De Nederlandse schrijver Godfried Bomans werd geboren in Den Haag op 2 maart 1913. Zie ook alle tags voor Godfried Bomans op dit blog.

Uit: Wandelingen door Rome

“Ja mijne heren, de beste gids van Rome komt uit Sittard. Het is een klein stevig gebouwd mannetje, met borstelige, witte wenkbrauwen, een witte snor en een wit baardje dat aan de stevige kin vol moed begonnen is, maar zich dan plotseling bedenkt en er ineens mee uitscheidt. Hij draagt een wit hemd, dat van voren open is en daar een kettinkje laat zien, vermoedelijk eindigend in een gouden penning of medaille, doch daarover worden geen inlichtingen vertrekt. Opzij van de mond hebben zich twee kuiltjes gegraven, die op een algemene geneigdheid wijzen het leven een prettige instelling te vinden. De ogen zijn blauw en hebben de argeloze uitdrukking van een Walt Disney-kabouter. De schedel is opzij met een vermoeden van haar bekropen, doch in het midden volkomen kaal. Onder deze schedel bevindt zich Rome.’
(…)

“Naar het schoonmaken van de Trevi-fontein ben ik ook gaan kijken, maar om een heel andere reden. De Fontana di Trevi is de fontein, waar alle vreemdelingen, die later in Rome nog eens willen terugkeren, een munt ingooien. (..) Ik ging daar heen om te kijken, wat ze met al die duizenden munten zouden doen. Hoe vindt u die gedachte? Mij dunkt, dit is een typisch burgerlijke gedachte, die alleen door een Hollander kan worden voortgebracht. Niet de poëzie van zo’n munt in ‘t water gooien, met de volle maan boven je hoofd en een meisje aan je zij, nee, niets daarvan. Alleen de vraag: wáár blijven de duiten? Gaan ze naar de fiscus? Pikt de waterleiding ze in? Of verdwijnen ze in het potje der omliggende percelen? Kijk, aan zo’n vraag heb ik, als Hollander, houvast, daar kan ik mij uren in verdiepen.”
(…)

“Met honderden liepen ze in de stoet mee, allemaal als patertjes, nonnetjes, engelen of martelaren verkleed, met grote, oneindig verbaasde ogen, sommigen met hun eigen martelwerktuigjes in de hand en er verzonken op zuigend. Ik zag één engel, wier beide vleugels tot op de billetjes waren afgezakt en die liep nu juist heel ingetogen te bidden, in een brevier, dat zij precies omgekeerd in de beduimelde handjes hield. (..) Zestig Franciscaner paters trokken voorbij, ieder zeven jaar oud, met echte bruine pijtjes en hagelwitte koordjes, onder leiding van een dik gardiaantje, dat bijna omviel van de slaap.”

 
Godfried Bomans (2 maart 1913 - 22 december 1971)

De Nederlandse schrijver Multatuli (pseudoniem van Eduard Douwes Dekker werd geboren in Amsterdam op 2 maart 1820. Zie ook alle tags voor Multatuli op dit blog.

Uit: Ideën I

7.
Het beslissen by meerderheid van stemmen is 't recht van den sterkste in der minne. Het beduidt: àls we vochten zouden wy winnen... laat ons 't vechten overslaan.
Dit stelsel leidt dus niet zoozeer tot waarheid als tot rust. Doch slechts voor 't oogenblik, en palliatief. Want de leden der minderheid hebben meestal 't recht vóór zich, en zyn sterker, niet zoozeer uit besef van dat recht, als door meer geslotenheid en scherper prikkel tot inspanning. Wanneer de minderheid aangroeit tot meerderheid, verliest ze aan specifieke waarde wat ze wint in uitbreiding of aantal. Ze neemt al de fouten over van de verslagen tegenstanders die, op hùn beurt weer, deugd scheppen uit nederlaag.
De slotsom is treurig.

8.
Het besluiten tot iets groots kan geschieden met kalme vastberadenheid of in geestdrift. Het eerste staat natuurlyk hooger. Dit hoogere nu vindt men zelden, maar nu-en-dan toch, by 'n individu. By vergaderingen nooit.
Een grootsch besluit van 'n vergadering wordt altyd genomen in drift van geest en met geschreeuw. Dat noemt men met een deftig woord: akklamatie.
Lees niet, bid ik u, dat 'n vergadering die schreeuwt en driftig van geest is, grootsche besluiten neemt.

12.
Gedachten heeft ieder. By weinigen worden ze tot denkbeelden. Nog minder zyn er, die vorm en kleur weten weertegeven van die beelden. En wie dit doet, hoort gedurig ‘juist wat ik dacht.’ Ja, op omtrek na, op kleur na, op schaduw na. Dat is: op zeer veel na. (En vooral op den moed na, om daarmee op eigen verantwoordelykheid voor den dag te komen!)”

 
Multatuli (2 maart 1820 - 19 februari 1887)
Cover

De Amerikaanse schrijver John Irving werd geboren op 2 maart 1942 in Exeter, New Hampshire. Zie ook alle tags voor John Irving op dit blog.

Uit: The World According to Garp

“Duncan began talking about Walt and the undertow – a famous family story. For as far back as Duncan could remember, the Garps had gone every summer to Dog’s Head Harbor, New Hampshire, where the miles of beach in front of Jenny Fields’ estate were ravaged by a fearful undertow. When Walt was old enough to venture near the water, Duncan said to him – as Helen and Garp had, for years, said to Duncan – ‘Watch out for the undertow.’ Walt retreated, respectfully. And for three summers Walt was warned about the undertow. Duncan recalled all the phrases.
‘The undertow is bad today.’
‘The undertow is strong today.’
‘The undertow is wicked today.’ Wicked was a big word in New Hampshire – not just for the undertow.
And for years Walt reached out for it. From the first, when he asked what it could do to you, he had only been told that it could pull you out to sea. It could suck you under and drown you and drag you away.
It was Walt’s fourth summer at Dog’s Head Harbor, Duncan remembered, when Garp and Helen and Duncan observed Walt watching the sea. He stood ankle-deep in the foam from the surf and peered into the waves, without taking a step, for the longest time. The family went down to the water’s edge to have a word with him.
‘What are you doing, Walt?’ Helen asked.
‘What are you looking for, dummy?’ Duncan asked him.
‘I’m trying to see the Under Toad,’ Walt said.
‘The what?’ said Garp.
‘The Under Toad,’ Walt said. ‘I’m trying to see it. How big is it?”

 
John Irving (Exeter, 2 maart 1942)
Cover dvd met Robin Williams

De Amerikaanse schrijver en journalist Tom Wolfe werd geboren op 2 maart 1930 in Richmond, Virginia. Zie ook alle tags voor Thomas Wolfe op dit blog.

Uit:A Man in Full

“One of the few freedoms that we have as human beings that cannot be taken away from us is the freedom to assent to what is true and to deny what is false. Nothing you can give me is worth surrendering that freedom for. At this moment I'm a man with complete tranquillity...I've been a real estate developer for most of my life, and I can tell you that a developer lives with the opposite of tranquillity, which is perturbation. You're perturbed about something all the time. You build your first development, and right away you want to build a bigger one, and you want a bigger house to live in, and if it ain't in Buckhead, you might as well cut your wrists. Soon's you got that, you want a plantation, tens of thousands of acres devoted solely to shooting quail, because you know of four or five developers who've already got that. And soon's you get that, you want a place on Sea Island and a Hatteras cruiser and a spread northwest of Buckhead, near the Chattahoochee, where you can ride a horse during the week, when you're not down at the plantation, plus a ranch in Wyoming, Colorado, or Montana, because truly successful men in Atlanta and New York all got their ranches, and of course now you need a private plane, a big one, too, a jet, a Gulfstream Five, because who's got the patience and the time and the humility to fly commercially, even to the plantation, much less out to a ranch? What is it you're looking for in this endless quest? Tranquillity. You think if only you can acquire enough worldly goods, enough recognition, enough eminence, you will be free, there'll be nothing more to worry about, and instead you become a bigger and bigger slave to how you think others are judging you.”

 
Tom Wolfe (Richmond, 2 maart 1930)

De Amerikaanse dichter en performer Michael Salinger werd geboren op 2 maart 1962 in Cleveland, Ohio. Zie ook alle tags voor Michael Salinger op dit blog.

The Domestique (Fragment)

Muscle fatigue is instigated
(according to the latest scientific hypothesis)
by tiny leaks of calcium on a cellular level
stimulating enzymes to assault muscle fibers
endeavoring to shut down whatever business is afoot
but,
you already knew this

It is your nature to ignore this chemistry
Legs pumping with the precision of locomotive pistons
transferring energy to chain, sprocket and wheels
cutting through space
incited salmon-like forward
while every fiber below your neck screams
for you to stop
calves sinews braiding into knots
thighs threatening to split as if baking bread
the peloton follows in your wake
a brightly colored migration of spandex butterflies
and you come out of your saddle
to dance on your pedals
as if Bix Beiderbecke was blowing a solo in your skull
and then it comes

 
Michael Salinger (Cleveland, 2 maart 1962)
 

De Hongaarse dichter János Arany werd geboren op 2 maart 1817 in Nagyszalonta. Zie ook alle tags voor János Arany op dit blog.

The Bard Of Wales (Fragment)

Edward the king, the English king,
Bestrides his tawny steed,
'For I will see if Wales,' said he,
'Accepts my rule indeed.

'Are stream and mountain fair to see?
Are meadow grasses good?
Do corn-lands bear a crop more rare
Since wash'd with rebel's blood?

'And are the wretched people there,
Whose insolence I broke
As happy as the oxen are
Beneath the driver's yoke?

'In truth this Wales, Sire, is a gem,
The fairest in your crown:
The stream and field rich harvest yield,
And fair and dale and down.

'And all the wretched people there
Are calm as man could crave;
Their hovels stand throughout the land
As silent as the grave.'

 
János Arany (2 maart 1817 – 22 oktober 1882)
Borstbeeld in Boedapest, Nationaal Museum

Zie voor nog meer schrijvers van de 2e maart ook mijn blog van 2 maart 2014 deel 2.

02-03-2015 om 18:41 geschreven door Romenu  

De Vlaamse schrijver Frank Albers werd geboren op 2 maart 1960 in Schoten. Hij studeerde in Gent en Oxford en promoveerde aan Harvard op een proefschrift over het utopische denken van Jean-Jacques Rousseau en Ralph Waldo Emerson. Van 1998 tot 2000 leidde hij samen met Bernard Dewulf het Nieuw Wereldtijdschrift. In het jaar daarop werd hij chef van de boekenbijlage Standaard der Letteren (tot 2005). Als auteur trad Albers op de voorgrond met de fragmentarische roman “Angst van een Sneeuwman” (1982) waarvoor hij in 1983 de Yangprijs ontving. In 2007 verscheen het reisessay “Beatland”: In het spoor van Jack Kerouac’s On the road (De Bezige Bij), waarin hij verslag doet van zijn tocht dwars door de Verenigde Staten, vijftig jaar na het verschijnen van Kerouac’s cultroman. Voor het Nationale Toneel in Den Haag vertaalde Albers onder meer Hamlet, Titus Andronicus en King Lear. Albers houdt ook een blog bij en geeft lezingen over onder andere Shakespeare, Kerouac en Albert Camus.

Uit: Een zonderling land

“Er was eens een land dat niet wilde bestaan. Dat vonden de andere landen raar. De meeste landen waren trots op zichzelf. De meeste landen voelden zich beter dan alle andere landen. Zelfs een land dat hanger leed, deed vaak alsof het beter was dan een land dat te eten had. De meeste landen waren macho's. Wie hen tergde, kreeg een dreun. Zo waren vele landen ook ontstaan. Al vechtend. Vechten schept een band en soms een land. Al was er om een land bijeen te houden meer nodig
dan speren of bommen. De meeste landen waren een samenweefsel van gedeeld leed en gedeelde herinneringen, van gedeeld geloof en gedeelde taal. Soms. als ze wat ouder en wijzer waren geworden, leenden landen om met elkaar samen te werken. Dan gingen 2e bijvoorbeeld samen naar
de maan. of samen een ander land vernietigen. Maar hoe lang en innig ze ook met elkaar samenwerkten, uiteindelijk hielden landen altijd het meest van zichzelf. Dat zag je bij sportwedstrijden en fabriekssluitingen. Eens macho, altijd macho. Er bestaat geen tweelandenvlag.
Tussen al deze grote, trotse macholanden lag dus dit ene landje dat. tot verbijstering van velen, niet wilde bestaan. Het had zichzelf niet bedacht, was niet gegroeid uit het verlangen van mensen om binnen dezelfde grenzen te wonen, niet uit angst voor een vijand, niet uit krijgszucht of list, maar uit slib samengeklonterd in een trage bocht van de tijd. Het land was als een vondeling, verwekt en vergeten in een achterkamertje van de geschiedenis, een bastaardje dat de natuur niet bepaald had verwend, want behalve erg klein was het ook erg lelijk, en het bezat ook niets van wat kleine lelijke landjes voor grotere landen soms toch aantrekkelijk maakt. zoals gas olie of diamant.”

 
Frank Albers (Schoten, 2 maart 1960)

02-03-2015 om 00:00 geschreven door Romenu