in Mar Yakub omdat de gemeenschap op deze dag in 2000 de officiële kerkelijke erkenning heeft ontvangen voor de orde van de eenheid van Antiochië. Samen met zr Carmel heb ik plechtig de hl. Eucharistie gevierd in het kleine kapelletje van ons appartement in Adonis, Libanon. s Middags kwam de paus toe in Beiroet. Vooraf had hij meteen al verklaard dat het leveren van wapens aan de strijdende partijen in Syrië een grote zonde is. Hij werd bijzonder hartelijk en uitbundig onthaald. De toespraak van de president Michel Suleiman en die van de paus zijn het herlezen waard. De president merkte fijntjes op dat Jezus zijn eerste wonder in Libanon deed. Het is een verwijzing naar het Cana nabij Tyrus (zoals de eerste geschiedschrijver Eusebius ook zegt) en niet het zogenaamde Cana bij Nazareth, zoals Israël wil. De heftige rellen in Libië omwille van een voor moslims kwetsende film, lijken uitgelokt te zijn om de komst van de paus als vredebrenger in het Midden-Oosten in het wereldnieuws te overschaduwen. Er zijn inmiddels ook rellen uitgebroken in Tripoli, de tweede stad van Libanon
Vermits de luchthaven van Beiroet enkele uren gesloten bleef, moest moeder Agnes-Mariam en de anderen even in de lucht blijven hangen vooraleer te kunnen landen. En hier in Libanon was de grote weg afgesloten voor alle verkeer en konden we toch haar niet gaan ophalen. We hebben het pausbezoek dan maar verder op tv gevolgd. Er zat ook een voordeel aan voor moeder Agnes-Mariam. Ze heeft in Parijs tevergeefs moeite gedaan om op de valreep nog kardinaal André Vingt-Trois te ontmoeten terwijl ze nu met hem in hetzelfde vliegtuig zit en onverwachts alle kans krijgt om uitgebreid met hem te spreken. Natuurlijk over de inzet voor de vrede in Syrië en de misleiding (ook) van de katholieke pers, wat dacht je?
Deze avond heeft de paus in de basiliek van St.- Paulus in Harissa de post-synodale apostolische aansporing (Ecclesia in Medio Oriente) in een plechtige dienst ondertekend. De rode draad van de dienst was: In het teken van het kruis zult ge overwinnen. Deze basiliek is gebouwd naar het model van de Aya Sophia. Ze heeft evenwel slechts de ruimte van een grote kerk bij ons. Er was binnen alleen plaats voor hoogwaardigheidsbekleders en hogere oversten. Zr. Carmel en ik zijn moeder Agnes- Mariam na afloop gaan ophalen en hebben nog een aantal personaliteiten ontmoet.
Zaterdag 15 september 2012
Deze voormiddag wordt de paus ontvangen op het presidentieel paleis. De president is hier een maroniet (christen-katholiek), de eerste minister een soenniet en de voorzitter van het parlement een sjiiet, zo is het systeem in Libanon. De pausmobiel op weg naar het paleis werd door duizenden omstuwd en gedurende gans de rit dansten jongens en meisjes voor de pausmobiel uit, maakten muziek en strooiden bloemen uit. De paus werd dan ontvangen door de regeringsleiders met hun gezin, waarbij de kleine kinderen de show stalen. Vervolgens kwamen de leiders van de verschillende geloofsgroepen aan bod. Dan sprak de president, waarop het antwoord volgde van de paus. In deze broederlijke samenkomst van christelijke en islamitische leiders benadrukte de paus de godsdienstvrijheid. Sinds eeuwen leven christenen en moslims hier samen, soms in eenzelfde gezin, waarom zou dit in heel de gemeenschap dan niet kunnen, zo vroeg hij zich af.
Een hoogtepunt vormde de ontmoeting met de jeugd in Bkerke, waar het majestueuze maronitisch patriarchaat gevestigd is. Het werd een groots feest van stijlvolle zang, dans en choreografie met een massa jongeren. Op de grote binnenplaats is ruimte voor 15.000 jongeren maar buiten stonden de wegen nog overvol. Bijna allen waren in het wit gekleed of hadden een witte pet of sjaal. Jongeren brachten een groot evangelieboek, een Maria-icoon en een groot kruis binnen. De paus prees de gastvrijheid en het geloof dat de Libanezen sinds de tijd van Jezus bewaard hebben. De wereldvrede en de evangelisatie werden schitterend in choreografie uitgebeeld. Een meisje en een jongen drukten het geloof, de bezorgdheid en de toewijding van de jeugd uit, waardig en enthousiast. Boven de menigte zweefde een grote paternoster. De massazang, afgewisseld met prachtige solos zorgden voor een hemelse sfeer.
Zondag 16 september 2012: slotviering pausbezoek
Zr. Carmel, moeder Agnes-Mariam en ik vertrekken s morgens vroeg uit Adonis om rond half negen in het centrum van Beiroet te zijn voor de slotviering met de paus. We hebben een goede plaats: ik zit links op het podium achter de bisschoppen bij de priesters en zij zitten rechts op het podium, dat gebouwd is in de vorm van een ceder, symbool van vrede. Ik schat dat er meer dan een miljoen aanwezigen zijn die enthousiast wuiven met pauselijke en Libanese vlaggen, het is een immense mensenzee tegen de Middellandse Zee. De sfeer is feestelijk, zang en muziek zielsverheffend. De niet te vermijden weerklank doet het gesprokene minder goed verstaan. De paus richt zich ook tot de Syriërs in het publiek, looft de moed van de Syrische jeugd en veroordeelt elk religieus fundamentalisme. De voorbeden worden gelezen in het Arabisch, Frans, Engels, Armeens en Grieks. Zelf heb ik alle intenties, die ik meegekregen heb in deze eucharistie afgegeven. Voor mij zit een bonte mengeling van bisschoppen en patriarchen van verschillende pluimage en hoofddeksels. Er heerst een geest van diepe eenheid en onderlinge verbondenheid. We zitten twee uur in de brandende zon maar voor ieder is een wit petje, een witte sjaal en een flesje water voorzien. Na de mis volgen we de paus en de bisschoppen naar de sacristie en kunnen de paus bij het weggaan nog van dichtbij toewuiven. De patriarchen en vele bisschoppen kunnen we de hand drukken, ook de oude sympathieke Ibrahim Nehme, onder wiens episcopaat Mar Yakub gesticht is. Allen zijn even gelukkig en tevreden.
Dit pausbezoek is voor Libanon en voor het Midden-Oosten een zegen. Terwijl de internationale druk toeneemt om de christenen uit het Midden-Oosten te doen vertrekken, heeft de paus hen juist aangemoedigd als de oorspronkelijke bewoners te blijven. Moge dit bezoek een steun zijn voor allen die ijveren voor vrede en verzoening, ook in Syrië.
Op de terugweg naar huis kleuren de wit-gele pauselijke vlaggen en posters nog steeds het straatbeeld. Voor ons een auto met zijn koffer wijd open en in de koffer zit een jongeman met een grote pauselijke vlag enthousiast te zwaaien. Dank u wel, Baba Benediktoes, wiens geestelijke energie blijkbaar veel groter is dan zijn fysische krachten.
16-09-2012 om 20:40
geschreven door Gust Adriaensen
'Waarden in tijden van ommekeer'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer.
Het lijdt geen twijfel dat onder de grondleggers van de Europese eenwording het christelijke erfgoed als kern van deze Europese historische identiteit gezien werd, natuurlijk niet in confessionele vorm; het gemeenschappelijk-christelijke was over de confessionele scheidslijnen heen duidelijk herkenbaar als de verbindende kracht achter de wereldlijke praktijk.
16-09-2012 om 08:06
geschreven door Gust Adriaensen
11-09-2012
NVA'er Francken heet Franse miljardair welkom
'Laat maar komen, die Fransen', vindt Theo Francken van N-VA. Hij wil speciaal voor de rijkste Fransman de spoedprocedure van de nieuwe nationaliteitswet toepassen. 'Want', orakelt Francken, 'zal bijdragen tot de internationale uitstraling van België'.
Naar verluidt, zou Francken nu ook overwegen, om de armste Franse sloeber via de spoedprocedure naar Vlaanderen te halen. Die overweging zou ingegeven zijn door vooral electorale overwegingen. NVA wordt al te vaak verbonden met kapitaal, ondernemers, sociale hardheid, rijkere midden- en topklasse. Het hartelijke welkom aan Arnault, versterkt dat imago nog. Daarom is wellicht een sociale correctie nodig. Daarvoor dient de armste Franse loser. Want dergelijk menselijk specimen zal ongetwijfeld bijdragen tot de internationale sociale uitstraling van Vlaanderen'.
Benieuwd of het onze eenvoudig redenerende vriend Francken zal lukken.
11-09-2012 om 08:10
geschreven door Gust Adriaensen
10-09-2012
Staatsbons online
Laurette Onkelinx:
'Er moet sneller werk gemaakt worden van de online verkoop van de staatsbon. We hebben de banken toch niet nodig om staatsbons aan de man te brengen?'
10-09-2012 om 11:53
geschreven door Gust Adriaensen
09-09-2012
'Credo - Ik geloof'
Credo - Ik geloof
Op zaterdag 29 september organiseert het gastenkwartier van de abdij van Postel voor jong en oud een geloofsdag rond het thema Credo! Ik geloof in de verrijzenis van het lichaam, en het eeuwig leven. Amen. Frederic Testaert, abt van de Norbertijnenabdij van Postel, zal deze dag begeleiden.
Dit is de laatste van de reeks geloofsdagen die plaatshebben in het 'Kontaktcentrum' van de abdij van Postel.
De abdij wil hiermee ingaan op een dubbele nood in onze tijd. Enerzijds zijn vele gelovigen nog maar weinig vertrouwd met de inhoud van hun geloof. Anderzijds zijn heel wat mensen op zoek naar zin, geloof, de waarheid van hun leven, maar horen ze nergens meer vertellen over de grote geloofsschat die de Kerk te bieden heeft.
Deze dag is dus bestemd voor al wie zijn geloof wil verdiepen én voor al wie meer wil weten over wat rooms-katholieken nu werkelijk geloven. De abdij wil de deelnemers dieper binnenvoeren in het mysterie van het geloof, in de inhoud van de geloofsbelijdenis zoals we deze terugvinden in de catechismus van de katholieke Kerk.
09-09-2012 om 20:24
geschreven door Gust Adriaensen
07-09-2012
'De identiteit van Europa'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Het is juist ten behoeve van de anderen onze plicht om binnen in ons de eerbied voor het heilige te onderhouden en het gezicht vanGod te laten zien zoals dat aan ons verschenen is - de God die zich het lot van de armen en de zwakken, de weduwen en de wezen, de vreemden aantrekt; de God die zo menselijk is dat Hijzelf mens wilde worden, een lijdende mens die, meelijdend met ons, het lijden waardigheid en hoop geeft.
Doen we dit niet, dan verloochenen we niet alleen de identiteit van Europa, maar weigeren we ook de anderen de dienst waarop ze recht hebben.
07-09-2012 om 07:36
geschreven door Gust Adriaensen
05-09-2012
'De verandering'
'De grote metamorfose' (boekadvertentie)
Een horrorverhaal
Toevallig verschijnt in volle verkiezingscampagne, een boek over het fameuze PronoKal-dieet, dat er de oorzaak van is dat onze geliefde Vlaamse Leider in de recordtijd van acht maanden wegsmolt van 142 kilogram tot ocharme 84 kilogram.
Het boek is echt een aanrader voor iedere Vlaamse Man die met overgewicht kampt en op korte tijd wil evolueren naar een energieke, goedlachse knapperd die de harten der Vlaamse vrouwen onweerstaanbaar sneller wil doen kloppen.
Bekijk de foto's en neem kennis van het verbluffende en aantrekkelijke resultaat! Kopen dus, dat boek. En lezen. En diëten volgens de PronoKal-methode. De toekomst zal u toelachen!
05-09-2012 om 21:14
geschreven door Gust Adriaensen
Splitsing zakenbank-spaarbank
Voor Di Rupo is de hervorming van de banken de belangrijkste prioriteit van de komende maanden . Di Rupo wil de spaar- en zakenafdelingen van de banken opsplitsen, om in de toekomst de excessen te vermijden die geleid hebben tot de huidige crisis.
Bij Kris Peeters is dit in het verkeerde keelgat geschoten. 'Ik begrijp niet dat sommigen, willen terugkeren naar de lokale spaarkassen van weleer. '
Het voornemen van Di Rupo ligt nochtans helemaal in de lijn van wat vele journalisten en het overgrote deel van de spaarders schreven en dachten ( en nog denken): de gemiddelde mens heeft voldoende aan een spaarbank (zoals vroeger bv. Bacob of Raiffeisenkas) waarop hij volledig kan vertrouwen.
De slordige manier waarop de banken zaken hebben gedaan met de spaarcenten van vele mensen en de miljarden waarmee de regering de banken overeind moest houden, tonen aan dat een splitsing 'zakenbank-spaarbank, tegemoet komt aan de zorgen en wensen van het overgrote deel van de bevolking.
Dat Peeters zich tegen dat idee verzet, toont alleen maar aan dat hij aan de kant van de zakenwereld en de grote kapitalen staat. Dat is overigens altijd zijn echte biotoop geweest.
05-09-2012 om 09:02
geschreven door Gust Adriaensen
03-09-2012
'Nous souffrons avec tous les syriens'
Bij de reportages die fr. Jean maakte over de aanval op het 6de-eeuwse klooster van Mar Yakub, schreef hij een bijzonder belangwekkende tekst.
Vergeet niet bij het bekijken van de reportages, ook die tekst te lezen. Beide bieden informatie uit de eerste hand over de situatie in Syrië en de gevaren die de christenen lopen.
Een fragment uit de tekst:
'Nous souffrons avec tous les syriens, spécialement avec les 2,5 millions de chrétiens qui sont en danger, et personne nest de leur côté dans la « communauté internationale ». Comme la plupart des syriens les chrétiens essayent de rester neutres et de survivre dans une guerre entre le gouvernement dAssad et « lArmée Libre Syrienne ». LALS, est-ce des « révolutionnaires démocratiques » comme les médias le disent ? Sils veulent une démocratie, pourquoi sont-ils soutenus par les jihadistes islamiques et le Royaume de lArabie-Saoudite ? Sils respectent les minorités, pourquoi rentrent-ils dans les quartiers chrétiens pour faire la guerre ? Sils ont à cur la libre expression de la religion, pourquoi plus de 100 000 chrétiens ont-ils étés expulsés de leurs maisons à Homs et à Al Qusayr ? Et ceux dentre eux qui sont trop pauvres pour pouvoir fuir, pourquoi sont-ils kidnappés, assassinés, ou employés comme « bouclier humain » par lASL. Sils veulent la liberté, pourquoi ont-ils menacé doccuper notre monastère, de nous mettre à la porte, et de kidnapper Mère Agnès ? '
03-09-2012 om 12:22
geschreven door Gust Adriaensen
De selectieve verontwaardiging en steun van het Westen in verband met Syrië
Pater Daniël Maes, sedert 2010 werkzaam in Syrië, blijft de selectieve verontwaardiging en steun van het Westen in verband met de gebeurtenissen in Syrië, terecht op de korrel nemen.
'Christenen uit het Westen zouden nu de christenen uit het Oosten (en het Syrische volk) voluit moeten steunen en helaas, op enkele uitzonderingen na, gebeurt het niet', aldus pater Daniël.
Wie nu begaan is met het welzijn van Syrië kan de terroristische acties met willekeurige moorden, vernielingen en sektarisch geweld niet steunen. In het Westen daarentegen overheerst nog steeds in ruime kring de opvatting dat de oppositie een vreedzame strijd levert tegen de regering voor meer vrijheid en democratie. Dit is totaal niet het geval. De oppositie is geïnfiltreerd door allerlei zwaar bewapende groepen die het land willen ontwrichten en de minderheden uitmoorden. Daarom zijn ook de christenen tegen deze misdaden van de oppositie. Bovendien, al is de Syrische regering een soort totalitair regime, hetgeen door de oppositievoorzien wordt is oneindig veel verschrikkelijker. De Syrische christenen kunnen dit niet steunen en omdat ze dit niet steunen en samen met vele andere Syriërs opkomen voor de 'mussalaha' of 'verzoening', worden ze in het Westen veroordeeld omdat ze de zogenaamd vreedzame hervormingen tegenwerken en een totalitair regime beschermen. Pater Daniël: 'Mogen de ogen van de christenen en vooral van de hiërarchie in het Westen opengaan voor het te laat is.'
Dat ook de christenen niet ontsnappen aan het geweld van het regeringsleger blijkt uit de reportages die fr. Jean van het klooster Mar Yakub maakte over de schade aan het klooster veroorzaakt door een luchtaanval op 18 augustus. Surf naar http://www.maryakub.org/Video_attaque_Monastere_18_aout_2012.html
03-09-2012 om 12:05
geschreven door Gust Adriaensen
Standaardtaal? Tussentaal? Streektaal?
Er is heel wat commotie ontstaan rond het boek De manke usurpator: over Verkavelingsvlaams, onder redactie van tallkundigen Kevin Absillis, Jürgen Jaspers en Sarah Van Hoof. Sommige critici zijn van mening dat de auteurs vragen dat de zgn. 'tussentaal' of 'Verkavelingsvlaams' de norm wordt in het onderwijs. Jef Verschueren, gewoon hoogleraar taalkunde aan de Universiteit Antwerpen, ontkent dat dan weer.
Verschueren heeft overschot van gelijk wanneer hij stelt dat er altijd afwijkingen van de standaardtaal bestaan of ontstaan en ook die standaardtaal is voortdurend in evolutie. Maar er is toch duidelijk een trend om de 'tussentaal' op een schavotje te plaatsen en ze als evenwaardige, alternatieve norm naast de standaardtaal te beschouwen. En die trend wordt ook gevoed niet alleen door populistische politici maar ook door taalkundigen.
Ik kan me bovendien niet van de indruk ontdoen dat er nogal wat pleitbezorgers van de 'tussentaal' rondlopen, die de standaardtaal afwijzen of het belang ervan minimaliseren, omwille van hun eigen onvermogen of gemakzucht. Ook taalwetenschappers en leerkrachten horen daarbij.
En is het weer niet opvallend dat deze boeiende discussie zijn oorsprong vindt in het universitaire milieu van Antwerpen? En Antwerpenaars van hoog tot laag, het is geweten, vertikken het hun tongval te 'normeren'.
03-09-2012 om 09:26
geschreven door Gust Adriaensen
02-09-2012
'Waarden in tijden van ommekeer'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI: Waarden in tijden van ommekeer
(over Europa)
'De aanvankelijke geestdrift over de nieuwe toewijding aan de grote constante van het christelijke erfgoed, was al gauw geluwd. Vervolgens heeft de Europese eenwording zich in eerste instantie en bijna uitsluitend vanuit economische oogmerken voltrokken, terwijl de vraag naar de geestelijke fundamenten van een dergelijke gemeenschap verregaand buiten beschouwing werd gelaten.'
02-09-2012 om 17:18
geschreven door Gust Adriaensen
31-08-2012
Rutger Kopland: 'Vertrek van dochters'
(Voor alle ouders die aanvoelen en ervaren dat hun kinderen, dochters en/of zonen hun eigen wegen gaan, dit prachtige gedicht van Rutger Kopland.)
Vertrek van dochters
Ze moesten inderdaad gaan, ik had het gezien aan hun gezichten die langzaam veranderden van die van kinderen in die van vrienden, van die van vroeger in die van nu.
En gevoeld en geroken als ze me kusten, een huid en een haar die niet meer voor mij waren bedoeld, niet zoals vroeger, toen we de tijd nog hadden.
Er was in ons huis een wereld van verlangen, geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun kamers waarin ze verzamelden wat ze mee zouden nemen, hun herinneringen.
Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie precies datzelfde uitzicht, precies die zelfde wereld van twintig jaar her, toen ik hier kwam wonen.
Rutger Kopland
31-08-2012 om 21:16
geschreven door Gust Adriaensen
iPad-school: slimme school?
In een commentaarstuk in De Standaard, suggereert journalist Tegenbos, dat de scholen die de ouders dwingen een iPad te kopen of te huren, 'slimme' en 'hervormingsgezinde' scholen.
Wat dergelijke verplichte, en voor sommige ouders en leerlingen discriminerende dwangmaatregel, in essentie te maken heeft met 'slimheid' en 'hervormingsgezindheid', is me een raadsel.
31-08-2012 om 17:14
geschreven door Gust Adriaensen
Waarden in tijden van ommekeer
Joseph Ratzinger/ Benedictus XVI: Waarden in tijden van ommekeer
Europa lijkt in dit uur van zijn ultieme successen, van binnen leeg te zijn geworden, als het ware verlamd door een levensbedreigende crisis in de bloedsomloop en aangewezen op een transplantatie, die dan echter ook zijn identiteit nieuw leven moet inblazen.
Bij dit innerlijke afsterven van de dragende geestelijke krachten, past ook dat het etnische Europa bezig lijkt te gaan verdwijnen.
31-08-2012 om 09:07
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2012
De opgeklopte zogenaamde 'volkswoede'
In de door de gazetten en de tv gecreëerde commotie omtrent de vrijlating van Martin en de opvang in een klooster, werd er op de internetfora ook op een uiterst primitieve en agressieve manier afgegeven op de zusters van Malonne.
Eergisteren ventileerde een sujet dat je moeilijk met meneer kunt aanduiden op het forum van De Standaard, zijn antiklerikaal fundamentalisme, met de primitieve slogan: 'Schande voor deze nonnen!'
In een reactie schreef ik dat ik alleen maar veel respect en bewondering kan opbrengen voor deze zusters, die doen wat ze als christenen horen te doen, ondanks de in hoofdzaak door de media opgepookte zgn.'volkswoede'. Ik voegde eraan toe :'Wedden dat over enkele dagen daarvan niks meer, op straat noch in de media, te merken is? '
We zijn twee dagen verder. Van wat dagenlang de journalisten bezighield, is inderdaad niets meer te merken.
30-08-2012 om 20:39
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: Syrië - De stem van de zwijgende meerderheid (8)
Pater Daniël Maes: Nawoord
'Ik ben geen zelfverklaarde Midden-Oostenspecialist maar een gewone pater norbertijn van de Postelse abdij. Ik wil me ook niet beroepen op enige journalistieke, politieke of diplomatieke deskundigheid. Bovendien leef ik nog maar sinds 2010 in het 6de-eeuwse monasterium van Sint-Jakob de Verminkte, 90 km boven Damascus, waar ik verantwoordelijk ben voor de katholieke priesteropleiding en voor de mannelijk tak van dit monasterium (www.maryakub.org , www.voxclamantis.info ). Zo ben ik als een missionaris over datum, maar hopelijk nog lang goed.
Wij leven nu met zeven mannen in de primitieve maar gezellige Romeinse toren (vermoedelijk van de eerste eeuw). We doen 97 trappen naar het dak en, omdat de Romeinen een lift vergaten, ook 97 trappen terug. De gemeenschap van de monialen telt een vijftiental leden. We vertegenwoordigen samen een tiental verschillende landen. Verder zijn er gezinnen en kinderen opgevangen, soennieten, alawieten en christenen (tot heden een 25-tal). Onze groep herbergt mensen vanuit zowat gans Syrië. Wat ik schrijf heb ik daar beleefd of van hen geleerd. Voor de crisis kwamen er vele bezoekers uit binnen- en buitenland, vooral jongeren. Voor hen werd de bouw aangevat van een groot gastencentrum, waarvan de werkzaamheden nu stil liggen en waar nu in de mate van het mogelijke vluchtelingen worden opgevangen.
30-08-2012 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
29-08-2012
Sereen en indrukwekkend
De serene en indrukwekkende mededeling van mevrouw Vanderhoven, de moeder van Eefje, één van de slachtoffers van Dutroux en Martin:.
Er zijn regels opgesteld om de individuele rechten van burgers te beschermen tegen het optreden van de overheid. Helaas profiteren daar ook mensen van die daar strikt genomen geen recht op hebben, maar daarom moet het hele systeem niet worden afgeschoten. Als Martin aan de wettelijke voorwaarden voldoet, gelden die regels ook voor haar en moeten wij dat kunnen respecteren.
De op sensatie beluste media besteedden er zo goed als geen aandacht aan.
29-08-2012 om 21:50
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: Syrië- De stem van de zwijgende meerderheid (7)
Pater Daniël Maes: Syrië: de stem van de zwijgende meerderheid -Mussalaha of Verzoening (7)
Mussalaha of Verzoening
Op 27 juli 2012 deed de Grieks-melchitische katholieke patriarch Gregorios III Laham een oproep tot dialoog, vrede en mussalaha of verzoening. De grote dreiging in Syrië inmiddels is de anarchie en het totaal gebrek aan veiligheid bij zo vele willekeurig aanslagen. Er is eigenlijk geen oorlog meer, er heerst alom banditisme. Hij wijst de beschuldiging van de hand dat de christenen vanuit het regime bepaalde privileges zouden krijgen. Wel is dat christendom nodig in de Arabische wereld. 'De islam heeft het christendom nodig en de mohammedanen hebben de christenen nodig en wij zijn er met en voor hen zoals de voorbije 1435 jaren van onze gemeenschappelijke geschiedenis'. Verder wijst hij op de bron van het kwaad in de Arabische wereld, nl. de verdeeldheid en met name het Israëlisch-Palestijns conflict: 'Het Israëlisch-Palestijns conflict is het fundament en de eerste oorzaak van het grootste deel van het kwaad, de crisis en de oorlog in de Arabische wereld'.
Dat de buitlandse machten ophouden het Syrische volk door sancties te wurgen. Maandenlang hebben we telkens om de vier uur stroomonderbreking gekend, ook in de winter. Een grote abrilozenkweker in Qousseir stuurde vroeger zijn excellent fruit in een container naar de golfstaten die er goed voor betaalden. Nu kan hij zelfs de plukkers niet betalen omdat de binnenlandse markt ingestort is. Nagenoeg alle commerce ligt stil (afgezien van de internationale wapenhandel die gouden tijden beleeft). En natuurlijk werd de bloeiende sector van het toerisme al meteen platgelegd. Is dat de vrijheid en de democratie, die het Westen ons wil geven? Dat verder het buitenland zijn manschappen, wapens en steun aan de 'oppositie' uit Syrië terugtrekt. Dan zal het bloedvergieten ook eindigen. De Syrische bevoling is volwassen genoeg om zelf zijn noodzakelijke hervormingen te kiezen in een traditie van verdraagzaamheid, zoals ze al decennia lang bewezen hebben. Moeten VS, Nato, Europa, Saoudi-Arabië en Qatar dit land met zijn decennia lange betrekkelijke stabiliteit, vrede, welvaart en grote verdraagzaamheid komen destabiliseren tot het voldoet aan het 'New Middel East' van Hillary?
De zwijgende meerderheid van de Syrische bevolking wil rust, vrede en verzoening. Al de rest is manipulatie en leugen. Uit dit verlangen om doorheen alles in onderlinge verdraagzaamheid met elkaar verder te leven spreekt de ware grootheid van het Syrische volk. En hierin herkennen wij als christen uiteindelijk het werk van de Geest van Jezus die zegt: 'Als de Zoon u vrijmaakt, zult ge werkelijk vrij zijn' (Johannes, 8,36).
29-08-2012 om 10:22
geschreven door Gust Adriaensen
28-08-2012
Filmjes over Syrisch klooster Mar Yakub
Pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, is sinds 2010 een groot deel van het jaar werkzaam in Syrië.
In het 6de-eeuwse klooster van Mar Yakub (90 km van Damascus) is hij verantwoordelijk voor de katholieke priesteropleiding en voor de mannelijke tak van het klooster.
28-08-2012 om 08:34
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: 'Syrië de stem van de zwijgende meerderheid' (6)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (6)
Mussalaha of Verzoening
In de grote streek van Qalamoun tussen Damascus en Homs (waar wij leven), werd eind juli 2012 de mussalaha of verzoening door alle partijen aanvaard. 'Opposanten' legden de wapens neer en gevangenen die geen bloed aan hun handen hebben, werden vrijgelaten. De gekidnapte Salim, zoon van de secretaris van de president en tweede sterke man uit Deir Atieh, werd vrijgelaten. Ieder mag in vrijheid op niet-gewelddadige wijze manifesteren, protesteren en ijveren voor hervormingen. Helaas, enkele dagen later werd in Qâra toch nog een man omgebracht die op de zwarte lijst van de terroristens als pro-regime genoteerd stond. Het stof moet dus nog even zakken om de weg van de verzoening te hernemen.
Mussalaha is een derde weg die niet voortkomt uit 'de oppositie' en ook niet uit 'het regime' maar werkelijk uit het volk. In cruciale plaatsen zoals Homs hebben al honderden jongeren, rebellen, de wapens neergelegd en gekozen voor een intense dialoog. Kahlil Noe, de voorzitter van dat forum, drukt de grond visie van deze beweging uit door te stellen dat Syrië één familie is, waar geen plaats is voor geweld en racisme, waar de verschillende volkeren en groepen in vrede en verdraagzaamheid met elkaar samen leven. Dat is het verlangen van de zwijgende meerderheid van het Syrische volk.
De christenen spelen om meerdere redenen hierbij een wel bijzondere rol. Zij zijn de autochtone bevolking, zij hebben ruimschoots hun bijdrage gelverd aan de 'Arabische Renaissance' en zij dragen nu meer dan hun deel in het lijden. Tenslotten is hun streven op geen enkele wijze gericht op het bereiken van enige macht in het bestuur. Zo zijn de christenen de meest kwetsbare maar ook de meest vredebrengende factor in Syrië.
28-08-2012 om 07:53
geschreven door Gust Adriaensen
26-08-2012
Bidden voor vrede in Syrië
Bidden voor vrede in Syrië
Pater Maes, norbertijn van Postel, doet een oproep om te bidden voor vrede in Syrië:
'Gezien de blijvende grote dreigingen voor het Syrische volk en de christenheid willen we nogmaals onze toevlucht nemen tot ons sterkste wapen: het gebed, de aanbiddingen de lofprijzing.
Volgende woensdag 29 augustus 2012 houden we nogmaals in de abdijkerk van Postel een aanbidding na de eucharistie van 11.30uur tot aan de vespers van 18 uur.'
VOOR DE VREDE IN SYRIE
WOENSDAG 29 AUG. 2012
DOORLOPENDE AANBIDDING IN DE ABDIJKERK VAN NA DE HOOGMIS (11.30 u) TOT AAN DE VESPERS (17.45 u): Abdijlaan 16, 2400 Mol-Postel.
Syrië blijft met Damascus en Antiochië de bakermat van ons christelijk geloof. Wordt ook dit land nog vernietigd dan wordt tevens de christenheid in het hart getroffen. Laten we Jezus erkennen en loven als de Heer van de geschiedenis en de Redder van het Syrische volk.
Iedereen is van harte welkom op het uur dat hem of haar past.
26-08-2012 om 15:10
geschreven door Gust Adriaensen
Neil Armstrong overleden
Neil Armstrong 1930-2012
De eerste mens op de maan
20 juli 1969
'That's one small step for (a) man
one giant leap for mankind'
26-08-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
25-08-2012
D. Maes: 'Syrië de stem van de zwijgende meerderheid' (5)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (5)
'Rusland handelt uit eigenbelang'
Wij hebben gewoonlijk niet veel vertrouwen in de Russische beer en de Chinese draak. En de donderpreken vanuit het Perzische rijk geven ons helemaal geen rust. Toch blijkt van daaruit nu meer steun te komen voor de stabiliteit van Syrië dan van de zelfverklaarde 'vrienden van Syrië'.
Het Westen, Amerika met zijn Europese en Arabische bondgenoten, heeft vanaf het begin ervoor geijverd om Syrië samen met Libië in de Arabische Lentecollectie te krijgen door middel van een militaire interventie. Lybië werd vrij vlug 'bevrijd', tenminste van zijn goud, zijn olie, zijn soevereiniteit en om te beginnen van 150.000 mensenlevens (hoevelen hiervan mag België met zijn maandenlange bombardementen op zijn palmares schrijven?). Voor Syrië werd dit tot heden belet door de eensgezindheid van het volk en door herhaalde veto's. Rusland blijft koppig de soevereiniteit van Syrië verdedigen, wijst op het onevenwichtige van de resoluties die geen gewag maken van de criminele bendes in het land. En Rusland blijft de schizofrenie in de westerse media en politiek aanklagen. De landen die de meeste wapens en steun leveren aan rebellen en criminele bendes schreeuwen het hardst dat het bloedvergieten moet stoppen en dat het leger moet ophouden! Rusland zegt dat niet de buitenlandse machten maar het volk zelf moet kunnen beslissen over zijn eigen regering.
Bij het tweede veto van Rusland, noemde Hillary Clinton de houding van Rusland 'afschuwelijk', omdat, zo zei ze, het enkel aan eigenbelang denkt en niet, zoals zij, bekommerd zijn om de vrijheid van het Syrische volk. Is dit geen hoofdprijs waard voor een Huichelarij Zonder Grenzen?
Jazeker, Rusland heeft belangen in Syrië met zijn militaire basis in Tartus. Heeft Amerika niet in 130 landen (maar nog niet in Syrië) een militaire basis? Zou Amerika geen belang stellen in een uiterst strategisch belangrijk land als Syrië met een enorme rijkdom aan gas en een toegang naar de Middellandse Zee? Heeft Hillary niet vanaf het begin luid haar eis wereldkundig gemaakt;: 'We need a new Middle East'? Een destabilisatie om nieuwe machtsverhoudingen te kunnen installeren? Nadat militaire interventie onmogelijk bleek, volgden de moordaanslagen, de verwoestingen en het aanwakkeren van de sektarische haat. Willen Saoudi-Arabië en Qatar echt Syrië helpen in zijn groei naar democratie of willen ze hun dictatoriale islam vestigen in dit meest seculiere land van de Arabische wereld? Je kunt het natuurlijk voorbeeldig noemen dat er in Saoudi-Arabië nooit verkiezingsfraude heeft plaatsgevonden, maar je moet er wel bijvoegen dat daar zelfs geen verkiezingen mogelijk zijn! Voelt het Westen zich geroepen deze gruwel nog te steunen om na de verwoesting van het land een graantje mee te pikken bij de verdeling van de macht in dit 'Nieuwe Midden-Oosten'?
25-08-2012 om 09:10
geschreven door Gust Adriaensen
24-08-2012
Welkom in de Witte Netevallei!
Welkom in de Witte-Netevallei!
24-08-2012 om 18:44
geschreven door Gust Adriaensen
De Witte Netevallei toont nu reeds haar uitzonderlijke pracht...
De Witte Netevallei toont nu reeds haar uitzonderlijke pracht...
...in de toekomst wordt ze nog magnifieker!
Zondag 26 augustus wordt het nieuwe wandelpad in de Witte Netevallei aan de Retiese watermolen, officieel ingehuldigd.
Het door Natuurpunt ingediende project 'Terug naar de toekomst' kon via Regio Midden-Kempen Beweegt, heel wat financiële steun in de wacht slepen.
Daarmee werd een plankenpad, een brug en een uitkijkplatform gebouwd. Maar ook werd een tiental borden met uitvergrote foto's geplaatst precies of ongeveer op de plekken waar die foto's zestig, zeventig jaar geleden, door de vroegere eigenaar van het gebied, Henri Van den Wildenbergh, werden genomen. Zo is het wandelpad ook een natuurhistorisch pad geworden. De foto's zeggen iets over het verleden maar geven ook al enigszins een beeld van de toekomst, want het beheer van het gebied zal erop gericht zijn het uitzicht zoals dat op de foto's te zien is, te herstellen in de toekomst. Vandaar: 'Terug naar de toekomst'.
Ook de brochure die werd samengesteld, is iets aparts. Aan de hand van de prachtige natuurfoto's van Henri Van den Wildenbergh, wordt vanuit zijn standpunt het verhaal van de Witte Netevallei uit de doeken gedaan. Dat verhaal wordt gecombineerd met enkele gedichten en wetenswaardigheden over de fauna en flora van het gebied.
Op zondag 26 augustus kan iedereen vanaf 13 uur het wandelpad inwandelen onder begeleiding van een gids of op eigen houtje.
Echt niet te missen!
24-08-2012 om 13:55
geschreven door Gust Adriaensen
'Een bouillabaisse van ideeën en ideetjes'
Paul De Grauwe, econoom, in De Standaard:
Maar wat is dat, de N-VA? Waar staan zij voor: individualisme of nationalisme? Ze willen het zogezegd allebei, dat is toch een enorme contradictie? In een nationalistische partij zou de solidariteit sterk aanwezig moeten zijn. Maar omwille van politieke redenen heeft De Wever geprobeerd om er liberale elementen in te smokkelen.
De N-VA is een bouillabaisse van ideeën en ideetjes, waar ze zelf nog niet klaar in zien. Als ze het liberale verhaal doordrukken, clashen ze met hun nationalistisch verhaal. Je moet toch echt gek zijn om te geloven dat er met de N-VA aan de macht meer volksverbondenheid zal komen? Het is pure politieke marketing.
24-08-2012 om 08:08
geschreven door Gust Adriaensen
23-08-2012
Augustinus van Hippo
Op 28 augustus viert de Rooms-katholieke kerk Sint-Augustinus, bisschop, kerkleraar, filosoof, en regelvader van o.a. de norbertijnenorde.
Augustinus werd geboren op 13 november 354 en stierf op 28 augustus 430. Zijn invloed als theoloog en denker binnen het christendom, in het bijzonder het kloosterwezen, en binnen de geschiedenis van het westerse denken, kan moeilijk onderschat worden.
Augustinus was een bijzonder productief schrijver. Zijn bekendste werk is 'Confessiones' of 'Belijdenissen'. Daaruit komt het beroemdste citaat van Sint-Augustinus: 'Gij hebt ons gemaakt voor u en onrustig is ons hart totdat het rust vindt in u'.
Uiteraard viert ook de norbertijnengemeenschap van Postel de Heilige Augustinus. Op dinsdag 28 augustus is er om 11.30 uur in de abdijkerk een pontificale hoogmis, waar iedereen welkom is.
23-08-2012 om 20:13
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: 'Syrië de stem van de zwijgende meerderheid' (4)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (4)
Het 'Syrische regime' is al lang gevallen
Op 26 februari 2012 werd een referendum gehouden over een nieuwe constitutie. De 'oppositie' heeft met de steun van het Westen alles gedaan om dit referendum te boycotten en in diskrediet te brengen. In Yabroed werden boxen met stembrieven vernietigd. Toch werd er nog door 57 % van de bevolking gestemd en 89,4 % aanvaardde de nieuwe constitutie. Hierbij werd het monopolie van de Baathpartij voorgoed opgeheven ten voordele van een meerpartijenstelsel. Inmiddels is er ook een nieuw parlement waarin dertig vrouwen zetelen.
Ik leef samen met o.a. vier Libanezen die de Libanese oorlog hebben meegemaakt. Het Syrische regime had voor hen al lang alle geloofwaardigheid verloren. Toch zijn zij nu de eersten die waarschuwen dat Syrië moet standhouden omdat het alternatief vele malen erger is voor allen. Een soennitische vriend die al lan luid verkondigt dat hij eigenhandig Assad wil onthoofden, kwam onlangs vragen of we hem geen 'noveen' konden bezorgen. Hij wist dat christenen speciale gebeden hadden voor bijzondere intenties. Een noveen, waarom? Hij wilde van nu af iedere dag bidden opdat Assad zou standhouden want de gruwelen die hij in zijn familie van 'de oppositie' had meegemaakt, waren veel erger dan van het 'Syrische regime'.
Een pleidooi voor het behoud van Syrië en de huidige regering houdt geen enkele goedkeuring van de fouten, corruptie, vergissingen of misdaden. Het is de nuchtere vaststelling dat er geen enkel aanvaardbaar alternatief is, dat geen onherroepelijke gruwel brengt. Tevens dienen we te erkennen dat de Syrische bevolking zelf zijn weg van hervormingen kan en mag gaan. Dit is de oorspronkelijke betekenis van 'democratie': een volk dat zelf tracht te zorgen voor de gelijkwaardige behandeling van al zijn burgers.
23-08-2012 om 11:30
geschreven door Gust Adriaensen
22-08-2012
D. Maes: 'Syrië de stem van de zwijgende meerderheid' (3)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (3)
Wie is de oppositie?
Vanaf het begin waren er allerlei oppositiegroepn met hun leiders. De CNCCD (Comité National de Coordination pour le Changement Démocratique) is de oudste en erg verdeeld. Ze wil de regering weg maar geen buitenlandse tussenkomst. De meest gematigde oppositiegrope bevat de nationale Syrische partij, het Koerdische initiatief, de communistische Syrische partij en diverse andere. Zij willen een dialoog met de regering en wijzen elke buitenlandse tussenkomst radicaal af. De derde is de buitenalndse oppositiegroep van de CNS (Conseil National Syrien), gedomineerd door de moslimbroeders (vanuit Washington, Londen, Brussel). Deze religieuze extremisten wijzen de dialoog en de democratische hervormingen af en roepen op tot een gewapende jihad om Syrië terug te brengen tot het strenge islamisme. De CNS wil doorgaan voor de officiële vertegnewoordiging van Syrië maar is in feite een schande voor de bevolking. Ze geniet wel de steun van Amerika, Engeland, Frankrijk, Turkije, Libanese militeis, Jordanië en natuurlijk Saoudi-Arabië en Qatar.
Binnen en buiten deze groepen opereren steeds meer cirminele bendes die van de groeiende onveiligheid misbruik maken om hun slag te slaan. NAVO-vliegtuigen hebben op 26 november 2011, Abdel Hakim Belhadj, de 'slachter' van Bagdad en Tripoli, samen met een bataljon van 700 Libanese (Al-Qaeda) strijders overgebracht naar de noordgrens met Syrië (in Eskandarun, Turkije) om Damascus aan zijn erelijst toe te voegen. Als eindejaarsgeschenk kreeg hij een massa wapens mee, gestolen uit de depots van Khadaffie. Twee dagen voor Kerstmis is hij al begonnen met een aanslag in Damascus: meer dan 50 doden en meer dan 200 gewonden. Ondertussen maakt zelfs onze Belgische staatsveiligheid zich zorgen omdat nu blijkt dat moslimfundamentalisten vanuit ons land aan de zijde van Al-Qaeda in Syrië strijden!
Kortom, het vreedzaam gekir van vredesduiven in 'de oppositie' wordt luid overschreeuwd door de onberekenbare gruwelen van criminele bendes die alom terreur zaaien. De jongeren zijn ontgoocheld omdat buitenlandse machten hun agenda dicteren. De nationalisten zijn bedrogen omdat gewapende groepen met hun eis van een buitenlandse militaire interventie hen overschreeuwen. De gematigde moslims zijn bedrogen omdat salafisten en fundamentalisten een totalitaire dictatuur willen vestigen, die nog veel erger is dan de Syrische regering ooit was. En de gewone burgers zijn ontgoocheld omdat zij slachtoffer zijn van gewapende bendes alom, waartegen ze niet meer beschermd zijn.
22-08-2012 om 13:16
geschreven door Gust Adriaensen
21-08-2012
'Het laatste oriëntatiepunt van de mensen'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Het monnikenwezen is tijdens de heftige bewegingen in de geschiedenis niet alleen de wezenlijke drager van de culturele continuïteit gebleven, maar vooral van de fundamentele religieuze en zedelijke waarden, en daarmee het laatste oriëntatiepunt van de mensen werd en de drager van de prepolitieke en boven de politiek staande kracht voor de steeds opnieuw nodige wedergeboorte.
21-08-2012 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
20-08-2012
Abdij Postel: een levende geloofsgemeenschap
Abdij Postel: een levende geloofsgemeenschap
Tertio, een christelijk opinieweekblad, besteedde een tijd geleden uitgebreid aandacht aan de norbertijnenabdij van Postel.
Abt Testaert geeft uitleg bij de economische activiteiten van de abdij. Het kruidenlabo en de kaasmakerij van Postel genieten ruime bekendheid. Maar kaas is niet de kern van Postel, aldus abt Testaert.
Het individuele gebed, het gemeenschappelijke getijdengebed en de liturgie sturen het leven van de norbertijnen. Voor de bezoekers is de abdij een ankerpunt. Een plaats waar katholieken naartoe komen om de eucharistie te vieren en de sacramenten te ontvangen. Ook niet-gelovigen kunnen bekoord worden door de schoonheid van de liturgie en de rust binnen de abdijmuren.
Ieder die wil, kan de gebedstijden meevieren of bijwonen. Het morgengebed heeft om 6.45 uur plaats. Om 11 uur wordt de eucharistie gevierd, gevolgd door het middaggebed. 's Avonds om 18 uur is er het avondgebed, dat een half uurtje duurt. De rustgevende afwisseling van psalmgezang, lezing, stiltemoment, bekoort zowel gelovigen als niet-gelovigen.
20-08-2012 om 11:45
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: 'Syrië De stem van de zwijgende meerderheid' (2)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (2)
Een vreedzame volksopstand?
Ik heb het begin van de opstand kunnen waarnemen in ons dorp Qâra, met zijn 25.000 soennieten en bijna 500 christenen.
Wij waren regelmatig te gast bij onze collega abouna Georges, de byzantijnse pastoor en werden hartelijk ontvangen door christelijke fmilies maar even hartelijk door moslimfamilies. We genoten van de sterke traditie van vrijheid, gelijkheid en vreedzame samenleving waarvan het Syrische volk een model was. Geweld en stelen kwamen gewoon niet voor, er waren geen armen en er was genoeg welvaart voor zowat iedereen. Iedere vrouw en elk meisje kleedde zich zoals ze wilde. Mannen en vrouwen van elke etnische afkomst of geloofsgroep konden alle posten bekleden. Bovendien bood Syrië aan bijna twee miljoen vluchtelingen een gastvrije thuis en een gelijkheid, die ze nergens elders in de Arabische wereld kregen. De vluchtelingen hebben we toen vooral in Damascus ontmoet maar ook in Qâra en in ons klooster. En de levensverwachting van de Syrische bevolking is gestegen van 56 (in 1970) naar 72 jaar (in 2006). Wie heeft belang bij de huidige ontwrichting van het land?
Plots veranderde de samenleving radicaal. De grootinquisiteur van de moslimbroederschap Muhammad Ryad Al-Shaqfa riep vanuit de Verenigde Arabischische Emiraten en Jemen, alle moslims op (14-2-2011) om te vechten tegen Syrië. Hij schreeuwde om een militaire interventie van buitenaf.
Vanuit de pastorie te Qâra kon je vanaf april 2011 elke vrijdagavond een groepje jongeren aan de moskee wild zien roepen en manifesteren tegen de regering en de president, onder leidng van vreemden. Sommigen maakten er filmpjes van waarvoor ze door Al Jazeera dik betaald werden, aldus de pastoor die hen kende. En zoals herrieschoppers in onze dorpen eigenlijk door niemand gesteund of gewild worden, zo werd deze groep door niemand in het dorp gesteund. Toch groeide deze groep herriemakers. Het kwam tot brandstichtingen en gewapend geweld. Ook de pastoor werd overvallen, bestolen en kon ternauwernood ontsnappen aan een wurging door gemakserde mannen met een vreemde tongval. En voor ons was er geen sprake meer van een gezellig bezoekje aan Qâra.
Van vrienden hoorden we dat het op andere plaatsen op dezelfde wijze verliep. Een georganiseerde 'oppositie' bepaalde wanneer er gemanifesteerd moest worden en wanneer de winkels dienden te sluiten. In Homs en Quosseir werden kinderen van christelijke gezinnen of gematigde moslims bedreigd en zelfs vermoord omdat ze weigerden mee te doen met een antiregeringsmanifestatie. Indien de bevolking van Aleppo, aldus de plaatselijke aartsbisschop Jeanbart, zich in augustus 2012 niet energiek tegen deze gewapende bendes had verzet en het leger geholpen, was de stad al na één dag ingenomen.
Dit alles heeft niets te maken met een 'vreedzame volksopstand'.
20-08-2012 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
U komt toch ook het natuurhistorische pad inwandelen?
U komt toch ook het natuurhistorische wandelpad in Retie inwandelen?
Op zondag 26 augustus 2012 kan u vanaf 13 uur het natuurhistorisch wandelpad in de prachtige Witte Netevallei aan de watermolen in Retie, onder begeleiding van een natuurgids inwandelen.
U kan dat ook op eigen houtje doen aan de hand van een gloednieuwe, boeiende brochure.
20-08-2012 om 08:32
geschreven door Gust Adriaensen
19-08-2012
D. Maes: 'Syrië De stem van de zwijgende meerderheid' (1)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (1)
Onze media vertellen meestal over een vreedzame opstand van de Syrische bevolking die steeds bloediger door het regime wordt onderdrukt, over de internationale gemeenschap die het regime meer onder druk moet zetten en de oppositie daadkrachtiger helpen om het bloedvergieten te stoppen en over Rusland en China die tot inzicht moeten komen om hun steun aan dit bloedig regime op te geven.
Deze algemene opinie, verpakt in halve waarheden en hele leugens, brengt niet alleen hen in levensgevaar die op grond van wat er echt in Syrië gebeurt ijveren voor het behoud van dit land, maar wakkert bovendien het bloedvergieten nog aan. Buitenlandse interventies zijn niet de oplossing maar de oorzaak van het geweld.
Laat Syrië gerust. Het volk wil vrede. Laat het zelf zijn weg van 'mussalaha' of verzoening gaan.
19-08-2012 om 16:10
geschreven door Gust Adriaensen
18-08-2012
Chemtrails?
Ook al opgemerkt dat er de laatste dagen een intense vliegactiviteit is? En dat er zich allerlei uitwaaierende witte slierten , vaak in rasterpatronen, aftekenen?
En daarmee duikt weer de vraag op: zijn dat gewone condensslierten of zijn het 'chemical trails'.
Ongewoon zijn ze alleszins en nog ongewoner is dat een fenomeen dat door iedereen die eens geregeld naar de lucht kijkt, als abnormaal wordt ervaren, nooit echt de kranten of de verduidelijking van bv. een weerman of weervrouw haalt.
Ondertussen circuleren al vele jaren op bv. You Tube talloze filmpjes over de criminele bedoeling van de instanties die opdracht geven voor deze zgn. 'chemtrails'. Surf bv. eens naar http://www.youtube.com/watch?v=EvjeK2RPMMg Hieronder enkele foto's van chemtrails(?) in de Kempense lucht.
18-08-2012 om 13:38
geschreven door Gust Adriaensen
17-08-2012
'Dien maar klacht in'
De advocaat van Van Gheluwe klaagt aan dat zijn cliënt aan de publieke schandpaal wordt genageld op basis van een klacht die nog niet eens bewezen is.
Landuyt roept zijn collega op tot 'consequentie' maar daarvan is in zijn eigen 'opiniestuk' in De Standaard alvast weinig te bespeuren.
In de zaak Van Gheluwe heeft Landuyt, nota bene jurist en de 'justitiespecialist' van SP-a, zich vroeger ook al in allerlei onjuridische bochten gekronkeld en zich eerder als een populistische mediaman-politicus gemanifesteerd,die electoraal garen wilde spinnen, dan als een serene jurist die de rechtsstaat consequent respecteert.
Ook in dit stuk laat hij weliswaar in het midden of 'de feiten in de klacht wel effectief gebeurd zijn' maar uit heel de tekst en de teneur ervan blijkt dat hij (net zoals het hele mediacircus) daarvan uitgaat.
Het toppunt van Landuyts cynische juridische spitstechnologie is wel: als je door een gemediatiseerde klacht aan de publieke schandpaal wordt genageld, dien dan zelf maar een klacht wegens laster in.
Nou zeg. Dergelijke manier van doen, tast toch ten gronde elke gezond rechtsgevoel aan.
Een voorstel: beschuldig Landuyt van erge, zeer erge feiten. Of ze waar of niet waar zijn, heeft geen belang. Landuyt moet maar klacht indienen wegens laster en eerroof. En dan moeten ze door de gerechtelijke instanties op hun waarheid onderzocht worden.
Ik heb een sterk vermoeden dat Landuyt er niet mee zal kunnen lachen. Ook al is zijn zieltje zo proper als dat van een eerste communicant (en dat wil wat zegggen voor een SP-a'er), zijn reputatie als jurist, als politicus, als mens tout court, zal voorgoed naar de vaantjes zijn.
Waarom geeft hij dan dergelijk advies, zo langs zijn neus weg, aan een jongere collega? Verre van fraai. Collegiaal niet. Juridisch zeker niet.
17-08-2012 om 09:16
geschreven door Gust Adriaensen
15-08-2012
Patriarch Grégorios III Laham: 'De christenen: het vredestichtende volksdeel van Syrië'
In een uitgebreide mededeling onder de titel 'Syrie: réflexions sur le rôle des chrétiens', maakt patriarch Grégorios III Laham van de Grieks-melkitische katholieke kerk in Syrië, zijn overwegingen en waarnemingen omtrent de dramatische gebeurtenissen in Syrië én de positie van de lokale kerk, wereldkundig.
De patriarch schrijft dat de christenen net als de andere bevolkingsgroepen in Syrië, slachtoffer zijn van het geweld. Maar de christenen vormen de zwakke schakel. Zij zijn weerloos, zijn het sterkst overgeleverd aan uitbuiting, uitsluiting, verbanning, mishandeling en zelfs eliminatie. Anderzijds, stelt de patriarch, zijn de christenen het vredestichtende volksdeel van Syrië zijn. 'De christenen roepen op tot de dialoog, tot de verzoening, tot de vrede en tot de eenheid tussen alle zonen en dochters van hetzelfde vaderland', aldus de patriarch.
Het document van patriarch Grégorios is belangrijk omdat het een ander licht laat schijnen over wat er in Syrië aan de hand is, dan de tot nu toe erg eenzijdige en bevooroordeelde berichtgeving over dat land.
Hieronder vindt u de integrale tekst van de patriarch.
Réflexions du patriarche Laham: Chers amis, Le plus grand danger en Syrie actuellement est lanarchie, le manque de sécurité ainsi que lirruption massive des armes de tous côtés. La violence est, hélas, le langage qui prévaut aujourdhui. Et la violence génère la violence. En Syrie, ce danger guette et atteint tous les citoyens, sans différences de race, religions ou colorations politiques. Les chrétiens, eux aussi, sont exposés à ce même danger. Mais ils sont le maillon faible. Sans défense, ils sont la partie la plus exposée à lexploitation, à lextorsion, aux enlèvements, aux sévices et même à lélimination. Mais ils sont aussi la partie pacificatrice, non armée, celle qui appelle au dialogue, à la réconciliation, à la paix et à lunité entre tous les fils et filles de la même patrie. Voici un langage des plus rares que beaucoup ne veulent pas entendre. Nous, chrétiens, à qui fut confié lEvangile de la Paix, nous nous sentons appelés à le promouvoir. Malgré cela, il ny a pas de conflit islamo-chrétien. Les chrétiens ne sont pas ciblés en tant que tels mais ils comptent parmi les victimes du chaos et du manque de sécurité. Le plus grand danger est lingérence déléments étrangers arabes ou occidentaux. Cette ingérence se traduit par les armes, largent et les moyens de communications à sens unique, programmés et subversifs.
Cette ingérence est nuisible même à ce qui sappelle lopposition. Elle nuit aux justes revendications qui sexpriment un peu partout. Lingérence nuit à lunité nationale intérieure et mélange les cartes. Cette ingérence affaiblit aussi la voix de la modération qui est spécifiquement celle des chrétiens et, plus particulièrement, la voix des Patriarches et des Evêques ainsi que la voix de lAssemblée des Hiérarques Catholiques en Syrie. LEglise locale a fait entendre sa voix à plusieurs reprises et les déclarations des chefs des Eglises chrétiennes se sont caractérisées par cette modération et par lappel à la réforme, à la liberté et à la démocratie ainsi quà la lutte contre la corruption, lappui au développement, à la liberté de la parole et elle la promotion du dialogue. Nulle part dans ces déclarations on ne fait allusion à la persécution des chrétiens qui, nous lavons vu, ne sont pas ciblés en tant que tels. Aucune allusion non plus aux notions de « musulmans », « salafistes », « fondamentalistes », « opposants », « peur », « régime » ou « Parti ». Les déclarations appelaient à plus de dialogue et à plus de réformes, à la participation aux partis et aux élections parlementaires. Le langage des déclarations était toujours positif, pacifique, appelant à lamour et au dialogue et au refus de recourir aux armes. Il invite à sauvegarder les citoyens sans défense et à ne pas pousser les civils dans les conflits. Bref, les déclarations sont très éloignées de tout extrémisme de nimporte quel genre. Tout en étant citoyennes, elles ne sont point dirigées contre telle ou telle partie, à lintérieur ou à lextérieur. Je ne sais pas quelle est la raison de la campagne contre les pasteurs des Eglises en Syrie et contre leurs prises de positions. Je me demande doù viennent les qualificatifs quon leur colle de compromission, dexploitation et de collusion avec le régime, de temporisation, desclavage ou dindolence ? Il faut savoir que lEtat et ses responsables nont jamais adressé aux pasteurs une indication ou une invitation à faire telle déclaration ou à adopter telle position. La liberté des pasteurs a été garantie partout et elle lest à ce jour, que ce soit dans leur comportement ou leurs déclarations privées ou publiques. Personnellement jai effectué un périple au mois de mars 2012 dans les capitales européennes. Je nai demandé aucune permission ni aucune orientation à personne et personne ne ma réclamé dadopter une quelconque position. Jai exprimé cela dans un document qui résume la plupart de mes convictions face à la situation qui prévaut en Syrie.
Il est possible à tous de consulter les documents que jai publiés avec les appels successifs au jeûne, à la prière, au dialogue, à la réconciliation, au rejet de la violence et à éviter le recours aux armes Il y a aussi les déclarations de lAssemblée des Hiérarques Catholiques en Syrie et les déclarations des trois Patriarches dont le siège patriarcal est en Syrie : ce sont le Patriarche grec-orthodoxe, le Patriarche syriaque- orthodoxe et le Patriarche grec-catholique (cf : http://www.pgc-lb.org/fre/ news_and_events/Nouvelles-de-Syrie). Ces pasteurs et les communiqués quils ont publiés sont la voix officielle de lEglise en Syrie. Aussi, en ma qualité de Patriarche et de Président de lAssemblée des Hiérarques catholiques en Syrie jappelle tout le monde à considérer cette voix comme la position autorisée de lEglise en Syrie. Nous ne permettons à personne de parler en notre nom ou au nom des chrétiens de Syrie, de défigurer nos déclarations ou de nous coller des accusations de quelque genre que ce soit. De même, il est subversif de douter de la crédibilité des pasteurs de lEglise ou de leur transparence, de leur fidélité ou de leur objectivité, de la véracité de leurs sources dinformation ou des nouvelles quils diffusent. Les pasteurs ne sappuient pas sur les moyens de communication. Mais ils sont en contact permanent avec leurs prêtres, leurs moines et leurs moniales ainsi quavec les fidèles et tous les autres citoyens. Ils sont des pasteurs qui veillent aux affaires des fidèles chrétiens et ils sont aussi en contact avec les citoyens de toutes les confessions et avec les personnalités proéminentes de la patrie. Dans toutes ces situations ils sont libres dans leurs comportements, leurs mouvements et leurs déclarations. Ils appellent toujours à lédification mutuelle, au dialogue et à la solidarité entre tous. En revanche, nous considérons que ce sont les positions de certaines personnalités, dune presse déterminée et dinstitutions particulières qui nuisent aux chrétiens en Syrie et les exposent au danger, à lenlèvement, à lexploitation et même à la mort. Ces positions accablent les chrétiens de fausses accusations, semant le doute dans leurs curs et diffusant la peur et lisolement. Par suite, elles aident à leur exode à lintérieur du pays ou à lextérieur Ce sont ces positions elles-mêmes qui prétendent intempestivement sintéresser aux chrétiens qui peuvent augmenter le radicalisme de certaines factions armées contre les chrétiens. Elles exacerbent les relations entre les citoyens, particulièrement entre les chrétiens et les musulmans comme ce fut le cas à Homs, à Qusayr, à Yabrud et Dmeineh Sharquieh etc
Cest pourquoi nous invitons ces institutions et ces personnalités à sintéresser en Syrie plutôt à la paix civile. Quelles favorisent lappel au dialogue et à la réconciliation, au rejet de la violence. Quelles uvrent pour la sauvegarde de la sécurité des civils sans défense dans le conflit actuel de sorte à ne pas les exposer au danger, de peur quils ne deviennent la cible dattaques dune faction ou de lautre et ne succombent ainsi, victimes de lanarchie, de linsécurité, du terrorisme, de lexploitation et des enlèvements ainsi que des liquidations, comme nous le référons plus haut. Ces réflexions et ces observations émanent de notre Foi chrétienne et de nos convictions patriotiques ainsi que de notre connaissance de notre histoire chrétienne et de notre héritage syrien, spécialement en ce qui concerne la convivialité, louverture et le respect mutuel malgré les temps difficiles par lesquels passe la patrie où les relations entre les civils ont été malmenées quils soient musulmans, chrétiens ou autres. Nos positions et nos réflexions émanent de notre conviction que, malgré le sang qui a coulé en abondance et les haines qui se sont manifestées avec les sentiments dinimitié et de rancur, les syriens, à cause de leur longue histoire, restent experts en convivialité et quils peuvent résoudre cette crise dangereuse, unique dans leur histoire, sentraidant les uns les autres, saimant et se pardonnant et uvrant ensemble pour lavenir commun. Aussi nous mettons beaucoup despérance dans les initiatives de la société civile pour renforcer la charité et les liens entre les syriens que le conflit menace de détruire. Nous prions pour le succès du mouvement Mussalaha (réconciliation) dans lequel sont actifs à côté de leurs frères des autres confessions des délégués de toutes les Eglises. Cest cela qui constitue la base pour les solutions efficaces aux évènements tragiques. De même, nous croyons, nous espérons et nous attendons que le ministère de la réconciliation, créé spécialement pour la Mussalaha, réussisse dans sa mission de ramener lunité et lamour dans les curs de tous. Cest ce qui prépare la voie à la résolution du conflit. Nous avons beaucoup despoir dans la création de ce nouvel organe quest le ministère de la réconciliation. Bien sûr nous appelons encore et toujours à rejeter la violence et à arrêter son cycle de tueries et de destruction, spécialement contre les civils démunis qui, en réalité sont les victimes sans défense, quils soient chrétiens ou musulmans.
Nous aimons affirmer avec véracité et franchise que notre position en tant que chrétiens émane du fait que nous sommes des citoyens dune société laïque ainsi que de notre identité chrétienne. Ce quon appelle les prérogatives dont on croit que les chrétiens jouissent en Syrie ne sont que les droits universels de tous les citoyens syriens à quelque confession quils appartiennent. Cela est basé sur lhistoire et le système confessionnel des « millet » du temps des Ottomans. Le Patriarche était alors la tête de son Eglise cest-à-dire sa référence religieuse et séculière. La matière de la jurisprudence ecclésiastique privée sest développée pendant le protectorat français puis les gouvernements syriens successifs jusquau gouvernement actuel. Donc laffirmation que, le statut des chrétiens est fruit de leur adhérence au régime et tombera avec lui est absolument fausse ! Le monde islamique a besoin de la présence chrétienne auprès de lui, avec lui et pour lui en liaison et en interaction comme cétait le cas historiquement. Cette présence perdurera et elle doit perdurer. Jaffirme que lIslam a besoin du Christianisme et que les musulmans ont besoin des chrétiens et nous resterons avec eux et pour eux comme nous lavons toujours été par le passé et tout au long de 1435 ans dhistoire commune. APPEL Pour terminer : Notre grand appel en tant que chrétiens, sadresse au monde arabe pour linviter à lUnité : la division du monde arabe a toujours été la cible majeure interne et externe. Cette division est la raison des dangers qui guettent la région et elle est la cause de labsence dune solution juste et globale au conflit israélo-palestinien. Ce conflit est le fondement et la cause primordiale de la plus grande partie des malheurs, des crises et des guerres du monde arabe. Ce conflit, du témoignage du Saint-Père le Pape, de beaucoup decclésiastiques, de Nonces apostoliques et, même, du témoignage de politiciens israéliens et juifs, est la cause primordiale de lexode des chrétiens. Oui, la division du monde arabe, du témoignage des personnes précitées soppose à une solution de ce conflit depuis 64 ans !!! (cfr lavis de Tzivi Levni dans Financial Times 1 3/7/2012). La Paix est dans lunité du monde arabe et le salut des chrétiens nest assuré que dans lunité du monde arabe, doù découlent les circonstances propices à la convivialité et au dialogue islamo-chrétien et islamo- islamique. Le plus grand danger dans ce domaine atteint lIslam lui- même quand il se divise suivant les lignes de fracture du monde arabe. La preuve étant le conflit sunnite-shiite. Ce phénomène est plus dangereux que le danger quencourent les chrétiens ou les autres confessions en
Syrie et dans la région. Ce sont les crises et les guerres qui sont la cause de lexode des chrétiens et la cause de la dégradation des relations islamo-chrétiennes. Oh nos frères en Europe : intéressez-vous à lunité du monde arabe. Vous aiderez ainsi les chrétiens. Oh nos frères en Europe, résolvez le conflit israélo-palestinien. Vous aiderez ainsi les chrétiens. Oh nos frères en Europe, uvrez pour la paix au Moyen-Orient. Vous aiderez ainsi les chrétiens. Notre destin à tous, chrétiens et musulmans arabe est le même. Ne nous coupez pas de notre environnement communautaire arabe ni de notre environnement communautaire musulman. Aidez-nous à jouer notre rôle et notre mission dans le monde arabe pour que nous soyons présents dans le monde arabe, avec lui et pour lui et dêtre en lui comme la lumière, le sel et le levain. Intéressez-vous à nous dans notre environnement communautaire et à cause de lui. Et ne faites pas de nous, dans vos analyses, des intrus de notre monde arabe islamo-chrétiens ni des agents auprès de lui, des dhimmis ou des protégés par vous ou par dautres que vous. Aidez-nous à être les chrétiens de lEglise des Arabes et de lEglise de lIslam. Nos frères en Europe : ne cachez pas vos intérêts derrière votre zèle envers les chrétiens ! Nous invitons nos frères et surs dans lOrient arabe et en Europe et partout ailleurs, Etats, institutions religieuses ou humanitaires à nous aider en cette entreprise dUnité et nous proclamons : « une voix arabe unie et une voix occidentale unie peuvent redonner la sécurité et la sauvegarde à la Syrie et à tout le Moyen-Orient pour marcher ensemble vers un avenir meilleur ». Davance nous sommes reconnaissants à tous ceux qui répondront à cet appel. Et nous avons besoin du rôle unique du Pape et du Vatican et nous espérons que la visite du Pape au Liban en septembre prochain sera un appui pour ces réflexions que je rédige sur la situation dans le monde arabe et plus précisément en Syrie. Puisse le Seigneur de lHistoire nous donner Son Esprit-Saint pour nous Puisse le Seigneur de lHistoire nous donner Son Esprit-Saint pour nous guider sur les chemins du Bien. Amen ! Grégorios III Laham
Patriarche grec-melkite catholique DAntioche et de tout lOrient, de Jérusalem et dAlexandrie
15-08-2012 om 19:34
geschreven door Gust Adriaensen
Kerk en Staat
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer
-De staat zelf is niet de bron van waarheid en moraal. De staat is niet absoluut.
-Om met elkaar een zinvolle en leefbare geordendheid te grondvesten, is het nodig een minimale waarheid te kennen en het goede te herkennen.
-De staat moet de voor hem absoluut noodzakelijke mate aan inzicht en waarheid over het goede van buitenaf toelaten.
-De poging tot vereenzelviging met en daarmee tot religieuze verabsolutering van de staat, die daarbij meteen de religie corrumpeert, is in de hele geschiedenis aan te wijzen. Maar er bestaan beslist ook positieve modellen van relaties tussen religieus gefundeerd moreel besef en ordening van de staat.
-Het christelijke geloof heeft bewezen de meest universele en rationele religieuze cultuur te zijn, waardoor ook tegenwoordig aan het verstand de basisstructuur van het morele besef wordt aangeboden.
-De kerk mag zichzelf niet tot staat verheffen of als machtsorgaan binnen of boven de staat optreden. Doet de kerk dat wel, dan maakt zij zichzelf tot staat met de totalitaire inslag die zij juist wil uitsluiten. Zij zou door de versmelting met de staat de essentie van de staat en ook haar eigen essentie verwoesten.
-De kerk blijft voor de staat een 'van buitenaf'. Alleen dan zijn beide wat ze moeten zijn. De kerk moet evenzeer op haar eigen terrein en binnen haar grenzen blijven als de staat.
15-08-2012 om 08:33
geschreven door Gust Adriaensen
14-08-2012
'Buitenlandse inmenging in Syrië erger dan het Assad-regime'(2)
De bevindingen en meningen van Franssen en Botenga liggen helemaal in de lijn van wat pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, al maandenlang naar voren brengt.
Pater Maes zet zich al jaren met hart en ziel in voor de Syrische christenen.Hij hekelt de door Amerika en het Westen gedirigeerde leugenachtige en partijdige berichtgeving over de gebeurtenissen in Syrië. Hij betreurt ook dat de christenen en de kerkelijke hiërarchie in het Westen, niet meer steun geven aan de christenen en de hiërarchie in het Oosten. Pater Maes vreest dat de christenen en andere minderheidsgroepen de grootste slachtoffers zullen zijn wanneer de rebellen, die sterker en sterker gedomineerd worden door al-Quaida-fundamentalisten, de macht overnemen. Via zijn contacten in Syrië heeft hij overigens ondertussen vernomen, dat er in de wijk Dmeieh Sharqieh van Homs, nabij Qousseir op 10 augustus door terroristen weer tien christenen vermoord zijn. Er zijn geregeld gerichte aanslagen tegen christenen.
Pater Maes zal binnenkort een tekst in het licht geven waarin hij vanuit zijn jarenlange ervaring in Syrië, zijn standpunt en visie uiteenzet, onder de titel: Syrië. De stem van de zwijgende meerderheid: mussalaha of verzoening.
14-08-2012 om 13:07
geschreven door Gust Adriaensen
13-08-2012
'Buitenlandse inmenging in Syrië erger dan het Assad-regime'(1)
In een artikel in De Standaard stellen Mario Franssen, coördinator van Intal (een beweging voor internationale solidariteit) en Marc Botenga (coördinator van Partners & Policy van Geneeskunde voor de Derde Wereld), dat de buitenlandse inmenging in Syrië, wel eens erger zou kunnen zijn dan de kwalen van het Assad-regime.
Zij keuren het autoritaire regime ten stelligste af maar wijzen erop dat in de zgn. Syrische revolutie 'tientallen milities, met tegenstrijdige belangen en buitenlandse broodheren' de overhand hebben genomen. Een zootje ongeregeld, dat rijkelijk voorzien wordt van geld en wapens, waarin al-Qaeda meer en meer invloed uitoefent en dat de etnisch-religieuze tegenstellingen opstookt. Een treffend voorbeeld daarvan is het opleggen van een speciale belasting voor niet-moslims in de voornamelijk christelijke gebieden rond Homs.
Anderzijds, aldus Franssen en Botenga, is Syrië een land dat decennia geen etnische of communautaire conflicten kende, waar sjiieten, soennieten, Alawieten, Droezen, Koerden en christenen vreedzaam samenleefden. De levensverwachting nam er toe van 56 jaar in 1970 tot 72 jaar in 2006. Syrië is een van de weinige Arabische lekenstaten, en een van de weinige landen die een element van stabiliteit vormden in de onrustige regio van het Midden-Oosten. Dat land, schrijven Franssen en Botenga, wordt nu vernietigd door een oorlog waarvan niemand de gevolgen kan overzien.
Wil men de Syrische bevolking echt helpen, besluiten de auteurs, dan moeten de sancties tegen Syrië opgeheven worden, elke inmenging in het conflict stopgezet en elke poging tot dialoog en onderhandelingen volop gesteund worden.
13-08-2012 om 16:42
geschreven door Gust Adriaensen
12-08-2012
Inhuldiging natuurhistorisch wandelpad in de Witte Netevallei
De prachtige Witte Netevallei aan de watermolen in Retie, wordt nog magnifieker en boeiender.
Op zondag 26 augustus 2012 kan u vanaf 13 uur het natuurhistorisch wandelpad onder begeleiding van een natuurgids inwandelen. U kan dat ook op eigen houtje doen aan de hand van een gloednieuwe brochure.
Die brochure is totaal anders geconcipieerd dan de klassieke wandelfolder. Ze brengt het 'verhaal' van de vroegere eigenaar van het gebied, Henri Van den Wildenbergh, die in de jaren 1940 en 1950, de Witte Netevallei in prachtige foto's vastlegde. Dat verhaal wordt gecombineerd met wetenswaardigheden over de vallei.
Een natuurhistorisch pad inderdaad. Langs het wandeltraject staan tien infoborden met grote foto's van Henri Van den Wildenbergh, die exact op die plaats genomen werden. Op die manier kan je als wandelaar met eigen ogen vaststellen hoe het gebied geëvolueerd is de afgelopen zestig, zeventig jaar, maar ook in welke richting Natuurpunt het gebied wil sturen.
De natuurstreefbeelden in het beheersplan komen vaak beter overeen met de foto's, dan met het huidige uitzicht. Terug naar de toekomst, dus!
Het project Terug naar de toekomst is een Leaderproject ingediend door Natuurpunt Beheer bij Regio Midden-Kempen Beweegt.
12-08-2012 om 21:34
geschreven door Gust Adriaensen
11-08-2012
Blindheid
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Het eigenlijke probleem waarvoor we tegenwoordig staan, is de blindheid van het verstand voor de gehele, niet-materiële dimensie van de werkelijkheid.
11-08-2012 om 09:23
geschreven door Gust Adriaensen
10-08-2012
'Nationalisme verglijdt naar verkramping en/of agressiviteit'
Peter De Roover, politiek secretaris van de Vlaamse Volksbeweging, chef politiek van maandblak Doorbraak en notoir aanhanger van het Vlaams-nationalisme, schrijft een column over de nationalististische gevoelens bij een evenement als de Olympische Spelen.
De Roover is al meer dan eens uit de hoek gekomen als een verstandig man. En bij het zinnetje 'Nationalisme of patriottisme wordt net als in de politiek ook in de sport pas een probleem als het verglijdt naar verkramping en/of agressiviteit', kan ik me goed voorstellen dat hij zeker niet alleen gedacht heeft aan een soort van Belgisch nationalisme dat ook in bepaalde partijen de sfeer bepaalt maar eveneens aan een soort van Vlaams nationalisme, dat ook in partijen als het Vlaams Belang en de NVA vaak verglijdt naar verkramping en/of agressiviteit.
Misschien kan De Roover ook nog eens een mooie beschouwende tekst schrijven over de Olympische resultaten van de Belgen/Vlamingen. Die hoe dan ook pover zijn, zeker aan de 'Vlaamse' kant, ook al zou Tia alsnog een medaille behalen.
Roept dat bij De Roover geen ernstige vragen op over het sportbeleid van de Vlaamse regering, waarin, godbetert, de nationalisten een uitermate belangrijke vinger in de pap te brokkelen hebben? Wat meer is, dat krakkemikkige -althans te meten aan het Olympische eremetaal- beleid, wordt gevoerd door onze aimabele NVA-nationalist Muyters!
De Roover moet absoluut zijn heldere licht laten schijnen over deze serieuze problematiek. Faalt Muyters? Moet zijn prettige politieke kop rollen? Doen we met de nationalisten in de regering beter? Wie moet de politieke verantwoordelijkheid dragen voor het sportieve debacle van VLAANDEREN in Londen?
De Roover , we wachten op uw helder woord, uw scherpe analyse. Wacht zeker niet tot De Wever uit vakantie terugkeert en een persbericht vol zelfbeklag de wereld instuurt waarin hij de schuld voor de ondermaatse prestatie van ONZE Vlaamse atleten in de schoenen van Di Rupo schuift!
10-08-2012 om 19:28
geschreven door Gust Adriaensen
08-08-2012
'De zelfmoor van een cultuur en een natie'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Wanneer men zich van de grote zedelijke en religieuze krachten van de eigen geschiedenis afsnijdt, is dat de zelfmoord van een cultuur en een natie.
De in wezen morele inzichten te cultiveren, ze als gemeenschappelijk goed te bewaren en ze te beschermen zonder ze gedwongen op te leggen, lijkt me een voorwaarde voor het voortduren van de vrijheid tegenover alle nihilismen en de totalitaire gevolgen daarvan.
08-08-2012 om 07:30
geschreven door Gust Adriaensen
06-08-2012
In 2013 opnieuw cursus Kempengids
In 2013 opnieuw cursus Kempengids
De cursus 'Kempense landschapsgids' in het kader van het Leaderproject 'Terug naar de toekomst' met betrekking tot de Witte Netevallei in Retie, was een schot in de roos.
De cursus was een realisatie van het Regionaal Landschap Kleine en Grote Nete, Natuurpunt Educatie en de Retiese heemkundige kring Zeven Neten.
Een tweede editie volgt in 2013. De theorielessen hebben plaats op woensdagavonden in januari en februari in het Natuurpunt Huis in Turnhout. De excursies worden op zaterdagen in maart en april georganiseerd.
06-08-2012 om 23:33
geschreven door Gust Adriaensen
05-08-2012
'Vrijheid heeft een gemeenschappelijke inhoud nodig
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waardenin tijden van ommekeer:
Vrijheid heeft een gemeenschappelijke inhoud nodig die wij als bescherming van de mensenrechten kunnen definiëren.
Vrijheid kan zichzelf opheffen, verveeld van zichzelf raken als ze geen inhoud meer heeft. Ook dit hebben we in onze tijd beleefd, dat een meerderheidsbeslissing ertoe dient dat de vrijheid buiten werking wordt gesteld.
05-08-2012 om 20:00
geschreven door Gust Adriaensen
'Hoop op verzoening in Syrië'
Pater Daniël Maes : 'Hoop op verzoening in Syrië'
Pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, is al vele jaren werkzaam in Syrië. Naast de vele problemen, ziet hij toch ook tekenen van hoop.
Recent werd in het gebied waar hij werkzaam is, de streek van Qalamoun (tussen Damascus en Homs) de zgn. Mussalaha (= verzoening) aanvaard.
Mussalaha is de derde weg, het initiatief van de zwijgende meerderheid van het Syrische volk. Dit initiatief komt niet van de oppositie noch van de regering maar werkelijk van het volk.
Pater Maes:
'Voor onze streek betekent dit dat de oppositie de wapens heeft neergelegd en geen geweld meer gebruikt of aanslagen en kidnappings uitvoert. En de regering laat alle gevangenen vrij die geen bloed aan hun handen hebben en laat ook zonder enige beperking alle vreedzame protesten toe. Moge deze beweging geleidelijk over gans het land actief worden. Hiervoor blijven we met velen bidden en tegelijk God danken voor deze hoopvolle tekens.'
05-08-2012 om 12:34
geschreven door Gust Adriaensen
03-08-2012
De lafheid van de media
Zum Kotzen. Wat?
Dat een aantal mensen die niet akkoord gaan met de vervroegde invrijheidstelling van Martin en dus met de wet Lejeune, zich agressief keren tegen de leden van een kloostergemeenschap, die als christenen opvang voorzien. Waarom ageren die mensen, met de heer Marchal op kop, niet tegen Justitie en de betrokken rechtbank?
Nog erger is dat een aantal mensen op de internetfora maar ook redacteurs van kranten, denk maar aan Douglas De Coninck van De Morgen, hier weer eens een kans zien om op een kwaadaardige leugenachtige en denigrerende manier, aan kerkbeschadiging te doen. Correcte informatie en journalistieke deontologie, zijn daarbij mijlenver zoek.
Walgelijk is dat tot nu toe geen enkele journalist of hoofdredacteur het nodig gevonden heeft de vandalenstreken aan het klooster, de scheldpartijen en de bedreigingen aan het adres van de zusters, streng te veroordelen. Integendeel. De teneur van de verslagen is eerder gunstig voor het janhagel dat zich stort op de gemakkelijkste prooi, in plaats van zich resoluut tegen Justitie en de uitvoeringsrechtbank te keren.
Kortom: gemakzucht en lafheid regeren!
03-08-2012 om 08:55
geschreven door Gust Adriaensen
02-08-2012
Overjaarse puber
In De Morgen heeft redacteur De Coninck het denigrerend over 'overjaarse nonnen' .
Het is hem klaarblijkelijk meer te doen is om een soort van kerkbeschadiging. Hij reageert dan, met permissie gezegd als een overjaarse puber.
Van hem als redacteur van De Morgen mag verwacht worden, dat hij de zaken correct voorstelt. Als hij van mening is dat de vervroegde invrijheidstelling van Martin niet kan, dan moet hij het bestaande systeem aanvechten en ijveren voor een verandering van de wet.
En niet ageren tegen die zusters. Dat is laf.
02-08-2012 om 20:01
geschreven door Gust Adriaensen
De vrijlating van Martin
Hans Geybels, professor theologie en voormalig woordvoerder van kardinaal Danneels, wijdt serene beschouwingen aan de commotie omtrent de vrijlating van Michèle Martin en haar opvang in een klooster.
In de slotparagraaf van Geybels' serene beschouwingen, staat het volgende zinnetje: 'Een heel belangrijk element in dat verhaal is de geloofwaardigheid van justitie, die overigens afhangt van ons allemaal en niet alleen van de gerechtsdienaars. '
Inderdaad. Ik kan er begrip voor opbrengen dat veel mensen, en zeker nabestaanden, de huidige strafregeling en het systeem van vervroegde invrijheidstelling, aanvechten. Maar dan moet de wetgeving veranderen en in een democratie moet daar een meerderheid voor gevonden worden.
Onbegrijpelijk en afkeurenswaardig vind ik het dan ook dat de heer Marchal en een aantal andere mensen zich tegen het klooster keren en nog andere acties tegen de zustergemeenschap plannen. Precies alsof de Arme Claren de beslissing hebben genomen om Martin vrij te laten.
De heer Marchal zou tegen Justitie en tegen de betrokken rechtbank moeten ageren. Niet tegen zusters die als christenen onderdak geven. Daarvoor heb ik het diepste respect.
02-08-2012 om 09:17
geschreven door Gust Adriaensen
31-07-2012
'Recht op leven voor ieder mens'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
'Een weznlijk punt blijft controversieel: het recht op leven voor ieder mens, de onaantastbaarheid van het menselijk leven in al zijn fasen. In naam van de vrijheid en in naam van de wetenschap worden op dit punt steeds meer ernstige leemten in het recht aangebracht. Waar abortus als vrijheidsrecht wordt beschouwd, is de vrijheid van de een boven het recht op leven van de ander gesteld.Waar proeven op ongeborenen uit naam van de wetenschap geëist worden, wordt de waarde van de mens die op zijn kwetsbaarst is, ontkend en met voeten getreden. Ontmythologisering van de begrippen wetenschap en vrijheid zijn nodig, als we niet de fundamenten van alle recht, de achting voor de mens en zijn waarden willen verliezen.'
31-07-2012 om 07:21
geschreven door Gust Adriaensen
Boommarters in het Prinsenpark
Een bezoeker aan het Prinsenpark in Retie, spotte enkele weken geleden drie boommarters en kon ze ook fotograferen.
De boommarter is zeldzaam in Vlaanderen en in de Kempen werd hij al vele jaren niet meer gesignaleerd.
31-07-2012 om 07:05
geschreven door Gust Adriaensen
29-07-2012
'De morele rede staat boven de meerderheid'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Hier moet echter nog een keer een mythe ontmaskerd worden die ons voor de laatste beslissende vraag van redelijke politiek plaatst: de meerderheidsbeslissing is in veel gevallen, wellicht in de meeste, de 'redelijkste' manier om tot gemeenschappelijke oplossingen te komen. De meerderheid kan echter geen laatste principe zijn.
Geen enkele meerderheid heeft het recht bepaalde waarden te negeren. Het doden van onschuldigen kan nooit een recht zijn en door geen enkele macht tot recht verheven worden. Ook hier gaat het uiteindelijk om de verdediging van de rede.'
29-07-2012 om 23:13
geschreven door Gust Adriaensen
28-07-2012
'Nationalisme is maar een middel'
In De Standaard stelde Marc Reynebeau enkele dagen geleden:
'Hetnationalisme is voor De Wever slechts een middel, en wel om bij ideologisch rechts stemmen te verzamelen voor een uitgesproken conservatief en neoliberaal programma.'
Het is m.i. een correcte analyse.
Als NVA uiteindelijk erin slaagt het essentiële doel van de partij te bereiken, nl. een onafhankelijk Vlaanderen (wat de partij al een hele tijd wazig houdt, want electoraal niet interessant), verliest ze haar eigen zingeving en dynamiek. En dan is een geleidelijk ontbindingsscenario zoals vroeger bij VU niet denkbeeldig. De partij kan ook proberen het nationalisme te blijven aanpoken door steeds opnieuw externe vijandbeelden te creëren.
Maar waarschijnlijker is dat helemaal naar boven komt wat zich nu al duidelijk aftekent. De rechtse, neoliberale sociaaleconomische visie van NVA zal helemaal bovendrijven en de nationalistische mantel die nu nog gebruikt wordt om die visie te verdoezelen, wordt opgestookt, want nutteloos geworden.
Ondertussen probeert De Wever het nationalistisch vuur brandend te houden vanuit electorale overwegingen. Zo worden vooral vanuit Blok/Belangkringen diehardnationalisten aangetrokken die men wijsmaakt dat met een zelfstandig Vlaanderen alle (materiële) problemen worden opgelost en dat het ook hun eigen portemonnee ten goede zal komen.
Het kan niet vaak genoeg beklemtoond worden: dat is je reinste volksverlakkerij.
28-07-2012 om 08:49
geschreven door Gust Adriaensen
De grenzen van de wetenschap
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
'Het moge duidelijk zijn dat ook de wetenschap aan morele maatstaven onderworpen is en haar ware aard verloren gaat als zij zich in plaats van op de menselijke waardigheid, op de macht richt, op de commercie of op succes als enige maatstaf.'
28-07-2012 om 08:14
geschreven door Gust Adriaensen
Beschaving
28-07-2012 om 08:07
geschreven door Gust Adriaensen
26-07-2012
'De mens blijft aan zichzelf gelijk'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
'De mens als mens blijft, zowel in primitieve als in technisch ontwikkelde situaties, aan zichzelf gelijk en staat niet eenvoudigweg daarom hoger omdat hij met beter ontwikkelde gereedschappen heeft leren omgaan. Het menszijn begint in alle mensen opnieuw.
Daarom kan de uiteindelijk nieuwe, gesofisticeerde heilstaat waarop de grote ideologieën hebben gehoopt, niet bestaan. Een hoop die -nadat de hoop op het hiernamaals is afgebroken- steeds meer het doel van alle hoop is geworden. Een definitieve heilstaat zou het einde van de vrijheid betekenen.'
26-07-2012 om 07:22
geschreven door Gust Adriaensen
25-07-2012
Christus, de Salvator
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
'Dat Christus niet als conservator maar als salvator werd aangeduid, had weliswaar totaal geen politiek-revolutionaire inhoud, maar het toonde wel de grenzen van het uitsluitend 'behouden' aan en wees op een dimensie van de menselijke existentie die uitsteeg boven de vredes- en ordeningsfuncties van de politiek.'
25-07-2012 om 11:56
geschreven door Gust Adriaensen
24-07-2012
'De dictatuur van het merkenkapitalisme'
Gie Goris, hoofdredacteur van Mo*, stelt dat de manier waarop sponsors van de Olympische Spelen voordelen krijgen toegewezen, grove vormen van uitsluiting en onderwerping door de reclame, in de hand werkt.
Hij verwijst daarbij naar het boek 99F van de Franse provocateur littéraire Frédéric Beigbeder en de Canadese activiste/journaliste Naomi Klein.
'Wij leven in het eerste systeem van overheersing van de ene mens door de andere waartegen zelfs de vrijheid niet opgewassen is. Voor de eerste keer in de geschiedenis van de Planeet Aarde, hebben alle mensen van alle landen hetzelfde doel: genoeg verdienen om op een advertentie te lijken.'
'De bron van onze huidige situatie ligt in het failliet van de utopische idealen die mensen bewogen tot inzet en verzet. Nu blijft alleen de Grote Aanvaarding over, de consensus dat iedereen zal leven volgens de wetten van het kapitalisme. Er is geen toekomst meer, alleen nog verlangen naar consumptie en de belofte dat daaruit genot zal voortkomen.'
24-07-2012 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
'Nationalisme is maar een middel'
Marc Reynebeau in De Standaard:
'Het nationalisme is voor De Wever slechts een middel, en wel om bij ideologisch rechts stemmen te verzamelen voor een uitgesproken conservatief en neoliberaal programma.'
24-07-2012 om 08:01
geschreven door Gust Adriaensen
23-07-2012
Messiasbelijdende jood spreekt in Mol
Op DONDERDAG 26 JULI houdt JOCHANAN VAN ESCH tijdens de zomerdagen van de Katholieke Charismatische Vernieuwing (KCV) een lezing in het Sun Parks Meeting Center in Mol. De lezing start om 14.30 uur en eindigt ten laatste om 16.30 uur.
Jochanan Van Esch is een Messiasbelijdende Jood van huis uit. Hij is een boeiend spreker over de Bijbel. De lezing biedt de mogelijkheid kennis te maken met de opvattingen van een jood die gelooft in Jezus als de Messias, de Christus, de Zoon van God.
23-07-2012 om 18:42
geschreven door Gust Adriaensen
21-07-2012
Gebedsdag voor Syrië op 24 juli
' BID VOOR DE VREDE IN SYRIE RED HET SYRISCHE VOLK - RED DE CHRISTENEN'
Pater Daniël Maes, norbertijn van de abdij van Postel, werkt al lang in Syrië. Hij is verantwoordelijk voor de katholieke priesteropleiding in het eeuwenoude klooster Deir Mar Yakub, Qâra, Syrië en voor de mannelijke tak van dat klooster.
Pater Daniël is uitermate bezorgd over de toestand in Syrië en over het lot van de christelijke minderheden in dat land.
'Syrië dreigt in een algehele chaos te worden gestort. Het land is reeds voor een deel ontwricht , verlamd en verwoest. In alle geledingen van de bevolking zijn er reeds vele onschuldige slachtoffers gevallen. Steeds meer worden nu de christenen doelbewust getroffen. In heel het Midden-Oosten zijn de christenen vervolgd, verjaagd of vermoord, mede dank zij de onverschilligheid en het schuldig zwijgen van het christelijk westen.
Nu wordt de christenheid in het hart getroffen. Syrië is de bakermat van het christelijk geloof. In Damascus vond Paulus zijn ommekeer. Vanuit Antiochië werd het evangelie van Jezus aan de volkeren verkondigd.
Wanneer de christenen (en de bevolking) in Syrië getroffen worden is het alsof wortels worden afgesneden. En als de wortels dood zijn, zal gans de boom sterven.'
Pater Daniël Maes roept op tot een gebedsdag voor Syrië.
Op DINSDAG 24 JULI is er in de abdijkerk van POSTEL, Abdijlaan 16, Mol, na de mis (11.30 uur) tot aan de vespers (18 uur) doorlopende aanbidding met uitstelling van het Allerheiligste Sacrament. Ieder uur wordt vanuit het Woord Gods een korte bezinning voorzien met voorbeden. Ieder die wil kan een brandend kaarsje aan de voet van het altaar plaatsen voor een eigen intentie. Iedereen is op elk moment welkom.
Gebed
In deze diepste nood keren we ons in een lofzang én een smeekbede tot God.
Heilige Vader, geprezen zijt Gij om het prachtige land van Syrië en zijn bevolking. Gij die de Schepper zijt van alle leven, laat uw Zon schijnen over het Syrische volk, dat tot heden voor gans de Arabische wereld een voorbeeld was van vrijheid, verdraagzaamheid en goedheid onder elkaar. Versterk de grootmoedigheid van dit volk, dat tot heden geweigerd heeft in een burgeroorlog elkaar te bestrijden, ondanks de toenemende aanvallen van buiten af. Bescherm dit volk met uw liefde en barmhartigheid. Help het om uw weg van vrede te gaan.
Heer Jezus, geprezen zijt Gij die de Heer zijt van tijd en eeuwigheid. Gij blijft ook de Heer van dit land, dat nu in oorlog verkeert. Gij zijt Mens geworden om ons leven te delen. Gij zijt gestorven op het kruis om al onze zonden en al het kwaad uit te wissen. Neem de zonden van verdeeldheid en haat weg. Waarom tieren de volken en zinnen de naties op ijdele plannen? De koningen der aarde stellen zich op en de vorsten spannen samen tegen de Heer en zijn Gezalfde (Hand. 4, 25-26). Bedwing de heersers van deze wereld. Buig iedere drang naar macht en overheersing om tot een verlangen naar verzoening en broederlijk samenleven in uw Naam.
Heilige Geest, Gij zijt de echte bron van leven en liefde, Gij zijt het goddelijk vuur in deze wereld, in ieder mens en in onszelf. Stort uw liefde uit in ons hart en open onze ogen om uw Vrede in Syrië te helpen vestigen met alle mensen van goede wil. Leid de religieuze en burgerlijke overheid op de weg van verzoening. Verijdel de oorlogsplannen van de machthebbers van deze wereld. Aanvaard het offer van allen die reeds als slachtoffer in deze waanzinnige oorlog gevallen zijn. Bescherm uw volk en laat het als nieuw volk herboren worden opdat Uw Rijk kome.
21-07-2012 om 14:09
geschreven door Gust Adriaensen
'Democratie heeft religie nodig'
Recent Nederlands onderzoek geeft aan dat de ontkerkelijking het funtioneren van de democratie bedreigt. Eerdere studies toonden al dat christenen, in het bijzonder praktiserende, democratischer zijn ingesteld dan ongelovigen. 'Zonder het geloof ontaardt een democratie snel in tirannie of anarchie', poneert Andreas Kinneging, hoogleraar rechtsfilosofie aan de universiteit Leiden'. (Tertio)
21-07-2012 om 08:46
geschreven door Gust Adriaensen
17-07-2012
Versmelten N-VA en VB?
De halfslachtige houding van De Wever ten aanzien van VB'ers, zal hem zuurder en zuurder opbreken.
Plotsklaps de instroom volledig afsluiten, getuigt niet van veel sereniteit en helder inzicht. Eerder van sterker wordend gemor binnen de eigen partijkaders. Dat elke VB'er, nu de toegang tot het hemelse N-VA-dom wordt ontzegd (zo wordt althans beweerd), maar hardliner en partij-ideoloog Ceder, de man die het 70-puntenplan van Vlaams Belang mee opstelde, ongemoeid wordt gelaten, is op zijn minst hypocriet te noemen.
Wanneer er een sterke instroom is van politici in een andere partij dan degene waartoe ze behoorden, is het onvermijdelijk dat ze (minstens een deel van) hun ideeën en maatschappijvisie meenemen naar de nieuwe partij. Dat geldt voor alle partijen. En hoe meer inhoud (ten goede of ten kwade) de 'overloper' heeft en hoe prominenter hij of zij is, hoe groter de invloed zal zijn in de nieuwe partij. Zeker wanneer het gaat om topfiguren als Ceder.
Dat ontkennen, zoals door de N-VA nu gebeurt, houdt in dat een partij, in dit geval N-VA, beschouwd wordt als een monolithisch Vlaams blok, vastgebetonneerd, zoals in de beste der communistische tradities, in zijn principes, zijn opvattingen en zijn leiders. Overigens, als er toch helemaal geen extremistische, racistische, discriminerende, homofobe invloed van die VB-toevloed te vrezen is, waarom zet de N-VA dan de instroom stop?
De Wever vertoont niet alleen in deze affaire maar ook in meer en meer belangrijke politieke en beleidsissues op het regionale en federale vlak,een onrustwekkende mix van grenzeloze machtsdrang, sterke twijfel, gebrek aan humor, opvallende afwezigheid in het democratische politieke debat zowel in de media als,vooral, in de parlementaire vertegenwoordiging, en een groeiend onvermogen om op een gewone manier met zijn collega's-politici en ook met andere mensen om te gaan en contact te hebben.
17-07-2012 om 09:35
geschreven door Gust Adriaensen
15-07-2012
Dichter Rutger Kopland overleden
Rutger Kopland 1934-2012
Onder de appelboom
Ik kwam thuis, het was een uur of acht en zeldzaam zacht voor de tijd van het jaar, de tuinbank stond klaar onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat te kijken hoe de buurman in zijn tuin nog aan het spitten was, de nacht kwam uit de aarde een blauwer wordend licht hing in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi om waar te zijn, de dingen van de dag verdwenen voor de geur van hooi, er lag weer speelgoed in het gras en verweg in het huis lachten de kinderen in het bad tot waar ik zat, tot onder de appelboom
en later hoorde ik de vleugels van ganzen in de hemel hoorde ik hoe stil en leeg het aan het worden was gelukkig kwam er iemand naast mij zitten, om precies te zijn jij was het die naast mij kwam onder de appelboom, zeldzaam zacht en dichtbij voor onze leeftijd
15-07-2012 om 20:05
geschreven door Gust Adriaensen
13-07-2012
Positieve wetenschappers en filosofen
De ontdekking van het zgn. Higgsdeeltje kreeg veel aandacht in de media. Er brak evenwel een ware internetforumoorlog uit toen filosoof Maarten Goethals het aandurfde vragen te stellen bij het belang van deze ontdekking en vooral bij het opgeklopte enthousiasme in bepaalde kringen. Hij kreeg van wetenschapsfanaten vrachtwagens bagger over zich uitgestort waarbij van wetenschappelijke sereniteit helemaal geen sprake meer was.
'Laat wetenschappelijke vorsers hun werk doen en laat filosofen hun werk doen', schreef een forumdeelnemer. Dat was een wijs woord in het niet zo fraaie schrijfwerk van de Higgsfans, ook al noemde hij filosoof Maarten Goethals 'dom' .
Ik ben van mening dat Goethals zijn werk als filosoof doet. Hij stelt de 'filosofische' vragen die zich opdringen: Wat is precies de werkelijkheid? Waaruit bestaat het leven? Wat is de kern van het bestaan? En ook zijn conclusie is doorheen de eeuwen 'filosofisch' correct gebleken: het 'laatste antwoord' blijft eeuwig verborgen.
Waarom er dan zo furieus,platvloers, denigrerend, totaal 'onwetenschappelijk', op de bedenkingen van Goethals gereageerd wordt, is onbegrijpelijk en bevestigt wat een forumdeelnemer schrijft: het immense, fundamentalistische en agressieve superioriteitsgevoel van sommige 'positieve wetenschappers'.
Wat krijgt Goethals zoal naar zijn hoofd geslingerd? Ziehier een verre van volledige bloemlezing: 'dom,onzin, naïviteit,onwetendheid, onkundige onnozeliteit (sic!), navelstaarderij, fuck(4x),dwaasheid, domheid, zinloze opinie'.
Hè hè, van wetenschappelijke benadering gesproken!
13-07-2012 om 10:32
geschreven door Gust Adriaensen
11-07-2012
De Grote Vlaamse Weermaker
Op het internetforum van De Standaard probeert een NVA-fan de al lang vervlogen zin voor humor van de Grote Vlaamse Leider (de GVL, zoals hij meer en meer door kritische forumdeelnemers kernachtig wordt aangeduid) te combineren met het bekende en nog steeds bestaande zelfbeklag, door te schrijven dat De Wever ook 'de schuld krijgt voor het slechte weer'.
Die man moet toch oppassen met het gebruik van het woord 'schuld' in hoofde van de GVL. Hij hoort dat echt niet graag. DE schuld ligt altijd, zoals terecht en herhaaldelijk door pientere forumdeelnemers wordt aangestipt, bij 'de anderen', en nog veel meer bij 'les autres'.
Uiteraard ontsnapt ook de klimatologische situatie van ons Vlaanderland niet aan de aandacht en de invloed van de GVL. Want geloof het of niet, ook wat het weer betreft is hij, net als prins Filip, door hogere, ik zou zeggen, hemelse conservatieve krachten met een missie belast, die hij, zoals de andere edele zendingen waartoe zijn roemvol Vlaams bloed en zijn dappere Vlaamse voorvaderen hem gestaag roepen, met fanatieke iever wenst te vervullen.
De Grote Vlaamse Weermaker heeft wel degelijk een serieuze vinger in de momentane afschuwelijke weerpap te brokkelen. Hij bepaalt inderdaad het Vlaamse weer. Maar noem de huidige weersituatie niet zijn SCHULD. Hij wil het zo als onderdeel van een uitgekookt electoraalplan. Dat weer accordeert met zijn sombere, door ontbering nog strengere gelaatstrekken. Zo hoort het ook, want de situatie van Vlaanderen is nog slechter dan het hondenweer, aldus de GVL.En hoe komt dat? Wel, dat komt omdat hij het nog niet helemaal voor het zeggen heeft in dit verregende rotland.
Maar nog even geduld. Na 14 oktober zal Hij de zon volop doen schijnen! En in 2014 zullen we ons allemaal in Zijn zon mogen koesteren! Hij zal ons bescherming en geborgenheid bieden. Hij, de Grote Vlaamse Weermaker, le Roi Soleil!
Alhoewel. Er pakken zich donkere wolken samen, die aan zijn controle ontsnappen. Zijn vrouwelijk electoraat, tot voor een aantal weken, wild van hem, keert zich ontegenzeggelijk van hem af. De reden: zijn fanatieke vermageringsdrift. Is dat zijn schuld? Nee, driewerf nee. Wel die van zijn stompzinnige imagobuilders. Aan de deur, die hufters.
De GVL balanceert op de rand van de anorexia. Zijn ongeremde vermageringskuur heeft hem alle zin voor humor en relativering doen verliezen. Wat overblijft is een tot de helft gereduceerd, azijnpisserig, ontevreden gezicht. Zijn adviseurs steken hem dan nog meer en meer in een te opzichtig streepjespak dat zijn knokerigheid nog sterker accentueert.
Kortom, zijn hofhouding heeft hem een grens doen oversteken waar het esthetisch gevoel van de Vlaamse Vrouw omtrent Vlaamse Mannen, gewoonweg wordt verkracht.
Geloof me of niet, vanaf het begin van zijn onverantwoorde magerzucht, heb ik gedacht: 'Het zal de GVL zuur opbreken'.
Ach, geef mij, zeker op deze Vlaamse Nationale Feestdag, maar een Leider met in zijn ene hand een zak frieten met een kwak mayonaise en in zijn andere een stevige berenpoot met een dikke slang ketchup erop. Welke Vlaming zou zich dan niet in hem herkennen? Stevige kost hebben we nodig!
11-07-2012 om 08:29
geschreven door Gust Adriaensen
06-07-2012
Gerrit Komrij overleden
Gerrit Komrij 1944-2012
Balans
Vooral als ik in diepe nood verkeer Rollen verheven woorden uit mijn mond. Juist als de grond verdwijnt waarop ik stond Ken ik de regels van mijn zedenleer.
Terwijl ik levenslessen produceer Voor vrienden die bezeerd zijn en gewond Tast ik verdwaasd in eigen inborst rond. Zij horen enkel mijn gekwinkeleer.
Het lijkt warempel wel of ik iets weet. Maar al de wijsheid die ik naar het schijnt Bezit berust op een vertekening.
Ik heb aan God veel minder tijd besteed Dan aan klimaat en girorekening. Het snuggerst blijf ik in mijn achtereind.
Uit: Gerrit Komrij: Luchtspiegelingen: gedichten, voornamelijk elegisch. Amsterdam: De Bezige Bij, 2001, p. 61.
06-07-2012 om 08:57
geschreven door Gust Adriaensen
04-07-2012
'Verzamelaar van alle angst en alle kwaadheid'
In De Standaard formuleren de journalisten Sturtewagen en Brinckman bedenkingen bij het optreden van De Wever en zijn partij, die niet zo faai maar m.i. meer dan terecht zijn.
Sturtewagen schrijft :
-De NVADe Wever 'streeft naar hegemonie in Vlaanderen'. Inderdaad. Precies datgene dat het geliefde verwijt was aan de vroegere CVP.
2.'..naarmate elke zweem van humor, ironie, zelfrelativering uit de houding en het optreden van de voorzitter verdween': een pijnlijke karakterevolutie die klaarblijkelijk samenliep met zijn afslankingsproject. Je krijgt voorwaar sympathie voor De Winter: een eenvoudige, blozende, Antwerpse jongen, recht voor de raap, van wie de -weliswaar niet altijd verfijnde- humor overeind blijft.
3. De NVADe Wever 'verzamelaar van alle angst en alle kwaadheid.Catch all fear,catch all anger': iedereen die een beetje afweet van geschiedenis, onderkent dit als het fundament van extremisme, en vooral rechts extremisme.
4.'de grootste zijn en toch Calimero spelen': zou erg triestig zijn voor het politieke bewustzijn van Vlaanderen.
Brinckman beschuldigt De Wever, n.a.v. zijn afzichtelijk grote affiches in Antwerpen en zijn puberale rel met de bouwpolitie daaromtrent, van een 'ongezien electoralisme'. Helemaal akkoord. Dat ongeziene en uiterst primitieve electoralisme tast ook meer en meer De Wevers beoordelingsvermogen en geloofwaardigheid aan. Het kost niet veel moeite hem geregeld te betrappen op contradicties en onontwarbare knopen (de media gaan daar vaak mild overheen of zien ze bij hun analyses en commentaren over het hoofd). Neem nu de storm van kritiek, het protestgehuil, diemet veel decibels te horen waren, ook uit NVA-kelen, toen Magnette kritische bedenkingen uitte bij het EU-Van Rompuyplan. Wat lees je vandaag in een column van Dalrymple? Deze grote leermeester van De Wever, Dalrymple de goeroe van het door de Vlaamse Leider zo sterk bewonderde en nagestreefde conservatisme, heeft in essentie dezelfde bedenkingen als Magnette, bij de Van Rompuyvoorstellen. De titel van zijn column liegt er niet om: 'Herman Van Rompuy zou beter moeten weten'. En verder luidt het: 'Europa houdt geen rekening met de nationale staten, laat staan met wie er woont.' Benieuwd of De Wever nu ook Dalrymple over de hekel zal halen.
04-07-2012 om 22:26
geschreven door Gust Adriaensen
29-06-2012
Volksverlakkerij
De uitval van PS-minister Magnette tegen de betutteling door de EU en de uitholling van de eigen soevereiniteit, bracht weer heel wat reactie teweeg. Merkwaardig daarbij is, dat op de internetfora vooral de Vlaams-nationalisten zich manifesteren als de ferventste aanhangers van een Europa dat de eigen beslissingsmacht van de lidstaten en regio's verder doet verschrompelen.
Daarop wijzen is voldoende om de anti-Belgische munitie boven te halen. Ze zien in die Europese machtsdrang en regelneverij een middel om België te ontmantelen. Want België is geen democratische constructie, de minderheden hebben het er voor het zeggen, enz.
De nationalisten, ook al is hun onbetwiste leider een historicus, vergeten dat de hertekening van de Europese landkaart in de 19de en 20ste eeuw nergens op basis van wat wij hier in dit landje onder 'democratie' verstaan, gebeurd is. Of de groei van de EU en zeker de Europese besluitvorming, een toonbeeld van democratie genoemd kan worden, wordt vrij algemeen sterk betwijfeld. Beweren dat in België de minderheden meer te zeggen hebben dan de meerderheden, is beweren dat ons democratisch systeem een fundamenteel mankement vertoont of dat ermee gesjoemeld wordt. Overigens behoort de schreeuw dat 'de minderheden het voor het zeggen hebben' al een tijdje vooral tot de nationalistische electorale peptalk. Maar dat is niet noodzakelijk DE waarheid. Nog minder is het een uiting van een stevige democratische ingesteldheid. Bovendien vergeten ze dat Europa ervoor zal zorgen dat ook een onafhankelijk republiekje Vlaanderen, niks in de pap te brokkelen zal hebben.
In het nationalistische pleidooi voor een volledige scheiding, wordt vaak geponeerd (op basis waarvan?) dat de Franstaligen 'geen voeling, geen interesse, geen respect' zouden hebben voor de Nederlandstaligen. Dat kan evenwel met evenveel gemak gesteld worden voor de houding van Vlamingen ten aanzien van Franstaligen.
Voeling, interesse, respect,.van ganse bevolkingsgroepen voor elkaar, als bindende en bepalende elementen voor een (te vormen) staat beschouwen, lijkt me eerder uit de 19de eeuwse nationalistische romantiek te komen dan dat ze een werkelijkheid weergeven.
Het klopt toch niet dat DE Vlamingen 'voeling, interesse, respect..' voor elkaar hebben. Individu's, families, kleinere groepen komen daarvoor in aanmerking. Maar taal- of landsgrenzen hebben daar weinig of niets mee te maken.Welke voeling, interesse heb ik als Kempenaar voor DE West- of Oost-Vlamingen,de Limburgers, de Vlaams-Brabanders? En kunnen mij de inwoners van de stad Antwerpen echt meer schelen dan die van Luik? Welke sympathie of respect hebben de Vlaamse achterbuurtbewoners van Gent voor de Vlaamse superrijken van Het Zoute? Je kan vrienden of kennissen hebben over heel het Vlaamse land maar evenzeer in Brussel of in Wallonië of in de Duitstalige kantons.
Een zelfstandig Vlaanderen voorstellen als oplossing voor alles of nog erger: de goegemeente steeds maar de illusie bijbrengen dat grotere zelfstandigheid onze portemonnee dikker zal maken, dat noem ik wansmakelijke volksverlakkerij. Boerenbedrog in het kwadraat.
29-06-2012 om 12:54
geschreven door Gust Adriaensen
28-06-2012
Contradictie
Geregeld stoot je in de krantencommentaren en ook bij een aantal politici op een merkwaardige tegenstrijdigheid.
Wanneer het om Europa gaat, dan wordt het aanklagen van de Europese betutteling, van de Europese regelneverij, van de Europese hardvochtige besparingsfurie, van de Europese uitholling van de eigen soevereiniteit, afgedaan als dom, bekrompen, gevaarlijk, als 'het nog niet begrepen hebben'. Zeker wanneer het beklemtonen van solidariteit en van het belang van de eigen nationale beslissingsmacht, uit de mond komt van links, of nog erger, van de PS.
Anderzijds wordt het politieke debat en de politiek tout court, in dit voorschootlandje al jarenlang beheerst door de roep om meer bevoegdheden en uiteindelijk om onafhankelijkheid van een nog kleinere voorschoot: Vlaanderen.
Degenen die daar het hardst om schreeuwen, snauwen ook het brutaalst degenen af die vraagtekens plaatsen bij de grotere Europese macht ten nadele van de lidstaten. Wat een contradictie! Maar eigenaardig genoeg, spinnen in het bijzonder de nationalisten politiek garen bij deze kronkelige visies.
28-06-2012 om 08:03
geschreven door Gust Adriaensen
12-06-2012
Toon Osaer: 'Kerknet ligt nog twee weken plat'
In De Standaard van dinsdag 12 juni verscheen volgend interview omtrent de criminele hackingoperatie tegen KerkNet.
Kerknet ligt nog twee weken plat'
Toon Osaer
Kerknet.be, de website van de kerk in Vlaanderen, ligt al een maand plat. Hardnekkige hackers hebben het op ons gemunt', zegt TOON OSAER, directeur van de kerkelijke uitgeverij Halewijn.
Hoe is het probleem ontstaan?
We zijn geconfronteerd met een groep of collectief van hackers, die koste wat het kost de kerk in Vlaanderen het zwijgen willen opleggen. Eind april kregen we met de eerste ddos-aanvallen te maken. We hebben die telkens weten te omzeilen, maar de hackers slaagden erin om ook die oplossingen te blokkeren. Sinds 10 mei hebben we het opgegeven en ligt de site helemaal plat. We zoeken nu een andere oplossing.'
En hebt u die al gevonden?
We hebben besloten een geheel nieuwe site op te starten, op een nieuwe server. Dat is veel werk, omdat Kerknet een grote website is die heel veel informatie bevat. Samen is die informatie zo'n 60 gigabyte zwaar. Alles wordt nu gescreend op mogelijke contaminatie. Dat neemt een hoop tijd in beslag. En het kost ook een pak geld.'
Welke informatie zit er allemaal op Kerknet?
We hebben nieuwsberichten. Alle Vlaamse parochies hebben er hun eigen pagina en kunnen nu dus ook geen online-info meer verspreiden. Een aantal kerkelijke organisaties, zoals het Hoger Instituut voor Godsdienstwetenschappen, zitten er op, net als de uitgeverij Halewijn en alles wat met liturgie te maken heeft. Belangrijk is dat ook de deelsite misbruikindekerk.be onbereikbaar is, waardoor ook slachtoffers die op zoek gaan naar informatie, in de kou blijven staan.'
Wie zijn de hackers?
Als we dat eens wisten! Dan konden we makkelijker actie ondernemen. We hebben klacht ingediend bij de Federal Computer Crime Unit, maar zij geven ons weinig hoop om te vinden wie erachter zit.'
Wordt uw klacht dan niet serieus genomen?
Dat zou ik niet durven te zeggen. Maar hij is misschien niet zo prioritair als wanneer banken gehackt worden.'
Krijgt u veel reacties nu Kerknet onbereikbaar is?
Ja, want we blijven bereikbaar via mail. Veel parochianen zijn in de eerste plaats verontwaardigd dat een collectief hackers hen de mond wil snoeren. Zij vinden niet dat zij moeten boeten voor de fouten die de kerk heeft gemaakt.'
Wanneer komt de nieuwe site online?
Ik schat dat we met dezelfde service terug online zijn over een week of twee.'
De reden dat het aangesleept heeft, is dat de onderlinge partners een overeenkomst moesten sluiten. Het gaat om de uitgeverij, om Kerk en Leven, de Vlaamse bisdommen en de bisschoppenconferentie, om nu even de belangrijkste vier te noemen.'
We moeten samen toch zo'n 100.000 euro op jaarbasis vrijmaken voor die nieuwe website.
12-06-2012 om 07:52
geschreven door Gust Adriaensen
09-06-2012
KerkNet doelwit van cybercriminelen
Wellicht heb je reeds vernomen dat Kerknet.be, de portaalsite die toegang geeft tot de sites van de bisdommen, de parochies en andere kerkelijke instellingen en initiatieven, al weken platligt.
Het KerkNet-team communiceert nu voor de eerste keer openbaar over de criminele hackingoperaties tegen KerkNet.be, die het uitvallen van de sites hebben veroorzaakt.
Het is belangrijk te weten, voor zowel christenen als anderen, welke middelen tegenstanders van de Kerk gebruiken om ze te bestrijden. Deze cybercriminelen bewijzen door hun actie ook geen respect te hebben voor de vrije meningsuiting.
Hieronder volgt het bericht van het KerkNet-team:
Beste Bezoeker,
Al sinds eind april is KerkNet het doelwit van zware en doelgerichte aanvallen van cybercriminelen. De hackers zijn duidelijk ideologisch geïnspireerd en willen naar eigen zeggen niets minder dan de Kerk het zwijgen opleggen. Na een paar weken via een omweg opnieuw te hebben gefunctioneerd, ligt KerkNet sinds 10 mei volledig plat. Al die tijd zijn ook alle KerkNet-microsites onbereikbaar en kan ook de KerkNet-nieuwsbrief niet worden verstuurd.
Er wordt met man en macht gewerkt om KerkNet zo snel mogelijk én goed beveiligd opnieuw online te brengen. Dat kost zoveel tijd en energie dat het niet mogelijk is een precies tijdstip voor de heropstart aan te geven.
Het KerkNet-team verontschuldigt zich voor het ongemak en dankt van harte iedereen voor het begrip en de steun die het de afgelopen weken mocht ontvangen.
09-06-2012 om 11:24
geschreven door Gust Adriaensen
06-06-2012
N-VA: 'Meer geld voor het leger!'
Mijn oren tuiten en ik vermoed die van vele Vlamingen, wanneer ze het N-VA-pleidooi voor grotere militaire inspanningen lezen.
Willen de Vlaams-nationalisten krijgsheer De Crem naar de kroon steken? Is het de bedoeling vanuit electorale overwegingen het legerapparaat op te vrijen? Vindt de militair-industriële lobby gewillige volgelingen bij de N-VA? Groeit bij Francken en co. toch weer het geloof in vaderland België als militaire macht? Moet voor deze patriotten ons dierbaar land der Belgen, zijn prestige niet hooghouden binnen de NAVO?
Allemaal vragen die door de N-VA-zorg om het Belgische leger worden opgeroepen. Want die ontroerende zorg zit toch wel echt diep, wanneer je bedenkt dat N-VA al jaren besparingen eist in het overheidsapparaat en in de sociale zekerheid, voortdurend schreeuwt dat de geleverde inspanningen door de federale regering, helemaal onvoldoende zijn, maar dat diezelfde partij nu erop aandringt voor het leger een uitzondering te maken.
06-06-2012 om 21:08
geschreven door Gust Adriaensen
03-06-2012
Feestdag Heilige Norbertus in Postel
Op woensdag 6 juni wordt in de abdijkerk van Postel in de pontificale eucharistieviering om 11.30 uur de heilige Norbertus, bisschop en stichter van de norbertijnenorde herdacht.
Norbertus van Xanten (of ook 'van Gennep') werd omstreeks 1080 geboren in de buurt van Gennep. Hij stierf in Maagdenburg op 6 juni 1134.
In 1114 ging hij naar de benedictijnenabdij van Siegburg waar hij in 1115 priester gewijd werd door de aartsbisschop van Keulen.
Op vraag van paus Calixtus II trok Norbertus met zijn volgelingen in 1120 naar Prémontré in Frankrijk, waar hij de grondslag legde van de orde der premonstratenzers of norbertijnen, gebaseerd op de kloosterregel van Augustinus. In 1126 werd Norbertus aartsbisschop van Maagdenburg, waar hij ook overleed.
Paus Gregorius XIII verklaarde Norbertus in 1582 heilig en duidde 6 juni als zijn feestdag aan. Tijdens de Dertigjarige Oorlog brachten de norbertijnen uit veiligheidsoverwegingen de relieken van hun heilige stichter in 1627 over naar het Strahovklooster in Praag. Daar berusten ze nog altijd in het prachtige klooster met zijn wereldberoemde bibliotheek.
Iedereen is welkom in de abdijkerk van Postel op woensdag 6 juni om de gedachtenis van de heilige Norbertus mee te vieren .
Fresco H. Norbertus in Orvieto (Italië)
Graftombe van de heilige Norbertus in het Strahovklooster in Praag
03-06-2012 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
02-06-2012
Uplace: een verhaal van het verleden
Dirk Holemans, coördinator van de denktank Oikos, stelt in De Standaard, dat de stad van morgen een compacte, ecologisch verantwoorde stad is. Zo'n stad staat voor minder verplaatsingen, zuiniger energieverbruik en lokaal productie. Zijn conclusie: Uplace is een verhaal van het verleden.
Als je bekommerd bent om de toekomst en de leefbaarheid van de stad, dan kan je niet anders dan de ideeën en opvattingen van Holemans onderschrijven en toejuichen. Dat ze niet utopisch zijn, bewijzen de voorbeelden, die hij vermeldt (Zürich, Stockholm). En er zijn nog vele andere steden, ook in Europa ( denk aan Freiburg, Amsterdam, Barcelona), waar die ideeën in de realiteit worden omgezet.
Uplace en andere megalomane projecten zijn inderdaad m.i. een verhaal van het verleden. En de conclusie van Holemans is correct: 'Uplace brengt misschien winst voor die ene speculant, maar biedt geen toekomstperspectief voor onze steden en al haar inwoners'.
De vette kop 'SP.A met de billen bloot' en de uitgebreide commentaren in De Standaard en andere kranten, gaan merkwaardig genoeg niet over de inhoud van het verzet tegen een ministeriële beslissing maar over de zgn. 'deloyale' houding van de partij. Men gaat voorbij aan wat tallozen in de regio,en in heel Vlaanderen, denken over goede ruimtelijke ordening en stedenbouw.
En sommige media, daarin volop gesteund door bepaalde politici, zien er een kans in om een beschadigingsoperatie tegen de SP-A op gang te brengen. Dat is klaarblijkelijk interessanter en belangrijker dan kritisch dergelijke gigantische vastgoedprojecten te benaderen.
02-06-2012 om 22:25
geschreven door Gust Adriaensen
29-05-2012
Pater Daniël Maes over Syrië in Terzake
Op dinsdag 29 mei was pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, te gast in Terzake op Canvas. Lieven Verstraete sprak met hem en met Rik Coolsaet, professor internationale relaties, over de situatie in Syrië.
Het was een boeiend gesprek waaruit nog eens bleek hoe complex en onoverzichtelijk de huidige situatie in dat land is, en hoe onduidelijk het is wie precies, regering of oppositie, achter de verschillende gruweldaden zit.
Het gesprek kan opnieuw bekeken en beluisterd worden vanaf morgen op de site van Terzake: www.terzake.be, klik op 'video' of op 'bekijk online'.
29-05-2012 om 22:16
geschreven door Gust Adriaensen
Kerknet.be al wekenlang offline
KERKNET.BE AL WEKENLANG OFFLINE
Hoe komt het dat kerknet.be al wekenlang offline is?
Dat betekent dat al wekenlang de sites van de bisdommen en de sites van de parochies niet kunnen geraadpleegd of 'gevoed' worden.
Wat is de oorzaak van de zgn. 'technische problemen' en 'onderhoudswerkzaamheden', die al wekenlang aanslepen?
29-05-2012 om 11:42
geschreven door Gust Adriaensen
De Venusberg - Meldert
De Venusberg - Meldert
Een haiku
Op de Venusberg: zoele wind, staalblauwe lucht. Tastbare vreugde.
29-05-2012 om 05:48
geschreven door Gust Adriaensen
27-05-2012
De Heggeommegang
In Poederlee had de vijfentwintigjaarlijkse Heggeommegang plaats. Ongeveer 1300 mensen namen deel aan de stoet. Enkele tienduizenden toeschouwers genoten ervan.
Een bewonderenswaardige prestatie van een eerder kleine gemeente. Dat vonden ook de talrijke personaliteiten, die aanwezig waren. De bisschoppen Bonny en Van den Berghe, minister-president Peeters, staatssecretaris Verherstraeten, CD&V-voorzitter Beke, gouverneur Berx, talrijke burgemeesters en schepenen uit de streek, waren present.
27-05-2012 om 21:59
geschreven door Gust Adriaensen
De Venusberg-Meldert
De Venusberg Meldert Een haiku
Op de Venusberg: zoele wind, staalblauwe lucht. Tastbare vreugde.
27-05-2012 om 12:52
geschreven door Gust Adriaensen
24-05-2012
Waar stopt de arts Ide, en waar begint de politicus?
Parlementslid Ide krijgt in De Standaard de kans, de krant de mantel uit te vegen omdat zij de niet zo fraaie zuikenhuisrapporten publiceert.
Ide is arts en politicus. Het is begrijpelijk dat de medische sector niet erg blij is met deze ontluisterende rapporten. Ziekenhuisdirecties en artsen houden de (negatieve) auditverslagen, ook al zijn ze in principe openbaar, het liefst binnenskamers. Hetzelfde fenomeen doet zich voor wanneer gerapporteerd wordt over bv. scholen.
Ide formuleert een hele reeks voorwaarden waaraan zou moeten voldaan worden vooraleer tot publicatie wordt overgegaan. Die voorwaarden zijn evenwel voor een krant totaal onrealistisch.
Maar wat serieus te denken geeft is dat de politicus Ide boudweg schrijft: 'De Standaard had de auditrapporten niet moeten vragen, laat staan publiceren.' En dan op een schoolmeesterachtige, berispende toon verder opsomt wat de krant allemaal had moeten doen.
Kortom, Ide krijgt de kans om met zijn mening (valt ongetwijfeld goed in de medische sector) uit te pakken,omdat hij politicus is, maar maakt hier m.i. misbruik van zijn positie als arts, om de krant te dicteren wat mag of niet mag.
Een andere politicus moet dat maar eens proberen! Het woord 'censuur' zou direct vallen .
24-05-2012 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
23-05-2012
Dal van de Geul, Zuid-Limburg, Nederland
Dal van de Geul
Uit een scherp omlijnde zwarte wolk, viel plots een malse regenbui. t Was mei.
Het dal van de Geul vulde zich met nevel, die op slag verdween toen de zon weer verscheen. Die legde een zilveren schijn over de rimpelingen in de duizend kronkelingen der rivier, waarlangs wij liepen, een lange sliert.
Her en der las ik een gedicht, in metaal gegrift. Runderen kwamen rustig op ons toe, enkele pas gespeende met wat zotter gedoe. Talloze trossen maretakken zogen de laatste sappen uit de takken der reuzenbomen. Vogels lieten zich niet doen door het gebabbel der wandelaars, of het geknars der tourniquets, van overal weerklonk hun gezang .
Het Limburgse Arcadia.
Samen met geluid en kleur, beweging en geur, stroomde geluk mijn hart binnen.
Volmaakt geluk.
Voor even.
23-05-2012 om 22:49
geschreven door Gust Adriaensen
22-05-2012
Verkiezingsstunts
'Een jongensdroom die eindelijk in vervulling gaat', kirde de bijna onherkenbare want danig afgeslankte Grote Vlaamse Leider in extase.
Die afslanking was ook nodig geweest voor de belangrijke opdracht die hij ging vervullen: de redding van het zieltogende, onderkomen, regionale luchthaventje, ergens in de rand van Deurne (provincie Antwerpen).
Want die reddingsoperatie zou gebeuren vanuit een speciaal voor de gelegenheid uit de museummottenballen gehaald en in de geliefde geel-zwarte kleuren geschilderd tweedekkertje, dat uiterst gevoelig is voor overgewicht. Toch dient opgemerkt te worden dat tot verbazing en ergernis van talrijke partijgenoten, de Belgische kleuren waarvoor in het partijprogram helemaal geen plaats is, pijnlijk duidelijk op het museumstuk prijkten.
Vanuit dat vliegend vehikel verkondigde onze Visionaire Leider dus dat zijn Deurnens luchthaventje, dat zelfs met een royale subsidie uit allemans portemonnee nog altijd royaal verlies lijdt,een glorieuze toekomst tegemoet gaat, als het maar een andere uitbater krijgt.
Tegelijk orakelde De Toekomst Van Vlaanderen, dat het verschuiven van het miljoenenkrediet voor de bouw van een stadion, naar onderwijs, een verkiezingsstunt van 'den burger' was.
22-05-2012 om 21:02
geschreven door Gust Adriaensen
21-05-2012
Over de (kaas)koppen lopen...
Het weer zat mee, althans tot omstreeks 18 uur, en dan weet je het wel: druk, druk, druk in Postel. Vooral buiten de abdijmuren.
Vorige zondag had de 5de Kaasmarkt plaats. En het was over de koppen lopen binnen de abdijmuren. Allemaal mensen met veel belangstelling en goesting voor kaas en andere streekproducten. Een gezellige verbroedering en verzustering tussen mensen van weerskanten de grens. De echte kaaskoppen en de would-be kaaskoppen. Allemaal kenners als het op het degusteren van kaas aankomt.
Er waren niet alleen de kazen van de abdij, aangeprezen door meester-kaasmaker broeder Danny himself, ook andere streekkazen konden geproefd worden. De kruidenproducten van broeder Guy genoten veel belangstelling en er waren nog tientallen andere standjes met allemaal lekkere en ongetwijfeld gezonde dingen.
In en buiten de grote tent op het grasveld werkte half Postel, inclusief enkele leden van de abdijgemeenschap, zich uit de naad om al de dorstigen te laven, wat, het weze nog eens beklemtoond, een werk van barmhartigheid is.
De beiaard speelde zo nu en dan. Een filmpje over het abdijleven werd een aantal keren vertoond. Kinderen vermaakten zich met beschilderde gezichten op het springkasteel. Veel blije gezichten waren te zien. Het was duidelijk, iedereen voelde zich goed, ja beschermd, binnen de eeuwenoude muren. De 'Geest' van de norbertijnse gastvrijheid deed zijn werk.
Tegen 18 uur vermengde het geluid van het kerkklokje zich met het gerommel van de onweersgoden. Tijd voor velen om andere oorden op te zoeken.
Nog even de avonddienst om 18 uur in de abdijkerk meepikken. Een half uurtje van gebed, bezinning, psalmgezang... Quality time. Echt aan te bevelen.
21-05-2012 om 13:39
geschreven door Gust Adriaensen
130 ha bosgebied toegankelijk
130 ha bosgebied toegankelijk
Bosgroep Kempense Heuvelrug nam op vraag van betrokken boseigenaars het initiatief om het boscomplex de Beverdonkse Heide in Retie, dat grotendeels privé-eigendom is, toegankelijker te maken.
De boseigenaars, verenigd in bosgroep 'De Kempense heuvelrug', stellen 130 ha open voor het publiek. Voortaan kunnen wandelaars, mountainbikers en ruiters genieten van de mogelijkheden die het bosgebied te bieden heeft.
Ook de provincie Antwerpen en de gemeente Retie werden mee betrokken in het project. Er werd uitgebreide signalisatie aangebracht en vorige vrijdag werden infoborden met de wandel-, mountainbike- en ruiterroutes, officieel onthuld.
UITGESTREKT BOS- EN NATUURGEBIED
De Beverdonkse Heide vormt samen met het majestueuze Prinsenpark en de ecologisch erg waardevolle Witte Netevallei, een zeer uitgestrekt bos- en natuurgebied in het zuiden van de gemeente Retie.
21-05-2012 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
14-05-2012
Van KAV naar Femma
Ook de top van KAV vond het nodig van naam te veranderen. Femma is het geworden, asjeblief. Wablief? Femma. Heeft alleszins een hoog Flairgehalte.
Ben er vast van overtuigd dat het overgrote deel van de KAV-leden helemaal geen probleem had met de naam. Overigens is de mening van de leden niet gevraagd. Nochtans was dat niet zo moeilijk, zeker niet op het platteland, waar nog talrijke wijkverantwoordelijken actief zijn.
Het gaat gewoonweg om een marketingoperatie, die heel wat centen heeft gekost en zal kosten en waarvan het positieve effect op het ledenaantal hoogst twijfelachtig is.
Bovendien kan je weinig respect opbrengen voor een kleine groep topverantwoordelijken die hun wil opleggen aan de leden en vooral, die de christelijke roots van de vereniging zomaar dumpen. Ze zouden er beter aan doen meer werk te maken van een christelijke profilering in deze tijd. Want nu wordt het helemaal een gemeentelijk of toch nog parochieel georganiseerd vrouwenclubje, dat zich met allerlei hobby's bezighoudt. En daar is een overvloed aan.
Geen enkele reden blijft er nog om lid te worden. En voor bewuste christenen, geen reden om lid te blijven
14-05-2012 om 10:33
geschreven door Gust Adriaensen
12-05-2012
Zesde geloofsdag in de abdij van Postel
Op zaterdag 2 juni organiseert het gastenkwartier van de abdij van Postel voor jong en oud een geloofsdag rond het thema Credo! Ik geloof in heilige katholieke Kerk; de gemeenschap van de heiligen; de vergiffenis van de zonden. Pater Benny Berrens, gastenpater en novicenmeester van de Norbertijnenabdij van Postel, zal deze dag begeleiden. Kostprijs bedraagt 20 (middagmaal inbegrepen)
Dit is de zesde van zeven geloofsdagen die door de abdij georganiseerd worden. De norbertijnengemeenschap van Postel wil hiermee ingaan op een dubbele nood in onze tijd. Enerzijds zijn vele gelovigen nog maar weinig vertrouwd met de inhoud van hun geloof. Anderzijds zijn heel wat mensen, ook talrijke jonge mensen, op zoek naar zin, geloof, de waarheid van hun leven, maar horen ze nergens meer vertellen over de grote geloofsschat die de Kerk te bieden heeft.
12-05-2012 om 22:21
geschreven door Gust Adriaensen
De oude man en zijn ongeloof
Telkens Vermeersch in een VRT-praatprogramma opduikt -en dat is (te) vaak-, vraag ik me af: lopen er in Vlaanderen geen andere (moraal)filosofen rond? Is Vermeersch de huisfilosoof van de openbare omroep, eraan vastgeklonken door een exclusief contract?
Overigens munt deze man niet uit door genuanceerdheid, sereniteit, objectiviteit. Vooral in de afsluitende babbel -los van de behandelde themas-, in Reyers laat van 11 mei, was dat weer opvallend.
Vermeersch voelt de onweerstaanbare behoefte om over alles en nog wat, ZIJN mening, ZIJN gevoelens te ventileren. Over ouderdom bijvoorbeeld. Met veel aplomb beweren dat HIJ niet oud is, omdat hij zich niet oud VOELT (o, deze tenenkrullende gemeenplaats), verhindert niet dat hij een bejaarde man is, op weg naar de tachtig. En dat hij ook zo overkomt bij de kijker.
Te onpas ZIJN ongeloof erbij sleuren, is eveneens een van Vermeersch hebbelijkheden. De sloganeske manier waarop hij proclameerde dat hij er absoluut zeker van was dat er geen leven na de dood is en dat de God van de Bijbel en van de Koran niet bestaat, stond op het niveau van de toogpraat. Even gemakkelijk kan ik beweren dat ik er absoluut zeker van ben dat ik geloof in de verrijzenis en dat de God van de Bijbel en van de Koran bestaat.
Wanneer klinkt in de VRT een frisser, jonger (moraal)filosofisch geluid?
12-05-2012 om 09:12
geschreven door Gust Adriaensen
11-05-2012
Goriënberg in Retie wordt het mooiste ven in de Kempen
Goriënberg wordt een van de mooiste Kempense vennen
Kempens Landschap kocht in 2007 de Goriënberg in Retie. Samen met de gemeente Retie werd een visie voor het gebied uitgewerkt om de ecologische en landschappelijke waarde van het gebied te herstellen.
Het doel van de aankoop was om één van de weinige nog overblijvende Kempense vennen met zijn duinenrug, heide en bos, veilig te stellen en te behoeden voor verdere verlanding en verruiging.
Het ven werd in december 2011 uitgegraven met zacht hellende, natuurvriendelijke oevers. Rondom wordt een geleidelijke overgang naar het bos gecreëerd met achtereenvolgens oeverplanten, natte heide, droge heide en een bosmantel. Het bos, voornamelijk bestaande uit grove den, wordt op termijn omgevormd naar een gemengd inheems bos met soorten als grove den, zomereik, ruwe berk, lijsterbes en sporkehout. Deze verschillende soorten milieus, zullen in de toekomst verschillende planten- en diersoorten aantrekken waardoor de biodiversiteit in het gebied verhoogt.
Het venherstel heeft ook aanzienlijk bijgedragen aan de landschappelijke en recreatieve waarde van Goriënberg. Wandelaars kunnen vanaf de Hoevendijk langs het wandelpad door het bos naar het ven wandelen. Daar aangekomen kan je rustig genieten van de natuur en het landschap en kan je via het vlonderpad boven het water lopen zonder de vegetatie te verstoren
11-05-2012 om 20:37
geschreven door Gust Adriaensen
07-05-2012
Het 'nut van het lijden'
Het in het vooruitzicht gestelde wetsvoorstel van enkele SP-A-parlementsleden, daarin gesteund door Open VLD, bracht op diverse internetfora een heftige polemiek op gang. Het veel gebruikte argument van voorstanders van steeds maar ruimere euthanasiemogelijkheden, dook weer op: lijden heeft geen 'nut'.
Het door deze mensen in vraag gestelde 'nut' van het lijden en het verband dat zij dit leggen met euthanasie, roept vragen op.
1. De waarde van een leven wordt bij dergelijke argumentatie, afgemeten aan de graad van afwezigheid van 'lijden'. 2. Men geeft de indruk dat een leven zonder lijden tot de mogelijkheden behoort. 3.In sommige reacties klinkt door, dat in levensbeschouwingen en religies, o.a. de christelijke, waarin lijden (maar daaraan gekoppeld ook opstanding) een plaats gegeven wordt, de menselijke waardigheid tekort wordt gedaan. Meer zelfs, bij sommigen is er de merkwaardige gedachtegang dat dergelijke levensbeschouwingen, het lijden als het ware veroorzaken. 4. Men lijkt te suggereren dat 'euthanasie' de ultieme oplossing voor het menselijke lijden is./
Maar wie bepaalt of kan bepalen welk lijden het leven waardeloos maakt? Het fysische en/of psychische lijden, handicaps, aftakeling, zijn inherent aan het leven.
Euthanasie voorstellen als DE oplossing voor het lijden? Dat lijkt me bedrog te zijn.
07-05-2012 om 21:16
geschreven door Gust Adriaensen
06-05-2012
Pater Daniël Maes over het klooster Mar Yakub en over Syrië
Norbertijn Daniël Maes zet zich al een hele tijd in voor de heropbouw van het eeuwenoude klooster Mar Yakub in Syrië en voor het opstarten van een priesteropleiding in dat klooster.
Op zondag 13 mei verzorgt hij in de abdijkerk van Postel de homilie in de mis van 10 uur en vertelt hij over Mar Yakub en over de situatie in Syrië.
Na de eucharistieviering is er koffie in de parochiezaal van Postel en toont pater Daniël enkele recente filmpjes over Mar Yakub.
Iedereen is van harte welkom!
06-05-2012 om 20:11
geschreven door Gust Adriaensen
Van de Lanotte-De Wever in 'Reyers laat'
In 'Reyers laat' zaten enkele dagen geleden Van de Lanotte en De Wever aan tafel. Het was een beschaafde, ook wel grotendeels interessante, gezapige, tot niets verplichtende babbel, zoals er, gelukkig maar, elke dag honderden plaatsvinden in het stamcafé, in familie-, personeels-, kennissen- en vriendenbijeenkomsten.
Op het technische vlak kon geconstateerd worden dat de West-Vlaamse tongval bij Van de Lanotte wat beter hoorbaar was dan de Antwerpse bij De Wever. VdL gaf ruiterlijk toe dat DW gevatter en sneller uit de hoek kon komen dan hij. Anderzijds was de Oostendenaar attent genoeg om de Antwerpenaar op zijn recuperatietactiek te wijzen, in dit geval het onderbrengen van Van de Lanotte in De Wevers conservatieve denkkader. Het is een wel vaker door debaters gebruikte tactiek, maar als de tegenpartij hem blootlegt, sta je natuurlijk wel even voor schut.
Inhoudelijk werd ik vooral getroffen door het cultuurpessimisme van De Wever. De aanleiding was het hoge zelfdodingscijfer, in het bijzonder bij jongeren, in Vlaanderen. Materialisme, individualisme, vervreemding, verbrokkeling van sociale weefsels, de afwezigheid van een zingevend groot verhaal, werden genoemd als mogelijke oorzaken van de psychische nood bij zovelen. Een oplossing zag De Wever ook niet direct zitten.
Op aangeven van de moderator bevestigde De Wever dat godsdienst en Kerk voor dat grote zingevende verhaal hadden gezorgd, maar daarmee was het nu zo goed als gedaan. Dat gaf me de bedenking in: waarom zet je niet volop in op dat zingevende, op dat verhaal, op dat weefsel, wat nog altijd in onze samenleving aanwezig is?
Van de Lanotte benaderde het allemaal wat pragmatischer. Om de vervreemding, de individualisering, de zinloosheid tegen te gaan, werd er in Oostende veel aandacht gegeven aan het promoten van buurt- en wijkfeestjes, enz.. Een politiek die me toch weer sterk deed denken aan parochiestructuren en -werking.
Kortom, zowel De Wever als Van de Lanotte, de eerste allicht wat sterker dan de tweede, zijn ontegenzeggelijk producten van een christelijk-katholieke cultuur. En misschien zijn zij op weg naar het bevrijdende inzicht dat religie en kerk een sterk geneesmiddel kunnen vormen om het cultuurpessimisme, waarvan de ene zich wat meer bewust bleek te zijn dan de andere, om te buigen in een lichtend cultuuroptimisme.
06-05-2012 om 15:02
geschreven door Gust Adriaensen
05-05-2012
Het hellend vlak
De voorstellen tot uitbreiding naar aanleiding van tien jaar euthanasiewet, vormen het mooiste bewijs dat de verwachting en/of vrees dat met de initiële abortus- en euthanasiewetgeving,de samenleving zich op een 'hellend vlak' begaf, gerechtvaardigd was.
Hoe sterker individualisme en zelfbeschikkingsrecht als absolute waarden worden gekoesterd, hoe meer categorieën van mensen in aanmerking komen om geaborteerd of geëuthanaseerd te worden, waarvoor dan aangepaste wetgeving geëist wordt. Dat is de onverbiddelijke logica wanneer het hek van de dam is, dat is de niet te stoppen glijbaan van het hellend vlak.
Nog pijnlijker wordt alles wanneer we er ons van bewust zijn dat het veel gebruikte criterium van 'menswaardig leven en sterven', een criterium van de Westerse samenleving, en nog beperkter van haar middenklasse, is.
Als je dat criterium op wereldschaal gebruikt om abortus of euthanasie te verantwoorden, zijn miljoenen mensen klaar om geliquideerd te worden.
05-05-2012 om 14:08
geschreven door Gust Adriaensen
04-05-2012
Natuurparadijs Witte Netevallei Retie
Een bezoek aan het natuurreservaat De Witte Netevallei in de buurt van de beschermde watermolen in Retie, loont meer dan de moeite! Ook voor kinderen!
04-05-2012 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
Loopbruggetjes maken Witte Netevallei in Retie toegankelijk
Loopbruggetjes maken Witte Netevallei toegankelijk
BRUGGETJE OVER DE SLAGMOLENARM
De voorbije weken werden door Natuurpunt honderden meter loopbruggetjes aangelegd in het prachtige natuurreservaat Witte Netevallei, in de buurt van de watermolen in Retie.
Daarmee wordt uitvoering gegeven aan een belangrijk onderdeel van het Natuurpuntproject 'Terug naar de toekomst' . Dat werd goedgekeurd en gesubsidieerd door Leaderregio 'Midden-Kempen beweegt' .
Ook een uitkijkplatform op de oever van de Witte Nete en een voetgangersbrug over de Slagmolenarm, een zijtak van de Witte Nete, die naar de verdwenen slagmolen leidt, werden reeds gerealiseerd.
Op het programma staat nu nog het installeren van panelen met uitvergrote foto's uit de jaren 40 en 50, gemaakt door Henri Van den Wildenbergh. Ook wordt gewerkt aan een brochure volgens een totaal ander concept dan de klassieke wandelfolders. Uiteraard worden foto's en informatie opgenomen. Maar daarnaast wordt een verhaal bij de foto's uitgewerkt vanuit het perspectief van Fons Van den Wildenbergh, zoon van Henri en vroegere eigenaar van het domein.
04-05-2012 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
01-05-2012
Dag van de arbeid
Het is natuurlijk goed dat op 1 mei aandacht besteed wordt aan de, zeg maar, materiële dimensie van het werk dat wij verrichten, aan de relatie werkgever (kapitaal) - werknemer (arbeid).
Maar wat te denken geeft is dat 'arbeid' verengd is tot die aspecten, arbeid is niets anders. En dat we alleen maar bezig zijn met 'arbeid' in een landje of gewestje, een voorschoot groot.
Uiteraard is men er zich wel van bewust dat 'arbeid' nog zoveel andere aspecten en waarden heeft in het persoonlijke en sociale leven van mensen, dan uitsluitend geld verdienen en ons economisch systeem in stand houden.
Waarschijnlijk wordt gevreesd dat een bredere en diepere benadering van 'arbeid' op 1 mei, onvermijdelijk leidt naar het in vraag stellen van het kapitalistische systeem. En dat de noodzaak zich opdringt daaraan fundamentale correcties uit te voeren.
Wie zich niet beperkt tot die pure materialistische benadering maar de arbeid in een dieper en ruimer perspectief plaatst, is alleszins de Kerk. Haar sociale leer, die uitgeschreven werd in een aantal sociale encyclieken tot en met de moeilijk te overschatten encycliek van Benedictus, kan een inspiratiebron zijn voor velen.
Het zou goed zijn dat zowel werkgevers als werknemers, van welke (geloofs)overtuiging ook, van die leer kennis zouden nemen om hun visie op 'arbeid' ruimer en dieper te maken.
01-05-2012 om 08:57
geschreven door Gust Adriaensen
29-04-2012
Meer en meer Compostelapelgrims op de Via Monastica
Het aantal pelgrims op weg naar Santiago de Compostela, dat vanuit Nederland de Via Monastica volgt, kent een opvallende stijging.
In de norbertijnenabdij van Postel is dat goed te meten. Prelaat Frederik en gastenpater Benny konden tot nu toe al heel wat meer pelgrims dan vorig jaar in de abdij verwelkomen. Reeds einde januari arriveerde de eerste pelgrim van dit jaar in het gastenkwartier van de abdij. En de maand april is werkelijk druk, aldus de paters.
De pelgrims zijn Nederlanders, vooral Noord-Brabanders, die hun lange tocht aanvatten in Den Bosch bij de Sint-Janskathedraal of in Vessem bij de pelgrimshoeve Kafarnaüm.
Enkele kilometer over de grens vinden de pelgrims een gastvrij onderkomen in het Gastenkwartier van de abdij van Postel. Daarna trekken ze verder via de norbertijnenabdijen van Tongerlo, Averbode en Leffe, naar de Belgisch-Franse grens.
29-04-2012 om 18:40
geschreven door Gust Adriaensen
Mieke Van Geel stelt tentoon in 't Kristallijn
Werk van Mieke Van Geel in t Kristallijn
Retienaar Mieke Van Geel stelt haar werk tentoon in 't Kristallijn, Blauwe Keidreef 3, in Mol. De tentoonstelling is open op zaterdag 12 en 19 mei, en op zondag 6, 13 en 20 mei, telkens van 14 tot 17 uur.
29-04-2012 om 09:26
geschreven door Gust Adriaensen
27-04-2012
Mijmeringen bij een Terzakeverslag over het debat der partijvoorzitters in de Vooruit in Gent
Mijmeringen bij een Terzakeverslag over het debat der partijvoorzitters in de Vooruit in Gent
Het was me een weliswaar eenslachtig maar toch gevarieerd gezelschap. De partijvoorzitters en hun secondanten. Alleen De Wever was niet naar Gent durven komen. Die bleef liever in Antwerpen, werd met een bijna onzichtbaar monkellachje door de commentator gezegd. De Grote Vlaamse Leider had een ondervoorzitter afgevaardigd, met name de beweeglijke, kwikzilverachtige, altijd vrolijke Weyts, en de telegenieke Gentse Mollenaar Bracke.
Al deze Vlaamse politieke topfiguren zaten wat ongemakkelijk op een te klein podium en op stoeltjes die me eerder wankel toeschenen. Wellicht paste dat wat schamele decor in het bastion van het rooie Gent: de Vooruit.
Er was in het Terzakeverslag weinig inhoudelijks te horen. Des te meer aandacht ging naar het klankrijke gekissebis tussen Tobback, Decroo en Bracke. Deze laatste viel bijzonder in de kijker door een onbeheerst, hyperkinetisch gemolenwiek met de armen, wat een tv-jounalist ongetwijfeld een serieuze blaam, zoniet buis, in Siegfrieds machtige VRT-periode, opgeleverd zou hebben. Bovendien had hij zich, wellicht om het Gentse proletariaat te plezieren en rekening houdend met de locatie, in een afgebleekte jeans gehesen, waarvan de bedenkelijke kwaliteit des te meer opviel omdat Bracke een plaats toebedeeld gekregen had helemaal aan het eind van het rijtje partijbonzen. Ongetwijfeld verwekte dat tv-zicht bij Marina in Mol enige vorm van gêne , want dat was hoedanook tegen de vestimentaire regels die ze gepoogd had Sieg bij te brengen.
Dat Bracke bijna enthousiast zat te knikken bij Van Besiens pleidooi voor een vermogenstaks, werd opgemerkt door een attente moderator, die niet geheel ten onrechte uit Brackes instemmend geknik afleidde dat hij met die belasting akkoord ging. Siegfried zat duidelijk gewrongen met die gevolgtrekking maar wist dan toch te bedenken dat dit land alleen maar goed is voor de rijken en degenen die niet werken, een hoogstpopulistisch zinnetje, dat toch niet echt aansloeg bij het aanwezige publiek, ook al had de happening plaats in de Vooruit.
Voor de rest kon opgemerkt worden dat alle deelnemers er met zweetdruppels op hun gezicht en vooral met een rooie kop bij zaten. De vraag dringt zich dan ook op: wordt er in de Vooruit, zeker als je rekening houdt met de bezuinigingsdiscipline die iedereen zich moet opleggen, te hard gestookt? Of werd de thermostaat fors naar omhoog geschoven om iedereen een rooie kop te bezorgen, wat alleszins accordeert met de rooie, roemrijke geschiedenis van de Vooruit.
27-04-2012 om 18:14
geschreven door Gust Adriaensen
Roepingendag in de abdij van Postel
Op zondag 29 april heeft er om 15 uur een gebedsdienst plaats voor nieuwe roepingen tot het priester- en kloosterleven. De dienst heeft plaats in de abdijkerk en iedereen is er welkom. Nadien kan er bij een kop koffie nagepraat worden in de refter van het 'Kontaktcentrum'.
27-04-2012 om 08:23
geschreven door Gust Adriaensen
26-04-2012
Hypocrise en macht
Tussen de pedofilieschandalen binnen de Kerk en de seksuele intimidatie/ongewenste seksuele intimiteiten binnen media en politiek, zijn er opvallende gelijkenissen in de verdedigings- en minimaliseringstactieken van de daders en hun superieuren.
Even oplijsten. In hoofde van de daders en hun medestanders: staalharde ontkenning, leugens,lang geleden, niet zo erg,waarom niet vroeger aangeklaagd, slachtoffer gaf aanleiding, slachtoffer heeft andere bedoelingen.
In hoofde van superieuren, gaande van kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders over topmensen van de media tot partijvoorzitters: wij wisten van niks, beschuldiging is vals, we staan als een blok achter de aangeklaagde, men wil het instituut, de partij schade berokkenen, voortdurende pogingen om de aandacht af te leiden van de daders en te focussen op andere 'schuldigen': de media, andere politieke partijen of sociale organisaties.
Een constante is ook dat het misbruik steeds in een machtsrelatie gebeurt. En nog opvallender is dat vaak diezelfde mediatopmensen, bekende politici en partijvoorzitters, nu zelf die tactieken gebruiken/misbruike, die ze weghoonden toen die argumenten, overwegingen, opwerpingen, verontschuldigingen, soms doorklonken vanuit kerkelijke kringen.
Hypocrisie en macht.
26-04-2012 om 11:46
geschreven door Gust Adriaensen
25-04-2012
'Sjavoeot - Pinksteren: feest van Woord en Geest'
Deze vormingsdag is een initiatief van TJCII-Belgium. Deze organisatie streeft naar toenadering tussen christenen en Messiasbelijdende joden.Het programma vermeldt een lezing over 'Sjavoeot...Pinksteren: feest van Woord en Geest' door Anja Van Gucht. Pater Nicolaas handelt over 'De Heilige Geest, zijn vruchten en gaven'. Ariel Keren Or, een Messiasbelijdende jood brengt een getuigenis.
25-04-2012 om 16:29
geschreven door Gust Adriaensen
24-04-2012
Einde van een regering. Einde van Wilders?
De minderheidsregering van liberalen en christendemocraten heeft het in Nederland niet lang uitgezongen.
De constructie die op (wankele) poten was gezet door VVD'er Rutte en CDA'er Verhaegen, waarbij gerekend werd op de PVV van Wilders om ze overeind te houden, droeg dan ook vanaf het begin de ondergang in zich.
Rutte en Verhaegen dragen een grote verantwoordelijkheid. Zij hebben door dit 'gedoogavontuur' niet alleen hun partij zwaar geschaad, maar zij zijn er ook de oorzaak van dat Nederland, eens het bewonderde gidsland, echt het noorden kwijt is en meer en meer met meewarigheid en/of misprijzen wordt benaderd.
Want wat hebben zij gedaan? Ze hebben zich overgeleverd aan de willekeur en de agressieve politieke agenda van een populist met onmiskenbare racistische trekken. Daardoor zijn ze ingegaan tegen de basiskenmerken van hun eigen partij en hebben ze voor tweespalt en leegloop in de VVD, respectievelijk het CDA gezorgd.
Grote indruk hebben ze niet gemaakt, integendeel. Ze misten duidelijk uitstraling. En geloofwaardigheid omdat, wat ze aan inhoud ook wilden laten zien, door Wilders mee gemaakt werd of kon afgekraakt worden. Rutte manifesteerde zich vooral als de vlotte jongen, die altijd wel een uitleg klaar had. En Verhaegen kwam over als een verkrampte, door tomeloze ambitie gedreven, machtspoliticus.
Hopelijk beseffen meer en meer Nederlanders dat Wilders hun land meer nadelen brengt dan oplossingen voor problemen en stemmen ze hem bij de verkiezingen weg. Hopelijk treden politici op de voorgrond die respect hebben voor de basisvisie en voor de essentiële programmapunten van hun partij.
De laatste 600 dagen was er in Nederland vooral gewriemel van een aantal bange, politieke dwergen, die geregeld de karwats van de boosaardige, destructieve, hoogblonde reus over hun ruggetjes kregen.
De enige met stevige statuur, die nog kon zorgen voor enige politieke stabiliteit en voor het bange Nederland als baken diende, was Beatrix. Maar haar politieke macht wil men afschaffen of reduceren.
24-04-2012 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
23-04-2012
Koor Euryante zingt in het kerkje van Schoonbroek
Op zondag 29 april om 11 uur verzorgt het koor Euryante een aperitiefconcert in de kerk van Schoonbroek. Het Sint-Jobkerkje is een stemmige en prachtige locatie voor dit lenteconcert. Euryanthe zingt oude en hedendaagse koormuziek. Daarnaast zijn er enkele poëtische overpeinzingen en instrumentale intermezzo's.
23-04-2012 om 11:58
geschreven door Gust Adriaensen
22-04-2012
GELOVEN na de (misbruik)crisis
GELOVEN na de (misbruik)crisis
Mark Van de Voorde
OKRA-academie organiseert op DONDERDAG 26 APRIL OM 14 UUR in GC DEN DRIES in Retie, een lezing door MARK VAN DE VOORDE.
Mark Van de Voorde handelt over de crisis in de Kerk en gaat in op vragen als: kan de Kerk deze crisis overwinnen?, kan het kerkelijk instituut zichzelf vernieuwen of dreigt er een breuk met de christelijke levensvisie?, hoe deze visie inpassen in de veranderende levensbeschouwing?
Van de Voorde was jarenlang hoofdredacteur van 'Kerk en Leven' (het parochieblad) en publiceerde heel wat over geloof en Kerk.
22-04-2012 om 14:01
geschreven door Gust Adriaensen
19-04-2012
NVA-top moet zich distantiëren van Van den Driessche!
Aanvankelijk werden de getuigenissen over de seksuele intimidatie van Van den Driessche nog in twijfel getrokken. Ondertussen twijfelt niemand nog aan de gegrondheid ervan.
Het siert een aantal NVA'ers dat zij hun verontwaardiging uiten over het ontoelaatbare gedrag van een partijgenoot. En dat zij inzien dat deze zaak nefast kan zijn, niet alleen voor de Brugse NVA, maar ondermijnend en destabiliserend kan inwerken op de hele partij.
Het geeft te denken dat de NVA-top nog niet zover is. Die moet zich, beter vandaag nog dan morgen, distantiëren van deze primitieve macho. Doet de partij dat niet, dan verliest ze haar morele geloofwaardigheid volledig. Het is al erg genoeg dat parlementslid Smeyers, een vrouw nota bene, en partijwoordvoerder Overmeer, de affaire minimaliseren.
De normvervaging is al ver gevorderd!
19-04-2012 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
18-04-2012
Voor (bijna) elk kwaaltje, groeit er een kruid in de Postelse abdijtuin
Postelkaas en Postelkruiden: twee topproducten die binnen de muren van de norbertijnenabdij van Postel geproduceerd worden.
Ze zijn te koop in het abdijwinkeltje. Maar sinds kort is er voor de kruidenproducten een bijkomende mogelijkheid tot aanschaf: een heuse webwinkel.
Alle producten staan vermeld, onververdeeld in productgroepen (bv. tincturen, capsules,...). De producten kunnen elektronisch besteld worden. Aan de koper wordt automatisch een mail gestuurd met daarop de lijst met bestelde producten en de kostprijs. Na betaling, worden de producten naar de koper verstuurd via Bpack (het vroegere Taxipost).
18-04-2012 om 14:47
geschreven door Gust Adriaensen
17-04-2012
De affaire Pol Vandendriessche
Daarnet op Ter Zake een merkwaardig 'debat' gehoord over dingen die er niet toe doen met vragen van de moderator, die evenzeer aan de kern van de zaak voorbijgaan.
Want wat is de vraag die iedereen zich in verband met deze onverkwikkelijke affaire stelt? Heeft de politicus en kandidaat-burgemeester van Brugge, zich schuldig gemaakt aan seksuele intimidatie of ongewenste seksuele intimiteiten: dat is de essentie.
Van der Kelen, hoofdredacteur van een krant die gespecialiseerd is in smeuïge seksverhaaltjes, horen verkondigen dat Humo een aanslag pleegt op de privacy, kwam helemaal ongeloofwaardig over. Ook het afdoen van het artikel in Humo, als een onderdeel van de verkiezingscampagne, heeft niets te maken met de grond van de zaak.
Als het waar is wat Humo op grond van getuigenissen, de kandidaat-burgemeester van Brugge aanwrijft, dan heeft het blad m.i. het recht , dat verwerpelijke gedrag openbaar te maken, gemeenteraadsverkiezingen of niet, officiële klacht of niet.
De vrouwen die getuigen, komen zo maar niet met hun verhaal voor de dag. Van der Kelen en de Brugse NVA-top proberen de rollen om te keren: getuigen voorstellen als ongeloofwaardig, van de slachtoffers schuldigen maken, van daders onschuldigen. Dat is 'pervers' in de letterlijke betekenis. Veronderstel dat getuigen gelijkaardige beschuldigingen zouden uiten tegen bv. een hoge geestelijke, wat zouden Van der Kelen en co. hun verontwaardiging uitschreeuwen.
De cruciale vraag blijft: zijn de beschuldigingen aan het adres van de politicus waar of niet.
17-04-2012 om 21:43
geschreven door Gust Adriaensen
13-04-2012
De weg naar Compostela met Arnout Hauben
De weg naar Compostela met Arnout Hauben
Arnout Hauben volgde voor het televisieprogramma Man Bijt Hond het historische pelgrimspad naar Santiago de Compostela. Met een camera op zijn rugzak filmde hij zijn pelgrimsavonturen en sprak hij met de mensen die zijn weg kruisten.
Op uitnodiging van de Davidsfondsafdeling komt Arnout op DONDERDAG 19 APRIL OM 20 UUR naar GC Den Dries in Retie.
Arnout vertelt op een erg levendige en boeiende manier over zijn nu eens grappige, dan weer ontroerende ontmoetingen. Aan de hand van videofragmenten, laat hij zien hoe toeval end details hem steeds weer naar verrassende verhalen leidden.
Arnout Hauben is ook de man achter het Canvasprogramma Meneer Doktoor en de schitterende documentaire Geel over de gezinsverpleging in onze buurgemeente.
13-04-2012 om 09:44
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2012
'Het leven is een verschrikkelijk navrante klucht...'
In een lezersbrief stelt ene mevrouw Seynnaeve dat 'ons leven een verschikkelijk navrante klucht zou zijn, als ons leven afgelopen was met de dood'. Dat is een confronterende maar m.i. terechte opvatting.
Ik denk dat vooral degenen die zich (momenteel)geen grote zorgen hoeven te maken over materiële zaken, over gezondheid, over vrijheid, ...zichzelf ervan overtuigen dat ze best tevreden zijn met de enkele tientallen jaren die hun leven hier zal duren en dat hun bestaan mag afgelopen zijn bij hun dood. Vaak wordt daarmee zelfs uitgepakt. Bezig zijn met het leven nu, klinkt het dan.
Maar wat met de miljoenen mensen die in armoede en verdrukking leven, de miljoenen mensen die van honger en dorst sterven, de miljoenen mensen die fysisch en psychisch geterroriseerd en gemarteld worden, de miljoenen mensen voor wie het leven op dit planeetje, echt onleefbaar is.
Zeker voor die mensen, het overgrote deel van de wereldbevolking, is het leven wel een bijzonder navrante klucht, wanneer er geen perspectief is over de dood heen.
10-04-2012 om 22:51
geschreven door Gust Adriaensen
07-04-2012
Zalig Pasen!
In een uitgebreid interview met De Standaard, beklemtoont de Antwerpse bisschop Bonny beklemtoont terecht dat de paasboodschap de kern van het christendom vormt.
'God is solidair met de lijdende mens. En in dat lijden is er uitzicht op verlossing. Vanwege de verrijzenis van Jezus geloven wij dat de liefde uiteindelijk sterker is dan haat, dat leven sterker is dan dood'.
Belangrijk is ook zijn geloof in de toekomst en de groeikracht van de Kerk. 'De christelijke boodschap is relevant voor ieder mens. Er zit een potentieel in waar iedereen zich op cruciale momenten in zijn leven aan kan optrekken'.
Zeer helder en belangwekkend is ook zijn vermelding van de culturele relevantie van het christendom.
'Het christendom behoort tot de wortels van onze cultuur. Als de band met die wortels verdroogt, zou ik mij zorgen maken, niet alleen voor de Kerk maar ook voor onze cultuur. Waar een vacuüm ontstaat,staan anderen klaar om de markt van de zingeving en de godsdienstigheid in te nemen'.
Het zou velen die geen goed woord over hebben voor het christendom, serieus moeten doen nadenken.
Zalig Pasen!
07-04-2012 om 14:33
geschreven door Gust Adriaensen
Geloofsdag in de abdij van Postel
'Credo! Ik geloof in de Heilige Geest'
De abdij van Postel organiseert op 14 april voor jong en oud een geloofsdag rond het thema 'Credo! Ik geloof in de Heilige Geest'. Prelaat Frederic Testaert van de norbertijnenabdij begeleidt de dag.
Dit is de vijfde van zeven geloofsdagen, die plaatsvinden in de Postelse abdij. De abdij wil hiermee ingaan op een dubbele nood in deze tijd. Enerzijds zijn vele gelovigen nog maar weinig vertrouwd met de inhoud van hun geloof. Anderzijds zijn heel wat mensen op zoek naar zin, geloof, de waarheid van hun leven, maar horen ze nergens nog vertellen over de grote geloofsschat die de Kerk te bieden heeft.
07-04-2012 om 09:50
geschreven door Gust Adriaensen
Het Grote Oor treedt op in Retie
Een absolute aanrader! De Brug sluit jubileumjaar af met Het Grote Oor
Het Grote Oor, gerenommeerde cabaretband
Als afsluiter voor het gouden jubileum van toneelkring De Brug uit Retie, treedt de cabaretband 'Het Grote Oor' op in GC Den Dries in Retie op zaterdag 21 april om 20 uur.
Het Grote Oor ontstond jaren geleden binnen het leraarscorps van het Molse college. De cabaretband heeft sindsdien een stevige livereputatie opgebouwd en behaalt grote successen in binnen- en buitenland.
De groep brengt een verrassende mix van confronterende parodie, ontroerende poëzie, hartverwarmende humor en kolderieke sketches. De band bestaat uit Bart Raeymaekers (drums), Siegfried Van Herreweghen (bas), Guy Delespaul (gitaar), Jean Vanhoof (trekzak, zang), Tjen Martens (toetsen, gitaar, dwarsfluit, zang), Frans Deckx (zang, sambaballen), Rik Van Braband (trombone). De techniek is in handen van Joan De Boeck en Eric Minnen.
Toegangstickets kunnen besteld worden op het nummer 0476 37 08 06 van maandag tot en met donderdag tussen 18 en 20 uur. De opbrengst van het evenement gaat integraal naar vzw De Rusthuif
07-04-2012 om 09:40
geschreven door Gust Adriaensen
06-04-2012
De Wever en Huyse
Dat De Wever zo denigrerend schrijft over een gerenommeerde wetenschapper en essayist als Huyse, leert 'alleen iets over De Wever'.
Die minachting is meer dan waarschijnlijk te verklaren door het feit dat Huyse het aangedurfd heeft aan de hand van het collaboratievoorbeeld, aan te tonen dat De Wever 'een koele minnaar van een kritische Vlaamse blik op mythes' is, een 'sluipende afkeer voor vervelend wetenschappelijk onderzoek' manifesteert, om toch maar de 'immuniteit voor zijn visie op Vlaanderen' te blijven opeisen.
Als je de columns van De Wever over een langere periode analyseert, bemerk je geregeld hoe hij de geschiedenis probeert te kneden naar zijn visie op verleden, heden en toekomst van Vlaanderen en België. En dat hij daarbij ook elementen uitwist of onderbelicht (bv. religie, kerk), die in het huidige tijdsklimaat (politiek-electoraal) niet zo interessant zijn voor zijn Vlaams onafhankelijkheidsverhaal.
Tot slot: ook in de chagrijnige reactie van De Wever op Huyse komt weer tot uiting dat De Wever niet omkan met kritiek op niveau. Dan willen de anderen hem niet begrijpen, ze zijn van kwade wil, hij is het slachtoffer.
06-04-2012 om 08:18
geschreven door Gust Adriaensen
02-04-2012
Over de verwarrende onzekerheid omtrent de eerste lentedag
Over de verwarrende onzekerheid omtrent de eerste lentedag
Van kindsbeen af de onwrikbare zekerheid bijgebracht: het begin der seizoenen valt op de 21ste dag. Nu aan het wankelen gebracht.
Wetenschappers, berekeningen, evenaar, zon, onbegrijpelijke dierenkeerkringen: zij brengen me niet van mijn stuk.
Kleindochter roept gedecideerd: 'Opa, jij bent verkeerd. De lente begint op MIJN verjaardag!' Goed, daar leg ik me bij neer.
Kleinzoon zegt verstoord: 'Nee.' Ook hij wil per se de lente starten als HIJ verjaart, dat is de 21ste maart.
Geschipper dus. Beiden het geluk gegund: ik ben echt een lentekind al op de dag dat het seizoen begint.
Dat gemarchandeer zint me niet fel. Maar voor je kleinkinderen, alles, weet je wel.
02-04-2012 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
Abdijweekend met gezinsdag
Abdijweekend met gezinsdag
-voor wie dieper kennis wil maken met andere jonge gezinnen, -voor wie nieuwsgierig is naar het leven in een abdij, -voor wie met de abdijgemeenschap enkele dagen wil meebidden, -voor wie tot rust en bezinning wil komen, voor wie nog gezellig wil napraten over de hoop die de stuwende kracht is in het christelijk leven, -voor wie met andere jonge gezinnen wil bidden en zingen...
02-04-2012 om 07:44
geschreven door Gust Adriaensen
31-03-2012
'Pak ze hun vakantiegeld af!'
Bracke en Versnick pakten recent uit met 'Pak ze hun leefloon af!' als kansarme ouders -en de heren dachten dan uitsluitend aan allochtonen- hun kindjes niet naar de kleuterschool stuurden. Bracke loog er dan nog bij dat kleuters die niet naar school gingen 'spijbelaars' zijn, goed wetende dat er in ons land alleen maar leerplicht is tussen 6 en 18 jaar.
Enkele dagen geleden kwam het al jarenlange misbruik dat leerplichtinge kinderen en jongeren de vakantie niet afwachten om (met hun ouders) op reis te gaan, even in het nieuw. De onderwijsraad en alle netten waren het er over eens dat deze (vaak illegale) praktijk beteugeld moet worden.
Wie verwacht had dat Bracke en Versnick nu ook hun licht over dit probleem zouden laten schijnen, kwam bedrogen uit. Zij gaven niet thuis.
In de lijn van hun pakkende slogan 'Pak ze hun leefloon af!', zou voor dit school- en opvoedingsprobleem 'Pak ze hun vakantiegeld af!' echt passend geklonken hebben uit de mond van deze sociaal bewogen politici.
Inderdaad, h
et moet maar eens gedaan zijn met de ECHTE spijbelaars! Die luxeleerlingetjes tussen 6 en 18, die er door hun ouders toe aangezet worden, dagen voor elke vakantie en vaak ook nog dagen na elke vakantie, de school te laten voor wat ze is: niet belangrijk als daardoor vakantie wat bemoeilijkt wordt. Met pa en ma naar verre oorden: zoveel interessanter, leerrijker, vormender!
Nee, dat kunnen Bracke en Versnick niet langer dulden. Eerst die onverantwoordelijke ouders misschien een strenge brief schrijven. Maar als ze hardleers zijn, de beuk erin. De gevoeligste plek is de portemonnee van die reislustige ouders. Pak ze hun vakantiegeld af!
Waarop wachten Bracke en Versnick?
31-03-2012 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
30-03-2012
Grensoverschrijdende inzet voor dieren
Grensoverschrijdende inzet voor dieren
Ecoduct over E34 in Postel wordt aanbesteed
Nog dit voorjaar heeft de aanbesteding van het ecoduct over de E34 in Postel plaats. De werken zullen vermoedelijk in het najaar van start gaan en een jaar later voltooid zijn.
Het ecoduct (samenvoeging van ecologie en viaduct) kreeg de naam Kempengrens. Het is gesitueerd op de Belgisch-Nederlandse grens in de uitgestrekte bos- en natuurrijke grensregio Postel-Bladel-Reusel-Arendonk-Retie.
De natuurbrug verbindt de leefgebieden van talrijke dieren. Zoals dat ook voor andere natuurbruggen het geval is, zal vanaf 2014 ook voor Kempengrens door observatie nagegaan worden of en hoe frequent dieren gebruik maken van het ecoduct.
Vlaanderen en de Nederlandse provincie Noord-Brabant financieren elk voor de helft het ecoduct. 'Internationaal samenwerken biedt niet alleen financiële voordelen maar ook ecologische en administratieve', aldus het Agentschap Wegen en Verkeer.
30-03-2012 om 08:52
geschreven door Gust Adriaensen
28-03-2012
'Pak ze hun leefloon af!'
Versnick (Open VLD) en Bracke (NVA) willen vanuit vooral Gentse electorale ambities, een onwettelijke en discriminerende eis opleggen en die afdwingen door financiële chantage op de zwaksten uit de samenleving.
28-03-2012 om 21:03
geschreven door Gust Adriaensen
26-03-2012
Retiese dichteres ereburger van Hoogstraten
Retiese dichteres ereburger van Hoogstraten
Zefa Raeymaekers, geboren op 11 september 1922 in Retie, zorgde er als volksvertegenwoordiger mede voor dat Hoogstraten sinds 1985 de titel van 'stad' opnieuw mocht voeren. De stad Hoogstraten bewees haar erkentelijkheid daarvoor door Zefa onlangs uit te roepen tot ereburger van Hoogstraten.
Buiten haar parlementaire loopbaan was Zefa Raeymaekers, die woonachtig is in Retie, jarenlang journaliste.
Sedert vele jaren en tot nu toe, schrijft zij onder het pseudoniem Rita Reene, ook gedichten. Vele daarvan hebben betrekking op de Kempen en in het bijzonder op haar geboortedorp.
Uit 1991 dateert bv. het gedicht 'De Lind'
het merg verdord maar toch de schors een harnas hecht
geschoord sinds honderd jaar door ijzeren stutten en een staalgevlecht
troont pal in 't midden van het dorp de oude lindeboom
vertrouwd met lief en leed van generaties Retienaren
en die van allen schaamteloos alles weet en zonder schroom
gewoon bewaart, onthoudt, herinnert ons ook aan al wat wij vergaten sinds onze kinderjaren.
26-03-2012 om 14:30
geschreven door Gust Adriaensen
23-03-2012
Tsunami van emoties
Onder de titel 'Tsunami van emoties' schrijft journaliste Veerle Beel impressies bij het tragische busongeval in Zwitserland. Zij besluit haar artikel met: 'Wij zeggen hier tegen elkaar, als er iets ergs gebeurt: ik zal aan je denken. In andere landen zeggen ze nog: I'll pray for you.'
Het kan Beel toch niet ontgaan zijn dat ook bij ons vooral, op een of andere manier, gebeden werd. In de eerste plaats door christenen. Maar ook door moslims. En dat de rouwplechtigheden inhoudelijk en logistiek tijdens de eerste dagen na het ongeval, hoofdzakelijk gedragen werden door de katholieke gemeenschappen van Lommel en Leuven.
Die laatste zin van Beels stukje komt dan ook over als een clichématige uitsmijter. Ook mevrouw Beel heeft als journaliste klaarblijkelijk schrik van het woord 'bidden'.
23-03-2012 om 07:40
geschreven door Gust Adriaensen
17-03-2012 om 21:31
geschreven door Gust Adriaensen
16-03-2012
Serieuze bedenkingen bij een peiling
Als ware Vlaming ben je daar toch kapot van! Een ongetwijfeld zeer accurate peiling van serieuze instellingen als De Standaard en de VRT, geeft aan dat den Elio toch wel in de smaak valt van meer dan 50% van de Vlamingen! En je zult het zien. Het hek is nu helemaal van de dam. Die pronte jongen zal nog flink stijgen in de populariteitspolls. In Wallonië is hij al koning, nu is hij Vlaanderen aan het veroveren. Het Vlaamse vrouwvolk, jong en oud, heeft hij al op zijn hand.
En dan die andere mokerslag voor de echte nationalist. Tjeef Peeters onttroont toch wel onzen Bart. Hoe is dat in godsnaam mogelijk? En je zult het zien: vanaf nu gaat het verder bergaf. Daar is geen houden meer aan.
Ik heb het al langer gedacht: den Bart had bij zijn friet, mayonaise en berenpoten moeten blijven. Die NVA-spindoktoors bakken er niets van. Hij heeft door die on-Vlaamse vermageringsdrift toch geen postuur meer, zeker. Zijn kostuums flodderen om zijn lijf en hij kijkt nog zuurder dan vroeger. Welke Vlaamse vrouw, die zichzelf een beetje respecteert, stemt nog op hem?
Ze zijn serieus fout bezig bij NVA, mijn gedacht.
16-03-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
14-03-2012
Paasconcert in Postel
Paasconcert in Postel
-zondag 1 april, 14.30 uur -in de Rafaëlzaal van de Postelse abdij -deelnemende koren: -Camillo uit Helmond (Nl) -kinderkoor 't Frisse Nootje uit Arendonk -vvk: 10 euro, kinderen 6-12: 6 euro, kassa: + 2 euro -info en bestellen: pastoor Nicolaas 014 37 81 21 of 0495.524.654 nicolaasgorts@hotmail.com
14-03-2012 om 09:32
geschreven door Gust Adriaensen
12-03-2012
Het hellend vlak
Naar aanleiding van het proces over de kindermoord, verschenen er een aantal columns in de media. Ook filosoof Abicht doet zijn duit in het zakje.
Abicht verklaart zich voorstander van het recht op abortus, maar uit heel zijn artikel blijkt een grote voorzichtigheid en onzekerheid. En dat siert hem.
Anderzijds is het m.i. een onjuiste verenging te stellen dat de opvatting 'abortus = moord, eventueel gelegitimeerde moord' en de waarschuwingen tegen 'het beruchte hellend vlak' (waar ligt de grens?), uitsluitend in kringen van 'religieus conservatieve' tegenstanders te vinden zouden zijn.
Het is duidelijk dat ook Abicht zich terdege bewust is van het 'beruchte hellend vlak'. Hij schrijft zelf dat het moeilijk is 'een duidelijke grens' te trekken. Het kan niet anders of Abicht moet fundamentele (gewetens)vragen blijven stellen bij de gelegaliseerde abortus tout court. Ik kan me niet voorstellen dat de grenzen, die in de wetgeving werden vastgelegd, kunnen ontsnappen aan de intellectuele, ethische en filosofische kritiek van Abicht.
Merkwaardig is dat Abicht strak stelt dat 'het recht op abortus niet ter discussie gesteld mag worden'.Waarom niet? Hij doet het zelf.
12-03-2012 om 18:02
geschreven door Gust Adriaensen
09-03-2012
De platitudes van graaf Lippens
In het programma 'Reyers laat' was de burgemeester van Knokke-Heist), graaf Lippens, te gast.
Met stijgende verbijstering geluisterd naar de platitudes van de baas van het graafschap Knokke. En naar de makke vraagjes van schooljongen Lieven Van Gils. Dan werd Dedecker in dat zelfde programma op een hardere manier door de mangel gehaald.
Hoe bestaat het dat graaf Lippens, aan wie het nog altijd goed te horen is dat hij in privékring vooral Frans spreekt, zonder enig weerwerk van de journalist, zijn afkeer voor de vakbonden en voor ons democratische politieke systeem kan spuien en flagrante leugens kan debiteren (ik hou me niet bezig met de zakenwereld).
Die man manifesteert een fundamenteel minachtende en neerbuigende houding ten aanzien van de gewone Vlaming en van de democratie.
Het ergerlijkste is misschien nog wel dat hij die weet te verpakken een simplistische, populistisch-joviale bonhomie, precies op dezelfde manier als wanneer hij als een soort stand-up comedian, demonstreert hoe een hondendrol of -plas dient verwijderd te worden van strand of straat van zijn Knokke.
En met die komedie nog goed wegkomt bij het studiopubliek. En bij Dedecker, godbetert!
09-03-2012 om 12:03
geschreven door Gust Adriaensen
07-03-2012
In memoriam
In memoriam S. G.
Zo is het goed
Mijn leven voltooid zoals de huizen die ik bouwde. Klaar voor de laatste reis, benieuwd wat komen zal.
Mijn vrouw en kinderen aan mijn zij, dicht bij mij, hun warme blik en groet, zo is het goed.
Ik draag hen allen mee in eeuwigheid.
07-03-2012 om 09:20
geschreven door Gust Adriaensen
04-03-2012
Misprijzen voor gemeentelijke autonomie en democratie
Er gebeuren merkwaardige dingen in het Vlaams-nationalistische politieke wereldje.
Neem de nieuwe sociaaleconomische richting die het Vlaams Belang inslaat. Duidelijk 'links'. Dichter bij de bekommernissen en opvattingen van werknemers en vakbonden. En, jaja, tegen het neoliberalisme van de grote concurrent NVA.
Deze partij probeert dat scherpe sociaaleconomisch neoliberalisme nog altijd te verstoppen onder de leeuwenvlag. Maar zowel uit haar program als uit de dagdagelijkse standpunten en reacties van haar topfiguren, in het bijzonder Jambon en De Wever, blijkt het overduidelijk: NVA kiest de kant van de werkgevers, van het kapitaal.
En de gemeenteraadsverkiezingen? Iedere voorstander van de gemeentelijke autonomie en democratie zou in het geweer moeten komen tegen de tactiek van De Wever om die verkiezingen te herleiden tot een referendum 'voor NVA en De Wever, tegen de federale regering en Di Rupo'.
Voor de gemeentebestuurders betekent dat een kaakslag. Voor de gemeentelijke basisdemocratie spreekt daaruit een onvoorstelbaar misprijzen.
04-03-2012 om 17:15
geschreven door Gust Adriaensen
02-03-2012
Een zwaar beroep?
In de discussie over de zwaarte van het leraarsberoep, naar aanleiding van het regeringsvoornemen om het TBS-systeem op te doeken, wijst journalist en gewezen leraar Peter Vantyghem op een factor die vaak onderbelicht blijft.
Hij vermeldt de steeds dieper wordende mentale kloof tussen leerkrachten-vijftigplussers en leerlingen. Ze leven grotendeels in verschillende (denk)werelden, spreken een andere taal. In het begin zijn de bewustwording en ervaring van die verschillen nog boeiend en stimulerend. Maar die kloof wordt uitermate vermoeiend en werkt de vervreemding in je eigen werkomgeving in de hand.
Twee andere elementen van de werkbelasting voor oudere leerkrachten, komen in Vantyghems artikel maar terloops -in vele andere artikels nooit- aan bod. Er groeit ook in de leraarskamer bij de oudere onderwijsmensen een verstikkend gevoel van vervreemding, van isolatie.Tussen hen en het gros van de jongere collega's zijn de mentale, pedagogische, didactische en taalverschillen, vaak ook niet meer te overbruggen.
En de zwaarste last voor een aantal oudere leerkrachten: alleen overeind blijven ten aanzien van een groep kinderen, jongvolwassenen.Gebrek aan gezag. Elke dag met angst, onzeker, de leeuwenkuil in. Hun aantal is niet gering. Voor die mensen is het leraarsberoep echt een hondenstiel.
02-03-2012 om 13:51
geschreven door Gust Adriaensen
27-02-2012
De jeremiade van Peter De Roover
Peter De Roover, HET gezicht van de Vlaamse Volksbeweging (of er nog veel andere 'gezichten' in die vereniging rondlopen, is erg onduidelijk) heft in De Standaard onder de titel 'Een opiniestuk over Europa? Ga liever op café!', een jammerklacht aan over het feit dat Europa niet luistert naar opiniemakers zoals hij er een is.
Ook al zong De Roover met hoge stem mee in het koor dat Magnette verketterde toen die de bemoeizucht van Europa bekritiseerde, toch heb ik echt te doen met De Roover.
Misschien vindt hij enige opbeuring in de welwillendheid waarmee een eenvoudige lezer , ingaat op de suggesties en vragen in zijn column.
Diep ontgoocheld over de afwezigheid van effect van zijn intellectueel gezwoeg, vraagt hij zich af of het niet beter is zijn tjd te besteden aan zijn tuintje en bv. lookbollen te gaan planten.
Maar is het al niet te laat voor die plantactiviteit? Ik ben De Roover graag van dienst. Wat de plantperiode van lookbollen betreft, heb ik mijn onderlegde buurman geraadpleegd. Zijn advies: planten kan tot in maart maar is niet gewenst. En, belangrijk, lookbollen zijn eigenlijk niet geschikt voor Onze Vlaamse Grond.
Twee:een beetje gegoogel leert me dat 'Doorbraak', waaraan De Roover, zoals hijzelf vermeldt, soms een deeltje van zijn Vlaams-intellectuele energie wijdt, zichzelf politiek ongebonden noemt, maar weliswaar bekend staat als 'het blad van NVA' of 'het blad met bijna uitsluitend sympathie voor NVA'. Dat laatste geldt overigens ook voor De Roover.
Het verlangen naar landelijke rust, dat bij De Roover sterk de kop opsteekt nu Europa toch geen oren naar zijn wijze raadgevingen heeft, stopt niet bij de lookbollen. Ook het uitlaten van de hond hoort bij het plaatje. Mooi is toch dat die activiteit zinvoller wordt geacht dan het werk van 13 Europarlementsleden.
Volgende bijdrage van De Roover: 'Een opiniestuk over Vlaanderen? Ga liever op café!' Doen.
27-02-2012 om 11:42
geschreven door Gust Adriaensen
23-02-2012
Het gekronkel van Peter Vandermeersch
PeterVandermeersch, de vroegere hoofdredacteur van De Standaard en de huidige hoofdredacteur van de Nederlandse krant 'NRC-Handelsblad', kronkelt zich in alle richtingen om het nieuws dat zijn krant bracht over de hersenscan van prins Friso, te verantwoorden. Die zijn niet alle geloofwaardig.
Hij geeft toe dat zijn krant de privacy schendt van een persoon. Dat komt in de media natuurlijk vaak voor, maar het is toch vooral het handelsmerk van de 'boekskes'. Hoe dan ook zouden heel veel mensen daartegen krachtig moeten protesteren.
Vandermeersch schrijft dat de 'relevantie' en het 'algemeen belang' de doorslag hebben gegeven. Hoe groot is de relevantie van een medisch bulletin van een prins die geen rol speelt binnen de Nederlandse monarchie en die het liefst als privéburger door het leven gaat? En het 'algemeen belang'? Dat is helemaal een giller!
Als Vandermeersch vindt dat dergelijke berichtgeving en de manier waarop de informatie verkregen werd, tot de normale journalistieke reflexen en zeden behoort, dan is hij dringend toe aan een reflectie over zijn journalistieke deontologie.
Vandermeersch vermeldt met 'trots' het abonneeverlies maar niet de oplagepiek. En daar is het hem om te doen!
23-02-2012 om 18:53
geschreven door Gust Adriaensen
Een scheldend viswijf
Gewezen CD&V-senator Els Schelfhout veegt 'ene' Rik Torfs, CD&V-senator, na zijn geruchtmakend interview, bijzonder agressief de mantel uit.
'Ene' Els Schelfhout zal ongetwijfeld na haar schrijfsel de petite histoire ingaan als een scheldend viswijf, eerder dan als gewezen senator.
Agressieve Els wil Torfs 'een trap tegen zijn zelfgenoegzame kont' geven. Hij is een 'kleine Napoleon' met een 'geldingsdrang omgekeerd evenredig met zijnlengte' en die vooral uitblinkt met 'gebraak van woorden'. Torfs zal binnenkort 'het rectoraat van de KUL terroriseren, zot van eigenwaan en wildom zich heen schoppend'. En ja hoor, hij 'prostitueert zich', en als hij dat dan toch wil, zou het wel 'prostitutie met meer klasse' mogen zijn.
Stoute, stoute Elsje! Zo'n vulgaire scheldtirade, hoort dat wel voor een gewezen CD&V-senator? Voor de rest wijdt scheld-Els een groot deel van haar column aan haar eigen ontgoocheling, rancune en frustratie omwille van het verloren senaatszitje.
En de evaluatie door furie Els van Torfs' analyse in het interview en het vernieuwingsrapport van Torfs en Vervotte? 'Bijzonder licht' , orakelt de woeste mevrouw Schelfhout.
23-02-2012 om 10:05
geschreven door Gust Adriaensen
Vaten gevuld met nucleair afval in een opslagloods op de terreinen van Belgoprocess -------------------------------------------------------------------------------------
Zeker de oudere loodsen waarin Belgoprocess in Dessel radioactief afval opslaat, zijn niet veilig. Dat blijkt uit een inspectieverslag van het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC).
Het verslag stelt dat de toestand van de gebouwen niet altijd een veilige opslag van het nucleaire materiaal. garandeert. Bovendien spreekt het inspectierapport over een gebrek aan brandveiligheid en brandpreventie in de oudere loodsen. Er is ook sprake van een radioactief besmette oven die niet meer wordt gebruikt, maar die nog via een gebrekkige manier op het ventilatiesysteem is aangesloten.
'Belgoprocess moet dringend een aantal zaken verbeteren. Als dat niet snel gebeurt, moet het bedrijf zijn nucleair afval op korte termijn overbrengen naar beter uitgeruste gebouwen', aldus nog het rapport.
Wel wordt beklemtoond dat er geen gevaar is voor de omgeving. De bebouwde kom van Dessel en Retie bevindt zich op minder dan 5 km van de Belgoprocess-opslagplaatsen.
23-02-2012 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2012
Nadenken over de joodse wortels van het christendom
TJCII (Toward Jerusalem Council II- Op weg naar de 2de kerkvergadering van Jerusalem) is een internationale organisatie van joden en christenen.
De organisatie streeft ernaar de oude wonden tussen joden en christenen te genezen, de joodse oorsprong van de Heilige Schrift te herontdekken en het bewustzijn van de joodse wortels van de christelijke kerken te doen groeien.
Op 10 maart heeft in de norbertijnenabdij van Postel een vormingsdag plaats met als thema: 'Het Pesach Lam, ons Paasfeest'. Er zijn twee lezingen voorzien. Om 11.30 uur kan eucharistie gevierd worden met de abdijgemeenschap en om 12.30 uur is er een koffietafel. De dag wordt afgesloten rond 17 uur.
Degenen die aan de vormingsdag deelnamen, kunnen ook inschrijven voor een Pesach-Sedermaaltijd. Die heeft plaats op zaterdag 17 maart vanaf 19 uur.
Inlichtingen en inschrijvingen bij pater Nicolaas Gorts, Abdijlaan 16, 2400 Mol, nicolaasgorts@hotmail.com.
19-02-2012 om 17:21
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2012
Torfs' visie op CD&V
In een uitgebreid interview met 'DS Weekblad' (het weekblad van De Standaard), haalt CD&V-senator Rik Torfs, keihard uit naar zijn partij. De krant De Standaard verwijst naar het interview op de frontpagina onder de vette titel 'Torfs clasht met CD&V'.
Naar mijn aanvoelen is dat interview evenwel geen brutale afrekening met CD&V. Torfs wil m.i. de partij wakker schudden, de vinger op de vele wonden (die hij ziet) leggen, hij wil ze doen nadenken over zichzelf.
Rik Torfs zegt in het interview een heleboel dingen naar mijn hart. Ik lijst ze even op.
1.Velen in de partij willen doorgaan in de bestaande machtsstructuren. Daarom werd de standenstructuur nog altijd niet afgezworen. 2. Gebrek aan geloof in de eigen identiteit en aan zelfvertrouwen. 3. Schrik om een standpunt in te nemen, want de partij wil het liefst door iedereen aardig worden gevonden. 4. Minimalisering van de christelijke wortels. 5. Vereenzelviging van het christendom met misstanden of machtsmisbruik binnen het instituut, is een erg conservatieve visie (en wat mij betreft ook een onjuiste en domme). 6. Een positieve mensvisie die het algemene belang behartigt, en het enerzijds-anderzijdsdiscours zijn nodig. 7.Het christelijke beginsel van niet-wederkerigheid is essentieel. 8.Een partij is geen doel op zich. Vandaar Torfs' uitspraak: 'Als CD&V verdwijnt, dan is dat maar zo'. 9. Christen en democraat zijn , wil niet zeggen dat CD&V je politieke habitat MOET zijn.
Kortom,een scherpe analyse, die ik onderschrijf. En die ook grosso modo geldt en dus nuttig kan zijn voor de andere partijen!
18-02-2012 om 16:09
geschreven door Gust Adriaensen
16-02-2012
Bij de column 'Denker of doordrammer' van Rik Torfs
Bij de column 'Denker of doordrammer' van Rik Torfs in 'De Standaard' van 16 februari 2012
Zoals gewoonlijk genoot ik met volle teugen van Torfs' column, van zijn verrassende en spitsvondige inzichten,invalshoeken en taalkunstjes.
Bijzonder verfrissend en tegelijk spannend-ondeugend besloop me bij de laatste alinea de perverse gedachte: ik vervang De Wispelaere door Torfs. En waarachtig, een wereld ging voor me open. Nee, preciezer gezegd:Torfs ontsloot zijn eigen boeiende boek!
In zijn alter ego De Wispelaere, gunt Torfs me een diepe blik in zijn ziel. Kwaliteit van de ideeën, daar gaat het hem inderdaad om. En Rik, daar geloof ik 'rotsvast' in, heeft het zeker niet begrepen op eerloze combines. Hij is een meester in taalpirouettes maar hij houdt zich niet bezig met tactische draaikonterij. Hij brengt op een fijngevoelige en vaak troostende manier zijn gedachten over leven en dood onder woorden. Soms heeft hij wel eens ongelijk. Soms spreekt hij te gemakkelijk als een zorgeloze professor, als een slimme dromer!
En een dief die uitsluitend met vakgenoten over de kunst van de dieverij spreekt...? Dat is hij, God beware me, zeker niet.
16-02-2012 om 09:13
geschreven door Gust Adriaensen
Welgeteld 40 jaar geleden, op 29 februari 1972, kocht het provinciebestuur van Antwerpen het vroegere koninklijk domein in Retie aan om er een prachtig wandel- en fietsgebied van te maken. Het domein, dat de naam Prinsenpark kreeg, was 126 hectare groot en werd doorheen de jaren uitgebreid tot 215 hectare.
De naam Prinsenpark doet meteen kastelen met prinsen en prinsessen vermoeden. Bijna was het ook zover toen koning Leopold I in 1852 de Retiese Aart aankocht als koninklijk domein. Hij smeedde plannen om er een kasteel te bouwen met een prachtig aangelegd landschapspark. De koning is echter vertrokken, het kasteel werd nooit gebouwd.
Op een bepaald moment waren er vergevorderde plannen om het domein te verkavelen. Maar gelukkig bleef het Prinsenpark bestaan. Het park groeide uit tot een groene trekpleister voor de grote omgeving.
Deze 40ste verjaardag zal niet onopgemerkt voorbijgaan. Op 10 juni is er een groots zomerparkfeest, met sterke muzikale optredens, workshops, wandelingen, kunstproject, animatie voor groot en klein en heerlijke hapjes en drankjes. Op 7 december wordt het feestjaar afgesloten met een spetterend vuurfeest.
14-02-2012 om 19:05
geschreven door Gust Adriaensen
13-02-2012
De stok om de hond te slaan
Er is heel wat commotie ontstaan omtrent het feit dat ABVV-voorzitter De Leeuw, met een familiebedrijfje ook gebruik gemaakt heeft van het systeem van de notionele intrestaftrek, waartegen hij en zijn vakbond fel gekant zijn. Scheldwoorden en beschuldigingen van hypocrisie waren niet van de lucht en de vraag werd luidop gesteld of hij niet moest aftreden.
Een aantal bedenkingen horen hier toch bij. De media, in het bijzonder de kranten, gooien zich weer eens, vol overgave in de rol van morele scherprechter. Zij creëren, wat ze dan zelf noemen, de gênante mediastorm, de destructieve beeldvorming. Heel het gedoe verdient terecht het etiket: plat populisme.
Enkele m.i. voor de hand liggende vragen worden ondergesneeuwd onder de zgn. morele verontwaardiging. Heeft De Leeuw iets illegaals gedaan? Neen. Kan van iemand geëist worden dat hij zijn familieleden ertoe dwingt geen gebruik te maken van volkomen legale fiscale gunstmaatregelen omdat hij een openbare functie heeft? Neen. Mag een persoon, die binnen een wettelijk systeem functioneert en een beroep doet op dat systeem, geen kritiek hebben op bepaalde aspecten van dat systeem, mag hij niet pleiten voor afschaffing of aanpassing? Natuurlijk. Het tegenovergestelde zou dictatoriaal, ondemocratisch zijn.
Het probleem zit hem natuurlijk in het wettelijk bestaan van de fiscale gunstmaatregel, in casu de notionele aftrek. En die willen De Leeuw en medestanders afschaffen of aanpassen.
Het is duidelijk: dit incident is de klassieke stok om de hond te slaan. Het is gefundenes Fressen voor de tegenstanders van vakbonden en socialisme, voor de voorstanders van de notionele intrestaftrek, die zich nu, daarin gesteund door nogal wat journalisten (die verslaafd zijn aan dergelijke smeuïge verhalen), als de onkreukbare zedenmeesters opwerpen.
Het liefst hebben zij natuurlijk dat De Leeuw, zoals een titel van een krantenbericht luidde, niet meer kan klauwen. Dat hij met de staart tussen de benen, echt als een geslagen hond, wegvlucht.
13-02-2012 om 12:01
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2012
Winterhaiku
Pijlsnel rent de haas door hardbevroren weiland voor zijn doodsangst uit.
12-02-2012 om 18:55
geschreven door Gust Adriaensen
10-02-2012
Geloofsvorming over het Credo
Geloofsvorming over het Credo
De norbertijnenabdij van Postel organiseert geloofsdagen waarop de deelnemers vertrouwd worden gemaakt met de inhoud van de katholieke geloofsbelijdenis, het Credo. Binnenkort heeft de vierde in een reeks van zes plaats. Uiteraard heeft iedere geloofsdag waarde op zichzelf en staat het de belangstellende vrij een of meer dagen te volgen.
Tijdens de vierde geloofsdag op zaterdag 25 februari, behandelt pater Benny Berrens, lic. godsdienstwetenschappen en theologie, in twee conferenties:
'Ik geloof in Jezus Christus, die nedergedaald is ter helle en de derde dag verrezen uit de doden; die opgevaren is ten hemel, en zit aan de rechterhand van God, zijn almachtige Vader. Vandaar zal Hij komen oordelen de levenden en doden.'
Inschrijvingen en inlichtingen: bij pater Benny Berrens, Abdijlaan 16, 2400 Mol, tel. 0496 50 12 55 (vanuit Nederland: 0032 496 50 12 55, gastenkwartier@abdijpostel.be.
10-02-2012 om 09:43
geschreven door Gust Adriaensen
08-02-2012
Het ACW en besparing
Terecht benadert het ACW besparing en nieuwe lasten vanuit de sociale invalshoek.
Blijf af van die sectoren die belangrijk zijn voor de toekomst of in sociaal opzicht: onderwijs, welzijn, openbaar vervoer. Schuif luxe-uitgaven,luxe-investeringen, luxeprivileges opzij: de eigen Vlaamse kindpremie, het derde VRT-kanaal, het nultarief voor schenking bij overdrachten van familiale vennootschappen: weg ermee!
Hervorm het kadastraal inkomen zodanig dat het weergave is van de huidige waarde van het onroerend bezit. En stel inderdaad de gigantische investeringen i.v.m. de Oosterweelverbinding uit als daardoor een menselijk sociaal beleid in het gedrang dreigt te komen.
08-02-2012 om 13:39
geschreven door Gust Adriaensen
06-02-2012
Hoe omgaan met verlies en verdriet
Manu Keirse spreekt in Retie
Hoe omgaan met verlies en verdriet?
Prof. Keirse een begenadigd spreker over een onderwerp dat iedereen aangaat: rouw, verlies. ---------------------------------------------------------------------------------------
Op donderdag 9 februari om 14 uur houdt Manu Keirse op uitnodiging van de Okra-academie, een lezing over rouwverwerking, in GC Den Dries. Iedereen is welkom.
Prof. Dr. Manu Keirse is een autoriteit inzake rouw- en verliesverwerking. Hij slaagt erin een dieper inzicht te geven in de emoties bij afscheid en verdriet.
Keirse is klinisch psycholoog en algemeen directeur van het Regionaal Ziekenhuis H. Hart te Leuven en hoofddocent aan de faculteit Geneeskunde van de Katholieke Universiteit Leuven. Hij heeft talrijke artikels en boeken geschreven over patiëntenbegeleiding, rouw en verlies. Professor Keirse is bovendien een erg begenadigd spreker.
06-02-2012 om 09:13
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2012
De koudste plek van heel België
Bibberen in Retie
De koudste plek van heel België
In het weerstation bij de Hooibeekhoeve in Retie (Kempen) werd in de nacht van vrijdag op zaterdag een temperatuur van -18,6 geregistreerd. Daarmee was Retie vorige nacht de koudste plek in België. In Ernage, in de provincie Namen, werd -17,5 genoteerd. Drie jaar geleden, op 7 januari 2009, was het in Retie nog ruim een graad kouder: -19,7.
04-02-2012 om 13:47
geschreven door Gust Adriaensen
03-02-2012
Zusters en hoge leeftijd
De Amerikaanse psychologe Laura Carstensen ontving zopas een eredoctoraat van de Katholieke Universiteit Leuven.
Zij bestudeert al lang 'veroudering'. Een van haar onderzoeksresultaten:
'Zusters leven gemiddeld zes jaar langer dan de doorsnee Amerikaanse vrouwen. Ze gaan niet met pensioen en blijven tot op hoge leeftijd grappig, bij de pinken en slim.'
03-02-2012 om 16:17
geschreven door Gust Adriaensen
Van de watermolen recht natuurgebied Witte Netevallei in
Van de watermolen recht natuurgebied Witte Netevallei in
Velling canadabos voor toegang tot natuurgebied in Retie (foto Pim)
-------------------------------------------------- In opdracht van Natuurpunt is een aannemer begonnen met de velling van een canadabos op de oever van de Witte Nete, tegenover de beschermde watermolen van Retie.
Deze werken zijn een eerste fase van de herinrichting van de Witte Netevallei. Een rechtstreekse toegang van de watermolensite tot het natuurgebied wordt op die manier mogelijk gemaakt.
Later volgen ook nog de aanleg van knuppelpaden, uitkijkplatforms en een bruggetje over een zijtak van de Witte Nete, de zgn. slagmolenarm.
Bij het Leaderproject 'Terug naar de toekomst' van Natuurpunt, hoort ook het plaatsen van een aantal uitvergrote foto's uit de jaren 40-50, precies op de plekken waar ze werden genomen.
03-02-2012 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
02-02-2012
Een open maar zelfbewuste katholieke universiteit
In zijn homilie ter gelegenheid van het patroonsfeest van de katholieke universiteit van Leuven, drong aartsbisschop Léonard aan op een open maar zelfbewuste katholieke universiteit. Hij vestigde de aandacht op de universaliteit van de katholieke kerk en de christelijke boodschap.
De aartsbisschop vervolgde: De KU Leuven eist van haar leden niet dat zij allemaal geloven in Jezus. Ze vraagt niet dat ze zich allemaal bekennen tot de katholieke Kerk en tot het geheel van waarden dat deze probeert te bevorderen in de samenleving en in de wereld. Ze staat open voor de diversiteit aan religies en filosofische overtuigingen. Maar als katholieke universiteit is ze geroepen om te blijven luisteren naar Christus die als het Woord van God in de wereld is gekomen, en is ze geroepen om in een vruchtbare, vrije en verantwoordelijke dialoog te blijven met de Kerk in wiens schoot ze geboren is. Aan alle mannen en vrouwen die zich aan dat project willen wagen, spreek ik graag mijn bewondering en mijn hartelijke dank uit.
02-02-2012 om 16:23
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2012
Pro staking? Anti staking?
De Standaard laat een prostakinglerares, ene mevrouw Baetslé, en een antistakingjournaliste, ene mevrouw Deceunynck, aan het woord.
Het verschil tussen de hartroerende titel van Deceunynck 'U treft mijn kinderen' en het saaie, nietszeggende 'Online-meningen' van de prostakinglerares, geeft al duidelijk aan in welke richting de redactie de perceptie wil sturen. Een vorm van indoctrinatie, manipulatie?
Het bevestigt ook wat Baetslé schrijft. Terecht wijst zij op de al weken durende hetze tegen en verdachtmaking van de vakbonden door de media. Precies alsof de journalisten van ergens buiten of boven hen strikte richtlijnen gekregen hebben om de berichtgeving en opinies omtrent vakbonden en staking negatief te stroomlijnen. Van indoctrinatie gesproken.
Terecht haalt zij de clichématige èn grove scheldpartijen en veroordelingen aan het adres van de (bijna criminele) vakbonden, het 'gepeupel', de 'meute', aan, die de sociale media overwoekeren.
Terecht schrijft zij dat op een staking tienduizenden de stem kunnen laten horen die niet te horen is op forum, Twitter, Facebook, et cetera.
De bijdrage van Deceunynck, freelancejournalisten en moeder van vier (zoals ze zelf aangeeft) komt niet zo oprecht over als die van Baetslé, die veel sterker vanuit haar hart, vanuit haar sociale verontwaardiging schrijft.
Deceunynck heeft in werkgeversdocumenten en in antivakbondspamfletten van bepaalde partijen, een en ander bijeengegoogeld om haar exposee wat sérieux te geven. Maar eerlijk gezegd, de mayonaise pakt niet.
En een sterk vermoeden is dat ze haar twijfelachtige mosterd vooral bij de partij van de zgn. 'hardwerkende, nuchtere Vlaming, die een kei is in het 'de tering naar de nering zetten' haalt.
Bovendien wekt zij de indruk dat de stakers niet bekommerd zijn om de toekomst van hun kinderen en de niet-stakers wel. En dat is van bijzonder laag allooi.
30-01-2012 om 17:22
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2012
Blanpain en de staking
Professor emeritus arbeidsrecht Blanpain kan voor mijn part de staking van maandag 'ondoelmatig' en 'onrechtvaardig' noemen, dat is voor zijn rekening en visie.
Maar als je het etiket 'onwettelijk' erop kleeft, is nauwkeurige verwijzing naar wetsartikels noodzakelijk. En die is er niet. Die artikels zullen meer dan waarschijnlijk ook niet te vinden zijn.
Mocht ik deze staking 'onwettelijk' noemen, zonder enig bewijs daarvan, merkte men wellicht, en terecht, op dat ik uit mijn nek kletste.
Uiteraard kan men dat zo maar niet over een gewezen professor arbeidsrecht schrijven.
28-01-2012 om 22:51
geschreven door Gust Adriaensen
25-01-2012
'De zuilen voorbij'?
Een column van Bruno Tobback onder de titel 'De zuilen voorbij', bracht een internetdiscussie op gang over het nog altijd bestaan van zuilen of niet.
Vaak wordt de laatste jaren ervan uitgegaan dat de 'ontzuiling' grotendeels gerealiseerd is, waarbij verzuiling als een te bestrijden fenomeen wordt voorgesteld.
Natuurlijk zijn we de zuilen niet voorbij. Zij bestaan en zijn springlevend. In elke samenleving zijn er 'zuilen' die evolueren, verdwijnen of ontstaan. Tijdens de laatste decennia was de evolutie van de 'katholieke zuil' het duidelijkst zichtbaar.Die werd door 'andere zuilen' ook het agressiefst aangevallen, wat leidde tot gedeeltelijke desintegratie en machtsverlies.
Alle politieke partijen doen eveneens intensief aan 'zuilvorming'. Zeker wanneer ze op een bepaald moment in de gunst van het kiezerspubliek komen, werken zij met volle overgave aan het uitbouwen van allerlei netwerken om hun macht uit te bouwen en te consolideren. Dat was het geval met het Vlaams Blok,daarbij weliswaar erg gehinderd door het cordon,en dat is nu nog veel sterker bij NVA te constateren.
Het is hypocriet dat maatschappelijke groepen en politieke partijen zichzelf op de borst kloppen om fier te verkondigen dat zij de verzuiling bevechten of er zelf niet aan meedoen.
Zuilen zullen er altijd zijn omdat ze een machtsinstrument zijn. En zeker in de politiek gaat het om macht. Belangrijk is dat (politieke) macht democratisch en goed gebruikt wordt . Daar gaat het om.
25-01-2012 om 17:37
geschreven door Gust Adriaensen
24-01-2012
Minister Magnette en de EU.
Een tijdje geleden vielen een aantal (Vlaamse) politieke tenoren nog over elkaar heen om Magnette de mantel uit te vegen, toen die kritiek uitte op de EU. Nu krijgt hij meer en meer gelijk. Niet alleen van de premier maar ook van Open VLD'er Van Quickenborne. En zelfs de Duitse kanselier Merkel geeft toe dat de EU niet alles tot in detail moet bepalen.
In een column in De Standaard formuleert minister Magnette nog eens glashelder drie belangrijke bedenkingen bij de koers van de EU.
De minister zet zich terecht af tegen de opvatting dat er maar één haalbaar economisch beleid zou zijn. Dat EU-beleid is rechts-liberaal. Niet te verwonderen dat een rechts-liberaal als De Wever, iemand die daarop kritiek heeft zonder nadenken het etiket 'dom' opkleeft.
Magnette wijst ook op de 'subsidiariteitscrisis'. Subsidiariteit is al decennia een kernbegrip in de evolutie naar autonomie van deelstaten. Fijntjes merkt de minister op dat de voorstanders van 'wat we zelf doen, doen we beter', nu geen oren daarnaar hebben. En weer is De Wever, die tot voor kort flirtte met notoire tegenstanders van de EU -denk aan Klaus, Cameron, Dalrymple-, een markant voorbeeld.
Ten slotte: weg met het totemsyndroom. Kritiek op de EU moet mogelijk blijven!
24-01-2012 om 09:33
geschreven door Gust Adriaensen
17-01-2012
Phil Bosmans 1922-2012
Phil Bosmans 1922-2012
17-01-2012 om 19:25
geschreven door Gust Adriaensen
16-01-2012
Postelse norbertijn zet zich in voor Syrische christenen
Postelse norbertijn zet zich in voor Syrische christenen
Het Mar Yacubklooster in Syrië ---------------------------------
Op 28 januari is er van 9.30 uur tot 18 uur een solidariteitsdag met de christelijke minderheid in Syrië in het contactcentrum van de abdij van Postel.
Pater Daniël Maes is al geruime tijd werkzaam in Syrië. In het bijzonder vanuit de kloostergemeenschap van Mar Yacub wil hij een boodschap van vernieuwing en hoop mee ondersteunen.
Vooraleer terug naar Syrië af te reizen, wil pater Maes in twee voordrachten belangstellenden kennis laten maken en solidariteit promoten met de Syrische christenen. Er zijn ook een fotopresentatie van het klooster Mar Yacub en verscheidene infostandjes over christelijke organisaties voorzien.
Inschrijvingen kunnen gebeuren bij Paula Smeyers paula.smeyers@telenet.be 014/37.94.59 en bij pastoor Nicolaas nicolaasgorts@hotmail.com 014/37.81.21. Toegangsprijs is 15 euro, broodmaaltijd inbegrepen.
16-01-2012 om 09:50
geschreven door Gust Adriaensen
14-01-2012
'Angst voor de dood?'
Etienne Vermeersch, moraalfilosoof: 'Wie in God gelooft, hoeft niet bang te zijn en wie niet in God gelooft, hoeft helemaal niet bang te zijn.'
-----------
Jan Modaal, stads- en dorpsfilosoof: 'Het overovergrote deel van de mensheid, gelovig of ongelovig, is bang voor de dood.'
14-01-2012 om 22:12
geschreven door Gust Adriaensen
Zwart
Volgens de Oostenrijkse professor Friedrich Schneider is 61 miljard euro of 17,9 % van de Belgische economie zwart.
Van alle ontwikkelde landen zijn alleen Griekenland, Italië en Portugal nog minder wit.
14-01-2012 om 15:43
geschreven door Gust Adriaensen
13-01-2012
Leve Europa!
De kritiek op de Europese commissie door minister Magnette, geeft een onvoorstelbare boost aan de Europse gevoelens van vooral de Vlaams-nationalisten!
Ook De Wever duldt nu geen kritiek meer op de commissie. Bravo! Wat een fantastische weg in zijn Europese gevoelens heeft onze grote Vlaamse Leider al niet afgelegd.
Einde mei 2011 was er hoog bezoek bij de conservatieve studentenvereniging KVHV in Antwerpen. De Tsjechische president, notoir euro-scepticus en fanatiek klimaatontkenner, Vaclav Klaus, kwam er spreken. De man vergeleek de EU zelfs ooit met de Sovjetunie...Klaus werd ingeleid door De Wever .
De Wever ging ook wat graag op de koffie bij Cameron, die zeker niet moet onderdoen voor Klaus als het over anti-Europese standpunten gaat. Boeiend is ook eens op te snorren wat de 'intellectuele goeroe' van De Wever, Dalrymple, denkt over Europa.
Maar dat is allemaal verleden tijd! Leve de Commissie! Weg met die gehate PS-er die kritiek durft te hebben op onze geliefdeEU-commissaris Rehn!
13-01-2012 om 07:29
geschreven door Gust Adriaensen
12-01-2012
Topvrouw katholiek onderwijs antwoordt
Op 6 januari plaatste ik een commentaar bij een artikel van mevrouw Van Hecke, directeur-generaal VSKO, omtrent het katholiek onderwijs, op dit blog.
Ik stuurde de tekst, vergezeld van onderstaand inleidend briefje, ook naar mevrouw Van Hecke persoonlijk.
Zij was zo vriendelijk daarop te antwoorden, waarvoor dank.
Geachte mevrouw,
Volgende commentaar bij een artikel in De Standaard van 6 januari, heb ik onder de titel Léonard heeft gelijk op mijn blog geplaatst.
Ik ben van mening dat uw reactie op de uitspraken van aartsbisschop Léonard omtrent de identiteit van het katholiek onderwijs, ongenuanceerd en onterecht is.
Het overgrote deel van de personeelsleden van het katholiek onderwijs in verleden en heden, heeft er geen moeite mee, daarvan ben ik overtuigd, om wat de aartsbisschop schrijft, te beamen.
Dat betekent niet dat er door nog veel mensen prachtig, geëngageerd werk geleverd wordt , ook in verband met die christelijke identiteit.
Overigens geeft het resultaat van het in opdracht van Tertio uitgevoerde onderzoek, precies aan, dat driekwart van de ouders van mening is dat de katholieke boodschap te weinig expliciet geformuleerd wordt.
Met aandacht las ik uw mailbericht. Laat ik vooreerst duidelijk stellen dat Mgr. Léonard, u en ik zelf de zorg delen voor een kwaliteitsvol, geïnspireerd katholiek onderwijs in Vlaanderen.
Zonder de knelpunten te willen ontkennen leert mij de realiteit in het onderwijsveld, dat mij nauw aan het hart ligt dat de openheid naar een evangelisch geïnspireerd pedagogisch project wel degelijk aanwezig is, maar vraagt naar een hedendaagse hertaling. Het is en blijft een werkwoord en mensen die het gestalte geven.
Wat kwetst is enerzijds het ontbreken aan bemoediging voor diegenen die in een zeer moeilijke tijdsgeest, waar de kerkcrisis de blijde boodschap overschaduwt. Anderzijds kan ik niet anders dat betreuren dat in een hoofdstuk christen zijn in opvoeding en onderwijs met geen woord aandacht wordt besteed aan ouders, gezinnen en samenleving in de opvoedingsopdracht naar kinderen en jongeren. Blijkbaar draagt enkel het (katholieke) onderwijs hierin enige verantwoordelijkheid. Gelukkig neemt zij die verantwoordelijkheid wel nog op.
Met vriendelijke groeten,
Mieke Van Hecke
Directeur-generaal VSKO
Guimardstraat 1
1040 Brussel
12-01-2012 om 17:40
geschreven door Gust Adriaensen
11-01-2012
De discretie van Kris Peeters en het cultuuradvies van de rectbankvoorzitter
Gelukkig dat er in deze barre tijden nog mensen zijn, en niet van de minste, met een onbevangen oog en nederig gemoed voor de noden der medemensen.
Neem nu onze minister-president, de eenvoudige Antwerpenaar Kris Peeters, die, volgens zijn woordvoerder, in uiterste discretie, een humanitair bezoekje bracht aan zijn zwaar zieke vriend-veldrijder. Gelukkig was er toevallig, zoals je op de foto kan zien, een fotograaf in de buurt, anders had het Vlaamse volk geen bewijs kunnen zien van het , ondanks de aangekondigde besparingen, toch wel in de grond goede hart van onze uiterst discrete minister-president. (klik op http://krispeetersvisitingthings.tumblr.com/ voor nog meer uiterst discrete bezoekjes van de minister-president)
Bravo ook voor het gemeende cultuuradvies van de heer Mahieu, voorzitter van de Antwerpse rechtbank van 1ste aanleg. Die organiseerde voor de Antwerpse magistratuur een bezoekje aan de Jain-tempel in Wilrijk, waar vooral Indische diamantairs thuis zijn. De heer Mahieu vond het een fantastische ervaring en zei, totaal in de wolken: 'Ik kan het iedereen aanraden.' Mooi.
Naar verluidt hebben de volgende Vlaamse verenigingen zich al gemeld voor een bezoekje: de Davidsfondsafdeling van Erps-Kwerps, KVLV-Bavikhove, Duivenbond Moed en Hoop uit Stuivekenskerke en de kaartersclub 'Altijd Troef' uit café 'Bij Monique' in Weelde-Statie.
Vlaamse verenigingen, aarzel niet! Ga vlug in op het prachtige advies van de heer Mahieu en verrijk uw culturele bagage!!
11-01-2012 om 14:48
geschreven door Gust Adriaensen
Keizer-koster Loobuyck
Moraalfilosoof Patrick Loobuyck vindt het antiabortus -en anti -euthanasiestandpunt van aartsbisschop Léonard een aanslag op de democratie. Dat is, zeker voor een moraalfilosoof, wel erg kort door de bocht.
Loobuyck erkent dat Léonard recht van spreken heeft, maar aldus de moraalfilosoof, 'dat maakt nog niet dat zijn uitspraken terecht zijn'. Inderdaad. Hetzelfde geldt natuurlijk voor Loobuyck: hij heeft recht van spreken, maar dat maakt nog niet dat zijn uitspraken terecht zijn.
Verre van zelfs. De rabiate antiklerikaal wint het in Loobuyck zeer duidelijk van de nuancerende filosoof. Er zit veel aanmatiging en weinig filosofische sereniteit in de scheiding die hij maakt tussen weldenkende mensen en gelovigen. Nog meer doet Loobuyck de wenkbrauwen fronsen, wanneer hij denkt te weten hoe de meeste gelovigen en de Belgische katholieken denken of zouden moeten denken.
Het is niet de eerste keer dat Loobuyck zich als een soort keizer-koster opwerpt die eens duidelijk zal maken hoe de kerk en de kerkelijke instellingen hervormd moeten worden. In maart van vorig jaar nam de heer Loobuyck, die de vrijheid hoog in het vaandel voert, de vrijheid de 'katholieke scholen' voor te schrijven wat ze met het vak 'godsdienst' al dan niet mogen doen. Tja.
Het weze nog eens beklemtoond. Léonard moet zeker niet zwijgen, hij mag niet zwijgen, wanneer een democratie wetten goedkeurt die haaks staan op standpunten van de Kerk. Het is zijn plicht daarop desgevallend te wijzen.
11-01-2012 om 14:12
geschreven door Gust Adriaensen
10-01-2012
Een half uur van rust, bezinning, gebed.
De avonddienst in de norbertijnenabdij van Postel
DE ONZE-LIEVE-VROUW-ABDIJ
DER NORBERTIJNEN
te POSTEL
Het geklep van het klokje. Het sfeervol verlichte romaanse abdijkerkje.
Stipt 18 uur : de ruisende stoet dernorbertijnen in hun wijde winterpijen. De diepe buiging, twee aan twee, voor het altaar. Het gestommel bij het plaatsnemen in het gestoelte.
De voorzanger heft de hymne aan, begeleid door zachte orgelmuziek. Het rustgevende psalmodiëren. De lezing uit eeuwenoude teksten van kerkvaders en heilige priesters. De stilte nadien. Het magnificat . De voorbeden. De namen van de confraters die sinds de stichting in de 12de eeuw op dezelfde dag gestorven zijn.
Het zegenlied en de zegen. Het convent richt zich naar het Mariabeeld, zingt het Marialied. Ga in vrede.
De diepe buiging voor het altaar. De stoet verdwijnt in de lange kloostergangen.
Het is net geen 18.30 uur wanneer we de kerk verlaten.
De avonddienst in al zijn eenvoud: telkens opnieuw een deugddoende geestelijke ervaring.
10-01-2012 om 12:16
geschreven door Gust Adriaensen
09-01-2012
Manu Keirse, Ivo Mechels en Mark Van de Voorde te gast in Retie
Manu Keirse, Ivo Mechels en Mark Van de Voorde te gast in Retie
Okra-academie haalt in het voorjaar van 2012 drie gereputeerde sprekers naar Retie.
Prof. Dr. Manu Keirse is klinisch psycholoog en een begenadigd spreker. Hij zal op 9 februari handelen over 'Omgaan met verlies en verdriet'.
De heer Ivo Mechels is de bekende woordvoerder van Testaankoop en de verdediger van de consumenten. Zijn lezing gaat op 22 maart over 'Consumentenbescherming en de oudere consument'.
'Geloven na de (misbruik)crisis' is het onderwerp waarover de heer Mark Van de Voorde het op 26 april heeft. Hij is de gewezen hoofdredacteur van Kerk en Leven.
Echt drie niet te missen lezingen!
GC Den Dries, Kerkhofstraat, Retie, telkens om 14 uur.
09-01-2012 om 20:16
geschreven door Gust Adriaensen
08-01-2012
Breaking news: verzoening tussen Léonard en De Wever op til!!
Breaking news: ontroerende verzoening tussen Léonard en De Wever op til!
Door de schokkende uitspraak van de PS-politica Onkelinx: 'Katholieken verdienen beter dan Léonard', zijn de NVA-spindoctors in verwarring gebracht en moeten ze hun pr-strategie aanpassen.
Enkele dagen geleden werd Léonard, ondanks een gratuit positief oordeel over De Wevers intelligentie gecombineerd met een waardevolle suggestie omtrent het belang van samenwerking, gebrandmerkt als grote vijand van De Wever en dus ook van alle Vlamingen.
Dat beeld is niet langer productief. Want de kracht van het gezegde: de vijand van mijn vijand is mijn beste vriend, geldt ook onverbiddelijk in dezen. De paniek bij de hoogst intelligente NVA-top is begrijpelijk. Het eenvoudige Vlaamse voetvolk zou wel eens kunnen denken dat de inmiddels flink afgeslankte De Wever zich nu in de armen van de reeds langer afgeslankte maar tot nu toe gehate PS-pasionaria moet storten!
Dan is het wellicht nog veel beter de ring van de aartsbisschop kussen!!
08-01-2012 om 22:46
geschreven door Gust Adriaensen
06-01-2012
Léonard heeft gelijk
In zijn recentste boek 'Handelen als christen in leven en wereld', heeft aartsbisschop Léonard het ook over het katholiek onderwijs. Enkele citaten: 'De christelijke identiteit van de katholieke school is uitgevlakt.' 'Er zijn godsdienstlessen waarin over alles gepraat wordt, behalve over Christus.' 'Katholieke scholen trekken ouders aan die kiezen voor de school om redenen die niets meer te maken hebben met de christelijke identiteit. Zo wordt een katholieke school een selfservice waar iedereen komt zappen.'.
Mieke Van Hecke, topvrouw van het katholiek onderwijs, vindt deze uitlatingen pijnlijk. Ze vindt de uitspraken bovendien niet gefundeerd.
Pijnlijk, daar kan ik inkomen. Want de aartsbisschop legt de vinger op de wonde, verwoordt wat gedurende de voorbije decennia meer en meer de realiteit geworden is.
Wat Van Hecke ook beweert, Léonard schetst een beeld van het katholiek onderwijs, dat, grosso modo de situatie goed weergeeft. Al van in de jaren zeventig van vorige eeuw, werd het duidelijk dat de katholieke identiteit van de scholen en de expressie daarvan, meer en meer op de achtergrond geraakte. Het overgrote deel van de leerkrachten trok zich geen bal meer aan van die 'katholieke identiteit', koketteerde zelfs met antikerkelijke, antikatholieke opvattingen. Overigens werd toen ook al de vraag naar de identiteit gesteld. 'Wat betekent 'katholieke school'? Heeft 'katholiek' nog inhoud? Of is het 'katholieke onderwijs' alleen nog maar een holle, maar o zo machtige structuur?
Van Hecke haalt de resultaten van een recent onderzoek in opdracht van het tijdschrift 'Tertio' aan. Daaruit blijkt dat liefst driekwart van de ouders van kinderen op katholieke scholen, vraagt dat de katholieke boodschap explicieter geformuleerd wordt.
Is dat niet het beste bewijs dat Léonard spijkers met koppen slaat? En dat het katholieke onderwijs veel duidelijker en zelfbewuster moet werken aan de profilering van de christelijke identiteit?
Waarom Mieke Van Hecke het dan nodig vindt zich af te zetten tegen de aartsbisschop en zijn uitspraken 'platitudes' te noemen, is me een raadsel en doet me denken aan intellectuele oneerlijkheid.
Laat ook Van Hecke zich te gemakkelijk meedrijven op de viscerale afkeer van de mainstream voor de aartsbisschop?
06-01-2012 om 09:39
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2012
Vermeersch in Terzake
In een nieuwjaarsbabbel met Kathleen Cools in Terzake, wees Vermeersch op de groeiende onrust, onzekerheid, uitzichtloosheid, zinloosheid, angst, die zich meester maakt van velen, in het bijzonder de jongere generaties, in het Westen. Stijging van het aantal depressies en zelfdodingen is het gevolg.
De oorzaak is volgens hem te vinden in het ontbreken van een groot samenhangend verhaal, van zingevende perspectieven, in een ongeremd materialisme en consumentisme.
Een analyse en een verklaring die al lang te lezen en te horen zijn en waar tallozen het mee eens zijn. In het bijzonder de christenen wijzen daar voortdurend op.
Vermeersch zat dus op dezelfde lijn als wat vele religies aangeven. En je dacht zelfs even: heeft hij zich na zijn bekering tot het ongeloof, jaren geleden, op zijn oude dag nu bekeerd tot het geloof? Maar bij de vraag naar een oplossing, schoot hij schromelijk tekort. Erkennen dat godsdiensten voor miljoenen mensen in verleden en heden, zingeving bieden, was duidelijk te veel gevraagd. Als oplossing volstond één zinnetje: Heb elkander lief. Dat is natuurlijk enorm belangrijk, maar het zijn ook weer vooral vele godsdiensten, en zeker het christendom, die liefde in een ruim, samenhangend verhaal met zingeving en perspectief proberen te brengen.
Als uitsmijter was er de obligate vraag: Hebt u schrik voor de dood? Wellicht was de oude Vlaamse intellectueel te vermoeid na zijn wandelingetje in de Ardense bossen, in het gezelschap van een hinde als Kathleen Cools, maar hoe dan ook, zijn antwoord was een afknapper van formaat.
Zo overdreven luchtig doen over wat zo fundamenteel des mensen is als angst voor de dood, hoor je wel eens aan de toog, maar van Vermeersch verwacht je toch wat meer fond. Bovendien sloeg zijn vergelijking/tegenstelling tussen schrik voor de dood en schrik voor een tijger nergens op. Noch vanuit psychisch, filosofisch of ethisch standpunt.
05-01-2012 om 11:05
geschreven door Gust Adriaensen
31-12-2011
'Een economie waar de mens van vervreemdt'
In een column bekritiseert de bekende econoom Geert Noels ons economisch systeem op een manier die kan tellen. Het is een fundamentele invraagstelling ervan en doet onwillekeurig denken aan het rapport van de Club van Rome, begin de jaren zeventig 'De grenzen aan de groei'.
Er is een 'andere' groei, een 'ander economisch model' nodig, aldus Noels, want de huidige 'opgefokte, schuldgedreven groei botst tegen de limieten van de mens'. Het is een economie waar de mens van vervreemdt.
En Noels ziet als gevolg van die ongezonde 'groeimanie' de tekenen van ontsporing bij de mens zelf: obesitas, diabetes, depressie, stress, zelfdoding.
Het huidige systeem is niet duurzaam, stelt Noels. Duurzame groei is er, volgens de econoom, een op mensenmaat en op een ritme dat onze planeet aankan.
Met deze overwegingen sluit Noels naadloos aan bij de, vaak weggehoonde, kritiek op ons economisch systeem, die al vele tientallen jaren, m.i. terecht, door de milieubeweging, vakbonden,'linkse' politieke partijen en religieuze gemeenschappen geuit wordt.
31-12-2011 om 11:28
geschreven door Gust Adriaensen
29-12-2011
Hugo Camps bakt het weer bruin
Camps bakt het, zoals wel vaker gebeurt, bruin. In een stukje in De Morgen, getiteld 'Dom' trekt hij weer alle registers open tegen Léonard.
Hoe bestaat het dat Camps, de heraut van de vrije meningsuiting, Léonard de mond wil snoeren! Hoe komt hij erbij te stellen dat 'politieke' uitspraken van kerkleiders niet legitiem zijn! Waar haalt hij het vandaan dat 'kerkvorsten' seculiere zwijgplicht hebben! Wat brengt hem ertoe 'scheiding van kerk en staat' te misbruiken om de kerk het zwijgen op te leggen! Is het intellectueel wel eerlijk dat hij, die er zich op laat voorstaan een intellectueel te zijn, de misbruikschandalen blijft gebruiken in functie van totaal andere doelstellingen, dan de strijd tegen seksueel misbruik?
Camps beschuldigt Léonard ervan 'de maat te nemen van iemand anders'. Als het dat al is, dan is het een uiterst lichte vorm. De aartsbisschop kan op verre na niet tippen aan Camps, die zeer vaak op een kwaadaardige, vernederende, scheldende manier, de maat van anderen neemt.
En ten slotte, de klap op de vuurpijl, als het om de vrijheid van meningsuiting gaat: wanneer je dergelijke kritische commentaar bij Camps' stukje naar het De Morgen-forum stuurt, dan geraakt de tekst niet door de censuur. Publicatie van het gortigste scheldproza is daarentegen geen probleem.
Stel je voor: de zelfverklaarde kwaliteitskrant De Morgen, bezondigt zich aan willekeurige censuur!
29-12-2011 om 22:46
geschreven door Gust Adriaensen
27-12-2011
Léonard en De Wever
Aartsbisschop Léonard zei in een RTL-interview dat De Wever zijn intelligentie gebruikt voor de verkeerde zaak.
Dat leidde tot een storm van giftige, scheldende reacties op de internetfora en tot een zure reactie van NVA en De Wever.
Dat de NVA de vrijheid van meningsuiting, ook voor Léonard,wil respecteren,is positief. Uit vele reacties op de internetfora blijkt evenwel dat men het liefst de aartsbisschop de mond wil snoeren.
Dat 'de mensen voor wie hij spreekt -zijn gelovigen-maar moeten oordelen', aldus De Wever, houdt geen rekening met de gesprekssituatie: een tv-interview. Het is hetzelfde als beweren dat De Wever in een tv-interview alleen maar spreekt voor NVA-aanhangers.
De essentie van Léonards boodschap is: 'We moeten samenleven in dit land. Een houding die elk compromis weigert, is niet de goede houding'. Dat is een respectabele mening die door veel meer mensen dan alleen maar de 'gelovigen' gedeeld wordt.
Dat historicus De Wever bovendien een bisschoppelijke uitspraak van vijftig jaar geleden gelijkstelt met wat Léonard zegt, pleit alleszins niet voor een serene intelligentie en is een bewuste vervalsing van de geschiedenis.
Overigens valt het op dat veel minder aandacht gaat naar Léonards scherpe en m.i. terechte kritiek op het neoliberalisme.
27-12-2011 om 22:16
geschreven door Gust Adriaensen
25-12-2011
Duidelijke taal van aartsbisschop Léonard
Aartsbisschop Léonard heeft tijdens de kerstviering in de kathedraal van Brussel de uitwassen van het neoliberalisme scherp veroordeeld.
Die uitwassen manifesteren zich in de financiële crisis die nog altijd over Europa raast, het ongebreidelde materialisme, de ziekelijke zucht naar winst. De zwaksten in de samenleving zijn daarvan de dupe. Léonard zei dat hij sympathiseerde met de 'indignados'.
De aartsbisschop heeft overschot van gelijk en drukt uit wat ook de paus in zijn kersttoespraak, in meer diplomatieke bewoordingen zegde.
Wat zij zeggen ligt overigens helemaal in de lijn van Christus' boodschap. Christenen, die naam waardig, kunnen niet anders dan het volmondig eens zijn met de woorden van de aartsbisschop en de paus.
Bovendien deed het echt deugd dat de aartsbisschop nog eens ongezouten uitte waar het voor christenen echt op aankomt.
Proficiat, aartsbisschop Léonard!
25-12-2011 om 14:34
geschreven door Gust Adriaensen
22-12-2011
Heruitgave en aanvulling Geschiedenis Postelse abdij
Maak kennis met de geschiedenis van de Postelse norbertijnenabdij vanaf het moeilijke begin tot nu toe - 2011
DE ONZE-LIEVE-VROUW-ABDIJ
DER NORBERTIJNEN
te POSTEL
Door Floris Prims Stadsarchivaris in Antwerpen
Uitgebreide heruitgave door de vzw. Norbertijnenabdij Postel - 2011
De grote Antwerpse archivaris kanunnik Floris Prims was de eerste die een complete en zeer leesbare geschiedenis van de Postelse Abdij schreef. Hij liet daartoe alle oorkonden van het rijke abdijarchief door de handen gaan, daarin geholpen door alle voorbereidend werk van de vroegere Postelse archivaris Ignatius Welvaarts.
Alles komt aan bod: de stichting, de moeilijkheden, de onafhankelijkheid t.a.v. de moederabdij Floreffe, de werking onder zware historische omstandigheden, de opheffing door de Frans Revolutie en de heropstart na een halve eeuw afwezigheid.
Het werk van Prims stopt echter in 1934. Sindsdien is er geen geschiedenis meer gepubliceerd.
In deze heruitgave van Prims werk is aan dit euvel verholpen. Archivaris pater Ivo Billiaert zorgde voor een aanvulling van de geschiedenis. De latere abten laat hij optreden met de beschrijving van wat ieders periode kenmerkt, wat te lezen valt in de daarbij horende annalen.
Ook de naamlijst van de Postelse confraters vanaf de heroprichting van de abdij in 1847 is bijgewerkt tot op heden. Dit is meteen een handreiking aan de vele geïnteresseerden, die totnogtoe schriftelijk inlichtingen dienden in te winnen bij hun zoektocht naar een bepaalde persoon
Daarbij is het werk ook geïllustreerd met een vijftigtal fotos, wat het lezen veraangenaamt.
Het boek is aan te schaffen tegen 20,00:
ofwel door afhaling hetzij in de Abdij zelf - hetzij in het VVV-centrum 'Colibrant' bij de abdijpoort op zaterdag- en zondagnamiddag van 13 u tot 16.30 u
ofwel door postbezorging, maar dan is de prijs 20,00 + 5.50 (verzendingskosten)
ofwel door storting van 25,50 op rekening IBAN: BE 31 7330 4053 8855 van Postelre n.v. ( voor internationale overschrijving: BIC: KREDBEBB)
22-12-2011 om 16:20
geschreven door Gust Adriaensen
19-12-2011
Katholieke identiteit voor de universiteit
Lieven Boeve, decaan van de faculteit Theologie en Religiewetenschappen aan de Katholieke Universiteit Leuven, pleit voor het behoud van 'katholiek' in de naam van de Leuvense universiteit en voor een positieve invulling ervan. Want, aldus Boeve, 'echt pluralisme vraagt niet om minder, maar om meer identiteit'.
Boeve omschrijft het goed: 'Een actief-verwelkomende katholieke universiteit die de uitdaging van het samenleven in diversiteit ernstig neemt en vanuit haar traditie en inspiratie hier actief wil toe bijdragen'.
Dat is wat anders dan de kleinburgerlijke, Vlaamse kruideniersmentaliteit die tot uiting komt in de marketingbekvechterij over het al dan niet behouden van de K. En als ze behouden wordt, jezusmariajozef toch, MET of ZONDER punt.
Waarom niet zelfbewust opkomen voor de naam 'katholiek'? Waarom niet de foute zaken die daarmee verbonden waren of zijn, hardnekkig bestrijden? Waarom niet keihard streven naar een positieve invulling?
Nee, liever lafhartig de eigen geschiedenis, cultuur, religieuze tradities en waarden verloochenen.La trahison des clercs.Waarom eigenlijk? Klaarblijkelijk omdat men vreest als 'katholieke universiteit' niet au sérieux genomen te worden.
Terwijl het een uitdaging kon zijn, de wereld te tonen dat 'bewust katholiek', schitterend onderzoekswerk niet in de weg staat .
19-12-2011 om 10:49
geschreven door Gust Adriaensen
15-12-2011
'Wat met andere slachtoffers van seksueel misbruik?'
De bisschoppen van België zijn akkoord gegaan met een verregaande, ook financiële, tegemoetkoming van de slachtoffers van seksueel misbruik binnen het instituut Kerk. Enkele politieke partijen stelden de vraag 'Wat met andere slachtoffers van seksueel misbruik?' Die vraag is meer dan terecht.
Maar als die vraag alleen maar gesteld wordt, dan schieten de vraagstellers schromelijk tekort. Alle politieke partijen, alle drukkingsgroepen, alle Devillés, alle Mussches, alle Van Steenbrugges moeten unisono EISEN dat met volgehouden hardnekkigheid seksueel misbruik in andere sectoren van de samenleving wordt opgespoord, aangeklaagd. Dat er met de verantwoordelijken van bv. sportfederaties, jeugdwerk, leger, zorg, onderwijs, regelingen worden getroffen omtrent erkenning en eventuele schadeloosstelling. Net zoals nu met het instituut Kerk gebeurt.
Als dat niet gebeurt, dan komt de hypocrisie en de verborgen agenda van heel wat politici, verantwoordelijken, advocaten, pressiegroepen pas pijnlijk duidelijk naar boven. Dan bezondigen ze zich aan discriminatie. Dan zwijgen ze voortaan beter als vermoord.
15-12-2011 om 08:18
geschreven door Gust Adriaensen
14-12-2011
Psychoanalyse: wetenschap of pseudo-wetenschap?
Er is al enkele dagen een polemiek aan de gang omtrent de (on)waarde van psychoanalyse. Het scherpst (en weinig filosofisch) haalde wetenschapsfilosoof Boudry uit. Volgens hem is de psychoanalyse een pseudo-wetenschap en is het beter dat er niet langer een vakgroep psychoanalyse aan de universiteit verantwoord.
Is de psychoanalyse een wetenschap of een pseudo-wetenschap? Is een vakgroep psychoanalyse aan de universiteit een anachronisme of niet? Heeft Boudry of niet?
Het zal de persoon die te kampen heeft met psychische problemen allemaal worst wezen. Essentieel is dat de patiënt geholpen wordt. Boudry erkent ook dat psychoanalyse 'soms' helpt maar hij doet nogal denigrerend -vind ik wel verwonderlijk voor een filosoof-over die positieve effecten of hij plaatst ze in een verdacht daglicht door zonder enig bewijs te stellen dat dergelijke therapieën 'zelden onschuldig' zijn.
In een passage over autisme vind je iets gelijkaardigs. Boudry doet lacherig over de 'lacaniaanse' verklaring van zowel autisme als van de sterk groeiende diagnose ervan, maar een verklaring van Boudry zelf voor die sterke groei, krijg je niet te lezen.
Als leek krijg je de indruk dat het bij wetenschapsfilosoofBoudry meer te doen is om wetenschappelijke gelijkhebberij en medicalisering dan om zorg voor de patiënt.
14-12-2011 om 11:51
geschreven door Gust Adriaensen
11-12-2011
Kerstnachtmis in de abdij van Postel
Kerstnachtmis in de abdij van Postel
De kerstnachtmis in de abdij van Postel wordt elk jaar door veel gelovigen uit de Kempense regio en de Nederlandse grensgemeenten bijgewoond.
Om te vermijden dat mensen geen plaats hebben, stelt de abdij al heel wat jaren gratis toegangskaarten ter beschikking.
Nog tot 15 december kunnen die kaarten aangevraagd worden bij de prior-pastoor van Postel, nicolaasgorts@hotmail.com of via 014 37 81 21.
11-12-2011 om 22:40
geschreven door Gust Adriaensen
09-12-2011
Dure geneesmiddelen en levensverlenging
Enkele dagen geleden stelde professor Jean-Jacques Cassiman dat erg dure geneesmiddelen die tot een korte levensverlenging leiden, eigenlijk onverantwoord zijn. Oudere kankerpatiënten met een zwakke gezondheid moeten naar palliatieve zorg worden doorverwezen, was zijn mening.
Rik Torfs is het daarmee niet eens. In een column schrijft hij dat hij drie fundamentele vragen/bezwaren heeft tegen de 'verplichte keuze voor de vlugge dood'. Hoe kan je een 'korte levensverlenging precies definiëren? Tweede vraag: wat vinden de 'oudere kankerpatiënten met een zwakke gezondheid' er zelf van? En 'durven we naar de essentie te gaan in een samenleving waarin het woord solidariteit vaak wordt misbruikt om de eigen comfortzone uit te breiden? Wie is werkelijk weerloos?'
Dat zijn behartenswaardige overwegingen van Torfs. Bij het lezen en herlezen ervan,bekroop me de gedachte:wat hier geschreven wordt, geldt, mutatis mutandis, in essentie ook voor de euthanasieproblematiek.
In alle culturen en religies is sterven een 'samenspel' tussen individu en gemeenschap. De verschrikkelijkste dood is wanneer er geen enkele band meer is tussen stervende en samenleving. Als vragen omtrent het maatschappelijk en financieel verantwoord zijn van een voortgezette medische behandeling, kritisch benaderd worden, kan/moet dat m.i. ook gebeuren met vragen van een individu (hoe dan ook geïnspireerd, beïnvloed door zijn naaste omgeving of door maatschappelijke druk) naar een juridisch, financieel, medisch veilige levensbeëindiging.
Wanneer het om levensbeëindiging gaat, zijn de woorden 'solidariteit' en 'waardig sterven' niet van de lucht . Maar, om Torfs te citeren, 'waardig sterven bestaat in essentie niet' en 'solidariteit wordt vaak misbruikt om de comfortzone van de overlevenden uit te breiden'.
09-12-2011 om 11:09
geschreven door Gust Adriaensen
07-12-2011
Een Kempenaar in de regering
Na meer dan tien jaar toch weer eens een Kempense politicus die regeringsverantwoordelijkheid krijgt. Dik gezaaid zijn ze inderdaad niet. Even het lijstje van de laatste decennia aflopen.
Tussen 1968 en 1972 was Frans Van Mechelen minister van Nederlandse Cultuur. Van Mechelen werd weliswaar in Turnhout geboren maar lang heeft hij niet in de Kempen gewoond. Jos Dupré van Westerlo heeft de indrukwekkendste staat van dienst. In 1988 was hij even Vlaams minister van Leefmilieu. Nog datzelfde jaar verkaste hij naar de federale regering en werd tot 1992 staatssecretaris, o.a. van institutionele hervormingen. Zijn politieke carrière kreeg op het federale niveau een bekroning met het voorzitterschap van de Kamer in 1995. Jan Peeters, de huidige burgemeester van Herentals, was tussen 1995 en 1999 eveneens staatssecretaris en in de loop van 1999 was hij zelfs heel even minister van Pensioenen.
En nu is het dus Mollenaar Servais Verherstraeten, die door de koning benoemd werd tot staatssecretaris voor Staatshervorming en Regie der gebouwen.
Verherstraeten werd op 29 januari 1960 in Balen geboren. Hij studeerde aan het Sint-Jan Berchmanscollege in Mol, deed rechtenstudies aan de KU Leuven en werd advocaat.
In 1989 werd hij schepen in Mol. Toen hij in 1995 volksvertegenwoordiger werd, nam hij ontslag als schepenen nam de taak van fractieleider in de Molse gemeenteraad op zich. Sinds einde december 2007 was hij ook voorzitter van de CD&V-fractie in de Kamer.
Servais Verherstraeten wordt tot de ACW-vertegenwoordigers binnen de CD&V gerekend. Zijn grote helden zijn degenen die zich onvoorwaardelijk inzetten voor de zwakkeren in onze maatschappij. En de cruciale beleidsvraag voor hem als politicus is: hoe voorkom je groeiende ongelijkheid in een globaliserende samenleving?
07-12-2011 om 10:21
geschreven door Gust Adriaensen
Belediging
NVA'er Jambon vindt dat de regering Di Rupo I een belediging is voor de Vlamingen.
Dat NVA met ver op kop De Wever, sinds ze van de onderhandelingstafel wegliep, niets maar dan ook niets goedvindt en het zo voorstelt dat de partij daarmee namens heel Vlaanderen spreekt, is pas een belediging voor al degenen die op een minder extremistische en meer genuanceerde manier zowel de communautaire als de sociaaleconomische beleidsdomeinen benaderen.
Wat de sneeren aan het adres van CD&V betreft: Jambon en co. vergeten dat NVA op de rug van CD&V electoraal groot geworden is en CD&V platgedrukt heeft. Was het kartel er niet geweest, dan zou NVA niet die verkiezingsboom gehad hebben en hadden christendemocraten hun eigen gezicht niet verloren.
Gelukkig voor CD&V zag Beke uiteindelijk in dat een partij die als een schoothondje achter een bulldog trippelt, al vlug nog amper respect afdwingt en de kiezer afstoot in plaats van aan te trekken.
07-12-2011 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
05-12-2011
Word wakker jongens
Onder de schoolmeesterachtige titel 'Word wakker jongens', vond De Standaard het op de dag van de vakbondsbetoging nodig, een neerbuigend artikel van drie jonge redacteurs te publiceren, waarin deze jongelui de vloer aanvegen met de vakbonden en de vakbondsacties.
Uiteraard hebben deze 'drie jonge REDACTEURS' het recht het niet eens te zijn met vakbonden en vakbondsacties. Nochtans zou het goed voor ze zijn eens na te denken over een kapitalistisch model waarin de werknemersverenigingen door beknotting van macht of door uitschakeling, geen tegengewicht van belang meer zouden kunnen vormen.
Deze redacteurs schrijven dat ze niet als journalisten maar als jonge burgers hun verontwaardiging uiten. Maar ze stellen zich wel op als woordvoerders/verdedigers van de jonge generaties, ook al ontkennen ze dat ze 'herauten van een hele generatie' zijn. In de realiteit zijn ze dat nauurlijk niet maar dan moeten ze ook niet schrijven alsof ze het zijn. De krant zou zeker geen moeite gehad hebben om ook drie andere 'jonge redacteurs' te vinden die de vakbonden/vakbondsacties verdedigen. Deze eenzijdigheid geeft aan hoe een krant als De Standaard zeer bewust en tendentieus de antivakbondskaart trekt.
Zouden de drie jonge auteurs van 'Word eens volwassen' , al ooit iets kritisch geschreven hebben over de uitwassen van het kapitalisme, van de bankencrisis, van de herstructureringen in bedrijven, van de groeiende kloof tussen arm en rijk? Ik betwijfel het. Wakker worden jongens!!
05-12-2011 om 10:14
geschreven door Gust Adriaensen
30-11-2011
Bracke: 'Een kleine regering zoals de Vlaamse'. !?
Bracke: 'Een kleine regering zoals de Vlaamse'. !?
In De Standaard pleit Bracke voor een kleine regering. 'Zoals de Vlaamse', aldus Siegfried.
Het blijft toch opletten geblazen met de ideeën, suggesties, meningen van Bracke. Een kleine regering? Prima. Maar de Vlaamse regering als voorbeeld nemen, is niet bepaald een goeie vondst. Voor de voorschoot die Vlaanderen groot is, telt de Vlaamse regering niet minder dan NEGEN ministers. Vergeleken met de 14 of 15 die de federale regering zal tellen, is er op zijn minst geen wanverhouding tussen federaal en gewestelijk. Maar misschien bepaalt het feit dat Bracke sedert enkele tijd zich bekeerd (?) heeft tot NVA, wat volgens hem klein of groot is.
Besparen? Prima. Maar weer eens, de Vlaamse regering blinkt echt niet uit in consequente en volgehouden besparingsijver. De bevolking van Vlaanderen wel. Die spaart tegen de klippen op. En tekent nu massaal in op de federale spaarbon. En dat vond Bracke enkele dagen geleden op de VRT dan weer maar niks, want nadelig voor de banken.
Afkeuren wat ondertussen al een paar miljoen Vlamingen gedaan hebben, dat kan tellen voor een nationalist!
30-11-2011 om 12:18
geschreven door Gust Adriaensen
28-11-2011
De terreur van de ratingbureaus
Hoe lang duurt het nog vooraleer de regeringen een krachtig halt toeroepen aan het destructieve oordeel van de ratingbureaus?
Niet vergeten dat deze ratingbureaus, of beter de bureaus die het voor het zeggen hebben, Amerikaanse privéfirma's zijn. Daarbij komt nog dat de drie grote meer dan eens een verschillend oordeel uitspreken. Het erge is dat bv. een ratingverlaging onvoorstelbare paniekreacties teweegbrengt in de financiële wereld , regeringen doet wankelen en grote bevolkingsgroepen zich financieel onzeker doet voelen.
Het wordt de hoogste tijd dat de overheden zich daartegen verzetten. Wanneer ratingbureaus zo'n grote macht hebben, betekenen ze een gevaar voor de democratie. Als deze bureaus al nodig geacht worden, moet zeker de Europese Unie een beoordelingssysteem op poten zetten dat onafhankelijk is maar beter ingebed is in onze democratische cultuur en instellingen.
28-11-2011 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2011
De Vlaamse Drama Queen weet hoe laat het is
De Vlaamse Drama Queen weet hoe laat het is
De setting verhoogde tot een bijna ondraaglijke intensiteit de dramatiek van het moment.
Een kille novemberavond. De nepgevels van de markt in het licht van de straatlantaarns. De brede renaissancegevel van het stadhuis. De kroonluchters van 'het schoon verdiep'.
Uit die indrukwekkende gevel schreed de Voorzitter naar voren. Tot voor Brabo. Hij had zich verwaardigd een uiterst belangrijke raadsvergadering-de raadsvergaderingen van de metropool zijn altijd van ontzettend groot belang-even te verlaten om de VRT ter wille te zijn.
Zijn gezicht stond norser en verongelijkter dan gewoonlijk.'Wat ik altijd heb gezegd, wordt nu bewaarheid', verklaarde hij. En met bodemloze somberheid voegde hij eraantoe:'Het is 12.30 uur.' Zijn tijdsaanduiding werd direct extra beklemtoond door de slag van de halfuurklok van de kathedraal.
Na deze beklijvende boodschap keerde DE Vlaamse Drama Queen zich om en begaf zich, lichtjes gebogen, de lasten van België en Antwerpen torsend,terug naar 't Schoon Verdiep.
Nevel vulde het plein.
23-11-2011 om 14:30
geschreven door Gust Adriaensen
22-11-2011
De chantage van de liberalen
Voor Di Rupo werd het te veel. Of het nu een stukje toneel van de 'drama queen' is of werkelijke uitzichtloosheid, vast staat dat de liberalen en vooral Open VLD al weken op elke tegemoetkoming van hun eisen, keihard zeggen: 'Njet'. De Croo is na 'madame Non' in het verleden, de 'meneer Neen' van 2011. Met dien verstande dat De Croo en co. er wel voor zorgen zich voortdurend te verschuilen achter de brede rug van de Europse Commissie en daarbij het schooljargon omtrent examens en buizen gebruiken.
Me de voorbije weken al vaak afgevraagd hoe lang aan Vlaamse kant CD&V en SPA nog dulden dat de kleinste partner, Open VLD, de grootste mond opzet? Hoe lang verdragen ze de chantage van De Croo nog ? Hoe lang kunnen ze het zich nog permitteren dat De Croo en zijn partijtje zich in het middelpunt van de belangstelling vast betonneren? Precies alsof de liberale eisen de enig zaligmakende zijn, alsof De Croo de enige Redder des Vaderlands is.
Nee, niet de enige. Van tussen de coulissen komt nu ineens, als een leeuwtje uit een doosje, De Wever te voorschijn. Eerst wilde hij wel niet meer meedoen, maar nu biedt hij gretig zijn diensten aan voor het vormen van een zgn. noodregering. Maar dan zonder PS, asjeblief. En als het effe kan, ook zonder SPA. Om lekker een ,in sociaaleconomisch opzicht, ultrarechtse regering te vormen. Steken we de overeenkomsten in verband met BHV en de staatshervorming maar in de diepvries.
Zelden een politieke stellingname gehoord die de machtsdrang van het Vlaams neoconservatisme op zulke extreme manier combineert met zo'n absoluut gebrek aan politieke realiteitszin. Kafkaiaans. Maar dan op zijn Antwerps.
22-11-2011 om 09:49
geschreven door Gust Adriaensen
19-11-2011
Vermeersch: 'Intellectueel oneerlijk en beledigend'
Op 2 november publiceerde De Standaard een interview met ethicus Etienne Vermeersch over de explosieve stijging van de wereldbevolking onder de titel 'Migranten hebben te veel kinderen'. Het betoog van Vermeersch kwam er eigenlijk op neer dat niet alleen de migranten maar 'iedereen' te veel kinderen heeft, dat het hebben van kinderen geen absoluut mensenrecht is en dat er drastische maatregelen nodig zijn.
Dat lokte nogal wat reacties uit. Journalist Oscar Van den Boogaard noemde Vermeersch' visie over geboortebeperking fascistisch. En Vermeersch betitelde dan weer in zijn reactie wat Van den Boogaard geschreven had, als 'intellectueel oneerlijk en beledigend'.
B.V. Vermeersch voelt zich dus beledigd en intellectueel oneerlijk behandeld. Nou, de ethicus kent er anders ook wel wat van. Om dat te ervaren, moet je het bewuste interview 2 november even opsnorren in het Standaardarchief.
Vermeersch noemt twee weken na publicatie van dat interview, de titel 'totaal misleidend' en het verslag 'klungelig'. Is die kwalificatie niet in hoge mate beledigend voor de journalist en de redactie? Duitse wetenschappers 'onnozelaars' noemen, is dat ook niet beledigend? En beledigt Vermeersch niet miljoenen moeders, vaders en kinderen?
Hoe zit het met de intellectuele eerlijkheid van Vermeersch himself? Niet goed. Hij spuit mist rond het fundamentele mensenrecht om een gezin te stichten. Staat nochtans met zoveel woorden in de Verklaring van de Rechten van de Mens. Hij ontkent in zijn reactie dat hij voorstander is van verplichte geboortebeperking. Op 2 november luidde het nochtans:'Want als iedereen zelf mag bepalen hoeveel kinderen...', én schaarde hij zich achter de Chinese éénkindpolitiek.
Merkwaardig en eigenlijk een belediging voor de intelligentsia in Vlaanderen, is de kritiekloze adoratie voor ethicus Etienne Vermeersch en de scheldkanonnades die op de internetfora losbarsten aan het adres van degenen die de goddelijke status van Vermeersch durven bekritiseren. Dat ondervindt nu ook Van den Boogaard. Karrenvrachten bagger krijgt hij over zich uitgestort.
Ene mevrouw is van mening dat het Van den Boogaard enkel om platte aandachttrekkerij te doen is. Maar als er nu één persoon is die al vele, vele jaren aandacht wil, dan is het toch wel Vermeersch! Aandacht voor zijn seminarietijd. Aandacht voor zijn breuk met de kerk. Aandacht voor zijn antiklerikale opvattingen. Aandacht voor zijn ongeloof. Aandacht voor zijn persoonlijke frustraties, vooral toen hij nog katholiek was. Aandacht voor zijn politieke en sociale opvattingen. Aandacht voor zijn demografische voorstellen. Aandacht voor zijn abortus- en euthanasiestandpunten. Aandacht voor zijn intellectuele competentie. Aandacht voor zijn met kwaliteit gevulde boekenkast.
Kortom, aandacht voor Etienne Vermeersch, volgens zijn fans en Vermeersch zelf, ongeveer de enige topintellectueel, die Vlaanderen telt.
19-11-2011 om 22:38
geschreven door Gust Adriaensen
17-11-2011
Arco in vereffening
Arco wordt meegesleurd in het debacle van Dexia. Dat geeft nogal wat journalisten en politici de gelegenheid om met scherp te schieten op het ACW, want ook die organisatie vertoont nog in hun ogen te veel 'linkse' kenmerken.
Opportunisme, politieke berekening en afrekening, en inconsequentie komen onweerstaanbaar en onwelriekend uit die 'kritische beschouwingen' naar boven. Een terugblikje in de 'bankengeschiedenis' van de laatste jaren maakt een en ander maar al te duidelijk.
Eind de jaren negentig ging Bacob op in Dexia. Werd die operatie toen door de media kritisch benaderd? Werd ze afgeraden door de financiële experts? Werd er door de journalisten op gewezen dat een spaarkas voor en van de werknemers, niets te zoeken had bij de grote financiële holdings ? Hetzelfde deed zich voor bij die andere grote spaarkas van en voor boeren. Van Raiffeisenkas via Cera naar KBC. Stonden de kranten vol met waarschuwingen en protesten? Weinig of niets van gemerkt.
Waarom? Omdat het in vraag stellen van die bankaire megaoperaties, ook in het redactionele en journalistieke wereldje direct beschouwd werd als een uiting van antikapitalisme, van bijna communistisch 'linksisme'.
Achteraf zeggen of schrijven wat men vroeger door onkunde, onwil, ideologische verblindheid, verbod, mode, naliet te zeggen of te schrijven, komt niet erg geloofwaardig over.
17-11-2011 om 10:51
geschreven door Gust Adriaensen
15-11-2011
Spiritualiteitsdag in Postelse abdij
'In de heilige Geest, met Maria'
Frederic Testaert, abt van de norbertijnenabdij van Postel, behandelt in twee conferenties het thema: wie leeft in verbondenheid met Maria, leeft in de heilige Geest, en wie leeft in de heilige Geest wordt getuige van Christus, d.w.z. christen.
15-11-2011 om 20:28
geschreven door Gust Adriaensen
Kunstcriticus De Wever
De column die De Wever enkele dagen geleden in De Standaard pleegde blijft nazinderen. De Wever wierp zich op als 'kunstcriticus', die het als zijn heilige (Vlaamse?) plicht beschouwt de 'moderne kunst' af te kraken.
Een debat met Hoet zou misschien mooi vuurwerk opleveren. Hoet zou al direct en terecht kunnen opmerken dat De Wevers kritiek niet zuiver op de graat is. Want De Wevers (d)evaluatie wordt bepaald door De Wevers populistische en politieke bedoeling: op instemming rekenen van Jan met de pet, die de 'moderne kunst' maar niks vindt, iets voor snobs of volksvreemde clubjes van artiesten. In Duitsland heeft men dergelijke kunst ooit naar de vuilnisbelt of de brandstapel verwezen als 'entartete Kunst'.
Interessant is te constateren dat veel van wat De Wever schrijft over deze, volgens hem, belachelijke, moderne kunst, zonder problemen ook op de politiek en de politici, inclusief kunstkenner Bart, toegepast kan worden.
Je kan perfect 'moderne kunst of kunstenaar' in een aantal zinnen die De Wever schrijft, vervangen door 'politiek of politicus of De Wever'. Eens proberen? Wat denk je bv. over: 'wist dus wel hoe hij een mediahype kon opwekken', 'halen met stunts geregeld de publieke belangstelling','voor die kleine groep van ingewijden herkenbaar en wekken niet zelden een totaal onbegrip op bij Jan metde pet'.
'Kunstkenner' De Wever stelt dat de 'ontsporing van de kunst' begonnen is met de individualisering van de kunst vanaf de 19de eeuw, om zijn absolute dieptepunt te bereiken in de verdomde 20ste eeuw. Tja. Al vele jaren geleden geleerd en ervaren en gezien dat die individualisering een aanvang nam in de renaissance? En dat die ontwikkeling in zeer ruime kring door kunstkenners, artiesten, politici, intellectuelen, enz., nog altijd beschouwd wordt als een belangrijk en bepalend element in de ontvoogding van mens en samenleving.
15-11-2011 om 08:02
geschreven door Gust Adriaensen
07-11-2011
Censuur!!!!
Er is weer een hoop trammelant omtrent de schrapping door de zgn. 'université des ainés', zeg maar 'seniorenuniversiteit', van een lezing die De Wever zou houden.
Wat opvalt zowel in het artikel in De Standaard als in vele reacties, is dat bewust of onbewust het verschil niet wordt gemaakt tussen de 'officiële' UCL (een universiteit die opleidt, onderzoekswerk doet en officiële diploma's aflevert) en een vzw, weliswaar gelinkt aan de UCL maar een organisatie die zich 'seniorenuniversiteit', een vrijetijdsvereniging, te vergelijken met bv. de OKRA-academie, de DF-lezingen door universiteitsprofessoren, enz.
De UCL en deze 'université des ainés' in één mandje stoppen, doen uitschijnen dat de UCL hetzelfde is als deze seniorenuniversiteit, getuigt van kwade wil of gebrek aan kennis.
Je kan het schrappen van een lezing door om het even wie, betreuren, ten strengste afkeuren, direct spreken over censuur, geen probleem. Maar het blijft evenzeer het volste recht van een vereniging, om dat te doen. In het verenigingsleven gebeurt dat wel vaker. Daar kraait geen haan over.
Alleen als De Wever zich weer eens slachtoffer voelt en direct over censuur begint te jeremiëren, brult de leeuw.
07-11-2011 om 20:02
geschreven door Gust Adriaensen
04-11-2011
Barones Mia Doornaert: de Vlaamse Iron Lady anno 2011
Barones Doornaert werpt zich in een column in De Standaard op als de Vlaamse Iron Lady van 2011.
Zelden zo'n opeenstapeling van conservatieve, neoliberale kapitalistische clichés gelezen. Waar Doornaert het bovendien vandaan haalt om 'de kernuitstap een van de paars-groene blokken aan het been van ons land' te noemen, mogen Joost en de nucleaire industrie weten.
Doornaert ziet veel taboes. Uitsluitend bij regering, politieke partijen, vakbonden. Maar ze rept met geen woord over het grootste taboe voor onze samenleving en de media: het in vraag stellen van het kapitalisme.
Verwijzend naar de Britse premier Cameron, een gewezen euroscepticus, voor wie The Economist de pittige uitdrukking 'who has been mugged by reality' bedacht, schrijft ze: 'Ook veel Belgische partijen, besturen, vakbonden en andere instellingen hebben dergelijke mugging nodig'.
Nog afgezien van het feit dat 'to mug' een eerder negatieve, agressieve betekenis heeft (van achter aanvallen en de keel dichtdrukken, in elkaar slaan), valt het op dat barones Doornaert wel erg selectief is in haar keuze van de instanties en organisaties die 'dergelijke mugging' kunnen gebruiken. Ze vergeet inderdaad te vermelden dat ook de werkgevers, de financiële instellingen, de holdings eveneens 'dergelijke mugging' zouden kunnen gebruiken.
04-11-2011 om 07:46
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2011
Gregoriaanse gezangen in de Retiese Sint-Martinuskerk
Er zijn niet zoveel (kerk)koren meer die de gregoriaanse gezangen in ere houden.
In Retie bestaat er nog wel een. Ze noemen zich eenvoudigweg 'De Gregorianen'. Zij luisteren jaarlijks tientallen liturgische plechtigheden op maar zij gaan ook graag in op de vraag van rusthuizen in de regio om zangnamiddagen voor de bewoners te verzorgen.
Wil je nog eens genieten van de schoonheid en de rust van het gregoriaans, dan krijg je op allerheiligendag, dinsdag 1 november, die kans. De Gregorianen luisteren de eucharistieviering van 10.30 uur in de Sint-Martinuskerk op.
30-10-2011 om 19:37
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2011
Derde geloofsdag in Postelse abdij
Op zaterdag 5 november heeft in de norbertijnenabdij van Postel de derde geloofsdag in een reeks van zes, plaats.
De abdijgemeenschap wil hiermee ingaan op een dubbele nood in deze tijd. Enerzijds zijn vele gelovigen nog maar weinig vertrouwd met de inhoud van hun geloof. Anderzijds zijn heel wat mensen op zoek naar zingeving en waarheid maar horen ze nog maar weinig vertellen over de rijke geloofsschat die de Kerk te bieden heeft.
Tijdens de zes geloofsdagen in het najaar van 2011 en in het voorjaar van 2012 worden de deelnemers vertrouwd gemaakt met de inhoud van de katholieke geloofsbelijdenis, het Credo. Uiteraard heeft iedere geloofsdag waarde op zichzelf en staat het de belangstellenden vrij een of meer dagen te volgen.
Pater Benny Berrens, lic. godsdienstwetenschappen en theologie, behandelt op 5 november in twee conferenties, het lijden, sterven en de verrijzenis van Jezus Christus. Deelnemers kunnen ook de eucharistie vieren samen met de abdijgemeenschap in de abdijkerk en de dag wordt afgesloten met een gebedsmoment in de kapel van het contactcentrum. Een middagmaal en koffie zijn voorzien.
Inschrijvingen en inlichtingen: bij pater Benny Berrens, Abdijlaan 16, 2400 Mol, tel. 0496 50 12 55 (vanuit Nederland: 0032 496 50 12 55, gastenkwartier@abdijpostel.be.
28-10-2011 om 21:08
geschreven door Gust Adriaensen
'Bring the mills to the cotton'
Open VLD-politica Rutten hield enkele dagen geleden in De Standaard een neoliberaal, vrij machiavellistisch pleidooi voor een relativering en vermindering van ontwikkelingshulp.
Zij stelt wel dat het doel niet alle middelen heiligt maar om haar pleidooi beter te verpakken en te doen plakken, sleurt ze er twee items bij die het altijd wel doen, zeker bij conservatieve liberalen.
Zij heeft het over de 'heilige koe van de 0,7 procent-norm' en poneert dan -het doet me warempel aan de onfeilbare uitspraken van een paus/pauzin denken- dat 'die fetisj een misplaatste restant van een schuldgevoelig katholiek onderbewustzijn' is. Sjonge, sjonge toch. Een ander chantagevoorbeeld: geen ontwikkelingshulp tenzij medewerking van de betrokken landen aan de terugkeer van illegalen.
Terecht vermeldt Rutten als oplossing van vele problemen in de ontwekkelingslanden: 'Bring the mills to the cotton'. Ze vergeet erbij te vermelden dat het hoofdzakelijk het Westerse liberale kapitalisme was en is, dat die oplossing verhindert. Ook in België.
28-10-2011 om 21:07
geschreven door Gust Adriaensen
De abdijkring Postel, die dit jaar 25 jaar bestaat, bezocht zaterdag het norbertinessenklooster Sint-Catharinadal in Oosterhout, Noord-Brabant. De abdijkring is een Vlaams-Nederlandse vereniging van vrienden van de norbertijnenabdij.
De gemeenschap van Sint-Catharinadal kan bogen op een 640-jarige geschiedenis en woont in een prachtig historisch kloostercomplex. Het respect voor de architecturale en artistieke waarde van de gebouwen combineren de zusters met de modernste technologische middelen om het klooster efficiënt te runnen. Via www.sintcatharinadal.nl kan iedereen uitgebreid kennismaken met Sint-Catharinadal.
De abdijkring wachtte een hartelijk onthaal en kon kennismaken met de diverse kunstambachtelijke activiteiten van de zusters. In het bijzonder heeft Sint-Catharinadal de laatste decenniaveel kunde en faam verworven in de restauratie van waardevolle boeken , de kalligrafie en de miniatuurkunst. De zusters hechten ook veel waarde aan verzorgde liturgische vieringen. Daarvan kon de abdijkring getuige zijn in de middagdienst in de mooie, heldere kloosterkerk.
24-10-2011 om 10:18
geschreven door Gust Adriaensen
20-10-2011
Decline and Fall
De verdiensten die Dehaene ongetwijfeld op het politieke vlak in het bestuur van het land en in Europa heeft gehad, worden nu ondergesneeuwd, weggeveegd door het debacle van Dexia, waarin hij een voorzittersfunctie had.
De media en het 'gewone volk' kunnen dat beschouwen als een tragedie. De vraag is of Dehaene zelf er echt persoonlijk onder lijdt. Hoe dan ook, het is geen fraai einde van een openbare figuur die de laatste decennia dag na dag in het nieuws was.
Decline and Fall. Dat 'verval' en de aantasting van Dehaenes, toch wel grosso modo positieve, reputatie, begonnen na zijn actieve Belgische politieke carrière, toen hij er zich toe liet verleiden vele erg lucratieve mandaten in allerlei firma's en holdings op zich te nemen.
Zo ontstond geleidelijk aan het beeld van Dehaene als gehaaide poenschepper zonder scrupules. Dat beeld verdrong al vrij vlug zijn imago als no-nonsense maar deskundige en vindingrijke politieke fikser, die op veel sympathie kon rekenen.
Nu is de 'val' compleet.
20-10-2011 om 17:24
geschreven door Gust Adriaensen
19-10-2011
Euthanasiehardnekkigheid
De deelname van Wim Distelmans aan het maatschappelijke debat omtrent levenseinde en -beëindiging is al geruime tijd intens en waardevol. Maar na lezing van een brief van hem in De Standaard van 18 oktober, geraak ik er sterker en sterker van overtuigd dat hij verstrikt geraakt is in de ijzeren logica van de (bijna)absoluutheid van het zelfbeschikkingsrecht.
Het eindpunt van die logica kan niet anders zijn dan het recht van elke persoon of zijn omgeving om een einde te (laten) maken aan zijn leven en daarbij een beroep te kunnen doen op een door de overheid voorzien en betaald wettelijk en medisch systeem.
Distelmans zal die uiterste consequenties ook wel zien maar hij schrikt er vooralsnog voor terug dat ook duidelijk te zeggen.Een voorbeeld in de vermelde brief is dat hij 'existentieel lijden' alleen maar verbindt met bejaarden terwijl het natuurlijk in alle leeftijdsgroepen voorkomt.Waarom beperkt hij zich tot de ouderenzorg? Het kan niet anders of in een volgende fase van zijn euthanasiestrategie zal hij ook andere leeftijdscategorieën onder de euthanasieloep nemen.
Distelmans verwerpt terecht 'therapeutische hardnekkigheid'. Bezondigt hij zich niet meer en meer aan 'euthanasiehardnekkigheid'?
19-10-2011 om 09:36
geschreven door Gust Adriaensen
17-10-2011
Blij Dankbaar
Jos Van der Veken, norbertijn van de abdij van Postel, schreef een nieuw boek, getiteld 'Blij Dankbaar -Spiritualiteit van het liturgisch jaar'.
Het boek bevat erg toegankelijke bezinningen bij de belangrijke momenten in het liturgisch jaar van de katholieke kerk. Van der Veken reikt allerlei praktische en historische elementen aan om het liturgisch jaar 'blij, dankbaar en bewuster' te beleven. De teksten zijn ontstaan, aldus de auteur, in de gebedssfeer van de norbertijnergemeenschappen in Vlaanderen en Nederland.
De aanleiding tot het schrijven van het boek was het 740-jarig bestaan van de norbertinessengemeenschap Sint-Catharinadal in het Nederlandse Oosterhout.
'Blij Dankbaar' is uitgegeven bij Halewijn, Antwerpen en kost 17 euro. Het kan ook besteld worden bij de auteur zelf in de Postelse abdij.
17-10-2011 om 11:50
geschreven door Gust Adriaensen
16-10-2011
De Vlaamse partijvoorzitters in de Zevende Dag
Het debat tussen de vijf voorzitters van de Vlaamse partijen in de Zevende Dag was verhelderend.
De sterkste indruk maakten Van Besien, een bevestiging van zijn kwaliteiten, en Tobback die zijn tussenkomsten beperkte maar als hij iets zegde spijkers met koppen sloeg. Beke liet zich te veel verleiden tot details en De Croo werd meegesleurd in een steriele bekvechterij met De Wever.
Voor de zoveelste keer werd bevestigd dat De Wever het vooral moet hebben van de soms snedige verpakking van zijn participatie in een debat maar inhoudelijk weegt hij ontegenzeggelijk licht.
Ik ben van mening dat Van Besien en zeker Tobback zich in de toekomst sterker zullen profileren dan De Wever. Waarom? Zij combineren zeer duidelijk gedegen inhoud en een fraaie verpakking.
16-10-2011 om 17:11
geschreven door Gust Adriaensen
12-10-2011
Salonnationolist Bracke
Enkele dagen geleden schreef Open VLD'er Mathias De Clerq in De Standaard een artikel waarin hij als liberaal op basis van inhoudelijke elementen het nationalisme verwerpt. Onder de titel 'Identiteit is er gewoon' replikeerde de nog niet zo lang geleden tot het nationalisme bekeerde Siegfried Bracke daarop met een venijnige brief ad hominem.
Het is er Bracke in zijn vederlichte brief duidelijk om te doen, een politieke tegenstander in Gent, met name de 'goede Mathias', op een denigrerende en sarcastische manier te behandelen. Bracke waant zich de superieure intellectueel die het onervaren broekventje De Clerq eens een lesje zal leren, die 'ze weer eens wat hebben laten schrijven'.
Wat een minachting voor andere maatschappijvisies en de vertegenwoordigers ervan, welke bewust omfloerst geformuleerde insinuaties, komen tot uiting in heel wat van Brackes zinnen. Mocht hij met naar de vorm dergelijk proza voor de dag komen in zijn Vlaams-nationale club, hij zou ongetwijfeld ontmaskerd worden als een individualistische intellectueel met een heel dikke nek.
Inhoudelijk is Brackes reactie van een ondraaglijke lichtheid. De column van die 'goede Mathias, die er op vooruitgaat', en als 'Bracke dat zegt, zal het wel waar zijn', had veel meer body.
Kan ook moeilijk anders. Bracke is een salonnationalist, die met carrièreplanning bezig is.
12-10-2011 om 09:31
geschreven door Gust Adriaensen
09-10-2011
Het gevaar van de arrogantie
Voorzitter Beke van CD&V maakt tot nu toe een degelijke indruk en de lichte stijging in de laatste peiling van VRT en De Standaard heeft zijn zelfvertrouwen duidelijk versterkt.
Of leidt dat zelfvertrouwen al tot een zekere vorm van arrogantie? Van die indruk kon ik me niet ontdoen tijdens het interview enkele dagen geleden in het tv-journaal.
Beke liet daarin vrij duidelijk uitschijnen dat hij Groen! niet lust in de federale regering. Maar dat hij erop rekent, en dat klonk nogal cynisch, dat Van Besien zich loyaal opstelt en de regering steunt, ook al maakt Groen! er geen deel van uit. Want, aldus Beke, 'Van Besien is an honourable man'.
Nou, nou, Wouter. Dat de Groen!-voorzitter een eerlijke politicus is, wil ik grif aannemen. Maar dat maakt hem ook tot een te respecteren man. En je moet mensen die maandenlang constructief mee onderhandeld hebben, niet schofferen.
Overigens, gaat de vakbondsvleugel van CD&V zomaar akkoord met het opzijzetten van een partij die in sociaal-economisch opzicht dichter bij de maatschappijvisie van het ACW, en nog nauwer bij die van het ACV aansluit dan de eerder liberale koers die Beke wil volgen?
09-10-2011 om 21:10
geschreven door Gust Adriaensen
08-10-2011
'Het Vlaamse volk', 'Het Belgische volk'
Heel wat mensen, en zeker de aanhangers van nationalistische partijen als VB en NVA, springen toch wel erg gemakkelijk om met het begrip 'volk'. Voor hen lijdt het geen twijfel dat er een 'Vlaams volk' bestaat. Iemand als De Wever bouwt op die overtuiging zijn, vooralsnog, politieke succes.
Nochtans is het me tot nu toe niet duidelijk geworden of gemaakt waarop men zich baseert om resoluut te spreken over een 'Vlaams volk' en met niet minder aplomb het bestaan van een 'Belgisch volk' te ontkennen.
Beschouwt men de taal als het beslissende element? Of is het gewoonweg een gevoelszaak die teruggaat naar de 19de-eeuwse romantiek? Of is het 'Vlaamse volk' gewoonweg een politieke en technocratische creatie die het resultaat is van de opeenvolgende staatshervormingen?
Historisch gezien snijdt het begrip 'het Vlaamse volk' geen hout. Een boeiende opgave voor gedreven historici: zet de historische argumenten voor het bestaan van een 'Vlaams' en/of een 'Belgisch' volk, eens naast elkaar.
08-10-2011 om 09:26
geschreven door Gust Adriaensen
06-10-2011
Sterke Vrouwen
Paul Stappaerts beschrijft in 'Sterke Vrouwen' de geschiedenis van de zusters franciscanessen in Retie-Centrum en de zusters Annonciaden in Schoonbroek.
Het boek telt 248 bladzijden en is rijk geïllustreerd met vele foto's en nog nooit gepubliceerde informatie, anekdotes en getuigenissen. In voorverkoop tot 9 oktober kost het boek 25 euro, vanaf de verschijningsdatum 30 euro. De voorintekenaars worden met naam in het boek vermeld. Voorintekening kan gebeuren door overschrijving van 25 euro per gewenst exemplaar op rekening 363-0911398-26 van de Retiese Heemkundige Kring.
De uitgave wordt gekoppeld aan twee gratis kerstconcerten op 3 december in de Sint-Jobkerk en op 4 december in de Sint-Martinuskerk, telkens om 14.30 uur. Er is ook nog een gratis tentoonstelling van 3 tot 6 december.
06-10-2011 om 10:55
geschreven door Gust Adriaensen
05-10-2011
Taaie onderhandelaars
Groeiend respect voor Di Rupo en de onderhandelaars. Door taai overleg en creativiteit, zijn ze er al een aantal keren in geslaagd eerbare compromissen te bereiken. Dat is een van de essentiële kenmerken van een democratie en absoluut noodzakelijk in een complex land als België.
Het alternatief is gewoonweg de splitsing van het land. Daar is geen meerderheid voor te vinden en daar durft ook NVA vanuit electorale overwegingen, al maanden niet meer openlijk voor uitkomen. Jeremiëren, keffen, aanklagen, stoer doen van aan de zijlijn, is natuurlijk gemakkelijk maar maakt meer een meer een zielige indruk.
En hoe dikwijls hebben Vlaams-nationalisten nu al de waarlijk indrukwekkende boodschap de wereld ingestuurd dat al die Vlaamse onderhandelaars 'hun broek hebben laten zakken tot op de enkels', met de 'billen blootstaan'? Hebben ze nog wel een broek aan?
Enkel VB'ers en NVA'ers lopen klaarblijkelijk nog rond met strak opgetrokken, stevig ingeriemde pantalons om hun onbezoedelde Vlaamse kont.
05-10-2011 om 21:02
geschreven door Gust Adriaensen
04-10-2011
Vettaks
Heerlijk gekissebis over de vettaks, een idee van SPA-parlementslid Marleen Temmerman. In Terzake klonk de woordvoerder van de voedingssector alleszins genuanceerder dan wat je in vele van de forumreacties kan lezen.
Het idee van Temmerman heeft in ieder geval gezonde voeding enkele dagen op de agenda geplaatst en een aantal mensen en instanties doen nadenken over preventie, sensibilisering, maatregelen om bv. obesitas te vermijden.
Dat NVA er als de kippen (!?) bij is om Temmermans idee naar de prullenmand te verwijzen, hoeft niet te verwonderen. De Wever heeft er allicht direct duistere machinaties van de socialisten in gezien om hem, in zijn harde politieke bestaan, te beroven van een van zijn laatste genoegens: het naar binnen stouwen van heerlijke, vettige frieten, berenpoten, kippenbouten en gehaktballen.
Gelukkig volgde Tobback jr. NVA al vlug in de afwijzing. Ik zie in de jonge Tobback niet direct een frituurbeest. Hij zal Marleens vettaks wellicht verwerpen vanuit een fundamentele proletarische reflex. Kortom: de vettige restanten anno 2011, van het biefstuksocialisme.
De Wever hoeft vooralsnog niet te vrezen dat hij in Het Draakske, of hoe heet zijn favoriet frietkot sinds zijn verhuizing alweer?, extra moet betalen voor een vetrijke zak patat met een royale kwak mayonaise erop.
Want het klassieke frituurassortiment moet bewaard blijven. Dat behoort nu eenmaal tot het Vlaamse cultureel-culinaire patrimonium!
04-10-2011 om 18:40
geschreven door Gust Adriaensen
02-10-2011
Groen! wil in de regering
Het jonge Groen!-parlementslid Calvo waarschuwt Open VLD en CD&V ervoor de groenen niet te schofferen of te vernederen door hun pogingen om de groenen buiten de nieuwe regering te houden.
De reactie van Calvo is begrijpelijk en terecht. De groenen hebben zich altijd constructief opgesteld en zijn een loyale onderhandelingspartner. Vooral Open VLD maar ook een deel van CD&V heffen de laatste tijd geregeld een klaagzang aan over het aantal coalitiepartners in een regering. Acht is echt teveel volgens deze partijen. Je vraagt je dan af: waarom is zes ook niet teveel?
Nee, dat aantal is een drogreden. Het gaat de liberalen en de rechtervleugel van CD&V om het neoliberale sociaaleconomische beleid dat zij willen voeren. Groen! en Ecolo zijn daarbij linkse angeltjes in hun conservatieve vlees. Elke verzwakking van de linkerzijde is de liberale en de christelijk-conservatieve topstrategen een na te streven doel.
Overigens kunnen ook Spa, PS en de ACW-vleugel van CD&V het niet zomaar laten gebeuren dat partijen als Groen! en Ecolo, die in grote lijnen hun maatschappijvisie delen, uit de nieuwe regering worden geweerd. Want op die manier verzwakken ze hun eigen positie.
02-10-2011 om 15:16
geschreven door Gust Adriaensen
29-09-2011
'Ik geloof...'
Op zaterdag 15 oktober heeft in de norbertijnenabdij van Postel de tweede geloofsdag in een reeks van zes, plaats.
De abdijgemeenschap wil hiermee ingaan op een dubbele nood in deze tijd. Enerzijds zijn vele gelovigen nog maar weinig vertrouwd met de inhoud van hun geloof. Anderzijds zijn heel wat mensen op zoek naar zingeving en waarheid maar horen ze nog maar weinig vertellen over de rijke geloofsschat die de Kerk te bieden heeft.
Tijdens de zes geloofsdagen in het najaar van 2011 en in het voorjaar van 2012 worden de deelnemers vertrouwd gemaakt met de inhoud van de katholieke geloofsbelijdenis, het Credo. Uiteraard heeft iedere geloofsdag waarde op zichzelf en staat het de belangstellenden vrij een of meer dagen te volgen.
Pater Nicolaas Gorts, lic. godsdienstwetenschappen en filosofie, prior van de abdij en pastoor van de parochie van Postel, behandelt op 15 oktober in twee conferenties, het geloof in Jezus Christus. Deelnemers kunnen ook de eucharistie vieren samen met de abdijgemeenschap in de abdijkerk en de dag wordt afgesloten met een gebedsmoment in de kapel van het contactcentrum. Een middagmaal en koffie zijn voorzien.
Inschrijvingen en inlichtingen: bij pater Benny Berrens, Abdijlaan 16, 2400 Mol, tel. 0496 50 12 55 (vanuit Nederland: 0032 496 50 12 55, gastenkwartier@abdijpostel.be.
29-09-2011 om 21:16
geschreven door Gust Adriaensen
25-09-2011
Murder in the Cathedral
Het bekende toneelstuk van Thomas Stearns Eliot 'Murder in the Cathedral' behandelt de moord in 1170 op aartsbisschop Thomas Becket in de kathedraal van Canterbury, op last van koning Hendrik II.
In België is vorig jaar ook een moord op een kardinaal gebeurd. Een geestelijke en intellectuele moord.
De media, een aantal politici en advocaten hebben kardinaal Danneels wekenlang zonder enige grond verdacht gemaakt en door het slijk gesleurd. Zo hebben ze een intellectueel en geestelijk briljante persoonlijkheid het zwijgen opgelegd.
Zij dragen een verpletterende verantwoordelijkheid in die liquidatie.
25-09-2011 om 20:01
geschreven door Gust Adriaensen
19-09-2011
De foute gok van De Wever
Het wordt duidelijker en duidelijker. De keuze van De Wever en NVA om aan de zijlijn te gaan staan, zal de Vlaams-nationalisten geen deugd doen. De Wever, maandenlang in het centrum van de politieke belangstelling, is de laatste weken bijna onzichtbaar en onhoorbaar. En de beslissing van CD&V enkele weken geleden, om niet langer als een schoothondje achter de bulldog aan te trippelen, heeft de partij bijna onmiddellijk opnieuw een gezicht gegeven en op de pôlitieke kaart gezet.
Dat Vlaamse en Franstalige partijen erin geslaagd zijn via democratische onderhandelingen en compromissen, BHV te splitsen, zonder dat NVA daarin een rol speelde, zal het belang van die partij in de ogen van vele kiezers hoe dan ook verminderen.
Het gevaar bestaat bovendien dat NVA, willens nillens, in het kamp van een extremistische zweeppartij als Vlaams Belang terechtkomt. De eerste voortekenen daarvan tijdens de betoging in Linkebeek, logen er niet om. Een aantal NVA-politici liep wel mee, net als de vele Vlaams Belang-mandatarissen. Maar de NVA'ers werden natuurlijk daarbij de duidelijke schietschijf voor de VB'ers.
Nee, ik kan moeilijk aannemen dat De Wever zich de laatste weken goed in zijn politieke vel voelt. Hij laat de Vlaamse autonomieretoriek dan ook meer en meer over aan luitenanten Jambon en Weyts. Die moeten er evenwel voor oppassen dat ze hun geloofwaardigheid niet verliezen en niet langer serieus worden genomen. Wat er in de perceptie van velen met Maigain aan het gebeuren is, zou ook hen wel eens kunnen overkomen.
19-09-2011 om 14:08
geschreven door Gust Adriaensen
31-08-2011
'Wat we zelf doen, doen we beter!'
De parlementsleden, inclusief die van het Vlaamse parlement, zorgen financieel bijzonder goed voor zichzelf. Daar heeft ook NVA, die nochtans de touwtjes in het Vlaamse parlement stevig in handen heeft, tot nu toe niks aan willen veranderen. Wel de 'anderen', en zeker de Walen, voortdurend verwijten dat ze profiteurs en potverteerders zijn, maar zichzelf en het vullen van de eigen portemonnee in vraag stellen, nee, daar doen ook de ware Vlamingen niet aan mee.
Het geval Gatz brengt die extreme schijnheiligheid en het schaamteloos graaien in de vetpotten nog eens onder de aandacht.
Het systeem dat het parlement zelf voor zichzelf in het leven heeft geroepen en dus ook zelf kan aanpassen, voorziet een riante uittredingsvergoeding, ook wanneer het parlementslid zelf ontslag neemt. Bovendien krijgen ze een volledig pensioen na twintig jaar. In het geval Gatz, die in totaal 17 jaar parlementslid is geweest, maar recent zelf ontslag heeft gegeven om in het bedrijfsleven aan de slag te gaan, betekent dat een uittredingsvergoeding van maar liefst 300.000 euro!
Ter vergelijking. Een arbeider met 17 jaar dienst heeft recht op een opzeg van enkele weken, een bediende op één jaar, een kaderlid op anderhalf jaar. Maar enkel als ze ontslagen worden, niet als ze zelf ontslag nemen. In dat laatste geval, geraken ze al direct buiten het sociale zekerheidssysteem.
Een woestmakende schande!'Wat we zelf doen, doen we beter????'
31-08-2011 om 07:45
geschreven door Gust Adriaensen
23-08-2011
Op de Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg 8
Epiloog
Heidelberg, de oude, romantische universiteitsstad, aan de Neckar. 'Ich hab' mein Herz in Heidelberg verloren...'.
Heidelberg: de imposante brug over de breed stromende Neckar, de blanke torens van de hoge stadspoort, de statige gebouwen van de 618oude stad en hoog erboven, over de volle breedte, het slot.
De in 1386 gestichte 'Ruprecht-Karls-Universität' is voor de ontwikkeling van de stad van doorslaggevende betekenis geweest. Vanuit de universiteit werd actief deelgenomen aan de verschillende stromingen van de 16de-eeuwse Reformatie. De 30-jarige oorlog, die in 1618 begon, ging niet aan de stad voorbij. De nieuwe keurvorst, Maximiliaan van Beieren, dwong de stad weer terug tot het katholicisme. Een strijd tussen vorsten die elkaar de macht betwistten, was er de oorzaak van dat kort voor 1700 de stad e het slot door Franse troepen werden verwoest Van toen af begon men aan de wederopbouw, een barokke architectuur op veelal gotische grondvesten. In 1803 werd de universiteit nieuw leven ingeblazen en daarmee kreeg de stad al spoedig veel invloed op het gebied van, wetenschap en cultuur. Van de Tweede Wereldoorlog heeft Heidelberg weinig geleden. De geallieerde bommenwerpers spaarden de gebouwen vanaf het moment dat daar het toekomstige Amerikaanse hoofdkwartier was gepland.
Nu is Heidelberg een bruisende stad. Ongeveer 18% van de bevolking is actief aan de universiteit of aan onderzoekscentra verbonden aan de universiteit (o.a. het Max Planckinstituut). elk jaar trekt de stad zo'n 3,5 miljoen bezoekers.
23-08-2011 om 20:18
geschreven door Gust Adriaensen
17-08-2011
De ratingbureaus
Merkwaardig, merkwaardig!
Toen S&P een tijdje geleden de rating van de VS verlaagde, daverde de wereld op haar grondvesten. Dagenlang puilden de media uit van de berichtgeving, de commentaren en de speculaties.
Nu Fitch de vroegere hoogste rating van de VS behoudt, blijft het oorverdovend stil, is er bijna geen plaats voor het nieuws in de media.
Misschien nog het beste bewijs voor het overbodige, relatieve van die ratingbureaus maar tegelijk ook voor het gevaar dat zij betekenen voor de economische, financiële en politieke stabiliteit van de wereld.
17-08-2011 om 09:21
geschreven door Gust Adriaensen
16-08-2011
Geloofsdagen in Postel
Geloofsdagen in de norbertijnenabdij van Postel
De abdij wil ingaan op een dubbele nood in onze tijd. Enerzijds zijn vele gelovigen nog maar weinig vertrouwd met de inhoud van hun geloof. Anderzijds zijn heel wat mensen, ook jongeren, op zoek naar zin, geloof, de waarheid van hun leven, maar horen nergens meer vertellen over de grote geloofsschat die de Kerk te bieden heeft. Deze dagen zijn dus bestemd voor al wie zijn geloof wil verdiepen.
Waar:
Contactcentrum abdij Abdijlaan 16, 2400 Mol
Wanneer:
za 24/09/11, za 15/10/11, za 05/11/11 van 09:30 tot 16:30
16-08-2011 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
15-08-2011
Relativiteit
Tot voor enkele weken waren de binnenlandse politieke kwesties en onderhandelingen van het hoogste belang. Politici stonden dag na dag in de schijnwerpers. Uren en bladzijden werden gevuld met berichtgeving en commentaren.
En dan, met de aanvang van de vakantie, trad de Grote Stilte in. Weg staatshervorming, weg BHV, weg begroting, weg diepe verontwaardiging. Di Rupo, De Wever en tutti quanti verdwenen, verdampten, losten op. Geen spoor was van hen nog te bekennen.
Maar opgelet! Over enkele dagen wordt iedereen en alles weer door de media te voorschijn getoverd. De dingen vallen weer op hun gewone plaats. De toppolitici spelen weer de rol die van hen verwacht wordt of die hen opgedrongen wordt.
Het spel kan weer zijn gang gaan. Een Grote Staatshervorming is Absoluut nodig! De Wever staat pal!! Pas op voor sluwe vos Di Rupo!!! De PS is gelijk aan dictatuur!!!! Die stinkend rijke Vlamingen knijpen ons dood (en Francais)!!!!!
De gazetten hebben weer kopij.
15-08-2011 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
14-08-2011
Op de Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg 7
Op de Jacobsweg
Bebenhausen-Rottenburg
Een end buiten het ommuurde klooster van Bebenhausen, klimmen we het natuurpark Schönbuch in. Van op deze hoogteweg hebben we een mooi uitzicht op de Zwabische Alp. En dan het dal weer in. Het Käsenbachtal, het geografische centrum van Baden-Würtemberg. De dichters van de Schwabische romantiek, met Ludwig Uhland op kop, beschouwden het Käsenbachtal als hun Elyseum en vergeleken het met 'de velden waar de geesten van de onsterfelijke helden uit de Griekse mythologie verblijven, waar het altijd lente is en er immer een koel windje waait'. En het is er inderdaad mooi lenteweer.
De oude binnenstad van Tübingen is mooi en kleurrijk. En het bezoek aan de Jacobskerk met de spitse kopergroene torentjes loont de moeite. Aan de noordzijde, in de nis, vind je het merkwaardigste beeld van de Sint-Jacobskerk: de zogenaamde 'Zonnegfiguur'. Het bestaat uit drie delen met telkens drie concentrische cirkels. Oorsprong en betekenis van dit beeld zijn onbekend en in heel Europa is geen gelijkaardig beeld te vinden.
Naar ons einddoel nu: Rottenburg am Neckar. Het is een gezellige Romeinse en bisschoppelijke stad. In de prachtig gerestaureerde Sint-Maartensdom sluiten we zingend en biddend onze pelgrimstocht af. Enkele nonnen in de kerk luisteren geïnteresseerd. Gesprekje aangeknoopt. Het zijn zusters uit een klooster in Ulm. Als ze horen dat we uit België komen, begint een der kloosterlingen geanimeerd te praten over de vroegere nuntius in België, mgr. Rauber, die nu in hun klooster verblijft.
In de vooravond keren we met de autocar nog terug naar Tübingen. In een restaurant aan de Neckar wordt er gegeten. En zijn er danktoespraakjes en geschenkjes. Vriendschap regeert.
En daarna 150 km naar het noorden, naar Heidelberg, waar we zullen overnachten.
14-08-2011 om 16:19
geschreven door Gust Adriaensen
Hans Geybels: 'Het grote ongelijk van Dalrymple.'
Hans Geybels, gastprofessor theologie aan de KUL en voormalig woordvoerder van kardinaal Danneels, publiceert onder de titel 'Het grote ongelijk van Dalrymple' een analyse van het neoconservatieve denken.
In die analyse Geybels terecht op de ongenuanceerde eenvoud van die denkrichting. De complexiteit van de samenleving wordt gereduceerd tot slogans, tot een zwart-witplaatje, tot de goeden versus de slechten, tot de hard werkenden versus de luieriken.
Neoconservatieven zien de samenleving naar de verdommenis gaan. Alleen het segment waartoe zij zichzelf rekenen,is nog gezond. Zij gaan ervanuit dat een groot deel van de 'anderen' en dat zijn vooral de jongere generaties, reddeloos verloren is. Die moeten afgestoten worden, achter figuurlijke en, liefst nog, massaal achter echte tralies verdwijnen. Harde repressie ziet de neoconservatief inderdaad als het enige middel om zich te beschermen tegen de barbaarse hordes.
'Aandacht voor de sociale context van de jongeren, de gezinssituatie, de voorstelling in de media en ook voor het functioneren van de instellingen, zou ons een hele stap verder brengen', aldus Geybels. En hij verwijst ook naar de tienduizenden inspirerende en sociaal gemotiveerde jongeren uit de jeugdbewegingen en naar de honderdduizenden die nu naar Madrid trekken voor de Wereld Jongerendagen. Het is niet alleen maar een 'zwartboek'.
Geybels stelt dat alleen maar criminalisering en repressie, nooit een duurzame oplossing bieden. Integendeel. De wrok, de haat, de frustratie en wraakgevoelens van de jonge bevolking, die Dalrymple lelijk, agressief, gemeen, onbeschoft en crimineel noemt, zullen explosief toenemen.
Ook de Vlaamse neoconservatieven, die Dalrymple als hun huisideoloog beschouwen, moeten ervoor oppassen dat ze door hun zwart-witbenadering van de samenleving, door het zweren bij de harde aanpak zonder ook te werken aan positieve oplossingen, ook in Vlaamse steden het klimaat voor rellen mee helpen beïnvloeden.
14-08-2011 om 08:50
geschreven door Gust Adriaensen
12-08-2011
Dalrymple: de platvloerse pamflettist.
In De Standaard verscheen gisteren een column van de Britse essayist en psychiater Theodore Dalrymple over de rellen en de relschoppers in Engeland. Dalrymple heeft enige bekendheid verworven in Vlaanderen omdat De Wever hem aanduidde als een van zijn grote voorbeelden en inspirators voor De Wevers rechts-conservatief gedachtegoed.
Zelden zo'n vulgair scheldproza gelezen als van deze 'essayist-arts-psychiater'. Dalrymple is iemand die met diepe verachting neerkijkt op zijn eigen landgenoten. De politici en de intellectuelen zijn apathisch, laf, onbekwaam, opportunistisch. Een groot deel van de jonge Britten is lui, lelijk, agressief, gemeen, onbeschoft, crimineel. De politie en de rechters zijn bespottelijk, ineffectief, incompetent.
Doet de arts-psychiater ook maar één poging om een verklaring te zoeken voor het geweld? Neen. Geeft Dalrymple mogelijke aanzetten tot oplossing aan? Neen. Deze man schrijft geen essay. Zijn scheldkanonnade is een pamflet waarin hij vanuit zijn geprivilegieerde ivoren toren wild om zich heen schopt.
De indruk ontstaat dat hij niet echt geeft om oplossingen. Het is hem om de haat voor zijn eigen land te doen. En om zijn eigen grenzeloze burgerlijke zelfgenoegzaamheid en intellectueel superioriteitsgevoel. Hij toont zich al evenzeer als de jonge vandalen in de Engelse steden, een gemene relschopper. Dat hij daarbij op de platste manier de gestorven Amy Winehouse door het slijk haalt, is echt het dieptepunt.
En De Wever bewondert deze platvloerse, onbeschofte, puberale pamflettist!?
12-08-2011 om 08:15
geschreven door Gust Adriaensen
08-08-2011
'Degradeer de degradeerders!'
Mehdi Hasan, politiek journalist van de New Statesman, roept naar aanleiding van de verlaging van de kredietwaardigheid van de VS door het ratingbureau S&P, op tot degradatie van de degradeerders.
Deze meneer Hasan heeft overschot van gelijk wanneer hij de kredietbeoordelaars een veeg uit de pan geeft en hun geloofwaardigheid in twijfel trekt.
Het is niet gezond wanneer democratisch verkozen regeringen gegijzeld worden door ratingbureaus.Het is ook opvallend dat er zo gemakkelijk van uitgegaan wordt dat de privésector en deze beoordelaars in het bijzonder, het altijd bij het rechte eind hebben en dat de publieke sector bijna ipso facto verspillend functioneert.
De tering naar de nering zetten? In het enge kapitalistische financieel-economische denkschema van firma's als S&P, is dat moraliserende verwijt alleen maar bestemd voor de verspillende overheden.
Hebben deze ratingbureaus en tutti quanti enkele jaren geleden de banken gewaarschuwd en berispt voor hun roekeloos beleid en voor de dreigende ondergang? Wat was hun beoordeling van de rommelkredieten waarin vele banken grossierden? En beschouwen zij de miljarden die de overheden toen in de bankensector hebben moeten pompen, ook als verspilling?
Ben het volkomen eens met deze meneer Hasan: degradeer de degradeerders,gedaan met de heerschappij van de rating agencies!
08-08-2011 om 07:54
geschreven door Gust Adriaensen
06-08-2011
Gelovig? Kerkelijk?
Is het je ook al opgevallen hoeveel mensen, vooral vijftigers en zestigers, er klaarblijkelijk een diepe behoefte aan hebben sterk te poneren dat ze niet (langer) gelovig en/of kerkelijk zijn? Ook al is dergelijk getuigenis vaak totaal irrelevant voor de situatie waarin de 'belijder' verkeert.Het fenomeen doet zich voor zowel in persoonlijke contacten als in het openbaar, en zeker wanneer het gaat om personen die denken de status van BV bereikt te hebben.
Wat me intrigeert is de vraag waarom die uitspraken gedaan worden. Bijna allen zijn ze in een katholiek milieu opgegroeid. Vanaf de jaren zestig hebben ze bijna geruisloos de kerk de rug toegekeerd. Wijst het poneren van hun ongeloof en/of non-kerkelijkheid erop dat ze toch nog altijd worstelen met het opzijschuiven van waarden en gebruiken die ze van hun ouders en voorouders meegekregen hadden? Voelen ze zich spiritueel toch wel eenzaam en zoeken ze steun en bevestiging bij anderen? Zijn ze gegrepen door een vorm van bekeringsijver: de medemens ertoe brengen hun ongeloof en antikerkelijkheid aan te hangen?
Het verschil met degenen die nog wel gelovig en/of kerkelijk zijn, is groot. In onze contreien lopen er niet zoveel mensen rond die duidelijk uitkomen voor hun geloof en kerkgemeenschap. Waarom niet? Menselijk opzicht? Onzekerheid? De druk van een areligieuze omgeving of een anti-kerkelijk cultureel klimaat?
Is het niet de hoogste tijd dat degenen die gelovig en kerkelijk (willen) zijn, zelfbewuster daarvoor uitkomen? Hun kerkgemeenschap zichtbaarder maken? In de eerste plaats vanuit een positieve ingesteldheid en vanuit het besef van de spirituele en sociale waarde van het religieuze en kerkelijke. Maar ook vanuit democratische en culturele overwegingen. Het is niet goed dat de indruk wordt gewekt dat nog alleen maar ongelovige en anti-kerkelijke stemmen weerklinken.
06-08-2011 om 09:41
geschreven door Gust Adriaensen
04-08-2011
De cardioloog en kinderlawaai
Cardioloog Goethals zal wel gelijk hebben: ook lawaai veroorzaakt door kinderen kan de gezondheid schaden. En de concentratie en cumulatie van lawaai in kinderdagverblijven maken de hinder nog erger. En dat er crèches nodig zijn, is de schuld van onze 24-uurseconomie, die een toenemend beslag legt op de avond, de nacht, het weekend.
Maar Goethals gaat uit de bocht wanneer hij steeds maar weer met 'zijn' axioma voor de dag komt: lawaai is lawaai. Dan stelt hij zich op als de pure wetenschapper-technicus , die alleen maar het aantal decibels registreert. Het is een vorm van dehumanisering wanneer je lawaai van mensen, in het bijzonder van kinderen, gelijkstelt met verkeers- of industrielawaai.
Cardioloog Goethals reageert tegen de mensen die protesteren tegen rechterlijke sluitingsbevelen van kinderdagverblijfen. Hij vindt het verantwoord dat in een aantal situaties die instellingen moeten sluiten. Want 'lawaai is lawaai' nietwaar, en dat is schadelijk voor de gezondheid, dus moeten crèches dicht.
Goethals is evenwel niet erg consequent in de toepassing van zijn onverbiddelijke gezondheidslogica als het om andere lawaairijke sectoren gaat. Zou hij durven pleiten voor het sluiten van hinderlijke vlieghavens, hogesnelheidslijnen, snelwegtrajecten, popfestivals, enz. ? En waarom start hij geen kruistocht tegen 'onze 24-uurseconomie', die in zijn redenering, en wellicht terecht, de basisoorzaak is van permanente lawaaiterreur?
Maar kinderlawaai? Dat is voor veel mensen misschien toch wel het ergste. Daartegen moet resoluut opgetreden worden. Als je een aantal rechters aan je kant krijgt, is dat nog gemakkelijk ook. Breng je niet direct 'onze 24-uurseconomie' mee in het gedrang.
04-08-2011 om 09:41
geschreven door Gust Adriaensen
24-07-2011
De Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg 6
Op de Jacobsweg
Murrhardt-Bürg Neckartailfingen-Bebenhausen
Door de glooiende landbouwstreek van de Bachnanger Bucht bereiken we Allmersbach. Van daar is het bergop naar Stöckenhof en verder door de velden richting Bürg.
We hervatten de tocht ten zuiden van Stuttgart in Neckartailfingen.
De Sint-Maartenskerk van Neckartailfingen is een van de mooiste romaanse kerken in Zwaben. Ze werd in het begin van de 12de eeuw gebouwd door de monniken van Hirsau. Een eigenaardigheid is de scheve toren van deze kerk.
Langs boomgaarden pelgrimeren we verder en krijgen we een prachtig uitzicht op het dal van de Neckar. Via het natuurpark Schönbuch komen we in het gehucht Einsiedel waar zich een voormalig jachtslot bevindt. En dan richting Bebenhausen.
Het vroegere cistercienzerklooster van Bebenhausen is een indrukwekkend complex. Het klooster is bijzonder goed bewaard en kan als historisch monument bezocht worden. De kloostergangen in vurige gotiek, de zomereetzaal met opmerkelijke plafondfresco's, de gesculpteerde balken van de wintereetzaal, de verdieping met de kloostercellen en de bibliotheek... dat alles maakt een bezoek aan het klooster meer dan de moeite waard.
24-07-2011 om 21:23
geschreven door Gust Adriaensen
23-07-2011
Fundamentalistisch nationalisme
Het wild om zich heen trappen van De Wever en NVA en de poging om daarbij vooral CD&V het hardst te raken, maken het nog maar eens duidelijk.
Het politieke fundamentalisme en opportunisme van De Wever halen het vaker en vaker van de academische objectiviteit die je van een historicus zou mogen verwachten. De Wevers fanatiek geloof in het eigen grote gelijk, vertroebelt in sterke mate het correct lezen, analyseren en evalueren van de teksten en meningen van andere politici en partijen.
Wanneer de anderen, in het bijzonder nu CD&V, het wagen hem en zijn partij NIET te volgen in hun separatistisch streven met als uiteindelijk doel de oprichting van een rechts, neoliberaal Vlaams republiekje, vervalt De Wever in verwijten en scheldpartijen ofwel in een meelijwekkend zelfbeklag dat hij probeert te transponeren naar heel Vlaanderen: de Vlaming als uitgebuite, machteloze, te beklagen underdog.
Deze karakteriële en intellectuele minder fraaie kenmerken van de politicus die zich graag de machtigste man van Vlaanderen en België waant, kunnen niet langer verdoezeld worden door zo nu en dan een Latijns citaat uit de Dikke van Dale te plukken.
23-07-2011 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
20-07-2011
CD&V krijgt politiek verstand terug
Dat Beke en CD&V bereid zijn met de zeven andere partijen aan tafel te gaan zitten, getuigt van politieke verantwoordelijkheidszin en democratische ingesteldheid.
De christendemocraten hebben de voorbije dagen al ervaren dat zijn eigen weg gaan, zichzelf profileren, niet langer aan het handje van De Wever of in de schaduw van de nationalisten lopen, onmiddellijk de politieke relevantie van de partij heeft hersteld. De CD&V staat er weer.
En het misprijzen dat zij oogstte door haar slaafse afhankelijkheid van wat NVA zei en (niet) besliste, is al aan het veranderen in respect voor een partij die haar verantwoordelijkheid neemt. Een partij die er zich sterker en sterker van bewust wordt dat verantwoordelijkheidszin en democratisch bewustzijn echt maar tot uiting komen in het verbeten zoeken naar faire compromissen.
Want degenen die (bijna altijd) compromissen afwijzen, zijn in essentie autoritair en fundamentalistisch ingesteld. Overtuigd van het eigen grote gelijk. Zeker van de eigen superioriteit. En dergelijke instelling strookt niet met de realiteit en komt nogal vaak eerder potsierlijk over.
20-07-2011 om 19:37
geschreven door Gust Adriaensen
16-07-2011
Wat een verademing!
Gewoon al voor het gevoel van eigenwaarde is het voor de CD&V en in het bijzonder voor Beke uiterst belangrijk, dat zij nu al enkele dagen het politieke nieuws beheersen. Dat is voor het eerst sedert lange tijd. Dankzij het innemen van een eigen standpunt.
Hopelijk beseffen Beke en co. echt voorgoed dat eigen profilering, eigen verantwoordelijkheid, eigen beslissingen, eigen compromisbereidheid, de enige weg is naar de heropstanding van de partij. Dat anderzijds het zich vastkleven aan de NVA, het zich laten dirigeren in zijn verklaringen en beslissingen door NVA, het zich laten biologeren door De Wever, onvermijdelijk leidt naar de politieke ondergang van de partij.
En wat een verademing is het eens voor een paar dagen verlost te zijn van de door de media gewilde allesoverheersende aanwezigheid van een Antwerpse politicus. Nooit een goed symptoom van een gezonde democratie. Veel beter is het ervan uit te gaan, en de feiten bevestigen dat altijd wel, dat onze toppolitici aan elkaar gewaagd zijn. Zowel wat de talenten als de fouten betreft. Dat geldt overigens ook voor een Limburgse politicus.
Hopelijk staat Beke niet te lang alleen op de piëdestal. Samen met de 'willing' naar compromissen zoeken voor het zo correct mogelijk besturen van dit land, dat is de verdomde plicht van de politici.
Fijn is het alleszins dat deze sobere Lommelaar nu echt even op het voorplan treedt. Met een politieke agenda. Zonder frituur, zonder blufverwijzingen naar Cameron of Sarkozy, zonder uit de Dikke van Dale geplukte Latijnse citaten.
16-07-2011 om 14:10
geschreven door Gust Adriaensen
14-07-2011
Abdij Postel: een levende geloofsgemeenschap
In Tertio, een christelijk opinieweekblad, wordt uitgebreid aandacht besteed aan de norbertijnenabdij van Postel.
Abt Testaert geeft uitleg bij de economische activiteiten van de abdij. Het kruidenlabo en de kaasmakerij van Postel genieten ruime bekendheid. Maar kaas is niet de kern van Postel, aldus abt Testaert.
Het individuele gebed, het gemeenschappelijke getijdengebed en de liturgie sturen het leven van de norbertijnen. Voor de bezoekers is de abdij een ankerpunt. Een plaats waar katholieken naartoe komen om de eucharistie te vieren en de sacramenten te ontvangen. Ook niet-gelovigen kunnen bekoord worden door de schoonheid van de liturgie en de rust binnen de abdijmuren.
Ieder die wil, kan de gebedstijden meevieren of bijwonen. Het morgengebed heeft om 6.45 uur plaats. Om 11 uur wordt de eucharistie gevierd, gevolgd door het middaggebed. 's Avonds om 18 uur is er het avondgebed, dat een half uurtje duurt. De rustgevende afwisseling van psalmgezang, lezing, stiltemoment, bekoort zowel gelovigen als niet-gelovigen.
14-07-2011 om 20:54
geschreven door Gust Adriaensen
10-07-2011
De machtsgreep van Kris Peeters
Het is niet de eerste keer dat de Vlaamse minister-president kopstukken uit zijn eigen partij voor schut zet. Maar de manier waarop hij nu de CD&V-voorzitter herleidt tot een onmondige schooljongen, valt pijnlijk scherp op.
Beke had enkele dagen geleden de onmogelijke opdracht van vooral Peeters meegekregen om het non-standpunt van de partij naar buiten te brengen. Hij bracht er dan ook in het interview in Terzake niks van terecht. Een afknapper van formaat. Bijzonder vernederend voor de voorzitter en de partij.
Peeters kruipt nu in wat eigenlijk de voorzitterstaak is. Hij zegt op de vooravond van 11 juli wat de partij wenst en hoe het verder moet. Beke en zijn voorzitterstitel worden opzijgeschoven als volkomen irrelevant en waardeloos. Kris Peeters werpt zich op als de echte big boss van de christen-democraten.
De vraag is hoe lang de federale ministers van CD&V met op kop Leterme, politici als Verherstraeten en de ACW-vleugel, het eigengereide en machtswellustige optreden van Peeters nog zullen dulden.
De spanningen binnen CD&V lopen al langere tijd op. Wanneer barst de bom?
10-07-2011 om 20:00
geschreven door Gust Adriaensen
09-07-2011
De dreigende ondergang van CD&V
Drie bedenkingen bij het neen van De Wever op de formateursnota van Di Rupo.
1. Wat al vaker gezegd en geschreven werd, is nu overduidelijk: meneer NEEN werkt al de hele tijd met een dubbele agenda. Hij belijdt met woorden dat hij België niet wil doen barsten, maar niet alleen het program maar heel de politieke tactiek van NVA, is op dat doel gericht. Een rechts, neoliberaal Vlaams republiekje, is de ultieme natte droom van de Vlaams-nationalisten.
2. Het non-standpunt en de non-reactie van CD&V betekenen nu wel echt de laatste spurt van die partij naar de ondergang. RIP CD&V. Geen visie, geen profilering, geen zelfstandige mening, geen inhoudelijke evaluatie. Alleen maar angst, alleen maar onzeker gebazel, alleen maar verlammende fixatie op het enge nationalistische discours van meneer NEEN.
3.Van Besien en Genez hebben in democratisch opzicht overschot van gelijk: als zeven of acht partijen willen onderhandelen, dan moeten ze aan tafel gaan. Het is een aanfluiting van de democratie, wanneer ze zich laten gijzelen door een partij, die het einde van het land wil.
09-07-2011 om 13:26
geschreven door Gust Adriaensen
06-07-2011
De Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg 5
Op de Jacobsweg
Schwäbisch Hall-Murrhardt (26 km)
Uit het Kochertal tot op de hoogte van Tullau. Hoog boven de steile oever van de Kocher hebben we een prachtig zicht op Schwäbisch Hall. Dan gaat het weer steil naar beneden, opnieuw het dal in. Via een paadje tussen tuinen en huizen bereiken we de kapel van de heilige Sigismund. We passeren het dorpje Rieden, steken de Bibers over en bereiken het natuurpark van het Schwäbisch-Frankischer Wald.
Aan de Ebensberger Sägemühle is het gezellig picknicken. Dan weer verder langs de helling. We passeren de Prügelsee, een idyllisch meertje.Vanaf het dorpje Wolfenbrück gaat het steil bergaf tot aan het dorp Siegelsberg. Vandaar naar het stadje Murrhardt is niet zo ver meer.
Murrhardt is een levendige kleine stad. We bezoeken er de laatgotische Walterichskerk. Aan de noordzijde van de toren is er een 16de-eeuwse, zeer kunstig afgebeelde 'Olijfberg'. Ook een gidsbeurt in het Carl-Schweizer Museum staat op het program.
06-07-2011 om 22:13
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2011
De Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg 4
Op de Jacobsweg
Langenburg-Schwäbisch Hall 23 km
Even buiten het stadje steken we via een houten brug met bogen (de Archenbrücke) de Jagst over. En dan gaat het steil bergop. Boven hebben we een magnifiek uitzicht op Langenburg. Enkele kilometer over de hoogvlakte en dan het Kochertal in. Onder de hoge Kochertalbrücke door, holle wegen, bossen, dorpjes, een oude waterleidingweg langs een helling.
We arriveren in Schwäbisch Hall. Een levendig stadje met heel wat historische gebouwen. Waar nu het stadhuis staat, stond tot 1732 de Sint-Jacobskerk. Er is ook nog een Jacobstoren en in juli wordt er al duizend jaar een Jacobsmarkt gehouden.
03-07-2011 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
02-07-2011
Siegfried Bracke alias Valère Descherp
Bracke in de media: 'Termont kiest voor postje.'
Zou uitgerekend Siegfried niet zwijgen als vermoord over postjespakkerij?
02-07-2011 om 17:49
geschreven door Gust Adriaensen
28-06-2011
De Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg (3)
Op de Jacobsweg
Schrozberg-Langenburg 18 km
Het is stevig stijgen en dalen. Prachtige bossen wisselen af met uitgestrekt open veld. Bijna dichtgegroeide paadjes en brede bosdreven. Ingeslapen charmante dorpjes met veel vakwerkhuizen: Niederstetten, Mulfingen, Erpfersweiler, Lentersweiler, Billingsbach.
Eindpunt vandaag is Langenburg. Het slot 'Langenburg' is van ver zichtbaar en ligt op een bergkam in de streek van Hohenlohe. De geschiedenis van het slot gaat terug tot de 13de eeuw. In de 16de eeuw kwam de burcht in het bezit van de grafelijke familie van Hohenlohe-Langenburg. Nog altijd bewoont de familie een deel van de vertrekken. In de vroegere paardenstallen is sinds 1972 een automuseum ondergebracht.
28-06-2011 om 13:50
geschreven door Gust Adriaensen
27-06-2011
Enkel een centenkwestie?
Enkele dagen geleden besteedden de media veel aandacht aan een door de Nederlandse Kerk goedgekeurd vergoedingensysteem voor slachtoffers van seksueel misbruik. Dat zou als model kunnen dienen, verjaring van de misdrijven of niet, voor de Belgische Kerk, zo werd gesuggereerd. De mediageile advocaten Van Steenbrugge en Mussche deden de wereld kond dat ze de dagvaardig van zowat de hele top van de Kerk zouden intrekken, als dat vergoedingensysteem werd goedgekeurd.
Enkele bedenkingen passen m.i. hierbij.
1.De evolutie die al lang aan de gang is, wordt eens te meer versterkt: het seksuele misbruik wordt verengd tot het instituut Kerk en tot een centenkwestie. 2.Een nog altijd geldend en in ons rechtssysteem hoe dan ook belangrijk element, nl.de verjaring, wordt onder de mat geveegd. 3.De morele verantwoordelijkheid voor het misbruik wordt door advocaten, media en actievoerders, bij het instituut, de instelling gelegd.Dat is voor hen uitsluitend de Kerk. Over misbruiken in andere sectoren en de verantwoordelijkheid van de daarbij horende instituten, is geen sprake, laat staan dat die werk zouden maken van een vergoedingensysteem. Daardoor wordt een discriminatoir verschil tussen slachtoffers en tussen instellingen gecreëerd. 4.Als de kerkelijke verantwoordelijken denken dat ze door vergoedingen, sympathie en respect zullen krijgen van de rabiate antikerkelijke lobby, vergissen ze zich grondig. 5.De grootspraak, chantage en hypocrisie van Van Steenbrugge en Mussche zijn echt te gortig. Terwijl ze zich weer eens inzake het seksuele misbruik door geestelijken, op het mediavoorplan proberen te wurmen, raakte bekend dat ze de verdediging op zich hadden genomen van een hoogleraar die zich schuldig had gemaakt aan zwaar seksueel misbruik van een kind. Mussche ging er dan nog prat op dat ze de vrijspraak bekomen had. Geen probleem ermee dat advocaten professioneel zelfs de goorste misdadigers verdedigen. Dat is hun job. Maar dat ze zich dan ook aan dat professionele kader houden. Wat Mussche en Van Steenbrugge doen, is de schijnheiligheid ten top. In het ene geval beroepen ze zich op hun beroepsplichten. Inzake het misbruik door geestelijken, schreeuwen ze op het publieke forum hun ideologische en morele verontwaardiging uit. Maar het wordt duidelijker en duidelijker waar het deze advocaten om te doen is: in de schijnwerpers staan.
27-06-2011 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
23-06-2011
De eeuwenoude trouw van een Noord-Brabants dorp
350-jarig jubileum bedevaart Eersel-Werbeek
Op zaterdag 25 juni trekken weer enkele honderden Eerselnaren naar de kapel van O.L.Vrouw-ter-Sneeuw in Werbeek-Retie. Dat gebeurt voor de 350ste keer.
De bedevaart ontstond in 1661, toen tijdens een pestepidemie de belofte gedaan werd jaarlijks naar Werbeek te trekken als er een einde kwam aan de epidemie.
Het is opvallend dat er de laatste jaren een aangroei is van het aantal bedevaarders. Ook jongeren zijn sterk vertegenwoordigd. Wanneer het weer meezit, komen heel wat Eerselnaren te voet of per fiets door het mooie Kempense landschap van Eersel, Bergeyk, Postel en Retie, naar de bedevaartskapel in Werbeek.
Henk van de Klundert, een van de bezielers van de bedevaart en conservator van het streekmuseum 'De 8 Zaligheden' in Eersel, noemt de bedevaart een prachtige eeuwenoude Eerselse traditie en een uniek gebeuren. 'Uniek, omdat mensen uit ons dorp al 350 jaar naar het Belgische gehucht Werbeek trekken, om in de schitterende kapel van O.L.Vrouw-ter-sneeuw, Maria te danken en bescherming af te smeken tegen ziekte'.
De bedevaartsdag start om 10.30 uur in de Sint-Martinuskerk van Retie met een eucharistieviering. Daar is ook iedereen van Retie en omgeving welkom Nadien is er de traditionele ontvangst van de Eerselse notabelen en processieverantwoordelijken door het Retiese schepencollege. 's Namiddags trekt de Eerselse processie naar de kapel van Werbeek, waar een bidstonde plaatsheeft.
Na de plechtigheid wordt er ter gelegenheid van het 350-jarig jubileum, onder de majestueuze lindebomen bij de kapel, door de gemeente Retie, het VVV en de gemeente Eersel, een receptie aangeboden aan de bedevaarders en de Werbekenaren. Ook zal iedere deelnemer een aandenken aan de jubileumdag ontvangen.
23-06-2011 om 10:53
geschreven door Gust Adriaensen
21-06-2011
De Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg (2)
Op de Jacobsweg
Rothenburg ob der Tauber-Schrozberg (19 km)
Rothenburg is een prachig bewaard middeleeuws stadje dat een toeristische trekpleister is. Japanse bezoekers bepalen het straatbeeld. De tweede avond van ons verblijf wonen we in de Keizerzaal van het raadhuis de opvoering van het spel 'Der Meistertrunk' bij. Een massa plaatselijke acteurs, kleurrijke 17de-eeuwse kostumering, tromgeroffel, bazuingeschal, geren en getier: een echt volks spektakel. De plot heeft te maken met de verovering van de protestantse stad door een keizerlijke veldheer die dreigt de leden van de stadsraad te vermoorden en de stad te verwoesten. Na veel gepalaver zegt de veldheer toe zijn dreigement niet uit te voeren als de burgemeester erin slaagt in een teug 3,25 liter naar binnen te gieten. Dat lukt hem, een echte 'Meistertrunk', en de veroveraar spaart de stadsraad en de stad.
Onze pelgrimage start voor de Sankt-Jakobskirche bij een moderne ijzeren sculptuur van Sint-Jacob. Al vlug zijn we de stad uit via een van de middeleeuwse poorten maar daar zien we niet direct de bewegwijzering (sticker met gele schelp op blauwe achtergrond), we kiezen voor een noordelijk pad in plaats van voor een zuidelijk en zullen pas na enkele kilometer terug op de Jacobsweg geraken. We hebben dan al flink geklommen en van op het weidse Hohenlohplateau, hebben we een prachtig zicht op Rothenburg. Na de middagpicknick gaat de tocht verder door majestueuze bossen. Maar we moeten een hevige stortbui trotseren en helemaal doorweekt arriveren we in Schrozberg. Ridder Götz von Berlichingen, Goethe maakte hem onsterfelijk in het gelijknamige drama, leidde hier met ijzeren hand in de 16de eeuw een boerenopstand.
21-06-2011 om 21:28
geschreven door Gust Adriaensen
18-06-2011
Journalistieke objectiviteit?
Bij een krantenartikeltje waarin vermeld wordt dat uit een enquête blijkt dat de vertrouwensindex voor politici 13% bedraagt en die voor de geestelijken 28%, worden uitsluitend foto's van geestelijken en in het bijzonder aartsbisschop Léonard gepubliceerd.
Een uiterst merkwaardige fotokeuze is dat. Journalistieke objectiviteit gebiedt bij zulke cijfers eerder de publicatie van een foto van de parlementsleden of van de regering.
18-06-2011 om 09:03
geschreven door Gust Adriaensen
De Duitse Jacobsweg tussen Rothenburg en Rottenburg (1)
Proloog
Op de heenreis naar Rothenburg-ob-der-Tauber brengen we een bezoek aan Würzburg aan de Main. Na de Tweede Wereldoorlog werd de grotendeels verwoeste stad in al barokke pracht heropgebouwd.
In de indrukwekkende Residenz gaat de aandacht vooral naar het grote plafondfresco van de trappenhal van de Venetiaan Tiepolo. Het wordt beschouwd als het grootste ter wereld en stelt o.a. de vier in die tijd gekende werelddelen voor. Uiteraard wordt Europa voorgesteld als de bakermat van cultuur en beschaving. De Nieuwe Wereld:Amerika, en Afrika zijn in de perceptie van de kunstenaar duistere, primitieve, onbeschaafde continenten. Interessant is dat Tiepolo een aantal dieren voorstelt die wel gekend waren maar waarvan de afbeelding op het plafondfresco erg verschilt van de realiteit. Een olifant bv. is herkenbaar maar op het fresco krijgt het dier een aantal olifantvreemde kenmerken mee.
Op het grote plein voor de Residenz staat de Franconiafontein met drie beroemdheden van Würzburg: de minnezanger Walther von der Vogelweide, de bouwmeester Balthasar Neumann en de beeldhouwer Tilman Riemenschneider.
Walther von der Vogelweide: Unter der linden (1200)
An der heide
Da unser zweier bette was.
Da mugt ir vinden
Schône beide
Gebrochen bluomen unde gras,
vor dem walde in einem tal.
Tandaradei,
schône sanc diu nahtegal.
In de levendige binnenstad is de hoofdzakelijk romaanse Dom Sankt Kilian een oord van rust. De Neumünster, gebouwd op de plaats waar de drie apostelen van de Franken: Kilian, Totnan en Kolonat werden vermoord, is pas prachtig gerestaureerd. Er hangt een merkwaardig en betekenisvol kruisbeeld uit de 14de eeuw: Christus heeft zijn armen en handen met de spijkers erin, van het dwarshout losgemaakt en houdt ze in een omhelzend gebaar. Ook het gebed op het bidprentje is ontroerend mooi:
'Heer Jezus, Gij zijt niet dood. Gij leeft. Gij hebt uw armen van het kruis losgemaakt om ons te omhelzen en bij U op te nemen. Gij zegt: 'Wanneer Ik van de aarde zal zijn omhoog geheven, zal Ik allen tot Mij trekken. Zoals de Vader mij heeft liefgehad, zo heb ook Ik u liefgehad.' Midden in de onrust van deze wereld kijken wij naar U op en belijden wij met Petrus: 'Heer, naar wie zouden wij gaan? Uw woorden zijn woorden van eeuwig leven. Wij weten en geloven dat Gij de Heilige Gods zijt. Gij nodigt ons uit: Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt. Ik zal u rust en verlichting schenken.'
18-06-2011 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
02-06-2011
Buikspreker en scheldende pop?
De scheldtirades van Van Aelst (het enige waarmee de nieuwbakken NVA'er tot nu toe in het nieuws is gekomen) zijn al zo grof als die van Dewinter in zijn glorietijd.
Vele Vlamingen voelen instinctief weerzin voor dergelijke grote muilen. En naar buitenlanders toe bestaat het gevaar dat de Vlaamse politiek en cultuur afgetoetst worden aan oprispingen à la Van Aelst.
Bovendien zou Van Aelst zich eens de moeite mogen getroosten nauwkeuriger na te gaan hoe de verfransing van Brussel sinds de 19de eeuw mogelijk is geweest en wat de rol van de dialect sprekende Vlamingen in Brussel,en zeker van de Vlaamse middenklasse, is geweest in dat verfransingsproces.
De Wever speelt met betrekking tot scheldfenomeen Van Aelst, een dubbele en dubieuze rol. Hij kan het zich niet (meer) permitteren zoals Van Aelst aan het schelden te slaan. Slecht voor De Wevers imago. Maar, aldus de voorzitter,Van Aelst vertolkt het buikgevoel van vele Vlamingen.
Tja, is De Wever dan de buikspreker en Van Aelst de scheldende pop?
02-06-2011 om 09:37
geschreven door Gust Adriaensen
01-06-2011
De patattenoorlog
De (gedeeltelijke) vernieling van het ggo-aardappelproefveldje, is voor Open VLD-politica Ceyssens klaarblijkelijk een gedroomde gelegenheid om weer even in de mediabelangstelling te komen.
Natuurlijk moet je niets vernielen. Maar mevrouw Ceyssens zou beter wat meer terughoudendheid aan de dag leggen. Ook zij gebruikt minder fraaie methodes om een andere dan haar liberaal-economische visie op maatschappij en economie te counteren en om een politieke tegenstander te demoniseren.
Zij blaast het patattenincident op tot dramatische proporties.Zij stelt het zo voor alsof de ggo's de hongersnood uit de wereld zullen helpen. Zij plakt de actievoerders het etiket 'fundamentalisten' op, terwijl zij goed weet dat hun macht niets voorstelt bij die van het neoliberale, fundamentalistische, economische kapitalisme. Zij noemt de verwijzing naar geldstromen van de industrie naar het wetenschappelijk onderzoek, verdachtmaking, terwijl zij goed weet dat die er zijn en dat universitaire onderzoeksprojecten sterker en sterker verweven zijn met opdrachten en belangen van het bedrijfsleven. En Ceyssens gaat helemaal uit de bocht in haar oproep om af te zakken naar de moestuin van Groen!-Europarlementslid Bart Staes, die het gewaagd had enigszins vergoelijkend over de actie te spreken. Stel je voor, dergelijke oproep uit de mond van een liberaal!
Kortom, het is deze politica duidelijk te doen om haar eigen persoontje, haar eigen liberale visie op de economie, haar eigen afrekening met een politieke tegenstander. Veel meer dan om oprechte bekommernis om de vrijheid van meningsuiting en het wetenschappelijk onderzoek.
01-06-2011 om 08:04
geschreven door Gust Adriaensen
28-05-2011
De K van KUL
Momenteel wordt binnen de Katholieke Universiteit Leuven gedebatteerd over het al dan niet behouden van de K.
Op de diverse internetfora laten ook heel wat lezers hun mening daarover horen.
Een merkwaardige gedachtekronkel kan bij degenen die resoluut pleiten voor het wissen van de 'K' geconstateerd worden. De universitaire onafhankelijkheid en onpartijdigheid worden naar voren geschoven om het adjectief 'katholiek' te wissen. Die gelden dan klaarblijkelijk alleen maar wanneer het 'katholiek' gaat.
Over het belang van onafhankelijkheid en onpartijdigheid ten aanzien van het bedrijfsleven, de politieke en financiële machten, het kapitalisme, enz. wordt met geen woord gerept. Nochtans weten de voorstanders en voorvechters van het 'seculariseren' van de Leuvense universiteit, zeer goed hoe afhankelijk bv. het universitaire onderzoekswerk is van het bedrijfsleven en hoe sterk het ermee verweven is.
Over dat gebrek aan onafhankelijkheid en onpartijdigheid maakt men zich klaarblijkelijk minder zorgen.
28-05-2011 om 08:13
geschreven door Gust Adriaensen
25-05-2011
Heemkring 'Zeven Neten' bestaat twintig jaar
Op zondag 29 mei viert de Retiese heemkundige kring 'Zeven Neten' zijn 20-jarig bestaan.
In de voormiddag is er een dorpswandeling begeleid door Walter Raeymaekers en Gust Adriaensen. Vertrek aan het beeldje van de Retiese Kortoor (Oude Pastorie) om 9.30 uur. Het is een wandeling door de dorpskern met informatie over monumenten en merkwaardige woningen. In de Sint-Martinuskerk wordt uitleg gegeven over het gerestaureerde schilderij 'De aanbidding der herders'.
's Namiddags van 14 tot 18 uur is er in zaal 'De Vest' een doorlopende filmvertoning over 'Retie in de tijd van toen'. Ook de werkkamer en het archief van de heemkring kunnen bezocht worden. De mogelijkheid wordt geboden om meegebrachte foto's en documenten te scannen. Er is tentoonstelling van 'mondenvol Reties dialect' in tekeningen van Guy Aarts, Rik Peeters en Gilbert Van den Eynde.
Er is tuinanimatie met muziek door accordionist Jos Heylen, fanfare De Lindegalm en brassband Het Heremenieke. De Sint-Sebastiaansgilde houdt een doelschieting. Kunstkring Millennium schildert en draait potten. VVV, duivenbond Moed en Hoop (125 jaar), KVLV (100 jaar in 2013) en Zeven Neten informeren over hun werking.
25-05-2011 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
21-05-2011
Een aartsmoeilijke opdracht
De opdracht die Elio Di Rupo van het staatshoofd heeft gekregen, is verschrikkelijk moeilijk. Die moeilijkheden situeren zich zowel op het vlak van de staatshervorming als op sociaaleconomisch gebied.
Wat de staatshervorming betreft is, meen ik, de bron van de problemen te vinden in het feit dat de verschillende politieke partijen onderhandelen vanuit een andere finaliteit. De NVA wil uiteindelijk een zelfstandige republiek Vlaanderen. De partij verdoezelt dat wel, want electoraal tot nog toe niet interessant genoeg, maar dat doel behoort tot haar gedachtgoed en programma. De andere partijen willen verder werken binnen een federaal België.
Op sociaaleconomisch vlak zijn de problemen niet minder groot. Binnen een federaal België kan Di Rupo moeilijk genoegen nemen of regeren met aan Vlaamse kant een overdonderende rechtse meerderheid van NVA en Open VLD, wat De Wever wel graag wil. Ook voor CD&V is het dumpen van SPA en Groen! niet vanzelfsprekend. De partij loopt het gevaar niks meer voor te stellen wanneer ze in sociaaleconomisch opzicht de rechtse kaart zou trekken en zich verder vastklinkt aan NVA. De kiezers die CD&V heeft overgehouden komen voor het grootste deel uit het ACW en in het bijzonder uit de vakbond. Die kunnen zich onmogelijk terugvinden in de rechtse sociaaleconomische plannen van NVA. CD&V riskeert dus een leegloop wanneer de partij er niet in slaagt sociaaleconomisch minstens een centrumkoers te varen.
Conclusie: er is veel kans dat Leterme en zijn regering van lopende zaken, mogen 'overzomeren'.
21-05-2011 om 20:17
geschreven door Gust Adriaensen
15-05-2011
Eersel en Retie-Werbeek
Einde juni trekken honderden Eerselnaars voor de 350ste keer op bedevaart naar Retie-Werbeek. Een eerbiedwaardige en springlevende traditie!
Maar in dit jubileumjaar kunnen Eersel en de buurgemeenten in Eersel ook intens kennismaken met Retie-Werbeek in de dorpsevocatie 'Retie in Woord en Beeld'.
Het is veel meer dan een kennismaking. Het uitgangspunt is Retie. Maar de evocatie is ruimer dan een dorp. Het gaat om de Kempen aan beide kanten van de grens. Het gaat om gedeelde, herkenbare landschappen, gevoelens, indrukken, sfeer.
Paul Stappaerts en Gust Adriaensen hebben beelden, muziek en gedichten in een verhaal samengebracht. Een verhaal dat zijn tijd neemt en dat ruimte geeft. Een verhaal over verbondenheid tussen mensen en hun leefomgeving, over verleden en heden, over gevoelens van geborgenheid, van fierheid, van vreugde, van weemoed. En een verhaal over schoonheid. De te koesteren schoonheid van onze Kempense dorpen aan beide zijden van de landsgrens. De schoonheid van Retie, van Postel, van Bergijk, van Eersel.
Op donderdagavond 26 mei om 20.30 uur kan u van al dat moois genieten in zaal De Eikenburg in Eersel. Meer info: Henk van de Klundert 0497-514210.
15-05-2011 om 21:37
geschreven door Gust Adriaensen
12-05-2011
Materialisme stilt onze honger naar zingeving niet
De Katholieke Universiteit Leuven onderzocht het effect van de omgeving en de gemeenschap waarin iemand leeft, op de zelfdodingsfrequentie in Vlaanderen over de periode 1996-2005. De elementen die de onderzoekers onder de loep namen, waren: gemiddelde leeftijd binnen een gemeente, het gemiddelde inkomen, de bevolkingsdichtheid en het aantal migranten
Deze studie draagt bij tot het beter in kaart brengen van het tragische fenomeen. Maar brengt zij ook echte aanzetten tot preventie, tot sterke daling van de frequentie?
Is er al ooit uitgebreid onderzoek geweest naar het waarom van de grote verschillen tussen landen, regio's, culturen, religieuze en kerkgemeenschappen?
Vereenzaming wordt vaak gezien als grote risicofactor. Zijn de oorzaken van de groeiende vereenzaming, niet alleen van oude maar ook van jonge mensen, al zo nauwkeurig mogelijk blootgelegd? Hoe is het perspectief- en zingevingsverlies bij vele jonge mensen te verklaren? Zou het kunnen dat zij en ook vele ouderen het grote verhaal waarin het leven van hun ouders en de vorige generaties zin en toekomst had, niet meer vinden? Of dat er alleen maar wat versplinterde stukjes van overblijven?
Dat grote verhaal heeft met spiritualiteit, met immateriële waarden, met religie te maken. Materialisme stilt onze honger naar zingeving niet.
12-05-2011 om 11:59
geschreven door Gust Adriaensen
09-05-2011
Kafkaiaans
Het woord kafkaiaans is dezer dagen niet van de lucht. De beslissing van de Raad van State in verband met een tramlijn tussen Deurne en Wijnegem wordt zo genoemd.
Het etiket past eerder bij de lawine van kritiek die een van de hoogste rechtscolleges te verwerken krijgt vanwege politici en media. Kafkaiaans, antiburgerrechten en beangstigend, kan die kritiek genoemd worden.
Media en politici die voortdurend de mond vol hebben over het respecteren van de rechtsstaat en van de rechten van de burgers, hebben nu alleen maar kritiek op de volkomen legale beslissing en wat het nog erger maakt, op de burgers die gewoon gebruik maakten van hun rechten.
Want wie zijn in deze zaak de echte schuldigen? De instanties die procedurefouten maakten, die zonder definitieve vergunning de werken toch aanvingen. Zij zijn vier jaar illegaal bezig geweest. Zij moeten aangeklaagd worden.
En als de politici al jaren beweren dat bepaalde vergunningsprocedures aangepast moeten worden, waarom zijn ze dan al die tijd zo nalatig geweest om dat te doen? Luiheid? Onbekwaamheid?
09-05-2011 om 09:00
geschreven door Gust Adriaensen
06-05-2011
Jong talent in een monument
Jong in Oud. Jong talent in een monument.
Met de concertreeks 'Jong in Oud. Jong talent in een monument' bezorgt de provincie aan jonge, beloftevolle muzikanten de kans om zich te presenteren aan een ruimer publiek. Ook dit jaar werden weer diverse inspirerende locaties uitgezocht waar dit jonge talent het beste van zichzelf kan gevn.
De recent gerestaureerde en beschermde 17de-eeuwse achthoekige Kapel O-L-V ter Sneeuw van Werbeek-Retie, langs de weg Retie-Mol, is de sfeervolle locatie voor het eerste concert in de reeks.
Het Sakura Strijkkwartet is er te gast. Het ensemble bestaat uit vier enthousiaste jonge dames die studeren of pas afgestudeerd zijn aan het Conservatorium van Antwerpen. Zij brengen afwisselend werk voor strijkkwartet, vioolsolo, altvioolsolo of cellosolo van o.m. J.S. Bach, A. Vivaldi, W.A. Mozart en G. Fauré, maar ook van de Belgische componist E. Ysaye.
Het concert heeft plaats op vrijdag 13 mei om 20 uur en de toegang is gratis.
06-05-2011 om 10:15
geschreven door Gust Adriaensen
01-05-2011
Abdij Postel: religieus-cultureel centrum
Al eeuwen is de Postelse norbertijnenabdij een belangrijk religieus-cultureel centrum. Zeker voor het noorden van de provincie Antwerpen en het zuiden van de provincie Noord-Brabant.
Het contactcentrum van de abdij ontvangt het hele jaar door families, verenigingen, scholen, enz. uit Nederland en Vlaanderen, voor bezinning of studie. Ook studenten hebben Postel ontdekt als de geschikte plek om zich geconcentreerd op de examens voor te bereiden. En opvallend is het groeiende aantal Nederlandse pelgrims op weg naar Compostela, die in Postel overnachten om dan over de Via Monastica verder zuidwaarts te trekken.
Sommige kloosterlingen zijn actief in de kaasmakerij, de kruidentuin of het kruidenlabo van de abdij. Andere hebben zich geëngageerd in het parochiewerk van de streek, het bestuur van het bisdom, de charismatische beweging, enz. Zich vervelen hoeven de kloosterlingen echt niet te doen. Een actief, gevarieerd, en toch gestructureerd leven.
Uiteraard worden al die activiteiten geïnspireerd en geschraagd door gebed en bezinning. Veel zorg wordt besteed aan de dagelijkse eucharistievieringen. Elke dag is er om 18 uur de avonddienst. Een half uur gevuld met (psalm)gezang, een lezing, een moment van stilte. Ontroerend en rustgevend door de eenvoud, waarin elke bezoeker, gelovig of niet, mag delen.
Om dat bruisende, bezinnende en zingevende leven in de verdere toekomst te bestendigen en om de onvervangbare religieus-culturele rol van de Postelse abdij te garanderen, blijven er natuurlijk jonge mannen nodig die de weg naar de abdij vinden.
Pater Benny, een energieke dertiger, verwoordt het zo: 'Onze abdij heeft nood aan jonge mannen met een grote liefde voor Christus en de Kerk. Jonge mensen die in het voetspoor van de heilige Norbertus en de heilige Augustinus de Kerk van binnenuit willen vernieuwen. Die zich willen inzetten voor de herevangelisatie van onze gewesten en voor de zorg van de wereld.'
Daarom organiseert de abdij op zondag 15 mei om 15 uur in de abdijkerk van Postel een gebedsdienst om nieuwe roepingen te bekomen. Iedereen is daar welkom en natuurlijk ook nadien in het contactcentrum, waar bij een kop koffie of thee kennisgemaakt kan worden met de Postelse norbertijnen.
01-05-2011 om 22:03
geschreven door Gust Adriaensen
Antireligieuze media
De zelfverklaarde kwaliteitskrant De Standaard geeft aan Dirk Verhofstadt veel bladruimte om een pamflet tegen paus Johannes-Paulus II te schrijven.
Ook al is hij historicus, echte objectiviteit mag je van Dirk Verhofstadt niet verwachten. Dat is onderhand wel bekend. Hij bekijkt en beoordeelt alles en iedereen door een ideologische bril. En die bezit sterke antireligieuze, antikerkelijke en anticlericale glazen.
Het is ondertussen ook wel bekend dat De Standaard zowel in de berichtgeving als in columns de antireligieuze, antikerkelijke toer opgaat. Vaak loopt het echt de spuigaten uit. Een ronduit sektarisch artikel als dat van Verhofstadt staat helemaal niet alleen.
Wat het nog erger maakt is dat er op de dag voor de zaligverklaring van Johannes-Paulus II helemaal geen aandacht gegeven werd aan de betekenis van deze paus en aan de kenmerken en gebeurtenissen die geleid hebben tot deze zaligverklaring.
Deze tendentieuze opstelling van de krantenredactie stuit tegen de borst en doet meer en meer twijfelen aan de objectiviteit en de genuanceerdheid van de krant.
01-05-2011 om 19:38
geschreven door Gust Adriaensen
22-04-2011
Jong talent in een monument
Jong talent in een monument
In de reeks 'Jong in Oud' organiseert het provinciebestuur op vrijdag 13 mei om 20 uur een concert in de kapel O.L.V.-ter-Sneeuw in Werbeek-Retie. De toegang is gratis. Er is geen reservatie
Het Sakura Strijkkwartet treedt er op met werk van Mozart, Ysaye, Vivaldi, Händel, Bach, Fauré.
De officieel beschermde kapel van Werbeek dateert uit de 17de eeuw en bevindt zich langs de gewestweg Retie-Mol.
22-04-2011 om 14:05
geschreven door Gust Adriaensen
19-04-2011
De verkoopcijfers tellen
Na het interview van Vangheluwe, bereikt de sterk door de media aangepookte massahysterie en lynchmentaliteit een nieuw hoogtepunt.
In de reacties op dat interview , waren er maar enkele die opvielen door sereniteit en genuanceerdheid, zonder dat de auteurs ervan de dader ook maar enigszins verdedigden of goedpraatten: René Stockman in een artikel onder de titel 'Van bisschop tot...', het getuigenis van een slachtoffer van seksueel misbruik door een familielid 'De Vangheluwe in elk van ons' en een bijdrage van advocaat Rieder, die beklemtoonde dat we nog altijd in een rechtsstaat leven.
Een andere vraag is: waardoor wordt de enorme media-aandacht, al maandenlang, voor de misbruiken (de meeste in een ver verleden) door (hoge)geestelijken, vooral ingegeven? Echt uit bekommernis om de slachtoffers en om het misbruik in alle sectoren te bestrijden? Ik betwijfel het meer en meer. Is het niet eerder om de sensatie die doet verkopen, te doen? De media vechten om de primeurs omtrent Vangheluwe. Bladzijden en bladzijden worden gevuld.
Het bericht dat ELKE DAG in ons land EEN KIND JONGER DAN TIEN(!) misbruikt wordt, kreeg amper aandacht en helemaal geen vervolg in de kranten.
19-04-2011 om 19:44
geschreven door Gust Adriaensen
13-04-2011
De bonusgraaiers
Professor arbeidsrecht aan de UGent en directeur van de liberale denktank Itinera Institute, Marc De Vos, vindt dat de 'winsten' een schande zijn, niet de 'bonussen'. Met de herrie omtrent de bonussen zijn we goed op weg, aldus de professor, de essentie in te ruilen voor politieke symbolen.(De Standaard, 12 april 2011).
Kom nou, professor De Vos. U neemt als hoogleraar arbeidsrecht toch wel een merkwaardig standpunt in.Ook de bonussen net als de wedde van u en mij, behoren tot de essentie en zijn niet alleen maar een politiek symbool. En de vraag is niet alleen waar de winsten vandaan komen maar de vraag is OOK of de bonussen gerechtvaardigd zijn.
Excessieve bonussen zijn als zodanig en in ethisch opzicht onaanvaardbaar. Bonusmisbaar populistisch noemen, zoals u doet, is een populistische verdediging van de bonusgraaiers .
Er is nog een ander element in uw betoog dat vragen oproept.U bestaat het warempel om de overheid de schuld te geven van de bonussencultuur en de samenleving als slachtoffer van de overheidssteun voor te stellen. De banken en de individuele poenscheppers blijven buiten schot.
Professor, u velt een moreel oordeel over de overheid maar het bonussensysteem behandelt u puur economisch-financieel.
Kortom, u schrijft niet als professor arbeidsrecht maar als een liberale Itineramilitant die wat graag aan overheidsbashing doet.
13-04-2011 om 08:52
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2011
'Een flutstraf'
Kerkjurist en politicus Rik Torfs noemt de straf die het Vaticaan de pedofiele bisschop Van Gheluwe oplegt, een flutstraf.
Vaak zit ik op dezelfde golflengte als Torfs. Bovendien waardeer ik zijn schrijf- en spreekstijl, en in het bijzonder zijn (zelf)ironie in hoge mate. Maar zijn kwalificatie van de Vaticaanse sanctie als 'flutstraf', is erg verwonderlijk als je enkele vroegere uitspraken van Torfs ernaast legt.
Het is natuurlijk moeilijk voor een BV om er soms het zwijgen toe te doen, maar dat was wellicht in deze situatie voor Torfs wel beter geweest. Wat deed bv. kerkjurist Rik Torfs de wereld kond in december 2010 en in maart 2011?
Hij is van oordeel dat de Paus voormalig bisschop Roger Vangheluwe beter niet meer straft, zelfs al kan de kerkvorst daar nog toe overgaan. "Burgerrechtelijk kan je Vangheluwe niet meer vervolgen wegens verjaring en ook kerkrechtelijk zijn de feiten verjaard", verduidelijkt de kerkjurist. "Maar in de kerk kan de paus beslissen om Vangheluwe wel nog te straffen, los van de juridische regels." Maar dat vindt Torfs geen goede zaak. Mensenrechten en de principes van de rechtsstaat primeren voor hem op de morele verzuchtingen van de mensen. "Moreel is Vangheluwe al gestraft", oordeelt de senator.
Rik Tors is ook van mening dat laïcisering als straf geen goed idee is. Een afgezette priester kan zich dan kan beginnen gedragen als een "ongeleid projectiel" en nog meer slachtoffers kan maken.
Waarom kerkjurist, senator en BV Rik Torfs dan nu de sancties van het Vaticaan een 'flutstraf' noemt, ontgaat me , eerlijk gezegd, helemaal.
10-04-2011 om 22:49
geschreven door Gust Adriaensen
08-04-2011
Van de prins geen...euh...veel kwaad
De hele politieke herrie rond de Congoreis van prins Laurent en zijn contacten met een anti-Kadhaffidiplomaat, lijkt me een sterk opgeklopt stukje politiek theater waarbij de zgn. bekommernis om de 'hogere landsbelangen' en de 'instellingen' misbruikt wordt om andere doeleinden te dienen. Het zijn stokken om de hond te slaan. En voor alle duidelijkheid, dit is geen verdediging van een prins.
Tot nu toe is er geen enkele serieuze poging gedaan,ook niet door de media,om enig negatief effect of invloed tout court van de prinselijke reis op de relatie België-Congo of op de binnenlandse politieke situatie van Congo en van het contact met de Lybiërs, bloot te leggen. Meer dan waarschijnlijk omdat er niets te detecteren is.
De commotie is dan ook terug te brengen tot gefnuikte trots in hoofde van de politici ('wat denkt die Laurent wel, niet willen luisteren naar ons') en tot het opdissen in de media van smeuïge anekdotes en insinuaties omtrent de handel en wandel van Laurent. Want, wanneer het om de koninklijke familie gaat, in het bijzonder Laurent, dan gooien de media alle remmen los, dan bestaat respect voor de privacy niet meer.
Ook het machtsdenken van politici speelt mee. Zij hebben vroeger een dotatie goedgekeurd om in casu Laurent te temmen, in een gouden kooi gevangen te zetten. Herleid tot haar essentie, is de reactie van de regering te verwoorden als: hij luistert niet naar ons, hij waagt het ons, politici, te tarten, wel dan pakken we zijn centen af. Het is de regering die de dotatie voorgesteld heeft als een middel om Laurent binnen de lijntjes te doen lopen.
Veel moediger en zuiverder zou zijn, het debat aan te gaan over dotaties, los van Laurents strapatsen, en over het Belgische vorstendom. Maar dat durven onze toppolitici niet echt.
08-04-2011 om 14:03
geschreven door Gust Adriaensen
05-04-2011
De schoonheid van het gregoriaans
Paasconcert in de norbertijnenabdij van Postel
Laat u in het historische kader van de Postelse abdij op palmzondag meevoeren in de schoonheid van het gregoriaans en andere religieuze gezangen.
Cultureel ambassadeur Postel presenteert op zondag 17 april om 14.30 uur in de Rafaëlzaal van gasthof De Beiaard een concert met de Gregorianen van Retie en Cantago van Mol.
Kaarten kosten in voorverkoop 8 euro en zijn te bekomen bij pater Nicolaas Gorts, 014 37 81 21, in de horecazaken van Postel of in het Getouw, 014 33 09 00 te Mol.
05-04-2011 om 18:46
geschreven door Gust Adriaensen
04-04-2011
De berg heeft een muis gebaard
De parlementaire commissie omtrent seksueel misbruik, heeft haar werkzaamheden afgesloten en een eindrapport gepubliceerd.
Ze heeft er maandenlang over gedaan. In het nieuws kwam ze vooral toen bisschoppen en andere kerkelijke gezagdragers gehoord werden, waarbij sommige parlementsleden het niet konden laten kardinaal, bisschoppen en ordeoversten, over de hekel te halen, ze veeleer als schuldigen te beschouwen. Het waren ook bijna altijd dezelfde politici die door de media waardig bevonden werden om beluisterd en bekeken te worden: op de eerste rij zaten Landuyt en Bracke.
Het waren ook vooral deze heren die beklemtoonden dat de parlementaire commissie zo'n fantastisch werk geleverd had. Een gênant voorbeeld van zichzelf op een piedestal plaatsen was dat.
En wat kreeg nu de meeste aandacht in dat commissierapport? Money. Een van de belangrijkste doelen van die commissie is en blijft: de Kerk doen betalen voor aangericht leed. En niet alleen bij niet-verjaarde, bewezen feiten van misbruik. Verre van zelfs, de kamerleden zien het bijzonder ruim. Verjaring mag geen rol spelen; de dader hoeft niet meer in leven te zijn; zelfs als het slachtoffer overleden is, zou er gearbitreerd moeten kunnen worden: de nabestaanden zouden dan een financiële vergoeding kunnen krijgen. Bovendien wordt schade' door de bedenkers bijzonder ruim geïnterpreteerd: er is het morele, er is het lichamelijke, er is misschien loonverlies door arbeidsongeschiktheid, er zijn therapiekosten.
Als je dat allemaal leest, kan je het voorstel van de commissie niet anders dan een draak noemen. Landuyt wordt de architect ervan genoemd. Hij zou als jurist het schaamrood op de wangen moeten krijgen. Juridisch is het geen parel, het is een onding, raakt geen grond. De commissie heeft iets in mekaar geknutseld buiten een juridische basis of context om. Dat bewijst juist de bevooroordeelde antikerkhouding en/of de onkunde van de meeste commissieleden.
Wat ligt dan uiteindelijk voor? Iets wat flagrant een aantal uiterst belangrijke rechtsprincipes negeert. De bedoeling is voor de zoveelste keer duidelijk: het kerkinstituut nu ook financieel treffen. Uitgaande van een gesuggereerde maar juridisch gezien niet bewezen schuld, oefent de commissie een morele chantage uit. Ze verengt bovendien het wijdverspreide seksuele misbruik tot een geldzaak in de perceptie van velen, en focust in hoofdzaak op de pedofilieschandalen, de meeste uit een ver verleden, binnen de kerk.
Na de publicatie van het eindrapport, dat door Bracke en Landuyt -hun eigen werk(?), weet je wel- een magnifiek werkstuk genoemd werd, is er een oorverdovende stilte over neergedaald. Sporadisch zal het nog wel eens opduiken. Maar een echte aanzet tot een systematische bestrijding van seksueel misbruik in alle sectoren van de samenleving, zal het rapport niet betekenen. Waarom niet? Omdat te veel figuren in die commissie hoofzakelijk bezig geweest zijn met hun agenda: bestrijding van de Kerk.
04-04-2011 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
01-04-2011
Wenentanka
Wenen
Zon over Wenen,
schitter van edelstenen,
keizerlijke pracht.
Breughel en Hundertwasser:
het alledaagse her-dacht.
01-04-2011 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
30-03-2011
De schoonheid van het gregoriaans
Laat u in het historische kader van de Postelse abdij op palmzondag meevoeren in de schoonheid van het gregoriaans en andere religieuze gezangen.
Cultureel ambassadeur Postel presenteert op zondag 17 april om 14.30 uur in de Rafaëlzaal van gasthof De Beiaard een concert met de Gregorianen van Retie en Cantago van Mol.
Kaarten kosten in voorverkoop 8 euro en zijn te bekomen bij pater Nicolaas Gorts, 014 37 81 21, in de horecazaken van Postel of in het Getouw te Mol.
30-03-2011 om 14:40
geschreven door Gust Adriaensen
Krijgsheer De Crem
Na de zo goed als unanieme parlementaire goedkeuring van de Belgische deelname aan de Lybiëoorlog, vond minister De Crem het nodig o.a. Groen! een stevige veeg uit de pan te geven.
Groen!-kamerlid De Vriendt reageert daarop. Hij stelt dat men altijd kritisch moet blijven ten aanzien van militaire interventies en voortdurend moet evalueren. Hij hekelt ook het feit dat De Crem de Lybiëbeslissing misbruikt voor een binnenlandse politieke afrekening. De Vriendt heeft overschot van gelijk.
Overigens maakt de manier waarop De Crem zich sinds de beslissing tot actieve deelname aan de oorlog, als minister functioneert en optreedt, veel duidelijk over 's mans opvattingen en karakter. De Crem voelt zich zonneklaar prima in zijn vel in deze oorlogssituatie. Hij prefereert minister van oorlog te zijn in plaats van minister van defensie. Hij gedraagt zich bijna als de Opperbevelhebber van het Leger. Hij glorieert tussen al de andere 'welmenende Groten der Aarde'. Hij zou wat graag zelf de zegebulletins van ZIJN leger schrijven. De ernst van zijn mimiek accordeert met de ernst van de situatie. Het staatsmanschap druipt eraf. Eindelijk een viriele krijgsheer aan het hoofd van het leger. Een man met militaire ballen aan zijn lijf. Geen flauw Flahautleger van ontwikkelingshelpers. Neenee, martiale De Cremsoldaten!
Toch een schoonheidsfoutje: als je in zo'n hoge krijgssferen verkeert, waarom dan vanuit je F-16, bij manier van spreken, een partijtje als Groen! tussen de benen schieten?
30-03-2011 om 08:39
geschreven door Gust Adriaensen
28-03-2011
Hoe zit het met de dagvaarding van de paus, mr. Van Steenkiste?
In december 2010 kondigden de advocaten mr. Van Steenkiste en mr. Mussche aan dat ze de paus gingen dagvaarden in verband met de seksuele misbruiken door geestelijken.
Dat was groot nieuws in alle media en werd door sommige journalisten en in heel wat internetreacties met een verdacht groot enthousiasme begroet.
Mag de goegemeente na meer dan drie maanden van de heer Van Steenkiste en mevrouw Mussche vernemen hoe ver de zaak 'dagvaarding van de paus' staat?
Of zijn deze advocaten ondertussen al lang vergeten wat ze toen de wereld kond gedaan hebben?
28-03-2011 om 09:18
geschreven door Gust Adriaensen
26-03-2011
Bestuursverantwoordelijkheid of electorale winst?
Naar aanleiding van de uitval van Leterme naar De Wever, die weigert verantwoordelijkheid te nemen, hekelt Open-VLD'er Mathias De Clerck, wat hij noemt de verrottingsstrategie van De Wever en roept hij alle democratische politici die het goed voorhebben met ons land en de welvaart van Vlaanderen, ermee te stoppen de N-VA achterna te hollen.
Een terechte oproep. En CD&V is ondertussen zo wijs geworden zich enigszins onder het verstikkende gewicht van De Wever uit te wurmen.
De Wever en zijn partij onttrekken zich inderdaad al maanden aan hun verantwoordelijkheid. Uiteindelijk blijft er maar een verklaring daarvoor over: ze durven of wensen dat niet omwille van electorale overwegingen. Momenteel zitten de Vlaams-nationalisten nog altijd op een wolk. Ze vrezen dat compromisbereidheid, nochtans een grote democratische deugd, en federale regeringsverantwoordelijkheid, ze wel eens van die wolk kunnen doen tuimelen.
Het terugbrengen tot normale proporties van de politieke ego's van een aantal NVA-kopstukken en van de vaak ridicule idolatrie voor De Wever, zou overigens voor een gezond en kritisch democratisch bewustzijn niet slecht zijn. NVA heeft bestaansrecht, net als andere democratische partijen. Maar niet doen of alle heil van hen zal komen. Kijk maar naar de Vlaamse regering.NVA? Niet beter of slechter dan de anderen. En zeker niet in zwijm vallen voor De Wever. Ongetwijfeld een talentrijke politicus. Maar zo lopen er nog vele anderen in Vlaanderen rond. En bovendien: bestuurstalent heeft hij nog niet hoeven te bewijzen of wil hij voorlopig nog niet demonstreren.
En de adoratie rond de persoon van de NVA-voorzitter? Te mijden. Doe je ook niet voor de andere politici. Tast je politiek kritisch en democratisch bewustzijn aan. Is overigens op den duur nefast voor de partij. Zonder de Grote Leider gaapt er een akelige leegte. Ook electoraal.
26-03-2011 om 08:32
geschreven door Gust Adriaensen
23-03-2011
De redeneerkronkels van moraalfilosoof Loobuyck
In een opiniebijdrage in 'De Standaard' stelt professor Loobuyck, moraalfilosoof aan de UA en UG, dat alle Vlaamse leerlingen dezelfde niet-confessionele levensbeschouwelijke lessen moeten krijgen. Want, schrijft Loobuyck, te veel leerlingen krijgen nu verplicht katholieke godsdienst omdat ze toevallig dichtbij een goede, katholieke school wonen.
Er zitten merkwaardige kronkels in de redenering van de heer Loobuyck.Vooral de twee laatste zinnen van zijn column roepen heel wat vragen op. Het vak zedenleer moet, volgens Loobuyck, ook in het vrije net op het curriculum. Katholieke scholen die dat wensen kunnen daarbovenop in hun vrije ruimte - verplicht of facultatief - katholieke godsdienst aanbieden. En: laat het katholieke net maar eens kleur bekennen als het op levensbeschouwing aankomt in plaats van zich te blijven verstoppen in een wollig taalgebruik over de katholieke identiteit en inspiratie.
De heer Loobuyck, die de vrijheid hoog in het vaandel voert, neemt dus de vrijheid de 'katholieke scholen' voor te schrijven wat ze met het vak 'godsdienst' al dan niet mogen doen. Tja. Hij zou er dan toch beter aan doen onomwonden te pleiten voor de officiële afschaffing van het katholiek onderwijs. Dan waren de zaken zoveel duidelijker Maar dat durft hij klaarblijkelijk niet. Een hoogleraar zou toch moeten inzien dat, zolang het vrij katholiek onderwijs door de overheid erkend wordt, er van buitenaf toch niet ingegrepen kan worden in de organisatie van de levensbeschouwelijke en religieuze aanpak van dat katholiek onderwijs.
Wat Loobuyck precies bedoelt met 'laat het katholieke net nu maar eens kleur bekennen als het op levensbeschouwing aankomt', is niet erg duidelijk. Bedoelt hij dat het katholiek onderwijs ervoor moet zorgen dat de vlag de lading dekt? Dan ben ik het met hem eens. En dan is hij het ook eens met aartsbisschop Léonard, naar wie hij in zijn artikel precies om die reden uithaalde. Maar als Loobuyck oproept om 'kleur te bekennen' zo geïnterpreteerd moet worden, dan mist de rest van zijn exposé echte grond.
23-03-2011 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
19-03-2011
Internationale gemeenschap grijpt in
Er is veel voor te zeggen dat de internationale gemeenschap ingrijpt wanneer een regime met bruut geweld tegen de eigen bevolking tekeergaat. Het probleem is natuurlijk dat die internationale gemeenschap wel erg selectief tewerkgaat. Het is een lang lijstje van landen in Afrika en Azië waar de laatste jaren zelfs de kleinste poging tot rebellie bloedig de kop werd ingedrukt, waar door de machthebbers verschrikkelijke misdaden tegen de menselijkheid werden gepleegd. Maar de internationale gemeenschap, die gaf geen kik. En dan heb ik het nog niet eens over Rusland en sommige vroegere Sovjetrepublieken, en China.
Het is duidelijk, het al dan niet energiek en effectief tussenkomen van de internationale gemeenschap wordt niet bepaald door hoge opvattingen over de mensenrechten, maar wel door economische en geopolitieke overwegingen. Dat België militair wil helpen tegen Libië, heeft ook daarmee te maken. Dat NVA'er Francken in de terzake bevoegde kamercommissie triomfantelijk uitroept: 'We go to war', is puberaal en tragikomisch.
19-03-2011 om 16:04
geschreven door Gust Adriaensen
15-03-2011
De verdwazing van het extreme nationalisme
Op de internetfora kan je al een hele tijd talrijke volkomen verdwaasde, totaal irreële, fanatieke uitingen vinden van Belgiëhaat en sekteachtige idolatrie voor De Wever en zijn partij vinden. Het heeft weinig of niks te maken met echte geëngageerdheid voor het welzijn van Vlamingen en Walen. Wel is het een beangstigende en tegelijk komische bewustzijnsvernauwing. Het beste is wellicht zo nu en dan ironisch op dergelijk waanzinnig en verstikkend nationalisme te reageren.
Een van de extreemste voorbeelden van de laatste dagen, was het volgende statement van ene mevrouw Anne S. uit Adegem. Niet achterover vallen.
'Vlaanderen is een kolonie onder dictatuur van het Belgische establishment en de francofonie, gesteund door een collaborerende meute politici die de eigen macht belangrijker vindt dan de belangen van de bevolking die hen verkozen heeft! '
Jezusmina, mevrouw Anne S. toch. Ik heb echt met u te doen. In die godvergeten kolonie Adegem zucht en kreunt u onder de dictatoriale knoet van het verfoeide Belgische establishment en de uit te roeien francofonie. Wat het allemaal nog veel erger maakt, is dat die te verafschuwen specimen van de menselijke soort gesteund worden door een collaborerende meute vuige politici. Ook in Adegem lopen er zo rond!! Ach mevrouw Anne, hou het nog even uit daar in het verdrukte Adegem. Schep moed. De Heldhaftige Bevrijder, de Grote Leider is op komst. Op zijn vurig Vlaams ros komt hij in galop aangestormd. Hij jaagt al die onderdrukkers over de kling. Met kracht en elegantie zwiert hij u op zijn paard en draaft met u recht naar de Vlaamse hemel!
Waarop volgende pittige reactie van Gerd D. uit Keerbergen online kwam:
'Vurig Vlaams ros? Er zal wel een stevig Brabants trekpaard voor nodig zijn om de Grote Leider te torsen.' Inderdaad.
15-03-2011 om 19:58
geschreven door Gust Adriaensen
14-03-2011
Kernenergie
De discussie over het al dan niet behouden van bestaande of het bouwen van nieuwe kerncentrales, is nooit helemaal weg geweest. Merkwaardig genoeg tekenen zich in dat debat ook weer de links-rechts tegenstellingen af: de liberalen, NVA en een deel van Cd&V zijn voorstander van kernenergie; de socialisten en Groen! zijn tegenstander.
De laatste tijd waren er alarmerende berichten over onze wankele energievoorziening en dat gaf de voorstanders van kernenergie dan weer ruimschoots de gelegenheid om te pleiten voor het ongedaan maken van een vroegere beslissing om de kerncentrales geleidelijk te sluiten.
Met de beschadiging van kerncentrales in Japan als gevolg van de aardbeving en de tsunami, komt het debat weer op kruissnelheid. De tegenstanders krijgen nu weer argumenten aangereikt om de afbouw van de kernenergie te blijven verdedigen. De voorstanders zullen zich een tijd eerder gedeisd houden en vooral de veiligheid van de centrales in ons land beklemtonen.
Hoe dan ook, niemand kan of durft beweren dat kerncentrales 100% veilig zijn. Dat geldt ook voor de bovengrondse of ondergrondse opslag van nucleair afval, waarmee onze streek te maken heeft. En wanneer er iets mis gaat, heeft niemand echt zicht of controle op de gevolgen die zich over decennia en generaties kunnen doen voelen.
Dat besef moet aanzetten tot gematigheid. Helemaal fout gaat het wanneer het spookbeeld van het stokken of uitvallen van de energievoorziening gecombineerd met de slogan 'kernenergie is zo goed als 100% veilig', gebruikt wordt om in de eerste plaats financieel-economische belangen te dienen.
We moeten ons, zoals een commentator schreef, hoeden voor de hoogmoed, de hybris. Zowel in de Griekse tragedies als in de Bijbel leerden we die hoogmoed kennen als de oorzaak van alle kwaad. En vooral ook stelt de problematiek van de energievoorziening, en niet alleen de kernenergie, fundamentele vragen over de omvang en verspilling van energie in onze samenleving. En vooral over onze manier van produceren en verbruiken. Kortom over onze Westerse manier van leven.
14-03-2011 om 16:52
geschreven door Gust Adriaensen
13-03-2011
Concert in Postel
Paasconcert op Palmzondag 17 april, 14.30 uur
Rafaëlzaal van Gasthof De Beiaard, Postel
Postel is dit jaar cultureel ambassadeur van Mol en in dat kader organiseert de Postelse parochiegemeenschap een concert.
'De Gregorianen' uit Retie brengen de gregoriaanse gezangen van de Goede Week en van Pasen.
Het gemengd koor 'Cantago' uit Mol zingt bekende en minder bekende stukken uit de klassieke religieuze muziek. Toegangskaarten zijn te verkrijgen bij pastoor Nicolaas Gorts, 014 37 81 21, in de horecazaken van Postel of in het Getouw te Mol. Kaarten in voorverkoop: 8 euro, aan de kassa: 10 euro.
13-03-2011 om 16:16
geschreven door Gust Adriaensen
08-03-2011
Joden, Arabieren, Palestijnen
Okra-academie Retie
donderdag 10 maart om 14 uur in GC Den Dries:
Herman Van Bostraeten over
Joden, Arabieren en Palestijnen: 15.000 jaar broederstrijd om water, eigenwaarde en petroleum.
08-03-2011 om 20:38
geschreven door Gust Adriaensen
27-02-2011
Is CD&V hardleers?
Onder de titel ' Kris Peeters: 'CD&V gaat nooit zijn Vlaamse lijn verlaten', brengt De Standaard een interview met minister-president Kris Peeters.
Maar in de inleiding van dat artikel loopt het al fout voor het zelfbeeld van CD&V. Op de vraag 'Een regering zonder NVA?', antwoordt Peeters, wat de politieke logica zelve is: 'Nee'. Maar wat hij daaraan toevoegt, zal op den duur dodelijk zijn voor CD&V: 'Wie denkt dat CD&V zijn Vlaamse lijn moet verlaten...'.
Niemand denkt dat, meneer Peeters. Maar voor de zoveelste keer verkondigt de CD&V op deze manier dat de 'Vlaamse lijn' geen andere is dan degene die NVA voorstaat.
Onvoorstelbaar dat topfiguren als Peeters en Beke zo klunzig redeneren en communiceren. Want er zijn natuurlijk heel wat 'Vlaamse lijnen', meneer de minister-president. Eentje ervan is die van De Wever en co. Maar wat doet u? U blijft als een schoothondje achter de bulldog aan trippelen. U vervreemdt zich van een belangrijk deel van uw achterban.Vele christendemocraten denken anders over de staatshervorming en het sociaaleconomische beleid dan de nationalistische en liberale NVA.
Door dergelijke uitspraken duwt u de mensen die anders denken over de toekomst van België en Vlaanderen dan De Wever en co. en die geen voorstander zijn van de neoliberale sociaaleconomische visie van NVA, in het kamp van de 'slechte Vlamingen'. Precies zoals NVA dat doet.
Als CD&V zich niet duidelijk profileert, zich niet losmaakt van NVA, zich blijft presenteren als een kopie van een andere partij, zullen minder en minder mensen zich geroepen voelen hun stem aan die kopie van, te geven. De partij zal verkruimelen, imploderen wanneer ze niet krachtig het verschil gaat aantonen met de grote politieke concurrent. En dat moet snel, zeer snel gebeuren!
27-02-2011 om 20:22
geschreven door Gust Adriaensen
22-02-2011
Vlaamse regering: goed aan het werk?
In De Standaard leveren Watteeuw en Van Besien van Groen! scherpe kritiek op de Vlaamse regering. Betonobsessie, ondermaatse uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling, falend mobiliteitsbeleid, achternahinken in de innovatie op het vlak van duurzame productie en hernieuwbare energie, desinvesteringen in de zorgsector... het is geen fraai lijstje.
Wat de Groen!-politici schrijven, kan ook niet zo maar afgedaan worden als oppositiepraat. De cijfertjes zitten erbij en wat zij in het Standaardartikel verzamelen, kan je al een hele tijd verspreid lezen in allerlei kranten, tijdschriften en waarschuwingen/noodkreten van verenigingen en personen in het veld.
Pijnlijk grappig is dat hierdoor de juistheid van de analyse van mevrouw Lieten in de voor intern gebruik bestemde mail (en waarvoor zij een storm van verontwaardiging over zich heen kreeg) grotendeels bevestigd wordt. Bovendien had de minister niet alleen kritiek op 'de anderen' maar onderwierp ze ook zichzelf en haar partij aan haar kritische reflecties.
Een en ander bewijst nog maar eens hoe hypocriet de reacties van de andere politieke partijen in deze situatie zijn. Het gaat niet om een soort ethische verontwaardiging over de etiketten die opgekleefd worden. De Wever (remember zijn uitlatingen over mevrouw Morel bij haar overstap naar VB) en Beke weten ook wel hoe er ook in hun partijkringen vaak denigrerend en scheldend gesproken wordt over de politieke tegenstanders. Waar ze het om te doen is, heeft in essentie te maken met het politieke gewin voor zichzelf en de beschadiging van de anderen.
22-02-2011 om 21:01
geschreven door Gust Adriaensen
16-02-2011
Het edel land der Belgen eindelijk in het Guinness Book of Records!
Juicht Vlamingen, Walen, Brusselaars, Oost-Kantonners! Juicht! Ons Belgenland, zo machtig steeds, pakt morgen resoluut een wereldrecord!
Het wereldrecord van de Langste Regeringsonderhandelingen! Vele rechtgeaarde Belgen hebben verdienste bij het behalen ervan. Maar de grootste lof gaat toch terecht naar Bart en Elio!
Talloze bewoners van dit gezegende land hopen vurig dat de noeste onderhandelaars het nog lange tijd volhouden, zodat de eerstvolgende decennia geen onttroning gevreesd hoeft te worden.
16-02-2011 om 14:13
geschreven door Gust Adriaensen
15-02-2011
Tuigdorpen
De Hoogblonde Populistische Oppergod van de Nederlandse politiek, die notabene de regering van onze noorderburen -een clubje van bange liberalen en christendemocraten- wil gedogen, is weer eens met een waarlijk briljant voorstel komen aandraven.
Tuigdorpen. Het schorremorrie verwijderen uit de geciviliseerde Nederlandse samenleving. Het tuig deporteren naar en concentreren in 'dorpen'. Dat is volgens de heer Wilders een probaat middel om de kaasenklompenrust van Holland te herstellen, het Vaderland weer puur en rein te maken.
Zou de Grote Ideoloog van de blanke superioriteit er al over nagedacht hebben hoeveel verkozenen van zijn PVV misschien ook wel eens in een van zijn tuigdorpen terecht zouden kunnen komen?
15-02-2011 om 11:17
geschreven door Gust Adriaensen
14-02-2011
De Westerse media en Egypte
De Westerse media, inclusief de Belgische, hebben zich enkele weken geleden plotsklaps bekeerd tot de revolutie.
Wie ooit veel kritische commentaren gelezen heeft over het dictatoriale bewind van de Tunesische of Egyptische president, over de gigantische zelfverrijking van Moebarak, over de martelingen in de Egyptische gevangenissen, mag zijn vinger opsteken.
De gemiddelde Vlaming beschouwde Egypte als een normaal, stabiel land, als een boeiend reisdoel. Cruises op de Nijl, weet je wel, waar de Westerse toerist in de watten werd gelegd.
De media zijn schromelijk in gebreke gebleven. Schuldig verzuim heet dat. En kom me niet vertellen dat ze het niet wisten. Maar precies zoals voor de Westerse regeringen, speelden ook voor de media overwegingen van geopolitieke en economische aard mee om de echte situatie vooral in Egypte te verdoezelen.
De euforie over de Egyptische opstand die nu in onze kranten en op tv te lezen en te zien is, komt dan ook schijnheilig over.
14-02-2011 om 09:41
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2011
De rechtse aap komt uit de mouw
Het is natuurlijk nog niet zo ver, de coalitie staat nog niet vast, er is nog geen regering, maar toch...
Acht maanden werd er onderhandeld met dezelfde partijen, werden er nota's geschreven, werd de hulp ingeroepen van talloze specialisten, maar niets baatte.
Nu komt de door NVA vaak zo verguisde Reynders op het voorplan. Niks nota, niks communautaire oplossingen. Daarover wordt niet gekikt.
Maar er geschiedt een wonder. Na een week weet Reynders te vertellen dat de partijen die de huidige federale regering vormen, samen met NVA, onderhandelingen willen opstarten.
Als het die richting uitgaat, dan hebben we de voorbije maanden een zelden geziene politieke komedie meegemaakt. Dan wordt duidelijk dat het de NVA en kopie CD&V er in de eerste plaats om te doen was, een in sociaaleconomisch opzicht meer rechtse regering op de been te brengen.
Dan wordt ook bewaarheid wat ik al enkele keren schreef: de aandacht die de voorbije maanden naar de staatshervorming ging, verdoezelde de echte tegenstellingen: de verschillende visies op de sociaaleconomische politiek.
12-02-2011 om 22:18
geschreven door Gust Adriaensen
09-02-2011
Laat NVA de Brusselse Vlamingen in de steek?
Laat NVA de Brusselse Vlamingen/Vlaamse Brusselaars in de steek? Er zijn meer en meer aanwijzingen in die richting.
Veelzeggend is dat de Franstaligen er geen geheim van maken dat met De Wever gemakkelijker onderhandeld kan worden over de Franstalige eisen inzake Brussel dan met CD&V. Di Rupo is woest op CD&V omdat vooral die partij vasthoudt aan de positie van de Vlaamse gemeenschap in Brussel. Die strakke houding van de christendemocraten inzake Brussel, maakt volgens de PS-voorzitter, die ándere vraag van de Vlamingen, een vraag naar een confederaal model met veel overdrachten van bevoegdheden, onmogelijk.
De NVA zwijgt de laatste tijd als vermoord over Brussel en hoedt er zich voor ook maar een woord van steun aan de Brusselse Vlamingen te laten horen. De Wever ziet het probleem Brussel als een hinderpaal voor een confederaal model. Wat dat betreft zit hij op een lijn met Di Rupo.
Als de NVA moet kiezen tussen een confederaal model met veel overdrachten of onverbiddelijk vasthouden aan de positie van de (kleine)Vlaamse gemeenschap in Brussel, zal de keuze vlug gemaakt zijn. Voor NVA is Brussel al lang geen politiek wingewest meer en dus loont het voor De Wever de moeite niet om voor die Vlaamse minderheid in Brussel zijn nek uit te steken en de kans op de realisatie van een confederaal model te verliezen. Brussel is opgegeven. Alleen CD&V blijft (voorlopig?) het been stijf houden.
09-02-2011 om 13:27
geschreven door Gust Adriaensen
08-02-2011
Luc De Koning over erven, schenken en successieplanning
Okra-academie nodigt voor haar tweede lezing Luc De Koning uit. Hij zal op een begrijpelijke manier handelen over erven, schenken en successieplanning.
De lezing heeft plaats op donderdag 10 februari om 14 uur in GC Den Dries.
08-02-2011 om 19:37
geschreven door Gust Adriaensen
05-02-2011
Vermeersch aanpakken?
In een vroegere column schreef ik over de misselijk makende hypocrisie van de huidige bazen van Stella Maris. Zij wilden de twee zusters die nog deel uitmaakten van de Raad van Bestuur afzetten. Nu hebben die nonnen zelf beslist op te stappen. Wat werd die zusters verweten? Dat ze 10 à 20 jaar geleden weliswaar maatregelen tegen een pedofiel maar niet naar het gerecht stapten.
Moet dan ook niet de Grote Vlaamse Intellectueel Vermeersch aangepakt worden? Deze man schreef in 1979 een uitgebreid, uiterst vergoelijkend artikel over pedofilie, op de rand van goedkeuring en aanprijzing. Het is echt de moeite om het aandachtig te lezen en het te leggen naast de banvloeken die dezelfde Vermeersch de laatste maanden uitgesproken heeft over kerk en bisschoppen, in het bijzonder over kardinaal Danneels.
Opmerkelijk is ook dat Vermeersch in de media zo gemakkelijk met die opvattingen van 30 jaar geleden wegkomt. Hij zegt gewoon: 'We dachten toen anders, we wisten niet genoeg'.' Krek hetzelfde als wat hij de Kerk en in bijzonder Danneels verwijt.
Conclusie: Vermeersch en vele anderen demonstreren een hypocriete houding en de media zijn veel meer geïnteresseerd in operatie 'Beschadiging Kerk' dan in een volgehouden en evenwichtige aanklacht tegen seksueel misbruik in alle sectoren van de samenleving.
05-02-2011 om 15:14
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2011
De heilige missie van Siegfried/Valère
Onze Redder des Vaderlands, de door de goden met talloze talenten begiftigde Siegfried, die bovendien zijn voornaam en zijn postuur mee heeft om waarlijk DE Vlaamse Held te zijn, heeft inderdaad aan den lijve de noodzaak ondervonden om de linkse, rooie hordes die Vlaanderen,onze heilige grond, onveilig maken, een krachtig halt toe te roepen.
14 lange jaren heeft hij zich,tegen zijn diepste principes en overtuiging in, ondanks zijn bestendig aanwezige walging, opgeofferd om in de afschuwelijke en primitieve socialistische spinnenwebben, als Valère Descherp rond te hangen. Zo heeft onze Vlaamse Held de subversieve, louche en vooral linkse drijverijen van het socialistische zootje van binnenuit leren kennen.
Met die gigantische kennis in zijn koppie werd Siegfried, de Beschermer van de Overwinning, teruggeroepen naar de zuivere Vlaamse stal en als een Held verwelkomd door Bart, de Glanzende.
'Eindelijk echt terug thuis,eindelijk terug in de Beschaafde Vlaamse Wereld!', zuchtte Siegfried.
Maar het echte, zware werk begon toen pas: de ontmaskering van de satirici van de Grote Leider als verfoeilijke intellectuelen. Intellectuelen die anders durven denken dan de Goede Vlamingen. Behoren zij nog wel echt tot de menselijke soort? Naar de goelag met deze ondergravers van de ware nationalistische leer, met deze ipso facto Slechte Vlamingen. Deporteer ze naar ergens, naar Bachten de Kupe, in the middle of nowhere of naar een nog te annexeren of te huren troosteloos stukje Borinage!
En nooit nog Vlaamse frieten voor deze nihilistische, intellectualistische satirici!
31-01-2011 om 18:33
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2011
De nakende implosie van CD&V
Door als een schoothondje achter de bulldog aan te trippelen op het nationalistische en neoliberale pad, vervreemdt de leiding van CD&V meer en meer van een belangrijk deel van haar achterban, in het bijzonder de werknemersorganisaties.
Degenen die bij de christendemocraten tegenwoordig de richting bepalen, maken zichzelf wat wijs wanneer ze denken stemmen terug te winnen, in het bijzonder van NVA, door zich vast te klampen aan De Wever.
Dankzij het kartel van enkele jaren geleden, heeft CD&V er al voor gezorgd dat NVA spectaculair kon groeien. De Wever heeft ooit in een interview gezegd dat het kartel voor NVA het gedroomde middel was om uit de relatieve onbekendheid weg te komen.
NVA is dankzij CD&V kunnen doorgroeien. CD&V zal in de groeiende polarisering verdampen. Het is tragikomisch dat CD&V ijverig verder werkt aan haar eigen implosie. Zij volgt eerder geïmplodeerde partijen als LDD en VB, naar de dieperik . Tenzij de partij zich herpakt en ervoor zorgt dat de mensen opnieuw het verschil zien tussen CD&V en NVA.
28-01-2011 om 21:52
geschreven door Gust Adriaensen
Schol!
Davidsfonds Retie stelt voor:
Tournee Trappist : lezing en proefavond door JEF VAN DEN STEEN
Jef Van den Steen geldt algemeen als dé bierexpert in Vlaanderen en Nederland. Hij staat al jaren op de bierbarricaden. Onlangs was hij te zien in de reeks Tournee Générale, uitgezonden op Canvas en daarna op Eén, waar hij samen met Jean Blaute en Ray Cokes Belgische bieren proefde.
In deze smakelijke lezing doet Jef Van den Steen de geschiedenis van de trappisten uit de doeken. Hoe kwamen de trappisten op het idee om alcoholische dranken te produceren? En hoe is dat tafelbier, dat ze bij aanvang brouwden, uitgegroeid tot de dubbels en tripels van nu? Bier ging in de abdijen van nevenproduct naar de hoofdbron van inkomsten. Bent u niet nieuwsgierig naar wat er met de winst gebeurt? Dat en nog veel meer komt u te weten tijdens deze lezing, waarop natuurlijk een proeverij niet kan ontbreken. Santé!
Jef Van den Steen °(°1949) is afkomstig uit het Oost-Vlaamse Mere. Al sinds zijn studententijd was hij geïnteresseerd in bier. Na een bezoek aan de tentoonstelling Benediktus en zijn monniken in de Nederlanden 480-1980 in Gent spitst hij zijn interesse toe op het brouwen van bier in de abdijen.
Hij volgde een reeks cursussen georganiseerd door de Industriële Hogeschool C.L.T. in Gent en de K.U.Leuven. Jef Van den Steen is bestuurslid van de nationale biervereniging Zythos.
Naast gepassioneerde proever is hij ook causeur, brouwer (eigen brouwerij De Glazen Toren in Erpe-Mere) en auteur van bierboeken. Bij het Davidsfonds verschenen van zijn hand o.a. Abdijbieren - geestrijk erfgoed en Trappist - het bier en de monniken.
Verder is hij een vaste redacteur van het biertijdschrift De Zytholoog, geeft lezingen over bier en schrijft in Bier Passie Magazine en het culinaire tijdschrift Smaak.
Deze lezing heeft plaats op donderdag 3 februari 2011 om 20 uur in GC Den Dries, Kerkhofstraat 37 2470 Retie. In de toegangsprijs zijn 2 proeverijen begrepen.
28-01-2011 om 07:25
geschreven door Gust Adriaensen
25-01-2011
Valère Descherp
Waarom Siegfried Bracke alias Valère Descherp tegen Humo een klacht indient bij de Raad voor Journalistiek, is niet erg duidelijk. In sommige kranten lees ik dat Bracke wil reageren tegen de beschuldiging dat hij voor zijn columns in het ledenblad van de SP, zwart geld ontvangen zou hebben. Andere gazetten reppen daarover met geen woord. Dat op zich zegt al veel over de objectiviteit van de berichtgeving.
Als de hoofdreden werkelijk de insinuatie van het zwarte geld is, dan lijkt het me eerder iets voor het gerecht om uit te zoeken of die bewering laster is of niet. En voor de rest? Bracke kan toch moeilijk aanklagen dat Humo aan het licht brengt dat hij jarenlang lid geweest is van de socialistische partij en van het ABVV en dat hij columns schreef voor het ledenblad van de SP.
Nee, nee. Siegfried/Valère heeft zichzelf in de (pers)miserie gewerkt door te liegen over zijn lidmaatschap van de SP en van het ABVV én door zijn socialistische schrijfactiviteit te verzwijgen. Daardoor heeft Bracke/Descherp zelf zijn (politieke) geloofwaardigheid fundamenteel ondermijnd. De leugen geïnspireerd door politiek opportunisme, doet Bracke nu de das/het strikje om. Siegfried was klaarblijkelijk die wijze, oude, Vlaamse spreuk vergeten: Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel! Kortom, alweer een voorbeeld van immanente gerechtigheid.
De columns die Valère Descherp schreef voor het socialistische ledenblad verdienen algemene verspreiding en diepgaande analyse. Wedden dat een goed gedoseerde bloemlezing veel kopers zou vinden?
De Standaard publiceerde al enkele uittreksels van de hand van Valère over de VRT en over bekende CVP-politici van toen. Smeuïg. Erg opvallend is evenwel dat de 'kwaliteitskrant' enkel de CVP onder Descherps spitsroeden laat lopen.
Rekening houdend met de toenmalige allergie van de SP voor de nationalisten van de Volksunie, moeten er in de stukjes van de toenmalige socialist Bracke, nog veel meer pittige verwijzingen naar bekende Volksuniehelden te vinden zijn. Van hen behoren er ongetwijfeld nu nog heel wat tot de huidige politieke vrienden van Siegfried Bracke alias Valère Descherp.
25-01-2011 om 09:54
geschreven door Gust Adriaensen
23-01-2011
Wie wil wie kwijt?
De Wever op de nieuwsjaarsreceptie van NVA, met die ondertussen overbekende mix van bravoure, provocatie, dreiging én verongelijktheid, slachtoffersyndroom, calimerocomplex: 'Wie ons kwijt wil, moet het zeggen!'
OK. OK. OK.
Maar wil De Wever nu ook eens glashelder zeggen van wie of waarvan hij en NVA af willen?
23-01-2011 om 13:15
geschreven door Gust Adriaensen
21-01-2011
De hypocrisie van de Raad van Bestuur van Stella Maris
Een persbericht: De raad van bestuur van de vzw West-Vlaamse Jeugdzorg zet twee kloosterzusters uit de raad van bestuur van de instelling voor bijzondere jeugdzorg Stella Maris in Kortrijk.
De Raad van Bestuur maakte deze energieke beslissing, duidelijk met veel trots en zelfvoldoening, ruim bekend. En ze kon direct op heel wat bijval rekenen in de media.
Ik vind het heel merkwaardig dat bij deze kloeke beslissing van de Raad van Bestuur niet meer vragen gesteld worden. Want wat wordt die nonnen nu verweten? Dat ze 10 à 20 jaar geleden weliswaar maatregelen namen tegen een van pedofilie verdachte bezoekende pater maar niet naar het gerecht stapten.
Tussen haakjes, dat was, zo blijkt duidelijker en duidelijker, in het verleden de gangbare praktijk in alle instellingen, of er nu geestelijken bij betrokken waren of niet. En ook het gerecht was niet erg happig om de misbruiken resoluut aan te pakken.
Maar er wringt nog wat anders. Ook de toenmalige Raad van Bestuur was op de hoogte gebracht. En het kan niet anders of ook personeelsleden wisten een en ander. Het zou interessant zijn de samenstelling van de Raad van Bestuur van toen eens te vergelijken met die van nu. Zitten er nog bestuursleden in de huidige Raad van Bestuur? Waarom worden ook die niet aangepakt? En waarom wordt niet onderzocht welke personeelsleden weet hadden van misbruik en nagelaten hebben klacht in te dienen bij het gerecht? Een aantal begeleiders bv. geven, volgens het bericht, zelf toe, dat ze op de hoogte waren. Zij konden naar het gerecht stappen, als bleek dat de directie dat niet deed. Ze hebben het niet gedaan.
Wat deze vzw doet, kan ik niet anders interpreteren dan een discriminerende afrekening met, in de huidige sfeer, de zwaksten in heel het verhaal en dat zijn die nonnen.
Dat de vzw door deze afzetting zich boven alle verdenkingen wil stellen, zoals ze zelf beweert, en dat doet door, hoe dan ook, verdenkingen op twee nonnen te laden, en al de anderen die 'wisten' met rust te laten, is een misselijk makend staaltje van hypocrisie.
21-01-2011 om 16:02
geschreven door Gust Adriaensen
20-01-2011
Hoe ver zou het staan met de dagvaarding van de paus?
Een maand geleden kondigden de advocaten mr. Van Steenkiste en mr. Mussche aan dat ze de paus gingen dagvaarden in verband met de seksuele misbruiken door geestelijken.
Dat was groot nieuws in alle media en werd door sommige journalisten en in heel wat internetreacties met een verdacht groot enthousiasme begroet.
Mag de goegemeente na een maand van de heer Van Steenkiste en mevrouw Mussche vernemen hoe ver de zaak 'dagvaarding van de paus' staat?
Of zijn deze advocaten ondertussen al lang vergeten wat ze toen de wereld kond gedaan hebben?
20-01-2011 om 16:55
geschreven door Gust Adriaensen
Het geheugen van Bracke
In 'De Pappenheimers' van 9 januari beweerde Siegfried Bracke dat hij nooit lid geweest was van de SP.A. Enkele dagen later stelde hij die uitspraak lichtjes bij. 'Ik heb ooit , gedurende een korte periode, een lidkaart van de SP gehad', zei Bracke in een interview. Nu is in 'Humo' te lezen dat Siegfried Bracke niet eventjes, maar ongeveer veertien (14) jaar, van 1987 tot medio 2001, een trouw partijlid van de Vlaamse socialistische partij geweest is.Hij schreef zelfs columns voor het partijblad van de SP. Van 1983 tot 2010 was hij ook lid van de socialistische vakbond, het ABVV.
Er is natuurlijk niks mis mee dat iemand lid is van een vakbond of overstapt van de ene democratische politieke partij naar een andere. Maar waarom die man daar zo over liegt, is een raadsel. Is het omdat Bracke nu een vooraanstaande rol speelt in NVA, een Vlaams-nationalistische partij die het, om het zacht uit te drukken, niet zo begrepen heeft op het socialisme en op SPA? Bovendien ontketende NVA recent al zijn duivels tegen de vakbonden toen die de verregaande splitsingseisen van de sociale zekerheid door de NVA, verwierpen.
Hoe dan ook, het vertrouwen in de politicus Bracke zal er alleszins niet door stijgen.
20-01-2011 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
16-01-2011
Overstromingen
De overstromingen waarmee sommige delen van Vlaanderen geregeld te maken hebben, zijn natuurlijk niet te vergelijken met wat er in andere delen van de wereld, bv. Brazilië, gebeurt, maar vervelend zijn ze wel.
Natuurlijk worden er telkens door allerlei instanties maatregelen beloofd, die de overlast in de toekomst zouden moeten voorkomen.
Maar het is opvallend dat zeer vaak de echte oorzaak van wateroverlast wordt verzwegen. En die is onze lamentabele ruimtelijke ordening. Besturen van laag tot hoog hebben toegelaten dat in overstromingsgebieden gebouwd mocht worden. En ze laten het nog altijd toe.
Zwakke besturen laten projectontwikkelaars hun gang gaan of bieden ze zelfs alle faciliteiten. Maar ook de mensen die per se in overstromingsgebieden willen bouwen of wonen en die de plaatselijke besturen onder druk zetten om daar bouwgronden te creëren, gaan niet vrijuit. Enerzijds bewust een groot overstromingsrisico willen lopen en anderzijds bij overlast de schuld bij 'de anderen, bij de overheid' leggen, is inconsequent en hypocriet.
16-01-2011 om 22:16
geschreven door Gust Adriaensen
11-01-2011
Recht op verdediging
Onder de titel 'Zullen we het recht op verdediging voor geestelijken maar afschaffen?', hekelt jurist Joris Van Cauter in De Standaard het feit dat een klacht tegen een geestelijke eerst de pers haalt, voor het gerecht zijn werk kan doen. Volgens hem worden elementaire rechtsprincipes al te gemakkelijk met voeten getreden
Van Cauter heeft overschot van gelijk. De lichtzinnigheid en soms de hysterie waarmee op basis van ononderzochte, onbewezen, vaak naamloze klachten iemand al direct schuldig wordt verklaard, is verbijsterend én gevaarlijk voor ons rechtssysteem en onze samenleving.
Er wordt een heksenjacht ontketend die nefast is voor de cohesie en het vertrouwen binnen de samenleving. Die wordt op de meest populistische wijze verdeeld in goeden en slechten en die slechten moeten de laatste maanden DE geestelijken zijn.
Ook ons rechtssysteem en onze rechtszekerheid worden ondermijnd wanneer de stelregel 'iemand is onschuldig zolang zijn schuld niet bewezen is en er niet gevonnist is', opzij wordt geschoven.
De media werken ijverig aan die trend mee. Zij dragen een ontzaglijke verantwoordelijkheid. Want het gaat hier om het sociaal en psychisch vermoorden van mensen. Maar ook de rol van het parket is onbegrijpelijk. Het functioneert vaker en vaker als een nieuwsagentschap dat de media voer uit de eerste hand bezorgt.
11-01-2011 om 21:20
geschreven door Gust Adriaensen
10-01-2011
Een zinrijke overweging
Op 29 december 2010 werden wereldwijd en ook in België talloze mensen door elkaar geschud door alweer een pijnlijk nieuwsbericht. Het persagentschap Belga kondigde aan : Kanunnik François Houtart bekent het misbruik van een minderjarige 40 jaar geleden. Het editoriaal van Le Soir kopte daarop meteen : De paus van links was geen heilige. De Braziliaanse bevrijdingstheologe Ivone Gebara (1944), doctor in de theologie aan de KULeuven, voorheen jarenlang medewerkster van don Helder Camara en docente aan het Theologisch Instituut van Recife, totdat deze opleiding door het Vaticaan in 1989 werd gesloten, publiceerde op 2 januari 2011 in ADITAL n.a.v. de bekentenis van Houtart volgende overweging.
Wie zonder zonde is werpe de eerste steen
Veel kranten uit het noorden en het zuiden van het land, en ook de internationale media, zonder nog te spreken over de niet te tellen berichten via elektronische post aan het begin van het nieuwe jaar, hadden het op 29 en 30 december enkel over het nieuwsfeit dat de 85-jarige bekende Belgische socioloog en theoloogFrançois Houtart een jongen van acht jaar seksueel misbruikt zou hebben. De media zeggen niet in welk jaar dit gebeurde en geven evenmin duidelijke informatie over wat er juist gebeurd zou zijn. Ze vermelden alleen dat het kind in kwestie een zoon is van een nicht van Houtart. En dat zijn zus de feiten aan het licht bracht toen de naam van Houtart circuleerde om voorgedragen te worden als kandidaat voor de Nobelprijs voor de Vrede.
Ik wil hier niet ingaan op de eigenlijke problematiek betreffende pedofilie noch over die van andere seksuele delinquentie. Wat mij vooral treft en bezig houdt is het feit dat veel bekenden en vrienden van Houtart in Brazilië verklaren geschokt te zijn door deze onthullingen. En tevens de verklaring van de Folha de Sao Paulo van 30 december 2010 die bevestigt dat socioloog en theoloog Houtart, fervent verdediger van de bevrijdingstheologie, door het CETRI [Centre Tricontinental] dat mede door hem in België werd opgericht uit deze organisatie zou zijn gezet.
Ik neem hier niet de verdediging van de gewaardeerde professor François Houtart op mij, een geleerde waarvan ik overigens heel goed de opstelling, de standpunten en keuzes ken ter ondersteuning van verschillende bevolkingsgroepen en naties in de wereld. Wat me evenwel onthutst is onze telkens terug opduikende hypocriete verontwaardiging en ons miskennen van de mogelijkheid dat een mens kan falen, niet in het minst wanneer het iemand uit de religieuze wereld of iemand met een internationale bekendheid betreft.
Ik herinner me nog levendig hoe enkele jaren geleden de Opperrabbijn van Brazilië, Henri Stobel, stropdassen gestolen had in een Noord-Amerikaanse luchthaven. En hoe hij omwille van dit voorval door de pers en door tal van mensen aan het kruis geslagen werd. Alsof dergelijke inderdaad onbegrijpelijke, incoherente, onverwachte en ongetwijfeld foute gedraging heel zijn menselijke geschiedenis zou banaliseren en veroordelen. Alsof deze diefstal nu opeens zijn hele strijd voor de waardigheid van velen, vooral ten tijde van de militaire dictatuur in Brazilië, een lang en mooi verhaal van solidariteit en inzet van tafel zou vegen. Wij zijn blijkbaar telkens opnieuw geneigd om aan het kruis te slaan de misstappen begaan door diegenen die we eerst tot volmaakte mensen promoveren, diegenen die we ophemelen door te veronderstellen dat ze uiteraard onkreukbaar zouden (moeten) zijn, diegenen waarvan we zomaar aannemen dat ze boven de gewone stervelingen verheven zijn. Precies om die reden misschien belonen we hen ook op tal van domeinen met de Nobelprijs, maar meteen veroordelen we hen wanneer iets ontdekt wordt wat een smet betekent op het volmaakte beeld dat we ondertussen zelf van hen gemaakt hebben.
Nochtans zijn we maar mensen. We maken allen uitschuivers, we vallen, we botsen, we veroorzaken in ons leven op zoveel vlakken aanrijdingen en worden aangereden. Wij levende menselijke wezens, wij zijn geneigd het goed van een ander te bezitten, het lichaam van een ander te begeren, zelfs het lichaam van een kind. En soms worden we gedomineerd door onze zwakheid, soms geven we voorrang aan de roep en de aandrang van ons eigen lichaam. Maar in feite zijn we noch puur, noch volmaakt. We zijn allen in staat om in de fout te gaan, omdat we inderdaad allen zondaars zijn.
Allen zijn we in staat om op een of andere manier anderen leven te ontnemen of het te kleineren.
Het volstaat om onderweg slechts één ogenblik het evenwicht te verliezen Het volstaat om even de normale gematigdheid te laten varen Het volstaat de kracht van onze hormonen uit het oog te verliezen Het is voldoende dat de hartstocht een moment sterker is dan onze controle erop Het is voldoende dat de verleiding van het verlangen me dronken maakt En in één oogwenk wordt alles anders !
Nogmaals, ook voor ieder van ons geldt het woord : dat diegene die zonder zonde is de eerste steen werpe
Niettemin hebben we allemaal de mogelijkheid om te ondersteunen hen die op hun levensweg gestruikeld of gevallen zijn, om levensvatbare alternatieven te bedenken voor de wereld der armen, om internationale sociale Forums te bedenken die oplossingen zoeken om een beter leven voor velen mogelijk te maken Wij zijn dit eigenaardig mengsel van grootheid en van miserie.
Ik wil zeker onze menselijke grenzen en beperktheden niet goedpraten, ga niet op zoek naar verontschuldigingen voor de talloze keren dat we vallen of in de fout gaan de een tegenover de ander. Ik wil enkel onze aandacht trekken op onszelf, op de hypocrisie die ons ertoe brengt te denken dat we zelf zonder zonde zijn. Misschien zijn we inderdaad vrij van deze of gene zonde of misstap van mijn broeder of mijn zuster. Maar van mijn zonde, de misstap die de mijne is, ben ik geenszins vrij. Mijn zonde, beleden of niet beleden, ontdekt of nog verborgen leidt immers haar leven verder in mij. Door te proberen die te vergeten of te verbergen loop ik de kans om de balk in mijn eigen oog niet meer te zien, maar wel de splinter in het oog van de andere.
Onze hypocrisie is zover gekomen dat we op basis van een zware of geringere misstap van een 85-jarige de waarde van zijn leven en van zijn inzet ten dienste van de mensheid dreigen opzij te schuiven; terwijl hij wellicht zelf reeds zwaar heeft geleden onder een zonde die hij voor zichzelf erkend heeft. Wat willen we eigenlijk nog meer ?
Precies daarom sta ik verbijsterd omwille van ons niet-weten, de hypocrisie die ons in staat stelt stenen te gooien, maar tegelijk onbekwaam maakt om barmhartigheid en vergeving een plaats te geven in ons leven. En dit met name ten aanzien van hen die er door hun leven van getuigd hebben; dat ze ondanks hun misstappen in staat waren veel liefde te geven. Niettemin blijf ik me vasthouden aan de hoop op onze dagelijkse bekering.
Ivone Gebara, schrijfster, filosofe en theologe.[vertaling : Jakob Debruyne
10-01-2011 om 21:17
geschreven door Gust Adriaensen
06-01-2011
Het is toch wel een uiterst merkwaardige opvatting over 'onderhandelen' binnen ons democratische politieke systeem, wanneer je als politieke partij zegt : 'We willen alleen maar verder spreken met andere partijen als vooraf akkoord gegaan wordt met onze eisen.' Dat lieten CD&V en NVA in hun reactie op de nota-Van de Lanotte nochtans verstaan.
Bij de christendemocraten zijn er gelukkig nog enkele politici te vinden die het ondemocratische en gevaarlijke (ook voor de partij zelf) van dergelijk puberaal opbod inzien. Torfs en Eyskens zetten de toon en Beke nuanceerde wat later zijn uitspraken van gisteren.
De NVA beperkte zich gisteren tot een persbericht en maakt zich tot nu toe onzichtbaar (behalve in een tv-quiz).
Misschien is het moment aangebroken dat de koning Beke en Dewever het veld instuurt. Dan kunnen deze heren hun talenten eens volop in de schijnwerpers plaatsen.
06-01-2011 om 13:36
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2011
Onderhandelen
De uiterst merkwaardige opvatting van sommige partijen over 'onderhandelen' binnen ons democratische politieke systeem:
'We willen alleen maar verder spreken met andere partijen als vooraf akkoord gegaan wordt met onze eisen.'
05-01-2011 om 20:42
geschreven door Gust Adriaensen
Objectiviteit en betrouwbaarheid van de media
Gisteren publiceerden alle kranten een bewerkt persbericht van de onderzoeksbureaus Ipsos en Think BBDO, firma's die aan de lopende band enquêtes organiseren over alles en nog wat. Het onderzoek, op basis van 1000 ondervraagde Vlamingen, ging over het vertrouwen in de instellingen.
Het zal u niet verwonderen dat de aandacht van de media bijna uitsluitend en in grote opmaak ging naar de geconstateerde scherpe daling van het vertrouwen in de Kerk.
Nochtans kwamen in het onderzoek ook een hele reeks andere instellingen aan bod. Over de hele lijn daalde volgens de enquêteurs het vertrouwen.
Erg opvallend was dat er in de kranten, ook niet in de zgn. kwaliteitskranten, met geen woord gerept werd over de procentuele daling van het vertrouwen in de media. Ook het VRT-journaal zweeg erover als vermoord.
Wat nog meer te denken geeft over de objectiviteit en de betrouwbaarheid van de media, is de toegepaste censuur. Al vaak geconstateerd dat bv. op de internetfora van de kranten, de goorste scheldwoorden en de zwaarste totaal onbewezen beschuldigingen, online gebracht worden. De censor van De Morgen of De Standaard slaat evenwel onverbiddelijk toe wanneer kritische bedenkingen omtrent de journalistieke methodes (of het gebrek eraan), het metier van de journalisten of de redactionele lijn, ingestuurd worden.
Bovendien kon je de voorbije dagen twee ontluisterende voorbeelden (in grote opmaak alweer) van bevooroordeelde, tendentieuze en direct beschuldigende (zonder onderzoek, zonder bewijs) journalistiek, beluisteren en lezen : de beschuldiging van verkrachting door nonnen en Van Gheluwes brief aan een vrijgekomen pedofiel. Zeker in de zaak van seksuele misdrijven door geestelijken, geldt voor de media al lang niet meer de stelregel dat feiten en schuld bewezen moeten worden. Neen, schuldigen moeten er hoe dan ook zijn. En aangezien de eventuele daders overleden of hoogbejaard zijn, gaat de aandacht van media meer en meer naar het instituut. Barbertje moet hangen en moet dan, volgens de meeste kranten, de Kerk dan maar zijn.
Het moge duidelijk zijn: een kritische benadering van de media is meer dan ooit nodig.
05-01-2011 om 09:02
geschreven door Gust Adriaensen
03-01-2011
Posteltanka
Postel, wit, sneeuwwit. Gekraak van stappen in sneeuw, vrolijk gebabbel. Een ree vlucht het struweel in. De abdijtorens wenken.
03-01-2011 om 07:53
geschreven door Gust Adriaensen
24-12-2010
Wensen
Voor alle lezers
een zalig kerstfeest
en
een gelukkig nieuwjaar!
24-12-2010 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
23-12-2010
Meester Van Steenbrugge
Meester Van Steenbrugge, u weet wel, de lijzig sprekende advocaat met de bestudeerd wilde haarbos, wil de paus dagvaarden. Want zegt Van Steenbrugge: 'De Heilige Stoel heeft directieven gegeven om het stilzwijgen omtrent seksueel misbruik te organiseren. Dus is de foutaansprakelijkheid zo groot als een huis.'
O ja, meester Van Steenbrugge? Heeft de Heilige Stoel directieven gegeven 'om het stilzwijgen te organiseren'? En is de foutaansprakelijkheid zo groot als een huis?
U hebt zich ongetwijfeld, samen met een legertje medewerkers, al maanden verdiept in de studie van die zaken, om zoveel zekerheden te etaleren. U bent kunnen doordringen tot de hoogste Vaticaanse kringen, mr. Van Steenbrugge. Misschien hebt u de paus himself wel op de rooster gelegd? Werkelijk?! U bent een kei, mr. Van Steenbrugge.
Bovendien in twee zinnetjes het proces maken en de schuld vastleggen, je moet het maar kunnen. Fenomenaal!
Maar nu even serieus, Van Steenbrugge. U devalueert het gild der advocaten. U maakt uw confraters te schande. Is er geen gildeorde die u tot de orde kan roepen. Want u hebt nog helemaal geen grond waarop een dagvaarding kan steunen, u kletst wat dat betreft uit uw nek. En u weet, tenzij u oliedom bent, dat het dagvaarden van een staatshoofd zomaar formeel niet kan. En dat, in de dwaze veronderstelling dat het zou kunnen, dergelijke dagvaarding volkomen zinloos zou zijn.
Waarom maakt u uw voornemen dan wereldkundig? Maar één verklaring: mediageilheid. Ze doet u de trappers verliezen, mr. Van Steenbrugge. In combinatie met uw viscerale afkeer voor kerk en hiërarchie, tast ze uw beoordelingsvermogen aan. Uw geloofwaardigheid als advocaat bent u nu zeker kwijt.
En als uw compagnon, mr. Mussche gehoopt had samen met u in het valse licht van deze schijnwerpers te staan ('een dagvaarding van de paus, nou zeg'), dan is ze er aan voor de moeite. Ze komt in het stuk amper voor.
23-12-2010 om 19:37
geschreven door Gust Adriaensen
20-12-2010
Femke Halsema verlaat de Nederlandse politiek
Dag Femke,
Er waren nogal wat fans van jou in de Zuidelijke Nederlanden, daarvan ben ik overtuigd. Omwille van je maatschappijvisie, jazeker. Verfrissend, bevrijdend. Maar op velen oefende je verschijning een sterke aantrekkingskracht uit. Op en top vrouw, een knappe vrouw, een welbespraakte dame, een sterke politica. Iemand die er echt stond in het Nederlandse parlement, die in het debat voor niemand moest onderdoen.
En dan de naam 'Femke'! Hij deed ons Vlamingen dromen van weidse Friese landschappen, van heroïsche Elfstedentochten met blozende Femkes langs de route die de rijders voorzagen van gloeiend hete chocolademelk.
Wat jij zei, Femke, dat sneed hout. En je deed dat in een sierlijk en trefzeker Nederlands. Maar aan de kleur van je stem, aan je intonatie en uitspraak, was het toch wennen. Aanvankelijk kwam die stem nogal geaffecteerd, bekakt over. Je wekte de indruk dat je tijdens je parlementaire tussenkomsten de hele tijd een Haagse gehaktbal in je mond had. Maar gaandeweg werd ook je spraak een charmant onderdeel van heel je persoonlijkheid, een spraak was het waarin de mengeling van voornaamheid en sensualiteit, de aandacht van velen boeide.
Wat een verlies voor het Nederlandse politieke theater. Femke, jij was bijna de enige die heel duidelijk Wilders niet lustte of preciezer: die hem rauw lustte. Misschien krijgt die fanatieke, oorlogszuchtige barbaar nu nog minder weerwerk.
Het ga je goed Femke. Ook Vlaanderen (althans een deeltje ervan) zal je missen.
20-12-2010 om 13:53
geschreven door Gust Adriaensen
19-12-2010
Tendentieuze berichtgeving
Hoe zelfs de berichtgeving over peilingresultaten op een tendentieuze manier weergegeven kan worden, bewijst het Standaardartikel onder de titel: N-VA en PS blijven de peilingen aanvoeren
Die titel klopt. Maar wat dan volgt is minder fraai. Zeker voor een 'kwaliteitskrant'. Er volgt namelijk een uiterst merkwaardige weergave van de resultaten van de opiniepeiling.
Terwijl voor de PS het behaalde procent nu, vergeleken wordt met de peiling van september, worden de peilingresultaten van de Vlaamse partijen uitsluitend vergeleken met de verkiezingsuitslag van juni.
Wat blijkt verder? In de peiling van september haalde de PS 39,5 %, nu 38,3 %. Van dat verschil van 1,2% maakt De Standaard 'bijna 2 % minder dan drie maanden geleden'!
Voor de Vlaamse partijen is de voorstelling nog tendentieuzer. Als je de peilinguitslagen van nu vergelijkt met september, dan is de grootste verliezer de N-VA en de grootste winnaar de SPA. N-VA zakt van 32,5 % naar 31,2%; SPA gaat van 12,1 % naar 14,8 %; CD&V gaat van 16,6 % naar 17%; Open VLD zakt van 13,7 % naar 13 %. Sjonge, sjonge.
Het gaat natuurlijk om kleine verschuivingen en het zijn maar peilingen. Maar hoe dan ook: de weergave is tendentieus, is gemanipuleerd: positief gehouden voor N-VA, negatief voor SPA en PS.
19-12-2010 om 22:24
geschreven door Gust Adriaensen
16-12-2010
'Journalist Lesaffer schrijft er maar op los'
Onder de titel 'De bisschop praat maar raak' pakt de Standaardjournalist Pieter Lesaffer de Gents bisschop Van Looy stevig aan. De gedroomde aanleiding voor Lesaffer om zijn anticlericale duivels te ontbinden, is de uitspraak van de Gentse bisschop voor de parlementaire onderzoekscommissie dat hij enkele dossiers omtrent misbruikzaken uit een ver verleden nog niet aan het gerecht heeft overgemaakt.
Mijn titel 'Lesaffer schrijft er maar op los', klinkt al even ongenuanceerd als de titel van Pieters artikel. Toch gebruik ik de zin. Want wat doet Lesaffer? Het overgrote deel van zijn stuk bestaat uit een opgediept dossier over ene Luc Pirrong, duidelijk een totaal afgehandelde en uitgeprocedeerde zaak, om op basis daarvan te concluderen en te oordelen dat Van Looy niks inzit met de slachtoffers en niet te vertrouwen is. Toch wel een vergaande en onbewezen gevolgtrekking.
Wil Lesaffer bovendien eens duidelijk maken wat hij in dergelijke 'oude' gevallen als maatregelen eist? En zijn verjaringstermijnen niet bij wet geregeld? Dan kan iedereen, ook bisschop Van Looy, nagaan of een zaak verjaard is of niet. En vanwaar komt ineens dat absolute geloof van de parlementaire commissie en van de media in het gerecht? Al veel ondervonden van de ijver van justitie in het onderzoeken en berechten van seksuele misdrijven? Het overgrote deel van de aanklachten is verzameld na de bekentenis (zonder enige verdienste van het gerecht) van Van Gheluwe en via kerkelijke instanties.
De uithaal van Lesaffer en co. bewijst nog maar eens dat het een groot deel van de media al lang niet meer te doen is om gedegen en genuanceerde artikels te schrijven over seksueel misbruik en de verantwoordelijkheden daarin, maar om het kerkinstituut en de kerkelijke hiërarchie verder te ondermijnen. Wat vrij veel journalisten de kerkelijke gezagdragers verwijten, nl. dat ze geen barst inzitten met de slachtoffers, demonstreren de mediamensen vaak zelf op een pijnlijke wijze in krant en tijdschrift: echte empathie en bekommernis om de slachtoffers interesseert ze niet echt. Waarom niet? Dat verkoopt al vlug niet meer zo lekker.
16-12-2010 om 14:15
geschreven door Gust Adriaensen
13-12-2010
De dubbele agenda van Bart De Wever
Na het interview in Der Spiegel wordt de dubbele agenda van deze grotendeels door de media gemaakte politicus, nu wel pijnlijk duidelijk.
In eigen land onderhandelt deze man al een half jaar met de Walen en in het bijzonder met de PS, laat zichzelf door de koning aanstellen tot informateur (of wat was zijn functie ook al weer?) en mislukt, komt geregeld bij het staatshoofd langs , verdonkeremaant voortdurend dat zijn partij streeft naar een onafhankelijk Vlaanderen (want electoraal niet lonend) en verklaart dat hij echt een oplossing wil voor het federale België (uitsluitend op zijn voorwaarden?).
In een internationaal gerenommeerd tijdschrift, geeft hij de Walen en in het bijzonder de PS, de schuld van alles, degradeert hij de koning tot het knechtje van Wallonië en profeteert hij dat België zal 'verdampfen'. Hij verklaart ons land tot 'zieke man van Europa', wat hem als historicus het schaamrood op de wangen zou moeten jagen.
Zijn eerlijkste uitspraak? Vrees voor stemmenverlies bij deelname aan een federale regering. Dus...
13-12-2010 om 23:26
geschreven door Gust Adriaensen
09-12-2010
De anti-Danneelshetze houdt aan
Het interview met kardinaal Danneels in het tv-program 'God en klein Pierke', is voor journalist Eeckhaut in De Standaard, de gedroomde gelegenheid om weer eens tekeer te gaan tegen de kardinaal.
Kardinaal Danneels verdedigt zich tegen het verwijt dat hij in het stiekem opgenomen gesprek met het slachtoffer van bisschop Van Gheluwe, helemaal geen empathie getoond zou hebben. Hij zegt dat de geschreven weergave van het gesprek niet uitdrukt wat er in feite gebeurd is. Het timbre van zijn stem, zijn lichaamstaal, het grotere kader: al die elementen zijn volgens Danneels verloren gegaan bij de publicatie van de zogenaamde Danneels-tapes in De Standaard eind augustus.
Journalist Eeckhaut heeft de tapes beluisterd en, schrijft hij, het is allemaal nog erger voor de kardinaal dan de geschreven versie, precies alsof de journalist de opname voor de eerste keer hoort.
En waarom is het nog erger? Het timbre geeft volgens Eeckhaut aan dat Danneels niets inzit met het slachtoffer. Merkwaardige conclusie. Want deze journalist baseert zich op slechts 1 van de 3 elementen die Danneels aanhaalt, nl. het timbre. Hij verliest daarbij ook nog uit het oog dat het timbre op band nog erg kan verschillen van het timbre in een live-gesprek. Om dan te concluderen dat de geluidsopname nog veel pijnlijker is dan de uitgeschreven versie, is wel erg kort door de bocht. Daaraan dan nog karakteriële en morele beoordelingen (kilte, desinteresse, afstandelijkheid...) van de kardinaal aan vastknopen, steunt nergens op en gaat me werkelijk te ver.
Overigens blijf ik de vraag herhalen: waarom zwegen ook de media over seksueel misbruik tot de bom Van Gheluwe ontplofte? Maak me niet wijs dat ze niet wisten dat er seksueel misbruik was in kerkelijke en andere kringen. Enkele decennia geleden bestond er ook al onderzoeksjournalistiek.
Maar de gazetten, ook De Standaard, zwegen. De voortdurende aanvallen op kardinaal Danneels, die allerlei beschuldigingen naar zijn hoofd krijgt geslingerd en op wie gepoogd wordt een karaktermoord te plegen, zijn dan ook een verwerpelijke uiting van selectieve, hypocriete verontwaardiging.
09-12-2010 om 20:56
geschreven door Gust Adriaensen
08-12-2010
Afgeluisterde gsm-gesprekken en foutief geadresseerde mails
Zou het niet goed zijn dat de media het belang van afgeluisterde gsm-gesprekken en foutief geadresseerde mails niet zo sterk uitvergroten en wat meer relativeren?
Want iedereen weet, ook de politici die nu moord en brand schreeuwen over geschonden vertrouwen, dat voortdurend binnen de partijen technische, politieke en persoonlijke kritiek op politieke tegenstanders (en ook medestanders) en hun visies, geventileerd wordt. Of zijn er nog mensen die denken dat bv. alleen Milquet en Genez zich onheus uitlaten over 'de anderen' en dat bv. De Wever of Di Rupo zich daarmee niet inlaat?
Dan is het ook hypocriet in hoofde van de politici en de partijen, van dergelijke lekken het al dan niet slagen van onderhandelingen te laten afhangen. En ook de media demonstreren een niet geringe vorm van schijnheiligheid. Want zij zijn erg happig op lekken, op afluisterpraktijken. Maar wat doen ze met de 'info' die ze, op welke manier ook, in handen hebben gekregen? Het belang ervan wordt opgeblazen en er wordt een moreel en politiek oordeel aan vastgeknoopt.
08-12-2010 om 20:37
geschreven door Gust Adriaensen
06-12-2010
De slimste mens
De 1ste Slimste Mens van dit seizoen: wat een afknapper!
Ongeïnspireerd en moeizaam. Een 'jury' die er helemaal niet toe deed. Geen greintje flitsende humor. Een aanstellerige Davidse. Een balende, afwezige Torfs die afging als een gieter en duidelijk niet in zijn gewone doen was. Zijn poging om 'geestig' te zijn door het etiket 'chocoladehoer' op het vrouwelijke 'jurylid' te plakken, was bovendien van een extreem wansmakelijk allooi.
06-12-2010 om 23:28
geschreven door Gust Adriaensen
02-12-2010
Onbarmhartige knoeiers
De vijf regeringen van dit land en de bijna ontelbare ministers en staatssecretarissen knoeien er in de asiel- en opvangproblematiek naar hartenlust op los.
Ze slagen ze er niet in de zaken technisch en organisatorisch efficiënt aan te pakken. Het gevolg: een regelrecht schandaal. Een van de welstellendste landen ter wereld laat honderden mensen, onder wie veel kinderen, in de bijtende vrieskou op straat overnachten. Misdadig is dat.
Het wordt nog erger wanneer ministers of staatssecretarissen de verantwoordelijkheid naar anderen doorschuiven.
Stuitend onbarmhartig, bijna hallucinant, was de opstelling van de minister van defensie. Macho De Crem pochte ermee dat hij 2000 opvangplaatsen voorzien had in kazernes. De meeste evenwel ver van de steden gelegen. Er was dus een vervoersprobleem. Maar daarvoor wilde Defensie per se niet zorgen. 'We doen al genoeg', aldus De Crem.
Voor Defensie is dat vervoer natuurlijk een fluitje van een cent. Maar De Crem wil niet want dat vervoer is voor andere instanties, aldus stoere Pieter.
Deze man, een christendemocraat notabene, spendeert met hartstocht miljoenen euro's om de VS ter wille te zijn in bv. Afghanistan, maar weigert mensen in verschrikkelijke nood, naar een veilig en minder koud onderkomen te vervoeren.
02-12-2010 om 16:51
geschreven door Gust Adriaensen
Het Retiese landschap in kasteel du Four
Voor de laatste keer zwaaien de deuren van kasteel du Four open voor het grote publiek. Heemkring Zeven Neten organiseert er van 4 tot 7 december de expositie 'Retie, veranderend landschap'
De tentoonstelling is na de publicatie van het prachtige, gelijknamige boek, het tweede luik van het grote erfgoedproject dat heemkring 'Zeven Neten', met steun van Leaderregio Midden-Kempen, presenteert.
Er is een chronologische voorstelling met uitvergrote foto's van de evolutie van het Retiese landschap sinds 1850. Ook de uitvergrote foto's die de leerlingen van de Retiese basisscholen binnenbrachten en foto's genomen tijdens de ballonvaart boven Retie, een ander onderdeel van het erfgoedproject, worden getoond.
Ook een aantal historische kaarten van Retie, de oudste uit de 18de eeuw, alle op groot formaat, ontbreken niet. Er zijn diaprojecties te zien en de natuurverenigingen Den Bunt en Natuurpunt, presenteren een impressie van de traditionele Kempense landschapselementen. De sfeervolle aquarellen en de begeleidende haiku's, die Willy Thys voor het boek 'Retie, veranderend landschap' maakte, zijn eveneens te bewonderen.
Deze tentoonstelling biedt de bezoeker bovendien een laatste kans om park en kasteel nog eens te bezoeken. Na deze expositie gaat het domein onherroepelijk dicht voor het grote publiek.
Openingsuren tentoonstelling in Kasteel du Four (enkel bereikbaar via de Kasteelstraat):
zaterdag 4, zondag 5, maandag 6, dinsdag 7 december van 10 tot 12 en van 13 tot 17 uur.
De toegang is gratis.
02-12-2010 om 08:56
geschreven door Gust Adriaensen
29-11-2010
Devillé versus Torfs
Hè,hè, twee van de bekendste misbruik-BV's zitten mekaar flink in de haren.Twee Rikken.
Enerzijds de geëngageerde, getormenteerde, stroeve Devillé. Anderzijds de vlinderende, laconieke, badinerende Torfs. Een ongelijke pennentwist.
Devillé probeert in zijn repliek op wat Torfs schreef over zijn getuigenis voor de parlementaire misbruikcommissie, ook wel wat venijn te spuwen maar het gaat hem niet echt af. Het wereldje van de columnisten,en zeker dat van Torfs, is Devillé vreemd. En inhoudelijk is het stuk een rommeltje waarin moeilijk een lijn en een thema te vinden zijn. Wel een gevoel: 'verongelijktheid'.
Torfs doet zich voor als de man van de wereld, die met zwier overal even zijn neus insteekt maar er zich wel voor hoedt in de krabbenmand, de slangenkuil, de leeuwenkooi terecht te komen. Veel liever ziet hij als (taal)seigneur vanop zijn intellectuele Olympus neer op al het kerkgewriemel, het misbruikgedoe. Contradicties, feitelijke onjuistheden, kramikkige logica en chronologie...het kan de columnist niet schelen. Als het maar lekker leest.
We beleven boeiende tijden!
29-11-2010 om 09:22
geschreven door Gust Adriaensen
28-11-2010
Architect Roger Vanhoof 1938-2010
Op 22 november overleed de Molse architect Roger Vanhoof.
Vanaf de tweede helft van de jaren 60 tot de jaren 80 was hij in ruime kring bekend als een toonaangevende en vernieuwende architect zowel wat vormgeving als bouwtechnieken betreft.
Wanneer een bouwheer zich tot architect Vanhoof wendde voor een bouwplan à la carte, was hij aan het verkeerde adres. Vanhoof trachtte de kandidaat-klant te overtuigen van zijn architecturale basisprincipes. Als dat niet lukte, weigerde hij gewoon de opdracht te aanvaarden. Zijn vormentaal werd gekenmerkt door strakke lijnen, veel glaswerk op het zuiden, glad beton, geen bepleistering.
Roger Vanhoof was een begenadigde causeur en een enthousiasmerende spreker. Tijdens voordrachten over architectuur in scholen of voor verenigingen, wist hij als geen ander de aanwezigen te boeien.
Architect Vanhoof was tijdens zijn gloriejaren een flamboyante en extroverte persoonlijkheid. Hij hield van mooie en vaak ook wel dure dingen, of het nu gebruiksvoorwerpen of kunstwerken waren.
Zware gezondheidsproblemen en materiële tegenslagen waren in een latere levensfase zijn deel. Toen ik hem een paar jaar geleden nog enkele keren ontmoette, bleek hij toch nog altijd, ondanks zijn beperkingen, de vlotte gentleman te zijn en klonk in zijn stem nog altijd iets door van het enthousiasme en het optimisme, die zo kenmerkend voor hem waren.
28-11-2010 om 20:49
geschreven door Gust Adriaensen
26-11-2010
Is de minister-president naïef of arrogant?
Volgens Kris Peeters moet Vlaanderen bij uitvoering van het voorstel van de bemiddelaar 2 miljard besparen.
Van de Lanotte heeft er ondertussen op gewezen dat Peeters wel slecht rekent. Volgens de bemiddelaar is het de helft. En dat ook de gewesten moeten besparen is maar logisch, aldus Van de Lanotte.
Inderdaad. Je moet al heel naïef of erg arrogant zijn om te veronderstellen dat bij een staatshervorming de besparingen uitsluitend voor het federale niveau zijn.
Of lanceert Peeters dergelijke uitspraken om Van de Lanotte alsnog te doen mislukken?
26-11-2010 om 16:47
geschreven door Gust Adriaensen
24-11-2010
Rik Devillé
Wanneer ik priester Rik Devillé hoor of lees omtrent het seksuele misbruik binnen de kerk, krijg ik een dubbel gevoel.
Het is goed en respectabel dat hij al vele jaren geleden een werkgroep opstartte om misbruiken aan te kaarten bij kerkelijke gezagdragers en een luisterend oor te zijn voor slachtoffers. Sinds het schandaal Van Gheluwe losbarstte, heeft Devillé meer dan ooit van de media de kans gekregen om vlijmscherpe kritiek op de kerkelijke hiërarchie te spuien. De laatste gelegenheid waarbij hij al zijn 'duivels' kon ontbinden, was zijn getuigenis voor de parlementaire commissie.
Telkens wanneer ik Devillé evenwel hoor fulmineren, duikt de gedachte op: waarom heeft deze man zovele jaren nagelaten klacht in te dienen bij het gerecht, als hij toch geen gehoor kreeg, zoals hij beweert, bij de kerkelijke autoriteiten.
Overigens kan ik me niet van de indruk ontdoen dat Devillé misbruikt wordt door de media. Hij komt dan ook over als een gewillig én eerder weerloos slachtoffer, die gewoonweg gehaaide en, zeker in deze materie, vaak vooringenomen journalisten, niet aankan.
Rik Devillé zal binnenkort ervaren dat de media hem laten vallen als een baksteen, omdat hij niet interessant genoeg meer is voor hen en voor de 'informatie', die ze over de hoofden van lezers en luisteraars willen uitgieten.
24-11-2010 om 13:58
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2010
IJsland... land van water, ijs en vuur
Davidsfonds Retie stelt voor :
IJsland .. land van water, ijs en vuur !!!
Lezing door Jan Van Mechelen op dinsdag 30 november om 20 uur in De Burcht, Nederstraat 1.
In de zomer van 2009 maakte RetienaarJan Van Mechelen een ongewone voettocht over de in 2010 geëxplodeerde Eyjafjallajökull-vulkaan. Van de aswolk die daar het gevolg van was zal nog lang gesproken worden en hebben heel wat reizigers hinder gehad.
Op hun tocht maken zes kameraden kennis met het water, ijs en vuur van dit ruige maar eenvoudig mooie eiland. Nergens kan men de stilte zo horen, nergens is de lucht zo zuiver en de natuur zo ongerept. Maar IJsland is ook de plek waar de aarde nog iedere dag opnieuw geboren wordt en de geologische en vooral de vulkanologische aspecten van IJsland vormen een leerrijke aanvulling op het eigenlijke reisverhaal.
Jan Van Mechelen is een authentieke Retienaar en heeft naast de beklimming van verschillende vierduizenders in de Alpen ook reeds twee van de seven summits op zijn palmares staan. Hierover heeft hij voor het Davidsfonds van Retie al twee lezingen gegeven, nl. over zijn beklimming van de Aconcagua (6972m) in Zuid-Amerika en van de Elbrus (5642m) in Rusland.
23-11-2010 om 09:09
geschreven door Gust Adriaensen
22-11-2010
Stappen in Bretagne 6
De Mont Saint-Michel blijft indrukwekkend. Ondanks de drukte. Ondanks de welig tierende commercie. Het kloostercomplex is een architecturaal meesterwerk.
Wat ons bezoek evenwel erg bijzonder maakt, is de wandeling die eraan voorafgaat. We vertrekken van de 'Bec d' Andaine' in de buurt van de Genêts, met een plaatselijke gids. Over het strand. Op blote voeten. We doorwaden kniediepen geulen en niet zo ver van de Mont Saint-Michel, zakken we (gecontroleerd) een eindje weg in het drijfzand. Een heel aparte ervaring.
De dag nadien staat het laatste bezoek aan een stad op het program: Rouen. Een gezellige oude stadskern met kleurrijke vakwerkhuizen. Maar de kathedraal Notre-Dame is natuurlijk de blikvanger. Het is een van de grootste, mooiste en bekendste kathedralen van Frankrijk.
22-11-2010 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
17-11-2010
Stappen in Bretagne 6
We wandelen door de vrij mondaine badplaats Dinard, over de Barrage de la Rance. De hier gebouwde getijdenkrachtcentral is een van de eerste en grootste in Europa.
Via het kustpad trekken we naar het oude ommuurde Saint-Malo, de Intra-Muros of ook Ville Close genoemd. Na de landing van de geallieerden in Normandië op 6 juni 1944 werd het oude Saint-Malo voor het overgrote deel verwoest. Het is na de oorlog weer opgebouwd, overwegend in de oorspronkelijke 18de-eeuwse stijl.
We bezoeken de kathedraal Saint-Vincent en genieten volop van een wandeling helemaal rond de stad op de 1,8 km lange, versterkte muur. Het weer is prachtig, de zeebries doet deugd en er is het uitzicht op de krachtige golfslagen tegen de vele rotsen.
17-11-2010 om 16:37
geschreven door Gust Adriaensen
16-11-2010
Water
Het heeft vorige week vanaf donderdag onophoudelijk geregend. En de bodem was door de natte septembermaand grotendeels verzadigd. Maar die klimatologische omstandigheden zijn toch geen exclusieve verklaring voor het feit dat vier dagen regen volstaan om een groot deel van Vlaanderen te doen onderlopen.
De vergelijking met Nederland is verhelderend. Heeft het in Nederland de voorbije week minder geregend dan in Vlaanderen? Neen. Ligt Nederland voor het grootste deel niet onder het zeeniveau en is het niet bekend om zijn talloze rivieren en beken? Ja. Zijn er vorige week in Nederland overstromingen zo omvangrijk als in Vlaanderen geweest? Bijlange niet. Dus...
Dus kan je alleen maar concluderen dat Vlaanderen tekortschiet en vergeleken met Nederland ver achterophinkt met infrastructurele en bestuursmaatregelen om overstromingen tegen te gaan of ze 'in goede banen' te leiden.
Onze belabberde, vaak beschamende ruimtelijke (wan)ordening en stedenbouwkundige chaos spelen in wat vorige week gebeurd is, een nefaste rol. Er zijn bv. nog altijd veel te weinig overstromingsgebieden. Een groot deel van de Vlaamse grond is volgegoten met beton of asfalt, de rivieren zijn gekanaliseerd. Duizenden huizen zijn gebouwd in of vlakbij de winterbedding van rivieren. En wat het nog erger en eigenlijk crimineel maakt: nog altijd worden woningen en verkavelingen gerealiseerd in dergelijke potentiële overstromingsgebieden.
16-11-2010 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
14-11-2010
De twijfelachtige 'daadkracht' van Rutte
In de Nederlandse media wordt hoog opgegeven over de 'daadkracht' van de nieuwe minister-president, de liberaal Rutte,.
In Vlaanderen wordt die 'daadkracht' van Rutte gelijkgesteld met het vermogen om gemaakte afspraken in de prullenmand te gooien. Over goed nabuurschap kan je dan nog amper praten.
Niet te vertrouwen die gladde, blauwe jongen.
14-11-2010 om 18:59
geschreven door Gust Adriaensen
13-11-2010
Stappen in Bretagne 5
We bezoeken de parochie-erven, de 'enclos' van Pleyben, Lampaul-Guimiliau en St.-Thégonnec.
Typische Bretoens zijn ze, deze ommuurde architectonische sites met een vaak imposante kerk, een ossuarium of knekelhuis en vooral een calvaire.
Het interieur van de kerken wordt gekenmerkt door een kleurrijke, 'primitieve' decoratie. Het ossuarium heeft uiteraard zijn vroegere functie verloren en wordt gebruikt als 'shop'. De meeste calvaires werden opgericht rond het midden van de zestiende eeuw. De belangrijkste evangelie- en geloofselementen werden vereeuwigd in de harde lokale Bretoense steensoorten, als onderricht voor een ongeletterde bevolking en als troost bij ramp en tegenspoed. Dergelijke 'stenen evangelies' werden ook gezien als een goed middel om de invloed van het protestantisme tegen te gaan.
13-11-2010 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
12-11-2010
Stappen in Bretagne 4
Het is 16 september en vandaag staan er heel wat kilometers stevig stappen langs de Bretoense kust op het program: naar de Pointe du Raz en vandaar naar de Pointe du Van.
Het vergt veel inspanning maar de tocht is echt de moeite. Boven de grillige, steile rotsoever, reiken de zachte hellingen uit. Daarlangs slingert zich het GR-wandelpad. Soms sterk bergop, dan weer steil bergaf. Maar steeds het zicht op de zee die tegen de rotswand beukt. Magnifiek.
De toegang tot de Pointe du Raz is ook geschikt gemaakt voor het massatoerisme. Op een van de verst uitstekende westelijke kapen van Frankrijk, is het een drukte van belang.
We trekken verder naar de Pointe du Van, een klip in de zee van Finistère, langs de brede Baie des Trépassés.
Vermoeiend maar lekker uitgewaaid. En wat een natuurpracht en -kracht!
12-11-2010 om 19:50
geschreven door Gust Adriaensen
Joepie!
Joepie! Hoera! Juicht Hemelen! Juicht!
Ren naar de krantenwinkel voor De Standaard van vrijdag 12 november 2010. Want die editie wordt ongetwijfeld een gegeerd collector's item!
Voor de eerste keer sedert maanden: geen zin, geen woord, geen letter over Ratzinger, Léonard, de roomse dictatuur, pedofilie in de kerk, homoseksualiteit, IVF, ruzie tussen de bisschoppen, klokkenluider en held Mettepenningen, de implosie van het kerkinstituut en de mening van Torfs over dat alles en nog veel meer. Geen woord!
Kopen dus. Morgen is het waarschijnlijk alweer van dattum!
12-11-2010 om 09:54
geschreven door Gust Adriaensen
10-11-2010
Stappen in Bretagne 3
Van St.-Albin stappen we naar Locronan. Wat verder van de kust. Een doodgewoon, lieflijk, rustgevend landschap.
Locronan is een schitterende verrassing. Een ministadje, amper 1000 inwoners. Maar het lijkt alsof het ongeschonden uit de 16de, 17de eeuw naar 2010 is gezweefd. Een uitzonderlijke architectonische eenheid. De kerk, de Chapelle du Pénity, prachtige herenhuizen uit de 17de eeuw, staan harmonieus rondom het marktplein met de oude waterput. Niet verwonderlijk dat dit stadje het decor vormde voor heel wat films.
En dan naar Douarnenez, gelegen aan de monding van de Port-Rhu. Het is een oude vissersstad. Vooral sardinenvissers varen hier uit en binnen. Dicht bij de kust ligt het Ile Tristan, een voorschoot groot. De sage van Tristan en Isolde reikt tot in Douarnenez.
10-11-2010 om 10:01
geschreven door Gust Adriaensen
09-11-2010
Bruiner, bruinst
Ach, De Standaard.
Hoofdredacteur Sturtewagen bestaat het om de wijding van de Sagrada Familia in Barcelona te misbruiken om zijn fanatiek (daarom ook zo infantiel) 'anti-Ratzingerisme' en antiklerikalisme bot te vieren. Hij wil per se een stok vinden om de hond te slaan.
De kwaadaardigste en leugenachtigste enormiteit zit evenwel in het laatste zinnetje van zijn commentaarstuk. 'Tot gisteren was de Sagrade Familia' van iedereen. Nu is ze van Joseph Ratzinger', schrijft Sturtewagen. Als je zoiets leest, moet je, kerkelijk of niet, toch wel naar adem happen. Trek de gedachtegang van Sturtewagen door en je moet concluderen dat de heer Sturtewagen, hoofdredacteur van de kwaliteitskrant 'De Standaard' (die ooit nog dag na dag pronkte met de leuze AVV-VVK) , van mening is dat de O.L.V.-Kathedraal van Antwerpen het best ontwijd wordt.
Die groteske, intellectueel ondermaatse, volkomen van de pot gerukte zin, stelt ook De Standaard als krant in een bijzonder slecht daglicht. Want als 'commentaar' wordt in dit artikel de redactionele lijn, door de hoofdredacteur himself, verwoord.
Mochten alle abonnees die onderhand hun buik vol hebben van wat De Standaard onder 'kwaliteit' verstaat, andere kwaliteitsstandaarden opzoeken, dan zou ik die daling van de oplage zonder problemen een vorm van 'justice immanente' noemen.
Zou Vandermeersch zich tot dergelijke enormiteit hebben laten verleiden?
09-11-2010 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
06-11-2010
De Standaard bakt het bruiner en bruiner
In haar fanatieke anti-Léonardisme bezondigt de zelfverklaarde kwaliteitskrant zich meer en meer aan wishful thinking, indoctrinatie, pretentie en slordige journalistiek.
Het laatste scherpe voorbeeld is de editie van vandaag. De hele frontpagina wordt gebruikt om twee zinnen af te drukken waarvan de inhoud onbewezen of onjuist is en in hoge mate tendentieus.
Neem nu de zin 'Katholiek Vlaanderen versus Léonard'. Waar haalt De Standaard de bewijzen en het recht vandaan, om veralgemenend in naam van 'Katholiek Vlaanderen' te spreken? Uitermate pretentieus en arrogant. Overigens blijkt uit de reacties van lezers op de internetfora (niet in het minst op dat van De Standaard), dat de meningen over Léonard uiterst verdeeld zijn.
'De kloof in het geloof' is waarschijnlijk gekozen omwille van het binnenrijm. Die kop verwijst dan naar de zgn. 'Léonardtest' op enkele binnenbladzijden. Acht personen geven antwoord op zeven vragen. De helft antwoordt als individu. Dat groepje moet dus volgens de krant 'Katholiek Vlaanderen' voorstellen.
Zeven van de acht vragen zijn geen geloofsvragen. Alleen de laatste 'Gelooft u in leven na de dood?' behoort daartoe. De andere hebben betrekking op de ethische hot items.
Conclusie: De Standaard doet aan op niets steunende veralgemening en verwart ethiek met geloof. Ofwel weet de krant niet beter en dan verdient ze geen kwaliteitslabel. Ofwel zijn het bewust gebruikte elementen in haar anti-Léonardkruistocht. Ook dat staat haaks op kwaliteit en roept bovendien misprijzen op.
Hoe dan ook, van een genuanceerde en onbevooroordeelde benadering van de standpunten van de aartsbisschop en van de persoon Léonard is al lang geen sprake meer.
06-11-2010 om 22:58
geschreven door Gust Adriaensen
05-11-2010
Wordt het niet te veel voor Rik?
Wordt het niet te veel voor Rik?
Rik Torfs is een bezig mannetje, een taaie Kempense rakker. Maar trop is te veel .
Want zeg nu zelf: én senator én herbronner van de christendemocratie én hoogleraar én kerkjurist én BV én columnist én gedreven kruisvaarder tegen de roomse duivel Léonard. Toch niet vol te houden!
Zeker niet denken dat Rik al die lucratieve jobs en functies niet serieus neemt. Als goede christen kent hij natuurlijk zijn plichten van staat op zijn duimpje en het fameuze christelijk geweten prest hem ze te vervullen.
Neem nu het eerbiedwaardige mandaat dat hem door het volk en de partij werd toevertrouwd: senator. Daar komt heel wat gezwoeg bij kijken. En het herdenken, het heruitvinden van de christendemocratie! Nou zeg. Onvoorstelbaar studielabeur is dat.
Hoogleraar zijn is toch ook niet van de poes. Zeker niet aan de KATHOLIEKE Universiteit van Leuven. Les voorbereiden en geven, de confrontatie met studenten (die vaak het verschil niet meer kennen tussen mondigheid en brutaliteit), en met collegas (idem dito), examens afnemen, rector willen worden Het kruipt toch allemaal in de kleren.
Als wetenschapper heb je het ook niet onder de markt. Wil je in Leuven en de rest van de wereld blijven meetellen als kerkjurist, dan moet je presteren, publiceren, de wereld kond doen van je nieuwe inzichten, invalshoeken, vondsten. De jaloezie van vakgenoten pareren of jezelf wapenen tegen die destructieve en onchristelijke hartstocht. Een hondenstiel.
Dan geeft het BV-schap wellicht nog enige troost en ontspanning. Alhoewel. Media, verenigingen, Gewone Vlamingen (GVs dus), trekken van alle kanten aan je reeds gehavende kleren, willen je doen optreden in de gekste en infantielste programmas. Allemaal wel tegen op zijn minst interessante gages. Maar toch. Je wordt er op den duur doodmoe van.
Dat alles is nog niet het einde. Rik toont geregeld zijn schrijftalent in opiniestukken en columns. Ook die activiteit gaat niet als een fluitje van een cent. Serieuze research moet daar toch aan voorafgaan. En tijd om een stukje te schrijven heb je sowieso nodig.
Kortom, onvoorstelbaar. Waar haalt deze aimabele Kempenaar de tijd, hoor ik de lezer vragen. Ik weet het niet. Zou Rik het weten? Waarom hij het doet, kan ik begrijpen als ik de Bijbel induik. Staat er niet ergens geschreven dat je je talenten ten volle moet ontplooien, niks onder de korenmaat stoppen?
En de laatste weken heeft Rik nog een bijkomende last op zijn tengere schouders geladen: in eenklank en collaboratie met het De Standaard- en De Morgenjournaille, Léonard in het zand te doen bijten. Die vervloekte roomse dictator, die zijn mond niet kan houden, deze leerling van de Duitse rottweiler die het tot paus gebracht heeft,moet uit zijn zetel gelicht worden.
Een zware taak voorwaar.Maar Rik wanhoopt niet. Verheugd constateert hij, dat Léonard alleen staat. De mensen hebben geen vertrouwen meer in hem., geeft hij De Standaard mee. Ook aan die absolute uitspraak is natuurlijk uitgebreid en nauwkeurig wetenschappelijk onderzoek voorafgegaan. Een wetenschapper van niveau kan het zich niet permitteren zo maar gratuite beweringen rond te strooien. Nietwaar?
Maar Rik houdt het dus vol. Toch wel een werkkracht en een bijna goddelijke omnipresentie om je Kempense klak voor af te doen.
05-11-2010 om 11:43
geschreven door Gust Adriaensen
01-11-2010
Foto met achterachterkleinking
Foto met achterachterkleinkind
Tien minuten, vader,
voordat de blokkade in je halsslagader de hersenravage aanricht: je spraak meedogenloos ontwricht je rechterkant van mond tot voet verlamd,
voordat het ziekenhuis je thuis brutaal verdringt en jou herleidt tot te voederen te verschonen kind,
voordat de angst dan weer verdriet bezit nemen van je geest, je hart,
wordt de foto genomen:
je gezicht, zo zacht, vergaart licht, straalt met z'n zevenennegentig jaar tot in het vijfde geslacht.
01-11-2010 om 12:58
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2010
Zijn asielzoekers mensen?
Enkele dagen geleden publiceerde Bert Anciaux in De Standaard een uitgebreid artikel over de asielzoekers. Hij benaderde de problematiek vanuit de morele hoek: het gaat om arme, hulpeloze, gekwetste mensen. En tegelijk drukte hij de onmacht uit om al deze mensen op een efficiënte manier in ons rijke land op te vangen.
Deze diepmenselijke reflectie werkte op de meeste lezers echt als een rode lap op een stier. Op een onvoorstelbaar grove en agressieve manier werd op de mens Anciaux ingehakt, aandacht voor de asielzoekers was er niet, tenzij negatief en vernederend.
Nochtans verwoordt Anciaux problemen en vragen in verband met de asielproblematiek, die bij zeer vele humanisten en christenen leven. Ten eerste: de houding ten aanzien van migranten, maar ook de verhouding tussen de verschillende autochtone, sociale groepen binnen onze maatschappij, roept ethische vragen op. Twee: Anciaux is zich scherp bewust van de gespletenheid en de onmacht die degenen (individu's, groepen, religies, politici;..)die allochtonen en vierdewereldmedeburgers als mensen willen benaderen en behandelen, voelen.
Dat op dergelijke vernederende, ridiculiserende, laag-bij-de-grondse manier, de mens Anciaux wordt aangevallen, is wellicht te verklaren doordat er aan het geweten geappelleerd wordt. Wij willen niet geconfronteerd worden met de miserie van anderen. Overigens is het hun eigen schuld, denken we graag. En zo ontstaat een steeds maar hardere opstelling ten overstaan van 'vreemdelingen'.
Maar ook zij die de ethiek erbij brengen, moeten eraan geloven zoals uit de reacties op het artikel van Anciaux blijkt. Een bloemlezing uit de scheldwoorden aan het adres van Anciaux, die lezers van De Standaard, nota bene een zelfverklaarde kwaliteitskrant, in hun onlinebrieven gebruiken, moge duidelijk maken met welke primitieve, destructieve haatgevoelens op een genuanceerd pleidooi voor een menselijke aanpak van asielzoekers gereageerd wordt: pseudo-intellectuele etter, emo-bertje, kaviaarsocialist, Brusselse opportunist, emoprogressief, Blèrtje, Anciaux: een storm in een glas blaasjes, Bert Bleiter, omo (sic!) politicus eentje die echt kan janken, wereldvreemde dromer, leg hem het zwijgen op, stop hem in een dwangbuis.
Bedroevend en verontrustend. Het zegt veel over het humane en culturele niveau van onze samenleving.
28-10-2010 om 11:12
geschreven door Gust Adriaensen
26-10-2010
De arrogante Vlaamse martelaar
De Wever meet zich vaker en vaker een martelaarsrol aan én vertoont meer en meer symptomen van de Nieuwe Vlaamse Arrogantie.
Niet alleen de Franstaligen zijn tegen hem. Ook Vlamingen hebben het op hem gemunt. En zeker het linkse zootje.
'Maar dat ze maar oppassen: ab obice saevior ibit. Hoe durven ze mijn cijfertjes in twijfel trekken? Hoe wagen ze het kritiek te hebben op mijn teksten! Ik, mijn partij hebben het toch bij het rechte eind. Wij zijn bovendien recht voor de raap en eerlijk als goud, ab reverentia vero. Hoe duidelijk zijn we niet dag na dag over ons politieke einddoel? Bartholomeus locutus est, causa finita! Al de andere politici vertonen een ontstellend gebrek aan intellectuele eerlijkheid. Zij kwetsen en vernederen mij door niet direct te accepteren wat ik probeer op te leggen. Als dat nog lang duurt, doe ik niet meer mee, acta est fabula.'
De Wever, stop met dat irriterende theater. Anders wordt op u helemaal toepasselijk wat Seneca ooit schreef: aliena vitia in oculis habemus, a tergo nostra sunt.
26-10-2010 om 16:05
geschreven door Gust Adriaensen
23-10-2010
De Vermassenshow
Assisenpleiter Vermassen heeft in het parachutemoordproces nog eens de kans gekregen dagenlang de grote showman uit te hangen. Hij deed dat in een spreekstijl waar de theatraliteit van afdroop en waarvan ik dacht dat die al decennia passé was.
Wel degelijk passé is, volgens Jef Vermassen, het hoofzakelijk of uitsluitend steunen op materiële bewijzen bij het beoordelen van iemands schuld of onschuld. 'Dat is quatsch!' schreeuwde Jef, 'Dat is 1900!!', bulderde de meester.
Wedden dat de 'steradvocaat' met evenveel 19de-eeuwse theatraliteit de primordialiteit van de materiële bewijzen verdedigt, wanneer het in zijn kraam past?
Van een man die na zijn 'overwinning' in de assisenzaal, met een brede smile handtekeningen uitdeelt, kan ook moeilijk iets anders verwacht worden. Figuren als hij degraderen de assisenrechtspraak tot gefundenes Fressen voor De Rode Loper of Story.
23-10-2010 om 14:33
geschreven door Gust Adriaensen
19-10-2010
Tentoonstelling in kasteel du Four
Begin december wordt het boek 'Retie-Veranderend landschap' gepubliceerd. De publicatie gaat gepaard met een tentoonstelling in Kasteel du Four.
Het is een expositie van boeiend historisch materiaal en prachtige natuurfoto's.
De tentoonstelling is open van zaterdag 4 tot en met dinsdag 7 december, telkens van 10 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur. De toegang is gratis. Ze is een samenwerking van de Retiese Heemkundige Kring 'Zeven Neten' met natuurvereniging 'Den Bunt' en Natuurpuntafdeling 'Wamp & Neten'.
Een bezoek verdient bijkomende aanbeveling omdat het meer dan waarschijnlijk de laatste keer is dat het Kasteel du Four (Kasteelstraat, Retie) opengesteld wordt voor het publiek.
19-10-2010 om 20:57
geschreven door Gust Adriaensen
16-10-2010
'Ik wil lezen wat er niet staat'
De mediareacties op de bedenkingen van aartsbisschop Léonard omtrent aids, tonen nog maar eens aan tot welk bedroevend laag niveau de Vlaamse media en in het bijzonder de kranten, gezakt zijn. En je hoeft het met Léonard niet altijd eens te zijn om tot die conclusie te komen.
Ook de berichtgeving en commentaar van de zelfverklaarde kwaliteitskranten De Standaard en De Morgen worden gekenmerkt door eenzijdigheid, vooringenomenheid, sektarisme, kwaadwilligheid, geraaskal.
Een aantal journalisten is ofwel echt analfabeet, ofwel te lui om zich te informeren, ofwel alleen maar in staat te lezen wat hij of zij wenst te lezen. Vanaf het begin van de commotie was het duidelijk dat niemand van de opiniemakers zich de moeite getroost had de hele context van Léonards bedenkingen te lezen. Ook na de verduidelijking door de aartsbisschop, blijven ze hem onjuist en onvolledig citeren.
Léonard stelt scherp dat ons gedrag gevolgen heeft. Dat is een waarheid als een koe. Dat geldt voor het milieu, voor onze drink- en eetgewoonten, ons rijgedrag, enz. Geen enkele journalist zal dat in twijfel trekken.
Gaat dat ook niet op voor onze seksuele gewoonten? Ja, natuurlijk. Wetenschappelijk onderzoek heeft een en ander al ten overvloede aangetoond.Vandaar de pleidooien, al jarenlang, o.a. door dezelfde journalisten die nu Léonard aan het kruis nagelen, voor veilige seks en het fulmineren tegen het Vaticaanse standpunt omtrent het condoom.
Door de manier evenwel, waarop de media nu de aartsbisschop aanpakken, lijkt het alsof zij ineens de pleitbezorgers geworden zijn van onveilige, promiscue seks.
16-10-2010 om 18:47
geschreven door Gust Adriaensen
10-10-2010
Stappen in Bretagne (2)
Ook het historische centrum van Vannes is met zijn magnifieke tuinen voor de wallen, zijn vele verkeersvrije straatjes en kleurrijke woningen, meer dan een bezoek waard.
Maar we zijn hier ook in het land van de menhirs en de dolmens. De Grand Menhir van Er Grah en de Table des Marchands op de site van Locmariaquer. En vooral de indrukwekkende 'alignements' van menhirs, meer dan 2000, opgericht omstreeks 4000 voor Christus, in Carnac en omgeving.
En dan is het wandelen geblazen. Over het GR-kustpad. Het uitzicht op zee is prachtig. De kust zelf, waar ooit de oesterkweek een grote bloei kende, maakt een eerder verloederde indruk. Vele oesterbanken en -putten liggen er verlaten en verwaarloosd bij. Enkele bedrijfjes zijn nog actief en je kan er bij een glas witte wijn verse oesters naar binnen slurpen.
Het schiereiland Quiberon is een 15 km lange landtong. Op een bepaalde plaats is de landengte zo smal, dat je zowel de ruige westkust van de open zee als de beschutte oostkust van de baai ziet.
10-10-2010 om 16:06
geschreven door Gust Adriaensen
09-10-2010
Stappen in Bretagne (1)
De lucht is somber op 13 september maar het blijft droog. 's Morgens bezoeken we het mooie, kraaknette, omwalde stadje Guérande. En dan stappen rond en door La Grande Brière mottière. Het is een enorm veengebied van bijna 7000 ha op de zuidkust van Bretagne.
De turfgrond veert zachtjes. Eindeloze rietvelden. Talloze kanaaltjes. Soms kleine kuddes koeien en paarden. Weinig watervogels in deze periode van het jaar. Een mysterieuze wereld.
Op een aantal borden staat te lezen dat de inwoners van de aangrenzende gemeenten van La Grande Brière mottière, het onverdeelde eigendomsrecht over het gebied hebben.
In heel wat dorpjes op de rand van het veengebied is er toeristische activiteit. Horeca is duidelijk aanwezig. Koets- en boottochten worden georganiseerd.
Misschien maken die toeristische belangen het mogelijk te investeren in het stoppen van het verlandingsproces van het veen. Want het land is het duidelijk aan het winnen van het water en bossen van wilgen en berken krijgen weer vaste voet.
09-10-2010 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
06-10-2010
Torfs en in-vitrofertilisatie
Onder een erg tendentieuze titel schrijft professor Rik Torfs in De Standaard een bliksemsnelle commentaar op de snelle afkeurende reactie van het Vaticaan op de toekenning van de Nobelprijs geneeskunde.
Wat men ook moge denken over in-vitrofertilisatie, van een professor mag verwacht worden dat hij de dingen niet op een hoopje gooit, ook niet 'in tijden van seksueel misbruik'.
Het lijkt me inderdaad niet correct dat Torfs in het Roomse standpunt omtrent in-vitrofertilisatie, het bewijs ziet dat 'seks en Rome geen vanzelfsprekend huwelijk' is. De columnist is die mening dus wel toegedaan en schrijft vooral over de volgens hem oerconservatieve Vaticaanse opvattingen over seksualiteit en amper over de problematiek van de in-vitrofertilisatie.
Een erg vreemde kronkel in Torfs' redenering is dat hij de fundamentele vragen die Rome heeft bij de in-vitrofertilisatietechniek erkent als 'reële vragen', nl. het lot van embryo's en de vermarkting van de menselijke reproductie. Maar hoogstmerkwaardig: hij ontzegt het Vaticaan het recht daarover mee te spreken.
Wat ik dan verwacht van een opiniemaker als Torfs, is dat hij zijn licht eens laat schijnen over die 'reële' vragen. Is er een ethisch verantwoorde behandeling van 'ongebruikte embryo's' mogelijk? Hoe kan de vermarkting van de menselijke reproductie tegengegaan worden? Of is dat allemaal niet nodig?
Torfs geeft evenwel geen antwoord. Hij laat de lezer op zijn honger.
06-10-2010 om 21:50
geschreven door Gust Adriaensen
04-10-2010
Wie gelooft op den duur... Dewever nog?
Dewever dreigt inderdaad ongeloofwaardig te worden. Hij loopt bovendien het gevaar slachtoffer van zijn eigen electorale succes en van de nooit geziene welwillende bejegening door de Vlaamse media te worden.
Het is m.i. politiek onverantwoord en intellectueel zowel als democratisch oneerlijk, na meer dan vier maanden onderhandelen, als grootste Vlaamse partij ermee te stoppen. Niet omdat er geen serieuze vooruitgang in de staatshervorming geboekt werd, maar omdat de Franstaligen niet ingaan op een eenzijdig ultimatum van N-VA.
In die manier van doen komt een tweede gevaar tot uiting: Vlaams-nationale arrogantie. Het is niet de eerste keer dat Dewever zich daartoe laat verleiden. Opvallend maar een goed beeld van de Nieuw-Vlaamse-Arrogantie vormde de persconferentie waarop Dewever geflankeerd werd door Muyters, weggeplukt uit de Vlaamse werkgeverslobby en Bracke, bekeerling uit de zo vaak door N-VA verketterde rode VRT-burcht. Mensen die jarenlang keihard gewerkt hebben op het Vlaamse politieke strijdveld, geraken moeilijker en moeilijker tot bij de Grote, Wijze, Machtige Leider.
Wat onderhand bijzonder irriterend overkomt en tot cynische opmerkingen aanzet, is het onvoorstelbare gemak waarmee Dewever de schuldbekentenissen en de excuses debiteert, wanneer hij door journalisten op fouten (misschien zijn het zelfs niet altijd op de keper beschouwd fouten) gewezen wordt. Stop daar toch mee, man! Het is een te doorzichtige truc.
Tenslotte. Dat de volgens sommige journalisten machtigste politicus van Vlaanderen, zoniet van België, een belangrijk segment van zijn public relations verzorgt via 't Draakske (of hoe de naam ook is), is een onvoorstelbare blamage, met alle respect voor dat frietkot, voor de politieke top. Dat daaraan nu 't Mestputteke toegevoegd wordt als mogelijke toekomstige habitat van de Grote Vlaamse Politieke Goeroe, maakt het, met alle respect voor en goede herinneringen aan het etablissement dat ik ooit een aantal keren bezocht, allemaal nog erger.
Bart Dewever, een raad, hou je voeten op de grond.
04-10-2010 om 20:53
geschreven door Gust Adriaensen
30-09-2010
Einde van gidsland Nederland, einde van het CDA
De minderheidsregering van VVD en CDA die in Nederland in de steigers staat en die rekent op de gedoogsteun van de PVV van Wilders, betekent het definitieve einde van 'gidsland' Nederland.
Vanaf de jaren zestig van vorige eeuw wierpen de Nederlanders zich graag op als de progressieve bestrijders van onrecht waar ook ter wereld, als de zelfbewuste voorvechters van een tolerante multiculturele samenleving, als de verbeten verdedigers van natuur en milieu.
Het kan verkeren. De Nederlandse kiezer heeft zoveel macht in handen van de grofgebekte, racistische, ultraconservatieve, nationalistische Wilders gespeeld dat voor de vorming van een regering om steun gebedeld moet worden bij hem en zijn PVV. Wellicht verschansen de 'Hollanders' zich de eerstvolgende jaren onzichtbaar achter hun dijken.
Mocht het CDA-congres goedkeuren wat machtspoliticus Verhagen ze poogt op te leggen, dan betekent dat ook het roemloze en beschamende echte einde van de C in de partijnaam. Hoe durft die politieke partij nog langer het woord 'christelijk' in het vaandel voeren, wanneer ze de macht wil delen met een man die al jaren agressief dingen verkondigt die haaks staan op de fundamentele boodschap van Christus?
Bezitten de CDA'ers nog een greintje eerlijkheid en overtuiging, dan kelderen ze de overeenkomst tussen Verhagen, Rutte en Wilders. Doen ze dat niet, laat ze dan in een moeite door, de C uit hun partijnaam schrappen!
30-09-2010 om 14:16
geschreven door Gust Adriaensen
26-09-2010
Aandachtsvernauwing
In De Standaard beklemtoont Luc Huyseterecht hoe moeilijk het is om het 'zelfvertrouwen te herstellen van wie geschonden is'. Vandaar zijn scepticisme ten aanzien van de waarheidscommissie die de Kerk wil instellen voor de verdere afhandeling van het seksuele misbruik binnen de instelling. Maar wel alle heil verwachten van 'een openbaar verdict van een strafrechter...', is wel erg kort door de bocht.
Positief is dat Huyse het ook even heeft over andere plaatsen van misbruik en hij geeft een aantal voorbeelden: jeugdbewegingen, leger, sportclubs, instellingen voor mentaal gehandicapten. Als zichzelf respecterend socioloog kon hij ook moeilijk anders. Hoewel het me verwondert dat hij niet de familie en de buurt in het rijtje opneemt.
Maar hij zowel als de meeste andere columnisten en journalisten blijven bijna uitsluitend de Kerk én het seksuele kindermisbruik viseren. Het is een aandachtsvernauwing die m.i. nadelig en gevaarlijk is voor een effectieve bestrijding van misbruik. Zeker sociologen als Huyse weten dat in familie en buurt en in de sectoren die hij opnoemt, misbruik voorkomt. Deze sectoren worden door de media grotendeels met rust gelaten. Waarom wordt er geen grote campagne gelanceerd om slachtoffers van misbruik binnen de familie, de eigen buurt, de sportclub, enz. ertoe aan te zetten zich te melden?
En seksueel misbruik is niet de enige afschuwelijke vorm van machtsmisbruik. Door de exclusieve toespitsing op seksualiteit, is er nog maar amper aandacht voor de slachtoffers van fysiek, psychisch, sociaal en economisch geweld. Bovendien wordt de indruk gewekt dat er van misbruik, ook van seksueel misbruik, geen sprake meer is wanneer iemand meerderjarig is.
26-09-2010 om 14:15
geschreven door Gust Adriaensen
22-09-2010
Retie - Veranderend Landschap
Op 3 december 2010 brengt de Retiese heemkundige kring 'Zeven Neten' het boek Retie - Veranderend Landschapvan Danny Van der Veken uit.
Het omvangrijke leesboek, kijkboek en naslagwerk (416 blz.) beschrijft de evolutie van het Kempense landschap door de eeuwen heen aan de hand van Retiese voorbeelden. Het wordt volledig in vierkleurendruk, op groot formaat en in harde kaft uitgegeven en is rijkelijk geïllustreerd met meer dan 700 foto's en 100 figuren, waaronder nooit eerder gepubliceerde historische kaarten en foto's. Daarnaast hebben verscheidene Kempense fotografen schitterende natuurfoto's ter beschikking gesteld. De hoofdstukken worden bovendien voorafgegaan door prachtige landschapsaquarellen en haiku's van Willy Thys.
Het boek is opgebouwd rond drie kernhoofdstukken: de periode tot 1845 (het traditionele landschap), de periode 1845-1925 (het verdwijnen van de heide) en de periode 1925-2005 (het verdwijnen van de kleinschaligheid). Elk hoofdstuk begint met de beschrijving van de belangrijke maatschappelijke tendensen in landbouw, infrastructuurwerken, woningbouw, nijverheid, toerisme en natuurbeheer die een invloed uitgeoefend hebben op het landschap. Uiteraard komen alle Retiese natuurgebieden uitgebreid aan bod. Elk hoofdstuk eindigt met een viertuele wandeling door de gemeente vanaf het dorpsplein tot aan de grens met Geel. Sommige fenomenen krijgen extra aandacht in kaderteksten.
Wie zeker wil zijn van een exemplaar van het boek Retie - Veranderend Landschap, tegen een gunstprijs dan nog, kan voorintekenen tot en met 30 september. Voorintekenaars worden met naam vermeld in het boek. Schrijf 30 euro per gewenst exemplaar over op rekening nr. 363-0753214-49 van de Retiese heemkundige kring 'Zeven Neten' .
De publicatie van het boek gaat gepaard met een tentoonstelling in Kasteel du Four. Er werden namelijk zoveel figuren en foto's verzameld, zowel historisch materiaal als natuurfoto's, dat ze niet allemaal een plaats konden krijgen in het boek. Een selectie hiervan wordt tentoongesteld van zaterdag 4 tot en met dinsdag 7 december 2010, telkens van 10 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur. De toegang is gratis. Deze tentoonstelling is een samenwerking van 'Zeven Neten' met natuurvereniging Den Bunt en Natuurpuntafdeling Wamp & Neten.
22-09-2010 om 16:03
geschreven door Gust Adriaensen
21-09-2010
Van openbare toiletten en rotondes..
Pas terug van een reis naar Bretagne en wellicht volgt er nog een verslag. Maar nu wil ik toch al wijzen op enkele opvallende openbare voorzieningen. Opvallend omdat ze in Vlaanderen, in België grotendeels ontbreken.
Tot in het kleinste stadje vind je openbare toiletten en ze zijn over het algemeen goed onderhouden. Op verscheidene plaatsen zijn er hondendrolzakjesautomaten voorzien. Frankrijk is het land van de rotondes. Wat opvalt is de vaak mooie aanleg ervan. Het zijn vaak bloemen- en plantenparadijsjes en ze worden prima verzorgd. De straten in zowel kleinere als grotere steden waren over het algemeen proper.
Kortom, we kunnen nog heel wat opsteken van andere landen, ook van Frankrijk.
21-09-2010 om 10:57
geschreven door Gust Adriaensen
10-09-2010
De nieuwe inquisiteurs
Nadat kardinaal Danneels wekenlang spitsroeden moest lopen en de publieke opinie hem bijna als de 'echte' dader ging beschouwen, keert de aandacht van de media , na het mea culpa van de kardinaal, terug naar de pedofiele bisschop Vangheluwe. Maar m.i. op een merkwaardige manier.
Twee strafmaatregelen komen uit katholieke hoek sterk naar voren. Ze werden al verwoord door de hoofdredacteur van het katholieke opinieblad Tertio en door hoogleraar-senator-teeveester Torfs.
Ten eerste: ontwijding. Vangheluwe moet 'ontwijd' worden. Van mensen als Vande Vyvere en Torfs mag je verwachten dat ze kennis van zaken hebben en correcte informatie geven. Welnu, de priesterwijding is een sacrament en kan volgens de katholieke leer nooit nietig worden, eens ze geldig is ontvangen. Een priester kan wel de clericale status verliezen en hem kunnen alle ambten verbonden aan het priesterschap ontnomen worden. Maar deze specialisten getroosten zich echt niet veel moeite om dat onderscheid voor het doorsneepubliek duidelijk te maken.
Ten tweede: verbanning. De eis om pedofiel Vangheluwe naar het buitenland te verbannen, klinkt sterker en sterker. Hoe men het draaie of kere, dit is gewoonweg onchristelijk. Van oudsher hebben abdijen mensen opgevangen. Zij werden en worden daarbij geïnspireerd door Christus. Het komt uitsluitend de abdijgemeenschap toe te beslissen of Vangheluwe nog langer in de abdij kan verblijven of niet.
Waarom Vangheluwe, ook door katholieke instanties en opiniemakers, een onderkomen in een abdij 'van bij ons' ontzegd wordt, is me een raadsel. Tenzij hier speelt wat het grote verwijt naar Danneels toe was: het beschermen van het imago is belangrijker dan de christelijke plicht van gastvrijheid.
Huilen Van de Vyvere, Torfs en tutti quanti mee met de wolven in het bos?
10-09-2010 om 09:10
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2010
Na twintig jaar terug naar de Oostzee 6
Zaterdag 5 juni
Onze laatste vakantiedag aan de Oostzee hebben we voorbehouden voor een verkenning van Strahlsund, die andere Hanzestad van de Unesco-werelderfgoedlijst.
Strahlsund komt slordiger over dan Wismar. Er zijn nog veel gaten in het stadsweefsel. Talrijke gebouwen staan nog in de steigers. Maar er zijn enkele magnifieke sites. Het geheel van het stadhuis met de zeven torentjes en de Nikolaikirche aan de Alter Markt bijvoorbeeld. Of enkele vroegere kloostercomplexen met begijnhofachtige straatjes, pleintjes, doorsteekjes. Kleurrijke huisjes. Doet denken aan het Deense Ribe. Meer dan de moeite waard.
Zondag 6 juni
Zonder veel problemen voert onze chauffeur ons huiswaarts. Tevreden. Grootste deel van de week prachtig weer. Prima hotel. Schitterende steden. Mooie natuurgebieden.
Vergeleken met twintig jaar geleden, is er in materieel opzicht enorm veel ten goede veranderd. Het is duidelijk dat er gigantische financiële middelen naar de vroegere DDR zijn gevloeid. Of de mensen ook gelukkiger zijn, is niet zo eenduidig te beantwoorden. Dat bleek althans uit enkele gesprekken met autochtonen.
30-08-2010 om 08:38
geschreven door Gust Adriaensen
28-08-2010
Na twintig jaar terug naar de Oostzee 5
Vrijdag 4 juni
Het blijft prachtig weer en we bezoeken vandaag het grootste Duitse eiland: Rügen. Een echt eiland is het eigenlijk niet meer: imposante bruggen verbinden Strahlsund met Rügen.
Vanuit Sassnitz maken we een boottocht naar de Königsstuhl, de hoogste blinkend witte krijtrots van de Oostzeekust. Gesprek met een Duitser over verleden en heden, de DDR en het huidige verenigde Duitsland, de Ossies en de Wessies. Ook hij is niet onverdeeld positief over de Wiedervereinigung. Maar vrijheid van denken en handelen is veel waard. In de DDR-periode was zelfs reizen binnen het eigen communistische paradijs aan allerlei bureaucratische voorwaarden onderworpen.
Binz is een chique, witte badplaats. Geen flatgebouwen. Een lange pier, kraaknette stranden en wandelstraten. We rijden naar Prora, het megalomane vakantieproject van de nazis. Vlak bij een schitterende baai, een wit zandstrand, begon Hitler nog voor de oorlog aan de bouw van een 4,5 km lang vakantiecentrum dat logies moest kunnen verstrekken aan 25.000 Parteigenossen. Het was onderdak bij het begin van de oorlog. En toen was het geld voor dat project op. Het gebouw bleef onafgewerkt staan. Langs die eindeloze façade kijken, beneemt je werkelijk de adem.
In Göhren, op de oostelijke punt van het schiereiland Mönchgut, doen we nog een fikse wandeling , hoog boven het zuidstrand. We dalen naar het noordstrand af via een verboden trap, ontmoeten een barnsteenjutter en banen ons een weg door rottend zeewier en zand, terug naar Göhren. Op weg naar de witte vergane glorie van Putbus, hebben we een hele tijd zicht op het historische smalspoor Göhren-Putbus.
28-08-2010 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
25-08-2010
KomeNete!
Op zondag 29 augustus om 10 uur opent Natuurpunt een nieuw wandelpad in de vallei van de Witte en Zwarte Nete, vlakbij de watermolen van Retie.
Natuurpunt slaagde erin heel wat hectaren te verwerven in 'Den Haring' , 'De Weense Putten' en 'De Koeibemdekens', een magnifiek Kempens natuurgebied met een rijk verleden en een bijzondere aantrekkingskracht op de mens.
Een prachtig wandelpad werd met steun van de gemeente aangelegd in de rand van het gebied. Vlakbij de historische watermolen kunnen wandelaars nu genieten van het gevarieerde rivierlandschap met mysterieuze broekbossen, bloemrijke hooilanden en kletsnatte moerassen.
Er staan volgende zondag nog een heleboel andere boeiende natuurhappenings op het program, gaande van kanotochten, kennismaking met de vistrap tot biologisch wateronderzoek. In de watermolen is er een natuurhistorische tentoonstelling met foto's uit de jaren 1940 en 1950 van Henri Van Den Wildenbergh, een der vroegere eigenaars van het gebied.
25-08-2010 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
24-08-2010
Na twintig jaar terug naar de Oostzee 4
Donderdag 3 juni
We herontdekken Rostock. Een sterk vernieuwde, dynamische, netjes onderhouden stad. De grootste Hanzestad van Mecklenburg-Vorpommern. We beklimmen de toren van de Petrikirche. De stadswallen zijn een uitgestrekt, prachtig park. In de bekendste winkelwandelstraat van Rostock, de Kröpelinerstrasse, heerst een gezellige drukte.
s Namiddags naar de badplaats Warnemünde. Maar we passeren het stadsdeel Lütten Klein waar we twintig jaar geleden in een van de uitgeleefde Arbeiterwohnheime uit de jaren 50 logeerden. Na vrij lang zoeken vinden we aan de Warnowallee ons logies van zo lang geleden. De euforie is groot. Aan de buitenkant zien de woonblokken er nog grotendeels hetzelfde uit. Maar binnen zijn ze helemaal gerenoveerd. Er zijn niet alleen flatjes maar ook kantoren.
En dan naar de promenade, het strand en de vissershaven van Warnemünde. Het Neptunhotel torent nog altijd boven alles uit, de Theepot en de vuurtoren staan er nog, het is vrij druk op de promenade en het strand en bijna over de koppen lopen bij de vissershaven. De typische strandkorven staan mooi in het gelid. Een levendige badplaats.
24-08-2010 om 08:43
geschreven door Gust Adriaensen
23-08-2010
Actie Scherpenheuvel
Een bomvolle Mariahal in Scherpenheuvel, bij aanvang een minuut stilte voor alle slachtoffers van seksueel misbruik, serene toespraakjes van de initiatiefnemers, onder wie uit onze regio Kris Vandijck uit Dessel, een collecte voor het werk van zuster Jeanne Devos, gesmaakte intermezzo's van zang, orgel, harp. En vooral ontroerende en beklijvende getuigenissen van mensen uit alle kringen, die hun dank uitspraken voor de positieve rol die geestelijken in hun leven speelden en nog altijd vervullen. Ook de bekende astrofysicus Gerard Bodifee verwoordde op een indrukwekkende manier zijn dank aan de priester-leraars uit zijn jeugd.
Het was een deugddoende en ondersteunende manifestatie van solidariteit met al die geestelijken, mannen en vrouwen, die al decennialang het beste van zichzelf geven in de parochie, het onderwijs, de zorg, de ontwikkelingshulp...
En een terechtwijzing van die nieuwsmakers die in de misdrijven van een aantal geestelijken, de kans zagen om heel de clerus en de kerk te culpabiliseren en onderuit te halen.
23-08-2010 om 09:34
geschreven door Gust Adriaensen
22-08-2010
Na twintig jaar terug naar de Oostzee 3
Dinsdag 1 juni
Bewolkt maar het blijft droog. Wismar staat op het program. Wat een prachtige, met veel geld gerenoveerde, Hanzestad. Terecht staat ze op de werelderfgoedlijst van de Unesco. De gotische kerken in baksteen vallen op door het enorm hoge schip. Adembenemend. Zeer mooi en apart is de oude zaalkerk met plafondschilderingen. Bij de haven eten we een lekkere Italiaanse hap in Il Casale.
s Namiddags doen we Schwerin aan, de hoofdstad van Mecklenburg-Vorpommern. Niet zo verzorgd en mooi als Wismar. De blikvanger is evenwel het imposante okergele kasteel. Het marmer en bladgoud, de overdadige decoratie van de troonzaal: je vindt het in vele paleizen, maar het blijft toch (even) imponeren.
Woensdag 2 juni
In 1990 was het stormachtig, regenachtig weer toen we Fischland bezochten. Nu schijnt de zon volop, de lucht is staalblauw. Vandaag is het een wandeldag.
Een eerste stop in Zingst. Een aardig haventje met reeds heel wat toeristisch verkeer.In Prerow doen we een stevige wandeling door een natuurpark naar de vuurtoren op de kust. En s namiddags zijn we in het pittoreske Arenshoop. We stappen langs de kleurrijke, grote huizen, door en langs de rietvelden, boven en op het strand van de Oostzee. Magnifiek.
22-08-2010 om 13:51
geschreven door Gust Adriaensen
20-08-2010
Na twintig jaar terug naar de Oostzee 2
Maandag 31 mei
We rijden in oostelijke richting en doen eerst Grimmen aan. Een fraai stadje met stadspoorten, een Wasserturm en een bezienswaardige Marktplatz. Gesprek met een vrouw over vroeger en nu. Zij vond het leven in de DDR beter, gezelliger, socialer. Nu is het ieder voor zich, individualisme en afgunst regeren vaak. In Griebenow is een vrouw die de kerk aan het poetsen is, gemakkelijk aan de praat te krijgen over Luther en kanselier Merkel. Katholieken zijn er in dit deel van Duitsland bijna niet. Wie kerkelijk is , behoort tot een of andere protestantse kerkgemeenschap.
Nog verder naar het westen, naar Greifswald. Hanzestad en universiteitsstad. Een indrukwekkend en mooi marktplein. Een imposante Dom, een eerste opvallend exemplaar van de baksteengotiek. We genieten ondanks de hevige regenvlagen en sterke windstoten.
In Wolgast, een wat ingeslapen stadje, zijn we maar enkele tientallen kilometer van de Poolse grens verwijderd. Hoe verder naar het oosten, hoe minder welvarend het lijkt, hoe meer je nog aan de DDR moet denken. In een café op de kleurrijke markt van Wolgast, drinken we nog iets. De herberg hangt vol met oude instrumenten.
20-08-2010 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
18-08-2010
Na twintig jaar terug naar de Oostzee 1
Inleiding
We hadden het er al dikwijls over gehad: na zoveel jaren eens terug naar de Oostzee. Twintig jaar geleden, in de zomer van 1990, beleefden we met enkele van onze kinderen, in Rostock-Warnemünde, toen nog enkele maanden DDR, een memorabele vakantie.
In mei-juni 2010 is het zover.
Zondag 30 mei
Twintig jaar geleden stopte de snelweg bij de laatste stad op West-Duits grondgebied: Lübeck. Nu is er ten zuiden van Lübeck een nieuwe snelweg, de A20. Richting Wismar, Rostock, Strahlsund, Greifswald. Richting Polen. Een bord trekt onze aandacht: Ehemalige Innerdeutsche Grenze. Eindeloze gele koolzaadvelden. Trabantjes en Wartburgs zijn van de aardbodem verdwenen.
Het weer is nog slechter dan in 1990 bij onze aankomst in de Arbeiterwohnheime tussen Warnemünde en Rostock. Maar ons hotel Kurhaus Devin is in een mooi park vlak bij de Oostzee gelegen, de sfeer is gemütlich, het eten lekker. We voelen er ons direct thuis.
s Avonds maken we in de gietende regen een wandelingetje langs de oever van de zee, richting Greifswalder Bodden. Een kolonie van een vijftigtal zwanen dobbert op het rustige water van de baai.
18-08-2010 om 15:29
geschreven door Gust Adriaensen
11-08-2010
De Gregorianen: een begrip
Het Retiese mannenkoor De Gregorianen is al vele jaren in Retie een begrip maar ook in de ruimere regio raakt het koor meer en meer bekend.
In oorsprong zijn De Gregorianen een kerkkoor. Enkele jaren geleden kreeg het koor nieuwe impulsen en bekwaamde het zich verder in de gregoriaanse zang. Voor een aantal liturgische plechtigheden en voor bijna alle uitvaartdiensten wordt een beroep gedaan op het koor.
Daarnaast doen ook meer en meer rusthuizen een dankbaar beroep op De Gregorianen. Het koor bezorgt de bewoners van diverse bejaardenhuizen geregeld een gezellige namiddag met Nederlandstalige liedjes 'uit de oude doos'.
Wie wil genieten van de schoonheid van het gregoriaans in een eeuwenoud, historisch kader, kan dat op zaterdag 14 augustus. Dan luisteren De Gregorianen de mis van 19 uur op in de abdijkerk van Postel.
11-08-2010 om 07:34
geschreven door Gust Adriaensen
10-08-2010
Schadeloosstelling? Zwijggeld?
Onlangs raakte bekend dat de vroegere bisschop van Brugge, jarenlang aan de naaste familie en later aan de misbruikte neef zelf, aanzienlijke sommen geld betaalde.
Ongetwijfeld komen het slachtoffer en vooral zijn familie uit heel deze affaire ook niet positief naar voren..Waarom hebben familie en slachtoffer zo veel jaar gewacht om Van Gheluwe aan te klagen bij het gerecht? Was het omdat er een financiële overeenkomst tussen dader en de entourage van het slachtoffer gesloten was? Waarom hebben zij jaren het geld van de bisschop in hun portemonnee gestoken en gezwegen om dan uiteindelijk het misbruik toch in de openbaarheid te brengen?Betaalde Van Gheluwe wellicht volgens het slachtoffer en zijn familie niet genoeg meer en dreigden ze met bekendmaking? Is dat dan geen pure chantage ?
Wanneer er in dergelijke situatie geld van hand tot hand gaat, dan zijn er moraliteitsoverwegingen te maken bij beide partijen. De gever voelt zich schuldig en wil de ontvanger schadeloos stellen. Als de ontvanger het geld daadwerkelijk accepteert, gaat hij akkoord met de bedoeling van de gever. Anders moet hij weigeren. Ook wanneer het om zwijggeld gaat, is er hoe dan ook een overeenkomst tussen dader en slachoffer (aanvankelijk zijn familie).
In beide gevallen wordt er een akkoord gesloten en een akkoord sluit je niet alleen. Het misdrijf van Van Gheluwe is zwaar en de ene misstap vergoelijkt geenszins een andere. Maar dat mag niet beletten dat bij deze geldaffaire kritische vragen gesteld worden in hoofde van de familie en, vanaf zijn volwassenheid, in hoofde van het slachtoffer.
10-08-2010 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
04-08-2010
Arrogantie maakt blind en dom
ING en Fifa: arrogantie te over.
Waar haalt een bank zoals ING het om aan 60-plussers een aparte limiet voor de afname van geld uit bankautomaat op te leggen? Geen andere verklaring dan arrogantie. Arrogantie die bewustzijnsvernauwend werkt, die blind en dom maakt.
De verontwaardigde reactie van OKRA en van vele andere instanties en individu's was dan ook meer dan terecht. ING koos eieren voor zijn geld en trok de maatregel na enkele uren alweer in.
Een bedenking die door de OKRA-woordvoerder werd gemaakt maar die niet opgepikt werd door de media, vond ik evenwel zeer relevant en intrigeert ook mij in hoge mate.
ING verantwoordde zijn maatregel door te stellen dat 60-plussers meer gevaar lopen bij de geldautomaten. De bank was dus vooral bekommerd om de veiligheid van de klanten. Die oudjes, ocharme, ochot. Zie ze daar staan knoeien met hun bankkaart, misschien hebben sommigen wel de neiging om aan belangstellende andere 'klanten' hulp te vragen bij het intikken van de code.
Los van de betuttelende aard van het motief, gebruikte ING de grotere 'kwetsbaarheid' van 60-plussers zonder ook maar een statistisch bewijs. De vraag dient dan ook gesteld: wat waren de echte motieven van ING?
Een ander soort arrogantie en op veel grotere schaal wordt zonder gêne tentoongespreid door de wereldvoetbalbond. De Fifa acht zich zo machtig en superieur, dat ze de regeringen en voetbalbonden van de kandidaat-landen voor de wereldbeker, naar hartenlust chanteert. Deze bobo's stellen zich boven de wet, eisen voor zichzelf en hun organisatie privileges op die in Ancien Régime thuishoren. Wat het nog erger maakt, is dat de Fifa verdedigers vindt bij bv. de bonzen van de Belgische voetbalbond en dat de ontslagnemende regering akkoord gegaan is met die verwerpelijke Fifa-handel.
Een belangrijk verschil is er wel. ING leert klaarblijkelijk van zijn fouten. Bij Fifa is daar geen schijn van kans voor. Deze organisatie beschouwt haar voorwaarden overigens als de normaalste zaak ter wereld. Blatter zit op de troon en de op eeuwige glorie beluste nationale voetballeiders en ministers liggen aan zijn voeten en likken zijn hielen.
04-08-2010 om 08:59
geschreven door Gust Adriaensen
02-08-2010
Moeder
Van ver al zie ik moeder aangewandeld komen over de Hodonkse akkeren. Op de Vonderbrug kruisen we elkaar. Een meisje is ze, donker van oog en haar. Dag moeder, zeg ik, Dag kind, groet ze mij -een man van zestig jaar- en ze gaat verder kerkewaarts.
Zo makkelijk valt de tijd weg in het besef dat slechts een laag beton mijn stappen scheidt van die van haar, vijfentachtig jaar geleden.
02-08-2010 om 18:51
geschreven door Gust Adriaensen
29-07-2010
Zigeuners en varkens
De tijdelijke illegale ingebruikname van privé-eigendom door 'zigeuners' lokt verhitte reacties uit. Ook journalisten die de zaak met wat meer nuances benaderen krijgen ronduit agressieve commentaren naar hun hoofd geslingerd. Een steeds terugkerende dooddoener is: ze moesten het maar eens op hun grond uithalen.
Daarbij wordt uit het oog verloren dat er jaarlijks grote evenementen en sportmanifestaties plaatsvinden waarbij duizenden mensen geen respect tonen voor het privé-eigendom van omwonenden, er helemaal geen sprake is van enige vorm van vergoeding en de gemeenschap in vele gevallen opdraait voor het opruimen van tonnen afval.
De 'zigeuners' zeggen: 'Als we vooraf toelating vragen, krijgen we gegarandeerd toch geen vergunning. Dus moeten we het zo aanpakken.'
Die situatie roept ethische en beleidsvragen op. Is het ethisch verantwoord dat rondtrekkende mensen steeds maar opgejaagd worden? Waarom zwijgen de hoogste morele instanties? En schiet de overheid niet tekort wanneer zij (zoals in Frankrijk) geen terreinen tijdelijk kan of wil ter beschikking stellen van mensen wier levenswijze nu eenmaal bepaald wordt door rondtrekken?
Voor politici als de burgemeester van Wingene is de aversie tegen 'zigeuners' bovendien een uitgelezen kans om zich te profileren en er electorale munt uit te slaan. Deze doortastende Verkest is in zijn eigen gemeente bijlange niet zo flink wanneer het gaat om het respecteren van de milieuwetgeving, de controle op de gigantische varkens- en kippenbedrijven en op de bemestingsregelgeving. Inwoners van Wingene en wijde omgeving moeten al jaren de stank, het lawaai en de milieubeschadiging van 159.597 varkens en 1.063.185 kippen (landbouwtelling mei 2009) tolereren. In Wingene kijken ze echt niet op een varkentje min of meer. 'Zigeuners' moeten evenwel onmiddellijk hun biezen pakken.
Maar ja, die van Vie et Lumière zijn maar 'zigeuners', een soort Untermenschen. Varkens zijn belangrijker.
29-07-2010 om 13:36
geschreven door Gust Adriaensen
24-07-2010
Witte konijnen doen van zich spreken
Mediafiguren en witte konijnen Torfs en Bracke behaalden een prima verkiezingsresultaat. Maar de mediastilte die over de nieuwbakken politici na de stembusslag neerdaalde, valt ze klaarblijkelijk zwaar. Dat is begrijpelijk. Rik en Siegfried stonden jarenlang in het nieuws of maakten het zelf. Nu ze nog niet echt een politieke eersterangsrol spelen, worden ze door de media ook minder opgemerkt.
'Dan doen we onszelf opmerken', dachten het oranje witte konijn en het gele witte konijn.
Bracke liet Vlaanderen via zijn blog weten dat 'wat we zelf doen, niet altijd beter is' (natuurlijk een waarheid als een koe) en dat de Vlaamse regering, waartoe ook de partij van de heer Bracke behoort, er soms ook maar een potje van maakt. Dat kon de minister-president niet onbeantwoord laten en hij raadde de NV-A aan Bracke eens goed te informeren over de vele goeie dingen die de Vlaamse regering al wel niet gedaan had.
Torfs zocht het dieper en breder. Hij wil de CD&V opnieuw uitvinden, het hele christendemocratische gedachtegoed fundamenteel herdenken. Personalisme met meer aandacht voor het individu, minder voor de gemeenschap. Dat was te lezen in een vlot geschreven stuk maar dat met 100% zekerheid totaal onbegrijpelijk was voor de doorsnee CD&V-kiezer. Bij de top was er overigens weinig begrip te vinden voor de uitvinders- en vernieuwingsdrang van Torfs.
Wellicht hebben deze witte konijnen, die al vaker blijk gegeven hebben van een vrij hoog niveau van slimmigheid, gedacht dat het beste middel om echt de aandacht te trekken, tegen de haren van de eigen club in strijken is.
Het is nu in spanning wachten op de postelectorale outing van het groene witte konijn. De goedlachse Eva Brems heeft nog helemaal niks van zich laten horen. Maar ja, zij had voor de verkiezingen nog maar de eerste pasjes gezet als BV.
En misschien komt Eva binnenkort voor de dag met ideeën of voorstellen die de andere witte konijnen groen doen uitslaan van jaloezie.
24-07-2010 om 14:01
geschreven door Gust Adriaensen
21-07-2010
De maagdelijkheid van De Wever en co.
Er wordt dezer dagen door een aantal Wetstraatjournalisten gretig gespeculeerd over de maagdelijke staat van Bart De Wever. Daarbij gaan die journalisten ervan uit dat De Wever in 'Vlaams-nationaal' opzicht nog altijd een politieke maagd is, wat volgens diezelfde journalisten door andere partijen met groeiend wantrouwen en grote ergernis wordt geëvalueerd. Ook Bart moet politiek ontmaagd worden, ook hij moet zijn stoere Vlaamse 'borst nat maken', aldus de concurrentie.
Er bestaat geen omschrijving van wat 'Vlaamse maagdelijkheid' precies inhoudt en dat maakt het natuurlijk moeilijk om na te gaan of De Wever nog altijd tot het 'maagdendom' behoort. Bovendien laten Bart en co. zich die status graag aanleunen.
Bij mezelf constateer ik alleszins groeiende twijfel. De Wever, Peumans, Pieters, om maar drie kopstukken te noemen, alledrie zelfverklaarde Vlaamse republikeinen, voorstanders van Vlaamse onafhankelijkheid, hebben zich met opvallend veel souplesse ingeschakeld in en aangepast aan de geplogenheden en de machinerie van het Belgische vorstendom. Pieters bv. zal wel heel ernstige verontschuldigingen uit de kast moeten halen, wil hij als nieuwbakken senaatsvoorzitter, tijdens het defilee niet naast de vroeger vermaledijde Flahaut op de eretribune te zien zijn.
Helemaal geen moeite mee. Dat hoort er nu eenmaal bij. Voor al die verplichtingen worden de toppolitici overigens meer dan rijkelijk betaald. Maar zoals dat bij Leterme het geval was ('5 minuten politieke moed'), zullen vroegere uitspraken en stellingnames omtrent de koning, de senaat, de federale staat, (Franstalige) ministers (bv. Flahaut), enz., de N-VA-kopstukken, nu ze zich in het Belgische federale pluche genesteld hebben, blijven achtervolgen. Zeker het Vlaams Belang zal zich ontpoppen tot een ijverige onderzoeker van de N-VA-uitspraken.
Het is hoe dan ook een nogal schizofrene en weinig geloofwaardige situatie. Zich uitspreken tegen het koningschap maar tegelijk met het staatshoofd overleggen over de redding van het federale België. De senaat willen afschaffen maar het voorzitterschap ervan op zich nemen. Flahaut, toen hij nog minister was, beschuldigen van domheid, arrogantie, wanbeleid, Vlaamsvijandigheid en hem nu accepteren als 'eerste burger' van het land. Zeggen te streven naar het einde van België en vol overgave binnendringen in de machtsstructuren van datzelfde België.
Maagdelijkheid? De macht veroveren in een club om ze af te schaffen? Belangrijke posities verwerven in de kerkelijke hiërarchie om het kerkinstituut te doen verdwijnen? Via democratische weg het voor het zeggen krijgen om het democratische systeem onderuit te halen? De grootste bordelen in handen krijgen en uitbouwen maar de 'kuisheid', de 'maagdelijkheid' hoog in het vaandel blijven voeren?
Het zijn maar voorbeelden. Maar ook in het Belgische politieke bedrijf geldt dat het een zeggen en het tegengestelde doen, niet lang vol te houden is. De Wever zal dat ook wel beseffen. Veel wijst erop dat NV-A zich neerlegt bij het Belgische feit en dat in overleg met andere partijen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië, zeer geleidelijk hervormingen gerealiseerd zullen worden, zoals dat al vele tientallen jaren het geval is.
Als dat niet het geval is, dan bezondigt NV-A zich aan een sinistere vorm van machiavellisme. En dat is, m.i. veel erger dan het verlies van de 'politieke maagdelijkheid'.
Toch maar vlug en duidelijk 'de borst nat maken', Bart?
21-07-2010 om 12:05
geschreven door Gust Adriaensen
17-07-2010
Wansmaak en misbruik
Het is al ruim in de media geweest en wellicht was dat ook de (commerciële) bedoeling van 'artiesten': het zgn. kindercircus rond ex-bisschop Vangheluwe.
Als extreem voorbeeld van gebrek aan goede smaak en aan humor kan het 'evenement' op de Gentse Feesten tellen.
Maar er is iets veel ergers aan de hand. Hier worden kinderen ingeschakeld, ingepast in een decor dat zij niet begrijpen en dat expliciete verwijzingen inhoudt naar de pedofiliepraktijken. Bovendien dienen kinderen om de volwassenen (want zij weten wel beter, nietwaar) nog maar eens de kans te geven zich te amuseren, te spotten, te schelden.
Is dat geen vorm van kindermisbruik? Ja, natuurlijk. Kinderen gebruik je niet in functie van commerciële, morele, ideologische doelstellingen van volwassenen.
17-07-2010 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
10-07-2010
Peumans leerde manieren
Jan Peumans zegt over zichzelf dat hij een 'volbloedrepublikein' is en dus deed hij bij zijn aantreden als voorzitter van het Vlaamse parlement, Vlaanderen en de rest van de wereld kond dat hij niet zou ingaan op koninklijke uitnodigingen.
Wat blijkt ? Stoere Vlaamse en republikeinse Jan accepteert nu toch een koninklijke uitnodiging ter gelegenheid van 11 juli. Kwestie van beleefdheid, wist men in NV-A-kringen te vertellen. Inderdaad. 't Is goed dat een mens bijleert, zeker wanneer het om goede manieren gaat. En Jan kan toch ook bezwaarlijk moeilijk blijven doen nu Bart de deuren van Laken platloopt en NV-A zich vooralsnog blijkbaar op zijn gemak voelt in de koninklijke, federalistische geplogenheden.
En wie weet kunnen Albert en Jan het wel bijzonder goed met elkaar vinden. Een Brabander van de Zenneboorden en een Limburger van de Maaskant. Waarom niet?
10-07-2010 om 15:47
geschreven door Gust Adriaensen
08-07-2010
Hysterisch, krankzinnig, misdadig
Tot voor enkele uren werd door een aantal kranten op zijn minst gesuggereerd dat kardinaal Danneels zich bezighield met kinderporno. Nu publiceren diezelfde kranten de bewuste foto. Niks aan de hand, een onschuldige kunstfoto, bovendien afkomstig van de VRT.
Maar het is duidelijk. Hier wordt door bepaalde personen binnen het gerecht en door de media een krankzinnig en misdadig spel gespeeld. Degene(n) uit het gerechtelijk apparaat die de foto gelekt hebben en een link met kinderporno op zijn minst gesuggereerd hebben, zijn zieke geesten en/of hadden uiterst kwaadaardige bedoelingen naar de kardinaal toe: de volledige destructie niet alleen van de goede naam maar ook van de persoon Danneels.
Dat enkele kranten bijzonder gretig onder suggestieve, zo goed als beschuldigende titels, het bericht over de 'naaktfoto' opnamen, bewijst een totaal gebrek aan journalistieke deontologie en maakt die kranten en journalisten mee schuldig aan laster en eerroof. Benieuwd of deze kranten in even grote opmaak hun verontschuldigingen zullen aanbieden. Tot nu toe is dat nog niet gebeurd.
Terecht heeft kardinaal Danneels beslist klacht in te dienen wegens het toebrengen van onherstelbare schade.
08-07-2010 om 22:56
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2010
N-VA verliest haar maagdelijkheid
Het opvolgerssysteem en de mogelijkheid om als lid van het ene parlement zich kandidaat te stellen voor de verkiezingen van een ander, maken het natuurlijk mogelijk. Maar dat een systeembevechtende partij van die mogelijkheden zo gretig gebruik zou maken, nee. En door de grote verkiezingsoverwinning kon N-VA niet minder dan acht opvolgers naar de Belgische assemblees sturen.
Nog stuitender en zeker niet goed voor de geloofwaardigheid van N-VA, is de handelswijze van Bourgeois en Muyters. Deze twee ministers in de Vlaamse regering, lieten zich verkiezen voor het Belgische parlement. Om voor zichzelf een terugvalzetel te garanderen, nemen ze even ontslag als Vlaams minister, leggen ze even de eed af in het Belgische parlement, nemen het ambt niet op -toch goed voor de opvolgers, nietwaar-, spoorslags terug naar het Vlaams parlement, even opnieuw de eed afleggen, en hupsakee opnieuw Vlaams ministertje spelen.
Jaja, de tijd voor verandering is overduidelijk aangebroken.
03-07-2010 om 10:21
geschreven door Gust Adriaensen
29-06-2010
Schuldig verzuim?
Hoogleraren en advocaten krijgen dezer dagen in bepaalde kranten ruim de gelegenheid om te schrijven dat het gerecht de huiszoekingen en inbeslagnames mocht/moest ondernemen.
Toch wel opvallend en merkwaardig dat mensen zoals bv. hoogleraar Voorhoof en advocaat Van Steenbrugghe nu pas de wereld daarvan kond doen. Waarom hebben zij de initiatiefnemers en leden van de commissie Adriaenssens evenals alle slachtoffers die zich in vertrouwen tot de commissie wilden wenden, niet bij de opstart ervan, erover geïnformeerd dat het gerecht hun dossiers in beslag kon nemen? En waarom heeft het gerecht dat niet duidelijk gemaakt?
Peter Adriaenssens heeft overschot van gelijk wanneer hij zegt dat de commissie als lokaas door het gerecht is misbruikt en dat het vertrouwen van slachtoffers zwaar is geschonden. Hoeveel klachten van slachtoffers waren tot voor enkele weken bij het gerecht ingediend? En hoeveel dossiers werden bij de commissie in beslag genomen?
Als het gerecht nu zegt dat het zijn werk doet (daarin bijgetreden door Voorhoof en tutti quanti), dan heeft dat gerecht vroeger zijn werk niet gedaan.
29-06-2010 om 09:38
geschreven door Gust Adriaensen
27-06-2010
Een gerechtelijke sport: archiefdozen uit het venster kieperen
Je hoeft geen katholiek te zijn om de manier waarop de huiszoekingen en inbeslagnames in Mechelen en Leuven gebeurden, brutaal en ongepast te noemen. Men kiepert geen dossiers uit het venster, men maakt er geen mediagebeuren van, men schendt niet zomaar het vertrouwen van slachtoffers in de commissie Adriaenssens.
Toch weer opmerkelijk hoe sommige journalisten, met Desmet van De Morgen op kop, in die manier van optreden helemaal geen graten zien. Nog erger is dat ze suggereren of uitdrukkelijk schrijven dat de Kerk zich boven de wet wil stellen. Léonard heeft nochtans uitdrukkelijk gesteld dat het gerecht zijn werk moet doen. Hij heeft wel en terecht geprotesteerd , met relativerende ironie -de Da Vinci Code- tegen de gebruikte methodes.
Echt benieuwd hoe journalisten zoals Desmet zouden reageren wanneer de kantoren van hun krant ondersteboven werden gekeerd, alle journalisten een dag werden gegijzeld, computers en dossieers in beslag werden genomen. Wedden dat het kot te klein zou zijn? En dat woorden als politiestaat, dictatuur, machtsmisbruik, censuur, aantasting van de vrijheid van meningsuiting, enz., enz. niet van de lucht zouden zijn?
.Benieuwd hoe Desmet zou reageren als de kantoren en dossiers van De Mor..
27-06-2010 om 21:46
geschreven door Gust Adriaensen
25-06-2010
Ook de kleine garnaal mag bij Bart op bezoek
Nog maar enkele dagen geleden wisten de gazetten te melden dat Bart De Wever geen zin had om als informateur de voorzitter van de Belgische motorrijdersbond te ontvangen. Nieuwe aanpak weet je wel. Alleen die figuren die ertoe doen. Efficiëntie is het ordewoord.
Ondertussen is het rijtje toch al flink aan het groeien. Met kleine garnaal ertussen. Aan de voorzitter van de motorrijdersbond is Bart nog niet toe. Maar deze achtbare man mag zeker niet wanhopen. En wie weet kan de president van de West-Vlaamse stamboekgeitenvereniging, de informateur niet een paar goede recepten voor de staatshervorming aan de hand doen.
Want de eenvoudige, nuchtere Vlamingen weten het wel: het zijn niet altijd de hoge piefen die het allemaal weten. Ho nee. Daar is De Wever zich als eenvoudige, nuchtere Vlaming pur sang ook terdege van bewust. En daarom maakt m.i. ook de heer Janssens, de welbespraakte penningmeester (de voorzitter kan het niet zo goed uitleggen) van de Spaardersclub Ons Genoegen (gevestigd in café 'Bij Marina') uit Erps-Kwerps, een grote kans om zijn gedacht eens te zeggen tegen informateur De Wever.
25-06-2010 om 20:17
geschreven door Gust Adriaensen
22-06-2010
Retie in woord en beeld
Retie in woord en beeld dia's - muziek - gedichten een boeiende tocht door een mooi dorp
zaterdag 26 juni 20.45 u.
GC. Den Dries
Gratis toegang
22-06-2010 om 08:50
geschreven door Gust Adriaensen
21-06-2010
Het moderne conservatisme
Enkele dagen geleden verscheen in 'De Standaard' een artikel van Bart De Wever waarin de momenteel erg succesrijke politicus duidelijk probeert te maken wat voor hem de betekenis is geweest van de 18de-eeuwse filosoof van het conservatisme, Edmund Burke en wat voor De Wever 'het moderne conservatisme' (waartoe hij zich bekent) inhoudt.
Het is boeiend Burkes opvattingen die De Wever sterk aanspreken, te lezen maar de visies en standpunten die de N-VA-voorzitter daaruit voor de huidige maatschappij afleidt, roepen heel wat vragen en bedenkingen op.
Dat een samenleving in wezen organisch is, akkoord. Maar niet uitsluitend. Doorheen de eeuwen hebben mensen, instellingen (en niet in het minst de politieke ) de maatschappij mee vorm gegeven. Als historicus weet De Wever beter dan wie ook,dat wat nu gemakshalve Vlaanderen wordt genoemd, geenszins het voorlopige eindstadium is van een organische ontwikkeling die al eeuwen bezig is. Veronderstellen dat die organische evolutie een eindstadium bereikt in een nieuw staatje, staat haaks op de fundamentele betekenis van organisch. En omdat BartDe Wever dat ook wel weet, is de politicus vol ijver bezig met het maken van een zelfstandig Vlaanderen.
Met De Wevers kritiek op een ongeremd en zuiver materialistisch egotisme, ben ik het volkomen eens. Waarom hij alleen maar de staat in die kritiek betrekt, ontgaat me. Is het voor vele mensen niet eerder zo dat zij gedwongen klant worden van de financiële, commerciële en industriële instellingen en machten, eerder dan klant van de overheidswinkel? Overigens zie ik niet goed in hoe De Wever met zijn erg liberale visie op de economie, dat materialistisch egotisme zal afremmen. Bovendien appelleert de N-VA al lang aan een sterk aanwezig materialistisch egotisme van veel Vlamingen en suggereert de partij dat het welstellende Vlaanderen nog welstellender zal zijn als het maar zelfstandig is.
De cruciale rol die nog altijd weggelegd moet zijn voor de civic society ofhet maatschappelijk middenveld, is ongetwijfeld de mening van vele mensen. Het verwonderde me wel enigszins dat, terwijlBurke in zijn lijstje van instituties en tradities, nadrukkelijk de kerk opneemt, De Wever dat instituut, rijk aan traditie en waarin doorheen de eeuwen de overdracht van waarden essentieel was, niet vermeldt. Als leerling van Burke en zelfbewuste moderne conservatief, zou Bart De Wever in het politieke discours en in de partij-ideologie veel meer aandacht moeten schenken aan kerk en religie. Al was het maar om consequent en geloofwaardig te blijven in de interpretatie van Edmund Burkes leer én in de historisch correcte evaluatie van de elementen en invloeden die de Vlaamse cultuurgemeenschap gevormd hebben.
21-06-2010 om 14:41
geschreven door Gust Adriaensen
19-06-2010
De seksuele besognes van de heer Bracke
De seksuele besognes van de heer Bracke
(een hopelijk ontspannend weekendstukje)
Wat is er toch met Bracke, de vroegere topjournalist, de huidige ministeriabele politicus aan de hand?
Het fenomeen Bracke. Nog maar enkele weken geleden plots bekeerd tot het Vlaams nationalisme, waaraan nochtans logebroeders altijd een broertje dood gehad hebben. Magnifiek verkiezingsresultaat. Heeft daarmee nog eens aangetoond dat je in deze mediamaatschappij helemaal niks op het politieke terrein gepresteerd hoeft te hebben om het kiesvee mee te krijgen. Nu ongeduldig wachtend op een ministerportefeuille.
Wat doet Siegfried ondertussen?Verse partijgenoten doorgronden of kledij-advies geven. Uit verveling? Komen verdrongen gevoelens, verlangens naar boven?
De meeste mannen kijken direct naar de borsten van vrouwen aldus mannenkenner Bracke. Bart doet dat niet. Maar na een kwartier is dat gedaan.
Deze diepborende analyse van de heer De Wever door de heer Bracke, roept op zijn minst twee belangrijke vragen op. Rekent de toekomstige minister zich tot de meeste mannen die er een hemels genoegen in scheppen direct naar de borsten der vrouwen te kijken? En suggereert Sieg dat de nieuwe halfgod van Vlaanderen, na een kwartiertje zijn ogen niet meer kan afhouden van de niet genoeg te bejubelen sieraden der, bij voorkeur, Vlaamse vrouwen?
Amper twee dagen na deze seksuologische ontleding van De Grote Voorzitter, was het weer raak. De heer Bracke sloeg door naar de andere richting. Het broekpakje van een der nieuwe NV-A-babes, verleidde Siegfried tot het ventileren van een strenge berisping. Te sexy, aldus zedenmeester Bracke. Met zon gewaagde outfit trekt niet de boodschap maar wel de boodschapper de aandacht!.Tja. Als je de kwaliteitspers mag geloven, was de bekritiseerde outfit inderdaad toch wel enigszins gewaagd voor NV-A-volgelingen, want, Godstamebij, het broekje van de niet onaardige mevrouw Geybels eindigde maar net onder de bilnaad. Haar eigenste bilnaad wel te verstaan. Dus ordonneerde de NieuwesterkemannaBart: 'In het verdomhoekje met dergelijk broekje!'
Hoe moet deze vestimentaire terechtwijzing van de uitdagende en wulpse partijgenote verklaard worden, na het door Siegfried toch nogal vrijpostig bekijken der vrouwelijke borsten? Er komt mij maar een steekhoudende verklaring voor de geest: mevrouw Bracke.
Zijn Marina is weliswaar afkomstig uit het eenvoudige, Kempense Mol, maar van gisteren is ze niet. Een slimme meid. Het is dus niet zo vermetel te veronderstellen dat zij verontrust werd door de belangstelling van haar Sieg voor de vrouwelijke bustes. Onrust die nog versterkt werd toen na de verkiezingen bleek dat een hele stoet welgevormde Vlaams-nationalistische babes met broekjes die maar net onder de bilnaad eindigen, het eerbiedwaardige parlementsgebouw betraden.
Sieg, zei Marina resoluut met een aandoenlijk Mols accent, ge moogt dat niet langer laten gebeuren, zo gaat onze boodschap verloren. En Sieg sprak.
Het is nu in spanning wachten tot de heer Bracke mediaminister wordt. Wedden dat zijn eerste dienstnota voor onze geliefde ankervrouwen en journalistes van de nieuwsdienst zal zijn. Voor Martine, Phara, Goedele, Goedele, Annelies, Kathleen, Linda, enz., zal het tijdperk van de broekjes die maar net onder de bilnaad eindigen, met het aantreden van NV-A-minister Bracke eveneens én abrupt eindigen.
19-06-2010 om 11:03
geschreven door Gust Adriaensen
18-06-2010
Het populisme in Bart De Wever
In De Standaard probeert Mark Van De Voorde een verklaring te vinden voor het eclatante succes van De Wever. In een scherpzinnig artikel noemt hij de politicus 'een populist die intellectueel op alles en iedereen neerkijkt'. De Wever is, aldus de columnist, 'van het volk, tegelijk staat hij torenhoog boven dat volk. Dat verkiest dat volk: afstandelijke nabijheid, autoritaire volksverbondenheid (zoals bij de kapelaans van vroeger)'.
Ik ben van mening dat de analyse van Van De Voorde grotendeels correct is. Ook al is een en ander niet bijzonder fraai, noch voor De Wever, noch voor 'het volk' (wie daarmee ook precies bedoeld wordt). Want Van De Voorde laat uitschijnen dat 'het volk' in beate en kritiekloze bewondering opkijkt naar iemand die op datzelfde volk neerkijkt. Kortom, de volgelingen van de politicus worden in feite gelabeld als een 'klootjesvolk', dat 'autoritaire volksverbondenheid' prefereert. Overigens dient hieraan toegevoegd te worden dat die 'autoritaire volksverbondenheid' doorheen de eeuwen de sleutel tot succes was niet alleen van de kapelaans van vroeger, maar van veel gevaarlijkere specimen van de menselijke soort.
Van De Voorde schrijft ergens in zijn stuk: 'Hij (De Wever) excuseert zich nooit.' Klopt ondertussen niet meer. De nieuwbakken informateur heeft zich (terecht) uitgebreid verontschuldigd bij de Franstaligen omdat hij geen mededeling in het Frans had voorbereid. 'Une bêtise.' Een eerste symptoom van de vervelling van de 'autoritaire, intellectuele, volksverbonden populist' naar de 'gematigde, diplomatieke, pragmatische, raison d' état uitstralende, redder van de Belgische staat? Wie weet.
18-06-2010 om 08:33
geschreven door Gust Adriaensen
16-06-2010
De Nieuwe Vlaamse Arrogantie
Loert de Nieuwe Vlaamse Arrogantie om de hoek? Oordeel zelf.
-De Wever: 'Phara moet zich bij mij verontschuldigen voor haar houding tegenover mijn partijgenoot Pieters in het debat met Vandenbroucke. Anders ziet ze me niet meer in haar programma.'
-De Wever: 'Ik beschouw de Wetstraat 16 als een gouden kooi waarvoor je een deel van je programma moet opgeven.' De N-VA in de federale regering zal dat hoe dan ook moeten doen.
-De Standaard: 'Maar elke week op audiëntie bij de koning, op 21 juli op bezoek in de kathedraal om het Te Deum bij te wonen ter ere van het land...Goed voor zijn imagovorming kan dat nooit zijn.' Het voor zijn achterban zo gaaf mogelijk houden van zijn imago is voor De Wever klaarblijkelijk belangrijker dan de verplichtingen en gebruiken die een premierschap nu eenmaal met zich meebrengt. Nou.
-De Wever: 'Ik lust bijna alles. Maar elke week koning is niets voor mij.'
-De Standaard: 'De Wever heeft geen zin om als informateur de voorzitter van de Belgische Motorrijdersbond te ontvangen.'
16-06-2010 om 09:55
geschreven door Gust Adriaensen
14-06-2010
Di Rupo premier
De verkiezingen glansrijk winnen, dat is een ding. Nu een gepaste coalitieregering vormen die enigszins kan realiseren wat verwacht wordt, hoe uiteenlopend die verwachtingen en plannen ook zijn, is andere koek.
De Wever moet er dus voor zorgen dat hij geen tweede mister (bijna) 800000 wordt à la Leterme.
Een coalitie met de partijen die ook in de gewestregeringen te vinden zijn, lijkt zich af te tekenen. Aan Waalse kant zijn dat: PS met 26 zetels, CDH (9) en Ecolo (8). NVA met 27 zetels, CD&V (17) en SP-A (13) bezetten samen 57 zetels in de Kamer.
Alles samen hebben deze partijen 100 zetels. Dat is precies 2/3 van de 150 parlementszetels. En je weet het, een tweederde meerderheid is nodig voor een grote staatshervorming. Het ligt voor de hand dat een beroep zal gedaan worden op Groen! om die meerderheid wat comfortabeler te maken.
En de premier? Meer dan waarschijnlijk Elio Di Rupo. De PS staat er weer helemaal in Wallonië en de socialistische 'familie' (PS en SP-A) is met 39 zetels de grootste van België.
14-06-2010 om 14:11
geschreven door Gust Adriaensen
12-06-2010
'Retie in woord en beeld' op zaterdag 26 juni
Op zaterdag 26 juni om 20.45 uur presenteren Paul Stappaerts en Gust Adriaensen in GC Den Dries de tweede editie van 'Retie in woord en beeld'. Vorig jaar kende die dorpsevocatie een enorm succes.
Met diamontages, muziek, gedichten en bindteksten maken de presentators én de toeschouwers een boeiende tocht door het landschap en de geschiedenis van Retie.
12-06-2010 om 15:28
geschreven door Gust Adriaensen
Willen wij een solidaire samenleving?
Het gaat in deze verkiezingen en in alle vorige en volgende, om de vraag: wat voor een maatschappij willen wij?
Willen wij een samenleving waarin de solidariteit met de zwaksten stevig verankerd is? Of bouwen we die sociale zekerheid af, zogezegd om de economie te redden maar waarbij de rijksten amper hinder ondervinden om nog rijker te worden?
Of sommigen dat nu willen verdoezelen of niet graag horen, in essentie is het verschil tussen 'links' en 'rechts' nog altijd het fundamentele platform voor de politieke besluitvorming.Tegenover die achtergrond komt het geloof of de voorstelling dat met een andere staatsstructuur of een onafhankelijk (?)Vlaanderen de problemen zoveel makkelijker opgelost raken, als bijzonder naïef maar ook als uitermate misleidend over.
Om nog niet te spreken over die politieke partijen die laten uitschijnen dat met een onafhankelijk regiootje en een soort van etnische zuivering (op zijn Vlaams), de overgebleven ras- en cultuurzuiveren in het paradijs terechtkomen.
12-06-2010 om 10:47
geschreven door Gust Adriaensen
10-06-2010
Debat der witte konijnen: wat een zielige vertoning!
Op VTM was gisteravond een debat te zien en te beluisteren van de 'witte konijnen'. Goedele Liekens was opgetrommeld om samen met Stef Wauters een en ander in goede banen te leiden.
Wat een zielige vertoning is me dat geworden! Brems kon nog enige sympathie opwekken door haar naïeve, meisjesachtige gedrevenheid. Maar De Baetzelier, Torfs en Bracke.... Jezus toch.
De Baetzelier wilde klaarblijkelijk met haar straffe uitspraken omtrent allochtonen en werklozen, het hele Vlaams Belang en in het bijzonder Dewinter de loef afsteken. Torfs vroeg als een schooljongen het woord door het vingertje op te steken maar waande zich in het beantwoorden van de vragen nog altijd in de clownszetel van 'De slimste mens'. En Bracke dacht nog altijd dat hij het was die de vragen moest stellen of de structuur van het gesprek moest bepalen.
Van de gezichten van de vragenstellers was duidelijk af te lezen dat bijna alles van wat de politici ze vertelden, gewoonweg niet tot hen doordrong. Het frappantst was dat te merken aan de mimiek en de reacties van een impulsieve dame die duidelijk 'het ze eens goed wilde zeggen op de tv'. Met stijgende verbijstering staarde ze met priemende blik de politici aan, alsof ze tegenover kwaadaardige wezens, de 'greys' van een andere planeet stond.
Ook al liet Goedele Liekens de lijven van de vragenstellers geen moment met rust, het hielp niet om de ontreddering, de verbijstering, de verbazing, het niet-begrijpen, het in-Keulen-horen-donderen, weg te nemen.
Sjonge, sjonge.
10-06-2010 om 14:24
geschreven door Gust Adriaensen
09-06-2010
HAHAHAHAHAHAHA...
Fé is een communicatiebureau en het deed een imago-onderzoek van een aantal politici.
In het bijzonder twee N-VA-politici komen uiterst positief naar voren. De Wever wordt rechtlijnig en spitsvondig genoemd en is de beste politicus van het afgelopen jaar, volgens het onderzoek. Het witte konijn Bracke krijgt de etiketten 'intelligent en kordaat' opgeplakt. Mooi, mooi.
Alleen doet het feit dat de vrouw van Bracke, pr-verantwoordelijke voor het communicatiebedrijf Fé is, toch wel de wenkbrauwen fronsen.
09-06-2010 om 11:35
geschreven door Gust Adriaensen
08-06-2010
Bange Bart
Dat De Wever weigert in debat te gaan met Vandenbroucke over de sociale zekerheid, zegt veel over de N-VA én over de voorzitter ervan. Het maakt nog maar eens duidelijk dat, zeker wat de sociaal-economische politiek betreft, N-VA vooral verpakking is en inhoudelijk geen samenhangend en realiseerbaar plan te bieden heeft. En De Wever? Tja. Een politicus die in de media en de campagne alomtegenwoordig is, die meer en meer doet uitschijnen dat de N-VA een eenmanspartij is maar die zich onttrekt aan een confrontatie over een levensbelangrijk segment van het beleid, roept vragen op. Vragen over moed, openheid, betrouwbaarheid, programma.
Ene meneer Pieters, die gelabeld wordt als de N-VA-expert inzake sociale zekerheid, werd dan maar het strijdperk ingestuurd. Het zal deze academicus nog lang geheugen. Ook hij, net als De Wever in een Humo-interview (meer dan waarschijnlijk de reden waarom bange Bart zijn kat stuurde naar Phara), kon geen zinnig antwoord geven op de pertinente vragen van Vandenbroucke omtrent het N-VA-voornemen om het Brussels Gewest te laten verdwijnen. Pieters sloeg, om het nog zacht uit te drukken, een belabberd figuur. Gaandeweg de discussie was het hem ook duidelijk aan te zien, dat hij zichzelf daarvan ook bewust was. Een pijnlijke vertoning niet alleen voor de specialist maar ook ontluisterend voor De Wever en ZIJN partij.
In Phara werd nog maar eens bevestigd, wat ik reeds eerder in deze campagne opmerkte. De Wever en N-VA geven niet thuis wanneer het erom gaat duidelijke standpunten en plannen omtrent de verschillende beleidsdomeinen naar voor te brengen. Zelfs wat hun zgn. corebusiness betreft, de staatshervorming, laten ze de goegemeente in het ongewisse over hun uiteindelijke bedoeling. Thyssen, Gennez, De Croo, Van Besien, ja zelfs Dedecker, zijn al voor de dag gekomen met duidelijke, vaak becijferde, programmapunten. De Wever al voor de dag horen komen met goed bestudeerde, realiseerbare plannen? En als hij dan al eens uit zijn kot komt met theoretische uitlatingen over splitsing van dit en dat (want electoraal interessant), maar geen antwoord weet te geven op vragen omtrent de praktische gevolgen ervan, dan kruipt hij veilig terug in zijn kot en stuurt soldaat Pieters het veld in.
Van in zijn hokje kan De Wever dan weer de rol spelen waarin hij al veel ervaring heeft opgedaan: die van een Vlaams underdoggetje.
Electoraal wellicht effectief. Alleszins sluw. Maar betrouwbaar? Nou.
En onze academicus én N-VA-specialist sociale zekerheid, nu maar, na zijn passage bij Phara, zijn wonden likken. Ocharme.
08-06-2010 om 22:22
geschreven door Gust Adriaensen
07-06-2010
Het Groot Debat
Op basis waarvan in het bijzonder de 'specialisten' in de nabespreking van het Groot Debat op Canvas, De Wever als winnaar van het debat betitelden, is me een raadsel.
Ook nu weer weigerde de N-VA-voorzitter duidelijkheid te scheppen over de staatshervorming, ook al drong Thyssen er voor de zoveelste keer op aan klare wijn te schenken.
Wanneer het gaat over de sociaaleconomische politiek, blijft De Wever steken in algemeenheden of wil hij de goegemeente doen geloven dat meer Vlaamse zelfstandigheid het allemaal wel zal oplossen. Terwijl Gennez en Thyssen met concrete en becijferde analyses en plannen voor de dag komen, zwijgt de N-VA, weigert De Wever zijn nek uit te steken.
Veel inhoudelijks heb ik van De Wever niet gehoord. Hij werd er door de interviewers ook niet echt toe geprest. Hij beperkte er zich dus toe de anderen te wijzen op vroegere uitspraken, beloftes of engagementen.
Maar zelf echt uit zijn kot komen? Nog liever het underdoggetje blijven uithangen. Sluw, dat wel. Maar geloofwaardig? Nou.
07-06-2010 om 13:24
geschreven door Gust Adriaensen
29-05-2010
Retie in woord en beeld
Op zaterdag 26 juni presenteren Paul Stappaerts en Gust Adriaensen in GC Den Dries de tweede editie van 'Retie in woord en beeld'. Vorig jaar kende die dorpsevocatie een enorm succes.
Met diamontages, muziek, gedichten en bindteksten maken de presentators én de toeschouwers een boeiende tocht door het landschap en de geschiedenis van Retie.
29-05-2010 om 15:25
geschreven door Gust Adriaensen
27-05-2010
De Wever: opgeblazen tot messiaanse proporties
Het begint gênant te worden, wellicht voor Bart De Wever ook. Hoe deze man door de media afgeschilderd wordt als een politiek genie, een superintellect, de redder van Vlaanderen, de nieuwe Messias... het kan niet op. En vooral: dat alles vertoont een schrijnend gebrek aan realiteitszin.
De Wever is ongetwijfeld een verstandige jongen maar dat zijn intellectuele capaciteiten die van de andere politici sterk overstijgen, is nooit gebleken. Tenzij je een goed resultaat in een tv-quiz als enige maatstaf voor het intellectuele niveau van iemand beschouwt.
Er blijkt ook wat mis met het economische program van N-VA. Ben Weyts, de cijferman van N-VA, verklaarde enkele dagen geleden dat het verkiezingsprogram van zijn partij, 500.000 jobs kan opleveren. Toen enkele bekende economen dat cijfer bestempelden als totale fictie, slikte N-VA prompt die uitspraak weer in. Geloofwaardig?
De Wever blijft onduidelijk wat het uiteindelijke doel van N-VA in verband met de staatsstructuur is. Hij heeft het over 'confederalisme', een woord dat minder agressief klinkt dan 'separatisme' of 'onafhankelijkheid'. Een eufemisme dus. Tegelijk bestaat het een nobele onbekende N-VA-kandidaat, de heer Franken, te zeggen: 'Ik kan het militante deel van onze achterban geruststellen. De N-VA is en blijft gaan voor een onafhankelijk Vlaanderen.'
Als De Wever en zijn partij het voorspelde goede resultaat halen, zal de vraag nog prangender worden: wat kan N-VA realiseren van wat het zo overmoedig beloofd heeft? Dreigt De Wever met zijn 'onafhankelijk Vlaanderen' niet dezelfde weg te gaan als Leterme met zijn 'vijf minuten politieke moed'?
Ten slotte. Het zal je ook al wel opgevallen zijn dat er buiten De Wever in de media of in de peilingen, in velden of wegen geen enkele andere N-VA'er van enig gewicht te bespeuren valt. Die situatie is wel niet zo erg als bij LDD, maar de glorie van De Wever overschaduwt in sterke mate de partij. N-VA wordt dan ook meer en meer in de perceptie van velen een eenmanspartij. LDW zou voor heel wat mensen al een duidelijkere partijnaam zijn dan N-VA.
27-05-2010 om 09:18
geschreven door Gust Adriaensen
25-05-2010
Tante Tine doet het weer
Op die heerlijke lentezaterdag maken ze zich op om naar de campagnestart af te zakken en daar de assistentie van de Heilige Geest af te smeken. Het Van Rompuytrio, het toonbeeld van de christelijke én Vlaams-Brabantse bourgeoisie.
Haiku-Herman, mister president, is het aan zijn waardigheid verplicht, te zwijgen en te schrijden. Broer Erik, robuuster, duidelijk opgetrokken uit Brabantse klei, kan het zich permitteren te doen alsof hij door de Pajottenlandse akkers dalkt. Het eertijds door hem zo geliefde 'splits BHV-t-shirt' heeft hij in de kast gelaten. In Eriks kielzog, zoon Peter. Heeft het ook al tot parlementslid gebracht.
Het stralende weer nodigt uit tot goed humeur. Dat hebben de Van Rompuys ook. Tot...
Vlak bij de ingang van de zaal, bemerken ze de rode Pasionaria van de familie. Zus Tine, tantien voor de Peter. Ze deelt warempel verkiezingspamfletten uit van die ultracommunistische PVDA+!
Een wolk schuift voor de zon, de sfeer is plots minder prettig. 'Hoe is het in godsnaam mogelijk dat iemand uit hetzelfde nest zo ver kan afdwalen?' vraagt Erik zich hardop af. 'Die lieve tantien', zucht Peter. Herman zwijgt, zoals het de huidige Europese president betaamt. Hij broedt al op een volgende haiku:
'Familiebloed kruipt... Oranje kleurt hevig rood: De pinkstergeest werkt.'
25-05-2010 om 08:37
geschreven door Gust Adriaensen
24-05-2010
De wolkenwandelaars
Wolkenwandelaars
als het weer lente is kinderen ga ik samen met jullie over de wolken wandelen over de witte wattenwolkjes zie je ver beneden ons koeien in de wei vol gele boterbloemen en daar ons huis kabouterhuis zie je moeder wuivend met een zakdoek dag moeder wie staat er midden op de weg de hand beschermend voor de ogen turend naar onze wolk jaja ONZE wolk warempel karel jaloers zal ie zijn op ons de wolkenwandelaars opgelet even op een andere wippen val niet door dat gat blauw hé wat voel ik water jongens we hebben in een regenwolk getrapt laten we vlug naar beneden glijden over onze droomleuning roetsj en aan moeder droge kousen vragen
24-05-2010 om 17:01
geschreven door Gust Adriaensen
21-05-2010
Seksueel misbruik
In De Standaard is Guy Tegenbos van mening dat de spijtbetuiging van de Belgische bisschoppen niet ver genoeg gaat. Hij stelt twee vragen. 'Moet niet ook iedereen die een misbruik toedekte,, opgeroepen worden dit aan te geven?' en ' Moet een fout ook niet rechtgezet worden?'
De twee vragen die Tegenbos stelt, kunnen gelden voor seksueel misbruik binnen welke organisaties, instellingen of structuren ook. Ze slaan bv. ook op de media. Ongetwijfeld had bv. De Standaard of journalisten ervan, 20, 30, 40 jaar geleden, weet van seksueel kindermisbruik. Werd daar (voldoende) ruchtbaarheid aan gegeven? Neen. Dat werd toegedekt, want 'dat paste in de geest van die tijd'.
De vraag van Tegenbos 'moet niet ook iedereen die een misbruik toedekte, opgeroepen worden dit aan te geven?', mag niet alleen gericht zijn op de clerus maar ook op buren, familieleden, collega's, verantwoordelijken van leger, medische sector, onderwijs, jeugdwerk, enz. En uiteraard geldt deze bedenking ook voor de tweede vraag.
De strijd tegen misbruik verliest zijn kracht en effect, wanneer de indruk gewekt wordt dat het misdrijf zich hoofdzakelijk voordoet in kerkelijke kringen. Dat is bovendien en vooral een pijnlijke miskenning van het leed en de trauma's van de vele andere slachtoffers van seksueel misbruik.
21-05-2010 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
20-05-2010
Retie in woord en beeld
Laatste weekend van juni en het eerste van juli: Forumfeesten met op zaterdag 26 juni
tweede editie van Retie in woord en beeld in GC Den Dries.
20-05-2010 om 14:03
geschreven door Gust Adriaensen
19-05-2010
Boycotten en ...toch meedoen
Een aantal burgemeesters uit de Brusselse rand bakt het niet bruin maar donkerbruin.
Zij werken niet mee aan de organisatie van de federale verkiezingen, wat de taak is van de gemeentebesturen, omwille van het feit dat BHV nog altijd niet gesplitst is.
Voor heel wat Vlamingen kan dat een nobel motief zijn. Maar...
Diezelfde burgemeesters, die de verkiezingen boycotten en dankzij die in se ondemocratische houding, in deze verkiezingscampagne uitgebreid in de media aan bod kunnen komen, zijn wel kandidaat bij de verkiezingen!
Als voorbeeld van inconsequentie en hypocrisie kan dat tellen.
19-05-2010 om 08:14
geschreven door Gust Adriaensen
12-05-2010
Bracke bij Phara
Gisteren mocht Siegfried Bracke aantreden in 'Phara'. Met groeiende verbazing en ontgoocheling heb ik geluisterd naar wat Bracke te vertellen had: NIETS. Zelden een betere illustratie gehoord en gezien van gebakken lucht. Je merkte het ook aan de verbouwereerde, dan weer geamuseerde of geïrriteerde gelaatsuitdrukking van de anderen rond de tafel, inclusief Phara. Die deed haar ex-collega, zonder veel moeite te hoeven doen, al behoorlijk spartelen.
Ik geef je het op een blaadje: in een debat met door de wol geverfde politici over inhoudelijke themas, raakt Siegfried geen grond. In dit Phara-onderonsje moest hij het al afleggen tegen een helder en concreet formulerende Schilz junior. Kortom, Bracke viel tegen in het vierkant.
12-05-2010 om 09:00
geschreven door Gust Adriaensen
11-05-2010
Godsdienstonderwijs
Er is heel wat commotie ontstaan omtrent het voornemen van aartsbisschop Léonard om de godsdienstlessen in het katholiek onderwijs duidelijker te profileren.
De vraag waaraan in de discussie, ook door mevrouw Van Hecke, voorbijgegaan wordt, is: wat is de betekenis en inhoud van een 'katholieke' school? Kun je nog over 'katholiek' onderwijs spreken, wanneer er klaarblijkelijk geen echte binding met en kennis van de religieuze praktijk en rituelen in de katholieke kerk meer is? Wanneer er weerstand en huiver daartegenover, ook bij de leerkrachten godsdienst, is?
De kerk neemt toch wel een heel ruimdenkende, om niet te zeggen lakse, houding aan tegenover al die instellingen, die zich met de naam 'katholiek' tooien. Geen enkele 'wereldlijke' vereniging zou blijven dulden dat leden of onderafdelingen zich geen bal aantrekken van de regels of aanbevelingen van het clubbestuur en gewoon hun eigen weg gaan.
Het is dus logisch dat Léonard daarin meer duidelijkheid wil. En dat mag je ook verwachten van de verantwoordelijken van het katholiek onderwijs. Ofwel gooi je die katholieke vlag weg, ze dekt de lading toch niet. Alleen maar goed voor de recrutering van leerlingen.
11-05-2010 om 19:46
geschreven door Gust Adriaensen
09-05-2010
Van Parys wijkt voor Torfs
Het eerste slachtoffer van het binnenhalen van Torfs, is er. En het is een slachtoffer met naam. Tony Van Parys was ooit minister van justitie en werd jarenlang opgevoerd als DE CD&V-justitiespecialist.
De Gentse jurist moet de plaats ruimen voor de binnengehaalde Torfs en ziet zijn inzet voor de partij niet beloond met een verkiesbare plaats op de senaatslijst. Frustratie en ontmoediging zijn dan het gevolg.
De vraag is ook welke meerwaarde voor het politieke bedrijf en voor CD&V , Marianne Thyssen denkt te bekomen met het inhuren van Torfs. Over verjonging kan moeilijk gesproken worden. Het leeftijdsverschil tussen de Kempenaar en de Oost-Vlaming bedraagt amper zes jaar. Politieke ervaring heeft Van Parys uiteraard meer dan de beginneling Torfs.
Het enige argument waarom een zwaargewicht als Van Parys wordt opgeofferd, is dan alleen nog maar, pure electorale berekening. De verwachting dat een BV, een welbespraakte tv-entertainer, een vlot schrijvende columnist als Rik Torfs, heel wat meer stemmen binnenhaalt dan de serieuze politicus Van Parys.
En het kan niet anders of deze afweging in het nadeel van een gevestigde waarde als Van Parys, door de partijtop, bijzonder hard aangekomen moet zijn bij de betrokken persoon. Ondanks is 's werelds loon. Ook bij de christendemocraten.
09-05-2010 om 22:10
geschreven door Gust Adriaensen
07-05-2010
Het eerste optreden van politicus Torfs in 'Phara'
Torfs is een vlotte, en, zeker in zijn taalgebruik, een gladde jongen. Hij houdt, dat is al langer duidelijk, van taalspielerei. Wanneer je dat talent graag etaleert, loert altijd het gevaar om de hoek, dat je uitschuift over de door jezelf gecreëerde gladheid. Zeker in de politiek.
Ook al ontkende hij het, de opmerking van Phara was correct: er was ontegenzeggelijk nu al verandering merkbaar bij de professor. Beweren dat je totaal dezelfde blijft wanneer je situatie en invalshoek fundamenteel veranderen, is toch wel erg naïef of ijdel.
Torfs kon tot nu toe van aan de zijlijn, eerder van hoog in de tribunes, monkelend, relativerend, ironiserend, badinerend, het politieke spektakel overschouwen. Nu betreedt hij de arena. Al vlug zal blijken, dat het harde gevecht geen ruimte laat voor de afstandelijke, beschouwende rust, die Torfs in de serieuze tv-programmas probeerde uit te stralen. In het verleden is overigens al gebleken dat wanneer Torfs in het nauw gedreven wordt, hij bijzonder taalagressief uit de hoek kan komen. Taal zal hoe dan ook zijn scherpste en gevaarlijkste wapen zijn. Gevaarlijk ook voor hemzelf. Dat de professor in zijn eerste optreden als politicus al direct Bart De Wever door de mangel haalde, belooft spetterend vuurwerk voor de toekomst.
Rik Torfs behoort nu tot het gild der steeds maar talrijker wordende BVs die zich (willen) laten strikken door een politieke partij en op een verkiesbare plaats worden gedropt. Torfs heeft ongetwijfeld al ooit kritische bedenkingen bij dit fenomeen geschreven. Want het is geen fraaie praktijk en het holt de geloofwaardigheid van het politieke bedrijf verder uit. Het gemopper (altijd direct in de kiem gesmoord door de partijtop) en de frustratie van anderen, zijn begrijpelijk en terecht. Want die anderen zijn dan jarenlange, trouwe, hardwerkende partijleden. Ze hebben zich in vele campagnes mateloos ingezet. Nu moeten ze plaats ruimen voor een nieuweling, een vreemdeling, die klaarblijkelijk electoraal interessanter is dan zij. Niet verwonderlijk dat het hun door de ziel (en in dit CD&V-geval is er wellicht een grote kans dat er nog wat ambitieuze politici-met-een-ziel rondlopen) snijdt.
Wat Torfs betreft: ik ben er altijd diep in mezelf van overtuigd geweest dat ook Rik kon bogen op het bezit ener ziel. Dat het een CD&V-zieltje was, kon ik evenwel niet bevroeden.
07-05-2010 om 10:36
geschreven door Gust Adriaensen
05-05-2010
De Wever en Bracke
Benieuwd of De Wever zich in de toekomst nog zo onomwonden en onbevangen zal, durft, wil, mag uitspreken over de Vlaamse onafhankelijkheid. Zeker als Bracke in de buurt is. Het cryptische antwoord van Siegfried op een vraag over die onafhankelijkheid, spreekt boekdelen.
De Wever zal ook al vlug ervaren dat er een wereld van verschil is tussen het intellectuele en politieke universum van een zelfbewuste (en vaak arrogante) Bracke en het Vlaamse microklimaat waarin de gemiddelde N-VA-er zich beweegt.
05-05-2010 om 17:39
geschreven door Gust Adriaensen
04-05-2010
Bracke verkast van de Kempen naar Oost-Vlaanderen
Siegfried Bracke trekt de kamerlijst van Oost-Vlaanderen voor NVA. Daarmee verliest Mol een van zijn talrijke (?) BV's.
Aan kennis van de politiek zal het Bracke niet ontbreken. Of hij voor NVA een electoraal goudhaantje zal zijn, valt nog te bezien. Nogal wat mensen, dat blijkt uit internetreacties, kunnen Siegfried hoegenaamd niet pruimen.
04-05-2010 om 19:34
geschreven door Gust Adriaensen
28-04-2010
Leterme-Thyssen
Leterme trekt dus niet de senaatslijst. Het CD&V-boegbeeld wordt Marianne Thyssen.
De speculaties over de stap opzij van Leterme woeden volop. Moest hij van de partij en is het dus een bewijs van wantrouwen? Heeft Yves er zelf op aangedrongen omdat de vergelijking met de 800.000 stemmen van vorige verkiezingen onvermijdelijk zal zijn en vreest hij dus het oordeel van de kiezer?
De keuze van de voorzitster Marianne Thyssen als boegbeeld roept ook heel wat vragen op. Rekent CD&V op een opstoot van feministische gevoelens en dus veel extra stemmen voor Thyssen?
Veel charisma hebben weinigen, denk ik, in deze vrouw tot nu toe gevonden. Op haar is ongeveer van toepassing wat stoere en stoute Dedecker ooit zegde over de huidige president van Europa.
28-04-2010 om 22:56
geschreven door Gust Adriaensen
25-04-2010
De media en seksueel misbruik
Wat sterk opvalt, zowel in de kranten- en tijdschriftcommentaren als in de reacties van lezers, is dat in essentie het instituut kerk en het geloof vooral worden aangevallen en niet in de eerste plaats het seksuele misbruik.
Al jarenlang zijn er onderzoeksresultaten bekend over allerlei vormen van seksueel misbruik in alle leeftijdscategorieën en alle sociale en professionele segmenten van de bevolking. Hebben de media en de publieke opinie zich ooit zo uitgebreid en verontwaardigd daarmee bezig gehouden, als nu, terecht, het geval is?
Men weet dat het overgrote procent van kindermisbruik gebeurt binnen gezin, familie of buurt.Waarom wordt daaraan maar beperkte aandacht gegeven? Al ooit meegemaakt dat gevallen van kindermisbruik in die kringen of in bepaalde professionele groepen of verenigingen, gebruikt werden om vooral het gezin als intituut of een beroep aan te vallen? Of het recht op voortbestaan ervan in vraag te stellen?
Waarom doen de media niet meer moeite om de diverse vormen van legale of illegale seksuele uitbuiting in kaart te brengen, de topmanagers ervan te ontmaskeren en aan de kaak te stellen? Of is er volgens de journalisten geen moreel vuiltje aan de lucht, wanneer er maar rekening gehouden wordt met bv.minimumleeftijden?
En roept het ook niet heel wat bedenkingen op dat de media nu hun morele verontwaardiging, terecht, uitschreeuwen, maar tegelijk vaak de promotors én profiteurs zijn van een gigantische seksindustrie?
25-04-2010 om 07:45
geschreven door Gust Adriaensen
20-04-2010
De onverbiddelijke logica van de BHV-scenario's
Dehaeneaanse voorstellen
Scenario 1
* Franstaligen vinden de Vlaamse toegevingen/compensaties onvoldoende,
dus
* Federale regering valt.
Scenario 2
* Dewever en zijn partij vinden de Vlaamse toegevingen/compensaties te verregaand,
dus
*Vlaamse regering desintegreert (want vallen kan ze niet) .
20-04-2010 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
16-04-2010
Verbanden
De Standaard nam enkele dagen geleden een zgn. 'wetenschappelijk' artikel op, onder de titel 'Celibaat en seksueel misbruik: is er een verband?'
Het gaat me hier nu niet om de inhoud, maar wel om de gekleurde bril waarmee een belangrijk deel van de journalisten, een en ander benaderen.
Want wat is het geval. Vanaf het losbreken van de massale mediabelangstelling voor seksueel misbruik door geestelijken, werd ook het celibaat aan de agenda geplaatst. Ruwweg lieten heel wat journalisten doorklinken het celibaat mede oorzaak zou kunnen zijn van seksueel misbruik. Die benadering diende duidelijk ook andere objectieven: de kerk moet maar eens komaf maken met dat verplichte celibaat. Van de weeromstuit doken er natuurlijk kerkelijk gezagdragers op, die bij hoog en bij laag beweerden dat er tussen celibaat en seksueel misbruik helemaal geen verband was.
En dan kom ik bij een recentere rel. Een Italiaanse kardinaal heeft in Chili verklaard dat hij van wetenschappers gehoord had, dat er een verband is tussen homofilie en seksueel misbruik.
Weer een vette kluif voor de media en voor sommige politici. De uitspraak werd ei zo na in de mond van de paus himself gelegd. En onze eigenste minister Smet deed bijna alsof hijzelf van misbruik werd beschuldigd en alsof hij klaar was om met Belgische troepen die verdorven hellekrocht die het Vaticaan, met de grond gelijk te maken.
Kortom, zware protesten tegen de uitspraak van die kardinaal en extra munitie om, weer eens, andere objectieven te dienen: het grote offensief tegen vijand nr.1, de Roomse Kerk.
'De Standaard' is een van de twee zelfverklaarde kwaliteitskranten van Vlaanderen'. Als lezer van dergelijke krant verwacht ik objectieve berichtgeving, genuanceerde en goed onderbouwde analyses en commentaren. Ik reken er dus op dat de krant binnenkort een zgn. 'wetenschappelijk' artikel publiceert onder de titel 'Homofilie en seksueel misbruik: is er een verband?'
16-04-2010 om 08:39
geschreven door Gust Adriaensen
14-04-2010
Natuurhistorische wandeling in Retie
Zondag 9 mei 2010, 14 uur, Marktplein:
Natuurhistorische wandeling. Gids: Danny Van der Veken.
Een aanrader!
14-04-2010 om 16:54
geschreven door Gust Adriaensen
11-04-2010
Parijs-Roubaixlimerick
Er was eens een renner uit Balen die de palm in Roubaix wou behalen. Maar Fabian reed als een trein, hij kreeg Tom helemaal klein. Die zuchtte:' Ik kom (nog niet) in de annalen.'
11-04-2010 om 20:58
geschreven door Gust Adriaensen
Lente
Dit is de tijd waarin nieuwe kracht door alles vaart. Het gras groeit groener, de wind is zoeler en soms hoor je 's avonds reeds buurtende buren. de kinderen huppelen buiten. Ze dansen met vriendjes over de nieuwe straat met kleurige linten in hun blonde haar.
11-04-2010 om 12:52
geschreven door Gust Adriaensen
08-04-2010
Kindermisbruik
Om het even welke vorm van kindermisbruik moet opgespoord, veroordeeld en gestraft worden. De media kunnen in dat verband een positieve rol spelen.
De hardnekkigheid waarmee bepaalde kranten zich blijven vastbijten in het seksuele misbruik door katholieke geestelijken veertig, vijftig jaar geleden, is dus te verantwoorden.
Maar van de media verwacht je ook dat ze niet met twee maten en gewichten meten, dat ze onbevooroordeeld zijn en dat hun scherpe veroordeling geen middel is om andere doelstellingen te dienen.
Niet alle journalisten komen daaraan tegemoet. Neem nu Walter Pauli van de zelfverklaarde kwaliteitskrant 'De Morgen'. Onder de titel 'Kinderschenners' keert hij zich scherp tegen 'de katholieke kinderschenners en degenen die hen beschermden'. Geen probleem mee. Maar het wordt bij lezing van Pauli's artikel duidelijker en duidelijker dat het hem ook en zelfs vooral te doen is om de kerk en de paus zelf onderuit te halen, ze in de beklaagdenbank te schrijven.
Als Pauli echt bekommerd is om de lichamelijke integriteit en de geestelijke gezondheid van kinderen, mag verwacht worden dat hij vol ijver aan een wellicht eindeloze artikelenreeks begint over kindermisbruik. Kinderschennerij en het toedekken ervan in journalistieke en politieke milieus, in het onderwijs en het verenigingsleven, in de gezinnen, families en buurten, in de commerciële circuits, kortom in alle segmenten van de maatschappij in binnen- en buitenland. En dat hij telkens, zoals nu met de 'katholieke kinderschenners' zoals hij ze noemt, de hoogste gezagdragers van al die sectoren als uiteindelijke verantwoordelijken aan het kruis nagelt. Ik zie het 'De Morgen' (of andere kranten) en Pauli nog niet doen.
Maar nu komt het mooiste. Ik schreef in die zin ook naar 'De Morgen' een reactie. De krant die zich wat graag profileert als de heraut van de vrije meningsuiting en zonder veel problemen de goorste scheldtirades tegen geloof en kerk online publiceert, bracht die reactie niet op het scherm. Of hoe de fervente tegenstander van censuur, zelf censor wordt.
Pauli kon er natuurlijk niet buiten de duidelijke veroordeling van pedofilie door aartsbisschop Léonard te vermelden, ook al zegt een inleidend zinnetje zoals 'Een heel ander geluid LEEK uit Brussel te komen, waar aartsbisschop...' veel over de ingesteldheid van de journalist.
Maar van de sterjournalist van 'De Morgen' mocht Léonard dan weer niet zijn abortusstandpunt plaatsen naast zijn pedofiliestandpunt.
Tjonge, tjonge. Er lopen in Vlaanderen meer en meer journalisten rond die een job bij de 'gedachtepolitie' prima zouden aankunnen of het misschien wel zouden kunnen schoppen tot grootinquisiteur!
08-04-2010 om 14:38
geschreven door Gust Adriaensen
04-04-2010
De betekenis van Pasen voor Notger Wolf
Notger Wolf, abt-primaat van 25.000 benedictijnen, spirituele wereldleider met naam:
'Pasen is de ware hoop, het ware vooruitzicht van mijn leven. Ik heb veel ellende gezien en meegemaakt. Pasen betekent dat er een nieuwe poort opengaat, het lijden en zelfs de dood worden overwonnen.
Wij worden uitgenodigd op een eeuwig feestmaal, zoals Jezus zei. Het gaat niet alleen om mijn eeuwig leven, maar vooral ook om de eeuwige omgang met andere mensen, met God.
Het gaat om een heel andere vorm van bestaan. Er zijn andere dimensies dan de drie of volgens Einstein vier, waarin wij hier bestaan. Het is geen wetenschappelijk vraagstuk, je kunt geloof niet reduceren tot wetenschap. Het is een mysterie. Ik geloof dat het laatste antwoord de verrijzenis is.
Jonge mensen in onze westerse wereld zoeken echt naar richting. Als er iemand is die hen zegt dat er een God is, die hen liefheeft, die hen perspectieven geeft, zelfs over de dood heen, dan luisteren ze. In mijn abdij zijn er om de maand vespers voor de jeugd. Daar komen, zonder enige vorm van reclame, duizend jonge mensen naar toe, om te bidden, zich te bezinnen.
Een teken van verrijzenis is ook je verdriet, je vreugde, je leven met anderen delen. Het leven is onaantastbaar, we moeten het verdedigen, solidair zijn met de mensenrechten, de cultuur van het leven propageren.
Pasen is een dag van vreugde. '
04-04-2010 om 09:30
geschreven door Gust Adriaensen
03-04-2010
Bittere paaseitjes, inderdaad.
In Afrika wordt nog altijd op grote schaal misbruik gemaakt van kinderen, vaak ook van uit andere landen 'ingevoerde' kinderen, voor de cacao-oogst. Dat is kinderarbeid en kinderhandel.
De grote chocoladeproducenten in West-Europa, in ons land, weten dat. Ze vertikken het evenwel echt druk uit te oefenen op hun leveranciers om die wantoestanden aan te pakken. Ze wassen hun handen in onschuld. In Afrika, zeggen de westerse chocolaadebonzen in koor, moeten ze maar orde op zaken stellen.
Wat kan de goedmenende chocoladeconsument dan het best doen? Fair-tradepaaseitjes kopen. Oxfamwinkels frequenteren. Wedden dat een en ander minder bitter zal smeken?
03-04-2010 om 13:35
geschreven door Gust Adriaensen
01-04-2010
De Wever deskundig bij de bok gezet door meester-strateeg Janssens
Het kon dinsdag niet op voor de Antwerpse burgemeester. Uit de Oosterweelmededeling van de minister-president bleek al dadelijk wie de echte winnaar van de Lange Wapperoorlog was: Janssens. Hij was er ook als de kippen bij om resoluut te verkondigen dat de brug er niet zou komen. Patrick nam Bart in snelheid en die was dus, nog stuurser en verongelijkter kijkend dan anders, op achtervolgen en scherpe-bochtenwerk aangewezen.
Bij Phara werd de triomf van Janssens nog extra in de verf gezet. Hijzelf zorgde ervoor niet triomfalistisch over te komen. Maar wat en hoe de burgemeester een en ander onder woorden bracht: chapeau!
Hij werd daarbij voortreffelijk geholpen door minister Crevits enkele uren eerder in Terzake en door Midas Dekkers en professor Devos aan Pharas en Lievens tafel. In Terzake liet de minister er geen twijfel over bestaan: het worden tunnels. Het woord brug kon ze al niet meer uit haar mond krijgen. Janssens liet natuurlijk niet na even naar Crevits te verwijzen. De bekende Nederlandse bioloog en auteur Midas Dekkers kwam maar een keer tussen. Maar met een onrechtstreeks enorm compliment aan de Antwerpse burgemeester. Dekkers zei al lachend dat Cohen ontslag genomen heeft als burgemeester van Amsterdam en het Nederlandse premierschap ambieert, om zich de miserie van de tunnelwerken in zijn stad te besparen. En professor Devos analyseerde en duidde de irritatie van de NVA. Dewever en zijn partij voelen zich gepakt door Janssens. Zij hadden graag wat meer tijd gekregen om de bocht naar de tunnel te nemen. Bovendien, aldus Devos, is er met betrekking tot het Oosterweeldossier een coalitie SP-A-CD&V tot stand gekomen waardoor NVA in een situatie van isolement en verweesdheid terecht is gekomen.
Mooi. Die analyse hoefde Janssens dus niet te maken of te becommentariëren. Hij kon zich beperken tot het steeds maar herhalen van de tunnel komt er, het erin kloppen van als Antwerpen een tunnel voor de HST kan graven helemaal onder de stad door, kan het ook een autotunnel aan (de Antwerpse variant van Yes, we can!) en een lofzang op minister-president Peeters, die zich ondanks zijn heupbreuk zo enorm had ingezet (ontroerend).
Dat alles bracht Janssens bewust traag en niet voor zijn beurt sprekend, zelfzeker en toch attent, met rustigende (en niet rustige, zoals sinds Van Rompuy het vers gebruikte, Henriëtte Van der Schalk, voortdurend foutief wordt geciteerd) vastheid. Zelfs Devos werd er een beetje zenuwachtig en opgewonden bij.
Kortom, hier was een burgemeester aan het woord die van wanten weet. Een meester-strateeg, de grote communicator, zoals Devos hem noemde.
En De Wever? Een tunnel kan, zegt ie. Erg blij met de keuze van het oorspronkelijke tracé, zegt ie. Maar nors kijkt ie wel, om ter norst. En knarsetanden doet ie vermoedelijk ook.
01-04-2010 om 11:01
geschreven door Gust Adriaensen
30-03-2010
Burgemeester Janssens de grote winnaar
Als er geen Lange Wapper komt, maar wel een tunnel, dan treedt de Antwerpse burgemeester als grote winnaar van de al lang aanslepende discussie over het mobiliteitsprobleem in en rond de Scheldestad, naar voren. En met hem natuurlijk de actievoerders van Straten-Generaal en Ademloos, én de Antwerpenaars die in een referendum 'neen' tegen een brug stemden.
Maar voor Janssens en zijn stad, is er nog veel meer. Miljarden meer. Het Masterplan 2020 voorziet in enkele belangrijke verbindingen tussen snelwegen, verder van de stad weg. De herinrichting van de kaaien, van het Operaplein, van het noordelijk deel van de Leien, en de uitbreiding van het tramverkeer staan op het program.
Bart De Wever, de grote politieke concurrent van de burgemeester, kan niet anders dan uitermate jaloers zijn op Janssens. Door zich duidelijker en duidelijker voorstander van een brug te verklaren, tegen de wil van vele Antwerpenaars in, heeft De Wever zich gaandeweg in een kwetsbare positie gemanoeuvreerd. Op de keper beschouwd toch niet zo slim van de bijna 'slimste mens ter wereld'.
30-03-2010 om 08:39
geschreven door Gust Adriaensen
29-03-2010
De schoonheid van de liturgie
De viering van palmzondag in de Postelse abdijkerk meegemaakt. Niet alleen betekenisvol in religieus opzicht maar ook een intense esthetische ervaring.
Vanuit de abdijgangen trekken de norbertijnergemeenschap en de kerkgangers met een gewijd palmtakje in de hand, zingend de kerk binnen.
Daar ontplooien zich de met zorg uitgevoerde eeuwenoude rituelen. Deze combinatie van muziek en zang, teksten, gebaren, kleuren, maakt diepe indruk op gelovigen en niet-gelovigen.
In het intieme, nog deels romaanse kerkje van de Postelse norbertijnen, komt alles nog treffender tot uiting. Temeer omdat de abdijgemeenschap al lang bijzondere zorg besteedt aan de liturgische vieringen.
Ook de viering van het zgn. paastriduüm -goede vrijdag, paaszaterdag en pasen- zal weer allen die meevieren, treffen door de diepte van mysterie en bezinning maar ook door de glans van schoonheid.
29-03-2010 om 08:47
geschreven door Gust Adriaensen
24-03-2010
De rijke geschiedenis van een prachtig domein
Koning Albert I bezocht ooit het huidige Prinsenpark
Tijdens een ontspannende wandeling in het provinciale groendomein in Retie, een en ander te weten komen over het Prinsenpark: een ideale combinatie.
Tot 1950 maakte het park deel uit van het uitgestrekte Koninklijk Domein in Retie en Geel. Leden van de Koninklijke Familie kwamen er op bezoek.
Voordien was het eeuwenlang gemeentelijke grond, de aarden. Woeste grond, gekenmerkt door heidevlakte. Honderden schapen vonden er hun voedsel maar ook de Retiese galg stond er opgesteld.
De parkwachters geven u op zaterdag 27 maart om 14 uur de kans om tijdens een wandeling nog meer te vernemen over verleden en heden van het Prinsenpark.
24-03-2010 om 08:07
geschreven door Gust Adriaensen
19-03-2010
Paard
In Herentals had onze minister-president, die tijdens de week werkt als een paard, een hele stoeterij paarden ter beschikking, voor een ritje door het Kempense natuurschoon ter ontspanning.
Hoewel het onfatsoenlijk is een gegeven paard in de bek te kijken, deed Kris dat toch zorgvuldig en haalde uiteindelijk het beste paard van stal.
Enkele vrienden hielpen hem het dier te bestijgen, er nauwkeurig op lettend dat ze de minister-president niet over het paard tilden.
Hoog te paard zittend, echt een prins op het witte paard, draafde de Vlaamse premier, minzaam én ironisch glimlachend, langs de eenvoudige en bewonderend toekijkende Kempenaars.
Maar ach, wat gebeurt, in een flits. Kris' paard, geen ezel zijnde, stoot zich voor de tweede keer aan een uitstekende Herentalse dennenwortel en doet, helaas, de minister-president in het goudgele Kempense zand bijten.
Tja, het weze het dier vergeven: het beste paard struikelt wel eens. En Kris? Hij had wellicht toch op het verkeerde paard gewed.
Maar een spoedig herstel, dat wensen alle welmenende Vlamingen (en Walen, en Brusselaars) hem toe. Zodat ie weer vlug, kan wroeten, zwetend als een paard, voor het heil van Vlaanderen (en de rest van de wereld).
19-03-2010 om 16:01
geschreven door Gust Adriaensen
17-03-2010
De bruine jeugd van Hugo Claus
Er wordt dezer dagen nogal wat aandacht besteed aan een recent ontdekt collaboratiedossier over Hugo Claus. Hij is lid geweest van de Nationaal-Socialistische Jeugd in Vlaanderen.
De media sloven zich uit om dat 'bruine' verleden van de auteur te minimaliseren. Naar mijn mening doen ze dat terecht. Voor mijn part hoef je dergelijke jeugdzonden zelfs helemaal niet op te rakelen.
Wat ik wil aanklagen zijn de twee maten en gewichten die vele journalisten hanteren. Het frappantste voorbeeld is de manier waarop ook de Vlaamse media al jarenlang het 'naziverleden' van de jonge Jozeph Ratzinger, de huidige paus, behandelen. Telkens opnieuw duikt dat weer op. En niet vergoelijkend, niet minimaliserend. Maar beschuldigend.
Ik heb een sterk vermoeden dat het Vlaamse mediakot te klein zou zijn, als een collaboratiedossier, hoe miniem ook, over kardinaal Danneels, of -God verhoede- over aartsbisschop Léonard, te voorschijn kwam. De gazetten zouden er wekenlang vol van staan.
17-03-2010 om 09:35
geschreven door Gust Adriaensen
12-03-2010
Het bronstige rendier
Dat de verzorgers van de zoo er niets beters op vonden dan zich met enkele flinke tikken van een schop, tegen een aanvallend bronstig rendier te verdedigen, verwekte in sommige (fundamentalistische) dierenvriendenkringen grote verontwaardiging.
GAIA-baas Vandenbossche was er als de kippen (?) bij om de praktijk plechtig én heftig aan te klagen. Hij verklaarde zich ook bereid om voor de verzamelde barbaarse verzorgers van de zoo, eens te demonstreren hoe je een kolos van een rendier, zelfs al is het een bronstig mannetje, tegemoet treedt.
Dus betrad Michel op een mooie dag onder enorm grote belangstelling, een kooi in de Antwerpse zoo met daarin een bronstig rendier, dat, omdat het op 11 juli geboren was, de naam van Jan Breydel gekregen had.
Vandenbossche schuifelde naar het centrum van het hok, almaar fluisterend 'ik hou van alle dieren, in het bijzonder van jou'.
Daar had Jan Breydel geen oren naar. Het onderscheid tussen mannetjesmensen en wijfjesmensen was hem zo al niet erg duidelijk en bovendien verblind door de drift van zijn bronst, zag hij in de GAIA-president een te bespringen levend wezen, wat hij dan ook probeerde te doen.
Vandenbossche was nog net in staat 'in het bijzonder van jou' uit te brengen vooraleer hij op het enorme gewei van Breydel deskundig werd gespietst. Tot ontzetting van de toeschouwers (en tot leedvermaak van sommigen) paradeerde het rendier, nu rustig geworden, door de kooi, het bungelende en brullende lichaam van Vandenbossche als een trofee voor zich uit dragend.
Dankzij de met schoppen toesnellende verzorgers, kon Michel uit zijn netelige positie bevrijd en met bekwame spoed naar het AZ gevoerd worden, waar geconstateerd werd dat zijn verwondingen al bij al nog meevielen.
En Jan Breydel? Die had weliswaar wat meppen met de schoppen te verduren gekregen. Maar 's avonds kreeg hij van de verzorgers een extra verzorgd avondmaal.
12-03-2010 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
10-03-2010
Het Retiese dialect (30)
Mannen gebruik(t)en wel eens het woord schùtpetrajs voor vrouw. Het eerste deel is schort, gewestelijk voor vrouwenrok. Patrijs is geen toevallige keuze: deze fazantachtige vogel was eertijds een gezochte lekkernij, denk ook aan het gewestelijke patrijsje om iets begeerlijks aan te duiden. Een moederlijke, tamelijk corpulente en eerder slonzige vrouw is en gój hop. Waarschijnlijk gaat het woord terug op de vogelnaamhop: een trekvogel met een grote kuif en een lange, rechte snavel die ook wel stront- of stinkhaan genoemd wordt. In de broedtijd scheiden zowel jongen als het wijfje een stinkende vloeistof af uit de stuitklier. Helemaal negatief klinkt en vol têk (vuile teek) dat als scheldwoord voor een vrouw gebruikt werd. Een teek is een parasiet waarvan de verspreiding de laatste jaren onrustbarend toeneemt. Afkeurend klinken zowel en wôj als en bewéjde/ bewéjd. Beide zijn afgeleid van waaien. Het eerste woord duidt een losse, frivole vrouw aan. Het tweede legt meer de nadruk op ongewone, abnormale gedragingen , kledij en opschik (ge zè zjust en bewéjde). Het aan het Frans ontleende ne marchánd is een koopman, een venter. Een handelaar, in het bijzonder een paardenhandelaar, die oneerlijk tewerkgaat, die bedrieglijk ruilt is nen tùsser (tùssen)(tuiser, tuisen). De woorden zijn verwant met Duits täuschen (bedriegen) en tauschen (ruilen).En hobbele (nen hobbelen) betekent een gevlekt dier, bv. een koe, bij uitbreiding ook gebruikt voor mensen, bv. iemand met vlekken , verfspatten enz. in het gezicht. Hobbel (oneffenheid) is een variant van heuvel.
De holtestussen sleutelbeen en het schoudergewricht zijn de wajwôtervèjes (wijwatervaatjes).Ne pasboek werd wel eens gebruikt om een portefeuille aan te duiden. Nen djoef en ne fómp (fómpen, ne fómper) zijn klanknabootsingen en betekenen een krachtige duw respectievelijk een stoot, stomp, por met vuist, elleboog of knie. E zjipjen (vervorming van het Franse jupe, vrouwenrok) is niet alleen een korte kiel voor mannen (e kéljen, kieltje) maar ook een snoepje van zwarte,zachtedrop (en bùljen zjipjes).In deze laatste betekenis gaat het woord terug op het Franse jujube dat uit het Latijnse zizyphum komt en de besachtige steenvrucht van een oosterse boom , de jujuba, aanduidt die o.a. bij het vervaardigen van hoestballetjes gebruikt wordt. Dadels werden smèèrlappen genoemd en neegertètten zijn negerzoenen: een zoetigheid bestaande uit een klein, rond koekje met een bol van schuim (van eieren en suiker) erop en bedekt met chocolade. Dékrójen (roeden)waren de lange, buigzame latten waarmee het stro op de daken bevestigd werd. De hanenbalk (de horizontale balk boven in een dakgebint) was et schêrbiejen (scheerbeen). Het eerste deel gaat terug op schoren (stutten). E schówer betekent niet alleen een stutbalk, een schuinse steunbalk maarook een schoorbrug, een kleine, eenvoudige brug over beek of gracht, meestal bestaande uit twee hoofdliggers die van landhoofd tot landhoofd lopen , elk gesteund door twee schoren.De extra steunpaal die bv. bij het lossen van een hooikar gebruikt werd, was et dèdde biejen (derde been). Ne kréjappel (kraai-) is een galappel: de appelvormige uitwas aan de bladeren van de eikenbomen, ontstaan door de steek van de galwesp.Ne pjètsstoewet (paardenstoot) is de aanduiding voor paardenvijgen, de uitwerpselen van een paard.
10-03-2010 om 19:28
geschreven door Gust Adriaensen
08-03-2010
Geschiedenis van het Prinsenpark...al wandelend
De geschiedenis van het Prinsenpark
De geschiedenis van het Prinsenpark
Waar:
Provinciaal Groendomein Prinsenpark, Retie
Wanneer:
27 maart 2010, om 14 uur
Prijs:
Gratis
Voor wandelaars en rustzoekers is het grote Prinsenpark een juweel van afwisseling en sfeer. Retiese Aart, Park van Retie, Prinsenpark, : achter al deze benamingen schuilt een roemrijk verleden.
Tijdens een wandeling door dit prachtige natuurdomein vertelt een gids de geschiedenis van het vroegere Koninklijk Domein.
08-03-2010 om 12:39
geschreven door Gust Adriaensen
06-03-2010
Wilders
Wat is er toch aan de hand met onze noorderburen, het vroegere gidsland? Regeringscrisis, politieke versnippering, het succes van de PVV en natuurlijk het fenomeen Wilders. Je wordt er duizelig van.
Wilders. Voor zijn aanhangers is hij ongetwijfeld de Goud Gelokte God. Voor tegenstanders, zoals Volkskrantcolumnist von der Dunk, de Grote Geblondeerde Griezel.
Wilders' (tijdelijke) succes steunt op angst en afkeer. Misprijzen voor het Haagse establishment (binnenkort hoort de heer Wilders er misschien zelf bij). Angst voor de, volgens de PVV, groeiende islamisering van de Nederlandse samenleving.
Ik denk dat vooral die angst, steeds opnieuw bewust om electorale redenen aangewakkerd, het succes van de eenmanspartij, de PVV, verklaart.
Maar wat zal gebeuren, mocht de PVV in de toekomst mee de lakens uitdelen in Den Haag? Zal Wilders ook maar iets van zijn anti-islamplannen kunnen realiseren?
Als dat gebeurt, zou er niet alleen sprake zijn van een echte omwenteling in de Nederlandse politiek en maatschappij. Maar in dat geval, je kunt er donder op zeggen, zullen de angst en de onveiligheid binnen Nederland (maar wellicht ook in de buurlanden) hand over hand toenemen.
Met andere woorden: het fenomeen Wilders is ontstaan uit de angst en de onzekerheid ten aanzien van de multiculturele en multi-etnische samenleving. De PVV groeit zo sterk door het aanwakkeren van die angst, onzekerheid en onveiligheidsgevoelens. Maar Wilders zorgt er ook voor dat door zijn polariserende opstelling en uitspraken, de angst voor ernstige rellen of nog erger, voor terreurdreiging, in Nederland groter wordt.
Mocht Wilders in de toekomst mee beleidsverantwoordelijkheid dragen en de beloftes realiseren die hem politiek zo succesvol maken, dan zal die angst binnen de Nederlandse samenleving meer dan terecht blijken te zijn.
06-03-2010 om 11:07
geschreven door Gust Adriaensen
03-03-2010
Identiteit
Er is de laatste dagen een boeiend debat op gang gekomen over 'nationale identiteit'. De tenoren zijn Verhofstadt en De Wever.
De vroegere premier verwerpt het opkloppen van die 'nationale identiteit'. Die draagt gevaren in zich van extremisme, racisme, intellectuele geborneerdheid.
Dewever haalt schamper en venijnig uit naar Verhofstadt. Het wereldburgerschap dat Guy klaarblijkelijk voorstaat, is goed voor welgestelde intellectuelen, die zich een villa in Toscane kunnen veroorloven. De gewone burger, aldus Bart, heeft nood aan houvast en dat vindt hij in bv. een Vlaamse identiteit.
Kortom, het extreme liberale individualisme van een getalenteerde en geprivilegieerde persoonlijkheid als Verhofstadt tegenover de naar zekerheid en bevestiging zoekende Jan Modaal. En volgens De Wever kun je die vinden in volkse verbondenheid.
De Wever heeft wat dat betreft zeker een punt. Maar hij zou toch eens duidelijk moeten maken wat die 'Vlaamse identiteit' precies inhoudt. Dat doet hij niet echt. Hij gaat er gewoon van uit dat het 'Vlaamse volk' bestaat.
Dat is natuurlijk makkelijk maar geeft geen antwoord op voor de hand liggende vragen. Eentje ervan is bv.: wat is de verhouding tussen dat 'Vlaamse volk' en de grenzen van de deelstaat Vlaanderen in het federale België? Een andere: overstijgt die zgn. identiteit wel echt de toch wel grote verschillen tussen de regio's binnen Vlaanderen?
Zou het niet zo kunnen zijn dat bv. Kempenaars uit de grensstreek zich op zijn minst in allerlei opzichten even sterk verwant voelen met de Kempenaars uit Noord-Brabant, als met de West-Vlamingen? De inwoners van Bachten de Kupe lijken mij althans, vaak een vreemder volkje te zijn dan de Noord-Brabanders van de Meierij.
03-03-2010 om 10:32
geschreven door Gust Adriaensen
25-02-2010
Het Retiese dialect 39
Het Retiese dialect 39
En zwing is een spoorstok, een dwarshout aan een kar of koets waaraan de strengen worden vastgemaakt. Het woord is verwant met het Duitse schwingen (slingeren) en het Engelse swing (zwaaien). Het benoemingsmotief zit in de slingerende beweging van de spoorstok. Naast de algemeen Nederlandse betekenis bilhamer, werktuig om een molensteen te scherpen (verwant met bijl en Engels bill voor houweel) heeft bil(s) in ons dialect ook als betekenis dwarsligger onder rails, biel en biljartbal en kogeltje in kogellagers. Voor deze dialectische betekenissen gaat het woord terug op het Franse bille.Bóget was (is) de Retiese uitspraak van boekweit, een vroeger vrij veel verbouwd graangewas (denk aan de Boekweitbanen in vele Kempense dorpen, ook in Retie). Boekweit betekent letterlijk beuktarwe. De vrucht lijkt erg op beukennootjes en weit (tarwe) is verwant met het Engelse wheat en het Duitse Weizen. Weit betekent wit, het graangewas is dus ook genoemd naar de kleur. Krinselen dat in vele dialecten wannen betekent , werd in het Reties ook als zelfstandig naamwoord gebruikt met als betekenis korte stukjes stro die bij het wannen minder ver uit de wanmolen werden geworpen dan het kaf. Krinselen, krenselen is een afleiding van krensen, Middelnederlands criensen (wannen). De woorden gaan terug op een basis die draaien betekenten ook aanwezig is in bv. kring en het Engelse cradle (wieg).
De rituelen bij het versierings- en liefdesspel werden natuurlijk ook in tal van uitdrukkingen onder woorden gebracht of becommentarieerd. Enkele passeren hier de revue. Wanneer een man tijdens bv. een bal , zijn oog liet vallen op een meisje, probeerde hij ze vjèrrig te mô?en ver de volgenden zóndag: hij toonde extrabelangstelling voor haar, probeerde een afspraakje voor het volgende dansfeest te maken. Vjèrrig is de dialectische uitspraak van vaardig, een afleiding van vaart, met als betekenis : gereed om te gaan, bereid. Er iejen nor hojs duun was meestal een volgende, belangrijke fase. Hartstochtelijk gekus kon dan niet lang meer uitblijven. Als dat te ongegeneerd voor het oog van (oudere ?) mannengebeurde, kon dat de ironisch-welwillende commentaar uitlokken: haj is ze ònt èèzen of haj is ze ùt de krop ònt vójeren(voeren). Ongetwijfeld zijn deze uitdrukkingen ooit in kringen van echte vogelliefhebbers ontstaan. Èèzen is azen en betekent voeren (de vogels voeren hun jongen); krop is de verwijding van de slokdarm bij verschillende soorten van vogels, dienend als voormaag waarin het voedsel geweekt wordt.
Maar je weet het ook wel, waarde lezer, het is niet allemaal rozengeur en maneschijn in het leven. Dat de meeste mensen met het verstrijken der jaren krimpen, tot daar aan toe. Alhoewel: as ge klènder wojnt, komt ewe mónd dichter baj ew gat te stôn èn dan krégde ne stinkenden ásem.Erger is natuurlijk wanneer je met de gezondheid begint te sukkelen, in de lapmánd zit. Een lapmánd is een mand waarin het verstelwerk opgeborgen wordt; de algemeen Nederlandse uitdrukking is overigens in de lappenmand zijn. Hoeveel mensen zijn er niet die het ôn deren tikker hémmen (hart)? Of psychisch uit evenwicht raken en na verloop van tijd zoe zot as en staldeur zijn? Uiteindelijk sterft iedereen en gedurende de dagen tussen overlijden en begrafenis , ligt de overledene bóve jèèr (aarde).
Toch maar afronden met een poëtische weerspreuk, weliswaar afkomstig van iemand met Kasterleese roots: as meej lichtmis ( 2 februari) et licht óp de kérkboek valt, zal het nog hèt vriezen. Vraag is of de lichtinval in onze Sint-Job en Sint-Martinus een test van het waarheidsgehalte van deze mooie spreuk mogelijk maakt. Wie doet op 2 februari 2011 de proef?
25-02-2010 om 13:16
geschreven door Gust Adriaensen
23-02-2010
Hartverwarmend en verrijkend
De twee reportages van Annemie Struyf over de trappistinnen van Brecht genoten niet alleen massale belangstelling maar oogstten ook veel positieve kritiek.
Terecht. We kregen de gelegenheid kennis te maken met vrouwen, die ondanks hun teruggetrokken bestaan in het teken van God, bidden en werken, helemaal niet zonderling overkwamen. Integendeel. Er was bij velen duidelijk heel veel diepe levensvreugde aanwezig. Humor ook. En in een duidelijke, verzorgde taal formuleerden zij ook hun geloof, vertrouwen, twijfels, herinneringen, hoop, irritaties, beperkingen. Een verfrissende openheid, die, ook wanneer het om de gewone, alledaagse dingen ging, de banaliteit oversteeg.
Ik dank dat iedere kijker echt ontroerd en geraakt is geworden door het getuigenis van de stervende zuster. Zo puur en eenvoudig in haar gebed, dag en nacht, betrokken op haar moeder en op alle mensen 'die het moeilijk hebben'.
Om heel stil bij te worden.
23-02-2010 om 09:11
geschreven door Gust Adriaensen
21-02-2010
De desintegratie van LDD en Vlaams Belang
Het wordt duidelijker en duidelijker. LDD is een fusee en je weet: daar komt vlug een einde aan. Vlaams Blok-Vlaams Belang heeft het langer uitgezongen. Maar de mot zit er duidelijk in.
LDD is eigenlijk een eenmanspartij. En de aanhang een ratjetoe van vooral gefrustreerde liberalen en Vlaams-Nationalisten. Een partij zonder eigen maatschappijvisie, zonder program. Als De Decker ermee stopt, zakt LDD als een pudding in elkaar.
Ook de programmabasis van het Vlaams Belang is te smal. Een verkrampt nationalisme en een soms hysterisch antivreemdelingengebrul zijn ook voor de gemiddelde inwoner van onze miniregio niet zo aantrekkelijk. Het is overigens een teken aan de wand dat de eeuwige boegbeelden De Winter en Annemans, al een hele tijd bijna niet meer zichtbaar zijn in de media. En voorzitter Valkeniers slaagt er niet echt in hun plaats in te nemen.
Zowel LDD als het Vlaams Belang worden bovendien aangevreten door de NV-A van Dewever. Of moet ik schrijven 'door Dewever tout court'? Want ook NV-A, ook al heeft de partij wat stevigere en diepere roots, loopt hetzelfde gevaar als LDD en Vlaamse Belang. Te sterk verbonden met (tijdelijk) populaire figuren maar geen echte sociaaleconomische maatschappijvisie. Als Dewever het voor bekeken houdt, is de aantrekkelijkheid van NV-A voor de meeste kiezers ook om zeep.
21-02-2010 om 17:42
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2010
Een vastenvraagje
Velen van degenen die op allerlei internetfora hun gal uitspuwen en de goorste scheldwoorden en verdachtmakingen niet schuwen, wanneer het gaat om christendom, kerk, paus, priester, kloosterling, gelovige, komen in Vlaanderen uit een katholiek nest.
In tal van omstandigheden hebben zij het ook over de normen en waarden van onze 'Vlaamse' samenleving, van onze westerse cultuur en de noodzakelijke verdediging ervan.
Klinkt deze normen-en-waardenverkondiging nog wel geloofwaardig uit de mond van mensen die in een handomdraai het christelijk-religieuze en christelijk-culturele erfgoed van hun voorouders van zich afgeschud hebben en vaak agressief verloochenen?
18-02-2010 om 21:51
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2010
'Je gulp staat toch niet open.'
Je gulp staat toch niet open?
De machtigen van Europa schreden de wereldpers tegemoet. Trichet van de Europese Centrale Bank, Merkel en Sarkozy . De twee laatsten duldden de armlastige Griekse Papandreou tussen hen in. Symbolischer en veelzeggender kon het niet: wij zijn de redders van Griekenland. Barroso en Van Rompuy op de tweede rij. De president van Europa moest nog van achter de rug van de Griekse premier wegschieten om op het laatste nippertje ongeveer gelijktijdig met de anderen tot stilstand te komen voor het persleger.
Daar stonden ze dan. De foto van ap in De Standaard zegt boekdelen. Iedereen kijkt en keert zich naar de Europese president. Maar hoe. Blikken en gebaren vertellen werelden.
Trichet en Papandreou kijken geamuseerd en wat ironisch. Sarkozy gaat na of het pak van Van Rompuy van onberispelijke Franse snit is. Controleert tegelijkertijd of de gulp van de president wel gesloten is. Merkel en Barroso gebaren, de ene met nog een zweem van moederlijke aanmoediging, de andere met duidelijke geïrriteerdheid, dat van Rompuy iets mag/moet zeggen.
De president is van zijn melk. Zoveel is duidelijk. Kijkt beteuterd. Je ziet hem in paniek denken : Moet /Mag IK iets zeggen? Herinner je nog de eerste keren dat je een nieuwjaarsbrief moest voorlezen? Doodsangsten stond je uit. Al die kwetterende omas en tantes (de opas en ooms kon het allemaal niet veel schelen) die je pushten om te starten. Afschuwelijk.
Ach Herman. Waarom sloeg je die opgeblazen egos niet plat met een schitterende, alleszeggende haiku? Of waarom siste je niet in het Pajottenlands: Je kunt ze kussen. En dan in duidelijke taal: Moi, je suis le Président!- I am the President!.
Maar nee. Je staat erbij als eenbetrapte en gepeste kleuter. En je moet ongetwijfeld gedacht hebben: Was ik maar gezellig thuis in Sint-Genesius-Rode bij mijn Geertrui..
12-02-2010 om 20:57
geschreven door Gust Adriaensen
10-02-2010
Van Rompuy voor de vuurproef
Morgen vindt in Brussel de top van de 27 lidstaten van de EU plaats. Herman Van Rompuy zal daarvan de president zijn. Dat is de eerste keer. Op zichzelf historisch te noemen.
Je kan moeilijk beweren dat Van Rompuy de voorbije maanden sterk de aandacht van Europa en van rest van de wereld heeft getrokken. Integendeel. Voor en na zijn benoeming werd er vooral door de media schamper en vaak gewoonweg vernederend bericht over die grijze, onbekende, haikuschrijvende Belg. Die beoordeling werd ongetwijfeld mede in de hand gewerkt door het soms hallucinante dan weer clowneske Belgische politieke bedrijf.
Of Van Rompuy aan zijn functie van Europese president gezag en inhoud kan geven, hangt van zijn optreden op deze top af. Hij is cruciaal zowel voor de slagkracht van de Unie en de toepassing van het Verdrag van Lissabon, als voor de persoon en de presidentsfunctie van Van Rompuy.
Mocht Van Rompuy falen, dan zal het niet liggen aan zijn intellectuele, diplomatieke en geestelijke talenten. Daarmee moet hij zeker niet onder doen voor de meeste leidende figuren in de EU en daarbuiten.
Nee. Een eventuele mislukking van Van Rompuy zal te wijten zijn aan machtsspelletjes en nationalistische oprispingen. Als hij op de gepaste manier daartussen kan laveren en zo precies mogelijk nu al weet welke valkuilen reeds gegraven zijn, kan hij als een grote mister Europe verder trekken. Het alternatief is: politiek wegrotten (of klinkt 'mummificeren' zachter?) in een louter ceremoniële functie.
10-02-2010 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2010
Senaatsvoorzitter verricht nuttig werk
Vaak trekken te kritische journalisten het nut, ja zelfs het bestaansrecht van de Belgische senaat in twijfel.
Voorzitter De Decker bewijst dezer dagen met glans dat het journaille dwaalt. Deze liberale excellentie is op het ronduit schitterende idee gekomen een werkgroep in het leven te roepen die zich buigt over de protocollaire volgorde bij plechtigheden van topniveau.
Geniaal toch! En maatschappelijk gezien uitermate relevant en dringend. Want stel u voor. Tot nu toe staat de kardinaal op de eerste plaats. De pauselijke nuntius, als deken van het diplomatencorps, godbetert, op de tweede. Dat moet veranderen, vindt de senaatsvoorzitter. In een sterk geseculariseerd land als het onze, kan dat toch niet, nietwaar.
En meedrijvend op de weer wat sterkere anticlericale golf, naar omhoog gestuwd door de krachtige anti-Léonardwind, zag De Decker zijn kans schoon en beviel hij van zijn creatieve voorstel.
Maar er ontstond al direct verwarring en geruzie. Wie, wie op de eerste plaats, als de kardinaal niet meer mag. Tja. Problem. Big problem. Misschien droomt De Decker zelf wel van die onbetwistbare ereplaats.
Ik gun ze hem. Een man, een voorzitter van de Hoge Vergadering, die zulke ideeën produceert, die op die manier zin geeft aan de senaat, verdient het. En posteer de kardinaal maar helemaal laatste in het rijtje. De nuntius? De job afschaffen? Terug naar Rome?
04-02-2010 om 20:28
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2010
Keiheuvel: van zwarte vlek tot groene oase
De officiële openstelling op 30 januari, van de heringerichte voormalige campingsite Keiheuvel in Balen, was een deugddoende belevenis.
De vzw Kempens Landschap kocht in 2005 het door zinkassen vervuilde en door verkrottende bouwsels ontsierde domein.
De gemeente Balen, Umicore, Kempens Landschap en de Vlaamse Landmaatschappij slaagden er dankzij intense samenwerking op vrij korte tijd in, het inrichtingsplan 'Duinherstel Keiheuvel' te realiseren.
Niet minder dan 15.000 ton zinkassen werden afgegraven en weggevoerd. De bovengrondse en ondergrondse infrastructuur van de voormalige camping werd afgebroken. Dunningen werden uitgevoerd en exoten bestreden. Oevers van vennen werden afgeschuind.
Bovendien werd een wandelpad bewegwijzerd, ook een voor rolstoelgebruikers met rechtstreekse verbinding met het rusthuis in de buurt. En aan nieuwsgierige kleuters en jong gebleven grote mensen werd eveneens gedacht. Een vrolijke speurtocht naar de verstopplekjes van de Keikopjes (ze dartelen nog altijd rond in gebied), behoort tot de mogelijkheden.
Burgemeester Johan Leysen en schepen van leefmilieu en natuur Zjeen Reynders van Balen, Jos Geuens en Philip De Backer van Kempens Landschap en Ria Gilis van VLM, konden dan ook terecht hun fierheid en tevredenheid uitspreken over de realisatie.
Een wandeling door het gebied -op de openingsdag sprookjesachtig door het laagje sneeuw-, maakte op het terrein duidelijk welke grote natuur- en recreatieve mogelijkheden het gebied heeft. Bovendien vormt het een schitterende aansluiting op de achterliggende stuifduinenrug en het natuurgebied De Mosten.
30-01-2010 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
29-01-2010
Annemie Struyf in 'Phara'
De eerste aflevering van 'In Gods naam' deed al heel wat stof opwaaien. TV-journaliste Annemie Struyf mocht diezelfde avond in 'Phara' commentaar geven bij de reeks en, hoe kan het anders, bij de benoeming van Léonard tot aartsbisschop.
Een verklaring voor de bekering van vrij veel jonge, Vlaamse vrouwen tot de islam, ziet Annemie Struyf in het feit dat meer en meer mensen het extreme materialisme in vraag stellen en zoeken naar zingeving, geborgenheid en warmte. Ik denk dat ze gelijk heeft. Ook de belangstelling voor religie en godsdiensten wordt groter. De vraag kwam evenwel in me op of er ook Vlaamse mannen zijn die zich bekeren tot de islam. Als er al zijn, dan toch veel minder dan vrouwen, denk ik. En hebben de vrouwen die zich bekeren, in de meeste gevallen geen relatie met een moslim? Voor de hand liggende vragen die onbeantwoord werden gelaten.
Reynebeau bracht bij het thema gelijkwaardigheid man-vrouw terecht een corrigerende nuance. Wij doen hier vaak alsof er helemaal geen discriminatie of vernederende behandeling van vrouwen is. En we (willen) vergeten dat pakweg 50, 60 jaar geleden de relatie man-vrouw veel gelijkenis vertoonde met wat we bij moslims nu zo sterk veroordelen.
Wat Léonard betreft, ben ik het eens met Annemie Struyf dat de bakken kritiek die over deze man worden uitgestort, geen uiting zijn van evenwichtige, objectieve journalistiek. Integendeel de media bezondigen zich heel bewust aan vooringenomenheid, hanteren twee maten en gewichten, interpreteren of verdraaien de uitspraken van Léonard in de richting die zij op het oog hebben. Twee voorbeelden. Hoe dikwijls de aartsbisschop ook al gezegd heeft dat hij homoseksualiteit afwijst maar respect opbrengt voor de homoseksuele mens, toch zeggen en schrijven journalisten steevast, nu ook weer in Phara, dat Léonard homos veroordeelt. En hoewel de aartsbisschop duidelijk zegt dat zijn verwijzing naar anorexia een voorbeeld is, maken journalisten daarvan een vergelijking. Ook nu weer in Phara. Zij zouden toch moeten weten dat er een verschil is.
Het is onderhand duidelijk aan het worden. Wanneer het gaat over christendom en katholicisme, over de standpunten omtrent homoseksualiteit, abortus, euthanasie, enz. , stijgt er van uit een groot deel van de mediamensen een sektarisch, fundamentalistisch gehuil op: niemand, en zeker de aartsbisschop niet, mag een andere opinie hebben dan wat volgens hen mainstream in de maatschappij leeft.
Tot slot: is het je ook al opgevallen dat tot nu toe, geen enkele vraag aan Léonard gesteld is omtrent de sociaal-economische visie van de kerk en van de aartsbisschop? Merkwaardig toch. Of vreest men dat Léonard dan verrassend progressief uit de hoek zou kunnen komen?
29-01-2010 om 07:54
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2010
Peumans komt in de problemen
Jan Peumans (NV-A) is een overtuigde republikein. Hij weigert dus in te gaan op koninklijke uitnodigingen. Maar Jan is ook voorzitter van het Vlaamse parlement en in die functie heeft hij natuurlijk ook verplichtingen (en privileges) binnen het Belgische staatsbestel. Want tot nader order bestaat het koninkrijk België nog altijd.
De republikeinse halsstarrigheid van Peumans leidt tot collateral damage. Want Jan stuurt dan wel een plaatsvervanger naar de koninklijke nieuwjaarsreceptie om op zijn plaats in het rijtje van de hoogwaardigheidsbekleders te staan en een handje van Albert te krijgen. Maar dat strookt dan weer niet met het protocol van Binnenlandse zaken. Gevolg: het Vlaamse parlement ontbreekt in de 'indrukwekkende' rij.
De achtbare voorzitter van het parlement zou zich toch moeten afvragen of zijn republikeinse profileringsdrang wel bijdraagt tot het binnenlandse en buitenlandse respect voor de regio Vlaanderen.
En gaat hij even consequent zijn in het weigeren van uitnodigingen uitgaande van instellingen, landen, regimes, die in politiek en/of moreel opzicht niet erg koosjer zijn?
28-01-2010 om 11:57
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2010
Vlaanderen in Europa
Willy Kuijpers spreekt in Retie
Vlaanderen binnen Europa. Dat is het onderwerp waarover Willy Kuijpers op donderdag 28 januari om 14 uur in GC Den Dries, handelt.
Willy Kuijpers heeft een jarenlange politieke carrière als volksvertegenwoordiger, senator en Europees parlementslid achter de rug. Momenteel is hij nog altijd burgemeester van Herent.
Wellicht weet niemand meer over Vlaanderen in Europa, dan Kuijpers. Hij heeft zich altijd ten volle ingezet voor een Europa van de regio's.
Info: -organisatie: OKRA-academie -GC Den Dries, Kerkhofstraat, Retie -donderdag 28 januari 14 uur
26-01-2010 om 18:31
geschreven door Gust Adriaensen
25-01-2010
De Gucht persona non grata bij Vanackere
Karel wond er, zoals gewoonlijk, weer geen doekjes om. Dat onze buitenlandminister breed lachend, volledig ontspannen, in casual suit godbetert, glas sjampieter in de hand, grapjes staat te vertellen met een soortement dictator als Kabila, was not done. Karel zou dat nooit ofte nooit gedaan hebben. En inderdaad. Uit de vele foto's over de ontmoetingen De Gucht-Kabila, blijkt dat overduidelijk. Geen glas. Stijf in het pak. Norse gezichten.
Die venijnige uitval van de Europese commissaris kon de Belgische buitenlandminister niet zomaar laten waaien. Steven merkte zuinigjes op dat niemand het monopolie op de bekommernis om Congo kan opeisen. Dit dispuut tussen twee toppolitici, weliswaar van Belgisch niveau, leverde interessant leesvoer. Ook genereerde het inventieve lay-out voor de krantenpagina's, met de profielen van de twee kemphanen naar mekaar gericht op de randen van de pagina, en tussen hun koppen de eigenlijk overbodige duidende tekst.
Het laat zich aanzien dat het hierbij niet blijft. Je kunt er bijna donder op zeggen dat De Gucht manu militari de toegang tot het Ministerie van Buitenlandse Zaken wordt ontzegd. Dat Karel gesommeerd zal worden een das te dragen bij Belgische plechtigheden waar ook Steven rondloopt. En dat de commissaris op de recepties daarna treiterig uitsluitend een glaasje plat water van Dikkelvenne zal worden aangeboden. De De Croos, fils et papa, al jarenlang in een meedogenloze liberale machtsstrijd met de clan De Gucht gewikkeld, zullen daar grijnslachend en vergenoegd met een fluit sjampie in de hand voor de nors kijkende Europese commissaris defileren.
Karel, van zijn kant, zal niet nalaten, van uit zijn hoge Europese zetel, de handel en wandel van dat politieke en economische establishment waarvan hij vermoedt dat het verbonden is met de entourage van Steven, met argusogen te volgen. Dat kan boeiende conflictstof opleveren. Want, zoals ongeveer iedereen weet, is die handel en wandel bijna zo onduidelijk en ondoorzichtig als de opvattingen van Kabila over de mensenrechten. Het ligt bovendien voor de hand dat De Gucht een politierechter, die hij normaliter goed kent, zal suggereren extra streng te zijn voor verkeersovertredingen van kabinetsleden van Vanackere en superstreng voor de minister zelf. Of Karel ook maar enige invloed wat dat betreft, op haar de politierechter, uitoefent, wordt evenwel door kenners sterk in twijfel getrokken.
Kortom, het laat zich aanzien dat het nooit nog goed komt tussen Steven en Karel.
25-01-2010 om 11:46
geschreven door Gust Adriaensen
21-01-2010
Het ACW en Dehaene
Ik heb het altijd al merkwaardig gevonden dat de politicus Dehaene gerekend werd tot de ACW-stal. Ook al zei hij in een interview nog niet zo heel lang geleden, dat hij wellicht voor een socialistische partij zou kiezen, mocht hij opnieuw in de politiek starten. Links is deze machtspoliticus evenwel nooit geweest. Misprijzen voor zijn zgn. ACW- en ACV-medestanders is hem niet vreemd. Op een onvoorstelbaar brutale wijze kon hij bij de besprekingen over het generatiepact vakbondsvrijgestelden en -militanten schofferen.
Na het beëindigen van zijn actieve politieke loopbaan, heeft deze 'ACW-vriend', zich ontpopt tot een voorbeeld van de graaicultuur, die welig tiert in het ondoorzichtige web van allerlei raden van bestuur en commissies.
Het voorlopige hoogtepunt wordt bereikt bij de perikelen rond AB InBev. Dehaene is bij die biergigant onafhankelijke bestuurder. Daarvoor krijgt hij een jaarlijkse vergoeding van 70 tot 80.000 euro. Daarnaast kan hij nog rekenen op een pak aandelenopties. Op basis van een koers van 35 euro kan dat een meerwaarde van 1,5 miljoen euro opleveren.
Ondertussen vechten de werknemers van InBef in België voor hun werkzekerheid, ook al maakt het bedrijf winst. Heeft iemand al de stem van de riant betaalde, onafhankelijke bestuurder, ACW'er Dehaene gehoord, ten gunste van de werknemers?
Heeft iemand al het ACW een kritisch geluid horen voortbrengen ten aanzien van poengraaiende Dehaene? Hoe is het in godsnaam mogelijk dat iemand die alles waarvoor het ACW gaat en staat, ongeloofwaardig maakt, door datzelfde ACW nog altijd als ACW-vertegenwoordiger wordt aanvaard?
Voor Léonard kon er vanwege het ACW wel een zurig commentaartje af: 'We zullen hem in de gaten houden'. Over Dehaene en de uitbouw van zijn financieel imperium: geen kik. Shame on you, ACW!
21-01-2010 om 10:34
geschreven door Gust Adriaensen
18-01-2010
De Morgen tendentieuzer dan ooit
-'Vlaamse katholieken vrezen komst van aartsbisschop', kopt De Morgen. Hoe kan de krant nu in godsnaam weten wat de Vlaamse katholieken voelen. Wat een pretentie.
-'Protest tegen nieuwe aartsbisschop zwelt aan' is een andere kop in dezelfde 'kwaliteitskrant'. Ook weer een titel die niet bewezen wordt, overigens niet bewezen kan worden. Maar tendentieus en arglistig als wat. En een uiting allicht van wishful thinking.
18-01-2010 om 17:58
geschreven door Gust Adriaensen
17-01-2010
De grote democraten en verdedigers van de vrije meningsuiting
Ook al in de smiezen hoe een groot deel van het journaille en sommige politici, wedijveren in het classificeren, etiketteren en bekladden van Léonard, nog voor de man officieel aartsbisschop is?
Dat zij een bisschop of de kerk ontzeggen wat ze voor zichzelf altijd als een onvervreemdbaar en heilig recht opeisen: het recht op vrije meningsuiting?
Dat zij het liefst een aartsbisschop hebben NAAR HUN BEELD EN GELIJKENIS?
Dat er de voorbije dagen beschamende stalen te zien en te horen zijn geweest van vooringenomen en sectaire journalistiek?
17-01-2010 om 19:39
geschreven door Gust Adriaensen
16-01-2010
Léonard
Wat te verwachten was, gebeurt: de media gaan eensgezind tekeer tegen de nieuwe aartsbisschop Léonard. Mooiere en sterkere voorbeelden van vooringenomenheid en indoctrinatie zijn er zelden te vinden geweest.
De Standaard bestond het boven een artikel de volgende titel af te drukken 'Rome ramt België conservatieveling door de strot'. Voor een zelfverklaarde kwaliteitskrant kan dat tellen.
Veel passender en gegronder is: De media rammen lezers en kijkers het etiket 'conservatief' door de strot.
Is het inderdaad, intellectueel niet eerlijker toch eens voor iedereen duidelijk te maken wat degenen die wat graag het woord 'conservatief' gebruiken, daaronder precies verstaan? Is het journalistiek wel correct uitsluitend aandacht te besteden aan de 'ethische' kwesties: euthanasie, abortus, genetische manipulatie, enz.? Hebben de media al gepeild naar de sociaal-economische opvattingen van Léonard? Als Léonard zo recht in de leer is, zou het dan kunnen dat hij te progressief is, te kritisch voor het kapitalistische systeem? Hebben de media minder schrik om het volledige zelfbeschikkingsrecht over leven en dood te propageren, dan om het kapitalisme in vraag te stellen en bv. ons economisch systeem eens af te toetsen aan de sociale leer van de kerk? Misschien moeten ze Léonard dan het etiket van linkse progressief wel opplakken.
Uit interviews en reportages blijkt in ieder geval dat Léonard in zijn persoonlijke levensstijl niet veel belang hecht aan materiële luxe én een non-conformist is.
16-01-2010 om 15:35
geschreven door Gust Adriaensen
14-01-2010
Danneels
Nu kardinaal Danneels afscheid neemt, verschijnen er in de media meer en meer portretten van de man die gedurende 30 jaar aan het hoofd stond van de kerk in België.
Algemeen wordt hij geprezen als een hoogstaande intellectueel, een diplomaat, een verzoener, een aimabele man. Hij was ook iemand die heel goed overkwam in de media en daarin altijd maar gegroeid is. Hij sprak een beeldrijke taal die de weg vond naar alle lagen van de bevolking. Kortom, hij genoot enorm veel prestige en goodwill.
En toch is Danneels er niet in geslaagd de leegloop van de kerken te stoppen, de roepingencrisis op te lossen of te verhinderen dat kerk en geloof, zeker in Vlaanderen, meer en meer een randverschijnsel werden.
Sommigen zijn dan ook van mening dat Danneels al te vaak te voorzichtig, te diplomatisch optrad. Dat hij te wollig sprak over heikele en fundamentele onderwerpen. Dat hij in bijna alle omstandigheden de controverse vermeed.
Misschien is het wel zo dat duidelijke standpunten over geloof en kerk, over mens en samenleving, over ethische en sociaal-economische problemen, telkens met Christus' leer als toetssteen en zonder in individuele culpabilisering te vervallen, meer houvast en resultaat geven. Overigens geeft het te denken dat de media hoog opliepen met Danneels omwille van kwaliteiten die dezelfde media bij bv. politici veroordeelden als zwakheden die krachtdadige beslissingen onmogelijk maakten.
Kardinaal Danneels lag uitermate goed in de markt maar dat belette niet dat zijn instituut fel achteruit boerde. Het is een kleine kudde geworden. Wellicht zal die constatering zijn opvolger ertoe brengen recht voor de raap te zeggen waar het op staat als je echt tot de kerkgemeenschap van Jezus Christus wilt behoren. Misschien haken er dan nog velen af. Maar het kan ook een nieuwe dynamiek van echte vernieuwing op gang brengen.
14-01-2010 om 11:39
geschreven door Gust Adriaensen
12-01-2010
Het Retiese dialect (38)
Het Retiese dialect (38)
Een (jonge) vrouw die in taal, gedrag en uiterlijke verschijning afweek van wat binnen haar sociale klasse gangbaar was, die zich verwaand gedroeg, werd en bescheete gèjen (gatje) genoemd. Zo iemand droeg waarschijnlijk maar zelden slèffers of slètsen en zou zeker niet op hoewege of liejege blo?en(1) dower nogal hénén stalpen. Wellicht besteedde ze veel tijd aan haar coiffure en stak ze heur haar ingenieus op met talloze vlimme?es. En God weet droeg ze wel ne kommenezôn van satijn. Volgens sommige taalkundigen komen slèffers (slèffen) en slètsen (slof, pantoffel, sandaal) van een klankschilderende basis die het schurende van de s combineert met het slappe van de l; andere zijn van mening dat slèts dezelfde oorsprong heeft als slet (ontuchtige vrouw) , Middelnederlands slet(te): afgescheurde lap, slip van een kledingstuk, vod. Hoewege blo?en (hoge klompen) bedekten ook de wreef van de voet. Ze werden vooral door de mannen gedragen. De zondagse hoge klompen waren versierd met snijwerk , koperen tètsen (korte spijkers met ronde kop,rondkop, vermoedelijk komt het woord van het klanknabootsende tits(en):aanraking, lichte slag) en beschilderd met vooral geel en bruin. Liejege blo?en(lage), gedragen door meisjes en vrouwen,waren voorzien van klompleertjes die met kùtnèùgeljes (kort-, klompspijkertje: spijker met brede, platte kop en korte punt) aan weerskanten van de klomp bevestigd waren. Grapjassen stuurden soms kinderen op pad naar de buren om en bùljen (builtje), e zèksjen (zakje) kùtnèùgeljeszôd (kortnageltjeszaad), de stiejenschôf (steenschaaf) of et virkant rónd (vierkant rond) te halen. Stalpen (en stalp, ne stalper) betekent onelegant, wijdbeens, onregelmatig, niet soepel stappen. Waarschijnlijk is het woord een vermenging van stappen en zwalpen. E vlimme?en is een schuifspeld. Het woord zou zich onder invloed van vlies ontwikkeld hebben uit het Noord-Brabantse vim (vin) dat verwant is met het Latijnse pinna (punt, vleugel van een pijl, veer). In de betekenis van schuifspeld wordt in ons dialect het verkleinwoord gebruikt. De meervoudsvorm vlimmen heeft ook als betekenissen visgraten en de baard of kafnaalden van bv. gerst.Ne kommenezôn is een onderjurk en is een vervorming van het Franse combinaison.In het Nederlands wordt het Engelse combination gebruikt. De dialectische betekenis verschilt evenwel van combinaison, combination: damesondergoed bestaande uit lijfje en broek aan elkaar. En ons bescheete gèjen zal er ook wel veel voor over gehad hebben om te vermijden dat over haar gezegd werd: Die heej nogalen moewek. En moewek (mook) betekent ingewanden, eerste maag van een herkauwer, pens. Het woord werd en wordt echter ook vaak overdrachtelijk voor een persoon met een overdreven dikke buik gebruikt. Moewek gaat terug op een Germaanse wortel die glibberig betekent en is verwant met Latijns mucus (slijm).
12-01-2010 om 18:19
geschreven door Gust Adriaensen
09-01-2010
Een veeg van Yves
Ook gehoord? In een interview verklaarde de premier dat een kartel CD&V-NVA er niet meer zal komen. En waarom niet? Omdat, aldus de man die enkele jaren geleden maar vijf minuten nodig beweerde te hebben om BHV te splitsen, 'de NVA historisch niet in staat is verantwoordelijkheid te dragen'.
Die Yves Leterme toch. Leert niet echt bij. Kartelvorming: is dat niet een zaak van de partij en moet de voorzitter daarover niet communiceren in plaats van de premier?
Dewever en zijn NVA weten het nu: in de ogen van Leterme is NVA een onverantwoordelijke politieke formatie. En dat onvermogen om verantwoordelijkheid te dragen, is niet zomaar iets tijdelijks. Nee, dat zit erin gebakken, dat is bij NVA structureel. Zo zegt de eerste minister, die wel de verantwoordelijkheid over BHV en de staatshervorming wat graag uit handen geeft.
Maar hoe moet dat nu verder met de Vlaamse regering? De partij van de premier en SP-A zitten daar opgescheept met een partij die 'historisch niet in staat is verantwoordelijkheid te dragen'. Erg nietwaar.
En Dewever zijn ergernis maar verbijten. Hoe lang nog? Want over een politieke partij zeggen dat ze onbekwaam is verantwoordelijkheid te dragen, is zowat de grofste belediging die je je kan indenken. Als die dan nog komt uit de mond van de premier, een kopstuk van je coalitiepartner in de Vlaamse regering, kan er niet langer gezwegen worden.
Of wordt Dewever door allerlei tactische en electorale overwegingen zozeer beheerst, dat hij het verkieslijker acht zijn mond te houden. Opgepast Bart! Zeker voor NVA is het een onmogelijke opgave om voldoende stoer te blijven op het Vlaamse niveau en tegelijk het federale bestel krachtdadig verder uit te hollen. En, o ja. De NVA begint het wellicht al te voelen: macht corrumpeert.
09-01-2010 om 14:06
geschreven door Gust Adriaensen
07-01-2010
Het Retiese dialect (37)
Het Retiese dialect (37)
Het touw dat op een bepaalde manier om kop en bek van vooral koeien wordt geknoopt is ne moezel. Het woord heeft waarschijnlijk verband met het Engelse muzzle dat muil maar ook muilband betekent. Het stjètlêr duidt de staartriem (waar de paardenstaart door gaat) aan. Stevige, hoge schoenen om op het veld te werkenwaren landschoenen. Een golfbroek (kuitbroek, ruimzittende broek die een eind onder de knie om het been sluit) werd in ons dialect en klosbroek of en smo?elbroek genoemd. Mogelijk verwijst klos naar ofwel de cylinder- of spoelvorm van de pijpen ofwel versterkte dergelijke broek het klosgeluid dat iemand maakt die op plompe wijze loopt. Dat smokkelwaar in de broekspijpen verborgen kon worden, zal in een grensstreek als Retie door sommigen als een interessante mogelijkheid wel overwogenzijn . Of er ook effectief gebruik gemaakt werd van smokkelbroeken om te smokkelen, is me niet bekend. Een volgens de gangbare mode te korte of te hoog opgetrokken broek werd eerder denigrerend en spottend engosjstrôtse (Goorstraatse) broek genoemd. De Goorstraatse boeren werden door andere gehuchten beschouwd als erg gehecht aan de voorvaderlijke tradities en als het minst vatbaar voor wisselende modes. Mogelijk heeft het woord maar een beperkt en kortstondig en zondig gebruik gekend maar het zou taalkundig echt zonde zijn om het niet te vermelden: de cinnemabroek, waarvan de zakken geschikt gemaakt werden om zonder al te veel hindernissen o.a. bepaalde seksuele activiteiten op het scherm ook eens uit te proberen in de bioscoopzetel.
Om aan te duiden dat de aangetrouwde familie eigenlijk toch maar op de tweede plaats komt, spreekt men over de kâwe/kèèwe (koude) kant of zegt men : ôngetrawd is ôngescheeten (algemeen Nederlands: aangetrouwd is aangedouwd: door huwelijk komt men soms in betrekking tot personen die men bij vrije keuze liever vermeden zou hebben). Het dragen van een Goorstraatse broek, dus te kort of te hoog opgetrokken, werd becommentarieerd of bekritiseerd met : Gaj hét wôter in ewe kélder zee?er ? Wanneer je verneemt of te horen krijgt dat je beschouwd wordt alseen bluffer, een blazer, kan je repliceren met: Bêter blôzen dan ew ba?es verbrannen (beter blazen dan uw bakkes verbranden). Beginnende kaalheid kan de ironische opmerking haj heej en glôzen(glazen) pan in t dakzi?en oproepen. Een kind dat aldoor zeurde over pijn aan hoofd, handen of voeten kon van moeder of vader te horen krijgen: Das wajt (ver) van ew gat; dowe moete nie óp zi?en. En tegen een slechtgehumeurde, bokkige, lelijk kijkende spruit werd wel eens gezegd: Amaj wade gezicht. Da zal ik es óp de kélderdeur hangen, dan kómen er gén ka?en(katten) in. Wanneer een gesprek stilvalt, kan je om de ontstane onwennigheid te verdrijven en de conversatie terug op gang te brengen, zeggen: nei is t weer óm peejjes(worteltjes) te zowen (zaaien) (en bloweren te schaweren). Bij beide activiteiten is windstilte de beste weersgesteldheid. En tot slot stevige kost. Een niet mis te verstane zegswijze van feministische en/of ontgoochelde vrouwen die het mansvolk op zijn plaats zetten met: Wa zóde vùr zoewe klawen stuksjen en hiejel vèrken in hojs hôlen.Daar heb je als man niet van terug.
07-01-2010 om 19:36
geschreven door Gust Adriaensen
06-01-2010
Twee vraagjes
Eentje aan het ACW. Een ander aan NVA.
Bart Dewever, die in de Vlaamse media een aureool krijgt opgezet van uitzonderlijk intellect, wijsgerig inzicht, politiek vernuft en ga zo maar door, stelt dat naast NVA, de CD&V duidelijk een centrumrechtse maatschappijvisie aanhangt.
Dat wil ik grif geloven. Maar wat doet het ACW, en in het bijzonder het ACV, dan nog langer in dat kamp?
Yves Leterme, die duidelijk geleerd wil hebben uit de pijnlijke mislukkingen van zijn eerste premierschap, zweert elke vorm van communautaire profilering af. Tussen haakjes: grote staatshervorming en 5 minuten politieke moed voor BHV waren de beloften waarmee hij een paar jaar geleden de verkiezingen won. Nu zegt 'staatsman' Leterme: weg staatshervorming, weg BHV -Dehaene moet dat maar oplossen.
Mij niet gelaten. Maar krijgen de stoere Vlaamse helden van NVA, en in de eerste plaats Dewever, de kramp in hun kuiten niet? Op Vlaamse niveau regeringsmacht uitoefenen. En lijdelijk moeten aanzien dat hun coalitiepartner hun dada's op het federale niveau in de vriezer stopt. Hoe lang duurt het dan nog vooraleer de geloofwaardigheid van Dewever en NVA onherstelbaar wordt aangetast?
06-01-2010 om 09:16
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2010
"De blinde hoort de stok op de trom. De dove ziet de stok op de trom. Toch is er maar één stok en één trom."
Tao Meng
05-01-2010 om 09:07
geschreven door Gust Adriaensen
02-01-2010
'Den Haring': natuur op haar mooist
Ten westen van de gewestweg Retie-Geel ligt 'Den Haring', een nat veengebied in de valleien van de Witte en de Zwarte Nete.
Het gebied wordt gekenmerkt door waardevolle vegetaties. De beemdjes van vroeger zijn mooie dotterbloemhooilandjes of moerasspirearuigten geworden. Er zijn elzenbroekbossen en de vele jaren geleden afgesneden meanders van de Witte Nete zijn verland tot moerassen. Ook in de riviertjes zelf groeien heel wat zeldzaam geworden waterplanten. Maar ook de fauna mag er zijn. Er zwemmen 24 soorten vissen in rond en op de oevers broeden dodaars, ijsvogel, blauwborst en ijsvogel. Het valleigebied geniet dan ook terecht Europese bescherming.
Sinds 2008 heeft Natuurpunt in 'Den Haring', bijna 19 ha beemden, broekbossen en enkele oude netemeanders kunnen verwerven. Binnen afzienbare tijd starten de eerste beheerswerken en de aanleg van een wandelpad. In de loop van 2010 hoopt de vereniging het nieuwe reservaat te kunnen inhuldigen en het wandelpad te openen.
02-01-2010 om 20:15
geschreven door Gust Adriaensen
31-12-2009
Is de heilige Damiaan al vergeten?
Het is de periode van de jaar- én de decenniumoverzichten in de media. Belangrijk of sensationeel geachte foto's, nieuwsfeiten, trends.
Mij is het opgevallen dat de Vlaamse journalistiek zo goed als geen aandacht over heeft voor de heiligverklaring van pater Damiaan, nog maar enkele maanden geleden.
Maar ook tijdens eucharistievieringen hoor je zijn naam in het daarvoor passende gebed nog nauwelijks vermelden.
Alleen de koning sprak in zijn kersttoespraak zijn bewondering uit voor de persoon en het werk van pater Damiaan en legde terecht het verband met de inzet van de mensen die zich in deze tijd overal ter wereld inzetten voor de armen en verstotenen.
Aan alle lezers een gelukkig 2010!
31-12-2009 om 12:01
geschreven door Gust Adriaensen
26-12-2009
De koning heeft gelijik
Onze (meestal) goedlachse vorst heeft zelfs overschot van gelijk.
In zijn kersttoespraak handelde hij o.a. over de Europese eenmaking en feliciteerde hij Herman Van Rompuy met zijn aanstelling tot eerste Europese 'president'.
Maar, voegde Albert eraan toe, enerzijds grote voorstander zijn van die eenmaking en terecht fier zijn met de hoge Europese posities van een aantal landgenoten, en anderzijds er niet in slagen de geschillen in eigen land op te lossen, zou onze geloofwaardigheid sterk aantasten.
Natuurlijk een waarheid als een koe. Blijven bekvechten over communautaire onderwerpen en tegelijk de grote Europeaan willen uithangen, is uitermate ridicuul.
26-12-2009 om 23:21
geschreven door Gust Adriaensen
24-12-2009
Gezondheidszorg in de VS
President Obama heeft opnieuw een belangrijke horde genomen op de weg naar een betaalbare gezondheidszorg voor miljoenen Amerikanen.
Wanneer de wet waarschijnlijk in januari 2010 wordt goedgekeurd, kan er, althans voor de VS, sprake zijn van een historische beslissing. Wat de Clintons jaren geleden niet lukte, zal Obama nu voor elkaar krijgen.
Vergeleken met ons systeem van ziekteverzekering, hinkt Amerika, ook na deze hervorming, nog flink achterop. En velen van ons konden niet begrijpen dat er in de VS zoveel tegenstand was en is, om iedere inwoner het recht te geven op betaalbare basisgezondheidszorg. Hardvochtigheid troef in het machtigste land ter wereld.
Dat 30 miljoen Amerikanen, die tot nu toe verstoken bleven van gezondheidszorg, voortaan kunnen genieten van een ziekteverzekering, kan ons alleen maar verheugen.
Het is zonder meer verheugend nieuws dat past in deze kersttijd. Veel gepaster dan de berichten over de nieuwe records in het geldverkeer voor de kerstshopping. Die kregen in de journaals al evenveel aandacht als de beslissing van de Amerikaanse senaat.
Een ZALIGE KERSTTIJD!
24-12-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
17-12-2009
Waarover in Kopenhagen niet gesproken wordt
De mondiale klimaatconferentie in de Deense hoofdstad sleept zich met veel geruzie naar haar einde.
Ongetwijfeld zullen een aantal akkoorden en afspraken uit de bus komen. Akkoorden met een hoog technisch gehalte, afspraken over financiële hulp van rijke aan arme landen.
Ik wil het belang daarvan niet ontkennen. Maar ik betwijfel of allerlei technische maatregelen de opwarming van het klimaat, en in een ruimer verband, de verloedering van het milieu, op de lange termijn afdoende kunnen stoppen.
Echt herstel, afdoende bescherming van het milieu, zijn maar mogelijk wanneer de economisch sterkst ontwikkelde landen, fundamenteel 'anders' gaan leven. Dat 'anders' kan niets anders zijn dan productie, consumentisme en winstbejag resoluut inperken. Pater Versteylen zag dat enkele tientallen jaren geleden al scherp in toen hij de beweging 'Anders gaan leven' opstartte, waaruit later de politieke partij AGALEV (de voorloper van Groen!) groeide.
In Kopenhagen hoedt men er zich voor dat (kapitalistische) economische systeem van productie, verbruik, winst) ernstig in vraag te stellen. Althans in de vergaderzalen. Als het toch gebeurt, dan is het op straat. Door actievoerders van allerlei pluimage.
Geen grenzen stellen aan dat systeem en de daarmee samenhangende way of life, ze integendeel het liefst ingang te zien vinden in de hele wereld, dat leidt volgens mij op den duur naar een mondiale milieucatastrofe. Dat kan ons aardbolletje niet aan.
De financiële, economische, politieke grootmachten van ons planeetje zullen hun systeem niet grondig veranderen. Ook omdat zij weten dat het overgrote deel van de bevolking verslaafd is gemaakt/geraakt aan een nog steeds maar groeiende consumptiedrang.
Kopenhagen zal het dus moeten stellen met een korf deelmaatregelen waarvan de toepassing en de effecten de eerstvolgende jaren voer voor discussie en geruzie zullen zijn.
Tot de volgende topconferentie. Wetenschappers zullen dan in hun rapporten erop wijzen dat het milieu op diverse fronten weer zware klappen gekregen heeft.
17-12-2009 om 21:36
geschreven door Gust Adriaensen
16-12-2009
Jos Geuens stopt als gedeputeerde
Sinds 1985 was Jos Geuens gedeputeerde in het Antwerpse provinciebestuur. Nu legt hij zijn ambt neer.
Deze Balenaar heeft in die kwarteeuw een erg actieve en stimulerende rol gespeeld in diverse sectoren van het provinciale beleid.
In het bijzonder wat het toerisme en de landschapszorg in de Kempen betreft, was Jos Geuens prominent aanwezig met ideeën en daadkracht.
Gedeputeerde Geuens zorgde ervoor dat het Prinsenpark kon groeien in oppervlakte en goed beheerd werd. Hij lag aan de oorsprong van het toeristische samenwerkingsverband tussen de gemeenten Balen, Dessel, Mol en Retie. Het kanaaltoerisme werd geconcretiseerd door de organisatie van vaartochten met 'De Zander'. Samen met de gemeentebesturen van Retie en Dessel ijverde hij voor het behoud en het gepaste beheer van de Collateur. Jos Geuens, zijn collega Ludo Helsen en een aantal Kempense gemeentebesturen stampten 'Het Kempense Landschap' uit de grond. De organisatie heeft sinds haar ontstaan al enkele honderden ha landschappelijk waardevolle eigendom verworven.
Deze greep uit het ruime beleidsdomein waarover gedeputeerde Geuens ging, toont zijn grote belangstelling voor en sterke verbondenheid met onze streek.
Voor wat mede dankzij Jos Geuens mogelijk was en gerealiseerd werd, past een gemeend 'dank u wel!'
16-12-2009 om 10:15
geschreven door Gust Adriaensen
15-12-2009
Schande
Schande. Schande dat de armoede in een van de welstellendste landen sterker en sterker aangroeit en dat de steden er niet in (willen?) slagen, ook niet in deze vrieskou, autochtone daklozen, allochtone asielzoekers, uitgestoten Roma, een behoorlijk onderkomen te bieden.
Schande. Schande dat de hoofdstad van Europa haar afval al een aantal dagen zonder zuivering loost in de Zenne en dus ook de Rupel en Schelde vervuild worden.
15-12-2009 om 20:14
geschreven door Gust Adriaensen
13-12-2009
Bestaat de hemel dan nog?
Bestaat de hemel dan nog?, titelt Pam zijn stukje in de Volkskrant. Een vakantie op het paradijselijke Hawaï bracht de columnist ertoe ontboezemingen en bedenkingen te schrijven over hemel, aarde, hemels op aarde, en godbetert, over God. 'De hemel steekt langzaam weer zijn kopje op', vertrouwt Pam aan het Volkskrantpapier toe en hij heeft reeds een visioen van kat en muis, vos en kip, die met elkaar overweg kunnen.
Graag wil ik Pam bevestigen in zijn hoopvolle verwachting. Natuurlijk bestaat de hemel Pam. Je hebt er een stukje van gezien. In Hawaï. Wat weerhoudt je er overigens van daar te blijven staan, zitten, liggen, surfen? Misschien toch even overvliegen naar Nederland om je huisbijbel op te halen. Terug naar de Hawaïaanse stranden. Met je bijbel. Je comfortabel installeren. Jesaja 11, 6-9, opzoeken. En rustig lezen.
De wolf en het lam wonen samen, de panter vlijt zich neer naast het bokje, het kalf en de leeuw weiden samen: een kleine jongen (Pam toen hij nog een kleine jongen was?) kan ze hoeden. De koe en de berin sluiten vriendschap, hun jongen liggen bijeen. De leeuwin eet haksel als het rund, de zuigeling speelt bij het hol vna de adder, het kind strekt zijn hand uit naar het nest van de slang. Niemand doet nog kwaad of handelt nog verderfelijk op heel mijn heilige berg (makkelijk te vervangen door 'mijn heilig strand'); want de kennis van Jahwe vervult het hele land, zoals het water heel de bodem van de zee bedekt.
Er heilig van overtuigd dat de 'kennis van Jahwe', daar op dat schitterende Hawaïaanse strand, ook heel even Pam vervulde. Heel even en dus beperkt nog maar. Maar als Pam daar blijft, natuurlijk voor altijd en intens. Nu zit hij nog in het stadium van de kat en de muis, de vos en de kip. Hollandse proporties. Nog een immense afstand (van hier tot Hawaï) naar het fresco van Jesaja. Maar toch, Pam, toch duidelijk bijbels. Jij bent op de goede, heilige weg. Ik benijd je.
13-12-2009 om 17:27
geschreven door Gust Adriaensen
11-12-2009
'Minder kinderen!', schreeuwt Vermeersch
Misschien heb je 'Phara' van enkele dagen geleden gezien. Een van de thema's was de milieuproblematiek. Ik nodig je uit de tussenkomsten van moraalfilosoof Etienne Vermeersch eens goed opnieuw te beluisteren. Hoe ouder deze man wordt, hoe geëxalteerder hij het primaat van de rede in de benadering van om het even wat, uitschreeuwt.
Het fundamentele ecologische probleem, zit hem in de overbevolking!, schreeuwde BV Vermeersch. Dus minder kinderen, maximum 1,5 per koppel., decreteerde Etienne. Het was niet duidelijk of hij in dat voorschrift ook voldoende rekening hield met de kinderwens van homokoppels.
Toen Phara hem er droogjes op wees, dat zij met haar 4 kinderen, een ecologische misdaad begaan had, vulde Vermeersch de rest van de hem toegemeten tijd met verontschuldigingen.
Nee, het was niet zijn bedoeling mensen met kinderen een schuldgevoel te bezorgen. Nee, hij kwam niet tussen in individuele beslissingen. Nee, je mocht zijn kreet Minder kinderen! niet individualiseren.
Uit dat alles bleek voor de zoveelste keer hoe de obsessionele en exclusieve adoratie van de ratio, Vermeersch uiteindelijk stekeblind en ontoegankelijk gemaakt heeft voor al die andere capaciteiten en kenmerken, die een mens maken tot wat hij in essentie is.
Iets anders viel ook op, en evenmin voor de eerste keer in Vermeersch tv-carrière. Wanneer het in des professors kraam past, bepleit hij het absolute zelfbeschikkingsrecht van het individu. Hier kwam het hem beter uit, nadat Phara hem met haar zelfbeschikkingsrecht omtrent haar kindertal geconfronteerd had, de generaliserende toer op te gaan.
Maar beseft moraalfilosoof Vermeersch niet (meer) dat generaliseren met betrekking tot de demografie een zeer gevaarlijke methode is? Dat het doorheen de geschiedenis dé methode van gewetenloze machthebbers geweest is om bepaalde bevolkingsgroepen te decimeren, te verplaatsen, uit te roeien? Geen individuele benadering van een jood, een zigeuner, een zwarte, een kind, een consument. Veel moeilijker. Maar wel dé oplossing van hét jodenprobleem, dé overbevolking, dé klimaatverandering.
Tot slot. Een vraag aan de VRT-programmamakers. Vermeersch is nu al zo lang de huisfilosoof van de omroep. Ik spreek me niet uit over zijn boeken, maar op het scherm heeft hij zich al meer dan eens eerder een toogfilosoof getoond. Wordt het geen tijd eens andere (moraal)filosofen een kans te gunnen. Er moeten in Vlaanderen toch onderlegde en genuanceerd denkende -geen rationele extremisten-, filosofen te vinden zijn. Of willen die niet op het tv-scherm verschijnen?
11-12-2009 om 22:59
geschreven door Gust Adriaensen
10-12-2009
De bisschop van Den Bosch zegende vorige week honderd jongeren die op elektrische scooters naar de klimaattop in Kopenhagen vertrokken.
Dat fait divers is voor columnist Giesen in De Volkskrant de uiterst geschikte aanleiding om nog maar eens de onverzoenbare tegenstelling wetenschap-geloof, zeker in het klimaatdebat, in het licht te stellen. 'Geen klimaatgeloof graag!' titelt Peter Giesen.
Giesen behoort tot die soort van mensen die met zulke verschroeiende hartstocht zo dicht bij de 'koele wetenschappelijke feiten' blijven, dat hun geloof in de wetenschap fundamentalistische kenmerken vertoont. Voor hen is er geen ruimte en begrip voor een religieus geïnspireerd geloof en in de benadering ervan gedragen ze zich als zich superieur wanende intellectuelen.
In hun grotegelijkgevoel verwaarlozen deze koelewetenschapfans de deugden, die volgens hen bij religieus gelovigen en kerk al te zeer ontbreken: bescheidenheid en openheid. Telkens als de kans zich voordoet, -hoe onbenullig, goedbedoeld, anekdotisch de aanleiding ook mag zijn, voelen ze de onweerstaanbare drang om andersgelovigen te ridiculiseren.
Als Giesen wat meer informatie inwon over wetenschappelijke theorieën en onderzoek, over fouten en mislukkingen,zou hij wellicht zowel over de zgn. wetenschap als over de zgn. niet-wetenschap, hopelijk heel wat genuanceerder oordelen.
En wellicht zou zijn adoratie van de zgn. wetenschap, tot wat normalere proporties worden teruggebracht, als hij zich verdiepte in het wetenschappelijk onderzoek en de toepassing ervan, in functie van politieke, militaire, economische en financiële machten.
10-12-2009 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
09-12-2009
De schaamteloosheid voorbij in KB-Lux
Dat een gerechtelijk onderzoek 13 jaar duurt is een schande. Dat het proces al wordt stopgezet vooraleer het goed en wel begonnen is, begrijpt de gewone burger niet. En dat een aantal topmensen van het vroegere KB-Lux, die van grootschalige fiscale fraude verdacht worden, vrijuit gaan, wegens fouten in het onderzoek, botst met het rechtvaardigheidsgevoel van heel veel mensen.
Natuurlijk moeten in een rechtsstaat de regels van het onderzoek gevolgd worden. Als er overtredingen zijn, dan moeten de schuldigen gestraft worden.
Maar de ene overtreding heft een mogelijk ander misdrijf niet op. Dat is nochtans, wat gebeurd is. Fouten in het onderzoek, dus geen verdere procesvoering tegen de hoofdverdachten in het gigantische KB-Luxfraudedossier.
Wat dan zeker nog meer tegen de borst stuit, is de manier waarop de hoofdverdachten zich gedragen: als de glorierijke overwinnaars. Ze zouden zich beter heel bescheiden opstellen en zich erg gedeisd houden.
Die houding zou ook advocaat Verstraeten beter gepast hebben. In plaats van te orakelen over 'een overwinning van ons rechtssysteem', had hij beter gezwegen. Geen overwinning is het, meneer Verstraeten. Wel een schandelijke nederlaag voor Justitia.
Deze man blijkt ook hoogleraar strafrecht aan de KUL te zijn. Ik hoop hartgrondig dat hij alle morele gezag bij zijn studenten verloren heeft.
09-12-2009 om 22:04
geschreven door Gust Adriaensen
07-12-2009
Oost-Timor en de genocide
Oost-Timor en de genocide
Retienaar Herman Stessens houdt op dinsdag 8 december om 20 uur in de Burcht (boven de bibliotheek), Nederstraat, een lezing over Oost-Timor en de genocide. Het is een organisatie van DF-Retie.
Toen het kleine Oost-Timor in 1975 onafhankelijk werd van Portugal, werd het onmiddellijk bezet door Indonesië, dat minimaal 40 % van de bevolking uitmoordde.
Herman Stessens licht niet alleen de feiten toe maar plaatst ze ook in het ruimere kader van mensenrechten, de rol van de Verenigde Naties en andere internationale organisaties, oorlog en vrede.
07-12-2009 om 09:03
geschreven door Gust Adriaensen
06-12-2009
Wat onder de mijter moest blijven
Onder de titel 'Wat onder de mijter moest blijven', somt Max Pam in de Volkskrant een hele reeks misdrijven op, gepleegd door priesters. De seksuele misbruiken staan daarbij op de voorgrond.
Maar het is duidelijk dat het niet Pams hoofdbedoeling is deze afschuwelijke misdaden aan de kaak te stellen. Nee, Pam behoort tot dat soort journalisten, -een gevaarlijke, bewust indoctrinerende soort overigens-, die de misstappen en misdrijven van individu's, gebruiken/misbruiken om een hele bevolkingsgroep of beroepsklasse, het hele kerkinstituut, de hele religie, verdacht te maken of te stigmatiseren.
Het is doorheen de geschiedenis een steeds maar weer opduikende tactiek. Gebruikt door dictatoriale machthebbers, heeft hij herhaaldelijk geleid tot de meest afschuwelijke pogroms en genocides.
Het is de 'Pams' van deze tijd niet in de eerste plaats te doen is om het scherp veroordelen van al die verwerpelijke misdrijven en misbruiken, maar wel om operatie beschadiging van kerk en religie.
Dat heeft nog weinig te maken met journalistieke deontologie.
06-12-2009 om 15:19
geschreven door Gust Adriaensen
04-12-2009
Torfs, Shaffy, Nooteboom
Om de twee weken schrijft Rik Torfs een column in De Standaard. Ik raad je de lezing van de laatste onder de titel 'Ramses' ten zeerste aan.
Een heerlijke column. En mooi geschreven. Zo mooi dat ik de Hineininterpretierungen er graag bij neem. Want die zijn er. Torfs herinnert zich dat hij als 9-jarige, in 1966, bij een bezoek aan het Tongerlose Torenhof een muurschildering van een 'matig begaafde artiest' zag. Het enorme fresco in het Torenhof was inderdaad van een bedenkelijke kwaliteit maar heeft een negenjarige daar zicht op? Pater Kallist Fimmers was de schilder en deze Tongerlose norbertijn kon op de artiestenzolder in de abdij alleszins bezielend en boeiend spreken over kunst en esthetica in het algemeen.
Een ander voorbeeld. Het kind Rik Torfs kijkt in de speeltuin van het Torenhof bewonderend naar twee schommelende meisjes. 'En nu komt het', schrijft Torfs, 'het zachte geluid der op en neer gaande schommels werd continu overstemd door een nagelnieuw nummer van Ramses Shaffy. Uitdagend tartte het elke vorm van vergankelijkheid.' En hij wijdt nog enkele hooggestemde zinnen aan de verpletterende indruk die Shaffy toen op hem maakte. Met permissie. Ook al was kleine Rik een wonderkind, deze indrukken en beschouwingen zijn toch wel te hoog gegrepen voor een kwajongen van negen. Nee, het zijn de indrukken van en mooi verpakt door een 52-jarige .
Maar scherpzinnig en naar mijn aanvoelen accuraat, is de vergelijking tussen Ramses en Cees. Shaffy: de lef, de openheid, de overmoed, de zelfvergetelheid. Nooteboom: de zich superieur wanende intellectueel, de zelfportrettist, de voorzichtige beschouwer, de zelfaanbidder, de navelstaarder.
En dan drong de vraag zich onweerstaanbaar op: met wie van de twee heeft de geëerde en beroemde columnist de meeste affiniteit? Ik dacht, na met veel genoegen de column herhaaldelijk gelezen te hebben: van in zijn kindertijd is Torfs, zo blijkt, gepakt, beroerd door Ramses. Maar als BV, laat hij zich vooral kennen als Cees.
04-12-2009 om 14:30
geschreven door Gust Adriaensen
03-12-2009
Van Rompuyhaiku
Herfst in Europa. Herman vliegt van hot naar her: lentehaiku rijpt.
03-12-2009 om 19:54
geschreven door Gust Adriaensen
01-12-2009
Abortusconsumptiemaatschappij?
Burgemeester Somers van Mechelen kondigde met veel poeha aan dat de stad zelf een abortuscentrum ging oprichten. Want , aldus VLD'er Somers, de Mechelse vrouwen kunnen zich niet laten aborteren in het katholieke AZ van de stad.
Onstuimige Somers kreeg direct heel wat tegenwind. Een eigen abortuscentrum voor Mechelen? Niet nodig, vonden de verantwoordelijken van de Vlaamse abortuscentra. Ongenuanceerd, zeiden anderen. En vooral, een brutale bagatellisering van een levensbelangrijke kwestie.
Hoe dan ook, het thema 'abortus' of eufemistischer 'zwangerschapsonderbreking', verscheen weer in de media. Sommige journalisten haalden op de reeds bekende manier uit tegen de 'katholieken', die in 'hun' ziekenhuizen weigeren abortus uit te voeren, wat toch, aldus de media, een hoogstpersoonlijk recht van de vrouw in kwestie is.
Dat is het natuurlijk nooit geweest. Abortus of euthanasie (naast nog andere kwesties) is geen volledig persoonlijke keuze van de moeder of van de mens die zijn leven wil beëindigen. Als dat zo was, hoefde er geen wettelijk kader daarvoor te zijn. Nochtans wordt het zo vaak in de media nogal plompverloren voorgesteld.
Abortus, euthanasie, genetische manipulatie, enz. zullen altijd voorwerp zijn van ideologische, religieuze, maatschappelijke, politieke discussie, standpunten en regelgeving. Dat is maar goed ook. Zij overstijgen namelijk in hun belang, impact en complexiteit de individuele mens. Het gaat om een mens- en maatschappijbeeld dat vorm krijgt en verder evolueert in een bepaalde culturele, ideologische, religieuze, politieke constellatie.
Het is overigens merkwaardig en contradictorisch dat de voorstanders van het absolute zelfbeschikkingsrecht omtrent leven en dood, wel van de gemeenschap eisen dat een wettelijk instrumentarium en allerlei faciliteiten op hun maat, ter beschikking worden gesteld.
Nog onbegrijpelijker is dat instellingen die vanuit hun religieuze of ideologische identiteit weigeren om mee te stappen in een soort abortus- of euthanasieconsumptiemaatschappij, allerlei scherpe verwijten te slikken krijgen. Dat is pas een gevaarlijke vorm van fundamentalisme.
01-12-2009 om 09:00
geschreven door Gust Adriaensen
26-11-2009
Hommeles bij het Vlaams Belang
Voorzitter Valkeniers mag beweren wat hij wil, maar het is voor iedereen overduidelijk: de schermutselingen tussen Marie-Rose Morel en Filip Dewinter zijn uitgegroeid tot een regelrechte oorlog.
En het ziet ernaaruit dat bullebak Dewinter het zal halen van (ex-)schoonheidskoningin Morel.
De liquidatie van Morel betekent ook een nederlaag voor Valkeniers. Want de voorzitter wil van het VB een 'beschaafdere' partij maken. En een beleidspartij. Morel was in die pogingen zijn grote medestander.
Het is duidelijk: hard-liners Annemans en vooral Dewinter zullen het ook in de toekomst voor het zeggen hebben. Brutaal en ongenuanceerd, 'want wij spreken de taal van het volk'. Wat een grove belediging voor de Vlamingen!
Valkeniers mag verder aan Dewinters handje lopen. Hij staat duidelijk niet sterk genoeg in zijn partij om zichzelf te ontworstelen aan ijzeren greep van Dewinter. Ook al beseft Valkeniers dat de weg die Dewinter hem en het VB dwingt te gaan, leidt naar de verdere verschrompeling van het VB.
26-11-2009 om 16:39
geschreven door Gust Adriaensen
24-11-2009
Het wordt gekker en gekker
Je kan het zo gek niet bedenken of het is mogelijk in België. Zeker wanneer het gaat om de communautaire jungle.
Na Koninklijk Begeleider Martens (73), wordt nu het Brabantse 'trekpaard' Dehaene (bijna 70) van stal gehaald als Koninklijk Opdrachthouder.
Op die manier wordt Leterme (49), die morgen de eed als premier zal afleggen, nog enkele maanden buiten de dossiers BHV en staatshervorming gehouden. En daar is het hem in essentie in de nieuwe regering allemaal om te doen.
Het is het zoveelste bewijs van het wantrouwen dat de regeringspartijen, inclusief CD&V, hebben ten aanzien van Leterme. Twee bejaarde Ministers van Staat die de weg moeten effenen voor de premier van wie ze de vader zouden kunnen zijn. Schoonmoeders worden ze al genoemd. Politieke schoonmoeders van een man die eerste minister mag/moet hij worden.
Hoe lang zal Yves Leterme die vernederingen nog slikken? Of wordt het feit dat hij dat allemaal incasseert, beschouwd als een bewijs van zijn karakteriële mutatie?
24-11-2009 om 20:00
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2009
De politieke liquidatie van Leterme
Nog voor hij als premier wordt aangesteld, moet Yves Leterme de ene vernedering na de andere slikken en wordt alles deskundig in gereedheid gebracht om hem in het communautaire moeras te trekken en hem, wanneer dat nodig wordt geacht, af te schieten.
De aanstelling van de 73-jarige Martens als koninklijk begeleider, kan niet anders geïnterpreteerd als een uiting van wantrouwen in de persoonlijkheid en de politieke stielkennis van Leterme. Dat gebrek aan vertrouwen komt nota bene van zijn eigen partij. Die heeft natuurlijk aan het staatshoofd die suggestie gedaan. Wie anders, dacht u.
CD&V bestaat het bovendien aan te sturen op een scenario waarin de toekomstige premier buiten de communautaire onderhandelingen en de BHV-discussie wordt gehouden. Ook dat is een blaam voor Leterme en voor het premierschap in het algemeen. Het is bovendien een tactische blunder van formaat. Gefundenes Fressen voor de andere partijen, ook de regeringspartijen. Natuurlijk zingen zij nu in koor dat de premier vanaf het begin zijn functie volwaardig moet uitoefenen. En daar horen ook BHV en de staatshervorming bij.
Ondertussen blijkt dat Wilfried Martens al serieuze moeilijkheden ondervindt bij het uittekenen van een werkmethode voor de aanpak van BHV en de staatshervorming. Wat moet het dan worden wanneer het, met of onder leiding van premier Leterme, over de concrete inhoud zal gaan.
Leterme mag eerste minister worden. Van alle regeringspartijen. Maar zonder enthousiasme en echt vertrouwen van zijn eigen CD&V. De andere regeringspartners wachten af tot Leterme wegzinkt in de BHV-modder, verstrikt raakt in de frontaal met elkaar botsende eisen en verwachtingen, die nu al gretig verspreid worden. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de Vlaamse oppositiepartijen, die elke Vlaamse toegeving ongenadig zullen uitvergroten en veroordelen.
En de krachtigste uitsmijter zal altijd zijn: 'Vijf minuten politieke moed volstaan om BHV te splitsen.' Dat zinnetje zal Leterme achtervolgen tot het einde van zijn politieke dagen.
23-11-2009 om 22:25
geschreven door Gust Adriaensen
21-11-2009
Tine Van Rompuy
21-11-2009 om 20:39
geschreven door Gust Adriaensen
Tine Van Rompuy
Phara had Tine en Eric Van Rompuy, minister Vanhengel en Europajournalist Paul Goossens uitgenodigd om na te praten over de verkiezing van Herman Van Rompuy tot Europese president.
Geen probleem ermee dat broer Eric zo fier is als een Vlaamse gieter, dat Vanhengel de obligate felicitaties van een andere partij uitspreekt en dat journalist Goossens kritische kanttekeningen plaatst bij de verkiezingsprocedure en bij de politieke (on)macht van de Europese president.
Maar geen van allen, en zeker de bekende politici niet, heeft ook maar iets gezegd over het politieke project Europa.
De enige die dat wel aandurfde, en het veroorzaakte duidelijk onwennigheid bij de gesprekspartners zowel als bij Phara en Lieven, was zus Tine Van Rompuy.
Zij wees erop dat de Europese Unie niet op mensenmaat functioneert en dat het alleen nog gaat over concurrentie en commercie. Het kapitalisme verkoopt volgens haar speculatieve zeepbellen. De gewone mensen worden afgedankt. De elektriciteitsmarkt wordt opengegooid en alles is alleen maar duurder geworden. En de energiereuzen maken miljarden winst.
Zij pleitte ook voor een Europese miljonairstaks. Dat wil zeggen, aldus de zus van de Europese president, dat 2 procent van de bevolking, de rijksten der rijken, gemiddeld 2 procent belast wordt op hun vermogen, opdat er geld zou zijn voor een Europa van de mensen, in plaats van een Europa van de rendementen van een handvol aandeelhouders.
Je hoeft het niet eens te zijn met de maatschappijvisie en de standpunten van de PVDA, waarvan Tine Van Rompuy lid is, om bewondering te hebben voor het feit dat zij, ondanks de familiale vreugde, toch oog blijft hebben voor de inhoud van dat Europese project. Want daar gaat het uiteindelijk om.
In de media was zo goed als niks terug te vinden over die inhoudelijke tussenkomsten van Tine Van Rompuy. Wellicht omdat ze te links waren en het gejubel om de verkiezing van broer Herman konden verstoren.
21-11-2009 om 20:36
geschreven door Gust Adriaensen
20-11-2009
Een Europa-Belgiëtanka
Herman president: het avondland herademt. Belgenland in angst. Leterme, vol rancune: 'Ik zal ZE mores leren.'
20-11-2009 om 09:04
geschreven door Gust Adriaensen
19-11-2009
Van Rompuy Europese president . En wie wordt Belgische premier?
Herman Van Rompuy is ongetwijfeld een verstandige politicus. Hij manifesteert zich als een intellectueel en straalt een zekere filosofische sereniteit uit.
Heeft hij zijn verkiezing tot Europese president daaraan te danken? Ik denk het niet. De regeringsleiders wilden iemand die in hun ogen een onopvallend imago had, geen uitgesproken charisma, geen duidelijke politieke opvattingen over de toekomst van Europa.
En ik geef het je op een schaaltje. Morgen zullen de kranten nog grotendeels gevuld zijn met Van Rompuy-nieuws. Maar daarna zal alle aandacht gaan naar zijn opvolging. En dat wordt een ander paar mouwen.
19-11-2009 om 23:56
geschreven door Gust Adriaensen
17-11-2009
Rostock (DDR) juli 1990 (8)
Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Een Reisverslag
Het is zaterdagvoormiddag en we bezoeken het Kloster zum heiligen Kreuz. De gebouwen op zichzelf (het kloosterpand, de vroegere refter, de zolder) zijn al de moeite. De museumverzameling is boeiend. Ook hier wordt de museumbewaking waargenomen door oudere vrouwen. We geraken aan de babbel met een dame van wie een oom tijdens de 1ste wereldoorlog in Ieper sneuvelde, van wie de man tijdens de 2de wereldoorlog op de Krim het leven liet. Ze heeft gehoord dat in Vlaanderen de soldatenkerkhoven zo netjes onderhouden worden en ze fulmineert tegen de Russen, die de militaire begraafplaatsen in de DDR altijd sterk verwaarloosd hebben.
In de namiddag is het heerlijk genieten van zon, zand en zee op het strand van Warnemünde. Maar het is ook reeds afscheid nemen. Afscheid ook van de Promenade met de vuurtoren, het Neptunhotel, de Teepott. Vaarwel ook vissershaventje en (gewezen) vissershuisjes en het gezellige heemkundige museum met de Platduitse spreuken.
In het reusachtige amfitheater wonen we 's avonds de proclamatie en slotmanifestatie van de Musikantentreff bij. Brassband De Lindegalm behaalt de 1ste prijs, voor orkesten uit Denemarken en Finland. Wij juichen en in de Rostocker avond weerklinkt de Vlaamse Leeuw.
Het is 8.10 uur zondagmorgen wanneer we de Warnowallee verlaten en koers zetten naar Retie. Er is ook nu weer, reeds een file bij de Tankstelle langs de stadsexpressweg. De tocht naar Wismar verloopt vlot. Het idyllische beeld van een ooievaarsgezin hoog op een schoorsteen van een oude boerderij langs de weg van Rostock naar Wismar in Mecklenburg-Vorpommern, DDR, blijft ons bij. Maar we merken ook verscheidene geïmproviseerde verkoopplaatsen van West-Duitse tweedehandsauto's. Het Westen rukt op. Is het maar een indruk of realiteit dat het verkeer dat ons tegemoet komt reeds in meerderheid Westers is, dat de Trabantjes en Wartburgs al in de minderheid zijn?
Zonder problemen bereiken we de snelweg in Lübeck. We verlaten een land dat nog enkele maanden zal bestaan. Een land met 17 miljoen mensen die meer dan 40 jaar onder een communistisch, dictatoriaal regime hebben moeten leven. Nu zijn de muren neergehaald. De inwoners van de DDR smaken de vrijheid en zien de verschillen. De smaak is bitterzoet. Vrije mensen zijn zij nu, die met angst en hoop een onzekere toekomst tegemoet zien.
17-11-2009 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
16-11-2009
Rostock (DDR) juli 1990 (7)
Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Een Reisverslag
Voor de middag wandelen we nog eens door de straten en over de wallen van het oude Rostock. Bij de Universitätsplatz ontdekken we als het ware het Kloster zum heiligen Kreuz, een mooi gebouwencomplex tegen de stadswallen gelegen, waarin het cultuurhistorische museum gevestigd is.
's Namiddags staat een bezoek aan Güstrow, een stadje op zo'n 40 kilometer van Rostock, op het programma. Er zijn vele mooie, oude huizen en het ruime marktplein wordt beheerst door het witte stadhuis en de rode bakstenen kerk. Het interieur van de kerk is fraai. Het pronkstuk is een houten retabel van een Brusselse houtsnijmeester. Merkwaardig is de metalen torenbol waarin eeuwenlang een bijbel werd bewaard. Bij de restauratie werd een nieuwe bol met daarin een nieuwe bijbel op de toren geplaatst.
Even buiten het centrum staat een renaissancekasteel, het eigenlijke doel van onze tocht naar Güstrow. Het kasteel en het museum dat er in gevestigd is, zijn de moeite waard. Ook hier is het meest gekoesterde bezit Vlaams van oorsprong: een prachtig wandtapijt. De vrouwelijke museumbewaker straalt wanneer ze de kans krijgt aan Vlaamse bezoekers, de eerste in haar reeds lange loopbaa, toelichting te geven bij enkele merkwaardige stukken.
We wandelen door de straten van Güstrow terug naar het parkeerterrein. Het stadje oogt minder welvarend dan Rostock. Ook de mensen zijn er duidelijk sjofeler gekleed. We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat zij ons, Westerse toeristen, een beetje als indringers en voyeurs bekijken. En we hebben enigszins het gevoel dat we dat ook zijn.
's Avonds is er in het imposante en luxueus uitgeruste sportcomplex van Rostock, een concert en een show met alle deelnemende groepen aan de Musikantentreff.
16-11-2009 om 18:12
geschreven door Gust Adriaensen
14-11-2009
Rostock (DDR) juli 1990 (6)
Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Een Reisverslag
Na het vrijdagmorgenontbijt willen we, zoals gewoonlijk, inkopen gaan doen in de Kaufhalle. We geraken echter niet binnen. 'Warnstreik' van een uur. De talrijke winkelgangers zijn verontwaardigd en luchten scheldend op de winkelbedienden, hun ongenoegen. We vragen uitleg aan twee vrouwen. Vol emotie geven ze hun kijk op de zaak: er zouden onderhandelingen aan de gang zijn om de Kaufhallen te verkopen aan West-Duitse firma's. Vele personeelsleden vrezen in dat geval hun job te verliezen, vandaar de waarschuwingsstaking. Maar er ligt nog wat anders op hun hart. Het leven wordt alsmaar duurder, de werkloosheid groeit met de dag. De in Oost-Duitsland geproduceerde basisproducten (brood, melk, groenten, enz.) zijn soms van bedenkelijke kwaliteit, hun presentatie laat te wensen over en ze stijgen in prijs. Ze kunnen het onmogelijk opnemen tegen de fraai ogende West-Duitse koekjes, fris- en zuiveldranken, die tegen dumpingprijzen meer en meer rekken vullen.
Dat alles illustreert overduidelijk de immense problematiek waarmee dit land nu al worstelt. Ja, de mensen voelen zich bevrijd, ze kunnen voor het eerst in 40 jaar hun mening zeggen en ze doen dat met hartstocht. Maar de euforie over de opening der grenzen is reeds voorbij. De onrust en de onzekerheid over de toekomst nemen bezit van de geesten. In vele gesprekken was dat te horen. Enkele miljoenen werklozen zullen er zijn in een overgangsperiode (en dat in een land dat de voorbije vier decennia officieel geen werkloosheid kende). En de minst weerbaren zullen de eerste slachtoffers zijn van het nieuwe systeem.
14-11-2009 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
13-11-2009
Rostock (DDR) juli 1990 (5)
Rostock DDR -vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Een Reisverslag
Het is donderdag 12 juli en er staat een bezoek aan Berlijn op het programma. Over de goede snelweg volgen we in de CX de autobus naar de vroegere Duitse rijkshoofdstad. Op de pechstrook zien we geregeld ontregelde Trabantjes. We rijden door een uitloper van de Mecklenburger Schweiz: het landschap is er lieflijk. In de velden langs de Autobahn zien we op een korte afstand vier, vijf ooievaars.
Aan het Hauptbahnhof in Oost-Berlijn stapt een gids op de bus voor een geleide rondrit. We halen heksentoeren uit om de autocar door het drukke verkeer te volgen. Het historische hart van Berlijn met het Marx-Engels Forum en Unter den Linden. We zien de aflossing van de wacht bij het gedenkteken voor de slachtoffers van militarisme en fascisme. De strak gedisciplineerde soldaten in ganzenpas zijn een toeristische attractie geworden.
Naar West-Berlijn nu. Het verschil is enorm. In Oost-Berlijn de charme van oude, historische gebouwen. In West-Berlijn de uitdaging van beton, glas en staal. Maar er is ook de voortrazende drukte, de oase van Charlottenburg en de Schlossgarten. We bezoeken de goldene Saal. Op onze wat gespeelde uitlating 'So viel Gold haben wir in Flandern nicht', reageert de zaalwachter met een mengeling van trots en ironie: 'Wir Deutsche haben so viel Gold, dass wir die ganze Welt kaufen können'. Over de Kurfürstendamm rijden we langzaam richting Zoologischer Garten. Het is kort na de middag en op de brede trottoirs van deze riante allee zijn vooralsnog niet zoveel voetgangers. Opmerkelijk zijn de politieagenten met de mitraillette in de aanslag. Des te drukker is het autoverkeer. We parkeren de auto in de buurt van de dierentuin en nemen eens stadsbus naar de Brandenburger Tor en de Reichstag. De onverschilligheid van de West-Duitse chauffeur is al even erg als de onvriendelijkheid van zijn Oost-Duitse collega bij het station in Oost-Berlijn. Die schold ons enkele uren voordien de huid vol toen we de auto even in de buurt van het stationsgebouw parkeerden.
Eindstation van de lijn is de Reichstag. We zetten voet op historische grond. Hier is een belangrijk stuk van de 20ste-eeuwse geschiedenis in bloed en tranen geschreven,. In dit enorme gebouw zal amper drie maanden na ons bezoek opnieuw geschiedenis gemaakt worden: het parlement van het herenigde Duitsland zal er vergaderen. Even verder is er de Brandenburger Tor in de steigers. Richting Checkpoint Charlie staat er nog een deel van de muur overeind. Tientallen mannen, vrouwen, kinderen zijn vol ijver bezig stukjes beton eraf te bikken. In de buurt lijkt het wel een (Vlaamse) kermis. IJs- en hot-dogkraampjes, oosterlingen die militaire en oorlogssouvenirs (medailles, uniformstukken) en vooral voor echt verklaarde stukjes Berlijnse muur aan de man proberen te brengen, zigeunerkinderen, die lopen te bedelen.
Vlak bij al die commerciële en toeristische drukte, staat een kruis dat herinnert aan het laatste slachtoffer van de muur: een jonge man neergekogeld door Oost-Duitse grenswachten bij zijn vluchtpoging naar het Westen. Het gebeurde slechts enkele maanden voordien.
Door de uitgestrekte en mooie Tiergarten, wandelen we terug naar de auto. We passeren de Siegessäule op de Strasse des 17. Juni. Het vergt heel wat tijd om uit het overdrukke Berlijn weg te geraken. Dicht bij de snelweg geraken we in de problemen. De weg die vroeger langs de grenspost tussen West-Berlijn en de DDR liep, wordt hersteld. Een vriendelijke Oost-Duitser gidst ons via kleinere wegen en landelijke dorpjes naar de oprit van de Autobahn naar Rostock.
13-11-2009 om 09:15
geschreven door Gust Adriaensen
12-11-2009
Rostock (DDR) juli 1990 (4)
Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Een Reisverslag
Maandagvoormiddag trekken we naar het Traditionsschiff, dat in Lütten-Klein op de Warnow ligt. Het wordt een boeiend bezoek aan het scheepvaartmuseum. We raken in gesprek met een Oost-Duitse lerares en West-Duitse pensionhouders uit het Sauerland. De Oost-Duitse bezit een vakantiehuisje op Fischland en ze geeft ons de tip die streek te bezoeken. 's Namiddags concerteert de Lindegalm op de Hafenmarkt. Over de wallen van de oude stad wandelen we en na het avondeten maakt het mansvolk een ritje langs de kust van de Oostzee tot Bad Doberan met de in een mooi park gelegen architectonisch belangrijke bakstenen kerk.
Het is dinsdagvoormiddag en winderig, regenachtig weer. Prima geschikt om de raad van onze Oost-Duitse gesprekspartner op te volgen en per auto, Fischland te gaan verkennen. Het wordt een boeiende rit rond het schiereiland tussen Oostzee en de Saaler Bodden. Het is een laaggelegen gebied met veel rietvelden en alom tegenwoordig het water van de Oostzee en de Saaler Bodden. We passeren schilderachtige dorpjes. Boerderijtjes met gelijkende rieten daken. De windveren steken boven de nok uit in de vorm van twee elkaar kruisende paardenkoppen. In Ahrenshoop lopen we even het strand op. De wind waait krachtig en het water beukt op de golfbrekers.
Het weer verbetert zienderogen zodat het orkest 's namiddags op de promenade bij de vuurtoren kan concerteren, de kinderen het water van de Oostzee proeven en wij Warnemünde al wandelend verkennen. 's Avonds zoeken we de Bierbar op. De aanwezigheid van kinderen is klaarblijkelijk streng verboden, de baas gaat aan het mopperen maar de vrouw sust hem door te zeggen: 'Es sind Ausländer.'
Woensdag 11 juli, 11 uur. Voor het Neptunhotel musiceert het Retiese koperensemble. Het is zomers en we genieten van een wandeling over de promenade van Warnemünde. Het is druk aan de eetstalletjes en het personeel, ook al is het jong, is niet erg vriendelijk. 'Wenn Sie freundlich sind, sind Sie noch viel schöner' tovert toch een lachje op het gezicht van een stevige Oost-Duitse.
's Namiddags is het prachtig weer. We schepen in voor een tocht over de Warnow, door de haven, langs de scheepstimmerwerven. En we varen ook een eind de Oostzee op. De meeste schepen komen uit de Oostbloklanden. We zien ook Cubaanse en heel wat Indische Oceaanreuzen.
Op het grote plein bij het Fischerbastion heeft 's avonds het Europakonzert met 750 muzikanten plaats. Samen met vele honderden toeschouwers genieten we van muziek, dans, show. Nadien praten en drinken we na op de Hafenmarkt. Buiten de verkopers zijn er op een bepaald moment alleen nog maar Vlamingen, op 11 juli, op de Hafenmarkt, in de oude Hansestadt Rostock, in de DDR.
12-11-2009 om 15:19
geschreven door Gust Adriaensen
11-11-2009
Rostock (DDR) juli 1990 (3)
Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Een Reisverslag
Het is zondag 8 juli en vandaag hebben in de grote zaal van de Kulturhalle van de Neptunwerft, de 'Wertungskonzerte' plaats. Het Retiese koperensemble maakt grote indruk. Het is duidelijk dat ze muzikaal tot de beste groepen behoren. Dineren gebeurt in de zelfbedieningseetzaal van het gebouwencomplex. Bij het aanschuiven een gesprekje met enkele Noorse en Finse jongeren. Ze spreken een behoorlijk mondje Engels. Het Duits zijn ze minder goed machtig.
Na de middag bezoek aan de zoo van Rostock. Het is een pretentieloze, gezelllige dierentuin in een mooi park gelegen. Schattig zijn de uilenjongen en prettig om te zien is hoe een lynx telkens opnieuw haar stoute jong bij het nekvel pakt en het terug de kooi in draagt. Die zondag is er tot laat in de nacht lawaai en gezang van (dronken) Duitsers die het behalen van de wereldvoetbalbeker vieren.
We beginnen ons al goed te voelen in het dagritme dat ons met de maaltijden wordt opgelegd. Tegen 7.30 uur of 8 uur de wandeling van het Arbeiterwohnheim naar 'restaurant' Szczecin voor het ontbijt: brood, boter, verschillende soorten vlees (vooral worst), gezoete kruidenthee. Koffie kan extra gekocht worden. Filters worden niet gebruikt. Wanneer het kopje leeg is, zie je de laag koffiedik op de bodem. Het middagmaal is sober: bijna nooit soep, weinig groenten (behalve komkommers),voldoende vlees maar vaak van bedenkelijke kwaliteit, weinig of geen fruit, wel ijs of frisco als dessert. Ook het avondeten bezit weinig culinaire verfijning.
Na het ontbijt lopen we meestal de Kaufhalle aan de overkant van de straat binnen. Het warenhuis opent verrassend vroeg zijndeuren en het is er onmiddellijk een grote drukte. Het is een somber, groezelig magazijn met vooral basisproducten. Fruit en groenten zijn in heel beperkte mate aanwezig. Appels helemaal niet. Wanneer een vrachtlading bananen binnenkomt -ze worden gewoonweg op een stapel in een hoek gekieperd-, is er onmiddellijk een lange rij kandidaat-kopers. In de rekken toch ook al enkele West-Duitse producten. Ze vallen op door hun luxueuze verpakking. De winkelkarretjes zijn klein, oud en beperkt in aantal. Wanneer ze allemaal in gebruik zijn, wachten de andere klanten rustig voor het draaihekken tot ze weer beschikbaar zijn. Alle klanten hebben een meestal zelfgemaakte, eerder kleine linnen of jute boodschappentas bij zich. Plastiekzakken worden niet meegegeven. Naast de basisvoedsel- en schoonmaakproducten, wordt vooral bier gekocht. Buiten op de stoep verkopen enkele mensen bloemen of groenten uit eigen tuin.
11-11-2009 om 11:07
geschreven door Gust Adriaensen
10-11-2009
Rostock (DDR) juli 1990 (2)
Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Een reisverslag
Het giet water wanneer we stoppen bij wat het cultuurcentrum van Lütten-Klein blijkt te zijn. Het is 19 uur. De stemming is eerder bedrukt. Dit is vooralsnog een totaal vreemde, bevreemdende wereld. Gelukkig is onze gids van vlees en bloed. De charmante, jonge vrouw loodst ons naar ons 'restaurant', een grote ongezellige eetruimte, die de Poolse naam 'Szczecin' (Stettin) op de voorgevel draagt. Daar verorberen we ons eerste sobere eetmaal.
Daarna naar een van de Arbeiterwohnheime langs de Warnowallee. Blokken van 10, 12 hoog, hoofdzakelijk bestemd voor arbeiders tijdens hun werkweek in de haven en op de scheepstimmerwerven van Rostock. Nu is het vakantie, de arbeiders zijn naar huis, hun kamers zullen onze onderkomens zijn voor de eerstvolgende dagen. De toewijzing der kamers in deze woonkazernes loopt niet van een leien dakje. Uiteindelijk kan dan toch het hele gezelschap in hetzelfde gebouw logeren. Erg comfortabel en netjes zijn de kamers niet. Maar we zitten onderdak. En we zijn in Oost-Duitsland, in Rostock aan de Oostzee, 800 kilometer van Retie, en we voelen het nu al aan: dit wordt een verblijf rijk aan nieuwe en boeiende ervaringen.
Zaterdagvoormiddag 7 juli: we verkennen in fris, winderig weer het oude Rostock. We wandelen over de brede trottoirs van de Lange Strasse (druk auto-, bus- en tramverkeer), kopen Ansichtskarten, komen in DE winkelwandelstraat van Rostock terecht: Kröpelinerstrasse. Tussen de Kröpeliner Tor en de Neuer Markt beweegt zich een dichte stroom voetgangers. Voor de warenhuizen staan files geduldig wachtende klanten. In de uitstalramen worden 'verlockende Angebote' getoond. We beklimmen de 207 torentrappen van de Marienkirche, die met haar kopergroen dak de oude stad beheerst. In de felle wind, die vrij spel heeft in de galmgaten, kijken we uit over de Hansestad, het land van Rostock, de Warnow, de Oostzee aan de einder.
's Namiddags rijden we naar Warnemünde. De parkeerterreinen zijn vol. Een vriendelijke toezichter laat toe dat we even verder op de privéparking van wat achteraf het partijhotel blijkt te zijn, de auto stallen. Wie weet, is dat voor die man niet een genoegdoening gevende, subversieve daad tegen een ineenstuikend regime. Het weer is zachter en zonniger geworden. De promenade is mooi en erg netjes. Rechts in de verte zien we hotel Neptun (wit, rank, luxueus), het vlinderdak van de Teepott, de oude lichttoren.
De Oostzee is geen getijdenzee. Weinig of geen schelpen worden aangevoerd. Het is een strand van keien en zand. Er staan veel strandkorven, typisch voor het strandtoerisme aan de Oostzee. We hebben onze laarzen aangetrokken voor een stevige wandeling. Maar we voelen ons al vlug onbehoorlijk gekleed. Want tot onze niet geringe verbazing bemerken we een aantal totaal blote mannetjes en vrouwtjes van alle leeftijden tussen de andere badgasten. Gekruide commentaar blijft niet uit. Terug bij de auto zien we dat op de achterruit van een trabantje, een sticker met het ironische 'Sachsenporsche' is aangebracht.
's Avonds wonen we met zijn allen het inleidend concert van brassband De Lindegalm en de parade van alle deelnemende groepen aan de Musikantentreff bij. Honderden jongeren uit België, Nederland, West- en Oost-Duitsland, IJsland, Noorwegen, Denemarken, Finland, Tsjechoslowakije en Polen, musiceren op de Neuer Markt bij het Rathaus, dat een voorgevel heeft met gotische, renaissance- en barokkenmerken.
10-11-2009 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
09-11-2009
Rostock (DDR) juli 1990 (1)
Rostock (DDR) vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Een reisverslag
Twintig jaar geleden viel de muur. Dat wordt terecht uitgebreid herdacht en gevierd. Acht maanden na die memorabele 9de november 1989 en slechts enkele maanden voor de Wiedervereinigung, verbleven mijn vrouw, ik, onze kinderen en een groep Retienaars tien dagen in de hanzestad Rostock aan de Oostzee. In oktober 1990 schreef ik een reisverslag.
Vrijdagmorgen 6 juli 1990. Het Retiese marktplein, kil weer. De dubbeldekker met bar, tv, toilet is er. Maar ook de Citroënbestelwagen en de CX, alsook hun passagiers, zijn startklaar voor hun grote avontuur van de vakantie 1990: een tiendaags verblijf in het Oost-Duitse Rostock aan de Oostzee. We volgen brassband 'De Lindegalm' en onze kinderen naar de Rostocker Sommerfesttage, de Musikantentreff.
De E34 op, naar Venlo, door het Ruhrgebied ( een spinnenweb van snelwegen), en dan naar het noorden. Eerste halte: Hamburg. We maken een ommetje, vlak bij de drukte van de Autobahn: een korenveldje. In de verte zien we de pijlers van de Köhlbrandbrücke over de Elbe. Even voorbij Lübeck verlaten we de snelweg en belanden we bijna onmiddellijk in een file. We naderen de grens met Oost-Duitsland. Er is enige nervositeit: reispas en visum bij de hand, zal de controle veel tijd in beslag nemen? Maar niets van dat alles. De grensovergang is verlaten, de stenen pilasters voor de slagbomen zijn opzij en omver geduwd om meer ruimte te maken, rechts zien we honderden meters ver ijzeren hekwerk: een stuk van het 'ijzeren gordijn'.
We zijn in Oost-Duitsland, we rijden op Oost-Duitse wegen. De E65 is hier een weg tussen bomen, te vergelijken met de gewestweg Retie-Kasterlee. Het verkeer is echter erg druk en zit voortdurend in de knoop. We vorderen langzaam, richting Wismar. Het landschap vertoont enige gelijkenis met onze streek. De huizen langs de weg, de dorpjes en stadjes zijn echter grauw, onverzorgd, verloederd. Hier heeft de tijd stilgestaan. Of beter: hier heeft de tand des tijds gewerkt.
Wismar is de eerste grotere stad. Ook hier verloedering alom. Langs de hoofdstraat staan Jugendstilherenhuizen, die ooit deze boulevard tot een architectonisch juweeltje moeten hebben gemaakt. Nu is het verval algemeen. De afgetakelde grandeur heeft iets griezeligs, iets unheimlich. Even voorbij het centrum rijden we stapvoets langs een reusachtige Sovjetkazerne. Russische soldaten te voet, in camions. De uniformen zijn sjofel, de voertuigen verouderd. Links glinstert even het watervlak van de Oostzee. Door een uitgestrekt loofbomengebied naderen we Rostock. Aan een grote rotonde regelt Volkspolizei het verkeer. Druk verkeer van vooral Trabantjes (Dafklein, helle kleuren, tweetaktlawaaierig, (anders) stinkend). Niet naar de oude stad maar richting Warnemünde rijden we over een stadsexpressweg. Links en rechts: stadsgedeelten met woonkazernes. In een ervan moeten we zijn: Lütten-Klein.
09-11-2009 om 21:40
geschreven door Gust Adriaensen
De Wever en Bracke in 'De Toestand'
De Wever en Bracke in 'De Toestand'
Interessant gesprek enkele dagen geleden op Canvas. Daar niet van. Maar toch. De Wever, actieve politicus, voorzitter van een regeringspartij, trad op als een historicus, een beschouwer van het politieke bedrijf. En dat wrong. Bracke deed ook niet echt moeite om De Wevers analyse -op de keper beschouwd vooral Brackes ontleding van 'de toestand'-, te toetsen aan De Wevers politieke praxis. Zo kon de NVA-voorzitter lekker in de luwte blijven en zich opwerpen als de wijze wetenschapper.
De Wever heeft tijdens gans het gesprek eigenlijk niet veel anders gedaan dan de elementen bevestigd, die het negatieve imago van de politicus bepalen en door de interviewer op tafel werden gebracht. Vergoedingsaberraties, cumulatie, belangenvermenging, benoemingspolitiek, kloof tussen woorden en daden... De Wever bevestigde en relativeerde:zaken die des mensen en van alle tijden zijn. Eerlijk gezegd, allemaal nogal clichématige, te verwachten reacties, die elke ietwat historicus of politicoloog zo uit zijn mouw kan schudden. En vooral voorzichtige replieken ook.
Met het 'nieuw' uit De Wevers partijnaam waarschijnlijk in mijn achterhoofd, zat ik te wachten op duidelijke, nieuwe, verfrissende standpunten, statements van de partijvoorzitter omtrent bv. vergoeding of belangenvermenging, maar die kwamen er niet.
En dat viel des te scherper en pijnlijker op toen op het einde van het gesprek, De Wever er zich op liet voorstaan dat hij in hoge mate 'tegendraadse gedachten' koesterten 'creëer iets nieuws' zijn geliefde mantra is.
Daarvan had ik in 'De toestand' helemaal niks, maar dan ook niks, gemerkt
09-11-2009 om 17:39
geschreven door Gust Adriaensen
04-11-2009
De productie van mensenvlees
Onder de titel 'Gods zaad over Gods akker', schrijft ene Rik Smits, taalkundige en schrijver, in de Volkskrant een stukje over de snelle aangroei van de wereldbevolking. Die is volgens hem de oorzaak van alle mogelijke rampen en kwalen.
Natuurlijk is een evenwichtige demografische ontwikkeling erg belangrijk, maar de manier waarop Smits zijn ei kwijt wil, doet toch wel de wenkbrauwen fronsen.
Met kwajongensachtige branie schreeuwt en schopt hij wild om zich heen. Hij heeft het over 'een heksenketel vol mensenvlees, de productie van mensenvlees, fokpremies, het vrome gekwezel over geredde levens en verlaging van kindersterfte'. En, als er de heilige vrijheid is om zelf je kindertal te bepalen, dan moet er ook het recht zijn om erop los te aborteren. Zo eenvoudig is dat.
Het enige zinvolle dat Smits schrijft, zit in de laatste zinnetjes van zijn stukje: En, belangrijker nog, er zou moeten gewerkt worden aan datgene wat de geboortecijfers het beste en snelste doet dalen: welvaart en zekerheid. Dat betekent bijvoorbeeld eindelijk eens echt de markten openstellen voor de derde wereld, en keihard werken aan een gegarandeerde basispensioenvoorziening voor iedereen. Aan een simpele maar geloofwaardige, wereldwijde AOW.
Maar hij beseft wellicht niet dat bij toepassing, er een aantal kilo's van zijn westerse vlees- en spekmassa zullen moeten weggesneden worden. Als dat inzicht er wel is, des te beter. Maar waarom hij zich dan in de rest van zijn column opstelt als een puber, die woorden uit de kast haalt waarvan hij denkt dat ze provocerend zijn (ook de paus mag natuurlijk in deze context niet ontbreken, Gods zaad over Gods akker nietwaar), is me een raadsel.
Tegenover de beperking van de mensenvleesproductie, die Smits als DE oplossing ziet, kan evengoed een serieuze inkrimping van het recht op schrijven van onzin à la Smits, geëist worden.
En ik kan niet aan de aanvechting weerstaan om me af te vragen of de fokpremie, die, wie weet, ook een rol gespeeld heeft in de productie van de heer Smits, die met ondraaglijke licht(zinnig)heid schrijft over 'mensenvlees' en de beperking of liquidatie ervan, wel een goed besteed bedragje was.
04-11-2009 om 08:34
geschreven door Gust Adriaensen
01-11-2009
Koor 4-tune bestaat 10 jaar
Koor 4-tune bestaat 10 jaar
Jubileumconcert in de kerk van Zwaneven
Onder het motto '10 jaar kooractiviteit in een notendop' heeft op zaterdag 7 november om 20 uur het jubileumconcert van '4-tune' plaats. De algemene leiding is in handen van Bert Verdonck. Organist is Koen Wellens en aan de piano zit Frank Vercruysse.
Op 6 november 1999 vond de eerste repetitie van '4-tune' plaats. Initiatiefnemer was Bert Verdonck. Het koor heeft ondertussen een hele weg afgelegd. Het telt momenteel 27 zangers (15 vrouwen, 12 mannen). Ze zijn niet alleen afkomstig uit Retie, maar komen uit de ruimere Kempense regio.
Dirigent Bert Verdonck legt de lat hoog. Niet verwonderlijk dus dat het koor tot de tien beste van de provincie behoort. '4-tune' heeft al heel wat prijzen behaald en wordt geregeld uitgenodigd om een concert te verzorgen.
Het concert in de kerk van het Zwaneven staat volledig in het teken van het tienjarig bestaan. Het koor brengt naast een volledig nieuw nummer, het beste werk uit elk jaar van zijn bestaan. Na het concert is er een receptie in het jeugdheem tegenover de kerk.
Info: -Kerk Zwaneven, Oud-Turnhout -zaterdag 7 november 20 uur -kaarten: vvk 11 euro, kassa 13 euro, -14 jaar: gratis bij de leden of via www.4-tune-koor.be of telefonisch 0497-584514
01-11-2009 om 21:44
geschreven door Gust Adriaensen
31-10-2009
Van Cauwelaert en Vankrunkelsven
Hoe en wat men ook over Vankrunkelsven denkt, Knack en in het bijzonder directeur Van Cauwelaert, maakten de voorbije dagen een allesbehalve goede beurt.
Er was eerst het Van de redactie in Knack van 28 oktober. Serene, goed onderbouwde journalistiek kan je dat stuk bezwaarlijk noemen. Het druipt van het misprijzen voor de politicus én de mens Vankrunkelsven. De politieke loopbaan van de senator wordt geridiculiseerd en als volkomen irrelevant voorgesteld. Dat is een loopje nemen met de werkelijkheid en getuigt van een extreme negatieve vooringenomenheid.
Dan was er het bericht over stalkingaanklachten: het bewust te grabbel gooien van het privéleven van de senator, op het moment dat er nog geen veroordeling is en doen uitschijnen dat de schuld vaststaat.
Het ergste was te zien en te horen in Phara. Het optreden van de Knackdirecteur, in woord en lichaamstaal, lag helemaal in het verlengde van zijn commentaar: neerbuigend, agressief, Vankrunkelsven moest geliquideerd worden. Het werd echt gênant. En ik denk dat vele kijkers dat ook zo hebben aangevoeld. Ik kan me ook moeilijk voorstellen dat alle journalisten en personeelsleden van Knack akkoord gaan met deze op de persoon zelf gerichte vernietigingscampagne.
DE vraag is: waarom pakt een zgn. kwaliteitsweekblad als Knack, met op kop de directeur himself, de bijna ex-politicus Vankrunkelsven, persoonlijk op zulke agressieve, onredelijke, verachtende, scheldende manier aan? Vecht Van Cauwelaert een hoogstpersoonlijke vete met Vankrunkelsven uit op het publieke forum?
In ieder geval, het was een beschamende vertoning. Beschamend voor Knack en in het bijzonder voor zijn directeur.
31-10-2009 om 15:30
geschreven door Gust Adriaensen
29-10-2009
Haiku's
Herman Van Rompuy,
bij de voorstelling van het logo van het triovoorzitterschap (België, Spanje, Hongarije) van de EU in 2010:
Drie golven rollen samen de haven binnen: het trio is thuis.
Vrij naar Herman Van Rompuy,
naar aanleiding van zijn beleidsverklaring:
Drie letters dreigen de rustigende vastheid: BHV raakt niet gesplitst.
29-10-2009 om 19:43
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2009
Laten we het ook eens hebben over de transfers IN Vlaanderen...
Geregeld duikt de gevoelsgeladen maatschappelijke en politieke discussie over de transfers van Vlaanderen naar Wallonië weer op. Zonder problemen kan dat debat evenwel ook getransfereerd worden naar de binnen-Vlaamse situatie.
Wanneer wordt eindelijk ook serieuze politieke aandacht geschonken aan de verschillen tussen de regios en zelfs de gemeenten in Vlaanderen? Aan de geldstromen tussen platteland en stad, tussen achterstandswijken in de Vlaamse steden en de villawijken bv. in de Antwerpse groene rand, in de Kempen of aan de kust? Aan de belabberde fysieke, mentale en materiële situatie van vele vierdewereld-Vlamingen in het 'rijke Vlaanderen'?
Vlaamse politici en talloze inwoners van dit minilandje, blijven zich wat graag blindstaren op de Vlaamse (!?) miljarden (hoe Vlaams die miljarden zijn, heeft de bankencrisis ons recent geleerd) die naar die profiterende Walen stromen. Precies alsof het stopzetten of verminderen van de transfers een einde zal maken aan de ongelijkheid en de discriminatie in Vlaanderen wat betreft de sociale en medische zorg, de huisvesting, de studie- en jobkansen, en noem maar op.
Die politici en het financieel-economische establishment in Vlaanderen weten dat maar al te goed. Maar door de schijnwerper steeds maar weer te richten op Wallonië en de Walen voor te stellen als profiteurs en luieriken, ontstaat er op den duur bij de goegemeente een extern vijandbeeld. Bovendien wordt de indruk gewekt dat in Vlaanderen de hemel op aarde zal worden bereikt, wanneer die vervloekte transfers Vlaanderen-Wallonië ophouden te bestaan.
Als je het mij vraagt, een gevaarlijke, asociale en demagogische evolutie.
28-10-2009 om 19:09
geschreven door Gust Adriaensen
27-10-2009
Dewever en Themistocles
In een column in De Standaard heeft Bart Dewever een stevige greep in de Griekse geschiedenis nodig om te stellen dat je in Vlaanderen bij een volksraadpleging over een werk van openbaar nut, systematisch nul op het rekest krijgt.
Want in Vlaanderen, doceert historicus en politicus Dewever, ontbreekt het aan politieke leiders van niveau en aan een positieve betrokkenheid op het algemeen belang. Voorwaar een serieuze sneer naar zichzelf, zijn collega's en de Vlamingen.
Tweede bedoeling van de NV-A-voorzitter: de Antwerpse nee-stem relativeren.Niet helemaal de hogere wiskunde van Van Peel maar Bart komt toch aardig in de buurt.
Waarop Dewever steunt om te beweren dat het TYPISCH is voor een volksraadpleging , dat er een alternatief plan opduikt dat achteraf geruisloos weer verdwijnt, is me een raadsel. Tenzij Dewever meent dat wat in Antwerpen gebeurt, maar typisch moet zijn voor de rest van de wereld.
Of speelden in zijn onderbewuste de eis en het plan om BHV te splitsen nog mee? Na de verkiezingen nog veel over gehoord uit de mond van Bart?
27-10-2009 om 09:40
geschreven door Gust Adriaensen
22-10-2009
Professor Kerkelijk Recht Torfs is de laatste dagen niet uit het nieuws weg te branden. Hij broedt op een nieuwe politieke beweging. In 'Phara' kreeg hij de kans ten overstaan van Huyse, Gennez en de rest van Vlaanderen, een en ander te verduidelijken.
Ik spitste hoopvol de oren want wellicht zou een politiek orakel te horen zijn, dat een stralend licht zou doen schijnen in de politieke duisternis van dit landje.
Gaandeweg des professors uiteenzetting, verzonk ik in somberheid. Verdieping van het politieke debat, andere methode van nadenken, brug tussen denken en actieve politiek allemaal dingen die ik in de vele jaren van mijn politieke bewustzijn reeds tientallen keren gehoord of gelezen had en waarmee duizenden mensen van allerlei slag en scholing ook vandaag bezig zijn.
Het werd er niet beter op toen Phara de professor uitnodigde om wat concreter te zijn, en dacht hij er misschien aan om aan de volgende verkiezingen deel te nemen, en was het mogelijk om enkele namen van mededenkers te noemen.
Dat laatste was niet mogelijk. Wel waren het verstandige mensen, zei Torfs. En ook al beschouwde hij Phara als een verstandige vrouw, zij mocht er niet bij komen. Waarbij ik me afvroeg: hoe meet de professor altijd met zoveel zelfzekerheid de graad van verstand en domheid in alle lagen van de bevolking.
Van het denken overgaan naar de actieve politiek? Zou kunnen maar niks was zeker, aldus Torfs. Zijn bewegingsdenken onderdeel van een persoonlijke carrièreplanning? Geenszins. Dat professor Huyse hem dat voor de voeten wierp, ontstemde Torfs zeer. Later in de uitzending zette hij het die waarschijnlijk tot de niet-verstandige academici behorende Huyse, dubbel en dik betaald. Huyse: een schijnpoliticus. Een venijnige niet-professorale trap tussen de benen.
Bij pogingen tot concretisering van de Nieuwe-Politieke-Beweginggedachten, ging het behoorlijk fout. De professor was aangewezen op achtervolgen en recupereren. SP-A-voorzitster Gennez, die door Torfs amicaal Caroline werd genoemd, gaf hem een lesje in wat dieper denken over pensionering is. En het voorbeeld van de oppervlakkigheid der partijen, de mantra wij zijn voor de mensen, oppervlakkig want iedereen is natuurlijk voor de mensen, aldus de professor, liep flinke averij op door de opmerking van Gennez dat het VB tegen de allochtonen is, en dat zijn ook mensen.
Kortom, Phara was weer een niet onaangename tijdpassering. En professor Torfs zal ongetwijfeld verder werken aan de verdieping van zijn politieke denken. Dat er een nieuwe, stralende ster binnenkort aan het Vlaamse en/of Belgische politieke firmament zal schitteren, valt na Phara toch wel te betwijfelen. Maar je weet maar nooit.
22-10-2009 om 17:41
geschreven door Gust Adriaensen
DE Nederlander
In een column in de Volkskrant onder de titel 'De prins snapt het niet' -klaarblijkelijk is er bij onze noorderburen een soort Filipprobleem aan het groeien-, wordt nog eens verwijtend teruggekomen op de uitspraak van prinses Maxima dat DE Nederlander niet bestaat.
Maxima heeft natuurlijk overschot van gelijk: DE Nederlander bestaat niet. Zoals ook DE Belg, DE Vlaming, DE Duitser niet bestaat.
Beweren dat DE... wel bestaat is lomp, misleidend en gevaarlijk. Politici die het deontologisch niet zo nauw nemen, misbruiken het DE-etiket voor een populistisch, nationalistisch, racistisch discours.
De ergste ontsporing van de verabsolutering van de 'eigen volksaard', die in aanduidingen als 'DE-om heteven welke nationaliteit', verscholen zit, hebben we ervaren in nazi-Duitsland. Iedereen die niet aan het waanbeeld van DE DUITSER voldeed, moest geliquideerd worden.
22-10-2009 om 10:21
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2009
Jos Daems nieuwe deken van het dekenaat Kempen
Op zondag 25 oktober om 15 uur, wordt Jos Daems (44) door de bisschop van Antwerpen, Johan Bonny, aangesteld tot nieuwe deken van het dekenaat Kempen.
Jos Daems volgt in die functie Wim Selderslaghs op, die tot vicaris werd benoemd.
De feestviering waarop bisschop Bonny, vicaris Selderslaghs en het dekenale team, iedereen van harte uitnodigen, heeft plaats in de Sint-Martinuskerk van Retie.
(foto: rechts Jos Daems, links Wim Selderslaghs)
21-10-2009 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
20-10-2009
Lange Wapper slaat Van Peel met zinsverbijstering
De Antwerpse volksraadpleging over de Lange Wapper is achter de rug. De wettelijk geregelde stembusgang is correct verlopen. De uitslag is overduidelijk: nee aan het voorliggende tracé van de Oosterweelverbinding.
De reactie van schepen Van Peel op het resultaat was evenwel onthutsend. Had de havenschepen plots de kolder in de kop gekregen? Te veel 'bollekens' naar binnen geslagen? I
In ieder geval, de hogere wiskunde en de hautaine toon van schoolmeester-schepen Van Peel waren verbijsterend. Wat hij de Antwerpenaar en de rest van Vlaanderen voorrekende, had overduidelijk de bedoeling een duidelijke nederlaag van de Lange Wappervoorstanders voor te stellen als een soort van overwinning. En dus hoefde je met die volksraadpleging maar amper rekening te houden. Met wat retouches kon dus het huidige plan gerealiseerd worden.
Een ontstellend gebrek aan democratische ingesteldheid en respect voor een wettelijk geregelde volksraadpleging kwamen aan de oppervlakte. Van Peel bleek een van de weinigen te zijn, ook bij de voorstanders van het BAM-project, die zo overduidelijk de trappers kwijt was.
20-10-2009 om 18:30
geschreven door Gust Adriaensen
17-10-2009
Dichter Bert Decorte overleden
De dichter Bert Decorte werd op 2 juli 1915 in Retie geboren. Hij deed zijn middelbare studies aan het Klein Seminarie van Hoogstraten en het Sint-Jan Berchmanscollege van Mol. Hij overleed in Strijtem-Roosdaal op 13 oktober 2009.
Hij debuteerde als dichter in 1937 met de dichtbundel 'Germinal', die door de kritiek enthousiast werd onthaald.
Decorte ontving in 1946 de Driejaarlijkse Staatsprijs voor Poëzie. Tot 1995 publiceerde hij zowat jaarlijks een bundel. Onder meer 'Een stillere dag', 'Aards gebedenboek' en 'Kruis of munt' zijn van zijn hand.
Uit 'Een stillere dag' het volgende gedicht:
Ik ben geworden als de winterbeek, de witte, gans met ijslaag overwelfde, geheel gedempte -en toch is zij dezelfde die levensader in het landschap leek
bij lentedag. Nu ligt het lijf, dat vrij en vrolijk buitelde doorheen de weiden of aan een vlakland zich in vijvers vlijde, goed ingedektonder de blanke sprei.
Maar ergens aan een bocht, waar het verval wat groter is, waar 't ijs niet heel en al de bedding dekt en nog het water huivert,
hoort hij, die hare lente heeft bemind en blij was om de weelde van dit kind, het oud geluid verinnigd en gezuiverd.
Behalve gedichten schreef Decorte ook poëtische reisverhalen en essays. Ook werken van onder meer de Franse dichters Baudelaire, Villon, Rimbaud vertaalde hij.
Voor het in 2002 door heemkring 'Zeven Neten' uitgegeven fotoboek 'Reties Album', schreef Bert Decorte nog een aantal kwatrijnen als inleiding op de verschillende hoofdstukken. Een ervan luidt als volgt:
Wie 't allenkant gezocht heeft en gezeten daar hij iets van de wereld wilde weten, beseft, eens oud, maar pas, hoe goed het was te leven in de tuin van Zevenneten. Bert Decorte was erelid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde.
17-10-2009 om 19:50
geschreven door Gust Adriaensen
14-10-2009
Begroting, B-H-V, VDB, Electrabel, enz.
'Van Rompuy in de oppositie, zou van deze begroting brandhout maken', las ik in een krant. Als algemene beoordeling kan dat tellen en eigenlijk volstaan.
Toch nog enkele opvallende dingen eraan toevoegen. De banken moeten tegen 2011, 890 miljoen betalen voor de bescherming die ze van overheidswege genoten heeft . Zo betaalt de financiële sector de crisis die ze zelf veroorzaakt heeft, werd gespierd verklaard. Dag Jan! Wat blijkt namelijk: de banken krijgen 600 miljoen terug uit een oud fonds. En nu al wordt voor zeker aangenomen dat de banken de factuur zullen doorschuiven naar de spaarder.
Idem dito voor Electrabel dat beloofd heeft al vanaf 2010 een deel van de extrawinst die het vanaf 2015 zal maken door het langer openblijven van de kerncentrales, af te staan aan de schatkist. Maar door de dominante positie van Electrabel, kan de holding de prijs zetten en dreigt ook hier de consument de dupe te worden.
En dan is er natuurlijk het opvallende stilzwijgen over de staatshervorming en B-H-V. Je weet wel de thema's waarmee nog niet zo lang geleden CD&V en NV-A de verkiezingen wonnen. Geen woord. Ook niet uit de mond van NV-A'ers. Dewever houdt zich in de luwte en mag in De Standaard onder de titel 'Twee heiligen uit Hawai' een badinerende column schrijven over Damiaan en Obama.
Ondertussen wordt er in de media veel meer en volgehouden aandacht geschonken aan de tragische dood van VDB, aan de perikelen rond die andere VDB , het geruzie in het SP-A- en LDD-huishouden, het aanslepende oorlogje Dewinter-Morel, het verbijsterende gekronkel en gekonkel in de Lange Wapper-soap, enz.
Terloops wordt tussen neus en lippen de opmerking de wereld ingestuurd dat de Vleesgeworden Saaiheid bij ons regeert. Zowel in België als in Vlaanderen. Velen zijn evenwel van mening dat er helemaal niet geregeerd wordt. Zeker niet op het federale niveau.
14-10-2009 om 08:51
geschreven door Gust Adriaensen
12-10-2009
Operatie beschadiging
Het aanhoudende gedoe rond de zgn. defenestratie van Frank Vandenbroucke en de gelekte (brute) mails daaromtrent, heeft niets meer te maken met bekommernis om het goed en decent functioneren van ons partijensysteem. Het heeft de vorm en de kenmerken van een door sommige SP-a-leden zelf en door de media, in het bijzonder de zelf verklaarde kwaliteitskrant 'De Standaard', goed georkestreerde hetze tegen voorzitster Gennez.
Zonder al te veel moeite kunnen journalisten in alle partijen dumping van topfiguren vaststellen en de niet altijd fraaie correspondente daarover. Het nauwkeurig uitspitten van alles wat er bv. rond de herhaalde defenestratie van Erik Van Rompuy reeds gebeurd is, zou interessante krantenlectuur kunnen opleveren.
Dat bijna uitsluitend en zo uitgebreid aandacht gegeven wordt aan de perikelen bij de socialisten, doet vermoeden dat een operatie beschadiging Sp-a aan de gang is.
12-10-2009 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
06-10-2009
Panorama en Damiaan
In De Standaard hekelt Hans Geybels, de woordvoerder van kardinaal Danneels, de Panoramareportage van vorige zondag, waarin uitsluitend aandacht besteed wordt aan de mirakels op voorspraak van Damiaan en er vraagtekens geplaatst worden bij de procedures, die door het Vaticaan gevolgd werden.
Geybels maakt nog eens duidelijk wat een mirakel eigenlijk is en dat er strikt genomen geen mirakels nodig zijn voor een heiligverklaring. Hij betreurt terecht dat er in de reportage geen plaats was voor het (heilige) leven en werk van pater Damiaan.
Hans Geybels heeft overschot van gelijk dat hij op deze manier reageert en helder formuleert waar het bij de heiligverklaring van pater Damiaan op aan komt.
Hij verwoordt daarmee ook, weliswaar op een diplomatische manier, wat vele kijkers al vlug doorhadden. Het was er de programmamakers in de eerste plaats om te doen de heiligverklaring te relativeren, ze zelfs verdacht te laten overkomen, een domper te zetten op de feestvreugde en ontroering bij zovele mensen in binnen- en buitenland. Dat de reportage uitgezonden werd op de dag van de feestviering in Tremelo, Damiaans geboortedorp, maakt het allemaal nog opzettelijker en cynischer.
De reportagemakers zouden er goed aan doen zich professioneel en objectief te verdiepen in het onderwerp en zich te laten adviseren. Maar nee, ze gedragen zich als kwajongens, als pubers, als branieschoppers, die opgewonden geraken bij de gedachte: wij durven toch nogal tegen de haren instrijken.
Overigens verdenk ik de opdrachtgevers voor de reportage en degenen die verantwoordelijk zijn voor het programmaschema, ervan een verborgen agenda en bedoeling te hebben. Operatie beschadiging Damiaan en via Damiaan, beschadiging kerk. Daar kicken velen op.
06-10-2009 om 09:40
geschreven door Gust Adriaensen
04-10-2009
De schoonheid van rustgevende eenvoud
Elke dag om 18 uur begint in het nog gedeeltelijk romaanse kerkje van de Postelse norbertijnerabdij het avondgebed waaraan iedereen kan deelnemen.
Het duurt niet langer dan een half uurtje, verloopt helemaal in het Nederlands en volgens een vast stramien. Een inleidende hymne wordt gezongen gevolgd door psalmen. Er is een lezing en een stiltemoment. Het magnificat is een vast onderdeel van de gebedsdienst. Enkele gebedsintenties gaan vooraf aan een zegenlied en een afsluitend Marialied.
Die dertig minuten bekoren door hun eenvoud, schenken rust, nodigen uit tot bezinning. Het halfdonkere stemmige kerkje , de norbertijnen in het gestoelte, het afwisselend gezang van voorzanger en gemeenschap, het met name in herinnering brengen van de broeders die doorheen de eeuwen op die bepaalde dag gestorven zijn... het zijn allemaal elementen die het effect en de sfeer van de avonddienst, de vespers, bepalen.
Ik ben ervan overtuigd dat zowel voor gelovigen als niet-gelovigen het avondgebed in de Postelse abdij, een deugddoende en verrijkende ervaring kan zijn.
04-10-2009 om 20:10
geschreven door Gust Adriaensen
30-09-2009
Het Retiese dialect 36
Hôrewajt open betekent zo ver open als de scharnieren bv.van een deur toelaten, zo ver mogelijk. Een har, herre is een scharnier. Wanneer je binnenshuis een deur liet openstaan, kon je te horen krijgen: ik zal es nen hôk (haak)ôn ew gat mô?en of gaj zè gewoewen óm no de kérk te gôn zee?er (gij zijt gewoon om naar de kerk te gaan zeker). Kerkdeuren hoefden niet dichtgedaan te worden omdat ze voorzien waren van een deurveer ofwel omdat er een stroom kerkgangers was. Een vrek, gierigaard is en girrege pin. In het huishouden van dergelijke persoon is het natuurlijk pinne?endun (gierig, schraapzuchtig,schraal).Pin (puntig uitsteeksel, scherp uiteinde) wordt hier overdrachtelijk gebruikt, denk ook aan scherp concurreren, scherp inkopen. Blak betekent vlak, effen maar ook blank, onder water (da veld stô blak). Om dreigend, speculerend, verwachtingsvol aan te duiden dat een geheim, een schandaal, geknoei nog wel bekend zal worden, kan je zeggen : da komt nog wél ten blakke.
Harén?elen (haarenkelen) is de enkels kwetsen door ze bij het gaan tegen elkaar te stoten. Het eerste deel (har, haar) is de stam van het werkwoord haren (scherpen). De klanknabootsing goêzen duidt in het bijzonder het geluid bij hevige wind of regen aan: het rêgert datet goesjt Eieren uit vogelnesten roven, ze uitblazen en aan een twijg rijgen was tot in de jaren vijftig van vorige eeuw voor vele kinderen een hobby. De minder waardevolle eieren werden opgeofferd aan het bléndaweren (blindeieren): een spel dat erin bestond geblinddoekt en gewapend met een stok eieren kapot te slaan.
En pits, ne pitser is een persoon die weinig, kieskeurig, met lange tanden eet. Ook het werkwoord pitsen kan in deze betekeniscontext gebruikt worden (wa zitte dowe weer te pitsen). Wellicht hebben deze woorden verband met het Duitse bisschen (weinig) . Pitsen heeft in onze streek ook de betekenis knijpen en een prikkelend gevoel veroorzaken, steken :die troj (trui) pitst.Deze betekenissen gaan terug op het Franse pincer. Nen dùrschieter (doorschieter) duidt een jonge, magere, lange persoonaan. Het woord is een overdrachtelijk gebruikte afleiding van de landbouwterm doorschieten: sterk en snel langer worden van de stengel. En zotte trul of troela is de weinig vleiende benaming voor een (te?) levenslustige, sensuele vrouw. Troela is een verlenging van troel, Engels: trull (slet), Duits: Trulle (wijf; dik,grof mens). Mètmannen (marktmannen) is de gewone aanduiding van marktkramers. Wanneer je benenonder aan de voeten dik en gezwollen zijn, heb je mokbiejenen. Mok behoort bij meuk, muik, Middelnederlands muken (zacht, murw worden) en is een huidontsteking aan de achterzijde van de koot bij paarden. De geslachtsopening, in het bijzonder bij een koe of een merrie, wordt de klink genoemd. Het woord gaat terug op het Middelnederlandse clingen (kleven) en de betekenisontwikkeling is de volgende: kleven vastmaken naad reet geslachtsopening. Knoezel(s) betekent niet alleen enkel(s) maar ook gewrichten bij het vee. Aan de oorsprong ervan liggen de Middelnederlandse woorden cnoesel dat een verkleiningsvorm is van cnoes (kraakbeen) en cnoest, cnu(u)st (uitwas aan boom, vooruitspringend voorwerp). In ons dialect betekent knèùst zowel harde, ruwe uitwas aan een boom, kwast als knobbel, gewrichtshoofd, kneukel (ook knokkel).
30-09-2009 om 09:01
geschreven door Gust Adriaensen
In memoriam Prof. Dr. Gust Keersmaekers
Op 28 september overleed Prof. Dr. Gust Keersmaekers. Hij werd in Retie geboren op 26 oktober 1920. Hij behaalde een doctoraat in de Germaanse Filologie in 1952 en was emeritus hoogleraar sinds 1986. In de Koninklijke Academie voor Taal- en Letterkunde, waarvan hij sinds 1978 lid was, bekleedde hij diverse bestuursfuncties.
Gust Keersmaekers publiceerde vooral over auteurs van de zeventiende eeuw in Noord en Zuid: Hooft, Bredero, Vondel, Huygens en over de Nederlandse Letterkunde van de negentiende en de twintigste eeuw (Conscience, Gezelle, Multatuli, Couperus, Streuvels, Claes, Timmermans, Van Hemeldonck ( Beeld van de Kempen in de literatuur na Conscience/Snieders).
In 1968 ontdekte hij een zestigtal onbekende (uit het Frans vertaalde) gedichten van Bredero, uitgegeven in 1981 in de reeks van De Werken van G.A.Bredero. Daardoor veranderde het Bredero-beeld en de gangbare interpretatie van vele van zijn amoureuze gedichten grondig.
Zijn werk over Consciences De Boerenkryg (1967-1971) bracht een vernieuwing in de Conscience-studie. Hij stond in voor de tekstverzorging van het volledig creatief proza- en dichtwerk van Felix Timmermans (Leuven, Davidsfonds 1989-1994, 25 delen). Het Geluk van een Schrijver is een uitgave van alle bewaarde handschriftelijke teksten van Timmermans' Pallieter, met een inleidende studie, bekroond met de Provinciale (Antwerpen, 2003) en de Interprovinciale Prijs voor Monografie (2003/2004). Hij verzorgde tevens verschillende uitgaven van het Ernest Claesgenootschap, o.a. De Witte (1995) en in 2006 een tekstkritische uitgaven van het gevangenisdagboek van Claes onder de titel 'Drie maanden gevangenis.. Gust Keersmaekers werkte ook mee aan verschillende tijdschriften.
Hij heeft niet alleen veel geschreven maar hij was ook een gepassioneerd boekenverzamelaar. Zijn grote huis in Duffel was een gigantische bibliotheek, een schatkamer van taalkundige en literaire werken. Gust Keersmaekers zelf schatte het aantal op zo'n 20.000. Gust Keersmaekers woonde sinds 1963 in Duffel maar tot voor enkele jaren bezocht hij geregeld familie en vrienden in Retie en Arendonk en woonde hij graag samen met zijn vrouw liturgische vieringen in de Postelse abdijkerk bij.
Prof. Dr. Keersmaekers wordt op zaterdag 3 oktober om 11.30 uur in Duffel begraven.
30-09-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-09-2009
Duitse christendemocraten blij met liberale overwinning
Merkwaardige reacties van de Duitse christendemocraten na de Bondsdagverkiezingen.
Ze verliezen (kartelpartner, het Beierse CSU vrij zwaar) maar juichen ongeremd omdat het liberale FDP zo fors vooruitgaat. Want voor Angela Merkel en haar christendemocratische aanhang, blijkt het een orgastisch genoegen te zijn, de sociaaldemocraten uit de regering te kunnen zwieren.
Daar ga je je toch vragen bij stellen. Hoe verklaar je die afkeer van CDU/CSU voor de socialisten en het opvrijen van de liberalen? Als Merkel en co. het label 'christelijk' serieus nemen, dan verwacht je eerder dat er, zeker wat de sociaal-economische visies betreft, meer overeenkomst zou zijn tussen christenen en socialisten.
Of is ook in Duitsland, de 'C' in CDU/CSU, een nog altijd electoraal interessant vlaggetje, dat de lading helemaal niet hoeft te dekken?
28-09-2009 om 10:10
geschreven door Gust Adriaensen
23-09-2009
Zammelsbroek, juni.
Nooit méér Kempen ervaren: zon, wolken en wind, windingen van de Nete, grassen, veldbloemen, kleuren.
Kempen van vroeger,
waardoorheen de laatste tocht, naar het Laak van toen.
Vreugde om het samenzijn,
weemoed om de snelle tijd.
Prachtig Trichelbroek. Libellen en ijsvogels boven het water.
Trichelhoek, gehucht van toen,
rond de Sint-Bavokapel.
23-09-2009 om 18:59
geschreven door Gust Adriaensen
22-09-2009
Het Fortisschandaal
Lippens zou er beter aan doen
de adellijke lippen stijf op elkaar te persen,
geen woord meer uit te brengen,
een kemelharen boetekleed aan te trekken,
zich terug te trekken in de Grote Zoutepan van de Kalihariwoestijn,
of humanitair werk te gaan verrichten bij de Indiase paria's.
22-09-2009 om 19:22
geschreven door Gust Adriaensen
20-09-2009
10 jaar STOLA-STORA in Dessel
Op 26 en 27 september viert STOLA-STORA-DESSEL zijn 10-jarig bestaan.
In 1999 richtten de gemeente Dessel en het NIRAS de v.z.w. STOLA-Dessel op. De bedoeling was Desselaars mee te laten beslissen over de definitieve berging van laagradioactief afval in de gemeente en tegen welke voorwaarden. In 2004 rondde STOLA haar studie over de voorwaarden af. In april 2005 werd STORA opgericht. Via STORA wordt de Desselse bevolking betrokken bij de nucleaire aangelegenheden in de gemeente Dessel.
Het zal niemand verbazen dat bij de voorwaarden, veiligheid, gezondheid en milieu als eerste zorg naar voren kwamen. Ook werd het belang onderstreept van lokale communicatie en participatie. De berging op Dessels grondgebied moest ook een positieve, zeg maar financiële en ruimtelijke, impact op de plaatselijke gemeenschap hebben. Allemaal nogal vanzelfsprekende voorwaarden en verwachtingen.
Wat meer dan 10 jaar geleden evenwel heel wat kritiek oogste, was het feit dat het Niras vooral schermde met veiligheid en de inspraak van de plaatselijke bevolking, maar de oprichting van inspraakinstanties als STOLA beperkte tot de gemeenten die in aanmerking kwamen voor een eventuele berging.
Als het Niras echt zo bezorgd was om de veiligheid van de bevolking, moest er een perimeter bepaald zijn waarbinnen er eventueel ernstige nucleaire besmetting zou kunnen optreden. En dan moesten er in alle gemeenten die geheel of gedeeltelijk in dergelijk gebied liggen zgn. STOLA's opgericht worden.
Dat is niet gebeurd. Belangrijke delen van Retie en Geel bv. liggen dichter bij de bergingssite aan de Boeretang, dan grote delen van Dessel.
Voor de bevolking van die gemeenten, hoeft dus de veiligheid, de gezondheid, het milieu, geen zorg te zijn. Precies alsof volgens het Niras, het eventuele nucleaire gevaar stopt bij de grenzen van de gemeente waar het afval geborgen wordt.
Merkwaardige wetenschappelijke instelling, dat Niras!
20-09-2009 om 20:55
geschreven door Gust Adriaensen
16-09-2009
Drie miljoen liter melk vernield
De melkboeren hebben het moeilijk. Zal wel zo zijn. Of dat het vernietigen van miljoenen liter melk rechtvaardigt, is natuurlijk de hamvraag. Dezelfde vraag kan telkens opnieuw gesteld worden, wanneer ons kapitalistisch systeem voedselproducenten er zogezegd toe dwingt, voedsel te vernietigen.
Want het bewust vernietigen van voedsel om de marktprijzen op peil te houden of om regeringen en de samenleving onder druk te zetten, is niet alleen een zaak van financiële winst of verlies. Het is onbetwistbaar ook een belangrijke ethische kwestie.
Dat mensen tot dergelijke acties overgaan, bewijst overduidelijk hoe sterk de economisch-financiële dwangbuis waarin ze gevangen zitten, het ethische bewustzijn corrumpeert.
Het over de akkers uitgieten van miljoenen liters melk, het vernietigen van tonnen fruit, groenten en vlees, worden nog wranger en amoreler, wanneer je de honger en dorst ziet van miljoenen mensen in andere delen van de aardbol.
Bovendien wordt op scherpe wijze het humanitaire failliet aangetoond van een economisch systeem dat alleen maar rekening houdt met geld.
16-09-2009 om 23:08
geschreven door Gust Adriaensen
De journalist en het hoofddeksel
In 'De Standaard' van dinsdag 15 september heeft journalist Patrick De Witte het uitgebreid over de hoofddoekenkwestie. Een van zijn stellingen komt erop neer dat , als een schoolreglement het dragen van om het even welk hoofddeksel verbiedt, dat verbod ook gerespecteerd moet worden.
Daarmee ben ik het volkomen eens. Maar buiten die stelling, is er in het stukje van De Witte, hoewel hij zich opwerpt als iemand die de ratio als superieure toetssteen voor alles en nog wat gebruikt, niet veel rationaliteit meer te bespeuren.
De columnist verandert in een puberale branieschopper die de hoofddoekenkwestie misbruikt om zijn afkeer en misprijzen voor godsdiensten en voor de gelovigen te uiten. Daarbij haalt hij op een misleidende manier het verhaaltje over aliens die mensenkinderen aan een rectaal onderzoek onderwerpen om het geheim van het heelal te vinden, uit de kast. Precies alsof 'geloof' en 'gelovigen' in dezelfde bizarre en imbeciele hoek thuishoren.
Dat is beschamend en intellectueel oneerlijk en getuigt van een fundamentalistisch geloof in het eigen grote gelijk. Wie anders denkt of gelooft dan de heer De Witte, werd, als het in zijn macht lag, door hem wat graag in een dwangbuis gestopt.
Wat alleszins duidelijk is: de heer De Witte gelooft niet dat het geheim van het heelal in zijn eigenste reet te vinden is en aliens hebben het nog niet gewaagd het rectum van de columnist aan een grondig onderzoek te onderwerpen. Wat deze zaken betreft kan de heer De Witte ongetwijfeld op talloze medegelovigen rekenen.
Maar een antwoord op de vraag die de journalist zelf oproept, nl. waar het geheim van het heelal te vinden zou kunnen zijn, blijft hij schuldig.
16-09-2009 om 07:46
geschreven door Gust Adriaensen
11-09-2009
Open Monumentendag ook in Retie
Een wandeling langs plaatsen waar zorg werd en wordt verstrekt
Op zondag 13 september is het weer Open Monumentendag. Het thema is dit jaar: zorg.
Zorg voor zieken, armen, kinderen, bejaarden. Zielzorg. En gewoonweg zorg voor de buren. Betrokkenheid op je naaste omgeving. Bekommernis om elkaar. Het is van alle tijden. Die diverse vormen van zorg hebben sporen nagelaten in gebouwen en landschappen.
De oude Pontfortsevoetweg leidt je van de oude pastorie naar het kasteel du Four en De Linde, gebouwen waar zorg werd en wordt verstrekt. De route laat je ook kennismaken met de Looiendsebergen, waar lang geleden tijdens pestepidemieën de pesthutten werden opgericht.
En de eeuwenoude voetwegen die bewandeld worden zijn natuurlijk ook voor een stuk ontstaan uit de behoefte van mensen en buurtschappen om met elkaar contact te hebben en elkaar, zo nodig, te hulp te komen.
Walter Raeymaekers, de voorzitter van Heemkring 'Zeven Neten' stelde een bijzonder verzorgde brochure samen, die na afloop van de wandeling aan de deelnemers wordt gegeven.
Info: zondag 13 september, vertrek: 14 uur aan de oude pastorie, Passtraat 14
11-09-2009 om 22:39
geschreven door Gust Adriaensen
04-09-2009
Christine d' Haen 1923-2009
Christine d' Haen 1923-2009
Er werd verhaald
Helena was huwbaar, de prinsen wierven.
Gehuwd, geroofd, en veel ridders stierven.
Haar huid als de schaal van een ei,
glanzend op de wal bij de grijsaards kwam zij:
Geen wonder dat elkeen, al breekt zij haar trouw,
wil sterven voor de schoonheid van zo'n vrouw!
De prins in haar kamer, de mooiste, met lokken
zit aan haar voet, haar wol om het rokken.
Van over de zee bracht hij haar, van haar man weg.
Boodschappers kwamen: geef haar terug.
Nooit geef ik die vrouw terug.
Het bloed van de bloedsteen dronk hij uit haar hand.
Het bloed vergoten, de Stad verbrand,
haar voet op de bank, zit zij naast haar man,
de wol op haar schoot in een zilveren mand.
Maar misschien in een zwarte zee zingt haar stem
op een wit eiland gedichten voor hem.
04-09-2009 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2009
De schande van Doel, de schande van Vlaanderen, de schande van CD&V
Moet Doel verdwijnen?
-Er liggen nog enkele duizenden ha ongebruikte grond in het Antwerpse havengebied.
-Het gigantische en nog vrij recente Doeldok is een visvijver, want niet geschikt voor containertrafiek.
-Dat dok wordt geleidelijk gedempt met zand uit het Deurganckdok.
-Als gevolg van de economische crisis en de enorme terugval van het aantal containers, wordt dat Deurganckdok, ver onder zijn capaciteit gebruikt.
-De realisatie van het Saeftinghedok, waardoor Doel volgens de Vlaamse regering, het gemeentebestuur van Beveren en het havenbestuur helemaal onleefbaar zou worden, zal nog jaren op zich laten wachten. Als het er al ooit van komt.
Waarom moet wat ooit een bloeiende dorpsgemeenschap was, dan per se van de kaart geveegd worden?
Wat bijzonder tegen de borst stuit is dat een partij die nog altijd de naam 'christen' draagt en die ooit mooie ideeën had over rentmeesterschap en nu nog altijd de mond vol heeft over 'de mensen', zelfs niet het woonrecht in Doel, zolang er geen aanvang gemaakt wordt met de bouw van het Saeftinghedok, wil steunen. Groen! en SP-A doen dat wel. Schande , driedubbele schande voor CD&V, een partij die nog altijd durft uit te pakken met de naam 'christen'. -
30-08-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-08-2009
Doel, N-VA en Groen!
In 'De Standaard' klaagt Groen! aan dat N-VA, het polderdorp Doel laat vallen.
Groen! pleit voor een verlenging van het woonrecht in Doel en hoopte daarbij steun te krijgen van N-VA. De N-VA-parlementsleden Helga Stevens, Jan Peumans en Mark De Mesmaeker engageerden zich in het verleden voor het woonrecht in Doel. Ze ondertekenden voor de verkiezingen een petitie om Doel als cultureel rustpunt in de haven te laten bestaan en dit zolang er geen bouwvergunning is voor het Saeftinghedok. Dit kan enkel als er woonrecht is. Een verlenging is dan ook logisch. Maar nu N-VA een plaatsje in de Vlaamse regering verworven heeft, geeft de partij niet langer thuis, aldus Groen!.
Onder de titel 'Groen! probeert maagdelijkheid te herwinnen', verwijst het Desselse N-VA-parlementslid Kris Van Dijck naar de periode toen Groen! mee in de regering zat en een aantal cruciale beslissingen over de toekomst van Doel mee goedkeurde. Of de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.
De repliek van Kris Van Dijck is evenwel (bewust?) helemaal naast de kwestie van de door Groen! gevraagde verlenging van het woonrecht in Doel.
Groen! heeft dan ook recht en reden om aan te klagen dat N-VA als regeringspartij verloochent wat ze voordien verdedigde, nl. een verderzetting van het recht om in het polderdorp te blijven wonen, zolang er nog geen definitieve beslissingen zijn omtrent o.a. het te graven dok.
Het is natuurlijk pijnlijk voor een partij als N-VA. Maar ze verliest haar maagdelijkheid in het regeringsbad. En dat bad zal nog vaker voor N-VA een 'oord des verderfs' blijken te zijn, waarin haar 'Vlaamse degelijkheid' ongenadig verder aangetast wordt.
28-08-2009 om 09:30
geschreven door Gust Adriaensen
25-08-2009
De onhoudbare positie van minister Muyters
De positie van Muyters als minister lijkt me op den duur onhoudbaar.
Verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van een regeerprogram dat je jarenlang bestreden hebt, dat ook ingaat tegen belangrijke elementen van je maatschappijvisie, is op wat langere termijn niet op een geloofwaardige manier vol te houden door Muyters zelf.
De scherpe contradictie tussen wat de Voka-topman voorstond en wat de minister nu moet verdedigen en realiseren, kan bovendien niet anders dan een diep wantrouwen wekken bij de andere partijen en de bevolking.
Het verwondert me ook sterk dat in deze kwestie tot nu toe geen vragen gesteld zijn bij de keuze van Muyters en zijn bevoegdhedenpakket door Dewever.
Ofwel was de NVA-voorzitter niet op de hoogte van de opvattingen en het Vokaprogram van Muyters en de tegenstelling ervan met het Vlaamse regeerprogram. Ofwel wil hij, precies door de keuze van Muyters, de realisatie van bepaalde programmapunten,die op verzet stuiten bij een deel van de NVA-achterban,vertragen en afzwakken.
Beide mogelijkheden stellen de tot nu toe zo succesrijke NVA-voorzitter in een negatief daglicht. Iemand tot topminister maken die het regeerprogram tot aan zijn benoeming met al zijn talenten bestreden heeft, -regeerprogram nota bene, dat je zelf als voorzitter hebt onderhandeld en goedgekeurd-: begrijpe wie kan.
Zo heeft de controverse rond Muyters, ook een negatieve impact op Dewever en zijn partij.
25-08-2009 om 10:16
geschreven door Gust Adriaensen
19-08-2009
Poging tot inbraak
Het uitbaggeren van het Nederlandse deel van de Westerschelde, hoewel vastgelegd in verdragen, loop weer eens vertraging op door een beslissing van de hoogste rechterlijke macht in Nederland.
De verontwaardiging in de Vlaamse politieke en zakenwereld is begrijpelijk. Het verdiepen van de Westerschelde is noodzakelijk voor de concurrentiepositie van de Antwerpse haven in de containertrafiek.
Sommige (dwaze) politici dreigen al met een mossel- of toloorlog. Dat is natuurlijk volkomen ridicuul. Maar ook Vlaamse ministers, zakenmensen en de media spelen daarin op een goedkope manier mee door een fundamenteel element bewust te verzwijgen.
Zij pakken de Nederlandse regering aan, willen van Den Haag een beslissing afdwingen. Terwijl ze goed weten dat de vertraging niet het gevolg is van een politiek maar van een gerechtelijk besluit.
Eigenlijk wil het Vlaamse politieke wereldje dus, dat de Nederlandse collega's inbreken in de rechterlijke macht. Ongetwijfeld zou dergelijke poging vanuit Nederland naar België toe of binnen België zelf, op grote verontwaardiging stoten. En terecht.
Want de scheiding der machten (hoe vaak bedreigd en aangetast ook) behoort tot de wezenskenmerken van het democratische systeem, zowel in België als Nederland.
19-08-2009 om 14:29
geschreven door Gust Adriaensen
17-08-2009
Het Retiese dialect 35
Óp ne wiejer zi?en (op een weer zitten) betekent zeuren, in herhaling vallen. Wiejer (knoest, kwast in hout) komt van het Middelnederlandse werte en is verwant met het woord wrat. Ve t mènne?en stôn (voor t mannetje staan) drukt uit dat je de verantwoordelijkheid moet nemen, een beslissing moet nemen; vergelijk met het algemeen Nederlandse zijn mannetje staan (tegen moeilijkheden opgewassen zijn, kordaat optreden). Wanneer iemand een grote mond opzet, geweldige, irrealistische uitspraken doet en je kan of wenst niet te reageren of te repliceren, kan je berustend-ironisch zeggen: teegen e pjèèd kunde nie gôpen,waarbij natuurlijk gedacht wordt aan de grote bek van het paard. Om erg beeldend aan te geven dat iets uitermate verfrommeld, gekreukt is, kan je (weliswaar liefst niet in alle omstandigheden) zeggen: t komt precies ùt en hinnegat of ùt e pjèèd (paard) ze gat. Als je al te vaak de grote Jan uithangt (algemene taal voor de mijnheer spelen, veel noten op zijn zang hebben, pochen) loop je gevaar ne Jan me gat, ne Jan men kloeweten (de weergave als een klankgeheel is preciezer: jammegat, jammenkloeweten) genoemd te worden . Alleszins frivoler en minder brutaal klinkt de gètjeskómpenie (de gatjescompagnie) om een paraderend groepje jonge meisjes aan te duiden. De overgang in leeftijd van het ene decennium naar het andere, bv. van vijftiger naar zestiger, kan met enige zelfspot uitgedrukt worden door: ´k hém zjust en nief vùdeur (voordeur) gehangen. Erger is wellicht dat je nog e jower óp kru?en muut (rónd)springen wanneer je pas 77 geworden bent. De overeenkomst in vorm tussen een kruk en de schrijfwijze (met dwarsstreepje) van het cijfer, ligt natuurlijk aan de oorsprong van de zegswijze. Het is weinig waarschijnlijk dat dergelijke persoon zich nog zo hard kan spoeden dat den dómp (rook) ùt zen zoolen vliegt.
Elke taalgebruiker ervaart de pijlsnelle evolutie van zowel de algemene taal als het dialect. Een van die tot voor enkele decennia ongemeen rijke taalsectoren en nu grotendeels in onbruik geraakt en zo goed als ontoegankelijk voor de meeste jonge mensen, is de taalschat van de kerk: woorden en uitdrukkingen in verband met kerkelijke rituelen en gebruiken. Vaak ontstonden er eigen dialectische varianten of op zijn minst verklankingen van algemeen Nederlandse of Latijnse woorden. Ik beperk me voor dit artikel tot enkele algemene, verstaanbare, weliswaar bijna niet meer gebruikte woorden maar met Retiese klankkleur: vruumes (vroegmis), aachtuu(r)remis (achturenmis), hoewemes (hoogmis).
Na de lange, hete zomer hebben we al wel enkele dagen bômesweer (herfstweer: kil, regenachtig, winderig) gehad, alhoewel het nog geen bamis (algemene taal , verkorting van St.-Bavomis , 1 oktober, bij uitbreiding: oktoberdagen, herfsttijd) is.
17-08-2009 om 13:24
geschreven door Gust Adriaensen
13-08-2009
Vetcool
In een commentaar bij de recente sociale encycliek 'Caritas in veritate' (liefde in waarheid), noemt Volkskrantcolumnist Antoine Jacobs de pauselijke brief 'vetcool'. Ter verduidelijking voegt Jacobs eraan toe:
Als jongeren iets vet of cool of zelfs vetcool noemen, dan gaat het meestal om iets dat net niet algemeen gangbaar is, maar iets controversieels en spannends in zich heeft.
Dat is volgens Jacobs ook het geval met de encycliek: zij toont de unieke positie van de rooms-katholieke kerk in het politieke spectrum: rechts op moreel en links op economisch gebied..
Tot nu toe toonden de media weinig belangstelling voor de encycliek. Die geringe belangstelling is misschien ook begrijpelijk. Want de paus pakt ons economisch systeem en ons materialisme ongenadig aan. En de media, die meer en meer dat materialisme promoten, willen hun lezers en kijkers niet te diep doen nadenken over hun manier van leven.
In de encycliek schrijft de paus dat de huidige crisis mede is ontstaan doordat mensen het maken van winst als een doel op zichzelf zijn gaan zien. Dan bestaat het gevaar dat welvaart wordt vernietigd en armoede gecreëerd.
Volgens de paus behoort de economie al enige tijd tot de terreinen waar de kwaadaardige effecten van de zonde zichtbaar zijn. Mensen verwarren geluk met materiële welvaart, aldus de paus.
De overtuiging dat de economie helemaal autonoom moet functioneren heeft geleid tot economische, sociale en politieke systemen die de persoonlijke en sociale vrijheid van mensen met voeten treden en die daardoor niet in staat zijn om de rechtvaardigheid te bieden die ze beloven.
De paus veroordeelt de ernstige afdwalingen en mislukkingen van het kapitalistische systeem in de financiële crisis en lanceert een krachtige oproep om te komen tot een echte mondiale politieke autoriteit die aan een terugkeer van ethiek in de globale economie, werkt.
Jacobs stelt dat de Kerk zich met haar zgn. rechts-conservatieve morele leer en haar links-progressieve sociaaleconomische opvattingen, positioneert op een bijna onbezette plaats op het politieke forum. Dat klopt allicht. Maar hij verliest uit het oog dat in het Nederlandse politieke spectrum, de Christen Unie, het dichtst die opvattingen benadert.
Ik ben ervan overtuigd dat er voor partijen met dergelijke maatschappij- en mensvisie, ook in Vlaanderen, nog heel wat interesse en groeikansen zijn.
13-08-2009 om 13:59
geschreven door Gust Adriaensen
08-08-2009
Beiaardconcert in Postel
Beiaardconcert in Postel
Het is al een mooie traditie. Midden augustus kan men op een stemmig binnenplein van de abdij, met zicht op de beiaardtoren, genieten van een concert.
Dit jaar heeft het plaats op zondag 16 augustus om 15 uur en Carl van Eyndhoven bespeelt de Postelse abdijbeiaard.
08-08-2009 om 20:15
geschreven door Gust Adriaensen
Ontsnappingen
De ontsnapte criminelen uit de gevangenis van Bruggen en het Brusselse gerechtsgebouw waren allemaal allochtonen. Dat is voor Johan Sanctorum de aanleiding om in 'De Standaard' een artikel te laten verschijnen onder de titel : Is het nu echt toeval dat ze allemaal Mohammed of Youssef heten?
Sanctorum wijst erop dat uit onderzoek blijkt dat het ouderlijke gezag in de Marokkaanse gezinnen eigenlijk niet bestaat en dat 70 % van de gevangenen in België van vreemde afkomst is.
Veel wijzer word je evenwel niet van Sanctorums stuk. Hij blijft gemakkelijkheidshalve aan de (populistische) oppervlakte en gaat niet in op de vragen die hij zelf oproept.
Want als gesteld wordt dat ouderlijk gezag helemaal ontbreekt in de Marokkaanse (migranten)gezinnen, moet men zich toch ook afvragen wat daarvan de oorzaak is. Tenzij Sanctorum . ervan uitgaat dat het ouderlijke gezag in alle Marokkaanse gezinnen, zowel in Marokko als waar ook ter wereld, afwezig is. En als geconstateerd wordt dat 70% van de gevangenispopulatie van allochtone herkomst is, dan moet weer de vraag gesteld hoe dat komt. Tenzij als verklaring gesuggereerd of hardop gezegd wordt, dat criminaliteit eigen is aan allochtonen, dat misdaad in hun genen zit. Dat zou pas zwaar en gevaarlijk racisme zijn.
Je kunt het criminele gedrag natuurlijk niet uitsluitend toeschrijven aan de maatschappelijke positie van de allochtonen, in het bijzonder aan de kansarmoede. Maar een grondige studie over de omvang van de criminaliteitscijfers bij een in sociaal en familiaal opzicht vergelijkbare groep allochtonen en autochtonen, zou een dieper inzicht verschaffen in de problematiek. En in de frequentie van crimineel gedrag bij verschillende leeftijds-, raciale, sociale groepen.
Wedden dat het niet het ras maar vooral de sociale situatie zal zijn die in grote mate bepalend is voor het criminele gedrag van mensen?
08-08-2009 om 17:08
geschreven door Gust Adriaensen
05-08-2009
Jonge franciscanergemeenschap komt naar Vlaanderen
De jonge katholieke gemeenschap Tiberiade, die in hetLavaux-Sainte-Anne in de provincie Namen is gevestigd, opent over enkele jaren een nieuwe stichting in de Sint-Antoniuskluis in Strijpen, een deelgemeente van Zottegem.
Een aantal jaren geleden kwam ik met enkele vrienden eerder toevallig op bezoek bij deze uiterst eenvoudig en sober levende gemeenschap van jonge mensen. In een bos, niet zo ver van het kasteel van Lavaux-Sainte-Anne, leven broeders en zusters volgens een streng monastiek patroon. De kloostergebouwen en de kapel hebben zij grotendeels zelf opgetrokken.
Ondanks het feit dat we daar buiten de bezoekuren aanbelandden, werden we hartelijk verwelkomd door een broeder, een Kempenaar nota bene, die ons een en ander over de gemeenschap Tiberiade vertelde.
Ik herinner me dat de korte ontmoeting een sterke indruk naliet. De bezieling, de duidelijke blijdschap, de intense ingetogenheid in de kapel, kenmerkten deze groep jonge mensen. Ik vind het dan ook niet zo verwonderlijk dat de franciscanergemeenschap van Tiberiade een grote aantrekkingskracht uitoefent op jongeren.
Maar ook de eeuwenoude, klassieke kloosterorden en kloosters , hoe moeilijk sommige het ook hebben, zijn en blijven fascinerende vormen van religieus en gemeenschapsleven. In de meeste van die kloosters is de gemiddelde leeftijd hoog. Er zijn er evenwel nog, en dan denk ik vooral aan de Kempense norbertijnerabdijen, waar er nog een aantal vrij jonge paters en broeders zijn. Het is duidelijk dat het aantal jongeren zou moeten stijgen. Een kloostergemeenschap met een evenwichtige mix van jong en oud, beantwoordt het best aan een normale mensengemeenschap en bezit ook een grotere rijkdom aan geestelijke en intellectuele talenten. De intrede van jongere mensen zou ook verhinderen dat sommige kloosters met een enorme religieuze en culturele traditie en betekenis op de middellange termijn zouden verdwijnen.
Als leek schrijf ik dit niet zo maar. Wat en hoe, over het religieuze leven en in het bijzonder over kloosterlingen vaak door de goegemeente en in de media gesproken en geschreven wordt, is kortzichtig, dom en dikwijls gewoonweg spottend en kwaadaardig. Dergelijke keuze is op zijn minst even zinvol en levenvullend als andere.
Scholen, media en de publieke opinie zouden met respect en onbevangenheidook de keuze van jonge mensen voor bv. het monastieke leven , moeten benaderen. Wanneer er een ruim en positief of zelfs alleen maar neutraal, maatschappelijk draagvlak voor is, zullen meer jonge mensen toetreden tot een religieuze gemeenschap.
Ik ben ervan overtuigd dat zulke ontwikkeling een positief effect zou hebben op onze samenleving als geheel.
05-08-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
03-08-2009
Marianne Thyssen: 'Ik ben God nog niet tegengekomen.'
In 'De Morgen' van vorige zaterdag verscheen een uitgebreid interview met de voorzitster van de Vlaamse CHRISTENdemocraten, Marianne Thyssen.
Hugo Camps, de getormenteerde sterreporter met literaire ambities, stelt haar de vraag: 'Bestaat God?' Het antwoord van de CHRISTENdemocrate is een giller van formaat: 'IK BEN HEM NOG NIET TEGENGEKOMEN. IK BEN ER OOK NIET ECHT MEE BEZIG.' En over haar kerklidmaatschap luidt het: 'IK KAN NIET ZEGGEN DAT IK KERKELIJK BEN.'
Je kunt er donder op zeggen: wanneer bij een CHRISTENdemocratische politicus gepeild wordt naar zijn of haar geloofsovertuiging, krijg je gegarandeerd dergelijke ultrakorte, zinloze, lege, vaak verloochenende antwoorden. Met uitzondering allicht van Herman Van Rompuy.
Ook CHRISTENdemocratische coryfeeën wensen klaarblijkelijk zo weinig mogelijk aandacht te geven aan het bepalende en essentiële ( want alle partijen zijn 'democratisch') eerste deel van hun partijnaam. Waarom ontbreekt het ze totaal aan profileringsdrang wanneer het om hun geloofsovertuiging of om hun kerklidmaatschap gaat? Klaarblijkelijk beschouwen velen die dingen als nadelig voor hun electoraal succes of politieke carrière. Anderzijds wordt erop gerekend dat het etiket 'christen' toch ook nog een belangrijk segment van het electoraat aantrekt. De naam 'christen' in functie van politieke macht, zonder dat het label ernstige consequenties inhoudt voor de overtuiging van de dragers ervan. De vlag die de lading niet dekt.
Stel je voor. Dewever die zegt: 'Ik heb Vlaanderen nog niet gevonden. Ik ben er eigenlijk ook niet echt mee bezig.' Of Gennez: 'Ik kan niet zeggen dat ik socialistisch ben.' Je zou de media nogal eens te keer horen gaan.
Bij de CD&V'ers wordt ervan uitgegaan dat hun topfiguren te laf, te onverschillig of electoraal te berekenend zijn om eenvoudigweg voor hun christelijke overtuiging uit te komen. Ook al verwijst hun partijnaam daarnaar.
Misschien een opdrachtje voor de CD&V-voorzitster, die als titel voor het interview in 'De Morgen', in reuzeletters laat optekenen : IK WORD NIET GEIL VAN MACHT:
Verander de naam van de partij. Gebruik de naam CHRISTEN niet langer ijdel.
03-08-2009 om 13:32
geschreven door Gust Adriaensen
30-07-2009
Roodborstje
Roodborstje
siddertak trippeltak
siddertak
trippeltrap
kijk
het roodborstje
is teruggekeerd
misschien is het een ander
misschien is het niet weg geweest
toch zeggen wij
HET roodborstje
is er weer
snikkikkend
in de dwarrelblaren
30-07-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
29-07-2009
Chemtrails: fictie of werkelijkheid?
De ex-burgemeester van Evergem, Peter Vereecke, vroeg enkele dagen geleden aan het schepencollege van zijn gemeente, bij de ministeries aan te dringen het fenomeen van de zgn. chemtrails te laten onderzoeken. Deze actie van een gewezen politicus bracht de chemtrails ook in de Vlaamse, reguliere media, zij het zeer beperkt, onder de aandacht.
In 2007 kwamen de chemtrails ter sprake op een breder forum, namelijk dat van de Europese commissie. Het Nederlandse SP-lid, Erik Meijer, vroeg toen, in opdracht van het Burgerinitiatief Stop chemtrails nu!, aandacht van de Commissie voor vliegtuigsporen die niet langer alleen water bevatten maar mogelijk door barium, aluminium en ijzer, langdurig melkachtige sluiers veroorzaken. De Commissie antwoordde eerder laconiek dat zij op de hoogte was van het fenomeen en allerlei beweringen daaromtrent maar dat alles perfect technisch-wetenschappelijk te verklaren was.
Sedert ongeveer 10 jaar is er een steeds maar groeiende belangstelling voor het verschijnsel, ondanks het feit dat er zo goed als geen plaats voor is op tv of in de kranten.
Chemtrail is een samentrekking van de Engelse woorden chemical (chemisch) en trail (spoor) en daarmee een variant op contrail(condensation (condensatie) en trail).
Condensstrepen ontstaan op grote hoogte in het luchtruim als gevolg van de uitstoot van uitlaatgassen door vliegtuigen. Die kennen we allemaal en worden als vrij onschuldig en onvermijdelijk beschouwd.
Chemtrails daarentegen zouden o.a. veel langer blijven hangen dan contrails en aanhangers van de chemtrailtheorie zijn ervan overtuigd dat vliegtuigen op grote hoogte chemische stoffen in het luchtruim verspreiden in de vorm van op het eerste zicht contrails, om er geen ruchtbaarheid aan te geven.
Doel van de verspreiding der chemicaliën zou volgens de aanhangers van de theorie kunnen zijn: -beïnvloeden van het weer, klimaat, milieu -het verstoren van militaire opsporingssystemen; -het beïnvloeden en daarmee onderwerpen van bevolkingsgroepen; -het uitvoeren van een natuurlijke selectie op mens of dier (uitroeien van zwakke individuen).
Zeker wat deze twee laatste betreft, kunnen de chemtrails niet los gezien worden van de zgn. complottheorie en horen zij thuis in het rijtje van o.a. de UFOs, de Illuminati, de Bilderbergconferentie.
Wat er ook van zij: er gaapt een ontzettend diepe kloof tussen de enorme belangstelling van talloze mensen, ook van gerenommeerde wetenschappers, voor dergelijke fenomenen, zoals die na te lezen is op het internet, en de geringe aandacht die de klassieke media er voor hebben.En dat roept toch wel heel wat vragen op en sterkt de complotaanhangers in hun overtuiging.
29-07-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
26-07-2009
Huizen 3
Voor de herfst van t leven, nu dit huis,
doorstraald met lentelicht, waar niets nog dringend moet, er ruimte is en tijd, een vriendelijke groet, een hand die helpt, een troostvol woord, een blije lach.
Heerlijk is: ontwaken in ons huis, de geborgenheid van binnen, want er is buiten.
De zon schijnt, vogels fluiten,
de wind huilt, kerkklokken luiden.
Nog zaliger is:
na uitstap of na reis
de zekerheid: het huis staat er nog, de sleutel omgedraaid, buiten van ons afgegooid, wij zijn thuis.
Dit huis:
een warme thuis.
26-07-2009 om 20:13
geschreven door Gust Adriaensen
25-07-2009
Huizen 2
Huizen 2
Huis van volwassenheid, zomerhuis vol kracht. Een kind, een man, een vrouw, onvermoeibaar in hun dromen. Vreugde, zorgen, toch geborgen.
Besef van afgenomen kracht vlugger dan verwacht, kinderen weggedreven in hun werelden, sneller dan gedacht.
Gemis, verlorenheid, om te veel lege kamers, in te grote tuinen.
25-07-2009 om 09:18
geschreven door Gust Adriaensen
24-07-2009
Huizen 1
Geboortehuis, lentehuis. Herinnering maakt ons weer kind. De dagelijkse rituelen, de geluiden van elk uur, de kleine kamer boven. s Avonds hoor je de lentewind stemmen van buurtende boeren verwaaien met geruis van blaren, hoor je geritsel van muizen en moeder die rustig zegt: De kat deugt niet., hoor je het schuiven van de grendel en vaders stem: t Wordt fris vannacht.
Ouderhuis, veilige schelp.
24-07-2009 om 20:35
geschreven door Gust Adriaensen
16-07-2009
Enkele weken geleden werd de 3de encycliek van paus Benedictus XVI gepubliceerd. Ze handelt over de christelijke visie op de sociale problematiek.
Inde media was er opvallend weinig aandacht voor deze belangrijke pauselijke brief. Zeker als je vergelijkt met de mediaheisa rond de (bewust?) gedeeltelijk en verkeerd geciteerde uitspraak van de paus over het condoom.
Die geringe belangstelling is misschien ook begrijpelijk. Want de paus pakt ons economisch systeem en ons materialisme ongenadig aan. En de media, die meer en meer dat materialisme promoten, willen hun lezers en kijkers niet te diep doen nadenken over hun manier van leven.
In de encycliek schrijft de paus dat de huidige crisis mede is ontstaan doordat mensen het maken van winst als een doel op zichzelf zijn gaan zien. Dan bestaat het gevaar dat welvaart wordt vernietigd en armoede gecreëerd.
Volgens de paus behoort de economie al enige tijd tot de terreinen waar de kwaadaardige effecten van de zonde zichtbaar zijn. Mensen verwarren geluk met materiële welvaart, aldus de paus.
De overtuiging dat de economie helemaal autonoom moet functioneren heeft geleid tot economische, sociale en politieke systemen die de persoonlijke en sociale vrijheid van mensen met voeten treden en die daardoor niet in staat zijn om de rechtvaardigheid te bieden die ze beloven.
De paus veroordeelt de ernstige afdwalingen en mislukkingen van het kapitalistisch systeem in de financiële crisis en lanceert een krachtige oproep om te komen tot een echte mondiale politieke autoriteit die aan een terugkeer van ethiek in de globale economie, werkt.
De boodschap van de paus is samen te vatten als volgt: Sociale gerechtigheid kan niet zonder een moreel kompas, zonder God. Een humanisme dat God buitensluit, is een inhumaan humanisme.'
16-07-2009 om 20:11
geschreven door Gust Adriaensen
Sociale encycliek
Paus Benedictus XVI, in zijn encycliek Caritas in Veritate:
'Als winst een doel op zich wordt, riskeert ze de rijkdom te vernietigen en armoede te creëren.'
16-07-2009 om 17:15
geschreven door Gust Adriaensen
15-07-2009
Eenzijdig
In de media wordt met betrekking tot de keuze van de Vlaamse ministers bijna uitsluitend aandacht besteed aan de sp-a en dat op een negatief-kritische manier. Daarbij worden de zware woorden niet geschuwd : ondemocratisch functioneren, Stevaertcomplot, defenestratie van Vandenbroucke, enz.
Dat is uiterst merkwaardig en overduidelijk bewust eenzijdig. Precies alsof het er bij NVA en CD&V totaal anders aan toe gegaan is. Of waren er bij die twee partijen geen bekwamere en meer ervaren 'ministeriabelen' dan degenen die van Thyssen en Dewever een ministerportefeuille gekregen hebben?
Een ontluisterend en veelzeggend voorbeeld gaf 'minister ook van cultuur', Schauvlieghe. Die vrouw demonstreerde in een tv-interview, niet alleen totale onkunde van, maar ook, en dat is erger, een ontstellend gebrek aan belangstelling voor de cultuursector. Klaarblijkelijk was Schauvlieghe voor de CD&V 'ministeriabel', omdat ze Oost-Vlaamse is.
15-07-2009 om 09:04
geschreven door Gust Adriaensen
14-07-2009
Republikein Peumans
De nieuwbakken voorzitter van het Vlaamse parlement, NVA'er Jan Peumans, doet de wereld kond dat hij, als ware republikein, zal wegblijven van koninklijke recepties ten paleize.
Eigenlijk komt deze door sommigen als 'Vlaamsche stoerheid' geëtiketteerde weigering om koninklijke recepties bij te wonen, als oubollig over. Iets in de zin van 'het Vlaamsche heir staat immer pal'. En vooral het feit dat Peumans aan dergelijke pietluttigheid, zelf zo veel ruchtbaarheid geeft, doet de wenkbrauwen fronsen.
Jan, Jan toch. Tot voor kort was je het ijverigste parlementslid en in mijn ogen een man die het onderscheid wist te maken tussen belangrijke dingen en onbenulligheden. Nu ben ik daar al niet zo zeker meer van.
Ben ook benieuwd of je alle uitnodigingen die jij als 'Eerste Vlaamse Burger' in de toekomst uit binnen- en buitenland zult ontvangen, door dezelfde republikeinse en/of morele fijne kam zult halen. Wedden dat het je niet zal lukken en dat je zult meegetrokken worden in de ondoorzichtige belangencarrousel van machtige lobbygroepen,amorele financiële holdings en dictatoriale regimes.
Want ter wille van het smeer, likt ook de Vlaamse kat de kandeleer. Nu meer dan ooit. Foei!
14-07-2009 om 16:38
geschreven door Gust Adriaensen
12-07-2009
Simon Vinkenoog 1928-2009
Zopas overleed de Nederlandse dichter en prozaschrijver Simon Vinkenoog.
Uit Eerste Gedichten 49/64, Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam 1966, het volgende gedicht:
Winter
ik zie dit huis maar waar zijn de deuren en waar is het leven dat hier woont? ik zie dit huis zonder deuren en ramen dit hopeloos blinde huis
ik ben hier niet alleen geweest er waren de scheurende muren de stervende tuin in doodsnoodkleuren de overwinning op de herfst en ik was deze tuin:
generaties hadden hier bloemen geplukt en kinderen op mijn gras gespeeld nu hing de schommel leeg boven mijn graf een galg tussen geschrokken bomen
ik had het zand in mij horen woelen geen storm had mij ooit kunnen doden nu zag ik de bomen de hemel bevoelen als levenloze getuigen van een andere episode
ik heb deze tuin niet meer kunnen verlaten deze tuin van het gestorven huis ik heb met mijn handen dit graf gedolven en ben deze bloemloze dood gestorven
12-07-2009 om 16:52
geschreven door Gust Adriaensen
10-07-2009
De postjes
Het Vlaamse regeerakkoord is er. Nu is het nog even wachten op de verdeling van de ministerportefeuilles.
Even het licht (?) laten schijnen op twee boeiende situaties.
Eerst de sp-a. Niemand zal de vakkennis van Frank Vandenbroucke ontkennen. Maar de betweterigheid van de 'professor' in de onderhandelingen, komt niet alleen de coalitiegenoten maar ook meer en meer mensen in zijn eigen partij, de strot uit. Die pedanterie en de daardoor sterk beïnvloede spreekstijl van Vandenbroucke, vielen ook tijdens de campagnedebatten bijzonder sterk op en irriteerden velen mateloos. Als Vandenbroucke naast een ministerpost grijpt of een veel lichtere portefeuille toebedeeld krijgt, heeft hij het uitsluitend aan zichzelf te wijten. Het is onbegrijpelijk dat een hoogbegaafde man als hij, niet inziet dat hij vele mensen sterk op de zenuwen werkt.
En dan de grote winnaars van de verkiezingen: de NVA. Ook al wil de toekomstige minister-president Dewever heel graag in zijn regering, het zou voor de NVA een ramp zijn, mocht Dewever het voorzitterschap opgeven. Daarmee is ook een groot gevaar voor de NVA aangegeven: Dewever is voor te veel kiezers de NVA. Valt Dewever weg, dan is voor een groot deel van de mensen, ook de aantrekkelijkheid van de partij weg.
Dewever blijft dus voorzitter. Peumans en Bourgeois worden minister. NVA mag ook de voorzitter van het Vlaamse parlement leveren. Zou Kris Van Dijck niet de geschikte man voor die job zijn? De Desselse burgemeester heeft heel wat parlementaire ervaring en dook de voorbije dagen geregeld in de media op als 'ministeriabel'. Ik denk evenwel dat hij zich beter in zijn vel zou voelen als voorzitter van het parlement. En op die manier krijgt iemand uit de Kempen toch ook nog eens een hoge functie in het Vlaamse bestuursapparaat.
Een probleem: wellicht wil ook de NVA een vrouw op het voorplan. Maar NVA-vrouwen die duidelijk in aanmerking komen voor een van de topfuncties, zie ik niet zo direct.
Kris Van Dijck als parlementsvoorzitter: het zal waarschijnlijk de NVA in de Kempen geen windeieren leggen.
10-07-2009 om 11:15
geschreven door Gust Adriaensen
09-07-2009
Afslag Vlaanderen, uitrit crisis ???
Zoals in elk regeerakkoord, zitten er ook in het Vlaamse regeerakkoord een heleboel goeie dingen. En ook de reacties waren voorspelbaar: de regeringspartijen prijzen hun overeenkomst de hemel in, de oppositie spaart haar kritiek niet.
Enkele dingen zijn voor mij alleszins duidelijk.
Wat de gemoederen tijdens de campagne zo sterk beroerde, nl. de communautaire problemen, de staatshervorming, BHV, daarover is amper sprake in het akkoord en weinigen, zowel bij de politieke partijen als bij de bevolking, kan het ook maar een bal schelen.
En de campagneslogan van NVA, Afslag Vlaanderen, uitrit crisis, blijkt alleen maar goed geweest te zijn voor de kiesstrijd en de verkiezingen. Want niet 'meer Vlaanderen' zal de financieel-economische crisis oplossen. Neen. De Vlaamse regering, inclusief Bart Dewevers NVA, probeert het met de klassieke middelen: besparen, op die manier budgettaire ruimte scheppen om te kunnen investeren en het sociale beleid verder te kunnen uitbouwen.
Allemaal beleidsopties die dus mogelijk zijn zonder staatshervorming, zonder splitsing van om het even wat. Wedden dat, wanneer deze regering goed marcheert, de schreeuw om een grote staatshervorming zal verstommen, ook bij NVA.
Alleen het VB zal proberen daaruit nog politiek garen te spinnen, waardoor deze partij en haar leiders (al tientallen jaren dezelfden, stel je voor) nog oubolliger en tragikomischer zullen worden.
09-07-2009 om 21:55
geschreven door Gust Adriaensen
07-07-2009
Het ACW stelt duidelijk zijn prioriteiten
In een interview met 'De Standaard', formuleert Jan Renders, voorzitter van het ACW, heldere stellingnames ter verdediging van de sociale zekerheid én van de zwaksten in onze samenleving. Dat verheugt me zeer.
Dat er nogal wat mensen zijn die deze duidelijke standpunten aangrijpen om de man zelf aan te vallen en om hun afkeer voor de christelijke arbeidersbeweging en in het bijzonder voor de vakbonden te demonstreren, is een gekend verschijnsel. Klaarblijkelijk beschouwen zij sociale zekerheid en solidariteit als een graai in hun persoonlijke, diepblauwe portemonnee.
Het toppunt vind ik wel dat een briefschrijver de voorzitter van het ACW het recht wil ontzeggen, de visie van zijn vereniging op de maatschappij duidelijk te maken.
Geldt dat volgens deze meneer voor het hele middenveld en voor ieder individu? Fraaie opvatting over democratie en vrije meningsuiting is dat wel !
07-07-2009 om 19:58
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2009
Boonen is Quick Step is Boonen
Heel de heisa rond het al dan niet deelnemen van Tom Boonen aan de Tour, kan beschouwd worden als een van de beste geslaagde marketingstunts van de laatste jaren.
Als de sponsors het erom te doen is zoveel mogelijk met de merknaam in de media en vooral op tv te komen, is 'de zaak Boonen' de laatste weken een echte goudmijn voor Quick Step geweest.
Dat Quick Step en zijn advocaten er bovendien nog in geslaagd zijn bij het grote publiek het beeld te creëren van de stoute en onrechtvaardige Tourorganisatoren die publiekslieveling Tom uit de Tour willen houden, voegt nog een in commercieel opzicht positieve dimensie toe aan Quick Step.
Kortom, voor de firma Quick Step kan dit wielerseizoen, wat ook de prestaties van haar renners zijn of zullen zijn, niet meer stuk.
03-07-2009 om 18:56
geschreven door Gust Adriaensen
30-06-2009
Klasreünie
Klasreünie
Herinneringen: gordijn dat voor het nu schuift. Mannen worden weer jongens.
30-06-2009 om 14:38
geschreven door Gust Adriaensen
28-06-2009
Karel Van Miert
Ook al had Karel Van Miert de actieve Belgische en Europese politiek al lang verlaten, toch werd door de media nog geregeld een beroep op hem gedaan, om commentaar te geven bij de Europese actualiteit.
Wat me dan opviel was niet alleen zijn kennis van zaken zijn analytisch vermogen en het grote sérieux dat hij uitstraalde, maar vooral zijn gedrevenheid en soms zijn grote emotionaliteit.
Van Miert kwam uit een groot en eenvoudig Oud-Turnhouts gezin. Hij behaalde in eerste instantie een A3-getuigschrift van elektricien en kon daarna via de Centrale Examencommissie een diploma secundair onderwijs behalen. Dat maakte het hem mogelijk verder te studeren aan de Gentse universiteit. Een tijdlang was hij actief in de katholieke jeugdvereniging 'Boerenjeugdbond' van zijn geboortedorp.
Had de Belgische en Europese toppoliticus die Karel Van Miert geworden is, nog enige voeling met de landelijke en katholieke cultuur en tradities, waarin hij geboren en opgegroeid is? Het feit dat hij met overgave zijn vrije tijd besteedde aan een boomgaard, is voor sommigen een aanduiding voor Van Mierts terugkeer naar zijn boerenwortels in het Kempense Oud-Turnhout.
En in hoeverre werd zijn waardekader nog beïnvloed door het familieleven van zijn kinder- en jeugdjaren én door zijn katholieke opvoeding?
28-06-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
19-06-2009
Geef je notarisrol op, Kris Peeters!
Een fraai schouwspel is het allemaal niet. En zeker niet in hoofde van de minister-president.
Terwijl alles erop wijst dat een coalitie CD&V, NVA, SP-a, de voorkeur geniet, ook die van hem, durft hij dat niet rechtstreeks duidelijk te maken.
De nota had de bedoeling Open VLD te laten afvallen, maar Verhofstadt is Peeters te slim af geweest:de VLD ging plat op de buik. Komt daarbij dat Van Rompuy de liberalen erbij wil.
Peeters moet nu zijn notarisrol opgeven en resoluut beslissen: Open VLD, 'raus! En die liquidatie niet uitsluitend de toekomstige coalitiepartners toeschuiven.
19-06-2009 om 15:56
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Epiloog
Ondertussen zaten de vier Dewevertjes in het keukentje van de parochiezaal lekker dicht rond de koningin geschaard en luisterden ze met volle aandacht naar de sprookjes van Fabiola, die de Vorstin moeizaam maar met veel gevoel en overgave voorlas.
Ook Laurent kwam in het keukentje van In het hol van de Leeuw, alias In de goede Herder, even goeiedag zeggen. In een select gezelschap van Vlaamse Antwerpse vrienden had hij net voordien een felgesmaakte Deweverimitatie ten beste gegeven. Hij was daar bijzonder goed in. Zonder bril en met zijn kapsel in een wat andere plooi, leek Laurent ook als twee druppels Scheldewater op Bart.
Het was dan ook niet verwonderlijk dat de Dewevertjes de prins met papa begroetten, temeer omdat de arme bloedjes de Vlaamse Heldmaar uiterst zelden in levenden lijve zagen. Ze zagen hun vergissing evenwel vlug in en Laurent mocht lekker gezellig tussen hen in komen zitten en gespannen meeluisteren naar de lezende mama.
België zou, dat stond nu wel vast, blijven bestaan.
Einde
19-06-2009 om 15:18
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Apotheose
De apotheose van het feest, die zonder twijfel in het geheugen van de aanwezigen zou blijven leven, was het moment, het sloeg toen twee uur op de Mortselse kerktoren, waarop de President, de Lion King en de Vorst een tafel beklommen en met verstrengelde armen de Vlaamse Leeuw begonnen te brullen.
En het werd helemaal compleet gemaakt toen het socialistische koningskoppel la Freya en Frank nog kwamen binnenwaaien.
De Vorst maakte de President en de Lion King direct attent op het zinsverbijsterend décolleté van het Gentse godenkind en op het colbertje van professor Frank, dat hij jaren geleden in Oxford reeds droeg, wat geamuseerd gegrinnik op de tafel veroorzaakte.
Maar nadat Freya een dubbele whiskey naar binnen had geslagen en Frank een plat waterke, lieten ze zich niet langer pramen, sprongen ook op de tafel, en de vijf zongen zo gevoelvol en vol overtuiging Ze zullen hem niet temmen, dat niemand in In het hol van de leeuw zijn tranen nog kon bedwingen en allen als gekken aan het applaudisseren en scanderen gingen: Voor President en Vorst en onzen Bart, hip hip hoera!.
Na afloop werden de vijf van Mortsel door het enthousiaste mansvolk op de schouders getild, waarbij het evenwel opviel dat de meeste belangstelling voor het tilwerk toch wel betrekking op de Gentse schone had.
19-06-2009 om 11:18
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
Het Trouwfeest
En zo gebeurde het dat op de Vlaamse Nationale Feestdag, op 11 juli, datum die voortaan ook de geschiedenis zou ingaan als de Trouwdag van de Vlaamse Held, de Koning en de Koningin incognito ten huize Dewever verschenen . Ze werden er door de familie en door de Peetersen hartelijk en warm verwelkomd.
In het Mortselse districtshuis was de schepen helemaal van zijn melk maar de kerkelijke plechtigheid was bijzonder mooi en velen pinkten een traan weg toen de orgelist op het einde niet alleen de Vlaamse maar ook de Nationale hymne uitvoerde.
De Mortselse parochiezaal In de goede herder was de locatie voor het trouwfeest. Ze was voor de gelegenheid omgedoopt tot In het hol van de leeuw. Een echte Breugheliaanse bruiloft merkte de Vorst al vlug terecht op.
De koningin zag er stralend uit en ze viel erg in de gratie bij de Dewevertjes, die haar klaarblijkelijk een lieve oma vonden, een echte Italiaanse mama.
19-06-2009 om 09:59
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
Het afscheid
Het sloeg twee uur op de Sint-Michiel en Sinte-Goedele, toen de President en de Vorst mekaar ten afscheid in de armen sloten in de vestibule van het Presidentiële paleis.
Onder aan het bordes lag de clochard te snurken. De Koning wilde alweer zijn portemonnee bovenhalen maar bedacht bijtijds dat hij van zijn wettige huisvrouw altijd maar een vijfeurobiljetje en enkele kopertjes om een kaarsje te branden, meekreeg. Hij keek uitnodigend naar de President maar die gaf de dompelaar een nijdige stamp en siste hem in het puurste Puurs met voor de kenners toch wel een snuifje Reets, toe: Vort! Scheer je weg! Terug naar bachten de Kupe! Daar moest de oude Monarch toch even bij slikken. Is dat niet wat onbarmhartig, Kris? probeerde hij. Het antwoord van de President was klip- en- klaar: Dat is onze Nieuwe Vlaamse Assertiviteit. zei hij ferm. De Koning liepen de rillingen over de rug bij het aanschouwen van zoveel assertiviteit maar hij wilde de goeie sfeer niet verstoren en drong niet verder aan.
Daarna liepen ze gearmd want de oude vorst was wel wat wankelbaar geworden- over het nog altijd maanbeschenen Koningsplein naar de tweede achterdeur in de oostelijke koninklijk-paleisvleugel. Met enige moeite kreeg de Monarch de sleutel in het slot en na een laatste hartelijke groet, verdween hij in de donkere paleisgang.
De President wandelde mijmerend door een stukje Warandepark , schreed dan resoluut naar het hem ondertussen zo vertrouwd geworden bordes van zijn presidentiële paleis toe, zag tot zijn grote voldoening dat de clochard de benen genomen had en betrad de helverlichte presidentiële inkomhal.
(wordt vervolgd)
19-06-2009 om 08:41
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
The Lion King
Kris, vroeg de Monarch bezorgd, zou die Bart Dewever mij echt weg willen? Bah nee, Bert, stelde de President hem gerust. Den Bart is nog de slechtste niet. Hij kijkt wel stuurs en hij moet van zijn achterban soms iets stoers zeggen. We noemen hem wel eens een beetje plagerig The Lion King. Eigenlijk toch vooral een troetelnaampje. Er is dan even een blije schittering in zijn ogen, hij kan dat wel appreciëren. En diep in zijn hart, Bert, vindt hij jou wel een toffe peer.
De Vorst vond toffe peer een erg plastische uitdrukking, echt Vlaams, ze ontlokte hem een gulle lach. Eigenlijk had hij Dewever altijd wel gemogen. Van postuur én van inborst, meende hij, hadden ze veel met elkaar gemeen. Weet je, Bert, stelde de President voor, op 11 juli trouwt den Bart , ik en ons Ann zijn uitgenodigd, kom jij met je Paola ook, incognito natuurlijk. Wedden dat de verhouding tussen den Bart en jou dan niet meer stuk kan? (wordt vervolgd)
19-06-2009 om 08:30
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Vrouwen
Met het leger worden van de fles, groeide de stemming. Het klikte tussen de twee.
Toen het onderwerp vrouwen werd aangesneden, waren de jasjes al een hele tijd uitgespeeld en speelde de conversatie zich af tussen Albert en Kris.De Vorst vroeg belangstellend hoe de voornaam van de First Lady was. Ann, zei de President en hij diepte meteen een foto uit zijn portefeuille met leeuwicoontje, op. Wat een schoonheid!, mompelde de Monarch. Maar jij was indertijd ook toch een kenner., wierp de President op. Het deed de Vorst duidelijk deugd. Weet je , Albert, op mijn twintigste, was ik smoorverliefd op Paola. Die bekentenis van de President, ontlokte bij de Vorst een tevreden lach. Dat hebben er me al zeer velen toevertrouwd. , zei de Koning vergenoegd en hij inviteerde meteen de President en de First Lady, ook eens bij hem op de thee te komen, tenminste als ons Paola ermee akkoord gaat, voegde hij er voorzichtigheidshalve aan toe.
19-06-2009 om 07:17
geschreven door Gust Adriaensen
18-06-2009
De Vorst De Lion King De President
Het bezoek
Ook de President voelde dat er die avond iets te gebeuren stond. Hij had de dure kroonluchters laten branden en het verwonderde hem niet dat om elf uur de deurklopper op de paleispoort viel en hij even later de Vorst in de opening zag staan. Welkom, zei de President hartelijk en hij leidde de Monarch galant door de gangen en rijkelijk ingerichte salons naar de presidentiële suite.
De Koning keek zich de ogen uit het hoofd. Zoveel onbeschaamd geëtaleerde rijkdom, zoveel duidelijk peperdure kunstwerken en decoratie: het stak zijn paleis naar de kroon.
Chic, chic!, was alles wat hij kon uitbrengen. Maar toen ze gezeten waren, herwon de Vorst zijn bonhomie en zei plagerig: Maar een kevertjesplafond hebt u niet. Dat moest dePresident toegeven. Maar het plan bestaat, zei ie , om enkele salonplafonds en ook het perszaaltje te decoreren met leeuwenmanen. Tegenwoordig moeilijk aan te raken, meende de Monarch. In het Museum van Tervuren is er nog een grote stock. repliceerde de President nonchalant. Dat deed de Vorst naar adem happen.
De cognac deed hem dan ook deugd. En het was kwaliteit. Kon tippen aan de beste in Zijn paleis. Om nog maar te zwijgen over de sigaren. Overtrof werkelijk alles. Het drong scherp tot de Vorst door: dit was een voorbeeldje van het exuberant rijke, machtigeVlaanderen.
De Koning herinnerde zich de leuze AVV-VVK, die de Vlamingen ooit massaal in beweging zette en hij vroeg de President of deze Vlaamse materiële rijkdom wel in overeenstemming te brengen was met Vlaanderen voor Christus.
Opgeborgen, ouwe rommel, was iets voor armoedzaaiers: onderwijzers, onderpastoors, Untervolk, zei de President met een wat breder ironisch lachje, het lachje dat het Vlaamse vrouwvolk deed smelten, alleen nog te voorschijn gehaald als het electoraal nuttig is. Tussen ons, voegde hij er samenzweerderig aan toe, de moderne Vlamingen, wij dus, gaan resoluut voor VVM Vlaanderen voor de Mammon.
(wordt vervolgd)
18-06-2009 om 22:19
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Koninklijke Wandeling
Nog diezelfde namiddag liet de Koning de Koningin weten dat hij omwille van de economische crisis extra werk had in zijn werkpaleis en daar de nacht zou doorbrengen.
Na er zich van vergewist te hebben dat er nog licht brandde in het presidentiële paleis, verliet de Vorst tegen elven via een der vele achterdeuren de oostelijke vleugel van zijn paleis. Het was een zachte, maanbeschenen avond. Mijmerend wandelde de Monarch nog door een stukje Warandepark en schreed dan resoluut via de Koningsstraat en het Koningsplein naar het hem ondertussen zo bekend geworden bordes toe.
Even stootte hij met zijn voet een clochard aan die op en onder zijn kartonnetje aan het indommelen was. De Koning excuseerde zich minzaam, waarop de man direct zijn royalisme beleed en zelfs voorstelde om de Nationale Hymne zachtjes te zingen. Doe dat, spoorde de Vorst hem aan. Toen de eerste woorden de oren van de Koning bereikten, voelde die zich genoopt de dakloze erop te wijzen dat de Marseillaise niet de bedoelde hymne was. Maar die vergissing belette de barmhartige monarch niet een vijfeurobriefje tussen de kartonnetjes te schuiven.
18-06-2009 om 20:04
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Vorst Niet zo ver van het presidentiële paleis vandaan, zat de Belgische Vorst in de meest oostelijke kamer van het koninklijke paleis, al enkele dagen met groeiende afgunst het drukke gedoe van de President gade te slaan.
Zou hij er helemaal niet aan denken, ook mij eens uit te nodigen? had de Vorst zich al een paar keer afgevraagd. En toen hij dé sterkhouder van ZIJN België, de Gouverneur van de Nationale Bank, lachend op het bordes zag staan, kon hij het niet meer houden. Ypersele, zei de Vorst, dat kan zo niet blijven duren. Ik ga gewoon eens aanbellen bij de President. De trouwe lakei schrok zich een hoedje. Majesteit, insisteerde hij, niet bij klaarlichte dag, met al die media-aandacht. Als het echt een onweerstaanbare aandrang is, doe het dan incognito.
(wordt vervolgd)
18-06-2009 om 18:38
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De President
De Vlaamse President was in zijn nopjes. Hij had het wel druk en hij zou weer eens de nacht moeten doorbrengen in zijn riant paleis. Maar decorum en media-aandacht verguldden veel. Met zwier deed hij de ene na de andere hoge bezoeker uitgeleide: een beheerste, wat ironische glimlach (hij wist dat precies daarvoor duizenden Vlaamse vrouwen weg van hem waren), de handdruk op het bordes en de amicale tik op de rug wanneer de gast de trappen begon af te dalen.
Hij was er zich van bewust dat een paar dingen nog voor verbetering vatbaar waren. De First Lady had hem er al herhaaldelijk en met groeiende irritatie op gewezen. Een keertje een hand losjes in de broekzak mocht wel, maar hij deed het nog veel te vaak. Waar en in welke omstandigheden hij zijn jas dichtgeknoopt moest houden, wist hij ondertussen wel. Zijn vrouw had hem met afschuw in de stem het beeld van een federale minister voorgehouden, die meestal, zelfs in het bijzijn van Hilary, met open jas, en, o gruwel, met enkel bicjes in het borstzakje van zijn colbertje, paradeerde. Wat meer rechtop lopen, de rug strekken, moest hij ook vaker oefenen. Dat wordt erger en erger, had de First Lady gewaarschuwd, dat zit in de familie. Inderdaad. De Peetersen lopen al generaties met een schoft. zeiden de Puursenaars, inclusief de Reetenaars. Van achteren zie je er al bijna uit als Verhofstadt ! Dat was een schampere opmerking van zijn vrouw. En die deed behoorlijk pijn. Want hij wist zich wel in hart en nieren een volbloedliberaal maar met die linkserige kwajongensliberaal van een Verhofstadt, wilde hij niets te maken hebben. Maar het moeilijkste, vond de President, was het schaven aan zijn Verkavelingsvlaams met daarbovenop dan nog het zware Klein-Brabantse accent. Dat was pas hard labeur.
(wordt vervolgd)
18-06-2009 om 18:33
geschreven door Gust Adriaensen
17-06-2009
Retiese Gregorianen zingen in Nieuwpoort
Op zaterdag 20 en zondag 21 juni 2009, is het 21-koppige (nieuwe leden zijn van harte welkom) mannenkoor De Gregorianen uit de Sint-Martinusparochie in Retie te gast in twee Nieuwpoortse parochies.
Het koor bestaat reeds meer dan 50 jaar. Het is een aantal jaren inactief geweest toen na het Tweede Vaticaans Concilie de liturgietaal veranderde van Latijn naar Nederlands. Sinds 1992 is het koor opnieuw actief.
De Gregorianen treden geregeld op in binnen- en buitenland en verzorgden ook reeds de radiomis van Radio Eén. De belangstelling voor het gregoriaans en zijn subtiele schoonheid, neemt overigens van jaar tot jaar toe.
Zaterdag en zondag zingen de Retiese Gregorianen in Nieuwpoort Het eigene van de mis van de 12de zondag door het jaar, aangevuld met enkele Nederlandse liederen.
17-06-2009 om 09:51
geschreven door Gust Adriaensen
16-06-2009
Herdenking Ward Bruyninckx
Vorig jaar op 23 juni overleed Ward Bruyninckx. Hij was een Retiese priester maar genoot in heel Vlaanderen bekendheid als nationale proost van de Chirojeugd, begeleider voor pastorale werkers en diakens, én als schrijver van bezinnings- en liedjesteksten.
Familie, vrienden, medewerkers en de heemkundige kring, hebben de eerste verjaardag van zijn overlijden aangegrepen om Ward Bruininckx te gedenken met een tentoonstelling en de uitgave van een huldeboek 'Sporen van menswording'.
Op vrijdag 19 juni is er om 19.30 uur een eucharistieviering in de Sint-Martinuskerk van Retie met gezangen op tekst van Ward Bruininckx.
De herdenkingstentoonstelling heeft plaats van zaterdag 20 tot en met dinsdag 23 juni, telkens van 10 tot 18 uur in het Kasteel van Rethy, Kasteelstraat.
16-06-2009 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
14-06-2009
Avonddienst abdij Postel
Het is telkens een deugddoende, rustgevende, verrijkende ervaring: de avonddienst in de Postelse norbertijnerabdij.
De wandeling over het grote binnenplein, langs de abdijgebouwen naar het romaanse kerkje, brengt je reeds tot verstilling, bezinning.
De halfduistere kerkruimte, de intrede der kanunniken, het discrete orgelspel, het heerlijke psalmodiëren, de afwisseling van voorzanger en confraters, de lezing, de stilte: dat alles schept een unieke sfeer, zorgt voor een intense esthetische en religieuze ervaring.
En als dan in het gebed voor de overledenen, confraters vermeld worden, die 5,6,7 eeuwen geleden in de Postelse abdij stierven, voel je je ook als leek verbonden met de eeuwenlange, rijke en spirituele geschiedenis van deze Kempense abdij.
Ook voor een niet-gelovige of niet-kerkelijke bezoeker, die openstaat voor de schoonheid van muziek, tekst en rituelen, is het bijwonen van deze avonddienst, die een half uurtje duurt, een echte aanrader.
14-06-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
13-06-2009
Open VLD zet zichzelf buiten spel
Door de voorwaarden voor regeringsonderhandelingen uitermate sterk te koppelen aan de manier waarop de staatshervorming moet worden aangepakt, plaatst de VLD zich diametraal tegenover Kris Peeters' plan wat dat betreft, maar ook tegenover de duidelijkste winnaar van de verkiezingen: de NVA.
Het waarom van deze VLD-politiek is niet erg duidelijk. Wil de partij op die manier CD&V en SP-a onder druk zetten om toch een 'tripartite' te vormen? Of zoekt ze een manier die tegelijk als 'Vlaamsbewust' én 'Belgicistisch' zal kunnen geïnterpreteerd worden, om in de oppositie te gaan?
Ik denk dat het dat laatste zal zijn, temeer omdat het ACW zich duidelijk uitgesproken heeft voor een coalitie CD&V, SP-a, NVA.
13-06-2009 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
12-06-2009
Groen! verloochent zijn ziel...in Brussel
Wat ook de hebbelijkheden en onaangename karaktertrekken van een aantal politici zijn, wat er ook zij van beweerde afspraken tussen SP-a en Groen!, het blijft een feit dat de maatschappijvisie en het program van Groen! veel meer overeenkomsten vertonen met SP-a dan met VLD en zeker in Brussel, met de sterk liberale CD&V.
Groen! heeft dus uit aversie voor in het bijzonder Smet, en voor de postjes, zijn maatschappijvisie verloochend en de realisatie van een aantal programmapunten opzij geschoven. Het heeft zijn ziel verkocht.
En daarmee is Groen!, althans in Brussel, gaan plaatsnemen in het rijtje van de traditionele partijen. Misschien maakt dat deel uit van de zgn. 'nieuwe' aanpak van Groen!: salonfähig worden, geen geitenwollensokken meer maar maatpak asjeblief, de profeten van de Groene New Deal, de Groene Big Bang, de toekomstige CEO's van de Groene Economie!
Geef mij dan maar een hyperkinetisch ventje, een politiek woelwater als Smet.
12-06-2009 om 09:00
geschreven door Gust Adriaensen
10-06-2009
Het Retiese dialect 34
Nè wordt gebruikt om op resolute wijze ziezo, voilà, de zaak is afgehandeld uit te drukken. Het komt van het Middelnederlandse nem (neem). Mogelijk heeft nèmnèm,dat iets lekkers suggereert om kleine kinderen tot etenaan te sporen,dezelfde oorsprong. Ofwel bootst het woord de smakkende, klakkende geluiden van lippen of tong bij het eten of drinken na en is het dus een klanknabootsing. Krojsmiljawer (kruismiljard) betekent schots en scheef. Krêtig (ergerlijk) is afgeleid van het Middelnederlandse cretten (krabben, tot toorn prikkelen). De dialectische nevenvorm van bijkans is bekant. Het betekent bijna, vrijwel, is een samenkoppeling van bij + kant (rand)en gaat terug op het Middelnederlandse bicant. Hâr(óm) is het bevel aan een (ingespannen) paard om naar links te gaan. Het Middelnederlandse hare (hierheen) ligt aan de oorsprong ervan. De voerman liep links van het paard, wat het verband tussen hier en links verklaart. Ga naar rechts! wordt in ons dialect uitgedrukt door (d)juutóm. In vele dialecten wordt voor dat bevel hot gebruikt. Denk ook aan de uitdrukking van hot naar haar. Om het paard te doen voortgaan of tot spoed aan te zetten wordt juu in verscheidene klankvarianten gebruikt en het stopbevel is hôw.
Tá?eleeren wordt meestal berispend, verwijtend gebruikt om aan te duiden dat iemand weifelt, aarzelt. Waarschijnlijk gaat het woord terug op de Franse werkwoorden se tâter (zich bezinnen, aarzelen) en tâtonner (tastend, weifelend te werk gaan). Wanneer je een persoon (ook wel een huisdier) bekèlt, vertroetel je hem of haar, poch je erover. In deze context past ook (be)stóf(en). Stóffen betekent snoeven, pochen en is de dialectische klankvariant van het algemeen Nederlandse maar nog weinig gebruikte stoffen. Dit woord is verwant met het Oudfranse estoffer (optooien) en met het Middelnederlandse stofferen (vullen, opsieren). Das géne stóf: (het resultaat van) iets is niet om over te pochen. Een eveneens nog zelden gehoord algemeen Nederlands woord maar wel opgetekend uit de mond van dialectsprekers is kieskaawen. Kieskauwen is gevormd van kies (maaltand) en kauwen waarbij het begrip kieskeurig allicht invloed heeft gehad en betekent met lange tanden, zonder graagte eten. Wanneer een kind bv. in een zetel ritmisch tegen de zetelrug botst is het aan het sjoppen.Suffen, soezen, dromerig zijn wordt uitgedrukt door droewezen,dat verwant is met het Engelse to drowse (soezen).
Soms werd wel eens mófhènne?en (mof, verkorte vorm van moffel = losse, wollen mouw) voor washandje gebruikt. Een glibberige, slijmerige, slijkerige substantie , bv. eiwit, kikkerdril, is slidder. Het woord is afgeleid van slidderen, dat een werkwoord van herhaling is van het Middelnederlandse sliden (glijden, glibberig zijn). De naaf van een (karren)wiel is nen dóm. Het is een nevenvorm van duim. Blijkens het Middelnederlandse gebruik van dume lagende betekenissen vinger en draaipuntniet ver uiteen.
Vrèmmesis de dialectische samentrekking van vrouw+mens en werd niet alleen met betrekking tot vrouwen (e strojs vrèmmes) maar ook soms als aanspreekwoord voor vrouwen gebruikt. Een weduwe wordt weef genoemd en en hôgweef is de schampere, misprijzende aanduiding van een ongehuwde moeder. Het eerste deel hôg (haag) vind je ook terug in bv. haagschool, hagepreek en heeft door de betekenisontwikkeling van heg tot door een haag omgeven land, de nuances slecht, geheim gekregen. Wie zou er als kind niet braaf luisteren naar en (school)mestés, waarin zoveel schoolse strengheid doorklinkt? Het woord is de dialectische vervorming van meesteres (onderwijzeres) en waarschijnlijk heeft ook het Franse maîtresse invloed gehad.
10-06-2009 om 17:19
geschreven door Gust Adriaensen
08-06-2009
Rechts-Links
Hoe dikwijls hoorde en las je de voorbije jaren niet dat de begrippen links-rechts, totaal achterhaald en uitgehold zijn in de huidige maatschappij.
Welnu, gisteren heb ik de ganse tijd uit de mond van politici, journalisten en experts, niets anders gehoord dan de etiketten links-rechts om de resultaten van de verkiezingen te analyseren en te duiden.
Vlaanderen heeft dus, volgens de analisten, centrumrechts gekozen, centrumlinks leed de nederlaag. Overduidelijk alleszins is de zware nederlaag van het extreemrechtse Vlaams Belang. Dewinter en co. betalen eindelijk de tol voor hun platvloerse vreemdelingenhaat, hun aanwakkeren van en inspelen op angstgevoelens van vele mensen, hun leugenachtig verhaal dat met Vlaamse onafhankelijkheid bv., alle sociale en financiële problemen van deze miniregio, opgelost zouden zijn.
Maar wat nu? Welke coalitie kan het best zorgen voor een warm en sociaal Vlaanderen (dixit Kris Peeters) en een verdere staatshervorming realiseren?
Zou het kunnen dat een regering CD&V, NVA en SP-a, daarvoor het meest geschikt is? Met de liberalen i.p.v. SP-a erbij, zou het sociale luik wel eens serieus onder druk komen.
En ik kan me moeilijk voorstellen dat het ACW en de ACW-vleugel binnen de CD&V, zullen dulden dat er een Vlaamse regering komt met een extreem overwicht van in economisch en sociaal opzicht rechtsliberaal denkende partijen en mandatarissen.
08-06-2009 om 09:03
geschreven door Gust Adriaensen
07-06-2009
Dewinter beledigt het Vlaamse volk
Als Dewinter en het VB beweren dat ze met het leugenachtige, haatzaaiende, racistische, immorele propagarijmpje 'De poen voor je pensioen, verdwijnt in de pocket van Mohammed', 'de taal van het volk' spreken, beledigen en schofferen ze op een onvoorstelbaar diepe manier , dat zgn. 'eigen volk'.
Want zo laten ze uitschijnen dat de Vlamingen in overwegende mate, leugenachtig, haatzaaiend, racistisch en immoreel zijn.
07-06-2009 om 08:29
geschreven door Gust Adriaensen
06-06-2009
Een doorzichtige Dewever en een slijmerige Peeters
Knack
De droom van Bart De Wever
In lang vervlogen tijden droomde Bart dat de Franstaligen hem een dikke vis in de pan zouden bezorgen en dat zij tevreden zouden zijn met een beetje Vlaamse suiker.
Zo opvallend was het, dat het irritant werd.
In 'De keien van de Wetstraat', jeremieerde Dewever, die anderszins wel van onderkoeldheid en onbewogenheid zijn politiek handelsmerk heeft gemaakt, de hele tijd over het feit dat NVA aan de kant werd gezet. Hij wentelde zich in de martelaarsrol van het jongetje dat uitgesloten wordt van het spel der groten. De Vlaamse regeringscoalitie is al gevormd, aldus de zo scherpzinnig genoemde Dewever, Wij mogen niet meedoen. Ochot, acharmen. En steeds maar herhalen dat NVA buiten de ring geduwd wordt door die stouteriken van CD&V en van SP.a.
En Devadder en Cools, die anders zo alert zijn en ongenadig ten aanzien van vele andere politici, lieten maar begaan, wilden niet horen dat Dewever een tactisch spel speelde. Wilden niet, inderdaad. Want het lag er toch zo vingerdik op, dat je het moest opmerken, zeker als je zoals de VRT-coryfeeën, een figuur als Dewever al jaren op de politieke scène ontmoet.
Dewever ziet dus electoraal brood in dat beeld van de verlangende maar niet gewilde partner, van de politieke maagd die brandt van hartstocht om er in het regeringsbed een triootje met CD&V en VLD van te maken, maar voortdurend met een pruillip en met veel sérieux aan het veinzen is dat ze afgewezen wordt. Kortom, de ingrediënten van een stationsromannetje. En dat, zal Dewever denken, gaat er bij een belangrijk deel van het kiesvee, altijd wel goed in.
En Peeters maar zoete broodjes bakken, in woorden en lichaamstaal. Bartje van hier en Bartje van daar. 'Echt, op mijn christendemocratische ziel en hart: ik en de CD&V wijzen je niet af en zullen dat na 7 juni ook niet doen. Wees daarvan overtuigd, lieve Bart. We zijn een tijd geleden wel uit elkaar gegaan. Maar weet dat ik je altijd erg gewaardeerd heb en dat ik je nog altijd erg mag. Kom, dat ik over je Vlaamse bol aai. Kijk in mijn ogen. Geloof me, vertrouw me. '
Maar Bart bleef mokken, weigerde oogcontact, had het steevast over 'de vorige spreker' als hij Kris bedoelde, die van de weeromstuit iets van de afgewezen minnaar in zijn ogen kreeg.
Kortom, het was een partijtje schaduwboksen, een Vlaamsche politieke komedie, waarin Dewever met brio zijn echt en duidelijk debuut als komediant maakte.
Eigenlijk toch wel spijtig.
(Ziehier de volgende Vlaamse regeringscoalitie: CD&V, NVA, SP-a, VLD. Bart Dewever, minister van cultuur en staatshervorming.)
06-06-2009 om 19:33
geschreven door Gust Adriaensen
05-06-2009
En wat nu Wilders? Wat nu PVV'ers?
Wilders en zijn PVV triomferen nu ze in een klap de tweede grootste partij van Nederland zijn, althans wat de Europese verkiezingen betreft.
Maar wat denkt de PVV uiteindelijk te bereiken met haar anti-Europese opstelling? En wat zullen de gevolgen zijn voor de Nederlandse samenleving wanneer Wilders doorgaat met het stigmatiseren van belangrijke bevolkingsgroepen? Want het zijn niet alleen de moslims die niet passen in zijn fundamentalistisch beeld van wat en hoe Nederland en de Nederlanders horen te zijn.
Hoe valt het te verklaren dat zovele Nederlanders zich in die antistroom laten meedrijven, zich door één man laten volproppen met steriele en verstikkende angst- en haatgevoelens, en er zich tegelijk waarschijnlijk bewust van zijn dat ook Wilders niet in staat zal zijn , hun ontevredenheid en irritatie weg te nemen?
Benieuwd wanneer Wilders en zijn PVV, vanuit die sterk gegroeide politieke macht, voor de eerste keer met een echt positief en haalbaar voorstel voor de dag zullen komen.
In Vlaanderen was Filip Dewinter er als de kippen bij om zijn geestesgenoot Wilders in Nederland te feliciteren met de overwinning en met diens strijd tegen de zgn. 'islamisering' en 'multiculturele samenleving'.
Veel vreugde om het resultaat van zijn eigen partij, zal Dewinter zondag waarschijnlijk niet beleven, althans wanneer de peilingen zelfs maar bij benadering bewaarheid worden. Het VB maakt volgens de laatste peiling een historische duik.
05-06-2009 om 21:26
geschreven door Gust Adriaensen
04-06-2009
Wie vertrouwt Somers nog?
Volgens Bart Somers heeft Vlaanderen een nieuwe leider nodig en de politicus met de nodige kwaliteiten voor die job is Dirk Van Mechelen. En de reden waarom Van Mechelen zo laat naar voren werd geschoven als boegbeeld van de campagne en als kandidaat minister-president, is omdat de VLD als een hechte ploeg (!?) functioneert.
Somers kletst wel vaker uit zijn nek maar wat hij hier uitkraamt, slaat alles. Over leiderschap bijvoorbeeld. Kris Peeters' visie op de samenleving kan mij maar matig bekoren, maar wat leiderschap betreft steekt hij torenhoog boven Dirk Van Mechelen uit. Sinds die zich presenteerde als kandidaat minister-president, is hij zichzelf niet meer. Hij is door de liberale campagnejongens zo gebrainwasht en geprogrammeerd, dat hij voortdurend boven zijn temperament en oratorisch én stemniveau moet acteren. Volkomen ongeloofwaardig en eigenlijk voor Van Mechelen zelf, tragikomisch.
De verklaring van Somers voor het zo laat naar voren schuiven van Van Mechelen als boegbeeld van de campagne en kandidaat minister-president, doet de waarheid stevig geweld aan. Het is duidelijk dat de reden ergens anders lag, nl. in de koehandel van Somers zelf in de Vynckaffaire.
Met betrekking tot de VLD-voorzitter past overigens al veel langer de vraag: 'Wie vertrouwt die man eigenlijk nog?'.
04-06-2009 om 10:22
geschreven door Gust Adriaensen
02-06-2009
In de eerste aflevering van De Stemming 09 op één, voerden Bracke en Torfs, Jean-Jacques en Maya op, als zoon van De Gucht en dochter van Detiège.
Na het introfilmpje dat weggeknipt was uit de Nooit Gedacht-biechtscènes, werden de jonge politici geprest om de namen van de toppolitici uit de eigen partij prijs te geven die ze nooit zouden vergeven wat ze hun respectieve ouder hadden aangedaan. Omdat Jean-Jacques en Maya het niet gepast vonden dat te doen, vernoemde Bracke met enige irritatie deze voor eeuwig gehate wezens dan zelf maar. Smeuïger voor de kijkers, zag ik hem denken, zou geweest zijn, ze uit de mond van de onschuldige politici te vernemen.
De spontaniteit van flapuit Maya en de bedachtzaamheid van charmeur Jean-Jacques vielen op, karaktertrekken die door de fiere mamas werden bevestigd. Ze werden speciaal daarvoor door een goedlachse Jan Becaus, in het riant ogende decor van hun tuin en huis geïnterviewd. Voorts was er de aandoenlijke vederlichtheid van wat je met veel goede wil enigszins politieke opvattingen van deze frisse jongelui, zou kunnen noemen.
Stoere Jean-Marie Dedecker kreeg als opdracht een verkiezingsspeech van 2 minuten te houden. Hij las als een verlegen schooljongen zijn briefje af en zou van de meester zeker niet meer dan de helft der punten hebben gekregen. Dat belette een horde LDDers niet, herhaaldelijk, op aangeven van applausmeester professor Brouckaart, die met argusogen controleerde of iedereen wel vol overtuiging meedeed, stormachtig te applaudisseren, waardoor het lamentabele redevoerinkje van de leider, nog grotesker ging overkomen.
Bij de bespreking van Dedeckers rede kwam een robuustere Jean-Marie tot leven, die er niet veel moeite mee had de zachtaardig ogende Jean-Jacques met huid en haar te verslinden. Het echte Vlaamse labeurwerk en no-nonsensedoorzettingsvermogen kwamen evenwel pas goed uit de verf toen Jean-Luc, een Brabants trekpaard gelijk, zich een weg baande door heggen en bloemperken om zich te begeven naar de overvloedig gedekte familiedis in de ook in deze setting riant ogende tuin. De bestudeerde plompheid en boersheid, de onbehouwen taal werden nu ook weer als campagnewapens gedemonstreerd en ik dacht : dat ie het nu compleet maakt met het hijsen van de pantalon en het krabben der edele delen. Even mocht zoon Tom om het hoekje verschijnen, maar de zware slagschaduw van papa deed hem al vlug in het niet verdwijnen.
In de studio was Jean-Luc Dehaene van het kippenhok. Hij bleef volop kraaien, ook toen het de beurt van de lieftallige, niet-assertieve Maya was om commentaar te geven bij een woord dat oplichtte op een bord ergens in de ruimte. Dat brute verbale geweld ten aanzien van een politieke maagd riep heel wat sympathiegevoelens voor de dochter van, in mij op. En ik wilde Bracke en Torfs toeroepen dat het hun taak was met hand en tand de rechten van de zwakkeren te verdedigen.
Tja, die presentatoren en moderatoren. Bracke was het niet aan te zien dat hij al een paar jaar van het scherm verdwenen is. Hij schoof probleemloos in het kostuum dat hij enkele jaren geleden uitschoot. Torfs zat het duidelijk niet lekker. Wat meer is: hij was er niet. En de enkele samenvattende en concluderende zinnetjes waartoe hij door zijn collega uitgenodigd werd, en de die klaarblijkelijk de bedoeling hadden spits te zijn, verzandden in een opeenvolging van woorden, waaraan geen touw vast te knopen was. Nochtans verzekerde Rik kijkend Vlaanderen, weer op vraag van zijn spitsbroeder, dat hij er ook vandaag bij zou zijn.
De geachte lezer heeft het ongetwijfeld al door: het is echt uitkijken naar de tweede aflevering.
02-06-2009 om 17:55
geschreven door Gust Adriaensen
01-06-2009
Het Grote Debat
De duidelijke overwinnaar van het Grote Debat was, zowel wat de inhoud als de debattechniek betreft, ongetwijfeld Frank Vandenbroucke.
Waarom Mieke Vogels door de hoofdredacteurs van Knack en van Het Nieuwsblad-De Standaard, de grote verliezer werd genoemd, ontgaat me helemaal. Zij was de enige die het aandurfde ons kapitalistisch-economisch systeem en als gevolg hiervan onze stresserende manier van leven, in vraag te stellen. Bovendien pleitte zij terloops voor een vermogensbelasting.
Dirk Van Mechelen is, sinds hij zich opwierp als kandidaat minister-president, zichzelf niet meer. Hij is door de VLD-campagnejongens zo gebrainwasht en geprogrammeerd, dat hij op een onnatuurlijke manier boven zijn eigen stemniveau en temperament wil uitstijgen en tegelijk verdrinkt in de ik-zinnen. Volkomen ongeloofwaardig.
Dedecker maakte helemaal geen indruk en Dewinter is in de verkiezingsdebatten van de laatste jaren telkens opnieuw de meest tragikomische figuur van het gezelschap. Vastgeroest in slogans en vooroordelen, geobsedeerd door zijn angst en afkeer voor migranten en Walen, is hij niet in staat ook maar iets zinnigs te zeggen over de vele complexe beleidsdomeinen van onze samenleving. Echt oubollig.
Bart Dewever had overschot van gelijk toen hij zei dat het Vlaams Belang zichzelf al 30 jaar bewust aan de zijlijn opstelt en nog altijd tracht te profiteren van een martelaarsrol. Bovendien wees Dewever scherp op het racistische karakter van sommige van Dewinters uitspraken.
01-06-2009 om 19:56
geschreven door Gust Adriaensen
31-05-2009
Rutte, de intellectueel. Wilders, de politicus.
Marc Rutte, de voorzitter van de Nederlandse liberale VVD, zei enkele dagen geleden, dat omwille van het 'heilige principe van de vrije meningsuiting', het ontkennen van de holocaust moet kunnen.
Ibrahim Selman noemt in 'De Volkskrant' die uitspraak een blunder van formaat. Rutte, aldus Selman, wilde iets doen waarmee hij Wilders zou overschaduwen maar dat is een volslagen mislukking geworden. Rutte kent zijn volk niet. Hij uitte zich als een intellectueel en dat is dodelijk voor een politicus. En hij geeft Rutte de raad op te stappen. Adieu Marc!
Uit Ibraham Selmans stuk blijkt dat hij, Selman, zelf een intellectueel is die weet dat 'de massa' geen hoge pet opheeft van 'intellectuelen' en hen beschouwt als nu eens naïeve dan weer te liquideren gevaarlijke individuen. Zo is het doorheen de geschiedenis overigens altijd geweest. Tegelijk kijkt Selman misprijzend neer op dat 'klootjesvolk' dat alleen maar uiterst eenvoudige, ongenuanceerde boodschappen tot zich kan/wil laten doordringen.
Met zijn advies aan Rutte om op te stappen, laat Selman echter ook horen, dat een politicus zich moet conformeren aan wat 'de massa' denkt en wil. Dat is een gevaarlijke, anti-intellectuele opvatting. Impliciet pleit Selman voor de Grote Leidersfiguur die zich onderdompelt in 'het volk', om 'het' in zijn macht en om de Leider aan de macht te brengen.
Terwijl de, zeker in intellectuele kringen, Heilige Vrijheid van Meningsuiting, in zovele omstandigheden met kracht wordt verdedigd, schuift Selman het sacrosancte principe opzij wanneer het politici (of alleeen maar Rutte?) betreft. En daarmee doet Selman afstand van zijn plicht als intellectueel en journalist.
Let maar goed op Selman. Misschien snoert de Stoere Volkstribuun, de Geliefde Leider van de Nederlandse Domme Massa, de Onwrikbare Kruisvaarder tegen het Islamitische Gevaar, de Redder des Vaderlands, kortom de Zwartwit Agerende Grote Geert Wilders, ooit nog eens uw intellectuele columnistenmond.
31-05-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
29-05-2009
Het oorverdovende zwijgen van Yves Desmet
Enkele weken geleden werden bij de 'kwaliteitskrant' De Morgen een aantal personeelsleden ontslagen. Journalisten, fotografen, lay-outers... Een serieuze aderlating.
Daarover was begrijpelijk heel wat te doen in de media, behalve in 'De Morgen' zelf. Hoogstmerkwaardig.
Een kort, zakelijk berichtje. De koele mededeling dat de krant 1 dag niet zou verschijnen. Dat was alles.
Journalisten als Desmet en Pauli die zich zo graag opwerpen als het kritische geweten van Vlaanderen en de wereld, deden er het zwijgen toe. Beschamende journalistieke abstinentie.
Die (ont)houding roept toch enkele serieuze vragen op. Kan 'De Morgen' nog wel een vrije kwaliteitskrant genoemd worden? Is Desmet wel de onafhankelijke, kritische, intelligente topjournalist, waarvoor hij vaak gehouden wordt? Kunnen berichtgeving en commentaar in 'De Morgen' omtrent 'herstructureringen', 'ontslagen' in andere bedrijven nog wel ernstig genomen worden, als Desmet en co. zwijgen als vermoord over de liquidatie van een heel aantal collega's?
29-05-2009 om 14:55
geschreven door Gust Adriaensen
26-05-2009
Ideologie, partijen, leiders
Vanavond op Terzake toch nog eens een boeiend verkiezingsdebat.
Bart Dewever (NVA) en Bart Staes (Groen!) zijn goed van de tongriem gesneden en de meeste mensen kennen hen al langer als ervaren politici.
Een positieve verrassing was nieuwkomer John Crombez (SP.a). Met goed geformuleerde en erg scherpzinnige tussenkomsten lag hij zeker niet onder bij de politieke anciens rond de tafel.
26-05-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
25-05-2009
'De kunst in Europa is Europese kunst'
Onder deze titel schreef columnist Thomas von der Dunk enkele dagen geleden in 'De Volkskrant' een lezenswaardig stuk over Europa en kunst. In tegenstelling tot vele van zijn artikels, is von der Dunk nu eens niet drammerig en laat hij de scherpzinninge cultuurhistoricus in zich aan het woord.
von der Dunk wijst er terecht op dat de echte Europese kunsttopstukken dateren uit de eeuwen van voor de Franse Revolutie, toen de natiestaat nog niet bestond. Ze worden vanaf de 19de eeuw wel gekoesterd als 'nationaal' erfgoed maar ze wortelen en zijn ontstaan in een 'Europese' culturele ruimte.
Twee bedenkingen. Thomas von der Dunk vergeet de moorse kunst, in het bijzonder de topbouwwerken, in het zuiden van Spanje, te vermelden. En hij vermeldt weliswaar het christendom en de kerk als inspirators en opdrachtgevers maar hij doet het toch maar minnetjes.
Het is echter overduidelijk dat christendom en kerk aan de oorsprong liggen van de 'Europese' toprealisaties in de plastische, muzikale en bouwkunst.
Dat in de 'Europese grondwet' elke verwijzing naar het christendom uiteindelijk geweerd werd, getuigt dan ook meer van vrijzinnige onverdraagzaamheid dan van een objectieve kennis en evaluatie van de Europese spirituele, intellectuele en kunstgeschiedenis.
25-05-2009 om 10:06
geschreven door Gust Adriaensen
24-05-2009
Villawijktanka
Een mooie meidag. De grasmachines ronken, de honden blaffen. Achter de hoge heggen, slechts vermoeden van mensen.
Foto: Pascal Vyncke www.seniorennet.be
24-05-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
23-05-2009
Steven Vanackere en Paul Geudens
Steven Vanackere is de opvolger van Inge Vervotte in de federale regering en hij weegt letterlijk maar vooral figuurlijk heel wat zwaarder dan Vervotte.
Zijn belofte tijdens een rerum-novarumtoespraak in Gent dat de regering geen beleid zal voeren - lees begrotingsmaatregelen nemen - zonder overleg met vakbonden en mutualiteiten, is bij Paul Geudens van de Gazet van Antwerpen in het verkeerde keelgat geschoten.
Geudens, die geregeld zijn allergie voor vakbonden in zijn stukjes moet ventileren, ziet al een syndicale dictatuur opdoemen. En hij steekt een waarschuwend journalistenvingertje op. 'Vakbonden moeten hun plaats kennen', proclameert Geudens en ook de titel van zijn opiniestuk liegt er niet om: Beleid moet in handen van verkozen politici blijven.
Dat is natuurlijk in ons democratisch systeem een waarheid als een koe. Maar het is duidelijk waar Geudens naar toe wil: zo weinig mogelijk invloed van de vakbonden en de sociale organisaties. Of Geudens al vaak zo duidelijk stukjes geschreven tegen de invloed van de Haute Finance, de banken, de Antwerpse haven, de media, op het politieke beleid, is zeer de vraag.
Dat Steven Vanackere als zgn. 'ACW-minister' eens duidelijk zegt wat dat etiket voor hem betekent en wat dat aan consequenties inhoudt, is verfrissend en hebben hem niet veel 'ACW-politici' voorgedaan. Het is ook belangrijk en hoopgevend voor partijen en politici die de verdediging van werknemersbelangen en van de zwakkeren in onze samenleving, als kern van hun maatschappijvisie en zelfs als bestaansreden hebben.
23-05-2009 om 11:51
geschreven door Gust Adriaensen
20-05-2009
Het Retiese dialect (33)
Dikmutsen betekent treuren, door je gelaatsuitdrukking te kennen geven dat je je verongelijkt of niet prettigvoelt. Het werd ook voor (ziekelijke) kippen gebruikt. Gêloewegen (geelogen) drukt naast het begrip niksen, werkeloos toekijken in het Reties ook uit dat je alleen maar verlangend mag of kan toekijken wanneer anderen iets lekkers krijgen of eten. Het versterkend bijwoord alênig (heel, zeer, erg) is waarschijnlijk een vervorming van aelheelick (algeheelijk).
Wanneer vooral kinderen vroegen hoe laat het was, werd wel eens geantwoord: e ketiêr vù t zot wonnen (een kwartier voor het zot worden) of e ketiêr vù t knajnegat (konijnengat), waaraan dan vaak werd toegevoegd: zie ginder komt het ôngedabd. Een persoon die zich energiek engageert, vol inzet aan een taak begint springt in de kawer. Iemand echter die een aangegaan engagement of contract eenzijdig beëindigt,springt ùt de kawer.Wanneer je door woord of gedrag buiten de schreef gaat of de goegemeente (lichtjes) choqueert, dan makte strùssel (strooisel). Stékt ew óngewajde (ongewijd) poewe?en (poten) dower nie ôn is een krachtige , overigens niet altijd agressief en onbeschoft bedoelde , uitnodiging om iets niet aan te raken of niet te doen of om je afzijdig te houden. Zen kas ópfrê?en (opvreten) doet iemand wanneer hij mokt, gefrustreerd, geïrriteerd, ongeduldig is. Kas wordt hier gebruikt in de betekenis van borstkas, lichaam. Wanneer er maar weinig voedsel op je bord komt of kleine hapjes geserveerd worden is dat van aard om ew ba?es alliejen mèr te trêteren (uw bakkes treiteren) of is het de moeite niet om ewe mónd er vù vol (vuil) temô?en.Een persoon die veel woorden gebruikt om weinig of niets inhoudelijks te zeggen, een blablafiguur kan je misschien de mond snoeren met de prachtige uitdrukking: das zawek (zeik) scheppen meej ne riek. Bitterheid en ontgoocheling klinken door in dùr ew âjgen vloewen (vlooien) wojnde t hètsten gebee?en wanneer je door naaste familieleden onrechtvaardig of oneerlijk behandeld wordt.
Tot slot nog deze interessante aanvulling, die Nest Van den Eynde me bezorgde, bij de uitdrukking de dôgen léngen meej nen hônenschruûwin vorig nummer van Zeven Neten. Nest vertelde me dat ookde variante meej lichtmis (2 februari) zèn de dôgen nen hônenkréj (hanenkraai) geléngd gebruikt werd. Hiermee wordt aangeduid dat begin februari de dagen sinds eind december ongeveer drie kwartier langer geworden zijn. Het is namelijk zo dat er s morgens vroeg een zekere regelmaat in het hanengekraai te constateren valt. Een haan zet het gekraai in(afhankelijk van de tijd van het jaar wat vroeger of later in de nanacht) en wordt gevolgd door andere hanen in de buurt. Dergelijke kraaienreeks wordt ongeveer om de 45 minuten herhaald tot de nieuwe dag duidelijk aangebroken is.
20-05-2009 om 13:57
geschreven door Gust Adriaensen
18-05-2009
De fatsoensrakkers
Dedecker en Bourgeois over fatsoen in het verkiezingsprogram van Terzake.
Het schorremorrie keihard aanpakken, die delinquenten desnoods in boot camps stoppen. Dat is de boodschap van Jean-Marie: het Grote Fatsoen, de Heilige Verontwaardiging, de Vervolgde Kruisvaarder, de Onvermoeibare Klokkenluider, de Pure Eerlijkheid zelve. Zo, althans, stelt hij zichzelf wat graag voor.
Bourgeois is wolliger, diplomatischer. Maar een pedagogische tik is zeker soms verantwoord. En degenen die onze Vlaamse normen en waarden (er blijken volgens Bourgeois inderdaad typisch Vlaamse normen en waarden te zijn) overtreden of in gevaar brengen, moeten met harde hand aangepakt worden.
Ferme woorden dus aan het adres van de (kleine) criminelen en afschuw voor het ongemak dat ze de brave Vlaamse burger bezorgen.
Maar hoe mild en goedkeurend laten Dedecker en Bourgeois zich uit over de onfatsoenlijk hoge vergoedingen voor topmanagers! Bijvoorbeeld over die van een opgeblazen ex-manager, die enkele minuten het scherm onveilig mocht maken. Wat schrijf ik? Onfatsoenlijk? Dat is ongetwijfeld volgens Dedecker en Bourgeois een uiting van afgunstcultuur. Want de superverloning van iemand, aldus deze superfatsoenlijke politici, heeft niets met fatsoen of ethiek te maken.
De bemerking van professor Devos was dan ook terecht: volgens Dedecker en Bourgeois is fatsoen toch vooral iets voor de kleine man.
18-05-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
16-05-2009
Wenen en de Jakobsweg (slot)
Twee tanka's
Wenen
Zon over Wenen, schitter van edelstenen, keizerlijke pracht. Breughel en Hundertwasser: het alledaagse her-dacht.
Jakobsweg
Vuursalamander, kwetsbaar op de weg naar Melk. Volmaakte schoonheid. De Jakobsweg, die wij gaan, kwetsbaar alleen, tezamen.
16-05-2009 om 07:54
geschreven door Gust Adriaensen
13-05-2009
De merkwaardige logica van gynaecologe en senatrice Marleen Temmerman
In 'De Standaard' van 10-11 mei laat de bekende gynaecologe en senatrice Marleen Temmerman volgende uitspraak optekenen:
'Over seksualiteit weet het Vaticaan per definitie niets want ze hebben zichzelf door het celibaat tot aseksuele wezens verklaard. De paus is onbevoegd als het over voortplanting en seksualiteit gaat. Hij hoeft op dat gebied dus geen adviezen te verstrekken.'
Mevrouw Temmerman zal, technisch gezien, wel een goede gynaecologe zijn (als senator heeft ze tot nu toe amper van zich laten horen), haar kennis van en opvattingen over de menselijke seksualiteit, psyche en geestelijke vrijheid, zijn daarentegen, zo blijkt uit die uitspraak, eenzijdig, denigrerend en intolerant.
Het geeft te denken dat een academica stelt dat het celibaat ipso facto leidt tot volslagen onwetendheid omtrent seksualiteit en dat ze de celibataire medemens het label van 'aseksuele wezens' opspeldt. Dat zijn enormiteiten die je niet voor mogelijk acht, zelfs niet uit de pen of de mond van een totaal ongeschoold iemand.
Dergelijke stellingname is ook uitermate denigrerend ten aanzien van de talloze mensen die celibatair leven, of ze nu tot de religieuze of lekenstand behoren.
Temmerman verliest de trappers helemaal wanneer ze de paus autoritair en onverdraagzaam het recht ontzegt adviezen te verstrekken omtrent voortplanting en seksualiteit. Hoogstmerkwaardig voor iemand die in heel wat situaties energiek opkomt voor de vrijheid van meningsuiting. Gaat het in die gevallen dan toch in de eerste plaats om haar eigen vrijheid?
Tot slot: mevrouw Temmerman zou er goed aan doen in een degelijk woordenboek de precieze inhoud van de woorden 'aseksueel' en 'onbevoegd' eens op te zoeken. Dan dringt het besef wellicht tot haar door dat ze die woorden toch wel bijzonder lichtvaardig gebruikt.
13-05-2009 om 15:56
geschreven door Gust Adriaensen
11-05-2009
De weddes van de Vlaamse parlementsleden
In 'De Standaard' verschijnt vandaag een lijst met de weddes van de Vlaamse parlementsleden.
De krant pakt duidelijk graag uit met de exclusieve publicatie van deze lijst. En om het belang nog wat te versterken wordt vermeld dat CD&V-parlementslid Decaluwé zelfs gedreigd zou hebben met juridische stappen, mocht de lijst gepubliceerd worden.
Waarop Decaluwé zijn eventuele juridische stappen tegen de publicatie van de weddes van 'volksvertegenwoordigers' zou steunen, is me een volkomen raadsel en zijn reactie zegt veel over de democratische en deontologische opvattingen van de man.
In een commentaarstuk klaagt hoofdredacteur Peter Vandermeersch terecht aan dat de wedderegeling voor de parlementsleden geen rekening houdt met hun kwaliteit en werkkracht. Dat is een constatering die ook geldt voor heel wat andere sectoren dan de politiek.
De conclusie die 'De Standaard' trekt en die ook dient als titel, nl. Parlementsleden slecht betaald, deed me evenwel de wenkbrauwen fronsen. Parlementsleden slecht betaald: hoezo? Hoe kun je dat stellen zonder ook maar enige serieuze vergelijking met bv. de Nederlandse parlementsleden? Of, om in België te blijven, een vergelijking met het gemiddelde inkomen van het overgrote deel van de bevolking?
Een ding staat als een paal boven water: een wedde van netto tussen de 3500 en 4500 euro per maand voor de parlementsleden, is een verloning waarvan de meeste Vlamingen alleen maar kunnen dromen.
11-05-2009 om 12:17
geschreven door Gust Adriaensen
09-05-2009
Wenen en de Jakobsweg (9)
Het benedictijnenklooster Melk werd in 1089 gesticht. Tussen 1702 en 1736 kwam de huidige abdij tot stand, met haar 362 meter lange gele zuidgevel, twee symmetrische barokke torens en haar koepel, een der mooiste barokabdijen van Europa.
De abdijgemeenschap is nog altijd erg actief op het vlak van de zielzorg en het onderwijs. Ze bezit uitgestrekte landbouwgronden, bossen en een wijngaard, vooral in het noordoosten van Oostenrijk.
De gids leidt ons door de modern ingerichte museumzalen en de prachtige bibliotheek. De kerk schittert van het bladgoud.
Terug richting Duitsland. We logeren op de grens aan de oever van de Inn. De volgende morgen, heel vroeg, bezoeken we nog even Schärding, een Oostenrijks stadje aan de andere oever. Het is bekend om het 'Hoge Plein' dat opvalt door zijn felgekleurde, rijkelijk versierde huizen.
Daarmee eindigt onze week Oostenrijk: Wenen een keizerlijke stad en de deugddoende ervaring van stappen op de Oostenrijkse Jakobsweg in de wondermooie streek die de Wachau is.
09-05-2009 om 09:05
geschreven door Gust Adriaensen
08-05-2009
Wenen en de Jakobsweg (8)
De laatste stapdag. Van Achsbach Dorf naar Melk. In de Kartäuserkirche vlak bij het hotel, is er een korte bezinning. En dan gaat het berop het bos in en ...verdwalen we. Of beter gezegd, we vinden geen begaanbare weg naar de Donau.
Uiteindelijk lukt dat toch. Kilometers over het fiets-wandelpad langs de 'schöne, blaue Donau'. Blau is de rivier allerminst, schön alleszins. Vooral de 'Auwälder' zijn fauna- en floraparadijzen. Waar het wandelpad evenwel aan de vrij drukke verkeersweg paalt, is het minder aangenaam wandelen.
Na enkele uren stevig stappen bereiken we de machtige benedictijnerabdij van Melk. Wereldwijd bekend geworden door de roman en de film 'De naam van de roos'.
08-05-2009 om 23:21
geschreven door Gust Adriaensen
07-05-2009
De nephosties van Goedele
De Belgische bisschoppen protesteren terecht tegen het feit dat bij het laatste nummer van Goedele, een aantal nephosties werden gevoegd. Welke stunts een zgn. 'glossy' magazine al niet moet uithalen om de aandacht te trekken.
Onvoorstelbaar platvloers, uitermate dom,extreem puberale drang om te provoceren: ziedaar Goedele. Doet veiligheidshalve wel aan nestbevuiling. Want van de grote tolerantie en/of onverschilligheid van de meeste christenen is ze zeker.
Zit waarschijnlijk al te sidderen van angst bij de gedachte wat de reactie van bv. joden of moslims zou zijn bij een vergelijkbare 'stunt'.
Bah!
07-05-2009 om 19:42
geschreven door Gust Adriaensen
06-05-2009
Wenen en de Jakobsweg (8)
Een heerlijke stapdag. De autocar brengt ons naar Schengenbrünn en van daaruit trekken we het Dunkelsteinwald in. De dagelijkse korte bezinning in een enig mooi natuurkader. Prachtig weer. Magnifieke paden. Op de Kreuzberg genieten we van een weids uitzicht.
De picknick vindt plaats op het grasveld voor de bedevaartplaats Maria Langegg. In 1605 werd er in Maria Langegg een kapel gebouwd als dank voor een wonderbare genezing. Dat was het begin van het belangrijke bedevaartsoord. Het is werkelijk een idyllische plek.
's Namiddags passeren we de burchtruïne Aggstein, waar een folkloristisch-historisch-commercieel retrofeest plaatsheeft. Het gaat nu bergaf naar het Donaudal tot in Aggsbach Dorf en het hotel.
06-05-2009 om 15:04
geschreven door Gust Adriaensen
05-05-2009
De schaamte voorbij
Het degoutante getouwtrek tussen Open VLD en LDD omtrent parlementslid (!?) Vijnck, is extreem beschamend en beschadigend.
Hoe durven deze partijen het nog hebben over geloofwaardigheid? En kan deze meneer Vijnck nog ooit beschouwd worden als een beetje te respecteren politicus?
Dit hele gedoe is ook enorm beschadigend voor de politiek en de democratie. Het versterkt in hoge mate het in ruime kring reeds heersende misprijzen voor ons politieke systeem.
De beste actie tegen deze ondermijners van de democratie is dat op 7 juni deze in politiek opzicht criminele paljassen worden weggestemd.
05-05-2009 om 22:07
geschreven door Gust Adriaensen
03-05-2009
Het paniekvirus
Frank Fureda, auteur van 'Cultuur van Angst', relativeert in 'De Standaard' de reële dreiging van de zgn. varkensgriep en hekelt de paniek en angst die rond dit griepvirus gecreëerd worden.
Je kan hem geen ongelijk geven. En het zijn vooral de media die geen moeite sparen om de mensen het gevoel te geven dat een apocalyptische pandemie dreigt. Zij besteden nu al dagenlang onevenredig veel aandacht aan de Mexicaanse griep. Onevenredig omdat de omvang van die mediabelangstelling veel groter is dan het tot nu toe geconstateerde en het te verwachten gevaar van het virus.
Bij heel wat extreem tragische, destructieve en omvangrijke rampen, ebt de media-aandacht al vlug weg. De jaarlijkse griepaanvallen, die duizenden slachtoffers eisen, krijgen nauwelijks een plaats in de media.
Wie of wat bepaalt in al deze situaties de omvang en intensiteit van de mediabelangstelling? Waarom komen er in sommige gevallen zeer snel draconische maatregelen van overheidswege en laat in andere situaties hoogstdringende hulp op zich wachten?
03-05-2009 om 17:22
geschreven door Gust Adriaensen
01-05-2009
Wenen en de Jakobsweg (7)
We logeren in Aggsbach Dorf in een eenvoudig hotel op wandelafstand van de Donau. Ik bestel een glas witte streekwijn en de waard schenkt een troebele, erg jonge, frisse wijn van het vat.
De volgende morgen brengt de autocar ons naar Stift Göttweig. Daar start onze driedaagse tocht op de Oostenrijkse Jakobsweg.
Het is een indrukwekkend benedictijnenklooster op de top van een heuvel, 500 meter boven zeeniveau. In 2000 werd het als deel van het cultuurlandschap Wachau samen met de abdij van Melk opgenomen op de culturele erfgoedlijst van de UNESCO. Uit een gesprek met een praagrage monnik in de crypte, blijkt dat Göttweig nog een bijzonder actief klooster is. Er zijn nog 50 oudere én jonge monniken. De abdij bezit ook wijngaarden in de Kremsvallei.
Een steile afdaling over een heerlijk bergpaadje voert ons naar het dal en de wijngaarden. We stappen door Mautern, volgen een heel end de zgn. 'Weinstrasse'. Op vele plaatsen zie je 'Heuriger'-affiches. 'Heuriger' is de naam voor de jonge wijn, van het jaar waarin hij geschonken wordt, uit de omgeving van Wenen en van de Wachau. Ook de wijnbars waar deze wijn geserveerd wordt, worden vaak 'Heuriger' genoemd.
Na de picknick volgt er een stevige klim richting Oberbergern en daarna weer het woud in. De laatste kilometers leggen we af in een druilerige regen op een zacht stijgende weg tot aan de kapel in Schengenbrünn. We hebben er dan ruim 20 kilometers opzitten.
01-05-2009 om 21:19
geschreven door Gust Adriaensen
29-04-2009
Het Retiese dialect (32)
En zwálie is een ovenpaal, een platte houten schop met lange steel waarmee het brood in de oven geschoten en eruit gehaald wordt. Het woord is een afleiding bij zwelen (zengen, schroeien, verschroeien). En vreewis duidt een tak (vaak werd de kop gesplit waarin dan bv. een bosje gras geklemd werd) aan dieaangaf dat een pas ingezaaide akker niet mocht betreden worden. Ook markeerde dergelijke twijg (ofook een strobos) de scheiding tussen twee percelen.Het eerste deel vree gaat terug op het Middelnederlandse vreden,dat omheinen, afschutten betekent. De betekenisontwikkeling van vreden is vrede bewerken, beveiligen, afrasteren. Wis komt van het Middelnederlandse wisch (strobos, twijg). De buikriem van een paard, achter de voorste poten gespannen en aan de berries van de kar bevestigd,werd ne stùlpriem genoemd. Stulpen betekent omkeren, storten. Een stulpkar is een stortkar, kiepkar. Een stulpriem moest in het bijzonder verhinderen dat, bv. bij verschuiven van de lading, een tweewielkar omkeerde, kantelde.
De dialectische vervorming van vleermuis is flieremojs. Een jonge, ongezouten haring werd lêmme?e zoet genoemd. De oorsprong van deze merkwaardige combinatie ligt waarschijnlijk bij het woordbokking (gezouten en gerookte haring). Bokking is afgeleid van bok (mannetje van de geit),waarbij het punt van overeenkomst de kwalijke lucht is. In de Kempense dialecten werd lam, lêmme?en ook wel gebruikt om het jong van een geit aan te duiden.
Een vrouw die in manieren, kledij, opmaak nogal verwaand, opzichtig, zelfingenomen overkwam,werden scheet genoemd. Het verkleinwoord e schéjen legt nog meer de nadruk op het nuffige, kokette, aanstellerige van in het bijzonder jongedames. En (zotte) bèl duidt een slordige vrouw aan. Soms ook wel een losse, frivole vrouw, in het ergste geval een slet. Waarschijnlijk is het woord een afleiding van het element bal (slecht), dat aanwezig is in bv. baldadig, balorig. Denk ook aan totebel, lellebel. En slób, ne slóbber duiden een persoon aan die gulzig, slordig eet. Figuurlijk ook iemand die uit is op geld, een vrek. De woorden gaan terug op slobberen (drinken of eten op hoorbare wijze, zoals de dieren). En kieme, nen kiemen, en diffecille, nen diffecillen zijn mensen die erg kieskeurig, nauwgezet zijn, bv. in verband met eten. Het algemeen Nederlandse woord kribbenbijter met als betekenis paard dat de slechte gewoonte heeft in zijn ruif of kribbe te bijten en figuurlijk gemelijk, slecht gehumeurd mens duidt in ons dialect iemand aan die tot vervelens toe op hetzelfde terugkomt, aanklampt. En sintedutsel is een sullige, kwezelachtige vrouw, seut. Het is een ironische afleiding van dutselen (sukkelen),dat op zijn beurt teruggaat op dutsen (suffen, dutten) en duts (sukkel). Ne môjsteek is gewestelijke taal voor wormsteek (gaatje, gangetje in vruchten door wormen veroorzaakt) maar wordt in ons dialect ook overdrachtelijk gebruikt om een fysisch zwakke, onvolgroeide , tengere persoon (en óndèùgd) aan te duiden.
29-04-2009 om 08:51
geschreven door Gust Adriaensen
28-04-2009
Wenen en de Jakobsweg (6)
Enkele slotindrukken:
Wenen is een wereldstad met ruim 1,5 miljoen inwoners, waar belangrijke internationale instellingen gevestigd zijn.
Wat de toeristen naar Wenen trekt is echter de keizerlijke allure van de oude stad. Indrukwekkende paleizen en musea. Uitgestrekte parken en tuinen. Brede lanen. Een middeleeuws hart heeft Wenen niet (meer). De Habsburgers hebben tot op het einde van hun rijk geprobeerd Wenen om te vormen tot een stad die diende om indruk te maken, te pronken. Wenen moest het waardige kader zijn voor hun keizerlijke status. Het gevolg is dat de stad naar mijn gevoel intimiteit mist, geen warmte en geborgenheid biedt.
Opvallend is ook dat de stad in vergelijking met vele Europese steden, weinig of niet 'gekleurd' is. Zwarte mensen zie je bijna niet, Aziaten zijn er meer: zij doen onderhoudswerk of helpen in de horeca.
Hoe dan ook, Wenen loont meer dan de moeite. De kunstschatten, de concerten, de monumenten zijn van een uitzonderlijk hoog niveau. En wandelend door deze keizerlijke stad, voel je je ook een beetje Habsburger, een beetje Mozart, een beetje wereldburger, een beetje...
28-04-2009 om 22:29
geschreven door Gust Adriaensen
27-04-2009
Wenen en de Jakobsweg (5)
De laatste dag in Wenen, terug naar de Hofburg. Op het binnenplein bij de presidentiële vertrekken, staat een erewacht en een militaire muziekkapel opgesteld. Er is hoog bezoek. En inderdaad, even later lopen de Oostenrijkse president en een Arabisch staatshoofd in djellaba langs de soldaten en weerklinken de nationale hymnes.
De Schatzkammer is indrukwekkend en oogverblindend. Hier bevindt zich de belangrijkste collectie van koninklijke en keizerlijke machtssymbolen ter wereld. En ook bijzonder fraaie en kostbare religieuze schatten. Een letterlijk en figuurlijk schitterende expositie van goud, zilver, edelstenen, staatsiekledij, wandtapijten, kazuivels,...
We bekomen in een eenvoudig koffiehuis bij een 'kleiner Brauner'. Het is de gewoonte dat er een glas koud water bij geserveerd wordt. Slokje koffie, slokje water...
's Namiddags is er een autocartour over de Ringstrasse, die voor Wenen is wat de Champs-Elysées zijn voor Parijs of Unter den Linden voor Berlijn. Het is een vier kilometer lange en drukke boulevard, met een resem indrukwekkende gebouwen in diverse historische stijlen. We passeren de Staatsoper, diverse musea, het parlement, das neue Rathaus, de universiteit, het Burgtheater...
De tocht voert ons ook buiten de Ring. Door het enorme park dat het Prater is. We werpen een blik op het zgn. Riesenrad, dat we kennen uit Orson Welles' 'The Third Man' en bereiken Schloss Belvedere. Van bij het Obere Belvedere heb je een prachtig uitzicht op de aflopende tuinen, het Untere Belvedere en de Weense binnenstad.
Laatste stop is bij het Hundertwasserhaus in de Löwengasse, een complex van gemeentewoningen gebouwd in 1985. Architect en kunstenaar Friedensreich Hundertwasser (1928-2000) had een hekel aan de blokkendozen van de moderne architectuur. Zijn afkeer voor de rechte lijn -'een door de mens gemaakt gevaar'- is af te lezen aan zijn sprookjesachtige en bizarre bouwwerken waarvoor hij inspiratie haalde in Noord-Afrika en bij de Spanjaard Gaudi. Vreemde lijnen, rare rondingen, opvallende kleuren waren zijn kenmerk.
27-04-2009 om 12:11
geschreven door Gust Adriaensen
25-04-2009
Wenen en de Jakobsweg (4)
Een bezoek aan het Kunsthistorische Museum mag niet ontbreken. We beperken ons tot de Gemäldegalerie en in het bijzonder de zalen met Vlaamse, Hollandse, Duitse, Italiaanse, Spaanse en Engelse meesters. Topwerken van Memling, Rogier van der Weyden, Jan van Eyck, Rubens, Rembrandt, Vermeer, Caravaggio, Dürer, Velasquez, Gainsborough... Maar verbluffend en indrukwekkend is het aantal schilderijen van Pieter Breughel de Oudere. Een kwart van het nog bestaande werk van deze grootmeester bevindt zich in Wenen.
Op weg naar het museum hebben we aan het standbeeld van Mozart van een in een Mozartpakje gestoken jongeman tickets voor een concert in de orangerie van Schönbrunn gekocht.
's Avonds met de metro naar Schönbrunn. In de foyer lees ik op een groot spandoek dat de orangerie de enige historisch vaststaande plek is waar Salieri en Mozart muzikaal met elkaar in de clinch gingen. Zonder dat op dat moment de Weense muzikale topklasse daar ook maar enige notitie van nam.
Een kamerorkest, een sopraan en een bariton, twee balletdansers brengen werk van Mozart, Haydn, Strauss. Het is een op toeristen afgestemd, lichtvoetig concert op een hoog professioneel niveau. Een heerlijke afsluiter van een drukke dag.
25-04-2009 om 21:31
geschreven door Gust Adriaensen
Wenen en de Jakobsweg (3)
Midden in de brede verkeersvrije 'Graben' bevindt zich de barokke, 17de-eeuwse 'pestzuil'. Even het kerkje van de Malteser Orde binnengestapt, die in Oostenrijk nog erg actief is. Het doel van de Orde is, lees ik, te strijden 'gegen dat 8-fache Elend:
-Krankheit und Verlassenheit -Lieblosigheit und Schuld -Heimatlosigheit und Hunger -Gleichgültigkeit und Unglauben
Via de Kohlmarkt, waar de luxueuze modehuizen en de beroemde Konditorei 'Demel' te vinden zijn, bereiken we de Hofburg.
De Hofburg: een reusachtig complex met 18 zijvleugels, 19 binnenplaatsen en ruim 2500 vertrekken. De Spaanse rijschool met de beroemde Lippizaner is er nog altijd te vinden. De vertrekken van de keizerlijke familie en vooral van Sissi trekken veel bezoekers. Momenteel wordt er een nieuwe film over Sissi opgenomen. Enorme camera's op liftwagens, belichtingsmaterieel. Acteurs, actrices. Wanneer we op de Jozefsplatz de rij mobilhomes voor het filmpersoneel passeren, komt uit een ervan ontegenzeggelijk 'Sissi': juiste look, en volgens sommigen de historische lengte van 1,72m en het gewicht van 50 kg, zeer dicht benaderend.
De Kaisergruft in de Kapuzinerkirche is sinds 1633 de grafkelder van de Habsburgers. Niet minder dan 147 sarcofagen, waarvan die van Keizer Karel VI en zijn vrouw Maria-Elisabeth, samen met de dubbelsarcofaag van hun dochter Maria-Theresia en haar echtgenoot, de imposantste zijn. Nog altijd is de Kaisergruft de grafkelder van de Habsburgers. De laatste bijzetting is die van Carl-Ludwig (1918-2007), de 4de zoon van de laatste keizer.
25-04-2009 om 08:39
geschreven door Gust Adriaensen
23-04-2009
Segregatie van bejaarden
Uit een onderzoek blijkt dat 98% van de Vlaamse bejaarden niets liever wenst dan in hun eigen leef- en woonomgeving te blijven.
In 'De Morgen' schrijft Hilde Kieboom daar haar commentaar bij. En die is snoeihard en diepmenselijk.
Het is niet zo, aldus Kieboom, dat mensen op leeftijd van ganser harte naar een bejaardenhuis- of hoe die instellingen tegenwoordig eufemistisch ook genoemd (moeten) worden- gaan. Het is de samenleving en in de eerste plaats de naaste familie die ze daar naartoe dirigeert.
Het is om hun bestwil, wordt gezegd en geschreven. Dat is in de meeste gevallen een flagrante leugen. Een leugen om de bestwil, niet van de bejaarden maar van degenen die de morele plicht blijven hebben om zich te bekommeren om hun ouders.
Bejaarden zijn in vele gevallen lastposten. Ze hinderen hun kinderen en kleinkinderen bij carrière en ontspanning. Ze passen niet meer in het levenspatroon van hun nakomelingen.
En wat doen wij, die nakomelingen, dan? We besteden de zorg om onze ouders uit. We stoppen ze weg in vaak grote instellingen. In bejaardenghetto's.
En we maken onszelf wijs dat die evolutie niet tegen te houden is of dat een bejaardenhuis echt datgene is wat die wat sukkelachtig wordende vader of moeder nodig heeft, bijna een hemel op aarde. Het allerbeste voor ze.
Het allerbeste? Niet voor hen. Voor ons. Voor onze levensstijl.
Het is goed dat Hilde Kieboom ons geweten nog eens aanspreekt op die massale leugen: zeggen dat we iets doen voor het goed van onze ouders terwijl het zeer vaak heel eenvoudig om ons eigen comfort gaat. Cru gezegd: we dumpen ze omdat het hinderlijke wezens zijn.
23-04-2009 om 19:17
geschreven door Gust Adriaensen
Wenen en de Jakobsweg (2)
Met de metro naar de Karlsplatz. De Karlskirche, in de 18de eeuw gebouwd door Fischer von Erlach, die zich liet inspireren door de Sint-Pieters, het Pantheon en de zuil van Trajanus in Rome, domineert het plein.
Via de Kärtner Strasse wandelen we naar de Stephansplatz. Op een reuzenzeil tegen een van de gevels is te lezen:
Ich bin Hans Hollein, der mir das Haas Haus geplant hat, und der Steffl mit seiner Pummerin, die deshalb so heisst, weil sie so klingt. Ich bin alle Wiener. Ich bin der Stephansplatz und das seit 1147.
Het 'Haas Haus' (1990) is het enige moderne bouwwerk op het plein. 'Der Steffl' is de 137 meter hoge zuidelijke toren van de Dom. En de 'Pummerin' is de 21 ton wegende bronzen klok, gegoten uit 180 buitgemaakte Turkse kanonnen.
Vanaf het begin van de 14de eeuw werd de oorspronkelijke 12de-eeuwse romaanse basiliek, geleidelijk omgevormd tot een gotische kathedraal. Opmerkelijk is het enorme veelkleurige en geglazuurde dak. Je waant je in Bourgondië. Binnenin is de stenen preekstoel de blikvanger. De bouwmeester Anton Pilgram heeft zichzelf afgebeeld, terwijl hij uit een raam kijkt: der Fenstergucker. Op de leuning van de preekstoel zijn kikkers en hagedissen aangebracht. Zij symboliseren het kwade.
23-04-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
22-04-2009
Wenen en de Jakobsweg
De Oostenrijkse hoofdstad ligt niet bij de deur. Een hele dag autocarrijden, dwars door Duitsland en dan is het welletjes. We logeren in Pocking, een stadje vlak bij de Oostenrijkse grens.
Twee dingen treffen me op het rustige, grote kerkplein. Een levensgroot bronzen beeld van een op zijn rug liggend paard. Pocking blijkt in het verleden enige bekendheid in de streek verworven te hebben door paardenhandel. En een monument dat herinnert aan de 'Raub',zo staat het er, van vroegere oostelijke gebiedsdelen van Duitsland na de nederlaag in de Tweede Wereldoorlog.
Tussen Pocking en Amstetten wordt het landschap gekenmerkt door gigantische vierkantsboerderijen. Vanop de snelweg zien we links van ons de machtige abdij van Melk. Voorbij Sant Pölten duiken we het Wiener Wald in en wat later rijden we de Weense agglomeratie binnen.
Een bezoek aan Schönbrunn staat op het program. Een enorm paleiscomplex, het Weense Versailles. Een barok landschapspark met diverse monumentjes en fonteinen, grotendeels aangelegd onder leiding van de Nederlandse hovenier Adriaan van Steckhoven.
Schönbrunn begon in de 16de eeuw als een lustslot in een geliefd jachtgebied. Keizer Leopold I liet het uitbouwen tot een vorstelijk paleis . En Keizerin Maria-Theresia maakte er haar hoofdresidentie van en liet het aanpassen aan haar voorkeur voor barok en rococo. De zachtgele kleur van de buitengevels van het paleis heeft in Oostenrijk furore gemaakt.
We wandelen door de vertrekken van Maria-Theresia en haar echtgenoot, van Keizer Frans-Jozef en Sissi. Door de indrukwekkende zalen voor ontvangsten, banketten, bals. We kunnen niet anders dan ons vergapen aan de enorme rijkdom die overal uitgestald is. Goud, zilver, edelgesteenten, de duurste houtsoorten, wandtapijten...
In de Wagenburg staan ruim honderd koetsen, sleeën en draagstoelen opgesteld. Er is een zware gouden koets met beschilderde deuren, die vier ton weegt. Er zijn de zwarte kronings- en huldigingskoets, de gouden slee voor het winterweer, de galakoets van Maria-Theresia...
Je hapt naar adem bij zoveel pracht en praal, bij zoveel pompeusheid.
Verfrissend zijn dan ook een aantal teksten uit een dagboek van een dochter van Sissi, die je op zuilen in de Wagenburg kan lezen.
Over de dames die uitgenodigd worden op de hofbals, klinkt het oneerbiedig: 'Sie sind nur fett und dumm!'. En Sissi, haar moeder, zou gezegd hebben: 'Het huwelijk is een onzinnige instelling. Je tuimelt er op je 15de in, zonder van iets te weten. En dan volgen 35 jaar van ontgoocheling, miserie, frustratie.' Dat geeft alleszins een ander beeld dan in de Sissi-films!
22-04-2009 om 20:31
geschreven door Gust Adriaensen
13-04-2009
Het Retiese dialect 31
Het Retiese dialect
En lut, in ons dialect bijna uitsluitend in combinatie met groot, lang gebruikt, duidt een voor haar leeftijd groot meisje of opvallend grote jonge vrouw aan. In vele andere dialecten heeft lut een eerder negatieve betekenis: argeloze, sullige vrouw. Het woord komt van het klanknabootsende lutten dat zuigen, lurken betekentwaarmee de begrippen getalm, traagheid verbonden worden. Ne kuûten is een dwaze, onbesuisde (jonge) man, een losbol. Aan de oorsprong ligt ku , van het Franse cul, dat achterste, aars betekent.
Velawenigbetekent pienter, slim (in praktische zaken). Waarschijnlijk komt het woord van het Middelnederlandse vileynigh dat weliswaar een negatieve betekenis heeft: gemeen, doortrapt. Een lawenig iemand is een persoon die alles maar op zijn beloop laat, niet stipt , nalatig is, weinig energiek optreedt. Het woord gaat terug op het Latijnse lenis (zacht). Lot is daarmee verwant. Het accent ligt nog sterker op het nalatige, het chaotische, het onachtzame, het zorgeloze.Lot is een afleiding van loteren dat loszitten betekent. Astránt komt van het Franse assurant (zelfverzekerd) en betekent vrijpostig, brutaal.
Een weerspannige koe wordt en hùt genoemd. Het gaat terug op het Middelnederlandse hort, hurt (stoot, botsing, aanval, plotselinge korte beweging).En mâjntige kój(mansekoe, mauskoe) is dan weer een koe die niet drachtig werd en voor het vlees werd verkocht als de melkproductie stopte (als ze droog stond)..
In vele dialecten wordt het woord beuling gebruikt om bloedworst aan te duiden. In het Reties is dat ne pèjs . Pens vindt zijn oorsprong in het Latijnsepantex (buik, darmen) en het Franse panse (buik).Bùlk (beuling) duidt in ons dialect het vulsel van de bloedworst aan. Beuling komt via het Middelnederlandse bolinc, bodelinc (ingewanden, worst) uit het Latijnse botulus (darm) Voor dat vulsel wordt ook wel kwèt (brij) gebruikt. Het houdt waarschijnlijk verband met kwetsen (Middelnederlands en Duits quetschen) in de betekenis van platdrukken, kneuzen.
Van het varken komt niet alleen pens maar ook spek. Spijtig genoeg werd dat spek wel eens gès of gèèstig.(ranzig) Deze woorden gaan terug op de Middelnederlandse garstich, gerstich garst.
Een handvat, hengsel, oor in het bijzonder van een emmer, ketel is nen hajzelring. Het eerste deel (h)eis,( h)eize, (h)einze, komt van het Latijnse ansa (handvat, oor) . Een vogelval bestaande uit een houten kader bespannen met (kippen)gaas en een steunstok die door middel van een touw kan weggetrokken worden zodat de val neerklapt , is en trékbèd. Het tweede deel berd komt van het Middelnederlandse bert (plank, tafel) en is een nevenvorm van bord. En ámmezuûr is een vervorming van het Franse embouchure en betekent zowel mondstuk van een muziekinstrument als vaardigheid om daarop te blazen.
Den didder hémmen , didderen betekent de bibber, angst hebben, bibberen. Raweren (rijeren) drukt sterker ongeveer hetzelfde uit: beven, sidderen. Het woord is afgeleid van het Middelnederlandse rijde, ridde wat koorts betekent. Stèchelen komt van het Duitse stechen (steken) en betekent kibbelen, twisten, elkaar steken onder water geven. Het algemeen Nederlandse woord moeien betekent o.a. betrekken, mengen (in). Deze betekenis krijgt een specifieke toepassing in gôn mójen : het betrekken van de buurt in een overlijden doordat een buurtbewoner het sterfgeval bij de buren meldt. Bekwi?elen (bekwikkelen, weer bekomen) is een afleiding van het Middelnederlandse bekwikken, verquicken. Evenals kwekenhebben we te maken met afleidingen van kwik, kwiek (levendig).
Wellicht vindt de geachte lezer dat ik genoeg heb zitte of ligge mèmmen (zaniken, zeuren, treuzelen)over allerlei woorden , hun mogelijke betekenis en oorsprong. Voor deze uitgave stop ik er dus mee niet vooraleer duidelijk gemaakt te hebben dat mèmmen een afleiding is van mèm, een woord dat uit de kindertaal afkomstig is , mogelijk als heel vroeg door zuigelingen voortgebrachte klankgroep. Naast (vrouwen)borst, tepel kan het in andere dialecten ook (zogende) moeder betekenen.
13-04-2009 om 10:30
geschreven door Gust Adriaensen
11-04-2009
De Heer is waarlijk opgestaan!
Onder die titel schrijft Andries Knevel, presentator bij de (Nederlandse) EO en auteur van het boek 'Is het waar,' vandaag een erg lezenswaardig en toegankelijk stuk in 'De Volkskrant' (extra.volkskrant.nl/opinie)
Knevel zet in een journalistieke taal een hele reeks argumenten en feiten op een rijtje en komt op basis daarvan tot de conclusie dat ook de opstanding van Jezus Christus historisch vaststaat: 'De Heer is waarlijk opgestaan!'
Ook al hoeft of kan 'geloof' niet 'bewezen' (te) worden door wat voor ons 'vaststaande of constateerbare' feiten zijn, het is toch goed dat ook aandacht gegeven wordt aan de historiciteit van Jezus Christus, inbegrepen zijn verrijzenis.
Want het belang van die verrijzenis kan moeilijk onderschat worden. Zij behoort tot de essentie van de christelijke religie en geeft ons een perspectief over de dood heen. Neem het opstandingsgeloof weg en de christelijke godsdienst wordt grotendeels herleid tot een, overigens erg hoogstaande, morele handleiding.
Zalig Pasen!
11-04-2009 om 19:06
geschreven door Gust Adriaensen
09-04-2009
Bisschop Muskens
De gewezen bisschop van Breda, de als erg progressief beschouwde Muskens, zei in een tv-interview met Rik Torfs ('Nooit gedacht') dat een uiterst grove belediging in het openbaar, zoals een jaar geleden door auteur Erwin Mortier ten aanzien van kardinaal Danneels werd uitgesproken bij de herdenking van Claus' euthanasie, in Nederland niet geaccepteerd zou worden.
Een uitspraak om in Vlaanderen serieus over na te denken.
09-04-2009 om 10:01
geschreven door Gust Adriaensen
05-04-2009
De condoomfetisjisten
In 'De Volkskrant' van 1 april schreef aartsbisschop Eijk van Nederland een uiterst rationeel opgebouwd stuk betreffende de door sommige media opgeblazen pauselijke condoomrel. Maar klaarblijkelijk brengt de rede, een aantal antikatholieken, antipapisten en condoomfetisjisten nog sterker aan het schuimbekken.
Eijk zet het allemaal nog eens glashelder op een rijtje. Het is duidelijk dat de woorden van de paus uit hun context werden gerukt. Iedereen is het er over eens dat condoomgebruik geen absolute garantie biedt in het voorkomen van HIV-besmetting. Elke aandachtige en eerlijke lezer moet erkennen dat de kern van wat de paus zegt de katholieke opvatting over relatie en seksualiteitsbeleving is en de concrete consequenties die daaruit voortvloeien.
Wat in de mediastorm zo stuitend overkomt, is dat de paus, als hoofd van de katholieke kerk, het recht ontzegd wordt te getuigen van wat die kerk nog altijd beschouwt als belangrijke opvattingen over huwelijk en seksualiteit.
Ik heb er geen moeite mee dat heel wat mensen het niet eens zijn met die opvattingen en een heel andere levenswijze hebben dan wat de katholieke kerk voorstaat. En het zou boeiend en leerrijk zijn, mochten ze hun opvattingen en levenswijze op een positieve manier onder woorden brengen. Maar dat doen de meesten niet. Ze slaan ongeremd aan het schelden op iemand die een andere overtuiging dan zijzelf durft te hebben.
En tot slot: de heer Eijk heeft ook overschot van gelijk wanneer hij stelt dat in belangrijke delen van de wereld, en zeker in Afrika, de katholieke kerk en instellingen, een moeilijk te onderschatten rol spelen in de strijd tegen de HIV-besmetting en in de behandeling van aidspatiënten.
05-04-2009 om 00:13
geschreven door Gust Adriaensen
02-04-2009
Het Retiese dialect 30
Vrij recent in gebruik gekomen woorden zijn en marcélleke voor een lang geribbeld mannenlijfje en e janneke voor een debardeur, trui zonder mouwen en kraag. En schùt (schort) heeft bij ons de betekenis onderkleed maar ook rok. Het woord komt van scheren, dus eigenlijk kort gesneden stuk kleding. E slôpelaif (slaaplijf) is een borstrok, een kledingstuk dat boven het hemd gedragen werd. Een drukknoop wordt aangeduid door ne knipper. Knopen die niet hoefden aangenaaid te worden , klinknageltjes werden erg plastisch loiwaiveknoppen (luiwijvenknopen) genoemd.
E mùlle?en (molleke) is een troetelnaam voor een mollig, snoezig kindje. Het woord is verwant met mollig en Latijn mollis (zacht). Iemand , in het bijzonder een kind dat overvloedig en gulzig drinkt werd een klótsbérrie genoemd.En loi doewes is een luie vrouw. Doos is een scheldwoord dat in allerlei combinaties voor vrouw wordt gebruikt. En kween is verwant met het Engelse queen en wordt in het dialect gebruikt om een oude vrouw, een vrouw die geen kinderen (meer) kan krijgen aan te duiden. Ook een dier dat geslachtskenmerken van beide geslachten bezit, wordt kween genoemd. Bij de hoenders is naast kween ook het woord poephôn in gebruik. En stult duidt een eigenzinnig, ongezellig persoon of dier aan, iemand die niet in het rijtje loopt. Het woord gaat terug op het Latijnse stultus dat dom betekent.
Voedsel dat je een pafferig, opgezwollen, opgeblazen gevoel geeft, daar ben je van verbóft. Het woord komt van het Franse bouffer (zwellen, zich opblazen, schransen). Er zijn ook gerechten die struffen, men heeft er vlug genoeg van. . Het Middelnederlandse struffen betekende tegenhouden, zich verzetten. Soep kan zówen lék de foeter (zeer hevig koken). Foeteren betekent o.a. vloeken, razen. En voedsel naar binnen werken kan uitgedrukt worden door in zene geert slôgen . Mogelijk verwijst geert naar de oudste betekenis van het woord geerde, nl. schoot. Iemand die water drinkt op een feest of in een café kan wel eens de misprijzende reactie te horen krijgen: da ge zoewiet drinkt , van wôter krégt ne vùs nog gén ploimen (van water krijgt een kikvors nog geen pluimen). Goed bestek heeft bij het eten wel enig belang. Het is niet zo aangenaam wanneer bv. e més zoe bót is da ge ne vùs ermeej over de grâcht kunt zétten.
De relativiteit van uiterlijke schoonheid wordt onverbiddelijk en brutaal uitgedrukt in van booven prónt van ónder strónt. Iemand die iets onaangenaams of lastigs ondervindt, moeite heeft met , zie zene père (Frans père , vader). Een flinke verkoudheid, griep opdoen is en gój klèts ópduun, ópschâren. Klets is de stam van kletsen (slaan). Bij het plots toeslaan van verkoudheid of griep werd gedacht aan een slaande demon. Op de (overbodige) vraag : Hédden valling ? , werd soms schertsend geantwoord: Nieje en rolling.. Valling (verkoudheid) is een afleiding van vallen en is een relict van de oude vochtenleer volgens
welke er bij ziekten koude of kwade vochten in het betrokken lichaamsdeel zonken of vielen. Rolling is een schertsende woordspeling (vallen - rollen) als reactie op een overbodige vraag. Als je , om het even waar, verkeerd, achterstevoren staat, stôde meej et gat nor den eitower (met het gat naar het altaar staan). Wanneer iets buiten verwachting goed verloopt, of bv. tijdens een uitstap alles ( en zeker het weer) meezit, wordt mild-ironisch gezegd: God is meej zen slooren. Sloor heeft in deze zegswijze eerder de betekenis van beklagenswaardige, goede vrouw dan van sullige of slordige vrouw.
02-04-2009 om 08:22
geschreven door Gust Adriaensen
27-03-2009
Sint-Jobretabel Schoonbroek
Schoonbroek, het fraaie dorp van Job, een man van God.
De voorspoed gepenseeld, in hout gebeiteld lijden.
Dispuut van vrienden, alleen om te verleiden. De vragen tevergeefs, 't verstand verklaart geen pijnen.
En toch.
De diepe smart verdrongen, de wanhoop overwonnen.
Want,
Job, de Godgetrouwe, weet:
Jahweh laat me nooit alleen.
27-03-2009 om 22:57
geschreven door Gust Adriaensen
26-03-2009
Abortushausse
Is het niet schokkend en in hoge mate verontrustend dat de media uren en bladzijden besteden aan de euthanasiewens van een hoogbejaarde vrouw (ondertussen wil ze voorlopig niet meer dood) of een condoomuitspraak van de paus, terwijl het steeds maar stijgende aantal abortussen behandeld wordt als een fait-divers en de publieke opinie zo goed als volkomen onverschillig laat?
Over 2007 bedroeg het aantal geregistreerde abortussen: 18.705 (ACHTTIENDUIZEND ZEVENHONDERD EN VIJF)
26-03-2009 om 21:16
geschreven door Gust Adriaensen
24-03-2009
Wie bepaalt de grenzen?
Wie bepaalt de grenzen?
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat de media-aandacht voor de 93-jarige Antwerpse vrouw die de wens uitgedrukt heeft geëuthanaseerd te worden, vooral dient om een volgende fase in de versoepeling en verruiming van de euthanasiewetgeving voor te bereiden.
Een jaar geleden diende Claus' dood en vooral de heisa errond een vergelijkbaar opzet. Voor kort waren kinderen en jongeren aan de orde. Nu de bejaarden die medisch gesproken eigenlijk niet echt ziek zijn, maar de last van de ouderdom niet meer kunnen of willen dragen.
Het probleem van de levensmoeheid bij vele 80-plussers heeft altijd bestaan, is algemeen gekend en is niet zo abnormaal in onze laatste levensfase. Momenteel zijn er, vergelijkbaar met deze vrouw, duizenden in Vlaanderen, miljoenen in West-Europa en de VS. Het wettelijk mogelijk maken dat op deze mensen, op hun vraag, euthanasie toegepast kan worden, zal logischerwijze leiden tot een golf van euthanasieverzoeken.
Ongetwijfeld zullen er al vlug weer andere 'maatschappelijke debatten' gecreëerd worden, om verdere versoepelingen en verfijningen, zoals dat dan heet, in de euthanasiewetgeving, te bepleiten. Want de vragen zijn onafwendbaar. Waarom niet iedereen met suïcidale neigingen of psychische problemen, de wettelijke mogelijkheid tot levensbeëindiging bieden? Wat mag/moet de 'graad' van psychische, sociale, fysische handicap zijn om aanspraak te kunnen maken op een wettelijk uitgevoerde levensbeëindiging? Moet nog rekening gehouden worden met leeftijdsgrenzen? Kan 'ondraaglijk lijden' eigenlijk wel gedefinieerd en ingevuld worden? enz., enz.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat bv. dr. Distelmans er zich niet van bewust is dat onze samenleving zich wat leven en dood betreft, op een steeds maar erger hellend vlak voortbeweegt. Hij weet dat. En het is overduidelijk dat ook hij geen zicht meer heeft op scherpe grenzen. Waar stopt het? Wil of durft hij nog wel grenzen trekken?
Het hek is van de dam. En zeker in West-Europa is er een destructiedynamiek, zowel wat het levensbegin als het levenseinde betreft, op gang gekomen die blijkbaar moeilijk te stoppen is. De druk om steeds maar meer 'mensencategorieën' onder de (te verruimen) abortus- of euthanasiewetgeving te doen vallen, wordt verantwoord geacht omdat 'echte bekommernis om de mensen' de drijfveer zou zijn, omdat 'nodeloos' (wat de precieze inhoud van 'nodeloos' ook moge zijn) lijden vermeden moet worden. Maar zou ook niet sterk kunnen meespelen, dat wij, als individu's, dat onze samenleving, zo weinig mogelijk last willen hebben van oude, fysisch en psychisch gehandicapte medemensen?
Het eindpunt van die op gang gebrachte dynamiek is de totale zelfbeschikking waarmee vaak wat graag geschermd wordt. Voor al degenen die nog niet of niet meer in staat zijn 'zelf te beschikken' , zijn het evenwel de nabestaanden en de professionals die beslissen over leven en dood.
Totale zelfbeschikking? Zogenaamd. Want het is de samenleving die via wetten en uitvoerders ervan, de ultieme verantwoordelijkheid op zich neemt.
24-03-2009 om 12:24
geschreven door Gust Adriaensen
23-03-2009
Twee ex-premiers
De voorbije dagen maakten twee ex-premiers, Verhofstadt en Leterme, hun mediarentree, zoals dat heet.
Dat het, los van hun politieke overtuiging of maatschappijvisie, om twee erg verschillende persoonlijkheden gaat, werd in tv- en kranteninterviews nog eens sterk in de verf gezet.
Verhofstadt: een politiek dier, ongetwijfeld met nog altijd grote politieke ambitie maar hij acht het interessanter die voorlopig wat te verdoezelen. Een gladde jongen ook. In zijn openbare optreden een diplomaat. Op echte flaters is hij in het openbaar zelden of nooit betrapt. Misschien in de beslotenheid van de 16, van zijn kabinet, van de ministerraad, een bullebak. Wie weet. Maar voor het oog van de wereld een man met flair, met een brede cultuur, in het bijzonder ook met belangstelling voor de literatuur, wijnkenner én wijnboer(tje). Een man ook met zin voor humor en toch ook wel een tikkeltje zelfironie. Zoals hij daar in 'De laatste show' op de sofa met Frieda Van Wijck zat: ontspannen, complexloos, un homme du monde. Eigenlijk doet Verhofstadt me sterk aan Kris Peeters denken.
Helemaal anders toont Leterme zich aan de buitenwereld. En die houding roept ook in zijn eigen partij meer en meer reacties en twijfels op omtrent de politieke toekomst van de ex-premier. Leterme voelt zich nog altijd verongelijkt. Hij trapt naar alle kanten. Zijn falen is de schuld van anderen. Kris Peeters bakt ook niks van de staatshervorming. Hij heeft wat mensen tegen zich. Sommige mensen gunnen hem een aantal dingen niet. In het Brussels Hof van Beroep zijn er onder Londers en Delvoie manifest fouten gemaakt, enz. Nijdig, verkrampt. Opgesloten, ook intellectueel, zo lijkt het, in de kleine wereld van zijn Ieperse egelstelling, waar hij zijn eigen grote gelijk koestert.
Het effect dat beide heren evenwel met hun rentree op het publieke forum, in hun eigen partij veroorzaken, is tot op zekere hoogte identiek. Onzekerheid bij de partijleiding over het resterende electorale gewicht van de ex-premiers. Tegenwerking en nijd bij ambitieuze partijgenoten die mogelijk hun verdere opgang vooralsnog geblokkeerd zien door de twee 'anciens'.
23-03-2009 om 13:43
geschreven door Gust Adriaensen
19-03-2009
De lange tenen van de Joodse gemeenschap
Michaël Freilich, hoofdredacteur van 'Joods Actueel' is geschokt omdat in de evangelielezing van vorige zondag, het zinnetje '...zoals de huichelaars doen in de synagoge' voorkomt en hij vraagt de VRT, dergelijke dingen bij de radio- en tv-misvieringen, te vermijden.
De tenen van de Joodse gemeenschap worden langer en langer. Freilich wil wel degelijk, ook al ontkent hij dat, het evangelie censureren. En er is vooral iets mis met het historische inzicht van de heer Freilich zelf en vooral ook met zijn mensenkennis.
Ongetwijfeld zaten er huichelaars in de synagoge. Nu nog altijd. Zoals er doorheen de eeuwen in alle mogelijke tempels van alle mogelijke religies, huichelaars aanwezig waren of zullen zijn.
Wat Jezus als jood in zijn eigen geloofsgemeenschap zag en benoemde, nl. schijnheiligheid, wenst Freilich niet te horen. Of nog erger: hij wil de wereld kond doen dat er bij joden niet zo iets als huichelarij bestaat.
Dat bij dergelijke pietluttige maar kwaadaardig bedoelde relletjes, ene Dirk Verhofstadt, lid van de liberale denktank 'Liberales', als 'autochtone supporter' wordt opgevoerd, verrast niet meer. Deze 'academicus' prostitueert zich vol overgave wanneer hij ook maar een sprankeltje kans ziet om aan christenenbashing te doen. Deze atheïst probeert inderdaad zijn overtuiging inhoud en vorm te geven door op een agressieve en populistische manier tegen alle mogelijke religies tekeer te gaan.
Hier is het woord 'huichelaar' zeker op zijn plaats.
19-03-2009 om 13:31
geschreven door Gust Adriaensen
18-03-2009
Onderdak voor sans papiers
De Katholieke Universiteit van Leuven biedt vanaf vandaag in een van haar gebouwen onderdak aan een 40-tal sans papiers. Proficiat!
18-03-2009 om 22:40
geschreven door Gust Adriaensen
16-03-2009
Steun voor de kardinaal
Steun voor de kardinaal en het aartsbisdom
Yves Desmet van 'De Morgen' is al meer dan eens de journalist geweest die de mond vol heeft van vrije meningsuiting maar die aan anderen ontzegt en die de desinformatie niet schuwt.
Ook nu weer met de rel die de auteur Erwin Mortier zelf heeft geënsceneerd. Desmet wijdt er zelfs een commentaarstuk aan. Hij blijft beweren dat het aartsbisdom een veto uitsprak tegen de deelname van Mortier aan de zogenaamde 'kanselredes', hoewel het aartsbisdom kategoriek beweert van niet.
Het is evenwel verheugend vast te stellen dat heel wat lezers de tendentieuze aanpak van Desmet niet nemen en scherpe kritiek insturen. Een
Een bloemlezing:
Ik vind dat kardinaal Danneels alle recht had die huilebalk, Erwin Mortier, als een ongewenste gast te beschouwen. Het mag dan het goed recht van Claus geweest zijn, voortijdig een einde aan zijn leven te maken, dat neemt niet weg dat hij mogelijk een stuk zinvol leven heeft opgegeven, en daar gaat het om. Dat moet je aan mensen niet opdringen. Atheïsten zijn vandaag geworden wat ze de geestelijken altijd hebben verweten
Als iemand de pretentie zou hebben om in mijn huis te komen zeggen wat ik moet doen...smijt ik hem ook buiten. Danneels heeft hier juist gehandeld.
Ik vind het maar logisch, als je toegang tot een kerk vraagt voor een festival, dat dit op voorwaarden van de kerk gebeurt.
In de zomer wordt een lijst sprekers voor de kanselredes opgesteld, waarbij Mortier niet geselecteerd wordt. Dit weekend verkoopt De Morgen bij zijn krant een boek van diezelfde Mortier. Enkele dagen daarvoor brengt De Morgen het "nieuws" dat Mortier zou gecensureerd zijn door Danneels, wat die ten stelligste ontkent. Mortier trekt alle registers open en legt een vette link met de "Claus-controverse". YDS, wees eerlijk en zeg hoeveel boeken je meer hebt verkocht door dit zelfgecreëerde incident.
Culturele centra, scholen... allemaal gebouwd met gemeenschapsmiddelen. Maar het zijn nog altijd de beheerders of directies van die instellingen die de programmatie van sprekers en activiteiten bepalen. Als je geen bijzondere behandeling van de Kerk wil, dan moet je die Kerk dezelfde rechten gunnen als de doorsnee schooldirecteur of cultuurfunctionaris.
Het waarheidsgehalte van het item over jongeheer (sic) Mortier is bedenkelijk, maar het klinkt lekker voor papenvreters die bovendien de mond vol hebben over "vrije meningsuiting" zolang het maar "hun" vrijheid is.
Foei foei, dat trucje was echt onder het niveau van Yves Desmet. Het aardsbisdom moet, mag en wil "de culturele programmering van een stedelijk project" inderdaad niet bepalen. Maar het mag en moet wel bepalen wie in zijn godshuizen van de kansel kan spreken. Even goed en even legitiem als jullie mogen bepalen wie er in "De Morgen" mag schrijven en wie niet.
De lezers van 'De Morgen' blijken kritischer en genuanceerder te zijn dan topjournalist Desmet.
16-03-2009 om 21:05
geschreven door Gust Adriaensen
15-03-2009
Zuster Jeanne Devos
ZUSTER JEANNE DEVOS TE GAST BIJ BRAAMBOS
zuster Jeanne Devos Bron: Braambos
In de Braambosuitzending van zondag 15 maart, om 9.00 uur op Een en omstreeks 23.00 uur op Canvas, kan U in de actualiteitenrubriek Close-up kijken naar een gesprek met zuster Jeanne Devos.
India ontwikkelde zich de afgelopen decennia tot een economische en politieke wereldmacht. Die evolutie ging gepaard met enorme contrasten tussen rijk en arm. De recentelijk met Oscars bekroonde film Slumdog Millionaire illustreert dat op treffende wijze.
Braambos praat over dat land van contrasten met zuster Jeanne Devos. De aandacht van het rijke Noorden voor India blijft voor haar een must.
15-03-2009 om 11:43
geschreven door Gust Adriaensen
Zestig jaar 'Geschiedenis van Retie'
Zestig jaar geleden, in 1949, publiceerde Edward Sneyers (1881-1957) zijn 'Bijdrage tot de Geschiedenis van Retie'.
Sneyers had tijdens zijn onderwijzers- en inspecteursloopbaan naam verworven als didacticus en pedagoog maar had toen ook al grote belangstelling voor de plaatselijke en regionale geschiedenis.
Die interesse kon hij na zijn pensionering en als archivaris ten volle uitleven. Talrijke heemkundige bijdragen in diverse tijdschriften waren het resultaat. De bekroning van zijn noeste onderzoekswerk was de onvolprezen 'Geschiedenis van Retie'.
Het werk werd in 1952 door de 'Provinciale Commissie voor geschiedkundige en folkloristische opzoekingen' bekroond, omdat 'Bijdrage tot de Geschiedenis van Retie' kon gelden 'als een model van de lokale geschiedenis in de Kempen'.
Emiel van Hemeldonck schreef bij de 2de uitgave in 1972: Een dorpsgeschiedenis is nooit volledig. Steeds worden nieuwe ontdekkingen gedaan, vroeger onvermoede bronnen aangeboord. Maar wie later een nieuwe geschiedenis van Retie zal willen schrijven, zal de pioniersarbeid van Edward Sneyers niet achteloos naast zich kunnen neerleggen. Wetenschappelijke echtheid, historische speurzin en glanzende taalvaardigheid, hebben deze 'Bijdrage tot de Geschiedenis van Retie' tot een werk, dat nog vele jaren zal trotseren, verheven.'
Zo is het inderdaad nog altijd. Sneyers' werk is en blijft het referentieboek voor al wie geboeid wordt door de plaatselijke geschiedenis.
15-03-2009 om 07:51
geschreven door Gust Adriaensen
14-03-2009
Relschopper Mortier en nepgeus Somers
Auteur Erwin Mortier (hoeveel lezers heeft hij?), staat graag in de belangstelling, die hijzelf creëert. Zijn naam is in wat ruimere kring bekend geworden, niet door zijn literair talent maar door zijn grove scheldpartij gericht tegen kardinaal Danneels.
Een jaar geleden, tijdens de afscheidsviering van Claus, schoffeerde hij in het openbaar op de meest platvloerse wijze kardinaal Danneels, omdat die bedenkingen uitgesproken had bij de mediaheisa rond Claus' euthanasie.
Nu stuurt Mortier het bericht de wereld in dat kardinaal Danneels hem gewraakt zou hebben voor de literaire kanselredes, (een onderdeel van het Mechels cultuurfestival), omwille van zijn uitspraken vorig jaar.
Telkens doet Mortier daarbij bewust de waarheid geweld aan. Bij de rel vorig jaar legde hij de kardinaal woorden en bedoelingen in de mond, die Danneels niet gezegd of bedoeld had. Nu voert hij de kardinaal op als de grote censor, terwijl Danneels zelfs helemaal niet betrokken is geweest bij de beslissing om Mortier niet als kanselredenaar te programmeren.
Conclusie: Erwin Mortier is een ijdel, nijdig en, zo blijkt, leugenachtig intrigantje, dat de mond vol heeft van vrije meningsuiting, maar die vrijheid scheldend en tierend aan anderen ontzegt.
En dan Somers, ooit uit de VU-stal naar de liberale schaapskooi verhuisd. Nooit betrapt op echt moedige en/of verhelderende standpunten in het maatschappelijke debat. Jarenlang aan het handje van Verhofstadt gelopen. Wel, of waarschijnlijk dankzij die 'kwaliteiten', burgemeester van Mechelen en voorzitter van de VLD geworden.
Deze Somers schaart zich, duidelijk zonder de zaak serieus te onderzoeken, direct aan de zijde van grote muil Mortier. En komt met een schitterend en schokkend voorstel (denkt hijzelf): in plaats van de kanselredes, hagenpreken, godbetert, in de beste geuzentraditie. Stel je voor: geus Somers versus primaat Danneels, het Mechels stadhuis tegen het aartsbisschoppelijk paleis.
Mortier, Somers: nep, nep, nep. En intellectueel ondermaats. En ridicuul. Een gênante vertoning voor alle nadenkende en hoogstaande vrijzinnigen.
Een voorstelletje tot slot. Mortier moet eens proberen Somers te schofferen zoals hij dat met Danneels deed. Wedden dat Erwin niet zou voorkomen op de lijst der hagenpredikers en nooit nog de kans zou krijgen om stadsdichter te worden, zolang Bart burgemeester mag spelen?
14-03-2009 om 18:43
geschreven door Gust Adriaensen
Een kwarekkenhaiku
De zanglijster zingt
de botten uit de twijgen
in de Kwarekken.
14-03-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
12-03-2009
Massamoord
Wanneer er een massamoord gebeurt, zoals nu weer in de buurt van Stuttgart, zijn de opgevoerde specialisten, zoals bv. Vermassen, het altijd eens over de oorzaken. En ze verwijzen daarbij graag naar vroeger toen die oorzaken niet of nauwelijks te vinden waren in de samenleving.
Jonge mensen, uitsluitend mannen, die gepest worden, geïsoleerd raken, verslaafd aan geweldspelletjes, in een steeds maar sterker worden individualistisch en virtueel wereldje terechtkomen... totdat de bom barst.
Die verklaringen zullen wel kloppen. En dat het 'vroeger' anders was, ook.
Wat mij wel verwondert en ook ergert, is, dat deze en andere opiniemakers, die in het vroegere samenlevingsmodel duidelijk een oplossing zien voor de extreemste agressie-uitbarstingen, niet voluit gaan om deze oplossingen , te promoten en te verspreiden, ook op het politieke vlak.
Hoe ga je 'isolement', 'individualisering', 'frustratie', 'normvervaging','minderwaardigheidsgevoelens', enz. tegen?
Versterk de familie -en gemeenschapsband. Pak het extreme materialisme en de productie- en consumptiedruk aan. Verminder de prestatiedwang op school en in het beroepsleven. Leg het criminele , mensonwaardige, bestiale geweld in vele videospelletjes aan banden. Lach het grote belang van religies en kerken niet voortdurend weg.
Als de Vermassens, de De Ruyvers a zeggen in het bepalen van de oorzaken, zouden ze ook zo logisch en moedig moeten zijn, om heel duidelijk en voortdurend b te zeggen. Die b vinden ze in de vorige paragraaf.
Maar eerlijk gezegd, heb ik ze dat tot nu toe zelden of nooit horen doen.
12-03-2009 om 12:30
geschreven door Gust Adriaensen
10-03-2009
We wisten van niets
De hoofdrolspelers in het parlementaire onderzoek naar mogelijke beïnvloeding van het gerecht in de Fortisaffaire, Leterme, Reynders, Van Deurzen, mogen duizend keer beweren dat ze van niets wisten, welke kat gelooft die mensen nog?
Vast staat in ieder geval dat er vanuit de verschillende kabinetten contacten met de rechterlijke macht geweest zijn. Dat kabinetschefs mekaar tegenspreken maar de commissie vooraf al beslist heeft om getuigen niet met mekaar te confronteren, is ook veelzeggend. Stel je voor dat Leterme en Reynders, die eveneens tegengestelde versies opdissen, in het openbaar met mekaar de confrontatie moesten aangaan.
Die beslissing van de parlementaire commissie om de getuigen angstvallig uit mekaars buurt te houden, roept ook weer de vraag op: wie gelooft nog dat de commissie echt klaarheid wil scheppen?
Als bijzonder navrant toetje, komen de politieke machtsspelletjes en afrekeningen meer en meer aan de oppervlakte. En sommige kranten en tv-journalisten helpen daar lekker aan mee.
Leterme heeft nooit op echt veel sympathie bij de media kunnen rekenen, maar wanneer hij zich tegen Reynders keert, oogst dat veel bijval. Want Reynders is al lang de gebeten hond in Vlaanderen. En het was te verwachten dat Onkelinckx de kans niet zou laten liggen om zich aan de zijde van Leterme te scharen en haar grootste politieke concurrent in Wallonië, Reynders, verdacht te maken. Wedden dat Onkelinckx' uitspraken op subtiele of minder subtiele goedkeuring bij de Vlaamse opiniemakers zullen kunnen rekenen. Het is toch allemaal zo voorspelbaar en doorzichtig.
Kortom, zowel die parlementaire onderzoekscommissie als de opgeroepen politieke en rechterlijke topgetuigen, spelen , onder ede nota bene. echt komedie. In een beschamende vaudeville.
Overigens is het opvallend dat een ander parlementair onderzoek, nl. naar de manier waarop de kopstukken van Fortis hebben gehandeld, veel minder media-aandacht krijgt.
Dat een van de financieel machtigste figuren van België, Lippens, allerlei trucs moet uithalen om uit het zicht van de journalisten te blijven, is niet alleen ontluisterend voor hemzelf, maar is ook een uitermate gênante vertoning die het imago van de Belgische bancaire superklasse, in de wereld geen goed zal doen.
By the way, nog iets vernomen over het onderzoek naar de mogelijke voorkennis van minister De Gucht omtrent het Fortisdebacle ?
10-03-2009 om 19:29
geschreven door Gust Adriaensen
05-03-2009
PVV-propaganda
Wilders de boot in
Was me dat een ridicuul propagandaspotje van de PVV, dat enkele dagen geleden in de 'Zendtijd voor politieke partijen' op het scherm kwam.
Je zag wat waarschijnlijk een oer-Hollands decor moest voorstellen: een windmolen op de oever van een waterplas of een luie rivier (alleen tulpen en klompen heb ik niet direct opgemerkt) en op het water een roeiboot die zijn beste jaren gehad heeft.
En in het scheepje een donkerharige vrouw in discreet en voornaam zwart gekleed. Naast haar en artistiek in contrast, een man met een hoogblonde, gebleekte kuif, netjes in het donkere pak, das om de nek. Bleek die man warempel de Nederlandse held Wilders te zijn. Stel je voor, in die outfit in een kneuterig Hollands boerenlandschap.
Het koppel hield duidelijk voor de eerste keer roeispanen in de handen of had moeite, wat ik kan begrijpen, met de combinatie roeien en het uitslaan van PVV-propagandataal.
Dergelijk filmpje zou in Vlaanderen een gigantische en langdurige lachbui veroorzaken. Zelfs het Vlaams Belang waagt zich niet aan zulk infantiel en stupide promotiespotje.
05-03-2009 om 18:32
geschreven door Gust Adriaensen
02-03-2009
Kamperen voor de schoolpoort
Het fenomeen 'kamperen voor de schoolpoort' om voor je kind zeker een inschrijving vast te krijgen, bestaat in een aantal steden al enkele jaren en breidt zich nog uit.
Het geeft aan dat er een en ander serieus mis is met ons zo geroemde onderwijs. Het bewijst namelijk dat vooral in stedelijke gebieden er grote kwalitatieve en/of sociale verschillen zijn in het onderwijsaanbod. Of dat de perceptie bij de ouders alleszins zo is. En dat er waarschijnlijk ook wel scholen zijn die deze perceptie wat graag voeden en in stand willen houden.
Dat de zgn. kwaliteitsverschillen te maken hebben met de kwaliteit van de onderwijsverstrekkers, is moeilijk aan te nemen. Ook al gaat het onderwijzen en opvoeden de ene beter af dan de andere, een leraarscorps van een school bestaat nooit alleen maar uit de minst begaafden.
Nee. Het is onderhand overduidelijk dat het bizarre verschijnsel van kamperende ouders voor de schoolpoort, in de eerste plaats te maken heeft met sociale status, klassenbewustzijn en (verdoken) raciale aversie.
Je zal in Antwerpen, Brussel, Gent, Leuven, enz. geen kampeerders vinden voor scholen in achterstands- en migrantenwijken (meestal vallen die overigens samen).
Ook al zijn er regels om te komen tot een gezonde sociale en raciale mix van de schoolbevolking, de minister slaagt er niet in om ze in alle scholen van de stedelijke agglomeraties toegepast te krijgen. Omdat de directies niet willen, ook al gaat het vooral om katholieke scholen, en omdat de ouders niet willen.
Want, is de redenering, als een groot deel van de leerlingen uit sociaal zwakkere en migrantenmilieus komt, daalt de kwaliteit van het onderwijs en van de opvoeding. Dus, mijn kind mag zeker niet bij dat zootje terechtkomen. En kampeer ik desnoods dagenlang voor de poort van een 'goede', d.w.z. een 'witte' school.
En ondertussen maar voortdurend, ook door bepaalde politieke partijen, horen afgeven op vooral de allochtonen die weigeren zich te integreren. Ze worden integendeel al van in de school door de Vlaamse 'goegemeente' gesegregeerd.
02-03-2009 om 18:25
geschreven door Gust Adriaensen
26-02-2009
Retie in woord en beeld
Davidsfonds Retie organiseert:
Retie in woord en beeld
dia's - muziek - gedichten
een boeiende tocht door een mooi dorp -----------------------------
donderdag 12 maart 20 u. GC 'Den Dries'
Inkomkaarten: -in voorverkoop:4 euro door storting op 733-0129749-90 -aan de kassa : 6 euro
Bestelde kaarten liggen klaar aan de kassa.
Info: Herman Blockx 014377760
26-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
25-02-2009
Vlees- en bloedserieus: klacht tegen toeristische promotie.
Bloedstollende vragen aan 'Woestijnvis' omtrent het in beeld brengen van de vleselijke lusten des slagers en der tweekoteletjesvrouw in het Prinsenpark:
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald voor het overspelige gebruik van 200 ha natuurschoon?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor het oneigenlijke gebruik van DE boom en DE schommeltak van die boom?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor het doorkruisen van het park met allerlei voertuigen?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor het rondzeulen met een dode ree?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor een loslopende Joepie?
-beseft 'Woestijnvis' hoe onsterfelijk belachelijk het zich in heel Vlaanderen maakt?
-beseft 'Woestijnvis' hoeveel misprijzen er is voor zijn kneuterige kruideniersmentaliteit?
-beseft 'Woestijnvis' dat het zich opstelt, niet als wezens 'Van Vlees en Bloed' maar als krenterige, jaloerse, gemummificeerde klerken?
25-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
23-02-2009
Het Retiese dialect 29
Mogelijke commentaar bij de naam Net is: Nét is altaj nét al hangen er de krèllen (gescheurde kleren, gescheurd weefsel) ôn. Tegen een vast groepje energieke, speelse kinderen werd wel eens welwillend gezegd: de bén van ketus (de bende van Cartouche). Cartouche, die eigenlijk Louis Bourguignon heette (Parijs 1693-1721), was een Franse misdadiger en bendeleider die Parijs en omstreken onveilig maakte door allerlei vormen van diefstal en door overvallen op diligences. Dankzij een groot aantal trawanten, onder wie edellieden, gelukte het hem lange tijd aan de politie te ontsnappen; ten slotte werd hij gevangengenomen en geradbraakt. Cartouche genoot reeds bij zijn leven een zekere populariteit en werd later het onderwerp van romans en films. Mjèèts wôter is t bêsten óm te wassen (maarts water is het beste om te wassen) spreekt voor zichzelf. Braambessenbestemd voor consumptie moesten voor een bepaalde datum geplukt worden; dat werd aangeduid door t zèn gén gój brèmbéze?es ne miejer wánt bè?elemuujes heej ter oover geloewepen (t zijn geen goede braambessen meer want Bartholomeus heeft erover gelopen).
Een zeer zware tilinspanning leveren wordt mooi uitgedrukt door zen aajgen de grónd inhéffen. Iemand bedriegen of beetnemen is een persoon óp st(j)ùpjes tré?en (op stoopjes trekken). Als vroeger het biervat bijna leeg was, werd het laatste restant dat nog in het vat zat (en niet goed drinkbaar was), afgetapt en op stopen of flessengetrokken. Door gerst en suiker toe te voegen maakte men het weer redelijk drinkbaar maar volwaardig bier was het niet meer. Dower moete gén stùpjes óp in de wawek zé?en (daar moet ge geen stopjes/stoopjes op in de week zetten) betekent dat moet je niet betrachten, daar moet je niet op hopen, daar moet je geen voordeel van verwachten. Iets van késke schiet om onzin, waardeloze prul aan te duiden komt van kaarsje schieten, een kermisattractie waarbij geprobeerd werd met een karabijn een brandend kaarsje uit te schieten. Aan de zegswijze hédde van ze lêven, die verbazing, verrassing uitdrukt, werd wel eens relativerend, ironiserend toegevoegd van de pôter huujeren pree?en (van de pater horen preken). Over iemand die in een of andere sociale context voordeel geniet, voorrang krijgt, bv. bij klantenbediening kan licht spottend en/of gemaakt verwijtend gezegd worden: diejen heej het vùrrel (voordeel). Een gewetenloze hebzuchtige is een persoon die zen aajgen mójer zó verkoewepen. En als afsluiter nog deze prachtige zegswijze: het is zoeveul gekùt as smét er meej en sôwen muts hénnen (het is zoveel gekort als smijt er met een saaien muts heen) om aan te duiden dat iets weinig of niets helpt.
23-02-2009 om 20:22
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2009
Torfs en Williamson
Onder de titel 'Welkom thuis, monseigneur Williamson' besteedt Rik Torfs op zijn blog (multiblog.vrt.be/riktorfs) aandacht aan de rehabilitatie en het negationisme van bisschop Williamson.
In zijn onstuitbare drang om binnen het bestek van een kwartootje, lekker en gevat te schrijven en de meest complexe problemen in boutadestijl te verwoorden, bezondigt Torfs zich in zijn column aan een extreme vorm van simpelheid. En simpelheid is datgene wat hij in het Williamsonincident het Vaticaan verwijt.
Als kerkjurist weet Torfs natuurlijk dat het grootste deel van zijn epistel een populistische karikatuur in het kwadraat is, van de verschillende kerkrechterlijke en religieuze aspecten die in de Vaticaanse benadering van zowel de rehabilitatie van de Lefebvrevolgelingen als van Williamsons negationisme een rol spelen.
Vooral de slotzinnen van het paragraafje onder de tussentitel Excommunicatie , zijn terzake een giller van formaat. Oordeel zelf maar: 'Dat de Broederschap ondertussen de leer van het tweede Vaticaanse concilie (1962-1965) blijft verwerpen, stond de opheffingvan de straf (door het Vaticaan) blijkbaar niet in de weg.Als de rituelen maar leuk zijn. Als de priester maar met zijn rug naar het plebs staat.'
De vraag die ik me stel is: waarom doet prof. dr. Torfs, hoogleraar kerkelijk recht aan en op een haar na, rector van de K.U.Leuven, dat? Is hij gebrainwasht en geconditioneerd door de rol die hij moet spelen in tv-spelletjes? Bemerkt hij uiteindelijk door zijn verschillende maskerades in De Slimste Mens, het verschil niet meer tussen vermomming en realiteit, tussen sfeerschepping en rationele benadering, tussen informatie en desinformatie, tussen nuance en boutade, tussen spontane bijval en de reflex op het signaal van de applausmeester?
Of heeft hij zich de voorbije weken onder de regie van Erik Van Looy met ijver voorbereid op het met zwier dragen van toga en baret en op het zo simpel en plezant mogelijk invullen van de rectorsjob aan de gerenommeerde KUL?
Ook al wordt Torfs' zin voor nuance vaker en vaker aangetast door de tv-BV-eisen, zijn conclusie in 'Welkom thuis...' is glashelder en treed ik helemaal bij:
'De zaak Williamson leert vooral hoe gevaarlijk en perfide mensen kunnen zijn die schijnbaar trouw zweren aan kerk en traditie. Zij zweren vooral trouw aan zichzelf, en aan hun eigen onveranderlijke identiteit. Iemand die anders is of denkt, wordt verworpen.'
19-02-2009 om 22:09
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2009
HET RETIESE DIALECT 28
En slodder betekent niet alleen een slordige, onverzorgde vrouw (mannelijk: ne slodderêr) maar ook een grote, niet precies bepaalde hoeveelheid: en gój slodder èrven. Met opbrengst of winst heeft ook géld blowen (bladen, blaaien) te maken. Bladen, blaaien betekende bossen sleunen (snoeien) of dunnen, vooral om er geldelijk voordeel uit te halen. Vandaar ook meer algemeen: winst uit iets halen. Een al of niet neergeworpen rest(je) van een vloeibare of brijige stof wordt en kwats, e kwètsken genoemd, bv. en kwats koren. Het woord gaat terug op het klanknabootsende kwatsen, dat betekent met een kwak vallen. Nen hul betekent een kliek, wanordelijke groep, samenscholing. De oorspronkelijke betekenis van heul is goot, waarbij te denken valt aan de kuil voor knikkers of de greppel vóór de schietschijf. Het Middelnederlandse heulen, huelen betekende met schijven of ballen spelen en ook vaststellen van de volgorde bij prijsschieten. Daaruit ontwikkelde zich de betekenis samenspannen.
Het bijwoord brâ betekent zeer, erg, nogal en is hetzelfde als het Zweedse bra. G(e)réllig (verschrikkelijk) wordt als bijvoeglijk naamwoord en als versterkend bijwoord (t is g(e)réllig keit/kawt) gebruikt. Het woord komt overeen met het Deense grel en het Duitse grell, die schril, schel betekenen. Nùsselek (spijtig, jammer, frustrerend) is het algemeen Nederlandse woord nooslijk (schadelijk, zondig, jammerlijk), dat van het Middelnederlandse nosel komt. Je vindt dat element ook terug in onnozel. Rómmetóm (rommendom, rondom, overal in het rond) gaat terug op het Middelnederlandse daer om ende om. Beschùt zèn betekent bekommerd, bezorgd zijn en gaat terug op schorten (kleren opbinden, belemmeren, ontbreken, gemist worden). Halfsegat betekent slecht afgewerkt of slecht ineengestoken.
Ne kabaan is een (korte) regenjas en is ontleend aan het Waals. Een spiegelei wordt aangeduid door pjètsoeweg (paardenoog). En pikwèrf is de steel van een pik. Een pik is een zeis met korte steel om bv. koren te maaien. Werf is hier de wortel van werven met de betekenis werpen, keren, draaien. De steel van een zeis daarentegen werd zássiesnôt (zeissnaat) genoemd. Knáb(ben) werd gebruikt om de houten spieën, wiggen aan te duiden waarmee de steel of het handvat van een zeis werd vastgezet. Volgens sommigen duidt knabben ook het handvat zelf aan. De oorspronkelijke betekenis van het woord knab is ruw stuk, homp. En meel is een wetplank die vooral gebruikt werd om zeisen en pikken te scherpen.
En zwád hoort vermoedelijk bij zwaaien en betekent snee koren of gras, regel van met de zeis afgemaaid gras, in één slag afgemaaide hoeveelheid. Waarschijnlijk gaat ook zwáts daarop terug. Het woord wordt vooral voor vloeistoffen gebruikt, bv. en zwáts wôter.
Een haring werd wel eens iejen zónder schèèwers (schouders) genoemd. Wellicht eufemistisch bedoeld maar toch erg suggestief is: haj viel óp zen radaajzen (radijzen). Niet direct salontaal waren de gezegdes: haj is ôn t més krojen voor hij zit op het toilet en haj heej ne stiejen in t hèùsken gesmee?en (hij heeft een steen in het huisje (toilet) gegooid) om iemand aan te duiden die sproeten heeft.
18-02-2009 om 23:09
geschreven door Gust Adriaensen
17-02-2009
Staatshervorming en crisis
Enkele vragen:
-Zou de splitsing van BHV de financiële en bancaire crisis verhinderd hebben?
-Zou een verder doorgedreven staatshervorming het economische en sociale bloedbad verhinderd hebben?
-Zou zelfs een zelfstandig Vlaanderen, Opel in Antwerpen kunnen houden en het ontslag van 900 Daf-werknemers in Westerlo verhinderd hebben?
-Zouden in een Vlaamse staat de sociale tegenstellingen verminderen, de rijkdommen rechtvaardiger verdeeld worden, zou de discriminatie op basis van afkomst, scholing, job, ras... verdwijnen?
17-02-2009 om 22:19
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2009
Een stok is altijd te vinden
Heel het gedoe rond de vermoede doodsteek voor het ja-kamp bij de Fortisvaudeville en de manier waarop de media dit benaderen, bewijzen nog maar eens dat de bank- en beurswereld drijft op gevoelens en politieke stemmingmakerij en roepen heel wat bedenkingen op.
Als de aandeelhouders omwille van een poging tot beïnvloeding , van mening veranderen, geeft dat aan dat ja of neen in essentie voor hen niet zo belangrijk is en hun beslissing bepaald wordt door hun politieke voor- of afkeur.
Hoe weten de media in godsnaam met zoveel zekerheid te melden dat er in laatste instantie vele aandeelhouders precies omwille van de demarche van Reynders neen hebben gestemd en dat hun aantal voldoende was om een nipte neen-meerderheid te bereiken?
Willen de specialisten eens aan de gewone man uitleggen waarom de staat, d.w.z. iedere Belg, als aandeelhouder geen stemrecht heeft en dus 'iedereen' gediscrimineerd wordt vergeleken met de privé-aandeelhouders?
Waarom wordt het nu zo voorgesteld dat 'ja' het beste geweest zou zijn, terwijl voordien de meningen over 'ja' of 'neen' verdeeld waren en zeker in de media geen uitgesproken stellingname te vinden was? Wat meer is, 'neen' werd meestal gevalideerd als de beste stem voor de zgn. 'kleine belegger'.
Kortom, ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ook dit zoveelste chaotisch en eigenlijk beschamend hoofdstuk in het banken- en beleggerscircus, weer eens een illustratie is van het verschuiven van de eigen verantwoordelijkheid van topmensen en beleggers uit de betrokken sector, naar de politiek.
Want politici mag/moet je, als je de kans ziet, met de billen bloot zetten. Helemaal geen bezwaar daartegen als dat terecht is en niet altijd eenzijdig is. En wellicht ziet Reynders ook geen echt probleem wanneer hij paradeert met blote billen.
Maar het zou ethisch meer dan verantwoord geweest zijn dat je op de Heizel verblind zou geworden zijn door een enorme massa bloot. In de Heizelzalen hielden topmensen en aandeelhouders allemaal evenwel zorgvuldig hun broek op terwijl een reusachtige parade van blote konten met de grootste variatie aan afmetingen en vorm, echt op haar plaats geweest zou zijn.
12-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
11-02-2009
Leuvense stoof
Leuvense stoof
Kruip je weer in je nestje?
En dan zat ik er al,
onder de plattebuiskachel,
met poes op schoot,
tegen de voeten
geschaard om de pot
-kelkbladeren rond een zonnebloem-
aan te kijken.
Boven me
op de glanzend geschuurde plaat
wist ik de waterketel
en de zwarte strijkijzers.
Me nooit nog zo geborgen gevoeld.
11-02-2009 om 22:41
geschreven door Gust Adriaensen
08-02-2009
Het Retiese dialect 27
Het Retiese dialect 27
Ne looj is een stier: meej de kój no de looj gôn (met de koe naar de stier gaan: de koe laten dekken).De uitgesneden roede van een varken is ne peezerik die vroeger o.a. gebruikt werd om zagen te smeren.
Gét (beenbeschermer, slobkous) komt van het Franse guêtre dat verwant is met het Middelnederlandse wrigen (winden, verschuiven, krom groeien). Het déksel duidt het beddek, de dekens aan. Ne sláper is een dweil en is afgeleid van het werkwoord slepen. Ne schélm evenals en trékaajzerwerden gebruikt voor magneet. Trekijzer spreekt voor zichzelf. De oorsprong van schelm is onduidelijk. Kan het zijn dat met het woord schelm dat guit, overmoedige grappenmaker maar ook booswicht, schurk betekent een magneet werd aangeduid omdat met een magneet wel eens grappen werden uitgehaald of kleine diefstallen werden gepleegd? Of moet gedacht worden aan een verband met schalm (kettingring) en schalmen (figuurlijk: zijn zinnen op iets zetten, afnemen)? Neklótser was de klanknabootsende aanduiding van motorfiets.
En slóster (sloester) is een notenbolster. Waaj(m)en (wijmen) duiden de wissen, de twijgen van een wilgenstruik aan. Ze werden / worden bv. gebruikt om manden te vlechten. Het woord komt van het Latijnse vimen (rijshout) dat verwant is met vitis (wijnstok). En haaw is een windhoos. Ofwel wordt houwen/houw(slaan, slag, wonde) overdrachtelijk gebruikt voor wervelwind die vernielingen aanricht. Ofwel komt het woord van Vrouw Holle die de Germaanse weergodin Holde is. Nen hánne?esnéést betekent zootje, troep, rommel, boel. Het eerste deel verwijst naar het Middelnederlandse hanne dat ekster betekent: een eksternest is slordig.
(Óp)knótsen drukt het geluid uit dat men maakt bij het eten van rauwe, harde vruchten of groenten, bv. een appel. Verinneweeren is een vermenging van vernielen en ruïneren. Het woord wordt ook gebruikt om overdadig eten aan te duiden: dieje podding verinneweer ik ok nog. Klauteren, klefferen wordt uitgedrukt door krèffelen.
Ten slotte nog enkele aanvullingen. In een van de vorige artikels nam ik het woord e perél op met de betekenis vrouw die zich ongewoon gedraagt, enigszins non-conformistisch is. De oorsprong ervan is te vinden in het Franse appareil dat kostuum, kledingstuk, decor betekent. En Louis Dijckmans van het Meierend merktebijze hémmen em zen hoefaajzers áfgedôn in vorig nummer op dat de betekenis niet is hij is gestorven maar wel hij is stervende , hij is er heel slecht aan toe, hij loopt op zijn laatste benen. Als het paard ziek of versleten was maar dehoefijzers waren nog goed, dan liet men de hoefijzers verwijderen vooraleer het paard naar het slachthuis te brengen.
08-02-2009 om 22:26
geschreven door Gust Adriaensen
05-02-2009
'Belgische organen voor Belgen'
Dat uitgerekend een arts klaarblijkelijk moeite heeft met het feit dat organen van Belgen bij buitenlanders terecht komen, geeft toch wel te denken over de morele en deontologische maatstaven die deze geneesheer hanteert.
Het behoort toch tot de basale christelijke en humane principes, dacht ik, dat levensreddende ingrepen niet afhankelijk mogen zijn van de nationaliteit van de patiënt.
De volgende stap die Vankrunkelsven zet is misschien een transferverbod van Vlaamse organen naar Walen of Franstalige Brusselaars.
En wie weet is de tijd niet meer zo ver af dat het verboden wordt dat Antwerpse niertjes nog langer terechtkomen in West-Vlaamse boeren van Bachten de Kupe.
05-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2009
Averechts effect
Er is de voorbije dagen heel wat te doen geweest omtrent 'Het gesproken dagblad' in 'Man bijt hond'. Daarin werd de draak gestoken met de joodse lichtgeraaktheid. Joodse kringen reageerden massaal. Een van de belangrijkste effecten van de joodse wraking, is evenwel, dat het filmpje ondertussen tot in den treure op het scherm verschenen is. Daardoor moet de verontwaardiging en de woede bij een deel van de joodse gemeenschap toch wel tot het kookpunt gestegen zijn.
Ik ben ervan overtuigd dat het clipje bij de doorsneekijker overkwam als erg milde satire en zeker geen anti-joodse gevoelens opriep. Wel wordt door de joodse reactie bij de overgrote meerderheid van de bevolking de indruk versterkt dat de joden toch wel bijzonder lange tenen hebben en komen ze in een minder positief daglicht te staan.
Ook in 'Phara' werd aandacht aan het incident besteed. Het was m.i. fout van Meuris (de tekstschrijver van 'Het gesproken dagblad') om toegevingen te doen ten overstaan van het joodse parlementslid Marinower. Dan kan je niet volhouden dat het eigenlijk vanuit onze cultuur en in het bijzonder vanuit onze noties van humor en satire, allemaal onschuldig is. Het is bovendien vernederend voor de programmamakers en de kijkers én het riekt hoe dan ook naar opgelegde of zelfcensuur. Het respect voor de joodse gemeenschap wordt er ook niet door verhoogd. Integendeel.
De mensen die zich maar amper bewust zijn van de joodse aanwezigheid in Vlaanderen of er helemaal onverschillig tegenover staan, en dat is de overgrote meerderheid van de Vlaamse bevolking, reageren nu bijna in koor en geïrriteerd: 'Ze hebben toch wel bijzonder lange tenen.'
Conclusie: niet het clipje maar de (uitvergrote) reactie van enkele joodse verenigingen en personaliteiten, heeft ernstige schade toegebracht aan het imago van de joodse gemeenschap en geen enkel voordeel opgeleverd.
Een schoolvoorbeeld van wat een 'averechts effect' wordt genoemd.
04-02-2009 om 11:35
geschreven door Gust Adriaensen
02-02-2009
Retie in woord en beeld
Retie in woord en beeld
dia's - muziek - gedichten
een boeiende tocht door een mooi dorp
donderdag 12 maart 20 u.
GC. Den Dries
02-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2009
Hooligans
Nu ik vanmiddag op tv het parlementaire 'debat' omtrent de uitlatingen van Bert Anciaux op zijn blog, gevolgd heb, zijn vele dingen die ik vermoedde, bevestigd en nog veel duidelijker geworden.
1. De sereenste van alle sprekers was Bert Anciaux. 2. De verbale agressie van zijn aanvallers was excessief en beschamend. 3. Deze agressors kunnen of willen niet goed lezen. Ik herhaal wat ik in het vorige artikel al geschreven heb: taalkundig noch inhoudelijk is er in wat Anciaux schreef sprake van een vergelijking. 4. Wat in het bijzonder Eric Van Rompuy en Decaluwé uitschreeuwden, hun lichaamstaal en de theatrale toon, waren ondemocratisch, hypocriet en om misselijk van te worden. Deze lui, je kan ze moeilijk 'heren' noemen, ging het duidelijk in de eerste plaats om de politieke en menselijke beschadiging van Anciaux. 5. Het schaapachtige applaus waarop deze hardschreeuwers telkens door hun volgelingen werden vergast, bezorgde me tegelijk rillingen en gevoelens van misprijzen.
Kortom, het Vlaamse parlement devalueerden deze agressors tot een schijnheilige en degoutante praatbarak.
Gelukkig was er nog een man, die, weliswaar met trillende stem en deemoedig (deemoed die hij eigenlijk tegenover deze hooligans niet aan de dag hoefde te leggen), op een serene manier, uitleg verschafte aan de brullende inquisiteurs.
31-01-2009 om 18:58
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2009
Zielig? Wie?
Op zijn (privé)weblog schreef Bert Anciaux naar aanleiding van de tragische gebeurtenissen in Dendermonde het volgende:
Hier gaat het om 15 slachtoffers, van wie 14 kindjes. Het choqueert ons allemaal. Ik moest ook denken aan de honderden dode kinderen in de Gazastrook, ook bewust door een agressor omgebracht en zonder dat die agressor opgepakt werd.
De minister van de Vlaamse regering oogstte daarmee vanuit alle mogelijke windstreken een storm van protest, die nog niet helemaal geluwd is.
Als je de uitspraak van Anciaux goed leest of wilt lezen, dan zou het duidelijk moeten zijn dat deze uitlatingen, taalkundig en inhoudelijk, geen vergelijking zijn. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat deze gedachte niet alleen bij Anciaux opgekomen is.
Als Bert Anciaux met zijn uitspraken, wilde suggereren dat de verontwaardiging en woede van zeer velen vaak erg selectief zijn, dan staat hij ook daarmee niet alleen, cfr. Van Cauwelaert in het laatste Knacknummer.
Wat wordt Anciaux eigenlijk verweten? Niet de vergelijking (die er geen is), dat is duidelijk. Wel, dat hij Israël een agressor noemt, die ook burgers en vele kinderen de dood injaagt. Heeft Anciaux ongelijk? Ook Hamas is natuurlijk een agressor. Maar hier zou een vergelijking op haar plaats zijn: de kachelpijpen van Hamas tegenover de militaire superioriteit in materieel en manschappen van Israël. En die machtsverhoudingen weerspiegelen zich perfect in de omvang van het menselijke leed en de materiële verwoestingen in beide kampen.
De tussenkomst van de federale regering leert ons ook hoe het federale niveau ministers van de Vlaamse regering denkt te kunnen behandelen: als schooljongens die de mond moeten gesnoerd worden, in de hoek gezet moeten worden en geregeld wat billenkoek verdienen. De politicus die Anciaux het agressiefst aanpakt is Eric Van Rompuy. Hij noemt Bert Anciaux een van de zieligste politici ooit. Grote bek Van Rompuy heeft altijd zo graag de stoere Vlaams-Brusselse held uitgehangen. Uitgerekend deze 'politicus', bestond het enkele weken geleden te verklaren dat hij, nu zijn broer Herman premier geworden is, niet moeilijk meer zou doen over Vlaamse eisen, in het bijzonder de splitsing BHV.
Dat is pas zielig! En bovendien uitermate laf en cynisch.
30-01-2009 om 20:52
geschreven door Gust Adriaensen
29-01-2009
Eerste militant Leterme
Toch wel een merkwaardige man, onze ex-premier. In een onder zijn partijgenoten verspreide brief, roept hij zichzelf uit tot eerste militant.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat alle militanten daarmee erg verguld zijn. Leterme voert op eigen houtje een niet eerder bestaande hiërarchie in het 'militantendom' in. Waarvoor is dat nu nodig en wat zijn de beweegredenen van Leterme, zullen velen zich afvragen.
Een verklaring kan zijn, dat Leterme eigenlijk nog niet afgekickt is van het premierschap en zich het liefst als 'eerste' blijft voelen.
Het feit dat hij heel nadrukkelijk Van Deurzen en Vervotte vermeldt, ze aan zijn zijde schaart , en zichzelf en deze twee een soort van heiligenaureool aanmeet, geeft ook te denken. Is hij op die manier wel echt loyaal ten overstaan van de CD&V'ers in de federale regering?
Leterme, een man wiens politieke opstelling en reacties, toch geregeld de wenkbrauwen doen fronsen.
29-01-2009 om 19:26
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2009
Mozarthaiku
Mozart
Salzburg °27 januari 1756
Een Mozartkugel verzacht vreugde en verdriet bij hét Requiem.
28-01-2009 om 19:43
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2009
Fokpremies
In de 'Volkskrant' stellen Henry van Dalen (universiteit Utrecht) en Ewald Engelen (universiteit Amsterdam), onder de provocerende titel 'Fokpremies hebben we niet nodig', dat demografische paniek en dus ook de bevolkingspolitiek, die, aldus de auteurs, in Nederland voorzichtig wordt opgetuigd, helemaal misplaatst zijn.
Vergrijzing en krimp? Geen probleem dus. Aanrechtsubsidies en fokpremies, aldus onze fijnbesnaarde demografische experten, zijn uit den boze.
Toch nemen zij niet helemaal het mij soms de slaap verhinderende gepieker over het krimpvergrijzingsscenario van de bevolking in de Lage-Landen-bij-de-Zee, weg.
van Dalen en Engelen brengen me bovendien sterk in verwarring over hun expertise. Behoren zij wel echt tot het gild der demografen? Ze vegen in ieder geval de demografen die zich wel zorgen maken over een vergrijzende en krimpende bevolking, flink de mantel uit. Die demografen zouden bescheidener moeten zijn, aldus de auteurs. De deugd der bescheidenheid vind ik evenwel helemaal niet in hun stukje. Beschouwen zij zichzelf als de enige serieuze bevolkingsdeskundigen?
Mag ik in alle bescheidenheid en hunkerend naar dieper inzicht, aan beide specialisten het volgende vraagje voorleggen en ik permitteer me om even op hun linguïstisch elan door te gaan: kunnen de effecten van aanrechtsubsidies en fokpremies op de demografische evolutie, niet enigermate geneutraliseerd worden door afdrijvingskostenrestitutie, liquideringssubsidies, én oprotbeloningen voor die bevolkingsgroepen die, gedreven door krimp-en vergrijzingsangst of wat dan ook, zich niet aan het maximale kweekprogramma houden?
Het zou toch mooi zijn dat bv. van Dalen recht zou hebben op een fokpremie en Engelen op een oprotbeloning. Niet? Maar opgelet. Misschien moet een expert als Engelen ooit wel teruggehaald worden met een lokpremie.
26-01-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
23-01-2009
Bende ruziemakers
Vooral in de Vlaamse pers moet de regering Van Rompuy het ontgelden, nu de bankencrisis weer in alle hevigheid dreigt los te barsten.
De goodwill ten aanzien van de premier en zijn regering, is verdwenen en vooral Reynders en de botsing tussen PS en MR, kunnen op veel schampere commentaren rekenen. Een bende incompetente, inefficiënte ruziemakers, die bijna uitsluitend bezig zijn met electorale overwegingen: daar komt het oordeel van de opiniemakers ongeveer op neer.
Tegelijkertijd worden de Vlaamse regering en haar beslissing om miljarden overheidsgeld in het zwalpende KBC te pompen, de hemel in geprezen.
Het kan verkeren. Tot niet zo lang geleden, werd elke serieuze poging om meer overheidscontrole en -invloed in het bancaire systeem te verkrijgen, niet alleen door de banken maar ook door de media, al vlug beschouwd als een bijna -godbetert- communistische machtsgreep. Nu staan de banken, die zonder veel scrupules met de centen van hun klanten gespeeld en, helaas, verloren hebben, in het rijtje om van de regeringen, miljarden af te bedelen. Eigenlijk is de gewone burger dus tweemaal de dupe.
Nog merkwaardiger is, dat in de perscommotie rond KBC, de regering die aarzelt om met belastinggeld de (bodemloze ?) bankaire putten tijdelijk te vullen, onbarmhartig als schietschijf wordt gebruikt. De banken evenwel, in dit geval KBC, die door hun roekeloze beleid, het hun toevertrouwde geld lieten verdampen, blijven zo goed als buiten schot.
23-01-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
20-01-2009
Obamania
Dat Barack Obama zoveel Amerikanen en miljoenen andere aardbewoners, in een hoopvolle, euforische stemming brengt, heeft minder te maken met zijn program en met zijn ongetwijfeld grote bestuurstalenten dan met een aantal elementen, die daarop weinig betrekking hebben.
Er is in de eerste plaats het ontzettend belangrijke feit dat Obama de eerste gekleurde president van het machtigste land ter wereld is. Ten tweede bezit hij enorme oratorische talenten, waardoor hij erin slaagt grote massa's mensen tot geestdrift te brengen. Ook zijn jeugd en zijn sportieve look dragen daartoe bij. Michelle, een vrouw met klasse en charme, en de twee snoezige kinderen, maken voor miljoenen Amerikanen het na te streven ideaalbeeld van de geslaagde, degelijke, hechte familie, duidelijk.
Ook al zal Obama geregeld mislukkingen moeten incasseren, en zal hij de torenhoge verwachtingen niet kunnen inlossen, de vermelde aspecten zullen nog geruime tijd Obama's populariteit en die van zijn familie, op een uitzonderlijk hoog peil houden. Zij zullen bovendien de hoop op een betere toekomst, weliswaar vaag en ongedefinieerd, voor individu en gemeenschap, levendig houden.
In essentie zijn Barack Obama en zijn familie, de zwarte uitgave van John F. Kennedy en Jacky, in het begin van de jaren 60.
20-01-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
19-01-2009
Oulematou
Tot nu toe weigert Justitie een schadevergoeding toe te kennen aan de familie van de door een racistische gek vermoorde Malinese oppas Oulematou. Reden: het Afrikaanse meisje had geen geldige papieren.
Hopelijk vindt justitieminister De Clerck een oplossing. Het zou een eeuwige morele schande voor de CHRISTENdemocraten zijn, mocht er een financiële discriminatie blijven bestaan ten aanzien van de slachtoffers en hun familie, gebaseerd op het al dan niet bezitten van 'papieren'.
19-01-2009 om 18:38
geschreven door Gust Adriaensen
SLP
De grote opkomst voor de nieuwjaarsreceptie van de SLP (sociaal-liberale partij), geeft de wel erg afgeslankte voorzitter Geert Lambert klaarblijkelijk voldoende hoop op het halen van de kiesdrempel.
In het Vlaamse politieke landschap moet er inderdaad ruimte te vinden zijn voor een sociaal-liberale partij. De aanhang zal beperkt zijn maar de kiesdrempel kan m.i. gehaald worden. In Nederland houdt het sociaal-liberale D66, het al vele jaren vol en maakte het reeds deel uit van regeringen.
Aan het letterwoord SLP zal een eventueel electoraal fiasco niet liggen. SLP ligt goed in de mond.
19-01-2009 om 10:04
geschreven door Gust Adriaensen
18-01-2009
Het Retiese dialect 26
Onder invloed van het Duits en de Duitse invasie werd zeker tot in de jaren vijftig een (te) opvallend mondaine en modieuze vrouw eerder afkeurend aangeduid met da s en sjáts (Schatz: schatje, lieveling). En zjaawer, ne zwaawermô?er duiden personen met veel complimenten, met veel koude drukte, met veel pretenties aan. De woorden gaan terug op het Franse genre (stijl, smaak).En bráts betekent een dartele , uitermate levendige, tamelijk losbandige vrouw (mannelijk: nen brátser). Vaak werd het woord ook gebruikt voor wild spelende, hyperactieve meisjes: en wilde bráts. Het basiswoord is brat dat een nevenvorm is van prat (fier, trots, hovaardig). Met en rák , ne rá?er worden uithuizige, reislustige personen aangeduid, ook wel mensen die graag aan de zwier gaan. In deze betekenissenis rak, rakker afgeleid van de werkwoorden rakken, rakkeren die synoniemen zijn van raggen en wild heen en weer lopen, stoeien, ook wel pierewaaien betekenen. Snèffel (snavel) duidt zowel de mond als de hele praatlustige persoon aan : die dere snèffel sto géne menuut stil, das en snèffel. Het woord staaj(e)loewer (steiloor) wordt aangevoeld als dialectisch maar is algemeen Nederlands voor dier met rechtopstaande oren, m.n. een ezel en vandaar overdrachtelijk voor stijfkop. Op het Franse woord hercule is nen árkuul (krachtmens, krachtpatser) gebaseerd. Het woord gaatnatuurlijk terug op de figuur Hercules uit de Griekse mythologie. Hercules krijgt de opdracht 12 werken te verrichten. Het bekendste is wellicht het reinigen van de stal van Augias, hetgeen hij deed door er 2 riviertjes doorheen te leiden. Minder bekend is het dertiende werk dat soms vermeld wordt, nl. de ontmaagding der 50 dochters van de mythische figuur Thespius, hetzij in 50 opeenvolgende nachten, hetzij in 7 of zelfs in 1 nacht. Figuurlijk noemt men een dertiende werk van Hercules dan ookiets dat ontzaglijk veel moeite kost. Kortom, een krachtpatser van formaat.In deze context kan zeker even aandacht besteed worden aan het gemâcht (mannelijke geslachtsdelen). Het woord komt van het Middelnederlandse gemachte, gemecht (teeldelen) en machte (schaamdelen, lies).En wat te denken over kulle?eskérmis dat aanduidde dat mannen die bv. door werkomstandigheden met de week van huis waren, het er tijdens het weekend seksueel goed van namen. Het Middelnederlandse culle betekent testikel, bij overdracht ook wel penis. Zeemelêr (zemelaar) en het ietwat sterkere zeemelzáwe?er (zemelzeiker) betekenen vervelend kleingeestig zijn, zeuren, op zeurderige toon moralistische of vrome praatjes verkopen. Zij gaan terug op zemelen , een nevenvorm van sammelen (semmelen: wauwelen, zeuren, talmen) en sabbelen (zabberen, kluivend zuigen, Middelnederlands sabbe : morsige vrouw ).
18-01-2009 om 14:22
geschreven door Gust Adriaensen
17-01-2009
What's in a name
Het hoogoplopende geruzie in de SP.A omtrent de licht gewijzigde invulling van het letterwoord en de hoogst subjectieve en op (politiek) eigenbelang gerichte commentaren van de 'buitenwereld', zeggen meer over de ondraaglijke intellectuele lichtheid en de kwaadaardige intriges van een aantal bekende politieke en mediafiguren, dan over hun democratische ingesteldheid en bekommernis om ons politieke systeem.
In essentie gaat het bij de SP.A (ook bij de diehardsocialisten, veronderstel ik) toch om een progressieve, sociaaldemocratische visie op de samenleving. Maar het is duidelijk: een aantal individuen en machten in en buiten de SP.A, bezondigen zich bewust aan woordfetisjisme om de positie van de voorzitster te ondermijnen.
In de eerste plaats het orakel van Leuven, dat vaker en vaker ronduit domme en chagrijnige uitspraken produceert. Wat bezielt de bejaarde salonsocialist Tobback,om de jongere garde in zijn partij, om een hoe dan ook uiterst banale reden, in het publiek voor schut te zetten? Dan zijn er natuurlijk ook de politieke tegenstanders en een belangrijk deel van de media, die om diverse redenen garen spinnen bij de herrie in het 'rooie' kamp, en nu schijnheilig hoog opgeven over trouw aan het 'echte socialisme'.
En last but not least is er topfetisjist Bert Anciaux. Bert wil wel politiek onderdak bij de SP.A maar hij kan het woord 'socialist' niet verdragen. Als hij dan enige genoegdoening krijgt, is hij zo dom, brutaal en mediageil om als eerste de wereld daarvan kond te doen. Verstandige diplomatie en gepaste discretie zijn klaarblijkelijk niet aan Anciaux besteed.
17-01-2009 om 19:51
geschreven door Gust Adriaensen
14-01-2009
Een dorpsevocatie
Donderdag 12 maart-GC Den Dries-Retie
Een dorpsevocatie
dia's, muziek, gedichten
14-01-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
13-01-2009
Het Retiese dialect 25
Mensen hebben altijd veel belang gehecht aan materieel bezit en zeker in de agrarische gemeenschap van vroeger was grondbezit , in het bijzonder bij de keuze van een huwelijkspartner, uiterst belangrijk. Vandaar uitdrukkingen zoals : haj heej (nie) genóg jèèr ôn zen blo?en (hij heeft aarde aan zijn klompen) en t is nie vùr men bloed mèr vùr me goed (t is niet voor mijn afstamming maar voor mijn bezit -onder verstaan- dat ik geacht word of dat hij of zij mij als huwelijkspartner verkozen heeft).
Eerder milde, vergoelijkende spot met iemands bekendheid omwille van zijn grote mond of opvallend gedrag, klinkt in ne kowen cènt kénnen ze óveral (kwaad: ongeldig). Over partners die voor de buitenwereld de schone schijn ophouden maar thuis ruziën en vechten , wordt gezegd óp strôt kus èn lèk tois klippel èn stèk (op straat kus en lik, thuis klippel -knuppel- en stek-stok-). Iemand het uitzicht benemen door er plompweg voor te gaan staan , lokte de schampere en chauvinistische opmerking uit: vlak erveur lèk in dèssel
Banjes stanjes betekent met gestrekte, aan elkaar sluitende voeten, staandevoetsspringen. Óp soj?erbùlle?es loewepen(op suikerbolletjes lopen) werd gebruikt om te jong geachte kinderen van het spel uit te sluiten of om ze pro forma, onvolwaardig te laten deelnemen. En als dijeze?en kajft (het kindje Jezus kijft), dan onweert het. Dat gaat gepaard met regen. Maar ook de wulp kondigt regen aan: ne kùlder (wulp) óver t land rèègen in de hand.
13-01-2009 om 09:33
geschreven door Gust Adriaensen
12-01-2009
Leopold Lippens: flamboyant?
Burgemeester Leopold Lippens, die al tientallen jaren, samen met een rits familieleden, als een satraap over de rijkeluisbadplaats Knokke heerst, ergert zich aan de bordjes 'Te koop' in ZIJN gemeente. 'Er zijn er veel te veel.', aldus Lippens. Dat er als gevolg van de financiële crisis, een serieuze malaise in de vastgoedsector zou zijn, ontkent hij en hij spreekt daarmee zijn eigen schepen van toerisme, die ook even iets mocht piepen, vierkant tegen.
Lippens, die jaren geleden vond dat er van een ander voorwerp veel te veel exemplaren in het mondaine Knokke waargenomen werden, nl. de proletarische frigobox, wordt in de media steevast 'de flamboyante burgemeester' genoemd.
Flamboyant? Het woord betekent: vlammend, gloeiend, blakend, fonkelend, vol vervoering. Met de beste wil van de wereld heb ik in het publieke optreden van deze Lippensloot van de Belgische haute finance, nog geen enkele van de genoemde kenmerken gezien. Beschouwen de journalisten Lippens' 'tekoopbordjes- en frigoboxtoeristenuitspraken' wellicht als vlammende voorbeelden van des burgemeesters 'flamboyantisme'?
Als de Knokse burgemeester al flamboyant genoemd kan worden, dan mogen we, zonder ons al te veel te generen, koningin Fabiola rekenen tot de meest flamboyante vorstinnen, die de geschiedenis ooit gekend heeft.
12-01-2009 om 20:02
geschreven door Gust Adriaensen
10-01-2009
Leterme naar Europa?
Leterme naar Europa ?
Mocht het bericht waar zijn dat Leterme Europees commissaris wordt, dan betekent dat het onherroepelijke einde van de Vlaamse en Belgische politicus.
Lang heeft de Ieperling zich niet kunnen handhaven op het topniveau van de Belgische politiek: anderhalf jaar. Maanden vol kommer en kwel, incidenten, mislukkingen, ingeslikte beloften.
Leterme werd vrij algemeen beschouwd als een degelijke minister-president van de Vlaamse regering. Wellicht hoefde hij daar niet echt te functioneren als politicus, wel als de topambtenaar, de notaris van een, ondanks de vele schrijnende problemen op het veld, (super)rijke regio. En daar is Leterme klaarblijkelijk goed in. Dat is waarschijnlijk ook zijn echte roeping en bekwaamheid. Het is dus niet zo onlogisch dat hij naar Europa verhuist. Beter voor hemzelf en voor het land.
Wat wel serieus te denken geeft, is dat deze man tijdens de verkiezingscampagne, door zijn partij werd opgevoerd als de Vlaamse held, de redder des Vaderlands. Hij behaalde meer dan 700.000 stemmen, een monsterscore.
Dat de opgebrande en verbrande Leterme na anderhalf jaar door zijn partij als hinderlijk en nadelig wordt ervaren en geadviseerd wordt de wijk naar Europa te nemen, is een kaakslag voor die honderdduizenden kiezers. Zij stemden niet voor Yves Leterme om hem commissaris van de EU te maken.
Ondertussen lacht De Gucht in zijn vuistje.
10-01-2009 om 14:55
geschreven door Gust Adriaensen
08-01-2009
Godsdienst is geen zoethoudertje
Onder deze titel publiceerde Toon Osaer enkele weken geleden in Kerk + Leven, een opiniestuk, waarin hij stelde dat het wenselijk is dat de Kerk ook kan gedijen in een hedendaagse, kritisch-wetenschappelijke samenleving als de onze. Dat is inderdaad wenselijk. De hoofdredacteur vanKerk+Leven suggereert evenwel dat de Kerk zich ook moet conformeren aan of niet frontaal moet ingaan tegen het extreme materialisme van onze maatschappij.
Er zijn nochtans genoeg evangelieteksten waaruit de scherpe afwijzing van materiële rijkdom blijkt. Een Kerk, die niet uitermate kritisch blijft ten aanzien van het materialisme, kan m.i. niet de Kerk van Jezus Christus zijn. Christus leer staat haaks op een systeem waar het kapitaal tot doel geworden is met enorme ongelijkheid en tragedies tot gevolg.
Doorheen de eeuwen heeft de Kerk geworsteld met haar verhouding tot het materiële. Hoe welgestelder een samenleving, hoe sterkerde Kerk vanuit machts- of populariteitsoverwegingen, de neiging had om kritiek op winstbejag en uitbuiting te milderen of achterwege te laten. Voor de Belgische en Vlaamse Kerk , die tegenwoordig hoofdzakelijk bevolkt wordt door oudere praktiserendenuit de middenklasse, is die verleiding ook nu nog bijzonder groot.
Bisschop Aloys Jousten van Luik, herinnert in een opiniestuk in De Standaard aan enkele pertinente elementen van de sociale leer van de Kerk. Een dogmatische visie op het kapitalisme wordt verworpen. Dergelijke visie zou de armen laten opdraaien voor de hebzucht van de kapitaalbezitters. Het positieve van de markt en van de onderneming wordt door de Kerk erkend. Maar zij moeten gericht zijn op het algemeen welzijn. Het algemeen welzijn is het morele besef dat eraan herinnert dat de economie er is voor de mens en niet omgekeerd.
Het is duidelijk dat deze sociale visie en principes ook gelden voor de plaatselijke kerkgemeenschappen en individuele christenen. Zowel het instituut Kerk als de christen persoonlijk, worden er én door het evangelie én door de sociale leer van de Kerk, toe gedwongen zich permanent kritisch te bevragen over de verhouding tot het materiële, en dat geldt zeker voor de Westerse overvloed- en consumptiemaatschappij. En op zijn minst een poging te doen losser te komen van het materialisme. Een Kerk die dat niet (voldoende) doet, kan de ware Kerk van Jezus Christus niet zijn.
God, religie, de Kerk mogen inderdaad niet misbruikt worden als zoethoudertjes voor moeilijke tijden. Maar nog veel minder mag de Kerk een zoethoudertje zijn voor degenen die in materiële weelde zwelgen.
08-01-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2009
Allemaal Big Brothertjes
In 1948 schreef George Orwell zijn beroemde roman '1984', het jaar waarin het verlies van privacy en individuele vrijheid door de absolute controle van Big Brother, zo goed als voltooid zou zijn.
Nu zijn we een kwarteeuw verder dan dat magische Orwelliaanse jaartal en dat is voor Maarten Keulemans in de Volkskrant de ideale aanleiding om de stand van zaken op te maken. Zijn pregnante conclusie: We hebben ons na 25 jaar eindelijk overgeleverd aan Big Brother. Maar in plaats van een boosaardige tiran, zitten er allerlei orgaantjes en bedrijfjes en 'overheidjes' en buurmannetjes aan de knoppen. Brrr. Een wereld vol kleine grote broertjes. Dát had Orwell niet voorzien.
En Keulemans geeft een aantal erg herkenbare voorbeelden. De privéfilmpjes op You Tube, Google dat kan natrekken welke sites je bezoekt, de talloze straatcamera's, de databanken met de meest intieme gegevens over onze psychische en fysische gezondheid en die zonder al te veel problemen gehackt kunnen worden, onze portefeuilles die uitpuilen met bechipte bank- en klantenkaarten, de satellietsystemen die onze auto's volgen, enz.
Misschien nog het meest treffende is, dat de mens van 2009 dat allemaal zonder echt protest, tenzij zo nu en dan eens een kritische column, pikt. Nochtans wordt de 21ste-eeuwse uitgave van de westerse homo sapiens, vaak omschreven als een postmoderne, erg op zijn vrijheid gestelde individualist. Daarom maakt hij ook komaf, zo wordt gezegd en geschreven, met geloof en kerk, met politieke structuren en gemeenschapsidealen en komt de traditionele waardebeleving in verband met huwelijk en gezin meer en meer in het gedrang.
Maar dat we, op dit moment al in extreem hoge mate, tot op de intiemste plekken van onze ziel en ons lijf, en in heel ons zijn en hebben, elektronisch gecontroleerd (kunnen) worden, roept nauwelijks weerstand op.
Deze Big Brother, of zoals Keulemans het ziet: deze talloze Big Brothertjes, accepteren velen zonder veel gemor. Maar hoho, als bv. de paus of een andere geestelijke leider, standpunten poneert, vragen stelt of adviezen formuleert, dan is 'het kot' te klein. Dan wordt er een aanslag gepleegd op onze zo gekoesterde individuele vrijheid.
05-01-2009 om 11:02
geschreven door Gust Adriaensen
Winterhaiku
Sneeuw op de gagel. Zienderogen smelt hij weg. Koester de vriendschap.
05-01-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
03-01-2009
Winter
Winter
De koude ligt gestold in de dichtgevroren poel waarrond de kraaien samentroepen. De weide is een kader waaruit het paard en de koeien weggesneden zijn. Van achter het venster haal ik de dieren uit de stal vandaan en plaats ze in de vlakte waar ze nu te dromen staan en kou te lijden. Maar daar geef ik niet veel om als ikzelf het maar warmer krijg.
Volgende zomer, wie weet, hoor ik alleen nog maar het gekwaak van de kikvorsen.
03-01-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
02-01-2009
Op uitnodiging van DF-Retie, presenteren Paul Stappaerts sr. en Gust Adriaensen, op donderdag 12 maart in GC Den Dries in Retie :
Een dorpsevocatie
Het Retiese landschap in woord en beeld.
Dias, muziek en gedichten laten je op een boeiende en verrassende manier deze mooie Kempense gemeente nog beter kennen of ontdekken.
02-01-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
31-12-2008
Een haiku voor Herman
Het wintert stevig. Vrieskou in de politiek. Komt met Herman dooi?
31-12-2008 om 10:44
geschreven door Gust Adriaensen
Erik en de broederliefde
Onze stoere Vlaamse strijder, Erik Van Rompuy, heeft de wereld kond gedaan, dat hij, nu zijn broer Herman premier is, zich gematigder zal opstellen op het communautaire terrein.
Allicht een mooi staaltje van broederliefde maar het maakt de politicus Erik Van Rompuy in onherstelbare mate ongeloofwaardig.
Als de communautaire items (meer bevoegdheden voor Vlaanderen, de transfers, de splitsing van BHV, enz.) echt belangrijk zijn, dan blijf je je daar als politicus voor inzetten.
Met zijn geste naar zijn broer toe, geeft Erik Van Rompuy te kennen, dat zijn communautaire verbale geweld, zijn geelzwarte 'Splits BHV-T-shirt', enz., eigenlijk alleen maar façade, nep, was.
Wie zal die man nog geloven, wanneer hij het waagt de woorden 'Vlaamse zaak', 'Brussel', splitsing, 'Halle-Vilvoorde', in de mond te nemen?
31-12-2008 om 09:57
geschreven door Gust Adriaensen
Gekwetste ambities
Eens te meer ontluisterend. Er is geen ander woord voor. Vanmorgen gaat het in de berichtgeving in de eerste plaats over het sussen, het paaien van zich verongelijkt voelende ego's, en het verzorgen van de wonden in een deel van het CD&V-kamp.
Kersverse minister De Clerck wordt het mediaveld ingestuurd. Hij moet het plannetje meedelen om Leterme te rehabiliteren: De Gucht binnenkort naar de Europese Commissie en dan kan Yves minister van Buitenlandse Zaken worden. De Clerck moet er wel voorzichtigheidshalve aan toevoegen dat een en ander nog niet 100% zeker is.
Inderdaad. De garantie dat de VLD'er naar Europa verhuist, is er niet. Dat kan nog flink mislopen. Remember de buis van Dehaene enkele jaren geleden.
En wat zouden Open VLD en Karel De Gucht momenteel erover denken dat zij op deze manier gebruikt (misbruikt?) worden in de CD&V-pogingen om de chaos in het eigen huishouden te bedwingen?
Leterme als minister van Buitenlandse Zaken? Nou. Ten overstaan van veel Vlamingen, een belangrijk deel van zijn achterban en medewerkers, de mediawereld en zo goed als alle Franssprekenden, heeft de vorige premier nooit opvallende diplomatieke kwaliteiten en inlevingsvermogen getoond.
Maar misschien lukt dat wel met bv. de Chinezen of de Zimbabwanen. Wie weet.
31-12-2008 om 08:46
geschreven door Gust Adriaensen
30-12-2008
Een rechtsliberale regering
Het zwaartepunt van de regering Van Rompuy, ligt overduidelijk in de rechtsliberale en conservatieve hoek.
Aan Franstalige kant, kunnen PS en cdH nog voor serieus tegengewicht zorgen.
Bij de Vlaamse ministers evenwel is het liberale en rechtsconservatieve overwicht verpletterend.
Van de zeven Nederlandstalige ministers, kan alleen Vanackere, en dan nog met wat moeite, gerekend worden tot de zgn. vakbondsvleugel van CD&V. De 'ACW-ministers' Leterme, Vandeurzen, Vervotte zijn verdwenen. VLD'ers en centrumrechtse conservatieve CD&V'ers bezetten de belangrijkste posten.
Rik Van Cauwelaert, directeur van Knack, is van mening dat het ontslag van Vervotte niets te maken heeft met een links-rechts tegenstelling maar veeleer met persoonlijke relaties en ambities in het bijzonder van Leterme.
Dat is mogelijk. Maar de liberale en conservatieve maatschappijvisie zal ongetwijfeld afstralen op het gevoerde beleid.
Als dat zichtbaar wordt, kan het ACW niet lang afzijdig blijven.
30-12-2008 om 20:37
geschreven door Gust Adriaensen
De Clerck of Van Parijs op Justitie?
De namen van de ministers onder leiding van premier Van Rompuy, zullen waarschijnlijk straks of morgen allemaal bekend zijn.
Voor Justitie zijn, naar verluidt, twee voormalige ministers van justitie in de running.
Stefaan De Clerck, de huidige burgemeester van Kortrijk, stapte jaren geleden op als minister, na de kortstondige ontsnapping van Dutroux.
In zijn politieke optreden werden hem vooral 'wolligheid' , stroefheid en vaagheid verweten. Ook zijn korte passage als voorzitter van de CVP, werd, ook door de christendemocraten, niet bepaald als een succes beschouwd.
De politicus die brandt van ambitie om de justitiepost te veroveren, is ongetwijfeld Tony Van Parijs. Tot bij het aantreden van de interimregering Leterme, goed een jaar geleden, waarin Jo Van Deurzen de justitiejob kreeg toegewezen, werd Van Parijs steevast als de justitiespecialist van CD&V opgevoerd en veegde hij te pas maar vooral te onpas justitieminister Onkelinx, de (fraaie) mantel uit.
Vanaf de start van die interimregering, leek Van Parijs wel helemaal verdwenen, verdampt te zijn. Hij gaf geen kik meer. Waarschijnlijk voelde Van Parijs zich uitermate verongelijkt en miskend, omdat Van Deurzen de door hem zo vurig geambieerde job gekregen had en likte hij in een oorverdovende stilte zijn wonden.
Van Parijs ziet nu duidelijk zijn kans om opnieuw baas van het justitiedepartement te worden. Maar wees op je hoede Tony! Wellicht zijn er bij andere partijen nog kapers op de kust. Of wordt je weer de pas afgesneden door een partijgenoot, dit keer een 'wollige' krullenbol.
30-12-2008 om 18:36
geschreven door Gust Adriaensen
29-12-2008
Tobback
Tobback in 'Terzake':
'Zowel De Crem als formateur Van Rompuy zijn conservatieven. Het verschil is dat Van Rompuy een verstandige conservatief is.'
29-12-2008 om 20:48
geschreven door Gust Adriaensen
Behoed je voor hypes
In een lezenswaardig maar controversieel artikel in 'De Volkskrant', stelt professor Paul de Beer, hoogleraar arbeidsverhoudingen aan de Universiteit van Amsterdam, dat 'zeepbellen, modes en hypes vaker en vaker voorkomen'. 'Moderne burgers', aldus de Beer, 'gedragen zich -ondanks het breed gedeelde geloof in individualisering- steeds meer als kuddedieren'. Zijn remedie: 'De staat moet er ons voor behoeden mee te gaan in hypes die slecht zijn voor ons allemaal, zoals de jacht op winst.'
Los van deze praktische conclusies i.v.m.staatsinmenging, valt het op dat de ideeëntrommel waaruit professor de Beer put, zijn ethische adviezen omtrent humaan gedrag, omtrent de menselijke relaties én de verhoudingen mens-milieu, twee millennia geleden door Jezus Christus aan ons wereldje werden verkondigd. Ze vormen nog altijd, ondanks falen en feilen, de boodschap van de christelijke kerken. de Beer is zich daarvan meer dan waarschijnlijk ook wel bewust, al rept hij er met geen woord over.
Een verantwoorde parafrase van de Beers advies kan dan ook zijn: Het christendom kan ons ervoor behoeden mee te gaan in hypes die slecht zijn voor ons allemaal, zoals de jacht op winst.
29-12-2008 om 09:12
geschreven door Gust Adriaensen
28-12-2008
Herman Van Rompuy
Herman Van Rompuy wordt al jaren een intellectueel, een filosoof, een staatsman genoemd. Terecht.
Maar blijf je wel een staatsman, wanneer je de grote verantwoordelijkheid van het premierschap weigert op je te nemen, terwijl het land in crisis verkeert?
(Van Rompuy wil klaarblijkelijk een echte staatsman blijven, want hij heeft aanvaard formateur te zijn en dus is hij waarschijnlijk onze volgende premier.)
28-12-2008 om 21:47
geschreven door Gust Adriaensen
25-12-2008
Harold Pinter overleden
De Britse Nobelprijswinnaar 2005, Harold Pinter is gestorven.
Hij startte als dichter maar werd vooral door zijn toneelstukken beroemd.
Nochtans bleef hij poëzie schrijven en opvallend is dat in de gedichten die hij de laatste vijf, zes jaar publiceerde, de dood alomtegenwoordig is.
Death May Be Ageing
Death may be ageing But he still has clout
But death disarms you With his limpid light
And he's so crafty That you don't know at all
Where he awaits jou To seduce your will And to strip you naked As you dress to kill
But death permits you To arrange your hours
While he sucks the honey From your lovely flowers
Harold Pinter April 2005
(Misschien veroudert de dood Maar hij heeft toch nog macht
Maar de dood ontwapent je met zijn heldere licht
En hij is zo sluw Dat je helemaal niet weet
Waar hij je opwacht Om je wilskracht tot afval te verleiden En je tot op de huid uit te kleden Terwijl jij je piekfijn opsmukt
Maar de dood laat je toe Orde op zaken te stellen
Terwijl hij de honing Uit je prachtige bloemen zuigt )
To my wife
I was dead and now I live You took my hand
I blindly died You took my hand
You watched me die And found my life
You were my life When I was dead
You are my life And so I live
Harold Pinter June 2004
(Aan mijn vrouw
Ik was dood en nu leef ik Jij nam mijn hand
Ik stierf onopgemerkt Jij nam mijn hand
Jij zag mij sterven En jij ontdekte mijn leven
Jij was mijn leven Toen ik dood was
Jij bent mijn leven En dus leef ik)
25-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
24-12-2008
Wensen
Ik wens alle lezers EEN ZALIG KERSTFEEST en EEN GELUKKIG NIEUWJAAR!
24-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Miet staat aan zijn zijde
MIET STAAT ONWRIKBAAR AAN WILFRIEDS ZIJDE
Het is haar aan te zien: de lieftallige maar energieke Miet Smet is er helemaal klaar voor, om haar man met raad en daad te assisteren in het verkennen van het Belgische politieke terrein, dat, zoals iedereen ondertussen wel weet, vol ijzers en schietgeweren zit.
Tegelijk zal de door de wol geverfde politica, die al ontelbare watertjes doorzwommen heeft, ook wel beseffen, dat het door haar man tot een goed einde brengen van zijn koninklijke taak, heel andere koek is, dan het in de praktijk toepassen van de waardevolle adviezen en handleidingen, die Martens eeuwen geleden in 'Het volkomen huwelijk' van professor Van de Velde vond en waaruit onze verkenner in 'Nooit Gedacht' met zoveel ongeveinsd enthousiasme citeerde voor een eveneens volop genietende professor Kerkelijk Recht, Torfs. Oef.
24-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
23-12-2008
Kerstavond
Kerstavond
Bij deze kerstavond
hoort een mijmering
over -hoe kan het anders-
VREDE.
Je kan je verdomd opwinden...
neen, dit gedicht -nou ja-
vlot niet.
Waarom niet denken
aan het huppelend kind
op de rustige straat,
een kakelende kip
en een fietsende boer
die meent dat het mooi weer is
voor de tijd van het jaar.
Je vrouw bezig zien
ijverig met pakjes
voor de kerstboom
zilverpapier en gouddraad
verschietend licht.
Jezelf erop betrappen
dat dit ernstig spel
je amuseert en ergert.
Je eigen vredesdroom
verpakt met slingerkrullen
rood en wit
hangt wiebelend
aan een takje.
Voorzichtig moet je wezen
met de vrede.
Een kerstboombal
die vaak voor onze blik
uiteenspat
in duizend doden
min of meer
23-12-2008 om 07:22
geschreven door Gust Adriaensen
Verkenner Martens
Verkenner Wilfried Martens
De door de koning uitgestuurde ervaren verkenner is overduidelijk klaar voor zijn aartsmoeilijke opdracht.
Zet 'm op Wilfried!
23-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
22-12-2008
Jean-Luc Dehaene en Jos Geysels in gesprek
Nu Dehaene meer en meer in beeld komt als mogelijke overgangspremier, is het interessant nog eens te lezen wat hij in een interview door Jos Geysels in 2007, vertelde.
Geysels: Tegenwoordig is de christendemocratie een sociaalconservatieve partij aan het worden. Hoe kan iemand als jij, die vanuit een sociaal engagement in de politiek is gestapt, dan in zon partij functioneren?
Dehaene: Dit is niet de tijd en niet de partij waarin ik zoveel jaren geleden mijn eerste stappen heb gezet. Als ik vandaag in de politiek zou beginnen en ik weet eerlijk gezegd niet of ik dat zou doen- dan sloot ik me wellicht aan bij een socialistische partij. Al zou ik eerst moeten bekijken bij welke socialistische partij, want ik zie om mij heen ook een heel conservatieve vorm van socialisme.
22-12-2008 om 14:47
geschreven door Gust Adriaensen
20-12-2008
Het wezen der poëzie en de donkere dagen voor Kerstmis
Schrijf je nog gedichten? vroeg een vriend. Soms, zei ik.
Het geboortehuis met de zeventakkige beuk kwam in zicht, gleed voorbij terwijl we ons voortspoedden over de Desselsedijk richting Aberg.
Wat is poëzie eigenlijk? vroeg een ander.
De vraag bleef hangen in de schemering die het ouderhuis opslorpte, de vallei toedekte, aan de rivier van mijn jeugd haar glans ontnam.
De duisternis viel snel op deze donkere dag voor Kerstmis.
20-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
19-12-2008
Koffiedik
Leterme I ligt er,
en de rest is
(volgens onze competente TV-commentatoren)
KOFFIEDIK KIJKEN.
(van Dale: koffiedik: overblijfsel, bezinksel van getrokken koffie; koffiedik kijken: bij gebrek aan informatie ergens niets met zekerheid over kunnen zeggen)
(zie ook foto bij het bericht van 18 december op dit blog)
19-12-2008 om 18:19
geschreven door Gust Adriaensen
Jo Vandeurzen
Als er een minister is, van wie de onkreukbaarheid, de integriteit en de loyauteit, van het gezicht zijn af te lezen, dan is het toch wel Jo Vandeurzen.
Hij is ook de man geweest die als voorzitter van CD&V (de huidige voorzitster leeft klaarblijkelijk nog altijd ondergedoken), de onwrikbare steun en toeverlaat was in Letermes gigantische verkiezingsoverwinning en het veroveren van de premierzetel.
Het moet bijzonder wrang zijn voor deze ernstige en toegewijde Limburger én het zegt veel over het niemand ontziende, bijna pathologische karakter van de premier, dat hij zonder verpinken zijn trouwste (tot nu) politieke medestander, in zijn val wil meesleuren.
Als CD&V niet snel komaf maakt met het geval Leterme, kan de partij zich voorbereiden op een verkiezingspandoering, die ze misschien nooit nog te boven komt!
19-12-2008 om 17:43
geschreven door Gust Adriaensen
18-12-2008
Persoonlijk-Vertrouwelijk: zero betekenis
Hoe is het mogelijk dat een brief, persoonlijk-vertrouwelijk-, van de heer Londers , voorzitter van het Cassatiehof, de hoogste rechtsinstelling in ons dierbaar land, bijna onmiddellijk na verzending naar de voorzitter van de Kamer van Volkvertegenwoordigers, Herman Van Rompuy, te lezen is op het Internet?
De enige verklaring: ook CD&V wil Leterme dumpen.
18-12-2008 om 19:46
geschreven door Gust Adriaensen
Het GEVAL Leterme
De man van 800.000 stemmen, degene die tot vervelens toe de kiezers met de mantra's 'de mensen' en 'goed bestuur' bestookte, wordt voor zijn politieke tegenstanders maar ook voor meer en meer burgers, EEN GEVAL.
Zijn voormalige kartelpartner, Bart Dewever, was in Terzake vernietigend in zijn karakteriologisc he analyse van de premier.
Hij noemde hem in hoge mate geïsoleerd (ook in zijn eigen partij) en eigengereid.
Ook Van de Lanotte wond er geen doekjes om. Niets van de beloften waarmee Leterme de verkiezingen won, werd tot nu toe gerealiseerd.
Er is maar een conclusie mogelijk: een volgens zijn collega's eigenzinnige, koppige en extreem ambitieuze man, die hoe dan ook erg getraumatiseerd moet zijn door de opeenvolgende mislukkingen, en (daardoor) het fundament van onze rechtsstaat, nl. de scheiding der machten, uit het oog dreigt te verliezen, is een 'gevaarlijke' man en niet geschikt om premier van een land te zijn.
18-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Ontslag
Het ontslag van premier Leterme, of van een aantal ministers, of van de hele regering, is op dit moment nog een kwestie van uren.
Volgt er geen ontslag, dan verzeilen we in ons land in een bananenrepubliek, waar de principes van de rechtsstaat een lachertje zijn en DIE GRONDBEGINSELEN uitermate grof met de voeten worden getreden.
Want: HET FUNDAMENT VAN ONZE DEMOCRATIE EN RECHTSSTAAT IS DE ONAANTASTBARE SCHEIDING TUSSEN DE MACHTEN.
ALS LETERME GEPROBEERD HEEFT, RECHTSTREEKS OF ONRECHTSTREEKS, DE RECHTERLIJKE MACHT ONDER DRUK TE ZETTEN, DAN MOET HIJ AFTREDEN OF ERTOE GEDWONGEN WORDEN.
OOK DE WIJZE TOPMENSEN VAN CE&V, EN DIE ZIJN ER NOG , ZOUDEN DAT MOETEN BESEFFEN!!!
18-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
17-12-2008
De afwezige voorzitster
Leterme en zijn regering dreigen ten onder te gaan in de steeds onverkwikkelijker wordende Fortisaffaire en zelfs in deze cruciale crisisfase voor de regering, de CD&V en de politicus Leterme, geeft de voorzitster van de christendemocraten niet thuis.
Sinds haar aantreden in mei 2008, heeft Marianne Thyssen nog weinig of niets van zich laten horen of zien. Zij is echt de onzichtbare en onhoorbare presidente van de grootste regeringspartij én politieke formatie van België.
De vraag dringt zich onvermijdelijk op: mist zij de nodige leiderscapaciteiten of behoort het tot de CD&V-tactiek alleen maar de premier en de christendemocratische ministers op het voorplan te laten treden?
17-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
16-12-2008
Kwakzalver?
Volgens de Dikke van Dale is een kwakzalver iemand die nutteloze middelen toepast ter genezing van een of andere ziekte, of middelen beweert te kennen tegen alle mogelijke ziekten, ofwel iemand die zulke middelen, meestal met veel ophef, te koop aanbiedt.
Marc Coucke, de grote baas van 'Omega Pharma', lanceerde enkele dagen geleden met veel poeha, een groene button die de gevaarlijke straling van een GSM zou neutraliseren. Het ding kostte ongeveer 40 euro en was, om het sérieux te verhogen, te koop in de apotheek. Ondertussen is uit ernstig labo-onderzoek gebleken dat het effect van de groene knop nihil is.
Coucke is dus ontegenzeggelijk een moderne kwakzalver. Een charlatan, die in de beste traditie van eeuwen kwakzalverij, de goedgelovige en angstige medemens, iets waardeloos probeert aan te smeren tot eigen gewin.
16-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
15-12-2008
De terreur van de economische groei
De terreur van de economische groei
Toen in 1972 de Club van Rome het rapport 'Grenzen aan de groei' publiceerde, waarin een verband werd gelegd tussen de economische groei en de gevolgen daarvan voor het milieu, maakte dat wereldwijd enorme indruk. Later barstte de kritiek op het rapport, vooral onder invloed van machtige industriële lobby's, in alle hevigheid los. De verloedering van het milieu onder invloed van onze niet te stillen productie- en consumptiedrang, zou evenwel nooit nog van de agenda verdwijnen.
In de huidige periode van zgn. financiële en economische crisis, kan het niet anders of velen beginnen zich vragen te stellen bij het altijd maar herhaalde paradigma van de 'economische groei'.
Als heel ons financiële en economische systeem staat of valt met de winst- of verliesmarges ervan, dan bevinden we ons allemaal op gevaarlijk drijfzand. Dan zit men ook gevangen in de terreur van de zgn. 'economische groei'. Dan willen politici, bedrijfsleiders, industriële en financiële holdings, de maatschappij, niet inzien of aanvaarden dat er hoe dan ook 'grenzen aan de groei' zullen zijn.
Een kapitalistische ideologie die uitsluitend blijft zweren bij 'economische groei' als enige maatstaf voor het gezond functioneren van het financiële en economische systeem, zit al even sterk verstrikt in een verstikkend en gevaarlijk fundamentalisme als de onverbiddelijke marxistisch-leninistische communisten van weleer of de religieuze fanatici.
De voorstanders ervan missen door hun'groeiobsessie' ook de creativiteit en de wil, om die expansieterreur te doorbreken en systemen te ontwikkelen en te laten functioneren, die recht laten wedervaren aan meer elementen dan alleen maar materieel gewin.
Want laten we het niet vergeten en het is de logica zelve: het kan niet anders of er komt een einde aan de groei. En er moet een groeiplafond zijn, willen we op de lange termijn deze planeet en het leven erop, inclusief de menselijke soort, redden.
15-12-2008 om 22:16
geschreven door Gust Adriaensen
13-12-2008
Het Retiese dialect 24
De volgende uitdrukkingen werden (worden) niet uitsluitend in Retie gebruikt maar ze werden wel alle uit de mond van Retienaars opgetekend.
Wanneer iemand, ook al woonde hij dicht bij de kerk, niet (regelmatig) pratikeerde, luidde het zoeveul te dichter baj roeëme zoeveul te slèèchter kristenen ( zoveel te dichter bij Rome, zoveel te slechter christenen). Filosofisch van aard is hoe mijer da ge wét hoe mijer da ge lét (vaak met de toevoeging)zeej lùtske (hoe meer dat ge weet, hoe meer dat ge lijdt, zei Lootske): veel kennis vergroot de kans op (psychisch) lijden. As ze mjèèts wôter gepruûfd hémmen dan tré?en er nog veul óp (als ze maarts water geproefd hebben dan trekken er nog veel op) betekent : in het voorjaar, bij het begin van de lente sterven er vrij veel mensen. Wat ruwer wordt er met de dood omgesprongen in : ze hémmen em zen hoefaajzers afgedôn (hij is gestorven).
De oorsprong van de gewestelijke uitdrukking zoe zot as tielebois voor door en door gek gaat terug tot 1541. Toen werd te Diest een klucht gespeeld waarvan de hoofdpersoon de naamTielebuis droeg. Ook zoe zot as leuven-kermis werd wel eens gebruikt om een hoge graad van gekheid aan te duiden. Over iemand die volgens de goegemeente dom en labiel was , zich niet volgens de gangbare gebruiken gedroeg, werd meedogenloos gezegd : lomp geboren zot gewiegd. Zelfspot over de eigen lichamelijke aftakeling klinkt door in vruuger kón ik bléndelings hôren (haren: bv. een zeis scherpen door er met een hamer op te kloppen) nei zien ik het nie mijer.Besef van eigen (of andermans) fysische verzwakking komt ook tot uiting in t is mèr vot slappe knor (kraakbeen).
Óp de wilden bóf (zonder bepaald doel of overleg) komt van het Middelnederlandse bof: slag, klap. De betekenis ontwikkelde zich van klap als handeling of gewaarwording, een slag die ergens naar geslagen wordt (op de wilde bof- de toevoeging van wild geeft het onbepaalde, het doelloze aan) tot gelukje, treffer.Als je zonder samenhang spreekt, van het ene onderwerp op het andere springt dan slôgde van brussel óp klawen peta?en. Berisping en tegelijk waarschuwing voor de gevolgen van verspilzucht vind je krachtig uitgedrukt in gai gô nog smalle struntjes schaajten(gij gaat nog smalle strontjes schijten). Ietwat beschaafder klinkt t is nog génne fleus(straks) om aan te duiden dat je er nog niet bent, er kunnen nog slechte tijden komen.
13-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
11-12-2008
. Phara en Arno
Fucking flop star (zoals hij zichzelf noemde) Arno zat er stoned en/of beschonken bij, bracht enkel wat onverstaanbaar Oostends gewauwel voort, graaide in zijn extreem onverzorgde haardos, en probeerde zowel de presentatoren als de andere gasten met platvloerse dubbelzinnigheden in verlegenheid te brengen. Klaarblijkelijk denkt deze man dat zijn artistieke status hem toelaat of verplicht zich op dergelijke gefakete en irriterende manier te misdragen en beschouwt hij zijn inhoudloos gestotter als een superieure vorm van humor. Alleszins een op zijn minst merkwaardige strijder voor de mensenrechten.
Nog merkwaardiger was dat Phara noch Eyskens erin slaagde of het aandurfde deze grofgebekte, slechtgemanierde chanseur de charme raté, af te remmen of de mond te stoppen. Integendeel, ze deden alsof Arnos wantaal en -gedrag blijk gaven van een erg bijzondere ironische gave.
Benieuwd of Phara en Marc met evenveel geamuseerde clementie een vergelijkbaar optreden van bv.ene Jan Janssens zouden tolereren.
11-12-2008 om 10:38
geschreven door Gust Adriaensen
09-12-2008
Het koude seizoen
Het koude seizoen
Zorgvuldig in de gaten gehouden wanneer het laatste blad van de lindeboom in de tuin zou neerdwarrelen.
Het viel samen met het neerstrijken van de eerste staartmees op de voederplank,
met geweerschoten in de Lommelaer, met het langer draaien van de verwarmingsketel.
We zijn er klaar voor. Voor het koude seizoen.
09-12-2008 om 18:27
geschreven door Gust Adriaensen
06-12-2008
Tussen sinterklaasfeest en eindejaarsgeschrans
De wereldbank schat het aantal armen op onze planeet op 1,4 miljard. Dit betekent dat een kwart van de wereldbevolking gemiddeld minder dan 1,25 dollar per dag te besteden heeft. 'De inwoners van ontwikkelingslanden zijn armer dan we tot nu toe hadden aangenomen', aldus de Wereldbank.
06-12-2008 om 18:21
geschreven door Gust Adriaensen
De Antwerpse Sint met kruisloze mijter
Daarnet zag ik op tv een reportage over de sympathieke actie van 'Moeders voor moeders' om de goedheilig man ook aan kansarme kinderen een bezoekje te laten brengen. En wat bleek: de Sint droeg een mijter met alleen maar een dwarsstreep. Het leek nergens op -letterlijk en figuurlijk: stijlloos-, maar de sterk verhoogde verdraagzaamheid spatte van het tv-scherm.
Volgens 'Gazet van Antwerpen' zou Sinterklaas ook al bij zijn blijde intrede in Antwerpen én in een bomvol Sportpaleis, een kruisloze mijter gedragen hebben. In se is een mijter zonder kruis natuurlijk een misbaksel van een bisschoppelijk hoofddeksel maar zo goed als niemand, aldus GvA, heeft die gecensureerde mijter opgemerkt of er zich aan gestoord. Waarom, zo redeneert de 'Frut', zou het sinterklaaspubliek zich dan wel ergeren aan een bisschopshoed met kruis? Inderdaad.
Een intrigerende vraag is evenwel: van wie in het 'metropooltje' komt de obscurantistische suggestie of vraag of eis, om van de Antwerpse sinterklaasmijters de kruisstijl los te tornen?
Toch niet van de verlichte burgemeester himself zeker? Voorhamme kan het niet (meer) zijn. Voorhamme je weet wel, de onderwijsschepen, die, ook op dit blog, flink naar zijn sinjorenvoeten kreeg, omdat van hem de instructie zou uitgegaan zijn, dat de brave Sint bij zijn bezoek aan de stedelijke scholen, het best een NEUTRALE HOED zou dragen. Welnu, onze brave schepen schrijft in de Gazet dat hij verkeerd begrepen is en dat het de schuld is van een van de schooldirecteurs. Wat meer is: de schepen schrijft een mooie brief, waarin hij Sinterklaas met of zonder kruis op zijn mijter, van harte welkom heet in de koekenstad.
Dus toch big boss Janssens? Of Van Peel, die een katholieke mijter misschien nadelig acht voor de haventrafiek? Of Van Campenhout, wiens liberale ruimdenkendheid wellicht stopt bij het kruis?
Tot slot: vergelijk 'mijn fotomontage' bij het stukje over Voorhamme van 29 november, eens met de foto in de rubriek 'Stad en regio - Antwerpen' van 5 december. Jaja, blogs kunnen inspirerend werken.
06-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
03-12-2008
Sinterklaas
De schoen stond klaar wat hooi, een raap, het briefje met de wensen in pijnlijk schoonschrift, onder de plattebuiskachel.
Op de koude zolderkamer met gespitste oren, met kloppend hart, vol spanning liggen luisteren naar elk geluid, elk gerucht.
Onder de dekens je schuilhut bouwen, dromen van heerlijke dingen, rillen van angst voor straf tot de schimmel langs draafde.
s Morgens heel vroeg het bed uit, vol verwachting de trap af en steeds weer het wonder: de lege schoen en je hartenwensen vervuld.
03-12-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
29-11-2008
Een sektarische én ridicule schepen
De Antwerpse schepen van onderwijs, Voorhamme, heeft de stedelijke scholen erop gewezen dat het niet gewenst is dat de Goede Sint bij zijn bezoek aan de scholen, een kruis op zijn mijter heeft. Want een kruis, o horror, is een christelijk-katholiek symbool.
Daarmee wordt nog maar eens scherp aangetoond van welk bedroevend kaliber sommige leden van het bestuurscollege van 't Stad, zijn. Want Voorhamme is niet alleen. Maar met deze concrete 'bestuursdaad' (!?) bewijst hij wel overduidelijk wat voor een primitief en fundamentalistisch sinjoortje er in de schepen van onderwijs (!!!) van de grootste Vlaamse stad schuilgaat.
Het kruis op de mijter van Sinterklaas beschouwen als een gevaar voor de neutraliteit en de tolerantie (voor zover die er is) binnen het stedelijk onderwijsnet, nou. Een Vlaams intellectueel en ruimdenkend zwaargewicht kan je zo iemand bezwaarlijk noemen.
Voorhamme zou zich beter wat intenser inzetten voor een serieuze kwaliteitsverhoging van het stedelijk onderwijs.
29-11-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-11-2008
De Crem en de 'barmeid'
Minister van Defensie, De Crem, bestempelde het incident met de 'barmeid', tijdens zijn bezoek aan New-York, als een non-event.
Mevrouw Nathalie Lubbe-Bakker, 'de barmeid', had op haar Nederlandstalige blog een boekje opengedaan (zie hieronder) over gedrag en taal van De Crem en zijn gevolg. Na tussenkomst van een kabinetslid van De Crem werd de vrouw op staande voet ontslagen.
Voor iedereen met een beetje rechtvaardigheidsgevoel is dat geen 'non-event'. En als het er al een is voor een machominister met een rekkelijk geweten, waarom ontkent De Crem dan eerst in alle talen wat die vrouw schrijft en moet hij achteraf toegeven dat er wel door iemand van zijn kabinet contact is opgenomen met de baas van de bar?
En nu genieten van mevrouws blog:
Zelfs tot in NYC kan de Belgische politiek nog verbazen
Gisteren , op een normale rustige maandagavond sta ik dus achter de bar te werken. Plots horen we buiten een hels kabaal komt daar iemand keihard van de trappen gevallen binnegestrompeld, gevolgd door een hele delegatie. Ik geloofde mijn ogen niet maar eerste minister van Defensie, P.De Crem komt daar echt s t i e p e l z a t binnen gestrompeld.
Nu weten we allemaal dat de Belgische trots niet bij mijnheer De Crem moeten leggen maar wat ik gisteren heb gezien heeft mij diep diep diep beschaamd gemaakt om mijzelf residente van Belgie te noemen. Blakend over Adamo, De Strangers en andere Vlaamse folklore liep hij te lallen tegen zijn Amerikaanse delegatie dat dit hetgene was waar Belgie al about was, Vlaamse folklore en bier door het restaurant liep hij te lallen over de lichtjes van de Schelde ( maar dan zond hij de lichtjes van defensie )Ook andere Vlaamse folkores werden getransformeerd door de minister himself in behoorlijk vulgaire liedjes waar hijzelf het hardste om liep te lachen.
Het ergste moest eigenlijk nog komen Tijdens een gesprekje met zijn raadgever vroeg ik wat ze precies hebben gedaan in NY wel zei die we hadden wat vergaderingen Ik vroeg waar gingen die dan over hij zei tja eigenlijk zijn deze geannuleerd want de rest van de UN zat in Geneve ( allee goe de Belgische minister met delegatie zit hier maar hun afspraken in Geneve )dus vroeg ik weer wisten jullie dat dan niet op voorhand zegt hij jawel hoor maar weet je het is momenteel zo stil in Brussel, niks gebeurd er, dus konden we evengoed naar NY gaan, weet je ik was hier nog nooit geweest ????!!
tja daar wordt je toch echt even stil van Goed in ieder geval om te weten dat de financiele crisis tot bij de top van onze politiek doorsijpelt.
Op een bepaald ogenblik wilde Minister Van Defensie graag mijn taak achter de bar overnemen Hij blaakte daarbij maak je geen zorgen we betalen alles Ik zei dat dat goed was maar dat of dat ik dan ook even zijn taak mocht overnemen. Samen werkt, I guess
28-11-2008 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
27-11-2008
Hómeldesjómel (alles dooreen, verward,ongeordend) is een klanknabootsende combinatie van hommel(en,es) wat donderen, razen, op stelten betekent en sjoemelen uit het Duitse schummeln (heen en weer rennen, knoeien).
Ook hoetertekoeter is klanknabootsend. Het
betekent (te) vlug, slordig en verwijst naar hoetelen (onhandig bezig zijn) en koeteren (krom praten, gebrekkig spreken). Koeter komt van Kauer, naam voor de Zwitserse stad Chur waar Reto-Romaans werd gesproken, een taal die voor de Duitsers barbaars was.Fleus (fluks) betekent aanstonds, straks. Te fleus verwijst naar het recente verleden. Bediejmen en taajniejen betekenen beide meteen, terstond. In het eerste zit het woord demee, een gewestelijke vorm van temee of temet . Het eerste deel van taajniejen is ongetwijfeld tijd. De toevoeging van de negatie niejen leidt dus tot de betekenis geen tijd, onmiddellijk. Vermoedelijk is de combinatie ontstaan als een ongeduldige repliek op bv. k heb of t is nog tijd genoeg. Rèskes (even) komt van ereis,ontstaan uit het Middelnederlandse ene reise (een keer, eens). Pertang (nochtans) is een vervorming van het Franse pourtant. Rewaajns of re wêjns (ruw, woest, ongemanierd) is samengesteld uit rauw of rouw (ruw ,woest), het achtervoegsel aan waarmee een persoonsnaam wordt gevormd (iemand die ruw is) en het achtervoegsel s dat het zelfstandig naamwoord opnieuw tot bijvoeglijk naamwoord maakt.
27-11-2008 om 09:51
geschreven door Gust Adriaensen
25-11-2008
Respect voor de wet
Minister Keulen weigert opnieuw de drie burgemeesters van de faciliteitengemeenten, die de taalwet aan hun laars lapten, te benoemen. Marino Keulen stelt terecht dat het ver gekomen is, als je jezelf moet verdedigen wanneer je de wet gewoon toepast.
Denk je dat de media en in het bijzonder de zelfverklaarde kwaliteitskranten 'De Morgen' en 'De Standaard', de minister steunen? Verre van. Zij hebben het over de politieke gevolgen, het doorkruisen van de communautaire tactieken en onderhandelingen, het afblokken van de Vlaamse minister-president, enz.
Desmet en Vandermeersch laten anders wat graag verstaan dat ze hoge deontologische normen hanteren, vegen geregeld politici die het niet zo nauw nemen met het respect voor de wet, de mantel uit, wijzen op de groeiende kloof tussen politiek en bevolking.
Nu pleiten ze voor het miskennen van de bestaande wetgeving.
Verwerpelijk.
25-11-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
24-11-2008
Trek je kleren uit, geniet van de zon, relax! Welkom in Nederland!
In een ironisch stukje in 'De Volkskrant' van 17 november, vertelt Abdelkader Benali hoe hij als kind tijdens een strandwandeling zijn ouders kwijtraakte en in een chaotische zoektocht terechtkwam op een naaktstrand. 'Ik wist niet wat het was, maar ik zag wel wat het moest voorstellen', schrijft hij. En ook: ' ik zag voor het eerst dat Nederland een voorbode van het paradijs is. Waar op aarde zitten mensen zo lekker in hun vel als hier en waar wordt het landschap zo heerlijk schaamteloos ingevuld!' Tja.
Als het een beetje druk is op een naaktstrand, wordt het landschap misschien 'heerlijk schaamteloos' ingevuld, maar word je vooral geconfronteerd met de geconcentreerde lelijkheid -enkele uitzonderingen niet te na gesproken-, en de degeneratieve kenmerken van het mensdom. Een pijn voor de ogen voor elke ware estheet, zelfs al is hij Hollander.
Wanneer nemen de instanties die de vervuiling van de zee, het strand en de duinen proberen tegen te gaan, maatregelen tegen de grootste aanslag op de schoonheid van het kustgebied: de strandjes met paraderende mensjes in hun blootje?
Een voorstel: dat de ministers Cramer en Verburg, en natuurlijk ook Rouvoet, eens in hun nakie (ze behoren op het eerste zicht wellicht ook zonder kleren nog tot de vrij goed geconserveerde menselijke exemplaren) poolshoogte nemen. Dan zullen ze meer dan waarschijnlijk tot de conclusie komen dat enkele bij wet opgelegde lapjes textiel (eventueel gesubsidieerd door de overheid) de schoonheidskwaliteit van het Nederlandse kustgebied enorm zullen doen stijgen.
24-11-2008 om 19:37
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2008
Contradictio in terminis
Contradictio in terminis
Kan de VRT nog wel een OPENBARE omroep genoemd worden, wanneer hij een groot deel van de tv-bezitters verhindert een aantal programma's te zien, door het invoeren van RODE KNOP-PROGRAMMA'S ?
23-11-2008 om 23:18
geschreven door Gust Adriaensen
22-11-2008
Is Phara (het) moe?
Is Phara (het) moe?
'Phara' van donderdag 20 november, dat voor driekwart gewijd was aan Bettina Geysen en de Vlaamse Progressieven (het vroegere Spirit), riep heel wat kritische bedenkingen op.
De beschaafdste lui rond de tafel waren nu eens duidelijk de twee politici, de witte burgemeester en de zwarte schepen. Keetschopper en groot laweit Radhakisjun brulde enorme simplismen en provocaties over iedereen heen. Wedden dat hij het niet aandurft op de Nederlandse tv te schreeuwen dat de leden van de Nederlandse koninklijke familie, overijverige hoerenlopers zijn? Zelfs Van Istendael kon er zich niet van weerhouden enkele kwaadaardige en totaal ongefundeerde aanvallen richting de brave vertegenwoordigers van een partij in ontbinding te sturen.
Bijzonder weerzinwekkend en getuigend van normvervaging was de passage waarin zowel Phara herself als de 'ruimdenkende geesten' Geert en Prem, de exorbitante onkostennota's van Geysen onder de mat schoven en van de 'klokkenluiders' bijna de te bespotten schuldigen maakten. Nog pijnlijker was het denigrerende en schampere gelach van Phara, bij de terechte beschuldiging aan het adres van de VRT: de instelling is mede verantwoordelijk voor de verwerpelijke graaicultuur vna haar topmensen, omdat er omtrent de onkosten geen regeling en amper controle is.
De Nederlandse amokmaker werd geenszins door de Aguire afgestopt. Het item over Geysen en de VL-PRO, werd een stuurloos, irritant en chaotisch gekrakeel. Phara bracht nog amper een woord uit en ook Lieven, onze degelijke en getalenteerde boerenzoon uit Zondereigen, kon, ondanks zijn pogingen, geen lijn krijgen in het waarschijnlijk polemisch bedoelde geouwehoer van Radhakishun en Van Istendael.
Wat is er overigens met journaliste Phara aan de hand? Vaker en vaker zie je haar in 'Phara' er ongeïnteresseerd, lusteloos, verveeld, afwezig bij zitten. Ze ondergaat het gesprek (eerder: het geruzie), zegt amper een woord, doet nauwelijks een poging om de gasten bij het onderwerp te houden of de discussie in goede banen te leiden.
Is ze moe? Het moe?
22-11-2008 om 18:45
geschreven door Gust Adriaensen
20-11-2008
Graaicultuur
Volgens 'Knack' waanden de vroegere grote bazen van de VRT, Tony Mary, Aimé Van Hecke en Bettina Geysen, zich in de periode 2005-2006, onaantastbaar. Hun onkostennota's getuigen van een leven vol luxe en genot.
Eén etentje springt sterk in het oog: op 29 maart 2006 gaf Mary 3019 euro uit bij het gerenommeerde Brusselse restaurant 'Comme chez soi' voor een diner met veertien mensen. Dat is 215 euro per persoon. Alles op kosten van de VRT natuurlijk. Dat wil zeggen: op kosten van de belastingbetaler.
Geysen, die amper een jaar voorzitter van de zieltogende Vlaamse Progressieven (vroeger Spirit) is, heeft na de bekendmaking van de onkostennota's ontslag genomen. Onbegrijpelijk en tekenend voor een verregaande normvervaging is dat zij zich eerder slachtoffer dan schuldige voelt.
De politica staat nu terecht in het oog van de storm. Medelijden hoef je met dergelijke profiteurs niet te hebben. Maar het spijtige gevolg van dit focussen op Geysen is wel dat de Grote Graaiers, Mary en Van Hecke te veel buiten schot blijven.
20-11-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Krê?elen is de dialectische uitspraak
van het algemeen Nederlandse krakelen wat luidruchtig twisten, kijven betekent. Krakeel is een volksetymologische vervorming o.i.v. kraken van het Franse querel(le) en het Latijnse querella (klacht, strijd). Pèrmeteeren is waarschijnlijk een verbastering van het Franse (se) lamenter (weeklagen, jammeren, zich beklagen). Iemand die zeurt pesjankelt. Het woord pesjonkelen heeft een heel andere betekenis: biddend rond een kerk of altaar gaan. De oorsprong ervan is te vinden in Portiuncula, de naam van een door Franciscus van Assisi herstelde kapel in de buurt van Assisi. In de 17de eeuw werd er een barokke basiliek omheen gebouwd. Sedert de 14de eeuw kon daar de zgn. Portiuncula-aflaat (een volle aflaat) eenmaal per jaar, nl. op 2 augustus (inwijdingsdag) worden verdiend. Later kon deze aflaat in elke parochiekerk op 2 augustus verkregen worden. Bèllen betekent morsen in het bijzonder met voedsel, slordig omspringen met en is afgeleid van het zelfstandig naamwoord bèl (lap, flard). Meej de bèlkaawer raawen werd gezegd wanneer iemand bv. met een kruiwagen hooi het s zaterdags netjes geharkte erf weer volslodderde. (Zich) begowen (begaaien) betekent slecht behandelen, toetakelen, bevuilen, bezoedelen. De uitdrukking diejen kan zich nogal begowen wordt ook gebruikt voor iemand dieongeremd eet, drinkt, feestviert. Dalken en baaren drukken ongeveer hetzelfde uit: zich over moeilijk ,bv. slijkerig, terrein een weg banen. Taffelen ( en taffel, nen taffelêr) is een nevenvorm van tjaffelen , een frequentatief van het klanknabootsende tjaffen. Het betekent strompelen, struikelen, niet opschieten.
Keziejem voor loon komt van het Franse quinzième (vijftiende) en verwijst meer dan waarschijnlijk naar de uitbetalingsdatum in het midden van de maand. Geroosterd brood heette gehèèsten broewet wat verband zou kunnen houden met het Duitse heizen (verwarmen). Ne gétgraacht is een sloot met drabbig, troebel water. Krèl(len) , gescheurde kleren, gescheurd weefsel, zou kunnen teruggaan op het Franse querelle (twist, krakeel). Ne nùts is een oets,mallejan, een wagen bestaande uit een as met twee hoge wielen en een disselboom om bomen en andere lange, zware lasten te vervoeren. Het woord komt van het Oud-Franse ostil, ustil (gereedschap, apparaat) en is ook verwant met hoefstal. E slop is verwant met sluipen en betekent nauwe doorgang, toegang tot een perceel. En hùbéd is het hoofdbed, voorend: de voren die aan het hoofd of het einde van het perceel dwars geploegd worden ten opzichte van de rest. Ne volêr (vooraard) is het voorste of achterste deel van een stuk grond waar bij het ploegen of eggen gedraaid werd. ----------------------------------------------------
12 maart 2009: 'Een dorpsevocatie -Het Retiese landschap in woord en beeld' door Paul Stappaerts en Gust Adriaensen.
-------------------------------------
20-11-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
19-11-2008
Uitdrijving: een ethisch probleem
De uitdrijving op bevel van een rechter, van enkele honderden sans-papiers, uit een gekraakt, niet langer gebruikt gebouw van Electrabel, en de weigerachtige houding om de asielzoekers ergens anders onderdak te geven, roepen hoe dan ook ernstige morele vragen op.
Electrabel en de rechtbank beroepen zich op een brandweerrapport om de ontruiming te verantwoorden. Maar het is duidelijk, zoals wel vaker het geval is, dat het doel de middelen heiligt. Veiligheidsoverwegingen worden ingeroepen om eigenlijk het materiële eigendomsrecht bruut te doen gelden. Ten nadele van asielzoekers die geen kant uit kunnen.
Het gebouw stond al een hele tijd leeg. Electrabel had en heeft het dus niet nodig. Ook de rechter weet dat. Toch houden zij geen rekening met de praktische en psychische problemen die hun bevel tot uitdrijving voor de asielzoekers, onder wie ook kinderen, veroorzaakt.
Dat honderden mensen na die uitzetting, ook nog eens uit een leegstaand schoolgebouw worden verdreven en slechts met veel moeite logies voor de nacht vinden in een gebouw van de ULB, geeft toch wel een bijzonder wrang en ontluisterend beeld van hoe er in een van de rijkste landen ter wereld, met hulpeloze medemensen wordt omgegaan.
De politici die voor enkele dagen moord en brand schreeuwden over de omvang van de koninklijke dotatie, systeem dat ze jaren geleden onder Dehaene zelf hadden ingevoerd, zwijgen tot nu toe in alle talen.
19-11-2008 om 07:49
geschreven door Gust Adriaensen
18-11-2008
Tafelspringer
Pro of contra de monarchie, je kan alleen maar misprijzen voelen voor het gehuil van politici van de meest diverse pluimage. Want zijzelf of hun partijen hebben het dotatiesysteem voor de koninklijke familie goedgekeurd, dat nu, zoals het hoort in een rechtsstaat, gewoon wordt toegepast.
De man met de grootste en hypocrietste muil, is tafelspringer Pol Van Den Driessche. Wat hield deze senator(!?) tegen om al veel langer zijn partij, de CD&V, onder druk te zetten of om zelf voorstellen tot verandering van het systeem in te dienen?
Nu huilt deze showman en 'royalty watcher' boven de andere wolven in het bos uit . Zum Kotzen!
18-11-2008 om 18:05
geschreven door Gust Adriaensen
17-11-2008
Leve de fiscus!
Leve de Fiscus!
Enkel de gewone mensen betalen belastingen
Paul Schrijvers in het belastingparadijs België (tussen Noordzee en Monaco) op zoek naar 'Het geheim van de bruine omslag'.
Voorstelling (niet fiscaal aftrekbaar!!)
Organisatie: FAN (Financieel Actie Netwerk) FAN wil de fiscale druk op lage en middelgrote inkomens verminderen en het progressieve karakter van de be- lastingen behouden.
Om even over na te denken:
Onderzoek van Price Waterhouse Coopers illustreert de verschillen in de belasting op kapitaal in België en zijn buurlanden. Op een financiële belegging van 5 miljoen euro (de helft in aandelen en de helft in obligaties) die elk jaar 225.000 euro interest oplevert, betaal je bijvoorbeeld in België maar 33.750 euro belastingen. In Frankrijk betaal je 83.700 euro, in Duitsland 67.150 euro en in Nederland 57.573 euro.
17-11-2008 om 16:58
geschreven door Gust Adriaensen
15-11-2008
Het spel der kinderen is een spiegel die ons steeds opnieuw verraadt. We zien onszelf met onze kleine kanten. We horen t ruwe woord de dreiging of de straf of soms een klaterende lach. Hij corrigeert voortdurend onze ogen zo bijziende wanneer hun blik onszelf bestrijkt.
15-11-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
13-11-2008
Het Retiese dialect 21
Als je mójenèks of schaars gekleed rondloopt, ben je e schammenèk, een samenvoeging van schamen en naakt, die gebruikt wordt als scheldwoord. Een persoon, in het bijzonder een vrouw, die zich ongewoon gedraagt, enigszins non-conformistisch is, wordt e perél genoemd. Het pleonasme en kôj praaj betekent een kwaadaardige vrouw, serpent, feeks. Prij duidt namelijk reeds een kwaadaardige vrouw aan en komt zoals prooi van het Latijnse woord praeda(buit). En busselmójer(busselmoe(de)r)is een vrouw die zich slordig, onelegant , onaangepast kleedt. En kèl duidt een flauwe, kleinzerige vrouw aan. Het mannelijke equivalent is ne kèlleman. Iets minder negatief klinkt e kèlle?en dat wordt gebruikt om een kind met de vermelde karaktertrekken aan te duiden. Kèlle?es van de mèt meej en bulle?en (vodje)ôn der gat geplèktis een scheldliedje gericht tegen de als flauw en nuffig beschouwde meisjes van het dorpscentrum. en niemand hoorde zich graag e kèlle?en (lievelingsleerling)van de juffrouw of de meester noemen. Kèl komt van kal wat babbelaarster betekent. Ne mèttekó (martiko) komt via het Franse matricot van het Middelnederlandse Marteken, vaak de naam van de aap in het dierenverhaal. De betekenis is een lomp en/of lelijk iemand. Ne kwiet (dwaas) is een vervorming van kwibus uit het Latijnse quibus. Denkbaar is een ontlening in de situatie waarbij de celebrant van de mis in de prefatie een ...cum quibus... uitspreekt , waarop diaken en subdiaken zich bij hem voegen , zodat grappenmakers daarvan ...kom kwibus ... maakten. Niet direct typisch dialectisch maar wel erg plastisch is ne krómmen stoofhôk waarmee een bejaarde met enige zelfspot zichzelf aanduidde.
Nen brèùst duidt een stevig gebouwde kleuter aan. Mogelijk is brèùst een vermenging van brok (flink uit de kluiten gewassen) en borst (jongeling)Ne pagadder is een snaak, guit, soms ook een troetelnaam voor klein kind. Het woord gaat terug op het Spaanse pagador (betaler). En mowet is een dienstmeisje, meid. Het werd ook gebruikt als goedkeurend aanspreekwoord voor een inschikkelijk, dienstvaardig meisje. De oorsprong is het Middelnederlandse Martha , maerte, marte genoemd naar de dienstvaardige Martha uit het Lucasevangelie. E mèère?en (processiemeisje) is het verkleinwoord van maar(te) .Of van mère(aanspreektitel bij sommige orden van kloosterzusters). Dat is en as betekent een uitblinker, een bekwaam iemand. Aas, de één in bv. het kaartspel, komt via het Middelnederlandse aes (kleinste eenheid van gewichten of spel) uit het Latijnse as (eenheid van munten en gewichten, oorspronkelijk een rechthoekig stuk koper als standaardgewicht).
13-11-2008 om 17:04
geschreven door Gust Adriaensen
Leterme met de billen bloot
Als premier van een EU-land in verband met de Fortis-reddingsoperatie zeggen dat 'de kantoren van de Europese commissie' op 28 september gesloten waren, en prompt door commissaris Kroes van leugens beschuldigd worden: het moet hard aankomen bij Leterme.
Het incident is niet van aard om de Europese en internationale status van de Belgische eerste-minister op te vijzelen. Integendeel. Ik heb een heel sterk vermoeden dat in de Europese salons nogal wat denigrerende en sarcastische sneers aan het adres van Leterme circuleren.
Ook vele Belgische 'onderdanen' voelen ongetwijfeld een soort van plaatsvervangende schaamte over zoveel leugenachtig gestuntel op het Europese forum. En voor de oppositie is dit natuurlijk gefundenes Fressen.
Wat Leterme ertoe bezielde om dergelijke flagrante leugen eruit te flappen, dat mag Yves weten.
13-11-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
11-11-2008
Jan Mulder en de seksuele moraal
De naam Jan Mulder klinkt zeker de voetballiefhebbers nog wel bekend in de oren. Maar sedert geruime tijd is de gewezen Nederlandse voetbalster ook een vinnige columnist voor 'De Volkskrant'.
In 'De Volkskrant' van 10 november veegt Mulder de fractieleider en minister Rouvoet van de ChristenUnie, de mantel uit. Deze, volgens Mulder, uiteraard oerconservatieve en reactionaire politicus, heeft het namelijk aangedurfd zijn bezorgdheid uit te spreken over de 'losgeslagen seksuele moraal van de jeugd'. Dat is genoeg voor de columnist om de verkrampte taboesfeer rond seks van een halve eeuw geleden op te roepen, inclusief de klassieker dat je 'van masturberen ruggenmergkanker krijgt'.
Hopelijk heeft Mulder nog altijd geen ruggenmergkanker maar met zijn lees- en beoordelingsvermogen is alleszins iets mis. Rouvoet stelt alleen maar een 'maatschappelijk debat over de losgeslagen seksmoraal bij de jeugd' voor. Stelt Mulder zich de vraag of dergelijk debat nuttig, verantwoord, nodig is? Neen. Doet hij een poging om na te gaan of er bewijs is van 'losgeslagen seksmoraal bij de jeugd'? Neen. Integendeel. Jan Mulder begint als een overjaarse gefrustreerde puber maar met de herkenbare, voorspelbare ironie van een vijftigplusser wanneer het over dergelijk onderwerp gaat, de seksuele moraal van vijftig jaar geleden op te roepen. Die zit er, onder Rouvoet, zoveel is duidelijk voor de columnist, weer aan te komen.
Kom nou, Jan. En herlees eens aandachtig een aantal van je andere stukjes, bijvoorbeeld over de losgeslagen sportmoraal...
11-11-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
10-11-2008
Wannes Van de Velde-Miriam Makeba
Op dezelfde dag werd bekendgemaakt dat Wannes Van de Velde en Miriam Makeba overleden zijn. Van de Velde na een slepende ziekte, Makeba plots na een concert in Italië.
Van de Velde was in Vlaanderen veel bekender dan Makeba maar had niet de internationale uitstraling van de Zuid-Afrikaanse zangeres.
Beiden echter hebben gedurende heel hun zangcarrière een kritische en vrije houding bewaard ten overstaan van mens en samenleving, machthebbers en ideologieën. Dat siert ze in hoge mate.
10-11-2008 om 22:00
geschreven door Gust Adriaensen
08-11-2008
In deze bijdrage besteed ik aandacht aan een aantal woorden die lichaamsdelen, aandoeningen, kledingstukken en personen met bepaalde (meestal negatieve) kenmerken aanduiden.
Het algemeen Nederlandse en buts betekent een puistje, builtje, bultje en komt van het Franse bosse. Zo goed als verdwenen is het gebruik van nen hèùst om een stevige buil in het bijzonder op het (voor)hoofd aan te duiden. Horst betekent in de eerste plaats hogergelegen grond, oneffen stuk land.Ne padschaajter is waarschijnlijk een volksetymologische vervorming van paddenschieter of strontje, gerstekorrel : een zweertje aan het ooglid ontstaan door ontsteking van een der kliertjes van de oogharen. De uitdrukking haj heej óp den hofpad gepiest betekent hij heeft een lopend oog, een prutoog. Ne pol duidt een mollig handje aan en is verwant met het Middelnederlandse pulen, puylen wat zwellen betekent.
In het bijzonder op het ijs kon je en gatstaar vallen : een harde val op je achterste veroorzaakt een ster, een straalsgewijze barst.De blikmjés is blikaars of ontvelling aan het zitvlak. Het woord is samengesteld uit blik : open, (van vel ) ontbloot en maars, een oud dialectwoord voor aars, anus. De liesstreek werd aangeduid door dunnen: k hém paajn in men dunnen. De kuiten van de benen zijn de brôwen. De dialectische nevenvorm van het algemeen Nederlandse maar verouderde verzenen (hielen) is vès(sen). Het woord komt van het Middelnederlandse versen(e) en is verwant met het Latijnse perna (been, dij) en het Griekse pterna (hiel, ham). E plùddeke is een eerder onschuldige ziekte-epidemie
De dialectische uitspraak van moedernaakt is mójenèks. En pots( muts, pet zonder klep)is de verkorte vorm van kapoets (monnikskap). Aan de oorsprong liggen het Duitse Kapuze en het Italiaanse cappuccio.Een (korte) mantel werd soms wel eens (ironisch) ne paltó genoemd. Het is het algemeen Nederlandse woord paletot dat ontleend is aan het Frans. En kliêr is een gilet, vest. Mogelijk houdt het woord verband met het Franse collier uit het Latijnse collares (met betrekking tot de hals) . E zjipjen is een korte kiel voor mannen. Het zou een vervorming zijn van het Franse jupe (vrouwenrok). Ook ne frak (jas) is Frans van oorsprong. Het Oud-Franse froc betekende monnikspij. In je jas- of broekzak hoort natuurlijk nen bollesdoek (zakdoek). Het eerste deel van het woord is buil (zak). Pollevie (hoge hak van een schoen) komt via het Spaanse polevi uit het Franse ponts-levis wat ophaalbrug, wipbrug , het meermalen steigeren van het paard(!) betekent.
08-11-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
07-11-2008
Noël Slangen: het commercieel cynisme mijlenver voorbij!
De bedenkelijke praktijken van 'communicatiespecialist' Slangen en zijn Groep C, vullen al vele bladzijden. Maar deze gladde, miljoenen binnenrijvende jongen, blijft voor extra stof zorgen.
Recent waren er de berichten over de schokkende tegenstelling tussen de omvang van het honorarium voor Groep C én de kwalitatieve en kwantitatieve communicatieprestaties omtrent de omstreden Oosterweelverbinding in Antwerpen.
Nu blijkt dat Slangen ingehuurd is door een aantal Nederlandse gemeentebesturen die het operationeel maken van de IJzeren-Rijnverbinding willen verhinderen. Tot hier geen probleem. Maar Slangen is ook (!) directeur van Open VLD en deze partij, zowel als de Vlaamse regering, ijvert al vele jaren voor het opnieuw openstellen van deze spoorlijn. Hoeveel hoeden heeft 'communicatiespecialist' Slangen wel niet in de kast liggen?
Voor Slangen moet het allemaal kunnen. Voor hem is er helemaal geen (deontologisch) vuiltje aan de lucht. Als jongetje met een grote bek, voegt hij er brutaal aan toe: 'Als de Vlaamse regering mij had ingehuurd, zou de IJzeren-Rijnverbinding al lang opnieuw functioneren.' Als toppunt van commercieel cynisme kan dat tellen!
07-11-2008 om 17:37
geschreven door Gust Adriaensen
06-11-2008
Gemengd zangkoor Retie
Recanti zingt het uit
Recanti nodigt u uit op ons afscheidsconcert.
We brengen een greep uit het rijkgevuld repertorium.
Wij hopen u daar te mogen begroeten.
Els Verwaest sopraan
Krissie de Waardpiano
Marcel Onsiaalgemene leiding
In de Sint-MartinuskerkRetie
Op zondag 23 november 2008 om 15.00 u
Inkom : 9,-(VVK: 7,-; kinderen 12jr. gratis)
Kaarten: 014/37.92.81
Op zaterdag 29 november luisteren we om
16.30 u de misviering op in de St-Martinuskerk
06-11-2008 om 22:20
geschreven door Gust Adriaensen
Baracklimerick
Er was eens een man in Amerika Die had een zwarte oma in Kenia. Hij zei: 'Ik ben een knappe halfzwarte vent, ik wil naar het Witte Huis als president.' En hij zorgde voor een echte Obamania!
06-11-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
05-11-2008
Barack Obama
De Amerikaanse verkiezingscampagne voor het presidentschap is iets van lange duur, heeft een hoog showgehalte, vergt het uiterste van de kandidaten en verslindt miljoenen.
Ze leidt uiteindelijk tot de verkiezing van de machtigste man of vrouw ter wereld. Dat is ook voor ons belangrijk en de grote belangstelling voor de Amerikaanse verkiezingen en de winnaar ervan, is dan ook meer dan terecht.
Barack Obama heeft met zijn boodschap van 'change' een klinkende overwinning behaald en grote verwachtingen gewekt.
Of er in het buitenlandse beleid van de VS een sterke koerswijziging komt, valt te betwijfelen. Grotere terughoudendheid ten aanzien van Irak en Iran kan evenwel verwacht worden.
Vele Amerikanen verwachten vooral op het binnenlandse vlak een socialer beleid, zeker in de gezondheidszorg en het onderwijs. Daarop zal de eerste (half)zwarte president afgerekend worden.
Ongetwijfeld heeft Obama zijn ruime zege ook voor een belangrijk deel te danken aan zijn relatief jonge leeftijd, zijn groot oratorische talent, zijn charisma. Het is van Kennedy geleden dat een presidentskandidaat erin slaagde zovele mensen in beweging te krijgen, ze emotioneel te raken, ze geestdriftig te maken, ze in vervoering te brengen door één woord :change.
Het gevaar is dan ook reëel dat vele Obamafans diep ontgoocheld zullen zijn, wanneer de 'veranderingen' wat lang op zich laten wachten of helemaal niet komen.
05-11-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
04-11-2008
Minister De Gucht in de puree
Minister van Buitenlandse Zaken De Gucht, beleeft harde tijden.
Wat de toestand in Oost-Congo betreft, waar België toch nog altijd denkt een belangrijke vinger in de pap te hebben, mag hij toeschouwer spelen. Het zijn z'n Britse en Franse collega's die op het voorplan treden en de diplomatieke koers bepalen.
En dan is er dat uiterst vervelende bericht over voorkennis bij de verkoop van Fortisaandelen door De Guchts vrouw. Moeilijk te bewijzen natuurlijk. Maar verstandig is het natuurlijk niet dat de vrouw van een minister net voor een cruciale beslissing van de regering in verband met Fortis, nog vlug vlug een pak aandelen verkoopt.
Of de aantijging van voorkennis zwart op wit bewezen kan worden of niet, het gerucht zal De Gucht blijven achtervolgen en tast zijn politieke geloofwaardigheid zowel op het binnenlandse als buitenlandse vlak ernstig aan.
04-11-2008 om 18:35
geschreven door Gust Adriaensen
31-10-2008
De lózie (ozing) is het uitstekende dak boven de schuurdeur en de deur van het karhuis die haaks op mekaar naar de staldeur en de straat gericht stonden. René Stappaerts gaf de term als titel aan zijn in 1992 verschenen boek over Retie tussen 1900 en 1930. De nêre betekent dorsvloer en komt van het Latijnse area. De zult komt van zulle (drempel, balk) en betekent in de Kempen de dwarsbalk waarin de bovenste uiteinden van de stalleepels (stalrepels) gestoken werden. De móld (moel) is een kneedtrog of een kist om het meel voor de dieren in te bewaren. De oorsprong van het woord zit in het Latijnse mulctra.En haagt duidt een ketting aan. Het zou kunnen verband houden met het Middelnederlandse hagedochte wat krocht, onderaards gewelf betekent en vaak geassocieerd wordt met kettingen en gevangenschap.
In deze aflevering behandel ik ook een aantal uitdrukkingen die met eten en drinken te maken hebben of waarin woorden die betrekking hebben op huis en huisraad voorkomen. Groewetoeweg meej e klawen bùksjen (groot oog met een klein buikje)wordt gezegd tot kinderen die meer trek hebben dan ze kunnen opeten. Ee?en lèk nen haajspower (heispitter): overvloedig eten. Iemand die de heide ontgon , leverde labeurwerk en had veel kracht en energie nodig. Meej hoewet(hoofd , kop) èn poewet (poot) ópee?en betekent alles, tot het laatste restje opeten. Een persoon die bij het eten voedseldeeltjes in de buurt van de mond morst rédt teegen den dùrstaajl (rijdt tegen de deurstijl). Wie iets te warm drinkt of eet loopt grote kans de hôren van zen ziel te stoo?en.Wanneer je van een bepaald soort voedsel huiduitslag krijgt is dat ùtslag van inslag.Heb je lang niet gegeten en heb je heel veel honger, dan ziede ze bótteren. Nog erger is het wanneer je het mènneke krégt of de gèrhónger (geeuwhonger). Geeuwhonger is de volksetymologische vervorming van gahonger wat plotselinge honger, flauwte betekent. Dat veel snoepen als een dure aangelegenheid werd beschouwd , zit verwoord in ne snoeper heej het nog draaj dôgen iejer óp as nen drinker.En wees niet directerg ongerust wanneer je iets inslikt , want wa dùr de roeper gô, gôt dùr de poeper.
Beteuterd kijken is kaj?en of ge de steel van t pènne?en (pannetje) gestoewe?en (gestoten) hét. Iemand die wel ergens een grens stelt maar accepteert dat een ander zelfs meer dan de helft van iets opeist kan zeggen. ik kan goed verdrôgen da ge in de hélft van t béd ligt, mèr da ge ew dan nog in de sazie rolt ok ..Wanneer je een buitengewoon knappe vrouw ziet, kan je zeggen :zoewe kunt ger gén zwieje?en óp een kaaw moos. Heimelijk iemand afluisteren wordt zwaar aangerekend: bêter nen dief ôn de klink dan en lèùstervink. Als er mensen (kinderen) aanwezig zijn die iets niet mogen horen, wordt gewaarschuwd: er zén la?en ôn t hojs. Om spijt of ontgoocheling te relativeren ,werd wel eens gezegd: Is da zund? Booter ôn ew gat smêren èn ew broewed druujeg ee?en, das zund. Als je ophoudt met werken wanneer je iets uitlegt kreeg te horen: klappen èn brawen (breien).
31-10-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Valencia
De tocht naar Valencia voert ons langs Benidorm. Een prachtig aangelegde laan, fonteinen, bloemperken. Rechts van ons de wal van torenhoge hotels langs de kust.
Valencia: een bruisende, indrukwekkende stad. Historische gebouwen bij de vleet: de kathedraal, de Torres de Serranos: een van de twee overblijvende stadspoorten uit de 14de eeuw, het beursgebouw la Lonja de la Sede, in 1996 door de UNESCO tot werelderfgoed verklaard, met de grote hal, de Sala de Contratacion, een enorme, rijkelijk versierde ruimte, die gedragen wordt door vele spiraalvormige zuilen, de Mercado Central, een van de grootste overdekte markten van Europa, het art- nouveaustationsgebouw.
Maar Valencia kan ook uitpakken met futuristische gebouwen. In de bedding van de omgelegde rivier de Turia, werd niet alleen een stadspark aangelegd, maar verrees ook de hypermoderne Ciudad de las Artes y las Ciencias, de stad van Kunsten en Wetenschappen, ontworpen door de beroemde Spaanse architect Santiago Calatrava. Verbijsterende architectuur!
Valencia es la tierra de las flores, de la luz y del amor. (Jose Padilla)
Op de terugreis vangen we in Avignon nog een glimp op van het Palais des Papes, dat boven de stad uittorent. Voorbij Dijon maakt het blauw plaats voor grijs en nog een aantal kilometers verder naar het noorden, valt de regen met bakken uit de lucht. Het is duidelijk: we naderen de heimat.
31-10-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2008
Phara en Dedecker
In 'Phara' van enkele dagen geleden werd politicus Dedecker op de rooster gelegd over het door hem aangekondigde schandaal .
Het geeft natuurlijk te denken dat Dedecker een schandaal aankondigt maar eraan toevoegt dat hij het nog niet uitbrengt omdat hij nog niet alles uit- gespit heeft. Dus is er hoe dan ook nog onzekerheid over het feit of het een echt schandaal is. Ofwel wacht hij politiek interessantere tijden af om ermee voor de dag te komen. En dergelijke tactiek roept ernstige deontologische vragen op.
Of je nu voor- of tegenstander van Dedecker bent, de manier waarop de politicus werd aangepakt, kon evenwel gewoonweg niet door de beugel. Het was geen gedachtewisseling of interview maar kruisver- hoor en rekwisitoor tegelijk. Lanoye (met wat voor een afschuwelijk accent spreekt een van onze bekend- ste auteurs toch), nam daarin het voortouw, zonder dat de presentatoren ook maar een poging ondernamen om hem af te remmen. Maar wat erger was: Phara deed vol ijver en vooringenomenheid mee aan het partijtje Dedecker-bashing. En dat is niet de taak van een presentatrice en moderator, zou ik denken.
30-10-2008 om 20:32
geschreven door Gust Adriaensen
29-10-2008
Alicante-Villajoyosa-Sierra de Aitana
We logeren in Alicante aan de Costa Blanca met zicht op zee. Een woud van grote hotels lijnt de kust af.
Maar enkele kilometers landinwaarts kom je in een heel andere wereld terecht, een wereld van bergen, valleien, kliffen, kleine charmante dorpjes en vooral grandioze vergezichten. De Sierra de Aitana is vooral bekend om zijn kalkmassieven die met hun toppen hoog boven het landschap uitsteken.
Villajoyosa heeft een gezellige oude stadskern met in het bijzonder de huizen die over de Amadorio hangen, een lang strand en een vissershaven. Langs de promenade vinden we een restaurant, uitgebaat door een Antwerpenaar, waar we een 'Vlaamse' hap eten. In de buurt ervan is er een Nederlands etablissement. Het is duidelijk: hier komen vele toeristen uit de lage landen.
29-10-2008 om 19:41
geschreven door Gust Adriaensen
27-10-2008
Sierra Nevada
Het hotel is een afgelegen, robuust, nogal bizar bouwwerk. De houten balken in de eetzaal zijn zo te ruiken nog maar recent gecarbolineerd. Er is evenwel een zwembad en de omgeving is schitterend.
Een lange bergwandeling laat ons kennismaken met een aantal witte dorpjes en de traditionele terrasbouw. We stappen enkele kilometers langs een bevloeiingskanaaltje, hoog op de bergflank. Het uitzicht is prachtig. Spijtig genoeg worden meer en meer akkertjes niet meer bewerkt want niet rendabel. De picknick in een dorpje wordt opgevrolijkt door accordeonspel, dat ook enkele Spanjaarden weet te bekoren..
27-10-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2008
Granada
Het oponthoud in Ronda, bekend om zijn 'Puente Nuevo', de in 1751 voltooide brug die de 98 m wijde en 90 m diepe Tajokloof overspant, duurt niet lang en is minder aangenaam door een fikse onweersbui.
Granada, de stad van het 'Alhambra', is de volgende halteplaats. Het rode kasteel is een verzameling van schitterende paleizen en tuinen, die in de 14de eeuw op de heuvel gebouwd werden, aan de voet van Spanjes hoogste bergketen, de Sierra Nevada. In het bijzonder het filigraan van stuc en de stalactietgewelven in een aantal zalen, zijn van een ongeëvenaarde artistieke en technische kwaliteit. Een sprookje!
's Avonds woonden we een flamencoshow bij en maakten we na afloop een wandeling door het Albaicín, de oude Moors-Arabische wijk.
Para los barcos de vela, Sevilla tiene un camino; por el agua de Granada sólo reman los suspiros. Ay, amor que se fue y no vino!
(Aan schepen met zeilen biedt Sevilla doorgang; over het water van Granada roeien enkel zuchten. Ach, liefde die verdween en niet terugkwam!)
Federico Garcia Lorca (1898-1936) uit 'Baladilla de los tres rios'.
25-10-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Ardennenhaiku
De herten burlen. Hinden luisteren schichtig, ver weg in het bos.
25-10-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
24-10-2008
Het Retiese dialect 18
Nen triezeej is een trijzel, een (ijzeren) zeef voor droge waar. Het woord gaat terug op het Middelnederlandse triselen, dat draaien betekent. Nen témst is de dialectische uitspraak van het algemeen Nederlandse woord teems, dat zeef, vergiet betekent. Het woord komt uit het middeleeuwse Latijn: tamisium. Passe-vite is Frans voor roerzeef. E scheel (deksel) is een samentrekking van schedel. E spinjen is een mandje dat op de schoot werd gezet om bv. aardappelen te schillen, erwten te doppen. Spint, spinde was oorspronkelijk een maat voor droge waren, het twintigste deel van een hectoliter. Een onderleggertje wordt en bèdde?en genoemd. Het Middelnederlandse berd betekent plank, tafel. En teloewer (bord, teljoor) komt van het Middelnederlandse taillioer (schotel vooral gebruikt voor het snijden van vlees), dat ontleend is aan het Franse tailloir (hakbord), waarmee het woord taille (middel) verwant is. Teljoor en taille: een toch wel betekenisvolle verwantschap. Als er niet veel op het bord komt, heb je geen reden om te zitten giêzen (begerig kijken naar). Het woord is verwant met gierig. Frinkèt of verkèt (vork) is de vervorming van het Franse fourchette, de verkleinvorm van fourche (hooivork, gaffel). E schowes (scheermes) is evenals schaar (om te knippen) en schaar (kerf, kras) van dezelfde basis als scheren. Een ragebol wordt naar de vorm en halve môn genoemd en ne wringer is een mangel om gewassen kleren glad te strijken of het meeste water eruit te verwijderen. Na gedane arbeid mag je uitrusten in de zùrg. Dat is de verkorte vorm van het algemeen Nederlandse woord zorgstoel, een leunstoel met hoge rug. En sazie (sarge, deken) komt van serge, een bepaald soort weefsel.
24-10-2008 om 20:38
geschreven door Gust Adriaensen
23-10-2008
In Booischot nam gisteren de voormalige BRT-directeur-generaal Cas Goossens een interview af van zuster Jeanne Devos. Zij zet zich sedert vele jaren in voor de huisarbeidsters, aanvankelijk voor die van Bombay en later van heel India. Die worden vaak behandeld als echte slavinnen. Jeanne Devos en haar steeds sterker wordende organisatie vechten voor een structurele verbetering van het lot van die vrouwen. De boerendochter uit het Vlaams-Brabantse Kortenaken is zeker in India uitgegroeid tot een gerespecteerde en vereerde, in sommige kringen ook gehate, voorvechtster van vrouwenrechten.
Uit het interview kwam zuster Devos naar voren als: -eenvoudig maar zelfbewust -moedig maar niet roekeloos -gehecht aan haar familie maar toch wereldburger -bezield maar niet zweverig -gelovig maar niet kwezelachtig -christelijk maar met respect voor andere godsdiensten.
Een sterke, inspirerende vrouw!
(Jeanne Devos: Een droom ontwaakte, een ideaal groeide, huisbedienden ontmoetten elkaar en begonnen actie te voeren om hun lot te verbeteren of om te vechten tegen onrechtvaardigheid en de slavernij te doorbreken. Kleine rimpeltjes van hoop die elkaar vanuit verschillende hoeken kruisen, kernen van energie en durf. Die rimpels veroorzaakten een stroming -een stroom en veegden discriminatie en eenzaamheid weg.)
Ondertussen heeft zuster Jeanne Devos ook 'De burgerschapsprijs' ontvangen. De Burgerschapsprijs wordt sinds 2005 jaarlijks uitgereikt aan personen, initiatieven of organisaties uit België of het buitenland, die zich inzetten voor een open, democratische en tolerante samenleving. Zuster Jeanne Devos is mensenrechtenactiviste en oprichtster van de National Domestic Workers Movement (NDWM). De jury looft Jeanne Devos omdat ze vanuit haar overtuiging, over de grenzen van culturen en religies heen een belangrijke bijdrage levert aan een wereld waar de waardigheid van elke persoon, los van leeftijd, geslacht, afkomst of religie, wordt erkend en beschermd.
(Kerknet)
23-10-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
22-10-2008
Financieel surrealisme
Begrijpe wie kan:
De regering heeft alle moeite en vele nachten beraad nodig om zogezegd 'een begroting in evenwicht' -weliswaar met miljoenen die nog niet zijn toegezegd- op te stellen. Het kost klaarblijkelijk geen noemenswaardige inspanning om in een mum van tijd miljarden te vinden om in de banken te pompen of om ze te nationaliseren. -------------------------- Een topman van Fortis, die mee verantwoordelijk wordt geacht voor het debacle, wordt de laan uitgestuurd met een ontslagvergoeding van miljoenen. Dezelfde kerel wordt sinds zijn ontslag riant verder betaald door Fortis als extern adviseur.
Kafkaiaans en crimineel!
22-10-2008 om 17:55
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2008
Sierra de Grazalema
Deze sierra (bergketen) dankt haar naam aan het pittoreske bergdorp Grazalema, een van de 'pueblos blancos' in Andalusië.
We logeerden er drie dagen in een landelijk hotel. 's Avonds zorgde een van de reisgenoten met zijn accordeon voor heel wat animatie, waarvan ook de enkele Franse, Engelse, Canadese en Nieuw-Zeelandse toeristen volop genoten.
Overdag was het evenwel stevig bergwandelen geblazen. Via wandelpaden vol rotsblokken naar hoogvlakten en dan weer moeizaam dalen. Inspannend maar wat een indrukwekkend decor dat nog aan apartheid won door de rondcirkelende vale gieren.
Dicht bij een van de dorpje passeerden we een slordig boerderijtje met welgevormde, zwarte varkens: de toekomstige 'pata negra'! De boer, die we een tijd voordien gezien hadden bij het laden van cactusvijgen in de rugzakken van zijn ezeltje, was zijn varkens de vijgen aan het voeren. Een bijna Bijbels tafereeltje.
21-10-2008 om 18:02
geschreven door Gust Adriaensen
20-10-2008
Het Retiese dialect 17
Wat we nu living noemen, werd vroeger hojs genoemd. De gój kômer of vaveur was de pronkkamer. De moos was de achterkeuken, waar groenten werden gewassen, de afwas gedaan, enz. Het woord betekent modder en behoort bij mos. Een oud dialectwoord voor keuken is den hèrd. Onontbeerlijk was het hèùsken, dat zich buiten bevond of bijvoorbeeld tussen twee varkenshokken. Huisje duidt de wc, het toilet aan. Er waren omstandigheden waarin het woord hèùsken als onfatsoenlijk werd aangevoeld. Dan werd het vervangen door gemak. In oude Kempense boerderijen was er een vapeur, wat oorspronkelijk damp betekende. Het waren rails waarover de koeketel, soms sopketel genoemd, naar de stal werd gereden. Een van de huidige betekenissen van het algemeen Nederlandse vapeur, is overigen spoortrein.
Bij de verwarmingstoestellen verdienen (Leuvense) stoof, cuisinière, duuveljen en grispot, vermelding. Een (Leuvense) stoof is een plattebuiskachel. Stoof is verwant met stuiven, waarbij de grondbetekenis wasemen, dampen, is. Een cuisinière is het Franse woord voor fornuis. Een kacheltje met een of meer kookplaten is een duuveljen. Zówen betekent koken, zieden. Een grispot is een vuurpot of lollepot. Kiliaan (16de eeuw) geeft als betekenis van lollen: de dijen koesteren, d.w.z. met gespreide benen het onderlijf warmen onder de rok boven een pot. Grissen heeft de meer algemene betekenis van zich rustig warmen dicht bij een vuur, gekregen. Hólie (steenkool) komt van het Franse houille en een keuterhôk is een koterhaak, pook. Het feit dat de waterketel vlug zwartgeblakerd was, gaf het ontstaan aan het woord moor. Het woord moor duidt oorspronkelijk een inwoner van Mauritanië aan, vandaar in 't algemeen zwarte.
20-10-2008 om 11:08
geschreven door Gust Adriaensen
16-10-2008
Sevilla
Sevilla: een magnifieke stad! De Rio Guadalquivir stroomt er statig doorheen. Er zijn brede lanen en smalle steegjes. Het openbaar vervoer is er supermodern, inclusief de elektrische fietsen die je via een betaalautomaat voor een tijd kan huren (er werd veelvuldig gebruik van gemaakt). De Jardines de los Reales Alcázares zijn bijzonder mooi met indrukwekkende, eeuwenoude magnoliabomen. De naar aanleiding van de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling van 1929 aangelegde Plaza de España, is meer dan moeite (evenwel aan restauratie toe).
Maar de blikvangers zijn de kathedraal en de Reales Alcázares.
De Catedral de Santa Maria is de grootste gotische kerk ter wereld. Je komt ogen te kort. Het koorgestoelte uit de 15de eeuw, de capilla mayor met het hoogaltaar en een retabel bestaande uit 45 beeldengroepen en ontworpen door de Vlaming Pieter Dancart, het praalgraf van Christoffel Columbus, enz. We beklommen natuurlijk ook de 97 meter hoge 'Giralda', de vroegere minaret van de oude moskee, nu de klokkentoren van de kathedraal. Geen trappen maar een hellende weg met tientallen haarspeldbochten. Eeuwen geleden zo gebouwd om de muezzin de mogelijkheid te bieden te paard de minaret te bestijgen.
De Reales Alcázares behoren tot de mooiste wereldlijke gebouwen in mudéjarstijl, waarin elementen uit de islamitische en de Spaans-christelijke stijl versmelten tot een harmonisch geheel. Bijzonder indrukwekkend en mooi zijn de Sala de Audiencias en de Salón de ambajadores.
16-10-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
14-10-2008
Begroting in evenwicht ?
Het toppunt van federale rekenkunde én volksverlakkerij:
Zeggen dat de begroting in evenwicht is en daarbij rekenen op 500 miljoen euro van de Vlaamse regering, bedrag dat helemaal nog niet is toegezegd!
14-10-2008 om 18:32
geschreven door Gust Adriaensen
13-10-2008
Cordoba
Via de Puerta de Almovadar, met het beeld van Seneca, trekken we de 'Juderia', de oude joodse wijk, die in de 19de eeuw gerestaureerd werd, binnen. Een doolhof van steegjes en pleintjes en patio's vol bloemen. De synagoge, in mudéjarstijl, werd voltooid in 1315.
De grote trots van Cordoba is evenwel de 'Mezquita', de grote moskee. Gebouwd in de 8ste eeuw, werd ze tot het einde van de 10de eeuw altijd maar uitgebreid. Het resultaat was een haast eindeloos woud van zuilen, waarboven tweekleurige hoefijzerbogen in twee verdiepingen, de indruk wekken van gewichtloosheid, en de bogen als takken van dadelpalmen, de zaal waaiervormig naar boven lijken te openen. Zelfs nadat in de 16de eeuw in het midden van de mezquita, een christelijke kathedraal werd 'ingeplant', blijven er nog om en bij de 800 zuilen over.
De 'Mezquita': imponerend, geraffineerd, ontroerend. Een schitterend hoogtepunt van de superieure techniek en cultuur, in het bijzonder de bouwkunst, van de Moren in Andalusië gedurende de 8ste, 9de en 10de eeuw.
13-10-2008 om 13:43
geschreven door Gust Adriaensen
11-10-2008
Het Retiese dialect 16
-'t go rêgenen want de vèr?es loewepen meej stroêj (stro) in deren bék: Spottend gezegd tot of over iemand die met een dikke sigaar rondliep. -'t Vèr?en gôn verrowen (verraden), doewed duun èn afkappen: Afspreken met de slachter wanneer hij komt slachten. 's Anderendaags werd het varken in stukken gekapt. -Da paast as en táng óp e vèr?en: Dat past er helemaal niet bij, dat heeft er niets mee te maken. -Jeezes, Marja, Joozéf, wa ziede zwèt èn beschee?en van de vliêgen: Zegswijze, uitroep bij een onverwacht, tegenvallend huishoudelijk feitje, bv. wanneer de melk overkookt.
Nog enkele dierennamen: Hikster behoort waarschijnlijk tot een oudere dialectische laag dan roeter. Beide betekenen (Vlaamse) gaai. Etymologisch zijn hikster en ekster dezelfde woorden. Middelnederlands exter, haexster, Middelnederduits hegister. Waarschijnlijk zijn de woorden verwant met eg (scherpe kant), in welk geval de vogels naar hun snavel genoemd zijn. Ne kùbber is een kobber, doffer, mannetjesduif. E kwèbbe?en: een pasgeboren vogeljong. Ontstaan uit een basiswoord met de betekenis zacht, week. Ook kwab en kweb (moerassige grond) gaan daarop terug. En voêj, een vooi, moerkonijn. Komt van de stam van voeden. Ne rawer is een rammelaar, een mannetjeskonijn. Het woord komt van rijden in de betekenis van dekken, paren. Fenènt duidt allerlei ongedierte aan. Venijn (gif, laster) komt van het Latijnse venenum (sap, drank, toverdrank, vergif, verderf). De oorspronkelijke betekenis was echter liefdesdrank en het woord is verwant met venus.
11-10-2008 om 11:31
geschreven door Gust Adriaensen
10-10-2008
Toledo
Gelegen op een rotsplateau, verheft de oude, historische stad Toledo zich boven het omliggende vlakke land uit. Ze wordt aan drie kanten omringd door de rivier de Taag.
Vanop afstand is de skyline van Toledo ongemeen schitterend, je wordt er stil van. Maar ook de stad zelf bezit een uitzonderlijk karakter. Ze is algemeen bekend als de 'Stad van de Drie Culturen'. De christelijke, mohammedaanse en joodse culturen hebben hier inderdaad eeuwen samengeleefd. En in vele straten vind je dan ook een kerk in mudejar- of gotische stijl, een moskee, een oorspronkelijk Visigotisch of Romeins gebouw, een synagoge of een paleis in Renaissancestijl. In 1987 verleende de Unesco dan ook aan Toledo de titel van Cultureel Werelderfgoed.
We bezochten o.a. de oudste synagoge van Toledo, de Santa Maria la Blanca, gebouwd in de 12de eeuw en vanaf 1405 als kerk in gebruik. In een andere synagoge 'Transito' (1355) is het 'Sefardisch museum' gevestigd, met voorwerpen die vooral door de nazaten van de verdreven Sefardische joden aan het museum zijn geschonken. In de Santo Tomékerk hangt een van de meesterwerken van de van oorsprong Griekse schilder El Greco, die zich in 1577 in Toledo vestigde. Het zeer grote doek 'De begrafenis van graaf Orgaz', is een eerbewijs aan een van de grote weldoeners van de stad.
Op het stadhuis van Toledo staat in gebeitelde letters een fragment uit 'De tien geboden van het goed bestuur' van de dichter Diego Gómez Manrique (1412-1490) te lezen:
Nobles, discretos varones que gobernáis a Toledo, en aqestos escalones desechad las aficiones, codicia, amor y miedo. Por los comunes provechos dexad los particulares.
(Nobele, discrete mannen die Toledo besturen, doe op deze trappen afstand van uw voorkeuren, uw begeerten, uw liefde en uw vrees. En voor het goed van het algemeen, laat het persoonlijk voordeel varen.)
10-10-2008 om 13:57
geschreven door Gust Adriaensen
09-10-2008
De financiële crisis
Een aantal bedenkingen bij de huidige financiële crisis:
-Op korte tijd hebben de banken hun gedurende jaren zorgvuldig opgebouwde imago van solide, betrouwbare, onmisbare instellingen die alleen maar bekommerd waren om de welvaart en het welzijn van hun klanten, naar de bliksem geholpen.
-De banken en de verzekeringsmaatschappijen hebben tegen een verschroeiend tempo altijd maar nieuwe producten op de markt gegooid en hun personeel ertoe aangezet ze bij zoveel mogelijk klanten door de strot te rammen, onder het motto: 'Hoog rendement. Veilige Belegging'. Niemand, zeker niet de personeelsleden in de kantoren en nog minder de gemiddelde klant, was nog in staat een correcte en evenwichte evaluatie van al die producten te maken.
-De exuberant betaalde topbankiers, CEO's, bestuursleden, blijken, nu het echt nijpt, niet in staat de crisis onder controle te krijgen, laat staan met afdoende oplossingen voor de dag te komen. Buiten het debiteren van hooggeleerd financieel-economisch jargon, is er momenteel tussen hen en de gewone bankklant niet zoveel verschil.
-Het liberaal-economische adagium dat 'de vrije markt (ook die van het geldverkeer) zichzelf reguleert', is de grond ingeboord. Wanneer je tot voor kort zei dat het systeem ernstige mankementen vertoonde en dat er wellicht meer democratische staatscontrole nodig was, werd je al vlug voor een soort 'communist' versleten. Nu pompen de regeringen miljarden in de banksector en gaan in een aantal gevallen over tot nationalisatie. Paul De Grauwe, economieprofessor aan de K.U.L. stelt zelfs dat 'de enige oplossing om uit de financiële crisis te geraken de nationalisatie van de grote banken is'.
-Dat de beurswereld een virtueel gedoe is, die hoofdzakelijk drijft op stemmingen, gevoelens, gelanceerde geruchten, enz., komt de laatste weken extreem scherp tot uiting.
09-10-2008 om 19:44
geschreven door Gust Adriaensen
08-10-2008
Madrid
Vanuit Zaventem landden we in Madrid en na een picknick in het koninklijke park op een boogscheut van het koninklijke paleis (nu het grootste deel van het jaar toegankelijk voor het publiek, de Spaanse koning resideert ergens anders), stond er een rondrit door de hoofdstad op het program met een Nederlandstalige gids.
De stad was oorspronkelijk een Moorse vesting en werd als dusdanig voor de eerste keer vermeld in de 10de eeuw, met de benaming 'Majrit'. Dat betekent in het Arabisch: 'plaatsje met koel water in het midden van fruit- en groentetuinen'. Pas in 1607 werd Madrid officieel uitgeroepen tot hoofdstad van het Spaanse Rijk. Van toen af groeide de stad zonder ophouden en ze bereikte een hoogtepunt van welvaart in de 17de en 18de eeuw. Nu telt Madrid meer dan 2,5 miljoen inwoners.
De stad is een metropool, een wereldstad, die schittert zowel in haar historische en moderne architectuur als in haar ruimtelijke ordening. Ze wordt bovendien beschouwd als een van de groenste Europese hoofdsteden.
De tocht voerde ons langs vele schitterende pleinen, fonteinen en historische gebouwen. We bekeken het beroemde Museo del Prado (een bezoek zat er niet in), de stierengevechtenarena (waar in die periode het Daviscuptennistornooi werd gespeeld), de voetbaltempel van Real Madrid en de hypermoderne kantoorgebouwen (zo schuins dat ze de wetten van de zwaartekracht tarten) in de buurt ervan.
08-10-2008 om 19:25
geschreven door Gust Adriaensen
07-10-2008
Het Retiese dialect 15
-Hajlegen draajdeem (heilige driedeem): Demen zijn de spenen van zoogdieren, in het bijzonder van koeien. Zegswijze, uitroep bij onverwacht, tegenvallend, mislukkendhuishoudelijk feitje of klusje. Wellicht in oorsprong een eufemistische vervorming van Heilige Drievuldigheid. -Kwaak zeggen de kréjen (kraaien): Reactie op kinderlijk protest tegen bepaald voedsel. 'Damaak (lust ik) nie.' 'Kwaak zéggen de kréjen.' Kraaien roepen niet 'kwaak', kinderen horen niet 'dat lust ik niet' te zeggen. -Ge zult in de haaj (hei)nemiejer lammeren: Wanneer iemand overvloediggegeten had. Ooien die onvoldoende gegeten hadden, uitgeput waren, geraakten soms niet meer in de schaapskooi om te lammeren; zij lammerden in de hei. -'k Zal vùr èèw is ne wi?e mol vangen meej zwè?e blo?en èn en heitere snotbèl: Zegswijze om je dankbaarheid uit te drukken voor een bewezen dienst. -Alle bôten hélpen zeej de mug èn ze piêsde in de zieje èn iejest was ze vól èn tuun liep zeoover: Elke vorm van hulp, hoe klein ook, is welkom en nuttig. -Haj ét lèk en mus: Hij eet zeer weinig. -E meulepjèèd (molenpaard): Letterlijk betekent het: paard dat in een molen loopt of voor een molenkar gebruikt wordt; figuurlijk duidt het een vrouw van lompe, grove gestalte aan. -Pjè?jes snajen: Een boterham in partjessnijden waarvoor de dialectische uitspraak van 'paardjes' wordt gebruikt. -Ge zit er zjust óp lèk en pad óp ne stèk: In een heel ongewone, eigenaardige houdingergens op zitten, bv. op een fiets.
07-10-2008 om 20:17
geschreven door Gust Adriaensen
Spaanse steden
Enkele kenmerken hebben me in de bezochte steden getroffen.
Erg opvallend is de netheid van straten en pleinen. Weinig of geen zwerfvuil. Honden en hondendrollen zijn beperkt in aantal en de baasjes gebruiken gedisciplineerd het drollenzakje. Schoonmaakploegen zijn van 's morgens vroeg in de weer met vegen en sproeien. Kortom, de meeste steden in Vlaanderen en zeker Antwerpen en Brussel kunnen aan de properheid van de Spaanse steden niet tippen.
Het verkeer is druk maar zeker niet wanordelijker dan bij ons. Op zeer veel plaatsen geven de verkeerslichten de oversteektijd voor voetgangers aan, gecombineerd met geluid voor blinden en slechtzienden. Vaak magnifiek aangelegd zijn de talloze pleinen, dikwijls met schitterende fonteinen. Het straatmeubilair ( tegels, openbare verlichting, zitbanken...), is rijkelijk en meestal goed onderhouden. Veel aandacht wordt ook geschonken aan de groenvoorziening en de openbare parken.
Het historisch bouwkundig patrimonium is enorm maar tegelijk blinken bruisende grootsteden als Madrid en Valencia uit door talrijke gedurfde moderne architecturale hoogstandjes, waarbij het enige noemenswaardige voorbeeld dat we in Vlaanderen hebben, het Antwerpse justitiepaleis, zelfs verbleekt.
07-10-2008 om 09:31
geschreven door Gust Adriaensen
06-10-2008
Andalusië
De voorbije twee weken een aantal Spaanse steden bezocht. Madrid, Toledo, Cordoba,Sevilla, Ronda, Granada en Valencia kwamen aan de beurt. Maar ook stevig gestapt in de Sierra de Grazalema, de Sierra Nevada en de Sierra de Aitana.
Amper tv gezien, nauwelijks kranten gelezen. De schaarse berichten over het springen van het kartel, de financiële krisis, het derde huwelijk van Martens, kregen zo goed als geen aandacht van het reisgezelschap. De relativiteit van het belang dat aan de actualiteit wordt gehecht, toont zich scherp wanneer je je daarvan even losmaakt in tijd en ruimte.
Volop genoten van de pracht der Spaanse historische steden en het natuurschoon der bergketens.
06-10-2008 om 19:11
geschreven door Gust Adriaensen
19-09-2008
Het Retiese dialect 14
-Voogels die 's mèrges vruug zingen, wonnen ooverdag dùr de kat gepakt: niet al te vlug of te vroeg uitbundig doen of opgewektzijn, je weet niet wat de rest van de dag nog kan brengen. -Ne kùlder oover 't land, rêgen in de hand: als wulpen laag vliegen, komt er regen of regent het. -Da stô zoe druujeg als 't gat van ne koekoek: zeer droog. -Ge wilt de kój (koe) mél?en vùrda ze gekalfdheej: reeds voordelen halen uit iemand of iets voordat de mogelijkheid er is. -Ge kunt noewet wee?en da en kój nen hôs pakt, al ist mèr meej spùrrie wawen: het eerste deel is een algemeen gezegde en betekent: je weet nooit hoe het onmogelijkenog mogelijk wordt; het tweede deel is een plaatselijke toevoeging: spurrie is een muurachtig gewas dat als veevoeder diende; hazen zaten doorgaans niet in een spurrieveld en spurrie werd gemaaid. -Hajgen (hijgen) lèk en spùrriekój: koeien die met spurrie gevoed werden, konden last van gasophoping in de pens krijgen; zij zwollen op en dat beïnvloedde de longfunctie.
19-09-2008 om 14:16
geschreven door Gust Adriaensen
18-09-2008
Het Retiese dialect 13
-Ge kékt zjust lèk en hin óp ne piêr: Verwonderd turen, staren. -Gaj meugt bôs zèn oover de hinnen as den hôn nie tojs is: Vooral gezegd tot kinderen, die het leiderschap in het spel opeisen. -Wower ge schâwert, muute pi?en: Kippen scharrelen en pikken op dezelfde plaats. Werk geeft recht op eten.Gezegd door boer of boerin tot helpers (bv. bij de oogst) die een uitnodiging om mee te eten afsloegen. -Da schiet hiêr ojt lèk hower óp nen hónd: (On)kruid dat welig tiert. -We hójen miejer sjaans dan nen hónd diejen verzoop: Geluk hebben in bedreigende omstandigheden. -Zjust van pas lèk den hónd zenen sjtèt (staart): Iets komt van pas of past perfect. -Alle hoonsgezawe?en (hondengezeik): Zo dikwijls als een hond urineert: zeer vaak. -Da's den hoonswég (hondsweg): Iets wat uitgeleend maar niet teruggebracht werd.
18-09-2008 om 18:26
geschreven door Gust Adriaensen
17-09-2008
Surrealistische en kafkaiaanse Haute Finance
Kun je er als gewone spaarder, die zijn centen naar de grootbanken Fortis, Dexia en KBC draagt, nog een touw aan vastknopen?
De beurswaarde van dat trio bedroeg begin dit jaar nog zo'n 94 miljard euro. Nu is ze herleid tot 48 miljard euro. Fortis verloor 4 miljard, Dexia en KBC elk 2 miljard.
Begint het je al te duizelen? Misschien terug wat vaste grond onder de voeten geven met enkele bekende aandeelhoudersnamen.
Voor Fortis is dat moeilijk, want die werkt vooral met Chinese en Nederlandse maatschappijen. Maar Dexia en KBC zijn voor een belangrijk stuk de erfgenamen van de arbeidersspaarbank BAC en de bank van de gemeenten Het Gemeentekrediet, respectievelijk de boerenspaarbank Raiffeisenkas, later Cera. Die zijn ontstaan uit de christelijk-sociale bezieling en floreerden tot voor een aantal decennia, dankzij de onderbetaalde inzet van vele plaatselijke 'kassiers'. Deze fase uit de financiële geschiedenis is zo goed als helemaal weggewist uit het collectieve geheugen.
Het gevolg van die deelroots van Dexia en KBC is dat het ACW en de gemeenten nog altijd belangrijke aandeelhouders van Dexia zijn, terwijl de Boerenbond en de coöperanten van Cera bij KBC onderdak vinden.
Terwijl berichten over miljardenwinst of verlies van de grootbanken ons geregeld overspoelen, brengen de centen van de 'gewone spaarder', nauwelijks iets op of is de rente zelfs lager dan het inflatieniveau en worden we bij het huidige miljardenverlies van de bekende banken, telkens weer gerustgesteld dat onze spaarcentjes veilig (?) zijn.
Kortom, ook het financiële gedoe ontsnapt meer en meer aan het voorstellingsvermogen van het gemiddelde menselijke wezen. Het is een virtuele wereld geworden waarop je geen vat meer hebt. Je bent er maatschappelijk toe gedwongen geworden je geld toe te vertrouwen aan bankinstellingen maar het is ook mogelijk geworden dat je centen, zonder dat je het echt beseft of er iets tegen kunt ondernemen, verdampen.
Eigenlijk, ook in de financiële sector: een beangstigende Brave New World.
17-09-2008 om 10:08
geschreven door Gust Adriaensen
16-09-2008
Gesjoemel
De perikelen rond de politietop en de manier waarop de federale regering deze crisis aanpakt (?) en vooral het gekronkel en gekonkel van minister Dewael om zijn politiek hachje te redden, geven een scherp en ontluisterend beeld van het Belgische politieke bedrijf op het hoogste niveau.
Ofwel is Koekelberg niets aan te wrijven en dan hoeven er ook geen maatregelen genomen te worden en is alles een storm in een glas water. Ofwel ging de grote baas van de politie zijn boekje te buiten en dan moet hij gestraft worden en kan ook de minister van Binnenlandse zaken zijn politieke verantwoordelijkheid niet ontlopen.
Het ongedaan maken van de promotie van de ondertussen roemruchte secretaressen, geeft echter duidelijk aan dat uit de rapporten van het comité P blijkt, dat Koekelberg, boter op zijn hoofd heeft.
De beslissing van het kernkabinet om de politiechef te sparen en de ondergeschikten te straffen, is een weerzinwekkend staaltje van 'ons kent ons', 'ons beschermt ons' en 'Barbertje moet hangen', op de hoogste echelons van de Belgische politiek.
16-09-2008 om 14:03
geschreven door Gust Adriaensen
15-09-2008
Toen ik vanmorgen opgewekt mijn huis verliet, vond ik de straat niet meer. Nochtans was ik er zeker van: de dag voordien lag zij er nog. Wat doe je dan? Je draait je om en wilt het schokkend nieuws vertellen aan de uwen. Helaas, het huis, je thuis, was ook verzwonden. Er zat niets anders op, zo dacht ik toch, dan in de witte, zachte wolk, die juist van pas al aangedreven kwam, mezelf maar neer te vlijen, al hopend dat de wind me naar het zuiden sturen zou waar k in de warme zon andere luchtkastelen bouwen kon.
15-09-2008 om 08:38
geschreven door Gust Adriaensen
Het Retiese dialect 12
Ons dierentuintje
Gezegden, vergelijkingen, spreekwoorden, maken een taal kleurrijker, plastischer. Ook in ons dialect werden en worden ze vaak gebruikt. Sommige behoren tot het normale taalbezit van alle dialectgebruikers, andere ontstaan en leven (soms niet lang) in een groep, een clan, een familie. In deze bijdrage behandel ik een reeks met dierennamen.
-Maajnen bêr (beer) begint te grollen: Mijn maag begint te rammelen van de honger. -Iejest walie èn dan de biejesten (beesten): De mensen gaan voor op het vee. Bij uitbreiding: eerst oompje en dan oompjes kinderen. -Die ékster heit zwak: Het nest is op een moeilijk bereikbare plaats gebouwd. Je moest zwak (lenig) zijn om de ekster te roven. Da 'sen zwa?e schojf (schuif) werd bewonderend gezeg over een lenige, zwierige, beweeglijkeman. De oorspronkelijke betekenis van schuif, schuiver is echter negatief: landloper, schooier. -Nen hoewep fli?etêrs: Werd gezegd wanneer fleurig en modieus geklede meisjes voorbij fietsten. -De hinnen roeweven (roven): De eieren weghalen uit het nest. -Lachen meej en hin die piêst: Vlug lachen, lacherig zijn.
15-09-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
12-09-2008
Het Retiese dialect 11
Poeze?es zijn wilgenkatjes en jù?els eikels. Ne jù?elenboewem werd ook wel gebruikt om een eikenboom aan te duiden. Bùlle?es zijn dennenappels en hoonzenheitsporkenhout). De bolletjes werden gebruikt om met de klótsbojs (soort van proppenschieter, waarvan de koker bestond uit vlierhout waaruit het mergwas verwijderd) te schieten. En waj evenals en wis zijn in het bijzonder wilgentenen of -twijgen. Ze werden gebruikt om bv. manden te vlechten. En wis duidde ook een hoeveelheid aan: zoveel (hout) als men met een wis konsamenbinden, bv. en wis blo?en (klompen) is 13 paar klompen. En waj blé?en (een wisblekken, schillen, ontschorsen) gebeurde door ze doorheen een spleet in een paal te trekken. Floêren ôp is de fluweelboom en ôpenverdriet de algemeen Nederlandse naam voor de araucaria, apenboom. De dakpansgewijze aanliggende schubben van deze boom zijn zo hard dat hij zelfs voor apen niet te beklimmen is, vandaar apenverdriet. Wùreft duidt de werf of wilg(enstruik), in het bijzonder de waterwilg aan. Het woord is verwant met het Latijnse verber (zweep) en gaat terug op een stam die buigen betekent, omdat wilgentakken zeer buigzaam zijn. Hézel(en)têr (hesselteer) is algemeen Nederlands en betekent haagbeuk. Er is geen echte verklaring voor hessel. Têr echter is hetzelfde als het Engelse tree (boom). Rap groewet, rap was,kloeweters, duiden de witte abeel aan. Arabél is een vervorming van het Franse woord érable voor esdoorn. En de stronk van een boom is ne posjt. Als je hósjt lèk nen hollen posjt, ben je ongetwijfeld heel erg verkouden?
12-09-2008 om 18:59
geschreven door Gust Adriaensen
De Achterhoek
Enkele dagen al fietsend en wandelend doorgebracht in de Nederlandse Achterhoek.
Logeren deden we evenwel in Zwillbrock, een gehucht van het Duitse stadje Vreden. Er staat een rijk gedecoreerde barokkerk, die tijdens de Tachtigjarige Oorog druk bezocht werd door Nederlanders, die de eucharistieviering in hun eigen land niet meer mochten bijwonen. Het hotel 'Zum Kloppendiek' en de 'Kloppendiek' in de onmiddellijke buurt ervan, herinneren aan de vrome (Duitse) vrouwen, die in die periode hun Nederlandse geloofsgenoten, even verder over de grens, door kloppen op de deur, ervan verwittigden dat er in Zwillbrock een misviering zou plaatsvinden. Niet ver van het hotel 'Zum Kloppendiek' ligt het prachtige Zwillbrockvenn, een paradijs voor watervogels en waar ook een kolonie flamingo's elk jaar neerstrijkt.
De fietsroutes 'Veldenroute' en 'Arfgoodroute' lieten ons kennis maken met een fraai, landelijk gebied met weidse vergezichten, grote boerderijen, uitgestrekte natuurgebieden, o.a het Vragederveen- een van de belangrijkste hoogveenreservaten van Nederland-, verrassende zand- en grindfietspaadjes en gezellige stadjes als Borculo en Groenlo. Op de terugreis bezochten we in 's Heerenberg het kasteel Huis Bergh, dat een rijke verzameling schilderijen en prachtig geïllustreerde manuscripten herbergt. Een wandeling in het Bergerbos sloot onze Achterhoekmidweek af.
12-09-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
08-09-2008
Alvorens ze aarzelend fluisterde ja, verschikte ze nog even iets aan haar decolleté zodat, terwijl zij steunde op haar elleboog, de vingers van haar slanke, fijne hand langoureus-weemoedig de kralen van haar halssnoer nauwelijks raakten.
Na duizend oefeningen was zij er tevens in geslaagd haar welgevormde benen zo te plaatsen dat zij een wereld vormden op zichzelf.
Zij was une dame très chique
08-09-2008 om 07:03
geschreven door Gust Adriaensen
07-09-2008
Het Retiese dialect 10
Wat konijnen graag eten zijn hoonzerubben (bladeren van smalle weegbree), gaanzetóngen (bladeren van depaardenbloem) en kenajnekoek (jonge bladeren van de berenklauw). Ruts is perzikkruid. Mélven zijn melden of ganzenvoet. Ne rus is een graszode en is vermoedelijk van dezelfde basis als rooien. Sùlle?es zijn zurkelblaadjes, zuring, die door kinderen wel eens opgegeten werden. Vèr?esbloweren duidt paardenzuring aan. Hinderlijke en schadelijke onkruiden, vooral in roggevelden, waren diverse wikkesoorten zoals krok (van het Latijnse cracca) en vitsen, afkomstig van het Latijnse vicia (voederwikke), dat eveneens aan de oorsprong van het woord 'wikke' ligt. Kérmesgaasten zijn de uitgebloeide bloemknoppen van het knoopkruid en hetkliskruid. Zij haken zich vast aan bv. kleren, zij blijven plakken. Zoals kermisgangers, die blijven hangen, plakken?
07-09-2008 om 20:26
geschreven door Gust Adriaensen
Plattelandsbeleid
Ludo Helsen, Antwerpse gedeputeerde voor plattelandsbeleid:
'De tijd dat het platteland vanuit een strikt agrarisch oogpunt moest worden bekeken, is al lang voorbij. De land- en tuinbouw zijn uiteraard nog sterk aanwezig, maar dat zijn zeker niet meer de enige economische dragers van het platteland. Zo moeten we landbouwersgezinnen stimuleren om in te spelen op nieuwe markten, zoals initiatieven rond hoevetoerisme, eigen verwerking en vermarkting, nieuw recreatief aanbod op de boerderij, opnemen van taken inzake landschapsonderhoud en zoveel meer. Daardoor is het platteland meer dan ooit een open ruimte geworden, waar u meer dan welkom bent om op ontdekkingstocht te gaan.'
07-09-2008 om 14:27
geschreven door Gust Adriaensen
06-09-2008
De Crem
Onze martiale minister van defensie en oorlog, trommelt het Belgische leger op tot de strijd!
06-09-2008 om 20:40
geschreven door Gust Adriaensen
05-09-2008
Peeters versus Leterme
Is zich binnen CD&V een koningsdrama aan het afspelen? Is de strijd om de macht en om de beste posities met het oog op de verkiezingen van volgend jaar, volop losgebarsten?
De activiteiten die de Vlaamse minister-president ontplooit en de initiatieven waarmee hij voor de dag komt, wijzen in ieder geval sterk in die richting.
Terwijl er al wekenlang van de premier quasi niets vernomen wordt wat met beleid te maken heeft, laat staan wat een begin van een communautaire oplossing zou kunnen zijn, dringt Kris Peeters zich meer en meer op de voorgrond en krijgt hij topaandacht in alle media.
Los van de effecten en slaagkansen van Peeters' initiatieven, heeft deze evolutie ongetwijfeld gevolgen voor de verhouding tussen de premier en de minister-president, én voor de interne keuken van de christendemocraten.
Een reeds zwaar beschadigde Leterme, over wie in de pers en ook binnen zijn partij (cfr. Knack van deze week) geregeld meewarig wordt gedaan, moet het aanzien dat Peeters met een onaantastbaar zelfvertrouwen en een groot flegma, meer en meer de communautaire agenda bepaalt.
Zowel op het persoonlijke vlak als binnen de partij, worden daardoor diepe wonden veroorzaakt.
05-09-2008 om 19:20
geschreven door Gust Adriaensen
04-09-2008
Het Retiese dialect 9
Trekken we het veld in en bewonderen we de piesblóm (paardenbloem), het piespùjen (akkerwinde), rèn?esjes (van rank), vermoedelijk de slingerende, klimmendestengels van de akkerwinde, de sint-joozéfsblóm (pinksterbloem), de brantblóm (duizendblad), de bósnee?el (bosandoorn), de pjèèreblóm (margriet), de kèmme?es (varens), de lievraawblumme?es (vergeet-mij-nietjes) en de polleepeldiêven (herderstasje). Hônepoewe?en zijn koekoeksbloemen en koekoeksblómen is dan weer het dialectwoord voor de gevlekte orchis.En kolleblóm (klaproos) ontleent haar naam aan kol (voorhoofd), naar de bolronde doosvrucht. Het vra?ekrojt, dat kan gebruikt worden om wratten te doen verdwijnen, duidt de stinkende gouwe aan en hónekblómen kamperfoelie. Ook mèmzojgers werd gebruikt om in het bijzonder geitenbaard oftuinkamperfoelie aan te duiden. Kinderen zogen de nectar uit deze bloemen.
04-09-2008 om 17:48
geschreven door Gust Adriaensen
01-09-2008
Het Retiese dialect 8
Binnenshuis mochten de vraawetóngen (sansevieria) en de katsjoeplánt (ficus,rubberplant) niet ontbreken. In de tuin bloeiden de plèùskes (kleine, sterk geurende anjers) en zjenoffels (anjers). Genoffel en giroffel komen reeds in het Middelnederlands voor en stammen van het Franse girofle, dat dan weer kruidnagel betekent. Stin?erjes zijn afrikaantjes en bélle?esfuchsia's. Hémsknùpjes zijn kamillen. Gawetenbowed (geitenbaard) is het Nederlandse woord voor de aruncus dioicus. Aruncus gaat terug op een Grieks woord dat geitenbaard betekent. In het dialect duidt het woord ook de moerasspirea aan. Krojnôgels zijn seringen, maajklùksjeslelietjes-van-dalen en mollekoppenakelei. Feestelijk klinken kérmisblómen (flox, herfstsering) en rajspáp (muurpeper, een vetplant met stervormige gele bloemen) en vromer kristesoewegen (vertaling van het Latijnse oculi Christi) voor de roodpaars bloeiende lychnis of brandende liefde en nónneblómen voor petunia's. Frivoler zijn dan weer naachtmadammen (Oost-Indischekers) en bloewete madammen of bloewete begaajnen (herfsttijloos). Deze bloem ontleent haar naam aan het feit dat ze rijke bloei geeft nadat het blad is afgestorven. Balroewes is Gelderse roos, dónderblóm, die zou beschermen tegen blikseminslag, huislook, tèljesduizendschoon, flùrjes of floeren bruksjeslenteviolier en driêzeblume?esmadeliefjes.
01-09-2008 om 19:01
geschreven door Gust Adriaensen
Leterme valt over kwestie Schoonbroek
Een zorgelijke gezant Van Springel en een minzaam en bemoe- digend glimlachende president Hu Jintao: Ook in China is niet alles koek en ei.
Wat op 3 juli in dit blog werd voorspeld, is gebeurd. De regering Leterme is gevallen (en voorlopig overeind gehouden door de koning). Dat daarbij de Schoonbroekse (én Werbeekse) secessiepogingen een rol hebben gespeeld, staat buiten kijf.
Ondertussen rommelt het evenwel ook serieus binnen het onafhankelijkheidsfront. Het machtige horecagild zou zich, naar verluidt, niet herkennen in bepaalde beslissingen. De geschiedenis leert ons dat niet alleen beenhouwers maar ook brouwers en herbergiers te koesteren mede- en te duchten tegenstanders kunnen zijn. De aangezochte Schoonbroekse bemiddelaar was begrijpelijk niet erg happig om in te gaan op de bemiddelingsvraag. Volgens de laatste berichten heeft hij van hogerhand versterking gekregen van twee andere bemiddelaars: een uit het gebiedsdeel Wehobra, een andere uit de rompheerlijkheid Retie. Kortom, een bemiddelaarstrio dat er mag zijn: twee door de wol geverfde (ex-)politici en een horeCA-ervaringsdeskundige.
Ook in het buitenland draait de Schoonbroekse diplomatie op volle toeren. Gezant Joris Van Springel heeft zich met zijn paard Bold Action (what s in a name) spoorslags en vierklauwens naar Peking gerept voor een onderhoud met de Chinese president Hu Jintao. Volgens welingelichte bronnen bogen zij zich samen intens over het onafhankelijkheidsstreven en Hu Jintao zou Van Springel toevertrouwd hebben dat ook in China niet alles van een leien dakje loopt. In de marge van het gesprek informeerde de president ook naar de conditie en de gekende nukkigheid van Bold Action.
Bij het ter perse gaan vernemen we, dat op een volksvergadering in een Schoonbroeks etablissement, de Wehobra-afgevaardigde in aanwezigheid van zijn twee collegas, verklaard heeft dat beslissingen omtrent de grote dorpshervorming het best de ijskast in gaan en op zijn minst over de verkiezingen van 2009 en waarschijnlijk over die 2012 heen getild zullen worden.
Als opwekkend toetje kan vermeld worden dat in het bijzonder de stimulerende en gulle aanwezigheid van de horeCA-ervaringsdeskundige sterk in de smaak viel van de kastelein en zijn assistenten, én van de talrijke aanwezigen.
01-09-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2008
Het Retiese dialect 7
Vele lezers hebben ongetwijfeld vaak de zin de peta?en zèn mùrg (de aardappelen zijn gaar) gehoord. En petat, sedert enkele eeuwen het volksvoedsel bij uitstek, komt van het Spaanse patata. Mùrg is de dialectische uitspraak voor murw (zacht, week, niet hard). Petazie kwam, zeker tijdens de winter, geregeld op tafel. Het is stamppot van aardappelen en in het bijzonder kroezelkolle?es (krulkool, boerenkool) of hojskol (huiskool) en loof van jonge rapen, die in de tuin gekweekt werden en rubben werden genoemd. Ook het gebruikte groensel zelf heette petazie. Het woord is een vervorming van het Franse potage (soep), dat teruggaat op pot, wat vaatwerk betekent en als basisbetekenis bolrond heeft. Wat ook als ingrediënt van petazie werd gebruikt, was hanne-vruug-óp (brave hendrik of algoede), een op spinazie gelijkende groente. Rapen dienden in de eerste plaats als veevoer, maar kinderen lustten ook wel een klein, mooi gevormd, bij voorkeur gelig gekleurd raapje, dat dan (booter)tùlle?en genoemd werd. As we meej pènsjoen zèn, dangôn we tùlle?en browen betekent dan zullen we samen er iets fijns van maken,genieten van het leven. En knuzzel is een stekelbes en sloeweren (sloren) duiden nog niet gesloten of zich niet sluitende koolplanten of het zaad ervan aan. Dat zaad werd gebruikt om olie te slaan. Sloor is verwant met slodder(en) en gaat terug op een Germaans basiswoord met de betekenis van slap zijn.
30-08-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
29-08-2008
Het Retiese dialect 6
En tómetkèjen is een katje uit een tweedeworp in het najaar, najaarskat. Deze katjes waren in zekere zin nakomertjes. Over 't algemeen waren ze zwakker, kleiner en fijner van bouw. Tómet (toemaat) heeft als basisbetekenis toegift, overmaat. Het betekent ook gras, hooi van de tweede snee,najaarshooi. De hoeveelheid was kleiner dan de eerste snee. Maat kan in deze betekenis verwijzen naar het Middelnederlandse made, maet (weide, hooiland) en is verwant met maaien. In het varkenshok is en gélt een onvruchtbaar wijfjesvarken of een varken dat men niet lietdekken en nen bèrg een gesnedenmannetjesvarken. Het woord gaat terug op het Middelnederlandse barch en is verwant met het Latijnse ferire (slaan). Vroeger werden namelijk voor castratie de testikels murw geklopt. Van die praktijk vind je dan weer sporen in het woord klophengst, wat in het dialect ne piet is. Ne piet duidt ook een hengst aan bij wie een der of beide testikels in de buikholte achtergebleven zijn. Ne kasj is een ram. Ne mù?en is een nuchter kalf en doet onwillekeurig denken aan het Engelse mutton en het Franse mouton, maar die woorden betekenen schaap, schapenvlees. Nen bè?el duidt een wat ouderkalf aan. Wellicht is er een verband met het Franse battre en battement, die slaan, kloppen, stoeien, geklop, gestamp betekenen. Bè?elen, gezegd van kinderen die wild tekeergaan, stoeien, wijst in die richting. Mù?en en bè?el waren vaak gebruikte scheldwoorden.
Een aantal woorden die in de kindertaal maar vooral in de 'aanwijstaal' van volwassenen voor kleine kinderen gebruikt werden om dieren aan te duiden, klinken heel wat lieflijker. E piejen, vogeltje, en tiksjen, kuikentje, en téjen, hondje, e kiebe?en, kalfje, e mieme?en, schaapje, en e koesken, biggetje, varkentje. Koes betekent bovendien (varkens)vlees en koes(ken) had de figuurlijke betekenis van deugniet.
29-08-2008 om 21:25
geschreven door Gust Adriaensen
28-08-2008
Het Retiese dialect 5
En biemèùsken is een koolmees en de klanknabootsing e suskewiet een vink. Ne klamper duidt verschillende roofvogels aan, in het bijzonder de sperwer. Het is duidelijk dat het woord verband houdt met klampen, in de betekenis van vastklemmen, vastgrijpen. Wellicht ving hij soms nen haajslènder of (hei)hagedis. Slender verwijst naar de Middelnederlandse woorden slenterlinge, slinderen (kruipen). Ne roeter is een nevenvorm van het gewestelijke roetaard en duidt de (Vlaamse) gaai aan. Ne kùlder is een wulp.
Ne geuber of geuver is een bermpje ofgebaarde modderkruiper. En neegenoeweg duidt de beekbrik aan, een visje dat uiterst zeldzaam is geworden maar nog voorkomt in zuiver rivierwater in onze streek. Ne zandlodder is de kleine modderkruiper. Hij zuigt zich met zijn bek, die zich onderaan bevindt, vast aan de rivierbodem. Zandlodderen werd gebruikt om de zwempogingen van kinderen aan te duiden die met hun voeten steun zochten op de rivierbodem. En mèrkkat kwam reeds vele jaren geleden nog maar uiterst zelden voor. Het is de grote modderkruiper of weeraal. Bij verandering van weer komt deze vis vaker naar de oppervlakte om lucht te happen.
28-08-2008 om 21:03
geschreven door Gust Adriaensen
27-08-2008
Bessentanka
Ruik bramengelei,
Verlustig je in zijn kleur,
Proef pure natuur.
Droom alreeds van volgend jaar:
De plukverse bosbessen
(een tanka is, zoals de haiku, een Japanse dichtvorm
bestaande uit vijf versregels van respectievelijk vijf, zeven, vijf, zeven, zeven versregels)
27-08-2008 om 20:51
geschreven door Gust Adriaensen
Het Retiese dialect 4
Dieren
In het zuivere water van de bovenlopen van de Kleine Nete, vind je nog steeds schêpers en nónne?es. Ne schêper is een schaatsenrijder,een langbenige roofwants, die zich snel over hetwateroppervlak kan bewegen. E nónne?en is een draaikevertje, een zwart watertorretje, eenschrijvertje. Iedereen kent wel het Schrijverke van Guido Gezelle, het krinklende, winklendewaterding met 't zwarte kabotseken (mutsje)aan. De oorsprong van nónne?en heeft te maken met het gewestelijke woord non, dat drijftol of priktol betekent. Je weet dat schêpers en nónne?es zich in mekaars buurt ophouden en wellicht is daaruit de volksetymologische verklaring gegroeid dat de schêpers of schapers, herders toezicht moeten houden op de nónne?es of kloosterzusters. Minder idyllisch klinken en zèksmójer, mier, en e kotvèr?en voor pissebed of (platte) zeug. Ne mùlder is een meikever. Die ging je bij voorkeur schudden in beukenhagen. Een ietwat groter, steviger exemplaar met 'wit bepoederde dekschilden', werd toepasselijk nen ba?er genoemd en was het meest gegeerd. Entietawjen is een zeer kleine, bloedzuigende mug die in zwermen voorkomt, een knut(je). Enlol duidt een vlees- of bromvlieg aan. Het woord gaat terug op Middelnederlands lol (deun, dreun), lollen (prevelen) en is verwant met lallen en het Latijnse lallare (in slaap zingen). Het zijn klanknabootsende vormingen.
27-08-2008 om 12:56
geschreven door Gust Adriaensen
26-08-2008
Het Retiese dialect 3
Weergave
Het schriftelijk weergeven van taalklanken is een hachelijke onderneming. Ons alfabet bestaat uit 26 letters. Vier daarvan, c-q-x-y, staan dan nog voor klanken die door andere letters worden uitgedrukt. Uiteraard gebruiken we bij het spreken veel meer klanken. Door scholing en overeenkomst ontstaan er ondanks dat beperkte letterarsenaal, weinig problemen voor het algemeen Nederlands. Voor het dialect is dat een ander paar mouwen. Om gesproken taal zo nauwkeurig mogelijk weer te geven, wordt gebruik gemaakt van fonetisch schrift, dat over veel meer tekens beschikt dan het alfabet. Voor deze artikels maak ik gebruik van de in 1999 ontworpen Referentiespelling voor de Brabantse dialecten. Een overzicht van de spellingtekens voor de klinkers en hun klankwaarde, maakt de lezing van de volgende artikels hopelijk gemakkelijker: ie (lied), iê (bier), i (lip), ee (peer), é (bed), ê (air), è (Engels: back), èè (Engels bad, lang), uu (fuut, kort), uû (guur), u (put), eu (deur), ù (Köln), èù (oeuvre), á (Ball, scherp), aa (zaak), oe (boek), oê (boer), ó (Duits Tod, kort), oo (boor), o (pot), ô (corps, lang), a (van), â (Engels large, lang), e (de, dof), ? (stembandslag, bv. ba?en, bakken).
26-08-2008 om 22:26
geschreven door Gust Adriaensen
25-08-2008
Het Retiese dialect 2
In deze reeks zal de aandacht uitsluitend naar woordenschat, uitdrukkingen en spreekwoorden gaan. Enkele klankverschijnselen die in de streek als kenmerkend voor het Reties worden aangevoeld, mogen evenwel niet onvermeld bliven.
Het meest opvallende is ongetwijfeld de zgn. glottisslag of stembandploffer,ook omdat deze klankeigenaardigheid in onze streek hoofdzakelijk in Retie voorkomt. Het is het vervangen van een k of t binnen een woord, door een sterk ingezette, ploffende klank, die diep in de keel, in het strottenhoofd,waar zich de stembanden bevinden, wordt gerealiseerd. Retienaars zeggen dus niet retie maar re?ie, niet bakken of ba?en, niet sjotten maar sjo?en. Een ander, weliswaar ruimer verspreid verschijnsel, is het grotendeels inslikken van een onbeklemtoonde eindlettergreep. Wat overblijft, is een verzwakte voorafgaande medeklinker en een sterk door de neus uitgesproken of genasaleerde klank. Denk maar aan maanden, meulen. Verlenging onder invloed van vooral st, ns, rs en cht, komt zeer vaak voor: gast wordt gaast uitgesproken, kans klinkt als kaans, dwars als dwèès, gracht als graacht. Tenslotte is er de inschakeling van een j voor de lettergreep (klankgroep) aar gevolgd door een t of d: stjèt voor staart, paard wordt pjèèd uitgesproken, maart mjèèt.
25-08-2008 om 18:33
geschreven door Gust Adriaensen
24-08-2008
Het Retiese dialect 1
Wat is een dialect?
Kort gezegd: een streektaal die in belangrijke mate afwijkt van de algemene taal. Die verschillen hebben betrekking op de woordenschat. Denk maar aan het zo goed als uitgestorven fli?etêr voor vlinder. Ook klanken kenmerken een dialect. In Retie wordt huis als hojs uitgesproken. Zelfs binnen de grenzen van onze gemeente waren en zijn er verschillen in uitspraak. Zout bv. hoor je zeit uitspreken, in andere delen van de gemeente klinkt het als zawt. Spraakkundige verschillen, zowel in vormen als in zinsstructuren, zijn er eveneens bij de vleet, bv. ik zèn in plaats van ik ben. Tenslotte is er het onderscheid in intonatie.
Dialectgroepen
Het Reties vormt natuurlijk geen dialecteiland. Het vertoont veel overeenkomst met de dialecten van een groot gebied dat historisch gezien grosso modo binnen de grenzen van het vroegere hertogdom Brabant valt en nu de provincies Antwerpen, Vlaams-Brabant en Noord-Brabant in Nederland, bestrijkt. Wij spreken dus een Brabants dialect, evenals de Diestenaar of de Eindhovenaar.
Evolutie
De laatste decennia is er door allerlei invloeden (onderwijs, media, mobiliteit, migratie) een sterke toename van het gebruik van het algemeen Nederlands en een grote nivellering van de dialecten. Als ze aandachtig naar hun ouders of grootouders luisteren, zullen jonge mensen zonder moeite klanken, woorden, uitdrukkingen horen die zij niet meer of nauwelijks nog gebruiken in hun dialect. De aandacht van de dialectonderzoekers gaat bijna vanzelfsprekend naar die oudere, zeldzame dialectwoorden en uitdrukkingen, alhoewel het Reties-van-nu ook wel boeiend taalmateriaal kan opleveren.
24-08-2008 om 21:24
geschreven door Gust Adriaensen
De pret niet bederven
De vierjaarlijkse Olympische Big Business-Show en vooral de Grote Chinese Propagandademonstratie, lopen op hun eind.
Politici van allerlei pluimage, uit alle 's heren landen, verdrongen zich op de tribunes en stonden als schooljongetjes, met popelend hart in het rijtje, om door de altijd breed -olympisch?- lachende Chinese dictatoriale leiders ontvangen te worden. Ook onze eigenste Leterme en De Gucht.
Wegkijken van de voortdurende grove schendingen van de mensenrechten, het verhinderen van de vrije meningsuiting, de arrestaties, de deportaties, de martelingen, de executies, werd voor de zogenaamde democratische politici ook een soort olympische sport.
'Wir haben es nicht gewusst' is geworden 'Wir wissen es aber wir schweigen'. Waarom? Omdat ook de democraten, de economische reus China niet voor het hoofd willen stoten, omdat men de 'brood-en-spelen-pret' van de eigen inwoners niet wil bederven.
Er kan niet genoeg op gewezen worden dat schending van de mensenrechten onmogelijk beschouwd kan worden als meer of minder erg, naargelang van de regimes die zich eraan bezondigen. Degenen die nu zwijgen als vermoord over de Chinese situatie, zijn niet langer geloofwaardig wanneer ze het onmenselijke Hitler- of Stalinregime hekelen en veroordelen.
24-08-2008 om 11:23
geschreven door Gust Adriaensen
23-08-2008
Hulst
Het Zeeuws-Vlaamse vestingstadje Hulst, is een bezoek overwaard.
De wallen, bolwerken, ravelijnen, enz. zijn zo goed als intact en op het marktplein met zijn imposante gotische basiliek heerst een gezellige drukte. In de onmiddellijke omgeving vind je de kilometerslange Liniedijk, een verdedigingswal aangelegd tijdens de Tachtigjarige Oorlog, nu een magnifieke wandel- en fietsweg.
Hulst is een van de vele fraai bewaarde en gerestaureerde vestingsteden in Nederland. In Vlaanderen blijven er bijna geen over. Het geeft nog maar eens aan dat onze noorderburen al veel langer en veel intenser bekommerd zijn om de ruimtelijke ordening en om het behoud van hun waardevol bouwkundig en urbanistisch erfgoed.
23-08-2008 om 10:31
geschreven door Gust Adriaensen
18-08-2008
Doel
Het al of niet verder bestaan van een dorpsgemeenschap afhankelijk maken van economische overwegingen, stelt hoe dan ook een ernstig ethisch probleem.
Politici die van mening zijn dat met het vergoeden van de getroffen families de zaak opgelost is, bezondigen zich aan een extreme materialistische kortzichtigheid. En zij dragen de zware morele verantwoordelijkheid voor het vernietigen van een leefgemeenschap, voor het ontwortelen van honderden mensen.
Het van de kaart vegen van het polderdorp Doel wordt nog wranger en degoutanter, wanneer je bedenkt dat er zelfs nog geen plannen bestaan voor een havendok en dat het uitgerekend de CHRISTENdemocraten zijn, die het al jaren vertikken ook maar een vinger uit te steken voor het behoud van Doel. Want commercie is natuurlijk zoveel belangrijker. Fraaie christenen!
18-08-2008 om 22:59
geschreven door Gust Adriaensen
14-08-2008
Biggesee in Zuid-Sauerland
Biggeseetanka
Grillige inktvis, de lieflijke Biggesee: verzwolg hij dorpen? bood hij de ontheemden troost?
de weemoedigen wortels?
14-08-2008 om 20:53
geschreven door Gust Adriaensen
11-08-2008
Kapel Werbeek
Op 15, 16 en 17 augustus, telkens van 14 tot 17 u.,heeft er in de gerestaureerde kapel van Werbeek-Retie een tentoonstelling plaats over de geschiedenis van de beschermde kapel en in het bijzonder over de eeuwenoude bedevaarten vanuit de Noord-Brabantse gemeenten Eersel en Veldhoven.
11-08-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
10-08-2008
Oorlog op de Kaukasus
Wie dacht dat het getouwtrek om de wereldmacht met het uiteenvallen van de vroegere Sovjet-Unie voorbij was, moet zijn mening herzien.
Het conflict tussen Georgië en Rusland om de Georgische gebiedsdelen Zuid-Ossetië en Abchazië toont pijnlijk aan dat Rusland onder leiding van Poetin, zich opnieuw wil profileren als wereldmacht naast de VS. Dat het daarbij eens te meer vooral gaat om economische belangen -in dit geval om olie en oliepijpleidingen-, is wel duidelijk. Het opgejutte patriottisme dient daarbij als dekmantel.
Dat de tienduizenden slachtoffers -doden, verminkten, vluchtelingen-, in de media amper aandacht krijgen nu de O.S. brood en spelen bieden, maakt scherp duidelijk waar de prioriteiten bij ons liggen en veroorzaakt wrange, pessimistische en opstandige gevoelens, zo hoop ik, bij al degenen die genoeg kritisch bewustzijn bewaard hebben.
Wat zogenaamde beschaafde staten elkaar aandoen, is een destructief staal van extreme domheid en van misdaden tegen de menselijkheid.
10-08-2008 om 21:04
geschreven door Gust Adriaensen
07-08-2008
Regimecrisis
Is het u, geachte lezer, ook al opgevallen?
Maandenlang besteden de media uren zendtijd en bladzijden tekst aan het onontwarbare communautaire adderkluwen. De grote woorden worden niet geschuwd: crisis van de instellingen, einde van België, onvoorstelbaar geknoei, de monarchie op haar laatste benen, enz., enz. Deadlines worden met veel poeha aangekondigd en probleemloos overschreden zonder dat de aankondigers nog een kik geven.
Dan breken de vakantie en het parlementair reces aan. De ministers en de andere politici lijken plotsklaps van de aardbodem verdwenen te zijn. In de media hoor of lees je nog amper een woord over de politieke crisis, die media concentreren zich op de Olympische Spelen, het fortuin van de koning , de perikelen rond Wendy Van Wanten en prinses Mathilde als stijlicoon. En ook het grote publiek is geen seconde meer bezig met het communautaire moeras, waarin we tot voor enkele dagen aan het wegzinken waren.
De volgende conclusie is m.i. dan ook niet onterecht. Heel dat gedoe: door de media geproduceerde gebakken lucht. Of: de ondraaglijke lichtheid van een zogenaamde serieuze 'Belgische politieke crisis'.
07-08-2008 om 18:19
geschreven door Gust Adriaensen
Migratie
Het Vaticaan:
Clandestiene migratie mag nooit als een misdaad worden beschouwd.
07-08-2008 om 10:17
geschreven door Gust Adriaensen
05-08-2008
Beiaardconcert
Op vrijdag 15 augustus om 15 u. bespeelt Carl Van Eyndhoven de beiaard van de Postelse abdij.
05-08-2008 om 19:31
geschreven door Gust Adriaensen
31-07-2008
Barbaars haatproza
Op een aantal internetfora wordt dezer dagen de vraag gesteld: 'Hebt u begrip voor de asielzoekers (die kranen bezetten)?
Dat op dergelijke vraag met 'ja' of 'neen', eventueel met de nodige argumenten, geantwoord wordt, behoort tot de spelregels van een 'forum'.
Maar het haatproza dat velen publiceren, tart de verbeelding. Een bloemlezing: laat ze maar zitten, ze vallen er wel uit als ze het moe zijn; chantage, afdreiging, bedriegerij, leugens, profitariaat, dat is de leuze van de asielzoekers; vorm van terrorisme;luiaards, vandalen; kliek van Belgische bandieten die die mensen nog opstoken;laat de brandweer er de spuit op zetten; vervolgde criminelen en economische profiteurs;al wat stinkt moet verwijderd worden; gespuis; dat ze springen...we zullen mee aftellen 10,9,8,, enz.Probleem lost zichzelf op; er stroom opzetten;zet gerust de kraan in werking;uit die kranen schudden en afvoeren; ze gewoon uitschieten; slaan, schieten, stampen.
Schokkend, primitief en intriest! Klaarblijkelijk dromen deze mensen van de toepassing in ons land van barbaarse methodes, die in verleden en heden in dictatoriale regimes (die vele asielzoekers ontvlucht zijn) gebruikt werden en worden.
31-07-2008 om 10:01
geschreven door Gust Adriaensen
27-07-2008
Christendemocraten?
Twee recente feiten doen je toch wel serieus twijfelen aan het etiket 'christen' waarmee de grootste Vlaamse politieke partij zich nog altijd zo graag tooit.
Uitpakken met evangelische inspiratie en waarden maar PS, Ecolo en CdH verwijten dat zij wanhopige asielzoekers steunen bij hun pogingen om, ook door hongerstaking, gehoord te worden.
En dan is er onuitstaanbare ijdeltuit en Rambo De Crem. Hij sleurt het Belgische leger mee in een uitzichtloze oorlog. De operatie is gevaarlijk en kost handenvol geld, dat dan bespaard moet worden op de lopende humanitaire activiteiten van het leger.
Hardvochtigheid ten aanzien van asielzoekers en liever vechten dan helpen: ziedaar wat CD&V klaarblijkelijk ook beschouwt als 'christelijke roots en waarden'!
27-07-2008 om 21:17
geschreven door Gust Adriaensen
23-07-2008
Thornhaiku
Een dag in juli. Zo stralend is jouw gezicht in het witte Thorn!
23-07-2008 om 07:47
geschreven door Gust Adriaensen
22-07-2008
Karadzic
De Bosnisch-Servische oorlogsmisdadiger Karadzic is eindelijk gearresteerd.
Deze psychiater en dichter draagt de politieke verantwoordelijkheid voor de jarenlange belegering met duizenden doden, van Sarajevo en voor de uitmoording van 8000 moslimmannen in Srebrenica.
Dat het 13 jaar geduurd heeft vooraleer deze misdadiger gevat kon worden, heeft m.i. meer te maken gehad met politieke overwegingen dan met het onvermogen van de (internationale) opsporingsdiensten. Ongetwijfeld heeft de dreiging dat Servië geen lid zou kunnen worden van de EU, vooraleer de nog gezochte oorlogsmisdadigers opgepakt zijn, uiteindelijk de doorslag gegeven.
Het Joegoslaviëtribunaal in Den Haag kan nu gaan oordelen over de misdaden tegen de menselijkheid, gepleegd door Radovan Karadzic.
22-07-2008 om 19:36
geschreven door Gust Adriaensen
21-07-2008
Het Meetjesland
Enkele dagen geleden met een aantal familieleden per fiets en te voet (een deel van) het Meetjesland verkend.
Eeklo is een provinciestadje met een fraai belfort en nogal wat kleinere en grotere, oudere en recentere kunstwerken in het straatbeeld. Een verzorgde openbare ruimte blijkt evenwel geen topprioriteit voor het Eeklose stadsbestuur te zijn, het algemene beeld oogt eerder groezelig.
Landschappelijk kon het eerste deel van de tocht weinigen bekoren: een slordig landbouwgebied met in Kaprijke weliswaar een uitgestrekte, mooie Dries.
Vanaf het schilderachtige kerkje van Sint-Jan-in-Eremo kreeg de streek meer allure met de Boerenkreek, de Blokkreek, de Hollanders Gatkreek en de Vrouwkeshoekkreek.
Voorbij Sint-Laureins, dat kan pronken met zijn imposante, neoclassicistische 'Godshuis', volgden we een tijdlang het Leopoldkanaal en bereikten we Maldegem. Dat bleek een verzorgd stadje te zijn, met een interessant park tot in het hart van de gemeente en een bijzonder fraaie site van kerk en ommegang in een groen decor.
Langs het Schipdonkkanaal (waarvan de eventuele verbreding de laatste tijd veel tegenstand (m.i. terecht) oproept, naar Balgerhoeke met zijn 19de eeuwse spoorwegbrug, een te bewaren voorbeeld van industrieel erfgoed.
In de vooravond waren we terug in Eeklo, waar op dat moment alleen nog maar wat leven te bespeuren was in en rond de horecazaken op het Marktplein. Ons gezelschap droeg daartoe bij in een van die etablissementen, ik meen 'Het Middenstandshuis' en daar waren bediening en wat er op tafel kwam, alleszins verzorgd.
21-07-2008 om 18:27
geschreven door Gust Adriaensen
17-07-2008
Mensen zonder papieren
Enkele dagen geleden deed kardinaal Danneels namens de Belgische bisschoppen een oproep om de asielzoekers niet te vergeten en een politieke oplossing voor hen te vinden.
Danneels' dringende vraag getuigt van groot inlevingsvermogen in de dramatische situatie van de mensen zonder papieren én van een waarachtige zowel christelijke als humane bekommernis om medemensen in nood.
Vele reacties op internetfora daarentegen, geven uiting aan een onvoorstelbare domheid, een kwaadaardige papenvreterij en een keihard egoïsme. Oordeel zelf maar:
-'Laat de kerk een van haar duurste kunststukken verkopen...'
-'Er is in Rome een heel groot gebouwencomplex, waar er nog heel veel plaats is...'
-'Laten we niet vergeten wie in de eerste plaats verantwoordelijk is voor de uitzichtloze situatie van de asielzoekers: de gelukzoekers en de linkse ngo's...'
En dan te bedenken dat er reeds zovele jaren onderwijsplicht tot 18 jaar bestaat.
17-07-2008 om 17:36
geschreven door Gust Adriaensen
16-07-2008
Limieten
Leterme heeft ongetwijfeld gelijk wanneer hij zegt dat 'we nu gestoten zijn op de limieten van ons federale bestel'.
Hij zou er eerlijkheidshalve aan toe moeten voegen dat hij zelf onzacht gebotst is met zijn persoonlijke en politieke limieten.
16-07-2008 om 09:12
geschreven door Gust Adriaensen
15-07-2008
Gedwongen ontslag
'De Standaard' stelt de vraag of Leterme de juiste beslissing nam door het ontslag van zijn regering aan te bieden. Werd de premier er niet toe gedwongen?
Niet vergeten dat de communautaire beloften, die electoraal lonend bleken te zijn, uiteindelijk Leterme de das hebben omgedaan. Je hoefde niet veel politiek inzicht te hebben om te beseffen dat een grote staatshervorming en de splitsing van BHV, niet konden zonder belangrijke toegevingen aan de Franssprekenden. Meer dan waarschijnlijk zag Leterme dat ook wel in. Wat hem een klinkende verkiezingsoverwinning opleverde, werd een strop waaruit hij zich een jaar later niet meer bevrijden kon.
Anderzijds werd hij ook gedwongen tot ontslag door de kartelpartner en door een aantal bonzen uit zijn eigen partij. Leterme wilde er alsnog de gewesten en gemeenschappen bij betrekken, in het bijzonder Peeters en Demotte. Hij wilde dus doorgaan maar NVA en belangrijke politici in zijn eigen partij verhinderden dat.
Wat Leterme, rijkelijk laat, voorstelde, is m.i. de weg die in de toekomst bewandeld zal worden. Is volgend scenario zo ondenkbaar: tot rust komen, een co-formateurschap van Reynders en Leterme (als hij mag van zijn partij), het onmiddellijk betrekken van de ministers-presidenten van de gewesten en gemeenschappen bij de besprekingen. Dat is, om de woorden van Reynders te parafraseren, al een staatshervorming op zich, omdat op die manier erkend wordt wat ook Peeters' mantra is: de basis voor een stevige federale regering ligt bij de regio's.
Wedden dat er dan veel meer kans is op een grondige staatshervorming?
15-07-2008 om 18:00
geschreven door Gust Adriaensen
14-07-2008
Arrogantie
Dedecker orakelt: 'Het moet gedaan zijn met de Walen vis te geven, we moeten ze zelf leren vissen!'
Laat dat nu de slogan zijn die steevast werd gebruikt met betrekking tot de ontwikkelingshulp aan derdewereldlanden.
Dat Dedecker en talloze Vlamingen met hem, die slagzin gebruiken, toont scherp aan, welke proporties de arrogantie en de vernederingsdrang van Dedecker en co. hebben aangenomen.
De Franssprekenden zijn terecht bevreesd voor een Vlaanderen dat bulkt van het geld en barst van zelfingenomenheid en pretentie.
14-07-2008 om 16:30
geschreven door Gust Adriaensen
11-07-2008
11 juli
Nationale Feestdagen en kritisch erover nadenken, sluiten meestal elkaar uit. En toch wil ik het even doen op deze regenachtige 11de juli. En welke gedachten borrelden op?
-De media-aandacht voor de Vlaamse feestdag, staat in schril contrast met de zo goed als algemene publieke onverschilligheid en de desinteresse én het kennisgebrek van in het bijzonder de jongere generaties: '11 juli? Wa is da voor iets?'
-Kan iemand vertellen wat bv. 'De Vlaamse cultuur', 'Het Vlaamse volk', 'Integratie in Vlaanderen', precies inhoudt?
-Is, dankzij de federalisering, het cultuurniveau in Vlaanderen gestegen, de taalbeheersing verbeterd, de kwaliteit van het onderwijs versterkt?
-Zullen na een grote staatshervorming of in een zelfstandig Vlaanderen, er geen bedelaars of daklozen meer zijn? De ruimtelijke ordening en stedenbouw eindelijk echt orde op zaken stellen? De sociale tegenstellingen verdwijnen? Zal het onderwijs voor alle bevolkingsgroepen even toegankelijk en kwaliteitsvol zijn?
-Waarover wordt door de herauten van grotere Vlaamse zelfstandigheid hoofdzakelijk gesproken? Juist. Over centen. Nog meer financiële en economische macht voor een van de rijkste regio's ter wereld. En natuurlijk ten koste van het arme, morsige broertje in Wallonië in de eerste plaats en van alle andere armlastigen, overal ter wereld. 'Dat ze geen nagel hebben om hun gat te krabben, is toch hun eigen schuld. Aartslui, nietwaar! De hardwerkende Vlaming dankt zijn welstand uitsluitend aan zichzelf en daar is hij fier op!'
-Ondertussen wordt 11 juli niet alleen overgoten met Belgische buien maar ook met grote woorden en eisen. Naar de anderen toe. Een 'nationale feestdag' is zeker geen dag om zich te bezinnen. Er is ook lekker wat geruzie. In het 'Vlaamse kamp'. Tussen CD&V en NVA. En binnen het CD&V. De premier botst met de voorzitster (sinds ze presidente is, heeft ze nog een verbetener trek om de mond gekregen). Van tussen de coulissen, geven Tony Van Parys en Erik Van Rompuy, die het nooit zullen verteren dat ze geen minister mochten worden, Leterme geregeld dolkprikjes in de rug. De Vlaamse minister-president Kris Peeters voelt zich machtiger en beter in zijn vel dan de belaagde en krampachtige premier en laat dat ook geregeld voelen en horen. Het moge voor iedereen duidelijk zijn: premier Leterme krijgt de laatste tijd meer stokken in de wielen gestoken door zijn kartelpartner en vooral door een aantal bonzen uit zijn eigen partij dan door de Franssprekenden.
Kortom, een heerlijk Vlaams zootje op 11 juli.
-Er komen opklaringen aan. Misschien toch nog zon op de Vlaamse nationale feestdag. En die is er goddank, voor iedereen.
11-07-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
08-07-2008
Internetrekening
Twee merkwaardige dingen vallen in het oog bij de huidige renteoorlog tussen de grootbanken.
De maximumrente op de gewone spaarboekjes is door de regering vastgelegd op 4%. Hoewel verscheidene kleinbanken erop aandringen die maximumrente te verhogen, weigert de minister van financiën dat te doen. Volgens economieprofessor Paul De Grauwe heeft dat uitsluitend te maken met de belangen van vooral de grootbanken. Zonder de hulp van deze liberale minister zou de markt hen dwingen om meer uit te betalen aan de kleine spaarders.
Ronduit discriminerend ten aanzien van de vele mensen die niet beschikken over internet of niet in staat zijn online te bankieren, is de beslissing van Dexia (nota bene voor een belangrijk deel gegroeid uit de werknemersspaarbank BAC) en nu ook van Fortis, de verhoging tot 4% rente, uitsluitend voor te behouden voor de internetrekeningen. Het is een degoutant staaltje van financiële benadeling op basis van het niet-bezitten van een pc en internet of het gebrek aan vaardigheid om ermee te werken.
Dat daartegen tot nu toe weinig of geen reactie loskomt in de media, de verbruikersverenigingen (bv. Testaankoop), de politieke partijen, de vakbonden en het ACW, is onbegrijpelijk!
08-07-2008 om 20:27
geschreven door Gust Adriaensen
07-07-2008
Roodborstje
Roodborstje
siddertak trippeltrap
kijk
het roodborstje is teruggekeerd
misschien is het een ander misschien is het niet weg geweest
toch zeggen wij
HET roodborstje is er weer
snikkikkend in de dwarrelblaren
07-07-2008 om 13:44
geschreven door Gust Adriaensen
05-07-2008
In memoriam Ward Bruyninckx (16 januari 1924-23 juni 2008)
In een bomvolle Sint-Martinuskerk had op 30 juni in aanwezigheid van de Antwerpse bisschop, de begrafenisplechtigheid voor Ward Bruyninckx plaats.
Hij werd priester gewijd in 1948, was 10 jaar leraar en 18 jaar nationaal proost van de Chiro. Daarna was hij nog 27 jaar actief in de opleiding voor pastorale werkers en diakens en in het catechumenaat.
Een priester dus van de actie. Maar ook een man van het woord, het geschrevene en gesprokene. Zijn bezinnings- en gebedenboekjes kenden een enorm succes en ook nu nog wordt er bij diverse plechtigheden, gretig gebruik van gemaakt. Ward was ook een begenadigd spreker. De toehoorders geraakten onweerstaanbaar in de ban van de harmonie tussen inhoud en vorm.
Ward Bruyninckx was een warmhartige persoonlijkheid, die zich verbonden bleef voelen met zijn Retiese wortels en familie, en voor wie iedereen die hem mocht kennen, respect en bewondering voelde.
05-07-2008 om 14:40
geschreven door Gust Adriaensen
04-07-2008
Een schim
In 'De Standaard' wordt niet alleen heel sceptisch gedaan over de politieke slaagkansen van de regering Leterme maar wordt ook een bijzonder somber beeld opgehangen van de mens Leterme.
Volgens de krant is Yves Leterme nog maar de schim van de politicus die een jaar geleden 800.000 stemmen wist te vergaren.
Zowel fysiek als psychisch zou het met de premier ronduit slecht gaan. De problemen waarmee hij als regeringsleider te maken heeft, vreten aan hem. Dat is voor iedereen duidelijk. Daarbij zou de ziekte van enkele maanden geleden nog niet helemaal overwonnen zijn en een belangrijke negatieve rol spelen.
Nog erger is het psychische portret dat 'De Standaard' tekent en daarbij wordt gretig geput uit anonieme CD&V-bronnen. De premier zou zich meer en meer binnen zijn partij isoleren. De relaties met Inge Vervotte, Jan Callebaut en Kris Peeters, zouden vertroebeld zijn. Met leden van de CD&V-fracties heeft hij nog weinig contact. Partijleden met goedbedoelde opmerkingen en journalisten veegt hij woedend de mantel uit.
Kortom, zoals een CD&V'er, volgens 'De Standaard' zegt: 'Ik herken hem echt niet meer.'
04-07-2008 om 11:36
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2008
Damiaan
De aanstaande heiligverklaring van pater Damiaan is terecht een reden tot fierheid en hoop voor zeer velen in de hele wereld, niet in het minst voor de inwoners van dit land.
En het is goed en betekenisvol dat kardinaal Danneels de heiligverklaring van Damiaan aangrijpt om nogmaals een oproep tot solidariteit te doen met alle 'melaatsen' van vandaag: daklozen, mensen zonder papieren, werklozen, mensen zonder land en zonder hoop...'
03-07-2008 om 16:15
geschreven door Gust Adriaensen
De recente onafhankelijkheidsverklaring van Schoonbroek door rebellenbeweging SOA, blijft rimpels veroorzaken in het dorpspolitieke landschap.
Eerder werd reeds gemeld dat er een breder onafhankelijkheidsfront in de maak was , waarin Werbeek-Hodonk-Brand, het zgn. WEHOBRA, een steeds prominentere rol speelt, en ook de Schoonbroekse buitengebieden, Kortijnen en Kinschot, verenigd in het energieke KORSCHOT, zich niet onbetuigd laten. Volgens de allerlaatste berichten, zou ook Hoeven, zowel dat onder de Retiese als Hoeven onder de Kastelse jurisdictie, zich bij het front hebben aangesloten.
Na een reeks intensieve gesprekken op diverse geheim gehouden (kroeg)plekken, zou naar verluidt, uiterlijk op 15 juli een globaal akkoord bereikt worden. Momenteel wordt ijverig aan de postjesverdelinggesleuteld. Aangezien de nieuwe heerlijkheid de bestuursfuncties van het Ancien Régime in ere wil herstellen, is dat niet zon eenvoudige zaak. Zoek maar eens een bekwame drossaard en competente schepenen, bedezetters, borgemeesters, zandmeesters en keurmeesters. Ook over de dorpshymne zou nog onenigheid bestaan. Volgens een insider verwacht de hymnewerkgroep iets moois van een samenwerking tussen Chris Dockx en Juul Kabas, wiens betoudovergrootvader overigens een rasechte Werbekenaar was. Wat het embleem betreft, is er, aldus een welingelichte bron, eensgezindheid: Sint-Job op een Werbeekse bok. De betekenis van Job voor Schoonbroek en omstreken, hoeft geen betoog. Voor de Werbeekse bok, heeft de commissie die zich boog over de embleemkeuze, geput uit het krachtige afdreunrijmpje: Werbeek, scherbeek, boksgelaai, in Werbeek hebben ze een bok, daar rijen de boeren van Werbeek op.
Het moge voor iedereen duidelijk zijn: 15 juli wordt een historische datum in de dorpshervorming en de afwikkeling van de kwestie S-W-B. De politieke analisten die durven beweren dat deze ontwikkelingen in het Land der Neten, geen enkele impact hebben op de nationale regering, zijn, met permissie gezegd, kerstekinderen. Mochten de Heren van Retie, zich niet goedschiks neerleggen bij de afscheuring van de rijkere buitengebieden en aansturen op een confrontatie in de ruilverkavelingsmaïsvelden langs de Looiendse Nete en de zompige beemden langs de Zwarte Nete, dan geef ik geen cent meer voor de overlevingskans van de federale regering .
Eerder dan de staatshervorming en B-H-V, wordt de Retiese dorpshervorming en de reeds lang aanslepende kwestie S-W-B, het echte en dramatische Waterloo voor Leterme!
03-07-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
29-06-2008
Abt Testaert
Doorheen de eeuwen hebben de abdijen een belangrijke rol gespeeld. Dat geldt ook voor de Postelse norbertijnerabdij. De religieuze, culturele en zeker in vroegere eeuwen, ook economische betekenis, is moeilijk te overschatten.
De verkiezing van een nieuwe abt door de abdijgemeenschap, is in de geschiedenis van een abdij, een markante gebeurtenis. Recent werd in Postel de relatief jonge Frédéric Testaert, tot abt verkozen.
Moge hij samen met zijn confraters, met succes verder werken aan de religieuze en culturele verdieping en uitstraling van de Postelse abdij over de hele regio.
29-06-2008 om 14:53
geschreven door Gust Adriaensen
20-06-2008
Eersel naar Werbeek
Reeds meer dan drie eeuwen komen bedevaarders uit het Noord-Brabantse Eersel, naar de kapel van Onze-Lieve-ter-Sneeuw in Werbeek-Retie.
Dit jaar heeft de bedevaart plaats op zaterdag 28 juni. Om 10.30u. is er een eucharistieviering in de Sint-Martinuskerk. Om 13 u. is er op het Marktplein een optreden van de Eerselse harmonie en de gilden. Daarna trekt de processie naar Werbeek waar afsluitend een bid- en zangstonde plaatsheeft.
Uiteraard kunnen ook andere belangstellenden aan de plechtigheden deelnemen. Het geeft ze ook de kans de volledig gerestaureerde kapel te bewonderen.
20-06-2008 om 21:31
geschreven door Gust Adriaensen
19-06-2008
Algemeen Nederlands
In zijn boek 'Het einde van de standaardtaal', schrijft Joop van der Horst, hoogleraar Historische Taalkunde aan de KU-Leuven, dat de standaardtaal verdwijnt en plaats maakt voor een veel vrijere opvatting over taal. Er is niet langer één Nederlands, maar meerdere 'Nederlandsen' en het een is niet beter dan de andere, aldus van der Horst.
van der Horst is een van de vele academici die de laatste jaren stellen dat de standaardtaal verdwijnt. Hieruit blijkt een merkwaardige opvatting over taal en taalevolutie. Het standaardtaalgebruik heeft namelijk nooit algemeen bestaan, niet in Vlaanderen en niet in Nederland.
Het verschil met enkele decennia geleden is, zeker in Vlaanderen, de grote afstand tussen het toen nog erg streekgebonden informele taalgebruik en het nagestreefde standaardtaalideaal in formele omstandigheden. Het gevolg was dat er weinig Vlamingen waren die een vlotte, soepele algemene taal meester waren.
Nu bewegen we ons inderdaad, naargelang van de sociale en professionele omstandigheden, op verschillende taalniveaus. Maar het blijft om allerlei, vooral ook praktische, redenen,uiterst belangrijk dat zoveel mogelijk mensen ernaar streven een accurate en aan de omstandigheden aangepaste algemene taal te gebruiken. Het is overigens een leerproces dat nooit helemaal af is.
Bovendien is het vaak zo dat de taalgebruikers die de streektaal propageren en zich afzetten tegen de standaardtaal, dat eerder doen uit onmacht, menselijk opzicht of gemakzucht ten aanzien van het gebruik van AN. Zij vergeten daarbij ook dat het dialect dat zij koesteren en beweren te spreken, mijlenver verwijderd is van de dagelijkse taal van hun (groot)ouders en ofwel een naar het vermoede streekklanksysteem vertaald AN is, ofwel een soort van tussentaal geworden is, die nu eens wat verder van, dan weer dichter bij de standaardtaal staat.
En ten slotte: het 'beter' of 'slechter' zijn van bepaalde talen, dialecten of taalvormen, is taalkundig gezien, onzin.
19-06-2008 om 15:21
geschreven door Gust Adriaensen
17-06-2008
Nieuwe abt in Postel
NIEUWE ABT IN DE NORBERTIJNENABDIJ VAN POSTEL (KerkNet) - Op maandag 16 juni koos de Norbertijnergemeenschap van Postel haar medebroeder Frédéric Testaert tot nieuwe abt. Na de keuze werd hij als nieuwe prelaat van Postel bevestigd door abt-generaal Thomas Handgrätinger, geassisteerd door Abt Jos Wouters van de abdij van Averbode. De abtszegening volgt later. Frédéric Testaert, geboren in 1967 te Ukkel, groeide op in Linkebeek. Hij trad in bij de Norbertijnen van Postel in 1991 en werd in 1998 tot priester gewijd. Eerder was hij prior en pastoor van Postel. Hij geeft ook filosofie aan de priesterstudenten in de studieconcentratie AGRIPO, de gemeenschappelijke priesteropleiding van de abdijen van Averbode, Grimbergen, Postel en Tongerlo.
Frédéric Testaert, de nieuwe abt van de norbertijnen van Postel Bron: Kerknet/NG
in het midden de nieuwe prelaat van Postel, met links Abt-generaal Handgrätinger en rechts Abt Jos Wouters van Averbode. Bron: Kerknet/NG
(Kerknet)
17-06-2008 om 18:38
geschreven door Gust Adriaensen
Vrije meningsuiting
Onder de titel 'Hostie' verscheen gisteren in 'De Morgen', een commentaarstuk waarin tekeergegaan wordt tegen de uitreiking van de hostie op de tong, door de paus ergens in Zuid-Italië.
Het artikel getuigt van een onvoorstelbaar gebrek aan journalistieke onbevooroordeeldheid, aan sérieux, aan research, aan objectiviteit en is gewoonweg een extreem staaltje van primitieve papenvreterij.
Maar wat nog ontluisterender is voor de zelfverklaarde kwaliteitskrant 'De Morgen', die zich wat graag de heraut van de vrije meningsuiting waant, is, dat lezersbrieven die dat flutartikeltje, losweg uit de pols geschreven en beschamend voor het journalistieke metier, hekelen, in de prullenbak gekeild worden. En dat is niet de eerste keer.
Kortom, Desmet, Pauli en co., die zich graag opwerpen als het progressieve en tolerante geweten van Vlaanderen, spelen geregeld de machtsgeile censor. Fraaie ruimdenkendheid!
17-06-2008 om 10:54
geschreven door Gust Adriaensen
16-06-2008
Vier kogels per soldaat in voorraad
Het Belgische leger op oefening
Soldaat Piet: 'Ik heb eerst pangpang geroepen. Jij moet vallen!'
Soldaat Jan: 'Het was ernaast. Ik heb vier keer pang geschreeuwd. Jij bent dood. Ik heb gewonnen!'
16-06-2008 om 11:12
geschreven door Gust Adriaensen
10-06-2008
Impasse
Een jaar na de verkiezingen is er de totale politieke impasse.
Een regering die niet regeert, een 'afwezige' premier, politici die uitsluitend naar hun 'Vlaamse', 'Waalse', 'Brusselse' navel staren, partijen die zichzelf wijsmaken dat de doorsnee-Vlaming of Waal bezig is met de onafhankelijkheid van hun petieterige regio's.
Hoe is het zover kunnen komen? De Vlaamse partijen, in het bijzonder CD&V-NVA, hebben in de verkiezingscampagne omwille van electorale overwegingen, beloften i.v.m. de staatshervorming en BHV gedaan, waarvan ook de politieke leek kon weten dat ze niet realiseerbaar waren zonder overleg en toegevingen aan de Franstaligen.
Na de verkiezingen ontstond er een stellingenoorlog, werden er voortdurend (communicatie)fouten gemaakt, niet in het minst door Leterme, en werd het wederzijdse getreiter voorgesteld als Vlaamse onverzettelijkheid of Waalse vastberadenheid.
Een jaar geklungel is achter de rug en weinig laat voorzien dat voor midden juli een oplossing gevonden kan worden.
10-06-2008 om 22:36
geschreven door Gust Adriaensen
05-06-2008
Rik Torfs
De columns van professor en tv-ster Rik Torfs zijn altijd lezenswaard. In zijn laatste op multiblog.vrt.be/riktorfs, denkt hij bij een glaasje champagne in de tuin na over de strijd die hij levert tegen de 'non-taal', vol vaktermen en krukkige zinnen, van vele academische rapporten. 'Het Verslag' verleidde me tot volgende bedenkingen.
Met een glaasje champagne binnen handbereik, denk ik in de tuin na over de onhebbelijke neiging van alfawetenschappers om de kwaliteit van het taalgebruik af te toetsen aan de 'Dag Allemaal'-eenvoud der zinsconstructies, het in genen dele overschrijden van de 25 à 30.000 woorden, die de gemiddelde Nederlandstalige, volgens onderzoek, tot zijn beschikking blijkt te hebben, de diepe afkeer voor de eigen vakterminologie, die al vlug wordt afgedaan als benepen jargontaal, alleen maar bedoeld om hoge geleerdheid te etaleren.
Ik ben me ervan bewust dat vorige paragraaf niet de kenmerken heeft die hij (de paragraaf) formuleert en dat deze allesbehalve zakelijke insteek ertoe kan leiden dat mijn stukje als een taaie, onverteerbare taalknoedel en een overstaanbare, protserige woordenbrij dreigt geëtiketteerd te worden.
Kan me niet schelen. Ik kom in opstand. (Twee heerlijke zinnetjes, die de gemiddelde lezer waarschijnlijk zonder veel problemen verstaat.) Waarom denken taal- en letterkundigen, historici, juristen, theologen, zo vlug dat ze de taalkennis die ze via studie en professie hebben verworven, niet ten volle mogen gebruiken? Waarom gaan zij ervan uit dat de degenen die geacht worden hun rapporten te lezen, zullen verdwalen in bv. het pedagogische jargon? Waarom is de houding ten aanzien van de taal die bètawetenschappers in hun studies en rapporten (vaak een opeenstapeling van vaktermen) gebruiken, veel milder?
En terwijl ik een tweede glas consumeer, vraag ik me wegsoezend af, waarom onze gewaardeerde columnist, die eveneens zoveel van een zonnige tuin en een goeie fles kan genieten -ongetwijfeld voor het geestelijke bedrijf belangrijke kwaliteitsbevorderende factoren-, zich de moeite getroost om twee rapporten te schrijven. Hij hoort immers te weten dat de voorkeur van zijn geestesgenoten naar het tweede zal gaan, waarvan de columnist veronderstelt dat het onleesbaar is. Maar niet voor hen, professor. Niet voor hen.
Nog is de fles in de zonovergoten tuin niet leeg, als ik met een zalig taalgevoel sommige tussenkomsten van de tv-ster Torfs oproep. Zij schitterden vaak door hun onzinnige inhoud en protserige verpakking. Voor elke ware taalminnaar, heerlijke momenten, waarvoor gemeende dank echt past.
05-06-2008 om 10:09
geschreven door Gust Adriaensen
04-06-2008
De neergang van het VB
Het is al langer duidelijk: het VB doet er minder en minder toe, komt nog nauwelijks in de actualiteit. En als dat wel gebeurt, zie je op partijbijeenkomsten vooral een ouder publiek. De nieuwe voorzitter, Valkeniers, kan door De Decker, zonder veel problemen bij de politici ondergebracht worden die 'het charisma van een lavabo' hebben. En de onverzettelijke sterkhouder en grote muil van jaren, De Winter, stelt het voortbestaan van de eigen partij in vraag en droomt luidop van een nieuwe formatie waarin allen die een onafhankelijk Vlaanderen willen, terecht kunnen.
Allemaal fenomenen die aantonen dat de partij ziek is, de partijbonzen het zelf niet goed meer weten en hun geloof in het VB bijlange niet rotsvast meer is. Bovendien verspreidt die onzekerheid van de top zich als een virus bij de eenvoudige volgelingen, die jarenlang alleen maar moesten luisteren naar de onaantastbare leiders.
Nu De Winter, Annemans en co. niet langer stoere gidsen van het ene en ondeelbare VB, blijken te zijn, komen hun kiezers in een politieke woestijn terecht.
Als vanuit een LDD-oase de lokroep van De Decker tot hen doordringt, zullen zij zich in groten getale daarheen spoeden. Dat rampscenario staat de bonzen van het VB klaarblijkelijk scherp voor ogen.
04-06-2008 om 09:23
geschreven door Gust Adriaensen
02-06-2008
De Gucht: persona non grata.
Momenteel heeft ons land geen buitenlandminister meer.
Sinds De Gucht in aanvaring kwam met de Congolese autoriteiten, is hij door zijn collega's in het federale regering en in het bijzonder door de premier helemaal buiten spel gezet en worden de relaties met Congo behartigd door Leterme.
Het kan niet anders of deze wraking van De Gucht inzake Congo, moet ook zijn invloed en erkenning in andere landen sterk aantasten.
Daarenboven is het effect van deze vernederende behandeling door binnen- en buitenland, op een trotse persoonlijkheid als De Gucht, ongetwijfeld traumatisch en destructief.
Benieuwd wanneer De Gucht van Leterme opnieuw volwaardig minister van buitenlandse zaken mag zijn en of Karel de job dan nog wel echt wil.
02-06-2008 om 18:43
geschreven door Gust Adriaensen
30-05-2008
Sauerland
Sauerlandtanka
Azuurblauwe lucht boven de vakwerkhuizen, zachte glooiingen met zoveel tinten van groen in het mooie Sauerland.
Dünschedehaiku
Scheve pilaren in de kerk van Dünschede: zij torsen eeuwen.
Biggeseetanka
Grillige inktvis, de lieflijke Biggesee: verzwolg hij dorpen? bood hij de ontheemden troost? de weemoedigen wortels?
30-05-2008 om 15:19
geschreven door Gust Adriaensen
28-05-2008
Kardinaal Danneels
Nu kardinaal Danneels zijn ontslagbrief heeft geschreven, wordt in de media veel aandacht aan zijn kerkelijke loopbaan besteed.
De meningen zijn over het algemeen erg lovend en positief, behalve die van de heer Pinxten, voorzitter van de Humanistisch-Vrijzinnige Vereniging.
De heer Pinxten bestaat het geen enkele positief woord op papier te krijgen over de man die gedurende de voorbije decennia met groot geestelijk en intellectueel gezag de Belgische Kerk in uiterst moeilijke omstandigheden leidde.
Bovendien doet Pinxten enkele uitspraken, die bij heel wat humanisten plaatsvervangende schaamte voor hun voorzitter moeten doen ontstaan. Wat denk je van deze gillers? 'Ik weet niet of hij (Danneels) een intellectueel is, ik denk eerder van niet.' en 'Ik vind hem (Danneels) een min of meer onzichtbare figuur.'
Iedere iet of wat intellectueel eerlijke en zichzelf respecterende humanist neemt dergelijke uitingen van fundamentalistisch negativisme en extreme lompheid toch niet? Tenzij ze niet boven het intellectuele peil en het verkrampte sektarisme van hun voorzitter (willen) uitstijgen.
Kan iemand zich voorstellen dat kardinaal Danneels zich in dezelfde toon zou uitlaten over de voorzitter van de Humanistisch-Vrijzinnige Vereniging? Natuurlijk niet, daarvoor behoeden hem zijn hoogstaande intellectuele en morele kwaliteiten. Overigens zou in dat geval het mediakot te klein zijn.
28-05-2008 om 15:52
geschreven door Gust Adriaensen
26-05-2008
Selectieve verontwaardiging
De rel Congo-België naar aanleiding van de ongezouten uitspraken van Karel De Gucht, doet heel wat stof opwaaien.
Niemand zal ontkennen dat de kritiek van De Gucht op het Congolese regime, terecht is. Toch voel ik me niet geneigd hem veel lof toe te zwaaien. Het probleem is namelijk dat de buitenlandminister eenzijdig Congo viseert. En het al dan niet verantwoord achten van kritiek, afhankelijk maken van de centen, die België in een bepaald land stopt, snijdt helemaal geen ethisch hout.
Zijn morele verontwaardiging zou voor alle regimes waar de mensenrechten geschonden worden en waar corruptie hoogtij viert, moeten gelden. En dat zijn er nogal wat. Daarmee zou meer dan een minister zijn handen vol hebben.
Kabila en zijn kliek hard aanpakken maar bv. China met fluwelen handschoenen benaderen, tast De Guchts geloofwaardigheid aan. De recente beslissing van het Chinese regime om in het rampgebied de 'eenkindwet' tijdelijk op te heffen, ook al is dit 'Big Brother'-gedoe van een heel andere aard dan de barbarij in Congo, moet bij een volbloedliberaal als De Gucht, toch ook enige reactie teweegbrengen. En heb je De Gucht al horen fulmineren tegen het militaire regime in Myanmar? Kortom, er zijn dictators en situaties zat waarin onze ijverige excellentie zijn tanden zou kunnen zetten.
De ene potentaat op het wereldforum te kijk zetten en de andere onverlet laten, verzwakt de positie van de minister en botst met het rechtvaardigheidsgevoel van de doorsneebevolking.
Morele verontwaardiging kan niet selectief zijn.
26-05-2008 om 14:09
geschreven door Gust Adriaensen
23-05-2008
Haiku
Bij de vijverrand gehurkt gekwaak beluisterd. Dan plotse stilte.
23-05-2008 om 21:33
geschreven door Gust Adriaensen
22-05-2008
Vrij onderwijs beter dan gemeenschapsonderwijs?
Uit Oeso-cijfers blijkt dat leerlingen uit het vrij onderwijs een stuk beter scoren op wiskunde, wetenschappen en lezen dan leerlingen uit het gemeenschapsonderwijs.
Deze resultaten moeten genuanceerd worden. Vergelijk leerlingen uit het vrij en het gemeenschapsonderwijs met dezelfde sociale achtergrond en ik ben ervan overtuigd dat er geen noemenswaardig verschil is.
Dat blijkt uit diverse studies. Scholen hebben maar heel weinig invloed op het resultaat van leerlingen. De sociale achtergrond oefent echter steeds een sterke invloed uit op de prestaties van leerlingen, zowel in het secundair als in het hoger onderwijs.
Anderzijds heeft onderzoek aangetoond dat de scholingsgraad van vaders en moeders van leerlingen in het gemeenschapsonderwijs, beduidend lager ligt dan die van ouders in het vrij onderwijs. Ook de inkomenssituatie van vaders in het gemeenschapsonderwijs is aanzienlijk slechter dan in het vrij onderwijs.
De conclusie ligt voor de hand: de sociale achtergrond van leerlingen in het gemeenschapsonderwijs is de belangrijkste oorzaak van een mogelijke achterstand ten opzichte van leerlingen in het vrij onderwijs.
22-05-2008 om 20:50
geschreven door Gust Adriaensen
17-05-2008
Het grote graaien
Het was ironisch en uitdagend: op het moment dat minister Vervotte de NMBS de mantel uitveegde, kreeg een van de NMBS-topmannen van de Raad van Bestuur, een loonsverhoging, waarvan het overgrote deel der werknemers, en zeker die van de NMBS, alleen maar kunnen dromen. Er stak een storm van protest op en mede onder druk van Vervotte, zag de Raad van Bestuur zich gedwongen, de beslissing op te schorten.
Hiermee wordt de verloning van topmensen van bedrijven nog eens scherp gesteld. Ook in Nederland zorgt deze kwestie al geruime tijd voor politieke en sociale commotie.
De gigantische salarissen van CEO's, zijn immoreel en zij gaan voorbij aan de in ons kapitalistisch economisch systeem bestaande loonvork, die evenwel bepaalde grenzen van redelijkheid moet respecteren, wil hij geaccepteerd worden en ethisch nog te verantwoorden zijn.
Het gaat natuurlijk niet alleen om de lonen van managers. Spreken en schrijven over de ethische dimensie van lonen en winsten, betreffen alle sectoren waarin mensen of instellingen inkomsten verwerven die niet in verhouding staan tot de inspanning die ervoor geleverd moet worden, of die in schrille tegenstelling staan tot de materiële situatie van belangrijke groepen in de samenleving.
Politieke partijen die de sociale bekommernis hoog in hun vaandel schrijven of die zich graag beroepen op hun christelijke roots en waarden, laten zich op het vlak van het 'grote graaien' nog al te weinig horen. Met volgehouden sensibilisering en concrete maatregelen, zouden sociaal- en christendemocraten kunnen tonen, dat het ze menens is bij de bestrijding van de grenzeloze hebzucht van mensen, die vaak de mond vol hebben van loonmatiging, afvloeiing, herstructurering, enz.
17-05-2008 om 10:26
geschreven door Gust Adriaensen
12-05-2008
Pleidooi voor een zelfbewuste Kerk
Talrijk zijn de Vlamingen, en niet van de minsten, die het 'Vlaamse' verleden verheerlijken, de rechten van 'ons volk' passioneel verdedigen, zweren bij de 'Europese' waarden en normen, enz. En tegelijkertijd bedelven ze, ook al komen de meesten uit een katholiek nest, de Kerk, haar bedienaars en rituelen, onder, vaak kwaadaardige, spot en ventileren ze via de media,hun afkeer in vunzige scheldkanonnades.
Een schizofrene en hypocriete houding. Zeker degenen met enige historische en sociologische vorming en belangstelling, zouden niet alleen oog mogen hebben voor de doorheen de eeuwen vastgestelde negatieve en destructieve daden en invloeden van een overmachtig kerkinstituut.
Want er zou geen sprake zijn van het huidige Europa en zeker niet van de door velen, zo geroemde 'Europese waarden en normen', zonder de Kerk. Het overgrote deel van het Europese, en in het bijzonder van het Vlaamse, architecturale, literaire, plastische en muzikale erfgoed, werd geïnspireerd en kwam tot stand door de Kerk. Het onderwijs en de zorg, het verenigingsleven en de vrijetijdsbeleving, de sociale en politieke bewustwording, werden in sterke mate gestimuleerd en beïnvloed door de Kerk.
Het getuigt van een verbijsterende domheid en arrogantie, die belangrijke rol van de Kerk, ook nu nog, te loochenen, of erger er alleen maar misprijzen of haat voor te koesteren.
Het kerkinstituut en ook de kerkgemeenschap hoeven zich dat niet te laten aanleunen. Zonder fanatisme of oogkleppen maar zelfbewust opkomen voor de Kerk, waartoe je behoort en voor al het goede dat via de kerkgemeenschappen gebeurde of gebeurt in de samenleving, om nog niet te spreken over het stillen van de persoonlijke religieuze nood in de harten der mensen, kan een boodschap zijn op deze pinksterdagen.
De Vlaming, die uitpakt met het 'grootse' verleden van het 'eigen volk', of die lekker meesurft op de huidige retrotrend, zonder, tot in de kleinste vlek, daarin een belangrijke rol van de Kerk te zien of te erkennen, lijdt aan een erge vorm van intellectuele blindheid of doet bewust aan nestvervuiling.
12-05-2008 om 10:03
geschreven door Gust Adriaensen
10-05-2008
Schoonbroek onafhankelijk!
De geruchten over een nakende onafhankelijkheidsverklaring door rebellenbeweging SOA, zorgen ook voor autonomieoprispingen bij de historisch met 'Sconebruc' verbonden gemeenschappen van de Werbekenaren, de Hodonkenaren en de Brandenaren.
Een woordvoerder van het recent opgerichte onafhankelijkheidsfront WEHOBRA, verklaarde dat hij niet begrijpt waarom SOA geen contact gezocht en besprekingen gevoerd heeft met de zuidoostelijke gebiedsdelen met het oog op het stemmen der violen en het bundelen der krachten. Hij zei verder dat de tijd wellicht rijp is om de heerlijkheid Retie een toontje lager te doen zingen, haar aangeboren expansiedrang te beteugelen en ze terug te dringen binnen haar historische grenzen, namelijk de Zwarte Nete in het zuiden en de Looiendse Nete in het noorden. Hij voegde er aan toe dat het gebied tussen de Grote Gracht en De Vaart, de geschikte corridor is om de territoriale eenheid van het noordelijk en zuidelijk deel van de toekomstige zelfstandige heerlijkheid te realiseren.
Anderzijds groeit bij de Kinschottenaren en de Kortijnenaren de ongerustheid over de integratieplannen van SOA. Het actiecomité KORSCHOT, kan zich, aldus zijn voorzitter, goed vinden in het onafhankelijkheidsstreven van SOA, maar 'ons bepaalde integratie-eisen opleggen, bv. de verplichting om het in onze oren eerder bekakt klinkende Schoonbroekse idioom te leren gebruiken', is, volgens de geëmotioneerde president, 'duidelijk een Wampbrug te ver'. Overigens zullen de autonomievoorstanders, als er geen diplomatieke oplossing gevonden wordt en het tot harde confrontaties met de Heren van Retie komt, de Kinschotse cavalerie goed kunnen gebruiken, dixit KORSCHOT.
Het hoeft geen betoog dat deze ontwikkelingen door zo goed als alle citoyens met groeiende spanning gevolgd worden. Er is evenwel vooralsnog geen sprake van een hamsterrage in het Land der Neten.
10-05-2008 om 14:37
geschreven door Gust Adriaensen
09-05-2008
Wandelparadijs Sauerland
De voorbije dagen met een aantal vrienden gewandeld (en gevaren) in Zuid-Sauerland.
Het glooiende landschap, de uitgestrekte loof- en naaldbossen, de lieflijke witte dorpjes, de vaak imposante vakwerkhuizen met Bijbelse spreuken en personalia over de oorspronkelijke bouwers, de snel stromende riviertjes , maken dit deeltje van Duitsland tot een echt wandelparadijs. Bovendien is er de uitgestrekte Biggesee waarop je een magnifieke boottocht kan maken.
Wandelen in Sauerland: een aanrader!
09-05-2008 om 13:57
geschreven door Gust Adriaensen
30-04-2008
Meerderheidsdictatuurtje
SP-A en LDD hebben volkomen gelijk: het lamleggen van de normale werking van het parlement door de meerderheidspartijen, om de mogelijke val van de regering (voorlopig) te vermijden, is een kwalijke uiting van misprijzen voor de democratische volksvertegenwoordiging.
30-04-2008 om 07:45
geschreven door Gust Adriaensen
29-04-2008
Populistische nonsens
LDD (Lijst De Decker) heeft vorig weekend haar programma bekendgemaakt. Daarbij kregen de voorstellen omtrent de maximumsnelheid, de beteugeling van jongerencriminaliteit, de belastingen en de transfers naar Wallonië, extra veel aandacht.
Wat LDD voorstelt is m.i. inspelen op individueel machogedrag in het verkeer ('waarom mag ik niet zo snel rijden als ik wil?), is aanwakkeren van de angst voor probleemjongeren ('harde repressie is nodig: stop ze in bootcamps'), is versterken van de persoonlijke hebzucht ('belastingverlaging met 5 % en geen cent mag nog afvloeien naar Wallonië').
Waarover deze 'partij van het gezond verstand' zich zeker het hoofd niet breekt, zijn de dramatische menselijke en materiële gevolgen van overdreven snelheid, de maatschappelijke oorzaken van probleemgedrag bij jongeren (en ouderen) en de oplossing ervan, de mogelijke desastreuze gevolgen van sterke belastingverlaging en verwerping van de solidariteit, voor het sociaal vangnet van grote groepen van de bevolking.
Ten slotte. Dat De Decker als parlementslid uitpakt met het overtreden van de wegcode en belastingontduiking propageert, is een regelrechte schande en maakt van hem een populistische tafelspringer in het kwadraat. Dat klaarblijkelijk heel wat middenklasse-Vlamingen van een extremistische figuur als De Decker, het politieke heil verwachten, wijst niet op een genuanceerde en sociaal bewogen visie op de samenleving.
29-04-2008 om 08:53
geschreven door Gust Adriaensen
27-04-2008
Vlaamse hypocrisie
Nu de Franstaligen geen vertragingsmanoeuvres omtrent de splitsing BHV meer inroepen, bechuldigen de Vlaamse meerderheidspartijen hen van chantagepraktijken. Als dat geen sterk staaltje van Vlaamse politieke schijnheiligheid is!
Het bewijst dat zeker CD&V en Open VLD, maanden geleden, toen ze in de commissie de splitsing van BHV stemden, erop rekenden dat de Franstaligen de parlementaire beslissing met alle middelen zo lang mogelijk, onmogelijk zouden maken.
De Franstaligen geven Leterme en co. de kans 'vijf minuten politieke moed' te tonen, en wat gebeurt? De Walen en Brusselaars krijgen weer op hun donder.
Hieruit kan maar een conclusie getrokken worden: ondanks hun stoere beslissing in de commissie, hadden de Vlaamse meerderheidspartijen niets liever gehad dan dat BHV nog heel lang in de diepvriezer gebleven was.
Als dat geen hypocrisie is!
27-04-2008 om 13:41
geschreven door Gust Adriaensen
22-04-2008
Working poor
Uit een studie van het ABVV blijkt dat het aantal 'working poor' (mensen die een job hebben en toch op de grens van armoede balanceren) op 20% geschat mag worden.
Dat zal weinigen verbazen. De steeds maar grotere kloof tussen inkomsten uit arbeid en winsten uit kapitaal, veroorzaakt een almaar sterkere opdeling tussen (super)rijken en (dood)armen.
Opmerkelijk zijn de inhoud en de teneur van de meeste reacties op de krantenfora. Vele briefschrijvers, meer dan waarschijnlijk loontrekkers, zijn van mening dat die groeiende armoede niet het gevolg is van bepaalde uitwassen van ons kapitalistisch systeem maar leggen de schuld bij de politiek, de vakbonden en, toppunt, bij de 'working poor' zelf!
Werknemers als grote tegenstanders van hun minder fortuinlijke collega's! Het doet aan de tijd van Daens denken.
22-04-2008 om 20:27
geschreven door Gust Adriaensen
21-04-2008
De vergeetputten van de maatschappij
Door de systematische afbouw van ziekenhuisbedden voor chronische psychiatrische patiënten, zonder dat er voorzien wordt in voldoende alternatieven, dreigen velen van hen op straat terecht te komen.
Dat is in een van de rijkste regio's ter wereld een regelrechte schande. Chronische psychiatrische patiënten zijn sociaal de allerzwaksten en er begint zich hier een scenario af te tekenen, dat sterk aan de situatie in de VS doet denken, waar vele daklozen in feite psychisch labiele mensen zijn.
De zorg voor de psychisch zieke medemens is bij ons, vergeleken met de (financiële) inspanningen en technische hoogstandjes voor de behandeling van lichamelijke mankementen, al niet fameus. De chronische psychiatrische patiënten dreigen evenwel letterlijk naar de vergeetputten van onze in materiële overvloed zwelgende maatschappij verwezen te worden.
21-04-2008 om 08:40
geschreven door Gust Adriaensen
14-04-2008
Borgloon
Vorige zaterdag ongeveer 26 km gewandeld in Borgloon en omgeving.
Borgloon is een fraai stadje en de omgeving is prachtig. Heuvelachtig, boomgaarden, een verzonken spoorbedding als wandelpad, de kluiskapel van Helshoven, de Romeinse heirbaan, enz.
En als toegift: een openluchttentoonstelling langs ons wandeltraject in Kuttekoven met o.a. de ondertussen berucht geworden terreinwagen met daarin de blootfoto's, die vorige zaterdag, zonder zwarte tape nog veel onschuldiger waren.
Limburgs Haspengouw: echt een wandelparadijs!
14-04-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2008
Pompierskonten
Het was een happening die de talrijke omstanders de adem afsneed. Op bevel van de korpschef staken de Antwerpse spuitgasten hun broek af en toonden, zoals Brabo al decennia doet, hun billenpartij aan de dames en heren politici op 't Schoon Verdiep, de toeschouwers op de Grote Markt en aan Vlaanderen en de wereld, terwijl ze scandeerden: 'Kus mijn kloten'.
De combinatie van de twee tot de verbeelding sprekende anatomische onderdelen in handeling en slogan, was niet direct duidelijk en kon alleszins voor de slechte verstaander van onze taal, en zo lopen er, naar verluidt, in Antwerpen ontzaglijk veel rond, tot verwarrende en vervelende associaties leiden.
De politie keek monkelend toe en dus, zo moest geconcludeerd worden, hoefde de kontendemonstratie noch de kusuitnodiging beschouwd te worden als 'openbare zedenschennis' of 'seksuele intimidatie'. Nochtans, zo dient er voorzichtigheidshalve aan toegevoegd te worden, is het niet aan te raden , meen ik, solo of met je familie of vriendenkring, een dergelijk evenement op Markt, Meir, Wapper of ergens anders te lande, te organiseren, tenzij het artistieke en/of sociale karakter ervan, onomstotelijk bewezen worden kan en door de overheden ook zo werd geaccepteerd.
Het verband tussen de schreeuwende en de gebukt, met de broeken op de enkels staande brandweerlieden en hun sociale verontwaardiging en eisen , bleek niet overduidelijk. Die laatste moesten dus vakkundig door de vakbondsafgevaardigden, op enige afstand van de blote gatskaken, blootgelegd worden. Een minder goede verstaander, weer eens, zou allicht in het protest misschien een eis aan het stadsbestuur voor het gratis verstrekken van ondergoed gezien hebben.
De actie werd in de media welwillend gekwalificeerd als een plezante uiting van straffe Antwerpse humor, waardoor een van de vele clichés over de 'koekenstad', waarvan het waarheidsgehalte het best altijd sterk betwijfeld wordt, eens te meer versterkt werd.
10-04-2008 om 13:58
geschreven door Gust Adriaensen
06-04-2008
Wilders en Verdonck
Wat is er toch met onze dierbare noorderburen aan de hand? Voor de geïnteresseerde grensbewoner die ik ben, is het al maanden alsof niet Balkenende en co. het politieke leven bepalen maar wel Wilders en Verdonck. Twee onversneden liberale populisten en conservatieve nationalisten, die het gemakkelijk winnen van onze Vlaamse Dewinter of Dedecker.
Verdonck, die wat graag aanpapt met dubieuze zakenmensen, viel tijdens haar ministerschap op door de stuitende onbarmhartigheid waarmee ze het migranten- en vluchtelingenprobleem benaderde en peroreert nu in de beste nationalistische traditie over 'de trots op Nederland' en 'de eigen identiteit, de eigen tradities, de eigen waarden'. En Wilders heeft het zich in zijn hoofd gestoken dat hij een zending heeft: Nederland bevrijden van het islamgevaar.
Echt verontrustend vind ik evenwel dat klaarblijkelijk zeer vele Nederlanders deze twee politieke tafelspringers vertrouwen en door dik en dun steunen.
06-04-2008 om 10:58
geschreven door Gust Adriaensen
03-04-2008
Immoreel en sociaal-economisch onverantwoord
De publicatie van het salaris en de bonussen van de gouverneur van de Nationale Bank en de topman van Fortis, heeft de discussie over de omvang van lonen en vergoedingen weer aangewakkerd.
Ter verdediging van de supersalarissen en de graaibonussen, het spel van vraag en aanbod aanvoeren, snijdt alleen hout in een absoluut liberaal-kapitalistisch systeem. Dan hoef je geen rekening te houden met de sociale correcties die essentieel zijn voor onze toepassing van het kapitalisme.
De exuberante verloning en extravoordelen maken de loonvork veel te breed en verstoren in erge mate het sociale klimaat en overleg. Hoe kunnen de schatten verdienende toplui in het bedrijfsleven, bv. nog op een geloofwaardige manier aandringen op loonmatiging?
Er stelt zich ook een fundamenteel ethisch probleem. De gigantische geldstroom naar topmensen en aandeelhouders, versterkt het onevenwicht tussen inkomsten uit kapitaal en die uit arbeid. Geplaatst tegenover de vele duizenden mensen in Vlaanderen, die onder de armoedegrens leven, om nog niet te spreken over de miljoenen op wereldschaal, kunnen deze superwinsten niet anders dan immoreel genoemd worden.
Maar ook los van de schrijnende en opstandig makende tegenstelling rijk-arm, zou het verwerven van duizelingwekkende rijkdom, voor het individu dat nog enig moreel besef heeft, geen vanzelfsprekendheid zonder ethische dimensie mogen zijn.
03-04-2008 om 21:06
geschreven door Gust Adriaensen
02-04-2008
Dichtfrustratie
Ik dacht vanmorgen een heel mooie gedachte in mijn hoofd te hebben maar helaas, ze verzwond voor ik haar in klanken kon vastleggen.
Het maakt me razend en moedeloos steeds weer te ervaren dat de afstand tussen hersens en strottenhoofd zo groot is.
02-04-2008 om 18:53
geschreven door Gust Adriaensen
31-03-2008
Schaam u, Vlaamse media! Schaam u, politieke en intellectuele gezagdragers!
De onvoorstelbaar platvloerse en agressieve uitval van de bij het grote publiek nauwelijks bekende auteur Erwin Mortier naar kardinaal Danneels persoonlijk, tijdens de afscheidsplechtigheid van Hugo Claus, is natuurlijk in de eerste plaats beschamend en ontluisterend voor Mortier zelf.
Maar ook en nog dieper: schaam u, Vlaamse media! Van zelfverklaarde kwaliteitskranten zoals 'De Morgen' en 'De Standaard' zou je verwachten dat ze op zijn minst enkele kritische woorden zouden publiceren over de manier en de omstandigheden van Mortiers plompe aanval op Danneels. Nee dus. Integendeel, Mortiers scheldpartij krijgt bijzonder veel sympathieke aandacht en wordt als een terechte repliek op Danneels' eerdere afkeuring van de mediatisering van de euthanasie, voorgesteld. Iets zoals : zijn verdiende loon, van hetzelfde laken een broek, enz. Dat er een wereld van verschil is, zowel inhoudelijk als vormelijk, tussen wat kardinaal Danneels zei en wat auteur Mortier naar voren bracht, ontgaat de Vlaamse topjournalisten Desmet en Vandermeersch klaarblijkelijk volkomen of willen ze, wat erger is voor journalisten, niet weten.
Schaam u, intellectuele en politieke gezagdragers van Vlaanderen, zo massaal aanwezig in de Bourla! Ook zij kennen, zo blijkt, het onderscheid niet tussen het formuleren van standpunten en een gore scheldpartij. Zij gaven en geven geen kik wanneer een van de voornaamste geestelijke en intellectuele gezagdragers van het land, door iemand die zijn tijdelijke wat ruimere bekendheid ontleent aan de overleden auteur naast hem op het podium, extreem onbeschoft over de hekel wordt gehaald.
Onze politieke en intellectuele elite, ook al gebruikt ze het woord 'christen' in haar partijnaam, doet het in haar broek uit vrees om als ethisch conservatief versleten te worden of om -godbetert- het stigma 'christen' of 'katholiek' opgedrukt te krijgen.
Voor dergelijke lafhartige houding is 'schaam u' nog bijlange niet krachtig genoeg.
31-03-2008 om 17:33
geschreven door Gust Adriaensen
29-03-2008
Waardig afscheid Claus?
Alle onlinekrantenkoppen zijn vrijwel identiek: Waardig afscheid voor Hugo Claus.
Maar hoe kan een afscheid waardig genoemd worden, als een van de sprekers, met name de auteur Erwin Mortier, volop aan het schelden slaat? Op die manier wordt er afbreuk gedaan aan de sereniteit, die een van de essentiële voorwaarden is voor de waardigheid bij dergelijke plechtigheid en trekt de scheldende spreker het grootste deel van de media- en publieksaandacht naar zichzelf.
Schaam u, meneer Mortier.
29-03-2008 om 20:02
geschreven door Gust Adriaensen
28-03-2008
Fitna
Technisch gezien is het filmpje van de Nederlandse politicus Wilders van nul en generlei waarde. Inhoudelijk is het grotendeels een aaneenrijging van bekende gruwelijke beelden van wat moslimextremisten en -terroristen de voorbije jaren hebben uitgeschreeuwd en aangericht, aangevuld met een aantal verzen uit de Koran.
De aankondiging van wat uiteindelijk een flutfilmpje is geworden, hield de Nederlandse regering en samenleving maandenlang in de ban. De media hadden er een van de vetste kluiven van de laatste decennia aan. Wilders stond al die tijd in het middelpunt van de belangstelling en groeide uit tot de bekendste en/of beruchtste politicus van Nederland en ver daarbuiten.
Nu de reacties van de moslimwereld vooralsnog vrij gematigd zijn, gaat er een zucht van opluchting door Nederland. En misschien zit er een positieve kant aan het filmpje en de hele commotie errond. Misschien voelen vele gematigde moslims, Nederlandse en andere, nu nog sterker de noodzaak om in woord en daad duidelijk te maken dat wat Wilders suggereert, nl. de gelijkschakeling van onmenselijk fanatisme met de islam, niet correct is. En dat het ze menens is met hun strijd tegen de barbaarse extremisten in eigen rangen.
28-03-2008 om 18:55
geschreven door Gust Adriaensen
26-03-2008
Liberalisme volgens de De Gucht-boys
De Gucht junior komt nu aandraven met een wetsvoorstel dat de katholieke ziekenhuizen, op straffe van financiële sancties, zou verplichten euthanasie toe te passen. Eerder reeds wilde papa De Gucht deze verplichting koppelen aan de door CD&V en CDH gevraagde ruimere steun voor de palliatieve zorg.
Deze eis en dreiging werpen toch wel een bijzonder interessant licht op de interpretatie, die deze grote geesten van Open-VLD, aan het liberalisme geven.
Rekening houdend met de gedachtegang van de 23-jarige zoon van, kan ik de De Gucht-boys nog wel enkele ideetjes aan de hand doen, die ongetwijfeld van aard zijn om de ware Liberale Geest overal te doen waaien.
Waarom niet bij wet opleggen: -de inlassing van antikerklessen in het katholiek onderwijs; -op geregelde tijdstippen de verheerlijking van het neoliberalisme tijdens de eucharistievieringen; -de ophemeling door allochtonen,van de migranten en de multiculturaliteit tijdens VB-bijeenkomsten; -het maken van het kruisteken bij de start van het Open-VLD-partijbestuur; -anti-euthanasielezingen door broeder dr. Stockman of een van zijn geestesgenoten, voor de socialistische en liberale parlementsfracties, met verplichte aanwezigheid, op straffe van zware boete, van de De Guchts...
Al die dingen zijn gemakkelijk in wetten om te zetten en zullen ertoe bijdragen meer en meer vorm te geven aan wat De Gucht junior zich van een liberale maatschappij voorstelt: gesubsidieerde instellingen en organisaties dwingen standpunten in te nemen en handelingen te verrichten, die haaks op hun filosofische, morele of geloofsovertuiging staan. En als ze weigeren: de geldkraan van de staat dicht. Zo simpel is dat.
26-03-2008 om 20:00
geschreven door Gust Adriaensen
25-03-2008
Scheldproza
Op diverse internetfora woedt momenteel een polemiek omtrent de euthanasie van Claus en de reacties van broeder Stockman en kardinaal Danneels.
Opvallend is dat het uitsluitend de voorstanders van euthanasie zijn, die een overvloed aan grove scheldwoorden aan het adres van christenen en kerk, niet schuwen.
Vooral het forum van 'De Morgen', maar ook dat van 'De Standaard' , zijn prima bronnen voor het verzamelen en bestuderen van agressief woordgebruik.
Een onvolledige en voorlopige oogst: dictatoriale instelling, katholieke onnozelaar, zwartrokken en papen, zielige clericalen, katholieke kwezels, tsjevenmentaliteit, mislukte pater, domme meute, reactionaire roddels, godsdienstig obscurantisme, pilaarbijter Stockman, kaste, idiotieën, papen en tseven (sic), de pipo van Kerk en Leven.
Dat kan al tellen. Uit zelfrespect kiest bij zulke primitieve scheldkanonnade , elke iet of wat geciviliseerde Vlaming, gelovig of niet, pro of contra euthanasie, toch voor de katholieke club!
25-03-2008 om 18:59
geschreven door Gust Adriaensen
23-03-2008
De euthanasieshow
Het overlijden van de auteur Hugo Claus, is door de media aangegrepen (en misbruikt) om euthanasie voor te stellen als de zo goed als exclusieve manier om waardig te sterven.
Terecht heeft broeder dr. Stockman daartegen gereageerd, en ook de Alzheimerliga heeft ondertussen geprotesteerd. Stockman hekelt vooral de mediaheisa en licht de kwalijke effecten ervan toe. Bovendien stelt hij: 'Het was uiteraard Claus' visie en daar willen we in een maatschappij waar ruimte is voor verscheidenheid, respect voor opbrengen, ook al strookt het niet met ons mensbeeld en onze levensvisie.'
Nochtans worden op diverse internetfora, door vaak naamloze briefschrijvers, broeder dr. Stockman en de katholieke kerk uiterst brutaal aangevallen. Het is inderdaad erg opvallend dat de voorstanders van euthanasie hun verbale agressie de vrije loop laten wanneer de kerk of individuen, een anti-euthanasiestandpunt laten horen, of zoals, in dit geval, kritische bedenkingen hebben bij een pro-euthanasie-mediaoffensief. Klaarblijkelijk geldt de vrijheid van meningsuiting niet voor iedereen.
Ik vermoed dat Claus zelf die mediaheisa niet gewild heeft. Maar sommige kranten, tv-zenders en individuele personen hebben in de dood van Claus, letterlijk brood gezien of een kans om euthanasie als het ware te propageren. Op die manier nemen ze natuurlijk ook een ethisch standpunt in, terwijl ze tegelijkertijd uitschreeuwen dat de christenen en de kerk hun mond moeten houden.
Ten slotte: Claus is bekend geworden om zijn artistieke talenten. Ook daarop wijst dr. Stockman in zijn commentaar. Maar de veelzijdige auteur en kunstenaar, die Claus was, krijgt door die euthanasieshow nog amper aandacht.
23-03-2008 om 17:21
geschreven door Gust Adriaensen
Pasen
ZALIG PASEN
De verrijzenis van Jezus Christus, die in de katholieke kerk vandaag gevierd wordt, behoort tot de essentie van het christelijk geloof. Ze geeft de mens een perspectief over de grenzen van dit aardse leven heen.
23-03-2008 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
21-03-2008
21 maart
Eerste lentedag: hagelbuien, noordwester. Een pittige start.
21-03-2008 om 09:49
geschreven door Gust Adriaensen
20-03-2008
Hugo Claus
In 'De Standaard' werd , volkomen in de lijn van de hysterie die zich van de Vlaamse media heeft meester gemaakt, de vraag gesteld of de toekomstige generaties Claus nog zullen lezen.
Hoewel het niet zo moeilijk is om via boekhandels en bibliotheken, vrij nauwkeurige statistieken op te stellen over het kopen en ontlenen van bekende auteurs, dus ook van Claus, rust daar klaarblijkelijk een taboe op en wordt dezer dagen de indruk gewekt dat zo goed als iedere Vlaming met Claus opstaat en slapen gaat.
Hoe dan ook staat de gigantische mediabelangstelling voor Claus' literaire oeuvre en vooral ook voor zijn privéleven en zijn antikerkelijke agressie, in scherp contrast met , globaal gezien, de minieme belangstelling van de gemiddelde Vlaming voor de literatuur (laat staan het poëziegenre en het theater).
Brusselmans vraagt zich terecht af hoeveel mensen bv. 'Het Verdriet van België' uitgelezen hebben. Iedereen die in het bibliotheekwerk actief is (geweest) en nog wat contacten met lezers heeft, weet dat een vrij hoog procent van hen ruiterlijk toegeeft dat ze vol moed aan 'Het Verdriet' begonnen maar er na honderd, honderd vijftig bladzijden de brui aan gaven.
Overigens kan een eindeloze lijst met gekochte of ontleende werken uit de wereldliteratuur samengesteld worden, die amper of zelfs helemaal niet gelezen werden of worden maar die evengoed tot ons literaire, culturele patrimonium blijven behoren.
Daarmee wil ik aangeven dat de beperkte belangstelling voor en kennis van een bepaalde auteur niet bepalend is voor en niets afdoet aan de intrinsieke artistieke waarde van iemands oeuvre. Wat Claus betreft: hij is zonder twijfel de grootste Vlaamse auteur van de 20ste eeuw, veelzijdiger en getalenteerder dan Boon.
Maar doen alsof 'wij, de Vlamingen' en 'de volgende generaties', en masse Claus zullen blijven lezen, is de waarheid serieus geweld aandoen. De Vlamingen hebben hem ( en andere auteurs) nooit massaal gelezen en in de toekomst zullen in een niet-literaire (school)cultuur nog slechts enkelen, uit belangstelling of gedwongen, bv. een moeilijker en moeilijker wordend 'Verdriet van België' doorworstelen.
20-03-2008 om 18:56
geschreven door Gust Adriaensen
17-03-2008
Tibet en Rogge
Nu de brutale Chinese repressie in Tibet in volle scherpte de dictatuur en de schending van de mensenrechten door het regime in Peking demonstreert, komt ook Rogge in het oog van de storm.
De man die altijd naar voren is gekomen als een integere en rechtlijnige persoonlijkheid, moet nu politiek beginnen schipperen en de ogen sluiten voor misdaden die iedereen ziet.
Het dilemma voor Rogge moet vreselijk zijn. Kiest hij voor de Olympische Spelen, dan kiest hij ook voor het Chinese regime. In dat geval verwoest hij echter zijn imago.
17-03-2008 om 22:28
geschreven door Gust Adriaensen
15-03-2008
De festivalpaus
Schueremans is allicht de grootste festivalorganisator van België, hij blijkt na zijn optreden in 'Phara' nu ook een van de grootste etterbakken te zijn. Hij zal dan wel veel kennis van festivalzaken hebben, maar de pedanterie waarmee hij telkens opnieuw Phara onder de neus wreef dat zij van toeten of blazen wist, was hemeltergend. Deze festivalpaus duldt geen kritiek.
Overigens was er op Humo's Pop Poll niet alleen terecht boegeroep omwille van de hoge inkom- en consumptieprijzen. Het gejoel zwol pas sterk aan na de onvoorstelbaar lompe en agressieve reactie, doorspekt met wat Engels gewauwel, van god-in-het-diepst-van-zijn-gedachten-Schueremans.
Het wordt de hoogste tijd dat meer en meer jonge mensen zich niet langer laten beledigen en het geld uit hun zakken en die van hun ouders laten kloppen. Ze kunnen beter hun aandacht richten op kleinere en goedkopere festivals -er zijn er zat-, dan op het megagedoe van een zakenman, die gretig in hun portemonnee graait, hen beledigingen in het gezicht slingert en miljoenengages betaalt aan bands.
Zelf verdient hij ook miljoenen aan zijn festivalbusiness. Maar daarover mag het publiek lekker niets weten. En zeker Phara niet.
15-03-2008 om 22:39
geschreven door Gust Adriaensen
12-03-2008
Positieve regeling voor parochieassistenten
Justitieminister Van Deurzen (CD&V) heeft beslist het aantal parochieassistenten te verhogen, ze een vast personeelsstatuut te geven en een betere verloning.
Dat is een toe te juichen maatregel. Door de sterke daling van het priesteraantal, zijn het in meer en meer parochies de parochieassistenten, die het religieuze en liturgische leven van de plaatselijke kerkgemeenschap begeleiden en mee vorm geven.
Hun belang beperkt zich overigens niet tot het louter religieuze. Via hun kerkwerk spelen zij ook een belangrijke socioculturele rol in onze gemeenschap.
12-03-2008 om 19:56
geschreven door Gust Adriaensen
ACV veegt CD&V , Leterme en Vervotte de mantel uit
Luc Cortebeeck, de voorzitter van de christelijke vakbond, windt er geen doekjes om. 'CD&V is goed in het opstellen van sociale programma's maar hun economische standpunten hellen over naar de neoliberalen' en 'Elke nieuwe ploeg moet blijkbaar eerst manieren leren en de sociale partners leren respecteren. Dat was zo met Verhofstadt, dat is zo met Leterme' of 'Het is ons niet duidelijk welke rol Vervotte (een zgn. vakbondsvrouw) bij de regeringsonderhandelingen kan spelen'.
Als kritiek op de christendemocratische 'vrienden', kan dat tellen. Gewoonweg vernietigend voor het in de maak zijnde regeringsprogram. Ook tijdens de oranjeblauwe onderhandelingen van enkele maanden geleden, hadden zowel ACV als ACW geen goed woord over voor de in hun ogen veel te liberale sociaaleconomische standpunten en akkoorden.
Toch, en dat is hoogst merkwaardig, blijven de machtige christelijke werknemersorganisaties bij elke verkiezing hun kandidaat-mandatarissen uitsluitend naar CD&V sturen en gaat hun logistieke en morele steun zo goed als exclusief naar de christendemocraten.
Zouden de belangen van de werknemers niet veel beter gediend worden wanneer ACV en ACW resoluut zouden kiezen voor steun aan alle partijen of delen ervan die in hun programmapunten en actie het nauwst aansluiten bij de bekommernissen van de werknemers?
12-03-2008 om 11:25
geschreven door Gust Adriaensen
10-03-2008
Hoofdzonden van deze tijd
De media besteden er nauwelijks en dan nog vooral lacherige aandacht aan. Dat was te verwachten en onderstreept eens te meer het vooroordeel en de bekrompenheid van nogal wat journalisten, wanneer het gaat om kerk en geloof.
Nochtans is de stellingname van het Vaticaan dat de belangrijke zonden in deze tijd vaak een sociale dimensie hebben, van uitzonderlijk belang.
De opsomming van deze 'hoofdzonden' laat aan duidelijkheid niets te wensen over: vervuiling, genetische manipulatie, sociale ongelijkheid, schending van de mensenrechten.
Rome verruimt hierdoor zeer bewust de inhoud van het christelijke zondebegrip. In het verleden lag het accent zeer sterk op de individuele zonde, die dan vaak nog eens verengd werd tot 'overtreding van het 6de en 9de gebod'. Nu verschuift de aandacht naar toestanden en ontwikkelingen die nefast kunnen zijn voor mens én samenleving.
10-03-2008 om 21:03
geschreven door Gust Adriaensen
09-03-2008
Luc Van Looy: een warme kerk
De bisschop van Gent, Luc Van Looy, stelde in een lezing te Retie, dat we in een 'neoliberalistische' maatschappij leven met als bijzonderste kenmerken een gelijkhebberig individualisme, een direct te bevredigen consumentisme, door kijk- en leescijfers gedirigeerde media en een extreem rationalisme.
Daartegenover moeten we als kerkgemeenschap, aldus de bisschop, onze inzet en werking richten op vorming, op zorg voor de armen en op warme genegenheid tussen de mensen met wie we in of buiten onze kerkgemeenschap in contact komen. Luc Van Looy beklemtoonde ook het belang van grotere christelijke evenementen, bv. rond parochieheiligen of bedevaartsoorden. Mensen hebben nood aan idolen, aan ankerplaatsen. Overigens groeit , volgens de Gentse bisschop, de volksdevotie. Ook constateert hij bij meer en meer jonge mensen een onbevooroordeelde nieuwsgierigheid voor alles wat met geloof en kerk te maken heeft. Bisschop Van Looy vindt het niet opnemen van een verwijzing naar de christelijke grondslag van Europa in de Europese grondwet, onbegrijpelijk. Heel onze culturele en sociale geschiedenis is in sterke mate mede gevormd door het christendom. Het onderwijs, de ziekenzorg, het sociale beleid, enz., zijn gebaseerd op christelijke waarden en praktijk.
Tot slot citeerde de bisschop de bijbeltekst waarin Christus een kind omhelst, het de handen oplegt en zegent. Drie handelingen, aldus bisschop Van Looy, die voor de relaties tussen ouders en kinderen maar ook tussen mensen in het algemeen, echt fundamenteel belangrijk zijn: warme nabijheid en genegenheid, bescherming en bemoediging, loslaten maar steunend en belangstellend meegaan.
09-03-2008 om 21:13
geschreven door Gust Adriaensen
08-03-2008
Kernenergie
In Nederland steekt het debat over kernenergie weer de kop op. Dezelfde discussie is ook in België reeds jaren aan de gang.
De tegenstanders zien het bannen van de kernenergie als de redding van de mensheid, de nucleaire lobby stelt kernenergie graag voor als een noodzaak voor het draaiende houden van onze economie en als oplossing van het CO2-probleem.
Waaraan merkwaardig genoeg weinig of geen aandacht besteed wordt, is het overleg tussen de verschillende landen of regio's en het op elkaar afstemmen van de beslissingen.
Welke zin heeft het bannen van kernenergie in Nederland, wanneer dat bv. in België niet zou gebeuren, of vice versa? De eventuele gevaren van kernenergie stoppen niet bij de Nederlands-Belgische grens.
In dezelfde gedachtegang roept het van overheidswege toekennen van riante 'bibbergeldbedragen' aan de gemeenten op wier grondgebied nucleair afval wordt opgeslagen, heel wat vragen op. Lopen door de berging van kernafval op Dessels grondgebied of in de Desselse ondergrond, de inwoners meer gevaar dan hun buren van Geel, Mol, Retie? Neen toch.
08-03-2008 om 10:08
geschreven door Gust Adriaensen
07-03-2008
Bisschop van Gent
Op zondag 9 maart om 15 u. houdt de bisschop van Gent, op uitnodiging van DF-Retie, een lezing in G.C. 'Den Dries'.
07-03-2008 om 18:26
geschreven door Gust Adriaensen
04-03-2008
Wilders: een democraat?
Dat de Nederlandse populist Wilders elk gesprek, ja zelfs elk contact met ook gematigde moslims weigert, pleit niet voor zijn democratische ingesteldheid. Integendeel.
In zijn aversie voor een welbepaalde Nederlandse bevolkingsgroep, gaat Wilders nog veel verder dan Dewinter en co. in Vlaanderen ooit hebben aangedurfd ten aanzien van de moslims.
Bovendien houdt hij op zijn eentje reeds maanden de Nederlandse regering en samenleving onder druk en in angst en veroorzaakt hij torenhoog oplopende voorbereidings- en beveiligingskosten, met zijn aangekondigd anti-islamfilmpje.
Dat er binnen de Nederlandse samenleving geen massale democratische reactie komt tegen deze pure antidemocraat, geeft te denken.
04-03-2008 om 10:07
geschreven door Gust Adriaensen
02-03-2008
Haiku
Bij winteravond geschaard rond de warme stoof: vogels in een nest.
02-03-2008 om 22:01
geschreven door Gust Adriaensen
29-02-2008
Afspraken
Vette krantenkop: 'CD&V verwacht dat Reynders afspraken naleeft' . Het gaat meer bepaald om afspraken over het aantal CD&V-ministers in de toekomstige federale regering.
Dat is pas een goeie. Klinkt totaal ongeloofwaardig uit de mond van een partij die de laatste negen maanden de kampioen geworden is in het niet naleven van afspraken met de kiezer: splitsing BHV, grote staatshervorming, goed bestuur, respect voor de mensen.
Kartelpartner NVA bakt het nog bruiner. Verwerping van het akkoord over de staatshervorming wegens te magere inhoud (borrelnootjes, spierinkjes, sardientjes en geen vette vis) en te grote onzekerheid over een serieuze tweede fase, dus weigering om verantwoordelijkheid op te nemen in een federale regering en toch blijven beweren dat binnen het kartel alles koek en ei is.
Die handel opdoeken, zou pas getuigen van respect voor de kiezer.
Binnen de logica van het machtsdenken heeft Reynders natuurlijk gelijk wanneer hij stelt dat er door het afhaken van NVA, nieuwe machtsverhoudingen zijn ontstaan: geen tweederde meerderheid meer en zelfs geen meerderheid in het Vlaamse parlementaire kamp. Dus, zegt Reynders, is het gepast dat CD&V een minister inlevert.
De vorming van het kartel was gericht op het verwerven van meer macht, het communautaire beloftepakket (waarvan het grootste politieke leeghoofd kon weten dat het onrealistisch was) had hoofdzakelijk een electorale bedoeling, de voorkeurstemmen van Leterme werden en worden in de weegschaal gegooid als machtsmiddel. Niet om enthousiast goed te keuren maar allemaal niet zo abnormaal in de politiek.
Wat wel bijzonder stoort is dat die partij meent een moraliserend vingertje te mogen opsteken naar een Waalse machtspoliticus. Of: de pot verwijt de ketel dat hij zwart is.
29-02-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-02-2008
Rik Torfs: 'Bemin uw vijanden'
Mijn hart sprong op van vreugde toen ik toevallig ontdekte dat de welbekende professor Rik Torfs, onder de bovenvermelde titel, op zijn vrt-blog (multiblog.vrt.be/riktorfs) aandacht aan mij besteedde. Dat hij me 'Gust, zijn vijand' noemde - eraan toevoegend dat hij me van haar noch pluim kent-, omdat ik hem na een 'Pharaoptreden' de raad gegeven had (zie 'Torfs valt van zijn troon' , 6 februari, in dit blog), een keuze te maken tussen zijn academische loopbaan en zijn media-activiteiten, vervulde me evenwel met een zekere droefheid. Die werd enigszins verlicht door aandachtige lezing van des professors tekst, waaruit bleek dat het vijandbeeld er verder niets toe deed maar dat de columnist Torfs, het beeld klaarblijkelijk erg bruikbaar achtte als aanleiding én in- en uitleiding voor een aantal bedenkingen omtrent 'keuzes', waarmee ik het overigens hartgrondig eens ben.
Toch veroorzaakte het lichtvaardig gebruikte etiket 'vijand' bij mij, evenals Torfs een Kempense christen, een, weliswaar beperkte, gewetensnood. En die nood noopt me ertoe publiekelijk te verklaren hoezeer ik Rik (mag ook ik jou gemeenzaam 'Rik' noemen, Rik?) bemin, althans de relativerende, badinerende, mild-ironische, scherp observerende, ruimdenkende, verrassend schrijvende Rik van de columns.
Was 'Phara' , het program dat context en aanleiding vormde voor mijn kritische bedenkingen maar dat wonder boven wonder -ach, professorale verstrooidheid-, door blogger Torfs onvermeld blijft, er niet geweest, dan had ik Rik Torfs niet geadviseerd de reeds vermelde keuze te maken, raad die bij de professor de schrijfact omtrent 'keuzes' en het lezenswaardige resultaat genereerde.
Maar ik deed het om Riks bestwil. Want de student in het program, drong de professor bijna onmiddellijk in het defensief en Rik Torfs maakte een fatale keuze : de nijdige verdediging van zijn academische bolwerk. En wat hij als tussentitel in zijn column gebruikt, werd bewaarheid: keuze is nodeloos gevaarlijk.
Al de reeds opgenoemde eigenschappen van de door mij zo bewonderde columnist, verdwenen als sneeuw voor de zon en de kijkers kregen een agressieve, woedende, intimiderende, autoritaire, neerbuigende, geen tegenspraak duldende, op-en-top conservatief-burgerlijke academicus-professor te zien en te horen.
Hoe teleurgesteld was ik te constateren, dat de man, die ik niet haat, er niet in slaagde zijn academische attitude in harmonie te brengen met zijn media-gevatheid. Medeleven welde in me op en deze gedachte nam vorm aan: zou het niet beter zijn dat Rik Torfs dan toch een keuze maakt.
Het moge duidelijk zijn. Als het ooit zo ver komt, dan gaat mijn voorkeur naar de 'columnist-Torfs' en de 'Nooit Gedacht-tv-ster-Rik'. Maar zal in dat geval de roomse hiërarchie het verlies van deze eminente kerkjurist wel ooit kunnen verwerken?
28-02-2008 om 13:01
geschreven door Gust Adriaensen
27-02-2008
Vermeersch en het Gravensteenmanifest
Nog maar eens bleek uit 'Phara' van dinsdagavond, dat het moeilijk discussiëren is met de, volgens een Knackpanel, grootste intellectueel van Vlaanderen.
Etienne Vermeersch eist een groot deel van het gesprek voor zichzelf op, overschreeuwt zijn opponenten en luistert vaak niet echt naar de anderen.
Iedereen die ook maar een beetje weet heeft van tekstkritiek, zal Marc Reynebeau volmondig gelijk geven: de logica van het manifest van de Gravensteengroep, maakt het in de politieke praktijk van vandaag, tot een separatistisch manifest.
Waarom Vermeersch, die altijd beweert dat de ratio en de logica, voor hem de enige echt belangrijke maatstaven zijn, die tekstkritische analyse van Reynebeau mordicus bleef verwerpen, is een raadsel, dat m.i. alleen maar te verklaren valt uit erg diepe irrationele en alogische lagen in Vermeersch' persoonlijkheid.
27-02-2008 om 18:29
geschreven door Gust Adriaensen
25-02-2008
Pijnlijk
Schouppe en Dewever maakten in 'Ter Zake' duidelijk dat CD&V en NVA een verschillende mening hebben over het akkoord over de staatshervorming. NVA weigert toe te treden tot de federale regering en blijft verder aan de zijlijn staan. En toch bleven beide heren bij hoog en bij laag beweren dat er voor het kartel geen vuiltje aan de lucht is.
Het kan niet anders of voor meer en meer mensen krijgt de relatie CD&V-NVA en wat de kopstukken daarover aan volkomen ongeloofwaardige beweringen uit hun nek kletsen, echt kafkaiaanse dimensies.
Uitermate pijnlijk was ook dat Schouppe zich meer op het NVA-terrein bewoog dan dat hij het CD&V-huishouden onder de loep nam. De voorzitter voelde zich namelijk geroepen om eens haarfijn uit te leggen waar NVA voor staat. Dewever gaf geen kik.
25-02-2008 om 22:19
geschreven door Gust Adriaensen
Dubbelzinnige NVA
De reactie van NVA op het akkoord over de staatshervorming is bijzonder dubbelzinnig.
De partij toont zich relatief tevreden over het akkoord, hoewel de NVA-dada's, nl. de splitsing van BHV en de verwerping van een federale kieskring, heel onduidelijk dan nog, naar het tweede pakket verwezen zijn, dat pas in de loop van juni besproken wordt. Tegelijk zegt NVA dat de partij niet in een regering stapt als een federale kieskring wordt ingevoerd en BHV niet is gesplitst. Wil NVA, in tegenstelling tot de afgesproken timing, daarover dus uitsluitsel hebben voor 21 maart? Zegt de partij, als ze geen genoegdoening krijgt, het kartel met CD&V op? Of bedoelt ze alleen maar dat er geen NVA-politici een ministerpost zullen bezetten?
Benieuwd hoe lang de NVA-militanten en leden deze schizofrene en schipperende houding van de partijtop nog zullen dulden.
25-02-2008 om 12:55
geschreven door Gust Adriaensen
23-02-2008
Wandeldag
Zondag 24 februari :
Wandeldag, georganiseerd door KWB-Retie.
Afstanden: 5, 8, 14, 16, 20 km. Vertrek tussen 9 en 15 u. in G.C. Den Dries, Kerkhofstraat, Retie.
23-02-2008 om 22:49
geschreven door Gust Adriaensen
22-02-2008
Tindemans: een kei van de Wetstraat
Leo Tindemans wordt over enkele weken 86 maar hij is nog altijd zeer welbespraakt en scherpzinnig. Dat bleek uit het tv-program 'De keien van de Wetstraat'.
Het is duidelijk dat Tindemans geen hoge pet op heeft van de manier waarop zijn partij een communautair eisenpakket tot kern van haar verkiezingscampagne maakte en achteraf de formatieonderhandelingen aanpakte. Daarmee plaatst hij zich in de rij van die andere CD&V-senioren (gemeenzaam ook wel 'oude krokodillen genoemd), Martens, Eyskens, Dehaene, Van Rompuy, die de laatste dagen zeer sterk op de voorgrond treden, voor gematigdheid en geduld in de aanpak van de staatshervorming pleiten en dus, verdoken of scherp, de onderhandelingsstrategie van de jongere christendemocratische garde tijdens de voorbije maanden, in vraag stellen.
Leo Tindemans relativeerde tot slot zijn eigen opmerkelijke politieke carrière met een wijs citaat: echt geluk vindt een mens niet in zijn functies, hoe belangrijk ze ook zijn, maar in de verborgen eilandjes van zijn hart en geest, waar hij zichzelf kan zijn.
22-02-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
21-02-2008
De Crem trekt ten oorlog
Nieuwbakken minister van defensie, Pieter De Crem, nog altijd blinkend van trots en zot van glorie, nadert in snel tempo het punt waarop hij het best tegen zichzelf beschermd wordt.
Het is er hem klaarblijkelijk vooral om te doen wraak te nemen op zijn voorganger en aartsvijand André Flahaut. Dat uit zich in het ongedaan maken of terugschroeven , soms terecht dan weer totaal onverantwoord, van allerlei vroeger genomen maatregelen en beslissingen, wat dan weer venijnige reacties van Flahaut uitlokt. Kortom, toppolitici (!?) die zich als ettertjes gedragen.
Van een heel andere aard is de beslissing, zonder dat er een grondig parlementair debat aan voorafging, om België te laten participeren in de Afghaanse oorlogssituatie, door het sturen van gevechtsvliegtuigen. Ik steun ten volle de petitie (www.11.be) van 11-11-11, Oxfam, Pax Christi, die de minister ertoe oproept zich niet in te passen in de Amerikaanse en Navo-oorlogsstrategie, maar de Belgische bijdrage tot welzijn, stabiliteit en veiligheid in Afghanistan, op een niet-militaire manier te heroriënteren.
21-02-2008 om 20:56
geschreven door Gust Adriaensen
20-02-2008
21februari: International Mother Language Day (UNESCO)
Misschien een gelegenheid om eens na te denken over het belang, de functie en de evolutie van de verschillende taalvormen die de meeste Nederlandstaligen gebruiken: AN, tussentaal, regiolect, dialect, sms-taal, chattaal...
20-02-2008 om 21:15
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2008
Quid NVA?
Het is erg opmerkelijk dat de zgn. 'oude krokodillen' van de CD&V, Dehaene en Van Rompuy, de politieke koers bepalen. En de piste die gevolgd wordt is de staatshervorming in stappen, wat Dehaene reeds maanden geleden in zijn beruchte 'schootnota' aan de koning voorstelde.
Het zinnetje dat in NVA-kringen toen voor grote ongerustheid zorgde, was: QUID NVA? En terecht.
In wat nu op poten wordt gezet, kunnen Dewever en zijn partij, als ze nog een greintje geloofwaardigheid willen overhouden, zich onmogelijk terugvinden. Er tekent zich geen 'grote staatshervorming' af en de splitsing van BHV blijft in de vriezer. Dus helemaal geen 'vette vis' voor Dewever, amper een 'mager spierinkje'. Een verderzetting van het kartel kan NVA in die omstandigheden niet verantwoorden, tenzij de partij van plan is politieke zelfmoord te plegen.
Maar ook CD&V is mijlenver afgedwaald van haar communautaire verkiezingsbeloften. In de kritische benadering daarvan, gaat het niet in de eerste plaats om de Vlaamse eisen -vele christendemocraten vinden dat Vlaamse spierballengerol maar niks en totaal tegengesteld aan de solidariteitsgedachte-, maar wel om het bewuste misbruik van beloften als lokmiddel, terwijl men, zeker als beleidspartij, goed weet dat er voor een federale regering compromissen gesloten moeten worden.
19-02-2008 om 18:15
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2008
Vraag
Waarom moest het negen maanden duren vooraleer CD&V-NVA, bij monde van Dehaene, toegeeft dat de communautaire beloften (een grote staatshervorming, splitsing BHV: vijf minuten politieke moed...) waarmee de verkiezingen werden gewonnen, alleen maar bedoeld waren om het Vlaamse kiezerspubliek te lijmen en helemaal niet geschikt waren -zelfs de grootste politieke analfabeet zag dat meteen in- , om een federale regering op de been te brengen?
18-02-2008 om 08:48
geschreven door Gust Adriaensen
17-02-2008
De Witte Nete
Het snelstromende water van de Witte Nete bekijken, gebogen over de reling van Schaapsgoorbrug, baliekluiven?
De dichtbegroeide oevers van de Witte Nete afspeuren, gebogen over de reling van Schaapsgoorbrug, geduldig wachten...
Zie ik een ijsvogel onbeweeglijk op een tak? Of reeds zijn plotse duik het water in?
Bemerk ik de krachtige slag van zijn snavel? Of heb ik alleen maar oog voor het schitterende blauw en oranje-rood, -exotisch mooi-
terwijl hij wegsnort laag over het snelstromende water van de Witte Nete, voorgoed?
17-02-2008 om 21:05
geschreven door Gust Adriaensen
16-02-2008
De tekenen van de tijd
In de Postelse abdij hield kardinaal Danneels een rijkgevulde lezing over 'De tekenen van de tijd'.
Veel aandacht besteedde hij daarbij aan de zgn. inculturatie. De relatie van het christendom met de islam en het snel groeiende boeddhisme op het vlak van de Vlaamse kerk, kwam aan de orde maar ook op wereldschaal, de confrontatie van de Europese christelijke cultuur met bv. de veel oudere Aziatische culturele en religieuze tradities en gebruiken.
De verhouding wetenschap-geloof was een ander belangrijk thema. Volgens Danneels zijn beide met hetzelfde bezig maar op een verschillende manier. De wetenschap stelt de 'wat?' en 'hoe?' vraag. Het geloof probeert een antwoord te vinden op het 'waarom?'. Goed zou zijn, aldus de kardinaal, dat wetenschap en geloof wederzijds elkaars (bevoegdheids)grenzen respecteerden. Het probleem is natuurlijk dat doorheen de eeuwen en zeker de laatste decennia, die grenzen voortdurend ter discussie stonden en staan.
Kardinaal Danneels noemt de scheiding tussen kerk en staat een grote verworvenheid van de Franse Revolutie en de Verlichting. Klopt. Het scheidingsprincipe kan de kerk behoeden voor ongecontroleerde wereldlijke en geestelijke machtsuitoefening, zoals spijtig genoeg in het verleden al te vaak gebeurde. Maar m.i. is er al geruime tijd een evolutie aan de gang waarbij door tegenstanders van geloof en kerk, dat scheidingsprincipe misbruikt wordt om de kerk monddood te maken en alles wat met geloof te maken heeft, naar de privésfeer te verdringen. Ik ben van mening dat de scheiding kerk-staat precies de mogelijkheid aan de geloofsgemeenschappen moet bieden, om vrij en onbevangen op te komen voor hun mens- en maatschappijvisie, met respect weliswaar voor de democratische instellingen.
Al bij al een verhelderend, realistisch en toch hoopgevend exposé, gebracht door een kardinaal, die, ondanks zijn leeftijd, de gave van de vlotte, scherpzinnige en beeldrijke taal in hoge mate bezit.
16-02-2008 om 19:56
geschreven door Gust Adriaensen
15-02-2008
Sahara en Blekerheide
Vandaag met een aantal vrienden gewandeld in Lommel en Luyksgestel. Het was prachtig winterweer en de streek bezit een buitengewone schoonheid.
Eerst doorkruisten we de gemeentelijke bossen van Luyksgestel met daarin het magnifieke 'Zwartven' om daarna rond en door de vrij uitgestrekte Blekerheide te wandelen. Via de sierlijke voetgangersbrug over het kanaal, bereikten we ons vertrekpunt, taverne 'De Lossing'.
's Namiddags was het puur genieten in het unieke landschap 'De Sahara'. Uitgestrekte waterplassen en zandvlakten omgeven door dennenbossen waardoorheen talloze wegeltjes kronkelen.
Een absolute aanrader voor iedere wandelaar.
15-02-2008 om 18:24
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2008
De kroon ontbloot
Met nogal wat praalhanzerij presenteert 'De Standaard' een reeks artikels, vol met confidenties, ook uit de contacten die de koning met toppolitici had. Door het openbaar maken van die gesprekken met het Staatshoofd, ontbloten deze politici, onder wie de toekomstige premier (!), de kroon.
De krant heeft klaarblijkelijk niet door dat ze met deze reeks haar eigen vuistregel voor de ernstige media, nl. 'niet zelf het voorwerp zijn van het nieuws', vergeet toe te passen.
Veel storender vind ik evenwel de dubbelzinnige en unfaire houding van de krant ten aanzien van het Staatshoofd, zoals ook reeds bleek uit eerdere commentaren.
Het gaat namelijk niet op de koning op de vingers te tikken wanneer geoordeeld wordt dat hij buiten zijn protocollaire functie opereert en anderzijds Albert te verwijten dat hij in deze crisis helemaal geen greep had op de gang van zaken.
Nog erger vind ik dat 'De Standaard' schrijft dat het resultaat van de journalistieke gesprekken met politici 'een ontluisterend beeld van de rol van koning Albert II en zijn entourage' was.
De krant weet heel goed dat discretie een essentiële voorwaarde is in de relatie staatshoofd-politici. Wanneer toppolitici die geheimhouding niet respecteren, ondermijnen ze onze huidige constitutionele monarchie. Wat 'De Standaard' allemaal aan confidenties te weten is gekomen, is in de eerste plaats ontluisterend voor de politici, die er zich klaarblijkelijk niet van bewust (willen) zijn welk lichtzinnig én gevaarlijk spel zij met onze instellingen spelen.
De koning is de enige die zich in heel dit gedoe niet kan of mag verdedigen en discreet blijft. Als Albert een boekje opendeed over al de ministers en partijvoorzitters, die hij al over de vloer heeft gekregen, wat zou 'De Standaard' dan een ontluisterend beeld van heel wat Belgische toppolitici kunnen schetsen!
12-02-2008 om 22:20
geschreven door Gust Adriaensen
11-02-2008
Lente
Dit is de tijd waarin nieuwe kracht door alles vaart. Het gras groeit groener, de wind waait zoeler en soms hoor je 's avonds reeds buurtende buren. De kinderen huppelen naar buiten. Ze dansen met vriendjes over de nieuwe straat, met kleurige linten in hun blonde haar.
11-02-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
10-02-2008
Kardinaal Danneels in Postel
Op vrijdag 15 februari om 20 u. spreekt kardinaal Godfried Danneels in de abdij van Postel over 'De kerk en de tekenen van de tijd'.
10-02-2008 om 17:14
geschreven door Gust Adriaensen
09-02-2008
Achterlijk
In een artikel naar aanleiding van de Feminatheekrel, dat bol staat van clichés en vooroordelen, schrijft Morgenjournalist Jeroen de Preter volgende zin: 'Helsen woont in Laakdal, een negorij in de buurt van Veerle, een andere Kempense negorij waarvan de gedeputeerde, net als van Laakdal, ooit burgemeester was.' en 'Helsen kan het natuurlijk ook niet helpen dat hij geboren is in een streek die nóg achterlijker is dan Bachten de Kupe'.
Daaruit blijkt dat de aardrijkskundige kennis van journalist de Preter omgekeerd evenredig is met zijn pretentie. En dat onze sterjournalist waarschijnlijk geboren is in een negorij ergens in Bachte de Kupe. Dat kan Jeroen de Preter natuurlijk ook niet helpen. Maar van journalisten van een zelfverklaarde kwaliteitskrant als 'De Morgen' verwacht je dat ze zich de moeite getroosten een en ander te checken en niet altijd meehuilen met de wolven in het bos.
Het is ondertussen duidelijk geworden dat niet gedeputeerde Helsen maar wel directeur Ruys van het Fotomuseum, uiteindelijk de beslissing nam de tentoonstelling te annuleren. Waarom laat Jeroen de Preter na daarover ook maar een woord te schrijven?
09-02-2008 om 20:17
geschreven door Gust Adriaensen
Partij voor de Dieren
De Nederlandse Partij voor de Dieren bestond het enkele dagen geleden om 40 kansloze moties in te dienen, waaronder knallers als: konijnen mogen niet eenzaam in hun hok zitten, meerdaagse duivenvluchten kunnen niet, vissenkommen moeten verboden worden.
Het zijn uitingen van een bizar, burlesk en gevaarlijk fundamentalisme, waarbij tot op het parlementaire niveau meer aandacht besteed wordt aan een Vlaamse reus in zijn hok of een goudvis in zijn bokaal dan aan een dakloze op een stukje karton of een asielzoeker in zijn gesloten opvangcentrum.
09-02-2008 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
08-02-2008
Mevrouw De Croo schoffeert slagerszonen
HET GEZIN VAN BRAKEL (vrij naar C. Buysse: 'Het gezin van Paemel) een bloedstollende naturalistische eenakter uit 2008
----------------------------------------------- Madame la baronne de Croo tot Brakel op bezoek bij het plaatselijke beenhouwersechtpaar, om een verhoging van de huur mee te delen.
Madame de Croo:
-Ik zal de huur moeten opslaan, want beenhouwer Landuyt wil veel meer geven.
Beenhouwersvrouw van Brakel:
-Mor mevreiwe, we'n kunnen da nie opbrengen. We zitten nu al overhuurd.
Beenhouwer van Brakel:
-Nonsdedju, nonsdedju. Is me da een rinnewassie, is me da een rinnewassie.
Madame de Croo:
-'t Zal toch moeten gebeuren. En ik wil rap bescheid weten. Daarbij madammeke van Brakel, zo slecht boert ge toch ook niet met uwe winkel. Als ik zie welke kleren en juwelen ge draagt en hoe dikwijls ge op reis gaat.
Beenhouwersvrouw van Brakel:
-Mor mevreiwe toch, ik heb al joaren 't zelfde oan...
Madame de Croo:
-En vooral, die zonen van ulder. Ge hebt ze allemaal naar d' universiteit laten gaan. Da kost toch ook geld. Den Tom is nen beroemden schrijver geworden, den Patrick is zelfs burgemeester van Antwerpen en den jongsten is advocaat. Dat past toch nie voor zonen van simpele beenhouwers. Ge hadt ze in de zaak moeten laten werken. Trouwens, diejen advocaat, hoe heet ie? Herman zeker, diejen zie ik aan de balie van Oudenaarde en daaraan ziede goe dat ie ne zoon van beenhouwers is: helemaal geen manieren. Enfin, ge weet het dus, meer huur of anders komt slager Landuyt in de zaak. Alla, salut.
Beenhouwersvrouw van Brakel:
-Joa mevreiwe. Nen goendag mevreiwe.
Beenhouwer van Brakel:
-Nonsdedju, nonsdemiljaar. Loate we mor were oan 't werk goan, tot we er bij krevere!
(In een interview voor 'De Juristenkrant' verklaarde mevrouw Decroo o.a.: 'Er is een andere sociale klasse bijgekomen. Nu zijn er aan de balie van Oudenaarde zelfs advocaten van wie de vader beenhouwer is. Ik heb niks tegen beenhouwers maar enfin... Af en toe tonen ze dat ze geen manieren hebben.')
08-02-2008 om 19:59
geschreven door Gust Adriaensen
07-02-2008
Supertrucks
Onze (snel)wegen slibben dicht, de toestand van het wegdek is, vergeleken met de ons omringende landen, vaak allerbelabberdst, een groot deel van de zware ongevallen heeft te maken met het vrachtverkeer... en toch wil de huidige minister van mobiliteit, Yves Leterme, op vraag van enkele bedrijven én van de Vlaamse minister-president, een proefproject voor de zgn. supertrucks, mastodonten van 25 meter lang en 60 ton zwaar, opstarten.
Zijn voorganger Renaat Landuyt, was zo wijs de poort voor die gevaarten niet te openen. Dat uitgerekend een christendemocraat, die ook de vermoedelijke toekomstige premier is en die ons al maanden om de oren slaat met 'goed bestuur' en 'respect' en 'de mensen', het licht op groen zet voor deze supertrucks, op eenvoudige vraag van enkele belanghebbende bedrijven, stemt tot nadenken.
07-02-2008 om 08:43
geschreven door Gust Adriaensen
06-02-2008
Rik Torfs valt van zijn troon
Wie zich al langer vragen stelde bij de combinatie 'professor-mediafiguur' in de persoon van Rik Torfs, kreeg in het tv-programma 'Phara' een duidelijk antwoord: het wordt de hoogste tijd dat Torfs een keuze maakt tussen zijn academische loopbaan en zijn media-activiteiten.
In de confrontatie met een studentenvertegenwoordiger, naar aanleiding van een column, waarin Torfs een studente, die Noorwegen een buurland van Zwitserland had genoemd, te kijk had gezet, bleef van onze anders zo relativerende, mild-ironische, ruimdenkende prof niet veel over. Integendeel, je kreeg een venijnige man te zien en te horen, die met nauwelijks ingehouden woede zijn opponent toesprak en intimideerde. Het beeld van de leraar, waarvan je dacht dat het verdwenen was in de jaren '60 van vorige eeuw: autoritair, geen tegenspraak duldend. Ik had de indruk dat de presentatoren, de andere gasten en het publiek, Torfs' optreden in hoge mate gênant vonden.
Ook ten gronde heeft professor Torfs ongelijk. De vraag naar de buurlanden van Zwitserland is in dergelijk examen volkomen irrelevant (hoe zit het met de kennis van de popmuziek bij de doorsneeprof?) en het wereldkundig maken van een zgn. examenflater in een context die identificatie van de student mogelijk maakt, is deontologisch, pedagogisch en didactisch totaal onverantwoord en verwerpelijk.
Conclusie: de studentenvertegenwoordiger was in 'Phara' naar vorm en inhoud, de sympathieke winnaar, de professor ging de mist in en berokkent zijn faculteit en de KU-Leuven door zijn optreden prestigeverlies.
06-02-2008 om 10:43
geschreven door Gust Adriaensen
05-02-2008
Aswoensdag
Het Netwerk Rechtvaardigheid & Vrede stelt in een mededeling: 'Het begin van de vastentijd blijft voor ons een bijzonder geschikt moment tot bezinning en engagement in evangelisch en christelijk perspectief, oog in oog met de noden van de verdrukten en noodlijdenden in onze hedendaagse wereld.'
05-02-2008 om 20:04
geschreven door Gust Adriaensen
03-02-2008
De trappers kwijt
De afgelasting van een expo in het Provinciaal Fotomuseum van een selectie uit Boons gigantische collectie blootfoto's (knipsels uit allerlei blaadjes), omwille van het erg lage artistieke gehalte en enkele ethische bedenkingen, lokt de meest diverse reacties uit. Vooral gedeputeerde Ludo Helsen is hierbij de gebeten hond.
Het staat de media vrij om de beslissing van het provinciebestuur aan te vechten of te verdedigen, maar ik ben van mening dat ze in hun kritiek correct moeten blijven.
Wie in dat verband de trappers helemaal kwijt blijkt te zijn, is Yves Desmet van 'De Morgen'. In een commentaarstuk dat bol staat van kwaadaardige, vernederende persoonlijke aanvallen, noemt hij de standpunten van gedeputeerde Helsen een uiting van 'misdadige bekrompenheid'. Anderzijds betitelt hij Boons Feminatheek als een 'mythisch-erotisch verzamelwerk' en een 'historisch-literair fotodocument zonder weerga'. Nou, nou.
In een onlinereactie wees ik op het 'agressieve' en 'geëxalteerde' karakter van Desmets tekst en op het feit dat de journalist 'duidelijk de man speelde' zonder echt in te gaan op de argumenten van Helsen.
Het ontluisterende is nu dat 'De Morgen' dergelijke kritische lezersbrieven weigert op te nemen. Met andere woorden: degene die wild tekeergaat als de grootste anticensuurheld, speelt zelf censor!
03-02-2008 om 18:31
geschreven door Gust Adriaensen
01-02-2008
Wilderslimerick
Er was eens een man op 't Binnenhof die bejegende moslims heel grof. Hij dacht laconiek: mijn film veroorzaakt paniek maar ik zit lekker vaak in het nieuws, da's tof!
01-02-2008 om 19:35
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2008
De 19de eeuw is terug
De voormalige grote baas van Ford, de heer Heller , zei recent in een interview: "Sommigen spelen met de toekomst van anderen." Dat klopt, zo blijkt uit de paternalistische en berispenden brief die de directie van Ford-Genk enkele dagen geleden naar alle werknemers stuurde.
Maar het zijn evenwel niet in de eerste plaats de werknemers en vakbonden, die dat doen. Het zijn op een veel grotere schaal en onbarmhartiger, degenen die het in de grote holdings voor het zeggen hebben: zij spelen met de toekomst van de werknemers.
Want voor de aandeelhouders en topmensen van de grote bedrijven, geldt alleen maar de winstmarge. Als die dreigt te verminderen, volgen in de beste 19de-eeuwse traditie, zgn. herstructureringen, d.w.z. ontslagen, wordt schaamteloos het ultieme chantagemiddel bovengehaald: de zgn. herlocalisering van het bedrijf in lageloonlanden en wordt de goegemeente opgejut tegen die stoute werknemers en vakbonden.
Het meest cynische voorbeeld daarvan is de sluiting van de Nokiavestiging in Bochum (Duitsland). De Finse holding heeft gigantische winsten gemaakt, toch wordt Bochum opgegeven, maar, zegt de directie: "De werknemers mogen mee naar Roemenië verhuizen."
Onbegrijpelijk is bovendien dat in onze samenleving ook vele werknemers zich in dergelijke crisissituaties aan de kant van de aandeelhouders scharen en ijverig meedoen aan vakbondbashing.
Enige kennis van de sociale geschiedenis is deze mensen klaarblijkelijk volkomen vreemd. Bovendien vergeten ze bewust de werkomstandigheden van hun ouders en grootouders en de cruciale rol die de vakbonden in de verbetering daarvan gespeeld hebben.
Aan die werkomstandigheden, die we nu zonder aarzelen mensonwaardig noemen, willen velen in het rijke Vlaanderen het liefst niet herinnerd worden.
31-01-2008 om 17:12
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2008
Drie 'Hollandse' haiku's
Oisterwijk
De negen mannen in het zand van Oisterwijk: hun schaduw één lijn.
De Veluwe
Veluwse heide onafzienbare paarsheid: wij rusten in u.
Lochem
Oude kastelen voor Achterhoekse heren: dromen op de fiets.
30-01-2008 om 15:20
geschreven door Gust Adriaensen
29-01-2008
Hoofddoek, nu ook in Lier verboden
Mag een boeddhist een oranje sjaal dragen, een christen een kruisje, een Liersesupporter een zwarte jas met gele das, een rotarylid een button in de revers, een ridder in de orde van... zijn lintjes, een fan van Patrick Janssens een lijfje, een bewonderaar van Marleen Vanderpoorten haar brilmodel, een kapitalist een rolex, een armoedzaaier kringwinkelschoenen, een groene jongen geitenwollen sokken? Mag een asceet mager, een bourgondiër vet zijn?
Wij, de verenigde weldenkende fundamentalistische VBVLDCD&VLDD'ers, zeggen krachtig: 'Neen!' Ons ultieme doel is: moedernaakte, dus volledig blote loketbedienden. Om geen aanstoot te geven aan de gemeentenaren die een beroep doen op de openbare diensten.
Geen enkel stukje textiel maar ook geen extraordinaire lichaamsbouw of uitstraling mag in de toekomst toegelaten worden, want alles kan een uiting zijn van een of andere levensbeschouwelijke, maatschappelijke, politieke overtuiging en dat vrezen we als de pest.
Brave New World-ambtenaren: dat is ons volgende grote politieke project!
29-01-2008 om 09:42
geschreven door Gust Adriaensen
27-01-2008
Stilte
Einde maart zou er een nieuwe regering moeten zijn, ter vervanging van de huidige interimregering. Dat werd in allerlei toonaarden door partijen en politici gezegd. Met een akkoord over een staatshervorming en een sociaal-economisch program.
Een maand is er ondertussen verlopen en er is nog zo goed als niets bereikt. Velen betwijfelen terecht of er van een akkoord en (zelfs) van een nieuwe regering iets in huis zal komen.
Het staat nu al vast dat een splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde (in de verkiezingscampagne vergde die splitsing maar vijf minuten politieke moed) er niet komt, tenzij de Vlamingen grote toegevingen doen, bv. de uitbreiding van Brussel. De grote staatshervorming, die de kiezers door het kartel CD&V-NVA werd voorgespiegeld, de vette vis die De Wever in zijn pan wil, zal weinig voorstellen, een spierinkje. Kortom, de beloften waarmee de verkiezingen werden gewonnen, zullen niet ingelost worden.
De politicus die wel helemaal verdwenen, verdampt lijkt te zijn, is Tony Van Parijs. De man, die steevast als de justitiespecialist van CD&V werd opgevoerd en te pas maar vooral te onpas justitieminister Onkelinx de mantel uitveegde, geeft geen kik meer. Zou het kunnen dat Van Parijs zich uitermate verongelijkt en miskend voelt, nu Jo Van Deurzen de door hem zo vurig geambieerde job heeft gekregen? Onze gewezen justitiespecialist likt nu in een oorverdovende stilte zijn wonden.
Wie helemaal niet van stilte houdt, is Pieter de Grote van Aalter en nu ook van Defensie. De Crems verschijning alleen al, moet in staat zijn vijandige legerhorden te stoppen. Tot voor kort de ronde en sluwe bonhomie van Flahaut, een godsgeschenk voor cartoonisten, stukjesschrijvers én voor De Crem, die hem jarenlang ongenadig en theatraal op de huid zat. Nu dus de martiale , nog altijd van ministeriële trots glimmende en kemels schietende Pieter, een godsgeschenk voor cartoonisten, stukjesschrijvers én voor, zo is te verwachten, Flahaut.
Het kan verkeren.
27-01-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2008
Verjaardag
Jij zei:
"Dit is mijn innigste wens: de tijd vasthouden zoals ik jou in mijn armen druk. Maar helaas, hij glijdt weg als het mulle zand tussen mijn vingers."
Zei ik daarop:
"Ik ben de tijd, het mulle zand, de zoele wind, een kringel rook."
Jij zei:
"Onze kinderen, hun diep verdriet, hun blije lach, zijn in mijn hart gevangen tijd."
Ik zei:
"Vergis je niet. Ze groeien van ons weg. Ze scheuren je hart en laten een spoor achter zich, dat voor onze oude ogen al spoedig vervaagt. Verdwaald in de tijd strompelen we voort."
(1972)
26-01-2008 om 21:07
geschreven door Gust Adriaensen
23-01-2008
Integratie
Naar aanleiding van joods protest tegen de aanwezigheid van een boek in de etalage van een antiquariaat, stelt een Antwerpse moslim en politicus de vraag hoe het zit met de integratie van de joodse gemeenschap in Antwerpen.
Die vraag is terecht en ook het antwoord: van integratie van de Antwerpse joodse gemeenschap is nauwelijks sprake. De conclusie van de Open VLD-politicus is dan ook juist: de regering en de publieke opinie hanteren vaak twee maten en gewichten. Wanneer een minderheidsgroep geen last verkoopt, kan 'integratie' de overheid en de goegemeente gestolen worden.
Overigens kan dit Antwerpse incident ons ertoe uitnodigen eens na te denken over de inhoud van het begrip 'integratie'. Als de overheid bv. bepaalde zgn. 'integratie-eisen' stelt aan migranten, moet zij zich dan eerlijkheidshalve ook niet de vraag stellen hoe het zit met de linguïstische, sociale, economische, culturele, enz., integratie van de 'eigen inboorlingen'? Of is die overheid van mening dat er zich helemaal geen integratieprobleem stelt tussen bv. de inwoners van Gentse of Antwerpse achterstandswijken en de 'residenten' van Brasschaatse of Lanakense villagetto's? Is het fair dat van straatarme, nauwelijks geschoolde, ontwortelde en getraumatiseerde vluchtelingen geëist wordt dat ze al vlug een behoorlijk mondje Nederlands spreken terwijl er hier al jaren duizenden hooggeschoolde Euroambtenaren en kaderleden rondlopen die helemaal niet of nauwelijks in staat (willen) zijn om onze taal te spreken, om nog maar te zwijgen over de spreekvaardigheid van vele Vlamingen?
Kortom, zolang 'integratie' niet precies gedefinieerd is, en eenzijdig voor bepaalde bevolkingsgroepen gebruikt wordt als een antimigratiewapen, is de integratie-eis een uiting van overheidswillekeur en -hypocrisie.
23-01-2008 om 10:24
geschreven door Gust Adriaensen
21-01-2008
Autogek China
De Panorama-uitzending over het autogekke China maakte duidelijk hoe pijlsnel de technologische verandering van China zich voltrekt maar gaf ook een ontluisterend beeld van een meer en meer op materiële status en extreem consumentisme gerichte samenleving.
De communistische (!?) machthebbers, die het kapitalisme omarmen maar de vrije meningsuiting en de mensenrechten voortdurend verkrachten én de snoeverige Chinese nouveaux riches, zijn bereid in die materialistische rush veel van de eeuwenoude Chinese cultuur op te offeren.
Dat er evenwel nog Chinezen zijn die zich daarbij vragen stellen, bleek uit de woorden van een dertiger: 'Onze geestelijke evolutie geraakt meer en meer achter op de economische ontwikkeling. Wij Chinezen hebben geen geloof, wij geloven in niets meer. Ik vraag me af waar China naar toe gaat.'
De vraag die ik mij daarbij stel is: maken wij in het Westen - Vlaanderen bijvoorbeeld-, allicht niet zo dramatisch samengebald in de tijd als in China maar in essentie niet dezelfde evolutie mee? En moeten we ons niet veel scherper bewust worden van de destructieve effecten voor mens, milieu en samenleving, en daarnaar handelen?
21-01-2008 om 14:27
geschreven door Gust Adriaensen
19-01-2008
Sneeuwklokjes
Sneeuwklokjes
Mijn vrouw vroeg voor de derde maal:
"Bloeien de sneeuwklokjes reeds?"
Het voor de hand liggende "Kijk toch in de tuin!" zei ik gelukkig niet. Bijtijds dacht ik:
eigenlijk is de vraag vol verwachting, het zien definitief.
Ik echode dus:
"Ja, zouden de sneeuwklokjes reeds bloeien in de tuin?"
En daar lieten we het voorlopig bij.
19-01-2008 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
17-01-2008
De Retiese Lént
Eeuwenlang reeds staat midden het dorp de statige Retiese linde. Gespleten zijn takken, gebarsten zijn stam, onaangetast zijn groeikracht in bloei en in blad.
Godin Freya haar woonst: de heilige boom, 't huis maakt hij tot thuis: de goede boom. Onder zijn kruin werden eden gezworen en huwelijken gesloten. Recht werd gesproken onder de blote hemel, door 't volk besluiten genomen en ijverig handel gedreven.
Nog steeds spelen kinderen onder de bloeiende linde, geliefden geven elkaar rendez-vous, ouderen worden niet moe gezapig of fel, onder de dorpsboom woorden te uiten van leven en dood, terwijl de kerkklokken luiden zoals van oudsher.
Kostbare parel, ware oase waar allen zich laven, alom geliefd en gekend: ons Retiese Lént!
(Originele tekst bij de compositie van Kevin Houben 'Goddess Freya', geschreven en uitgevoerd ter gelegenheid van de inhuldiging van gemeenschapscentrum 'Den Dries'.
De Retiese linde was oorspronkelijk, naar Germaans gebruik, een gerechtslinde.)
17-01-2008 om 18:26
geschreven door Gust Adriaensen
15-01-2008
Leyman stapt uit de politiek
Leyman krijgt de politieke topfunctie niet waarvan hij gedroomd had of die hem beloofd werd. Dus dumpt hij zijn 30.000 kiezers, zij zijn quantité négligeable, kiesvee.
En CD&V, in het bijzonder Leterme, haalt met allerlei beloften de Volvotopman weg uit zijn bedrijf, omdat de partij in hem in de eerste plaats een stemmentrekker ziet. Stemmen haalt de man inderdaad maar dan is zijn rol voor CD&V uitgespeeld. Leyman: quantité négligeable, alleen maar electorale lokvogel.
Dubbel kiezersbedrog.
15-01-2008 om 20:42
geschreven door Gust Adriaensen
14-01-2008
Implosie Vlaams Belang ophanden?
Dat het al langer hommeles is in het VB-huishouden (?), is bij iedereen die de politiek een beetje volgt, al langer bekend.
Het gaat echter van kwaad naar erger. De liquidatie van Vanhecke-Morel is het hoogtepunt van tragikomische politieke en persoonlijke verwikkelingen met de ingrediënten van een Shakespeariaans koningsdrama: het wat brutalere en machtsgeile Antwerpse duo Dewinter-Annemans doet de koppen rollen van de fijner besnaarde Vanhecke en de intrigerende femme fatale Morel.
Of er nog echt veel kiezers zijn met electorale belangstelling voor dit adderkluwen, valt te betwijfelen. Temeer daar het VB zich nu helemaal terugplooit op 't Stad met het triumviraat Dewinter-Annemans-Valkeniers.
Wie, buiten wat zelfgenoegzame én chagrijnige metropoolbewoners, zal zich bij dat sinjorenclubje nog thuisvoelen?
14-01-2008 om 16:12
geschreven door Gust Adriaensen
09-01-2008
Geestelijke gezondheidszorg voor jongeren
Onder de titel 'Jeugspsychiatrie kan maar helft nood aan', hekelt 'De Standaard' het schrijnende gebrek aan opvang van jonge mensen met psychiatrische of psychologische problemen.
Het is inderdaad een schande dat in een welvarend land als België (dus ook in Vlaanderen, veruit de rijkste regio van ons land) er klaarblijkelijk vanwege de overheid onvoldoende belangstelling en geld is voor de geestelijke gezondheidszorg. De schuld daarvoor afschuiven op het feit dat de geestelijke gezondheidszorg voor een deel federale materie is, zoals sommige Vlaamse politici doen, kan ik niet anders beschouwen als een verwerpelijk alibi voor een manifest slecht bestuur.
De overheid, ook de Vlaamse, heeft duidelijk meer begrip en centen over voor een buikgriep of een keelontsteking dan voor het psychische lijden dat vele (jonge) mensen doormaken.
09-01-2008 om 08:50
geschreven door Gust Adriaensen
De grote stilte
'De grote stilte' van de Duitse cineast Philip Gröning, is geen film voor de bioscoop maar kan het best thuis op DVD bekeken worden.
De documentaire behandelt het leven van de kartuizermonniken in 'La Grande Chartreuse', een uiterst strenge en gesloten orde. Maar ook de film is streng, traag, sober. Hij IS stilte, hij IS bezinning, hij IS gebed.
Op het einde komt een oude, blinde monnik even aan het woord. Het volgende zinnetje trof me erg: 'Als je de gedachte aan God afschaft, heb je geen reden meer om te leven'. Om serieus over na te denken.
09-01-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
07-01-2008
Vogels
In het noordwesten de kleuren van de ondergaande zon gespleten door de torenspits heel ver.
En plots de zwarte slierten vogelstippen onkenbaar glijdend naar het zuiden.
07-01-2008 om 21:13
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2008
Eurocentjes
In Waregem hebben het stadsbestuur en Unizo een proefproject opgestart om de kleinste euromuntjes uit de winkellades te bannen.
Dat lijkt me een grof staaltje van bevoegdheidsoverschrijding en commerciële arrogantie. Niet een stadsbestuur of een belangenorganisatie gaan over de soorten munten en biljetten, maar wel de Belgische en in het bijzonder de Europese overheid.
Die overheden moeten aan dergelijk plaatselijk experiment onmiddellijk paal en perk stellen. Doen zij dat niet, dan ondergraven zij de geloofwaardigheid van de huidige van kracht zijnde betaalmiddelen. Even goed als de Waregemse 'toppolitici' en de Unizocommerçanten, kan een of andere vereniging die het niet begrepen heeft op bv. de vijftigeurobiljetten, een actie opstarten om ze uit omloop te krijgen.
De vraag of de kleinste muntjes al dan niet ongemak veroorzaken en of je ze al dan niet beter afschaft, is een kwestie die door de bevoegde overheid opgelost moet worden en is bij een eventuele verantwoording van het Waregemse solonummertje, volkomen irrelevant.
05-01-2008 om 13:53
geschreven door Gust Adriaensen
03-01-2008
Fotograaf Stephan Vanfleteren
Vandaag in het Antwerpse fotomuseum de tentoonstelling met werk van Stephan Vanfleteren bezocht. Indrukwekkend en confronterend.
Vanfleteren zelf stelt in een toelichting dat zijn belangstelling in het bijzonder uitgaat naar 'getroebleerde landschappen en gehavende gebouwen' en dat hij een blik wil werpen 'achter de gordijnen tussen het behangpapier van armoede en eenzaamheid.
Je ziet dus geen glamourfoto's maar wel beelden in zwart-wit van verkrottende gebouwen, autowrakken overwoekerd door onkruid, mistige wegen zonder verkeer met verkeerstekens die er niet toe doen. Deze foto's ademen een onpeilbare eenzaamheid en vergankelijkheid uit.
Nog veel sterker en schokkender komen die eenzaamheid, aftakeling, 'tristesse' tot uiting in Vanfleterens 'koppen'. Vierdewereldmensen van bij ons. Mannen en vrouwen, geslagen door het leven, in de marginaliteit gedreven, met verwoeste gezichten en handen. Vooral ook in hun ogen zie je vereenzaming, wantrouwen, gelatenheid, vervreemding, zelfmisprijzen, pijn.
Vanfleterens ijzersterke foto's confronteren de kijker met een arm en lelijk Vlaanderen, ze maken je triest en ze dwingen je tot bezinning.
03-01-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
01-01-2008
Nieuwjaar
Drie contrasterende en tot bezinning stemmende nieuwsitems uit het tv-journaal: -de opgepepte hysterie van drinkende, kussende, zingende (lallende) mensenmassa's, samengestroomd op openbare pleinen en de verspilling van het obligate vuurwerk; -de gruwelijke moordpartijen en de tienduizenden vluchtelingen in Kenia; -de enkele tientallen jongeren en ouderen die in soberheid en stilte nieuwjaar vieren in het Brugse begijnhof.
01-01-2008 om 19:57
geschreven door Gust Adriaensen
26-12-2007
Secularisatie kan niet afgedwongen worden
Onder de titel 'Secularisatie kan niet afgedwongen worden', verscheen enkele dagen geleden in de Nederlandse 'De Volkskrant' een commentaarstuk, waarin, weliswaar vanuit een nogal denigrerende invalshoek, gepleit werd voor tolerantie ten aanzien van 'sommige medeburgers die ideeën hebben (versta: religieuze), die ver van de liberale hoofdstroom verwijderd zijn.
Daarop kwamen heel wat reacties, waaruit nog maar eens te lezen viel (de situatie in Vlaanderen is niet wezenlijk verschillend), dat de herauten van de secularisatie zich vaak laten kennen door spot en beschimping van alles wat met geloof en kerk te maken heeft.
Intolerantie wordt in Nederland en Vlaanderen veel minder door mensen met een religieuze overtuiging gemanifesteerd, zeker wanneer het christenen betreft, dan door individuen en groepen die met aplomp en niet zelden agressie, de gelovigen beschouwen als de meest achterlijke specimen van de menselijke soort.
Nogal wat agnosten en atheïsten, ook op het academische niveau, zijn klaarblijkelijk gegrepen door een 'seculariseringsaandrang', die duidelijk de kenmerken vertoont van een fundamentalistische bekeringsdrift.
Wellicht speelt bij hen in essentie hetzelfde als wat volgens R. Hawkins ('God's Delusion'), bij gelovigen het Godsbegrip doet ontstaan: de mens die vanuit zijn existentiële angst en onzekerheid op zoek is naar een houvast.
Dat Hawkins e.a., hun opvattingen sterk mede laten bepalen door antireligieuze uitgangspunten, is in dat verband veelzeggend.
26-12-2007 om 20:58
geschreven door Gust Adriaensen
Wensen
Aan alle lezers een zalige kersttijd en een gelukkig Nieuwjaar!
26-12-2007 om 19:59
geschreven door Gust Adriaensen
23-12-2007
Bel
Een Kempens landschap: kerkje, veld, den en duin, broek. De schoonheid van Bel.
23-12-2007 om 18:08
geschreven door Gust Adriaensen
20-12-2007
Het wezen der poëzie...
Het wezen der poëzie en de donkere dagen voor Kerstmis
"Schrijf je nog gedichten?" vroeg een vriend. "Soms", zei ik.
Het geboortehuis met de zeventakkige beuk kwam in zicht, gleed voorbij terwijl we ons voortspoedden over de Desselsedijk richting Aberg.
"Wat is poëzie eigenlijk?" vroeg een ander.
De vraag bleef hangen in de schemering die het ouderhuis opslorpte, de vallei toedekte, aan de rivier van mijn jeugd haar glans ontnam.
De duisternis viel snel op deze donkere dag voor Kerstmis.
20-12-2007 om 10:59
geschreven door Gust Adriaensen
18-12-2007
Een trieste balans
Nu er na 190 dagen een (asymmetrische) interimregering zit aan te komen, een voorlopige balans. En die is uitermate triest.
Van de communautaire beloften waarmee CD&V-NVA de verkiezingen won, is niks gerealiseerd. De splitsing van BHV, die de gemoederen zo beroerde, is in de diepvriezer gestopt. De eis dat een staatshervorming deel zou uitmaken van een regeerakkoord, is opgegeven.
De sociaal-economische deelakkoorden worden door de vakbonden en het ACW in grote mate als te liberaal en antisociaal beschouwd. De massale vakbondsbetoging in Brussel sprak in dat verband boekdelen.
Op het persoonlijke vlak werden ongetwijfeld diepe wonden geslagen. Milquet werd in Vlaanderen als 'madame non' gediaboliseerd en Reynders moet uiteindelijk de PS dulden en voelt zich opzijgezet. Leterme mislukte tweemaal als formateur, moet constateren dat Verhofstadt hem in populariteit voorbijsteekt en vooral dat zijn grote concurrent nu door vriend en vijand als 'redder des vaderlands' wordt opgevoerd.
Ten slotte: niets laat voorzien dat in maart of later, wanneer Leterme opnieuw de ring wordt ingestuurd, het bereiken van een communautair en sociaal-economisch regeerakkoord zeker zal lukken.
18-12-2007 om 10:00
geschreven door Gust Adriaensen
14-12-2007
De sociale voorwaarden van Genez
Het is een verdienste van Caroline Genez ervoor te zorgen dat voor het eerst in weken de aandacht getrokken wordt op inhoud. Zoals het ook al lang geleden is dat Yves Leterme positief in beeld komt door zich open op te stellen voor een belangrijke medespeler op het politieke veld.
De sociale voorwaarden die de SP-A-voorzitster stelt voor regeringsdeelname, zijn belangrijk en niet onrealistisch, zoals door de liberalen wordt verkondigd (heb je Somers al ooit iets horen zeggen over onrealistische topsalarissen en winstmarges?).
Ietwat christendemocraat, die naam waardig, moet voor dergelijke sociale bekommernissen, op zijn minst oor hebben. Leterme heeft dat klaarblijkelijk begrepen.
14-12-2007 om 13:34
geschreven door Gust Adriaensen
12-12-2007
Persoonlijke politieke poker
Yves Desmet stelt in 'De Morgen' dat het bij de huidige pogingen om een asymmetrische interimregering te vormen in hoofdzaak draait om persoonlijke ambities en persoonlijke vetes. Hij heeft gelijk. Het gaat inderdaad om personen en postjes.
Bekommernis om 'goed bestuur', 'de mensen', 'visie op de samenleving', is ver zoek. De formatie is een inhoudloze zoektocht, een banaal rekenspelletje geworden met als doel: hoe een tweederde meerderheid vinden.
Neem bv. de solidariteit met de zwakkeren (volgens 'Knack' leven er momenteel anderhalf miljoen Belgen, of het aantal inwoners van Brussel-Halle-Vilvoorde, onder de armoedegrens) en het behartigen van de werknemersbelangen. Dat zijn kernen, dacht ik, van de sociaaldemocratische politieke en maatschappijvisie. Hoe kunnen de zgn. 'linkse' partijen die visie op een consistente manier verdedigen met de PS in de regering en de SP-A in de oppositie?
12-12-2007 om 14:14
geschreven door Gust Adriaensen
10-12-2007
Onbegrijpelijk en onverantwoord
De vergelijking tussen de RTBF, die een kandidaat-premier aanvalt, en Radio Mille Collines, die opriep tot genocide, kan alleen maar ontstaan in de overspannen geest van een superambitieuze politicus, die zich graag een martelaarsrol toebedeelt.
Alle verhoudingen zijn zoek in de vergelijking en ze kan terecht geïnterpreteerd worden als een provocerende minimalisering en bagatellisering van de gruweldaden die in Rwanda plaatsvonden.
Een kandidaat-premier doet dat niet en ik ben ervan overtuigd dat deze uitspraak Leterme, mocht hij eerste-minister worden, in de internationale media en op het politieke werelforum, zal blijven achtervolgen.
Daarnaast zijn er enkele onbegrijpelijk kneuterige en puberale elementen in deze zaak. Leterme bekent namelijk dat hij de laatste reportage van RTBF, die -op basis waarvan?- een CdH-zender genoemd wordt, niet gezien had maar dat hij op de hoogte werd gebracht van een en ander door sluwe vos Reynders, de aartsvijand van Milquet. Of hoe de diabolisering van de RTBF zowel door Leterme als door Reynders geëxploiteerd wordt voor nog maar eens een rondje Milquet-bashing.
10-12-2007 om 22:32
geschreven door Gust Adriaensen
07-12-2007
Duiveltjes
"Kom jij ook naar mijn klasje?", vraagt mijn kleinzoon.
Dinsdag is 'collegadag': wandelen en bij een stevig glas, herinneringen ophalen, de toestand in de wereld bespreken, onze naasten de revue laten passeren.
Ik antwoord dus: "Oma zal er zijn, jongen, en zaterdag kom ik naar het voetbal."
Hij speelt namelijk vol overgave bij de 'duiveltjes': massaal aanvallen en massaal verdedigen, is hun tactiek.
Ongeveer zoals bij de Rode Duivels, stel ik me voor.
Maar met veel meer doelpunten.
07-12-2007 om 10:53
geschreven door Gust Adriaensen
05-12-2007
CD&V en de koning
Dat CD&V de koning over de hekel haalt omdat hij, na de tweede mislukking van Leterme, de premier te hulp roept, is onbegrijpelijk.
Het is precies het onvermogen van Leterme om een regering te vormen, dat het Staatshoofd er telkens weer toe dwingt, initiatieven te nemen om het formatietreintje opnieuw op de rails te krijgen.
Ik kan me voorstellen dat Albert II op zijn leeftijd wel interessantere tijdpasseringen kent dan oplossingen te bedenken voor ruziënde politici.
05-12-2007 om 16:54
geschreven door Gust Adriaensen
03-12-2007
Katholieke school moet katholieker...
In een nieuw document van het Vaticaan wordt gesteld dat de katholieke scholen hun katholiciteit duidelijker moeten tonen en beleven.
Eigenlijk is deze vraag of opdracht de logica zelve. Wil het katholiek onderwijs zich 'katholiek' noemen, dan mag er verwacht worden dat deze vlag ook de lading dekt.
Slagen de scholen daar helemaal niet in of laat het ze volkomen onverschillig, dan doen ze er beter aan en is het eerlijker naar leerlingen en ouders toe, het etiket 'katholiek' in de prullenmand te gooien.
Omwille van de wervende kracht de naam 'katholieke school' blijven behouden zonder veel inhoud te geven aan het etiket, is hypocriet en schijnheiligheid zou in de opvoeding van jonge mensen toch zeker vermeden moeten worden.
03-12-2007 om 10:23
geschreven door Gust Adriaensen
30-11-2007
Einde oranje-blauw
Het 'ultieme voorstel' van Leterme slaat iedereen die de formatiepogingen volgt, met verbijstering.
Het ultimatum past niet in de mond van een federale formateur. Letermes vragen zijn uitsluitend gericht aan de Franstaligen en die kunnen niet anders dan afwijzend reageren.
Het is duidelijk dat Leterme beseft dat hij mislukt is. Hij wil zo vlug mogelijk het federale plunje uitschieten en zich in een leeuwenvlag hullen.
Lekker terug naar het veilige, rijke Vlaanderen waar 'bewindslieden' zich tenminste bezig kunnen houden met electoraal lonende en dankbaarheid genererende activiteiten, zoals het uitdelen van geld aan de gemeenten.
30-11-2007 om 20:45
geschreven door Gust Adriaensen
28-11-2007
Verpieterd menu
Als je, wat er nu op de communautaire onderhandelingstafel ligt, vergelijkt met de verkiezingsbeloften van CD&V-NVA, dan stelt het niet veel voor.
Het NVA pleegt politieke zelfmoord, indien de partij daarmee akkoord gaat. Om in de culinaire beeldspraak van De Wever te blijven: er liggen alleen maar enkele halfrotte sprotjes op een smerige tafel.
Maar wat nog meer opvalt: CD&V, die zichzelf graag een beleidspartij noemt, heeft in deze formatie al een bijzonder bochtig en inconsequent parcours afgelegd, in laatste instantie gerechten op de kaart geschrapt en formateur Leterme op het verkeerde been gezet of teruggefloten.
Allicht wordt Leterme premier maar het is nu al duidelijk: hij is aangeschoten wild, hij mist visie en zijn gezag is door de eindeloze formatie met al haar verwikkelingen, ernstig aangetast. En dat is niet uitsluitend de schuld van de Franstaligen.
28-11-2007 om 09:47
geschreven door Gust Adriaensen
27-11-2007
De lat gelijk
Minister Frank Vandenbroucke heeft het klaargespeeld: de werkingsmiddelen zijn niet langer afhankelijk van het onderwijsnet maar worden bepaald door de sociale achtergrond van de leerlingen, naar welke school ze ook gaan.
Tot nu toe ontvingen de vrije scholen minder werkingsmiddelen dan het officiële net. Dat was een erfenis van het 'Schoolpact' uit de jaren '50 en zorgde geregeld voor zure oprispingen bij het katholiek onderwijs.
Dat het uitgerekend een socialist is die deze ongelijkheid ongedaan maakt en vooral ook, de nadruk legt op de sociaal zwakke leerling en zijn familie, zijn elementen die deze beslissing een bijna historisch cachet geven.
27-11-2007 om 09:44
geschreven door Gust Adriaensen
26-11-2007
Sinterklaas
Plots ging het licht aan. Wij allen uit een mond: "Kijk es wat Sinterklaas gebracht heeft: een tractor!"
Maarten, heel fijntjes lachend, draaide een paar keer rond zijn geschenk, nam voorzichtig plaats en zei toen bedaard:
"Kijk es papa, een tractor."
26-11-2007 om 21:25
geschreven door Gust Adriaensen
24-11-2007
Schande
De kwalijke gevolgen van de liberalisering van de gezondheidszorg worden duidelijker en duidelijker.
250.000 Nederlanders zitten buiten de zorgverzekering. Tel daarbij de 200.000 illegalen die zich niet mogen verzekeren! De situatie zal in België niet fundamenteel verschillend zijn.
Tegen die achtergrond is het voorstel van de Nederlandse politicus Henk Kamp ronduit stuitend. Hij wil hulp aan illegalen strafbaar stellen.
Er is maar een conclusie mogelijk. Hoe rijker een samenleving, hoe hardvochtiger en onmenselijker ze zich opstelt ten aanzien van onmachtige, arme, in het nauw gedreven mensen, zowel autochtonen als allochtonen.
Zwijgen als vermoord over de grote humanitaire en christelijke tradities van het Westen, moeten zeker politici als Kamp voortaan doen.
24-11-2007 om 11:20
geschreven door Gust Adriaensen
22-11-2007
Vlaams Belang helpt regering in het zadel.
Veel politiek doorzicht mag je het Vlaams Belang zeker niet toedichten. Deze partij, die zo vlug mogelijk België wil doen barsten, brengt precies nu een splitsingsvoorstel in het parlement ter stemming. Dat is ondertussen, zoals ook het VB wel had voorzien, weggestemd.
Maar op deze manier geeft het Vlaams Belang aan de Vlaamse onderhandelaars van CD&V-NVA en VLD de kans zich uit te spreken tegen separatisme. En dat is een van de signalen die de Franstaligen wilden krijgen vooraleer zij opnieuw ernstig over de vorming van een federale regering wilden onderhandelen. Het VB als hulpje bij het opnieuw op de rails brengen van oranje-blauw!
Misschien wilden De Winter en co. vooral De Wever en het NVA jennen en verloren ze daarbij uit het oog dat ze een belangrijk glijmiddel bezorgden aan de Vlaamse onderhandelaars om de formatiebesprekingen weer aan te vatten.
Een en ander versterkt me in de overtuiging dat het Vlaams Belang al langere tijd het noorden kwijt is. En daar zullen de tegenvallende verkiezingsuitslagen en opiniepeilingen wel een grote rol in spelen.
22-11-2007 om 16:48
geschreven door Gust Adriaensen
20-11-2007
Het koude seizoen
Zorgvuldig in de gaten gehouden wanneer het laatste blad van de lindeboom in de tuin zou neerdwarrelen.
Het viel samen met het neerstrijken van de eerste staartmees op de voederplank,
met geweerschoten in de Lommelaar, met het langer draaien van de verwarmingsketel.
We zijn er klaar voor. Voor het koude seizoen.
20-11-2007 om 18:34
geschreven door Gust Adriaensen
19-11-2007
Buiklanding
Letermes buiklanding zit eraan te komen. Van het onverantwoorde maar electoraal lonende communautaire CD&V-NVA-spierballengedoe blijft bijna niks over. Integendeel. BHV voor lange tijd in de koelkast en -duidelijk in het verschiet-meer faciliteiten voor de Franstaligen in de Brusselse rand.
Wat meer is: ik ben ervan overtuigd dat de aanhechting bij Brussel van enkele Vlaamse randgemeenten wordt voorbereid. Het is overigens te opvallend en te onacademisch om niet verdacht te zijn: Bruno De Wever, broer van, vindt aanhechting van gemeenten met een Franstalige meerderheid, de logica zelve. Bart zwijgt als vermoord.
Het weze nogmaals herhaald: je hoeft geen politiek genie te zijn om te weten dat voor het vormen van een federale regering, compromissen nodig zijn. Wat nu wordt voorbereid, behoort dus allicht tot 'de logica zelve'. Maar het cynische kiezersbedrog waarmee het kartel de Vlaamse kiezer lijmde en de verkiezingen won alsmede het voorstellen als een historische Vlaamse overwinning, van de eenzijdig Vlaamse beslissing BHV te splitsen, waardoor juist die splitsing in de koelkast (nog waarschijnlijker: in de diepvriezer) belandde, dienen blijvend aan de kaak gesteld.
19-11-2007 om 11:27
geschreven door Gust Adriaensen
18-11-2007
Kat
Vaak roept mijn vrouw geërgerd: "Smerige kat!"
Het is echt wel een rotdier maar dat doe ik niet.
Het amuseert me telkens weer hoe poes met haar poot het voerschaaltje fixeert en dan gulzig aan het eten slaat.
Vandaag: runds.
18-11-2007 om 21:09
geschreven door Gust Adriaensen
Boom
De boomkruin
reikt tot in de hemel
dankzij de ruimte
om de stam.
18-11-2007 om 07:37
geschreven door Gust Adriaensen
16-11-2007
De liberale sinterklaas
Vlaams minister Van Mechelen werd tot nu toe door de media beschouwd als een ernstig en competent vakminister.
Met zijn voorstel om uit de klaarblijkelijk rijk gevulde Vlaamse vetpotten, iedere gemeente te bedenken met honderd euro per inwoner ( een cadeau van 600.000.000 euro), slaat hijzelf dat imago aan gruzelementen.
Dat Van Mechelen zijn voorstel verpakte als een reeds genomen beslissing en dus prompt teruggefloten werd door de minister-president, betekent hoe dan ook politiek gezichtsverlies.
Maar de nonchalance en het volkomen gebrek aan ethische verantwoording en beleidsvisie in zijn voorstel, tarten elke, met uitzondering allicht van de diepblauwe, politieke verbeelding:
-Steenrijke belastingparadijzen krijgen hetzelfde bedrag als armlastige steden en plattelandsgemeenten.
-Op het Vlaamse niveau heeft in het bijzonder de zorgsector een enorm tekort aan mensen en middelen. Zou onze liberale excellentie er niet beter aan doen in overleg met zijn collega's meer centen te voorzien voor de opvang van bejaarden, zieken, mindervaliden? Zijn de wachtlijsten al weggewerkt?
-Van Mechelen bewijst met zijn onverantwoord sinterklaasgedoe nog maar eens dat de Vlaamse regering in het geld zwemt maar de sociale bewogenheid mist om die middelen genereuzer ten bate van degenen die het meest behoefte eraan hebben, aan te wenden.
-En je kan die hebzuchtige opstelling van het welstellende Vlaanderen (een van de rijkste regio's ter wereld) zonder veel moeite doortrekken naar het Belgische en mondiale niveau. Want waarmee slaan bepaalde politieke partijen ons al jaren om de oren, wanneer het gaat over meer zelfstandigheid voor Vlaanderen: de transfers. Meer centen in Vlaanderen houden. Om er wat mee te doen? Ze uitdelen, blijkt nu. Niet op basis van rechtvaardigheid, solidariteit en duidelijk in kaart gebrachte noden in de verschillende regio's van België en van de ontwikkelingslanden. Neen, de minister wil het zo eenvoudig mogelijk houden (en binnen de Vlaamse gemeenten, die hij beschouwt als eenheidsworst).
Goed bestuur!? Vergeet het.
16-11-2007 om 14:48
geschreven door Gust Adriaensen
Verjaardag
me reeds dagen het hoofd gebroken over een passend woord voor driekwart eeuw vriendenpaar
vanmorgen weer op weg van postel huistoe in de mist aangenaam geprakkiseer maar bijna een botsing met een eend aan brug twee dus ik realiseer me met een schok ook uit lijfsbehoud eenvoud is een zeer hoog goed wat is er mooier dan
gelukkige verjaardag
wat in deze context hoe dan ook naar ik hoop een bijzondere glans krijgt
16-11-2007 om 11:53
geschreven door Gust Adriaensen
14-11-2007
Dienstbaarheid en liefde
In 'Molenijzer', het contactblad van de Postelse abdij, schrijft abt Lasters in de rubriek met de eenvoudige titel 'Woordje van de Prelaat', vaak behartenswaardige dingen.
In het oktobernummer heeft hij het over de belangrijke evangelische houdingen 'dienstbaarheid' en 'liefde'. De abt constateert dat spontane hulp van mens tot mens in onze huidige samenleving een flinke deuk heeft gekregen door anonimiteit en individualisme binnen onze samenleving. En prelaat Lasters stelt de lezer daarbij een aantal pertinente vragen: Durf je het evangelie naast jouw leven leggen? Is het zo dat mensen bij je terecht kunnen met hun eerlijke vragen om hulp? Steek je spontaan een hand toe? Kun je iets gratis doen?...
De norbertijnerabt stelt dat het evangelie oproept tot een andere manier van mens-zijn die het egoïsme en de zelfgenoegzaamheid doorbreekt, en tot grote openheid en solidariteit.
14-11-2007 om 18:47
geschreven door Gust Adriaensen
12-11-2007
Allround vorst Albert II
Een hommage , geschreven in koningsblauw
Einde augustus schreef ik in dit blog: Albert II wordt al weken van hot naar her gedirigeerd en heeft in feite met veel discretie alle mogelijke rollen al moeten vervullen: bemiddelaar, informateur, verkenner, verzoener, formateur.
Het is er ondertussen niet beter op geworden. De officiële (politieke) formateur is door de onderhandelende (!?) partijen zo goed als technisch werkloos gemaakt en een deel van de Vlaamse onderhandelaars stelt een onmogelijk in te willigen voorwaarde om opnieuw rond de tafel te gaan zitten. Onmogelijk, zelfs indien Reynders, Milquet en Mangain akkoord zouden gaan. Die voorwaarde, garanties voor een grote staatshervorming, vereist namelijk een tweederde meerderheid en die heeft oranje-blauw nu eenmaal niet.
Dus moet onze bejaarde en goedmoedige koning nog maar eens opdraven en proberen via een zgn. 'Raad van Wijzen' een oplossing te vinden voor de communautaire crisis.
Het valt niet te verwachten dat het Staatshoofd voor al die inspanningen (die eigenlijk door de beroepspolitici zouden moeten geleverd worden) veel dank en respect zal krijgen. Nu reeds kan je in sommige krantencommentaren lezen dat de koning te sterk ingrijpt in de politiek.
Begrijpe wie kan. Albert II wordt er door de ruziënde politici precies toe gedwongen telkens opnieuw het ontspoorde formatietreintje op de rails te helpen. Ik kan me voorstellen dat een man van 73 met de bonhomie die de koning eigen is, wel andere dingen weet te verzinnen om zijn oude dag door te brengen.
12-11-2007 om 10:48
geschreven door Gust Adriaensen
10-11-2007
Bijbelroute
Bijbelroute
Nog enkele dagen kan je langs Retiese wegen twaalf mooi gekalligrafeerde profetische, troostende, hoopgevende, confronterende, tot bezinning stemmende citaten uit de zgn. 'kleine profeten' lezen.
10-11-2007 om 13:44
geschreven door Gust Adriaensen
09-11-2007
Benedictus XVI
Paus Benedictus XVI:
Als de logica van de winst domineert, dan vergroot zij de afstand tussen de armen en de rijken, en veroorzaakt zij een catastrofaal gebruik van de planeet.
09-11-2007 om 21:58
geschreven door Gust Adriaensen
Na 150 dagen onderhandelen...
Vijf maanden na de verkiezingen blijft van de onverantwoorde maar electoraal lonende communautaire stoerdoenerij zo goed als niks over: BHV afgevoerd naar het drijfzand van eindeloze procedures, de 'grote' staatshervorming losgehaakt van een eventueel regeerakkoord en geparkeerd bij enkele 'wijze' en oude staatsmannen.
Dat het kartel, opgeschrikt door de vernietigende commentaren in de Vlaamse media en de stormvloed van negatieve kritiek op de internetfora, zich haastte om garanties i.v.m. een staatshervorming te eisen vooraleer CD&V-NVA opnieuw aan de onderhandelingen wil deelnemen, verandert niets aan het feit dat zowel de kwestie BHV als de staatshervorming, geen deel zullen uitmaken van een regeerakkoord.
Leterme mag een antisociale (de zgn. vakbondsvleugel van CD&V geeft geen kik), centrum-rechtse regering leiden. De realisering van de communautaire beloftes wordt naar ergens in de toekomst verschoven. NVA verliest zijn bestaansgrond en verdwijnt bij de eerstvolgende verkiezingen van politieke toneel als de partij al niet eerder ophoudt te bestaan.
Het kartel had zijn verkiezingsoverwinning te danken aan het enorme communautaire beloftepakket. Dat wordt zo goed als helemaal in de papiermolen gegooid. Daarmee houdt ook de politieke geloofwaardigheid op te bestaan.
09-11-2007 om 15:56
geschreven door Gust Adriaensen
08-11-2007
Sint-Maarten
Sint-Maarten
In de ogen der kinderen was reeds het verlangen naar de avond. Zij sleurden met takkenbossen. Driftig belden zij aan en zongen met schelle stem het oude lied. Het herfsthout stapelden zij op, zo hoog als hun droom was geweest. En zij vergaten de vlag in top niet en de rubberbanden. Het plechtige moment van de vlam in het hout en het gejuich wanneer ze grillig doorheen de takken schiet. Het reuzenvuur, de gloed waarin wij, stil geworden, staren naar de oerkracht uit een ver verleden. Het vuur dat onze jeugd verlicht en even heimwee wekt naar de blije drukte van elf november, lang geleden.
08-11-2007 om 12:32
geschreven door Gust Adriaensen
06-11-2007
De pracht van het Chartreuzenbos
Enkele dagen geleden met familie en vrienden een wandeling gemaakt in Holsbeek en Kessel-Lo.
Eerst trokken we door de Wingevallei waarvan een deel beheerd wordt door 'Natuurpunt'. Het was aangenaam wandelen langs de Winge en door de broekbossen naar het zestiende-eeuwse 'Geesthof' toe. Met het Chartreuzenbos begon het steviger stapwerk. Maar wat een pracht! Majestatische beuken langs steile hellingen, lieflijke dalletjes, diepe holle wegen met ijzerzandsteen en natuurlijk in deze tijd van het jaar de kleurenpracht van de herfst. De Kesselberg waar jaren geleden nog motorcrossen werden georganiseerd, is nu een mooi wandelgebied geworden waar ook een vrij groot heideveld te vinden is. Vanop het plateau heb je een fraai uitzicht over Leuven en omgeving.
Binnen de muren van de voormalige abdij van Vlierbeek is er de gezellige taverne 'In den Rozenkrans' waar de honger gestild en de dorst gelest kan worden. Via heel wat 'trage wegen' -opvallend hoeveel al dan niet verharde wandelpaadjes er in de omgeving van Leuven nog zijn- leidde de wandelroute ons naar het Ronde Bos en het Bleekbos in Hoog Linden.
Na ongeveer 19 km bereikten we ons vertrekpunt, het dorpsplein van Holsbeek, een magnifieke wandelervaring rijker.
06-11-2007 om 23:06
geschreven door Gust Adriaensen
05-11-2007
Vandenbroucke versus De Wever
De uithaal van Vandenbroucke naar De Wever in 'De Zevende Dag' was niet nodig en lokt heel wat commentaar uit.
Dat neemt niet weg dat m.i. Vandenbrouckes analyse correct is maar hij had zich beter tegen het kartel CD&V-NVA gericht in plaats van de arme, zwaar belaagde, nog maar pas van zijn tweede excuusronde bekomen politicus De Wever over de hekel te halen.
CD&V-NVA is namelijk Reynders gevolgd in zijn obsessie om de PS-macht te breken. Bovendien heeft het kartel (niet de 'linkse' Vlaamse partijen) , gedreven door electorale overwegingen, BHV (...vijf minuten politieke moed volstaan...,zei Leterme) en de Grote Staatshervorming tot enorme symbooldossiers opgeblazen. Gevolg: een grote staatshervorming is onmogelijk omdat er geen tweederde meerderheid is en omdat er geen politiek draagvlak in Franstalig België gevormd kan worden.
Deze eenvoudige vaststellingen kon iedereen met een heel klein beetje politieke kennis, van bij het begin van de formatiegesprekken al maken. Dus ook het kartel, mag ik veronderstellen. CD&V-NVA koos evenwel voor MR, ging door met zijn communautaire stoerdoenerij en opteerde dus wetens en willens voor een 'staatshervorming' die niets zal voorstellen of waarvoor Vlaanderen een enorme prijs (zeker niet de 'lepel suiker' van De Wever) zal betalen. De publieke opinie iets anders blijven voorspiegelen getuigt niet van het 'respect voor de mensen', de mantra waarvan in het bijzonder CD&V tijdens de verkiezingscampagne en erna de mond vol had.
Bovendien wordt de vraag naar de finaliteit van een (grote) staatshervorming, laat staan naar de meerwaarde ervan (tenzij de centen?, voor wie?)voor Vlaanderen en voor Franstalig België al lang niet meer gesteld en zeker niet beantwoord. Ik herhaal wat ik op 6 augustus in dit blog schreef: Al iets gehoord of gelezen over de grotere intellectuele, culturele, sociale, kortom immateriële bloei van Vlaanderen als gevolg van een staatshervorming?
Ten slotte komt op de internetfora in vele lezersbrieven met commentaar op Vandenbrouckes politieke sneer naar De Wever, nog maar eens tot uiting wat wel vaker komt bovendrijven: scheldwoorden, misprijzen (in het bijzonder voor intellectuelen), kleinerende opmerkingen, op niets gesteunde beschuldigingen, gericht tegen politieke tegenstanders of tegen instellingen (de VRT is een klassieker), die men van allerlei 'linkse' drijverijen verdenkt. Want je kan niet anders dan constateren dat de zgn. weldenkende Vlaamse 'rechterzijde' over het algemeen veel ruwere taal uitslaat dan haar zgn. Vlaamse 'linkse broeders en zusters'. Een kleine bloemlezing: 'de sossen, een partijtje van niks; de sossen potverteren andermans geld, ze steken geen poot uit; ze hangen af van de ps-maffia; de rooie van dienst; dat Frankske de superintellectueel met zijn superioriteitsgevoel; de geldverbrander; onnozele praat; vuile zet; vunzige en oneerlijke manier; de nar van het forum; zielig niveau; enz.
Natuurlijk bestaat er geen twijfel over dat het stilistische en inhoudelijke niveau van de geciteerde briefschrijvers enorm zal stijgen, eens Vlaanderen een grotere onafhankelijkheid heeft verworven en het linkse gepeupel (waartoe uiteraard ook de intellectuelen behoren), voorgoed opgesloten zit in enkele 'gettopartijtjes van niks'.
05-11-2007 om 17:03
geschreven door Gust Adriaensen
03-11-2007
Allerzielenhaiku
Stil Allerzielen
noodt intens tot bezinning.
Bladeren vallen.
03-11-2007 om 21:58
geschreven door Gust Adriaensen
31-10-2007
Smidse (een herinnering)
Smidse
het vertrouwde ritueel:
voordat de reus met vlammende ogen dreigt ze te brandmerken en de kinderen joelend de smidse uithollen
zijn ze de halfduistere magische ruimte binnengedrenteld
langs de geblakerde mren tot bij de zwoegende blaasbalg tot bij het vuur tot bij het aambeeld waar het gloeiende ijzer vorm krijgt tot bij het sissende koelwater tot bij het rustige paard in het lichtvlak van de open deur
de reuk van geschroeid hoorn de doffe klop waarmee de hoefnagel ingedreven wordt
dat alles kleuren geuren geluiden gretig in zich opgenomen
voordat de goedmoedige reus dreigt ze te brandmerken en de kinderen joelend de straat oprennen naar school toe
het vertrouwde ritueel
31-10-2007 om 17:01
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2007
De Wevers kritiek op de excuses van burgemeester Janssens
De regeringsonderhandelingen zijn klaarblijkelijk zo slopend dat ze de luciditeit, het historische besef en het politieke inzicht van de NVA-voorzitter ernstig aantasten.
Wat je ook denkt over de eventuele achterliggende beweegredenen van de Antwerpse burgemeester om aan de joodse gemeenschap excuses aan te bieden, de verontschuldigingen waren correct geformuleerd.
Bart De Wever heeft dat gebaar verdacht en belachelijk gemaakt. Dat is een totaal onverantwoorde provocatie die uitermate dom is. Als historicus zou de NVA-voorzitter moeten weten dat excuses door vertegenwoordigers van instellingen die in de fout zijn gegaan, altijd een grote historische en symboolfunctie hebben gehad. En in deze fase van de regeringsonderhandelingen dergelijke uitspraken doen, getuigt niet van politiek talent.
Zowel De Wever als zijn partij, zijn hoe dan ook verliezer: zij krijgen de hele joodse gemeenschap over zich heen, de onderhandelaars van de andere partijen (inclusief zijn kartelpartner CD&V), en de media laten niet na zware kritiek te spuien, en vele buitenstaanders interpreteren De Wevers kritiek als een uiting van politieke jaloersheid ten aanzien van de Antwerpse burgemeester of als een poging om het VB langs extreem rechts te passeren.
Eens te meer zag De Wever zich gedwongen publiek zijn verontschuldigingen aan te bieden. Maar het gemak en de deemoed waarmee de NVA-voorzitter na weer eens een flater, woorden van berouw uit zijn mond laat rollen, dreigen die excuses ongeloofwaardig te maken.
30-10-2007 om 18:14
geschreven door Gust Adriaensen
Kindertaal
Zij groeien als kool in hun taal.
Uit de chaos van klanken dringen woorden naar voor. Als een stormram rent hij erdoor en schaart ze energiek rond zijn onaantastbare 'ik'. Zij luistert bevallig, echoot 'ik ook' door het huis, neemt eigenwijs haar tijd voor een nieuw geluid. Moeizaam brengen ze woorden in het gelid, zinnetjes missen voorlopig een bit.
Wij omringen hen met zalvende klanken geen kwetsend lawaai, een woord een aai geen dolk, zinnen teder en licht geen drukkend gewicht. Zo vertalen wij hun dag.
Gewiegd door sussende geluidjes, in dekens van warme woorden gewikkeld, beschermd tegen loerend gevaar in een tent van taal, slapen zij in.
's Morgens hervatten zij hun veroveringstocht: geen woord is nog veilig.
30-10-2007 om 11:07
geschreven door Gust Adriaensen
29-10-2007
Middeleeuws corporatisme
De stappen die het 'Verbond van Vlaamse tandartsen' onderneemt tegen collega's die op de Filippijnen vele inwoners gratis behandelden, zijn een extreem voorbeeld van een volkomen achterhaald, stuitend en op afgunst gebaseerd egoïstisch corporatisme. In deze tijd nog zwaarder aan te rekenen dan de gelijkaardige gesloten en dictatoriale machtsuitoefening van de middeleeuwse gilden, bv. de roemruchte beenhouwersgilde in het Brugge van de 14de eeuw.
29-10-2007 om 22:22
geschreven door Gust Adriaensen
27-10-2007
Gesol met doodzieke mensen
Uit een onderzoek blijkt dat in België 62% van de terminale patiënten tijdens de laatste drie maanden van hun leven nog overgeplaatst worden van eigen huis of rusthuis naar ziekenhuis en omgekeerd.
Dit is, ook vergeleken met de ons omringende landen, een onverantwoord hoog cijfer. Het is duidelijk dat bij deze talrijke overplaatsingen van doodzieke mensen, niet altijd de medische zorg of het respect voor een waardig levenseinde primeert, maar wel een onverantwoorde therapeutische hardnekkigheid plus de financiële inhaligheid van ziekenhuizen en artsen. De mens in zijn laatste levensfase en de ziekenfondsen (op materieel gebied) zijn daarvan de slachtoffers.
We mogen dan wel beschikken over een van de beste ziekenzorgsystemen, het gesol met doodzieke mensen werpt daarop hoe dan ook een serieuze smet.
27-10-2007 om 10:04
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2007
Corruptie in Mechelen
Een schepencollege is een uitvoerende instantie, die wettelijk toegekende bevoegdheden heeft en voor de rest functioneert op basis van gemeenteraadsbeslissingen. Bovendien neemt een schepencollege -ook dat is zo voorzien in de gemeentewet- collegiale beslissingen.
Strikt genomen kan het dus niet dat burgemeester Somers, de andere Mechelse schepenen en de administratietop, geen weet zouden hebben van een aantal bedenkelijke contracten, die ook aan de basis liggen van de verwerpelijke corruptiepraktijken van een schepen. In die zin zijn alle leden van het Mechelse schepencollege mede verantwoordelijk.
Somers zou zich beter voltijds wijden aan zijn burgemeestersambt in een stad als Mechelen, dan zou hij vlugger en beter de onregelmatigheden in zijn bestuur in de smiezen hebben.
25-10-2007 om 13:50
geschreven door Gust Adriaensen
24-10-2007
Freya
De beslissing van Freya Van den Bossche om een stap terug te zetten op het politieke veld, lokt op internetfora heel wat commentaren uit.
Wat heel wat vragen oproept wanneer ik de reacties lees, zijn de vele clichématige vooroordelen omtrent Freya Van den Bossche. Zij wordt door velen beschouwd als een dom politiek lichtgewicht.
Waarop baseert men zich om dat etiket op de politica te plakken? Wie van de briefschrijvers kan concrete bewijzen van die domheid geven? Want ook een analyse van het 'stookoliedossier' en de ministeriële verantwoordelijkheid daarin, leveren m.i. geen duidelijke voorbeelden van domheid en onkunde. Het zijn in hoofdzaak de media geweest die de strubbelingen omtrent de 'stookoliefactuur' enorm uitvergroot hebben en er de speerpunt van een heuse beschadigingscampagne 'Freya Van den Bossche' van gemaakt hebben.
Overigens is zij uiteraard volkomen vrij om haar politieke loopbaan al dan niet verder te zetten.
24-10-2007 om 10:11
geschreven door Gust Adriaensen
23-10-2007
Op weg naar Kerstmis
Concert
'Op weg naar Kerstmis'
zondag 9 december 15 uur Sint-Martinuskerk Retie
Gemengd zangkoor 'Recanti'
23-10-2007 om 09:32
geschreven door Gust Adriaensen
16-10-2007
Boerenbedrog
Je hoefde niet veel politiek inzicht te hebben om te beseffen dat voor de vorming van een federale regering wederzijdse toegevingen nodig zouden zijn. Nochtans heeft het kartel CD&V-NVA zijn verkiezingscampagne vooral opgebouwd rond communautaire stoerdoenerij en dat is electoraal erg lonend gebleken. Nu in lullige beeldspraak de toegevingen en de prijs voor een communautair akkoord verpakken, is gewoonweg klungelig boerenbedrog.
Dat bovendien De Wever ertoe gebracht (gedwongen?) wordt als eerste 'de Vlaamse capitulatie' onder woorden te brengen, bewijst twee dingen. De NVA-voorzitter is duidelijk aan rust toe en de hem toegedichte grote politieke talenten blijken niet zo veel voor te stellen. En twee: de CD&V denkt het tactisch slim te spelen door uitgerekend stoere Vlaming De Wever met de witte vlag te laten zwaaien maar dit spelletje is zo doorzichtig en zo typisch voor een 'machtspartij' dat het hele vertoon alleen maar misprijzen wekt.
Je kan je ten slotte afvragen waarom er een half jaar besteed moet worden aan 'onderhandelingen' over iets dat voor iedereen die tot de jaren van verstand gekomen is, vanzelfsprekend en onvermijdelijk is: een federale regering is maar mogelijk, indien er compromissen tussen Vlamingen en Franssprekenden gesloten worden.
16-10-2007 om 09:11
geschreven door Gust Adriaensen
13-10-2007
Korsendonk
Als de zwaluwen vertrokken zijn vergaat het land tot vlakken van kleur. Wij stappen door de bedding van droge rivieren, door blaren die ritselen. Op de oevers staan koeien op hoge poten weemoedig te kijken naar volle rapenvelden. Onder daken van beuken en eiken volgen wij de windingen van verdwenen water tot in de nevels van oktober plots oprijst voor onze ogen schoonheid van eeuwen onverminderd het stenen schrijn van Korsendonk.
13-10-2007 om 12:30
geschreven door Gust Adriaensen
11-10-2007
Mediageil
Hans Van Temsche is terecht zwaar gestraft voor zijn afschuwelijke misdaden.
Maar de extreme en op den duur degoutante mediageilheid van Vermassen, die meer en meer die andere parel van het Vlaamse gerechtelijke wereldje, de gepensioneerde assisenvoorzitter Van Fraechem, naar de kroon steekt, werpt ook over dit proces een (Vermassen)schaduw.
De restricties die in het gerechtshof aan de audiovisuele media worden opgelegd, verduisteren klaarblijkelijk te sterk de schittering van deze topadvocaat. Vandaar dat hij wat graag voor de vele microfoons en camera's, niet gehinderd door enig gevoel voor discretie of besef van de grenzen van zijn vakgebied, zijn pleidooi en diagnoses met verve en met de nodige tremolo's herhaalt. De trappen van het justitiepaleis als veel interessantere locatie voor het volksgericht dan de plechtige rechtszaal met haar volksjury.
Vermassen zou moeten beseffen dat hij op die manier onze assisenprocedures uitholt en devalueert. De vraagstelling :'Vindt u ook dat Van Temsche een massamoordenaar is, zoals Vermassen poneert?', in een van de krantenfora, wijst al in die richting.
Het komt de rechtbank met haar rechters, advocaten, juryleden en experten toe, een beschuldigde criminele kwalificaties toe te dichten en te oordelen over schuld en straf. Niet het (krantenlezend of tv-kijkend) volk.
11-10-2007 om 17:39
geschreven door Gust Adriaensen
10-10-2007
Maxima
Prinses Maxima van Nederland stelde in een toespraak dat dé Nederlander niet bestaat. Ze voegde er geruststellend aan toe dat ook dé Argentijn niet bestaat.
Over die uitspraak is bij onze Noorderburen een heuse rel ontstaan met natrillingen tot in het parlement. Dat figuren als Verdonck en Wilders het voortouw nemen in het afkeuren van de prinselijke uitspraak, is evenwel veelbetekenend. Zij geven op die manier uiting aan een aftands en gevaarlijk nationalisme (met fundamentalistische kenmerken), dat klaarblijkelijk ook in Nederland weer de kop opsteekt.
Maxima heeft natuurlijk volkomen gelijk: dé Nederlander bestaat niet. Evenmin als dé Vlaming, dé Belg, dé Duitser. Ik zou het afschuwelijk en bedreigend vinden, mocht ik een menselijk wezen als DE VLAMING, enz. ontmoeten. Ook dé christen, dé moslim, dé jood bestaat niet. De sterke beklemtoning van een zgn. groepsidentiteit in dergelijke veralgemeningen, staat haaks op het respect voor iedere persoonlijkheid en kan leiden tot discriminatie van degenen die niet beantwoorden aan de 'nationale' clichés.
Bovendien geven de vele Nederlanders die nu Maxima omwille van die uitspraak verketteren, niet veel blijk van intellectueel niveau noch van socio-psychologisch en historisch inzicht.
10-10-2007 om 07:48
geschreven door Gust Adriaensen
08-10-2007
Janssen Pharmaceutica
In een uitgebreid interview in de krant 'De Morgen' geven de twee topfiguren van Janssen Pharmaceutica, Ajit Shetty en Paul Stoffels, toelichting bij de herstructurering van het bedrijf, waardoor bijna 700 mensen hun job verliezen.
De sanering is noodzakelijk, aldus Shetty en Stoffels, wegens patentverval, strengere veiligheidsvoorschriften, restrictievere terugbetalingwetgeving betreffende medicamenten. De twee topmensen beklemtonen sterk dat het er niet om gaat de aandeelhouders gelukkig te maken maar dat de herstructurering erop gericht is het bedrijf de volgende twintig of veertig jaar te laten overleven.
Dat is alleszins een achtenswaardige betrachting. Maar een antwoord op de vraag of ook de aandeelhouders moeten inleveren, wordt niet gegeven.En het feit dat de koers van Johnson &Johnson omhoog gegaan is na de aankondiging van de sanering heeft niets te maken met wat er bij Janssen gebeurt, want, aldus Stoffels: 'J&J telt wereldwijd 120.000 werknemers. Het aandeel van J&J beweegt niet op basis van de herstructurering bij Janssen Pharmaceutica'.
Die uitspraak maakt dan weer pijnlijk duidelijk dat het vlaggenschip van de Kempense en Belgische farmaceutische industrie, binnen de Amerikaanse holding niet echt een onvervangbare machtspositie inneemt en als het erop aankomt, overgeleverd is aan de aandeelhouders en hun winstverwachtingen.
Ook voor de opvolgers van Paul Janssen aan het hoofd van wat terecht, ook in sociaal opzicht, een modelbedrijf genoemd werd, moet dat gevoel van machteloosheid toch een ontmoedigend en ontnuchterend effect hebben.
08-10-2007 om 19:29
geschreven door Gust Adriaensen
02-10-2007
De Nederlandse Emancipatienota
In een lezenswaardig commentaarstuk hekelt De Volkskrant de, wat zij noemt, 'pavlovreacties uit liberale hoek' op het voornemen van het Nederlandse kabinet om de 'seksualisering van de samenleving' te bestrijden. Met de nieuwe Emancipatienota zou de overheid zich volgens de liberale critici opwerpen als zedenmeester.
De Volkskrant is het terecht niet eens met die kritiek maar stelt even verder in het opiniestuk veralgemenend dat 'de overheid zich terughoudend dient op te stellen in morele kwesties'.
Dat doet toch wel de wenkbrauwen fronsen. Want geldt die terughoudendheid dan ook voor morele kwesties als oorlogsterreur, foltering, genocide, uitbuiting, slavernij, mensenhandel, sociale en fiscale fraude, racisme, discriminatie, maffiapraktijken, porno- en geweldbusiness, enz. ?
Klaarblijkelijk verengt De Volkskrant 'morele kwesties' tot de persoonlijke seksuele moraal en gedraging.
In ons democratisch bestel is de overheid de emanatie van politieke stromingen en partijen die een bepaalde maatschappijvisie voorstaan. Die visies hebben altijd zeer sterk met 'moraal', 'ethiek' te maken.
Mijn conclusie: de overheid kan niet omheen de morele kwesties lopen. Doet zij dat wel, dan is de regering niet meer dan een notariskantoor dat de boel bereddert.
02-10-2007 om 18:49
geschreven door Gust Adriaensen
01-10-2007
Herexamen
Nog nooit had een formateur zo veel hulp nodig: informateur, bemiddelaar(s), Ministers van Staat, het Staatshoofd, en na een buis in eerste zit, een volle maand intens voorbereidend werk voor het herexamen van Leterme, door een ervaren verkenner. Mislukken zou het roemloze einde van de senator als toppoliticus betekenen.
Beweren, zoals sommigen doen op internetfora doen, dat het allemaal de schuld van de Franstaligen is, pleit niet voor het scherpe verstand en het politieke inzicht van die Vlamingen.
Leterme zelf heeft, opgejaagd door het NV-A, voor en na de verkiezingen, hoge communautaire eisen gesteld, precies alsof België uitsluitend door Vlamingen wordt geregeerd. Bovendien heeft hij door enkele domme uitspraken de Franstaligen emotioneel beledigd.
Maar niet alleen in Brussel en Wallonië bestaat er een groot wantrouwen ten aanzien van de toekomstige premier. Ook bij vele Vlamingen heeft zijn geloofwaardigheid een flinke knauw gekregen toen hij zijn belofte brak om niet over te stappen naar het federale niveau en bleef beweren dat er van woordbreuk geen sprake was. Gegronde twijfels aan zijn inzicht in de federale politiek rezen er ook toen hij de slogan 'Slechts 5 minuten politieke moed is nodig voor de splitsing van BHV !' lanceerde, en omdat hij tot nu toe ervan uitgegaan is dat een staatshervorming door de rijkste regio eenzijdig opgelegd kan worden.
Wil Leterme slagen, dan zal CD&V-NVA veel van de verkiezingsbeloften moeten inslikken, wat de politieke concurrentie extra munitie levert en de geloofwaardigheid bij de kiezers verder aantast.
Ondertussen hoor je, zoals Mieke Vogels van Groen! in een debat terecht opmerkte, al weken zo goed als niets over de belangrijke sociale en ecologische uitdagingen voor onze samenleving. Alle aandacht gaat naar BHV en de staatshervorming, terwijl het voor de overgrote meerderheid van de Vlamingen volkomen onduidelijk is wat die zgn. splitsing van BHV inhoudt. En heb jij, lezer, al ooit een gedegen studie gezien of gelezen over de culturele, sociale, ecologische, internationale meerwaarde van een staatshervorming?
Gaat het dan toch alleen maar om nog meer centen voor het rijke Vlaanderen? En mogen we verwachten dat er in een zelfstandiger Vlaanderen geen achtergestelde subregio's, geen wachtlijsten, geen sociaal en cultureel uitgestotenen, geen armoelijders meer zullen zijn?
01-10-2007 om 18:33
geschreven door Gust Adriaensen
30-09-2007
De Westhoek: Stuivekenskerke-Passendale
Westhoektanka
De kasteelhoeve biedt warme geborgenheid. De IJzervlakte laat de strakke wind vrij spel, toont scherp de witte zerken.
30-09-2007 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-09-2007
Das Leben der Anderen
Zopas de in 2006 uitgebrachte film 'Das Leben der Anderen' gezien. Indrukwekkend.
De film speelt in de vroegere DDR en behandelt op een sobere manier de afluisterpraktijken van de Stasi, de Oost-Duitse geheime dienst. Het hoofdaccent verschuift allengs naar de gewetensbezwaren van de geheimagent, die de opdracht gekregen heeft een toneelauteur en zijn vriendin af te luisteren. Uiteindelijk zal de Stasi-agent zich engageren om de arrestatie van de schrijver te verhinderen. Daardoor komt hij echter zelf in de problemen.
Na de 'Wende' komt de schrijver op het spoor van de vroegere Stasi-officier. Hij zal hem niet lijfelijk ontmoeten maar hij schrijft een roman 'Sonate für einen guten Menschen' en draagt het boek op aan HGW XX/7, de codeaanduiding van de geheimagent.
Ontroerend is het slot wanneer HGW XX/7 reclame ziet voor het boek, de boekhandel binnenstapt, de opdracht leest, het boek wenst te kopen en tegen de winkelbediende zegt, wanneer die vraagt of het boek ingepakt moet worden: 'Nein, es ist für mich.'
Een terecht veelvuldig bekroonde film.
28-09-2007 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
24-09-2007
Maïs
Op de laatste dag van september begonnen de machines te ratelen. Zij vraten gangen in het maïsveld en legden huizenstroken bloot. Als reuze-insecten gleden zij onstuitbaar over de akker.
Een vreemde angst zocht langzaam zijn weg in mij: zou na het verdwijnen van de geelgroene stengels de wereld aan mijn achterdeur nog herkenbaar zijn?
Het geratel rukte nu ongehinderd mijn hersens binnen. Wat bleef er anders over dan via de voordeur de straat op te vluchten waar ik slechts op het nippertje de truck met maïspulp ontwijken kon.
Verder hoorde ik gelukkig herfstvogels boven het nu doffere lawaai uit.
24-09-2007 om 08:43
geschreven door Gust Adriaensen
21-09-2007
Jachtverhaal
Reeds voor negenen komen ze aangereden in hun chique sleeën die ze nonchalant parkeren op het erf van de boerderij bezit van een der heren. De pachter aanhoort aandachtig hun wensen. Dan trekken ze met hun zware laarzen de lege weitassen en de leren jassen losjes pratend de bossen en weiden in. De zenuwachtige honden nog rillerig op hun poten stoeien voor hen uit. Al spoedig zijn ze verzwonden in de oktobermist. Van dan af hoor ik geregeld de schoten echoën. Ze verscheuren de stilte van de straat. Tegen vijven zijn ze daar weer beladen met hazen en konijnen. Ze bespreken nog even met de boer de jachtresultaten. Twee staan er voldaan tegen de mesthoop te wateren. Dan verlaten ze in hun snelle wagens onze landelijke oorden.
De boer heeft voor zijn gedienstigheden een konijntje gekregen.
21-09-2007 om 23:06
geschreven door Gust Adriaensen
18-09-2007
Janssen Pharmaceutica
Het is bij Janssen Pharmaceutica niet anders dan bij andere grote bedrijven: werknemers worden aan de deur gezet, neit omdat de firma verlies lijdt maar omdat de winstmarge kleiner wordt en de aandeelhouders financieel minder aan hun trekken komen.
De nettowinst van Janssen Pharmaceutica gaat inderdaad de laatste jaren in dalende lijn. Vergeleken met 2005 verminderde de nettowinst over 2006 liefst met 42% maar bedroeg toch nog 200 miljoen euro.
De vragen die bij deze ontslagen dan ook gesteld zouden moeten worden, zijn de volgende: is het in sociaal-ethisch opzicht te verantwoorden dat werknemers ontslagen worden wanneer een bedrijf nog royale winsten maakt en wanneer personeelsinkrimping ook als bedoeling heeft de aandeelhouderswinsten op peil te houden?
18-09-2007 om 21:21
geschreven door Gust Adriaensen
14-09-2007
De school van de ongelijkheid
Het onderzoeksrapport over de sociale achtergrond van aso-leerlingen van Ides Nicaise e.a. van het Hoger Instituut van de Arbeid (K.U.-Leuven) is ontluisterend voor ons zo geroemde onderwijs maar geen verrassing voor degenen die nauw betrokken zijn of waren bij het Belgische onderwijssysteem.
De sociale tegenstellingen in ons land zijn gigantisch, aldus de auteurs, en dat manifesteert zich ook in het onderwijs. Van de 10 % armste leerlingen blijft er op 15-jarige leeftijd, slechts een op de tien over in het aso; van de tien procent rijksten is dat negen op de tien. Sterke leerlingen klitten samen in elitescholen, zwakke leerlingen verkommeren in gettoscholen.
Dat alles is een uitwas van een liberale onderwijsmarkt. Volgens de onderzoekers, is er geen enkel land in Europa waar het onderwijs zo liberaal georganiseerd is als in België.
14-09-2007 om 09:47
geschreven door Gust Adriaensen
13-09-2007
Milquet heeft gelijk.
Terwijl Koninklijk Verkenner Van Rompuy zich in stilte hult, kan voormalig Koninklijk Formateur Leterme het niet laten, uitspraken te doen die door de Franstalige politieke klasse en door heel wat Vlamingen, aangevoeld kunnen worden als provocerend, vernederend en eerder onverstandig.
Leterme ziet klaarblijkelijk niet in dat op die manier de aversie van de Franstaligen voor hem nog groeit en de regeringsonderhandelingen nog moeilijker worden. Bovendien brengt hij het discrete verkenningswerk van zijn partijgenoot Van Rompuy in gevaar.
Het is onbegrijpelijk wat de waarschijnlijk toekomstige premier bezielt om het ene flatertje na het andere communicatiefoutje op te stapelen. Joëlle Milquet heeft overschot van gelijk wanneer ze zegt: die man zou er beter voorlopig het zwijgen toe doen.
13-09-2007 om 21:38
geschreven door Gust Adriaensen
10-09-2007
11 september 2001
(enkele dagen na 11 september 2001 schreef ik volgend gedicht)
11 september 2001
een troosteloze litanie
en honger
en werkloze keukenmessen
en haat als lava
en boeings
en gewapend beton
en meer dan duizend graden
en smeltend staal
en verpletterd blusmateriaal
en witgloeiende woede
en vreugdeschoten
en vliegdekschepen
en destroyers
en kruisraketten
en luchtafweergeschut
en rupsbanden
en boeien
en elektrische stoelen
en zinken kisten
en postume medailles
en saluutschoten
en massagraven
en spooksteden
en honger
en werkloze keukenmessen
en haat als lava
en et cetera
et cetera et cetera
10-09-2007 om 14:12
geschreven door Gust Adriaensen
09-09-2007
Godsverduistering
In 'Kerk+Leven' noemt hoofdredacteur Toon Osaer de langzame godsverduistering in onze cultuur, de hoofdreden voor het massaal afhaken van ook de oudere generaties.
De Kerk moet m.i. dan ook steeds opnieuw, duidelijk en scherp, het antwoord formuleren op de vraag: Is God nuttig en nodig? Zij moet niet alleen binnen de steeds maar krimpende kerkgemeenschap maar ook en vooral daarbuiten, de essentie van ons geloof verkondigen. En die is: God is de ultieme zingever en biedt aan de mensen een perspectief over de dood heen.
Vaak ervaar ik een zekere schroom en terughoudendheid om over die geloofsessentie te getuigen en wordt het kerkgebeuren al te vaak gereduceerd tot liturgie en catechese voor een kleine, trouwe kudde of enkele keren per jaar voor de massa die dan nog een kerkelijke show à la carte voorgeschoteld wil krijgen.
De mensen vanuit het godsgeloof, vanuit het 'credo', antwoorden op zingevings- en eeuwigheidsvragen voorhouden, is erg confronterend maar is volgens mij het enige middel om de voortschrijdende godsverduistering een halt toe te roepen en om te vermijden dat de plaatselijke kerkgemeenschappen socio-culturele verenigingen naast de vele andere, worden.
09-09-2007 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
07-09-2007
Herman Van Rompuy: premier?
Als Herman Van Rompuy erin slaagt de formatieonderhandelingen weer vlot te krijgen, levert hij een waar huzarenstuk af.
Is hij dan ook niet de geknipte man om de federale regering te leiden? Zowel zijn staat van dienst in de Belgische politiek als zijn intellectueel niveau, maken hem in ieder geval geschikt voor het premierschap, ook al ben ik het niet eens met zijn sterk liberaal gekleurde visie op het economisch beleid.
07-09-2007 om 20:09
geschreven door Gust Adriaensen
06-09-2007
Verdwenen straat
Toen ik vanmorgen opgewekt mijn huis verliet, vond ik de straat niet meer. Nochtans, ik was er zeker van, de dag voordien lag zij er nog. Wat doe je dan? Je draait je om en wilt het schokkend nieuws vertellen aan de uwen. Helaas, het huis, je thuis, was ook verzwonden. Er zat niets anders op, zo dacht ik toch, dan in de witte, zachte wolk, die juist van pas al aangedreven kwam, mezelf maar neer te vlijen, al hopend dat de wind me naar het zuiden sturen zou, waar 'k in de warme zon andere luchtkastelen bouwen kon.
06-09-2007 om 21:52
geschreven door Gust Adriaensen
'Goed voor de mensen'
De Vlaamse regeringsonderhandelaars zitten verstrikt in de 'communautaire' verkiezingsbeloften. Ze hebben de kiezers op een sloganeske manier een Vlaamse hemel op aarde beloofd.
Maar hoeveel doorsnee-Vlamingen én politici (willen) weten wat de effecten zijn van meer federalisering of van de splitsing van B-H-V?
Leterme en co. herhalen tot vervelens toe dat het allemaal goed is voor 'de mensen'. Maar die mensen zijn door de huidige onderhandelaars als het ware geprepareerd om daaronder vooral te verstaan; goed voor onze portemonnee. De rest van het communautaire gedoe kan de meesten geen bal schelen.
06-09-2007 om 12:57
geschreven door Gust Adriaensen
31-08-2007
De rol van de koning
Een van de recentste forumvragen van 'De Standaard' is: 'Heeft de koning het de afgelopen dagen laten afweten?'. Het is een erg suggestieve vraag die m.i. ten onrechte het staatshoofd viseert.
Niet de koning maar wel de toppolitici hebben het op een onvoorstelbaar klungelige manier laten afweten. Albert II wordt al weken van hot naar her gedirigeerd en heeft in feite met veel discretie alle mogelijke rollen al moeten vervullen: bemiddelaar, informateur, formateur, verkenner, verzoener.
Het is degoutant dat politici, van wie sommigen figuurlijk de vorst uit de weg willen ruimen, en die moord en brand schreeuwen wanneer de koning of een van zijn kinderen, ook maar iets laat horen dat van ver met politiek te maken heeft, nu het staatshoofd verwijten dat hij zich niet krachtig genoeg met de politieke crisis bemoeit.
Niet de vorst maakt er een potje van. Het zijn integendeel de zgn. 'professionals' die al bijna honderd dagen op het politieke veld een beschamende vertoning brengen.
31-08-2007 om 09:47
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2007
Koninklijk Verkenner Van Rompuy
Nu Herman Van Rompuy de Belgische politieke jungle gaat verkennen en ontmijnen, is het interessant nog eens na te lezen wat hij als nogal cultuurpessimistische dertiger in zijn boekje 'Op de kentering der tijden' (1979) schreef over hét hot item van het moment: de staatshervorming.
België, aldus Van Rompuy, is een 'geblokkeerde samenleving'. Het wantrouwen is ondanks de officieel uitgeroepen pacificatie zo groot en zo oud, dat er op dit ogenblik geen andere keuze meer is. De pacificatie schijnt alleen compleet te zullen zijn als er geen huwelijk meer is. De vraag is echterof het overheidsapparaat niet reeds zo ingewikkeld is geworden, dat het een chirurgische ingreep als een nieuwe opdeling van bevoegdheden en diensten kan verwerken, zonder dat een administratieve chaos ontstaat.
Ook over de vakbonden liet Van Rompuy zijn licht schijnen: 'De syndicale macht is echter in recente tijden veelal negatief. De vakbonden verzetten zich meer tegen regeringsvoorstellen tot meer economische discipline en orthodoxie, dan dat zij erin slagen hun eigen programma op te leggen.'
En welke kenmerken moet volgens de huidige Koninklijk Verkenner een politicus hebben? Hij moet een man zijn van overtuiging en niet zozeer van losstaande ideeën. De politicus moet een onderwijzer zijn van zijn volk. Hij moet zijn ambt beschouwen als een beroep als alle andere, ondanks de 'Etat Spectacle' en hij moet de resultaten van zijn werk zien in 'het licht van de eeuwigheid', met de intellectuele bescheidenheid die hiervoor nodig is.
In het nog altijd lezenswaardige 'Op de kentering der tijden' manifesteert Van Rompuy zich als een intellectueel die nadenkt over zichzelf en zijn eindbestemming, de maatschappij, de wereld. In sociaal-economisch opzicht is hij een liberaal. Met betrekking tot de Belgische staatsstructuur, is hij zeker geen drammerige Vlaams-nationalist of een zweverige Belgicist. Hij loopt tussen de twee verder als een voorzichtige federalist.
Zo komt hij bijna dertig jaar later in essentie, weliswaar soms met nogal wat cynisme, nog altijd over.
30-08-2007 om 20:11
geschreven door Gust Adriaensen
28-08-2007
De verbijstering van Dehaene
Zelfs tot in de details wordt het formatiecircus meer en meer bizar.
De ervaren en sluwe politicus Dehaene laat zich met een geheim en uitsluitend voor de koninklijke oren bestemd document open en bloot op de knieën, langs hagen cameraploegen rijden, en is achteraf 'verbijsterd' en 'boos' dat zijn voorstellen in de pers verschijnen.
Een mooier voorbeeld van 'het ontbloten van de kroon' en van een geënsceneerd lek, is moeilijk te vinden.
De vraag is: welke politieke bedoeling zit achter deze klungelige en doorzichtige misleiding?
28-08-2007 om 07:55
geschreven door Gust Adriaensen
25-08-2007
Doorzichtig
Het getuigt niet van veel respect voor de waarheid en voor het politieke inzicht van de kiezers dat de Vlaamse partijen de volledige schuld voor het falen van de formateur in de schoenen van Milquet blijven schuiven.
Dat heeft overigens tot gevolg dat Reynders lekker in de luwte kan blijven. Als CD&V-NV-A en Open-VLD denken dat MR en FDF akkoord zullen gaan met de Vlaamse eisen, dan lijkt me dat een politieke domheid in het kwadraat te zijn.
Bij federale onderhandelingen er bovendien van uitgaan dat het Franstalige 'kamp' maar moet dansen naar het pijpen van het Vlaamse 'kamp', is arrogant en pretentieus. Hebben de Vlamingen ten andere al wel eens precies nagegaan wat de zekere voordelen voor 'de mensen' zijn, bij een verdere federalisering?
Er is buiten het communautaire pokerspel, nog een m.i. veel belangrijker element waardoor Joëlle Milquet wat graag door de andere partijen tot kop van Jut wordt gemaakt. De cdh-voorzitster vertolkt veel duidelijker dan de zgn. 'linkervleugel' (bestaat die nog wel?) van de CD&V, de bekommernis van haar partij voor een sociaal België. Ze wil de sociale verworvenheden niet laten aantasten door de liberale economische objectieven van de andere onderhandelaars. Daarin is ze zeer consequent.
25-08-2007 om 20:44
geschreven door Gust Adriaensen
21-08-2007
Een muur van glas
(voor alzheimerpatiënten en hun naaste familie)
Ik weet: soms glijd ik weg in een andere tóch echte wereld zie ik mijn ouders zie ik mijn thuis in een ander huis zie ik mijn hand aan de ploeg zie ik mijn paard het gewas op mijn land voel ik de rust aan de haard. Ik verdwaal in de tijd. Dat besef doet me pijn angst grijpt me aan.
Veel wijder dan gangen en kamers wordt nu het zorgzaam tehuis. Het werk moet gedaan: de beemden gemaaid de akker bewerkt het graan gezaaid 't alaam hersteld. 't Volk krijgt zijn plaats zijn dringende taak op het hem bekende veld.
Wij staan om hem heen met hem trekken we mee. Soms is een vinnig woord een oude zin genoeg voor een stille lach. Maar woede onrust en pijn zijn ruim zijn deel ontredderen ons evenzeer.
Dicht bij elkaar maar gescheiden door een muur van glas waarin geen poort, gaan hij en wij onzeker aarzelend, in onze eigen werelden voort.
21-08-2007 om 00:18
geschreven door Gust Adriaensen
20-08-2007
Postel
De vaak storende, soms ook wel gezellige drukte in en rond de Postelse horecazaken, is slechts een kenmerk van dit gehucht tegen de Nederlandse grens.
Er is zoveel meer te ontdekken. De uitgestrektheid van de akkers, bossen, natuurgebieden, is rustgevend en nodigt uit tot wandelen en fietsen.
Vooral ook de norbertijnerabdij oefent op velen een grote aantrekkingskracht uit.
Er zijn niet alleen de eeuwenoude (met het gedeeltelijk romaanse kerkje als parel) en recentere gebouwen. De abdij besteedt ook veel zorg aan het bestendige onderhoud van haar uitgebreide architectonisch, artistiek en bibliofiel patrimonium.
Om dat alles zelf te kunnen bekostigen hebben de Postelse 'witheren' in de loop der jaren succesvolle economische activiteiten op stapel gezet, waarvan tegenwoordig de kaas- en kruidenproductie de voornaamste zijn.
Maar er is vooral de religieuze en spirituele betekenis van de abdijgemeenschap. Als leek kan je daar iets van proeven in gebedsdiensten die in de kerk plaatsvinden. Een pontificale eucharistieviering met Gregoriaanse gezangen of een avonddienst zijn vaak van een ontroerende schoonheid en zetten aan tot rust en bezinning.
Niet te verwonderen dat doorheen de eeuwen, ondanks crisisperiodes, steeds opnieuw jonge en minder jonge mensen uit Vlaanderen en Nederland zich geroepen voelden om toe te treden tot de norbertijnergemeenschap van Postel in de Kempen.
20-08-2007 om 16:15
geschreven door Gust Adriaensen
19-08-2007
Albert II: politieke tovenaar
Je kan het zo gek niet bedenken, of het gebeurt in ons dierbaar vaderland.
Als de koning of zelfs zijn onschuldigste bloedjes, één woord zegt dat ook maar van ver iets met politiek te maken heeft, is het politieke en mediakot te klein en komt de constitutionele monarchie in gevaar.
Nu moet onze bejaarde vorst zijn vakantie onderbreken en wordt hij door Leterme gedwongen rechtstreeks in te grijpen in de formatiechaos, die mede door de formateur himself werd veroorzaakt.
Een mooier voorbeeld van (weliswaar opgelegde) politieke inmenging door het Staatshoofd ten voordele van een bepaalde politicus en van een specifieke coalitie én vooral ook van bevoegdheidsoverschrijding, kan je moeilijk bedenken.
Informateur is Albert nu al. Als hij de krakkemikkige formatiekar uit het slijk krijgt, dan mag onze vorst met recht en reden de enige, echte formateur genoemd worden.
Albert II verdient voor al die inspanningen, die door klungelende politici schaamteloos van hem geëist worden, een dikke proficiat. Laten wij, enfants de la patrie, dan ook uit volle borst zingen: 'Leve de Koning!, Vive le Roi!, Es lebe der König!'
19-08-2007 om 07:41
geschreven door Gust Adriaensen
17-08-2007
Vrije meningsuiting omtrent darwinisme en scheppingsleer.
De voorzichtige uitlating van oud-minister-president Van den Brande om 'creationisme' mogelijk een plaats te geven in de eindtermen, veroorzaakt heel wat reacties bij de lezers van 'De Standaard'.
Vele lezers hebben het over Van den Brandes 'uitschuiver' of 'hutsepot', hun reacties zijn over het algemeen agressief en vertonen fundamentalistische kenmerken.
Volbloedliberaal De Gucht bijt de spits af. Heel gedecideerd stelt hij dat er geen plaats mag zijn voor 'creationisme' in de eindtermen. Als hij daarmee bedoelt dat een kennismaking met de 'scheppingsleer' in het onderwijs, per se uitgesloten moet worden, dan kan ik dergelijke stellingname moeilijk overeenbrengen met de intellectuele vrijheid die liberalen toch erg lief zou moeten zijn.
Los van het al dan niet accepteren van 'darwinisme' of 'creationisme', heb ik heel wat vragen bij de arrogante gelijkhebberigheid van vele 'darwinisten' en de extreme heftigheid waarmee ze de 'creationisten' aanvallen. Voor zover er in Vlaanderen al echt sprake is van een debat, ervaar je toch meer agressie met fundamentalistische kenmerken, bij de evolutionisten. Het zou niet slecht zijn voor een grotere sereniteit in het discours, wanneer in beide 'kampen' meer vraagtekens werden toegelaten. Dus ook bij de darwinisten. Maar zelfs iemand als de bekende evolutionaire filosoof Nicholas Humphrey weigert dat te doen, ook al heeft hij geen ultieme te bewijzen verklaring voor het menselijke bewustzijn. Na dertig jaar onderzoek is hij nog altijd niet verder gekomen dan een hypothese. Die is gebaseerd op een evolutionaire benadering waarin geen plaats is voor het bestaan van een onstoffelijke geest. Volgens Humphrey is die geest (én de vrije wil, én de ziel...) een illusie.
De schrikbeelden als gevolg van het 'creationisme', die sommige briefschrijvers oproepen, pleiten m.i. ook niet erg voor de wetenschappelijke nuchterheid van de 'darwinisten'. Sommigen zien in de uitlatingen van Van den Brande al een terugkeer naar het allerduisterste verleden met de onverbiddelijke kromstaf van de Kerk, censuur, inquisitie, brandstapels, kortom: fundametalistische barbarij zal hoogtij vieren. Nou, nou...
17-08-2007 om 09:38
geschreven door Gust Adriaensen
11-08-2007
Gezinspartij?
De CD&V-vrouwen met Miet Smet op kop, geven Joëlle Milquet er ongenadig van langs omdat ze een dag uittrekt voor een bezoek aan haar kinderen in Frankrijk, precies alsof daardoor verhinderd werd dat er over enkele dagen reeds een regering zou zijn.
Die 'christen-democratische' reactie is een stuitende aanfluiting van het eigen program waarin zoveel aandacht gegeven wordt aan het gezin als 'hoeksteen van de samenleving', 'beschermer van normen en waarden', enz.
De uitlatingen van de CD&V-vrouwen en van Miet Smet zijn daarenboven in hoge mate venijnig en hypocriet. Dat Smet zich moeilijk kan verplaatsen in moederlijke gevoelens, is nog te begrijpen maar haar mix van intellectuele en politieke dwaasheden ('Als blijkt dat Milquet haar privéleven niet kan combineren met onderhandelingen, is dat nefast voor alle vrouwen in de politiek.'), onbarmhartige slogantaal ('Als je een opdracht aanvaardt, moet je achteraf niet gaan janken.') én van doorzichtig 'begrip' voor Milquets verhaal, is werkelijk degoutant. Met de beschuldigende vraag 'Waarom gaat de familie Milquet op vakantie in Zuid-Frankrijk ?', bereikt de vrouwenafdeling van de gezinspartij die de CD&V beweert te zijn, het trieste toppunt van onbeschoftheid, kwaadaardigheid en schijnheiligheid.
Ten slotte moet het onderhand toch duidelijk worden bij iedereen die het formatiecircus volgt, dat in de eerste plaats Leterme en de CD&V maar ook de liberalen, de schuld voor de manklopende formatiebesprekingen in de schoenen van Milquet en haar partijtje willen schuiven, om de eigen onmacht te maskeren. Joëlle Milquet als (excusez-moi, madame) schaamlapje, als pispaal voor een aantal tot nu toe falende politieke macho's.
Je zou voor minder, ook als Vlaming, een fan worden van Milquet, die bovendien veel duidelijker en consequenter dan haar Vlaamse christen-democratische broeders, uitkomt voor haar sociale bewogenheid en bekommernis.
11-08-2007 om 20:20
geschreven door Gust Adriaensen
09-08-2007
Haiku
De witte zeilen maken donkere heuvels minder bedreigend.
09-08-2007 om 20:03
geschreven door Gust Adriaensen
06-08-2007
Geld, geld ...en nog eens geld!
Het minideelstaatje Vlaanderen zwemt in het geld (een der rijkste regio's ter wereld).Tegelijkertijd is er nog altijd een schandalig hoog aantal inwoners dat onder de armoedegrens moet leven. Een betere herverdeling en een efficiëntere bestrijding van de fiscale fraude binnen Vlaanderen, zou die schrijnende 'Vlaamse' ongelijkheid grotendeels kunnen wegwerken.
De fundamentele redenen voor het nastreven van een verdere staatshervorming, hebben ook weer te maken met 'meer geld voor Vlaanderen', door bv. het drastisch beperken van de 'transfers'. Al ooit iets gelezen of gehoord over de grotere culturele, sociale, kortom immateriële bloei van Vlaanderen als gevolg van een staatshervorming?
En nu weer geld als chantagemiddel. De Vlaamse 'nouveaux riches' gebruiken anno 2007 ten aanzien van het armlastige Wallonië, dezelfde verwerpelijke tactiek als de Brusselse, Waalse én Vlaams-franskiljonse financiële elite in de 19de en de eerste helft van de 20ste eeuw ten aanzien van het Vlaamse arbeiders- en boerenproletariaat: LUISTEREN OF GEEN CENTEN (meer)!
06-08-2007 om 15:05
geschreven door Gust Adriaensen
05-08-2007
Haiku
Op de rotshelling zetten kinderen zich schrap. Trots in hun ogen.
05-08-2007 om 17:08
geschreven door Gust Adriaensen
23-07-2007
Burlesk
Dat de toekomstige premier de betekenis van de nationale feestdag niet kent en de Brabançonne verwart met de Marseillaise, is eerder burlesk dan politiek relevant. Hoewel... Ik kan me niet voorstellen dat bv. Balkenende de betekenis van Koninginnedag niet zou kennen en in plaats van het Wilhelmus, de Brabançonne zou beginnen kwelen. Hij zou waarschijnlijk dergelijke 'grappen' politiek zelfs niet overleven.
Ik stel me toch ook vragen bij de teneur van vele commentatoren in de media. Sommigen gaan zo ver deze uitschuivers als een Vlaamse heldendaad te beschouwen. Zouden zij op dezelfde manier reageren wanneer bv. een Waalse toekomstige eerste-minister of prins Filip, dergelijke stommiteiten zou debiteren?
Eigelijk til ik in heel deze clowneske affaire zwaarder aan twee zaken die al vlug geen aandacht meer kregen: Leterme die tijdens het Te Deum ook niet zonder zijn mobieltje kan, dat is onbeschoft en Leterme die zijn chauffeur de opdracht geeft de verkeerscode te overtreden, dat is illegaal.
23-07-2007 om 10:41
geschreven door Gust Adriaensen
19-07-2007
Een scheepje van papier
Een scheepje van papier geladen met een kinderdroom drijft snel het beekje af. Geen rimpel in het watervlak. Tot in een bocht een tak de weg verspert
"en 't schip te pletter slaat op deze klip".
Dit schijnt een beeld te echt en groots voor een scheepje van papier. Maar denk aan 't kind dat in zijn boot de wereld zag. Een pionier die storm trotseert de golven klieft en op de brug nog steeds bevelen schreeuwt nadat zijn boot allang vernield vergaan een klonter pulp geworden is daar in de bocht precies waar hij 't bevel van 't schip zo stoer op zich genomen had.
19-07-2007 om 22:18
geschreven door Gust Adriaensen
16-07-2007
Dehaene bij de bok gezet.
De totale overbodigheid van Koninklijk Bemiddelaar Dehaene én van NVA, werd pijnlijk duidelijk gemaakt door de ultrageheime(formatie)onderhandelingen die de topfiguren van CD&V en Open VLD de voorbije dagen voerden.
Of Dehaene ('ik ben een politicus van de vorige eeuw')echt vooruitgang boekte, kan hem meer dan waarschijnlijk geen bal schelen (hij denkt aan zijn vakantie). Dat partijgenoten parallelle besprekingen voeren, die veel belangrijker zijn dan zijn opdrachtje, is bij een man als Dehaene ongetwijfeld in het verkeerde keelgat geschoten.
Nog veel vernederender moeten die gesprekken ervaren worden door Dewever en zijn NVA. Als het om echt belangrijke dingen gaat, wordt die partij beschouwd als quantité négligeable.
Ook de koning wordt eens te meer voor schut gezet: op het moment dat het staatshoofd nog een formateur moest aanduiden, was de ijverige Leterme die rol achter de coulissen al volop aan het spelen.
16-07-2007 om 14:02
geschreven door Gust Adriaensen
15-07-2007
Ridder
De knapen staan me bij: de maliënkolder aangeschoten het glanzend harnas stuk voor stuk zorgvuldig aangepast moeizaam op het paard gehesen.
Ik weet de jonkvrouw zo nabij.
't Vizier is neergeklapt de sporen in de flank geslagen de lans gestrekt.
Kijkt zij naar mij?
De botsing der titanen. Zijn lans die afschampt op mijn schitterend schild de borstplaat ingedrukt ik hoor mijn ribben kraken de wereld draait zich om ik stort in 't perk.
Komt zij tot troost nu toegesteld?
Een hoopje schroot wordt weggebracht daarin een dwaze ridder ach!
Gedeukt 't kuras de hoofse minne onaangetast
blijf ik van haar dromen.
15-07-2007 om 22:20
geschreven door Gust Adriaensen
14-07-2007
Herman De Croo
In 'De Morgen' brengt politiek hoofdredacteur Yves Desmet een ironisch eresaluut aan Herman De Croo. Niemand, aldus Desmet, heeft meer dienstbetoon verricht, meer recepties afgelopen en vaker gelegenheidsredes gegeven dan de ruiter van Brakel. Desmet besluit: De Croo blijft tot aan zijn dood in de Kamer. En daarna gaat hij naar de Senaat.
Ik heb er begrip voor dat de hoofdredacteur van 'De Morgen' het woord 'hemel' niet uit zijn pc krijgt, maar De Croo gaat daar na zijn dood wel degelijk naar toe. Zoals Yves Desmet vanuit zijn katholieke kindertijd zeker nog weet, is de hemel altijd stralend blauw. De Croo begint er onmiddellijk aan de uitbouw van een gigantisch dienstbetoonapparaat, spoedt zich te paard van de ene hemelse receptie naar de andere en geeft vooral te onpas redes in een onverstaanbaar patois, tot God zelf het nodig acht hem de mond te snoeren.
14-07-2007 om 08:56
geschreven door Gust Adriaensen
13-07-2007
's Heren watermolen
Het water van de Witte Nete kolkt.
Het rad tegen de verweerde muur draait.
Het gebouw zo puur van vorm ligt
onrustig gespiegeld in het wiel.
Op het terras bij een glas
soes ik weg
in de zomerzon in het geroezemoes in het watergebruis
droom ik weg
over de blauwe bossen de hooggelegen akkers de natte beemden over de grillige oevers het snelle water de stille kano's
over de eeuwen schoonheid van 's heren watermolen.
13-07-2007 om 19:41
geschreven door Gust Adriaensen
09-07-2007
Kerkenpad
Van ver al zie ik moeder aangewandeld komen over de Hodonkse akkeren. Op de Vonderbrug kruisen we elkaar. Een meisje is ze, donker van oog en haar. "Dag moeder", zeg ik. "Dag kind", groet ze mij -een man van vijftig jaar - en ze gaat verder kerkewaarts.
Zo makkelijk valt de tijd weg in het besef dat slechts een laag beton mijn stappen scheidt van die van haar, vijfenzeventig jaar geleden.
(1991)
09-07-2007 om 23:26
geschreven door Gust Adriaensen
06-07-2007
De koudwatervrees van Leterme
Reeds enkele dagen na de verkiezingen werd het scenario 'Reynders-Dehaene-Leterme' door de CD&V geschreven, via de media mondjesmaat verspreid en aan de koning, die door de toppolitici met cynisch 'respect' al een maand wordt voorgesteld als de persoon die 'aan zet is', de 'scenarist', opgedrongen.
De aanstelling van een 'bemiddelaar' is uiterst ongewoon (zijn er wel precedenten?) en bewijst vooral dat Leterme, ook na zijn eclatante verkiezingsoverwinning, nog altijd zijn nek niet echt durft uitsteken. Zijn pad naar het premierschap moet geëffend worden door een man die vanaf het prille begin van zijn politieke carrière, van onbeschoftheid, cynisme en achterkamertjespolitiek zijn handelsmerk heeft gemaakt.
Dat Leterme ervoor terugschrikt de formatiemoeilijkheden, zelf aan te pakken, zegt veel over de politieke moed en de staatsmanskunst van 'Mister 800.000'.
06-07-2007 om 20:42
geschreven door Gust Adriaensen
04-07-2007
(Verdwenen) gehucht
Tussen twee riviertjes liggen de beemden en aarden, akkeren en gaarden. Veilig binnen de ligusterhagen, rijen zich de boerderijen op de rug der glooiing.
04-07-2007 om 17:03
geschreven door Gust Adriaensen
02-07-2007
Zijn hoge vertrekpremies immoreel?
Aangezien we in een kapitalistisch-economisch systeem leven, waarin de hoogste winsten het ultieme doel zijn, is een vraag naar het morele gehalte van hoge vertrekpremies voor werknemers hypocriet en bevooroordeeld, indien niet tegelijk een ethische evaluatie van de superwinsten van aandeelhouders en van de topvergoedingen en hemelhoge oprotpremies van CEO's, én van het systeem tout court, aan de orde komt.
Als je binnen de wetmatigheden en doelstellingen van het kapitalisme blijft, kan je bezwaarlijk morele normen toepassen op zowel de winsten van de werkgevers als de verloning van de werknemers. In de kapitalistische en materialistische terminologie gaat het dan namelijk om 'goed gemanaged, verstandig belegd, enz.' of 'goed onderhandeld, sterke druk uitgeoefend, enz.'.
Een ethische benadering, waarvan ik voorstander ben, verliest haar geloofwaardigheid wanneer ze uitsluitend betrekking heeft op de werknemers. Ze moet integendeel betrekking hebben op het hele economische systeem.
Wat me ook zeer verwondert is dat de CD&V zich onmiddellijk aan de zijde van de werkgevers heeft opgesteld. Is de invloed van ex-Volvotopman Leyman binnen de grootste Vlaamse partij al zo beslissend?
Alleszins wordt weer eens bewezen dat het ACW zeker niet de eerste viool speelt binnen het CD&V-orkest, wanneer het echt om zaken gaat die het verschil in maatschappijvisie duidelijk kunnen maken.
02-07-2007 om 17:18
geschreven door Gust Adriaensen
01-07-2007
De oude pastorie
Weg van het momentane geraas, toch in het hart van het dorp, verheft zich uit de Kolkkuil de oude pastorie.
Was zij beschermend huis en warme thuis voor hen die eeuwenlang hier woonden?
Werd binnen deze muren de kromstaf gehanteerd of overwon de taal van 't kruis?
Stond deze poort wijd open voor schapen die een herder zochten of was de drempel veel te hoog de deur te smal?
Vond pijn of smart in deemoed aangebracht een luisterend oor, een troostend woord?
Veilig binnen de vest, waarop reeds eeuwen eenden glijden, staat statig midden in de tuin, de oude pastorie.
01-07-2007 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-06-2007
Minister-president Peeters
Op de fora van verscheidene kranten worden dezer dagen de kwaliteiten en gebreken van Kris Peeters uit de doeken gedaan. Vertrouwen in, en de bekwaamheid of het imago van de nieuwe Vlaamse minister-president, zijn natuurlijk belangrijk. Maar wat heel wat vragen oproept is dat iemand die nooit gekozen is in het Vlaamse Parlement, de hoogste politieke functie in Vlaanderen aangeboden krijgt.
Wettelijk is dergelijke benoeming mogelijk, het zou er nog aan moeten mankeren. Maar ze bewijst glashelder dat Leterme en de CD&V-partijtop weinig of geen belang hechten aan de basis van ons democratisch systeem, namelijk het aanduiden van vertegenwoordigers van de bevolking via verkiezingen.
Het betekent ook een zware belediging voor al degenen die zich enorme moeite getroost hebben om een zetel in de Vlaamse assemblee te veroveren. Zij worden klaarblijkelijk niet geschikt of bekwaam genoeg geacht om de leiding van de Vlaamse regering op zich te nemen.
Bovendien is het nu nog duidelijker geworden dat, zoals in de meeste andere partijen (met uitzondering allicht van Groen!), slechts een uiterst beperkt groepje partijtoplui het binnen de CD&V voor het zeggen heeft. Wanneer het echt om belangrijke dingen gaat, geldt voor de overgrote meerderheid van de hele partijmachinerie maar een boodschap: zwijgen en jaknikken, desgevallend met de dood in het hart.
28-06-2007 om 09:53
geschreven door Gust Adriaensen
27-06-2007
Nederland en Europa
Waar is de tijd dat velen met bewondering en afgunst opkeken naar de Nederlandse ruimdenkendheid en openheid voor andere landen, andere culturen, godsdiensten, ethische opvattingen.
Het is alsof onder Balkenende onze buren zich meer en meer terugplooien op zichzelf en zich het veiligst en comfortabelst wanen binnen letterlijk en figuurlijk eerder enge grenzen. Voor een sterker verenigd Europa is er in dergelijke defensieve geesteshouding natuurlijk geen plaats.
Van CDA en CU is dat misschien nog te begrijpen. Dat Bos en de PvdA daarin bijna kritiekloos meehuppelen, roept al meer vragen op. Om nog niet te spreken over de ronduit anti-Europese standpunten van de SP. De houding van de twee sociaal-democratische partijen, vind ik een negatie van het internationale karakter dat de sociaal-democratie altijd gekenmerkt heeft.
27-06-2007 om 07:43
geschreven door Gust Adriaensen
25-06-2007
Gedicht bij een foto
Oude man
Terwijl ik naar boven glijd,
kijk ik naar beneden diep mijn verleden.
Mijn jeugd is helder, lichtvlekken weet ik mijn rug beschijnen en almaar meer verdwijnen in een grimmig grijs,
terwijl ik somber stijg.
25-06-2007 om 11:11
geschreven door Gust Adriaensen
22-06-2007
Haiku
Kalligrafie: Marleen Van Gestel
22-06-2007 om 13:36
geschreven door Gust Adriaensen
16-06-2007
Onfatsoenlijk
De KB's van minister Vanvelthoven in verband met de sociale verkiezingen en de vertegenwoordiging van de werknemers in de KMO's , worden door de liberalen en de werkgevers naar de koninklijke lade verbannen. Een commentaarschrijver van een krant heeft het zelfs over 'een onfatsoenlijke soloslim van Vanvelthoven.
Mag ik een poging doen om de balans een beetje in evenwicht te brengen. Het is onfatsoenlijk om de organisatie van de sociale verkiezingen in het gedrang te brengen. Het is onfatsoenlijk Europese richtlijnen, alleen als het in de kraam van liberalen en werkgevers past, serieus te nemen. Het is onfatsoenlijk een door de belastingbetaler te betalen miljoenenboete te riskeren. Het is onfatsoenlijk dat werkgevers en liberalen nog altijd gekant zijn tegen, gestructureerde en wettelijk geregelde werknemersvertegenwoordigers in de KMO's. Het is onfatsoenlijk dat de discussie daarover al 5 jaar woedt. Het is onfatsoenlijk te vergeten dat deze KB's de volledig conforme uitvoering van goedgekeurde wetgeving regelen.
Wat ik zeker zo belangrijk vind, is dat deze rel nog maar eens pijnlijk scherp aantoont dat liberalen en werkgevers natuurlijke bondgenoten zijn in conflicten met de werknemers , dat het ACV eerder mak reageert en de CD&V geen kik geeft ter verdediging van de werknemersbelangen.
Maar ja, wat wil je met een roomsblauwe regering in het vooruitzicht.
16-06-2007 om 08:57
geschreven door Gust Adriaensen
12-06-2007
Perceptie
De verkiezingscampagne en -uitslag bewijzen nog maar eens duidelijk dat niet een objectieve evaluatie van het gepresteerde bestuurswerk maar wel de perceptie, gecreëerd door de (oppositie)partijen en de media, het stemgedrag in grote mate bepalen.
CD&V in het bijzonder, is erin geslaagd een aantal allemansbegrippen als respect, goed bestuur, geloofwaardigheid, rechtvaardigheid, te claimen en tegelijk het bestuurswerk van paars af te doen als prutswerk, een opeenstapeling van blunders en tegengesteld aan de waarden en normen die de christendemocraten naar voor schoven.
Dat is natuurlijk een serieus loopje nemen met de waarheid en het respect voor de politieke tegenstanders. En dat weet CD&V ook. Gelukkig (!?) zagen Leterme en zijn partij dat op de verkiezingsdag zelf al vlug in. Geen kwaad woord meer voor het tot de dag voordien vermaledijde paars, wel respect voor het o zo moeilijke bestuurswerk in een o zo complex België.
Begrijpelijk. Want na het sloopwerk tijdens de campagne, moet de overwinnaar met bont en blauw geklopte tegenstanders aan tafel. Met het nodige respect. Om te praten over goed bestuur en op welke geloofwaardige manier een deel van de verkiezingsbeloften, bv. i.v.m. de staatshervorming, ingeslikt kan worden.
12-06-2007 om 13:06
geschreven door Gust Adriaensen
Republikein Dedecker op bezoek bij de koning
-Albert
Ah, hier is onze republikein!
-Jean-Marie
Pardon sire?
-Albert
Ja, je wil mij en mijn familie toch uit het paleis kegelen. Je zegt zelfs dat jij het kindergeld voor mijn kleinkinderen moet betalen.
-Jean-Marie (het zweet breekt hem uit)
U hebt me zeker verkeerd begrepen, sire.
-Albert
Tut, tut, tut. Nu niet terugkrabbelen, eh Jean-Marieke.
-Jean-Marie
Sire, ik verzeker u, als ik minister mag worden, dat ik u door dik en dun zal steunen.
-Albert
Aha, dat hoor ik liever. Jean-Marieke tot ziens en braaf blijven jongen.
-Jean-Marie
Merci, sire.
Dedecker loopt met knikkende knieën naar de deur maar eer hij zo ver is, heeft de koning hem in de kraag gepakt en gooit hij onze sterpoliticus in volle vaart plat op de rug. Jean-Marie ligt uitgeteld op de paleisvloer. Hij is wel zo sportief om te kreunen: 'Sire, u krijgt daarvoor een ippon.' Terwijl hij door lakeien wordt weggedragen, hoort Dedecker Albert nog tegen zijn adjudant zeggen: 'Ik vertrouw die Oostendse praatvaar voor geen haar.'
12-06-2007 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
05-06-2007
Het groot debat
Verhofstadt bewees nog maar eens een rasdebater te zijn. Hij was de ware titan in de originele betekenis van het woord. De man die bevlogen, (te) onstuimig visies ontwikkelt, voorstellen lanceert, aanvallen pareert, argumenten ter verdediging aanvoert, nieuwe grenzen aftast. Ongetwijfeld bezit de premier een intellectueel niveau dat weinig huidige Belgische toppolitici evenaren.
Leterme praat vlot, (te) veel, maar zonder de gedrevenheid en oratorische vaardigheid van Verhofstadt. Hij is een 'notaris', bij wie de ergerlijke 'eentweedrietic' (soms zelfs in bv. 'twee' nog invoeging van een triootje) sterker en sterker op de voorgrond treedt. Bovendien dreigt het te veelvuldig en te onpas gebruiken van woorden als 'respect, goed bestuur, geloofwaardigheid, de mensen' (Leterme doet al maanden precies of hij en zijn partij op die vlag en lading het monopolie hebben), die zichzelf toegekende geloofwaardigheid aan te tasten. Temeer daar het niet zo moeilijk is hem op inconsequenties, onjuistheden en intellectuele oneerlijkheid te betrappen. Een paar voorbeelden: de woordbreuk i.v.m. de overstap naar het federale niveau; zijn slogan 'respect voor de mensen' versus zijn ondermaatse uithaal naar minister Landuyt en Groen!; het bagatelliseren van het kernafvalprobleem, maar zijn verzet tegen mogelijke opberging in his own backyard; het opblazen van het ontsnappingsincident in Dendermonde tot gigantische proporties, maar het afdoen van het veel grotere aantal ontsnappingen uit Vlaamse gesloten instellingen, als van een totaal andere, minder belangrijke orde; de christelijke roots waarop hij en zijn partij zich wat graag beroepen tegenover de kille, cijfermatige en verwerpende benadering van de 'snelle, nieuwe Belgen'.
Vande Lanottes geloofwaardigheid als uiterst bekwame, consequente no-nonsenspoliticus, is, meen ik, in dit debat nog gestegen. Hij slaagt erin met de minste woorden een goed onderbouwd, consistent en begrijpelijk verhaal te brengen. Vande Lanotte spreekt niet in clichévorm over 'de mensen'. Maar uit zijn benadering van beleidsdomeinen als arbeid, milieu, justitie, migratie, blijkt dat hij bekommerd is om en respect heeft voor de concrete mens in concrete situaties.
05-06-2007 om 21:35
geschreven door Gust Adriaensen
28-05-2007
Gedicht bij een foto
Foto: Bert Nijs
28-05-2007 om 22:06
geschreven door Gust Adriaensen
China
China
De wereld van mijn ouders,
mijn wereld, valt in puin.
Het nieuwe China raast vlakbij voorbij. Mijn oude ogen zien, begrijpen doe ik niet.
Nog even zal ik langs de straat de laatste groenten uit de laatste tuin te venten staan.
Angst grijpt mij aan: mijn oude China ligt in puin.
28-05-2007 om 13:47
geschreven door Gust Adriaensen
18-05-2007
Maïs
Het versgeploegde veld bezaaid was vlug al omgedraaid in vinnig groene stengels. Toen ving het huis in d' andre straat langzaam te verdwijnen aan. Nog even dreef de zwarte klink en ook de boer zijn bovenhelft boven het mobiel gewelf. Een week nadien, 't was wasselijk weer, bewoog nog slechts zijn norse kop boven de wiegende maïszee. En opgelet! nu volgt het dak, het zinken zet zich door. Hulpgeroep wordt niet gehoord. Nog eenmaal meen ik iets van hand of hoofd te zien. Verzwolgen is het huis nu helemaal, vergaan met man en muis, zowaar.
Gelukkig is verrijzenis in dezen zonneklaar.
18-05-2007 om 15:20
geschreven door Gust Adriaensen
Vakbonden zijn broodnodig
Nu Verhofstadt oppert dat de vakbonden zich meer zouden moeten bezighouden met het activeren van de werklozen dan met het uitbetalen van de werkloosheidsuitkeringen, wordt er zowel in de vraagstelling van heel wat krantenforums als in de reacties daarop gesuggereerd of geponeerd dat de enige taak van de vakbonden bestaat in die uitbetaling. En die zou inderdaad ook door een overheidsinstantie kunnen gebeuren.
De essentiële opdracht van de vakbonden is evenwel het verdedigen van de werknemersbelangen en in ons kapitalistische economische systeem een voldoende sterk tegenwicht van de arbeid tegen het kapitaal vormen.
Het verwondert me telkens opnieuw dat ook werknemers de vakbonden verketteren en luid verkondigen dat ze in het verleden wellicht nodig waren maar tegenwoordig helemaal overbodig, ja zelfs nadelig zijn.
Alsof aandeelhouders en managers, wier enig streven het maken van topwinsten is, vanuit een door het christendom of het humanisme geïnspireerd idealisme, voortdurend bekommerd zijn om het materiële en geestelijke welzijn van de werknemers.
18-05-2007 om 13:03
geschreven door Gust Adriaensen
06-05-2007
De woordbreuk van Leterme
Enkele jaren geleden beschuldigde CD&V'er Leterme , VLD'er Dewael van woordbreuk toen deze opstapte als Vlaams minister-president om minister in de federale regering te worden. Leterme beloofde bij zijn aantreden in de Vlaamse regering uitdrukkelijk dat hijzelf en de andere CD&V-ministers 5 jaar op post zouden blijven en hoogstens in een ondersteunende rol aan de federale verkiezingen zouden deelnemen.
De senaatslijst trekken, beklemtonen dat je je verantwoordelijkheid niet zal schuwen, en toch jezelf geen kandidaat-premier willen noemen, is de schijnheiligheid ten top drijven.
Leterme bakt het nog bruiner wanneer hij Dewael verwijt dat deze zich liet leiden door de ambitie om minister van Binnenlandse Zaken te worden. 'Maar bij mij', aldus onze oerdegelijke en bescheiden Vlaamse minister-president, 'gaat het niet om de functie of het postje'.
En het klapstuk van de hele vertoning, hét stuitende voorbeeld van normvervaging en van kiezersmanipulatie is de uitspraak: 'De kiezer zal oordelen of dit al dan niet woordbreuk is'.
Leterme en de CD&V zouden beter de verantwoordelijkheid over hun vroegere uitspraken op zich nemen, erkennen dat ze een belofte breken, maar dat ze van oordeel zijn dat de overstap van Leterme en Vervotte naar het federale niveau, politiek verantwoord is.
Met kronkelige redeneringen en een hoge graad van jezuïtisme, van 'zwart', 'wit' willen maken, is een zelfverklaarde 'normen- en waardepartij' als de CD&V, onwaardig.
06-05-2007 om 23:31
geschreven door Gust Adriaensen
Tanka
Wandelen in de Hunsrück
De witte dorpjes rusten in de glooiingen. De Hunsrück schittert onder het stralende blauw. Stille schoonheid om ons heen.
06-05-2007 om 08:25
geschreven door Gust Adriaensen
29-04-2007
Klacht tegen stakers vlieghaven Zaventem
Werknemers gaan niet tot staking over voor de lol. Als ze dat wel doen, is er een serieus probleem in de relatie werkgever-werknemer.
Het gejeremieer van sommige reizigers en de economische schade worden door de meeste media gretig uitvergroot en misbruikt om nog eens lekker in te hakken op de vakbonden en om het stakingsrecht in vraag te stellen.
Veel minder wordt een falend management in vraag gesteld. Of heb je al gehoord over gezamenlijke klachten van werknemers tegen de topmensen en aandeelhouders van bedrijven wanneer bij ontslag, werknemers economische, sociale en psychologische schade oplopen? En natuurlijk haalt de VRT nog altijd de onvermijdelijke professor-emeritus Blanpain van stal om stakers en vakbonden de levieten te lezen. Alsof er geen andere specialisten arbeidsrecht rondlopen met meer genuanceerde opvattingen.
Interessant ware ook eens uit te zoeken wat de sociale en professionele achtergrond is van de 200 reizigers die een klacht hebben ingediend en welke firma of lobbygroep de gezamenlijke klachtenprocedure heeft georganiseerd en gestart.
29-04-2007 om 08:04
geschreven door Gust Adriaensen
28-04-2007
Bekommernis
Terwijl ik ijverig het mos op het tuinpaadje weghak, komt Maarten aangerend en vraagt verontwaardigd waar nu voortaan de kaboutertjes slapen kunnen. En weer komt geen passend antwoord in me op precies zoals de dag voordien toen hij me toeriep bij het maaien de madeliefjes te sparen.
28-04-2007 om 22:43
geschreven door Gust Adriaensen
21-04-2007
De opbodfarce
Verhofstadt belooft 200.000 nieuwe jobs. Vandelanotte wil er 260.000 realiseren. Van Rompuy roept met tremolo's in de stem dat zijn partij aan die belachelijke en bedrieglijke opbodpolitiek niet meedoet. Want, doceert de oudste Van Rompuy, het is niet de politiek die werkgelegenheid creëert maar de (kapitaalkrachtige) ondernemer.
Of het lanceren van concrete getallen, zoals door de liberale en socialistische kopstukken gebeurt, verstandig en realistisch is, kan in vraag gesteld worden. Maar de reactie van Van Rompuy en CD&V, roept nog meer kritische bedenkingen op.
Herman Van Rompuy vertolkt namelijk perfect de visie van het economisch neoliberalisme op het al dan niet creëren of verminderen van tewerkstelling. Dat is namelijk in eerste instantie een zaak van kapitaal en ondernemer; politiek en werknemer spelen daarbij maar een rolletje in de marge.
Dat standpunt verkondigen is natuurlijk Van Rompuys volste recht en ligt in de lijn van wat hij altijd geweest is: een volbloed liberaal wanneer het om de ordening van onze economie gaat. Een liberale wolf die evenwel al tientallen jaren in een christendemocratische schapenvacht rondloopt.
En dat roept vragen op. Hoe knullig en doorzichtig het zwaaien met getallen in de verkiezingscampagne ook kan overkomen, de liberaal Verhofstadt hecht op die manier meer belang aan de invloed van ons democratisch politiek systeem op het cruciale beleidsdomein van de tewerkstelling- is dus 'socialistischer' -dan de christendemocratische Van Rompuy.
Maar wat het nog erger maakt, is de hypocrisie, die voor iedereen die de politiek een beetje volgt, overduidelijk is. Van Rompuy spreekt met diep dedain over de concrete tewerkstellingsbeloften van zijn liberale en socialistische opponenten. Maar hij is klaarblijkelijk vergeten dat hijzelf en zijn partij de voorbije jaren Verhofstadt voortdurend afgerekend hebben op de vroeger gedane jobsbelofte. En dat ook CD&V in het verleden op het federale niveau en nu nog steeds op het Vlaamse niveau, wat graag uitpakt(e) met de gecreëerde tewerkstelling. En er hoeft geen tekeningetje bij: in de toekomst zal een toename van het aantal jobs geclaimd worden door de partijen die aan het bewind zijn.
Klaarblijkelijk ziet Herman Van Rompuy nog een laatste belangrijke politieke rol voor hem weggelegd. Die ambitie vernietigt evenwel in snel tempo het imago van de wijze, onthechte, filosofische schrijver-politicus, imago dat hij de laatste jaren met zorg had opgebouwd. Spijtig.
21-04-2007 om 23:00
geschreven door Gust Adriaensen
20-04-2007
De schoonheid van het Hageland
Vandaag met vrienden 21 km gewandeld door een prachtige streek in ideale omstandigheden: voorjaar, zonnig, niet te warm.
Vertrokken in Diest, over de wallen, door het recreatiedomein 'De Halve Maan' en dan de kloosterberg op. Daar heb je een prachtig uitzicht op het Brabantse stadje en de wijde omgeving.
Via magnifieke holle wegen en over de Hagelandse heuvels trokken we verder richting Scherpenheuvel. Van ver al zagen we de koepel en de toren. Het bedevaartsoord is in de lente echt een parel, een beetje hemel. Naar Zichem, de Maagdentoren (stevig in de steigers) en de Demer. Enkele kilometers stroomopwaarts langs de kronkelende rivier in een arcadisch landschap. En dan over de laatste heuvels terug naar ons vertrekpunt.
Een heerlijke tocht in het land van Ernest Claes.
20-04-2007 om 21:18
geschreven door Gust Adriaensen
18-04-2007
Haiku
Een plotse windvlaag door Japanse kerselaars: sneeuwbui van bloesems.
18-04-2007 om 21:52
geschreven door Gust Adriaensen
De geloofwaardigheid van CD&V en Leterme
CD&V en Leterme hebben van geloofwaardigheid en respect de wervende ingrediënten voor hun partij gemaakt.
Daar is ondertussen flink de klad in gekomen. Voorlopig triest hoogtepunt van ongeloofwaardigheid en misprijzen voor de kiezer, is de overstap van Inge Vervotte naar het federale niveau. Bij het aantreden van de Vlaamse regering in 2004 verklaarde minister-president Leterme namelijk dat de drie CD&V-ministers (hijzelf, Vervotte en Peeters) 'de rit zouden uitdoen en hoogstens in een ondersteunende rol kandidaat zouden zijn bij andere verkiezingen'.
We weten nu wat die woorden van Leterme waard zijn: Vervotte op de eerste plaats van de Antwerpse kamerlijst en Leterme meer dan waarschijnlijk (hij maakt van het 'nog-niet-beslissen' een propagandatruc) aan de kop van de senaatslijst!
18-04-2007 om 14:40
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2007
'Kunt ge de tekenen van de tijd dan niet duiden?'
De Belgische bisschoppen willen in hun brochure vooral beklemtonen dat de Kerk een positieve boodschap brengt. In de media werd vooral aandacht geschonken aan deze algemene teneur en aan het kerkelijke standpunt ten aanzien van het leven van de individuele mens.
Merkwaardig vond ik het dat kranten en tv nauwelijks of helemaal geen oog hadden voor de duidelijke taal van de bisschoppen i.v.m. met de (visie op de) samenleving.
De Kerk, aldus de bisschoppen, draagt sterk bij tot het behoeden en bevorderen van de zachte waarden. De hoeksteen van elke politieke en sociale visie is de menselijke waardigheid .
Dat geldt ook voor de problematiek van de globalisatie:
-economische belangen mogen niet overheersen zoals dat het geval is in de neoliberale staat; -bepaalde handelspraktijken verrijken in feite enkelen en verarmen ontelbare anderen; -wat men voor de grondstoffen betaalt aan de arme eigenaar, is soms gewoon roof; -christenen hebben de plicht in de mate van het mogelijke politieke maar ook economische vluchtelingen op te nemen.
Dat deze kerkelijke maatschappijstandpunten geen prominente plaats krijgen in de media, ook niet in kranten of tijdschriften die er een duivels genoegen in vinden om zo vaak mogelijk de Kerk in een slecht daglicht te stellen, bewijst duidelijk dat de Vlaamse media verre van objectief en onafhankelijk zijn. Want de Kerk vertolkt standpunten die haaks staan op het neoliberaal kapitalisme en op de opvattingen en levenswijze van de meeste lezers . Dus niet te veel aandacht geven aan deze sterke maatschappijkritische opvattingen van de Kerk.
10-04-2007 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
08-04-2007
Pasen
Kardinaal Danneels verwoordde in zijn paashomilie in de Brusselse kathedraal op een confronterende manier de betekenis van Christus' verrijzenis. Die biedt de gelovige mens perspectieven over de dood heen en dwingt m.i. ook de niet-gelovigen ertoe na te denken over de zin van het menselijke bestaan.
Danneels zei het zo: 'Als er geen verrijzenis is, wat blijft er dan voor de mens? We kunnen eten en drinken, en morgen de dood.'
De kardinaal windt er dus geen doekjes om. Natuurlijk kan de mens nog wel wat meer. Maar geplaatst tegenover tijd, ruimte en menselijke beperktheden, kan je moeilijk anders dan uiteindelijk zingeving te vinden in een geloof dat die beperktheden overstijgt.
Dat wilde Danneels, denk ik, nog eens in een gebalde vorm tot uiting brengen.
08-04-2007 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
06-04-2007
De opwarming
Ik herinner me niet dat milieuproblemen en in het bijzonder de opwarming van de aarde, ooit zo sterk in het nieuws zijn geweest als de laatste tijd.
Niet alleen de regeringen maar ook de individuele burgers kunnen er niet meer omheen: om de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen veilig te stellen, zijn er dringend ingrijpende maatregelen nodige. Ze zullen enorm veel geld kosten en grote impact hebben op onze manier van leven, op wat we gewoonlijk 'comfort' noemen. Ieder individu kan nu al met vallen en opstaan proberen 'anders (te) gaan leven'.
Want daar gaat het in essentie om en dat zal ook de grote moeilijkheid zijn: we zullen echt met minder verspilling, met meer respect voor het milieu moeten leren leven.
De originele naam van de Vlaamse ecologische partij was dus nog niet zo gek: Agalev. Pater Versteylen had echt wel profetische gaven.
06-04-2007 om 23:26
geschreven door Gust Adriaensen
30-03-2007
Het sacrament van de liefde
Waarom Benedictus XVI het nodig acht expliciet te vermelden dat echtgescheidenen de communie niet mogen ontvangen, is ook voor de nog pratikerende katholieken onbegrijpelijk en roept veel weerstand op.
Ongeacht de praktische onuitvoerbaarheid van het verbod, wekt de katholieke kerk weer eens de indruk dat zij vooral op het vlak van de huwelijks- en seksualiteitsmoraal met erg concrete verbodsbepalingen uitpakt. Al ooit gehoord dat in een pauselijke brief gesteld wordt dat bv. aan fiscale of sociale fraudeurs de communie geweigerd moet worden?
Wanneer de kerk enerzijds aan de communie zulke fundamentele waarde hecht maar anderzijds een welbepaalde groep mensen daarvan uitsluit en op die manier stigmatiseert, kan ze nog moeilijk, in navolging van Jezus Christus, een barmhartige kerk genoemd worden. En wordt de kloof tussen de instelling en het slinkende aantal pratikerenden, gescheiden of niet, almaar groter.
30-03-2007 om 21:42
geschreven door Gust Adriaensen
Dit is de tijd
Dit is de tijd waarin nieuwe kracht door alles vaart. Het gras groeit groener, de wind is zoeler en soms hoor je 's avonds reeds buurtende buren. De kinderen huppelen buiten. Ze dansen met vriendjes over de nieuwe straat met kleurige linten in hun blonde haar.
30-03-2007 om 12:56
geschreven door Gust Adriaensen
29-03-2007
Is Balkenende een democraat?
De Nederlandse premier, die nog altijd overkomt als het slimste en braafste jongetje van de klas, weigert met alle mogelijke middelen een parlementair onderzoek naar de Nederlandse steun aan de Amerikaanse inval in Irak.
Die houding versterkt alleen maar het vermoeden dat bij de besluitvorming enkele jaren geleden, een en ander niet erg koosjer is verlopen. Ze zegt ook veel over de democratische inborst van Balkenende. Het fundament van een representatieve democratie is de volksvertegenwoordiging. Zij heeft recht op informatie over en controle op alle beslissingen van de regering. Balkenende schuift dat democratische basisrecht opzij. Wat meer en erger is, hij heeft in de regeringsonderhandelingen de sociaal-democraat Bos, die als oppositielid vroeger sterk aandrong op een parlementair onderzoek, zo ver kunnen krijgen dat hij de antidemocratische weigering slikt. Allemaal heel ontluisterend voor de stijve Balkenende en voor de blitse Bos.
Dat de Nederlandse regering het zich kan veroorloven het parlement voor schut te zetten, zegt evenwel ook veel over de zwakheid van deze democratische instelling en haar politiek personeel. En over het niveau van de politiek-democratische mores.
29-03-2007 om 09:45
geschreven door Gust Adriaensen
28-03-2007
Foei Leterme!
Nu de verkiezingen naderen, komen er meer en meer deuken in het imago van Leterme.
De Vlaamse minister-president, die wat graag van zichzelf het beeld ophing van de 'serieuze bestuurder', daarmee ook koketteerde, ziet er geen graten in om zonder overleg met de regeringspartners en tegen alle afspraken en princiepsbeslissingen in, het wegenvignet in de papiermand te gooien. Een gesprekje met Balkenende volstaat voor die 'presidentiële' beslissing.
Van respect en degelijk bestuur gesproken!
28-03-2007 om 21:27
geschreven door Gust Adriaensen
23-03-2007
Het weekend van de verongelukte eekhoorntjes
Het was het laatste weekend van maart, dus nog maar enkele dagen lente.
Nog voor de watertoren van Lichtaart constateerden we drie verpletterde eekhoorntjes. Het enige gave dat restte was hun pluimstaart. Het onophoudelijke gekrijs der meeuwen boven het Zwart Water kon de vraag naar het waarom niet verdringen. Diezelfde zondag schoven nog twee krengetjes onder mijn autowielen door. 's Maandags -met mijn zoon op weg naar school- rende een eekhoorntje vlak voor mijn auto de weg over. Ongedeerd bereikte het de bosrand.
Het was het laatste weekend van maart, dus nog maar enkele dagen lente.
23-03-2007 om 21:08
geschreven door Gust Adriaensen
22-03-2007
Büllingen
Tegen de bosrand ligt in maart nog sneeuw op de hoogten van Büllingen.
De weiden zijn nog dor, blauwgrijs de meidoornhagen Torenspitsen reiken uit boven alleen maar daken.
Maar een strakke wind voert de kracht van het voorjaar aan over de zachte heuvels.
Geuren en licht, klanken en atmosferen dringen onweerstaanbaar door in dit lieflijke land.
In duizend kronkelingen zoekt de Warche snel zijn weg langs de forellenvissers.
Hooggelaarsd staan zij, norse, nutteloze wachters, roerloze standbeelden, in de flikkerbeweging van lentelijk water.
Tussen verstarrring en leven is verbinding én overgang de regelmatige zwiep van de hengel
door de luchten van Büllingen.
22-03-2007 om 09:22
geschreven door Gust Adriaensen
21-03-2007
De ondergang van een dorp
De verantwoording voor de beslissing die lang geleden genomen werd om het dorp Doel te verwoesten en zijn dorpsgemeenschap te liquideren, was: de Antwerpse haven moet uitgebreid worden met een zoveelste reuzendok.
Ondertussen is duidelijk geworden dat het aantal containers veel minder snel groeit dan verwacht werd en dat het Saeftinghedok er meer dan waarschijnlijk nooit komt.
Hoewel de redenen voor het van de kaart vegen van het polderdorp dus weggevallen zijn, gaat de Vlaamse regering systematisch en zo goed als ongestoord verder met de destructie van Doel. De beslissing om nog dit jaar 120 leegstaande huizen af te breken, is allicht de doodsteek.
Het lot van Doel en zijn inwoners kan klaarblijkelijk de politieke partijen en de politici geen barst schelen. Alleen 'Groen!' verheft soms nog zijn stem. Vlaams parlementslid Jos Stassen noemt de afbraakbeslissing terecht een schande. Maar veel zal zijn protest niet uithalen.
Het codewoord van CD&V 'respect' geldt niet voor Doel en voor de liberalen zijn de havenbelangen zo veel belangrijker dan een landelijk dorp. Sp-a zwijgt meestal in deze aangelegenheid maar is daardoor ook mede schuldig aan deze lang geplande dorpsmoord.
Een dorp bewust al dan niet doen verdwijnen , is niet zo maar een economische, technocratische beslissing. Ze heeft in essentie met ethiek te maken, met respect voor verleden, heden en toekomst van een gemeenschap.
Dat de Vlaamse ministers Peeters en Keulen er geen graten in zien op korte termijn driekwart van een eeuwenoud dorp met de grond gelijk te maken, duidt op een pijnlijk-scherpe wijze het politiek-morele niveau van deze heren aan. Dat zij doorgaan met deze verbrande-aarde-politiek, ook al zijn er geen economisch-technische redenen meer voor de vernietiging van Doel, maakt het allemaal nog ontluisterender en degoutanter.
21-03-2007 om 15:18
geschreven door Gust Adriaensen
20-03-2007
Een limerick met een baard
Minister-president Leterme is niet meer weg te slaan van televisieschermen. Graag verkracht hij zijn aard met een valse baard, als het hem extra stemmen oplevert, ochermen.
20-03-2007 om 19:31
geschreven door Gust Adriaensen
Baardenhaiku
DE VALSE BAARDEN
VAN TWEE KANDIDAAT-PREMIERS:
DE VLAAMSE FIERHEID!
20-03-2007 om 08:47
geschreven door Gust Adriaensen
19-03-2007
De negende dialectendag
De dialectendag in 'Lamot', Mechelen, kende met o.a. lezingen en workshops over de kinderspelwoordenschat en de chattaal van Vlaamse jongeren een boeiend verloop.
Gedeputeerde Ludo Helsen hield een geestige toespraak waarin hij verklapte dat hijzelf ooit nog aan dialectonderzoek in zijn eigen dorp had gedaan en waarin hij een lans brak voor het verder inventariseren van de volksliedjes in de streektaal.
Journalist Marc Reynebeau bracht een scherpzinnige analyse van de taalsituatie in Vlaanderen. Die is volgens hem niet zo rooskleurig. De overgrote meerderheid van de Vlamingen spreekt het dialect (of beter de streektaal) noch de standaardtaal behoorlijk. Wat opgang maakt, ook in de media, is 'tussentaal', 'verkavelings-Vlaams', 'soapserie-Vlaams'. En het promoten van dergelijke taal, die dan nog volkomen ten onrechte 'dialect' genoemd wordt, is voor vele BV's niets anders dan een alibi voor het eigen onvermogen om in alle omstandigheden een vlotte algemene taal te gebruiken.
Ik denk dat Reynebeau gelijk heeft. Het beste onderwijs ter wereld en de talloze A(B)N-acties ten spijt, slagen de meeste Vlamingen er niet in zich een soepele lingua franca eigen te maken. Maar ook van dialect of streektaal is niet echt nog sprake. Diverse tussentaaltjes regeren.
Het algemeen Nederlands, aldus Reynebeau, wordt nog altijd gepercipieerd als een 'artificiële', hoe dan ook onnatuurlijke taal, die door haar vermeende elitaire karakter vaak zelfs aversie oproept. Het is iets voor dikkenekken. Of erger nog, voor Hollanders.
Het zijn een taalevolutie en -gevoel waarover we niet fier kunnen zijn. Wat meer is, Vlaanderen dreigt aan een Babelse spraakverwarring ten onder te gaan. De vrijwel constante ondertiteling van onze medeburgers op TV, kan die ramp, aldus Reynebeau, maar tijdelijk uitstellen.
19-03-2007 om 18:12
geschreven door Gust Adriaensen
15-03-2007
Wandelen in de Kempen
De zuidelijke lus (16 km) van de Aadalroute in Bladel (Noord-Brabant) staat garant voor een prachtige en duidelijk bewegwijzerde (met wit-gele tekens) wandeling.
Een aanbevolen vertrekpunt is het centrum van Bladel maar onze wandelgroep verkoos als startplaats De Grote Cirkel, in de buurt van de weg Postel-Reusel. Tussen deze weg en de E34 ligt een uitgestrekt natuurgebied.
De goed begaanbare bosdreven van de Peelse en Kroonvense Heide leiden je naar de drie Kroonvennen (in maart-april kan het er krioelen van de padden) en 't Neerven. Je stapt een eind langs de Aa of Goorloop in een schitterend afwisselend landschap van weiden en bosschages. Je trekt door het landgoed Ten Vorsel waar een recent gebouwd Franciscus van Assisikapelletje uitnodigt tot een moment van rust en bezinning. In het druk door jonge gezinnen bezochte recreatie- en bungalowpark HetVennenbos kan je een stukje eten. Wil je iets meer de sfeer van de oude Kempen opsnuiven, dan is taverne 't Nekkermenneke een absolute aanrader.
Kortom, een van de mooiste wandelingen die we in de Antwerpse en Noord-Brabantse Kempen al gemaakt hebben.
15-03-2007 om 20:32
geschreven door Gust Adriaensen
13-03-2007
De verrechtsing van CD&V
Het bijna gelijktijdig verdwijnen van vakbondsvrouw Greta D'hondt en het binnenhalen van Volvo-topman Leyman, is symbolisch voor het duidelijker en duidelijker verschuiven van CD&V naar een rechts conservatisme in sociaal-economisch opzicht.
Het rijtje van CD&V-politici die het in de partij voor het zeggen en die weinig of niets met werknemers en zeker niet met de vakbonden te maken (willen) hebben, is ondertussen indrukwekkend geworden: de gebroeders Van Rompuy, Schouppe, Peeters, De Crem en Leterme himself En nu dus Leyman, die onmiddellijk volop in the picture komt.
Ik vraag me af hoe het ACW zijn steun aan CD&V nog langer kan verantwoorden en wat de zgn. ACW-mandatarissen denken te betekenen in die partij.
In de politieke besluitvorming tellen de ACW-mandatarissen nog amper mee en in Ter Zake zei de journalist dan ook terecht: 'CD&V is een andere partij aan het worden.' Leyman deed niet de minste moeite om daartegen ook maar iets in te brengen.
13-03-2007 om 21:38
geschreven door Gust Adriaensen
12-03-2007
Een lentegedicht van dertig jaar geleden
Op het signaal van de hoofdvogel, de bontgevederde, wipten ze allemaal uit hun winterverblijven. De bomen waren nog kaal maar de lucht hing plots vol lentegeluiden.
Mijn winterogen gingen open naar de krokusjes blauw en geel in de nog slaperig tuin. Maar de kinderen dartelden reeds door het gras, ze rolden juichend tot voor mijn pantoffels.
Over de zonnige straat wandelde de buurvrouw. Haar baby kraaide. Ik riep nog net op tijd een groet van uit de tuin. Mijn stem klonk anders.
Verder het land op zag ik een boer met grote ernst de stalmest uitspreiden. Het winterruige paard sloeg met zijn staart de eerste vliegen weg. Het was de derde maart.
12-03-2007 om 21:33
geschreven door Gust Adriaensen
10-03-2007
Feniks Tony Van Parijs
Ik krijg het meer en meer op de heupen van dit parlementslid, dat steevast 'de justitiespecialist van de CD&V' wordt genoemd.
Telkens er ook maar iets is dat met justitie te maken heeft, is de voormalige minister er als de kippen bij om op een betuttelende, betweterige, verwijtende en moraliserende manier zijn opvolgster de les te spellen en paars te veroordelen. Vaak is hij daarbij bovendien flagrant intellectueel oneerlijk.
Nu ook weer is er het stuitende leedvermaak met de huidige justitieminister naar aanleiding van het mislukken van het zgn. 'feniksproject'. 'De mythische vogel die uit zijn as verrijst, is zelf tot stof en as verworden', peroreert bolleboos Van Parijs. De 'justitieminister' vergeet dat hijzelf als justitieminister indertijd dertien informaticasystemen liet installeren of in stand hield die incompatibel waren. Je moet geen grote computerspecialist zijn om te weten dat zoiets onvermijdelijk enorme problemen kan veroorzaken.
Maar dat alles zal onze 'justitiespecialist' worst wezen. Als hij maar in het nieuws komt en zijn frustratie om een verloren ministerpost verder kan botvieren.
10-03-2007 om 22:18
geschreven door Gust Adriaensen
09-03-2007
BORRELENDE NOOTJES
¶:Het Reties zangkoor 'Recanti' nodigt uit op
BORRELENDE NOOTJES
een aperitiefconcert
zondag 25 maart 11 u. 'De 7 Nethen' St.-Martinusstraat 34, Retie
09-03-2007 om 21:44
geschreven door Gust Adriaensen
Kleingoed
In deze doffe maanden reageren mijn registreerantennes minder gevoelig. Ik moet hoogdringend de frisse lucht in.
Met verse aandacht het mierenpaadje beijken op het zwarte asfalt een zanderig weggetje waarop een chaotische drukte heerst aan beide kanten van het tuinpad duikt het een donkere tunnel in in het midden een grote bocht om een vergeten strohalm heen.
Een sporenlezer moet ik weer worden buurmans hond volgen wanneer hij er niet is zijn vaste gang langs de slaapkamerkant naar de slijkerige sloot ligt mooi afgedrukt in het reeds lange gras.
Nauwlettend toezien hoe de regenworm zich uit de pas omgespitte grond moeizaam omhoogwringt of de slijmerige slak even met een grassprietje aanraken.
Glimlachen om de paniekerig wegvluchtende kevertjes wanneer het licht plots doordringt in het geheimzinnige gangetje tussen muur en graspol.
Een lieveheersbeestje je wijsvinger laten beklimmen tot de top bereikt is zijn glanzende dekschildjes zijn trillende donkere vliegvliesjes openen zich naar het zonlicht.
Heerlijk, dit wereldje van kleingoed.
09-03-2007 om 08:55
geschreven door Gust Adriaensen
08-03-2007
Parlementslid Greta D' hondt stopt ermee
De beslissing van mevrouw D'hondt om haar mandaat op te geven, heeft m.i. vooral te maken met de antivakbondmentaliteit in de top van de CD&V en het meer en meer wegschuiven naar rechts van deze partij.
Als Greta D'hondt in het nieuws kwam, was dat de vakbondsvrouw die met goed onderbouwde tussenkomsten en voorstellen maar ook met grote gedrevenheid de belangen van de werknemers verdedigde, de afkalving van de sociale zekerheid aanklaagde en de minder sociaal bewuste collega's, ook in de eigen partij, duidelijk de les spelde.
Klaarblijkelijk is ook de CD&V dergelijke competente en volwaardige parlementsleden liever kwijt dan rijk. Greta D'hondt was te vaak een vervelende luis in de pels van de sterke rechts-conservatieve vleugel van CD&V. De partijtop -met op kop onze grote staatsman Leterme (die enkele maanden geleden de vakbond uiterst brutaal schoffeerde)- heeft liever te maken met volgzame jaknikkers en als het om vrouwen gaat ook liefst nog met volgens de eisen van de media en de reclame gestroomlijnde dames.
In dat plaatje wilde Greta D'hondt niet passen. Ze heeft groot gelijk. Maar het is wel spijtig dat een rechttoe rechtaan sociaal bewogen parlementslid haar mandaat niet meer ziet zitten omdat de partij die nog altijd door de vakbond gesteund wordt, meer en meer misprijzen voor diezelfde vakbond over heeft.
08-03-2007 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
04-03-2007
Provinciale Statenverkiezingen in Nederland
In de Volkskrant wordt een ontluisterend beeld geschetst van de Provinciale Staten en hun politici.
De provinciale 'beleidsmensen' vertonen in hoge mate 'conflictvermijdend gedrag' luidt het. 'Ze zijn dol op borrels en 'n vlaggetje op hun auto maar houden minder van debatteren.
Ze zijn er dan ook niet op uit de bevoegdheden die de provinciebesturen hebben, echt te gebruiken. Ze passen ervoor de gemeentebesturen tegen de haren in te strijken, bv. op het vlak van de ruimtelijke ordening. Ook in Nederland wil elk gemeentebestuur klaarblijkelijk een bedrijventerrein. Het provinciebestuur kan dat beletten maar doet het niet. Gevolg: een wildgroei van bedrijventerreinen. Ander voorbeeld: de natuurbeschermingswet geeft de provinciebesturen de mogelijkheid te beschermen landschappen aan te duiden. Er wordt geen gebruik van gemaakt want te conflictueus. De Volkskrant besluit: de provinciale politici buigen liever in plaats van de rug te rechten.
Als dit beeld klopt, kan ik alleen maar constateren dat de Vlaamse provinciebesturen bergen vaak erg degelijk werk verzetten. Hoewel in Vlaanderen geregeld gepleit wordt voor het afschaffen van deze 'middenbesturen', hebben de provinciebesturen, zeker de laatste decennia, een niet te onderschatten rol gespeeld op het vlak van de cultuur en de natuur.
04-03-2007 om 21:09
geschreven door Gust Adriaensen
01-03-2007
Ridder
De knapen staan me bij: de maliënkolder aangeschoten het glanzend harnas stuk voor stuk zorgvuldig aangepast moeizaam op het paard gehesen.
Ik weet de jonkvrouw zo nabij.
't Vizier is neergeklapt de sporen in de flank geslagen de lans gestrekt.
Kijkt zij naar mij?
De botsing der titanen. Zijn lans die afschampt op mijn schitterend schild de borstplaat ingedrukt ik hoor mijn ribben kraken de wereld draait zich om ik stort in 't perk.
Komt zij tot troost nu toegesneld?
Een hoopje schroot wordt weggebracht daarin een dwaze ridder ach!
Gedeukt 't kuras de hoofse minne onaangetast
blijf ik van haar dromen.
01-03-2007 om 20:03
geschreven door Gust Adriaensen
27-02-2007
Democratie
De vaudeville rond het lijsttrekkerschap van Dirk Sterckx maakt m.i. nog maar eens duidelijk dat er regelgeving nodig is omtrent het al dan niet opnemen van een mandaat.
Het principe zou moeten zijn dat iedereen die zich kandidaat stelt en verkozen wordt, het mandaat ook opneemt.
Partijen en politici die omwille van vooral electorale overwegingen bij elke verkiezing aan dat principe tornen, beseffen klaarblijkelijk niet dat op die manier hun geloofwaardigheid én ons democratisch systeem uitgehold wordt.
27-02-2007 om 21:31
geschreven door Gust Adriaensen
24-02-2007
Een vis in koel water
Zo ben ik gebleven een vis in koel water.
Glij door wier en lis op zoek naar aas. Vermijd de worm die opzettelijk langs de slangenwortel kronkelt. Want niet nog eens wil ik zo gruwelijk beetgenomen worden als toen ik hierlangs zwom. Haak en weerhaak in mijn bek hapte ik pijn van langzame worging mij bevrijden kon in een ultieme sparteling en in het water pletste vlug wegglijdend in het vertrouwde kruid.
Zo ben ik gebleven een vis in koel water.
24-02-2007 om 10:31
geschreven door Gust Adriaensen
22-02-2007
Vakbond en stempelgeld
Hoewel de reactie van ACV- regio Aalst Oudenaarde al heel wat nuanceert, toch mag de vakbond op geen enkele manier de indruk wekken dat de uitbetaling van stempelgeld afhankelijk is van het lidmaatschap van de vakbond. Dat zou machtsmisbruik, intimidatie en normvervaging betekenen. Stempelgeld is overheidsgeld. De uitbetaling ervan is een taak die de vakbonden op zich nemen tegen vergoeding. De informatie daarover moet vanwege de vakbond correct en duidelijk zijn.
Anderzijds lijkt het in de media brengen van het Oudenaardse incident meer en meer een VLD-manoeuvre te zijn om nog maar eens de vakbonden in een slecht daglicht te stellen.
Maar het moge duidelijk zijn: verenigingen van werknemers zijn in dit tijdperk van globalisering meer dan ooit nodig.
22-02-2007 om 17:42
geschreven door Gust Adriaensen
20-02-2007
Klanken van tederheid
Zoals ik jou klein donzig diertje in mijn armen hield
streel ik je twintig jaar later met klanken van tederheid
wapen ik je met woorden van liefde voor de tijd die vliegt
zoon.
20-02-2007 om 09:27
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2007
Socialisme: taboe voor 'Groen!'.
Na Jos Geysels enkele maanden geleden in 'Knack', wil nu ook Vera Dua in een dubbelinterview met Bruno Tobback in 'De Morgen', zeker geen socialist genoemd worden.
Die categorische afwijzing zal iedereen verbazen die ook maar een beetje hoogte heeft van de maatschappijvisies van de politieke partijen in Vlaanderen. Tenzij zowel Geysels als Dua 'socialisme' gelijkstellen met het marxisme-leninisme of verengen tot een of andere politieke partij.
De groene kopstukken van vroeger en nu, weten beter dan wie ook dat vele van de uitgangspunten en doelen van het ecologische denken haaks staan op ons kapitalistisch-liberaal economisch systeem.
Als je de ecologische beweging loshaakt van het streven naar solidariteit, van het socialisme in de ruime betekenis, loop je het gevaar terecht te komen in een groen fundamentalisme of in een elitair clubje van 'natuurliefhebbers' en kun je zonder al te veel problemen bijvoorbeeld Leopold Lippens van Knokke een, weliswaar bejaarde, groene jongen noemen.
Zou de koudwatervrees van 'Groen!' voor het socialisme niet een van de oorzaken zijn van de neerwaartse spiraal waarin de partij terechtgekomen is? Velen in de groene beweging zien scherp genoeg in dat de afwijzing van het socialisme door partijkopstukken meer te maken heeft met tactiek en electorale overwegingen dan met het eerlijk uitdragen en realiseren van een ecologische maatschappij- en mensvisie.
19-02-2007 om 12:51
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2007
Haiku
Paasbloemen in knop
te vroeg in februari
door vorst gebroken.
18-02-2007 om 19:02
geschreven door Gust Adriaensen
16-02-2007
Een blik over de grens
De leiders van de drie partijen (CDA, PvdA, Christen Unie) die de nieuwe Nederlandse regering vormen, zien er netjes opgevoede en erg slimme jongens uit. Vooral Balkenende en Rouvoet is het sérieux van hun calvinistische achtergrond in alles en nog wat aan te zien. Bos komt met zijn geamuseerde-ironische smile en zonder dasje ietwat frivoler voor de dag.
Het program van de Christen Unie, de partij van Rouvoet, intrigeert. Zij noemt zichzelf een christelijk-sociale partij. Haar sociaaleconomische visie staat zeer dicht bij die van de Nederlandse socialisten (PvdA, SP). In ethische kwesties probeert zij zich te laten leiden door christelijke uitgangspunten.
Een gelijkaardige politieke formatie is er in Vlaanderen niet. Misschien is er wel een niet onbelangrijk segment van de Vlaamse kiezers te vinden voor dergelijke christelijk-sociale partij.
16-02-2007 om 21:06
geschreven door Gust Adriaensen
15-02-2007
Wijsheid uit India
Oog om oog, op den duur is de hele wereld blind.
MAHATMA GANDHI
15-02-2007 om 08:10
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2007
Natuur en poëzie in het Prinsenpark
Wijd open is de poort. Ontsluit je geest, je hart. Wolken onder hoog blauw drijven bij je binnen. Bomen spreken je aan in hun menigvuldige gedaanten. Een zacht ruisen van varens en grassen begeleidt je stappen. Vogelzang weerklinkt vanuit de struiken. Plots geritsel en dan stilte. In het blarentapijt zie je het leger van een ree. Rimpeling en spiegeling is het water van de beek. Wandel met al je zintuigen ten einde toe en zeg tegen Tatanga Mani, de wijze: "Ik heb geluisterd. Overal vernam ik gefluister. Over het weer. Over de dieren. Over de Grote Geest."
(De indiaan Tatanga Mani zegt o.m.:
"Weet jij dat bomen praten? Ja, zij praten, zij praten met elkaar. Ze praten ook tegen jou als je luistert. Maar blanke mensen luisteren niet. Ze hebben het nooit de moeite waard gevonden om naar ons, indianen, te luisteren. Ikzelf heb veel van bomen geleerd: soms iets over het weer, soms iets over dieren, en soms iets over de Grote Geest.")
12-02-2007 om 14:23
geschreven door Gust Adriaensen
11-02-2007
Zout
Een Franse legende vertelt het verhaal van een prinses die tegen haar vader zegt: "Ik hou van je als van zout." Hij voelt zich daardoor beledigd en verbant haar. Pas later, als hij geen zout meer krijgt, beseft hij hoe waardevol het is en hoe diep dus de liefde van zijn dochter.
Zout is zo gewoon, zo gemakkelijk te verkrijgen en zo goedkoop dat we vergeten dat zout vanaf het begin van de beschaving tot zo'n honderd jaar geleden een van de meest gewilde goederen was in de geschiedenis van de mensheid.
(Uit 'Zout. Een wereldgeschiedenis' van Mark Kurlansky)
11-02-2007 om 22:53
geschreven door Gust Adriaensen
10-02-2007
Max Selen
Vervreemding
De tentoonstelling van de Turnhoutse schilder Max Selen in 'De Warande' is een confronterende ervaring. Vaak tonen de van afmetingen grote werken mensen met fotografische nauwkeurigheid . Toch gaat er een drukkende stilte, een reddeloze eenzaamheid, een kafkaiaanse vervreemding van uit.
Vele volwassenen schildert Selen in achteraanzicht. Vóór hen is er de zee of de afgrond, zijn er de levenloze torengebouwen van (Amerikaanse) grootsteden. Kinderen worden vaak in vooraanzicht voorgesteld. Zeer dikwijls worden de meeste figuren van een compositie in negatief geschilderd. Bij hen plaatst Selen dan een personage dat in positief wordt weergegeven. Het is een buitenstaander die er, precies omdat hij zo realistisch wordt afgebeeld, niet bij hoort, verdwaald als hij lijkt te zijn in een wereld van schimmen.
Het werk van Max Selen is niet erg geschikt om je woonkamer op te vrolijken. Maar de kunstenaar brengt met artistieke inventiviteit en technisch vakmanschap een aantal wezenskenmerken van de moderne mens tot expressie: zijn eenzaamheid, vervreemding en angst in een bedreigende omgeving.
10-02-2007 om 20:51
geschreven door Gust Adriaensen
09-02-2007
Draaikonterij
Dat bedrijfsleiders zich kanten tegen een wetsvoorstel om herhaalde overtredingen van bedrijven strenger te sanctioneren, is nog te begrijpen. Maar de diepe verontwaardiging en de weer onmiddellijk van stal gehaalde dreiging met -ochot ocharmen- uitwijking, waarmee de mediageile VBO- en Unizobobo's uitpakken, zijn zo doorzichtig hypocriet dat je alleen maar weerzin voelt. Wat zij in essentie willen is dat het bedrijfsleven boven de fiscale en sociale wetgeving mag staan. Er is nochtans een eenvoudig middel voor de bedrijven om boetes te vermijden: bega geen overtredingen. En mochten er toch eens fouten gebeuren, draag dan de verantwoordelijkheid, ook de financiële.
Wie het evenwel niet bruin maar helemaal donkerblauw bakt, is Verhofstadt. Deze man, die we onze premier moeten noemen, gaat onmiddellijk overstag wanneer er tegenwind van de bedrijven komt maar moet direct nadien opnieuw zijn standpunt veranderen wanneer hem duidelijk gemaakt is dat hijzelf het wetsontwerp op de ministerraad heeft helpen goedkeuren. Van draaikonterij en ongeloofwaardigheid gesproken! En dan maar jeremiëren over de groeiende kloof tussen politici en burgers (over wie de premier al jarenlang zo 'gedreven' schrijft in allerlei manifesten). En waarschuwen tegen de dreiging van extreem-rechts.
De interpellatie van CD&V (de partij die 'waarden en respect' zogezegd hoog in het vaandel voert), via grote muil De Crem was evenzeer verhelderend én ontluisterend. Geen woord over fraudebestrijding, geen jota over de windhanige houding van de premier. Enkel de 'snode' aanval van Verhofstadt (veel erger dan Mao, aldus kremlinoloog De Crem) op het boven alle wetten verheven bedrijfsleven, kreeg christen-democratische (?) aandacht.
Voor de burger blijft er maar een verweermiddel tegen dergelijke opeenstapeling van platvloerse huichelachtigheid: diep politiek en electoraal misprijzen voor dergelijke sujets.
09-02-2007 om 11:43
geschreven door Gust Adriaensen
08-02-2007
Wintertafereel
Wintertafereel
De reiger in de wegsmeltende sneeuw langs de E34 leek nog maar even bezweken. Zo gaaf was hij. Iets te laat was de dooi voor hem begonnen.
Wat verder in de wei stond een zwaan trots en eenzaam in de nog bevroren plas zijn spiegelbeeld te bekijken.
08-02-2007 om 10:04
geschreven door Gust Adriaensen
05-02-2007
Koning Albert II naar Congo?
Uit de nieuwsberichten blijkt dag na dag dat Congo allesbehalve een stabiel en democratisch functionerend land is. Een triest voorlopig hoogtepunt van chaos en brutaal geweld is wat ik net in het journaal hoorde: minstens honderd mensen zijn omgekomen bij politiek-religieuze gevechten in West-Congo.
Waarom pleiten toppolitici als Verhofstadt, Michel, De Gucht (nochtans tot voor enkele dagen geen voorstander van een koninklijk bezoek) zo hartstochtelijk voor een bezoek van koning Albert aan Congo? Spelen zij onder één hoedje met grote ondernemers en holdings die in een koninklijk bezoek grote voordelen voor hun zakenrelatie met Congo zien? Zien zij het gevaar niet dat het koningschap ernstige beschadiging kan oplopen door een nog altijd machtswellustig en corrupt regime te legitimeren?
Het was bijzonder pijnlijk én verhelderend Michel in het TV-journaal te horen peroreren over de Congolese democratie vlak na de schokkende beelden van soldaten die lijken op pick-ups gooien of gevangenen tot moes kloppen. Democratie!?
05-02-2007 om 19:52
geschreven door Gust Adriaensen
02-02-2007
Het rijke Vlaanderen
Lao-tse:
Een land is nooit zo arm als wanneer het schijnbaar vol rijkdom is.
02-02-2007 om 22:17
geschreven door Gust Adriaensen
01-02-2007
Een herinnering
Smidse
het vertrouwde ritueel:
voordag de reus met vlammende ogen dreigt ze te brandmerken en de kinderen joelend de smidse uithollen
zijn ze de halfduistere magische ruimte binnengedrenteld
langs de geblakerde muren tot bij de zwoegende blaasbalg tot bij het vuur tot bij het aambeeld waar het gloeiende ijzer vorm krijgt tot bij het sissende koelwater tot bij het rustige paard in het lichtvlak van de open deur
de reuk van geschroeid hoorn de doffe klop waarmee een hoefnagel ingedreven wordt
dat alles kleuren geuren geluiden gretig in zich opgenomen
voordat de goedmoedige reus dreigt ze te brandmerken en de kinderen joelend de straat oprennen naar school toe
het vertrouwde ritueel
01-02-2007 om 20:20
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2007
Yellow Art
Kunsthuis 'Yellow Art'
Recent de gelegenheid gehad om het kunsthuis 'Yellow Art' te bezoeken. Het is een initiatief van het OPZ-Geel. In het huis waar Jan Hoet in zijn jeugd woonde, wordt aan mensen met psychische problemen de kans geboden om onder deskundige begeleiding hun creatieve en artistieke talenten te ontplooien.Ik zag er mannen en vrouwen intensief allerlei plastische technieken uitproberen. Enkelen overduidelijk met heel wat begaafdheid en artistieke inspiratie.
Aan het plastische en literaire werk van psychisch zieke mensen, wordt meer en meer aandacht besteed. Er is al ontzaglijk veel over geschreven en het Guislainmuseum in Gent heeft er reeds enkele boeiende tentoonstellingen aan gewijd.
Het gevaar bestaat evenwel dat soms al te gemakkelijk dergelijk werk tot belangrijke kunst wordt gepromoveerd, precies omdat het gemaakt werd door zieke mensen.
Dat doet evenwel niets af aan het artistiek vormende en therapeutische belang van initiatieven als kunsthuis 'Yellow Art' in Geel.
31-01-2007 om 10:06
geschreven door Gust Adriaensen
29-01-2007
De missie van Yves Desmet
Pol Van Den Driessche? Nee. Deed het bijna in zijn broek toen de prins even naar hem uithaalde. "Ik voelde me als een kleuter die door de juf berispt wordt." zegt Pol, de man die al jarenlang wat graag prins Filip als een kleuter voorstelt. Klinkt wel uitermate lullig uit de mond van zo'n man.
Dan is Yves Desmet andere koek. In het brein van deze slimste mens ter wereld is vooral het prinselijke zinnetje 'Ik heb een missie' blijven hangen. Yves, bij wie lang geleden een beetje doopwater tot in zijn hersenpan is doorgesijpeld -het heeft hem erg verstandig gemaakt maar hij loopt dus nog altijd met een katholiek trauma rond-, krijgt een acute bewustzijns- en taalvernauwing, wanneer hij het woord 'missie' hoort. In van Dale staan op zijn minst acht betekenissen vermeld maar voor Yves is er maar een en die heeft te maken met 'missionaris, zendeling'. Woorden die bij onze journalist, die toch van geen kleintje vervaard is, de rillingen over de rug doen lopen. Je zag het op TV in zijn ogen, je hoorde het in de toon van zijn stem. Als de kroonprins zichzelf als koning-missionars ziet, staan er ons verschrikkelijke dingen te wachten. Stuurt hij Verhofstadt, Leterme en al die andere zogenaamd democratische hansworsten naar huis en introduceert hij voor ons geliefde België een autocratisch koningschap? Jaagt hij alle antiroyalisten, in de eerste plaats de VB'ers -met uitzondering van Morel evenwel- over de kling? Geeft hij eigenhandig Van Den Driessche een pandoering, die Pol nooit nog zal vergeten? En het verschrikkelijkste visioen: dwingt Filip de Zendeling, desnoods hardhandig, Yves Desmet tot bekering, herdoop en dagelijkse kerkgang?
Maar bij dit laatste zinnetje trof me als een bliksemschicht de gedachte: is ook Yves Desmet geen zendeling, een man met een missie? Natuurlijk is hij dat. En deze briljante journalist wil het ook zijn. 'De Morgen' zorgt er onder zijn leiding toch dag na dag voor dat het kneuterig-katholieke, geborneerde-conservatieve Vlaanderen gesloopt wordt en dat de Vlaamsche boeren en tuinders, werkmenschen en doppers, bourgeois en landjonkers, zich onder zijn invloed bekeren tot wereldburgers.
En inderdaad, sinds ik 'De Morgen' en Yves Desmet lees, constateer ik -Hagelandse, Kempense, Limburgse, Meetjeslandse, Westhoekse... keuterboer van origine-, dat ik in een snel tempo daarvan weggroei, naar de glorierijke morgen van de ruimdenkende, multiculturele mens toe. De nieuwe homo universalis. Dankzij Yves Desmet. En ik ben al vrijdenkend genoeg geworden om de sterjournalist een kritische vraag te stellen: "Yves, zit je niet te agressief-fundamentalistisch op de huid van die arme koningskinderen? Je weet toch: het zijn ook maar mensen. Of beschouw je het als je missie heel de koninklijke familie de woestijn in te sturen?"
Maar niettemin besluit ik graag met een gemeend 'dank u wel' aan het adres van de Vlaamse missionaris bij uitstek, zendeling Yves Desmet.
29-01-2007 om 22:48
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2007
Serena
Serena
De voeten stevig op de grond wacht zij gebogen de billen gespannen in het oranje broekje heen en weer wiegend. Tegen 200 de bal geretourneerd het rokje opslaand. De benen schuift ze alreeds uiteen over het gravel eindeloos een gave driehoek vormend. Ze rept zich naar de andere zijde helaas tevergeefs het game verloren. Op en neer deinend in slow motion de machtige borsten waartussen zweetdruppels de geheimzinnige diepten van haar lijf afglijden.
28-01-2007 om 22:09
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2007
Kleutertragedie en pedagogische wijsheid
Kleutertjes Yves en Pol komen bij meester Guy aangerend. Bevende vingertjes gaan de hoogte in.
-"Meester, meester, Filip heeft lelijke dingen tegen ons gezegd!"
Meester Guy, pedagogisch ernstig en verontwaardigd.
-Wat! Is die Filip weer stout geweest. Ik zeg het tegen zijn papa en ik geef hem direct flink wat billenkoek. Een onverbeterlijke stouterik is die Filip!
Kleutertjes Yves en Pol gaan gerustgesteld opnieuw aan het spel. Ze krijgen evenwel Filip in het vizier. Yves plant zijn vuistje in Filips lieve gezicht en Pol trapt hem venijnig tussen de benen, terwijl ze pesterig gillen:
"En je krijgt ook nog billenkoek van meester Guy!"
Vanop een afstand ziet meester Guy monkellachend toe.
26-01-2007 om 20:04
geschreven door Gust Adriaensen
25-01-2007
Bravo prins Filip!
Ik heb er alle begrip voor dat de prins uithaalt naar journalisten die hem al jarenlang bevooroordeeld en uitermate brutaal over de hekel halen, hem voorstellen als een nitwit, hem agressief en kwaadaardig beledigen in zijn privé- en familieleven. Ik denk dat vele mensen, of ze nu royalist zijn of niet, hartgrondig zeggen: 'Groot gelijk Filip. Geef die vuilspuiters eindelijk eens lik op stuk!'
Helemaal ontluisterend is de reactie van de betrokken journalisten. Deze heren die zich onaantastbaar wanen, er vaak een duivels plezier in scheppen prins Filip en andere leden van het koningshuis onder de gordel te treffen en daarmee ook nog vaak grof geld verdienen, voelen zich nu door de prinselijke 'reprimande' flink in het kruis getast. Als de bliksem brieven ze het privégesprekje (wie kan overigens bewijzen dat wat de journalisten beweren, ook werkelijk zo door Filip gezegd is?) dat de prins met hen had, over aan de andere media en aan de premier. De liberale woelwater van langgeleden, die ondertussen de mening is toegedaan dat het best alleen politici en bevriende journalisten recht op vrije meningsuiting hebben, slaat dus automatisch de prins nog maar eens met een vernederende berisping om de oren en dwingt papa-de-koning ertoe om zich opnieuw te distantiëren van een van zijn kinderen.
Wie zich in deze affaire van zijn smalste, kleingeestigste en kwaadwilligste kant laat zien, is voor mij overduidelijk: het is niet prins Filip.
25-01-2007 om 19:31
geschreven door Gust Adriaensen
22-01-2007
De inspectieverslagen
Een maat voor niets?
De publicatie van de doorlichtingsresultaten van de Vlaamse secundaire scholen zorgt in onderwijskringen voor heel wat opwinding en verdedigende, of verontschuldigende, of propagandistische reacties. Ik vraag me af, waarom eigenlijk.
De sterke en zwakke kanten van een school zijn bij directie en personeel meestal wel bekend, zeker wanneer het de infrastructuur en de uitrusting betreft. Buitenstaanders, zelfs de ouders, kunnen m.i. nauwelijks hoogte krijgen van de vele vaktermen die in de verslagen gebruikt worden.
De doorlichting, en daarop werd ook reeds door onderwijsverantwoordelijken gewezen, zegt niets over de schoolsfeer en -cultuur. Ze heeft zo goed als uitsluitend betrekking op technische, meetbare(?) elementen: de welstand der gebouwen, het aantal computers, de participatiestructuur, het functioneren van het schoolsecretariaat, enz.
Als een school meer wil zijn dan een onderwijsinstituut, dan moet zowel het onderwijs in het algemeen als iedere school afzonderlijk zich afvragen wat de 'opvoedingseindtermen' van het secundair onderwijs zijn. Moet de school jonge mensen klaarstomen om zo goed mogelijk te passen in ons productie-consumptiesysteem. Is een school een maatschappijbevestigende of maatschappijkritische instelling? Is het moreel verantwoord dat ons zo geroemde onderwijssysteem impliceert dat voor duizenden jonge mensen de verdere ontplooiing van hun talenten onmogelijk wordt gemaakt? Is het niet godgeklaagd dat de kwaliteit van nogal wat scholen wordt afgemeten aan het aantal mislukkingen: hoe meer 'buizen', hoe hoger de kwaliteit? Dat er anderzijds helemaal geen eenvormigheid is in de beoordeling van leerlingen tussen de verschillende scholen, zelfs niet binnen een zelfde school?
Deze en nog zoveel andere vragen verdienen, me dunkt, permanente aandacht en een breed maatschappelijk debat, eerder dan de technische momentopname die nu het nieuws (voor even) beheerst.
22-01-2007 om 21:52
geschreven door Gust Adriaensen
Haiku
Pijlsnel rent de haas
door hardbevroren weiland
voor zijn doodsangst uit.
22-01-2007 om 20:50
geschreven door Gust Adriaensen
19-01-2007
Begrijpe wie kan
Begrijpe wie kan
Niet alleen uit statistieken maar nog duidelijker uit het koop- en consumeergedrag én de levensstijl van een mgroot deel van de Vlamingen, blijkt dat dit landje tot de welvarendste regio's ter wereld behoort. Dat is m.i. geen reden om er een bijzonder dikke nek van zelfvoldaanheid ('wij Vlamingen hebben die welstand uitsluitend te danken aan onze onovertrefbare werklust en intellectuele en commerciële capaciteiten') bij te ontwikkelen, voorbij te zien aan het schandalig hoge procent mensen onder de armoedegrens en voortdurend de solidariteit met Wallonië in vraag te stellen, dat door nogal wat Vlamingen beschouwd wordt als een derdewereldland waar domheid, luiheid en corruptie troef zijn.
Wanneer er evenwel voor de zoveelste keer enige communautaire spanning de kop opsteekt, wordt in de krantencommentaren bijna telkens weer de neerwaartse sociaal-economische spiraal waarin Vlaanderen zich nu al zou bevinden, van stal gehaald. Gesuggereerd wordt dat alleen maar een nog sterker gefederaliseerd België, ons kan behoeden voor een sociaal-economisch kerkhof.
Begrijpe wie kan.
19-01-2007 om 09:48
geschreven door Gust Adriaensen
17-01-2007
Sneeuwklokjes
Sneeuwklokjes
Mijn vrouw vroeg voor de derde maal:
"Bloeien de sneeuwklokjes reeds?"
Het voor de hand liggende "Kijk toch in de tuin!" zei ik gelukkig niet.
Bijtijds dacht ik: eigenlijk is de vraag vol verwachting het zien definitief.
Ik echode dus:
"Ja, zouden de sneeuwklokjes reeds bloeien in de tuin?"
En daar lieten we het voorlopig bij.
17-01-2007 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
10-01-2007
Ondermaatse Leterme
Hoe bestaat het dat een politicus die graag uitpakt met sereniteit, rationaliteit, zelfbeheersing, goed bestuur en respect, om zich te profileren als de grote staatsman, in 'De Zevende Dag' zo uit de bocht gaat. De manier waarop hij de politieke verantwoordelijkheid voor het contract met 'KINT' in de schoenen van zijn liberale voorganger probeerde te schuiven, getuigde van stuitende electorale platvloersheid en was een Vlaamse minister-president onwaardig. Het absolute dieptepunt werd bereikt toen Leterme het zgn. contract uit zijn binnenzak te voorschijn toverde als ultieme bewijs van Somers' slecht bestuur in deze aangelegenheid. Je hoeft geen aanhanger van de liberalen te zijn, om na dit schouwspel hartgrondig te zeggen: 'Van die boer geen eieren (meer)!'
10-01-2007 om 18:40
geschreven door Gust Adriaensen
08-01-2007
Momentopname
In het noordwesten de kleuren van de ondergaande zon gespleten door de torenspits heel ver. En plots de zwarte slierten vogelstippen onkenbaar glijdend naar het zuiden.
08-01-2007 om 20:17
geschreven door Gust Adriaensen
06-01-2007
Van de prins geen/alleen maar kwaad...
Opmerkelijk maar eigenlijk niet verwonderlijk, dat zo goed als alle media-aandacht in het Hasseltse fraudeproces, verschoven is naar de 'mediagenieke' prins. Tientallen journalisten die wat graag de moraliserende en zelfs de dieptepsychologische toer opgaan, dringen door in het brein en het karakter van Laurent. Hun conclusie is nogal eensluidend: een verwend, spilziek, hautain, dom, lui, enz., koninklijk kind. Kortom: er deugt niets meer aan de prins.
Een aantal bedenkingen hierbij. -Als de prins wat mispeuterd heeft, moet dat in een eerlijk proces aan het licht komen. -De media hebben jarenlang ( en nu natuurlijk nog meer) gretig geprofiteerd van de strapatsen van dwarsligger Laurent. -Journalisten die nu moord en brand (blijven) schreeuwen, zijn vaak niet zo volhardend in het veroordelen en vervolgen van grootschalige sociale en fiscale fraude ('geen heksenjacht aub'). -De manier waarop over de prins bericht wordt, vertoont weinig respect voor de mens (man en vader) Laurent. Ook prinsen hebben recht op respect. -Degenen die de fraude hebben georganiseerd, mogelijk hebben gemaakt en er nog rijker van geworden zijn, blijven in de pers tegenwoordig bijna helemaal buiten schot. Dat is ook met twee maten en gewichten werken.
06-01-2007 om 08:28
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2007
Haiku
Twee witte zwanen drijven op de Ronde Put: droevige schoonheid.
05-01-2007 om 13:41
geschreven door Gust Adriaensen
De bisschop en de migranten
Vorige week hoorde ik in Ter Zake een interview van Bracke met de bisschop van Gent en met de minister van Buitenlandse Zaken. Er werd o.a. aandacht besteed aan de problematiek van migranten en vluchtelingen. Het heeft me verwonderd en ontgoocheld dat de bisschop van Gent met geen enkel woord repte over Christus' leer ten aanzien van vreemdelingen en vluchtelingen. Integendeel, hij deed er alles aan om het onderwerp 'low profile' te houden en de minister van BZ zeker niet voor het hoofd te stoten. Diplomatisch zal zulke houding wel zijn. Maar sluit ze ook aan bij Christus' glasheldere boodschap omtrent 'genadigheid' inzake de 'vreemdelingenproblematiek'? Lees Matteus 25 (33-46) er maar eens op na waar het o.a. over het al dan niet opnemen van vreemdelingen.
05-01-2007 om 11:41
geschreven door Gust Adriaensen
03-01-2007
Tot nu toe geen sneeuw in deze winter. Dan maar een gedicht over sneeuw, dat ik een kwarteeuw geleden schreef.
Sneeuwlandschap
Aandoenlijk aan een sneeuwlandschap is: het ongerepte, het verruimende en in de grijsblauwe verte over de boog der Hodonkse akkeren, alleen maar de witte daken als reuzententen op de vlakte.
Of nog: het grillige lint der Zwarte Nete met hangwallen van sneeuw en in het gestolde land de nu intense siddering van levend water.
Of ook: de haas die sneeuwblind wegschiet -donkere beweging op heldere rust- twee blauwe reigers verbazend traag opvliegend uit het berijmde oeverriet, een rillend konijn met zieke ogen in het afgeknaagde onderhout, schokkender dood -want met nog slechts een zucht, een lichte trilling van leven- dan het stijfbevroren eendenkreng even verder langs de slootkant.
En tenslotte: omkijken in verwondering naar mijn voetsporen voor een keer duidelijk zichtbaar in het land dat ik liefheb.
03-01-2007 om 21:24
geschreven door Gust Adriaensen
Welkom rasplezers!
Dit zijn de allereerste zinnetjes van een nieuwe blogger. Hoeveel er zullen volgen, valt nog te bezien. De bedoeling is alleszins nu en dan bedenkingen te formuleren bij actuele maatschappelijke en politieke gebeurtenissen en ontwikkelingen in een groter of kleiner verband. Afwisseling met poëzie en prozatekstjes behoort zeker ook tot de mogelijkheden.
Aan alle lezers een gelukkig 2007!
03-01-2007 om 17:58
geschreven door Gust Adriaensen
Proficiat!
Proficiat!
Uw blog is correct aangemaakt en u kan nu onmiddellijk starten!
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Oud-premier Wilfried Martens is op 77-jarige leeftijd overleden. 
Het bezoek van paus Franciscus aan de Wereldjongerendagen in Rio de Janeiro, bracht het ene hoogtepunt na het andere. 
Meneer de baron,
TWITTER @PONTIFEX
Danny Vanderveken geeft op uitnodiging van Davidsfonds-Retie, een lezing over 
In een interview verontschuldigt Gerolf Annemans, de nieuwe voorzitter van het Vlaams Belang, zich voor vroegere uitspraken en standpunten van de partij, die als racistisch en ondemocratisch werden gebrandmerkt. Hij zegt: 'Wij strijden tegen andere partijen, niet tegen mensen, niet tegen vreemdelingen'.
'Hoe vaker iemand nadenkt, hoe groter de kans dat hij zich vroeg of laat vergist.Wij Vlamingen vergissen ons zelden. Intellectuelen wel.' schrijft Rik Torfs in zijn recentste column.
De Nederlandse auteur J. Bernlef, pseudoniem van Hendrik Jan Marsman, geboren in 1937, is overleden.
"Toen ik eten gaf aan de armen noemden ze mij een heilige.Toen ik vroeg waarom de armen niets te eten hadden, noemden ze mij een communist."
Pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, is sinds 2010 een groot deel van het jaar werkzaam in Syrië.
Neil Armstrong 1930-2012
Op 28 augustus viert de Rooms-katholieke kerk Sint-Augustinus, bisschop, kerkleraar, filosoof, en regelvader van o.a. de norbertijnenorde.
Norbertijn Daniël Maes zet zich al een hele tijd in voor de heropbouw van het eeuwenoude klooster Mar Yakub in Syrië en voor het opstarten van een priesteropleiding in dat klooster.
.jpg.h380.jpg)
Het aantal pelgrims op weg naar Santiago de Compostela, dat vanuit Nederland de Via Monastica volgt, kent een opvallende stijging.
Paasconcert in Postel
Kerstnachtmis in de abdij van Postel
Op zaterdag 5 november heeft in de norbertijnenabdij van Postel de derde geloofsdag in een reeks van zes, plaats. 
Einde juni trekken honderden Eerselnaars voor de 350ste keer op bedevaart naar Retie-Werbeek. Een eerbiedwaardige en springlevende traditie!
Laat u in het historische kader van de Postelse abdij op palmzondag meevoeren in de schoonheid van het gregoriaans en andere religieuze gezangen.
We wandelen door de vrij mondaine badplaats Dinard, over de Barrage de la Rance. De hier gebouwde getijdenkrachtcentral is een van de eerste en grootste in Europa.
We bezoeken de parochie-erven, de 'enclos' van Pleyben, Lampaul-Guimiliau en St.-Thégonnec. 
Van St.-Albin stappen we naar Locronan. Wat verder van de kust. Een doodgewoon, lieflijk, rustgevend landschap.
Ook het historische centrum van Vannes is met zijn magnifieke tuinen voor de wallen, zijn vele verkeersvrije straatjes en kleurrijke woningen, meer dan een bezoek waard. 
De lucht is somber op 13 september maar het blijft droog. 's Morgens bezoeken we het mooie, kraaknette, omwalde stadje Guérande. En dan stappen rond en door La Grande Brière mottière. Het is een enorm veengebied van bijna 7000 ha op de zuidkust van Bretagne.
Op zondag 29 augustus om 10 uur opent Natuurpunt een nieuw wandelpad in de vallei van de Witte en Zwarte Nete, vlakbij de watermolen van Retie.
Het Retiese mannenkoor De Gregorianen is al vele jaren in Retie een begrip maar ook in de ruimere regio raakt het koor meer en meer bekend.
Het eerste slachtoffer van het binnenhalen van Torfs, is er. En het is een slachtoffer met naam. Tony Van Parys was ooit minister van justitie en werd jarenlang opgevoerd als DE CD&V-justitiespecialist. 
Siegfried Bracke trekt de kamerlijst van Oost-Vlaanderen voor NVA. Daarmee verliest Mol een van zijn talrijke (?) BV's.
Leterme trekt dus niet de senaatslijst. Het CD&V-boegbeeld wordt Marianne Thyssen.
Notger Wolf, abt-primaat van 25.000 benedictijnen, spirituele wereldleider met naam:
De twee reportages van Annemie Struyf over de trappistinnen van Brecht genoten niet alleen massale belangstelling maar oogstten ook veel positieve kritiek.
Morgen vindt in Brussel de top van de 27 lidstaten van de EU plaats. Herman Van Rompuy zal daarvan de president zijn. Dat is de eerste keer. Op zichzelf historisch te noemen.
De officiële openstelling op 30 januari, van de heringerichte voormalige campingsite Keiheuvel in Balen, was een deugddoende belevenis.
Onze (meestal) goedlachse vorst heeft zelfs overschot van gelijk. 
De mondiale klimaatconferentie in de Deense hoofdstad sleept zich met veel geruzie naar haar einde. 
Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Rostock DDR -vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
Rostock (DDR) vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990
De Wever en Bracke in 'De Toestand'
Op zondag 25 oktober om 15 uur, wordt Jos Daems (44) door de bisschop van Antwerpen, Johan Bonny, aangesteld tot nieuwe deken van het dekenaat Kempen.
De Antwerpse volksraadpleging over de Lange Wapper is achter de rug. De wettelijk geregelde stembusgang is correct verlopen. De uitslag is overduidelijk: nee aan het voorliggende tracé van de Oosterweelverbinding.
In De Standaard hekelt Hans Geybels, de woordvoerder van kardinaal Danneels, de Panoramareportage van vorige zondag, waarin uitsluitend aandacht besteed wordt aan de mirakels op voorspraak van Damiaan en er vraagtekens geplaatst worden bij de procedures, die door het Vaticaan gevolgd werden.
Op 28 september overleed Prof. Dr. Gust Keersmaekers. Hij werd in Retie geboren op 26 oktober 1920. Hij behaalde een doctoraat in de Germaanse Filologie in 1952 en was emeritus hoogleraar sinds 1986. In de Koninklijke Academie voor Taal- en Letterkunde, waarvan hij sinds 1978 lid was, bekleedde hij diverse bestuursfuncties.
Merkwaardige reacties van de Duitse christendemocraten na de Bondsdagverkiezingen. 
Lippens zou er beter aan doen
Op 26 en 27 september viert STOLA-STORA-DESSEL zijn 10-jarig bestaan. 
De melkboeren hebben het moeilijk. Zal wel zo zijn. Of dat het vernietigen van miljoenen liter melk rechtvaardigt, is natuurlijk de hamvraag. Dezelfde vraag kan telkens opnieuw gesteld worden, wanneer ons kapitalistisch systeem voedselproducenten er zogezegd toe dwingt, voedsel te vernietigen.
Het uitbaggeren van het Nederlandse deel van de Westerschelde, hoewel vastgelegd in verdragen, loop weer eens vertraging op door een beslissing van de hoogste rechterlijke macht in Nederland.
Vetcool
Jonge franciscanergemeenschap komt naar Vlaanderen
In 'De Morgen' van vorige zaterdag verscheen een uitgebreid interview met de voorzitster van de Vlaamse CHRISTENdemocraten, Marianne Thyssen.
Chemtrails: fictie of werkelijkheid?
Ook al had Karel Van Miert de actieve Belgische en Europese politiek al lang verlaten, toch werd door de media nog geregeld een beroep op hem gedaan, om commentaar te geven bij de Europese actualiteit.
Het is telkens een deugddoende, rustgevende, verrijkende ervaring: de avonddienst in de Postelse norbertijnerabdij.
De laatste stapdag. Van Achsbach Dorf naar Melk. In de Kartäuserkirche vlak bij het hotel, is er een korte bezinning. En dan gaat het berop het bos in en ...verdwalen we. Of beter gezegd, we vinden geen begaanbare weg naar de Donau. 
Een heerlijke stapdag. De autocar brengt ons naar Schengenbrünn en van daaruit trekken we het Dunkelsteinwald in. De dagelijkse korte bezinning in een enig mooi natuurkader. Prachtig weer. Magnifieke paden. Op de Kreuzberg genieten we van een weids uitzicht.
We logeren in Aggsbach Dorf in een eenvoudig hotel op wandelafstand van de Donau. Ik bestel een glas witte streekwijn en de waard schenkt een troebele, erg jonge, frisse wijn van het vat. 
Enkele slotindrukken:
De laatste dag in Wenen, terug naar de Hofburg. Op het binnenplein bij de presidentiële vertrekken, staat een erewacht en een militaire muziekkapel opgesteld. Er is hoog bezoek. En inderdaad, even later lopen de Oostenrijkse president en een Arabisch staatshoofd in djellaba langs de soldaten en weerklinken de nationale hymnes. 
Een bezoek aan het Kunsthistorische Museum mag niet ontbreken. We beperken ons tot de Gemäldegalerie en in het bijzonder de zalen met Vlaamse, Hollandse, Duitse, Italiaanse, Spaanse en Engelse meesters. Topwerken van Memling, Rogier van der Weyden, Jan van Eyck, Rubens, Rembrandt, Vermeer, Caravaggio, Dürer, Velasquez, Gainsborough... Maar verbluffend en indrukwekkend is het aantal schilderijen van Pieter Breughel de Oudere. Een kwart van het nog bestaande werk van deze grootmeester bevindt zich in Wenen.
De Oostenrijkse hoofdstad ligt niet bij de deur. Een hele dag autocarrijden, dwars door Duitsland en dan is het welletjes. We logeren in Pocking, een stadje vlak bij de Oostenrijkse grens. 
Zestig jaar geleden, in 1949, publiceerde Edward Sneyers (1881-1957) zijn 'Bijdrage tot de Geschiedenis van Retie'.
Dat uitgerekend een arts klaarblijkelijk moeite heeft met het feit dat organen van Belgen bij buitenlanders terecht komen, geeft toch wel te denken over de morele en deontologische maatstaven die deze geneesheer hanteert.
Dat Barack Obama zoveel Amerikanen en miljoenen andere aardbewoners, in een hoopvolle, euforische stemming brengt, heeft minder te maken met zijn program en met zijn ongetwijfeld grote bestuurstalenten dan met een aantal elementen, die daarop weinig betrekking hebben.
Burgemeester Leopold Lippens, die al tientallen jaren, samen met een rits familieleden, als een satraap over de rijkeluisbadplaats Knokke heerst, ergert zich aan de bordjes 'Te koop' in ZIJN gemeente. 'Er zijn er veel te veel.', aldus Lippens. Dat er als gevolg van de financiële crisis, een serieuze malaise in de vastgoedsector zou zijn, ontkent hij en hij spreekt daarmee zijn eigen schepen van toerisme, die ook even iets mocht piepen, vierkant tegen.
De namen van de ministers onder leiding van premier Van Rompuy, zullen waarschijnlijk straks of morgen allemaal bekend zijn. 
Herman Van Rompuy wordt al jaren een intellectueel, een filosoof, een staatsman genoemd. Terecht.
Hoe is het mogelijk dat een brief, persoonlijk-vertrouwelijk-, van de heer Londers , voorzitter van het Cassatiehof, de hoogste rechtsinstelling in ons dierbaar land, bijna onmiddellijk na verzending naar de voorzitter van de Kamer van Volkvertegenwoordigers, Herman Van Rompuy, te lezen is op het Internet?
De man van 800.000 stemmen, degene die tot vervelens toe de kiezers met de mantra's 'de mensen' en 'goed bestuur' bestookte, wordt voor zijn politieke tegenstanders maar ook voor meer en meer burgers, EEN GEVAL.
Volgens de Dikke van Dale is een kwakzalver iemand die nutteloze middelen toepast ter genezing van een of andere ziekte, of middelen beweert te kennen tegen alle mogelijke ziekten, ofwel iemand die zulke middelen, meestal met veel ophef, te koop aanbiedt.
De wereldbank schat het aantal armen op onze planeet op 1,4 miljard. Dit betekent dat een kwart van de wereldbevolking gemiddeld minder dan 1,25 dollar per dag te besteden heeft. 'De inwoners van ontwikkelingslanden zijn armer dan we tot nu toe hadden aangenomen', aldus de Wereldbank.
De Crem en de 'barmeid'
In Booischot nam gisteren de voormalige BRT-directeur-generaal Cas Goossens een interview af van zuster Jeanne Devos. Zij zet zich sedert vele jaren in voor de huisarbeidsters, aanvankelijk voor die van Bombay en later van heel India. Die worden vaak behandeld als echte slavinnen. Jeanne Devos en haar steeds sterker wordende organisatie vechten voor een structurele verbetering van het lot van die vrouwen. De boerendochter uit het Vlaams-Brabantse Kortenaken is zeker in India uitgegroeid tot een gerespecteerde en vereerde, in sommige kringen ook gehate, voorvechtster van vrouwenrechten.
Enkele dagen al fietsend en wandelend doorgebracht in de Nederlandse Achterhoek.
Ludo Helsen, Antwerpse gedeputeerde voor plattelandsbeleid:
Het Zeeuws-Vlaamse vestingstadje Hulst, is een bezoek overwaard.
Op vrijdag 15 augustus om 15 u. bespeelt Carl Van Eyndhoven de beiaard van de Postelse abdij.
Vandaag in het Antwerpse fotomuseum de tentoonstelling met werk van Stephan Vanfleteren bezocht. Indrukwekkend en confronterend.
De vaak storende, soms ook wel gezellige drukte in en rond de Postelse horecazaken, is slechts een kenmerk van dit gehucht tegen de Nederlandse grens.
Journalist Pironet van Knack hekelt onder de melodramatische titel ' Arco: hoe politieke akkoorden belangrijker zijn geworden dan rechtspraak', nog maar eens de regering die de staatswaarborg voor de Arco-coöperanten goedkeurde en ook de huidige minister van financiën, Geens krijgt ervanlangs.
In het artikel wordt evenwel uit het oog verloren dat het de democratische beslissing van een democratisch functionerende regering was om een staatswaarborg goed te keuren. Pironet is klaarblijkelijk van mening dat dergelijke beslissing van nul en generlei waarde is. Op die manier wordt het vertrouwen van de burger in de regering ondermijnd. Bovendien stelt Pironet de Commissie voor als een rechtsinstantie, wat ze bij mijn weten niet is. Het is, net als de regering van de lidstaten van de EU, een politieke instantie.
Merkwaardig is ook dat in deze zaak door journalisten en politici die vaak erg kritisch zijn ten aanzien van de Europese Commissie en haar gezag in vraag stellen, die Commissie in de Arco-affaire beschouwd wordt als de onfeilbare, te gehoorzamen (machts)instantie, als een soort van Europese God.
Leterme heeft er enkele dagen geleden terecht op gewezen dat wat die Commissie zegt of concludeert of voorstelt 'geen wet van Meden en Perzen' is. Gelukkig maar. En hij voegde eraan toe dat die Commissie ,die zelf al stapels flaters heeft verzameld, wat minder met het betuttelende vingertje mag zwaaien.