|
De Nederlandse dichter en schrijver Rutger Kopland (eig. Rutger Hendrik van den Hoofdakker) werd geboren in Goor op 4 augustus 1934. Zie ook mijn blog van 4 augustus 2007 en ook mijn blog van 4 augustus 2008 en ook mijn blog van 4 augustus 2009.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Tuin I
Ik zit voor het raam en zie
hoe de tuin niet is veranderd
voor haar ben ik niet weggeweest
de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht
het is vreemd te bedenken dat zij mij
niet kent, zich mij niet herinnert
na al die tijd dat ik hier niet was
ik de tuin was vergeten, zij voor mij
niet bestond, is zij nog helemaal als toen
hoezeer ik ook van haar houd, voor mij
is zij niet gebleven, niet omdat ze op mij
wachtte is zij er, zij is er zoals ook ik er is.
Moedertaal
Misschien slaapt er nog iets diep in je hoofd
iets van de taal van je moeder
want taal kan slapen - je probeert te bedenken
wat je droomde terwijl de droom alweer verdwijnt
in een steeds donkerder wordende schemer nog
voor je de woorden ervoor terugvindt
bij het woord moedertaal zie ik een oude foto
een schemerdonkere slaapkamer en in het bed
een jonge vrouw met in haar schoot
een pasgeboren kind - mijn moeder en ik
ze buigt zich over mij en haar gezicht is
nadenkend alsof ze zich afvraagt wie ik ben
mij zoekt en zoekt naar woorden voor mij
ik herinner mij niets van wat ze zei maar
dat is misschien de taal van je moeder
slapende geluiden in je hoofd.
Beeld aan zee
We vinden iets terug, het is niet meer
dan een scherf van die veel te jonge en te mooie
te grote god van de liefde
alsof hij brak toen onze handen loslieten
we hebben hem niet gezocht maar
daar ligt een verdwaald stuk van zijn gezicht
alsof we misschien toch
om ons heen is alles hetzelfde gebleven
de wind het waaiende helmgras het witte zand
nog is het een zomer aan zee
alsof hij nu pas brak
zo levend waren nog onze herinneringen
aan hem - aan elkaar.
Rutger Kopland (Goor, 4 augustus 1934)
Portret door Trudy Kramer 2002
De Poolse schrijver Witold Gombrowicz werd geboren in Małoszyce op 4 augustus 1904. Zie ook mijn blog van 4 augustus 2007 en ook mijn blog van 4 augustus 2008 en ook mijn blog van 4 augustus 2009.
Uit: Cosmos
Ludwik! Why Ludwik? Leo more likely, the priest, Venomie maybe, even Lenabut Ludwik! And yet this FACT was hanging, a hanging fact, a Ludwik-like fact was hanging, hitting one on the head, a fact that was big, heavy, hanging down, something like a bull roaming about on the loose, an enormous fact on a pine tree, and with shoes ...
[
]
Indeed, I was looking at this hanging man just as I had looked in those bushes at the sparrow.
And pam, pam, pam, pam! One, two, three, four! The hanged sparrow, the hanging stick, the strangled-hanged cat, Ludwik hanged. How neatly it fit together! What consistency! A stupid corpse was becoming a logical corpsethough the logic was both heavy-handed ... and too much my own ... personal ... so ... separate ... private.
I had nothing left but to think. I thought. In spite of everything I strained to turn it into a readable story andI thoughtwhat if he were the one who had hanged the sparrow? He drew the arrows, hanged the stick, indulged in these pranks ... some kind of mania, the mania of hanging that led him here, to hang himself ... what a maniac! I remembered Leo telling me when we sat on the tree stump, in all honesty: that he, Leo, had nothing to do with it. So it was Ludwik? Mania, obsession, lunacy
Witold Gombrowicz (4 augustus 1904 - 24 juli 1969)
Foto van Bohdan Paczowski
De (Oost)Duitse dichter en schrijver Erich Weinert werd geboren in Magdeburg op 4 augustus 1890. Zie ook mijn blog van 4 augustus 2007 en ook mijn blog van 4 augustus 2008 en ook mijn blog van 4 augustus 2009.
Lustbarkeitsgesetz
Gesetz zum Schutz! Gesetz zum Schmutz!
Es pufft aus dem Talare,
Der Sittlichkeit zum Schutz und Trutz,
Das Schöne, Gute, Wahre!
Das Hemd der Sexualität,
Das heute etwas offen steht,
Das wird verflucht und zugenäht.
Es steckt den Operngucker
Durch jedes Astloch sehr diskret
Der Mucker.
Germania steigt ins keusche Bett
Und schnallt das stolze Brustpaar
Ins Bäumersche Reformkorsett,
Da wirkt es nicht mehr lustbar.
Der Pastor wandelt Arm in Arm
Mit Wohlfahrtstante und Gendarm
Und mit verstopftem Tugenddarm.
Sie streuen Glaubenszucker
Und schlagen christlichen Alarm,
Die Mucker.
Man steigt voll Mut in jeden Schlamm,
Von Wedekind bis Schnitzler,
Und nimmt errötend Anstoß am
Perversen Seelenkitzler.
Der kulturelle Restbestand
Wird bald gekreuzigt und verbrannt.
Dann stehn sie wieder Hand in Hand,
die zugeknöpften Ducker
Denn es regiert im Vaterland
Der Mucker!
Erich Weinert (4 augustus 1890 20 april 1953)
De Duitse dichter Tom Bresemann werd geboren in Berlijn op 4 augustus 1978. Zie ook mijn blog van 8 juni 2009.
die mitte der stadt
in dir: abstoßende geschäftigkeit, pulsierendes
leben. präventiv hast du deine gedanken kastriert:
vor lauter metaphorik kommst du
nicht zum stich, im close up findest du
das schwanzende nicht mehr:
pünktlich zum empfang stehen die statisten,
überlebensgroß und apfelfrisch. deine müdigkeit
findet hier nicht statt. es ist das jahr
der topevents: high class adult entertainment:
die stadt schluckt alles und du hältst drauf.
offen liegt der tag vor dir,
doch du findest nicht hinein: überall
hochglanz und imprägniertes leder, trotzdem
fickt niemand.
Tom Bresemann (Berlijn, 1978)
De Australische schrijver Timothy John Winton werd geboren op 4 augustus 1960 in Perth. Zie ook mijn blog van 4 augustus 2009.
Uit: Breath
WE COME SWEEPING up the tree-lined boulevard with siren and lights and when the GPS urges us to make the next left we take it so fast that all the gear slams and sways inside the vehicle. I dont say a thing. Down the dark suburban street I can see the house lit like a cruise ship.
Got it, she says before I can point it out.
Feel free to slow down.
Making you nervous, Bruce?
Something like that, I murmur.
But the fact is I feel brilliant. This is when I feel good, when the nerve-ends are singing, the gut tight with anticipation. Its been a long, slow shift and theres never been any love lost between Jodie and me. At handover I walked up on a conversation I wasnt supposed to hear. But that was hours ago. Now Im alert and tingly with dread. Bring it on.
At the call address Jodie kills the siren and wheels around to reverse up the steep drive. Shes amped, I guess, and a bit puffed up with a sense of her own competence. Not a bad kid, just green. She doesnt know it but Ive got daughters her age.
When she hits the handbrake and calls in our arrival at the job I jump out and rip the side door back to grab the resus kit. Beneath the porch steps on the dewy grass is a middle-aged bloke hugging himself in silence and I can see in a moment that although hes probably done his collarbone hes not our man. So I leave him to Jodie and go on up to announce myself in the open doorway.
In the living room two teenage girls hunch at opposite ends of a leather couch.
Upstairs? I ask.
One of them points without even lifting her head, and already I know that this jobs become a pack and carry. Usually they see the uniform and light up with hope, but neither of them gives me as much as a glance.
Tim Winton (Perth, 4 augustus 1960)
Zie voor nog meer schrijvers van de 4e augustus ook mijn vorige blog van vandaag en eveneens mijn eerste blog van vandaag.
|
